Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) to roślina z rodziny astrowatych (Asteraceae) powszechnie

znana również jako dmuchawiec, mniszek pospolity czy popularnie – "mlecz". Jest to roślina zielna,
wieloletnia, która występuje na całym świecie i jest szeroko rozprzestrzeniona w różnych siedliskach.

Oto kilka kluczowych cech mniszka lekarskiego:

Morfologia: Roślina ta charakteryzuje się długimi, lancetowatymi liśćmi, ząbkowanymi na brzegu.

Wiosną i latem pojawiają się na niej jasnożółte kwiaty zebrane w koszyczki, które później
przekształcają się w charakterystyczne owocostany, nazywane dmuchawcami, z puchem lotnym
przynoszącym nasiona.

Właściwości lecznicze: Mniszek lekarski od wieków był wykorzystywany w tradycyjnej medycynie

ludowej ze względu na swoje potencjalne właściwości lecznicze. W korzeniach, liściach i kwiatach
mniszka znajdują się substancje takie jak flawonoidy, triterpeny, seskwiterpeny, które przypisuje się
działaniu moczopędnemu, przeciwzapalnemu oraz wspomagającemu trawienie.

Jadalność: Młode liście mniszka są jadalne i bogate w witaminy (szczególnie witamina C) oraz
minerały. W niektórych kulturach są spożywane w formie sałatek czy gotowane jako warzywo.

Ekologia: Mniszek lekarski to roślina bardzo dostosowana do różnych warunków siedliskowych. Można
go spotkać na łąkach, polach, skrajach lasów, a nawet na terenach miejskich.

Zastosowanie w ogrodnictwie: Chociaż mniszek lekarski jest czasem postrzegany jako chwast, to w
ogrodnictwie może być użyteczny, ponieważ jego korzenie pomagają w rozluźnianiu gleby.

Mniszek lekarski, mimo że niekiedy uznawany jest za chwast, ma szereg cennych cech zarówno pod
względem przyrodniczym, jak i leczniczym. Jego obecność w przyrodzie wpływa na różnorodność
ekosystemów, a zastosowanie w medycynie tradycyjnej sprawia, że odgrywa istotną rolę w historii
ludzkiego wykorzystania roślin leczniczych.