Professional Documents
Culture Documents
E. AGUINALDO.
INDICE
Sa bayang Pilipinas
Ang tunay na sampung utos n~g Dios
Unang casaysayan.—Tungcol sa m~ga taga Pilipinas
Icalauang casaysayan.—Tungcol sa República n~g Pilipinas
Icatlong casaysayan.—Tungcol sa Capisanan (Congreso)
Icapat na casaysayan.—Tungcol sa Tanun~gan (Senado)
Icalimang casaysayan.—Tungcol sa m~ga Sanguniang cabayanan at
Sanguniang bayan
Icaanim na casaysayan.—Tungcol sa Presidente n~g República at caniyang
Pamunoan
Icapitong casaysayan.—Tungcol sa panihala n~g catouiran
Icaualong casaysayan.—Tungcol sa m~ga ambagan
Icasiyam na casaysayan.—Tungcol sa lacas n~g bayan (Fuerza militar)
Icasampung casaysayan.—Tungcol sa pagtuturo sa bayan
M~ga capupunan
Mabini's Decalogue For Filipinos
SA BAYANG PILIPINAS
Sa pagca't talastas co na ang pagbaban~gon ay isa lamang paghahalili ó
pagiiba caya, ay quinusá cong yao'y siyang maguing dahil nang iyong
ganap na pagbabagong buhay at pagbabalat cayó.
Sa bagay na ito'y idinulot co sa iyo ang tunay na sampong utos nang Dios,
upang mataroc mo na ang bait, ang iyong sariling calooban ang
nacaisaisang matibay at uagás na patungtun~gan nang pagaalaga sa iyong
ugali, at gayon din naman ang casipagan ang siya lamang lalong matibay na
haligui nang pagpapalaqui sa iyong catauan. Dahil dito'y mapaquiquilala
mo na ang tunay na capurihan, ang uagás na camahalan ay di naquiquita sa
dugó; cundi sa ugali nang tauo na linalang sa hin~ga nang bait at sa himas
nang malinis na gaua.
Ito n~ga't di iba ang pagbabagong ugali na hinaha~gad co: and pagbabalat
cayó ay maquiquita mo dito sa Panucala sa panahong sasapit. ¿Nataosan co
caya ang aquing hinaha~gad?
Icao na ang magsabi, yayamang dahil lamang dito caya aco cumucuhang
tanong sa iyo; n~guni't ang masasabi co lamang ay cung pagninilayin mo
ang aquin man~ga gaua, ay, maquiquilalang pilit na uala acong ibang pacay
cundi ito: una ay turuan ang man~ga tauo; saca biguian sila nang lalong
malalaquing caluagan at calayaan, nang pagsaquitan nang baua't isa sa boó
niyang caya ang lalo niyang minamabuti sa daan nang magaling at nang
catouiran; bago co ibubucas ang pintó nang pamamahalá sa bayan sa ma~ga
marurunong, nang canilang usiguin at lipulin nang ualang saua at humpay
ang masamang gaui na binanguit co sa itaas, upang ang man~ga quilos nang
naturang pamamahalá ay sumunod sa atas nang bait, maquisama sa gauang
magaling at tumun~go lamang sa catouiran; tuloy namang aanyayahan nang
pacundan~gan ang man~ga tumutulong nang lalong malaqui sa man~ga
dadalhin nang bayan, nang pagtatangquilic nang lahat na gumagaua nang
magaling at nang pitagan ang man~ga babaying may puri; at
catapustapusa'y sa capupunan nang lahat nang ito ay uala acong
quiquilin~gan at uala namang cacabiguin sa pamamahagui nang man~ga
paquinabang at dadalhin sa bayan, upang maitayó co ang casamahan nang
man~ga tauong mahal, hindi sa dugó at hindi rin sa man~ga caran~galang
paquitang tauo, cundi sa puso at tunay na carapatan nang bauat isa.
Icapat. Ibiguin mo ang iyong bayan ó Inang bayan na ca-icalaua n~g Dios at
n~g iyong puri at higuit sa iyong sarili, sa pagca't siya ang nacaisa-isang
Paraisong pinaglaguian sa iyo n~g Dios sa buhay na itó; bugtong na
pasunod sa iyong lahi; nacaisa-isang mamamana mo sa iyong m~ga
pinagnuno; at siya lamang pagasa n~g iyong inanac; dahil sa caniya'y
humahauac ca n~g buhay, pagibig at pagaari; natatamo mo ang
caguinhauahan, capurihan at ang Dios.
Icalima. Pagsaquitan mo ang caguinhauahan n~g iyong bayan n~g higuit sa
iyong sarili at pagpilitan mong siya'y pagharian n~g cabaitan, n~g catuiran
at n~g casipagan: sa pagca't cun maguinhaua siya'y pilit ding guiguinhaua
icao at ang iyong casambahay at camaganacan.
Icaualó. Ihanap mo ang iyong bayan n~g República, yaon bagang ang lahat
na nagpupuno ay palagay n~g man~ga namamayan, at huag mong payagan
cailan man ang Monarquía ang pagcacaroon baga nang hari; sa pagcat
ualang binibigyan ang hari nang camahalan cundi ang isa ó ilan lamang na
maganac upang maitanghal ang sarili niyang camaganacan, na siyang
pangagalin~gan nang lahat na maghahari; hindi ganito ang República na
nagbibigay n~g camahalan at carapatan sa lahat ayon sa bait n~g bauat isa,
nang pagcadaquila alangalang sa caluagan at calayaan at n~g casaganaan at
cadilagang tinataglay n~g casipagan.
Icasiam. Ibiguin mo ang iyong capua tauo paris n~g pag ibig mo sa iyong
sarili, pagca't biniguian siya n~g Dios at gayon din naman icao n~g
catungculang tulun~gan ca at huag gauin sa iyo ang di niya ibig na gauin
mo sa caniya; n~guni't cun ang iyong capua ay nagcuculang dito sa
camahalmahalang catungculan at nagtatangca n~g masama sa iyong buhay
at calayaan at pag aari, ay dapat mong ibual at lipulin siya pagca't ang
mananaig n~gayo'y ang cauna-unahang utos n~g Dios na mag in~gat ca at
ini-in~gatan quitá.
Icapú. Laguing itatan~gi mo sa iyong capua ang iyong cababayan at lagui
namang aariin mo siyang tunay na caibigan at capatid ó cundi ma'y casama,
palibhasa'y iisa ang inyong capalaran, iisa rin naman ang inyong casayahan
a t cadalamhatian, at gayon ding nagcacaayon ang inyong m~ga
hinahan~gad at pag-aari.
Caya't habang tumutulay ang m~ga patuto n~g m~ga bayan na ibinan~gon
at inaalagaan n~g pagcacanicaniya n~g m~ga lahi at angcan, ay sa caniya
lamang dapat cang macuisama at tunay na maquipagisa sa hinahan~gad at
pagaari, upang magcalacas ca sa paquiquibaca sa caauay ninyong dalaua at
sa paghanap nang lahat na quinacailan~gan sa cabuhayan n~g tauo.
Naaalis ang pagca taga Pilipinas cung lumipat n~g pamamayan sa ibang
lupa ó tumangap caya n~g catungculan sa ibang Pamunoan n~g ualang
pahintulot ang sa República.
Nabibilang sa man~ga taga ibang lupa: una ang man~ga tubo dito sa
República, cung ang magugulang ay man~ga taga ibang lupang hindi
nalipat dito n~g pamamayan; icalaua ang man~ga anac n~g amang taga
ibang lupa, cahit ang ina'y taga rito, cailan ma't quinilala n~g ama ang anac
upang masunod sa caniyang pinamamayanan.
2.—Ang man~ga taga ibang lupa ay macatatayo cailan ma't ibig nila sa
lupang nasasacop nitong Capuluan, at macapaghahauac n~g hanap-buhay ó
ano mang catungculan na hindi hinihin~gan nang man~ga cautusan n~g
catibayang galing sa may man~ga capangyarihan dito sa Pilipinas.
4.—Ang sino mang taga Pilipinas at taga ibang lupa ay hindi mapipiit cundi
siya pagbuntuhan nang man~ga hinalang may caliuanagan at catuiran na
siya ang may sala, ó cun siya caya'y nasuboc sa pag gaua nang casalanan.
5.—Hindi mabibilango ang sino mang taga Pilipinas cun ualang utos ang
Hucom na may capangyarihan.
11.—Hindi rin maicacapit cailan man ang parusang patayin, sapagca't ang
tapat na parusang nauucol sa catouiran ay di dapat tumun~go sa ibang
bagay cundi sa pagbabago at pagbabalic loob n~g may sala, cailan ma't ito-
y itutulot n~g hayag na pagbabayad sa nagauang sala.
Caya't sa loob nang bacuran nitong Pilipinas ay di maliligalig ang sino man
dahil sa man~ga caisipang tinataglay niya tungcol sa religión at sa pag
gamit nang pagsambang minamagaling niya, at ang hindi lamang
ipahihintulot ay ang hayag na pagsalansang sa ugaling minamabuti nang
lahat nang tauo.
Gayon ma'y hindi pahihintulutan cailan man sa loob n~g lupain n~g
República na matira ang man~ga Kapisanan n~g man~ga paring religioso
na may sinusunod na Puno sa Roma sa piling n~g Papa. Ang malalabi
lamang dito ay ang man~ga Katipunan (Congregaciones) ó Kapatiran
(Hermandades, Cofradías) na lubos na nasasacupan n~g Obispo.
Pasisiyahin din naman ang pananagot na aacoin n~g m~ga Hucom at iba
pang may capangyarihan na sumalansang sa m~ga catuirang itó, pati nang
parusang lalapat sa canilang catauan ó nang casiraang sasapit sa canilang
pag aari.
Ang Marianas, ang Carolinas at iba pang nasasacop n~g Pamunoang castila
dito sa Oceania ay malalaquip sa República cun sila'y talagang maquipag-
isá sa m~ga taga Pilipinas sa gauang pagbaban~gon n~g casarinlan ó
sariling basaysay.
Ang pooc n~g man~ga nayon ay tatauaguing bayan at ang pooc n~g
man~ga bayan ay pan~gan~ganlang cabayanan. Ang Kapisanan n~g
man~ga cabayanan ay siyang Katipunang tinatauag na República n~g
Pilipinas.
Ang matatan~gi lamang dito ay ang m~ga Kagauad nang Pamunoan at ang
m~ga Punongcabayanan at Punongbayan na ipalalagay n~g Presidente,
n~guni't sa paraang nabibilin sa Panucalang itó.
Umaambag na may carapatán ang m~ga lalaquing may taglay nang m~ga
casangcapang nabibilin sa núm. 16 at ang m~ga babaying nasasaclau sa
icalauang pangcat nang núm. 17.
—Sa Talaang ito maquiquita ang dami nang tauo at n~g man~ga umaambag
na may carapatán at gayon din naman ang bilang n~g man~ga catiualang
matun~god sa baua't bayan at n~g m~ga Tagatayó n~g baua't cabayanan,
ayon sa man~ga susunod.
34.—Sa arao na tadhana n~g m~ga nasabing Puno ay mag titipon ang m~ga
may carapatán sa baua't nayon at ang m~ga matandá sa baua't bayan at
pasisimulan ang pulong, pag papauna n~g Puno sa m~ga caharap na ang
tunay na mag sasangalang sa capurihan at cagalin~gan n~g lahat ay hindi
iba cundi ang man~ga tauong tuga at may puring inin~gat, marunong
cumilala at sumunod sa catuiran at masipag; caya't ang macapagsanla
nitong tatlong hiyas ang siya lamang dapat macahiram n~g pananalig n~g
bayan.
Saca itatanong n~g Puno sa m~ga caharap cun may ibig mag saysay n~g
pagsusuhulan sa paglicom n~g botos, at cun mayroon ay sa oras ding yao'y
palalaguian n~g ganap na caliuanagan at catotohanan, na hindi na isusulat
ang ano mang pag uusisa. Cun totoo ang hablá ay aalisan n~g
capangyarihang macapag halal at mahalal naman ang sino pamulpugan n~g
casalanan, at ito rin ang gagauin sa sino mang mag ban~gon n~g paratang;
at ang maguing hatol dito ay di mababago nino man.
At lulutasin ang pulong pag nabiguian ang m~ga nahalal n~g tig-isang salin
n~g casulatang guinaua, sa may pilma nang Tribunal sa bauat salin, at
matitira ang sinalinan sa Archibo ó Tagoan nang man~ga casulatan nang
bayan.
Bago gagauin nang Puno ang tanong na nasasabi sa icalauang pangcat nang
naturang número 34 at gagauin din naman ang iba pang nabibilin sa pangcat
ding ito. Sacá idadaos ang paghahalal nang man~ga Tagatayó sa paraang
sinasaysay nang icapat na pangcat nang naulit na número.
Cun matapos na ang paghahalal ay tutuusin nang Puno pati nang man~ga
tagapagsiyasat at nang cagauad ang man~ga botos at mahahalal ang
macalicom nang mahiguit sa calahati. Cun ualang macatipon nang ganito
carami ay pagbobotosang muli ang man~ga nagcaroon nang lalong
maraming botos hangan matagpoan ang bilang na hinahanap.
Sa Kapulun~gan nang m~ga matandá cun ihalal ang m~ga catiuala ay ang
pagsisiyasat n~g m~ga salin ay gagauin sa oras ding yaon n~g Tribunal,
capag naipabasa ang m~ga salin n~g tagapagsiyasat at Kagauad na nahugot.
Cun batiin at paualang halagá ang salin n~g alin man sa nahugot na ito ay
hahalan~gan n~g ibang pagcaisahan n~g caramihan.
Icapat. Aminin bago pagtibayin ang ano mang cayaring gauin sa m~ga taga
ibang lupa at quilanlin muna ang pagcacailan~gan bago pairalin ang ano
mang digma.
Icaanim. Pasiyahin taon taon cung maquita ang hamong n~g Presidente n~g
República ang Hocbong dagat at Hocbong cati na dapat gamitin sa panahon
n~g capayapaan at ang maguiguing caragdagan sa arao n~g digma, at
maglagay n~g man~ga cautusan tungcol sa cahusayan at paraang dapat
sundin n~g m~ga naturang hocbo.
Ang m~ga nasabing Rector n~g m~ga Sanayan gayon din ang m~ga
Decano at Director ay hindi macatatayong Apo, cundi nila hin~gin sa
Kapisanan na sila'y, biguian n~g capangyarihang itó sa pagca't ang
canicanilang pinamamahalaan ay nacatutulong n~g malaqui sa cagalin~gan
n~g lahat.
Cun ualang macalicom n~g botos n~g dalauang icatlong bahagui man
lamang n~g lahat na katiuala sa m~ga cabayanan ay uulitin ang paghahalal,
n~guni't ang pag bubutusan ay ang m~ga nacalicom n~g lalong maraming
botos hangan sa tatlo man lamang.
Ang Presidente ay hindi iba cundi ang capatid at caibigan n~g lahat na taga
Pilipinas, at caya lamang mauiuicang siya'y nacalalalo ay sa pagca't siya
ang dapat man~guna sa pagpapasunod nang ugaling magandá at mahusay at
sa cabutihan nang gaua sa bayan.
Utang niya sa caniyang sariling dan~gal at sa Dios ang mag taglay n~g
isang ugaling ualang ipipintas, upang mapapurihan niya ang caniyang
bayan sa harap n~g m~ga taga ibang lupa, at mag bigay sa caniyang m~ga
cababayan n~g halimbaua n~g cabaitan at casipagan.
78.—Ang Presidente ang mag lalathalâ n~g m~ga tadhana n~g Kapisanan
upang mapilit sa pag sunod ang tauo; gayon ma'y cun inaacala niya na ang
alin man sa m~ga tadhanang ito ay macagagambala sa cahusayan sa loob at
sa capanatagan sa labas ay malalaguian niya n~g sansalâ (veto) sa ilalim
n~g boo niyang capanagutan.
Icanim. Mamahala sa pagpapabubo n~g m~ga salapi at mag atas n~g m~ga
pag-gugulan, n~g m~ga itinatalagá sa baua't san~gá n~g pamamahala sa
bayan.
Icatlo. Gauang bayan, at dito'y masasama pati n~g gayang lupa at gauang
camay.
Icapat. Catuiran.
Icalima. Yaman.
Ang m~ga Pan~gulo na siyang catiuala n~g Punong bayan sa bauat nayon
ay ihahalal n~g Punong cabayanan sa m~ga mapili n~g umaambag na may
carapatán. Ang pagpili sa m ~ga Pan~gulo ay caparis din sa m~ga matandá.
Ualang maguiguing dahil n~g pagtaas dito sa dalauang hagdan cundi ang
catagalan at ang man~ga tan~ging paglilingcod na gauin n~g may
Katungculan, cun yao'y mapatotohanan at marapatin n~g Tanun~gan.
Upang macalipat mulá sa mababa tun~go sa mataas na hagdan ay
cailan~gan ding magdaan sa sungcaran.
Catagalan n~g m~ga usap-sala ang anim na buan at pagcaraan nitong taning
ay dudusahin nang mahigpit n~g m~ga Capulun~gan ang m~ga Hocom na
di magpaquita n~g tunay na cadahilanan nang pagcabalam.
Ang ambagang bahay (contribucion urbana) ay dadalhin n~g may m~ga ari
n~g bahay na inuupahan ó talagang paupahan.
109.—Macagagamit lamang n~g ambagang pailalim upang macupcup ang
m~ga calacal nitong bayan ó di caya'y cun ang bigay na cabigatan ay may
cauyang paquinabang, ó cun di ma'y upang mapiguil ang malabis na
pagsusunodsunod sa catauan.
Ang lotería ripa at ang m~ga patente sa juego at ang hulugan sa sabong ay
maguiguing pan~git, na anino lamang n~g Pamunuang castila, sa pagca't sa
haharapin ay ang lahat na laro ó ripang may tayaan ó pustahan ay
maguiguing salang paguusiguin n~g may m~ga Kapanyarihan.
Itong Curuan n~g cabayanan pati n~g panucala n~g m~ga ambagan sa
boong Kabayanan at bauat bayan ay ipadadala sa Kagauad sa Yaman, upang
mapalagay sa Curuan at Panucala n~g calahatan at mapagsiyasat at
mapagnoynoy n~g Kapisanan.
Ang m~ga cailan~gan n~g Kabayanan ay tatacpan n~g salapi ding itó at
cun magculang ay pupunan sa iniuucol sa calahatan.
Ang Kapisanan ang magpapasiya sa taon-taon n~g dami n~g lacas sa dagat
at cati na dapat in~gatan sa cahusayan sa loob at capanatagan sa labas n~g
República.
Ang sino mang maghan~gad mula sa pangcat n~g m~ga caual hangan sa
baitang n~g Sargento ay pahihintulutan sa panahong payapa na macapasoc
sa m~ga aralan sa pananandata, upang macaaquiat s a pangcat n~g m~ga
Puno (clase de Jefes).
Sa mataas na aral ituturo ang dalauang sunduan (curso) n~g uicang inglés at
dalaua ring sunduan n~g uicang francés na isasalit sa m~ga iba't ibang
sunduan n~g m~ga sipi n~g nabanguit na carunun~gan at iba pang nauucol
sa caugalian at pamamahala sa bayan (Ciencias morales y politicas), at n~g
m~ga pasimulá n~g pag gauâ n~g m~ga libro at pagsulat sa m~ga limbagan
at n~g m~ga gauang carictan (principios de literatura y bellas artes).
125.—Sa bauat baya'y magcacaroon n~g isang aralán n~g bayan, at dito'y
nacapapasoc n~g ualang upa ang m~ga batang lalaqui at babayi na ibig
macataroc n~g simulang aral, at ito'y pan~gan~gasiuaan n~g Sanguniang
bayan na siya ring magpapalagay n~g m~ga Maestrong catulong sa baua't
náyon.
MABINI
Mabini was undoubtedly the most profound thinker and political
philosopher that the Pilipino race ever produced. Some day, when his works
are fully published, but not until then, Mabini will come into his own. A
great name awaits him, not only in the Philippines, for he is already
appreciated there, but in every land where the cause of liberty and human
freedom is revered.
Mabini came to the front in 1898 during the Pilipino revolution against
Spain. In the subsequent revolution against the United States he became
known as "the brains of the revolution." He was so considered by the
American army officers, who bent every energy to capture him.
He was the leading adviser of Aguinaldo, and was the author of the latter's
many able decrees and proclamations. Mabini's official position was
President of the Council of Secretaries, and he also held the post of
Secretary of the Exterior.
One of Mabini's greatest works was his draft of a constitution for the
Philippine Republic. It was accompanied by what he called "The True
Decalogue," published in the pages following. Mabini's "ten
commandments" are so framed as to meet the needs of Filipino patriotism
for all time. He also drafted rules for the organization and government of
municipalities and provinces, which were highly successful because of their
adaptability to local conditions.
Mabini remained the head of Aguinaldo's cabinet until March, 1899, when
he resigned. But he continued in hearty sympathy with the revolution,
however, and his counsel was frequently sought.
Mabini died in Manila, of cholera, May 13, 1903, at the age of 39 years. His
funeral was the most largely attended of any ever held in Manila.
Although he died from natural causes, Mabini died a martyr to the cause of
Philippine independence. Five years of persecution left his intense
patriotism untouched, but it had made his physical self a ready victim for a
premature death.
"THE TRUE DECALOGUE"
By APOLINARIO MABINI
First. Thou shalt love God and thy honor above all things: God as the
fountain of all truth, of all justice and of all activity; and thy honor, the only
power which will oblige thee to be faithful, just and industrious.
Second. Thou shalt worship God in the form which thy conscience may
deem most righteous and worthy: for in thy conscience, which condemns
thy evil deeds and praises thy good ones, speaks thy God.
Third. Thou shalt cultivate the special gifts which God has granted thee,
working and studying according to thy ability, never leaving the path of
righteousness and justice, in order to attain thy own perfection, by means
whereof thou shalt contribute to the progress of humanity; thus; thou shalt
fulfill the mission to which God has appointed thee in this life and by so
doing, thou shalt be honored, and being honored, thou shalt glorify thy God.
Fourth. Thou shalt love thy country after God and thy honor and more than
thyself: for she is the only Paradise which God has given thee in this life,
the only patrimony of thy race, the only inheritance of thy ancestors and the
only hope of thy posterity; because of her, thou hast life, love and interests,
happiness, honor and God.
Fifth. Thou shalt strive for the happiness of thy country before thy own,
making of her the kingdom of reason, of justice and of labor: for if she be
happy, thou, together with thy family, shalt likewise be happy.
Sixth. Thou shalt strive for the independence of thy country: for only thou
canst have any real interest in her advancement and exaltation, because her
independence constitutes thy own liberty; her advancement, thy perfection;
and her exaltation, thy own glory and immortality.
Seventh. Thou shalt not recognize in thy country the authority of any person
who has not been elected by thee and thy countrymen; for authority
emanates from God, and as God speaks in the conscience of every man, the
person designated and proclaimed by the conscience of a whole people is
the only one who can use true authority.
Eighth. Thou shalt strive for a Republic and never for a monarchy in thy
country: for the latter exalts one or several families and founds a dynasty;
the former makes a people noble and worthy through reason, great through
liberty, and prosperous and brilliant through labor.
Ninth. Thou shalt love thy neighbor as thyself: for God has imposed upon
him, as well as upon thee, the obligation to help thee and not to do unto thee
what he would not have thee do unto him; but if thy neighbor, failing in this
sacred duty, attempt against thy life, thy liberty and thy interests, then thou
shalt destroy and annihilate him for the supreme law of self-preservation
prevails.
Tenth. Thou shalt consider thy countryman more than thy neighbor; thou
shalt see him thy friend, thy brother or at least thy comrade, with whom
thou art bound by one fate, by the same joys and sorrows and by common
aspirations and interests.
eISBN 978-971-960-655-0
flipside.ph