ισχυρίζονται ότι το έγραψε εβραϊστί αμέσως μετά το 40
μ.Χ. Η πιθανωτέρα γνώμη είναι ότι το ελληνικόν
κείμενον το έγραψε μεταξύ 60-70 μ.Χ.
Σκοπός του ήτο να ιστορήση την ζωήν και το έργον
του Κυρίου, όπως μάλιστα αυτά φαίνονται από την
δράσιν του Κυρίου εις την Γαλιλαίαν. Ειδικώτερος δε
σκοπός του ήτο να εμπνεύση αδίστακτον την
βεβαιότητα εις τους Εβραίους Χριστιανούς, ότι ο Ιησούς
ήτο ο επηγγηλμένος Μεσσίας, ο απόγονος του Αβραάμ,
φυλής Ιούδα και πατριάς Δαυΐδ, ο θύτης και το θύμα της
μεγάλης λυτρωτικής θυσίας. Δι’ αυτό και παραθέτει
επικαίρως προφητείας εκ της Παλαιάς Διαθήκης, αι
οποίαι ευρήκαν την τελείαν εκπλήρωσίν των εν τω
προσώπω του Κυρίου.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ - ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’
• Η Γενεαλογία του Ιησού Χριστού, 1-17.
• Η Γέννησις, 18-25.
1 Βιβλίον της γενεαλογίας του Ιησού Χριστού, απογόνου
κατά το ανθρώπινον του βασιλέως Δαυΐδ, ο οποίος
πάλιν υπήρξε απόγονος του πατριάρχου Αβραάμ.
2 Διότι ο Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, ο Ισαάκ δε
εγέννησε τον Ιακώβ, ο δε Ιακώβ εγέννησε τον Ιούδαν
και τους αδελφούς αυτού.
3 Ο Ιούδας δε εγέννησε από την νύμφην αυτού Θάμαρ
τους διδύμους Φαρές και Ζαρά, ο Φαρές δε εγέννησε τον
Εσρώμ, ο Εσρώμ δε εγέννησε τον Αράμ.
4 Ο Αράμ δε εγέννησε τον Αμιναδάβ, ο Αμιναδάβ δε
εγέννησε τον Ναασσών, ο Ναασσών δε εγέννησε τον
Σαλμών.
5 Ο Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ από την τέως
αμαρτωλήν Ραχάβ, ο Βοόζ δε εγέννησε τον Ωβήδ από
την Μωαβίτιδα Ρούθ, ο Ωβήδ δε εγέννησε τον Ιεσσαί.
6 Ο Ιεσσαί δε εγέννησε τον βασιλέα Δαυΐδ, ο δε
βασιλεύς Δαυΐδ εγέννησε τον Σολομώντα από την
γυναίκα του Ουρίου.
7 Ο Σολομών δε εγέννησε τον Ροβοάμ, ο Ροβοάμ δε
εγέννησε τον Αβιά, ο Αβιά δε εγέννησε τον Ασά.
8 Ο Ασά δε εγέννησε τον Ιωσαφάτ, ο Ιωσαφάτ δε
εγέννησε τον Ιωράμ, ο Ιωράμ δε εγέννησε τον Οζίαν.
9 Ο Οζίας δε εγέννησε τον Ιωάθαμ, ο Ιωάθαμ δε
εγέννησε τον Αχάζ, ο Αχάζ δε εγέννησε τον Εζεκίαν.
10 Ο Εζεκίας δε εγέννησε τον Μανασσή, ο Μανασσής δε
εγέννησε τον Αμών, ο Αμών δε εγέννησε τον Ιωσίαν.
11 Ο Ιωσίας δε εγέννησε τον Ιεχονίαν και τους
αδελφούς αυτού κατά την εποχήν, που απήχθησαν
αιχμάλωτοι εις την Βαβυλώνα οι Ιουδαίοι.
12 Έπειτα δε από την βίαιαν αυτήν μετανάστευσιν των
Ιουδαίων εις Βαβυλώνα και την ζωήν των εκεί ως
αιχμαλώτων, ο Ιεχονίας εγέννησε Σαλαθιήλ, ο δε
Σαλαθιήλ εγέννησε τον Ζοροβάβελ.
13 Ο Ζοροβάβελ δε εγέννησε τον Αζώρ.
14 Ο Αζώρ δε εγέννησε τον Σαδών, ο Σαδώκ δε
εγέννησε τον Αχείμ, ο Αχείμ δε εγέννησε τον Ελιούδ.
15 Ο Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, ο Ελεάζαρ δε
εγέννησε τον Ματθάν, ο Ματθάν δε εγέννησε τον
Ιακώβ.
16 Ο Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ, τον μνηστήρα της
Μαρίας, από την οποίαν εγεννήθη ο Ιησούς ο
ονομαζόμενος Χριστός.
17 Όλαι λοιπόν αι γενεαί από τον Αβραάμ μέχρι του
Δαυΐδ είναι γενεαί δεκατέσσαρες και από τον Δαυΐδ
μέχρι της μετοικεσίας των Ιουδαίων ως αιχμαλώτων εις
την Βαβυλώνα είναι γενεαί δεκατέσσαρες και από της
μετοικεσίας εις την Βαβυλώνα μέχρι των ημερών του
Χριστού γενεαί πάλιν δεκατέσσαρες.
18 Η δε γέννησις του Ιησού Χριστού έγινε κατά τον
ακόλουθον υπερφυσικόν τρόπον. Όταν δηλαδή
εμνηστεύθη η μήτηρ αυτού Μαρία με τον Ιωσήφ, χωρίς
να συνοικήσουν ως σύζυγοι, ευρέθη έγκυος από την
δημιουργικήν ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος.
19 Ο δε Ιωσήφ, ο μνηστήρ αυτής, όταν αντελήφθη την
εγκυμοσύνην αυτής, επήρε την απόφασιν να διαλύση
την μνηστείαν. Επειδή όμως ήτο ενάρετος και
εύσπλαγχνος δεν ηθέλησε να την διαπομπεύση
δημοσία, αλλ’ εσκέφθη να την διώξη μυστικά χωρίς να
ανακοινώσει εις κανένα τας υποψίας του.
20 Ενώ δε αυτά είχε εις τον νούν, ιδού ένας άγγελος του
Κυρίου παρουσιάσθη εις το όνειρόν του και του είπεν·
Ιωσήφ, απόγονε του Δαυΐδ, μη διστάσεις να παραλάβης
εις τον οίκον σου την Μαριάμ, την αγνήν και πιστήν
μνηστήν σου, διότι το παιδίον που κυοφορείται εντός
αυτής έχει συλληφθή από την δημιουργικήν ενέργειαν
του Αγίου Πνεύματος.
21 Θα γεννήση δε υιόν, και συ (ο οποίος σύμφωνα με
τον νόμον θεωρείσαι προστάτης και πατέρας του) θα το
ονομάσεις Ιησούν (δηλαδή Θεόν - Σωτήρα) διότι αυτός
θα σώση πράγματι τον λαόν του από τας αμαρτίας
αυτών.
22 Και όλον αυτό το θαυμαστόν και μοναδικόν γεγονός
έγινε, διά να πραγματοποιηθή και επαληθεύση αυτό,
που είχε λεχθεί από τον Κύριον διά του προφήτου
Ησαΐου:
23 «Ιδού η αγνή και άμωμος παρθένος θα συλλάβη και
θα γεννήση υιόν, χωρίς να γνωρίσει άνδρα, και θα τον
ονομάσουν αυτόν Εμμανουήλ, όνομα που σημαίνει: ο
Θεός είναι μαζή μας».
24 Αμέσως λοιπόν μόλις εσηκώθη από τον ύπνον ο
Ιωσήφ, έκαμε όπως τον είχε διατάξει ο άγγελος του
Κυρίου και παρέλαβε εις τον οίκον του με εμπιστοσύνην
και σεβασμό την μνηστήν του.
25 Και ποτέ δε εγνώρισεν αυτήν ως σύζυγον ούτε και
όταν εγέννησεν αυτή τον πρώτον και μοναδικόν υιόν
της ούτε και μετά ταύτα. Και εκάλεσεν ο Ιωσήφ το
όνομα του παιδίου Ιησούν.