Professional Documents
Culture Documents
Postępowanie Dietetyczne Cukrzyca
Postępowanie Dietetyczne Cukrzyca
w chorobach układu
krążenia I cukrzycy typu 2
związanej z otyłością
mgr Monika Kroenke
Zakład Biochemii I Żywienia
Cukrzyca
•To grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią wynikającą z
defektu wydzielania i/lub działania insuliny.
• Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i
niewydolnością różnych narządów, zwłaszcza oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń
krwionośnych.
• ICD-10:
• E10 Cukrzyca insulinozależna
• E11 Cukrzyca insulinoniezależna
• E12 Cukrzyca związana z niedożywieniem
• E13 Inne określone postacie cukrzycy
• E14 Cukrzyca nieokreślon
Cukrzyca- fakty I liczby
•W 2019 roku z cukrzycą chorowało 463 miliony dorosłych (1 na 11).
•Przewidywania: 2030 → 578 milionów osób z cukrzycą.
• 1 na 2 dorosłych chorych na cukrzycę pozostaje nierozpoznanych (232 miliony). Większość ma
cukrzycę typu 2.
• Więcej niż 3 na 4 osoby z cukrzycą mieszka w krajach o niskich i średnich dochodach.
• 1 na 6 żywych urodzeń (20 milionów) cierpi na wysoki poziom glukozy we krwi (hiperglikemia) w czasie
ciąży.
• 2/3 osób chorych na cukrzycę mieszka na obszarach miejskich, a trzy czwarte to osoby w wieku
produkcyjnym.
• 1 na 5 osób z cukrzycą (136 milionów) ma powyżej 65 lat.
•Cukrzyca spowodowała 4,2 miliona zgonów w 2019 roku.
• Cukrzyca była odpowiedzialna za co najmniej 760 miliardów dolarów wydatków na zdrowie w 2019
roku - 10% całkowitych wydatków na opiekę zdrowotną na świecie.
Rodzaje cukrzycy
Według danych epidemiologicznych, w populacji diabetyków od 90% do 95% osób
choruje na typ 2 cukrzycy, nabyty w wyniku czynników cywilizacyjnych:
• nieprawidłowej diety
• braku ruchu
• otyłości
Zasady rozpoznawania zaburzeń
gospodarki węglowodanowej
Glikemia przygodna – oznaczona w próbce krwi Glikemia na czczo- oznaczona w próbce krwi Glikemia w 120. minucie doustnego testu
pobranej o dowolnej porze dnia, niezależnie od pobranej 9-14 godzin od ostatniego posiłku tolerancji glukozy (OGTT) według WHO
pory ostatnio spożytego posiłku
≥ 200mg/dl (11,1 mmol/l) → cukrzyca* Stężenie glukozy w osoczu krwi żylnej < 140 mg/dl → prawidłowa tolerancja glukozy
(gdy występują objawy hiperglikemii, takie jak: 70-99 mg/dl (3,9-5,5 mmol/l) → prawidłowa (NGT)
wzmożone pragnienie, wielomocz, osłabienie) glikemia na czczo (NGT) 140-199 mg/dl → nieprawidłowa tolerancja
100-125 mg/dl → nieprawidłowa glikemia na glukozy (IGT)
czczo (IFG) ≥ 200mg/dl (11,1 mmol/l) → cukrzyca*
≥ 126 mg/dl → cukrzyca*
IGF (impaired fasting glucose)- nieprawidłowa glikemia na czczo; NGT (normal glucose tolerance)- prawidłowa tolerancja glukozy; IGT (impaired
glucose tolerance)- nieprawidłowa tolerancja glukozy
* Do rozpoznania cukrzycy konieczne jest stwierdzenie jednej z nieprawidłowości, z wyjątkiem glikemii na czczo, gdy wymagane jest 2-krotne
potwierdzenie zaburzeń; przy oznaczaniu glikemii należy uwzględnić ewentualny wpływ czynników niezwiązanych z wykonywaniem badania (pora
ostatnio spożytego posiłku, wysiłek fizyczny, pora dnia)
2020 Guidelines on the management of diabetic patients. A position of Diabetes Poland. Clin Diabetol 2020; 9, 1.
NAZEWNICTWO STANÓW HIPERGLIKEMICZNYCH
WEDŁUG ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI ZDROWIA (WHO,
WORLD HEALTH ORGANIZATION)
Prawidłowa glikemia na czczo:
•70–99 mg/dl (3,9– –5,5 mmol/l).
Nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG, impaired fasting glucose):
•100–125 mg/dl (5,6–6,9 mmol/l).
Nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT, impaired glucose tolerance):
•w 120. minucie OGTT glikemia 140–199 mg/dl (7,8–11 mmol/l).
Stan przedcukrzycowy — IFG i/lub IGT.
Cukrzyca — jedno z następujących kryteriów:
1. objawy hiperglikemii i glikemia przygodna ≥ 200 mg/dl (t 11,1 mmol/l).
2. 2-krotnie glikemia na czczo ≥ 126 mg/dl (t 7,0 mmol/l).
3. glikemia w 120. minucie OGTT ≥ 200 mg/dl (t 11,1 mmol/l).
Powikłania cukrzycy
•Makroangiopatia – przyczyną tych powikłań jest uszkodzenie dużych naczyń
krwionośnych, powodujących zawały serca i udary mózgu, a także chorobę
naczyniową tętnic kończyn dolnych. Możliwe jest też wystąpienie zespołu stopy
cukrzycowej.
•Mikroangiopatia – przyczyną tych powikłań jest uszkodzenie małych naczyń
krwionośnych, powodujących choroby oczu (retinopatia), nerek (nefropatia), nerwów
obwodowych (neuropatia).
Nadwaga I otyłość u osób z cukrzycą typu 2
•Wzrost masy ciała dotyka
większości osób z cukrzycą typu
2, co wynika z samej istoty • Powikłań sercowo-
WZROST
choroby i sposobów jej naczyniowych o 2%
BMI O • Choroby wieńcowej o 3%
samokontroli! KAŻDY • Zawału serca o 5%
•Każdy, nawet niewielki, przyrost 1 KG/M² • Niewydolności serca o 5%
ZWIĄZANY • Choroby naczyń
masy ciała, u pacjentów z
JEST ZE obwodowych o 5%
cukrzycą typu 2 znacząco • Zgonu z powodu powikłań
WZROSTEM
zwiększa ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych o
RYZYKA
sercowo–naczyniowych i zgonu z 3%
powodu tych powikłań! • Zgonu z powodu choroby
niedokrwiennej serca o 4%
Rysopis diabetyka
➢Choruje od 10 lat
➢Wiek 63,8
➢Poziom HbA 7,25%
➢BMI 31,28
Cele leczenia cukrzycy
Najważniejsze rekomendacje:
- u chorych na cukrzycę ogólny cel wyrównania glikemii wyrażony wartością HbA wynosi nie
więcej niż 7,0%
- stężenie LDL-C < 70mg/dl lub redukcja o co najmniej 50% u osób z cukrzycą wysokiego
ryzyka sercowo-naczyniowego
- stężenie cholesterol frakcji LDL: <55 mg/dl lub redukcja o co najmniej 50% u osób z
cukrzycąbardzo wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego
- stężenie LDL-C < 100 mg.dl u osób umiarkowanego ryzyka sercowo-naczyniowego (młode
osovy <35 r.ż. Z cukrzycą typu 1 bez przewlekłych powikłań I innych czynników ryzyka
sercowo-naczyniowego) lub pacjenci z cukrzycą typu 2 < 50 r.ż. Z czasem trwania cukrzycy
<10 lat bez innych czynników ryzyka
- Zalecana wartość ciśnienia tętniczego krwi: < 130/80 mm Hg
2020 Guidelines on the management of diabetic patients. A position of Diabetes Poland. Clin Diabetol 2020; 9, 1.
Sposoby leczenia cukrzycy typu 2
1. Terapia behawioralna
1. Dieta
2. Aktywność fizyczna
2. Leczenie farmakologiczne – leki doustne, insulina
3. Pomoc psychologiczna
Terapia behawioralna rekomendacje
• wszyscy pacjenci z cukrzycą powinni być edukowani w zakresie ogólnych zasad prawidłowego żywienia w cukrzycy przez
osoby do tego uprawnione (lekarz, dietetyk, pielęgniarka diabetologiczna, educator diabetologiczny) z wykorzystaniem
różnych metod I Technik, w tym także telemedycyny. Szczegółowe zalecenia dietetyczne powinny być indywidualizowane
w zależności od potrzeb I mozliwości pacjenta.
•Podstawowym makroskładnikiem diety, determinującym okołoposiłkowe zapotrzebowanie na insulin, są węglowodany.
Kluczowym elementem edukacji dietetycznej pacjentów z cukrzycą typu 1 powinno być szkolenie w zakresie szacowania
węglowodanów w posiłku dla optymalizacji dawkowania insulin. Pacjenci z cukrzycą typu 2 powinni być edukowani w
zakresie kontroli wielkości porcji oraz udziału węglowodanów w psozczególnych posiłkach I całej diecie.
•Nie ma diety uniwersalnej dla wszystkich pacjentów z cukrzycą. Optymalne dla chorego proporcje makroskładników
powinny być ustalane indywidualnie z uwzględnieniem wieku, aktywności fizycznej, obecności powikłań cukrzycy,
schorzeń dodatkowych oraz preferencji pacjenta.
•Wysiłek fizyczny- ze względu na wielokierunkowe korzyści, jakie przynosi jego wykonywanie- jest integralną częścią
prawidłowego, kompleksowego postępowania w leczeniu cukrzycy, w celu uzyskania optymalnego efektu wysiłek fizyczny
powininen być regularny, podejmowany co najmniej co 2-3 dni, jednak najlepiej codziennie.
•Osoby dorosłe, szczególnie z cukrzycą typu 2, powinny ograniczać czas sędzony bez przerw w pozycji siedzącej.
2020 Guidelines on the management of diabetic patients. A position of Diabetes Poland. Clin Diabetol 2020; 9, 1.
Terapia behawioralna- zalecenia
dietetyczne
•Chorzy na cukrzycę powinni być zachęcani do przestrzegania zasad prawidłowego
żywienia skierowanych do osób zdrowych oraz dodatkowo do:
• kontrolowania ilości spożywanych węglowodanów w całej diecie i poszczególnych posiłkach;
• ograniczenia węglowodanów prostych;
• częstego spożywania posiłków.
Terapia behawioralna- zalecenia
dietetyczne
W cukrzycy typu 2 podstawowym zadaniem jest:
• utrzymanie dobrej kontroli metabolicznej choroby,
• Kontrola ilości spożywanych węglowodanów w całej diecie i poszczególnych posiłkach.
• Ograniczenie węglowodanów prostych.
• Regularne pory posiłków.