Zamknięcie przewodu wentylacyjnego lub kominowego

Fot. 01. Wewnętrzne zamknięcia przewodów wentylacyjnych.

Niemieckie schr ony, wznosz one na pocz ątku l at t rzydzie stych zeszłe go st ulecia na nowo bu dowan ych pozycjac h o bro nnych , ot rzym ały jak o sta nda rdow e wyp osaże nie sc hro nu z amk nięcia (zawo ry odcinaj ące ) pr zewo dów we ntylacyj nych i komi nowych (ni em. Ä uße re r Abschl uß für A nsau ge- Rauc h- und Lüft ungs roh r). Przew ody we ntylacyj ne dop rowa dzając e powi etrz e d o sch ron u po siadały stalo wą osł onę wlotu (n a elew acji sch ron u). W ewnę trzn e za mknięci e p rzewo du w entylac yjneg o os adza ne było w płaszczy źnie powie rzchni ściany po mieszcz enia (Fot . 01 ) lu b w wyk ona nej d o te go c elu nis zy ( Fot. 02 ). Mogło posi adać na pis eks ploat acyjny B elüftu ngsr oh r – dop rowa dzeni e powi etrz a lub Entlüf tung sro hr – od prow adze nie powiet rza. St and ard owa w ewnęt rzn a śr ednic a pr zewod u wyn osiła 100 mm . Wewn ętrz ne z amkni ęcie przew odów wentyl acyjnyc h w n owo bud owanyc h o biektac h st osowa no do mom entu wpr owadz enia jed nokie runk oweg o zaw oru nad ciśnieni oweg o fir my D räg er [ 01]. W prz ypad ku wyk orzyst an ia
wewnęt rzne go za mkni ęcia, jak o zaw oru zam ykając ego przew ód k omin owy, wyst ępow ał na pis „ Ofen roh r”. To zast osowa nie wy mag ało d odatk oweg o ad apt era do podłą czenia ru ry ko minow ej, p opr owadz onej od st ron y piec a.

Niemieckie schr ony, wznosz one na pocz ątku l at t rzydzie stych zeszłe go st ulecia na nowo bu dowan ych pozycjac h o bro nnych , ot rzym ały jak o sta nda rdow e wyp osaże nie sc hro nu z amk nięcia (zawo ry odcinaj ące ) pr zewo dów we ntylacyj nych i komi nowych (ni em. Ä uße re r Abschl uß für A nsau ge- Rauc h- und Lüft ungs roh r). Przew ody we ntylacyj ne dop rowa dzając e powi etrz e d o sch ron u po siadały stalo wą osł onę wlotu (n a elew acji sch ron u). W ewnę trzn e za mknięci e p rzewo du w entylac yjneg o os adza ne było w płaszczy źnie powie rzchni ściany po mieszcz enia (Fot . 01 ) lu b w wyk ona nej d o te go c elu nis zy ( Fot. 02 ). Mogło posi adać na pis eks ploat acyjny B elüftu ngsr oh r – dop rowa dzeni e powi etrz a lub Entlüf tung sro hr – od prow adze nie powiet rza. St and ard owa w ewnęt rzn a śr ednic a pr zewod u wyn osiła 100 mm . Wewn ętrz ne z amkni ęcie przew odów wentyl acyjnyc h w n owo bud owanyc h o biektac h st osowa no do mom entu wpr owadz enia jed nokie runk oweg o zaw oru nad ciśnieni oweg o fir my D räg er [ 01]. W prz ypad ku wyk orzyst an ia
wewnęt rzne go za mkni ęcia, jak o zaw oru zam ykając ego przew ód k omin owy, wyst ępow ał na pis „ Ofen roh r”. To zast osowa nie wy mag ało d odatk oweg o ad apt era do podłą czenia ru ry ko minow ej, p opr owadz onej od st ron y piec a.

Niemieckie schrony, wznoszone na początku lat trzydziestych zeszłego stulecia na nowo budowanych
pozycjach obronnych, otrzymały jako standardowe wyposażenie schronu zamknięcia (zawory
odcinające) przewodów wentylacyjnych i kominowych (niem. Äußerer Abschluß für Ansauge- Rauch-
und Lüftungsrohr). Przewody wentylacyjne doprowadzające powietrze do schronu posiadały stalową
osłonę wlotu (na elewacji schronu). Wewnętrzne zamknięcie przewodu wentylacyjnego osadzane
było w płaszczyźnie powierzchni ściany pomieszczenia (Fot. 01) lub w wykonanej do tego celu niszy
(Fot. 02). Mogło posiadać napis eksploatacyjny Belüftungsrohr – doprowadzenie powietrza lub
Entlüftungsrohr – odprowadzenie powietrza. Standardowa wewnętrzna średnica przewodu wynosiła
100 mm. Wewnętrzne zamknięcie przewodów wentylacyjnych w nowo budowanych obiektach
stosowano do momentu wprowadzenia jednokierunkowego zaworu nadciśnieniowego firmy Dräger
[01]. W przypadku wykorzystania wewnętrznego zamknięcia, jako zaworu zamykającego przewód
kominowy, występował napis „Ofenrohr”. To zastosowanie wymagało dodatkowego adaptera do
podłączenia rury kominowej, poprowadzonej od strony pieca.
Fot. 02. Nisza na zamknięcie przewodu wentylacyjnego (na zdjęciu zdekompletowany zawór).

Zamknięcie przewodu wentylacyjnego było gazoszczelne. Warunek ten miała zapewnić uszczelka
filcowa (Rys. 01, -7). Była rozłożona na płycie głównej (Rys. 01, -1) i dociskana do niej poprzez
płaskowniki prowadnic. Wylot przewodu wentylacyjnego zamykała zasuwa z chwytem (Rys. 01, -4),
wykonana z blachy stalowej o wymiarach 160x160x10 mm. W położeniu ”zamknięte” zasuwa
dociskana była do filcowej uszczelki poprzez dwie śruby z radełkowanymi pokrętłami (Rys. 01, -6).
Przesuwanie zasuwy pomiędzy prowadnicami ułatwiały dwie kulki łożyskowe o średnicy 9 mm (Rys.
01, -5). Ruch zasuwy ograniczały dwa płaskowniki (Rys. 01, -9) łączące prowadnicę górną z dolną.
Każda z prowadnic została wykonana z dwóch elementów: płaskownika podstawy (Rys. 01, -8) i
zewnętrznego (Rys. 01, -10).
Rys. 01. Wewnętrzne zamknięcie przewodu wentylacyjnego, rury kominowej. – 1. główna płyta o
wymiarach 360x220x5 mm z cylindrycznym otworem, – 2. rura przewodu wentylacyjnego,
kominowego, – 3. kotwa mocująca, – 4. zasuwa z chwytem, – 5. element toczny – kulka łożyskowa o
średnicy 9, – 6. Śruba dociskowa, – 7. uszczelka filcowa o grubości 5 mm, – 8. płaskownik podstawy
prowadnicy, – 9. zewnętrzny płaskownik prowadnicy, – 10. płaskownik prowadnicy, 11. śruby
mocujące.

Prowadnice wraz z uszczelką zamocowano do płyty głównej za pomocą śrub (Rys. 01, -11). Ten
sposób mocowania elementów wewnętrznego zamknięcia zaistniał w schronach wznoszonych na
Pozycji Odry z początku lat trzydziestych. W starszych rozwiązaniach do mocowania tych elementów
wykorzystano połączenia nitowane (Fot. 03).

Mocowanie do ściany zapewniały 4 kotwy (Rys. 01, -3), wykonane z płaskowników 220x30x10 mm.
Robocza długość kotwy z rozciętymi i rozchylonymi zakończeniami wynosiła 160 mm. Rozchylenie
rozciętego wzdłużnie zakończenia kotwy wykonywano na długości 40 mm.
Fot. 03. Zamknięcie przewodu wentylacyjnego, którego elementy połączono za pomocą złączy
nitowanych.

Fot. 04. Wewnętrzne zamknięcie przewodu wentylacyjnego lub rury kominowej. Strzałką zaznaczono
filcową uszczelkę z wyciętym otworem dla przewodu wentylacyjnego.