Instalacje budowlane i sanitarne -

ćwiczenia 4 – 25.10.2023
Bateria z perlatorem oszczędza wodę.
Wówczas wydajność urządzenia maksymalnie wynosi 1.5 dm3/s . Oznacza to zużycie 1.5 litra wody w
sekundę! Dla porównania, zmywarka używa 7l wody przez cały program mycia.

Obliczanie zapotrzebowania ciepła na przygotowanie ciepłej wody użytkowej.

Zapotrzebowanie mocy cieplnej do przygotowania c.w.u. w budynkach mieszkalnych wyznacza się
zgodnie z polskimi normami w oparciu o zapotrzebowanie ciepłej wody dla jednego mieszkańca
(osoby), przyjmowane w wysokości 30-90 dm3/mk dobę

Wzór na obliczenie jednostkowego zapotrzebowania na ciepło qcwu do przygotowania 1m3 ciepłej

wody wygląda następująco:

qcwu = (cw ∙ ρ ∙ V ∙ [tc – tz] )/ (1 000 000 ∙ ηcwu) [GJ/m3]

qcwu - ciepło właść. wody [kJ/kg∙℃],

ρ - gęstość wody [kg/m3],

V – objętość podgrzewanej wody = 1m3,
tc – temp. wody w podgrzewaczu [℃],
tz – temp. wody zimnej [℃],
ηcwu – całkowita sprawność układu przygotowania c.w.u.

Tablice gęstości wody (sprawdzić w internecie)

Jednostkowe dobowe ilości ciepłej wody dla różnych typów budynków wyposażonych
w różne rodzaje wewnętrznych instalacji ciepłej wody
Sprawność całkowita układu przygotowania ciepłej wody zależy od dwóch
podstawowych czynników:
- sposobu przygotowania ciepłej wody, a więc rodzaju źródła,

- przesyłu wody, czyli rodzaju instalacji.

Sprawność całkowitą układu liczymy

sprawność przygotowania ηp =0.92

sprawność przesyłu ηw =0.6

ηcwu = ηp ∙ ηw

Przykład obliczeniowy:
 Dane:

- ciepło właściwe wody cw = 4.19 przy temp. wody zasilającej t = 10 st. C

- gęstość wody w temp. 10 st. C, ρw = 997.73 kg/m3

- temp wody w zasobniku tc = 60 st. C
- liczba mieszkańców budynku U = 4 os.
- sprawność przegotowania c.w.u. = 0.92
- przyjęta (średnia) norma dobowego zużycia wody na mieszkańca j.o. = 60 dm 3/d

q cwu =
4.19 ∙999.73 ∙ 1 ( 60−10 )
1000000 ∙ 0.92 [ ]
GJ
=0.228 3
m
j.o. = 60dm3/d = 0.06 m3/d

 Obliczenie średniego dobowego zużycia ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) w budynku, w

ciągu doby przez wszystkie osoby:
Vśr,d = j.o. ∙ U = 0.06 ∙ 4 = 0.24 [m3/d]
 Obliczenie średniego godzinowego zużycia c.w.u. w budynku:

V śr , d 0.24
Vśr, h = = = 0.013 [m3/h]
wD 18

wD – współczynnik dyspozycyjności

 Współczynnik nierównomierności cieplnej

Nh = 9.32 ∙ U-0.244 = 9.32 ∙ 4-0.244 = 6.645 [ - ]
 Maksymalna moc cieplna potrzebna na wytworzenie c.w.u.
θcwu = 277.7 ∙ Vśr,h ∙ qcwu ∙ Nh = 277.7 ∙ 0.013 ∙ 0.228 ∙ 6.645 = 5.6 [kW]
 Odpowiedź: 5.6 kW jest potrzebne na zaspokojenie zapotrzebowania na ciepłą wodę
użytkową w ciągu godziny, w mieszkaniu o zadanych parametrach. Rocznie wynosi to ok.
19.97 GJ/rok.

Dobór zasobnika wody ciepłej - Metoda Sandera

N=
∑ (n ∙ p ∙ v ∙ wn )
3.5 ∙5820
n – liczba mieszkań,

p – liczba osób,

v – liczba punktów poboru wody,

wn – zapotrzebowanie ciepła punktów poboru [Wh]

3.5 – liczba osób, no ale powinno być 4 bo dziecko to nie jest pół człowieka,

5820 Wh – zapotrzebowanie ciepła „mieszkania przeciętnego” (pobór ciepła na jedną kąpiel).

„mieszkanie przeciętne”:

- ilość pomieszczeń mieszkalnych bez wliczania kuchni, przedpokoju, korytarza, łazienki i komórki) r =
4

NL ≥ N

NL – współczynnik wydajności podgrzewacza (znamionowa liczba mocy)

N – współczynnik zapotrzebowania grupy mieszkań obsługiwanych przez zasobnik

L 150 – oznaczenie pojemności zasobnika.

Sposób zastosowania met. Sandera

W n = 1 mieszkaniu dla p = 4 osób, znajduje się v =1 punkt poboru wody w postaci umywalki, którego
zapotrzebowanie na ciepło wn = 700 [Wh]

Dla pozostałych nawiasów trzy pierwsze dane nie ulegają zmianie, następne odnoszą się do
następnych sprzętów w podanej liczbie sztuk.