Professional Documents
Culture Documents
Epidemia Dżumy
Epidemia Dżumy
Za początek epidemii w Europie uważa się przybycie genueńskich Galer do sycylijskiego portu
w Messynie, które przybyły z Kaffy na Krymie. Na pokładzie znajdowali się wtedy zarażeni. Ich ciał
użyto jako broni biologicznej przy oblężeniu genueńskiej faktorii przez chana Złotej Ordy. Potem
wirus szybko rozprzestrzenił się na inne tereny czternastowiecznej Europy, co później skutkowało
wyludnieniem wiosek i miast.
Obecne czasy pokazały nam, jak ciężkie życie wiedzie się podczas zarazy. Zobrazował nam to
doskonale rok dwa tysiące dwudziesty i dwa tysiące dwudziesty pierwszy. Mimo postępu
cywilizacyjnego i rozwoju wszystkich sektorów życia oraz wielu ułatwień, które mamy w
przeciwieństwie do ludzi średniowiecza, to i tak bardzo odczuwamy zmiany, jakie spowodowała
pandemia COVID-19. Nasze codzienne życie zmieniło się całkowicie, nikt wcześniej nie pomyślałby, że
teraz będziemy musieli uważać na wszystko, na to co dotykamy, na ludzi, których spotykamy czy na
otoczenie, w którym przebywamy. Nieporównywalnie do czternastowiecznej epidemii mniej osób
umiera na koronawirusa, lecz odsetek zmarłych jest przerażający. Początkowo większość ofiar
stanowili ludzie starsi, lecz czas nam pokazał, że wirus nie tylko ich atakuje, lecz również osoby
młodsze. Każdy z nas był i jest narażony. Obecnie nie jesteśmy w stanie określić, czy choroba nas
ominie bezobjawowo, czy będziemy musieli walczyć o życie przy pomocy respiratora. Jako antidotum
na pandemię w szybkim tempie zaczęto wprowadzać szczepionki, by móc chronić ludzi i powoli
wracać do normalności, żeby gospodarka mogła odrobić ogromne straty, jakich doznała przez ostatni
rok.
Wirus to niewidzialny wróg, z którym trudno walczyć. Obie epidemie pokazały nam to
dobitnie. Każde tego typu wydarzenie ciągnie za sobą negatywne oraz pozytywne następstwa.
Oczywiście, że tych negatywnych następstw jest o wiele więcej, ponieważ ciągną one za sobą setki
tysięcy ofiar, co często wiąże się z utratą bliskich nam osób. W świetle tego sądzę, że doszukiwanie
się jakichkolwiek korzyści wynikających z panującej pandemii jest niestosowne i niedopuszczalne.
Życie ludzkie jest bezcenne i nie można jego porównywać z innym wartościami materialnymi.