You are on page 1of 7

EMAN SI BOCAH TENGIL

By : Kel 02

Esuk-esuk srengenge wis mlethek lan njebul saka turone Eman, si bocah mbeling
urunggelem tangi. Yo wis ngunu isine Eman sabendino.

Bu Inah : Le, tangi le!! wis padhang jingglang kok kowe sek mlungker ae.
Tarno : Percuma bu. Ora bakal dirungokake karo Cak Man.
Bu Inah : Gugahen kono. Guyangen banyu pisan lek gak gelem tangi
Tarno : Siap bu, Tapi….
Bu Inah : Lapo maneh??
Tarno : Ngkok kasure teles kabeh, paling yo cak man gak ngurusi.Wes tenang ae, aku duwe
cara dewe.
Tarno : (bengok-bengok nang kupinge Eman) ‘KOBONGAN-KOBONGAN.. Tulung…
tulung… tulung..
Eman : (gragapan) opo… opo.. kobongan??? (kaya kabeh diinteri)
Bu Inah : (ngaplok i eman) iki yo lapo se?
Eman : Lho bu ana kobongan, gak ngungsi ta? (jek bingung)
Bu Inah : Kowe iki ngelindur ta?
Tarno : Hahaha… haha… iyo aku. Tak bijuki koen. Salahe dewe gak tangi-tangi.
Eman : Ooo… arek cilik kurang ajar kowe iku.
Tarno : Babah se, anggite awakmu iku gak cilik ta?
Bu Inah : Halaah.. podo cilike ae lok-lokan barang. Wes ndang nimbo kono Man,
Tarno : Sek talah mak, bener jare sampean. Podo cilike lha iku irunge
Bu Inah : Lhe… lhe… tak untal kowe lak enak (Eman mlayu).

Ora sue Bu RT mampir ing omah e Bu inah, amarga sek isuk wis krungu suara rame
– rame ing omah e.

Bu RT : Assalamualaikum. Ono opo iki bu?


Bu Inah : Wa’alaikumsallam, Iki lho Bu RT Eman. Wes biasane nggawe kisruh.
Bu RT : Oalah. Kowe gak isinn ta Man?
Eman : Lha lapo isin. Wong aku klambenan og.
Tarno : Halah… ngomong ae sampean gak duwe isin. Yo seh?
Eman : Kowe iku mesti melok- melok !! meneng ngunu lho.
Bu Inah : Wes mboh Man. Dikandani kok gak kenek. Ngelu aku mikirno kowe.
Eman : Yo wes gak usah dipikir ! ngunu ae repot.
Bu RT : Hush ! jek apik kowe diingoni ibumu. Kuwalat kapok lho yo
Eman : Sopo sampean ? nguwalatno aku.
Bu Inah : Ati-ati Man, suwe suwe kowe ngkuk kuciwa lak sampek nggawe aku mangkel
Eman : Lho bu, dungane kok elek ngunu se?
Bu Inah : Bah !
Bu RT : Sabar bu, ngene ae Sampean jaken Eman ngaji saben sore sing karo Pak Haji iku oo.
Bu Inah : Oh iyo yo, Wes Man, ngkuk sore kowe kudu melu aku. Lak gak, awas yo
Eman : Hhhaaa….. ?? moh aku.

Nang Pos Kamling ana eman sing lagi ngelamun, tarmin liwat langsung marani
eman.

Tarmin : Woi bro. lapo mecucu koyok ngunu ? tambah elek kon.
Eman : Ngunu ta? Koncone dewe jare elek. Aku wes eroh. Gak usah diomong-mongno. Y
opodo eroh. Ngunu-ngunu aku yo anake ibuku.
Tarmin : Berarti ibumu la’an sing elek.
Eman : Lho ya. Duduk aku lo y seng ngomong. (rodok bengok)
Tarmin : Ono opo se?
Eman : Aku dipekso karo pilihane ibuu.
Tarmin : Opo? Sing temen Man (kaget)
Eman : Iyo Min. aku yo rodo wedi karo ibuku.
Tarmin : Opo kowe wis siap? Ilengo kowe jek cilik.
Eman : Sakjane, iku yo sarane Bu RT.
Tarmin : Lho?? Astaghfirullahaladzim Man. Saknone kowe
Eman : Sek ta? Lapo kowe nyebat nyebut ae?
Tarmin : Kapan iku dilaksanakno?
Eman : Engkok sore.
Tarmin : Opo? Wes nggolek penghulu ta?
Eman : He? Lha lapo athek penghulu, anggite aku kate kawin aa?
Raden & Dika : (moro-moro teko) opo kawin?
Raden : Eman kate kawin
Raden & Dika : Hhahaha
Eman : Ojo ngawur ta kowe? Sopo sing kate kawin?
Tarmin : Lha iku maeng.
Eman : Maksutku, aku dikongkon ibuku melu pengajian Karepe ben aku tobat. Ngunu lho.
Arek-Arek : Owalah… Ngunu toh..
Raden & Dika : (ngguyu)
Eman : He.. ojo kurang ajar karo aku
Tarmin : Iyo. Ngejak geger ta?
Raden : Hem… (ngece) anggite aku wedi ?
Dika : Kecil kowe iku. (ngece)
(kabeh kate gelut)

Ndelok rame-rame ana ing pos kamling, Pak Haji langsung marsni.

Pak Haji : Astaghfirullahaladzim. !! Ancen bener jare Rhoma Irama. “Darah muda darahnya
Para remajaa”
Arek – Arek : Jeng jeng jeng
Pak Haji : Yang selalu merasa gagah, tak pernah mau mengalah a.. aa..
Arek - Arek : DARAH MUDA
Pak Haji : Ono opo maneh? Bendino kok geger ae.
Eman : iku lho Pak Haji, Raden karo Dika ngelok-ngelokne aku Yo gak trimo se?
Raden : Halah.. biasane kowe yo ngelokno aku ngunu
Dika : yo
Raden : Tapi sing tak omong lak bener se?
Dika : Yo
Raden : Salahe dewe mbeling
Dika : Yo
Raden : Ya yo ya yo ae
Pak Haji : Wes buyar. Mending nglakoni hal-hal sing positif. Ora kok gae gelut ae.

Sorene pengajian ana ing masjid.

Pak Haji : (kabeh podo kumpul) Assalamualaikum…(banter) ya ahli kubur( irih)


Jama’ah : Waalaikumsalam wr.wb
Pak Haji : Jama’ah...
Jama’ah : Dalem.
Pak Haji : Nggeh pun. Saiki ayo di bahas masalah nakale arek nom-noman. Mau isuk, ana
bocah papat arep geger. Yo opo iku?
Bu Inah : Eman ta Pak Haji ?Ancene kowe iku senengane geger tok kok Man, Jian!
Eman : Aku maneh
Arek - Arek : Lha sopo mane lak gak kowe ?
Pak Haji : ehm.. ehm.. wes mari kenalane ?
Jama’ah : Saaammmpuuunnn.
Pak Haji : Dadi, Jama’ah sampean kabeh kudu nuntun anake dhewe-dhewe ben ora kecanthol
gawean-gawean sing elek. Kayak gasakan, mabuk-mabukan, lsp. Di didik supaya dadi wong
jujur. Ogak kok mari korupsi, terus nang Mbali ndelok tenis. Ono yo an sing jare berobat
nang Singapur tapi gak moleh-moleh.
Tarmin : lha yo. Astaghfirullah.
Bu Inah : Koyok kowe iku Min.
Tarmin : Anak sampean yo yo ae.
Pak Haji : Wshopp,Dadi mari ngene opo sing elek ditinggal sing apik ayo di gowo
muleh.
Eman : Nggeh PakHaji, Tapi aku ana urusan liyane dadi aku pamit disek. Assalamualaikum.
Jama’ah : Wa’alaikumsallam.wr.wb
Bu Inah : Ati – Ati yo le nk moleh, awas ngicak i semut
Eman : nggeh bu, pancen onok – onok ae sampean niku..
Wektu mulih saka masjid.

Pak Haji : Wes yo rek aku tak mulih sek.


Dika : Nggeh Pak Haji.
Pak Haji : Assalamualaikumsalam wr.wb
Dika : Waalaikumsalam wr wb
Pak Haji : Kok durung mulih dik?
Dika : Kulo ngrantosi Raden, Pak Haji.
Pak haji: Owalah yowes
Pak Haji : Lo sandalku kok ilang.
Dika : Wonten napa Pak? (marani Pak Haji)
Pak Haji : Sandalku ilang Ka.
Dika : Lo kok saget Pak Haji. Pak Haji mbonten supe ta? ngagem sandal kok sisihan.
Pak haji : Aku iki yo jek enom dik. Mosok wes lalian.
Dika : Paling nggeh Eman Pak sing njupuk.
Pak Haji : Hheehhh... gak oleh su’udzon, poso-poso lo !
Dika : Lha terus sinten lak mboten Eman.
Pak Haji : Be’e kowe sing njupuk, kowe sing durung mulih dewe ngunu.
Dika : Lo kok aku Pak, lha jarene mboten angsal su’udzon.
Pak Haji : Yowes aku tak mulih sek
Dika : Kondur kagem nopo?
Pak Haji : Yo terpaksa nyeker aku
Dika : Owalah pak, kok yo mesa’aken temenan sampean iku.
Pak Haji : Hhuuuusssttt.. meneng o. (isin)
Dika : Hahahah...

Sak wis e dina iku, gantian sandale Raden sing ilang nang latar e masjid.
(mulih saka masjid)

Raden : Lhoala sandalku kok ilang. Sandal anyar iku.


Tarmin: Loalah terus yok nopo?
Raden: Wes mboh !! Sandhalku ilang terus.
Pak haji : Kowe gak salah ndeleh ta ?
Tarmin : Iyo. koen lak pikunan se ??
Tarmin : Ohh!! Bocah edan
Bu Inah : Bu RT, yok nopo iki?

Bu RT : Iki kudu di basmi cepet-cepet.

Pak Haji : Ngene ae wis, engkok mari magrib ayo di inceng sopo sing njupukan.

Sak wis e Maghrib

Eman mlayu-mlayu dipergoki Pak Dadang

Pak Dadang : lho, man lapo kowe mlayu-mlayu ?

Eman : Oh Pak dadang. Mboten nopo- nopo. Olahraga pak hehe

Tarmin : Dik sandalku ilang

Dika : aku yo yo. Ilang sisih.

Pak Haji : Uwes di dengkek a maling e ?

Bu RT : Iyo. Wes ta ?

Bu Inah : Maeng sing mlayu rene. Kowe petuk a Pak ?

Pak Dadang : Mboten. Aku mek petuk Eman

Tarmin : Edan. Maling saiki nyolonge gak sandal sak pasang e.

Dika : Iyo. Nyolong ae sisihan.

Raden : (menggos-menggos) lha iku maling e.

Bu RT : Ndi ?

Raden : Eman iku lho ?

Eman : Lho ? apa buktine ??

Raden : Terus iku opo sing kok gowo ?


Dika : (ngrebut) lha iki sandalku.

Pak Dadang : Ohh!! Ngawor koen iku encene

Bu Inah : Astaghfirullah le, lapo awakmu njupuk i sandal e wong – wong iku? Awakmu iku
nggarai isin ibu adakno. (jiwir kuping)

Pak Dadang : Ya Allah. Eman lapo kowe njupuki sandale wong-wong ?

Eman : Lha jare Pak Haji tinggalen sing elek-elek jupuken sing apik . Yo sandal e sing apik
tak jupuk. Terus sandalku sing elek yo tak tinggal.

Arek-Arek : Oalaa Haduhh (nggepuk jidat)

BUYAR HEHE!!

You might also like