Pinaghanguang Sanggunian: https://bayaningfilipino.blogspot.com/2017/08/talambuhay-ni-francisco-balagtas.

html
https://pdfcoffee.com/talambuhay-ni-francisco-balagtas-pdf-free.html

Si Francisco Balagtas, ay isang kilalang Pilipinong

makata at may-akda. Siya ay kinikilala bilang
"Prinsipe ng Manunulang Tagalog" at itinuturing
na William Shakespeare ng Pilipinas para sa
kanyang kontribusyon at impluwensya sa
panitikang Pilipino. Ang sikat na romantikong
pag-iibigan ng ika-19 na siglo, ang Florante at
Laura, ay ang kanyang pinamainam na likha.

Si Francisco Baltazar (na may palayaw na Kikong

Balagtas o Kiko) ay isinilang noong Abril 2, 1788 kina
Juana dela Cruz at Juan Baltazar sa Barrio Panginay,
Bigaa (na kilala ngayon bilang Balagtas sa kanyang karangalan), sa
lalawigan ng Bulacan. Siya ang bunso ng kanyang mga kapatid na
sina Felipe, Concha, at Nicholasa. Nag-aral si Francisco sa
isang parochial school sa Bigaa kung saan pinag-aralan niya ang
mga panalangin at katekismo, at kalaunan ay nagtrabaho bilang
houseboy para sa pamilyang Trinidad sa Tondo, Manila kung saan
siya ay pinag-aral ng kanyang tiyahin sa Colegio de San Jose. Noong
1812, nagtapos siya sa degree ng Crown Law, Spanish, Latin, Physics,
Christian Doctrine, Humanities, and Philosophy. Ang kanyang
dalawang dating guro na si Dr. Mariano Pilapil at José de la Cruz na
isang bantog na Tondo Poet ang nagturo sa kanya kung paano
magsulat ng mga tula.

Hinamon ni Jose de la Cruz si Balagtas upang mapabuti ang kanyang

pagsusulat, at noong 1835 ay natagpuan niya ang kanyang musa na
si Maria Asuncion Rivera nang lumipat siya sa Pandacan. Nagsalita
siya tungkol sa kanya sa Florante sa Laura bilang 'Celia' at 'MAR'.

Si Balagtas ay pinabilanggo Mariano Capule, isang maimpluwensya

at mayamang lalaking kalaban niya sa pagmamahal kay Celia.
Habang nasa kulungan ay isinulat ni Balagtas ang kanyang
makasaysayang piraso ng Florante at Laura na inspirasyon ang mga
elemento ng kanyang kasalukuyang buhay.

Ang kanyang tula ay nakasulat sa Tagalog bagaman sa panahong

iyon, ang Espanyol ay ang dominanteng wika sa pagsulat sa Pilipinas.
Pinalaya si Balagtas mula sa bilangguan noong 1838 at inilathala niya
ang Florante at Laura noong panahong iyon.

Naging katulong siya sa Katarungan ng Kapayapaan nang lumipat

siya sa Balanga, Bataan noong 1840, at pagkatapos ng labing anim
na taon ay naging Major Lieutenant at punong tagasalin ng
hukuman.

Dalawang taon matapos niyang makilala si Juana Tiambeng ng

Orion, Bataan, sila ay nagpakasal noong Hulyo 22, 1842. Nagkaroon
sila ng labing-isang anak- limang lalaki at anim na babae.
Gayunpaman, pito lamang sa kanila ang nabuhay.

Noong 1849, inutos ni Gobernador-Heneral Narciso Claveria na ang

bawat katutubong Pilipino ay magkaroon ng apelyidong Espanyol.
Pagkatapos nito ay naging kilala si Balagtas bilang Francisco Baltazar.
Si Balagtas ay nabilanggo sa ikalawang pagkakataon noong 1856
nang ipahayag ang reklamo ng isang kasambahay na pinutol niya
ang buhok nito. Siya ay napalaya noong 1860 at ipinagpatuloy ang
kanyang pagsusulat ng tula. Namatay si Balagtas noong Pebrero 20,
1862 sa edad na 74. Ang kanyang huling hangarin ay walang
sinuman sa kanyang mga anak ang sumunod sa kanyang mga
yapak sa takot na sila ay dumaan sa parehong mga paghihirap na
kanyang dinanas. Sinabi pa niya na mainam pang maputol ang
kanilang mga kamay kaysa ang mga ito ay maging manunulat.
Si Balagtas ay lubos na pinahahalagahan sa Pilipinas na ang
Pilipinong termino para sa debate gamit ang ekstemporanyong
taludtod ay ipinangalan sa kanya: ang balagtasan. Ipinangalan din
ang isang paaralang elementarya sa kanyang karangalan, ang
Francisco Balagtas Elementary School (FBES), na matatagpuan sa
kahabaan ng Alvarez Street sa Santa Cruz, Maynila.
Ang buhay pag-ibig ni Balagtas

Naging makulay ang buhay pag-ibig ni Balagtas, binata pa lamang

ay natuklasan na niya ang panliligaw. Sa pamamagitan ng kanyang
mga tula ay ipinapahayag ni Balagtas ang kanyang damdamin. Si
Magdalena Ana Ramos, ang unang babaeng nakapagpatibok ng
kanyang puso. Sa paggawa ng tula, sumasangguni si Balagtas sa
mahusay na manunulang si Huseng Sisiw o Jose Dela Cruz. Nang
mabigo si Balagtas na magdala ng sisiw kay Huseng sisiw, hindi na
nito tinulungan na gumawa ng tula si Balagtas na dapat sana’y
iaalay nito kay Magdalena. Simula noon, sinumpa ni Balagtas na
paghuhusayan niya ang kanyang paglikha ng tula. Hindi naman
nabigo ang binata sa kanyang pangarap. Sumali si Balagtas sa mga
panulaan at maraming nahusayan sa kanya kaya naman siya ay
mabilis na naging tanyag. Natalo niya ang kasikatan ni Huseng Sisiw.
Nang lumipat ng tirahan si Balagtas sa Pandakan, dito niya nakilala
ang dalagang ubod ng ganda, kay husay umawit at dalumbhasa
sa pagtugtod ng Alpa walang iba kundi si Maria Asuncion Rivera.
Kilala rin siya sa panimulang titik na M.A.R. tinawag rin na Celia ni
Balagtas si MAR dahil sa Santa ng Musikang si Cecilia. Sa panliligaw
sa dalagang si MAR mayroon siyang matinding karibal na isa sa
mayaman ng Pandakan, ito ay si Nanong Kapule. Maraming naka-
aalam na binigay na ni MAR ang kanyang pag-ibig kay Balagtas.
Nalaman ito ni Nanong Kapule kaya naman gamit ang yaman at
impluwensya nito, siniraan nito si Balagtas na naging sanhi ng
pagkakulong nito. Sa loob ng bilangguan, lalong tumindi ang
kanyang paghihirap nang nalaman ni Balagtas na ikinasal na si MAR
kay Nanong Kapule. Sa matinding pagmamahal ni Balagtas kay
MAR nasulat niya ang FLORANTE at LAURA, habang nakabilanggo.
Ang unang yugto ng tulang Florante at Laura ay kanyang
naipalimbag at may panulat na Francisco Baltazar. Nang makalaya
na si Balagtas, upang makalimot sa matinding kalungkutan sa pag-
ibig. Lumayo siya at nagtungo sa Bataan. Sa Udyong, Bataan
nakilala ni Balgtas ang magandang dalagang si Juana Tiambeng
ng Orion. Niligawan niya ito at hindi naman siya nabigo. Malaki ang
naging agwat ng edad nila sa isa’t isa, 54 si Balagtas samantalang si
Juana ay 20. Naikasal ang dalawa noong Hulyo 22, 1842.
Sa panahong iyon, sa utos ni Gob. Hen. Narciso Claveria ang lahat
ng apelyido ay kailangan maging tunog kastila kaya naman ang
Balagtas ay naging Baltazar. Sa loob ng 19 na taon na pagsasama
ni Kiko at Juana ay nagkaroon sila ng 11 anak, limang lalaki at anim
na babae. Subalit ang pito rito ay namatay na sanggol pa lamang.
Muling nabilanggo si Balagtas dahil sa sumbong na umano’y pinutol
niya ang buhok ng aliping babae ng mayamang Alperes Lucas.
Sa pagtatangol sa sarili sa pagkakabilanggo, naubos ang
kayamanan ng pamilya ni Balagtas. Upang mabuhay, bumalik ito sa
pagsusulat at kakaunti pa lamang ang kinikita nito. Lalong naghirap
ang buhay nito. Namatay si Balagtas noong Pebrero 20, 1862, sa
edad na 74. Samantala, matinding sunod naman ang nangyari sa
Udyong, Bataan at kabilang sa nasunog ang bahay nina Balagtas.
Ang baul ng mga dula at mahigit 100 tulang isinulat niya ay natupok
ng apoy. Ang ilang tula niya tulad ng Florante at Laura ay nanatili
dahil sa ito ay nasaulo ng mga mamamayan.

Pinaghanguang Sanggunian: https://www.panitikan.com.ph/kaligirang-pangkasaysayan-ng-florante-at-

laura-buod

https://obrablogs.wordpress.com/2020/01/23/kaligirang-pangkasaysayan-ng-florante-at-laura/

Kaligirang Pangkasaysayan Ng Florante At Laura

Isinulat ng isa sa mga pinakadinadakilang manunulat sa kasaysayan
ng Pilipinas na si Francisco ‘Baltazar’ Balagtas ang awit na Florante
at Laura. Isinulat ito ni Balagtas noong 1838 o nang siya ay edad 50
na.

Sinasabi ng mga historyador na ang orihinal na bersiyon ng awit at

naisulat ni Balagtas sa wikang Tagalog habang ang mga unang
kopya naman na muling inilathala ay nasa wikang Filipino at English
na nawasak daw ang orihinal na kopya ng gawa ni Balagtas ngunit
nakapagtago naman daw ang isang palimbagan ng kopya na
ginagamit na batayan hanggang ngayon.

Ayon din sa mga eksperto ng kasaysayan, ang

Florante at Laura ay hango sa kuwento ng
pag-ibig ni Balagtas. Siya raw si Florante
habang si Laura naman ay ang sinisinta niyang
si Maria Asuncion Rivera.

Hindi naman nakatuluyan ni Balagtas si

Asuncion at nakasal ang dalaga sa isang
Mariano Capule na naging si Adolfo sa
pamosong awit ni Balagtas. Ang masukal na
kagubatan na kinaroroonan ni Florante ay
hango naman sa gubat ng Quezonaria.

Hindi rin Florante at Laura ang tunay na

pamagat ng akdang ito Balagtas. Ito ay
mayroong buong pamagat na “Pinagdaanang Buhay ni Florante at
ni Laura sa Kahariang Albanya: Kinuha sa madlang cuadro historico
o pinyurang nagsasabi sa mga nangyari nang unang panahon sa
imperyo ng Gresya, at tinula ng isang matuwain sa bersong
Tagalog.”

Ang mga paksa na matatalakay sa Florante at Laura ay tungkol sa

pagmamahal sa kanyang kabiyak at pamilya, mayroon ring
diskriminasyon at pagkakaibigan ng dalawang magkaaway.
Relihiyon at ang paglalaban ng mga moro at Kristiyano ang ginamit
na tema ni Francisco Balagtas bagamat naiugnay niya ito sa pag-
iibigan nina Florante at Laura. Ito ang naging dahilan kaya nailusot
niya ang Obra sa mahigpit na sensura ng mga Espanyol.

Nakaapekto ang “alegorya” sa pagkakalikha ng obra sa panahon

kung kailan ito nalikha sa pamamagitan ng paggamit ng alegorya
sa pagsasalamin ng mga nakatagong simbolismo at mensahe na
kakikitaan ng pagtuligsa sa kalupitan ng mga Espanyol. Pinatupad
ng mga Kastila ang sensura kaya ipinagbabawal nila ang paglabas
ng mga babasahin at palabas na tumutuligsa sa pagmamalabis
kalupitan ng mga Espanyol sa Pilipinas. Ang mga tauhan at
pangyayari sa Albanya ang naging daan ni Francisco Balagtas
upang ipahayag ng indirekta ang pang-aabuso at pagmamalupit
sa Pilipinas ng mga Kastila.

Noong 1995, si Lope K. Santos ay naglagom ng kaniyang “Ang Apat

na Himagsik ni Francisco Balagtas”. Ito ay ang mga himagsik laban
sa malupit na pamahalaan; himagsik laban sa hidwang
pananampalataya; himagsik laban sa maling kaugalian; at himagsik
laban sa mababang uri ng pantikan. Ang mga himagsik na ito ni
Balgtas ayon kay L.K Santos ay isa ring lagom sa ideolohiyang
pampanitikan at pangkaisipan ng Balagtasismo.

Ayon kay Lope K. Santos

Nakaapekto ang buhay ni Balagtas sa kanyang obra

sa pamamagitan nang dito niya nailalabas ang
kanyang saloobin patungkol sa mga nangyayari sa
kanya at sa paligid niya. Dahil sa kanyang mag
pinagdadaanan ang kanyang obra ay mas
gumaganda, mas nagkakaroon ng
makabuluhang ideya at mga kaalamang
nakapagtataka. Dahil sa buhay na kanyang
nararanasan nagagawa niyang ipamahagi sa iba
ang pinagdadaanan niya at mas napapaunlad niya
ang tulang kanyang ginawa. Ang kanyang karanasan ay naging
daan upang makapagsagawa o makapaglabas ng isang obra na
nanaising basahin ng lahat na kung saan maraming aral rin ang
matututunan.

Nagkaroon ng epekto sa panahon ng himagsikan ang obrang ito ni

Balagtas sa kadahilanang ang tula ay may itinatagong mensahe na
kung saan ay pagtuligsa o nag rereporma. Kung kaya’t nahirapan
siyang ilabas ito upang mabasa ng lahat dahil sa sensura. Subalit,
nakagawa pa rin siya ng paraan. Ang Himagsikan na ito ay
nakatulong na mas maraming aral ang mapupulot sa obrang
kanyang ginawa. Makikiliti talaga ang iyong isip ukol sa nais nitong
iparating.
Samantala, dito talaga natin makikita kung gaano kahusay na
makata si Francisco Balagtas Baltazar na ang kanyang mga obra ay
di lang basta-basta na sumasalamin sa kanyang buhay ngunit ito din
ay nakabagay sa panahon at nakakatulong upang magbukas ang
mga isip ng tao sa panahong iyon.

Pinaghanguang Sanggunian: 4. Menandro

https://noypi.com.ph/florante-at-laura-
tauhan/ Kaibigan ni Florante; mabait,
matapat, at laging kasama ni
Mga Pangunahing Tauhan sa Florante sa mga digmaan;
Florante at Laura
madalas iligtas si Florante mula
1. Florante
sa binggit ng kamatayan
Dukeng katipan ni Laura;
5. Aladin
matalino, matapang, at
Prinsipe ng Persiya; anak ni
matipunong binata; anak ni
Sultan Ali-Adab; katipan ni
Duke Briseo at Prinsesa
Flerida; nagligtas kay Florante;
Floresca; isang kristiyano
isang moro
2. Laura
Prinsesang katipan ni Florante;
6. Flerida
anak ni Haring Linceo; iniligtas
Katipan ni Aladin; ang
ni Flerida mula kay Adolfo
babaeng pinag-aagawan ng
3. Adolfo
mag-amang Sultan Ali-
Kondeng kaagaw ni Florante
Adab at Aladin; nagligtas kay
kay Laura; taksil; may lihim na
Laura; isang moro.
inggit kay Florante; anak ni
Konde Sileno; umagaw sa trono
ni Haring Linceo ng Albanya
Iba pang mga Tauhan sa 6. Menalipo
Florante at Laura Pinsan ni Florante; ang
nagligtas kay Florante mula sa
1. Duke Briseo
buwitre na muntik nang
Tagapayo ni Haring Linceo;
dumagit sa kanya noong siya’y
ama ni Florante; asawa ni
sanggol pa lamang
Prinsesa Floresca
7. Osmalik
2. Prinsesa Floresca
Heneral na Persiyano; napatay
Anak ng hari ng Krotona; ina ni
ni Florante
Florante; asawa ni Duke Briseo
8. Antenor
3. Sultan Ali-Adab
Mabait na guro sa Atenas;
Ama ni Aladin; umiibig kay
amain ni Menandro
Flerida
9. Miramolin
4. Haring Linceo
Heneral na turko; lumusob sa
Hari ng Albanya; ama ni Laura
Albanya.
5. Konde Sileno
Konde ng Albanya; ama ni
Adolfo