Francisco Balagtas

Si Francisco Balagtas, ay isang kilalang Pilipinong makata at may-akda. Siya ay kinikilala bilang
"Prinsipe ng Manunulang Tagalog" at itinuturing na William Shakespeare ng Pilipinas para sa kanyang
kontribusyon at impluwensya sa panitikang Pilipino. Ang sikat na romantikong pag-iibigan ng ika-19 na
siglo, ang Florante at Laura, ay ang kanyang pinamainam na likha.

Si Francisco Baltazar (na may palayaw na Kikong Balagtas o Kiko) ay isinilang noong Abril 2,
1788 kina Juana dela Cruz at Juan Baltazar sa Barrio Panginay, Bigaa (na kilala ngayon bilang Balagtas
sa kanyang karangalan), sa lalawigan ng Bulacan. Siya ang bunso ng kanyang mga kapatid na sina Felipe,
Concha, at Nicholasa.

Nag-aral si Francisco sa isang parochial school sa Bigaa kung saan pinag-aralan niya ang mga
panalangin at katekismo, at kalaunan ay nagtrabaho bilang houseboy para sa pamilyang Trinidad sa
Tondo, Manila kung saan siya ay pinag-aral ng kanyang tiyahin sa Colegio de San Jose. Noong 1812,
nagtapos siya sa degree ng Crown Law, Spanish, Latin, Physics, Christian Doctrine, Humanities, and
Philosophy. Ang kanyang dalawang dating guro na si Dr. Mariano Pilapil at José de la Cruz na isang
bantog na Tondo Poet ang nagturo sa kanya kung paano magsulat ng mga tula.

Hinamon ni Jose de la Cruz si Balagtas upang mapabuti ang kanyang pagsusulat, at noong 1835
ay natagpuan niya ang kanyang musa na si Maria Asuncion Rivera nang lumipat siya sa Pandacan.
Nagsalita siya tungkol sa kanya sa Florante sa Laura bilang 'Celia' at 'MAR'.

Si Balagtas ay pinabilanggo Mariano Capule, isang maimpluwensya at mayamang lalaking

kalaban niya sa pagmamahal kay Celia. Habang nasa kulungan ay isinulat ni Balagtas ang kanyang
makasaysayang piraso ng Florante at Laura na inspirasyon ang mga elemento ng kanyang kasalukuyang
buhay.

Ang kanyang tula ay nakasulat sa Tagalog bagaman sa panahong iyon, ang Espanyol ay ang
dominanteng wika sa pagsulat sa Pilipinas. Pinalaya si Balagtas mula sa bilangguan noong 1838 at
inilathala niya ang Florante at Laura noong panahong iyon.

Naging katulong siya sa Katarungan ng Kapayapaan nang lumipat siya sa Balanga, Bataan
noong 1840, at pagkatapos ng labing anim na taon ay naging Major Lieutenant at punong tagasalin
ng hukuman.

Dalawang taon matapos niyang makilala si Juana Tiambeng ng Orion, Bataan, sila ay
nagpakasal noong Hulyo 22, 1842. Nagkaroon sila ng labing-isang anak- limang lalaki at anim na
babae. Gayunpaman, pito lamang sa kanila ang nabuhay.

Noong 1849, inutos ni Gobernador-Heneral Narciso Claveria na ang bawat katutubong

Pilipino ay magkaroon ng apelyidong Espanyol. Pagkatapos nito ay naging kilala si Balagtas bilang
Francisco Baltazar. Si Balagtas ay nabilanggo sa ikalawang pagkakataon noong 1856 nang ipahayag
ang reklamo ng isang kasambahay na pinutol niya ang buhok nito. Siya ay napalaya noong 1860 at
ipinagpatuloy ang kanyang pagsusulat ng tula.

Namatay si Balagtas noong Pebrero 20, 1862 sa edad na 74. Ang kanyang huling hangarin ay
walang sinuman sa kanyang mga anak ang sumunod sa kanyang mga yapak sa takot na sila ay dumaan
sa parehong mga paghihirap na kanyang dinanas. Sinabi pa niya na mainam pang maputol ang kanilang
mga kamay kaysa ang mga ito ay maging manunulat.

Si Balagtas ay lubos na pinahahalagahan sa Pilipinas na ang Pilipinong termino para sa debate

gamit ang ekstemporanyong taludtod ay ipinangalan sa kanya: ang balagtasan. Ipinangalan din ang isang
paaralang elementarya sa kanyang karangalan, ang Francisco Balagtas Elementary School (FBES), na
matatagpuan sa kahabaan ng Alvarez Street sa Santa Cruz, Maynila.
 Francisco Balagtas
I. KABATAAN

Pangalan: Francisco Balagtas (Kiko)

Sagisag: Francisco Baltazar
Tinawag na: Ama ng Panulaang Tagalog, Sisne ng Panginay
Ipinanganak sa: Panginay, Bigaa (ngayon ay Balagtas), Bulacan
Ipinanganak: Abril 2, 1788
Namatay: Pebrero 20, 1862 sa edad na 74 dahil a sakit na pulmonya at katandaan
Binyag: Abril 30, 1788
Magulang: Juan Balagtas (ama) at Juana dela Cruz (ina)
Mga Kapatid: Felipe, Concha, Nicolasa

Sa murang edad ay naririnig na ni Kiko ang mga usapan ng mga matatanda—ito ang dahilan ng malalim
niyang pag-iisip.

II. EDUKASYON:
→ Nag aral sa kumbento ng KATON, KARTILYA, MISTERYO at RELIHIYON.
→ Pumasok siya bilang isang utusan sa gulang na 11 sa isang babaing nagngangalang Trinidad sa Tundo,
Maynila
Nakatapos siya ng Gramatica Castellana, Gramatica Latina, Geografia at Fisica at Doctrina Christiana
→ Nakapag-aral rin siya ng Humanidades (Humanities), Teolohiya (Theology)
at Pilosopiya (Philosophy)—naging guro niya si Padre Mariano Pilapil
→ Una siyang nag-aral sa Kolehiyo de San Jose at matapos noon ay pumasok sa Kolehiyo de San Juan
de Letran at sa edad na 24 ay natapos niya ang kursong Canones (batas ng pananampalataya)

III. MGA MAHAL SA BUHAY

A. Mga Babaeng Naugnay

a. Magdalena Ana Ramos (Tondo)
b. Biyanang
c. Lucena
d. Maria Asuncion Rivera (MAR) (Mangaawit, tumutugtog ng alpa, “Celia” hango sa pangalan ni Sta, Cecilia,
inibig ni Balagtas noong siya ay 48 taon habang si Celia naman ay 25 taon pa lamang), nakilala niya sa
Pandacan at saksi ang Ilog Beata sa kanilang pag-iibigan.
· Si Mariano Capule ang mayamang karibal ni Balagtas kay M.A.R. Gumawa ito ng usapin (paninirang puri
kay M.A.R.) at nagbayad ng tao upang tumestigo at maipakulong si Balagtas.
B. Asawa
Juana Tiambeng (Orion Bataan) – nakilala niya pagkatapos lumaya noong 1838 at pinakasalan niya
noong Hulyo 22, 1842 noong siya ay 54 taon gulang.

C. Mga Anak na Nabuhay (4)

a. Ceferino
b. Isabel
c. Silvestra
d. Victor
D. Mga anak na Namatay (7)
a. Marcelo
b. Juan
c. Miguel
d. Josefa
e. Julia
f. Maria
g. Marcelina

IV. MGA AKDA

a. Mahomet at Constanza (1841)

b. Almanzor y Rosalina (1841) Orosman at Zafira (1860) (komedya na may apat na bahagi)
c. Don Nuño at Zelinda (komedya na may tatlong bahagi)
d. La India Elegante y el Negrito Amante: sayneteng may isang yugto
e. Hatol Hari Kaya (kundiman)
f. Parangal sa Isang Binibining Ikakasal (tula)
g. Paalam sa Iyo (awit) Rodolfo at Rosamunda (komedya)
h. Pagpupuri kay Isabel II, Reyna sa España (tula)
i. Auredato y Astrone (komedya)
j. Bayaseto at Dorlisca (komedya 1857)
k. Nudo Gordiano (komedya) Abdol y Miserena (1859) (komedya) Clara Belmori (komedya)
l. Ibong Adarna
m. Florante at Laura
· 30 taon matapos ang kanyang pagkamatay ay nasunog ang kanyang bahay kasama ng kanyang mga
akda maliban sa Florante at Laura

V. HANAPBUHAY/TUNGKULIN

a. HUKOM PAMAYAPA – Udyong, Bataan (1838)

b. JUES DE RESIDENCIA – Balanga, Bataan (1840)
c. TAGASULAT (1856)
d. HANAPBUHAY/TUNGKULIN
e. TAGAPAGSALIN SA HUKUMAN (1857)
f. TINYENTE MAYOR
g. HUKOM PANAKAHAN(Juez de Sementera)