3 Adresiranje AdresniPlanovi

Адресирање кај Интернет
Предмет: Мрежни протоколи
Предавање 3.
Адресирање на интернет
д-р Димитар Богатинов, вон. проф.
Содржина
• Интернет адреса
• Потреби за IP адреса
• Хиерархија и единственост
• Класно адресирање, приватни адреси, маска
• Креирање на подмрежи и надмрежи
• VLSM – маски со различни должини
• Хиерархиско доделување на адреси
• CIDR – безкласно адресирање и сумирање
• Примери
Адресирање кај Интернет 2
1
Имиња и адреси
• Имиња
• Погодни за користење од страна на луѓето
• Идентификуваат што бараме (Кој? Што?)
• Непогодни за работа на машините (парсирање)
• Имаат различни должини
• Адреси
• Клучен елемен на Интернет протоколот
• Имаат фиксна должина
• Бројки – непогодни за помнење
• Се користат за одредување на локацијата на машината ( Каде?)
Адресирање кај Интернет 3
Јавна Интернет адреса

• Единствена логичка адреса асоцирана со еден посредник
(interface) на некој систем
• Структура на IPv4 адресата
• 4 бајти (32 бита)
• Се користи децимална нотација со точки
10000000 10001111 10001001 10010000
1st 2nd 3rd 4th
Byte Byte Byte Byte
= 128 = 143 = 137 = 144
128.143.137.144
Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 4
2
Кои проблеми ги решава IP адресата?
• Два основни проблема

• Хетерогеноста
• Технологиите што се користат на податочно ниво се различни
• IP адресата е на повисокото мрежно ниво и е дистанцирана од
технологиите на пониското ниво
• Скалабилност
• Користи хиерархиски простор на адреси и затоа е можно
релативно лесно проширување на мрежата
Хетерогена мрежа
H1 H2 H3 H6 H7
Network1 (Ethernet) Network3 (Ethernet) R3

R1
Network4 (point-to-point)
H4 H5
Network2(FDDI)
R2
3
Хетерогена мрежа (прод.)

H1 Application layer protocol H6
App. App.
Transport layer protocol

Transp. Transp.
IP R1 IP R2 IP R3 IP
protocol protocol protocol protocol
Network IP IP IP Network
Ethernet FDDI PPP
Ethernet
protocol protocol protocol
protocol
Eth. Eth. FDDI FDDI PPP PPP Eth. Eth.
Network1(Ethernet) Network3 (Ethernet)

Network2(FDDI) Network4(point-to-point)
Својства на IP адресата
• Со адреса од 32 бита можат да се добијат 232 =

4.292.967.296 адреси
• IP адресите се хиерархиски
• Ова е потребно за поефикасно упатување
• Јавните IP адреси можат да се доделат само на
еден систем (посредник)
• IP адресата е логичка адреса и не е асоцирана со
ниту една технологија на податочно ниво
4
Рамно адресирање
• Секоја адреса е различна

• Табелите на упатување се долги
• Еден ред за секој јазел
• Нема можност за агрегација на адресите
Табела за упатување на јазелот 1
4 Одредиште Следен скок
6 2 2
5 3 3
2 4 4
1 8 5 5
7 6 2
7 3
3 8 3
Хиерархиско адресирање
• Подолги адреси
• Можна е агрегација (сумирање) на адресите
• Покуси табели за упатување Табела за упатување на
јазелот 1.1
област 2 Destination Next hop
област 1 1.3
1.2 1.2 1.2
2.2 1.3 1.3
2.* 2.1
1.1 2.1 3.* 3.1
Табела за упатување на
област 3 3.3
3.1 јазелот 1.2
3.2
Destination Next hop
* 1.1
10
5
Хиерархијата кај IP адресите
• IP адресата се состои од
• Адреса на мрежа (мрежен дел, мрежни битови, префикс)
• Адреса на хост (хост дел, хост битови, суфикс)
• Сите хостови на една мрежа се со ист префикс
0 31
Network ID Host ID
• Целта е да се постигне ефикасно упатување (куси

табели на упатување)
11
Асоцијација на IP адресата
• Секоја IP адреса е асоцирана со посредникот помеѓу
машината и медиумот за пренос
• Multihomed host (хост кој припаѓа на повеќе мрежи)
• Доколку системот е снабден со повеќе посредници (може да се
поврзе на повеќе мрежи), тој може да има повеќе адреси
12
6
Единственост на IP адреса
• Единственоста на адресата
• Мрежниот дел се доделува хиерархиски
• Единственоста ја гарантираат организациите во
хиерархијата
• IANA (Internet Assigned Number Authority)
• ICANN (The Internet Coorporation for Assigned Names and Numbers)
• RIPE - Агенција за Европа
• ARIN – Агенција за Северна Америка
• Хост делот од адресата го доделува администраторот

на адресниот простор дефиниран со мрежниот дел
13
Мрежна маска
• Мрежната маска го дефинира бројот на бинарни
цифри во мрежниот дел на адресата (должината на
префиксот)
• Ова е имплицитно дефинирано кај класното адресирање
• Потребно е експлицитно да се дефинира кај безкласното
адресирање
• Маската е 32 битен број во кој единиците се еден до
друг на почеток на бројот, а нулите на неговиот крај
14
7
Пример за маска
• Ако IP адресата е 193.5.1.5 со маска 255.255.255.0

• Кога 255.255.255.0 ќе се напише во бинарна форма
бројот содржи 24 единици и 8 нули. Ова значи дека
мрежниот дел се состои од 24 бинарни цифри
• Оваа адреса се запишува како 193.5.1.5/24
0 24 31
Network ID = 193.5.1 Host ID = 5
15
Класно адресирање
• Кога Интернет адресите биле за прв пат

стандардизирани (во 1980г.) адресниот простор
бил поделен на 5 дела
• Класа А (со префикс од 8 бита, маска 255.0.0.0)
• Класа В (со префикс од 16 бита, маска 255.255.0.0)
• Класа С (со префикс од 24 бита, маска 255.255.255.0)
• Класите А, В и С се за уникаст комуникација
• Класа D (за мултикаст комуникација)
• Класа Е (резервен простор за во иднина)
16
8
Причини за воведување класно адресирање
• Во 1980 година никој немал идеја дека Интернет ќе

стане светска мрежа
• Идејата била да се воведе хирерхија поради
полесно упатување (покуси табели на упатување)
• Адресите од класа А биле наменети за многу
големи организации, класа В за средни, а класа С
за мали организации
17
Дефиниција на класите
• Поради полесно парсирање на адресата во упатувачите,
за секоја класна група е дефиниран клуч
• Класа А: IP адресата почнува со 0
• Класа B: IP адресата почнува со 10
• Класа C: IP адресата почнува со 110
• Класа D: IP адресата почнува со 1110
• Класа E: IP адресата почнува со 11110
• Мрежна маска не е потребна
• Упатувачот знае колкав е мрежниот дел според првите
битови во адресата
18
9
Илустрација на класното адресирање
01234 8 16 24 31
Класа A 0 Net ID Host ID
Класа B 1 0 Net ID Host ID
Класа C 1 1 0 Net ID Host ID
Класа D 1 1 1 0 Мултикаст адреса
Класа E 1 1 1 1 0 Резервирано за во иднина
19
Специјални адреси
• За потребите на упатување и администрација дефинирани
се следниве адреси
• Мрежна адреса
• Адреса во која мрежниот дел се задржува, а хост делот има само нули
(193.4.5.0)
• Оваа адреса не се доделува на ниеден хост, но се користи во табелите за
упатување
• Хост адреса на оваа мрежа има нули во мрежниот дел (0.0.0.3)
• Бродкаст адреса
• Адреса во која мрежниот дел се задржува, а хост делот има само единици
(193.4.5.255)
• Оваа адреса не се доделува на ниеден хост, но се користи кога се испраќа
порака до сите хостови на таа мрежа
20
10
Други специјални адреси

• Повратна адреса (loopback)
• 127.0.0.0 – 127.255.255.255 (една А класна адреса)
• Наменета за тестирање на протоколите на самиот
систем
• Не смее да се додели на ниту еден систем
• Вообичаено е да се користи адресата 127.0.0.1
• Ограничена бродкаст адреса
• 255.255.255.255
• Се користи како бродкаст адреса на локалната мрежа
21
Илустрација на специјалните адреси
сите 0 сите 0 Овој хост
netId сите 0 Мрежна адреса
сите 0 hostId Хост на оваа мрежа
сите 1 Локална бродкаст адреса
netId сите1 Бродкаст мрежна адреса
127 било што Повратна адреса - loopback
22
11
Приватни IP адреси
• Со RFC 1918 е документирана алокацијата на
таканаречените „приватни адреси“ (за мрежи што
не се поврзани на Интернет (интернет)
• 10.0.0.0. - 10.255.255.255 (една мрежа од A класа)
• 172.16.0.0 – 172.31.255.255 (16 мрежи од B класа)
• 192.168.0.0 – 192.168.255.255 (256 мрежи од C класа)
• Пакетите со овие адреси треба да се отфрлат ако
се најдат на глобалната Интернет
23
Големина и опсег на адреси од A класа
• Класа A: Првиот бит е 0

• 7-те останати бита можат да се менуваат
• 127 (0111111) е резервиран за повратни адреси
• Сите нули не е дозволено (хост на оваа мрежа)
• Број на мрежи: 27 = 128
• Бројот на хостови во една мрежа: 224 – 2 = 16.777.214
• Сите 0 е резервирано за мрежна адреса
• Сите 1 е резервирано за бродкаст адреса
24
12
Големина и опсег на класите B и C
• Класа B: првите два бита се фиксни, 10

• Опсегот на првиот бајт е 128-191
• Број на мрежи: 214 = 16.384
• Број на хостови во мрежата: 216 – 2 = 65.534
• Класа C: првите три бита се фиксни, 110

• Првиот бајт е во опсег 192-223
• Број на мрежи: 221 = 2.097.152
• Број на хостови во една мрежа: 28 – 2= 254
25
Растот на Интернет
• Интернет во1980-тите и раните 1990-ти
• Адресниот простор е доделуван на организации по поднесени
барања за бројот на системи кои се предвидува да се поврзе
• Нереални бројки засновани на алчност а не вистински
потреби
• Не се водела сметка за географијата (во кој дел на светот се
наоѓа организацијата)
• Во 1990-тите Интернет почнува нагло да расте
(експоненцијален раст)
26
13
Проблеми со класното адресирање

• Класата А најчесто била преголема
• Многу мал број организации имаат потреба од толку голем број
на хостови
• Класата C најчесто била премногу мала
• Поголем број С класи доведувале до подолги табели на
упатување
• Класата B била најпосакувана
• Организациите земале В класа, но ретко користеле повеќе од
половината адреси што е многу неефикасно (половината се
неискористени)
27
Размислувања за промена
• Причини за размислување
• Класното адресирање не дозволува адресниот простор
ефикасно да се користи
• Доделувањето адреси било направено на несоодветен начин
• Бројот на хостови на Интернет расте брзо
• Се чувствува недостаток на адреси
• Табелите за упатување во рутерите се зголемува брзо
• Потребно е брзо решение без да се поремети работата
на мрежата
28
14
Предложени решенија
• Нова верзија на IP протоколот
• Развојот на IP верзија 5 е неуспешен
• IP верзија 6 е развиена подоцна
• Воведување на безкласно адресирање
• Креирање на подмрежи
• Креирање на надмрежи
• Безкласно адресирање
• Нови алатки за решавање на проблемот (DHCP, NAT)
• Нова политика за доделување адресен простор
29
Креирање на подмрежи
• Овозможува делење на адресниот
простор во помали подмрежи
• Однадвор адресниот простор
изгледа како да постои само една Универзитетска мрежа
мрежа Факултет 1 Факултет 2
• Големите ISP од еден географски
простор добиваат една B класа и Библиотека
тие креираат подмрежи за своите
клиенти
30
15
Како се креират подмрежи?

• Се позајмува дел од хост битовите
• Тие се пренаменуваат за идентификација на подмрежата
• Хиерархијата се зголемува од две на три нива
• Мрежа, подмрежа, хост
• Се решава проблемот со неефикасно користење на
мрежите од В класата
• Може да се користи и кај C класа ако се работи за
многу мали подмрежи
31
Подмрежи кај класа B

Адреса на мрежа од класа B: без подмрежи
Класа B 1 0
Network ID Host ID
Адреса на мрежа од класа B : со подмрежи
Класа B 1 0
Network ID Subnet ID Host ID
32
16
Подмрежи кај класа С

Адреса од класа C: без подмрежи
Класа C 1 1 0
Network prefix Host suffix
Адреса од класа С: со подмрежи

Класа C 1 1 0
Network prefix Host
Subnet
suffix
Extended Network Prefix
33
Карактеристики на адресирањето со
подмрежи
• Можна е агрегација (сумирање) на подмрежните
адреси во една мрежна адреса
• Администраторот на мрежата одлучува за тоа како
ќе ги креира подмрежите
• Во табелите за упатување
• Мрежната адреса се користи кај упатувачите надвор од
мрежата
• Подмрежната адреса се користи кај упатувачот на влезот
на мрежата
34
17
Упатување во услови на користење

подмрежи
• Само упатувачот е свесен дека мрежната адреса е поделена на
подмрежи
• За сите други упатувачи организацијата има една мрежна адреса
130.194.1.5
Целиот сообраќај до
130.194.0.0
130.194.1.0
интернет
R1 R2
130.194.2.0
Се користи само
130.194.0.0
130.194.2.5
35
Подмрежи со иста големина
• Бројот на подмрежи (N) е одреден од бројот на

позајмени битови (b), N = 2b
• Ако бројот на потребни подмрежи е n, тогаш при
креирањето на подмрежи се оди со првиот поголем
број
• Бројот на хостови во една подмрежа е
• 216-b-2 ako се дели мрежа од В класа
• 28-b-2 ако се дели мрежа од С класа
36
18
Подмрежи со иста големина (прод.)

• Маската на секоја подмрежа е иста
• Бројот на единици е 16+b кај мрежа од В класа
• Бројот на единици е 24+b кај мрежа од С класа
• Ако бројот на добиени подмрежи е поголем од
потребниот, не се користат првата и последната мрежа
• Првата подмрежа има иста подмрежна адреса како и
мрежната адреса
• Последната подмрежа има иста бродкаст адреса како
мрежната бродкаста адреса
37
Пример со подмрежи
• Потребно да се добијат 5 подмрежи од мрежата од
класа B, 138.10.0.0
• Бројот на позајмени битови од хост делот ќе биде 3 затоа
што 23 = 8 < 5
• Бројот на хостови се пресметува од бројот на
преостанатите битови, 16-3 = 13. Тогаш во секоја подмрежа
ќе можат да се поврзат 213 – 2 = 8190 хоста.
• Овде хост е било која направа на која се доделува
Интернет адреса
• Како би било за класа C со 5 подмрежи ?
38
19
План за поделба на 138.10.0.0

ID Прв хост Последен Бродкаст адреса
хост
32.0 32.1 63.254 63.255
64.0 64.1 95.254 95.255
96.0 96.1 127.254 127.255
128.0 128.1 159.254 159.255
160.0 160.1 191.254 191.255
192.0 192.1 223.254 223.255
Сабнетите 0.0 и 224.0 не се користат. Маската за сите сабнети е 255.255.224.0

Зошто 224 ?
39
Маски со променлива должина
• Кога потребните подмрежи имаат различна

големина
• Подмрежите се делат понатаму додека не се
добие бараната големина
• Маските на мрежи со разична големина се
различни
• Тогаш користиме VLSM (Variable Length Subnet
Mask)
40
20
Како се работи со различни маски?
• Се тргнува од најголемата подмрежа

• Во зависност од тоа се одредуваат хост битовите, а потоа b
(позајмените битови)
• Просторот се дели на еднакви подмрежи
• Се разгледува потребата од помали мрежи и нивната
географија
• Од преостанатите подмрежи со делење се добиваат помали
подмрежи
• Географски соседните подмрежи треба да имаат соседен адресен
простор
41
Илустрација на VLSM
42
21
Работа со надмрежи
• Голем број организации добивале поголем
број адреси од С класа
• Со креирање на надмрежи адресите од неколку
С класи се агрегираат (сумираат)
• Со ова табелите за упатување стануваат покуси
• Наместо по еден ред за секоја адреса од С
класа, во табелите за упатување се поставува
само редот за надмрежата
43
Пример на агрегација на две мрежи
192 168 64 0/24

Class C
11000000 10101000 01000000 00000000
24-bit prefix
192 168 65 0/24
Class C next
11000000 10101000 01000001 00000000
24-bit prefix
Common
prefix: 23 bits 11111111 11111111 111111100 00000000
00000000
192 168 64 0/23

Classless
23-bit prefix 11000000 10101000 010000000 00000000
00000000
Prefix Host part

44
22
Пример за агрегација на 8 мрежи од С класа
201 10 0 0
1100 1001 . 0000 1010 . 0000 0000 . 0000 0000 2048
201 10 7 255 addresses
1100 1001 . 0000 1010 . 0000 0111 . 1111 1111
21 11
201.10.0.0 – 201.10.0.255
Eight 201.10.1.0 – 201.10.1.255
Class C 201.10.2.0 – 201.10.2.255
201.10.0.0 / 21 = Networks 201.10.3.0 – 201.10.3.255
= 256 X 8 201.10.4.0 – 201.10.4.255
= 2048 201.10.5.0 – 201.10.5.255
201.10.6.0 – 201.10.6.255
addresses
201.10.7.0 – 201.10.7.255
256 addresses = 1 class C network
45
Нова политика за доделување адресен простор

• Класа А не се доделува
• Големите организации добиваат класа В или повеќе класи С
• Адресниот простор од класа С е поделен географски
Multiregional 192.0.0.0 - 193.255.255.255
Europe 194.0.0.0 - 195.255.255.255
Others 196.0.0.0 - 197.255.255.255
North America 198.0.0.0 - 199.255.255.255
Central & South America 200.0.0.0 - 201.255.255.255
Pacific Rim 202.0.0.0 - 203.255.255.255
Reserved 204.0.0.0 - 207.255.255.255
46
23
Хиерахиско доделување на
адресите ICCAN
47
Безкласно адресирање
• Classless Inter Domain Routing – CIDR (pronounced
”cider”)
• Воведено е за да се намали должината на табелите за
упатување
• Основни карактеристики
• Нема класи, има само мрежен и хост дел на адреса
• Ова вклучува и подмрежи и надмрежи
• Се користи нотацијата со коса црта (без маска)
48
24
Што се постигнува со CIDR

• Соседни адреси од С класа можат да се
доделат
• На организации што се поголеми
• На големите компании што обезбедуваат достап
до Интернет (ISP) во исто географско подрачје
• При ова во табелите за упатување се појавува
само еден ред (сумирана адреса)
49
Агрегација (Сумирање) на адреси

• Наместо упатувачите во
Internet
Интернет да знаат дека
постојат три одделни
192.16.0.0/16 мрежи на периферијата,
тие ја имаат само
збирната адреса
• Со ова се намалуваат
табелите за упатување, а
192.16.0.0/18 192.16.128.0/17
со тоа и времето на
упатување, како и
192.16.64.0/18 меморијата кај
упатувачите.
50
25
Табелите за упатување со CIDR

NAP
Упатување со Упатување со
класни адреси 198.32.1.0
безкласни адреси
198.0.0.0/8
198.32.2.0
198.32.3.0
198.33.1.0
Internet Service Provider 1
Internet Service Provider 1
(198.0.0.0 - 198.255.255.0)
(198.0.0.0/8)
198.32.1.0 198.32.0.0/16 198.33.0.0/16

198.33.1.0
198.32.2.0
198.32.3.0 Internet Service
Internet Service Provider 3 Internet Service Internet Service
Provider 2 (198.33.0.0 - Provider 2 Provider 3
(198.32.0.0- 198.33.255.0) (198.32.0.0/16) (198.33.0.0/16)
198.32.255.0)
198.33.1.0 198.33.1.0
198.32.1.0 198.32.3.0
198.32.3.0 198.32.1.0
198.32.1.0
198.32.2.0 198.32.2.0
51
Должина на префиксот и соодветна маска

Prefix Mask Prefix Mask
/1 128.0.0.0 /17 255.255.128.0

/2 192.0.0.0 /18 255.255.192.0
/3 224.0.0.0 /19 255.255.224.0
/4 240.0.0.0 /20 255.255.240.0
/5 248.0.0.0 /21 255.255.248.0
/22 255.255.252.0 Decimal Binary
/6 252.0.0.0
/7 254.0.0.0 /23 255.255.254.0
128 1000 0000
/8 255.0.0.0 /24 255.255.255.0
192 1100 0000
/9 255.128.0.0 /25 255.255.255.128
224 1110 0000
/10 255.192.0.0 /26 255.255.255.192
240 1111 0000
/11 255.224.0.0 /27 255.255.255.224
248 1111 1000
/12 255.240.0.0 /28 255.255.255.240
252 1111 1100
/13 255.248.0.0 /29 255.255.255.248
254 1111 1110
/14 255.252.0.0 /30 255.255.255.252
255 1111 1111
/15 255.254.0.0 /31 255.255.255.254
/16 255.255.0.0 /32 255.255.255.255
52
26
Илустрација на еден проблем

• За да се направи агрегација (сумирање) на адресите
потребно е подмрежите да бидат соседни една на друга
R1 R2
B13
B11 Internet 130.5.96.0/19
130.5.32.0/19
B15
B 12 130.5.160.0/19
130.5.64.0/19 B14 B16
130.5.128.0/19 130.5.192.0/19
130.5.0.0/17 130.5.128.0/17
53
Изработка на адресен план

• Пред да се пристапи кон изработка на адресен план
на некоја организација треба да се одговори на
следниве прашања:
• Колку подмрежи се потребни за оваа организација?
• Колку подмрежи ќе бидат потребни во иднина?
• Колку хостови (било какви направи) треба да има
најголемата подмрежа?
• Кои се плановите на организацијата за во иднина?
54
27
Пример за изработка на адресен план

Претпостави дека имаш на располагање 20-битна мрежна адреса,
на пример 172.16.0.0/20 и дека треба да направиш адресен план.
Твојата мрежа треба да има една подмрежа од околу 400 адреси,
10 подмрежи со по 100 адреси, 12 подмрежи со по 45 адреси
секоја и 6 подмрежи со по 2 адреси. Овие мали подмрежи се
потребни за точка-до-точка линиите. Со ова е опфатен и идниот
развој на организацијата.
Колку хостови можат да се поврзат на оваа мрежа ако таа се
користи така како е дадена?
2(32-20) = 212= 4096
55
Изработка на адресниот план

Најнапред треба да ги задоволиме потребите на најголемата
подмрежа. Целиот адресен простор треба да се подели на
подмрежи со повеќе од 400 хост адреси. Првиот поголем број од
400 што е 2 дигнато на некој степен е 512. За да имаме 512 хост
адреси хост делот на адресата треба да биде 9 затоа што 29 = 512.
Ние имаме 20 бита за мрежниот дел што значи за ID на подмрежите
ќе имаме 3 бита (20+3+9=32). Втората подмрежа ја доделуваме на
одделот кој побарува 400 адреси.
- Недоделен
адресен простор
1 2 3 4 5 6 7 8
- Доделен
адресен простор
56
28
Понатаму треба да се продолжи со делење на адресниот простор за да се

задоволат потребите на другите оддели. Следен чекор е да се доделат десет
подмрежи од по 100 адреси. Прв поголем број од 100 што се добива со
степенување на 2 е 128 (27 = 128). За овие подмрежи доволни се 7 хост битови.
Тогаш од една подмрежа која има 512 адреси можат да се добијат 4 подмрежи
од по 128 адреси. Маската на овие подмрежи ќе има 25 бита (25+7=32). Од три
подмрежи од 512 адреси ќе добиеме 12 подмрежи од по 128. Од нив ни требаат
само 10.
1 2 3 4 5 6 7 8
57
Двата блока од по 128 адреси можат да се

остават како резерва или понатаму да се делат
на помали делови.
За да се добие подмрежа со 45 бита потребни се
6 хост битови затоа што 26=64. Одбираме да
одиме со следните два блока од 512 адреси, а
половината од блокот 5 да го сочуваме како
резерва.
58
29
Секој блок од 512 адреси може да се раздели на 8

подмрежи од 64 адреси. Маската на овие подмрежи
има 26 битови, односно 3 бита се земени за
креирање на подмрежите. За да добиеме 12 вакви
мрежи можеме да го разделиме блокот 6 и двете
подмрежи што останаа од блокот 5. Но, подобро е
подмрежите од блокот 5 да се чуваат како резерва, а
да се земе дел од блокот 6 и од 7.
Ова е покажано на следниот слајд.
59
1 2 3 4 5 6 7 8
Шесте WAN подмрежи со две адреси можат да се добијат

од последниот неискористен блок. Тој може да се раздели
на подмрежи со маска чија должина е 30 бита. Ако се земе
едната подмрежа со маска долга 26 бита, од неа ќе се
добијат 16 подмрежи со по два хоста.
60
30
Сабнет Маска Прв хост Последен хост подмрежа

172.16.2.0 255.255.254.0 172.16.2.1 172.16.3.254 подмрежа со 400
хостови (втора
подмрежа од 512/23) –
првата не се користи
172.16.4.0 255.255.255.128 172.16.4.1 172.16.4.126
172.16.4.128 255.255.255.128 172.16.4.129 172.16.4.254
172.16.5.0 255.255.255.128 172.16.5.1 172.16.5.126 10 подмрежи со по
100 хостови
172.16.5.128 255.255.255.128 172.16.5.129 172.16.5.254 (подмрежа од 128/25)
172.16.6.0 255.255.255.128 172.16.6.1 172.16.6.126 Последните 2
подмрежи не се
172.16.6.128 255.255.255.128 172.16.6.129 172.16.6.254 искористени
172.16.7.0 255.255.255.128 172.16.7.1 172.16.7.126
мрежи 3,4,5
172.16.7.128 255.255.255.128 172.16.7.129 172.16.7.254 (подмрежа од 512/23)
172.16.8.0 255.255.255.128 172.16.8.1 172.16.8.126
172.16.8.128 255.255.255.128 172.16.8.129 172.16.8.254
61
172.16.10.0 255.255.255.192 172.16.10.1 172.16.10.62

172.16.10.64 255.255.255.192 172.16.10.65 172.16.10.126 12 подмрежи со
172.16.10.128 255.255.255.192 172.16.10.129 172.16.10.190 по 50 хостови
(подмрежа од
172.16.10.192 255.255.255.192 172.16.10.193 172.16.10.252
64/26),
172.16.11.0 255.255.255.192 172.16.11.1 172.16.11.62 Последните 4
172.16.11.64 255.255.255.192 172.16.11.65 172.16.11.126 мрежи не се
искористени
172.16.11.128 255.255.255.192 172.16.11.129 172.16.11.190
172.16.11.192 255.255.255.192 172.16.11.193 172.16.11.252
Мрежи 6 и 7
172.16.12.0 255.255.255.192 172.16.12.1 172.16.12.62 (подмрежа од
172.16.12.64 255.255.255.192 172.16.12.65 172.16.12.126 по 512/23)
172.16.12.128 255.255.255.192 172.16.12.129 172.16.12.190
172.16.12.191 255.255.255.192 172.16.12.193 172.16.12.254
62
31
172.16.14.0 255.255.255.254 172.16.14.1 172.16.14.2 6 подмрежи со по 2

хостови (подмрежа
172.16.14.4 255.255.255.254 172.16.14.5 172.16.14.6 од 2/30), Се користи
последната 8ма
172.16.14.8 255.255.255.254 172.16.14.9 172.16.14.10 подмрежа од
(подмрежа од 64/26)
172.16.14.12 255.255.255.254 172.16.14.13 172.16.14.14
172.16.14.16 255.255.255.254 172.16.14.17 172.16.11.18 Мрежа 7

(подмрежа од по
172.16.14.20 255.255.255.254 172.16.14.21 172.16.11.22 512/23)
63
Втор пример за безкласно адресирање
• На организацијата и е доделен 202.12.28.0/22

префикс 202.12.28.0/22. Потребно е 1024 hosts
да се креираат 7 подмрежи со 202.12.28.0/23 202.12.28.30/23

различна големина, 2 со по 254 512 hosts 512 hosts
адреси, три со 126 и две со 62

202.12.28.0/24 202.12.29.0/24 202.12.30.0/24 202.12.31.0/24
адреси. 256 hosts 256 hosts 256 hosts 256 hosts
202.12.28.0/25 202.12.28.128/25 202.12.31.0/25 202.12.31.128/25

• Методот кој се користи 128 hosts 128 hosts 128 hosts 128 hosts
овде е секој блок да се
дели на два дела додека 202.12.28.128/26
64 hosts
202.12.28.192/26
64 hosts
се дојде до бараната
големина.
64
32
Благодарам на
вниманието !!!
Прашања?
65
33

3 Adresiranje AdresniPlanovi

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

3 Adresiranje AdresniPlanovi

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Адресирање кај Интернет

Предмет: Мрежни протоколи

д-р Димитар Богатинов, вон. проф.

Адресирање кај Интернет 2

Адресирање кај Интернет 3

Јавна Интернет адреса

Кои проблеми ги решава IP адресата?

• Два основни проблема

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 5

Network1 (Ethernet) Network3 (Ethernet) R3

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 6

Хетерогена мрежа (прод.)

Transport layer protocol

Network1(Ethernet) Network3 (Ethernet)

• Со адреса од 32 бита можат да се добијат 232 =

• Секоја адреса е различна

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 9

Хиерархијата кај IP адресите

• Целта е да се постигне ефикасно упатување (куси

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 12

• Хост делот од адресата го доделува администраторот

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 13

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 14

• Ако IP адресата е 193.5.1.5 со маска 255.255.255.0

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 15

• Кога Интернет адресите биле за прв пат

Причини за воведување класно адресирање

• Во 1980 година никој немал идеја дека Интернет ќе

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 17

Илустрација на класното адресирање

Класа B 1 0 Net ID Host ID

Класа C 1 1 0 Net ID Host ID

Класа D 1 1 1 0 Мултикаст адреса

Класа E 1 1 1 1 0 Резервирано за во иднина

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 19

Други специјални адреси

Илустрација на специјалните адреси

сите 0 сите 0 Овој хост

netId сите 0 Мрежна адреса

сите 0 hostId Хост на оваа мрежа

сите 1 Локална бродкаст адреса

netId сите1 Бродкаст мрежна адреса

127 било што Повратна адреса - loopback

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 22

Големина и опсег на адреси од A класа

• Класа A: Првиот бит е 0

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 24

Големина и опсег на класите B и C

• Класа B: првите два бита се фиксни, 10

• Класа C: првите три бита се фиксни, 110

Проблеми со класното адресирање

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 28

Како се креират подмрежи?

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 31

Подмрежи кај класа B

Адреса на мрежа од класа B : со подмрежи

Network ID Subnet ID Host ID

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 32

Подмрежи кај класа С

Network prefix Host suffix

Адреса од класа С: со подмрежи

Extended Network Prefix

Адресирање кај Интернет Мрежни протоколи 33