Professional Documents
Culture Documents
U ludzi umiejętność odbierania/ percepcji języka ojczystego zaczyna się przed urodzeniem, już w
momencie gdy przebywa w brzuchu matki. Mózg niemowlęcia w różny sposób reaguje na mowę
(zarówno język ojczysty, jak i obce), a ta reakcja wywołuje aktywację obszarów w mózgu, które
są związane z przetwarzaniem języka. Noworodki preferują i chętniej reagują na dźwięki mowy
ojczystej (lub kilku języków, jeżeli matka jest dwu- lub więcej języczna), czyli tego języka,
któremu przesłuchiwały się jeszcze przed przyjściem na świat.
Czas urodzenia, tzn. niezależnie od tego czy dziecko urodziło się o czasie, czy było
wcześniakiem, nie wpływa na osiąganie poszczególnych etapów rozwoju dotyczących języka, np.
dziecko urodzone 3 miesiące przed terminem wcale nie straci zdolności do odróżniania
specyficznych dźwięków obcego języka ok. 9 miesiąca życia tylko ok. 12-tego, tak jak dzieci
urodzone zgodnie z terminem. Dzieci matek, które w trakcie ciąży zażywały leki antydepresyjne
(z serotoniną) tracą szybciej „wyczulenie” na dźwięki pochodzące z obcych języków.
Uczenie się dystrybucyjne, dzięki któremu mózg jest w stanie wyodrębnić wzorce i zasady, które
kierują danym językiem lub sytuacją, co pozwala na lepsze przewidywanie i zrozumienie
przyszłych zdarzeń, jest najbardziej efektywne w wieku 6-8 miesięcy, w wieku 10-12 miesięcy
zdolność ta się pogarsza, a w wieku około 14 miesięcy ciężko dostrzeganie różnic między
dźwiękami mowy obcych języków jest prawie niemożliwe przy użyciu uczenia się
dystrybucyjnego.
Dzieci dwujęzyczne w wieku około 11 miesięcy potrafią na podstawie wyglądu twarzy rozpoznać
czy dana osoba będzie posługiwała się danym językiem,które ono zna, np. dzieci dwujęzyczne z
Vancouver potrafiły rozpoznać, że osoby chińskiego pochodzenia etnicznego bardziej
prawdopodobnie będą posługiwać się językiem chińskim niż osoby rasy białej.