The Great Pretender

The Great Pretender

Hot Bachelor's Series #3:

"Promises are made to be broken.."

Cailegh's a mess. A really big mess. She messes everything, palpak at

lampa kung tutuusin. Almost everyone hates her dahil sa kung wala syang
gagawing kapalpakan ay unconsciously na may mapapahamak sa kagagawan nya.
She didn't know what gotten her, hindi nya alam kung bakit kahit mismong
paglalakad lang nya ay nakadakit sa kanya ang kamalasan.

She was thinking that maybe, maybe inborn na talaga ang kamalasan nya,
her parent's relationship is really complicated, lahat ay ayaw sa kanya
sa hindi nya malamang kadahilan, she tried asking them but they will just
ignore her, talk shits behind her back and just tell her how unlucky she
is in her life.

She felt loss, hindi nya maintindihan ang nangyayari. There's something
empty inside her na hindi nya maipaliwanag. Is it about her parents?
About friends? O may iba pa? She wants her lost self back, baka marahil
ay magiging masaya na ang buhay nya but everything change when she met
Travis Samaniego at a beach, one summer vacation.

The first time she laid her eyes on him ay may kung anong mainit na
pakiramdam ang lumukob sa dibdib nya, there's this familiar feeling na
naramdaman nya nang una nitong hawakan ang kamay nya. Ang init ng mga
braso nito ay napakapamilyar sa pakiramdam nya at ang mga pamilyar nitong
mga mata ay tumatagos sa kaluluwa nya.

He then offered a crazy proposal; to be his pretend fiancé para hindi sya
ipakasal ng ina sa kung sino mang babae na agad nya ring sinunggaban.

She knew from the very start that what will happen between them was only
a no-strings-attached-relationship, they will just pretend and enjoy each
others warmth and company. Her attraction towards this man become deeper
and deeper na hindi nya napapansin ang unti-unti nyang pagkalunod nya
dito.

What's the real score between these two? What if something in the past
hunts them down? Who's gonna pretend better? Between these two, who's the
great pretender?

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, Characters, Businesses,

Songs, Places, Events and incidents are either product of the author's
imagination or used in fictitious manner. Any resemblance to actual
person, living or dead or actual events are purely coincidental.
PLAGIARISM is a crime √

Warning: This story contains typos, wrong grammars, strong language and
some scenes are not suitable for young reader. Please read at your own
risk, I've warned you. Beware. If you don't want the story, just please
leave.

Highest Rank: #9 in General Fiction

[PG-16]
All rights reserved 2015
©heartlessnostalgia

Prologue

Prologue
Singsing

"Walang iwanan? Promise?" Isang maaliwalas na ngiti ang ibinigay ko sa

kanya at niyakap sya ng mahigpit.

"Promise.." Bulong ko sa kanya, I can almost feel the beating of his

heart at idinikit ko ang pisngi ko sa kanya.

"I love you Leigh!" I smiled at parang musika sa pandinig ko ang marinig
ang salitang iyon mula sa kanya.

"I love you too.." He held my chin at tumitig sa mga mata ko, ang kulay
abo nyang mga mata ay nasisinagan ng liwanag mula sa papalubog na araw.
Hinaplos nya ang pisngi ko at unti-unting bumaba ang halik nito sa labi
ko.

I closed my eyes tigtly and savour the moment, I memorize the features of
his face and kissed him back. The pounding on my chest was aggressive, my
stomach is rumbling with butterflies and with so much happiness.

I love you but I'm sorry..

"W..What do you mean?" Pain is visible in his beautiful eyes, ang saya na
nakita ko roon ay naglaho sa ngayon at pawang sakit ang bakas na naiwan.

"I'm sorry.." I whispered and look at my feet, my body is shaking at

pilit kong itinago ang luha sa aking mga mata.

"A..Akala ko ba walang iwanan? Leigh, ano 'to?" I smiled bitterly and

sniffed.

"Sorry.."

"Hindi mo na ba ako mahal?" Nag-angat ako ng tingin at halos nanghina ako

sa nakitang sakit sa mukha nya pero umiling ako at nagsalita.
"May iba na akong gusto, magmove-on na lang tayo.." Matatag kong sabi
ngunit sa kabila niyon ay ang panghihina at ang pagpipigil kong umiyak.

"I hate you Cailegh, akala ko totoo ka. I regret the day I met you.. I
regret wasting my time showing you how much I love you. I hate you
Cailegh. I hate you." What he said pained me so much but I have to endure
it.

Ito ang gusto mo Cailegh diba?

"I'm sorry.." I managed to say but he just look at me wearing his mad
expression at tinanggal ang singsing na nagdudugtong sa aming dalawa,
parang naupos akong kandila habang nakamasid sa kamay nyang nagtatanggal
ng simbolo ng pagmamahalan namin.

"We're over Cailegh, I hope not to see you again." Inilaglag nya sa sahig
ang singsing at tumalikod paalis sa harapan ko.

I just watch the one I love walking away from me, I watch him left me.
Napaupo ako at nilapitan ang singsing na nasa lupa, iniabot ko ito and
the moment my hands touch the ring, my tears fell automatically..

My hands are shaking together with my body. I kissed the ring at ang
sakit ng ulo ko ay wala lang kumpara sa sakit ng puso ko ngayon.

I'm sorry but I have to do this, I have left with no choice.. I try my
best not to hurt you but either both of it will hurt you.

I hold the ring tighter and closed my eyes, the pain inside my head
become more painful and unbearable each passing time.

"I love you.." That was the last thing that I've said before the darkness
eat my consciousness.

Chapter 1

Chapter 1
Cailegh

"Your child needs assistance! Alam naman nating may nangyari sa kanya
hindi ba?! Why can't we just settle things down for now?!" I opened my
eyes and the sunrays from the open curtain welcomed me.

Itinukod ko ang kamay ko sa higaan at umayos ng upo, I gaze at the door

at rinig na rinig ko ang sigawan ng magulang ko.

"Shut up Fredo! I have many things to do right now, h'wag kang

magsimula!" My mom's high-pitch voice was all I can hear from the
outside.

"Ano hahayaan nalang natin sya? She needs us and if you're busy, I'm busy
too! I have things to do tapos hahayaan mo lang sya sa akin?!"
"Cailegh's a woman now okay? She can handle herself, just.. Just don't
start with me right now, I'm busy.." Nakagat ko ang labi ko sa
pagkakarinig ng boses ni mom at kasunod nito ang malakas na pagsasara ng
pinto.

Nanatili akong nakatitig sa pintuan ng kwarto ko at napabuntong-hininga

nalang, not so really good start of the day. Sinuklay ko ang buhok ko
gamit ang kamay at kinapa gamit ang paa ko ang tsinelas sa ilalim ng kama
pero hindi ko makita kaya bumaba ako at sinilip ang kama, nangunot ang
noo ko ng makitang wala iyon doon kaya dumapa nalang ako para mas makita
ito.

Ipinasok ko ang kamay ko sa ilalim ng kama para kapain ito pero wala
akong makapa kung hindi ang isang hindi pamilyar na bagay, it's texture
was rough at gumalaw ito kaya isinilip ko na lang ang ulo ko at yun na
lang ang tili ko ng makitang ipis ito.

"Kyaaah!" Malakas akong tumili at nagmamadaling tumayo pero nauntog

lamang ako sa hamba ng kama pero kahit masakit ay pilit akong tumayo at
hinanap ang panghampas na kahit ano, may nakuha akong meter stick at
hinabol ang ipis na tumatakbo at hinampas ko ito ng paulit-ulit habang
tumitili.

Oh my God! Kadiri!

Nang makitang patay na ang ipis ay nagmamadaling pumunta ako sa harap ng

salamin ko at kinuha ko ang Victoria Secret perfume ko at inispray sa
ipis para siguradong mamatay.

Die cockroach! Die!

Napasuntok ako sa hangin ng makitang patay na ang ipis at napatawa. I am

so great!

Napangiwi naman ako at napabuga ng hangin nang makitang nasa tapat lang
pala ng banyo ang slippers ko, naiinis akong lumapit doon at isinuot ito
bago pumuntang banyo para maghugas ng kamay at nagspray ng pabango sa
kamay ko pagkatapos.

Lumapit ako sa ipis na mi-nurder ko at tinulak iyon gamit ang meter stick
na pinangpatay ko, dumiretso ako sa terrace habang patuloy sa ginagawa at
napatingin sa paligid. Malamig na hangin ang sumalubong sa akin at ang
napabangong amoy galing sa hindi kalayuang dagat.

I smiled at hinayaang liparin ng hangin ang pambruha kong buhok at feel

na feel ko pang nasa movie ako, I look crazy here pero hindi ko na lang
pinansin. I look like Rose here from the Titanic minus the fact that
there's no Jack hugging me from behind.

Sa hindi kalayuan ay nakikita ko ang mga taong lumalangoy sa dagat at ang

iba ay naglalaro ng volleyball sa dalampasigan, I will probably swim and
enjoy myself later.
Babalik na sana ako sa loob ng mamataan ko ang lalaki na naglalakad sa
tapat ng beach house namin, he was topless but wearing board shorts,
naka-shades sya at ang buhok ay magulo dahil sa dinadala ito ng hangin.

Napasinghap ako ng nag-angat sya ng tingin at mabuti nalang ay nakaatras

ako kaagad. Mabilis ang tibok ng puso ko at mabilis na napahawak doon.

Shit! Brace yourself Cailegh!

Akmang babalik na ako sa kwarto ng madaanan ng pansin ko ang ipis na

nandoon sa gilid na kakapatay ko palang.

Lumapit ako roon at kinuha ang meterstick na tabi noon, napangisi ako
bigla sa naisip na kabaliwan. Wala namang makakakita eh?

Iniunat ko ang kamay ko at tinitigan ang ipis at itinaas ang meterstick

para bumwelo. It was like playing golf, pupunteryahin ko ang ipis..

Napahalakhak akong parang tanga. Sino kaya ang siswerteheng tamaan ng

lucky cockroach na ito?

Tumalon-talon pa ako bago ibinuwelo ang kamay ko na nakaangat sa ere

hawak ang meterstick.

1.. 2.. 3..

"Oh my gosh!" Napatili ako sa gulat na sa halip na ang ipis ang tumalsik
ay ang meterstick ang nabitawan ko at lumipad sa ere. Napapalatak ako sa
katangahan lalo na ng may marinig na malutong na mura mula sa baba.

"What the fuck?!" Mabilis akong napasinghap ng marinig ang isang

baritonong boses mula sa ibaba at mabilis na tumakbo para sumilip at
nakitang ang lalaking nasa tapat ng resthouse namin ang tinamaan nito.

Oh shit, Cailegh! Why do you need to be careless everytime?!

Nakahawak ito sa ulo at nakatungo habang ang meterstick ay nasa lupa at

namamahinga. Mabilis akong napaatras at nagmamadaling pumasok sa kwarto
para sabunutan ang sarili ko.

"Gaga ka talaga Cai! Fuck!" Nakangiwi ako sa sarili ko sa salamin habang

sinusuklay ang buhok ko.

Ke aga-aga may napapahamak ako?! Kamusta na kaya si gwapong nakatopless?

I hope he's fine by now..

Inayos ko ang mukha ko at ang cover-up ko na nagtatago ng bikini kong

itim, katatapos ko lang kasing mag-shower at lalangoy ako ngayon at
magliliwaliw.

I check myself one last time before getting my eyeglasses and my hat at
lumabas. I didn't bother telling them where am I going, wala naman silang
pakialam diba?
"Hi Cailegh, hija! Good morning!" I smiled when I hear Manang Celia
approach me at agad kong tinanggal ang suot kong salamin at bumati
pabalik.

"Hi Nang!" Lumapit ako para halikan sya sa pisngi at hinaplos naman nya
ako sa buhok na may ngiti sa labi.

"Naku hija, mabuti at nakadalaw ka.. Kamusta ang pakiramdam mo? Bumalik
naba ang nawala?" Natigilan ako sa sinabi nya at umiling. Manang Celia is
the one who took care of me this past three years noong may nangyari kaya
napakalapit ng loob ko sa kanya.

"Hindi pa po.." Tipid akong ngumiti.

"Tiwala lang hija, kaya mo yan. Teka, asan ang parents mo?" Umiling akong
muli sa sinabi nya at pinasadahan ng kamay ang buhok kong nagulo ng
malakas na hangin.

"Ganun ba? Naku, hanggang kailan nga pala kayo rito hija?"

"Tatlong linggo lang po siguro tapos balik syudad. Kailangan ko rin kasi
ng check-up.." Saglit kaming nagkamustahan bago ako nagpaalam palabas ng
rest house namin.

Napahiyaw ako ng malapit na ako sa tubig at agad na hinubad ang tsinelas

ko para magbasa, I am enjoying myself pero hindi ko pa binabasa ang
katawan ko. No, not yet.

Napagdesisyunan kong bumili ng buko sa malapit na stall roon dahil sa

nauuhaw ako, habang naglalakad ay miminsang sumisimsim ako sa straw na
nakatusok sa sariwang buko na hawak ko.

Umupo ako sa upuang puti na naroon sa tapat ng dagat at naupo. Inilapag

ko ang buko sa lamesa at pinagmasdan ang balat kong namumutla at
bahagyang namumula dahil sa pagtama ng araw.

My goal for this short vacation is to be tan. Nagmumukha na kasi akong

bampira sa ganitong kulay.

I remove my cover-up at lumantad ang bikini kong itim na nasa loob, I bit
my lip at sumandal sa upuan habang nakatanaw sa dagat. Hawak ko pa rin
ang buko at umiinom roon.

"Gago! Hoy Trav! Ibalik mo yang tsinelas ko kakalbuhin kita!" Nagpanting

ang tenga ko sa narinig na maging ako ay hindi maintindihan kong bakit.

"Gago ka rin T! Mas matanda ako sayo!" Pumaibabaw roon ang isang malakas
na halakhak at biglang kumabog ang dibdib ko, napaayos ako ng upo at
tinanggal ang salamin bago inilibot ang paningin.

Why does that laugh sounds different? Hindi ko alam kung bakit nagwawala
ang dibdib ko at nagtataka man ay mabilis akong tumayo at sinubukang
hanapin iyon.
Inilibot ko ang paningin ko habang naglalakad pero laking gulat ko ng
bumundol ako sa kung ano, dahilan kaya mawala ako sa balanse at tumumba.

"Fuck!" Dapat ay ang buhangin mula sa lapag ang babagsakan ko pero hindi
ito nangyari dahil sa may agad na mga brasong pumaikot sa baywang ko at
mabilis akong nasalo.

"Miss, are you okay?" Mabilis akong umayos ng tayo at tinanggal nito ang
braso sa baywang ko, inayos ko ang sarili ko at yun na lang ang pagkabog
ng dibdib ko ng masalubong ang kulay-abong mga mata ng lalaki.

Natigilan ako at napaatras, iniangat ko ang paningin ko para makita ang

kabuuan na mukha ng lalaki at pinilit na magsalita ng normal.

"Sa..Salamat.." Nagtaka ako ng makita ang gulat sa mata ng lalaki ng

makita ako at naabutan ko pa ang bahagyang pag-awang ng mga mapupulang
labi nito.

Napatitig ako sa kanya, he has this fierce look in his ash-colored eyes
at matangos ang ilong nito, ang labi nito ay mapupula at maninipis na
akala mo ay iginuhit ng isang napakahusay na mangguguhit. Hindi rin
nawala sa paningin ko ang kilay nito na bahagyang magkasalubong habang
matamang nakatitig sa akin.

Nagitla ako at napasinghap sa gulat ng hawakan nito ang magkabilang braso

ko at nagsalita.

"Cailegh..." May kumirot sa dibdib ko ng banggitin nito ang pangalan ko

na nagpapagulo sa akin.

"K..Kilala mo ko?" Mahinang tanong ko sa kanya.

xxxx

Hey guys, sorry late UD. Busy ako eh, hehe sorry! Aldub you everyone!❤

Chapter 2

Chapter 2
Travis

"Kilala mo ko?" Nakita ko ang pagkunot ng noo nya sa sinabi ko at akmang

ibubuka ang bibig ng may tumawag sa akin sa di-kalayuan.

"Cailegh!" Hindi nawala ang tingin ko sa kulay abo nyang mga mata na
matamang nakatitig lang sa akin, maya-maya pa ay naramdaman ko ang
presensya ng kung sino sa likod ko na inulit ang pagtawag sa pangalan ko
kaya binitiwan nito ang balikat ko.

"Kilala mo ko?" Ulit ko at pilit hinahabol ang tingin nya na dagling nag-
iwas ng tingin sa akin.
"Cailegh, sino siya?" Tanong ni Harris sa tabi ko. Saglit ko lang sya
tinignan at ibinaling muli ang tingin sa Adonis na nasa harapan ko.

"Kilala mo ko?" Ulit ko sa kanya pero umiling lang sya sa akin at

binalingan ang nasa tabi ko.

"I must be mistaken.." Matigas nyang sabi bago binalingan ulit ako at
tinalikuran, nanatili akong nakatulala sa likod nya habang naglalakad
palayo.

Hindi, he called me by my name!

"Wait!" Hindi ko pinansin ng tawagin ako ni Harris at diretso lang ako sa

paghabol sa lalaking kausap ko kay kanina.

"Wait! Kuya!" Mabilis akong humarang sa harapan nya at hinarangan sya.

"What.." Gulat ang ekpresyon nito ng makita ako at tumikhim.

"Kilala mo ko?" Parang sirang plaka kong tanong sa kanya, nakahawak pa

ako sa dibdib ko dahil sa hinapo ako sa pagtakbo. Mahahaba ata ang bias
nitong gwapong 'to, ang laki ng hakbang eh!

Tinitigan ko sya habang pilit na hinahabol ang hininga ko pero wala sa

mukha ko ang tingin nya, sinundan ko kung nasaan ang mata nya pero
naabutan ko itong nakatitig sa dibdib ko.

"Kuya!" Halos mapatalon naman sya sa gulat sa sinabi ko at sinulyapan

muli ang dibdib ko bago kinagat ang labi nya at umiling.

"Don't you have decent clothes to wear? Labas na kaluluwa mo.." Masungit
nyang sabi kaya napatingin ako sa suot kong bikini. Hindi naman ah?

"Excuse me, nasa beach tayo. Anong gusto mo? Mag-sweater ako?" Ngumiti
ako at humalukipkip. Tumaas naman ang kilay nya sa sinabi ko at malakas
na bumuntong-hininga.

"Tss.. Just don't wear such.." Tinuro nya ang suot kong bikini na parang
naiinis.

"Sus, yung iba nga halos maghubad na!" Turo ko sa isang babae na nasa may
seashore na kulang sa tela ang bikini, yung tipong kahit pinakatago-tago
nya ay makikita na.

Matalim nya lang akong tinignan pero hindi sumagot at tinalikuran ako.

"H..Hoy! Di pa kita tapos kausapin!" Binilisan ko ang lakad ko at

sinundan sya.

"Kuya! Kilala mo ba ako?!" Halos pasigaw na ulit ko.

"No, hindi kita kilala.." Sagot nya na hindi lumilingon sa akin pero
hindi ako kumbinsido. That's impossible.. He called me by my name kanina
kaya imposible ang sinasabi nyang hindi nya ako kilala.
"Kuya naman eh! Kilala mo ako!" I proclaimed. Nagtitinginan na rin ang
mga tao sa amin pero hindi ko nalang pinapansin, inggit lang sila!

"Kuya!" Tumili ako at binilisan ang lakad ko, halos patakbo na rin ako
dahil sa bilis ng lakad nya at hindi ko sya maabutan. Nasa may bandang
tagong lugar na kami ng resort pero hinahabol ko pa din sya, I wanna talk
to him.

"Kuya naman eh!" I don't care kung nakaswimsuit lang ako sa ngayon,
sigurado naman akong hindi ako makikitaan eh.

"Wait lang! Hoy--" naramdaman ko ang pagsabit ng tsinelas ko sa bato

dahilan kaya napasalampak ako sa lapag at malakas na tumama ang tuhod ko.

Napaigik ako sa sakit at napapikit ako ng kumirot ang tuhod ko.

"K..Kuya!" I tried calling him, hindi pa naman sya nakakalayo pero hindi
na nya ako nilingon. Naramdaman ko ang pagkadismaya at sumabay pa pati
ang pagkirot ng sugat ko.

"Miss! Ayos ka lang?" Nag-angat ako ng tingin at nakita ko ang mga grupo
ng mga kalalakihan sa harapan ko, tinukom ko ang bibig ko at tumango.

"A..Ayos lang.." Naiilang kong sabi, bigla akong kinabahan ng hagudin ng

tingin ng isa sa kanila ang katawan ko.

"Sure ka Miss? Sama ka samin, gamutin natin yan.." Kumabog ang dibdib ko
sa sinabi nito at mabilis na umiling.

"H..Hindi na, ayos lang.." Umiling-iling ako at pilit na tumatayo pero

kumikirot ang tuhod ko.

"Sige na miss, mukhang malaki yang sugat mo.." Ngumisi ang isa, kinagat
ko ang labi ko at umiling.

"Hindi! Ayos.. Ayos lang ako.. Paparating na ang boyfriend ko."

Pagsisinungaling ko pero tila hindi ito umepekto sa kanila.

"Pinagloloko mo naman kami miss eh, hindi ka pababayaan ng boyfriend mo

na nandyan sigurado. Asan sya? Wala naman miss eh, halika gamutin nalang
natin.." Umiling-iling na ako at sinusubukang tumayo.

"Malapit na sya, may kinuha lang." Palusot ko pa.

"Miss, alam mo.." Hinawakan nya ang braso ko pero iwinaksi ko iyon.

"Bitiwan nyo ko!" Tinutulak ko ito pero hinawakan nya pa din ang braso
ko, ni hindi ako makagalaw at makapanlaban dahil sa sakit ng tuhod ko.

"Alam mo mis--"

"Fucking touch her and you'll die." Napasinghap ako ng may marinig na
boses at mabilis na hinanap ang pinanggalingan nun.
"H'wag ka mangialam dito pre, ipaubaya mo nalang sa amin ito.."
Kinilabutan ako sa sinabi ng isa at hinaplos ang braso ko kaya agad akong
lumayo at umusog.

"Lay your fucking hands again and I'll wring your neck." Matalim nitong
sabi sa madilim na ekspresyon.

"Pre--" Hindi pa man ito nakakapagsalita ay sinuntok na ito ni kuya sa

panga kaya napaatras ito.

"Gago ka ah!" Sigaw ng lalaki at sinuntok sya pabalik. Napatili ako sa

gulat sa suntukan at parang tanga lang na nakatanga, Ni hindi ko na
maramdaman ang sakit ng tuhod ko na parang nawala lalo na dahil sa
namangha ako nang pagsusuntukin nya na parang napakaliit na bagay ang
pagsuntok nya sa mga lalaki na walang kahirap-hirap.

"Don't you fucking touch my girlfriend." Isang beses pa akong napasinghap

sa sinabi nya at sinipa nya pa ang isa sa tatlong lalaki na nasa lapag na
ngayon, ang isa ay may dugo sa gilid ng labi..

"Gago.." Sinabi ng isa at tinulungan ang kasama at sumibat paalis,

nakatalikod sa pwesto ko si Kuya na parang may malalim na iniisip.

"Kuya.." Tawag ko sa kanya, napadiretso sya ng tayo at dahan-dahang

lumingon sa akin. Nakatingin din ito sa akin gamit ang madilim at matalim
na ekspresyon, dahilan para kumabog ang dibdib ko.

"What are you thinking woman?! Muntik ka ng mapahamak dahil sa lintik na

suot mong yan!" Malakas ang boses nya at galit na galit ang itsura nya ng
bumaling sa akin.

Napaawang ang labi ko at napatungo agad ng masalubong ko ang kanyang mga

mata.

"Ano? Tutungo ka lang dyan? Tignan mo nga yang itsura mo! You look like
a.." Hindi na nya naituloy ang sinabi at narinig ko ang na ang yapak ng
paa nya palapit sa pwesto ko.

"Leigh.." Nag-squat sya sa harapan ko at hinawakan ang baba ko.

"T..Tinawag mo ako?" Nagtatakang sabi ko, lumabi lang sya at nakahawak

parin sa baba ko.

"Kuya.." Tawag ko sa kanya.

"Travis.. I'm Travis.." Mahinang sabi nya at maya-maya pa ay tumayo at

hinubad ang shirt nya bago lumapit sa akin at isinuot ang shirt nya sa
ulo ko.

"Next time, h'wag ka magsusuot ng ganyan. Sorry for shouting at you."

Malumanay nyang sabi, umamo ang boses nya at hinawakan ang paa ko para i-
examine ang tuhod ko.
"Travis.." Tawag ko sa kanya, tinignan nya ako bago umayos ng tayo at
nagulat ako sa biglaan nyang pagbuhat sa akin kaya mabilis akong
napakapit sa leeg nya.

"Napakaclumsy mo pa din.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at nag-

umpisa na syang maglakad.

"Ha? Paanong.. Kilala mo nga ako!" I hissed.

"Hindi nga.." Ngumiti sya at umiling bago nag-umpisa maglakad karga ako.

xxxxx
Sorry dapat kagabi pa 'to kaso nawalan ng WiFi. Sorry talagaaaaa :(

Chapter 3

Chapter 3
Just an old friend

"Kilala mo ko eh." Iniupo nya ako sa sofa at umalis sa harapan ko.

"Hindi nga, ang ingay mo." Pumasok sya sa kung saan at pagkakataon ko
iyon para ilibot ang tingin sa paligid, nasa rest house nya kami ngayon
na malapit lang pala ng sa amin. The interior of his place is manly pero
napakaganda sa paningin ang mga materyales na gamit, it was refreshing at
nakakawala ng pagod.

Travis has really a good taste in designs..

"Travis.." Mahinang bulong ko at napasandal sa sofa nya, even his name

sounds good and really hot na bagay sa kanya. Inayos ko ang shirt nya na
suot ko at bahagyang lumingon sa kusina na pinasukan nya at nang
makumpirmang wala pa ito ay inilapit ko ang shirt nya sa ilong ko.

"Shet ang bango!" I giggled at ipinikit ang mata ko bago inamoy pa ito,
his natural scent lingers on my nose at napakasarap nito sa pang-amoy.

"You can instead, smell me if you want." Mabilis kong nabitiwan ang damit
at umayos ng upo, sa harapan ko ay nakatayo si Travis habang may dalang
kit. Nakangiti sya at bumabalandra ang yummy abs nya sa harapan ko.

"K..Kanina ka pa?" Pumirmi ako ng upo at tinagilid ang paa ko.

"Not really but enough to see you fantasizing and smelling my shirt."
Kumislap ang mata nya at abot-abot naman ang kahihiyan na naramdaman ko.

"I..Inamoy ko lang, mabaho eh." Palusot ko pero tumawa lang sya sa sinabi
ko bago naupo sa lamesa na harapan ng sofa.

"Uh-huh? So, would you please tell me I am mistaken when I heard you say
my shirt smells so damn good?" His smile twitched and turn his head to
the side, watching me.
"Imagination mo lang yun!" Kinagat ko ang labi ko at lumunok, kita ko ang
pag-iiba ng ekspresyon nya pagkatapos ay umiling-iling.

"Bakit?" I asked at inialis ang nakatabing na buhok sa mukha ko.

"Don't bite your lip." Pinakawalan ko ang labi ko na kagat ko at

tumikhim.

"Ano.. Travis.." Parang bigla akong nahiya ng tawagin ang pangalan nya,
lumingon naman sya sa akin at pinasadahan ng kamay ang magulong buhok at
maya-maya pa ay napangiwi.

Sheet of paper, bakit ba ang gwapo nya kahit nakangiwi?

"Anyare sa'yo?" Tanong ko.

"Nothing," maya-maya pa ay tumayo sya at nagulat ako ng lumuhod sya sa

harapan ko bago iniabot ang paa ko at inispeksyon ang sugat ko.

"Why do you have to be so careless?" Hindi nakatinging sabi nya bago

iniabot ang medicine kit at naglabas ng cotton at alcohol.

"Sumabit yung tsinelas ko sa bato."

"Kaninong kasalan?" Tanong nya.

"Sa bato. Tanga eh, kitang dadaan ako haharang sya." Tumigil sya sa
paglagay ng alcohol sa cotton at nakangiti na ng tignan ako.

"Loko." He laughed softly at inilapit ang cotton sa tuhod ko pero hindi

pa man nakakalapit ay inihawi ko kaagad ang kamay nya.

"H'wag! Masakit yan!"

"Tss.. It's not, come on. Tuyo na yung dugo oh." Inilapit nya ulit pero
mabilis kong hinawi ang kamay nya at umiling.

"Ayaw, please.." Ngumuso ako at nagpacute. Nangingiting nailing sya bago

binitawan ang cotton at nagulat ako ng kunin nya ang kamay ko at pinisil.

Naramdaman ko ang kakaibang kuryente na nasa sistema ko at ang kiliti sa

tyan ko sa ginawa nya.

"Kaya mo yan, parang kagat lang yan ng langgam." He gave me his warm and
reassuring smile bago ako tinitigan kaya wala sa sariling napatango ako.
Pakshet lang, nakakadala ang ngiti nya.

"Good. Okay then." Tumango sya at binitiwan ang kamay ko bago inabot ulit
ang cotton at inilapit sa tuhod ko. Napapikit ako at pilit na iniiba ang
konsentrasyon para hindi ko maramdaman ang hapdi pero nang lumapat ang
cotton sa tuhod ko ay napangiwi ako at agad na napakapit sa balikat ni
Travis.
"Ouch!" Halos makurot ko si Travis at nang hindi ko sya maramdamang
gumalaw ay napamulat ako ng mata, only to find out na nakatulala sya sa
kamay ko na nasa balikat nya at lumunok.

"Bakit?" Tanong ko, ang cotton ay nasa kamay pa din nya pero hindi ulit
lumapat sa tuhod ko.

"You.. You still do that." Nagtaka ako sa sinabi nya at nagsalita.

"Ang ano?"

"That. Touching my shoulder when you're hurt."

"Ha?" Napaawang ang labi ko.

"W..Wala.. Sige, lilinisin ko na ang sugat mo." Nilinis nya ang sugat ko
at ginamot pero parang hibang ako at nagtataka sa sinabi nya. Bakit ang
dami nyang alam?

"You know me, right?" Itinapon nya ang cotton bago lumapit sa akin.

"Nope."

"Trav, sige na.. I know kilala mo ko, please." Bumuntong-hininga sya bago
kinagat ang labi at naupo sa tabi ko.

"Yes, I know you." Napaayos ako ng upo at humarap sa kanya.

"Talaga?" Tumango sya.

"What happen? You don't remember me?" Takang tanong nya, I smiled faintly
and nod.

"I just.. I just can't remember anything, sorry kung ang kulit ko kanina.
I just wanna ask you things kasi."

"How come? Kahit ako? You can't remember me?" May nakita akong emosyon na
gumuhit sa mga mata nya at sumandal, habang nakatingin sa akin.

"Sorry.. Hindi eh, that's why I wanna ask you. I want to know someone who
knows me and as you said, kilala mo ako." Tumango sya pero hindi nawala
ang emosyon na hindi ko mapangalanan sa kulay-abong mga mata nya.

"I know you.. Really well.." Kumabog ang dibdib ko sa sinabi nya at
parang guminhawa ang pakiramdam ko.

"Let me introduce myself formally again, I'm Travis Joseff Samaniego." He

smile a little at mabilis ang kabog ng dibdib ko sa ginawa nyang paglahad
ng kamay sa akin.

"Cailegh Camilla Ignacio.." Tinanggap ko ang kamay nya at napakapamilyar

sa pakiramdam ang kanyang mainit na palad.
Agad ko ding binitiwan ang kamay nya dahil sa hindi na stable ang tibok
ng puso ko at inayos ang buhok ko.

"What happen?" Napalabi ako sa tanong nya at sumagap ng hangin.

"I don't know.. Really.. Walang nakakapagsabi sa akin.. I was clueless

for the past years so that's why I wanna know someone like you.." Marahas
ang pagbuntong-hininga nya sa sinabi ko at tumitig sa akin.

"It must be your parents." Matigas nyang sabi.

"Kilala mo rin sila?" Tumango sya at inilagay ang kamay sa sintido at

hinilot.

"Yeah.." Sagot nya, this man really knows me, no doubt.

"Ano bang relasyon natin dati? Are you my boyfriend?" I tried joking at
ngumisi pa pero nakita ko kung paano sya natigilan at napaawang ang labi
sa sinabi ko.

"You seriously can't remember anything?" Biglang sabi nya sa seryosong

tono. Mabilis akong tumango bago sumagot.

"I was just kidding and yes, wala talaga akong maalala. Not even a single
thing." Nanatili ang titig nya sa mukha ko na parang may hinahanap at
maya-maya ay nag-iwas ng tingin.

"Ano ba kita?" Tanong ko. Tumingin sya sa akin bago nagsalita.

"Just.. An old friend.." Sabi nya pero parang hindi ako makumbinse.

"You must be a great old friend of mine.." I smile at heaved a deep sigh.

"I wish I could remember you, you know I just woke up not remembering
anything at sinabi lang nilang may nangyari na hindi ko naman alam kong
ano. I tried asking them kung ano ako at kung sino ako ng may naaalala pa
ako but they refuse answering me, they just told me to forget the past
dahil hindi importante."

"Hindi nga importante.." Biglang sabi nya na ikinakaba ko.

"What do you mean?"

"Wala, wala namang kakaibang nangyari dati.. As far as I remember, wala

kang kakaibang naranasan dati so it isn't important to remember
anything." Malamig nyang sabi, his mood switched again.

"But I want to remember everything! Gusto kong makabalik ako sa dati, I'm
clueless, empty at wala akong alam! Please.." I said, almost begging.
Naramdaman ko rin ang pagtulo ng luha ko sa pisngi ko.

I am scared that he might not intertain me, I am scared na hindi sya

pumayag sa pakiusap ko. I don't wanna be clueless anymore. Sya nalang ang
pag-asa ko.
He pressed his eyes together at nang bumukas muli ay nakatitig na sya sa
mga mata ko.

"Help me.. Please.." Mahinang sabi ko, sumikip ang dibdib ko sa isiping
hindi nya ako matutulungan. I don't know pero gusto ko syang ipaalala sa
akin ang nakaraan, alam kong nakalipas na iyon pero hindi mawala sa isip
at puso ko ang hangaring malaman ito.
I can feel that something in the past was important to me, at sana kung
malalaman ko yun ay pakiramdam ko mabubuo ako.

"Please.." I repeat.

"Pag-iisipan ko.." Sagot nya at nagulat ako ng pahirin nya ang luha sa
pisngi ko at hinaplos ang pisngi ko.

"Pag-iisipan ko.." Ulit nya bago ako kinulong sa mga bisig nya.

xxxx

Second UD for the day! Hehe. Bumabawi ako labyu❤

Chapter 4

Chapter 4
It's me.

"Here.." Nag-angat ako ng tingin at tinanggap ang baso ng tubig na

ibinigay sa akin ni Travis.

"Salamat.." I smile sincerely and give him the glass back na agad nyang
kinuha at inilapag sa lamesa. Umupo sya sa tabi ko at tinignan lang ako,
mabilis akong nag-iwas at pakiramdam ko ay namula ang pisngi ko dahil sa
titig nya.

"Leigh.." Napakagat-labi ako at mabilis na napalingon sa kanya na

napalunok nang magsalubong ang aming mga mata.

"Bakit Leigh ang tawag mo sakin?" Tanong ko at pumihit paharap sa kanya,

it was the first time someone calls me Leigh. Kadalasan ay Cai o hindi
kaya ay ang buong Cailegh kaya naninibago ako sa pagtawag nya.

"Huh? Uh, I always call you by that name since then. Nakasanayan na."
Nagkibit-balikat sya pero napansin ko ang lungkot sa mga mata nya.

"Sorry, naiyakan kita ah.. Hindi ko lang kasi alam yung mararamdaman ko
nang malamang may nakakakilala sa akin."

"It's fine." Tipid nyang sabi bago tumayo, sinundan ko sya ng tingin
paakyat sa hagdaan at nakita ko syang pumasok sa isang kwarto.

I sigh.
Would he let me ask him about the past? By the looks of it, mukhang ayaw
nya and it makes me wonder why. I know he has a big role in my past at
gusto kong maalala yun, how I wish na sana ay pumayag sya..

Nawala ako sa agam-agam nang marinig ang mga yabag ng paa at nakita ko si
Travis na pababa habang sinusuot ang sando nya, napaawang ang bibig ko at
pakiramdam ko ay naglaway ako bigla ng makita kong nagfe-flex ang muscles
nya sa pagsuot nya ng damit.

Paking tape.. Why so hot?!

Nagkasalubong ang mata namin at nakita ko ang pagsilay ng pigil na ngiti

sa labi nya ng makita akong parang namaligno habang nakatitig sa kanya.

"Enjoy?" Nanlaki ang mata ko at mabilis na tumayo.

"Hindi ah! Ano, sige uwi muna ako.." Mabilis akong tumalikod at nagsimula
ng maglakad paalis pero hindi pa man ako nakakalayo ay naramdaman ko na
ang paghawak nya sa palapulsuhan ko.

"Wait lang!" Pinihit nya ako sa kanya at yun nalang ang paghaharumentado
ng puso ko ng tumama ako sa dibdib nya, I can't help it but to smell his
oh-so-manly-scent na sobrang nakakahigh.

"B..Bakit?" Narinig ko ang mahina nyang pagtawa at bigla naman akong

natanga dahil nautal nga pala ako. Cailegh, bakit ka ba nauutal?

"You.." Mahinang bulong nya sa may bandang tenga ko at naramdaman ko

nalang ang pagtaas ng balahibo ko sa batok. Oh my.

"B..Bakit nga?" I silently cursed myself when I stutter again. Oh come on

Cailegh!

"You.. Are still wearing my shirt.." Marahan ko syang itinulak palayo sa

akin dahil hindi na kaaya-aya ang pag-ikot ng tyan ko at kinagat ang labi
ko.

"Oo nga pala. Sorry.." Lumayo ako at tumalikod bago hinubad ang shirt
nya. Sayang! Akala ko pwede ko ng remembrance ang shirt nya, di bale next
time nalang...

Humarap ako pagkatapos at natagpuan ko syang nanlalaki ang mata at parang

nanigas sa kinatatayuan, nakaawang ang labi nya at parang estatwa habang
nakatitig sa akin.

"Hoy, ayos ka lang? Ito na oh.." Inabot ko sa kanya ang shirt pero hindi
nya tinanggap. Marahas ang pagsinghap nya at namula ang buong mukha.

"Trav.." Tawag ko sa kanya, nangunot ang noo ko nang bumuka ang bibig nya
na parang may sasabihin pero sumara itong muli.

"Hoy!" I snapped my fingers at parang doon sya natauhan.

"You.." Nag-igting ang panga nya at lumapit sya sa akin kaya napaatras
ako.

"Anong ginawa ko?" Umatras pa lalo ako habang palapit sya sa akin habang
nakaigting ang bagang.

Naramdaman ko ang pagtama ng likod ko sa kung saan at sobrang lapit ng

katawan nya sa akin at hindi ko alam kung paano ako magrereact lalo pa ng
bumaba ang mukha nya sa mukha ko.

"T..Travis.." Mahinang tawag ko sa pangalan nya pero marahas at malalalim

lang ang paghinga nya habang nakatitig sa mukha ko.

"I missed you.." I'm speechless. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin at
gagawin ko sa sinabi nya.

"Trav.." Nagkasalubong ang mga mata namin at nakikinita ko roon ang

lungkot. His breathe was touching my cheeks and his lips is just an
inches away from mine.

Umangat ang ulo nya at napapikit ako ng maramdaman ang matagal nyang
halik sa noo ko. His kiss was way too familiar..

Muntik na akong magreklamo ng tanggalin nya ang labi sa noo ko at

humiwalay sa akin pagkatapos ay nginitian ako.

"Sorry 'bout that," Tipid nyang sabi at tumalikod sa akin, sinundan ko

sya habang naglalakad at nagsalita.

"Yung shirt mo Trav, salamat." Humarap sya sa akin bago umiling at

nagdilim nanaman ang ekspresyon.

"You're not gonna leave this place without you, wearing that goddamn
shirt." Matigas nyang sabi sa akin at kumunot ang noo.

"Bipolar ka no? Kanina kinukuha mo, ngayon naman ayaw mo. Ano ba talaga?"
Kumibot ang labi nya sa sinabi ko at nagpamulsa sa board shorts nya.

"I said you're wearing my shirt, wala akong sinabing hubarin mo bago
umuwi." Masungit nyang sabi kaya napanguso ako.

"Masungit ka din eh no? Uuwi na rin naman ako kaya sa'yo na 'to and
wearing bikini on my way home won't hurt.. Malapit na naman ang resthouse
namin, just a few block away from here." Mas lalong sumimangot ang mukha
nya sa sinabi ko at walang pasabing hinablot ang shirt na hawak ko at
isinuot sa ulo ko.

"The hell I care.. Just wear this thing. Muntik ka nang mapahamak kanina
tapos magsusuot kapa ng ganyan?" Malamig ang boses nya at tinapik ang
balikat ko.

"Hands up." Itinaas ko rin ang kamay ko at ipinasok nya ang damit sa
braso ko.
"Let's go."

"Ha?" Napamaang ako ng hawakan nya ang kamay ko at hinila ako papalabas
ng resthouse nya.

"Saan tayo?" Takang tanong ko pero inismiran nya lang ako bago magsalita.

"Don't swim, mahapdi yan sa sugat. Next time, tumingin ka sa dinadaanan

mo. Don't be clumsy." Tipid nyang sabi habang hila-hila ako, nagpatinaod
naman ako at hindi na sumagot.

Nanatili akong nakangiti at tumalon ang puso ko sa sinabi nyang iyon.

"Where's your resthouse?"

"Sa may banda doon.." Turo ko sa bandang kanan, hawak naman nya ako
habang papalapit kami roon at natigilan sya ng tumapat kami sa resthouse.

"Don't.. Don't tell me sa inyo ito.." Nakakunot ang noo nya at nakagat
ang pang-ibabang labi.

"Ha? Sa amin nga." Nagtataka kong sabi, what's with him and our house?

"Where's your room?" Takang tanong nya habang matamang nakatitig.

"Bakit? Papasukin mo ko?!" Exaggerated kong sabi, paano kapag pasukin nya
ako sa gabi?! Oh my god! Pwede!

Napangiwi ako sa naisip, ke landi-landi ko talaga..

"Tss.. Just tell me where's your room." Hindi naman nya ako papasukin
siguro no? Sayang!

Shit. Cailegh, magtino ka!

"Doon.." Turo ko sa taas sa may bandang kanan. Unti-unting napangiwi sya

at biglang hinawakan ang kamay ko.

"Hoy! Anong.." Inilagay nya ang kamay ko sa may bandang ulo nya at may
nakapa akong parang bukol roon.

Napaawang ang bibig ko ng maramdaman ang bukol, biglang bumalik sa isip

ko ang kabaliwan ko sa kwarto ko kanina, yung golf.. Yung ipis at ang
meter stick..

Unti-unting napatingin ako sa kanya at napabilog ang bibig.

"I..Ikaw.. Ikaw yung lalaki.." Hindi magkandamayaw kong sabi.

"Oh yes Hon, It's me.." Walang tono nyang sabi pero hindi ko alam kung
saan ako magugulat.

Sa nalamang sya ang na-target ko kanina ng meterstick o ang pagtawag nya

sa aking Hon.
Oh come on, pwedeng both?

Chapter 5

Chapter 5
Fiancé

"We're going to my friend's house later.." Napatigil ako sa pagsubo ng

pagkain ng magsalita si Mom. Kapapasok nya palang sa pintuan at ito na
agad ang bumungad sa akin na salita.

"Mom.." Tumayo ako at lumapit, akmang hahalikan ko sya pisngi pero

mabilis syang nakapaglakad kaya hindi ko nagawa.

Napalunok ako at nanahimik nalang, I don't feel welcome in this house. I

should have not come with them, dapat nagstay nalang ako sa Manila..

"Bilisan mong kumain at mag-ayos. They invited us for dinner." Istrikta

nyang sabi at napatungo nalang ako.

"Mom, pwede po bang h'wag akong sumama? I have something to.."

"You'll come. H'wag kang makulit Cailegh." Kumuha sya ng baso ng tubig at
uminom, mabigat man ang dibdib ay sumangayon nalang ako.

Gusto ko sanang makausap si Travis mamaya kaso may pupuntahan kami, hindi
bale. Umakyat ako sa kwarto at naghanap ng maayos na damit para isuot.

I choose a white simple dress, tutal naman ay nasa beach kami kaya maayos
naman na ang suot ko.

I wonder where is Travis right now, it's been 3 days since I last saw him
dahil kapag tinetyempuhan ko sya sa kanila ay wala sya roon. Ayoko naman
magtanong kasi nakakahiya, hindi pa naman sya pumapayag sa favor ko na
tulungan ako sa pag-alala kaya ayokong abalahin sya.

The only good thing happen when I came here with my parents is that I met
Travis, bukod sa pwede nya akong matulungan, gwapo na, may abs pa,
tapos..

Tss, ano ba yan. Pinagnanasaan ko nanaman sya!

"Cailegh! Faster!" It was Mom's.

"Coming!" Inilagay ko sa balikat ko ang buhok ko bago lumabas at

hinagilap ang flats ko, muntik pa nga akong matisod pero mabuti nalang ay
nakahawak ako sa gilid. So clumsy.

Nang makita nya ako ay agad syang lumabas at sumunod nalang ako sa kanya,
nasa may gate naman ang dad ko at may kausap sa phone. Mabuti ay may time
pa sila sa dinner na ganito no? Bakit sa akin wala?
I shook my head and remove my thoughts, it must be a important dinner, I
guess.

Walking distance lang ang restaurant mula sa amin, nasa may tabi kasi ito
ng dalampasigan. Nagpatiuna na ang parents ko at tahimik lang akong
nakasunod sa kanila.

Isang sea food restaurant ang pinasukan namin na inaasahan ko na,

naglakad sila at may sinabi sa receptionist bago ito nagpatiuna sa amin
at may itinuro na upuan.

Naupo ako roon at nanatili naman ang parents ko sa may harapan ko, hindi
ako kumibo at tinignan lang ang phone ko.

"Sorry we're late." Ibinaba ko ang phone ko at tinignan ang paparating,

in front of us was an older lady na may kasamang lalaki. Nang titigan ko
ito tsaka ko lang narealize na si Harris iyon.

"Ris.." I called him. Halata ang gulat sa mata nya ng makita ako at
ngumiti.

"Hi Cai!" He smile at bumaling sa katabi.

"Grandma, this is Cai." The old woman nod at me and I smile.

"You're here, come on. Take a seat." Naupo sa harap ko sang matanda at si
Harris naman ay nasa tabi ko.

Harris was my friend noong nasa America pa ako, sya ang kasama ko at una
kong nakita ng magising ako na walang kahit anong maalala. I forgot who
he is, I forgot my name at kung sino talaga ako pero ayaw na nilang
ipabalik sa akin ang nakaraan.

Kumain kami at tahimik lang ako, pati si Harris ay walang imik. Ang
magulang ko at matanda ay nag-uusap at nakikinig lang ako.

"Is that her?" The old woman said.

"Yes, she is." Sagot ng Mom ko at bumaling sa akin.

"Cailegh, this is Catarina." My mom said at nginitian ko ang matanda.

"Hello po.." Hindi sya sumagot sa sinabi ko kaya binalingan ko nalang ang
plato ko. Bakit napakasungit nilang lahat?

"Okay, I know you already met Harris." Sabi sa akin ni Mom kaya tumango
ako, I suddenly felt uneasy at parang hindi maganda ang mangyayari.

"Harris, you know Cailegh for sure.." Baling nya sa katabi ko.

"Yes Tita.." Sagot nito, pinagsiklop ng Mom ko ang kamay nya at tinignan
muli ang matandang babae at nagsalita.
"You two will get married. Soon." Tila tumigil ang pag-ikot ng mundo ko
sa narinig at hindi nakapagsalita, napakurap ako para antaying nagbibiro
lang ang Ina ko pero wala akong nakitang kakaiba sa reaksyon nya.

"Mom?" Napasinghap ako at lumingon kay Harris na seryoso lang at

nakatingin sa kanyang Lola.

"Yes, you will get married soon." Bumigat ang dibdib ko sa narinig at
mariing nakagat ang labi ko sa sobrang inis.

Uso pa ba ang ganito sa panahon ngayon? They are ruling me again, wala ba
silang balak na ipaalala muna sa akin ang nakaraan? Nagsasawa na ako.
Palagi nalang ganito, kung anong gusto nilang mangyari ay susunod ako..

"I'm sorry mom but I have a boyfriend." I don't know why I have said
that, basta nalang dumulas ito sa bibig ko at nakita ko ang gulat sa
ekspresyon ni Mom.

"Stop it Cailegh, you can't fool us." Bakas ang pagkairita sa mukha nya
pero pinatatag ko lang ang ekspresyon ko.

"Mom, it's true." Paninindigan ko, hindi ko alam kung paano ko

mapaglalaban ang sinabi ko pero ayokong maikasal habang wala akong
maalala mula sa nakaraan ko. I need to fulfill my memories first, I want
my old self back.

"We'll talk as soon as possible again, I'm sorry about this." Hinging
paumanhin nya sa matanda na tumango lang at tumayo.

"Halika na Harris," tawag nya sa kaibigan ko na agad sumunod sa kanya.

Tipid lang akong nginitian ni Harris at sumunod na sa Lola nya paalis.

"Cailegh." Napalunok ako at bumaling sa Ina ko na seryoso ang mukha

habang nakatingin sa akin, halata angpagkairita nya habang ang dad ko
naman ay naiiling lang sa akin.

"Mom.."

"Explain." Tipid at matigas nyang sabi.

"I'm sorry mom but I already have a boyfriend."

"Kailan pa? Why didn't you tell us?" Biglang sabat ni Dad, bigla naman
akong napaisip. Magsasabi na nga lang ako ng kasinungalingan, hindi pa
planado. Tss, life.

"Uh, 6 months." Biglang sabi ko, napasinghap naman si Mom at bakas ang
pagkadismaya sa mukha nya.

"You're memories fade but you still don't change, mahilig ka paring
magtago.." Nagtataka man ay hindi na ako nagsalita, gusto kong malaman
ang tungkol sa sinasabi nya pero hindi muna ako umimik.
"You should let us see this boyfriend of yours as soon as possible
understood? You have to get married and have a child already, you're
twenty-seven. Napagiiwanan ka na ng kalendaryo and if not, I'll let you
marry Harris." Sabi nya bago tumayo at umalis, nakasunod sa kanya ang Dad
ko at sabay silang naglakad palabas.

Tumayo ako at pumunta sa balkonahe ng restaurant, mula rito ay kita ko

ang mapayapang dagat ang ang mga bituin sa langit, the sky was dark and
full of stars.

Halos ilang minuto akong tumambay roon bago napagdesisyunang umalis para
mag-isip-isip sa may dalampasigan. The cold air touches my skin at ang
simoy ng dagat ay naaamoy ko na habang papalapit roon.

Hinubad ko ang flats ko at hinayaan ang tubig na mula sa dagat na abutin

ang paa ko, ang lamig nito ay nakakaginhawa sa pakiramdam.

Naglakad-lakad ako sa may dalampasigan at hinayaan ang sarili ko makapag-

isip-isip.

I'm in big shit right now, how come did I told my parents about the
boyfriend thingy? Alam kong maghahanap sila, ngayon sinong ipapakilala
ko?

"Mom, stop it already! I told you I'm getting married soon." Natigil ako
sa pag-iisip ng may marinig na boses na nagsasalita.

Bahagya akong sumilip at umalis sa pwesto para mahanap ang boses at

nakita kong nakatalikod sa pwesto ko ang isang lalaki habang hawak ang
phone at may kausap.

"Okay, I know pero ayos na ako. I'm with her now, okay? Mom naman meron
na nga!" Kinagat ko ang labi at lumabas sa pwesto ko para makita ang
lalaki at yun nalang ang gulat ko ng makitang si Travis iyon, gosh! I
missed him!

Pinagmamasdan ko lang sya habang may kausap, ang gwapo pa din nya sa
paningin ko kahit mukhang naiinis sya at salubong ang kilay.

Muntik pa nga akong madulas sa kinatatayuan ng pasadahan nya ng kamay ang

magulong buhok.

"What?! No need, she's busy!" Pumihit sya at bakas din ang gulat sa mukha
nya ng makita ako, ngumisi lang ako at bahagyang kumaway.

"Anong.. You're here?! Mom naman!" Halos pasigaw nyang sagot sa kabilang
linya pero hindi natatanggal ang titig nya sa akin. Dahan-dahan kong
ibinaba ang kamay ko at umayos ng tayo, napahiya ako dun ah.

"You what?" Nang maglakad sya palapit sa akin ay agad na umikot ang tyan
ko sa kakaibang pakiramdam. Nasa tenga pa din nya ang phone nya at
patuloy sa pagkausap.

"Okay we'll come." Ibinaba nya ang phone nya habang nakatitig sa mata ko.
Napapiksi ako sa gulat ng hawakan nya ang kamay ko at hinila palapit sa
kanya, nanlalaki ang mata ko at pigil ang hininga sa ginawa nya.

"T..Trav.." Mahinang tawag ko sa kanya.

"Oh! You're right here! Hijo, she must be my daughter-in-law right?"

Hiniwalay nya ako sa kanya at nakiliti ako ng dumapo ang kamay nya sa
baywang ko pahapit sa kanya.

"Uh, yes. Mom, I want you to meet my Fiancé, Cailegh.."

Chapter 6

Chapter 6
Pretend

"Uh, yes. Mom, I want you to meet my Fiancé, Cailegh.." Napasinghap ako
at natulala.

"Oh! I am expecting it! Hello hija!" The beautiful lady smiled sweetly at
me at hinawakan nya ang kamay ko, hindi ako nakapagreact nang hagkan ako
nito sa pisngi at pagkatapos ay tumili.

"Oh my God! I'm so happy!" Tili nya habang yakap ako, halatang masaya sya
sa nalaman. Pagkatapos ay hinawakan nya ang balikat ko at pinakatitigan
at kita ko ang pagkunot ng noo nya habang nakatitig sa akin.

"Cailegh right?" I nod.

Napatango-tango at pagkatapos ay bumaling kay Travis na tahimik lang at

hindi nagsasalita.

"You're.." Hindi na naituloy ang sasabihin nito sa ginawang pagsabat ni

Travis.

"Yes." Putol nito.

"Oh, nice to hear that.. Uhm, well.. I wanna invite you for dinner dear."
The woman smiled at me pero nagtataka ako sa emosyong meron sa mata nya
habang nakatingin sa akin.

"By the way, call me Tita Marian." Naguguluhan man sa nangyayari ay

tumango nalang ako at ngumiti.

"Sure po, I'm Cailegh.." Pormal kong pakilala at pilit na ngumiti,

naguguluhan pa din ako sa nangyayari.

Kailangan kong makausap si Travis ngayon..

"Yes, I know dear.." Binitiwan nya ako at maya-maya pa ay naramdaman ko
ang pag-ikot ng isang braso sa baywang ko mula sa likod.

"I'll explain." Bulong nya sa tenga ko at maya-maya ay bumaba ang kamay

sa kamay ko at hindi ko ipagkakaila ang kuryenteng naramdaman ko mula
roon.

"Let's go for dinner." Tita smile again and lead the way, tahimik lang
ako habang nakatanaw sa likod nya papaalis.

"P..Para saan yun?" Nagtatakang tanong ko sa kanya pero naaagaw ng

atensyon ko ang kamay kong hawak nya.

"Don't you have any slippers?" Sa halip na sagutin ang tanong ko ay ito
ang naging sagot nya. Nag-angat ako ng tingin at umiling.

"Wala eh." Sagot ko, kinagat nya lang ang labi nya bago tignan ang paa ko
at napailing.

"Isn't it dangerous for a woman like you to stay in this place in this
time of the night?" Tumingin sya sa orasang pambisig bago ako balingan.

"Tumambay lang ako, buti nakita na kita. Where have you been?" Tanong ko
sa kanya, hinawakan nya lang muli ang kamay ko kaya nagrigodon ang takbo
ng dibdib ko.

"Just doing some works. By the way, wear this." Hinubad nya ang tsinelas
nya at saglit na binitiwan ang kamay ko na hawak nya para isuot sa akin
ang tsinelas na malaki.

"Sure ka? Pano ka?" Tumingin lang sya sa akin at ngumiti bago kunin ang
kamay ko at kunin ang hawak kong flat shoes at inakay ako paalis.

Tahimik lang kaming naglalakad at nakamasid lang ako sa magkahugapo

naming kamay, iba ang nararamdaman kong kilig at wala sa sariling
napapangiti ako. I don't know his side yet kung bakit nya sinabi iyon,
tatanungin ko na lang sya mamaya.

Naglakad kami papunta sa resthouse nila na walang imik, hindi ko rin

akalaing mas maganda tignan kung gabi ang resthouse nila sa christmas
lights na nasa paligid.

"Mom insist of displaying these annoying lights.." Biglang sabi ni Travis

sa tabi ko, tumawa naman ako at inilibot ang paningin.

"Annoying ka dyan, maganda nga eh.." Masayang sabi ko habang nakatingin

sa paligid.
I'm somehow jealous on his family kahit hindi ko pa sila nakikilala, I
can feel na masaya sila at naiingit ako.

I was thinking of how does it feel to have a happy family?

"You okay?" Napalingon ako kay Trav at malungkot na ngumiti, nangunot

naman ang noo nya nang balingan ako at hinawi ang buhok ko sa mukha.
"Come on." Hinaplos nya ang buhok ko bago ibinaba ang kamay sa baywang ko
at sabay kaming naglakad papasok ng kusina.

"Cailegh! Hello! Akala ko tinangay ka na ni Travis eh.." Isang

nakangising Tita Marian ang nasalubong namin pagkapasok, hindi talaga
mawala ang ngiti nito sa labi kaya natutuwa at gumagaan ang loob ko.

"Hello po.." Tumayo sya at nagulat ako sa ginawa nyang pagtanggal ng

kamay ni Travis sa baywang ko at kinuha ako palayo rito.

"Mom!" Gulat na sabi ni Travis.

"Hoy Travis, mag-uusap tayo mamaya." Sumimangot ito pero ngumiti ng

bumaling sa akin.

"Hija, halika upo na tayo. Wala ang daddy nyang Travis na yan ngayon,
nasa trabaho kasi.." Napatango ako sa sinabi nya pero nakaramdam ako ng
panhihinayang na hindi ko makikilala ang dad nya.

"Ayos lang po," biglang nasa likod na namin si Travis dahil naramdaman ko
ang pag-akbay nito sa balikat ko kaya tinignan ko sya na seryoso lang na
nakatingin sa daan.

Saglit nya akong binitawan para ipag-angat ng upuan ang mommy niya.

"Thanks Trav.." Ngiti ng mommy nya kaya napangiti na rin ako,

nakakatuwang tignan ang pagkagentleman nya.

Uupo na sana ako pero hindi ko nagawa dahil sa hinawakan ni Travis ang
braso ko kaya nagtatanong ko syang tinignan, ipinag-angat nya rin ako ng
upuan bago iminwestrang maupo at pinigil ko lang ang pag-ngiti ko ng
todo.

Come on, Cailegh. Kinikilig ka lang! Sabi ng malandi kong pag-iisip.

"Gosh, kinikilig ako!" Napabalik lang ako sa katinuan ng marinig ang tili
ni Tita na ngumisi lang ng tumingin ako sa kanya.

Tahimik na naupo si Travis sa tabi ko at napabaling kami sa kapapasok

lang na lalaki.

"Hi Mom." Tipid nitong sabi at naupo sa upuan sa harapan namin, tumingin
sya kay Travis bago nangunot ang noo nang bumaling sa akin kaya
nahihiyang ngumiti lang ako pero hindi nya ako nginitian pabalik.

Napangiwi ako. Sungit!

"Hoy Terrence Brennan! Mag-hi ka sa bisita natin!" Tita hissed.

"Oh, hi." Tipid nitong sabi at kinuha ang tubig na nasa lamesa at uminom.

"H'wag kang ganyan sa sister-in-law mo!" Kung may iniinom man ako ngayon
ay nailuwa ko na gaya ng nangyari kay Terrence dahil sa sinabi ni Tita.
"Mom!" Gulat na boses ni Travis ang sumunod at akong napapalunok na lang
sa sinabi nya, inuubo naman si Terrence sa harapan namin at maya-maya ay
natawa habang nakatingin kay Travis.

"Seriously?" Tumawa ito at naiiling na pinunasan ang bibig.

"Oo, seryoso. Manahimik ka nga dyan Terrence." Nababagnot na sabi ni

Travis sa tabi ko at napapiksi ako ng dumampi ang kamay nya sa kamay kong
nasa lamesa.

"Oo na, Tanda." Ngisi nito at napailing bago bumaling sa akin at tumango.

"Mom, where's dad?" Baling nito sa ina.

"Work, hoy Terrence Brennan. Where's my dear Angelo and Natalie?" Nakita
ko ang paglaki ng mata nito sa sinabi ni Tita at napatayong bigla,
pagkatapos ay parang aligagang tumakbo paalis ng dining room.

"Asshole.." Biglang tawa ni Travis sa tabi ko, natawa rin si Tita bago
nagsalita.

"That's Travis' brother.. Let's eat.." Napabilog ang bibig ko sa sinabi

nya, kaya pala may resemblance ang dalawa.. Nagpatiuna na rin sya sa
pagkuha ng pagkaing nakahain sa mesa.

"Anong gusto mo?" Napalingon ako kay Travis ng magsalita sya sa tabi ko.

"Kahit ano.." Sagot ko, mukhang masarap naman ang lahat ng pagkain dito.

Nakatingin lang ako sa kanya habang nilalagyan ng pagkain ang plato ko at

hindi matanggal-tanggal ang pigil na ngiti sa labi ko. Nagwawala din ang
sistema ko at masyado akong nao-overwhelm sa nangyayari.

Ganito pala ang pakiramdam ng pinagsisilbihan?

"Salamat.." Pagkatapos lagyan ng pagkain ang plato ko ay naglagay na rin

sya ng sa kanya. Tahimik lang akong nagmamasid habang kumakain sya at
humahanga talaga ako sa perpektong hugis at pagkakadepina ng mukha nya.

"Hija, try this shrimps. They're tasty.." Inilagay ni Tita ang tatlong
piraso ng malalaking hipon sa plato ko at napatitig ako dito.

Nahihiya akong h'wag itong kainin dahil baka magtampo si Tita kaya
tinusok ko ito ng tinidor, tikim lang naman eh.

A bite won't hurt, right?

Iniawang ko ang bibig ko para kainin iyon pero bago pa man masubo ay may
humawak na sa kamay ko at ibinaba ang tinidor na hawak ko.

"No, don't eat it." Natigilan ako sa sinabi ni Travis at napatitig sa

kanya.
"She's allergic to sea foods mom..." Baling nya sa Ina.

"I'm sorry hija! I don't know, sana sinabi mo.." Nahihiyang nagpaumanhin
ako sa kanya.

Natapos ang dinner sa pagkekwento ng madaldal na si Tita at natutuwa

nalang ako kapag ike-nukwento nya ang kabataan ni Travis, I am amuse
while Travis is having his mood swings na sisimangot lang o kaya
sisitahin ang Ina sa kalokohan.

Nagpaalam ako at si Travis kay Tita at inaya nya akong palabas, nakita ko
pa sa di-kalayuan si Terrence na may kasamang babae at batang lalaki. It
must be his family..

Napangiti ako ng tipid habang nakatingin roon.

"Hey, nakakain ka ba nung shrimp?"

"Hindi, salamat nga pala." Ngumiti ako kay Travis, ngumiwi lang sya sa
akin at pinaupo ako sa bench sa harap ng bahay.

"Allergic ka, h'wag kang kakain ng basta-basta okay?" Parang tatay nitong
pagalit sa akin kaya napapangiti ako.

"Yes Dad.." Ngumisi ako, natigilan naman sya at napailing sa sinabi ko.
"May amnesia kaba talaga?" Napaawang ang labi ko sa sinabi nya at
tumagilid para titigan sya na agad na umiwas ng tingin.

"Bakit?" Tanong ko.

"Nothing.. It's just that, nevermind.."

"Why did you tell your mom na fiancé mo ako?" Nagtatakang tanong ko.

"Please do me a favor.." Biglang sabi nya at lumingon sa akin.

"Pretend to be my fiancé." Nanigas ako sa sinabi nya at hindi nakasagot,

nangungusap ang mata nya habang nakatingin sa akin at pinisil ang kamay
ko.

Parang nalulunod ako sa mga nangungusap nyang mata at hindi ako

makapagsalita.

"Anong.."

"Pretend to be my fiancé and I'll help you to remember."

Chapter 7

Chapter 7
Sasama o hindi?
Our love runs deep like a Chevy
If you fall, I'll fall with you baby..
'Cause that's the way we like to do it,
That's the way we like..

"Cailegh!"

You run around open doors like a gentleman

And tell me, "Girl, every day you're my everything."
'Cause that's the way you like to do it.
That's the way you like..

"Cailegh!" Natigil ako sa pagtakbo at tinanggal ang earphone sa tenga ko

ng parang may narinig na tumawag sa pangalan ko.

"Kanina pa kita tinatawag.." Lumingon ako at nakita ang hinahapong si

Harris sa harapan ko. Inayos ko ang earphone sa may leeg ko at ngumiti
kay Harris.

"Sorry Ris, nakaearphone ako eh.." Hinging-paumanhin ko, ngumiti nalang

sya at tumango sa akin.

"It's fine, nga pala.. Kanina ka pa ba nagjo-jog?" Tumango ako at

pinunasan ng twalya ang basa kong noo.

"Yup, almost an hour na. Ikaw?" Tanong ko at tumakbong muli, sumabay

naman sya sa akin at nagsalita.

"Wala pang 30 minutes.." Sabi nya at sabay kaming tumakbo dalawa, paikot-
ikot lang kami sa park at miminsan ay umuupo para uminom ng tubig.

"Are you tired?" Tinakpan ko ang tubig bago bumaling sa kanya.

"Nope, kaya pa.." Ngisi ko, he laugh and pinched my nose.

"Ouch! Harris!" Pinalo ko ang kamay nya at sumimangot, tumawa lang sya
ulit at ginulo ang buhok ko.

Loko-loko talaga 'tong lalaking 'to..

"Ikaw talaga," ngumiti sya at luminga sa paligid. "Want some ice cream?"
Napalunok ako at napaayos ng upo sa sinabi nya, biglang natakam ako at
mabilis na tumango.

Ice cream yun!

"Of course! Asan ba? Libre mo ko?" Matamis akong ngumiti at tinaas ang
kilay ko.

"Ano pa nga ba?" Tumawa sya at tumayo, "Wait here.." Tumango-tango ako at
sinundan sya ng tingin papunta kung saan.
Sumandal ako sa bench at dinama ang sariwang hangin, it's eight in the
morning kaya hindi masakit sa balat ang araw. Inayos ko ang pagkakapusod
ko ng buhok ko at luminga sa paligid.

Pakiramdam ko kasi ay may nagmamasid sa akin kaya sinubukan kong hanapin

pero wala naman akong makita. Must be my imagination..

How's Travis kaya? Biglang sumagi ang mukha nya sa utak ko.

Napaaga kasi ang balik namin sa Manila dahil sa emergency sa kompanya ng

mga magulang ko, gusto ko sanang magpaiwan para kay Travis kaso hindi
sila pumayag. Gabi kami umalis kaya hindi ako nakapag-paalam sa kanya.

Magkikita pa kaya kami? Ni hindi ko nakuha ang phone number nya, sobrang
katangahan kasi eh. Nakakainis.

Hindi din ako naka-oo o naka-hindi noong nag-offer sya ng tungkol sa

pagpapanggap kong fiancé nya, kapalit ng pagtulong nya sa aking
makaalala. I find the offer tempting pero hindi muna ako nagsabi ng
desisyon, I told him that I'm gonna think about it first at kinagabihan
nga noon, umalis kami.

Kagagahan nga naman, paano ko sya macocontact?

"Travis?" Napatayo ako at sinundan ng tingin ang lalaking tumakbo sa

harapan ko, am I hallucinating?

Napatitig ako sa likod nito habang nagja-jog palayo at doon lang ako
natauhan. Si Travis nga!

"Travis!" Tumakbo ako para maabutan sya.

"Travis!" Patili kong sabi at binilisan ang pagtakbo, bakit ba ang laki
ng bias nitong gwapong 'to?!

"Travis!" Buong lakas na tili ko at napahiyaw ako ng tumigil sya sa

pagtakbo, nakita ko ang pagtanggal nya ng earphone sa tenga nya at ang
pagpasada nya ng kamay sa buhok bago lumingon sa pwesto ko.

"Travis! Hi!" Kumaway ako habang malaki ang ngisi, shet na malagket! Ang
gwapo!

Nanliit ang mata nya habang nakatingin sa akin at nakita ko ang gulat sa
mata nya nang makita kung sino ako.

"Trav!" Tumakbo ako palapit sa kanya at huli ko na nang marealize na may

naapakan akong kung ano, dahilan para mawalan ako ng balanse at malakas
na napatili.

I am ready to welcome by the cold hard ground pero hindi nangyari dahil
sa may mga kamay na pumigil sa baywang ko bago bumagsak.

Nakatulala lang ako habang nakatitig sa lapag, muntik na yun!

"Clumsy! Watch your steps woman!" Matigas at pagalit na sabi ni Travis at
inalalayan ako patayo.

"Sorry.." Mahinang sabi ko at tumungo, inaatake nanaman ako ng

pagkalampa. Sa harapan nanaman nya!

"Sorry? Hindi ka nag-iingat! Paano kung madapa ka dyan at mapahamak?!"

Pagalit nyang sabi habang hawak ang braso ko, nanatili lang akong
nakatitig sa lupa at inaabsorb ang mga sinasabi nya.

"Paano kung walang nakasalo sa'yo?!"

"Nandyan ka naman eh.." Mahinang sabi ko at kinagat ang labi.

"Fuck, oo nandito ako pero paano kung wala? Learn to take care of
yourself, okay?" Nakatungong tumango ako. Para akong pinapagalitan ng
daddy ko habang nagsasalita sya.

"Sorry.." Sambit ko ulit, narinig ko ang buntong-hininga nya at

naramdaman ko ang pagdaan ng kamay nya sa siko ko at nabigla ako sa
biglang pagluhod nya sa harapan ko.

"Bakit.." Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa nakita ko ang

pagtali nya sa natanggal kong sintas na natapakan ko marahil kanina.

Wala sa sariling napangiti ako at kumalabog ang dibdib ko sa ginawa nya.

"There.." Tumayo sya at inangat ko ang tingin ko para makita sya ng

maayos.

"Salamat.." Ngumiti ako pero inismiran nya lang ako at pagkatapos ay

tumalikod at nag-umpisang tumakbo nanaman.

"Hey Travis!" Tumakbo din ako at nakisabay sa pagtakbo nya. "Pansinin mo

ako, sorry na nga eh.." Sabi ko at tumingin sa kanya, wala namang
reaksyon ang mukha nya at hindi lumilingon sa akin. Diretso lang ang
tingin nya habang tumatakbo.

Mas binilisan ko ang pagtakbo para maunahan sya at hinarangan sya.

Iniharang ko ang braso ko na parang nagpapatintero para hindi sya
makadaan.

"Get out of the way.." Naiinis nyang sabi at mapasinghap ako sa pagtulo
ng pawis mula sa noo nya papunta sa matangos nyang ilong.

Shit, brace your kalandian Cailegh!

"Kausapin mo muna ako.." Padaya kong sabi at ngumuso. Napatitig naman sya
sa akin at maya-maya pa ay malutong syang nagmura sa harapan ko.

"Anyare sa'yo?" Takang tanong ko sa kanya, nangunot naman ang noo nya sa
sinabi ko at parang naiiritang ginulo ang buhok nya.
"Get out of the way woman. May pupuntahan ako." Mas lalo akong napanguso,
bipolar talaga. Minsan mabait at palangiti, minsan naman parang
nireregla..

"Alis ka? Sama ako.." Ngiti ko, hindi naman sya nagsalita at nanatili
lang ang titig sa akin.

"Sama ako ah.." Lumapit ako sa kanya at kumapit sa braso nya, nakita kong
natigilan sya saglit pero hindi ko pinansin.

Bahala sya dyan, gusto kong sumama sa kanya ngayon. Magpapakwento ako
about sa past ko tsaka kukunin ko number nya para textmate kami. Hehe!

"Hindi pwede. Bawal yung lampa dun." I stomped my feet, napakabipolar

talaga nito!

"Sama nga ako!" Pangungulit ko. Umiling naman sya at tumingin sa akin.

"No. Hindi pwede." Sabi nya at tumaas ang gilid ng labi nya. Bakit ba ang
gwapo nito? Nakakainis ang kagwpuhan nya, nakakahigh!

"Ay, si Harris nga pala!" Bigla akong napabitaw sa braso nya. "Sorry nga
pala sa abala, naku.. May naiwan pala akong kasama. Sige Trav, bye!"
Tumalikod ako at tumakbo.

Geez, nakalimutan ko si Harris!

"Where are you going?" Tumigil ang paghinga ko ng maramdaman na may braso
na pumaikot sa baywang ko mula sa likod kaya napatigil ako sa pagtakbo.

"Si..Si Harris, ano.. Babalikan ko.." Kanda-utal kong sabi.

"Aalis ako, akala ko ba sasama ka?" Huh? Akala ko ba hindi pwede sumama?

"Sabi mo.."

"Sasama ka o hindi?" Naramdaman ko ang hininga nya sa punong-tenga ko

kaya pilit kong hinahagilap ang hininga ko para maging normal.

"Babalikan ko si Harri--"

"Come on Leigh, sasama o hindi?" Matigas pero mahina nyang bulong sa

tenga ko at nararamdaman ko na ang matigas nyang dibdib sa likuran ko.

Oh gosh, sasama o hindi?! Think now, Leigh!

Chapter 8

Chapter 8
Date

"Ano.."
"Hmmm? Sasama?" Napalunok ako ng tumama ang hininga nya sa likod ng tenga
ko, oh god. I can't breathe!

"Ano.. Amoy pawis pa a..ako," Hindi magkandaugaga kong sabi, I'm not used
to his presence lalo na at nasa likuran ko sya at nakayakap mula sa
likuran ko, hindi ko na napansin ang paligid at tanging ang presensya nya
lang at ang malakas na tibok ng puso ko ang dama ko.

Nahigit ko ang hininga ko ng tumama ang ilong nya sa leeg ko na parang

inamoy ito..

"Hindi naman eh." I feel my cheeks flushed on what he said, parang gusto
ko nang lamunin ng lupa dahil sa ginawa nya. Inamoy nya? Seryoso?

"W..Weh?" Biglang dumulas ito sa bibig ko, nagvibrate sa tenga ko ang

mahina nyang pagtawa at yun nalang ang ginhawa ko ng bitawan nya ang
baywang ko at humiwalay sa akin.

"Tara?" Nakangiting sabi nya at hinawakan ang kamay ko bago ako hinila
paalis, nagpatinaod na ako dahil wala naman akong choice. Matitiis ko ba
ang kagwapuhang taglay ng lalaking 'to?

Of course not.

I will apologize to Harris nalang, later.

"Daan muna tayo sa condo ko," sabi nya habang naglalakad kami. Ngumiti
lang ako at sumang-ayon, ano kayang itsura ng condo nya?

Naglakad lang kami at maya-maya pa ay nakarating kami sa tapat ng

building na kinaroronan ng condo unit nya, the place was just near my
unit. Halos magkatabi lang ang mga building ng amin, may mga dalawang
building lang ang pagitan.

"Good Morning Sir.." Nakangiting baling sa kanya ng guard at tumango lang

sya, napatingin sa akin ang guard at bahagyang nagulat pero nagawa ring
ngumiti at bumati.

"Good morning din ma'am," tumango ako at ngumiti.

"Morning.."

Pagkarating sa tapat ng unit nya ay binitawan nya ang kamay ko para

pindutin ang password. Medyo nakadama naman ako ng panhihinayang mula
roon, sayang. Binuksan nya ang suite nya at inaya akong pumasok, halos
mapaawang ang bibig ko ng makapasok na ako sa loob. Wala sa sariling
naaglakad ako ng dire-diretso malapit sa salas ng unit nya.

"I will change, saglit lang.." hindi ako nakapagsalita sa sinabi nya at
nakatingin lang ako roon, may flat screen na TV sa gitna nito at may
kulay itim na sofa ang nakapaligid sa gilid nito, may salamin ding lamesa
sa gitna nito. Sa ibaba naman ng TV ay ang DVD player at iilang mga bala
ng CD na marahil ay pinapanuod nya.
Umupo ako sa itim na sofa at tinignan ang mga magazine na naroon, pulos
mga magazine lang ito ng pagkain o hindi kaya ay mga iba't-ibang lugar sa
ibang bansa na pwede pasyalan. Napangiti naman ako habang binubusisi ang
mga magazines nya, too good to think na walang men's magazine dito. The
thought of him, reading a men's magazine here makes me sick.

Ewan ko ba, parang naiinis akong isipin na magbasa sya doon ng ganun..
Syempre, normal lang na may mga babaeng involve na sa magazine na halos
wala ng saplot.

Napangiwi ako, geez. Ayokong isiping nagbabasa sya ng ganun. Naiinis ako.

"You're murdering my magazine, Leigh.." Napaayos ako ng upo at nabitawan

ang magazine na hawak ko, napanguso ako ng makita na nalukot ang isang
pahina nito na hindi namamalayan. Masyado ba akong nadala ng bugso ng
damdamin?

"Oh, sorry.." Hindi ko sya tinitignang sabi at inayos ang mag at ibinalik
sa ilalim ng lamesa nya. Nakakahiya naman, nanira pa ako ng gamit.

"Aalis na ba tayo?" Tumayo ako at pumihit at natigilan ako ng makita sya,

naka-gray syang damit at khaki pants.

"Let's go?" Napakurap ako at nakagat ang labi. Pinasadahan nya ng palad
ang buhok nya at napalunok ako dahit sa ang hot nyang tignan sa ginawa.
Oh God, bakit nag-uumpaw ang biyaya nya noong ginawa nyo sya?

"Leigh?" he snapped his fingers in front of me at doon lang ako natauhan.

"Ha?" lutang kong tanong sa kanya, I am still mesmerized by his hotness

kaya hindi ako makapa-isip ng matino.

"Let's go.." Napapiksi ako ng hawakan nya ang braso ko at napanganga.

"Seryoso? Aalis na tayo?" Maang kong sabi at pinasadahan ng tingin ang

kabuuan nya, he look like a greek god sa totoo lang, ang gwapo-gwapo din
tignan ng patubong stubbles sa may baba nya at ang labi nyang bahagyang
nakaawang habang nakatingin sa akin.

Tumango naman sya at napakagat-labi ako. Tinignan ko sya na napakagwapo

at mukhang fresh samantalang ako ay mukhang dugyot at basang-sisiw.

"Ayoko.." umiling ako at umatras sa sinabi nya, kumunot ang noo nito at
tinitigan ako.

"Why?" Nagtatakang tanong nya, nag-iwas naman ako ng tingin at umismid.

"Look at you, mukha kang.." Natigilan ako. "Gwapo.." Natulala syang

saglit pero malutong na humalakhak pagkatapos at pakiramdam ko ay
nangamatis ang pisngi ko nang marealize ang sinabi ko.

Cailegh, hindi ka ba marunong magnasa ng tahimik? Kailangan naka-shout-

out?
"I..I mean, mukha kang tao.." Palusot ko. Tumingin ako sa kanya na nasa
bulsa na ang isang kamay pero hindi mawala ang ngiti sa labi. "Tapos ako,
mukhang... nevermind,"

"No, you look good..." Lumapit sya sa pwesto ko at hinawakan ang braso
ko."Hey, look at me." Nahihiyang nag-angat ako ng tingin at sinalubong
ang mga mata nya.

"You look good, okay? Come on. Date tayo." Napasinghap ako at pinroseso
sa utak ko ang sinabi nya, did I hear it right?

"A..Ano?" I feel my body tense sa sinabi nya.

"Walang ulitan sa bingi, come on.." hinawakan nya ang kamay ko at hindi
na ako nakaalma ng dalhin nya ako sa sasakyan nya, pinagbuksan nya ako at
mabilis akong sumakay, tinignan ko ang itsura ko.

I'm just wearing a plain white shirt, sweat pants and a running shoes.
Jogging na jogging ang dating, samantalang sa kanya ay pang-alis talaga
at sobrang gwapo nya kahit simple lang ang suot. Pumasok sya makaraan at
naamoy ko agad ang pabango nya na napakasarap sa pang-amoy.

"Seatbelt, please.." hinagilap ko kaagad ang seatbelt at iniayos sa

katawan ko, tumingin sya sa akin saglit bago pinaandar ang sasakyan
papaalis, binaba nya ang aviators sa kanyang mata at sumisipol habang
nagmamaneho. Gusto kong ngumawa sa ginawa nya, kulang nalang ata ay
mahimatay ako dito sa sobrang pagpapantasya sa harapan nya.

Gosh, bakit ba napakagwapo nya?!

Nagpark sya maya-maya sa tapat ng isang restaurant at mabilis na bumaba,

bago ko pa man mabuksan ang pintuan ay naunahan na nya ako, inalalayan
nya ako pababa at hindi pumalya ang ngiti ko habang naglalakad kami.
Pagkapasok naming ay doon lang ako kinain ng hiya, seryoso? I look like a
mess tapos sa ganito ka-sosyal na resto ang pupuntahan namin?

"Trav.." mahinang sabi ko at kumapit sa braso nya, nasa amin na ang

atensyon ng mga tao sa paligid at pinapasadahan na nila ako ng tingin
dahil sa itsura ko.

"Hmm?" Tumingin sya sa akin at pumaikot ang kamay sa baywang ko.

"Lipat tayo ng lugar. Please.. nahihiya ako." Tumigil sya sa paglalakad

at hinawakan ang kamay ko, my world stop when he squeezed my hand at
ngumiti sa akin. "H'wag kang mahiya, okay? You look lovely even when
you're on your jogging attire." Malambing nyang sabi at natigilan naman
ako, inakay nya ako paupo at nagtawag ng waiter para um-order.

xxxx

Wanna say hi to innocentangel13 and MaryJaneTancio! Hi guys❤

Chapter 9

Chapter 9
Candice

"Paano mo nalaman?" Takang tanong ko habang ipinapaikot ang pasta sa

tinidor na hawak ko.

"You're always eating that, since then.." Tipid nyang sabi at uminom ng
tubig na nasa baso. Hindi na ako sumagot at itinuloy ang pagkain ng pasta
sa harapan ko, nakakatuwa lang isiping alam nya ang paborito kong
pagkain.

Matapos kasi naming mag-agahan ay nag-order sya ng pasta para sa akin, I

was shock at first pero naalala kong kilala nya pala ako dati kaya nya
alam 'to..

"Tastes good?" Nag-angat ako ng tingin, ngumiti bago tumango.

"Salamat.." Ngiti ko sa kanya, hindi naman na sya sumagot at tumango

nalang sa akin. Kinuha ko saglit sa bulsa ko ang phone ko at pulos mga
text ni Harris ang nakita ko.

Cai, asan kana? I'm here..

Cailegh, I'm worried. Textback. ASAP.

Napalabi naman ako, bigla akong nakonsensya sa pang-iiwan ko sa kanya

kaya dagling nagreply ako.

I'm fine Ris, sorry if I leave without telling you. Sumakit ang tyan ko,
pasensya na.

"Sinong ka-text mo?" Biglang sabi ni Travis sa harapan ko, hindi ako
lumingon sa kanya pero sumagot.

"Harris." Maikling sagot ko at pinagpatuloy ang pagtetext nang magreply

ito. Napangiti ako ng makita ang reply ni Harris, napakaconcern nya
talaga. Hindi manlang nagalit sa akin sa pag-iwan ko. Babawi nalang
siguro ako sa kanya next time.

It's fine, are you alright?

"Leigh.." Tawag ng nasa harapan ko sa akin.

Yes, salamat. Sorry talaga.

"Cailegh.." Nalapag ko ang phone ko sa lamesa at dagling nag-angat ng

tingin ng tawagin nya ako gamit ang matigas nyang boses.

"Ay sorry, bakit?" Tanong ko sa kanya bago inilagay sa likod ng tenga ang
nalalaglag na buhok sa noo ko.
"Travis.." Hindi sya sumagot at nanatili lang ang titig sa akin, kunot
ang noo nya at bahagyang nakanguso.

"Travis," tawag ko sa atensyon nya pero sumandal lang sya sa upuan bago
pumikit at malutong na nagmura.

"Fuck." Napaayos din ako ng upo doon at tumitig sa kanya.

"Ayos ka lang?" Nag-aalala kong tanong, baka kasi may masakit sa kanya.
Isang mura ulit ang sinabi nya bago nagmulat ng mata at tinignan ako na
parang naiinis.

May nagawa ba ako?

"Trav... Ayos ka lang?" Nag-aalangan ko pang tanong.

"Is it fun to text him? Huh?" Maanghang nyang sabi sa nang-uuyam na tono.
Napaawang ang labi ko at napakurap sa sinabi nya.

"H..Ha? Ba..Bakit.." Bumuga sya ng hangin at natigilan ako ng guluhin nya

ang buhok nya bago naiinis akong balingan.

"J..Just don't mind me.." Sabi nya at tumayo, nag-iwan sya ng pera sa
lamesa at nag-umpisa ng maglakad palayo.

Nakatitig lang ako sa likod nya habang papaalis tsaka lang ako natauhan
na galit sya at iiwanan ako!

"Travis!" Mabilis akong tumayo sa upuan at sumigaw, tumigil ang mga nasa
paligid at bumaling sa akin pero hindi ko sila pinansin.

"Travis!" Sigaw ko ulit sa pangalan nya, hindi pa sya nakakalayo kaya

binilisan ko ang paglakad na nauwi sa pagtakbo.

"Trav!"

Biglang may lumihis na waiter sa harapan ko at huli na para maiwasan ko

sya kaya nabangga ang hawak nyang tray at nahulog kong saan. Bigla akong
napaupo sa pwersa ng pagkakatama sa akin at napapikit sa sakit ng tumama
ang likod ko sa lamesa na nasa may likod ko.

"Ma'am! Pasensya na po!" Mabilis na tumayo ang waiter at inalalayan ako

patayo. Naramdaman ko ang lamig ng tubig sa damit ko at napakagat-labi.

"S..Salamat," mahinang sabi ko pagkatayo at humawak sa may gilid ko,

magsasalita sana ang waiter pero hindi natuloy dahil sa matinis at
pagalit na irit ng isang babae.

"Tignan mo ang ginawa mo!" Sabay kaming napalingon sa babae na galit sa

waiter na nasa harapan ko.

"Ma'am, I'm sorry po--"

"Anong sorry?! Tignan mo nga 'tong damit ko! Mababayaran ba 'to ng sorry
mo?!" Galit nyang sabi at tinuro ang basa nyang damit.

"Ma'am, pasensy--"

"Hindi! Asan ang manager mo?!" Nakita ko ang takot sa mata ng batang
waiter sa sinabi nito na hindi magkandaugaga sa sasabihin.

"Ma'am, baka pwede naman pon--"

"Hindi! You need to be fired!" Naalarma ako sa pagtulak nya sa waiter

kaya humarang ako.

"Look, miss!" Biglang sabi ko at hinawakan ang babae.

"What?!" Galit nyang baling sa akin na nanlilisik ang mata.

"Miss, it isn't his fault.. I'm sorry, ako ang nakabangga sa kanya kaya
nabitawan nya ang tray. Babayaran ko nalang--"

"Cailegh?" Nangunot ang noo nito habang nakatingin sa akin at napalitan

ng pagkabigla ang mukha.

Miski ako ay nagulat sa sinabi nya at napabitaw sa braso nya.

"You know me?" Manghang tinignan nya ako at maya-maya ay tumawa na parang
nang-iinis.

"Still clumsy as always, huh?" Natigil ako at tinitigan sya, sinubukan

kong kilalanin sya pero bigo ako.

"I'm convince now, walang kasalan ang waiter. It's you!" Mapaklang
pinasadahan nya ako ng tingin simula paa hanggang ulo.

"Didn't change a bit? Kaya ka iniiwan eh, look what you've done.."
Kumabog ang dibdib ko sa sinabi nya at habang tumatagal ay mas
naguguluhan ako sa sinasabi nya.

"Sino ka ba?" Matigas kong tanong sa kanya pero tinawanan nya lang ako,
I'm aware that everyone is looking at us now pero hindi ko pinoproblema
iyon. I just want to know her name.

Tinignan nya lang ako bago ako ngisian at napailing, inantay ko ang
sasabihin nya ng bumuka ang bibig nya pero hindi nya naituloy ng may
tumawag ng pangalan ko sa di-kalayuan.

"Leigh!" Humahangos na lumapit sa akin si Travis at pinasadahan ako ng

tingin.

"What happen?" Tanong nya at hinawakan ang kamay ko, tinitigan ko sya at
hindi makasagot bago napabaling ang atensyon naming dalawa sa babae ng
tawagin nito si Travis.

"Travis?" Napabitaw ito sa kamay ko at nagtatakang lumingon sa babae.

"Candice.." Kunot-noo nitong sabi, parehas akong napatingin sa kanila ng
naguguluhan..

Magkakilala sila?

Napaatras ako ng walang ano-anong lumapit ang babae kay Travis bago
hawakan ang leeg nito at halikan sa labi.

I was stunned, I can feel my world stopped by the sight of them in front
of me. Hindi naman nakagalaw si Travis habang sinasakop ng babae ang labi
nya at parang dinudurog ang puso ko sa nakikita.

I don't know why I need to feel this way habang nakatingin sa kanila.
Hindi ko maintindihan ang nangyayari, naguguluhan ako.

Nakaramdam ako ng pait, nag-antay akong itulak nya ito pero hindi ito
nangyari. Bakit hindi nya itinulak?

Mabilis akong pumihit at naglakad palayo, mabigat ang dibdib.

Nagbubulong-bulungan ang tao sa paligid habang nakatingin sa akin pero

dire-diretso lang akong naglakad palayo. Hindi ko na rin ininda ang
pagkirot ng likod ko dahil mas kumikirot ang dibdib ko.

Nang may makitang taxi ay mabilis ko itong pinara pero hindi pa man ako
nakakapasok ay may pumigil sa braso ko bago tuluyang makapasok.

Natigilan man ako ay bigla akong tumikhim at sinalubong ang mata ni

Travis na nakatingin sa akin, nakakunot ang noo nya at walang emosyong
mababakas sa mukha.

"Uh.. Ano, uuwi na ako.." Nag-iwas ako ng tingin at sinubukang tanggalin

ang kamay nito sa braso ko pero sa halip ay mas humigpit ang hawak nya
roon.

"Let's go.." Pautos at matigas nyang sabi bago bumaba ang kamay sa kamay
ko at hinila ako papaalis.

"S..Si Candice, pa..paano sya?" Hindi nya ako sinagot at halos

ipagtulakan nya pa ako papasok sa shotgun seat, mabilis nyang isinara ang
pintuan sa pwesto ko at mabilis na naglakad papunta sa kabilang side ng
sasakyan.

Nabigla ako sa pabalang nyang pagsara ng pinto pagkapasok nya at matalim

akong tinignan.

"Who told you to leave without me?" Matigas nyang sabi habang nakatingin
sa akin. Bigla akong nakaramdam ng hindi maipaliwag na pakiramdam nang
sabihin nya iyon.

"Busy ka diba?" Hindi ko alam kung saan nanggaling ang pait sa boses ko
ng sabihin iyon at basta nalang lumabas sa bibig ko.
"What do you mean?" Bakas ang inis sa tono nya ng tignan ako at nilakasan
ko ang loob ko bago salubungin ang tingin nya.

"Nakipaghalikan ka pa nga dib--" bigla nyang kinulong ang pisngi ko gamit

ang mga palad nya at walang pasabing inatake ang labi ko.

Chapter 10

Chapter 10
Magbatian

The moment his lips touches mine, nawala ako sa sarili. Banyaga pero
pamilyar ang pakiramdam ng hagkan nya ako.

Kahit hindi makapaniwala ay basta nalang nagsara ang mga mata ko at

hinagilap ang leeg nya para mas mapalapit pa sakin. He caressed my cheek
and continue kissing me, it was slow, sensual and so passionate na parang
dinadala ako sa ibang mundo..

"Hmmm.." Napakapit ako sa leeg nya ng mahigpit ng maramdaman ko ang

marahang pagkagat nito sa pang-ibabang labi ko. I know it's a sign and
without any second thoughts, I slowly parted my lips and let his tongue
invade my mouth 'till our tongues fought in unison.

Hindi ako makagalaw, ni hindi ko maisip na itulak sya palayo sa akin

dahil sa paghalik nya.

Naramdaman ko pa ang ang pagbaba ng sandalan sa likod ko at ang unti-unti

nyang pagpatong sa akin habang hindi naghihiwalay ang mga labi, mas
dinama ko ang init ng halik nya at sinabayan ito katulad ng ginagawa nya.

"Fuck.." Mahinang mura nya ng kagatin ko ang pang-ibabang labi nya at

haplusin ang likod nya, malamlam nya akong tinitigan pagkatapos bago
ipinikit ang mata at balikan ang labi ko. Wala sa oras na napangiti ako
at malalim syang hinalikan, his body tensed-up at mas lumalim ang halikan
namin.

His hands gently went to the top of my breast kaya bigla akong nanigas at
natigilan, I can feel the electricity flowing from his hands going to my
body. Parang nakuryente ako sa paghaplps nya roon at hindi nakagalaw.

That's when he stop.

Matama syang nakatitig sa akin at napalunok ako habang nakatitig sa mga

mata nyang malamlam at nag-aapoy, biglang nawala ang kamay nya sa dibdib
ko at umakyat sa pisngi ko.

"I'm sorry.." Seryoso nyang sabi bago dahan-dahang humiwalay sa akin at

hinawakan ang kamay ko para makaayos ng upo, bigla akong nataranta at
hindi magkandaugaga na inayos ang sarili ko at ang magulo kong buhok.
Inayos nya ang sandalan ng upuan ko at ang hindi pa din ako makatingin sa
kanya, nanginginig ang katawan ko sa nangyari. Kakaiba pero masaya sa
pakiramdam.

Biglang sumagi sa isipan ko ang sinabi nya pagkatapos akong halikan.

I'm sorry..

Sorry saan? Sa paghalik nya sa akin? The pain on my chest goes back like
it's a cycle na paikot-ikot lang, saglit na mawawala pero babalik pa rin.

Natigilan ako at napigil ang hininga ng lumapit ang mukha nya sa akin,
umasa akong hahalikan nyang muli pero inayos nya lang ang pagkakakabit ng
seatbelt sa akin.

Walang imik at tahimik lang ang byahe namin pauwi sa condo ko, hindi man
nagsasalita ay alam kong ihahatid na nya ako pauwi.

Nanatili lang ang titig ko sa daan at miminsang titingin sa kanya na

walang imik ding nagmamaneho. The silence between us was beyond awkward
at sigurado akong ang halikan ang dahilan.

He told me na magkaibigan kami dati pero normal ba sa magkaibigan ang

naghahalikan?

"Leigh.." Halos mapatalon ako sa bigla nyang pagtawag sa pangalan ko at

mabilis na napalingon sa kanya.

"H..Ha?" Alangang sabi ko, nangangatal pa ang labi ko na ikinaiinis ko.

What's happening to you Cailegh?

Inginuso nya ang harapan pero hindi ako nakalingon roon, napako ang
tingin ko sa labi nyang namumula pa dahil sa pagkagat ko. I swallowed the
lump on my throat and my cheeks burn.

Wala na akong narinig na salita mula sa kanya kaya unti-unti akong nag-
angat ng tingin at nahuli syang nakatulala rin sa akin, sa labi ko. Nang
malamang nakatingin na ako sa kanya ay mabilis syang nag-iwas ng tingin
at hindi ko alam kung namamalik-mata lang ako o hindi pero nakita kong
namula ang pisngi nya.

"Tangina.." Biglang nagtaasan ang balahibo ko sa leeg ng magmura sya ng

malutong sa Tagalog at nanigas nanaman ang katawan ko.

Oh, come on Cailegh! Kailan kapa naging bato?!

"Tangina.." Mahinang nakapagmura din ako na hindi ko nakontrol na bigla

kong gusto pagsisihan.

Bakit ba napagaya ako sa pagmumura nya?!

Marahas ang naging paglingon nya sa akin ng marinig ang pagmumura ko at
biglang nataranta ang sistema ko. I suddenly want to be eaten by the
ground dahil sa kahihiyan.

"Salamat, bye." Mabilis na sabi ko at mabilis na kinalas ang seatbelt

para makaalis..

Hindi magkandaugaga na hinanap ko ang lock ng pinto.

Gusto ko nang makahinga ng maayos! Taghirap talaga ang paghinga kapag

katabi ko ang isang 'to.

Nang makita ko ang lock ay dali-dali ko itong pinindot pero bago pa man
ako makalabas ay may humila na sa kamay ko at nasalubong ko kaagad ang
kulay-abong mata ni Travis na matamang nakatitig sa akin.

"Bakit.." Hindi ko na nasabi ang sasabihin ko dahil sa bigla nyang

paghalik sa labi ko..

Kumabog ang dibdib ko sa kaba at saya at mabilis kong hinagilap ang leeg
nya at hinalikan sya ng marahas pabalik.

He gripped my waist while kissing me, dahilan para mapaupo ako sa

kandungan nya. Napaawang ang labi ko sa posisyon namin at hindi
makapaniwalang napatingin sa kanya.

He took a glance on my breasts na nagpapula sa pisngi ko, siguradong

bakat kasi ang bra ko dahil sa nabasa ang damit ko.

"Trav.." Biglang sambit ko, umangat ang tingin nya sa akin at biglang
tumaas ang sulok ng labi.

"Pula.." Ngumisi sya at napasinghap naman ako roon, I'm sure as fuck na
kulay ng panloob ko ang tinutukoy nya.

"A..Ano, h'wag mong tignan!" Nahihiya kong saway at napatungo, nabitawan

ko ang leeg nya pero nasa kandungan parin nya ako.

Malutong syang napahalakhak at mas lalo akong nakaramdam ng kahihiyan.

"Look.." He tilted my chin and make me look at him. "It's fine.." Ngisi
nya at mas hinapit ang baywang ko bago biglang hinalikan ang leeg ko.

Napakurap ako at napairit sa pagkabigla at kiliti kaya napahawak ako sa

balikat nya at napaling ko ang ulo ko. He kissed my shoulder up to my
neck at napasinghap ako ng dilaan nya ito.

What the! I'm gonna die!

"Candice.." Biglang sabi nya kaya natameme ako, bigla akong umatras at
tinanggal ang ulo nya sa leeg ko pero nginitian nya lang ako at
nagpatuloy.
"Candice was just nothing.." Patuloy nya at bigla akong naginhawaan kaya
hinapit nya ulit ako at halos mapatili ako ng maramdaman ang ngipin nya
sa leeg ko.

"Travis!" Gulat kong saway at hinila ang buhok nya.

"Ouch," natatawa nyang sabi at kung hindi ako nagkakamali ay may

naramdaman akong kakaiba sa pang-upo ko, umatras ako at napakurap habang
nakatingin sa kanya.

"Fuck this, kasalanan mo 'to.." Naiiling nyang sabi at tinuro ang bukol
sa pantalon nya.

"A..Ako? B..Bakit ako?" He smirked before cupping my cheeks and captured

my lips again into a sensual and mind-blowing kiss.

Inayos nya ang nagulo kong buhok pagkatapos at hindi pa din normal ang
paghinga ko.

Hinawakan nya ang baywang ko pabuhat at inalis ako sa kandungan nya bago
ako nginitian at tinitigan. Bigla ako nakaramdam ng pagkahiya at
pagkailang kaya nakagat ko nalang ang labi ko.

He laughed cheerfully bago guluhin ang buhok ko at walang sabi-sabing

lumabas ng sasakyan at pagbuksan ako, mabilis akong bumaba at hinawakan
nya ang kamay ko para alalayan ako.

"D..Dito na ako.." Sabi ko at nag-angat ng tingin sa kanya pero

ipinagkibit-balikat nya lang ang sinabi ko at nagulat ako sa biglang
pagikot ng braso nya sa balikat ko.

"Ihahatid mo ko?"

"Yup, baka makita nila yung pula, hindi pwede.." Ngisi nya sa akin,
napanguso nalang ako at pinigilan ang ngiti.

"T..Travis," tumingin sya sa akin saglit bago ako inakay papasok sa

building, ipinagtaka ko dahil alam nya ang floor ng unit ko pati na rin
ang number nito kaya tinanong ko sya.

"Alam mo? Paano?" Takang tanong ko sa kanya.

"Secret.. Pasok ka na," turo nya sa unit ko pero hindi ko sinunod.

"Paano mo nga nalaman?" Kulit ko sa kanya.

"We're friends right? Of course, alam ko." Friends?

"Tsaka dito rin kasi ang condo unit ni Natalie." Ngiti nya at napakunot
ang noo ko.

"Sinong Natalie?" Kanina Candice, ngayon naman Natalie. Ano ba talaga?

Hindi ba pwedeng Cailegh naman?

"Fiancé ko." I was stunned, pakiramdam ko ay parang pinagbaksakan ako ng
langit at lupa sa sinabi nya. May fiancé sya?

Parang bigla kong gustong maiyak sa sinabi nya, diba ako pinakilala nyang
fiancé? Bakit..

"Kidding.." Ngisi nya. "Natalie's just my friend, baka mabangasan pa ako

ni Terrence kapag narinig nya yung sinabi ko." Napailing sya at tinitigan
ako.

"F..Friends tayo dati diba?" Naiilang kong sabi at tinanguhan nya ako.

"N..Normal ba sa magkaibigan ang nag.."

"Nagkikiss?" Nahihiyang tumango ako sa sinabi nya at bigla naman syang

natawa sa sinabi ko, biglang hinapit nya ang baywang ko palapit sa kanya
at pilyong tinignan ako.

"Nope. Hindi normal pero satin normal lang." Ngiti nya,

"D..Dati pa tayo nagkikiss?" Tanong ko na nag-aalangan, bakit ba ganito

ang tanong ko? Gosh, napaghahalataan ka Cailegh eh!

"Yup, ganun tayo magbatian.." Bumaba ang labi nya sa labi ko and give me
a peck on my lips bago ako bitiwan at ngisian akong muli.

"Bye, friend.." Natutuwa nyang sabi bago ako talikuran at mabilis na

umalis, natulala ako at hindi makapaniwalang napanganga.

Ganun? Ganun kami magbatian?

Bigla akong namula sa naisip. Parang gusto ko biglang palagi kaming

magbatian!

Chapter 11

Chapter 11
Not allowed

"Hoy!" Tawag sa akin ng isang matinis na boses, kasunod ay ang pagtunog

ng likod ko dahil sa paghampas nya dahilan para mapangiwi ako at
napapikit sa sakit.

"Ano?!" Singhal ko at hinawakan ang likod kong pinalo nya.

"Hala! Ang sungit, kanina pa kita kinakausap tapos hindi mo ako

sinasagot.. Nakahawak ka pa sa labi mo na parang eng-eng." Umismid ako at
gumalaw mula sa kinauupuan, napakagat-labi nalang ako sa sakit ng likod
ko.
"Ay, sorry Cai. Napalakas ata ang paghampas ko sa'yo," hinging-paumanhin
nya at ngumiti sa akin. Tumango lang naman ako at tumingin sa kanya.

"Ayos lang.." Sagot ko at pumahalumbaba, inikot ang kutsara sa tasa na

may mainit na kape.

Mas sumakit kasi ang likod ko sa ginawa nyang paghampas sa akin,

nagsimula ito kahapon noong matumba ako sa restaurant at ang pagtama ng
likod ko sa lamesa. Noong una ay inakala kong ayos lang pero bago ako
matulog kagabi tsaka ko narealize ang kirot ng likod ko.

"Ano bang nangyari sa'yo? You're spacing out.." Komento nya.

"I'm sorry, I have many things in mind kasi.." Dahilan ko at ipinikit ang
mata ko at iniangat ang daliri ko.

"There you go again, touching your lips.. Anyare ba?" Napaayos ako ng upo
at napamulagat sa sinabi nya, mabilis kong ibinaba ang kamay ko sa labi
ko.

Unconsciously kasing napapahawak ako sa labi ko, don't know why..

Weh? Kunwari ka pa, namiss mo lang agad yung kiss ni Gwapo eh..

Napailing akong bigla at winala ang sinasabi ng malandi kong konsensya.

"Cai?"

"Ah, wala.." Umiling na lang ako at hindi na nagkomento, nag-usap lang

kami ng tungkol sa mga trabahong kailangang gawin mamaya bago ko
sinulyapan ang relo ko.

"Jess, it's already nine. Let's go?" Tumayo ako at inayos ang bag ko,
mabilis rin s'yang tumayo at excited na hinawakan ang kamay ko.

"Nine na? Gosh, faster Leigh!" Hinila nya ang kamay ko papalabas ng café
at nagtatakang nagpadala ako sa kanya.

Mabilis din kaming nakatawid at nakapasok ng building patungong opisina,

napansin kong abala ang mga tao sa paligid na ipinagtataka ko. Maging si
Jess ay ngising-aso at nagawa pang mag-powder sa loob ng elevator.

"Anong meron, Jess?" Sumulyap sya sa akin saglit bago kuminang ang mga
mata na sobrang ngiti.

"May bago tayong boss!" Natigilan ako at hinawi ang buhok ko na tumapon
sa mukha ko.

"Anong bagong boss? Diba si Sir Jerry?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi na girl! Sa ibang branch sya inilipat tapos yung anak na daw
talaga ang may-ari ang bagong president ngayon!"
"Ganun? Bakit hindi ko alam?" Bumukas ang elevator at sabay kaming
lumabas.

"Baka nasa bakasyon ka? Uso kasi makibalita." Ngisi nya at sinimulang
magsuklay ng buhok.

"So what kung may bagong boss? Masyado kang nagpapaganda, hoy babae may
boyfriend ka!" Sita ko sa kanya pero tinawanan nya lang ako at mabilis
kong inilapag ang handbag sa lamesa pagkarating sa pwesto ko.

"Well, ayos lang yun." Umupo din sya at pinapula ang labi.
"Gwapo daw kasi!" She giggled pero hindi ako nakapagreact.

Gwapo? Masasabi ko lang gwapo pag mas gwapo pa sya kay Travis.. Napailing
nalang ako at matamis na napangiti sa naisip ko.

There you go, Travis again.. Gusto ko tuloy na magkita na kami para
makapagbatian..

"Girl, your phone is ringing." Bumalik ako sa sarili at mabilis na

hinagilap ang phone sa bag ko.

"Hello?"

"Cai!" Napangiti ako ng marinig ang boses ni Harris at nagpaalam kay Jess
bago lumayo ng kaunti. May pilyang ngiti pa sya sa labi habang papalayo
ako pero inilingan ko lang sya.

Madalas kasi akong asarin ng babaeng yan kay Harris pero hindi ko nalang
pinapatulan, Harris is just my friend.

"Hi Harris!"

"Cai, can you go to the parking lot now? May ibibigay lang ako sayo.
Saglit lang." Pakiusap nya kaya pumayag naman ako kaagad, mabilis lang
naman kasi at hindi pa naman siguro dadating ang boss.

"Sure, wait lang.." Pinatay ko ang phone ko at bumaba na sa parking lot,

kakaiba ang pagka-busy ng mga tao sa building ngayon. Todo bungisngis ang
mga nasa reception area at busy ang iba sa pagwawalis sa paligid kahit
wala naman akong makitang dumi roon.

The big boss is really that special huh? Talagang pinaghahandaan ah?

Dumiretso ako sa parking at nakita ko si Harris na nakasandal sa sasakyan

nya, nang makita nya ako ay agad nya akong sinalubong at nagulat pa ako
sa bigla nyang paghalik sa pisngi ko.

"H..Harris.." I tried not to be awkward na mukhang nakakakumbinse naman,

nakaramdam ako ng pagkailang sa paghalik nya sa akin.

"Cai, sorry to call you pero may gusto sana akong ibigay sa'yo. Ako na
dapat ang pupunta kaso hindi ko alam ang opisina mo." Nahihiya nyang sabi
at nagkamot pa ng batok. Ngumiti naman ako at napatango.
"It's fine, ano ba yang ibibigay mo? Siguraduhin mo lang na matutuwa ako
ah." Biro ko at lumiwanag naman ang mukha nya.

"Of course, wait here.. Kukunin ko." Mabilis syang pumihit at pumunta sa
sasakyan nya para kunin ang ibibigay nya raw sa akin.

Nag-antay lang ako sa pwesto ko pero naagaw ng atensyon ko ang lalaking

kalalabas lang sa isang itim na sasakyan sa hindi kalayuan dahil sa lakas
ng pagkakasara nito sa pintuan ng sasakyan.

Hindi kaya masira yun? Mukhang mamahalin pa naman ang sasakyan.

Hindi ko naaninag ang mukha ng lalaki dahil sa nakatalikod na ito at

mabagal na pumapasok sa entrance ng building.

I'm wondering who the guy is.

"Cai, here. Flowers for you.." Natigilan ako ng salubungin ako ni Harris
ng isang bugkos na bulaklak.

Napapamaang na tinanggap ko iyon at alanganing ngumiti.

"P..Para saan?" Takang tanong ko rito.

"Uh, wala lang. Gusto lang kitang bigyan." Ngiti nya sa akin at nagkibit-
balikat. Natahimik naman ako at hindi nakasagot, napatitig lang ako sa
bulaklak at wala sa sariling napatango.

"Ganun ba? Uh, salamat.." I smile at nag-isip ng pwedeng sabihin. "Una na

akk, salamat ulit.." Turo ko sa bulaklak.

"No problem, I hope that flowers can make you smile." Ngiti nya sa akin,
hinatid nya ako papuntang entrance at nagpaalam na ako papasok.

"Sige Ris, I gotta go."

"Ingat!" He kissed my cheeks again at mabilis akong lumayo, the

awkwardness is all I can sense now. Wala akong maramdaman kundi ang
pagkailang.

Pagkapasok ko ko ay nagbubulong-bulungan ang paligid at malalaki ang

ngisi ng mga receptionist, I also caught them blushing na ipinagtataka
ko.

What's with these girls?

Naiiling na pumasok ako sa elevator kung saan may grupo ng mga kababaihan
na nag-uusap-usap at hindi ko maiwasang makinig.

"Right, girl? Ang gwapo talaga!" Tili ng isa at sumunod din ang impit na
tili ng iba.
"True! Ang swerte naman talaga ng mga taga-main office no? Palagi nilang
nakikita si Sir!" Napaismid ako sa sinabi nila at kulang nalang ay
mapatakip ako sa tenga dahil sa ingay nila.

"Shit! Mabuti nalang at pinalitan na si Sir Jerry, mas gwapo at hot si

Sir!" Sabi ng isa.

Grabe naman sila kay Sir. Sir is not that bad actually, medyo masungit
lang pero may itsura din kahit papaano. Hindi nga lang papantay sa mga
hot bachelors na ginagawang model sa magazine pero ayos na.

Dumiretso ako sa CR pagkadating sa floor ng opisina namin para makapag-

ayos ng konti, tahimik ang buong hallway pagkarating ko na
nakakapanibago.

This hallway happens to be loud in this time of the day, marami rin akong
dapat makasalubong pero ngayon ay wala talaga which is unusual.

Binalewala ko nalang ito at hinigpitan ang hawak sa bouquet na hawak ko,

binuksan ko ang pintuan ng opisina para makapasok at hinanda ang ngiti
ko.

"I hate late-comers." Sabay-sabay na naglingunan ang mga ka-opisina ko

pagkarating ko sa akin, napailing ang ilan kaya kumabog ang dibdib ko.

What the hell is happening right now?

Dahan-dahan akong napatingin sa harapan and the smile plastered on my

face slowly dissapear. Unti-unting napaawang ang labi ko ng makita ang
lalaki na nasa unahan.

Malamig ang tingin nya at maya-maya pa ay bumaba ang tingin sa hawak kong
bulaklak at umigting ang panga, isang matalim na titig ang ibinigay nito
sa akin bago magsalita.

"And flowers is strictly not allowed in this office.."

xxxx
Sorry sa late UD's, mahirap po kasi isingit sa schedule yung update kasi
marami akong ginagawa. I'm sorry talaga guys, hope you'll understand.
Babawi ako kapag free time ko.

Love lots!❤

Chapter 12

Chapter 12
Hi

Nakatulala lang ako hanggang sa makaalis sya at kung hindi pa ako

binatukan ni Jess ay hindi pa ako matatauhan.
"Hoy, late ka! Ayan tuloy, nakatikim ka kay gwapo.." Hindi makapaniwalang
tinignan ko sya, hindi makapagsalita.

What the fuck did I just saw? Is that Travis Samaniego? Holy..

"S..Si Travis.." Nakagat ko ang labi ko and my eyes widen, binalik ko ang
tingin ko sa pinasukan nyang kwarto at lumipat kay Jess na nakatulala din
sa sinabi ko.

"Kilala mo sya?! Oh my god! Girl!" Muntik na syang tumili pero mabuti

nalang ay natakpan ko ang bibig nya at hinila sya papaalis. Tinakasan ko
ang mga mapanuring tingin ng mga kaopisina ko at mabilis na nakarating sa
pwesto namin.

"Shit, ang ingay mo Jess!" Inilapag ko sa lamesa ko ang bulaklak at

napasandal sa swivel ko.

"Kilala mo si Sir Travis?!" Mahina nyang bulong at tumango-tango ako,

naalala ko ang itsura nya habang seryosong nagsasalita sa harapan
pagkarating ko.

Ang malamig nyang tingin, ang magulo nyang buhok at.. He look so freaking
hot in his black suit and tie! Oh my god!

Napahagikhik ako at impit na tumawa sa gilid, shit.. Bakit hindi ko alam

na nandito sya?!

"Hoy! Cailegh, I'm talking to you! Anong relasyon nyo?" Napaisip naman
ako sa sinabi nya, ano bang relasyon namin?

Fake Fiancé? Eh hindi pa ako pumapayag..

Friends na nagkikiss?

Ay, gaga ka Cailegh. Bakit mo sasabihin yun?

"F..Friend ko." Bigla akong sumeryoso at umayos ng upo, tinignan ko sya

na parang hindi naniniwala sa sinasabi ko at tumango nalang. "Oo, friends
kami. Maniwala ka."

"Sus, alam ko mga ganyanan mo Cai eh.. Basta sabihin mo sa akin kung ano
kayo kapag ayos lang sayo. I'm not forcing you to." Napasulyap sya sa
bulaklak kong nasa lamesa at napataas ang kilay.

"Saan galing yan? Hmmm?" Tukso nya at napalabi naman ako.

"Harris.." Tipid kong sagot at tinitigan ang screen ng computer ko.

"Sabi na eh, nililigawan kaba nun?" Mabilis akong napatingin sa sinabi

nya at mabilis na umiling.

"Hindi ah! Friends lang kami!" Napasimangot naman ako ng tumawa sya at
napailing sa akin.
"Ang dami mo talagang sekreto Cai, you can share it to me kapag gusto mo.
I can listen.." Ngumiti ako sa sinabi nya at tumango.

"Salamat Jess," ngiti ang sinagot nya sa akin at inabutan ako ng

chocolate.

"Oh, kain ka. Binili ko 'to kanina.." Tinanggap ko iyon at nagpasalamat.

Naging busy ang araw dahil sa mga gawain, lalo na't may bago kaming amo.

Hindi rin nawala ang usap-usapan sa office tungkol sa bagong amo at kung
gaano ito ka-gwapo. I agree with that pero naiinis lang ako na kailangan
ko pang marinig ang pagpapantasya nila kay Travis.

Habang nagtatype sa computer ko ay hindi mawala ang mukha ni Travis sa

utak ko, paanong naging boss sya dito? Alam nya bang nandito ako?

Bakit ang sungit nya kanina? He even said that flowers are not allowed
which is really weird..

"Guys, lunch na!" Sigaw ng hindi sa kalayuang si Josie, nag-ayos na ang

iba pero ako ay nanatili lang na nakaupo at nakatulala sa screen ng
computer. Kanina pa ako tapos sa ginagawa pero lutang lang talaga ako at
kung saan-saan lumilipad ang imagination ko.

"Cailegh, sorry hindi ako makakasabay sa lunch ah? Half-day lang kasi ako
ngayon.." Napatingin ako kay Jess at ngumiti.

"Ayos lang, ingat ka ha?" Tumayo ako at pinatay ang computer at

nakipagbeso.

"Ingat ka din, sige bye Cai!" Umalis sya at kakaunti nalang ang natira sa
opisina, tahimik roon at ang karamihan ay nag-out na para kumain.

Sumulyap ako sa pintuan ng opisina ni Travis, kumain na kaya sya? He's

not going out since kanina noong pumasok sya. His secretary goes out too
dahil lunch nga..

Hindi man lang ba nya bibigyan ng pagkain si Travis?

Tumingin ako sa paligid at nang makumpirmang tahimik ang iba at busy sa

ginagawa ay dahan-dahan at tahimik akong lumapit sa pintuan nya.

Idinikit ko ang tenga sa pintuan pero wala akong marinig na kahit ano
man, ano kayang ginagawa nya?

Is he busy?

Wala naman sigurong masama kung papasok ako no? Sisilip lang. Promise,
sisilip lang talaga.

Iniikot ko ang seradura at napangisi ako ng hindi iyon nakalock.. Pinihit

ko yun at binuksan at sumilip.
Wala akong maaninag na tao sa swivel nya kaya naisip kong wala sya.. Is
he out? Hindi ko naman napansing lumabas sya.

Pumasok pa din ako kahit wala sya at inilibot ang tingin ko, muntik pa
akong mapasinghap ng makita ko sya na nakaharap sa salaming kita ang
buong syudad habang nakapamulsa.

He seems preoccupied at seryoso ang gwapo nyang mukha, nakagat ko ang

labi ko at pinigil ang sarili kong mamangha sa itsura nya.

It was like I am looking at the perfect epitome of a Greek God. Mas

lalong lumiwanag ang kulay ng mga mata nya dahil sa pagkakatama ng araw
roon at bahagya pang nakaawang ang labi nya.

I can't help but admire him and how can he still looks hot with his messy
hair.

Umatras ako para iwanan sya dahil baka maistorbo ko sya pero hindi
sinasadyang mahawi ko ang isang maliit na vase roon, dahilan para mabasag
ito at maglikha ng ingay.

Mabilis na napalingon sya sa akin at mabilis akong napaupo para damputin

ang mga piraso ng vase na nabasag ko.

"Cailegh? What are you doing here?" Rinig kong sabi nya sa likuran ko,
narinig ko rin ang yapak ng paa nya papalapit.

What Cailegh? How careless can you be?

Nahihiya ako sa kanya, nakita nanaman sya ang ka-lampahan ko. Nasira ko
ang iniisip nya.

"I'm sorry.." Mahinang sabi ko at pinulot ang mga maliliit na piraso na

basag.

"Fuck, tumayo ka dyan.." Narinig kong sabi nya pero umiling ako.

"Sorry talaga Trav.." Nahihiya kong sabi at nagpatuloy.

"Sabi ko tumayo ka na dyan, ipapalinis ko nalang.." Natigil ako sa

pagdampot ng gumilit sa daliri ko ang isang bubog at dumugo.

"Shit! Ang kulit kasi!" Bigla syang pumantay sa akin habang nakakunot ang
noo at inagaw ang kamay ko na may dugo.

"Napakulit mo talaga," tumayo sya at maingat na pinatayo ako habang hawak

ang kamay ko. Mas dumoble ang hiya ko sa nangyari pero hindi nawala ang
kabog ng dibdib ko sa init ng kamay nya.

"Sit here.." Pinaupo nya ako sa sofa bago ako iwan saglit, napangiti ako
ng parang ewan dahil sa nakaramdam ako ng kakaibang kilig sa asal nya at
inilibot ang tingin ko sa paligid.
Wala namang nagbago sa opisinang ito, ganoon pa din ang itsura noong
nandito pa si Sir Jerry.. Mas gusto ko lang ang amoy ng air freshener
ngayon.

Amoy-Travis.

"Bakit ka ba nandito?" Bungad nya pagkabalik at naupo sa tabi ko. Kinuha

nya ang kamay ko pero iniiwas ko iyon ng makita ang alcohol sa gilid.

"Ayos lang ako, maliit lang 'to." Biglang sabi ko, nanliit ang mata nya
sa sinabi ko bago ako tinaasan ng kilay at napangiti.

"Takot ka pa din sa alcohol?" Tumango ako sa sinabi nya at ngumiti.

"Alam mo pala?" Natutuwa kong sabi sa kanya.

"Uh-huh, hindi naman 'to masakit. Maliit lang naman ata yung sugat.."
Kinuha nya ulit ang kamay ko pero inilalayo ko.

"Ih! Daplis lang yan. Maliit lang, hindi na kailangan ng alcohol!" Maktol
ko pero natatawang tinignan nya ako.

"It's fine Hon," natulala ako sa sinabi nya at hindi ako nakapagreact.
Nakuha na nya rin ang kamay ko at hindi na ako nakaangal.

"A..Anong sabi mo?"

"Secret," ngumiti sya ulit at inagaw na ang kamay mo.

"Napakacareless mo talagang babae ka.." Sabi nya at nilinis ang sugat sa

daliri ko, hindi ko na rin halos naramdaman ang hapdi sa alcohol dahil sa
kinukumbinse ko ang sarili ko na totoong tinawag nya ako ng Hon.

Hon..

"Masakit ba?" Hindi ako nakasagot sa tanong nya at nanatiling nakatitig

lang sa kanya, humigpit ang hawak nya sa kamay ko at pumungay ang mata.
Hindi na rin ako nakahuma nang lumapit sya at iniangat ang baba ko bago
mababaw na hagkan ang labi ko.

Napapikit ako at dinama ang mga maiinit nyang labi, mahigpit ang hawak
nya sa kamay ko at tumagal ng ilang segundo ang halik nya sa akin bago
bumitaw.

"Hi.." Ngumiti sya at hinalikan ang noo ko.

Biglang uminit ang pisngi ko at pinigil ang sarili kong tumili sa kilig.
Nagwawala nanaman ang malalanding hormones ko.

"H..Hi din," tumawa sya sa sinabi ko at humaplos ang daliri nya sa palad
ko.

Sheyt! Ang astig talaga ng batian namin!

"Ipapalinis ko lang yung nabasag tapos kain tayo. I'm hungry.." Nginitian
nya akong muli bago bitawan ang kamay ko at kinuha ang phone nya at
tumawag.

Chapter 13

Chapter 13
Seatbelt

Pumahalumbaba ako habang nakatingin sa kanya na may kausap sa phone, nasa

bulsa pa ang kamay nya at napansin ko rin na tabingi ang tie nya.

Kainis lang, ang gwapo kasi talaga nya.

"Yeah, I'm going." Ibinalik nya sa bulsa ang phone at sumulyap sa akin
kaya tumayo ako at nakangiting lumapit sa kanya.

"Ayos na?" Dumaan ang tingin nya sa kamay kong kumapit sa braso nya kaya
dinapuan ako ng hiya at nasa aktong tatanggalin iyon pero hinawakan nya
ang kamay ko at ibinalik sa braso nya.

"Let's go?" Napakurap ako at napatango bago sumabay sa kanya sa

paglalakad. Biglang sumilay ang ngiti sa labi ko sa ginawa nya at kulang
nalang talaga ako ay mapatili ako ng impit sa kilig.

Lumabas kami ng opisina nya at nang sumulyap ako sa kanya ay seryoso lang
ang mukha nya, lalo na ng tumapat kami sa desk ko. Napatigil pa sya at
napatikhim na ipinagtaka ko.

"Bakit?" Tanong ko at tumingin sa kanya, saglit nya akong binalingan bago

bumalik ang tingin sa lamesa ko at doon ko lang din napagtanto kung ano
ang ibig nyang sabihin. It was the flowers.

"Throw it.." Napabitaw ako sa hawak sa braso nya at gulat syang tinignan.

"What? No!" Umiling ako. Nagtiim ang bagang nya at nanliit ang mata sa
akin.

"Throw it. Now." Matigas ang boses nya na utos sa akin.

"Why?" Nagpipigil ng inis kong sabi, hindi ko kasi maintindihan kung

bakit gusto nyang itapon ko ang bulaklak.

"Remember what I've said? Flowers is not allowed in this fucking

office.." Kinalma ko ang sarili ko at tinanong sya.

"Bakit nga?"

"Because I said so, I'm the fucking boss here and when I say it's not
allowed. It's not!" Napasinghap ako sa sinabi nya at nag-init ang ulo ko
dahil sa inis sa kanya, lalo na sa pagmumura nya ngayon.
I know it's normal for him to curse pero pakiramdam ko para sa akin iyon.
I don't get why he doesn't allowed flowers in this office, dahil lang sa
ayaw nya?

He's commanding me to throw it and I can't! It's from my friend!

"Cailegh! Throw it!" Namula ang pisngi nya inis at kunot ang noo nya
habang nakatingin sa akin.

"You're asking me to throw it because you don't want it? Yun lang?! It's
from my friend!" Naiinis kong sagot sa kanya na halos napataas na ang
tono ko, it's a good thing my officemates are having their lunch right
now para hindi kami nakikita ngayon.

"Just throw it!" He insist.

"No, I won't." Nakipagsukatan sya ng tingin sa kanya pero ako rin kaagad
ang nag-iwas ng tingin, I decided to turn my back on him and walked away.

Naiinis ako, I really don't get him. He's sweet and then he's mad later.

Binilisan ko ang lakad habang nagpupuyos sa inis. Marahas na buntong-

hininga ang narinig ko mula sa pwesto nya at maya-maya pa ay naramdaman
ko ang kamay nya na pumulupot sa palapulsuhan ko na nagpatigil sa akin sa
paglalakad.

"I'm sorry, okay?" Sabi nya mula sa likod ko, hindi ako lumingon at
tumingin nalang sa paahan ko.

"Leigh.." Tumigil ang paghinga ko ng lumipat sya sa harapan ko at hinanap

ang mata ko.

"H'wag mo ng itapon, I'm sorry.." Malumanay ang boses nya at inangat ang
baba ko paharap sa kanya.

"Sorry.. I didn't mean to shout at you." Ulit nya at pumikit bago dumulas
ang kamay nya pababa sa kamay ko.

"Let's eat, I'm sorry okay?" Tinitigan nya ako at tumango nalang ako
kahit may nararamdaman pa akong inis.

Hawak nya ang kamay ko habang pababa kami ng building at nagtitinginan

ang mga tao sa baba kaya tinanggal ko ang kamay ko mula sa kanya pero
dagli ding hinabol nya ang kamay ko at umiling sa akin.

"Don't." Mahinang sabi nya mas humigpit pa ang hawak sa kamay ko, his
warm hands makes me feel secure at ang hindi maipaliwanag na pamilyar na
pakiramdam sa sikmura ko tuwing magkasama kami ay naririto nanaman.

He opened the car door for me at mabilis na pumihit sa kabila, kinalabit

ko ang seatbelt ko at tinignan nya muna ako ng mabilis bago pinaandar ang
sasakyan.

"Seatbelt mo.." Puna ko ng makitang hindi sya naglagay ng seatbelt.

"It's fine," sagot nya kaya nangunot ang noo ko.

"Travis, use your seatbelt.." Matigas kong sabi sa kanya pero hindi nya
ako pinansin at sumandal pa habang nagdadrive.

"Trav!" Lumingon sya sa akin at nahuli ko ang pagkislap ng mata nya

habang nakatingin sa akin,

"Ayoko, malapit lang naman yung kakaina-"

"Travis!" Saway ko sa kanya at sinamaan sya ng tingin, pero ngumuso lang

sya sa akin at hindi ako pinansin.

"Now, you're mad.." Mahinang sabi nya at binilisan pa ang patakbo ng

sasakyan.

Nanlaki ang mata ko ng mag-over-take sya sa ibang sasakyan.

"Travis!" Tili ko at bumaling sa kanya na nakaangat ang gilid ng labi na

parang nang-aasar.

Mabilis kong kinalas ang seatbelt ko at bumaling sa kanya, itinukod ko

ang kamay ko sa may hita nya at pilit na inabot ang seatbelt nya.

"Shit! Cailegh!" Biglang huminto ang sasakyan at saktong naikabit ko ang

seatbelt nya.

Nanlalaki ang mata nang bumaling sya sa akin at bahagyang nakaawang ang
bibig.

"You should always wear you seatbelt Travis, kahit saan ka magpunta.."
Saway ko sa kanya pero hindi sya sumasagot sa sinasabi ko, nakatulala sya
sa akin bago bumaba ang mata sa may hita nya at doon ko lang napansin ang
kamay ko at mabilis itong inalis.

Namula ang pisngi ko at napalunok ng wala sa oras. Malalim ang paghinga

nya habang nakaawang ang labi na nakatingin sa akin.

Kung hindi pa siguro bumusina ang nasa likod na sasakyan ay hindi pa sya
mapapatingin sa harapan at mabilis na pinaandar ang sasakyan, hindi ako
makaimik at nanginginig pa ang kamay ko na inayos ang seatbelt ko.

What the heck, Cailegh. Bakit doon mo pinatong ang kamay mo?!

Chapter 14

Chapter 14
Nanunuklaw

Walang-imikan ang nangyari buong byahe, tanging ang hangin na mula lang
sa aircon ng sasakyan at ang paghinga namin ang naririnig ko.
The awkward silence is deafening and the tension was still here.

"Cailegh.." Nanigas ako ng tawagin nya ang pangalan ko at parang robot na

lumingon sa kanya.

"H..Ha?" Tumigil ang sasakyan sa isang parking area at binalingan nya ako
pagkalas nya sa seatbelt nya.

"M..May sasabihin ka?" Kandautal ko ng sabi, bumuka ang bibig nya at

akmang magsasalita pero sumara ulit ito at matamang tinitigan nalang ako.

"K..Kain tayo," Sagot nya at napamaang ako.

"A..Anong kakainin?" Napalunok ako at yun nalang ang pagkakalaglag ng

panga nya habang nakatingin sa akin.

"Fuck.." Bumaba ang tingin nya sa labi ko at nag-aalangang tumingin ulit

sa mata ko.

"Isa lang.." Paos nyang sabi at hindi ako nkapagreact ng maayos ng

sakupin nya ng buo ang labi ko, the kiss was gentle and passionate pero
ginagalugad nito ang katauhan ko.

I responded to his kisses urgently noong pakiramdam ko ay aalis na sya, I

just want a taste. Isa lang din.

Humaplos ang kamay nya sa pisngi ko matapos at hinalikan ang baba ko.
Malalalim ang paghinga namin pagktapos nun at nakasandal na ang baba nya
sa balikat ko, he's almost on my top pero sinusuportahan nya ang timbang
nya para hindi ako madaganan.

Nangilabot ako at nagtaasan ang balahibo sa aking likod noong huminga sya
na tumama sa leeg ko, I can't speak at naipikit ko ang mata ko.

Naramdaman ko ang pag-alis nya sa taas ko at kinalabit nya ang seatbelt

ko bago ko naramdaman ang pag-abot nya sa kamay ko at ang bahagyang
paghaplos nya rito.

"Uh, let's eat?" Tinabingi nya ang ulo nya at hinanap ang mata ko.

"Yeah.." Sagot ko pero hindi masalubong ang mga mata nya. I almost groan
when he let go of my hand and go out to open the door for me.

"S..Salamat," nahihiyang sabi ko but he just smile, a sincere smile and

hold my hand.

Sabay kami sa pagpasok sa isang restaurant at napalabi ako ng makita ang

mga ulo ng mga kababaihan na nakatingin sa pwesto namin, mabilis akong
lumingon kay Travis na nakikipag-usap sa receptionist at napansin ko
kaagad ang tabingi nyang necktie.

I grin mischievously at unti-unting hinawakan ang necktie nya, Travis

stiffed and look at me weirdly. Napalunok pa sya at napakurap.
Natigil ang pag-uusap nila noong babaeng receptionist na malagkit ang
tingin sa kanya.

"Why?" Tanong nya habang nakatingin sa akin na hawak ang necktie nya.
Inayos ko ito at pinasadahan ng kamay ang nagusot nyang polo.

"Shit, stop it.." Lumapit sya sa tenga ko at mariing bumulong.

"Stop what?" Nang-aasar kong sabi, naiinis kasi ako dun sa babaeng kausap
nya pati na rin sa mga tumitingin sa kanya. Ako lang ang may marapatang
tumingin sa gwapo nyang mukha.

"Stop it.." Ulit nya at hinawakan ang baywang ko.

"Don't talk to her please, let's eat. I'm starving." Lumayo ako sa kanya
at tinaasan sya ng kilay. Tumitig muna sya sa akin ng matagal bago
tumango at inakay ako sa lamesang pan

Based on my observation at dahil na rin sa mga napansin kong pagkain dito

ay nasa isang Italian resto kami. The ambiance is quite relaxing, isama
mo pa ang nagba-violin sa stage ng lugar.

It was classic.

"Leigh.." Nawala ang atensyon ko sa stage at bumaling kay Travis ng

magsalita sya.

"Hmm?" I asked her before tucking my hair behind my ear.

"Don't do it again." He said bluntly, nangunot ang noo ko sa kanya at

nawala ang ngiti sa labi ko.

"Do what?" Naiirita kong sagot sa kanya.

"Fixing my tie in front of others and.. and.." Mas lalo akong sumimangot.

"Di h'wag! Gusto mo lang magpacute sa mga babaeng yun eh, okay.."

"It's not it," bigla syang tumayo at nagulat ako ng tumabi sya sa pwesto
ko.

"Bakit ka nandito? Balik ka dun! Magpacute ka pa sa mga babae mo!"

Napaismid ako at lumayo ng bahagya ng umusog sya palapit sa akin.

"No, it's not.." Umiling sya at lumapit pa sa akin pero lumalayo ako,

"Bakit ayaw mo? I'm.. I'm just concern kaya inaayos ko ang necktie mo!
Tapos.. Siguro nandyan yung Candice mo ano?" Sikmat ko sa kanya pero
napangiwi lang sya sa sinabi ko.

"Damn her, wala akong pakialam sa kanya.. It just.." Kinagat nya ang labi
nya at napabuntong-hininga. "Fuck it, I can't tell you this.."
"Di h'wag! I don't care kung ayaw mo sabihin!" Just tell it to me!

"I'm fucking having a hard-on when you did that, kanina ka pa sa kotse!"
Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at unti-unting bumaba ang tingin ko sa
pants nya. I gasped at nawalan ng kulay ang mukha ko ng makita ang
nakaumbok doon.

Shitness!

"T..Trav.." Umusog pa akong muli at binundol ng malakas na tambol ang

puso ko. Akala ko ay malalaglag na ako sa upuan pero nahawakan nya ang
braso ko at iniayos ang pwesto ko.

"Tss.. Stop going away from me, mahuhulog ka dyan. Clumsy ka pa naman."
Sa halip na sa mukha ay napatitig ako sa pants nya at napasinghap sya.
"Eyes up woman, you won't like it when he wokes up again. Nanunuklaw
yan." Nahigit ko ang hininga ko sa sinabi nya at nangamatis ng mukha ko
sa hiya.

"So..Sorry.." Ginulo nya ang buhok nya bago umiling at nagsalita.

"Tss, stay here. I'll just go to the restroom.." Tumayo sya bigla at
naiwan akong nakatanga sa likod nya habang naglalakad paalis.

xxxxx
Hey guys, sorry kasi minsan na lang ako magupdate. Don't worry, matapos
lang itong midterm namin babawi ako.

Love lots❤

Chapter 15

Chapter 15
Miss your lips

"A-Ayos ka na?" Nahihiya kong sabi sa kanya, sumulyap sya sa akin at

bahagyang tumango. Napabaling ako sa pants nya pero mabilis na nag-iwas
ng tingin dahil sa kinakain ako ng hiya.

Come on Cailegh, sa taas ang tingin! Hindi sa baba!

"Yeah," maikling sabi nya at naupo ulit sa harapan ko, pinasadahan nya ng
kamay ang buhok nya at pagkatapos ay napahawak sa panga nya na halos
ikanganga ko.

Oh god, why he have to be this handsome? Gosh, I'm having a sin! I'm
sorry!

"Leigh.." Nanlaki ang mata ko at napaayos ng upo, napahawak pa ako sa

dibdib ko sa gulat dahil sa pagtawag nya sa pangalan ko.
"A..Ano?" Kinagat ko ang labi ko.

"Stop biting your lip," nakakunot-noo nyang sabi kaya mabilis kong
pinakawalan ang pagkakakagat ko sa labi ko, binalingan ko na lang ang
pagkain na nasa harapan ko at ginalaw ang tinidor.

"Kailan mo itatapon yung bulaklak?" Kinagat ko ang steak at binalingan

sya.

"Hindi ko itatapon yun, ano ka ba.. It's from my friend, Harris. Diba
sabi mo hindi na itatapon?" Takang sabi ko sa kanya. Bahagyang kumibot
ang labi nya sa sinabi ko at ngumuso. Ang cute!

"Yeah, sure.." Mahinang sabi nya pero ang tono ay kabaligtaran ng

sinasabi nya. Hinubad nya ang coat nya at naiwan nalang ang kulay puting
longsleeves sa loob.

"But next time, flowers isn't allowed.." Dugtong nya at sumandal sa

sandalan, tinitignan ako.

"Bakit?" Tanong ko sa kanya at inirapan ang babae sa likuran nya na

sumusulyap sa kanya. Magde-daydream na nga lang kay Travis, papahalata
pa.

"I'm allergic to flowers.." Ismid nya at nanlaki ang mata ko. Shit!

"What?! Oh my god! I'm sorry Hon!" Nilakasan ko ang boses ko at diniinan

ang salitang Hon na sinabi ko. Kita ko ang gulat sa mata ni Travis sa
pagtawag ko sa kanya at nagtataka akong tinignan.

"Hon?" Gulat ang reaksyon nya.

"Yes hon, uwi na tayo.. I miss your lips na.." Biglang lumabas sa bibig
ko ang salita at nakita ko ang pamumula ng pisngi nya at ang pag-awang ng
bibig nya.

Ang babae sa likuran nya na lantarang sumusulyap ay napasimangot at

inirapan ako pero nginisian ko lang sya at ngumiti ng matamis kay Travis.

"Come on Hon, Trav.." Tawag ko sa kanya na napainom bigla ng tubig at

nabigla rin ako sa mabilis nyang pagtayo at pagkuha sa coat nyang
hinubad.

"Let's go then.." Mahina pero mariing sabi nya at pinatayo ako sa upuan
ko, hinapit nya ang baywang ko at sinabayan ko sya sa paglalakad. Nang
makalabas kami ay bigla namang kumabog ang dibdib ko.

Anong pinasok ko? Shit, mukhang sineryoso ni Travis!

Mabilis nya akong pinapasok sa sasakyan at mabilis syang naglakad paikot

sa kabila. Kumabog ang dibdib ko.

How can I tell him that I was just joking? Naiinis lang ako doon sa
babaeng wagas tumingin sa kanya kaya ganun..
"Trav-" pagkapasok palang nya ay sinakop na nya ang labi ko at hinapit
ang baywang ko palapit sa kanya, impit akong napaungol ng galugadin nya
ang bibig ko at malalim akong hinalikan.

"Trav!" Pilit ko syang tinutulak pero mas hinigpitan nya ang pagkakahawak
sa baywang ko at ipinikit ang mga mata, ang marahas nyang paghalik ay
unti-unting bumagal at maya-maya pa ay tumigil sya sa paghalik sa akin.

"I..I was just joking.." Biglang lumabas sa bibig ko pero mabilis kong
pinagsisihan dahil sa nakita ko ang kakaibang emosyon na dumaan sa mata
nya, natigilan sya at at biglang lumayo sa akin kaya kumirot ang dibdib
ko.

"Yeah, you're just joking.." Mariin pero mapait nyang sabi at kinuha ang
susi mula sa bulsa nya at walang sali-salitang pinaandar ang sasakyan.

Hindi ako nakakibo at napatungo ako dahil hindi na sya nagsalita. He's
mad, I know.

"Travis.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya sumagot, nanatili ang tingin
nya sa daan at nakaigting ang panga.

"Seatbelt ka.." Alangan kong sabi sa kanya, akmang aayusin ko ang

seatbelt nya pero bago ko pa man magawa ay inunahan na nya ako. Ni hindi
nya ako binalingan buong byahe kahit na tawagin ko sya.

Hindi nya rin ako pinansin nang makarating kami sa sa building ng opisina
at dire-diretso syang bumaba ng sasakyan at pinagbuksan ako. Mabilis din
akong bumaba at hinagilap ang kamay nya pero inilayo nya ito at ipinasok
sa bulsa.

"Travis, I'm sorry.. Uy, pansinin mo na ako oh.." Tawag ko sa kanya pero
wala pa din syang reaksyon. Ang coat nya ay nakasabit sa balikat nya
habang naglalakad.

"You go first, I don't want to be the topic of gossips here Miss

Ignacio.. Nice having lunch with you." Napatigil ako sa paglalakad at
tinitigan syang naglalakad pauna sa akin, ni hindi nya ako nilingon kaya
humapdi ang dibdib ko. Napasinghap ako at pakiramdam ko ay maluluha ako.

He's mad! It's my fault!

Tulala ako paakyat sa opisina at halos napapapikit ako sa inis sa sarili

ko, ayan Cailegh? Anong gagawin mo?

Limit your mouth din kasi minsan, kung anong sinasabi ko. The hell,
ginawa mong joke ang halik?!

Nanlulumo akong napaupo sa upuan ko at tinitigan ang bulaklak sa desk ko

pero nalipat ng mapansing may box sa gilid nito.

Mabilis ko itong kinuha at inikot ang tingin sa chocolate, may sticky

note na nakalagay doon kaya mabilis ko itong tinanggal at binasa.
Hi beautiful, sorry but flowers is not my thing. Here's the chocolates
for you, I'm sorry for being bossy earlier.

Napakurap ako at mas lalong sumikip ang dibdib ko sa guilt at

frustration.

Kahit walang pangalan ay positive akong si Travis ang nagbigay nito, sya
lang naman ang magbibigay nito sa akin at naiinis ako sa ginawa ko
kanina.

I admit, I'm dying to have his lips pressed with mine but ang plano ko
lang talaga kanina ay inisin ang babae sa likuran nya na nagpapantasya sa
kanya.

"Good afternoon Sir," nabitawan ko ang box na hawak ko at mabilis na

bumaling sa paparating na si Travis na ngayon ay nakapormal na ulit at
walang emosyon na mababakas sa mukha, saglit nya lang akong pinasadahan
ng tingin at maya-maya pa ay nilagpasan ako na parang hangin lang.

Nakatulala lang ako sa pintuan ng opisina nya at oras-oras ay

napapabuntong-hininga dahil sa hindi nya paglabas ng opisina, ni pagtawag
sa intercom sa pwesto ko ay wala.

Wala syang iniuutos kaya nagsiuwian na ang lahat pati na rin ang
secretary nya, ako nalang ang natira at ang iilang maintenance na nasa
floor ng building na ito.

Mabilis akong napatayo at hinagilap ang bag at ipinasok ang box ng

chocolate ng magbukas ang pintuan ng opisina nya, dali-dali ko syang
sinalubong ng may ngiti sa labi pero nabura rin ito dahil sa nilagpasan
nya lang ako at ipinaikot ang susi sa daliri nya.

"Travis!" Tawag ko sa kanya at sinabayan sya sa pagpasok sa elevator,

inilagay ko ang kamay ko sa braso nya pero hindi pa rin nya ako
sinusulyapan at nanatili lang sa pagtingin ng diretso.

"Honey, Travis.." Malambing kong sabi at ngumuso. I don't want the Travis
here now, I want the bipolar Travis na kasama ko palagi, not this silent
type. No, not this.

Nakakapit lang ako sa braso nya na parang bata habang papababa sa

building, I don't care kung machismis man kami ngayon. Pabor sa akin
iyon, walang makakalapit sa kanya if ever. Ako lang ang pwede.

Tahimik akong sumakay sa kotse nya kahit wala syang sinasabi, sasama ako
kahit saan sya pupunta. Hindi ako papayag na matapos ang araw na 'to ng
hindi kami ayos.

Sa isang hindi pamilyar na building ang tinigilan ng sasakyan at sinundan

ko lang sya habang naglalakad. Wala pa ring salitang namumutawi sa bibig
nya kaya nalulungkot ako.

Ganito pala magtampo si Travis?

Tumapat kami sa isang pintuan at mabilis nyang in-input ang passcode nya
roon. Sumunod ako sa pagpasok at halos mapahiyaw ako sa tuwa ng harapin
nya ako at seryosong nagsalita.

"You seriously wants to follow me till here? Go home Cailegh Camilla, I

don't have time to talk.. I'm tired." Malamig nyang sabi at tumalikod
kaya mabilis akong humarang sa harap nya.

"Sorry na Travis. Joke lang kasi yung kanina pero.." Bumuntong-hininga

ako. "Can I kiss you?"

Napatigil sya at parang napapasong lumayo sa akin.

"What?" Salubong ang kilay nya at nagtatanong ang mata nya. Tumungo ako
at kinagat ang labi ko.

"Joke lang yung kanina pero gusto kong totohanin.. I miss your lips, it's
the truth this time. Can I kiss you?"

Chapter 16

Chapter 16
Kind of jokes

Warning: SPG
(Beware, hindi pwede sa batang mga isip. Peace!)

Kumurap sya at napakagat ako ng labi.

"Y..You're joking, right?" Sabi nya at lumunok sabay sulyap sa labi ko,
mabilis akong umiling at humakbang palapit sa kanya pero umatras sya at
nag-iwas ng tingin.

"S..Stop if you didn't mean it.." Sabi nya sa hindi mapalagay na tono
pero hindi ko sya sinunod at sa halip ay naglakad ako palapit pa sa
kanya.

"Trav.." Tawag ko at yun nalang ang pagkagitla ko ng isahing-hakbang nya

ako at naramdaman ko nalang ang pagtama ng likod ko sa pintuan.

He towered me and look at me straight to the eye, malalalim ang paghinga

nya.

"Stop it Cailegh.." Matigas nyang sabi pero bumaba ang tingin sa labi ko.

"N..No," I breath hard, he titled my chin using his fingers. His breath
was touching the tip of my nose and I started grasping for air.

"You want this? Hmmm.." Mahinang nyang sabi at pinadaan ng halik ang dulo
ng ilong ko.
"Yes.. Yes please.." Inabot ko ang labi nya pero iniiwas nya iyon at
lumipat sa pisngi ko. Maliliit ang halik nya roon at ang kagustuhan kong
matikman ang labi nya ay mas lalong nag-uumigting.

"T..Trav.." Nalaglag ang bag kong hawak at mabilis kong ipinulupot ang
kamay ko sa leeg nya habang pinipilit na habulin ang labi nya na
lumilipat lang sa iba't-ibang parte ng mukha ko kapag inaabot ko.

"Hon.." Tawag ko sa kanya at nasabunutan ko ang buhok nya ng lumipat ang

halik nya sa labi ko pero saglit lang iyon at tinanggal rin bago bumalik
sa pisngi ko.

"You're calling me Hon now, huh?" Pabulong nyang sabi at naramdaman ko

ang pagngiti nya sa pisngi ko.

"Please.. Trav, I want.." Naputol ang sasabihin ko ng walang ano-anong

inatake nya ang labi ko. Wala pang ilang segundo ay para ng sinilaban ang
katawan ko sa pagdampi ng labi nya sa akin.

Naramdaman ko ang pagpisil nya sa pang-upo ko at mas yumakap ako sa leeg

nya, iniikot ko ang hita ko sa baywang nya na halos ikabuwal nya sa
pagkabigla pero nakakuha sya ng suporta at nabalanse din.

"Naughty.." Natatawang sabi nya at binalikan ang labi ko, isinandal nya
ako sa pintuan at bumaba ang mukha sa labi kong muli.

Naramdaman ko ang paglakad nya kaya mas hinigpitan ko ang kapit sa leeg
nya, his hands are gently cupping and squeezing my butt hanggang sa
naramdaman ko ang pagbagsak ng likod ko sa kung saan.

Bumitiw sya sa akin at mabilis na hinubad ang itim na coat bago itinapon
kung saan.

"You sure 'bout this?" Nahihirapang baling nya sa akin at nagmamadaling

kinalas ang butones ng damit nya, hindi ako sumagot at sa halip ay
bahagyang umupo at tinulungan sya sa pagkalas nito.

Itinulak nya ako pahiga ng matapos at sumubsob sa leeg ko at nagsimulang

paulanan ng halik ito.

"Travis.." Pabulong kong sabi sa kanya at hinaplos ang hubad nyang likod,
napaigtad ako ng kagatin nya ang leeg ko at naramdaman ko ang paghinga
nya roon.

"Hmmm? You want this?" Tumama ang hininga nya sa leeg ko at mas nagwala
ang sistema ko ng humulma ang kamay nya sa dibdib ko at pinaglaruan ang
dulo nito, hindi ako makagalaw at impit na mga ungol lang ang lumalabas
sa bibig ko.

Ni hindi ko namalayan ang pagkakahubad nya sa saplot ko.

"Shit!" Bumaba ang kamay nya sa hita ko kasama na rin ang katawan nya,
"Oh.. Travis!" I cry out loud enough when his tongue touched my core.
"Sshh, you're so loud hon.." Tumawa sya at nanigas ako ng maramdaman ko
ang daliri nya sa ibaba ko.

"Travis!" Pasigaw kong tawag sa kanya at napakapit ako sa bedsheet ng

kama ng ilabas-pasok nya ito roon.

"Oh you.. Travis!" He didn't respond and kissed my legs instead while his
fingers are busy in pleasuring me, my moans are turning him on so his
fingers is now more fast and rough.

"No one will ever touch you here, understand?" Hindi ko alam kung saan ko
ipapaling ang ulo ko sa ginagawa nya at nararamdaman ko na ang kakaibang
ginagawa nya sa sistema ko.

"Cailegh.." I shouted at the top of my lungs when I reach the climax. The
feeling was relaxing and undeniably pleasuring.

He licked my juices clean at itinukod ulit ang kamay nya sa kama para
magpantay kami.

"A..Am I the only one who touched you like that?" May determinasyon nyang
sabi at nahihiyang tumango ako, in the past years wala akong nakarelasyon
kaya imposible na may nakagawa noon sa akin.

"Yeah.." Mahinang sagot ko at iniangat ang kamay ko para punasan ang

gilid ng labi nya na may naiwang kalat ko. Namula ako ng hagilapin nya
ang daliri ko at isinubo.

Oh shit, why he has to be this effin hot?! I can't control it!

Wala ng salita-salitang hinila ko sya para halikan at ipinulupot ko

kaagad ang hita ko sa baywang nya para mas mapalapit sya sa akin, he
moaned when I reached for his pants while kissing him at pilit itong
ibinababa.

His kisses are enigmatic and powerful na halos mawala na ako sa hinagap.
It was intense yet hot and slow.

Humiwalay sya sa akin at hinalikan ang noo ko bago tumayo at mabilis na

hinubad ang pants nya. Napasinghap ako sa gulat ng tumambad sa akin ang
pinagmamalaki nya at pakiramdam ko ay nawalan ng kulay ang mukha ko.

He laughed softly at muling bumalik sa taas ko, he then grin and make his
manhood touched my entrance na nagpawindang sa hinagap ko.

"Travis!" Iginalaw ko ang balakang ko at inabot sya pero ngitian nya lang
ako at ininangat ang ulo ko para halikan ang tuktok ko.

"Don't tell me that kind of jokes again nextime okay?" Sumulyap ako sa
kanya at kagat-labing tumango.

"Baka kasi totohanin ko at makita pa nila.. I don't want them to see your
face habang sarap na sarap ka sa halik ko.." Nanlaki ang mata ko at
nalaglag ang panga ko ng sabihin nya iyon. Napasinghap ako at hindi
makapagsalita sa sinabi nya pero hinalikan nya lang ulit ako ng malalim
at mabagal bago ko naramdaman ang unti-unting pagpasom ng kanya sa akin.

"Uhhhh..." I moaned on his lips when he stop at tinitigan ako, hinayaan

nyang makapag-adjust akong saglit bago nag-umpisang gumalaw sa ibabaw ko.

"Shit, fa..faster.." Mahinang sabi ko at napapapikit na sa kakaibang

sarap na nararamdaman ko, he kissed my left breast while gently cupping
the other at mas binilisan nya ang paggalaw sa ibabaw ko.

Pulos ungol lang namin ang naririnig and his pace become slow and steady
pero maya-maya pa ay bibilisan ulit kaya halo-halo ang pakiramdam na
nararamdaman ko.

"Oh god.." Pabulong kong sabi ng may mamuo muli sa sa puson ko at mukhang
naramdaman nya iyon dahil mas bumilis ang ginagawa nya, he was kissing my
neck and his hands are playing with my breast kaya nahihirapan ako sa
gagawin ko para makontrol ang sarili ko. Iniangat nya pa ang hita ko at
mas diniinan ang ginagawa.

"Come for me hon.." Bulong nya at mariing kinagat ang leeg ko.

"Ahhhh!" I cry out of frustration at sinalubong ang pag-ulos nya ng

mabilis. Halos mawalan ako ng ulirat ng maabot ko ang inaabot at nawalan
ako ng lakas, inilabas naman nya ang kanya sa pagkababae ko at ipinatong
sa tyan ko.

"I'm sorry for the mess.." Nakakagat-labi nyang sabi at mabilis na inabot
ang tissue sa gilid na table at pinunasan ang tyan ko.

Napatawa ako ng mahina at napailing,

"Let's sleep then? I know you're tired. Let's talk tomorrow.." Masaya
nyang sabi at kumislap pa ang mata nya.

Lumapit sya at inangat ang ulo ko pahiga sa braso nya at matagal na

hinalikan ang noo ko.

Chapter 17

Chapter 17
Kain

"Are you asleep?" Nanatili akong nakapikit at hindi sumagot sa tanong

nya. He sighed hard at naramdaman ko ang marahan nyang paghaplos sa buhok
ko.

Narito pa din ako sa braso nya at nagpapanggap na tulog, I want to know

what he's going to say.. I know na meron.
"Leigh.. Hon.." Tumalon ang puso ko sa pagbanggit nya ng mga salitang yun
at muntik na akong mapangiti pero mabuti nalang ay naalala kong
nagpapanggap akong tulog kaya hindi ko na ginawa.

Bahagya akong gumalaw pero hinigpitan nya ang pagkakayakap sa akin at

idinantay ang paa nya sa hita ko. Muntikan na akong mapasinghap, I just
feel something..

"I missed you.." Nagrigodon ang puso ko at hindi ko maintindihan ang pag-
ikot ng tyan ko sa sinabi nya sa magandang paraan.

I'm insane, I don't know but his words.. The way he said those words, may
iba.. It's nostalgic and way too familiar..

Isang dampi ng halik sa labi ko ang naramdaman ko at ang paggalaw nya,

kasunod ay ang pag-alis nya sa tabi ko at ang pag-akyat ng kumot sa
katawan ko.

I opened my eyes when the door closed. Napakurap ako at tinitigan ang
pintuang iyon.

Questions crowded my mind, sino ka ba talaga Travis? You are not just my
friend, I know..

Everything about him feels so familiar and good, his touch, his kisses
and the way he calls me Leigh.. There's something in it, the way he owns
me was so damn good.

I don't feel any regrets, it was fullfiling and magical. It was like my
body and soul was owned by him at alam ito ng puso ko. May kung anong
init ang lumulukob sa dibdib ko sa t'wing kasama ko sya.

Sino ka ba talaga Travis?

I stayed at the room, staring at the ceiling for almost an hour. Nagising
kasi ako ng madaling araw dahil sa ginawang paghaplos ni Travis sa buhok
ko at hindi na ako makatulog.

Asan na kaya sya? Why did he go out? Did he regret owning me? The thought
makes my heart ache.

Tumayo ako sa kama at dinama ang pakiramdam ko, maayos naman pero may
kakaunting kirot sa pagitan ng hita ko.

Dinampot ko ang damit naming nakakalat sa lapag at itinabi sa isang high

chair sa gilid. Nakita ko ang longsleeves nyang puti na suot kanina at
yun nalang ang napagdesisyunan kong suotin pati ang undies ko.

Lumabas ako at ang pamilyar nyang amoy ang sumulubong nanaman sa akin,
naglakad ako para silipin sya at natagpuan ko syang nakahiga sa sofa
habang mahinang humihilik.
Mahina akong natawa at nakagat ang labi sa kilig sa nasilayan ko, mabilis
kong kinuha ang phone ko mula sa bag na ngayon ay nakapatong na sa lamesa
at kinuhaan sya ng litrato.

Bakit ba dito natulog 'to?

Natutuwang pinagmasdan ko syang mahinang humihilik at nakakunot pa ng

bahagya ang noo nya at umawang ang bibig. Ang gwapo naman nya talaga,
nakakainis!

Tumayo ako makalipas ng ilang minuto at nangialam sa refrigerator nya sa

kusina, naghahanap ako ng pwedeng lutuin. Nakakita ako ng bacon at hotdog
at yun nalang ang pinagtripan kong lutuin, nagsangag din ako ng kanin at
nagtimpla ng white coffee.

Sana magustuhan nya 'to!

Iniipit ko ang buhok ko at ipinusod bago lumabas ng kusina and find him
still sleeping peacefully. Lumapit ako at naupo sa mahogany na lamesa sa
tapat ng sofa na kinahihigaan nya at tumitig sa mukha nya.

His perfect eyebrows, his well pointed-nose and his lips was so perfect
for him. Napangisi pa ako ng makita ang patubong stubbles sa may panga
nya na mas lalong nagpagwapo at nagpahot sa itsura nya.

Inilabas ko ang phone ko at kinuhaan sya ulit ng litrato bago natutuwang

pinagmasdan ang mga nakuha ko.

"What's that?" Halos mapatalon ako sa gulat ng may magsalita at agad kong
itinago ang phone ko sa likod ko.

"W..Wala naman, morning!" Ngumiti ako pero tinaasan nya lang ako ng
kulay, he then spread his arms at napatili ako ng hinahin nya ako kaya
napadapa ako sa dibdib nya.

My eyes widen in shock when he gripped my waist real tight at inismiran

ako.

"What's with the phone? Give it to me.." Mabilis akong umiling at inilayo
ang phone ko sa ere.

"Come on Leigh, give it now.." Umiling ako ulit. "Wala nga lang 'to,"
ulit ko.

"Tss.. Give it or I'll kiss you.." Napatindig ako sa sinabi nya at dali-
daling hinagis ang phone ko sa kabilang sofa at ngumuso.

"Okay, kiss.." Sagot ko na ikinagulat nya.

"What.."

"I choose the kiss, now. Give me a kiss, little boy.." Humagikhik ako at
mas lalong nanlaki ang mata nya sa sinabi ko,
"Little boy? You.." I give him a smack at tumawa.

"Joke lang, sige na. Kain na tayo." Tatayo na sana ako pero hindi nya ako
pinakawalan at niyakap ng mahigpit ang baywang ko.

"Aren't you full? Kakakain lang natin ah?"

"Ano?" Tanong ko.

"Tss, sabi ko nagkainan na tayo kanina tapos gutom ka pa? Want another
round?" Pilyo nyang sabi at namilog ang mata ko roon. Tumaas ang sulok ng
labi nya at maya-maya ay tumawa bago hawakan ang pisngi ko at mariin
akong hinagkan sa labi.

"Bastos ka." Ngumiwi ako.

"Bastos ba yun? Nakita mo rin nga yung kayamanan ko eh, bastos ka rin."
Tumawa sya at pinakawalan ako at inalalayan akong tumayo.

Nangingiting tinitignan ko syang nagsusuot ng sando habang papasok ng

kusina at mabilis na umupo sa hapag at ininom ang kape.

"Masarap?" Tanong ko at naupo sa harapan nya, tumango sya at ngumisi sa

akin.

"Favorite ko 'to, how'd you know?" Napangiti ako bigla at napasuntok sa

hangin.

"Seriously?! Gosh, I don't know about it!" Proud kong sabi at tinignan
syang pinasahan ng kamay ang kanyang just-fuck-up messy hairstyle na
nakakalaway ng bagang.

"Mang-huhula na ang honey ko?" Nabitiwan ko ang tissue na hawak ko at

marahas na napalingon sa kanya.

"Honey?" Shit, I'm gonna die!

Nagkibit-balikat sya at nginisian lang ako.

"Uh-huh, well then.. You're my acting fiancé right? Then I'll call you
honey from now on.." Matamis na ngiti nya ang nagpatunaw sa tunaw ko ng
puso na sinabayan nya pa ang pagdila sa labi at pag-inom ng kape habang
nakatitig sa akin.

I need to be admitted at the hospital later, tumataas ang blood pressure

ko. Dyos ko!

xxx

Pahabol guys! Goodnight❤

Chapter 18
Chapter 18
Making love

"Cailegh! Good morning!" Nag-angat ako ng tingin at ngumiti sa parating

na si Jess,

"Hi! Morning!" Ngumisi ako at sinundan sya ng tingin na umupo sa tabi ko,

"Morning! Blooming ka ah?" Tumaas ang sulok ng labi ko at napahawak sa

pisngi.

"Ha? Hindi naman.." Nginisian nya ako at umiling sa akin,

"Oh, anong kumagat sayo? Namumula yang leeg mo." Nanlaki ang mata ko at
mabilis na inilagay ang mahaba kong buhok sa balikat para matakpan ito.

"Nakagat ng ipis kagabi.." Nag-iwas ako ng tingin at kinulikot ang mga

papel ko sa desk. Gosh, dapat naglagay manlang ako ng band-aid!

"Ipis? Napakalaki namang ipis yan Cai.." Hinawi nya ang buhok kaya
mabilis akong umatras at ibinalik ang buhok sa balikat.

"Oo nga, totoo.." Palusot ko at mabilis na tumayo, inayos ko pa ang palda

ko at ang blouse ko bago tumingin sa kanya. "Excuse me Jess, restroom
lang.." Mahinang sabi ko at mabilis na pumihit patalikod.

Nakita ko pa ang pagngisi nya at pagpapahiwatig na hindi sya naniniwala

sa sinabi ko.

Nagmamadaling pumunta ako sa banyo at siniguradong walang tao bago ko

tinanggal ang buhok sa balikat ko at iniksamin ang namumulang kagat ng
gwapong bampira sa leeg ko.

"Geez," napailing ako habang hinahawakan iyon, namumula pa din ito at

hindi lang nag-iisa; tatlo sila!

Inilabas ko ang concealer sa pouch ko at nilagyan ang hickey sa leeg ko

para hindi masyadong makita pero bigo lang ako dahil kahit anong lagay ko
ay kita ko parin ang pamumula nito. Fresh na fresh kasi ang kagat!

Makakatikim talaga yung si Travis sa akin mamaya.. Ng kiss.

Ay ang landi!

Huminga ako ng malalim at pinaypayan ang sarili, nag-init ako bigla..

Tinignan ko ang relos ko at nang makitang alas-diyes na ay kinuha ko ang
lipstick kong pula sa pouch at inilagay ko sa labi ko.

I check and fix myself first before going out at nginitian ko ang mga
bumati sa akin pagkalabas ko. Hindi ako mapakali habang papasok at
mabilis na umupo sa upuan ko pagkarating, I checked my phone to find out
that Harris just texted me; telling me to have lunch later.
I readied myself on replying but a voice from behind me refrain me on
doing it so.

"Busy huh?" Nabitawan ko ang phone ko sa lamesa at mabilis na inikot ang

swivel chair ko, only to find out that it's Travis. Napatayo ako at
tinignan sya habang matamang nakatitig sa phone ko na nasa lamesa bago
tumingin sa mukha ko.

"Hi.." Mahinang sabi ko sa kanya, impit ang tili ni Jess sa tabi ko na

agad kong sinamaan ng tingin. Hindi naman nagreact si Travis at natulala
ako ng lumapit sya bago yumukod at halikan ang noo ko.

"I wanna see you on my office later.." Bulong nya bago dumampi ang kamay
nya sa leeg ko, mahina ang pagtawa nya sa tenga ko at iniwan akong tulala
roon at kapos sa hininga.

"Oh my god.. Did Mr. Samaniego just kissed you?" Pigil-hiningang sabi ni
Jess sa likod ko at hindi ako nakapagsalita, nakasunod ang tingin ko kay
Trav na naglalakad sa office nya habang iniikot sa daliri ang susi.

"Cailegh! Boyfriend mo si Sir?!" Matinis na boses ng isa sa mga kaopisina

ko ang pumaibabaw at ang bulong-bulungan ng mga nasa paligid. Tinanong
nila ako ng paulit-ulit na tanong ukol sa relasyon ko kay Trav pero hindi
ko ito sinasagot at ngingitian ko lang sila.

"Ang daya mo naman Cailegh, hindi ka nagse-share. Akala pa naman namin

libre pa si Sir." Irap ni Aira sa akin kaya nawala ang ngiti ko.

"Hindi bale, magbebreak din kayo.." Ngumiti sya ng matamis at mas lalong
sumambakol ang mukha ko.

Ayoko talaga sa lahat ay inaagawan ako, ang akin ay akin.

Hinawakan ni Jess sa tabi ko ang braso ko kaya nagkibit-balikat nalang

ako at tumalikod sa pwesto ni Aira, naiinis ako. I might slap her if she
talks about the shit again.

Kahit ako ay hindi malinaw sa anong meron kami kaya hindi ko sila
sinasagot, let's just say that nagpapanggap lang kami but we're doing
things na hindi ginagawa ng ibang nagpapanggap.

I don't care if our relationship is just for the show right now, I will
do anything it takes for him to be mine.

"Cai, I'm not forcing you to tell me the story behind the scene we just
saw but if you need someone to talk to.. I'm here, okay?" Ngumiti ako kay
Jess at tumango.

"Salamat Jess, don't worry.. I'll tell you soon.. Naguguluhan pa rin kasi
ako eh." Tumango sya sa akin at binalingan ang leeg ko.

"I'm sure, gwapong ipis kumagat dyan.." Tumawa sya bigla ng hinampas ko
sya sa braso at umatras ako at tinakpan ang leeg ko.
"Sshhh.." Saway ko sa kanya at umiling bago tumayo at naglakad papaalis,

"Pupuntahan mo yung ipis?!" Natigilan ako at nginiwian sya na natatawa

lang sa akin bago ako umalis at dumiretso sa opisina ni Travis,

"Saan ka pupunta Cailegh? Busy si Sir.." Biglang sabi nung Aira sa akin
pero tinignan ko lang sya at tinaasan ng kilay.

"Why'd you care?" Naiirita kong sabi at nagitla din ako sa bigla nyang
paghawak sa braso ko para pigilan ako sa pagpasok sa opisina.

"Ano ba?" Inalis ko ang kamay nya at inirapan sya.

"I'm his secretary!" She hissed at sinubukang pigilan ako pero hindi ko
sya pinansin at lumayo.

"He's expecting me here. I have something to tell him." Tinalikuran ko

sya at pinihit ang seradura ng pintuan ni Travis,

Pumasok ako at hindi na nya ako napigilan ng maisara ko yun. Diretso

akong pumasok sa loob at naabutan si Travis na nakapahalumbaba sa lamesa
nya at nilalaro ang ballpen sa daliri nya, mukhang malalim ang iniisip
nya dahil sa parang tagusan ang tingin nya sa lamesa.

"Trav.." Lumapit ako at tinawag ang atensyon nya, mukhang nagulat naman
sya at mabilis na napaayos ng upo st binitiwan ang ballpen.

"Leigh.." Tawag nya at tumayo, sinalubong nya ako at nagulat ako ng

mahigpit nya akong yakapin at sumubsob sa balikat ko.

"Travis?" Mahinang tawag ko sa kanya at umikot din ang kamay ko sa

baywang nya at niyakap sya pabalik, pakiramdam ko ay may gusto syang
sabihin pero hindi nya magawa.

"Je tai'me.." Kumabog ang dibdib ko at hindi nakapagsalita.

"Ha?" Humigpit ang yakap nya at hinalikan ang pisngi ko.

"Nothing.." Humiwalay sya at inayos ang buhok ko bago hawakan ang kamay
ko papuntang upuan nya, umupo sya roon at hinila ang kamay ko kaya
napaupo ako sa hita nya.

"Ayos ka lang?" Sabi ko sa kanya at umayos ng upo sa hita nya, inayos ko

ang magulo nyang buhok at inilagay ang kamay ko sa balikat nya.

"Yeah, I'm fine now because you're here.. Come on, give me a kiss.."
Natawa ako ng mahina sa sinabi nya pero sinunod ko rin ang sinabi nya. I
gave him three little kisses on his lips at napasandal sya sa swivel sa
ginawa ko.

"Tamis.." Biglang sabi nya at humaplos ang kamay sa baywang ko, nanigas
naman ako bigla at napalunok sa ginawa nya.
"Trav.. Loko ka.." Ngumiti sya na unting napunta sa pagngisi bago hawakan
ang batok ko at masuyong halikan ako sa labi, ang kamay nya ay humaplos
sa leeg ko at nagsalita sya matapos akong halikan.

"The hickeys here looks cute for you hon.." Napalabi ako pero napangiti
rin sa sinabi nya.

"Why'd you bite my neck? Napansin ni Jess yan." Reklamo ko sa kanya.

"Tss.. Ayos lang yan, gusto mo kagatin ko din yung kabila para pantay."
Biglang sabi nya na lalong ikinapula ng pisngi ko.

"Bastos ka."

"Mas bastos yung bunganga ko, wanna try?" He's talking dirty again!

"Travis.." I warned pero kinindatan nya lang ako at mas sumandal sa upuan
nya.

"Good thing I'm the boss here now.. Hindi ako masyadong hassle, kiss lang
sapat na.." Natawa akong bigla.

"Bakit ka ba naging dito? Paano?"

"Simple. I just tell my mom that you're here and voila! I'm here now.."
Ngiti nya at hinawakan ang baywang ko para mapalapit pa ako sa kanya.

"Paano ka makakapagtrabaho ng maayos dito kung nilalandi mo ko?"

"Tss.. H'wag kang magulo, minsan lang ako magapagrelax ng ganito, hayaan
mo na." Pangungulit nya sa akin.

"Tell me Trav, what's our relationship in the past?" Nawala ang masayang
ngiti sa labi nya at sumeryoso ito.

"We're just friends, I told you.."

"Friends? We just had sex last night.." Sagot ko at napatungo. Hindi,

hindi ako naniniwalang magkaibigan kami.

"It's making love!" Naiirita nyang sabi at ipinikit ang mata ng titigan
ko sya.

"Trav, answer me.."

"I already answered you, okay? Just stop asking me those things for now
Leigh, I just want to have a nice time with you now.." Malumanay nyang
sabi kaya napatango ako.

Okay.. If you want then..

Chapter 19
Chapter 19
Dress

Warning: SPG

"I'm sorry.." Paumanhin ko ng makitang nag-iba ang ekspresyon nya at

lumungkot ang mga mata nya.

"Just enjoy what we have now, I promise.. I will help you remember the..
the past.." Humina ang boses nya sa huling sinabi at nagbaba ng tingin.
Napalunok naman ako at kumabog ang dibdib ko sa nakitang emosyon ng mukha
nya.

I suddenly feel sad and guilty, masaya ang mood nya kanina pero dahil sa
sinabi ko at pangungulit tungkol sa nakaraan ay naging tahimik sya. I
really want him to tell me something about the past but mas gusto kong
nakangiti sya at kung kada- magtatanong ako ay ikakalungkot nya, I'd
rather not.

Ewan ko but this past few days, I can feel that he's a big part of me na
ayaw nyang sabihin. Ramdam ko eh, alam meron.

"Sorry na.." Iniayos ko ang pagkakaupo sa hita nya at iniangat ang baba
nya, he can't look at me. Nakatulala lang sya sa isang gilid na animo'y
bumalik sa malalim na pag-iisip.

"Travis.." Pinaliit ko ang boses ko at pilit na hinuhuli ang mga mata

nya.

"Honey ko.." Doon sya napatingin sa akin, kumisap ang mga mata nya at
napangisi ako ng makita ang unti-unting pagsilay ng ngiti sa labi nyang
mapupula.

"Leigh.." Napalabi ko at tinabing ang buhok nyang medyo may kahabaan pero
nababagay sa kanya. I caressed his cheeks at pinakatitigan ang kanyang
pamilyar na mga mata. His ash-colored eyes..

Unti-unting inilapit ko ang mukha ko sa kanya at humigpit ang

pagkakapaikot ng kamay nya sa baywang ko, idinampi ko ang aking mga labi
sa kanya at doon ako nawala sa sarili.

Malalalim at mapanuksong halikan ang palitan namin at nawawala na ako sa

hinagap, all I want is to feel his soft lips against mine forever.
Ayokong mahiwalay sa mga labi nyang ito.

"Cailegh.." Hinalikan nya ako ng malalalim habang ang kamay nya ay

umakyat sa dibdib ko kaya napapiksi ako sa init na agad na lumukob sa
katawan ko.

Mabilis syang napatayo habang kalong ako at nagulat ako noong hawiin nya
ang iilang mga papel sa lamesa nya at hawakan ang baywang ko upang
mapaupo sa lamesa nya.
"Shit Travis.." Mahinang ungot ko ng kinalas nya ng biglaan ang blouse ko
dahilan para matanggal ang mga butones, nagmamadali sya sa ginagawa nya
at iniangat pa ang mga hita ko para ipaikot sa baywang nya na agad kong
inubliga.

"I want you now.. Leigh, would you let me?" May kung anong init ang
lumukob sa dibdib ko sa pagpapaalam nya kaya kagat labi ko lang syang
tiningnan at sa halip na sumagot ay hinila ang leeg nya para atakihin ang
mga labi nya.

That's his sign.

Mabilis nyang hinubad ang suot na coat at ang shirt nyang puti at tumabad
sa akin ang mapipintog ang ang nakadepina nyang abs. Halos mapaawang ang
labi ko dahil sa hindi ko na maalala kung ilang beses ko ng nasilayan ang
mga iyan pero namamangha pa din ako.

"Touch them, if you want.." Nakangising sabi sa akin nito bago ko

naramdaman ang pagkalabit nya sa likod ko at lumantad sa kanya ang dibdib
ko.

Napaatras ako sa lamesa at natukod ang kamay sa may likuran ko ng

maramdaman ko ang maiinit nyang bibig sa dibdib ko habang dinadama at
malumanay na minamasahe ang isa.

"Ohhh.. Travis.." Paungol kong tawag sa pangalan nya at inabot ang abs
nya at dinama, he moaned against my breast at pinangigilan ito na mas
lalong nagpawala sa katinuan ko.

Ibinaba ko ang kamay ko at mas kumapit sa baywang nya para maramdaman ang
kahandaan nya, kinalas ko ang zipper nya at mabilis na inabot ang
pagkakalaki.

His moans become louder at iniwan nya ang dibdib ko para hubarin ang
skirt ko, kasama ng undies ko at pati na rin ang natitirang saplot nya.

He then kissed me again in a long, passionate way while gently entering

me. I bit his lip and encircled my feet more in his waist to feel him
fully.

"Fuck it.. You're so damn tight!" Nanggigigil nyang sabi at binilisan at

diniinan ang pag-ulos. Our body danced with its own rhythm and the sound
of our moans and cries in pleasure surrounded the whole place.

"Hon.." Mahinang bulong nya sa tenga ko at niyakap ako, sumubsob sya roon
at pinaulanan ng maliliit na halik ang balikat ko. We we're still
catching our breath at bahagyang lumayo sya sa akin para ayusin ang
magulo kong buhok,

He kissed my forehead at sinuot ang damit nya bago ako alalayang

makatayo. Napahawak ako sa balikat nya nang makatayo dahil naramdaman ko
ang kirot sa pagitan nito.
"Sorry 'bout that.." Mahinang sabi nya sa akin at iniangat ang baba ko,
he kisses my cheeks at tinulungan akong makapagsuot ng saplot ko.

"Yung blouse ko.." Natatawa kong sabi habang hawak nya ang blouse ko na
sira na ang butones dahil sa ginawa nya kanina.

"I'm sorry Hon, mahirap kasi magpigil." Nahihiyang sabi nya at namula ang
pisngi.

"Wala akong susuotin," nakangiting sabi ko sa kanya at lumapit.

"Uh, wait.." Biglang iniwan nya ako roon at pumasok sa isang kwarto at
paglabas nya ay may dala syang kulay puting dress na ipinagtaka ko.

"Kanino yan?" Tanong ko.

"Sa'yo... I mean sa mom ko." Nag-iwas sya ng tingin.

"Paano naman nagkaroon ng damit dito ang mom mo?"

"Uh, ewan.." Lumabi sya at lumapit sa akin bago ipasuot ang dress sa
akin.

"Kanino nga 'to? May babae kabang dinala dito?" Inatake ako ng inis sa
naisip, nag-init ang ulo ko at parang gusto ko syang tirisin.

How come? Paanong magkakadress ditong pambabae?

"Okay, it's for you.. Binili ko talaga yan para may suotin ka.."

Pilyo nyang sabi at ngumisi. Napaawang ang bibig ko at lumapit para

sapakin ang dibdib nya pero bago ko pa man magawa ay hinuli nya ang kamay
at dinala sa labi nya.

"You planned about this?" Nanliit ang mata ko pero natatawa ako sa
nalaman.

"Not really, I just can't resist you and well... Mukhang tama ang
instinct ko. Good thing, I buy that." He smiled at pinakawalan ako,
inilagay nya ang buhok ko sa likod ng tenga at pinakatitigan ako.

"Why?"

"Wala lang.." He smile.

"Salamat pero ano.. Wala akong short, hindi ako sanay na magdress
tapos.." Mahina kong sabi pero namumula na ang pisngi ko sa hiya. Totoo
naman kasi, hindi ako sanay na nagsusuot ng dress tapos undies lang ang
nasa ilalim.

"Nah, don't worry 'bout it.. Ako lang naman nakakaalam." Ngumisi sya at
nilapitan ako kaya napaatras ako hanggang sa mapasandal ako sa desk nya
na pinangyarihan ng kababalaghan.
"H..Huh? Hindi pwede! Naiibahan ako, nahahanginan eh.. Ano, malamig.."
His smirk becomes wider and turn his head to the side.

"Is that a problem? Edi painitin natin."

Chapter 20

Chapter 20
Lunch

"Trav! Ayoko nga!" Sinimangutan nya ako bago bahagyang lumapit at

kinalabit ang seatbelt ko.

"Nah, we're already here. You can't say no.." Napanguso ako at sumandal
sa upuan ko.

"Akala ko ba, trip mo lang kaya ka bumili ng dress? Tapos ngayon.."

"Yeah, that's a part of it but my agenda in buying that is for you to

come with me.. Kailangan kita dito,"

"Bakit?" Lumingon ako sa kanya na nakatitig lang sa akin at nag-iwas ng

tingin ng tumitig din ako sa kanya.

"My parents are here, and well.. You're my fiancé right? Baka kapag hindi
kita kasama may ireto sila sa akin." Pretend fiancé. Napairap ako, yun
lang yun? Dinala nya ako rito para sa palabas nanaman?

Why can't he tell me that he wants me here kasi gusto nya lang? So the
show is still playing?

"Okay.." Mahinang sabi ko at mabilis na binuksan ang pinto at naunang

lumabas sa kanya, mukhang nagulat sya kaya nagmamadaling lumabas sya ng
sasakyan at mabilis na lumapit sa akin.

"What happen? Bakit ka lumabas?" Takang-tanong nya sa akin.

"Mainit." Umismid ako ng hawakan nya ang baywang ko at lumayo. Naiinis

talaga ako!

Alam ko namang simula palang ay usapan na namin itong pagpapanggap,

kapalit ng pagtulong nya sa aking makaalala pero gusto ko totoo na.. Ay!
Nevermind!

"Cailegh!" Naiinis ang boses nyang nilapitan ako at hinawakan ang baywang
ko pero lumayo ako ulit.

"Oo na, oo na.. Sasama na ako diba? Tara na, hindi mo naman na kailangang
magpanggap na sweet kasi wala dito ang parents mo. Walang nakakaalam sa
palabas na 'to." May kung anong bara sa lalamunan ko sa sinabi, I know
that was a bitter one. Sana lang ay hindi nya mapansin.
Nag-umpisa na akong maglakad papasok sa malaking mansyon ng mga Samaniego
habang inaayos ang buhok ko, may party daw kasi para sa business and
well.. Maraming mga negosyante rito.

Naririnig ko ang yapak ni Travis sa likod ko pero hindi ko sya

nililingon, naiinis ako sa sarili ko at hindi sa kanya.. Nahuhulog na ako
at hindi ko sigurado kung handa nya akong saluin o kung may willing bang
sumalo sa akin.

Napalunok ako habang tinitignan ang kahabaan ng bahay nila, napakalaki

nito at napakamaaliwalas tignan.

"Cailegh?" Napaayos ako ng tayo ng may tumawag sa pangalan ko at yun

nalang ang pagkagulat ko ng madatnan si Harris na nakatayo sa harapan ko,
gulat din ang ekspresyon nya ng makita ako.

"Harris.." Tawag ko sa kanya at binitawan ang buhok ko at itinabon sa

leeg ko.

"What are you doing here? I'm sorry if I canceled our lunch kanina,
emergency kasi eh. Nagkaroon ng party ngayon so I have to go.. What are
you doing here?" Sinipat nya ako ng tingin mula paa pataas at nginitian
ako,

"Hi honey ko.." Halos mapatalon ako sa gulat ng maramdaman ko ang pag-
ikot ng isang braso sa balikat ko, kasabay ng isang mabilis na halik sa
pisngi ko.

"Trav!" Gulat kong tawag sa kanya pero hindi nya na ako pinansin at
nabaling ang pansin kay Harris na nasa harapan namin.

"Oh, may kausap ka pala! Bro, Travis nga pala.." Puno ng kasarkastikuhan
na sabi ni Travis dito at inabot ang kamay kay Harris.

"Harris.." Tinaggap nito ang kamay nya. "Are you Cailegh's friend?" Kunot
ang noo na tanong nito kay Trav na nakatiim-bagang na habang nakaakbay sa
akin.

"Fiancé.." Ngumisi ito at bumaba ang kamay sa kamay ko. "I'm her
fiancé.."

Napaawang ang bibig ko, kasabay ng sa kay Harris. Bakas ang gulat sa
mukha nya at natigilan. Napakurap naman ako at napapalunok na napatingin
kay Travis na seryoso na ang mukha at hindi na nagsasalita.

Did he just say that he's my fiancé in front of Harris? Oh my..

"So if you'll excuse us, we need some time to be alone.." Humigpit ang
hawak nya sa kamay ko at hinila ako papaalis na nakangangang si Harris.

Nagpadala lang ako sa kanya habang hawak nya ako papaakyat sa hagdanan.
Malakas ang kabog ng dibdib ko sa nangyari, oh god.
Akala ko ba sa parents nya lang pero bakit nya rin sinabi ang bagay na
yun kay Harris? I can't help but to smile.. Ewan ko ba pero natutuwa ako
na sinabi nya ito sa iba.

"Where are we going?" Mabilis nyang pinihit ang isang pintuan at mabilis
na pumasok dala ako. Padabog nyang sinarado ito habang mahigpit na hawak
ang kamay ko kaya halos mapatalon ako sa gulat.

"What.."

"Lunch? Lunch huh?" Natatawa pero nakakunot ang noo nyang baling sa akin,
binitiwan nya ang kamay ko at umigting ang bagang.

"Hindi naman natuloy eh tsaka ano bang pinoproblema mo?" Naiirita ko ring
tanong sa kanya, what's the big deal? Lunch lamang iyon at walang iba!

"Ikaw! Ikaw ang problema ko! Akala ko sumama ka sa aking maglunch dahil
gusto mo pero hindi lang pala natuloy ang lunch nyo. Ano? Masaya ba sya
kasama?!" Bakit nagseselos ka ba? Gusto kong itanong pero ayaw lumabas sa
bibig ko.

"Anong.. Lunch lang yon Travis! Ano bang problema roon?! Wala akong
ginagawang masama, hindi makakaapekto kung sakaling magla-lunch kami sa
pagpapanggap na 'to! Ano, yun lang ba ang problema mo?! Stop it Trav,
ayokong nag-aaway tayo.." Huminahon ako pero ramdam ko ang pait sa
lalamunan ko, alright, alam ko naman ang gusto nyang ipahiwatig kaya ayaw
nyang kasama ko si Harris.

Baka makita ako ng parents nya at malaman ang pakana namin..

"Ayokong nag-aaway tayo pero putangina! Nagseselos ako Cailegh Camilla!"

Napasinghap ako, parang nawalan ako ng tubig sa katawan at pumunta ang
dugo ko sa ulo.

Oh my..

Naiinis nyang ginulo ang buhok nya at padabog na naglakad paalis sa

harapan ko. Sinundan ko sya ng tingin at kusang gumalaw ang mga paa ko
para sundan sya.

Nakita ko syang nagkakalkal sa cabinet nya at maya-maya pa ay halos

malaglag ako sa pagkakaupo sa kama nya sa biglaang paghuhubad nya sa
harapan ko at nang lingunin nya ako gamit ang malamig nyang ekspresyon ay
nakabalandra na sa paningin ko abs nya.

Tinaasan nya ako ng kilay at ngumuso bago suotin ang longsleeve na kulay
puti at napaiwas na talaga ako ng tingin at napalunok ng walang sabi-
sabing hinubad nya ang pants at nagpalit.

Pinagpawisan na ako ng malagkit at nakailang lunok na ako sa nangyari, I

can't contain my feels.

He just confessed that he's jealous and now.. He's changing infront of
me!
"Please.." Napaangat ako ng tingin ng iabot nya sa akin ang necktie na
kulay gray at itinuro ang kwelyo nya.

Mabilis akong tumayo at mahinang napamura ng tumama ako sa dibdib nya,

nag-iwas sya ng tingin ng subukan ko syang tignan at hindi kumikibo
habang nilalagay ko ang necktie nya.

Saglit akong napapikit ng malanghap ang natural nyang amoy at pinasadahan

ng palad ang damit nya pagkatapos.

I pursed my lips to atleast speak pero hindi ko na naituloy nang hawakan

nya ang palapulsuhan ko at pumaikot ang kamay nya sa baywang ko. It was
like he's hugging me right now, sumandal ang baba nya sa balikat ko at
napigil ko ang hininga.

"Sorry... H'wag na tayo mag-away.." Bulong nya at hinalikan ang balikat

ko. Napatango ako at nauutal na sumagot.

"Napa..sigaw ako sorry.." Sagot ko.

"Me too.. Sorry na, basta h'wag kayong maglunch please?" Mahinang bulong
nya at mas yumakap ang braso sa baywang ko.

"Sige.." Hinalikan nya ang pisngi ko saglit bago hawakan ang kamay ko at
yayain ako para bumaba na sa hall na pinaggaganapan ng party.

"Leigh," tawag nya sa atensyon ko ng pababa na kami pero hindi ko na sya

nasagot dahil sa nakita ko ang nanlilisik na mata sa akin ni mommy habang
pababa kami.

Napalingon din si Travis at humigpit ang pagkakahawak sa kamay ko.

Chapter 21

Chapter 21
Mommy

"Mom.." Maliit ang boses ko ng tawagin ko si mommy na matamang nakatitig

sa akin at sa kamay naming magkahugapo ni Travis. Kinakabahan ako, may
sinasabi ang mga titig nya.

"What are you doing here?" Matalim na boses na sabi nya sa akin, humigpit
ang hawak ko kay Travis na seryosong nasa tabi ko lang at nakatingin din
sa mom ko.

"Mrs. Ignacio, fancy seeing you here.." Napalingon ako ng magsalita si

Travis at nakangiting bumaling sa ina ko. May kung anong emosyon akong
nababakas sa mga mata nya.

"We're going home Cailegh!" Kumunot ang noo ni mom at napasinghap ako ng
agawin nya ang kamay ko kay Travis.
"Mom!" Gulat kong sabi at lumayo sa kanya.

"She's staying.." Malamig na sabat ni Travis at hinagilap ang kamay ko na

nagpakalma sa mabilis na kabog ng dibdib ko, napatingin ako sa paligid at
mukha namang hindi nila napapansin ang tensyon dito.

Sa hindi kalayuan naman ay nakikipag-usap sina Tita Marian at ang asawa

nito sa mga bisita.

"We are going home Samaniego! Let go of her!" Mariing sabi ni mommy
humakbang papalapit sa amin pero halos yumakap na ako sa braso ni Travis
para mailayo ako sa kanya.

No, ayoko..

"She is staying and that's final." Matigas na sagot ni Travis sa mommy ko

na nagpatigil sa akin, nag-aapoy at halos hindi maipaliwanag ang emosyon
sa mga mata nya at nararamdaman ko ang mabilis na paghinga nya. Parang
may kinikimkim syang kung ano habang nakatingin sa ina ko.

Hindi ko maintindihan, bakit? Anong meron?

"My, mag..mag-uusap lang po kami.." I said stuttering habang bumabaling

kay mommy na nakadiretso ang tingin sa mata ni Travis na animo'y galit.

Hindi ko na inantay makasagot sya at hinila ko si Travis papalayo sa

pwesto nito at sa labas ng bahay kami nila napadpad, sa may malapit sa
pool.

"Travis.." Tawag ko kay Travis ng makita kong sinipa nya ang bato sa
lapag at padabog na naupo sa bench malapit doon, malutong syang nagmura
ng paulit-ulit bago ginulo ang buhok.

"Travis.." Tawag kong muli at lumapit sa kanya, naupo ako sa tabi nya at
hinawakan ang braso nya para kumalma sya.

Tinawag ko syang ulit at nakuha ko na ang atensyon nya, bumuntong-hininga

sya at lumamlam ang mata nang bumaling sa akin.

"Ayos ka na?" Mahinahong tanong ko at tinanggal ang buhok nyang nalaglag

sa may noo nya.

Tumango sya at napatungo bago kunin ang kamay ko na nasa noo nya at
hinaplos gamit ang hinliliit nya.

"H'wag kang sumama sa kanya Leigh, please.. Stay with me.." Kinagat ko
ang labi ko at lumunok.

"Alam mo bang nandito si mommy?" Nag-angat sya ng tingin at umiling.

"No, nagulat ako but she's in the business world kaya marahil ay kasama
talaga sya.."
"Anong meron? Bakit.."

"Wala.. Wala yun, just don't go with her yet.." Mahinahong sabi nya at
dinala sa labi nya ang kamay ko at hinagkan ng matagal, napapikit ako at
napangiti.

Maya-maya pa ay tumayo sya at nagulat ako ng hubarin nya ang coat nya at
inilagay sa balikat ko bago ako akayin patayo.

"Let's come in?" Tumango ako at humawak sa kamay nya, sabay kaming
pumasok at hinanap ng paningin ko si mommy na ngayon ay nakikipag-usap sa
mga iba pang bisita. Ni hindi nya ako napansin at hinanap ng mata ko si
daddy pero wala akong mahagilap.

"Mom, Dad, Terrence.." Napabaling ako at agad na ngumiti ng makita ang

pamilya ni Travis, nakangisi kaagad saakin si Tita at ngumiti ang daddy
nya. Lumilinga naman si Terrence na kapatid nya at hindi ako napansin.

"Hi hija!" Lumapit sa akin si Tita at bumeso.

"Good evening Tita, Tito, Terrence.." Bati ko sa kanila at doon lang

napatingin sa akin si Terrence. Tipid syang ngumiti at tumango bago
bumulong sa mommy nya at maya-maya pa ay umalis.

"Hinahanap yung babe nya.." Tumawa si Tita at tumingin kay Travis.

"Trav, buti dinala mo rito si Cailegh. I missed her, magpakasal na kayo

as soon as possible para magka-apo na ako sa'yo!" Humalakhak si Tita at
nangiti na rin ako pero hindi ko maiwasan na mahiya lalo na't ngumisi rin
si Travis pati na rin si Tito.

"Malapit na my.." Tinakpan ko ang mukha ko sa hiya at mahinang sinuntok

sa Travis sa balikat pero tinawanan nya lang ako.

"Nice seeing you hija, mabuti naman ngayon ay may pinakilala na sa amin
yan. Hindi pa kasi yan nagpapakilala ng kahit sino sa amin.." Natahimik
bigla si Tita at tumitig sa akin, noong tumitig naman ako sa kanya at
nginitian nya ako at kinindatan.

"Hi! Ikaw yung fiancé ni Travis, right?" Nawala ang tingin ko kay Tita at
mabilis na bumaling ng may marinig akong pambabaeng boses. Lumingon ako
at nakita ko ang isang babaeng nakangiti sa akin at lumubog ang dimples
nya dahil roon.

Nangunot ang noo ko habang nakatitig sa kanya, she looks familiar.

"I'm Natalie! You are?" Naglahad sya ng kamay.

"Oh my.." Nanlaki ang mata ko habang nakatitig sa kanya. "Don't tell me
you're Natalie Pai--"

"Yes! Ako yun!" Lumaki ang ngisi nya at namilog ang mata ko sa gulat.
"Oh my god! I'm your fan!" Halos mapatili ako sa gulat at mabilis na
lumapit sa kanya at yumakap. Tumawa naman siya at niyakap rin ako.

"Kilala mo ako? Wow.." Manghang sabi nya inayos ang buhok nya, napanguso
ako habang tinitignan sya. Ang ganda nya talaga!

"I'm an avid fan of your clothing line! Oh my, I saw you and your designs
nung fashion week!" Ngumisi sya at may narinig naman akong tawanan sa
likuran ko, amaze na nakatingin sa amin si Travis na naiiling nalang na
siniko ang kapatid nya na may kargang batang lalaki.

"Close na agad sila T.." Sabi nito sa kapatid na nakatitig lang kay
Natalie na nasa harapan ko ngayon at inaayos ang buhok nya.

"I'm Cailegh nga pala.." Ngumiti ako at mabilis nyang tinanggap ang kamay
ko. "Natalie.." Sagot nya.

"Girl bonding tayo minsan," aya nya at mabilis naman akong pumayag. Maya-
maya pa ay lumapit sa kanya si Terrence at hinalikan ang labi nya,
napanganga ako at narealize na asawa nya si Terrence. Wow! Kaya pala
kahawig nila yung cute little boy na karga nito.

"Landi mo talaga babe.." Namumulang sabi nito at kinarga ang batang

lalaki.

"Say hi to Tita Cailegh, Angelo.." Tumingin si Angelo sa akin at tumambok

ang pisngi nito ng ngumiti,

"Ello.." Pautal na sabi nito at napatawa ako sa sobrang ka-cute-an nito.

"Hi baby Angelo! Ang cute mo naman!" Pinanggigilan ko ito at

nakipagkwentuhan pa akong muli kay Natalie bago ako tawagin ni Travis.

Katatapos lang namin kumain at tinanong ko sya kung nakita nya ba si

mommy.

"Baka nandyan lang.. Aalis kanaba talaga?" Malumanay nyang sabi sa akin.

"Ayoko pa sana pero kasi nagtext si mommy, aantayin nya daw ako."

"Call me when you're home, alright?" Tumango ako at ngumiti.

"Oo naman.." Nagpaalam ako saglit kina Natalie bago kami lumabas ni
Travis, he seems uneasy habang papalabas kami. Mahigpit ang hawak nya sa
kamay ko at parang ayaw nya ako paalisin.

"Aalis ka na talaga?" Sa hindi kalayuan ay nakita ko na si mommy na nasa

tabi ng kotse na may hawak na phone at maya-maya pa ay nagring ang phone
ko na agad kong sinagot.

"Mom.."
"Cailegh! Where the hell are you?! Uuwi na tayo at ayokong makikitang
kasama mo ulit yang lalaking yan!" Istriktang bungad nya. Nahigit ko ang
hininga at nag-angat ng tingin kay Trav na nakatitig lang sa akin,
nagtatanong ang tingin nya pero ngumiti lang ako ng pilit at umiling.

"But mom,"

"No buts, I want you here, now!" Napalunok ako ng patayan nya ako ng
tawag at napapikit ng mariin at mahigpit na napahawak sa phone ko.

"Are your fine? Anong sabi?"

"Pinapauwi lang ako.." Pilit akong ngumiti at akmang tatanggalin ang coat
nya pero pinigilan nya ako kaagad.

"Wear that." Pigil nya sa akin, nagpasalamat naman ako at tinitigan sya
saglit. I sigh.

What's the problem, huh? This tension between them? Bakit ayaw ni mommy
na kasama ko sya?

"See you tommorow, then?" Tumango ako at inabot ang labi nya para hagkan,
hinawakan nya ang baywang ko at malumanay akong hinalikan pabalik. Isang
halik sa noo ang ibinigay nya sa akin bago ako umalis, hindi ko na sya
pinasama dahil sa alam ko ang magiging reaksyon ni mommy at tumanaw
nalang sya sa akin noong umalis ang sasakyan.

Chapter 22

Chapter 22
Sino yun?

"Bakit ang tagal mo? May ginawa pa ba kayo?! Don't you dare talk to that
man again! Lumayo ka sa pamilya nila!" Pambungad kaagad sa akin ni mommy
pagkapasok namin ng bahay, hindi nya ako kinikibo habang nasa sasakyan at
ngayon lang sya nagsalita.

"What's the problem?" Kunot ang noo ko sa sinabi nya.

"Seriously, Cailegh? May amnesia kaba talaga o pinagloloko mo lang

kami?!" Nanlaki ang mata ko at napaatras sa sinabi nya.

"What? What do you mean? Mommy, ano bang meron?" Nahihirapan kong tanong
sa kanya, ano bang problema nila kay Travis at sa pamilya nito?

"I don't understand mom! Wala akong maintindihan! Ano bang meron?! Tell
me!" Pinigil kong mapataas ang boses ko pero hindi ko nagawa, tumalim ang
tingin sa akin ni mommy na parang pinipigilan na lang nya ang sariling
sampalin ako.

"Anong relasyon nyo?" Mariin nyang sabi sa akin. Natameme ako.

"H..He's my boyfriend.." Sa halip ay sagot ko. Mariin kong naipikit ang
mata ko ng tumama ang palad nya sa pisngi ko.

"How dare you, hindi ka pa rin nagbago! Sa lahat, bakit sya ulit?!
Nakalimutan mo na lahat-lahat pero ito pa din ang gagawin mo?! Break up
with him Cailegh!" Matindi man ang sakit ng pisngi ko ay mas pinilit kong
tinignan sya, nangingilid ang luha sa gilid ng mata. I just can't believe
that my mom slapped me.

"Mom.." Huminahon ako pero pakiramdam ko ay mababasag ang boses ko.

"Anong dahilan? Bakit ayaw mo sabihin?" Nanginig ang kamay ko.

"Break up with that man o h'wag ka ng makipagkita Cailegh, that's an

order. Kung hindi mo gagawin ay kalimutan mo na may pamilya ka." Tumulo
ang luha sa mata ko sa sinabi nya.

"Mom.." Umiling ako.

"Lolokohin ka lang nya! He is no good for you! Ang pamilya nya! Wala!"
Hindi, hindi ako papayag. Si Travis nalang ang nakakaintindi sa akin, sa
lahat ay paniguradong sya ang pinakanakakakilala sa akin kaya hindi. I
love him, kahit sabihin na nating wala sa usapang may mahuhulog. Kahit
sabihin na nating walang sasalo sa pagkakalunod ko.

"Bakit? Why can't you just tell me?!" Tumaas ang boses ko at mas nabasag
ang boses ko.

"Their family is our business rival! Sila ang kakompetensya natin kaya
bumabagsak tayo! At kung patuloy kang makikipagkomunikasyon sa pamilya
nya ay maaaring mawala tayo ng parang bula! Anong gusto mo? Ang pulutin
tayo sa daan?!" Hindi makapaniwalang napasinghap ako at nailing sa kanya.
Is this my mom? Ganito rin ba sya noong panahong may naaalala pa ako?

"D..Dahil lang doon? Ma? Ang babaw mo.." Nakatikim ulit ako ng isang
malakas na sampal at lumagutok ang tunog nito. Mahinang napaiyak ako at
hindi makapaniwala sa gusto nyang mangyari.

"Mababaw? Wala kang utang na loob Cailegh! Inalagaan ka namin tapos

simpleng pinapakiusap lang sa'yo hindi mo magawa?! How dare you!" Matalim
ang boses nya at galit na galit sya sa akin pero umiling lang ako.

"Mom, I'm sorry.. Hindi ko magagawa." Napasinghap sya.

"Simula noong magising ako sinusunod ko na lahat ng gusto nyo. You told
me not to remember the past? I did. Sinabi nyong humiwalay ako sa inyo?
Ginawa ko. Ginawa ko kahit na nangangapa ako, akala ko kaya nyo akong
tulungan kasi sa lahat ng tao ay kayo ang pinakakailangan ko per hindi."
Pinunasan ko ang luha ko na tuloy-tuloy na sa pag-agos.

"Alam ko namang pahirap na ako sa inyo eh. Alam ko namang halos maubos
ang pera nyo just to cure my goddamn disease na hindi ko naman alam kung
ano. I'm thankful pero simula noong magising ako ay nararamdaman ko ang
panlalamig nyo. Ni hindi ko nga kayo nakita noong paggising ko. It tooks
what? A week for you to visit me."
"I'm sorry but I love him, I need him.. Hindi kita mapagbibigyan mom,
hindi ko kaya.. Sorry.." Nakita ko ang namumulang mata nya bago ako
tumalikod at mabilis na pumanhik sa kwarto ko na halos ilang buwan ko ng
hindi natulugan.

Nagmukmok ako at umiyak ng umiyak. Ni hindi ako kumain ng hatiran ako

roon at nanatili lang akong nakatalukbong ng kumot at tahimik na umiiyak.

Napatingin ako sa orasan ng makitang alas-diyes na ng gabi, ni hindi ko

maramdaman ang antok. Iniabot ko ang phone ko at nanlumo ako ng makitang
lowbat na ito, hindi ko natawagan si Travis.

He must be worried.. Sana..

Tinitigan ko ang phone ko at inilagay sa may gilid ng lamesa ng hindi

tumitingin pero narinig ko ang pagbagsak nito kaya napatayo ako.

"Shit." Mabilis kong sinilip ang phone ko at kung hindi ako nagkakamali
ay napunta ito sa ilalim ng kama ko. Binuksan ko ang lampshade para
magkaliwanag at bumaba ng higaan ko para makuha ang phone ko, kinapa ko
ang phone ko sa ilalim na agad ko ring nakuha pero ibinalik ko ang kamay
ko sa ilalim dahil sa kakaibang matigas at maliit na bagay na nakapa ko.

Inabot ko rin iyon at naupo ng mabilisan para sipatin kung ano ito, nasa
kulay pulang kahita ito at nanlaki ang mata ko ng makita ang nasa loob.

Singsing?

Kinuha ko iyon at iniikot ang tingin roon, kanino 'to? May iba bang
nakapasok dito sa kwarto ko?

Mukhang mamahalin ito at pinasadya ayun sa obserbasyon ko, may kristal sa

gitna nito at noong sinukat ko ay kasyang-kasya sa daliri ko.

"Kanino 'to?" Sinipat ko ng tingin ang singsing sa daliri ko, pati na rin
ang kahita pero walang kahit anong bakas ng nagmamay-ari nito.

Is this mine? Hindi ko alam..

Nahiga ako at nanatiling nakatitig sa singsing na nasa daliri ko.

"Give me a kiss, pagod ako." Napangisi ako at lumapit para halikan ang
pisngi nya, tumawa naman sya at mabilis na hinapit ang baywang ko para
halikan ang noo ko.

"Kung ganito ba naman ang sasalubong sa akin sa araw-araw eh.." Tumawa

ako at sinapak ang balikat nito.

"Loko ka, paano kapag wala ako, diba?" Napaigik ako ng kurutin nito ang
pisngi ko at sinimangutan ako.

"Don't say that, anong wala? Nandito ka palagi oh.." Tinuro nya ang
dibdib nya kaya namula ang pisngi ko at mabilis syang hinalikan sa labi
at tumakbo ng mabilis paikot nang habulin nya ako.
"You're such a tease Leigh! Kagatin kita dyan eh!" Sigaw nya at mas
napahalakhak ako, sinubukan kong titigan ang mukha nito pero nasisinagan
ito ng araw kaya hindi ko maaninag.

"Habulin mo muna ako!" Tumawa pa ako ng maabutan nya ako at nagtititili

sa kilig nang pakiguan nito ng halik ang mukha ko mahinang pinalo ang
hita ko.

"Ano? Cailegh, naghiwalay rin kayo ano? Such a bitch! Malandi ka kasi,
diba?" Pinitik nya ang kamay sa ere at napatungo nalang ako habang pilit
na tumatayo sa pagkakasalampak ko sa sahig.

Patuloy na tumutulo ang luha ko at pilit na tumatayo pero hindi ko

magawa, sumasabay pa ang nakakabaliw na sakit ng ulo ko.

"Tumayo ka dyan. You look pathetic." Napapikit ako ng marinig ko ang

malamig na boses na iyon at hinawakan nya ang braso ko patayo.

Nasalubong ko ang mga abong mata nya pero hindi ko makita ng kabuuan ang
mukha nya.

"Don't you chase me again, tapos na tayo dyan. We're done okay? I'll send
you the documents later. Sa susunod.." Lumayo sya sa akin at may masakit
na emosyon sa mga mata nya.

"Sa susunod mag-iingat ka kasi hindi na kita tutulungan sa pagkakadapa

mo.."

Mabilis akong napabangon at patuloy ang paghikbi ko, nanlalamig ang buong
katawan ko at basa ng pawis ang noo ko sa kabila ng lamig ng aircon.

Sino yun? Tungkol saan ang panaginip na iyon? Halos hindi ako makahinga
dahil sa panaginip na iyon.

Mabilis akong tumayo at hinagilap ang coatpara umalis, kinuha ko ang

phone ko at nagmamadaling naglakad palabas ng bahay.

Alas-dos y' media na ng madaling-araw na at mabuti nalang ay may taxi pa.

"Salamat manong," ngumiti ito sa akin at sumaludo.

"Walang problema ma'am, mag-iingat po kayo at h'wag umiyak. Sayang ganda

mo.." Napangiti ako at nagpaalam na sa kanya at pumasok sa building.
Nanginginig ang katawan ko sa lamig sa hallway at noong tumapat ako sa
pintuan ng unit nito ay mabilis akong nagdoorbell.

Alam kung tulog na sya pero kailangan ko ng kausap, I need someone now..

Nawawalan na ako ng pag-asa noong pangatlong pindot ko na ay walang

nagbubukas pero nagulat ako ng nagbukas itong bigla at bumungad sya sa
akin na walang damit at tanging pajama lang ang suot.
Chapter 23

Chapter 23
Ice cream

Nakasimangot sya pagkabukas pero nanlaki ang mata nya ng matitigan ko.
Napamura sya ng mahina at kinusot ang mata nya.

"What the.. Leigh?" Napalunok ako at sinalubong ang mapupungay nyang

mata, naistorbo ko ata sya.

"Trav.." Mahinang sagot ko, suminghap sya bago abutin ang kamay ko at
hinila ako papasok sa unit nya, mabilis nyang sinara ang pinto at
nagtatakang tinignan ako.

"What happen? Why didn't you call me?" Bungad nya sa akin.

"Wala.." Sagot ko at tumungo, pinisil naman nya ang kamay ko at napansin

ko syang sumulyap sa orasan sa salas.

"It's.. It's three in the morning! Sinong kasama mo papunta dito?" Inakay
nya ako paupo ng sofa at hinawakan ako sa baba para masalubong ko ang mga
mata nya.

"Ako lang.." Mahinang sagot ko at nangunot ang noo nya, kinagat nya ang
labi nya at pinasadahan ako ng tingin bago nagmura nanaman.

"The hell? Leigh, pumunta ka dito mag-isa tapos ganyan ang suot mo? It's
the same dress I bought you last night!" Naiirita nyang sabi. "You should
call me para nasundo kita!" Nag-iwas ako ng tingin at napalunok.

"Sorry, baka kasi maistorbo kita," maagap kong sagot.

"Reasons.. Tss, you came here at this time tapos inaalala mo pa kung
maiistorbo mo ako?" Natahimik ako, he's in bad mood right now. Naistorbo
ko ata talaga sya.

Napabuntong-hininga ako at tumayo.

"Naistorbo kita.. Sorry Trav, s..sige ano.. Babalik nalang ako bukas.."
Tinitigan nya lang ako at hindi sumagot at maya-maya pa ay tumalikod na
ako at nag-umpisang maglakad pero hinawakan nya ang palapulsuhan ko para
hindi matuloy at tumayo sa harapan ko.

"Tss, it's not what I'm trying to say.. It's fine that you're here but
you should call me, paano kung mapahamak ka sa daan? Cailegh naman, paano
kung may masamang mangyari?" Hindi ako nakaimik at hinawakan nya ang
baywang ko at yakapin ako ng mahigpit.

"Hindi ko yun kaya.." May kung anong uminit sa puso ko. Biglang nangilid
ang luha ko at pumatak ang hindi inaasahang luha sa mata ko. Bigla akong
napahikbi at naalarma sya dahil bigla syang bumitiw sa yakap nya at
hinawakan ang pisngi ko.

"Ssshh, bakit ka umiiyak? Are you alright? May masakit ba sa'yo?!"

Umiling ako ng umiling pero nanlalabo na ang mata ko sa paparating pang
mga luha kaya ako na mismo ang yumakap sa kanya at humihikbing sumiksik
sa dibdib nya.

Niyakap nya rin ako pabalik kaagad at hinalikan ang ulo ko. Sa yakap nya
ay pakiramdam ko ay ligtas ako at kahit papaano ay may nagpapahalaga sa
akin.

Hindi ko alam kung maiiyak ako sa sakit ng naranasan ko kanina at sa

kaalamang hindi ako mahal ni Travis o sa saya kasi nandito sya at yakap
ako sa oras na ito.

"Ssshhh, Honey.. Tahan na.." Pinatahan nya ako at pinunasan ang luha ko
gamit ang daliri nya. Hinayaan nya akong yakapin sya at marahan nyang
hinahalikan ang buhok ko kada minuto.

"Sorry Travis, naiyakan kita.." Ngumuso lang sya sa akin at hinawakan ako
papunta sa kusina, pinaupo nya ako sa stoll at inabutan ako ng tubig para
mainom. Binuksan nya rin ang ilaw at naupo sa harapan ko.

Tinitigan nya ako habang umiinom kaya mabuti nalang ay hindi ako nasamid
doon.

"Sorry talaga Travis, naistorbo kita tapos naiyakan pa.. Wala akong
mapuntahan, I'm sorry.." Hindi nya ako sinagot at nakatingin lang sya sa
pisngi ko kaya nagbaba ako kaagad ng tingin. No, hindi nya dapat mapansin
'to.

"Who the hell did that?" Matigas ang boses nya at hinabol ang mata ko.

"Wala yan.." Suminghap sya at ineksamin ang pisngi ko, pati na din ang
kabila.

"Sya ba? Ang mommy mo ba?" Kinagat ko ang labi ko at dalawang beses na
tumango.

"Putangina." Hinaplos nya ang pisngi ko at tinitigan ang mata ko. Umiling
sya.

"I should not let you go with her." Bumaba sya ng stool at pumunta sa ref
para kumuha ng ice pack, inilagay nya ito saglit sa pisngi ko para mawala
ang pagkakapula.

"Why'd you let her slap you?" Umiling ako.

"Kasalanan ko naman, sinagot ko sya." Pinunasan nya ang pisngi ko

pagkatapos.
"Kahit na, she should not slap you. Paano kung namaga yan?" Nilagay nya
ang buhok ko sa likod ng tenga ko at tumayo. Inalalayan nya rin akong
tumayo.

"Tara, you want some ice cream?" Napangiti ako bigla sa sinabi nya at
mabilis na tumango, he smiled back and gripped my hands at sabay kaming
umakyat sa kwarto nya.

Kumuha sya ng shirt roon at isinuot bago lumapit ang nagbigay sa akin ng
pares ng pajama at shirt na puti.

"Here, change your clothes. I can't let you go with me wearing that."
Nagpasalamat ako at dumiretso sa banyo nya. Nagpalit ako ng damit ang
tinitigan ang itsura ko sa salamin, medyo namumula pa ang mata at pisngi
ko at may maliit na sugat roon.

Napabuntong-hininga ako, i don't know what will happen kung wala si

Travis dito. Hindi ko rin naman mapuntahan si Jess at lalo naman ang
daddy ko, by now ay sa tingin ko ay alam na nya ang mga nangyayari.
Maaaring magalit rin sya o itakwil nalang talaga akong anak nila.

Hindi ko naman sila maintindihan, dahil lang sa kalaban nila sa business

ang mga Samaniego ay ayaw nila akong palapitin dahil lang doon? Hindi
ganun ang pamilya ni Travis, mabuting tao sila. Alam ko kaya hindi ko
lang talaga lubos maintindihan ang mommy.

Naghagilap ako ng suklay at mabuti nalang ay may panali akong nakita sa

drawer kaya tinali ko ang buhok ko, napansin ko nanaman ang mga kissmarks
sa leeg ko pero hinayaan ko nalang dahil sa hindi naman siguro ito
mapapansin sa mga oras na ito.

Lumabas ako ng banyo at bigla akong napangiti ng makitang pikit na ang

mga mata ni Travis habang nakasandal sa sofa at mukhang inaantay ako.
Naistorbo ko talaga sya, siguro ay gigisingin ko nalang sya para lumipat
sa kama at doon na matulog.

Nakita ko ang mukhang bagong tsinelas na nasa labas ng banyo na agad ko

ring isinuot at lumapit ako kay Travis. Umupo ako sa tabi nya at
pinakatitigan ang mga mukha nya, he looks calm at mahihina ang paghinga
nya na naririnig ko.

Tinitigan ko ang mukha nya ng matagal at gustong sana ay bumalik na ang

mga ala-ala ko sa kanya, kahit hindi na siguro yung sa iba basta yung sa
kanya ay gusto kong maalala. I can sense that we are more than just
friends, alam kong may alam ang mommy ko pero wala naman akong lakas ng
loob para tanungin sya.

Ayaw nga nyang maalala ko ang nakaraan tapos tatanungin ko pa sya? Baka
masampal ulit ako.

Ipinikit ko saglit ang mata ko at pilit na inaalala ang lalaki sa

panaginip ko kanina, ang abo nitong mga mata ay napakapamilyar at noong
iminulat ko ang mata ko ay agad kong nasalubong ang nakabukas na mata ni
Travis.
Natulala ako, it was ash-colored at mabilis na kumabog ang dibdib ko.
Umikot ang tyan ko sa iba-ibang emosyong nararamdaman pero pilit kong
pinapanormal ang itsura.

"Hon? Ayos ka lang? Sorry nakatulog ako." Ngumiti sya at iniunat ang
kamay bago tumayo at naglahad ng kamay.

"A..Ayos lang, Trav?" Tumingin sya sa akin at ipinasuot sa akin ang kulay
itim na jacket na marahil ay sa kanya.

"Hmmm?" Inabot nya ang kamay ko at sabay kaming bumaba, nginitian ko

nalang syang ulit at tumawid kami papunta sa isang convenient store na
bukas buong araw. It was only three-thirty in the morning kaya
napakalamig ng simoy ng hangin, wala pang tao at madilim pa ang
kalangitan.

"Pumasok kami roon at dumiretso sa ice cream section, tahimik ang lugar
na iyon at ang isang malamig at nakakaantok na awitin lang ang
pumapailanlang sa background.

"Anong ice cream flavor?" Tanong ko at tumabi kay Travis na busy sa

pagtingin roon, sumulyap sya sa akin saglit bago tumingin ulit roon.

"Vanilla, you love it right? Lalo na kapag depressed ka. Nauubos mo nga
halos isang galon." Napanganga ako sa sinabi nya.

"Hoy! Pano mo nalaman?" Tumawa sya at iniangat ang isang lagayan ng

vanilla ice cream.

"Syempre, I'm a great old friend of yours right? Makabili nga ng maraming
ganitong ice cream sa condo ko next time para doon ka palagi kapag
depressed ka.." Hinawakan nya ang mukha ko gamit ang malamig nyang kamay
at tumawa, napangiti na rin ako.

"Ayan, smile! Tapos pwede din tayo gumamit nitong ice cream kapag ano..
Para malamig!" Kumindat sya.

Chapter 24

Chapter 24
First

"This is the place where we first met." Natigil ako sa paghakbang

papalabas ng convenient store at napabaling sa kanya. Napakurap ako,
umangat ang labi nya para sa isang munting ngiti at pakiramdam ko ay
kumislap ang mata nya habang nakatingin roon.

"Dito?" Mabilis akong lumapit sa kanya at pumunta sa harapan nya,

hinagilap ko ang mata niya.
"Yup. There," tinuro nya ang isang table sa may bandang gilid.

"Can you tell me the story? On how we met?" I asked him hopefully at
hindi nya ako binigo. Ngumiti sya ng malaki at binasa ang labi nya bago
lumapit sa akin.

"Of course, I'm more than willing Hon but I have a request.." Mabilis
akong tumango.

"Sure, what is it?" Tinuro nya ang labi nya.

"A kiss. Give me a kiss." Natigilan ako bigla sa sinabi nya at saglit na
natulala. What he said is exactly what the man in my dreams said.

"Leigh? Ayaw mo ata eh?" Ngumuso sya, pinilit kong ngumiti at lumapit sa
kanya para tumingkayad at inabot ang labi nya. He smiled widely at
inakbayan ako palapit sa upuang tinuro nya.

Napatingin ako sa orasan na nasa may itaas at bumaling sa kanya na

nakangising umuupo sa harapan ko.

"Hindi ka ba papasok bukas?" Tanong ko sa kanya.

"Nah, h'wag na. H'wag ka na ring pumasok. Magkainan.. I mean kumain

nalang tayo ng maraming ice cream at pasta bukas." Natawa ako sa sinabi
nya at tinaggal saglit sa utak ko ang mga gumagambala sa utak ko.

"Bastos nanaman yang nasa utak mo Travis!" Tumawa syang ulit at binuksan
ang ice cream.

"Sus, di ka pa nasanay. Dito nalang natin kainin 'to? Tapos kakainin

kita.." Ngumiwi ako at tumawa nanaman sya at inabot ang ilong ko para
kurutin.

"Kidding aside, ki-kwentuhan pala.." Tumango ako at pumahalumbaba,

tinititigan ko sya na mukhang masayang-masaya at pinasadahan pa ng kamay
ang magulong buhok.

"Travis? Hijo?" Napabaling kami sa babae na nasa may tabi namin, nakatayo
sya at nakatingin kay Travis.

"Nang Nena! Kamusta po?" Tumayo sya at yumakap sa babae, tumayo na rin
ako at nginitian ito at kita ko ang panlalaki ng mata nya habang
nakatingin sa akin.

"Travis! Si Cailegh ba itong nakikita ko?!"

"Kilala nyo po ako?" Tumalon ang dibdib ko.

"Ah opo Nang," Travis pursed his lips.

"Sus maryosep! Cailegh! Hija!" Lumapit ito sa akin at hinalikan ang

pisngi ko, napangiti ako at niyakap ang babae. May iba pang nakakakilala
sa akin!
"Nagkabalik--"

"Ay Nang! Pahingi po ng kutsara!" Biglang inakbayan ni Travis ang babae

at inakay kung saan, napalunok ako at tinitignan sila. Naupo akong muli
at pinagmasdan sila na nasa may counter at nag-uusap, mukhang pinag-
uusapan nila ako dahil panaka-naka ang tingin nila sa akin.

Maya-maya ay bumalik sila at dala na ni Travis ang dalawang kutsara at

nakangiti sa akin si Nang Nena.

"Ngayon lang kayo nakapasyal ulit dito na magkasama. Huling nakita ko

kayo rito halos ilang taon na ang nakalipas." Alangin syang ngumiti sa
akin.

"Sige, Travis, Cailegh. Una muna ako ah? Magpakasaya kayo muna riyan. Sa
susunod na tayo magkwentuhan at mukhang may mahalaga kayong pinag-
uusapan.." Ngumiti sya at niyakap si Travis at pati na rin ako.

"Masaya ako ngayon at nakita ko ulit kayong magkasama.." Matamis syang

ngumiti.

"Mag-iingat po kayo.." Ngumiti ako at sabay naming hinatid sya ni Travis

palabas ng store. Noong makasakay ng sasakyan ay bumalik kami roon at
napansin ko ang pananahimik ni Travis.

"Travis, kilala natin sya? Ang galing no?" Sumulyap sya sa akin at
sumandok ng ice cream at inilapit sa bibig ko.

"Yup, may-ari sya nitong store at madalas tayong narito noon kaya nya
tayo kilala." Tipid syang ngumiti at bumuntong-hininga muli.

"Ayos ka lang?" Tumango sya.

"Sure?" Iniawang ko ang kutsara na may ice cream sa may bibig nya at agad
nyang sinubo rin ito.

"Yes."

"Ang tahimik mo. Kwento ka na." Tumango sya at pinaglaruan ang ice cream
at tinusok-tusok.

"Honey ko.." Tawag ko sa kanya kaya napatingin sya. "Kiss kita, para
maayos ka na ulit." Tumango sya habang tago ang ngiti at ngumuso.

Bahagya akong tumayo at idiniin ang labi ko sa labi nya ng ilang segundo
at humiwalay pagkatapos, noong mapatingin ako sa kanya at medyo namumula
ang pisngi nya at nailing nalang.

"Sige na, magkekwento na ako. Thanks sa kiss!" Natutuwa nyang sabi,

nagsimula na kaming kumain ng ice cream at nagsimula na rin sya
magkwento.

"T'was uhmmm.. September 23," natawa ako at sinubuan sya ng ice cream.
"Alam na alam ah!" Tinaasan nya lang ako ng kilay at nagkibit-balikat.

"Madaling-araw din yun, parang ganito tapos pumasok ako rito and I saw a
girl na walang iba kung hindi ikaw, kumakain ka ng isang galong vanilla
ice cream dito mismo sa pwesto na 'to. That time, kakagaling ko lang sa
trabaho at napadpad lang ako dito para bumili ng pagkain tapos nakita nga
kita.." Tumawa sya saglit at sinubuan ako.

"Naka-jacket ka na kulay gray at nakazipper yun hanggang leeg,

nagmamaktol ka habang kumakain ng ice cream, halos kalahating galon ang
nauubos mo nun. Bumubulong-bulong ka pa sa sarili mo. Promise, akala ko
baliw ka nun!" Sinamaan ko sya ng tingin at sumubo.

"Grabe, baliw agad?!" Humalakhak sya at nagpatuloy.

"Then I decided to join you, sinungitan mo ako nung una pero dahil gwapo
ako pinansin mo na ako at niyaya pa ng ice cream na napakakonti."

"Ang yabang nito, gwapo agad? Pero gwapo ka naman talaga.." Umirap ako.
"Nevermind."

"Tss, inamin din. Kiss kita dyan eh! Tapos yun nga, depressed ka that
time because of your parents at sabi mo nga ay pinapalipat ka na nila ng
bahay.." Natigilan ako at napalunok.

"So, dati pang ganun ang mga magulang ko?" Tumango sya at inabot ang
ilong ko.

"Sad to say but yes, sabi mo nga ay palaging negosyo ang inaatupag nila."

"Ganun pa rin sila hanggang ngayon.." Malungkot kong sabi. "Salamat

Travis ah, kung wala ka hindi ko alam mangyayari sa akin.." I smiled
sincerely.

"No problem, hindi ko rin alam ang mangyayari sa akin kung hanggang
ngayon ay wala ka.." Nahigit ko ang hininga ko sa sinabi nya at tinitigan
sya.

"Travis.."

"Uh, let's go? Antok na ako eh.. Tulog na tayo.." Ngumiti na sya at
hinawakan ang palapulsuhan ko at inakay ako patayo.

Tahimik at walang imikan ang nangyari sa amin habang pabalik sa condo

nya, gusto kong magsalita pero binabagabag ako sa mga sinabi nya.

Ano ba talaga kita Travis? Bakit lahat ng bagay at pati sa panaginip ko

ay kasama ka?

Nang makarating kami sa kwarto nya ay agad kong hinubad ang jacket at
nakangiting iniabot sa kanya.

"Trav, salamat.."
"No problem, let's sleep?",Tinanggap nya ito at hinawakan ang kanang
kamay ko, hinaplos nya ang mga daliri ko at bahagya syang natigilan. Mula
sa mukha ko ay bumaba ang tingin sa kamay ko.

Natulala sya at nasa singsing lang na nasa kamay ko ang tingin nya.

"P..Paanong, kanino 'to?" Hinaplos nya ang singsing at iniangat ang

tingin sa akin.

"I think it's mine, nakita ko sa ilalim ng kama ko kanina.." Mahinang

sagot ko, napatango naman sya habang ang daliri ay humahaplos sa singsing
ko.

"Alam mo ba.. kung kanino galing 'to?" Tinitigan ko sya pero nag-iwas sya
ng tingin at umiling. Iniangat nya ang kamay ko at dinala sa labi nya ito
at matagal na hinalikan.

"Let's sleep?" Biglang sinabi nya at hinagkan ang noo ko, ang daliri ay
nanatiling nasa singsing ko at hinahaplos ito.

Chapter 25

Chapter 25
Dreams

"A beautiful lady like you eating alone at this time?" Nagkasalubong ang
kilay ko at mabilis na isinubo ang ice cream na nasa kutsara. Nag-angat
ako ng tingin at nakitang may isang lalaki na naupo sa harapan ko.

"Go away.." Taboy ko rito kahit sa totoo lang ay muntik na akong

mapasinghap ng makita ng kabuuan ang mukha nya.

"Ang sungit, di bagay sayo." Ngumiti sya at muntik na akong mapamura ng

mas lalong nadepina ang features ng mukha nya, mula sa masaya nyang mga
mata, matangos na ilong, ang kanyang mahubog na panga at ang mapupula
nyang labi.

"Wanna taste them?" Nanlaki ang mata ko at umatras sa upuan ko, dahil sa
mabilis ang nangyari ay muntik na akong malaglag sa pwesto ko pero
nahawakan nya ang kamay ko kaya hindi ako natuluyan.

"Careful!" Ngumuso sya at umirap ako. Umayos ako ng upo at ipinagpatuloy

ang paglapa sa ice cream na mauubos na. I wish na hindi sana ako mapaos
kinabukasan.

"Umalis ka na nga, ano bang ginagawa mo dito?" Sumulyap ako sa orasan at

binalingan sya. "Anong oras na oh, umuwi kana."

"I know, eh ikaw? Anong oras na. I'm a man, I can defend myself tapos
ikaw babae. Bilisan mo kumain dyan hahatid nalang kita.." Mas ngumiti sya
at tumungo nalang ako para hindi nya makita ang ngiti sa labi ko.
Nakakainis, nandito ako para magdrama at mapag-isa pero susulpot ang
isang 'to para istorbohin ako and well napangiti nya ako.

"I can defend myself too, gusto mo sampulan pa kita?" Nilakihan ko sya ng
mata at tinaasan ng kilay, sa halip na magulat ay bumilog lang ang bibig
nya at maya-maya ay tumawa.

"You're funny! Pero sige sampulan mo ko!" Nagulat ako at napatili nang
tanggalin nya ang kulay itim na coat at muntik ko pang maihagis sa mukha
nya ang kutsarang hawak ko.

"Sshh! Ingay nito, para namang re-rape-in ka dyan. Mainit kasi kaya
hinubad ko.." Ngumisi sya at nagulat ako ng ihagis nya sa akin ang coat
nya na agad ko ring nasalo.

"Bwisit ka! Akala mo gwapo ka? Oo gwapo ka kaya lumayas ka dito at

bibigwasan talaga kita kapag nainis ako!" Tumawa sya ulit at inagaw nya
sa akin ang kutsarang hawak ko at kumuha rin at kumain ng ice cream.

"Hoy! Kutsara ko yan! Binigyan ba kita?!" Singhal ko pero nginusuan nya

lang ako at sumandok ulit.

"Pahingi ah? Konti na rin 'to oh, ubusin na natin." Inismiran ko lang sya
at minamasdan ko lang syang nilalantakan ang vanilla ice cream kong
paubos na rin. Inilagay ko sa hita ko ang hinagis nyang coat sa akin at
binalingan sya.

"Anong pangalan mo?" Tanong ko sa kanya. Nag-angat sya ng tingin at

binaba ang kutsara na hawak nya.

"Travis.." Ngumiti sya at iniabot ang kamay. "Travis Joseff Samaniego.."

Naalimpungatan ako ng maramdamang may humahawak sa kamay ko pero hindi

ako nagmulat, pinakiramdaman ko ito at bahagyang ibinukas ang mata ko.

Nakaangat sa ere ang kamay ko at nakahawak roon si Travis, ang daliri nya
ay nasa singsing na nasa kamay ko at hinaplos iyon gamit ang daliri nya.

Iminulat ko ng maigi ang mata ko at gumalaw. Doon na nabitawan ni Travis

ang kamay ko at mabilis na tumingin sa akin.

"Leigh.." Ngumiti sya at pumantay sa mukha ko.

"Anong meron sa singsing ko?" Tanong ko sa kanya pero umiling lang sya at
niyakap ang baywang ko.

"Wala, tinitignan ko lang. Bagay kasi sayo." Hinalikan nya ang pisngi ko
at inalis ang buhok ko sa mukha.

"I'm gonna cook food for us," sabi nya at tumayo na sa kama, nag-inat sya
at isinuot ang sando nya bago lumabas ng kwarto.
Tumayo rin ako pagkaraan at napatitig sa singsing ko. What's with you,
little ring?

Hinaplos ko ito at pinakatitigan. This has something to do with my past

kaya aalamin ko kung saan 'to nanggaling.

I fixed myself first bago lumabas ng kwarto at nalanghap ko kaagad ang

isang napakabangong amoy ng kung ano. Nakatalikod si Travis habang
nakaharap sa stove at lumapit ako sa kanya.

"Good morning!" Yumakap ako mula sa likod ni Travis at naramdaman ko ang

pagtigil nya sa ginagawa. Mabilis syang pumihit at niyakap ako pabalik.

"Good morning!" Hinalikan nya ang noo ko at inilagay sa tenga ang buhok
ko. Ngumiti ako at sinandal ko ang ulo ko sa dibdib nya.

"Are you fine?" Hinaplos nya ang buhok ko.

"Yup. Trav?" Humiwalay ako sa kanya at sinilip ang ginagawa nya. "Anong
niluluto mo?"

"Pasta.." Sagot nya at tumabi sa akin, tinitignan ko lang syang nagluluto

sa tabi ko at pinapakiramdaman ang tibok ng dibdib ko kapag ganito sya
kalapit sa akin.

Is this normal? Being inlove with a person that you just met? Alam ko
namang matagal na kaming magkakilala pero sa tatlong taong nakalipas na
wala akong maalala ay parang kakakilala ko palang sya kung tutuusin.

"Trav, I had a dream." Tumigil sya saglit at nagtatakang tinignan ako.

"About what?"

"About you.." Napaawang ang labi nya at napaayos ng tayo.

"It was about our first meeting, sa convenient store.." Napabuga sya ng
hangin sa sinabi ko at lumuwang ang ngiti sa labi.

"Good then, am I helping?" Mabilis akong tumango. Pinatay nya ang stove
at iniayos ang hapag bago ako lapitan ay yayain kumain.

"Where's my wake-up kiss?" Napahagikhik ako sa kilig at humarap sa kanya.

Ikinawit ko ang kamay ko sa leeg nya at hinalikan sya ng mabibilis at
paulit-ulit.

He chuckled lightly and gripped my waist at sya na ang nagpatanggal ng

halik. Bahagya akong tumingkayad at hinalikan sya pabalik.

"I'm full now, halika tuloy natin sa kama." Natatawang kinurot ko ang
baywang nya at hinila ko ang kamay nya at sabay kaming kumain.
Nagrereklamo pa nga sya pero tinawanan ko lang.

Haban kumakain ay miminsang sumusulyap sya kaya hindi maiwasang mapatitig

akong muli sa mata nya.
Biglang sumagi sa utak ko ang lalaki sa panaginip ko. When can I solve
the mystery behind that eyes? Why is it so damn familiar? Is it Travis'
or what?

Malaki ang posiblidad na si Travis iyon pero ang sabi nya ay magkaibigan
lang kami, well infact ang lalaki sa panaginip ko ay mukhang may malaking
parte sa nakaraan ko. No, I have to ask him. I think it's the right time.

"Trav, pareho kayo ng mata.." Tumigil sya sa pagkain at nag-angat ng

tingin sa akin.

"What? Sino?"

"Yung sa panaginip ko pang isa. The man on my dream's eyes looks exactly
like yours pero hindi malinaw ang mukha nya." Hindi sya nakapagsalita at
nakatitig lang sya sa akin. Lumunok sya at kinagat ang labi.

"Your dream.. What is it all about?" Nag-aalangan nyang sabi.

Umiling ako.

"I don't know.. Magulo.." Tinitigan ko sya. "Travis, in any case did you
and me had a relationship in the past?"

Bumuka ang bibig nya at hindi nakasagot.

"Please Travis, I want the truth.." Matagal ang naging titig nya sa akin
bago unti-unting tumango.

Chapter 26

Chapter 26
Safe

Nanatili syang tahimik pagkatapos tumango at yun nalang ang pagkabog ng

dibdib ko at ang pagsirko sa hindi maipaliwanag na pakiramdam ng sikmura
ko.

"T..Travis," nanginig ang boses ko.

"Yes.. We had a relationship before.." My breathe hitched when his voice

suddenly is on a flat tone.

"Tell me about that, please.. Travis." Lumapit ako sa kanya at hinawakan

ang kamay nya, nanlalamig ako at kinakabahan sa nangyayari.

Nag-iwas sya ng tingin sa akin, napatingin sya sa kamay kong nakahawak sa

kamay nya at hindi umimik.

"T..Travis.." Nag-angat sya ng tingin at nasalubong ko ang mata nya pero

bago pa man sya makasagot ay biglang may tumunog na telepono kung saan.
"I'll answer it.." Nakaramdam ako ng pagkalumo at pagkadismaya nang
bitiwan nya ang kamay ko at nagmamadaling pumunta sa salas para sagutin
ang tawag. Humawak ako sa counter para makatayo at naglakad papunta sa
labas.

"What? Didn't I tell you to.." Naputol ang sinasabi nya at nakinig sa
kausap at nakakunot ang noo nya.

"Diba sinabi ko ayusin nyo?! Then why is.." Sumulyap sya sa akin at
nagmura bago tumalikod at nakipag-usap ulit.

"Fuck, okay.. I'll go.." Ibinaba nya ang phone na hawak at naglakad
papaakyat ng kwarto kaya mabilis ko syang sinundan at tinawag.

"Travis!" I called him, natigil sya sa paglalakad ng ilang segundo pero

naglakad muli na parang hindi ako narinig.

Sumikip ang dibdib ko at sinabunutan ang sarili ko. I was frustrated as

hell!

"Travis," tawag ko ulit sa kanya at sinundan sya sa kwarto, nakita ko

syang nagbibihis pero hindi ako umalis. I want an answer, he already said
it pero hindi nya itinuloy!

"Travis," lumapit pa ako sa kanya na nagbubutones ng polo at nakatalikod

sa akin.

"I'm sorry Cailegh but I.. I need to go, may emergency sa kompanya."
Mabilis nyang sabi at naglakad para suotin ang sapatos.

"Just tell me what it is Travis, please.. Anong relasyon natin?" Naupo

ako sa kama at nanghihina syang tinignan pero saglit na sulyap lang ang
ginawa nya sa akin at pilit na iniiwasan ang paningin ko.

He was tense, hindi ko alam kung dahil sa sinabi ko o sa kompanya nila.

"Some..Some other time, it's not that important anyway.." Parang kinurot
ang puso ko sa sinabi nya at nakatulala lang ako habang naglakad na sya
papaalis, ni hindi sya nagpaalam at diretso lang ang paglabas nya.

Mabigat ang dibdib ko habang naglalakad sa pasilyo patungo sa unit ko,

wala akong lakas at ang sama ng pakiramdam ko. I don't know if it is the
weather or what..

Mas lalo akong nanghina at nawalan ng kulay ang mukha noong pagkapasok ko
ay malakas na sampal mula sa ina ko ang sumalubong sa akin.

"How dare you leave the house without asking my permission?!" Galit nyang
sabi sa akin pero hindi ako nakasagot, nanatili lang akong nakatungo at
nakatitig sa sahig.
"Cailegh Camilla! Where did you go?! To that stupid asshole?! I told you
to stay way from that man!" Umatras ako noong itaas nya ang baba ko dahil
naramdaman ko ang sakit ng balat ko.

"Mom, I'm tired.." Pabulong kong sabi na nagpasinghap sa kanya at

mahigpit na hinawakan ang braso ko.

"You're tired? What, Camilla? Kasama mo nga sya ano?" Puno ng sarkasamo
nya sabi at matalim akong tinignan.

"That man is fucking no good for you! Sya ang rason ng kamiserablehan
nating ito! Ang pamilya nya! Salot sila!" Kumuyom ang kamay ko sa sinabi
nya, hindi sila ganun.. Hindi..

"Cailegh! Leave that man alone! He's just playing with you and will drop
you like a hot potato! Remember that!" Umiling ako.

"Mom, stop this please. I'm not gonna stay away from him. Please do
understand me.." Marahas nyang binitiwan ang kamay ko.

"You're still not learning Cailegh, you already forgot it all but now,
look, we're back from the start.." Magulo nyang sabi.

"Bakit ba ayaw nyong sabihin sa akin ang nakaraan? Mom, bakit?

Nahihirapan na ako.." Pabulong kong sabi at nanginginig na ang tuhod ko,
unti-unti ring nararamdaman ko ang pagsakit ng ulo ko.

"You wouldn't like to know Cailegh so just forget everything and you're
marrying Harris and that's final.." Manghang sabi ni Mommy at pabagsak na
isinara ang pinto. Habang nakatingin roon ay unti-unting nanghina ang
tuhod ko at napadausdos sa lapag.

"Sino ba talaga ako?" Mahina at pagod kong bulong sa sarili ko at nag-

umpisa na sa pagpatak ang mga luha ko. I gripped my blouse tighter at
ginugulo ko na ang buhok ko sa sobrang frustration.

Nakatulala lang ako sa pintuan habang nakasalampak sa sahig at mahinang

humihikbi. I need Travis but he left, he didn't answer me. Ano ba
talagang meron sa nakaraan at ayaw nilang ipaalala sa akin?

Gulong-gulo ako, I could just die here now and rest. Napapagod ako,
sobrang naguguluhan at kumikirot ang ulo ko. Para 'tong binibiyak kaya
napasandal ako sa kung saan.

I tried looking for my phone even if my hands are shaking and my vision's
blurry. I need someone, please..

"T..Trav, punta ka dito.. P-pwede?" I tried speaking cooly, kahit na

sobrang nararamdaman ko ang sakit sa ulo ko.

"I'm sorry Leigh but I'm on a meeting now.." Sagot nito sa kabilang linya

"Travis.. Masakit.." Mahina at pabulong kong sabi at humigpit ang hawak

ko sa phone bago ko ito mabitawan. Mariin kong naipikit ang mata ko at
halos mapasigaw dahil sa sobrang sakit nito, nanginginig ang buong
katawan ko at nagsituluan na ang luha ko. Hindi ko alam kung ilang minuto
ako umiiyak habang nakahawak sa ulo ko, I just want to close my eyes!

"Travis.. Travis.." Bulong ko sa hangin at kasunod nito ay ang malakas na

pagkalabog ng pinto at nakita ko ang pagluhod ng kung sino sa harapan ko.

"Oh god, Cailegh! What happen?! Shit! I'm sorry!" Hearing that voice
makes me want to sleep and rest because I know that I'm safe.

Chapter 27

Chapter 27
Sorry

"Leave that man Cailegh!" My father's strict and hard voice sorrounded my
ears. I sighed for the nth time.

Here we go again.

"Dad.." I looked at him, "I Can't.." Sagot ko at bumaba ang tingin ko sa

kamay ko, sa isang makinang at napakagandang singsing na nasa daliri ko.

"What? What are you thinking?! Stay away from him or else.."

"Or else what, Dad? Ipagtatabuyan nyo ako. For what? Para nanaman sa
kapakanan ng negosyo nyo?! Dad naman!" Nangilid ang luha ko ng makita ang
mukha ni Dad na puno ng galit habang nakatingin sa akin.

"I'm a woman now, I can make my own decision.." Tahimik lang si Mom sa
tabi nya, hindi umiimik at matalim ang tingin sa akin.

I'm a dissapointment, I know but hindi ko sya kayang bitiwan. Lalo na

ngayon..

"Hindi mo kilala kung sino yang kinahuhumalingan mo Cailegh," umiling si

Dad.

"Stay away from that family." Sambit nya at matama akong tinignan pero
umiling ako at pinatatag ang tingin ko sa kanya.

"Is it because of the stocks?" Nanlaki ang mata ng ama ko sa sinabi ko.

"How did you.."

"Pinapalayo nyo ba ako sa kanya dahil sa ginawa nyong pagnakaw ng pera sa

kompanya nila?" Pumaling ang ulo ko dahil sa malakas na pagdapo ng kamay
ni Mommy sa pisngi ko. Tumulo ang luha ko, I can't belive my loving mom
did that.

"We didn't stole any money from them! Sila! Sila ang nagnakaw!" Napayuko
ako, why are they denying it from me?
"M..Mom, dahil ba dun?" Pinunasan ko ang luha sa pisngi.

"Did that asshole told you?!" Galit na sigaw sa akin ni Dad and that's
when I confirmed it. It's true.

"No," umiling ako. "He didn't told me.."

"Sinungaling! Alam mo naman pala pero bakit ayaw mo pa lumayo sa pamilya

nila?!" Galit na boses ni Mommy ang nagsalita.

"I love him Mom.." She gasped.

"Love? Come on, Camilla! You're too young for that shit! Leave the man
and we'll go back to US!" Umiling ako ng paulit-ulit.

That's the truth behind that scene, they want me to leave him and his
family dahil takot sila dahil sa ginawa nilang pagnanakaw ng pera.
Pinapalayo nila ako sa kanya para magawa nila ng maayos ang negosyo nila.
I can't believe they did that just for their personal agenda; ang
magpakalayo-layo at magtayo ng sarili nilang negosyo.

He didn't really told me, I overheard it at nakaramdam ako ng hiya sa

totoo lang. I am ashamed of myself because of what my parent's did to
them but I just can't leave him.

He's frustrated dahil sa nangyayari at ayaw kong malaman nyang alam ko

ang pinoproblema nya, basta ang mahalaga lang sa akin ay nandyan ako sa
tabi nya dahil alam kong kailangan nya ako. Kahit alam kong masyado ng
makapal ang mukha ko dahil hindi ko sya kayang iwan sa kabila ng nagawa
ng magulang ko.

"Leigh, are you fine now?" Mahina akong tumango at itinukod ang kamay ko
sa higaan, mabilis ring naupo sa tabi ko si Travis at inalalalayan akong
makaupo.

"Salamat.." Sabi ko at tumingin sa kanya na nakakunot ang noo at

hinawakan ang braso ko.

"What happen?" Tanong nya sa akin at iniangat ang baba ko.

"I don't know, sumakit nalang ang ulo ko bigla.." Umiling pa ako, tumango
naman sya at iniayos ang buhok ko bago lumapit at napapikit ako ng
dumampi ang labi nya sa noo ko.

"Let's go to the hospital,"

"No, ayoko.. Ayos lang ako, no need to worry." Hindi nya ako sinagot at
hinaplos nya ang pisngi ko.

"Sorry Trav, naistorbo ko ata yung meeting mo.." Mahinang sabi ko sa

kanya at umusog para yakapin ang baywang nya, natigilan sya saglit pero
yumakap rin sa akin at hinalikan ang buhok ko.
"It's okay, buti nalang tinawagan mo ako. Baka kung anong mangyaring kung
ano sayo.." Bumuntong-hininga sya.

"Travis, salamat.." Ulit ko at nag-angat ng tingin, lumamlam ang mata nya

habang nakatingin sa akin at mas umusog pa ako at kumandong sa kanya. He
stay still at hindi sya umangal kaya mas yumakap pa ako sa leeg nya at
siniksik ang mukha ko sa leeg nya.

The warmth of his body make me feel secure and safe, I close my eyes at
tumulo na ang luha ko.

"Cailegh, what.. why are you crying?" Hindi ako sumagot at mahinang
napabikbi. No, I won't ever leave this man kahit anong sabihin nila. I
don't care kung ayaw muna nyang sabihin sa akin ang nakaraan basta ang
mahalaga ay nandito lang sya sa tabi ko at kasama ko.

"Sssh, stop it Hon. I'm here, okay?" Paos nyang bulong habang hinahaplos
ang buhok ko at yakap nya ang baywang ko. I look like a kid asking for a
candy.

Noong huminahon na ang paghinga ko ay inilayo ako ni Travis sa kanya at

pinunasan ang mukha ko gamit ang panyo nya. Nakaupo parin ako sa hita nya
at nakatitig lang sa kanya na pinupunusan ang mukha ko.

"Trav, don't leave me please?" Tumitig ako sa kanya kaya saglit syang
natigilan pero tumango pagkatapos then reached for my hand to squeezed
it.

I love you Travis..

Napanguso ako at tinanggal ang kamay nya sa mukha ko at lumapit pa ako sa

mukha nya para halikan ang pisngi nya.

"I think, it should be on my lips.." Napataas ang labi ko roon at

hinalikan ko nga sya sa labi nya.

It was supposedly just a smack pero hindi nangyari dahil sa hinapit nya
ang baywang ko dahilan para mas mapalapit ako sa kanya at lumalim ang
halikan. He smiled knowingly while we're kissing at ang kamay nya y
naglilikot sa likod ko.

I gripped his shirt tighter at pagkatapos humiwalay ay hinalikan nya ang

gilid ng labi ko.

"I'm sorry Leigh.." Bumuntong-hininga sya at mas lalo akong naguluhan

roon.

"For what?"

"Basta, I'm sorry.." He gave me a quick smack. "Want an ice cream?"

Chapter 28
Chapter 28
Not that important

"Hon, how are you doing?" Ngumiti ako noong makita ko syang nakaupo sa
sofa, nakapikit ang mga mata nya at nakasandal ang ulo sa sofa.
Nakaramdam ako ng kalungkutan habang nakatingin sa kanya na mukhang pagod
na pagod.

Naglakad ako papunta sa pwesto nya at naupo sa tabi nya, I touched his
cheeks.

"You wanna sleep?" I asked him, nagmulat sya saglit at inabot ang kamay
ko. I smiled sweetly when his kissed it at hinawakan ng mahigpit.

"I'm sorry Leigh if I can't have a bond with you. I'm quite busy,"
tumango ako at ngumiti kahit nakaramdam ako ng kaunting pagkadismaya but
I do understand him, in fact naihiya ako sa sarili ko dahil alam kong may
kinalaman ang pamilya ko at ayaw nya lang sabihin sa akin.

"It's fine, I love you Travis.." My heart skipped when he reached for my
cheeks and kiss me sweetly and slowly on the lips.

"And I love you so much too, Honey ko. H'wag mo akong iiwan ah? Walang
iwanan.." Hinila nya ang kamay ko at napaupo ako sa kandungan nya.

"Walang iwanan!" I started grinding my hips at napaayos sya ng upo.

Nanlaki ang mata nya at tumaas ang sulok ng labi nya.

"I'm hella tired Honey but a round with you wouldn't be bad at all.."
Natawa ako pero napalitan ng pagtili ng pisilan nya ang kaliwang dibdib
ko kaya kinurot ko ang pisngi nya.

"Naughty ka.." I giggled.

"Mas naughty ang labi ko. Halika, kiss tayo!" Natawa akong lalo at
ipinaikot ang paa ko sa baywang nya at ako na mismo ang humila sa leeg
nya para mahagkan.

Nagmulat ako ng mata at sa kabila ng napakalas na aircon ay tagaktak ang

pawis ko. Natulala ako habang nakatitig sa pader ng kwarto ko.

Si Travis.. Si Travis..

Mabilis akong napatitig sa singsing ko, he's the man, he's the man I've
been dreaming about!

Ohmygod, I don't know what to feel.. Should I be happy or will be sad

dahil sa napanaginipan ko. I'm confused, is that my memories I've been
dreaming about or just scenes that my head wants to play?

Napapailing ako at gusto ko nalang iuntog ang ulo ko para bumalik ang mga
ala-ala ko. If that's my memories, bakit ayaw sabihin sa akin ng mga
magulang ko ang tungkol kay Travis? Is he my boyfriend or what?
Bakit ayaw sabihin sa akin ni Travis kung sino sya sa buhay ko? In any
case, ang mga magulang ko ang may kasalanan sa pamilya nya.

"What really happen?" Nakangiting sabi sa akin ni Doktora Varres, isang

psychologist na kakilala ko.

"I don't know Doktora but I have this amnesia almost three years ago then
recently I've been dreaming strange things.." Tumango sya at nagsulat.

"Can you tell me what the dreams is all about?" I swallowed the lump on
my throat then answered.

"It's about me and the.. The man I've just known almost three months
ago.. Wala naman akong napapanaginipan nitong nakaraang taon pero simula
noong makilala ko sya ay nag-umpisa na ang mga panaginip kong ito. It's
about him, on how we met at sinabi nga nya sa aking kilala nya ako."

"Lahat ng sinabi nya tungkol sa kung paano kami nagkakilala ay nakita ko

sa panaginip ko.. His ash-colored eyes is what I always see on my
dreams."

Tumango sya at tinitigan ang mata ko.

"Go on," she encourage me.

"Then, at first mata lang ang nakikita ko but as time past by ay mas
luminaw ang mukha nya at doon ko napagtanto na sya nga iyon. Kakaiba ang
tibok ng puso ko kapag nakikita ko sya na hindi ko maintindihan.."

"I just want to ask Doktora if in any case, could it be my forgotten

memories or just my mind's imagination?" I looked at her, she was nodding
at ibinaba ang pen na hawak.

"Miss Ignacio, there's a 95% chance na ala-ala mo iyon pero hindi natin
masisigurado ito. Our brain is powerful to create things na aakalain mo
ay nangyari na ito, our brain has it's control all over our body. Our
brain can manipulate us," she place her hand on the desk.

"Di he told you the story first bago mo mapanaginipan?" Tumango ako, yung
una kaming nagkita. Ikenwento nya.

"Then in that case, may posibilidad na laro lang ito sa utak mo. Maaaring
ginawa lang ng utak mo ang mga iyon dahil iyon ang gusto mong paniwalaan
mangyari o nangyari. Maaaring ito ay dala lang ng emosyon mo at ang
kagustuhan mong makaalala kaya nakakagwa na ang utak mo ng mga bagay na
maaaring nangyari nga o hindi.You or even me can't confirm if its either
your memories or the latter. I can advise you Miss Ignacio that it's
better to confirm it from him." Sambit nya at nagpatuloy.

"But even if our brain is really that powerful and manipulative ay hindi
ito maaaring mag-imbento ng mukha ng mga tao. We can forget the faces of
the people na nakasalamuha natin but our brain can't, kahit ang mga taong
nakakasalubong lang natin ay natatandaan ito.
. Maybe we intend to forget it pero hindi lalabas ang isang mukha kahit
sa ano mang panaginip kung hindi pa natin nakikita. So I can asure you
one thing Miss.. If you saw him in your dreams then you met him in the
past.."

I decided to stroll after going to the clinic, I saw him in my dreams so

it means that he really has a thing from my past.

Napakagat-labi ako habang nakatingin sa isang malaking hotel sa harapan

ko, dito ako dinala ng sasakyan ko habang naghahanap ako ng makakainan o
pwedeng puntahan.

I parked my car at lumabas, the fresh air from the tress that's
surrounding the place touches my skin kaya napayakap ako sa sarili ko.
It's kinda cold.

Nag-angat ako ng tingin at napansin ko ang isang napakalaking letrang S

sa taas ng building. May fountain din sa labas na may anghel sa taas kaya
napangiti ako, ang cute lang.

The glass door automatically opens when I came in at sinalubong kaagad

ako ng isang classic na tugtog na paniguradong galing sa isang piano. I
smile at sinundan ang pinangagalingan ng tugtog, sa isang restaurant ako
dinala nito at sinalubong agad ako ng isang babaeng receptionist at
hinanap ako ng upuan.

I said my thanks and ordered a plate of pasta and a glass of red wine.

Nakatingin lang ako sa likod ng lalaking nagpa-piano sa harapan, hindi ko

makita ang mukha nya dahil sa gilid ako nakapwesto. He's wearing a black
coat at namamangha ako habang tumutugtog sya, even the guests was amazed
by him kaya mas lalo akong na-curious sa itsura nya.

Nakikinig lang ako ng pagtugtog nya nang dumating ang order kong pagkain.
I checked my phone para tignan kung may text si Travis pero wala akong
nakita. Hindi pa rin ako pumapasok dahil sa tuwing umaga ay sumasakit ang
ulo ko. I observe that I'm always having a headache this past few days
and maybe, some other time ay magpapacheck-up na ako.

Hi Travis, How's work? Pasok na ako bukas. I miss you..

I press send at nagpatuloy sa pagkain, nakatitig pa rin sa lalaking

tumutugtog. His back was quite familiar at halos malaglag ang tinidor
kong hawak noong makita ko ang mukha nya, kahit nakaside-view ay alam
kong si Travis ang nakikita ko.

I smiled widely and my heart started dancing wildly..

Oh god, I've missed him!

Tumayo ako at malaki ang ngisi na papalapit sana pero hindi natuloy dahil
sa nakita ko ang isang babaeng tumakbo palapit sa kanya at hinila ang
batok nya para halikan.
Nanigas ako at parang biniyak ang dibdib ko, it was Candice. Napakurap
ako at nangilid na ang luha ko, I place a couple of bucks on the table at
mabilis na tumalikod kahit na nangangatog ang binti ko.

Maybe Doktora was right, siguro ay ang kalokohan lang ng isip ko ang mga
napapanaginipan ko. Dahil iyon ang gusto kong isipin, dahil iyon ang
gustong mangyari ng puso ko. Ang isipin na mayroon kaming nakaraan pero
ang totoo ay ambisyosa lang ako.

Travis was right, our relationship from the past is not that important..

Chapter 29

Chapter 29
Seriously?

"What if I court you? Payag ka?" Naiwan sa ere ang kutsara na may lamang
ice cream at mabilis akong nag-angat ng tingin.

"A..Anong sabi mo?" Nagwala ang dibdib ko at pakiramdam ko ay may kung

anong gumulo sa sistema ko. Oh gosh, did I hear it right?

"Wala! Bingi mo!" Umirap sya at nag-iwas ng tingin.

"Sabihin mo ulit!" Umayos ako ng upo at binitiwan ang kutsarang hawak ko.
I placed my hand at the table at hinuhuli ang mata nya. Hindi sya kumibo
pagkatapos nun kaya mas kinulit ko sya.

"Travis! Ano nga yun, hindi ko naintindihan ang sinabi mo!" Pagpapanggap
ko kahit naintindihan ko naman talaga, I just need to make sure na hindi
ako nag-iilusyon lang.

"Wala nga, just forget it." Humalukipkip sya at halos mapaatras ako ng
titigan nya ako, seryoso sya at tinaasan ako ng kilay pero sinimangutan
ko lang sya at nagsalita.

"Travis! Sige na! Hindi na kita bati--"

"Sabi ko, tayo na! Okay? You heard it? Tayo na!" Malakas na sabi nya at
natameme ako. Nawala ang mga salitang gusto kong sabihin. Bigla nyang
kinuha ang kutsarang nasa ice cream at walang pasubaling kumain mula
roon, nakatitig lang sya sa akin habang ngumunguya pero ewan ko ba kung
bakit sa Adam's apple nya ako napatitig.

"Nananaginip ba ko?" Bulong ko sa sarili ko at napakurap. Did he just

said na kami na? As in kami na?!

"T..Tayo na?" Tumaas bigla ang sulok ng labi nya sa sinabi ko at lumaki
ang ngisi nya. Tumayo sya sa upuan nya at biglang tumabi sa akin.
"Bakit? Ayaw mo?" Natatawa nyang sabi kaya nawala ako sa mood, all my
excitements fade away that easily dahil sa joke nya. Gusto kong matawa
kunwari tapos itatapon ko 'tong ice cream sa mukha nya.

"Joke time nanaman ba? Nakakatawa Travis.." Umirap ako at sumikip ang
dibdib ko. "Sige may gagawin pa ko." Tumayo ako at masama ang loob na
tumalikod pabalik sa kwarto ko pero nagulat ako ng may humila ng kamay ko
at napasubsob ako sa dibdib ni Travis.

"Bitiwan mo nga ako," masama ang loob kung sabi at pilit syang tinutulak
pero hindi nya pinapakawalan ang kamay ko, binitawan pa nya ito para
ilagay sa magkabilang pisngi ko at pinatingin ako sa kanya.

Parang gusto ko naman agad makawala noong nagkatitigan kami kasi mas lalo
ko nanamang nakikita ang mukha nya. Mabuti nalang ay napipigilan ko ang
sarili kong mapamura sa sobrang kagwapuhan nya.

I felt my cheeks blushed when he kissed my temple at nag-umpisa na akong

makarinig ng mga anghel na nagkakantahan sa gilid. Oh come on, what's
happening to you, Leigh?

"Do I look like I'm joking? Kapag sinabi kong tayo na, tayo na.
Understand?" Bumilis ang paghinga ko sa sinabi nya at mukhang napansin
iyon ni Travis kaya niyakap nya ako at hinalikan sa ulo.

"W..Walang lokohan 'to Travis ah! Kapag..Kapag ikaw nagjojoke nanaman

ihahagis talaga kita." Tumawa sya ng malakas sa sinabi ko at humiwalay sa
akin para abutin ang kamay ko.

"Hindi nga ako nagjojoke, gusto mo pakasal na tayo eh, ano tara?" Ngumisi
sya at kinindatan ako.

"Bakit ba ang gwapo mo? Tss, shut-up Trav.." Natatawa kong sabi sa
kakulitan nya.

"Genes yan Honey ko.. Genes, kaya dapat ako lang ang pakakasalan mo para
gwapo at maganda ang anak natin. Diba? Halika na nga, gawa na tayo ng
anak para kasal agad.."

"Thanks Jess.. Ang laki ata ng naging abala ko sayo." Ngumiti ako nang
sabihin sa kanya iyon pero nginiwian nya lang ako.

"Ano ka ba Cailegh, wala nga akong kasama dito tapos naabala mo ko? Mas
gusto ko ngang may kasama ako dito para hindi ako malungkot, wag mo ng
isipin yun. Ayos lang."

"Salamat talaga Jess, hindi ka ba papasok ngayon? Papasok na ako, three

days na pala akong absent.." Tumawa ako at inabot ang bag ko na nasa
sofa.

"Pumasok kana talaga, loka-loka ka. Three days ka ng nakatambay dito sa

bahay ko at hindi ka na pumapasok. Sinabi mo ba kay Sir Travis na mag-le-
leave ka?" Sinalubong ko ang tingin nya at umiling.
"Hindi." Tipid kong sabi.

"Gaga ka talaga! Kaya pala mainit ang ulo nun, alam mo ba palagi syang
dumadaan sa pwesto nating dalawa tapos palagi syang tumitingin sa akin na
parang may gustong itanong pero hindi nya magawa? Bakit hindi mo sinabi?
Kami tuloy napagbabalingan ng galit nya!" Inirapan nya ako pero inilingan
ko lang sya.

"Hindi ako ang dahilan nun, tama na nga Jess.. Marami lang talagang
ginagawa yun kaya ganun." Sagot ko at nagpaalam na paalis, napatitig ako
sa phone ko na nasa bag ko nang makasakay na ako ng kotse ko.

Hindi ko ito binubuksan simula nung nakita ko sa resto at hindi muna ako
pumasok, I don't wanna show na naapektuhan ako sa nakita ko. Akala ko ba
wala lang yun? Pero bakit sya hinalikan? Bakit sya nito kasama?

Gusto kong magmura at magwala nung nakita ko yun pero ano bang karapatan
ko? Yes, we were pretending sa harap nila. Yes, we kissed and even do
things beyond that pero we don't have any label. Hindi ko masasabing akin
sya dahil wala namang kami.

The dreams na palagi syang naroon ay marahil ay ilusyon ko lang, he did

say na hindi naman importante ang nakaraan namin so why bother? Nailing
nalang ako at ibinalik ang phone sa bag at bumalik sa unit ko para
makapagpalit ng damit at makapasok.

Kahit naman ayoko ay kailangan kong pumasok, I just can't bring personal
issues sa trabaho ko kaya dapat ay pumasok na ako. Marahil ay nagtataka
na rin iyon kung bakit wala ako at ayokong isipin nya na dahil iyon sa
kanya.

I choose to wear a white see-through-blouse and a black pencil skirt,

sinuot ko rin ang pumps ko at nagtali ako ng buhok ko. Inayos ko ang
itsura ko para hindi ako magmukhang haggard at sumakay sa kotse ko para
pumasok sa opisina.

Mabuti nalang at hindi traffic kaya nakarating ako kaagad kaso late pa
rin ako ng five minutes. Nag-sign-in ako at pumasok ng opisina at parang
iba ang hangin doon.

Hindi literal na hangin pero iba ang aura ng mga tao, lahat sila ay
seryoso sa ginagawa at wala akong nakikitang nagkekwentuhan, hindi tulad
noon na parang hindi sila nauubusan ng sasabihin.

What's happening?

Hindi na ako nagsalita at dumiretso na ako sa working place ko at

inasikaso ang mga naiwan kong trabaho. Halos isang linggo rin akong
absent kaya medyo tumambak ang mga trabaho ko at sinimulan ko ng mag-
encode.

Maya-maya pa ay may umupo sa tabi ko at nakita ko si Jess na kararating

lang.
"Oh? Akala ko hindi ka papasok?" Nagkibit-balikat lang sya sa akin at
hinalukay ang nga gamit nya sa lamesa.

"Boring naman sa bahay, wala akong magawa.."

"Anong nangyayari? Bakit ang seryoso ng mga tao rito? They don't even
talk to each other simula nung pumasok ako." Bulong ko sa kanya.

"I told you, things change! Nakabeast-mode palagi yang si Sir simula pa
nung umabsent ka at tumambay magdamag sa bahay ko! Palaging nakasinghal
tapos lahat ng proposals nirereject nya, ewan ko ba dyan.." Natigilan ako
sa sinabi nya at napaharap sa screen ng computer ko.

"Tapos balita ko, kanina pa yan hindi lumalabas ng opisina nya. Alas-
singko pa daw pumasok sabi nung guard sa baba tapos sabi nila George
hindi pa daw lumalabas. Ayaw din naman nilang istorbohin kasi baka abutin
na nila ang huling hantungan.." Napatingin ako sa orasan at nangunot ang
noo ko ng makitang ala-una na ang hapon. Kumain na ba yun?

"Chismosa ka no?" Sagot ko pero iniisip ko si Travis.

"Gaga, ako pa chismosa? Pasalamat ka nga ang dami kong info sayong
binibigay no. Chossy nito!" Wala ako sa sarili habang nagtatype at
iniisip ko sya. Kumain naba sya? Alas-singko pa yun nandun..

Ays! Tama na nga,Leigh! Kaya ka nga umabsent para makalimutan mo ang

nangyari noong nakaraan tapos sya iniisip mo? Very, very wrong!

"Abnormal ka Cailegh.." Bulong ko sa sarili ko habang nagtitimpla ng

white coffee sa pantry. Wala, nagsayang ako ng tatlong araw sa pag-alis
sa kanya sa utak ko dahil ito ako ngayon, nagtitimpla ng kape para sa
kamahalan. Nang matapos ko ang pagtitimpla ay lumabas ako at nakita ko
ang mga kasamahan ko na nag-sasagutan.

"George! Ikaw na magbigay kay Sir!" Naulinigan kong sabi ng kaopisina ko

at inaabot ang isang puting folder.

"Chicks ka? Ikaw inutusan tapos ako magbibigay? Ayokong mabitin ng

patiwarik! Bahala ka dyan.." Sikmat naman si George at bumalik sa
pagtitipa ng computer.

"Sige na! Hoy, kinakabahan na ako kay Sir!" Nagkamot ng ulo si Grace
habang kipkip ang folder at halos mapatalon sila ng magring ang telepono
sa lamesa nila na agad sinagot ni Grace.

"S..Sir? O..Opo, an..andyan na po.." Ani Grace na namumutlang ibinaba ang

telepono at sinamaan ng tingin si George.

Pinapaypayan nya ang sarili nya habang naglalakad at mukhang kinakabahan

at nakasunod lang ako sa kanya habang hawak ang tasa ng kape. Maraming
hinga ang ginawa nya at tumalon-talon pa kaya lumapit na ako at kinalabit
sya.
"Anak ng teteng! Ano ba Cailegh, nininerbyos ako sayo!" Pinunasan nya ang
noo nya.

"Ako nalang po magbibigay nyan," tinuro ko ang folder. Parang naginhawaan

naman ang mukha nya pero may pag-aalinlangan parin akong nauulinigan
rito.

"Sigurado ka, Cailegh? Baka mapagalitan tayo ni Sir.." Umiling na lang

ako at iniabot ang folder.

"Ayos na po, ako bahala.." Ngumiti ako at nagpasalamat sya sa akin bago
umalis. Napatitig naman ako sa kape at folder na hawak ko habang
papalapit sa opisina ni Travis.

Seriously, Cailegh?

Inatake ako ng kaba ng nasa tapat na ako ng opisina nya, inirapan lang
ako ng secretary nyang ambisyosa at hindi ko na siya pinansin. Iniipit ko
ang folder sa braso ko at kumatok kaso ay walang sumagot kaya pumasok na
ako.

Agad akong kinilabutan nang tumama sa akin ang malamig na aircon sa loob
at noong pumasok na ako ay nakita ko syang nagsusulat. Tumikhim ako at
pinilit na magsalita.

"Trav.. I mean, sir.." Nag-angat sya ng tingin at mahina akong napamura

ng makita ang kulay-abo nyang mga mata na seryoso at malalim na
nakatingin sa akin sa ilalim ng kanyang salamin.

Chapter 30

Chapter 30
Kape

Nakagat ko ata ang dila ko dahil hindi ako nakapagsalita ng magtama ang
mata namin, seryoso sya habang nakatingin sa akin at hindi nakaligtas sa
paningin ko ang nakaigting nyang panga.

Sumagi sa utak ko ang nangyari sa resto. Calm down, Cailegh! Anong silbi
ng tatlong araw mong page-emo kung sa tingin palang ni Travis na ganyan
nanlalambot ka na?

Partida, wala pang sinasabi yan ah!

I composed myself and started walking to his direction but his stares was
just too intense that I can feel my feet freeze. I shrugged at huminga pa
ng isang beses at nilapag ang tasa ng kape at inilapag ang folder sa
lamesa nya.

Pinasadahan nya iyon ng tingin habang inilalapag ko at ibinalik sa akin

ang tingin, pinagsiklop ng ang kamay at sumandal sa swivel. I cleared ny
throat at nagsalita.
"Uh, I..I bring you coffee, hindi ka pa daw lumalabas kanina and uh.." I
bit my lip at nag-iwas ng tingin sa malalalim nyang titig. "And uh,
that's from Grace.." Tinuro ko ang folder.

Hindi sya nagsalita at tinaasan lang ako ng kilay kaya nangatog bigla ang
binti ko, my heart's started to beat fast and I was hella nervous right
now. Totoo nga, beastmode si Papa Travis!

"Then? What do you want me to do?" Halos manlamig ako sa boses nya, oh
men! Ibalik nyo na si Travis oh!

"P..Pinabibigay nya.." Bahagya akong umatras at pinaglaruan ang dulo ng

buhok ko. A way to atleast ease my nervousness.

"Why? Bakit ikaw ang nagbigay? Ikaw ba si Grace?" Nabitiwan ko ang buhok
ko at parang namimilipit na ang paa ko sa kanya, tinanggal pa nya ang
salamin nya at itinaas hanggang siko ang Long sleeves nya.

"Kasi ano.." Nag-isip ako ng sasabihin pero hindi nawawala ang paghanga
ko sa itsura nya, parang ang hot nya ngayon? Ay, palagi naman eh. Anong
bago?

"And why'd you bring me coffee? Are you my secretary? May inutos ba ako
sayo?" Masungit nyang sabi at parang tumigil ang pagsirko ng puso ko sa
bilis. It suddenly turns to stone at parang binato ako ng vase sa mukha
sa sinabi nya.

Nagbaba ako ng tingin and the pain on my chest is now visible.

"Ayaw mo ba?" Mahina kong bulong at lumapit ng nakatungo para abutin ang
tasa.

"So..Sorry, I thought you're hungry.." Narinig ko ang pagtunog ng upuan

nya pero hindi ako lumingon, kinuha ko kaagad ang tasa at pumihit para
umalis pero natigilan ako ng makita ko syang nakatayo sa harapan ko.

"Sinabi ko bang ayoko?" Hindi ako nakaimik at halos mapaso ang kamay ko
sa gulat ng walang pasabing ipinatong nya ang kamay nya sa taas ng kamay
ko at ininom ang kape na hawak ko pa.

"Mainit yan!" Hindi nya ako pinakinggan at ininom nya ang kape na
sigurado akong mainit. "Travis!" I warned him pero tuloy-tuloy nya itong
iniinom.

Napangiwi ako ng bitawan nya ang tasa na hindi naman kalakihan at nung
silipin ko ang ubos na ang kape sa loob.

"The hell.." Hindi makapaniwalang sabi ko at binalingan sya na pinunasan

ng panyo ang labi nya na parang walang ininom na mainit. Binitawan ko ang
baso na hawak ko at mabilis na hinawakan ang pisngi nya.

He was stunned, hindi sya nakapagreact sa ginawa ko at nakatingin lang

sya sa akin.
"Stupid! Bakit mo ininom eh mainit pa yun!" Sinamaan ko sya ng tingin at
tinignan ang labi nya. Impossible kasing hindi magkasugat o mapaso
manlang sya sa ginawa nya. Ano sya? Magician? Baka sa susunod makita ko
na syang kumakain ng apoy!

Napailing ako sa naisip. You're being weird again, Leigh!

Hindi sya sumagot at hinahayaan lang ako sa ginagawa kaya sinimangutan ko

sya.

"Ano, hindi ka sasagot? Magician ka pala ngayon? Baka mamaya makita na

kita na tumutulay sa alambre!" Sikmat kkaya nagsalubong ang kilay nya.
Seryoso sya nyan pero bakit ang gwapo?

Yun nalang ang gulat ko ng bigla nyang hapitin ang baywang ko palapit sa
kanya at idiniin ang sarili sa akin. Lumalim ang paghinga ko.

Inilapit pa nya ang mukha nya sa akin at ang pagwawala ng puso ko ay

sumobra na.

"Why the hell you are absent for three consecutive days without tellinf
me?" Paos pero matigas nyang sinabi sa tapat ng mukha ko, halos maduling
na ako sa sobrang lapit ng mukha nya at naaamoy ko na ang hininga nya na
amoy pinaghalong mint at ang kape na kaiinom nya lang.

"P..Pake mo?" Pagtataray ko pa nung maalala yung sa resto, mas lalong

nagdilim ang mukha nya at huli na para makaalis ako dahil walang pasabing
sinakop nya ang labi ko. Nawalan ng lakas ang paa ko sa ginawa nya at
kumapit sa leeg nya para sa suporta.

My chest is pounding hard and my stomach is full of butterflies.

He gripped my waist tighter ang even squeeze it, encouraging me to kiss

him back and so, I did. I stand straight and kiss him back as same as the
intensity he is giving on my lips.

I moaned softly when he bit my lip and his tongue started to roam all
over my mouth. I gripped his hair and let my other hand touch his well-
toned chest.

Mariin ang pagkakasara ng mata ko nang bumaba ang mga halik nya sa panga
ko at lumipat sa tenga ko pababa sa leeg ko. Ipinaling ko ang ulo ko ng
paulanan nya ng maliliit na halik ang leeg ko at marahang kinagat.

"Hmmm.." He cupped my breast and starts pinching and kneading it,

naramdaman ko ang pagtama ng likod ko sa kung saan at napaupo ako sa
malambot na sofa, nanlaki ang mata ko. Gosh, akala ko ba nagtataray ka
Cailegh! Bakit ka nagpapadala sa kagwapuhan nyang lalaking yan ngayon?!

"Travis.." Ang pasigaw sana na pagtutol ay nauwi sa paungol na tono ng

tinanggal nya ang pagkaka-tuck ng blouse ko sa skirt at iniangat ang bra
ko at sinakop ng labi nya ang dibdib ko.
"Oh my.." Napasandal ako sa sofa at umakyat sya roon para ituloy ang
ginagawa. He cupped the other one at maya-maya pa ay lumipat roon at yun
naman ang hinalikan nya.

I play with his hair at pinasok ang kamay ko sa polo nya at dinama ang
abs nya.

He groaned as I am when some rings interrupted us.

"Travis.. Yung phone.." Hindi sya nakinig at iginapang ang kamay sa hita
ko, pababayaan ko na sana pero the ring becomes louder and irritating.

"Travis!" Inilayo ko ang mukha nya at napasinghap sya, sumulyap sya sa

table nya at sa phone nyang tumutunog pabalik sa akin at ang nag-aapoy
nyang mata ay nakikita ko.

"Quickie please.." Halos pabulong nyang sabi at kinagat ang labi pero
umiling ako at tinuro ang lamesa.

"Your phone, baka importante yan.." Sabi ko sa kanya. He tsked at mabilis

na hinalikan ang pagitan ng dibdib ko kaya nahampas ko sya.

"Travis!" Padabog syang naupo at ginulo ang buhok nya at nagmura ng

paulit-ulit.

Naiirita naman ako sa paulit-ulit ma tunog ng phone nya kaya tinuro ko

ulit iyon. Suminghap sya ulit at lumapit para ayusin ng mabilis ang damit
ko bago tumayo at naiinis na sinagot ang phone.

"What?! I'll go! Just don't remind me again, istorbo!" He hissed at

nagpigil ako ng ngiti.

Balimbing ka Cailegh. Kapag wala sya, sinasabi mo galit ka tapos ngayon

nagpapahalik ka pa?! I mentally told myself.

"Bwisit na Terrence.." He hissed at umupo ulit sa sofa, katabi ko. Inayos

ko naman na ang pagkakatuck ng damit ko at binalingan sya na nakatingin
sa akin.

Ngumuso sya at inilapit ang mukha sa akin.

"Pa-kiss.." Sabi nya pero nginiwian ko sya.

"Kanina ang sungit mo tapos ngayon.." I give him a smack.

"Kasalanan mo naman.." He sighed. Magsasalita pa sana sya pero naputol

dahil sa biglang pumasok ang secretary nya na halatang nagulat dahil sa
magkatabi kami sa sofa.

I rolled my eyes. Hindi ba uso kumatok?

"What brings you here?" Masungit at malamig na sabi ng katabi ko at

nakita kong napakagat ng labi ang babae.
"Sir, your board meeting will be fifteen minutes from now.." Nakangiti
nyang sabi pero halos mapairap ako. Plastic cover masyado.

"Okay, leave now.." Napamaang ang babae at napabaling sa akin pero

umismid lang ako. Umalis naman sya kaagad at tumingin ulit ako kay Travis
at nakakunot ang noo at nakahawak sa labi nya.

"Ayos ka lang?" Tumingin sya sa akin at umiling.

"Mahapdi yung labi ko tsaka yung dila.." Ngumuso sya. "Pahamak na kape.."

"Sinong may kasalan? Ininom ba naman ng diretso?" Sikmat ko, hindi sya
sumagot at sumandal sa sofa bago ako tignan.

"Samahan mo ko sa board meeting.." Nangunot ang noo ko sa sinabi nya at

tinuro ang sarili.

"You can't say no, may kasalanan ka pa sakin.." Sagot nya bago humiga sa
hita ko.

Chapter 31

Chapter 31
Naíve

"Ayoko.." Hindi sya sumagot at ipinikit nya lang ang mata nya.

"Di ako pupunta.." Nagsalita rin sya makaraan.

"Travis, yung meeting mo!" Tinapik ko ang pisngi nya pero kumibot lang
ang labi nya at tumagilid paharap sa tyan ko.

"Hoy, Samaniego!" Tumihaya sya bigla at ibinukas ang mata, nakatitig sa

akin.

"What did you call me?" Tanong nya.

"Samaniego? Bakit?" Umiling lang sya at bumuntong-hininga.

"Bakit ka um-absent?" Napatikhim ako at nag-iwas ng tingin, come on,

Leigh..

"Y..Yung meeting mo, late ka na ng ten minutes.." He tsked at hindi

pinakinggan ang sinasabi ko, mabilis syang naupo mula sa pagkakahiga sa
hita ko at hinawakan ang baba ko paharap sa kanya.

"Are you avoiding me?" Malamig nyang sabi at may bumakas na emosyon sa
mata nya. I shook my head.

"N..No, just.. Nagpahinga lang ako.." Sagot ko but he doesn't seems

convinced.
"You are avoiding me.." T'was a statement at napatitig ako sa mata nya na
may bakas ng sakit.

"No, ano.. Sige, may meeting ka diba? Go.."

"What's the problem?" He asked me instead pero bago pa man ako makasagot
ay may pumasok nanaman at nagulat pa sya sa itsura naming dalawa kaya
inabot ko ang daliri ni Travis sa baba ko at tinanggal.

"What is it?" He retorted.

"S..Sir, yung meeting po.." She answered stuttering pero hindi nakaligtas
ang matalim nyang tingin sa akin.

"Cancel it.." Nanlaki ang mata ko.

"Samaniego!" Saway ko sa kanya at kinunutan nya lang ako ng noo at nung

bumaling ako sa secretary nya ay nakanganga sya sa pagtawag ko kay
Travis. Napalabi ako, bakit ba natawag ko sya nun?

"Okay fine, samahan mo ko.." Tumayo sya at inayos ang coat nya bago ako
hinawakan at pinatayo.

"Bakit.. Bakit ako kasama?"

"Kapag hindi ka sumama, hindi ako a-atend.." Sinimangutan ko sya.

"Anong gagawin ko dun? You have your secretary.." Tinuro ko si Aira na

nakasimangot sa akin. "Marami pa akong gagawin, absent ako ng tatlong
araw.." Sagot ko sa kanya.

"Sasama ka.." Parang walang pakialam nyang sagot.

"Ayoko, look.. I have many things to do.." Inabot nya ang kamay ko ulit
at mahigpit na hinawakan.

"Okay, I can do you.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at napasulyap sa

secretary nya na bakas ang gulat sa mukha. "Hindi rin naman natin natapos
yung ginawa natin kanina. Quicki--" mabilis kong tinakpan ang bibig nya
at hinila sya palabas.

"Travis!" I hissed at tumawa lang sya ng mahina sa sita ko sa kanya,

hinigpitan nya ang hawak sa kamay ko at sabay kaming naglakad papunta sa
board room. Hindi namin naiwasang mapadaan sa pwesto ni Jess na may
malaking ngisi sa akin at tinaasan ako ng kilay.

Ngumuso lang ako at umiling sa kanya, pati ang iba kong ka-opisina ay
mukhang gulat dahil sa hindi istrikto ang mukha ni Travis ngayon. Kahit
ako, hindi sanay kapag seryoso sya.

Binuksan ni Travis ang pintuan ng board room at nakita ko kaagad ang mga
kilalang businessman na nakaupo at napabaling sa amin but what really
caught my attention was Candice.
I suddenly want to go out, lalo na ng makita ko ang pagkunot ng noo ni
Travis habang nakatingin sa kanya at naramdaman ko ang paghigpit ng hawak
nya sa kamay ko. I felt tense, the mem'ries from the resto starts roaming
ny mind again.

She looks at me wearing her infamous smirk at napailing habang nakatingin

sa kamay namin. I swallowed hard at kumabog ang dibdib ko.

"I'll go, Travis.." Tawag ko sa atensyon nya kaya agad syang napabaling
sa akin at mabilis na umiling.

"No, you'll stay.." Matigas nyang sabi at hinila ako palapit sa kanila.
Iniangat nya ako ng upuan at kahit nahihiya at hindi gusto ang presensya
ni Candice ay naupo ako.

"Who's this lovely woman with you, Mr. Samaniego?" An old man in a black
suit asked. Naupo si Travis sa tabi ko at ngumiti.

"I want you all to meet my fiancé.." They gasped and I almost did. Mahina
ang pagtawa ni Candice sa harapan ko kaya nag-angat ako ng tingin at
kinunutan sya ng noo. Maging si Travis ay napabaling dito na nakatiim ang
bagang.

"So.. Uhm.. Let's start the meeting?" Aira asks, nandito pala sya ng
hindi ko napapansin.

Tahimik lang ako at nakikinig lang sa pinag-uusapan nila. Panaka-naka ko

lang tinitignan si Candice na mukhang amuse sa pagdidiscuss ni Travis ng
project na gagawin nila. Napaismid ako ng tumingin sya sa akin.

What is she doing here, anyway? Ano ba talaga sila ni Travis? If she's
his girlfriend, bakit ako ang kailangan nyang ipakilalang fiancé? T'was
impossible.

Tinaasan nya ako ng kilay at bumaling nalang ako sa ballpen kong hawak.

Gusto ko syang batuhin ng ballpen na hawak ko pero pinipigilan ko ang

sarili ko. Bakit ba kasi kami magkatapat nito?

Habang nagsasalita si Travis sa harapan ay minamasdan ko sya, pinagsiklop

nya ang kamay sa harapan at nanlaki ang mata ko habang nakatitig sa kamay
nya. He's wearing a ring!

Napatingin ako sa daliri ko pabalik ng sa kanya at napalunok. Walang

ingay akong tumayo at umalis sa board room para magbanyo at makapag-isip.

Bakit magkamukha ang singsing namin?

Napaayos ako ng tayo ng bumukas ang pinto ng banyo at nahigit ko ang

hininga ko ng makitang si Candice iyon.

"You're here too? What a coincidence!" Maarte nyang sabi at tumabi sa

akin paharap sa salamin.
"What are you doing here?" Malamig kong tanong at nagkunwaring inaayos
ang blouse ko.

"I'm Trav's business partner, so? Wala naman sigurong masama doon diba?"
Natatawa nyang sabi at kinapalan ang kulay pula nyang lipstick.

"Business partner?" Mahina akong tumawa. "May business partner bang

nanghahalik ng may girlfriend ng tao?" Maanghang kong sabi at nailing.

"Sabi na eh! That was you! Nakita mo ba? How do you feel? Does it hurt?"
Kumulo ang dugo ko sa sinabi nya at napakuyom ang kamay ko. So, alam nya?
She knew that I was watching!

"Sinandya mo?! How dare you!" Iniangat ko ang kamay ko dahil sa kating-
kati na itong makilala ang makapal nyang mukha pero nasagip nya agad yun
at nagsalita.

"You two are still pretending?" Natigil ako roon at napaawang ang labi
ko. Inagaw ko ang kamay ko sa kanya at matalim syang tinignan.

"H..How did you.." Lumaki ang ngisi nya at tinagilid ang ulo nya.

"I know everything, Cailegh.. Everything.." I pursed my lips at sumikip

ang dibdib ko sa sinabi nya. Did Travis tell her?

"Ano pang alam mo?!" I almost shout out of desperation. Ano pang alam
nya?

"Travis is still on his plans pala.." Ngumiti sya pero kaakibat noon ang
mga nalalaman nya tungkol sa akin, sa amin.

"P..Plans? Anong plano.." Muntik ng manginig ang boses kong tanong sa

kanya.

"Be careful, Cailegh.. I'm warning you now.." Tumalikod sya pero hinila
ko ang kamay nya at desperadang nagtanong.

"Anong plano? Candice, anong plano ang sinasabi mo?! If you're just
trying to ruin us, mahihirapan ka lang! Yes, we're pretending pero mahal
ko sya and I won't ever give him up kahit ano pa yang pakana mo.." I said
full of determination. I won't ever give him up. Never!

She's just trying to mess with us at nararamdaman ko yun.. Sa halip na

matakot ay tumawa lang sya sa akin.

"Same old.. Same old, Cailegh that I know.. Nakalimutan mo na ang lahat
pero hindi ka pa rin pala nagbabago. Naíve as ever.."

Chapter 32

Chapter 32
Mysterious

"You're silent.." Lumingon ako kay Travis at tipid na ngumiti.

"Sorry, masama ang pakiramdam ko.." Sagot ko kaya napatigil sya, lumingon
sya sa akin na nakakunot ang noo at itinigil ang sasakyan sa gilid ng
kalsada.

"What? Gusto mo magpacheck-up?" Ngumiti ako at umiling.

"I'm fine Trav, pahinga lang siguro.." Kinalabit nya ang seatbelt nya at
hinawakan nya ang noo ko, dinama nya iyon pati ang leeg ko.

"I should bring you home, I'll cook nalang sa condo mo. Is that fine?"

"Sure," sagot ko. He smiled a little at lumapit para hagkan ang noo ko.

Bumalik sya sa pagmamaneho at tinignan ko nalang ang daan namin pauwi.

Totoong masama ang pakiramdam ko dahil sa makirot kong ulo pero isa na
ring dahilan ang mga sinabi ni Candice kanina sa akin.

It's still bothering me, thinking that maybe, she's just trying to ruin
us. Anong alam nya? Why is she acting like that and why did she kissed
Travis?

Ipinikit ko ang mata at mas ginugulo pa rin ako ng mga sinasabi nya. I
want to know everything dahil alam kong hindi ako makukumpleto kung wala
ang lahat ng mga iyon. I'm dying to ask Travis about the past but I just
can't..

I can't bare to see his smile fade away when I ask him about that. Hindi
ko kaya, I just love him so much at mahihirapan ako kung wala sya.

"Happy Anniversary Honey!" Nangilid ang luha ko sa nakita, natatawang-

naiiyak ako at hindi ko na maintindihan ang dapat kong i-react.

"Travis.." I ran and hugged him real tight. "Loko ka, kaya pala hindi mo
ko pinapansin? Akala ko hihiwalayan mo na ako kaya ganun ka, akala ko
nakalimutan mo, akala ko--"

"Sshh.." Inilagay nya ang daliri sa tapat ng bibig ko, silencing me. He
caressed my cheeks at pressed his lips to mine.

"Ako? Makakalimutan ko?" Ngumisi sya at pinunasan ang luha sa mga mata
ko. "I love you so much tapos kakalimutan ko lang ang araw na 'to? Nah,
honey naman.. Wala ka bang tiwala sa akin?" He pinched my nose at
hinalikan ang noo ko.

"Did you like it?" Turo nya sa hapag na pangdalawahan at napapalibutan ng

mga kandila sa baso na nakahugis puso, ang simoy ng hangin na nagmumula
karagatan ay pumapaibabaw sa pang-amoy ko.
"I love it! Thank you so much Travis! I love you!" Tinalon ko ang pagitan
namin at ako ang humuli sa mga labi nya, mukhang nagulat pa sya pero
niyakap nya kaagad ang baywang ko at ginantihan ang halik ko.

I encircled my hands into his nape at buong-puso syang hinalikan.

"Uwi na tayo honey ko, I'm full.. Ipakain nalang natin yan kina Greg.."
Natatawang sabi nya kaya napailing ako habang may ngisi sa labi.

"We're not eating yet and besides luto mo naman yan so, why don't we
eat?" Ngumuso sya at pinisil ang baywang ko.

"Dun na tayo sa condo, gawa tayo baby.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi
nya at mahinang binatukan sya.

"Naughty! Magcecelebrate tayo, hindi pa pwede gumawa ng bata." Hinawakan

ko ang kamay nya at tumingkayad para guluhin ang buhok nya na sumasabay
sa simoy ng hangin.

"Why not? Papakasalan naman kita ah! Gusto mo ngayon na eh!" Kinilig ako
sa sinabi nya at biniro sya.

"Sige, mamaya pagkatapos natin kumain..." Napaawang ang bibig nya sa

sinabi ko at mabilis na hinapit ang baywang ko palapit sa kanya.

"What.. What did you just said?" Nanginig ang boses nya pero kuminang ang
mga mata.

"Wala.. Joke lang," binitiwan nya ako ang baywang ko at bumagsak ang
balikat nya. Malungkot syang ngumiti sa akin at nakaramdam ako ng guilt.

Wrong move, Cailegh! Why did you said that?

"Uhm, sige.. Ano, Leigh kain na tayo.." Hinawakan nya ang kamay ko at
pilit na ngumiti pero bakas ang lungkot sa tinig.

"Travis.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya umimik, shit! Wrong choice of
joke.

"Sorry.." I told him, apologizing.. Humarap sya sakin at tinapat ang

tinidor na may lamang cake at agad kong kinain.

"It's fine, I can wait Leigh.." Ngumiti sya pero hindi parin ako
makuntento roon. I just ruined his mood, everything..

The awkward silence filled us at nagsisisi ako dahil sa walang hiya kong
bibig.

"I love you Travis.." Don't worry, babawi ako..

"Honey, dinner is ready.." Mabilis akong napaupo ng narinig ang boses na

iyon. Nang makita ko si Travis ay agad akong lumapit sa kanya at mahigpit
na yumakap. Mukhang nagulat sya pero nakabawi at niyakap ako pabalik.
"What's wrong Hon?" Umiling-iling ako at hinigpitan ang yakap ko sa
kanya.

"Tell me if there's something wrong, okay?" Hinaplos nya ang buhok ko at

nanatili akong nakasubsob sa dibdib nya, dahilan para maamoy ko ang
aftershave na gamit nya.

"Naligo ka?" I asked him instead nang hawakan nya ang kamay ko at yayain
ako pababa ng kusina para kumain.

"Yup, sa kwarto mo ako naligo.." Ngumisi sya at nailing ako.

"Paano ka nakakuha ng damit?" Pinasadahan ko sya ng tingin at hindi

naiwasang mamangha sa kanya. He's only wearing a plain white shirt and a
black boxers kaya bakat. Alam na.

"I'd bring some clothes with me," ngumiti sya at inakbayan ako. "Gwapo ko
no?" Bigla akong napatawa sa sinabi nya at niyakap din ang baywang nya
habang naglalakad kami.

"Yabang," biro ko ng nakangiti. "Mukhang balak mong dito matulog ah?"

Sabi ko sa kanya.

Inalalayan nya ako paupo sa stool at tinignan ko syang naglalagay ng

plato sa hapag.

"Of course, obvious ba?" He smirked. "And besides, iniwasan mo ko ng

three days? The fuck, Leigh. Binabaliw mo ako.." Umiling sya at napakagat
nalang ako ng labi.

"Sorry.." Sabi ko, umupo sya sa harapan ko at nilagyan ng pagkain ang

pinggan ko.

"Good thing, you stayed with Jess.." Natigilan ako at mabilis napatingin
sa kanya.

"Paano mo.."

"I have my ways, Honey.. No one can escape me.." Kumindat sya at nag-
umpisa ng kumain.

"Bakit ka nga pala masungit sa opisina nitong nakaraan?" Tanong ko at

uminom ng tubig na nasa harapan ko.

"Why? I'm not a saint, sa'yo lang ako mabait.." Napalabi ako sa sinabi
nya at tinago ang ngiti na lalabas sa labi ko. "Why are you avoiding me,
anyway? May atraso ka pa sakin.."

"Bakit hindi ka nag-doktor?" Tanong ko sa kanya para umiwas sa topic,

mukhang napansin nya yun kaya napanguso sya at sumubo.

"Uhm well, my brother's a doctor so.." Nagkibit-balikat sya,

"Why? Ano ngayon kung doktor? Pwede namang dalawa kayo and sayang naman,
may ospital kayo diba?" He nodded at nagsalita.

"Yup, gusto ko sanang maging doktor but one of my friends already taken
ang gusto kong maging area sa medicine.." Tumigil ako at nagka-interes sa
sinabi nya.

"Ano bang gusto mo?" Tanong ko sa kanya, he looked at me.

"Neurologist.." Ngumiti sya. Natigilan naman ako at napababa ang tingin

ko sa pagkain.

"Pwede naman.. Pwede ka pa naman mag-aral nun ah," sagot ko.

"Nah, hindi na siguro.."

"Shower lang ako," paalam ko sa kanya na nakaupo sa kama at may

binabasang papeles. Tumingin sya sa akin at binaba ang salamin nya.

"Pasabay.." Umirap ako at umiling.

"Naligo ka na diba? Hindi pwede," mabilis akong pumasok sa banyo at ni-

lock ang pinto para makasigurado na hindi mapapasok ng mokong. Mabilisan
lang akong naligo at nagpupunas ng bihok na lumabas ng banyo.

Naupo ako sa kama at nakitang natutulog na si Travis at naiwan pa ang mga

papeles na binabasa sa dibdib nya. Lumapit ako para tanggalin iyon aat
dahan-dahang tinanggal ang salamin nya.

I stare at his angelic and calm face at inabot ng kamay ko ang pisngi nya
at marahang hinaplos.

Sino ka ba talaga, Travis? Bakit mo ginugulo ang damdamin ko ng ganito? I

should not fall inlove with you this fast pero hindi ko mapigilan..
What's with Candice? What's with the ring?

I know na ikaw lang ang makakasagot nyan pero kailan? Gusto ko ng

magsimula ng panibagong ala-ala kasama ka pero hindi ko magawa dahil sa
minumulto parin ako ng mga nakalimutang ala-ala ng nakaraan..

Bumaba ang kamay ko sa singsing nya na suot at napatingin din ako sa

daliri ko. You're so damn mysterious.

I planted a small kisses to his cheeks at nag-ayos ng sarili at pumunta

muna sa balkonahe para makapag-isip.

Chapter 33

Chapter 33
Confessions
I'm looking at the city lights and a slight smile was curved on my lips.
This scene feels so relaxing and refreshing.

Pinaglalaruan ko ang singsing na nasa daliri ko at lumilipad ang isip ko

sa kung saan. What if hindi nawala ang ala-ala ko? I'm thinking where
exactly am I this time.

Is my parents still with me, kung sakali? Si Travis kaya ay kasama ko? Do
I have friends?

My thoughts suddenly cut-off nang may maramdaman akong braso na pumaikot

sa baywang ko mula sa likod. Nanigas ako sa kinatatayuan at handa na
sanang tumili at sipain ang pwedeng sipain pero hindi ko na naituloy
noong may narinig akong boses sa may tenga mula sa taong nasa likod ko.

"Why'd you left me there?" Paos at halatang bagong gising ang boses at
naramdaman ko ang hininga nya sa punong-tenga ko.

"Travis.." Hinawakan ko ang kamay nya sa baywang ko at naramdaman ko ang

pagpatong ng baba nya sa balikat ko.

"You're really avoiding me." Bakas ang nanghihinayang na tono sa boses

nya. Magsasalita sana ako pero hindi ko naituloy.

"You're avoiding the topic kapag tungkol roon ang itatanong ko and now,
ngayon na nga lang kita pwedeng makasama ulit. Iiwan mo nanaman ako.."
May laman ang pagkasabi nya at puno ng pait ang boses.

"Kung natitiis mong wala ako pwes ako hindi, ayoko na mawala ka sa akin
ng ganun lang.. I'm sorry kung nasungitan kita kanina but hindi ko kaya,
seeing your dissapointed face nung hindi ko tinanggap yung kape na ginawa
mo.. Hindi ko kaya na ganun ka.. I'm sorry Leigh.." Nakagat ko ang labi
ko sa sinabi nya at sumikip ang dibdib ko. Napatungo ako at naramdaman ko
ang mas lalong paghigpit ng yakap nya sa baywang ko.

"Travis.."

"Are you gonna leave me? H'wag muna ngayon Leigh, please.. Isipin mo
nalang na ipapakasal ka ng mommy mo sa iba kaya mo ako kailangan, kahit
yun lang muna.. Kasi ako, sinabi ko na sa mommy ko na wala akong
papakasalang iba kung hindi ikaw.." Ang nangingilid kong luha ay kusa
nalang bumagsak sa sinabi nya at nanghina ang tuhod ko, hindi ko
maipaliwanag ang pakiramdam. It was mix emotions.

"I'm sorry, Leigh pero hindi ko na kayang magpanggap kasi.. kasi totoo na
'tong lahat.." Nahigit ko ang hininga ko sa sinabi nya at mabilis na
pumihit at niyakap sya ng mahigpit.

Napaiyak ako sa dibdib nya at napakapit ng mahigpit sa shirt nya. He

hugged me tight at naramdaman ko ang labi nya sa tuktok ng ulo ko,
bumulong sya sa akin at bakas ang panginginig ng boses nya roon.

"H..Honey, why are you crying? P..Pangit ba yung sinabi ko? A..Ayaw mo ba
sa akin? Is that your way of saying no? A..Are you rejecting me?" Hindi
ako nakasagot at mas lalong lumakas ang iyak ko, mukhang nagpanic sya at
patuloy ang pagpapatahan nya sa akin.

"Sshh, Leigh! Shit, I'm sorry, hindi naman ako nagmamadali.. I can wait,
please just.. H'wag mo muna akong ipagtabuyan ngayon.." Nakagat ko ang
labi ko at pinigilan ang paghikbi at pinilit na nagsalita.

"Ba..Bakit hinayaan mong halikan ka ni Candice?" I can feel his body

tensed-up noong sinabi ko yun, inilayo nya ako ng bahagya sa kanya at
gulat na tinignan ako.

"How did you.."

"See! S..Sasabihin mo sa akin na totoo na yang nararamdaman mo, tapos

nakikipaghalikan ka sa kanya? A..Are you playing with me?" Hindi nawala
ang pait sa boses ko. It pains me, thinking na baka may relasyon talaga
sila o kung ano man.

"L..Leigh, honey.." Lumayo ako ng akmang hahawakan nya ang balikat ko at

mariing napapikit.

"Tama nga, hindi ko na rin kayang magpanggap.." Mahina kong sabi,

nalaglag ang panga nya sa sinabi ko at umiling-iling sa akin.

"N..No, naguguluhan ka lang sa desisyon mo. It's not what you're

thinking, Leigh.. Wala kaming relasyon! Look, hindi ko alam na hahalikan
nya ako and I didn't saw you there.. I pushed her away, I swear.." Sagot
nya at inilang hakbang nya ako at hinawakan ang pisngi ko.

"Hey, look at me.." Napatitig ako sa kulay abo nyang mga mata na
nangungusap sa akin. Pinunasan nya ang luha ko at hinalikan ang tungki ng
ilong ko.

"Now, I get it.. Iniiwasan mo ako dahil doon, I'm sorry if you have to
see that but hindi ko ginusto ang halik na yon.. It sounds crazy pero
ilang taon na ang nakalipas, halik mo parin ang gusto ko.." My breathe
hitched sa sinabi nya at patuloy parin ang pagtulo ng walang katapusan
kong pagluha.

"I never intend to lie. Sorry kung hindi ko masabi sayo kung anong meron
tayo noon pero Leigh.. Hindi ko na kayang hindi sabihin 'tong
nararamdaman ko." He looked at me straight into my eyes and tears were
now visible in his eyes that makes my heart jump.

"Let's stop pretending 'cause I can't pretend anymore. I can't pretend

not to be inlove with you.. I love you, okay? Mahal na mahal kita.."
Napatitig lang ako sa mga mata nya na may pigil na hikbi, I'm stoping
myself to hug him dahil naghahanap ako ng kung ano sa mata. Tinitignan ko
kung seryoso sya o hindi sa sinasabi nya pero wala akong makitang
pagbibiro roon. I almost gasp when a tear falls from his right eye at
nanginig ang kamay nya na nakahawak sa pisngi ko.

"You.. You don't have to answer me right away.. I'm giving you the time,
I don't care if it takes a lifetime.. I'll wait," binitiwan nya ang
pisngi ko at naramdaman ko ang kirot sa dibdib ko sa ginawa nya. Tumungo
sya at nakita ko ang pagpahid nya sa mga luha nya..

He smiles at me sadly at tumalikod, doon ako biglang naalarma kaya

malalim akong huminga at nag-ipon ng lakas ng loob para mabilis na
makapaglakad palapit sa kanya at mahigpit ko syang niyakap sa likuran.

"S..Sino ba nagsabing hindi kita mahal?" Mukhang nagulat sya sa sinabi ko

dahil hindi sya nakapag-react kaagad. Mahina syang nakapagmura pagkaraan
at mabilis na kinalas ang kamay ko sa baywang nya at niyakap ako ng
mahigpit.

"Oh god.. Say it again," bulong nya sa tenga ko sa hinahapong tono.

"Travis.."

"C..Come on, say it.. I don't wanna think na nag-iilusyon ako. Please,
Say it again." I heaved a deep breathe at nagsalita.

"I..I love you Travis, you don't have to wait because I'm here now.
K..Kung ayaw mong pag-usapan yung nakaraan, ayos lang basta h'wag mo rin
akong iiwan." Nakapikit at nakangiti sya noong hawakan nya ang pisngi ko
at iniangat ko ang kamay ko para punasan ang pisngi nyang may luha rin.

"I love Cailegh, I really do.." Nagmulat sya at bumaba ang mukha para
hulihin ang labi ko.

Malumanay at malalalim ang paraan ng paghalik nya sa akin, parang

mababasag ako sa klase ng paghalik nya at ingat na ingat sya. I feel like
a princess, pakiramdam ko napakaespesyal ko ngayon.

His hands are on my cheeks, gently caressing it while we're still

kissing. I felt him smile in between our kisses and I can almost feel the
irregular and fast rate of our hearts, beating as one.

Nag-uumapaw ang saya ko. I can't believe this is happening, my thoughts

are gone that easily at ang nasa utak ko lang ay ang nag-uumapaw na saya
at pagmamahal na nararamdaman ko.

I can just lay on his arms forever and forget the world.

My hands are now on his nape for support at ang kamay naman nya ay
nakapirmi sa baywang ko at marahang hinahaplos iyon.

I closed my eyes tightly at naramdaman ko ang unti-unti naming pag-atras,

tumama ang likod ko sa pader at saktong pagbaba ng halik nya sa leeg ko.
He planted small and wet kisses on my neck at ang mga kamay nya ay
pumasok na sa shirt ko suot.

"Uhhh.." Napadaing ako ng mahina noong kinagat nya ang leeg ko at nahanap
ng mga kamay nya ang dibdib.

"My honey's not wearing a bra?" Bulong nya sa tenga ko at bakas ang saya
at pananabik sa tono nya.
"I'm not planning this!" Tumawa sya at pinisil ang dibdib ko kaya muntik
ko na syang masipa.

"Woah! Chill Honey, I love you.." Humarap sya sa akin at ngumiti bago ako
mabilis na hinalikan sa labi. "I'm jot yet done," sabi nya at napakapit
ako ng mahigpit sa leeg nya ng hawakan nya ang pang-upo ko at ipinaikot
ang hita ko sa baywang nya.

He kissed me sensually and full of intensity again at iniupo ako kung

saan. Bumalik ang halik nya sa leeg ko at ang kamay nya ay pinaglalaruan
ang kanang dibdib ko.

"I want you honey.." Bulong nya sa tenga ko at walang pasabing iniangat
ang kamay ko at hinubad sa akin ang shirt na suot ko.

"Shit! Travis!" He laughed heartedly and play with my peak. I reach for
his hair at nasabunutan ko na ata yun dahil sa kakaibang pakiramdam.

"I love you, Leigh.. I love you! I love you!" Sasagot sana ako pero hindi
na naituloy dahil sa kamanyakan nitong lalaking 'to sa harapan ko.

Tss, Leigh? Seriously? Manyak ka din eh!

Chapter 34

Chapter 34
Only man

"Where are we going?" Sumulyap lang sa akin si Travis at nagkibit-balikat

bago ulit ilipat ang tingin sa dinaraanan.

"Trav!" Tawag ko sa kanya at sumandal.

"Secret nga," sagot nya bago mahinang tumawa na nagpasimangot sa akin,

napairap ako sa kawalan at sumandal sa iniupuan. Binuksan ko ang bintana
ng kotse at dinama ang sariwang hangin na tumama sa mukha ko galing sa
labas.

Narinig ko naman ang mahinang pagsipol nya at naramdaman ko ang pag-abot

nya sa kamay ko kaya napatingin ako doon, pinisil nya ito habang hawak at
hindi na ako nagsalita. Bumaling ulit ako sa bintana at ngumiti, hinayaan
ko syang hawakan ang kamay ko at ako naman ay abala sa pagtingin sa mga
nadaraanan namin.

Isinara ko rin pagkaraan ang bintana ng sasakyan dahil sa inaantok ako sa

sariwang hangin na tumatama sa mukha ko, napahikab ako at padausdos na
sumandal sa upuan. Inabot ko ang kamay ni Travis na nakahawak sa kamay ko
at pinaglaruan.

"Why Leigh?" Sumulyap sya sa akin ng bahagya at umiling lang ako.

"Saan tayo?" Mahina kong tanong at hinaplos ko gamit ng daliri ang palad
nya.

"Secret nga, may secret bang sinasabi?" Napanguso nalang ako at mukhang
hindi nya sasabihin talaga sa akin kung saan kami pupunta.

He chuckled softly at iginilid ang sasakyan na nagpamaang sa akin. Mas

lalo pang nangunot ang noo ko nang itigil nya ang makina ng sasakyan at
mabilis na humarap sa akin.

"Problema mo?" He shrugged again and my breathe hitched nang ilapit nya
ang mukha nya sa akin.

Napalunok ako ng titigan nya ako sa mata bago bumaba ang tingin nya sa
labi ko. I unconsciously licked my lower lip at bahagyang natigilan sya.

"Are you tempting me?" He whispered.

I pursed my lips at umiling.

"H-hindi ah!" Tumaas ang sulok ng labi nya at tumitig sa mata ko bago
unti-unting inilapit ang labi nya sa labi ko. The touch of his lips gave
so much electricity to my system kaya wala sa sariling napapikit ako at
agad na gumalaw ang labi ko para halikan sya.

He smiled between our kisses at naramdaman ko ang pagbaba ng inuupuan ko,

I slightly opened my eyes at nakita ko syang nasa ibabaw ko na at
nakapikit habang hinahalikan ako.

Iniikot ko ang braso ko sa leeg nya at hinila pa sya palapit sa akin na

nagpatigil sa kanya.

"I love you.." Kagat-labi nyang sabi at napatango-tango lang ako, hindi
ako makasagot dahil sa gusto ko lang ulit halikan sya at ipadama sa kanya
kung gaano ko rin sya kamahal. He pouted his lips at tumitig sa akin.

"Won't you answer you love me too?" Napatawa ako dahil sa halata ang inis
sa boses nya sa halip na sumagot ay hinila ko nalang ang leeg nya at
hinalikan sya, he groaned pero hindi na nakaangal at ginantihan lang ako
ng halik. He kissed me aggressively this time and urgency is what I can
sense from his kisses.

Bumaba ang halik nya sa panga ko at napakapit ako sa shirt nya dahil
doon, itinaas nya naman ang paa ko sa baywang nya at kamay nya ay
gumapang sa suot kong shirt.

He caressed it lightly and softly beneath the thin cloth and I moaned
softly when he squeezed it.

Bumaba naman sya sa leeg ko at ipinaling ko ang ulo ko para mahalikan nya
ito ng maayos. He bit it lightly at naramdaman ko ang pagpasok ng kamay
nya sa shirt ko pero hindi na nya natuloy dahil sa malakas na busina sa
labas.
"Shit!" Mabilis ko syang naitulak palayo at mabilis na umayos ng upo.
Mahina naman syang napamura at ginulo ang buhok nya bago bumalik sa upuan
nya at binuksan ang bintana sa tabi nya.

"Fuck you, Terrence!" He hissed. Bahagya akong sumilip at nakita ko ang

isang sasakyang itim na katapat na ngayon ng amin. Nakasungaw doon si
Terrence na nakangisi at sa tabi naman nya ay si Natalie na ikinaway pa
ang kamay ng anak nya sa akin.

I waved back at ngumiti.

"You're causing too much traffic Tanda!" Terrence laughed at malutong

syang minura ni Travis kaya nanlaki ang mata ko ng mapansin kong
nakamasid si Angelo.

"Pu..Putaena!" Humagikhik ito at napasinghap kami ng sabay-sabay.

"Baby! Bad!" Gulat na sabi ni Nat at tinakpan ang bibig ng anak.

Nakakunot naman ang noo ni Terrence habang nakatingin sa mag-ina nya at
ng lumingon kay Travis ay sumimangot bago umiling-iling at pinasibad na
ang sasakyan nya pauna sa amin.

"Yang bibig mo Travis!" Hinampas ko sya sa braso at napanguso sya habang

nakatingin sa akin. His face was flushed at hinuli kaagad ang kamay ko na
humampas sa braso nya.

"Ituloy natin," maliit ang boses nyang sabi kaya tinaasan ko sya ng kilay
pero napapangisi ako.

"Ewan ko sayo, magdrive ka na at mag-gagabi na oh.." He pursed his lips

at binitiwan ang kamay ko bago isara ang bintana sa tabi nya at kinabig
ang manibela pasunod kina Terrence.

"Hindi mo sinabing kasama pala sila Nat," sabi ko habang nagdadrive.

"Di ka naman nagtanong.." Napasimangot ako at sinamaan sya ng tingin.

Tumawa naman sya at tumingin sa akin.

"Kidding hon, kasama sila pati na rin sina Greg at Lance.." We arrived at
a beach resort na pag-aari daw nilang apat. Pinag-ipunan daw nila ito
matagal na at ito ang una nilang naipundar galing sa pera nila.

We walked hand-in-hand habang papapasok sa lobby ng resort. Nauna na raw

sina Natalie sa loob at nakita ko naman sina Lance at ang asawa nito
kasama ang anak nilang babae.

Pababa palang sila ng sasakyan kaya hindi ko sila nabati.

"Are you tired?" Napatingin ako kay Travis ng magsalita sya at ipinaikot
ang kamay niya sa balikat ko.

"Slight.." I smiled, lumapit ako at ipinaikot ang kamay ko sa baywang nya

at humigpit naman ang hawak nya sa balikat ko at ngumisi sya sa akin.
"I love you.." My heart thumped so hard at lumaki ang ngiti ko sa sinabi
nya,

"The feeling's mutual.." Sagot ko at ginalaw ang kilay ko. He pout at

hinaplos ang braso ko.

"You're so unfair, sagutin mo rin ako ng I love you!" Patampo nyang sabi
kaya napatawa ako at napatitig sa mapula nyang mga labi. He looks cute
wearing those expressions that I am tempted to struggle him and kiss him,
hard.

Napailing ako sa naisip ko, the perverted side of me again!

"Stop thinking naughty things honey, I wanna kiss you too.." Nanlaki ang
mata ko at napabitaw sa baywang nya, nag-iwas ako ng tingin at akmang
lalayo pero hindi ko na nagawa dahil sa kinabig nya ako paharap sa kanya
at pilyo akong nginisian.

"It's dark in here, we can.." he whispered, napatingin ako sa paligid at

nasa may madilim na parte nga kami ng isang floor.

"N..No!" Umiling ako at tinutulak sya pero ayaw nyang bumitaw.

"Why? Wala namang makakakita?" Paos nyang sabi at naramdaman ko ang

bolta-boltaheng kuryente sa katawan ko ng haplusin nya ang labi ko.

"T..Trav, ma..manahimik ka nga. Nakakahiya!" He smirked at tumingin sa

paligid at halos mapatili ako sa gulat ng humigpit ang hawak nya sa
baywang ko at walang pasabing inatake ang labi ko.

Hindi ako kaagad nakapagreact pero nabawi ko rin at wala sa sariling

sinabayan ko ang paraan ng paghalik nya sa akin. Iniikot ko ang kamay sa
leeg nya at ipinaikot ang paa ko sa baywang nya.

He cupped my butt cheeks at naramdaman ko ang paglakad namin habang

magkahinang ang mga labi. Halos nawawalan na ako ng hangin pero hindi ko
pinoproblema iyon at mas mahalaga sa akin ay ang maramdaman sya ngayon.

"Sshh.. Quiet honey or they can see us.." Kagat ko ang labi ko habang
nakakapit sa leeg nya at nakasubsob naman sya sa leeg ko habang umuulos.

"G..Gosh.." His pace become faster and full of need at naramdaman ko ang
pagsabog ng kung ano mula sa akin at maya-maya ay ang sa kanya.

Naramdaman ko ang kung anong mainit sa loob ko kaya halos mapasigaw ako.

"Sshh.. I can't take you if someone caught us.. Honey.." Nahihirapan

nyang sabi at gumalaw ulit kaya napakapit ako sa balikat nya ng mahigpit,
halos makurot ko na ito at hindi ko na rin maintindihan ang nararamdaman
ko.

Parang may ulap sa paligid ko at nawala sa utak ko na baka may makakita

sa ginagawa namin. Pigil na pigil ang boses ko at kung napapalakas ay
agad akong hahalikan ni Travis para matigil.
Tahimik kaming naglakad pagkatapos noon at napapangisi ako sa nangyari. I
find that awesome, fiery and hot. Hinahaplos naman nya ang kamay ko
habang hawak nya at naglakad kami patungong penthouse nya. May mga taong
nakatingin sa amin na kakalabas palang ng room nila noong naglalakad kami
kaya napasiksik ako kay Travis.

Have they heard us?

"Why?" Takang sabi ni Travis at hinayaan lang ako na sumiksik sa kanya.

Umiling ako. Tumawa sya.

"Look, hindi nila tayo nakita. Nag-iisip ka ng kung ano-ano." Mahina

nyang sabi pero natatawa. When we reached his room ay hinalikan nya ako
ulit that leads us to another session of love-making.

Love-making? Sounds good to my ears..

"Am..Am I the only man in your life?" Nag-angat ako ng tingin kay Travis
habang nasa tabi ko sya at nakaunan ako sa braso nya.

"Yes.." I smiled.

"K..Kahit simula noong wala kang maalala?" Tumango ako at idinantay ang
paa ko sa paa nya. Wala naman akong nakarelasyon na kahit sino noong
magising ako ng walang maalalang kahit ano.

I just want to find myself and remember things, and to set aside lovelife
but then Travis came.

"Ano ba kita? I mean, in the past?" Natigilan si Travis at hindi

nakaimik, I am not expecting na sasagot sya pero maya-maya ay nagsalita
sya.

"I'm your boyfriend.." Sumulyap sya sa akin pero may kung ano sa mata nya
na hindi ko maipaliwanag. He kissed the top of my head at hinawakan ng
mahigpit ang kamay ko at dinala iyon sa labi nya.

"I'm your first and surely the last.. I'm the only man in your life.. I'm
the only man for you.."

xxxx
I miss you all! May exam pa kami bukas pero hindi ko nakaya ang pagpigil
sa pag update. Matagal na sya sa utak ko pero ngayon ko lang nasulat and
here it goes. Namiss ko kayo! Babawi talaga ako matapos lang 'tong
finals, promise.

Narinig ko rin kasi yung kantang open arms kaya sinaniban ako ni Leigh..
Try listening it too, may kinalaman sya sa takbo ng kwento nitong dalawa.
Love you guys! Bawi ako promise!
Chapter 35

Chapter 35
Promise

"Will you be fine here?" Naupo ako sa puting upuan at tumango bago
ngumiti sa kanya.

"Go, I'm fine here.." He grinned and gave me a chaste kiss on the lips
bago halikan ang noo ko ng ilang segundo at umalis.

I smiled sweetly habang nakatingin sa kanya na kumaway pa sa akin at

nakisama na kina Terrence at Lance na nag-iinuman sa kabilang cottage.
Niyakap ko ang sarili ko dahil sa malamig na hangin na tumama sa akin at
hinawi ang buhok kong napunta sa mukha ko.

The ocean's water is calm at ang mahinahon nitong pagaspas sa

dalampasigan ay naririnig ko.

If I could have just live like this. Yung walang pinoproblema, yung
walang inaalala. I'm contented with Travis by my side.

"Hi Cailegh!" Napalingon agad ako noong may tumawag sa pangalan ko at

nakita ko ang papalapit na si Natalie at Chloe sa akin, may dala silang
beer-in-can at iniabot nila sa akin ang isa bago naupo sa harapan ko.

"Salamat!" Ngumiti ako, they just grin at binuksan ang inumin nila.

"How are you Cai?" Bungad sa akin ni Chloe, iniayos nya ang kanyang
salamin at tumingin sa akin.

"I'm fine, doing good. Kayo? Kamusta ang buhay mag-asawa?" I don't know
pero kahit minsan ko pa lang silang dalawa nakausap ay agad ng malapit
ang loob ko sa kanila. It's cool to have friends like them.

"Really good!" Tuwang-tuwang sabi ni Chloe at sumulyap doon sa cottage na

kinaroroonan ng tatlo.

"The best!" Sagot naman si Natalie at humagikhik, nakatingin lang ako sa

kanila at nangingiti ako sa reaksyon nila. They look so much happy and
inlove, nakakatuwang tignan ang mga ekspresyon nila ngayon. I wish to
have that kind of expression someday, with Travis of course.

"Ikaw? Kailan kayo magpapakasal ni Travis?" Baling sa akin ni Chloe,

hindi naman ako nakasagot kaagad at sa halip ay binuksan ko ang beer at
lumagok doon.

Ang pait sa lalamunan ko ay pinatila ko muna bago ako sumagot.

"Wala pa kami dyan," sumulyap ako kay Travis na tumatawa sa kabila habang
nagkekwento si Lance at medyo nakaramdam ako ng lungkot. "Magulo pa,"
tipid kong sabi.
Iniwasan ko na rin ang topic na iyon at nag-iba ng kwento, nauwi kami sa
pagkekwentuhan tungkol sa bagay na madalas naming gawin at ang mga
trabaho, nalaman ko ring natutulog na ang mga anak nila kaya andito sila
ngayon.

"Diba apat sila? Bakit silang tatlo lang nandyan?" Tanong ko, tinutukoy
pa yung mga lalaki.

"Uh, si Greg?" Natatawang sabi ni Nat. Umiling pa sya.

"Nagliliwaliw lang yun pero sabi ni T kanina papunta na rito." Sagot nya
kaya napatango ako, hindi ko pa kasi nakikita si Greg na kaibigan nila sa
personal eh.

Noong lumingon ako cottage ay nakatingin din si Travis sa akin kaya

nagsalubong ang mata namin.

Nag-init ang pisngi ko. Ngumisi sya.

"Honey!" Paos nyang sigaw at medyo bakas ang pagkalasing sa boses.

Kumaway naman ako sa kanya at kumaway rin sya pabalik at ngumuso sa akin.

Tinukso naman ako ng dalawa at dinaan ko nalang sila sa tawa at

napailing.

I excuse myself at dumiretso sa banyo para mag-ayos ng sarili, napatitig

ako sa mukha ko sa salamin.

Maybe I should cut my hair, masyado na kasi itong mahaba dahil sa simula
ng magising ako sa ospital, ilang taon na ang nakalilipas ay hindi pa ako
nagpapagupit.

I'm bald when I woke up. So, I promised myself not to cut my hair kapag
tumubo na ito habang hindi pa bumabalik ang ala-ala ko.

I know na kagagagaling ko lang sa isang surgery pagkagising ko dahil sa

benda ko sa ulo pati na rin sa wala akong buhok, plus my missing
memories.

I tried asking my Doctor about my condition, kung bakit ako walang

maalala pero he refused on telling me at pakiramdam ko ay may kinalaman
ito sa mga magulang ko. Sa tingin ko may ginawa sila kaya ayaw sabihin sa
akin ng Doctor ang kalagayan ko.

It pains me, na mismong mga magulang ko ay ayaw akong makaalala..

Although napapanaginipan ko ang iba o imahinasyon ko lang? Nagugulahan pa
rin ako at maraming katanungang nag-aantay sa utak ko pero hindi ko muna
iisipin ito sa ngayon.

I'm happy with Travis right now, sya nalang ang makakapitan ko. He knows
me, kahit noon pa at kung handa na syang sabihin sa akin ang mga nangyari
noon ay sasaya ako but if not.. Sana sabihin nya..
Inaayos ko saglit ang sarili ko at tinignan ang relo ko, it's already Ten
in the evening, it's our second day here at the beach and we're actually
having fun.

Lumabas ako ng banyo at naglakad para bumili ng buko juice, kanina pa ako
natatakam pero ngayon lang ako may pagkakataong bumili. Para kasing tuko
makakapit si Travis na mismo yung nagtitinda ay pinagseselosan nya.

I giggled with the thought at bumili na ng juice. Naglalakad ako habang

umiinom pero napako ang paglalakad ko ng may umakbay sa akin mula sa
likuran.

"Alone, miss?" Bigla akong nanlamig sa boses at mabilis na lumayo at

napatili.

"Get off!" Hinagis ko sa kanya ang iniinom kong buko pero nakaiwas sya
kaagad at hindi ko maaninag ng maayos ang mukha nya kaya nagpapanic ako.

Travis, asan kaba?!

"Miss!" Napatili ulit ako ng akmang lalapit sya kaya itinaas ko ang paa
ko para sipain ang pinaka-iingatan nya sana pero hindi ko nagawa dahil
mabilis syang umiwas at nagmura.

"Fuck, muntik na! Pangalawa na yan ngayong araw ah!" Nag-angat sya ng
tingin at nanlaki ang mata ko ng makilala sya.

"Doc?!" Gulat kong sabi at mabilis na ibinaba ang nakataas kong paa.
Umayos ako ng tayo at humarap ng maayos sa kanya.

"God! Sorry Doc!" Lumapit ako at tinignan sya na medyo nakangiwi dahil sa
nalipat sa paa nya ang sipa ko dapat na sa under-the-belt dapat. Gosh,
buti nakaiwas sya.

"I'm fine.. Fine.." Sabi nya at pinagpagan ang pants nya at umayos ng
tayo.

"Sorry, hindi ko alam na ikaw yan.." Sabi ko, hinawi nya ang buhok nya at
ngumiti sa akin kaya lumabas ang dimples nya.

"Ayos lang, I can't blame you. Nagulat ka and good thing ay nakaiwas ako
sa pagsipa mo kay junior." Nakagat ko ang labi sa hiya.

"Sorry talaga.." He chuckled.

"It fine, really.. May nanipa na kasi dyan kanina.." Natawa naman ako sa
sinabi nya at napailing.

"Loko, bakit ka nandito?" Tanong ko.

"I'm with friends, nalate nga ako eh." Nagpamulsa sya. "Then I saw you
doon sa may buko juice kanina so I decided to follow you."

"How are you?"

"I'm good, well.. Still clueless." Tipid akong ngumiti bago sumagot.
Napatitig naman sya sa akin at napailing.

"You've skip the check-ups for a couple of times now, Miss Ignacio.."
Seryoso nyang sabi kaya bumuntong-hininga ako.

"I'm sorry Doc, I've been busy.." Palusot ko, napatango naman sya at
lumingon sa paligid.

"I hope to see you sa clinic next time Miss Ignacio. You need further
check-ups, hindi pa tayo sigurado kung talagang nawala na yung mga--"
natigil sya at bumuntong-hininga.

"You need to be check, okay? Cailegh, pumunta ka sa clinic." Tumango ako

ako at kinamayan sya,

"Sige Doc, salamat and sorry ulit.."

"No problem, mag-ingat ka.." Biglang tumunog ang phone nya at kumaway sya
sa akin bago tumalikod at sagutin ng tawag.

"I'm here. Yeah, fuck you too.." Tumawa pa sya sa habang may kausap sa
kabilang linya at naglakad na ako paalis. That's my doctor na may hawak
ng case ko simula noong magising ako, puro ako check-up noong mga
nakaraang taon pero nag-lie-low ako ngayon dahil sa hindi ko naman
malaman-laman ang sakit ko, hindi din naman nya sinasabi kaya nawawalan
ako ng gana at ng pag-asa.

Naglalakad ako pabalik ng cottage namin kanina pero may humatak sa braso
ko at niyakap ako mula sa likuran.

Napapiksi ako sa gulat at kumakawala pero hindi ako makaalis.

"D..Don't leave.." Nanlaki ang mata ko ng marinig amg boses na yon at

buong-lakas na kumawala at tinignan sya.

"Travis?" Nag-angat sya ng tingin at hinila ulit ako at niyakap ng

mahigpit, sumiksik sya sa leeg ko at nagtataka man ay niyakap ko rin sya.

"Are you fine?" Tanong ko, naramdaman ko ang malalim nyang paghinga sa
leeg ko at bumulong sya.

"Ak..Akala ko iiwan mo ako.." Kumabog ang dibdib ko sa sinabi nya at

inilayo sya sa akin, I cupped his cheeks at hinaplos ito gamit ang daliri
ko.

"What are you talking about? Hindi kita iiwan.." I assured him kahit na
ako ay kinabahan sa sinabi nya, malamlam ang mata nya ngayon at parang
walang buhay.

Why the hell would I leave him? I don't have guts to do that.
"Promise?" Parang bata nyang sabi sa mahinang tono. Ngumiti ako at
hinalikan sya sa labi ng mabilis.

"Promise!" Hinawakan nya ang kamay ko na nasa mukha nya dinala sa labi
nya at matagal na hinalikan habang nakatingin sa mata ko.

He smile that makes his eyes twinkled.

"Please don't break this promise again.." Matagal nyang hinalikan ang noo
ko.

Chapter 36

Chapter 36
Shrimps

Dumiretso kami sa penthouse pagkatapos noon, nagtataka man sa sinabi nya

ay hindi na ako nagtanong.

Seryoso sya at tahimik lang habang naglalakad kami, mahigpit ang hawak
nya sa kamay ko at medyo naaamoy ko na amoy alak sya.

Pagkapasok namin ay umupo kaagad sya sa sofa at pumikit. Lumapit naman

ako sa tabi nya at naupo bago ko hawiin ang nagulo nyang buhok.

"Honey, pahinga ka na.." Malambing kong sabi sa kanya, binukas nya ang
isang mata at tumingin sa akin, nagulat ako ng hilahin nya ang kamay ko
para nadala ako sa kandungan nya.

"Travis ah," sita ko sa kanya pero nginisian nya lang ako at hinila ako
kaya napasubsob pa ako sa dibdib nya.

"Namiss kita kaagad." Sumiksik sya sa leeg ko at hinayaan ko lang sya.

"Agad? Nagbanyo lang ako kanina kaya nawala ako, sorry." Malalim syang
huminga at hinawakan ang pisngi ko.

"Next time, tell me kung saan ka pupunta, okay? I need you with me
everytime." Nakatitig nyang sabi kaya tumango ako, humarap ako sa kanya
habang nakakandong at inikot ko ang kamay ko sa leeg nya.

"Sigurado kang ayos ka lang?" Nakatitig lang sya sa akin habang sinasabi
ko iyon at ngumiti.

"This scene looks really familiar," natutuwa nyang sabi at ipinaikot ang
kamay sa baywang ko at isiniksik pa ako sa kanya.

"What do you mean?" Tanong ko.

"Dati, this kind of scenes happens very often. You, me.. I really miss
you Cailegh," sinsero nyang sabi at pakiramdam ko ay uminit ang pisngi
ko.
"Tapos diba, hihingi ka ng kiss?" Biglang nasabi ko dahil naalala ko ang
panaginip ko at nakita ko ang gulat sa mata nya.

"How.."

"I dreamed about it. So, is it true?" Mabilis syang tumango sa sinabi ko
at lumapad ang ngiti sa labi, pinasada nya ang daliri nya sa labi ko at
pinakatitigan ito.

"May I?" Nakatitig lang sya sa labi ko habang sinasabi yun at hindi na
ako sumagot at sa halip ay ako na ang humalik sa kanya.

It was slow at ibinuhos ko roon ang saya ko, nakakapit ako sa shirt nya
habang nangyayari iyon at mabagal naman ang pagpasada ng kamay nya sa
likod ko.

"Let's sleep?" Hinihingal nyang sabi sa akin at tumango naman ako. Bigla
syang tumayo habang nasa kandungan nya pa ako at kumapit ako para hindi
malaglag. Dumiretso kami sa kwarto nya pagkatapos at dahan-dahan nya
akong inilapag sa kama.

He kissed my forehead first bago magpaalam at magbibihis daw muna sya. I

bit my lip while watching him change his clothes infront of me.

Natatawa ako dahil sa nagpaalam pa sya tapos doon rin sya magbibihis.

"Mahiya ka naman," I teased him pero inungusan nya lang ako.

"Bakit ako mahihiya? You've seen and taste it all honey, so what's the
use?" Iniangat ko ang kumot ko pataas sa may ilong para itago ang ngiti
ko.

"Don't hide your smile hon, you looks extra hot and seductive when you
smile.." Sinuot nya ang boxers nya at pataob na humiga sa tawa kaya
hinampas ko sya.

"Travis ah.." I warned him pero tumawa lang sya bago sumiksik sa leeg ko
at niyakap ng mahigpit ang baywang ko.

After that night, we decided to have a breakfast in their resto.

"I've never seen Greg kagabi, nandito na raw eh." He shrugged,

"Bakit? Diba nandun ka? Bakit hindi mo nakita?" Sinusuot nya ang polo
nyang puti habang lumalapit sa akin.

"Nah, I've been searching you kagabi tapos yun, diba niyaya kita na umuwi
na pagkatapos? So, I'd never had a chance to see him." Napanguso ako at
lumapit sa kanya at tinanggal ko ang kamay nya sa polo nya, ako na mismo
ang nagbutones ng damit nya at dahil doon ay hindi ko maiwasang
mapasadahan ng tingin ang nakalitaw nyang abs at dibdib.
"Want that?" Nangunot ang noo ko at nag-angat ng tingin a nakita kong
nakangisi si Travis sa akin, I snorted.

"H'wag ka nga!" Tumawa sya at hinawakan ang kamay ko na nasa butones nya
at nag-aayos.

"We can stay here for another hour if you.." Nag-init ang pisngi ko sa
sinabi nya at mahina syang hinampas sa dibdib.

"Isa Travis ah.." Tumawa sya at hinila na lang ang baywang ko para hagkan
ang noo ko.

"Just kidding honey, but if you want then.." Bigla akong natawa roon at
kinurot sya sa tagiliran.

"Halika na nga, I'm hungry.." Tawag ko sa kanya at kahit na natatawa ay

hinawakan nya ang kamay ko at sabay kaming bumaba at naglakad papunta sa
resto sa tabi ng dagat.

Sa malayo ay nakita ko na sina Natalie at Chloe kasama ang mga asawa nila
at anak kaya agad kaming lumapit at bumati ako sa kanila.

"Good morning!" I smiled.

"Cailegh! Sit here," nakangiting baling ni Lance sa akin at itinuro ang

upuan sa tabi nya.

"Salamat!" Naglakad ako paupo sana pero mahigpit na hinawakan ni Travis

ang kamay ko at sinimangutan ako.

"Ha?" Nagtataka kong sabi pero inilingan nya ako.

"Chill Trav, I have my wife. H'wag ka ng magselos!" Tumawa si Lance at

pati ang iba ay natawa na rin, napalingon ako kay Travis na ngayon ay
mukhang nairita at inirapan si Lance.

"Shut up." He hissed at inakay ako paupo, doon sya umupo sa tabi ni Lance
at ang katabi ko ngayon ay si Natalie at ang anak nito na kandong nya.

"Good morning Nat, Angelo.." I greet them, nag-good morning din sila at
nagkwentuhan kami saglit. Si-nerve na ang mga pagkain pero mukhang
inaantay pa si Greg kaya hindi muna kami kumain, sumandal ako kay Travis
pinaglaruan ang kamay nya habang nag-aantay.

"Where is he? Late na nga siya kagabi tapos late pa rin sya ngayon?"
Naiinis na sabi ni Travis kaya tinampal ko ang hita nya.

"Tss, what's new? Naglasing yun kagabi kaya yan. Don't wait for him,
let's eat, Sena and Angelo are hungry.." Malamig na sagot ng kapatid
nyang si Terrence at nag-umpisa ng kumuha ng pagkain sa hapag.

Nag-umpisa na kaming kumain at nakangiting nakatingin lang ako kay Travis

habang nilalagyan nya ng pagkain ang pinggan ko. Napatingin ako sa shrimp
na nasa hapag at napakagat-labi.
"Trav, I wanna try the shrimps." Bulong ko sa kanya.

Napatingin sya roon at pabalik sa akin bago umiling.

"Nope, allergic ka dyan Leigh so it's a no.." Napanguso naman ako at

nakatingin lang doon.

Para kasing natakam ako sa kung anong lasa ng hipon. It's been a year
since nakakain ako nyan and it turns out to be a disaster. Doon ko rin
nalaman na allergic ako dyan.

"Konti lang.." Pangungulit ko pero hindi sya pumapayag.

"Dala ko yung gamot ko, promise."

"Still a no." Napainom nalang ako ng juice.

"Please Trav, kiss kita." I am hoping na pumayag sya at nakita ko rin na

natigilan sya sa sinabi ko, napakagat sya ng labi at nanlalaki ang mata
ng tignan ako.

"Seriously?" Lumawak ang ngiti ko at malakas ang pakiramdam ko na papayag

na sya kaya tumango ako ng tumango.

"Are you allowing me now? Huh?" It's his turn to grin at me at tinagilid
ang ulo nya, may iilang buhok ang nalaglag sa noo nya at nakatitig lang
ako doon.

God, nasalo nya ba lahat ng blessings nyo nung nagpasabog ka?

"Travis?" I managed to say kahit na natulala ako sa mukha nya. Hindi sya
sumagot at tinignan ko lang syang kumuha ng isang hipon at binalatan ito,
mas lalo akong natakam. Noong nabalatan nya iyon ay ngumiti pa ako ng
malaki.

"Thank you Trav!" Iniumang ko ang bibig ko pero nawala ang inhibisyon ko
at ang ngiti ko ng sinubo nya iyon.

What the hell?

"Akala ko sakin yan?" Nagkibit-balikat sya at nginuya ang hipon. Nawala

ako sa mood at napabuntong-hininga.

Nag-iwas ako ng tingin at yun nalang ang gulat ko ng hinawakan nya ang
pisngi ko at sinakop ang labi ko.

Nanlaki ang mata ko at natigalgal pero ng nagsimula ng gumalaw ang labi

nya ay nawala ako sa sarili at sinabayan iyon.

"Oh My God!" I heard someone gasp at ilang mura sa paligid pero hindi ko
na masyadong napansin. All of my senses was now on Travis mouth while
french kissing me on the lips.
The sweet and sour taste of the shrimp is now on my lips, so this is what
he wants? To kiss me while making me taste the shrimp?

Kinilig ang kaibuturan ko at umikot ang tyan ko sa saya pero mabilis ko

rin natulak ng maalalang may mga kasama kami.

"What.." Natigil sya at napayuko ako sa hiya. Geez, what have I done?!

Nakatakip ang mata ng mga anak nila habang si Lance naman ay may malaking
ngiti at si Terrence na masama ang tingin sa kapatid.

"Istorbo kayo!" Travis hissed at gusto kong takpan ang bibig nya.

"Fucking asshole, may mga bata! Ikaw tanda, umayos ka! May mga tao sa
paligid!" Sa lagay na 'to ay pakiramdam ko ay si Terrence pa ang panganay
sa kanilang dalawa, he's more matured kumapara sa lalaking 'to.

"Weh? Seriously, Terrence?" Biglang singit ni Lance.

Nakita ko ang pagsimangot ni Terrence at ang pag-iling ni Natalie sa

tabi.

"Ikaw nga rin dati, hindi nahiya." Humagalpak bigla ng tawa si Travis sa
tabi ko sa sinabi nito at nag-hi-five and dalawa.

"Shut up!" Naiiritang sagot ni Terrence at nagtawanan pa silang lalo.

"H'wag kami Terrence, h'wag kami.." Natatawang sabi ni Lance at binato

lang sya ng tissue paper ni Terrence.

Napansin ko ang nakatitig sa tabi ko kaya agad ako nag-angat ng tingin at

nasalubong ng tingin ko si Travis na may pilyong ngiti sa labi habang
nakatingin at pinagalaw pa nya ang ang kilay nya.

"Best shrimp ever.." Humalakhak sya at idinulas ang kamay sa hita ko,
nanigas ako at napasinghap roon. Lumapit pa sya at pabulong na nagsalita.

"Sarap diba?"

Chapter 37

Chapter 37
Sakit
"Shut up, Travis Joseff.." Tumawa nanaman sya sa tenga ko at pinagapang
ang kamay nya sa hita ko kaya hinampas ko iyon.
"What? Masarap kaya!" Napamura ako sa utak ko dahil sa iba ang dating ng
sinabi nya sa akin. Idagdag pa ng pisilin nya ang hita ko at ginalaw ko
yon para matanggal ang kamay nya.
"Isa, Travis.." Parang wala syang narinig at bumaling lang sa pagkain nya
at sumubo. Sinubukan ko namang tanggalin ang kamay nya pero ayaw nya
magpadala. Napabuga nalang ako ng hangin at sumubo ng pagkain na nasa
pinggan ko.
Nag-uusap sila tungkol sa kung ano-ano at hindi ako makapakinig ng maayos
dahil sa kamay na nasa hita ko. Naka-dress pa naman ako ngayon kaya
tuwang-tuwa naman itong isa.
"Travis!" Lumapit ako at bumulong sa kanya, lumingon naman sya sa akin
pero sa halip na sumagot ay mabilis nya lang na hinalikan ang labi ko at
nakipagkwentuhan nanaman.
"Where's Greg? Ano, forever na sya dun sa penthouse nya?" Sabi nitong si
Travis sa tabi ko at nang umakyat pa ang kamay nya pataas ay napasinghap
ako.
Oh my gosh. Shit, Travis!
"Caileigh? Are you fine? Bakit ka nakapikit?" Naimulat ko kaagad ang mata
ko ng marinig kong magsalita si Nat at umiling.
"I..I'm fine.." I lied at narinig ko ang tawa ni Travis sa tabi ko. This
man! Grrr!
Sinamaan ko sya ng tingin pero kinindatan nya lang ako at napahinga ako
ng maluwang ng tanggalin nya na ang kamay nya roon. Lumipat ang kamay nya
sa kamay ko sa ilalim ng mesa at pumirmi doon.
Napangiti ako at halos masubo ko na ng buo ang pagkain ko, bakit ba ako
kinikilig?! Kung pwede lang tumili ay ginawa ko na pero nakakahiya.
"Restroom lang," bulong ko kay Travis. Mabilis syang bumaling sa akin at
tinanguan ako. Nagulat pa ako noong umayos sya kaya nagtaka ako.
"Saan ka?"
"Sasamahan kita." Nagwawala nanaman ang mga kaibigan ko sa tyan at
pinigil ko ang mapangiti ng malaki. Umiling naman ako sa kanya bago
tumayo.
"I'm fine Trav, dito ka lang. Saglit lang ako." Ilalabas ko lang ilabas
yung feels! Gusto ko sanang idagdag pero hindi ko ginawa.
Pumayag rin naman sya at katulad nga ng balak ko ay nagwala ako sa banyo
at parang timang na tumalon-talon.
"Oh my god! Ang landi ko!" Humagikhik ako at pinalipad ang buhok ko.
Nakangising humarap ako sa salamin at napansin ko ang pamumula ng pisngi
ko. Kapag kasama ko talaga si Travis ay nakakalibre ako ng blush-on!
"Ang ganda mo talaga Cailegh Camilla," sabi ko sa sarili ko at tumawa.
Nilagyan ko ng lipstick ang labi ko habang sumasayaw-sayaw.
"Ang haba ng hair ko, hanggang Edsa! Wooh! Ganda ko!" I giggled.
Natigilan ako ng may bumukas na cubicle at nagulat ako noong may babae
roon, napakagat-labi ako. May tao dito?!
Nakakunot ang noo nya sa akin at panigurado akong narinig nya lahat ng
kalapastangan kong nasabi. Lupa, please! Kainin mo na ako!
Nakatingin ang matanda sa akin sa salamin kaya nag-iwas ako ng tingin.
I'm so full of kahihiyan right now!
"Baliw." Yun ang huli nyang sinabi bago lumabas ng banyo.Nakatitig lang
naman ako sa pinto noong magsara.
"Ang hard." I whispered pero binalewala ko nalang.
I checked myself for the last time bago lumabas. Nakita ko pa yung babae
sa CR kaya nag-iwas nalang ako ng tingin at dumiretso na kina Travis.
Nagtaka naman ako habang naglalakad dahil napansin ko na may nadagdag na
lalaki sa mga upuan, nakatalikod sa akin ang lalaki kaya hindi ko makita
ang mukha.
It must be Greg.
Naglakad ako papunta kay Travis at mabilis na umupo sa tabi nya, ngumiti
ako noong hawakan nya kaagad ang kamay ko at bumaling sa harapan kaya
napabaling ang mata ko roon at ganun nalang ang gulat ko sa lalaki na
naroon.
"Leigh, this is Greg." Pakilala nya sa akin sa lalaki na halatang gulat
din pagkakita sa akin.
"Doc?" Gulat kong sabi, hindi makapaniwalang napatingin sya sa akin at
napatango-tango.
"Miss Ignacio," he recognized me.
"Wait, you know each other?" Magkasalubong ang kilay ni Travis na tanong,
humigpit ang hawak nya sa kamay ko.
"Yes," sagot ni Greg bago ngumiti. "I'm her doc--"
"He's our family doctor!" Agad kong sabat bago pa nya nasabi na doktor ko
sya, mukha namang nagtaka sya sa ginawa ko pero tumango nalang sya noong
maintindihan ang balak kong sabihin.
"Yeah right, nice seeing you here Cailegh." Bati nya sa akin, alangan
naman akong nakatingin kay Travis na nakatitig lang kay Greg.
Iniangat ni Doc ang kamay nya at tatanggapin ko sana gamit ang kaliwang
kamay ko pero mahigpit ang hawak nya roon kaya ang isa ang iniangat ko
para sana tanggapin ang pakikipag-kamay niya pero mabilis namang natampal
ni Travis ang kamay nito.
"Hands fucking down, Gregorio!" Napangiwi naman ang huli at padabog na
napasandal sa upuan nya.
"Shut up Samaniego! It's Greg!" He hissed.
"Yan, pinagseselosan ka ni Fafa Travis. Mag-asawa ka na kasi! Ikaw nalang
walang asawa dito oh!" Natatawang sabi ni Lance at inakbayan ang asawa
nya.
"Tss, never." He mimicked at tumawa. Kumaway nalang sya sa akin at tipid
lang akong ngumiti bago sumandal kay Travis na pinaglalaruan ang kamay
ko.
"Are you fine?" He whispered.
"Yup." Maikling sagot ko.
We decided to wander along the beach at panaka-naka kong tinitignan si
Travis na nakaakbay sa akin habang naglalakad. Napanguso pa ako ng makita
ang mga babaeng nakabikini na nakatitig sa katawan ng boyfriend ko.
Bakit kasi ang pintog ng abs nya? Kainis! Akin lang yan eh!
Iniikot ko ang kamay ko sa baywang nya at inirapan yung mga babae. He's
mine!
Nagpaalam si Travis na lumangoy kaya hinayaan ko lang sya at nanatili
lang akong nakaupo sa may gilid ng dalampasigan.
"Hi Cailegh!" Napalingon ako sa tabi ko at hindi na ako nagulat ng
makitang si Doc iyon.
"Hi Doc," I smiled.
"Too formal, it's Greg. Wala tayo sa clinic." Nakangiti nyang sabi kaya
tumango nalang ako.
"Okay, Greg."
"So, you and Travis?" Baling nya sa akin, napalingon naman ako sa dagat
habang lumalangoy si Travis at tumango.
"Yup, we're together." Sagot ko, hindi maiwasan ang paglukob ng init sa
dibdib ko habang sinasabi iyon.
"I see pero Cailegh, bakit mo sinabing family doctor nyo ako? You can
tell him that I'm your personal doctor o hindi mo pa sinasabi sa kanya na
nagkasakit ka?" Napabuntong-hininga ako sa sinabi nya.
"Anong sakit? How can I tell him that I'm sick kung miski ako ay hindi
alam kung ano?"
Pansin ko ang titig nya sa akin bago bumuntong-hininga.
"Your parents told me not to tell you your condition." I looked at him
then speak.
"Sabi na eh." Mapait akong napangiti, it's my parents all along. "Why?
Bakit nila sinabi yun?"
"They told me that if I tell you your condition, baka hindi mo matanggap
and you might commit suicide." Napasinghap ako sa sinabi nya at napalayo.
"What?! Of course not!" He sighed at pinakalma ako.
"I know but noong una ay akala ko ay totoo ang sinasabi nila. They even
show me fake documents about your psychological condition at naniwala
ako, knowing that I'm a fucking doctor at dapat hindi ako naloko."
Humarap sya sa akin at nagpatuloy.
"I'm sorry Cailegh. I never intend to do that, it's not my intention to
be silent about your condition. I just found out recently,
pinaimbestigahan ko ang ibinigay nilang dokumento at nalaman ko na peke
ang mga iyon. Sasabihin ko sana sayo sa susunod na pupunta ka sa clinic
pero hindi ka pumunta sa schedule mo and I had a chance to tell you last
night pero sa tingin ko ay hindi naman maganda na doon ko sasabihin."
Naga-antay ako ng susunod nyang sasabihin at hindi muna sumabat.
"Then I found out earlier about you and Travis. I was shock, dahil sa
hindi ko akalain na ikaw yung bukang-bibig ng kaibigan ko kapag nagkikita
kami, well bumalik lang naman kami sa topic na yan kasi simula noon ay
bukang-bibig nya na ang pangalang Leigh and I never had a chance to see
you in person. Hindi ko naman din akalain na iisa lang kayo ng taong
bukang-bibig nya noon and hanggang ngayon parin naman." Napapikit ako at
pakiramdam ko ay nangilid ang luha ko sa mga sinabi nya.
Naghalo-halo na ang nararamdaman at iniisip ko.
Nalulungkot ako dahil sa nalaman na ang magulang ko mismo ang may
intensyong magtago sa akin ng katotohanan at masaya dahil sa sinabi nyang
tungkol sa mahal ko, kay Travis.
"Anong relasyon namin dati?" I ask him pero nginisian nya lang ako at
umiling sa akin.
"You'll gonna be shock if I tell you and besides, it's not my story to
tell.." Napatango nalang ako at itinuloy nya ang sasabihin.
"I wanna tell 'cause it's your right to know what your real condition is
and I don't want my bestfriend to be hurt.. again.."

Chapter 38

Chapter 38
Truth

Warning: SPG

"Do you want me to stay here?" Umiling ako kaagad at pinigilan si Travis
sa pagkalas ng seatbelt nya.

"I'm fine Hon, you can go. Baka ma-late ka sa flight mo." Sagot ko sa
kanya,

"You sure?" Inabot nya ang kamay ko at hinaplos iyon gamit ang daliri
nya.
"I'm going to be fine here, really.." I smile and tighten my grip on his
hands.

"Tss, pahamak na taong kasing yun. Ayan tuloy, I have to go to that

goddamn place." Nakakunot-noo nyang sabi at sumimangot. Miski ako ay
naiinis dahil nitong nakaraan ay may tumawag kay Travis dahil sa
emergency sa isa nilang branch sa States, he needed to go there dahil sa
may naganap daw na nakawan sa branch nila roon.

"I will miss you honey.." Malumanay nyang sabi at tuluyan ng kinalas ang
seatbelt nya at bahagyang lumapit sa akin.

"I'm gonna miss you too. Three days ka lang, right?" Mahina kong sabi. He
nodded and stared at my eyes for a quite time before cupping my cheeks to
claimed my lips.

I automatically responded to his fiery and earth-shattering kisses and

place my hand at the back of his neck, urging him to kiss me more and he
did.

Mas lumalim ang halik nya at huli ko na ng mapagtanto na nabuhat nya ako
patungo sa kandungan nya. I'm sitting astride him and let his hands
travelled inside my skirt and let his hands do its job there.

I closed my eyes tightly as possible when his hands touch my sensitive

part down there.

"M..Malelate ka, T..Travis.." I almost moaned what I have said na medyo

nagpatawa sa kanya, he was busy giving me lovebites on my neck while his
hands slip through the thin cloth that covers my bare skin.

I began kissing his neck too at mabilis kong kinalas ang butones ng
plantsado pa nyang polo at pinaglaruan ang abs nya.

"F..Fuck, what.." I bit his neck at sabay kaming napaungol sa ginawa ng

daliri nya sa ibaba ko.

His fingers was busy teasing my sensitive part down there that I almost
beg him to enter me.

"D..do it, please.." I told him and he did, the pace of his fingers
inside me makes me so damn hot and I can almost see the clouds.
Naghahalucinate na ata ako.

"Uhhh.. Uhhh.." Hindi na ako nakapagconcentrate sa ginagawa nya at

napasandal ako sa manibela ng sasakyan, I tried looking at him and desire
was visible in his burning ash-colored eyes.

I touched his maleness beneath his pants at nanlaki ang mata nya roon,
mas bumilis pa ang mga daliri nya at napapaigtad ako sa ginagawa nya.

"I'm.. What!" Napamura ako ng tanggalin nya ang daliri nya roon at dinala
sa labi nya.
"Don't stop!" I hissed, he chuckled lightly bago inabot ang damit ko at
ipinasok ang kamay nya para paglaruan ang dibdib ko.

"Be patient, honey.." Nakangisi nyang sabi at napasigaw ako when he

slowly entered me. Napakapit ako ng mahigpit balikat nya at hinawakan nya
ang baywang kong habang gumagalaw ako.

"I'm going to be fine, sige na Travis. You're late." I smiled at him,

napakamot naman sya sa batok nya bago tumingin sa orasan pabalik sa akin.

He sighed deeply bago lumabas para pagbuksan ako ng pinto.

"Thanks," I muttered silently at inalalayan nya ako pababa.

"I'm late for the flight," he chuckled at inayos ang buhok ko na

nakatabing sa mukha ko.

"I told you, ang kulit mo kasi.." I teased him at yumakap sa baywang nya.
I inhaled his scent at nanatili lang na nakasubsob roon ng ilang segundo,
hindi naman sya nagreact at hinalikan pa nya ang tuktok ng ulo ko.

Humiwalay naman ako kaagad at pinasadahan ng palad ang polo nya nagusot
dahil sa kagagawan ko kanina, inayos ko rin ang coat nya at hinawi ang
buhok nya na naglaglag sa noo nya.

"Sige na, alis na." I told him but he just pout his lips and touch my
lips.

"I just can't get enough of you. I'm gonna fucking miss you honey,"
malambing nyang sabi at hinalikan ang pisngi ko.

"It's just three days so chill," sabi ko sa kanya at kumaway. "I'm going,
take care of yourself Travis." Hinatid nya pa ako sa loob ng opisina
kahit sabihin kong h'wag na bago umalis.

The result? Well, his secretary's death glare and a suspicious grin on
Jess' face.

I finished my overflowing tasks during office hours at hindi na ako

nagbreak. Ang tagal ko kasing nawala, well kami pala so kailangan ko
matapos ang mga 'to.

It's unethical for me naman kung hindi ko ipa-priority porket may affair
kami ng boss, right? It's my job to do this kaya gagawin ko ang mga ito
at pagpapaguran.

Alas-otso na ng gabi ng matapos ako at nakatitig lang ako sa screen ng

desktop ko, I suddenly miss Travis kahit kakaalis pa lang nya.

I want to text him pero nasa byahe sya kaya hindi nya mababasa and I've
decided not to text him nalang,

Kinabukasan ay maaga rin akong pumasok at nagsimula ng magtrabaho dahil

sa maaga ako mag-a-out mamaya.
"Hi, Cai!" Jess greet me bago naupo sa tabi ko, sinulyapan ko sya at
inabot ang bag ko para ibigay sa kanya ang pasalubong ko, nabili ko ito
sa isang souvenir shop sa resort.

"Pasalubong ko, sorry kung ngayon ko naibigay. I totally forgot it

yesterday." Nakangiting tinanggap nya iyon at nagpasalamat sa akin.

"Nag-abala ka pa pero thanks Cai, asan nga pala si lover boy?" Tukoy nya
kay Travis kaya napangisi ako, hindi pa rin kami nakakapag-usap dahil sa
busy sya masyado at alam kong pagod sya at nahihiya naman akong tumawag
or magtext dahil baka nasa gitna sya ng ginagawa.

"Ah, kaya pala. Yung nagkaproblema sa branch nila doon?" I nodded. "Kaya
pala nagdadrama ang mahadera nyang secretary kasi hindi sya isinama!" I
rolled my eyes as she mentions the secretary at hindi na nagsalita.

After work ay dumiretso ako sa hospital, specifically sa clinic ni Doc

Sandoval. I'm nervous and at the same time having this desire to know
what my real condition is.

Nangangatog ang binti ko habang naglalakad sa pasilyo ng ospital at hindi

talaga rin ako kampante sa ganitong klaseng lugar.

I hate hospitals, pinapaalala lang nito sa akin na nagkasakit ako na

naging dahilan ng magulo kong utak.

I tried knocking at the door dahil sa hindi ko nakita ang secretary nya
sa labas pero walang sumagot. I knock again and again pero walang
sumasagot kaya pinihit ko ang seradura at pumasok.

I wasn't that shock when I saw Greg kissing a girl on her tight black
skirt while pinned on the wall. Mukhang wrong timing ah?

I pursed my lips at tumalikod pero narinig ko ang pagtunog ng kung ano

kaya napaharap ako at nakita ko ang babae na nagmamadaling nag-ayos ng
itsura at si Greg na nakatingin lang sa kanya pero may ngisi sa labi.

Mana sa mga kaibigan. Pervert.

"I'm sorry miss.." The pretty girl apologizes at me, throw a death glare
at the grinning pervert before heading her way out.

"Hi, Miss Ignacio.." Ngisi sa akin ni Greg. Napailing ako.

"Hindi na ako gulat na magkakaibigan kayo. Seriously?" Tumawa lang sya sa

akin at inilahad ang upuan sa harapan ng table nya at agad akong naupo.
Inayos naman nya ang buhok nyang nagulo at ang kwelyo nya habang nasa
harapan ko at tinuro ko naman ang gilid ng labi nya kaya nangunot ang noo
nya.

"Lipstick." Tipid kong sagot at tinanggal nya iyon gamit ang daliri nya.
"So.." Pinagsiklop nya ang kamay at sumeryoso ang mukha. "What brings you
here?" I rolled my eyes upward.

"You ask me to come here, don't you? For your confessions." I quoted.
Mukhang naalala nya kaagad ang sinabi ko at napatango sya.

"Oh.." Napabilog ang bibig nya.

"You want me to start now?" Bumalik ang kabog sa dibdib ko at tumungo

bago dahan-dahang tumango. Malalalim ang paghinga ko at pilit na
kinakalma ang sarili ko.

"Everything's going to be fine." Inabot nya ang kamay ko at pinisil iyon,

I suddenly felt relieve.

Sinalubong ko ang mata nyang nagtatanong kung talagang handa na ako at

tumango akong muli, urging him to confront me now.

"You suffered from brain tumor.." Unang pambungad nya palang ay nawalan
na ako ng lakas, nabitawan ko ang kamay nya at napatitig sa paa ko.

"The cancer cells are malignant kaya mabilis na kumalat ito sa utak mo,
malignant cells are more likely to root deeply on the brain's tissue,
unlike benign which is noncancerous." Paliwanag nya.

"There is no study kung bakit nagkakaroon ng sakit na iyan. You suffered

from headaches, cramps, nausea, vomiting, seizures and many more. Some
tumors can be removed surgically and we did it to you pero bago iyon ay
kinailangan mo rin na isailalim sa chemotherapy para mapatay ang mga
cells na natira.."

"It was successful, yes but unfortunately, a part of your brain was
damaged and this part is the storage of your memories and that's the
reason why'd you suffered from amnesia till now.." Sinalubong ko ang mata
nya at aminado akong nagtutubig na ang mata ko. I can't believe this, I
actually get through it and I'm here now, still fighting.

He smiled faintly at me then sighed, a deep long sigh.

"Retrograde. It's retrogate amnesia you are having right now, it is the
inability of the brain to retrieve information that was acquired before a
particular date. In some cases, pwedeng after a week, a month, or a year
bago maretrieve ang nakalimutang ala-ala but unlucky for those na hindi
na maibabalik ang ala-ala and I am hoping na aala bumalik ang ala-ala
mo.."

"What the fuck! Don't cry!" Gulat nyang sabi at biglang tumakbo sa
harapan ko, hindi sya magkandaugaga sa paano ako papatigilin at iniabot
sa akin ang panyo nya na agad kong tinanggap.

"Don't cry, sshhh.." Pagtatahan nya sa akin at inabutan pa ako ng tubig,

nanginginig ang kamay ko ng abutin iyon at hindi tumitigil ang pag-alpas
ng luha sa mga mata ko.
"Shit, don't cry Cailegh. I'm really sure that Travis will wring my neck
if he saw you like this.."

xxxxxx
October 29 na bukas so it means, birthday na namin ni Terrence! Yes,
sinabay ko talaga yung amin kasi love ko si Terrence ng sobra. Hindi pa
nga ako nakaget-over na tapos na story nya. *cries

Chapter 39

Chapter 39
Deal

"Hey, Honey? Are you still there?" Pinahid ko ang luha na nasa pisngi ko
at malungkot na napangiti.

"Y..Yes, Trav.. I'm still here, sorry.." Katahimikan ang narinig ko sa

kabilang linya at napahigpit ang hawak ko sa phone ko ng magsalita sya.

"Cailegh, are you crying?" Seryoso nyang sabi sa kabilang linya kaya
tumikhim ako, trying to speak clearly.

"N..No, of course not. May sipon kasi ako," pagdadahilan ko at tumikhim

pang muli, naglakad ako papuntang kusina at uminom ng tubig para umayos
ang pakiramdam. Mabuti nalang at hindi nya ako nakikita kaya nakapag-isip
ako ng palusot.

"Really? Nawala lang ako ganyan kana? Did you eat ice cream again?"
Lumambot naman ang boses nya at napahinga ako ng maluwang ng kinagat nya
ang palusot ko.

"Uh, yes.. I'm bored kasi kaya ayun.." Sagot ko sa kanya, narinig ko
naman ang buntong-hininga nya at maya-maya pa ay nagsalita sya.

"Do you want me to go back there?" Nabigla ako sa sinabi nya kaya
umiling-iling pa ako kahit na alam ko namang hindi nya ako nakikita.

"No! I mean, stay there Travis, honey, I'm fine here."

"Tss.. I'm the boss kaya pwede akong umuwi, nakakainis lang kasi 'tong
mga tao dito, parang hindi makagalaw kapag wala ako.." Bakas ang inis sa
boses nya kaya mahina akong tumawa kahit na hindi naman ako masaya, ayoko
lang malaman nya na umiiyak ako.

"I miss you already honey.." Mahina kong sabi,

"Fuck, Cailegh.. I'm going home!" There was urgency in his voice na
nagpangiti sa akin.

"Stop it Trav, magkikita na din naman tayo. Tapusin mo na lang agad yan
para ayos na, okay? See you soon." Narinig ko ang pag-ungol nya sa
sobrang inis sa kabilang linya at narinig ko ang pagbagsak nya kung saan,
sa tingin ko ay humiga sya sa kama.

"I miss you honey.. I'll see you soon, I love you!" Pinatay ko na ang
tawag pagkatapos at napatulala sa baso na nasa tapat ko. Ang tatlong araw
na usapan ay nadagdagan pa, hindi naman ako sigurado kung kailan sya
makakauwi dahil sa nagaganap na imbestigasyon sa kompanya nila sa ibang
bansa.

Napahawak ako sa ulo ko ng maramdaman ko ang pagkirot nanaman nito at

mariin kong ipinikit ang mata ko at hinilot ang sentido ko. This happens
very often, sumasakit ang ulo ko pero nakakaya ko pa naman kaya hindi ako
nagpacheck-up. It was just headache, I think.

I stayed for another five minutes para medyo patilain ang pagkirot ng ulo
ko bago tumayo at kumuha ng paracetamol at uminom, hoping that the pain
will be gone after awhile pero parang walang epekto.

I gain all my strength to stand and walk towards my room, nakahawak pa

ako sa dingding para hindi mawalan ng balanse. My vision becomes a bit
blurry at mabilis akong napadadausdos sa lapag habang nakahawak sa ulo
ko.

"S..Stop.." I said almost a whisper, I close my eyes tightly at

pinanatili ko ang pagkakaupo sa lapag. Ni-relax ko ang sarili ko at
malalim na huminga.

"I'm fine.. I-I'm going to be fine.." I convince myself kahit na sobrang

masakit na ang ulo ko. Tuloy-tuloy na ang pagtulo ng luha ko at malakas
na sumigaw.

"Stop! S..Stop the pain please.." Mahina lang ang pag-iyak ko at

nanginginig ang katawan ko. I need Travis..

Umuwi ka na please..

I was sobbing and my fist are clenched, gusto kong ipukpok ang ulo ko sa
sakit pero ayokong gawin. Iniyak ko nalang ang sakit na nararamdaman ng
ulo ko hanggang sa mawala ito at wala na akong maramdaman.

Dumiretso ako sa shower at hinayaan ang tubig na tanggalin ang mga luha
kong natuyo. Why am I feeling this?

Is there a possibility na pwedeng mangyari ang sinabi ni Doc?

No! I shook my head. I'm not sick anymore, I'm fully healed!

Aayos na ang buhay ko, I'm fine, I'll try my best to be fine.

"Cailegh, you seems under the weather! Is everything alright?" Tipid

akong tumango kay Jess at pinagpatuloy ang pagtipa sa keyboard.
"Look, your lover boy send you this." Lumingon ako sa kanya at may inabot
sa aking isang pumpon ng pulang rosas. Sumilay ang ngiti sa labi ko sa
nakita at dinala iyon sa ilong ko para amuyin.

"Paanong nasayo 'to?" Tanong ko at hinanap ang card na kalakip sa

bulaklak.

"Well, a handsome delivery boy gives me that. Para daw kay Leigh!" She
quoted. "Eh sino pabang may tawag sayong Leigh? Syempre si lover boy
lang!"

Binuksan ko kaagad ang card ng makita ko ito at tumalon ang puso ko sa

nabasa, naibsan ang pagka-miss ko sa kanya dahil sa anim na araw na
kaming hindi nagkikita.

Hi honey! Flowers for you! Good morning, did you sleep well last night?
Ako hindi. I'm missing you already, I am dying to taste your sweet lips
again and make love to you till you can't walk anymore. Can't wait to see
you!

PS: Flowers is still banned in office, I'm the only one who can violate
that.

How can he possibly do this? Ang pakiligin ako kahit na nasa malayong
lugar sya? H'wag nya lang sabihin sa akin na galing pang States itong
flowers dahil sa pupuntahan ko talaga sya dun para pauwiin dito.

I fished my phone out of my bag at napasandal sa swivel ko habang

tumitipa. Napansin ko naman ang ngisi sakin ni Jess pero inilingan ko
lang sya at tumawa.

Thanks for the flowers, honey! I'm missing you too.

-Leigh

Nakangiting naglalakad ako palabas ng opisina habang kipkip ang bulaklak.

I want my Travis to give me flowers personally but that was a selfish
request of me kung sakali, he's allergic to flowers kaya hindi pwede kaya
hanggang pangarap nalang ako. Baka may mangyari pang hindi mganda kung
ganon at ayoko naman na dahil iyon sa kapritsuhan ko.

Natigil ako sa paglalakad ng makita ang isang pamilyar na sasakyan na

papunta sa pwesto ko.

Shit!

I silently cursed and turned my back to walk pero hindi ko na nagawa ng

maayos dahil sa pumailanlang na sa akin ang boses ng Daddy ko.

"Get in the car, Cailegh." His voice is cold kaya wala na akong nagawa at
tumingin nalang sa kanya at nanahimik, walang imik na pumasok ako sa
sasakyan nya. He was busy talking to the phone para sa negosyo nila at
tahimik lang akong nagmamasid at mahigpit ang hawak sa bulaklak.
I had a feeling about this sudden appearance of my dad.

Hindi nga ako nagkakamali ng sa mansyon kami dumiretso at nakita ko si

mommy na prenteng nakaupo sa sofa at nagbabasa ng magazine. Lumapit ako
sa kanya para humalik pero umiwas sya at yun nalang ang pagkirot ng
dibdib ko sa ginawa nya.

Nangilid ang luha ko pero pinigil ko ito. Tahimik akong naupo sa harapan
nila at tumungo, nag-aantay ng sasabihin nila.

"Heard you're together with that Samaniego again, huh?" Mom's sarcastic
voice broke the silence at tumingin ako sa kanya. Hindi ako sumagot at
pinaglaruan ang kamay ko.

"Answer me Cailegh Camilla kapag kinakausap kita!" Her voice was not
strict at napalunok ako sa pagtataas nya ng boses. "Are you two get back
together?" Malamig nyang sabi sa akin at pinakatitigan ako.

"Ye..Yes.." I nodded.

"Break up with him." Tipid na sabi ni Daddy at tumingin sa relo nya,

umiling ako.

"No Dad, I love him." Matigas kong sabi, hindi na ako magpapadala sa
sinasabi nila, hindi ko iiwan si Travis. Hindi.

"Hiwalayan mo sya at pakasalan mo si Harris, he's the right man for you."
Sabat pa ni Daddy pero pinanindigan ko ang pag-iling ko.

"No Dad, Travis is the right and only man for me." Tinitigan ko sa mata
si Dad at nagsukatan lang kami ng tingin. Hindi ako bibitaw, I love
Travis so I will stay with him.

"That's an order young woman! Break up with him or you'll gonna forget
that you have a family!" My breath hitched noong sinabi iyon ng Daddy ko.

"N..No Dad, you're kidding, right?" Umiling sya, matigas pa rin ang
ekspresyon ng mukha.

"Dad, I can't do that. I'm sorry," tumulo ang luha ko at mabilis ko naman
itong pinunasan.

"Hiwalayan mo sya Cailegh, hin--"

"No." Marahas akong napatingin at napatitig kay mommy ng magsalita sya,

aging si Dad ay nakakunot ang noo at hindi maintindihan ang sinabi nya.

"What do you mean?" Dad asked.

"You don't wanna break up with him right?" Tumango ako.

"Then don't." Sagot nya na nagpasinghap sa akin. Did I hear it right? Am

I hallucinating?
"What are you saying?!" Mataas ang boses ni Dad na tanong sa kanya.
Napakurap ako at marahas ang pagkabog ng dibdib ko.

Pinapayagan nya ba kami? Hindi na ba sya tutol sa relasyon namin ni-

"Use him instead." She smiled evily at ininom ang juice na nasa harapan
nya. Nawala lahat ng pag-asang naisip ko at napaawang ang labi ko.

"M..Mom.."

"Use him Cailegh, para may pakinabang ka naman. You don't wanna break up
with him then fine, help us and use him as an instrument! He loves you
still right?" Tumawa sya at bumuga ng hangin.

"Love is full of shit." Nakita ko ang pagtiim-bagang ng dad ko sa sinabi

ng ina ko at nanahimik nalang. "Love can make you feel weak young woman
pero dahil matigas ka, sige! I will allow you together with him pero
tutulungan mo kami sa pamamagitan ng letseng pagmamahal na yan! Tulungan
mo kami ng ama mo sa pagkuha ng mga pera nila para sa negosyo natin."
Nanuyo ang lalamunan ko sa tinging ipinukol nya sa akin at tinagilid nya
ang ulo bago nagsalita.

"Deal?" She smirked.

Chapter 40

Chapter 40
Stay away

"K..Kayo.." Mas lumaki ang ngisi nya at pinagsaklop ng kamay.

"Oh yes darling, we're the one responsible for their company's crisis
right now.." Nahigit ko ang hininga ko at napailing sa kanya.

"You stole the money from them?!" Tumaas ang boses ko at napatayo ako,
masama ang loob ko at hindi ako makapaniwala sa ginawa ng magulang ko.

"You did it again!" I said in a high pitched tone. Mukhang nagulat naman
sya at napaayos na naupo, napatingin siya kay Dad na nakatitig lang sa
akin habang nakakunot ang noo.

"How did you.. Nakakaalala ka na?" Mangha nyang sabi, nag-iwas ako ng
tingin at umatras.

"So it really happened.." Mahinang sabi ko sa sarili at tumingin sa

kanya, it was my dream, yung ginawa nilang pagnanakaw sa kompanya nila
Travis noon at hindi ko akalaing parte ng nakaraan ko. "Nagnakaw ulit
kayo.. Bakit?" Mapait kong sabi.

I didn't know that my parents is capable in doing such things, sa pamilya

pa nila Travis.
"Nakakaalala ka na pero hindi mo sinabi sa amin?! How dare you! Sinadya
naming wala kang malaman pero ito ka ngayon sa harapan namin at nalalaman
ang mga bagay na yan." Hindi ako sumagot at mabilis na umatras.

"Answer me! Nakakaalala ka na?!" Umiling ako at napahawak sa sofa noong

tumayo na sya at lumapit sa harapan ko.

"The asshole told you." Maang nyang sabi, she was smirking pero bakas ang
pagkairita sa mata nya.

"Hindi.." Depensa ko. "Leave us alone, mom. I love him! Please!" Akmang
magsasalita pa si mommy pero hindi na nya naituloy dahil sa biglang
pagtayo ni Dad at pagpunta sa likuran nya. Hinawi nya ito at matamang
tumitig sa akin. His eyes was full of hatred.

"You will fucking leave that man alone young woman. We're bringing you
back to States and you will never see that man again." Nanghina ang tuhod
ko sa sinabi nya at napaigik ng bigla nyang hiklatin ang braso ko.
"Whether you like it or not!"

"Dad! No! Please!" I was crying ng hilahin nya ako paakyat sa hagdan pero
kahit na nanlalabo na ang paningin at patuloy ang pag-agos ng luha ko ay
buong lakas akong kumapit sa hawakan ng hagdan para hindi nya ako madala
sa taas.

"Dad.. Ayoko!" I was sobbing real hard at alam kong sa lakas ng sigaw ko
ay naririnig na ako ng mga maid pero alam ko sa sarili kong hindi nila
ako tutulungan.

"Bumitaw ka dyan Cailegh Camilla!" Mariing sigaw ng dad ko at nasalubong

ko ang mata ni mommy na halatang naiinis sa akin, her face screams
disappointment.

"Dad!" Napatili ako at mas lalong bumuhos ang luha ko sa pwersahang

paghila nya sa akin paakyat at walang hirap nya akong naipasok sa kwarto
ko at bago pa man ako makatakbong pintuan ay isinara na nya ang pinto.

I was crying my heart's out habang pinupokpok ang pintuan ng pintuan.

"Dad! Please, open the door!" Pinukpok ko ulit ang pintuan at sinubukang
pihitin ang seradura pero ayaw mabuksan. Ni-lock nya iyon mula sa labas
para masiguradong hindi ako makakalabas.

Nanghihinang napaupo ako sa lapag ng wala na akong lakas para magmakaawa

buksan ang pinto. I cried silently and hug my knees.

Paano kung hindi ko na sya makita? Paano kung malaman nyang ang pamilya
ko ang may kasalanan nanaman ng lahat?

Can he forgive my family? Can he forgive me?

Nasabunutan ko ang buhok ko habang iniisip ang mga bagay na iyon at

pakiramdam ko ay unti-unting nagdilim ang paningin ko.
Agad akong napaupo noong nagmulat ako ng mata at inilibot ang paningin sa
paligid, nahigit ko ang hininga ng makita si dad sa sofa malapit sa kama
ko.

"Anak.." Hindi ako sumagot at tumungo, sumiksik ako sa kama at pinahid

ang luha ko na tumulo.

"I'm sorry, We only want the best for you." Mahina nyang sabi pero hindi
pa rin ako tumitingin sa kanya.

"The best for me? Dad, he's the best for me and you're dragging him away
from me." Tipid kong sabi at hindi ko maipagkakaila ang pait sa tinig ko.
He sighed afterwards at nadama ko ang paglubog ng higaan ko sa tabi.

"He is just toying with you!" He hissed pero hindi ko pinakinggan ang
sinabi nya.

"He loves me." Hindi sya umimik at napansin ko ang pagtitig nya sa kamay
ko kaya itinago ko iyon.

"How did you get that ring?" Lumunok sya at ibinalik ang tingin sa kamay
ko.

"Why? Anong meron dito?" Hindi sya umimik at napansin ko ang pagkawala ng
kulay sa mukha nya.

"You need to stay away from him, from their family.. They're dangerous."
Pag-iiwas nya sa tanong ko kaya kumabog ang dibdib ko.

"Answer me dad!"

"That family will do no good for you. They will just hurt you."

"They're not." Sabat ko at inilayo ko ang kamay ko ng akmang kukunin nya

at napatikhim nalang sya.

"He will just use you para makaganti sa ginawa namin ng mommy mo. This is
for your own good kaya layuan mo na sya. We're sending you back to the
States." Hindi ako sumagot at nakatulala lang ako sa pader na puti sa
harapan ko.

"Anak.."

"Then why are you still doing this? Bakit kailangan nyong gawin ito sa
kompanya nila? Sa pamilya nila?"

"Because they stole our money!" Sagot nya.

"They didn't stole anything! Dad, mabuting tao sila at hindi nila
magagawa iyon! Tayo ang nagnakaw! Tayo ang may atraso sa pamilya nya!
Bakit nyo 'to ginawa?! Dad! Bakit?! " Napahikbi ako at mahigpit na
hinawakan ang kumot.
"Just.. Just stay away from their family Cailegh. This is for your own
good, hindi pwedeng madamay ka sa gulo ng pamilyang 'to. Stay away from
that man at maaayos na ito. This is for your own benefit." Sa halip ay
sagot nya. "That's final, good night." That was my father's last
statement before storming out of the room.

I don't have any idea kung ilang minuto akong nakatulala sa pintuang
kinalabasan nya at hindi ako mapakali sa mga sinabi nya.

The thought of going back to States and not seeing Travis again is
unbearable. Hindi pwede, hindi ko sya pwedeng iwan. He needs me, I know
he needs me.

Mabilis kong hinagilap ang bag ko at natapon ko ang unan sa kung saan ng
makitang wala iyon sa kwartong ito. I need someone to help me get out of
here! Ayokong makulong dito, I need Travis! Hindi pwedeng ilayo nila ako
sa kanya, hindi ako papayag.

Sinubukan kong gamitin ang telepono pero putol ang linya kaya wala akong
nagawa. I was just silently praying na sana ay may tumulong sa akin para
makaalis na lugar na ito.

Nag-ikot ako sa dati kong kwarto at naghanap ng pwedeng ipambukas sa

pintuan ng maagaw ng pansin ko ang isang kahon na kulay puti, kinuha ko
iyon at naupo sa kama habang binubuksan ang kahon. My chest was thumping
so hard habang binubuksan ko iyon at napamaang ako ng may makitang mga
litrato.

It was Travis and me. Nangilid ang luha ko habang tinitignan ko ang
iba't-ibang litrato namin dalawa.

There was a photo from an amusement park at iba pa sa iba't-ibang lugar.

Nangilid ang luha ko habang hinahaplos ang mga larawang iyon. It is
confirmed, may relasyon ng kami dati pero bakit ayaw nyang sabihin sa
akin?

Inilapag ko ang larawan sa lamesa at kinuha ang nag-iisang envelope sa

kahon. Naagaw kaagad ng atensyon ko ang initials sa labas ng envelope.

CCIS

I took a deep breathe at unti-unti kong kinuha ang papel sa loob at yun
nalang ang pagkabigla ko ng mabasa ang nakasulat.

Divorce papers?

Chapter 41

Chapter 41
Truths and lies
Nanginig ang kamay ko pagkabasa ng mga salitang yun sa papel at mabilis
ko itong inilapag sa harapan ko.

"Shit.." I hissed at myself, pinaypayan ko ang sarili ko at hindi ko

maibaling ang tingin sa papel na kakababa ko palang.

Why the hell is there a divorce papers here?!

Nakailang buntong-hininga ako at kahit na malamig at bukas ang aircon ay

naramdaman ko ang pagpapawis ng noo. No, it's not what I was thinking,
right?

Ipinagkiskis ko ang kamay ko at inipon ang lakas ng loob para abutin ang
papel sa harapan ko. I closed my eyes noong makuha ko na ang papel at
nagpakawala ng isa pang malalim na paghinga bago unti-unting binuksan ang
mata.

I almost lost my consciousness and my tears automatically fell when I saw

the names included on the paper.

Cailegh Camilla Ignacio-Samaniego

Travis Joseff Samaniego

"Putangina!" Impit akong napaiyak ng mabasa ang nasa papel.

Paanong.. Si Travis..

"Ahhhh!" Sumigaw ako sa sobrang sakit na nararamdaman at tinapon ko ang

hawak kong papel, sinipa ko ang lahat ng pwedeng sipain at itinapon sa
kung saan ang lahat ng nakikita ko. Malakas ang pag-iyak ko at
sinasabunutan ko ang sarili ko dahil sa mga nalaman.

How can I be so naìve?! Bakit ang tanga ko?! Bakit kailangan nila sa akin
itago ang lahat ng 'to?!

Marahas kong kinuha ang lahat ng nasa kahon at inilagay sa isang bag na
nakita ko, patuloy ang pagtulo ng luha ko habang ginagawa iyon at halos
hindi ko matitigan ang papel na hawak ko ngayon sa sobrang pait sa
pakiramdam.

Why do he need to hide these things from me?!

"Open this goddamn door! Let me get out of here!" I don't care if it's
late at night at binulabog ko ang pintuan ng kwarto ko.

"Open this!" I shouted at the top of my lungs and kick the door, hinampas
ko ito at kinalabog.

"Wait!" Boses iyon ni Dad at narinig ko ang pagtunog ng susi sa labas

pero hindi ako nagpakalma, patuloy ko pa ring hinahampas ang pintuan at
sumisigaw ng malakas.
"Let me get out of here!" Napaatras lang ako nang bumukas na ang pinto at
bumungad sa akin ang nakakunot na noo ni Dad, halata ang pagtataka sa
mukha nya at nakita ko namang nagsusuot ng robe si mommy sa likod nya.

"Why are you shou--"

"How dare you keep this from me!" Bungad ko at hindi na pinatapos ang
sasabihin nya, paos ang boses ko sa kaiiyak pero pinilit ko itong
pinatatag.

"What.." Natigilan si Dad ng makita ang inihagis kong papel at nakakunot

na ang noo nya habang binabasa ito, he looked at my mom at nakita ko ang
pag-iling nya.

"Oh, I thought you knew?" Hindi manlang gulat na sabi ni mom. Mas lalong
sumakit ang dibdib ko sa tono nya.

"W..Why do you keep this from me?" Puno ng hinanakit na tanong ko sa

kanila, I am aware na basa na ang mukha ko sa luha at nangangatog na ang
binti ko pero nagawa ko pang tumitig sa kanila at gusto kong palakpakan
ang sarili ko.

"Dad?" He avoided my gaze at yumuko sya. He shook his head.

"I'm sorry, anak.." Tipid nyang sabi, mapait akong napangiti at

binalingan si mommy na nakatitig lang sa akin.

"M..mom?"

"He isn't the right man-"

"He isn't the right man for me! His family is dangerous! Ano pa bang
rason nyo?! Is your reasons enough?! Dad! Mom! Why are you hiding this
from me?!" I was exaggerated. I was frustrated to know their answers righ
now! I need to be clear! Fragments are still on my head and it frustrates
the hell out of me.

"We just tell you our reasons Cailegh Camilla! Gusto lang namin ang
mabuti para sayo!" Matigas at galit na galit ang boses ni mommy pero
inilingan ko sya.

"Really, Mommy? Daddy? Bakit hindi nyo nalang sabihin na ayaw nyo lang na
mabuko kayo sa masamang ginagawa nyo?! Bakit ayaw nyo nalang sabihing
ayaw nyong makulong?! It is not for me! It's for your own good!" Matapos
kong sabihin iyon ay malakas na sampal kaagad ang sumalubong sa akin at
hindi na ako nagulat doon. Namamanhid na ako at wala na akong maramdaman
kung hindi sakit at pagkamuhi.

"How dare you talk to us like that!" Dinuro nya ako.

"How dare me? Mom? Can you hear what you are saying? How dare me? Ma,
ginawa ko lahat ng gusto nyo! Kahit nasasaktan na ako ginawa ko pero
sarili nyo lang naman ang iniisip nyo! You don't want me to remember my
past kasi masisira ang plano nyo! Ayaw nyong malaman ko ang nakaraan
dahil sa hindi na ako kakampi sa inyo! Itinago nyo sa akin ang lahat! You
are keeping me away from my husband!" I shouted at napaatras ako ng
sampalin nya ulit ang kaliwa kong pisngi.

"Stop it!" Hinila ni Daddy palayo sa akin si Mommy at napahawak ako sa

namamanhid kong pisngi.

"Get off me! That woman needs a lesson!" Nagpumiglas sya kay Dad.

"A..Anak nyo ako pero bakit.. bakit ganito?"

"You are not my daughter!" Halos mabuwal ako sa pagkakatayo ng marinig ko

ang sinabi ni Mommy.

"Stop!" Dad hissed at pilit na kinakalma si Mommy.

"You are not my daughter!" Ulit pa nya at dinuro ako. "Anak ka ng tatay
mo sa isang hampaslupang katulong!" Napahagulgol ako sa sinabi nya at
tumingin kay Daddy na tahimik na ring umiiyak.

"My husband cheated on me dahil hindi ko kayang magbuntis at sa isang

katulong pa! Sa ina mo! You are just lucky that I adopted you kahit na
nandidiri ako sa ina mo at sa asawa ko!" I break down. Nabitawan ko ang
hawak ko at napaupo sa lapag, I hugged my knees.

"Kaya wala kang karapan na sabihan ako ng ganyan! You are nothing but a
trash kung hindi kita tinanggap sa pamamahay na 'to!" Her voice echoed on
my mind at tinatakpan ko nalang ito para hindi marinig ang mga sasabihin
nya.

I am not her daughter. I am not my mother's daughter, bunga ako ng isang

pagkakamali at mas masakit iyong malaman kaysa sa ibang gumugulo sa akin.

"Stop it, it's too much.." Nahihimigan ko ang awa sa boses ni Dad habang
inaawat si mommy.

"I..I'm sorry.." I whispered at patuloy sa pag-iyak, naririnig ko ang

malalalim na paghinga ni mommy at ang pagbulong sa kanya ni Dad.

Wala akong karapatan, wala akong karapan na sabihin iyon sa kanya dahil
hindi nya ako anak. Hindi ako galing sa kanya and that explains why she
hated me. Kung bakit ganoon ang trati nya sa akin, because I'm a fruit
from a sin.

Itinukod ko ang kamay ko at dahan-dahang tumayo, pinunasan ko ang

nanlalabo kong mata at tumingin kay mommy.

"S..Sorry po, h..hindi ko alam.." Tinakpan ko ang mukha ko at patuloy sa

pag-iyak. I did my best to stop myself from crying but I just can't.
Hindi ko makaya ang lahat ng nalaman ko.

"Leave!" Kahiy hindi nya pa iyon sabihin ay iyon na talaga ang balak ko,
tumalikod ako para kunin ang mga gamit ko at naglakad na palayo sa
kanila.
Tahimik lang akong umiiyak habang nasa taxi ako at nakatingin sa madilim
na paligid. Halos hindi ko na maramdaman ang sarili kong pakiramdam.
Naghahalo-halo ang iba't-ibang emosyon na hindi ko maipaliwanag at
mapangalanan.

Sa lahat ng mga iyon ay may mga bagay na sobrang linaw sa akin at masakit
malaman ang mga iyon.

I'm not my mother's child and I have a husband. Travis is my husband.

Chapter 42

Chapter 42
Surprise

"Honey, where are we going?" Inabot nya ang kamay ko at pinisil. I smile
knowingly at pinisil pabalik ang kamay nya.

"Don't you trust me?" Malumanay kong tanong at inalalayan sya sa

paglalakad.

"Of course, I trust you!" Depensa nya kaya napatawa ako at hinampas ang
braso nya.

"Oo na, h'wag ka na magulo. Malapit na tayo.." Ngumuso sya at akmang

tatanggalin ang blindfold pero mabilis kong hinampas ang kamay nya.

"Travis!" He heaved a deep sigh at hinawakan nalang ulit ang kamay ko na

humampas sa kamay nya.

"Sorry, its just that.. Can you remove this blindfold so I can see you?"
Humagikhik ako sa sinabi nya at ipinaikot ang kamay sa braso nya.

"Nope, makikita mo rin ang kagandahan ko. Chill ka lang mahal kong
prinsipe!" A smile was engraved on his lips ng sabihin ko iyon at
pumaikot ang kamay nya sa baywang ko.

"Come on, Leigh. I wanna see your face." I give him a peck on his lips
bago ko hawakan ang kamay nya papunta sa lugar kong saan nandoon ang
surpresa ko.

"Honey, I wanna kiss you!" Tumawa ako habang nakakapit pa rin sya sa
kamay ko at dinala ko sya sa isang tent na naroon. Nang makita ako ng mga
make-up artist ay agad silang ngumiti at tumayo.

Inalalayan ko paupo si Travis sa isang upuan at hinawi ang buhok nya. I

planted a small kiss on his forehead at binulungan sya.

"Stay here honey. May pupuntahan lang ako, okay?" Napansin ko ang
pagkatense sa mukha nya kahit natatakpan ang mata nya at bago pa ako
makaalis ay nahawakan nya kaagad ang kamay ko.
"Where are you going?" Matigas nyang sabi, akmang tatanggalin nanaman nya
ang blindfold pero pinigilan ko sya.

"Don't remove it, I trust you Trav na hindi mo tatanggalin yan and you
trust me too right? Then, I'll come back. May surprise ako diba?" Tumango
naman sya pero mahigpit pa rin ang hawak sa kamay ko. I slowly remove his
hand from mine at nagulat pa ako ng tumayo sya.

"Iiwan mo talaga ako?" I nodded kahit na hindi nya ako nakikita.

"You will see me naman later and I promise you will be glad to see my
surprise. Well, I hope so." I shrugged at pinaupo sya ulit bago ko sya
hinalikan sa pisngi.

"I love you, balik ka ah?" Napangisi ako sa sinabi nya at kinurot ang
pisngi nya.

"I love you too. Of course I will be back!" Unti-unti kong binitiwan ang
kamay nya at naglakad papalapit kay Joss.

"Joss, ikaw na bahala sa kanya ah? Make him more handsome and hot than he
is right now.." He grinned and flip his hair.

"Of course girl! I will make him look more desirable that he is right
now!" Dinilaan pa nya ang labi nya kaya napangiwi ako at binatukan sya.

"Umayos ka bakla! Sasapakin kita kapag ni-rape mo ang Travis ko!" Tumawa
sya at pinaalis na ako. Napailing nalang ako habang naglalakad palayo,
mukhang may pagnanasa pa ang Joss na yun sa honey ko ah.

"Cailegh! Hija!" Lumawak ang ngiti ko noong nakita ang tumawag sa akin.

"Nang Nena!" Tumakbo ako palapit sa kanya at yumakap.

"Naku kang bata ka! Napapunta talaga ako kaagad dito nung sinabi mo yung
magaganap ngayon! Sa tinagal-tagal ba naman ng prusisyon, dito pa rin ang
tuloy." Bigla syang napaluha at niyakap ko sya.

"Thank you, Nang!" I smiled and wipe her tears away, hindi ko rin
napansin na naiiyak na ako kaya mabilis na pinunasan nya ito.

"Naku hija, h'wag kang umiyak! Matunaw ang make-up mo! Ako lang talaga
ang bisita?" Ngumiti sya at inayos ang nagulo kong buhok. Tumango ako.

"Yes nang, may iba pa ba? You have seen my story with my man kaya sino pa
ba ang dapat naming bisita kung hindi ikaw."

"Paano yung magulang mo?" Natigilan ako sa sinabi nya ay napatungo.

"The didn't care by the way." I shrugged. Tipid naman syang ngumiti at
inalalayan ako patayo, she kissed my cheeks at iniayos ang belo ko.
"Napakaganda mo Cailegh at bagay na bagay kayo ni Travis. Number one fan
nyo ako." Napatawa ako sa kanya at niyakap ko sya ulit. "I love you Nang,
salamat po."

Grabe ang apuhap ng dibdib ko habang nasa labas ng chapel. I am excited

to see Travis' reaction when he realize what was happening right now,
naiimagine ko na ang pamumula ng mukha nya sa gulat at ang pagtitig sa
akin ng kulay abo nyang mga mata.

I heaved a deep sigh when the church door opens, I took Nang Nena's hand
at sabay kaming pumasok sa loob. Travis, on the other side was still
clueless. Bagot na bagot na ang itsura nya at wala pa rin syang idea sa
nagaganap dahil sa nakakunot ang noo nya at nakapiring pa sya.

"Nasaan ba si Leigh?" Boses nya ay rinig na rinig ko kahit nasa pinto

palang ako, sabagay, maliit lang naman ang chapel na ito pero ayos na
ayos na para sa akin.

Humigpit ang hawak ko kay Nang Nena noong senyasan ko si Joss na

tanggalin ang blindfold ni Travis at napigil ko ang hininga ko ng
magtapat ang mga mata namin.

Napaawang ang bibig nya at nanlaki ang mata nya ng tignan ako.

"Putangina!" Napasinghap ako sa lumabas sa bibig nya kaya sinigawan ko

sya.

"Travis!" Natigil naman sya pero halata ang pagkagulat sa mata nya.
Nagbukas-sara ang bibig nya at nagsimula na kaming maglakad ni Nang Nena,
nagpigil naman ako ng luha ng makita ko ang pagtulo ng luha sa mga mata
nya at nagmura sya ulit.

"Putangina. Putangina talaga." He keep on saying habang nakatitig sa

akin, I sobbed quietly at naramdaman ko ang paghaplos ni Nang sa likod
ko.

Nakarating kami sa tapat ng altar pero parang namaligno si Travis kaya

hinampas ko sya.

"Ano, tulala ka lang dyan?" Mukhang natauhan naman sya at napailing.

"Puta, ikakasal na tayo. Shit, hindi ako na-orient!" Hindi makapaniwala

nyang sabi at patuloy ang pagtulo ng luha nya. Lumapit naman ako para
hampasin ang bibig nya at pinanlakihan sya ng mata.

"Your mouth!" Kyeme syang ngumiti bago lumapit sa akin at yakapin ako ng
mahigpit. Paulit-ulit nyang hinagkan ang ulo ko at umiiyak na bumulong.

"Fuck this, Leigh. I love you. Salamat." Paos nyang sabi.

"Cailegh, tahan na. Tubig oh.." Pinunasan ko gamit ng kamay ko ang luha
ko at nanginginig ang kamay ng tanggapin ang tubig na inaalok ni Jess.
"S..Salamat Jess, sorry kung.." Umiling sya kaagad sa sinabi ko at umupo
sa harapan ko.

"Ayos lang, what friends are for? Cailegh naman, diba sinabi ko kapag
kailangan mo ng kausap ay nandito ako?" Tumango ako at niyakap sya.

Wala na akong ibang mapuntahan at si Jess nalang ang naisip ko kaya

nagbakasakali akong pumunta dito.

"Salamat Jess," humiwalay ako at muling tumitig sa litrato sa harapan ko.

It was me and Travis, nasa likod namin ang altar and we are all smiles,
we were happy and I can see it in our eyes in the picture.

"Is that Sir Travis?"

"Yes," sagot ko habang nakatitig sa litrato. It was dated almost years

from now at hindi ko alam kung bakit patuloy na tumutulo ang luha ko
habang nakatitig sa litratong ito. Hindi ko rin maipaliwanag kung bakit
pagkakita ko ng mga litratong ito ay parang talon na umagos sa akin ang
mga ala-ala ng maganap ito.

"Hubby mo na pala sya hindi ka nagse-share. Tsaka gwapo si Sir at perfect

kaya bakit ka umiiyak?" Nakangiti nyang sabi at hinahaplos ang likod ko
para tumahan ako.

"Ngayon ko lang din kasi nalaman," tipid kong sabi at napahikbi nanaman.

"Oh God, Cai, breathe. I am shocked. Oh my gosh!" Malalim syang huminga

at pinaypayan ang sarili nya.

"Hindi nya sinabi sayo?!" I shook my head.

"K..Kanina ko lang din nalaman tapos nakita ko 'to," nanginginig ako ng

iabot ko sa kanya ang envelope at nakita ko ang panlalaki ng mata nya ng
mabasa ito.

"Bakit my divorce papers?" Nakakunot ang noo nya habang binabasa at

bumaling sa akin.

Nag-iwas ako ng tingin.

Chapter 43

Chapter 43
Tanong

Hot news!

Caught on act: The business tycoon Travis Samaniego is dating the Montes'
heiress Candice Montes?
"Excuse me.." Mabilis akong tumayo para umalis pero naramdaman ko ang
pagkirot ng ulo ko kaya napahawak ako sa dingding.

"Cai! Are you fine?!" Mabilis na pumunta sa tabi ko si Jess at hinawakan

ang braso ko.

"I-I'm fine Jess," tumango naman sya at inakay ako papunta sa upuan ko.

"Sinabi ko na kasi sayong h'wag ka munang pumasok eh! Halos two days kang
walang tulog tapos papasok ka pa ngayon. Magpahinga ka nalang sa bahay."
Mahinahong sabi ni Jess pero umiling ako at pilit na ngumiti kahit na
pumipintig ang ulo ko sa sakit.

"A..Ayos lang talaga ako, marami akong naiwang trabaho kaya kailangan ko
talagang pumasok. Headache lang 'to." I assured her, nakakunot naman ang
noo nya habang nakatingin sa akin at umiling.

"Nagpacheck-up ka naba?" Umiling ako.

"Ayos lang ako, sumakit lang ulo ko kasi hindi ako nakatulog diba?"
Pagdadahilan ko pa at napapapikit ako sa kirot ng ulo ko.

"Napapadalas na yang pagsakit ng ulo mo. Bakit ba wala pa rin yang asawa
mo?! Its been weeks!" Napatikhim naman ako ng sabihin nya ang salitang
asawa at nag-iwas ng tingin. Hindi na ako sumagot at tumitig nalang sa
screen ng computer at nag-umpisang tumipa kahit na wala naman ako sa
wisyo tungkol sa ginagawa ko.

Its been a week since I last talk to Travis, I can't reach him out.
Masama ang loob ko dahil sa hindi nya ako magawang tawagan pero baka
marami syang ginagawa, yun nalang ang iniisip ko sa ngayon.

Ayokong mag-isip ng iba, ayokong isiping magkasama sila ni Candice sa mga

panahong 'to. Nagkakamali lang ang nasa news, hindi iyon totoo. I know
that they are capable on writing such unbelievable articles kaya hindi
dapat ako maniwala.

I trust Travis, he is my husband kahit hindi ko pa sya nakakausap. I know

he loves me at panghahawakan ko yun. I wanna know his side of the story,
kung bakit hindi nya sinabi na asawa ko sya. Lahat. I wanna know the
truth from him.

I am spaced out kahit na kinakausap ako ng mga katrabaho ko, they are
asking me about Travis and I can't answer them anything but a smile.

Hindi ko rin alam ang nangyayari sa akin, these days, I keep on

remembering things from the past at normal daw iyon ayon kay Greg but
there is one memory na hindi ko maalala, ayun ay kung bakit may divorce
papers na involve sa amin ni Travis.

Am I a bad wife? Hindi ko alam, I'm still clueless as fuck and I want
answers pero paano? I can't ask anyone sa nakaraan ko, si Travis at ang
mga magulang ko lang ang nakakaalam ng nakaraan ko, well minus the fact
that I can't talk to my parents dahil hindi naman ako anak ng kinilala
kong ina na nagpapasakit talaga sa damdamin ko.

Now, I can fully understand why my mom's treating me like others. She
don't want me to kiss her, she can't even call me anak at palaging
malamig ang trato nya sa akin ay dahil hindi naman talaga nya ako
kapamilya.

Hours pass at pinilit kong magtrabaho ng maayos, pilit kong winawaglit sa

utak ko ang mga nabasa ko sa internet pati na rin ang mga pinoproblema
ko. Kailangan ko munang ialay ang oras ko sa pagtatrabaho dahil
napapabayaan ko na iyon at hindi ito maganda.

Sabay kaming naglakad palabas ni Jess at panaka-naka akong tumitingin sa

phone ko na hawak ko lang at napapabuntong-hininga nalang ako dahil wala
naman akong mensaheng natatanggap galing sa kanya.

"Uhh, Jess?" Lumingon sya sa akin pagkatapos nyang mag-out.

"Sa unit ko na ako uuwi ah? Salamat sa pagpayag sa aking pagstay sa

inyo." Pinanliitan nya ako ng mata at tinaasan ako ng kilay.

"Sigurado ka? Kaya mo naba?" Napangiti nalang ako at inilagay ang buhok
sa likod ng tenga ko.

"Yes, kaya ko, ano ka ba. Ang laki ko na!" Tumawa ako.

"O sya sige, mag-iingat ka okay? Don't hesitate to call me when

something's bothering you." Niyakap ko sya at muling nagpasalamat, sya na
rin ang nagpara ng taxi para sa akin at mabilis rin akong nakapasok at
nakauwi sa unit ko.

Pagkapasok ko palang ay pakiramdam ko ay mag-isa lang ako. I left here

alone at walang makasama.

"Ahhh! Good vibes lang," I convinced myself at inihagis ang bag sa sofa,
kumuha ako ng galon ng vanilla ice cream sa ref at nilantakan habang
nanunuod ng TV.

Travis and the said heiress, Candice Montes was seen having dinner at
Café Monte last night, the two seems close and oblivious about anything
around them. They look happy and here's the question by nitizens, is the
billionaire ready to settle down? Watch out for more news!

Mabilis kong pinatay ang TV at natulala nalang ako sa galon ng ice cream
na nasa harapan ko.

I won't cry, Travis loves me at business partner nya lang si Candice, he

is my husband kahit anong mangyari. I try hard to convinced myself but I
find myself tearing up.

"Y..you're going to be fine Cailegh, you're strong." I whispered to

myself pero umiiyak pa rin ako kaya agad na nabalewala ang sinabi ko. I
shout at the top of my lungs at tinapon ang unan na nakuha ko.
Wala na ba sa akin si Travis? Mahal nya ako, sabi nya!

Nakatulala lang ako sa paa ko habang nilalabas ang sama ng loob sa ice
cream na hawak ko, I find myself looking at the photo on our wedding day
na nagpapaalala sa akin na mahal ako ni Travis at babalik sya kaagad gaya
ng sabi nya.

Naglakas loob ako para tawagan ang number nya at gaya ng inaasan ay ang
operator nanaman ang sumagot.

The number you have dialled is currently not available, please try your
call--

Mabilis ko itong pinatay at hinagis ang phone ko sa sofa, mas lalo pa

akong nanlumo ng makita ang ice cream na wala ng laman at wala na ring
natira sa ref.

Now, mag-isa na talaga ako.

Inayos ko muna saglit ang sarili ko at kipkip ang wallet at phone ay

bumaba ako ng building para bumili ng ice cream, binati pa ako ng guard
pero ngiti nalang ang isinukli ko dahil sa wala talaga ako sa wisyo sa
ngayon.

I find myself wandering around the convenient store near my place at agad
akong bumili ng vanilla ice cream, humingi ako ng kutsara at napangiti
ako habang nakatingin sa pwesto kung saan kami unang nagkita ng asawa ko.
I smiled knowingly ng mapansing walang nakaupo doon pero occupied naman
ang iba, parang sinadyang walang maupo. Dumiretso ako doon at agad na
nilantakan ang pagkain na hawak ko.

"How's my store, Jose? Everything's fine?" Mula sa kinauupuan ko ay

narinig akong boses ng babae kaya kumabog ang dibdib ko. Mabilis akong
pumihit at lumawak ang ngiti ko ng makita si Nang Nena na nakikipagusap
sa cashier.

"Yes Madame, kaso may naupo doon sa seat na hindi nyo pinapaupuan,
hinayaan ko nalang kasi walang maupuan."

"Ano?! Diba sabi ko h'wag doon kahit anong mangyari? Naku!" Nagkamot ng
ulo yung lalaki at itinuro ako. Lumingon naman sa akin si Nang Nena at
nakita ko ang panlalaki ng mata nya habang nakatingin sa akin.

"Cailegh! Hija!" Tumayo ako at sinalubong sya ng yakap. Mukhang tuwang-

tuwa sya habang yakap ako at hindi ko rin maipaliwanag ang saya ko.

"Magkakilala kayo Madame?" Kumalas sa akin si Nang at tumingin doon sa

Jose.

"Oo, mabuti nalang at tamang tao ang pinaupo sa pwestong iyon."

Nagtatakang napatingin sa akin si Jose at nagkibit-balikat lang ako.
"Naku hija, kamusta ka?" Napangiti ako sa lambing ng boses nya at
hinawakan nya ako sa braso.

"Ayos lang po,"

"Halika at doon tayo mag-usap sa opisina ko." Sabi nya kaya kinuha ko ang
ice cream ko sa lamesa. "Jose, h'wag mong papaupuin ang ibang tao dito,
maliwanag?" Tumango naman ang huli at hinila ako papasok sa loob ng
opisina nya.

Naupo ako sa sofa at naupo rin sya sa tabi ko. Malaki ang ngiti sa labi
nya at bakas ang kasiyahan sa mga mata nya. Sumandok ako ng ice cream at
kumain at napailing sya.

"Uhh, gusto nyo po?" Nakangiting alok ko pero umiling sya.

"Hindi, naalala ko lang. Hanggang ngayon pala ay mahilig ka pa rin dyan,

yan nga ang kinakain mo noong nagkakilala kayo ng asawa mo eh." Natulala
ako sa sinabi nya at napatakip sya sa bibig nya.

"Susmaryosep! Kalimutan mo na ang sinabi ko!" Hindi magkandaugaga nyang

sabi pero pinigil ko sya at ngumiti nalang ako.

"Alam ko na po," tipid kong sabi.

"Alam mo? Sinabi na nya sayo hija? Naku, mabuti nalang! Iyong batang yun
talaga!"

"Ako lang po nakaalam, hindi nya po sinabi." Putol ko sa kanya,

napabuntong-hininga naman sya at napailing. Hinawakan nya ang kamay ko at
tinignan ako.

"Kamusta na kayo?" Sabi nya.

"Ayos naman po, Nang, ano po, diba alam nyo ang istorya namin? Nang,
naaalala ko po kayo pero hindi lahat." Ngumiti sya at hinaplos ang kamay
ko.

"Masaya ako't naaalala mo na ako hija. Gusto ko na kayong makasama ulit

ng asawa mo, para ko na kayong mga anak." Ngumiti ulit sya pero may bakas
ng lungkot roon.

"M..May gusto po sana akong itanong kung.. Kung pwede.."

Pagbabakasali ko.

"Oo naman, sige, magtanong ka. Tungkol ba sa inyo ni Travis? Sasagutin

kita sa abot ng makakaya at nalalaman ko." Ngumiti ako at niyakap ng
mahigpit si Nang Nena.

"Maraming salamat po, kahit ngayon lang ulit kita nakausap ay pakiramdam
ko, kahapon lang kita nakita." Seryoso kong sabi, naluluha naman ang mata
nya habang nakatingin sa akin.
"Sana maalala mo na ang lahat hija, sige, anong tanong mo?" Huminga ako
ng malalim at nag-ipon ng lakas ng loob para magtanong.

"Ano pong.. Ano pong dahilan kung bakit kami naghiwalay ni Travis noon?"

xxxx
Sinipag ako bigla, hehe! Gusto nyo pa isa?

Chapter 44

Chapter 44
Reasons

"Sigurado ka hija?" Kinagat ko ang labi ko at dahan-dahang tumango.

"Naalala ko pa, martes iyon ng gabi noong pumunta ka sa akin na umiiyak.

Nag-away kayo ng asawa mo, actually, iyon ang unang beses na nangyari
iyon."

"Leigh naman! I'm goddamn worried kung nasaan ka tapos sasabihin mo dyan
lang?!" Mariin kong naipikit ang mata ko ng mabungaran na ganun si Travis
sa harapan ko.

"Honey, hindi ako aalis."

"Hindi ka aalis?! Ano, anong nangyari ngayon?! Umalis ka ng hindi

nagpapaalam! Ang sabi ko babalik ako pero wala ka na kung nasaan kita
iniwan! I am searching for you everywhere pero hindi kita mahanap tapos
yan ang ibubungad mo sa akin?!" Mataas at matigas ang boses nya pagkasabi
noon at inihilamos ang kamay nya. Napatungo naman ako at pinipigil ang
luha na nasa mga mata ko.

"I'm.. I'm fine Trav, nakauwi ako ng maayos and nandito na ako." Narinig
ko ang malakas nyang pagmumura at nagulat ako ng sipain nya ang lamesa.

"Umalis ka ng hindi nagpapaalam! Putangina Cailegh, mamatay na ako sa

pag-aalala sayo tapos hindi mo sasabihin sa akin kung nasaan ka galing?!
I'm your husband for fuck's sake tapos wala akong kaalam-alam kung nasaan
ka nagpupunta!" Ginulo nya ang buhok nya sa sobrang inis at tumayo.

"T..Travis, ano.. Nandyan lang talaga ako. Sorry kung umalis ako ng hindi
nagsasabi, ayoko.." I sighed at naglakad palapit.

"Ayoko lang mag-alala ka." Malumanay kong sabi pero mukhang mas nagalit
sya sa sinabi ko. Nakita ko ang pagsalubong ng kilay nya at nagkulay itim
ang abo nyang mga mata dahil sa galit na naroon.

"Alala?! Hindi ako mag-aalala?! Anong tingin mo sa akin? Walang pakialam

sayo? Mag-asawa na tayo kaya karapatan kong malaman kung nasaan ka
nagpupunta! Mahal kita kaya nag-aalala ako!" Mariin ang pagkakasabi nya
at tinuro pa ako, napayuko naman ako at napahikbi dahil ngayon nya lang
ako pinagtaasan ng boses.
Nanlambot ang tuhod ko sa sigaw nya at wala pang ilang segundo ay
nakapaikot na sa akin ang mga braso nya.

"I..I'm sorry, I didn't mean to shout at you. Nag-alala lang talaga ako,
please don't cry.." Mahinang bulong nya sa tenga ko at hinaplos ang buhok
ko.

"Mahal kita." Napahagulgol ako ng sabihin nya sa akin ang mga salitang
iyon at niyakap ko sya pabalik ng sobrang higpit.

"Mahal din kita Travis, mahal na mahal din kita.." Sagot ko.

Noong gabing iyon ay mahigpit ang yakap ko sa kanya pero kahit anong
pilit nyang tinatanong sa akin kung saan ako nanggaling ay hindi ko
masabi. Hindi pwede, hindi nya pwedeng malaman.

Patuloy ang pagtulo ng luha ko habang nakatitig sa mukha nya at hinaplos

ko iyon.

"Mahal kita, sana mapatawad mo ako." Matagal ko syang hinalikan sa labi

bago dahan-dahang umalis at inayos lahat ng gamit ko.

Pumunta ako kina Nang Nena noong gabing iyon dahil wala na akong
mapupuntahan, ayoko namang umuwi sa bahay dahil hindi ako welcome doon.

Galing ako sa hospital kaninang umaga, nawalan ako ng malay habang

namamasyal kami at nagpaalam sya na may bibilhin lang. Mabuti nalang at
may mga mabuting loob ang nagdala sa akin sa ospital at doon ko nalaman
na hangga't hindi ako pumapayag na magpa-chemo ay ganun ng ganun ang
mangyayari sa akin.

Ayoko syang masaktan. Mahal na mahal ko si Travis at ayokong malaman

nyang hindi ko kayang lumaban para sa kanya, dahil hindi ko kaya, kasi
mahina ako.

Days pass, I think weeks. Wala akong ibang pinagsabihan kung nasaan ako,
tanging si Nang Nena lang ang nakakaalam ng kalagayan at kung nasaan ako
at nakiusap ako sa kanyang na h'wag ipaalam kay Travis kung nasaan ako.

Noong una ay ayaw nya pero wala syang nagawa dahil pakiusap ko ito.
Nakikita ko si Travis kapag kausap si Nang at bigla nalang akong
mapapaiyak kapag nakikita syang ganun ang itsura, hindi ko sya kayang
umiiyak pero wala naman akong magawa.

Alam kong mas masasaktan sya kapag nalaman nya ang kalagayan ko at ayaw
ko nun. Kumalat sa mga kaibigan namin na may lalaki akong kasama, it was
true pero doktor ko iyon. I had a brain tumor pero ayokong pumayag na
magpachemo. Walang kasiguruhan na mabubuhay ako, it may kill the cancer
cells pero papatayin din nito ang katawan ko.

I saw how devastated my husband is and I was too pero wala akong magawa
kung hindi tiisin sya kahit na hindi ko kaya hanggang sa dumating ang
araw na nakita nya ako at nasabi ko ang mga bagay na walang katotohanan.
"W..What do you mean?" Pain is visible in his beautiful eyes, ang saya na
nakita ko roon ay naglaho sa ngayon at pawang sakit ang bakas na naiwan.

"I'm sorry.." I whispered and look at my feet, my body is shaking at

pilit kong itinago ang luha sa aking mga mata.

"A..Akala ko ba walang iwanan? Leigh, ano 'to?" I smiled bitterly and

sniffed.

"Sorry.."

"Hindi mo na ba ako mahal?" Nag-angat ako ng tingin at halos nanghina ako

sa nakitang sakit sa mukha nya pero umiling ako at nagsalita.

"May iba na akong gusto, magmove-on na lang tayo.." Matatag kong sabi
ngunit sa kabila niyon ay ang panghihina at ang pagpipigil kong umiyak.

"I hate you Cailegh, akala ko totoo ka. I regret the day I met you.. I
regret wasting my time showing you how much I love you. I hate you
Cailegh. I hate you." What he said pained me so much but I have to endure
it.

Ito ang gusto mo Cailegh diba?

"I'm sorry.." I managed to say but he just look at me wearing his mad
expression at tinanggal ang singsing na nagdudugtong sa aming dalawa,
parang naupos akong kandila habang nakamasid sa kamay nyang nagtatanggal
ng simbolo ng pagmamahalan namin.

"We're over Cailegh, I hope not to see you again." Inilaglag nya sa sahig
ang singsing at tumalikod paalis sa harapan ko.

I just watch the one I love walking away from me, I watch him left me.
Napaupo ako at nilapitan ang singsing na nasa lupa, iniabot ko ito and
the moment my hands touch the ring, my tears fell automatically..

My hands are shaking together with my body. I kissed the ring at ang
sakit ng ulo ko ay wala lang kumpara sa sakit ng puso ko ngayon.

I'm sorry but I have to do this, I have left with no choice.. I try my
best not to hurt you but either both of it will hurt you.

I hold the ring tighter and closed my eyes, the pain inside my head
become more painful and unbearable each passing time.

"I love you.." That was the last thing that I've said before the darkness
eat my consciousness.

Sa isang ospital ako nagising matapos nun, masakit ang ulo ko at sobrang
masama ang pakiramdam ko.

"Miss, yung singsing na hawak nyo kanina.." Iniabot sa akin iyon ng nurse
at bumuhos kaagad ang luha ko. Nalaman kong malala na ang sakit ko kaya
kailangan ko ng kumilos kung gusto ko pang mabuhay, ayoko sana pero Nang
Nena was persistent enough to convince me.

Humingi muna ako ng kaunting panahon para makita kahit malayuan ang asawa
ko at nakita ko kung gaano nya nililibang ang sarili nya para makalimutan
nya ako at napakasakit nito sa akin pero ito ang ginusto ko kaya wala
akong karapatang magsisi.

I send him his ring, yung ibinigay ko sa kanya noong kasal namin na
tinapon nya noong sinabi ko sa kanya ang mga kasinungalingan ko. Hindi ko
alam kung tinanggap nya pero mas masakit at nadurog ako sa ibinigay nya
sa akin pabalik.

Divorce papers.

Hindi ako makakain dahil doon, I just want to die that time. Mas masakit
pa ang ganito kaysa sa sakit ko at hindi ko alam kung kaya ko pa bang
mabuhay.

Ni hindi ko tinignan ang mga nakasulat doon at itinago ko lang iyon, I

saw him kissing someone one night when I sneak out at the hospital one
evening. It was Candice, yung kabatch-mate namin na may gusto sa asawa
ko.

Gusto kong sumigaw, gusto kong sugurin sila pero hindi ko magawa. I just
can't show myself to them, ako ang nang-iwan kaya wala akong karapatan na
magalit. Maybe they can't recognize me if ever na magpakita ako, I lost
my long hair, I am thin as ever na nangangalumata pa.

I look like a mess, katulad ng buhay ko.

I closed my eyes painfully noong nakita ko na lumalalim na ang halikan

nila at kung saan-saan na napupunta ang mga kamay nila at hindi ko man
kaya ay tumalikod ako at patakbong umalis. Umiiyak ako pabalik ng ospital
pero hindi ko nalang alam ang nangyari, naramdaman ko nalang ang hi di
maipaliwanag sa sakit ng ulo at pamamanhid ng katawan ko at bigla nalang
nagdilim ang paningin ko at hindi ko na alam ang sumunod pa.

"Noong gabing iyon ay alalang-alala ako ng tumawag sa akin ang ospital na

natagpuan ka daw na walang malay malapit sa ospital, hindi ko alam ang
gagawin ko." Hinawakan nya ang mukha ko na hilam na ng luha at pinunasan
iyon.

"Tahan na Cailegh.. Gusto kong tawagan ang asawa mo pero alam kung
malulungkot ka kung malalaman ng asawa mo kaya hindi ko magawa, pumunta
ako sa ospital kinabukasan pero hindi na kita inabutan. Kinuha ka na daw
ng magulang mo."

"N..Nang.." Niyakap ko sya ng mahigpit habang patuloy ang paghikbi ko,

habang kinekwento nya sa akin ang mga nangyari ay nararamdaman ko ang
hapdi sa puso ko. Parang bumukas ulit ang butas na hindi humilom sa
nakalipas na mga taon.
"Tahan na.. Kaya mo yan anak.." Malumanay nyang sabi pero nakayakap lang
ako sa kanya at patuloy sa pag-iyak. Habang kinekwento nya sa akin ang
mga nangyari ay patuloy ang paglalaro nito sa utak ko.

"Nang.. Si Travis po, kailangan ko po syang makausap." Utal kong sabi at

humiwalay para punasan ang luha ko.

"Paanong hindi pa kayo nag-usap?" Nakakunot ang noo nya habang nakatingin
sa akin.

"Pumunta po sya sa States para ayusin yung sa kompanya nila, matagal na

kami hindi nagkakausap Nang.." Mahina kong sabi. "Sabi nya babalik sya
kaagad pagkatapos pero hanggang ngayon ay wala pa rin sya."

Hindi nagsasalita si Nang Nena habag sinasabi ko iyon at mukhang may

malalim syang iniisip. Napalunok naman ako sa klase ng tingin nya at
napailing sya at iniabot sa akin ang isang panyo.

"Imposible ang sinasabi mo, nakapag-usap kami noong nakaraang araw kaya
imposibleng wala pa sya dito. Personal syang pumunta dito, hija."

Chapter 45

Chapter 45
Enjoying

"Hindi din daw nagsabi sa kanya." Pambungad na sabi ni Jess bago naupo sa
tabi ko. "Naku yung babaeng yun, ayaw pa sabihin, akala mo naman anong
gagawin ko kay Sir. Fyi lang no, asawa nya ang friendship ko." Ngumiti
ako sa sinabi nya at inabot ang kamay nya.

"Thank you Jess," tumango naman agad sya pero halata pa rin ang pag-
aalala sa mukha nya. Bumalik nalang ako sa ginagawa pero panaka-naka pa
rin ang tingin ko sa email ko at sa phone ko at nagbabakasaling tumawag
sya.

Hindi ko na namalayang oras na ng paga-out namin kaya dagli akong

kumilos.

"Samahan kaya kita sa unit mo? Natatakot ako para sayo Cailegh." Hawak ni
Jess ang braso ko habang pababa kami ng building.

"Ayos lang ako, ano ka ba. Walang mangyayaring masama." I assured her
kahit hindi naman ako maayos. My head's a mess at sumuka ako kanina pero
hindi ko nalang pinaalam sa kanya, baka mag-alala sya at maperwisyo ko
pa.

"Ganun ba? Sige, mag-iingat ka!" Senenyas nya ang kamay nya sa tapat ng
tenga nya at tumango ako. Nagpaalam ako sa kanya bago pumasok ng taxi.

"Kuya, sa malapit na park nalang po." Sabi ko sa driver at tinuro ko lang

sa kanya kung saan ko gusto.
It was seven in the evening pero nandito pa rin ako sa park na malapit sa
building namin, I hum silently habang ginagalaw ang paa ko sa swing. I
took my phone out at tinitigan ang larawan namin ni Travis. I missed him
and looking at his photos makes me sick.

The number that you have dialled is currently not available, please try
your call later.

I sighed inwardly and frustratingly when the operator answered my call

again. Napailing nalang ako at sinubukan pa ng ilang ulit pero ganun na
ganun pa rin ang sagot sa telepono.

Napatitig nalang ako doon at hindi ko na namalayan ang pagtulo ng luha

ko. Travis is not here, now that I needed him the most.

Pinunasan ko ang luha ko at nilibang nalang ang sarili ko sa mga ilaw na

nanggagaling sa mga bahay at sa mga batang nagkakantahan ng mga
pampaskong kanta.

I checked my phone at tumayo nalang ako pagkakita ko ng oras. It was now,

nine in the evening at hindi ko na namalayan ang oras. Pagtayo ko ay
nakaramdam ako ng pagkahilo pero nagtuloy lang ako. This park was just a
five minutes walk from the building kaya hindi na ako sumakay.

Napatigil ako sa paglalakad ng may naramdaman akong basa sa ilalim ng

ilong ko at mabilis ko yung kinapa.

Dugo!

Bumilis ang paghinga ko habang nakatingin sa daliri ko at kinalma ang

sarili ko. Its just blood, nothing to worry about Leigh. Hindi ka takot
sa dugo. I convince myself at binilisan ko ang paglalakad ko, umaapuhap
ang dibdib ko sa sobrang kaba at narinig ko pa ang pagbati ng guard pero
hindi na ako sumagot at diretso lang ang lakad ko papasok.

"Cailegh!" Diretso akong naglakad habang nakatakip ang panyo sa ilong ko,
I'm in the verge of crying. Sumasabay pa ang pagpintig ng ulo ko at ang
pag-ikot ng paningin ko.

"Cailegh!" Napatigil ako sa paglalakad ng may tumawag sa pangalan ko at

didiretso na sana ako ng lakad pero humarang sa harapan ko si Harris.

"Cai, I never thought I will see you here." Nakangiti nyang sabi pero
hindi ako makangiti pabalik. The pain in my head was just so much kaya
hindi ako makasagot.

Tumango lang ako at tinuro ang elevator kaya nangunot ang noo nya.

"Are you okay? You're pale!" Umiling lang ako at umatras, hindi ko na sya
masyadong makuta dahil sa malabo na ang paningin ko.

"Cailegh, you sure?" Nag-aalala nyang sabi.

"O..Oo.." I managed to answered him pero naramdaman ko ang pagkawala ng
balanse ko kaya napahawak ako sa kanya at agad nya akong nasalo. Nagmura
sya at hindi ko na maintindihan ang mga sumunod nyang sinabi dahil wala
na akong marinig at basta nalang nagdilim ang paningin ko.

"Anong gusto mong ipangalan sa anak natin ha, honey?" Halos mapatalon ako
sa gulat ng may yumakap sa akin mula sa likuran pero napalitan din ng
ngiti ng makilala ang boses nya.

"Hi honey.." I giggled when his lips touches my nape at napahigpit ang
hawak ko sa kamay nyang nakapalibot sa baywang ko. Umakyat iyon paakyat
sa pisngi ko at iniikot nya ako para marating ang mga labi ko.

He nibbled my lower lip while caressing my face at mas pinapalalim ang

halik. I moaned against his lips and throw my arms around his neck and
push myself more to him.

Matamis syang ngumiti pagkatapos at dinampian ako ng mabilis na halik

ulit sa labi.

"So, as I was saying. Anong gusto mong pangalan ng mga anak natin?"
Malambing nyang sabi at ipinatong ang baba sa balikat ko.

"Mga agad? Ang dami ah." Tumawa ako at humilig sa kanya.

"Of course, I'm planning on making them a basketball team. What do you
think?" Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at kinurot ang tagiliran nya.

"Grabe ka! Ang hirap kaya manganak!" Reklamo ko.

"Wala pa bang laman 'to?" Mahinang bulong nya sa akin at unti-unting

ipanasok ang kamay sa shirt ko at hinaplos ang tyan ko.

"Wala pa.." Sagot ko at ngumuso, naramdaman ko naman ang pag-akyat ng

kamay nya mula sa tyan ko kaya hinampas ko iyon.

"Travis! Isa!" He chuckled softly and bit my earlobe.

"Pa-isa nga ulit honey ko.." Tawa nya at walang pasabing binuhat ako at
malakas na napatili nalang ako habang sinusuway sya.

"Is she alright, Doc?" Sabi ng isang baritonong tono at unti-unti kong
iminulat ang mata ko. I adjusted myself from the light at inaninag ang
taong nag-uusap sa gilid ko.

"Yes, she is." Tipid na sagot ni Greg habang inaayos ang salamin nya.

"Ano bang nangyari? Why did her nose bleed and bakit sya nawalan ng
malay? You said she's fine but she looks weak." Pagpilit ni Harris at
tahimik lang ako nagmasid sa kanina.

"I'm sorry but I can't tell you her situation, mister." Kaswal at mababa
ang tono na sagot ni Greg pero matigas pa rin si Harris at nagpupumilit.
"Bakit hindi pwede? I'm her boyfriend kaya bakit hindi ko pwedeng
malaman?" Napailing ako sa sinabi nya at nakita ko rin ang pag-ismid at
pagngisi ni Greg habang nakatingin rito.

"I'm afraid you are not." He grins at lumingon sa akin at mabilis na

ngumiti.

"Hi Cai," lumapit sa akin si Greg pero nagulat nalang ako sa ginawang
pagyakap sa akin ni Harris.

"Are you fine? I'm worried Cailegh! Wala bang masakit sayo?" Napalunok
ako at dahan-dahan syang inilayo sa akin.

"I'm fine now, thank you Harris." Tipid kong sabi at pilit na ngumiti.

"Sigurado ka? Ayaw sabihin sa akin yung kalagayan mo, nag-aalala ako." I
nodded again at mabilis na lumingon kay Greg at mabilis syang tumikhim.

"Uh, excuse me Mister but can I talk to Miss Ignacio?" He politely asked.
Tumango naman si Harris pero hindi umalis, hinawakan pa nya ang kamay ko
kaya napalunok ako.

"I mean, privately.." Dagdag ni Greg at mukhang nakuha naman nya iyon at
nagpaalam sya palabas.

"How's your feeling?" Nag-angat ako ng tingin at nasa may tabi ko na si

Greg. Mabilis akong umiling at inalalayan nya ako paupo.

"I'm not feeling well, Doc." I confessed, napabuntong-hininga naman ito

at nailing sa akin.

"I told you to come back for a check up pero hindi ka bumalik. What
exactly you are thinking Cailegh?" Seryoso nyang sabi at nag-iwas ako ng
tingin.

"I'm not sick, stress lang ako kaya ganun." Sabad ko, may kinuhang papel
si Greg at nagsalita.

"It's getting bad, Cailegh. Kailangan mo ng macheck habang maaga pa and

this is serious. What you are experiencing right now is not stress, I am
telling you. Hindi ito maganda." Malumanay pero seryoso nyang sabi, mukha
rin syang stress habang nakatingin sa akin at parang pinoproblema din ang
katigasan ng ulo ko.

"A..Anong pwedeng mangyari? I'm always having a severe headache at sumuka

ako kanina, what does that mean?" Takot kong sabi sa kanya, wala namang
bakas ng pagkagulat sa mata nya habang nakatingin sa akin at nanatili
lang syang nakatitig ng seryoso na mas lalong nagpapakaba sa akin.

My heart was thumping and my stomach is clenching,

"What? Greg, sabihin mo na." He chewed his lips bago nagsalita.

"I'm sad to say but the.." He took a deep breath at parang nahihirapan
din kung paano nya sasabihin. "Promise me first that you won't cry."

Hindi ako nakasagot sa sinabi nya. I doubt if I can do that.

"Okay, just.. just don't panic okay but based on my observation, the
cancer cells might be active. Maaaring bumalik ang sakit mo Cailegh."
Hearing those words stabbed me like a knife, parang narindi ako at hindi
ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. I sobbed quietly at malungkot na
nakatingin lang sa akin si Greg, he was shaking his head at nagpatawag ng
nurse para asikasuhin ako at bigyan ng tubig.

"It's getting late, ihahatid nalang kita. I can't contact Travis."

Nakakunot noo nyang sabi, I sighed.

"He's in here, right? May nakapagsabi sa aking nandito na siya sa

Manila." Nagtatakang tinignan ako ni Greg at inalalayan ako patayo.

"What do you mean? Nung nakaraang araw pa sya nandito and yet, hindi mo
alam?" Malungkot na tumango ako at napahawak ako sa kanya ng hindi ko
naiayos ang balanse.

"Careful. Travis is being an ass again, don't worry Cai. I'll talk to
him, para sabay na kayo magpacheck-up, may sapak din sa ulo yun eh."
Tumawa sya.

"Greg?" Tawag ko sa kanya at agad syang tumalima.

"Don't tell him, please. Ayoko."

"You're being scared again, ayan ang dahilan kung bakit kayo nagkasira
noon kaya sana ay h'wag mo ng ulitin. Tell him, asawa mo pa man din sya
tapos sya pa ang hindi nakakaalam."

"Alam nyo? Paanong.."

"Yes, alam naming tatlo pwera lang kay Travis. He's an ass, really, ni
hindi manlang nagpaimbestiga." He frowned at pinaupo muna ko saglit.

"Wait here, I'll just go get my things."

I stomped my feet quietly at the concrete floor while staring at the

ceiling. I was thinking about Travis, ano bang nangyayari?

My thought suddenly fades when I heard footsteps at nag-angat ako ng

tingin ay nakita ko ang babaeng naglalakad. Mabilis akong tumayo ng
mamukhaan ko si Candice.

I called her at binilisan ko ang paglalakad ko, hinaltak ko ang braso nya
ng maabutan ko sya.

"What?!" Naiirita nyang sabi pero nagliwanag ang mata nya ng makita ako.
"Oh, hi there poor little Cailegh." She smirked and my blood boiled that
instantly.

"Where the hell is my husband?" Mukhang nagulat sya sa tanong ko at

kinumpas ang kamay nya.

"You knew? Well, he's enjoying my company." Ngumisi sya at hinawi ang
buhok nya.

"Where the hell is he?" I asked her through gritted teeth, sa totoo lang
ay gusto ko ng kalmutin ang mukha nya para maalis ang nakakasukang ngisi
roon.

"He will leave you, just wait for it. He's done playing with you, didn't
you know that?"

"No! You're lying! Bring me to my husband, stop mending with us!"

Naikuyom ko ang kamay ko at masama ko syang tinignan kahit na sumisikip
na ang dibdib ko sa sinasabi nya.

"I'm telling the truth, kaya nga hindi sya nagsasabing nandito na sya
diba? Kasi tapos na sya sayo. He wants revenge, he just wanna fool you
around and make you suffer." Sinampal ko sya at umiling.

"Y..You're lying, Travis loves me. Stop it!" Hinawakan nya ang pisnging
sinampal ko at mapang-asar akong nginitian.

"You won't believe me? Then go to this place and find out yourself."
Naiwan akong tulala at nakatanaw lang sa likod nya habang naglalakad
palayo.

She's not telling the truth. Gusto nya lang kaming sirain, no, Travis
loves me. He loves me.

Chapter 46

Chapter 46
Confrontations

"Sumagot na?"

"Hello?" Halos malagot ang hininga ko ng marinig ang malamig na boses

nya, naitikom ko ang bibig ko at bumilis ang pintig ng puso ko.

"H..Hello, Trav.." I breathe hard, controlling my tears not to fall.

"L-Leigh.." Tawag nya sa akin sa kabilang linya, napatungo ako at tumulo

ang luha kong pinigilan.

"N..Nasaan ka?" Mahinang sabi ko, mabilis na lumapit naman si Jess at

hinaplos ang likod ko.
"I..I'm working, Leigh I'll.. I'll talk to you later." Bago pa man ako
makasagot ay namatay na ang linya, napahikbi ako at nabagsak ko ang phone
ko.

"Cai! Oh my god!" Hinila ako payakap ni Jess at tahimik na umiyak ako sa

balikat nya.

"Ayos ka lang? Oh god, bwisit na Travis na yan! Hindi ko na sya i-si-Sir

ngayon ah! Walanghiya!" Naiiritang sabi nya at hinaplos ang buhok ko.
"Cai, calm down.. Baka busy lang talaga, alam mo na may ginagawa."
Kumbinse nya sa akin pero umiling ako.

"N..Nagsinungaling sya.." Humikbi ako, nagpanic sya at kaagad na inabutan

ako ng tubig at inalalayan ako uminom. Pinunasan ko ang luha ko at kinapa
sa bulsa ko ang papel na hawak ko.

"P..Pupuntahan ko," tumayo ako at kinuha ang bag ko.

"Sama ako!" Biglang tumayo si Jess at sumunod sa akin, patuloy lang ang
pag-iyak ko sa loob ng taxi at kahit anong pigil ko ay hindi ko magawa.
Nakatingin lang naman ng nag-aalala sa akin si Jess at hindi mapakali
kung paano ako papatahanin.

"Cai, nakakasama yan sayo. Stop crying please, natatakot ako." I tried
relaxing myself but I just can't, hindi nya ako kinausap. He just cut the
call.

Paano kung totoo yung sinasabi ni Candice? Paano kapag gusto nya lang
talagang maghiganti? Sumikip ang dibdib ko sa mga naiisip.

"We're here," hindi na ako nagsalita at basta nalang akong lumabas sa

taxi, hindi ko maipaliwanag ang kabang nararamdaman ko. Humahangos na
sumunod si Jess sa akin at inakay ako palabas.

"Ma'am, sino pong kailangan nila?" Harang ng isang guard sa akin pero
hindi ko sya pinansin at luminga pa ako para maghanap.

"Uh, kuya, nandyan ba si Mr. Samaniego? Ano kasi.. Kailangan namin syang
makausap." Sabat ni Jess, pinasadahan kami ng tingin ng guard at nakita
ko ang pagtingin nya sa mata kong namumugto.

"Naku ma'am pasensya na po, hindi po kasi pwedeng makapasok kapag walang
pahintulot eh. May ginagawa po kasi si site kaya ganun." Ibinalik ng
guard ang tingin sa akin pero hindi ako nagsalita.

"Sige na kuya, my friend here wants to talk to him. Emergency lang kuya."
Pagpupumilit ni Jess pero umiling pa rin ang guard.

"Miss hindi talaga-"

"Kuya! Asawa sya ni Samaniego!" Jess retorted. Nanlaki ang mata ng guard
at tinitigan ako at maya-maya pa ay humagalpak ng tawa.
"Ano bang.." Tumawa sya. "Scam ba 'to? Hindi kayo makakapasok kaya mas
mabuting umalis na kayo dito at magpatawag pa ako ng ibang kukuha sa inyo
dito." Naiiling sya.

"Ano ba kuya! This is really important, mukha ba kaming nanloloko?! Look,

let us in para matapos na ito!" Naiiritang sabat nya.

"Miss, hindi pwede maliwanag? Umalis nalang kayo. Tsaka wala si Sir dito
ngayon." Tinuro nya ang labas para lumabas kami pero hindi ako gumalaw.

"Miss, lumabas na kayo at magpapatawag talaga ako ng pulis." Matigas na

sabi nito at hinawakan ang braso ko.

"Bitiwan mo ko!" Tinanggal ko ang kamay nya sa braso ko at umatras.

"Lumabas na kayo, tatawag na talaga ako--" napasinghap ako ng makita sa

di-kalayuan si Travis, nanigas ang katawan ko pero nagawa kong itulak
palayo ang guard at tumakbo papasok ng site, I heard them shouting at me
pero hindi ko na marinig, gusto ko lang ang matawag at makausap ang asawa
ko.

My chest is thumping sa saya na nakita ko sya sa halos tatlong linggo

naming hindi pagkikita at sa sakit dahil sa wala syang sinabing kahit ano
sa akin.

Nakapolo syang itim at napansin ko ang mas humaba nyang buhok, ibinuka ko
ang bibig ko para sana tawagin sya pero natulos ako sa kinaroroonan ko ng
biglang sumulpot si Candice mula kung saan at tumabi kay Travis.

Dagli akong nagtago at sumilip sa kinaroroonan nila, nawala na ang nga

engineer na kausap ni Travis kanina at naiwan silang dalawa na nag-uusap.
I felt the large pang on my chest while looking intently at them.

Nakita ko ang paglapit ni Candice sa asawa ko pero bahagyang lumayo si

Travis at nagpamulsa.

With my shaking hands, I manage to pick my phone and dialled my husband's

number. Mataman akong nakatitig sa kanina at inilagay ang telepono sa
tenga ko. Nakita ko na natigilan sila sa pag-uusap at mabilis na kinuha
ni Travis ang phone nya sa bulsa at nakatingin lang sya sa phone nya at
mukhang may malalim na iniisip.

Answer it please. Answer it please.. I silently prayed but my hopes died

that easily when I heard the dial tone, he cancelled it. Bumagsak ang
telepono na hawak ko na mukhang naging dahilan para makita nila ako.

I wanted to run away and cry until I die but my feet froze kaya wala na
akong nagawa kung hindi ang lumabas sa pinagtataguan ko at alamin ang
totoo. I'm tired being clueless all the time, pagod na akong maging bulag
sa lahat.

"L..Leigh," it was his voice at sinalubong ko ang gulat nyang mga mata.
"Cailegh!" Boses ito ni Candice at mabilis syang pumunta sa tapat ni
Travis. There was a triumphant evil smile in her lips and she crossed her
arms on her chest.

"You came!" She grinned.

"What.. What are you doing here, Leigh? You.. You shouldn't be here!"
Mabilis na pumunta sa harapan ko si Travis at hinawakan ang balikat ko,
he was saying those words right in front of my face, I should be happy
that he's here but hindi ako ng makaramdam ng kahit anong saya kaya
lumayo ako sa kanya.

"Did you believe me now, poor girl?" Malambing ang boses ni Candice pero
nasa loob nito ang napakasamang hangarin. Hindi ako nagsalita kaagad at
hindi makapaniwalang nakatingin sa kanilang dalawa.

"Wh..What's this?" Matigas kong sabi kahit na hindi ko na kayang

magsalita kung tutuusin dahil mabigat na ang pakiramdam ko.

"L..Leigh, please.. H'wag kang makinig sa kanya, please.. Umuwi na

tayo.."

"Why Travis? Didn't you want to let her know your plans?" Tinagilid nya
ang ulo nya habang nakatingin sa akin, I ignored Travis' voice at
nanatili akong nakatingin lang sa kanya.

"He wants revenge," she started.

"Leigh.."

"He wants to hurt you like the way you hurted him before. He was
devastated and broken when you leave him without a word. Alam mo ba kung
anong sakit ang dinanas nya noong umalis ka? Of course not!"

"I was there.. I was there nung mag-isa sya pero bumalik ka, you came
back without remembering anything so he took advantage of your
situation."

"Candice! Stop! We have talk about this!" Travis shouted furiously and
turned to me.

"Leigh, Honey, h'wag kang makinig sa kanya. Let's go home, please.." His
voice is soft at pinipilit na kunin ang atensyon ko pero hindi ko
ibinigay.

"Sa tingin mo ba susunod ako sa usapan? Of course not! I'm not that naïve
para sundin yun!" Cool nyang sabi at pinakatitigan ako, there is a faint
smirk on her face while looking at me.

"Alam mo ba kung bakit ayaw nyang sabihin sayo na asawa mo sya?" Sabi
nya, my heart almost stops beating when she mentioned that. She knows it
all, alam nya ang lahat..
"Fucking shut up Candice! Leigh, let's go." He tried holding my wrist but
I shook it away, I step away from him at tumungo ako.

"He wants to have a revenge. He will make you fall at pagkatapos ay

iiwanan ka nya katulad ng pag-iwan mo sa kanya. He didn't wang you to
know dahil ayaw nyang may panghawakan ka.."

"After playing with you, babalik rin sya sa akin. I'm there when he
needed you pero bumalik ka pa, sinira mo pa ang dapat kami!" Lumapit sya
sa akin at napasinghap ako ng tumama ang palad nya sa pisngi ko.

"Bullshit!" Hinila ni Travis palayo sa akin si Candice. "Walang tayo at

malinaw na malinaw yon, stop bullshitting me right now!" Matigas at galit
na galit ang boses ni Travis at lumayo kay Candice.

Ginawa ko ang lahat para hindi ako umiyak sa harapan nila ngayon, I get
her point. Travis was up for revenge dahil sa kagagawan ko. I know it at
masakit isipin na gusto nya lang na paghigantihan ako kaya nandito sya sa
tabi ko.

"Sa akin sya babalik, tandaan mo yan! Hindi ka nya mahal!" Matigas na
sigaw ni Candice at tinuro ako. "Sa tingin mo ba babalikan pa nya ang
taong nanakit sa kanya? Do you think he will settle for a low girl like
you? Walang interes sa negosyo at.." Nandidiri ang tingin nya sa akin.

"At anak ng katulong?" Sa sinabi nya ay hindi ko na napigilan ang

paghagulgol. Namanhid ang katawan ko at parang tinanggalan ako ng karapan
huminga sa sinabi nya.

"Tama na! L..Leigh.." Mabilis na hinawakan ni Travis ang kamay ko at

pinipilit akong tumingin sa kanya. "Honey please.."

"A..Alam mo?" Nanghihina kong sabi sa kanya. Nabitawan nya ang kamay ko
at tumungo sya and I know exactly the answer to my very own question.

He knows, of course he knows..

"He didn't love you, all he did was to play with your fragile heart and
break it into tiny pieces like you did to him!"

"Enough! Don't listen to her, sa.. Sa akin ka makinig please.. Noong una
ganun ang plano but.. but hindi ko nagawa, I love you please makinig
ka.." Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin sa mga sinabi nya.

"T..Totoo ba?" My voice broke when I said those words. Umiiyak sya habang
nakatingin at kinakausap ako pero kailangan ko ng sagot at kompirmasyon
galing sa kanya.

Mahal na mahal ko sya at humindi lang sya ay maniniwala ako ng walang

pag-aalinlangan pero nawala ang katiting kong pag-asa na hindi totoo ang
sinasabi ni Candice nung tumango sya.

I smile sadly habang tumitingin sa kanya.

"I'm sorry, please.. Makinig ka, magpapaliwanag ako.." He begged at
niyakap ako ng mahigpit, umiiyak rin ako at pati pakiramdam ko ay
namanhid sa mga nalaman ko.

It just that.. It pains me na ang taong pinagkatiwalaan at minahal ko ng

totoo kahit wala akong maalala ay hindi rin pala ako sineryoso. It pains
me thinking that someone I loved hates me dahil sa desisyon ko sa
nakaraan. Ayaw ko lang naman silang masaktan pero kahit ano namang gawin
ko ay masasaktan at masasaktan ko lang din sila.

"I..I'm sorry.." I whispered at him softly at naramdaman ko ang paninigas

ng katawan nya, hinawakan nya ang pisngi ko at pinakatitigan ang mata ko.

"Hindi.. Ako ang mag-so-sorry, please. I'm reckless and selfish pero
mahal kita.. Please maniwala ka.." His eyes are begging while caressing
my cheeks.

"I deserved it." Mahina kong sabi at unti-unti kong tinanggal ang kamay
nya sa pisngi ko. I'm not mad, hindi ko sya masisisi dahil alam kong ako
ang pinagsimulan ng lahat ng ito, I deserved to be hurt like the way I
hurted my husband.

"H..Hindi ako galit, bagay lang naman 'to sa akin. I am sorry for hurting
you.." Umiiyak kong sabi kay Travis at umatras.

"I love you Leigh, parang awa mo na.." I shook my head while looking at
him.

"Mahal din kita pero nagkakasakitan lang tayo, nasaktan kita ng sobra
dati at bagay lang sa akin ang sakit na nararamdaman ko ngayon. I don't
blame you Trav.." Ngumiti ako ng pilit pero nanlalabo na ang mata ko
habang nakatingin sa kanya.

"S..Sana mapatawad mo ako, we're even.. I'm sorry.." Pumihit ako at

tumakbo at huli ko na ng mapansin ang nakaharang kaya nadapa ako at
malakas na tumama ang tuhod ko sa bato.

Naramdaman ko ang sakit aa tuhod ko at tuluyan na akong napaiyak,

nanginginig ako at hindi maigalaw ang sarili ko. Hindi ako umiiyak dahil
sa sakit ng tuhod ko, this was bearable but the pain and the scar in my
heart was not. I am crying my heart out and I am near in praying na sana
ay mawalan nalang ako ng pakiramdam at mamanhid para hindi ko na
maramdaman ang sakit na ganito.

I love him but I'm not good enough for him, nasaktan ko sya noon kaya
hindi na ako nagtataka na doble ang sakit na nararamdaman ko ngayon. I
love him and I believed him when he said that he loves me pero hindi na
pwede, parang mali na, maling-mali na.

Chapter 47
Chapter 47
Safe

"Cailegh, I'm sad to say but all the tests are positive.. Sorry.." Greg's
voice was echoing on my mind. Halo-halo ang nararamdaman ko at bawat
segundo na lumilipas ay pasakit ng pasakit ito.

I closed my eyes and let my tears mixed with the cold water from the
shower. I was numb, I can't feel anything but sadness and pain. Hindi ba
ako magiging masaya?

Shower's on. Clothes on. I'm crying like a little girl who messed up so
bad.

Hindi ko alam kung paano ako nakauwi sa condo mula sa site kanina, hindi
ko alam kung paano ako nakatayo mula sa pagkakadapa ko at pakiramdam ko
ay lumulutang lang ako. I don't know now what's the sense of living for
the second time around.

My life's a mess, I'm really a mess.

My parents hates me, my husband hates me and I hated myself too. I was
too selfish at iniwan ko sya noong nasasaktan dahil sa akin pero wala na
akong magagawa dahil tapos na, ang tapos na ay hindi ko na pwedeng
balikan pa.

Natulala ako sa sugat na nasa tuhod ko at ang namumuo na nitong dugo.

Bakit hindi ko maramdaman ang sakit?

The cold water makes me shiver at niyakap ko ang sarili ko sa lamig, I am

silently wishing na sana ay kayang masama ang sakit na nararanasan ko sa
agos ng tubig pero hindi, kahit anong babad ko sa malamig na tubig na ito
ay hinding-hindi mapapawi ang mga bagay na pinagsisisihan ko.

Ang mga bagay na ginawa ko sa nakaraan na naging dahilan para magulo ang
aking kasalukuyan. If I told him, maayos kaya kami ngayon? Did we have
kids? Masaya na kaya ako ngayon?

What ifs are ruining my head and many thoughts are left unanswered.

Narinig ko ang kalabog sa labas pero hindi ako gumalaw, I don't care if I
lock the door or not, kung magnanakaw man yun ay kunin na nya ang lahat
at wala na rin naman akong pakialam. Masyado lang sigurong magulo ang
utak ko kaya naiisip ko 'to pero wala naman akong maramdamang takot.

Sumandal nalang ako sa malamig na semento at hinayaan ang pag-agos ng

tubig sa katawan ko.

Narinig ko ang pagkalabog ng pintuan ng banyo kaya napatingin ako doon,

bumukas iyon at nakatulala lang ako sa taong bumungad sa akin mula roon.

Maybe I am hallucinating. Nailing nalang ako at malungkot na napangiti.

"Shit," mariin at matigas na boses ang pumailanlang sa tenga ko kaya
nagmulat ako ng mata at nakita ko ulit ang imahe nya sa harapan ko. Pati
ba naman boses? I wanted to laugh at my imagination.

Nakatingin lang ako sa imahe nya na papalapit sa akin at agad na namatay

ang tubig na nagmumula sa shower. Doon na ako napakurap at napahawak sa
semento.

Hindi sya nagsalita habang nakatingin sa akin pero nakita ko ang pamumula
ng mga mata nya, walang sali-salitang lumuhod sya sa harapan ko at
mahigpit akong niyakap.

Mas lalo akong napaluha ng maramdaman ang init ng katawan at ang pabango
nyang hinahanap-hanap ko. I gripped his shirt at sumiksik sa dibdib nya.

"B..Bakit.." Hindi ko matapos ang sasabihin ko dahil sa paghikbi.

"S..Shhh.." Alo nya sa akin at mas hinigpitan nya ang pagyakap, halos
hindi na ako makahinga but I don't seem to mind it.

No one is speaking and the sound of heartbeats, sobs and cries is all I
can hear. I've never felt welcome like this before, his arms are my
guards, being with him is my safe haven.

The beatings of my heart was unknowingly fast and my stomach is crumpling

with mixing emotions.

"H..Hush now," he cupped my cheeks using his bare hands, his eyes are
begging for me to stop crying but I just couldn't. Halos hindi na ako
makahinga habang nakatingin sa mga abo nyang nga mata. His eyes means the
world to me, I will do anything just to have those eyes to only look at
me.

Maya-maya pa ay tumayo sya at kumuha ng twalya at ibinalot sa katawan ko,

walang imik na binuhat nya ako palabas at iniupo sa kama. Nakatingin lang
ako sa kanya habang kumukuha ng damit ko at naupo sya sa tabi ko para
patuyuin ang katawan ko, I was just watching him na seryoso sa ginagawa.

"Can I change your clothes?" Alangan nyang sabi, tinutukoy ang damit kong
basa. Tumango at malalim syang huminga bago lumapit at bihisan ako.

Nakita ko ang pagtingin nya sa tuhod ko at ang pagbalik nya ng tingin sa

akin pero nag-iwas ako. Bumuntong hininga sya bago tumayo at bumalik na
may dalang first-aid kit, lumuhod sya sa harapan ko at hinawakan ang paa
ko pero inilayo ko.

"Come on, it won't hurt, I promise.." Sinsero nyang sabi at hinawakan ang
paa ko, hindi ako makagalaw at agad akong kinabahan ng makitang hawak nya
ang alcohol.

"Ayaw.." Umiling ako, there was a sad, sly smile on his lips sa ginawa ko
at kinuha nya ang kamy ko at marahang pinisil.
"Hindi masakit, just close your eyes and hold on my shoulders. Hindi kita
hahayaang masaktan, pangako." His eyes are assuring kaya napatango ako.
Isinara ko ang mata ko at kumapit sa balikat nya. Napapiksi ako sa sakit
ng dumampi sa sugat ko ang bulak pero hinigpitan ko lang ang hawak sa
braso nya.

Ngayong ginagamot na nya ito ay tsaka ko lang naramdaman ang sakit ng

sugat ko. Kung hindi nya lang inabot ang kamay ko at hinagkan ay maaaring
hindi ko pa malalamang tapos na.

Matapos nyang gawin iyon ay binuhat nya akong muli at inihiga sa kama,
inayos nya ang kumot ko at hinawakan ang pisngi ko para tumingin sa
kanya.

"Mahal kita." Those words means a lot to me but it doesn't feels right,
alam kong hindi na pwede. Hindi na pwede ang pagmamahal na 'to. This was
unhealthy at ayokong magsisi sya na minahal nya ulit ang isang katulad
kong walang nagawa kung hindi maging mahina at hindi sya ipinaglaban.

There was hope in his eyes na magsalita ako pero nabigo sya, instead ay
hinalikan nya ng matagal ang ulo ko at umalis sa tabi ko.

My heart aches as I watch him turning his back at me kahit na alam kong
magpapalit lang sya ng damit. Nagkunwari akong tulog ng bumalik sya at
naramdaman ko ang paglubog ng kama sa tabi ko.

"I love you.." He whispered at iniangat ang ulo ko at inilagay sa braso

nya, hinila nya ako palapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit. Yung
tipong hindi ako makakawala sa kanya.

"Sleep and we'll talk tomorrow, I'll expain.." Mahinang bulong nya ulit
at nakumpirma kong alam nya na gising pa ako, hinaplos nya ng paulit-ulit
ang buhok ko hanggang sa makatulog na ako ng tuluyan sa braso nya,
feeling safe and never felt unwanted.

Chapter 48

Chapter 48
Something

I woke up feeling under the weather, nakita ko kaagad si Travis na

payapang natutulog sa tabi ko at mahigpit na nakayakap sa baywang ko.

A smile crept into my face, I wanna touch his face but I don't want to
wake him up. I gently remove his hand from my waist at dahan-dahang
tumayo sa higaan. My body's aching, my head was throbbing.

Dumiretso kaagad ako sa banyo dahil naramdaman ko ang pag-ikot ng tyan

ko. Napahawak ako sa sink habang sumusuka, naiiyak na ako sa sakit ng
lalamunan at ng ulo ko. Wala na akong mailabas pero umiikot pa rin ang
tyan ko, nang mahismasan ay agad ko itong binuhusan at naupo sa takip ng
inidoro.
Sinapo ko ang ulo ko at tumungo.

I remember what Greg have said, sintomas daw ito ng sakit ko. Ayoko
sanang isipin ang sitwasyon ko sa mga oras na 'to pero dahil sa mga
sintomas na ito ay pinapaalala sa akin na hindi ako magiging masaya.

Gusto ko nanamang maiyak at sumigaw pero hindi ko magawa, thinking that

my husband was just a wall away from me.

Tumungo nalang ako at hinayaan ang sakit na mawala ng kusa.

"Why are you here?" Mabilis akong nag-angat ng tingin at nakitang

papalapit sa akin si Travis, his eyes are twinkling na halatang
kagigising lang and his hair is disheveled.

Lumapit sya sa akin at lumuhod sa harapan ko,

"Mabasa ka.." Sabi ko, tinutukoy ang damit nya dahil sa pagkakaluhod nya
sa semento. Hindi naman nya pinansin ang sinabi ko at nanatili lang ang
tingin sa akin.

"Ayos ka lang? Are you hurt?" Umiling ako at tipid na ngumiti. He sighed
bago tumayo at nagulat ako ng binuhat nya ako pero walang nagawa kung
hindi ang kumapit sa leeg nya. Inilapag nya ako sa kama at sya pa mismo
ang nagtanggal ng tsinelas ko at itinaas ang paa ko.

"Why.. Why are you here?" Halos pabulong kong sabi, naupo naman sya sa
tabi ko at muntik pa akong mapanganga ng hinubad nya ang sando nya.

"Is there problem with that? My wife is here, my family is here." Ngumiti
sya ulit at tinanggal ang buhok kong nakatabing sa mukha. "You are my
family." Malumanay nyang sabi na nagpatalon sa puso ko pero ang pagkirot
ng ulo ko ay naging senyales para maputol ang pantasya ko.

"Trav.."

"Uh, I'll cook for you, sinisinat ka." Mabilis nyang putol sa sasabihin
ko at mabilis na hinagkan ang noo ko at tumayo palabas. Nakatingin lang
ako sa kanya habang papaalis, he sure knows what am I going to say kaya
pinutol nya iyon.

Yes, I want to live a normal and happy life with my husband pero alam ko
sa sarili kong sa panaginip ko lang yun mangyayari.

Sumandal nalang ako sa headboard ng kama at pilit na tinatanggal sa utak

ko ang sinabi ni Greg. All the tests are positive, my brain tumor's back
and ready to ruin my life. Bakit ba kasi pwedeng bumalik yun?

Bumukas ang pinto at nakita kong si Travis iyon at may hawak na tray.
Inilapag nya iyon sa harapan ko at kinapa ang leeg ko.

"Bakit kasi nagbabad ka sa shower?" Nakakunot noo nyang tanong at

inihipan ang sopas bago isubo sa akin.
"Sorry Travis.." Mahinang sabi ko sa kanya, inabot ko ang mukha nya at
hinaplos ang pisngi nya. "Sorry kung nasaktan kita, hindi ko alam..
Sorry.."

Hinawakan nya ang kamay kong nasa pisngi nya at hinaplos.

"No, I should be the one saying I'm sorry. Sorry kung hindi ako nagsabi
sayo kung nasaan ako, sorry sa pagkawala ko, sorry sa hindi ko pagsagot
sa tawag mo." Iginilid nya ang tray at mas lumapit sa akin.

"Ayaw kitang mawala sa akin, ayoko Leigh. It's true that it was my plan
to have a revenge the first time I saw you again." Kumirot ang dibdib ko
habang sinasabi nya iyon at napatungo. Pinunasan naman nya ang pisngi ko
at iniangat nya ang ulo ko para makita ko sya.

"I'm a fucking selfish, useless and manipulative jerk, gusto kong

masaktan ka katulad ng sakit na naramdaman ko noon noong iniwan mo ako
pero hindi ko nagawa. Alam mo bang doble ang sakit na naramdaman ko noong
nakita kitang nakikiusap sa akin para tulungan kang makaalala?" Hinila
nya ako sa kanya at niyakap ako.

"Hey don't cry," he added. "A part of me is telling na gawin ang balak ko
but there's this side of me that loves you truly, my heart, na kahit
ilang taon kang wala sa tabi ko ay tumitibok pa rin para sayo.." Nabasag
ang tinig nya at mas bumuhos ang luha ko. I love this man, I really love
him.

"Trav.." Niyakap ko sya ng mahigpit at umiyak ng tahimik habang nakikinig

sa kanya.

"Nasira ko yung plano ko," mahina nyang sabi. "Mahal na mahal kita at
ayaw kong masaktan ka, ayoko.. Hindi ko kaya dahil parang pinapatay ako
kapag umiiyak ka.."

"The problem in our company is true, may nagnakaw ng pera sa kompanya."

Humiwalay ako sa kanya at nakaramdam ako ng guilt. Pinunasan ko ang luha
nya at hinawakan ang kamay niya.

"It was my parents," pag-amin ko, hindi naman sya mukhang nagulat at
tumango sa akin.

"I know.." I shook my head.

"Bakit hindi mo sinabi sa akin?" I asked him but he just give me a small
smile.

"Hindi naman ako ganun kasama, yes, I was mad that your parents did that
pero ayoko namang magalit ka sa kanila. They're your family." I am very
glad that I have met this man, kahit kailan ay hindi ako nagsisising
nakilala at minahal ko sya. I am lucky dahil natagpuan ko ulit sya sa
pangalawang buhay ko pero hindi pa rin sumasang-ayon ang tadhana para sa
aming dalawa.
"Sorry about that Trav," tumango sya.

"Kasama si Candice nung pumunta ako doon, promise, hindi ko alam na

pupunta sya pero hindi ko sya pinapansin but then she began to annoy me.
At first ay hindi ko nalang pinapansin pero nung sinabi nyang alam nya
ang lahat ay naalarma ako."

"I did tell her about my plan nung una, sya kasi ang madalas kong kasama
noon kaya nasabi ko." Napaiwas ako ng tingin habang sinasabi nya iyon.

Jealousy is eating me right now, kahit alam kong wala akong karapatan na
magselos dahil ako naman ang sumuko at humiwalay. Hindi ko lang makayang
isipin na si Candice ang kasama nya noong panahong malungkot sya, it
should me pero bumitaw ako.

"Look at me," iniangat nya ang baba ko.

"I never talk to her after I saw you at the beach kaya hindi ko alam kung
paano nya nalaman ang tungkol sayo."

"Nakita natin sya sa resto.." Biglang sabi ko, nangunot naman ang noo nya
at maya-maya ay parang may naalala.

"Fuck, oo nga." Napamura sya. "She threatened me na sasabihin nya sayo

ang mga plano ko kapag hindi ko sinunod ang gusto nya, I didn't call you
dahil ayokong malaman mong kasama ko sya. I know you'll get hurt, ayoko
nun but it's a wrong move dahil sinabi nya sayo."

"Bakit? Ayaw mo bang sabihin sa akin?" Sinimangutan ko sya.

"No, it's not what I mean, ayokong sabihin sayo kasi wala naman na akong
balak gawin yun. I was just planning to have a happy life with you,
continue what we have started. I never plan on making you know dahil alam
kung masasaktan ka. That was a selfish move of an asshole like me at
ayokong malaman mo yun."

"I love you," sinsero nyang sabi at kinintalan ako ng mababaw na halik sa
labi. "I will never hurt you, tandaan mo yan. Mahal na mahal kita."
Hinaplos nya ang labi ko at ngumiti ako.

Halata ang pag-aantay nya sa sagot ko pero nginitian ko lang sya. Ginulo
nya ang buhok nya at mas lalo syang gumwapo sa paningin ko.

"Come on, honey, are you mad at me?" Umiling ako.

"Then I hate myself." Bulong nya at mariing pumikit.

"Bakit?" I asked him.

"Because you can't say the words back now, I hate myself because I make
you cry. I hate myself dahil nagkaroon ka ng doubt--"

"I love you too.." Mahal kita, mahal na mahal. Putol ko sa kanya at
napaawang ang bibig nya, ilang segundo pa ang lumipas bago nya
maintindihan ang sinabi ko at gumuhit ang matamis na ngiti sa labi nya.
He pulled me for a long, tight hug at malaki ang ngiti sa labi.

I would love to see those beautiful smile everyday pero alam kong hindi
na pwede. Ayokong tanggalin ang matamis na ngiti sa labi nya, gusto ganun
lang sya. Palaging masaya dahil masaya ako kapag masaya sya. If I can do
something just to fix those smiles into his face, if I could do
something..

Chapter 49

Chapter 49
Mahal na mahal

Warning: SPG

"Dinner tayo mamaya?" Kinalas ni Travis ang seatbelt nya at sa akin rin
pagkatapos.

"Sure," sagot ko, ngumisi naman sya ng marinig ang sagot ko at pagkatapos
ay bumaba ng sasakyan para pagbuksan ako. Inalalayan nya ako pababa at
sabay kaming naglakad papasok sa building.

Napatingin sa amin ang mga tao sa lobby pagkapasok, pati ang guard ay
mukhang nagulat at napatingin sila sa kamay naming magkahawak. I bit ny
lower lip at dahan-dahang kinalas ang kamay ko pero hinabol ni Travis ang
kamay ko at mahigpit na hinawakan.

"What?" Naiirita nyang sabi at inilapit pa ako sa kanya,

"N..Nakatingin sila." Mahina kong sabi pero tinaasan nya lang ako ng
kilay at hindi sinagot. Halos panawan pa ako ng hininga ng bigla nyang
halikan ang kamay kong hawak nya at ang singhapan ng mga tao sa paligid.

Pilit kong inilalayo ang kamay ko sa labi nya pero mas hinigpitan pa nya
'to lalo at inakbayan pa ako.

"Stop it, naiinis na ako Cailegh Camilla." Nayayamot nyang sabi at

sinimangutan ako. Nagkasalubong ang kilay nya at bahagyang napunta sa noo
nya ang buhok nya.

"Sorry.." Sabi ko, bakit ba ako nahihiya? He's my husband anyway, pero
kasi hindi nila alam yun.

Nah, nevermind.

"Sorry? Your sorry is not acceptable.." Pagmamaktol nya kaya napangiti

ako.

"How 'bout a kiss? Is that acceptable?" I teased him, pilit nyang

sineryoso ang ekspresyon but I know better. Tinatago lang nyan ang ngisi
nya.
Bigla nya akong hinila papasok ng elevator at napatili ako ng walang
sabi-sabing itinulak nya ako sa pader at isiniksik ang katawan sa akin.

"Better.." Ngumisi sya at hinaplos ang pisngi ko. Unti-unting inilapit

nya ang mukha sa akin bagi inilapat ang labi nya sa akin.

Napapikit ako kaagad at mabilis syang ginantihan, it was slow yet very
passionate. Gusto kong igalaw ang kamay ko para kumapit sa leeg nya at
mas ilapit sya sa akin pero hindi ko magawa dahil sa itinaas nyang ang
kamay ko sa taas ng ulo ko.

He teases my lips by biting my lower lip at unti-unti kong ibinuka ang

bibig ko. Letting him in, he smiled in between his kisses at pinalalim
ang halik.

"Hmmm.." Binitawan nya ang kamay ko at bumaba kaagad ang kamay nya sa
dibdib ko. I gripped his hair tighter when he gently squeezed my boob.

Narinig ko bigla ang tunog ng elevator kaya mabilis ko syang itinulak at

saktong pagbitaw nya sa akin ay bumukas ang elevator. Napamura pa ako ng
mahina ng pumasok ang mga kaopisina ko na halatang nagulat ng makita
kami.

"Cailegh! Sir!" Gulat nilang sabi pero pumasok din sila, nakagat ko naman
ang labi ko at unti-unting inayos ang nagulo kong buhok.

Si Travis naman ay cool na inaayos ang necktie nya at sumulyap pa sa akin

bago ako tinaasan ng kilay. Inirapan ko naman sya at tinignan ang mga
kaopisina kong pasulyap-sulyap pa. Naalarma naman ako at agad na umikot
ang tyan ko ng makitang lumapit sa akin ang asawa ko at ipinaikot ang
kamay sa baywang ko.

Napaismid ako at hinawakan ang kamay nya sa baywang ko.

"Bakit?" Mahinang bulong ko sa kanya ng makitang medyo tumatawa sya.

"Honey, kalat lipstick mo." Nanlaki ang mata ko at mabilis na pinunasan

ang gilid ng labi ko. "Meron pa?" Bulong ko.

Umiling naman sya at tumingin ulit sa akin at nagulat ako ng biglang

umakyat ang kamay nya sa dibdib ko.

Hinampas ko ang kamay nya at tinignan ko kaagad ang mga kasama namin dito
na walang-imik.

"Your brassiere's showing, pakiayos please." Bulong nya at pinisil ang

baywang ko, napalabi naman ako at agad na napansin na medyo nakalitaw ang
bra ko.

"Shit." I hissed at inayos ang blouse ko. Bumukas naman ang elevator at
sabay-sabay kaming lumabas, nahuli naman kami ni Travis at bumaba kaagad
ang kamay nya sa kamay ko pagkatapos at hinila ako papasok sa opisina.
Gulat si Jess ng makita kami at tinuro pa si Travis kaya tumango nalang
ako at hinayaang hinahin ako ni Travis papasok sa opisina nya. Isinandal
nya ako kaagad at pinaraanan nya ng daliri ang gilid ng labi ko.

"Wala na.." Paos nyang sabi at tumawa ng makita ang ekspresyon ko. "Come
on honey," hinila nya ang kamay ko at pinaupo sa sofa.

"Bakit tayo nandito, I have works to do Trav." Tawag ko sa kanya na naupo

kaagad sa swivel nya at itinaas ang paa sa lamesa.

"Uh? H'wag ka na magtrabaho." Asar nya kaya sinimangutan ko sya, tumayo

ako at lumapit sa kanya.

"Labas na ako ah?" Sabi ko, he hissed at tinapik ang lap nya.

"Kiss muna bago labas." Natawa man ako ay lumapit pa rin ako sa kanya at
binigyan sya ng mabilis na halik sa labi at tumakbo palabas, I heard him
call my name pero hindi ko nalang nilingon at dumiretso ako palabas.

The days passed na maayos ang lahat, walang nagbago sa amin ni Travis at
maayos ang naging takbo ng mga araw ko. I am happy, pakiramdam ko ay
magiging maayos na kami, I am hoping that everything will falls back into
places pero mali ako. Hindi lahat ng bagay ay maayos at masaya lang.

Napahawak ako kay Jess ng maramdaman ang pag-ikot ng paligid, mabuti

nalang at naalalayan nya ako kaagad at iniupo ako sa isang bench.

"Cailegh, ayos ka lang?" Tumango ako at sinubukang tumayo pero nawalan ng

lakas ang paa ko at napaupo akong muli.

"Gosh, that's not a good joke. Sabihin mo kung anong nararamdaman mo."
Pilit sa akin na tanong ni Jess pero hindi ako makasagot, naramdaman ko
nalang ang pag-ikot ng tyan ko at nanghihina man ay tumayo ako at pumunta
sa may damuhan at isinuka ang lahat ng kinain ko.

"Cai!" Naramdaman ko kaagad ang presensya ni Jess sa likod ko na

hinahagod ang likod ko. Nanghihinang napaluhod ako sa damuhan habang
sumusuka at ang pagpapanic lang sa boses ni Jess ang naririnig ko.

Inabutan nya ako tissue at tubig at inalalayan ako paupo ulit sa bench.

"Cailegh, kinakabahan nanaman ako sayo! Tawagan ko na ba ang asawa mo?"

Inilabas nya ang telepono nya pero inabot ko iyon para pigilan sya at
umiling.

"H'wag.. Please.." Kinagat nya ang labi nya at nasapo ang noo.

"Anong h'wag?! Ninenerbryos na ako lagi sayo at madalas mangyari sayo

yan!" Nakaramdam ako ng pagkaantok at unti-unting sumasara ang mata ko.

"O..Ospital.." Banggit ko at hindi ko na narinig pa ang mga sumunod nyang

sinabi.

"Can't you convince your friend to tell his husband yung sakit nya?"
"Sorry Doc, promise, ginawa ko na ang lahat pero sya na ang may ayaw kaya
wala akong magawa.." Sagot ni Jess at nanlalaki ang matang itinuro nya
ako at lumapit.

"Ayos ka na? Ayos ka na?" Hindi magkandaugaga nyang sabi kaya ngumiti ako
at tumango.

"You don't look okay! Umayos ka nga!" Panenermon nya pero nakita ko ang
pag-aalala sa mata nya.

"Salamat Jess," I smile, bumuntong-hininga naman sya at napangiwi ako ng

hampasin nya ang braso ko.

"Ay ewan ko sayo! Doc, kausapin mo nga yan ng matauhan!" Naiiling na

tinalikuran nya ako at lumabas ng pintuan. Naiwan ako sa si Doc, si Greg
na naglakad palapit sa akin. Seryoso ang mukha nya at nakapamulsa sya sa
puting labgown nya.

"Doc," I called him. Wala naman syang imik at seryoso akong tinignan.

"Wala na bang mas ikatitigas yang ulo mo Cailegh Samaniego?" Matigas at

malamig nyang sabi pero hindi ko alam kung matatakot ako o ano. May
apelyido kasi.

"Kinakausap kita, Cailegh." Nag-angat ako ng tingin at bahagyang tumango.

"Sorry.." Pabulong kong sabi.

"I told you so many times to come back para sa check-up mo tapos hindi ka
dumating!" He hissed, pakiramdam ko naman ay pinapagalitan ako ng daddy
ko kaya napatungo ako. He's right, hindi ako bumalik para sa check-up ko.
After hearing his news na may sakit nanaman ako ay ayokong bumalik.

I was scared, takot akong marinig mismo ng personal at harapang sinasabi

nya sa akin ang sakit ko. Takot na malaman ang mga paraan para mawala ang
sakit na ito at takot akong malaman ni Travis. Takot akong maging duwag
at mahina nanaman.

"Kung gusto mong gumaling, makipag-cooperate ka.." Naiirita nyang sabi at

tinanggal ang salamin nya.

"I'm sorry," wala na akong maisip na sabihin kung hindi iyon. Anong pwede
kong sabihin? Na takot nanaman ako?

"That disease of yours is way too bad, hindi mo sineryoso ang sinabi ko
sayo kaya lumala. Ano bang iniisip mo Cailegh? Yung asawa mo? Hindi mo ba
naisip na magpagaling para sa kanya?" He retorted.

"Ayoko.. Ayokong malaman nya, masasaktan nanaman sya.. Hindi pwede.."

Umiling ako.

"Are you thinking? Mas masasaktan ang kaibigan ko kung hindi mo

sasabihin!" Nagtiim-bagang sya at umiling.
"Let me.. Please, let me.." Hindi naman sya sumagot at nakalipas pa ang
ilang segundo bago sya nagsalita.

"You have to be cured, naiintindihan mo? You're my bestfriend's family

kaya parang kapatid na rin kita." Lumambot ang puso ko sa sinabi nya kaya
napangiti ako.

"Salamat Greg," he nodded at me.

"You have to undergo chemo therapy but I'm telling you, being under that
for the second time was too risky." Hindi ako sumagot at nanatili lang
ang tingin ko sa kanya.

"I will do anything just to keep you safe pero walang kasiguraduhan,
Cailegh. Hindi ko rin masasabi ang mangyayari dahil ayon sa CT Scan
results mo ay mas dumami ang cancer cells kaysa noong una." Napasinghap
ako sa sinabi nya at napahawak sa dibdib ko ng maramdaman ko anh pagsikip
nito. Napatungo ako at naisip ko ang asawa ko, naramdaman ko nanaman ang
pangingilid ng luha ko kaya tinakpan ko ang mukha ko.

"Don't cry, please.." Malumanay nyang sabi, he tapped my back at hindi

muna sya nagsalita.

"I'm just telling you the possibilities but who knows? You will be fine,
I promise." He assured me, siya na rin ang naghatid sa amin ni Jess at
nagpasalamat ako sa kanya bago lumabas.

Pagkarating ko sa unit ko ay wala pa si Travis kaya naupo muna ako sa

sofa at binuksan ang TV, tinignan ko muna ang inayos kong gamit at
sumandal. I don't know if I can do this.

I check the clock and it's already nine in the evening, he's out with his
friends kaya namasyal muna kami ni Jess pero may nangyari naman. I wanted
to see him now, kahit ngayon nalang.

Palipat-lipat ako ng channel at wala akong makitang palabas at hindi ko

na rin napansin na nakatulugan ko na ang panonood.

I woke up feeling light kisses on my neck, mabilis kong iminulat ang mata
ko at napahinga ng maluwang ng makita si Travis.

"Honey," ngumisi sya at hinalikan ang leeg ko, napaigtad naman ako at
napahawak sa braso nya.

"B..Bakit ngayon ka lang?" Hindi ko matapos ang sinasabi ko dahil sa

mapanuya nyang paghinga sa leeg ko at sa kamay nya na nakapatong sa tyan
ko.

"Hmmm?" Hindi sya nag-angat ng tingin at idinagan nya ang paa sa akin, he
licked my neck kaya ipinaling ko ito.

"S..Sorry, I just had fun with them. Wala nga si Greg eh." Paos nyang
sabi sa leeg ko at umakyat ang halik nya sa tenga ko. Iniangat ko ang
kamay ko at hinawakan ang mukha nya paalis sa tenga ko at pinaharap sa
akin.

"What.." Namumungay ang mata nyang tanong sa akin at naamoy ko ang

pinaghalong amoy ng mint at alak sa bibig nya. Hindi na ako nagsalita at
ako na mismo ang umangat at hinalikan sya.

He seems stunned at the moment but he kissed me back nang matauhan.

Iniangat nya ang ulo ko para umangat ako at naupo sya sa sofa para
kandungin ako.

"Miss you.." He grinned and I grinned back, I definitely miss him too
pero naramdaman ko ang hapdi sa dibdib ko kaya hindi na ako sumagot at
baka mapaiyak pa ako.

Iginalaw ko ang pang-upo ko sa kandungan nya at hinalikan ang leeg nya,

his breathing become stiff and fast at kagaya ng ginawa nya ay kinagat ko
ang leeg nya.

"Fuck," mabilis ang paghinga nya at inilayo ako sa leeg nya. His eyes was
burning with desire and passion at hinila nya ako sa kanya para halikan
ulit ang mga labi ko. I moaned when his hand found my way to my breast at
iniangay nya ang bra ko.

Paikot nyang minasahe ito habang hindi tinitigilan ang labi ko. Ako na
mismo ang lumayo sa kanya para hubarin ang damit ko at nakita ko ang
pagkamangha sa mata nya.

"Sexy huh.." Ngumiti sya at inangkin ang dibdib ko. I arched my back as
he bit and lick my nípples at naglalaro ang daliri nya sa baba ko.

"Uhh.. Faster please.." My breathe hitched at iniangat nya ako para

hubarin ang damit nya at nang magtagpo ang katawan namin ay halos kapusin
ako ng hininga.

Inihiga nya ako sa sofa at muling inangkin ang mga labi ko habang
minamasahe ang pagitan ng hita ko.

"I..I love you.." I nearly cried when he said those words, maybe.. Maybe
this was the last time I will hear him say those beautiful words.

Hindi ako nakasagot at naramdaman ko ang paglandas ng luha sa gilid ng

mata ko.

Mariing naipikit ko nalang ang mata ko at dinama ang bawat pag-angkin nya
sa akin.

"I love.. love you.." Ulit nya at mas sumisikip lang ang dibdib ko sa
sinasabi nya. I almost screamed when I reached my peak at maya-maya pa ay
sumunod sya at napasubsob sya sa leeg ko.

"I love you, Leigh.."

"M..Mahal din kita," hindi ko napigilan ang paghikbi at nakita ko ang
pagmamadali nya at tinignan ako. Nangunot ang noo nya at napamura ng
mahina ng makita nyang umiiyak ako at inalalayan nya ako paupo.

"Sshhh.. Why are you crying?" Malumanay nyang sabi ay pinunasan ang mga
luha ko, pinilit kong ngumiti sa kabila ng paghikbi ko at umiling.

"Did I hurt you? Fuck, I'm sorry honey.." Malamlam at namungay ang mata
nya at hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

"I'm sorry.. I'm sorry.." Paulit-ulit nyang sabi at hinalikan ang noo ko,
tinitigan nya ako at nagmura nanaman sya.

"H..Hindi, a..ayos lang ako.." Lumunok ako at pinigilan ang paghikbi,

hinawakan ko ang kamay nya sa pisngi ko at pumikit.

"Then why are you crying? Come on, tell me.." Umiling-iling lang ako
habang nakapikit at sinalubong ko ang mata nya bago ngumiti.

"Masaya lang.. ako," nabasag ang boses ko at hinila ko sya para yakapin,
sumubsob ako sa leeg nya at paulit-ulit na ibinulong ang mga salitang
gusto kong iparamdam at sabihin araw-araw pero alam kong hindi na pwede.

"M..Mahal na mahal kita,"

Chapter 50

Chapter 50
Goodbye

Unstoppable tears were gently rolling down on my cheeks as I stared at my

husband's face. He was sleeping soundly and there was a faint smile on
his face.

"I love you.." I whispered as quiet as I can, I trace his face and
memorize his features because this is the last time I will see him this
close.

Dahan-dahan akong umalis sa mainit at mahihigpit nyang yakap at walang

ingay na naglakad para makapagbihis at kinuha ko ng dahan-dahan ang
maleta ko sa ilalim ng kama at dinala iyon sa labas.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakatulala at mahinang umiiyak

habang nakaupo sa sofa.

Tumayo ako at bumalik sa kwarto para tignan si Travis na payapang

natutulog sa higaan. He was naked under the sheets.

Malungkot akong napangiti habang nakatingin sa kanya. Lumuhod ako sa

gilid ng kama at magaang hinaplos ang mukha nya, his face feels good in
ny hands but I have to do this.
He was pained enough para maranasan nanaman nya ang sakit na dala ko. He
was pained enough sa naranasan nya noon sa akin at ayokong maranasan nya
ulit iyon.

Ayokong umasa sya na magkakaroon kami ng happy ending dahil alam ko naman
sa sarili kong hindi mangyayari iyon. Mahina ako, mahina nanaman ako.

"I..I'm sorry.. Mahal na mahal kita.." Agad kong hinawi ang luha ko na
nag-uudyok na bumagsak at kinintalan sya ng mababaw at mabilis na halik
sa labi.

This is the last time, this is probably the last time.

I put a white envelope at the bedside as I glance at his side once more
at bago pa ako mapahagulgol at magbago ang isip. Mabilis akong naglakad
palabas ng kwarto at kinuha ang maleta ko, pinasadahan ko muna ang
paligid ng huling beses bago napagdesisyunang umalis.

"Ma'am! Magbabakasyon kayo?" Gulat pero nakangiting tanong ng guard sa

akin, I smiled back at mabuti nalang ay hindi nya nakikita ang mata ko
dahil sa salamin at tiyak akong malalaman nya na umiyak ako dahil sa
pamamaga nito.

"Oo kuya, bored eh." Sagot ko nalang.

"Naku ma'am, alas-tres palang ng madaling-araw, tatawag nalang po ako ng

taxi dito nalang po muna kayo." Nauna syang lumabas sa akin pero hindi
ako mapalagay dahil pakiramdam ko ay may nakamasid sa akin kaya mabilis
akong sumunod sa kanya.

"S..Sama nalang ako sa inyo." Sabi ko, tumango naman sya at nag-antay
kami ng taxi. Malakas ang apuhap ng dibdib ko bawat segundo na lumilipas
na walang dumadaang taxi, sumagi sa isip ko na baka nagising si Travis o
ano.

Patuloy ang paglingon ko sa entrance ng building kada-segundo.

"Ma'am, ingat po." Natauhan ako at napaayos ng tayo ng magsalita sya at

doon ko lang napansin ang nakatigil na taxi sa harapan ko. Tinulungan nya
akong maglagay ng gamit sa compartment at nagpasalamat ako sa kanya bago
ako tuluyan pumasok.

Nakahinga ako ng maluwang ng umandar na papalayo ang taxi at tahimik lang

akong nagmamasid at tumitingin sa paligid, madilim pa at walang gaanong
sasakyan kaya hindi nagtagal ay nakarating na ako sa terminal ng bus.

Nagbayad ako at dumiretso sa counter para bumili ng ticket.

"Batangas po," nagbayad ako at mabilis na sumakay sa bus at umupo sa dulo

sa tabi ng bintana. Hindi naman nakalipas ang isang oras ay napuno ang
bus at umalis na ito.

Tahimik at ang nakakaantok na kanta lang ang pumapailanlang sa loob ng

sasakyan pero sa halip na makatulog ay tahimik lang akong umiiyak sa
tabi. Pinupunasan ko ang mga luha sa pisngi ko at siniguradong hindi
makagagawa ng ingay para hindi magising ang katabi ko.

I need to get away from here, as much as I want to be with Travis ay

hindi pwede. I am fucking sick at ayokong problemahin nya ang problema
ko.

I can just tell him my situation pero wala naman akong lakas na makita
ang sakit, pag-aalala at lungkot sa mga mata nya. I can't stand to see
him crying and weak kaya umalis na ako habang maaga pa.

I am just going to be a pain in the ass kapag nalaman nya, I can be his
destroyer at ayokong mangyari yun. Ayokong ma-stuck sya sa isang maysakit
na kagaya ko, na walang kasiguraduhan kong mabubuhay pa o mamatay pa.

He can find someone better than me, na hindi sya iiwanan, na hindi duwag
at kaya syang samahan at mahalin habang-buhay. Kahit na labag at
napakasakit ng isiping iyon sa akin ay yun ang nararapat.

Mas lumalala ang nararamdaman ko kada-araw na lumilipas pero kahit anong

kumbinse sa akin ng kaibigan ko na magpachemo at sabihin kay Travis ang
lagay ko ay hindi ako pumapayag. Hindi rin ako bumalik kay Greg kaya
galit na galit sya dahil hindi ko daw tinutulungan ang sarili ko.

Yes, he is right, hindi ko tinutulungan ang sarili ko pero para saan pa?
Walang kasiguraduhan kung gagaling pa ako. Ayokong kaawaan nila ako at
ayokong paasahin ko sila na magiging ayos ang lahat.

My parents freeze my bank accounts- one of the signs that they already
disowned me. They even threatened me that they would hurt Travis and his
family kapag hindi ako sumunod sa kanila, which is one of the reason kaya
lumayo ako. Ayokong mapahamak at madamay sila dahil sa akin.

Mabuti sila sa akin at hindi naman tamang masama sila rito.

Running away was maybe a sign of being scared, which is true but
sometimes, you have to be away just to keep your love ones safe.

Halos mapatalon ako sa gulat ng may malakas na tumunog kaya agad akong
napatingin sa cellphone ko na nagriring. Nanginig ang kamay ko at halos
mabitawan ko na ang cellphone kong hawak ng makita ang tumatawag. It's
Travis.

Tinitigan ko lang iyon ng kusang mamatay pero wala pang ilang saglit ay
tumunog ulit na naglikha ng ingay at naging dahilan para magreklamo at
magising ang iba.

"Miss! Sagutin mo na, nakakaistorbo ka na!" Singhal ng babae sa kabilang

gilid ng upuan. Napatingin ako sa paligid at nakita ngang nakatingin na
sa akin ang nga pasahero na mukhang nayayamot.

Nakagat ko ang labi ko at malakas ang kabog ng dibdib ko habang

pinipindot ang cellphone.
"H..Hello.." Nanginginig kong sagot, halos hindi ko na marinig ang nasa
paligod dahil sa maingay na pagkabog ng dibdib ko at sa malalalim na
paghinga ni Travis na naririnig ko.

"Where the hell are you?!" Matigas na sabi nya sa kabilang linya,
nababakas ang galit sa boses nya kaya napatungo ako at hinayaan ang luha
na lumandas sa mata ko.

"Nasan ka?!" Sigaw nya at narinig ko ang kalabog, napaiyak ako at

napahikbi ng malakas.

"L..Leigh, m..may nagawa ba ako?" Biglang lumambot ang boses nya sa

kabilang linya at narinig ko ang pagdaing nya.

"I..I'm sorry," sa halip na sagot ko at tinakpan ang bibig ko para hindi

makalikha ng sobrang ingay. I am aware that some are looking at me right
now but I don't care.

"L..Leigh, look, tell me kung nasaan ka. Pupuntahan kita.." Narinig ko

ang pagkabasag ng boses nya pero umiling-iling lang ako habang mahigpit
ang hawak sa telepono.

"G..Goodbye.." Hindi pa man sya nakakasagot ay pinatay ko na ang tawag

kahit na labag sa loob ko at nabitawan ko ang hawak ko. Tinakpan ko ang
mukha ko at umiyak.

Love can be selfless and selfish at the same time- selfish in a way na
kailangan kong umalis at hindi inintindi ang mararamdam nya sa ginawang
pag-alis and selfless- in a way na kahit gustong-gusto ng puso kong
bumalik at manatili sa piling nya ay hindi ko na magawa dahil sa mahal na
mahal ko sya na ayaw ko syang masaktan at mapahamak.

What I've learned in this life is the art of letting go, na minsan ay
kailangan mo ng bitawan ang mga bagay na alam mong hindi mo na pang-
matagalang mapanghahawakan.

Chapter 51

Chapter 51
Pamilyar

"Hi ma'am, what can I do for you?" I smile faintly at the receptionist na
nakangiti rin sa akin.

"Ahm, is any penthouse available here?" Tanong ko at inayos ang shades

ko.

"Yes ma'am pero fully booked na po at ang available nalang is yung medyo
malapit sa dalampasigan. Is that okay with you?" Agad akong tumango at
hindi na nag-isip, I just want a place to stay. Ayos na ako roon.
"Ma'am, Card or Cash?" She asks me at dagli ko namang kinuha ang wallet
ko sa bag at inabot sa kanya ang pera. Kahit gusto ko man kasing gamitin
ang credit card ko ay hindi naman pwede dahil sa fi-nreez ng mga magulang
ko ang account ko.

"Your name Ma'am?" Natigil naman ako at napakagat-labi sa sinabi nya.

Kapag sinabi ko ang totoong pangalan ko ay maaaring malaman nila kung
nasaan ako kaya tumikhim ako bago sumagot.

"Camilla.. Camilla Samaniego.." Naramdaman ko ang pait sa dibdib ko ng

masabi ko iyon at napalunok. Wala naman sigurong maghahanap sa akin sa
pangalang iyan no? Napailing nalang ako at nag-angat ng tingin ng
magsalita ang receptionist.

Inabot nya sa akin ang keycard na agad ko rin kinuha at nagpa-assist ako
sa isang kasamahan nya papunta sa penthouse. Lumabas kami at agad na
niyakap ng malamig na sariwang hangin ang mga balat ko kaya bahagyang
nayakap ko ang sarili.

Naglakad kami papunta roon ay hindi ko maiwasang mapatingin sa karagatan

na hindi pa masyadong maaninag dahil sa medyo madilim pa pero may nakita
na akong iilang lumalangoy.

"Ma'am, dito na po." I thanked him bago ko ini-swipe ang keycard at

kaagad ring nagbukas ang pintuan. Agad kong naramdaman ang lamig sa loob
galing sa aircon at ang hindi pamilyar na amoy galing sa loob.

Hinila ko ang maleta ko at dire-diretsong nagpunta sa kwarto, iniwan ko

ang maleta ko sa may pintuan at pabagsak na nahiga sa kama. I stared at
my phone habang nagriring ito at hindi ko naiwasan ang pangingilid ng
luha ko. As much as I want to answer his calls ay hindi ko magawa dahil
ako ang bumitaw.

I wiped my wet cheeks at tinignan ulit ang telepono bago ko patayin,

tinaggal ko ang battery at inilagay sa bedside.

"I'm sorry Travis.." I said nonchalantly while staring at the ceiling. I

lost again, I lost the battle again.

I teared up again kagaya ng inaasahan at hindi na ako nagulat na

nakatulugan ko ang pag-iyak.

Nagising ako na masama ang pakiramdam at mabigat ang ulo, tumayo ako at
dumiretso sa banyo at nakita ko ng imahe ng isang babae sa salamin. She
was thin, her hair was really messy, she was pale and has red eyes na
bakas ng pag-iyak.

Is this me?

Napabuntong-hininga nalang ako at naghilamos, nilinis ko ang sarili ko at

hindi na ako nag-abalang ayusin ang mga gamit ko. I just find myself at
the balcony and reminiscing things.
If I can manipulate everything right at this time, gagawin ko. Maiayos ko
lang ang buhay at kapalaran ko but unfortunately it will not happen.
Hindi naman natin hawak ang kapalaran kaya wala na tayong magagawa kung
hindi sumabay sa agos nito.

And this is my fate at wala na akong magagawa para maiba iyon.

Wearing my black bikini and a see through cover-up, hinatak ako ng mga
paa ko palabas ng penthouse. Its been three weeks simula ng dumating ako
dito pero hindi kailanman ako nagkaroon ng gana para alamin ang
kagandahan ng resort na 'to. I spent my three weeks caging myself and
crying my heart out.

Naglakad ako palapit sa may dalampasigan at umupo sa may buhangin,

hinubad ko ang cover up ko at ipinatong sa mga hita ko. Tinignan ko ang
mga tao na nasa paligid at nakita ko ang iilang, sa tingin ko ay
magkakaibigan habang nagkekwentuhan at mga batang gumagawa ng sand
castle.

Napangiti ako habang tumitingin sa kanila, mabuti pa sila may kasama

samantalang ako.. I shook my head at hinayaan ang paa kong mabasa ng
tubig na napunta sa dalampasigan.

"Alone?" Napaayos ako ng upo at napaatras ng makita ang isang lalaking

naupo sa tabi ko. Tumingin sya sa akin at nginitian ako.

Naitikom ko nalang ang bibig ko at umusog. Narinig ko ang mahinang

pagtawa nya sa tabi ko.

"Look, sorry if I scare you miss kaso nakikita kasi kita nung nakaraan pa
kaso hindi kita napapansin nagagawi dito." Lumingon ako sa kanya at
tumango.

"Ah.." Sagot ko, I don't know what to say. I came here to have peace at
hindi para makipagkwentuhan pero ayos lang din.

"I'm Daegan," biglang sabi nya at inilahad ang kamay, ayoko mang pansinin
ay hindi ko magawa dahil hindi naman ako masama para hindi tanggapin ang
kamay nya.

"Cailegh," tipid kong sagot at hinawi ang buhok ko, nilayo ko kaagad ang
kamay ko pagkatapos at inilagay ko sa mga hita ko.

"Ang ganda ng dito no?" Pagsisimula nya, napatingin naman ako sa harapan
ko at napatango. Tamang-tama lang ang alon na humahampas sa dalampasigan
at malinis ang tubig sa dagat, kulay puti rin ang buhangin at napangisi
ako ng makita ang isang pagong na mabagal na naglalakad papunta sa tubig.

"Cute nung pagong no?" Biglang sabi nya kaya napangisi ako.

"Oo nga," sagot ko at sinundan ng tingin ang hayop, napaayos ako ng upo
ng makitang napaikot ang pagong dahil sa alon. Its shell is against the
sand.
"Gosh," napatayo ako ng makitang nahirapan itong makatayo at lalapit sana
pero mas nauna na ang katabi ko na tumayo papunta roon at itinayo ang
pagong.

"Ayan, swim little thing.." Biglang sabi ni Daegan at sya na rin ang
naghatid nito sa may tubig at napangiti ako.

"Mahilig ka sa hayop?" Tanong ko sa kanya, tumingin naman sya sa akin at

tumango.

"Medyo, sakto lang." Sagot nya. "Uh, naistorbo ba kita? You look lonely
kasi kaya pinuntahan kita," sabi nya at napahawak sa batok.

Honestly, mukhang mabait naman sya at may itsura.

"Not really, ayos lang din." Sagot ko at naglakad pabalik sa may

buhanginan, tumabi rin naman sya sa akin pero hindi ko sya nilingon.

"Leigh.." Napaayos ako ng upo at kumabog ang dibdib ko ng marinig iyon.

Only one person calls me that.

"Leigh, oh diba? Mas maiksi, masyadong mahaba kasi yung Cailegh eh."
Nadismaya ako ng marinig kong magsalita si Daegan. Siya lang pala.

I sighed at pilit na inalis sa utak ko ang mukha ni Travis at baka maiyak

nanaman ako.

"Leigh?" Napamaang ako at napatungo.

"Don't.." Sagot ko.

"Ha? Anong don't?" Takang tanong nya.

"It's Cai, call me that instead." Sabi ko, mukhang nagtaka naman sya pero
tumango nalang at nung tumingin sya sa akin ay nag-iwas ako ng tingin.
Mabuti nalang din at hindi sya manhid at nalamang ayaw kong pag-usapan
kaya hindi na sya nagsalita.

Nagsalita si Daegan sa tabi ko pero lumilipad ang utak ko kay Travis. How
is he? Is he searching for me? Is he mad at me?

Kapag naiisip ko na may malaking posibilidad na magalit sya sa akin ay

sumisikip ang dibdib ko. Hindi ko maaatim kung magagalit sya sa akin pero
kasalanan ko naman din but this is for him and his family safety, ayokong
madamay sya sa magulong pamilya ko at ayokong malaman nya ang lagay ko.

I lost him once, now, I lost him again.

"Cai! Why are you crying, may nasabi ba ko?" Naramdaman ko ang kamay nya
sa pisngi ko kaya napapiksi ako at nagulat sa ginawa nya. May pinunasan
sya sa pisngi ko at napahawak ako roon at napansin ang basa.

"Bakit ka umiiyak?" Nakakunot-noo nyang sabi, umiling naman ako kaagad.

"W..Wala, napuwing lang ako.." Palusot ko,

"Teka, may dumi ka sa mukha." Iniangat nya ang kamay nya pero hindi pa
man nya nalalagay sa mukha ko ay bigla syang napamura ng may tumamang
bola sa ulo nya.

Napasinghap din ako at napatingin sa kanya.

"Shit," mura nya at lumingon sa mga tao, tumingin din ako kaagad at
nakita ang isang lalaking nakatalikod mula sa pwesto namin, nakapamulsa
ito at naglalakad palayo.

Nahigit ko ang hininga ko ng makita ang pamilyar nitong likod. No, hindi
'to totoo.

Napatayo ako kaagad at narinig kong tinatawag ako ni Daegan pero hindi ko
sya pinansin, mabilis kong sinundan ang lalaking malayo na sa akin at
hindi ininda ang bahagyang pagsakit ng ulo ko.

"Excuse me.." Hinawi ko ang mga tao sa daan at pilit na hinagilap ang
lalaki pero umikot ang paningin ko kaya napatigil ako at napahawak kung
saan.

"Miss ayos ka lang?" Tanong ng babaeng umalalay sa akin,

"A..Ayos lang, salamat.." Hindi ko na pinansin ang sagot nya at kahit na

unti-unti ng umaatake ang regular na pagsakit ng ulo ko ay patakbong
naglakad ako para hanapin sya.

Napunta na ako sa tagong parte ng resort at wala na akong mahagilap na

tao, nanliit ang mata ko at pilit na hinahanap kong makikita ko sya kahit
na nanlalabo na ang paningin ko pero bigo ako.

Bakit ngayon pa kasi ito umatake?

Mariing naipikit ko ang mata at napatukod ang kamay ko sa isang batong

malaki, mahinang nagdasal ako na sana ay mawala na ang sakit ng ulo ko.
Iminulat ko ang mata ko pero maliit nalang ang mga nakikita ko, nakita ko
pa ang isang imahe na papalapit sa akin pero hindi ko na maaninag dahil
sa sobrang sakit ng ulo ko.

Pakiramdam ko ay inaantok ako at unti-unti ng nawala ang lakas ko pero

bago pa man ako mapahiga ay may naramdaman akong sumalo sa akin.

Chapter 52

Chapter 52
Fight
Iminulat ko ang mga mata ko at sumalubong sa aking paningin ang kulay
puting dingding. Nangunot ang noo ko at mabilis na umupo pero nahilo ako
kaya ipinikit ko muna saglit ang mga mata ko.

Ipinalibot ko ang tingin sa loob ng hindi pamilyar na kwarto at mabilis

na pinasadahan ng tingin ang katawan ko.

Napaawang ang labi ko ng makitang nakasuot na ako ng kulay puting shirt.

Where am I?

Narinig ko ang pagbukas ng gripo kung saan at napatingin ako sa pintuan

sa may kaliwa ko, that's probably a bathroom at siguradong may tao roon.
Sino ang nagdala sa akin dito?

The last thing I know is sumakit ang ulo ko at nawalan ako ng malay
habang sinusundan ko ang lalaking sa hinala ko ay si Travis.

Si Travis! Napatayo ako sa higaan at tsaka ko lang napansin ang

napakapamilyar na amoy ng kwarto. It's his scent at wala ng posibleng
makagaya sa napakapamilyar at hindi ko makakalimutan na amoy nyang iyon.

Mabilis na kumabog ang dibdib ko at namuo ang pawis sa noo ko. Hindi,
hindi pwedeng makita nya ako rito!

Kahit gustong-gusto ko na syang makita at mayakap ay alam kong hindi

pwede.. Masasaktan siya, malalaman nya ang sakit ko. No, this can't be
happening!

Nagmamadali at hindi magkandaugaga ako sa pag-ayos ng sarili ko at hindi

ko alam kung bakit hindi ko nahanap kaagad ang pintuan palabas ng kwarto
na hindi naman kalayuan sa pwesto ko. Mabilis akong naglakad papunta sa
may pintuan pero pinasadahan ko muna ng tingin ang kwarto at sumikip
nanaman ang dibdib ko.

I shook my head to control myself from crying at hinawakan ko ang

seradura at pinihit. I was on the halfway of getting out from the door
when a cold and dangerous voice surrounds the place.

"Aren't you tired running away?" My feet froze on the spot. My breath
hitched and the thumping on my chest becomes fast.

Hindi ako nakapagsalita at bumilis ang paghinga ko, narinig ko ang bawat
paghakbang nya na alam kong palapit sa akin. Halos hindi na ako nakahinga
ng maramdaman ko ang presensya nya sa likuran ko mismo at nakita kong
itinulak nya pasara ang pinto mula sa likod ko.

"G..Ganun na lang ba kadali sayong iwanan ako?" Nanginig ang katawan ko

sa boses nya sa likuran ko, nangilid ang luha ko at kahit na nahihirapang
makagalaw ay pumihit ako para makita sya.

Muntik na akong mapasinghap ng masalubong ang kulay abo nyang mga mata na
bahagyang namumula. Napalunok ako at umatras palayo sa kanya
"Is that it? Why don't you say something?" Mapait nyang sabi at hindi
tinantanan ang pagtitig sa akin, kahit anong iwas ko ng tingin sa kanya
ay nahuhuli nya ito.

"I..I'm sorry," pabulong kong sabi at nabasag ang boses ko.

"Sorry?" Pagak syang tumawa at ginulo ang buhok nya. "Sorry? Sorry lang
ang sasabihin mo pagkatapos mo nanaman akong iwan at pagmukhaing tanga?
Ha?" Matigas nyang sabi at nakakuyom ang palad nya.

Tuluyan ng bumuhos ang luha ko ng makita ang galit at sakit sa mga mata
nya, napapikit ako ng mariin at hinayaan ang luha na lumandas sa pisngi
ko.

"Anong rason? Bakit Caileigh?" Iminulat ko ang mga mata ko at umiling ng

umiling.

"A..Aalis na ko," pilit kong sabi. Kahit anong mangyari ay hindi nya
pwedeng malaman ang sakit ko. Hindi pwede.

Naglakad ako papuntang pintuan pero naunahan nya ako at mabilis syang
humarang doon. Nakaigting ang panga at suminghap.

"Hi..Hindi ka aalis. Just fucking stay here!" Sigaw nya pero hindi ako
nakinig at lumapit sa kanya para pilit na buksan ang pinto. I need to get
out of here, kahit masakit sa akin na gawin ito ay kailangan. He need to
save himself from me, wala akong kwenta at hindi ko kayang maging malakas
para sabihin sa kanya ang totoo.

His tears are my weakness and I won't let him lost himself because of me.

"P..Paraanin mo ko," nanginiginig ang boses ko at pilit syang inaalis sa

pintuan pero mabilis nyang naabot ang kamay ko at pinagpalit ang pwesto
naming dalawa. Tumama ang likod ko sa pintuan dahil sa pagtulak nya sa
akin at inilagay nya ang kamay sa may itaas ng ulo ko.

"Paalisin mo na ako.. Please.." Tinulak ko ang dibdib nya pero mas

malakas sya kaysa sa akin kaya wala itong naging silbi.

"Tell me! Tell me your fucking reason!" Singhal nya sa harapan ko, he
looks frustrated at hinahanap ang mata ko.

"Ay..Ayoko na sayo, palayain mo na ako.." The words slipped out of my

mouth na sobrang pinagsisisihan ko pero kailangan kong sabihin sa kanya
kung ito lang ang paraan para magalit sya sa akin at sya na mismo ang
mang-iwan.

Nakita ko ang sakit sa mata nya. He gripped my arms kaya napapiksi ako at
napasinghap. Mariin ang pagkakahawak nya sa braso ko at kitang-kita ko
ang halo-halong emosyon sa mga mata nya habang napapantastikuhang
nakatingin sa akin.
"Stop lying! Why can't you just tell me about your fucking disease?!" He
shouted right in front of my face, paos ang boses nya habang sinasabi ang
nga iyon.

Napaawang ang labi ko at nag-unahan sa pagtulo ang mga luha ko..

"Y..You,"

"Why the hell did you keep that from me?" Nabasag ang boses nya at dumiin
ang hawak sa braso ko.

Humikbi ako at napatungo sa sinabi nya, alam na nya..

"Bakit Cailegh?! Bakit?!" Mas dumiin ang hawak nya sa braso ko na parang
babaon na ito sa balat ko. Nagitla ako sa pagsigaw nya at sa pagkakadiin
ng kamay nya at halos hindi na ako makahinga sa kakaiyak,

"Fuck!" Naramdaman ko ang pagbitaw ng kamay nya sa braso na para bang

napaso sya. Bahagyang umatras sya at iniangat sa ere ang kamay nya,
ipinikit ko ang mata ko at handa ng saluhin iyon pero sa halip na sa
mukha ko tumama ay sinuntok nya ng malakas ang kamao nya sa pintuan sa
may itaas ng ulo ko.

Umalingawngaw ang tunog nito at ng umangat ako ng tingin ay nakita ko ang

mga luhang mabagal na tumutulo sa pisngi nya.

"T..Travis," nanginginig ang boses ko. Lumayo sya sa akin at napatili ako
ng sipain nya ang isang upuan na malapit sa kanya.

"Putangina! Bakit hindi mo sinabi sa akin?!" Sigaw nya at hinawi ang mga
nasa lamesa.

"T..Travis.." Lumuluha kong sabi, gusto ko syang lapitan pero ayaw

gumalaw ng paa ko sa kinatatayuan ko.

"A..Ayokong masaktan ka, p..patawarin mo ako.." Napasandal ako sa pintuan

at pakiramdam ko ay nanlalambot ang mga tuhod ko.

"M..Masaktan? Bullshit! Nadurog ako nung iniwan mo ako noon, pero

ngayon?" Ginulo nya ang buhok nya at marahas na pinahid ang luha nya.
"Putangina, wasak na wasak ako nang iniwan mo ulit ako.."

Tinakpan ko ang mukha ko para hindi makita ang pag-iyak ko.

"G..Ganun na lang yun? Ganun ba kahirap sabihin sa akin ang lagay mo? I'm
your husband for fuck's sake pero hindi mo masabi sa akin! Alam mo bang
gusto kong patayin ang sarili ko dahil wala akong kaalam-alam sa mga
nangyayari sayo?!" Lumapit sya sa akin pero umatras ulit at narinig ko
ang pag-iyak nya na nagpakirot ng dibdib ko.

"I..I feel useless, wala akong magawa.. Wala akong nagawa nung mga
panahong umiiyak ka sa sakit na nararamdaman mo, wala akong magawa sa
tuwing pinipilit mong maging maayos kapag kaharap mo ako.." Pumiyok sya
at naglandas ang mga luha nya.
"A..Ang sakit isipin na akala ko maayos ka pero hindi pala.. Wala akong
nagawa.." Tumataas-baba ang balikat ko sa pag-iyak pero umiling ako sa
kanya.

"N..No, w..wala kang kasalanan.." Umiling pa ako at sinalubong ang mga

mata nyang puno ng sakit at pagsisisi.

"A..Ako ang walang kwenta.. I.. I am scared to tell you dahil ayokong
masaktan ka." Kinagat ko ang labi ko at nagpigil ng hikbi. "I caused you
so much pain at ayokong dagdagan yun.. Travis, sorry pero ayokong
masaktan ka.."

Dahan-dahan syang lumapit sa akin at nagulo kaagad ang sistema ko ng

mapalapit sya sa akin. Umikot ang tyan ko nang iniangat nya ang kamay nya
para tuyuin ang luha ko. Malalalim ang paghinga nya at nanatili ang kamay
nya sa pisngi ko. Nakita ko ang pagtingala nya at mariing pumikit,
patuloy na nalalaglag ang luha galing sa mga nakasara nyang mata.

"S..Sorry Travis, a..ayokong masaktan ka.." Hindi sya sumagot at binuksan

ang mga mata nya, sinalubong ko ang mga mata nya na nangungusap at may
gustong sabihin sa akin na hindi nya maisatinig.

Ang kamay nya sa pisngi ko ay unti-unting dumausdos sa balikat ko pababa

sa kamay ko at yun nalang ang pagsinghap ko ng walang sabi-sabing lumuhod
sya sa harapan ko.

"T-Travis!" Hinila ko ang kamay nya patayo pero hindi sya nagpadala at sa
halip ay niyakap nya ang binti ko.

"H'wag mo akong iwan.." Nalaglag ang panga ko at nagulo ko ang buhok ko.

"T..Trav,"

"Hindi ko kaya.." Umiyak sya at hinigpitan ang yakap sa paa ko.

"Take me back..I'm begging you, take me back please.." Napahagulgol na

ako ng iyak ng sabihin nya iyon at pilit kong tinanggal ang kamay nya sa
paa ko. Dahan-dahan akong lumuhod sa harapan nya.

I cupped his cheeks at pinunasan ko ang pisngi nya. May kung anong
bumabara sa lalamunan ko ng matitigan ang mata nyang namumula at
kumikislap dahil sa pag-iyak.

"L..Leigh.."

"N..Natatakot ako," panimula ko, "H..Hindi ko alam kung anong mangyayari

sa akin. Paano kung may mangyaring masama? Pa..Paano kapag hindi ako
gumaling? Paano kung--" he silenced me by placing his finger on my lips.

"Sshh.." Inabot ng kamay nya ang kamay na nasa pisngi nya at hinaplos ito
habang nakatitig sa mata ko. He was shaking his head.
"Don't say that." Lumunok sya at nagpatuloy. "You're like the air I
breathe, wala ako kung wala ka.."

"Paano ka? Travis, ayokong masaktan ka.." He smiled at me faintly and

pulled me for a long, tight hug.

Sumiksik sya sa leeg ko at niyakap ako ng mahigpit. Tahimik akong umiyak

sa dibdib nya at nararamdaman ko ang basa sa leeg ko dahil sa luha nya.

"M..Mas masasaktan ako kapag wala ka.." Hinalikan nya ang ulo ko at tsaka
ako tinitigan habang hawak nya ng mahigpit ang kamay ko.

"If you can't fight alone, if you can't fight with me. I'll fight for
us.."

Chapter 53

Chapter 53
Scaring

"Stop crying," mahinang sabi ni Travis at hinagkan ang noo ko pero

nanatili lang akong walang imik at tahimik na umiiyak. He was tapping my
back at hindi ko mabilang kung ilang beses nyang hinalikan ang ulo ko.

"S..Sorry," I heard him sigh after that at hindi umimik. Tatangkain ko

sanang hawakan ang kanang kamay nya pero hindi ko pa man nakukuha ay
inilayo nya na.

"Don't.." He shook his head at pero kinuha ko ang kamay nyang iniiwas at
nanlaki ang mata ko ng makita ang kamao nyang may sugat at nagdudugo.

"A..Anong," mabilis na inagaw ni Travis ang kamay nya at inalalayan ako

patayo.

"Travis,"

"Don't mind it, ayos lang." Paos nyang sabi, napalingon ako sa pintuan na
sinuntok nya kanina at nakita ang crack na naroon.

Saglit akong napahawak sa balikat nya para maayos ang balanse at inagaw
ko ang kamay nyang may sugat at kahit umaangal sya ay pinaupo ko sya sa
kama nya.

"M..Medicine kit?" Lumunok sya at umiling.

"It's fine, really, malayo sa bituka." Sagot nya at akmang tatayo pero
pinigilan ko sya. Pumunta ako sa banyo at nagbakasakaling naroon ang kit
at masuwerte at naroon nga.

Lumabas ako pagkatapos pero napatigil ako ng makita ko syang tahimik na

nakaupo at nakatitig sa kamay nyang may dugo. Hindi nawala sa paningin ko
ang pagpunas nya ng luha nya kaya agad na kumirot ang dibdib ko.
Pakiramdam ko ay babagsak nanaman ang luha ko ng makita ko sya sa lagay
na iyon. How could I hurt this man? Paano?

Guilt and regret strikes me. I caused him so much pain again, how could
he love me this extent? Napahawak ako sa dibdib ko na irregular nanaman
ang tibok at naramdaman ko ang pamamasa ng pisngi ko.

Nang tumingin ako sa kanya ay nakita ko ang seryoso nyang mukha habang
nakatingin sa akin ay mabilis akong tumalikod para punasan ang luha ko
bago mabilis na lumapit at naupo sa tabi nya.

"K..Kamay mo," inabot naman nya kaagad ang kamay nya sa akin. Wala syang
imik at tanging paghinga lang ang maririnig.

Nilabas ko ag cotton sa kit at nilinis ko muna ang sugat nya bago ko

inilabas ang betadine at nilagyan ang cotton.

"Ouch!" Nakagat ko ang labi ko at nag-angat ng tingin.

"Masakit? Sorry," Tumango naman sya pero hindi ko na nagawa ang mga
susunod ko na dapat gawin dahil sa pagtitig nya sa akin. Pinipilit kong
alisin ang atensyon sa titig nya ay di ko magawa dahilan para masanggi ko
ng maraming ulit ang sugat nya.

"Sorry!" Ngumiwi sya at saglit na tumango bago hinayaan nalang ako.

Inilapag ko naman ang kamay nya sa kama pagkatapos kong bendahan 'to at
nagbaba ng ulo.

"Why didn't you tell me?" Basag nya sa katahimikan at naramdaman ko ang
daliri nya sa ilalim ng baba ko. I tried to avoid his gaze pero hindi
naman nya pinapakawalan ang mata ko.

"Cailegh, look at me." Mapungay ang mata nya at bakas ang kulay pula
dahil sa pag-iyak ng lingunin ko sya. Lumunok ako at tinitigan muna sya
ng ilang segundo bago ko kunin ang kamay nya sa may baba ko at dinala sa
labi ko.

"Sorry Travis," Nakita ko ang paggalaw nglabi nya sa sinabi ko.

"I've been hearing that word for quite some time now.." Sagot nya na may
pagkadisgusto sa boses.

"Basta sorry.. Sorry sa lahat, alam ko marami na akong pasakit sayo.

Sorry sorry talaga.." I will never get tired telling him how sorry I am
for what I did. Nagdesisyon ako ng basta-basta ng hindi inalam ang
opinyon nya.

"I'm scared Trav, hindi ko alam ang magiging reaksyon mo kapag nalaman
mo. Ayokong masaktan ka," ipinikit ko ang mata ko at hinigpitan ang hawak
sa kamay nya. Napamulagat naman ako ng higitin nya ako palapit sa kanya.
"Nangyayari nanaman ang nangyari noon, you leave me again without a word.
You know how hurt I am? Why can't you tell me? Dahil takot ka?" Inilagay
nya sa likod ng tenga ko ang buhok ko at hinawakan ang pisngi ko.

"Kailan ko ba ipinaramdam sayo na iiwan kita? I'm your husband and we

will be together for better or for worst, diba? Bakit mo ginawa yun? Sa
tingin mo ba hindi ako masasaktan sa ginawa mong pag-iwan nanaman?"
Malumanay pero puno ng hinanakit nyang sabi. Malungkot naman ako
napangiti at pinahid nya kaagad ang luha sa pisngi ko.

"Sinabi ko na sayo, sira ako noon pero mamamatay ako sa pag-iwan mo ulit
sa akin ngayon. I know I've hurted you too, yung ginawa kong paghihiganti
ay walang nagawang maganda and I'm really sorry for that pero sana h'wag
mo ako iiwan. Hindi ko kaya, Leigh." Tumango-tango naman ako at patuloy
ang luha ko.

"I'm sorry, hin..hindi ko na uulitin. I'm sorry,"

"Hindi mo na talaga uulitin, always remember this, I will find you kahit
saang lupalop ka pa magtago. Don't you dare leave me again, understand?"
I nodded and smiled a little.

"Promise?"

"Promise." Lumambot ang ekspresyon nya ng sabihin ko iyon pero may

lungkot pa rin sa mga mata nya. Bumuntong-hininga sya bago nagsalita.

"That promise used to be broken twice now." Nakaramdam naman ako ng hiya
sa sinabi nya at gusto kong sampalin ang sarili ko sa ginawa kong pagbali
nun.

"I'm sor--"

"Stop, stop saying sorry because you're forgiven just.. Just don't break
this promise again can you? Just don't break my heart again." Humiwalay
ako sa pagkakahawak sa kamay nya at iniikot ko ang kamay ko sa leeg nya
para yakapin sya.

"Mahal kita Travis, natatakot lang kasi ako. I may not be cured, paano
kapag hindi ako gumaling? Ayokong makulong ka sa akin."

"Quit being scared please. I am here kaya h'wag kang matakot. I will
fight for us, right? Hindi kita iiwan tandaan mo yan and.. and gagaling
ka. Hindi mo ako iiwan, nagtitiwala ako sa pangako mo." Mas niyakap ko pa
sya ng mahigpit at isiniksik naman nya ang mukha nya sa leeg ko habang
nakapirmi ang kamay nya paikot sa baywang ko.

"I'm not scared to be caged by you, I would be glad, in fact." Hinaplos

nya ang buhok ko at humiwalay.

"Thank you Travis kahit marami na akong kasalanan, mahal na mahal kita.."
Kumislap ang mata nya at matamis na ngumiti.

"Thanks to you too, honey, for coming back to my life."

Pinagpahinga nya ako pagkatapos nun at pinalipat nya muna ako sa
guestroom para linisin ang kinalat nya sa kabila. Natawa pa nga ako ng
magreklamo at nagsisi sya kung bakit nya kinalat yun, sayang daw at kung
walang kalat dun ay makakatabi sya sa akin.

Umaga na ako ng magising at hindi ko na namalayan na hindi ako nakakain

nung gabi, kung hindi lang kumalam ang sikmura ko ay hindi ko pa maiisip
kumain dahil busog na busog na ako habang nakatitig sa mukha ng asawa ko.

Hinalikan ko ng mabilis ang ilong nya at nagulat ako ng humigpit ang

yakap nya sa baywang ko. Sinubukan kong gumalaw para makaalis at wala
naman akong reaksyong nakuha mula sa kanya kaya siguradong tulog sya.

Napalunok ako at nagsisi sa kawalan ko ng pag-asa na gagaling ako, yes,

kailangan kong mabuhay para sa mahal ko. Bakit ba hindi ko naisip ang mga
taong nagmamahal sa akin? Si Nang Nena, Jess at Travis? Kailangan kong
lumaban para sa kanila.

Kailangan kong mabuhay para sa kanila kahit na nawawalan na ako ng pag-

asa. Kailangan kong umasang gagaling ako.

Tumayo ako at dumiretso sa balkonahe para uminom ng kape. Paano nya

nalamang nandito ako? Hanggang ngayon ay hindi talaga ako makapaniwala sa
pagmamahal sa akin ng asawa ko.

Yes, given the fact na may nangyari noon pero binalikan nya pa rin ako.
Naulit ulit ito ngayon at tumatalon ang puso ko sa tuwing naiisip na
hinanap nya ako.

I snapped back from my reverie when I heard some noise kaya napapihit
kaagad ako at nangunot ang noo ko ng pabalag na bumukas ang pintuan ng
guestroom at lumabas doon si Travis na hindi magkandaugaga sa pagsuot ng
shirt nya.

Naririnig ko ang pagmumura nya at paikot-ikot sya sa salas at maya-maya

pa ay papalabas na sya ng pinto kaya tinawag ko sya.

"Travis!" Nakita ko ang paninigas ng katawan nya at wala pang ilang

saglit ay nasa harapan ko na sya at hinila nya ako payakap.

"Bakit?" Takang tanong ko, halos hindi na ako makahinga sa higpit ng

yakap nya.

"Akala ko, iniwan mo ulit ako. Stop scaring me like that!" Pasinghal at
paos nyang sabi at hinawakan ang pisngi ko.

xxxx
Can you feel the ending guys? Happy or tragic?

Chapter 54
Chapter 54
Child

"Hoy Travis, samahan mo yang asawa mo baka hindi nanaman pumunta yan.."
Sumulyap sa akin si Greg at ngumiti pero ngumiwi lang ako.

"Yeah sure, I won't let her escape anyway." Ngumisi si Travis at

hinawakan ang baywang ko.

"Sige, iiwan ko muna kayo." Tumayo naman sya at may kinausap sa telepono
bago lumabas. Pagkalabas nya ay walang sabing sumandal ako kay Travis at
niyakap sa baywang nya.

"What's the matter? Masakit ulo mo?" Mabilis akong umiling at hinaplos
nya ang buhok ko at ibinaba nya ang ulo para silipin ako.

"I was just scared," bumuntong-hininga ako at humigpit naman ang hawak
nya sa baywang ko. Bahagyang inilayo nya ako sa kanya at tinanggal ang
buhok ko sa mukha bago magsalita.

"You shouldn't be scared okay? I'm here, hindi kita pababayaan.."

Lumambot nanaman ang puso ko sa sinabi nya. I am just very lucky to have
this man beside me, ewan ko lang kung anong mangyayari sa akin kung
sakaling wala sya. I must be crazy and dead by now, I think.

"Ang gwapo ko talaga no?" Bigla akong natawa sa sinabi nya pero wala
naman akong angal dun kaya tumango ako.

"Oo naman, pinakagwapo sa lahat. I love you!" Pinisil ko ang ilong nya at
agad naman nya itong hinuli at dinala sa labi nya.

"I love you more," he shrugged at hinaplos nya ang pisngi ko at kumindat
bago hulihin ang mga labi ko. Hawak nya pa rin ang kamay ko pero
nabitawan nya rin kaagad dahil sa ginawa nyangpaghapit sa baywang ko at
hindi na ako nagitla ng mapadpad ako sa hita nya.

Nangiti ako sa masuyo nyang paghalik at agad syang ginantihan. I placed

my hand on his hair and played with it habang hinahalikan nya ako.

My heart's beating extraordinary fast again and the familiar feeling

everytime he kissed me comes rushing again. His tongue was knocking my
teeth, asking me to let him in which I gladly accepted. Our tongues
fought in unison and the intimate scene becomes deeper and deeper each
passing time.

"Akin na yang shirt ko," pilit kong inaabot ang damit kong hawak ni
Travis pero nginisian nya lang ako at itinago nya sa likod nya.

"Travis! Baka bumalik si Greg!" I hissed at inilibot ko ang paningin sa

unit ko.

"Nah, hindi na babalik yun." I stomped my feet at nagpamewang. Inilahad

ko ang kamay ko at tinaasan sya ng kilay.
"Come on, Trav.. Its getting cold here," hindi pa rin sya umimik at sa
halip ay sinabit nya sa hubad nyang balikat ang shirt ko at humalukipkip
sa harapan ko. Pinasadahan nya ng tingin ang katawan ko at napaismid ako
ng makita ang titig nya sa dibdib ko.

He whistled. I groaned.

"Bastos mo, akin na sabi.." Ngumiti na rin ako at nailing.

"Bastos agad? I've seen and tasted that a while ago, remember?" He
smirked and I feel my cheeks turning crimson red. He chuckled lightly at
niloko pa ako sa pamumula ng pisngi ko, kung hindi pa ako tumahimik ay
hindi pa nya ibibigay ang damit ko.

Sabay din muna kaming kumain bago sya nagpaalam na aalis muna saglit
dahil sa may kukunin daw sya sa unit nya. Pumayag naman ako kaagad at
humalik muna sya saglit sa akin bago umalis.

Napabuntong-hininga ako at ipinatong ko ang paa ko sa lamesa sa harapan

ko. Nakabukas ang TV pero hindi ko maintindihan ang mga sinasabi dahil sa
lumilipad ang utak ko.

Naisip ko ang tunay kong ina, she was a maid according to my mom at sa
totoo lang ay gusto ko syang hanapin pero hindi ko alam kung paano ako
magsisimula. I have no clue kung sino sya, I even don't know her name
kaya alam kong mahihirapan ako sa paghahanap ko kung sakali.

I've been wanting to see her, will she love and take care of me kung
sakaling magmakasama kami? Bakit nasa puder ako ng daddy at ng
kinalikhang mommy ko at wala sa kanya? Nasaan na sya at bakit hindi nya
ako hinahanap?

Although nasagot na ang mga tanong ko meron pa rin palang iba na hindi pa
rin malaman ang kasagutan.

I sighed and closed my eyes.

Wala pang ilang oras ang nakalilipas ay nanggaling dito si Greg para
ipaalala ang mangyayari bukas. Kinakabahan ako habang iniisip iyon,
magiging maayos kaya ang lahat? Well, I hope so..

Pagkabalik namin sa syudad ay agad akong sinamahan ni Travis sa ospital,

I am afraid of course pero hindi nya ako iniwan. He stayed beside me all
times at nakokonsesya ako sa pag-iwan ko sa kanya. Ako na ata
pinakatangang babae sa ginawa kong iyon.

Tinignan ko ang mga nakapack ko ng gamit sa isang travel bag at pinatay

ko na ang TV para makatulog.

"You will be fine, I promise.." My husband's voice is convincing and calm

pero kinakabahan pa rin ako. I looked at him and smiled weakly.

"I'm really nervous, ayoko ng ganito.." Halos pabulong ko ng sagot,

bumuntong-hininga naman sya at lumuhod sa harap ko.
"Honey, look.." Hinaplos nya ako at nginitian.

"Hindi kita iiwan, okay? I'll just stay outside at makikita mo naman ako
kapag matatakot ka. Just remember I'm here at hindi kita pababayaan,
okay?" Magsasalita pa sana ako but he stopped me at the mid-sentence by
giving me a chaste kiss on the lips.

"Don't leave me ha?" Tumitig ako sa kanya at ngumuso. Lumawak naman ang
ngisi nya at tumango sa akin. He reached for my hand and squeeze it.

"Of course, basta h'wag mo rin akong iiwan.." Mabilis akong tumango at
hinalikan sya sa labi.

"Hoy, tama na landian.." Biglang pumasok si Greg sa room na nakasalamin

at nakasuot na ng labgown. May hawak syang mga papel at ngumiti sa amin.

"Asshole.." Ngumiwi si Travis at tumayo,

"Whatever dickhead!" Humalakhak si Greg at inilingan kami. Nakailang

halik sa ulo ko si Travis bago bitiwan ang kamay ko, he even mouthed I
love you pero hindi ko na nasagot dahil sa nakatalikod na sya.

Today is my first chemotherapy session, of course, I am really scared and

worried kung anong mangyayari. Sinabi na sa akin ni Greg ang maaaring
outcomes nito kaya nininerbyos ako.

Nakangusong nakatingin lang ako kina Greg at sa iilang nurse na nag-aayos

roon at hindi ko na maintindihan ang kaba ko. Parang sixty na ang tibok
ng puso ko sa loob ng three seconds, weird.

I am going to stay here at the hospital habang ginagamot ako, pwede

namang sa bahay pero ayaw ni Travis dahil alam nyang mas maaasikaso raw
ako rito. Sumulyap ako sa kanya na nakatingin mula sa salamin sa labas at
kumaway, he waves back and even winked at me.

Nanghihina ang katawan ko matapos ang session na iyon, hindi ko

maintindihan yung ginawa nila. They just inject something at may ikinabit
sa IV pero nanghina talaga ako. Medyo masakit din ang ulo ko.

"Punta na tayo sa kwarto ha?" Si Travis ang tumutulak ng wheelchair ko

pabalik sa kwarto, may isang nurse ding kasama para mag-assist. Hindi na
rin naman ako nakasagot sa sinabi nya at ayos lang siguro yun dahil sa
alam naman nya ang nararamdaman ko. I really wanted to hug him pero ang
lame ng katawan ko.

Hindi pa kami nakakalapit sa private room ko ay may nakita na akong

tatlong bulto ng mga tao sa tapat nun. Nangunot ang noo ko at napasulyap
kay Travis na bakas rin ang pagtataka sa mukha.

In front of the door was my Dad, Mom and si Nang Nena. Nagsisigawan sila
pero hindi ko maintindihan ang mga sinasabi nila. Siguradong hindi nila
kami napapansin dahil sa seryoso sila sa pag-uusap at hindi napapansin
ang mga nasa paligid.
Nakatitig lang ako sa kanila palapit at nakita kong hindi nalalayo ang
edad ni Nang Nena sa mommy ko, mga dalawa o tatlo lang sigurong taon ang
pagitan nila. Inabot ko ang kamay ng asawa ko mula sa may likod at
mabilis nyang kinuha iyon at hinawakan.

"Umalis ka na dito! Cailegh is ours kaya wala kang karapatang pumunta

rito!" Malakas na sabi ni Mommy, nakatalikod sila mula sa amin.

"Bakit hindi?! Ni hindi nyo sinabi ang pangalan nya sa akin! Tinago nyo
sya mula sa akin tapos ngayon hindi ko sya pwedeng makita?!" Kumabog ang
dibdib ko sa sinabi ni Nang Nena at nakita ko ang pagtingin sa akin ni
Dad at halatang nagulat sya ng makita ako pero hindi sya nakapagsalita at
napaawang lang ang bibig nya.

"You have no right to see her! Ako ang ina nya at hindi ikaw! You were
just my husband's mistress kaya wala kang karapatan sa kanya! Kami ang
nagpalaki sa kanya so stay the hell away from here!" Halos pumiyok na si
mommy kakasigaw at napahigpit ang hawak ko sa kamay ni Travis ng itulak
nya si Nang Nena.

"Kayo ang nagpalaki kasi tinago nyo sya sa akin! Itinapon nyo ako palayo
at inilayo nyo sa akin ang anak ko! Cailegh is my child at hindi sayo
kaya may karapatan akong makita sya!" Parang tumigil ang pagtibok ng puso
ko sa narinig mula kay Nang Nena. Parang talon na umagos ang luha ko at
gusto kong magsalita pero hindi ko magawa.

"A..Anak.." Nagsalita si Dad,dahilan para matigil silang dalawa sa

pagsasagutan. Sabay silang humarap at nakita ko ang namumulang mata ni
Nang Nena at ang gulat na ekspresyon ni mommy.

Chapter 55

Chapter 55
Masaya

"Cailegh!" Biglang lumapit sa akin si mommy at mahigpit akong niyakap

pero hindi ako nakagalaw. Nanatili akong nakatingin kay Nang Nena na
nakatulala sa akin at namumula ang mata, hindi pa rin pumapalya ang luha
ko pero naramdaman ko ang kamay ni mommy sa pisngi ko.

Napapiksi ako at napasinghap, it feels really awkward. Hindi ako sanay,

ayoko.

"Cailegh, we're really worried about you. Hindi ko alam na bumalik ang
sakit mo and I'm--" pumait ang pakiramdam ko sa sinabi nya at sumikip ang
dibdib ko.

"Kailan kapa ba nagkaroon ng pakialam?" Nanlaki ang mata nya at nagulat

sa akin pero hindi ako umalma, lumayo sya sa akin at sinulyapan si Nang
Nena na nakatingin lang at ang asawa ko.
"Ano bang sinasabi mo?" Tumitig ako ng matiim sa kanya pabalik sa Daddy
ko.

"W..What's this?" Mabilis syang umiling-iling at sumulyap sa likod.

"Wala yun, h'wag mo syang papakinggan okay? Layuan mo ang babaeng yan."
Tinuro nya si Nang Nena na tahimik lang na nakatingin sa akin. Parang may
gusto syang sabihin na hindi ko makuha.

"Tell me what's happening," matigas kong sabi pero hindi ko maipagkakaila

ang pagwala ng lakas ko.

"H'w..H'wag kang makinig kahit anong mangyari.. Cailegh," nakakunot lang

ang noo ko sa sinasabi nya, mas humihigpit ang hawak ni Travis sa kamay
ko at alam kung naguguluhan rin sya.

Naalala ko ang mga narinig ko. What does that mean? Hindi ko
maintindihan!

"Anak.." Sumirko ang dibdib ko ng marinig ko ang boses ni Nang Nena at

nag-angat kaagad ako ng tingin sa kanya, hindi ko mapaliwanag ang dapat
kong maramdaman.

"C..Cailegh, h'wag kang makinig, hindi totoo ang sinasabi nya!"

"Cailegh, ako ang tunay mong ina.."

"Hindi! Manahimik ka Nenita!" Napayuko ako ng maramdaman ang pananakit ng

ulo ko sa sinasabi at sa mga sigawan nila. Napangiwi ako at nasapo ang
ulo ko at nakita ko ang pagluhod kaagad ni Travis sa tabi ko.

"Fuck it, Leigh, ayos ka lang?" Umiling ako ng paulit-ulit at hindi ko na

maintindihan ang sinasabi nila sa harapan ko.

"A..Aray ko.." Pakiramdam ko ay mas maluluha ako sa sakit ng ulo ko at

mahigpit akong napakapit kay Travis. Narinig kong may sinabi syang kung
ano na hindi ko na maintindihan, naramdaman ko nalang ang paggalaw ng
wheelchair ko at ang pagsara ng pinto. Nawala na ang ingay at pawang
katahimikan nalang ang narinig ko

Naramdaman ko ang pagbuhat sa akin ni Travis at iniupo nya ako sa kama,

mabilis akong yumakap at sumiksik sa dibdib nya. Gusto kong umiyak sa
kirot ng ulo ko at sa mga magulong sinasabi nila kanina. Anong anak? Si
Nang Nena ba ang tunay kong ina?

Thinking about that makes my head throbbed more at hindi ko na napigilan

ang tahimik na pag-iyak.

I felt Travis' body tensed-up when he heard my quiet sobs at hinigpitan

nya ang hawak sa akin. Naririnig ko ang mahihina nyang pagmumura at ang
paghaplos nya sa ulo ko.

"Shit, I will call Greg." Mabilis kong napigilan ang braso nya ng akmang
tatayo sya at mabilis akong umiling.
"Hindi pwede, kinakabahan ako. Please, I'll call him.." Pero hindi ako
pumayag at nagsumiksik pang lalo sa kanya at inantay ang pagtila ng sakit
ng ulo ko.

He was my comfort zone, my safe haven.

Hindi ko alam kung ilang minutong walang imikan sa amin at nanatili lang
ang yakap nya sa akin. Patuloy na nananatili sa utak ko ang mga narinig
at gumugulo lalo ang utak ko.

"T..Travis, anong sinasabi nila?" Bahagyang gumaan ang pakiramdam ko nang

lingunin sya, he sighed at hinalikan ang noo ko.

"Hindi ko rin alam.." Pumikit sya at lumamlam ang mata ng magmulat.

"H'wag mo munang isipin para bumuti ang pakiramdam mo. Ako na ang
bahala," humiwalay sya at inalalayan ako pahiga.

"Sleep Leigh, dito lang ako.." Tumango ako at hinawakan ang kamay nya
bago pumikit.

"What does that mean, Nang? Matagal mo nang alam na anak mo si Leigh?"
Pagkarinig ng boses na yun ay alam ko na kung sino ang nagsasalita,
nanatili ako nakapikit at hindi gumalaw.

"Hindi, ngayon ko lang nalaman.. Hindi ko rin alam na sya, h..hindi

talaga." Iminulat ko ang aking mga mata at in-adjust sa ilaw, pumihit ako
paharap sa kanila at nanlambot ako ng makita si Nang Nena na mukhang
nagulat ng makitang gising na ako.

"Cailegh," mahinang sabi nya at pakiramdam ko ay bibigay ako ng marinig

ang boses nya. Sya ang ina ko? Paano? Paanong nangyari.

Hindi pa man ako nakapagsasalita ay nakita ko ang mabilis na pagtayo ni

Travis mula sa sofa -iba na ang damit nya, kulay asul na polo at pantalon
na- at mabilis na nakalapit sa akin.

Nakita ko ang pag-aalala sa mukha nya ng mapalapit sa akin kaya ngumiti

ako. Inalalayan nya ako paupo at hinagkan ang noo ko bago kami bumaling
kay Nang Nena..

"N..Nang," hindi ko alam kung saan ko nahugot ang boses ko para

makapagsalita. Kumislap ang mata nya sa pagtawag ko at mabagal syang
tumayo sa sofa para lumapit sa pwesto namin.

Hindi sya nagsasalita pero nahahalata ko na may gusto syang sabihin sa

akin. Nanatili syang nakatayo sa harapan namin, ngumiti sya ng malungkot
at mabilis na kumabog ang dibdib ko, lalo na noong nag-umpisa na syang
magsalita.

"Bente ako noong naulila ako, hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral at wala
akong ibang kamag-anak kaya kinailangan kong magtrabaho sa mga Ignacio.."
Sumulyap sya sa akin at minasdan ang mukha ko.
"Maayos ang pagtatrabaho ko at mababait ang amo ko, lalo na si Fredo.."
That's my Dad. Nakita ko ang pagdaan ng kalungkutan sa mga mata nya pero
pilit syang ngumiti ulit sa amin.

"Noong mga panahong yon ay nasa ibang bansa ang mommy mo, ipinagkasundo
lang sila ng mga magulang nila kaya magkalayo sila..

"Palagi nya akong tinutulungan, hindi nya ako itinuring na iba sa kanya.
Na parang kauri nya lang ako at hindi hamak na katulong hanggang sa
nahulog ang loob nya sa akin at ganoon rin ako sa kanya.." Bumuntong-
hininga sya at nakita ko ang pagtulo ng luha sa mga mata nya,maging ako
ay ganoon na rin. Kung hindi pa ako hinahaplos sa likod ni Travis ay
malamang na humahagulgol na ako.

"Mahal nya ako, mahal ko sya pero mukhang hindi pabor sa amin ang
tadhana.. Mali, maling-mali, kasal sya at hindi kami pwede.." Pumiyok ang
boses nya at mahigpit akong kumapit kay Travis habang tahimik ring
umiiyak.

"Umiwas na ako at bumalik na rin ang asawa nya. Gusto kong magpakalayo-
layo at kalimutan sya pero huli na, nalaman kong buntis ako at ikaw
yun.." Walang katapusan ang pagluha ko sa mga sinasabi nya at nanginginig
ang katawan ko.

"Nalaman ng asawa nya yun, nagalit sya.. May kasalanan naman talaga kami
kaya dapat lang syang magalit pero hindi ko aakalaing kukunin ka rin nila
sa akin.. Nagising lang ako isang umaga na wala sila, pati na rin ang
anak ko.. Pati ikaw wala na.." Wala na akong sali-salitang bumaba sa
higaan at kahit na nabigla ang katawan ko sa biglaang pagtayo at nangatog
ang tuhod ay nagawa kong makalapit sa kanya at niyakap sya ng mahigpit.

"I..I don't know what to say," nanginginig ang boses ko at niyakap ko sya
ng napakahigpit.

"Anak.." Isang salita pero sapat na para bumuhos ang luha ko at hindi na
ako nakapagpigil sa lakas ng iyak ko. Tumatalon ang puso ko sa sa
salitang sinasabi nya, its just feels right.

"M..Mama," Umiiyak ako hindi dahil sa lungkot, umiiyak ako dahil sa gulat
at sobrang kasiyahan. Para akong pipi na ngayon lang nakapagsalita. Para
akong bingi na ngayon lang nakarinig.

"M..Mama," ulit ko at mas humigpit ang yakap ko sa kanya, naririnig ko

naman ang pag-iyak nya at ang paghaplos nya sa buhok ko ay nararamdaman
ko. Narinig ko ang pagtunog ng pinto pero hindi ko na napansin iyon dahil
masaya akong nayayakap ko ang tunay kong ina.

Finally, nakilala ko na sya.. Masaya akong makilala sya at hindi ko rin

masisisi si Mommy, ang tumayo kong ina na ganun ang trato nya sa akin, I
should still be thankful dahil kung hindi nya din ako pinalaki ng maayos
ay wala ako rito ngayon.

Nag-usap kami ng masinsinan matapos ang iyakan at laking pasalamat ko na

nakilala ko na sya, it feels surreal, weird and great at the same time.
Hindi ako makapaniwalang ang taong nakakasama ko na sa matagal na panahon
ay ang taong mas bubuo sa pagkatao ko ngayon.

Nalaman kong nalaman nya lang ang lahat dahil sa pagkikita nila nina
Daddy sa tapat ng kwarto ko kanina, nalaman nya ang lahat dahil doon.

"Talagang ang gaan ng loob ko sa iyo noon palang, at mas lalo pang
lumalim yun ng malaman ko ang apelyido mo.. Akala ko ay nagkataon lang na
ipaalala sa akin ang anak ko sa pamamagitan mo pero hindi ko akalaing
ikaw nga talaga iyon.." Ngumiti sya ng malambing at hinaplos ang buhok
ko.

"Ang alam ko kasi ay nasa ibang bansa na ang mga Ignacio kaya hindi ko
naisip na maaaring ikaw.." Hindi ako sumagot at nakangiti lang ako sa
kanya, masaya pa rin ako na sya ang tunay kong ina.

"Teka, asan na ang asawa mo?" Napangiti akong lalo sa sinabi nya.

"Nasa labas po siguro, binigyan tayo ng privacy.."

"Mabuti nalang talaga at kilalang-kilala ko ang asawa mo," malambing

nyang sabi at hinawakan ang kamay ko.

"Mabuting tao at mahal na mahal ka, hindi ako nagkamaling asarin kayo
dati.." Nagulat ako sa sinabi nya at naging attentive.

"Po?" Tanong ko, umiikot nanaman ang sikmura ko.

"Kasi dati, inaasar ko kayo palagi nung nasa store ko kayo kapag
magkasama kayo. Inaasar ko kayo sa isa't-isa na magkakatuluyan kayo,
ngayon, tignan nyo kayo diba? Kaya ako talaga ang number one fan nyo."
Namula ata ako sa sinabi nya at lumapit para yakapin sya, sakto naman na
nagbukas ang pinto at pumasok mula roon si Travis na nagulat sa amin.

"H..Hi ladies," ngumiti sya pero halatang tensyonado at lumapit sa pwesto

namin.

"Travis, hijo, gumwapo ka ata?" Muntik na akong mapabughalit ng tawa ng

makita ang pamumula ng pisngi at tenga ni Travis. Teka, bakit ganito 'to?

"P..Po, ah.. Hindi naman," tumawa sya pero halatang pilit at nag-iwas ng
tingin.

"Kinakabahan kaba Travis?" Nanlaki ang mata nya at tumawa na talaga ako.
So he's nervous huh?

"H..Hindi ah, h'wag nga kayo.." Lumapit sya sa akin para humalik at kay
Mama -well hindi pa ako sanay- para yumakap naman.

"Uh Travis," Panimula ni Mama, nakangiti sya at naluluha na nakatingin

kay Travis.
"Salamat, salamat sa pag-aalaga at pagmamahal sa anak ko.." I was
touched, really touched. Matamis namang napangiti si Travis bago bumaling
sa akin, hindi pa din nawawala ang pamumula at tumango.

"Walang anuman po, it was an honor to take care and be with your lovely
daughter.." Ako naman ata ang namula sa sinabi nya. Nagkwentuhan kaming
tatlo at parang nakalimutan ko ang nararamdaman ko, nakalimutan kong
maysakit ako habang nandito ang mga mahalagang tao sa tabi ko.

"Ang laki ng ngisi ah?" Loko ko kay Travis pagkabalik nya sa loob ng
kwarto, inihatid nya kasi si Mama sa labas para makauwi na at kababalik
nya palang ngayon.

"Wala lang.." Umupo sya sa tabi ko at hinila ako sa kanya, sumiksik ako
sa dibdib nya at hinaplos nya ang buhok ko.

"Masaya lang ako na tanggap ako ng Mama mo, masayang-masaya.." Inilayo

nya ako sa kanya at tinitigan ako.

"Kaya magpagaling ka na ha? Para masaya na talaga tayo.."

xxxx
5 more chaps! Malapit na guys :(

Chapter 56

Chapter 56
Seal

Weeks passed at pakiramdam ko ay mabubulok nalang ako sa mga puting

dingding at apat na haliging ospital na ito. My friends seldom visit me
dahil may mga trabaho na sila, and that includes Jess, Chloe and
Natalie.. Malungkot ako dahil namimiss ko na ang sariwang hangin, tanging
ang hangin mula sa aircon ng kwartong 'to ang nalalanghap ko.

Nakapag-usap na kami ni Mommy, ang kinalakihan kong mommy at naayos na

namin ang naging problema noon. Although hindi pa rin masyadong maayos
dahil sa ilangan namin pero humingi na ako ng tawad at nagpasalamat sa
kanya. I cried while talking to her and she did too, humingi sya ng tawad
sa mga nagawa nya sa akin pero sa kabila noon ay masaya pa rin ako dahil
sa may kinilala akong ina noon, nagpasalamat ako sa pagtanggap nya sa
akin. May isa lang akong problema sa kanya at ito ay dahil sa ayaw nyang
humingi ng tawad sa pamilya nila Travis, at sa asawa ko.

Hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa nila ni Daddy sa kompanya nila

Travis at nahihiya ako dahil doon, mabuti silang tao kaya hindi dapat
nangyayari sa kanila iyon.

I also talk to my Dad na iniyakan ako, gusto ko ngang tawanan dahil sa

hindi bagay sa kanya pero nadala na rin ako ng iyak nya. Unlike Mommy ay
humingi na sya ng paumanhin sa pamilya ng asawa ko at tanggap naman nya
si Travis matagal na pero nakokonsensya lang sya sa mga ginawa nila sa
pamilya nito kaya pinapalayo ako.

He was really sorry dahil sa mga nagawa nya at pagtatago sa akin ng

katotohanan at sino ba ako para hindi magpatawad? Diyos nga nagpapatawad,
ako pa kaya na nilalang lang nya?

I wanted to free myself from hatred and pain, gusto kong lumaban ng
maayos at magaan ang pakiramdam. Kahit na minsan ay hinang-hina na ako ay
alam kong kailangan kong lumaban para sa mga mahal ko.

"Hmmm.." Napasulyap ako sa asawa ko na nakaub-ob ang ulo sa kama habang

nakaupo sa upuan. I chuckled when he frowned while sleeping pero agad
ding napalitan ng pagngiwi dahil sa sumakit ang ulo ko.

He was wearing a pink-collared shirt and a khaki pants, yung medyo mahaba
nyang buhok ay nakatali sa tuktok ng ulo nya. Ewan ko ba dyan kung bakit
ayaw pagupitan yung buhok nya but I find him hot tho, idagdag mo pa yung
patubo na nyang bigote at ang perpekto nyang panga. Ang hot lang talaga.

Kinalabit ko ang ilong nya at napahagikhik na talaga ako at hindi

pinansin ang sakit ng ulo ko ng tapikin nya ang kamay ko. Hindi pa rin
sya nagigising at ngumuso lang.

Tahimik akong nagpasalamat dahil sa pagdating ng lalaking ito sa buhay

ko.

My favorite man.

I just keep on staring at parang baliw na ngumingisi habang nakaharap sa

asawa ko na natutulog, alas-nuebe na ng gabi at nakatulog sya pagkatapos
akong pakainin. Hindi ko mapigilang haplusin ang pisngi nya habang
natutulog sya. Ayos na ako na makita sya dito sa tabi ko at kasama ko.

Kahit manuod lang akong natutulog sya habang kumakain ng popcorn ay

solve na ako.

Pinaraan ko ng daliri ang labi nyang nakaawang at pinabalik-balik ang

hintuturo ko roon, bahagya syang gumalaw kaya tatanggalin ko na sana ang
daliri ko pero hindi ko pa man natatanggal ay agad nyang nahuli ang kamay
ko.

"Ayy!" Halos mapatili ako sa gulat sa ginawa nya at papungas-pungas syang

umayos ng upo, namumungay ang mata nya at bahagyang namumula ang mata
dahil sa bagong gising palang.

"Kamay ko, honey," sabi ko sa kanya pero tinitigan nya lang ito at
napasinghap ako sa gulat ng dalhin nya yun sa bibig nya para kagatin.
Inatake ako ng mainit na pakiramdam sa tyan at pisngi sa ginawa nya at
nahihiya kong kinuha ang kamay ko at pinalo sya sa braso.

"Naughty ka," tumaas ang sulok ng labi nya sa sinabi ko at nag-inat ng

kamay, nagflex ang muscles nya at napamaang ako roon.
Huli na makapag-iwas dahil sa nahuli na nya akong nagnanasa sa muscles
nya at hinula ang mata ko para kindatan.

"Don't worry honey, pagkagaling na pagkagaling mo papagurin kita.."

"Tse!" Tumawa ako at hinila ang kamay nya paupo sa tabi ko, nahihilo ako
pero hindi ko ininda iyon at ngumuso lang ako sa kanya.

He give me a chaste kiss on the lips at hinagkan ang noo ko bago pinisil
ang ilong ko.

"Bakit gising ka pa?" Lumabi ako at umusog sa kanya,

"I can't sleep," I confessed. Bumuntong-hininga naman sya at inakbayan

ako.

"You should sleep on time honey, h'wag kang magpuyat kasi nakakasama yan
sayo." Tumango naman ako at hinalikan sya ng mabilis sa leeg, mukhang
natigilan sya at natulos pero binalewala rin kaagad at binalingan ako.

"Stop teasing me woman, hindi muna pwede diba?" Tumango ako at maliit na
ngumiti, inatake ako ng hiya. Bakit ko ba ginawa yun? Mahina naman syang
tumawa pero hinalikan ako sa pisngi pagkatapos ay pinangko ako, nagulat
pa ako noong una pero kumapit nalang ako sa leeg nya at nagpadala sa
kanya kung saan.

Nagulat ako ng buksan nya ang isang pintuan sa loob ng kwarto pero mas
nagulat ako ng makitang balkonahe pala ang naroon. Bakit hindi ko 'to
alam?

Hindi pa man ako nakakapagtanong ay buong ingat na akong inilapag ni

Travis sa upuang mahaba roon at naupo sya sa tabi ko.

Agad akong yumakap sa baywang nya at inakbayan nya ako para sumiksik sa
kanya. The warmth of his body makes me feel safe and comfortable. His
warmth makes me feel home.

"May ganito pala rito?" I asked him quietly,

"Uh-huh, ni-request ko 'to dun kay Salcedo." Tumawa ako sa pagkasabi nya
sa pangalan ng kaibigan.

"Gagong yun, kung hindi ko pa sapakin hindi sasabihin sa akin ang lagay
mo.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at bahagya siyang itinulak.

"You what?!" He pouted at nag-iwas ng tingin. Hindi ko pa nai-o-open sa

kanya kung paano nya ako nahanap at nalaman ang sakit ko.

Nang hindi sya sumagot ay pinalo ko ang hita nya. He's startled at the
moment at hindi makapaniwalang napatingin sa akin.

"Did you just spank me?" Napairap ako at tumawa ng bahagyang namula ang
pisngi nya.
"Hindi pwede, diba?" Asar ko at inulit ang ginawa, he groaned at hinuli
ang kamay ko para ipitin sa may braso nya.

"I want a kiss, give me a kiss.." And I did, binigyan ko sya ng halik na
puno ng pagmamahal at ipinatong nya ang noo nya sa noo ko pagkatapos,
kapwa kami kapos sa hininga peeo masaya.

"I love you, Leigh.." Napangiti ako ng matamis at ngumiti.

"Mahal din kita," pinakawalab nya ang kamay ko at hinawakan iyon gamit
ang palad nya. "Paano mo nalamang nandun ako at bakit mo sinapak ang
kaibigan mo?" Napaismid naman sya sa sinabi ko.

"I have my ways, honey." Ngumisi naman sya na parang may alam sya kaya
sinuntok ko ang balikat nya.

"Hoy, anong iniisip mo?"

"Camilla Samaniego pa more," tumawa sya ng napasigaw ako sa sinabi nya at

hinila ng pabiro ang buhok nya.

"Paano mo nalaman?!" I almost stomped my feet at parang batang

nagtatantrums dahil nalaman ang crush.

"Ways nga, I have my ways."

"Bakit mo sinapak ang kaibigan mo?" Pinalagpas ko na ang pang-aasar nya

kahit na nahihiya pa rin ako kahit papaano.

"Gago eh," mahina kong pinalo ang bibig nya.

"Your mouth!" Tumawa lang sya.

"Kiss mo para bumait na sya," napailing nalang ako sa kalokohan nya.

"Seryoso na, pero kasi nung umagang bago ka umalis at iniwan ako.." Nag-
iwas sya ng tingin at kumirot naman ang dibdib ko ng may makitang sakit
na dumaan sa mata nya.

"Nakita kitang galing sa ospital nila Greg at kinagabihan ay nawala ka na

nga, gusto kong malaman ang dahilan ng pagkawala mo kaya si Greg ang
pinuntahan ko. He was indenial at sinabing privacy daw ay kasama sa code
of ethics at first pero nung sapakin ko ay umamin na rin at sayang daw
ang kagwapuhan nya.." Gusto kong matawa pero naiiyak rin ako.

"Nalaman kong bumalik ang sakit mo," he heaved a deep sigh again at
niyakap nya ako, niyakap ko rin sya kaagad pabalik at isiniksik ang
sarili ko sa kanya.

"You can just tell me na may sakit ka pero hindi mo ginawa.."

"I'm sorry," eto nanaman ako, saying sorry again and again and again but
I mean it, talagang nagsisisi ako at humihingi ng tawad sa panahong
mahina at nagpatalo ako sa takot.
"It's fine," hinaplos nya ang buhok ko ng paulit-ulit at hinagkan ang ulo
ko.

"Basta h'wag mo ng ulitin kasi masasaktan ako.." Malambing nyang sabi at

tumango-tango ako. Lumayo ako sa kanya and touched his cheeks lovingly
and gently.

"Hindi na, hinding-hindi na. I already fight my demons, hindi ako

matatakot dahil nandyan ka sa tabi ko.."

"Promise?" He asked me with hope enveloped his voice. I smiled genuinely

and give him a small nod.

"I promise," lumawak ang ngiti nya at parang nanalo sya sa lotto.

"Then, I will hold onto that honey. Panghahawakan ko yan.." Sinapo nya
ang pisngi ko at iginalaw ang kilay.

"Can we seal that promise with a kiss?" Walang pagdadalawang-isip akong

tumango ako at humawak sa leeg nya.

I promise.

Chapter 57

Chapter 57
Burden

"Pasta?" Tumango-tango ako habang nakangiti.

"Sige na please, sawa na ako sa gulay dito.. Ayoko na.." Napangiti si

Travis sa sinabi ko at tumayo sa pagkakaupo sa higaan ko.

"Next time nga, sasabihin ko kay Greg na lakihan 'tong kama para makatabi
ako sayo." Reklamo nya kaya tumawa ako, inabot ko ang kamay nya at
pinaglaruan ang daliri nya.

"Sige, sige.. Pero yung Pasta?" Nagpuppy-eyes ako at hinalikan ang kamay
nya. Tumawa naman sya sa ginawa ko at kinuha ang kamay ko.

"Alright but ngayon lang 'to ah?" Ngumuso ako at gustong tumutol pero
hindi ko ginawa, swerte ko lang ang pinagbigyan nya ako.

"Okay, thanks honey!" Dumukwang sya para halikan ang labi ko pero hindi
pa man nakakalapit ay nagbukas na ang pinto kaya natulak ko sya.

"Cailegh! Travis!" Masayang boses ni Tita Marian ang bumungad sa amin,

napatawa ako nang sumambakol ang mukha ni Travis.

"Istorbo, kainis.." Pabulong nyang sabi kaya hinila ko sya at kinurot sa

tagiliran.
"Cailegh, hija, kamusta?" Ngumiti ako kay Tita at nagsalita.

"Maayos naman po, binabantayan ako ni boss.." Turo ko kay Travis na naka-
isang linya na ang labi at napapakamot ng batok.

"Bakit ngayon nanaman kayo pumunta? Wrong timing." Bakas ang inis sa
boses nya kaya lumapit si Tita para batukan sya, lumapit naman sa akin si
Tito at kinamusta ako bago inilapag ang basket ng fruits at flowers sa
lamesa.

"Salamat po," magiliw kong sabi.

"No problem, hija, malakas ka sa akin eh.." Ngumiti si Tita at hinalikan

ako sa pisngi. Maya-maya pa ay nagpaalam si Travis paalis dahil magluluto
daw sya ng pasta, gusto ko nga sanang bili nalang para hindi hassle pero
ayaw nya. Mas gusto daw nyang sya magluluto para may ingredients na
pagmamahal.

Gusto kong tumawa sa kalokohan nya pero hindi ko rin maitago ang kilig
ko.

Umalis sya at naiwan kaming nagkekwentuhan nila Tita at Tito, dumating

din ang Mama ko at nalibang ako sa pakikipag-usap sa kanila.

Nalaman kong recently lang din nalaman ni Tita na matagal ko ng asawa si

Travis pero alam nya na girlfriend ako nito dati. Ang alam nya ay
naghiwalay kami kaya nagulat siya ng ipakilala akong Fiancé ni Travis
dati,nung nagpapanggap pa kami.

I can't hide my smile ng maalala ang una naming pagkikita ni Travis

makalipas ang ilang taon. Who would have thought na ganun ang mangyayari?
Who would have thought na kami pa rin?

"Uh.. Tita, Tito, I just want to apologize about sa ginawa ng parents ko.
I am sorry po, ako na ang humihingi ng tawad.." Tita Marian smiled
sweetly at me at tumabi sa akin, hinawakan nya ang kamay ko at hinalikan
nya ako sa pisngi.

"It's fine darling, h'wag mo ng alalahanin yun.." Tumango ako at niyakap

sya, as I was said, talagang napakabait ng magulang ni Travis kaya nga
nakakahiya eh.

"You're still here?" Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Travis na

may dalang papebag.

"Hi Mama," natawa ako at napailing ng bumait ang boses nya ng makita ang
Mama ko. Sipsip!

Lumapit sya para halikan ito sa pisngi bago naglakad papunta sa akin.

"Hoy, mag-hi ka rin sa akin.." Napangisi ako sa sinabi ni Tita sa tabi ko

at lumapit naman si Travis sa mommy nya na natatawa at hinalikan rin ito
sa pisngi.
"Bakit nandito pa kayo?" Binatukan ni Tita si Travis dahil sa sinabi
nito.

"Walanghiya kang bata ka, parehas kayo ni Terrence Brennan eh no?"

Ngumiwi lang si Travis at lumapit sa akin.

"Hi honey, namiss kita.."

"Miss you too!" Namula ang pisngi nya at pinasadahan ng kamay ang buhok
nya.

Nagpaalam sina Tita at Tito na aalis na dahil may bibisitahin daw silang
site nung hapon na iyon, pati rin si Mama ay kakailanganing pumunta sa
store kaya nagpaalam.

"Ma, kain muna tayo?" Nangingiti ako habang nakatingin kay Travis na
niyaya ang Mama ko na kumain ng Pasta.

"Sige lang, Travis, ayos lang ako.." Ngumiti sya. "Alis na ako ha? Mag-
iingat kayo."

Humalik sya sa aming dalawa at pagkatapos ay hindi na nagpahatid kaya

naiwan kami ni Travis. Kinuha ko ang paperbag na dala nya at agad na
binuksan.

Nakagat ko ang labi ko ng mabuksan iyon at kumalam ang sikmura ko.

"Oh My God, I missed this!" Inabot ko kaagad ang tinidor at nagsimula ng

kumain. Sa gitna ng pagkain ko ay napatigil ako dahil sa hindi
nagsasalita si Travis at nakatitig lang sa akin.

"Ah, subuan kita?" Nakangiti kong sabi, umiling naman sya at mas lumapit
sa akin.

"It's fine, natutuwa lang akong tinitignan ka." Masaya nyang sabi,
tumalon ang puso ko sa sinabi nya at binitiwan ang tupperware na hawak.
Nagulat sya sa ginawa kong pagyakap sa kanya pero ginantihan nya rin ako
ng yakap.

"Ayos ka lang?" Tumango-tango ako habang nakayakap sa leeg nya. Bumitaw

ako pagkatapos at hinalikan sya bago ko kinuha ang pagkain para kumain
ulit.

Nanatili naman syang nakatitig sa akin habang kumakain ako at nagpipigil

lang ako ng ngiti. Parang teenager lang nga eh, parang yung nakita mo
yung crush mo na nakatingin sayo. Ganun ang feeling.

Nang matapos ako ay agad na kinuha ni Travis ang tupperware at inayos.

Sumandal naman ako sa headrest habang nakatingin sa kanya, ipinikit ko
ang mata at hinilot ang sentido para mai-relax ang sarili dahil sa
masakit nanaman ang ulo ko. Nakakainis.
Napamulat ako ng mata ng may humaplos sa mukha ko at napatingin kaagad
ako kay Travis na umupo sa silya katabi ng higaan ko.

"Masakit ang ulo mo?" Tipid akong tumango kay Travis pero napaayos ako ng
tayo ng pakiramdam ko ay umikot ang tyan ko. Tumingin kaagad ako sa kanya
at itinuro ang CR kaya walang sabi-sabing binuhat nya ako at pagkarating
ko sa sink ay sinuka ko lang ng kinain.

Namimilipit ang hawak ko sa sink habang nakaalalay sa likod ko si Travis

at hinahaplos ang likod ko. Nag-aalala ang mukha nya at tanong sya ng
tanong kung ayos lang ba ako at hindi naman ako nakasagot kaagad.

Nanghina ang tuhod ko pagkatapos at mabilis naman akong nasalo ni Travis,

pinunasan nya ang mukha ko bago ako kinarga muli papunta sa may teresa ng
kwarto ko. Nangingilid naman ang luha ko habang inilalapag nya ako.

I feel useless, I feel like a burden.. Naiinis ako sa sarili ko dahil

kailangan ko pang magkaroon ng sakit na 'to. Bakit sa lahat ay ako pa?

"Sshh, why are you crying?" Impit akong napaiyak ng marinig ang boses nya
at hindi ako makatingin ng diretso sa kanya.

"I..I'm sorry," I sobbed at kinunutan nya ako ng noo. Pinunasan nya ang
luha ko bago ako pakatitigan.

"For what? Bakit ka nagsosorry?" I shook my head at tumungo para punasan

ang luha ko.

"S..Sa lahat," humikbi ako.

"K..Kasi iniwan kita, k..kasi hindi ko tinupad ang pangako ko sayo.

W..Wala ako nung malungkot ka, ako pa nga ang dahilan nun. Sorry kung
hindi ko mapagaan ang loob mo ngayon dahil may sakit ako, alam ko namang
nalulungkot ka at nalulungkot rin ako.." Namula ang mata nya sa sinabi ko
at nakita ko ang pagkislap nito sa nagbabadyang luha.

"Sorry kasi.. Sorry kasi naging mahina ako," napahagulgol na ako ng iyak
pagkasabi noon at hinila nya ako sa dibdib nya. Mahigpit ang kapit ko sa
damit nya at umiiyak na rin sya habang nakayakap sa akin.

"A..Alam kong nagiging pabigat na ako sayo.." Inilayo nya ako pagkasabi
ko noon at parang sumama ang timpla nya. He gritted his teeth at
napapantiskuhan akong tinignan.

"What the hell are you saying?" Napayuko ako at napatingin sa kamay ko.

"Ni hindi mo na maasikaso ang sarili mo, ang kompanya nyo, hindi ka rin
makatulog ng mapayapa dahil sa akin.. I am becoming a burden to you-"
suminghap sya sa sinabi ko at iniangat nya ang baba ko at matiim akong
tinitigan. Nakatiim-bagang sya at inapuhap ang sasabihin.

"You are never a burden to me." Matigas pero malaman nyang sabi, his eyes
are assuring at parang kinakausap ako.
Patuloy lang naman sa paglandas ang luha ko sa mga sinasabi nya. Kung sa
tingin nya ay hindi, pakiramdam ko ay oo. Mas naging sentro nya kasi ako
simula ng mahanap nya akong muli, ni hindi na nya maasikaso ang buhay nya
ikanababahala ko.

"Hindi ka kailanman naging pabigat sa akin, maliwanag? Inaalagaan kita

dahil gusto ko, dahil mahal kita kaya h'wag na h'wag mong iisipin na
pabigat ka."

"P..Pero ayokong ako nalang palagi ang isipin mo, paano ka? Hindi mo na
naaalagan ang sarili mo? I should be taking care of you too but look at
me, stuck in the four-walled room at walang magawa.." Bumuntong-hininga
ako at inabot ang pisngi nya.

"It's unfair sa side mo, ayoko namang mapabayaan mo ang sarili mo dahil
sa akin." Lumambot ang ekspresyon nya sa sinabi ko at hinawakan ang kamay
ko na nasa pisngi nya.

"I can take care of myself, h'wag kang mag-isip ng kung ano-ano, okay?
Basta nandito lang ako sa tabi mo dahil gusto ko, nandito ako sa tabi mo
kasi tutulungan kitang gumaling.. We're going to build a family pa diba?
Magkasama tayo na bubuo ng mga planong yun kaya nandito ako at hindi kita
iiwanan.."

"H..Hey, stop crying, hindi ka pabigat naiintindihan mo?" Lumapit ako at

yumakap sa baywang nya. Sumandal ako sa dibdib nya at pumikit.

"P..Pero kasi.."

"Sshhh, just promise me that you will fight. Lalaban tayo ng sabay okay?
Walang bibitaw.." Lumalim ang paghinga nya at inilapit ang leeg ko para
halikan ang ulo ko.

"Lalaban tayo, huh? Walang bibitaw.." Tumango ako habang nanlalabo pa rin
ang paningin ko sa luha, dinama ko ang init ng katawan nya at idinepende
ang buhay ko roon.

"Walang bibitaw.." Mahina kong bulong.

Chapter 58

Chapter 58
One Day

"Just one day, then she needs to come back here before the sun rises.."
Tumango si Travis at agad na inabot ang kamay ko.

"Sure, no problem.. Thanks, bro." Tumango naman si Greg at ngumiti sa

amin.
"H'wag mo lang syang hayaan na mag-isa at h'wag hayaang mapagod."
Napasimangot naman ako roon, para naman akong bata pero para naman sa
kaligtasan ko iyon kaya hindi na ako umangal.

Nagrequest kasi ako sa asawa ko na pwede bang pumunta kami ng resort,

kahit saan basta may dagat. Gusto kong makalanghap ng sariwang hangin
dahil sa sawang-sawa na ako sa amoy ng kwartong ito. Good thing is,
pumayag sya pero hindi pwedeng overnight.

Gusto ko sana na ganun pero hindi talaga pwede, it's for my own safety.
Nadadalas na kasi ang sobrang pagsakit ng ulo ko na gusto ko ng ihampas
sa matigas na bagay but I would just end up crying and hugging Travis.

Sa ganoong lagay ay gumiganhawa rin ang pakiramdam ko. Wala rin naman
kasing masyadong epekto ang morphine na ibinibigay nila, nakakawala ng
sakit pero babalik rin matapos ng ilang oras.

"Paano yan, honey? Let's go? Bukas?" Tipid akong ngumiti at pinisil ang
kamay nya na hawak ko.

"S..Salamat," tumayo naman sya para halikan ang noo ko at bumalik sa tabi
ko para umupo.

"Walang problema basta ikaw," kumindat sya at hindi pa rin nawawala ang
epekto nya. He can easily makes my heart have its war at nagkakagulo ang
tyan ko.

Tumawa ako pero napalitan din ng pag-ubo kaya napaiwas ako ng tingin.
Tumikhim naman sya at hinawakan ang pisngi ko paharap sa kanya.

"Mahal kita.." Walang ano-anong sabi nya habang nakatitig sa mata ko,
malamlam ang mata nya at ng ngumiti sya ay sumama ang mata nya.

"Sleep now, honey. Maaga tayo bukas.." Tumango ako at masayang niyakap
ang braso nya.

Maaga kaming nagising kinabukasan para sa pagpasyal naming dalawa,

excited ako kaya ngiting-ngiti ako habang nasa sasakyan. May kasama rin
kaming isang nurse na babae para kung sakaling may mangyaring hindi
maganda ay naroon sya, well, h'wag naman sana.

Nagkekwentuhan lang kami ni Travis ng kung ano-ano habang nasa sasakyan,

ewan ko ba kung bakit full charged ang energy ngayong araw. Now the usual
na nanghihina ang katawan ko at matamlay, maybe dahil sa makakakita na
rin ako sa wakas ng maaliwalas na lugar bukod sa ospital.

Nakahawak lang sa kamay ko si Travis habang nagmamaneho, tinatanggal nya

lang iyon kapag titigil ang sasakyan at pagkatapos ay ibabalik rin.
Nakatingin lang naman ako sa nakabukas na bintana at hinahayaan ang
hangin na tumama sa mukha ko.

"We're here!" Lumaki ang ngisi ko at agad na hinalikan sa pisngi si

Travis, natigilan naman sya pero nahuli ko ang pagpula ng pisngi nya.
"Yieee, nagba-blush sya," tumawa naman sya bago lumabas at pinagbuksan
ako ng pinto. Napabuntong-hininga naman ako habang nakatingin sa
wheelchair na nasa labas ng sasakyan. Kung may lakas lang talaga akong
maglakad eh, kainis!

Inalalayan ako ni Travis pababa at dinala sa may wheelchair, tumulong din

ang babaeng nurse na kasama namin.

"Thanks," nginitian ni Travis ang nurse at nawala ang ngisi sa mukha ko.
Ganun? Kailangan may ngitian?

Napanguso nalang ako at hinayaan ang asawa ko na itulak ang wheelchair,

nakakainis. Kung sakaling maayos lang talaga yung lakad ko kakapitan ko
'to sa braso para hindi makangiti sa mga babae.

I know that she just want to help pero nagseselos ako. Well, more on
insecure pala. Kasi sya maayos na nakakausap si Travis habang ako ay
nakaupo sa pesteng wheelchair at walang magawang mag-isa.

Nakarating na kami sa cottage pero hindi ako kumikibo, napapansin ko rin

kasi ang iilang nag-gagandahang mga babae in their two piece swimsuit na
napapantingin sa pwesto namin.

I can see the admiration in their eyes kapag nakatingin kay Travis pero
mapapangiwi kapag malilipat sa akin. They're looking at me like some kind
of charity case or what..

Ganun na ba talaga nakakaawa ang itsura ka? I'm now thin, more pale.
Idagdag mo pa na naglagas na ang buhok ko dahil sa therapy kaya may balot
ako sa ulo.

Yes, I really look like a dying patient right now. Pity for myself.

Napabuntong-hininga nalang ako at inisip na sana ay nanatili nalang pala

ako sa hospital.

Natigil lang ako sa pag-iisip ng kung ano-ano ng lumuhod sa harapan ko si

Travis, nakakunot ang noo nya at mukhang nagtataka na hindi ako
nagsasalita samantalang kanina ay napakadaldal ko.

"Ayos ka lang?" Ngumuso lang ako at nag-iwas ng tingin.

"Hey," hinuli nya ang mata ko at tinaasan ako ng kilay.

"I'm fine," mahinang sabi ko pero hindi sya kumbinsido at hinawakan nya
ang pisngi ko.

"Ano nga, Leigh? Gusto mo kiss kita?" Nagulat ako sa sinabi nya at
napatingin sa paligid pero hindi pa man ako nakakasagot ay hinalikan na
nya ako ng mababaw sa labi.

Namumulang napatakip ako ng bibig at napaiwas ng tingin, narinig ko ang

mahina nyang pagtawa at pinisil nya ang pisngi ko.
"Stop being jealous, mas maganda ka sa kanila.." I narrowed my eyes at
him, ganun ba ako ka-obvious.

Nanahimik naman ulit ako, a part of me was telling na binobola nya lang
ako para gumaan ang pakiramdam ko.

"You're joking," napaismid ako at sumandal sa wheelchair.

"Hey, look at me.."

"I know you just want na gumaan ang pakiramdam ko. Maganda? Ako?" Mahina
akong natawa. "Look at me, I'm thin, pale and look like a trash-"

"Stop." Matigas nyang sabi at inabot ang kamay ko. Mahigpit ang hawak nya
roon at mas lumapit pa sa akin. He tilted my chin at pinaharap ako sa
kanya.

"You're the most beautiful girl I've ever met." Seryoso nyang sabi at
pinagsiklop ang kamay namin, inilapit nya iyon sa labi nya at hinalikan.

"So stop thinking about anything okay? We are here to relax and have fun.
Hindi kita ipagpapalit sa kanila, keep that in mind.." Umalis sya sa
harapan ko at inayos ang mga gamit sa cottage, nakatingin lang naman ako
sa likod nya pero hindi mawala sa utak ko ang sinabi nya.

Ang sama ko talaga, ang sama sama ko talaga..

Pumikit ako para damhin ang hangin na dumapo sa balat ko at samyuhin ang
amoy ng dagat sa di-kalayuan.

"Paglabas mo sa ospital pupunta tayong Canada.." Dahan-dahan akong

lumingon sa kanya ng magsalita sya. Nakayakap sya sa akin mula sa likod
at nakaupo kami ngayon sa may dalampasigan, medyo malakas ang pagaspas ng
alon pero parang musika ito sa pandinig ko. Nakaupo kami roon at nag-
aantay ng paglubog ng araw.

Nakaka-relax.

"Bakit?" Tanong ko at sinipat ang ekspresyon nya ng ngumiwi sya at

hinigpitan ang yakap sa baywang ko.

"May amnesia ka nanaman ba?" Nanliit ang mata ko sa sinabi nya.

"Di ko gets," I said as a matter of fact. He heaved a deep sigh bago

isinandal ang ulo ko sa dibdib nya. His other arm was on the side of my
neck at inilapit nya iyon para halikan ang gilid ng noo ko.

"We got married there.." Mahinang bulong nya at natigilan naman ako,
natampal ko ang noo ko at napaangat ang kamay.

Oo nga! How could I forget that?!

"Ayy! Nawala sa utak ko.. I'm sorry," nahihiyang sabi ko, lumingon ako sa
kanya at iniangat ang ulo ko para halikan ang panga nya.
"Uy, sorry na honey.." Ulit ko at hinaplos ang mukha nya. Sumulyap naman
sya sa akin at sumimangot bago ako inirapan. Di ko alam kung matutuwa ako
sa ginawa nya o ano. I found him cute, really.

"Honey.. Sige na.." Lambing ko at inulit-ulit ang panaka-nakang paghalik

sa panga nya. "Uy, ayan na sya.. Papansinin na ako.." Tumawa ako ng
hulihin nya ang mukha ko at pinaharap ako sa kanya.

"Bati na?" Nginisian ko sya at tinagilid ko ang ulo ko. Hindi nakaligtas
sa paningin ko ang pagkislap ng mata nya sa ginawa ko pero pilit na
tinatago ang ngiti.

"Kiss muna," he said seriously but his eyes are playing with amusement.

Agad ko naman syang hinalikan sa pisngi, only to tease him at mas lalong
sumambakol ang mukha nya.

"Anong klaseng kiss yun? Hindi pa tayo bati.." Napahagalpak na ako ng

tawa sa sinabi nya pero tinakpan kaagad ang bunganga ko ng samaan nanaman
nya ako ng tingin. I smiled charmingly at inabot ang pisngi nya ulit.

"Saan ba gusto ng honey ko?" Lambing ko sa kanya. Umismid naman sya pero
tumitig sa akin.

"Dito.." He pointed his luscious red lips ang pouted cutely.

"Alright," I give him a peck on his lips pero hinawakan nya ang batok ko
para palalamin ang halik. Kumapit ako sa balikat nya habang hinahalikan
nya ako ng mapupusok at malalalim.

I missed this.

Gusto ko pa sanang habulin ang labi nya ng humiwalay sya sa akin matapos
ang halos isang minuto pero hindi ko nagawa dahil sa idinikit nya ang noo
sa noo ko pagkatapos.

Nakapikit sya habang magkadikit ang noo namin pero nakaguhit ang ngiti sa
labi, habang ako ay nakatulala sa kanya.

"I love you," paos nyang sabi at umangat ang labi ko para sa isang
masayang ngiti. Sinalubong ko ang mata nya at sumagot.

"I love you too.." Hindi na sya sumagot pero nakangiti pa rin sya at
niyakap ulit ako mula sa likod at sinandig ako sa dibdib nya.

Napasulyap ako sa mga babaeng nagtatampisaw sa dagat na kanina pa

nakatingin kay Travis at napabuntong-hininga ako. Ano nanaman ba 'to?

Hinaplos naman ni Travis ang baywang ko at naramdaman ko ang pagpatong ng

baba nya sa baywang ko.

"H'wag mo sila isipin, ikaw lang maganda sa paningin ko.." Bulong nya at
napanguso ako.
"Maganda lang sila, ikaw, maganda na mahal ko pa.." Hindi ko alam kung
anong gagawin ko, kung titili ba maglulupasay sa sinabi nya.

God, bakit ba ganito katamis ang lalaking 'to?

xxxx
2 chaps and epilogue! Malapit na. Ready na kayo? Haha!

Chapter 59

Chapter 59
Hiling

"Gosh, girl.. Magpagaling ka na, namimiss ka na namin sa office.."

Ngising-ngisi na sabi ni Jess habang nagtatalop ng mansanas sa tabi ko,
kakwentuhan ko sila kanina pa, kasama ang mga asawa ng mga kaibigan at
kapatid ni Travis.

"M..Miss ko na rin pumasok.." Ngumiti ako ng pilit. Nag-usap sila habang

ako naman ay nakikinig nalang, nakatulala ako sa kamay ko at nagdadasal
na sana ay maging maayos ang pakiramdam ko sa oras na ito.

"Ayos ka lang?" Tumango ako at tumingin ulit sa kamay ko, hindi ako
makasagot sa mga tinatanong nila dahil sa pagpintig ng ulo ko.

"Cailegh, magsalita ka naman.." Pumunta sa harapan ko si Jess at pilit na

sinisilip ang mukha ko pero nag-iwas ako, pakiramdam ko ay kapag gumalaw
at nagsalita pa ako ay baka maiyak nalang ako.

Bawat dumadaan na segundo ay mas dumadagdag ang pagsakit ng ulo ko kaya

napapikit ako ng mariin at nasapo ang ulo ko.

"Cailegh! Gosh! Are you fine?!" Nag-aalang ang boses na sinabi ni Natalie
sa akin, itinaas ko ang kamay ko mula sa ulo ko para sumenyas na ayos
lang pero hindi ko magawang tumingin.

"I..Im.." Nakuyom ko ang kamay sa sobrang sakit ng ulo ko. Pinipigilan

ang pagdaing.

"A..Aray.." Sinapo ko ang ulo ko at bumilis ang paghinga ko, hindi ako
makapagsalita sa sobrang sakit.

"Call the doctor! Bilis!" Matinis na sigaw ng isa sa mga kasama ko pero
hindi ko na mapangalanan kung sino, mas nangingibabaw sa akin ang sobrang
sakit na nararamdaman ko. Nakakamanhid ng katawan.

It was like my head is breaking into two and it's beyond unbearable.

"Ahhh!" Napasigaw ako sa sobrang sakit, nahulog ang pinipigilan kong luha
at gusto kong ihampas ang ulo ko sa isang konkretong bagay.
"Cailegh! Tumawag na kami ng doktor!" Sigaw ng isa at pilit na
hinahawakan ang kamay ko, I shook it away.

Ayokong makita nila akong ganoon kahina at lumalayo sa kanila. I don't

want them seeing me in pain kaya umatras ako at huli na ng maramdaman ko
ang pagkalaglag ko mula sa kama.

"Cailegh!"

Mas dumagdag ang sakit at pamamanhid na nararamdaman ng katawan ko dahil

doon. Isang nasasaktang sigaw ang lumabas sa bibig ko habang sapo ang
ulo, hindi ko na maintindihan ang mga nangyayari.

"A..Ayoko na.. Please.. Ayoko na.." Naanas kong sabi habang humahagulgol,
maingay ang paligid at nanlalabo ang paningin ko.

"M..Masakit! P..please.. Tanggalin nyo.." Nararamdaman ko ang paghawak ng

kung sino pero tinutulak ko sila palayo sa akin, nagsisigawan sila at
nagkakagulo pero tanging pag-iyak at sakit ng ulo ko lang ang naririnig
ko. Namamanhid ang katawan ko at nanginginig ang katawan ko.

I just want the pain to be gone!

"A..Ayoko na!"

"Calm down Cailegh!" Tinutulak ko sila habang umiiyak at sinasapo ang ulo
ko.

Malakas na lagabog kung saan ang narinig ko at ang pagsinghal ng isang ng

pamilyar na boses at naramdaman ko nalang ang paglutang ko sa ere.
Nanlalabo ang paningin ko pero naaaninag ko ang mga nagkakagulo sa
harapan ko.

Hindi ko alam kung saan nanggaling ang boses ko sa pagsigaw at ang mga
luha ko na patuloy sa pagbagsak mula sa mata ko. Naramdaman ko nalang ang
pagtusok ng isang matulis na bagay sa balat ko at ang unti-unting
panghihina ng katawan ko.

Nang maimulat ko ang mga mata ay agad kong naramdaman ang paninibago ng
katawan, mas masakit ito kaysa nitong nakaraan. Namamanhid ako at
nanginginig.

"L..Leigh," Dahan-dahan ang paglingon ko sa aking tabi at napaawang ang

labi ko ng makita si Travis, pinisil nya ang kamay ko at nakita ko ang
pamumula ng mata nya. Sinubukan kong makaupo pero hindi ko makaya kaya
napahiga akong muli.

"T..Trav," mabilis syang tumayo at inalalayan ako, hinawakan nya ang

batok ko para makaayos at ang braso ko para makaupo. Napatingin ako sa
kamay ko na may aparatong nakalagay at pati na rin sa ilong ko para
makahinga ako ng maayos at napatungo.

Napaangat ako ng tingin ng binalot ako ni Travis sa mga braso nya at

ilang beses na hinalikan ang noo ko.
"Ayos ka na?" Nanginginig ang boses nya pero nagawa nyang magsalita ng
maayos sa harapan ko.

"O..Oo," Unti-unting iniangat ko ang kamay ko at niyakap sya ng mahigpit

pabalik. Sumandig ako sa dibdib nya at pinakinggan ang pagtibok ng puso
nya na pawang musika sa aking pandinig.

I could stay like this forever..

"H'wag mo na akong pinag-aalala ng ganun, ha?" Malumanay nyang bulong sa

tenga ko, bakas ang takot sa mga boses nya at hindi ko na rin naitago ang
nangingilid kong luha.

I am so blessed having this man beside me.

Nanatili kami sa posisyong iyon ng hindi ko alam kung gaano katagal, its
just feels right. Having him on my arms.

Napahiwalay lang kami noong may kumatok sa pinto at pumasok mula roon si
Greg, ngumiti sya pagkakita sa amin at lumapit sya para tapikin sa
balikat si Travis.

"Hey man," my husband smiled at him pero bumaba ang palad nya sa kamay
ko.

"Hi Cailegh," tipid akong ngumiti at tumango. Sumandal ako at ine-relax

ang katawan.

"How's your feeling?" Malumanay na tanong sa akin ni Greg, checking my

vital signs at iba pa.

"Ayos lang p..pero masakit yung ulo ko at namamanhid ako.." He pursed his
lips at may isinulat sa hawak nyang chart.

"It's a normal thing when someone is having chemotherapy, it's your brain
that is affected Cai kaya nangyayari yun.. Seizures can come anytime kaya
dapat ay h'wag kang magpapagod.." Tumango ako at humigpit ang hawak ni
Travis sa kamay ko.

"Next week ay may session ulit," ngumiti sya at lumingon kay Travis.

"Pakainin mo na sya.." Sumulyap sya sa akin at tumango. "I gotta go, rest
well, okay?" Nagpaalam na sya at lumabas.

Nakita ko ang pagtayo ni Travis sa tabi ko at lumingon sya sa akin, there

was a faint smile on his face.

"Kuha lang ako ng pagkain mo ha?" Nilapitan nya ako para halikan sa
pisngi at kumaway sya palabas.

Napabuntong-hininga ako habang nakatingin sa orasan, it's ten in the

evening pero ito at nasa tabi ko pa rin sya. I know he's tired dahil
galing sya sa trabaho, kinailangan na kasi nya pumasok dahil kailangan
sya sa pag-aayos ng bagong branch nila pero dumiretso pa rin sya dito.

Ni hindi pa rin sya nakakapagpalit ng damit, naka-longsleeve pa rin sya

na sinuot nya para sa trabaho nya kanina. I'm not sure if kumain na sya.

Nakalipas na rin kasi ang iilan pang chemotherapy session at tama nga ang
sinabi ni Greg na mas mahihirapan ako habang tumatagal. Mas lumalala ang
mga nararamdaman ko at mas humihina ang katawan ko.

Bumukas ang pinto at pumasok si Travis na may dalang tray ng pagkain.

Inilapag nya iyon at umasim nanaman ang sikmura ko nang makitang gulay at
soup nanaman.

"Again?" Pabulong kong sabi, narinig ko ang mahinang pagtawa nito at

iniangat nya ang baba ko para pumantay ang paningin ko sa kanya.

"I know na nagsasawa ka na, as much as I want to buy you pasta and ice
cream ay hindi pwede.." Nagkibit-balikat sya. "Kain ka na," iniangat nya
ang kutsara at sinubuan ako.

"Kumain ka na?" Tanong ko at tinitigan sya. I felt guilty when I saw

eyebags under his beautiful eyes.

"Don't mind me, I'm going to be fine.." Ngumuso ako at sumagot.

"Kumain ka na Trav, please? H'wag mo pabayaan ang sarilj mo.." Hindi

naman sya sumagot at nanatili lang akong sinusubuan.

"Trav.." Tawag ko sa kanya at umiwas sa kutsarang may lamang pagkain.

"Ayoko na.." Iling ko at lumayo, nawalan ako ng gana nanaman.

"Cailegh." He warned me pero umiling ulit ako at umiwas.

"Why? Kumain ka pa," matigas nyang sabi.

"Wala na akong gana.." Sagot ko at tumingin sa kanya.

"Ikaw ang kumain na, sige, ayos lang ako.." Tinabi nya ang pagkain ko at
pinainom ako ng tubig. I felt useless again, kahit pag-inom ng tubig ng
ako lang hindi ko magawa. Nakakainis.

"Ano bang nangyari sayo kanina?" He asked me, hindi pa rin gumagalaw sa
kinauupuan. Wala ba 'tong balak kumain?

"W..Wala, nahilo lang ako tapos yun.." Sagot ko nalang, ayokong mag-alala
pa sya. Kumunot naman ang noo nya pero maya-maya ay umayos naman ulit.

"You cried." Mahinang sabi ko at inabot ang mukha nya, I caressed his
cheeks down to his clean stubbles at umakyat ulit sa mga mata nya na
namumula.
"I'm scared, Travis.." Malungkot kong sabi, hinawakan naman nya ang kamay
ko na nasa mukha nya at tinitigan din ako.

"I'm scared too, really scared. Kinabahan ako nung makita kong may
nagtatakbuhan mga nurse sa kwarto mo, I nearly had an heart attack."

"I'm sorry, nag-aalala ka pa sa akin tuloy," kinagat ko ang labi ko.

"I'm always worried about you." Ngumiti sya. "Alam mo may nakita akong
shooting star kanina," parang batang nagkekwento nyang sabi, napangiti
naman ako at sinubukang lumapit sa kanya.

"Anong wi-nish mo?" Tanong ko pero bahagyang natigilan. "Ay, hindi pala
matutupad kapag sinabi."

"Hindi ah," tutol nya sa sinabi ko. "Ang hiling depende yan sa tao kung
matutupad o hindi, remember the saying Nasa Diyos ang awa nasa tao ang
gawa?" Mabilis akong tumango.

"That's it, you have to work on your dreams. You need to work and do
something for it to come true and then God will decide kung nararapat
bang ibigay sayo ang kahilingan mo. And in my case, kailangan kong
paghirapan at sabihin sayo ang kahilingan ko para matupad."

"Bakit?" Kumabog ang dibdib ko habang nag-aantay ng sagot nya. Lumiwanag

naman ang mukha nya at mukhang nasabi ko ang bagay na gusto nyang
marinig.

"Because my wish includes you and me. Alam mo kung anong hiling ko?"
Umiling ako at matamis syang ngumiti.

"I wish na sana ay gumaling kana para sumaya na tayo ng totoo, yung
walang komplikasyon. That's why I'm taking care of you, that's why I
dedicated my life to you kasi ikaw ang buhay ko, my world revolves on you
at ayokong iwanan mo nanaman ako. Hiniling ko sa shooting star, kay God
na sana ay magkasama pa tayo sa hanggang huli.." Lumambot ang puso ko at
napakurap para pigilan ang pag-iyak.

"I am telling you this because I want you to help me fulfill the steps to
reach it. I want you to fight with me, I want you to stay with me 'till
the end at h'wag bumitaw para sabay nating matupad yung hiling ko.."
Hinawakan nya ang pisngi ko at matiim na tinitigan ang mata ko.

"Can you help me? Can you stay with me 'till the end?"

xxxx
My tears are falling hard. I love Travis talaga. Are you ready guys?
Chapter 60 is coming. Naiiyak ako :(

PS: kapit lang.

Chapter 60
Chapter 60
I'll never go..

"Happy Birthday!" Nanlaki ang mata ko sa gulat at napaawang ang bibig ko.
Hindi ko maibuka ang bibig ko sa sobrang gulat.

"P..Paano," hindi nila ako sinagot at nagulat ako ng isa-isa nila akong
niyayakap habang bumubulong ng happy birthday.

I am speechless, paano nila nalaman?

"Gift namin sayo," tinuro ni Chloe ang sofa na maraming paperbag,

nanatili ang pagkaawang ng bibig ko at napatango-tango. Pinipigil ko ang
paghinga.

Nakita ko pa ang mga baloon na sa may gawing din iyon at ang fresh roses
na ibinigay sa akin ni Daddy.

"Happy birthday, anak!" Niyakap ako ni Mama at doon na nangilid ang luha
ko.

"Thank you.. Oh my god.." Natakpan ko ang bibig ko at napailing-iling. I

was amazed, ni hindi ko alam na i-su-surprise ako.

I don't even remember that it's my effin birthday!

Pre-occupied ako masyado habang namamanghang nakatingin sa kanila na nasa

may tabi ko. Nagulat ako ng sumulpot sa may harapan ko si Jess na may
dalang cake at may kandila sa itaas noon.

"Blow and make a wish," nakangisi nyang sabi. Tumango ako kaagad at
nakangiting pumikit at humiling.

Inihipan ko ang kandila at kinagat ang labi habang nakatingin sa kanila.

"Salamat, salamat talaga.."

"Happy birthday Cailegh!" Sabay-sabay nilang sabi na mas lalong

nagpalapad sa ngiti ko. Nafull-charged ang katawan ko, I felt relaxed and
well.

I was overwhelmed.

Napuno ng kwentuhan ang kwarto ko pero hindi ako masyadong nakikisali,

sumasagot lang ako kapag tinatanong at may gustong sabihin sa kanila.
Nakangiti akong nakamasid pero hindi mawala ang pagpuna ko sa mga taong
kulang.

My friends, parents and even Travis' parents are here.

"Anak, may problema ba?" Lumingon ako kay Mama at umiling, sumulyap ako
kay Daddy na nakaupo sa sofa at kumaway sya sa akin at kumaway ako
pabalik. Wala dito ang mommy ko, not my biological mom pero yung
nagpalaki sa akin.

I felt sad at the moment, kahit papaano naman ay gusto ko syang makita
eito, hindi pa kami maayos na nakakapag-usap. May ilangan kasi noon at
akala ko talaga ay narito sya pero wala.

Inilibot kong muli ang paningin ko at bumagsak ang balikat ko ng makita

ang isa sa pinakamahalagang lalaki sa buhay ko. He isn't here. Pakiramdam
ko ay maiiyak ako pero pinigil.

I heaved a deep and frustrated sigh.

"Woah, what's with the sigh dear?" Napalingon ako sa tabi ko ng makita si
Tita Marian at ngumiti ako.

"Hi Tita, Tito.. Thank you po," I smiled sincerely.

"You're welcome, bakit malungkot ang birthday girl?" She sat beside me at
touch my shoulder. Umiling akong muli pero ngitian nya ako.

"Si Travis?" Malumanay nyang sabi. Napabuntong-hininga nalang ako at

mabagal na tumango.

"Oh, I'm sorry Cailegh.. Kinailangan nya kasi talagang pumunta sa branch
namin sa Canada and matagal syang hindi nakapasok right? Kaya marami
syang inaayos na mga trabahong naiwan nya.." Na-guilty naman ako sa
sinabi ni Tita, she was right at alam ko namang dahil sa akin iyon.

Travis insist on staying with me almost everyday kaya napapabayaan nya na

ang trabaho.

"I'm sorry po, kasalanan ko.."

"No! It isn't your fault, hija!" Gulat na sabi ni Tita. Ikinumpas pa nya
ang kamay nya at sinasabing wala akong kinalaman doon.

Ilang araw ng hindi ko nakikita si Travis, kagaya nga ng sabi ni Tita ay

maraming hinahabol na trabaho kaya halos hindi na kami magkakitaan. Alam
ko namang nandito sya tuwing gabi pero tulog na ako at hindi ko sya
nasusulyapan man lang.

I missed him, I really miss him pero wala naman akong magagawa dahil ako
rin naman ang dahilan kung bakit sya naghahabol ng trabaho ngayon.

Pero hindi pa rin naiwasan na medyo sumama ang loob ko na wala sya rito,
well, it's my birthday. I've been thinking kung naalala manlang ba nya.

Sana..

I snapped back from my reverie when I heard a soft knock on the room's
door. Kanina pa sila nakaalis and lumabas din saglit ang Mama ko para
bumili ng hindi ko alam kung ano.
Hindi muna ako sumagot saglit at inantay ulit na may kumatok at noong
napagtantong mayroon nga ay agad akong nagsalita.

"Pasok!" Sumandal ako sa may ulunan at inantay ang pumasok at mabilis

akong napaayos ng makita kung sino ito.

"Mommy," napatikhim sya at tumitig sa akin habang naglalakad sya.

Nakipagtitigan ako sa kanya pero kumakabog ang dibdib ko. Ngayon ko lang
syang nakitang muli simula ng magkausap kami noong una.

Naupo sya sa silya sa harapan ko at hindi nagsalita, napasinghap ako sa

gulat ng abutin nya ang kamay ko at pinisil at pagkatapos ay sinsero
akong nginitian.

"Happy birthday," napangiti ako kasabay ng pagtulo ng luha sa ko. It's

the first, it's the first time na narinig ko syang binati ako sa kaarawan
ko simula noong magka-amnesia ako.

Nilukob ng init ang puso ko at nawala ang sugat roon. Tumayo sya para
yakapin ako at mahigpit rin akong yumakap pabalik habang umiiyak.

She was caressing my back habang umiiyak ako at naririnig ko rin ang pag-
iyak nya. Hinawakan nya ang pisngi ko matapos iyon at matamis akong
nginitian.

"Don't cry," mahina nyang sabi. "I'm sorry Cailegh, I'm sorry sa lahat.."
Napayuko sya ng sabihin iyon at nanginig ang kamay nya.

"M..Mommy," nag-angat sya ng tingin sa akin at nakita ko ang malungkot

nyang mata.

"P..Pwede pa ba kita tawaging Mommy?" Napatawa sya na naiiyak at tumango.

"O..Oo naman," nagkangitian kami at sobrang gaan ng pakiramdam ko sa mga

oras na ito.

"Sorry Cailegh, sa lahat.. Alam ko marami akong nagawang mali sayo, sa

inyong lahat." Tumigil sya at pinahid ang luha nya.

"Nahihiya ako sayo, kaya hindi ako pumunta dito kanina.. I was mad at
myself dahil sa nagpabulag ako sa pera at sa galit ko sa asawa ko, sa
iyo.. I know it isn't your fault pero nasaktan lang talaga ako.."
Hinawakan ko ang kamay nya ng mahigpit at tumango. I understand.

"You are the child I've never had.." Mahina akong humikbi at nangingiting
umiiyak. I know it sounds crazy pero masaya ako ngayon.. Na nakausap ko
na ang mommy na nagpalaki sa akin, although ngayon lang ay sobra ang saya
na nararamdaman ko.

Parang unti-unting nawawala ang sugat sa puso ko dahil sa mga nangyari.

She told me na humingi na sya ng tawad sa pamilya ni Travis na mas lalong
nagpatuwa sa akin, she also told me na nakausap at nagkapatawaran na sila
ng tunay kong Mama at tanggap nya na si Travis bilang asawa ko.
"I'm sorry, anak.." Malungkot nyang sabi. "Mahal kita, minahal kita na
para kong tunay na anak pero hindi nawala ang lamat sa puso ko sa mga
nangyari kaya ko nagawang magalit at tutulan ka. Ang sama ko, sana
mapatawad mo ako.." I hugged her tight at bumulong.

"Pinapatawad ko po kayo," mas lalo syang naiyak sa sinabi ko. Halos hindi
makapaniwala ang tingin nya sa akin at masaya ang ngiti nya sa labi.

"Ikaw gumising!"

"Bakit ako? Ikaw na, baka magalit!"

"Tss, hindi yan magagalit, sige na ikaw na.."

"Nahahawa ka na sa asawa mo no? Puro Tss? Ikaw na kasi gumising!"

"Ikaw na!" Nangunot ang noo ko habang naririnig ang mahihinang bulungan
ng mga babae sa may malapit sa akin. Iminulat ko ang mata ko at daha-
dahan ang ginawang pagpihit paharap sa kanila.

"Cailegh!" Shock was written all over their faces, it was Natalie and
Chloe.

"B..Bakit?" Paos kong sabi, nakaidlip kasi ako habang nag-uusap kami ni
Mommy. Sinubukan kong hagilapin sya sa kwarto pero hindi ko sya nakita.

"A..Ah, ano.." Napakamot ng ulo si Chloe kaya siniko sya ni Natalie.

"Ano, pwede ka bang sumama sa amin palabas?" Nagsalubong ang kilay ko at

sinubukang maupo. Mabilis naman nila akong inalalayan ng dalawa at
nagsalita ako.

"Bakit? Anong meron?" Nagtataka kong tanong.

"Wala naman, magpapahangin lang tayo.. Hindi ka ba nabobored dito? Manuod

tayo ng fireworks display." Ngumisi si Natalie at naupo sa may paahan ko.

"Sama ka?" Ulit nya. I pursed my lips at saglit na nag-isip at sumulyap

sa orasan. Alas-otso na ng gabi.

"Pwede ba? I mean, baka anong mangyari.." Lumambot ang mata nya at
dinaluhan ako, linapit rin si Chloe sa akin.

"Pwede daw, pinagpaalam ka na namin.." Ngumiti sila at agad akong

tumango. "Sige," halos mapatili naman sila sa sinabi ko na mas lalong
ipinagtaka ko. What's with these girls? Anong nakakatuwa sa paglabas ko?

"Here, aalalayan ka naming magpalit.." Nagtaka ako ng naglagay sila sa

may hita ko ng isang box, binuksan naman iyon ni Chloe sa harapan ko at
nagtatakang tinitigan ko ang puting bestida.

"Anong gagawin ko dito?" Kinuha ko ang simple pero eleganteng damit at

pinaraanan ito ng kamay.
"Suotin mo, sige na.." Sabi ni Chloe.

"Para saan? Manunuod lang naman, diba? Bakit kailangan naka outfit?
Tsaka.." Pinasadahan ko sila ng tingin na nakabihis din, naka-kulay asul
na bestida si Chloe at naka-kulay kremang damit si Natalie, turtle neck
ito pero sleeveless. Halata na rin ang baby bump nya dahil sa
pagbubuntis.

"Anong meron?" Ulit ko.

"May mini program kasi, kaya kailangan ding magbihis tsaka ayaw ka naming
mabored kaya isasama ka namin, you know.." Nagkibit-balikat sya.
Napatango naman ako at sumang-ayon.

"Sige," saglit ko, inalalayan nila ako na magbihis at napatingin ako sa

sarili ko, I look fresh, hindi na rin ako ganoong kapayat at bumabalik na
ang laman ng katawan ko. Napahawak ako sa benda sa ulo ko at napabuntong-
hininga.

Panira.

Nagngisian at nagtilian nanaman sila ng matapos akong maayusan at

napatingin ako sa damit kong suot. Sleeveless iyon at may medyo mababang
neckline, may mga kristal sa harapan nito sa may dibdib at pabagsak ang
tela pababa haggang sa itaas ng tuhod ko.

"Excited na ako!" Natutuwang sabi ni Natalie at tinitigan ko sya, nanlaki

ang mata nya ng sikuhin sya ni Chloe at may binulong na kung ano.

"Excited saan?" I frowned. Sumandal ako saglit sa headrest at ipinikit

ang mata dahil sa bahagyang kirot sa ulo ko.

"Uhm, excited sa fireworks." Tumawa sya. "Halika na?" Ngumiti ako at

tumango. Lumingon sya sa may pintuan at maya-maya ay sumigaw.

"Babe!" Nagulat ako ng pumasok si Terrence mula roon na ngumiti sa akin

bago halikan ang asawa nya. Chloe groaned.

"Dapat sinama ko si Lance!" Natawa ako pero naalala ko si Travis at

kumirot nanaman ang dibdib ko, this night will be end soon na hindi ko
manlang sya nakikita. Nakakalungkot.

"Hi Cailegh," ngumiti si Terrence sa akin at tumango ako, eksperto nyang

inayos at tinanggal ang IV sa kamay ko at binuhat ako papunta sa
wheelchair sa may malapit sa pintuan.

Tulak-tulak ni Terrence ang wheelchair habang papunta kami sa elevator,

sana worth it ang sinasabi nilang fireworks display. Medyo masakit pa
naman ang ulo ko at parang gusto kong magpahinga.

Tahimik lang sa loob ng elevator habang papaakyat kami pero hindi ko alam
kung bakit bumilis ang kabig ng dibdib ko, which is really weird.
Habang tumataas ang elevator ay palakas ng palakas ang tibok ng puso ko.
Agad akong sinalubong ng kakaibang lamig mula sa hangin pagkarating
naming rooftop at nakagat ko ang labi ko. Itinulak pa nila ang wheelchair
hanggang sa sinalubong kami ng isang napakadilim na lugar.

Akala ko ba may program?

"Nat, asan yung-" natigilan ako ng pagtingin ko sa likod ay nawala na

sila, kinilabutan ako at halos marinig ko na ang pagwawala ng puso ko sa
kaba o ano..

Umayos ako ng upo at akmang sisigaw pero hindi ko na naituloy dahil sa

pag-ilaw na nakita ko sa harap, kasunod nito ang pagtipa ng isang nota
galing sa piano na nagpahigit ng hininga ko.

You always ask me

Those words I say
And tellin' me what it means to me..

Every single day,

You always act this way
For how many times I told you
I love you for this is all I know..

Hindi ako nakapagreact at natakpan ko ang bibig ko sa gulat. Matiim ang

titig ko sa lalaki sa tapat ng piano na tumutugtog at nagkagulo ang alaga
sa aking tyan.

Come to me and hold me,

And you will see
The love I give
For you still hold the key
Every single day,
You always act this way.
For how many times I told you
I love you for this is all I know..

Paulit-ulit na pumailanlang sa ere ang napakalamig at napakapamilyar na

boses ng lalaking iyon. Nang lingunin ako nito ay agad kong nahuli ang
mala-abo nitong mata at noong ngumiti sya sa akin ay hindi ko na
napigilan ang pag-alpas ng luha.

I'll never go far away from you..

Even the sky will tell you,
That I need you so.
For this is all I know,
I'll never go far away from you..

Halos lumabas na ang puso ko sa bilis ng pagkabog nito, my tummy's

rumbling. Nagugulo ang sistema ko at halos manlabo na ang mata ko sa
kakaiyak ng tumayo sya sa piano at pumunta sa harapan ng stage. Umilaw
ang paligid at napaawang ang bibig ko ng makita silang lahat, sitting
around the tables, smiling happily at me.
Come to me and hold me
And you will see,
The love I give
For you still hold the key..

Pakiramdam ko ay naririnig na ang pag-iyak ko sa buong lugar, lumakad sya

mula sa stage habang hawak ang isang mikropono at pumpon ng bulaklak.
Nangingiti sya habang nakatingin at narinig ko pa ang pagtigil nya sa
paglalakad at sa pagkanta dahil sa tumungo sya at may pinahid na kung ano
sa mukha.

Every single day,

You always act this way
For how many times I told you
I love you for this is all I know..

Tumigil sya sa harapan ko at kitang-kita ko ang pamumula ng mga

mapupungay at magaganda nyang mata. Nanatili ang tugtog ng piano pero
wala ng kumakanta dahil sa umiiyak na si Travis sa harapan ko.

"H..Hi," Mahinang sabi nya sa akin, nakikita ko ang pagtutubig sa gilid

ng mata nya.

Gusto ko syang abutin at yakapin pero nanginginig ang katawan ko, hindi
ako nakasagot at napatungo para humagulgol.

Wala pang ilang sandali ay naramdaman ko ang pagluhod nya sa harapan ko

at ang paghila ng marahan para sa isang mahigpit na yumakap. Yumakap ako
pabalik at umiyak sa balikat nya.

"H..Happy birthday," bulong nya sabay halik sa pisngi ko, inilayo nya ako
sa kanya at pinakatitigan ang mga mata ko. He kissed my tears away at
mahigpit na hinawakan ang kamay ko.

"Surprise?" Natawang naiyak ako sa sinabi nya at tumango ng paulit-ulit.

"S..Sobra," I whispered. "Salamat.." Sinsero kong sabi, nagpipigil para

sa panibagong pagbabadya ng luha.

Humiwalay sya sa akin para iabot sa akin ang pumpon ng bulaklak. Nang
tanggapin at tignan ko sya ay parang hindi sya mapakali, pinagkikiskis
nya ang kamay ng paulit-ulit at sumisinghap kada-ilang segundo.

"Go Travis! Anak ko yan!" Napalingon ako ng sumigaw si Tita Marian na

ngising-ngisi, umiiyak rin sya pero tumitili. Natawa ako at lumingon kay
Travis na mukhang may sakit sa harapan ko sa sobrang pamumutla at
pamumula ng pisngi.

"Bakit?" Nakangiti kong sabi, tumutugtog pa rin ang piano at ang violin
sa mabagal na musika sa paligid. Nag-aantay ako ng sagot nya pero agad na
nawala roon ang pansin ko ng may marinig na kung ano.

Nag-angat ako ng tingin at agad na namangha sa mga fireworks na iba't-iba

ang kulay sa langit pero hindi iyon ang nakakuha ng atensyon ko kundi ang
isang helicopter sa itaas at napasinghap ako kasabay ng pag-iyak ng
makita ang banner na nakalutang sa ere.

Will you marry me.. Again?

Natulala ako ng makita ang pagluhod ni Travis sa harapan ko hawak ang

isang kahita na may kumikintab na singsing sa loob.

I'll never go far away from you..

Even the sky will tell you
That I need you so..
For this is all I know,
I'll never go far away from you..

"Will you make me do the honor to serve you for the rest of my life?
W..Will you make me the happiest man on earth? Marry me please.. Be a
Samaniego again and I will promise to give you the world. Marry me and
this time no more pretending, wala ng lokohan, wala ng sakitan just..
just please stay with me.. Mahal na mahal kita Cailegh Camilla.."
Nagtitilian ang mga nasa paligid pero wala na akong ibang marinig kung
hindi ang tibok ng sarili kong puso at ang napapaos na boses ni Travis.
He looked at me as if he was scared he'd lose me again, nanginginig ang
kamay nya habang nakalahad sa akin at tumutulo ang mga luha sa mata.

"Ma..Marry me please, be mine again please.." He was pleading and hope

was visible on his eyes.

Impit ang pag-iyak ko and shaking, said the words I've been dying to tell
him..

"Y..Yes.." Hindi sya nakasagot at mas lalo lang akong napaiyak ng parang
nanghina syang napasalampak sa semento at ilang beses na suminghap at
bumulong sa sarili.

"God.. Oh.." Tumingin sya sa akin bago mabilis na inabot ang kamay ko at
parang hinahabol na isinuot ang singsing sa kamay ko.

"She said yes!" Nagulat ako sa pagsigaw nya at mahigpit nya akong niyakap
at hinalikan at hindi makapaniwalang tumitingin sa akin.

"I can't believe.. Salamat.." Kinagat nya ang labi at dinala ang kamay ko
sa labi nya habang nakapikit itong hinalikan.

"Congratulations!" Niyakap nila ako at si Travis habang natutuwang sinabi

iyon. Nagpapasalamat ako habang nakakapit ng mahigpit sa braso ni Travis.
Kaya ko namang tumayo pero wala lang akong lakas kaya ngayong tumayo ako
ay nakakapit ako ng mahigpit sa braso nya at nakayakap naman sya sa
baywang ko.

"I love you.." Bulong ko sa kanya. He smiled sincerely at hinalikan ang

sentido ko.

"Mas mahal kita.." Sasagot pa sana akong muli pero hindi ko nagawa dahil
sa biglang panlalabo ng paningin ko.
Mas kumapit ako sa braso ni Travis na nakikipag-usap pa sa Daddy ko at
bahagyang tumungo. Parang hinahampas ang ulo ko sa biglaang sakit.

I felt a hot thick liquid under my nose kaya wala sa sariling kinapa ko
iyon at yun nalang ang pagbilis ng hinga ko ng makita iyon.

Blood!

Hindi ko alam kung anong gagawin, mariin kong pinipigilan ang pagsakit ng
ulo ko pero impossibleng magawa ko iyon. Nag-uumpisa na akong kabahan,
ayokong mag-angat ng tingin dahil sa baka makita nila ang dugo.

Naririnig ko ang mga pinag-uusapan nila pero wala na akong maintindihan,

nagdodoblw ang paningin ko.

Hindi.. Hindi pwede..

Halos malasahan ko na ang dugo sa mga labi ko at nawalan ng lakas ang

katawan ko. Bumigay ang tuhod ko at nabitawan ko ang braso ni Travis.

"Leigh!" Malakas na sigaw nya at nasalo ako kaya hindi ko naramdaman ang
pagbagsak ng katawan sa lupa.

"Fuck! Anong.." I felt the commotion, nagkakagulo sila pero wala na akong
maaninag na kundi si Travis na nakaalalay sa ulo ko habang nakasalampak
sa lupa.

"Greg! Tawagin nyo si Greg!" Sigawan nila pero parang bumabagal ang
paghinga ko, my surrounding becomes eerie.

"N..No, please Leigh.. H'wag kang pipikit.." Lumukob sa init ang puso ko
ng marinig ang nagmamakaawang boses ng mahal ko.

"Leigh! No! Stay with me! Don't close your eyes!" I did my best to reach
his face kahit na wala ng lakas ang katawan ko.

I'm so numb, my head's a mess.

"T..Trav," pinilit kong masabi ang pangalan nya.

"S..Sorry," hinabol ko ang paghinga ko at nangatal ang labi ko, halos

anino na lang nila ang nakikita ko.

"No honey.. Please.. H'wag kang pipikit! Pupunta na tayo sa loob please!"
Naramdaman ko ang pagbagsak ng luha sa gilid ng mga mata ko.

"M..Mahal na mah.."

"Cailegh! No! H'wag kang pipikit please! Yung pangako mo! Akala ko hindi
mo na ako iiwan, h'wag kang ganyan! Don't close your eyes!" I tried
saying something but I just can't, gusto kong tuparin ang pangako ko..

Mahal na mahal ko siya at hindi ko sya kayang biguin..

I don't want to close my eyes but the darkness of the world was tempting
me, hinihila ako nitong samahan sya. Bumigat ang ulo ko hanggang sa unti-
unti nang bumagsak ang talukap ng mata ko..

xxxx
Oh my god! I'm literally crying while writing this!

What are your sentiments guys? What do you think about the ending? Happy
or.. Tragic?

Epilogue

Epilogue
His side, the past.

"Travis, You're not going home?"

"No, just tell mom I'm going to stay at my unit. Madaling-araw na, anong
oras pa ako makakarating dyan kung sakali." I answered and glanced at my
wristwatch, it was quarter to three at kung uuwi pa ako sa mansyon ay
siguradong uumagahin ako.

"Well, okay.." Anang kapatid ko sa kabilang linya.

"Thanks T.." Sagot ko at pinatay ang tawag. Sumandal ako sa upuan habang
nagmamaneho pauwi sa condo ko.

It's been a tiring day for me, wala akong ginawa ngayong araw kung hindi
ang umattend ng kabi-kabilaang meeting, pumunta sa site at magpalipat ng
schedule para sa mga susunod na mga meeting na hindi ko napuntahan
ngayong araw.

I haven't eaten lunch and dinner yet but it's worth it, I closed the deal
at our Canadian client at makikisosyo na sila sa bagong branch ng
kompanya na itatayo sa Canada.

Napasandal at napabuntong-hininga ako ng maramdaman ang pagkalam ng tyan

at mabilis na pinihit ang manibela palapit sa isang convenient store na
malapit sa condo. I will just gonna buy some food and sleep at my unit to
get some rest.

I am so spent this day and I needed time for myself, total naman ay
nagawa ko ng maayos ang trabaho ko. Well, what's new?

Mabilis kong naiparada ang sasakyan ko at bumaba sa kotse para pumasok sa

store. I tried loosening my tie at inilagay ko ang kamay sa bulsa ng
slacks ko pagkatapos at nag-ikot para maghanap ng madaling lutuin at
kainin.

A slow music was playing at the radio at hindi ko na napigilan ang

paghikab. Damn, I really need a good sleep.
"Pinaalis ako? Wow.." Nawala ako sa pagbabasa ng label ng cup noodles na
hawak ko ng may marinig akong magsalita, luminga ako sa paligid, only to
find a woman sitting alone at the corner.

Nangunot ang noo ko at napatingin sa orasan ko, bakit pa sya nandito? Is

it safe when she got home? Paano kapag may humarang sa kanya sa daan?

"Why do I care anyway?" I murmured and turn my back at the woman, dinala
ko ang cup noodles at naghanap ng chips na pwedeng kainin. Paikot-ikot
nalang ako doon pero wala pa din akong makitang pwedeng kainin na pwedeng
ikabusog ko.

Nakamot ko ang batok ko sa inis at inilapag ang cup noodles na kanina ko

pa hawak-hawak. Wala sa sariling napalingon ako sa babae na nakita ko
kanina at bahagyang lumapit.

"Shit lang, bakit ko pa kailangang lumipat? Wala na nga silang oras sa

akin tapos paaalisin pa nila ako!" Halos matawa ako sa sinasabi nya, she
was murmuring that to herself but I can hear it dahil sa lumapit ako sa
kanya. She just can't see me dahil nakasandal ako sa pader sa may likod
nya.

"Anong akala nila sakin? Kainis!" Tinaggal nya ang pagkakatabon ng hood
ng jacket sa ulo nya at ginulo ang buhok bago tinusok-tusok ang isang
galon ng ice cream at isinubo ang kutsara. Seriously? A gallon of ice
cream?

Nagsalita pa sya ng kung ano-ano at kung hindi lang sya maganda ay

aakalain ko syang baliw. Inayos ko ang buhok at ang coat ko bago dahan-
dahang naglakad papunta sa harapan nya.

" A beautiful lady like you eating alone at this time?" Tumikhim ako at
walang sabi-sabing naupo sa harapan nya. Nag-angat sya ng tingin at
napangisi ako ng makita ang pagsasalubong ng kilay nya.

"Go away.." Pagsusungit nya peeo nakita ko ang gulat sa mata nya. Nakagat
ko ang labi at tinitigan ang mukha nya.

Well, I can say she is beautiful, really. With her heart-shaped face,
thick eyelashes, glimmering eyes, rossy cheeks and pointed nose pero
naagaw ng pansin ko ang labi nya na namumula-mula.

"Ang sungit, di bagay sayo." I smiled at her and she looks starled. Huli
na ng mapagtanto ko na nakatitig sya sa labi ko kaya para akong tangang
napaisip ng kung ano-ano.

"Wanna taste them?" 'Cause I wanna taste yours..

Her eyes widen in shock and looked at me like I was an alien. Napaatras
sya at muntik ng malaglag lang sa upuan kaya mabuti nalang ay nahila ko
kaagad ang kamay nya at hindi sya natuluyan.
"Careful!" Sa halip na magpasalamat ay nginusuan nya lang ako at parang
gusto ko biglang sunggaban ang labi nya. Damn those lips!

Pumalatak sya sa harapan ko at sinungitan ako pero hindi ako nagpapadala

sa mga sinasabi nya. Sinasagot ko nalang pabalik ang mga pambabara nya at
inagawan pa sya ng pagkain. Mukhang nainis sya at handa na akong
pagalitan pero hinagis ko ang hinubad kong coat sa kanya at tumabon iyon
sa mukha nya.

Natawa ako ng mamula ang pisngi nya sa ginawa ko. I find myself having a
good time with this beautiful lady and I almost forgot that I was goddamn
hungry earlier. Parang nabusog ako sa kaunting ice cream na natira mula
sa galon na kinakain nya at sa usapan namin.

"Anong pangalan mo?" Nakatingin nyang tanong sa akin.

"I'm Travis.." Sagot ko at inilahad ang kamay ko sa kanya. "Travis Joseff

Samaniego.."

"Cailegh.. Cailegh Camilla Ignacio.." Ngumiti rin sya ng matamis at

inabot ang kamay ko pero hinigpitan ko ang hawak sa kamay nya ng akmang
tatanggalin nya na.

"Bitiwan mo na nga!" Nawala ang ngiti sa labi nya at sinimangutan ako

pero sa halip na bitawan ay dinala ko sa labi ko ang mabangong kamay nya
at hinalikan.

"Nice meeting you, Leigh.."

"Travis!" Humagalpak ako ng tawa sa sigaw nya at nakita ko ang pamumula

ng mga pisngi nya sa kabila ng malamlam na ilaw sa lugar. Binitawan ko
rin ang kamay nya pagkatapos at tumayo bago lumapit sa tabi nya at
pitikin ang ilong nya.

"Halika na, hatid kita pauwi.."

Nasundan ang araw na iyon ng marami pang pagkikita. I am really having

fun hanging out with her at nakakalimutan ko na stress ako. I can't
believe that a girl can make me smile again, well, its been a while noong
huli akong nagkagusto sa isang babae. I was on college palang siguro that
time at nakaagaw ko pa ang kaibigan ko but it was fine now.

Lance and I are cool now, past is past. May laman na ang puso ko.

"Anong gusto mo sa lalaki?" I asked Leigh who was busy cooking at my

kitchen wearing my shirt, that sight makes me grin with satisfaction.

How I wish she was mine.

"Bakit mo natanong?" She asked me at hinawi ang buhok nya.

Pumunta kasi sya dito kagabi para makitulog dahil nalulungkot daw sya na
mag-isa sa unit nya. Pinagalitan din daw sya ng mommy nya at hindi nya
sinabi sa akin kung bakit. Well, that was fine with me, naiintindihan ko
na ayaw nya muna i-open but I will really feel relieved kapag sinabi nya.

"W..Wala lang," nag-iwas ako ng tingin ng humarap sya sa akin.

"Well, gusto ko yung simple lang basta mahal ako ng sobra.." Nagkibit-
balikat sya at bumalik sa pagluluto. Napatitig naman ako sa likod nya at
napaisip sa sinabi nya. I purses my lips at kumabog ang dibdib ko habang
nakatingin sa kanya.

Kung yun lang ang gusto nya sa lalaki ay pasok ako. Well, minus the fact
na hindi ako simple pero mahal ko naman sya ng sobra.

"Anong gagawin mo kapag niligawan kita?" Natigilan naman sya at humarap

sa akin. Nagpamaywang sya.

"Manahimik ka nga Travis, sapakin kita dyan eh.." Kunwaring walang paki
nyang sabi pero nakita ko ang pamumula ng pisngi nya. Bumagsak ang
balikat ko at naglakad nalang palabas sa sala.

I sigh hard at sumulyap sa kusina. Manhid!

Sinubukan kong magparamdam sa kanya pero nakikiramdam lang din sya, akala
ko ay magtatanong sya kung bakit halos araw-araw ko syang ginugulo, kung
bakit gabi-gabi ko syang niyaya lumabas pero wala!

That's why, hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. There's this saying na

kung hindi madaan sa santong dasalan, idaan mo sa santong paspasan and so
I did!

I didn't court her anymore, I just announced na kami na at natawa ako sa

gulat nya noon. At first, she thought that I was joking but I'm not,
hindi ko kailanman gagawing biro ang nararamdaman ko sa kanya.

She told me she love me too pero ayaw nya lang ipakita dahil sa natatakot
sya na biro lang talaga ang mga pinaparamdam ko sa kanya. It takes a year
for us to be in a relationship and I want more, so I ask her for marriage
but the sad thing is she declined.

It was like a knife was stabbed on my heart, masakit. Masakit na hindi

tanggapin ng tanging babaeng minahal mo ang alok mo.

"Honey, where are we going?" I reached for her hand and squeezed it.

"Don't you trust me?" Malumanay nyang tanong at nangunot naman kaagad ang
noo ko. What is she saying?

"Of course, I trust you!" I defended. She laughed and my heart skipped a
beat. Mas humawak ako sa kamay nya at nagpaalalay sa paglalakad. I just
don't get it why I need to wear this goddamn blindfold pero dahil sinabi
nya ay hindi na akong nagreklamo.

"Oo na, h'wag ka na magulo. Malapit na tayo.." Akmang tatanggalin ko na

ang blindfold dahil gustong-gusto kong makita ang mata nya pero sinuway
nya ako. Nasa Canada kami ngayon dahil sa pinuntahan ko ang site at
isinama ko sya.

She just told me na may surprise daw sya sa akin, syempre nae-excite ako
ng sobra pero kinakabahan din ako. But I trust her, I really do.

I was the happiest man on earth ng malaman ko ang mangyayari ng umagang

yun. We got married that morning at wala ng mas ikasasaya pa sa
nararamdaman ko. It's a dream come true, finally having your number one
girl in your arms. Nangingiti ako habang natutulog sya sa tabi ko at
hinahaplos ko lang ang mapupulang mga labi nya na talagang paborito ko.

Wala na akong maihihiling pa.

Everything was perfect but that's what I thought. Not all fairytales has
its own happy ending. Kabilang na ang sa amin doon.

She told me she didn't love me anymore, that she is with someone else.
Sino ba ang hindi masasaktan doon? Ako, nadurog ako. It was like my world
was breaking into pieces. Para akong tinanggalan ng hangin para huminga.

We broke up and that was the worst thing that can happen, masakit pero
wala akong magagawa. Desisyon nya iyon at kahit ikamatay ko ang pagkawala
nya sa akin ay hindi ko na sya mapipigilan.

I try everything with other woman, gabi-gabi akong naglalasing at laman

ng mga bar. Nasa isip ko rin ang paghihiganti kahit alam kong mali, my
heart was just wounded and hurt and you can't blame. No one else can.
Masakit maiwan sa isang laban na mag-isa ka lang.

Ginawa ko ang lahat para kalimutan sya pero kahit anong gawin ko ay siya
pa rin ang nasa isip ko. Its been three years pero bakit sya pa rin?
Bakit hindi mawala?

I need distractions! I need to try something new!

Sa halip na magmukmok ako sa kakatrabaho at magluksa pagkauwi sa condo ko

ay sumama ako ng magbakasyon ang pamilya ko. I needed time to refresh, I
need to set my mind onto other things.

"Cailegh?" Natulala ako at hindi nakapagsalita, hindi ko alam kong anong

gagawin ko ng makita ko sya resort. The fate must be kidding right? I am
here to fucking move-on tapos makikita ko sya dito?

How funny was that?

Agad na binalot ang puso ko sa galit at lungkot ng makita ko sya.

Iniwasan ko sya pero ipinagtaka ko noong malaman kong hindi nya ako
maalala.

She was vulnerable that time, all the walls I build between my heart and
her break that easily when she cried and begged for me to help her
remember the past. Paano ko sya tutulungan kung miski ako ay ayaw ng
maalala yun?
I did my best to forget and to not be affected by the happenings from the
past pero nabalewala lahat ng ginawa ko sa mga nakalipas na taon.

Seeing her again makes me alive again. Seeing her again makes my heart
beat for her again and I know I was doomed.

I did my best to pretend but I'm the first who let my guards down. Ako
rin ang bumasag sa sarili kong paniniwala dahil sa mas nangibabaw ang
pagmamahal ko sa kanya.

I keep on telling her that the past was not that important, not because
it's really not. Ayoko lang malaman nya ito dahil sa nagkaroon ng lamat
ang mga magagandang ala-ala noon, I wanted to start a new. I want to
start a new journey with her and I want to take risks again.

Kung sya naman ang kapalit ayos lang sa akin ang masaktan.

I am willing to forget the past.

"Ano? Are you happy now? Masaya ka bang nasira mo kami?!" I shouted,
enraged while looking at Candice who was crying in front of me.

"Ayun naman talaga ang plano mo diba?! Sinabi mo yun!" Sumigaw sya sa
harapan ko, alam kong maraming nakatingin pero nawalan ako ng pakialam.

"Yes, that was my plan from the start pero alam mong hindi ko itutuloy
yon! Ngayong sinabi mo na, sabihin mo.. Masaya ka ba?" Umigting ang panga
ko at nakuyom ko ang kamao. Hindi sya sumagot pero umiiyak sya sa harapan
ko.

"Fuck!" Sa sobrang inis ko ay nasipa ko ang bato sa harapan ko at mabilis

na pumihit paalis para sundan ang asawa ko.

Damn! Ano bang nagawa ko?!

Nagmamadali akong palabas habang nakakuyom ang kamao ko. Kumakabog ang
dibdib ko sa kaba ng sinabi nya kaninang bagay lang sa kanya ang
masaktan. The hell not! She didn't deserve to be treated like shit! She
didn't deserve those tears!

I should be the one making her smile pero pinaiyak ko sya! Putangina!

"Jess, where's my wife? Please.. Nakita mo ba sya?" Tanong ko kaagad ng

makita ko si Jess sa labas ng site, masama ang tingin nya sa akin.

"Bakit sa akin mo hinahanap?! Hinayupak ka palang hayop ka eh! Pumasok

sya sa loob at hinanap ka!" Pinigilan sya ng guard sa paglapit sa akin
pero tinapik ko ito.

"Bitawan mo sya.." Pagkabitaw ng guard ay agad nya akong sinalubong ng

sampal. Nanahimik ako at napatungo nalang. I deserve it.

"Nasaan si Cailegh?! Pumasok sya dyan!" Umiling ako at napakagat ng labi.

"U..Umalis sya," mahinang sabi ko.

"Ano?! Ano nanaman bang ginawa mo?! Hanapin mo sya!" Hindi na ako sumagot
at mabilis na tumakbo sa sasakyan ko at pinasibad ito.
Malakas ang kabog ng dibdib ko habang naglalakad ako sa pasilyo papuntang
unit nya. No, hindi sya pwedeng mawala sa akin..

Mabilis akong nakapasok sa unit nya at sinimulan syang hanapin. Nanlalabo

na rin ang mata ko sa luha dahil baka mangyari nanaman ang nangyari noon.
Baka mangyari nanaman ang mga bagay na nagpapakasakit sa akin, baka
iwanan nya ako.

Halos mawalan ako ng pag-asa ng hindi ko sya makita sa kwarto.

"Putangina.." Sinipa ko ang bangko sa malapit sa akin at sinabunutan ang

buhok. Marahas kong pinahid ang luha ko at mabilis na napatayo ng makita
ang ilaw sa banyo.

Kumabog ng mabilis ang dibdib ko habang naglalakad patungo roon at parang

nahati sa dalawa ang puso ko ng makita syang nakaupo sa semento sa tapat
ng shower.

Napasinghap ako at nanginig ang kamay ko. The sight of her makes me sick,
para akong pinapatay habang nakatingin sa kanya na umiiyak dahil sa
kagaguhan ko.

Mabilis ko syang nilapitan at lumuhod sa harapan nya. Nakita ko ang gulat

sa mata nya pero wala syang sinabi, I gently caressed her cheeks at bago
pa man ako mapaiyak ay binuhat ko na sya at dinala sa kwarto.

She was shaking dahil sa lamig at sobrang pag-iyak at nadurog nanaman ang
puso ko. Halos mapangiwi ako ng makita ang sugat nya at mabuti nalang ay
pumayag syang gamutin ko. Mabuti nalang at hindi sya umalis pero iyon ang
akala ko.

Nawala nanaman sya pagkagising ko isang gabi at iniwan nya lang ang
divorce papers na nasa lamesa. Gusto kong magwala at magpakamatay.

Ano, ganun-ganun nalang ba yun? Ganun nalang ba kadali sa kanyang iwanan

ako?!

Nalaman ko na nagkasakit sya noon at bumalik ngayon kaya ibinunton ko sa

sarili ko ang galit. Kasalanan ko 'to, kung inisip ko sanang
magpaimbestiga noon ay siguradong hindi kami magkakahiwalay. A part of me
was mad at her for not telling me at sa halip ay iniwan nya lang ako pero
mas nagagalit ako sa sarili ko.

Iniisip ko lang kasi ang sariling sakit na nararamdaman ko, hindi ko

naisip ang sakit na nararamdaman nya. I am so fucking useless at wala
akong magawa para tulungan sya!

"I wish na sana ay gumaling kana para sumaya na tayo ng totoo, yung
walang komplikasyon. That's why I'm taking care of you, that's why I
dedicated my life to you kasi ikaw ang buhay ko, my world revolves on you
at ayokong iwanan mo nanaman ako. Hiniling ko sa shooting star, kay God
na sana ay magkasama pa tayo sa hanggang huli.." Kumurap sya at nakita ko
ang pangingilid ng luha nya. I smiled at her at tinitigan sya sa mga
mata.

"I am telling you this because I want you to help me fulfill the steps to
reach it. I want you to fight with me, I want you to stay with me 'till
the end at h'wag bumitaw para sabay nating matupad yung hiling ko.." I
touched her face and held her cheeks.

"Can you help me? Can you stay with me 'till the end?" Sinalo ko kaagad
ang luha na nalaglag sa mata nya, lumapit sya sa akin at hinawakan ang
kamay ko sa pisngi nya.

"I..I will help you, I will stay with you.. I promise.." Kumawala ang
maluwang na ngiti sa labi ko at agad na hinuli ang mga labi nya.

Pangako, ngayon ay gagawin ko ang lahat para tulungan at mapasaya sya.

I'm not going to leave her, I will stay at her side no matter what. It's
me and her against problems.

It's me and her against the world.

"Travis, kumain ka na.."

"Ayos lang ako.." Paos kong sabi at hindi sinulyapan ang kapatid ko.

"Anong oras na, sa tingin mo ba matutuwa si Cailegh kapag ganyan ka?"

Napabuntong-hininga ako at binaba ang kamay ng asawa ko mula sa
pagkakahawak. Sumulyap ako kay Terrence na humila ng upuan paharap sa
akin.

"Mahal mo talaga no?" Sumulyap sya kay Cailegh at tumingin sa akin. Tipid
akong ngumiti. "Sobra.." Sagot ko.

"Hindi ko rin kakayanin kung may masamang mangyari sa asawa ko.."

Mahinang sabi nya at tumayo bago tapikin ang likod ko.

"Sige Travis, uwi na ako.." Tumango nalang ako at sinundan sya ng tingin
palabas. Nang makalabas na sya ay agad akong humarap kay Cailegh at
inabot ang kamay nya.

"Gising ka na honey ko, miss na kita.." Naramdaman ko ang basa ng luha sa

gilid ng mga mata ko habang nakatingin sa asawa ko. Maraming aparato ang
nakakabit sa katawan nya at nanghihina ako habang nakatingin roon.

She was comatose, masakit isipin pero oo. That night was supposedly the
happiest day of my life dahil sa pumayag syang magpakasal ulit but it
turns out to be the worst.

Napatungo ako para pahidin ang luha ko at hinalikan ko ang kamay nya.
Na-block ang passage ng dugo papunta sa utak nya kaya nangyari ito,
mabuti nalang at naagapan kaagad pero nasa coma naman sya ngayon. No one
knows when she will wake-up kaya madalas lang ako rito sa tabi nya dahil
gusto kong ako ang pinakaunang makikita nya pagkamulat ng mata nya.

Hanggang ngayon ay humahawak ako sa pangako nya, she will wake up.
Naniniwala akong babalikan nya ako.

"Honey, kakain muna ako ah?" Paalam ko sa kanya bago tumayo. Nagtawag ako
ng babaeng nurse para bantayan ang asawa ko at pumunta sa opisina ni Greg
para kumain. Hindi naman nya sinusubukan na makipaglokohan sa akin ngayon
habang kumakain kami ng pina-deliver nya dahil alam nyang wala ako sa
mood.

"Babalik sya Trav, maniwala ka.." Greg encourage me at sumandal lang ako
sa sofa at ngumisi.

"Oo naman, sino ba nagsabing hindi? She will never leave me again.."
Pinasadahan ko ng kamay ang buhok ko para pumikit saglit pero halos
mapatalon ako sa gulat ng biglang may tumunog na alarm.

Nagkatinginan kami ni Greg at walang sali-salitang inunahan ko sya sa

pagtayo at mabilis na tumakbo palabas.

Ang alarm na tumunog ay nakakonekta sa kwarto ni Leigh kaya yun nalang

ang kaba sa dibdib ko. Kung ano-anong naiisip ko, halo-halo ang
pakiramdam ko.

My heart was pounding hard and fast habang tumatakbo ako, I am sweating
so hard at halos matulos ako sa kinatatayuan ng makapasok sa loob ng
kwarto nya.

"Mr. Samaniego!" Gulat na sabi ng nurse pagkapasok ko pero hindi ko sya

binalingan, nanatili ang tingin ko sa babaeng nakahiga sa kama.

Nakangiti at nakatingin sa akin.

"H..Hi," halos pabulong nitong sabi at nanlambot ang tuhod ko.

Nagbagsakan ang luha ko at hindi ko alam kung bakit hindi ko maigalaw ang
paa ko palapit sa kanya.

"I'll check her vital signs." Narinig ko ang boses ng kaibigan ko sa may
likod ko at kung hindi nya pa ako itinulak ay hindi ko pa maigagalaw ang
paa ko.

"L..Leigh," mabilis akong naglakad palapit sa kanya at mahigpit syang

niyakap. Umiiyak ako sa balikat nya at kung hindi pa sya impit na umungol
sa sakit ay hindi ko sya binitawan.

"Aww.." Lumayo ako pero tumutulo ang luha ko. "Sorry," I whispered.

Ngumiti ulit sya sa akin at inabot ang mukha ko at agad naman akong
lumapit.
"I..I'm back.." Mahinang sabi nya at tumulo rin ang luha sa gilid ng mata
nya.

"Travis! Travis! Wake-up!" Agad akong napasalampak ng upo sa kama at

mabilis na lumingon kay Cailegh, mabilis ko syang hinila sa akin at
niyakap sya ng mahigpit. Sumubsob ako sa leeg nya at hinapit sya sa akin.

"Shhh, it's just a dream. Andito ako, diba? Hindi na kita iiwan.."
Hinaplos nya ang likod ko at mas hinigpitan ko pa ang pagkakayakap sa
baywang nya.

That dream again, its been six years since that happen pero hindi ko pa
rin makalimutan. Hindi ko pa rin mawala sa isip ko na muntikan na syang
mawala sa akin na kahit sa panaginip ay naaalala ko ito. I almost lost
her.

Hindi ko alam ang mangyayari sa akin kung sakali, hindi ko kaya.

Lumayo ako at hinawakan ang kamay ng asawa ko.

"Palagi ko pa ring napapanaginipan.." Mahinang sabi ko sa asawa ko at

inilagay ang buhok nya sa kabilang gilid ng leeg nya.

"It's fine, hindi naman kita iiwan.. Remember my promise? Tinupad natin
yung wish mo." Nakangiting sabi nya at parang lumiliwanag ang mukha nya
habang kausap ko sya. Nawala ang bigat sa dibdib ko at umayos ang
pakiramdam ko.

"Ang ganda mo." Bigla akong ngumisi ng makita ang pamumula ng pisngi nya
and I pulled her to sit on my lap.

"Gutom ako.." Idinikit ko ang noo ko sa kanya at hinaplos ko ang baywang

nya.

"H..Ha? Ano, I'll cook.." Umiling ako at kinagat ang labi. Sumulyap ako
sa labi nyang namumula pa sa kakakagat ko kagabi pabalik sa mata nya.

"Iba gusto ko kainin," lumapit ako sa tenga nya at mahinang bumulong. I

almost laughed in satisfaction when she shivered when I lick her earlobe.

"T..Trav.."

"Hmmm?" I nuzzled her neck and turned her so she was straddling me now.

She tensed-up at tinutulak ako pero hindi ko sya hinayaan. Inikot ko ang
kamay nya sa leeg ko at bumaba ang halik ako sa may gilid ng dibdib nya.

She started moaning and grasping for air when my hands find its way
towards her tummy. Marahang hinaplos ko iyon at ipinaikot ang daliri ko
sa pusod nya.

"D..Damn," mabilis ko syang itinulak sa kama pahiga ng may maramdamang

nabubuhay sa akin. I pinned her hands at the top of her head and starts
kissing the valley of her breasts.
"T..Travis.. Oh my god.." Napangiti ako sa paos at paungol nyang boses at
iniangat ang hita nya paikot sa baywang ko. Sumusulyap ako sa kanya na
mariing nakapikit habang ginagawa ko ang gusto ko sa katawan nya.

Mabilis kong hinawi ang panloob nya at sinakop ang dibdib nya. She moaned
and moaned while touching my torso at napaigtad ako sa ginawa nyang
pagkurot dito. I kissed and nipped her nipples alternatively.

"T..Trav, yung phone mo.." Hindi nya matuloy-tuloy ang sasabihin nya
dahil sa pag-ungol at kinakalmot nya ang likod ko.

"Don't mind it," tipid at nagmamadali kong sabi, agad na hinubad ko ang
shirt na suot at ibinaba ang pajama na humaharang sa gusto kong makita sa
pagitan ng hita nya. She shout and moaned my name when I touch her down
there at iginalaw pa nya ang katawan nya.

"Yung phone! Trav!" I ignored her and kissed his left leg paakyat.
Naririnig ko na rin ang tunog ng telepono ko pero hindi ko pinapansin.
Panaka-naka kong hinahalikan habang hinahaplos ang hita nya at bawat
dumadaang segundo ay palakas ng palakas ang tunog ng phone ko kaya
naiinis na umupo ako sa kama.

Ginulo ko ang buhok ko at naiiritang tumayo sa kama at inabot ang

telepono ko.

"Ano?! Istorbo naman eh!" Sumulyap ako kay Cailegh na inayos ang sarili
nya kaya napadabog ako. Bakit sya nag-aayos?!

"Travis.." Malamig na bati ng kapatid ko sa kabilang linya, mas lalo

akong nainis ng malamang sya yun.

"Saan ka pupunta?" I mouthed at Leigh ng tumayo sya ng kama. Sinenyas nya

ang pintuan ng banyo at maliligo daw sya kaya napanguso ako.

Umiling ako at hinarangan sya.

"Pasabay.." Mahinang sabi ko at hindi naman nagsasalita ang istorbo kong

kapatid sa kabilang linya. Umiling sya at tinuro ang phone ko.

"Ano ba, Terrence! Magsalita ka nga!" I hissed ng taasan ako ng kilay ni

Cailegh, inabot ko ang baywang nya at sinandal sya sa pader, nasa tenga
ko pa rin ang telepono.

"Happy birthday, tanda.." Nagulat ako at nabitawan ko si Cailegh na

mukhang nagtaka sa ginawa ko. Akmang magtatanong sya pero mabilis ko
syang hinalikan kaya natameme sya, sinunggaban ko na ang pagkakataon at
inakay ko sya sa pintuan ng banyo. Ako pa mismo ang nagsara nun at
nagtatakang tinitignan nya lang ako.

"Anong sabi mo, Terrence?" Ulit ko at pumunta sa balkonahe. Sumandal ako

sa railing at pinasadahan ng kamay ang buhok.
"Bingi mo, sabi ko happy birthday. Punta ka dito mamaya, may surprise
kami.." Nagtaka ako sa sinabi nya at napasulyap sa pintuan ng banyo.
Naalala ko rin bigla na birthday ko nga pala, masyado kasi akong pre-
occupied.

"Hindi pwede, magde-date nalang kami ni Leigh at Cairis.." Nagmura ang

kapatid ko sa kabilang linya at nainis na hindi ko sya pagbigyan kaya
wala na akong nagawa kung hindi ang pumayag.

Naupo ako sa kama at sumandal sa headrest. Naaalala kaya ni Cailegh na

birthday ko?

Kapag naiisip ko na hindi ay kumikirot ang dibdib ko. Sana naalala nya,
baka hindi nya lang talaga ako binabati pa. Baka mamaya.

Bumuntong-hininga ako at sumabay roon ang paglabas ni Leigh mula sa banyo

at malakas ulit akong bumuntong-hininga ng makitang nakadamit na sya.
Sinigurado kong mapapansin nya ang pagpapansin ko pero hindi manlang nya
ako nilingon.

Lumapit ako sa kanya na nananalamin at niyakap sya mula sa likod.

Sumulyap ako sa kanya sa salamin at nagkatitigan kami.

"Leigh?" Isinandal ko ang baba ko sa balikat nya. Naaamoy ko pa ang sabon

na pinanligo nya kaya inamoy-amoy ko ang leeg nya. Parang biglang gusto
kong kagatin.

"Hmmm?" Tanong nya at hinaplos ang buhok ko.

"Wala ka bang nakakalimutan ngayon?" Nakita ko ang pagtataka sa mukha nya

at natigilan. Biglang lumiwanag ang ekspresyon nya at napaayos ng tayo.

"Ah!" Napangisi ako. "Hindi pa ako nakakapag-grocery! Buti pinaalala mo,

thanks honey!" Bumagsak ang balikat ko at napasimangot.

"Oh, bakit?" Umiling nalang ako at masama ang loob na naligo. Nakalimutan
nya? Seriously?

Nang matapos ay hindi ko na sya naabutan sa kwaro kaya lumabas ako at

pumunta sa salas ng bahay namin.

"Daddy!" Bigla akong napangiti ng makita na tumatakbo si Cairis papunta

sa akin, my 4 years old daughter.

Agad ko syang sinalo at pinugpog ng halik sa mukha. Humagikhik sya habang

ginagawa ko iyon.

"Morning baby, alis tayo ha?" Tumango naman sya at nakita ko ang
pagkakapula ng pisngi nya. Kamukhang-kamukha nya si Cailegh pero nakuha
nya ang mga mata ko at ang hugis ng mukha ko. Dumiretso kami sa kusina at
nakitang nag-aayos si Cailegh roon.

Karga ko si Cairis habang magkahawak-kamay kaming dalawa at kumain kami

sa labas. Kahit naman masama ang loob ko na hindi naaalala ni Cailegh na
birthday ko ay hindi ko magawang hindi sya pansinin, ngingiti lang sya
tapos napapapangiti na din ako.

What the heck was that? Unfair!

Mas nainis pa ako ng maggagabi na ay nagpaalam syang umalis dahil

pinapapunta siya ni Jess sa kanila, wala naman akong nagawa kundi pumayag
at napadpad nalang ako sa bar na sinsabi ni Terrence.

"Oh, bakit nakasimangot ka? Smile birthday boy!" Humagalpak ng tawa ni

Greg ng binato ko sya ng tissue at inisang lagok ang alak sa baso ko.

"Hindi ka binati?" Asar sa akin ni Lance at hinagisan ko sya ng mani.

Gusto ko sanang isama yung plato kaso sayang naman. Nakasimangot lang ako
habang nag-iinuman kami,panay naman ang kwento nung dalawa at todo-ngisi
lang naman sa akin si Terrence na akala mo ay nakahithit ng katol.

Hindi naman mawala sa isip ko ang hindi pagbati sa akin ni Leigh, binati
na ako lahat ng mga kaibigan at pamilya ko pero hindi ako masyadong
masaya, mas sasaya sana ako kung babatiin nya ako tapos may kasamang kiss
tapos yung ano. Susundan na namin si Cairis.

"Anong surprise ba ang sinasabi nyo? Uuwi na ako!" Naiirita kong sabi at
tumayo pero hinila lang ako ng mga gago paupo at nagtawanan.

"Masaya 'to, chill ka lang!" Tumawa si Greg at sinipa ko ang paa nya.
Kung makaasta 'tong mga gagong 'to akala mo walang mga asawa.

Nakasimangot lang ako habang nakahalukipkip, sumusulyap ako sa phone ko

at inaantay kong magtetext manlang ba ang asawa ko.

Nagulat ako ng mag-dim ang ilaw sa loob ng kwartong 'to sa bar kasabay ng
pag-iiba ng tugtog. Mula sa nakakaindak ay naging malumanay at senswal
ang tunog.

Nagtatakang tinignan ko ang tatlong ugok pero nginisihan lang ako kaya
hindi na ako sumagot. Inilagay ko ang phone sa buksa at nagdekwatro, nag-
aantay ng mangyayari.

"Putangina, uuwi na ko!" Napatayo ako bigla ng makitang may mga babaeng
pumasok roon na mga babae na halos wala ng saplot sa katawan. Napapatalak
ako at nainis sa nakita. Anong akala nila sa akin? Wala pang asawa?!

"Teka! Dito ka muna!" Naiiritang sumalampak ako at masama ang tingin sa

mga babaeng sumasayaw sa harapan namin, napapaismid ako at napapangiwi sa
bawat paggalaw ng katawan nila. Mas sexy pa dyan ang asawa ko.

Sumulyap ako sa tatlo na mukha namang walang pakialam sa mga nagsasayaw

at nagtatawanan lang bago magce-cellphone.

Naisip ko si Cailegh, tiyak na magagalit yun kapag nalaman nya 'to!

"Mga gago kayo, anong surprise dito?!" Mariin at pabulong kong sabi sa
kanila.
"Antay lang.." Balewalang sagot ni Terrence at binalikan ang telepono nya
at may kinausap doon. Napabaling ako sa harapan at napataas ang kilay ko
ng pumasok silang muli na may tulak na isang malaking kahon na nakahugis
regalo. Nawalan ako ng pakialam sa tatlo ng maramdaman ko silang umalis
at nanatili ang titig ko sa regalo.

Mas lumamlam ang ilaw sa loob at mas bumagal ang kanta, natuon ang
atensyon ko sa kahon na unti-unting binubuksan ng mga babae at nakita ko
ang isang babae na lumabas mula roon.

Kumabog ang dibdib ko at napaayos ng upo. Nakakunot ang noo ko habang

nakatingin sa babaeng nakatalikod mula sa akin na galing doon sa kahon,
nakaheels ito pero nighties na kulay pula lang ang suot at kitang-kita
ang hulma ng katawan nito. May stocking na itim ang nakasuot sa
mapipintog nitong hita at napasinghap ako ng bumaba ang tingin ko sa
pang-upo nito.

What the actual fuck?!

Bumagal ang tugtog at nawala ang mga babae kanina, unti-unting syang
humarap at nakita ko na nakamaskara sya. Nakalugay ang itim nitong buhok
na sumabay sa paggalaw nya ng balakang. Mabilis na ang paghinga ko habang
nakatingin sa kanya at yun nalang ang pagkawala ko sa sarili ng makita
ang mga mata nito sa likod ng maskara.

Ngumiti sya at narinig ko ang boses nya ng tumawa sa reaksyon ko.

"Putangina.." Mariin at gulat kong pagmumura ng sumabay sya sa senswal na

tunog. Bumaba ang tingin ko sa katawan nya at hindi ko napigilan ang
pagsinghap ng paulit-ulit.

She walk slowly towards me that I am tempted to pull her at parusahan ng

halik ang labi nyang paborito ko pero hindi ko ginawa. Hindi na rin ako
makagalaw at nabuhay lahat ng pwedeng mabuhay.

My muscle clenched when she sat on my lap at pinadaan ang kamay nya sa
mukha ko padausdos sa leeg at dibdib ko.

"Fuck.." Kumuyom ang kamao ko.

"Sshh, your mouth.." Napalunok ako ng magsalita sya at hindi na ako

nakapagsalita ng hulihin nya ang labi ko. Wala na rin akong reklamo dahil
gusto kong gawin nya sa akin iyon, niyakap ko ang baywang nya at
ginantihan sya ng halik. Pumapailanlang pa rin ang senswal na tunog na
mas lalonh nagpainit sa paligid.

Iniikot nya ang kamay sa leeg ko at nilaliman ko ang halikan namin. I

nibbled her lower lip and she kindly let me in, napapangiti ako habang
naghahalikan kami at ipinasok ko ang kamay sa manipis nyang damit.

I groan when she kiss my jaw, she even lick it while playing with my hair
kaya nawala na ako sa sarili.
"Shit, Leigh!" She laughed softly against my skin and kissed my ear.

"Happy birthday.." Bulong nya at kinagat ang tenga ko and that's when I
lose control. I scooped her up without telling her at dinala sya sa mas
malapad na sofa.

Agad ko syang kinubabawan ang pinugpog ng halik ang mukha nya, tumatawa
sya habang ginagawa ko yun pero napalitan ng daing ng atakihin ko ang
labi nya. Walang tigil ang pagkagat at paghalik ko roon habang
naglulumikot ang kamay ko sa katawan nya.

I palmed her naked chest and draw circles on the side of her waist while
kissing ber deeply and passionately.

Masaya ako, sobrang saya.. Akala ko ay nakalimutan nya ang birthday ko.
Malakas ang kabog ng dibdib ko habang magkadikit kami. Idiniin ko ang
sarili ko sa kanya at walang sabi-sabing pinunit ko ang stockings niya.

"Travis! Gosh! Kakabili ko lang nyan!" Tili nya.

"Ssh, bibilhan kita ng marami.." Sagot ko at bumaba ang halik ko sa tyan

nya pababa sa pagkababae nya.

That Stocking's hot but that's not the point here. I just need to feel
her, really..

We moaned in unison when our bodies met. I placed her hands above her
head and starts thrusting in and out of her. It was slow at first but my
pace becomes faster and faster.

"Ohhh.. Trav.." Nakaawang ang labi nya habang mariing nakapikit so I took
the opportunity to kiss her hardly again.

"Come on honey.. Come with me.." She almost shouted when she reached her
climax at wala pang ilang segundo ay sumunod ako. I fill her with my
seeds, hoping that there will be little Travis soon.

Hinalikan ko ang noo nya pagkatapos at sumubsob sa balikat nya.

"I..I thought.." Tumawa sya sa may tenga ko at umikot ako patabi sa

kanya. I scooped her and kiss her head.

"Tss, sa tingin mo makakalimutan ko ang birthday mo? Nah, Mr. Samaniego..

Never.." Napangiti ako at mahigpit syang niyakap.

"Thank you Misis.." Humagikhik sya sa may dibdib ko at niyakap ako pero
iniangat ko ang baba nya at pinatingin sya sa mga mata ko.

"Thank you sa lahat, thanks for staying with me.. Thanks for making my
wishes come true.. Thanks for giving me Cairis and thank you because you
come back for me.. Thank you kasi hindi mo ako iniwan.. Mahal na mahal
kita.." Matamis syang ngumiti na kitang-kita ko pa rin kahit na dim lang
ang ilaw, kumislap din ang mga mata nya sa luha at inabot nyang ang
pisngi ko.
"Salamat din kasi nandito ka.. Salamat kasi hindi mo ako sinumuan noong
panahong wala ng pag-asa. Mahal na mahal na mahal din kita, happy
birthday.." Hinuli ko ang labi nya at mababaw syang hinalikan.
Nagtatambol ang dibdib ko sa pagkabog na kahit anong oras ay pakiramdam
ko ay sasabog na sa kasiyahan.

Halos mapunit na ang labi ko sa ngiti at inabot ang kamay nya.

"Promise me one thing, promise me that you will never leave and will stay
by my side no matter what.. It's you and me against the world.." Lumawak
ang pagkakangiti nya at hinalikan ang tungki ng ilong ko.

"I promise I will stay no matter what, it's you and me against the
world.. It's you and me.."

xxxx

It's done! Thank you so much for reading Travis' and Cailegh's story!
Salamat sa inyo, sa mga nag-abang, sa nagvote, comment and mga nagbabasa.
Wala ito kung wala kayo. Salamat! See you sa story ni Greg!

Kindly tell me your reactions sa comment section. I would be very glad to

read that! Salamat! Mahal ko kayo!

-heartlessnostalgia❤