Professional Documents
Culture Documents
3 os. liczby pojedynczej le/[se] (jemu/ jej, panu/ pani) lo/[le] (go), la (ją)
3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je)
ZASTOSOWANIE
DOPEŁNIENIE BLIŻSZE wynika z samego czasownika. Możemy je porównać do
naszego biernika, odpowiadającego na pytania: kogo? co? Na przykład:
Dopełnienie bliższe lo możemy też tłumaczyć jako to. Używamy go w tej formie w sytuacjach, gdy
odnosi się do czynności bądź informacji wcześniej wspomnianych:
¿Sabes qué le ha pasado a Wiesz, co przytrafiło się Sí, ya lo he Tak, już (o tym)
Julia? Julii? oído. słyszałam.
¿Dónde está Raúl? Gdzie jest Raúl? No lo sé. Nie wiem (tego).
Jeśli chodzi o DOPEŁNIENIE DALSZE, jak sama nazwa wskazuje, zastępuje ono rzeczowniki,
które nie wynikają wprost ze znaczenia czasownika. Porównujemy do naszego celownika, który
odpowiada na pytania: komu? czemu? Na przykład:
Jest jedna kwestia, która może stwarzać nam na początku problemy. To wspólne użycie zaimków
rodzaju męskiego lo i le w charakterze dopełnienia bliższego. Możecie spotkać się z przykładami
dotyczącymi osób rodzaju męskiego, gdzie powinno być dopełnienie bliższe (odpowiada na pytanie:
kogo? co?), a zamiast zaimka lo widnieje le. Otóż taka sytuacja jest dopuszczalna, ale tylko, kiedy
mówimy o ludziach. Dlatego poprawne będą dwie formy takich oto zdań:
Są trzy wyjątki w których zaimki te nie występują lub niekoniecznie występują przed czasownikiem.
Są to:
https://toledohiszpanski.blogspot.com/2014/07/zaimki-dopenienia-dalszego-i-blizszego.html
https://hiszpanski.ang.pl/gramatyka/zaimki/dopelnienia_blizszego_i_dalszego