Professional Documents
Culture Documents
Cz. III
Młodość jest okresem, w którym najczęściej rozpoczyna się palenie papierosów. Wynika to
przede wszystkim z chęci okazania swojej dorosłości, zaimponowania, czy przystąpienia do
grupy. Nie bez znaczenia jest fakt łatwego dostępu do papierosów. Również nie rzadko palący
rodzice stanowią wzorzec dla młodego człowieka.
Kolejna faza, faza ostrzegawcza charakteryzuje się coraz większą tolerancją na nikotynę,
wzrasta liczba wypalanych papierosów. Palacz zaczyna dostrzegać nasilanie się potrzeby
zapalenia papierosa, odczuwając już objawy abstynenckie. Wytwarza też coraz więcej
mechanizmów obronnych tłumaczących jego działania. Okres, gdy palacz nie kontroluje
już ilości wypalanych papierosów, odczuwając bardzo silną potrzebę palenia, to faza
krytyczna. W fazie przewlekłej natomiast, dochodzi do negatywnych skutków
zdrowotnych. U palacza pojawia się kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, spada kondycja
fizyczna, po czym zaczynają rozwijać się choroby związane z paleniem tytoniu.
W początkowym okresie palenia tytoniu, człowiek jeszcze nie uświadamia sobie, że proces
uzależnienia już się rozpoczął i zaprzecza, że ma z tym jakikolwiek problem. Jest to
w życiu palacza etap przedświadomy. Świadomość problemu pojawia się wówczas, gdy
osoba paląca zaczyna odczuwać przykre dolegliwości kojarząc je z paleniem
papierosów. Mimo to kontynuuje palenie, rozważając swój problem. Jest to moment w życia
palacza, w którym niektórzy podejmują trudną walkę z nałogiem.
Spotyka się jednak dużo osób uzależnionych od palenia tytoniu, którzy nigdy nie dochodzą
do etapu świadomego, dopuszczając do postępu groźnych chorób. Zaprzeczając faktom
w dalszym ciągu palą papierosy, doprowadzając do przedwczesnego kalectwa i
zgonu.
Wśród tych osób często można spotkać ludzi wykształconych, kompetentnych, którzy paląc
papierosy wykazują niedorzeczne zachowania, niezgodne z ich normami, przekonaniami
i wiedzą. Palenie papierosów jest czynnością nonsensowną, mechaniczną i niestety
rzadko skłaniającą do refleksji.
https://www.medexpress.pl/nalogowe-palenie-tytoniu/80543
Nałogowe palenie tytoniu
Dym tytoniowy jest produktem procesu spalania tytoniu. W stożku papierosa, podczas
palenia, temperatura dochodzi do 900 o C, natomiast miejscowo obszarze obwodowym
papierosa może dochodzić nawet do 1050 o C. Dym, który jest wdychany przez osobę palącą
osiąga temperaturę 25 – 50 o C. Podczas procesu spalania tytoniu powstaje około 4 – 5 tysięcy,
w tym 40 rakotwórczych. Dym tytoniowy to trzy grupy zasadniczych składników: gazy,
składniki ciekłe, czyli faza parowa oraz stałe, nazywane fazą cząstkową.
Ogromna część tych składników, to związki trujące. Mają między innymi działanie
kancerogenne i mutagenne.
Trucizny wymieniane najczęściej to:
cyjanowodór,
butan,
benzopiren,
amoniak,
aceton,
chlorek winylu,
formaldehyd,
kadm, polon,
naftalina,
tlenek węgla,
arsen,
fenole,
substancje smołowate
i nikotyna.
Nikotyna została przez WHO została uznana za substancję silnie uzależniającą i trującą.
Występuje pod postacią bezbarwnej cieczy, która pod wpływem powietrza staje się brunatna.
Jako substancja trująca porównywana jest z kwasem pruskim, czyli cyjanowodorem.
Uzależnienie od niej porównywalne jest z uzależnieniem od alkoholu i narkotyków.
Proces postępowania zależności jest zbliżony do przebiegu uzależnienia od heroiny i kokainy.
Analizując skład dymu tytoniowego można z całym przekonaniem stwierdzić, jak duże
spustoszenie w organizmie człowieka czyni inhalowanie wraz z dymem papierosowym
toksycznych substancji. Palenie tytoniu doprowadza do tego, że większość nikotynistów
umiera przedwcześnie.
Źródła:
ICD 10 Rewizja dziesiąta. Wydane przez Światową Organizację Zdrowia 1992,
https://www.medexpress.pl/nalogowe-palenie-tytoniu/80543
Nałogowe palenie tytoniu
https://www.medexpress.pl/nalogowe-palenie-tytoniu/80543