«Σταγόνα στον ωκεανό» ήταν οι Ναζί που καταδικάστηκαν στη Δίκη της

Νυρεμβέργης, μετά τη λήξη του Β' παγκοσμίου πολέμου

Εβδομήντα πέντε χρόνια συμπληρώνονται από την ιστορική απόφαση των Ναζί να
προχωρήσουν στην «Τελική Λύση», και 84 από την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην
εξουσία, και ενώ ο κόσμος θυμάται τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης και
των θαλάμων αερίων, λίγοι γνωρίζουν πόσοι πολλοί από τους αρχιτέκτονες του
Ολοκαυτώματος κατάφεραν τελικά να ξεγελάσουν τη δικαιοσύνη για δεκαετίες και
σε ορισμένες περιπτώσεις και μέχρι το τέλος της ζωής τους.

Μετά από εκτεταμένη έρευνα σε ευρωπαϊκά και λατινοαμερικάνικα αρχεία, φαίνεται

πως κορυφαίοι αξιωματούχοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού,
συμπεριλαμβανομένων δικαστικών, αστυνομικών και κυβερνητικών αξιωματούχων,
στάθηκαν απρόθυμοι να εντοπίσουν Ναζί εγκληματίες πολέμου και μάλιστα πέρασαν
και δεκαετίες αποτρέποντας την προσαγωγή τους στη δικαιοσύνη.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Μένγκελε. Η «επίσημη» απροθυμία απέτρεψε

τη σύλληψη ενός από τους χειρότερους Ναζί εγκληματίες πολέμου, του διαβόητου
γιατρού Γιόζεφ Μένγκελε ο οποίος πραγματοποίησε εκατοντάδες βάναυσα ιατρικά
πειράματα σε ασθενείς και υγιείς στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Aουσβιτς. Παρά
τις φήμες ότι είχε βρει καταφύγιο κάπου στην Βραζιλία ή στην Χιλή, ουδέποτε
βρέθηκαν τα ίχνη του. Ο Μένγκελ δεν πιάστηκε ποτέ επειδή οι γάλλοι αστυνομικοί
που απασχολούνταν από την Ιντερπόλ αρνούνταν να διεξάγουν έρευνες για
εγκληματίες πολέμου επειδή ήταν μπλεγμένοι σε υποθέσεις συνεργασίας με τους
Ναζί.

Όμως , η κορυφαία περίπτωση είναι αυτή του Άντοφ Άιχμαν.

Μόλις πριν από δύο χρόνια, διαρροή αρχείων της γερμανικής υπηρεσίας
πληροφοριών αποκάλυψαν ότι η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας γνώριζε επί μία
δεκαετία ότι ο υπεύθυνος για την οργάνωση του Ολοκαυτώματος Άντολφ Άιχμαν
κρυβόταν στη Λατινική Αμερική.

Τελικά η Μοσάντ ήταν που τον εντόπισε και τον απήγαγε από την Αργεντινή το
1960. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο Ισραήλ όπου καταδικάστηκε σε
θάνατο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και κρεμάστηκε το 1962.