காதல் தீயில்

கரைந்திட வா..?
ஹரிணி அரவிந்தன்
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 1
"நட்பை மட்டும் நிரப்பி தன் இதயத்பத குடுத்தவனிடம்
காதல் நிபைந்த இதயத்பத ைறிககாடுத்துவிட்டு..
கண்ணீரில் மிதக்கும் அைபை நான்.."

-❤️தீட்சுவின் இதயத்தில் தீரு❤️

"பளார்!!!!!!!!",
அரைரை வாங்கிக் ககாண்டு கன்னத்தில் கண்ணீர்
வழிை கமௌனமாக நின்ைாள். தீட்சண்ைா.
"பளார்..!!!பளார்..!!!",
மாறி மாறி இருக் கன்னங்களிலும் ககாபத்துடன் கூடிை
ஆகவச அரைகள் அவள் கன்னத்தில் விழுந்துக் ககாண்கட
இருந்தது.
"அய்கைா..கபாதும் மலர், அவ கதரிைாம கசய்துட்டாள்,
அவரள விடு",
என்று பதறி தடுக்க கவண்டிை தீட்சண்ைா வின் தாய்
கதவி, அப்படி ஏதும் கசய்ைாமல்,

2
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எப்படி நிக்கிைா பாரு, ச்கச..இவளுக்கு ஏன் இப்படி
புத்தி கபாகுகதா, இன்னும் நாலு அரை விடு மலரு",
என்று கூறிை தன் தாரை
"அம்மா!! நீயும் மா இப்படி, என்று "யூ டூ புருட்டஸ்?",
பார்ரவக் கூட பாைாமல், தனக்கு இது கதரவ தான்
என்பது கபால் அடிகரள வாங்கிக் ககாண்டு கமௌனமாக
நின்ைாள் தீட்சண்ைா.
"அய்கைா, இந்த ககாடுரம எல்லாம் பார்க்காமல் தான்
அந்த மகைாசன் முன்னாடிகை கபாய் கதாரலஞ்சாைா?",
என்று இைந்து கபான தன் கணவரன எண்ணி
புலம்பினாள் கதவி.
"அய்கைா, அத்ரத, நீங்க கடன்ஷன் ஆகாதீங்க,
ஏற்கனகவ உடம்பு உங்களுக்கு முடிைல",
என்று கதவி அருகக மலர் வந்து நின்ைாள்.
"எங்கம்மா, இந்த பிடிவாதக் காரிரை
மகளாக கபத்து கதாரலத்து விட்கடகன..!!",
"அத்ரத, நீங்க கபாய் கைஸ்ட் எடுங்க,
நான் இவ கிட்ட கபசிக்கிகைன்",
அட, கபாங்க அத்ரத, நான் பாத்துக்கிகைன்",

3
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி கதவிரை தனிைாக விட்டுட்டு
தீட்சண்ைாரவ ரூமுக்குள் தள்ளி கதரவ சாத்தினாள்.
கதாடர்ந்து வாங்கிை அரைகளால் கன்னம் வீங்கி, சன்னல்
அருகக கசாககம உருவாக நின்றுக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாரவ பார்த்தாள் மலர்.
அழகானவள், அறிவானவள், ஒரு கரதக்கு நாைகிைாக
இருக்க கவண்டிை எல்லாத் தகுதியும் ககாண்டவள்..அப்படி
இருந்தது என்ன பைன், மிகவும் நல்லவளாக இருந்தது
கதாரலக்கிைாகள!!!, இந்த நடப்பு உலகத்தில் நல்லவளாக
இருந்தால், எல்லாரிடமும் அன்ரப கபாழிந்தால் இந்த
கபால்லாத உலகத்தில் மனநிம்மதிைாக வாழ முடியுமா?
ஒருவரனகை காதலித்து (அதுவும் ஒருதரலைாக) அவரன
மைக்க முடிைாத தால் அவள் கசய்த கசய்ரககள் விரளவு
தான் இந்த கன்னம் பழுத்த அரைகள்.
"நீங்க முதல ஒழுங்கா கபசுங்க மிஸஸ்.மலர், நான்
அவரள ஜஸ்ட் பிைண்டா தான் நிரனச்சு பழகுன, அரத
காதல்னு அவள் கசால்லிகிட்டு இருக்காள்னா, அரதயும்
நீங்க நம்புகிட்டு வந்து என்கிட்ட ககட்டுகிட்டு இருக்கீங்க?,

4
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ச்கச, இதுக்கு தான் என் ஸ்கடடஸ்க்கு ஈக்வலா
இல்லாதவங்க கூட பழக கூடாது, ச்கச!!",
அவனின் சுளித்த முகமும், அவன் கபச்சுகளும் மலர்
மனதில் வந்து நின்ைது.
"இந்த கபண்ணுக்கு ஏன் இது எல்லாம் புரிைவில்ரல,
இதுக்கு கபைர் என்ன காதலா, நானும் தான் காதலித்து
கல்ைாணம் கசய்து கிட்கடன், இது கபாலவா?,
அவளுக்கு தீட்சண்ைாரவ பார்க்க ககாபம்
ஒருபக்கமும், பரிதாபம் ஒரு பக்கமும் வந்தது.
"தீட்சு, இங்கக பாருடி, நான் இப்கபா உன் அண்ணிைா
உன்கிட்ட கபச வைல, உன்கனாட பிகைண்ட்டுங்கை
முரையில் கபச வந்து இருக்ககன்",
"இன்னும் நாலு அரை கவணும்னா அரைஞ்சிக்ககாங்க
அண்ணி, ஆனால் உன் சக்திரை கவஸ்ட் பண்ணி எனக்கு
அட்ரவஸ் பண்ணதீங்க அண்ணி",
"கே, லூசா நீ, காகலஜ்ல காதல் வரும், கபாகும்,
இன்னும் அரத புடிச்சுகிட்டு கதாங்கிகிட்டு இருப்பிைா?",

5
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உங்களுக்கு என்ன அண்ணி, உங்களுக்கும் என்
அண்ணனும் இருந்த காதல் கல்ைாணத்தில் முடிந்துட்டது,
ஆனால் என் காதல்",
"முதல உன் மனசில் இருக்கிைது க் க்கு கபரு
காதலா..கவணாம் தீட்சு, முட்டாள் மாதிரி கபசாதா",
"அய்கைா பிளீஸ் அண்ணி, நீங்களாவது என்ரன
புரிஞ்சுக்ககாங்க, அவர் என்ரன காதலிச்சாரு, நான்
அவரின் உைைத்துக்காக, பணத்துக்காக இரத கசால்லல,
ைாருக்கு கவணும் பணம்?, நானும் தான் சம்பாதிக்கிகைன்",
"இங்க பாரு தீட்சு, உன்ரன பணத்துக்காக நீ அவரை
காதலிக்கிைனு நான் கசால்லல, நீ அப்படி பட்ட
கபாண்ணும் கிரடைாது, ஆனால் உன்கிட்ட இருக்கிைது
ஒருதரல காதல், ைாைாவது அன்பா கபசுனா அந்த வைசில்
அப்படி தான் மனசு இருக்கும், எல்லாம் வைது ககாளாறு
டி",
"என் கிட்ட அப்படி அன்பா கபசுனா எல்லாரையும்
நான் காதலிக்கிகைன்னு கசால்லலகை..அண்ணி. எனக்கு
அவர் கமல வந்த உணர்வுகள் ைாரு கமலயும் வைமாட்டுது,
நானும் அவர் திட்டுனரத எல்லாம் நிரனச்சு மைக்க

6
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முைற்சி பண்ணுகைன், இந்த பாழாப் கபான வாழ்க்ரக
அவரை நிரனவுப் படுத்திக்கிட்கட இருக்கு, அ..அ..அவரை
தாண்டி என்னால் கவை எரதயும் நிரனக்க முடில..",
குலுங்கி குலுங்கி அழுதாள் தீட்சண்ைா.
"ச்கச..இந்த கபரதப் கபண்ணின் மனதில் ஏன் இப்படி
ஒரு தீைாக் காதல் வந்து கதாரலத்தது",
என்ை எண்ணிக் ககாண்டு மலர் அவரள
கநருங்கினாள்.
"இகதா பாருடா..மனசுக்கு புடிச்ச வங்க எல்லாரும்
கூடகவ இருக்கணும்னு நிரனக்கிைது கைாம்ப முட்டாள்
தனம்..நம்ம பிைக்கிைப்கபா தனிைாக தான் இந்த உலகத்தில்
வந்கதாம், கபாைப்பவும் தனிைாக தான் கபாகப் கபாகைாம்,
ைாரும் கூட வைப் கபாைதில்ரல",
"ககைக்ட் தான்..அதான் வாழப் கபாை அந்த ககாஞ்ச
நாளில் ஆவது பிடிச்சவங்கக்கூட வாழக் கூடாதா
அண்ணி?",
"வாழு, உன்ரன கைாம்ப பிடிச்சு கபாய் கபாண்ணு
ககட்டுட்டு கபாயிருக்காங் காகன..திலக் அவரன
கல்ைாணம் பண்ணிகிட்டு சந்கதாஷமா வாழு",

7
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஸ்டாப் இட் அண்ணி, நான் என்கனாட தீைரன லவ்
பண்..",
"பளார்..!!!",
மீண்டும் ஒரு அரை தீட்சுவின் கன்னத்தில்.
"என்ரன மிருகமாக்காத தீட்சண்ைா..எவ்களா
ஒருத்திரை நிச்சிைம் பண்ணி, இன்னும் கைண்டு மாசத்தில்
கல்ைாணம் நடக்க கபாைவரன என்கனாட தீைன்னு
கசால்ை?, உனக்கு கவட்கமா இல்ரல, அவன்
இன்கனாருத்தி புருஷன் ஆகப் கபாைவன்..அவன் உன்
கமல வச்சு இருந்தது ஜஸ்ட் பிகைண்ட்ஷிப் மட்டும் தான்",
"என்னால தீைரன மைக்க முடிைல அண்ணி",
கசான்னரதகை மீண்டும் கசால்லி தரையில் சரிந்து
விழுந்து கதறினாள் தீட்சண்ைா.
இங்கு இவள் உயிர் உருக கதறிக் ககாண்டு இருக்க,
அங்கு ஒரு மிகப் கபரிை நட்சத்திை கோட்டலில் நடந்துக்
ககாண்டிருந்த பார்ட்டியில் மது கபாரதயில் ஆடிக்
ககாண்டு இருந்தான், தீைன் எனும் மகதீைவர்மன், அவனின்
பாட்டன், பூட்டான், முன்கனார்கள், காஞ்சிப் புைத்ரத
எப்கபாகதா ஆண்ட மன்னன் பைம்பரைைாம், அந்தப்

8
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபருரம கபாகக் கூடாது என்று இந்த இன்ஸ்டாகிைாம்,
முகநூல் காலத்திலும் இப்படி கபைர் ரவத்து விட்டனர்
அவரன கபற்ை ைாகஜந்திை வர்மனும், சிவகாமியும்.
அவனும் கபைருக்கு ஏற்ைார் கபால் ஒரு அைசரன கபால்
கம்பீைமாக இருந்தான், திைண்ட கசாத்தும், கசல்வமும்,
அவன் இன்னும் கவளிநாடுகள் ஓடி ஓடி சம்பாதித்து
கசர்த்துக் ககாண்டிருக்கும் கசாத்துக்களும் அவன்
கண்களில் கர்வத்ரத குடுக்க, அவனது கண்களில்
எப்கபாதும் சுழலும், "நீ எல்லாம் எனக்கு இரணைா?",
என்ை ககள்வி கதாக்கி நிற்கும் அலட்சிை பார்ரவ அவரன
விட்டு மற்ைவர்கரள இைண்டு அடி தள்ளிகை நிற்க
ரவத்தது.
ஆடிக் கரளத்து விட்டு, "
ஒன் லார்ஜ் பிளீஸ்..!",
என்று தள்ளாடிைவரன,
"ோய்..டார்லிங்..கமான்..டான்ஸ் வித் மீ",
கண்ணாடி குவரளயில் இருந்த மதுரவ ஒகை மூச்சில்
அருந்தி விட்டு, பால் நிைத்தில் இருந்த ஒரு இளம்கபண்
அரழத்தாள்.

9
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்கபாது கருப்பு உரட அணிந்த ஒரு பவுன்சர்கள்
இருபக்கமும் வை, கடல் நிைத்தில் ஜமிக்கிகள் கவரலப்பாடு
கசய்த டிரசனர் சாரி அணிந்து, தரல முடிரை விரிை
விட்டு, ரே ஹீல்ஸ் கதை, ஒயிலாக நடந்து வந்தாள்
அழகுப் கபண் ஒருத்தி, அந்த பால் நிைத்தில் உள்ளவரள
கநருங்கி அவள் அருகில் வந்து, அவள் கன்னத்தில்,
"பளார்..",
என்று அந்த அைங்ககம அதிரும் வண்ணம் ஒரு அரை
விட்டாள், அவள் விட்ட அரையில் அந்த பால் நிைத்தில்
இருந்த கபண்ணின் ரகயில் இருந்த கண்ணாடிக் ககாப்ரப
கீகழ விழுந்து கநாறுங்கிைது. அந்த சத்தரத ககட்டு,
அங்கு ஒளித்துக் ககாண்டு இருந்த பாப் பாடல் நிறுத்தப்
பட்டது, ஆடிக் ககாண்டு இருந்த அரனவரும் அங்கு
திரும்பி பார்த்தனர்.
பால் நிைத்தில் இருந்த அந்த கபண் டிரசனர் சாரி
அம்மிணியின் அரை தாங்காது கீகழ விழுந்தாள். குனிந்து
அவளின் முடிரை பிடித்து இழுத்து எழுந்து நிற்க
ரவத்தவள்,

10
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கே..லிசன் எவரிபடி, ஹீ இஸ் ரம கமன், தீைன் இஸ்
ரம கமன், ைாைாவது கநருங்குனா, அவர் கமல எவ
பார்ரவைாவது பட்டா..அவரை டச் பண்ணுனா
கதாரலச்சுடுகவன்",
என்று ரக நீட்டி அங்கு கூடியிருந்த கபண்கரள
கநாக்கி எச்சரித்து விட்டு,
"அண்டர் ஸ்டான்ட்", பால் நிைத்தில் இருந்த கபண்ரண
பார்த்து என்று உறுமி விட்டு, கீகழ தள்ளி விட்டவள்,
திரும்பி ஒரு பார்ரவ பார்த்தாள்,
அந்த பார்ரவரை புரிந்துக் ககாண்டு அவளுடன்
வந்து இருந்த ஒரு பவுன்ஸ்ர்கள் இருவரும், கபாரதயில்
இருந்த தீைரன ரகத் தாங்கலாக கூட்டி கசன்ைனர்.
அதில் ககாஞ்சம் கபாரத கதளிந்து
அந்த டிரசனர் சாரி அம்மிணிரை
பார்த்து,
"மா..மாது..நீ..நீ..எப்கபா வன்..",
கபாரதயில் நாக்கு குழறிைது தீைனுக்கு.

11
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கே யூ..சாரை காரில் ஏற்றி விட்டுட்டு, நீங்க கைண்டு
கபரும் கபாங்க, அவர் டிரைவரை காரை எடுத்துட்டு வை
கசால்லுங்க",
என்ை படி தீைன் காரின் சாவிரை தூக்கி கபாட்டவள்,
டிரைவர் சீட்டில் அமர்ந்து, தீைனின் முகத்ரத ஒருகணம்
ைசித்தவள், காரை எடுத்தாள், அந்த கவளிநாட்டு மாடல்
விரல உைர்ந்த கார் சாரலப் கபாக்குவைத்தில் கலந்து
பைந்தது.

12
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 2
"மனதில் ைற்றி எரியும் அவன் மீதான காதல் தீ என்
உயிபர எரிக்கும் முன்பு அவன் இதயத்தில்
இந்த பைபதயின் முகம் ஒருதரம் காண்பைனா..?"

-❤️ தீட்சுவின் உயிரில் தீரு ❤️

தூைத்தில் வந்துக் ககாண்டு இருந்த அந்த காரை

கண்டதும் அந்த பிைம்மாண்டமான பங்களாவின் கதரவ

அலறி அடித்து ககாண்டு திைந்தான் அந்த வாசலில் நின்ை
கசக்யூரிட்டி.
அவனின் பாவரனயிகல வருவது ைார் என்று கண்டுக்
ககாண்ட கதாட்டத்தில் கவரல கசய்த கபண்கள் கவக
கவகமாக தங்கள் கவரலகரள கசய்ை ஆைம்பித்தனர்,
அவர்களின் கவரலயின் சுறுசுறுப்பும், பதற்ைமும் பைமும்
நிைம்பிை முகங்கரள பார்த்த அந்த பங்களாவின் சன்னரல
துரடத்துக் ககாண்டு இருந்த கவரலைால்கள் ஒருவித
சுறுசுறுப்புக்கும் பதட்டத்துக்கும் ஆட்பட்டு கவரலரை
கசய்ை, உள்கள பங்காளவின் அரைகளில் கவரல கசய்துக்

13
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு இருந்த மற்ை பணிைாளர்களிடமும் அந்த
சுறுசுறுப்பும் பைமும் கதாற்றிக் ககாண்டது, சில கநாடிகளில்
அந்த பங்களா முழுவதும் உள்ள பணிைாளர்களிடத்தில்
சுறுசுறுப்பும் பதற்ைமும், நடுக்கமும் வந்தது, தாங்கள் கசய்த
கவரல ஒழுங்காக உள்ளதா, எங்கைாவது தூசு இருக்கிைதா,
என்று மீண்டும் மீண்டும் பரிகசாதித்தனர். அரத எல்லாம்
கண்ட ஒரு இள வைது கவரலக்காை கபண் ஒருத்தி, தன்
அருகில் குப்ரப எங்காவது இருக்கிைதா கதாட்டத்தில்
என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்த ஒரு முதிை கபண்மணிரை
ககட்டாள்.
"கற்பகம் ஆத்தா..இப்கபா இங்க ைாரு வைப்
கபாைாங்கனு எல்லா கவரலக் காைங்களும் இப்படி
பைப்புடுைாங்க?",
"ஷ்..கமதுவா கபசு வள்ளி, அவங்கரள பத்தி கபசக்
கூட நமக்கு எல்லாம் தகுதி கவணும்னு கசால்லி அடிவாங்க
ஆரசைா இருக்கா உனக்கு?, இல்ல ல, அப்கபா
கபாறுரமைா கபசு, இரு முதலில் அந்த கார் நம்மரள
தாண்டி கபாகட்டும், அதுக்கு அப்புைம் நம்ம கபசலாம்",
"ஏன் அந்த காருக்குள்ள..",

14
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஸ்..வாரை மூடு முதல, கார் வந்துட்டு பாரு, கபாய்
அங்கக ஏதாவது குப்ரப இருந்தா கபாய் எடு, முதல
கபாய் எடு வள்ளி",
கமதுவான ைகசிை குைலில் அந்த கற்பகம் ஆத்தா
விைட்டினாள் அந்த இளம்கபண்ரண. புைல் கபால் நின்ை
அந்த காரில் இருந்து இைங்கினாள் அந்த டிரசனர் ஸாரி
அம்மணி, இைங்கிைவள் கண்களில் இருந்த கூலிங் கிளாரச
கழட்டாமல் சுற்றும் முற்றும் ஒரு கழுகு பார்ரவ பார்த்தாள்,
பிைகு காரின் பின் கதரவ திைந்து கபாரதயில் ஏைக்குரைை
உைங்கி கபாயிருந்த தீைரன ரகத்தாங்கலாக அரழத்துக்
ககாண்டு அந்த பிைம்மாண்ட பங்களாவின் படிகளில்
ஏறினாள் அவள். அந்த பிைம்மாண்ட பங்களா, இல்ரல!!
இல்ரல!! பங்களாவா அது, அைண்மரன என்று அரத
கசால்லுவகத சிைந்தது, அந்த அைண்மரன அவளின்
வருரகக்கு ஏற்கனகவ பழகிைது என்பது சுவாதினமான
ஒரு அரையில் நுரழந்த அவளது நரடயிகல கதரிந்தது,
தீைரன ரகத் தாங்கலாக அரழத்துக் ககாண்டு அந்த
அரையில் உள்ள பிைம்மாண்ட கட்டிலில் படுக்க ரவத்து
விட்டு, ஏசிரை ஆன் கசய்தவரள தன்ரன மைந்து

15
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாரதயில் உைங்கிக் ககாண்டிருந்த தீைனின் கம்பீைமும்
அழகும் அவரள கவை, அந்த அரையின் கதரவ
சாத்திவிட்டு கவளிகைறும் முன் ஒரு கணம் நின்று தூங்கி
ககாண்டு இருந்த தீைரன பார்த்தாள்,
"இந்த அழகும், கம்பீைமும் எனக்கு மட்டுகம கசாந்தம்,
நான் மட்டுகம அதற்கு கசாந்தக் காரி,
உரிரமக்காரி..இத்தரகை ஆணழகன், ககாடீஸ்வை
ைாஜகுமாைன் மனம் என்
வசமா..ோோ..மிஸஸ்.தீைன்..ககட்ககவ எப்படி இருக்கு..?
இவன் என்னுரடை வன்..எனக்கு மட்டுகம கசாந்தமா?",
அந்த நிரனவு தந்த மகிழ்வில் கவளிகை அந்த பைந்த
ோலுக்கு வந்தாள்.
"அட..வாம்மா..என் மருமககள..",
என்ை கபண்குைல் ஒன்று ககட்டது, குைல் வந்த திரச
கநாக்கி திரும்பினாள் அந்த டிரசனர் ஸாரி அம்மிணி.
ஒரு அரையில் இருந்த கவள்ரள உரட தரித்த நர்ஸ்
ஒருத்தி தள்ளி வை, கசார்வாக வீல் கசரில் கவளிகை வந்த
சிவகாமி முகம் அந்த டிரசனர் ஸாரி அம்மணிரை
கண்டதால் அவள் முகம் எங்கும் மகிழ்ச்சி கபாங்கிைது.

16
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அட..வாம்மா வாம்மா..மருமககள..வந்தா தீைகனாட
வை, இல்ரலனா இந்த அத்ரதரை அைண்மரனரை
கண்டுக்ககவ மாட்டுை..?",
என்று சிரித்தாள் சிவகாமி.
"நான் கண்டுக்கலனு நீைா நிரனச்சுக்கிட்டா அதுக்கு
நான் என்ன பண்ைது கிழவி, இந்த அைண்மரன கசவுத்துல
உள்ள கசங்கல்கலர்ந்து, உன் பைம்பரை நரகயில் எத்தரன
கல்லு இருக்குனு வரைக்கும் எனக்கு அத்துப்புடி",
என்று தன் மனதில் கதான்றிைரத வலிை வந்த
புன்னரகைால் மரைத்தவள், ககள்வி ககட்ட சிவகாமிக்கு
அந்த டிரசனர் ஸாரி அம்மணி பதில் கசால்லும் முன்பு
வீல் கசர் அருகக நின்றுக் ககாண்டு இருந்த அந்த நர்ரச
தன் வில்லாக வரளந்து இருந்த புருவங்களில் ஒன்ரை
உைர்த்தி ஒரு பார்ரவ பார்த்தாள், அரதக் கண்டு ககாண்ட
அந்த நர்ஸ்,
"அம்மா, உங்களுக்கு நான் சாப்பிட்டு விட்டு
கபாடுவதற்கு மருந்துகரள எடுத்து ரவக்கனும், நான்
கபாகலாமா?",
"சரி, நீ கபாகலாம்",

17
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று சிவகாமி கசால்ல, அப்பாடா என்று கபருமூச்சு
விட்டபடி அங்கிருந்து அகன்ை நர்ஸ் மனதில், "நீ என்
அத்ரதக்கு பக்கத்தில் இருந்து பார்த்துக்கிட்டா கபரிை
ஆளுனு உனக்கு நிரனப்கபா?, நான் அத்ரதக்கிட்ட
முக்கிை விஷைம் கபசப் கபாைனு கதரியுது ல?, நீ
பாட்டுக்கு கவளிகை கபாகாம நிக்கிை? அறிவு இல்ரல,
இனிகம நான் அத்ரதரை பார்க்க வைப்கபாலாம் இப்கபா
வாங்குன இந்த அரை உனக்கு ஞாபகம் வைணும்",
என்று அரை வாங்கிை அதிர்ச்சியில் உரைந்து கபாய்
நின்ை தன்னிடம் அந்த டிரசனர் ஸாரி அம்மணி கசான்னது
மனதில் ஒலிக்ககவ, அந்த நர்ஸ் அந்த அரை விட்டு
கவளிகைறினாள். மர்மப்புன்னரக உடன் அரதக் கண்டுக்
ககாண்டவளாய் அந்த டிரசனர் ஸாரி அம்மணி தன்
கபச்ரச ஆைம்பித்தாள்,
"என்ன தான் இருந்தாலும் அவரு இருக்குை இடம்
தாகன எனக்கு அைண்மரன, கசார்க்கம் அத்ரத..அவரு
ரகரை பிடிச்சு உரிரமைா இந்த அைண்மரனக்கு வந்தால்
தாகன எனக்கு மதிப்பு?",

18
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அடடா..என்ன பண்பு..தீைன்க்கு ஏத்த கபாண்ணு தான்,
எங்கம்மா அவன்?",
ஆமா..இரத எல்லாம் வக்கரணைா கசால்லிடு, ச்கச
இந்த விஐபி இகமஜ்க்காக என்னன ஆக்டிங் பண்ண
கவண்டிை தா இருக்கு..ைாமாைண காலத்து டைலாக் எல்லாம்
கபச கவண்டிை தா இருக்கு",
என்று எண்ணி சுளித்த தன் மனரத அடக்கி ககாண்டு,
தன் முகத்தில் கசாகத்ரத ககாண்டு வந்தவள், கசாகம்
ததும்பிை குைலில் கசான்னாள்,
"அவர் இன்னக்கி ஒரு பிசினஸ் பார்ட்டி அட்கடன்
பண்ணினாரு அத்ரத",
அந்த இைண்டு வரிகளில் நடந்தரத புரிந்துக் ககாண்ட
சிவகாமி,
"மறுபடியும் பிசிகனஸ் பார்ட்டி, தண்ணிைா?, இவனுக்கு
இகத கவரலைா கபாயிடுச்சு, பாவம் நீ..! எப்கபா
பார்த்தாலும் இவரன இப்படி அரழச்சிட்டு வைகத
உனக்கும் கவரலைா இருக்கு, குடிக்காதானு கசான்னா
ககட்கிைானா இவன்?, ககட்டால் பிசினஸ் பார்ட்டில மட்டும்
தான் குடிக்கிைனு விைாக்கணம் ஒன்னு கசால்லிடுவன்",

19
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் என்ன அத்ரத கசய்ைது, எப்கபா பிசினஸ்
பார்ட்டி அட்டன் பண்ணினாலும் இவர் இப்படி குடித்து
விட்டு மைங்கி கிடக்கிைார், இவர் இப்படி குடித்து விட்டு
கிடக்கிைதால், நம்ம ஸ்கடட்டஸ்க்கு ஈக்வல் இல்லாத
கஜன்மங்கள் எல்லாம் இவரை டான்ஸ் பண்ண
கூப்டிடுைாங்க, ஏகதா நான் இருந்ததால் தீைரன
அரழச்சிட்டு வை முடியுது, நானும் இல்ரலனா அவர்
அங்க எப்படி விழுந்து கிடப்பாகைா?, எனக்குலாம் அந்த
மாதிரி இடத்துக்குலாம் கபாய் பழக்ககம இல்ரல அத்ரத,
ச்சீ, கபாண்ணுக எல்லாம் அரையும் குரையுமா டிைஸ்
பண்ணிக்கிட்டு குடிச்சுக்கிட்டு நிக்கிதுங்க, நல்ல குடும்பத்து
கபாண்ணுங்க அப்படி பண்ணுவாங்களா?, எனக்கு எந்த
ககட்ட கபைர் வந்தாலும் பைவாயில்ரல, நான்
தாங்கிப்கபன், ஆனால் நம்ம தீைரன ைாரும் தப்பா ஒரு
வார்த்ரத கசால்லிட்டா, ஏதாச்சும் பிசினஸ் கமகசீன்ல நம்ம
ஃகபமிலி படத்தில் ஏதாச்சும் கவர் ஸ்கடாரி கபாட்டுட்டா
நம்ம ஸ்கடட்டஸ் என்னாகுைது நீங்ககள கசால்லுங்க
அத்ரத?, என்னால் அரத எல்லாம் தாங்ககவ முடிைாது,
அதான் எனக்கு எந்த ககட்ட கபைர் வந்தாலும்

20
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பைவாயில்ரலனு நாகன அங்க கபாயிட்டு அரழச்சிட்டு
வந்தடுகைன், எனக்கு நம்ம குடும்ப பாைம்பரிை கபருரம
தான் முக்கிைம் அத்ரத, அதுக்கு எந்த பங்கமும் வை நான்
விடமாட்கடன்",
"அடடா..நல்ல கவரல கசய்தமா..நீதான்ம்மா நம்ம
ைாஜப்பைம்பரை கபருரமரை காட்டிக் காக்குை கபண், தீைன்
கசலக்ட்சன் என்ரனக்குகம கசாரட கபாகாதுனு நீ
அப்கபாப்கபா நிரூபிக்கிை, நீ மட்டும் இந்த அைண்மரனக்கு
மருமகளா வந்திட்டா கபாதும், இன்னும் அந்த நாள்
கதாரலவில் இல்ரலம்மா.., உன்கிட்ட நான் இந்த
அைண்மரன கபாறுப்ரப விட்டுட்டு நிம்மதிைா இருப்கபன்
நான்",
என்று மகிழ்ந்து கபானாள் சிவகாமி.
"ஏண்டி கிழவி கசால்ல மாட்டா?, கீகழ விழுந்தவ
ஒகைடிைா கமகல கபாய் கதாரலஞ்சு இருந்தா ஒரு பத்து
நாள் உன்ரன நிரனச்சு கண்ணுல கிளிசரின் வச்சி,
ஆர்ப்பாட்டம் பண்ணி அழுது, பத்து நாளுக்கு அப்புைம்
உன் மகரன கல்ைாணம் பண்ணி இருப்கபன், ஆனால் நீ
காலில் அடிபட்டு குத்து கல்லு மாதிரி

21
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உக்கார்ந்தது மட்டும் இல்லாம, கநைம் நல்லா இல்ல,
கதாஷம், திவசம், கருமாதினு கைண்டு மாசத்துக்கு
கல்ைாணத்ரத தள்ளி வச்சிட்ட, நீ மட்டும் கசத்து
கதாரலந்து இருந்தால், நான் இந்த அைண்மரனக்கு ைாணி
ஆகி இருப்கபன், உன் ரபைகனாட நான் பிசினஸ்
பார்ட்டியில், கம்கபனியில் மிஸஸ். தீைனா நின்னுக்கிட்டு
இருந்துருப்கபன், மிஸஸ் தீைனா பிசிகனஸ் கபச
கம்கபனிக்கு கபாக கவண்டிை என்ரன கோட்டல்
கோட்டலா பாருக்கு கபாய் உன் ரபைரன அரழச்சிட்டு
வை வச்சிட்டல? இந்த விஐபி ஸ்கடட்டஸ், ஸ்டார்
இகமஜ்க்காக என்ன லாம் கபாறுத்துக்க கவண்டிைதா
இருக்கு, சில விஷைங்களில் உன் ரபைனும் உன்ரன
மாதிரிகை திங்க் பண்ணி கதாரலக்கிைான், உன் கபச்ரச
ககட்டு கிைான், இப்படி அப்பா அம்மா ககாண்டா இருக்குை
உன் மகரன நான் கல்ைாணம் கசய்து, இந்த
அைண்மரனக்கு கசாந்த காரிைா வந்த அதுக்கு அப்புைம்
பாரு, நீயும் உன் சாமிைார் புருஷனும் இந்த ோல்ல ஒரு
ஃகபாட்கடா பிகைம்ல மாரலகைாட கபாஸ் குடுக்க
வச்சிடுைன், அதுக்கு அப்புைம் பாரு இந்த அைண்மரன

22
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
யில் மட்டும் இல்ரல, உங்க எந்த பிசினஸ் லயும் நான்
சுட்டுவிைல் அரசக்காம ஏதும் நடக்காது",
"என்னம்மா அப்படிகை அரமதிைா ஆகிட்ட, பலமான
கைாசரனகைா?",
"ஆமா, அத்ரத, எனக்கு இந்த அதிகாைம் பண்ைது,
காசுக்கு ஆரசப்படுைதுலாம் சுத்தமா பிடிக்காது அத்ரத,
என்கிட்ட எவ்களா கபரிை கபாறுப்ரப குடுக்குறீங்ககள,
இவ்வளவு கபரிை அைண்மரனரை கட்டிக் காக்கக்
என்னால முடியுமானு கைாசிச்கசன்",
"அட, நீ ஏண்டா கவரலப்படுை? நீ கல்ைாணம் ஆகி
முதலில் இங்க வந்தப் பிைகு நான் உனக்கு ஒவ்கவாண்ணா
கசால்லித் தகைன்",
"வாடி என் மகைாசி, இந்த அைண்மரனயில் உக்கார்ந்து
உன் கூட பாத்திைம் விளக்கிக்கிட்டு இருப்பன்னு
நிரனச்சிைா..? நான் ஆளப் பிைந்தவள், முதலில் நான்
இங்கக வந்துைன், அதுக்கு அப்புைம் நான் ைாருனு
காட்டுகைன்",
என்று மனதில் எண்ணிக் ககாண்டவள்,

23
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சரி அத்ரத, நீங்கள் உங்கள் உடம்ரப
பார்த்துக்ககாங்க, நான் ஈவினிங் வந்து தீைரன
பார்த்துக்கிகைன், டாடி சீக்கிைம் வீட்டுக்கு வை கசால்லி
இருக்காரு",
என்ை படி ஹீல்ஸ் கதை ஸ்ரடலாக நடந்து வந்தவள்,
கதாட்டம் பக்கம் வந்த கபாது தன் நரடயின் கவகத்ரத
குரைத்தபடி கபாறுரமைாக அன்ன நரட நடந்தாள், தன்
கண்களில் இருந்த கூலிங் கிளாரச தரலக்கு கமல் ஏற்றி
நிறுத்தி, அந்த கதாட்டத்ரத பார்த்தாள்,
அவள் பார்ரவக் கண்டு நடுங்கி கபாய் அந்த
கதாட்டத்தில் கவரல கசய்தவர்கள் அவரள பாைாமல்
கவரலயில் கண்ணும் கருத்துமாக இருப்பது கபால் பாவ்லா
கசய்தபடி உள்ளுக்குள் நடுங்கினர்.
"ஏ..!!! நீ..!",இங்கக வா",
தன் ரகவிைல்களால் சுண்டி கூப்பிட்டாள்,
கற்பகம் எனும் அந்த முதிைவள் பக்கம் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த அந்த வள்ளி என்ை இளம்கபண் விைர்த்த
முகத்துடன், எச்சில்ரல தன் கதாண்ரட குழியில் மிடறு
விழுங்கி நடுங்கிைபடி அவள் முன் வந்து நின்ைாள். சுற்றும்

24
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முற்றும் திரும்பி ஒரு பார்ரவ பார்த்தாள் அந்த டிசனர்
ஸாரி அம்மணி. சுற்றும் முற்றும் பார்த்த அவளின் கழுகு
பார்ரவக் கண்டதும் அதுவரை அங்கு நடந்தரத பார்த்துக்
ககாண்கட இருந்த கவரலக்காைர்கள் தங்களின் பணியில்
பரழைபடி கண்ணும் கருத்துமாக ஆயினர்.
"ஆமா, உன்ரன நான் பார்த்தகத இல்ல
இங்கக..அைண்மரனக்கு புதுசா?
"ஆமாங்க அம்மா",
"ஹ்ம்ம்..ஆமா உன் கபர் என்ன?",
"வ..வள்ளி..,!அம்மா",
"என் கபைர் என்னனு கதரியுமா?, ைாைாவது உனக்கு
கசான்னாங்களா?",
"இ..இ..இ..இல்ரல அம்மா",
"என் கபர் மாதுரி..",
என்று தன் கண்கரள சுழற்றிைவள், அங்கக அந்த
அைண்மரனயின் பிைம்மாண்ட ககட் முன்பு நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த கசக்யூரிட்டிரை அரழத்தாள்,
"அம்மா..!!",
பவ்ைமாக அவன் வந்து நின்ைான்,

25
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"பளார்..!!!!",
அவன் கன்னத்தில் ஒரு அரை விட்டது அவள்
ரககள்.
"ைாஸ்கல், உன் கவரல என்ன, கார் வரும் கநைத்தில்
கதரவ திைந்து விடுைது தாகன..?, காரில் ைார் இருந்தா
என்ன? பின் சீட்டில் ைார் இருக்கானு பாக்குை?,
"அ..அம்மா, ைதார்த்தமா பார்த்துட்கடன்
மன்னிச்சிடுங்கம்மா",
"கபாய் கதாரல, இனி இது கபால் கசய்தால் உன்
சீட்ரட கிழித்து விடுகவன்",
அரத பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த வள்ளி முகத்தில்
பைகைரககள் வந்தன,
"இப்கபா புரியுதா நான் ைாருனு..கவடிக்ரக
பார்த்தவன்க்கக இந்த அடி என்ைால், நீ உன் கவரலரை
விட்டு என்ரன பற்றி கவட்டிக் கரத கபசி
இருக்க..ஹ்ம்ம்..நடந்து கபானா எனக்கு ககட்காதுனு
நிரனச்சிகைா, இந்த அைண்மரனயில் இருக்குை காத்து கூட
இந்த மாதுரி கிட்ட இன்ரனக்கு அைண்மரனயில் என்ன
நடந்ததுனு என்கிட்ட தகவல் கசால்லிட்டு தான் இந்த

26
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அைண்மரன ககட் தாண்டும், இந்த மாதுரி கபால்லாதவள்,
கதாரலத்து விடுகவன்",
"அ..அ..அம்மா..!! கதரிைாமல் கபசிட்கடன், இனிகமல்
இப்படி நடந்துக்கமாட்கடன் அம்மா..",
"உன்ரன முதல் தடரவ என்பதால் விடுகைன்..கபாய்
கதாரல",
அதற்குள் அவள் ஃகபான் சிணுங்க, அரத எடுத்து
பார்த்தவள் முகம் மாறிைது, உடகன தனது ஒய்ைாை நரட
(இந்த முரை கவகமாக) நடந்து தன் காரில் ஏறி வந்த
கபாது இருந்த அகத புைல் கவகம் குரைைாமல்
விரைந்தாள்.
அவள் கசன்ைரத உறுதி படுத்திக் ககாண்ட கற்பகம்,
அதிர்ச்சியில் நின்ை வள்ளி அருகக வந்தாள்,
"வள்ளி..?",
".....",
"ஏ புள்ள உன்ரன தான்!!!",
"கசா..கசால்..கசால்லுங்க ஆத்தா!!!",
"அட என்ன இப்படி பைந்து கபாய் நிக்கிை? இது இந்த
அைண்மரனயில் சகஜம்",

27
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எனக்கு இவங்கரள பார்த்தால் பைமா இருக்கு
ஆத்தா..இவங்க ைாரு, இப்படி இருக்காங்க?",
"இவங்க தான் நம்ம தீைன் அய்ைாரவ கல்ைாணம்
பண்ணிக்க கபாைவங்க, இந்த அைண்மரனயின் அடுத்த
ைாணி, இப்கபா கபரிைம்மாக்கு உடம்பு முடிைாததால்
கல்ைாணத்ரத தள்ளி கபாட்டு இருக்காங்க, கபரிய்ைா,
இங்கக உள்ளூர்ல் இருக்கிை கஜாலிகரளயும், தீைன் அய்ைா
கவளிநாட்டில் இருக்குை கஜாலிகரளயும் பார்த்துக்
ககாள்ைதாரலயும், கபரிைம்மாக்கு உடம்பு
முடிைாததாரலயும் நம்மரள இந்த வீட்ரட பாதி நிர்வாகம்
பண்ணுை அதிகாைம் இவங்களுக்கு தான் குடுத்து
இருக்காங்க",
"பாதி அதிகாைத்துக்கக இப்படினா முழுசா இவங்க
கல்ைாணம் கட்டிகிட்டு இங்கக வந்தால் அவ்களா தான்
கபாலகை, தீைன் அய்ைா இரத எல்லாம் ககட்க மாட்டாைா
ஆத்தா, அவரை பார்த்தா நல்லவர் மாதிரி கதரியுகத?",
"அவைா..அவர் எல்லாம் நம்மரள பத்தில்லாம்
நிரனத்தால் கூட அந்த நிமிஷம் தனக்கு கவஸ்ட்
ஆகிவிடும்னு நிரனப்பாரு, அவருக்கு விசுவாசமாக

28
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உண்ரமைா இருந்தா உனக்கு ைாஜ வாழ்க்ரக. அவருக்கு
நம்பிக்ரக துகைாகம், கபாய், பித்தலாட்டம் இது எல்லாம்
இருந்தால் பிடிக்காது, அப்படி இருந்தால் அந்த நபரை
இருந்த தடம் கதரிைாமல் அழித்து விடுவார், கபரிய்ைா,
கபரிைம்மானா அவருக்கு உசுரு, அவங்களுக்கு தீைன்
அய்ைானா ககாள்ரள உசுரு",
"இப்படி குணம் இருக்குைவரிடம் எப்படி அந்த
அம்மா..",
என்று இழுத்தாள் வள்ளி.
"இந்த மாதுரி அம்மாவும் நம்ம தீைன் அய்ைாவும்
சின்ன வைதில் இருந்கத காதலிச்சவங்க",
"அப்படிைா விஷைம்?",
"ஆமா..இந்த அைண்மரன கபாறுத்த வரை, கபரிய்ைா
கைாம்ப சாது, அரமதிைான சுபாவம், கபரிைம்மா ககாஞ்சம்
தலக்கணம் புடிச்சவங்க..தீைன் அய்ைாரவ பத்தி தான்
கசால்லிட்டகன நானும் இங்கக கபரிய்ைாவின் அம்மா
காலத்தில் இருந்கத இங்க கவரல கசய்கைன், ஆனால்
என்ரன பற்றி தீைன் அய்ைா கிட்ட ககட்டா, நீ இங்க தான்
கவரல கசய்ைவளானு? ககட்பார், காைணம், ஒருத்தவங்க

29
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவர் நிரனவில், ஞாபகத்தில் ரவத்துக் ககாள்ள , இருக்க
கூட ஒரு தகுதி கவணும்னு நிரனப்பாரு, அவருக்கு
கதரவைானவங்கரள, மட்டும் தான் நிரனப்பார், மனதில்
வச்சுக்குவாரு, மத்தவங்க எல்லாரையும் தூசு கபால்
நிரனச்சு கபாய்கிட்டு இருப்பாரு, அது ைாைா இருந்தாலும்
சரி,
இவங்க எல்லாரையும் தூக்கி சாப்பிடுவாங்க இப்கபா
கபானாங்ககள அந்த மாதுரி அம்மா..கழுகு பார்ரவ,
உன்கிட்ட கபசிக்கிட்டு இருக்கிை மாதிரி தான் கதாணும்,
ஆனா உன் பின்னாடி நிக்கிை நான் என்ன பண்ணிட்டு
இருக்குனு கசால்லிடும், இந்த அைண்மரனயில் இருக்குை
சின்ன புல் கலர்ந்து இந்த அைண்மரன உள்கள
வச்சிருக்குை நரகயில் இருக்குை சின்ன கல் வரை எல்லாம்
அவங்களுக்கு அத்துப்படி, அவங்க வைப்ப கபாைப்கபா நீ
அவங்க கண்ணில் மாட்டாம உன் கவரலரை பாரு,
கசால்லிட்கடன்",
"இந்த அம்மா இங்கக ககாஞ்ச கநைம் வந்துட்டு
கபாைதுக்கக இப்படினா, இது நிைந்தைமா இங்கக இருந்தா

30
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நம்ம பாடு அவ்களா தான் கபால், இனி அந்த மாதுரி
அம்மாக்கிட்ட எச்சரிக்ரகைா இருக்கணும்",
என்று கசால்லிக் ககாண்டு வள்ளி தன் கவரலரை
கதாடர்ந்தாள்.
அந்த ரடனிங் கடபிளில் கமௌனம் நிலவிைது. திவாகர்
சாப்பாடு நிரைந்த அந்த தட்டில் தன் ரகரை ரவக்க
கபானவன், கைாசரனைாக அப்படிகை நிறுத்தினான்.
"தீட்சு எங்கக? சாப்பிட்டாளாடி?",
"உள்கள அவ ரூமில் தான் இருக்கா ஆமா, அந்த
பிடிவாதக்காரி சாப்பிட்டுட்டு தான் மறுகவரல பார்ப்பாள்,
முதல நீங்க சாப்பிடுங்க, எல்லாத்துக்கும் பிடிவாதம், வீம்பு
பிடிச்சுக்கிட்டு இருக்காள்",
"பளார்..!!!!!",
கபசிக் ககாண்டு இருந்த மலர் தன் கன்னத்தில் விழுந்த
அரை தனக்கு பழகிைதுதான் என்பது கபால், அரமதிைாக
குழம்ரப தன் கணவனின் தட்டில் ஊற்றி விட்டு, நீங்க
இன்னும் சாப்ப்படரலைா என்பது கபால் பார்த்தாள்
திவாகரை.

31
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ககான்று விடுகவன், ைாரை பார்த்து பிடிவாதக்காரினு
கசால்லை, அவ இந்த வீட்டு மகாைாணி, இளவைசி.
வார்த்ரதரை அளந்து கபச்சு",
அவன் குைல் ககாபத்தில் உைர்ந்தது.
"கடய்..அவரள எதுக்கு டா அடிக்கிை?, உன் ஊரில்
இல்லாத அதிசிை தங்ரகயும், அவ கசால்ை மாதிரி தாகன
நடந்துக்கிைா..திமிர் பிடிச்சவ, ஒரு கபாண்ணுக்கு இப்படி
ஒரு கநஞ்சஜுத்தம் கவணாம்டா, அவள் என்ன பண்ணினா
கதரியுமா, கபாண்ணு பாக்க வந்த அந்த திலக்கிடம்
ஃகபான் பண்ணி எனக்கு இப்கபா கல்ைாணம் பண்ணிக்
ககாள்ள விருப்பம் இல்ரலனு கசால்லி இருக்காள்",
என்ை படி அங்கு வந்தாள் கதவி.
"அம்மா..!!! இப்கபா என்ன நடந்துச்சுனு அவரள
மாமிைாரும் மருமகளும் கசர்ந்து கரிச்சு ககாட்டுறீங்க?,
இப்கபா என்ன அவளுக்கு கல்ைாணம் பண்ணிக் ககாள்ள
இஷ்டம் இல்ரல அப்படி தாகன, அவள் விருப்ப படிகை
இன்னும் ககாஞ்ச நாள் கபான உடகன கல்ைாணம் கபச்ரச
எடுக்கலாம், இந்த மாப்பிரள பிடிக்கலனா இன்கனாரு
மாப்பிரள பார்க்க கவண்டிைது தான், அவளுக்கு பிடித்தது

32
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் கசய்ை ,அவள் எதுக் ககட்டாலும்
விருப்பப்பட்டாலும் கசய்ை இந்த அண்ணங்காைன் நான்
இருக்ககன்?",
"ஓகோ..சரிப்பா..நானும் இவளும் தான் உன் கசல்ல
தங்கச்சிரை கரிச்சி ககாட்டுகைாம், நீ கபாய் அவ
ககட்கிைரத வாங்கி குடு?",
"நீங்க கசான்னாலும் கசால்ரலனாலும் என் தீட்சு குட்டி
ஆரசப்பட்டுட்டா அது எதுவா இருந்தாலும் வாங்கி
குடுத்துடுகவன்",
"உன் ஆரச தங்ரக அந்த தீைன்ரன
ககட்கிைா..கபாப்பா கபாய் வாங்கி குடு, நம்ம மாச
வருமானம் அந்த தீைன் காலில் கபாட்டு இருக்கும் ஒரு
ஷூ விரல,
கபா..கபாய் உன் தங்ரக ஆரசப்படுைரத கசய்",
என்று கதவிகசால்ல,
"தீைனா..?",
திவாகர் மனம் கைாசரனைானது.

33
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 3
"அறியா வயதில் என் மனதில்
உன்னால் ைற்றிய காதல் தீ..
இன்னும் என் உயிபர எரித்துக்..
ககாண்டிருக்கும் மாயம் அறிவாயா?
மன்னவபன..
என் மனபத அறிவாயா?
என்னவபன.."

-❤️தீட்சுவின் நிபனவில் தீரு❤️

பக்கத்து அரையில் எரிந்து ககாண்டு இருந்த விளக்கு

கவளிச்சத்ரத சன்னல் வழிகை கடன் வாங்கி அந்த அரை

ககாஞ்சம் கவளிச்சமாக இருந்தது, அந்த அரையின்
மூரலயில் காரலயில் இருந்து சீவப்படாத தரலயுடன்,
அழுது வீங்கிைதால் சிவந்த முகத்துடன் கண்கள் மூடி,
உைக்கமும் இல்லாத மைக்கமும் இல்லாத, மனதில் எரதயும்
கைாசிக்க முடிைாத நிரலயில் கிடந்தாள் தீட்சண்ைா.

34
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த அரைக்குள் நுரழந்து மலைால் கபாடப்பட்ட
விளக்கு கவளிச்சம் அவள் கண்கரள கூச, கண்கரள
திைக்க முடிைாமல் தன் ரககரள ககாண்டு கவளிச்சத்ரத
தடுத்தாள். தங்ரகயின் அந்த ககாலத்ரத கண்டு மனம்
தாளாத திவாகர்,
"தீட்சும்மா!!!!",
என்ைான்.
அதுவரை கசார்ந்து ஏகதா ஒரு சிந்தரனயில்
இருந்தவளுக்கு எங்கிருந்து தான் அப்படி ஒரு கதம்பு
வந்தகதா!!, சடாகைன்று தன் முகத்ரத துரடத்துக் ககாண்டு
கரலந்து முகத்துக்கு கநகை கதாங்கி ககாண்டிருந்த முடிரை
சரிகசய்தவளாய் எழுந்து உட்கார்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
"என்னடா உன் அண்ணி இன்னும் நீ சாப்டலனு
கசால்ைா?",
"அது..அது வந்துணா, எனக்கு ஒகை தரலவலி, அதான்
கலட்டா சாப்பிடலாம்னு நிரனச்கசன்",
"எம்மா..நான் கபத்த மகைாசி, நீ ஒன்னும் சுத்தி
வரளச்சு கபச கவணாம், உன் அண்ணனுக்கு எல்லாம்

35
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதரியும், உன்னால் மலரும் ஒரு அரை வாங்கிகிட்டு தான்
நிக்கிைா",
"அவ கிட்ட கசால்லாதீங்க", என்று மலர் காட்டிை
சாரடயும் கண்டு ககாள்ளாது,
மனம் தாங்கமால் கதவி கசால்லிவிட்டு தன் மகரள
முரைத்தாள்.
"எதுக்குணா அண்ணிரை அடிச்ச?, கபா என்கிட்ட
கபசாத",
என்று முகம் திருப்பினாள் தீட்சண்ைா.
"அய்கைா, இனி உன் அண்ணிரை அடிக்ககவா,
திட்டகவா மாட்கடன், இது உன் கமகல சத்திைம், ஆனால்,
தீட்சும்மா நீ கபசலனா அண்ணனால் தாங்க முடிைாதுமா",
என்று அவரள சமாதானம் கசய்யும் கநாக்கில் அவள்
முகத்ரத திருப்பிைவன், அவள் கன்னம் வீங்கி சிவந்து
இருப்பது கண்டு, முகம் மாறினான். சடாகைன்று எழுந்து,
ககாபம் நிரைந்த கண்களுடன்,
"ைாரு தீட்சுரவ அடிச்சது?", நீதான் அடிச்சிைாடி?",
தன் மரனவிரை பார்த்து ககாபத்தில் உறுமினான்
திவாகர்.

36
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அண்ணா..!!! இப்கபா தான் என் கமகல சத்திைம்
பண்ணின!! அதுக்குள்ள உன் சத்திைத்ரத மைந்துட்ட?",
என்று அவனுக்கும் மலருக்கும் நடுவில் நின்று தன்
அண்ரணரன முரைத்தாள் தீட்சண்ைா.
"அண்ணா, இவங்க உனக்கு கபாண்டாட்டி, எனக்கு
அண்ணிங்குைதுலாம் அப்புைம் தான், முதலில் இந்த மலர்
சின்ன வைதில் இருந்கத என்கனாட உயிர்த்கதாழி அரத
முதலில் நிரனப்பு வச்சுக்ககா, அந்த உரிரமயில் இவ
என்ரன அடிக்கிைது என்ன ககால்ல கூட இவளுக்கு
உரிரம இருக்கு, அண்ணிங்குை உைவில் கவணும்னா
என்கிட்ட இவங்க சில உரிரம காட்ட தைக்கம், தரடகள்
இருக்கலாம், ஆனால் என்கனாட கபஸ்ட் பிைண்ட்
அப்படிங்கிை உைவில் எங்க கைண்டு கபருக்குள் எந்த வித
தரடககளா தைக்கங்ககளா இருக்காது, என் கமகல
சத்திைம் பண்ணிட்டு இனி அண்ணிரை ஏதாச்சும் கசான்னா
அப்புைம் இருக்கு உனக்கு, வீட்டுக்கு வந்தாலும் கபாலீசா
இருக்கிைது",
என்று சிரித்தாள் தீட்சண்ைா.

37
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரத பார்த்த மலருக்கு மனம் கநகிழ்ந்தது, அனாரத
ஆசிைமத்தில் ைாரும் இல்லாமல் வளர்ந்த மலர் முதல்
முதலில் தீட்சண்ைாரவ அவளின் பதிமூன்று வைது பிைந்த
நாளில் சந்தித்தாள், அப்கபாது தீட்சண்ைாவின் அப்பா
சங்கைன் உயிகைாடு இருந்தார், ஓைளவு வசதி பரடத்த
சங்கைனுக்கு மகள் என்ைால் மிகவும் பிரிைம், தீட்சண்ைாவின்
ஒவ்கவாரு பிைந்த நாளுக்கும் அந்த அனாரத
ஆசிைமத்துக்கு வந்து தன் மகள் ரககளால் ஆசிைமத்தில்
உள்ள அரனவருக்கும் அன்ன தானம் கசய்வது வழக்கம்,
அப்கபாது ஒரு தூண் அருகக மரைந்து மரைந்து நின்று,
தான் கபாட்டு இருந்த விரல உைர்ந்த ஆரடரை
ஏக்கத்கதாடு பார்த்த அந்த சிறுமி தீட்சண்ைாவின் கருத்ரத
கவர்ந்தாள், உடகன தீட்சண்ைா சங்கைனுடன் கசால்லி தான்
கபாட்டு இருக்கும் அகத கபால் உரட வாங்கி அந்த
சிறுமிக்கு குடுத்து அவள் மகிழ்ச்சிரை ைசித்தாள்,
சங்கைனுக்கு தன்ரன கபாலகவ தன் மகளும் இளகிை,
இைக்க குணத்ரத ககாண்டு இருக்கிைாகள என்று மகிழ்ச்சி
அரடந்தார், மலருடன் அன்று ஆைம்பித்த அவர்களின்
நட்பு தீட்சண்ைாவின் ஒவ்கவாரு பிைந்த நாளுக்கு பிைகு

38
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இன்னும் கநருக்கமானது, தீட்சண்ைாரவ வசதி
பரடத்தவர்கள் மட்டுகம படிக்கும் பள்ளியில் கசர்த்தார்
சங்கைன், அங்கு தான் அவள் தீைரன முதல் முதலில்
சந்தித்தாள், ைாரிடமும் கபசாமல் தானுண்டு தன்
கவரலயுண்டு என்று இருக்கும் தீட்சண்ைா எப்படி
அவனிடம் மட்டும் கபசினாள் என்பது கடவுளுக்கு தான்
கவளிச்சம், தீைனின் சிரிப்பு அவளுக்கு மிகவும் பிடிக்கும்,
அரத எப்கபாதும் அவள் அவனிடம் கசால்லிக் ககாண்கட
இருப்பாள், பள்ளியில் இருவருக்கும் இரடகை முதல்
மதிப்கபண் கபறுவது ைார் என்ை கபாட்டி ஏற்பட,முதல்
முதலில் அவளிடம் நட்ரப விரும்பி தன் ரகரை
நீட்டினான் தீைன். இருவருக்கும் நட்பு வலு கபற்று,
கநருக்கமான கதாழரம ஆனார்கள், தீைனுக்கு எரதைாவது
தன் மனதில் உள்ளரத பகிை கவண்டும் என்ைால் அவன்
தீட்சண்ைாவின் அருகாரமரை தான் கதடுவான், ஏன் என்று
அவள் ககட்டால், "தூய்ரமைான அன்பு என்றும் காணக்
கிரடக்காதது தீ..உன் அன்பும் அப்படி தான், உன் அருகில்
என் மனம் அந்த அன்பில் நரனந்து அரமதிைாகி
விடுகிைது தீ..",

39
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன பாக்குை? தீட்சுனுலாம் நான் கூப்பிட மாட்கடன்,
எல்லாரும் அகத மாதிரி தான் கூப்படுைாங்க, நான் மட்டும்
தான் உன்கனாட முதல் பாய் கபஸ்ட் பிைண்ட், கசா நான்
உன்ரன ஸ்கபஷல்லா இனி உன்ரன நான் "தீ"னு தான்
கூப்பிடுகவன், நீ எப்படி என்ரன தீைானு ஷார்ட்டா
கூப்பிடுை அது கபால்..
என்று அவன் தன் வசீகை சிரிப்பு ஒன்ரை சிரிப்பான்,
அவ்களா தான் தீட்சண்ைா தன்ரன மைந்து,
"உன் சிரிப்பு அழகா இருக்கு தீைா",
என்று கூறிவிடுவாள்.
காலம் எப்கபாதும் எல்லாருக்கும் ஒகை மாதிரி
இருப்பதில்ரல, தீைன் தனது பள்ளிப் படிப்ரப முடித்து
விட்டு எங்ககா கடல்லியில் கல்லூரி படிப்ரப படிக்க
கசன்று விட்டான், எந்த கல்லூரிரை கதர்ந்து எடுக்கலாம்
என்று தீட்சண்ைா கதடிக் ககாண்டிருந்த தருணத்தில் தான்
சங்கைன் விபத்து ஒன்றில் மைணமரடை, அவள் குடும்பகம
தரல கீழாக மாறிைது. சங்கைனின் இைக்க சுபாவத்ரத
காைணம் காட்டி அவர் அவைது கம்கபனியின் பங்கு
தாைர்கள் எல்லாம் அவைது கசாத்துகரள எடுத்துக் ககாள்ள,

40
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வங்கி கடன், கதாழிற்கடன் என வீடு, கசாத்து என்று
அரனத்தும் பறி கபாக ஒகை நாளில் நடுத்கதருவில் வந்து
நின்ைார்கள் தீட்சண்ைா குடும்பத்தினர், வசதி இருந்த வரை
இருந்த உைவுகள் ைாவும் சங்கைன் கடரன காைணம் காட்டி
அவர்கரள விட்டு கழன்று ககாள்ள, அதுவரை கணவகன
உலகம் என்று கவளியுலகம் கதரிைாமல் வாழ்ந்து ககாண்டு
வந்த கதவி இது தான் உலகம் என்று புரிந்துக்
ககாள்கிைாள், தன்னிடம் எஞ்சி இருந்த நரகயில் ஒரு
பங்ரக விற்று வாடரக வீட்டில் தங்கி சரமைல் கவரலகள்
கசய்தாள், அப்கபாது திவாகர் கல்லூரியில் இறுதி ஆண்டு
படித்துக் ககாண்டு இருந்தான், தனக்கு பின்னால் ஆறு
வருட இரடகவளியில் குண்டு குண்டு கன்னங்களுடன்
பிைந்த தீட்சு பாப்பா என்ைால் அவனுக்கு உயிர். குடும்ப
கஷ்டத்ரத உணர்ந்துக் ககாண்டு கல்லூரி படித்துக்
ககாண்கட இருக்கும் கபாகத அைசு கதர்வுகளுக்கு எழுதிக்
ககாண்கட வந்தான், அப்படி கிரடத்தது அவன் தற்கபாது
பார்க்கும் சப் இன்ஸ்கபக்டர் பணி. அவன் பணிக்கு
கசன்ைதும் தன் அம்மாரவ பார்த்து ககாண்டிருந்த சரமைல்
கவரலரை விடச் கசான்னான், பிைகு கலான் வாங்கி

41
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசாந்த வீடு ஒன்ரை வாங்கினான். ஓைளவு அவர்கள்
கமகல வந்ததும் அப்கபாது தான் கசாந்தங்கள் அைசு
பணியில் இருந்த திவாகரை மாப்பிரள ககட்டு வந்தார்கள்,
அரதக் கண்ட தீட்சண்ைா தீ கபால் கபாங்கி ஆடி தீர்த்து
விட்டாள்,
"கஷ்டத்தில் இருக்கும் கபாது வைாத நீங்க இப்கபா
மட்டும் எந்த மூஞ்ரச வச்சிக்கிட்டு வரீங்க?",
என்று அவள் ஆைம்பித்து தீக்கங்குகளாக அவள்
ககட்கும் ககள்வியின் உண்ரம சூடு தாங்க முடிைாமல்
கசாந்தங்கள் அலறி அடித்து ககாண்டு ஓடிை கசாந்தங்கள்
தீட்சண்ைாவின் வளர்ப்பு குறித்து விமர்சித்தும் கபானது.
கதவி அரதப் பற்றி கவரலப்படவில்ரல. தன் மகளின்
கசைரல கமௌனமாக ஆகமாதித்தாள். ஆனால் திவாகர்
தன் தங்ரக இவ்வளவு ககாபம் நிரைந்தவளாக இருக்க
கவண்டாம் என்று கூறி அவளின் ககாபம் குறித்து
கவரலயில் ஆழ்ந்தான்.
கல்லூரியில் இைண்டாம் ஆண்டு படித்துக்
ககாண்டிருக்கும் வரை தீைன் காஞ்சிபுைத்தில் உள்ள தன்
வீட்டுக்கு வரும் கபாது எல்லாம் தீட்சண்ைாரவ சந்தித்து

42
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விட்டு தான் கசல்வான், தனக்கு மனதுக்கு இனிை தீயின்
குடும்ப நிரல குறித்து கவரல ககாண்டு தான் உதவுகிகைன்
என்று முன்வந்தவரன தீட்சண்ைா ஒரு ககள்வி ககட்டாள்.
"தீைா..நீ இப்படி எனக்கு கேல்ப் பண்ணனும்னா உன்
அம்மாவின் முழு சம்மதத்கதாடு பண்ணு, அவங்களுக்கு
கதரிைாமல் ஏதும் எனக்கு பண்ணாத",
சிவகாமியின் குணம் நன்கு அறிந்தவளாய் தீட்சண்ைா
கசால்ல, அதற்கு தன் தாயின் குணம் அறிந்து கமௌனமாக
நின்ைான் தீைன்.
"நீ உதவி கசய்ை விரும்பினதுக்கு கைாம்ப நன்றி
தீைா..ஆனால் எனக்கும் சரி என் குடும்பத்துக்கும் சரி,
குடுத்து தான் பழக்கம், வாங்கி பழக்கம் இல்ரல",
அவள் இடத்தில் கவறு ைாைாவது இருந்திருந்தால்
தீைரன கபான்ை ககாடீஸ்வைன் நண்பனாக இருப்பதற்கு
எவ்வளகவா பணம், கபாருட்கள் வாங்கி இருப்பார்கள்,
ஆனால் இவள் கநருங்கிை கதாழரமைாக இருந்தாலும்
அவன் பணத்ரதகைா, கபாருட்கரளகைா ஒரு கபாருட்டாக
நிரனக்க மாட்டாள், என்ரன மதித்தால் நான் மதிப்கபன்
அவ்களா தான்", என்று நிமிர்வுடன் இருப்பாள் தீட்சண்ைா,

43
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரன கவர்ந்த அந்த குணத்துக்காகவ அவளுரடை
அருகாரமயியும், நட்ரபயும் விரும்பினான் தீைன்.
கல்லூரியில் மூன்ைாம் ஆண்டில் கால் எடுத்து ரவத்த
பிைகு தீைன் தன் கமற்படிப்புக்கு கவளிநாடு கசன்று விட்ட
பிைகு தீட்சண்ைாவுக்கும் அவனுக்குமான கதாடர்பு
முற்றிலும் நின்று விட்டது, மனதில் அழிக்க விரும்பாத,
அரழக்க விரும்பாத கதாரலகபசி எண்ணாக தீட்சண்ைா
ஃகபானில் தீைன் கதாரலகபசி எண் மாறிவிட்டது.
தன் தந்ரதயின் மரைவால் நிரலக் குரலந்து
கபாயிருக்கும் தங்ரகரை கதற்றி, "கமகல என்ன படிக்க
விருப்பகமா, இந்திைாவின் எந்த டாப் காகலஜ்ல படிக்க
விருப்பம் என்ைாலும் கசால்லு நான் படிக்க ரவக்கிகைன்",
என்று தந்ரதரை கபால் அவரள தாங்கி நின்ைான்.
அதற்கு அவகளா," இனி நான் உங்கரள விட்டு
எங்ககயும் கபாக விருப்பம் இல்ரல, என்ரன என்
பிகைண்ட் மலர் படிக்கும் காகலஜ்ல படிக்க ரவ அண்ணா
நான் அவ கூட நர்சிங் படிக்க கபாகைன்", என்ைாள்.
"ஆனா அப்பா உன்ரன ஆர்க்கிகடக்கா ஆக்க
ஆரசப்பட்டார் தீட்சு, அண்ணன் கிட்ட காசு இல்லனு

44
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவரலப் படுறிைா, என் தரலரை வித்தாச்சும் நான்
உன்ரன படிக்க ரவப்கபன்",
"இல்லண்ணா, நான் இரத விருப்பப்பட்டு தான் படிக்க
ஆரசப்படுகைன் , நானும் மலரும் ஒண்ணா படிப்கபாம்",
அதற்கு கமல் வற்புறுத்த விருப்பம் இல்லாத திவாகர்,
அவள் ககட்டரத கசய்தான். சிறு வைதில் விரளைாட்டாக
தீட்சண்ைா மலரை விட்டு பிரியும் கபாகதல்லாம், "கபசாம
நீ என் வீட்டுக்கு வந்துடு, என் அண்ணாரவ கல்ைாணம்
பண்ணிக்கிட்டு", என்று அவள் கசால்லி சிரிப்பாள், அரத
நிரூபிப்பது கபால் பதின்ம வைதில் மலர் கண்கள் திவாகரை
கதடும், ஒருக்கட்டத்தில் பக்குவப்பட்டு தன் நிரல அறிந்து
மலர் ஒதுங்கி ககாள்ள நிரனக்க, தீட்சண்ைா தான் அவரள
திவாகர் உடன் திருமணம் வரை ககாண்டு கசன்ைாள். தன்
தங்ரகக்கு பிைகு தான் தனக்கு திருமணம் என்ை
எண்ணத்தில் இருந்த திவாகரை கபாைாடி திருமணத்துக்கு
சம்மதிக்க ரவத்து திருமணம் கசய்து விட்டு விட்டாள்.
நிரனவுகளில் மூழ்கி இருந்த மலரை கரலத்தது
தீட்சண்ைா வின் குைல்.

45
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அட அண்ணி, என்ன அப்படிகை நின்னுக்கிடீங்க,
வாங்க சாப்பிடலாம்",
என்று அரழத்தாள்.
சாப்பிடும் கபாது கபாதுவான விஷைங்கரள சிரித்து
கபசிக் ககாண்டு இருந்தாலும் திவாகர் கண்கள், மலர்
கசால்லிைரத கபால், தீட்சண்ைாவின் முகத்தில் கசாகம்
ஒன்று ஒளிந்து இருப்பரத கண்டு ககாண்டது.சாப்பிட்டு
முடித்ததும் தீட்சண்ைாவிடம் அது பற்றி கபச கவண்டும்
என்று தீர்மானம் கசய்துக் ககாண்டான்.
அந்த அைண்மரன வாசலில் பிைம்மாண்ட ககட் முன்பு
நின்று ககாண்டிருந்த அந்த கசக்கியூரிட்டி கபான தடரவ
வாங்கிை அடிைால் தரையில் இருந்து பார்ரவரை
திருப்பாமல் கதரவ திைந்து விட்டான்.
அரத கவனித்துக் ககாண்கட இைங்கிை மாதுரிரை
கண்டதும் வழக்கம் கபால் அந்த அைண்மரனயில் இருந்த
கவரலக்காைர்கள் அரனவரும் பதட்டத்ரதயும்
பைத்ரதயும் ககாண்டு அவள் கண்ணில் மாட்டாமல்
கவரல கசய்துக் ககாண்டு இருந்தனர், ஒயிலாக காரை
விட்டு இைங்கி தன் கண்களில் உள்ள கூலிங் கிளாரஸ

46
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இைக்கி விட்டு அடிக்கண்ணால் சுற்றும் முற்றும் ஒரு
பார்ரவ பார்த்தாள், அவளின் அந்த கழுகுப் பார்ரவயில்
கதாட்டத்தில் கபருக்கி ககாண்டிருந்த வள்ளி மாட்டிக்
ககாண்டாள்.
"கே!!!! நீ..ஆமா நீ தான், ஜுஸ் எடுத்துக்கிட்டு நான்
இருக்கும் ரூம்க்கு வா",
என்று தன் ஹீல்ஸ் சத்தம் ககட்க அந்த அைண்மரன
உள்கள கசன்ைாள்.
"அய்கைா!!! இந்த வள்ளி இன்ரனக்கு ைார் முகத்தில்
முழுச்சாகளா, பாவம் நல்லா அந்த அம்மாகிட்ட
மாட்டிக்கிட்டா"
என்று உச் ககாட்டினர் அங்கு இருந்த மற்ை
கவரலக்காைர்கள்.
என்ன கசய்வது என்று கதரிைாமல் விைர்ரவயில்
நரனந்து நின்றுக் ககாண்டு இருந்த வள்ளி அருகக கசன்ை
கற்பகம்,
"கமகல கிச்சன்ல இவங்க ரூம்க்கு கபாைரத பாத்துட்டு
ககைக்ட்டா கபான்னி இந்கநைத்தில் ஜுஸ் கபாட்டு வச்சு
இருப்பா, அரத எடுத்துக்கிட்டு மாடியில் இருக்கிை முதல்

47
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரைக்கு கபா, அங்க தான் மாதுரி அம்மா இருப்பாங்க,
அவங்க ஜுஸ் குடிச்சுட்டு கைஸ்ட் எடுத்துட்டு நம்ம தீைன்
அய்ைா எழுந்து உடன் கபாய் பார்ப்பாங்க கபா, கநைம்
ஆகுனா அவங்களுக்கு புடிக்காது",
என்று கசான்ன அடுத்த சில கநாடிகளில், வள்ளி
ஜூசுடன் அந்த அரையின் வாசலில் நின்று ககாண்டு
இருந்தாள்.
"வா",
என்று ஒய்ைாைமாக அந்த கட்டிலில் படுத்து இருந்த
மாதுரி குைல் ககட்டு
உள்கள கசன்ை வள்ளி கதரவ தாழ் கபாட்டு விட்டு
மாதுரி காலின் அருகக நின்ைாள், அவள் நீட்டிை ஜூரஸ
குடித்து விட்டு மாதுரி வள்ளி முகத்ரத பார்க்க, அரத
உணர்ந்து ககாண்ட வள்ளி, மாதுரியின் கால்கரள அமுக்கி
விட ஆைம்பித்தாள்.
"என்ன வள்ளி, நம்ம பங்களாரவ விட இது எப்படி
இருக்கு, எல்லாம் என்ரன பத்தி என்ன கபசிக்கிைாங்க",
"அம்மா, என்ரன அப்படிகை புதுசா இங்க கவரலக்கு
வந்து இருக்கிை கபாண்ணு கபகன நம்பிட்டாங்க, இந்த

48
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அைண்மரனயில் உள்ள எல்லாரும் நீங்க தான் அடுத்த
ைாணிகன கபசிக்கிைாங்க, அந்த கற்பகம் கிழவிக்கு
எல்லாரையும் பத்தி நல்லா கதரியுது, அது தாம்மா உங்கள்
பத்தி நல்லா புட்டு புட்டு ரவக்கிது",
"ம்ம்..அந்த கிழம் கைாம்ப வருஷமா இங்கக இருக்காம்,
கபரிை கிழவிக்கு கைாம்ப விசுவாசமானது, அதுகிட்ட
ககாஞ்சம் ஜாக்கிைரதைா இரு, நீ என் வீட்டு
கவரலக்காரினு இங்க ைாருக்கும் கதரிைகவகவ கூடாது",
"சரிங்கம்மா",
"இங்க எனக்கு கதரிைாம ஒரு விஷைம் கூட நடக்க
கூடாது, எது நடந்தாலும் எனக்கு தகவல் வந்துடனும்",
"சரிங்கம்மா",
"நீ என்ன கபசுைனு கூட கண்காணிக்க எனக்கு இங்க
ஆளு இருக்கு, உன் தகுதிக்கு மீறி ஏதாச்சும் கபசுனா,
பண்ணுனா நான் என்ன பண்ணுகவனு கதரியும்ல?",
"கதரியும்மா",
"ம்ம்..கபா",

49
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த வள்ளி பவிைமாக விரடகபற்று
ககாண்டாள்.அவள் கசன்ைவுடன் தன் தரலக்கு அருகில்
இருந்த இன்டர்காரம எடுத்தாள்.
"ைாரு சதிஷா?",
"எஸ் கமடம்",
"உங்க சாரும் நானும் கவளிகை கபாகைாம், கஷட்டில்
உள்ள அந்த பிளாக் கலர் கைால்ஸ் ைாய்ஸரச கைடி
பண்ணு",
"பட்..கமடம், அரத சாய்ந்தைகம சார் எடுத்துக்கிட்டு
ரிசார்ட் கபாயிட்டாகை?",
"என்ன!!!! ரிசார்ட் கபாயிட்டாைா? எத்தரன மணிக்கு?",
"அஞ்சு மணிக்கு கமடம்",
பதில் கசால்லாமல் இண்டர்காம் கதாடர்ரப
துண்டித்தவளுக்கு ககாபம் வந்தது.
"இவரன பார்க்க நான் கமனகிட்டு இங்க வந்தால்,
இவன் பீச் ரிசார்ட்டுக்கு கபாயிருக்கானா? இவன் பர்சனல்
ரலஃப் ல ஏதாச்சும் முக்கிை முடிவு எடுக்க தான் அங்க
கபாவான், இப்கபா எதுக்கு அங்க கபாயிருக்கான், எனக்கு
கதரிைாம ஏதாச்சும் இருக்கா? இகதா கபாகைன், இந்த

50
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாதுரிக்கு கதரிைாம தீைன் பர்சனல் ரலஃப் ல ஏதாச்சும்
இருக்க விட்டுடுவனா?",
என்று தீவிைமாக கைாசித்த படிகை ரிசார்ட் கபாக
தைாைானாள்.
இதமான கடற்கரை காற்று முகத்தில் வீச ரகயில்
கதநீர் ககாப்ரபயுடன் கடரல பார்த்த படி பால்கனியில்
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான் மகதீைவர்மன்.
அது அவன் வழக்கம், அவன் வாழ்வில் கதாழில்
சாைாத முடிவுகரள எடுக்க கவண்டும் என்ைால் தனக்கு
கசாந்தமான அந்த ரிசார்ட்டில் தங்கி விட்டு மிகவும்
அவசிைம் என்ைால் மட்டும் அங்கிருந்கத தனது
அலுவலகத்ரத இைக்குவான், அவன் பார்த்து பார்த்து
ஆரசப்பட்டு கட்டிை ரிசார்ட் அது, அங்கு கசன்ைால்
அவன் மனதிற்கு மட்டும் தான் கவரல குடுப்பான், அவன்
மனதில் கநற்று மதிைம் தன் அலுவலகத்தில் வந்து தன்ரன
சந்தித்த மலர் கபசிைது நிரனவுக்கு வந்தது.
ைதார்த்தமாக அவன் பக்கத்தில் இருந்த சுவரை
பார்த்தான், அதில் ைாஜ வம்ச உரடயில் இருந்த அவனது
குழந்ரதப் பருவ ஃகபாட்கடா முதல் கபானவாைம்

51
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அகமரிக்காவில் ஒரு பிசினஸ் ஒப்பந்தத்ரத முடித்துவிட்டு
ககாட் சூட்டுடன் ரகயில் மதுககாப்ரபயுடன் ஒரு
கவள்ரளக்காை அழகியுடன் சிரித்தபடி கபாஸ் குடுத்த படி
நின்றுக் ககாண்டிருந்த கபாட்கடா வரை அங்கு அழகான
பதிக்கப்பட்டுருந்தது, அதில் அவன் பள்ளி சீருரடயில்
சிரித்துக் ககாண்டு நின்ை கபாட்கடாவின் அருகக கசன்று
அரத தடவி பார்த்தான், அவன் மனம் ககள்வி ககட்டது,
"இந்த சிரிப்பு!!!, இந்த சிரிப்புக்கு காைணமானவரள நான்
ஏன் தூைமாக்கிகனன்?, அவள் எங்கக?"

52
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 4
"என்பைா அவனுடன் ைழகிய
காைங்களின் ஞாைக தீயில்..
இந்த தீரனின் தீட்சு கபரந்து
பைாகும் மாயம் என்ன..?
எங்பகா இருந்து அவனின்..
நிபனவு தீயில் என்பன..
ககால்கிைான்..",

-❤️தீட்சுவின் ஞாைகத்தில் தீரு❤️

இதமான கதன்ரனயின் கீற்றின் காற்றும் அந்த முழு

நிலவு கவளிச்சமும் தன் மனகாைத்ரத வருடுவது கபால்

இருந்தது தீட்சண்ைாவிற்கு. திவாகருக்காக ஏகதா
சாப்பிட்கடாம் என்ை கபைரில் கவண்டா கவறுப்பாக இைவு
உணரவ முடித்து விட்டு தூங்க பிடிக்க மனமில்லாமல்
கமாட்ரட மாடியில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள். அவள்
மனம் தீைரன நிரனத்து, பள்ளி நாட்கரள நிரனத்து
ஏங்கிைது.

53
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஹ்ம்ம்..எல்லாருக்குகம தங்கள் சந்கதாஷமா இருந்த
நாட்கள்னு
கசால்லிக் ககாள்ள இது கபால் பசுரமைான நாட்கள்
இருக்கதான் கசய்யுது..அப்கபாலாம் எவ்வளவு சந்கதாஷமா
இருந்கதாம்!! எப்கபா அவன் பாரின் படிக்க கபானாகனா
அப்பகவ அவன் மனசில் இருந்து நான் காணாம
கபாயிட்கடன் கபால, அரத புரிஞ்சிக்க எனக்கு இத்தரன
ஆண்டுகள் ஆகிட்டு",
அவள் மனம் சுை பரிதாபத்தில்
வருந்திைது.
"தீட்சும்மா..!!!!",
காற்றில் கலந்து வந்த அரழப்பு ககட்டு அது ைார்
என்று திரும்பி பார்க்காமகல உணர்ந்து ககாண்டாள்
தீட்சண்ைா, ஏகனனில் சங்கைனுக்கு பிைகு தீட்சண்ைாரவ
இப்படி பாசம் கலந்த கமன்ரமைான குைலில் அரழக்கும்
ஒகை ஆண் திவாகர் மட்டும் தான்.
"என்னடா தூங்கலைா?,"

54
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தூக்கம் வைல அண்ணா, அதான் ககாஞ்ச கநைம்
காத்து வாங்கலாம்னு கமல வந்கதன், அண்ணி
தூங்கிட்டாங்கலா?",
"இல்ரலடா, கீழ அம்மா கூட கபசிக் கிட்டு இருக்கா",
"அப்படிைா அண்ணா,",
என்ை படி வானில் உள்ள முழு நிலரவ பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தவள் முகத்ரத நிலவு கவளிச்சத்தில்
கதளிவாக பார்த்தான் திவாகர். அவள் கண்களில் நீர்
ககாடாக இைங்கிை இருந்த தடம் இருந்தது, அவள்
சிந்தரன எங்ககா இருப்பதும், அவனிடம் ஏதாச்சும் அவள்
பதில் கசால்ல கவண்டும் என்பதற்காக வலிை கஷ்டப்பட்டு
கபசுவது அவனுக்கு புரிந்தது, அவன் மனதில்,
"அண்ந்தா..ந்தா..!, எனக்கு அந்த முத்தாய் வாங்கி
குது..",
என்று அவன் ரகரை பிடித்து அடம்பிடிக்கும் நான்கு
வைது தீட்சண்ைா கதான்றினாள். அவளின் முகத்தில்
கண்ணீர் தடத்ரத பார்த்த அவனுக்கு மனம் வலித்தது.
கதாண்ரடரை கசருமி ககாண்டு கபச ஆைம்பித்தான்
திவாகர்,

55
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அம்மாடி..!!! தீைரன உனக்கு கைாம்ப பிடிக்குமா?",
"அண்ணா!!!!",
"கசால்லும்மா..அண்ணன் தாகன என்ன தைக்கம்?,
அவரை நீ காதலிக்கிறிைா?",
"அண்ணா!!!!",
அவளுக்கு வார்த்ரதகள் வைவில்ரல, தன்ரன
அளவுக்கு அதிகமாக நம்பிை கநசித்த தன் அண்ணன்
கபாய் தன்ரன இப்படி ககட்கும் படி ஆகிவிட்டகத, நான்
அந்த அளவுக்கு நடந்து ககாண்டு விட்கடகன!!!!",
அவள் மனதில் இருந்த காதல் உணர்வுகள் எங்ககா
ஓடி ஒளிந்து ககாள்ள, குற்ை உணர்வு மனதில் கதான்றி
அவரள உடல் நடுங்க, தரலக் குனிை ரவத்தது.
தங்ரகயின் மனநிரலரை புரிந்துக் ககாண்ட திவாகர்,
"தீட்சுமா..அண்ணன் கிட்ட கசால்ல என்ன தைக்கம், நீ
கசால்லுடா, எதுவா இருந்தாலும் என்கிட்ட கசால்லு, அரத
நிரைகவற்ை தாகன இந்த அண்ணன் இருக்கான், ஹ்ம்ம்
கசால்லுடா",
"அண்ணா..அதில்லாம் ஒண்ணும் இல்ரல",
"அப்படிைா தீட்சுமா?",

56
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆ..ஆ..ஆமாம் அண்ணா, என் கபச்ரச நம்ப
மாட்டிைா?",
முதல் முரை கபாய் கசான்னதால்
தீட்சண்ைாவின் முகம் பதற்ைத்தில் விைர்த்தது.
"அட..!!! என் தீட்சு கபாய் கசால்லலாம்
கத்துக்கிட்டாளா!!!!?",
திவாகரின் குைல் இந்த முரை ககாஞ்சம் சத்தமாககவ
ககட்டது
"அண்ணா!!!!!",
அதுவரை தரலக் குனிந்து இருந்த தீட்சண்ைா அதிர்ச்சி
அரடந்து நிமிர்ந்து, கண்களில் ககள்வியுடன் திவாகரை
பார்த்தாள். அவன் ரகயில் இருந்த ரடரி ஒன்ரை எடுத்து
அவள் முகத்தின் முன் நீட்டினான்.
"ஏண்டாம்மா கபாய் கசால்ை..இது என்ன புது பழக்கம்?
அண்ணன் உன்ரன எப்படி வளர்த்து இருக்ககன், ைாைா
இருந்தாலும் எந்த சூழ்நிரலைா இருந்தாலும் உனக்கு
மனதில் சரிகைா தப்கபா கசால்லிடனும்னு,கபாய் மட்டும்
கசால்லக் கூடாது, அப்படினு கசால்லி இருக்ககன்ல?,

57
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆனா உன் ரடரி என்கிட்ட கபாய் கசால்லகவ
இல்ரலடா!!, இதில்
"தீட்சுவின் நிரனவில் தீரு, உயிரில் தீரு",
அப்படினுலாம் நீ எழுதி இருக்கிை கவிரதககள எனக்கு
உண்ரமரை கசால்லிட்டுடா!!!",
"அண்ணா!!!!!",
அதுவரை மரைத்து அடக்கி ரவத்து இருந்த அழுரக
தீட்சண்ைாவிற்கு பீறிட, கதறி அழ ஆைம்பித்தாள். அவளின்
தரலரை ககாதி தன் கதாளில் சாய்த்து கதற்றினான்
திவாகர்.
"அழாதடா..என் தங்ரக எப்கபாவும் அழகவக் கூடாது",
"அண்ணா..அவர் தீைன்..மகதீைவர்மன்..ஆனால் எனக்கு
தீைன்னு கூப்பிட தான் பிடிக்கும், தீைன் இம்கபார்ட்ஸ்,
எக்ஸ்கபாட்ஸ், வர்மா ஐடி கசாலுஷன்ஸ், ைாைல் ஃகபமிலி
கைஸ்ட்டாைன்ட், சிவகாமி கடக்ஸ்ரடல், ஆர். டி
ோஸ்கபட்டல்ஸ்னு அவர் கால் ரவக்காத இடகம
கிரடைாது, பிசினஸ் கமகசீன்ல கூட பார்த்து இருப்பீங்க..!!!
அண்ணா!!! அண்ணா!!! கபான மாசம் கூட உங்க
டிபார்கமண்ட்ல நடந்த பங்ஷனுக்கு கூட சீஃப் ககஸ்ட்டா

58
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வந்திருந்தார்ல?, ஒரு ஒயிட் கலர் ககார்ட் சூட்ல?, நீங்க
கூட கசக்கியூரிட்டிக்கு நின்னுங்ககல?",
முகத்தில் ஆயிைம் வாட்ஸ் பல்ரப கதாற்கடிக்கும்
கவளிச்சத்துடன்
அதுவரை முகத்தில் இருந்த கசாகம் இருந்த இடம்
கதரிைாமல் காணாமல் கபாய் இருந்த தன் தங்ரகயின்
முகத்ரத பார்த்த திவாகருக்கு மலர் கசான்னது உண்ரம
தான் என்று கதான்றிைது.
"ஆமா..அவரை தான் எனக்கு கதரியுகம அம்மா?",
"ஆமா அண்ணா..அவரை கதரிைலனா தான்
ஆச்சரிைம். அவகைாட ஸ்டார் இகமஜ்லாம் உங்களுக்கு ஒரு
அரடைாளத்துக்கு தான் கசான்கனன், ஆனால் எனக்கு
பிடிச்சது, இதுலாம் எதுவும் இல்லாமல் என்கூட ஸ்கூல்
படிக்கிைப்கபா நான் அவரன விட அதிகமா மார்க் எடுத்து
இருந்தால் என்ரன மிஸ்ஸிடம் மாட்டி விட்டு என்
மார்க்ரக குரைக்க கசால்லும் என் தீைரன தான், அவன்
கசம்ம பர்சன் அண்ணா..அவன் வாழ்க்ரகயில் ஏதாச்சும்
நடந்துட்டா என்கிட்ட தான் முதலில் கசால்லுவான், அவன்
கபான பிைகு தான் சுத்தமா எங்களுக்குள்ள கதாடர்கப

59
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இல்லாமல் கபாயிட்டு, அவன் அப்பகலர்ந்து கசால்லிக்கிட்டு
இருப்பான் அண்ணா, நான் என்கனாட கசாந்த முைற்சியில்
தான் கமல வைணும்னு",
தீட்சண்ைாவின் முகம் பிைகாசித்தது.
"உன் அண்ணி அவர் ஆபிசுக்கு கபானப்கபா ைாருனு
கதரிைலனு கசான்னாைாம்ல?",
"இல்லனா, அவர் அப்கபா இருந்த தீைன்
இல்ரல,அவருக்கு என்ரனகை ஞாபகம் இருக்குமானு
கதரிைல, அதுவும் இல்லாம அவர் இருக்கும் பிசியில்
அண்ணிக்கிட்ட கபசுனகத எனக்கு ஆச்சீரிைம் தான்",
"உனக்கு ஒன்னு கதரியுமா தீட்சுமா..?, அவருக்கு
திருமணம் நிச்சைம் ஆகிட்டு, இன்னும் இைண்டு மாதத்தில்
கல்ைாணம்டா, அதுவும் காதல் திருமணம்மாம்?",
அவள் முகத்ரத ஆழ்ந்து பார்த்தப் படி திவாகர்
கூறினான்.
"கதரியும் அண்ணா!!!!",
தீட்சண்ைாவின் குைலில் சுருதி குரைந்தது, முகம்
இருண்டது.
"அவர் காகலஜ் படிக்கிைப்கபா

60
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாதுரிங்கை கபாண்ரண விரும்பினார், அந்த கபாண்ணு
ஆந்திைாவில் டாப் கடன் ககாடீஸ்வைருரடை கபாண்ணு,
தீைனுக்கு சரிசமானவங்க தான், அந்த கபாண்ரண பத்தி
அவர் என்கிட்ட நிரைை கசால்லி இருக்கார்",
"கதரியுதுல தீட்சுமா..?, அப்புைம் எதுக்கு அவர்
நிச்சைதார்த்த கபாட்டா இருந்த நியூஸ் கபப்பரை பார்த்து
அழுத?",
"அண்ணா..!! அது..அது வந்து.., என் மனரச என்கூட
இந்த விஐபி இகமஜ் ஏதும் இல்லாமல் என்கூட
உயிர்த்கதாழனா பழகுன தீைன் கிட்ட குடுத்துட்கடன்..!",
"ஓ..ைார்கிட்ட உன் மனரச குடுத்துட்ட? இன்கனாரு
தடரவ கசால்லு?",
"என்கூட உயிர்த் கதாழனா பழகுன தீைன் கிட்ட
குடுத்துட்கடன்..!",
"என்னம்மா தீட்சு..இன்கனாரு தடரவ கசால்லு..ைார்
கிட்ட உன் மனரச குடுத்துட்ட?",
"என்கூட உயிர்த் கதாழனா..பழ..",
அதற்கு கமல் வார்த்ரதகள் வைாமல் தரலக்
குனிந்தாள் தீட்சண்ைா.

61
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"பார்த்திைாடா? அவர் உன்கிட்ட ஒரு கதாழனா தான்
பழகி இருக்காருனு நீகை கசால்லிட்ட!!, இதுக்கு கமல் நான்
என்ன கசால்லடா? கசால்லு?, நீ பணத்துக்கு, அவர் விஐபி
ஸ்கடட்டஸ்க்கு முக்கிைத்துவம் குடுக்கலனு நான்
நம்புகவன்டா..ஆனா ஊரு, உலகம்..ஏன் அவகை உன்
அண்ணிக்கிட்ட அப்படி தான் ககட்டாைாம்",
"என்ன அண்ணா கசால்றீங்க?",
"ஆமாடா..உன்கிட்ட அவர் பிகைண்டா பழகி, உன்ரன
அவர் காதலித்து கல்ைாணம் பண்ணிக்ககாள்ளமா ஏமாத்தி
இருக்காரு அப்படினு நிரனச்சுகிட்டு அவரை கபாய் உன்
அண்ணி ககள்வி ககட்டு இருக்காள்",
"அய்கைா..இது எப்கபா அண்ணா?, ஆமா, அண்ணி
கூட என்ரன திட்டிக்கிட்டு இருக்குைப்கபா கசான்னாங்க,
நான் அப்கபா இருந்த மனநிரலயில் அரத கவனிக்கல,
அண்ணி எதுக்கு அங்கக கபானாங்க?",
"அவள் கபானது எனக்கக கதரிைாதும்மா, ககட்டால் நீ
அழுவுைரத அவளுக்கு பார்க்க முடிைலைாம்",
"அண்ணா!!!!!",

62
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆமாடா, உன் அண்ணி எப்படிகைா கஷ்டப்பட்டு
அந்த தீைரன சந்திச்சு இருக்காள், உன்ரன பத்தி அவர்
கிட்ட ககட்டதுக்கு,
"நான் அவரள ஜஸ்ட் பிைண்டா தான் நிரனச்சு
பழகுன, அரத காதல்னு அவள் கசால்லிகிட்டு
இருக்காள்னா, அரதயும் நீங்க நம்புகிட்டு வந்து என்கிட்ட
ககட்டுகிட்டு இருக்கீங்க?,
ச்கச, இதுக்கு தான் என் ஸ்கடடஸ்க்கு ஈக்வலா
இல்லாதவங்க கூட பழக கூடாது, ச்கச!!",
அப்படினு கசான்னாைாம் அம்மா",
"அண்ணா!!!!!!!!!",
"ஆமாடா, ஸ்கூல், காகலஜ் ரடம் ல வந்த காதல்
கவைடா, வாழ்க்ரகயின் ரிைாலிட்டி கவைடா..ஸ்கூல்,
காகலஜ்க்கு அப்புைம் நம்ம வாழ்க்ரகரை பணம் தான்
தீர்மானிக்குது, இப்கபா இருக்கிைது நீ பார்த்து பழகிை தீைன்
இல்லடா அவரு, அவரு பத்தின நிரனவுகரள நான் உன்
மனசில் இருந்து அழிக்க கசால்லல..அது இருக்கட்டும் ஒரு
பசுரமைான நிரனவா..ஆனால் அரத எரிந்து
ககாண்டிருக்கும் தீைா நிரனத்து நீயும் உன் வாழ்க்ரகயும்

63
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதிகலகை எரிஞ்சு கபாயிடாதீங்க, தீட்சுமா..அந்த தீைனின்
ஒரு நிச்சிைதார்த்தம் பத்திரிக்ரக விரலகை உன்கனாட ஒரு
மாத சம்பளம்டா",
"அண்ணா!!!",
"உன் ோஸ்கபட்டலில் கவரல கசய்யும் திலக்
உன்ரன விரும்பி கபண் ககட்டு வந்தான், அவன் கிட்ட
கபான் பண்ணி கல்ைாணம் கவணாம்னு கசால்லிட்ட, அது
பைவாயில்ரல, உனக்கு புடிக்கல சரி, ஆனால் இனி நீ உன்
மனதில் தீைன் நிரனவு வச்சுகிட்டு கவணாம்னு
கசால்லமாட்டனு நம்புகைன்",
"அண்ணா!!!",
"தீட்சுமா..என் மனதுக்கு கதரிந்தரத உனக்கு
கசால்லிட்கடன்டா, அப்படியும் உனக்கு தீைரன நிரனத்து
ககாண்டு நான் என் வாழ்க்ரக வாழ மாட்கடன் அப்படினு
கதாணுச்சுனா கசால்லு டா, நாகன எப்பாடு பட்டாவது
அவரை சந்தித்து உன் மனரச எடுத்து கசால்கைன், நீ
கவரலப்படாகத, இந்த முரை அவருக்கு பாதுகாப்புக்கு
கபாை யுனிபார்ம் கபாட்ட கபாலீசா கபாக மாட்கடன், உன்
அண்ணனா மட்டும் கபாகவன்",

64
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை திவாகரை காரல பிடித்து கதறினாள் தீட்சண்ைா.
"அண்ணா..!!! என்ரன மன்னித்து விடு, எனக்காக நீயும்
அண்ணியும் ைார்கிட்கடயும் கபாய் நிக்க கவணாம்,
அவங்களுக்கு அவங்க ஸ்கடட்டஸ்னா, எனக்கு நீங்க தான்,
நீங்க மட்டும் தான்",
"சரிடா..கபாய் முதல தூங்கு, காரலயில் கவரலக்கு
கபாகனும்ல?",
என்ை படி திவாகர் அவளின் தரலரை தடவிக்
ககாடுத்து விட்டு கீகழ கசன்ைான். அவன் கசல்வரதகை
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா மனதில் ஒரு
முடிரவ தீர்மானமாக எடுத்தவளாய் உைங்க கசன்ைாள்.
அடுத்த நாள் காரல, வர்மா ஐடி கசாலுஷன்ஸ்
ரிசப்ஷனில் தீட்சண்ைா நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"கசால்லுங்க, கமம் நீங்க ைாரை மீட் பண்ணனும்",
"உங்க எம்டிரை..",
"யுவர் அப்பாயின்கமன்ட் பிளீஸ்",
"என்கிட்ட அப்பாயின்கமன்ட் இல்ரல",
"சாரி கமம், அப்பாயின்கமன்ட் இல்லாம எம்டிரை
ைாரும் மீட் பண்ண முடிைாது, கசா பிளீஸ்..",

65
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாஞ்சம் சீனப் கபண் கபான்ை சாைலில் இருந்த அந்த
கபண் தன் அழகு ககாஞ்சும் குயில் குைலில் கசால்லி விட்டு
வாசரல கநாக்கி தன் ரகரை காட்டினாள். இதுக்கு கமல்
என்ன கசய்வது என்று கைாசித்த படி அங்கிருந்து வாசரல
கநாக்கி நகை முைன்ைவரள அரழத்தாள் அந்த
ரிசப்ஷனிஸ்ட்.
"ஒன் கசகன்ட் கமம், இந்த விசிடர் பார்ம்மில் உங்க
அட்ைஸ் பில் பண்ணி ரசன் கபாட்டுட்டு கபாங்க"
என்று கபனாரவ தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி நீட்டினாள்.
அவளும் வாங்கி அரத குனிந்து நிைப்பிக் ககாண்டு
இருக்கும் கபாகத, டக்,டக் என்ை நாரலந்து ஷுக்களின்
சத்தமும், அரத கதாடர்ந்து குட்மார்னிங் சார், என்ை
குைல்களும் கதாடர்ந்து எழுந்தது. அவள் அருகில் உள்ள
ரிசப்ஷனிஸ்ட் எழுந்து நின்று குட்மார்னிங் சார், என்று
கசால்வது தீட்சண்ைாவிற்கு கதரிந்தது.
டக்,டக் என்ை ஷுக்களின் சத்தம் குரைந்தது,
தீட்சண்ைா நிமிர்ந்து பார்த்தாள், ககாட் சூட் அணிந்த
நாரலந்து கபர் சூழ நடுவில் தீைன் ஒரு அைசரன கபால்

66
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாய் ககாண்டு இருந்தவன், லிஃப்ட்டின் உள்கள
நுரழந்தான்.
அரத பார்த்து ககாண்கட இருந்தவள், குனிந்து அந்த
படிவத்ரத நிைப்பிவிட்டு, இன்டர்காமில் தீவிைமாக கபசிக்
ககாண்டு இருந்த அந்த ரிசப்ஷனிஸ்டிடம் குடுத்துவிட்டு,
இனி இவரன எப்படி சந்திப்பது? என்று எண்ணிக்
ககாண்கட கிளம்பினாள். அவள் அந்த பிைம்மாண்ட
கண்ணாடி பதித்த அந்த கபரிை கட்டத்ரத விட்டு கவளிகை
கசல்ல தைாைாக தனது ரகப்ரபரை மாட்டும் கபாது,
"எஸ்கியூஸ் மீ கமம்..! மிஸ். தீட்சண்ைா கமம்",
என்ை ரிசப்ஷனிஸ்ட் குைல் தடுத்தது.
திரும்பி அவரள பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"கபாகாதீங்க..உங்கரள விக்ைம் சார் இருக்க
கசான்னாங்க",
என்று அவள் கசால்லி முடிக்கும் முன்கப லிப்ட்டில்
இருந்து ககாட் சூட் அணிந்த ஒருவன் கவக கவகமாக
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி வந்தான்.
"ோய் கமம், திஸ் இஸ் விக்ைம், தீைன் சாகைாட பிஏ,
உங்கரள சார் கமகல வை கசான்னார், பிளீஸ் கம்!!",

67
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 5
"நாம் இருவரும் எப்பைாபதா..
இபைந்து பகட்டு ரசித்த ைாடல் வரிகள்..
நீ இல்ைா என் தனிபமபய
காரைம் காட்டி என் தீயாய் சுடுகிைதடா..
அனலில் வாடும் இப்பைபதபய
விபரவில் பேர்வாயா..?"

-❤️தீட்சுவின் தீராக் காதலில் தீரு❤️

தீட்சண்ைாவின் காட்டன் சுடிதாரையும் அவளின் அழகு

சாதன கபாருட்களால் அழுகு படுத்தாத எளிரமைான

கதாற்ைத்ரதயும் பார்த்து எரட கபாட்ட படி, நீ எல்லாம்
எங்க எம்டிரை பார்க்க வந்து இருக்கிைா? என்று எண்ணிக்
ககாண்டு அவரள அசுவாைசிைமாக கவடிக்ரக பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்த அந்த ரிசப்ஷன்னிஸ்ட் முகத்தில்
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி வந்த விக்ைம் கசான்னரத ககட்டு
இப்கபாது விைப்பு வந்தது.

68
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விக்ைம் தீைனின் நம்பிக்ரக குரிை, விசுவாசமான
கவரலைாள், கிட்டத்தட்ட தீைனின் வலது ரக கபால்,
அவகன மூச்சு இரைக்க கவகமாக கநரில் வந்து இந்த
கபண்ரண அரழத்து கசல்கிைான் என்ைால், இவள் கபரிை
ஆள் தான் கபால்",
என்றுக் எண்ணிக் ககாண்டு தீட்சண்ைாரவ பார்த்தாள்
அவள்.
தீட்சண்ைாவின் முகத்தில் அந்த ரிசப்ஷனிஸ்ட் முகத்தில்
இருந்த விைப்பு கூட சிறிதும் இல்ரல, தீைனின் அரழப்பு
ஏகதா ஒரு கதரிந்த மனிதர் தன்ரன கூப்பிடுகிைார் என்பது
கபால் எந்த வித எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல், பற்ைற்ை ஞானி
கபால் முகத்ரத அரமதிைாக ரவத்துக் ககாண்டு, தனது
ரகப்ரபரை எடுத்துக் ககாண்டு கபருந்தில் வந்ததால் சற்று
கரலந்து முகத்தில் வந்து விழுந்த ஒரு முடிக்கற்ரைரை
கூட எடுத்து ஒதுக்காமல் விக்ைம்முடன் லிப்ட்டினில்
நுரழயும் அவரள தன் கண்கள் இரமக்காமல் விைப்பாக
பார்த்தாள் அந்த ரிசப்ஷனிஸ்ட்,
இகத இடத்தில் தீைரனப் பார்ப்பதற்கும் எத்தரனகைா
விஐபிகள்,

69
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதாழிலதிபர்கள், திரைப்படத் திரையினர் என
எத்தரன எத்தரனகைா கபர் வந்து இருக்கின்ைனர்,
அவர்கள் தீைரண பார்ப்பதற்கு முன், தன் உரட ஒருமுரை
நன்ைாக இருக்கிைதா, தன் எப்படி இருக்கிகைன் என்று
சரிப்பார்த்துக் ககாண்டு, அதுவும் சில கபண்
கதாழிலதிபர்கள் வந்து இருந்தால், தன் ஃகபானில் உள்ள
காமிைாரவ ஆன் கசய்து தன் முகத்ரதயும் உரடயும்
ஒன்றுக்கு பல முரை பார்ப்பது அந்த ரிசப்ஷனிஸ்ட்க்கக
சிரிப்பாக இருக்கும், அப்பாயின்கமண்ட்கடாடு தான் தீைரன
பார்க்க வருவார்கள்,
எத்தரன கபரிை ககாடீஸ்வைைாக இருந்தாலும் விக்ைம்
ைாரையும் கநரில் வந்து அரழத்து கசல்லகவ மாட்டான்,
அப்படி அவன் கநரில் வந்து அரழத்து கசன்ைால்
அவர்கள் தீைனின் வாழ்வில் தவிர்க்க முடிைாத அதி
முக்கிை நபர் என்று அர்த்தம், எம்டிக்கு அப்படி பட்ட
முக்கிைமான கபண்ணாக இந்த கபண் இருந்தும் கூட
எப்படி எந்த வித பந்தாவும் இல்லாம எளிரமைா கபாகுது,
பிரழக்க கதரிைாத கபாண்ணு கபால",

70
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று எண்ணிக் உச் ககாட்டி விட்டு தன் கவரலரை
கதாடர்ந்தாள் அந்த
ரிசப்ஷனிஸ்ட்.
அவள் எண்ணிக் ககாண்டு இருந்த அகத எண்ணம்
தான் தனக்கு முன் இருந்த கணினி திரையில் லிஃப்ட் டில்
உள்ள ககமைாவின் மூலம் தீட்சண்ைாரவ, குஷன் சுழல்
நாற்காலியில் சுழன்று தனது கூரிை கண் பார்ரவைால்
கவனித்துக் ககாண்டு இருந்த தீைனுக்கும்.
"இவள் இன்னும் மாைகவ இல்ரல,
அப்படிகை தான் இருக்கிைாள், என் பள்ளி, கல்லூரி
வாழ்க்ரகயில் எனக்கு சிரிப்ரபயும் தூை அன்ரபயும்,
நட்ரபயும் அறிமுக படுத்திை தீ..!!!!!",
என்று அவன் மனம் எண்ணிக் ககாண்டு அவரள
பார்த்தது. இன்னும் ஒரு தளம் கடந்தால் சில வினாடிகளில்
அவன் இருக்கும் அரைக்கு அவள் வந்து விடுவாள்,
அவன் மனம் ஏகனா கதரிைவில்ரல அவளின் இத்தரன
ஆண்டுகள் கழித்த வருரகரை மிகவும் பைபைப்புடன்
எதிர்ப்பார்த்தது.

71
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த டிஸ்ககாத்கத ோலில் ைாருகம இல்ரல, அங்கு
ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்தாள் டிரசனர் ஸாரி
அம்மணி மாதுரி. அவள் முகத்தில் ஆத்திைமும்
இைலாரமயும் கபாட்டி கபாட்டுக் ககாண்டு ததும்பி
வழிந்தது. அந்த நிரலயிலும் கால் கமல் கால் கபாட்டு
ககாண்டு ஒய்ைாைமாக அமர்ந்து இருந்தாள்.அவள் ஃகபான்
தான் சிணுங்கிைது, அரத பார்த்த உடகன முகம்
மாறினாள்.
"கே..!!!மீ பிைாப்ளம் ஏண்டி?",
என்று அவள் கதலுங்கில் ஆைம்பித்த உரைைாடல்
தமிழில் இகதா..,
"உன் பிைச்ரன என்ன? எதுக்கு கதாண கதாணனு
ஃகபான் பண்ணிட்கட இருக்க?",
"..........",
"வந்து கதாரலச்சுட்கடன், நீ கசான்ன அகத இடத்தில்
தான் இருக்ககன், இங்கக ைாருகம இல்ரல தான்",
"..........",

72
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஓ..!! என் கமல் உனக்கு நம்பிக்ரக இல்லாம தான்
இந்த டிஸ்ககாத்கத ோல் புல்லா புக் பண்ணினிைா?,
கவணாம் வருண், ரமண்ட் யுவர் டங்",
அவள் முகத்தில் ககாபத்தீ பைந்தது.
"..........",
"உனக்கு என் தீைரன பத்தி கபச ரைட்ஸ் இல்ரல",
"..........",
"கே..!! ஆமா..!!! என்கனாட தீைன் தான், உன்னால
என்ன பண்ண முடியும், அதுக்கு தான் உனக்கு மாசம்
மாசம் ககாடுத்து கதாரலக்கிகைன்ல?",
"..........",
"அரத பற்றி கபச உனக்கு தகுதியில்ரல, வாரை
மூடு, நீ இடம் கதரிைாமல் கமாதிகிட்டு இருக்க",
"..........",
"நான் விதண்டாவாதம் பண்ணல, நீதான் என்கிட்ட
கதரவ இல்லாம கபசிக்கிட்டு இருக்க",
"..........",
"சரி, உன் ஆள் வைானா? அனுப்பு, எவ்வளவு கநைம்
ஆகும்?",

73
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"..........",
"என்ன ோப் அன் ேவர் ஆகுமா?
என்ரன என்ன உன்ரன கபால் கவரல கவட்டி
இல்லாதவள்னு
நிரனச்சுகிட்டு இருக்கிைா?",
"..........",
"சரி, அரத எல்லாம் கபசி கதாரலக்காகத..ோப் அன்
ேவர் என்ன, ஒன் ேவர் கூட இருக்ககன், அரத மட்டும்
திரும்ப கசால்லி கதாரலக்காகத",
"..........",
இறுதிைாக ஃகபானில் எதிர் முரனயில் கபச அதற்கு
பதில் கசால்லாமல் ச்கச!! என்று கபாரன கட் கசய்த படி
அமர்ந்து இருந்தாள். அவளுக்கு தரலவலி வந்தது, சுற்றும்
முற்றும் பார்த்தவள், ைாரும் இல்ரல என்பரத உறுதி
கசய்து ககாண்டு, கபைரை கநாக்கி,
"ஒன் கிர்ஸ்டல் கேட் (ஓட்கா) பிளீஸ்",
என்ைாள்.

74
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரத அவள் கரடசி கசாட்டு குடித்து முடித்து
கபாரதயில் மூழ்க கதாடங்கும் கபாது, மல்யுத்த வீைன்
கபால் ஒருவன் அவள் அருகில் வந்து நின்ைான்.
"கமம்..வருண் அனுப்பினார்",
"ஹ்ம்ம்..",
என்ை முணுமுணுப்புடன் கண்ரண திைவாமகல
கவண்டா கவறுப்பாய் காலுக்கு கீகழ இருந்த கபட்டிரை
அவனிடம் நீட்டினாள் மாதுரி.
அரத வாங்கி சரி பார்த்தவன்,
ஓகக, சரிைா இருக்கு கமம்",
என்ை முணுமுணுப்புடன் அங்கிருந்து அகன்ைான்,
கபாரதயில் கண்கரள திைவாமல் சாய்ந்து இருந்தவரள
கரலத்தது மீண்டும் ஒலித்த கசல்ஃகபான் நைசிம்ம கைட்டி
அரழக்கிைார் என்ைது. கண்கரள திைவாமகல எடுத்து
காதில் ரவத்தாள் மாதுரி.
"எஸ் நானா(அப்பா)..",
"..........",
"நீங்க எப்படி இருக்கீங்க நானா, எகலக்க்ஷன் கவரல
எல்லாம் எப்படி கபாகுது?",

75
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"..........",
"அப்படிைா..ஆமா நானா!!! நான் நல்லாதான் இல்ரல,
அதான் என் குைகல உங்களுக்கு காட்டி குடுக்குது",
"..........",
"எல்லாம் அந்த நாைால் தான் நானா",
"..........",
"ஆமாம், அவகன தான், அவன் கபைரை கசால்ல கூட
எனக்கு பிடிக்கல",
"..........",
"இருபது லட்சம் நானா, இந்த முரை எவகனா
கவகைாருவன் வந்து வாங்கிட்டு கபானான்",
"..........",
"ஆமாம், கைாம்ப அதிகமா கபசுைான், எனக்கு
என்னகவா ககாஞ்சம் பைமா இருக்கு நானா, தீைரன விட
அந்த சிவகாமி கிழவிரை நிரனத்தால் தான் இன்னும் என்
பிைஷ்சர் எகிருது",
"..........",
"நீங்க என்ன கசய்வீங்க ஏது கசய்வீங்ககளா எனக்கு
கதரிைாது நானா, அந்த வருண் உயிகைாடு இருக்ககவ

76
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கூடாது, அவரன எப்படிைாவது இந்த உலகத்ரத விட்டு
அனுப்பிடுங்க, உங்க கபாண்ணு நிம்மதிைா இருக்கணும்னா
எவ்வளவு சீக்கிைம் பண்ண முடியுகமா அவ்வளவு சீக்கிைம்
பண்ணிடுங்க நானா",
"..........",
"ஓ..எகலக்க்ஷன் எப்கபா முடியும்?",
"..........",
"எனக்கு கதரிைாது, உங்களுக்கு கதரிஞ்சா எத்தரன
தாதாக்கள் இருக்காங்க, அவங்கரள ைாரைைாவது அனுப்பி
முடிக்க கசால்லுங்க",
"..........",
"சரி நானா, உங்கள் கபச்சுக்காக அரமதிைா
இருக்ககன், உங்கள் கபச்சு படிகை எகலக்க்ஷன்
முடிைட்டும்",
என்று கபாரன ரவத்துவள் கபைரை கநாக்கி
மறுபடியும்,
"அனதர் ஒன் பிளீஸ்",
என்ைவரள மீண்டும் கரலத்தது ஃகபான்.
"கசால்லுங்க நானா..",

77
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அசுவாைசிைமாக கூறிைவரள கண்கரள திைக்க
ரவத்து அதிை ரவத்தது மறுமுரனயில் இருந்த குைல்.
"உ..உ..உனக்கு எப்படி கதரியும்?",
என்று பதறிைபடி எழுந்து சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்
மாதுரி. மறுமுரனயில் பதில் கசால்லாமல் சிரித்து இருக்க
கவண்டும்.
"கசால்லு வருண், நான் உன்ரன ககால்ல என் நானா
கிட்ட கசான்னது உனக்கு எப்படி கதரியும்?",
"..........",
"என்ன..ஆனால் இங்கக ைாருகம இல்ரல, என்கனாட
ஃகபானில் கூட நீ ஒட்டு ககட்க முடிைாது, என் நானா
கபானும் அப்படி தான்",
"..........",
"என்ன!!!!! கடபிளுக்கு அடியிலா!!!",
என்ை படி எழுந்து தான் அமர்ந்து இருந்த கடபிளுக்கு
அடியில் ஒட்டி இருந்த ஒரு மினி ரமக்ரக எடுத்தாள்.
"..........",
"கிரடச்சுது, நீ இப்படி ககவலமா நடந்துப்பனு நான்
நிரனக்ககவ இல்ரல வருண்",

78
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"..........",
"நீ கபசாத..சீ..நான் கண் மூடி கிடக்கும் கபாது உன்
ஆரள ரவத்து இது கபால் நான் கபசுவரத ஒட்டு ககட்க
ஒரு கருவிரை கடபிளுக்கு கீகழ பிக்ஸ் பண்ணி இருக்கக,
இதுல உத்தமன் மாதிரி கபசதா",
"..........",
"ச்கச..எடுத்து வந்து கதாரலக்கிகைன், எனக்கு கைண்டு
நாள் ரடம் குடு",
"..........",
"பணம் இருக்குது தான், ஆனால் இவ்வளவு கபரிை
அகமௌண்ட் நானா கிட்ட தான் ககட்கணும்",
"..........",
"ச்கச..கபாரன ரவ",
என்ை படி தரலரை பிடித்தாள் மாதுரி.
"நானா கிட்ட கபசணும், இவன் கதால்ரல நாளுக்கு
நாள் அதிகமாயிட்டு",
என்று எண்ணிைவள், தடுமாறிைபடி எழுந்தாள்,
அவளுக்கு தீைன் நிரனவு வந்தது, கநற்று ரிசார்ட்டில்
அவரள தான் உலாவும் அந்த அரைக்குள் விடாமல்

79
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தனக்கு தனிரம கதரவ என்று ோலிகல கபசி ரிசார்ட்ரட
விட்டு அனுப்பி ரவத்து விட்ட தீைனின் கசய்ரகரை
நிரனத்து பார்த்த மாதுரியின் மனதில் தீைனிடம் தனக்கு
கதரிைாத ஏகதா ஒரு விஷைம் இருக்கிைது என்று
கதான்றிைது.
"இன்னும் ஒன் ேவர் கைஸ்ட் எடுத்துட்டு தீைரன
பார்க்க அவன் ஆபிஸ் கபாகணும்",
என்று முடிவு கசய்தவளாய் காரை கநாக்கி நடந்தாள்
மாதுரி.

80
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 6
"என் உயிபர எரித்துக் ககாண்டு இருக்கும்..
உன்பன ைற்றிய என் நிபனவுகபை..
கனவுகபை உன்னிடபம
பேர்க்கிபைனடா..
உன்பனாடு என்னால் வாழ முடியாத
வாழ்க்பகபய
என் நிபனவுகைாவது வாழட்டுபம.."

-❤️தீட்சுவின் கதாபைந்து பைாக விரும்பும் காதலில்

தீரு❤️

தீைனுக்கு தனக்கு முன்னால் இருந்த கணினி இருந்த

கமரஜ மாறி பள்ளியில் கபாட்டு இருந்த கமரஜைாக மாறி

இருப்பது கபால் கதான்றிைது. அவன் கபாட்டு இருந்த
ககாட்,சூட் கூட மாறி, பள்ளி சீருரடைாக இருப்பது கபால்
கதான்ை,

81
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன இது..!", என்று அம்மாதிரிைான உணர்வில்
இருந்து கவளிகைை விரும்பாமல் அதிகல புரதந்து கபாக
விரும்பிை தீைரன அரசத்தது தீட்சண்ைாவின் குைல்,
"எஸ்கீயூஸ் மீ சார், கம ஐ கம் இன்?",
இைட்ரட சரட கபாட்டுக் ககாண்டு பள்ளி சீருரடயில்
அரையின் வாசலில் நிற்கும் தீட்சண்ைாவின் உருவம் அவன்
கண்ணில் கதரிை,
"தீ..!!! சாருக்கு கதரிைாம இங்கக வந்திடு, அவரு
உன்ரன கவனிக்கல, வா..!",
என்று கரும்பலரகயில் தன்ரன மைந்து ஏகதா
கசால்லிக் ககாண்கட எழுதி ககாண்டிருக்கும் ஆசிரிைரை
பார்த்த படி ஜாரட காட்டினான் தீைன்.
"கவண்டாம், நான் கலட்டா வந்ததுக்கு நாகன
மாட்டிக்கிகைன், நீ கலசரன கவனி எரும",
என்று ஜாரட காட்டிைவரள, கண்டு ககாள்ளாது தன்
இருக்ரகரை விட்டு எழுந்த தீைன்,
"அட..வா..தீ, ஷ் ஷ்ஷ்!!!, சீக்கிைம் கபாய் உன்
கபஞ்ச்ல உக்காரு, ம்..!!",

82
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவளின் ரகரை பிடித்துக் ககாண்டு தீைன்
கசால்ல,
"இங்கக எங்க கபஞ்ச் இருக்கு?",,
என்ை கைாசரனயுடன் தீட்சண்ைா விழித்தாள்.
"சார்..!! சார்..!!!
விக்ைமின் உைத்த குைல் தீைரன உலுக்க, கனவுலகில்
இருந்து விழித்தவனாய் தீைன் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான்,
அப்கபாது தான் அவன் தன் ஆபிஸ் ரூமில் இருப்பரத
உணர்ந்தான்.
அவன் அருகில் தீட்சண்ைா முகத்தில் கைாசரனரை
கதக்கி ரவத்துக் ககாண்டு அவரனகை பார்த்தாள்.
சட்கடன்று பிடித்து இருந்த அவளின் ரகரை விட்டவன்,
"சாரி மிஸ். தீட்சண்ைா, பிளீஸ் சிட்",
என்று அவனுக்கு எதிகை இருந்த நாற்காலி ஒன்ரை
காட்டிவிட்டு தன்னுரடை இருக்ரகயில் அவன் அமர்ந்த
கபாது, குறிப்பு அறிந்தவனாக விக்ைம் அந்த அரைரை
விட்டு விரடப் கபற்று கசன்ைான், கபாகும் கபாது
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி ஒரு ஆழ்ந்த பார்ரவ வீசி விட்டு
கசன்ைான். அரத கவனித்த தீட்சண்ைா அரத மனதில்

83
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குறிப்கபடுத்து ககாண்டாள், தனக்கு எதிகை ஒரு அைசரன
கபால் உட்கார்ந்து இருக்கும் தீைரன தன் கண்களால்
ஆைாய்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
"அப்படிகை ஒரு அைசன் கம்பீைமா உக்கார்ந்து
இருக்கிைது கபாலகவ இருக்கு, இவன் தான் எவ்வளவு
கமன்லிைா இருக்கான்",
என்று ைசித்த அவள் மனரத, "தீட்சு கண்ட்கைால்,
இவன் மாதுரி கதாட்டத்து மல்லிரக, இனி ஒரு தைம்
அவரன நிரனக்காத, ைசிக்காதா",
என்று தனக்குள் கசால்லிக் ககாண்டாள்.
"என்ன தீ கமடம்..வந்ததில் இருந்து வாகை திைக்காம
இருக்கீங்க?,
எப்படி இருக்கீங்க, பாத்து கிட்டத்தட்ட கைண்டு
வருஷம் ஆகிட்டு,
நீ வைப்கபா என் ரமண்ட் ல நம்ம ஸ்கூல் கிளாஸ் ரூம்
தான் அப்படிகை கண்ணுல கதரிஞ்சிது, அதான் ககாஞ்சம்
உணர்ச்சி வசப்பட்டுகடன், சரி என்ன சாப்பிடுை?
என்ை படி அவன் இன்டர் காரம எடுத்தான்.
"இல்ரல சார், எதுவும் கவண்டாம்"

84
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தடுத்தாள்.
அவன் அவரள முரைத்துக் ககாண்கட,
"நீ தான் சரிைான காபி அடிக்கட் ஆச்கச",
என்று புன்னரகயுடன் கசால்லிக் ககாண்கட அவன்
இன்டர் காரம
அரழத்து அவளுக்கு காபியும் ககாண்டு வை கசால்லி
அதுவும் வந்து விட்டது.
"ஆமா, ககட்கணும்னு நிரனச்கசன்,.."என்ன புதுசா
சார்னு லாம் கசால்லுை?,
"மத்தவங்க எல்லாரும் உங்கரள சார்னு தான்
கசால்ைாங்க, அப்கபா நானும் அப்படி தாகன சார்
கசால்லணும்?",
"ஓகோ..!! மத்தவங்ககளும் நீயும் எனக்கு ஒண்ணா
தீ?",
"அப்படி தான்னு நான் நிரனக்கிகைன்",
"அடி வாங்க கபாை நீ, நீ எனக்கு கிரடச்ச, நல்ல
பிகைண்ட், எனக்கு கிரடச்ச பிகைண்ட்ஸ்லகை என்
ஸ்கடட்டஸ் பாத்து என்கிட்ட பழகாமா பிைண்ட்ஸ் ஷிப்புக்கு
மட்டும் இம்பார்ட்ன்ஸ் குடுத்து பழகினது நீ மட்டும் தான்,

85
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதனால் தான் நீ இன்னும் மைக்க முடிைாத இடத்தில் என்
கநஞ்சில் இருக்க தீ",
"அப்படிைா..கைாம்ப சந்கதாஷம் சார், பழரச எல்லாம்
மைக்காம
ஞாபகம் வச்சி இருக்கீங்க..!!",
"என்ன தீ இப்படிகை நீ கபசிக்கிட்டு இருக்க, நாகன
உன்ரன மீட் பண்ணனும்னு நிரனச்கசன், ஆனால்
கடல்லிக்கு கபானதுக்கு அப்புைம், காகலஜ் முடிச்சிட்டு,
ரேைர் ஸ்டுடிக்குக்கு யூஎஸ்ஏ கபாயிட்கடன், ரிடர்ன் வந்த
அப்புைம் கம்கபனிஸ் எல்லாம் டாடிக்கு கேல்த் ககாஞ்சம்
சரியில்லாதனாகல டவுன் ஆயிட்டு, அரத கமகல தூக்கி
நிறுத்திட்டு தான் அதுக்கு அப்புைம் வாழ்க்ரகயில் மத்த
விஷைங்கரள பார்க்கணும் அப்படினு திடமா முடிவு
எடுத்துட்டு எந்த விஷைத்திலும் மனரத திருப்பாம,
பிஸினஸில் முழு மூச்சுமா இைங்கிகனன், அந்த ஓட்டத்தில்
உன்ரன மைந்கத கபாயிட்கடன், உங்க அண்ணி கநத்து
வந்து கபசினப்கபா தான் உன் ஞாபகம் வந்தது தீ",
அவள் பதிகலதும் கபசாமல் கமௌனமாக இருந்தாள்,
ஆனால் அவகனா உற்சாகமாக கபசிக் ககாண்டு இருந்தான்.

86
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கைாகபா வாழ்க்ரகக்கு நடுவில் ஒரு பூரவ பார்த்த
மாதிரி இருக்கு தீ, உன்ரன பார்த்தது, இன்ரனக்கு கைண்டு
கபரிை விஐபி கூட மீட்டிங் இருக்கு, ஆனால் அரத
எல்லாம் உன்ரன ரிசப்ஷன் ககமிைாவில் பார்த்த உடகன
நாரளக்கு ரீகஷடியூல் பண்ண கசால்லிட்கடன்",
"உன்ரன பத்தி மாதுரி கிட்ட கசால்லி இருந்கதன், நீ
என்ரன விட்டுட்டு கபான அப்புைம் எனக்கு நிரைை
ஆறுதல் கசால்லி, என்ரன மீண்டு வை வச்சி கடல்லி கபாக
வச்சது என் தீ தானு, அவள் ைாரு அப்படிைாப்பட்ட
பிகைண்ட்னு ககட்டாள், நான் உனக்கு அது சஸ்கபன்ஸ்
அப்படினு கசால்லி இருக்ககன், உன்ரன அவளுக்கு
ஒருநாள் அறிமுகப் படுத்தி ரவக்கணும்",
"மாதுரி கமடம்?",
"அரத உன்கிட்ட கசால்ல மைந்துட்கடன்ல, கைாம்ப
க்களாஸ் ஆனவங்கரள மட்டும் கூப்பிட்டு ஒரு பிசினஸ்
விஷைமா கனடா கபாயிருந்தப்கபா என்ககஜ்கமண்ட்
வச்சாசு தீ, மாதுரியும் அவ டாடியும் ஆரசப்பட்டாங்க,
கசா க்களாஸ் ஆனவங்கரள மட்டும் இன்ரவட் பண்ணி
இருந்கதன், உன்னால் தான் தீ நான் இந்த இடத்துக்கு

87
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வந்கதன், என் காதரலயும் நான் ரகப்பிடிக்க நீ நிரைை
எனக்கு சப்கபார்ட்டா இருந்த..கமகைஜ்க்கு முதல்
இன்விகடஷன் உனக்கு தான் தீ..",
உற்சாகமாக கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த தீைன் கபச்சில்
இறுதிைாக அவன் கசான்னது தீட்சண்ைா மனரத வலி
ககாள்ள கசய்ததுது.
"கபாறு மனகம..!! இவன் கநைத்திற்காக எத்தரனகைா
ககாடீஸ்வைர்கள் ஏங்கி ககாண்டிருக்க, ஆனால் இவகனா
பள்ளி காலத்தில் இவன் அப்கபாது இருந்த அகத அன்பு
மாைாமல் அவளிடம் கபசுகிைான் என்ைால் காைணம் அவன்
அவளிடத்தில் ககாண்டு இருந்த சிகநகம் கலந்த நட்பு,
அரத கபால் நீயும் இருக்க முைற்சி கசய், அவன்
இருக்கும் உைைத்ரத பார்த்தாைா? உனக்கும் அவனுக்கு
எத்தரன ஏணி ரவத்தாலும் சமம் ஆகுமா?",
"கே தீ..என்ன இவகளா சீரிைஸ் கைாசரன?, ஆமா,
ககட்க மைந்துட்கடன், கநத்து உங்க அண்ணி வந்து
என்னனகமா கசான்னாங்க..!! என்ன தீ அதுலாம்?",

88
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் மலர் கசான்னரத கபரிதாக எடுத்துக்
ககாள்ளவில்ரல என்பது அவன் சிரிப்பில் இருந்கத
அவளுக்கு கதரிந்தது.
"அரத பத்தி தான் சார் நான் கபச வந்கதன்",
"இன்னும் சாைா? நீ கைாம்ப தான் மாறிட்ட தீ, என்ன
தீ..எப்கபாதும் கபால் உரிரமைா தீைன்னு கூப்பிடு",
கசால்லிவிட்டு அவன் சிரித்தான்,
"கைாம்ப நாளுக்கு அப்புைம் மனம் விட்டு எனக்காக
என் மனதுக்கு முக்கிைத்துவம் குடுத்து சிரிக்கிை சிரிப்பு தீ
இது, கே நீ கசால்லு",
"ஆமா சார், நீங்கள் கசான்னது உண்ரம தான், நான்
மாறிட்கடன் தான், நீங்கள் ஸ்கூல் படித்த கபாது பார்த்த
தீட்சண்ைா நான் இல்ரல, ஆமா சார், என் அண்ணி
கசான்னது உண்ரம தான்",
"வாட்..!!!",
அவள் சிறிது கநைம் கமௌனமாக
இருந்து விட்டு, பிைகு கதாடர்ந்தாள்,
"எஸ் சார், உங்கரள மாதிரி எனக்கு இருக்க முடிைல,
நீங்க இப்கபா கசான்னீங்க, உங்கரள உரிரமைா

89
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எப்கபாதும் கபால் கூப்பிட கசால்லி, ஆனால் நீங்க
கசான்ன மாதிரி என்னால் உங்கள் கபைரை கசால்லி
உரிரமைா கூப்பிட என் மனதில் நட்பு இல்ரல சார்,
மனதில் இன்கனாரு உணர்ரவ ரவத்துக் ககாண்டு
உங்களுக்காக நட்பின் கபைரில் உங்க கபைரை கசால்லி
கூப்பிட்டால் அது நட்பு எனும் உணர்ரவ
அசிங்கப்படுத்துவது கபால் இருக்கும். எஸ் சார், உங்கரள
கவறும் நண்பனா மட்டும் பார்க்க முடிைல, நான் உங்கரள
காதலிக்கிகைன், என் வாழ்க்ரகயில் என் அண்ணரனயும்
அப்பாரவயும் தவிர்த்து முதல் முதலில் நான் பார்த்து
பழகிை ஆண் நீங்க தான் அதனால்..",
என்ை படி தன் ரகப்ரபரை எடுத்து அரத திைந்து
இருந்து ஏகதா ஒரு கபாருரள எடுத்தாள் தீட்சண்ைா.
அந்த காரைக் கண்டதும் அந்த வானுைர்ந்த கண்ணாடி
கட்டிடத்திற்கு கவளிகை நின்றுக் ககாண்டு இருந்த சீருரட
அணிந்த காவலாளிகள் பவ்ைமாக வணக்கம் ரவத்தனர்.
அந்த கார் பார்க்கிங் பகுதிக்கு கசன்று தனக்குரிை
இடத்ரத கதர்வு கசய்துவிட்டு நின்ை கபாது, அதிலிருந்து

90
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிறு சிறு கவள்ரள கற்கள் பதிக்கப்பட்ட அடர் கருப்பு நிை
டிரசனர் ஸாரியில் அட்டகாசமாக இைங்கினாள் மாதுரி.
வாசலில் அவள் தரலரை கண்டதும் அமர்ந்து இருந்த
சீட்டில் இருந்து எழுந்து நின்ைாள் அந்த ரிசப்சனிஸ்ட்.
ம்ம்..என்று அவரள அமரும் படி ரகரை ககாண்டு
ரசரக காட்டி விட்டு உள்கள கபாகும் கபாது அவரள
எதிர்க் ககாண்டான் விக்ைம்.
"என்ன என்கிட்ட கை வழி மரைச்சு கிட்டு நிக்கிை?
கே ஃபூல்..!! உனக்கு என்ன ரபத்திைம் பிடித்து
இருக்கா?",
சீறினாள் மாதுரி.
"சாரி கமடம், சார் ஒரு முக்கிைமான பர்சன் கூட
கபசிட்டு இருக்காரு, அது முடியும் வரை ைார் வந்தாலும்,
ைாரையும் அலவ் பண்ணக் கூடாது அப்படினு கசால்லி
இருக்கார்",
"என்ன!!!",
"ஆமா கமடம், அகதா அங்கக பாருங்க, அந்த
ஜப்பான் காண்ட்ைாக்ட் கூட அரை மணி கநைமா கவயிட்
பண்ணி ட்டு இருக்காங்க",

91
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ரிசப்ஷன் கஷாபாவில் அமர்ந்து இருந்த ககாட்
சூட் அணிந்த ஒரு வழுக்ரக தரல ஜப்பானிைரையும் ஒரு
கவளிர் சிவப்பு கவுன் அணிந்த கபண்ரணயும் காட்டினான்
விக்ைம்.
"உனக்கு உன் கவரலரை காப்பாத்திக்க உத்கதசம்
இல்ரலைா? நானும் அவங்களும் ஒண்ணா? நீ ைார்கிட்ட
கபசிட்டு இருக்க கதரியுமா? மிஸஸ்.தீைன் கிட்ட",
"கவரி சாரி கமடம், பட் இப்கபா தீைன் சாருக்கு மட்டும்
தான் நான் எம்பிளாயி, கசா அவகைாட ஆர்டரை மீை
முடிைாது, கசா நீங்க புரிஞ்சிப்பீங்கனு நிரனக்கிகைன், கசா
பிளீஸ்..",
என்று அவன் ரகக்காட்டிை இடத்ரத ரகவிைல்கள்
தன் முன்னால் இருந்த கணினிரை தட்டிக் ககாண்டு
இருந்தாலும், ைகசிைமாக அந்த உரைைாடரல சுவாைசிைமாக
கவடிக்ரக பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அந்த
ரிசப்ஷனிஸ்ட்டும், முகம் எல்லாம் கநருப்பு தணல் கபால்
ரவத்து இருந்த மாதுரியும் பார்த்தனர். அங்கு வைகவற்பு
அரையில் காத்திருப்பவர்களுக்கான நாற்காலி இருந்தது.

92
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரத பார்த்த மாதுரிக்கு ககாபம் தரலக்கு ஏறிைது,
விக்ைம் கன்னத்தில் ஒரு பளார் ரவக்க அவளின் ரககள்
அவரள வற்புறுத்தின. ஆனால் அவள் அடக்கிக்
ககாண்டாள். காைணம் விக்ைம், தீைனுக்கு மிகவும்
கநருக்கமான கவரலைாள். தீைனுக்கு அவன் மீது அபாை
நம்பிக்ரக, அவன் மீது ரக ரவத்தால் கண்டிப்பாக
விஷைம் தீைனுக்கு கபாகும். அவனுக்கு இதனால் அவள்
மீது சிறு அதிருப்தி ஏற்பட கூட வாய்ப்பு இருக்கிைது,
அரத எண்ணிக் ககாண்டவளாக மாதுரி கபாங்கும் மனரத
அடக்கி ககாண்டவளாய் அந்த நாற்காலி கநாக்கி நகைாமல்
ரிசப்ஷன் கநாக்கி நகர்ந்தாள்.
அதுவரை மாதுரிக்கும் விக்ைமுக்கும் நடந்த உரைைாடல்
கண்டு மனதிற்குள் ைகசிைமாக சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த
அந்த ரிஷப்ஷன் கநாக்கி வைவும் அந்த ரிசப்ஷனிஸ்ட்
சிரிப்பு மைந்து பைம் ககாண்டவளாய் எழுந்து நின்ைாள்.
அரதக் கண்டு ககாள்ளாமல், மாதுரி விசிட்டர் எண்ட்ரி
என்ை கநாட்ரட எடுத்து விரித்து, அதில் பக்கங்கரள
திருப்பினாள், அவள் மனதில் ககாபத் தீ ககாழுந்து விட்டு
எரிந்தது.

93
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எப்படியும் அந்த கைண்டு கிழமும் இங்கக வை சான்ஸ்
இல்ரல, அப்புைம் ைாரு என்ரனகை நிறுத்தி ரவக்கிை
அளவுக்கு உள்கள தீைன் கூட கபசிட்டு இருக்குைது,
ஏதாச்சும் கபரிை கம்கபனி பிசினஸ் டீலிங்ககா..?, அப்படி
இருந்தால் விக்ைம், உள்கள பிசினஸ் டீலிங் கபாயிட்டு
இருக்குனு கசால்லுவாகன..!! ஆனால் அவன் முக்கிைமான
ஒருத்தர்னு கசால்ைான், அதுவும் இல்லாமல் வாசலில்கை
காவல் மாதிரி நின்னுகிட்டு இருக்கான், அப்கபா எனக்கு
கதரிைாம என்ன ைகசிைமான மீட்டிங், ைார் உள்கள
இருக்கிை அந்த அதி முக்கிை பர்சன்?",
அவள் மனம் கைாசித்த அவளின் ககாபத்ரத இன்னும்
உச்சத்ரத அரடை ரவத்தது, ககாபத்தில் அவளிடம்
இருந்து கவக மூச்சுகள் வந்தன.
அதில் இன்ரைை கததி பக்கத்தில் அவளது ரக
நின்ைது. அரத கவனமாக கண்களில் கநருப்புடன்
பார்த்தாள்.
S.Dheetchanya Sankaran,
D/o. Sankaran,
No.10, Krishna Nagar,

94
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
Tambaram.
அதில் இருந்த முகவரிரை பார்த்ததும் அவள் முகத்தில்
தணல் பற்றிைது கபால் எரிந்தது, ஆத்திைத்துடன் அவள்
உதடுகள் முணுமுணுத்தது, அவளின் கபைரை.
"தீட்சண்ைா..!!!!",

95
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 7
"உன்னால் என் மனதில் ைட்ட..
காயத்தின் வடுக்கள் ஆை..
மருந்தாக உன் மனபத தருவாயா..?
இல்பை என் மனபத ககால்வாயா..?"

-❤️தீட்சுவின் மனதில் தீரு❤️

"எஸ் சார், உங்கரள கவறும் நண்பனா மட்டும்

பார்க்க முடிைல, நான் உங்கரள காதலிக்கிகைன், என்

வாழ்க்ரகயில் என் அண்ணரனயும் அப்பாரவயும்
தவிர்த்து முதல் முதலில் நான் பார்த்து பழகிை ஆண் நீங்க
தான் அதனால்..",
என்ைபடி தன் ரகப்ரபரை எடுத்து அரத திைந்து
அதில் இருந்து, அவளது ரடரிரை எடுத்தாள் தீட்சண்ைா.
அவரள புரிைாதவனாய் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்
தீைன்.
அந்த ரடரிரை எடுத்து பிரித்தவள் கண்களில் இருந்து
கபால கபாலகவன்று நீர் வழிை ஆைம்பித்தது. அரத

96
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கண்ட தீைன் தன் இருக்ரக விட்டு எழுந்து அவரள
சமாதானப்படுத்த அவளின் அருகக கநருங்கும் கபாது,
"சார், பிளீஸ்..உங்க சீட்டிகல உக்காருங்க, இப்கபா என்
கண்ணில் இருந்து வைக் கண்ணீர் இனி வரும் நாட்களில்
இைவுகளில் உங்க நிரனவால் என் தரலைரண
நரனைாமல் இருக்க உதவ கபாைக் கண்ணீர், பிளீஸ் இரத
தடுக்க நிரனக்காதீங்க",
"தீ..நான் என்ன கசால்ல வகைனா..",
"உங்களுக்கு நான் அழுதாகல புடிக்காதுனு
கசால்லுவீங்கல? நான் அழக்கூடாதுங்கைதுக்காக என் முகம்
அழுதா கைடி மாறி இருக்குனு ஸ்கூல் கடஸ்ல
கசால்லுவீங்கல, அகதல்லாம் எனக்கு புரியுது சார்..",
"தீ..பிளீஸ் ககாஞ்சம்..",
என்று கசால்ல ஆைம்பித்தவரன ஏகதா ஒரு ஃகபான்
வந்து தடுக்க, அரத எடுத்து காதில் ரவத்தவன்,
"ஐ வில் டாக் யூ கலட்டர்",
என்று கூறிவிட்டு பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
துண்டித்தான்.

97
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ..எனக்கு சுத்தமா புரிைல, உனக்கு என்ன ஆச்சி?
ஏன் இப்படி எல்லாம் கபசுை? முதலில் கண்ரண கதாரட,
ஆமா இது என்ன ரடரி? ைாரைகைா லவ் பண்ணிட்டு
என்ரன பிைாங்க் பண்ண ரடரிலாம் எடுத்துட்டு வந்து
கபசுறிைா?",
என்று அவன் சிரிக்க முற்பட்ட கபாது
மீண்டும் அவன் ஃகபான் அடிக்க, அரத துண்டித்து
விட்டு அவன் கபசினான்.
"என்ன தீ என்ரன அப்படி பார்க்கிை?",
"ஒன்னும் இல்ரல சார்..என் விதிரை நிரனத்து
சிரித்கதன், என் மனரத நிரனத்து ககாபம் ககாள்கிகைன்",
"என்னாச்சு தீ உனக்கு? ஏதாச்சும் பண உதவி
கவண்டுமா? கசால்லு, எத்தரன ககாடி கவணும்?, வீட்டில்
ஏதாச்சும் கடன் பிைச்சிரனைா?", கசால்லு?",
என்ைபடி தன் எதிகை இருந்த கசக் புக்கரக எடுத்து
ரககைழுத்து கபாட்டு அவரள கநாக்கி நீட்டினான்.
அவள் அதிர்வு ககாண்டவளாய் தான் அமர்ந்து இருந்த
நாற்காலிரை விட்டு எழுந்தாள். அவளின் அந்த
கசய்ரகரை எதிர்ப்பாைாத தீைன் முகத்தில் அதிர்வு வந்தது.

98
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ைாருக்கு சார் கவணும் உங்க பணம்,
நீங்களும் நானும் நண்பர்களாக பழகிை காலத்தில்
இருந்கத என்ரன பற்றி நன்ைாக உங்களுக்கு கதரியும்,
உங்களிடம் உங்கள் பணக்காைத்தனத்துக்காகவா
பழகுகைன்?",
இத்தரன ஆண்டுகள் கழித்து பார்த்த, தன்ரன நன்கு
புரிந்த, தன் ஆத்மார்த்தமான கதாழி ககாப முகத்ரத
பார்க்கும் படி ஆகிவிட்டகத..
என்று எண்ணிை தீைன்,
"கே தீ..பின்கன நீ எதுவுகம கசால்லாம அழுதுகிட்கட
இருந்தா நான் எப்படி எடுத்துக்கிைதாம்?",.கசால்லு! முதலில்
உக்காரு",
என்ைான் சமாதானமாக.
இந்த முரை அவனது இன்டர்காம் ஒலிக்க, அரத
துண்டித்தவன், அவரள பார்த்தான். அவள் அமர்ந்து கபச
ஆைம்பித்தாள்.
"தீைன் சார், உங்கரள பார்த்து பழகிை காலம் வரை
என் மனசு என்கிட்ட தான் இருந்தது, ஆனால் எப்கபா
நீங்க தூைமா காகலஜ் படிக்க கபானீங்ககல அப்பகலர்ந்து

99
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என் மனசு என்கிட்ட இல்ரல, எஸ், நான் உங்கரள
காதலிக்க ஆைம்பித்கதன், எனக்கு எப்படி என் மனதில்
உள்ள நட்பு காதலா மாறிைதுனு எனக்கு கதரிைல, அது
என் தப்பானும் கதரிைல!",
தீைன் அவள் கசால்ல கசால்ல அவள் முகத்ரதகை
பார்த்த வாறு இருந்தான். அவன் கசல்ஃகபான் மீண்டும்
ஒலிக்ககவ, அரத துண்டித்து அருகில் உள்ள கஷாபாவில்
வீசி எறிந்தான். அரத பார்த்து தான் கசால்லுவரத நிறுத்தி
இருந்த தீட்சண்ைாரவ பார்த்த தீைன்,
"நீ ஏன் நிறுத்திட்ட? நான் தான் முதல்கை
கசான்கனகன..இந்த கநைம் முழுவதும் உனக்கு மட்டும்
தான் ஒதுக்கி இருக்ககனு, நீ கண்டினியூ பண்ணு",
"இல்ரல..ஏதாச்சும் இம்பார்ட்டன் காலா இருக்க
கபாகுது",
அவள் தைங்கினாள்.
"அரத எல்லாம் நான் பார்த்துக்கிகைன், நீ கசால்லு தீ",
என்று அவன் உத்ைவாதம் குடுத்ததும்
அவள் கதாடர்ந்தாள்,

100
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உங்கரள தினமும் நியூஸ் கபப்பரில் பார்ப்கபன்,
உங்கரள என்னால் மைக்க முடிைல, ஒருக் கட்டத்தில் நீங்க
தான் எல்லாம் அப்படிங்கை அளவுக்கு கபாயிட்கடன், உங்க
கூட கபசல, பழகல அவ்களா தான், ஆனால் தினமும்
உங்க கூட கனவில் என் கற்பரனயில் கபசிக்கிட்டு தான்
இருந்கதன், என் காகலஜ் பிகைண்ட்ஸ் எல்லாம் இது
எல்லாம் வைசு ககாளாறு அப்படினு கசான்னாங்க, இன்னும்
சில பிகைண்ட்கசா, உங்களுக்கும் எனக்கும் எத்தரன ஏணி
ரவத்தாலும் எட்டாது, , உங்க ஸ்கடட்டஸ்க்கும் எனக்கும்
எப்பவுகம சரி சமமாக ஆகாது, நிரனத்து பார்க்ககவ
சிரிப்பா இருக்கு தீட்சு, இதில் உனக்கு காதலா??",
அப்படினுலாம் கசான்னாங்க",
அவள் கசால்வரத நிறுத்தி விட்டு அழத்
கதாடங்கினாள். இப்கபாது அவள் ஃகபான் ஒலிக்க
கதாடங்ககவ அரத கண்டுக் ககாள்ளாமல் சிறிது கநை
ஆசுவாசப்படுத்திக் ககாண்டு அவள் கதாடர்ந்தாள்.
"ஆனால் நானும் என்னகமா முைற்சி கசய்துட்கடன்,
என்னால் உங்கரள மைக்க முடிைல",
"இது எல்லாம் எப்கபா நடந்தது மிஸ்.தீட்சண்ைா?",

101
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் கவகு கநைத்திற்கு பிைகு வாய் திைந்தான்,
அவரள அவன் எப்கபாதும் அன்பாக அரழக்கும், அவன்
மட்டும் வழக்கமாக அரழக்கும் அந்த "தீ"
காணாமல் கபாய் இருப்பரத உணர்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
அவள் இதழில் துைைப் புன்னரக கதான்றிைது.
"நீங்கள் காகலஜ் முதலாம் ஆண்டு கசர்ந்த கபாது..",
"அப்கபாலாம் என்னிடம் நீங்க கபசிக்கிட்டு தாகன
இருந்தீங்க மிஸ்.தீட்சண்ைா! அப்கபாகத என்கிட்ட நீங்க
கசால்லி இருக்கலாகம?",
அவனின் குைலில் உள்ள ககாபம் அவரள கத்தி
ககாண்டு அறுப்பது கபால் இருந்தது, அவன் ஒருரமயில்
இருந்து, வாங்க கபாங்க என்று அரழப்பதற்கு
மாறிைரதயும் அவள் கவனிக்க தவை வில்ரல.
"எனக்கும் கசால்ல ஆரச தான், ஆனால் அதற்கு
முன்னால் நீங்க முந்திகிட்டீங்க சார், அதற்குள் உங்க
வருங்கால மரனவிரை..",
அரத கசால்ல முடிைாமல் அவள் உணர்வுகளில்
தத்தளித்தாள் ஆனால் அதிலிருந்து அவரள மீட்க அவன்

102
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வைவில்ரல, இைக்ககம இல்லாமல் அவரள கூர்ரமைாக
பார்த்த படி இருந்தான்.
"எஸ்கியுஸ் மீ சார்..",
என்ைவாறு தன் ரகப் ரபயில் இருந்து தண்ணீர்
பாட்டிரல எடுத்து இைண்டு மிடறு குடித்தவரள கண்கள்
இரமக்காமல் பார்த்து இல்ரல கிட்டத்தட்ட முரைத்துக்
ககாண்டு இருந்தான் தீைன். அரதக் கண்டு தீட்சண்ைா
மனம் ககாஞ்சம் நடுங்கி தான் கபானது, இருந்தாலும்
தன்ரன சமாதானப்படுத்தி ககாண்டவள்,
"தீட்சு, கபாதும், நீ எடுத்த முடிரவ பற்றி
கசால்லிவிட்டு சீக்கிைம் இந்த இடத்ரத விட்டு கசன்று விடு,
இல்ரல என்ைால் இவன் பார்ரவயும் இவன் அருகாரமகம
உன் உயிரை குடித்து விடும்",
என்று அவள் அறிவு அவரள எச்சரித்தது.
மாதுரிக்கு கநருப்பில் நிற்பது கபால் இருந்தது, அரத
அவள் முககம காட்டியும் ககாடுத்தது. அவளின் இத்தரன
வருட வாழ்க்ரகயில் அவளின் கபாரன தீைன்
துண்டித்ததாக வைலாகை இல்ரல, ஆனால் இன்று அவளின்
கபாரன துண்டிக்கிைான், இன்டர்காமில் கூட அரழத்து

103
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்த்து விட்டாள், ஆனால் அரதயும் அவன் எடுக்க
வில்ரல. இறுதி முைற்சிைாக கபசமால் உள்கள இருக்கும்
அந்த கபண்ணிற்கக ஃகபான் கசய்கவாம் என்று முடிவுக்கு
வந்தவளாய் கவரலயில் தன் முழுக் பார்ரவரையும்,
ரிசப்ஷன்னில் முகத்ரத அக்னி கபால் ரவத்துக் ககாண்டு
இருந்த மாதுரி கமல் ைகசிை பார்ரவரையும் கசலுத்திை படி
இருந்த அந்த ரிசப்ஷன்னிஸ்ட் விட்டு எண்ட்ரி கநாட்டில்
பதிவாகி இருந்த தீட்சண்ைா முகவரிரை எடுத்து தை
கசான்னாள், அவளுக்குள் ககாபம் கணன்ைது. ைாருக்ககா
ஃகபான் கசய்து அந்த முகவரிரை ைகசிை குைலில்
கசான்னாள். சிறிது கநைம் கழித்து அவளுக்கு ஒரு ஃகபான்
வந்தது, அரத கபசி முடித்தவள் கண்களில் அப்படி ஒரு
கவறி.
"ஓ..இவள் மிடில் கிளாஸ் கபாண்ணா? அப்பா
இைந்துட்டார், அம்மா வீட்டு கவரல கசய்து காப்பாத்தி
இருக்கா, அண்ணன் கபாலீஸ், ஒரு அனாரத அண்ணி.
இந்த மாதிரி கபாண்ணு கூடலாம் தீைனுக்கு என்ன கபச்சு?
அட! இரத எப்படி மைந்கதன்? இவள் தான் என்ரன பற்றி
எடுத்து கசால்லி தீைரன என்னுடன்னா காதலில் கஜயிக்க

104
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரவத்தவளா? அவன் கசான்ன பள்ளித் கதாழிைா இவள்
தானா! இருக்கட்டும்,இருக்கட்டும்",
தன் மனதில் கருவிக் ககாண்ட மாதுரியின் ஃகபான்
சிணுங்கிைது. அரத காதில் ரவத்தவள் முகம் மாறிைது.
"ஓ..!!! இவள் தீைரன காதலித்து இருக்கிைாள், அதனால்
தன்ரன பார்க்க வந்த மாப்பிரள வீட்டில் கசால்லி
கல்ைாணத்ரத தடுத்தும் இருக்கிைாள்!!",
என்று எண்ணிை மாதுரிக்கு,
"ேும்கும்..!! இவரள விடகவ கூடாது, இவள் இவரன
பார்க்க வந்ததுக்கக என்ரன கவளியில் நிற்க ரவத்து
விட்டாள், என் கபாரனகை கட் தீைன் அட்கடன்ட்
கசய்ைாமல் கட் பண்ணும் படி ரவத்து விட்டாள், இவரள
சும்மா விடக் கூடாது",
என்று அவள் எண்ணிக் ககாண்டு அடிக்கடி அவள்
கண்கள் லிஃப்ட் பார்ப்பரத விக்ைமும் கவனித்துக் ககாண்டு
தான் இருந்தான், அவனுக்கு தீட்சண்ைா வின் நிரல
நிரனத்து பரிதாபமாக இருந்தது. அவனுக்கு மாதுரி குணம்
பற்றி நன்ைாக கதரியும், ஒருமுரை ஒரு ககைள நடிரகயும்
கபண் கதாழிலதிபரை பரும் மான ஒருத்தி தனது

105
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபட்டிகளில் அதிகம் தீைரன பற்றி குறிப்பிடுவாள். ஒரு
அவார்ட் பங்கஷனில் தீைனிடம் அவரன காதலிப்பதாகவும்
இப்கபாகத அவரன திருமணம் கசய்துக் ககாள்ள கூட
தனக்கு விருப்பம் என்று கமரடயில் கூறிவிட,
தீைன் கபருந்தன்ரமைாக சிரித்து ககாண்கட அகத
கமரடயில் தன்னுடன் அமர்ந்து இருந்த மாதுரிரை ரகக்
காட்டிவிட்டு சிரித்த படி ஏதும் கசால்லாமல் வந்து
விட்டான். ஆனால் மாதுரி சும்மா இருக்க வில்ரல. அடுத்த
ஒரு மாதங்களுக்கு பிைகு ககாச்சி அருகக நடந்த கார்
ஆக்சிகடன்ட்டில் அந்த நடிரக உயிரை விட்டு இருந்தாள்,
அதிகாரல நடந்த குடிகபாரதயில் கார் ஓட்டிைதால்
நிகழ்ந்தது என்று ககைள கபாலீஸ் ககரச மூடிைது. ஆனால்
விக்ைமுக்கு அது மாதுரியின் ரகவண்ணம் தான் என்று
சந்கதகம் கவகு நாட்களாக உண்டு. அரத எல்லாம்
எண்ணிக் ககாண்ட விக்ைம் மனதில் அந்த தீட்சண்ைா கமல்
பரிதாபம் பிைந்தது. அவனுக்கும் மாதுரிக்கும் என்ரைக்கும்
ஆகாது, தன்ரன தீைனின் அருகாரமயில் இருந்து அகற்ை
கவண்டும் என்று அவள் துடிப்பது அவனுக்கு கதரியும்,

106
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ன அவரள பற்றி தீைனிடம் கசால்ல அவனுக்கு தான்
கபாதிை ஆதாைங்கள் கிரடக்க வில்ரல.
அப்படி கிரடத்தாலும் அவன் தனது முதலாளியிடம்
கசால்ல மாட்டான், காைணம், தீைனின் மற்கைாரு பக்கம்
அவனுக்கு நன்ைாககவ கதரியும், அவனிடம் ஒரு முகத்ரத
காட்டிவிட்டு தக்க சமைத்தில் தீடீர் என்று அகத
விஷைத்துக்கு மற்கைாரு முகத்ரத காட்டுவான், அது
முற்றிலும் ைாருகம எதிர்ப்பாைாத ககாணமாக இருக்கும்.
அரத எல்லாம் எண்ணிக் ககாண்டு இருந்த விக்ைரம
கரலத்தது லிஃப்ட் ஒலி.
தீட்சண்ைா லிஃப்ட்டில் இருந்து கவளிகை வந்துக்
ககாண்டிருந்தாள்.

107
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 8
"நீபயா என் உைர்வுகளிலும்
ஆட்சி கேய்யும் பைரரேன்..
நாபனா உன் அன்புக்கு ஏங்கும்
ஏபழப் பைபத..
என் உைர்வுகளிலும் நீபய
ஆட்சி கேய்தால் இப்பைபத
கநஞ்ேம் தாங்குமா..?",

-❤️தீட்சுவின் உைர்வுகளில் தீரு❤️

"கமம்.. இந்த கநாட்டில் ரசன் பண்ணிட்டு கபாங்க!",

என்று தன்ரன மைந்து ஏகதா ஒரு சிந்தரனயில்

நடந்துப் கபான தீட்சண்ைாரவ ரிசப்சனிஸ்ட் குைல் தடுத்தது.
அவகளா அரதக் கண்டு ககாள்ளாமல் ஏகதா ஒரு
சிந்தரனயில் கபாய்க் ககாண்டு இருக்க, மீண்டும் அவரள
அரழத்தாள் ரிசப்சனிஸ்ட்.
"கமம்..கமம்..!!",

108
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை அவள் குைல் ககட்டு அங்கு ஃகபான் கபசிக்
ககாண்டு நின்ை விக்ைம் திரும்பி பார்த்தான், பிைகு
விஷைத்ரத புரிந்துக் ககாண்டு தீட்சண்ைாவின் எதிகை
கசன்று,
"கமம்",
என்று அரழக்க, திடுக்கிட்டவளாய் நிமிர்ந்தாள் அவள்.
அப்கபாது தான் அவள் முகத்ரத பார்த்தான் விக்ைம்.
கண்கள் இைண்டும் அழுததால் சிவந்து
கபாயிருப்பரதயும் அவள் முகம் வீங்கி இருப்பரதயும்
கண்டுக் ககாண்டான்.
"கசால்லுங்க சார்",
என்ைாள் அவன் பார்ரவரை கண்டுக் ககாள்ளாமல்.
"கமம், அந்த விசிட்டர் என்ட்ரி கநாட்டில் நீங்க ரசன்
பண்ணிட்டு கபாகனும், அது இங்கக புைசூஜர்",
என்று அவன் விளக்க, தன் ரககைழுத்ரத கபாட்டு
அவள் நிமிர்ந்து ஒருமுரை அந்த அரையின் மூரலயில்
இருக்கும் ககமிைாரவ பார்த்தாள், அதில் தீைன் அவரள
பார்த்துக் ககாண்டு இருப்பான் என்று அவள் மனம்
உறுதிைாக கஜாசிைம் கசான்னது, அரத உணர்ந்து

109
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளிடம் ககவலுடன் ஒரு அழுரக கவடித்தது, தன்
முகத்ரதகை ஆைாய்ச்சிைாக அந்த ரிசப்சனிஸ்ட் பார்த்துக்
ககாண்டு இருப்பது தீட்சண்ைாவின் கவனத்தில் பட,
தன்ரன கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டவள் தன் ரகப்ரபரை
மாட்டிக் ககாண்டு நகர்ந்தாள், அவள் கசல்வரதகை
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த விக்ைம் ஃகபான் சிணுங்ககவ,
காதில் ரவத்தான். தீைன்னிடம் இருந்து தான் வந்தது.
"எஸ் சார்..",
"விக்ைம், நான் இப்கபா ைாரையும் பார்க்க விரும்பல,
அந்த ஜப்பான் காண்ட்ைாக்ட் மீட்டிங்ரக நம்ம ஜிஎம்ரம
வச்சு அட்கடன்ட் பண்ண கசால்லு, என்ரன எதுக்கும்
டிஸ்டர்ப் பண்ணாகத",
"ஓகக சார்..", என்று கூறிவிட்டு,
"சார்..",
என்று தைங்கினான் விக்ைம்.
"என்ன?",
"மாதுரி கமடம் வந்து கைாம்ப கநைமா கவயிட்
பண்ணிகிட்டு இருக்காங்க..",

110
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கநா..நான் ைாரையும் இப்கபா மீட் பண்ை
மனநிரலயில் இல்ரலனு கசால்லிடு, கதன், என் ரூமுக்கு
ஒரு டால்கமார் ஸ்காட்ச் விஸ்கி, அப்புைம் ஒரு ஒயிட்
ைஷிைன் எடுத்துகிட்டு வா",
என்ைபடி மறுமுரனயில் கபாரன துண்டித்தான் .
அரதக் ககட்ட விக்ைம் முகம் மாறிைது,
"என்ன இது, சார் ஆபிஸில்கை குடிக்க கபாைாைா? இது
என்ன புது பழக்கம்! இப்கபாது குடிக்கும் அளவுக்கு என்ன
ஆச்சு சாருக்கு? அதிலும் முக்கிை மீட்டிங்ரககை ஜிஎம்ரம
அட்கடன்ட் பண்ண ரவத்துவிட்டு!",
என்று கைாசித்த விக்ைம் மனதில் தீட்சண்ைாவின் முகம்
வந்து கபானது.
"ஹ்ம்ம்..!! அந்த கபண்ணால் கூட சாருக்கு மனதில்
நிச்சைம் ஏகதா பாதிப்பு ஏற்பட்டு இருக்கு, அதான்
ஆபிஸ்கலகை ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிட கபாகிைார், அதுவும்
இல்லாமல் அந்த கபண் முதல் முரை அந்த மாதுரி
வருரகரையும் அவள் ஃகபான் காரலயும்கம கமாக்ரக
ஆக்கிட்டு கபாய்ட்டாகள!",

111
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிைவன் மனதில் மாதுரி நிரனவு வை
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான், அவரள காணவில்ரல. எங்கக
கபாயிருப்பாள் என்ை கைாசரனயுடன் ரிசப்ஷனில் காத்துக்
இருந்த அந்த இரு ஜப்பானிைர்களுக்கும் மீட்டிங்ரக பற்றி
கசால்லி விட்டு, அந்த கம்கபனியின் ஜிஎம்க்கு தகவல்
குடுத்து விட்டு, தீைன் ககட்ட உைர் தை மது வரகரை
எடுக்க கமகல கசல்ல லிஃப்ட்டினுள் புகுந்தான்.
அந்த கபரிை குளிர் சாதன வசதி நிரைந்த தீைனின்
அலுவலக கட்டடத்ரத விட்டு தீட்சண்ைா கவளிகை
வந்துவிட்டாள் என்பரத கவயில் அவள் கமனியில் சுட்டு
அவளுக்கு உணர்த்திைது. அந்த கட்டடத்ரத விட்டு
கவளிகை வந்தவள் நீண்ட கமத் கற்கள் பதிக்கப்பட்ட
வளாகத்தில் நடக்க கதாடங்கினாள். சூரிைன் தீைாய் கமகல
சுட்டு எரித்துக் ககாண்டு இருந்தான், குரட இல்லாமல்
நடந்தால் தரலயிலும், கசருப்பு இல்லாமல் நடந்தால்
காலிலும் தீப்பற்றி விடும் அபாைம் இருப்பது கபால்
கவயில் வாட்டிைது. அரதக் தீட்சண்ைாவின் உடல்
உணர்ந்து இருப்பது கபால கதரிைவில்ரல, ஒரு கவரள
அறிவும் மனமும் ஒகை கபாைாட்டத்தில் இைங்கி குமுறிக்

112
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டு இருக்கும் கபாது, உடல் பற்றி அக்கரை எடுத்துக்
ககாள்ளாகதா..?
அரத பற்றி எல்லாம் ஆைாய்ச்சி கசய்ை தீட்சண்ைா
விரும்பவில்ரல, அவரள கபாறுத்தவரை, இனி அவள்
வாழ்க்ரகயில் அவரள "தீ"
என்று அரழக்க தீைன் இனி வைமாட்டான், அவ்வளவு
தான், இனி கற்பரனயில் கூட அவனுடன் கனா காணக்
முடிைாது அவளால், காைணம், அதற்கும் தரட கபாட
மாதுரி அவனுக்கு மரனைாட்டிைாக வைப்கபாகிைாள். என்று
எண்ணிக் ககாண்டு நடந்தவள் ஃகபான் ஒலிக்க, அரத
எடுத்து காதில் ரவத்தவளாய்
ஒரு மைத்துக்கு அடியில் கபாடப் பட்டிருந்த சிகமண்ட்
கபஞ்சில் அமர்ந்தாள். அனு ஃகபான் கசய்துக் ககாண்டு
இருந்தாள், தீட்சண்ைா பணிைாற்றும் மருத்துவரனயில்
உடன் பணிப்புரிபவள், தீட்சண்ைா பணிக்கு கசர்ந்த புதிதில்
அவளுக்கு கவரலகரள கற்றுக் ககாடுக்கும் கபாது
அவளின் இனிரமைான சுபாவம் தீட்சண்ைாவிற்கு பிடித்துக்
விட, சிறுவைதில் இைந்து கபான தன் தங்ரகயின் சாைலில்
தீட்சண்ைா இருக்கிைாள் என்று அடிக்கடி கூறும் அனுவிற்கு

113
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திருமணமாகி இரு குழந்ரதகளும் உண்டு, கணவன்
கவளிநாட்டில் இருக்கிைான், தீட்சிம்மா என்று அவள்
அரழக்கும் கபாது அதில் அன்பும் அைவரணப்பும்
கவளிப்படும். தீட்சண்ைாவிடம் தன் குடும்ப பிைச்சிரனகரள
எல்லாம் பகிர்ந்து ககாள்ளும் அளவுக்கு கநருக்கம்.
கபாரன எடுத்து காதில் ரவத்தவள்,
"கசால்லுங்க அக்கா",
என்ைாள்.
"எங்க இருக்க?, என்ன கபானக் காரிைம் எப்படி?",
"எல்லாம் முடிஞ்சு கபாச்சுக்கா, அவ்களா தான்",
அவள் குைல் கம்மிைது.
"தீட்சிம்மா..இது தான் முடிவு அப்படினு கதரிஞ்சதுக்கு
அப்புைம் அழலாமா?",
"விடுங்கக்கா! என் தரல விதி..ஆமா டியூட்டி
இல்ரலைா?",
"இப்கபா தான் டாக்டகைாட ைவுண்டஸ் கபாயிட்டு
வந்கதன், ைாதா சிஸ்டரை பாத்துக்க கசால்லிட்டு உனக்கு
ஃகபான் பண்ணிகனன், காரலயில் இருந்து மனசில் நீ
அங்க கபாயிருக்க! என்ன ஆயிருக்கும்னு உன்

114
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிரனப்பாகவ இருந்தது. நானும் அதுக்குள்ள ஒரு ககஸில்
பிசி ஆயிட்டதால் ஃகபான் பண்ண முடிைல, சரி
சாப்பிட்டிைா?",
"இல்ரல, எனக்கு பசிக்ககவ இல்ரலக்கா, ஒரு மாதிரி
வாழ்க்ரககை கவறுப்பா இருக்கு! அவன் கம்பீைமா
கபைைசன் மாதிரி உக்கார்ந்து இருக்கான், நாகனா இங்கக
கவயில்ல வாடி வதங்கி கால்நரடைாக நிக்கிகைன் அக்கா,
நீங்கள் கசான்னது உண்ரம தான், எனக்கும் அவனுக்கும்
ஏணி ரவத்தால் கூட எட்டாது",
"தீட்சிம்மா எனக்கு புரியுது, உன் மனநிரல, என்ரன
கபாறுத்த வரையில் நீ இவ்வகளா தூைம் புரிஞ்சிகிட்டகத
கபரிை விஷைம் எனக்கு",
"ஆமா அக்கா..!!! எனக்கு இப்கபா கநரில் பார்த்த
பிைகு தான் சில விஷைங்கள் புரியுது, அவன் தகுதிக்கு
நான் இல்ரல அப்படினு கசால்லி என் தகுதிரை நான்
குரைத்துக் ககாள்ள மாட்கடன், என்ரன என் அம்மா
நல்லா வளர்த்து இருக்காங்க, அதனால், அவன் அளவு
நான் ககாடீஸ்வரி இல்ரல, அவனிடம் இருக்கும் அளவுக்கு
பணம் என்னிடம் இல்ரல அது தான் உண்ரம, அவனுக்கு

115
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் ைாஜ வம்ச பைம்பரை கபருசா இருக்கலாம், ஆனால்
என் அப்பா என்ரன என் வீட்டுக்கு இளவைசிைாக தான்
வளர்த்து இருக்கார் அக்கா, ஏன் இப்கபா என் அண்ணன்
என்ரன எங்க வீட்டு இளவைசிைாக தான் ரவத்து
இருக்குது",
தன் மனக் குமுைல்கரள ககாட்டி அழுதாள் தீட்சண்ைா.
"உனக்கு ரிைாலிட்டி புரிந்து விட்டதுல தீட்சிம்மா அது
கபாதும், விடு, இன்ரனக்கு முழுக்க அழுது தீர்த்துடு,
ஆனா இதுக்கு கமல் அழகவ கூடாது இந்த விஷைத்தில்
அப்படினு முடிவு எடுத்துக்கிட்டு உன் மனசில் உள்ள பாைம்,
இவ்வளவு நாள் நீ கட்டுன கற்பரன ககாட்ரட, உன் காதல்
எல்லாம் நீ அழுை அழுரகயில் அடிச்சுட்டு கபாயிட்டு
நாரளக்கு நீ கவரலக்கு வைப்கபா
நீ புது தீட்சிம்மா வா வைணும்!",
"ம்ம்..!!",
"உன் அண்ணனுக்கு கதரிைாதுல நீ தீைரன பார்க்க
வந்தது?",
"கதரிைாதுக்கா..!! அது மதுரைக்கு சிஎம் டூட்டிக்கு
கபாயிருக்கு, வை கைண்டு நாள் ஆகும், நான் மட்டும்

116
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இங்கக வந்து இருப்பது கதரிந்தால் கைாம்ப வருத்தப்படும்,
கநத்து ரநட்டு அவ்களா அட்ரவஸ் பண்ணியும் நான்
தீைரன பார்க்க கம்கபனிக்கக கபாயிருக்ககன்னு",
என்று கூறிை தீட்சண்ைாவின் குைலில் குற்ை உணர்வு
இருந்தது. அரத உணர்ந்த அனு,
"விடுடா..!! எல்லாம் சரிைா கபாய்டும், காலம் சிைந்த
மருந்து, அதுக்கு எல்லா மனக் காைத்ரதயும்
குணப்படுத்துை சக்தி இருக்குடா, நீ என்ன இனி கநைா
வீட்டுக்கு தாகன?",
"வீட்டுக்கு கபாகல, அம்மா என்கமல் கைாம்ப
ககாபத்தில் இருக்காங்க, அண்ணி ககாபப்படல, ஆனா
நான் இன்னும் தீைன் கமல் ரபத்திைமா இருக்ககனு,
அவங்க அட்ரவரஸ புரிந்துக் ககாள்ள மாட்கடன்னு என்
கமல் வருத்தத்தில் இருக்காங்க, அதுவும் இல்லாம நான்
கவரலக்கு தான் கபாயிருக்ககன் அப்படினு நிரனச்சுகிட்டு
இருப்பாங்க, நான் தான் இன்ரனக்கு லீவ் கபாட்டுட்கடன்ல,
இப்கபா தீடீர்னு வீட்டுக்கு கபானால் என்ரன
சந்கதகமாககவ பார்ப்பாங்க",
"அப்கபா வீட்டுக்கு கபாை ஐடிைா இல்ரலைா?",

117
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கபாகனும்க்கா..!! நம்ம டூட்டி முடிைை கநைத்தில் தான்
கிளம்பி வீட்டுக்கு கபாகனும், அதுவும் இல்லாம எனக்கு
நீங்க கசான்ன மாதிரி என் மனது பளிங்கு மாதிரி எந்த
உணர்வுகளும் இல்லாம துரடத்து ரவத்த மாதிரி
இருக்கணும், என் மனரத அது மாதிரி மாத்த
நிம்மதிைான அரமதிைான இடம் கவணும்..",
"உன் வீட்டுக்கு கபாைது தான் அப்கபா கபட்டர்",
"இல்லக்கா..நான் எங்க கபாகனும்னு முடிவு
பண்ணிட்கடன்",
"எங்க?",
"ககாயில்..", மனசு முழுக்க நிைம்பி இருக்கிை பாைத்ரத
அவள் காலடியில் கபாட்டுட்டு வந்துடுகைன், என் மனம்
படும் பாட்ரட அவள் கிட்ட தான் என்னால் கசால்ல
முடியும், என் மனரத அவள் கிட்டகை குடுத்துட்டு புது
மனரத, எண்ணங்கரள வாங்கி நீங்க கசான்ன மாதிரி
நாரளக்கு புது மனுஷிைாக வகைன் அக்கா",
"என்ன தீட்சிம்மா!!! இப்படிலாம் கபசுை? நான் கவணும்
நானா ோஃப் கட லீவ் கபாட்டுட்டு வைவா? கசர்ந்கத
ககாயிலுக்கு கபாகலாம்",

118
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இல்ரலக்கா, அகதல்லாம் ஒன்னும் இல்ரல, நீங்க
ஒன்னும் பைப்படாதீங்க..உங்களுக்கு தான் என்ரனப் பற்றி
கதரியுகம! ஒரு கபாருரள கவறுத்து ஒதுக்க கைாம்ப கநைம்
எடுத்துப்கபன், ஆனால் கவறுத்து விட்டால் ஒரு தைம் கூட
திரும்பி பார்க்க மாட்கடனு, என்ன எனக்கு ககாஞ்சம்
கநைம் கதரவப்படும், அவ்களா தான்",
"தீட்சிம்மா..",
அவள் குைல் கம்மிைது.
"கசால்லுங்க அக்கா!",
தீட்சண்ைா குைல் பிசிறில்லாமல் ஒலித்தது.
"உனக்கு மனதில் ககாஞ்சம் கூட தீைன் உனக்கு
கிரடக்க மாட்டாருனு கதரிஞ்சும் உனக்கு வருத்தகம
இல்ரலைா? எப்படி உன்னால் அவருரடை காதரல
அவரை உன் மனதில் ரவத்துக் ககாண்கட கசர்த்து ரவக்க
முடிஞ்சது?",
ஒரு சில கநாடி கமௌனத்திற்கு பிைகு,
"அவன் எங்க ைார் கூட எப்படி இருந்தாலும்
நல்லாயிருக்கனும் அனு அக்கா!!!!, அவ்களா தான்",

119
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எவ்வித உணர்ச்சிகளும் இல்லாத குைலில்
கசான்ன தீட்சண்ைா முகத்தில் ஆயிைமாயிைம் உணர்வு
அரலகள் வந்து கபாயின, ஒருமுரை திரும்பி அவன்
இருக்கும் அந்த பிைம்மாண்ட கட்டிடத்ரத திரும்பி
பார்த்தாள், அரத பார்க்க விடாமல் அவள் கண்களில் நீர்
கலங்கி விழிகள் இைண்ரடயும் திரையிட்டு மரைத்தது,
அப்கபாது அவரளகை கூர்ரமைாக பார்த்துக் ககாண்கட
தூைத்தில் மாதுரி வந்துக் ககாண்டிருந்தாள்.

120
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 9
"உன்னால் பநசிக்கப்ைடாத..
என் இதயம் சிந்திய..
கண்ணீர்த் துளிகள் எல்ைாம் வாசிக்கைடாத..
கவிபதகைாக மாறி விட்டன..
ைபடத்தவளுக்கு ைடிக்க மனமில்பை..
அபத ைபடக்க காரைமானவன்
ைபடத்தவளுக்கு கோந்தமில்ைாததால்!

-❤️தீட்சுவின் கவிபதகளில் தீரு❤️

"தீட்சிம்மா ஒழுங்கா ஏதாச்சும் ஓட்டலில் கபாய்

சாப்பிடு, இந்த கவயிலில் ஏதும் சாப்பிடாம இருந்தால்

மைக்கம் தான் வரும்..",
என்று ஃகபான் எதிர் முரனயில் அனு கசால்லிக்
ககாண்டிருந்ததுக்கு
தரலைாட்டி ககாண்டு இருந்தாலும் தீட்சண்ைா பார்ரவ
தனக்கு முன்னாள் சற்று தூைத்தில் கதரிந்த கபார்டில் தீைன்
கன்ஸ்ட்ைக்ஷக்ன் எனும் கபருடன் அறிவிப்பு பலரகயில்

121
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த தீைரன கண்கள் சிவக்க
பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
அவள் காதுகளில் அவனது குைல் ஒலித்தது.
"கசால்லுங்க மிஸ்.தீட்சண்ைா! உங்க கிட்ட என்ரன
காதலிக்க என்ன கபாருளாதாை தகுதி இருக்கு? அப்படினு
நான் ககட்கல, நாரளக்கு என் அம்மா இந்த ககள்விரை
கண்டிப்பா ககப்பாங்க! ஒரு காலத்தில் இந்த
கைனிகுண்டாரவகை ரகயில் ரவத்து ஆண்ட என்
பாட்டன் ைாஜசிம்மகைட்டிகைாட வம்சம் வழி வந்த என்
டாட்டரைகை கவணாம்னு கசால்ை அளவுக்கு இந்த கபண்
அப்படி என்ன கபரிை வம்சத்தில் இருந்து வந்து
இருக்காள்? அப்படி என்ன இவள் கிட்ட இருக்கு அப்படினு
நான் ககள்வி ககட்க மாட்கடன், ஆனால் மாதுரிகைாட
அப்பா ககட்பார்! அதுக்கு நான் என்ன பதில் கசால்லணும்
மிஸ்.தீட்சண்ைா? இந்த இைண்டு ககள்விகளுக்கும்
உங்களிடம் பதில் இருந்தால் நீங்க கசால்லுங்க..எவ்வளவு
கநைம் ஆனாலும் சரி, நான் கவயிட் பண்ணுகிகைன்!
ஹ்ம்ம்..கமான்!",

122
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் ககட்ட ககள்விகள் மற்றும் அதன் கணம்
கபாறுக்க முடிைாமல் கண்ரண மூடிக் ககாண்டவள் கமல்
நிழலாட, நிமிர்ந்து பார்த்தாள். மாதுரி நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தாள். அவரள அங்கு தீட்சண்ைா எதிர்ப்பாைாததால்
சட்கடன்று எழுந்து நின்ைாள். அப்கபாது அவள் மடியில்
இருந்த தண்ணீர் பாட்டில் கீகழ விழ, அது உருண்டு
கச்சிதமாக மாதுரி காலுக்கு அருகில் விழுந்தது. அரதக்
கண்ட டிரசனர் ஸாரி அம்மிணி முகத்தில் எள்ளல் வந்தது.
அவள் காலுக்கு அருகில் விழுந்த பாட்டிரல எடுக்க
தீட்சண்ைா ககாஞ்சமும் தைங்கவில்ரல, குனிந்து
எடுத்தவள், நிமிர்ந்து மாதுரிரை பார்த்து கவள்ரள
மனதுடன் புன்னரக கசய்தாள்.
தீட்சண்ைா மனதில்,
"இவங்க தான் தீைனுக்கு எல்லாம் இனி, கடவுகள..!
எனக்கு என் தகுதி என்ன என்று நீ இன்ரனக்கு புரிை
ரவத்து விட்டாய், என்ரனப் கபால் இல்லாமல், அன்பான
அப்பாவில் இருந்து அரனத்து கசல்வம் வரை ககாட்டிக்
கிடக்கும் இவங்களால் இனி தீைனின் வாழ்வில் மகிழ்ச்சி
மட்டுகம இருக்க கவண்டும்",

123
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று சில கநாடிகளில் சிறு பிைாத்தரன கசய்து
தீர்த்துக் ககாண்டது அவள் மனதில் எரிந்து காற்றில்
அரணந்து கபாக துடிக்கும் கமழுகுவர்த்தி சுடர் கபான்ை
அவளின் காதல். அவள் அருகில் நிற்கிைாள் என்று அறிந்த
தீட்சண்ைா,
"வாங்க கமடம், கவயில் கைாம்ப அதிகமா இருக்கு,
இகதா இந்த மைநிழலில் உக்காருங்க!, முதல் முதலில் நாம
சந்திக்கிகைாம், ஏதாவது சாப்பிடுறீங்களா கமடம்?",
தன் கபாரன மைந்தவளாய் தீட்சண்ைா, இவள் தீைனின்
வருங்காலமரனவி என்ை நிரனவில் உபசரித்தாள்.
அரதக் கண்ட மாதுரி தீட்சண்ைாரவ கீழிருந்து
கமலாக ஒரு பார்ரவ பார்த்தாள், அவள் பார்ரவயின்
அர்த்தம் உணைாது, கவள்ரளைாக பிள்ரள சிரிப்பு
சிரித்தப்படி நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா.
"காதில் ஒரு அரை பவுன் கதாடு, கழுத்தில் பவுனா
கவரிங்காகன கண்டுபிடிக்க முடிைாத படி கமலிசா ஒரு
கசயின், எங்ககைா கைாட்டு கரடயில் வாங்குன இருநூறுபா
ோன்ட் கபக், கசங்கி கபான ஒரு காட்டன் சுடிதார்..,
ேும்!!!",

124
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்றுக் கூறி மீண்டும் தீட்சண்ைா ரவ கமலிருந்து
கீழாக ஆைாய்ந்த பார்ரவ பார்த்த மாதுரிரை,
"ஏன் என்ன பிைச்சிரன என் உரடயில், எதுக்கு
இப்படி கசால்லுைாங்க! என்று தன்ரன ஒருமுரை கீழிருந்து
கமல் வரை கைாசரனயுடன் பார்த்து விட்டு, மாதுரிரை
மீண்டும் கள்ளம் கபடமற்ை சிரிப்பு சிரித்தாள் தீட்சண்ைா.
"என்ன சிரிக்கிை? இந்த ககட் அப் கபாதுமா என்
தீைரன மைக்க?",
என்று அடுத்து ககட்ட மாதுரி ககட்ட ககள்வியில்
துடித்து கபாய் நின்ைாள்
தீட்சண்ைா.
மீண்டும் தன்ரன அளவு எடுக்கும் பார்ரவ பார்க்கும்
மாதுரியின் முன்னால் பார்த்த பார்ரவயின் அர்த்தம்
இப்கபாது தான் உணர்ந்து ககாண்டாள் தீட்சண்ைா.
"ம்ம்..!! ககட்டிக்காரி தான் நீ! உன் ஒன்னும் இல்லாத
பைகதசி லுக்ரக காட்டி அவர் கிட்ட காசு புடுங்க வந்திைா?
இல்ரல உன் அழரக காட்டி அவரைகை வரளத்து கபாட
வந்திைா?",

125
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா மனம் மிகவும் அதிர்ந்து
கபானது, தீைனின் வருங்கால மரனவிக்கு எதற்கு தன் கமல்
இத்தரன ககாபம்? நான் என்ன தவறு கசய்கதன்?",
அவள் மனம் ககள்விகளால் அவரள துரளத்து
எடுக்க, அதற்கு அவகள பதில் கசால்லக் கூடும் என்று
மாதுரிரை பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"என்ன பாக்குை? உன் தகுதி என்ன? என் தகுதி என்ன!
உன் கலவலுக்கு என்ரன சாப்பிட கூப்பிடுை! இகதா பார்",
என்று அவள் காட்டிை இடத்ரத பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
அங்கு அழகாக மிருதுவாக ரமதா மாவினால் கசய்ைப்
பட்டது கபால் இருந்த மாதுரியின் பாதத்ரத அலங்கரித்துக்
ககாண்டு இருந்தது அவளின் அந்த கருப்பு நிை டிரசன்ர்
ஸாரிக்கு கபாருத்தமாக இருந்தன அழகான கருப்பு
நிைத்தில் கவள்ரளக் கற்கள் பதிக்கப்பட்ட காலணிகள்.
அரத பார்த்த தீட்சண்ைா அதிர்ந்து கபாய் பார்த்தாள்.
"ம்ம்..உன் தகுதிக்கு நீ எல்லாம் என்ரன உக்காை
கசால்லி உபசரிக்கிை! உனக்கு தீைன் கமல் காதலா? இரு டி
உன்ரன என்ன பண்ணுகைன்னு பாருடி",

126
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தீட்சண்ைாவின் அதிர்ந்து கபான பார்ரவ கண்டு
மனதில் நிரனத்துக் ககாண்ட மாதுரி, கதாடர்ந்தாள்.
"இகதா நான் காலில் கபாட்டு இருக்கிை இந்த ஒரு
கசருப்கபாட விரல நீ கபாட்டு இருக்கிை இந்த கமாத்த
திங்ஸ் விரலரை விட அதிகமா வரும்! நீ என்ரன
சாப்பிட கூப்பிடுை! முதலில் ைார் நீ? உனக்கு இங்கக என்ன
கவரல?",
பார்க்க கூடாத ஒரு அருவருப்பு நிரைந்த விஷைத்ரத
பார்த்து விட்டது கபால தன்ரன பார்க்கும் கபாகதல்லாம்
மாதுரி முகம் மாறிைது கண்டு தீட்சண்ைா அன்று தான்
இப்படியும் சில மனிதர்கள் இருக்கிைார்கள் என்று
மனிதர்களின் மறுபக்கத்ரத உணர்ந்தாள், பிைகு ஆர்ப்பரித்த
தன் மனரத அடக்கி ககாண்டு,
"என் கபைர் தீட்சண்ைா, நான் மகதீைவர்மன் சாருடன்
பள்ளியில் ஒன்ைாக படித்கதன்",
"ஓ..!!! இப்படி ஒரு கபண் இருப்பதாக என்னிடம்
அவர் கசால்லகவ இல்ரலகை",
என்று மாதுரி கசான்னகபாது,

127
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ, உன்ரன பத்தி அவள் கிட்ட நிரைை கசால்லி
இருக்ககன், ைாரு அவள், நான் மீட் பண்ணனும்னு
என்கிட்ட ககட்டுகிட்கட இருந்தாள்,",
என்ை தீைனின் குைல் தீட்சண்ைாவின் காதில் ஒலித்தது.
மாதுரி தன் கபச்ரச கதாடர்ந்தாள்.
"ஆரளயும் உன் கதாற்ைத்ரதயும் பார்த்தால் அப்படி
ஒண்ணும் கதரிைவில்ரலகை! உன்ரன பார்த்தால் எனக்கு
சந்கதகமாக இருக்கக? என்ன இப்படி எல்லாம் கபாய்
கசால்லி ஏதாச்சும் கடாகனஷன் ககட்டு வந்து இருக்கிைா?
இல்ரல, ஏதாச்சும் திரு..",
"கமடம்!!!",
அதுவரை அரமதிைாக தீட்சண்ைா இருந்த குைல்
உைர்த்தி, நிமிர்ந்து பார்த்தாள், அவள் முகம் ககாபத்தில்
கநருப்பாய் தகித்தது. அரதக் கண்ட மாதுரி மனதில்
சந்கதாஷம் ககாப்புளித்தது,
"வாகை..வா..!! உங்க மிடில் கிளாஸ் குணம் பத்தி
எனக்கு கதரிைாதா? பணத்ரத விட, மானம், சுை
மரிைாரத, கசால்லு, கலாட்டு, கலாசுக்கு முக்கிைம்னு
கசால்லி ககிட்டு இருப்பீங்க, அரத ரவத்கத உன்

128
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தன்மானத்ரத சுைண்டி உன்ரன என்ன இன்ரனக்கு பண்ண
கபாகைனு பாருடி! இனி தீைன் அப்படிங்கிை கபைரை
ககட்டாகல இன்ரனக்கு நான் ககட்ட ககள்விகள் தான்டி
உனக்கு இனி நிைாபகத்துக்கு வைணும்",
என்று மனதில் நிரனத்த மாதுரி,
"என்ன என்ன கமடம்? கைாம்ப சவுண்ட் விடுை? நீ
சத்தம் கபாடுவரத பார்த்தால் உன்கிட்ட ஏகதா தப்பு
இருக்கு கபால்? ஆமா வந்த கவரல முடிந்து நீ கபாக
கவண்டிைதாகன? அப்புைம் எதுக்கு இங்கக உக்கார்ந்து
அங்கக பார்த்துக் கிட்டு இருக்க? எனக்கு என்னகமா உன்
கபச்சு, நரட, உரட, பாவரன எல்லாம் பார்த்தால்
சந்கதகமா இருக்கு",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது,
அவள் கபச்சால் ஏற்பட்ட உடல் அதிர்வில் தீட்சண்ைா
ரகப்ரப நழுவி கீகழ விழ, அரதப் பார்த்த மாதுரி முகம்
கடுரமக்கு மாறிைது.
"கே..! அந்த கபக்கில் என்ன இருக்கு?, கசால்லு!",

129
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் சுற்றும் முற்றும் பார்த்து விட்டு, சற்று
கதாரலவில் காவல் பணியில் இருந்த இரு காவலாளிகரள
அரழத்தாள்.
"எஸ் கமடம்..",
என்ை படி அவர்கள் வந்து நிற்க,
"இகதா நிற்கிைாள, இவள் கமல் எனக்கு சந்கதகமா
இருக்கு, இவளின் ோண்ட் கபக்ரக வாங்கி கசக்
பண்ணுங்க",
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா ககாபத்தில் கவகுண்டு
முரைத்தாள்.
"என்ன முரைக்கிை! இது எல்லாம் தீைன் ஆர்டர்,
சந்கதகத்திற்கு இடமா ைார் இருந்தாலும் கசாதரன
பண்ணனும், உனக்கு இந்த விளக்கம் எல்லாம் கசால்ல
எனக்கு அவசிைம் இல்ரல, கே! என்ன அப்படிகை
நிக்கிறீங்க ஆணி அடித்த மாதிரி, ம்ம்! கமான், இவள்
ோண்ட் கபக்ரக கசக் பண்ணுங்க",
என்று மாதுரி கசால்ல, அந்த காவலாளிகளில் ஒருவன்
மாதுரிரை பார்த்து,

130
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கமடம், இவங்க சாருக்கு முக்கிைமான விஐபி, இவங்க
எப்கபா வந்தாலும் எந்த ககள்வியும் ககட்காமல் வழி
அனுப்பி ரவக்கனும் அப்படினு விக்ைம் சார் இன்பார்ம்
பண்ணி இருக்காரு",
என்று அவன் மறுப்ரப கதரிவிக்க,
"கே ஃபூல்! இவள் ஏதாவது ஆபிஸில் இருந்து திருடி
இருந்தால் என்ன கசய்..",
என்று மாதுரி முடிக்கும் முன்கப,
"கதாப்..!!",
என்ை சத்தத்துடன் பாட்டில் விழுந்தது, சப்தம் வந்த
திரச ககட்டு பார்த்தாள் மாதுரி.
அங்கு முகத்ரத அக்னி பிழம்பாய் ரவத்துக் ககாண்டு
தன் ரகப்ரபரை தரல கீழாக ஆகவசமாக கீகழ
ககாட்டிக் ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா. அவள் ககாட்டிை
கவகத்தில் அதில் இருந்த பரழை கபருந்து பைண
சீட்டுகள், எப்கபாகதா கும்பிட்டு ரவத்து இருந்து விபூதி
குங்கும பிைசாதம், அவளுரடை பணம், கடபிட் கார்டு
ரவக்கும் சிறு பர்ஸ், கதரவப்பட்டால் உதவும் என்று
அவள் கபாட்டு ரவத்து இருந்த நான்கு ஊக்குகள்

131
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எப்கபாகதா ஏடிஎமில் பணம் எடுத்த ைசீது, அத்துடன்
ஓட்டி இருந்த அவளின் பாஸ்கபார்ட் ரசஸ் கபாட்கடா,
சில்லரை காசுகள், பால்பாயின்ட் கபனா, ஏகதா ஒரு
விசிட்டிங் கார்ட் என அரனத்தும் காற்றில் பைந்து மிதந்து
திரசக்கு ஒன்ைாக கீகழ விழுந்தன.
அரதக் கண்ட அந்த காவலாளிகள் முகத்தில் சங்கடம்
கதான்றிைது, அவர்களால் தீட்சண்ைா முகத்தில் இருந்த
உண்ரமரை உணர்ந்து ககாள்ள முடிந்தது, அந்த தீரை
கக்கும்
ககாபம்!! உண்ரமரை தன்னுள் அடக்கி ககாண்டு
அதன் அனலில் அவள் முகம் தகிப்பரத அவர்களால்
உணை முடிந்தது.

132
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 10
"கவறுத்த மனபதயும்
மீண்டும் காதலில் வீழ்த்த..
உன் கன்னக்குழி சிரிப்பு
பைாதும்..என் கள்வா!!
வீழ்த்திய மனதில் நீபய
ஆட்சி கேய்ய..
உன் தீப்ைார்பவ பைாதும் என் தீரா!!"

-❤️தீட்சுவின் ரேபனயில் தீரு❤️

தீட்சண்ைாவின் உண்ரம ததும்பிை ககாபத்ரத கண்டு

அந்த இரு காவலாளிகள் தைங்கி நின்ைனர், அரதக் கண்ட

மாதுரி மனதில்,
"அந்த முந்திரிக் ககாட்ரட விக்ைம் பைலால் இவ்களா
வைது? அவன் பாட்டுக்கு கபரிை இவன் மாதிரி இவளுக்கு
விஐபி பாஸ் தைான், அதான் இந்த கைண்டு கூமுட்ரடகளும்
தன் கவரலக்கு ஆப்பு வந்துடும்னு கப னு வாய்
பார்த்துகிட்டு நிக்குதுங்க!",

133
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிக் ககாண்டு பல்ரல கடித்தாள். பிைகு
தன் எதிகை அக்னி பிழம்பாக நிற்கும் தீட்சண்ைாரவ
பார்த்தாள்.
"கே! என்ன! அப்படிகை நீ திருடுன அந்த கபாருரள
சாமார்த்திைமா கவை எங்ககைா மரைத்து ரவத்துக் கிட்டு
அப்படிகை உன் ோண்ட் கபக்ரக ககாட்டி காட்டி
நடிக்கிறிைா?,
"கவணாம் கமடம்! வார்த்ரதகரள கைாம்ப அதிகமா
ககாட்டாதீங்க! உங்க கமல எனக்கு தீைன் சார் வருங்கால
மரனவினு எனக்கு நிரைை மரிைாரத இருக்கு! அரதக்
ககடுத்துக்காதீங்க கமடம்!",
என்று ககாஞ்சம் மாதுரியின் அதிர்வு ககள்விகளில்
இருந்து கவளிவந்தவளாய் தீட்சண்ைா உறுதிைான குைலில்
அவள் முகம் பார்த்து கூறினாள்.
"கே! ஆஃப்ட்ைால், என் பங்களா கவரலக்காரிக்கு
நான் குடுக்கும்
சம்பளத்ரத மாத சம்பளமா வாங்குை நாய் நீ! நீ
எனக்கு மரிைாரத குடுக்கிைரத பத்தி கபசுறிைா?,

134
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவள், பார்லர் உபைத்தில் கவட்டி விடப்பட்டு
ஷாம்பு விளம்பைங்களில் காட்டப்படும் முடி கபால் இருந்த
காற்றில் பைந்து ககாண்டு தரல முடி சரிை திரும்பிை
மாதுரி, அங்கு நின்றுக் ககாண்டு இருந்த அந்த இரு மஞ்ச
மாக்கான்கரளயும் ( அட! மாதுரியின் ககாப கமாழியில்
அந்த இரு காவலாளிகரளயும் குறிப்பிடுவது அப்படி
தாங்க) கநாக்கி,
"கே! அங்கக ைாைாவது கலடீஸ் கசக்கியூரிட்டி
இருந்தால் வை கசால்லு, இவரள கசக் பண்ணி தான்
அனுப்பனும்",
என்ை அவளின் குைல் ககட்டு,
"கேய்..!!!!",
என்ைபடி தீட்சண்ைா நிமிர்ந்தாள்.
கண்களில் கநருப்பு கபாறி பைக்க, முகத்தில்
ககாபாக்கனி தாண்டவமாட, உதடு அதீத ககாபத்தினால்
துடிக்க, காற்றில் கரலந்த அவளின் தரல முடி கநற்றியில்
வந்து புைள, தன் ரகரை மடக்கி, "ககான்று விடுகவன்,
எனும் படிைான எச்சரிக்ரக முத்திரையுடன் ஒரு விைரல
மாதிரிரை கநாக்கி நீட்டிை படி அவள் நின்ை ககாலகம

135
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அங்கு நின்ை அந்த இரு காவலாளிகளுக்கும்
அச்சமூட்டிைது, அவள் முகத்தில் கதரிந்துக் ககாண்டு
இருந்த உண்ரமயின் சூடு அவர்கள் இருவரையும்
மனசாட்சி உள்ள காைணத்தால் சுட கதாடங்க, அதன் தகிப்பு
தாங்காது அவளின் முகத்ரத பார்க்காமல் குனிந்து
ககாண்டனர். மாதுரியும் அவளின் அத்தரகை ககாபத்ரத
எதிர்ப்பார்க்க வில்ரல தான், அரத சில கநாடி ஸ்தம்பித்த
அவள் முகம் நன்ைாக காட்டிக் ககாடுத்தது.
"ைார் கிட்ட ரக நீட்டி கபசுை? உனக்கு எவ்களா
ரதரிைம் இருக்கணும்?",
என்று மாதுரி ககாபத்தில் கத்தினாள்.
"உனக்கு என்ன மரிைாரத? என் வைது தாகன நீயும்?
நீ முதல ைாரு? நானும் பார்த்துக்கிட்டு இருக்ககன்,
வந்ததில் இருந்து கைாம்ப கபசிக்கிட்டு இருக்க, பாரு அதில்
ஏதாச்சும் உங்க ைாஜ வம்ச கபருரமக்கு பங்கம் வை மாதிரி
ஏதாச்சும் உங்க கபாருள் இருந்தா நீ இப்கபா
காட்டினிகை உன் காரல, அதில் இருக்கிைரத எடுத்து அடி,
இந்தா!",

136
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ஆகவசம் ககாண்டவளாய் தீட்சண்ைா தன்
ரகப்ரபரை மாதுரிரை கநாக்கி விட்கடறிை அது அவள்
முகத்ரத கதாட முைன்ை சிறு வினாடியில் தடுமாறி
கதாடாமல் கீகழ விழுந்தது.
"இகதா..நீங்களும் பார்த்துக் ககாள்ளுங்க, இகதா
இங்கக தான் காமிைா இருக்குல்ல, அதுரலயும் கபாய்
நல்லா பாருங்க",
என்று கீகழ விழுந்த தன் கவற்று ரகப்ரபரையும்
சுவற்றில் கபாருத்தப்பட்டு இருந்த காமிைாரவயும் அந்த
இருக் காவலாளிகளிடம் காட்டிை தீட்சண்ைா, தன் ரககள்
இைண்ரடயும் கசர்த்து தட்டிக் காட்டிவிட்டு,
"இகதா நான் ஏதும் எடுத்து கசல்லமால் கவறும்
ரகயில் தான் கபாகைன், இன்னும் என் கமல் சந்கதகம்
இருந்தால் வாங்க இப்பகவ அந்த கலடிஸ் கசக்கியுரிட்டிரை
அனுப்புங்க என்ரன கசக் பண்ண கசால்லி",
என்று ஆகவசமாக கத்திை தீட்சண்ைா, மாதுரி அருகக
கநருங்கினாள், அவள் தன் அருகக வருவரதக் கண்ட
மாதுரி இைண்டு அடி பின்னால் நகர்ந்தாள். அரதக் கண்ட
தீட்சண்ைா முகத்தில் ககலி சிரிப்பு வந்தது. அவரள

137
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கநருங்கிை தீட்சண்ைா, அவளுக்கு மட்டும் ககட்கும்
குைலில்,
"என்ன என்ரன கசக் பண்றிைா ?
நாரள நீ இங்க வருங்கால எம்டிைாக, சார்
மரனவிைாக வந்து கபாகனும் அப்படிங்கிை ஒகை
காைணத்தால் தான் நீ என்ரன கபசிை விதத்துக்கும்
நடந்துக் ககாண்ட விதத்துக்கும் அந்த கைண்டு
கசக்கியூரிட்டி முன்னாடி அரை வாங்காமல் தப்பித்தாய்,
இகதா பார்! நீகைா இல்ரல அகதா அங்க அந்த கபரிை
கட்டடத்தில் ைாஜா மாதிரி உக்கார்ந்து இருக்காகை
அவருக்ககா நான் பைப்புட மாட்கடன், உன்கிட்ட பணம்
கவணும்னா இருக்கலாம், அதுக்காக எல்லாரும் நீ
கசால்ைதுக்குலாம் ரகக் கட்டிக்கிட்டு
அரமதிைா நிப்பாங்க அப்படினு நிரனக்காத, சரிைா",
என்ைவள், குனிந்து தன் பணம் நிரைந்த பர்ரச மட்டும்
எடுத்துக் ககாண்டு நகை முைன்ைவரள
தடுத்தாள் மாதுரி.
"நில்லு..!",
என்ைாள்.

138
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதற்கு பதில் ஏதும் கசால்லாமல் நின்ை தீட்சண்ைா
அருகில் வந்த மாதுரி,
"நீ நடந்துக் ககாண்ட விதம் பற்றி கண்டிப்பாக நான்
அவர் கிட்ட கசால்லி, உன்ரன அவர் வாழ்க்ரகயில்
இருந்கத விலக்கி ரவக்க கசால்லுகவன், அப்புைம் இரதக்
ககட்டால் நீ இன்னும் வருத்தப் படுவ, அவர் தான்
உன்ரன கசக் பண்ணி அனுப்ப கசால்லி ரிசப்ஷனில்
ஆர்டர் கபாட்டார்",
என்று தீட்சண்ைா மனநிரல உணர்ந்து, தீட்சண்ைாவின்
உரடந்து கசார்ந்து கபான முக மாற்ைத்ரத ஆவலுடன்
எதிர்பார்த்துக் ககாண்டு குரூை குைலில் திருப்தியுடன்
கசான்னாள்.
"ோோ..அவர் என்ன என்ரன விலக்கி ரவக்கிைது,
நான் அவரை என் வாழ்க்ரகயில் என் மனதில் இருந்து
கவறுத்து விலக்கி ரவத்து சரிைாக மூன்று மணி கநைம்
ஆகிவிட்டது, அவர் எப்பகவா எனக்கு ைாகைா எவகைா
அப்படினு ஆகிட்டார், ஆமா..எதுக்கு என்ரனப் பற்றி
அவரிடம் கசால்லுறீங்க?

139
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆச்சிரிைம் தான், உங்க ைாஜ வம்சத்து மூரளக்கும்
உங்க ஸ்கடட்ஸ்க்கும், ஆஃப்ட்ைால், உங்க பங்களாவில்
கவரல கசய்யும் கவரலக்காரிக்கு நீங்க குடுக்கும்
சம்பளத்ரத மாத சம்பளமா வாங்குை நாய் நான்! என்ரன
எல்லாம் நிரனவில் ரவத்து உங்கள் வருங்கால கணவர்
கிட்ட கசால்கிகைன் அப்படினு கசால்ைது கைாம்ப
ஆச்சிரிைம் தான்..",
"என்ரன பற்றி கதரிைாமல் நீ அதிகம் கபசுை.., இதற்கு
கண்டிப்பா நீ வருத்தப் படுவ..!!",
"கே..! அடங்குடி, இத்தரன காலம் உருகி உருகி
காதலித்தவரனகை கவண்டாம்னு தூக்கி எறிந்து கபசிட்டு
வந்திட்கடன், இதில் நீ எல்லாம் எனக்கு எம்மாத்திைம்?",
அரதக் ககட்ட மாதுரி சுற்றும் முற்றும் பார்க்க, அந்த
இரு காவலாளிகள் நல்லகவரள அந்த இடத்ரத விட்டு
அகன்று இருந்தனர். அரதக் கண்ட தீட்சண்ைா முகத்தில்
ஏளன புன்னரக கதான்றிைது.
"பைம்..!!!! அவங்க நான் கபசினரத ககட்டுடு
வாங்ககளானு!!!, இது ஒரு கபாழப்பு..ஹ்ம்ம்!!! நீ
கசால்லகபாைகதாட இரதயும் கசர்த்து இந்த

140
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காஞ்சிப்புைத்ரத ஆளும் உன் சக்கைவர்த்திகிட்ட மைக்காம
கசால்லுமா,
"உங்கரள கதடி இத்தரன ஆண்டுகள் கழித்து சந்திக்க
வந்ததுக்கு நல்ல மரிைாரத குடுத்துட்டீங்க, இந்த
அவமானங்கள் கரடசி வரைக்கும் அவள் மனதில் தீ
கபால் எறிந்து ககாண்கட இருக்கும், இப்படிைாப்பட்ட
மரிைாரதரையும் நீங்கள் ககட்ட ககள்விகரளயும் இந்த
தீட்சண்ைா என்ரனக்கும் மைக்கமாட்டாள், ஆனால் அவள்
உங்கரள என்றும் தன் மனதில் நிரனக்க மாட்டாள், குட்
பாய்",
என்ைவள் மனதில்,
"ச்கச..!!! என்ன மனிதர்கள் இவர்கள்,
பணம் தான் எல்லாம் கபால, அப்கபா என்ரனப்
கபால் கநர்ரம, நிைாைத்திற்கும், மான, கைாஷத்திற்கு
முக்கிைத்துவம் குடுத்து வாழ்பவர்கள் எல்லாம் இப்படி
இவர்கரள கபான்ை பணத் திமிர் ககாண்டவர்களிடம் சுை
மரிைாரத ககட்டு ரகக் கட்டி நாய் கபால் வாலாட்ட தான்
கவண்டுமா முடிைாது..மற்ைவர்கள் எப்படிகைா? ஆனால்
இந்த தீட்சண்ைா ஒருக்காலும் அப்படி இருக்கமாட்டாள்!

141
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ரன மதிப்பவர்கரள மட்டும் தான் நான் மதிப்கபன்,
இவரள கபான்ை ஆட்களிடம் இப்படி தான் கபச
கவண்டும், முள்ரள முள்ளால் எடுப்பது கபால் தான்
நடந்துக் ககாள்ள கவண்டும்.ககாஞ்ச கநைத்தில் எவ்வளவு
வார்த்ரத கபசி விட்டாள், பிைந்ததில் இருந்து ைாருகம இது
கபால் என்ரன கபசுைதில்ரல! என்ன ஒரு ஆணவம்!",
என்று கதாடர்ச்சிைாக பல எண்ணங்கள் ஓடிக்
ககாண்டிருந்தது தீட்சண்ைாவிற்கு,
அந்த இடத்ரத விட்டு கபருந்து நிரலைம் கநாக்கி
நடக்க எத்தனித்தவள், அப்படிகை திரும்பி பார்த்து,
"இந்த ோன்ட் கபக்ரக நீங்ககள ரவத்துக்
ககாள்ளுங்க கமடம், நீங்க தான் இங்கக வந்ததில் இருந்து
என் கபக்ரக பத்தி அதிகம் விசாரித்துக் ககாண்கட
இருந்தீங்க, கசா உங்களுக்கக அரத குடுத்துட்கடன்,
வச்சுக்ககாங்க, ஜஸ்ட் இருநூறு ரூபா தான்",
என்று ககலி புன்னரக இதழில் அரும்ப கசன்ைவள்
முன் குறுக்கக ரக நீட்டி தடுத்த மாதுரி,
"நீ கபரிை தப்பு பண்ணிட்ட..இதுக்கு நீ குடுக்க கபாை
விரல கைாம்ப அதிகம்",

142
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைாள்.
"கபாடி..!!!!", என்று அவள் ரகரை அலட்சிைமாக
தள்ளி விட்டு கபருந்து நிரலைம் கநாக்கி நடந்த கபாது
அங்கு இருந்த ககமிைா கநாக்கி ஒரு பார்ரவ பார்த்தாள்
தீட்சண்ைா, அவள் முகம் ஒரு கநாடி கலங்கி பிைகு
வழக்கமான நிரலக்கு மாறிைது.

143
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 11
"என் எண்ைங்களில் கைந்த..
உயிரில் கைந்த உன்பன..
மைந்து..
இன்கனாருவபன..
மைந்து..
வாழ என்னால் முடியுமா?",

-❤️தீட்சுவின் பகள்விகளில் தீரு❤️

"இந்த காமிைா வழிைாக அவன் நடந்த

அரனத்ரதயும் எப்படியும் பார்த்துக் ககாண்டு தான்

இருப்பான், ஆனாலும் அவன் தடுக்க வில்ரல, இவள்
கசால்வது கபால் அவன் தான் என்ரன கசக் கசய்ை
ஆர்டர் கபாட்டு இருப்பான் கபால, இல்ரலனா, இகதா
நிற்கிைாகள இவரள நான் முன்கன பின்ன சந்தித்து
கபசிைது கூட கிரடைாது, ஆனால் என் கமல் இவளுக்கு
ஏன் இப்படி ஒரு ககாபம், அப்படினா அவன் எந்த

144
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அளவுக்கு கசால்லி இருந்தால் இவள் என்ரன இப்படி
நடத்தி இருப்பாள்?",
என்று தீட்சண்ைாவின் மனம் கதறிைது. அந்த
வளாகத்ரத விட்டு கவளிகை கபருந்து நிரலைம் வந்து
நின்ைவள் மனம் எங்கு கசல்வது என்ை எண்ணகம
இல்லாமல் அப்படிகை அடுத்தடுத்து நடந்த நிகழ்வில்
ஸ்தம்பித்து அமர்ந்து இருந்தாள்.
அவள் கண்களில் நீர் கலங்கிைது.
கரடசியில் அண்ணன் கசான்னது உண்ரமைாகி
விட்டகத..!! அது கசான்னது கபாலகவ அவன் மாறி
விட்டான், அவன் தீைகன இல்ரல, அது அந்தஸ்து திமிர்
பிடித்த ஒரு
பணக்காை முதலாளி.
அவள் மனம் ககவிைது. சாரலயில் அவள் கண்கள்
பார்ரவ பதித்தாலும் அவள் மனகமா அவன் கபசிை
வார்த்ரதகளிகல சுற்றி வந்தது.
"பாப்பா..பாப்பா..!! உன்ரன தான், காமாட்சி அம்மன்
ககாயிலுக்கு இந்த பஸ் கபாகுமா?",

145
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அரசைாமல் அப்படிகை அமர்ந்து இருந்த
தீட்சண்ைா அருகில் வந்த் ஒரு பாட்டி ககட்க,
அவகளா காதில் வாங்காதவளாய், அமர்ந்து இருந்தாள்.
"அட பாப்பா..!! உன்ரன தான்!",
என்று அவரள அந்த பாட்டி உலுக்க, திடுக்கிட்டு
விழித்துக் ககாண்டவளாய் தீட்சண்ைா அவரள புரிைாமல்
பார்த்தாள்.
"காமாட்சி அம்மன் ககாயில்..?",
என்று அந்த பாட்டி மீண்டும் ககட்க,
அதற்குள் அருகில் இருந்த ஒருவர், அப்பாட்டிரை
கநாக்கி,
"அட பாட்டிம்மா, அகதா நிக்கிது
பாரு அந்த பஸ் தான் கபாகும்..",
என்று அவர் முடிக்க, அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா ஒரு
முடிவுக்கு வந்தவளாய் அவர் காட்டிை அந்த கபருந்தில்
ஏறினாள்.
எப்கபாதும் அவள் விரும்பி ைசிக்கும் அந்த கபருந்து
பைணம் அவளுக்கு இனிக்கவில்ரல, அவள் மனம்
முழுவதும் அவன் கபசிை வார்த்ரதகள் வந்து வந்து

146
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாய்க் ககாண்டிருந்தது. கண்களில் நீர் துரடக்க துரடக்க
வழிைகவ தீட்சண்ைா அருகில் அமர்ந்து இருந்த ஒரு கபண்
அவரள பார்க்க, கஷ்டப்பட்டு தன்ரனக் கட்டுப்படுத்திக்
ககாண்டாள்.
"உனக்கு என்ன துைைம்..!! அரத கசால்லி அழ ைாரும்
இல்ரலைா? என்னிடம் கசால்லு..!! நான் ககட்கிகைன்..உன்
அன்ரன நான் இருக்கிகைன்! உன் மனக் குரைகரள
என்னிடம் ககாட்டி விட்டு கபா என் மககள..!!
என்பது கபால் சிகப்பு பட்டில் காமாட்சி அன்ரன
புன்னரகத்ததுக் ககாண்டிருந்தாள். அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா மனம் கதறிைது.
"அம்மா..!!! இன்று என் மனதில் இத்தரன ஆண்டுகள்
நான் கட்டிை ககாட்ரட தவிடு கபாடிைாக்கி விட்டது..!
பணம், ஸ்கடட்டஸ் இல்லாதவளுக்கு காதல் எல்லாம் ஒரு
ககடா..! அப்படினு எனக்கு நல்லா புரிை வச்சுட்டாங்க
அம்மா! இது தான் முடிவு அப்படினு எனக்கு கதரியும்,
இருந்தாலும் எனக்கு வலிக்குகத அம்மா!",
என்று அந்த கபரத கநஞ்சம் கதறி அழுதது.

147
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அம்மா..!!! உன்கிட்ட நான் ககட்கிைது இது தான்,
அவரன கவண்டாம் அப்படினு தூக்கி எறிந்து
வந்திட்கடன், இனி என் வாழ்க்ரகயில் அவன் முகத்தில்
எக்காைணம் ககாண்டும் முழுக்ககவ கூடாது, அம்மா..!!!
என் வாழ்க்ரகயில் எக்காைணம் ககாண்டும் அவனிடம்
எதற்கும் ரக ஏந்தும் நிரலக்கு மட்டும் என்ரன ரவத்து
விடாகத!!! நானும் சரி, என் குடும்பமும் சரி!! அந்த
நிரலயில் எப்பவுகம என்ரன ரவத்து விடாகத!! அம்மா!!
திக்கற்ைவங்களுக்கு கதய்வம் தான் துரணனு
கசால்லுவாங்க, எனக்கு நீ எப்பவுகம துரணைா
இருக்கணும்! எனக்கு இனி வாழ்வில் காதகல கவண்டாம்,
அது தரும் காைங்கள், வலிகள் ஏதும் கவண்டாம், இனி
என் மனதில் அது கபால் கமன்ரமைான உணர்வுகளுக்கு
இடம் கவண்டாம் அம்மா! கபாதும்! நான் என் நிரலயில்
உறுதிைா இருக்க, எனக்கு பாரை கபால், ைாைாலும்
காைப்படுத்த முடிைாத, காைங்கரள ஏற்க, அதற்கு பழகிை
மனரத குடு",
"ஒருகவரள அவன் இடத்தில் இருந்து பார்த்தால்
அவனுக்கு அது சரிைாக கூட இருக்கலாம், அதனால்

148
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவரன நான் குற்ைம் கசால்லல, என் கமல் தான் தவறு
மா..நான் என் தகுதி அறிந்து ஆரசப் படல, ஆனால் என்
கநசம் உண்ரம!!! ஒருகவரள நானும் ககாடீஸவைர் வீட்டு
வாரிசாக இருந்திருந்தால் என் கநசம் உண்ரம என்று நம்பி
இருப்பார்ககளா என்னகவா!!, இனி அரத எண்ணி என்ன
பைன்! அம்மா..!!! அவன் எங்கக எப்படி இருந்தாலும்
சந்கதாஷ மாக நன்ைாக இருக்கட்டும், அவனுக்கு
சந்கதாஷத்ரத குடும்மா, அவன் நல்லா இருக்கணும்மா",
அவள் மனம் கண்ணீரில் ஆைம்பித்து உணர்வுகளால்
கநகிழ்ந்து ததும்பிைது. மனதில் உள்ளரத எல்லாம்
ககாட்டிைவளாய் சிறிது தன் மனரத ஆசுவாசப் படுத்திக்
ககாண்ட தீட்சண்ைா கண் மூடி கவண்டிை கபாது, அவள்
கதாள் கமல் ஒரு ரக விழுந்தது.
"இந்த காமிைா வழிைாக அவன் நடந்த அரனத்ரதயும்
எப்படியும் பார்த்துக் ககாண்டு தான் இருப்பான், ஆனாலும்
அவன் தடுக்க வில்ரல!!",
என்று தீட்சண்ைா எண்ணிை அந்த தீைன் உச்சக் கட்ட
மது கபாரதயில் மூழ்கி ரகயில் ஒரு மதுக் ககாப்ரபயுடன்
தன் அருகக இருந்த அலுவலக ககாப்புகள் நிைம்பிை

149
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கடபிள் லிக் கவிழ்ந்து கிடந்தான். அவன் அருகில் இரு
பாட்டில்கள் அவன் எப்கபாது எங்கரள திைப்பான் என்பது
கபால் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தன.
கதரவ திைந்து பூரனப் கபால் உள்கள நுரழந்த
மாதுரி, அவனுக்கு ஓரசக் ககட்காமல் அந்த ககபின்
கதரவ சாத்த முைன்ை கபாது,
"விக்ைம்! நான் ைாரையும் பார்க்க விரும்பலனு
கசால்லு!!",
என்ைான் கடபிளில் இருந்து கவிழ் த்து இருந்த தன்
தரலரை அகற்ைாமகல.
"கபாரதயிலும் ைாகைா ககபின் உள்கள வைாங்கனு
சரிைா கண்டுபிடித்துட்டாகன!! எமகாதகன்",
என்று எண்ணிை மாதுரி, அவன் கசான்னரத கண்டுக்
ககாள்ளாமல்,
"தீரு..நான் மாதுரி வந்து இருக்ககன்!! வாட் இஸ் திஸ்
டார்லிங்?",
என்ை படி அந்த மது வரககரள பார்த்த முகம்
சுளித்த மாதுரிக்கு தனக்கும் அந்த மது வரக பிடிக்கும்

150
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்பது கச்சிதமாக மைந்து கபாய் விட்டது தான்
ஆச்சிரிைம்.
"ம்ம்..கமான் டார்லிங், எழுந்திருங்க!",
என்ை படி அவரன கநருங்கிை மாதுரி அவரன
எழுப்ப அவன் கதாரள பற்றி எழுப்ப முைல,
"கே..நான்கசன்ஸ்! ைார் இது..ஷிட், விக்ைம்!!! விக்ைம்!!",
என்று கண்கரள திைவாமாகல அவன் அலறிை
அலைலில் கவளிகை இருந்து ஓடி வந்த விக்ைம்,
"சார், கமம் வந்து இருக்காங்க..!!!",
என்ைான் தைங்கிை குைலில்.
"ைாரு..தீ..தீைா..!! அவள் திரும்ப வந்து இருக்காளா!!!,
எங்க அவ..?
தீ..!! தீ..நா..நா..நான்..ன்..",
என்று எழுந்து தடுமாறிைவன் ரகயில் இருந்து மதுக்
ககாப்ரப கீகழ விழுந்து கநாறுங்கிைது. அகத கபால்
அவனும் விழும் அபாைம் இருக்க, விக்ைம் ஓடி வந்து
அவரன அமை ரவத்தான். தீைன் தன் கண்கரள
திைவாமகல அவனுக்காக காத்துக் ககாண்டு இருந்த அந்த

151
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மது பாட்டிரல எடுத்து தன் வாயில் கவிழ்த்து விட்டு
மீண்டும் அகத கபால் கடபிளில் கவிழ்ந்தான்.
மாதுரி ககாபத்தில் அவரன முரைத்தாள், அவள்
மனதில் சற்று முன்னால் அவன் கசான்ன அந்த "தீ", அவள்
மனதில் குகைாத தீரை பற்ை ரவத்தது. எது நடந்தகதா
அது நன்ைாககவ நடந்தது எனும் படி அவள் கலசாக பற்ை
ரவத்த தீைால் அவனுக்கு தீட்சண்ைாவிற்கும் உள்ள
பிரணப்பிற்கு கவட்டு ரவக்கும் என்று நிரனத்து தான்
தீைன் உன்ரன கசக் பண்ணி அனுப்ப கசான்னான் என்று
கசான்னாள் அவள், அதனால் அவர்களுக்கு இரடகை
உள்ள உைவில் சிறிது விரிசல் வரும், அதன் பிைகு அரத
எப்படிைாவது கபரிை அளவில் ஆக்கி, இருவரின்
பிரணப்ரபயும் துண்டித்து விடாலாம், தீைனுக்கு கதாழி,
காதலிைாக எல்லாம் இந்த மாதுரி கதவி மட்டும் தான்
இருக்க கவண்டும்..என்ரன தவிர்த்து கவறு எந்த
கபண்ணும் அவன் வாழ்வில் இருக்க கூடாது, என்று தான்
அவள் நிரனத்தாள், ஆனால் அவகள எதிர்ப்பாைா
வண்ணம், தீட்சண்ைாகவ அவரன தூக்கி எறிந்து கபசி
விட்டதாக கசால்லினாள், தீட்சண்ைா முகத்தில் கதரிந்த

152
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவறுப்பில் நிச்சைமாக இருவருக்கு இரடகை உள்ள அன்பு
உரடந்து விட்டது என்று எண்ணி குதுகாலம் அரடந்து
அவரள பற்றி ஏதாவது இன்னும் கபாட்டு விடலாம் என்று
எண்ணி வந்தவள், முன்பு அந்த மது கபாரதயிலும் அவள்
கபைர் அவன் கசால்லகவ அவள் மனதில் ககாபத்தில்
உச்சக் கட்டத்ரத அரடைகவ, அவரனகை முரைத்துக்
ககாண்டு நின்ைாள்.
அவளின் முரைப்ரபயும் ககாபத்ரதயும் புரிந்துக்
ககாண்ட விக்ைம்,
"சார், மாதுரி கமம் வந்து இருக்காங்க!, உங்கரள
காரலயில் இருந்து பார்க்கணும்னு கவயிட் பண்ைாங்க",
என்ைான் குற்ை உணர்வு ககாண்ட குைலில்.
"ைா..ைாரு..மாதுவா..?",
என்ைான் கடபிளில் இருந்து கவிழ்ந்த தரலரை
எடுக்காமகல. அவள் கபைரை கசால்லி அந்த
கபாரதயிலும் கதளிவாக கசால்லி எழுந்தவன், தான்
வந்தது கதரிந்ததும் நிமிர்ந்து கூட பார்க்காமல்
இருக்கிைாகன! என்று அந்த தீட்சண்ைா கமல் அவளுக்கு
ஆத்திைம் கபாங்கிைது. ஏற்கனகவ அவள் கபசிை

153
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வார்த்ரதகளால் அவள் கமல் ஆத்திைம் ககாண்ட மனம்
இன்னும் ஆத்திைம் ககாள்ளகவ, தன் கபாரன எடுத்து
அதில் ைாருக்ககா குறுஞ்கசய்தி அனுப்பினாள். பிைகு
அதற்கு பதில் வந்த குறுஞ்கசய்தி ரை பார்த்தவள் இதழில்
புன்னரக கதான்றிைது. பிைகு விக்ைரம பார்த்தவள், ஏகதா
கசால்ல முைன்ை கபாது, அந்த கமரஜயில் இருந்த ஒரு
ரடரி அவள் பார்ரவயில் படகவ, அரத எடுத்து
பார்த்தாள்.
"தீட்சுவின் காதல் தீயில் கரைந்த..
தீருவின் நிரனவுகள், உணர்வுகள்..இரவ..!!!, இது என்
தீருவுக்காக..",
என்று ஆைம்பித்து இருந்த அதன் முதல் பக்ககம
மாதுரி மனதில்,
"ஆோ..!!! இரத இவரன படிக்க விடக்கூடாது,
கபாரத கதளிந்து இவன் இந்த ரடரிரை கதடினால் ,
ரடரிரை தீட்சண்ைாகவ எடுத்து கசன்று விட்டாள் என்று
கசால்லி விட கவண்டும், இல்ரல என்று இவன்
சாதித்தால்,இவன் கபாரதயில் இருப்பரத காைணம் காட்டி
விட கவண்டிை தான்",

154
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று எண்ணிைவள், அரத எடுத்துக் ககாண்டவரள,
"கமம்..சாருக்கு அவர் கடபிளில் இருந்து ஏதாச்சும்
திங்ஸ்ரச எடுத்தால் பிடிக்காது, கரலந்து கிடந்தாலும் அது
அப்படிகை தான் இருக்கணும்னு கசால்லுவார் கமம்",
என்ை விக்ைம் குைல் தடுத்தது.
"கே..வாரை மூடு, என் தீைரன பத்தி எனக்கு
கதரியும், அப்படிகை அவர் ககட்டாலும் நான் தான்
எடுத்துட்டு கபாகனனு கசால்லு, நீ உன் லிமிட்ரட
அப்கபாப்கபா கிைாஸ் பண்ணிட்கட இருக்க, நான் உங்க
எம்டி சார் கபால இருக்க மாட்கடன், என்னிடம் உன்
கலவல் அறிந்து நடந்துக்ககா",
என்று அவரன எச்சரித்தவள் தீைரன ஒருப் பார்ரவ
பார்த்தாள்,
"சார் கதளிந்த உடகன எனக்கு இன்பார்ம் பண்ணு",
என்ைவள் அந்த ரடரிரை எடுத்து ஒரு பார்ரவ
பார்த்து ககாண்டு கபாரன காதில் ரவத்தவாறு தன் ரே
ஹீல்ஸ் அதிை நடந்தாள்.
தாம்பைம் கரட வீதி, கதவியும் மலரும் ரகயில்
ரபயுடன் நடந்துக் ககாண்டு இருந்தனர்.

155
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"மலரு, அகதா அந்த பாட்டிகிட்ட நல்லதா இருக்கு
பாரு, தீட்சுக்கு சிவப்பு ககாய்ைா கைாம்ப பிடிக்கும்,
அவளுக்கு வாங்கிட்டு கபாகலாம், பாவம் கநத்து அவரள
கைாம்ப திட்டிட்கடன், இது வரை இப்படி அவரள
கபசினகத இல்ல",
என்று வருத்தப்பட்ட தன் மாமிைாரை பார்த்து இதமாக
சிரித்தாள் மலர்.
"விடுங்க அத்ரத, அவள் நல்லதுக்கு தாகன கசய்தீங்க,
உங்க ரபைன் அவளுக்கு நிரைை அட்ரவஸ் பண்ணினார்,
அரத ககட்டு தான் அவள் இப்கபா ககாஞ்சம் கதளிந்து
கவரலக்கு கபாயிருக்காள்",
"என்னகமாமா..இவளுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்ரக
ஏற்படுத்தி குடுத்துட்டா நான் சந்கதாஷமா அவர்கிட்ட
கபாயிடுகவன்",
என்று கண்களில் கசிந்த நீரை தன் கசரல
முந்தாரனைால் துரடத்துக் ககாண்டாள் கதவி.
"எல்லாம் நல்ல படிைா நடக்கும், நீங்க இங்கககை
ஓைமா அந்த மைநிழல்ல நில்லுங்க, நான் கபாய் வாங்கிட்டு
வகைன்",

156
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை படி மலர் அந்த கரட அருகக கசன்ைாள். தன்
மருமகள் கசான்னரத ஆகமாதிக்கும் வரகயில் ஓைமாக
மைநிழரல கநாக்கி நடந்து கதவி மீது, எங்கிருந்கதா வந்த
கருப்பு நிை மாருதி பிைட் ஒன்று கமாதி விட்டு நிற்காமல்
பைந்தது.

157
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 12
"உனக்கும் எனக்குமான
என் கற்ைபன உைகில்..
என் பகக் பகார்த்து நீ..
உன் பதாள் ோய்ந்து நான்..
யாவுபம நீயாகி பைானாய்..
நம் காதல் ராஜ்ஜியத்தில்..
உன் அடிபம ஆகிவிட கூட..
ேம்மதபம இவளுக்கு..

-❤️தீட்சுவின் கற்ைபனயில் தீரு❤️

தன் கமல் ரக விழுந்த ரக ைார் என்பரத அறிை

திரும்பி பார்த்தாள் தீட்சண்ைா, விழி கலங்கிை முகத்கதாடு

அனு நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள்.
அவரள அங்கு எதிர்பாைா ஆச்சரிைத்தில் விரிந்த
தீட்சண்ைா விழிகள் தன் நிரல அறிந்து கலங்கி அப்படிகை
அவரள அரணத்துக் ககாண்டு அழுதாள்.

158
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கலங்கிை கண்களுடன் அவரள கதற்றிை அனு,
அவரள அரழத்துக் ககாண்டு ககாயில் அருகக உள்ள
ஒரு கோட்டலில் புகுந்தாள்.
"ம்ம்! முதலில் சாப்பிடு!",
என்று அவள் ஆரணயிடும் குைலில் கூை அழுது
சிவந்த கண்களுடன் தீட்சண்ைா, தனக்கு கவண்டாம் என்ை
பாவரனயில் தரல ஆட்டினாள்.
"தீட்சும்மா அதான் துக்கம் தீை அழுதுட்டீல, அப்புைம்
என்ன? அக்கா கமல் மரிைாரத இருந்தா சாப்பிடு, பிைகு
உன் இஷ்டம்",
என்று அனு கூைகவ, மறுக்க இைலாது சாப்பிட்டாள்
தீட்சண்ைா.
"ஹ்ம்ம்..இப்கபா கசால்லு தீட்சு",
"நீங்க எப்படிக்கா இங்க வந்தீங்க? டியுட்டிக்கு
கபாகல?",
"முதலில் உன் கபாரன எடுத்து பார்",
என்று அனு கூைகவ தன் கபாரன எடுத்து பார்த்த
தீட்சண்ைாவிற்கு இருபது நிமிடங்களுக்கு முன்பு தான் அனு
தன் கபாரன துண்டித்து இருப்பது கதரிை வந்தது.

159
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்கபாது தான் தீட்சண்ைாவிற்கு நிரனவு வருகிைது. தான்
மாதுரி வந்ததும் அவள் கபசிை கபச்சுக்களால் அனுவிடம்
கபசிக் ககாண்டு இருந்தவள் கபாரன துண்டிக்காமல்
அப்படிகை தன் பர்ஸில் கபாட்டு விட்டது.
"உன்கிட்ட ைாகைா ஒரு அம்மா காமாட்சி அம்மன்
ககாயிலுக்கு கபாகணும்னு ககட்டப்பகவ எனக்கு கதரியும் நீ
இங்க தான் இருப்பனு, அதுவும் இல்லாம நீ டிக்ககட் கவை
எடுத்திைா? அதான் அப்படிகை இங்க ஆட்கடா பிடிச்சு
ோப் கட லீவ் கசால்லி இங்க ஓடி வந்திட்கடன், அவள்
கபசிை கபச்சில் நீ சாப்பிட்டு இருக்க மாட்கடன்னும்
எனக்கு கதரியும்
தீட்சும்மா",
என்று அனு கசால்லிக் ககாண்கட கபாக, தீட்சண்ைா
கநஞ்சம் கநகிழ்ந்து கபானாள், ைாரிவள், கூடப் பிைந்த
பிைப்பு கூட இந்த காலத்தில் இப்படி இருப்பார்களா! சில
கால பழக்கத்தில் எப்படி இப்படி எல்லாம் ஆதைவாக
இருக்கிைாள், இதனால் தான் கசாந்தங்கரள விட
நண்பர்கரள எல்லாரும் அதிகம் நம்புகிைார்கள் கபால",
என்று எண்ணிை தீட்சண்ைா ரவ பார்த்து,

160
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இன்னும் சில மணி கநைங்களில் இப்கபாது நீ கசான்ன
அகத வார்த்ரதகரள திரும்ப கசால்ல ரவக்க நான்
தைாைாக இருக்கிகைன் தீட்சண்ைா!!!
என்று அவரள பார்த்து விதி சிரித்தது.
"என்ன தீட்சும்மா அப்படி பாக்குை?, காபி
கசால்லவா?",
"கவண்டாம் அக்கா..!!! நீங்க நான் மனசு உரடைை
சமைத்தில் எல்லாம் எனக்கு ஆறுதலா இருக்கீங்க, அரத
நிரனத்து தான் என் கண்கள் எல்லாம் கலங்குதுக்கா,
உங்களுக்கு என்ன ரகமாறு கசய்ை கபாகிகைனு கதரிைல",
என்ை கலங்கிை தீட்சண்ைா வின் ரககரள ஆதைவாக
பிடித்துக் ககாண்ட அனு,
"என்னடிம்மா கபரிை கபச்சு எல்லாம் கபசிக்கிட்டு,
என்கனாட தங்கச்சிைா இருந்தால் நான் கசய்ை
மாட்கடன்னா?",
என்று சிரித்தவள், "நீ அந்த கபண்ரண கபசிைது சரி
தான் தீட்சும்மா, நீ மட்டும் அவள் தீைனின் வருங்கால
மரனவி அப்படினு அவள் கபச கபச நீ மட்டும்

161
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரமதிைாக இருந்துருந்கதனு வச்சிக்கிகைன் நாகன
உன்ரன அரைந்து இருப்கபன்",
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா மனம் அந்த நிகழ்வில்
கசன்று முகம் சுளித்தது.
"அக்கா..பணம் தான்க்கா எல்லாம், இங்க பணம்,
அந்தஸ்து தான்க்கா எல்லாத்ரதயும் தீர்மானிக்குது, அந்த
பணத்துக்கு முன்னாடி உண்ரமைான காதல், கநசம்,
எல்லாம் மண்டியிட்டு உக்கார்ந்துடும், அவன் நான் என்
காதரல பத்தி கசான்ன உடகன ஒரு பார்ரவ பார்த்தான்
பாருங்கக்கா அரத ஆயுசு முழுரமக்கும் என்னால
மைக்ககவ முடிைாது க்கா, அதுக்கு அப்புைம் அவன் கபசின
வார்த்ரதகளில் இருந்தது எல்லாம் ககாடீஸ்வைன் தீைன்
தான்க்கா",
"நீ கசால்ைது உண்ரம தான் தீட்சும்மா!!! ஆனால்
எல்லா விஷைத்ரதயும் பணத்தால் வாங்கிட முடிைாதுடா,
தாய் பாசத்ரத விரலக்கு வாங்க முடியுமா? கசால்லு,
உண்ரமமைான அன்ரப விரலக்கு வாங்க முடியுமா? அது
விரல மதிப்பற்ைது தீட்சும்மா! அப்படி அந்த அன்ரபயும்
விரலக்கு வாங்க முடிந்ததுனா நீ காட்டிை அன்பு ஒண்ணும்

162
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாய் இல்ரல, நீ ைார் கிட்ட உன் அன்ரப காட்டுனிகைா
அவங்க நிஜமில்லாதவங்க! அவங்க கபாய்ைானவங்க, நீ
உன் விரல மதிக்க முடிைாத அன்ரப அதன் அருரம
கதரிைாதவங்க கிட்ட காட்டி இருக்கனு அர்த்தம்",
என்ை அனுவின் கபச்சில் இருப்பதும் உண்ரம தான்
என்று தீட்சண்ைா மனம் உணை தான் கசய்தது.
"கநத்து ைாத்திரி அண்ணன் எனக்கு அட்ரவஸ்
பண்ணின அப்கபா எனக்கு ககாஞ்சம் மனசு கதளிந்து
இருந்ததுக்கா, ஆனால் அப்பவும் நான் விடாம அண்ணன்
கிட்ட தீைன் என்கிட்ட அகத நட்புடன் இருப்பான்
அண்ணன், எனக்கு நம்பிக்ரக இருக்கு அப்படினு
கசால்லிட்டு தான் வந்கதன், அதுக்கு அண்ணன், சரிம்மா,
உன் மனசு படி அவர் நல்லவைா கவ இருக்கட்டும்! உனக்கு
இன்னும் உலகம் புரிைல, நான் கசால்ல கவண்டிைரத
கசால்லிட்கடன், இனி உன் விருப்பம், ஆனால் உனக்கு
அவர் கவண்டும் என்ைால் கசால்லு, அவர் காலில்..",
அப்படினு அண்ணன் கசால்லி முடிக்கிைதுக்குள் நான்,
அகதல்லாம் கவண்டாம் அண்ணன், எனக்காக உன்
தன்மானத்ரத இழக்க கூடாது, , எனக்கு என் காதல் கமல்

163
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நம்பிக்ரக இருக்கு, நான் எப்கபாதாவது அவரை
சந்தித்தால் அவரிடம் என் நீண்ட கால கசால்லாக் காதல்
பற்றி கசால்லுகவன், அதற்கு அப்புைம் அவர் என்ன
கசால்லாருனு பார்ப்கபாம், அரத கபாறுத்து தான் என்
முடிவு, அப்படினு கசான்கனன்க்கா, அதற்கு அண்ணன், நீ
கசால்வது கபால் சுபமாக நடந்தால் நல்லது தான், அப்படி
இல்ரலனா கூட நீ கவரலப் படாத தீட்சும்மா, உன்
அண்ணன் இருக்கான், என் உயிரை குடுத்தாது உன்ரன
அவர் கூட கசர்த்து ரவக்கிகைன்",
அப்படினு கசால்லிச்சு, நானும் நல்லா கைாசித்து
பார்த்கதன் அக்கா, என் அறிவுக்கு நல்லாகவ புரிந்தது
அவன் எனக்கு எட்டாக் கனினு, ஆனால் என் மனசு
தான் ககட்கல, சரி அதற்காக வாச்சும் கபாய் பார்ப்கபாம்
அப்படினு அங்க கபான உடகன என் கதாற்ைத்திற்கும்
அங்க இருந்த பிைம்மாண்டத்த்துக்கும் கசல்வ கசழிப்ரபயும்
பார்த்த உடகன அவன் இன்னுமா நம்ம நிரனப்பு வச்சி
இருக்க கபாைான், கபசாம திரும்பி கபாய் லாமா அப்படினு
எனக்கு கதாணிச்சு, ஆனால் என்ரன அவ்வளவு சீக்கிைம்
அவன் மைக்கல அப்படினு என்ரன கூப்பிட்டு

164
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அனுப்பிச்சப்கபா எனக்கு கதரிந்து கபாயிட்டு, அவரன
பார்த்து கபசிை அப்புைம் தான் எனக்கு கதரிந்தது, அவன்
எனக்கு எப்கபாதும் நட்ரப மட்டும் தான் தருவானும்,
நட்புக்கு பணம், அந்தஸ்து கதரவ இல்ரல, ஆனால்
காதல், கல்ைாணதுக்கு அது எல்லாம் கைாம்ப அவசிைம்னு
புரிந்து கபாச்சு. வாழ்க்ரகயில் எல்லா விஷைங்களும்
கலட்டா, அதுவும் சில அடிகள் பட்டு தான் கதரியுதுக்கா,
அவன் என் உன் ஸ்கடட்டஸ் என்னனு ககட்ட உடகன
தான் என் நிரல என் மனதுக்கு உரைத்தது, அதான் இனி
உன் நட்பும் கவண்டாம், உன் காதலும் கவண்டாம்னு
அவன் கமல் காதல் வந்த நாள் முதல் நான் எழுதிை
ரடரிரை அவனிடம் தூக்கி எறிந்துவிட்டு வந்துட்கடன்",
என்று முடித்தவரள கூர்ரமைாக பார்த்தாள் அனு.
அவளின் அந்த பார்ரவகை அவள் ஏகதா ககட்க
கபாகிைாள் என்று தீட்சண்ைாவிற்கு கதான்றிைது.
"என்னக்கா அப்படி பாக்குறீங்க?",
"ஒண்ணும் இல்ரல, அப்கபா ரடரிரை மட்டும் தான்
அவன் கிட்ட தூக்கி எறிந்துட்டு வந்து இருக்க?",

165
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதற்கு பதில் கசால்லாமல் கமௌனத்தில் தரலக்
குனிந்தாள்
தீட்சண்ைா.
"கசால்லும்மா, இப்படி கண்டவள் கிட்ட கபசி
வாங்குனதுக்கு அப்புைமும் உன்னால தீைரன மைக்க..",
"முடிைலக்கா, ஆனால் முைற்சி கசய்துக் ககாண்டு தான்
இருக்கிகைன், விரைவில் மைந்து விடுகவன்",
என்ைாள் தீட்சண்ைா அனுவின் முகத்ரத கநருக்கு கநர்
பார்க்க முடிைாமல், அரதக் கண்டு ககாண்ட அனு,
"மைந்து தான் ஆகனும், ஏனா இன்னும் கைண்டு
மாதத்தில் அவனுக்கு கல்ைாணம் அந்த மாதுரி கூட",
உைக்ககவ கசான்னாள். அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா
முகத்தில் தீ பட்டது கபால் சட்கடன்று நிமிர்ந்தாள்.
"என்ன அப்படி பாக்குை! நீ அப்படி பார்ப்பதாகலா
இப்படி ரிைாக்ட் பண்ைதாகலா நடக்கிைது நடக்காம
இருக்கவா கபாகுது கசால்லு?",
என்று தீட்சண்ைா காதல் மனதில் கல் எறிந்து
நன்ைாககவ தன் கசாற்களால் குத்தினாள் அனு, அவள்
அப்படி தான், இது கபால் தீட்சண்ைா உணர்வுகளில் சிக்கி

166
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தவிக்கும் கபாது, அதற்கு அடுத்து நடக்க கபாவரத,
நிஜத்ரத கண் முன் ககாண்டு வந்து நிறுத்தி
தீட்சண்ைாவிடம் இது தான் ரிைாலிட்டி, இரத நீ அக்கசப்ட்
பண்ணி தான் ஆகனும் தீட்சும்மா என்று உண்ரமரை
உரைப்பாள், அவள் தீட்சண்ைாரவ நன்கு புரிந்தவள்,
கபாறுரமசாலி, உங்கரள மாதிரி ஒரு அக்கா என்
வாழ்க்ரகயில் இருந்து விட்டால் கபாதும், நான் என்
வாழ்க்ரகயில் வை எல்லா விஷைத்ரதயும் எளிதில்
கடந்துடுகவன், நீங்க மட்டும் எப்படிக்கா இவகளா
கபாறுரமைா எல்லா விஷைத்ரதயும் டீல் பண்ணுறீங்க?
என்று அடிக்கடி தீட்சண்ைா விைப்பாள்,
"நம்ம மனசு தீட்சும்மா! அது மட்டும் எதிலும் சிக்காமல்
எல்லாத்ரதயும் ஒரு துைவு மனப்பான்ரமகைாடு கடந்து
வந்துட்டால் கபாதும், நீயும் என்ன மாதிரி கபசலாம்,
ஆனால் அதற்கு பழக நிரைை அடிகள், வலிகள் தாங்கி,
எது வந்தாலும் ஏற்றுக் ககாள்ளனும் அப்படினு ஒரு
நிரலக்கு வைணும்டா, மனசு பக்குவப்பட்டா கபாதும்
தீட்சும்மா,

167
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இந்த உலகத்தில் எல்லாகம ஒகை மாதிரிைாக தான்
நமக்கு கதரியும், சரி என்ன என் முகத்ரதகை
பார்த்துக்கிட்டு இருக்க? அந்த எட்டாம் நம்பர் ரூம்
கபஷண்ரட அட்கடன்ட் பண்ணு",
என்று அடுத்த கவரலக்கு தாவி விடுவாள்.
"என்ரனக் ககட்டால் நீயும் கல்ைாணம் பண்ணிக்ககா
தீட்சும்மா",
"கல்ைாணமா? என்னக்கா நீங்ககள இப்படி
கசால்றீங்க?",
"என்ன நீங்ககள இப்படி கசால்றீங்க!
ஏன் நீ என்ன ககாரல குத்தமா பண்ணிட்ட? காதலித்து
இருக்க, அதுவும் ஒருதரல காதல், அதுக்கு என்ன?
அதான் அவனுக்கு கல்ைாணம் ஆகப் கபாகுது, அப்புைம்
என்ன? எப்படியும் அவன் அந்த மாதுரி கதவி கணவன்
அப்படிங்கிை ககாணத்தில் நீ நிரனத்து பார்த்தால் உன்
மனம் கண்டிப்பாக அவரன மைக்க முைற்சிக்கும், எனக்கு
கதரியும் உன் மனது பற்றி",
கச்சிதமாக தீட்சண்ைாவின் மனம் பற்றி புட்டு
ரவத்தாள்.

168
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அன்ரனக்கு மலரை ககாயிலில் பார்த்கதன், உன்ரன
பத்தி கைாம்ப பீல் பண்ணி கபசினா, நீ உன் பக்ககம
பார்க்காத தீட்சும்மா, ககாஞ்சம் அவங்க பக்கம் இருந்து
கைாசி, உன்ரன இப்கபா இங்க ைாரும் கல்ைாணம்
பண்ணிக்ககானு அவசைப்படுத்தல, நிரைை கநைம்
எடுத்துக்ககா, தீைரன முழுசா மனதில் மைந்து பிைகு கூட நீ
கல்ைாணம் பண்ணிக்ககா",
"ஆக மைக்குைது மட்டும் தான் வழிைா அக்கா?",
தீட்சண்ைா வாய் திைந்தாள். அவரள பார்த்து புன்னரக
கசய்த அனு,
"ஏன் மைந்து கபாகனும்னு அவசிைம் கூட இல்ரலகை,
அவங்க நிரனவுகள் உன் மனதில் பசுரமைாக இருந்திட்கட
இருக்கலாம், ஆனால் அந்த நிரனவுகள் நீ பின்னால்
நிரனத்து பார்க்கும் கபாது மனதுக்கு சந்கதாஷம் தை
மாதிரி இருக்கணும், உன்ரன கவறுத்து அழ ரவக்கிைது
கபால் இருக்க கூடாது",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருப்பரத
அரமதிைாக ககட்டுக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாவின்
ஃகபான் சிணுங்கிைது. அரத காதில் எடுத்து ரவத்தவள்,

169
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன!!!! அம்மாக்கு என்ன! என்ன..ஆச்..!!!!!!!!",
என்று வார்த்ரத முற்றும் கபறும் முன்கப முகத்தில்
கலவைம் ககாப்புளிக்க கபானுடன் மைங்கி விழுந்தாள்,
அரத கண்டு அனு பதறி கபாய் எழுந்து அவரள எழுப்ப
அந்த கோட்டலில் சாப்பிட்டு ககாண்டு இருந்த கூட்டம்
அரனத்தும் அவர்கரள சூழ்ந்தது.
ஆங்கில பாடல் ஒன்று ஒலிக்க, அரதக் ைசித்துக்
ககட்டு கண்கரள மூடி ககாண்டு மூடிை கண்கள் கமல்
கவள்ளரி துண்ரட ரவத்து அந்த பிைம்மாண்ட
பங்களாவின் எதிகை உள்ள நீச்சல் குளத்தில் அருகக உள்ள
நாற்காலியில் சாய்ந்தபடி அமர்ந்து இருந்தாள் மாதுரி. சற்று
கதாரலவில் அவளுக்காக ஆைஞ்சு நிை ட்கையில் சிவப்பு
நிைத்தில் ஏகதா ஒரு ஜீஸ் கவரலக்காரி ரகயில் காத்துக்
ககாண்டு இருந்தது. அப்கபாது அவளின் தனிரமரை
கரலக்கும் விதமாக அவளின் ஃகபான் சிணுங்ககவ, சற்று
கதாரலவில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த கவரலக்காரி
ஒருத்தி ஓடி வந்து கபாரன எடுத்து அவள் காதில்
ரவத்தாள். அரத கண்கரள திைவாமகல தாங்கி

170
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பிடித்தவள், தன் ரகரை அரசத்து கபா எனும் ரசரக
காட்டினாள். பிைகு கபாரன காதில் ரவத்து,
"கசால்லு, என்ன காரிைம் சக்சஸ்ஸா",
என்ைாள்.
"..........",
"கே..முட்டாள்! அவ அண்ணி கமல தாகன கார் ஏத்த
கசான்கனன், அவ ஆத்தா கமகல எதுக்குடா ஏத்துன?",
மாதுரியிடம் சற்று முன்பு இருந்த நிதானம் காணாமல்
கபானது.
"..........",
"ஏன் அவள் கிைாஸ் பண்ணி கபாயிட்டா அங்கககை
புரதஞ்சி கபாயிட கபாைாளா? திரும்பி வை வரைக்கும்
கவயிட் பண்ணி கதாரலக்க கவண்டிை தாகன? முட்டாள்",
"..........",
"ஓ..அப்கபா அவளுக்கு
பைங்கைமான அடிைா..? கபாரழப்பது கஷ்டம்! சரி
அங்க எப்படி ைாைாவது உங்கரள பிடிக்க முைற்சி
பண்ணுங்களா?",
"..........",

171
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சரி, நீங்க கநைா ஆந்திைா கபாயிடுங்க, அப்பாக்கு
நிக்கிை கதாகுதியில் எகலக்க்ஷன் கவரலயில் இைங்க
விடாம ஒரு இன்ஸ்கபக்டர் கதால்ரல பண்ணிட்டு
இருக்காைாம், ைாவ் மாமா கசான்னார், அரத கபாய்
என்னனு பாருங்க, பார்த்து பண்ணுங்க, எகலக்க்ஷன் முடியுை
வரை அப்பா கபர் இது மாதிரி விஷைத்தில் கவளிகை
வைகவ கூடாது",
என்ை படி கபாரன ரவத்தவள்,
"எவ்வளவு ரதரிைம் இருந்தால் என்ரன ரக நீட்டி
கபசி இருப்பாள் அந்த தீட்சண்ைா, அனுபவிக்கட்டும், ச்கச,
அந்த மலர் தப்பித்து விட்டாகள! அவள் தீைரன சந்தித்து
கபசிைதால் தாகன அன்ரனக்கு அவன் ரிசார்ட்டில்
என்ரனகை தனிரம கவணும்னு கவளிகை கபாக
கசான்னான், சரி, விடு மாதுரி, அதான் அவள் மாமிைார்
மண்ரடரை கபாட கபாகிைாள்ல இத்கதாடு அந்த குடும்பம்
அடங்கி இருந்தால் அது எல்லாரும் இருக்கும் குடும்பமாக
இருக்கும், ஆனால் இன்னும் அதுங்க தீைன் பக்கம் தரல
காட்டினால் அந்த குடும்பத்தில் இது எங்க குடும்பம்

172
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்படினு கசால்லக் கூட ைாரும் உயிகைாட
இருக்கமாட்டாங்க",
என்று மனதில் கருவிக் ககாண்டவளுக்கு அந்த ரடரி
நிரனவு வைகவ, கவரலக்காரிரை ரகத் தட்டி
அரழத்தவள், தன் காரில் உள்ள ரடரிரை எடுத்து வரும்
படி உத்தைவிட்டாள். கசன்று சில கநாடிகளில் திரும்பி வந்த
கவரலக்காரி மீண்டும் மாதுரியின் நிதானத்திற்கு கவட்டு
ரவக்கும் அந்த வார்த்ரதகரள கசான்னாள்.
"அம்மா, காரில் நல்லா பார்த்துட்கடன், அந்த ரடரிரை
காணும்மா, டிரைவரும் ஒரு தடரவ கார் முழுக்க
பார்த்தார், அந்த ரடரி காரில் இல்லம்மா",

173
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 13
"உடபை மட்டும் தீட்சுவாக ைபடத்த
அந்த இபைவன்..
உள்ைம் முழுவபதயும் தீரனுக்பக..
ைபடத்து விட்டார்..
என்னுள் எங்கும் நிபைந்து இருக்கும்
அவபன இப்பைபத..மைப்ைதும்
இைப்ைதும் ஒன்று தாபன?

-❤️தீட்சுவின் உள்ைத்தில் தீரு❤️

தன் முகத்தில் பட்ட நீர்த் துளிகளின் உதவிைால்

கண்கள் திைந்தாள் தீட்சண்ைா. அரத பார்த்து அப்பாடா!

என்று ஒரு கபருமூச்சு ஒன்று விட்டாள் அனு. தீட்சண்ைா
எழுந்தது கண்டு அவர்கரள சுற்றி இருந்த கூட்டம் ஏகதா
முணுமுணுத்து ககாண்டு நகர்ந்தது.
எழுந்து நின்ை தீட்சண்ைாரவ தன் ரகத்தாங்கலாக
அரழத்து கசன்ை

174
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அனு, அந்த கோட்டல் வாசலில் நின்று ககாண்டு
இருந்த ஆட்கடாவில் ஏற்றி அமை ரவத்து விட்டு, அந்த
ஆட்கடாக்காரை கநாக்கி,
"பிரின்ஸ் ோஸ்கபட்டல் கபாங்க",
என்ைாள். அவள் கதாளில் தீட்சண்ைா சாய்ந்து கண்
மூடி இருக்க, அவள் ரகயில் தீட்சண்ைா தவை விட்ட
கபான் இருந்தது, அவள் முககமல்லாம் கலவைமும் பைமும்
எட்டிப் பார்த்தது. அவள் உதடுககளா
"கடவுகள..!!! கதவிம்மாக்கு ஏதும் ஆகிட கூடாது",
என்று முணுமுணுத்துக் ககாண்கட இருந்தது.
"பளார்!","பளார்!",
கதாடர்ந்து வந்த இரு அரைகளால் அந்த டிரைவர்
நிரலக் குரலந்து கபாய் நின்ைான். சிவப்பு நிை டிரசனர்
புடரவயில் கண்களில் ககாபத்தீயுடன், தன் இரு
ரககளாலும் தன் தரலரை அழுத்தி தரல முடிரை ககாதி
விட்டு அமர்ந்து இருந்த மாதுரி, ஆத்திைம் தாங்க
முடிைாமல் மீண்டும் அந்த டிரைவரை கநாக்கி ஒரு பளார்
விட்டாள்.

175
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"முட்டாள்! அந்த ரடரி எவ்களா முக்கிைம் கதரியுமா?
அரத பார்த்துக் ககாள்ளாம நீ என்ன கவட்டி முறித்த?",
"நான் இருந்தவரைக்கும் கார் கிட்ட ைாரையும் நான்
விடல அம்மா, ைாரும் வைகவ இல்ரல",
"கே!!! உன்ரன ககட்காம எப்படிடா ரடரி கபாச்சு?
கால் முரளத்து பைந்து கபானதா?",
"கபாச்சு! எல்லாம் கபாச்சு! அரத ரவத்து நான்
எவ்களா பிளான் பண்ணி இருந்கதன், அந்த ரடரிரை
ரவத்து அந்த தீட்சண்ைா திருமண வாழ்க்ரகக்கும் ஆப்பு
ரவக்கலாம்னு நிரனத்து இருந்கதகன! அது இப்கபா எங்க
இருக்ககா!",
என்று புலம்பிைவள் தனக்கு எதிகை நின்ை டிரைவரை
ககாபப் பார்ரவ பார்த்தாள்.
"நாம தீைன் ஆபிஸில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்து
அரைமணி கநைம் ஆகிட்டு, அப்கபா அரைமணி கநைம்
கார் கஷட்டில் தான் இருந்தது, கே வாட்ச் கமன்,
ைாைாவது புதுசா இங்கக வந்தாங்களா?",

176
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் குைல் உைர்ந்தது. டிரைவரின் இருக்கன்னங்கள்
ககாண்ட அரைகளால் கலங்கி கபாய் நின்றுக் ககாண்டு
இருந்த அந்த வாட்ச் கமன் பைத்துடகன கசான்னான்,
"இல்ரலைம்மா! அப்படி ைாரும் வைகவ இல்ரல, நான்
கவனித்துக் ககாண்டு தான் இருந்கதன்",
"ஓ..முட்டாள்! கார் கஷட்லிருந்து பக்கம் இருக்கிை
காம்பவுண்ட் சுவற்றில் எவனாவது ஏறி குதித்து எடுத்து
இருந்தால் என்ன பண்ணுவ?, வாசலில் இருந்த ககமிைாரவ
எல்லாம் கவனித்திைா?",
"அரத நான் கவனிக்கலம்மா",
என்று நடுங்கும் குைலில் கசால்லி விட்டு, "கருப்பா..!
அரை கமதுவா விழனும்", என்று தன் மனதில் கவண்டிக்
ககாண்டு வாட்ச் கமன் பைத்தில் தன் கண்ரண மூடிக்
ககாண்டு அவன் அரைக்கு தைாைாக இருக்க,
"யூ..யூஸ்லஸ் ஃப்கபல்கலா!!!!",
என்று மாதுரி தன் ரகரை அந்த வாட்ச்கமன்ரன
கநாக்கி ஓங்கும் கபாது கச்சிதமாக அவள் ஃகபான் அடிக்க,
அந்த வாட்ச் கமரன முரைத்து விட்டு கபாரன எடுத்து
தன் காதில் ரவத்தாள்.

177
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ேகலா..!",
என்ைாள் எரிச்சல் குரைைாமல்.
"ேகலா மாதுரி டார்லிங்..",
என்று ஒரு ஆண்குைல் மறுமுரனயில் வழிந்தது.
"கே..ைார் நீ?",
"என்ன டார்லிங்? கைாம்ப கடன்ஷன்னா இருக்கிை
மாதிரி கதரியுது?..கூல் கசல்லம்!",
"கே..ைாருடா நீ..?",
மாதுரிக்கு ககாபம் தரலக்கு ஏறிைது.
"அடடா! நீ கசான்ன கபச்சு ககட்க மாட்ட கபால!
சரி..முதல உன் கடன்ஷன் குரைக்கிை மாதிரி ஒரு விஷைம்
கசால்கைன், அதுக்கு அப்புைம் நான் இப்கபா எப்படி
உன்ரன ககாஞ்சுகைகனா அது கபாலகவ நீ கூல்லா
கபசுவிைாம், நீ கதடிக்கிட்டு இருக்கிகை ரடரி அது
என்கிட்ட பத்திைமா இருக்கு கண்ணு",
அரதக் ககட்ட மாதுரி முகம் அதிர்ச்சிக்கு மாறிைது.
"கே..மரிைாரதைா அரத என்கிட்ட குடுத்துடு,
என்ரன பத்தி உனக்கு கதரிைாது, நான் கபால்லாதவள்",

178
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீ எவளா கவணும்னா இருந்துட்டு கபா, ஐ கடாண்ட்
ககர், நான் கூட இரத சாதாைணமான ரடரிைா தான்
நிரனத்கதன், இதுல ஒரு காதல் காவிைகம இருக்கு கபால?
மாது டார்லிங்",
"கடய்..உன்ரன இருந்த இடம் கதரிைாம ஆக்கிடுகவன்,
அரத ஒழுங்கா என்கிட்ட குடுத்துடு, எனக்கு உன்ரன
தடம் கதரிைாமல் அழிக்க கைாம்ப கநைம் ஆகாது",
"கே..என்னடி கைாம்ப அதிகமா கபசிட்டு கபாை! நான்
நிரனத்தால் இந்த ரடரியின் ஒவ்கவாரு பக்கத்ரதயும்
ஒவ்கவாரு கவிரதரையும் ைார் இந்த தீட்சுனு தரலப்பில்
கபப்பரில் கபாட்டு, ஒகை நாளில் அந்த கபண்ரண
ஃகபமஸ் ஆக்கி, அவள் காதரல ஃகபமஸ் ஆக்கி விட்டு
அவள் தான் தீைன் காதலி, நீ ைாகைா நடுவில் வந்தவள்னு
பிசினஸ் பக்கத்தில் எல்லாம் உன் கபரை நாைடிக்க கூட
முடியும்! பாக்குறிைா?",
"ஓ..பிைஸ்ஸா நீ? சரி..உனக்கு எவ்வளவு பணம்
கவணும்? எத்தரன கிகலா தங்கம் கவணும்? கசால்லு!
கசால்லு!",

179
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ோ..ோ..!! இப்கபா தான் புரியுது! இந்த ரடரி
சாதாைண ரடரி இல்ல கபால, கபான் முட்ரடயிடுை வாத்து
கபால..உனக்கு அவ்களா சீக்கிைம் நான் இந்த ரடரிரை
குடுத்துடுகவனா மாது கசல்லம்?",
"உனக்கு என்ன தான் அப்புைம் கவணும்?",
"கசால்கைன், உன் நிம்மதி எனக்கு கவணும், அது
உன்கிட்ட இனி இருக்ககவ கூடாது! என்ன தரிைா?",
ோோ..!!!",
என்று மறுமுரனயில் ஃகபான் கால் கட்டானது.
மீண்டும் ஒருமுரை அந்த நம்பருக்கு முைற்சி கசய்து
பார்த்த மாதுரிக்கு, சுவிட்ச் ஆப் என்ை பதில் கிரடக்ககவ,
ச்கச! என்ைவாறு குஷன் கஷாபாவில் முகம் எல்லாம்
கலவைத்துடன் சாய்ந்தாள் மாதுரி, அங்கு அவரள சுற்றி
நின்றுக் ககாண்டு இருந்த கவரலக்காைர்கரள தன் ரக
ரசரக மூலம் கபாக கசால்லி அனுப்பினாள்.
"எய்ைா..கருப்பா! என்ரன காப்பாத்திட்டப்பா",
என்று மனதில் கவண்டிக் ககாண்டு
தன் கன்னம் அரையில் இருந்து தப்பித்த மகிழ்ச்சியில்
அந்த வாட்ச் கமன் நரடரை கட்டினான்.

180
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏற்கனகவ இந்த வருண் கதால்ரல தாங்க முடிைரல,
இதில் இது கவைைா!!!! அவன் கசால்ைது கபால ஆயிட்டா,
தீைன் என்ரன தூக்கி எறிந்து விடுவானா! அய்கைா! அவன்
கவை தன் ஸ்கடட்டஸ்க்கு பங்கம் வை மாதிரி ஏதாச்சும்
நடந்தா ஒரு வழி பண்ணி உண்டு இல்ரலனு
ஆக்கிடுவாகன! இந்த பைல் கசால்ைது கபால் அவன்
தன்மானத்துக்கு ஏதும் இழுக்கு வந்து கதாரலக்க கூடாதுனு
அந்த தீட்சண்ைா கமல் அவனுக்கு காதல் இல்ரலனாலும்
கழுத்தில் தாலி கட்டி கதாரலத்து விட்டால் என்ன
கசய்ைது..அய்கைா..நிரனக்ககவ கநஞ்கசல்லாம் எரியுகத,
மாதுரி மனம் கிலி ககாண்டது.
"நானா..(அப்பா)!!!!!",
என்று தன் தந்ரதக்கு ஃகபான் கசய்ை கபாரன
எடுத்தாள் மாதுரி.
"சார்..முதலில் பணத்ரத கட்டுங்க, அப்புைம் தான்
அட்மிஷன் கபாட முடியும்.
உங்க இஷ்டத்துக்குலாம் நடக்க முடிைாது இங்க",
"அய்கைா..அங்க பாருங்கம்மா என் கபாண்ணு மைங்கி
மைங்கி விழைைா, நீங்க இப்படி கபசுறீங்க, பக்கத்தில்

181
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்குை ஏடிம்ல இருந்து பணம் எடுத்துட்டு வகைனு தாகன
கசால்கைன்?",
"அப்கபா கபாய் முதலில் எடுத்துட்டு வந்து நீங்க
பணத்ரத கட்டுங்க முதலில். அட்மிஷன் கபாட்டா
அப்புைம் தான் எங்க டாக்டர்ஸ் பார்ப்பாங்க, பணம்
இல்ரலனா இடத்ரத காலி பண்ணுங்க",
அந்த பிைம்மாண்ட மருத்துவரனயில் ரிசப்ஷன்னில்
கணினிக்கு முன்னால் அமர்ந்து இருந்த அந்த
மருத்துவமரனயின் பணிைாளர்களுக்கான உரட அணிந்த
அந்த குண்டுப்கபண் கைாைாக கசால்லி விட்டு தன்
கவனத்ரத மீண்டும் கணினியின் பக்கம் திருப்பினாள்.
அந்த ரிசப்ஷன் அருகக வந்து நின்று அனு ககட்டாள்,
சற்று கதாரலவில் அந்த மருத்துவமரனயில் வளாகத்தில்
உள்ள நாற்காலியில் அமர்ந்து சுவரில் சாய்ந்து ககாண்டு
கண் மூடி இருந்தாள் தீட்சண்ைா, அவள் முகத்தில் கண்ணீர்
வந்து கபானதற்கான தடம் நிரைைகவ காணப்பட்டது.
"கதவி அப்படிங்கிை கபஷண்ட் இங்கக அட்மிட்
ஆயிருக்காங்க, ஆக்ஸிடன்ட் ஆகி, அவங்க எந்த ரூம்னு
கசால்ல முடியுமா?",

182
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஒன் கசகன்ட்..",
"கதவி, ேஸ்கபண்ட் கபைர் சங்கைன்",
"ஹ்ம்ம்..ஆமா! அவங்க தான்",
"ரூம் நம்பர் ஏழு கமம்",
"தாங்க் யூ"
என்ைபடி அனு தீட்சண்ைா அருகில் வந்தவள், அவரள
எழுப்பினாள்.
"தீட்சும்மா..",
என்று அவள் கதாளில் ரக ரவத்தாள். அதுவரை
மைக்கமா மனதில் ஏற்பட்ட கரளப்பால் உடலில் உண்டான
கசார்கவா எதிகலா ஒன்றில் ஆழ்ந்த தீட்சண்ைா, கண்
திைந்தாள்.
"அ..அ..அக்கா..அம்மாவுக்கு ஒண்ணும் இல்..ல..ல..?",
அழுரகயில் நடுவில் ககட்டாள்.
"அழாத முதல, கண்ரண துரட! அம்மாவுக்கு
ஒண்ணும் ஆகாது! ரதரிைமா இரு",
"எனக்கு பைமா இருக்கு, மண்ரடயில் அடிபட்டு
இருக்குனு கசான்னாங்க, எனக்கு அம்மாரவ பார்க்ககவ
பைமா இருக்கு அக்கா",

183
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன தீட்சும்மா! இப்படி பைந்து கிட்டு அழுது கிட்கட
இருந்தால் அம்மாரவ ைார் பாக்கிைது, கமடிக்கல் படிச்ச
உனக்கக ரதரிைம்மா இந்த சுச்சுகவஷன் ோண்டில்
பண்ைது பத்தி கசால்லி தைணுமா! நீகை இப்படி உரடந்து
கபாயிட்டா மலர் என்ன பண்ணுவாள்? கசால்லு? உன்
அண்ணன் கவை ரநட் புைப்படுைான்னாம், நாரளக்கு
வந்துடுவான்",
"அக்கா..அண்ணன்லாம் இப்படி அவசைமா புைப்பட்டு
வைரத பார்க்க எனக்கு பைமா இருக்கு",
"முதலில் பைப்படாத தீட்சு, அம்மாவுக்கு ஒண்ணும்
ஆகாது, வா முதல என்கனாட",
என்ை படி அவள் ரகரை பிடித்து ககாண்டு அனு
அரழத்துக் ககாண்டு உள்கள கசன்ைாள். அதற்குள்
தீட்சண்ைா மனம் எல்லா கடவுளிடமும் பிைாத்தரன
கசய்துக் ககாண்டது. அவள் மனம் கதறிைது.
"அம்மா..உனக்கு ஒண்ணும் ஆகக் கூடாது, நீ இல்லாம
நான் எப்படி இருப்கபன், இந்த உலகத்தில்..அம்மா என்ரன
ஏமாத்திடாதா!!!!!..அம்மா..என்ரனயும் அண்ணரனயும்

184
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்பா கபானதுக்கு அப்புைம் எப்படி கஷ்டப் பட்டு
வளர்த்தாங்க..அய்கைா..",
அவள் மனதில் சிரிக்கும் கதவியின் முகம் கதான்றிைது.
அவர்கள் இருவரையும் கண்ட மலர், அழுது ககாண்கட
ஓடி வந்து தீட்சண்ைாரவ அரணத்தாள்.
தன் முன் இருந்த தீட்சண்ைாவின் கபாருட்கரள
பார்த்தப்படி கண்கள் சிவக்க அமர்ந்து இருந்தான் தீைன்.
அவன் முன்னால் அவளின் ரகப்ரப, அவள் மாதுரி முன்பு
வீசி கசன்ை எப்கபாகதா பைணம் கசய்த பைணச்சீட்டில்
இருந்து கநற்று அவள் எதற்ககா பணம் எடுத்திருந்த ஏடீம்
ைசீது வரை பைப்பி ரவக்கப்பட்டிருந்தது. அருகில் அரத
எல்லாம் நான் தான் ஒன்று விடாமல் எடுத்து ரவத்கதன்
என்பது கபால் விக்ைம்
தீைனின் முகத்ரத பார்த்த படி அடுத்த உத்தைவுக்காக
காத்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"மாதுரிைா அவரள அப்படி கபசினாள்?",
"ஆமாம் சார்..!",

185
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அவளுக்கு என் கமல் கபாசசிவ்னஸ் கைாம்பகவ
அதிகம், இருந்தாலும் தீயிடம் இப்படி அவள் ரிைாக்ட்
பண்ணி
இருக்க கவண்டாம், இதில் இந்த ரடரிரை கவை
எடுத்துட்டு கபாயிட்டாளா!",
"ஆமா சார்",நீங்க கதளிந்த உடகன கமடம் கபச
கசான்னாங்க சார்",
"நீங்ககள எனக்கு கசாந்தமில்ரல, இதில் எனக்கு
உங்கரள பற்றிை நிரனவுகள் மட்டும் எதற்கு? எனக்கு
மத்தவங்களுக்கு
கசாந்தமான கபாருள் என்னிடம் இருந்தால் பிடிக்காது,
இரத உங்க கிட்ட ஒப்பரடக்க தான் நான் இங்கக
வந்கதன், என் கண்கரள நீங்க திைந்துட்டீங்க சார்,
இந்த பாழும் மனசுக்கு நல்லா புரிை வச்சீடீங்க,
என்ரனக்கும் நீங்க மில்லிைனர் மகதீைவர்மன் தான் சார்,
நான் மாத சம்பளம் வாங்குை நர்ஸ் தீட்சண்ைா தான் சார்,
நீங்க மாதுரி கதவி கமடத்கதாடு சந்கதாஷமா
இருக்கணும், அது தான் என் ஆரச. காதலுக்கும்
கற்பரனகளுக்கும் ஸ்கடட்டகசா பணகமா கதரவ

186
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்ரலனு நிரனத்து ரபத்திைம் கபால் உங்கரள
நிரனத்து நான் கிறுக்கி இருக்கிை இந்த ரடரி இது
உங்களிடம் இருப்பது தான் நல்லது, இந்த ஆபிஸ் வாசரல
தாண்டும் கபாது இந்த தீட்சண்ைா புதுமனுஷிைாக கபாக
ஆரசப்படுகிைாள், அதனால் உங்கள் சம்பந்தமா இருக்கும்
கபாருரள உங்க கிட்ட குடுப்பது தாகன முரை, இரத
நீங்ககள ரவத்துக் ககாள்ளுங்க, இரத படிப்பதும், கிழித்து
எறிவதும் உங்கள் விருப்பம், உங்கள் கமல் நான் ககாண்ட
காதலும் அது சார்ந்த உணர்வுகளும் தான் என் கண்ணில்
இப்கபா கண்ணீைாக கவளி வந்துட்டு இருக்கு, அரதயும்
இங்கக விட்டுட்டு தான் கபாகைன்! என் ஒரு தரல
காதலுக்கு இது ககாஞ்சம் அதிகம் தான் சார், நீங்க
எப்பவுகம சந்கதாஷமா இருக்கணும்..வகைன்",
என்று கூறிை படி அவள் அவரன தன் இருரக கூப்பி
கும்பிட்ட படி திரும்பி பார்க்காமல் நடந்து அவன்
கண்ரண விட்டு மரைந்தது அவன் நிரனவில் வந்து
நின்ைது. தீைனுக்கு தரல வலித்தது.

187
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 14
"நாள்பதாறும் என்பன எரித்து..
ோம்ைைாக்கும் உன் மீதான
என் காதல் தீயின்..
ஜுவாபை கூட..
உன்பன தகிக்கவில்பையா
தீரா..?",

-❤️தீட்சுவின் காதல் தீயில் தீரு❤️

"தீட்சு.."
என்று மலர் ஓடி வந்து தீட்சண்ைாரவ கட்டிக்
ககாண்டாள்.
"அ..அண்ணி..! அம்மாக்கு என்ன ஆச்சு?",
"உள்கள டாக்டர் பாத்துட்டு இருக்காங்க.., எனக்கு
கைாம்ப பைமா இருக்கு தீட்சு, உங்க அண்ணன் கவை
ஊரில் இல்ரலகை!!",
"எப்படி அண்ணி இது நடந்துச்சி?",
தீட்சண்ைா கதம்பினாள்.

188
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கைாட்ரட கிைாஸ் பண்ணைப்கபா ஒரு கார் இடிச்சிட்டு
கபாயிட்டு, ைாருகம நம்பரை கநாட் பண்ணரலைாம்,
கபாலீஸ் விசாரிச்சிட்டு இருக்கு, ைாைாவது உங்களுக்கு
பரகைாளி, முன் விகைாதம் இருக்கான்னு ககட்டாங்க?
நமக்கு ைார் தீட்சு அப்படி இருக்காங்க? அத்ரத ஒரு ஈ,
எறும்புக்கு கூட துகைாகம் நிரனக்க மாட்டாங்ககள!!!",
மலர் கதறி அழுததாள். அனுவின் கண்களும்
கலங்கிைது. அவர்களின் கவனத்ரத கரலக்கும் விதமாக
கதவி இருக்கும் அரையின் கதரவ திைக்கும் சப்தம் ககட்டு
மூவரும் எதிர்ப்பார்ப்கபாடு பார்த்தனர்.
"டாக்டர்! அகதா அவங்க தான் கபஷண்ட் கூட
வந்தவங்க",
என்று அந்த டாக்டருடன் வந்த கவள்ரள உரட
தரித்த அந்த நர்ஸ் அவர்கரள ரகக் காட்ட, அவர்கள்
அருகக மலரும் தீட்சண்ைாவும் பதற்ைதுடன் நின்ைனர்.
"நீங்க கபஷன்ட்க்கு எப்படி கவணும்?",
"நான் அவங்க டாட்டர்",

189
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஓகக, கபஷன்ட் கண்டிசன் கைாம்ப கிரிட்டிகலா
இருக்கு, அவங்களுக்கு தரலயில் பலமா அடிப்பட்டு
இருக்கு",
அந்த இளம் மருத்துவன் இது எல்லாம் எனக்கு
பழக்கமானது தான் என்பது கபால் முகத்தில் எந்த வித
உணர்வுகளும் காட்டாது கசான்னான். அரதக் ககட்ட
தீட்சண்ைா முகம் ஒரு அதிர்வுக்கு மாறி, பின் கலங்கிைது,
"அய்கைா..அம்மா..!!!",
பதறி அழுதாள்.
"சார்..எங்க அம்மாரவ எப்படிைாவது
காப்பாத்ததுங்க..பிளீஸ்",
என்ைபடி தன் ரககரள குவித்து அழ ஆைம்பித்தாள்.
"பிளீஸ் கண்ட் கைால் யுவர்கசல்ஃப் கமடம், நாங்கள்
எங்களால் ஆன முைற்சிகள் பண்ணிட்டு தான் இருக்ககாம்,
அவங்களுக்கு தரலயில் ஒரு சின்ன சர்ஜரி அவசிைம்
பண்ணனும், ஆக்சிகடன்ட் ஆன ஸ்பாட்டில் அவங்க
தரலயில் ஒரு கூர்ரமைான கபாருள் உள்கள
கபாயிருக்கலாம் அப்படினு நாங்க சந்கதகப்படுகிகைாம்,
அந்த சார்ஜரி ஜஸ்ட் ஒரு எங்களால் ஆன ஒரு முைற்சி

190
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தாகன தவிை, அது பண்ணுனா ேன்ைட் பர்சன்ட் பிரழக்க
முடியும்னு கசால்ல முடிைாது, சர்ஜரி பண்ைப்கபா
அவங்களுக்கு எது கவணாலும் ஆகலாம், இதுக்கு ஓககனா
இவங்க குடுக்கிை பார்ம் பில் பண்ணிட்டு, ஆப்கைஷன்க்கு
கவுண்டர்ல அகமௌன்ட் கப பண்ணிடுங்க..",
"சார்..எப்படிைாவது அந்த ஆப்கைஷன்ரன பண்ணுங்க,
உங்கரள ரக எடுத்து கும்பிட்டு ககட்கிகைன், எங்க
அம்மாரவ எப்படிைாவது காப்பாத்துங்க சார்",
அரதக் ககட்ட அந்த இளம் மருத்துவன் இதழ்
புன்னரக சிந்திைது.
"கமடம், இதில் பாசில்பில் வழிகரள நான்
கசால்லிட்கடன், நீங்க அந்த பார்ம்ல உள்ள
கண்டிஷனுக்குலாம் ஓககவா கசக் பண்ணி கசால்லி ரசன்
பண்ணிட்டு பீஸ் கட்டிட்டு வாங்க, நான் ஆப்கைஷன் பத்தி
சீஃப் டாக்டர்ஸ்கவாட டிஸ்கஸ் பண்ணிட்டு எப்கபா
பண்ணலாமனு கசால்கைன், ஆனால் நாரளக்குள்
ஆப்கைஷன் பண்ணிட்டா கபஷன்ட் கண்டுஷனுக்கு
நல்லது",
"சார்..இப்கபா அம்மாரவ கபாய் பார்க்கலாமா?",

191
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கநா..கநா!!! கபஷண்ரட கதாந்தைவு பண்ணாதீங்க!",
என்ை அந்த இளம் மருத்துவன் அருகில் இருந்த அந்த
கபண்ரண பார்த்து,
"நர்ஸ், இவங்களுக்கு அந்த புகைாசிஜர் எல்லாம்
கசால்லிடுங்க",
என்ை படி தீட்சண்ைாரவ ஒரு பார்ரவ பார்த்து விட்டு
அங்கிருந்து நகை கதாடங்கினான். அதுவரை அரத
எல்லாம் அரமதிைாக கவனித்துக் ககாண்டு இருந்த அனு,
தீட்சண்ைாவின் அருகில் வந்து அவள் தரலரை ஆதைவாக
வருடிக் ககாடுத்தாள்.
"அம்மாவுக்கு ஒண்ணும் ஆகாது, கவரலப்படாத",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாது
அவர்களின் கவனத்ரத அந்த நர்ஸ் குைல் கரலத்தது.
"கமடம், இகதா இந்த பார்ரம பில் பண்ணி
கவுண்டர்ரில் ஆப்கைஷன்னுக்கு பணம் கட்டிடுங்க",
என்று ஒரு விண்ணப்பத்ரத அவர்கரள கநாக்கி
நீட்டினாள்.
"ஆப்கைஷன்னுக்கு எவ்வளவு பணம் கட்டணும்
சிஸ்டர்?",

192
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சிக்ஸ் லாக்ஸ் கமடம்",
என்றுக் கூறிவிட்டு அந்த கவள்ரள உரட தரித்த
கபண் அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.
"ஆறு லட்சமா..?????",
தீட்சண்ைாவிற்கு தரல சுற்றிைது. மலர் மனம்
கைாசரனக்கு கபானது,
"இருக்கும் நரககரள அடகு ரவத்தால் கூட இைண்டு
லட்சம் கூட கதைாகத! வீடு மட்டும் தான் இருக்கிைது,
அரதயும் ரவத்து விட்டு என்ன கசய்வது, தீட்சுரவ
திருமணம் கசய்து குடுக்கும் வரையில்லாவது வீடு இருக்க
கவண்டுகம? அவர் பீஎஃப் பணத்ரத எல்லாம் எடுத்தாலும்
ஆறு லட்சம் வருவது கஷ்டம் ஆயிற்கை!", அவள் மனம்
கலங்கிைது. அவள் திவாகருக்கு ஃகபான் கசய்தாள்.
தீட்சண்ைா மனம் கதவியின் அண்ணன் கதவைாரஜ
நிரனத்தது, தன் ஒகை தங்ரக கதவியின் மிகவும் பிரிைம்
ககாண்டவர், கிைாமத்தில் மிகவும் வசதிைானவர், அவரின்
மகன் திலக்ரகதான் தீட்சண்ைாவிற்கு கபசி முடித்து
இருந்தார்கள், அரத தான் அவள் அவர்கள் வீட்டுக்கு
ஃகபான் கசய்து தான் தீைரன விரும்புவதாக கசால்லி

193
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டாள், அரத கதரிந்த அவர் மரனவி அவரள தூற்றி
விட்டு கசன்ைாள், ஆனால் மாமா அப்படி இல்ரல,
தந்ரதயில்லா பிள்ரளகள் என்று அவர்கள் இருவர் கமல்
மிகவும் பாசம் ககாண்டவர், வசதிைான மாப்பிரள
சங்கைனுக்கு தன் தங்ரகரை திருமணம் கசய்து ரவத்தும்,
கணவன் மரைந்த பிைகு தன் தங்ரக மிகவும் கஷ்டப்
படுகிைாள் என்று கதரிந்து நிரைை உதவிகள் கசய்தவர்,
அவரிடம் ககட்டுப் பார்க்கலாம், என்று எண்ணிக் ககாண்டு
தீட்சண்ைா தன் கபாரன எடுத்தாள்.
"கசால்லு தீட்சும்மா",
"மாமா..!",
அதற்கு கமல் கபச முடிைாமல் அழுதாள் தீட்சண்ைா.
"அய்கைா..என்னடா ஆச்சு? எதுக்கு இப்படி அழை?",
மறுமுரனயில் கதவைாஜ் பதறினார்.
"மாமா..அம்மாவுக்கு ஆக்சிகடன்ட் ஆகிட்டு..",
என்று ஆைம்பித்து அவள் நடந்தவரை இரட இரடகை
அழுரகயுடன் கசால்லி முடித்தாள்.
"மாமா..எங்ககிட்ட இருக்கிை பணம் ஒரு மூணு
லட்சத்துக்கு கூட கதைாது, நீங்க உங்ககிட்ட இருந்தா

194
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாடுத்து உதவுங்க, ரநட்க்குள்ள ஆப்கைஷன் பண்ணினா
நல்லதுதுனு டாக்டர் கசான்னாங்க, கடனாவாது தாங்க
மாமா, அண்ணன் வந்ததும் எப்படிைாவது பிைட்டி
குடுத்துடும், நானும் , மாசம் மாசம் என் சம்பளத்ரத
உங்களுக்கு அப்படிகை குடுத்து கடரன அரடத்து
விடுகிகைன், அம்மாரவ எப்படிைாவது காப்பாத்துங்க
மாமா..",
மறுமுரனயில் கதவைாஜ் அவள் கசால்லிை
அரனத்ரதயும் அரமதிைாக ககட்டு விட்டு கசான்னார்,
"கநத்து தான் இருந்த பணத்ரத எல்லாம் திலக் நிச்சிை
கவரலகளுக்கு மண்டபம், சாப்பாடு, பந்தல்னு அட்வான்ஸ்
குடுத்கதன், இப்கபா ரகயில் என்கிட்ட பணம் இல்ரலகை?"
என்று அவர் கூை, தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்து கபானது,
முதல் முதலில் மங்கள காரிைத்திற்காக பணம் ரகயில்
ரவத்து இருப்பவர் மருத்துவ கசலவுக்கு தை தைங்குகிைார்
என்று. இதற்கு கமல் இவரிடம் ககட்பது கால விைைம்
என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"சரி மாமா..நான் கவை ைார்ட்ரடைாது ககட்டு
பாக்குகைன்",

195
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தப்பா நிரனத்துக் ககாள்ளாத கண்ணு, நிச்சைத்துக்கு
நாள் குறித்துட்டு ோஸ்கபட்டல், மருந்து, கசலவுனு
அரலை கூடாதுனு கசால்லுவாங்க, அதனால் இப்கபா நான்
கமட்ைாஸ் வந்து அம்மாரவ பார்க்க முடிைாது",
"இதுகவ இவர் மகரன நான் கல்ைாணம் கசய்துக்
ககாள்ள சம்மதித்து இருந்தால் இப்படி கசால்வாைா?",
என்ை ககள்வி அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா மனதில்
எழுந்தது.
"ஹ்ம்ம்..புரியுது மாமா, வச்சிடுகைன்",
"சரிம்மா",
என்று அவர் குைல் மறுமுரனயில் ககட்ட பிைகு தன்
கபாரன காதில் இருந்து எடுக்க முைலும் கபாது
மறுமுரனயில் கதவைாஜ் மாமா அவைது மரனவியிடம்
கபசுவது தீட்சண்ைா காதில் நன்ைாக விழுந்தது. அவளின்
கதாடர்ரப துண்டிக்காமல் அவள் மறுமுரனயில் இருப்பது
கதரிைாமல்கல இருவரும் கபசிக் ககாண்டு இருந்தார்கள்.
"நல்ல கவரள கசய்தீங்க..நான் கூட தங்கச்சி கமல்
இருக்குை பாசத்தில் பணத்ரத கிணத்ரத தூக்கி
குடுத்துடுவீங்ககலானு நிரனத்கதன், எவ்வளவு திமிர்

196
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்தால் நம்ம ரபைரன கவண்டாம்னு கசால்லும் அந்த
கதவி கபத்த திமிர் பிடித்த கழுரத",
தீட்சண்ைா அத்ரத சுமதி தான் கசால்லிக் ககாண்டு
இருந்தாள்.
"ஆமா..சுமதி, எவ்வளவு கசய்து இருப்கபன், அந்த
குடும்பத்துக்கு? நன்றி இல்லாத நாய்ங்க! கூப்பிட்டு ரவத்து
கபண் பார்த்து நிச்சிைம் பண்ணப் கபாைப்கபா அந்த கதவி
கபத்த கபாண்ணு நம்ம ரபைரன புடிக்கலனு
அவமானப்படுத்திட்டால? ஒண்ணும் இல்லாத அவள்
வீட்டில் அவள் கபத்து இருக்கிை அந்த அழகு ைதிரை
கட்ட எனக்கு மட்டும் என்ன ஆரசைா? ஏகதா இந்த
கஜாசிைன் கசான்னான், அவள் ஜாதகம் குகபை ஜாதகம்,
புகுந்த இடத்ரத தூக்கி விடும்னு, அதனால் ஏகதா அவள்
வீட்டில் கபண் எடுக்கலாம்னு நிரனத்கதன், அதற்குள்கள
அந்த கழுரத இப்படி பண்ணிட்டா! இதில் வக்கரணைா
பணம் கவணும் மாமானு மட்டும் ஃகபான் பண்ணுைாள்,
"சரிைான அழுத்தக்காரிங்க அவ, உங்க தங்கச்சி உள்ள
அழுத்தம் அப்படிகை அவள் கிட்ட இருக்கு, இப்கபா

197
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீடீர்னு உங்க தங்கச்சி கசத்து கித்து கபாயிட்டா என்னங்க
பண்ைது, நிச்சிைத்ரத ரவத்துக்கிட்டு அங்ககலாம் கபாக..",
அதற்கு கமல் அரத ககட்க முடிைாதவளாய் கபாரன
துண்டித்தாள் தீட்சண்ைா.
அவள் மனதில் அவள் தந்ரத சங்கைன் இருந்த கபாது
அவர் மூலம் கதவைாஜ்க்கு நிரைை பண உதவிகள் கதவி
கசய்தது, அப்கபாது அவர்கள் இருவரையும் நிற்க ரவத்து
என் கதய்வகம நீங்கள் தான் என்று கதவைாஜ் சங்கைன்
காலில் விழுந்தது எல்லாம் நிரனவில் வந்தது.
"இது தான் உலககமா..!", தீட்சண்ைா கண்கள்
கலங்கிைது. அப்கபாது தன் அண்ணனிடம் ஃகபான்
கபசிவிட்டு வரும் மலரை பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. அவள்
ஏகதா ஒரு தீர்மானத்தில் வருவது தீட்சண்ைாவிற்கு
புரிந்தது.
கவகு கநைம் ஃகபான் கபசிை பிைகு மாதுரி முகத்தில்
கலவைம் குரைந்தது.
"நீ பைப்படதா மாது, ரதரிைமா இரு, நானா
இருக்ககன்",
என்ைது மறுமுரனயில் நைசிம்ம கைட்டி குைல்.

198
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எஸ் நானா..",
"என் கபாண்ணு எப்பவுகம அவளுக்கான இடத்தில்
இருந்து இைங்ககவ கூடாது..சரிைா..? நான் கசான்னது
எல்லாம் ஞாபகம் இருக்குல்ல?, எப்படி டீல் பண்ணனும்னு
புரியுதுல?",
"எஸ் நானா..ஆனால் தீைன்..?",
"நீ ககாஞ்சம் கபாறுரமைா இரு..இந்த எலக்சன்
முடிைட்டும், அந்த சிவகாமி கிட்ட கபசுகைன்",
"அப்பா..அந்தம்மா ஜாதகம், கநைம், கிைகம் அது
இதுனு கபசினா என்ன பண்ண? இந்த விஷைத்தில் தீைன்
அவங்க அம்மா பக்கம் தான்",
"அரதயும் பார்ப்கபாம், அவரன அடிப்பணிை
ரவக்கிகைன்",
"அவன் அடிப்பணியிை ஆள் இல்ல நானா",
"அப்படி இல்ரலனா கபாடானு தூக்கி கபாட்டுட்டு நீ
கவை ைாரைைாவது கல்ைாணம் பண்ணிக்ககா மாது, உனக்கு
அவரன விட கபஸ்ட்டான ைாஜ குமாைன் நான் பாக்குகைன்,
நம்மளும் அந்த தீைன் குடும்பத்ரத விட எந்த அளவுக்கும்
குரைஞ்சவங்க இல்ரல..!!!",

199
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நானா..!!!",
"பின்ன என்ன? எனக்கு ககாபம் வைது மாது! அவனால்
என் கபாண்ரண எவன் எவகனா மிைட்டி பாக்குைான்.."
"எனக்கு தீைன் மட்டும் தான் கவணும் டாட்..",
மாதுரி குைல் அழுத்தமாக ஒலித்தது. அதன்
அழுத்தத்தில் மகளின் மனரத புரிந்துக் ககாண்ட நைசிம்ம
கைட்டி,
"கபாறு மாது..தீைன் உனக்கு தான், உனக்கு கிரடக்காத
தீைன் கவை ைாருக்கும் கிரடக்க மாட்டான், இந்த நைசிம்ம
கைட்டி விட்டுடுகவனா, அவரன சாய்க்க எனக்கு ஆயிைம்
வழி கதரியும்..,ஆங்..அந்த கபாண்ணு கபைர் என்ன
கசான்ன?",
"தீட்சண்ைா..",
"அவள் கமல் எப்கபாதும் ஒரு கண்ணு ரவ, உன்
தீைன் கமல் கைண்டு கண்ரணயும் ரவ, அந்த கபண் உன்
நட்கப கவணாம்னு விட்டுட்டு கபாைதக்கக அவன் அரத
தாங்க முடிைாமல் தன்ரன மைக்க பாட்டிரல
கதடுகிைான்னா இட் நாட் ஃகபர், நான் கசான்னது எல்லாம்
மைந்துடாதா மாது",

200
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை படி எதிர் முரனயில் ரலன் துண்டிக்க பட
மாதுரி கைாசரனைாக நாற்காலியில் அமர்ந்தாள்.
"தட்ஸ் ஆல் கஜன்டில் கமன்ஸ்..",
என்று தீைன் கூறிவிட்டு தன் கழுத்தில் இருந்த ரடரை
தளர்த்தி ககாண்டு ஆசுவாசமாக சுழல் நாற்காலியில்
அமர்ந்தான், அந்த மீட்டிங் ோலில் குழுமி இருந்த ககாட்
சூட் அணிந்த கவள்ரளக்காைர்கள் அரனவரும் ரகத்
தட்டினார்கள். இன்கனாரு கவள்ரளக்காைர் ஒருவர் எழுந்து
அந்த கபரிை கணினி திரைரை பார்த்து தீைன்
கம்கபனிகளால் அவர் கம்கபனி அரடந்து ககாண்டு
இருக்கும் பைன்கள் பற்றி கூறிக் ககாண்கட தீைரன
புகழ்ந்து கபசிக் ககாண்டு இருந்தார்,
"ே..இது எல்லாம் எனக்கு பழக்கமானது தான், புதுசா
ஏதாச்சும் கசால்லும்மைா..",
என்ை முக பாவரனயுடன் அசுவாைசிைமாக அமர்ந்து
அரத கவனித்து ககாண்டு இருந்த தீைரன கநாக்கி
கவகமாக வந்த விக்ைம் அவரன கநருங்கி தீைன் காதில்
ைகசிைமாக ஏகதா கசால்ல தீைன் முகம் மாறிைது.

201
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 15
"என் தனிபமகபை தின்று..
தீர்க்கிைது உன் நிபனவுகள்..
உன் கையபர ைைமுபை எழுதிபய..
உயிர் விடுகின்ைன..
என் பைனாக்கள்..

-❤️தீட்சுவின் தனிபமகளில் தீரு❤️

"என்ன அண்ணி..? அண்ணன் என்ன கசான்னுச்சு?",

என்ை படி தன்ரன கநாக்கி வரும் மலரை பார்த்துக்

ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"தீட்சு, உன் அண்ணன் ஒரு லட்சம் ஏற்பாடு பண்ணி
இருக்காைாம், வீட்டில் இருக்கும் நரக, கபங்க் கசமிப்பு
எல்லாம் கசர்த்து ஒரு மூன்று லட்சம் வரும்டா! இன்னும்
இைண்டு லட்சம்க்கு மட்டும் எப்படிைாது ஏற்பாடு
பண்ணனும், அதுக்கு என்ன கசய்ைதுனு தான் கதரிைல,
அதான் கைாசரனைாக இருக்கு",

202
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அண்ணி, என்கனாட பிஎஃப் பணம் நாற்பதாயிைம்
இருக்கு, ஆனா அகதல்லாம் பத்தாது அண்ணி, கபசாம
வீட்ரட வித்துடுலாம், கமயின் கைாட்டில் இருக்கு, அதுவும்
கமர்சிைல் ஏரிைா, கசால்லப் கபானால் அதிகமாககவ பணம்
வரும் அண்ணி",
"நீ கசால்ைதுலாம் சரி தான் தீட்சு, ஆனால் இதுக்கு
முன்னாடி கசாந்த வீடு இல்லாம வாடரக வீட்டில் நம்ம
பட்ட கஷ்டம் எல்லாம் உனக்கு மைந்து கபாயிட்டா?
அத்ரதயும் உங்க அண்ணனும் மாமா கசத்த பிைகு
எவ்களா கஷ்டப்பட்டு அந்த இடத்ரத வாங்குனாங்க,
எல்லா கசாத்தும் நம்ம ரகரை விட்டு கபான அப்புைம்
நமக்குன்னு வந்த, இப்கபா இருக்கிை ஒகை முதல் கசாத்து,
உன் கல்ைாணம் அந்த வீட்டில் தான் நடக்கணும் தீட்சும்மா,
உனக்குனு உன் அண்ணன் ரவத்து இருக்கிை ஒகை கசாத்து
அது தான், அரத மட்டும் விக்கிை எண்ணகம கவணாம்டா,
உன் அண்ணன் இந்த நரக எல்லாம் ரவக்க கபாைதுக்கக
கைாம்ப ஃபீல் பண்ணுைாரு, சரி, நீ அனு அக்கா கூட
இங்கககை இரு, நான் கபாய் பணத்துக்கு ஏற்பாடு

203
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பண்ணிட்டு அப்படிகை உனக்கு அத்ரதக்கும் மாத்து
ட்கைஸ் எல்லாம் எடுத்துட்டு வகைன்",
"மலர் கசால்ைதும் உண்ரம தான் தீட்சும்மா, உன்ரன
கல்ைாணம் பண்ணிக் குடுக்க ஒரு கசாந்த வீடு அவசிைம்
கவணும், உனக்கு உலகம் கதரிைலடா, இப்கபாலாம் காதல்
கல்ைாணத்தில்கலகை கபாண்ணுக்கு எவ்களா கபாடுறீங்கனு
கூசாம ககட்கிைாங்க, அப்கபா கபரிைவங்க ஏற்பாடு
பண்ணின கல்ைாணத்தில் எப்படி ககட்பாங்கனு நீகை
நிரனத்துப்பார், ஒரு கசாந்த வீடு கூட இல்ரல? நீங்க
எப்படி எங்களுக்கு மத்த சீர்லாம் கசய்வீங்க?, அப்படினு
ஒரு ககள்வி ககட்பாங்க தீட்சும்மா",
"என்ரன நர்சிங் படிக்க ரவத்து இருக்காங்க, நானும்
தான் சம்பாதிப்கபன் அக்கா, என்கிட்ட தான் மாத
வருமானம் இருக்கக?",
அரதக் ககட்ட அனு சிறுப் புன்னரக கசய்தாள்.
"முக்கால் வாசி கபர் கல்ைாணத்துக்கு அப்புைம் தன்
மரனவி கவரலக்கு கபாவரத விரும்புவதில்ரல
தீட்சும்மா..அது எவ்வளவு கஷ்டமான காலமாக
இருந்தாலும் கூட",

204
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இது என்ன அக்கா, மரனவி மூலமாக வை
வைதட்சரண மட்டும் கவணுமா, ஆனா கல்ைாணத்துக்கு
அப்புைம் மரனவி கவரலக்கு கபாய் வை வருமானம்
மட்டும் கவண்டாமாமா?",
அவள் ரகரை ஆதைவாக பிடித்த அனு,
"இதுலாம் இப்கபா கபசை கநைம் இல்ரல டா, என்கிட்ட
ரகயில் ஐம்பதாயிைம் இருக்கு, வாங்கிக்ககா, மிச்சத்துக்கு
எப்படிைாவது ஏற்பாடு பண்ணிடலாம்", என்று அவள்
கசால்ல மலரும் தீட்சண்ைாவும் கநகிழ்ந்து கபாயினர்.
"அக்கா..ககாஞ்ச நாள் பழகிை பழக்கத்துக்கக நீங்க
இவகளா கசய்ைறீங்க, உங்க கிட்ட நான் காரலயில்
கசான்னது கபால், இதனால் தான் கசாந்தக் காைங்கரள
விட பழகிை நண்பர்கரள அதிகம் நம்புைாங்க கபால,
இருந்தாலும் அக்கா நீங்க ககட்டகத என்ரன
கபாறுத்தவரை கபரிை அளவிலான விஷைம், இப்படி
குடுத்து உதவகவ ஒரு மனசு கவண்டும்க்கா எனக்கும்
உங்க பாமிலி சுச்சுகவஷன் கதரியும், நீங்க பாப்பாக்கு
ஃபீஸ் கட்ட ரவத்து இருக்கிை பணத்ரத தான் இப்கபா
எடுத்து குடுக்க கபாறீங்கனும் எனக்கு கதரியும், நீங்க

205
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககட்டகத கபாதும்க்கா, இைண்டு லட்சம் தாகன, நாங்க
ஏற்பாடு பண்ணிகிகைாம்கக்கா",
"என்ன தீட்சும்மா..நாங்க நீங்கனு பிரிச்சி கபசுை, இருந்த
பணத்ரத தம்பிக்கு ஃபீஸ் கட்டிட்கடன், இல்லனா இன்னும்
அதிகமாககவ குடுத்து இருப்கபன்,
மிச்ச பணம் பாப்பாக்கு தான் ஃபீஸ் கட்ட ரவத்து
இருந்கதன், பாப்பாக்கு ஃபீஸ் கட்டுை கடட் கலட் டா தான்
வரும், அதனால் பிைச்சிரன இல்ரல, வாங்கிக்ககா, மலரு
நீைாது ககாஞ்சம் எடுத்து கசால்லு",
அதுவரை அவர்களின் உரைைாடரல கவனித்துக்
ககாண்டு இருந்த மலர் சிறு புன்னரக கசய்தாள்.
"தீட்சு கசால்ைதில் என்ன தப்புக்கா! அவள் சரிைா தான்
கசால்ைா, ஃபீஸ் கட்டுனு தாகன உங்க ேஸ்கபண்ட்
அனுப்பி ரவத்து இருப்பார், அரத கபாய் குடுக்கிகைன்னு
கசால்றீங்க, எனக்கும் உங்க குடும்ப நிரல கதரியும் அக்கா,
இருந்தாலும் கஷ்ட காலத்தில் இப்படி எங்களுக்கு கதய்வம்
மாதிரி உதவி பண்ணனும்னு துடிக்கிறீகங்ககள, உங்கள
மாதிரி நண்பர்கரள அரடஞ்சதுக்கு நாங்க கைாம்ப குடுத்து
ரவச்சவங்க, நீங்க ககட்டகத கபாதும்க்கா! ரநட் தீட்சு

206
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அண்ணன் வந்துடுவாரு, அவர் ஏற்பாடு பண்ணிட்டு
இருக்காரு அக்கா",
என்று அவள் நகை முற்படும் கபாது அவர்கரள
கநாக்கி ஒரு நர்ஸ் வந்தாள்.
"ஏழாம் நம்பர் ரூம் கபஷண்ட் கதவிங்கிைவங்ககளாட
ரிகலட்டிவிஸ் நீங்க தாகன?",
என்ைாள். அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா முகம் மாறிைது.
"கசால்லுங்க..நான் அவங்ககளாட கபாண்ணு தான்",
"உங்கரள உடகன டூட்டி டாக்டர் கூப்பிடுைாங்க,
ககாஞ்சம் அர்கஜன்ட்",
என்ை படி அவள் கபாக, தீட்சண்ைா வும் மலரும்
ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து ககாண்டனர், தீட்சண்ைாவின்
அடி வயிற்றில் கிலி மூண்டது.
மாரல கநை கடல் காற்று இதமாக தழுவிக் ககாண்டு
இருந்தது, தூைத்தில் புள்ளிைாக எங்ககா கபாய்க் ககாண்டு
இருந்த அந்த சிவப்பு நிை கப்பரல பார்த்துக் ககாண்டு
நின்றுக் ககாண்டிருந்தான் தீைன். அவன் அருகில்
கண்ணாடிைால் கசய்ைப்பட்ட கமரஜயின் மீது மஞ்சள்
நிைத்தில் ஜீஸ் கபான்ை ஒரு திைவமும், என்னகவன்கை

207
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபைர் கதரிைாத சிவப்பு திைவம் ஒன்றும் இருந்தது. அந்த
கமரஜயின் அருகில் இருந்த ஒரு அழகிை கவரலப்
பாடுகள் நிரைந்த ஒரு நாற்காலியில் ரகயில் ஒரு
கண்ணாடி ககாப்ரபரை ரகப்பற்றி கால் கமல் கால்
கபாட்டு அமர்ந்த படி அவரனகை பார்த்துக் ககாண்டு
தங்க நிை டிரசனர் புடரவயில் அட்டகாசமாய் அமர்ந்து
இருந்தாள் மாதுரி.
"டார்லிங்..இன்னும் எவ்களா கநைம் தான் கடரலகை
பார்த்துக்கிட்டு நிப்பீங்க?",
என்று குைல் ககாடுத்தாள், அவனிடம் பதில் இல்ரல.
"ப்ச்..!",
என்ைபடி மாதுரி அவன் அருகில் கசன்று அவள்
கதாரள கதாட்டாள். தன் கமல் ஒரு ஸ்பரிசம் படுவது
உணர்ந்து திரும்பினான் தீைன், அவன் முகம் சிறிது
ககாபத்துடன் இருந்தது, அவன் கண்கள் சிவந்து இருந்தன.
அரதப் பார்த்த மாதுரி
மனதில் கலசாக பைம் மூண்டது. காைணம்,
எப்கபாகதல்லாம் தீைன் ககாபமாக இருக்கின்ைாகனா
அப்கபாகதல்லாம் அவன் கண்கள் இைண்டும் ைத்தகமன

208
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிவந்து விடும், அரத மாதுரி கதளிவாக அறிந்து
ரவத்திருந்த தால் அவள் மனம் ககாஞ்சம் பைந்தது.
"ஒருகவரள அந்த தீட்சண்ைா அம்மாரவ ஆக்சிடன்ட்
பண்ணினது இவனுக்கு கதரிந்து இருக்குகமா? ஒருகவரள
ரடரிரை ககட்க கூப்பிட்டு இருக்கானா?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவள் மனது,
"மாது..ஏகதா சீரிைஸ்சான விஷைம் கபால, அதான்
இவன் இவ்வளவு கவரலக்கு நடுவிலும் நம்ம கிட்ட
தனிைா கபசணும்னு இந்த ரிசார்ட் பக்கம் வை கசால்லி
இருக்கான், மாது..உஷாைா பாத்து கபசு",
என்று அவரள எச்சரித்தது.
"நீ இப்படி நடந்துப்பனு நான் ககாஞ்சம் கூட
எதிர்ப்பார்க்கல மாது!",
அரதக் ககட்ட மாதுரி கதவிக்கு உள்ளுக்குள் திடுக்
என்று தூக்கி கபாட்டது.
"கபாச்சு..மாது..இன்ரனக்கு இவன் கிட்ட நம்ம
நிரலரம அவ்களா தான், விடாதா..மாது எப்படிைாவது
அடிச்சு கபசி சமாளி இவரன..இவன் கவை எமகாதகன்
ஆச்கச!",

209
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உள்ளுகுள் அவள் மனம் கதறிைரத தன் முகத்தில்
ககாண்டு வைாமல், முகத்தில் தீைரன ைசிக்கும் அகத
சிரிப்புடன் அவன் ரககரள வருடி அவன் கதாளில் சாை
அவள் முற்பட்ட கபாது,
"ப்ச்..!",
என்ை படி அவள் ரகரை உதறி அவன் நகர்ந்து
கபானான். அரதக் கண்டு மனதிற்குள் அதிர்ந்து
கபானாலும் அரத கவளிக்காட்டி ககாள்ளாது, அந்த
பால்கனியின் கண்ணாடி சுவற்றில் சாய்ந்தாள்.
"நான் என்ன பண்ணிகனன் தீரு டார்லிங்?",
"உனக்கு ககாஞ்சம் கூட நிைாபககம இல்ரலைா?,
நடிக்காத மாது..எனக்கு கபாய் புடிக்காது..",
அவரள முரைத்தப்படி கசான்ன அவன் குைல்
ககாஞ்சம் உைர்ந்தது.
"நடிப்பா? என்ன இது மாதிரி கவர்ட்ஸ் எல்லாம் யூஸ்
பண்ணி கபசுறீங்க? வாட் இஸ் திஸ் தீரு? உங்களுக்கு
என்ன ஆச்சு? எதுக்கு இப்படி ேர்ட் பண்ணுை மாதிரி
கபசுறீங்க?",

210
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ககட்டவள் கண்களில் இருந்து நீர் வழிைகவ,
அரதக் கண்ட தீைன் ககாபம் ககாஞ்சம் குரைந்தது. அரத
சுளித்து இருந்த முகம் மாறி இருப்பதில் இருந்து உறுதி
படுத்திக் ககாண்ட மாதுரி, தீைரன எப்கபாதும் சந்திக்க
வரும் கபாகதல்லாம் கிளிசரின் எடுத்துக் ககாண்டு வரும்
தன் புத்திக் கூர்ரமரை மனதிற்குள் கமச்சி ககாண்டாள்.
"நீ அடிக்கடி ககட்பீல, என் கபஸ்ட் பிைண்ட், ஸ்கூல்
கமட் தீ அவள் இன்ரனக்கு என்ரன பார்க்க கைாம்ப
நாளுக்கு அப்புைம் வந்திருந்தாள், காகலஜ் கடஸ் ல
பார்த்தது, அவரள நீ மரிைாரதக் குரைவாக நடத்திைதாக
எனக்கு நீயுஸ் வந்துச்சி மாது! அதான் எனக்கு உன்கமல்
ககாபம்",
"அப்பாடா..!!! நான் கூட என்னகமா ஏகதா முநினு
நிரனத்துட்கடன்..ப்பூ இவகளா தானா விஷைம்! ஆனாலும்
அவரள அப்படி நடத்தினதுக்காடா நீ கமன கிட்டு உன்
பிசி கநைத்தில் அரதப் பற்றி கபச இங்கக வை கசால்லி
இருக்க! அப்படி என்ன அவள் உனக்கு
ஸ்கபஷல்..டாட்..நீங்க கசான்னது உண்ரம தான், மாதுரி நீ

211
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இவன் கமல் அவசிைம் ஒரு கண்ணு ரவக்கனும்",இப்கபா
பாரு என் நடிப்ரப,
என்று மனதில் எண்ணிக் ககாண்டவளாய்,
"ைாரு..நானா? ைாகைா கசான்னரத ரவத்துட்டு இப்படி
என்ன ேர்ட் பண்ணுறீங்களா தீைன்? ஐ டிட் நாட்
எக்ஸ்கபக்ட் ஃபைம் யூ..என்ரன நீங்க கைாம்ப ேர்ட்
பண்ணுை மாதிரி கபசுறீங்க",
"கநா மாது..விக்ைம் என்ரனக்குகம கபாய்
கசால்லமாட்டான், அவன் கசான்னவுடன் எனக்கு
ஷாக்கிங்கா இருந்தது, கதன் விக்ைகம எனக்கு அங்கு
இருந்த ககமிைா புட்கடரஜ எல்லாம் காட்டினான், உனக்கு
என் கமல் அதிக கபாசசிவ்னஸ்னு எனக்கு நல்லாகவ
கதரியும், ஆனால்
நீ அவரள இந்த அளவுக்கு நடத்துவனு நான்
எதிர்ப்பார்க்கல",
"ஓ..அந்த வளர்ந்து ககட்ட நாய் விக்ைம்கவாட
கவரலைா இது! எஜமான விசுவாசம்மா? இருக்கட்டும்..!
இருக்கட்டும்..! உனக்கு இருக்குடா நாகை.."

212
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று மனதில் விக்ைரம கருவிக் ககாண்ட மாதுரி,
தீைரன பார்த்தாள்.
"அந்த கபண் தான் உன் பிகைன்ட்னு எனக்கு கதரிைாது
தீைா, நீங்க ஏகதா ஸ்கூல் குரூப் கபாட்கடாவில் ஏகதா ஒரு
கபண்ரண காட்டினீங்க, அதனால் எனக்கு அந்த கபண்
முகம் அரடைாளம் கதரிைல, எனக்கு நீங்க அதி முக்கிை
பர்சன் கூட கபசிக்கிட்டு இருக்ககன் அப்படினு கசான்ன
உடகன கவை ைாகைானு நிரனத்துட்கடன், அவள் தான்
அதுனு எனக்கு கதரிைாது, நான் பார்க்கும் கபாது வாசலில்
அவள் இருந்தாள், எனக்கு ககாஞ்சம் டவுட்டா இருந்தது,
உங்கள் பிசினஸ் எதிரிகள் ைாைாவது நம்ம ஆபிரச உளவு
பார்க்க அனுப்பி இருப்பாங்ககளா அப்படினு எனக்கு டவுட்,
அதான் அந்த கபண்ரண அப்படி விசாரித்கதன், அதன்
பிைகு நான் உள்கள வந்து அந்த ரடரிரை பார்க்கும்
கபாது தான் எனக்கு கதரிந்தது அது உங்க பிகைண்ட்னும்
அவள் உங்கரள டீப்பாக லவ் பண்ணுைாள்னும்",
"ம்ம்..உன்ரன கசால்லியும் குத்தமில்ரல, நாகன
அரதப் பற்றி உன்கிட்ட கசால்லணும்னு இருந்கதன் மாது,
அவள் என்ரன இத்தரன வருஷம் லவ் பண்ணி

213
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்களாம், ஆமா ககட்கணும்னு நிரனத்கதன், அந்த
ரடரி இப்கபா எங்க மாது?",

214
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 16
"என் மனபத ைறித்துக் ககாண்டு..
என்பன உைக்கத்பத எடுத்துக் ககாண்டு..
உன் மனம் கவர்ந்தவளுடன்
கேய்தித்தாளில் நீ சிரிக்க..
கழுத்தில் நீ அணிந்து இருந்த
பூமாபை ைாம்ைாக என் கழுத்பத
இறுக்கி தினமும் என் உைக்கம் ைறிக்க..
ஒருநாள் ைார்த்த அந்த கேய்தி..
தினமும் என் உயிபர ககால்லுபதயா..",

-❤️தீட்சுவின் கண்ணீரில் தீரு❤️

"கசால்லு மாது..!! அந்த ரடரி எங்க இப்கபா?

எனக்கு அது கவணும்?",

அரதக் ககட்டு அதிர்ச்சிைான தன் மனரத
உள்ளுக்குள் சமாதானப்படுத்திக் ககாண்டு மாதுரி
நிதானமாக, தன் திடுக்கிடரல கவளியில் காட்டிக்

215
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாள்ளாது வார்த்ரதகள் கதர்ந்து எடுத்து கபாறுரமைாக
கபச ஆைம்பித்தாள்.
"அது எதுக்கு டார்லிங் இப்கபா? நீங்க எவ்களா கபரிை
விஐபி, உங்களுக்கு மூச்சு விட கூட முடிைாத அளவுக்கு
கவரல இருக்கு, அரத எல்லாம் விட்டுட்டு ஐந்து ரூபா
கூட கபைாத அந்த ரடரிரை ககட்டுட்டு இருக்கீங்க?",
"நான் எந்த கநைத்தில் என்ன கசய்ைனும்னு எனக்கு
கதரியும், எனக்கு ஆர்டர் கபாடுவது கபால் கபசாத மாது,
ஐ கடாண்ட் ரலக் இட்",
அவன் முகத்ரத சுளித்த வண்ணம் கூறினான்.
"டார்லிங், உங்களுக்கு இன்ரனக்கு என்ன ஆச்சு? ஏன்
இவகளா கடன்ஷன்ல இருக்கீங்க, வாங்க ஒரு ஸ்மால்
லார்ஜ் மட்டும் குடிங்க, கடன்ஷன் எல்லாம் கபாய்டும்",
என்று மாதுரி தீைனின் ரகரை பிடித்து இழுக்க, அரத
அவன் உதறி அவரள முரைத்தான். அவனின் முரைப்பு
கண்டு உள்ளுக்குள் நடுங்கினாள் மாதுரி.
"எ..எதுக்கு என்ரன அப்படி பாக்குறீங்க தீைன்?",

216
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனின் ககாபத்ரத மாற்றும் விதமாக தன் முகத்தில்
அவளின் இதழில் புன்னரக ககாண்டு வை முைன்று
கதாற்ைாள் மாதுரி.
"எதுக்கு மாதுரி நீ கபச்ரச மாத்துை? நீ அந்த
ரடரிரை படித்து இருந்தால் இப்படி எல்லாம் கபசி இருக்க
மாட்ட!!! அவள் தன் உயிரைக் உருக்கி வார்த்ரதகளில்
ககாண்டு வந்து எழுதி இருக்காள், அரத நான் முதலில்
படிக்காமல், இத்தரன வருஷம் கழிச்சு என்ரன சந்திக்க
வந்தவரள, என்னுடன் பழகிைதால் என் ஸ்டார் இகமஜிக்கு
ஆரசப்பட்டு அவள் என்ரன காதலிக்கிகைன்னு கசால்ைானு
நானும் அவரள தப்பா நிரனத்து வார்த்ரதகளால்
அவரள காைப்படுத்திட்கடன், அவள் எப்கபாதுகம
பணத்ரத ஒரு கபாருட்டாக மதிக்க மாட்டாள், சுை
கவுைவத்ரத தான் கபரிதாக மதிப்பாள் அப்படினு கதரிந்து
நான் ஏன் அவரள காைப்படுத்திகனன் எனக்கக வருத்தமா
இருக்கு மாது, அவள் கபான அப்புைம் தான் இந்த
ரடரிரை படித்கதன், என்ரன எந்த அளவுக்கு காதலித்து
இருக்காள் அவள்!!!!",

217
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரதக் ககட்டு ககாண்டிருந்த மாதுரிக்கு தரலயில்
இடி விழுந்தது கபால் ஆனது.
"என்ன!!!!!!!!! அவன் அந்த ரடரிரை படித்து
விட்டானா???? அய்கைா இதுக்காக தாகன நான் அவ்களா
கமனகிட்டு அரத ரகப்பத்தி இங்கக ககாண்டு வந்கதன்!!
ஆனால் இவன் அரத படித்து கவறு கதாரலந்து
விட்டாகன!!!!
அவள் மனம் உள்ளுக்குள் ககாந்தளித்தது.
"அவள் என்ரன தன் மனதில் ரவத்துக் ககாண்கட
உன்ரன நான் காதலிக்க உதவி கசய்து இருக்காள் மாது,
அவள் பக்கம் இருந்து பார்த்தால் அவள் இதைம் என்ன
பாடு பட்டு இருக்கும்னு எனக்கு புரியுது, உன்ரன
பார்ப்பதற்கு முன் எனக்கு அவள் கநஞ்சம் பற்றி கதரிந்து
இருந்தால் நான் அவரளகை விரும்பி இருப்கபகனா
அப்படினுலாம் எனக்கு கதாணுச்சு, அதான் அவள் வந்து
கசன்ைரத மைக்க, பாட்டிரல ரகயில் எடுத்துட்கடன்",
"நானும் அரத கபரிைதாக எடுத்துக் ககாள்ளல தீைன்,
அவளுரடை காதல் ஏகதா ஸ்கூல் கடஸ்ல வந்த பப்பி

218
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
லவ், அதுவும் ஒருதரல காதல், நமக்கு தான் இன்னும்
கைண்டு மாதத்தில் கல்ைாணம் நடக்க கபாகுகத!!!",
என்று கரடசி வார்த்ரதரை மட்டும் அழுத்தி
கசான்னாள் மாதுரி.
"அது எனக்கும் கதரியும் மாது, ஆனால் அவளுரடை
உண்ரம காதரல ககாட்டி அவள் வார்த்ரதகளில் ககாண்டு
எழுதிை அவள் கநஞ்சத்ரத, அவள் உணர்வுகரள நான்
மதிக்க விரும்புகைன், அவள் என் கமல் ககாண்டு இருக்கிை
காதல் கைாம்ப தூய்ரமைானது மாது, அதில்
எதிர்ப்பார்ப்புகள் ஏதும் இல்லாமல் என்ரன மட்டும்
நிரனத்து அவள் கசதுக்கிை அவளின் காதல் இதைம் அந்த
ரடரி, அதனால் அந்த ரடரி கரடசி வரைக்கும்
என்னிடகம எப்கபாதும் இருக்கணும்னு ஆரசப்படுகிகைன்,
அது எனக்கு இப்கபா கவணும்!!!!",
"அந்த சாமிைார் மாமா, கடவுள் காலத்து தமிரழயும்
கசால்லி குடுத்து இருக்கு கபால, என்ன இப்படி வார்த்ரத
களில் புகுந்து விரளைாடுைான், என்கிட்ட லாம் இப்படி
கபசி ஒருதடரவைாவது கபசி இருக்கானா இவன்?",

219
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று தீைனின் தந்ரத ைாகஜந்திைவர்மரன மனதிற்குள்
திட்டிை மாதுரிக்கு தீைன் அவளிடம் அவள் தாய்கமாழி
கதலுங்கில் கபசினாகல அவள் முகம் சுளித்து ஆங்கிலத்தில்
உரைைாடுவாள் என்பது கச்சிதமாக மைந்து கபானது.
"மாது..உன்ரன தான் ககட்கிகைன்!!!",
தீைன் குைல் அவரள உலுக்ககவ, அவள் தன் புத்திசாலி
மூரளயில் இருந்து ஒரு கைாசரனரை உருவினாள்.
"நீங்க இவகளா ஃபீல் பண்ணிருக்கிை அந்த ரடரிரை
நான் படிக்க கூடாதா தீைா..அது என் கபட்ரூம்ல தான்
இருக்கு..அரத நானும் படிச்சி ைசிக்க கூடாதா?",
அவள் ககாஞ்சலுடன் ககட்டாலும் உள்மனதில் எனக்கு
உடகன கவணும்னு கசால்லிடுவாகனா!!! என்று பைத்துடன்
அவள் ககட்க,
"நீ அரத எப்படி எடுத்துப்பிகைானு நிரனத்கதன்
மாது, தாங்க்ஸ்..சரி எனக்கு படித்துட்டு குடு",
"என்ன தீைன்..நான் கபாசசிவ் தான், ஆனால் இரத
எல்லாம் கபாய் நான் தப்பா எடுத்துப்கபன்னா!!! இன்னும்
இைண்டு மாதத்தில் உங்களுக்கும் எனக்கும் கல்ைாணம்,

220
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்கபா இது கபால இருக்கிை விஷைங்கரள எல்லாம்
நிரனத்து நீங்களும் நானும் கசர்ந்து ைசிக்கலாம்",
என்று சிரித்த மாதுரி மனதில் ஒரு புைரல கரைக்
கடந்த அரமதி திரும்பிைது. அப்கபாது தீைனின் ஃகபான்
சிணுங்ககவ அரத காதில் ரவத்தான்,
"கசால்லுங்க ஆர்.கக..!!!",
".........",
"அப்படிைா..ஓகக!! நான் என் பிஏ ரவ அனுப்புகைன்
அங்க!! நீங்க டீட்ரடைல்ஸ் மட்டும் எனக்கு அனுப்புங்க,
மத்தது எல்லாம் நாகன பார்த்துக்கிகைன்",
".........",
"ஓகக.., சீக்கிைம் முடிங்க",
என்ைபடி தன் கபாரன அரணத்தான் தீைன். இறுகிை
அவனின் முகத்ரதயும் சிவந்த அவன் கண்கரளயும்
பார்த்த உடகன மாதுரிக்கு புரிந்து கபானது அவன் நல்ல
மனநிரலயில் இல்ரல என்று.
"டார்லிங் வாட் ோப்பன்?",
ஏகதா அவனின் பிசினஸ் வழியில் பிைச்சிரன கபால
என்ை படி ககட்டாள் மாதுரி.

221
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ கைாட அம்மாரவ ைாகைா ஆக்சி கடன்ட் பண்ணி
இருக்காங்க, கிட்ட தட்ட உயிர் கபாை நிரலரம",
அவன் முகம் ககாபத்தில் தீ கபால் எரிந்து சிவந்து
கபானது.
"ைாரு உங்க பிகைண்ட்கடாட அம்மாரவ ைா..ரம
காட்!!!!! ஆமா இது உங்களுக்கு எப்படி கதரியும்?",
"மீட்டிங் ல இருக்கிைப்கபா விக்ைம் வந்து கசான்னான்,
தீ எப்கபா தீைன் கன்ஸ்ட்ைக்ஷன் உள்கள கால் எடுத்து
ரவத்தாகளா அப்பகவ அவளும் அவள் குடும்பமும் என்
கண்காணிப்புக்கு வந்துட்டு மாது! எனக்கு நல்லாகவ
கதரியும், ைாைாவது என் பிசினஸ் எதிரிங்களால் எனக்கு
கநருக்கமானவங்களுக்கு பிைச்சிரன வரும்னு, சில அறிரவ
யூஸ் பண்ண கதரிைாத கதாரட நடுங்கி மன்னர்கள் இது
கபால் கசன்டி கமண்ட்கரள காட்டி கூட பிசினஸ்
அக்ரிகமண்ட் கபாடுவாங்க! ககன்சல் பண்ண
கசால்லுவாங்க! ஆனால் இது கபால பூச்சாண்டி கவரலக்கு
எல்லாம் இந்த மகதீைவர்மன் பைப்பட மாட்டான்! ஆனால்
என்ரன சார்ந்தவர்கள் பாதுகாப்ரபயும் நான் உறுதி
பண்ணனும்ல? அதனால் நான் எப்கபாதும் எனக்கு

222
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கநருக்கமானவங்கரள சுத்தி எப்கபாதும் அவங்க
கண்ணுக்கு கதரிைாத ஒரு பாதுகாப்ரப உருவாக்கி அரத
என் கண்காணிப்பில் ரவத்து ககாண்டு தான் இருக்ககன்",
என்று அவன் கசால்ல, மாதுரிக்கு உள்ளுக்குள்
உதைகலடுத்தது,
"அய்கைா..அப்கபா இவனுக்கு என்ரன பத்தியும்
கதரிந்து இருக்குகமா!!!!",
என்று அவள் எண்ணிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது,
அவளின் உதைரல
கபாக்கும் விதமாக கசான்னான் தீைன்.
"ஆனால் உன்ரன மட்டும் நான் இன்னும் என்
கண்காணிப்பில் ககாண்டு வைல மாது, அப்படி கசய்தால்
அது உன் அப்பா விரும்பமாட்டார், உன் அப்பா தான்
உனக்கு பக்கபலமாக இருக்காகை!! நீ உங்க வீட்டு
இளவைசிைாக இருக்கும் வரை உன் அப்பாகவ உன்ரன
பாத்துப்பாரு, நான் இதில் ஏதாச்சும் கசய்தால் அவர்
என்னிடம் ககாச்சுப்பாருல",

223
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கசால்லி தீைன் சிரிக்க, மாதுரிக்கு தான் சிரிப்பு
மைந்து கபானது, அவள் மனம் அவன் கசான்ன
ஆக்சிகடன்ட் கலகை நின்றுக் ககாண்டு இருந்தது.
"இப்கபா உங்க பிகைண்ட் அம்மா எப்படி
இருக்காங்கலாம்? ைார் அப்படி பண்ணினாங்க, ஒருகவரள
அது தற்கசைலா நடந்த ஆக்சிகடன்ட்டா இருக்கலாம்ல?",
"இல்ரல..அது தற்கசைலா நடந்த ஆக்சிகடன்ட் மாதிரி
கதரிைல, அவ்களா கபர் கைாட்ரட கிைாஸ் பண்ணி
கபாய்கிட்டும் வந்துக்கிட்டும் இருக்கும் கபாது சரிைா எப்படி
இவங்கரள மட்டும் அந்த கார் இடித்தது?",
"ரம காட்..!!!! பாவம்",
உள்ளுக்குள் எழுந்த பைத்ரத மரைத்துக் ககாண்டு
கசான்னாள் மாதுரி.
"ஆமா..அவங்க கைாம்பகவ சங்கைன் அங்கிள்
கபானதுக்கு அப்புைம் கஷ்டப் பட்டவங்க, ஆனாலும்
என்கிட்ட தீ அரத எல்லாம் காட்டிக்ககவ மாட்டாள்,
இப்கபா ஃகபான் பண்ணின ஆர்கக தான் என்கனாட
சீக்கைட் ஸ்ரப, கபாலீஸ் அதிகாரி தான் அவரும்,
விசாரித்ததில் இதுவரை தீ குடும்பத்தில் இப்படி நடந்தகத

224
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்ரலைாம், ஆனால் அவள் முதல் முதலில் இத்தரன
நாள் கழித்து என்ரன பார்க்க வந்தது கதரிந்து ைாகைா என்
எதிரி தான் அவரள துடிக்க ரவக்க இப்படி கசய்து
இருக்கலாம் அப்படினு கசால்ைாரு, அதுவும் இல்லாமல்
ஆக்சிகடன்ட் பண்ணின காரின் நம்பரை அவர்
கண்டுபிடித்து விட்டாைாம், அந்த கார் ஆந்திைாவில்
ரிஜிஸ்டர் ஆகி இருக்காம், மற்ை டீட்டிைல்ஸ் எல்லாம்
வாங்க தான் விக்ைம் ஈவினிங் அவரை பார்க்க கபாகிைான்,
தீயின் அம்மாவுக்கு மட்டும் ஏதாவது ஆகிட்டால்
என்ரனகை என்னால் மன்னிக்க முடிைாது, ஆனால் அதற்கு
காைணமானவங்கரள நான் சும்மா விடமாட்கடன்",
என்று கர்ஜித்தவன் குைரல கரலக்கும் விதமாக
அவனது ஃகபான் மீண்டும் அவரன அரழக்க, தன்
ரகயில் இருந்த கபாரன கமரஜ கமல் ரவத்து விட்டு
தன் ககாட் பாக்ககட்டில் இருந்து இன்கனாரு ஐகபாரன
எடுத்து கபசினான் தீைன், அவனின் கநருக்கமானவர்களின்
அரழப்புக்கு மட்டும் அந்த கபாரன தீைன்
பைன்படுத்துவான். அது ஒலிப்பரத பார்த்த உடகன
மாதுரிக்கு சிவகாமி கதவி தான் அரழத்து இருக்கிைாள்

225
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று புரிந்தது. அவன் ககாஞ்சம் தள்ளி கசன்று கபாரன
கபச, மாதுரிக்கு இதைம் கவடித்தது,
"இவன் உண்ரமயிகலகை எமகாதகன் தான்!!!
என்னனகமா கவரல எல்லாம் கசஞ்சி இருக்காகன!!!!!
டாட்..!!!!! என்ரன காப்பாத்துங்க!!! அந்த விக்ைம்க்கு
கபசமா சமாதி கட்டிடலாமா? அவன் கபாய் அந்த
டீட்டிைல்ரச வாங்கி வந்தால் தாகன பிைச்சிரன! ",
என்று அவள் நிரனத்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத
அவளது ஃகபான் சிணுங்கிைது. அரத எடுத்து பார்த்தாள்.
அது, "வருண் அரழக்கிைான்", என்ைது.
"அய்கைா..இவன் எதுக்கு இப்கபா அடிக்கிைான்!!! நானா
இவனுக்கு படிைளந்தாைா இல்ரலைா!!!, தீைன் கவை
இருக்காகன!",
என்று அவள் கைாசித்துக் ககாண்கட இருக்கும் கபாது
தீைன் ஃகபான் கபசிவிட்டு அவரள கநாக்கி வந்துக்
ககாண்டிருந்தான்.
"கசால்லுங்க சார், அம்மாவுக்கு ஒண்ணும் பிைச்சரன
இல்லல ?",

226
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நடுங்கிை குைலில் ககட்டாள் தீட்சண்ைா, அவள் மைங்கி
கீகழ விழுந்தது விடாமல் இருக்க, அவள் பின்னால் அனு
நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள், அவளுக்கு பக்கத்தில் இன்கனாரு
நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்த மலரின் ரககளும்
தீட்சண்ைா வின் ரகரை இறுக்கி பிடித்து தான் இருந்தது.
"மிஸ். தீட்சண்ைா!!! ரிலாக்ஸ் பிளீஸ்! முதல நார்மல்
ஆகுங்க, உங்க அம்மாக்கு ஒண்ணும் இல்ரல",
டாக்டர். மித்ைன் என்ை கபைர் பலரக இருந்த கமரஜ
அருகக அமர்ந்து இருந்த கதவிரை பரிகசாதித்த அந்த
இளம் மருத்துவன் புன்னரகயுடன் கூறினான்.
"நானும் வந்ததில் இருந்து உங்கரள கவனித்துக்
ககாண்டு தான் இருக்ககன் மிஸ். தீட்சண்ைா, நீங்கள்
முதலில் உங்க பதட்டத்ரத குரைங்க! இப்படி இருப்பகத
ரேபீபிக்கு வழி வரக கசய்திடும்
அம்மாக்கு எதுவும் ஆகாது, இப்கபா வரைக்கும்
அவங்க நல்லா தான் இருக்காங்க, நான் இப்கபா உங்கரள
கூப்பிட்டது ஆபகைஷரன பத்தி ககாஞ்சம் கபச",
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா முகமும் மலர் முகமும்
ஒருவரைகைாருவர் பார்த்துக் ககாண்டது.

227
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சார், பணம் கைடி பண்ணிட்டு இருக்ககாம்,
ரநட்க்குள்ள கைடி பண்ணி குடுத்துடுகவாம் சார், நீங்க
அந்த கநைத்திகல ஆப்பகைஷன் பண்ணிடுங்க சார்",
மலர் கசால்ல, அவன் இதழில் புன்னரகயுடன்,
"கநா வரிஸ்..நான் உங்கரள சீஃப் டாக்டர் கிட்ட
என்கனாட ரிகலட்டிவ்ஸ்னு கசால்லி இருக்ககன், அதனால்
உங்களுக்கு இருபத்தி ஐந்து சதவீதம் ஃபீஸ் கட்டணத்தில்
குரையும்",
"கைாம்ப நன்றி சார்..ஆனால் எதுக்கு இகதல்லாம்?",
அனு தான் ககட்டாள், அவளுக்கு கதரியும் உணர்ச்சி
மிகுதியில் தீட்சண்ைாவும் மலரும் கபச மாட்டார்கள் என்று.
"என்கனாட அம்மாரவ இது கபால் தான் ஒரு
ஆக்சிகடன்ட் ககஸில் ரகயில் பணம் இல்லாததால்
இழந்துட்கடன், என் அம்மாவின் ஆரசக்காக தான் நான்
டாக்டருக்கு படித்கதன், இது கபால் ஏகதா என்னால் ஆன
சிறு உதவியில் என் அம்மாரவ நான் பாக்குகைன், தைவு
கசய்து மறுக்காதீங்க!! மிஸ்.தீட்சண்ைா இனி கமல்லாவது
நீங்க ஸ்ரமல் பண்ணலாகம?",

228
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவன் ககட்க, தீட்சண்ைா கண்களில் இருந்து
வந்த நீரை துரடக்க மைந்து சிறிை புன்னரக புரிந்தாள்.
"ஆனால் சார், நான் இந்த பணத்ரத ககாஞ்சம்
ககாஞ்சமாக மாதம் மாதம் உங்களிடம் ககாடுத்து
விடுகிகைன், அரத நீங்க மறுக்காதீங்க!!! தப்பா
நிரனத்துக்காதீங்க சார், எனக்கு ைாரிடமும் கடன் காரிைாக
இருக்க பிடிக்காது',
தீட்சண்ைா கசால்ல, மித்ைன் அதற்கு பதில் ஏதும்
கசால்லாமல் புன்னரக புரிந்தான், பின் தனது கமரஜயின்
மீது உள்ள இன்டர்காரம எடுத்தான் மித்ைன்,
"மிஸ்.திவ்ைா, என் ரூம்க்கு கபமண்ட் பார்ம்கமாட
வாங்க",
என்று அவன் உத்தைவு பிைப்பித்த சில கநாடிகளில்
அந்த திவ்ைா என்கிை கபண் ரகயில் சில தாளுடன் அங்கு
பிைசன்னமாகினாள்.
"மிஸ். திவ்ைா, அந்த ஏழாம் ரூம் நம்பர் கபசனன்
கதவிங்கைவங்க என்கனாட ரிகலட்டிவ் தான், கசா நீங்க
பில்லில் டுவன்ட்டி ரபவ் பர்சன்ட் கைடியுஸ் பண்ணிட்டு

229
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபமண்ட் கால்குகலட் பண்ணுங்க!, நான் கமகனஜ்
கமண்டில் கபசிட்கடன்",
என்று மித்ைன் கசான்னரத ககட்ட அந்த திவ்ைா தன்
ரகயில் இருந்த ஒரு தாரள இருபக்கமும் திருப்பி பார்த்து
விட்டு கசான்னாள்.
"பட் சார், அவங்களுக்கு ஆல் கைடி புல் ஆப்கைஷன்
அகமௌண்ட்டும், கபட் அகமௌண்ட்டும் கப பண்ணி இருக்கு.
இப்கபாதான் பிஃப்ட்டி மினிட்ஸ் முன்னாடி கப பண்ணிட்டு
கபானாங்க",
"புல் அகமௌண்ட்டா..? நல்லா கசக் பண்ணுங்க கமம்,
கவை கபஷண்ட்டா இருக்க கபாகுது",
மலர் தான் கசான்னாள்.
"கப பண்ணுணவங்க அட்ைஸ் கதரியுமா கமம்?",
அனு ககட்க, இது எதுவுகம கபசாமல் கமௌனத்தில்
தீட்சண்ைா மனகமா ஒருகவரள..
"ச்சீ இந்த பழம் புளிக்கும்",
என்று கவறுத்து மைந்து வந்தவரன நிரனத்து
பார்த்தது.

230
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைன் கன்ஸ்ட்ைக்ஷன்ஸ் எம்டி மிஸ்டர். மகதீைவர்மன்
சாகைாட பிஏகவ கநரில் வந்து கப பண்ணிட்டு கபானாங்க
கமம், அட்ைஸ்சும் தீைன் கன்ஸ்ட்ைக்ஷன்ஸ்னு தான்
குடுத்துட்டு கபாயிருக்காங்க",

231
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 17
"அவன் பவண்டும் என்ைபத தவிர..
எனக்கு பவறு பவண்டுதல் இல்பை..
என் காதல் பவண்டாம் என்ைபத..
தவிர அவனுக்கு பவறு எண்ைம்
என்னிடத்தில் இல்பை..",

-❤️தீட்சுவின் பவண்டுதலில் தீரு❤️

"நீங்க மகதீைவர்மன் சாருக்கு கதரிந்தவைா கமடம்?,

அவர் பிஏகவ வந்து இருக்காரு, ஆச்சரிைம் தான், சார்

கபரை நீங்க கசால்லி இருந்தாகல கபாதுகம! உங்களுக்கு
இந்த ோஸ்கபட்டலில் ைாரும் ஃபீஸ் வாங்க மாட்டாங்ககள!
இந்த ோஸ்கபட்டல் தீைன் சாகைாட கடாகனஷன்ல தான்
ைன் ஆயிட்டு இருக்கு, ",
மித்ைன் கூை, அதற்கு பதில் கசால்ல இைலாமல் நின்ை
கமௌனத்தில் நின்ை தீட்சண்ைாரவ ககள்விைாக அனுவும்
மலரும் பார்த்தனர்.

232
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சார் அகதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ரல, என் அண்ணன்
ரநட் வந்துடும், அதுக்கு அப்புைம் முழு பணத்ரதயும்
நாங்க கட்டிக்கிகைாம், அந்த பணத்ரத எந்த அட்ைசில்
வந்தகதா அதுக்கக திருப்பி அனுப்பிடுங்க",
முகத்தில் கவறுப்பு கபாங்க கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
அவள் முகத்தில் இருந்த கவறுப்ரப கண்ட மித்ைனுக்கு
ஏகதா பிைச்சரன என்று புரிந்து கபானது.
"மிஸ். தீட்சண்ைா, உங்கள் கசாந்த விருப்பு,
கவறுப்புகரள காட்ட இது கநைமில்ரல, உங்க மதகைாட
கேல்த் கண்டிசன் உங்களுக்கக கதரியும், பணம் கட்டிை
உடகன ஆப்கைஷன் பண்ணனும்ங்கிைது சீஃப் டாக்டர்
உத்தைவு, கசா ககாஞ்சம் புரிஞ்சிக்ககாங்க, நான் கபாய் சீப்
டாக்டர்ட்ட கபசி ஆப்கைஷன்ரன ஆைம்பிக்கிகைன்",
என்ை படி மித்ைன் அந்த அரையில் இருந்து
கவளிகைறினான். அவன் கசன்ை பிைகு, அவள் அருகில்
கசன்ை மலர்,
"தீட்சு, நீ கசால்ைது தான் சரி, உன் அண்ணனுக்கும்
இது கதரிந்தால் புடிக்காது, ஆனால் தீட்சு இப்கபா அத்ரத
நிரலரமரை பாரு! அவங்களுக்கு முதலில் ஆப்கைஷன்

233
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நடந்து முடிைட்டும், அதுக்கு அப்புைம் அண்ணன் எடுத்து
வை பணத்ரத வச்சி அந்த ஆப்கைஷன் பணத்ரத நம்ம
ககாடுத்துடலாம்",
என்ைவரள ஒரு நர்ஸ் அரழக்க,
"அக்கா..!! இவரள ககாஞ்சம் பார்த்துக்ககாங்க",
என்று விரைந்தாள். அவள் கசன்ை பிைகு தீட்சண்ைா
அருகக வந்த அனு ஆதைவாக அவள் கதாரள
கதாட்டாள்.
"தீட்ச்சுமா..",
"அக்கா..இந்த பணத்துக்காக தான் நான் அவரன
காதலிக்கிகைன்னு அவன் என் காதரல
அசிங்கப்படுத்தினான், அவன் கபரிை ைாஜப் பைம்பரை,
அவன் கிட்ட கபசுைது கூட நமக்கு ஈக்குவல் ஸ்கடட்டஸ்
இல்ரல அப்படினு என் சுைககௌைவத்ரத என்
தன்மானத்ரத அசிங்கப்படுத்திைவன், அவன் கல்ைாணம்
பண்ணப் கபாை அந்த மாதுரிகைா என்ரன எல்லாம்
ஏகைடுத்து பார்க்கிைது கூட அவள் கவுைவத்துக்கு இழுக்கு
அப்படிங்கிை மாதிரி என் கிட்ட நடந்துக்கிட்டு என் கமகல
திருட்டுப் பட்டம் கட்டுனா, அப்படிைாப்பட்டவன் பணத்ரத

234
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வச்சி தான் அம்மாவுக்கு பாக்கணுமா? என் மனகச
என்ரன ககால்லுதுக்கா",
"நீ கசால்ைது எல்லாம் சரி தான், ஆனால் இப்கபா
அம்மா நிரலரம பத்தி ககாஞ்சம் கைாசித்துப் பாரு, சில
கநைங்களில் வாழ்க்ரகயின் கபாக்குக்கு நம்ம சில கநைம்
மாறி தான் ஆகனும் தீட்சுமா",
"அதாவது நம்ம சுை ககௌைவத்ரத அடகு ரவத்து?",
"நீ ஏன்டா அப்படி நிரனக்கிை? அதான் திவா
வைான்ல? அவன் கிட்ட விவைம் கசால்லி உன்
ஆரசப்படிகை நம்ம கிட்ட இருக்கிை பணத்ரத தீைன்
ஆபிஸ்க்கக அனுப்பிடலாம், ஆனா நான் கூட
என்னகமானு நிரனத்கதன், பைவாயில்ல தீட்சுமா! உனக்கக
கதரிைாம அம்மாரவ பத்தி கதரிந்து தீைன் கேல்ப் பண்ண
முன் வந்து இருக்கார், நல்லவர் தான்",
"என்ன கசால்லவரீங்க அக்கா!!!",
அவள் எரிச்சலுடன் ககட்டாள்.
"தீைன் உன் நட்ரப இழக்க விரும்பல தீட்சுமா, அதுக்கு
தான் இந்த உதவி, உன்ரன கண்காணித்து இருக்கிைார்",

235
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமா! அவன் என் நட்ரப தான் விரும்புைான், அது
எனக்கு கதரியும், அவரன புரிந்த..அய்கைா!! நான் ஒரு
ரபத்திைம்! அவ்களா கபரிை விஐபிரை அவன் இவனு
கசால்கைன்",
"தீட்சுமா..பிளீஸ்!!!!",
அனு ஆதைவாக அவளின் கதாரள பிடித்தாள்.
"கபாதும்க்கா, அவன் நட்பும் கவண்டாம், அவன்
காதலும் கவண்டாம்! இதுவரை நான் ஏன் மிடில் கிளாசா
இருக்ககன் அப்படினு ஒரு தடரவ கூட ஃபீல் பண்ணிை
தில்ரல, என்ரன கபாறுத்த வரை என் வீடு தான் எனக்கு
அைண்மரன, அதுக்கு நான் தான் மகாைாணி, இளவைசி
எல்லாம் அப்படினு தான் நிரனத்துக் ககாண்டு இருந்கதன்,
என் அப்பாவும் சரி என் அண்ணனும் சரி என்ரன
அப்படி தான் நடத்துனாங்க, ஆனால் அவர் ககட்ட
ககள்வியிலும் அந்த மாதுரி பார்த்த பார்ரவயிலும் தான்
நான் அன்ரனக்கு புரிந்துக் ககாண்கடன், என் தகுதி
என்னனு, ஏன்டா மிடில் கிளாஸில் பிைந்கதாம்னு",
"தீட்சு, பணத்ரதயும் தான்டி நிரைை விஷைம்
இருக்குடா..நீ கதரவயில்லாமல் கைாசிக்காத",

236
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்படினு நிரனக்கிை நம்ம தான் இன்னும் அப்படிகை
இருக்ககாம் அக்கா, ஆனால் பணம் தான் முக்கிைம்
நிரனக்கிை அவங்கலாம் இன்னும் இன்னும் கமகல
கபாயிட்கட தான் இருக்காங்க, இந்த காதல் எல்லாம்
பணத்துக்கு முன்னாடி கதாத்துடும்..பணம் தான் இங்க
எல்லாம்! காதல், அன்பு எல்லாம் விரல மதிக்க
முடிைாததுனு கசால்ைதுலாம் கபாய்க்கா, இங்க
எல்லாத்துக்கும் ஒரு விரல இருக்கு, உங்க கிட்ட இருக்கிை
பணத்ரத விட இன்கனாரு கபண் கிட்ட பணம் அதிகமா
இருந்தால் அவள் காதல் தான் உண்ரம அப்படினு
கசால்லுவாங்க, என் மனசு ககாண்ட காைம் எனக்கு,
அவ்களா தான்",
கசால்லிவிட்டு தீட்சண்ைா எங்ககா கவறித்தாள்.
"தீட்சுமா..!!!",
"அவன் சகவாசகம எனக்கு கவண்டாம், மனது
கவறுத்து விட்டது, நீங்க கசான்னது உண்ரம தான், அவன்
என் நட்ரப தான் விரும்புைான், என் காதரல இல்ரல,
ஆனால் எனக்கு எதுவுகம கவண்டாம், பட்ட வரைக்கும்

237
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாதும், இனி என் வாழ்க்ரகயில் அவன் காதலும்
கவண்டாம் நட்பும் கவண்டாம்",
என்று கூறிக் ககாண்டு கவளிகை கசன்ரனயின்
பைபைப்பான கபாக்குவைத்து சாரலயில் பார்ரவ பதித்து
இருந்தவரள கரலக்க மனமின்றி நின்ைாள் அனு.
தீட்சண்ைா மனம் பின்கனாக்கி கபானது, தீைனின் குைல்
அவள் காதில் ஒலித்தது.
"தீ இன்ரனக்கு கிளாஸில் கசம்ம அழகான கபாண்ணு
வந்து இருந்தா, நியூ அட்மிஷன்னாம், அவளால
இன்ரனக்கு நான் கிளாரஸ கவனிக்ககவ இல்ரல, அவள்
கபரு மாதுரி கதவிைாம், நம்ம தமிழ் கபாண்ணு தானு
நிரனக்கிகைன்"
இது மாதுரிரை பற்றி அவன் பள்ளிப் படிப்ரப
கசன்ரனயில் முடித்துவிட்டு கல்லூரி படிப்புக்கு கடல்லி
கசன்ை கபாது தீட்சண்ைாவிடம் கபானில் கசால்லிைது.
"என்ன..!!! நான் தான் அழகுனு கசால்லுவ?, கபரை
பாரு மாதுரி கதவி, சகைாஜா கதவி, மாதுளம் பழம்னுட்டு"
இப்கபாது தான் தீைனிடம் கசால்வது கபால் தீட்சண்ைா
குைல் அவளுக்கு காதில் ஒலித்தது.

238
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எஸ் தீ..யூ ஆர் ககைக்ட்!! அவகள மாதுளம் பழம்
மாதிரி தான் இருந்தாள்? ஆமா இந்த சகைாஜா கதவி
ைாரு?", மாதுரி, ரநஸ் கநம்ல!!! அவள் அழரக
வார்த்ரதைால் கசால்ல முடிைாது தீ, இன்ரனக்கு ஒரு
டிரசனர் சாரியில் வந்து இருந்தாள் பாரு",
"தீ இன்ரனக்கு நான் அவள் கிட்ட கபசிகனன், அவள்
டாடி ஆந்திைாவில் கபரிை பிசினஸ் கமன்னாம்,
ககாடீஸ்வரிைாம், என் டாடிரை கூட கதரியும்னு
கசான்னாள்",
"தீ இன்ரனக்கு நான் அவள் கூட பர்ஸ்ட் ரடம் அவுட்
ரசட் கபாகைன் ",
"தீைா அந்த ஐஸ்கிரீம் வாங்கி குடு",
"அதுல்லாம் ரேஜீனிக்கா இருக்குமா? லூசு! நீ வா,
சாக்கலட் பிகளவர் தாகன! உனக்கு என்கனாட
கைஸ்ட்டாைண்டில் நிரைை வாங்கித் தகைன்",
"ஓகக..அப்புைம் என்னாச்சு?",
"தீ மம்மிக்கிட்ட விஷைத்ரத ஓபன் பண்ணிட்கடன்,
நம்ம ஸ்கடட்டஸ்க்கு ஏத்த இடம் தான், நல்ல கசலக்சன்னு
கசான்னாங்க, டாடி, இன்னும் டூ இைர் ல காகலஜ்

239
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முடிச்சுட்டு பிஸினஸில் நீ உனக்குனு ஒரு இடத்ரத நிறுவு
தீைா..அதுக்கு அப்புைம் கமகைஜ் பிக்ஸ் பண்ணிக்
ககாள்ளலாம் அப்படினு கசான்னாங்க தீ..!",
கல்லூரி முதல் வருட இறுதியின் விடுமுரையில்
காஞ்சிப்புைம் வந்திருந்த தீைன், தன் எதிகை பைந்து விரிந்து
இருக்கும் நீல நிை கடரல பார்த்துக் ககாண்டு அமர்ந்து
இருக்கும் தீட்சண்ைாரவ பார்த்துப் அவள் பார்ரவ
நிரலத்து இருக்கும் அந்த நீல நிை கடலில் தன் ரகயில்
இருந்த ஒரு சிறு கல்ரல விட்டு எறிந்து விட்டு கூறினான்
அவன்.
தீட்சண்ைாவிற்கு கடலும் அதன் சுற்றி உள்ள சூழலும்
எப்கபாதும் பிடிக்கும், பைந்த அந்த சமுத்திைத்ரத
பார்த்தாகல அவளுக்குள் ஒரு புது உற்சாகம் பிைக்கும்,
கசாக உணர்வுகள், ஏதாவது பிைச்சிரன பற்றி தீவிை
சிந்தரனயில் மனம் இருந்தாலும் அங்கு அந்த ஈைகமாடிை
கடற்காற்று அவள் முகத்ரத சிலிர் என்று தாக்கும் கபாது
கமாத்த மனமும் சிந்தரனயும் புத்துணர்வு கபற்று புதிதாக
பிைப்பது கபால் இருக்கும், அன்றும் அப்படி தான் ைசித்துக்
ககாண்டு இருந்தாள், அன்றும் அவள் கவனம் எதிகை கடல்

240
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அருகில் சிவப்பு நிை பூப்கபாட்ட பந்ரத ரவத்து
விரளைாடிக் ககாண்டிருந்த அந்த நான்கு வைது குழந்ரத
மீதும், நீல நிை தள்ளு வண்டியில் காற்றுடன் பாலித்தீன்
ரபயில் அரடப்பட்டு தரலக் கீழாக கதாங்கிக்
ககாண்டிருந்த வண்ண பஞ்சு மிட்டாய்கள் மீதும் படிந்து
இருந்தது.
பதின்ம வைதில் பழகிை அவன் அருகாரம, இத்தரன
நாட்கள் பிரிந்து இருந்த பிரிவு, பள்ளி முடிந்த பிைகு இது
வரை கபானில் மட்டுகம ககட்டு ைசித்த அவன் குைல் என்று
அவள் மனதில் அவன் மீது காதல் தீ பற்ை ஆைம்பித்த
கநைத்தில், அவன் கசான்னான் அந்த விஷைத்ரத.
இத்தரன நாட்கள் அவன் கபானில் கசால்லிை விஷைம்
தான், ஆனால் அவன் கசான்னது எல்லாம் கல்லூரி
பருவத்தில் வரும் ஈர்ப்பு, குறும்பு என்று அவள் நிரனத்துக்
ககாண்டு இருக்க, அவகனா திருமணம் வரை தன் வீட்டில்
முடிவு எடுத்தது பற்றி கசால்ல அவள் மனதில் இத்தரன
நாள் தனக்கு உரிரமைாக இருந்த ஏகதா ஒன்று அவரள
விட்டு நழுவி கசல்வது கபால் கதான்றிைது, அவரன
பள்ளி முடிந்து கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடம் கழித்து

241
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்க்கிைாள். அவன் வருகிைான் என்று காரலயில்
இதுவரை பீகைாவில் கட்டாமல் ரவத்து இருந்த அந்த
மஞ்சள் நிைத்தில் சிரிக்கும் பூக்களும் ககாடிகளும் ஓடி
நிரைந்த அவள் கமனகிட்டு கட்டி வந்த அந்த வான நிைப்
புடரவ அவரளப் பார்த்து கடல் காற்றில் பைந்து ககலிைாக
சிரித்தது. அவளுக்கு அதில் சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த
மஞ்சள் நிைப் பூக்களும் வாடி இருப்பது கபால் கதான்றிைது.
அதுவரை அவள் ைசித்த, கடற்கரையில் சிவப்பு நிை பந்ரத
ரவத்து விரளைாடி ககாண்டு இருந்த அந்த அழகு
குழந்ரதரை காணவில்ரல, அந்த சிவப்பு நிை பந்து
மட்டும் ைாருமின்றி தனிைாக நிைாதைவாக கடற்கரையில்
கிடந்தது, சற்று தூைத்தில் டிங்! டிங்! என்று சத்தமிட்டு
ககாண்டு தன்னிடம் இருந்த கைாஸ் வண்ண பஞ்சு
மிட்டாய்கரள விற்றுக் ககாண்டு இருந்த அந்த பஞ்சு
மிட்டாய்கள் கதாங்கிக் ககாண்டு இருந்த அந்த நீல நிை
தள்ளு வண்டியில் கதாங்கிக் ககாண்டு இருந்த அரனத்து
பஞ்சு மிட்டாய்களும் விற்று தீர்ந்து ஒகை ஒரு கைாஸ்
வண்ண பஞ்சு மிட்டாய் மட்டும் வாங்க ைாருமின்றி
தனிைாக காற்றில் ஆடிக் ககாண்டிருந்தது. அரதப் பார்த்த

242
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் மனம் தனிரமரை உணர்ந்து அவன்
வார்த்ரதகளால் உரடந்து கபானது,
"ச்..ஆ..!!!",
கண்களில் கலங்கி வழிை தைாைாக இருந்த அவன்
மீதான காதல் தீயில் விரளந்த கண்ணீரை எங்கிருந்கதா
காற்றில் பைந்து வந்த கண்ணுக்கு கதரிைாத தூசு பட்டு
அவனிடம் இருந்து மரைத்தது. அவள் தன் மனதின்
கபாைாட்டத்ரத அடக்கி ககாண்டு தன் உரடயில் இருந்த
மணல் துகள்கரள தட்டி விட்டு எழுந்தாள் தீட்சண்ைா.
"கே என்ன தீ..கண்ணுலாம் கலங்கி இருக்கு?",
அவன் கண்களில் இருந்து கூலிங் கிளாரஸ கழட்டி
விட்டு காரின் கமல் இருந்து கீகழ குதித்தப் படி ககட்டான்.
"ஒண்ணும் இல்ரல, ஏகதா தூசு பட்டுட்டு",
"ஏன் முகம் இப்படி டல்லா ஆயிட்டு, ஐஸ் கிரீம்
தாகன, இரு உனக்கு நீ ககட்ட அகத கரடயிகல வாங்கி
தகைன்",
என்று அவன் சிரிக்க, அவள் கமௌனமாக அவரன
கவறித்தாள்.
"கவண்டாம்",

243
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எனக்கு என்னகமா நீ நார்மலா இல்ரலனு கதாணுது
தீ..!! கவரலப்படாகத, என் கிட்ட பணம் இருக்கு, உனக்கு
ஃபீஸ் கட்ட, அம்மாரவ கஷ்டப் படுத்தாத, என் கார்ரட
ரவத்துக்ககா",
என்று அவன் நீட்ட அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்தாள்
தீட்சண்ைா. சற்று முன் அவன் கசான்ன, அவ டாடி
ஆந்திைாவில் கபரிை பிசினஸ் கமன் ககாடீஸ்வைர் அது
அவள் காதில் ஒலித்தது, அப்கபாது தான் தன் நிரல
என்ன என்று அவளுக்கு புரிை, உரடந்து கபான தன்
மனரத காட்டிக் ககாள்ளாமல் அவனுக்காக சிரித்து
அவனின் காதல் கரதரை ககட்க பழகினாள் தீட்சண்ைா.
"என்னங்க..!! பாப்பாக்கு ஒண்ணும் ஆயிடாதுல?",
அழுரகயுடன் தன் அருகில் ககட்ட கபண் குைல்
ககட்டு நிரனவுகளில் இருந்து திரும்பிை தீட்சண்ைா அருகக
இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்த கணவன் மரனவி
கஜாடிரை பார்த்தாள்.அவர்கள் இருவரும் தீவிைமாக கபசிக்
ககாண்டிருந்தனர். அனு ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்து
தன்ரன மைந்து தூங்கிப் கபாயிருந்தாள். அவள் அருகக
கசன்று அவரள தீட்சண்ைா எழுப்ப முைலும் கபாது

244
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவர்கரள கநாக்கி கவகமாக திவாகர் வந்துக் ககாண்டு
இருந்தான்.
தன் கவண்ணிை பளிங்கு உடரல அப்பட்டமாக
காட்டும் ஒரு கமல்லிை இளஞ்சிவப்பு நிை இைவு உரடயில்
தன்ரன மைந்து தூங்கி ககாண்டிருந்தாள் மாதுரி கதவி.
அவளின் ஃகபான் சிணுங்கிைது.
"ப்ச்..",
என்ை முணுங்கலுடன் அரத எடுத்து காதில் ரவத்தாள்.
"கமடம், நீங்க கசான்ன மாதிரிகை தீைன் சார் பிஏரவ
ஆக்ஸ்கடன்ட் பத்தி டீட்டிைல்ஸ் வாங்கிட்டு கபாைப்கபா
அவர் காரை ஆக்ஸ்கடன்ட் பண்ணிைாச்சு",
"குட்..!! ஆளுங்க இல்லாத இடம் தாகன?, அந்த
கபாம்பரள ககஸ் மாதிரி இதுல மாட்டிக்க மாட்டீங்கல?
"இல்ல கமடம், இந்த காரை நல்லா பள்ளத்தில் இடித்து
தள்ளி விட்டு வந்துட்கடாம், அந்த ஆளும் உயிகைாடு
இருக்க வாய்ப்பு இல்ரல, நாங்க ஆக்ஸ்கடன்ட் பண்ணுன
இடம் நல்ல காடு, எந்த வண்டியும் வைல கமடம் அங்க",
"ஓகக..நான் மார்னிங் நியூஸ் பார்த்துட்டு உன்கிட்ட
கபசிக்கிகைன்",

245
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ை படி தன் கபாரன கட் கசய்தவள் மனதில் தீைன்
நிரனவு வந்தது.
அவன் தன் அம்மாவிடம் ஃகபான் கபசிக் ககாண்டு
வரும் கபாது சரிைாக வருண் அவனுக்கு ஃகபான் கசய்ை,
அரத பிகைண்ட் என்று கஷ்டப்பட்டு சமாளித்தவரள தீைன்
கண்டுக் ககாள்ளகவ இல்ரல, அவன் முகம் கைாசரனயில்
ஆழ்ந்து இருந்தது.அரதக் கண்டு ககாண்ட மாதுரி,
"டார்லிங் வாட் ோப்பன்?",
என்று வினவகவ, அவகள எதிர்பாைாத பதிரல அவன்
கசான்னான்.
"சீக்கிைம் நம்ம கமகைஜ் பண்ணிக்கணும் மாது, உன்
டாடி அம்மாகிட்ட கபசினாைாம்",
அரதக் ககட்ட மாதுரி மனதில்,
"டாட்!! நீங்க கசம்ம கிகைட்!!!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவள் இதழில் புன்னரக
அரும்பிைது.
"இப்கபா எதுக்கு இகதல்லாம் தீைா! முதலில் உங்க
பிசினரஸ பாருங்க!",
"எதுக்கும் நீயும் ககாஞ்சம் கசஃபா இரு மாது",

246
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் இறுதிைாக கசால்லிவிட்டு கசன்ைதில் அவள்
மனதுக்குள் சிரித்துக் ககாண்டாள்.
அரத எண்ணி ககாண்டு தன் கபானில் தீைன்
ஃகபாட்கடாரவ பார்த்தவள் அதற்கு ஒரு முத்தத்ரத
குடுத்து விட்டு மீண்டும் படுத்தவரள எழுப்பிைது ஃகபான்
ஒலி. இம்முரை கண் திைவாமகல எடுத்து காதில்
ரவத்தவளுக்கு தூக்கம் கபானது.
"மாது டார்லிங்..!!!!",
"கடய்..ைாஸ்கல் நீைா?",
அந்த குைல் உணர்ந்து அவள் ககாபத்தில் கத்தினாள்.
"என்ன மரிைாரத கைாம்ப குரையுது?",
"உனக்கு என்னடா மரிைாரத? என் ரடரிரை திருடன
நாய் நீ! உனக்கு இருபத்தி நான்கு மணி கநைம் ரடம்
தகைன், ஒழுங்கு மரிைாரதைா என் ரடரிரை என்கிட்ட
குடுத்துட்டு ஓடிரு, இல்ரலனா உன்ரன பற்றி கபாலீஸ்ல
கம்பரளன்ட் பண்ணிடுகவன்",
"ோ..ோ..!!! நீ எனக்கு ரடம் தரிைா? என்ரன பற்றி
நீ கபாலீஸ் ல கம்பரளன்ட் பண்ணப் கபாறிைா? அப்கபா
நீ இப்கபா உன் வருங்கால கணவன் ஆகப் கபாைவன்னு

247
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கனவு கண்டுட்டு இருக்கிகை தீைன், அவகனாட பிஏ ரவ
இப்கபா ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி ஆக்ஸ்கடன்ட் ல
தூக்கினிகை அரத நான் கபாய் கபாலீசில் கசால்லவா?",
அவன் நள்ளிைவிலும் கதளிவாக ககட்க மாதுரிக்கு
கபச்சு மைந்து கபானது.

248
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 18
"அவன் குப்பை என வீசி..
எறிந்த கைாருட்கபை..
அவனால் தீண்டப்ைட்ட ைாக்கியம்
கைற்ைது என்ை கைாைாபமயில்
பேமித்பதன்..
அவன் நிபனவில் அதனுடன்
பைசிபனன் என்பைன் அவனிடம்..
என்பன வீட்டுக்காரி என்ைான் கனவில்..
பைத்தியக்காரி என்ைான் நிஜத்தில்.."

-❤️தீட்சுவின் கனவுகளில் தீரு❤️

"நீ..நீ ைாரு?, மீடிைாவா ? உனக்கு எவ்களா பணம்

கவணும்னு ககளு தந்துகைன், எனக்கு அந்த ரடரிரை

என்கிட்ட தந்துடு",
"ோ..ோ.., எனக்கு இப்பகவ இருபது லட்சம் கவணும்,
இது ரடரிக்கான பணம் தான், ஆக்சிகடன்ட் பத்தின
உண்ரம கசால்லாமல் இருக்க தனி அகமௌண்ட் கவணும்",

249
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன இருபது லட்சமா!!!!!!",
"என்ன உன் டாடி கிட்ட இல்லாத பணமா? இந்த
எலக்ஷனுக்காக எத்தரன கபர் வைத்துல அடிச்சு, இதில
ஒரு இன்ஸ்கபக்டரை கவை ககான்னு எவ்களா ககாடி
ஆளுங்க கட்சிகிட்ட கைந்து இருக்கான் உங்கப்பன், அவன்
கிட்ட வாங்கி ககாடுடி",
"கே ைாஸ்கல் மரிைாரதைா கபசுடா, உனக்கு பின்னால
ைாரு இருக்கானு கதரிஞ்சி கபாச்சுடா, அந்த வருண் தாகன
உன்ரன இைக்குைான்?",
"நான் ஆமானு கசான்னால் அவனுக்கு சமாதி
கட்டலாமும்னு இருக்கீங்களா? ககாஞ்ச நஞ்ச பாவமா
பண்ணி இருக்கீங்க நீயும் உன் டாடியும்? அப்படி கசய்த
ஏகதா ஒரு பாவத்தால் பாதிக்கப்பட்டவனு ரவத்துக்கிகைன்,
எனக்கு இருபது லட்சம் கவணும்,இப்பகவ, இல்லனா நீ
தான் எல்லா ஆக்சிகடன்ட் பண்ணுனனு தீைன் கிட்ட
கசால்லிடுகவன், கசான்னது மட்டும் இல்லாமல் நாரளக்கு
தரலப்பு கசய்தி ைா உன்ரன ஆக்கி, உன் எதிர்க்கால
வாழ்க்ரகக்கும் ஆப்பு வச்சிடுகவன், நீ நடந்துக் ககாள்ளும்
விதத்தில் தான் எல்லாகம இருக்கு",

250
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீ ஆழம் கதரிைாமல் காரல விட்டுட்ட, என்ரன
பற்றி உனக்கு கதரிைாது, இதற்கு நிச்சிைம் நீ
வருத்தப்படுவ",
"என்னடி மிைட்றிைா? ககாஞ்சம் டிவிரை கபாட்டுப்
பாரு, அரதப் பார்த்து நீ ககாஞ்சம் புத்திசாலித்தனமா
நடந்துப்பனு நிரனக்கிகைன்",
மறுமுரனயில் கதாடர்பு துண்டிக்கப் பட்டது.
உடகன டிவிரை ஆன் கசய்தாள் மாதுரி, அதில்
பிளாஷ் நியூஸ் ஓடிக் ககாண்டிருந்தது,
தீைன் குரூப் ஆஃப் கம்கபனியின் நிறுவனர் மக
தீைவர்மனின் கநருக்கமான உதவிைாளர் விக்ைம் கசன்ை கார்
கிழக்கு கடற்கரை சாரலயில் விபத்துக்கு உள்ளாகி எரிந்து
கபான நிரலயில் மீட்பு, ககாரல முைற்சிைாக கூட
இருக்கலாம் என்ை ககாணத்திலும் கபாலீஸ் விசாைரண.
அரதப் பார்த்த மாதுரி மூரள கைாசித்தது. கபாலீஸ்
விசாைரண பற்றி கவரல இல்ரல, பணத்ரத விட்டு
எறிந்தால் இந்த ககஸ் ஒண்ணும் இல்ரல, ஆனால்
தீைன்..!!!!!!! அந்த தீட்சண்ைா வின் அம்மாவிற்கக
கஜம்ஸ்பாண்ட் கவரல பார்த்து ஆக்ஸ்கடன்ட் பண்ணினது

251
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ைாருனு கண்டுப் பிடிக்கிை கவரலயில் இைங்கினான்,
இப்கபா அவகனாட கநருக்கமான பிஏ வாச்கச இந்த
விக்ைம், இரத கபாலீஸ் விபத்துனு கசான்னாலும்
நம்புவானா அவன்?, இந்த விக்ைரம அவசைப்பட்டு தூக்க
கசால்லிட்கடாகமா!!!
இன்னும் இைண்டு நாட்களில் அப்பாகவாட எலக்சன்
முடிந்து விடும், அது முடிந்த உடன் அப்பாரவ இங்கக வை
கசால்ல கவண்டிைது தான், இந்த தீைன் என்ன கசய்வான்
என்கை கைாசிக்க முடிைரலகை..!!!",
அவள் மனம் தீைரன நிரனத்து பைந்து கைாசித்துக்
ககாண்கட இருக்கும் கபாகத அவளது பைத்ரத அதிகப்
படுத்துவது கபால் மீண்டும் அவள் ஃகபான் தீைன்
அரழக்கிைான் என்று கசால்லிக் ககாண்கட ஒலித்தது.
"தீட்சும்மா..",
ஆறுதரலயும் கமன்ரமயும் ககாண்டு காதில் ஒலித்த
அந்த குைலுக்கு கசாந்தக்காைர் ைார் என்பரத
தீட்சண்ைாவின் மூரள கசால்லி விட, குைல் வந்த திரச
கநாக்கி திரும்பி அங்கு காவலர் உரடயில் நின்றுக்

252
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டிருந்த திவாைகரை அழுரகயுடன் பாய்ந்து கட்டிக்
ககாண்டாள்.
"அ..அண்ணா..நம்ம அம்மாரவ பாரு!, எனக்கு பைமா
இருக்கு",
அதுவரை அரமதிைாக இருந்த அவள் மனம்
கதவிரை நிரனத்து நடுங்கி ஏகதாகதா கற்பரன கசய்தது.
"அம்மாவுக்கு ஒண்ணும் இல்ரலம்மா, கவரலப்
படாத!!",
என்ைவன் கண்கள் மலரை கதட, அவள் அவரன
பார்த்தவாறு அவன் அருகில் வந்தாள்.
"ஆப்கைஷன் நடந்துக்கிட்டு இருக்குங்க, எப்படிைாவது
அத்ரத மீண்டு வந்துடனும்",
என்று கசான்னவளின் அவள் கண்கள் சற்று தூைத்தில்
அரமந்து இருந்த அந்த ஆப்கைஷன் திகைட்டரையும்,
வைகவற்பு அரையில் அலங்காை கவரலப்பாடுளுடன்
ககாழுக்கட்ரடக்கு பதில் ரகயில் ஊசிரை ரவத்து இருந்த
சிறு பிள்ரளைார் சிரல மீதும் ககஞ்சலாக படிந்தது. பின்
அருகில் இருந்த தீட்சண்ைாரவ பார்த்தது.

253
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சு, கபாய் சாப்பிட்டுட்டு வா, மதிைத்தில் இருந்து நீ
ஒண்ணுகம சாப்பிடல, அதான் அண்ணன் வந்துட்டாங்கல,
இனி அவங்க பார்த்துப்பாங்க, கபாய் சாப்பிட்டு வா,
"கவண்டாம் அண்ணி, எனக்கு பசிக்கல",
என்ைவள் குைரல காதில் வாங்காமல், அனுரவ
கநாக்கி திரும்பிை மலர்,
"அக்கா இவரள ககாஞ்சம் சாப்பிட ரவத்து கூட்டிட்டு
வாங்ககளன், என்கனாட கபக்ல டிபன் இருக்கு பாருங்க",
கசால்லி முடித்து கண் சமிக்ரக கசய்ை, அனு
ைகசிைமாக தரலைாட்டிவாறு தீட்சண்ைாரவ வற்புறுத்தி
அரழத்து கசன்ைாள். அவர்கள் இருவரும் தன் கண்ணில்
இருந்து மரைந்த பின் திவாகர் ககட்டான்.
"அனு அக்காரவ வீட்டுக்கு அனுப்பி இருக்கலாம்ல?
பாவம் அவங்க வீட்டில் குழந்ரதகரள ரவத்துக் ககாண்டு
இங்க நமக்காக கண் விழித்துட்டு இருக்காங்க?
சாப்ட்டாங்களா?",
"சாப்ட்டாங்கங்க, நானும் அகத தான் கசான்கனன்,
அவங்க அம்மா ஊரில் இருந்து வந்து இருக்காங்களாம்,
அவங்க பார்த்துப்பாங்களாம், அதனால் நான் உங்க கூட

254
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இங்கககை இருக்ககன், தீட்சு கவை கைாம்ப அழுதுட்கட
இருக்காள், நீயும் தனிைா இருக்க, திவா வைவும் கலட்டா
ஆகும், உங்கரள இந்த நிரலயில் விட்டுட்டு கபானா
எனக்கு தூக்ககம வைாது மலரு, அப்படினு கசால்லிட்டாங்க
கங்க, அதுக்கு கமல் நான் என்ன கசால்ைதுன்னு
விட்டுட்கடன்",
"ஹ்ம்ம்..! சில கநைங்களில் கசாந்தக்காைங்கரள விட
பழகிை நண்பர்கள் தான் நமக்காக நிக்கிைாங்கல?",
"ஆமாங்க, உங்க மாமாவுக்கு தீட்சு ஃகபான் பண்ணி
கசான்னாளாம்",
"அப்பா உயிகைாடு இருந்த காலத்தில் அந்த மனுஷன்
எவ்களா அப்பா கிட்ட வாங்கி இருக்காரு கதரியுமா மலரு"
"விடுங்க, நாரளக்கக நம்ம கிட்ட பணம் இருந்தா
நம்மரள கதடி வந்துை கபாைாங்க",
"ஹ்ம்ம்..பணம்னு கசான்ன உடகன தான் நிரனப்பு
வருது, பணம் புைட்டிட்கடன், இன்னும் ஐம்பதாயிைம் தான்
குரையுது, அரத கவளிகை வட்டிக்கு வாங்கிைாது அந்த
தீைன் பணத்ரத குடுத்துடனும், உனக்கு ஒண்ணு

255
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதரியுமாடி? நான் அவ்களா அட்ரவஸ் பண்ணிைதுக்கு
அப்புைமும் தீட்சு, தீைரன மீட் பண்ணி இருக்கிைா",
"என்னங்க கசால்றீங்க?",
"ஆமா..உங்க தங்கச்சிரை காஞ்சிப்புைத்தில் காரலயில
பார்த்கதன் அப்படினு என்கனாட கவரலப் பார்க்கும் ஏட்டு
ஃகபான் பண்ணி கசான்னார்டி, நமக்கு காஞ்சிப்புைத்தில்
ைாருகம கசாந்தக்காைங்க இல்ரலகைனு நான்
நிரனத்துக்கிட்டு என் தங்ரகைா இருக்காதுனு கசான்கனன்,
ஆனால் அவர் உங்க தங்ரகரை எனக்கு கதரிைாதா சார்னு
அடித்து கசான்னார், எங்க பாத்தீங்கனு ககட்டதுக்கு அவர்
ககைக்ட்டா தீைன் ஆபிஸ் இருக்கும் பஸ் ஸ்டாப்பில்
பார்த்ததா கசான்னார், அப்பகவ எனக்கு புரிந்து கபாயிட்டு
டி, அது நம்ம தீட்சு தானு",
"கவரலக்கு கபாகைன்னுலங்க கசால்லிட்டு கபானாள்?",
மலர் முகத்தில் குழப்பமும் சிறிது பதட்டமும் எட்டிப்
பார்த்தது.
"நம்ம கிட்ட கபாய் கசால்லி இருக்காள் டி, ஆனால்
அவள் அங்க கபானது இனி என் வாழ்க்ரகயில் நான்
பிகைண்ட்டா கூட வை மாட்கடன் அப்படினு அவரன

256
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவறுத்து கசால்ல தான் கபாயிருக்காள்னு எனக்கு
கதாணுது, எனக்கு தீட்சு பத்தி நல்லா கதரியும், அவள்
நான் அட்ரவஸ் பண்ணும் கபாகத, எனக்காக உன்
தன்மானத்ரத விட்டு நீ ைாருடமும் ககட்க கூடாது
அண்ணா, அப்படினு கதளிவா கசான்னாள், அதனால்
அவள் நல்ல முடிவுக்கு தான் வந்து அவரை பார்க்க
கபாயிருப்பாள்னு நிரனக்கிகைன்",
"அப்புைம் எப்படி இந்த பணம்?",
"தீைன் ஒண்ணு கவணும்னு முடிவு பண்ணிட்டா அரத
தனதாக்க என்ன கவணும்னாலும் கசய்வாைாம், எங்க
டிபார்ட்கமண்ட்டில் கூட எங்க கமிஷனர் கூட அவருக்கு
ைகசிைமாக ஸ்ரபைா கவரல கசய்ைாரு, தீைனின் பர்சனல்
ககஸ் எல்லாம் அவர் தான் ோண்டில் பணன்ைாரு
அப்படினு கூட ஒரு வதந்தி உண்டு",
"அப்கபா தீைன் நம்ம தீட்சண்ைாரவ
கண்காணிக்கிைாைா?",
"இருக்கலாம், அதனால் தான் அம்மாவுக்கு
ஆக்ஸிகடண்ட் ஆகிட்டுனு பணம் கட்டி இருக்காங்க, நம்ம
தீட்சு வாங்க மாட்டானு கதரிந்து கவுண்டரில் கட்டி விட்டு

257
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாயிருக்காங்க, இவள் கமல் இருக்கிை நட்பினால் கூட
அவர் பணம் கட்டி இருக்கலாம் மலர், ஆனால் அதுவும்
எதுக்காக கசய்ைனும், ஊருக்கு கவண்டும்னா அவர் கபரிை
பிசினஸ் கமன், விஐபிைா இருக்கலாம், ஆனா அவருரடை
சில பக்கங்கள் கைாம்ப அழுக்கானது, வாழ்க்ரகயில் எது
நடந்தாலும் தன்ரன மைந்து குடித்து மூழ்குவது, குடி குடினு
இருப்பது, பிடிவாத குணம், தனக்கு பிடிக்கலனா
அவங்கரள தடம் கதரிைாம அழிக்கிைது, பணக்காை திமிர்
அப்படினு இருக்கிைவர் அவர், இரத விட அவர் அம்மா
அவரைகை தூக்கி சாப்பிட்டு விடுமாம், எங்க ஸ்கடஷன்
ஏட்டு ஒருத்தர் ஏகதா பாதுகாப்புக்காக அவங்க
பங்களாவிற்கு கபானப்கபா கைாம்ப கவயிலா இருக்குனு
அவங்க பங்களா கபார்ட்டிககாவில் நின்னதுக்கு, உன்
தகுதிக்கு இங்கக வந்து நீகைல்லாம் நிற்கலாமா அப்படினு
ஆைம்பித்து அந்தம்மா கபசிை கபச்சில் வாழ்க்ரககை
கவறுத்து கபாயிட்டாைாம், எந்த பிசினஸ் பார்ட்டிைா
இருந்தாலும் அது தான் முன்னாடி நிக்குமாம், தீைனுக்கு
அம்மானா கைாம்ப உயிைாம், இப்கபா தான் உடம்புக்கு
முடிைலனு கவளிகை வைாது இல்ரலைாம், நம்ம தீட்சு

258
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஏகதா ஸ்கூலில் பிகைண்ட்டா பழகினாள், வைது ஈர்ப்பில்
காதல் வந்துட்டு, அரதயும் இப்கபா கவண்டாம்னு முடிவு
எடுத்து இருக்காள், அகதாடு அவரள அந்த தீைன் பக்கம்
இருந்து ஒதுங்கி விடுவாள் அப்படினு நிரனத்தால் அந்த
தீைன் விட மாட்டார் கபாலகை?",
"என்னகமாங்க..அவங்களுக்கும் நமக்கும் ஏணி
ரவத்தாலும் எட்டுமா?
காதகலா நட்கபா எதுவா இருந்தாலும் அவங்க
சகவாசம் நமக்கு கவண்டாம்ங்க,
அவங்களுக்கு மானம் மரிைாரத ககட்டு கபானால்
அரத மீட்டு எடுக்க பணம் இருக்கு, ஆனால் நமக்கு ஒரு
முழம் கயிற்ரை தவிை என்ன இருக்கு கசால்லுங்க? எனக்கு
என்னகமா நடக்குைது எல்லாம் ஒண்ணுகம புடிக்கலங்க,
அனு அக்காவும் ஒண்ணு கசான்னாங்க",
"என்னது?",
"தீட்சுக்கு ககாஞ்ச நாள் கழித்து கல்ைாணம் பண்ணி
ரவத்து விடு மலருனு கசான்னாங்க, நான் காைணம்
ககட்கடன், அதுக்கு அவங்க, அவள் இன்னும் தீைன்ரன
மைக்கல அப்படினு கசான்னாங்க, அது மட்டும் இல்லாம,

259
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவர் கல்ைாணம் பண்ணிக்கிட்டாலும் இவள் கல்ைாணகம
பண்ணமா அவர் நிரனப்பில் வாழப் கபாைாலாம்,
காதல்,கல்ைாணம், அப்படிங்கிை கபரை ககட்டாகல
அவளுக்கு கவறுப்பா இருக்காம்",
"என்னடி இது, என் தங்ரக அந்த அளவுக்கா அவரன
காதலித்து இருக்கா, நான் எப்படிடி இவள் மனரத மாத்தி
மாப்பிரள பார்த்து..!!! ஹ்ம்ம்!",
கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டு திவாகர் வருந்தினான், தன்
தங்ரக மனது இப்படி ஆகி விட்டகத..என்ை வருத்தம்
அவன் முகத்தில் அதிகமாககவ கதரிந்தது. அரதக் கண்ட
மலர் ஆதைவாக அவன் ரகரை பிடித்தாள்.
"என்னங்க..நம்ம குடும்ப நிரல, அம்மாவின்
உடல்நலம்னு தீட்சுகிட்ட எடுத்து கசான்னால் புரிந்துக்
ககாள்வாள், அம்மாவுக்கு உடம்பு சரிைாகட்டும், அதுக்கு
அப்புைம் நல்ல மாப்பிரளைா பார்த்து அவளுக்கு
கல்ைாணம் பண்ணி ரவக்கலாம்",
அரதக் ககட்ட திவாகர் மனம்,
அவ்வளவு சீக்கிைம் அது நடந்து விடுமா என்ை ககள்வி
எழுப்பி இனம் கதரிைாத கவரல ஒன்று சூழ்ந்தது.

260
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தனது கதாழில் முரை எதிரிகளால் மகதீைவர்மன்
மரைமுகமாக தாக்கப் பட்டுள்ளாைா?",
சுவரை ஓட்டி கபாருத்தப்பட்டு இருந்த அந்த
பிைம்மாண்ட கதாரலக்காட்சித் திரையில் விவாதம் அனல்
பைந்துக் ககாண்டு இருந்தது, அதன் முன் இறுகிை
முகத்துடன் தீைன் அமர்ந்து இருந்தான், அவன் எதிகை
அவனால் ஆர்.கக என்று விளிக்கப்பட்ட கபாலீஸ்
கமிஷனர் ைாதாக் கிருஷ்ணன் அமர்ந்து இருந்தார், அவர்
அருகில் தீைனின் ஆஸ்தான வக்கில் கவங்கடாச்சாரி
அமர்ந்து இருந்தார்.
"என்ன ஆர்கக? இகதல்லாம் என்ன?",
ககாபமாக ககட்டார் கவங்கடாச்சாரி.
"சார்..எங்க டீம் விசாைரண டீப்பா பண்ணிட்டு
இருக்காங்க",
தைக்கத்துடன் ஆர்.கக குைல் வந்தது.
"ே..இகதல்லாம் நீ ரகக் கட்டி கவரல கசய்து
உனக்கு ககாடுக்கிை சம்பளத்துக்கு கசால்லும் பதில், நீ
வாங்கும் சம்பளத்ரத விட இைண்டு மடங்கு அதிகமாககவ

261
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உனக்கு மாதம் மாதம் இங்க சார்கிட்ட இருந்து வருதுல
அதுக்கு ஏத்த மாதிரி பதில் கசால்லுரமைா!",
கவங்கடாச்சாரி குைல் உைர்ந்தது.
"சார்..கைாம்ப கவகமா கார் கபானதில் மைத்தில் கமாதி
எரிந்துட்டு, கார் எரிந்து கபானதில் விக்ைம் சாரும்
இைந்துட்டாருனு ஆக்சிகடன்ட் நடந்த இடத்ரத ஆய்வு
கசய்த எங்க டீம் கசால்லி இருக்காங்க, நானும் அந்த
ஸ்பாட்டுக்கக கபாயி பார்த்கதன், ஆனால் அந்த காரில்
ஒருவர் இருந்ததுக்கான தடகம இல்ரல",
அதுவரை இறுகிை முகத்துடன் அரதக் ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்த தீைன் வாய் திைந்தான்.
"மிஸ்டர். ஆர்கக, நீங்க புத்திசாலிங்கைரத என்கிட்ட
நிருபிச்சிட்டீங்க, லுக், விக்ைம் பத்தி கவரல உங்களுக்கு
கவண்டாம், அரத நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன், எனக்கு
இந்த ஆக்சிகடன்ட் ைாரு பண்ணினா அப்படிங்கிை புல்
டீட்ைல்ஸ் கவணும், இரத விபத்துனு எவனாது காதில் பூ
ரவத்து இருக்கிைவன்கிட்ட கபாய் உன் டீரம கசால்ல
கசால்லுங்க, இது திட்டமிட்ட மர்டர்",

262
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன், தன் அருகக கிளாஸில் இருந்த தண்ணீரை
குடித்து விட்டு தரலரை தான் ரககளால் கதய்த்தவன்,
"கதன், கவங்கி அங்கிள், முதலில் இந்த மீடிைாவில் வை
நான்கசன்ஸ்ரஸ எல்லாம் ஒரு கசட்டில்கமன்ட் அந்தந்த
கசனலுக்கு ககாடுத்து நிறுத்த கசால்லுங்க",
என்ைவன் கண்கள் ககாபத்தில் சிவந்தது.
"சார், நான் சாப்ட் காபிைா எல்லா டீட்ரடைல்ரசயும்
எடுத்து ரவத்துக் ககாண்டு கவறும் ோர்ட் காபி கபப்பரை
மட்டும் தான் விக்ைம் சார் கிட்ட ககாடுத்கதன், நான்
இன்வஸ்டிககட் பண்ணுன வரையில் ஒரு விஷைம் அந்த
அம்மாரவ ஆக்சிகடன்ட் பண்ணின ககஸிலும் இந்த
ககஸிலும் ஒத்துப் கபாகுது சார், அது மட்டும் இல்லாம
உங்க பர்சனல் ரலப்ரபயும் பத்தி அதில் ஒரு விஷைம்
இருக்கு சார்",
கசால்லாமா கவண்டாமா என்ை வந்தது தைக்கத்துடன்
ஆர். கக குைல்.

263
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 19
"என் இரவுகபை
அவனுபடயதாக்கி
ககாள்கிைான்..
என் கனவுகபை அவன்
வேப்ைடுத்திக் ககாள்கிைான்..
என் கற்ைபனகபை அவபன
எடுத்துக் ககாள்கிைான்..
ஆனால் இந்த தூக்கம்
கதாபைத்தவள் காதபை மட்டும்
மறு(ைந்து)த்து பைாகிைான்..

-❤️தீட்சுவின் தூக்கம் கதாபைத்த இரவுகளில் தீரு❤️

"என் பர்சனல் ரலப்ரப பத்திைா? கசால்லுங்க

ஆர்.கக? எதுவா இருந்தாலும் ஓபன் டாக் பிளீஸ்",

தீைன் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தான். அரத உணர்ந்த
கவங்கடச்சாரி தன் இருக்ரகரை விட்டு எழுந்தார்.

264
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஓகக, தீைா, நான் ககாஞ்சம் கவளிகை கவயிட்
பண்கைன்",
கசால்லி விட்டு அவனது பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
கவளிகை கசன்ைார். அவர் கசன்ைரத பார்த்துக் ககாண்கட
இருந்த ஆர்.கக தன் முன் கிளாசில் இருந்த தண்ணீரை
ஒரு மிடறு விழுங்கி விட்டு அவரன பார்த்தார்.
"சார், அந்த அம்மாரவ ஆக்சிகடன்ட் பண்ணின கார்
நம்பரும், இப்கபா விக்ைம் சாரை ஆக்சிகடன்ட் பண்ணின
கார் நம்பரும் ஒகை அட்ைசில் ரிஜிஸ்டர் ஆயிருக்கு சார்?",
"அது கைண்டும் ஒகை கார் தானு நீங்க எப்படி
கசால்றீங்க ஆர்.கக, ஆக்சிகடன்ட் நடந்த இடம் பாகைஸ்ட்
ஏரிைா ஆச்கச?",
"எல்லா கிரைம்ரலயும் கிரிமினல்ஸ் தங்கரள மைந்து
ஒரு தடைத்ரத விட்டுட்டு கபாவாங்க, அகத கபால் அது
ைாருமில்லாத காட்டுப் பகுதி தாகன, இங்க எப்படி சிசிடிவி
ககமிைா இருக்க கபாகுதுனு அலட்சிைத்தால், ஆக்சிகடன்ட்
பண்ணிட்டு காரில் இருந்து இைங்கி கைாட்டில் நின்று
ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிட்டுகிட்கட விக்ைம் சார் இருந்த கார் எரியுை
வரைக்கும் பார்த்துட்டு கபாயிருக்காங்க, அகத பாகைஸ்ட்

265
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஏரிைாவில் அடிக்கடி கஞ்சா விற்பரன நடக்குதுனு நாங்க
சிசிடிவி ககமிைா பிக்ஸ் பண்ணி இருக்ககாம் சார், அதில்
தான் நான் அவங்கரள பார்த்கதன், அவங்க கைண்டு கபர்",
"கசா அகத கைண்டு கபர் தான் மிஸஸ் சங்கைரனயும்
ஆக்சிகடன்ட் பண்ணினது அதாகன?, அப்புைம் என்ன
அந்த ரிஜிஸ்டர் ஆயிருக்க அட்ைசில் உள்ளவரன பிடித்து
விசாரிக்க கவண்டிைது தாகன?",
"அதில் தான் சார் ஒரு சிக்கல்",
"என்ன சிக்கல்?",
"அந்த கைண்டு கபரில் ஒருத்தன் ஆந்திைாவில் பிைபல
ைவுடி, இன்கனாருத்தவன் அவனுரடை ரகைாள் சார்",
"ைாைா இருந்தாலும் அகைஸ்ட் பண்ண உங்களுக்கு
அதிகாைம் இல்ரலைா மிஸ்டர் ஆர்.கக?",
"இருக்கு சார், ஆனால்..",
"ப்ச்..!! வள வளனு இழுக்காம கசால்றீங்களா?",
தீைன் முகம் ககாபம் ககாண்டது.
"கசால்கைன் சார், அந்த கைண்டு கிரிமினலும் உங்க
வருங்கால மரனவிகைாட அப்பாவுரடை கநருக்கமான
ரகைாள்கள்",

266
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆர்.கக!!!!!",
தீைன் குைல் ககாபத்தில் உைர்ந்தது, அவன் தன்
அமர்ந்து இருந்த சீட்ரட விட்டு எழுந்தான்.
"ைார்ட்ட என்ன கபசிக்கிட்டு இருக்ககாம்னு ஒண்ணுக்கு
நாலு தடரவ கைாசித்துக் கபசுங்க",
"சார் பிளீஸ் கூல், நான் எனக்கு கிரடத்த தகவல்கரள
பார்த்து ரவத்து தான் சார் கசான்கனன், அவங்க உங்க
வருங்கால மாமானர் மிஸ்டர். நைசிம்ம கைட்டிக்கு
கநருக்கமான ரகைாள் சார், இப்கபா கூட அவகைாட
எலக்க்ஷனுக்காக ஒரு கபாலீஸ் அதிகாரிரை அவங்க
கைண்டு கபரும் ஆக்சிகடன்ட் பண்ணி ககான்னு
இருக்கலாம்னு அவங்க கமகல ரேதைாபாத்தில்
சந்கதகத்தில் வழக்கு பதிவு பண்ணி இருக்காங்க",
அரதக் ககட்ட தீைன் மனதில் பல்கவறு ககள்விகள்
எழுந்தது. சிறிது கநைம் கண்ரண மூடி கைாசித்தவன்,
"மிஸ்டர். ஆர். கக நீங்க ஒரு ஃரபவ் மினிட்ஸ்
கவளிகை இருங்க, கவங்கி அங்கிரள உள்கள வை
கசால்லுங்க",

267
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைான். அரதக் ககட்ட ஆர்.ககவிற்கு புரிந்து
விட்டது, தீைன் மனதில் ஏகதா முடிவு எடுத்து விட்டான்
என்று.
"அம்மாவுக்கு ஆப்கைஷன் சக்சஸ் புல்லா முடிஞ்சிட்டு,
இன்னும் ஒருமணி கநைத்தில் அம்மா கண் விழித்து
விடுவாங்க",
மித்ைன் அந்த ஆப்கைஷன் திகைட்டரில் இருந்து
கவளிகை வந்து அந்த வளாகத்தில் சற்று கதாரலவில்
உள்ள நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்த திவாகைனிடம்
புன்னரக தவழும் முகத்துடன் கசான்னான். அரதக் ககட்ட
மலர் முகத்தில் நிம்மதி பைவிைது. திவாகர் கநகிழ்ச்சியுடன்
மித்ைன் ரகரை பிடித்துக் ககாண்டான்.
"சார், நீங்க பண்ணின கேல்ப்ரப என் ரவஃப்
கசான்னாங்க, எங்க வாழ்நாளில் மைக்ககவ மாட்கடாம், சார்
கைாம்ப நன்றி",
"இதில் என்ன இருக்கு மிஸ்டர். திவாகர், நான் என்
கடரமரை தான் கசய்கதன், அப்புைம் ஒரு முக்கிை மான
விஷைம், உங்க அம்மாக்கு தரலயில் ஏதாவது வலி
வந்தால் உடகன இங்க அரழத்துட்டு வந்துடுங்க, தரலயில்

268
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மறுபடியும் எந்த பாதிப்பும் வைாது அளவுக்கு ககாஞ்சம்
பார்த்துக்ககாங்க",
"கண்டிப்பா சார், அம்மாரவ எப்கபா டிஸ்சார்ஜ்
பண்ணுவீங்க?",
"இன்னும் மூன்று நாட்கள் கபட் கைஸ்ட்டில் இருந்தால்
கபட்டர்னு சீஃப் டாக்டர் ஃபீல் பண்ைாரு, அவர் கிட்ட
அரதப் பத்தி டிஸ்கஸ் பண்ணிட்டு உங்க கிட்ட கசால்கைன்,
ரப த கவ..எங்க மிஸ்.தீட்சண்ைா? அவங்க கிட்ட தான்
முதலில் இந்த விஷைத்ரத கசால்லணும்னு நிரனத்கதன்",
என்று மித்ைன் கண்கள் அவரள கதட, அரதக் கண்ட
மலர்,
"அவள் இப்கபா தான் சார் சாப்பிட கபானாள்",
என்ைாள்.
"என்ன இவகளா கநைம் அவங்க சாப்பிடகவ
இல்ரலைா?",
"ஆமா சார், தீட்சுக்கு அம்மானா கைாம்ப உயிர்",
"ஹ்ம்ம், கதரியும் மிஸ்டர். திவாகர், நான் தான் அவங்க
இங்க வந்ததில் இருந்து பார்த்கதகன, ஓகக, நான் டிஸ்சார்ஜ்
பத்தி டிஸ்கஸ் பண்ணிட்டு கசால்கைன், இப்கபா நீங்க உங்க

269
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அம்மாரவ பார்க்கிைதா இருந்தால் கபாய் பார்க்கலாம், பட்
அவங்கரள டிஸ்டர்ப் பண்ணிடாதீங்க, என்ைவன்,
"நர்ஸ்..!!",
என்று குைல் ககாடுக்க, கவள்ரள சீருரட அணிந்த
ஒருத்தி அவர்கள் அருகில் வந்து நின்ைாள்.
"நர்ஸ், அந்த ஏழாம் நம்பர் கபசன்ட் ஆபிகைன்
திகைட்டரில் இருந்து வார்டுக்கு ஷிப்ட் பண்ணின உடகன
இவங்களுக்கு இன்பார்ம் பண்ணுங்க",
என்ைவன் அவர்கரள கநாக்கி ஒரு சிகநகப்
புன்னரகரை வீசி விட்டு கசன்ைான்.
அந்த உைர் தை நட்சத்திை விடுதியுடன் இரணந்த
பப்பில் அந்த நள்ளிைவு கவரளயில் இைண்டு
கவள்ரளக்காரிகள் தங்களுக்குள் ஏகதா விஷைத்ரத
தீவிைமாக கபசிக் ககாண்டு மது அருந்திக் ககாண்டு
இருந்தனர். ைாகைா ஒரு கதாரலக்காட்சி திரையில்
அடிக்கடி கதன்படும் சீரிைல் பிைபலம் ஒன்று ரகயில்
சிககைட்ரட எந்திக் ககாண்டு அமர்ந்து தன் மூக்கில்
இருந்து வரும் புரகயில் வரளைம் விட்டுக் ககாண்டு
இருந்தது. இது எதுவும் மாதுரி கருத்தில் பதிை வில்ரல,

270
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் அமர்ந்து இருக்கும் அந்த கஷாபாவில் இருந்து
சற்று கதாரலவில் கருப்பு உரட அணிந்த மாதுரியின் பாது
காவலர்கள் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தனர். கண்களில்
தூக்கம் கதாரலத்த எரிச்சலும் ரகயில் இருபது
லட்சத்துடன் பணம் இருந்த கபட்டியும் அவளிடத்தில் குடிக்
ககாண்டு இருந்தது.
"அந்த பிளாக் கமயிலர் எப்கபா வருவான்னு
கதரிைரலகை, நான்கசன்ஸ், அந்த ரடரி மட்டும் என்
ரகயில் கிரடக்கட்டும், அப்படிகை இந்த கவளிகை
ரபக்கில் கவயிட் பண்ணி கண்காணித்து ககாண்டு இருக்கிை
என் பவுன்சர்கரள விட்டு அவரன இங்கிருந்து
கபாைதுக்குள்ள சமாதி ஆக்கிடுகைன்",
என்று மனதில் கருவிக் ககாண்டு சுற்றும் முற்றும்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள் மாதுரி. அவள் ஃகபான்
சிணுங்கிைது. அரத எடுத்தவளுக்கு அது அவளின்
அப்பாவின் கநருக்கமான உதவிைாளர் சீனிவாச ைாவ்
அரழக்கிைார் என்ைது. அரத எடுத்த மாதுரி, கதலுங்கில்,
"கசப்பண்டி (கசால்லுங்க) ைாவ் அங்கிள்.."
என்று ஆைம்பித்தாள்.

271
 ஹரிணி அரவிந்தன்
".........",
"நானும் அதுக்கு தான் கவயிட் பண்ணிட்டு இருக்ககன்
அங்கிள், அவன் வைட்டும், நானா(அப்பா) என்ன
பண்ணுகிைார்?",
".........",
"அப்படிைா, எப்கபா ரிசல்ட்? ஓகக அங்கிள்",
".........",
"ஓகக அங்கிள், நானும் அதுக்காக தான் கவயிட்
பண்ணிட்டு இருக்ககன்",
".........",
"ஓ, அப்கபா பப்ப்புக்கு கவளிகை ஒரு ஆள்
இருக்கான், நீங்க நிறுத்தி இருக்கிை ஆள் என்ரன
கண்காணித்து ககாண்டு இருக்கானா, அப்கபா அந்த பிளாக்
கமயிலர் தப்பிக்க கவ முடிைாதா?",
".........",
"என்ன!!!!! என்ரனயும் நீங்க பார்த்துக் ககாண்டு தான்
இருக்கீங்களா, நானா கைாம்ப கிகைட்",
".........",

272
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ோோ..நீங்கள் கசால்வது கைாம்ப உண்ரம தான்
அங்கிள் அதனால் தான் அவர் நைசிம்ம கைட்டி",
".........",
"என்ன அந்த பிளாக் கமயிலர் வந்துட்டானா! சரி
அங்கிள், நான் கூப்புடுகைன்",
என்று கபாரன தன் காதில் இருந்து எடுத்தவள்,
தன்ரன கநாக்கி வரும் அந்த கருப்பு நிை ககாட்
அணிந்தவரன ஐ ரலனர் தீட்டிை கண்களில் வன்மத்ரத
கதக்கி ரவத்து பார்த்தாள் மாதுரி, அவள் அமர்ந்து
இருக்கும் கஷாபா அருகக வந்த அந்த கருப்பு உரட
அணிந்தவன் தன் தரலயில் இருந்த கதாப்பிரை
கழட்டினான். அவன் முகத்ரத பார்த்த மாதுரி அதிர்ச்சி
அரடந்தாள்.
"தன் கதாழில் எதிரிகளால் மகதீைவர்மன்
அச்சுைத்தப்படுகிைாைா? இந்த விபத்துக்கு பின்னால்
இருப்பவர் ைார்?",
அந்த மருத்துவமரன வளாகத்தில் இருந்த கதாரலக்
காட்சியில் பிளாஷ் நீயுஸ் ஓடிக் ககாண்டிருந்தது, அரதப்
பார்த்த தீட்சண்ைா முகம் மாறிைது. அவள் அருகக ஏகதா

273
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபசிக் ககாண்டு வந்த அனு தன் கபச்சுக்கு எதுவும் பதில்
வைாது கண்டு திரும்பி பார்த்தாள்.
"என்ன தீட்சு? என்ன கைாசரன?",
"அது ஒண்ணும் இல்ரலக்கா, இதுவரை தீைன் பத்தி
நல்ல கசய்திகள் தான் வந்து இருக்கு! இப்கபா முதல் முரை
இது கபால் கசய்தி வந்து இருக்கு, அதான் தீைன் எப்படி
எடுத்துப்பாகைானு எனக்கு கவரலைா இருக்கு, அவருரடை
பிஏரவ பார்த்த நல்ல மனிதர் மாதிரி இருந்தது, பாவம்
அவருக்கு இப்படிைா?",
அரதக் ககட்ட அனு தன் ரகரை கட்டி ககாண்டு
தீட்சண்ைாரவ
கூர்ந்து பார்த்தாள்.
"நீ கவணும்னா கபாய் அவர் கண்ரண துரடத்துட்டு
வரிைா? அந்த தீைன் என்ன உன்ரன மாதிரி கமச்சூரிட்டி
இல்லாதவர்னு நிரனத்துக்கிட்டு இருக்கிைா? அந்த தீைனுக்கு
ஒண்ணுனா அரதப் பற்றி கவரலப்பட அந்த மாதுரி
இருக்காள், உனக்கு கவரலப் பட ஆயிைம் விஷைம்
இருக்கு, இப்கபா வரிைா, அம்மாரவ கபாய் பார்ப்கபாம்?",

274
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் கசான்னரத ககட்டு தரலக் குனிந்தவளாய்
தீட்சண்ைா கமௌனமாக கசன்ைாள்.
"இவள் இன்னும் அவரன மைக்ககவ இல்ரல கபால,
இவரள என்ன கசய்வது?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவரள பின் கதாடர்ந்தாள்
அனு.
அவளுக்கு முன் கமௌனமாக கசன்ை தீட்சண்ைா மனதில்
எப்கபாகதா தன் மடியில் படுத்து அழுத தீைன் முகம்
வந்துப் கபானதில், உடகன அவள் மனம் அப்கபாது
அவனும் அவளும் ஒன்ைாக இருந்த காலத்ரதயும்
இப்கபாது அவள் இருக்கும் நிரலயும் நிரனத்து அவள்
கண்களில் ஒரு துளி நீர் கசிந்தது. இந்த அக்காவிற்கு
கதரியுமா? அவன் கண்களில் கண்ணீர் இதுவரை என் முன்
மட்டும் தான் வந்து இருக்கிைது என்றும் அவனுரடை
இதைத்தின் கநகிழ்வு பக்கங்கரள அதிகம் கதரிந்தவள்
நான் மட்டும் தான் என்றும்",
அவள் மனம் ககள்வி ககட்டது.

275
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 20
"அவனுடன் கழித்த கைாழுதுகளில்..
நான் பகட்ட ைாடல்கள்..
ைார்த்த மனிதர்கள்..
ைழகிய கைாருள்கள்..
எல்ைாம் அவன் வாேபனபய..
எப்பைாதும் தூவிக் ககாண்டு இருக்க..
அவன் மீதான காதல் தீ..
அபையாமல்
எரிந்துக் ககாண்பட இருக்கிைது..
என் மனதில்..

-❤️தீட்சுவின் ைாடல்களில் தீரு❤️

"எஸ்கியூஸ் மீ சார்",

என்ை இனிரமைான கபண்குைல் ககட்டு ைாகைா ஒரு

கபஷன்ட்டின் எக்ஸ்கைரவ ஆைாய்ந்து பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்த மித்ைன் நிமிர்ந்தான். அவன் எதிரில் தீட்சண்ைா
நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள், அவள் அருகில் அனு நின்றுக்

276
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டிருந்தாள். தீட்சண்ைா முகம் நன்றிரை கதக்கி
ரவத்துக் ககாண்டு இருந்தது. ஆனால் அனுவின் முககமா
மித்ைரன எரடப் கபாடும்
பார்ரவ பார்த்தப்படி இருந்தது.
"அடகட..வாங்க மிஸ். தீட்சண்ைா,
என்ை படி தன் அரைக்குள் வைகவற்ைான் மித்ைன்.
அவரளக் கண்டதும் தான் அதுவரை ரகயில் ஆைாய்ந்து
ககாண்டு இருந்த ரபரல மூடி ஓைங்கட்டி ரவத்தான்.
"ஏன் நிக்கிறீங்க, பிளீஸ் சிட்",
என்று தைக்கமாக நின்ைவரள அமை கசான்னான்.
"கசால்லுங்க தீட்சண்ைா, என்ன விஷைம்? அம்மாவுக்கு
சக்சஸ் புல்லா ஆப்கைஷன் முடிந்ததுட்டு",
"கதரியும் சார், அண்ணி கசான்னாங்க, அதற்கு தான்
நன்றி கசால்ல வந்கதன் சார், நீங்க ைாருனு கூட
எங்களுக்கு கதரிைாது, ஆனால் நாங்க தவிச்சி கபாய்
நின்னுக் கிட்டு இருந்தப்கபா எங்களுக்கு ரக ககாடுத்தவர்,
கதய்வம் மாதிரி, உங்களுக்கு நன்றி கசான்னால் அது கூட
கபாதாது",

277
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் ரககரள கசர்த்து கும்பிட்டாள் தீட்சண்ைா.
உணர்ச்சி கபருக்கால் அவள் கண்களில் இருந்து நீர்
வழிந்தது. அரதக் கண்ட மித்ைன் தன் சீட்ரட விட்டு
எழுந்தான்.
"கநா மிஸ். தீட்சண்ைா, உங்கள் பிைாத்தரன, நீங்க
உங்க அம்மா கமல் ரவத்து இருக்கிை அன்பு, எப்படியும்
அவங்கரள காப்பாத்திடலாம் அப்படினு உங்களுக்கு
இருந்த நம்பிக்ரகயும் தான் அவங்கரள காப்பாத்துனது,
அடுத்து தான் என் மருத்துவ முைற்சி",
அவன் கபச்சில் மனம் கநகிழ்ந்து கபானாள் தீட்சண்ைா.
"உங்க அண்ணி எல்லாத்ரதயும் உங்ககிட்ட கசால்லி
இருப்பாங்கனு நிரனக்கிகைன், அம்மாரவ இன்னும்
இைண்டு நாளில் டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிடலாம், முதல் ஆறு
மாதத்துக்கு அம்மாவுக்கு அதிகம் கைாசிப்பது, அதிக
கடன்ஷன் இது கபால் எதாலும் பாதிக்கப்படாத மாதிரி
பார்த்துக் ககாள்ளுங்க, நான் ககாடுத்து இருக்கிை
மாத்திரைகரள கைகுலைா எடுத்துக்க கசால்லுங்க, நடுவில்
தரலயில் ஏதாவது வலி வந்தால் உடகன இங்க அரழத்து

278
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வாங்க, நீங்க நர்ஸ் தாகன, உங்களுக்கு கசால்ல அவசிைம்
இல்ரலனு நிரனக்கிகைன்",
என்று சிரித்தான் மித்ைன்.
"ஆமா எந்த ோஸ்கபட்டலில் கவரல பார்க்கிகைன்
கிறீங்க?",
"மரிைா ோஸ்கபட்டல் சார்",
"அது கைாம்ப கபரிை ோஸ்கபட்டல் ஆச்கச, விஐபிஸ்
தான் கமாஸ்ட்லி அங்க வருவாங்க",
"ஆமா சார், இவள் காகலஜ்லர்ந்து பிகளஸ் ஆகி,
ட்ரைனிக்காக வந்தாள், இவளுக்கு ககரிைர் கமகல கைாம்ப
இன்ட்டைஸ்ட், அதனால் கவரலயில் இவள் காட்டிை
ஈடுபாடு பார்த்து எங்க ோஸ்கபட்டலில்கை பர்மனன்ட்
ஆகிட்டாங்க",
அனு குறுக்கிட்டு கசான்னாள்.
"ரநஸ், கசா அங்க தான் உங்களுக்கு தீைன் சாரை
கதரியுமா?",
கபச்கசாடு கபச்சாக மித்ைன் ககட்டு விட, அரதக்
ககட்ட தீட்சண்ைா முகத்தில் சற்று முன் இருந்த புன்னரக
மரைந்து கண்களில் ஒரு வித கசாகம் குடிக்

279
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாள்வரதயும் பக்கத்தில் இருந்த அனுவும் அதற்கு பதில்
கசால்லாமல் கமௌனத்தில் ஆழ்வரதயும் மித்ைன் கவனிக்க
தவைவில்ரல.
"சாரி, நான் ஏதாவது தப்பா ககட்டுட்டனா?",
மித்ைன் ககட்க, அதற்கு அனு பதில் கசான்னாள்.
"இல்ரல சார், அவர் நாங்கள் வர்க் பண்ணும்
ோஸ்கபட்டலில் வந்து கபாகும் ஒரு விஐபி, நாங்க அங்க
ஜஸ்ட் வர்க் பண்ை நர்ஸ் அவகளா தான்",
"இவங்களுக்கு என்னாச்சு?, மிஸ்.தீட்சண்ைா, ஆர் யூ
ஓகக?",
மித்ைன் குைலில் ஏகத்துக்கும் கவரல ஒலித்தரத அனு
உணைாமல் இல்ரல.
"எஸ் சார், ஐ ஆம் ஓகக",.
தீட்சண்ைா குைல் கமல்லிை ஒலியில் ககட்டது.
"நீங்கள் தப்பா நிரனத்துக் ககாள்ளாமல் இருந்தால்
நான் ஒன்று கசால்லலாமா?",
மித்ைன் குைல் அவளிடம் அனுமதி ககட்டது.
"கசால்லுங்க சார்",

280
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இரதப் பற்றி எனக்கு உங்ககிட்ட எப்படி கசால்ைதுனு
கதரிைரல, நான் உங்கரள இங்கு வந்ததில் இருந்து
கவனித்து ககாண்டு தான் இருக்ககன், உங்க தன்மானத்ரத
விடாது நீங்க நடந்துக் ககாண்ட விதமும் உங்க
குடும்பத்தில் கமல் நீங்க ரவத்து இருக்கிை அக்கரையும்
பார்த்து எனக்கு உங்க குணாதிசைங்கள் கைாம்ப பிடித்து
இருந்தது, உங்க குடும்பம் உங்கள் மீது உயிரைகை ரவத்து
இருக்காங்க, இது மாதிரி குடும்பத்கதாடு இருக்கும் வைம்
எல்லாருக்கும் கிரடக்காது, ஆனால், கதரிந்கதா
கதரிைாமகலா உங்க கமல் அந்த தீைன் சார் பார்ரவ
பட்டுட்டு, அவர் பிஏகவ உங்கரள கதடி வருகிைார்
என்ைால் அது சாமானிை விஷைம் இல்ரல, ஐ திங்க்
உங்கள் கமல் தீைன்சாருக்கும் கமபி ஒரு சாப்ட் கார்னர்
இருக்கலாம், அதனால், அது உங்களுக்கும் உங்கள்
அழகான குடும்பத்துக்கும் அவைால் எதுவும் விபரீதம்
வந்திட கூடாதுனு நான் விரும்புைன், தீைன் சார்
எல்ரலகரள, வரைைறுத்து ரவத்து இருக்கும் கட்டுகரள
உரடப்பதில் வல்லவர், அவர் ஒரு முைண் பாடான

281
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கணிப்புக்கு அப்பாற்பட்ட மனிதர், கமாத்தத்தில் ஒரு
ரசக்ககா..",
"கபாதும், நிறுத்துறீங்களா சார்?"
தன் ரகரை முகத்துக்கு கநைாக ரவத்து நிறுத்து என்ை
பாவரனயில் உைத்த குைலில் ககட்டாள் தீட்சண்ைா. அவள்
முகத்தில் சினம் இருந்தது. அவளின் அத்தரகை
ககாபத்ரத எதிர்ப்பாைாத மித்ைன் திரகத்து அவரள
பார்த்தான், அனு சங்கடமாக தீட்சண்ைாவின் ரகரை
பிடித்து அரமதி படுத்த முைன்ைாள்.
"சாரி, மிஸ். தீட்சண்ைா, நான் உங்கள் குடும்பத்தின்
நலன் விரும்பி அப்படிங்கிை முரையில் தான் கசான்கனன்,
ஐ ஆம் சாரி",
என்று மித்ைன் ககட்க, அப்கபாது தான் தன் ககாபம்
உணர்ந்த தீட்சண்ைா தன்ரனகை கநாந்துக் ககாண்டாள்.
"முதலில் என்ரன மன்னித்து விடுங்கள் சார், ஏகதா
ஒரு கடன்ஷன், நீங்கள் கசான்ன அறிவுரைகரள எங்கள்
குடும்பத்தின் நலன் விரும்பி என்ை முரையில் நான் ஏற்று
நடந்துக் ககாள்கிகைன்",

282
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரதக் ககட்ட திரகத்து இருந்த மித்ைன் முகம்
புன்னரக பூத்தது.
"கவறும் நலன் விரும்பிைா மட்டும் இல்ரல
மிஸ்.தீட்சண்ைா, நான் உங்கள் கதாழனாகவும் இருக்க
விரும்புகிகைன்,எனக்கு உங்கள் குணாதிசைங்கள் பிடித்து
இருக்கு,
அவன் கசால்ல அதரன தன் சிறு புன்னரகைால்
அங்கிகரித்தாள் தீட்சண்ைா. அவனிடம் விரடப் கபற்று
அவள் கவளிகை வந்த கபாது அனு ஆழ்ந்து பார்த்தாள்.
"கவனித்தீங்களா அக்கா, கதாழனாம்",
என்று கசால்லி சிரித்த தீட்சண்ைா அனுவிடம் இருந்து
பதில் வைாது கபாககவ ககள்விைாக பார்த்தாள்.
"அந்த ஒன்ரன மட்டும் இல்ரல தீட்சும்மா, நான்
நிரைைகவ கவனித்கதன், உன் கமகல தீைன்னுக்கு சாப்ட்
கார்னர் இருக்ககா இல்ரலகைா, ஆனால் இந்த டாக்டர்க்கு
நிரைைகவ இருக்கு, ஆைம்பத்தில் இருந்கத அவர்
பார்ரவயும் உனக்கு அவர் ககாடுக்கும் முக்கிைத்துவத்ரத
நான் கவனித்துக் ககாண்டு தான் இருக்ககன்",

283
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அக்கா, அது ஏதாவது எதிர்பாைாது நடந்ததா கூட
இருக்கலாம்",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைா முகம் கைாசரனக்கு
உள்ளானது.
"சரி, அது எதிர்பாைாதுகன வச்சிப்கபாம், தீைரன ஒரு
வார்த்ரத அவர் தப்பா கசான்னதுக்கு உனக்கு அப்படி ஒரு
ககாபம் வந்தகத அது எதிர்பாைாது வந்ததா தீட்சும்மா?",
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா கமௌனத்தில் ஆழ்ந்தாள்.
"உன்னால் தீைரன மைக்க முடிைலல? அவர் உன் சுை
மரிைாரதரை அவமானப் படுத்துவது கபால் நடந்ததால்
அப்கபா உனக்கு அவர் கமகல ககாபம் வந்து அவரை
விலக்கி ரவக்க முடிந்த உன் மனசால் அவரை கவறுக்க
முடிைரலல?",
அதற்கும் தீட்சண்ைாவிடம் பதில் இல்ரல.
"அந்த டாக்டர் ைாகைா எவகைா, இரத நீதான் கசான்ன,
ஆனால் அந்த ைாகைா எவகைா கிட்ட உனக்கு என்ன
அப்படி ககாபம் வருது, அப்படிகை அவர் கசான்னதில்
என்ன தப்பு நீகை கசால்லு?",

284
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பின்ன என்னக்கா, நீங்களும் இப்படி கபசுறீங்க?",
தீைன் என்ன ரசக்ககாவா?
அவள் குைலில் ஆத்திைமும் அழுரகயும் அரடத்தது.
அதற்கு பதில் கசால்லமல் அனு தீட்சண்ைாரவ பார்த்து
புன்னரக கசய்தாள். அப்கபாது தான் தன்ரன உணர்ந்தாள்
தீட்சண்ைா.
"என்னம்மா, இப்கபா புரியுதா உன்ரன பத்தி உனக்கு?
அவரை பத்தி ஒரு வார்த்ரத கூட கபசினால் உன்னால்
தாங்க முடிைரலல? இப்படி ஒரு தீைாத காதல் எதுக்கு?
தீைரன கபாறுத்த வரை, நீ என்ன தான் கசடி ரவத்து
தண்ணீர் ஊற்றி மரழ, கவயிலில் இருந்து அரத
பாதுகாத்து அதிலிருந்து பூ பறித்து மாரல கட்டி தீைன்
கழுத்தில் கபாட நிரனத்தாலும் அந்த மாரல தீைன்
கழுத்துக்கு கபாகாமல், ஏன் நீ அவருக்கு கதாட்டம்
ரவத்து பூ பறித்து மாரல கட்டுகிைனு அவருக்கு
கதரிைாமகல கநைா குப்ரப கதாட்டிக்கு கபாக உனக்கும்
தீைனுக்கும் நடுவில் அவ்வளவு காைணங்கள், முைண்பாடுகள்
ஏன் சில மனிதர்கள் கூட இருக்காங்க, உன் காதல் அந்த
மாரல கபால தான் உன்னால் பூக்ககளாட அழரக ைசித்து

285
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மாரல ககார்க்க மட்டும் தான் முடியும், அரத உன்னால்
தீைன் கழுத்தில் கபாட்டு அழகுப் பார்க்க முடிைாது.
ககார்த்து, கபாட்டு பார்க்க ஆள் இல்லாமல் வாடிப் கபாய்
காய்ந்து உயிர் விடுை மாரலரை மட்டும் தான் உன்னால்
பார்க்க முடியும், உன் காதல் தீயில் மூழ்கி இருக்கிை உன்
மனசும் இப்கபா அந்த நிரலயில் தான் இருக்கு, நான்
கற்பரனயில் அவருக்கு என் காதல் மாரலரை சூட்டி
அழகு பார்ப்கபனு நீ கசான்னால் அதில் பாதிக்கபடப்
கபாைது உன் வாழ்க்ரக மட்டும் தான் அரத முதலில்
புரிந்துக் ககா,நீ ைாருக்காக உன் வாழ்க்ரகரை அப்படி
ஆக்க நிரனக்கிறிகைா அவர் அந்த மாதுரிரை கல்ைாணம்
பண்ணிக்கிட்டு சந்கதாஷமா தான் இருக்கப் கபாைாரு, அது
மாைப் கபாவதில்ரல, புரிந்து நடந்துக்ககா",
என்று கசால்லி விட்டு அனு கசல்ல தரலயில் ரகரை
ரவத்துக் ககாண்டு கண்களில் நீர் கசிை ஆைம்பிக்க
கமௌனமாகஅமர்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
தன் எதிகை நின்ைவரன கண்டதும்
மாதுரி முகம் மாறிைது.
"வருண் நீைா..? ஓகக..முதலில் என் ரடரிரை குடு",

286
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கசால்லி சற்று தூைத்தில் நின்ை தன்
பாதுகாவலர்கள் கநாக்கி ஒரு கண் சமிக்ரக கசய்தாள்.
அரதக் கண்டதும் அந்த பாதுகாவலன் தன் கபாரன
எடுத்து ைாருக்ககா கபச ஆைம்பித்தான். அவள்
ககட்டதுக்கு பதில் ஏதும் கசால்லாமல் அந்த ரடரிரை தன்
ரகயில் இருந்த ரபயில் இருந்து எடுத்த வருண் கண்களில்
பைம் அப்பி இருந்தரத மாதுரி கவனிக்கவில்ரல.
"சார் உங்கரள உள்கள கூப்பிடுன்ைாங்க",
என்ை குைல் ககட்டு அந்த கண்ணாடி கதரவ வின்
கசக்கியுரிட்டி ககார்ட் ககட்ட அந்த சிறிை மானிட்டர்
திரையில் தன் முகத்ரத காட்டி விட்டு அந்த அரை
உள்கள நுரழந்தார் ஆர்.கக எனும் ைாதா கிருஷ்ணன்.
"வாய்ைா..ஆர்.கக, சார் உங்கரள இந்த ககரஸரை
அப்படிகை விட்டுட கசால்லிட்டார்",
கவங்கடச்சாரி கசால்ல, ஆர்.கக புரிைாது பார்த்தார்.
"என்ன மிஸ்டர். ஆர்.கக? என்ன புரிைரலைா, இந்த
ககரச ஆக்சிகடன்ட் அப்படினு முடித்து விடுங்க,
உங்களுக்கு எவ்களா பணம் கவணுமானாலும்
வாங்கிக்ககாங்க, இல்ரல எனக்கு பணம் லாம் கவண்டாம,

287
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நான் பப்ளிக்கு பதில் கசால்லிகை தீருவன் அப்படினு நீங்க
அடம் பிடித்தால் என் ஆளுங்க கைண்டு கபரை நான்
ஆஜைாக கசால்கலன்",
என்று அவன் முடிக்கும் கபாகத, அந்த ஆர்.கக
நடுவில் புகுந்தார்.
"கவண்டாம் சார், அப்படி ஆக்சிகடன்ட் ஆனது உங்க
பீஏ காகை இல்ரலனு ககரச மாத்தி விட்டுடுகைன்",
என்று அவர் கசால்ல,
"நீ தான்ைா ககாடுத்த காசுக்கு கவரல கசய்ை",
என்று கவங்கடச்சாரி இதழில் புன்னரக கதான்றிைது.
"சார், உங்கப் பிஏ விக்ைம் சார் பத்தி என்ன கசால்ல?",
"கைாவ், காகை சாகைாட பிஏ இல்ரலனு கசால்கைாம், நீ
என்னனா அவரைப் பற்றி ககட்டுட்டு இருக்க?",
கவங்கடச் சாரி குைல் உைர்ந்தது. அரதப் பார்த்த தீைன்
முகத்தில் ஒரு மர்மப் புன்னரக.
"மிஸ்டர். ஆர்.கக, அரதப் பற்றி நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன், நீங்க இப்கபா கிளம்பலாம்",
என்று அவரை அனுப்பி ரவத்த தீைன்,
கவங்கடச்சாரிரை பார்த்து,

288
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கவங்கி அங்கிள், நீங்க அந்த நியூஸ் கமட்டரை
ககாஞ்சம் பாருங்க",
என்று தரலயில் ரக ரவத்தவனுக்கு ஒரு பாட்டில்
உள்கள கபானால் நன்ைாக இருக்கும் என்று கதான்ைகவ,
அரத எடுத்தான்.
"கே தீைா, நீ நல்லா மாறிட்ட, உன் அருரம அந்த
ஆந்திைா காதலி உன்கிட்ட சண்ரட கபாட்டுட்டாள்
அப்படிங்கிை
இந்த சின்ன விஷைத்துக்குலாம் குடிக்க
ஆைம்பித்துட்டிைா? ச்சீ கைாம்ப கபட் நீ",
"அது பிைர் தான், உடம்புக்கு நல்லது தீ",
"ச்கச..குடிக்கிைகத தப்பு, இதில் கநாண்டி சாக்கு கவை,
கபா என்கிட்ட கபசாதா",
"இப்படி எப்பவாது மீட் பண்ணுை மீட்டிங்கல கூட உன்
மூஞ்சிரை தூக்கி ரவத்துக் ககாண்டு சண்ரடப் கபாட்டால்,
பின்னாடி இரத எல்லாம் நிரனத்து பார்க்கிைப்கபா நமக்கு
கஷ்டமா இருக்கும், நீ தான் ரடரி எழுதுவீல, உனக்கு
தான் கஷ்டமா இருக்கும் பின்னாடி அரத படித்து
பாக்கிைப்கபா கசால்லிட்கடன் தீ, ஒழுங்கா கபசு என்கிட்ட",

289
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கஷ்டமா இருக்கட்டும், அப்கபாவாது பின்னாடி நீ
நிரனத்து பார்க்கும் கபாது நான் உன்கிட்ட கபசாதது
உனக்கு ஞாபகம் வந்து அப்கபா உன் ரகயில் அந்த
கருமம் இருந்தால் நீ குடிக்க மாட்டால?",
என்ை தீட்சண்ைா குைல் அவன் காதில் ஒலிக்க அவன்
சடாகைன்று தன் எதிகை இருந்த அந்த உைர் தை மதுரவ
தள்ளி விட்டு தரலரை பிடித்துக் ககாண்டு உரடந்து
கநாறுங்கி விழுந்து கிடக்கும் அந்த திைவத்ரத கவறித்து
படி முணுமுணுத்தான்,
"ரம டிைர் தீ..",

290
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 21
"என்ன பகட்க பைாகிபைன் நான்?
உன் மார்பில் ோயும் உரிபமயும்..
கைங்கி நிற்கும் பைாது..
என்பன அபைத்துக் ககாள்ளும்
உன் கரங்கபை தவிர..
ஒருமுபை வரம் தருவாயா?
என் தீரா..1
நீ எனக்கு மட்டும் தான் கோந்தம்
என்று..

-❤️தீட்சுவின் மனம் விரும்பும் பகள்விகளில் தீரு❤️

அந்த ரடரிரை வாங்கி பார்த்தாள் மாதுரி,

பக்கங்கரள திருப்பி பார்த்தாள் அரத தீட்சண்ைாவின்

ரடரி என்பரத உறுதி கசய்தவள், நிமிர்ந்து தன் எதிகை
நின்ைவரனப் பார்த்தாள்,

291
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உனக்கு எவ்களா ரதரிைம் இருந்தால் என்ரனகை
மிைட்டிப் பார்ப்ப, பணம்மா கவணும், பணம்? இந்தா
வாங்கிக்ககா",
என்று தான் கட்டி இருந்த அந்த கவள்ரள நிை
டிரசனர் புடரவக்குள் மரைத்து ரவத்து இருந்த அந்த
கருப்பு நிை பிஸ்டரல எடுத்து அவன் கநற்றிக்கு கநைாக
காட்டினாள்.
அந்த பிஸ்டரல பார்த்து திரகத்து அைண்டு கபாய்
நிற்பான் என்று அவள் எதிர்பார்த்த அந்த வருகணா
உைக்க சிரித்தான். அரதக் கண்ட
மாதுரி முகம் மாறிைது.
"ஏ முட்டாள், உன் உயிர் என் ரகயில் இருக்கு,
ஆனால் நீ சிரிக்கிை?",
"ோ..ோ..",
அரதக் ககட்ட வருண் இன்னும் உைத்த சப்தத்தில்
சிரித்தான்.
அவனின் சிரிப்பின் பின்னால் ஏகதா இருக்கிைது
என்பரத உணர்ந்த மாதிரி தன் பிஸ்டரல இைக்கினாள்.
"எதுக்கு சிரிக்கிை?",

292
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உன்னால் என்ன ககால்ல முடிைாது கதவி",
அட, அவன் அவரள அப்படித் தான் அரழப்பான்.
"என்ன கசால்ை",
முகத்தில் சிறிது அதிர்வுடன் ககட்டாள் மாதுரி கதவி.
"நீ கசால்வது கபால் நான் முட்டாள் தான் கதவி, அது
எனக்கு நாலு வருஷம்க்கு முன்னாடி கை கதரிந்து
கபாயிட்டு, ஆனால் இரதப் பார்த்து நீ புத்தி சாலிதனமான
முடிவு எடுக்கும் புத்திசாலினு நிரனக்கிகைன்",
என்ை படி தன் பாக்ககட்டில் இருந்து
தன் ஏகதா ஒரு கபாருரள எடுத்தான், அட அது
அவனுடை கசல்ஃகபான், அரத ஆன் கசய்தவன்
அதிலிருந்து எரதகைா எடுத்துக் காட்ட, அந்த
கசல்ஃகபான் திரைரை பார்த்த உடன் மாதுரியின் முகம்
பைங்கை அதிர்ச்சிக்கு மாறிைது.
"என்ன பாக்குை, இந்த வருண் என்ன சும்மா
வாய்ப்பந்தல் கபாடுைவனு நிரனச்சிைாடி? இரத உங்கப்பன்
கிட்ட கபாய் கசால்லு, கபா இரத மட்டும் நான் நியூஸ்
கசனலுக்கு காட்டினா மவகள தமிழ் நாடு மீடிைாவும்
நாறிடும், ஆந்திைா மீடிைாவும் நாறிடும், அப்புைம் என்ன நீ

293
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கஜயில்ரலகைா இல்ரல கசார்க்கத்தில்ரலகைா தான் தீைன்
கூட கற்பரனயில் மட்டும் தான் வாழனும் அதுவும்
தனிைா",
அவன் கசால்லி விட்டு சிரிக்க,
"முட்டாள், தீைன் என்ரன கைாம்ப காதலிக்கிைார், அவர்
என்ரன அதிகம் நம்புைார், உன் பூச்சாண்டி கவரல
எல்லாம் கவை ைார்கிட்ரடைாது காமி, இந்த மாதுரிரை
அழிக்க ஒருத்தன் கபாைந்து வைணும் டா..",
"அதுவும் ககைக்ட் தான் கதவி, ஆனால் உன்ரன
அழிக்க எதுக்கு ஒருத்தன் கபாைந்து வைணும், அதான்
உனக்கு நீகை ஆப்பு ரவத்துக்கிறிகை, எல்லாத்ரதயும்
கதளிவா கசான்ன நீ ஒன்ரன மைந்துட்ட, என்ன
கைாசிக்கிறிைா கதவி? அது என்ன கதரியுமா? "நம்பிக்ரக
துகைாகம்"!!!!! தீைனுக்கு பிடிக்காத வார்த்ரத, அது. ஆனால்
நீ அது நிரைை பண்ணிட்ட, அந்த தீைன் பிகைண்ட்
அம்மாவில் இருந்து தீைன் பீஏ வரைனு இன்னும் கசால்ல
முடிைாத துகைாகங்கள் பண்ணிக்கிட்டு இருக்க, அது மட்டும்
தீைனுக்கு கதரிந்தால் என்ன ஆகும்னு நான் கசால்லி கதரிை
கவண்டிைது இல்ரல",

294
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கபச கபச மாதுரிக்கு தரலகை சுத்துவது கபால்
இருந்தது. அவர்கள் இருவரையும் சற்று கதாரலவில்
ரகயில் மதுக் ககாப்ரபயுடன் இருந்த ஒரு
கவள்ரளக்காரியின் கண்கள் கவனித்துக் ககாண்கட
இருந்தது, அவள் காதில் இருந்த புளுடூத் அங்கு நடப்பரத
ைாருக்ககா அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கிைாள்
என்பதற்கு சாட்சிைாக அமர்ந்து இருந்தது.
"சற்று முன் கிரடத்த தகவலின் படி
கிழக்கு கடற்கரை சாரலயில் எரிந்த நிரலயில்
மீட்கப்பட்ட கார் தீைன் குருப் நிறுவனர் திரு. மக தீைவர்மன்
அவர்களின் பிஏ வின் கார் இல்ரல என்று கபாலீஸ்
விசாைரணயில் கதரிைவந்துள்ளது, தவைான தகவரல
தந்ததற்காக உங்கள் தமிழ்நாடு கசய்தி நிறுவனம் திரு.மக
தீைவர்மன் அவர்களுக்கும் திரு. விக்ைம் அவர்களுக்கும்
தங்கள் வருத்தத்ரதத் கதரிவித்து ககாள்கிைது"
கதாரலக்காட்சி கசய்தியில் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த
கசய்திரை கண்டதும் முகத்தில் குழப்பத்துடன் அமர்ந்து
இருந்தார் ைாகஜந்திை வர்மன். அவர் அருகில் சிவகாமி

295
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதவி, அவர்கள் இருவரின் முன் பவ்ைமாக நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தார் கவங்கடாச்சாரி.
"என்ன கவங்கி, என்ன நடக்குது அங்க? மகா என்ன
நிர்வாகம் பண்ணிட்டு இருக்கான்? நீயிஸ் கசனல்லில்
எகதகதா கசால்லிட்டு இருக்காங்க?",
ைாகஜந்திை வர்மன் தான் ககட்டார்.
"இல்ரல சார், உங்க ரபைன் தான் இந்த விஷைத்ரத
நாகன பார்த்துக்கிகைன் அப்படினு கசால்லிட்டார், அதான்
நான் அவர் கசான்னபடி மீடிைா வில் கசால்லிட்கடன்",
"நீங்க என் மாமனார் காலத்தில் இருந்கத
நம்பிக்ரகைானவருனு தான் உங்கரள தீைன் கூட நிழல்
மாதிரி இருக்க கசால்லி இருக்ககாம், ஆனால் இப்கபா
அவன் கசான்னதுக்காக நீங்க ஆடுறீங்க? என் கிட்ட நீங்க
ஒரு வார்த்ரத ககட்டு இருக்க கவண்டாமா? நானும் அந்த
கம்கபனியில் பங்குதாைர் அப்படிங்கிைரத மைந்துட்டீங்களா
என்ன?",
தன் உடம்பின் கவதரனக்கும் தன் குைலில் இருந்த
கசருக்கு நிரைந்த கம்பீைத்துக்கும் எங்ககா இருந்தது

296
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிவகாமி கதவிக்கு. தீைனின் ஒரு சில குணங்கள் எங்கக
இருந்து வந்தது என்று புரிந்துக் ககாண்டார் கவங்கடாச்சாரி.
"இனி இது கபால் நடக்காது கமடம்",
பணிவான குைலில் கசான்னார் கவங்கடாச்சாரி. அதில்
அவள் திருப்தி அரடந்து இருக்க கவண்டும் கபால,
எனகவ தணிந்த குைலில்,
"ம்ம்..உங்கரள கசால்லி குத்தம் இல்ரல, தீைரன
கசால்லணும், ஒரு பிஏரவ வாசலில் கழட்டி கபாடும்
கசருப்ரப கபால் நடத்த கவண்டாமா? சும்மா
எல்லாத்துக்கும் அவரனகை கூப்பிட்டுக்கிட்டு, இது கபால
தீைன் நடந்துக்கிைதால் நம்ம மாதுக்கு கவை ேர்ட் ஆகுது.
இதில் அவரன பத்தி இப்படி பைபைப்பான நியூஸ்
கதரவைா? பூகவாடு கசர்ந்து நாரும் மணக்குமாம், அது
கபால் இருக்கு இது, ேும், அவனால் என் மகன் கபைர்
கதரவ இல்லாம நியூஸ்களில் அடிப்படுது, ச்கச",
என்ை சிவகாமி கதவி குைலில் எரிச்சல் கதறித்தது.
"அரத விடு சிவகாமி, இப்கபாலாம் மகா அதிகமா
குடிக்கிைதா எனக்கு ஆபிஸ் கலர்ந்து தகவல் வருது,
அதுவும் ஆபிஸ்ல குடிக்கிைானம்",

297
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ைாகஜந்திை வர்மன் கூை, கவங்கடாச்சாரி இரடயில்
புகுந்து தைங்கிை குைலில் கசான்னார்.
"ஆமா சார், சார் இப்கபாலாம் அதிகமா ஆபிஸில்
குடிக்கிைாைாம், அது மட்டும் இல்லாமல் அடிக்கடி ஒரு
கபாண்ணு கபர் கசால்லி புலம்புவதாக கதரியுது சார்",
"என்ன..!!! என்ன உளறிக்கிட்டு இருக்கீங்க சாரி?",
இப்கபாதும் சிவகாமி குைல் தான் இரடப் புகுந்தது.
"அவர் கசால்ைது உளைல் இல்ரல சிவகாமி, நானும்
ககள்விப்பட்கடன், மகா இப்கபாலாம் நார்மலா இல்ரல,
அவனுடை ரிசார்ட்க்கு அடிக்கடி கபாயிடுைானாம், அது
மட்டும் இல்லாம முக்கிை மீட்டிங் எல்லாம் தன் ஜிஎம்
ரவத்து அட்கடன்ட் பண்ண கசால்ைானாம், அது மட்டும்
இல்ல..",
என்று அவர் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத,
கபாதும் என்பது கபால் அவர் முன் தன் ரககரள
நீட்டினாள் சிவகாமி.
"எது நடந்தாலும் என்ன ஆனாலும் மாதுரி கதவி
மட்டும் தான் இந்த சிவகாமி கதவிக்கு மருமகள், தீைனுக்கு
மரனவி. இரத மனதில் ரவத்துக் ககாள்ளுங்கள், அவனும்

298
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சரி, நீங்களும் சரி அவனும் கூட கீகழ இருப்பவர்கரள
பற்றி கபசக் கூட நமது தகுதிரை விட்டு இைங்கக் கூடாது",
என்று கண்டிப்பான குைலில் கசான்னவள்,
"உனக்கும் தான், என் மகரனயும் என் மருமகரள
பற்றி மற்றும் கசய்தி எடுத்துட்டு வா, நாங்க குப்ரபன்னு
நிரனக்கிை விஷைங்கரள எல்லாம் இந்த அைண்மரனக்கு
கவளிகை இருக்கும் குப்ரப கதாட்டியில் கபாட்டு விட்டு
வந்துடு, இந்த தீைன் அைண்மரன வளாகத்ரத மிதிக்க கூட
அந்த குப்ரபைான விஷைங்களுக்கும் ஒரு தகுதி
கவண்டும், கபா",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த அகத
கநைத்தில் தான் தீைன் தன் கபாரன எடுத்து தீட்சண்ைாவின்
எண்ணுக்கு அரழத்து ககாண்டிருந்தான்.
பின்னிைவு மூணு மணி என்பது பைபைப்பான கபாக்கு
வைத்து அற்ை அரமதிைான அந்த கசன்ரன சாரலயிகல
கதரிந்தது. திவாகர் வீட்டிற்கு கசன்று இருந்தான், மலர்
அந்த அரையில் இருந்த நாற்காலியில் தன்ரன மைந்து
தூங்கிப் கபாயிருந்தாள். அனுரவ வற்புறுத்தி அவள்
வீட்டுக்கு கபாக கசால்லி இருந்தார்கள் தீட்சண்ைா

299
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குடும்பத்தினர், காரலயில் கவரலக்கு கசல்லும் கபாருட்டு
அவர்கரள பிரிை மனமில்லாமல் ஆயிைம் முரை
ஜாக்கிைரத என்று கசால்லி, தீட்சண்ைா வின் மண்ரடயில்
உரைக்கும் படி நாரலந்து அறிவுரைகள் வழங்கி விட்டு
அவளும் கிளம்பி விட்டாள். தீட்சண்ைாவிற்கு தான் உைக்கம்
பிடிக்க வில்ரல, இத்தரன நாள் சிரித்த முகத்துடன்
நடமாட்டத்தில் பார்த்த அம்மாரவ மருத்துவ
உபகைணங்களுடன் பார்க்க அவளால் இைலவில்ரல, மனம்
எகதனும் ஒரு உணர்வுகளில் வழியும் கபாது கண்கள்
உைக்கம் மைந்து விடும் தாத்பரிைம் தான் என்ன என்று
அவளுக்கு புரிைவில்ரல. அவள் தான் இருக்கும் தளத்தில்
இருந்து கண்ணாடி வழிைாக கவளிகை சாரலரை
பார்த்தாள், சாரல அரமதிைாக ைாருமற்று இருந்தது,
"ம்ம்..எத்தரன பைணங்கள், எவ்வளவு கபச்சுகள்,
எவ்வளவு விபத்துகரள கண்டி இருக்கும் இந்த சாரல,
இரத நான் உயிற்ைது என்று எண்ணுகிகைாம், ஆனால் இது
எத்தரனகைா உணர்வுகள், கண்ணீர், கநகிழ்ச்சிகரள
சந்தித்து இருக்கிைது, கவறும் கைாடு என்று சாமானிைமாக
எண்ணி விடுகிகைாம்",

300
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் மனதில் எண்ணங்கள் சுழன்ைது.
"தீ கபசாம நீ ஒரு புக் பப்ளிஷ் பண்ணிடு, உன்னால்
தான் இப்படி எல்லாம் கைாசிக்க முடியும், டாடிக்கு வாசிப்பு
கைாம்ப பிடிக்கும் தீ, நீ எழுதுறிைா கசால்லு, என் டாடி
கபரை கசான்னால் கபாதும், எல்லா பப்ளிஷரும் நான், நீனு
கபாட்டி கபாட்டுக் கிட்டு வாங்குவாங்க, ஈவன் உன்
கண்கடண்ட் நல்லா இல்ரலனா கூட",
கசால்லிவிட்டு அவன் சிரித்ததும் அதற்கு அவள் ரக
ஓங்கிைரதயும் அவள் மனக் கண்ணில் கதரிந்தது. அவள்
கநஞ்சம் பாைமானது. அரத கரலப்பது கபால் ஆடவன்
ஒருவன் குைல் ககட்டது.
"கே தீட்சண்ைா என்ன இங்க நின்னுட்டு இருக்கீங்க?",
மித்ைன் தான் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான்.
அனு கசான்னதில் இருந்து தீட்சண்ைா மனது
மித்ைனிநிடம் கபச தைங்கிைது, இருந்தாலும் தக்க சமைத்தில்
பணஉதவி கசய்ை முன் வந்தவன் என்ை நன்றி உணர்வு
உறுத்தகவ, அவரள கண்டதும் அவனின் கண்களில்
வழியும், அனு கசான்ன அந்த ஆவரல கண்டுக்
ககாள்ளாமல் அவள் கபச ஆைம்பித்தாள்.

301
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இல்ரல சார், தூக்கம் வைரல, அதான்",
"சார்லாம் கவண்டாகம, கபைர் கசால்லிகை
கூப்பிடலாகம",
அவன் புன்னரகயுடன் கூை, அதற்கு அவள் ஏகதா
கசால்ல முற்படும் கபாது அவள் ரகயில் இருந்த அவளின்
ஃகபான் சிணுங்கிைது.
அரத எடுத்துப் பார்த்தாள், அதில் வரும் எண்
ைாருரடைது என்பரத அவள் அடிமனதில் அமிழ்ந்து
கிடந்த உணர்வுகள் கசால்லி விட இது கனவா, நிஜமா
என்று அவள் உடல் நடுங்கிைது.
21
"என்ன ககட்க கபாகிகைன் நான்?
உன் மார்பில் சாயும் உரிரமயும்..
கலங்கி நிற்கும் கபாது..
என்ரன அரணத்துக் ககாள்ளும்
உன் கைங்கரள தவிை..
ஒருமுரை வைம் தருவாைா?
என் தீைா..
நீ எனக்கு மட்டும் தான் கசாந்தம்

302
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று..

-❤️தீட்சுவின் மனம் விரும்பும் ககள்விகளில் தீரு❤️

அந்த ரடரிரை வாங்கி பார்த்தாள் மாதுரி, பக்கங்கரள
திருப்பி பார்த்தாள் அரத தீட்சண்ைாவின் ரடரி என்பரத
உறுதி கசய்தவள், நிமிர்ந்து தன் எதிகை நின்ைவரனப்
பார்த்தாள்,
"உனக்கு எவ்களா ரதரிைம் இருந்தால் என்ரனகை
மிைட்டிப் பார்ப்ப, பணம்மா கவணும், பணம்? இந்தா
வாங்கிக்ககா",
என்று தான் கட்டி இருந்த அந்த கவள்ரள நிை
டிரசனர் புடரவக்குள் மரைத்து ரவத்து இருந்த அந்த
கருப்பு நிை பிஸ்டரல எடுத்து அவன் கநற்றிக்கு கநைாக
காட்டினாள்.
அந்த பிஸ்டரல பார்த்து திரகத்து அைண்டு கபாய்
நிற்பான் என்று அவள் எதிர்பார்த்த அந்த வருகணா
உைக்க சிரித்தான். அரதக் கண்ட
மாதுரி முகம் மாறிைது.
"ஏ முட்டாள், உன் உயிர் என் ரகயில் இருக்கு,
ஆனால் நீ சிரிக்கிை?",
303
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ோ..ோ..",
அரதக் ககட்ட வருண் இன்னும் உைத்த சப்தத்தில்
சிரித்தான்.
அவனின் சிரிப்பின் பின்னால் ஏகதா இருக்கிைது
என்பரத உணர்ந்த மாதிரி தன் பிஸ்டரல இைக்கினாள்.
"எதுக்கு சிரிக்கிை?",
"உன்னால் என்ன ககால்ல முடிைாது கதவி",
அட, அவன் அவரள அப்படித் தான் அரழப்பான்.
"என்ன கசால்ை",
முகத்தில் சிறிது அதிர்வுடன் ககட்டாள் மாதுரி கதவி.
"நீ கசால்வது கபால் நான் முட்டாள் தான் கதவி, அது
எனக்கு நாலு வருஷம்க்கு முன்னாடி கை கதரிந்து
கபாயிட்டு, ஆனால் இரதப் பார்த்து நீ புத்தி சாலிதனமான
முடிவு எடுக்கும் புத்திசாலினு நிரனக்கிகைன்",
என்ை படி தன் பாக்ககட்டில் இருந்து
தன் ஏகதா ஒரு கபாருரள எடுத்தான், அட அது
அவனுடை கசல்ஃகபான், அரத ஆன் கசய்தவன்
அதிலிருந்து எரதகைா எடுத்துக் காட்ட, அந்த

304
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசல்ஃகபான் திரைரை பார்த்த உடன் மாதுரியின் முகம்
பைங்கை அதிர்ச்சிக்கு மாறிைது.
"என்ன பாக்குை, இந்த வருண் என்ன சும்மா
வாய்ப்பந்தல் கபாடுைவனு நிரனச்சிைாடி? இரத உங்கப்பன்
கிட்ட கபாய் கசால்லு, கபா இரத மட்டும் நான் நியூஸ்
கசனலுக்கு காட்டினா மவகள தமிழ் நாடு மீடிைாவும்
நாறிடும், ஆந்திைா மீடிைாவும் நாறிடும், அப்புைம் என்ன நீ
கஜயில்ரலகைா இல்ரல கசார்க்கத்தில்ரலகைா தான் தீைன்
கூட கற்பரனயில் மட்டும் தான் வாழனும் அதுவும்
தனிைா",
அவன் கசால்லி விட்டு சிரிக்க,
"முட்டாள், தீைன் என்ரன கைாம்ப காதலிக்கிைார், அவர்
என்ரன அதிகம் நம்புைார், உன் பூச்சாண்டி கவரல
எல்லாம் கவை ைார்கிட்ரடைாது காமி, இந்த மாதுரிரை
அழிக்க ஒருத்தன் கபாைந்து வைணும் டா..",
"அதுவும் ககைக்ட் தான் கதவி, ஆனால் உன்ரன
அழிக்க எதுக்கு ஒருத்தன் கபாைந்து வைணும், அதான்
உனக்கு நீகை ஆப்பு ரவத்துக்கிறிகை, எல்லாத்ரதயும்
கதளிவா கசான்ன நீ ஒன்ரன மைந்துட்ட, என்ன

305
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கைாசிக்கிறிைா கதவி? அது என்ன கதரியுமா? "நம்பிக்ரக
துகைாகம்"!!!!! தீைனுக்கு பிடிக்காத வார்த்ரத, அது. ஆனால்
நீ அது நிரைை பண்ணிட்ட, அந்த தீைன் பிகைண்ட்
அம்மாவில் இருந்து தீைன் பீஏ வரைனு இன்னும் கசால்ல
முடிைாத துகைாகங்கள் பண்ணிக்கிட்டு இருக்க, அது மட்டும்
தீைனுக்கு கதரிந்தால் என்ன ஆகும்னு நான் கசால்லி கதரிை
கவண்டிைது இல்ரல",
அவன் கபச கபச மாதுரிக்கு தரலகை சுத்துவது கபால்
இருந்தது. அவர்கள் இருவரையும் சற்று கதாரலவில்
ரகயில் மதுக் ககாப்ரபயுடன் இருந்த ஒரு
கவள்ரளக்காரியின் கண்கள் கவனித்துக் ககாண்கட
இருந்தது, அவள் காதில் இருந்த புளுடூத் அங்கு நடப்பரத
ைாருக்ககா அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கிைாள்
என்பதற்கு சாட்சிைாக அமர்ந்து இருந்தது.
"சற்று முன் கிரடத்த தகவலின் படி
கிழக்கு கடற்கரை சாரலயில் எரிந்த நிரலயில்
மீட்கப்பட்ட கார் தீைன் குருப் நிறுவனர் திரு. மக தீைவர்மன்
அவர்களின் பிஏ வின் கார் இல்ரல என்று கபாலீஸ்
விசாைரணயில் கதரிைவந்துள்ளது, தவைான தகவரல

306
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தந்ததற்காக உங்கள் தமிழ்நாடு கசய்தி நிறுவனம் திரு.மக
தீைவர்மன் அவர்களுக்கும் திரு. விக்ைம் அவர்களுக்கும்
தங்கள் வருத்தத்ரதத் கதரிவித்து ககாள்கிைது"
கதாரலக்காட்சி கசய்தியில் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த
கசய்திரை கண்டதும் முகத்தில் குழப்பத்துடன் அமர்ந்து
இருந்தார் ைாகஜந்திை வர்மன். அவர் அருகில் சிவகாமி
கதவி, அவர்கள் இருவரின் முன் பவ்ைமாக நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தார் கவங்கடாச்சாரி.
"என்ன கவங்கி, என்ன நடக்குது அங்க? மகா என்ன
நிர்வாகம் பண்ணிட்டு இருக்கான்? நீயிஸ் கசனல்லில்
எகதகதா கசால்லிட்டு இருக்காங்க?",
ைாகஜந்திை வர்மன் தான் ககட்டார்.
"இல்ரல சார், உங்க ரபைன் தான் இந்த விஷைத்ரத
நாகன பார்த்துக்கிகைன் அப்படினு கசால்லிட்டார், அதான்
நான் அவர் கசான்னபடி மீடிைா வில் கசால்லிட்கடன்",
"நீங்க என் மாமனார் காலத்தில் இருந்கத
நம்பிக்ரகைானவருனு தான் உங்கரள தீைன் கூட நிழல்
மாதிரி இருக்க கசால்லி இருக்ககாம், ஆனால் இப்கபா
அவன் கசான்னதுக்காக நீங்க ஆடுறீங்க? என் கிட்ட நீங்க

307
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒரு வார்த்ரத ககட்டு இருக்க கவண்டாமா? நானும் அந்த
கம்கபனியில் பங்குதாைர் அப்படிங்கிைரத மைந்துட்டீங்களா
என்ன?",
தன் உடம்பின் கவதரனக்கும் தன் குைலில் இருந்த
கசருக்கு நிரைந்த கம்பீைத்துக்கும் எங்ககா இருந்தது
சிவகாமி கதவிக்கு. தீைனின் ஒரு சில குணங்கள் எங்கக
இருந்து வந்தது என்று புரிந்துக் ககாண்டார் கவங்கடாச்சாரி.
"இனி இது கபால் நடக்காது கமடம்",
பணிவான குைலில் கசான்னார் கவங்கடாச்சாரி. அதில்
அவள் திருப்தி அரடந்து இருக்க கவண்டும் கபால,
எனகவ தணிந்த குைலில்,
"ம்ம்..உங்கரள கசால்லி குத்தம் இல்ரல, தீைரன
கசால்லணும், ஒரு பிஏரவ வாசலில் கழட்டி கபாடும்
கசருப்ரப கபால் நடத்த கவண்டாமா? சும்மா
எல்லாத்துக்கும் அவரனகை கூப்பிட்டுக்கிட்டு, இது கபால
தீைன் நடந்துக்கிைதால் நம்ம மாதுக்கு கவை ேர்ட் ஆகுது.
இதில் அவரன பத்தி இப்படி பைபைப்பான நியூஸ்
கதரவைா? பூகவாடு கசர்ந்து நாரும் மணக்குமாம், அது

308
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபால் இருக்கு இது, ேும், அவனால் என் மகன் கபைர்
கதரவ இல்லாம நியூஸ்களில் அடிப்படுது, ச்கச",
என்ை சிவகாமி கதவி குைலில் எரிச்சல் கதறித்தது.
"அரத விடு சிவகாமி, இப்கபாலாம் மகா அதிகமா
குடிக்கிைதா எனக்கு ஆபிஸ் கலர்ந்து தகவல் வருது,
அதுவும் ஆபிஸ்ல குடிக்கிைானம்",
ைாகஜந்திை வர்மன் கூை, கவங்கடாச்சாரி இரடயில்
புகுந்து தைங்கிை குைலில் கசான்னார்.
"ஆமா சார், சார் இப்கபாலாம் அதிகமா ஆபிஸில்
குடிக்கிைாைாம், அது மட்டும் இல்லாமல் அடிக்கடி ஒரு
கபாண்ணு கபர் கசால்லி புலம்புவதாக கதரியுது சார்",
"என்ன..!!! என்ன உளறிக்கிட்டு இருக்கீங்க சாரி?",
இப்கபாதும் சிவகாமி குைல் தான் இரடப் புகுந்தது.
"அவர் கசால்ைது உளைல் இல்ரல சிவகாமி, நானும்
ககள்விப்பட்கடன், மகா இப்கபாலாம் நார்மலா இல்ரல,
அவனுடை ரிசார்ட்க்கு அடிக்கடி கபாயிடுைானாம், அது
மட்டும் இல்லாம முக்கிை மீட்டிங் எல்லாம் தன் ஜிஎம்
ரவத்து அட்கடன்ட் பண்ண கசால்ைானாம், அது மட்டும்
இல்ல..",

309
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவர் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத,
கபாதும் என்பது கபால் அவர் முன் தன் ரககரள
நீட்டினாள் சிவகாமி.
"எது நடந்தாலும் என்ன ஆனாலும் மாதுரி கதவி
மட்டும் தான் இந்த சிவகாமி கதவிக்கு மருமகள், தீைனுக்கு
மரனவி. இரத மனதில் ரவத்துக் ககாள்ளுங்கள், அவனும்
சரி, நீங்களும் சரி அவனும் கூட கீகழ இருப்பவர்கரள
பற்றி கபசக் கூட நமது தகுதிரை விட்டு இைங்கக் கூடாது",
என்று கண்டிப்பான குைலில் கசான்னவள்,
"உனக்கும் தான், என் மகரனயும் என் மருமகரள
பற்றி மற்றும் கசய்தி எடுத்துட்டு வா, நாங்க குப்ரபன்னு
நிரனக்கிை விஷைங்கரள எல்லாம் இந்த அைண்மரனக்கு
கவளிகை இருக்கும் குப்ரப கதாட்டியில் கபாட்டு விட்டு
வந்துடு, இந்த தீைன் அைண்மரன வளாகத்ரத மிதிக்க கூட
அந்த குப்ரபைான விஷைங்களுக்கும் ஒரு தகுதி
கவண்டும், கபா",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த அகத
கநைத்தில் தான் தீைன் தன் கபாரன எடுத்து தீட்சண்ைாவின்
எண்ணுக்கு அரழத்து ககாண்டிருந்தான்.

310
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பின்னிைவு மூணு மணி என்பது பைபைப்பான கபாக்கு
வைத்து அற்ை அரமதிைான அந்த கசன்ரன சாரலயிகல
கதரிந்தது. திவாகர் வீட்டிற்கு கசன்று இருந்தான், மலர்
அந்த அரையில் இருந்த நாற்காலியில் தன்ரன மைந்து
தூங்கிப் கபாயிருந்தாள். அனுரவ வற்புறுத்தி அவள்
வீட்டுக்கு கபாக கசால்லி இருந்தார்கள் தீட்சண்ைா
குடும்பத்தினர், காரலயில் கவரலக்கு கசல்லும் கபாருட்டு
அவர்கரள பிரிை மனமில்லாமல் ஆயிைம் முரை
ஜாக்கிைரத என்று கசால்லி, தீட்சண்ைா வின் மண்ரடயில்
உரைக்கும் படி நாரலந்து அறிவுரைகள் வழங்கி விட்டு
அவளும் கிளம்பி விட்டாள். தீட்சண்ைாவிற்கு தான் உைக்கம்
பிடிக்க வில்ரல, இத்தரன நாள் சிரித்த முகத்துடன்
நடமாட்டத்தில் பார்த்த அம்மாரவ மருத்துவ
உபகைணங்களுடன் பார்க்க அவளால் இைலவில்ரல, மனம்
எகதனும் ஒரு உணர்வுகளில் வழியும் கபாது கண்கள்
உைக்கம் மைந்து விடும் தாத்பரிைம் தான் என்ன என்று
அவளுக்கு புரிைவில்ரல. அவள் தான் இருக்கும் தளத்தில்
இருந்து கண்ணாடி வழிைாக கவளிகை சாரலரை
பார்த்தாள், சாரல அரமதிைாக ைாருமற்று இருந்தது,

311
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ம்ம்..எத்தரன பைணங்கள், எவ்வளவு கபச்சுகள்,
எவ்வளவு விபத்துகரள கண்டி இருக்கும் இந்த சாரல,
இரத நான் உயிற்ைது என்று எண்ணுகிகைாம், ஆனால் இது
எத்தரனகைா உணர்வுகள், கண்ணீர், கநகிழ்ச்சிகரள
சந்தித்து இருக்கிைது, கவறும் கைாடு என்று சாமானிைமாக
எண்ணி விடுகிகைாம்",
அவள் மனதில் எண்ணங்கள் சுழன்ைது.
"தீ கபசாம நீ ஒரு புக் பப்ளிஷ் பண்ணிடு, உன்னால்
தான் இப்படி எல்லாம் கைாசிக்க முடியும், டாடிக்கு வாசிப்பு
கைாம்ப பிடிக்கும் தீ, நீ எழுதுறிைா கசால்லு, என் டாடி
கபரை கசான்னால் கபாதும், எல்லா பப்ளிஷரும் நான், நீனு
கபாட்டி கபாட்டுக் கிட்டு வாங்குவாங்க, ஈவன் உன்
கண்கடண்ட் நல்லா இல்ரலனா கூட",
கசால்லிவிட்டு அவன் சிரித்ததும் அதற்கு அவள் ரக
ஓங்கிைரதயும் அவள் மனக் கண்ணில் கதரிந்தது. அவள்
கநஞ்சம் பாைமானது. அரத கரலப்பது கபால் ஆடவன்
ஒருவன் குைல் ககட்டது.
"கே தீட்சண்ைா என்ன இங்க நின்னுட்டு இருக்கீங்க?",
மித்ைன் தான் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான்.

312
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அனு கசான்னதில் இருந்து தீட்சண்ைா மனது
மித்ைனிநிடம் கபச தைங்கிைது, இருந்தாலும் தக்க சமைத்தில்
பணஉதவி கசய்ை முன் வந்தவன் என்ை நன்றி உணர்வு
உறுத்தகவ, அவரள கண்டதும் அவனின் கண்களில்
வழியும், அனு கசான்ன அந்த ஆவரல கண்டுக்
ககாள்ளாமல் அவள் கபச ஆைம்பித்தாள்.
"இல்ரல சார், தூக்கம் வைரல, அதான்",
"சார்லாம் கவண்டாகம, கபைர் கசால்லிகை
கூப்பிடலாகம",
அவன் புன்னரகயுடன் கூை, அதற்கு அவள் ஏகதா
கசால்ல முற்படும் கபாது அவள் ரகயில் இருந்த அவளின்
ஃகபான் சிணுங்கிைது.
அரத எடுத்துப் பார்த்தாள், அதில் வரும் எண்
ைாருரடைது என்பரத அவள் அடிமனதில் அமிழ்ந்து
கிடந்த உணர்வுகள் கசால்லி விட இது கனவா, நிஜமா
என்று அவள் உடல் நடுங்கிைது.

313
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 22
"அவனுடன்னான கைாழுதுகபை
அணுவணுவாய் ரசித்தும்..
அவனில்ைாத கைாழுதுகபை
அவனுடன்னான கற்ைபனயில்
திபைத்தும் வாழும் என்னிடம் தான்..
தன் காதலிபய ைற்றி வர்ணித்து
தன் திருமை அபழப்பிதபழ
நீட்டுகிைான் அவன்..",

-❤️தீட்சுவின் உபடந்த மனதில் தீரு❤️

மைக்கம் வைாத குரை தான் மாதுரிக்கு, இந்த வருண்

இப்படி ஒரு வில்லங்கம் பிடித்தவனாக இருப்பான் என்று

அவள் எதிர்பார்த்திருக்க வில்ரல, கபாத் என்று தன்
உடலில் உள்ள அரனத்து சக்திகளும் வடிந்தவளாய்
அமர்ந்தாள். எதிகை அவள் அவன் முன் நீட்டிை பிஸ்டல்
ககட்பாைற்று கிடந்தது, அந்தப் பப்பில் இப்கபாது ைாருகம
இல்ரல, அந்த கவள்ரளக் காரி உட்பட. தரலயில் ரக

314
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரவத்துக் ககாண்டு அமர்ந்தது இருந்தாள் அவள், அவள்
ககாண்டு வந்து இருந்த அந்த இருபது லட்சத்துடன்,
ரகக்கு எட்டிைது வாய்க்கு எட்டாமல் கபானது கபால்
அந்த தீட்சண்ைாவின் ரடரிரையும் தன் கசல்கபாரன
காட்டி தன்ரன மிைட்டி வருண் பறித்து கசல்வான் என்று
அவள் கனவிலும் நிரனக்க வில்ரல, அப்கபாது அவள்
ஃகபான் சிணுங்க ககவ எடுத்துப் பார்த்தாள், அது ைாவ்
அங்கிள் என்ைது.
அவள் கபசும் முன்கன அவகை கபசினார்,
"அம்மா மாது",
"என்ன அங்கிள்?",
கபச விருப்பம் இன்றி கசார்வாக அவள் குைல் கவளி
வந்தது.
"அந்த வருரண கடத்தி நம்ம கஸ்டடியில்
ரவத்தாச்சி",
அரதக் ககட்ட துள்ளிக் குதித்து எழுந்தாள் மாதுரி.
"என்ன..சூப்பர் அங்கிள், அவன் கிட்ட இருக்கிை அந்த
ரடரிரை வாங்குங்க, அப்படிகை அவன் கசல்கபாரன
முதலில் வாங்கி உரடங்க",

315
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எவ்களா கதடினாலும் அந்த ரடரி அவன் கிட்ட
இல்ரல மாது, அவன் கபாரன உரடத்து சிம்ரமயும்
கமமரி கார்ரடயும் நம்ம சிவா ரவத்து இருக்கான், நீ
இப்கபா கபாய் நல்லா கைஸ்ட் எடு, காரலயில் அங்க சிவா
வருவான்",
"அது எப்படி அந்த ரடரி அவன் கிட்ட இல்லாம
கபாகும், இங்கிருந்து கபாகும் கபாது அவன் ரவத்து
இருந்தான், நாகன பார்த்கதன் அங்கிள்",
"இல்ரலைம்மா, நம்ம பசங்க நல்லா கதடி
பார்த்துட்டான்க, அப்புைம் இன்கனாரு விஷைம் மாது,
அந்த வருண் கரதரை நம்ம பைலுங்க முடிக்க
கபானப்கபா ஒரு தகவல் கதரிந்து இருக்கு, அந்த வருண்
பின்னாடி ைாகைா இருக்காங்க, அவங்க தான் வருரண
ரவத்து உன்ரன ஆட்டி ரவக்கிைாங்க, அவங்களில்
ஒருவன் தான் உன்கிட்ட ஃகபான் கபசி இருக்கான், மிைட்டி
இருக்கான், அவர்களின் கும்பல் அகதாடு
கவள்ரளக்காரிரை விட்டு அந்த பப்பில் இருந்து உங்கரள
கண்காணிக்கவும் இருக்க கசால்லி இருக்கு ",
"என்ன கசால்றீங்க?",

316
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாதிரி முகம் அதிர்ச்சிக்கு உள்ளானது.
"ஆமாம் மாது, இதுக்கு எல்லாம் ஒகை தீர்வு தான்
இருக்கு, நீ சீக்கிைம் தீைரன கல்ைாணம் பண்ணிக்
ககாள்ளனும், அவர் மரனவிைா மட்டும் நீ ஆகிட்டனா
அவ்களா தான் ைாரும்,எதுவும் உன்ரன கநருங்காது
அப்படிகை உன் தப்பு தீைனுக்கு கதரிந்தாலும் அவர்
திருமண பந்தத்ரத உரடக்க விடமாட்டார், அவங்க
அம்மா வளர்ப்பு அப்படி, அவர் அது கபான்ை
விஷைங்களுக்கு முக்கிைத்துவம் ககாடுக்கிைவர்",
"ஓகக அங்கிள், ஏதாவது சீக்கிைம் பண்ணுங்க, எனக்கு
பைமா இருக்கு தீைரண நிரனத்து",
"நீ ஒன்னும் பதட்டப்படாத, நாரள உன் அப்பாவின்
எகலக்க்ஷன் ரிசல்ட் வந்துடும், அதன் பிைகு அப்பா கநைா
தீைன் வீட்டுக்கு வந்து உன் கல்ைாணத்ரத முடித்து விட்டு
தான் மறுகவரல",
என்று அவர் கபாரன ரவக்க, மாதுரி கண்கள்
ஒருமுரை சுற்றும் முற்றும் பார்த்துக் ககாண்டது.
"என்ன தீட்சண்ைா, கபாரன எடுக்காம அப்படிகை
உரைந்து கபாய் நிக்கிரீங்க?, ஆர் யூ ஓகக?",

317
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று மித்ைன் ககட்க தன் உணர்வுகளில் இருந்து
கவளிகை வந்த தீட்சண்ைா தன் எதிகை இருந்த மித்ைரன
பார்த்தாள்.
"கபசுங்க , ஏதாவது இம்பார்ட்கடன்ட் காலா இருக்கப்
கபாகுது",
என்று அவன் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
ைாகைா அவரன அரழக்க, நகை மனமில்லாமல் அவரள
பார்த்துக் ககாண்கட நகர்ந்தான் மித்ைன்.
அவன் பார்ரவரை கண்டு தீட்சண்ைா இது கவைைா
என்று எண்ணி தன் கபாரனப் பார்க்கும் கபாது அதற்குள்
ஃகபான் கதாடர்பு துண்டிக்கப்பட்டது. அரதக் கண்ட
தீட்சண்ைா மனதில் ஏகனா கதரிைவில்ரல ஒரு சிறு
ஏமாற்ைம் பைவிைது. கூடகவ ஒருகவரள தன் எண்ரண
மாற்றி அரழத்து இருப்பாகனா என்ை ககள்வியும் எழுந்தது.
"கபாறு மனகம, உன் நிரல என்னகவன்று உனக்கு
கதரியும், அவரன நிரனக்காதகத, அவன்
இன்கனாருத்திக்கு கசாந்தமானவன்",
என்று அவள் அறிவு அவளுக்கு எடுத்துக் கூை, அவள்
மனம் ஓைளவு சமாதானமாகி பரழை படி ஆளில்லாத

318
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சாரலரை கவறிக்க ஆைம்பித்த கபாது, மீண்டும் அவள்
ஃகபான் சிணுங்கிைது. இந்த முரையும் அவகன தான்.
எடுக்கலாமா? கவண்டாமா? என்று அவளுக்குள் ககள்வி
எழ,
"உன் மனதில் இத்தரன நாட்கள் இைவு பகலாக எரிந்து
ககாண்டிருக்கும் காதல் தீக்கு கசாந்தமானவன்
அரழக்கிைான் எடு தீட்சு",
என்று அவள் மனது அறிவுறுத்த,
"கவண்டாம் தீ, அனு அக்கா கசான்னரத நிரனத்துப்
பார், அவனுக்கு அந்த மாதுரி இருக்கிைாள், உனக்கு அவன்
கவண்டாம், நீ கட்டும் காதல் மாரல எல்லாம் அவன்
கழுத்தில் கசைாது, அவன் கபாரன எடுக்காகத",
அனுபவப் பட்ட அறிவு கூை, தீட்சண்ைா எரதக்
ககட்பது என்று குழம்பினாள். இறுதியில் மனம் கவற்றி
கபை, அவனது அரழப்ரப ஏற்று காதில் ரவத்தாள்.
அவளால் கபச முடிைவில்ரல, என்ன கபசுவது என்று
அவளுக்கு கதரிைவில்ரல, அவன் அரத உணர்ந்து
இருப்பாகனா என்னகவா, அவள் ரலனில் வந்ததும்,
"தீ..",

319
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைான்.
அந்த அரமதி நிரைந்த பின்னிைவு கவரளயில்
தீைனின் குைல் அவளுக்குள் இருந்த காதல் உணர்வுகரள
கிளப்பிைது. அவள் மனம் உள்ளுக்குள்கள ஊரமைாக
அழுதது, 'கடவுகள, அடுத்த கஜன்மத்தில்லாவது இவரன
எனக்கு குடு, அய்கைா, இவனின் இந்த ஒற்ரை
வார்த்ரதகை என்ரன ககால்லுது, இதில் இவரன மைந்து
எப்படி நான் வாழ்கவன், அடுத்த கஜன்மத்தில் லாவது நான்
பணக்காரிைக பிைக்க கவண்டும்',அவள் மனம் அைட்டிைது.
"தீ..ரலனில் நீ இருப்கபனு எனக்கு கதரியும், உன்னால்
என் கபாரன துண்டிக்க முடிைாது",
அவன் குைல் கமலும் அவரள கசாதித்து பார்த்தது.
அவள் கமௌனம் அவன் உணர்ந்து இருக்க கவண்டும்.
"அம்மா நல்லா இருக்காங்கனு கசான்னார் அந்த
ோஸ்கபட்டல் டீன், எனக்கு உன்ரன நிரனத்து தான்
கவரல, நீ தான் உன் குடும்பத்ரத பத்திை கவரலனா
உன்ரனகை மைந்து விடுவிகை?",
என்ைது அவன் குைல். அப்கபாது தான் அவளுக்கு
உரைத்தது, தன் அம்மாவுக்கு அவன் பண உதவி

320
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசய்ததற்கு தான் நன்றி எதுவும் கசால்லவில்ரல என்று.
தன் உணர்வுகரள தன் குைலில் காட்டாது கைாைான குைலில்
கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
"தக்க சமைத்தில் நீங்க எங்களுக்கு உதவி கசய்து
இருக்கீங்க, அதுக்கு ககாடான ககாடி நன்றிகள் சார், கூடிை
சீக்கிைம் அரத வட்டியும் முதலுமாக நான் திருப்பி
ககாடுத்து விடுகவன் சார்",
"என்ன இன்ரனக்கு கைாம்ப அழுதிைா தீ, உன் குைகல
மாறிப் கபாய் இருக்கு?",
அவன் அக்கரைைா க விசாரிக்க, அவளுக்குள்
தன்னிைக்கம் சுைந்து அழுரக முட்டிைது.
"இவன் இன்னும் என் குைல் கவறுபாடுகரளகை
மைக்கவில்ரல, இவனுக்கு என்ன? இவன் பாட்டுக்கு கபசி
விட்டு அரத நட்பு என்று கபார்ரவயில் தான் கபசிகனன்
என்பான், கரடசியில் காைபப்பட்டு கஷ்டப்படுவது என்
மனது தாகன?",
அவன் அவள் அம்மாவுக்கு கட்டிை பணத்ரத ஒரு
கபாருட்டாககவ நிரனக்க வில்ரல என்பது அவன்

321
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளுரடை கபச்ரசக் கண்டு ககாள்ளாத கபாகத
அவளுக்கு கதரிந்தது.
"தீ, மாதுரி அப்படி நடந்துக் ககாண்டதுக்கு நான்
மன்னிப்பு ககட்டுக் ககாள்கிகைன், அவள் ைாகைன்று
கதரிைாமல் அப்படி நடந்துக் கிட்டாள்",
அவன் குைலில் வருத்தம் இருந்தது.
"அடப் கபாடா, அவள் நான் ைாரு, என் மனதில்
என்ன இருக்குனு கதரிந்துக் ககாண்டு தான் அப்படி நடந்து
இருக்கிைாள், அவள் கண்களில் குடி இருந்த அந்த
வன்ரமயும் கபாைாரமயும் கசர்ந்து இருந்த அந்த தீ,
என்னால் சாகும் வரை மைக்க முடிைாது",
தன் மனதில் எண்ணிக் ககாண்ட தீட்சண்ைாவின் முகம்
மாதுரி நிரனவில் தீ கபால் கஜாலித்தது
"அவளுக்கு என் கமல் கபாசசிவ் உணர்வு அதிகம் தீ,
அதான் அவள் அப்படி நடந்துக் ககாண்டாள், எல்லாம்
கல்ைாணம் ஆன பின் சரிைா கபாய்டும் இல்ரலைா?",
என்று மறுமுரனயில் சிரித்த தீைன் குைரல ககட்ட
தீட்சண்ைாவிற்கு அதற்கு கமல் தாங்க முடிைாது கண்களில்
நீர் வழிந்தது.

322
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இவன் குைல் எவ்வளவு இனிரம, ஆனால் அரத
நட்பாக நான் ைசிக்கலாம், அதற்கு எனக்கு ஆயுள்
முழுவதும் உரிரம உண்டு, ஆனால் அந்த குைரல நீ
ைசிக்கலாம் ைசிக்க கூடாது என்று கசால்லும் உரிரம அந்த
மாதுரிக்கு மட்டும் தான் உண்டு",
அதற்கு கமல் தாங்க முடிைாமல் அவள் கபாரன
துண்டித்து விட்டு கதறி அழுதாள், ைாரும் இல்லாத அந்த
மருத்துவ மரன வளாகம் அவளுக்கு தனிரமரை
இப்கபாது அதிகம் உணர்த்த, கண்கள் சிவந்து கபாகும்
வண்ணம் அழுதுக் ககாண்கட இருந்தாள், அவள் ஃகபான்
தீைன் ஃகபான் கால் வருவரத அவளுக்கு உணர்த்திக்
ககாண்கட இருந்தது, ஆனால் அவள் எடுக்கவில்ரல,
அவள் ஒருவழிைாக அழுது ஓய்ந்த கபாது அவள் மீது ஒரு
ஸ்பரிசம் படகவ திரும்பிப் பார்த்தாள் மித்ைன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்தான்

323
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 23
"அவபன முற்றிலும் மைந்து விட..
பைபத இவளுக்கு ஆபே தான்..
ஆனால்..
மைந்து விட்டால் நீ இைந்து விடுவாபய..
என்று இவள் மனம் கோல்லுகிைபத?",
இைந்த பின்னாவது இவள் உயிர்..
அவபன பேருமா..?",

-❤️தீட்சுவின் உயிரில் தீரு❤️

"வணக்கம், இன்ரைை முக்கிை கசய்திகள்,

அமைாவதி கதாகுதியில் நடந்த இரடத் கதர்தலில் மன

(நம்ம) ஆந்திை கதசம் கட்சியின் சார்பில் கபாட்டியிட்ட
பிைபல கதாழிலதிபர் திரு. நைசிம்ம கைட்டி அவர்கள்
தன்ரன எதிர்த்து கபாட்டியிட்ட ைங்க ைாஜிலுரவ சுமார்
எழுபதாயிைம் ஓட்டு வித்திைாசத்தில் வீழ்த்தினார்",
அந்த கதலுங்கு கசனல் ஒன்றில் ககாட் சூட் அணிந்த
கபண்மணி வாசித்துக் ககாண்டு இருந்த கசய்தி ககட்டதும்

324
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாதுரி கதவி முகத்தில் மகிழ்ச்சி கபாங்கிைது, இனி தன்
தந்ரத எம்.பி எனும் எண்ணகம அவளுக்குள்
குதுகாலத்ரத ககாண்டு வந்தது. உடகன தன் தந்ரதக்கு
ஃகபான் கசய்தாள்.
"நானா( அப்பா)..கன்கிைாட்ஸ்",
மறுமுரனயில் பட்டாசு சத்தமும் ககாஷங்களும் அவள்
காரத பிளந்தது.
"தாங்க்ஸ் ரம டிைர், இனி என்ன நான் ககாட்ரடக்கு
கபாய் ைாஜ்ை பரிபாலனம் கசய்ைைதுக்குள்ள, அந்த தீைன்
ககாட்ரடக்குள் என் மகள் ைாணிைாக ஆகணும்",
அவர் குைல் உறுதிைாக ஒலித்தது.
"நானா..",
"ைாவ் கசான்னான், எல்லா விபைமும், ைாவுக்கக
கதரிைாத விவைம் நான் உனக்கு கசால்லட்டா மாது?
தீைனுக்கு அந்த ஆக்சிகடன்ட் பண்ணினது நாம தானு
கதரிந்து கபாயிட்டு",
"என்ன கசால்றீங்க நானா!!!!!",
மாதுரி குைல் அதிர்ச்சியில் உள்ளாகிைது.

325
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எஸ் ரம டிைர், அவர்கிட்டகை என்னுரடை ஆட்கள்
இருக்காங்க, அவர்கள் மூலமா வந்த தகவல் தான் இது,
அவருக்கு கதரிந்துட்டு, ஆனாலும் அவர் என்ன முடிவு
எடுத்து இருக்கிைார்னு தான் எனக்கு கதரிைரல, நான்
இன்னும் இைண்டு நாட்களில் கசன்ரன வந்துடுகவன்",
"அந்த வருண்..?",
"நம்ம கிைாரனட் குவாரியில் அவன் பிணமாக
கிடக்கிைான் மாது, பாவம், குவாரியில் திருட வந்தவரன
அங்கு இருந்த மின் கவலியில் ரக ரவத்ததால் உடல்
கருகி விட்டதாம், நான் கசால்லல, கபாலீஸ் கசால்கிைாங்க",
"எப்படி டாட்..?",
மாதுரி குைலில் ஆச்சரிைமும் மகிழ்ச்சியும் நிைம்பி
வழிந்தது.
"ைாத்திரிகைாடு ைாத்திரிைா அந்த நாரை இங்க ககாண்டு
வந்தாச்சு, இன்னும் ஒரு நாய் நமக்கு பின்னால் இருந்து
ககாண்டு அந்த ரடரிரை ரவத்து ககம் ஆடுது, அரத
அங்கு வந்து நான் கண்டுப் பிடித்து விடுகிகைன், நீ
எதுக்கும் கவரலப்படாகத, எதுவும் காட்டிக் ககாள்ளாமல்

326
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைன் கூட பழகு, அவரை அந்த கபண்ரண பற்றியும்,
ரடரி பற்றியும் கைாசிக்க விடாகத, கடக் ககர்டா",
என்று அவர் கதாடர்பு துண்டிக்க, மாதுரி முகத்தில் ஒரு
நிம்மதி பைவிைது, காரல தீைன் வீடு வரை கசன்று அந்த
கவரலக்காரியிடம் அங்கு நடப்பரத விசாரித்தால் என்ன?
என்ை ககள்வி அவள் மனதில் எழ, உடகன அங்கு கசல்ல
எந்த டிரசனர் புடரவ தனக்கு கதாதாக இருக்கும் என்று
கைாசிக்க ஆைம்பித்தாள்.
"எல்லாப் பிணியும் என்ைரனக் கண்டால்..
நில்லாகதாட நீகைனக்கு அருள்வாய்
ஈகைழுலகமும் எனக்குைவாக..
ஆணும் கபண்ணும் அரனவரும்
எனக்காய்..
மண்ணாள் அைசரும் மகிழ்ந்துைவாக
உன்ரனத் துதித்த உன்திருநாமம்..
சைவணபவகன ரசகலாளிபவகன..
திரிபுைபவகன திககழாளிபவகன..
பரிபுைபவகன பவகமாழிபவகன..

327
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த பைபைப்பான அதிகாரல கவரளயில் சற்று
கதாரலவில் இனிரமைாக கந்த சஷ்டி கவசம் ஒலித்துக்
ககாண்டிருந்தது. பைபைப்புடன் உணவு தைாரித்து அரத
எடுத்து ககாண்டு வீட்ரடப் பூட்டி விட்டு வீதியில் நடக்க
ஆைம்பித்த தீட்சண்ைாவின் பைபைப்புக்கு உள்ளான மனது
எங்ககா காற்றில் மிதந்து வந்த அந்த கதய்வீக இரசயில்
சில கநாடி லயித்து திரும்பிைதில் சற்று முன் இருந்த
பைபைப்பு காணாமல் கபாய் மனது கலசானரத உணர்ந்து
ஆச்சிரிைப்பட்டாள். கதருவில் இருந்து நடந்து சாரலக்கு
கசன்ைவள் கண்களில் அதிகாரல கவரலக்கு கசல்வர்களின்
அலுவலகப் கபருந்துகள், கவன்கள், கவளியூர் கபருந்துகள்
பட்டது, அரதக் கண்ட தீட்சண்ைா மனதில்,
"இன்னும் விடிைகவ இல்ரல, அதற்குள் சிட்டி
எவ்வளவு பைபைப்பாக இருக்கிைது, ம்ம்..எல்லாரும்
எப்கபாதும் எரதகைா கநாக்கி ஓடிக் ககாண்கட
இருக்கிைார்கள்",
என்ை எண்ணம் ஏற்பட்டது, இந்த பைபைப்பிலும் தீைன்
எங்ககா இருந்து தன்ரன கண்காணித்து ககாண்டு
இருக்கிைான் எனும் எண்ணம் கசர்ந்து எழுவரத அவளால்

328
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தவிர்க்க முடிைவில்ரல. கைாசித்தவாகை அவள் ஆட்கடா
பிடித்தாள், திவாகரை அவசை கவரல என்று காரலயிகல
கிளம்பி வை கசால்லி விட்டார்கள், அதனால் அவன் காவல்
நிரலைம் கசன்று விடகவ, தீட்சண்ைா தன் பணிக்கு
விடுமுரை கபாட்டு விட்டு, அதுவும் அவள் அதிகமாக
விடுப்பு எடுக்காதவள் என்பதால் அந்த விடுமுரை
சாத்திைமானது, மலரை கதவிக்கு துரணக்கு ரவத்து விட்டு
சரமத்து எடுத்து வரும் சாக்கில் அவள் வீடு வந்து
விட்டாள், அவளால் கதவி கூடகவ இருந்து பார்த்து
ககாள்ள முடியும், ஆனால் அந்த மித்ைன் கபாகும் கபாதும்
வரும் கபாகதல்லாம் தன்ரன அவன் பார்க்கும் ஆர்வம்
நிரைந்தப் பார்ரவ, நட்புப் பார்ரவ என்று சத்திைமாக
தீட்சண்ைா நம்ப தைாைாக இல்ரல, அதனால் அதிலிருந்து
தப்பிக்க அவகள சரமத்து எடுத்து கசல்லும் சாக்கில்
வீட்டுக்கு ஓடி வந்து விட்டாள், இது எல்லாம் அந்த
தீைனால் வருவது என்று அவன் மீது அவளுக்கு ககாபம்
வந்ததில் அவள் மனம் கநற்று இைவுக்கு கசன்ைது. அவனின்
கபாரன துண்டித்து விட்டு அவள் கமௌனமாக கதறி அழுத
கபாது அவரள கநாக்கி வந்த மித்ைன் அவள் அழுவரதப்

329
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்த்து திரகத்தப்படி அவரள என்னகவன்று ககட்டான்,
அவன் ஸ்பரிசம் பட்டவுடன் தீ பட்டது கபால் துள்ளி
எழுந்த தீட்சண்ைாரவக் கண்டு,
"சாரி..",
என்ைான் மித்ைன்.
"இட்ஸ் ஓகக சார்",
அவள் கசால்ல,
"அதான் ஆப்கைஷன் சக்ஸஸ் புல்லா
முடிந்துட்கட..அம்மாவுக்கு இனி ஒண்ணும் ஆகாது, நீங்க
ஏன் இப்படி அழுது உங்கரள கஷ்டப்படுத்துக்கிறீங்க
தீட்சண்ைா?, எனி பிைாப்லம்?",
அவன் கமன்ரமைாக ககட்க,
"இல்ரல சார், இது அம்மாரவ பற்றிை..",
என்று அவள் கசால்ல ஆைம்பிக்கும் கபாகத அவளது
ஃகபான் தீைன் அரழக்கிைான் என்று மீண்டும் ஒலித்தது.
அரதக் கண்டுக் ககாள்ளாமல் அவள் இருக்க, அருகில்
இருந்த மித்ைன்கனா,
"அரத எடுங்க தீட்சண்ைா, ைாைாவது உங்கள்
ரிகலட்டிவ் ஃகபான் கசய்ைப் கபாகிைார்கள்",

330
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்றுக் கூை, அரத மறுக்க முடிைாது கபாரன
ரசலட்ன்டில் கபாடாதா தன் புத்திரை எண்ணி கநாந்து
ககாண்ட தீட்சண்ைா,
"அகடய்,அவன் என்ரனப் பற்றி என்னிடம் கபசினால்
அவனின் இந்த கபாரன உடகன அட்கடன்ட் கசய்து
விடுகவன், ஆனால் அவன் தான் என் மனது கதரிந்தும்
அவரள பற்றி கபசி என் மனரத ககால்கிைாகன?",
என்று தன் மனது ககட்ட ககள்விக்கு மனதின்
கமௌனத்ரதகை பதிலாக எடுத்துக் ககாண்டு அவள்
கபாரன எடுத்தாள்.
"ேகலா..",
என்று அவள் ஆைம்பிக்கும் முன்கன அவன்
எதிர்முரனயில் ககாபத்தில் சீறினான்.
"ைார் தீ அந்த மித்ைன்? அவனுக்கு என்ன உன் கமல்
கைாம்ப கரிசனம்? அவன் பார்ரவ எதுக்கு எப்ப
பார்த்தாலும் உன் கமரலகை பட்டுக்கிட்டு இருக்கு? என்ன
உன்ரன காதலிக்கிைானா அவன்?",
தீைன் ககாபக் குைல் அவளுக்கு நன்ைாககவ கதரியும்,
அவனுக்கு ககாபம் வந்தால் எதிரில் இருப்பவர்கள் ைார்

331
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கைாசிக்க மாட்டான், அவன் வாய்க்கு வந்தரத
எல்லாம் கபசி விடும் ைகம், சிறு வைதில் இருந்கத அரத
அவனால் மாற்றிக் ககாள்ள முடிைாததால் என்னகவா
அவ்வளவு எளிதில் தீைன் ககாபப் பட்டு விட மாட்டான்,
ஆனால் அவன் ககாபப் பட்டால் அதன் விரளவுகள்
ைாரும் இது தான் என்று எண்ணிப் பார்க்காத அளவுக்கு
இருக்கும், அது கபால தான் கபசும் கபாது குறுக்கக
கபசினால் தீைன் விரும்பமாட்டான், இதனால் அவன் இழந்த
பிசிகனஸ் கள் அதிகம், ஆனால் அரதப் பற்றி அவனுக்கு
கவரல இல்ரல, அதிர்ஷ்ட கதவரத அவன் பக்கம்
இருக்கும் கபாது அவனுக்கு என்ன கவரல, அரத
எல்லாம் உணர்ந்தவளாய் அவள் என்ன கசால்வது என்று
நின்ைாள்.
"உன்ரன தான் ககட்கிகைன், எனக்கு நீ அவன் கூட
கபசுைது பிடிக்கரல, நீ அவன் கூடப் கபசக் கூடாது,
அவ்களா தான்",
அவன் கசால்ல அவள் மனதில் ஏகனா கதரிைவில்ரல,
ஒரு இதம் பைவிைது,

332
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏன் நான் இவனிடம் கபசினால் அவனுக்கு
என்னவாம்? ஒருகவரள கபாைாரம உணர்கவா?"
அவன் மீது ஒருதரலக் காதல் ககாண்ட அவள் மனம்
ககட்ட ககள்விரை அவனிடம் ககட்க அவள் வாய் எடுத்த
கபாது அவகன முந்திக் ககாண்டு பதில் கசான்னான்.
"கவண்டாம் தீ, நீ அவனிடம் அதிகம் கபசாத, அவன்
கவறும் டாக்டர் தான், உனக்கு அவரன விட சிைந்த
மாப்பிரள, ககாடீஸ்வைனா பாக்கிகைன், உன் நல்ல
குணத்துக்கு நீ நல்லா இருக்கணும்",
அவன் கசால்லிக் ககாண்டு கபாக,
"அவள் மனரதயும் காதரலயும் தனதாக்கி ககாண்டு
அவளுக்கு மாப்பிரள பார்க்க கபாவதாக அவள் மனரத
பற்றி ககாஞ்சம் கூட இைக்ககம இல்லாமல் கசால்லும்
அவன் ஒரு ககாடுைன்", என்ை எண்ணம் அவளுக்கு
கதான்றி மனது கசந்தது. அதற்கு கமல் அவன் அவள்
கல்ைாணத்ரத பற்றி வர்ணிக்கும் ககாடுரமகரள காது
ககாடுத்து ககட்க மனமில்லாமல் கபாரன முழுவதுமாக
ஸ்விட்ச் ஆஃப் கசய்து விட்டாள், பின் மலரிடம் கசால்லி
விட்டு சரமத்து எடுத்து வருவதாக கசால்லி விட்டு

333
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வீட்டுக்கு வந்துவிட்டாள். அரத எல்லாம் எண்ணிக்
ககாண்டு அவள் அந்த மருத்துவமரனக்குள் நுரழயும்
கபாகத வழக்கத்ரத விட அந்த மருத்துவமரன
பைபைப்பாக இருப்பது அவள் அறிவுக்கு புலப்பட,தன்ரன
கடந்து கபான நர்ஸ் ஒருத்திரை அரழத்து ககட்க அவள்
கசான்னாள்.
"காரல பத்து மணிக்கு இங்கு பிசினஸ் கமன் தீைன்
சார் வருவதாக தகவல் வந்துள்ளது கமடம், அவர் இந்த
ோஸ்கபட்டலுக்கு நிரைை கடாகனஷன் ககாடுத்து
இருக்கார், கசா அவர் எவ்களா கபரிை வீ. ஐ.பி என்று
நீங்ககள பார்த்துக் ககாள்ளுங்கள், அவர் இங்கக விசிட்
வந்தால் கண்டிப்பாக எங்களுக்கு இந்த மாதம் சம்பளம்
இருமடங்கு அதிகம் வரும்",
அந்த நர்ஸ் முகத்தில் மகிழ்ச்சி எட்டிப் பார்த்தது.
"என்ன தீைன் இங்கு வைானா?",
அவள் மனம் ஒரு அதிர்வுக்கு உள்ளானது.

334
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 24
"என் இதழ்கள் சிந்தும் ஒவ்கவாரு..
புன்னபகக்கும் பின்னால்
இருந்தவன்..என் கண்கள் சிந்தும்
ஒவ்கவாரு கோட்டு கண்ணீருக்கும்
காரைமாகிவிட்டான்..
என் புன்னபகப்பூக்களும்..
என் கண்ணீர்ப்பூக்களும்..
இபடவிடாது அர்ச்சிக்கும்
என் இபைவன் அவன்..
என்னவன்..என் தீரன்..

-❤️தீட்சுவின் தீராக் காதல் அர்ச்ேபனகளில் தீரு❤️

அந்த நர்ஸ் முகத்தில் இருந்த மகிழ்ச்சிரை பார்த்த

தீட்சண்ைாவிற்கு,
"அவனின் வருரக இது கபால் முகம்
கதரிைாதவர்களுக்கு மகிழ்ச்சிரை ககாடுக்கிைது என்ைால்
அவன் தாைாளமாக இங்கு வைலாம்",

335
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதான்றிைது.
"ஒரு கவரள தான் இங்கு இருப்பதால் தன்ரனப்
பார்க்க வருகிைாகனா?",
என்ை ககள்வி எழ, அவள் கைாசித்து ககாண்கட அந்த
மருத்துவமரன வளாகத்தில் சாப்பாட்டு கூரடயுடன்
நடந்தாள். அவள் மலர் இருந்த அரைக்கு கசன்ை கபாது
கதவிரை மித்ைன் பரிகசாதித்து விட்டு அவன் அருகில்
நின்றுக் ககாண்டிருந்த நர்ஸ்களிடம் ஏகதா கசால்லிக்
ககாண்டு இருந்தான், அவள் அரைக்குள் வருவரதக்
கண்டதும் அவன் கண்களில் ஒரு ஒளி பைவிைரத
தீட்சண்ைாவால் உணை முடிந்தது.அரதக் கண்டதும் அவள்
மனதில் கநற்று தீைன் ஃகபானில் கபசிைது நிரனவுக்கு
வந்தது.
"நான் மித்ைன்னிடம் கபசினால் உங்களுக்கு என்ன சார்?
உங்க கலவல்க்கு என்ரனப் பற்றி எல்லாம்
கவரலப்படலாமா?",
என்றுக் அவள் ககட்டிருந்தால் என்ன கசய்து
இருப்பான் அவன்?
என்ை எண்ணம் அவள் மனதில் எழுந்தது.

336
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைனுக்கும் எனக்கும் நடுவில் இந்த மித்ைரன ஏன்
இழுக்க கவண்டும்? அவன் அவரள ஆர்வத்கதாடு
பார்கிைான் அவ்வளவு தாகன? அவன் என்ன அவளிடம்
காதரலைா கசான்னான், அரலப் பாயும் பார்ரவைால்
அவரளப் பார்த்தாலும் அவளிடம் கண்ணிைமாக தாகன
நடந்துக் ககாள்கிைான்?",
என்ை ககள்வி அவள் மனதில் சமாதானமாக எழுந்தது.
அவளிடம் சாப்பாட்டு கூரடரை வாங்கிை மலர்
முகத்தில் ஏகதா ககள்வி இருந்தரத தீட்சண்ைாவால் உணை
முடிந்தது.
நர்ஸ்கள் கூட்டம் அங்கிருந்து கசன்ை பிைகு
தீட்சண்ைாரவ பார்த்த மித்ைன்,
"ோய் தீட்சண்ைா, அம்மாரவ நாரள டிஸ்சார்ஜ்
பண்ணிடலாம், இப்கபாவாது நீங்க சிரிப்பீங்களா?",
அவன் ககட்க, அவள் இதழ் பிரிைாமல் புன்னரகத்து
ரவத்தாள்.
"அப்புைம் கசால்ல மைந்துட்கடன் பாருங்க, உங்களுக்கு
கதரிந்த வீ. ஐ. பி இங்கக பத்து மணிக்கு வைப் கபாகிைார்",

337
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரதக் ககட்டதும் மலர் கண்களில் இவன் கசால்லி
விடக் கூடாது என்ை தவிப்பு இருந்தரத தீட்சண்ைாவால்
உணை முடிந்தது, அப்கபாது தான் மலருரடை முகத்தில்
கதரிந்த அந்த ககள்வி என்னகவன்று அவளுக்கு புரிந்தது.
தீட்சண்ைாவின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் மித்ைகன
கசான்னான்.
"மகதீைவர்மன் சார் இங்க வைப் கபாகிைார், அவர்
கடாகனஷன்ல தான் இந்த ோஸ்கபட்டல்
கசைல்பட்டுக்கிட்டு இருக்கு, அதனால் அவர் விசிட்
பண்ணப் கபாைதா தகவல் வந்து இருக்கு",
என்ைவன் சுற்றும் முற்றும் பார்த்துக் ககாண்டு ைகசிை
குைலில்,
"ைாருக்கு கதரியும், அவர் நிரனத்தால் இந்த
ோஸ்கபட்டரல விரலக்கு கூட வாங்கலாம்",
என்று கசால்லி விட்டு,
"அட..நீங்க மார்னிங் டிபன் இன்னும் சாப்பிடரலைா?
வாங்ககளன், நான் மீட்டிங் முடித்து காண்டீன் தான்
கபாகவன், கைண்டு கபரும் கசர்ந்து சாப்பிடலாம்",

338
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கவள்ரளைாக புன்னரகத்தப்படி அரழக்க
தீட்சண்ைா தைங்கினாள். அரதக் கண்டுக் ககாண்ட மலர்
நடுவில் புகுந்தாள்.
"டாக்டர் சார், இதிகலகை சாப்பாடு நிரைை இருக்கக?,
நீங்க எங்களுடன் மார்னிங் டிபரன சாப்பிட்டு
கபாகலாகம?",
ஒரு மரிைாரதக்காக மலர் கசால்வது தீட்சண்ைாவிற்கு
புரிந்தது, உடகன அவள் மனம், 'அய்கைா இந்த அண்ணி
அவருடன் என்ரன சாப்பிட ரவத்து விடப் கபாைாங்க,
கடய், கவண்டாம்னு கிளம்புடா', என்று உள்ளுக்குள்
பதறிைது.
அவளின் பதட்டம் கடவுளுக்கு புலப்பட்டு இருக்கும்
கபால, உடகன மித்ைன் புன்னரக கசய்தான்.
"கநா தாங்க்ஸ் மிஸஸ் திவாகர்.
எனக்கு டீனுடன் ஒரு சின்ன மீட்டிங் இருக்கு , அரத
முடித்து விட்டு நான் காண்டீனில் சாப்பிடுகிகைன், தீட்சண்ைா
ரகைால் சரமத்த சாப்பாட்ரட ஒருநாள் உங்கள் வீட்டுக்கு
வந்து சாப்பிட்டால் கபாச்சு",

339
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்றுக் கூறி சிரித்தபடி அந்த அரைரை விட்டு
கவளிகை கபாகும் கபாது ஒரு கணம் தீட்சண்ைாரவ
பார்க்க தவை வில்ரல.
அவன் கசன்ை பிைகு தன் தாயின் அருகக கசன்று
பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. தூக்க மாத்திரை உதவிைால் கதவி
நன்ைாக உைங்கிக் ககாண்டிருப்பது அவளுக்கு கதரிந்தது,
அவள் அருகில் கசன்று அந்த ட்கையில் இருந்த
மருந்துகரள பார்த்தாள், அவளின் கசவிலிைப் படிப்பு
அவள் ரகயில் எடுத்த மருந்தின் கபைரை பார்த்ததும் அது
எதற்கு ககாடுக்கப் படுகிைது என்று கசால்லிைது.
கமௌனமாக தீட்சண்ைாரவகை பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தாள் மலர். தன் கணவன் கசான்னது அவளுக்கு
காதில் ஒலித்தது.
"அவள் அந்த தீைரன மைப்பது கஷ்டம் மலர்",
"என்ன அண்ணி அப்படிகை பார்க்கிறிங்க?,
சாப்பிடுங்க, உப்பு, காைம் பார்க்காம அவசை அவசைமாக
சரமத்து எடுத்து வந்கதன்",
அவள் சிரித்துக் ககாண்கட கசால்ல, மலர் தட்ரட
எடுத்தாள்.

340
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சு..",
"கசால்லுங்க அண்ணி..",
"சாப்பிட்டுட்டு இந்த பாத்திைங்கரள எல்லாம்
எடுத்துக்கிட்டு வீட்டில் ககாஞ்ச கநைம் தூங்கி எழுந்து
கைஸ்ட் எடுத்துட்டு சாைங்காலம் உன் அண்ணா கூட வா",
"ஏன் அண்ணி? நான் இங்கககை இருந்து அம்மாரவ
பார்த்துக்கிைகன?",
"நீ ஒரு ரநட் முழுக்க தூங்ககவ இல்ரலனு மித்ைன்
கசான்னார், நீ கபாய் கைஸ்ட் எடு, வைசு கபாண்ணு
தூங்காம கண் முழித்தால் உடம்பு என்னத்துக்கு ஆகும்,
ஒரு நர்ஸ் உனக்கக அகதல்லாம் கதரியும்ல?",
அவள் குைலில் வற்புறுத்தல் இருந்தது.
தீட்சண்ைாவிற்கு கதளிவாக புரிந்தது, தீைன் வருகிைான்
என்று தன் அண்ணி தன்ரன வீட்டுக்கு கபாக கசால்கிைாள்
என்று.
"அண்ணி, ைாருக்காக என்ரன இங்கக இருந்து
விைட்டுறீங்க?, தீைன் வைார்னு தாகன?",
கநைடிைாக ககட்ட தீட்சண்ைாவின் ககள்விரை மலர்
எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல.

341
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமாம்"
கைாைாக மலரின் பதில் குைல் வந்தது.
"ஏன் அண்ணி, அவர் எங்க வந்தால் என்ன
பண்ணினால் நமக்கு என்ன?
நீங்க என்ன என்ரன ஏகதா ககாரலக் குற்ைம்
கசய்தவள் கபால் நடத்துக்கிறீங்க? இப்படி ககாபப்
படுறீங்க?, நான் ஏன் ஒளிந்து ஓடணும்?"
"ககாரலக் குற்ைத்ரத விட கபரிைதாக ஒண்ணு கசய்து
இருக்க! அது என்ன கதரியுமா? நம்பிக்ரகத் துகைாகம்,
உன்ரன நம்பி கவரலக்கு தான் கபாகிைாள்னு கவளிகை
அனுப்புன என் தரலயிலும் அத்ரத தரலயிலும் மிளகா
அரைத்து விட்டு நாங்க அவ்களா கசால்லியும் ககட்காமல்,
அவ்வளவு அரை வாங்கியும் நீ அவரைப் கபாய் அவர்
ஆபிஸில் பார்த்து இருக்கனா உனக்கு எவ்களா
கநஞ்சழுத்தம்?",
மலரின் ககள்வியில் உள்ள ககாபம் தீட்சண்ைாரவ
சுட்டது. அவள் கமௌனமாக தரலக் குனிந்தாள்.
"என்ன தீட்சு இப்கபா கபச முடிைலல உன்னால, உன்
அண்ணன் கூட கவரலப் பார்க்கும் கான்ஸ்கடபிள் உன்

342
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அண்ணா கிட்ட காஞ்சிப்புைத்தில் உன்ரனப் பார்த்ததாக
கசால்லி இருக்கிைார், இது தான் நீ கவரலக்கு கபாை
லட்சணமா?, இப்படி இருந்தால் நாரள உன்ரன எப்படி
நம்பி கவரலக்கு கவளிகை அனுப்பவது?",
"அண்ணி அவரை நான் மைந்து விட்கடனு கசால்லத்
தான் கபாகனன் அங்க, அது மட்டும் இல்லாமல் அந்த
ரடரிரையும் அவர் கிட்ட குடுக்க தான் கபாகனன்",
அவள் தரலக் குனிந்தப்படி கமல்லிை குைலில் கசால்ல,
அரதப் பார்த்த மலருக்கு மனது ைணமானது,
"எப்படி இருந்தவள் இவள்? தனது சுை
மரிைாரதரையும் கவுைவத்ரதயும் விடாது எரதயும்
துணிச்சலாக எதிர்க் ககாள்ளும் கபண் இப்படி தரலக்
குனிந்து நிற்கிைாகள!!! பைவாயில்ரல, இவள் எப்படிைாவது
அந்த தீைரன மைந்தால் கபாதும், கசக்கிைது என்று மருந்து
சாப்பிடாமல் இவரள சாக விடுவதா?"
என்று தன்ரன சமாதானப்படுத்திக் ககாண்ட மலர்,
தீட்சண்ைாரவ பார்த்தாள்.
"இங்கக பாரு தீட்சு, உன்ரன ஒருவன் ரகயில் பிடித்து
ககாடுக்க கவண்டும், அதுவரை இந்த வீட்டுக்கு, உங்க

343
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாண்ரண அங்க பார்த்கதன், இங்க பார்த்கதனு கபைர்
வாங்கி தைாம நல்லப் கபாண்ணா அடங்கி இரு",
"ஏன் இப்படி கபரிை வார்த்ரத எல்லாம் கபசுறீங்க
அண்ணி?",
"பின்கன என்ரன எப்படி கபச கசால்ை தீட்சு, உனக்கு
நம்ம குடும்ப நிரல கதரியும்ல, பின்கன எதுக்கு அங்க
கபான? இதில் அவர் கவை பணம் கட்டி இருக்கார், உன்
அண்ணா அந்த பணம் கைடி பண்ண தான் இப்கபா
கபாயிருக்கார், இது எல்லாம் நல்லாவா இருக்கு, நீ
கசால்லும்படிகை அவர் கிட்ட நீ கபசி இருந்த பின்னும்
எதுக்கு அவர் உதவி கசய்து இருக்கார்? கசால்லு?",
"அண்ணி நான் நிஜமா அவரை பார்த்து உங்கரள
நான் மைந்துட்கடன், அதனால் உங்கள் நிரனவாக இந்த
ரடரியும் உங்க கிட்டகை ககாடுக்க வந்து இருக்ககன், இனி
உங்கள் நட்பு கூட எனக்கு கவண்டாம்னு தான் கசால்லிட்டு
வந்கதன், அவர் பண உதவி கசய்தது எனக்கு கதரிைாது,
நான் அவர் கூட கபசகவ இல்ரல, என்ரன நம்புங்க",
"உன் கமகல எனக்கு நம்பிக்ரககை அத்து கபாச்சு
தீட்சு, நீ அன்ரனக்கு கவரலக்கு கபாகைனு கசால்லிட்டு

344
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எங்கரள நம்ப ரவத்து அவரை பார்க்க கபாயிருக்க,
அப்கபா நாரளக்கு இகத கபால் கசால்லி விட்டு என்ன
கவண்டுமானாலும் கசய்ை மாட்டனு என்ன..",
"அண்ணி..!!!!!!",
மலர் தன் மனரத திடப் படுத்திக் ககாண்டு தான்
அந்த ககள்விரை ககட்கும் முன்கப தீட்சண்ைா
குறுக்கிட்டாள்.
"எனக்காக நீங்க இது கபால் வார்த்ரதகரள கஷ்டப்
பட்டு ககார்க்க கவண்டாம் அண்ணி, நான் கசய்தது தப்பு
தான், நான் வீட்டுக்கு கபாகைன், நீங்க அம்மாரவ
பார்த்துக் ககாள்ளுங்கள்",
கசால்லி விட்டு பாத்திைங்கரள எடுத்துக் ககாண்டு
கமௌனமாக கவளிகைறும் தீட்சண்ைாரவ பார்த்தாள் மலர்.
அந்த பிைம்மாண்ட படுக்ரக அரையில் இருந்த
கட்டிலில் தீைனுக்கு பிடிக்கும் என்று அவள் கதர்ந்து எடுத்து
கட்டி இருந்த உடலின் பாகங்கரள அப்பட்டமாக காட்டும்
அந்த கமல்லிை ஊதா நிை டிரசனர் ஸாரி ஏைக்குரைை
அவிழ்ந்து சரிந்த படி கிடந்தது, மாதுரி அரதப் பற்றி
கவரலப்படாமல் தனக்கு எதிகை சுவரில் இருந்த

345
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிைம்மாண்ட பிகைமில் கூலிங் கிளாஸ் அணிந்து படு
ஸ்ரடலாக சிரித்துக் ககாண்டு நின்ை தீைனின் கபாட்டாரவ
கால்கரள ஆட்டிைபடி கன்னத்தில் ரக ரவத்து ைசித்தவாறு
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள். அந்த அரைரை ஒரு
கணம் தன் கண்களால் அளவிட்டாள், அது தான் தீைனும்
அவளும் கணவன் மரனவிைாக வாழப் கபாகும்
அவர்களுரடை அரைைாம், காதலிக்கும் காலங்களில் தீைன்
கசால்லுவான் நம்முரடை அரைரை பார்த்து பார்த்து
கசதுக்கி இருக்கிகைன் மாது என்று, அரத இன்று தான்
உணர்ந்தாள் மாதுரி கதவி, அவள் தீைன் மாளிக்ரகக்கு இது
வரை வந்ததில் இருந்து தீைன் கசான்ன அந்த அரைரை
மட்டும் அவள் எட்டிப் பார்த்தகத இல்ரல, காைணம்
சிவகாமி கதவி இதுவரை சில அரைகளுக்கு அவரள
அனுமதித்கத இல்ரல, அரவ பூட்டிகை இருக்கும், அதில்
மாதுரிக்குக் சிவகாமி கதவி கமல் மிகுந்த எரிச்சல் உண்டு.
ஆனால் இன்று அவள் தரலரை கண்டதும் அந்த
அரையின் சாவிரை எடுத்துக் ககாடுத்து , "அது நீயும்
தீைனும் கணவன் மரனவிைாக வாழப் கபாகும் அரைம்மா,
கபாய் பாரு", என்று கூறிவிட்டாள். இகதல்லாம் தன்

346
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அருரம நானாவால் வந்தது என்று உணர்ந்த மாதுரி
கதவிக்கு சிரிப்பு வந்தது.
"இந்த அரையில் தான் தீைன் எனக்கு மட்டும்
கசாந்தமானவனாக கபாகிைான், அந்த கம்பீைம், அந்த
பணம், ோன்சம், அந்த கமன்லி லுக், அந்த வி. ஐ. பி
இகமஜ் எல்லாம் இனி எனக்கக எனக்கு",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு தன் கபாரன எடுத்து
தீைனுக்கு ஃகபான் கசய்தாள்.
அந்த கபாக்குவைத்து கநருக்கடி மிகுந்த தாம்பைம்
பிைதான சாரலயில் சிக்னலுக்காக தீைன் கார் நின்றுக்
ககாண்டிருந்தது. அவன் பார்ரவ மடியில் இருந்த
கலப்டாப்ரப பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தது.
"ஜீவா, ோஸ்கபட்டல் கபாக இன்னும் எவ்களா கநைம்
ஆகும்?",
"இன்னும் ோஃப் ஆன் ேவர் சார்",
டிரைவர் பதில் வந்தது, தீைனுக்கு விக்ைம் நிரனவு
வந்தது, இரத எல்லாம் அவன் தான் தீைனுக்கு
கசால்லுவான், அரத எண்ணிை உடன் அவன் முகம்
ஒருகணம் கடுரமக்கு மாறி இைல்புக்கு வந்தது.

347
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைனுக்கு ஒரு கபக்ரக உள்கள விட்டால் நன்ைாக
இருக்கும் என்று கதான்ை மனதில் ஏகனா தீட்சண்ைா
அவரன முரைத்தப்படி கதான்றினாள். உடகன அவன்
மனம் மதுவுக்கு தற்காலிகமாக தரட கபாட்டது, அரத
எண்ணி விைந்தவனாய் தன் கசல்கபானில் இருந்த மித்ைன்
படத்ரத பார்த்தவன் காதுகளில் அந்த மருத்துவமரன டீன்
குைல் காதில் ஒலித்தது.
"கைாம்ப கடலன்ட் பர்சன் சார், இந்த ோஸ்கபட்டலில்
எங்களுரடை டாப்கடன் மருத்துவர்களில் அவர் ஒருவர்",
தீைன் இதழில் ஒரு புன்னரக பைவிைது. தான்
திருமணம் பற்றி கபசிை உடன் கபாரன துண்டித்த
தீட்சண்ைா நிரனவும் அவனுக்கு ஒரு கசை வந்தது.
நிரனவுகளில் கவளிகை வந்தவனாய் தன் ரகயில் இருந்த
விரல உைர்ந்த கவளிநாட்டு மாடல் வாட்ச்சில் கநைத்ரத
பார்த்தவன் அதிருப்தி ககாண்டு,
"ப்ச்..!!!",
என்று கலப்டாப்ரப மூடி ரவத்து,
"ஜீவா..என்னாச்சு? இன்னும் ஏன் கார் கிளம்புல?",
என்ைான்.

348
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சாரி சார், இன்னும் டிைாபிக் கிளிைர் ஆகல, ஏகதா
கபாைாட்டம் நடக்குது சார்",
"இடிைட்ஸ்..",
என்று முணுமுணுத்து ககாண்டவன் பார்ரவ
ைதார்த்தமாக கவளிகை பாய்ந்து அவன் கண்கள்
ஆச்சரிைத்தில் விரிந்து கமல் உள்ள அவனின் புருவம்
உைர்ந்தது. அங்கு கைாட்டு ஓைம் இருந்த ஒரு காய்கறி
கரடயில் தீட்சண்ைா காலிப் பிளவரை ரகயில் எடுத்து
கரடக்காைானிடம் காட்டி ஏகதா கபசிைப்படி நின்று காய்
வாங்கிக் ககாண்டு இருந்தாள்.

349
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 25
"முப்கைாழுதும் அவன் கற்ைபனயில்..
திபைத்து நான் கதாடுத்த
காதல் மாபைகள் யாவும்..
அவன் காைடியில் பேரவில்பை..
என் காதல் தீயில் அவன் கல்மனது கபரயவில்பை..
அவன் இல்ைாத வாழ்பவ வாழ..
என்னால் இயைவில்பை.."

-❤️தீட்சுவின் பவதபனகளில் தீரு❤️

"இவள் என்ன இங்கக நிக்கிைா?, அம்மாவுக்கு உடம்பு

முடிைரலனா ோஸ்கபட்டலில் தாகன இருக்கணும்",

என்று எண்ணம் தீைன் மனதில் எழுந்தது.
விரல உைர்ந்த கவளிநாட்டு கசாகுசு காரில்
மூடியிருக்கும் கண்ணாடி சன்னரல தாண்டி அமர்ந்து
இருக்கும் தன்ரனப் அவள் பார்க்க வாய்ப்பு இல்ரல என்று
அவனுக்கு புரிந்துப் கபானது, ஏகனா அவனுக்கு அவளின்
ரடரி வரிகள் நிரனவுக்கு வந்த அகத கநைத்தில் அவள்

350
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிற்கும் அந்த கூட்டம் நிரைந்த சந்ரத சூழலும் அந்த
கீற்று கவய்ந்த கூரைக் கீழ் இருக்கும் காய்கறி கரடயும்,
கீகழ ஒரு ஓைமாக ஓடிக் ககாண்டிருந்த பாதாள
சாக்கரடயும் ஒரு கணம் அவன் கண்ணுக்கு பட்டன, அகத
கநைத்தில் தான் கபாட்டு இருக்கும் விரல உைர்ந்த ககாட்
சூட்டும் தான் அமர்ந்து இருக்கும் கசாகுசு காரும் அவன்
மனதில் வந்து நின்ைன.
அவனுக்கு அவன் அம்மா குைல் காதில் ஒலித்தது.
"தீைா, ஏகதா ஸ்கூலில் ஸ்கடட்ஸ் பாக்காம பழகிட்டால்
அரதகை அவள் காதலா எடுத்துக்கிட்டு உன் ஆபிஸ்க்கு
வந்தாளாகம? என் கலவல்க்கு ககவலம் அவரள பற்றி
நான் நிரனக்க கூட கூடாது, ஆனால் உன்னால் தான் நான்
இப்கபாது கபசுகைன், நீ என்ன அவள் அம்மாவிற்கு பண
உதவிலாம் கசய்திைாகம? உன் தகுதிக்குக் இகதல்லாம்
கதரவைா? நீ இருக்கும் இடத்ரத ககாஞ்சம் நிரனத்துப்
பாரு, மாதுவுக்கு கூட இதில் ககாஞ்சம் வருத்தம் தான்",
"மாம், நான் என் கபைரில் நான் கசாந்தமாக
கதாடங்கிை கதாழிலில் இருந்து நான் சம்பாதித்த பணத்தில்
தான் அவங்களுக்கு உதவி கசய்கதன், நீங்க பங்குதாைைாக

351
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்கும் கதாழிலில் இருந்து வரும் பணத்ரதகைா அப்பா,
தாத்தா கதாடங்கிை கதாழிலில் இருந்து வரும்
பணத்ரதகைா நான் ககாடுக்க வில்ரல, இந்த மில்லிைனர்
மிஸ்டர்.மகதீைவர்மனுக்கு அவன் சம்பாதித்தரத அவன்
விருப்பப்படி கசலவு கசய்ைக்க கூட உரிரம
இல்ரலைா?ஏன் மாம் நம்ம டிைஸ்ட்டில் இருந்து நம்ம
ககாடுத்தது இல்ரலைா?, இத்தரனக்கும் அவள் உங்க
பணம் எனக்கு கவண்டாம், நான் அரத வட்டிகைாடு
திருப்பி ககாடுத்து விடுகிகைனு கசான்னாள்",
"பிச்ரசக்காைரிடம் பிச்ரச கபாட்டு விட்டு அரத கபாய்
ைாைாவது திருப்பி வாங்குவாங்களா தீைன்?",
என்ை ஒகை ககள்வியில் சிவகாமி கதவி தீட்சண்ைாவின்
நிரலரையும் தீைனின் நிரலரையும் அவனுக்கு
மரைமுகமாக அழுத்தி புரிை ரவத்து விட்டாள்.
அரதக் எண்ணிக் ககாண்ட தீைன் தீட்சண்ைாரவ
பார்த்தான், அவள் காய்கள் வாங்கிக் ககாண்டு ரகயில் ஒரு
ரபயுடன் நடந்தவள் அவன் கண்களில் இருந்து மரைந்து
விட்டாள். தீைன் மனதில் ஒரு கபருமூச்சு எழுந்தது, அவள்
அவன் வாழ்வில் மிக மிக முக்கிைமானவள், இப்கபாது

352
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தான் அவன் உணர்ச்சிகரள கவளிக் காட்டாத கல்
மனிதன், கபரிை பிசினஸ் கமன், ஆனால் அப்கபாது தீைன்
எளிதில் உணர்ச்சி வைப்படுபவன், அவரன நன்கு
புரிந்தவள் அவனுரடை தீ தான், அவனின் கநகிழ்வு
பக்கங்கரள அறிந்தவள் அவள் தான், உலரககை கவறுத்து
இருட்டு அரையில் அவன் இருந்த கபாது ஒரு
கவளிச்சமாக கதான்றி அவரன சுற்றி இப்கபாது எழும்
ககமிைாவின் புகழ் கவளிச்சங்களுக்கு காைணமானவள்
அவள், ஆனால் இரத எல்லாம் கசய்தவள் அவரன
நட்ரபயும் தாண்டி அதீத அன்பால் தான் கசய்து
இருக்கிைாள் என்பரத அவன் உணைாதது தான் விந்ரத.
தான் தாய் தந்ரதயிடம் காட்டாத தன் கநகிழ்வு
பக்கங்கரள அவளிடம் காட்டிைது தான் ஒரு கவரள தன்
கமல் அவள் காதலில் விழ காைணம் ஆகி விட்டகதா?",
என்று அவன் மனது ககள்விரை முன் ரவத்தது.
"அவளின் அன்பும் அவன் மீது அவள் ககாண்டுள்ள
காதலும் ஆைாதரனக்கு உரிைது, அரத ஆைாதித்து மதிக்க
மட்டும் தான் அவனால் முடியும், அரதகை தரலயில்
தூக்கி சுமக்க முடிைாது அவனால், காைணம் அவனுக்கும்

353
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளுக்கும் ஆயிைம் கவறுபாடுகள், அவள் ககாண்ட
காதல் நரடமுரைக்கு உதவாது, அவரள தன்னால்
திருமணம் கசய்ை இைலாது, அவனின் உைைம் கவறு,
அவள் கவறு, ஆனால் தன்ரன இருளில் இருந்த மீட்ட
கதவரத அவள், அவன் மனதில் உள்ள பசுரம ைான
பக்கங்களுக்கு கசாந்தமானவள், அதற்காகவாது அவளுக்கு
ஏற்ை சிைந்தவரன ப் பார்த்து மணமுடித்து ரவப்பான் இந்த
தீைன்..!!!!",
தீைன் மனம் கசால்லிக் ககாண்டுது. கார் இப்கபாது
புைப்பட்டு விட்டது. தீைன் ஃகபான் சிணுங்கிைது. மாதுரி
தான் அரழத்தாள். மனதில் எழும் எண்ணங்களில் இருந்து
கவளிகை வந்தவனாய் கபாரன காதில் ரவத்தான்.
"டார்லிங்..இன்ரனக்கு ஈவினிங் ஃப்ரீைா?",
மாதுரி குைலில் கபாரத வழிந்தது.
"இல்ரல மாது, இம்பார்ட்ன்ட் வர்க்ஸ் இருக்கு",
"என்ன டார்லிங் ட்ைாவலா?",
"ஆமாம் மாது, பிரின்ஸ் ோஸ்கபட்டலுக்கு ஸ்மால்
விசிட் கபாகிகைன்",

354
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"டார்லிங், உங்க பிசிகனஸ் மீட்டிங்க்கு தான் என்ரன
கூப்பிட மாட்டீங்க, இது கபால் விசிட்க்காவது என்ரன
கூப்பிட்டால் என்ன? வை வை உங்கள் பிைான்சி
என்பரதகை நான் மைந்து விடுகவன் கபால, என்
ஃப்கைண்டஸ் கூட என்ரன இதுப் பற்றி ககட்கிைாங்க,
நானா கூட ககட்கிைார், நான் உங்களுக்காக தாகன டிைர்
கசன்ரனயில் இருக்ககன்? என் அைண்மரணரை
விட்டுட்டு?,
அவள் குைலில் ககாஞ்சல், ககஞ்சல் இைண்டும்
இரணந்து அவரன கட்டிப் கபாட்டது.
"இனி நான் இது கபால் கபாகும் கபாது மைக்காமல்
உன்ரனயும் அரழத்துட்டு கபாகைன்,சரிைா?",
"ஓகக டார்லிங், இப்கபா நான் எங்கக இருக்ககன்
கதரியுமா? நம்ம ரூம் ல, காகலஜ் கடஸ்ல நீங்க
கசால்லுவீங்ககள அந்த ரூம்",
அவள் குைலில் கபாரத வழிந்தது.
அந்த கபாரத தீைரன மனதில் சற்று முன் எண்ணிக்
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா நிரனவுகரள விைட்டி விட்டு
அவனின் கடல்லி கல்லூரி நாட்களுக்கு அரழத்து கசன்ைது.

355
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்கபாது அவன் மாதுரியிடம் கசால்லிக் ககாண்டிருந்த
அந்த பிைத்கைக அரையின் நிரனவு அவனுக்கு வைகவ
அவன் மனது மாதுரியின் மீது ககாண்டு உள்ள காதல்
உணர்வுகரள கிளப்பிைது. அதனால் அவன் தன்ரன
மைந்து கூறினான்.
"நான் இன்ரனக்கு ஈவ்னிங் முழுக்க உன் கூட ரடம்
ஸ்கபன்ட் பண்கைன் பிைாமிஸ், லவ் யூ ஸ்வீட் ோர்ட்",
"லவ் யூ டூ ரம கமன்..",
என்று மறுமுரனயில் கபாரன அரணத்த இருந்த
மாதுரிக்கு மகிழ்ச்சி தாங்க முடிைவில்ரல,
"இவன் நம்ம கமல் இன்னும் காதகலாடு தான்
இருக்கிைான், இது கபாதும், நானா வந்து இதுங்களிடம்
கபசினால் கபாதும், உடகன கல்ைாணத்ரத முடித்து விட
கவண்டிை கவரலகரள பார்க்க ஆைம்பிக்க கவண்டிைது
தான்",
என்று எண்ணிைவள் கநஞ்சம் தீட்சண்ைா நிரனவில்
பற்றி எரிந்தது.
"எவ்வளவு துணிவு இருந்தால் அந்த பிச்ரசக்காரியின்
அம்மாவுரடை ஆப்கைஷனுக்கு எட்டு லட்சம் குடுத்து

356
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருப்பான் இவன், மாைக்காரி, இவரன மைக்கி ரவத்து
இருப்பா கபால, அதான் இவன் தீ..தீனு உருகிைான்,
உன்ரன என்ன கசய்கிகைன் என்று பாருடி",
என்று எண்ணிைவள் உடகன கபாரன எடுத்து ஏகதா
ஒரு எண்ணிற்கு ஃகபான் கசய்தாள்.
"ேகலா..மிஸஸ். ஆப்ைகாம்?",
".......",
"ைா..தீைன் ஃப்ைான்சி தான் கபசுகைன், மரிைா.
ோ..ோ.., உண்ரம தான், ஹ்ம்ம்..டாடி சூப்பைா இருக்கார்",
".......",
"எஸ்..ஓ கண்டிப்பா கசால்கைன்",
".......",
"உங்க ோஸ்கபட்டல் ரடமண்ட் ஜூப்ளி விழாவில்
என்ரன ஜீஃப் ககஸ்டா இன்ரவட் பண்ணி இருக்கீங்ககள,
அந்த புகைாகிைாமில் ஒரு சின்ன கசஞ்ச்",
".......",
"கநா!!!! கநா!!!!, கண்டிப்பா நான் வருகவன், நான்
அவரையும் அரழத்து வை முடிவு பண்ணி இருக்ககன்",

357
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ோ..ோ..கனவு இல்ரல மரிைா, நிஜம்தான், அவர்
கண்டிப்பா வருவார், கசா நீங்க சாருக்கு பர்சனலா
ரிக்கவஸ்ட் பண்ணிடுங்க, நானும் சார் கிட்ட இது பற்றி
கபசுகிகைன்",
".......",
"எவ்வளவு பிஸிைாக இருந்தாலும்
நானும் அவரும் அங்கு இருப்கபாம், கசா நீங்க
ரதரிைமா அவர் கபைரை கபாட்டு எல்லாருக்கும்
இன்விகடஷன் அனுப்பலாம்",
".......",
"நீங்ககள கநரில் சாரைப் பார்க்க கபாறீங்களா, ஓ சரி,
உங்களுக்காக நானும் சாரிடம் பர்சனல் ரிக்கவஸ்ட்
ரவக்கிகைன், கதன் அதில் என்னனா புகைாகிைாம்?",
".......",
"ஓ..உங்க ஸ்டாப்ஸ் எல்லாருக்கும் எங்கள் ரககளால்
யூனிப்பார்ம், பணம், கிஃப்ட்லாம் ககாடுக்கணுமா?",
".......",

358
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஓ..ரநஸ், கண்டிப்பா வகைன் மரிைா, என் டாட்- மாம்
காலத்தில் இருந்கத உங்கள் நட்ரப மைக்க முடியுமா! நீங்க
சார்கிட்ட கபசிட்டு கசால்லுங்க..ரப",
என்று கபாரன அரணத்த மாதுரி இதழில் இகழ்ச்சி
புன்னரக கதான்றிைது.
"நீ மரிைா ோஸ் கபட்டலில் தாகன கவரல
கசய்கிைாய்? உன்ரன அங்கு வந்து என்ன கசய்கிகைன்
என்று பாரு, ககவலம் மாத சம்பளம் வாங்கும் பிச்ரசக்காரி
நீ! எவ்வளவு ரதரிைம் இருந்தால் என்ரனகை எதிர்த்து
கபசுவாய், என் தீைரன பற்றிை காதல் தீயில் பற்றி
எரிவதாக தாகன எழுதி இருந்தாய்? நானும் தீைனும் அங்கு
கஜாடிைாக வந்து, உனக்கு என் ரகைாகல உன் சம்பளத்ரத
ககாடுத்து உன்ரன அவமானப்படுத்தி உன் மனதில்
எரிந்துக் ககாண்டிருக்கும் காதல் தீயுடன் கசர்ந்து உன்ரன
உயிகைாடு எரிக்க வில்ரல என்ைால் என் கபைர் மாதுரி
கதவி இல்ரல",
அவள் முகம் ககாபத்தில் சிவந்தது.
சரமைல் அரை கமரடயில் இருந்த கைடிகைாவின் ஒலி
அளரவ கூட்டி ரவத்து விட்டு காய்கரள நறுக்க

359
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆைம்பித்தாள் தீட்சண்ைா. அவள் மனம், கதவிக்கு ஒன்றும்
இல்ரல என்று கதரிந்த உடன் ககாஞ்சம் கலசாக இருந்தது,
எனகவ இைவு உணவுக்கு கதரவைான காய்கரள நறுக்கி
ஃபிரிட்ஜில் ரவத்து விடலாம் என்று எண்ணி நறுக்கினாள்,
கவரல கசய்யும் கபாது பாட்டு ககட்டபடி கசய்தால்
கவரல கசய்யும் கரளப்பு கதரிைாமல் மனது உற்சாகமாக
இருக்கும் என்று அவள் பாட்டு ககட்டுக் ககாண்கட கவரல
கசய்வது வழக்கம். ஆனால் மலர் ககட்ட ககள்விகளில் தன்
மனம் கைாசிக்கும் கைாசரனயில் தப்ப கூட அவளுக்கு
தற்கபாது பாடல் உதவும் என்று எண்ணிக் ககாண்டாள்.
கைாசரனகளில் இருந்து கவளிகை வந்தவள் பாடலில்
கவனத்ரத கசலுத்திை படி ககைட்ரட நறுக்க
ஆைம்பித்தாள்.
"நான் என்ரன காணாமல் தினம் உன்ரன கதடிகனன்..
என் கண்ணீர் துளியில் நமக்காக ஒரு மாரல
சூடிகனன்..
இரமகளிகல கனவுகரள விரதத்கதகன..
ைகசிைமாய் நீர் ஊற்றி வளர்த்கதகன..

360
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இன்று கவறும் காற்றிகல நான் விைல் ஆட்டிகனன் உன்
ரககைாடு ரக கசைத்தான்..
உன் உைவும் இல்ரல என் நிழலும் இல்ரல இனி என்
காதல் கதாரல தூைம் தான்..
நான் சாம்பல் ஆனாலும் என் காதல் வாழுகம..
அந்த சாம்பல் மீதும் உனக்காக சில பூக்கள் பூக்குகம..
விழியிகல என் விழியிகல கனவுகள் கரலந்தகத..
உயிரிகல..
"டப்..!!!",
அதற்கு கமல் அந்த பாடரல ககட்க மனமில்லாது
கைடிகைாரவ அரணத்த தீட்சண்ைாவின் கண்களில் இருந்து
நீர் வழிந்தது,
"தீைா..!!!!!!",
அவள் உதடுகள் அவனின் கபைரை முணு முணுத்ததுக்
ககாண்கட காரை நறுக்க,
அவரளயும் மீறி அவள் வாய் அலறிைது.
"ச்..ஆ..!"
ககைட்டிற்கு பதில் விைலில் கத்திப் பட்டதால் வந்த வலி
அது. அதற்குள் இைத்தம் தட்டில் நறுக்கி இருந்த ககைட்

361
 ஹரிணி அரவிந்தன்
துண்டுகள் மீது பைவி சிவப்பு நிைமாக மாறிைதில் தீட்சண்ைா
உடகன தாமதிக்காமல் பஞ்ரச எடுத்து அதில் ஒத்தி
மருந்து கபாட்டாள், மலரும் அவளும் கசவிலிைர்
என்பதால்
அவள் வீட்டில் எப்கபாதும் முதலுதவி கபட்டி
இருக்கும். ரகயில் அவள் மருந்ரத ரவத்து ஒத்தி
எடுக்கும் கபாது
அவள் கண்கள் சுவர்க் கடிகாைத்ரதப் பார்க்க அது
மணி காரல பத்து முப்பது என்ைதில் அவள் மனம் தீைரன
நிரனத்தது,
"இந்கநைம் அவன் ோஸ்கபட்டலில் இருப்பான்ல?",
"Authorized person's only'"
என்று வாசகம் கபாறிக்கப்பட்டிருந்த அந்த
மருத்துவரனயின் பிைத்கைக அலுவலகப் பகுதியில்
நுரழந்தான் மித்ைன். அந்த வளாகத்தில் சிறு சிறு கண்ணாடி
தடுப்புகளுக்கு நடுகவ கணினி முன் அமர்ந்து கிட்ட தட்ட
பதிரனந்து கபர் அமர்ந்து கவரலப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தனர்.
"Director

362
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
Dr. M. Subramanian",
எனும் தங்க நிைத்தில் பளபள கவன்று கபைர்ப் பலரக
மின்னிை அரைக் கதவின் முன் நின்ை மித்ைன் முகத்தில்
ஒரு சிறு தைக்கம் வந்து இருந்தது,
"தன்ரன விட எத்தரனகைா சிைந்த மருத்துவர்கள்
இருக்க தன்ரன எதுக்கு அரழத்து இருப்பார்?",
என்ை ககள்வி அவன் மனதில் எழுந்தது. எதுவாக
இருந்தாலும் பார்த்து விடலாம் என்று எண்ணிக் ககாண்டு
கதரவ தட்ட,
"எஸ் கமீன்",
என்ை குைல் ககட்டு உள்கள கசன்ைான். அங்கு
சுப்ைமணிைனுடன் கபசிக் ககாண்டு இருந்த தீைன், கழுத்தில்
ஸ்டதஸ்ககாப்புடன் உள்கள நுரழந்த மித்ைரன
பார்ரவைால் அளந்தான். அவன் உள்கள வந்ததும் அந்த
சுப்ைமணிைன் நாசுக்காக எழுந்து கவளிகை கசன்ைார்.
அரதப் பார்த்த மித்ைனுக்கு தீைன் தன்னிடம் ஏகதா
தனிைாக கபசப் கபாகிைான் என்று புரிந்தது.

363
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 26
"அவபனா..
என் கற்ைபனயில்
ராஜாவாக!!!!!
நிஜத்திலும் மன்னனாக!!!!!
நாபனா..
என் கற்ைபனயில் மட்டும்
ராணியாக!!!!!!
நிஜத்தில் அவன் நிழபை கூட..
கநருங்க முடியாத ஏபழயாக!!!!"

-❤️தீட்சுவின் பகக்கூடாக் காதலில் தீரு❤️

"கமல்ல..கமல்ல அத்ரத!!! பாத்து வாங்க..",

என்ைப்படி மலர் ஆட்கடாவில் இருந்து இைங்கும்

கதவியின் ரககரள பிடித்துக் ககாண்டு கூறினாள். வாசலில்
அந்த குைல் ககட்டதும் வீட்டின் உள் அரையில் படுக்ரக
விரிப்புகரள சரி கசய்துக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைா உடகன
கவளிகை வந்து, கதவிரை ரகத்தாங்கலாக உள்கள

364
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரழத்து கசன்ைாள், ஆட்கடாவில் இருந்த கபாருட்கரள
எடுத்த மலர், ஆட்கடாவிற்கு பணம் ககாடுத்து விட்டு
உள்கள நுரழந்தாள்.
"என்ன மலரு, அத்ரதக்கு என்ன கசால்லி
இருக்காங்க?",
பக்கத்து வீட்டு காம்பவுண்ட் சுவற்றில் கமல் அமர்ந்து
இருந்த தனது மகனுக்கு உணரவ ஊட்டி விட்டுக்
ககாண்கட ககட்டாள் பக்கத்து வீட்டு கசல்வி.
"உயிருக்கு எந்த ஆபத்தும் இல்ரலக்கா, ஆனால்
ஆறு மாதத்துக்கு கூடகவ இருந்து கவனமா
பாத்துக்கணும்னு மாத்திரை, மருந்து எல்லாம் குடுத்து
இருக்காங்க",
"சூதானமா பாத்துக்ககா மலர், அதான் நீ இருக்கல,
உன்ரன மாதிரி இந்தக் காலத்தில் எவ மாமிைாரை தாங்கு
தாங்குனு தாங்குைா?, எங்க மலரு எனக்கு இன்கனாரு
கபாண்ணு மாதிரினு உங்க அத்ரத அடிக்கடி
கசால்லுவாங்க, உன் கமகல அம்புட்டு பாசம்",
"ஆமா அக்கா",
என்ை மலர் கண்கள் கலங்கிைது.

365
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் ோஸ்கபட்டலு வந்துப் பார்க்கலாம்னு
நிரனத்கதன், ஆனா எங்க அந்த அடுப்பங்கரைக்குள்ள
புகுந்தா தான் இந்த உலககம மைந்து கபாய்டுகத
கபாம்பரள சாதிக்கு, என்ன வைம் அந்த பிைம்மன் எழுதி
ரவத்தாகனா?",
என்ைவள்,
"கடய்..ஒழுங்கா வாரை கதாைடா",
என்று மகரனயும் அதட்டினாள்.
அதற்கு கமலும் அங்கு நின்ைால் அவள் உலக நடப்ரப
கபச ஆைம்பித்து விடுவாள் என்று மலருக்கு புரிந்ததால்,
"சரிக்கா, நான் அப்புைம் உங்க கிட்ட கபசுகிகைன்",
என்ைபடி வீட்டு படிகளில் ஏறினாள்,
"ம்ம், சரி கபாய் அத்ரதரை முதலில் பாரு, உன்
நாத்தானாருக்கு ஒரு கல்ைாணம், காட்சி பண்ணிட்டா உன்
அத்ரதக்கும் ஒரு கதம்பு வந்த மாதிரி இருக்கும், உன்
புருஷனுக்கும் பாைம் ஒண்ணு குரைந்த மாதிரி இருக்கும்,
வைசு புள்ரளை இந்தக் காலத்தில் ஒரு கசால்லுக்கு இடம்
ககாடுக்காமல் வீட்டில் பாதுகாப்பா ரவத்து இருப்பது,
கநருப்ரபயும் கிருஷ்ணாயிரலயும் ஒண்ணா பக்கத்தில்

366
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரவத்துட்டு தூங்குை மாதிரி தான், எப்கபா எது கவணாலும்
நடக்கலாம்..ஹ்ம்ம்",
என்று கசல்வி தான் கபாக்கில் கசால்லி ககாண்டு
இருப்பது மலர் காதில் நன்ைாக விழுந்தது. அவள் இது
கபான்ை ககள்விகரள எதிர்க் ககாண்டு இருக்கிைாள்,
"என்ன மலரு, உன் நாத்தனாருக்கு இன்னும் ஒரு
விவாகத்ரதப் பண்ணாமல் நீயும் உன் புருஷனும் தள்ளிப்
படுக்கிைது நல்லாவா இருக்கு, சீக்கிைம் அவளுக்கு நல்ல
புள்ரளைாண்டனா பார்த்து விவாகம் பண்ணுங்க",
"அவளுக்கு இருபத்தி இைண்டு வைசு தான் ஆகுது
மாமி, அவர் இன்னும் ககாஞ்ச வருடம் கபாகட்டுங்கிைார்,
அதுவும் இல்லாம தீட்சு கைாம்ப சின்ன கபண், அவள்
எங்க கைண்டு கபருக்கும் மூத்த கபண் மாதிரி, அவளுக்கு
இன்னும் ஒரு குடும்பத்ரத நடத்துை அளவுக்கு இன்னும்
பக்குவம் வைரல, அங்க பாருங்க, நீங்க எங்க வீட்டு
கரதரைப் பற்றி கபசிக்கிட்கட உங்க கூரடயில் அழுகி
கபான, கசாத்ரத காய்கரள கபாட்டுட்டு இருக்கீங்க
பாருங்க ஜானு மாமி",

367
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று பதிலடி ககாடுத்து விட்டு நரடரை கட்டுவாள்
மலர்.
"அம்மாடிகைாவ், கநக்கும் இருக்கா பத்து மன்னிகள்,
அவாள்ளில் ஒருத்திக்கு கூட இந்த மலர் குணம் இருக்காது,
எல்லாம் பிடாரிகள், இவள் நாத்தனாரை என்னமா விட்டுக்
ககாடுக்காமல் கபசிண்டு கபாைா, இருந்தாலும் அவ
நாத்தனார் வைதில்கலல்லாம் கநக்கு ஒரு புள்ரள
இருந்தான், கபாம்மானாட்டிக்கு அந்ததந்த காலத்தில் அது
அது நடந்தால் தாகன அழகு? இரத ஏன் இவ புரிந்துக்
ககாள்ள மாட்ைா?",
என்று அந்த மாமி காய்கறி வண்டிக்காைனிடம் கூறுவது
மலர் காதில் நன்ைாககவ விழும், இருந்தும் அரத காது
ககளாதவளாய் கடந்து வந்து விடுவாள். அரத எல்லாம்
எண்ணிக் ககாண்டு தாயின் கால்கரள பிடித்து விட்டப்படி
கட்டிலில் கதவி காலடியில் அமர்ந்து இருக்கும்
தீட்சண்ைாரவ கூர்ந்துப் பார்த்தாள் மலர், அவள் கண்கள்
தீட்சண்ைாவின் பிளாஸ்திரி ஓட்டப்பட்டு இருந்த விைல் கமல்
படிந்தது. காய்கள் கவட்டும் கபாது எங்ககா பார்த்தப்படி
கவட்டிைதால் விைலில் கத்தி பட்டு விட்டதாக தன்

368
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நாத்தனார் கூறிைரத அவள் நம்ப தைாைாக இல்ரல, இது
தீட்சண்ைா மனதில் பற்றி எரியும் காதல் தீ தான் இந்த
காைத்துக்கு காைணம் என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"ேூகும், இது சரிவைாது, கடன் வாங்கிைாவது இவரள
விரைவில் கல்ைாணம் கசய்து ககாடுத்து விட கவண்டும்,
அன்ரனக்கு ோஸ்கபட்டலில் பார்த்கதகன தீைரன
அப்பப்பா!!!, அவரின் கம்பீைமும், பணக்காை நரடயும்,
அவருக்கும் நமக்கும் ஏணி ரவத்தாலும் எட்டுமா? அவரின்
உைைத்துக்கு அவரை நம்மால் நிரனத்துப் பார்க்க முடியுமா,
ஆனால் இந்தப் கபண் மட்டும் ஏன் இவ்வாறு இருக்கிைாள்?
அந்த தீைன் அவர் பாட்டுக்கு அவன் கவரலரை பார்த்துக்
ககாண்டு கதளிவாக தான் இருக்கிைார், ஆனால் இவள்,
அந்தக் காதல் தீயில் மூழ்கி இவகள எரிந்து விடுவாள்
கபால, அவரைகை நிரனத்துக் ககாண்டு தன்ரன
காைப்படுத்திக் ககாண்டவள், நாரள தன் உயிரைகை
கபாக்கிக் ககாள்ள மாட்டாள் என்று எண்ண நிச்சிைம்?",
மனதில் கதான்றிை ககள்வி மலருக்கு நடுக்கத்ரத
கதாற்றுவிக்க, உடகன திவாகரை நிரனத்துக் ககாண்டது,

369
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவர் வந்த உடன் இதுப் பற்றி அவரிடம் அவசிைம் கபச
கவண்டும் என்று தீர்மானித்துக் ககாண்டாள்.
தீைனின் அைண்மரன கரளக்கட்டி இருந்தது. எம். பி
சம்பந்தி வருவதாக தகவல் வந்துட்டு கவை, அதன் பாதிப்பு
நன்ைாககவ கதரிந்தது அங்கு.
"கே மாரி, தரை கண்ணாடி மாதிரி இருக்கணும்,
ககாஞ்சம் தூசு இருந்தாலும் உன் கதாரல உரித்து
விடுகவன்",
"கே, கபான்னம்மா, ஆந்திைா முரை சரமைல் உனக்கு
நல்லா காை சாைமா சரமக்க கதரியும்ல?",
என்ை சிவகாமி கதவி குைலுக்கு, அந்த கபான்னம்மா
குைல் இறுக்கி மூடப்பட்ட கபட்டிக்குள் இருந்து கவளிகை
வருவது கபால் குரைவான கமல்லிை ஒலியில் வந்தது.
"கதரியும் கபரிைம்மா..",
"ம்ம்..சம்பந்தி இங்கக வந்துப் கபாகிை ஒவ்கவாரு
நாளும் இந்த அைண்மரன சரமைரல அவர் மைக்ககவ
கூடாது, அதில் ஏதாவது தப்பு நடந்தால் உன்ரன
கதாரலத்து விடுகவன், புரிஞ்சுதா?",

370
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவள் ககட்க பைத்துடன் தரலைாட்டினாள்
அந்த கபான்னம்மா.
"கபாங்க, கபாய் கவரலரை பாருங்க..",
என்று தங்கள் எஜமானி உத்தைவு கிரடத்ததும் அந்தக்
கவரலக்காை கூட்டம் அங்கிருந்து அகன்ைது,
"அப்பபா!!!!, உடம்பு மட்டும் தான் நாற்காலியில்
இருக்கு, ஆனால் இந்தம்மாவின் கம்பீைம், பணக்காை திமிர்
அப்படிகை இருக்கு, அதான் உரித்து ரவத்தாற் கபால்
அந்த சின்ரனைாவும் அப்படிகை இருக்கார்", இது அந்த
கூட்டத்தில் இருந்த ஒருவள் தனக்கு அருகில் இருந்த ஒரு
கவரலக்காரியிடம் கபசிை புைணி கபச்சு இல்ரல. இது
மற்ைவர்களிடம் கசால்ல முடிைாது அவள் மனதில்
நிரனத்துக் ககாண்டது, அரத அவள் வாய் விட்டு கசால்லி
அது அந்த சிவகாமி கதவி காதில் விழுந்து தனக்கு பூரஜ
நடத்தி விட்டால் என்ன கசய்வது என்ை பைத்தால் அவள்
கசால்லவில்ரல. காைணம், அந்த அைண்மரன காத்துக் கூட
சிவகாமி கதவிக்கு கசாந்தம், அதனால் தான் வாய் விட்டு
கசால்லி அது காத்து வாக்கில் தன் எஜமானி காதில்
விழுந்து விட்டால் தன் கதி என்னாவது என்ை பைம் தான்.

371
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஏகதா ஒரு ஆங்கிலப் பாடரல முணுமுணுத்துக் ககாட்
சூட்டுடன் மாடிப் படிகளில் இைங்கி வரும் தன் மகனின்
கம்பீைத்ரத ைசித்துப் பார்த்தாள் சிவகாமி கதவி.
"ஹ்ம்ம்..இந்த ைாஜ கம்பீைம் ககாண்டுள்ள என்
மகனுக்கு ஏற்ை கபாருத்தமான கஜாடி தான் அந்த மாதுரி
கதவி, அவளின் அந்த கம்பீைம் அப்படிகை சின்ன வைதில்
என்ரனப் பார்த்தது கபால் இருக்கு, தன் துரணரை
கதர்ந்து எடுப்பதிலும் தீைன் அப்படிகை எனக்கு ஏற்ைார்
கபால் மருமகரள ககாண்டு வந்திருக்கிைான், என் வளர்ப்பு
ஆச்கச..!!!",
அவள் எண்ணிக் ககாண்டு தன் மகரனப் பார்த்தாள்.
"அம்மா, நான் ஆபிஸ் கபாயிட்டு வகைன்",
"கபாயிட்டு வாப்பா, இன்னும் கைண்டு நாளில் சம்பந்தி
கசன்ரன வைப் கபாகிைார், மாது கசான்னாளா?",
"ஆமாம், கநத்து ைாத்திரி ஏகதா கசால்லிக்கிட்டு
இருந்தாள், நான் ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிட்டு கபாரதயில்
இருந்ததால் நான் கவனிக்கவில்ரல",
"தீைா, இப்கபாது எல்லாம் நீ அதிகம் குடிக்கிைாய்,
கநத்து கபாரதயில் இருந்த உன்ரன மாதுரி இங்கக

372
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரழத்து வரும் கபாது விடிைற்காரல மணி மூன்று,
இப்படிைா கநை, காலம் கதரிைாமல் குடிப்ப?, ஆமா, உன்
பிஏ ஆக்சிகடன்ட் ஆனதில் இருந்து மூன்று நாளும் நீ
குடிக்ககவ இல்ரலைாகம? கநத்து மட்டும் எதுக்கு
குடித்த?",
அரத ககட்ட தீைன் மனதில் தீட்சண்ைா நிரனவு
எழுந்தது, அவள் நிரனவு வரும் கபாது தன்னால் குடிக்க
முடிைவில்ரல, ஆனால் மாதுரிகைாடு இருக்கும்
கபாகதல்லாம் நான் குடிக்கிகைகன, அது ஏன்?"
என்ைக் ககள்வி அவன் மனதில் எழுந்தது.
காரில் பைணிக்கும் கபாது அகதக் ககள்வி அவன்
மனதில் எழுந்து மாதுரியிடம் ககட்டப் கபாது, அவள்
கசான்னாள்,
"டார்லிங், நம்ம ரேக்கிளாஸ் கசாரசட்டியில் நமக்கு
பிஸினஸில் ஆயிைம் பிைச்சிரனகள், கவற்றிகள் இருக்கும்,
அந்த கபான்ை விஷைங்களில் இருந்து கவளிகை வை, நம்ம
சந்கதாஷங்கரள ைசித்து அனுபவிக்க இது கபால் உைர் தை
மதுவரககரள குடிக்க தான் கவண்டும், அது தான் நாம்
இருக்கும் கலவல்க்கு அழகு, நீங்க ஏன் டார்லிங், இது

373
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபால் நம்ம ரேக்கிளாஸ் ோபிட்கரள பத்தி கபசிட்டு
இருக்கும் கபாது உங்கள் கலாக்கிளாஸ் பிகைண்ட் பத்தி
கபசி என்ரன மூட் அவுட் ஆக்கிறீங்க? நீங்க கவணா
உங்க கலவலில் இருந்து இைங்கி நடந்துக் ககாள்ளலாம்,
ஆனால் பிைந்ததில் இருந்கத ஒரு மகாைாணிைாக வாழ்ந்துக்
ககாண்டு இருக்கும் எனக்கு அரதப் பற்றி கபசக் கூட
பிடிக்க வில்ரல",
"ஓ..அதுவும் சரி தான் மாது, அப்படிைாப்பட்ட அந்த
கலாக்கிளாஸ் பிகைண்ட்கடாட ரடரி மட்டும் எதுக்கு
உன்னிடம் இருக்கணும், நான் உன்கிட்ட ககட்கணும்னு
நிரனத்துக் ககாண்கட இருந்கதன், நடுவில் அந்த விக்ைம்
ஆக்சிகடன்ட்டில் மைந்து விட்கடன், நாரள உன் வீட்டுக்கு
என் ஆள் வருவான், அவன் கிட்ட அந்த ரடரிரை
ககாடுத்து அனுப்பிடு",
தீைன் குைலில் இருந்தது என்ன உணர்வு என்று
மறுமுரனயில் ஸ்தம்பித்து இருந்த மாதுரிைால் யூகிக்க
முடிைவில்ரல. அவன் ஏகதா கபசிக் ககாண்கட கபானான்.
"மாது..ரலனில் இருக்கிைா?",
"இருக்ககன் தீைா..எ..என்ன ககட்டீங்க?",

374
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இல்ரல, ஏகதா ோஸ்கபட்டல் பங்கசனுக்கு ஈவினிங்
வைணும்னு ஃகபான் கபசும் கபாகதல்லாம் கசால்லிக்
ககாண்கட இருந்தாகை? அது என்ன ரடமிங்?",
என்று ககட்ட தீைனுக்கு அந்த விழாரவ பற்றி கதரிந்து
இருக்க வாய்ப்பில்ரல தான், காைணம் இது கபால் கிட்டத்
தட்ட ஒகை நாளில் ஐம்பதுக்கும் கமற்பட்ட விழா
அரழப்புகள், பிசினஸ் கருத்தைங்குகள், அவார்ட்
பங்கஷன்கள் என்று அவனுக்கு அரழப்பு வந்துக்
ககாண்கட இருக்கும், அரத கவனிப்பதற்காககவ அவன்
அலுவலகத்தில் ஒரு குழு நிைமித்து இருக்கிைான், அதனால்
தீைன் சார்பில் அவர்கள் கபாய் விடுவார்கள், ஆனால் அது
எந்த விழா என்று அவர்கள் கபாவதற்கு முன்கப விக்ைம்
மூலம் தீைனுக்கு கதரிந்து விடும், சில கநைங்களில்
விக்ைமுக்கு கதரிைாத தகவல் கூட தீைனுக்கு கதரிந்து
விடும், அதனால் தான் அவன் மகதீைவர்மன், பிசிகனஸ்
உலகில் முடிசூடா மன்னன். தீைன் மனதில் ஒருவர் மீது
நம்பிக்ரக எழுந்து விட்டால் தான் அந்த நபருக்கு கஷ்டம்,
காைணம் அந்த நபரை தன் நம்பிக்ரகக்கு ஏற்ைவைா என்று
தீைன் அவர்களுக்கக கதரிைாமல் ைகசிைமாக

375
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்காணிப்பான், இதுவரை அப்படி அவன் கண்காணிக்காத
ஒகை ஆள் மாதுரி கதவி மட்டும் தான்.
"ஈவினிங் ஃகபார் ஓ கிளாக்..",
"சரி..நான் கைடிைா இருப்கபன், ஆமா ோஸ்கபட்டல்
கநம் என்ன?",
"கசால்கிகைன், பட் நீங்க எனக்கு வாக்கு ககாடுத்து
இருக்கீங்க, அதனால் நீங்க அந்த ோஸ்கபட்டல் கபைரை
ககட்ட உடகன நான் அவசிைம் வைணுமானு தைங்க கூடாது
டார்லிங்? ஓககவா?",
"ப்ச்!! ககட்ட ககள்விக்கு பதில் கசால்லு, கடான்ட்
கவஸ்ட் ரம ரடம் மாது!!",
என்று அவன் கண்டிப்பான குைல் கதானியில் கசால்ல,
அவள் கசான்னாள்.
"மரிைா ோஸ்கபட்டல்..",
"ஓ, அம்மாரவ கைகுலைா கசக்கப் பண்ணுை அந்த
ோஸ்கபட்டல்தானு கசால்ல உனக்கு இவகளா கநைமா?
ஓகக..ஷார்ப்பா ககைக்ட் ரடமிங்க்கு கைடிைா இரு, பாய்",
என்று அவன் கபாரன ரவத்தான். மறுமுரனயில்
இருந்த மாதுரிக்கு மண்ரடக்குள் வண்டு குரடந்தது.

376
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவரள இந்கநைத்துக்கு தன் கண்காணிப்பு
வரளைத்தில் ககாண்டு வந்து இருக்கும் இவனுக்கு அவள்
கவரல கசய்யும் ோஸ்கபட்டல் கபைர் என்று நிரனவு
இல்ரலைாமாம்? இரத நான் நம்ப கவண்டுமா?, அப்புைம்
ஏன் இவன் அரதப் பற்றி ஒரு ரிைாக்ஷனும் குடுக்கல?
ஒருகவரள இந்த எமக்காதகன் நமக்கு கதரிைாமல் கவறு
ஏதாவது கவரல கசய்து ரவத்து இருக்கானா? ரடரிரை
கவை ககட்கிைாகன? இதில் ஏதாவது உள்குத்து இருக்கிைதா?
விடு மாது!!! அதான் நாரள வரை கநைம் ககாடுத்து
இருக்கிைாகன, அதுக்குள்ள எதாவது பண்ணி விடலாம்,
இன்று மாரல அந்த தீட்சண்ைா, என்ரனயும், அவள்
கற்பரனயில், காதல் தீயில் கமழுகா உருகி உருகி தீரு
தீருனு வர்ணித்த தீைரனயும் ஒன்ைாக கஜாடிைாக
வருவரதப் பார்த்து அவள் துடிக்கும் கவதரனரை நான்
பார்த்து ைசிக்க கவண்டும், அத்கதாடு அவளுக்கு என் தீைன்
கமல் இருக்கும் அந்த காதல் தீ ஒகைடிைாக அரணந்து
கபாய் விட கவண்டும், அவளுக்கு இருக்கு..இந்த நாரள
அவள் வாழ்க்ரகயில் மைக்ககவ கூடாது, தீட்சண்ைா..!!
இருடி, நான் அங்கக வந்துக் ககாண்டு இருக்கிகைன்",

377
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த கபாலீஸ் ஸ்கடஷன் பைபைப்பாக இருந்தது.
ரகயில் ஏகதா ஒரு ககஸ் ரபரல எடுத்து புைட்டிக்
ககாண்டு இருந்த திவாகர்,
"ைாமர், நீங்க அந்த திருச்சி இைட்ரட ககாரல ரபரல
எடுத்துகிட்டு வாங்க",
என்று கசான்னவன் அருகக நிழல் விழ நிமிர்ந்துப்
பார்த்தான்.
"என்ன தாகமாதைன்?",
"சார், உங்கரளப் பார்க்க மித்ைன்னு ஒருத்தர் வந்து
இருக்கார், கவளிகை புங்ரக மைத்துகிட்ட கவயிட்
பண்ணுகிைார்",

378
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 27
"எனக்பகா..
அவனுக்கு யாதுமாகி நின்ைவைாக
மாை ஆபே..
அவனுக்பகா..
என்பன யாபராவாக விைக்கி
பவக்க ஆபே.."

-❤️தீட்சுவின் வலிகளில் தீரு❤️

தீட்சண்ைாவிற்கு அலங்காைம் கசய்துக் ககாள்ளகவ

பிடிக்கவில்ரல, ஏகனா தாகனா கவன்று ஒரு சாைம் கபான

காட்டன் கசரலரை கட்டிக் ககாண்டு கவளிகை வந்தவரள
மலர் அதட்டினாள்.
"என்ன தீட்சு இது, நீ கவரல கசய்யுை
ோஸ்கபட்டலில் விழானு கசான்கன? ஆனால் உன் புடரவ
என்ன இப்படி இருக்கு, நல்ல புடரவைா கட்டிட்டு
கபாம்மா, எப்கபாகவா வருஷத்துக்கு ஒருமுரை தான் இது
கபால் கலர் உரட கபாட்டுட்டு கபாக முடியுது, மற்ை நாள்

379
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எல்லாம் யூனிபார்ம் தான் அந்த ோஸ் கபட்டலில், அந்த
கலர் உரடைாவது கண்ணுக்கு ககாஞ்சம் பளிச்னு தான்
கட்டிட்டு கபாகைன்",
"நீங்க கவை அண்ணி, எனக்கு அங்க கபாககவ
விருப்பம் இல்ரல, அங்கக கவரல கசய்கிைவங்க
எல்லாரும் கண்டிப்பா வைணும் அப்டிங்கிை ஒகை
காைணத்தால் தான் நாகன அங்க கபாகைன், அம்மா
உடல்நிரல பத்தின கவரலகை என் மனரச கபாட்டு
அரிச்சிட்டு இருக்கு, இதில் இது கபால் அலங்காைம் பண்ண
மனசுல எப்படி அண்ணி ஆர்வம் வரும்?",
"அட..என்ன கபாண்ணு நீ? அத்ரதரை பார்த்துக்
ககாள்ள தான் நான் இருக்கககன?, அதுக்கும் இதுக்கும்
என்னடா சம்பந்தம்? எப்பவுகம மனசு கசால்ைரத உடம்பு
ககட்காது தீட்சு, அத்ரதக்கு உடல்நலம் சரிைாக இல்ரலனு
நம்ம என்ன சாப்பிடாமலா இருக்ககாம்? கசால்லு, அதான்
மாத்திரை, மருந்து எல்லாம் ககாடுத்து இருக்காங்க, அது
மட்டும் இல்லாம நம்ம எல்லாரும் நல்லப்படிைா
கவனிக்கிகைாம், அதனால் அத்ரதக்கும் ஏதும் ஆகாது
தீட்சு, கபா கபாயி அந்த மயில் கழுத்து நிைத்தில் உன்

380
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அண்ணன் தீபாவளிக்கு எடுத்து ககாடுத்தார்ல ஒரு
புடரவ? அரதக் கட்டிகிட்டு வா பார்ப்கபாம்",
என்று ோலிகல அமர்ந்து விட்டாள் மலர். கவறு
வழியின்றி அரதக் கட்டிக் ககாண்டு கவளிகை வந்த
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து மலர் கூவினாள்.
"வாவ்..!!!!! அழகா இருக்க தீட்சும்மா, என் கண்கண
பட்டுடும் கபால",
என்ை மலர் உள்கள கசன்று பூரவ எடுத்து அவள்
தரலயில் ரவத்தாள்.
"அண்ணி..",
என்ை தீட்சண்ைாரவ,
"இந்த மாதிரி புடரவக்கு பூ ரவத்தால் தான் அழகா
இருக்கும், நீ கம்முனு இரு தீட்சு",
என்று கூறிவிட்டு ஒருகணம் அவரள ைசித்து தன்
விைலால் கநட்டி முறித்து அனுப்பினாள்.
"ஆமா..உங்க ோஸ்கபட்டலில் அந்த விழாவிற்கு எந்த
விஐபி வைாங்களாம்?",

381
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வாசலில் காலில் கசருப்ரப மாட்டும் தன்
நாத்தனாரிடம் அப்கபாது தான் நிரனவுக்கு வந்தவளாய்
ககட்டாள் மலர்.
"கதரிைரல அண்ணி, ைாகைா ஒரு கபரிை கபண்
கதாழிலதிபர் வர்ைதா கசான்னாங்க, ைாருனு சரிைா
கதரிைரல",
"ஓ..சரி..அங்ககையும் கபாயி நீ வீட்ரடப் பத்தியும்
அத்ரதப் பத்தியும் நிரனத்துக் ககாண்டு இருக்காதா,
நல்லா என்ஜாய் பண்ணு சரிைா? ஆமா அனு அக்கா
வாைங்கல?",
"வைாங்க. சரி, கபாயிட்டு வகைன் அண்ணி",
விரடப் கபற்று கசல்லும் தன் நாத்தனாருக்கு தரல
அரசத்தவள் மனதில்,
"சாதாைண உரடயில் கூட தங்க விக்ைகம் கபால்
அழகாக இருக்கிைாகள, இவளுக்கு எல்லா விதத்திலும்
கபாறுத்தமான மாப்பிள்ரளரை நன்ைாக அலசி, ஆைாய்ந்து
கதர்ந்து எடுக்க கவண்டும், இவள் கபாகும் இடத்தில்
நன்ைாக சந்கதாஷமாக வாழ கவண்டும்",

382
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கதான்ை கடவுரள மனதில் முணமுணுத்துக்
ககாண்டாள்.
சூரிைனின் உக்கிைம் அந்த கைாட்டில் கதங்கி இருப்பது
கபால் கதரியும் கானல் நீரிகல நன்ைாக கதரிந்தது, ஆனால்
அந்த கபாலீஸ் ஸ்கடஷன்னுக்கு கவளிகை புங்ரக
மைத்துக்கு கீகழ கபாடப்பட்டு இருந்த சிகமண்ட் கபஞ்சில்
அமர்ந்து இருந்த மித்ைனால் அரத உணை முடிைவில்ரல,
அரத எண்ணிை அவன் மனதில் இைற்ரக குறித்த
ஆச்சிரிைம் கதான்றிைது. எப்கபாகதா ைாகைா கசான்ன,
"ஒரு புங்ரக மைக்காத்து இைண்டு ஏசிக் காற்றுக்கு
சமம், புங்ரக மை நிழல் உடம்புக்கு அவ்வளவு நல்லது,
குளிர்ச்சியும் கூட, இைற்ரக ஏசி காத்ரத அனுபவிக்க
கதரிைாது காசு குடுத்து ஏசி வாங்கி வீட்டுக்கு மாட்டும் நாம்
எல்லாம் படித்த முட்டாள்கள் மித்ைன்",
அந்த ஆதங்கம் நிரைந்த குைல் அவனுள் ஒலித்தது.
"ஹ்ம்ம்..உண்ரம தான், அப்கபாது எனக்கு
கதரிைவில்ரல, இப்கபா அனுபவித்து பார்க்கும் கபாது
தான் கதரிகிைது, அவர் கசான்னது எவ்வளவு உண்ரமைான
வார்த்ரதகள் என்று",

383
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிக் ககாண்டு சிந்தரனவைப்பட்டவரன
கரலத்தது ஒரு குைல்.
"வாங்க டாக்டர் சார்..என்ன இவகளா தூைம்?",
திவாகர் குைலில் சிகநகம் வழிந்தது.
"உங்கரளப் பார்க்க தான் வந்கதன் திவாகர், உங்க
கிட்ட ககாஞ்சம் நான் கபசணும்",
"ஓ..தாைாளமா கபசலாகம? இவகளா தூைம் வந்து
இருக்கீங்க, ஒரு டீ சாப்பிட்டு கிட்கட கபசலாகம?",
என்ை திவாகர், கவண்டாம் என்று தடுக்க முைன்ை
மித்ைன் ரசரகரை கண்டுக் ககாள்ளாமல் டீரை
வைவரழத்து அவன் ரகயில் ககாடுத்தும் விட்டான்.
"அட..குடிங்க சார், என்ரனப் பார்க்க இவகளா தூைம்
வந்த உங்கரள எப்படி நான் சும்மா அனுப்பது?",
என்று கசான்ன திவாகரின் விருந்கதாம்பல் பண்ரப
எண்ணி மித்ைன் விைந்தவனாய் , அதுக்கு கமல் தானும்
மறுத்தால் நன்ைாக இருக்காது என்று எண்ணி மறுக்காமல்
வாங்கி குடுத்தான். குடித்து முடித்ததும் தன் முகத்ரதகை
பார்த்துக் ககாண்டு இருக்கும் திவாகரைப் பார்த்தான்
மித்ைன்.

384
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"திவாகர், இது உங்கள் தங்ரக சம்பந்தப் பட்ட
விஷைம்"
அரதக் ககட்டதும் திவாகர் மனம் கைாசரனைானது.
எனகவ கவறும் உதட்டளவில் மட்டும்,
"கசால்லுங்க சார்",என்று கசான்னான்.
"நான் உங்க அம்மாரவ ோஸ்கபட்டலில் அட்மிட்
பண்ணினதில் இருந்கத உங்க தங்ரகரை கவனித்துக்
ககாண்டு தான் இருந்கதன், அவங்க குணநலன்கள் என்ரன
ஈர்த்தது, எனக்கு அவங்கரள பிடித்து இருக்கிைது, உங்கள்
குடும்பமும் பிடித்து இருக்கிைது, அதனால் நான் உங்கள்
தங்ரகரகரை திருமணம் கசய்துக் ககாள்ள
ஆரசப்படுகிகைன், இரத உங்ககிட்ட தான் முதலில்
கசால்கிகைன், உங்க முடிரவ நீங்கள் எவ்வளவு நாட்கள்
ஆனாலும் கைாசித்து கபாறுரமைாக கூடச் கசால்லலாம்,
என்ரனப் பற்றியும் என் குணநலன்கள் பற்றியும் கதரிந்துக்
ககாள்ள நீங்கள் எங்க கவண்டுமாலும் விசாரித்துக்
ககாள்ளுங்க திவாகர்",
மித்ைன் எவ்வித தடுமாற்ைமும் இல்லாமல்
ககார்ரவைாக கபசி முடிக்க, திவாகர் ஏதும் கசால்லாமல்

385
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமௌனத்தில் ஆழ்ந்து இருந்தான், தான் கசான்ன
விஷிைத்தின் பாதிப்பில் இருந்து கவளிகை வைவில்ரல
என்று மித்ைனுக்கு புரிந்து கபானது.
"என்ன திவாகர் ஏதும் கசால்ல மாற்றீங்க?",
"எங்களுக்கு ககாஞ்சம் ரடம் கவணும் டாக்டர் சார்..",
எனக்கு என்று கசால்லாமல் எங்களுக்கு என்று திவாகர்
கசால்லும் கபாகத மித்ைனுக்கு புரிந்துப் கபாய் விட்டது,
தான் கசால்லிைது பற்றி குடும்பத்துடன் கபசி ஒரு முடிவுக்கு
வைப் கபாகிைான் என்று.
"ஆக்சுவலா என் தங்ரகக்கு இப்கபாரதக்கு திருமணம்
பண்ை எண்ணகம எங்களுக்கு இல்ரல டாக்டர் சார், அவள்
இன்னும் சின்னப் கபண்ணாககவ இருக்கிைாள்,அதான்
ககாஞ்சம் கைாசித்து விட்டு கசால்கிகைன்",
என்று திவாகர் புன்சிரிப்புடன் இதமாக கசான்னான்.
"அப்படிைா? அப்கபா தீைன் சார் ஏன் என்னிடம்
அப்படி கசான்னார்?",
தீைன் சாைா..? நீங்க என்ன கசால்றீங்கனு எனக்கு
புரிைல",
திவாகர் கைாசரனைாக ககட்டான்.

386
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆமாம், அவர் கநத்து நான் கவரல கசய்யும்
ோஸ்கபட்டலுக்கு விசிட் வந்திருந்தார், அங்க என்ரன
தனிைா கூப்பிட்டு தீட்சண்ைாவிற்கு சீக்கிைம் கல்ைாணம்
நடக்க கபாகுதுனும், கசா உங்களுக்கு தீட்சண்ைா கமல்
காதல் இருந்தால் அவரள விட்டு விலகி விடுங்கனு
என்ரன அரழத்து கசான்னார், திவாகர் நான் ஒன்று
ககட்டால் தப்பா நிரனத்து க் ககாள்ள மாட்டீங்களா?
உங்கள் தங்ரகக்கும் தீைன் சாருக்கும் நடுவில் அப்படி
என்ன தான் இருக்கிைது?",
Heartily welcome
Mr. Magadheeravarman & Miss. Madhuri Devi
என்று அந்த ோஸ்கபட்டல் வாயிலில் கபரிதாக
ரவக்கப்பட்டு இருந்த அந்த வழ வழ கபனரை பார்த்து
அதிர்ந்து நின்ைாள் தீட்சண்ைா. அவளின் எண்ண ஓட்டத்ரத
அறிந்தவளாய் அனு அவள் கதாளில் ரக ரவத்தாள்.
"தீட்சும்மா, எனக்கக இங்க வந்து தான் கதரியும், தீைன்
சார் இங்கக வருவது லாஸ்ட் மினிட்ல தான் கன்பார்ம்
ஆயிட்டாம், அதான் ைாருக்கும் அவர் வைப் கபாைது
கதரிைரல",

387
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரத கமௌனமாக ககட்டுக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைா இதழில் சிரிப்பு கதான்றிைது, "தன் அண்ணி
எப்படி பார்த்து பார்த்து கசய்து இங்கக அனுப்பினாள்,
இங்கக தீைன் மற்றும் வருவது கதரிந்து இருந்தால் அப்படி
எல்லாம் கசய்து இங்கக முதலில் அனுப்பி இருப்பாளா?",
"கண்டிப்பா மலர் அனுப்பி இருப்பா தீட்சு",
அவளின் மனம் ககட்ட ககள்விக்கு கச்சிதமாக விரட
கசான்னாள் அனு.
"என்ன அப்படி பார்க்கிை? இன்ரனக்கு நீ கைாம்ப
அழகா இருக்க, தீட்சு. இது எல்லாம் மலர் தான் உனக்கு
பார்த்து பார்த்து கசய்து இருப்பாள்னு நிரனக்கிகைன்,
இங்கக தீைன் மட்டும் தனிைாக வைார் என்று கதரிந்து
இருந்தால் அவன் நிச்சைம் அனுப்பி இருக்க மாட்டாள்
தான், ஆனால் கூடகவ அந்த மாதுரி வருகிைாகள,
அதனால் கண்டிப்பாக மலர் இங்கக அனுப்பி இருப்பாள்,
ஏனா கிட்டதட்ட கணவன் மரனவி தாகன தீைனும்
மாதுரியும்? நீகை கசால்லு தீட்சு",
"அக்கா.., என்ரன ககால்லாதீங்க, நான் கிளம்புகிகைன்
வீட்டுக்கு",

388
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன விரளைாடுகிைாைா தீட்சு? மரிைா கமடம்
எல்லாரையும் பங்கஷன் முடிந்த பிைகு தான் கபாக கசால்லி
இருக்காங்க, உன்கமல் அவங்களுக்கு தனிப் பிரிைம்,
அதனால் இப்படி பாதியில் கிளம்பாகத!!!",
"நான் கவளிப்பரடைாககவ கசால்கைன் அக்கா,
எனக்கு தீைரன அவ கூட கசர்ந்துப் பாக்குை சக்தி எனக்கு
இல்ரல, நான் அப்படிைாப்படட்ட பக்குவத்துக்கு இன்னும்
வைரல அக்கா",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைா குைல் கம்மிைது.
"உன் மனது எனக்கு புரியுது தீட்சும்மா, கவணும்னா
ஒண்ணு கசய்ைலாம், நீ அட்கடண்டஸ் மட்டும் குடுத்துட்டு
ஓய்வு அரைக்கு கபாயிடு தீட்சு, மிச்சத்ரத நான்
பார்த்துக்கிகைன்",
"ஓகக அக்கா..",
என்று அவர்கள் கபசிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
அந்த சூழல் பைபைப்பாக எல்லார் கண்களும் கவளிகை
வாசரல கநாக்கி பாய்ந்தது. அங்கு கவளிநாட்டு மாடல்
காரில் இருந்து கருப்பு நிை ககாட்டில் அட்டகாசமாக தீைனும்

389
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககால்டன் கலர் டிரசனர் ஸாரியில் மாதுரியும் கஜாடிைாக
இைங்கிக் ககாண்டு இருந்தனர்.

390
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 28
"நான் கற்ைபனயில் மட்டும்
எழுதி ரசிக்கும் கவிபத அவன்..
என் கவிபதயின் முதல் வரி அவன்..
என் கனவுகளுக்கு முதல் வரி அவன்..
ஆம்..என் முற்று கைைாத
கவிபதகளுக்கும்..
கனவுகளுக்கும்..
முதலும் இறுதியும்மான வரி அவபன..!!!!!",

-❤️தீட்சுவின் முற்று கைைாத கவிபதகளில் தீரு❤️

"நான் ஏதாவது தப்பா ககட்டுடனா திவாகர்?

என்னாச்சு, ஏன் திடீர்னு கமௌனமாகிட்டீங்க?",

என்று தன் அருகக கமௌனத்தில் ஆழ்ந்தப் பார்த்தப்படி
இருக்கும் திவாகரைப் பார்த்து கைாசரனைாக ககட்டான்
மித்ைன்.
"ச்கச ச்கச, அப்ப்படிலாம் ஒண்ணுமில்ரல சார், அப்பா
உயிகைாடு இருந்த காலத்தில் நாங்க கைாம்ப வசதிைா

391
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்கதாம், அப்கபா சிட்டியிகல விவிஐபி படிக்கிை
ஸ்கூலில் தான் நானும் என் தங்ரகயும் படித்கதாம், என்
தங்ரகயும் அகத ஸ்கூலில் படித்த தீைன் சாரும் கிளாஸ்
கமட்ஸ், அவ்களா தான், கவை ஒண்ணும் இல்ரல, ஆமா
உங்க ஃபாமிலி பத்தி நீங்க கசால்லகவ இல்ரல?",
'அவருடன் ஒகை கிளாசில் படித்த எல்லார் கமலுமா
தீைன் சாருக்கு இத்தரன அக்கரை இருக்க கபாகிைது,
அவர் கபசுவரதப் பார்த்தால் தீட்சண்ைா கமல் அவருக்கு
ஒரு சாப்ட் கார்னர் இருக்கு, அவள் வாழ்க்ரகரை பத்தி
அதிகமாககவ அக்கரை இருக்குை மாதிரி கதரியுது, இது
கவறும் கிளாஸ்கமட்ஸ் எனும் பழக்கம் கபால
கதரிைவில்ரலகை?', என்ை மித்ைன் மனது ககட்ட
ககள்விக்கு, "இவர் என்னிடம் எரதகைா கசால்ல
தைங்கிைார், இதுக்கு கமல் இரதப் பற்றி ககட்டு இவரை
சங்கடத்தில் ஆழ்த்த கவண்டாம், இதுக்கு விரட
தீட்சண்ைாவிடம் தான் இருக்கிைது, அவரள தான் ககட்க
கவண்டும்",
என்று தீர்மானித்துக் ககாண்டான் மித்ைன்.

392
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னாச்சு மித்ைன்? பலத்த கைாசரனயில் ஆழ்ந்து
இருக்கீங்க?",
என்ை திவாகரின் குைல் ககட்டு இதமாக
புன்னரகத்தான் மித்ைன்.
"ஒண்ணும் இல்ரல, என் வீட்ரட பத்தி கைாசித்துக்
ககாண்டிருந்கதன், எனக்கு மிதிலானு ஒரு தங்ரக இருக்கா,
அம்மா உயிகைாடு இருந்தப்பகவ அவரள திருச்சில
கமகைஜ் பண்ணிக் ககாடுத்திட்கடாம், இப்கபா நானும்
அப்பாவும் மட்டும் தான் திவாகர், அப்பா கபங்க்
மாகனஜர், கபான வருடம் தான் ரிட்டைர்ட் ஆனாரு,
என்கனாட கசாந்த ஊர் திருகநல்கவலி, இப்கபா
படிப்புக்காக இங்கக வந்து, அப்படிகை கசன்ரனயிகல
கசட்டில் ஆைாச்சு, ஊரில் நிலகமல்லாம் இருக்கு, அது
ஆள் ரவத்து சாகுபடி பண்ணி பணம் இங்கக வந்துடும்,
நான் இைண்டு வருஷமா பிரின்ஸ் ோஸ்ப்கபட்டலில் தான்
கவரலப் பார்க்கிகைன்",
மித்ைன் புன்னரகயுடன் கசால்லிக் ககாண்கட கபானான்
"ஓ..அப்படிைா!",

393
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமாம் திவாகர், என் விருப்பத்திற்கு எந்த தரடயும்
இல்ரல எங்க வீட்டில். என் தங்ரக எப்கபா ஃகபான்
பண்ணினாலும் எப்கபா அண்ணா கல்ைாணம் பண்ணப்
கபாைனு ககட்டுகிட்கட இருக்கா",
என்று சிரித்தவன், தன் ரகக்கடிகாைத்ரதப் பார்த்தான்.
"ஓகக திவாகர், நான் கிளம்புகைன், நீங்க நல்ல முடிவா
கசான்னீங்கனா நான் என் வீட்டு ஆட்களிடம் கபசுகவன்,
உங்களுக்கு எவ்வளவு கநைம் கவண்டுமானாலும் எடுத்துக்
ககாள்ளுங்க, அம்மாவின் உடல்நிரலரை பார்த்துக்
ககாள்ளுங்க",
என்ைவன் எழுந்து தன் காரை கநாக்கி கசன்ைான்.
"நீங்க அவசிைம் எங்கள் வீட்டுக்கு ஒரு நாள் வைணும்",
"கண்டிப்பாக திவாகர், தாம்பைம் தாகன? அவசிைம்
வகைன்",
என்று கூறிவிட்டு தரலைாட்டிைப்படி காரில் ஏறி
அமர்ந்து காரை கிளப்பினான். தன் கண்ணில் இருந்து கார்
மரையும் வரை பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த திவாகர், கார்
மரைந்த உடன் ஸ்கடஷன் உள்கள கசன்ைான். அதுவரை
அரத எல்லாம் பார்த்தப்படிகை அந்த காவல் நிரலைம்

394
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வாயிலில் ரகயில் மார்பு உைை துப்பாக்கியுடன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த ஒரு கபாலீஸ்க்காைர் தன் பாக்ககட்டில்
இருந்த கபாரன எடுத்து சில எண்கரள அழுத்தி காதில்
ரவத்து,
"ேகலா, ைாரு சாகைாட பிஏவா கபசுைது?",
"......",
"ஆமா சார் இப்கபா தான் அந்த டாக்டர் கிளம்பிப்
கபானார்",
"......",
"என்ன கபசினாங்கனு கதரிைல சார், ஆனால் முகம்
முழுக்க கைண்டு கபருக்கும் சந்கதாஷம் இருந்தது, ஆனால்
டாக்டர் காரில் ஏறும் கபாது எஸ்ஐ சார் வீட்டுக்கு ஒருநாள்
வகைனு கசான்னார்",
அந்த காரில் இருந்து இைங்கிை தன் மனம்
கவர்ந்தவரனயும் அவனின் மனம் கவர்ந்த காதலிரையும்
பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு ஏகனா கதரிைவில்ரல நடுக்கம்
உள்ளுக்குள் பைவிைது, அவளின் கால்கரள ஏகதா
பாைாங்கலில் கட்டி ரவத்தது கபால் நகை முடிைாமல்
அப்படிகை நின்ைது. அவர்கரள கண்டதும் அந்த மரிைா

395
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ோஸ்கபட்டல் கசாந்தக்காரிைான மரிைா என்ை அந்தப்
கபண்மணி ஓடிவந்து அவர்கள் இருவரையும் கபரிை இரு
பூங்ககாத்து ஒன்ரை நீட்டி வைகவற்ைாள். அரத ஒரு
கசைற்ரக சிரிப்கபாடு கபற்றுக் ககாண்ட மாதுரி கதவி
அரலப் பாய்ந்த கண்களில் ரிசப்ஷன்னில் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைா பட்டு விட்டாள், அவள் இதழில்
ஒரு ககலிப் புன்னரக கதான்றிைது. கூடகவ அவள்
மனதில்,
"வாடி..இன்ரனக்கு உனக்கு இருக்கு",என்ை கறுவல்
கவறு எழுந்தது. தீைன் இரத எல்லாம் கண்டுக்
ககாண்டதாககவ கதரிைவில்ரல, அவன் ஏகதா ஒரு
கைாசரனயில் ஆழ்ந்து இருப்பது நன்ைாககவ கதரிந்தது.
அகதல்லாம் மாதுரி கதவி கவனத்தில் பதிைவில்ரல, அவள்
கவனத்தில் நின்ைது எல்லாம் தீட்சண்ைா தான்.
"மிஸஸ்.ஆப்ைகாம், நான் சாருடன் வந்து விட்டதால்
சர்வன்ட் ைாரையும் அரழத்து வைவில்ரல, அதனால் இந்த
மாரல, சால்ரவகள் எல்லாத்ரதயும் ரகயில் சுமந்து
ககாண்டு இருக்க, இங்கக ைாைாவது சர்வன்ட்
இருக்காங்கலா, நாங்க இங்கிருந்து கிளம்பும் வரையில் இது

396
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபால் ல விஷைங்களுக்கு கபாறுப்பா இருக்கிை மாதிரி
உங்க ஸ்டாப்ஸ் ைாைாவது இருந்தா நன்ைாக இருக்கும்",
மாதுரி கதவி வைவரழத்துக் ககாண்ட புன்னரக
தவழும் முகத்துடன் ககட்க, கைாசரனைாக சுற்றும் முற்றும்
பார்த்த மரிைா கண்ணில் அப்கபாது தான் ஓய்வு அரை
கநாக்கி கசன்ை தீட்சண்ைா பட்டுத் கதாரலத்தாள்.
"மிஸ்.தீட்சண்ைா நர்ஸ்..கம் ஹிைர்",
என்று அவள் அரழக்க, திரகத்து கபாய்
உணர்வுகளில் ககாந்தளித்த மனரத அடக்கி ககாண்டு
அவர்கரள கநாக்கி நடந்த தீட்சண்ைாவின் உள்ளுணர்வு
இன்று ஏகதா நடக்கப் கபாகிைது என்று அவளுக்கு
கூறிைது. தன் அருகில் வந்து நிற்கும் தீட்சண்ைாரவ
புன்னரகப் பூக்கும் முகத்துடன் அறிமுகம் கசய்தார் மரிைா.
தன் எதிகை நின்றுக் ககாண்டிருந்தவரள ஆைாய்ச்சிைாக
கூர்ந்துப் பார்த்தான் தீைன், மாதுரிகைா அப்கபாது தான்
அவரளப் பார்ப்பது கபால் புதிதாக பார்த்தாள், ஆனால்
அவளின் மஸ்காைா, ஐ ரலனைால் ரம தீட்டிை கண்களில்
இருந்த வன்மத்ரத தீட்சண்ைாவால் நன்ைாககவ உணை
முடிந்தது.

397
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"திஸ் இஸ் ரம கபவைட் ககர்ள் தீட்சண்ைா, கைாம்ப
புத்திசாலி, கடலன்ட்டான கபாண்ணு, என்கனாட டாப் கடன்
கபஸ்ட் ஸ்டாப்ஸ் ல இவளும் ஒருத்தி, இவள் விழா
முடியும் வரை உங்கள் பக்கத்திகல இருந்து உங்களுக்கு
கதரவைானரத எல்லாம் கசய்வாள் மாதுரி",
என்ை மரிைா, தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து,
"தீட்சண்ைா, இவங்க எவ்களா முக்கிை மானவங்கனு
உனக்கு கதரியும், நல்லபடிைா இந்த விகசஷம் முடியும்
வரை இவங்களுக்கு கதரவைானரத எல்லாம் கசய்துக்
ககாடு, உன்ரன நம்பி தான் இவகளா கபரிை கபாறுப்ரப
ஒப்பரடக்கிகைன்",
என்று கசால்லிவிட்டு கசன்ைாள்.
அதுவரை அங்கு நின்ைகத கபாதும் என்று தீைன்
முன்னால் நடக்க கதாடங்க, அவனின் ரகரை இறுக
பிடித்துக் ககாண்டு மாதுரி அவனுக்கு இரணைாக நடக்க
ஆைம்பித்தாள், அவன் ரகரை பற்றும் கபாது
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி ஒரு இகழ்ச்சிப் புன்னரக வீச
தவைவில்ரல.
"கே..யூ, பின்னாடிகை வா",

398
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று உத்தைவு கபாட்டப்படி கமரட கநாக்கி
கசன்ைாள். அவர்கள் இருவரும் கஜாடிைாக கசல்வரதப்
பார்த்த தீட்சண்ைா மனம் கதம்பிைது. கமரடயில் அமர்ந்தப்
பிைகு இருவரையும் பாைாட்டி மாரலகள் கபாடப்பட்டன,
அதில் ஒரு மாரலரை மாதுரியிடகம ககாடுத்து தீைன்
கழுத்தில் கபாட கசால்ல மாத்தி கண்கள் கமரடயின் கீகழ
ஓைமாக நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவப்
பார்த்தப்படிகை கண்களில் கர்வத்துடன் தீைன் கழுத்தில்
கபாட்டாள், ைதார்த்தமாக நிமிர்ந்துப் பார்த்த தீைனின்
கண்களில் கமரடயின் ஓைமாக தன்ரனகை ஏக்கமாக
பார்த்துக் ககாண்டு கண்களில் வழியும் கண்ணீரை துரடக்க
மைந்தவளாய் இருந்த தீட்சண்ைா பட்டு விட்டாள், அவன்
என்ன நிரனத்தாகனா கதரிைவில்ரல, அடுத்த சால்ரவ
அணிவிக்கும் கபாது அரத வாங்கி அவனுக்கு அணிவிக்க
முைன்ை மாதுரிரை ரகைால் கவண்டாம் என்று தடுத்து
அரத தன் ரகயில் வாங்கிக் ககாண்டான். சால்ரவ,
மாரலகரள தன் ரகயில் வாங்கிை மாதுரி கமரடயில்
அமர்ந்தாள், மரிைா தீைரன கபச அரழக்க, அவன்
எழுந்து ரமக் அருகக கசன்று கபச ஆைம்பித்தான், இது

399
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தான் சாக்கு என்று நிரனத்த மாதுரி கதவி தீட்சண்ைாரவ
அரழத்தாள், அரத எல்லாம் கீகழ கூட்டத்தில் அமர்ந்து
இருந்து பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அனுவிற்கு தீட்சண்ைா
மனம் படும் பாட்ரட உணை முடிந்தது.
"எஸ் கமடம்",
என்ைபடி அரமதிைாக நின்ைாள் தீட்சண்ைா.
"இந்த மாரல, சால்ரவ எல்லாம் எடுத்துக் ககாண்டு
கபாய் எங்க காரில் ரவ, அப்புைம் அந்த காரில் ககாஞ்சம்
எக்ஸ்கபன்சிவ்வான திங்க்ஸ் எல்லாம் இருக்கு, பார்த்து
பத்திைம், உன் கலவலுக்கு உன்ரன நம்பிலாம் இது கபால்
இருக்கிை கபாறுப்புகரள குடுக்கணும்னு என் தரல விதி",
மாதுரி முகத்தில் பழி தீர்க்கும் வஞ்சம் குடிக்
ககாண்டிருந்தது. அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா சாட்ரடைால்
அடித்தது கபால் துடித்து கபானாள், அவள் கண்களில்
மாதுரியின் வார்த்ரதயினால் ஏற்பட்ட வலி அதிகமாககவ
பிைதிபலித்தது.
"என் தகுதிக்கு மீறி உன் மீது அளவுக் கடந்த கநசம்
ரவத்த ஒகை குற்ைத்திற்காக என்ரன இது கபால்
கசால்லடிகரள ககட்க ரவத்து விட்டாகை?",

400
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று எண்ணி கமரடயில் ஆங்கிலத்தில் பிளந்து
கட்டிக் ககாண்டு இருந்த தீைரன பார்த்தாள், அவகனா
இவரளப் பாைாமல் கபச்சில் தீவிைமாக மூழ்கி இருந்தான்.
தன் நிரலரை எண்ணிக் ககாண்டவள்,
மறுபதிகல கபசாமல், மாதுரி ககாடுத்தரத அவர்களின்
காரில் ரவத்து விட்டு வந்தாள். வாடிை முகத்துடன் தளர்ந்த
நரடயுடன் வரும் தீட்சண்ைாரவ பார்த்த மாதுரி,
"வாடி இனி தான் உனக்கு இருக்கு",
என்று கருவிக் ககாண்டாள். அடுத்து அங்கக கவரல
கசய்யும் பணிைாளர்கள் பங்ககற்கும் கரல நிகழ்ச்சிகள்
நடக்க கபாவதாக அறிவிப்பு வந்தது. அரதக் ககட்ட தீைன்,
தன் ரகக் கடிகாைத்ரதப் பார்த்தான்.
"ஓகக..மாது, கபாதும், நம்ம கிளம்பலாம்",
என்று தன் அருகில் அமர்ந்த மாதுரி கதவியிடம்
கசான்னான். அரதக் ககட்ட அவளுக்கு பக்ககன்ைது.
"அய்கைா, நம்ம அவரள எப்படிலாம்
அசிங்கப்படுத்தலாம்னு ஐடிைாஸ் வச்சி இருக்ககாம், இவன்
பாட்டுக்கு கிளம்பலாம்ங்கிைாகன, இரத எப்படிைாவது
தடுத்து நிறுத்தனுகம!!",

401
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிைவள்,
"தீைா, நீங்க என் கூட இங்கக ரடம் ஸ்கபண்ட்
பண்ணுகைன்னு பிைாமிஸ் பண்ணி இருக்கீங்க, இன்னும்
ககாஞ்சம் கநைம் தான், அந்த கிப்ரட எல்லாம் இங்கக
இருக்கிை ஸ்டாப்ஸ்க்கு ககாடுத்து பின் நம்ம உடகன
கிளம்பிடலாம்"
என்று அவள் கசான்னரத ககட்டு அவரள
முரைத்தவன்,
"நீ கவணா இருந்து முடித்துட்டு அப்புைம் வா, எனக்கு
நிரைை கவரல இருக்கு",
என்ை படி எழப்கபானவரன தடுத்தது ஒரு குைல்.
"எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத
எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத..!!!!
தன் கசாகத்ரத எல்லாம் திைட்டி பாடலாக பாடிக்
ககாண்டிருந்தாள் தீட்சண்ைா, அழுரக உணர்ரவ அழாமல்
இவ்வாறு கசாகப் பாடலில் ககாண்டு வை முடியும் என்பரத
தீைன் அன்று தான் உணர்ந்தான். தீட்சண்ைா குைலில் இருந்த

402
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உருக்கமும் கசாகமும் அவரனக் கட்டிப் கபாட்டது. மாதுரி
கதவிக்கு அவள் பாடும் பாடல் அர்த்தம் ககாஞ்சம்
புரிைவில்ரல என்ைாலும் அதில் தீைரன இழுக்கும் மாைம்
ஏகதா இருக்கிைது என்று உணர்ந்தாள், அவள் அடக்க
முடிைாத ககாபத்கதாடு தீட்சண்ைாரவப் பார்த்துப் பல்ரலக்
கடித்தாள்.
"விழியில் கரைந்துவிட்டதா..
அம்மம்மா விடிைல் அழித்துவிட்டதா..
கவிரத கதடித் தாருங்கள்..
இல்ரல என் கனரவ மீட்டுத் தாருங்கள்.."
எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத
எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத..!!!!
மாரல அந்திகளில் மனதின் சந்துகளில்..
கதாரலந்த முகத்ரத மனம் கதடுகத
கவயில் தாகைாழுகும் நகை வீதிகளில்..
ரமைல் ககாண்டு மலர் வாடுகத
கமகம் சிந்தும் இரு துளியின் இரடகவளியில்..

403
 ஹரிணி அரவிந்தன்
துருவித் துருவி உரனத் கதடுகத
உரடயும் நுரைகளிலும் கதாரலந்த காதலரன..
உருகி உருகி மனம் கதடுகத..
அழகிை திருமுகம் ஒருதைம் பார்த்தால்..
அரமதியில் நிரைந்திருப்கபன்
நுனிவிைல் ககாண்டு ஒருமுரை தீண்டு..
நூறு முரை பிைந்திருப்கபன்..
எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத
எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத..!!!!
ஒகை பார்ரவ அட..
ஒகை வார்த்ரத அட..
ஒகை கதாடுதல் மனம் ஏங்குகத..
முத்தம் கபாடும் அந்த மூச்சின் கவப்பம் அது..
நித்தம் கவண்டும் என்றும் ஏங்குகத
கவர்ரவ பூத்த உந்தன் சட்ரட வாசம் இன்று...
ஒட்டும் என்று மனம் ஏங்குகத..
முகம் பூத்திருக்கும் முடியில் ஒன்றிைண்டு..

404
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
குத்தும் இன்பக் கணம் ககட்குகத
ககட்குகத..
பாரையில் கசய்ததும் என் மனம் என்று..
கதாழிக்கு கசால்லியிருந்கதன்..
பாரையின் இடுக்கில் கவர் விட்ட ககாடிைாய்..
நீ கநஞ்சில் முரளத்து விட்டாய்..
அழுரகைாக பாடிைப்படி அனுரவ பார்த்தாள்
தீட்சண்ைா, அவளின் உணர்வுகரள புரிந்துக் ககாண்ட
அனுவிற்கும் கண்களில் நீர் வழிந்தது. கிட்டதட்ட தன்
மனதில் கதக்கி ரவத்துள்ள காதரல பாடல் மூலம் கசால்லி
உருகினாள் தீட்சண்ைா,
"எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத
எங்கக எனது கவிரத..
கனவிகல எழுதி மடித்த கவிரத.."
அவள் பாடி முடிக்க, அதுவரை அவளின் குைல்
இனிரமயில் லயித்து இருந்த அைங்கத்தினர் தட்டிை
ரகத்தட்டல்களால் அந்த அைங்கம் நிைம்பிைது. பாடரல

405
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாடி முடித்த தீட்சண்ைா அழுரகரை அடக்க
முடிைாதவளாய் ஓய்வுஅரை கநாக்கி ஓடினாள்.

406
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 29
"உன் ைாதியாக வாழ்க்பக
முழுக்க இருப்ைபத விட..
நீ நானாக ஒருநாைாவது
இருக்கபவண்டும் என்ை..
ஆபே தான்
அதிகம் எனக்கு..!!!!
அப்பைாது தான்
என் காதல் வலிகளும்..
உைர்வுகளும் உனக்கு புரியும்!!!

-❤️தீட்சுவின் பவதபனகளில் தீரு❤️

அந்த மயில் கழுத்து நிைப் புடரவ அவளின் சிவந்த

நிைத்ரத இன்னும் தூக்கலாக தான் காட்டிைது, அந்த மாதுரி

கதவி கட்டி இருக்கும் ககால்டன் நிை டிரசன்ர் புடரவரை
விட எந்த விதத்திலும் அழகுக்கு குரைந்ததாக
கதரிைவில்ரல தீட்சண்ைாவிற்கு,

407
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அப்புைம் ஏன் என்ரன அவனுக்கு பிடிக்கவில்ரல?,
என்ை ககள்விரை எழுப்பிைது தீட்சண்ைாவின் தீைன் பித்து
பிடித்த மனம். காதலில் பித்து நிரலரை அரடந்த மனம்
இது கபால தான் அர்த்தமற்ை ககள்விகரள ககட்கும்,
காதலுக்கு கண் மட்டுமா இல்ரல, அறிவும் தான் இல்ரல,
அதனால் தான் எட்டாக் கனிக்கு ஆரசப்பட்டு
கதாரலக்கிைது",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அந்த ைாருமில்லா
பணிைாளர்களுக்கான ஓய்வு அரையில் சுவற்றில்
மாட்டப்பட்டிருந்த ஆளுைை கண்ணாடியில் தன் அழுது
சிவந்து காணப்பட்ட முகத்ரதப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"ச்கச, அந்த மாதுரி என்ரன அழ ரவத்துப் பார்க்க
கவண்டும் என்கை வந்து இருக்காள், நான் எவ்வளவு தான்
என் உணர்வுகரள கட்டுப் படுத்தினாலும் தீைன் முகத்ரத
பார்த்தால் இந்த கண்கள் கண்ணீர் விட்டு கதாரலக்கிைகத,
",
என்று எண்ணிை அவள் மனக்கண்ணில்
சற்று முன் தீைனும் மாதுரியும் ரகக் ககார்த்து ஒன்ைாக
கசன்ைது வந்து நின்ைது.

408
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைனுக்கு தான் உடம்கபங்கும் ஆயிைம் கண்கள்
ஆயிற்கை, ககாஞ்ச கநைத்தில் என்ரன அவள் வீட்டு
கவரலக்காரி கபால் நடத்திட்டா அந்த மாதுரி, அது அவன்
கண்ணுக்கு கதரிைாதாமா? ஒரு வார்த்ரத அவரள ககட்டு
இருக்கலாம், அரத விடு, அட்லீஸ்ட் தீ எப்படி இருக்கானு
ஒரு வார்த்ரத என்னிடம் ககட்டானா, காதல் தான் இல்ரல
சரி, அட்லீஸ்ட் எப்கபாகதா பழகிை நண்பர்கள் என்ை
முரையிலாவது ஒரு வார்த்ரத என்ரனக் ககட்டானா, அனு
அக்கா கசான்னது உண்ரம தான், அவன் பணத்துக்கும்,
ஸ்கடட்சுக்கும் முக்கிைத்துவம் ககாடுக்கும் தீைனா மாறி
கவகு காலம் ஆகிட்டு கபால, நான் தான் என்ரனகை
ஏமாத்திக்கிட்டு என் மனதில் கபாய்க் ககாட்ரட கட்டிக்
ககாண்டு இருக்கிகைன் கபால, கடவுகள, எனக்கு இது
கபான்ை உணர்வுகளில் இருந்து சீக்கிைம் விடுதரல ககாடு",
என்று மானசீகமாக கடவுளிடம் கபசிக் ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைாரவ கரலத்தது ஒரு குைல்.
"தீட்சண்ைா சிஸ்டர்..!!! தீட்சண்ைா சிஸ்டர்!!!!",
என்ைக் பழகிை குைல். அரதக் ககட்டு தன் கண்கரள
துரடத்துக் ககாண்டு ஒரு முரை தன் முகத்ரத

409
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்ணாடியில் பார்த்து கபாய்ைாக ஒருப் புன்னரகரை
வைவரழத்துக் ககாண்டு திரும்பினாள் தீட்சண்ைா. அங்கக
அரை வாயிலில் அவளுடன் கவரலப் பார்க்கும் நர்மதா
நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள்.
"கசால்லு நர்மதா",
"உங்கரள மரிைா கமம் கூப்பிட்டாங்க",
"இகதா வகைன், கவை ஏதாவது கசான்னாங்களா?",
"கமம் எதுவும் கசால்லல, ஆனால் சீப் ககஸ்டாக வந்து
இருக்கும் கமடம் தான் நீங்க எங்ககனு நம்ம கமம் கிட்ட
ககட்டாங்க, அதுக்கு அப்புைம் நம்ம கமம் அனு அக்கா
கிட்ட ககட்க, உங்களுக்கு உடம்பு முடிைரலனு கைஸ்ட்
எடுக்க கபாய்யிட்டீகனு கசான்னாங்க, உடம்பு இப்கபா
பைவாரலைா சிஸ்டர்?",
என்று ககட்டாள் நர்மதா.
அனு மரிைாவிடம் தீட்சண்ைாரவ கபாய் கசால்லி
காப்பாற்றி இருப்பது நன்ைாககவ கதரிந்தது, அவள் மனம்
ககாண்ட காைத்திற்கு அவளுக்கு தனிரம கதரவ என்பரத
உணர்ந்து அவளுக்கு உடம்பு முடிைவில்ரல என்று
கூறியிருக்கிைாள் அவள். ஆனால் அந்த மாதுரி அவள்

410
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனம் ககாண்ட காைத்ரத இன்னும் கபரிை காைமாக்கி
அந்த வலிரை ைசிக்கிைாள், அதற்கு தான் இப்கபாது
அவரள மரிைாவின் மூலம் தன்ரன அரழக்கிைாள் என்று
தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்துப் கபானது.
"ஆமாம், இந்த தீைன் என்னவானான்?",
என்று அவள் மனம் ககள்வி ககட்க,
"உனக்கு கவட்கமாக இல்ரல, இவ்வளவு கநைம் அந்த
மாதுரி கதவிக்கு நீ கசவகம் கசய்த கபாது அரத கண்டு
வாரை மூடிக் ககாண்டு இருந்தான், உன்ரன எப்படி
இருக்க தீ, அம்மாவுக்கு எப்படி இருக்கு அப்படினு ஒரு
வார்த்ரத ககட்கல, நீ மட்டும் அவரன நிரனத்து உருகுை,
ககாஞ்சமாச்சும் சூடு, கசாைரண கைாடு நடக்க பழக்கிக்க
தீட்சு!!",
அவளின் அறிவு கச்சிதமாக அவரள ககள்வி
ககட்டது. அரத புைந்தள்ளிைவளாய் தன்னுடன் கசர்ந்து
நடந்த நர்மதாரவப் பார்த்துக் ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"நர்மதா, சீஃப் ககஸ்ட்டா சார் வந்து இருந்தாகை?",
"அவங்க கபாயிட்டாங்க சிஸ்டர்",
"கபாயிட்டாங்களா!!!",

411
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஏகனா கதரிைவில்ரல தீட்சண்ைா மனம் ஏமாற்ைமாக
உணர்ந்தது.
"இப்கபா அவன் இருந்தா என்ன? கபானால் உனக்கு
என்ன? நீ அவளுக்கு கசவகம் கசய்ைப் கபாைரத அவன்
என்ன வந்து தடுத்து நிறுத்தவா கபாைான்?, கபா, கபாய்
கபாழப்ரப பாரு தீட்சு, உனக்காக அவன் வைப் கபாைது
இல்ரல, அப்புைம் ஏன் அவரனப் பற்றி கைாசிக்கிை?
பாத்தீல, அந்த மாதுரி கதவி உடலில் இருந்த ரவை
நரககரள, உன்னிடம் நீ காதில் கபாட்டு இருக்கும் அரைப்
பவுன் ஜிமிக்கி மற்றும் காலில் ககாடி கபால் சுத்தி இருக்கும்
ககாலுரச தவிை கவறு என்ன இருக்கிைது?",
சற்று முன் மாதுரியின் கசய்ரகைால் விழித்துக்
ககாண்ட அவள் அறிவு சாட்ரடைடி ககள்விகளால்
அவரள சுழற்றிைது.
"நீங்க பாட்டு பாடி முடிச்சீங்கல, அது முடிந்த உடகன
அவர் எழுந்து நம்ம கமம் கிட்ட கசால்லிட்டு கிளம்பிப்
கபாயிட்டார், உங்க பாட்டு கைாம்ப நல்லா இருந்தது
சிஸ்டர், அப்படிகை சித்ைாம்மா பாடுனது கபால் இருந்தது,

412
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கைாம்ப ஃபீல் பண்ணி பாடினீங்க, பாட்டு கத்துக்
கிட்டீங்களா?",
அவள் அருகக வந்துக் ககாண்டிருந்த நர்மதா
ககட்டாள்.
"ஆமாம், ஸ்கூல் முடிக்கும் வரை கிளாஸ் கபாகனன்,
அப்பா இைந்ததுக்கு அப்புைம் படிப்கப கதாடை கஷ்டமான
சூழ்நிரல, அதில் பாட்டு கிளாஸ் எப்படி? அப்கபா
கத்துக்கிட்டது தான்",
என்று கசால்லிைவள் மனதில் ஏகனா ஒரு கதம்பு
வந்தது.
"தீைன்கன கபாய் விட்டான், அவரன மாதுரியுடன்
ஒண்ணா கசர்ந்துப் பார்க்கும் கபாது தாகன தன் கதம்பு,
ககாபம் எல்லாம் காணாமல் கபாய் தன்னால் எதுவும் கபச
முடிைாது கவறு எதுவும் கைாசிக்க முடிைாது கபாய்
அழுரக வந்து கதாரலக்கிைது, இப்கபாது இவள் மட்டும்
தாகன இருக்கிைாள், அது கபாதும் இவளுக்கு பதிலடி
ககாடுக்க, ஏதாவது கதரவ இல்லாமல் கபசினால்
அவளுக்கு தக்க பதிலடி ககாடுத்து விட கவண்டும்"

413
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிக் ககாண்டு விழா நரடப் கபறும் அந்த
ோலுக்குள் நுரழந்தாள், அப்கபாது அங்கு நின்றுக்
ககாண்டிருந்த அனு தீட்சண்ைா ரவப் பார்த்து,
"ஓகக வாடா நீ? எதும் பிைச்சரன இல்ரலகை?",
என்று ரசரகயில் ககட்டாள்.
"நான் நல்லா இருக்ககன்",
என்று ஒரு புன்னரகயின் மூலம் அனுவுக்கு பதில்
கசான்ன தீட்சண்ைா மரிைாவின் அரைக் கதவருகக கசன்று
நின்று உள்கள வை அனுமதி ககட்டாள்.
"கம ஐ கமீன் கமடம்?",
"அட, தீட்சண்ைாவா, உள்கள வா, உனக்கு ஏகதா
கேல்த் இஸ்யூனு கசான்னாள் அனு, ஆர் யூ ஓகக நவ்?",
தீட்சண்ைா குைல் ககட்டு திரும்பிை மரிைா ககட்டாள்
"எஸ் கமம், ஐ ஆம் ரபன்",
என்ைவள் கண்கள் மாதுரிரை கதடிைது. கால் கமல்
கால் கபாட்டுக் ககாண்டு மரிைாவிடம் சுவாைசிைமாக கபசிக்
ககாண்டு இருந்த மாதுரி அப்கபாது தான் நிமிர்ந்து
அவரளப் பார்த்தாள்.

414
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"வாடி, அவன் கூட ஒண்ணா நடந்து என்ரன
கவறுப்கபத்துனல, என்ரன உனக்கு கவரலக்காரி
ஆக்குனல, என்ரன அசிங்கப் படுத்துனீல இருக்குடி
உனக்கு",
மனதில் எண்ணிக் ககாண்கட அவரள கநாக்கி
கபானாள் தீட்சண்ைா.
"நான் தான் கசான்கனன்ல மாதுரி, இவள் என்னுரடை
கபஸ்ட் ஸ்டாப்னு, நீங்கள் தான் எகதகதா கசான்னீங்க,
இகதா வந்து விட்டாகள, குட் தீட்சண்ைா, ஐ ரலக் யூ,
கமடரம பக்கத்தில் இருந்து கவனித்துக் ககாள்",
என்று மாதுரிக்கு பதில் கசான்ன ரககைாடு
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி கசால்லிவிட்டு கவகு கநைமாக
அடித்துக் ககாண்டு இருந்த தன் கபாரன காதில் எடுத்து
ரவத்து எங்ககா கசன்ைாள் மரிைா.
அவள் கசன்ை பிைகு அந்த அரையில் இப்கபாது
மாதுரியும் தீட்சண்ைாவும் மட்டும் தான் இருந்தார்கள். தன்
எதிகை நின்ை தீட்சண்ைாரவ கண்களால் எரித்து விடுவது
கபால் பார்த்தாள் மாதுரி கதவி. அந்த பார்ரவரை
அஞ்சாமல் எதிர்க் ககாண்டாள் தீட்சண்ைா.

415
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கே..உன்ரன தான், அந்த ஜூரஸ எடு..",
என்ைாள் மாதுரி.
கமௌனமாக அங்கு இருந்த ஜூரஸ எடுத்து தட்டில்
இருந்த கிளாசில் ஊற்றி மாதுரி கநாக்கி நீட்டினாள்
தீட்சண்ைா. அரத வாங்கிக் ககாண்கட மாதுரி தன் எதிகை
நிற்கும் தீட்சண்ைாரவ கமலிருந்து கீகழ ஒருப் பார்ரவப்
பார்த்தாள்.
"உனக்கு கவட்கமாக இல்ரல, என் தீைரன மைக்க
பாட்டு பாடி அழுது நடிக்கிறிைாடி, அவன் என்னகமா உன்
பாட்ரட ககட்ட உடகன அங்க உக்காை முடிைாம எழுந்து
ஓடுைான், நீ என்னகமா ஒப்பாரி ரவத்துட்டு எங்ககைா
ஓடுை, என்னடி அவரன மைக்க பாக்குறிைா? ககவலம்
எனக்கு ரகக் கட்டி கசவகம் கசய்யும் நீ எல்லாம் எனக்கு
கபாட்டிைா?",
"கமடம், நான் என் மனதுக்கு பிடித்த பாட்ரட
பாடிகனன் அவ்வளவு தான், நீங்களா எதாவது நிரனத்துக்
ககாண்டால் அதற்கு நான் கபாறுப்பு இல்ரல, ஒப்புக்
ககாள்கிகைன் நீங்க கசால்ைது உண்ரம தான், உங்களுக்கு
நான் இப்கபாது ரகக் கட்டி தான் கசவகம் தான்

416
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசய்கிகைன், அதற்காக என்ரன வாடி கபாடி என்று ஏக
வசனத்தில் அரழக்கும் உரிரம உங்களுக்கு இல்ரல",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைா முகத்தில் ககாபம் துளிர்த்து
இருந்தது.
"ஓ..அப்படிங்களா கமடம், உனக்கு என்னடி மரிைாரத,
நாடகக்காரி!! என் தீைனிடம் நாடகம் கபாட்டு பிச்ரச
எடுத்து உன் அம்மா உயிரைக் காப்பாற்றிை பிச்ரசக்காை
நாய் நீ, உனக்கு மரிைாரத ஒரு ககடா, மரிைாரத தாகன
ககட்ட, இந்த வாங்கிக்ககா",
என்ைப்படி தான் அமர்ந்து இருந்த சீட்ரட விட்டு
எழுந்த மாதுரி தன் ரகயில் இருந்த கிளாரச
ஆகவசத்துடன் தீட்சண்ைா முகத்ரத கநாக்கி வீசினாள்,
அது தீட்சண்ைாவின் கதாள்ப் பட்ரடயின் மீதுப் பட்டு,
அங்கு ககாஞ்சம் அந்த மஞ்சள் நிை திைவத்ரத ஊற்றி,
அவளின் ரகயில் ககாஞ்சம் ஊற்றி, மிச்ச ஜூரஸ தரைக்கு
இரைைாக்கி, கிளிங் என்ை சப்தத்துடன் கீகழ விழுந்து
கநாறுங்கி நான் கிளாஸ் தம்ளைாக்கும் என்ைது. அந்த
சப்தத்திலும் மாதுரியின் எதிர்பாைாத அச்கசய்ரகயிலும்
அதிர்ந்து கபாய் காரதப் தன் இருக் ரககளாலும் கபாத்திக்

417
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்ட தீட்சண்ைா, ஆகவசத்துடன் திரும்பி அந்த
உரடந்துப் கபான கிளாஸ் சப்தத்திற்கு இரணைாக
மாதுரியின் கன்னத்ரத கநாக்கி,
"பளார்!!!!!",
என்று ஒரு அரை விட்டாள்.

418
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 30
"யாருக்கு கதரியும்..?
உன் நிபனபவ சுமந்து
நான் ைடும் பவதபன..
இந்த படரிக்கும்..
இந்த அபையின் நான்கு சு
வருகபை தவிர..
என் உைக்கத்பத
திருடியவன் நீ..!!",

-❤️தீட்சுவின் உைக்கமில்ைா இரவுகளில் தீரு❤️

அவளின் அரைரை எதிர்பாைாத மாதுரி தன் முகத்தில்

விழுந்த முடிரை நகர்த்தி விட்டப் படி,

"யூ..",
என்று ஆக்கைாஷத்துடன் ஏகதா கபச ஆைம்பித்த
மாதுரிரை கநாக்கி தன் வாயில் ரக ரவத்து "உஷ்..!!!",
என்று ரசரக காட்டினாள் தீட்சண்ைா.

419
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கத்தாகத!!! கத்தினால் ககவலம் உன் சர்வண்ட் கிட்ட
அடி வாங்குன அசிங்கத்ரத எல்லார் கிட்ரடயும் நீ தான்
கசால்ல கவண்டி இருக்கும், எனக்கு எந்த பிைச்ரனயும்
இல்ரல, இந்திைாவின் டாப் கடன் ககாடீஸ்வரில் ஒருவைான
விவிஐபி மதிப்பிற்க்குரிை திரு. மகதீைவர்மன் சாருரடை
வருங்கால மரனவி, நிகழ்கால காதலி மாதுரி கதவி
அவர்கரள ரக நீட்டி அடித்த கபருரம, ககவலம்
இருபத்தி ஐந்தாயிைம் மாத சம்பளம் வாங்கும் இந்த
பிச்ரசக்காரி தீட்சண்ைாரவ கசரும் என்ைால் அந்த
கபருரமரை ஏற்க நான் தைார் தான், கசால்லிக்ககா",
கசால்லிக் ககாண்கட தீட்சண்ைா, தன் புடரவயில்
ஒட்டி இருந்த ஜூரஸ அங்கு இருந்த தண்ணீரை கதாட்டு
நீக்க முைற்சித்தாள்,
"எங்க அண்ணன் எனக்கு ஆரச ஆரசைா எடுத்து
ககாடுத்தப் புடரவ, இப்படி ஜுஸ் ஊத்தி வீணாக்கிட்டிகை
மாது!!!!",
என்று தன் உதட்ரட பிதுக்கினாள் தீட்சண்ைா.
"கே..மரிைாரதைா கவளிகை கபா!!!!"
மாதுரி முகம் சிவந்தது.

420
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அடடா..கபாகைன், கபாகைன், ஆக்சுவலா இது உன்
டைலாக் இல்ரலகை? என்ன கசால்லுவ நீ வழக்கமா????
ஆ..ஞாபகம் வந்துட்டு, "நீ கபரிை தப்பு பண்ணிட்ட
தீட்சண்ைா, இதுக்கு நீ ககாடுக்கப் கபாை விரல அதிகம்",
அப்படினு தாகன கசால்லுவ?", அதுக்கும் நான் தைாைாக
தான் இருக்ககன், தீைன் வருங்கால மரனவி அப்படிகிங்குைா
ஒகை காைணத்தால் தான் உன்ரனயும் ஒரு ஆளா மதித்து
நான் கபசிட்டு இருக்ககன், அவன் உனக்காக என்னிடம்
மன்னிப்பு ககட்டதால் தான், உன்கிட்ட நான் ககட்ட
கபச்சுகள், நீ எனக்கு ககாடுத்த திருட்டுப் பட்டம்
எல்லாத்ரதயும் கபாறுத்துக்கிட்டு உனக்கு மரிைாரத
ககாடுத்து கபசிக் கிட்டு இருக்ககன், உன் பணத்துக்கு
பைந்கதா, உன் ஆளுரமக்கு பைந்கதா இல்ரல, அரத
முதலில் நீ மண்ரடயில் ஏத்திக்ககா, என்ரனப் பற்றி
உனக்கு கதரிைாது, கவறும் உருகி உருகி காதலித்து கவிரத
எழுதி இருக்கிைரத பார்த்து, இது கபால் நீ மிைட்டினாகலா,
எல்லாருக்கும் கநைா என்ரன அசிங்கப் படுத்தினாகலா
நான் கசார்ந்து உரடந்து அழுதுக்கிட்கட இருப்பனு
நிரனச்சிைா? கபா என்ரனப் பத்தி தீைன் கிட்ட ககளு, ஒரு

421
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தடரவ ச்சீனு என் மனது கவறுத்து ஒதுங்கி கபானால் என்
ஆயுள் முடியுை வரைக்கும் அந்த பக்ககம திரும்ப
மாட்கடன், உன் தீைன் ஸ்கூல், காகலஜ் படிக்கும் கபாது
என்ரன சமாதானப் படுத்த என் காலில்லாம் விழுந்து
இருக்கான், இரத நான் கபருரமக்கு கசால்லல, என் இடம்
அவனிடத்தில் என்ன அப்படினும், எனக்கு அவன் எவ்களா
முக்கிைத்துவம் ககாடுத்து இருக்கானும் உன்கிட்ட
கசால்கைன். ஒண்ணு புரிந்துக்ககா, நீயும் அவனும் சரி,
ைாைாக இருந்தாலும், அது எவ்வளவு கபரிை ஆளாக
இருந்தாலும் என் மனது கவண்டாம்னு ஒரு தடரவ மனது
கவறுத்து முடிவு எடுத்துட்டா அவ்களா தான், திரும்பிக்
கூடப் பார்க்க மாட்கடன், தீைன் எவ்வளவு கபரிை
பணக்காைனாக இருந்தால் எனக்கு என்ன?, நீ இனி ஒரு
தைம் என்கிட்ட ரவத்துக்கிட்டா இப்கபாது அரைகைாடு
விட்கடன், அடுத்த முரை அசிங்கப்படுத்திடுகவன்",
எச்சரிச்ச தீட்சண்ைா முகத்தில் ககாபத் தீ பற்றி
எரிந்தது, அவளுக்கு மட்டும் சக்தி இருந்தால், மாதுரி கதவி
அந்த இடத்திகல எரிந்து சாம்பலாகி இருப்பாள்.

422
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீ கசான்னது எல்லாம் சரி தான், ஆனால் நான் உன்
தீைன் மாதிரி காலிலாம் விழ மாட்கடன், அந்த காரலகை
இல்லாம ஆக்குகவன், நீ பாம்பு புற்றுக்குள் ரகரை
விட்டுட்ட தீட்சண்ைா, அந்த பாம்பு என்ன கசய்யும்
கதரியுமா? உன்ரன மட்டும் கதடி வந்து ககாத்தாது,
உன்ரன சார்ந்தவர்கரளயும் அது கதடி வந்து ககாத்தும்",
"அட..அப்படிைா, எங்களுக்கு மகுடி ரவத்து ஊதி
அரத மைக்கவும் கதரியும், கதரவப்பட்டால் கம்ரப
எடுத்து அடித்து அது உயிரை எடுக்கவும் கதரியும், ஆமா,
அகதன்ன ஒரு அடி வாங்குனதுக்கக கபாசுக்கினு என்
தீைனு கசால்லிட்ட? ம்ம், அப்கபா இன்னும் நாலு ககாடுத்தா
தாலி எடுத்து வந்து தீைன் ரகயில் ககாடுத்து தீ கழுத்தில்
கட்டுங்கனு நீகை கசால்லுவ கபால? ம்ம்..!!",
"கே..!!!!!",
"ஷ்..ஏன் இப்படி கத்துை, கூல், நான் எவ்களா சாந்தமா
கபசுகைன், இது மாதிரி தீைன் முன்னாடிலாம் கபாய் கத்தாத,
கசவிளில் ஒண்ணு ரவத்து விடப் கபாைான், அவனுக்கு
இது கபால் கத்துைதுலாம் சுத்தமா புடிக்காது, அப்புைம் உன்
கிட்ட ககட்கணும்னு நிரனத்கதன், இப்படி பணம்

423
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்குனு ைாரையும் மதிக்காமல் உனக்கு அடிரம மாதிரி
ட்ரீட் பண்ணுறிகை, இப்கபா நீ காரில் கபாயிட்டு
இருக்கிைப்கபா ஒரு ஆக்சிகடன்ட் ஆகி, நீ கசத்துட்டகன
ரவத்திப்கபாம், சும்மா கபச்சுக்கு கசான்கனன்,
முரைக்காதம்மா",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைாவின் கண்கள் நான் கபச்சுக்கு
கசால்லவில்ரல, நிஜமாககவ அப்படி ஒண்ணு நடந்து
அரதப் பார்க்க எனக்கு ஆரசைாக இருக்கு என்று
உண்ரமரை மாதுரிக்கு கதளிவாக கூறிைது.
"அப்படி திடீர்னு கசத்து விட்டால் எப்படி இந்த
பணத்ரத எல்லாம் வாரிக்கிட்டு கபாவிைா மாது, கமயினா
விதவிதமா கட்டிட்டு வரிகை இகதா இந்த டிரசனர் ஸாரி
அரத எல்லாம் எப்படி உன் கூட கமகல எடுத்துட்டு
கபாயிடுவிைா?, இல்ரல உங்க அப்பாரவ கசார்க்கத்துக்கு
ககாரிைர் அனுப்ப கசால்லுவிைா, நீ கசான்னாலும்
கசால்லுவ, நீ தான் கபரிய்ய்ய்ய்ய்ய்
ஆளாச்கச, வாழப் கபாைது ககாஞ்ச நாள், அதில்
அடுத்தவங்களுக்கு நல்லது கசய்ைரலனாலும் பைவாயில்ல,
அவங்கரள உன் வார்த்ரத ைால் வரதக்காகத, ஏகதா

424
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவங்க கஷ்ட காலம் உன்ரன மாதிரி பணத் திமிர் பிடித்த
முதலாளி கிட்ட லாம் வாங்கணும்னு",
அதற்கு ஆகவசத்துடன் ஏகதா கசால்ல முற்பட்ட
மாதுரி குைல்அந்த அரையின் உள்கள வந்த மரிைாரவப்
பார்த்ததும் அரமதிைானது.
"அடகட, இது என்ன கிளாஸ் எல்லாம் உரடந்துப்
கபாயி இருக்கு, வாட் இஸ் தீட்சண்ைா?",
என்ைப் படி உள்கள வந்தார் மரிைா.
"கமம்..",
என்று தீட்சண்ைா கசால்ல ஆைம்பிக்கும் கபாது மாதுரி
கதவி நடுவில் புகுந்து,
"நான் தான் ரகத் தவறி கீகழ கபாட்டுட்கடன் மரிைா,
அரத ககட்ச் பிடிக்க வந்த உங்க ஸ்டாப் கமகலயும்
பட்டுட்டு",
எனவும் தீட்சண்ைாவிற்கு சிரிப்பு வந்தது,
"அய்கைா..சாரி கமடம், ஒரு இம்பார்ட்கடன் கால்,
அதான் உங்கரள சரிைா கவனிக்க முடிைரல என்னால்,
உங்களுக்கு காைம் எதுவும் படரலகை?",
மரிைா குைலில் ஏகத்துக்கும் பதற்ைம்.

425
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இல்ரல,. கமடம், ஐ ஆம் ஆல்ரைட்",
என்ைாள் மாதுரி, அவள் கண்கள் தீட்சண்ைா முகத்தில்
தவழ்ந்த உணர்வுகரள பைங்கைமாக உறுத்துப் பார்த்தது.
"தீட்சண்ைா, நீங்க கபாய் கமடகமாகமாட காரில் இந்த
கபாருட்கரள எல்லாம் ரவத்து விட்டு வாங்க",
என்று மரிைா சில கிஃப்ட்கரளயும், சால்ரவகள்,
பூங்ககாத்து கரளயும் ககாடுக்க, அரத வாங்கிக் ககாண்டு
தீட்சண்ைா அந்த அரைரை விட்டு கவளிகை கசன்ைாள்,
கவளிகை கசல்லும் கபாது மாதுரிரை கநாக்கி ஒரு
இகழ்ச்சிப் புன்னரக வீச தவைவில்ரல.
அந்த விரலயுைர்ந்த காரைப் பார்த்த தீட்சண்ைா விற்கு
ஏகனா கவறுப்பு தான் கதான்றிைது,
"இந்த காரின் விரல கண்டிப்பாக ககாடிகளில் தான்
இருக்கும், அந்த ககாடிகளுக்கு பின்னால் எத்தரன
கதாழிலாளிகளின் இைலாரம, ககாபங்கள் இருக்குகமா!!!
ச்கச, எப்படி அடிரம மாதிரி நடத்திட்டா என்ரன",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட காரின் அருகக
கசன்ைவளுக்கு ஒரு ஆச்சரிைம் காத்துக் ககாண்டிருந்தது.

426
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இைவு உணவு முடிந்து வாசலில் உள்ள திண்ரணயில்
வந்து அமர்ந்தனர் திவாகரும், மலரும்.
"பிக்கல், பிடுங்கல் இல்லாத குடும்பம் மலரு, அவரைப்
பற்றியும் விசாரித்து விட்கடன், ைாருகம குரை கசால்லப்
மாட்ைாங்க, கைாம்ப நல்ல மாதிரிைாம், எந்த ககட்டப்
பழக்கமும் இல்ரலைாம், ஆனால் ககாஞ்சம் பிடிவாத
குணம் அதிகமாம், மாமிைார் ககாடுரமலாம் எதுவும்
இல்ரல, மாமனாரும் கைாம்ப சாதுவாம், நாத்தனார்
ஒண்கண ஒண்ணு தான், அதுவும் எப்பாவது தான்
வீட்டுக்கு வந்து கபாகுமா, அரத நல்ல வசதிைான
இடத்தில் ககாடுத்து இருக்கிைதால் நாரள தன் புருஷன்
கூட ககாவிச்சிக்கிட்டு தன் அண்ணன் கிட்ட பணம்
ககாடு,காசு ககாடுனு ககட்டுட்டு நிற்காது, அப்படிகை அந்த
கபண் ஒருகவரள ககாஞ்சம் தரலக்கனம் பிடித்த
கபண்ணா இருந்தால் நம்ம தீட்சு எல்லார் கூடவும் அன்பா
பழகுவாள், கசா எந்த பிைச்சரனயும் இல்ரலனு நான்
நிரனக்கிகைன், நீ என்ன நிரனக்கிை?",
என்ை திவாகர் கபரிை உரைைாக முடித்தான்.

427
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அவருக்கு நம்ம தீட்சுரவ பிடித்து இருக்குனு கதரிந்த
பிைகு அவள் கிட்டப் கபாய் கசால்லாமல், உங்க கிட்ட
வந்து அதுவும் கநைா கல்ைாணத்ரதப் பற்றி கபசினார்
பாருங்க, அதிகல கதரியுது, அவங்க வீட்டு ஆளுகளின்
அருரமைான வளர்ப்பு, இவரும் இந்த சின்ன வைதிகலகை
இவ்வளவு கபரிை இடத்ரத அரடந்து இருக்கார்னா அவர்
கடின உரழப்பாளினு நல்லாகவ கதரியுதுங்க, எனக்கு
என்னகமா அவர் நம்ம தீட்சுவுக்கு நல்ல கபாருத்தமா
இருப்பாருன்னு கதாணுதுங்க, அவள் கிட்ட கபசணும்ங்க",
"எப்கபா வருவாள்?",
"நான் தான் இன்ரனக்கு நல்லா விகசஷத்ரத ைசித்து
ஒன்பது மணிக்குள் வீடு வந்து கசை கசான்கனன், பாவம்
அந்த கடற்கரை ககாயில், ஆபிஸ் விட்டால் அவளுக்கு
என்ன கதரியும் கசால்லுங்க, இன்ரனக்காவது நல்ல
முரையில் என்ஜாய் பண்ணிட்டு வைட்டும், கூட நம்ம அனு
அக்கா இருக்காங்க",
"சரிடி, அவள் வந்த உடகன நீ ஆைம்பிக்காத, நான்
கபாறுரமைா அவள் கிட்ட கபசுகிகைன்",
திவாகர் முகத்தில் உறுதி கதரிந்தது.

428
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 31
"என் மனதில் நான் கட்டிய
கற்ைபனக் பகாட்படகள்
இடிந்து விழக் கண்கைால் கண்படன்..
என்னுயிபர நீ..
என்பன விட்டு நீங்க..
விடியற்காபை கனாக் கண்படன்..",

-❤️தீட்சுவின் இடிந்துப் பைான கனவுகளில் தீரு❤️

"தீ..!!!!!!",
அந்த கார் கதரவ திைந்து தான் ககாண்டு வந்த அந்த
கபாருட்கரள எல்லாம் காருக்குள் ரவத்த தீட்சண்ைாரவ
ஒரு குைல் அரழத்தது. அவளின் கபைரை அரழக்கும்
விதத்திகல அது ைார் என்று கண்டுக் ககாண்ட தீட்சண்ைா
மனம் ஒரு கணம் உருகிைது, பிைகு சற்று முன் மாதுரி
கபசிைது எல்லாம் அவள் நிரனவுக்கு வை, அவள் முகம்
இறுகி கபானது.
"தீ..!!!!",

429
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இந்த முரையும் அவள் காதில் வாங்க வில்ரல,
கிப்ட்ரட அடுக்கி சரிப்பார்த்தவள் ஒரு முரை எல்லாப்
கபாருட்கரளயும் சரிப்பார்த்துக் ககாண்டு நகை முற்பட்டாள்
தீட்சண்ைா.
"தீ நில்லு உன்ரன தான்..காதில் விழரலைா?"
இந்த முரை இருளின் மரைவில் இருந்து கவளிகை
வந்து அவளின் வழிரை ரகநீட்டி மறித்தவன் வாயில்
இருந்த சிககைட்டில் இருந்து வந்த புரகயில் அவள் முகம்
சுளித்தப்படி நகை முற்பட, அவளின் முன்பு வந்து நின்று
மீண்டும் வழிரை மரைத்தான் தீைன்.
"சார்..பிளீஸ் எனக்கு வழிரை விடுங்க, அங்கக மாதுரி
கமடம் கசான்ன கவரலரை நான் முடிக்கணும்",
"என்ன தீ உளறிக்கிட்டு இருக்க?",
"ைார் சார் உளருகிைா? நீங்க தான் வந்து நின்னு
கதரவ இல்லாம கபசிக் கிட்டு இருக்கீங்க, முதலில் என்
கபைர் தீட்சண்ைா, கால் மீ தீட்சண்ைா, அப்படி இல்ரலனா
என்ரன உங்கள் சர்வன்ட்னு கூட கூப்பிடலாம்",
"என்ன கபசிக் கிட்டு இருக்க நீ, எனக்கு நீ எப்கபாதும்
தீ தான், அப்புைம் நீ என்ரன எப்கபாதும் கூப்பிடுைது

430
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபால் தீைன்கன கூப்பிடு, அம்மாவுக்கு கேல்த் எப்படி
இருக்கு?",
"கவண்டாம் சார், உங்கரள நான் சார்கன
கூப்பிடுகிகைன், நான் ஒரு சாதாைண மிடில் கிளாஸ் கபண்,
நீங்கள் பணக்காைர் இல்ரல இல்ரல மில்லிைனர்!!!!!
உங்கரளப் கபால் எப்படி நான் உங்க கபர் கசால்லி
கூப்பிடுவது?",
"ஏன் நீ இதுக்கு முன்னாடி என்ரனை கூப்பிட்டகத
இல்ரலைா?",
"அதுக்கு தான் பலரன உங்கள் வருங்கால மரனவி
மூலம் அனுபவித்து விட்கடகன!!!!!",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைா வின் முகம் கலங்கிைது.
அரதப் பார்த்த தீைன் ஆதுைமான குைலில்,
"தீ..உன் மனது எனக்கு புரியுது, நீ மிகவும் நல்ல
கபண், உன் அருகாரமரை ைாருகம மிஸ் பண்ண விரும்ப
மாட்டாங்க, உன் காதல் தான் கவண்டாம்னு நான்
கசான்கனன்கன தவிை உன் நட்ரப நான் இழக்க
விரும்பல",

431
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா முகத்தில் எரிமரல
கவடித்தது.
"ஓ!!!!! நீங்க அப்படி கசால்ல கசால்லுறீங்களா? இப்கபா
வந்த உடகன என்ரனப் பார்த்து ஒரு வார்த்ரத எப்படி
இருக்க தீ னு ககட்டீங்களா?, இல்ரல என் அம்மா உடல்
நிரலப் பற்றி விசாரித்தீர்களா? நீங்கள் கசால்வது கபால்
அட்லீஸ்ட் நட்பின் அடிப்பரடயிலாவது அரத
கசய்தீர்களா? இப்கபா ைாருகம இல்லாத இடத்தில் வந்து
மட்டும் என்னிடம் கபசுறீங்க? எல்லாரும் இருக்கும் கபாது
என்னிடம் கபச உங்கள் விவிஐபி ஸ்கடட்டஸ் தடுக்குதுல?",
என்று ககட்ட தீட்சண்ைா முகத்ரத தீைனால் பார்க்க
முடிைவில்ரல. அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா முகத்தில் ஏளன
ப் புன்னரக பைவிைது.
"அது எப்படி சார், நாலு கபர் இருக்கும் இடத்தில்
என்னிடம் நீங்கள் கசால்லும் அந்த நட்பு இருந்து
உங்களால் சகஜமாக கபச முடிைவில்ரல , காைணம் உங்க
ஸ்கடட்டஸ், ஆனால் இப்படி ைாருமில்லா இடத்தில் மட்டும்
என்னிடம் உங்கள் ஸ்கடட்டஸ் மீறி கபச உங்களுக்கு அந்த
நட்பு கதரவப் படுதுல?, நீங்க உங்கள் பிைான்சிக்காக லாம்

432
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தைங்கிை என்னிடம் நீங்க கபசாம கபாகல, எனக்கு
உங்கரள கதரியும், உங்கரள ைாரும் அரணப் கபாட்டு
தடுக்க முடிைாது, நீங்கள் நிரனத்தால் என்னிடம் கபசி
இருக்கலாம், ஆனால் நீங்கள் கமரடயில் அமர்ந்து
இருக்கும் அந்த இடமும் கூட்டத்தில் ஓைமாக கமரடக்கு
கீகழ நான் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த இடமும் தான்
உங்கரள தடுத்து இருக்குல்ல?",
"இது..இது தான், நானும் நீயும் காகலஜ் கடஸ்ல இருந்த
மாதிரி சகஜமா பழகி நிரைை வருஷங்கள் ஆகிட்டு, நீயும்
நானும் தூைமா இருந்தாலும் என் மனரத நான் ககாண்ட
எண்ரணத்ரத அப்படிகை பிட்டு பிட்டு ரவக்கிை
பாத்திைா? உன்ரனப் கபான்ைவரள என் வாழ்க்ரகயில்
இருந்து இழக்க எனக்கு எப்படி மனது வரும் நீகை
கசால்லு?, நான் பார்க்காத கபண்ககள இல்ரல தீ, அழகான
புத்திசாலி கபண்கள் எனக்கு ஆயிைம் என்ன ககாடிப் கபர்
கிரடப்பார்கள், ஒரு கண் அரசவு கபாதும், ஆனால்
நம்ரம முழுரமைாக புரிந்துக் ககாண்ட கபண்
கிரடப்பாளா கசால்லு? உன்ரனப் கபான்ை என் முக
அரசவில் இருந்கத என்ரன முழுரமைாக புரிந்துக்

433
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டப் கபண்ரண எனக்கு இழக்க மனம் வைவில்ரல,
உன் நட்பு எனக்கு கவண்டும் வாழ்க்ரக முழுக்க, அதற்கு
நீ என்ரனப் கபால் சமூகத்தில் விஐபி அந்தஸ்துடன்
இருக்க கவண்டும், கசா உனக்கு நான் இந்திைாவில் உள்ள
ககாடீஸ்வைர்களில் சிைந்த ஒருவரன மாப்பிரளப்
பார்க்கிகைன், அப்கபாது தான் நீயும் நானும் அந்தஸ்து
கபதம் இல்லாமல் சகஜமாக நட்பாக பழகலாம்",
அவன் கசால்லி முடித்து விட்டு அவளிடம் பதில்
வைாது கபாககவ அவரள கூர்ந்துப் பார்த்தான்.
"கபாதும் தீைன், இது தான் உனக்கு மரிைாரத, உன்
கமல் நான் ரவத்துள்ள காதல் கமல் ஆரணயிட்டு
கசால்கைன், இதுக்கு கமல் நீ ஒரு வார்த்ரதப் கபசினால்
இந்த தீ உன் முகத்தில் சாகும் வரை விழுக்ககவ
மாட்டாள்",
தீட்சண்ைா உதடுகள் துடித்தது, அதீத ககாபத்தில் உடல்
நடுங்கிைது. அவள் வார்த்ரதகள் அக்னி கங்குகளாய்
சிதறிைது.
"ஸ்கடட்டஸ் பார்த்து தான் உன் நட்பும் காதலும் வரும்
என்ைால் எனக்கு அப்படி பட்ட நட்பும் கவண்டாம்,

434
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காதலும் கவண்டாம், உன்னாலும் உன் காதலிைாலும் நான்
அவமானப் பட்டது கபாதும், என் புத்திக்கு எட்டாமல்
எட்டாக் கனிக்கு ஆரசப்பட்டதற்கு நான் என் மனத்தில்
ககாண்டுள்ள காதல் தீயிகலகை என்ரனகை உயிகைாடு
எரிக்கிறீங்க நீயும் உன் காதலியும், கபாதும், உங்கள்
என்ரன விட்டுடுகங்க, உன் காதலி உன் வாழ்வில் வந்ததில்
இன்று வரை இருந்து என் மனம் படும் பாடுகள் நான்
மட்டும் தான் அறிகவன், நல்லா இரு அவகளாட, நான்
உன் வாழ்வில் இருந்து ஒதுங்கி கபாக நிரனக்கிகைன்,
எனக்காக உன்ரன நிரனத்து நிரனத்து நான் அழுது
என்ரன சார்ந்தவங்கரள நிரைைகவ கஷ்டப்படுத்தி
இருக்ககன், இனி அவங்களுக்காக நான் வாழ முடிவு
எடுத்து இருக்ககன், இனி இந்த தீட்சண்ைா வாழ்வில்
அவளின் கசாந்த விருப்பு கவறுப்புகளுக்கு இடம் இல்ரல,
வகைன்",
என்று திரும்பிைவரள ரகரை பிடித்து தடுத்து
நிறுத்தினான் தீைன். அவள் அரசைாமல் நின்ைாள், அவள்
கண்களில் இருந்து மட்டும் நீர் வந்துக் ககாண்கட இருந்தது.
"தீ..!!!!",

435
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் பள்ளிப் பருவ நாட்களில் அவள் அவனிடம்
ககாபம் ககாண்டு கபசாமல் கபானால் அவரள
சமாதானப்படுத்த அவனின் ககஞ்சலான குைல் ககட்பது
கபால் தீட்சண்ைாவிற்கு கதான்ை அந்த நிரனவுகளின் கனம்
தாங்காது தன் காரத மூடிக் ககாண்டாள். அவன் எதிகை
வந்து நின்ை தீைன் அவரள ஆழ்ந்துப் பார்த்தான்.
"அவ்களா தானா?,என் கமல் இருந்த உன் அக்கரை
அவ்களா தானா? இங்கக நீ வந்ததில் இருந்து இகதா இந்த
சிககைட்ரட நான் ரகயில் இருந்து எடுக்க வில்ரல, ஒரு
வார்த்ரத அரத எடுத்து தூக்கி எறிை கசால்ல மாட்டிைா?",
"என்னுரடை அந்த அக்கரையும் அன்பும் உங்கள்
மனதில் ஒரு பாதிப்ரப உருவாக்கி இருந்தால் என்ரனப்
பார்த்ததுகம நீங்கள் அரத தூக்கி எரிந்து இருப்பீங்க,
நீங்களும் சரி உங்கள் காதலியும் சரி, எனக்கான இடம்
எதுனு அப்கபாப்கபா புரிை ரவத்துக் ககாண்கட
இருக்கீங்க, நன்றி",
"எனக்கு என்ன கசால்ைதுனு கதரிைல தீ, என்
அம்மாவின் கபச்ரசயும் உடல் நலத்ரதயும் மீறி என்னால்..,

436
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று இழுத்தவன் அவளின் கண்ணீரையும் அவள்
முகத்ரதப் கவறித்தவன் ஏகதா முடிவு எடுத்தவனாய் தன்
கண்கரள மூடி ஒரு ஆழ்ந்த கபருமூச்ரச விட்டு,
அவரளப் பார்த்து,
"ஓகக, உனக்கு நான் தாகன கவணும், என்கனாட
வாழனும் அவ்களா தாகன, வா உன்ரன கல்ைாணம்
பண்ணிக்கிகைன், எனக்கு இருபதுக்கும் கமற்பட்ட
நாடுகளில் ரிசார்ட்ஸ், ஐ கலன்ட்ஸ் இருக்கு, அதில்
எதிலாவது உன்ரனக் குடி ரவக்கிகைன், என்ைாவது
ஒருநாள் உன் கமல் எனக்கு நட்ரப தாண்டி உன்ரனப்
கபாலகவ காதல் தீ பற்றி எரிந்தால் நம்ம கணவன்
மரனவிைாக குடும்பம் நடத்தலாம்",
"ஓ..ைாருக்கும் கதரிைாமல் வச்சுக்கிகைன்னு கசால்ை?",
தீட்சண்ைா ஒருரமயில் கபச ஆைம்பித்ததில் இருந்கத
அவனுக்கு அவளின் ககாபத்தின் பரிணாமம் கதரிந்தது.
"அப்படி இல்ரல, நான் அந்த ரடரிரை படித்துப்
பார்த்து விட்டு தான் உன் மனது கதரிந்து தான் கசால்கைன்,
என் ரகைால் ஒரு தாலி கட்டிக் ககாண்டால் கபாதும், என்
உயிர் நிரைந்து விடும் அப்படினு நீதாகன எழுதி இருக்க?

437
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மகதீைவர்மன் கபாண்டாட்டி தீட்சண்ைா என்ை வார்த்ரதரை
ஒருதடரவ ககட்டால் கபாதும் அக்கணகம என் உயிரை
விட்டு டுகவன்னு நீதாகன எழுதி இருக்க? நான் தான் தாலி
கட்டுகிகைன்னு கசால்கைன்ல? உன் ஆரசப்படி தாகன நான்
கசய்கைனு கசால்கைன்?"
"எழுதிகனன் தான்!!!!!, எழுதிகனன் தான்!!!!!, எனக்கு
புத்தி இல்ரல!!!
என்று கசான்ன தீட்சண்ைா குைல் கதம்பிைது.
"எனக்கு சின்ன காைம்னாலும் துடித்து கபாய் விடும்
என் அண்ணனும், எனக்கு கதாழிைாவும் அம்மாவும்
இருக்கும் என் அண்ணியும், என் கமல் உயிரைகை ரவத்து
இருக்கும் என் அம்மாவும் புரட சூழ நான் உன் ரகைால்
தாலி வாங்க ஆரசப்பட்கடன் தான்!!!!!!",
தீட்சண்ைா குைல் கைகைப்பாக ஒலித்தது.
"ஆனால் இப்படி திருட்டுக்கல்ைாணத்துக்கு ஆரசப்
படல, உனக்கு விவிஐபி ஸ்கடட்டஸ் காட்ட, கசாரசட்டியில்
உனக்கு கஷா பண்ணிக்க கபாண்டாட்டிைாக அந்த மாதுரி
கவண்டும், உன்ரன ககர் பண்ண கபாண்டாட்டிைாக நான்
கவண்டுமா? என் குணம் பற்றி கதரிந்தும் நீ இந்தக் ககள்வி

438
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ரன ககட்டுட்கடல, அப்படி உன் ரகைால்
திருட்டுத்தாலி வாங்கி உன் கூட வாழை அளவுக்கு நானும்
என் காதலும் தாழ்ந்துப் கபால",
"கே..என்ன கைாம்ப ஓவைா கபசிக் கிட்டு கபாயிட்கட
இருக்க? என் கமல் நீ வச்சி இருக்கும் காதலுக்கு நான்
மரிைாரத ககாடுக்க நிரனத்து, என்னால் நீ கஷ்டப் பட்டு
உன்ரனகை நீ அழித்துக் ககாள்ளக் கூடாதுனு தான்
உன்ரன கல்ைாணம் கசய்துக்கிகைன்னு கசான்கனன்",
"அடடா..என்ன ஒரு கபருந்தன்ரம, நீ என் காதலுக்கு
ககாடுக்கிைதுக்கு கபைர் மரிைாரதைா?, மானம் உள்ள எந்த
கபண்ணாவது இதற்கு ஒத்துப்பாளா?ச்கச!!! என் அண்ணன்
உனக்கு ககாடுக்க கவண்டிை பணத்ரத புைட்டிட்டு,
நாரளக்கு ஈவினிங்குள்ள உன் ஆபிஸ் வந்து ககாடுத்துடும்,
இதற்கு கமல் உனக்கும் எனக்கும் எதுவும் இல்ரல, இனி
உன் முகத்தில் விழித்தால் என்ரன கசருப்பால அடி",
என்று தீப்பிழம்பபாய் கவடித்து சிதறிவிட்டு அவனின்
பதிரல எதிர்பார்க்காமல் திரும்பி நடந்தாள் தீட்சண்ைா.
அவரளகை பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீைன் தன் கபாரன
எடுத்து ஏகதா ஒரு எண்ரண அழுத்தி காதில் ரவத்தான்.

439
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"விக்ைம் உடகன என்கனாட பீச் ரிசார்ட்க்கு வா, வரும்
கபாது மைக்காம அந்த மக்கரலன் ஸ்காட்ச்ரசயும், சிங்கிள்
மால்ட் விஸ்கிரையும் எடுத்துட்டு வா, எல்லாகம
வழக்கமான அளரவ விட அதிகமா இருக்கட்டும்",

440
காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 32
"அவன் இல்பைகயன்று
அறிந்த பின்னும்
இப்கைண்ைவளின் காதல் தீ
அபையவில்பை..
இவள் கனவுகளின் நாயகன்
என்றும் அவன் தான்
என்ைதிலும் மாற்ைமில்பை.."

-❤️தீட்சுவின் உறுதியான முடிவுகளில் தீரு❤️

"காலங்கள் உள்ள
வரை கன்னிைர்கள் ைார்க்கும்
இந்த காதல் வை
கவண்டாமடி..
எந்தன் ககாலம்
வை கவண்டாமடி..
எட்டடுக்கு மாளிரகயில்
ஏற்றி ரவத்த என் தரலவன்

441
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டு விட்டு கசன்ைானடி..
இன்று கவறு பட்டு நின்ைானடி

பஸ்ஸ்டாண்ட் அருகில் இருந்த டீக்கரடயில் ஒலித்த

பாடல் பரழை பாடலாக இருந்தாலும் அந்தப் பாட்டில்

கசால்லிை கருத்து தீட்சண்ைாவின் மனரத கவர்ந்தது.
அவளின் உள்ளத்ரத பிட்டு பிட்டு ரவப்பது கபால் பாடல்
இருந்ததில் அவள் முகம் மாறிைது, தீைன் நிரனவில் அவள்
கண்களில் கலங்க,
"என்ன தீட்சும்மா இன்னும் இந்த பஸ் கவை வைல?
பாப்பா கவை கோம் வர்க் பண்ணினாளானு
கதரிைரலகை?,
என்று ககட்டுக் ககாண்கட திரும்பிை அனு காற்றில்
மிதந்து வரும் அந்த பாடல் வரிகரள ககட்டு பின் தன்
அருகில் நிற்கும் தீட்சண்ைாரவ பார்த்து முரைத்தாள்.
"என்ன தீட்சும்மா இது?",
அவள் ஆற்ைாரமயுடன் வினவினாள்.

442
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"வாழ்க்ரகயில் காதலிக்ககவ கூடாதுல? அவ்களா
தான்க்கா, எல்லாம் முடிஞ்சு கபாயிட்டு, அவன்
கபாயிட்டான்",
"விடும்மா, நான் கூட தீைரன என்னகமானு
நிரனத்கதன், ஆனால் அவர் நீ அவைால் கஷ்டப்
படக்கூடாதுனு உன்ரன கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்கிை
அளவுக்கு முன் வந்தார் இல்ரலைா? அவர் ஸ்கடட்டஸ்
அறிந்தும் அரத கசால்லகவ ஒரு மனது கவண்டும்
தீட்சும்மா",
"ஸ்கடட்டஸ்!!! ஸ்கடட்டஸ்!!!! அந்த ஒரு விஷைம்
தாகன இங்கக பிைச்சிரனைா இருக்கு",
என்று புலம்பிைவரள கூர்ந்துப் பார்த்தாள் அனு.
அவளின் பார்ரவரை கண்ட தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்துப்
கபானது, அவள் மனரத நங் என்று ககாட்டுவதுப் கபால்
அவள் ஏகதா கசால்லப் கபாகிைாள் என்று.
"ஏன் தீட்சும்மா!!!! ஸ்கடட்டஸ் மட்டுமா இங்கக
பிைச்ரன? கசால்லு? முதலில் கசர்ந்து வாழ உன் கமல்
தீைன்க்கு காதல் இருக்கா அரத முதலில் கசால்லு
அவருக்கு உன் கமல் இருப்பது ஒரு நல்ல நட்புடன் கூடிை

443
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அக்கரையும் அன்பும் தான், நீகை கசால்லு, நீ கட்டி
இருக்கும் இந்த கசரலயின் ஒரு முரனயில் தீ பத்திக்கிட்டு,
அது உனக்கு கதரிைரல, ஆனா அந்த தீ எரியுதுனு
எனக்கு கதரியும், அரதப் பார்த்துட்டு நான் உன்கிட்ட
கசால்லாமா தீகைாடு எரிந்து சாகட்டும் அப்படினு
விட்டுட்டா கபாகவன் கசால்லு?",
"ேும்கும்",
என்று கைாசரனயுடன் தரலைாட்டினாள் தீட்சண்ைா.
"உன் கிட்ட வந்து தீட்சு உன் கசரலயில் தீப்பிடித்து
இருக்குனு கசால்லி அரத அரணக்க உனக்கு உதவி
பண்ணுகவன்ல? அரத தான் அந்த தீைன்னும் கசய்து
இருக்கார், உன் மனதில் அவர் கமல் எரிந்துக்
ககாண்டிருக்கும் அந்த காதல் தீயில் நீகை கமழுகு கபால்
உருகி உன்ரனகை நீ அழித்துக் ககாள்வதற்கு முன்னாடி
அவர் உன்ரன காப்பாற்ை நிரனக்கிைார், உடகன அது
காதலால் தாகனனு தைவு கசய்து ககட்காகத, நமக்கு
பிடித்தவங்க நம்ம கண்ணுக்கு கநைா கஷ்டப் படக்கூடாதுனு
தடுக்கிைதுக்கு அவங்க கமல் காதல் மட்டும் தான்

444
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்கணும்னு அவசிைம் இல்ரல, அன்பும் அக்கரையுமாக
கூட இருக்கலாகம?",
"நீங்க கசால்ைது எல்லாம் சரிதான் அக்கா, ஆனால்
முதலில் ஒண்ணு ககட்டீங்க பாருங்க, ஸ்கடட்டஸ் மட்டுமா
இங்கக பிைச்ரன? கசர்ந்து வாழ உன் கமல் தீைன் க்கு
காதல் இருக்கானு, முதலில் கசான்ன அந்த ஸ்கடட்டஸ்
இருந்தா கபாதும்க்கா, காதல் எல்லாம் தானா வந்துடும்",
அரதக் ககட்ட அனு சிரித்தாள், அவளின் சிரிப்ரப
புரிைாதுப் பார்த்தாள்.
"பாம்!!! பாம்!!!!!",
அதற்குள் அவர்கள் இருவரும் கசல்லும் கபருந்து
வைகவ, அனு கைாசரனயுடன் பார்க்கும் தீட்சண்ைாரவப்
பார்த்து,
"ஏறு, முதலில், உள்கள கபாய் கபசிக் ககாள்ளலாம்",
என்று அவரள கபருந்தின் படிக்கட்டு கநாக்கி
தள்ளினாள். அவளின் குைல் ககட்டு தன் உணர்வுக்கு வந்த
தீட்சண்ைா அவசை அவசைமாக கபருந்து உள்கள ஏறி
காலிைாக இருந்த இருக்ரகயில் அமர்ந்தாள். அவள்

445
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அருகக அனு அவள் இன்னும் கைாசரனயில் இருப்பது
ககாண்டு அவரள உலுக்கினாள்.
"தீட்சும்மா என்ன கைாசரன?",
"எதுக்காக அப்படி சிரித்தீங்க அக்கா? நான் கசால்ைது
உண்ரம தாகன? அந்த மாதுரி கிட்ட இருக்கிை ஸ்கடட்டஸ்
என்கிட்ட இருந்திருந்தா அவனுக்கு என் கமல் காதல் வந்து
இருக்கும்ல?"
"அடிப் கபாடி ரபத்திைக்காரி, நீ கசால்வது கபால
அவர் நிரனத்து இருந்தால் உன்னிடம் கபசி கூட இருக்க
மாட்டார், உன் கமல் அவருக்கு ஆழ்ந்த அன்பு, பிரிைம்,
உன்ரன அவர்க்கு இழக்க மனம் வைவில்ரல, அதனால்
தான் நீ அவர் கபாரன எடுக்க மாட்டைனு கதரிந்தும்
உன்கிட்ட திரும்பவும் வந்து கபசி இருக்கார், உன் கஷ்டம்
கபாறுக்காமல் கல்ைாணம் கசய்துக்கிகைன்னு கசால்ைார்",
"சாதாைண கல்ைாணம் இல்ரல அது திருட்டுக்
கல்ைாணம்",
முகம் சுளித்து கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
"அது என்னகவாம்மா, ஆனால் அவர் அரதைாவது
கசால்லி இருக்கிைாகை, ம்ம்?நீ ககாஞ்சம் நிரனத்துப் பார்,

446
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவர் உைைத்தில் கவை ைாைாவது இருந்தால் இப்படி
கசால்லுவாங்களா?, கசால்லு?, அவர் நிரனத்து இருந்தால்
உன்ரன காதலிக்கிகைன்னு ஒரு கபாய்ரை கசால்லி உன்
கற்ரப அவர் எடுத்து இருக்கலாம், நீயும் அப்படி தான்
இருக்கா, அவர் கமல் ரபத்திைமா!!! அவர் கதாட்டாகல
மைங்கி கபாய்டுவ கபால, அவர் நிரனத்து இருந்தால் நீ
அவர் கமல் ரபத்திைமா இருக்கிைரதப் பைன்படுத்தி உன்
வாழ்க்ரகரை ககள்விக்குறி ஆக்கி இருக்க முடியும், நீ
ககார்ட்டுக்கு கபானாலும் அங்கக அவருக்கு இருக்கும்
பணம், கசல்வாக்கு இந்த தீட்சண்ைாரவ இதுவரை தீைன்
பார்த்துக் கூட கிரடைாதுனு கசால்ல ரவத்துடும், அப்படி
கசான்னால் கூட பைவாயில்ல டா, உன் ககைக்டரைகை
தப்பா கபச ரவத்து விடும், அப்படி எல்லாம் நடக்காமல்
உன்ரன கல்ைாணம் கசய்துக்கிகைனு கசால்ைாரு பாரு,
அதுக்கக அவரைப் பாைாட்டி ஆகனும்",
"ஆமா, நீங்க தான் கமச்சி ககாள்ளணும்,
திருட்டுத்தனமா தாலி கட்டி எங்ககா கண் காணாத தீவில்
ரவத்து விடுவாைாம், அப்புைம் அவர் மனதில் என் கமல்
காதல் வந்தால் குடும்பம் நடத்துவாைாம், அதாவது

447
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கிட்டதட்ட நான் வப்பாட்டி மாதிரி அவருக்கு ைாருக்கும்
கதரிைாமல் வாழ்னும், இரத தான் அவர் கசால்கிைார், ச்கச,
அந்த அளவுக்கு நானும் என் காதலும் தாழ்ந்துப் கபாகல",
என்ைவரள ஒருகணம் ைசித்துப் பார்த்தாள் அனு.
"தீட்சும்மா உன்ரன நிரனத்தால் எனக்கு
சந்கதாசமாகவும் கபருரமைாகவும் இருக்குடா, என்ன தான்
தீைன் கமகல உனக்கு கரைக்காணாத காதல் இருந்தாலும்
உன் சுைமரிைாரதரை விட்டுக் ககாடுக்காமல் தீைன்
ரகைால் தாலி கிரடத்தால் கபாதும்னு அவர் அரழக்கும்
அந்த திருட்டுக்கல்ைாணத்துக்கு ஒத்துக் ககாள்ளாமல் உன்
ககௌைவத்ரத விடாமல் இருக்கிை பாரு, அங்க தான்டா உன்
வீட்டு ஆளுங்க வளர்ப்ரப நீ பாைாட்ட ரவக்கிை",
"ம்ம்..என்னதான் கரைக்காணாத காதல் இருந்தாலும்
எந்த கபண்ணுகம இதுக்கு ஒத்துக்க மாட்டாள்க்கா",
என்று முகம் சுளித்தாள் தீட்சண்ைா.
அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்திை அனு,
"ஏன்டாம்மா இப்படி முகம் சுளிக்கிை? ம்ம்? அவர்
அந்த மாதுரிரை விடாது உன்ரன கசர்த்து கல்ைாணம்
பண்ணிக் ககாள்கிகைன்னு கூப்படுைதுக்கு மட்டும்

448
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கைண்டாவதானு ககைக்டா முகம் சுளிக்கறிகை, நான்
கதரிைாமல் தான் ககட்கிகைன், அவர் ஏற்கனகவ மாதுரி
கூட நிச்சைம் பண்ணினவர், நிச்சைம் பண்ணினா கிட்ட
தட்ட புருஷன் கபாண்டாட்டி மாதிரி தான், அப்படினு
பார்த்தால் இன்கனாருத்தி புருஷரன நீ இத்தரன
ஆண்டுகள் மனதில் நிரனத்துக் ககாண்டு இருந்தாகை,
மனதுக்கும் நமது எண்ணங்களுக்கும் கற்பு உண்டுனு நீகை
என்னிடம் நிரைை தடரவ கசால்லி இருக்க, அப்படினு
பார்த்தால் கிட்டதட்ட இன்கனாருத்தி புருஷனாகி விட்ட
தீைரன நீ மனதில் நிரனத்துக் காதலித்துக் ககாண்டு
வாழலாம் அது தப்பு இல்ரல, ஆனால் அவர் உன்ரன
கூப்பிடுவது கபால் கல்ைாணம் கசய்துக் ககாண்டு வாழ்ைது
மட்டும் தப்பா?",
அனு கநத்திைடிைாக ககட்டாள்.
"ஆனால் அக்கா, மனதில் நிரனத்துக் ககாண்டு
வாழ்வதும் நிஜத்தில் வாழ்வதும் ஒண்ணா?",
"ம்ம்..கதரியுதுலடா!!! மனதில் நிரனத்துக் ககாண்டு
வாழ்வதும் நிஜத்தில் வாழ்வதும் ஒண்ணு இல்லனு
கதரியுதுல? அப்புைம் ஏன் உன் மனசு தீைரன

449
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிரனத்துக்கிட்டு இருக்கு நீ உன் வாழ்க்ரகரை வாழாம
வீணாக்குை? கசால்லு? ைாருக்கு தான் இங்கக முதல் காதல்
இல்ரல, அதுக்காக அரதகை சுமந்துக்கிட்டு தன்
வாழ்க்ரகரை வாழாமல் இருக்காங்களா? கால ஓட்டத்தில்
எல்லாத்ரதயும் கடந்துப் கபாைது இல்ரலைா, இனி தீைன்
பத்தி உன் மனதில் பசுரமைான நிரனவுகள் மட்டும்
இருக்கட்டும், ககாஞ்ச நாள் கபானா உன் வைப் கபாகிை
கணவன் உன் கமல் அன்ரப அதிகமாக ககாட்டினா அந்த
ககாஞ்ச நஞ்ச நிரனவுகளும் காணாப் கபாயிடும், நீ
வாழனும் தீட்சிம்மா, இனி உன் கண்ணில் கண்ணீர்
கவணாம், நீ சந்கதாஷமா வாழணும்",
என்று கசான்ன அனு கபருந்தின் சன்னல் வழிகை
கவளிகை பார்த்தாள்.
"அடுத்த ஸ்டாப்பிங் என் ஸ்டாப்பிங் தான், திவா
உன்ரன அரழக்கவைனா?",
"ம்ம், பஸ் ஸ்டாண்டில் கவயிட் பண்கைன்னு அண்ணன்
கசால்லிருக்கு",
"நான் கவணா வந்து உன்ரன உன் ஸ்டாப்பிங் வரை
விட்டுட்டு கபாகவா?"

450
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கவணாம் அக்கா, இன்னும் நாலு ஸ்டாப்பிங்ல
தாம்பைம் வந்துடும், நான் பாத்துக்கிகைன், நீங்க வீட்டுக்கு
கபாயிட்டு குழந்ரதகரளப் பாருங்க",
என்ை தீட்சண்ைா கன்னத்ரத தட்டிை
அனு,
"நான் கசான்னரத ககாஞ்சம் கைாசித்துப் பாரு,
சரிைா?",
"நான் அதில் எப்பகவா முடிவு எடுத்துவிட்கடன்",
"என்னடா..?"
ஆவலாய் அவளின் முகம் பார்த்தாள் அனு.
"என் வாழ்க்ரகயில் காதல் அப்படிங்கிை உணர்வு
தீைன்கனாட முடிந்து கபாய்ட்டு, அவ்களா தான்",
"தீட்சும்மா!!!!!!!!",
அனு அதிர்ந்துப் கபானாள்.
"கவரலப்படாதீங்க அக்கா, அதுக்குனு நான் வாழாமல்
இருக்க மாட்கடன், என் வீட்டில் ைாரை கல்ைாணம் கசய்து
ரவத்தாலும் அவன் கூட நிச்சைம் வாழ்கவன், காதலுக்காக
இல்ரல, கடரமக்காக, அவருக்கு நல்ல மரனவிைா
இருப்கபன், ஆனால் என் மனதில் காதல் என்ரனக்கும்

451
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என் தீைன் கமல் மட்டும் தான், இது தான் முதலும்
இறுதியும் மான முடிவு, என் காதல் உணர்வுகள் தீைகனாடு
மட்டும் தான், நீங்கள் கசான்னீங்க, ஆனால் இந்த காதல்
எனக்கு வைப் கபாகிைவன் வந்து எவ்வளவு தான் அன்பு
ககாட்டினாலும் அது மாைாது, என் இதைம் தீைனுக்கு
மட்டும் தான் கசாந்தம்",
"அப்படி நீ இருந்தால் அது உன் கணவருக்கு கசய்யும்
துகைாகம்",
அனு குைலில் ககாபம் ககாஞ்சம் எட்டிப் பார்த்தது.
அவள் மனதில் மித்ைனின் புன்னரகக்கும் முகம் எட்டிப்
பார்த்தது, மாதுரி கதவிக்கு தீட்சண்ைா மரிைாவின்
அரைக்கு கசன்று பணிவிரட கசய்துக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாது தான் மலர் அவளுக்கு கபான் கசய்து விஷைத்ரத
கசால்லி இருந்தாள்.
"அக்கா, அருரமைான சம்பந்தம்க்கா, தீட்சு கமல்
அந்த மித்ைன் உயிரைகை ரவத்து இருக்கிைார், நானும்
அவரும் இப்கபா ககாஞ்சம் கநைத்துக்கு முந்தி ஃகபானில்
மித்ைன் கிட்ட கபசிகனாம், தீட்சு குணத்துக்கு அவர் எல்லா

452
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விதத்திலும் கபாருத்தமானவர், எனக்கு இவரள
நிரனத்தால் தான் என்ன கசய்ைதுனு கதரிைரல அக்கா",
என்ை மலரின் கவரலக் குைல் அனுவின் மனதில்
எட்டிப் பார்த்தது.
"ே..நான் கல்ைாணம் பண்ணுவதற்கு முன்கன எனக்கு
கணவனா வைப்கபாகிைவர்கிட்ட என் மனது பற்றி கசால்லி
விடுகவன்",
கபருந்தின் சன்னல் வழிைாக கவளிச்ச புள்ளிைாக
நகர்ந்து ககாண்டிருக்கும் கரடகரள கவறித்துக் ககாண்டு
இருக்கும் தீட்சண்ைா முகத்தில் கண்ணீர் ககாடாக இைங்கி
இருப்பது அனுவிற்கு கதரிந்தது. கபருந்து சடாகைன்று நிற்க,
கவளிகை பார்த்த அனு,
"நான் மலரிடம் கபசிக்கிகைன், அவள் உனக்கு ஒரு
அரை விட்டா தான் நீ சரிப்பட்டு வருவ, கபாயிட்டு வகைன்
தீட்சும்மா",
என்ைபடி கபருந்தில் இருந்து கீகழ இைங்கி
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி ரகைரசத்தாள் அனு.
முகத்தில் வந்து அரையும் கடற்கரை காற்ைால்
தரலமுடி கரளந்து கண்கள் சிவக்க, தூைத்தில் சிவப்பு

453
 ஹரிணி அரவிந்தன்
புள்ளிைாக நகர்ந்துக் ககாண்டிருந்த கப்பரல
கவறித்தபடிகை ரகயில் பாட்டிலுடன் பால்கனியில் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தான் மகதீைவர்மன். அவன் மனம்
தீட்சண்ைாரவ நிரனத்தது, உடகன அங்கு இருந்த
இன்கனாரு பாட்டிரல கவக கவகமாக குடிக்க
ஆைம்பித்தான்.
"சார், இத்கதாடு நான்கு பாட்டில் குடித்து விட்டீங்க",
என்று அருகில் நிற்கும் விக்ைமிற்கு அரத பறிக்க
ஆரச, காைணம் அவன் தீைன் மீது ககாண்டுள்ள எஜமான
விசுவாசத்ரத தாண்டிை பாசம். ஆனால் தீைன் விக்ைமிற்கு
என்று ஒரு எல்ரல வகுத்து இருக்கிைான், அரத விக்ைமால்
மீை முடிைாது.
"என்ன தான்டா அவளுக்கு பிைச்சரன? நீகை
கசால்லுடா, நீயும் லவ் கமகைஜ் பண்ணிக் கிட்டவன்
தாகன? நட்பு கவண்டுமானு ககட்ட அது கவண்டாம், நான்
உனக்கக கதரிைாமல் இத்தனக் வருஷம் உன்ரன
காதலிக்கிகைன்னு கசால்ைா, சரி அப்கபா வா கல்ைாணம்
பண்ணிக்கலாம்னு கசான்னால் அதுவும் கவண்டாம்னு
கசால்ைா, அவரளப் புரிந்துக் ககாள்ளகவ முடிைலடா

454
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விக்ைம், எக்ககடு ககட்டாவதுப் கபானு அப்படிகை அவரள
என்னால் விடவும் முடிைல, ஏனா அவள் என்
வாழ்க்ரகயில் எனக்கு ககாடுத்தது நிரைை, ஏன் டா
விக்ைம், இந்த கபாண்ணுங்க மனரத புரிந்துக் ககாள்ள ஒரு
யுகம் கவணும் கபால",
என்ை படி இன்கனாரு பாட்டிரல ரகயில் எடுத்தான்.
"ஆமாம் சார், அப்படி தான்",
என்று ஒரு வார்த்ரத கூட பதில் கசால்லாமல்
கமௌனமாக நின்ைான் விக்ைம். காைணம் இப்கபாதும்
அவனுக்கு அவன் எல்ரல கதரியும். அப்கபாது அவர்கள்
இருவரின் கவனத்ரத கரலப்பது கசல்ஃகபான் ஒலித்தது.
அரத எடுத்துப் பார்த்தான் தீைன், அது அரழப்பது
சிவகாமி கதவி என்ைது.
"கபாரன அட்கடன்ட் பண்ணி ஸ்பீக்கரில் கபாடு
விக்ைம்",
"ஓகக சார்"
என்ைப்படி கபாரன எடுத்து தீைன் அருகக ககாண்டுப்
கபானான்.
"தீைா..",

455
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சிவகாமி குைல் ககாஞ்சம் கவரலயில் ஒலிப்பது கபால்
இருந்தது.
"எஸ் மாம்..",
"என்ன தீைா, உன் கமல் மாதுரி கைாம்ப
வருத்தப்பட்டாள், அவள் காரில் வந்து உக்கார்ந்ததும் ஏகதா
கபய் பிடித்தவன் கபால் உம்முனு முரைத்துக்கிட்டு
அவளிடம் ஒரு வார்த்ரத கூட கபசாமல், அவள் முகத்ரத
கூட நிமிர்ந்து பார்க்காமல் அவ்களா ஸ்பீடுக்கு
ஆக்சிகடன்ட் ஆகிை அளவுக்கு கார் ஓட்டிட்டு வந்து
இருக்க, அவளிடம் ஒரு வார்த்ரத கூட கபசலைாகம?
அவளுக்கு உன் கசைல் கைாம்ப ேர்ட் ஆகிட்டுனு அவள்
என்கிட்ட அப்படி ஃபீல் பண்ணுைா",
அரதக் ககட்ட விக்ைம் மனதில்,
"கபய் பக்கத்தில் வந்து உக்காந்தா கபய் பிடித்தவர்
கபால் தான் சார் நடந்துப்பாரு",
என்ை எண்ணம் எழகவ அவன் இதழில் படர்ந்த
சிரிப்ரப நாசுக்காக மரைத்தான்.
"என்ன தீைா ரலனில் இருக்கிைா இல்ரலைா?"
அதிகாைமாக ககட்டது சிவகாமி குைல்.

456
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"மாம், நான் ஈசிஆர் ரிசார்ட்டில் இருக்ககன்",
அைர்வாக ஒலித்த தீைன் குைலால் மறுமுரனயில்
கமௌனம் நிலவிைது.
"என்ன தீைா மறுபடியும் ஆைம்பித்துட்டிைா?",
"என் மன அழுத்தத்திற்கு நான் குடிக்க கூடாதா
மாம்?",
"என்னகவா கசய், ஆனால் ககாஞ்சம் கைாசித்து கசய்,
நாரள என்ன நாள் கதரியுமா? அது நிரனப்பு இருக்கா?",
"என்ன நாள்?"
"நாரள என் சம்பந்தி அதுதான் உன் வருங்கால
மாமனார் வர்ைார், அவரை நீதான் ஏர்கபார்ட் கபாய் ரிசிவ்
பண்ணனும்னு கசான்கனன்ல?",
"ஓககம்மா, நாரளக்கு நாகன கபாய் அரழத்துட்டு
வந்துடுகைன்",
"எனக்கு அந்த நம்பிக்ரக இல்ரல, நீ தான் ரிசார்ட்
கபானால் உன்ரனகை மைந்து விடுவிகை?",
"மாம், இப்கபா என்ன அவரை அரழத்து வைணும்
அவ்களா தாகன? விடுங்கள் நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்,
பாய் மாம்",

457
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கபாரன துண்டித்த தீைனின் கண்களும்
விக்ைமின் கண்களும் சந்தித்துக் ககாண்டன, அந்த இரு
பார்ரவகளிலும் ஆயிைம் அர்த்தங்கள்.

458
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 33
"பகைாமபை மபழபயாடு வானவில்பை
ைரிோக தரும் பமகத்பதப் பைால்..
நட்பைாடு பேர்த்து என் காதல்
நிரம்பிய இதயத்பத...
என்ன(அ)வனுக்கு கல்யாைப் ைரிோக
தரப் பைாகும் பைபத நான்..!!!

-❤️தீட்சுவின் நிபனவுகளில் தீரு❤️

அந்த நிறுத்தத்தில் கபருந்து நின்ை உடன் திவாகர்

கண்கள் தீட்சண்ைாரவ கதடிைது. தன் தரமைன் நிற்பரத

கண்ட தீட்சண்ைா புன்னரக புரிந்தப்படி கபருந்தில் இருந்து
இைங்கிை உடன் திவாகரை கநாக்கி வந்தாள்.
"என்ன அண்ணா பனியில் நிக்கிை இன்னும் ககாஞ்ச
தூைத்தில் தாகன வீடு, நாகன நடந்து வந்து இருப்கபன் ல?"
"நீ என்னடா, காலம் எவ்களா ககட்டுப் கபாய் இருக்கு,
எத்தரன ககரச தினமும் பாக்கிகைன்? வா உக்காரு
முதலில், உன் அண்ணி, ஒன்பது மணி ஆய்டுச்சு, சீக்கிைம்

459
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கிளம்புங்கனு என்ரனை கபாட்டு பாடாப்படுத்திட்டா, நீ
வந்ததும் தான் சாப்படனும்னு சாப்பாடாம உக்கார்ந்து
இருக்கா அங்க",
என்ை திவாகரைப் பார்த்து சிரித்தப்படி அவனது
ரபக்கில் ஏறி அமர்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
"அம்மா சாப்பிட்டாங்களா அண்ணா?",
"ம்ம்..சாப்பிட்டு படுத்துட்டாங்க, உன்ரன ககட்டாங்க, நீ
கவரல கசய்யும் இடத்தில் இது கபால் விகசஷம்னு
கசான்கனன்",
"அண்ணா, அம்மா கிட்ட கசால்லிட்டு தான் வந்கதன்
வைப்கபா",
தீட்சண்ைா குைல் கவரலயில் ஒலித்தது. அரதப் புரிந்து
ககாண்ட திவாகர்,
"ம்ம், ஆமாண்டா! அம்மாவுக்கு இப்கபாலாம் முன்ன
மாதிரி ைாரையும் நிரனவுக்கு வை மாட்டுது",
"அண்ணா..!!!",
தீட்சண்ைா குைல் அழுரகைாக ஒலிப்பது புரிந்துக்
ககாண்ட திவாகர்,

460
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நாரளக்கு ோஸ்கபட்டலில் கசக் அப்க்கு வை கசால்லி
இருக்காங்கலடா, கசா, நாரளக்கு அரழத்து ட்டு கபாய்
பார்க்கலாம், அதான் நம்ம டாக்டர் மித்ைன் இருக்காகை",
என்று உற்சாகமாக ஒலித்தது திவாகர் குைல். அந்த
உற்சாகத்ரத தீட்சண்ைாவால் அறிந்துக் ககாள்ள
முடிைவில்ரல. அதனால் ைதார்த்தமாக,
"ஆமாம் அண்ணா, கைாம்ப கடலன்ட் அண்ட்
பிகைண்ட்லிைான டாக்டர் அவர், நாரளக்கு எனக்கு லீவ்
தான், நானும் அம்மா கூட ோஸ்கபட்டல் வகைன்",
என்று கசான்னவள் முகத்தில் பைவும் உணர்வுகரள
கண்ணாடி வழிகை ஏதும் கபசாது பார்த்தான் திவாகர்.
வாசலில் ரபக் சத்தம் ககட்டதும் கவளிகை வந்து
பார்த்தாள் மலர், தீட்சண்ைாரவக் கண்டதும் புன்னரகப்
பூத்தப் படிகை,
"என்ன தீட்சு விகசஷம்லாம் எப்படி கபாச்சு?"
என்ை படி வாசரல கநாக்கி வந்தாள்.
"நல்லா கபானது அண்ணி"
"சரி, உள்ள வா, எப்படியும் நீ அங்க ஒழுங்கா
சாப்பிட்டு இருக்க மாட்ட, உன் முகத்ரதப் பார்த்தாகல

461
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதரியுகத, எவ்களா டைர்ட்டா இருக்கு, வா வந்து முதலில்
சாப்பிடு"
"நீங்க சாப்பட்டீங்களா அண்ணி?",
"நீ சாப்பிடாம நானும் உன் அண்ணாவும் எப்படி
சாப்பிடுகவாம்?",
என்ை ககள்வி எழுப்பிைப் படி இைல்பாக தட்ரட
எடுத்து ரவத்து விட்டு சாப்பாட்ரட எடுத்தாள் மலர்.
அரதக் கண்ட தீட்சண்ைா மனது கநகிழ்ந்தது. உண்ரமயில்
அந்த மாதுரி பண்ணிை கூத்துகளில் அவள் பசி மைந்து
தான் கபானாள், அதன் பின் அவரள வற்புறுத்தி பஃப்கப
விருந்து நரடகபறும் இடத்திற்கு அரழத்து கசன்று அனு
சாப்பிட ரவக்க முைன்ைாள், ஆனால் தீைன் கபசிை
கபச்சுக்களால் மனம் உரடந்திருந்தவள் சாப்பாட்ரட
அைகவ மைந்து இருந்தாள். தன் முகம் பார்த்தகத தனது
பசிரை அறியும் மலரைப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா, வாசலில்
ககட்ரடப் பூட்டி விட்டு வரும் திவாகர்,
"என்னடா தீட்சு இன்னுமா சாப்பிடரல?",
என்ை படி சரமைலரைரைப் பார்த்தான்.

462
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இத்தரன பாச மானவர்கரள முதுகில் குத்தி விட்டு
தீைன் கசால்வதுப் கபால் கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்ள
என்னால் இைலுமா? இவர்களின் இந்த ஆழமான அன்ரப
ஏமாற்றி விட்டு நான் கசன்ைால் அந்த பாவத்ரத எத்தரன
கங்ரக, காசியில் கபாய் கழுவினாலும் தீைாது,
இவர்களுக்காக இனி வாழ கவண்டும், கபாதும் என்னுரடை
இந்த அடங்காத மனதுக்காக நான் வாழ்ந்தது, அந்த தீைன்
எனக்கு எட்டாக் கனிைாககவ இருக்கட்டும், இனி என்னால்
தங்களின் குடும்ப வாழ்ரவ தள்ளி ரவத்து விட்டு வாழும்
என் குடும்பத்துக்காகவாது நான் சிரிக்க கவண்டும்",
"தீட்சும்மா, இன்கனாரு இட்லி ரவக்கவானு உன்
அண்ணி எவ்களா கநைம் பாத்திைத்ரத ரகயில்
ரவத்துக்கிட்டு இருக்கா பாரு",
திவாகர் குைல் அவள் சிந்தரனரை கரலக்க
நிரனவுகளில் இருந்து விடுபட்டு கவளிகை வந்தவள்
தன்ரனகை பார்த்தப்படி அருகில் நிற்கும் மலரைப்
பார்த்தாள்.
"ரவயுங்க அண்ணி",

463
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மலரின் கண்கரள சந்திக்காது தீட்சண்ைா கசான்னதில்
இருந்கத மலருக்கு புரிந்துப் கபானது தன் நாத்தனார் மனம்
நிரலைாக இல்ரல என்று.
"அண்ணா..!!!!!",
சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு கவளிகை வரும் திவாகரை
கதவி அருகில் அமர்ந்து ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்த
அவள் முகத்ரதகை பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா
அரழத்தாள். பாத்திைங்கரள ஒழுங்குப் பண்ணிக் ககாண்டு
இருந்த மலரும் நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
"கசால்லும்மா..!!",
"அண்ணா, அவர் ககாடுத்த பணத்ரத நம்ம திரும்ப
ககாடுத்துடலாம்",
"எவரும்மா?",
"அவர் தாண்ணா, தீைன்",
தைக்கத்துடன் வந்தது தீட்சண்ைா குைல். உடகன
மலரும் திவாகரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக்
ககாண்டனர்.
"ஏன் தீட்சு, அவரை பார்த்திைா எங்கைாவது?, உங்க
ோஸ்கபட்டல் பங்கசனுக்கு அவர் தான் வந்தாைம்மா?",

464
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதரிந்துக் ககாண்கட ககட்டான் திவாகர். மித்ைன்
சம்பந்தம் பற்றி அனுவுடன் மலர் ஃகபானில் கபசிை
கபாகத தீைன் அங்கு வந்து இருப்பரத கசால்லி விட்டாள்,
இருந்தும் தன் தங்ரக அரதப் பற்றி வாய் திைந்து
கசால்லட்டும், அதுவும் இல்லாமல் மித்ைன் வீட்டில்
ஃகபானில் சம்பந்தம் கபசிை கநைத்தில் ஏன் தீைன் பத்தி
தீட்சண்ைாவிடம் கபச கவண்டும் என்று மலர் திவாகரிடம்
ககட்டுக் ககாண்டதால் திவாகரும் தன் தங்ரககை அதுப்
பற்றி வாய் திைக்கட்டும் என்று விட்டு விட்டான்.
"ஆமாம் அண்ணா, அவர் வந்திருந்தார், வருங்கால
மரனவி கூட",
இரத கசால்லும் கபாது தீட்சண்ைா மனது துடிப்பரத
அவளின் முகத்திலும் நடுங்கும் உடலிலும் ஒரு கபண்ணாக
மலைால் உணர்ந்துக் ககாள்ள முடிந்தது,
"விடு மலரு! எல்லாம் ககாஞ்ச நாள் தான், கல்ைாணம்
பண்ணி ரவத்தால் அந்த மித்ைன் காட்டும் காதலில் இவள்
எல்லாம் மைந்து விடுவாள்",
என்று எண்ணி தன் மனரத சமாதானம் கசய்துக்
ககாண்டாள்.

465
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உங்க அண்ணன் ஓைளவு பணம் புைட்டிட்டாங்க,
ஆனால் ஐம்பதாயிைம் குரையுது கபால தீட்சும்மா, அதுவும்
கிரடத்து விட்டால் அவர் கிட்ட நம்ம வாங்குன பணத்ரத
வட்டியும் முதலுமா ககாடுத்து விடலாம்",
கைாசரனயில் மூழ்கி இருந்த தன் கணவரன
பார்த்தப்படி கசான்னாள் மலர்.
"அண்ணி, நாரளக்கு ஈவினிங்க்குள்ள எப்படிைாவது
அவர் பணத்ரத குடுத்து விடணும் அண்ணி, ஐம்பதாயிைம்
தாகன குரையுது, இந்தாங்க",
என்ைப்படி தன் காதில் இருந்த காதணிகரள
அவிழ்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"அட..என்னடா!!! உன் அண்ணன் கமல் உனக்கு
நம்பிக்ரக இல்ரலைா, கபாட்டு இருக்கும் நரகரை
கழட்டுை? அண்ணன் கமல் உனக்கு நம்பிக்ரகயும் பாசமும்
இருந்தா அந்த கதாட்ரட நீ இப்கபா காதில் கபாடுை
கசால்லிட்கடன்",
என்று பதறிை குைலில் திவாகர் கசால்ல, தைங்கிை
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்த மலர்,

466
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சு, அண்ணன் கசால்ைரதக் ககளுமா, கதாட்ரட
காதில் முதலில் கபாடு",
என்ைாள்.
"நாரளக்கு ஈவினிங் மூணு மணிக்கு நாகன காஞ்சிபுைம்
கபாய் தீைன் ஆபிஸில் அவரை சந்தித்து ககாடுத்துடைன்,
சரிைா தீட்சும்மா?",
திவாகர் ககட்டவுடன் சம்மதமாக தரலைாட்டினாள்
தீட்சண்ைா.
"நாடகக்காரி!! என் தீைனிடம் நாடகம் கபாட்டு பிச்ரச
எடுத்து உன் அம்மா உயிரைக் காப்பாற்றிை பிச்ரசக்காை
நாய் நீ, உனக்கு மரிைாரத ஒரு ககடா, மரிைாத தாகன
ககட்ட, இந்த வாங்கிக்ககா",
என்று தன் கமல் ஜுஸ் நிரைந்த கண்ணாடி
ககாப்ரபரை வீசிை மாதுரி கதவியின் வார்த்ரதகளும்
கசைலும் தீட்சண்ைா மனதில் வந்து நின்ைது. தன் தங்ரக
மனம் ஏகதா தீவிை கைாசரனயில் சிக்கி இருக்கிைது
என்பரத திவாகர் மனம் உணர்ந்தது, மலருக்கும் அது
புரிந்ததில் தன் கணவரன கைாசரனைாகப் பார்த்தாள்.
அவர்கள் இருவரையும் கரலத்தது தீட்சண்ைா குைல்.

467
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அண்ணா, அண்ணி, நான் ஒரு முடிவு எடுத்து
இருக்ககன்",
"கசால்லும்மா!!"
இருவரின் குைலும் இரணந்து ஒலித்தது.
"நீங்க ைாரை கல்ைாணம் பண்ணிக்க கசால்லி ரகக்
காட்டினாலும் அவரைகை நான் எந்த வித மறுப்பும்
இல்லாம கல்ைாணம் பண்ணிக்கிகைன், இனி தீைன் பத்தி
கபசி,நிரனத்து உங்கரள நான் கதாந்தைவு கசய்ை
மாட்கடன்",
என்ைபடி தீட்சண்ைா தன் அரைரை கநாக்கி நடந்தாள்.
அவரள சந்கதாஷமும் ஆனந்த திரகப்பும் ககாண்ட
முகத்துடன் திவாகர் பார்க்க, மலர் மட்டும் கைாசரனகைாடு
தன் நாத்தனாரைப் பார்த்தாள்.
அழகிை கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த அந்த கண்ணாடி
கமரசயில் இருந்த காலிைான மதுக் ககாப்ரபகரளயும்
கவளிநாட்டு உைர் ைக மது வரககரளயும் எடுத்து அடுக்கி
ரவத்துக் ககாண்டு இருந்த விக்ைமின் கண்கள் அருகில்
கபாரதயில் அணிந்து இருக்கும் ஷூக்கள் மற்றும்
ககாட்ரட கழற்ை மைந்து அப்படிகை கமத்ரதயில் சரிந்து

468
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்த தீைன் கமல் பாய்ந்தது. சற்று முன் தன் தாயிடம்
கபசி விட்டு தன்னிடம் தீைன் கசான்னது விக்ைமிற்கு
நிரனவில் வந்து நின்ைது.
"விக்ைம், நான் கசால்லும் வரை என் வருங்கால
மாமனார் முன்னால் நீ வந்து விடகவ கூடாது, உன்ரனயும்
உன் மரனவிரையும் தவிை நீ இந்த ரிசார்ட்டில் இருக்கும்
விஷைம் ைாருக்கும் கதரிைக்கூடாது, அவர் கமல் எனக்கு
இருக்கும் சந்கதகம் இன்னும் ஊர்ஜிதமான பின் நான்
என்ன கசய்ை கவண்டுகமா அரத கசய்கவன், மாது
நல்லவள், அவளிடம் இதுப் பத்தி கபசணும்டா",
என்று கசால்லி விட்டு ஒரு கிளாரஸ உள்கள தள்ளிை
தன் முதலாளிரைப் கமௌனமாக பார்த்தான் அவன்.
"பார்க்க பளபளப்கவன்று தங்க நிைத்தில் இருக்கிைது
என்பதால் நல்ல பாம்பு என்ன ககாத்தாமலா இருக்கிைது?
அது கபால தான் அந்த மாதுரி கதவியும், அவளிடம் தீைன்
கமல் காதல் இருக்கிைது, பணம் இருக்கிைது என்பதால்
அவள் நற்குணங்கள் நிைம்பிை நல்லவள் என்று எண்ணுவது
சரிைா?, எனக்கு இவர் கமல் நம்பிக்ரக உள்ளது, எப்படி

469
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ரன ககால்ல முைற்சி கசய்தது அந்த கைட்டி என்று
கண்டு பிடித்தாகைா, அகதப் கபால்
அந்த மாதுரி கதவியின் ககடு ககட்ட குணங்கரளயும்
இவர் விரைவில் கண்டறிந்து விடுவார்",
என்று தனக்குள் எண்ணிக் ககாண்டு தன் மனரத
சமாதானம் கசய்தப் படி இறுதிைாக தனிைாக நின்ை
பாட்டிரல எடுத்து ரவத்த விக்ைம் கண்களில் ைதார்த்தமாக
அந்த அரையின் சுவற்றில் சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த
தீைனின் பள்ளிப் பருவ புரகப் படத்ரதப் பார்த்த உடன்
அவன் மனதில் ஏகனா எளிரமயின் வடிவாக அரமதிைாக
தீைன் ஆபீஸின் வைகவற்பு அரையில் அமர்ந்து இருந்த
தீட்சண்ைா முகம் வந்து நின்ைது.
"ஹ்ம்ம், ஆமாம் நானா!!! அவன் ஆள் வந்து அந்த
ரடரிரை ககட்டான், நான் அரதப் படித்து விட்டு என்
ககஸ்ட் ேவுசில் மைந்து ரவத்து விட்கடன், கசா நாரள
சார் வீட்டுக்கு வரும் கபாது எடுத்து வகைனு கசால்லி
அனுப்பிட்கடன், அந்த ரடரி கபானால் கபாகட்டும் நானா,
அதான் அந்த வருரண கபாட்டு தள்ளிைாச்சு, அப்படிகை
அதில் ஏதாவது பிைச்சிரன வந்தால் சமாளித்து விடலாம்,

470
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவறும் எழுத்து தாகன, ஆனால் அந்த தீட்சண்ைாரவ
சும்மா விடக் கூடாது நானா, என்ரன கதாட்டு அரைந்து
விட்டாள், நீங்கள் கூட என்ரன அடித்தது இல்ரல, இந்த
தீைரன கல்ைாணம் பண்ணின பிைகு அவரள ஒரு
வழிைாக்க கவண்டும், நான் மிஸஸ். தீைனான பிைகு அந்த
பிச்ரசக்காரி கூடலாம் நட்பு ரவத்ததற்கு தீைன் என்னிடம்
ககாஞ்சம் அனுபவிக்கனும் நானா, நாரளக்கு வந்த உடகன
நீங்க என் கமகைஜ் பத்தி கபசி கமக்சிமம் இந்த வீக்குள்ள
முடிக்கப் பாருங்க, இல்ரலனா உங்கப் கபாண்ரண நீங்க
உயிகைாடு பார்க்க முடிைாது நானா",
உடலின் பாகங்கரள அப்படிகை அப்பட்டமாக காட்டும்
ஒரு ஊதா வண்ணத்தில் கமலிதான இைவு உரடயில்
பால்கனியில் நின்றுக் ககாண்டு கபசிக் ககாண்டு இருந்தாள்
டிரசனர் ஸாரி அம்மிணி மாதுரி கதவி. அவள் இறுதிைாக
கசால்லிை வார்த்ரத ரேதைாபாத் ரேகவ வழிைாக காரில்
கபாய் ககாண்டு இருந்த நைசிம்ம கைட்டியின் மனரத
திடுக்கிட ரவத்தது.
"மாது டிைர்!!!!!! என்ன வார்த்ரத கபசுை? இந்த நானா
வாழ்ைகத உனக்காக தான், இந்த பதவி, பணம், பட்டம்

471
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எல்லாகம உனக்கு அப்புைம் தான்டா, நாரள காஞ்சிப்புைம்
வந்து நான் முடிக்கும் முதல் காரிைம் அந்த உனக்கும்
தீைனுக்குமான கல்ைாணப் கபச்சு, இைண்டாவது நான்
முடிக்கப் கபாகும் காரிைம் அந்த தீட்சண்ைா கபண்ணின்
மூச்சு",
கைட்டியின் குைலில் வன்மம் ஏகத்துக்கும் கபாங்கி
வழிந்தது.

472
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 34
"ஆயிரம் பைர் அருகில்
இருந்தாலும்..
அவன் அருகாபம மட்டும் பதடும்
கைண்ணிவள்..
விைகி கேல்வனிடம்..
விரும்பி கேல்லும் விந்பத
மனம் ககாண்ட கைண்ணிவள்..

-❤️தீட்சுவின் பதடுதலில் தீரு❤️

"வாவ், தீட்சண்ைா வாட் எ சர்ப்கபரைஸ், ேவ் ஆர்

யூ?",
முகம் முழுவதும் புன்னரகப் பூக்க
ஸ்டதஸ்ககாப்ரப தன் கழுத்தில் கபாட்டப்படி
அவர்கரள கநாக்கி வந்தான் மித்ைன். அவரனக் கண்டதும்
மலர் முகத்திலும் திவாகர் முகத்திலும் ஏற்கனகவ பழகிை
சிகநகப் புன்னரக, ஆனால் தீட்சண்ைா மித்ைரன ஆைாயும்
பார்ரவப் பார்த்தாள். அவன் அவளின் அண்ணன் ,

473
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அண்ணியுடன் கபசிக் ககாண்கட அரைக் கண்ணால்
அவரள கவனிக்க,
"ேும், இது கவைைா!!!!",
என்று எண்ணிைப் படி அவள் தன் ஆைாய்ச்சிப்
பார்ரவரை விலக்கினாள்.
"அம்மாவுக்கு கேட்ல ஒரு சின்ன ஸ்ககன் பண்ணனும்,
நீங்க இங்கககை கவயிட் பண்ணுங்க, நர்ஸ் அம்மாரவ
அரழத்து ககாண்டு ஸ்ககன் பண்ணி ரிப்கபார்ட்டுடன்
வருவாங்க",
என்ைவன், தன் கபாரன எடுத்து காதில் ரவத்தான்,
"நர்ஸ், இங்கக ஒரு கபஷன்ட்டுக்கு ஸ்ககன்
பண்ணனும், ககாஞ்சம் என் ரிசப்ஷன்க்கு வை முடியுமா?",
என்ைவன் அமர்ந்து இருக்கும் கதவிரைப் பார்த்தான்.
"அம்மா, நீங்க ஸ்ட்ரைன் பண்ணிக்காதீங்க,
ோஸ்கபட்டல் ஸ்டாப்ஸ் வைாங்க, உங்களுக்கு உடம்புக்கு
ஒண்ணும் இல்ரல",
என்று ஆதுைமான குைலில் கசான்னான் மித்ைன். அரத
திவாகரும் மலரும் ைசித்துப் பார்த்தனர். தீட்சண்ைாவின்
கவனம் அந்த ரிசப்ஷன் அருகக இருந்த புத்தகங்கள் மீது

474
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
படர்ந்தது. ஏகனா அவளால் மித்ைரன ைசிக்க
முடிைவில்ரல, கடரமக்காக, குடும்பத்துக்காக கசய்யும்
திருமணம், இதில் அவரன ைசித்துப் பார்க்க அவளுக்கு
என்ன இருக்கிைது? அதுவும் இல்லாமல் அவள் உருகி,
காதல் தீயில் எரிந்து மீண்டும் மீண்டும் அவள் அவரனப்
பார்த்து ைசிக்க அவன் என்ன தீைனா? என்று அவள் மனம்
ககள்வி ககட்டதில் அவள் கண்களும், கவனமும்
தானாககவ அங்கு அடுக்கி ரவத்து இருந்த புத்தக
அலமாரி கமல் பாய்ந்தது, அவள் மனம் கநற்ரைை இைவு
கநாக்கி கபானது.
இைவு உணவு முடித்து விட்டு, தன் அண்ணன்,
அண்ணியிடம்,
"இனி என் வாழ்வில் நீங்கள் எது கசய்தாலும் ஏற்றுக்
ககாள்கிகைன், இனி என் வாழ்வில் தீைன் என்ை கசால்லுக்கக
இடம் இல்ரல",
என்று கசால்லி விட்டு தன் அரை கநாக்கி வந்தவள்
மனம் ஒரு நிரலைாக இல்ரல, உைக்கம் பிடிக்கவில்ரல,
"தீைன் கமல் உள்ள ககாபத்தில் தன் வாழ்ரவ
அழித்துக் ககாள்கிகைகன?

475
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ை ககள்விரை அவள் மனம் எழுப்பி அவரள
கமௌனமாக்கிைது, சன்னல் வழிகை ஒற்ரை விளக்கு
கவளிச்சத்தில் கவறிச் கசன்று இருந்த அந்த ைாருமில்லா
சாரலரைப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா, அவள் மனம் கவறுரம
அரடந்து இருந்தது, இது தான் வாழ்க்ரக என்று
அவளுக்கு விதி முடிவு கசய்து விட்ட பிைகு இனி தீைரன
நிரனத்து என்னப் பைன்? ஹ்ம்ம், அப்கபாகதல்லாம்
எப்படி இருந்கதாம்? அவன் சுகதுக்கங்கரளப் பகிர்ந்துக்
ககாள்ள ஒருவளாக நான் மட்டுகம இருந்கதன் அவனுக்கு.
அவன் மனதின் பக்கங்கரள மரைக்காமல் காட்டிைது
என்னிடம் மட்டுகம, அந்த கணங்கள் எல்லாம் அப்படிகை
உரைந்து இருக்க கூடாதா? இந்த பணம், கசல்வாக்கு
எல்லாம் இல்லாத எனக்கு காதல் அதுவும் உலரக ஆளும்
சக்ைவர்த்தி கபால் இருப்பவன் மீது வைலாமா?, ஆனாலும்
தன்னால் நான் பாதிக்கப்படக் கூடாது என்று
திருமணத்துக்கு அரழத்தாகன, பிடித்தவர்கள் கஷ்டம்
கண்டு கபாறுக்காத குணம், இப்படிப்பட்டவனுக்கு அந்த
ைாட்சசி மரனவிைாக கபாகிைாளா? நிரனத்தாகல கசக்கும்
என்பது இது தானா?",

476
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று எண்ண அரலகரள சிதை ரவத்தவள்
அலமாரியில் தன் துணிகளுக்கு அடியில் பத்திைப்படுத்தி
ரவத்து இருந்த தீைன் கபாட்கடாரவ எடுத்துப் பார்த்தாள்,
அது ஃகபாட்கடா என்று கசால்வரத விட ஏகதா ஒரு
ஆங்கில புத்தகத்தின் அட்ரடப் படத்ரத தீைன்
அலங்கரித்த கபாது அவள் நறுக்கி ரவத்த வழ வழ
கபப்பர் கட்டிங் அது. ககாட் சூட்டில் கதாைரணைாக ைாஜா
கபால் அமர்ந்து இருந்தான்.
"காதல் அழகான ஒன்று தான், ஆனால் எனக்கு
அதற்கான கநைம் தான் இல்ரல, இப்கபாது என் காதல்
எல்லாம் என் பிசினஸ் கமல் தான்",
என்று அவன் கசால்லி இருந்தது ஆங்கிலத்தில் அவன்
படத்திற்கு கீகழ கபாடப்பட்டு இருந்தது.
"அழகான ஒன்று என்று கதரிந்தவனுக்கு புை அழகு
பற்றி தான் கதரிந்து இருக்கிைது, அக அழகு
கதரிைவில்ரல, அதனால் தான் அந்த மாதுரியிடம் தன்
மனரத கதாரலத்து விட்டான்",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவரன பார்த்தாள்,

477
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"விடு தீட்சு, அவனுக்கு பிடித்தவளுடன் அவன்
சந்கதாஷமாக இருக்கப்கபாகிைான், நீ அவரனகை
நிரனத்து ககாண்டு உன் நிம்மதிரை அழித்துக்
ககாள்ளாகத",
அவள் அறிவு எடுத்து கசான்னதில் ரகயில் இருந்த
கபப்பர் கட்டிங்ரக ஒருமுரை பார்த்து விட்டு பரழைப் lபடி
பத்திைப்படுத்த மனது கசான்ன கபாது,
"இனி எந்த நம்பிக்ரகயில் நீ இரத இப்படி ஒளித்து
ரவத்து ைசிக்கப் கபாகிைாய், கிழித்து தூை எறி",
அவளின் அறிவு அவரள எச்சரிக்க,
"ஒருமுரைைாவது அவன் முகத்ரத ைசித்து விட்டு
அதற்கு பின் கிழித்து எறிகிகைகன!!!",
என்று சமாதனமாக தனக்குள் ககஞ்சிக் ககாண்கட
தீைரன ஆரசத் தீை ைசித்தவளுக்கு அரத கிழிக்க
மனமில்ரல, மீண்டும் அவளின் அறிவு அதட்ட,
தைங்கினாள் தீட்சண்ைா, பின் ஒரு முடிவு எடுத்தவளாய்
ஆழ்ந்த கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டப்படி அரத இைண்டாக
கிழிக்கப் கபானவரள கரலத்தது அரைக் கதரவ தட்டும்
சத்தம்.

478
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சு..!!!!"
மலர் குைல் கவளிகை ஒலித்ததில் தீட்சண்ைா அவசை
அவசைமாக தீைன் ஃகபாட்கடாரவ கட்டில் கமல் கிடந்த
தரலைரணக்கு கீகழ ஒளித்து ரவத்து விட்டு கவகமாக
கசன்று கதரவ திைந்தாள்.
"வாங்க அண்ணி!!!!!",
என்ை தீட்சண்ைாவிற்கு தரல ஆட்டிைப்படி திைந்து
இருந்த சன்னரலப் பார்த்தாள்,
"என்ன தீட்சு, தூங்கரலைா? ரலட் எரிைவும் அதான்
இங்கக வந்கதன்",
"தூக்கம் வைரல அண்ணி",
என்று சன்னல் வழிகை சாரலரை கவறிக்கும் தன்
நாத்தனாரை கைாசரனகைாடுப் பார்த்தாள் மலர்.
"தீட்சு உன்கிட்ட ஒரு முக்கிைமான விஷைம் கபச
வந்கதன்",
என்று பலமான பீடிரகயுடன் ஆைம்பித்தாள் மலர்.
"கசால்லுங்க அண்ணி",
"அம்மாரவ அட்மிட் பண்ணின ோஸ்கபட்டலில்
அம்மாவுக்கு சர்ஜரி கசய்தார்ல, டாக்டர்.மித்ைன், அவர்

479
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உன்ரன கல்ைாணம் பண்ணிக் ககாள்ள ஆரசப் படிகிைார்,
உன் அண்ணன் கிட்ட முரைப்படி கபசி இருக்கிைார்",
என்ைப் படி ஒரு சிறிை இரடகவளி விட்டு நிறுத்தினாள்
மலர்.
"அவர் உன்ரனப் பார்க்கும் பார்ரவ காதலும் பரிவும்
நிரைந்த பார்ரவைாக இருக்கு தீட்சும்மா, அதனால்
அவரிடம் அதிகம் கபசாகத",
ஒருநாள் கதவிரை நிரனத்து மருத்துவமரனயில்
தனிைாக கைாசித்து கலங்கிக் ககாண்டு இருந்த கபாது
மித்ைன் ஆறுதலாக தன்னிடம் கபசிைதுக் கண்டு அனு
கசான்ன வார்த்ரதகள் இரவ.
"தன் மனம் சரிைா இருக்கும் கபாது ஏன் இரத
எல்லாம் கண்டுக் ககாள்ள கவண்டும்? என் மனம் இந்த
கஜன்மம் இல்ரல, இனி எத்தரன கஜன்மம் எடுத்தாலும்
தீைனுக்கு தான் கசாந்தம் என்று நான் முடிவு எடுத்து
விட்கடன், அதில் நான் உறுதிைாக இருக்கும் கபாது நான்
ஏன் இதுப் கபான்ை விஷைங்களுக்கு முக்கிைத்துவம்
ககாடுக்க கவண்டும்?",
என்று அவள் பதிலுக்கு ககட்டதற்கு,

480
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அந்த டாக்டர் உன்ரன மட்டும் காதலாக பார்த்தால்
பைவாயில்லடா, உன் அண்ணன், அண்ணிரையும் பாசம்
கலந்த நட்புடன் பார்க்கிைார், உன் அம்மாரவ இன்னும்
ஒரு படி கமகல அக்கரைைாக பார்த்துக் ககாள்கிைார்,
அதான் எனக்கு கைாசரனைாக இருக்கு, இது கரடசியில்
எதில் முடிைப் கபாகுகதா, நீ கவை அந்த தீைன் பித்து
பிடித்து அரலயிை",
அனு கவரலயுடன் கசான்னது தீட்சண்ைா மனதில்
வந்து நின்ைது.
"அக்கா கசான்னது எவ்வளவு உண்ரமைாகி விட்டது",
என்று நிரனத்துக் ககாண்டவள் மனதில் தீட்சண்ைா
ரவ பார்க்கும் கபாகதல்லாம் மித்ைன் முகம் காட்டும்
உணர்வுகரள நிரனத்துப் பார்த்தாள்.
"என்னடா அரமதிைாகிட்ட? உன் விருப்பம் என்ன?",
"இதில் என் விருப்பம் என்ன இருக்கிைது அண்ணி?
நான் தான் ககாஞ்சகநைத்துக்கு முன்னாடி கசான்கனகன,
இனி உங்கள் விருப்பகம என் விருப்பம்னு",
கசான்னவள் மனதில் கபரிை அரல ஒன்று எழுந்து
அடங்கிைது, துக்க பந்து ஒன்று கநஞ்சில் இருந்து எழுந்தது.

481
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சு, மித்ைன் கைாம்ப நல்லவர்மா, உன்ரன ரகயில்
ரவத்து தாங்குவார், கல்ைாணத்துக்கு அப்புைம் உனக்கு
பிடித்தால் கூட நீ கவரலக்கு கபாகலாம் அப்படினு
கசால்லிட்டார், அவள் விருப்பம் தான் என் விருப்பம்னு
கசால்லிட்டாரு, பணத்துக்கும் அவங்க வீட்டில் பஞ்சம்
இல்ரல, ஒகை ஒரு தங்ரக, அந்த கபண் எங்ககா தூைத்தில்
கட்டி ககாடுத்து இருக்காங்களாம், அவளும் நல்ல மாதிரி
தானு உங்க அண்ணன் விசாரித்ததில் கசான்னாங்களாம்,
மாமிைார், நாத்தனார் ககாடுரமனு ஒண்ணும் இல்ரல, இந்த
கசன்ரனயிகல விஸ்தாைமான கபரிை மாடி வீடு இருக்கு
சுத்தியும் கதாட்டத்துடன் இருக்கு, உன்ரன மாதிரிகை
அவருக்கும் கதாட்டம், இைற்ரக கமல ககாள்ரளப்
பிரிைமாம், உங்க தங்ரகரை நான் ைாணி மாதிரி பார்த்துக்
ககாள்கவன்னு கசான்னார், அவங்க அப்பாவும் கைாம்ப
கபாறுரமச்சாலிைாம், தீட்சும்மா!! உனக்கு ஒன்னு
கதரியுமாடா, இன்ரனக்கு தான் உன் அண்ணனுக்கு படுத்த
உடகன தூக்கம் வந்து இருக்கு, என் இத்தரன வருட
திருமண வாழ்க்ரகயில் அவர் படுத்த உடகன நிம்மதிைாக
தூங்கிைதா எனக்கு ஞாபகம் இல்ரல, காைணம் உன்ரனப்

482
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பற்றி அதிகம் கவரலப் பட்டுக் ககாண்கட இருப்பார்,
ஆனால் இன்ரனக்கு தான் படுத்த உடகன தூங்கி விட்டார்,
அவர் முகத்தில் அப்படி ஒரு நிம்மதி",
மலர் கசால்ல கசால்ல தன்ரன அரழக்க வந்த
திவாகர் முகத்ரத நிரனத்துக் ககாண்டாள் தீட்சண்ைா,
"ஆமாம் அண்ணி கசால்வது உண்ரம தான், அதனால்
தான் வரும்கபாது நான் மித்ைன் பத்தி கபசிைதற்கு
அண்ணன் முகத்தில் அப்படி ஒரு சந்கதாஷ கவளிச்சம்
பைவிைதா?",
"தீட்சு, நான் உன் மனதில் மித்ைன் பற்றி கசால்லி
அவரை உன் மனதில் பதிை ரவக்க முைல்கிகைன் என்று
என்ரன தவைாக நிரனத்து விடாகத, அங்கு இருக்கும்
சூழரலயும் அவரைப் பற்றியும் கசான்கனன் உன்னிடம்
அவ்களா தான், உன் மனதுக்கு பிடித்து இருந்தால் மட்டும்
பதில் கசால்லு, என்ன கபட்ரட இப்படி கபாட்டு ரவத்து
இருக்க, ம்ம்?",
என்று ககட்டப்படி தரலைரண மற்றும் படுக்ரக
விரிப்புகரள சரி கசய்த மலருக்கு பதில் கசால்வது கபால்
காற்றில் பைந்து கீகழ விழுந்து அவரளப் பார்த்து

483
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஏளனமாக சிரித்தது தீட்சண்ைா பத்திைப்படுத்திை தீைன்
இருந்த அந்த கபப்பர் கட்டிங்.
"கமடம், உங்கரள சார் கூப்பிடுகிைார்ங்க",
தீட்சண்ைா நிரனரவ கரலத்தது ஒரு நர்ஸின் குைல்,
உடகன சற்று கதாரலவில் பில் கவுண்டர் அருகக
கபசிக்ககாண்டிருந்த மலரையும் திவாகரையும் பார்க்க,
அவர்கள் அவரளப் கபாகும் படி ரசரக காட்டிவிட்டு பில்
கவுண்டரில் உள்ள கபண்ணிடம் ஏகதா தீவிைமாக ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்தனர், அவர்கள் வைமாட்டார்கள், தான்
மித்ைரன தனிகை சந்திக்க பிரிைப்படுகிைார்கள் என்று
தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்துப் கபாககவ மித்ைன் அரை கநாக்கி
நடந்தாள்.
"கவல்கம் டூ த கிகைட் கசன்ரன அங்கிள்",
முகத்தில் மலர்ச்சியுடன் தீைன் அந்த கைாஜாப் பூக்கள்
நிரைந்த பூங்ககாத்ரத நைசிம்ம கைட்டிரை கநாக்கி
நீட்டினான்.
"அடகட..அல்லுடுகாரு (மாப்பிரள), எப்படி இருக்கீங்க,
எங்கக என் கபாண்ணு?"
என்று கசால்லிைவர் கண்கள் மாதுரிரை கதட,

484
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஃரபன் அங்கிள். அவள் ககாஞ்சம் பிஸிைாக
இருக்கிைா, உங்களுக்காக ஒரு சர்ப்ரைஸ் பிரிப்கபர்
பண்ணிட்டு இருக்கிைா, கசா வைரல, உங்கள் கிைாரனட்
பிசினஸ் பற்றி ரீசண்டா ஒரு ஆர்ட்டிகல் படித்கதன்,
அதில்.."
என்று தன்னிடம் கதலுங்கில் மாட்டலாடி ககாண்கட
வரும் தீைரன தன் எக்ஸ்கை பார்ரவ ககாண்டு
ஊடுருவினார் கைட்டி.
"இந்த சிறு வைதில் தனக்கு என்று ஒரு கதாழில்
சாம்ைாஜ்ைத்ரதகை நிறுவி இந்திைாவின் டாப் கடன்
பிசிகனஸ் கமன்களில் ஒருவனாக இருக்கும், அழகிலும்
கம்பீைத்திலும் குரைைாது இருக்கும் இவரன விட்டுக்
ககாடுக்க முடிைாது தான் தன் மகள் தன் உயிரைகை
கபாக்கி ககாள்ள நிரனக்கிைாள், இந்த கம்பீைம், அந்த
பணம், கசல்வாக்கு எல்லாம் என் மகளுக்கு மட்டுகம
கசாந்தமாக கவண்டும்",
என்று மனதில் முடிவு கசய்தவர், தன் கபாரன எடுத்து
குறுஞ்கசய்தி ஒன்ரை ைாருக்ககா அனுப்பினார், சில

485
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கநாடிகளில் அதற்கு வந்த பதிரலப் பார்த்த உடன் அவர்
கண்களில் ஒரு குரூை கவறி.

486
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 35
"நீ எங்பக நின்ைாலும்..
எங்பக கேன்ைாலும்..
உன்பன தன் கயல் விழிகைாலும்..
மன நிபனவுகைாலும்..
கதாடரும் பைபத இவள்..
உன்பன மட்டும் எண்ணி
துடிக்கும் இதயத்பத ககாண்ட
கைண் இவளின்
பக பேர்வாயா தீரா..?

-❤️தீட்சுவின் விபடத் கதரியா பகள்விகளில் தீரு❤️

"வாங்க !! சம்பந்தி!!!!",

தன் உடல்நிரலரை கபாருட்படுத்தாமல் வாசலிகல

வந்து வைகவற்கும் சிவகாமி கதவிரையும் ைாகஜந்திை
வர்மரனயும் ஒருப் பார்ரவப் பார்த்தார் நைசிம்ம கைட்டி,
"ஓ, மகரன விட இவர்கள் இருவருக்கும் தான் என்
மகள் இங்கக மருமகளாக ககாண்ட வருவதற்கு அப்படி

487
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒரு ஆரச கபால, அப்படி என்ைால் இவர்கள் இருவரை
குறிப்பாக இந்தம்மாரவ கவனித்தால் கபாதும், இப்கபா
பாரு இந்த கைட்டிகைாட ஆட்டத்ரத",
என்று எண்ணி ககாண்டவர் முகத்தின் முன் கபரிை
பூங்ககாத்து ஒன்ரை நீட்டினாள் மாதுரி கதவி.
"கங்கிைாட்ஸ் நானா",
சிந்தரன கரலந்து அடர் சிவப்பு நிைத்தில் கற்கள்
பதித்த டிரசனர் ஸாரியில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த தன்
மகரளப் பார்த்தார் நைசிம்ம கைட்டி.
"நல்லா இருக்கிைா மாது?",
"இருக்ககன் டாட்"
தன் மகளின் முகத்தில் சூழ்ந்து இருக்கும் கவரலக்கு
அர்த்தம் அறிைாதவைா கைட்டி, உடகன தன் கண்களால்
ஜாரட காட்டினார், அரத புரிந்துக் ககாண்ட மாதுரி கதவி
அரமதிைாக அவர் அருகில் அமர்ந்தாள்.
"சம்பந்தி ஜுஸ் எடுத்துக்ககாங்க",
கஷாபாவில் அமர்ந்த கைட்டிரைப் கநாக்கி
கவரலக்காரி நீட்டும் ஜூரஸ, பார்த்தப்படி வாய் நிரைை
உபசரிப்கபாடு கசான்னாள் சிவகாமி கதவி.

488
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"மன்னிச்சிக்ககாங்க சம்பந்தி, நான் இங்கக ஜுஸ்
சாப்பிடகவா விருந்து சாப்பிடகவா வைல, என் கபாண்ரண
நான் ஆந்திைா அரழத்துக்கிட்டு கபாக தான் வந்கதன்",
அவைது குைல் கைாைாக ஒலித்ததில் சிவகாமி கதவியும்
ைாகஜந்திை வர்மனும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக்
ககாண்டனர்.
"நானா..!!!! பிளீஸ்",
என்று மாதுரி கதவி அவரை தடுக்க முைன்ைாள்.
"நீ சும்மா இரு மாது, இன்னக்கு நான் கபசிகை
ஆகனும்",
என்ைவர் தன் கண்ணில் இருந்த கண்ணாடிரை கழட்டி
துரடத்து விட்டு மீண்டும் அணிந்து ககாண்டார்,
"உங்க கபாண்ணுக்கு என்ன குரை சம்பந்தி, மாதுரவ
நாங்க எங்க கசாந்த கபாண்ணு கபால் தான
பாத்துக்கிகைாம், கபாதாதுக்கு நீங்களும் அவளுக்காக ஒரு
மாளிரககை உண்டாக்கி அங்கு குடி ரவத்து
இருக்கீங்க,என் மகன் உங்க கபாண்ணு கமல் உயிரைகை
ரவத்து இருக்கான், இன்னும் இைண்டு மாதங்களில்
கல்ைாணம் நடக்கப் கபாகுது, ஆனால் இப்பகவ இந்த

489
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வீட்டில் நடக்கும் ஒவ்கவாரு விஷைங்கரளயும் மாதுக்கிட்ட
நான் கசால்லி விட்டு தான் முடிவு எடுக்குகைன்",
சிவகாமி கதவி கைாசரனைாக ககட்டாள்.
"அப்படிைா? இவ்வளவு கசய்த நீங்க என் கபாண்ணு
சந்கதாஷமா இருக்காளானு ககட்டீங்களா? இதுக்கா கடல்
மாதிரி ஆந்திைாவில் அவள் அைண்மரன கரள விட்டுட்டு
தாய் மாதிரி நீங்க பாத்துக்கிகைன்னு கசான்ன உங்க கபச்ரச
நம்பி இங்கக கபாண்ரண அனுப்பிகனன்?, ஏகதா அவள்
அம்மா உயிகைாடு இருந்திருந்தால் அவள் முகத்ரதப்
பார்த்கத மனரதப் புரிந்துக் ககாள்வாள், அப்பா கிட்ட
எவ்களா தான் அவள் மனரத மரைத்து மரைத்து
கசால்லுவாள்?, உங்க மகன் கசய்த கசைல்களால் அவள்
மனது காைப்பட்டுள்ளது",
கைட்டியின் குைலில் வழிந்த உருக்கம்
சிவகாமி கதவிரை கட்டிப் கபாட்டு ஒரு
இனந்கதரிைாத குற்ை உணர்வுக்கு உள்ளாக்கிைது.
இது ஒருவரக சாகச கரல, தன் கமல் தப்பு
இருந்தாலும் மற்ைவர்கரள குற்ைம் கசால்லி அவர்கள் தான்
அரனத்திற்கும் காைணம் என்று தன் கபச்சால் அவர்கரள

490
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
குற்ை உணர்வில் மூழ்க கசய்வது, குற்ை உணர்வில்
மூழ்கிைவரும் நான் தாகன அரனத்துக்கும் காைணம் என்று
குற்ைம் கசால்பவர் கண்ணீர் கபாறுக்காமல் உடகன முடிவு
எடுத்து விடுவார், தன் மீது தவறு இருந்தாலும் அரத
அப்படிகை மற்ைவர்கள் மீது ரவத்து அவர்கரள குற்ை
உணர்வில் ஆழ்த்தி அவர்கள் எடுக்கும் முடிவில் குளிர்
காயும் சாகச கரலயில் மாதுரி கதவி கல்லூரி படிப்ரப
முடித்தவள் என்ைால் அவளது தந்ரத கைட்டிகைா அதில்
பிகேச்டி பட்டம் வாங்கிைவர்.
"தீைா!!!!!!!!!!",
சிவகாமி கதவி எழுப்பிை குைல் அந்த தீைன்
அைண்மரன சுவர்களில் எதிகைாலித்தது, அவ்வளவு தான்,
உடகன அந்த அரையில் மட்டுமில்லாது கமல் அரையிலும்
அதுவரை கவரல கசய்துக் ககாண்டு இருந்த
கவரலக்காைர்கள் தங்கள் கவரலகரள நிறுத்தி விட்டு தன்
எஜமானியின் குைல் சத்தம் உணர்ந்தவர்களாக அரனவரும்
அைண்மரனரை விட்டு கவளிகைறினர்.
நைசிம்ம கைட்டிரை தன் அைண்மரனயில் இைக்கி
விட்டு விட்டு கநற்று இைவு கபாரதைால் கதாரலந்து

491
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபான தன் மிச்ச தூக்கத்ரத கண்களுக்கு ககாடுத்து விட்டு
தன் அரையில் உைக்கத்தில் ஆழ்ந்து இருந்த தீைரன
கரலத்தது சிவகாமியின் குைல். தன் அம்மாவின் ஓங்கி
ஒலித்த குைலில் ஏகதா ஒன்று சரியில்ரல என்று உணர்ந்த
தீைன் அவசை அவசைமாக எழுந்து தன் முகத்ரத அலம்பி
விட்டு மாடிப்படிகளில் இருந்து கீகழ இைங்கி வந்தான்.
மாடிப் படிகளில் இைங்கிக் ககாண்டு இருந்த தீைரன கண்ட
மாதுரியின் கண்கள் ைகசிை சந்கதாஷத்துடன் தன்
தகப்பரன பார்க்க, அவர் நடக்கப் கபாைரத மட்டும் பாரு
என்று ஜாரடக் காட்டினார்.
"கசால்லுங்க மாம்?",
என்று கூறிைப்படி வந்த தீைன் கண்களில் குடிக்காமல்
இருந்த ஜீஸ் கிளாஸ் கண்ணில் பட,
"அங்கிள் இது என்ன? ஜீரச குடிக்காமல் ரவத்து
இருக்கீங்க? என்ன மாது, அங்கிள் அங்கிருந்து ஒண்ணுகம
சாப்பிடாம வந்து இருப்பாங்க, நீைாவது ஒரு வார்த்ரத
கசால்லி இருக்கலாம்ல?",
என்ைான்.
"அவங்க சாப்பிட மாட்டாங்க தீைா!!!!",

492
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிவகாமி குைல் உைர்ந்து ஒலித்தது.
"ஒய் மாம்?",
"அவர் இங்கக வந்தது விருந்தாட வைல்ரலைாம்,
அவங்க கபாண்ரண ஆந்திைா அரழத்துப் கபாக வந்து
இருக்கார் அவர்,காைணம் உன்கனாட சில கசைல்களால்
அவர் கபண் மனம் உரடந்து கபானது தானாம் ",
"மாம், நான்..!! நான் என்ன கசய்கதன், பிசினஸ்
உலகத்தில் இருந்து மீடிைா உலகம் வரை என் வருங்கால
மரனவி மாது தான்னு எல்லாருக்கும் கதரியும், இப்கபா
என் பிசினஸ் மீட்டிங்ரஸ தவிை எல்லா இடத்திற்கும் மாது
இல்லாம நான் கபாைது இல்ரல, அப்புைம் என்ன மாம்
பிைாப்ளம்?",
அவன் ககட்க சிவகாமி கதவி அதற்கு பதில் கசால்ல
முைலும் கபாது, நைசிம்ம கைட்டி முந்திக் ககாண்டார்.
"இவ்வளவு கசய்து என்ன பிைகைாஜனம்!!!, என் மகரள
மதித்தீங்களா? என் மகளின் மன உணர்வுகரள மதிக்காமல்
எவகளா ஒரு கபாண்ணுக்காக என் கபண்ரண இக்கனார்
கசய்றீங்க, உங்க அம்மா கசான்னதால் தான் என் மகள்
இைண்டு மாதம் திருமணத்ரத தள்ளி ரவக்க ஒப்பு

493
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டாள், உங்கரளப் பார்க்காமல் இருக்க முடிைாதுனு
தான் கபத்த அப்பாவான என்கனாடு கூட இருக்காமல்
இங்கக கசன்ரனயில் வந்து தங்கி இருக்காள், ஆனால்
நீங்கள் ககாஞ்சம் கூட என் கபண்ரண மதிக்காமல்
நடத்துக்கிறீங்க",
"நான் உங்க கபாண்ரண மதிக்க மாட்டங்கிைனா? என்
பிசினஸ் தவிர்த்து எல்லாத்ரதரலயும் அவள் கிட்ட
இதுவரை கசால்லாமல் இருந்தது இல்ரல, அது
அவளுக்கக கதரியும், தீ என்கனாட ஸ்கூல் பிகைண்ட்,
கைாம்ப வருடத்திற்கு அப்புைம் என்ரன அவள் பார்க்க
வந்தாள், அவரள பற்றி இங்கக கதரவ இல்லாம ைாரும்
கபச கவண்டாம்",
அதுவரை அவன் கபச்ரச அரமதிைாக ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்த சிவகாமி கதவி இறுதிைாக கபசிை தீைனின்
கபச்ரசக் ககட்டு அதிர்வு ககாண்டவளாய்,
"தீைா!!!!! எங்கக ைாருக்கு முன்னாடி என்ன கபசுைனு
கைாசித்து கபசு",
என்று ககாபத்துடன் ஒலித்தது அவள் குைல்.

494
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"விடுங்க சம்பந்திைம்மா, உங்களுக்கு உங்க ரபைனுக்கு
கதரிந்தது அவ்களா தான், இந்த காஞ்சிப் புைத்தில்
கவண்டுமானாலும் நீங்க கபரிை அைசக் குடும்பமா
இருக்கலாம், எங்கரளப் பற்றி ஆந்திைாவில் கபாய் ககட்டுப்
பாருங்க, ைாஜஸ்தான் அைசக் குடும்பத்தில் இருந்து
திருவனந்தபுைம் அைச குடும்பம் வரை என் கபாண்ரண
மருமகளாக்கிக்க அவ்வளவு கமகைஜ் பிைப்கபாஸல்ஸ்
ரவத்தாங்க, ஆனால் நான் தான் என் கபாண்ணு
ஆரசப்பட்டுடாகலனு இங்கக சம்பந்தம் ரவக்க
ஒப்புக்கிட்கடன், இப்கபா இந்த கமகைஜ் பிைப்கபாஸல்ரல
ககன்சல் பண்ணினா மீடிைா, பிசினஸ் கவர்ல்ட்னு உங்க
ரபைன் கபரும் உங்க குடும்ப கபரும் தான் நாறி கபாகும்,
எனக்கு ஒன்றும் இல்ரல, என் கபாண்ணுக்கு உங்க
ரபைரன விட நல்ல, என் கபாண்ணு அருரம புரிந்த,
என் கபாண்ரண ரகயில் ரவத்து தாங்கிை ஆயிைம்
மாப்பிரளகரள கவளி நாட்டில் இருந்து நான்
நிப்பாட்டுகவன்",
நைசிம்ம கைட்டி ஆந்திைா மிளகாரை கடித்தவர் கபால்
காைமாக முடிக்க, அரத எதிர்பாைாத மாதுரி கதவி,

495
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நானா!!!!",
என்று அலறினாள். அரதக் கண்ட ைாகஜந்திை வர்மன்
முதல் முரை தன் வாய் திைந்தார்.
"சம்பந்தி, இப்படி எடுத்கதாம் கவிழ்த்கதாம்னு
கபசாதீங்க, இத்தரன வருடம் மனசு விரும்பிைவங்கரள
பிரிக்கிை மாதிரி நீங்க கபசுைது நிைாைமா?",
அதற்கு பதில் கசால்ல முைன்று வாய் திைந்த
கைட்டிரை கநாக்கி தன் ரககரள நீட்டி நிறுத்து என்பது
கபால் ரசரக கசய்தாள் சிவகாமி கதவி.
"இதற்கு கமல் நீங்க ஒரு வார்த்ரத கபச கவண்டாம்
சம்பந்தி, நீங்க ககட்ட ககள்விக்கு என் மகன் இனி பதில்
கசால்லுவான்",
என்ைப் படி தீைரன பார்த்தாள் அவள், அவளின்
பார்ரவ அவரன துரளத்தது.
"மாம், அவள் என் ஸ்கூல் பிகைண்ட், இத்தரன
வருடம் கழித்து என்ரன மீட் பண்ண வந்தாள் அவ்களா
தான், நான் இது பற்றி மாதுவிடகம கசால்லி இருக்ககன்,
இப்கபா எல்லார் முன்னாடியும் கசால்கைன், மாதுரி கதவி
தான் என் மரனவி, என் அம்மாவுக்கு மருமகள், அண்ட்

496
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எனக்கு கதரியும் ைாருக்கு எந்தந்த இடத்ரத
ககாடுக்கணும்னு, அண்டர்சான்ட், என் வருங்கால மரனவி,
நிகழ் கால காதலி, மிஸஸ்.தீைன் அப்படிங்கிை இடத்ரத
உங்க கபாண்ணுக்கு மட்டும் தான் இதுவரை ககாடுத்து
இருக்ககன், இனியும் அப்படி தான், கல்ைாணம்கிைது என்
வாழ்க்ரகயில் ஒருமுரை மட்டும் தான், கசா அது உங்கள்
கபாண்ணுடன் தான் நடக்கும்",
வாரள சுழற்றும் கபாது வரும் சத்தத்ரதப் கபால்
காற்ரை கிழித்துக் ககாண்டு கவளிகை வந்தது தீைன் குைல்.
அவரன சிவகாமி கதவி பார்த்த பார்ரவயில் என்
வளர்ப்பு என்ை கபருமிதம் இருந்தது.
"அப்புைம் என்ன சம்பந்தி? இன்னும் கவை ஏதாவது
உங்களுக்கு ககள்வி இருக்கா?",
என்று ககட்டாள் அவள், தீைன் கபசிை கபச்சுக்களில்
மாதுரி கதவி முகத்தில் கவளிச்சம் பைவிைது, அவள்
இல்ரல என்பதாக தரல ஆட்டினாள்.
"இப்படி கசான்னால் நான் அப்படிகை விட்டு
விடுகவனா?",

497
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ை ரீதியில் முகத்ரத ரவத்து இருந்த நைசிம்ம
கைட்டி,
"உன்னிடம் லட்ச ரூபாய் பணம் தகைன் அப்படினு
வாைால் கசால்ைதுக்கும் ரகயில் ககாடுப்பதற்கும் நிரைை
வித்திைாசம் இருக்கு சம்பந்திைம்மா",
"எதுவா இருந்தாலும் கநைா கபசுங்க",
சிவகாமி குைலில் ககாஞ்சம் எரிச்சல் இருந்தது.
"இவகளா கசால்லும் நீங்கள் ஏன் உடகன
கல்ைாணத்ரத ரவத்துக் ககாள்ள கூடாது, என் கபாண்ணு
மனது காைப்பட்டு இருக்கு, என் கபாண்ரண கவளியில்
ைாருகம தீைன் குடும்பத்து வருங்கால மருமகள்னு மதிக்க
கூட மாட்ைாங்க, அது மட்டும் இல்லாமல் உங்க ரபைன்
எப்கபா பார்த்தாலும் பார்ட்டி, ரிசார்ட்டுனு..",
அவர் கசால்லிக் ககாண்கட கபாக, அவரை தடுத்து
நிறுத்துவது கபால் நடுவில் தன் ரகைால் அவரின்
கபச்சுக்கு தரட கபாட்ட சிவகாமி கதவி,
"இந்த வீக் எண்டில் உங்கள் கபண்ணுக்கும் என்
மகனுக்கும் கமகைஜ், கபாங்க சம்பந்தி, கபாய் அதுக்கான
கவரலகரளப் பார்க்க ஆைம்பிங்க",

498
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் கசால்ல நைசிம்ம கைட்டியின் முகத்தில் தன்ரன
தாகன கமச்சிக் ககாண்ட கமச்சுதலான புன்னரக.
அந்த நட்சத்திை விடுதியில் அலங்காை விளக்குகள்
கண்ரணப் பறித்தது, ஏகதா ஒரு ஆங்கிலப் பாடல்
கமலிதாக ஒலித்துக் ககாண்டிருந்தது, அரைகுரை ஆரட
அணிந்து இருந்த ஒரு கபண் ரகயில் பாட்டிலுடன்
தள்ளாடிைடி உள்கள கசன்ைாள், அரத எல்லாம் கண்களில்
அதிர்ச்சி கலந்த பைத்துடன் பார்த்தப் படி தன் எதிகை
அமர்ந்து இருந்த தீட்சண்ைாரவ ஆரசயுடன் பார்த்தான்
மித்ைன். அந்த சூழரல புதிதாக பார்த்தப் படி அமர்ந்து
இருக்கும் அவரள பார்த்து கமன்ரமைாக ககட்டான்.
"தீட்சு, ரிலாக்ஸ், இது கபால் கபரிை அளவிலான
கோட்டலுக்குலாம் நீ வந்தகத இல்ரலைா?",
அவளுடன் தான் தன் திருமணம் என்று உறுதிைான
பின் உரிரமைாக வா, கபா என்று ஒருரமயில் அரழக்க
ஆைம்பித்து விட்டான்.
"இல்ரலங்க, படிக்கும் காலத்திலும் சரி, கவரலப்
பார்க்கும் கபாதும் சரி, வீடு, வீடு விட்டால் காகலஜ்,

499
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ோஸ்கபட்டல், மனது கைாம்ப ஸ்ட்கைஸ் ல இருந்தா பீச்சில்
உள்ள ககாயில் அவ்களா தான்",
என்று இைல்பாக கசால்லி விட்டு அரமதிைாக
அமர்ந்து இருக்கும் தீட்சண்ைா கண்களில், "அய்கைா இதுப்
கபான்ை சந்கதாஷங்கரள எல்லாம் நம்ம வைதில்
அனுபவிக்க முடிைவில்ரலகை!!", என்ை ஏக்ககமா,
வருத்தகமா, ஆரசகைா இன்றி இைல்பாக கசால்லி விட்டு
எரதயும் ஏற்று ககாள்ளும் பக்குவத்கதாடு அமர்ந்து
இருக்கும் அவரள ைசித்துப் பார்த்தான் மித்ைன். கபைருக்கு
ஏற்ைார் கபால் தீட்சண்ைமான ஒளி மிகுந்த கண்கள், சிறு
வைதிகலகை ஒரு பக்குவமும் அரமதிரையும் அரடந்த
முகம் என்று எண்ணி தன் எதிகை அமர்ந்து இருப்பவரள
மித்ைன் ைசித்துக் ககாண்டிருந்த கநைம், அந்த நட்சத்திை
விடுதியின் இைண்டாம் தளத்தில் தீைன் ரகயில் மதுக்
ககாப்ரபயுடன் நின்றுக் ககாண்டு அவர்கள் இருவரையும்
பார்த்து ககாண்டு இருந்தான்.

500
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 36
"அவன் இல்ைாத என் வாழ்வில்..
இனி ஏது வண்ைங்கள்?
வண்ைங்கள் கதாபைத்த..
வண்ைத்துப் பூச்சியாகி விட்படன்..
என் மனதில் கனன்ை..
காதல் தீயில் என் சிைபக..
கவட்டி எரித்து விட்படன்.."

-❤️தீட்சுவின் மனதுபடந்த நிபையில் தீரு❤️

"நான் இங்கக ஒன்றிைண்டு முரை வந்து இருக்ககன்,

எங்க டீன் ரிட்டைர்கமண்ட் பார்ட்டி இங்கக தான் நடந்தது,

கதன் ஒரு குகளாஸ் பிகைண்ட் கமகைஜ் பார்ட்டிக்காக
வந்கதன், இது சிட்டியிகலகை கபமஸ்சான கோட்டல்,
இங்கக தான் கமாஸ்ட்லி விஐபி வீட்டு பங்சன் எல்லாம்
நடக்கும், கே தீட்சு, கசால்ல மைந்துட்கடன் பாரு, இங்கக
ஒரு சூப்பர் டிஷ் இருக்கு, அந்த டிஷ்ரஷ நீ ட்ரை

501
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பண்ணிப் பாகைன், இந்த கோட்டல் ஸ்கபஷல் இது, ஒன்
கசகண்ட் டா!!!!!",
என்ைப்படி எங்ககா எழுந்து கசன்ைான் மித்ைன்.
அதுவரை அவன் கசால்வரத கமௌனமாக ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா ஆசுவாசமாகி நிமிர்ந்து
அமர்ந்தாள்,
"இந்த ககாஞ்ச கநைம் கூட என் மனசு ஒத்து இவன்
கூட ஈடுக் ககாடுத்து கபசி சிரித்து என்னால் இருக்க
முடிைரலகை, நான் எப்படி இவனுடன் வாழ்க்ரக முழுக்க
வாழப் கபாகைன்?, என் வாழ்க்ரக முழுக்க இப்படிகை
கமௌனத்திகல மூழ்கி, எனக்குள்கள கபசிக் ககாண்கட
வாழ்ந்து விடுகவகனா?",
தீட்சண்ைா மனம் விரடத் கதரிைா ககள்விரை
எழுப்பிைதில் அவள் மனம் கசார்ந்தது, அவளின்
நிரனவுகள் கநற்று இைரவ கநாக்கி புைப்பட்டது,
"தீட்சு, நான் உன் மனதில் மித்ைன் பற்றி கசால்லி
அவரை உன் மனதில் பதிை ரவக்க முைல்கிகைன் என்று
என்ரன தவைாக நிரனத்து விடாகத, அங்கு இருக்கும்
சூழரலயும் அவரைப் பற்றியும் கசான்கனன் உன்னிடம்

502
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவ்களா தான், உன் மனதுக்கு பிடித்து இருந்தால் மட்டும்
பதில் கசால்லு, என்ன கபட்ரட இப்படி கபாட்டு ரவத்து
இருக்க?",
என்ைப்படி மலர் படுக்ரக விரிப்ரப சரி கசய்யும்
கபாது,
"உன் நாத்தனாைால் அவ்களா சீக்கிைம் என்ரன மைக்க
முடியுமா மலரு? அட இதுக்கா இத்தரன மணி கநைம் உன்
கதாண்ரட தண்ணி கபாக அந்த மித்ைன் புைாணம்
பாடின?",
என்று அவரளப் பார்த்து ககலிைாக சிரிப்பது கபால
கீகழ விழுந்த அந்த தீைன் இருந்த அந்த கபப்பர்
கட்டிங்ரக மலர் எடுத்தாள். அரத முற்றிலும் எதிர்ப்பாைா
தீட்சண்ைா முகத்தில் விைர்ரவ துளிகள் அரும்பிைது.
"அண்ணி..!!!! அது..அது வந்து..!!!!!",
கபச்சு வைாமல் தடுமாறி உரைைாட முைன்ைாள்
தீட்சண்ைா. அதற்கு பதிகல கபசாது இடிந்துப் கபான
முகத்துடன் கட்டிலில் கமௌனமாக அமர்ந்தாள் மலர். மலரின்
அந்த ககாலத்ரத காண சகிைாது அவளின் அருகக
அமர்ந்த தீட்சண்ைா, மலரை உலுக்கினாள்,

503
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அண்ணி, பிளீஸ் இப்படி இருக்காதீங்க, என்கிட்ட
ஏதாச்சும் கபசுங்க அண்ணி, பிளீஸ்!!!",
அழுரக முட்டிைது தீட்சண்ைா, பிடித்தவர்கள் கமௌனம்
பிடித்தவர்கள் மைணத்ரத கபால் வலி தரும், அரத
அனுபவித்து பாத்தவர்களுக்கக உண்ரம புரியும், தீட்சண்ைா
மனரத ககான்ைது மலரின் கமௌனம், அவளால் தாங்க
முடிைவில்ரல.
"அண்ணி..!!!!!!",
அழுரககை வந்து விட்டது தீட்சண்ைாவிற்கு.
"இது எப்பகவா ரவத்து இருந்தது அண்ணி,
அன்ரனக்கு..",
தீட்சண்ைா சமாளிக்க ஆைம்பிக்கும் முன்கன மலரின்
குைல் உறுதிைாக கவளிவந்தது.
"நாரளக்கு ஈவினிங் உன் அண்ணன் தீைன் ஆபிஸில்
பணத்ரத ககாடுக்கும் கபாது தீைன் காலில் விழுந்தாவது
உன்ரன தீைனுக்கு கல்ைாணம் கசய்து ரவத்து விடனும்,
கபாதும் தீட்சு, உனக்கு நாங்கள் பார்க்கும் மாப்பிரள
எதுவும் கவண்டாம், அது உன் மனதுக்கு சந்கதாஷம்
ககாடுக்காதுனு கதரிந்துட்டு,

504
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உன் மனதுக்கு பிடித்த மாதிரி நீ இரு, உனக்கு எது
சந்கதாஷகமா அது தான் எங்களுக்கும் சந்கதாஷம்",
"அண்ணி!!!!!!!!!",
என்று அழுரகயுடன் மலரை கட்டிக் ககாண்ட
தீட்சண்ைா,
"அண்ணி எனக்காக அண்ணன் தன் தன்மானத்ரத
இழந்து அந்த தீைன் காலில் விழுந்து வாழ்க்ரக பிச்ரச
வாங்கணும்னு அவசிைம் இல்ரல, அப்படி பட்ட
வாழ்க்ரகயும் எனக்கு கதரவ இல்ரல, நாம எந்த
விதத்திலும் அவங்களுக்கு குரைந்தவங்க இல்ரல அண்ணி,
ஏகதா நம்ம கநைம் அப்பா இைந்த பிைகு இப்படி
கஷ்டப்படுை மாதிரி ஆயிட்டு, அதற்காக ஒருத்தவங்க
கிட்ட பணம், கசல்வாக்கு இருக்கிைது அப்படிங்கிைதுக்காக
நம்ம தன்மானத்ரத விட்டு சுை மரிைாரதரை விட்டு
காலில் விழனுமா? நம்ம ஏரழங்க தான் அண்ணி, ஆனால்
சுை மரிைாரதயும் உண்ரமயும் கநர்ரமயும் உள்ள
ஏரழங்க, உங்களுக்கு ஒண்ணு கதரியுமா அண்ணி? நான்
தீைன் கிட்ட கபசிகனன்",

505
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று இரடகவளி விட்டவரள ககாஞ்சம் அதிர்ச்சியும்
ஆச்சரிைமும் கலந்துப் பார்த்தாள் மலர்.
"ஆமாம் அண்ணி",
என்ைப்படி தீைன் கபசிைரத எல்லாம் கசால்லி
முடித்தாள் தீட்சண்ைா. உரைந்துப் கபாய் அமர்ந்து
இருந்தாள் மலர்.
"அவன் கசான்னது எனக்கு புரியுது அண்ணி,
அவனுக்கு என் கமல் அன்பும் அக்கரையும் அதிகம்,
அவனுக்கு சின்ன வைதில் இருந்கத நான் அழுதால்
பிடிக்காது, அதான் என் கஷ்டம் கபாறுக்காமல் கல்ைாணம்
கசய்துக் ககாள்கிகைன்னு கசான்னான், என் மீது அவன்
ககாண்டு இருக்கும் ஆழ்ந்த அன்பின் ககாணத்தில்
பார்த்தால் அவன் கசான்னது நிைாைமானது தான், ஆனால்
அவன் கசான்ன அந்த முரை, அந்த முரையில் நான்
அவன் கூட இருந்தால் ஒரு மிடில் கிளாஸ் கபண்ணா இந்த
கசாரசட்டியில் நான் எதிர்க் ககாள்ளப் கபாை வார்த்ரதகள்
இருக்கக, அப்பப்பா!!!! அது கபான்ை வார்த்ரதகள்
அவரனப் பாதிக்காது, காைணம் அவன் ஒரு ஆண், அரத
எல்லாம் விட அவனிடம் பணம் இருக்கு, அதுகவ

506
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எல்லாத்ரதயும் மரைத்து விடும், ஆனால் என் நிரல??
அடுத்து, நான் விரும்பின அந்த மிஸஸ்.தீைன் பட்டம் கூட
எனக்கு கிரடைாது, எனக்கு அவன் கசாத்து, சுகம் , அவன்
அைண்மரன ைாணி பட்டம் கவண்டாம், நான் விரும்பினது
அவன் அருகாரமயுடன் கூடிை காதலும், தீைன்
கபாண்டாட்டி தீட்சண்ைா மட்டும் தான் அப்படிங்கிை
பட்டமும் தான், அது தான் என் காதரல ககௌைவப்
படுத்தும்,அப்படி தான் நானும் என்கனாட காதரல
ககௌைவப் படுத்த விரும்புகைன், ஆனால் அவ்களா கபரிை
கதாழில் சாம்ைாஜ்ைத்தின் சக்கைவர்த்தி ைா வை அவனுக்கக
நான் ககட்ட அந்த ககௌைவத்ரத ககாடுக்க முடிைாதப்
கபாது, சாதாைண மிடில் கிளாஸ் கபாண்ணு நான், என்னால்
எப்படி ைாருக்கும் கதரிைாது ஒரு கபாம்ரம கல்ைாணத்ரத
கசய்து கிட்டதட்ட அவனின் ரவப்பாட்டிைா எங்ககா ஒரு
கண் காணாத தீவில் என் சுை ககௌைவத்ரத விட்டு வாழ
முடியும்?",
"தீட்சு..!!!",

507
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதுவரை தான் ககாண்டிருந்த கமௌனத்ரத உரடத்து
ஆதைவாக நாத்தனார் ரகரைப் பிடித்த மலர் கண்கள்
கலங்கிைது,
இைவும் பகலும் விடாது தன் மனதில் ரவத்து
பூஜித்தவன் தன்ரன முரைைற்ை வாழ்க்ரகக்கு அரழக்கும்
கபாது அவகன தன் உலகம் என்று எண்ணிக் ககாண்டு
இருந்த அவளின் மனம் என்னப் பாடு பட்டிருக்கும் என்று
மலைால் உணை முடிந்தது.
"தான் தவம் இருந்தற்கான பலரன
அந்த கதய்வம் தாமாக முன்வந்து வழங்கிை கபாதும்,
நீ வைம் ககாடுத்தகத கபாதும் என்று அந்த கதய்வத்திடம்
ஐக்கிைமாகி விடாமல், நீ ககாடுக்கும் வைத்துக்கு என் சுை
கவுைவத்ரத அடகு ரவக்க கசால்கிைாய் என்ைால், நீ
எத்தரன கபரிை கதய்வமாக இருந்தால் என்ன? அது
எவ்வளவு கபரிை வைமாக இருந்தால் என்ன? அது எனக்கு
கவண்டாம் என்று வந்தாகை..!!!! உன்ரன நிரனத்து எனக்கு
கபருரமைா இருக்குடா",
மலரின் குைல் கநகிழ்ந்தது.

508
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னால் அவ்களா சீக்கிைம் மைக்க முடிைாது தான்
அண்ணி, ஆனால் அரத கடந்துப் கபாக முடியும்,
கடரமக்காக என்னால் வாழ முடியும், அதான் கரடசிைாக
ஒருதடரவ அவன் முகத்ரதப் பார்க்கலாம்னு நிரனத்து
இந்த கபாட்கடாரவ எடுத்துப் பார்த்கதன்",
என்று கூறிை தீட்சண்ைாவின் பார்ரவ சன்னல் வழிகை
வானில் தனிரமயில் வாடி இருந்த ஒற்ரை நிலாரவ
கவறித்து ப் பார்த்தது.
"தீட்சு.., உன்னால் அரத கடந்து வை முடியும்ல? அது
கபாதும் எனக்கு, இனி மித்ைன் பார்த்துக் ககாள்வார், அவர்
கைாம்ப நல்லவர், உனக்கு எல்லா விதத்திலும்..",
என்று மலர் மகிழ்ச்சியுடன் கபச ஆைம்பிக்க,
கமௌனமாக அரதக் ககட்டுக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா
மனதில்,
'தன் சுை மரிைாரதரைப் பற்றி கவரலப்படாமல்
தானும் தன் கணவனும் இன்கனாரு ஆண் காலில்
விழுந்தாவது தன் நாத்தனார் மனம் மகிழும் படி மணம்
முடித்து ககாடுக்க கவண்டும் என்று எண்ணும்

509
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இவளுக்காககவ அந்த மித்ைரன தாைாளமாக தான்
திருமணம் கசய்துக் ககாள்ளலாம்'
என்று முடிகவடுத்துக் ககாண்டு மலர் முகத்தில் பைவி
இருந்த மகிழ்ச்சிரை ைசித்துப் பார்த்தாள். காரலயில்
நிஜத்ரத ஏற்றுக் ககாள்ள மறுத்து அடம்பிடித்து தீைனிடகம
மீண்டும் மீண்டும் கசன்ை அவள் மனரத திட்டி, சமாதானம்
கசய்து, நடப்ரப எடுத்து கசால்லி, ஒருவழிைாக மித்ைரன
சந்திக்க தைார்ப்படுத்தி விட்டாள், கதவிக்கு பரிகசாதரன
இருப்பதால் திவாகர், மலருடன் மருத்துவமரன
கசன்ைவரள, பரிகசாதரன முடிந்து, அவரள தன்
அரைக்கு அரழத்தவன், தனக்கு இன்னும் சில கநாடிகளில்
டியூட்டி முடிந்து விடும் என்றும் அவரள கவளிகை
அரழத்துப் கபாக ஆவலாக இருப்பதாக அவன் கசால்ல,
கவண்டாம் என்று மறுப்பாக தரலரை அரசக்க
முைன்ைவள் மனதில் சற்று முன் மித்ைரன பார்க்கும் கபாது
மகிழ்ச்சி தாண்டவமாடிை மலர் மற்றும் திவாகர் முகங்கள்
அவள் நிரனவுக்கு வை, மறுக்க இைலாது சம்மதமாக
தரலைரசத்தாள் தீட்சண்ைா.

510
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கே தீட்சு, என்னாச்சு? அப்படிகை ஏகதா
சிந்தரனயில் உக்கார்ந்து இருக்க? என்ன அம்மா கேல்த்
பற்றிை கவரலைா? விடு, நான் இருக்ககன், நான்
பார்த்துக்கிகைன், சப்கபாஸ் இங்கக பாக்க முடிைலனா
அகமரிக்காவில் என்கனாடு படித்த ஒரு பிகைண்ட்
இருக்கான், அவன் கிட்ட கபசுகைன், அம்மாவுக்கு
ஒண்ணும் ஆகாது",
மித்ைன் குைல் ககட்டு சிந்தரனகளில் இருந்து
கரலந்தவளாய் அவரனப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"இரத சாப்பிட்டு பாரு, இது ஸ்கபஷல் டிஷ்",
சிவப்பு நிைத்தில் கசர்ரி பழங்கள் கபாடப்பட்டு
ஐஸ்கிரீம் கபால் இருந்த அந்த உணவுப் கபாருளின்
வாசரன எடுக்கும் கபாகத நாவில் எச்சில் ஊை ரவத்தது,
ஆனால் அரத எல்லாம் உணரும் மனநிரலயில் தீட்சண்ைா
இல்ரல, ஏகனா அவளுக்கு தங்க கூண்டுக்குள் கிளிரை
அரடத்து ரவத்து அது சாப்பிட சிைந்த பாலும் பழமும்
ஊட்டுவதுப் கபால் எண்ணம் அவள் மனதில் கதான்றி
மரைந்தது. சீக்கிைம் இந்த இடத்ரத யும் இவன்
அருகாரமரை விட்டு ககாஞ்சம் தனிகை இருந்தால்

511
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதவலாம் என்ை எண்ணமும் கூடகவ எழுவரத அவளால்
உணை முடிந்தது.
அந்த ஸ்பூரன எடுத்து கிட்டதட்ட அவளின் முகம்
கநாக்கி ஊட்டி விடுவது கபால் மித்ைன் வந்து விட அரத
உணர்ந்த தீட்சண்ைா அரத ஏைக்குரைை தடுத்து தன்
ரகைால் வாங்கிக் ககாண்டாள்.
"மித்ைன்..!!!!!"
அவள் அவரன அரழக்க, மித்ைன் முகம் எல்லாம்
மத்தாப்பு சிதறிைது கபால் கவளிச்சம் பைவிைது.
"கசா..கசால்லு தீட்சும்மா..!!!!!",
அவன் குைல் உருகிைது.
"இது கவைைா!!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்ட தீட்சண்ைா,
"கநத்து கலட் ரநட் தான் வீட்டுக்கு வந்கதன், கசா ஐ
ஃபீல் டைர்ட் அண்ட் ஐ நீட் கைஸ்ட்",
அவளின் குைல் எப்படிைாவது அந்த சூழலில் இருந்து
தப்பித்து விட கவண்டும் என்று ஆைாசமாக ஒலிக்க, உடல்
கசார்வில் தான் அவள் அவ்வாறு கூறுகிைாள் என்று
எண்ணிை மித்ைன்,

512
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அச்கசா, கசால்லி இருக்கலாம்ல, வா உடகன
ோஸ்கபட்டல் கபாகலாம், பீவரிஷா இருக்கா?",
என்ைப்படி அவள் கநற்றியில் ரக ரவக்க அவன்
முைலும் கபாகத அரத தடுத்து அவள்,
"கநா மித்ைன், வீட்டுக்கு கபாய் கைஸ்ட் எடுத்தா
கபட்டைா ஃபீல் பண்ணுகவன், பிளீஸ்!",
அவள் கசால்ல, உடகன அவன்,
"ஓகக, கிளம்பலாம், நாகன உன்ரன ட்ைாப் பண்கைன்",
என்ைபடி எழுந்துக் ககாண்டான், அவர்கள் இருவரும்
இரணந்து நடந்துப் கபாய்க் ககாண்டிருப்பரத இைண்டாம்
தளத்தில் நின்ைப்படி கூர்ரமைாக பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்த தீைன் கதாள் மீது ஒருக் ரக விழுந்தது. உடகன
திரும்பிப் பார்த்தான், அங்கு நைசிம்ம கைட்டி நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தார்.
"என்ன அல்லுடுகாரு (மாப்பிரள)! பார்ட்டியில் கலந்துக்
ககாள்ளாமல் இப்படி தனிகை நிக்கிறீங்க?",
அவைது பார்ரவ தீைன் மனதில் என்ன இருக்கிைது
என்பரத அறிந்துக் ககாள்ள முைல்வது கபால் கூர்ரமைாக
அவன் முகத்ரத துரளத்தது.

513
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இந்த பார்ட்டிகை உங்களுக்காக தான், உங்க சக்ஸரச
ககாண்டாட தான் அங்கிள் மாது அகைஞ்ச் பண்ணி
இருக்கா, நீங்க என்ஜாய் பண்ணுங்க அங்கிள், பட் கடக்
ககர் ஆஃப் யுவர் கேல்த்",
என்று கூறி கமனகிட்டு சிரிக்கும் தீைன் முகத்ரதப்
பார்த்த கைட்டி மனது ஏகதா சரியில்ரல என்று உணர்ந்தது.
"டார்லிங்!!!!!!! இங்கக வாங்ககளன்!!",
உற்சாகமான மாதுரி கதவி குைல் அவரைக் கரலத்தது.
அவர் உடகன தான் அருகில் நிற்கும் தீைரன பார்க்க,
அவன் கண்கள் அந்த கோட்டல் வாயிரல கவறித்து
ககாண்டு இருந்தது, ரகயில் இருந்த மதுக் ககாப்ரபயில்
இருந்த மது துளிைளவு கூட குரைைாது அப்படிகை
இருந்ததில் அவன் அரத குடிக்காது தீவிை சிந்தரனயில்
இருக்கிைான் என்றும் தன் மகள் அரழத்தரத அவன்
காதில் வாங்கிக் ககாள்ளவில்ரல என்று அவருக்கு புரிந்தது.
அதற்குள் மாதுரிகை அவன் அருகில் வந்து,
"டார்லிங், உள்கள வாங்க, உங்களுக்கு என்
பிகைண்ட்ஸ்ரை இன்ட்டுடியூஸ் பண்கைன்",

514
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி தீைரன அரழத்து ஏைக்குரைை இழுத்து
கசன்ைாள். கமௌனமாக அதற்கு உடன்பட்டு முகத்தில் எந்த
வித உணர்வும் காட்டாது சிரல கபால் கசல்லும் தன்
மாப்பிரளரை கைாசரனகைாடு பார்த்த கைட்டியின் மனது
அடுத்து தான் கசய்ை கவண்டிைரத தீர்மானித்துக்
ககாண்டது.

515
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 37
"உனக்கான என் பவண்டுதல்கள்
யாவும் இபைவனின் கேவி அபடந்து விடும் பைாை..
எனக்கான உன்பனப் ைற்றிய
பவண்டுதல்கள் யாவும்
இபைவன் இருக்கும் வாயிபை கூட
அபடயாது பைாை..
என் பவண்டுதல்களில் நீ..
நான் அபடய விரும்பும் வரமாக நீ..
கிபடப்ைாயா தீரா?
தந்து விடுகிபைன் என்பன..

-❤️தீட்சுவின் விருப்ைங்களில் தீரு❤️

நண்பகல் சூரிைன் ஆடிை கவம்ரம ஆட்டத்ரத

தீட்சண்ைா முகத்தில் வந்து அரைந்த மாரல கநைக்

கடற்காற்று தணித்துக் ககாண்டு இருந்தது. கடற்கரை
ஓைமாக கபாடப் பட்டு இருந்த மை கபஞ்சில் அமர்ந்தப் படி
கடரல கவறித்துக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா மனமும்,

516
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாறி மாறி சிறிை அரல, கபரிை அரல என ஓய்வு
இல்லாது ஓரசயுடன் ககாந்தளித்து அடங்கும் கடல் கபால்
ஆர்ப்பரித்துக் ககாண்டு இருந்தது.
"டிங்!!!!!!! டிங்!!!!!!!!",
கடற்கரை ககாயிலில் இருந்து மணிகைாரச அவரளக்
கரலத்தது.
அவளுக்கு திவாகர் நிரனவு வந்தது. சற்று முன்பு தான்
அவரள கடற்கரை ககாயிலில் இைக்கி விட்டு விட்டு
கசன்ைான், அன்று ஏகாதசி என்பதால் அந்த
அஷ்டகலட்சுமி ககாயிலில் நல்ல கூட்டம், தீட்சண்ைாவிற்கு
தனிரம கதரவப் பட்டது, வருங்கால கணவன் மித்ைனுடன்
ஒன்ைாக இரணந்து கோட்டல் கசன்று வந்தவளுக்கு
எதற்கு தனிரம? அப்படி என்ைால் அவள் மனது
சரியில்ரலைா? கவரலயில் ஆழ்ந்து இருக்கிைதா? என்று
ககள்வி ஆைம்பித்து கரடசியில் கல்ைாணத்தில் விருப்பம்
இல்ரலைா? என்று முடித்து விடும் அவளது குடும்பம்.
குறிப்பாக மலர் மனதில் அவசிைம் அந்த ககள்வி எழும்,
அரத தவிர்க்க, ஏகாதசிரை காைணம் காட்டி பூரஜக்
கூரடயுடன் கடற்கரை ககாயிலுக்கு வந்து விட்டாள், சிறிது

517
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கநைம் மனமுருகி கபருமாரளயும் தாைாரையும் கசவித்து
விட்டு அப்படிகை கடற்கரையில் வந்து அமர்ந்த வளுக்கு
மனம் ககாஞ்சம் கலசானது கபால் இருந்தது. கடரல
கவறித்து பார்த்தபடி அமர்ந்து இருந்தவள் கவனத்ரத
அங்கு நின்றுக் ககாண்டு இருந்த ஒரு கஜாடி கவர்ந்தது.
கபரிதாக எழுந்த அரலக்கு தைாைாக ரககரள இறுக்க
பிடித்த ப் படி தரல முடிரை கரலத்து ககாண்டு நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த அந்த கஜாடியின் கால்கரள கதாடாமகல
பாதியிகலகை அந்த கபரிை அரல காணாமல் கபாக,
உடகன அந்தப் கபண் சிணுங்கி ககாண்டு நகை முைல,
அவள் அருகில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த அவளுரடைவன்
சமாதானப் படுத்தி தூைத்தில் எழுந்த கபரிை அரல ஒன்ரை
ரகக் காட்டி ஏகதா கசால்ல, மீண்டும் அந்த கஜாடி அந்த
கபரிை அரலக்காக காத்து இருந்தது, இந்த முரை அந்த
கபரிை அரல அவர்கரள ஏமாற்ைாமல் இருவரையும்
நரனத்தது, உடகன மகிழ்ந்து கபான அந்த கபண்ணின்
முகத்ரத ைசித்துப் பார்த்துக் சிரித்தான் அந்த ஆண்.

518
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவர்கள் இருவரின் அந்த சந்கதாஷ உலகத்ரத சில
கநாடிகள் தன் மனக்கவரல மைந்து ைசித்துப் பார்த்தாள்
தீட்சண்ைா.
"டீ..சூடான டீ!!!!!! பஜ்ஜி!!! டீ! டீ காபி!!!! டீ..!!காபி!!!",
ைாகைா ஒரு கைகைத்த ஆண் குைல் ஒன்று கத்திக்
ககாண்கட கபாவது அவள் காதுகளில் விழுந்ததில் அவள்
நிரனவு மித்ைரன கநாக்கிப் கபானது.
கோட்டலில் இருந்து மித்ைனுடன் புைப்பட்டு, அவள்
வீட்டில் வந்து நுரழந்த உடன், அவருக்கு இந்த காபிரை
ககாடு என்று மலர் தன்னிடம் காபித் தம்ளரை நீட்டும்
முன்கப முன்கனச்சரிக்ரகயுடன் தன் அரைக்குள் நுரழந்து
தாழ் கபாட்டுக் ககாண்டாள் தீட்சண்ைா. மித்ைரன கண்டதும்
காபி கபாட்ட மலர், அரத ககாடுக்க தீட்சண்ைாரவ கதடி
அவரள காணாது திரகத்து நிற்கும் கபாது,
"அவள் ககாஞ்சம் டைர்ட்டா ஃபீல் பண்ணுைா, பாவம்
அவள் கைஸ்ட் எடுக்கட்டும், நான் இன்கனாரு நாள்
அவளிடம் கபசுகிகைன்",
என்று மித்ைன் கூறுவரத ககட்டு, மலர் அவனிடம் ஓ,
உங்களுக்கு கதரியுமா, அப்கபா பிைச்ரன இல்ரல

519
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி காபிரை நீட்டுவரதயும் தாழிட்ட அரைக்குள்
இருந்த தீட்சண்ைா காதில் நன்ைாககவ விழுந்தது. அரதக்
ககட்ட அவள் மனது,
"நல்லகவரள இந்த மித்ைன் கசால்லிைதால்
தப்பித்கதன், இல்ரலனா அண்ணி, நான் திரும்பவும்
தீைரன நிரனத்து ககாண்டு தான் மித்ைன்ரன கவனிக்க
மாட்கைன்னு நிரனத்து அவரனப் பற்றி கபசி என்ரன
சங்கடத்தில் ஆழ்த்தி, அவங்கரளயும் குற்ை உணர்வில்
ஆழ்த்திப்பாங்க",
என்று எண்ணி சற்று ஆறுதல் அரடந்த அவளின்
மனது இன்கனாரு விஷைத்ரத குறித்து கைாசித்தது.
"இப்கபாகத தன்ரனப் பற்றிை விவைம், தன் சுதந்திைம்
எல்லாம் மித்ைன் ரகயில் கபாய் விட்டது, காைணம் அவன்
தான் எனக்கு இனி எல்லாம் என்று என் வீட்டினர் முடிவு
கசய்ததால், இது என்ன ஒரு ககாடுரம?",
தீட்சண்ைா மனம் கைாசித்தத்தில் இது காலம் காலமாக
கதாடரும் தவிர்க்க முடிைாத கபண்ரண கபற்ைவர்கள்
வாழ்வில் கலந்து விட்ட ஒன்று என்று அவளுக்கு புரிந்துப்
கபானது.

520
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"திருமணம் நிச்சைம் ஆகி விட்டாகல, அல்லது
திருமணம் ஆகி விட்டாகல அதுவரை தாங்கள் தங்கள்
வீட்டுப் கபண் மீது விதித்து இருந்த கட்டுப்பாடுகள் எப்படி
அந்த கபண்ணிடம் கூட ஒரு வார்த்ரதக் ககட்காமல்
அப்படிகை அவளின் சுதந்திைம் உட்பட அவளின்
வருங்கால கணவனிடம் ககாடுத்து விடுகிைார்கள்? அப்படி
என்ைால் அந்த கபண்ணுக்கு என்று தனி விருப்பங்கள்
இல்ரலைா? இது வரை இந்த கபசும் கபாம்ரம
எங்களுரடைது, நாங்கள் இரத ரவத்து பாதுகாத்கதாம்,
கபசிகனாம், பழகி சிரித்கதாம், நல்ல முரையில் ைாருக்கும்
தைாமல் ைாரையும் கதாட கூட விடாமல் பாதுகாத்கதாம்,
அதற்கு அது நிரனப்பரத கசய்து முடிக்க சுதந்திைம்
ககாடுத்தாலும் எங்களுக்கு என்று ஒரு வரைைரைகள்,
கட்டுப் பாடுகள் ரவத்து க் ககாண்டு தான் அது விருப்பம்
கபால இருக்க சுதந்திைம் (!) ககாடுத்கதாம், இன்று முதல்
இந்த கபசும் கபாம்ரமக்கு நீதான் உரிரமைாளர், இரத
நாங்கள் பார்த்துக் ககாண்டது கபால் நீயும் உன் வீட்டாரும்
பார்த்துக் ககாள்ள கவண்டும், நீ மூன்று முடிச்ரச இந்த
கபாம்ரம கழுத்தில் கபாட்டு விட்டாய், அதனால் இனி

521
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எதுவாக இருந்தாலும் நீ தான் இதுக்கு எல்லாகம, இன்று
முதல் இந்த கபாம்ரம எது கசய்ை கவண்டும் கசய்ைக்
கூடாது என்று நீ தான் தீர்மானிக்க கவண்டும், இதுவரை
நாங்கள் இந்த கபாம்ரமக்கு ககாடுத்த சுதந்திைம்(!) எல்லாம்
இனி உன் ரகயில், கல்ைாணம் ஆகும் முன் நீங்கள்
கவளிகை ஒன்ைாக கசன்ைால் எங்கள் கபாண்ரணப் பற்றி
அவளிடம் எதுவும் நாங்கள் ககட்க மாட்கடாம், உன்னிடம்
தான் ககட்கபாம், காைணம் நீ தான் உரிைவன், நீ
கசான்னால் சரிைாக தான் இருக்கும்,
"மாப்பிரளகைாடு தாகன கவளிகை கபாயிருக்கா?,
அப்புைம் என்ன இருட்டுனாலும் பிைச்ரன இல்ரல",
"மாப்பிரளக்கு இந்த கேர் ஸ்ரடல் பிடித்து இருக்குல?
அப்புைம் என்ன?", "மாப்பிரளகை கசால்லிட்டார், ஒண்ணும்
பிைச்ரன இல்ரலனு, அப்புைம் என்ன அவள் கிட்ட கவை
ககட்டுகிட்டு?",
என்று காலம் காலமாக இந்த கபண் வீட்டார்கள்,
தாங்கள் இத்தரன வருடம் கபற்று வளர்த்த கபண் மற்றும்
அவளுக்கான வரைைரைகள், சுதந்திைத்ரத இப்கபாது தான்
மாப்பிரள என்று அறிமுகமான இது வரை பழகிக் கூட

522
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்த்திைாத ஒரு ஆடவனிடம் அப்படிகை தூக்கி ககாடுத்து
விடும் தாத்பரிைம் என்ன? அப்படி என்ைால் அவளுக்கு
என்று ஒரு சுதந்திைம், ஆரசகள், விருப்பங்கள்
இல்ரலைா?, நீ என் சரிப்பாதி என்பது கவறும்
வார்த்ரதக்கு மட்டும் தானா? மத்தப்படி எப்கபாதும்
கபண்ணின் சுதந்திைம் அவளின் கணவனின் ரகயில் தான்
இருக்க கவண்டுமா? கணவன் அவரள பாதுகாக்கும்
உரடரமப் கபாருளாக தான் அவரளப் ரவக்க
கவண்டுமா?
என்ை ககள்விகரள அவள் மனது எழுப்பிைது,
ஆனால் பதில் தான் அவளிடம் இல்ரல, கவளிகை கார்
புைப்படும் சப்தம் மித்ைன் புைப்பட்டு விட்டரத உறுதி
கசய்ை, ஆசுவாசமாகி நிமிர்ந்து அமர்ந்த வரள அரசத்த
து அரைக்கதரவ தட்டும் ஓரச.
"வகைன் அண்ணி!!!!",
என்ைப் படி எழுந்தவள் கதரவ திைந்தாள். அவள்
எதிகை மலரும் காவலர் உரடயில் திவாகரும் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தனர். தன்ரனகை பார்த்துக் ககாண்டு நின்ை
அவர்கரள கைாசரனகைாடு பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.

523
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்னடா, உடம்பு கதவலாமா?",
திவாகர் ககட்க,
"என்ன தீட்சு ட்கைஸ் கூட மாத்தாம அப்படிகை
இருக்க, உடம்புக்கு கைாம்ப முடிைரலைா? ஒரு பாைா
சிட்டமால் கவணும்னா கபாட்டுக்கிறிைா? இல்ரல
ோஸ்கபட்டல் கபாலாமா?",
என்ைப் படி அவள் கன்னத்திலும்,
கநற்றியிலும் ரக ரவத்து பரிகசாதித்துப் பார்த்தாள்
மலர்.
"அகதல்லாம் கவண்டாம் அண்ணி, ஒரு ஒன் ேவர்
தூங்கினா சரிைா கபாய்டும், ைாத்திரி சரிைா தூங்காததால்
ககாஞ்சம் டைர்ட்டா ஃபீல் பண்கைன் அவ்களா தான்
அண்ணி",
"இல்லடா, உன் அண்ணிக் கிட்ட காசு ககாடுத்து
இருக்ககன், கபாைப்கபா ஆட்கடா கசால்லிட்டு கபாகைன்,
பக்கத்து வீட்டு அக்காரவ அம்மாவுக்கு ககாஞ்சம் கநைம்
துரணக்கு ரவத்துட்டு நீ உன் அண்ணி கூட
ோஸ்கபட்டல் கபாயிட்டு வா, இப்கபாலாம் உடம்புக்கு
என்னனகமா வருது, கநத்து கூட காஞ்சிப் புைத்தில் உன்

524
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வைது இருக்கும், ஒரு ரபைன் ஏகதா மர்ம காய்ச்சலில்
இைந்துட்டான், அப்புைம் கபாலீஸ் ககஸ் ஆகிட்டு,
ோஸ்கபட்டல் பக்கத்தில் தாகன இருக்கு, நீ எதுக்கும்
கபாயிட்டு வா, பாரு கண் எல்லாம் வீங்கி கபாய் இருக்கு,
அண்ணன் இப்கபா ஒரு முக்கிைமான கவரலைா கவளிகை
கபாகைன், சாய்ந்தைம் வந்துடுகவன் சரிைா?"
அப்படி அவரள கூட கவனிைாது அவன் கசால்லும்
அந்த முக்கிைமான கவரல என்னகவன்று தீட்சண்ைாவிற்கு
கதரிைாதா என்ன? அவன் தீைரன சந்தித்து பணத்ரத
ககாடுக்கப் கபாகிைான் என்று அவளுக்கு புரிந்தது, அவள்
ககட்டுக் ககாண்டதுப் கபாலகவ மாரலக்குள் அவனுரடை
பணத்ரத வட்டியும் முதலுமாக ககாடுக்கப் கபாகும் தன்
அண்ணரன நிரனத்து கபருமிதமாக மனதில் உணர்ந்தாள்
தீட்சண்ைா, ஆனால் அரத கவளியில் காட்டிக்
ககாள்ளவில்ரல அவள், காைணம், இப்கபாது தான் மித்ைன்
உடனான திருமணத்துக்கு அவள் ஒப்புக் ககாண்டு முதல்
முரை இருவருமாக கவளிகை கசன்று வந்து இருக்கிைாள்,
இதுப் கபான்ை கநைத்தில் தீைன் பற்றி கபசி தன் தங்ரகக்கு
மீண்டும் தீைன் நிரனவுப்படுத்த கவண்டாம் என்று எண்ணிக்

525
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு தன் தரமைன் தன்னிடம் மரைப்பரத
உணர்ந்தவளுக்கு அவர்களிடம் அரத காட்டிக் ககாள்ள
பிடிக்கவில்ரல.
"எனக்கு ஒன்னும் இல்ரல அண்ணா, நீங்க பத்திைமா
பார்த்து கபாயிட்டு வாங்க",
என்று புன்னரகத்தாள் தீட்சண்ைா.
"தீட்சு, அண்ணன் கசால்ைரத ககளு, ோஸ்கபட்டல்
கிளம்பு முதலில்",
மலர் கசான்னரதக் ககட்டு மனம் கநகிழ்ந்துப்
கபானாள்.
"எனக்கு அப்பா இல்ரல என்று ைார் கசான்னது?
இகதா என்ரன தன் கபற்ை மகரளப் கபால் பார்த்துக்
ககாள்ளும் என் அண்ணன், அண்ணி தான் எனக்கு அப்பா
வாகவும் அம்மாவாகவும் இருக்கிைார்ககள, இவர்கரள
மனம் குளிர்ந்து வாழ்த்தாமல் என் மண வாழ்க்ரக
சிைக்குமா? இல்ரல நான் தான் நன்ைாக வாழ்ந்து விட
முடியுமா?",
தீட்சண்ைாவின் கண்கள் கநசத்துடன் மலரையும்
திவாகரையும் பார்த்தது.

526
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அண்ணா, நான் ரநட் ஒழுங்கா தூங்கல, அவ்களா
தான் , கவை ஒண்ணும் இல்ரல, அதனால் தான் கண்ணு
வீங்கி இருக்கு, தூங்கினா சரிைாப் கபாய்டும்",
அவள் அழுத்தமாக மீண்டும் கசால்லி தன் உடல்நிரல
நலத்ரத பற்றி எடுத்துரைக்க திவாகர் அரை மனதாக
கிளம்பினான். அவன் கசன்ைப் பிைகு தன் அரைரை
தாழிட்டவள், தன் அண்ணன், அண்ணியின் பாசத்ரத
எண்ணி மனம் கநகிழ்ந்து விைந்துக் ககாண்டு இருந்தவள்
தன்ரனயும் அறிைாமல் தூங்கி விட்டாள், மாரலயில் அவள்
எழுந்துப் பார்க்கும் கபாது கவளிகை கபச்சுக் குைல்
ககட்டதில் அவள் அண்ணன் வந்து இருப்பது அவளுக்கு
கதரிந்தது, அவள் தன் அரைக் கதரவ திைந்து விட்டு
கவளிகை வந்து பார்த்த கபாது மலரும் திவாகரும் தீவிை
முகப் பாவரனயில் ஏகதா கபசிக் ககாண்டு இருந்தனர்,
அவரளப் பார்த்ததும் முகம் மாறி சிரித்தனர், அரத
அவள் காட்டிக் ககாள்ளாது, ககாயிலுக்கு கபாக கவண்டும்
என்ைாள், அப்கபாது மலர் ஏகதா ஜாரட காட்ட, உடகன
திவாகர்,

527
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அஷ்ட கலட்சுமி ககாயில் தாகன? வா நான் அந்த
வழிைாக தான் கபாகைன், நாகன ட்ைாப் பண்கைன்",
என்று அவரள இைக்கி விட்டு ஒரு மணி கநைத்தில்
வந்து விடுவதாக கூறிவிட்டு கசன்ைான்.
"கடய், கநைா ரவத்து விடுடா..!!!"
ஒரு இளம்கபண் குைல் காதில் ஒலிக்க, நிரனவுகளில்
இருந்து கவளிகை வந்த தீட்சண்ைா திரும்பிப் பார்த்தாள்,
அங்கக ககாயிலில் இருந்து படியிைங்கி வந்த ஒரு இளம்
கபண்ணுக்கு அவகளாடு வந்து இருந்தவன் கநற்றியில்
குங்குமம் ரவத்துக் ககாண்டு இருந்தான், அரதப்
பார்த்ததும் தீட்சண்ைா மனது அவள் தடுப்பதற்கு முன்கப
தீைனிடம் கபானது, இங்கக அவனுடன் பலமுரை வந்து
இருக்கிைாள் அவள்.
"தீைா, உள்ள வா, முதலில் சாமிரை கசவிச்சுக்ககா",
என்று ககாயில் படிகளில் நின்று அவரன கநாக்கி
இரைஞ்சுவாள்.
"இது உனக்கக நிைாைமா இருக்கா தீ? நீயும்
ஆைம்பித்துட்டிைா? குல கதய்வக் ககாவிலில் தீ
மிதிக்கணும், பூரஜப் பண்ணுணனும்னு வீட்டில் அம்மா

528
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
டார்ச்சர் தாங்க முடிைாமல் இங்கக வந்தா நீ அவங்களுக்கு
கமகல இருக்கிகை? இதுக்கு தான் இங்கக வைமாட்கடனு
கசான்ன",
"இவகளா தூைம் வந்துட்டு சாமிரை பார்க்காமல்
கபானால் எப்படி தீைா? வா ஏதாவது வந்து பிைார்த்தரன
பண்ணிக்ககா",
"எனக்கு என்ன கவணும்? எனக்கு தான் எல்லாகம
இருக்கக, அரத விட நீ கூட இருக்க, எனக்கு ஒண்ணுனா
துடித்துப் கபாக, அப்புைம் என்ன கவரல எனக்கு,
எனக்கும் கசர்த்து நீகை கவண்டிக்ககா தீ, எனக்காக நீ
கவண்டிக்க மாட்டிைா என்ன?",
என்றுக் கூறிவிட்டு கூலிங் கிளாரஸ இைல்பாக
அணியும் அவன் கசான்னதில் அவளது கநஞ்சில் காதல் தீ
ககாழுந்து விட்டு எரிந்து அடங்கும்,
"நீ கசான்னாலும் கசால்லலனாலும்
என் கவண்டுதல்களில் நீ தான் நீ மட்டும் தான் தீைா
இருக்க",
என்று மனதில் எண்ணிக் ககாண்டு கடரல கவடிக்ரக
பார்க்கும் அவரன ைசிப்பவள் கண்களில் அவன் மீது

529
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் ககாண்டுள்ள காதல் தீயின் ஜுவாரல தாங்க
முடிைாமல் கருவரையில் தாமரை தாங்கி அமர்ந்து
இருக்கும் கலட்மிரை பார்த்து அவனுக்காக அவன்
நலனுக்காக அவள் கவண்டும் கபாது அவரளயும்
அறிைாமல் ககாடாக கன்னத்தில் நீர் இைங்கும்.
அவனுக்கான கவண்டுதல் களில் எப்கபாதுகம அவளின்
கண்ணீர் துளிகள் நிரைந்து இருக்கும்.
அவள் பிைாத்தரன முடிந்து ரகயில் விபூதி, குங்குமப்
பிைசாதத்ரத ஏந்திக் ககாண்டு அவன் அருகில் வரும்
கபாது அவரள சிரித்துக் ககாண்கட வைகவற்பான் அவன்.
"என்ன இரத ரவக்கணும் அவ்களா தாகன, ரவத்து
விடு, ஒழுங்கா கநைா ரவத்து விடு தீ..",
என்று அவளிடம் தன் கநற்றிரை காட்டுவான் தீைன்,
அவனின் உைைம் அவளுக்கு எட்டாது கபாககவ அவள்
முரைப்பாள், உடகன அவன் அந்த முரைப்புக்கு
பைப்படுவது தரலக் குனிந்து பவ்ைமாக தன் கநற்றிரை
காட்ட, அவளுக்கு சிரிப்பு வந்து விடும்.
"எப்படி அழகா இருக்கனா?",

530
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ககள்வி கவறு ககட்டு அவரள கசாதிப்பான்.
அரதக் எல்லாம் எண்ணிக் ககாண்டவள் மனதில்,
"எனக்கு என்ன கவணும்? எனக்கு தான் எல்லாகம
இருக்கக, அரத விட நீ கூட இருக்க, எனக்கு ஒண்ணுனா
துடித்துப் கபாக, அப்புைம் என்ன கவரல எனக்கு?",
என்று அவன் கசான்னது இப்கபாது அவன் கசால்வது
கபால அவள் காதில் ஒலிக்ககவ, அவள் அந்த
வார்த்ரதயின் கனம் தாங்காது தன் காதுகரள கபாத்திக்
ககாண்டாள்,
"ஓ, நட்பில் கூட இது கபால கபச முடியும் என்று
எனக்கு உன்னால் தான் தீைா கதரிந்தது",
என்று நிரனத்துக் ககாண்டவரள கரலத்தது ஒரு
குைல்.
"அடம் பிடிக்காத சுசி, நாரளக்கு பீச் வந்து ோர்ஸ்
ரைட் கபாகலாம், இப்கபா பாரு இருட்டி கபாயிட்டு, வா
வீட்டுக்குப் கபாய் கோம் வர்க் பண்ணனும்ல, வா",
என்று ஒருத் தாய் அடம்பிடிக்கும் தன் குழந்ரதரை
சமாதானப்படுத்தி அரழத்து கசல்வது அவளது கவனத்தில்

531
 ஹரிணி அரவிந்தன்
படகவ, தன் ரகக் கடிகாைத்ரதப் பார்த்தாள், அது மணி
ஆகை கால் என்று உரைத்தது.
"அய்கைா கநைமாகிட்கட, என்ன அண்ணன் இன்னும்
வைல?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அர்ச்சரன கூரடரை
ரகயில் எடுத்துக் ககாண்டு அந்த கபஞ்ச்ரச விட்டு
எழுந்தவரள தடுத்தது ஒரு பழகிை குைல்.
"தீ..!!!!",

532
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 38
"அவன் வாழ்வில் தவிர்க்க முடியாத
ஒருவைாக மாறி விட ஆபே..
சூரியன் வருவதில் இருந்து..
ேந்திரன் மபையும் வபர..
என் கையபர மட்டும்
அவன் திருவாய் ஓயாது
உச்ேரித்து அபழக்க ஆபே..
மபழக் காைங்களில்
அவன் மார்பைாடு ஒன்றிக் ககாள்ை ஆபே..
குளிர்காைங்களில் என்
காதல் தீயில் அவனுடன்
குளிர்க்காய ஆபே..
நாபன அவனாக மாறி அவனுள் கைந்து விட ஆபே..

-❤️தீட்சுவின் ஆபேகளில் தீரு❤️

533
 ஹரிணி அரவிந்தன்

"ச்கச, இது என்ன அவரனப் பற்றி நிரனத்தால்

அவன் குைல் கூட காதில் ககட்பது கபால் பிைம்ரம

கதான்றுகிைது",
என்று எண்ணி தன் பின்னந்தரலயில் தட்டிக் ககாண்டு
அவள் அங்கிருந்து நகை முற்பட, மீண்டும் அவரள
கசாதித்தது அந்தக் குைல்,
"தீ..நில்லு..!!!!!",
என்று ககட்க அவள் திரும்பிப் பார்த்தாள், அதுவரை
அவள் அமர்ந்து கடரல கவறித்த அந்த மைப்கபஞ்சில்
தரலயில் கருப்பு நிை கதாப்பி அணிந்து முகம் கதரிைாது
தன் கால் கமல் கால் கபாட்டு ககாண்டு அமர்ந்து அவள்
நிற்கும் திரசரைப் பார்த்தான். மீண்டும் அவனது குைரல
ககட்ட உடன் அவள் உடலிலும் மனதிலும் எங்ககா
காணாமல் கபாய் அரணந்து இருந்த உணர்வுகள் எல்லாம்
எண்கணய் ஊற்றிை விளக்காக திடீர் என்று தீச்சுடர் விட்டு
எரிந்து,
"அவன் தான்..அவகன தான் தீட்சு..அவன் குைல் தான்,
இது அவன் குைகல தான்",

534
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ஆர்ப்பரித்ததில்,
'ககாஞ்சம் கபாறு மனகம, நீ இருக்கும் நிரலரைப்
பற்றி ககாஞ்சம் கைாசித்துப் பார், அதுவும் இல்லாமல்
அவனாது இங்கக வர்ைதாவது'
என்று ஆர்ப்பரித்த மனரத அடக்கிக் ககாண்டு, அவள்
அவரன கமலும் கீழுமாக பார்த்தாள், ஆைரை மணி
கடற்கரை இருட்டு அவளுக்கு அவன் முகத்ரத சரிைாக
காட்டவில்ரல,
"என்ன தீ அப்படி பாக்குை என்ரன? ஓ, ஆமாம்ல,
இரத மைந்துட்கடன் பாரு, உங்க ரலஃப்ல ைாகைா புதிதா
வந்து இருக்காங்கல? அப்கபா என்ரன உங்களுக்கு
அரடைாளம் கதரிைாது தான்",
எக்கதாளாமாக கசான்ன அந்த குைரல இந்தமுரை
தீட்சண்ைா அரடைாளம் கண்டுக் ககாண்டாள். அவன்
கசான்னதில் கண்களில் தீப்கபாறி பைக்க அவள் நிமிர்ந்து
அவரனப் பார்த்தாள். அவள் நிமிர்ந்து பார்த்த அகத
கணம் அவனும் தன் கதாப்பிரை கழட்டி விட்டு அவரளப்
பார்த்தான், கூட்டமான ஜனங்கள் கூடும் இடம், அதுவும்
இல்லாது அவன் இந்த கநைத்தில் ஒரு கபண்ணுடன்

535
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கடற்கரையில் கபசிக் ககாண்டு இருந்தால் அதுகவ ஒரு
கசய்தி கசனலுக்கும் பத்திரிக்ரககளுக்கும் அவல்
ககாடுத்தது கபால் ஆகிவிடும் என்று எண்ணிக் ககாண்கட
அவன் தரலயில் கதாப்பி அணிந்து, சாதாைண கபண்ட்
சர்ட் உரடயில் வந்து இருப்பது அவளுக்கு புரிந்தது, அந்த
நிரலயிலும் அவள் தீைன் பித்துப் பிடித்த மனம் அவன்
அந்த சாதாைண உரடயிி்ல் கூடஅழகாக இருப்பதாக
அவளிடம் வழிந்தப் படி கசான்னது, அரத,
"ககாஞ்சம் சும்மா இரு",
என்று அடக்கிைப் படி,
"இவனுக்கு என்ன தன் மனம் கபால் கபசி விட்டு
அந்த டிரசனர் ஸாரி அம்மணிகைாடு டூைட் பாடப்
கபாய்விடுவான், இவன் கபசிப் கபாகும் வார்த்ரதகள்
என்ரன தாகன கநருப்பில் இட்டது கபால் ரவத்து
எரிக்கும், எனக்கு தாகன இைவு தூக்கம் கபாகும், இவனுக்கு
பதில் கசான்னால் தாகன இந்த பிைச்ரனகள், கமௌனமாக
கபாய் விடுகவாம்"
என்று தனக்குள் முடிகவடுத்துக்

536
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டவள் அவனுக்கு பதில் கசால்லாது திரும்பி
கசல்ல நடக்க முைன்ைாள். அரத தீைன்
எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல என்று அவன் சடாகைன்று எழுந்து
அவளின் வழி மரைத்து குறுக்கக நின்ைப் கபாகத
அவளுக்கு புரிந்தது.
அந்தக் கடற்கரையில் அவ்வளவாக கூட்டம் இல்ரல,
தூைத்தில் அஷ்ட கலட்சுமி ககாயில் சீரிைல் விளக்கு
கவளிச்சத்தில் மின்னிைது, அந்த சூழரலயும் இருட்ரடயும்
பார்த்த தீட்சண்ைா அவசை அவசைமாக தன் கசல்கபாரன
பார்த்தாள், அது மணி ஏழாகி விட்டது என்று கூறிைது,
அரதக் கண்ட அவளுக்கு திக் என்ைது,
"அய்கைா அண்ணன் வகைன்னு கசான்னுகத!!!!"
என்று எண்ணிைப்படி அவள் திவாகருக்கு ஃகபான்
கசய்ை அதில் இருந்த எண்கரள அழுத்தினாள், அதுவரை
அவளின் கசைல்கரள கவனித்துக் ககாண்டு அவளின்
வழிரை மரைத்துக் குறுக்கக நின்ை இருந்த தீைன்
சடாகைன்று அவளின் கசல்கபாரன பறித்துப் அதரனப்
பார்த்தான், அதில் திவாகர் எண்ரணப் பார்த்ததும்,

537
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உன் அண்ணன் இப்கபா வை மாட்டார், எப்படியும்
உன்ரன அரழக்க வந்திடுவாருனு கதரிந்து தான்
கமிஷனரிடம், ஒரு முக்கிை பாதுகாப்பு கவரலைா உன்
அண்ணரனயும் சில கபாலீஸ் அதிகாரிகரளயும் கசங்கல்
பட்டில் இருக்கும் என் பாக்ட்ரீக்கு அனுப்ப கசால்லி ககட்டு
இருக்ககன்",
அவன் குைல் அழுத்தமாக ஒலித்ததில்,
"நீ இங்கக கடற்கரைக்கு வந்ததது எனக்கு எப்பகவா
கதரியும்"
என்ை மரைமுக அர்த்தம் கபாதிந்து இருப்பரத
அவளால் உணை முடிந்தது.
"இப்கபா என்ன சார் கவணும் உங்களுக்கு? எதுக்கு
இப்படி என் வழிரை மரைத்து நிற்கிறிங்க? நீங்கள்
இருக்கும் ஸ்கடட்டஸ்க்கு இந்த கநைத்தில், இப்படி நடந்துக்
ககாள்வது நல்லா இருக்கா?,பிளீஸ் கசல்கபாரன ககாடுங்க
சார்,அங்கக என் அண்ணி என்ரன காணாம தவித்து
கபாயிருப்பாங்க",
அவள் அதுவரை தான் ககாண்டிருந்த கமௌனத்ரத
உரடத்து கபசிைவள் கண்கள், அரலகைாரசயில்

538
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஆர்ப்பரிக்கும் சமுத்திைத்தின் நிரலரை எண்ணிக் கவரல
அரடைாது, நீ பாட்டுக்கு கத்திக் ககாண்கட இரு, எனக்கு
அரதப் பற்றி கவரலகை இல்ரல என்று கசால்வதுப்
கபால் தூைத்தில் சிவப்பு நிை ஒளி மினுக்க தனிைாக கபாய்க்
ககாண்டிருந்த கப்பரல அவள் கவறித்தது.
"சார்னு கசால்லாகத!!!!!!",
அவன் குைலில் ககாஞ்சம் ககாபம் எட்டிப் பார்த்தது.
"நீங்க எனக்கு சார் தான், நீங்க கசான்னாலும்
கசால்லலனாலும்
எனக்கு நீங்க சார் தான், அது எப்பவுகம மாைாது,
நீங்கள் இருக்கும் உைைத்துக்கு உங்கரள சாருனு கூப்படுைது
எனக்கு அழகு"
"ஏய் உனக்கு நான் எப்பவும் தீைன் தான், அது மாைகவ
மாைாது, புரிஞ்சுதா?, ஒழுங்கா தீைனு கூப்பிடு"
பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு அவன் கசான்னதிகல
அவளுக்கு அவன் ககாபத்தின் பரிணாமம் கதரிந்தது,
அவள் பார்க்காத அவனின் ககாபமா?, அவரன ஆழ்ந்துப்
பார்த்துக் ககாண்கட கசான்னாள் அவள்,

539
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உங்கள் கபைரை கசால்லி கூப்பிடும் அளவுக்கு நான்
ஒண்ணும் உங்க அளவு பணத்திலும் அந்தஸ்த்திலும்
உைர்ந்தவள் இல்ரல சார்",
அவனின் கபச்சில் ககாபம் இருந்ததரத உணர்ந்தப்
பிைகும் கபாறுரமரை கரடப் பிடித்து கபசும் அவரள
அப்படிகை பதில் கபசாது பார்த்தான், அந்த பார்ரவயிரன
தீட்சண்ைா எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல என்பது அவள் முகத்தில்
வந்துப் கபாகும் உணர்வுகளிகல தீைனுக்கு கதரிந்தது.
அந்தப் பார்ரவ!!!!!!! அவரள ஏகதா கசய்தது, அவரள
அவர்களின் கதாரலந்துப் கபான கடந்த காலங்களுக்கு
அரழத்து கசன்ைது, பள்ளிக் கூடத்தில் அவனுடனான
சண்ரடக்குப் பிைகு மாணவ மாணவிைர்கள் ரசக்கிள்கள்
நிறுத்தி ரவத்து இருக்கும் ஸ்டான்டுக்கு அருகில் இருக்கும்
ஆைஞ்சும் சிவப்புமான நிைத்தில் பூக்கரள உதிர்க்கும் வாத
நாைாைணன் மைத்துக்கு கீகழ நின்ைப் படி தன் ரகயில்
இருந்த பிளாஸ்டிக் ஸ்ககரல அவளிடம் நீட்டி என்ரன
அடித்து கூட விடு, ஆனால் இப்படி கபசாமல் கபாகாகத
தீ, என்று அவரன கடந்து கசல்ல முைன்ை அவரள

540
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தடுத்து நிறுத்தும் கபாது அவன் கண்கள் ககாண்டிருந்த
அகதப் பார்ரவ!!!!!
என்கைா ஒருநாள் கவள்ரள நிை பூக்கரள உதிர்த்துக்
ககாட்டிக் ககாண்டு இருந்த அந்த பன்னீர் மைத்திற்கு கீகழ
உள்ள பூங்காவின் மை கபஞ்சில் அவன் அவள் மடி சாய்ந்து
அழ ஆைம்பிக்கும் கபாது அவன் அவரளப் பார்த்த
அகதப் பார்ரவ",
அரத எல்லாம் எண்ணிக் ககாண்டு அவள் அந்த
நிரனவுகளின் பாைம் தாங்காது அவளின் உடல் நடுங்கிைது.
"கடவுகள!!!!! என் மனது மீண்டும் இவனிடம் சாை
கவண்டாம், என் அண்ணியும் அண்ணனும் என் கமல்
ககாண்டு இருக்கும் நம்பிக்ரகரை நான் காப்பாற்ை
கவண்டும், கடவுகள!!! என்ரன என்னிடம் இருந்து, என்
ஆர்ப்பரிக்கும் மனதிடம் இருந்துப் காப்பாற்று!!!!!",
அவள் மனம் உள்ளுக்குள் இரைவரன கவண்டிைது.
அவளின் முகத்தில் வந்துப் கபாகும் உணர்வுகரள
அவர்களுக்கு சற்று அருகில் இருந்த இைவு கநை தள்ளு
வண்டி சாப்பாட்டுக்கரடயில் கதாங்கி ககாண்டு இருந்த
ஒற்ரை குண்டுப் பல்பு கவளிச்சத்தில் கண்டுக் ககாண்டவன்

541
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரளகை கமௌனமாக பார்த்தான். அவன் பார்க்கும்
அந்தப் பார்ரவயிகலகை ஏகதா கசால்லப் கபாகிைான்
என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"ஏன் தீ, ஒகை நாளில் நான் உனக்கு கவண்டாதவனாய்
ஆகிட்கடன்ல? ைாகைா ஒரு மூணாம் மனுஷன் கிட்ட
வட்டிக்கு வாங்குன மாதிரி உன் அண்ணன் கிட்ட அந்த
பணத்ரத ககாடுத்து விட்டு இருக்க?
அந்த அளவுக்கு நான் உனக்கு கவண்டாதவனாய்
ஆயிட்கடன்ல? என்கிட்ட கபசக் கூட புடிக்கலல உனக்கு?
என் குைரல கூட உனக்கு அரடைாளம் கதரிைரலல?
என்ரனப் பற்றி எல்லாம் கதரிந்தவள் நீ மட்டும் தான்,
என்கனாட பாசிட்டிவ், கநகட்டிவ்ஸ்னு எல்லாத்ரதயும்
அறிந்தவள் நீ, கசால்லப் கபானால் என்ரனப் பற்றி
முழுதாக அறிந்த கபண் நீ மட்டும் தான், உனக்கு மட்டும்
தான் என் அழுரக எப்படி இருக்கும்னு கதரியும், ஆனால்
நீ என்ரன விட்டு விலகி கபாைல? இனி மனம் விட்டு நான்
கபச ைார் இருக்கா எனக்கு?",
"நான் எப்கபாதும் ஒகை கபால் தான் இருக்ககன், நீங்க
தான் என் நண்பன்

542
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைன் அப்படிங்கிை இடத்தில் இருந்து தி கிகைட்
மில்லிைனர் தீைன்,அண்ட்
மாதுரி கமடத்துரடை தீைனனு மாறிடீட்ங்க, நான்
சிறுவைதில் இருந்கத பழகிை அந்த தீைன் எப்படி
கதாரலந்து காணாமல் கபானாகனா அகதப் கபால் அந்த
தீயும் அவள் மனம் ககாண்டு இருந்த அன்பும்
கதாரலந்துப் கபாய்ட்டு",
கசான்னவளுக்கு துக்கம் கதாண்ரடரை அரடத்தது.
"நீ நிரனப்பது கபால் இல்ரல தீ, அந்த தீைன் இன்னும்
அப்படிகை இருக்கிைதால் தான் இப்படி இந்த இடத்தில்
வந்து கபசிக் ககாண்டு இருக்கிைான், அதுவும் இல்லாது
இந்த வாை இறுதியில் தன் கல்ைாணத்ரத ரவத்துக்
ககாண்டு
தீ என்பவளின் கண்ணீர் கண்டு அந்த திருமணத்திற்கு
அரழக்கலாமா கவண்டாமானு என்று முடிகவடுக்க
முடிைாது தடுமாறி உன் முன் நின்றுக் ககாண்டு
இருக்கிைான்",

543
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் பார்ரவரை சந்திக்காது எங்ககாப் பார்த்தப்
படி தீைன் கசான்னதில், அதிர்வரடந்து அவரனப்
பார்த்தாள்.
"இந்த வீக் எண்டில் கல்ைாணமா இவனுக்கு?
"உன் காதல் வாசம்..
என் கதகம் பூசும்..
காலங்கள் கபாய்ைானகத!!!!
தீைாத காதல்..
தீைாக கமாத..
தூைங்கள் மரட மாறுகமா..?
வான் பார்த்து ஏங்கும்..
சிறு புல்லின் தாகம்..
கானல்கள் நிரைகவற்றுகமா..?
நீரின்றி மீனும்..
கசறுண்டு வாழும்..
வாழ்விங்கு வாழ்வாகுகமா..?
கண்ணம்மா கண்ணம்மா..
கண்ணிகல என்னம்மா..

544
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அருகில் இருந்த அந்த தள்ளுவண்டி சாப்பாட்டுக்
கரடயில் தான் பாடல் கஜாைாக ஒலித்தது.
"உங்களுக்கு என்ன, கைண்டு ஆம்கலட் பார்சலா..?",
என்றுக் ககட்டுக் ககாண்கட பார்சரல நீட்டிை அந்த
கரடக்காைன் கண்கள் சற்று கதாரலவில் நின்ை தீட்சண்ைா
கமல் பைவிைது, உடகன இடுப்பில் இருந்த தன் கபாரன
எடுத்து ஏகதா எண்கரள அழுத்தி காதில் ரவத்தவன்,
"சார், அந்தப் கபாண்ணு இன்னும் கபாகல சார், இங்கக
தான் ைாகைா ஒரு ரபைன் கூட கபசிட்டு இருக்கு",
".........",
"ரபைன் ைாருனு கதரிைரல சார், ஆனா கபாண்ணு
அகதப் கபாண்ணு தான் சார்",
"ஆமா..ஆமாம் சார், அஷ் ட கலட்சுமி ககாயில்",
".........",
"ககைக்ட் சார்,அந்த பீச் தான்",
"ஓகக சார், வாங்க",
என்ைப் படி கபாரன ரவத்த அந்தக் தள்ளுவண்டி
கரடக்காைன் தன் கடரம முடிந்ததுப் கபால,
"உங்களுக்கு என்ன மூணு கதாரசைா?",

545
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி தன் கவரலரை கதாடர்ந்தான்.

546
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 39
"என் உயிரில் கைந்தவபன..
உன்பன நீங்கினால்..
இப்பைபதயின் உடலில் உயிர்
தங்குமா?
என்பன உன்னுடன் ககாண்டு கேன்று விடு..
இல்பைபயல் ககான்று கேன்று விடு..!!!!!
இைப்ைாக இருந்தாலும் அது உன்னுடன்..
என்ைால் இந்த இனியவளுக்கு
இன்ைபம!!!!!",

-❤️தீட்சுவின் உயிரில் கைந்த உைவாக தீரு❤️

"அப்புைம் என்னாச்சு?",

"அப்புைம் என்னக்கா, அவரும் தீட்சுவும் கவளிகை

கபாயிட்டு வந்தாங்க",
என்ைப் படி அனுவின் ரகயில் காபி தம்ளரை நீட்டி
விட்டு சாவகாசமாக கஷாபாவில் அமர்ந்தாள் மலர்.

547
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எனக்கு கைாம்ப சந்கதாஷமா இருக்குடா, தீட்சுக்கு
ஒரு நல்ல வாழ்க்ரக அரமைனும்னு நான் கடவுள் கிட்ட
கவண்டிட்கட இருந்கதன், அம்மாவுக்கு ககாஞ்சம்
உடம்புக்கு முடிைாது கபான தால் ோஸ்கபட்டல் வீடுனு
அரலஞ்சிக்கிட்டு இருந்கதன், அதான் என்னால்
உன்கிட்டயும் தீட்சு கிட்டயும் கபச முடிைல",
"பைவாரல அக்கா, இப்கபா எப்படி இருக்கு
அம்மாவுக்கு?",
"ஹ்ம்ம், இப்கபா பைவாயில்ல, ஆமாம் இவள் எங்ககப்
கபானாள்? ஆரளகை காகணாம்?",
"இன்ரனக்கு ஏகாதசினு ககாயிலுக்கு கபாயிருக்கா,
என்ரனயும் கூப்பிட்டா, அத்ரதரை விட்டுட்டு நான்
எங்கக ககாயிலுக்கு கபாைது? அதான் அவரள
அனுப்பிட்கடன்",
"தனிைாவா அனுப்புன?",
"இல்ரல, அவ அண்ணன் தான் அரழச்சிட்டு
கபாயிருக்கார், தீட்சுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்ரக ஏற்படுத்தி
தைப் கபாகிகைாம்னு அவ அண்ணனுக்கு தான் கைாம்ப
சந்கதாஷம் அக்கா, இப்கபாலாம் தான் நல்லா

548
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிம்மதிைாகவ தூங்கிைார், தினமும் என்னிடம் தீட்சுக்கு ஒரு
நல்ல வாழ்க்ரக ஏற்படுத்தி தைணும் மலரு, நம்ம கிட்ட
பணம் இல்லலனு நம்மரள மதிக்காத கசாந்தங்கள் எல்லாம்
ஆச்சிரிைப்பட்டு கபாை மாதிரி தீட்சுவுக்கு எல்லா
விதத்திலும் ஏத்த மாப்பிரளைா பாக்கணும்னு கசால்லுவார்
அக்கா, அது இப்கபா நிரைகவறிைதால் அவர் முகத்தில்
இப்கபா தான் நிம்மதிகை பைவுது",
"இருக்காதா பின்கன? அவ அப்பா விட்டுட்டு கபான
அப்புைம் திவாவும் கதவி அம்மாவும் எவ்களா கஷ்டப்பட்டு
இருக்காங்க, தீட்சுக்கு ஒரு அப்பா ஸ்தானத்தில் இருந்து
நல்ல வாழ்க்ரக அரமத்து தைது திவாவுரடை கடரம
இல்ரலைா? வைதுப் கபாண்ணு வாழ்க்ரகங்கிைது சும்மாவா
என்ன?",
"ஆமாம் அக்கா, நீங்க கசால்ைதும் உண்ரம தான்,
அப்புைம் ஒரு முக்கிைமான விஷைம்..இப்படி கிட்ட
வாங்ககளன்",
என்ைப்படி மலர் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்.
"அட என்ன மலரு, ஏதாச்சும் பிைச்ரனைா என்ன?",

549
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்றுக் ககட்டுக் ககாண்கட அவள் அருகில் நகர்ந்து
உட்கார்ந்தாள் அனு. உடகன மலர் தன் கழுத்ரத திருப்பி
உள்களப் பார்த்தாள், அங்கு கதவி ஆழ்ந்த உைக்கத்தில்
இருப்பது கதரிந்தது. அவளின் கசய்ரக புரிைாது அனுவும்
உள்களப் பார்த்து,
"அம்மா நல்ல தூக்கத்தில் இருக்காங்க",
என்ைாள்.
"அக்கா..இரத தீட்சு கிட்ட கசால்லிடாதீங்க, இந்த ஒரு
வாைமா அத்ரதக்கு முன்ன மாதிரி இல்ரலக்கா,
இப்கபாலாம் என்ரனகை சில கநைங்களில் ைாருனு
ககட்கிைாங்க, இப்படிகை நீடித்தால் ககாஞ்சம் கஷ்டம்தானு
மித்ைன் கசான்னாரு, அதான் அத்ரதக்கு ஏதாச்சும்
ஆயிடுைதுக்குள்ள சீக்கிைம் தன் தங்ரகக்கு நல்லப் படிைா
வாழ்க்ரகரை அரமத்து தைணும்னு அவர் நிரனக்கிைாரு"
"நாகன உன்கிட்ட இரத கசால்லணும் தான் இருந்கதன்
மலரு, முன்னாடி ோஸ் கபட்டலில் பார்த்த அம்மாவுக்கும்
இப்கபா நான் பார்த்த அம்மாவுக்குகம நிரைை
வித்திைாசங்கள், நீ ஏதாச்சும் நிரனத்துப்பிகைனு தான் நான்
கசால்லல, சீக்கிைம் தீட்சுக்கு கல்ைாணம் பண்ணி வச்சுடுங்க,

550
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரகக்குள்ள பாசத்ரத ககாட்டி வளர்த்த கபாண்ணு
கல்ைாணத்ரத மனம் குளிை பார்க்கட்டும்",
"இதுல நான் நிரனக்கிைதுக்கு என்ன இருக்கு அக்கா,
நீங்க கசால்ைது தான் அவரும் கசான்னார், கநத்து அவரள
அரழத்துப் வைப்கபா கூட அத்ரதரை பத்தி ககட்டு ஃபீல்
பண்ணினாளாம், இப்கபா அத்ரதக்கு இப்படினு கதரிந்தால்
எனக்கு கல்ைாணகம கவண்டாம், நான் அம்மா கூடகை
இருந்து அம்மாரவ பார்த்துக்க கபாகைன், அவங்கரள
இந்த நிரலயில் விட்டுட்டு நான் எப்படி கல்ைாணம்
பண்ணிட்டு இந்த வீட்ரட விட்டு கபாகவனு அடம்
பிடிப்பாள் அக்கா, இகதா ஒரு நிமிசம் இருங்க வகைன்",
என்ைப்படி உள்கள கசன்ை மலர்
கவளிகை வரும் கபாது அவள் ரகயில் சிவப்பு நிை
கவல்கவட் துணி கபார்த்திை ஒரு நரகப் கபட்டி இருந்தது.
அரத திைந்துக் காட்டினாள் மலர், ஒரு ஆைமும் ஒரு
ஜிமிக்கியும் கழுத்ரத ஓட்டி கபாடும் அட்டிரகயுடன்
சிரித்துக் ககாண்டு இருந்தது.
"அவர் தங்கச்சி கல்ைாணத்துக்கு கலான் கபாட்டு
இருந்தார் அக்கா, அதில் இப்கபா கபங்கில் இருந்த ஒரு

551
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சில நரககரள மீட்க கசான்கனன், இப்கபா தீடீர்னு மித்ைன்
வீட்டில் தீட்சுரவ கபண் பார்க்க வந்துட்டா நம்ம
கபண்ரண கவறும் கழுத்கதாடு நிற்க ரவத்தால் நல்லாவா
இருக்கும், இன்னும் ககாஞ்சம் நரககள் இருக்கு அக்கா,
அரதயும் மீட்டுட்டா த்தீட்சு கல்ைாணத்ரத முடித்துடலாம்,
மித்ைன் வீட்டில் எதுவுகம கவண்டாம், உங்க கபாண்ரண
மட்டும் ககாடுங்கனு கசான்னாங்க, ஆனால் அந்த
வார்த்ரதரை மட்டும் நம்பி நம்ம கபாண்ரண கவறும்
கழுத்தா அனுப்பி ரவக்க முடியுமா? நாரளக்கு சும்மா ஒரு
கபச்சு வாக்கில் அந்த மித்ைனின் தங்ரக நம்ம தீட்சுரவப்
பார்த்து அண்ணி உங்க கிட்ட தான் நரக ஒண்ணும்
இல்ரலகை? என் நரகரை கபாட்டுக்கங்க அப்படினு
கசால்லிட்டுனா அது நம்ம தீட்சுக்கு தாகன அசிங்கம், ஒரு
அண்ணிைா தீட்சு தன் மகள் ஸ்தானத்தில் ரவத்து அந்த
கபண்ணுக்கு ககாடுக்கலாம், ஆனால் ஒரு நாத்தனாைா
அந்தப் கபண்ணிடம் வாங்கி நம்ம தீட்சு எங்கைாவது
கபானால் வந்தால் நரக வாங்கி கபாட்டால் நல்லாவா
இருக்கும்?, அதான் முடிந்த வரை நரக எல்லாம் ரகயில்
காசு இருக்க இருக்க எடுத்து ரவக்கிகைன், அத்ரதக்கு

552
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாஞ்சம் கசலவானது அப்புைம் அந்த தீைனிடம் கடரன
ககாடுத்ததுனு பணம் ககாஞ்சம் பத்தாம கபாயிட்டுக்கா,
இல்ரலனா மிச்சம் நரகரையும் மீட்டுடலாம், எனக்கு
சீட்டுப் பணம் இந்த வாைத்கதாடு முடிைப் கபாகுது, அதில்
தீட்சுவுக்கு ஒரு கஜாடி வரளைல் எடுக்கலாம்னு
இருக்ககன்",
இைல்பாக கசால்லி விட்டு காபி தம்ளரை உள்கள
எடுத்து கசன்ை மலரின் கதாற்ைத்ரதப் பார்த்தாள் அனு.
காதில் சிறிை பூ ஜிமிக்கி, கழுத்தில் மஞ்சள் கயிருடன் ஒரு
கமல்லிை தங்க சங்கிலி, மூக்கில் ஒரு கல் மூக்குத்தி,
ரககளில் கண்ணாடி வரளைல்கள், காலில் கமட்டியுடன்
ககாடிப் கபால் ஒரு கமல்லிை ககாலுசு, அவ்வளவு தான்,
தனக்கு என்றும் தனக்கு பிற்காலத்தில் வைப்கபாகும்
குழந்ரதகளுக்ககன்று எதுவும் கசர்த்து ரவக்காது தான்
கசர்த்து ரவத்த பணத்ரத எல்லாம் தன் நாத்தனார்
நல்வாழ்வுக்காக தரும் இவள் தீட்சண்ைாவின் மற்கைாரு
தாய் தான், எளிரமயில் கஜாலிக்கும் தூை மனதுரடை
கதவரத, தீட்சு கசான்னது உண்ரம தான், இவரளயும்
இவளின் அப்பபழுக்கற்ை பாசத்ரதயும் ஏமாற்றி விட்டு

553
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசன்ைால் அந்த துகைாகத்திற்கான பாவத்ரத எந்த கங்ரக,
காசிக்கு கபானாலும் தீைாது தான்",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட அனு
அவள் கரடசிைாக கசான்னரத கைாசித்தாள்.
"மலரு, தீைன் ஆபிஸிக்கு திவா கபாய் கபாய்
பணத்ரத ககாடுத்துட்டானா? அப்பாயின்கமண்ட் இல்லாம
தீைரன மீட் பண்ண முடிைாகத?",
"ஆமாம் அக்கா, ஆனால் தீட்சண்ைா அண்ணன்
உங்கரள மீட் பண்ண வந்து இருக்கார்னு கசான்ன உடகன
உள்கள விட கசால்லி ரிசப்ஷனுக்கு உத்தைவு வந்ததாம்",
இரத கசால்லிை மலர் முகத்தில் கைாசரன இருந்தது,
அரத உணர்ந்துக் ககாண்ட அனு, அவளின் ரகரை
ஆதைவாக பற்றினாள்.
"மலரு.."
"அக்கா..நீங்க என்ன ககட்கப் கபாறீங்கனு புரியுது,
ஆமாம் அக்கா, நம்ம தீட்சு கமகல அந்த தீைனுக்கு ஒரு
சாப்ட் கார்னர் இருக்குக்கா, அதான் இவருக்கு இவ்களா
உபசரிப்பு, அவர் பணத்ரத வாங்கிக்ககவ இல்ரலைாம்,
எடுத்துட்டு கபாங்க, என் நட்ரப ககவலப்படுத்தாதீங்க,

554
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் தவித்துப் கபான கநைத்தில் உதவுவது தான்
உண்ரமைான நட்பு, அரத தான் நான் அவளுக்கு
கசய்கதன், கசா எடுத்துட்டு கபாயிடுங்க, சப்கபாஸ் இரத
நீங்க எடுத்துட்டு கபாகலனா இகத பணத்ரத உங்கள் கிட்ட
எந்தந்த வழிகளில் கசர்க்கணும்னு எனக்கு கதரியும்,
அப்படினு கசால்லி அந்த மனிதர் வாங்ககவ இல்ரலைாம்",
"அப்புைம் என்னாச்சு?",
"இவர் தான் புத்திசாலித்தனமா ஒண்ணு கசய்தைாம்",
"என்ன மலரு?"
ஆவலாக ககட்டாள் அனு.
"நீங்க இப்படிலாம் கசால்லுவீங்கனு என் தங்கச்சி
கசான்னாள் சார், அதனால் என் தங்கச்சி ஒரு
ஆரணயிட்டு தான் இந்த பணத்ரத உங்க ரகயில்
ககாடுக்க கசான்னா, உங்களுக்கு உண்ரமயிகல அவள்
அவளுரடை சுைமரிைாரதயுடன் நிமிர்வாக வாழ
கவண்டும் என்று நீங்கள் விரும்பினால் அவள் கமல்
அக்கரையும் அன்பும் இருந்தால், அந்த அன்பின் கமல்
ஆரணைாக இந்தப் பணத்ரத வாங்கிக் ககாள்ளனும்
கசால்லி அனுப்பினாள் சார், கவண்டும்னா தீட்சுக்கு கபான்

555
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பண்ணவா சார்?,அப்படினு ககட்ட உடகன மறுப்கப
கசால்லாது அந்த தீைன் வாங்கிகிட்டாைாம் அக்கா",
"நீ கசான்னது உண்ரம தான் மலர், தீைனுக்கு தீட்சு
கமல் ஒரு கநசம் கலந்த அக்கரை இருக்கு தான்",
அனு கைாசரனயுடன் கசான்னாள்,
"எனக்கும் கதரியுதுக்கா, இந்த பணக்காைங்க சவகாசகம
கவண்டாம், முள் கமல் கசரலப் பட்டாலும் கசரல கமல்
முள் பட்டாலும் கசதம் என்னகமா கசரலக்கு தான்
அப்படினு பழகமாழி ஒண்ணு கசால்லுவாங்க, அதுப் கபால்
தான் அக்கா அந்த தீைன் பாசமும். அவர் தீட்சு மீது
அக்கரை காட்டி விடுவார், ஆனால் பாதிப்பு என்னகவா
அந்த கசரல மாதிரி நம்ம தீட்சுக்கு தான் அக்கா,
அவருக்கு பணம் கசல்வாக்கு இருக்கு, இரத எல்லாம் விட
அவர் ஒரு ஆண், அவர் இந்த கபண் என் பிகைண்ட்னு
கசால்லிட்டு கபாய்டுவார், நம்ம தீட்சுவால் அப்படி கசால்ல
முடியுமா? அப்படி கசான்னால் என்ன நடக்கும், அதுவும்
நம்ம தீட்சு ஒரு மிடில் கிளாஸ் கபாண்ணு, இந்த ஒரு
விஷைகம கபாதும் அவள் வாழ்க்ரகரை ஒண்ணும்
இல்லாது ஆக்கிைதுக்கு, எங்களுக்கு நம்ம தீட்சு வாழ்க்ரக

556
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரமதிைா நிம்மதிைா இருந்தால் கபாதும் அக்கா, நான்
அந்த சாமிக்கிட்ட கவண்டிக்கிைதுலாம் அந்த தீைன்னுரடை
அதீத அக்கரைகை தீட்சு வாழ்க்ரகயில் எந்த பாதிப்ரபயும்
உண்டாக்கிடக் கூடாதுனு தான், தீட்சு அப்பா அவ்களா
கனவு கண்டுக் ககாண்டு இருந்தாைாம் தன் மகள்
வாழ்க்ரகப் பற்றி, எங்கரள நம்பி தாகன அவர்
கபாண்ரண எங்க கிட்ட ஒப்பரடத்துட்டு கபாயிருக்கார்?
அவரின் ஆரசரை நிரைகவற்ைது எங்க கடரம
இல்ரலைா அக்கா?, மித்ைகனாடு தீட்சு நல்லா சந்கதாஷமா
வாழனும், அவள் வாழ்க்ரக இனி மித்ைகனாடு தான்
அக்கா",
என்று உணர்வுப் பூர்வமாக மலர் இங்கக கபசிக்
ககாண்டு இருக்கும் கபாகத அங்கக கடற்கரையில் இருந்த
மைப்கபஞ்சில் அமர்ந்து இருந்த தீைன் மடிமீது தரல
சாய்த்து அழுதுக் ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா.

557
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 40
"பிரிவு பகட்ைவனிடம்..
இதயத்பத ககாடுக்க மனமுண்டு
பிரிபவ ககாடுக்க மனமில்பை..
நட்பு பகட்ைவனிடம்..
காதபை ககாடுக்க மனமுண்டு
நட்பை ககாடுக்க மனமில்பை..
விைகல் பகட்ைவனிடம்..
விரும்பி கேல்ை மனமுண்டு
விைகி கேல்ை மனமில்பை..

-❤️தீட்சுவின் மனம் எடுத்த முடிவுகளில் தீரு❤️

அந்த கடற்கரையின் ஓைத்தில் இருந்த அந்த அஷ்ட

கலட்சுமி ககாயிலில் அதிக கூட்டமில்ரல, அந்த ககாயில்

வாசலில் இருந்த ஒரு பூக்கள் விற்றுக் ககாண்டு இருந்த சில
கபண்கள் விற்காத தங்களின் மிச்ச பூக்கரள பாலித்தீன்
ரபகளில் அரடத்துக் ககாண்டு இருந்ததில் அத்துடன்
அவர்களின் அன்ரைை விற்பரன முடிவுக்கு வந்து விட்டது,

558
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இன்னும் சில கநைத்தில் அந்த இடத்ரத விட்டு அவர்கள்
கிளம்பப் கபாகிைார்கள் என்று கதரிந்தது. அந்த ககாயில்
வாசலில் இருந்த சில தள்ளுவண்டி கரடகள் ஏற்கனகவ
அரடக்கப்பட்டு இருந்ததில் கநைமாகி விட்டது என்று தீைன்
கதாளில் சாய்ந்து அமர்ந்து இருந்த தீட்சண்ைாவிற்கு
புரிந்தது, அவள் ரகயில், அவள் அவரன வற்புறுத்தி
ககட்டதால் அவன் தைங்கி தைங்கி அவள் முகம் பார்க்க
முடிைாது எங்ககா தன் பார்ரவ கவறித்துக் ககாண்டு
அவன் நீட்டிை அவனின் திருமணப் பத்திரிரக இருந்தது.
அவளின் தரலரை ககாதிைவாறு அமர்ந்து இருந்த
தீைன் கண்கள் கடரல கவறித்தது. அவர்கள் இரடகை
ஆழ்ந்த கமௌனம் நிலவிைது. அவன் கதாள் சாய்ந்து கண்
மூடி இருந்த தீட்சண்ைா முகத்தில் கசாகத்துடன் கூடிை ஒரு
நிரைவு கதரிந்தது, அரதப் பார்த்த தீைன் மனதில் சற்று
முன் அவனிடம் அவனுரடை தீ ககட்டுக் ககாண்ட
கவண்டுககாள் அவன் நிரனவுக்கு வந்தது. அவன்
அவளுக்கு இந்த வாை இறுதியில் திருமணம் என்று
கசான்னப் கபாது அவள் முகம் அதிர்ச்சிக்கு கபானது,
என்கைா ஒருநாள் நடக்க கபாவது தான் என்று அரத ஏற்க

559
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்னதான் அவள் மனரத தைார் கசய்து ரவத்து
இருந்தாலும் அவன் வாைாகல அவளிடம் அவன் கசால்லி
அரத அவள் ககட்பரத அவளால் தாங்கிக் ககாள்ள
முடிைவில்ரல, உடகன அவள் மனம் அவசை அவசைமாக
தீைன் மாதுரி கதவி கழுத்தில் தாலி கட்டுவது கபாலும்,
இருவரும் இரணந்து திருமண ககாலத்தில் நிற்பது
கபாலவும், பிைகு தீைன் அரணப்பில் மாதுரி கதவி, அதற்கு
கமல் நிரனக்க முடிைாது அவளின் தறிக் ககட்டு ஓடிை
சிந்தரனரைக் ககாண்ட மனரத அடக்கிைவளுக்கு
அவளின் அறிவு நிதர்சனத்ரத சுட்டிக் காட்டகவ, அவள்
கபச்சு மைந்து உணர்ச்சி கலரவகளில் சிக்கி ககாண்டு கபச
மைந்து நின்ைாள்.
கபச்சு வைாது சிரலப் கபால் நின்ைவளின் கமௌனத்தால்
தான் ஏகதா ஒருவரகயில் பாதிப்புக்கு உள்ளாவரத
தீைனால் உணை முடிந்தது. சிரல கபால் நின்ைவரள
உலுக்கினான் தீைன்.
"தீ..ஏதாவது கபசு..இப்படி அரமதிைா நிக்காகத..!!!!
ஏதாச்சும் கபசு!!!",
அவன் அவரள உலுக்கினான்.

560
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பாத்து கபாறுரமைா நடம்மா, ககாஞ்சம் ரகரை வீசி
நடந்தா கபட்டைா இருக்கும்மா",
அவள் காது அருகக ஒலித்த,
தன் கர்ப்பிணி மரனவியுடன் இைவு கநை நரடப்
பயிற்சிக்கு கடற்கரைக்கு வந்து இருந்த ைாகைா ஒரு
கணவனின் அக்கரை கலந்த கைகை குைல் ககட்டு தன்
நிரனவு ஓட்டத்ரத நிறுத்தி விட்டு நிஜ உலகிற்கு வந்தாள்
தீட்சண்ைா.
"நான் உங்க இன்விகடஷன்ரன பார்க்கணும் சார்..",
அவளின் குைல் ஏகதா ஒரு உறுதியில் ஒலித்தது.
"தீ..!!!",
அவன் அவரள ககள்விைாக பார்க்க,
"பிளீஸ் சார், உங்கரள ககஞ்சி ககட்கிகைன், நான்
நிம்மதிைா இருக்கணும்னு நீங்க நிரனத்தால் எனக்கு அந்த
இன்விகடஷன்ரன காட்டுங்க",
அவள் குைல் பிடிவாதமாக ஒலிக்க அவன் கவறு
வழியின்றி கமௌனமாக தான் வந்து இருந்த காரை கநாக்கி
நடந்து எங்ககா இருளில் மரைந்தான். அவரள தனிரம
இருள் சூழ்ந்தது, அரதப் உணர்ந்த இருந்த

561
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைாவிற்குள் துைைம் கபாங்கிைது, காதலில் தனிரம
ககாடுரம, காக்க ரவக்கும் தனிரம தான் இனிரம, அதில்
துரண எப்படி இருந்தாலும் தனக்காக, தன்ரன கதடி வந்து
விடுவார் என்று ஒரு உறுதியும் நம்பிக்ரகயும் மனதில்
இருக்கும், ஆனால் ஒருத் தரல காதலில் தனிரம மிகவும்
ககாடுரம, அவர் வைமாட்டார் என்று கதரிந்தும் அவரின்
வருரகரை மனம் எதிர்ப்பார்க்கும், அப்படிகை அவர்
வந்தாலும் அவரின் வருரக கவறு ைாருக்ககா என்று
கதரிந்த பின்னும் இந்த அடங்கா மனம் அவரை பார்க்கும்
அந்த ஒருசில கநாடிகளுக்கு ஏங்கி தவிக்கும், ஆனால்
இப்கபாது தன்ரன சூழ்ந்து இருக்கும் தனிரம தான் இனி
தனக்கு நிைந்தைம், அவ்வளவு தான் இனி தீைன் தன்
வாழ்வில் இல்ரல என்று தீட்சண்ைா விற்கு புரிந்தது. அந்த
எண்ணகம அவளுக்குள் ஏகதா ஒரு மனச் கசார்ரவ
குடுக்க, உடலில் ஏகதா ஒரு சக்தி அவரள விட்டுப்
கபானதுப் கபால் கதான்ை அப்படிகை அந்த மைகபஞ்சில்
அமர்ந்தாள்.
"தீ..!!!!!",

562
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைன் குைல் ககட்டு திரும்பிப் பார்த்தாள், அவள்
முகத்ரதப் பாைாது எங்ககா கவறித்தப்படி அவளிடம்
நீட்டினான் அவன். அரத வாங்கிைவள் ரககள் நடுங்கிைது.
"Dheeran Weds Maadhu ",
என்று கபான்னிைத்தில் கவள்ரள நிை அலங்காை கற்கள்
பதிக்கப்பட்டு இருந்த அந்த திருமணப் பத்திரிக்ரகயின்
முகப்கப அவளின் இடத்ரத அவள் மனதுக்கு புரிை
ரவத்தது. பிரித்துப் பார்த்தாள், அதில் தீைன் மற்றும் மாதுரி
கதவி இருவரின் உைவினர்களின் கபைகை அந்த்க கால
அைசர் மற்றும் அைசி கபைரை கபால இருந்தது, அரதப்
பார்த்த தீட்சண்ைா தனது அரடைாளத்ரத மனதில்
ஒப்பிட்டாள்,
"கபைருக்கு முன்னாலும் பின்னாலும் இத்தரன அைச
கால பட்டங்களும் பதவிகளும் கபாடும் இவனும் இவன்
வருங்கால மரனவியும், இவன் உைவினர் கூட்டமும்
எங்கக? முன்னால் என் தந்ரத கபைரின் முதல்
எழுத்ரதயும் பின்னால் படித்து வாங்கிை கசவிலிைப்
பட்டத்ரதயும் தவிை கவறு எதுவும் இல்லாத தான் எங்கக?
தான் முதலில் அவன் கமல் ஆரசப் படலாமா?"

563
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிைவளுக்கு ஏகனா அவளுக்கு தன் நிரல
எண்ணி சிரிப்பு தான் வந்தது. அவளின் அத்தரகை
சிரிப்ரப எதிர்ப்பார்க்காத தீைன் தன் திருமணத்ரதப் பற்றி
அறிந்து அதிர்ச்சியில் அவளின் மனநிரலயில் ககாளாறு
வந்து விட்டகதா என்று எண்ணி தீைன் மனம் திடுக்கிட்டு,
அவரள அரசத்தான்.
"தீ..ஆர் யூ ஓகக?",
அவன் குைலில் பதற்ைம் இருந்தது.
"ஐ ஆம் ஓகக தீைா..!!!!",
அவன் ககட்டுக் ககாண்டதுப் கபால்
அவரன அரழத்தாள் அவள், அவர்களின் கடந்த
காலத்தில் அவள் அவரன அரழக்கும் அந்த "தீைா" வில்
ஒரு உயிர்ப்பு இருக்கும், பள்ளிக் காலங்களில் அவள்
அரழக்கும் அந்த தீைனில் ஒரு துள்ளலும் உற்சாகமும்,
அவனின் கல்லூரி காலங்களில் அவள் அரழக்கும் அந்த
"தீைா" வில் ஒரு பாசமும் நட்பும் கலந்து இருக்கும், ஆனால்
இப்கபாது அவள் அரழத்த அந்த "தீைா" வில் அது
இைண்டுகம இல்ரல, கவறுரம மட்டுகம இருந்தது. அந்த
அரழப்பில் இருந்த கவறுரம அவனுக்கு புரிந்தது,

564
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இன்னும் சில தினங்களில் அவன் இன்கனாரு கபண்ணுக்கு
கசாந்தமாகப் கபாகிைான் என்ை அவளுக்கு புரிந்ததால்
அவளுக்குள் ஏற்பட்ட கவறுரம என்று உணர்ந்துக்
ககாண்டான்.
"கன்கிைாட்ஸ் தீைா..!!! காதலித்தவரளகை ரகப் பிடிக்கப்
கபாை, கசம்ம, இதுப் கபால் ைாருக்கு வைம் வாய்க்கும்?, நீ
எங்கக இருந்தாலும் சந்கதாஷமா இருக்கணும் தீைா..",
அவள் குைல் கநகிழ்ந்து ஒலித்தது.
"தீ..இப்கபா கசான்னில, அரத சந்கதாஷமா முகத்ரத
ரவத்து கசால்லு",
ஏகனா அவன் குைல் கம்மிைது.
"கே கல்ைாண மாப்பிரள..என்ன ஆச்சு உனக்கு?
நான் எவ்களா சந்கதாஷமா இருக்ககன் கதரியுமா? என்
தீைன் மனசு விரும்பிை வாழ்க்ரக கிரடக்க கபாகுது,
அதுவும் காதலித்து கபத்தவங்க சம்மதத்கதாடு கல்ைாணம்,
ைாருக்கு கிரடக்கும் இது கபால் ககாடுப்பிரன, பாரு
சந்கதாஷத்தில் எனக்கு ஆனந்த கண்ணீகை வருது",
அதற்கு கமல் கபச முடிைாது அவள் கண்களில்
இருந்து நீர் வழிந்தது.

565
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ..உன்னால் தான் நான் இப்கபா இங்கக இந்த
இடத்தில் ஒரு கபரிை பிசிகனஸ் கமனா நிக்கிகைன், உன்
வார்த்ரதகளால் தான் எனக்கு மாதுரிகை திரும்ப
கிரடத்தாள், நீ சந்கதாஷமா என்ரன வாழ்த்தினாதான்
நான் நல்லா இருப்கபன், நீ அழுது நான் சந்கதாஷமா
இருப்பதா? கசால்லு? ஒரு நல்ல நண்பனுக்கு என்ன
அழகு? அவனின் நண்பரை கண்ணீரை துரடத்து, அந்த
துைர்கலர்ந்து கவளிை வை உதவி கசய்ைது தான், நீ அழக்
கூடாது, என்ரன சிரித்துக் கிட்கட சந்கதாஷமா வாழ்த்து",
என்ைப்படி அவன் அவரள கநருங்கி அவளின்
கண்ணீரை துரடத்தான்.
"என்ரன மன்னிச்சிடு தீைா!!!! எனக்கு அவ்களா கபரிை
மனசு இல்ரல, எனக்கு நீ எங்க ைார் கூட இருந்தாலும்
சந்கதாஷமா இருக்கணும், அது கபாதும் எனக்கு, மனதுக்கு
பிடித்தவங்க சந்கதாஷமா இருப்பரதப் பார்த்தால் அதுகவ
கபரிை சந்கதாஷம் தாகன நமக்கு",
"ஓ..நீ அப்படி கசால்றிைா? சரி உன் வழிக்கக வகைன்,
நீ எனக்கு பிடித்தவள் தாகன? அப்கபா நீ சந்கதாஷமா
இருந்தால் தாகன நானும் சந்கதாஷமா இருக்க முடியும்?",

566
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இல்ரல தீைா..இது அப்படி இல்ரல, இனி நீ என்
சந்கதாஷத்ரத எல்லாம் கன்சிடகை பண்ணக் கூடாது, இனி
உன் நிரனப்பு முழுக்க மாதுரி கமல் தான் இருக்கணும்,
என்ரனப் பற்றி ஏன் கைாசிக்கிை?",
"நீ எனக்காக அழைப்கபா நான் உனக்காக கைாசிக்க
கூடாதா தீ?",
"கவண்டாம் தீைா..இனி எனக்காக கைாசிக்க மித்ைன்
இருக்கார், அவர் தான் இனி எனக்கு எல்லாம்",
அரத கசால்லும் கபாகத, இந்த வார்த்ரதகரள
இவனிடம் தாகன கசால்லும் படி ஆகிவிட்டகத!!!",
என்று எண்ணி தீட்சண்ைா மனம் கநாந்து ப் கபானது.
"ஓ..!!!!!",
அவன் குைலில் இருந்தது என்ன மாதிரிைான உணர்வு
என்று அவளுக்கு கதரிைவில்ரல.
"தீ..மித்ைன் உனக்கு கவண்டாம்",
அவன் கசால்ல அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள் அவரன.
"உனக்கு மாதுரி கதவி கவண்டாம் தீைா..",
உடனடிைாக பதில் கசான்னவரள. முரைத்தான் தீைன்.

567
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்கனாட ஃபாமில்லிக்குனும் சில பழக்க வழக்கங்கள்
இருக்கு தீ..அண்ட் எங்க ைாஜ வம்ச பைம்பரைக்குனு ஒரு
சில கட்டுப் பாடுகள் இருக்கு, அரத எல்லாம் விட என்
அம்மா, அப்பாவுக்குனு எங்க விஐபி கசாரசட்டியில் ஒரு
மரிைாரத இருக்கு, நான் மாதுரி கதவிரை கல்ைாணம்
பண்ணலனா இது எல்லாகம இருந்த இடம் கதரிைாது
காணாமல் கபாயிடும், உனக்கு அது புரிைாது",
"ஓ, எனக்கா புரிைாது? என் அண்ணா அண்ணி என்
கமல் கைாம்ப மரிைாரத, நம்பிக்ரக ரவத்து இருக்காங்க
தீைா, இப்ப கூடப் பாரு, நான் வந்து எவ்களா கநைம்
ஆகிட்டு, அவள் ககாயில்லில் சாமி கும்பிட்டு கிட்டு
இருப்பானு இன்னும் ஃகபான் எதுவும் அடிக்கரல பாரு,
அப்படினா என் கமல் எவ்களா நம்பிக்ரக ரவத்து
இருக்காங்க, இத்தரனக்கும் என் அண்ணிக்கு கநைாககவ
கநத்து ரநட்டு உன் ஃகபாட்கடாரவ பார்த்கதன், உன்
ஃபீலிங்கும் என் ஃபீலிங்கும் ஒண்ணு தான் தீைா, என்ன
இங்கக கிளாஸ் தான் வித்திைாசம், நீ ரேகிளாஸ், நான்
மிடில்கிளாஸ்",

568
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஓ கக, நான் கநைடிைாக விஷைத்துக்கு வகைன்,
உன்ரனப் கபால் ஒரு சிைந்தவரள எனக்கு இழக்க மனம்
வைரல, என் வாழ்க்ரக முழுக்க எனக்கு உன் நட்பு
கவண்டும், கசா உனக்கு அந்த மித்ைன் கவண்டாம் தீ,
சப்கபாஸ் நீ அந்த மித்ைரன கல்ைாணம் பண்ணிக்
ககாண்டால் அவன் நிச்சைம் உன்ரன என்னுடன் சகஜமாக
கபச விட மாட்டான், நீ கசான்னாகை அந்த மிடில்கிளாஸ்
குணம் அப்படிகை அவனுக்கு இருக்கும், இதுகவ நான்
என்கனாட பிசினஸ் வட்டாைத்தில் உனக்கு ரேகிளாஸ்
மாப்பிரளைா பார்த்கதனு ரவகைன் உன்னுடன் நான் இகத
நட்புடன் இப்கபா கபசுவதுப் கபால் சகஜமாக கபசலாம்,
பிசினஸ் ககட்டுககதரில் மீட் பண்ணலாம், எனக்கும்
தைக்கம் இல்லாது உன் கூட கபச முடியும்",
அதுவரை அவர்கள் கபசிக் ககாண்டு இருந்தரத
இருளின் உதவிைால் மரைந்து நின்று ககட்டுக் ககாண்டு
இருந்த அந்த உருவம் இதற்கு தீட்சண்ைா என்ன பதில்
கசால்லப் கபாகிைாள் என்று ஆவலாகப் பார்த்தரத
அவர்கள் இருவருகம அறிைவில்ரல.

569
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 41
"அவனின் நிபனவுகள்
சூழ்ந்த என் மனபத..
இன்று கவறுபமக்கு
தாபர வார்த்பதன்..
என்பன தனிபமக்கு
ககாடுத்து விட்படன்..
எனக்கு அவன் யாதுமானவன்..
அவனுக்கு இனி நான்,
யாபராவானவள்..

-❤️தீட்சுவின் கவறுபமயில் தீரு❤️

"ஓ..!!!!, அதாவது உன் கபனிபிட்க்காக, என் கமல்

அன்பு வச்சி, அரத மரைக்காம என் அண்ணன் அண்ணி

கிட்ட கசால்லி கல்ைாணம் வரைக்கும் வந்த மித்ைன் மனசு
கநாக அவரை கவண்டாம்னு கசால்லிட்டு நீ பார்த்து
ரவத்து இருக்கிை பணக்காைரன கல்ைாணம் பண்ணிக்கனும்

570
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசால்ை?, அப்படி தாகன? அது எப்படி தீைா..? உன்னால்
இப்படி கபச முடியுது?",
அவளின் குைலில் சற்று முன் இருந்த கநகிழ்வு தன்ரம
காணாமல் கபாய் ககாபம் குடிக் ககாண்டு இருந்தது. அரத
உணர்ந்ததால் தீைன் அவள் முகத்ரதப் பாைாது கமௌனமாக
இருந்தான்.
"எப்கபாதில்கலர்ந்து தீைா நீ இப்படி சுைநலமா கைாசிக்க
ஆைம்பித்துட்ட? நட்பில் என்ரனக்கும்கம சுைநலம் இருக்க
கூடாது",
"இதுக்கு கபைர் சுைநலம் இல்ரல தீ, எனக்கு பிடித்த
கசாந்தமான ஒன்ரன எனக்கு இழக்க மனது வைரல,
அதான் என் கூடகவ, இல்லனா நான் பார்க்கும்
கதாரலவில்கல நீ இருந்தா நல்லதுனு நிரனக்கிகைன்,
இதுக்கு கபர் உரிரமயுணர்வு, கசல்ஃப் ககர்"
"அடடா என்ன ஒரு விளக்கம்!!!! உன் ஒரு ஆளுரடை
கசல்ஃப் ககைால் என் அண்ணி,அண்ணன்னு என் குடும்பகம
அங்க பாதிக்கும், இவங்கரள விடு, இவங்களாது எனக்கு
சம்பந்தப்பட்டவங்க, ஆனால் எனக்கு ைாருகன கதரிைாத
இதுவரை நான் பழகிப் பார்த்தது கூட பார்த்திைாத அந்த

571
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மித்ைன் அவரும் பாதிக்கப்படனும்கிைது எந்த விதத்தில்
நிைாைம்? ஏன் தீைா நான் ஒண்ணு உன்ரன ககட்கலாமா?",
"ககளு..",
"இவகளா கசால்ைல, நீ கசான்னது கபால எனக்கும்
உன் கூட இருந்தா நல்லா இருக்குனு கதாணுது, நீ ஏன்
என்கனாட கசல்ஃப் ககர்க்காக என்ரன முரைைா
கல்ைாணம் பண்ணிக்க கூடாது?",
"அது..",
தீைன் பதில் கசால்ல முடிைாது தடுமாறினான்.
"உன்னால் பதில் கசால்ல முடிைலல? உன் அம்மா,
அப்பா, இரத எல்லாத்ரதயும் விட உன் ைாஜப் பைம்பரை,
அந்தஸ்து இரத எல்லாம் தான்டி உன்னால் கவளிகை வை
முடிைாதுல?",
அவனிடம் பதில் இல்லாது கபாககவ அவகள
கதாடர்ந்தாள்.
"தமிழ் நாட்டுக்கக கதரிந்த கபரிை விஐபி நீ..ஆனால்
உன்னாகல உன் அம்மா, அப்பா கபச்ரச கடந்து வந்து
உன் பர்சனல் ரலஃப் ல ஒரு முடிவு எடுக்க முடிைாதப்கபா,
எடுத்து கசய்ை கூட ஆள் இல்லாது ஒரு குடும்பத்

572
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தரலவரன இழந்து கவளிகை கபாய் சம்பாதித்தால் தான்
சாப்பாடு அப்படினு இருக்கிை ஒரு மிடில் கிளாஸ், அதாவது
உன் வருங்கால மரனவி மாதுரி கதவி பாரஷயில்
கசால்லணும்னா ககவலம் பிச்ரசக்காை மிடில் கிளாஸ்
குடும்பத்தில் பிைந்த என்னால் எப்படி என் குடும்பத்ரத
மீறி முடிவு எடுக்க முடியும்?,
தீைா..!!! காதலில் கள்ளத் தனம் இருக்கலாம், அரத
காதலில் ைசித்து மகிழ முடியும், ஏன் நட்பில் கூட கள்ளத்
தனம் இருக்கலாம், அரத நிரனத்து சிரித்து மகிழலாம்,
ஆனால் கல்ைாண வாழ்க்ரகயில் கள்ளத் தனம் இருந்தால்
காலம் முழுக்க அழுதுட்கட இருக்க கவண்டிைதான், இங்கக
சிரிக்கவும் முடிைாது, ைசிக்கவும் முடிைாது, நீ என்ரன
அதுப் கபால் கள்ளத் தனம் நிரைந்த கல்ைாண
வாழ்க்ரகக்கு தான் கூப்பிடுகிை",
"கசா..இது தான் இறுதி முடிவா தீ..? நீ அந்த மித்ைரன
தான் கல்ைாணம் பண்ணிக்கப் கபாறிைா?",
"ஆமாம்..உன்கமல் அளவு கடந்த அன்பு ரவத்து
இருக்ககன், அரத விட என் மனது முழுக்க நிரைைகவ
காதல் ரவத்து இருக்ககன், வாழ்க்ரகயில் ஆயிைம் கபரை

573
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சந்திப்கபாம், ஆனால் ஒரு சிலரைப் பார்த்தால் மட்டும்
தான் இவங்க கூட கரடசி வரைக்கும் இருக்கணும்னு
கதாணும், இவங்கரள எக்காைணம் ககாண்டும் பிரிந்து
விடகவ கூடாதுனு கதாணும், இன்னும் கைாம்ப எக்ஸ்ட்ரீமா
கபானால் சாவில் கூட இவங்கரள பிரிந்து விடக் கூடாது,
ஒண்ணா சாகனும்னு கூட கதாணும், ஆனால் எனக்கு இந்த
எல்லா ஃபீலிங்ஸ்ம் உன் ஒரு ஆள் கமல் மட்டும் தான்
வந்தது, நீ இல்லாம என்னால் இருக்க முடிைாதுனு
கதாணுச்சு, உன் கூட வாழ்ந்தா நல்லா இருக்கும்னு
கதாணுச்சு..",
பாதி அழிந்தும் அழிைாமலும் கநற்றியில் தீட்டி இருந்த
குங்குமம், விபூதியும், அழுது சிவந்த கண்களும் கரலந்து
முகத்ரத கதாட்டு கதாட்டு கசன்ை கடற்காற்றில் பைந்த
தரல முடியுமாக அமர்ந்து இருந்தவள் கமனி ககாபம்,
அழுரக என மாறி மாறி வந்து கசன்ை உணர்ச்சி
கலரவகளால் நடுங்கிைது.
"ஆனால் எவ்களா நாள் நான் என் ஒருரகைால் ரக
தட்டிக் ககாண்கட இருக்கைது? சில கநைங்களில் அது
உனக்கு ககட்டாலும் நீயும் அரத ககட்காததுப் கபால

574
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்க பழகிக் ககாண்டாய், உனக்கு அந்த சத்தம்
ககட்டகதா இல்ரலகைா உன் மாதுரிக்கு நல்லாகவ
ககட்டுது, அதனால் நான் பட்டப் பாடு ககாஞ்சம் நஞ்சம்
இல்ரல, நீகை கசால்லு, ஒரு ரக ஓரச எவ்களா
நாரளக்கு நிரலக்கும், அப்படிகை காலம் முழுக்க
நிரலத்தாலும் அரதக் ககட்க ைாரு இருக்கா?, இது தான்
என்னுரடை ஒருதரல காதல் விதி கபால",
தீட்சண்ைா குைல் கம்மிைது.
"அதனால் என் மனரத ககான்னு அப்படிகை புரதத்து
விட்டு நான் மித்ைரன கல்ைாணம் பண்ணப் கபாகைன், என்
கமல் உனக்கு காதகல இல்லாதப்கபா என் மனதில் எரிந்து
ககாண்டு இருக்கும் காதல் தீ மட்டும் கபாதும் உன்கூட
நான் சந்கதாஷமா வாழ அப்படினு நிரனத்கதன்ல, அதுப்
கபால் தான், எனக்கு மனதில் காதல் இல்ரலனாலும்
மித்ைன் என் கமல் ரவத்து இருக்கிை அன்புக்காக இனி
என் வாழ்க்ரகரை அவர் கூட வாழ்ந்துடலாம்னு
இருக்ககன்",
"அப்கபா கூட உன்னால சந்கதாஷமா வாழப் கபாகைனு
கசால்ல முடில ல தீ..?",

575
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆழ்ந்து ஒலித்த தீைன் குைரல ககட்டு
நிமிர்ந்து அவன் முகம் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"இதுக்கு நான் என்ன பதில் கசால்லட்டும் தீைா? நான்
என்ன கசால்லணும்னு நீ என்ன எதிர்ப் பார்க்கிை?, உன்ரன
நிரனத்து என் மனதில் எரியிை காதல் தீரை மூட்டி விட்டு
அதில் குளிர் காை வந்து இருக்கிைா நீ?, ஆமா..எனக்கு நீ
இந்த வீக் எண்டில் உனக்கு கல்ைாணம்னு கசான்ன உடகன
அரத எல்லாம் பார்க்க ககட்க ரதரிைம் இல்லாது
அப்படிகை இந்த கடலில் இைங்கி விடலாம்னு கதாணுது,
இந்த காதல், அன்பு, நட்பு இது எல்லா உணர்வுகரளயும்
விட்டுட்டு தீ, திவாகர் தங்கச்சி, சங்கைன் கபாண்ணு
அப்படிங்கிை எல்லா அரடைாளத்ரத விட்டுட்டு கண்
காணாத இடத்துக்கு கபாய் என்ரன மைந்து எல்லாத்ரதயும்
மைந்து கதாரலந்து விடணும்னு கதாணுது தான், ஆனால்
நிரனப்பது எல்லாம் நடந்துட்டா கதய்வம் எதுக்கு? தரல
விதி எதுக்கு? நான் எது கசய்தாலும் அதனால் முதலில்
பாதிக்கப்படுவது என் குடும்பம் தான், பல கஷ்டத்திலும்
என்ரன படிக்க ரவத்து, கசாந்தக் காலில் நிற்க ரவத்த
என் குடும்பத்துக்காக நான் இதுவரை எதுவுகம கசய்தது

576
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்ரல தீைா..இனி அவங்க சந்கதாஷத்துக்காக நான் வாழப்
கபாகைன், அப்பவும் பாகைன், நான் சந்கதாஷமா
இருக்கணும்னு என் சந்கதாஷத்ரத மட்டும் மனதில்
ரவத்து அவங்க எனக்காக பார்த்த சம்பந்தம் இது, இப்படி
என் சந்கதாஷத்துக்காககவ கைாசிக்கிை அவங்களுக்குகாக
நான் மித்ைரன கல்ைாணம் பண்ணிக்க தான் கபாகைன்,
அவரை கல்ைாணம் கசய்ததுக்கு அப்புைம் உன்ரன
ஞாபகப்படுத்துக்கிை இந்த கசன்ரன எனக்கு கவண்டாம்,
உன் முகத்திகல முழிக்காது உன்ரன நிரனத்துக் கூட
பார்க்காத அளவுக்கு எங்கவாது கபாய்டனும், ஒரு புது
மனுஷிைா புது ஊரில் புது தீட்சண்ைாவா வாழனும்,
உன்ரன தவிை கவை ைாரும் என்ரன "தீ" னு
கூப்பிடமாட்டாங்க, அந்த தீ இன்ரனகைாட இைந்துட்டாள்னு
நிரனத்துக்ககா, இனி தீட்சண்ைா மட்டும் தான், தீைா..நீ
எங்க இருந்தாலும் நல்லா இருக்கணும்",
கசான்னவள் கண்களில் இருந்து நீர் வழிந்தது.
"கேய்..",

577
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவரள கண்களில் இருந்து வழிந்த கண்ணீரை
துரடக்க தன் ரகரை நீட்டிைவன், அரத கசய்ை முடிைாது
ச்கச என்று உதறினான்.
"தீைா..இன்ரனகைாடு எல்லாம் முடிஞ்சுட்டு, எனக்கு
இனி நட்பா கூட உன் அருகாரம கவண்டாம், இனியும்
உன்ரன நிரனக்க கூடாதுனு தான் நான் உன் கல்ைாணப்
பத்திரிரகரை ககட்கடன், அரதப் பார்க்கும் கபாகதல்லாம்
உன்ரனப் பற்றி பசுரமைான நிரனவுகள் என் மனதில்
எழாமல் இனி நீ கவறு ஒருத்தி கசாந்தம் அப்படிங்கிை
எண்ணம் எழும், அந்த எண்ணகம என் மனதில் கனன்று
ககாண்டு இருக்கிை காதல் தீரை அரணத்து விடும்,
அதனால் தான் உன் கல்ைாணப் பத்திரிரகரை நான்
ககட்கடன், இனி உன் நிரனவு வைப்கபாலாம் நான் இரதப்
பார்ப்கபன், இனி எனக்கு உன் நிரனவு மட்டும் வைாது
உன்கனாடு கசர்த்து உன் மரனவியின் நிரனவும் வரும்..",
"தீ..",
அதற்கு கமல் தீைனால் கபச முடிைவில்ரல.

578
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைா..உன்னிடம் ஒண்கண ஒண்ணு கரடசிைா
நமக்குள்ள இருந்த நட்பின் அடிப்பரடயில் ககட்கவா?
அரத நீ கசய்விைா?",
"ஏன் தீ.."இருந்த"னு முடிந்துப் கபான மாதிரி ககட்கிை?
உன் கமல் எனக்கு இருக்கும் பாசம் எப்பவுகம குரைைாது,
என் வாழ்க்ரகயில் தீ என்பவளுக்கு ககாடுத்த இடத்ரத
இதுவரை ைாருக்கும் ககாடுத்தது இல்ரல, இனி
ககாடுக்கவும் மாட்கடன், அதனால் நம்ம நட்பு
என்ரனக்குகம கதாடை தான் நான் விரும்புகைன், அதனால்
தான் மித்ைன் உனக்கு கவண்டாம்னு கசால்கைன்",
அரதக் ககட்ட அவள் முகத்தில் துைைச் சிரிப்பு
படர்ந்தது.
"சில விஷைங்களுக்கு இது தான் முடிவுனு கதரிந்த
பிைகு மாத்த முடிைாது தீைா",
"நான் கட்டுப்பாடுகளுக்கு அப்பாற்பட்டவன், நான்
எனக்குனு ஒரு புதிை விதிரை உண்டாக்கி அதுல தான்
பைணிப்பகன தவிை, மத்தவங்க விதித்த கட்டுப்பாடுகளுக்கு
முடிவுகளுக்கு என்ரனக்குகம கட்டுபட மாட்கடன்",
"ஓ..!!!!!",

579
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் கசான்ன அந்த "ஓ"வில் உள்ள ஏளனத்ரத
அவன் உணர்ந்தான்.
"நீ என்ன நிரனக்கிைனு எனக்கு நல்லாகவ புரியுது,
எனக்குனு வைப்கபா என் விருப்பப்படி முடிவு எடுக்க
முடியும், ஆனால் என் குடும்பம்னு வைப்கபா இதுவரை
இருந்த என் குடும்பத்துக்கு இருந்த மரிைாரதரை கட்டிக்
காக்க கவண்டிை கபாறுப்பு வருது எனக்கு, அரத
என்னால் மீை முடிைாது, ஆனால் எனக்குனு வைப்கபா
என்ரன ைாரும் ரக நீட்டி ககள்வி ககட்க முடிைாது,
எனக்கு கதான்ைரத கசய்துக்கிட்டு கபாயிட்கட இருப்கபன்,
அதனால் தான் உன்ரன கல்ைாணம்
பண்ணிக்ககாள்கிகைன்னு கசான்கனன், உன்ரன நான்
கல்ைாணம் பண்ணி என்கனாட ஐ கலன்ட்ல மகா ைாணி
மாதிரி வாழ ரவக்க நான் ைாருக்கும் பதில் கசால்லணும்னு
எனக்கு அவசிைம் இல்ரல, ஆனால் உன்ரன
கவளிப்பரடைா கல்ைாணம் பண்ண நான், என் அம்மா,
அப்பா, கசாந்தங்கள், மீடிைா, பிசினஸ் பிகைண்ட்ஸ்,
பத்திரிரகனு எல்லாருக்கும் பதில் கசால்லணும்",

580
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பிளீஸ், ஸ்டாப் இட்..அரதப் பற்றி நான் கபச
விரும்பல, நான் கரடசிைாக உன்கிட்ட ஒண்ணு
ககட்கிகைன், ஒரு நல்ல கதாழிைா நான் உனக்கு ஆறுதல்
கதடி அழவும் கதாள் சாைவும் என் கதாளும், மடியும்
நிரைை தடரவ ககாடுத்து இருக்ககன், ஆனால் இதுவரை
உன்கிட்ட இருந்து நான் அந்த இடத்ரத ககட்டது இல்ரல,
எனக்கு இன்னும் சில தினங்களில் உன் கல்ைாணம்,
அப்புைம் இன்ரனகைாடு நிரனவால் கூட உன்ரன
கநருங்க முடிைாது அப்படினு கதரிந்தப் பிைகு எனக்கு
அழுரகைாக வருது தீைா..அதனால் நான் அழுது
தீர்க்கணும், அதற்கு இதுவரை நான் உன்னிடம் ககட்காத
உன் மடிரையும் கதாரளயும் எனக்கு ககாஞ்ச கநைத்துக்கு
ஒரு நண்பனா குடு, நீ கதளிவா தான் இருந்த, நான் தான்
உன்கனாட கசய்ல்கரள நிரனத்து அரத காதல்னு
நிரனச்சு கதரவ இல்லாத கற்பரனகரள வளர்த்துக்
கிட்கடன், நட்பில் ஆைம்பித்த உன்னுடன்னான இந்த
உைரவ நட்புடகன முடித்துக் ககாள்கிகைன், உன் கதாள்
தருவிைா தீைா?",

581
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ககட்க, பதிகலதும் கபசாது அவரள தன் மடி
சாய்த்துக் ககாண்டான் தீைன். அவள் அழுது ககாண்கட
இருந்தாள், இத்தரன நாட்கள் இைவும் பகலும் அவள்
மனதில் பற்றி எரிந்த காதல் தீயின் ஜுவாரல தாங்க
முடிைாது அழுதாள், அந்த காதல் தீக்கு காைணமானவரனப்
பற்றியும், அவரன இதுவரை அவள் ைகசிைமாக ைசித்த
தருணங்கள் பற்றியும் அவனிடகம நண்பன் என்ை
முரையில் மனம் விட்டுப் பகிர்ந்து ககாண்டு ஆறுதல் கதடி
அவன் மடி சாய்ந்து அழுதாள், அவள் அழுது ஓயும் வரை
அரமதிைாக கடரல கவறித்துக் ககாண்டு இருந்த தீைன்
மனதில்,
"இது என்ன வாழ்க்ரக..!!!!!! இவள் ககட்பது என் நட்பு
என்ைால் அரத ககாடுக்கலாம், ஆனால் இவள் ககட்பது
என் அருகாரம அல்லவா? அதுவும் கவறு ைாருக்கும் தைக்
கூடாத இடத்ரதயும் அருகாரமயும் அல்லவா ககட்கிைாள்?
அரத என்னால் எவ்வாறு தை முடியும்? இவளுக்கு
கசான்னால் அது புரியுமா?",
அவன் எண்ணிக் ககாண்டு இருந்தகபாது அவள் தன்
மனதில் எரிந்துக் ககாண்டு இருந்த காதல் தீ உணர்வுகரள

582
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனிடம் ககாட்டி விட்டு அந்த உணர்வுகள் ஒருவாறு
சாம்பலாகி விட்டது கபால் அவளுக்கு கதான்ை, தன்
தரலமுடிரை ஒதுக்கி ககாண்டவள்,
அரமதிைாக அவன் மடிரை விட்டு எழுந்தாள்.
"என்ரன மன்னித்து விடு தீ..உன்கனாட இந்த
துைைத்துக்கு கதரிந்கதா கதரிைாமகலா நான் காைணம்
ஆகிட்கடன்",
என்று அவரள தன் கதாளில் சாய்த்துக் ககாண்டான்
தீைன். அவள் அதற்கு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக
இருந்தாள்.
"அந்த கமகனஜர் டார்ச்சர் தாங்க
முடிைரலடா..இன்ரனக்கு மீட்டிங் ல..",
என்று தன்ரனக் கடந்துப் கபாகும் ைாகைா ஒருவரின்
கபச்சுக் குைல் ககட்டு நிரனவுகளில் இருந்து கவளிகை
வந்த தீைன், தன் கதாள் சாய்ந்து இருக்கும் தீட்சண்ைாரவப்
பார்த்தான், அவனிடம் அரசரவ உணர்ந்த தீட்சண்ைா கண்
திைந்து அவரனப் பார்த்தாள்.
"கநைமாகிட்டு நான் கிளம்புகைன்..",

583
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப் படி அவள் எழ முைல, அவன் அவரள ரகப்
பிடித்து தடுத்து நிறுத்தினான். அதுவரை அவர்கள் இருவர்
கபசிைரதயும் இருட்டின் உதவிகைாடு ககட்டுக் ககாண்டு
இருந்த அந்த உருவம் தீைன் என்ன கசய்ைப் கபாகிைான்
என்று கூர்ரமைாகப் பார்த்தது.
"தீ..வா நம்ம கல்ைாணம் பண்ணிக்கலாம், உன்ரன
நான் இனி அழ விடல, தவிக்க விடல, உன் துைைம்
எனக்கு தாங்க முடிைல, தைவு கசய்து சுை மரிைாரத அது
இதுனு கபசி உன் வாழ்க்ரகயில் கரடசி வை அழுதுட்கட
இருக்காத, உனக்கு நான் தாகன கவணும், வா இப்பகவ
கல்ைாணம் பண்ணிக்கலாம், உனக்கு ஹில்ஸ் ஏரிைா கைாம்ப
பிடிக்கும்ல, ஊட்டியிலும் ககாரடக் கானலிலும் எனக்கு
நிரைை ரிசார்ட்ஸ் இருக்கு, அங்க உன்ரன குடி
ரவக்கிகைன், கவண்டும்னா நீ உன் குடும்பத்கதாடு அங்க
இரு, நீ ககட்ட அந்த மரனவி அப்படிங்கிை உரிரம நான்
தகைன், நல்ல சமைம் வரும் கபாது நாகன உன்ரன இந்த
கசாரசட்டிக்கு என் மரனவினு அறிமுகப்படுத்துகைன்,
என்ன கசால்ை?",

584
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கபண்களுக்கு சுை கவுைவம் அப்படிங்கிைது கைாம்ப
முக்கிைம் தீைா..அது இல்லாத ஆண்கரள கூட இந்த
உலகம் கண்டுக்காது, ஆனால் அது இல்லாத கபண்களுக்கு
இந்த ககவலமான உலகம் நிரைை கபைர் ரவத்து இருக்கு,
என்னால் அப்படி ஒரு கபண்ணா வாழ முடிைாது, மனசு
ஒட்டாது நான் கடரமக்கு வாழப் கபாை வாழ்க்ரக
என்ைாலும், என்ரன கபத்து எடுத்து என்ரன கஷ்டப்
பட்டு வளர்த்த என் அம்மா, என்கனாட இன்கனாரு
அம்மா, அப்பா வா இருக்கிை என் அண்ணன் அண்ணி
கண் குளிைப் பார்த்து மனதாை வாழ்த்தி , ஊர் உலகத்துக்கு
கதரிந்து, மித்ைன்கனாடு எனக்கு கவுைவமாக நடக்கப் கபாை
கல்ைாணத்ரத தான் நான் விரும்புகைன், மனதுக்கு பிடித்த
வாழ்க்ரகனாலும் நீ கபைருக்கு தாலி கட்டி எங்ககா ஒரு
கண்காணாத இடத்தில் என்ரன ரவத்து விட்டு எப்பவாது
நீ வீட்டுப் பக்கம் வந்துப் கபாை வப்பாட்டி மாதிரி ஒரு
வாழ்க்ரக எனக்கு வாழ விருப்பம் இல்ரல தீைா, இனி ஒரு
தைம் இப்படி ககட்காகத..நான் எங்க இருந்தாலும் எப்படி
இருந்தாலும் நீ சந்கதாஷமா நல்ல உடல் நலத்துடன்
இருக்கணும்ங்கிை என் அடி மனதின் உனக்கான ைகசிை

585
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவண்டுதல் என்ரனக்கும் கதாடரும், குட் ரப மிஸ்டர்.
மகதீைவர்மன், விஷ் யூ ோப்பி கமரிட் ரலஃப்",
என்று கசால்லி விட்டு அவன் முகம் பார்க்காது அவள்
நடந்த சில கநாடிகளில் அவன் அவரள அரழத்தான்.
"தீ..",
அரத காதில் வாங்கிைவள், திரும்பாது அப்படிகை
நின்ைாள். அவனின் அந்த அரழப்ரப எதிர்ப்பார்க்காத
அந்த இருட்டில் மரைந்து இருந்த உருவம் இவன் என்ன
கசால்லப் கபாகிைான் என்று தன் கண்ரண சுருக்கிக்
ககாண்டு கூர்ரமைாக பார்த்தது.
ரகயில் அர்ச்சரனக் கூரடரையும், தங்க நிைத்தில்
ஜ்வலித்த அவனது திருமணப் பத்திரிரகரையும் ரவத்துக்
ககாண்டு அவன் பக்கம் திரும்பாது நின்றுக் ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைாரவ அரழத்த தீைன் குைல் காற்றில்
கலந்து வந்தது.
"தீ என்கனாட கல்ைாணத்துக்கு தைவு கசய்து
வந்துடாதா..",
அரதக் ககட்ட அவள் திரும்பிப் அவரன
ககள்விைாகப் பார்த்தாள், தன்ரன கநாக்கி திரும்பிை

586
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்த அவன் கண்களில் நீர் கலங்கி
கைகைத்த குைலில் கசான்னான்.
"உன்னால தாங்க முடிைாதுடி..",
அதற்கு பதில் கசால்லாது அந்த இடத்ரதயும்
சூழரலயும் கவறுத்தவளாய் அவன் முகம் பார்க்காது,
தீட்சண்ைா விடு விடு கவன்று விரைந்து நடந்து அங்கக
கபாய் ககாண்டு இருந்த ஆட்கடா ஒன்ரை ரகக் காட்டி
நிறுத்தி அதில் ஏறி அவன் நிற்கும் பக்கம் கூட பாைாமல்
அவன் கண் பார்ரவயில் இருந்து சாரலப் கபாக்குவைத்தில்
கலந்த அந்த ஆட்கடாவின் ஒரு கவளிச்சப் புள்ளிைாகி
மரைந்துப் கபானாள்.

587
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 42
அவன் பக தீண்டும்
வரம் கைற்ைவளுக்கு..
பக பேரும் வரம்
கிபடக்கவில்பை..
என் காதல் மாபை
அவன் பதாள் பேரவில்பை..
என் கண்ணீர் பூக்கள் அவன்
மனபத கபரக்கவில்பை..

-❤️தீட்சுவின் நிபைபவைாத ஆபேகளில் தீரு❤️

ைாரனயின் தந்தத்ரத ககாண்டு கட்டிைது கபால்

பளீகைன்ை கவள்ரள நிைத்தில் என்று இருந்தது அந்த

பங்களா..இல்ரல இல்ரல அந்த அைண்மரன. ைாருக்கு
கதரியும், நைசிம்ம கைட்டிக்கு கசாந்தமான அைண்மரன
ஆயிற்கை, ஆந்திைா வனத்துரைக்கு அல்வா
ககாடுத்துவிட்டு ைாரனகளின் தந்தத்ரத கவட்டி எடுத்து
கூட கட்டி இருப்பார் மனிதர். நிரைை கள்ளக் கடத்தல்

588
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வழக்கில் கதாடர்புரடைவர் ஆயிற்கை! சரி அது எதற்கு
நமக்கு? தீைன் மாமனார் என்ைால் கள்ளக் கடத்தல் வழக்கு
எல்லாம் அவர் கமல் நிற்குமா என்ன?
விடிந்தும் விடிைாமலும் இருந்த அந்த கசன்ரனயின்
அதிகாரல கவரளயில், அைண்மரனயின் இைண்டாவது
தளத்தில் நின்று ைாரைகைா எதிர்ப்பார்த்துக் காத்துக்
ககாண்டு இருந்தார் கைட்டி, அப்கபாது உடரல பாகங்கரள
அப்பட்டமாக காட்டும் ஒரு கமல்லிை ககால்டன் நிை
டிரசனர் புடரவயில் நரடயில் ககாஞ்சம் தள்ளாட்டத்துடன்
வந்தாள் மாதுரி. அவளின் தள்ளாட்டத்திகல எங்ககா இைவு
கநைப் பார்ட்டிக்கு கபாய் வருகிைாள் என்று நைசிம்ம
கைட்டிக்கு புரிந்தது.
"மாது..!!!",
"டா..தாடி..!!!",
அவளின் நாக்கு குழறிை உச்சரிப்பு அவளின் உடலில்
ஆல்கோல் தங்கி இருக்கிைது என்பரத அவருக்கு உறுதி
கசய்தது. உடகன அரதக் கண்டு தரலயில் அடித்துக்
ககாண்டவர்,

589
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன மாது நீ? ஆந்திைாவில் எனக்கு ஆயிைம்
கவரல இருக்கு, அரத எல்லாம் தூைப் கபாட்டுட்டு
உனக்காக நான் இங்கக கசன்ரன ஓடி வந்து அந்த
சிவகாமி கிழவி கிட்ட கபசி கவுத்து உனக்கும் அந்த
தீைனுக்கும் ஒகை வாைத்தில் கல்ைாணம் ரவக்க நாள்
குறித்தால் அரத நீ இப்படி குடித்கத ககடுத்து விடுவ
கபாலகை",
"கமகைஜ்க்கு இன்னும் மூன்று நாட்கள் தாகன இருக்கு
அதான் தாதி..பிகைண்ட்ஸ் கூட கபச்சிலர் பாத்தி,
இன்ரனக்கு ககாழஞ்சம் அதிகமாக ஆயித்து",
"அதான் நீ கபசும் லட்சணத்திகல கதரியுகத,
இன்ரனக்கு மட்டும் இல்ரல, இந்த கல்ைாணம் பிக்ஸ்
ஆனதில் இருந்து நீ ஒவ்கவாரு ரநட் பார்ட்டிக்கு
கபாயிட்டு வந்தப் பிைகும் நீ இரத தான் கசால்ை",
"தாதி..நீங்க ஒதும் கவரலப்படாதீக
நான் லிமிட் தாண்ட மாத்கதன்",
"லிமிட் பத்தி இங்கக பிைச்சரன இல்ரல மாது, உனக்கு
பார்ட்டியில் என்ஜாய் பண்ண ஆரசைா இருந்தால் இந்த
அைண்மரனயிகல உன் பிகைண்ட்ஸ்கரள அரழத்து

590
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்ட்டி ரவத்துக்க, இங்கக எவ்களா கவண்டுமானாலும்
குடிச்சி கும்மாளம் அடித்துக்ககா, ஆனா கவளிகை கபாய்
குடிச்சி நீ இது மாதிரி தள்ளாட்டத்கதாடு நடந்து வந்து
எங்கைாவது விழுந்துட்டனா அது எவ்களா கபரிை
அசிங்கம், இதுல காரை கசல்ஃப் டிரைவ் கவை பண்ணிட்டு
வை, எங்கைாவது ஆக்சிகடன்ட் ஆகி கபாலீஸ் ககஸ் ஆகி
மீடிைா, பத்திரிரகனு உன் கபைர் நாறிட்டுனா என்னப்
பண்ணுவ?",
"கநனு தீைன் கபாந்தாட்டி, இக்கட
ைாதுக்கு நா கமல் ககஸ் கபாத ரதரிைம் உந்தி?",
கதலுங்ரகயும் தமிரழயும் கலந்து உள்கள கசன்றுள்ள
மதுவால் ஒரு புதிை பாரஷ கபசினாள் மாதுரி கதவி.
"அந்த சிவகாமி கிழவி தன் அைண்மரனக்கு வை
மருமகள் இதுப் கபால் குடிக்க கூடாது, தன்
அைண்மரனரை நிர்வாகம் பண்ணிக் கிட்டு பூரஜ,
புனஸ்காைம்னு இருக்கணும்னு நிரனப்பா, குரை எங்க
இருக்குனு கதடி கண்டுப் பிடிப்பாள், கர்வி, அவரள
மாமிைாைா அரடைப் கபாகிை நீ கல்ைாணம் வரைக்கும்
ககாஞ்சம் இந்த பார்ட்டி பழக்கங்கரளலாம் தூை

591
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ரவத்துட்டு கபாறுரமைா தான் இகைன், கல்ைாணம் முடிந்து
உடகன அந்த சிவகாமிரை "சவ"காமிைா ஆக்கிட்டு அந்த
சாமிைாரை அதான் உன் மாமனாரை எங்காைாவது இமை
மரல பக்கம் துைத்தி விட்டுடலாம், கபாறுத்தது தான்
கபாறுத்த இன்னும் ஒரு வாைம் கபாறுத்துக் ககாள்ள
மாட்டிைா?",
"எனக்கு தீதன் கவதுணும்",
"உனக்கு இப்கபா எது கசான்னாலும் உன் மண்ரடயில்
ஏைாது, கசால்லக் கூடிை நிரலயில் நான் இருக்ககனாலும்
அரதக் ககட்க கூடிை நிரலயில் நீ இல்ரல",
என்ைவர், கீகழப் பார்த்தார்.
"ஏய் கதவி!!!!!..கபான்னம்மா!!!!!",
என்று அவர் குைல் ககாடுக்க, கீழ் தளத்தில் இருந்து
நாற்பது, ஐம்பது வைது மதிக்கத்தக்க இரு கபண்கள் ஓடி
வந்தனர்.
"அய்ைா..!!!",
என்று ரகக்கட்டி பவ்ைமாக அவர் முன் நின்ைனர்.
"மாதுரவ அரழத்துட்டு கபாய் அவள் ரூம்மில் படுக்க
ரவங்க!!",

592
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சரிங்க அய்ைா!!!!",
என்ைப் படி மாதுரிரை கநாக்கி நகர்ந்த அந்த இருப்
கபண்கரளயும் பார்த்த மாதுரி,
"கே..கடான்த் தச் மீ..என்கனாட சர்வன்ட் நாய்..நீ
என்ன கதாடலாமா?",
என்ைவள் தள்ளாடிைப்படிகை தன் அரை கநாக்கி
நடந்தாள், என்ன கசய்வது என்று கைட்டிரை பார்த்த
கவரலக்காை கபண்மணிகளிடம்,
"நடுவில் எங்காவது விழுந்து விட கபாகிைாள், அவள்
விருப்பப்படிகை அவரள டச் பண்ணாம அவள்
பின்னாடிகை கபாங்க",
என்று அவர் கசான்னதும் அந்த கவரலக்காைப்
கபண்மணிகள் இருவரும் நகர்ந்தனர். அப்கபாது அந்த
அைண்மரன வாயிலில் வந்து நின்ை ஒரு கருப்பு நிை
மாருதி பிைட் ஒன்று அவைது கவனத்ரத ஈர்த்தது,
அதிலிருந்து ஒரு வாட்டம் சாட்டமான மனிதன்
இைங்கினான். அவரனப் பார்த்த உடன் கைட்டி முகத்தில்
ஒரு கவளிச்சம்.
"கண்கணான்றில் கனலாய்

593
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வந்தாய் ஆறு கமலத்தில்..
உருவாய் நின்ைாய் ஆறு
கமலத்தில் உருவாய் நின்ைாய்..
கார்த்திரகப்
கபண்பால் உண்டாய்..
திருக் கார்த்திரகப்
கபண்பாலுண்டாய்..
உலகன்ரன அரணப்பாகல
திருகமனி ஒரு கசர்த்த
தமிழ் ஞானப் பழம் நீைப்பா..
அருகில் இருந்த ஏகதா ஒரு வீட்டின் டீவிைா இல்ரல
கைடிகைாவா என்று கதரிைவில்ரல, அதில் தன் கவண்கல
குைலால் பக்தி பைவசத்தில் உருகி ககாண்டு இருந்தார் கக.
பி சுந்தைாம்பாள்.
"ஹ்ம்ம்..!!! விடிைற்காரல கவரளயில் எழுவது கூட
ஒரு சுகம் தான்",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அந்த சூழரல ைசித்தாள்
தீட்சண்ைா. கதாட்டியில் மலர்ந்து இருந்த கைாஜாரவ
ரகயில் காபியுடன் ை(ரு)சிக்க ஆைம்பித்து இருந்தாள்

594
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைா.கசன்ரனயில் ஏது கதாட்டம்? அதுவும் அடுத்த
கசன்ரன என்று வீட்டு மரன விளம்பைங்களில்
அறிமுகப்படுத்தப் படும் தாம்பைத்தில், வித விதமான
மைங்கள், கசடிகள், ககாடிகள் என கபரிை கதாட்டம்
ரவத்து ைசித்து மகிழ இடம் ஏது? அது தான் வித
விதமான கசடிகரள கதாட்டியில் வளர்த்து ைசிக்க பழகி
விட்டாள் தீட்சண்ைா, அதற்கு மட்டுமா பழகி விட்டாள்
அவள்? இரு நாட்களில் இது தான் வாழ்க்ரக என்று முடிவு
கசய்து விட்டு மித்ைனுடன் சகஜமாக தைக்கமில்லாமல்
நட்புடன் கபச கூட பழகி விட்டாள், சில கநைங்களில்
அவளுக்கு இைவுப்பணி என்ைால் அவள் கவண்டாம் என்று
தடுத்தும் ககளாமல் அவரள அரழத்துக் ககாண்டு அவள்
கவரல கசய்யும் மருத்துவமரனயில் விடுவது முதல் பணி
முடிந்து காரல அவரள வீட்டிற்கு அரழத்து வந்து
விடுகிைான் மித்ைன். அவன் மீது அவளுக்கு காதல்
வைவில்ரல என்ைாலும் முன்பு இருந்ததுப் கபால் அவன்
அருகாரம அவளுக்கு கசக்கவில்ரல, அவரனக்
கண்டதும் இவன் கவை வைானா என்று அவளுக்குள்
இப்கபாகதல்லாம் கசப்பு உணர்வு கதான்ைவில்ரல.

595
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சு..!!!!!",
அவரள மலர் கூப்பிட்டுக் ககாண்டு
வாசலுக்கு வந்தாள்.
"அண்ணி, இங்கக வாங்ககளன்!! கைாம்ப நாட்கள்
கழித்து முதல் தடரவ இந்த கைாஜாச் கசடியில் கவள்ரள
கைாஜா பூத்து இருக்கு பாருங்ககளன்",
தன் இதழ் விரித்து சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த அந்த
ஒற்ரை கைாஜாரவக் காட்டி முகத்தில் புன்னரகயுடன்
கசான்னாள் தீட்சண்ைா. அரதப் ககட்ட மலர் பதில்
கசால்லாது அவரள ஒரு ஆழ்ந்த பார்ரவ பார்த்தாள்.
"என்ன அண்ணி அப்படி பார்க்கிறீங்க?",
"அந்த கைாஜா கசடி ஏற்கனகவ கைண்டு தடரவ பூ
பூத்து சாமி படத்துக்கும் மாமாவுரடை படத்துக்கும் நான்
ரவத்து இருக்ககன் தீட்சு, நீ தான் கலட், நீ இப்கபா தான்
இந்த கசடிரைகை கவனிக்கிைனு நிரனக்கிகைன்",
மலர் கசால்ல தீட்சண்ைாவிடம் ஆழ்ந்த கமௌனம்.
"மலர் கசால்வது உண்ரம தாகன..என்ரன தான்
இத்தரன நாள் தீைன் பித்துப் பிடித்து இருந்தகத!!! பிைகு
எப்படி நான் பூரவ காரை கவனித்து இருந்திருப்கபன், ம்ம்

596
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இந்கநைம் அவன் ஜாலிைாக இருப்பான்ல, காதலித்தப்
கபண்ரணகை ரகப் பிடிக்கப் கபாகிைான், என்ரன
நிரனத்து இருப்பானா? இல்ரல கவரலயில் மூழ்கி
இருப்பானா? அவன் ஏன் என்ரன நிரனக்கப் கபாகிைான்?
அவனுக்கு தான் என்ரன பற்றிை நிரனவுகரள எழாமல்
தடுக்க மதுவும் அந்த மாதுவும் இருக்கிைார் ககள..!!! ச்கச,
இன்று என்ன அவரனப் பற்றி அதிகம் நிரனத்துக்
ககாண்டு இருக்கிகைன் ",
அவள் தன் மனரத மீண்டும் அந்த கவள்ரள
கைாஜாவிடகம திருப்ப முைன்ைாள் தீட்சண்ைா.
"தீட்சு, அம்மா எழுந்துட்டாங்க பாரு, உள்ள வா..!!",
இது மலர் கரடப்பிடிக்கும் ஒரு யுக்தி,
எப்கபாகதல்லாம் தீட்சண்ைா மனம் தீைரன பற்றிை
நிரனவுகளில் ஆழ்கிைகதா, அரத அவள் முகம் பார்த்தகத
கண்டறியும் மலர் கதவியின் உடல் நலம் பற்றிை
விஷைங்கரள கூறி அவன் நிரனவில் இருந்து அவரள
மீட்டு விடுவாள், இரத தீட்சண்ைா இைண்டு நாட்களுக்கு
முன்கப உணர்ந்துக் ககாண்டாள்.

597
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எத்தரனகைா இைவுகள், பகல்கள் அவன் மார்பில்
சாய்ந்து கபசி மகிழ கவண்டும், என்று அவள் எண்ணிை
காதல் வசனங்கள், கற்பரனகரள எல்லாம் "ோப்பி கமரிட்
ரலஃப்" என்ை ஒரு வார்த்ரதரை தீக்ககுச்சிைாக
பைன்படுத்தி ககாளுத்தி விட்டு அவள் ஆட்கடாவில்
ஏறிைப் கபாது அவளுக்கு தன் காதல் தீ அரணந்து
உலககம இருண்டுப் கபானது கபால் அவளுக்கு
கதான்றிைது. இதுவரை அவரள தீைா!! தீைா!!! எரித்த
அவள் மனதில் கனன்ை காதல் தீரை அவனிடகம
ககாடுத்து விட்டு வந்தவளுக்கு, தன் சக்திரை எல்லாம்
அந்த தீைகன எடுத்துக் ககாண்டு விட்டான், தான் திக்கு
கதரிைா அந்தக் காை இருட்டில் நிற்பது கபால் அவளுக்கு
கதான்றிைது. இன்னும் சில கநாடிகளில் இப்படிகை
இருந்தால் தான் இந்த திரச கதரிைாத அந்தக்காை
இருட்டில் கதாரலந்து கபாய் விடுகவாம் என்று அவள்
அறிவுக்கு புரிந்துப் கபாக தனக்காக இல்ரல என்ைாலும்
தான் குடும்பத்துக்காகவாது தான் வாழ கவண்டும் என்று
எண்ணிைவள் கவளிச்சத்ரத கதடினாள்.
"அம்மா, நீங்க கசான்ன இடம் வந்துட்டு!!!",

598
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஆட்கடாக்காைன் குைல் ககட்டு நடப்பு உலகிற்கு
வந்தவள், பணத்ரத நீட் டி விட்டு இைங்கினாள்.
"வாசலில் ஆட்கடா சத்தம் ககட்டு அப்பகவ
நிரனத்கதன், நீ தானு, உன் அண்ணன்க்கு ஒரு அவசை
கவரலனு இப்கபா தான் ஃகபான் பண்ணினார், உன்
கபானுக்கு கால் பண்ணினாைாம் கபாககவ இல்ரலைாகம,
அவன் ஃகபான் சார்ஜ் இல்லாம ஆஃப் ஆயிருக்கும்னு
கசான்கனன்",
என்று கபசிக் ககாண்கட மலர் வீட்டிற்குள்கள இருந்து
கவளிகை வந்தாள்.
"ஆமா..என் மனரத கபாலகவ என் கபானும் கசத்து
கபாய்டுச்சு அண்ணி",
தனக்குள் கசால்லிக் ககாண்ட தீட்சண்ைாவின்
கமௌனத்ரத கபாருட்படுத்தாது, மலர் அவள் அருகில்
வந்து,
"அத்ரத கண் முழித்து நீ எங்கனு ககட்டாங்க, ஆங்!
கசால்ல மைந்துட்கடன் பாரு, அனு அக்கா வந்துட்டு
கபானாங்க, இப்கபா தான் கசத்த நாழி முந்தி கிளம்பி

599
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபானாங்க, மித்ைன் பத்தி கசான்கனன், கைாம்ப
சந்கதாஷப்பட்டாங்க, ககாயிலில் நல்லக் கூட்டமா?",
என்ைப்படி தீட்சண்ைா ரகயில் இருக்கும் அர்ச்சரன
கூரடரை வாங்கினாள் மலர்,
"இது என்ன கல்ைாணப் பத்திரிரக மாதிரி இருக்கு,
அழகா இருக்கக!!!",
என்ைபடி மலர் அரத பிரித்துப் பார்க்க முரனயும்
கபாகத, தீட்சண்ைாவின் குைல் அரமதிைாக கசான்னது,
"அது தீைனுரடை கல்ைாண பத்திரிரக அண்ணி!!!,
என்ரன கல்ைாணத்துக்கு வந்துடாதனு கசால்லி
குடுத்துட்டுப் கபானான்",
"தீட்சு..!!!!!!",
அப்கபாது தான் தன் நாத்தனாரின் முகத்ரதப்
நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள் மலர், அங்கு ஒரு கபாைாட்டகம
நடந்து முடிந்ததற்கான தடம் இருந்தது.
"அண்ணி, இனி மித்ைகனாடு தான் என் வாழ்க்ரகனு
அவன் கிட்ட நான் கதளிவா கசால்லிட்கடன், நீங்க
ஒண்ணும் நிரனத்துக் ககாள்ளாதீங்க",

600
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கசான்னவள் குைலில் இருந்தது என்ன உணர்வு
என்று மலைால் அறிந்துக் ககாள்ள முடிைவில்ரல. ஏதும்
கபசாது கமௌனமாக தீட்சண்ைாரவ ஆறுதலாக அரணத்துக்
ககாண்டாள்.
"சரி..முடிந்துப் கபான விஷைத்ரதப் பற்றி எதுக்கு
கபசிக்கிட்டு? உள்ள வா, அத்ரத உன்ரன கைாம்ப கநைமா
பார்க்கணும்னு கதடிட்கட இருக்காங்க!!",
மலர் கசான்னரதக் ககட்டு அதுவரை தான்
ககாண்டிருந்த உணர்வுகரள எல்லாம் காற்றில் ஆவிைாக்கி
விட்டு, மகள் என்ை உணர்வுகள் கமகலாங்க கதவிரை
பார்க்க உள்கள விரைந்தாள் தீட்சண்ைா. அவள் கசன்ைப்
பின் நாற்காலியில் ககட்பாைற்று கிடந்த அந்த திருமண
அரழப்பிதரழப் பார்த்த மலருக்கு ஒரு கைாசரன
கதான்ை, உடகன தன் கபாரன எடுத்து மித்ைரன
அரழத்து, தன் கணவன் அரமச்சரின் முக்கிை பாதுகாப்பு
கவரலக்காக இந்த மாத இறுதியில் மதுரை கசல்வதாகவும்,
அதனால் கபண் பார்க்கும் படலத்ரத இந்த வாை இறுதியில்
ரவத்துக் ககாள்ளலாமா என்று ககட்டாள், அவன் அடுத்த
சில நிமிடங்களில் தன் தந்ரத மற்றும் தங்ரக, தங்ரக

601
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கணவரிடம் ககட்டு சம்மதம் கசால்ல, தீட்சண்ைாரவ
மித்ைன் கபண் பார்க்க வைப் கபாகும் ரவபவம் தீைன்
திருமணம் நடக்க கபாகும் நாள் அன்று நடப்பதாக முடிவு
கசய்ைப் பட்டது. தன்னால் தான் இந்த மாத இறுதியில்
நடக்க கவண்டிை கபண் பார்க்கும் படலம் இந்த வாை
இறுதியில் அதுவும் தீைனுக்கும் மாதுரிக்கும் திருமணம்
நரடகபைப் கபாகும் நாள் அன்று நடக்கப் கபாகிைது என்று
உணர்ந்துக் ககாண்ட தீட்சண்ைா கமௌனத்தில் மூழ்க
ஆைம்பித்தாள். அரத உணர்ந்த மலர் எப்கபாகதல்லாம்
அவள் கமௌனத்தில் மூழ்கி சிந்தரனவைப்படுகிைாகளா
அப்கபாகதல்லாம் அவரள அந்த சிந்தரனயில் மூழ்க
விடாது கவறு ஏகதனும் விஷைத்தில் மூழ்க ரவத்து
விடுவாள்.
"என்ன தீட்சு இன்ரனக்கு ோஸ்கபட்டல் லீவா?",
எதிர்வீட்டு வாசலில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த திலகா
குைல் ககட்டு நிரனவுகளில் இருந்து விடுபட்டு சப்தம் வந்த
திரசரை கநாக்கி பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"உண்டுக்கா, கபாய் கிளம்பனும்..",

602
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி வீட்டின் உள்கள கசன்ை தீட்சண்ைாவுக்கு
கதரிைாது, தான் கவரல கசய்யும் மருத்துவமரனயில்
இன்று ஒரு எதிர்பாைாத திருப்பத்ரத சந்திக்கப் கபாகிகைாம்
என்று.

603
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 43
"அவனுடன் இருந்த கைாழுதுகளில்..
கமௌனத்தின் துபைபயாடு
ரகசிய கற்ைபனயில் நான்..
அவனுடன் இல்ைாதப் கைாழுதுகளில்..
கண்ணீரின் துபைபயாடு..
காதல் தீயில் என் உயிபர
எரித்துக் ககாண்டு நான்..

-❤️தீட்சுவின் கைாழுதுகளில் தீரு❤️

அந்த கருப்பு நிை பிைட்டில் இருந்து இைங்கிை அந்த

வாட்ட சாட்டமான மனிதரனப் பார்த்த உடன் நைசிம்ம

கைட்டி முகத்தில் கவளிச்சம் வந்தது.
"வாய்ைா..!!!!! கநல்லூர் சிம்மா!!!, உன்ரனை தான்
எதிர்ப்பார்த்துக்கிட்டு இருந்கதன், என்னய்ைா இட்லி
விைாபாைம்லாம் எப்படி இருந்தது, அப்படிகை தள்ளு
வண்டி சாப்பாட்டு கரடக்காைனாகவ மாறிட்டிைாம்ல?",

604
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அட..அப்கபா என்ரனயும் கண்காணிக்க ஆள்
ரவத்து இருந்தீங்களா கைட்டிகாரு?",
"ஆமா..இந்த கைட்டி அவகனாட நிழரலகை சில
கநைங்களில் நம்ப மாட்டான், நீ எம்மாத்திைம்? ஆனால்
சும்மா கசால்லக் கூடாதுய்ைா!!! அப்படிகை அந்த தள்ளு
வண்டி சாப்பாட்டு கரடக்காைனாகவ மாறிட்ட!!!",
"அதனால் தாகன இதுப் கபால் கவரலக்கு எல்லாம்
கமனகிட்டு கநல்லூரில் இருக்கிை இந்த சிம்மாரவ
கூப்பிடுறீங்க?",
"அதுவும் வாஸ்தவம் தான்ய்ைா..",
"அது மட்டுல்லாமல் அந்த தள்ளு வண்டி சாப்பாட்டு
கரடக்காைனாகவ மாறிைதால் தாகன உங்க மருமகனிடம்
இருந்து நான் தப்பித்கதன், அந்தப் கபாண்ணு முதலில்
தனிைா உக்கார்ந்து இருக்ககாம்னு சுத்தி முத்தி பார்த்துச்சி,
ஆனால் உங்க மருமகரனப் பார்த்ததுக்கு அப்புைம் அந்தப்
கபாண்ணுக்கு உலககம மைந்துப் கபாச்சு கைட்டிகாரு, உங்க
மருமகன் கமல் வச்ச கண்ரண எடுக்ககவ இல்ரல, அரத
சுத்தி என்ன நடக்குதுனு கூட கதரிைாம உங்க மருமகரன
அப்படி கமய் மைந்துப் பார்க்குது, ஆக கமாத்தம் உங்க

605
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மருமகன் கபைரை அந்த கபாண்ணுக்கிட்ட கசால்லிகை,
அரத கடத்திக் ககாண்டு வந்து கரதரை முடித்து
விடலாம் கபால, அப்படி ஒரு மைக்கம் அந்த
கபாண்ணுக்கு உங்க மருமகன் கமல",
"ஓ..அப்படிைா!! அப்கபா ஏன் அரத நீ கசய்ைல?",
ஏளனம் கலந்த ககாபத்துடன் ஒலித்தது நைசிம்ம
கைட்டியின் குைல்.
"அந்த கபாண்ணு தான் உங்க மருமகன் பக்கத்தில்
இருந்தா தன் உலகத்ரதகை மைந்துப் கபாகுதுனு
கசான்கனன்கன தவிை, உங்க மருமகன் அப்படி இருக்கார்னு
நான் கசான்கனன்னா கைட்டிகாரு? உங்க மருமகன் அந்த
இடத்தில் வந்து உக்கார்ந்ததில் இருந்து அவர் பார்ரவ
கழுகுப் பார்ரவைா இருந்தது, அந்த கபாண்ணுக்கிட்ட
கபசிட்டு இருந்தாலும் அவைதுப் பார்ரவ அவங்க கைண்டு
கபரையும் சுத்தி உள்ளவங்கரள கூர்ரமைாப் பார்த்துக்
கிட்டு தான் இருந்தது, இத்தரனக்கும் அந்த கபாண்ணு
அவர் ரகரை பிடித்து அழுவுது, அவர் கமல் சாய்ந்து
சுத்தி என்ன நடக்குதுனு கூட மைந்து அழுவுது, அதற்கு
பதில் கசால்லி ஆறுதல்படுத்துைதுப் கபால் கபசினாலும்,

606
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவைதுப் பார்ரவ ைாைாவது தன்ரன சுத்தி இருந்து
கண்காணிக்ககிைாங்களா அப்படிங்கிை மாதிரி
பார்த்துக்கிட்கட இருந்தது, அவைது அந்தப் பார்ரவரைப்
பார்த்த உடகன தான் எங்கக என்ரன கண்டுப் பிடித்து
விடுவாகைானு பைம் வந்துட்டு, அதான் அந்த
கரடக்காைரன ககாஞ்ச கநைம் தள்ளி நிக்க கசால்லி
என்கனாட கரட மாதிரி நடந்துக் கிட்கடன், இல்லனா உங்க
மருமகனிடம் நான் மாட்டி இருப்கபகன",
"ஆக அவ கரதரை நீ அந்த தீைனுக்கு பைந்துக்கிட்டு
முடிக்கல? அப்படி தாகன?",
ககாபத்தில் கண்கள் சிவந்தது கைட்டிக்கு.
"அது..அது வந்து..!!!!, அவரள உங்க மருமகன் நிழல்
மாதிரி பின் கதாடர்ந்து கிட்கட இருக்கார், நான் நின்ை
கதாரலவில் அவங்க என்ன கபசினாங்கனு எனக்கு
ககட்கல, ஆனால் அந்த கபாண்ணு திடீர்னு ககாபமா
ஆட்கடாரவ நிறுத்தி ஏறி கபாய்டுச்சு, சரி நம்ம
ஆளுங்ககரள விட்டு ஆக்சிகடன்ட் பண்ண கசால்லலாம்னு
நிரனத்ததால் அந்த ஆட்கடா பின்னாடிகை உங்க மருமகன்
கார் ஃபாகலா பண்ணுது, உங்க மருமகன் கார், அந்த

607
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாண்ணு அவங்க ஆட்கடாவில் இருந்து எைங்கி அவள்
வீட்டு ஆளுங்க கவளிகை வந்து அரழத்து அந்தப்
கபாண்ணு அவ வீட்டில் உள்கள கபாை வரைக்கும்
தூைத்தில் நின்னுப் பார்த்துட்டு அதுக்கு அப்புைம் தான்
கிளம்பினது",
"ஓ..அந்த அளவு நீ அவளுக்கு பாதுகாப்பா
இருக்கிைா?, இன்னும் மூகண நாள் தான் தீைா!!!! அதுக்கு
அப்புைம் உன்ரன நானும் என் கபாண்ணும் என்ன
பண்ணப் கபாகிகைாம்னு மட்டும் பாரு",
என்று மனதில் கறுவிக் ககாண்ட நைசிம்ம கைட்டி, தன்
உத்தைரவ எதிர்ப்பார்த்து காத்து சிம்மாரவப் பார்த்தார்.
"சரி..நம்ம மாதுரிைம்மா கல்ைாணத்துக்கு இன்னும்
மூணு நாள் தான் இருக்கு, நீ இரத இப்கபா இப்படிகை
விடு, இப்கபா அந்த தீட்சண்ைாரவப் எதாச்சும் பண்ணினா
நமக்கு தான் பிைச்சரன, ஏற்கனகவ அவனுரடை பிஏ
ஆக்சிகடன்ட் விவகாைத்தில்கல என் கமல் அவனுக்கு
சந்கதகம் இருக்கு, இதில் இப்கபா அந்த கபாண்ணுக்கு
ஏதாவது நடந்தால் அந்த எமக் காதகன் கண்டு பிடித்து
விடுவான், நீயும் உன் சகாக்களும் மாதுரிைம்மா கல்ைாணம்

608
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வரைக்கும் ககாஞ்சம் கபாறுரமைா இருங்க, அதுக்கு
அப்புைம் என்ன கசய்ைனுகமா அரத கசய்து விட்டுடுங்க,
என் உத்தைரவ எதிர்ப்பார்த்து இருக்காதீங்க",
"ஓகக கைட்டிகாரு, நம்ம மாதுரிைம்மா கழுத்தில் தாலி
ஏறும் கபாது அந்த தீட்சண்ைா கபாண்ணு கழுத்து
துண்டாகி அவள் தன் உயிரை என் கத்திக்கு ககாடுத்து
இருப்பாள்,
என்ை அந்த சிம்மாவின் பதிலில் நைசிம்ம கைட்டி
முகத்தில் திருப்தி.
"என்னங்க இவன் இப்படி பண்ணிட்டு இருக்கான்,
அதான் ஏற்கனகவ கடல் கபால் பத்து தரலமுரை
உக்கார்ந்து சாப்பிடை அளவுக்கு கசாத்து இருக்கு, அப்புைம்
ஏன் முக்கிை பிசிகனஸ் மீட்டிங்னு இப்கபா தீடீர்னு
கபங்களூர் கபாகனும்னு நிக்கிைான் இவன், அதுவும்
இன்னும் மூணு நாளில் கல்ைாணத்ரத ரவத்துக் ககாண்டு,
நம்ம சம்பந்திக்கு கதரிந்தால் என்ரன என்ன
நிரனப்பார்?",

609
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் உடல் வலிரையும் கபாருட்படுத்தாது சக்கை
நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்த சிவகாமி கதவி இரைந்துக்
ககாண்டு இருந்தாள் தன் கணவனிடம்.
"அவன் தான் சரிைா கல்ைாண கநைத்துக்கு
வந்துடுகைன்னு கசால்லி இருக்கான்ல, அவன் ஏகதா
கபச்சிலர் பார்ட்டி ரவத்து இருப்பான் கபால, நீ அவன்
டிரிங்க் பண்ைானு திட்டுவனு பிசினஸ் மீட்டிங்னு கசால்லிட்டு
கபாைான் கபால",
சமாதானமாக வந்தது ைாகஜந்திை வர்மன் குைல்.
"என்ன கபரிைப் பார்ட்டி? இது எல்லாம் ககாஞ்சம் கூட
நல்லா இல்ரல, வை வை தீைன் நடந்துக் ககாள்கிை
முரைகள் எனக்கு பிடிக்ககவ இல்ரல, என்னால் எழுந்து
நடமாட முடிைரலனு அவன் இஷ்டத்துக்கு நடந்துக்
ககாள்கிைானா? எனக்கு இந்த கல்ைாணம் எவ்களா
முக்கிைம் கதரியுமா? நான் அந்த கைட்டிக்கு வாக்கு
ககாடுத்து இருக்ககன், தீைன் கசய்துக் ககாண்டு இருக்கும்
இது கபான்ை கசைல்களால் இந்த கல்ைாணத்துக்கு மட்டும்
ஏதாச்சும் தரடைா ஆயிடுச்சினா அதுக்கு
காைணமானவங்கரள நான் சும்மாகவ விட மாட்கடன், இந்த

610
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கல்ைாணத்தில் தான் நம்ம பைம்பரை மானம், மரிைாரத
எல்லாம் அடங்கி இருக்கு",
"அட நீ ஏன் சிவகாமி இவகளா கடன்ஷன் ஆகிை?,
இது தீைன் மனசு விரும்பிக் கசய்துக் ககாள்கிை திருமணம்,
மாதுரியும் தீைன் கமல் உயிரைகை ரவத்து இருக்கிைாள்,
அதுக்கு கமல் எப்படி இந்த கல்ைாணத்துக்கு பிைச்சிரன
வரும், பாசிட்டிவா நிரன சிவகாமி, நம்ம தீைரன தாண்டி
ஏதாச்சும் பிைச்சிரன வந்து விடுமா?, ஆமா, அந்த புதுப்
கபண் கவரலக்கு வந்துட்டாளா? மரிைா அனுப்பி
ரவத்தாைா?",
என்று ைாகஜந்திை வர்மன் கபச்ரச மாற்ை, சிவகாமி
கதவியும் அதற்கு பதில் கசால்ல ஆைம்பித்தாள், அவர்கள்
கபங்களூர் கபாய் விட்டதாக நிரனத்துக் ககாண்டு இருந்த
தீைன் முன்னால் வந்து நின்ை விக்ைம்,
"சார், நீங்கள் அனுப்பிைதுப் கபால் உங்க எல்லா
கம்கபனிகளின் ஜிஎம்ஸ் அண்ட் பார்ட்னர்ஸ்க்குல்லாம்
கல்ைாணம் வரை சாரை டிஸ்டர்ப் பண்ண கவண்டும்,
முக்கிை முடிவுகள் எல்லாம் நீங்ககள எடுக்கலாம், கைாம்ப
அதி முக்கிை முடிவுக்கு மட்டும், அதுவும் மிக அவசைம்

611
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைால் மட்டும் சாரை ககட்கனும்னு கமயில்
பண்ணிட்கடன் சார்",
என்ைான், அவன் குைல் ககட்டதும் ரகயில் மதுக்
ககாப்ரபயுடன் நிமர்ந்த தீைன்,
"குட், நான் கசன்ரனயில் இந்த ரிசார்ட்டில் இருக்கிைது
ைாருக்கும் கதரிை க்கூடாது, என் அம்மா, அப்பாக்கு கூட
நான் ஒரு முக்கிை பிசினஸ் விஷைமா கபங்களூர்
கபாயிருக்கனு தான் கதரிைணும், உன்ரனயும் என்ரனயும்
தவிை கவறு ைாருக்கும் நான் இங்கக இருப்பது கதரிைக்
கூடாது, ஆமாம் இந்த கபண் கபைர் என்ன?",
தன் எதிகை இருந்த டீப்பாயில் கிடந்த கபாட்கடாவில்
காவலர் உரடயில் சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த ஒரு
கபண்ரணக் காட்டினான் தீைன்.

"ஸ்ரீஜா சார்",
"இந்த கலட்டரை எழுதுனதும் இவங்க தானா?",
"ஆமாம் சார், காரலயில் இந்த ஃகபாட்கடாவுடன்
தான் இந்த கலட்டரும் இந்த கிரடத்தது சார்",
அடக்கமாக பதில் வந்தது விக்ைமிடம் இருந்து.

612
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஓகக..நீ என்னப் பண்ணுவிகைா எதுப் பண்ணுவிகைா
எனக்கு கதரிைாது, ஐ வான்ட் டூ மீட் திஸ் ககர்ள், அகைஞ்ச்
பண்ணு, என் கல்ைாணத்துக்குள்ள நான் இவரள மீட்
பண்ணிகை ஆகனும், என் ரசகனாடு இந்த கபண்
கவரலப் பார்க்கும் கபாலீஸ் ஸ்கடஷனுக்கு ஒரு கலட்டர்
அனுப்பு, எவ்களா கசலவானாலும் பைவாயில்ரல, இவரள
ககைளாவில் இருந்து உடகன வைரவ, கதன் இன்கனாரு
விஷைம், ஈவினிங் நாலு மணிக்கு ஆர்கக கூட என்
அப்பாயின்கமண்ட் பிக்ஸ் பண்ணிடு",
"ஓகக சார்..!!!",
என்று நகை விக்ைம் முற்பட, அவரன தீைன் தடுத்தான்,
"விக்ைம்..!!!",
"எஸ் சார்..!!!",
"இப்கபா நான் கசான்னது நம்ம கைண்டு கபரை தவிை
கவறு ைாருக்கும் கதரிைக் கூடாது, என் மாமனாரையும்
கசர்த்து தான் கசால்கைன், புரியுதா?",
என்று தீைன் ககட்டதில் அதீத அழுத்தம்.
"அப்புைம் என்னாச்சு தீட்சு?",
அனு பைபைப்பாக ககட்டாள்.

613
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அப்புைம் என்ன நான் அவனுக்கு பதில் கசால்லாது
ஆட்கடாரவப் பிடித்து எப்படி வீடு வந்கதனு எனக்கக
கதரிைலக்கா, இப்கபாலாம் அண்ணி என் முகத்ரத
ரவத்கத நான் தீைன் பத்தி நிரனக்கிகைன்னு ககஸ் பண்ணி,
கவை ஏதாவது விஷைத்தில் என் சிந்தரனரை
திரச திருப்ப ஆைம்பித்துட்டாங்க, அந்த மித்ைன்
இன்னும் ஒரு படி கமகல கபாய் வீட்டிற்கு கபானாகல
எனக்கு ஃகபான் பண்ணிட்கட இருக்கார்",
என்ைப்படி ஒரு நடுத்தை வைதுரடைவர் ரகயில்
கபாட்டு இருந்த கட்ரடப் பரிகசாதித்தப்படி கசான்னாள்
தீட்சண்ைா.
"சார், இந்த ரகரை இப்படி நீட்டி இப்படி கமதுவா
மடக்குங்க, இது மாதிரி கமதுவா பண்ணுங்க, என்ரனப்
பாருங்க, நான் கசய்ை மாதிரிப் பண்ணுங்க",
என்று கூறிைவள் தன் ரகயில் இருந்த குறிப்கபட்டில்
ஏகதா எழுதினாள்.
"அனு அண்ட் தீட்சண்ைா உங்க கைண்டு கபரையும்
மரிைா கமடம் உடகன கூப்பிட்டாங்க",

614
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த மருத்துவ மரன யின் அலுவலகப் பகுதியில்
உள்ள பியூன் கசான்னதும் தீட்சண்ைா கைாசரனயுடன்
அனுரவப் பார்த்தாள்.
"நர்மதா சிஸ்டர், ககாஞ்சம் அந்த கபஷன்ட்ரட
கவனித்துக்ககாங்க",
என்ைப்படி அந்த அரையிரன விட்டு கவளிகை வந்த
தீட்சண்ைா அடுத்த சில நிமிடங்களில் அந்த
குளிருட்டப்பட்ட ஏஸி அரையில் மரிைாவின் முன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்தனர்.
"கவல்..!!! மிஸ். தீட்சண்ைா அண்ட் மிஸஸ்.அனு..!
உங்கள் இருவரையும் நம்பி இன்ரனக்கு ஒரு கபரிை
கபாறுப்பு ஒப்பரடக்க கபாகைன், நம்ம ோஸ் கபட்டலின்
விவிஐபி கபஷன்ட்களின் ஒருவைான மிஸஸ். ைாகஜந்திை
வர்மரனப் கைகுலைா பார்த்துக் ககாள்கிை நம்ம ோஸ்
கபட்டரல கசர்ந்த நர்ஸ் சுமதி ஒரு எமர்கஜன்சிக்காக டூ
கடஸ் லீவ் எடுத்து இருக்காங்க, அதனால் அந்த டூ
கடசுக்கு நீங்க கைண்டு கபரும் அங்கக அவங்கரளப்
பார்த்துக் ககாள்ளணும், மிஸ். தீட்சண்ைா, மருத்துவ
உதவிகைாடு நீங்க பிசிகைாகதைபி பிைாக்ட்டிஸ்

615
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவங்களுக்கு குடுங்க, உங்களுக்கு சப்கபார்ட்டுக்கு தான்
மிஸஸ்.அனுரவயும் உங்க கூட அனுப்புகிகைன், அவங்க
நம்ம கைாம்ப கைாம்ப இம்பார்டன்ட் கபஷன்ட், அதனால்
தான் நாகன உங்கரள கநைா கூப்பிட்டு கசால்லிக் கிட்டு
இருக்ககன், நீங்க கைண்டுப் கபரும் இந்த ோஸ் கபட்டலில்
சிைந்த வர்க்கர் அப்படிங்கிைதால் உங்கரள சூஸ் பண்ணி
இருக்ககன், அதுமட்டும் இல்லாது மிஸஸ். ைாகஜந்திை
வர்மனுக்கு கேல்த்ல பிைாப்பலம் வந்ததில் இருந்து இந்த
ோஸ்கபட்டலில் இருந்து தான் நாங்க நர்ஸ் அகைஞ்ச்
பண்ணி அனுப்புகிகைன், இதுவரை ஒரு புகார் கூட வந்தது
இல்ரல நம்ம ோஸ் கபட்டல் மீதும் நான் அனுப்பும் நர்ஸ்
மீதும், நீங்க கைண்டு கபரும் கபாகும் அந்த இைண்டு
நாட்களும் அந்த நல்லப் கபைருக்கு களங்கம் வைாது
நடந்துக் ககாள்வீர்கள் என்று நம்புகிகைன்",
"நிச்சைமாக இந்த ோஸ்கபட்டலின் நல்ல கபைருக்கு
களங்கம் வைாது அங்கு நடந்துக் ககாள்கவன் கமடம்",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைா முகத்ரதப் பார்த்தாள் அனு,
அதில் எந்த வித உணர்ச்சியும் இல்ரல.

616
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"குட்..!!! கதன் இன்கனாரு முக்கிைமான விஷைம்,
அவர்களின் மகன் தீைன் சாருக்கு இந்த வீக் எண்டில்
கமகைஜ், அதற்கு தான் வீல் கசரை விட்டு எழுந்து நடமாட
முடிைாத சூழலில் இருந்தாலும், என்னால் கசய்ை முடிந்த
கவரலகரள நான் கசய்ை கவண்டும், அதற்கு என்
உடல்நிரலரை பக்கத்தில் இருந்கதப் கவனித்துக் ககாள்ள
உங்க ோஸ் கபட்டலில் ஒரு நர்ரச அனுப்புங்க என்று
என்னிடம் பர்சனலா ரிக்வஸ்ட் ரவத்தாங்க அவங்க, கசா
தீட்சண்ைா இரதயும் நீங்கள் தான் பார்த்துக் ககாள்ளணும்,
எனக்கு அந்த இைண்டு நாட்களுகம அவங்களுரடை
எல்லா கமடிக்கல் டீட்டிைல்சும் என்கனாட பர்சனல்
கமயிலுக்கு வந்துடனும், ஓகக! நீங்கள் கபாலாம்",
என்று கசான்ன மரிைாவிற்கு தரலைாட்டி விட்டு அந்த
அரைரை விட்டு கவளிகை அரமதிைாக தன்னுடன் வந்த
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்த அனுவிற்கு அவள் மனதில்
இருந்தது என்ன என்று கதரிைவில்ரல.

617
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 44
"கதாபைக்க விரும்ைாமல்..
நான் முற்றிலும்
கதாபைந்துப் பைாக..
விரும்பும் நிபனவுகள்..
என் தீரனின் நிபனவுகள்..
என்னவபன..
உன்பன தடுக்க
துணிவில்பை..
உன் நிபனபவ
மைக்க மனமில்பை..

-❤️தீட்சுவின் நிபனவுகளில் தீரு❤️

"மாது..இங்க வா..",

நீல நிை டிரசனர் புடரவயில் கசர்ரி நிை உதட்டு

சாைம் பூசிை உதடுகளும், விரிை விட்ட கூந்தலுமாக கார்ச்
சாவிரை விைலில் சுழற்றிக் ககாண்டு தன்ரனக் கடந்து

618
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசன்ை தன் மகரள அரழத்தார் ோலில் ரகயில் கதநீர்
ககாப்ரபயுடன் அமர்ந்து இருந்த நைசிம்ம கைட்டி.
"எஸ் நானா..!!!",
என்ைப்படி தன் அருகில் வந்து நின்ை தன் மகரளப்
பார்த்தார் அவர்.
"எங்கம்மா மறுபடியும் பார்ட்டிக்கு கிளம்பிட்ட கபால?",
"ஆமாம் நானா, ரீத்து இன்ரவட் பண்ணி இருக்காள்",
"இன்ரனக்கு நீ கபாக கவண்டாம்
மாது, கல்ைாணத்துக்கு இன்னும் இைண்டு நாட்கள் தான்
இருக்குனு உன்ரன உன் மாமிைார் ஏகதா அவங்க
முன்கனார்கள் மற்றும் குல கதய்வக் ககாயிலில் இன்ரனக்கு
ஈவினிங் நடக்கப் கபாை பூரஜக்கு கூப்பிட்டு இருக்காங்க,
அந்த அைண்மரனக்கு இரளை ைாணிைாக ஆக கபாைவங்க
அவசிைம் கலந்துக் ககாள்ள கவண்டிை பூரஜைாம்!! அந்த
கிழவி இதுப் கபான்ை விஷைங்களில் கைாம்ப ஸ்டிரிக்ட்,
கசா நீ அவசிைம் கலந்துக் ககாண்டு தான் ஆகனும்",
"வாட் இஸ் திஸ் நான்கசன்ஸ் நானா?",

619
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"யூ கநா டிைர்? அந்த நான்கசன்ஸ் திங்க்கு உனக்கும்
தீைனுக்கும் நடக்கப் கபாகிை கல்ைாணத்ரத தடுத்து நிறுத்தக்
கூடிை சக்திகை இருக்கு"
"வாட்..!!!!!!"
மாதுரி முகத்தில் ஷாக் அடித்தது கபால் ஒரு அதிர்ச்சி.
"எஸ் மாது, அந்த அளவு அந்த கிழவி இதுப் கபான்ை
பூரஜ, புனஸ்காைங்களுக்குலாம் முக்கிைத்துவம் ககாடுப்பா,
தான் ககாடுக்கிை அந்த முக்கிைத்துவத்ரத தன்
மருமகளிடம் எதிர்ப்பார்ப்பா, கசா நீ கல்ைாணம் வரைக்கும்
இதுப் கபால் இருக்கிை விஷைங்களுக்கு முக்கிைத்துவம்
ககாடுத்து தான் ஆகனும், நீ கிளம்பு, திருவண்ணாமரல
கிட்ட ஏகதா பக்கா கிைாமமாம், அங்க தான் அவங்க குல
கதய்வக் ககாயில் இருக்காம், இப்கபா நீ கிளம்பினால் தான்
தீைன் அைண்மரனயில் பூரஜரை முடித்து விட்டு, கநைா
அவங்க கூட கசர்ந்து திருவண்ணாமரல கபாக முடியும்",
"ரம காட், வில்கலஜா, , அந்த கபாலியுஷன் உள்ள
கைாடும், அந்த சைவுண்டிங்கும்,என்னால் அங்க கபாக
முடிைாது நானா, எனக்காக அங்க பப்பில் ரித்து கவயிட்
பண்ணிட்டு இருப்பாள், அரத விட்டுட்டு அங்கக அந்த

620
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கிழவி கூடப் அதுவும் எங்ககைா காட்டுக்குள்ள இருக்கிை
ககாயிலுக்கு கபாய் ேகை ைாமா, ேகை கிருஷ்ணானு
பஜரன பாடிட்டு இருக்க கசால்றீங்களா?",
"ரம டிைர்..!!! ஜஸ்ட் இன்னும் கைண்கட நாள் தான்,
அதுவரை இந்த கபான்ை விஷைங்கரள ககாஞ்சம்
கபாறுத்துக் ககாள், கல்ைாணம் மட்டும் முடிைட்டும்,
அதுக்கு அப்புைம் பாரு, அந்த கிழவிக்கு நான் ரவக்கப்
கபாகும் ஆப்ரப, உன் கழுத்தில் அந்த தீைன் கட்டும் தாலி
ஏறிட்டா கபாதும் மாது, அவன் கபட்டிப் பாம்பு தான், தன்
வாழ்க்ரகயில் கல்ைாணம் அப்படிங்கிைது ஒரு தடரவ
தான், அதுவும் எல்லாருக்கும் கதரிந்து அம்மா, அப்பா
ஆசிகளுடன் பிைம்மாண்ட மா பண்ணனும்னுங்கிைது
திருமணத்ரதப் பற்றிை அவனது எண்ணம், அது கதரிந்துக்
ககாண்டு தாகன நான் கதளிவா காய் நகர்த்துகிகைன், கசா
இந்த கைண்டு நாட்கள் அந்த கிழவியின் அலப்பரைகரளப்
கபாறுத்துக் ககாள், உன்ரன அந்த மாதிரி இடத்துக்கு
அனுப்புைது டாடிக்கும் தான் பிடிக்கல, என்னப் பண்ைது,
ககாடிக்கணக்கான கசாத்து, விவிஐபி மகதீைவர்மனாச்கச!!!!

621
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட மனசில்ரலகை, அத்தரனயும் உனக்கு கவண்டும்னா நீ
அவசிைம் அங்கப் கபாய் தான் ஆகனும் மாது",
"நானா..!!!!!",
முகத்தில் கடுப்பு உணர்வுடன், குைலில் கவறுப்பும்
கசர்ந்து ஒலித்தது மாதுரிக்கு.
"ஐ ஆம் சாரி ரசல்ட், நீ அங்க கபாய் தான் ஆகனும்,
இதுப் கபான்ை விழாக்களில் எல்லாம் அந்த தீைன் விவிஐபி
அந்தஸ்ரத எல்லாம் கபாருட்படுத்தாது ககாயில் கவறுந்த
தரையில் அமருவானாம், அந்த கிழவியும் உடம்பு நல்லா
இருந்தப்கபா அதுவும் அந்தஸ்ரத லாம் பார்க்காமல்
தரையில் தான் அமருமாம், அப்படி என்ைால்
பார்த்துக்ககா!!! நீ எந்த அளவுக்கு அங்க நடந்துக்கணும்னு",
"எனக்கு அங்க கபாககவ பிடிக்கரல நானா,
தீைன்னாவது வருவான்,அங்கக கபாகலாம்னு நிரனத்தால்
அவனும் அங்கக வைமாட்டான், சும்மா அங்ககப் கபாய்
அந்த கிழவி முகத்ரதப் பார்த்து நான் என்ன கசய்ை?",
"என்ன தீைன் அங்க வைரலைா?",
கைாசரனைாக ககட்டார் கைட்டி.

622
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எஸ் நானா, அவருக்கு ஏகதா கைாம்ப
இம்பார்ட்டன்ட்டான பிசினஸ் மீட்டிங் இருக்காம், நியூ
காண்டாைாக்ட்டாம், கபங்களூர் கபாயிருக்கார், ஸ்ரைட்டா
கல்ைாணத்துக்கு முதல் நாள் ஈவினிங் ரிசப்ஷன்க்கு
வந்துடுகைன்னு கசால்லிட்டாரு",
"என்ன!! இது எப்கபா? இரத ஏன் என்கிட்ட கசால்லல
மாது நீ?",
"அவர் தான் முதல் நாள் ஈவினிங் ரிசப்ஷன்க்கு
வந்துடுகவன்னு கசால்லிட்டாகை, கதன் என்ன பிைாப்பளம்?
அதான் நான் உங்ககிட்ட அரத கசால்லல நானா, அதுவும்
இல்லாமல் அந்த தீைன் கூட இருந்தால் இப்கபா இதுப்
கபால கபச்சிலர் பார்ட்டிகரளலாம் என்னால் என்ஜாய்
பண்ண முடியுமா ?",
"நீ அதிகலகை இரு, அது என்ன தன் கசாந்தக்
கல்ைாணத்ரதக் கூட கவனிக்காது அப்படி என்ன
முக்கிைமான கவரல? ஏன் மாது? என்ன நிரனத்துக்
ககாண்டு இருக்கிைார் அவர்?, கல்ைாணத்தில் அவருக்கு
விருப்பம் இருக்கா இல்ரலைா முதலில்?",
சிந்தரனயில் ஆழ்ந்தப்படி ககட்டார்

623
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நைசிம்ம கைட்டி.
"நீங்க நிரனக்கிை மாதிரிலாம் ஒண்ணும் இல்ரல
நானா, அவருக்கு ஏகதா முக்கிைமான கவரலைாம்,
கல்ைாணம் பிடிக்கரலனா என்கிட்ட எங்க கபாகைாம்னு
கசால்லிட்டு கபாவாைா என்ன?",
"அப்கபா தீைன் கபங்களூர்ல தான் இருக்கார்?",
"ஆமாம் நானா..! எனக்கக அந்த ரடரிரை
மைந்துட்டார்ருனும் அந்த வருண் பை ஒழிந்துட்டாகனனும்
சந்கதாஷம்",
"அகத சந்கதாஷத்துடன் நீ இப்கபா காஞ்சிபுைம் கிளம்பு
மாது, கூட நம்ம ஆளுங்க ைாரைைாவது நான்
அனுப்பவா?",
"கவணாம் நானா..!! நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்",
என்ைப்படி நகர்ந்த தன் மகள் தரல மரைந்ததும்
அடுத்த சில கநாடிகள் ைார் ைார்க்ககா ஃகபான் கசய்தார்.
"அப்படிைா..தீைன் கபங்களூரில் தான் இருக்கானா!
ஓ..எல்லா பிைான்ச் ஜிஎம்க்கும் கமயியில் பண்ணி
இருக்கானா?, சரி அவன் கசன்ரன வந்தால் உடகன
எனக்கு இண்பார்ம் பண்ணு",

624
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று காதில் இருந்து கபாரன எடுத்தவர், மீண்டும்
ைாருக்ககா ஃகபான் கசய்தார்.
"சிம்மா..!! என் மருமகன் இப்கபா கசன்ரனயில்
இல்ரல, நீ உன் ஆரள விட்டு அந்த தீட்சண்ைாரவ
கண்காணிக்க கசால்லு, என் மருமகன் அவளுக்கு ஏதாச்சும்
பாதுகாப்பு ஏற்பாடு பண்ணி இருக்கானானு, அப்படி ஏதும்
பண்ணலனா அவள் கரதரை உடகன முடிக்க கசால்லு,
அப்படி அந்த எமக்காதகன் ஏதாவது கசய்து இருந்தால்
பரழை பிளான் தான், எது கசய்தாலும் ககாஞ்சம்
ஜாக்கிைரத, அவள் அண்ணன் கபாலீஸ் இன்ஸ்கபங்கர்",
"........."
"ோ..ோ..!!! ஆமாம், ஆந்திைாவில் ஒரு கபாலீஸ்
இன்ஸகபக்டர்ரைகை கபாட்கடாம் தான், ஆனால் இது
ஆந்திைா இல்ரலகை! அதுவும் இல்லாமல் அந்த தீைன்
குறுக்கக இருக்காகன",
"........."
"பைம்லாம் இல்ரல, அவன் அதீத ககாபப்பட்டால்
என்ன கசய்ைான் என்கை கதரிைாது, ஒரு வித ரசக்ககா
மாதிரி அந்த கநைத்தில் மனதுக்கு கதான்ைரத

625
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசய்துடுவான், அது ககாரலைா இருந்தாலும் கூட
கசய்துவிடுவான், அதனால் தான் அரத தவிர்க்க அவன்
இப்கபாது எல்லாம் அதிகமா ககாபப்படுைது இல்ரல,
அப்படிகை தாங்க முடிைாமல் ககாபம் வந்தால் பாட்டிரல
கதடி விடுைது",
"........."
"ஆமாம், கபரிை மனது, அரத ரவத்துக் ககாண்டு
என்ன பண்ண, மிஸஸ் தீைனு இங்கக கசால்லிப் பாகைன்,
அப்படி ஒரு விவிஐபி மரிைாரத கிரடக்கும், அதற்க்காக
தாகன என் மகள் அவரன கல்ைாணம் பண்ண
ஆரசப்படுகிைாள்",
"........."
"எனக்கும் ஆச்சரிைம் தான்
அந்த கபண் அவனுரடை பள்ளித் கதாழிைாம்",
"........."
"நீ ஒண்ணும் பைப்புடாதா, நீயும் உன் ஆட்களும்
அவள் கரதரை முடிச்சிட்டு அந்தமான் நம்ம ரிசார்ட்டுக்கு
கபாய்டுங்க, உங்களுக்கு பதில் நான் தான் இந்த

626
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாரலரை பண்ணிகனன்னு ஆஜைாக ஆட்கள் கைடிைா
இருக்காங்க",
என்று கூறிை நைசிம்ம கைட்டியின் முகத்தில் இப்கபாகத
அந்த ககாரல நடந்து விடாதா என்ை ஆவல் கதான்றி
இருந்தது.
"கசா, நீங்களும் உங்க டீம்மும் இந்த கபாண்ணுக்கு
பாதுகாப்பு ககாடுக்கணும் ஆர்கக",
தீைன் குைலில் ஆரண இருந்தது. அவன் ககாடுத்த
கபாட்கடாரவப் பார்த்த ஆர்கக கைாசரனைாக ககட்டார்.
"இவங்க அண்ணன் எங்க டிபார்ட்டகமன்ட் தான் சார்",
"அவருக்கும் இது கதரிைக் கூடாது, நீங்க இந்த
கபாண்ரண உங்க பாதுகாப்பு வரளைத்தில் ககாண்டு வந்து
கண்காணிக்கிைது இந்த கபாண்ணுக்ககக கதரிைக் கூடாது,
எல்லாகம சீக்கைட்டா இருக்கணும்",
"ஓகக சார்"
"முக்கிைமா என்கனாட கல்ைாணம்
நடக்கப் கபாை நாள் அன்ரனக்கு இந்த கபண்ரண
அதிகம் கண்காணிக்கனும், அன்ரனக்கு இந்தப் கபண்
உயிருக்கு எது கவண்டுமானாலும் நடக்கலாம்,

627
 ஹரிணி அரவிந்தன்
புரிந்ததா?",
"புரிந்தது சார், நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்",
என்ைப்படி விரடப் கபற்ைார் ஆர்.கக, அவர்
கசன்ைதும் அதுவரை அந்த அரைக்கு கவளிகை நின்றுக்
ககாண்டிருந்த விக்ைம்ரம இண்டர் காம் வழிைாக
அரழத்தான் தீைன். அடுத்த சில கநாடிகளில்,
"எஸ் சார்..!!!!",
என்ைப் படி பணிவாக அவன் முன் வந்து நின்ைான்
விக்ைம்.
"விக்ைம்..!!! தீ யின் உயிருக்கு ஆபத்துனு இந்த

கலட்டரை அனுப்பினா அந்த ஸ்ரீஜாரவ நான்

பார்க்கணும்னு கசான்கனன்கன, அவங்க கசன்ரன எப்கபா
வருவாங்க? என் கமகைஜ்க்கு இன்னும் இைண்டு நாட்கள்
தான் இருக்கு",
"இன்ரனக்கு ைாத்திரி கிளம்புைாங்க சார், நாரளக்கு
காரலயில நம்ம ரிசார்ட்டில் இருப்பாங்க சார்!!!",
"சரி..நீ அந்த பாட்டிரல எடுத்துக் ககாடுத்து விட்டு நீ
கபா!!!",

628
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரதக் ககட்ட விக்ைம்மிற்கு தன் எஜமாரன தடுக்க
கதான்ைவில்ரல, காைணம் தன் எஜமானுக்கு இருக்கும்
மனப்புழக்கத்திற்கு அது கதரவ என்று தான் அவனுக்கும்
கதான்றிைது. அரத எடுத்துக் ககாடுத்து விட்டு அவன்
அகன்ைான். அந்த மதுக் ககாப்ரபரை ரகயில் எடுத்த
தீைன் முகத்தில் கவதரன கதான்றிைது.
"தீ..என்னுடன் நீ நட்பாக இருந்தாய் எனும் ஒகை
காைணகம உன் உயிரைப் பறிக்க கபாகிைதா!!!! இந்த தீைன்
இருக்கும் வரை அது நடக்காது",
என்று எண்ணி தன் பல்ரலக் கடித்த தீைன், ஆத்திைம்
தாங்காது தன் ரகயில் இருந்த மதுக் ககாப்ரபரை
இறுக்கினான், அந்த கண்ணாடி ககாப்ரப அப்படிகை
கநாறுங்கி அதன் உரடந்த கண்ணாடித் துண்டுகள் அவன்
ரகயில் கிழித்து இைத்தம் வழிந்தது.
தன் முன் இருந்த அந்த பிைம்மாண்ட அைண்மரனரை
ப் பார்த்தவுடன் அனுவிற்கு ஆச்சிரிைம் கபாங்கிைது.
"தீட்சு, அப்படிகை சினிமாவில் வைது கபாலகவ
இருக்குல? ஆனால் சினிமாவில் கூட இவகளா கபரிைதா
இருக்காதுடி, இவகளா கபரிை அைண்மரனக்கு கசாந்தக்காரி

629
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆகப் கபாகிைவள் என்ைால் அந்த மாதுரி கதவி காட்டும்
திமிர் தப்கப இல்ரல தீட்சு",
என்று அந்த அைண்மரனரையும் அதன் சுற்று
புைத்ரதயும் பார்த்து ஏைக்குரைை வாய் பிளந்து விட்ட
அனு கூறிைரதக் ககட்டு கமௌனமாக அந்த
அைண்மரனரைப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"தீைா..!!!!!!!!!",
அவளுக்குள் ஒரு ஏக்க கபருமூச்சு ஒன்று எழுந்தது,
அது இவ்வளவு கபரிை அைண்மரனக்கு கசாந்தக்காைனான
தீைன் நமக்கு கசாந்தம் இல்ரலகை என்ை ஏக்க கபருமூச்சு
இல்ரல அது, இவ்வளவு கபரிை அைண்மரனக்கு
கசாந்தக்காைனாக அவன் ஏன் இருக்கிைான் என்ை ஏக்க
கபருமூச்சு அது. அவனும் அவரளப் கபால் சாதாைண
குடும்பத்தில் பிைந்து இருந்தால் அவளுக்கு அவன்
இந்கநைத்திற்கு கிரடத்து இருப்பாகனா என்னகவா!!
அவளுக்கும் அவனுக்கும் இரடயில் தரடைாக இருப்பது
இந்த வசதி தாகன, விடு தீட்சு, ஏன் நம் கற்பரன சிைரக
விரிக்க கவண்டும்? அவன் மகதீைவர்மன்! ஆளப்
பிைந்தவன்! அவன் அைசனாக இருப்பது தான் அழகு,

630
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சூரிைன் எப்படி தன் நிரல விட்டு மாைாது வாரன விட்டு
இைங்காது அப்படிகை இருக்கிைகதா அகதப் கபால் இவனும்
அந்த சக்கைவர்த்தி நிரலயில் இருந்து இைங்காது
அப்படிகை இருக்க கவண்டும், நான் அரத காலம் முழுக்க
ைசிக்க கவண்டும், கண்ணனுக்கு ருக்மணி, பாமா என்ை இரு
மரனவிகள் இருந்தும், அவன் கடவுளாக இருந்தாலும்
கண்ணன் மீது தீைாக் காதல் ககாண்டு அவரன நிரனத்துப்
பாடல் பாடி தன் மனரத கண்ணனுக்கு மீைா ககாடுக்க
வில்ரலைா? அதுப் கபால் தான் தீைன் மீதான என்னுரடை
காதலும், அவன் அைசனாக இருந்தாலும் நான் ஆண்டிைாக
இருந்தாலும் என் அடி மனதின் அவனுக்கான காதல்
என்றும் வற்ைாது",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவள்,
"அக்கா, அரத ைசித்தது கபாதும், வாங்க உள்கள
கபாகலாம்",
என்று அவள் அந்த அைண்மரனயின் கசக்கியுரிட்டி
இருந்தப் பகுதிரை கநாக்கி நடந்தாள்.

631
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 45
"நீ இன்கனாருத்தி கைவன்..
என்ை உண்பம என்
உயிபர ோம்ைைாக மாற்றும்..
முன்
ஒபர முபை கவளிச்ேப் புள்ளியாக
உன் முகம் காட்டு..
இப்ைடிக்கு
எங்பகா இருளில் கதாபைந்துப்
பைாக விரும்பும்
நானும் என் காதலும்..

-❤️தீட்சுவின் கதாபைந்துப்

பைாக விரும்பும் காதலில் தீரு❤️

எல்லா கசாதரனகரளயும் முடித்து விட்டு தீைன்

மாளிரகயின் அந்த கசக்கியூரிட்டி ககட்ரட தாண்டி அந்த

அைண்மரன வளாகத்தில் நடக்கும் கபாது தீட்சண்ைாவிற்கு
மூச்சு முட்டிைது. அந்த கசக்கியூரிட்டிகளின் ககள்வி,

632
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பரிகசாதரனகரள கடந்து வருவதற்குள் அவளுக்கு ஒரு
மரலரை கவட்டி முடித்து கபால் கரளப்பு ஏற்பட்டது,
"அப்பப்பா!! எத்தரன ககள்விகள், இந்த முதல் நாகள
இப்படி மூச்சு முட்டுகிைகத, இன்று ஒரு நாரளயும் நாரள
ஒரு நாரளயும் எப்படிைாவது ஓட்டி விட்டால் கபாதும்"
என்று அவள் மனதில் எண்ணிக் ககாண்டரதகை
அவள் அருகில் இருந்த அனு வாைால் கசால்லிகை
விட்டாள்.
"எத்தரன ககள்வி ககட்கிைாங்க பாரு தீட்சும்மா!
விவிஐபினா சும்மாவா, அந்த கசக்கியூரிட்டி ககள்விகளுக்கு
பதில் கசால்லி நம்ம ோஸ்கபட்டல் பாரசயும்
ஐடிகார்ரடயும் காட்டிட்டு அப்பாடா கசாதரன
முடிந்துட்டுனு கவளிகை வந்தால் அடுத்து அந்த
கபாலீஸ்காைங்க அகத ககள்விகரள ககட்கிைாங்க, நம்ம
வீட்டில் கதரிந்தவங்ககளா கதரிைாதவங்ககளா ைாைா
இருந்தாலும் வாங்கனு ஒகை வார்த்ரத கசால்லி தான்
வைகவற்கபாம், ஆனா இங்க பாகைன், கபாலீஸ் தான்
நம்மரள.வைகவற்கிைாங்க, அதுவும் ைார் நீங்க அப்படிங்கிை
ககள்விகைாட, பாரு தீட்சும்மா சாமனிைர்களுக்கும்

633
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விவிஐபிக்கும் உள்ள வித்திைாசத்ரத! ம்ம், நமக்கு இந்த
எண்ட்ரிகை மூச்சு முட்டி எப்கபா நம்ம ஜன சந்தடி
நிரைந்த கைாட்ரடயும் சூழரலயும் பார்ப்கபாம்னு
கதாணுதுல, அது தான் நம்ம மிடில் கிளாஸ் ரமண்ட்
தீட்சு",
அனு கபசிக் ககாண்கட கபானாள்,அவர்கள் இருவரும்
அந்த இருபுைமும் அடர்ந்த வண்ண வண்ண மலர்களும்
பழ மற்றும் விதவிதமான அழகான கண்கவர் மைங்களும்
ககாண்டுள்ள அைண்மரன கநாக்கி கசன்ை அந்த கமத் கல்
பதிக்கப்பட்டப் பாரதயில் நடந்து கசன்ைனர். தீட்சண்ைா
கமௌனமாக வந்துக் ககாண்டு இருந்தாள், இைற்ரக
விரும்பிைான அவளுக்கு ஏகனா அந்த சூழல் இனிரமரை
ககாடுக்கவில்ரல, அவள் மனம் எதிலும் ஈடுப்பட்டுக்
ஒட்டாத பற்ைற்ை கவறுரம நிரலரை அரடந்து இருந்தது,
அதனால் கவறுரமைான மனநிரலயின் உச்சப் பச்ச
நிரலைான கமௌனத்ரத அரடந்து இருந்தாள், அனு
உற்சாகமாக இருந்தாள், இதுப் கபான்ை சூழரல அவள்
இதற்கு முன் சந்தித்தது இல்ரல, காைணம் அவள் கணவன்
திருமணமாகி குழந்ரதப் பிைந்தப் பிைகு அவரள விட்டு

634
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஐந்து வருட ஒப்பந்தத்தில் கவளிநாடு கசன்ைவன், அது
முடிந்தப் பிைகு தான் வருவான், இதுவரை அவரள இதுப்
கபான்ை இடங்களுக்கு அரழத்து கசன்ைதில்ரல, அரத
அவள் எப்கபாகதாதாவாது கசால்லி காட்டினால்
அங்ககலாம் கபாகாமல் பாரீகன கதி என்று இருந்து
சம்பாதித்ததால் தான் இந்த கசன்ரனயிலும் கமயினான
இடத்தில் ஒரு கசாந்த வீடு வாங்க முடிந்தது என்று அவன்
கசால்ல அனு தன் வாரை மூடி ககாள்வாள், கசாந்த வீடு
இருக்குனு தாகன கசால்லி என்ரன கல்ைாணம்
பண்ணுணீங்க என்று அவளால் அவரன சண்ரட கபாட
முடிைாது, காைணம் தன் கணவனின் ககாபம் கதரியும்,
அவள் அரதக் ககட்டப் பிைகு அவன் கபசும்
வார்த்ரதகளினால் அவளுள் உண்டாகும் ைணம் அவளுக்கு
இவனுக்கா இருப்பிள்ரளகள் கபற்கைாம் என்ை எண்ணத்ரத
ககாண்டு வந்து அதற்கு கமல் அவன் கமல் கவறுப்பு வந்து
விடும், அதனால், தனக்கு தரலயில் எழுதி இருப்பது
இவ்வளவு தான் என்று சமாதானப் படுத்திக் ககாண்டு
கமௌனத்ரத கரடபிடித்து விடுவாள்.

635
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என் ரபைன் பாரினில் கவரலப் பார்க்கிைான் உங்க
கபாண்ரண எங்கரள நம்பி ககாடுங்க, கல்ைாணம் பண்ணி
உங்க கபாண்ரணயும் அவன் கூட விசா எடுத்து பாரீன்
கூட்டிட்டு கபாய்டுவான்",
என்ை மாப்பிரளரை கபற்ை புண்ணிைவான்கள்
கசால்லிை வார்த்ரதரை நம்பி, பாரீன் கமாகத்தில்
அனுரவப் கபற்ைவர்கள் கல்ைாணம் கசய்துக் ககாடுத்தனர்.
ஆனால் இப்கபா வரைக்கும் அனுரவ பல்லாவைம் தாண்டி
கூட அவளுக்கு தாலிக் கட்டிை மகைாசன் அரழத்துப்
கபானதில்ரல, விசாரவயும் அவள் தன் கண்ணால்
இதுவரை பார்த்தது இல்ரல, அதற்காககவல்லாம்
பிைச்சிரன கசய்தால் தான் கபண் கபற்று ரவத்து இருக்கும்
இரு குலக் ககாழுந்துகளுடன் தன் மகள் வாழா கவட்டிைாக
தன் வீட்டிற்கக வந்து விடுவாள் என்று நரடமுரைரை
கதளிவாக கதரிந்து ரவத்து இருந்த அனுவின் கபற்கைாரும்
அரத ககட்காமல் விட்டு விட்டனர், கபண்ரண கபற்ை
எல்லா கபற்ைவர்களும் கசய்வது அது தாகன, அதில்
அனுவின் தாய், தகப்பன் மட்டும் விதி விலக்கா என்ன?
வீடு, தன் குழந்ரதகள் படிக்கும் பள்ளி, பணி புரியும்

636
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மருத்துவமரன தவிை கவறு எங்கும் கசன்றிைாத அனு
தீைனின் அைண்மரனரை பார்த்த உடன் அந்த சூழரல
தன்ரன மைந்து ைசிக்க ஆைம்பித்தாள்.
"இவகளா கபரிை ககாடீஸ்வைர் உன் கூட நண்பனா
பழகினகத ஆச்சரிைம் தான் தீட்சு",
என்ைப்படி நாரள மறுநாள் நடக்கப் கபாகும் தீைனின்
திருமணத்துக்கான அலங்காை கவரலகளில் ஈடுபட்டு
ககாண்டு இருந்த அந்த பணிைாளர்கரளப் பார்த்தப்படிகை
அனு கூறினாள்.
"கபாதும் அக்கா, ககாஞ்சம் அரமதிைா வாங்க,
இப்கபா உள்ளப் கபாகப் கபாகிகைாம், மரிைா கமடம்
கசான்னது உங்களுக்கு நிரனப்பு இருக்கா? ோஸ்
கபட்டலுக்கு இருக்கும் நல்லப் கபைரை ககடுக்காமல்
இருக்கணும்னு, அதுவும் இல்லாமல் தீைன் என்கிட்ட
அவங்க அம்மாரவப் பத்தி கசால்லி இருக்கான், தனக்கு
சமமாக இல்லாதவங்க கூட முகம் ககாடுத்துக் கூட கபச
மாட்டாங்களாம், தன் மகரனயும் அப்படி கசால்லி தான்
வளர்த்தாங்களாம், எனக்கு இருக்கும் பிகைண்ட்ஸ்களில் நீ
மட்டும் தான் தீ ஏரழனு ஒருதடரவ அவன் கசால்லி

637
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவனுக்கும் எனக்கு மன வருத்தம் கூட வந்து
இருக்குக்கா, எனக்கு ஏதாவது கேல்ப் அவன் கசய்ை
விரும்பினார்கல உங்க அம்மா கிட்ட ககட்டு கசய், உங்க
அம்மாவுக்கு கதரிைாமல் ஏதும் எனக்கும் கவண்டாம்னு
கசால்லுகவன்",
என்று தீட்சண்ைா கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும்
கபாகத ஒரு கவரலக்காரி வந்து அவர்களிடம் ,
"நீங்க கைண்டுகபரும் தாகன அம்மாவுக்கு ரவத்திைம்
பார்க்க வந்த நர்ஸ், அங்கககை நில்லுங்க! ோல்
உள்களலாம் எல்லாரும் கபாகக் கூடாது, என்கனாட
பின்பக்கம் வாங்க, இன்னும் ககாஞ்ச கநைத்தில் பின் பக்கம்
உள்ள ஆபிஸில் அம்மா உங்கரள சந்திப்பாங்க,
உங்களுக்கு இன்றும் நாரளயும் தாகன இங்கக டியூட்டி?
"ஆமாம்!!!",
தீட்சண்ைா கபாறுரமைாக கசான்னாள். அனு அரதக்
கூட கசால்லவில்ரல, அவள் முகம் ககாபத்தில் சிவந்து
இருந்தது.
"நாரள நீங்கள் வரும் கபாதும் கபாகும் கபாதும் கநைா
பின்வாசல் வழிைாக தான் வைணும், கபாகணும், இந்த

638
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அைண்மரனயில் முக்கிைமானவர்கள் மட்டும் தான் இந்த
பாரதரை பைன்படுத்தனும், கவரலக்காைர்கள் எல்லாரும்
பின்வாசரல தான் பைன் படுத்தனும், இது இந்த
அைண்மரனயின் வழக்கம். அப்புைம் அம்மாவுக்கு ககாபம்
வந்துடும், வாங்க என்கனாட",
என்ைப்படி அவள் அவர்கரள அரழத்து கசன்ைாள்.
"தீட்சு, இந்த அைண்மரன மட்டும் தான் பிைம்மாண்டம்,
ஆனால் இங்கக இருக்கிை வங்க மனது கைாம்ப சின்னது,
நம்மலாம் ோல் உள்ள கபாகக் கூடாதாம், எனக்கு வை
ககாபத்துக்கு அப்படிகை வீட்டுக்கு திரும்பிப்
கபாய்டலாம்னு கதாணுது",
அனு ககாபத்தில் முகம் சிவக்க தீட்சண்ைா காதில்
கிசுகிசுத்தாள்.
"திரும்பி வீட்டுக்கு கபாயி?",
ஏளனமாக ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"கபாயி..",
என்ன பதில் கசால்வது என்று தடுமாறினாள் அனு.
"உங்க கிட்ட பதில் இல்ரலல அக்கா, இந்த
கவரலரை விட்டுட்டா இந்த மாதம் குழந்ரதகளுக்கு

639
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஸ்கூல் பீஸ், அம்மாவுக்கு கமடிசின் கசலவுனு எல்லாம்
வந்து உங்க கண் முன்னாடி நிக்குகம! அதுக்கு என்ன பதில்
கசால்லுவீங்க, ஆனா உங்களுக்கு இருக்கிை திைரமக்கு
நிச்சைம் கவறு ோஸ் கபட்டலில் கவரல கிரடக்கும் தான்,
ஆனால் நம்ம இப்கபா கவரலப் பார்க்கும் இந்த
ோஸ்கபட்டல் சிட்டியிகல நம்பர் ஒன் ோஸ்கபட்டல்
இங்கக தர்ை சம்பளம் மாதிரி கவை எங்ரகயும் தைது
இல்ரலக்கா, இன்ரனக்கு இங்கக இப்படி நம்மரள ட்ரீட்
பண்ைாங்கனு கவரலரை விட்டு கபாறீங்கனு கசால்றீங்ககள,
நாரள இன்கனாரு ோஸ்கபட்டல் கபானாலும் இகத நிரல
தாகன?, மரிைா கமடம் அவங்க இருக்கும் உைைத்திற்கு
நம்மரள மதித்து நம் கமல் நம்பிக்ரக ரவத்து தாகன
இங்கக அனுப்பி இருக்கிைார்? அந்த நம்பிக்ரகக்கு பங்கம்
விரளவிக்காத அளவுக்கு நாம் நடந்துக் ககாள்ளணும்ல?",
"நீ கசால்ைரத ஒத்துக் ககாள்கிகைன் தீட்சு, நான் என்
கதாழிரல விரும்புகிகைன், ஆனால் இப்படி நம்மரள
ோல்குள்கள கூட விடாது பின்வாசல் வழிைாக வை
கசால்ைதுலாம் கைாம்ப தப்புல?",

640
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவங்க கசான்னாலும் கசால்லலனாலும் நம்ம
கவரலக்காைங்க தாகன அக்கா? மாத சம்பளம் வாங்கும்
கவரலக்காைங்க. நமக்குனு இதுப் கபால் அைண்மரனயும்
கவரலக்காைங்களும் இருக்கிைாங்களா கசால்லுங்க! அப்படி
இருந்தால் நம்ம இப்பகவ இந்த கநாடிகை அப்படிகை
திரும்பிப் கபாய்டலாம்",
அதற்கு பதில் கசால்லாது கைாசரனைாக கமௌனமாக
அவளுடன் நடந்த அனு, சில கநாடிகள் கழித்து,
"தீட்சு, நல்ல கவரள நீ நட்கபாடு அந்த தீைரன
நிறுத்திக்கிட்ட! இல்ரல என்ைால் வாழ்க்ரக முழுக்க
உனக்கு ைணம் தான்டா",
என்ைாள். அதற்கு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக நடந்த
தீட்சண்ைா மனம் ஒருகணம் அவனும் அவரளப் கபால்
சாதாைண குடும்பத்தில் பிைந்து இருக்கக் கூடாதா? என்று
ஏங்கி பின் நிதர்சனம் உணர்ந்து அரமதிைானது.
அந்த அைண்மரனயின் பின்புைம்
இருந்த அலுவலக அரையில் அவர்கள் இருவரும்
அமர்ந்து இருந்தார்கள், தன் அருகில் அரமதிைாக எது
வந்தாலும் கடந்து கசல்கவாம் என்ைப் பக்குவத்தில்

641
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அமர்ந்து இருக்கும் தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தாள் அனு,
ஞானி கபால் அவள் அமர்ந்து இருக்கும் பக்குவம் தீைன்
கபான்ை ஆரள காதலித்ததால் அவளுக்கு சாத்திைமானது
என்று அனுவின் மனம் உணர்ந்தது.தன் எதிகை இருந்த
ரபரல எடுத்துப் பார்த்தாள் அனு, சிவகாமி கதவி என்ைப்
கபைரை பார்த்த உடன் அந்த முகம் கதரிைாத தீைன்
அம்மாரவப் பற்றிை கற்பரன கதான்றிைது. 'கபைரைப்
பாகைன், ஏகதா அந்தக் கால அைசி மாதிரி, நம்ம
தீட்சுரவப் பார்த்தால் அந்தம்மா என்ன ககட்கும்?',
"நீர் தான் என் மகனின் தூை நட்ரப காதல் என்று
எண்ணிக் ககாண்டு கற்பரனயில் காதல் வளர்த்து என்
மகரனப் படுத்தி எடுக்கும் தீட்சண்ைா என்பவகளா?",
"நீர் தான், என் மனம் ககாண்டுள்ள காதல் உணர்ந்தும்
அரத முரைைான திருமணம் வரைக் ககாண்டு கசய்ை
முடிைாது என் மன்னவன் தைங்கி நிற்க காைணமாக
இருக்கும் சிவகாமி கதவி என்பவகைா?",
பதிலுக்கு தீட்சண்ைா அந்தக் கால ைாஜ உரடயில்
கம்பீைமாக ககட்கும் காட்சி அனு மனதில் கதான்ை

642
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளுக்கு சிரிப்பு வந்து விட்டது. அவள் சிரிக்க முற்படும்
கபாது தீட்சண்ைா குைல் அவரள சீண்டிைது.
"அக்கா..அந்த கமடம் வந்துட்டாங்க",
"என்ன உளர்ை? தண்ணி அடிச்சுட்டு கபசுறிைா?",
நைசிம்ம கைட்டி குைலில் எரிச்சல் கதானித்தது, அவரின்
பதிகனாரு மணி குட்டித் தூக்கம் ககட்டு விட்ட எரிச்சல்
அவருக்கு.
"......",
"சரி, சிம்மா, அந்த சிவகாமிக்கு கசரவ கசய்ை
கபாயிருக்காளா! அவள் நடத்தும் விதத்திகல இவள்
அவமானப் பட்டு விடுவாள், இவள் கைாசக்காரி,அதிலிருந்து
நிரனப்பில் கூட என் மருமகரன கநருங்க மாட்டா!
அதுக்காக அவரள அப்படிகை விட முடியுமா? நீ அவரள
சமைம் பார்த்துக் கபாட்டுத் தள்ளிடு, ஆனால் அந்த தீைன்
அைண்மரனப் பக்கம் இல்ரல, அப்படி கசய்தால்
எல்லாரும் கூண்கடாட அந்த தீைன் ரகைால் ரகலாசம்
தான், அதனால் சரிைான இடம், கநைம் பார்த்து அவரள
ககால்ல கவண்டும், அது ஒருக் ககாரல என்கை ைாைாலும்
கண்டுப்பிடிக்க முடிைாத அளவுக்கு இருக்க கவண்டும்,

643
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாரலைா தற்ககாரலைானு கபாலீஸ் மண்ரடரைப்
பிய்த்துக் ககாள்ள கவண்டும், அந்த தீட்சண்ைாவின் மைணம்
தான் என் மகளுக்கு நான் தைப்கபாகும் கல்ைாணப் பரிசு",
அவள் மனக் கண்ணில் மாதுரிரை தீட்சண்ைா
கன்னத்தில் அரையும் காட்சி கதான்றிைது. அந்த கற்பரன
அவர் மனதில் ககாபத் தீயிரனப் பற்ை ரவக்க, அந்த
தீயின் ஜுவாரலயின் கவம்ரமயிரன தாங்காது பற்கரள
நைநைகவன்று ககாபத்தில் கடித்த கைட்டியின் கண்கள்
ஆத்திைத்தில் இைத்த நிைத்தில் சிவந்தது.

644
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 46
"கதாடுவது நீயாக இருந்தால்..
கதாபைவது நானாக
இருந்தாலும்..
இவளுக்கு ேம்மதபம..!!!
கபைப்ைது நீயாக இருந்தால்..
கதாபைவது என் சுயமரியாபத எனில்..
உன்பன விட்டு விைகவும்..
இவளுக்கு ேம்மதபம..!!!

-❤️தீட்சுவின் தீர்மான முடிவில் தீரு❤️

உடல் கநாயுற்று சக்கை நாற்காலியில் அமர்ந்து

இருந்தாலும் கம்பீைமும் கர்வமும் முகத்தில் குரைைாது தன்

முன் அமர்ந்து இருக்கும் தன் மனம் கவர்ந்தவனின் தாரை
முதல் முரை கநரில் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"நாரள மறுநாள் இங்கக கல்ைாணம், அதற்காக நான்
இங்கக சில கவரலகள் கசய்ை கவண்டும், அதற்கு
உங்களில் ஒருவர் என் பக்கத்தில் இருந்கதப்

645
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்த்துக்ககாள்ள கவண்டும், மரிைா எல்லாத்ரதயும்
உங்களிடம் கசால்லி இருப்பாள்னு நிரனக்கிகைன், இங்கக
கவரலக்காைங்களுக்கு என்று ஒரு ரூல் ஃபாகலா
பண்ணுகிைார்கள், உங்களுக்கும் அகத தான், மிச்சத்ரத
எல்லாம் அவள் கசால்லுவாள்",
என்று கசால்லி விட்டு தன் ரககரள தட்டினாள்
சிவகாமி கதவி. அரதக் ககட்டு கவளிகை இருந்து ஒருப்
கபண் ஓடி வந்து நின்ைாள்.
"ஆங்! உன் கபைர் என்ன கஜாதி தாகன, நீ அவளுக்கு
என் கமடிகல் ரிப்கபார்ட்ரட எல்லாம் எடுத்து ககாடுத்து
கம்ப்ளீட்டா படிக்க கசால்லு",
என்று அனுரவ கநாக்கி கவளிகை கசல்லும் படி
ரசரகக் காட்டிைவள் கண்கள் அந்த அரையில் தனித்து
நின்ை தீட்சண்ைாரவ ஆைாய்ச்சிப் பார்ரவப் பார்த்தது.
"உனக்கு பிசிகைாகதைபி கதரியும் தாகன? இந்த
இைண்டு நாட்களுக்குகம நீ என்னுடன் தான் இருக்க
கவண்டும், மருந்து, மாத்திரை ககாடுக்கும் கவரலகரள
அவள் பார்த்துக் ககாள்வாள்",
என்று சிவகாமி கதவி கசான்னதும்

646
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் அருகக தைங்கிைப்படி வந்த தீட்சண்ைா அவள்
முகத்ரதப் பார்த்துக் ககாண்கட நின்ைாள்.
"நான் கவளிகைப் கபாக கவண்டும், நீயும் அவளும்
என்னுடன் வை கவண்டும்",
"எஸ் கமடம்!!!",
பணிவாக கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
"ேகலா ஆன்ட்டி!!!!",
என்ைக் குைல் ககட்டு அங்கு இருந்த இருவரும் அரை
வாசரல கநாக்கி திரும்பிப் பார்த்தார்கள், அங்கு மாதுரி
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள். அவள் வருரக
தீட்சண்ைாவின் மனதில் மூரலயில் ஏகனா கதரிைவில்ரல
ஒரு நடுக்கத்ரத கதாற்றுவித்தது.
"எப்படி இருக்கீங்க ஆன்ட்டி? கல்ைாண கவரல
எல்லாம் எப்படி கபாயிட்டு இருக்கு?",
உற்சாகமாக கபசிக் ககாண்டு கபானாலும் மாதுரி கதவி
கண்கள் அந்த அரையின் கமல் நின்ை தீட்சண்ைாரவ
எரித்தது, அதில் மரலைளவு குகைாதம் இருந்தரதக் கண்ட
தீட்சண்ைா உடல் நடுக்க முற்ைது. தன்ரன அங்கு கண்டும்
அவள் தன் வருரகரை சாதாைணமாக எடுத்துக்

647
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாள்கிைாள் என்ைால் அவளுக்கு தன் வருரக முன்னகை
கதரிந்து இருக்கக் கூடும் என்று தீட்சண்ைாவின் உள்மனம்
கூறிைது. இன்று தனக்கு ஏகதா நடக்கப் கபாகிைது என்றும்
அவளிடம் அறிவுறுத்திைது.
"வா மாது, உனக்காக தான் காத்துக்கிட்டு இருந்கதன்,
நம்ம குல கதய்வக் ககாயிலில் பூரஜகள் இருக்கு,
கபங்களூர் கபாய்விட்டதால் தீைனால் கலந்துக் ககாள்ள
முடிைாது, கல்ைாணம் அன்று காரலயில் நடக்கும்
பூரஜயில் கலந்துக் ககாள்கிகைன், என்ரன கதாந்தைவு
கசய்ை கவணாம்னு கசால்லிட்டான்",
என்ை சிவகாமி கதவி முகத்தில் இருந்த கவளிச்சத்ரதப்
பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு சற்று முன் தன்னிடம் கபசி
ககாண்டு இருக்கும் கபாது இருந்த சிவகாமி கதவி
முகத்தில் இருந்த அந்த எஜமான கதாைரண யும்
கடுகடுப்பும் காணாமல் கபாய் இருப்பரத காணாமல் கபாய்
இருப்பரத உணை முடிந்தது, இந்த அளவுக்கு இவள் கமல்
பற்ைா? என்று மாதுரிரைப் பற்றி எண்ணி அவள் மனம்
விைப்பில் ஆழ்ந்தது. அது மட்டும் இல்லாது சிவகாமி கதவி
கசான்ன இன்கனாரு தகவல் அவள் கவனத்தில் பதிந்தது.

648
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன அப்கபா தீைன் இங்கக இல்ரலைா!, அப்பாடா!
இன்றும் நாரளயும் எந்த வித உணர்வுகளுக்கும்
ஆளாகாமல் நம் பணிரை கசய்ைலாம், என்ன இந்த மாதுரி
கதவி பார்க்கும் பார்ரவ தான் சரியில்ரல, இவள் ஏகதா
நிரனத்துக் ககாண்டு தான் என்ரன இப்படி பழிவாங்கும்
பார்ரவப் பார்க்கிைாள்"
என்று அவள் மனம் எண்ணி கைாசரனயில் ஆழ்ந்தது.
இவள் தீைன் அம்மா என்ை உணர்ரவயும் தைக்கத்ரதயும்
தூக்கி எறிந்து விட்டு அன்ைாடம் தான் சந்திக்கும்
கநாைாளிகளில் ஒருவர் என்ை எண்ணத்துடன் சிவகாமி
கதவிரை அணுகினாள் தீட்சண்ைா, இப்கபாது அவளுக்குள்
தைக்கம் ஏதும் கதான்ைவில்ரல, தன் காரல வலி
இல்லாமல் நீவி விட்டுக் ககாண்டு இருக்கும் தீட்சண்ைாரவ
மனதாை பாைாட்டினாள் சிவகாமி கதவி, அரத கவனித்துக்
ககாண்டு இருந்த மாதுரியின் கண்களில் இருந்த கவறி
இன்னும் அதிகமாவரத தீட்சண்ைாவால் உணை முடிந்தது.
தான் சிவகாமி கதவி உடல்நிரலரை கவனிக்கும் நர்ஸ்
என்ை முரையில் தீட்சண்ைாவும் அவர்களுடன் அந்த
ககாயில் உள்கள வந்தப் கபாது

649
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மாதுரி கண்களில் ககாழுந்து விட்டு எரிந்த அந்த
தீயிரன கண்டு தீட்சண்ைா மனதில் கைாசரன கதான்றிைது.
"என்ரனக் கண்டதும் அவள் கண்களில் எரியும் தீ
எதற்கு அச்சாைம்? ஒருகவரள இவரள நான் அரைந்தரத
எண்ணி முரைக்கிைாகளா?",
என்று அவள் மனம் எண்ணிைதுப் கபால தான் அவள்
அன்ரைை கவரலகரள முடித்து விட்டு இைவு
மாத்திரைகரள சிவகாமி கதவிக்கு ககாடுத்து விட்டு அந்த
தீைன் மாளிரக விட்டு அவள் கிளம்பும் கபாது அது
நடந்தது. கவரல முடிந்து வந்தவரள மாடிப் படிைருகக
உள்ள அரையில் ைாகைா தீடீகைன்று இழுத்து தள்ளினர்,
தீட்சண்ைா திடுக்கிட்டு பார்க்க, கண்களில் கட்டுக் கடங்கா
ககாரல கவறியுடன் அந்த அரையின் கதரவத் தாழிட்டு
தீட்சண்ைாவின் கழுத்தின் மீது ரகரை ரவத்து அழுத்தி
அவரள தள்ளிக் ககாண்கட சுவகைாைம் நிறுத்தினாள் மாதுரி
கதவி. அரத எதிர்பாைா தீட்சண்ைா அதிர்ந்துப் கபாய்
விழிகள் விரிந்த நிரலயில் அவரளப் பார்த்து மூச்சுக் விட
முடிைாது திணை, மாதுரி கதவி விைல்களின் அழுத்தம்
தாங்காது தீட்சண்ைாவின் கண்களில் இருந்து கலங்கி வழிந்த

650
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நீரையும், அவள் மூச்சு விடாது திணருவரதயும்
கவறுப்புடன் பார்த்து தன் ரககரள எடுத்தாள் மாதுரி
கதவி. தரல முடி கரலந்து கதாண்ரட வைண்டு கண்களில்
நீர் கலங்கி இருமி தன் பரழை நிரலரை அரடை முைன்ை
தீட்சண்ைாவின் முன் நின்ை மாதுரி தன் ரககளால் கசாடக்கு
கபாட்டு அரழத்தாள். புரை ஏறிைதால் அதரன இருமி சரி
கசய்ை முைன்று ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா நிமிர்ந்துப்
பார்த்தாள்.
"என்னடி பாக்கிை? எவ்வளவு ரதரிைம் இருந்தால்
அன்ரனக்கு என் கமகலகை ரக ரவத்து இருப்ப?
அதுக்கு நீ அனுபவிக்க கவண்டாம்? இன்னும் ககாஞ்சம்
அழுத்தி இருந்தால் இந்கநைம் உன் உயிர் காற்றில் கலந்து
இருக்கும்! ஆனால் உன்ரன அவ்களா சீக்கிைம் சாக
விட்டுடுவனா நான்? இந்தா வாங்கிக்ககா, இது என் வீட்டு
சார்பா பிரிண்ட் பண்ணின கல்ைாணப் பத்திரிரக, உனக்கு
தான் முதலில் ரவக்கிகைன், தீைன் வீட்டு சார்பா கண்டிப்பா
உன்ரனப் கபால் பிச்ரசக்காரிகரள ைாரும் அரழத்து
இருக்கமாட்டாங்க, நான் கபரிை மனது பண்ணி என் வீட்டு
சார்பா உன்ரன அரழக்கிகைன், அவனுடன் நான்

651
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திருமணக் ககாலத்தில் நிற்கும் காட்சிரைப் பார்த்து நீ மனசு
புழுங்கி துடித்து துடித்து சாக கவணும்டி, என்னம்மா
கவிரத எழுதி இருந்த? காதல் தீயில் தீரு, துடிக்கிகைன்,
தவிக்கிகைன்னு அகத மாதிரி நீ கவதரனயில்
துடிக்கணும்டி, என்னடி எரியுதா? தீைன் உன்ரன தீ தீனு
ககாஞ்சும் கபாது எனக்கும் அப்படி தாகன இருந்திருக்கும்
நாரள மறுநாள் காரல தீைன் கபாண்டாட்டிைா ஆனப்
பிைகு இருக்கு டி, உனக்கு! இந்த மாதுரியின் ஆட்டத்ரத
அப்கபா பார்ப்ப",
அரமதிைாக அவள் முகத்ரத கவறித்தாள் தீட்சண்ைா.
"என்னடி அப்படிகை சிரல மாதிரி நிக்கிை? நீகை தீைன்
கவண்டாம்னு கவறுத்து கவை ைாரைைாவது கல்ைாணம்
பண்ணினா கூட உன்ரன நிம்மதிைா வாழ விட
மாட்கடன்டி, எதுக்கு அசைாது இருந்த என்ரனகை நீ
ககவலம் ஒரு இருபது ரூபா ரடரிரை ரவத்து நடுங்க
ரவத்துட்டல? அதுக்கு உன்ரன சும்மா விடுகவனு
நிரனத்திைா? உன்ரன விட மாட்கடன்டி, நீ இந்த
உலகத்தின் எந்த மூரளக்கு கபானாலும் உன் நிம்மதிரை
ககடுக்காமல் விட மாட்கடன், உன் அண்ணி தீைரனப்

652
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்த்து கபசிைதற்கக உன் அண்ணி மீதும் உன் அம்மா
மீதும் காரை கமாதிைவள் நான், நீ என்ரன கதாட்டு
அடித்துட்ட உனக்கு எவ்களா கபரிை தண்டரன
ககாடுக்கணும்?",
அரதக் ககட்டதும் விருட் கடன்று நிமிர்ந்தாள்
தீட்சண்ைா.
"அடி ககாரலக்காைப் பாவி!!!!! நீதான் என் அம்மாரவ
காரை ரவத்து கமாதி ஆக்சிகடன்ட் பண்ணினதா?",
தீட்சண்ைா அதிர்ச்சியுடன் மாதுரி கதவிரை கநாக்கி
ககட்டாள்.
"ஓ..எல்லாத்ரதயும் உன்னிடம் கசால்லும் தீைன் இரதப்
பற்றி உன்னிடம் கசால்லவில்ரலைா கண்ணு?",
என்று ஏளனத்துடன் ககட்ட மாதுரி கதவிவிகைா
அதிர்ச்சி குரைைாதுப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"அதனால் தான் அவன் தான் ககட்காமகல ஆறு
லட்சம் எடுத்து நீட்டினானா?",
என்ைக் ககள்வி எழுந்து தீட்சண்ைாவின் மனதில்
அதிர்ச்சி பைவி, அவளுக்குள் ஆத்திைம் கனன்ைது.
அழுரகயும் ஆத்திைமும் அரடக்க,

653
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உன்ரன..!!!",
என்று மாதுரிரை கநாக்கி ஆத்திைத்துடன் தன் ரகரை
நீட்டினாள், அரத அநாவசிைமாக தடுத்து தள்ளி விட்டாள்
மாதுரி கதவி.
"என்னடி பல்ரலக் கடிக்கிை? உன்னால் என்ன கசய்ை
முடியும் என்ரன? எல்லாம் கசய்ை முடியுை தீைன்
கபாண்டாட்டிடி நான், ஆப்ட் ஆல் ஒரு பிச்ரசக்காரி நீ,
என் கமகலகை ரக ரவத்தல, இன்னும் நீ நிரைைப்படுவடி,
எங்கக இப்கபா கசால்லு உன் தீைன்னு, உன் காதல் தீயில்
கத்திரிக்காய்யில் தீைனு, அப்புைம் கல்ைாணத்துக்கு
மைக்காமல் வந்துடு, நான் தீைன் மரனவிைாகப் கபாை
ரவபவத்ரத நீதான் முதலில் பார்க்கணும், உன் மனது
துடிக்கணும்டி"
என்று கசால்லி விட்டு எகத்தாள சிரிப்புடன் நகை
முைன்ைவரள அதுவரை தரலக் குனிந்து நின்றுக் ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைா நிமிர்ந்து அரழத்தாள், அவள் கண்கள்
இைத்தகமன சிவந்து இருந்தது, அதுவரை மாதுரியின்
கபச்சால் இருண்டிருந்த அவள் முகத்தில் ஒரு உறுதி
இருந்தது.

654
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஒரு நிமிஷம்!!!!",
தீட்சண்ைா குைல் ககட்டு திரும்பிப் பார்த்தாள் மாதுரி.
"தீைன் என்ன கபரிை இவனா? அவன் இல்ரல என்ைால்
என் வாழ்க்ரக என்ன அஸ்தமனமா ஆகிவிடும்? நீ
எவகனாட்ரடகைா எப்படிைாவது வாழ்ந்துட்டுப் கபா, நான்
ஏன் அதுக்கு ஃபீல் பண்ணப் கபாகைன், எப்கபா என்
அம்மாரவ ஆக்சிகடன்ட் பண்ணினது நீயின்னு கதரிந்தும்
அவன் அரத என்னிடம் இருந்து மரைத்தாகனா அப்பகவ
என்ரனப் கபாறுத்தவரை தீைன் கசத்துட்டான், நீ என்ன
கசால்வது, நாகன முடிவு கசய்து விட்கடன், அந்தக்
கடவுகள வந்து என்கிட்ட வைம் ககாடுத்தாலும் எனக்கு
அந்த சுைநலம் பிடித்தவன் கவண்டாம், அவரன உருகி
உருகி காதலித்ததற்கு நான் என்ரனகை அதிகம்
கவறுக்கிகைன், என்ரனக் கண் கலங்காமல் பார்த்துக்
ககாள்ள மித்ைன் இருக்கிைார், எனக்கு என் வீட்டில் பார்த்து
ரவத்த அவர் கபாதும், அவரை தான் நான் அதிகம்
காதலிக்கிகைன், அவர் கூட நான் சந்கதாஷமா வாழத் தான்
கபாகைன், அரத நீ பார்க்க தான் கபாை, உன்ரனப்
கபான்ை குடிக் ககடுத்த பிைவிகரள மனுஷிைாக மதித்து

655
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திருமணம் கசய்துக் ககாள்கிைாகன அந்த தீைன் அவன்
முகத்தில் இனி என் கஜன்மத்தில் விழிக்ககவ மாட்கடன்,
அப்பப்பா!!!! என்ன மனிதன் அவன், அவன் மீது ககாண்டு
இருந்த அந்த காதல் தீகை அவரன காதலித்ததற்கு
என்ரன எ(டு)ரித்து ககாள்ளக் கூடாதா!!!!",
தீட்சண்ைாவின் முகத்தில் ககாபமும் துகவஷமும் மாறி
மாறி வந்தது.
"ஆமா..கபரிை கண்ணகி இவ!!!! மதுரைரை எரித்தது
கபால எரிக்கப் கபாகிைா, கபாடி!!!",
அலட்சிைமாக கசான்ன மாதுரி கதவிரைப் பார்த்த
தீட்சண்ைா முகத்தில் இகழ்ச்சி கதான்றிைது.
"ஆமாம், நீ கசான்னாலும் கசால்லானாலும் நான்
கண்ணகி தான் டி,
அதனால் தான் ஒருத்தவரனகை நிரனத்து
அவரனகை மைக்க முடிைாததால் தான் இப்கபா ககவலம்
உன்ரனப் கபான்ை ஆட்கள்லாம் என் உடலில் ரக
ரவக்கும் படி ஆகிட்டு, அந்தக் கண்ணகி ககாண்டிருந்த
ககாபம் மதுரைரை அழித்தது, இந்த தீட்சண்ைா மனதில்
ககாண்டு இருக்கும் ககாபம் நிச்சைம் உன்ரன ஒருநாள்

656
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அழிக்கும்டி, என் அம்மாரவ நீ ஆக்சிகடன்ட் பண்ணி
படுக்ரகயில் தள்ளிைதுக்கு என்னால் ஒண்ணும் கசய்ை
முடிைாது தான், இந்த ஏரழயின் கபச்சு என்ரனக்குகம
அம்பலம் ஏைாது தான்?",
தீட்சண்ைா இதழில் துைைச் சிரிப்பு கதான்றிைது.
"ஆனால் நான் வயிறு எரிஞ்சி கசால்கைன், நீ
நல்லாகவ இருக்க மாட்டடி",
என்று கசால்லி விட்டு மாதுரி கதவியின் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் விடுவிடு அந்த அரையிரன விட்டு
கவளிகைறினாள் தீட்சண்ைா. அவள் நின்ை இடம் தீப்பற்றி
கநருப்பு மைமாக சிவந்து எரிவதுப் கபால் கதான்றிைது,
அதுவரை அவர்களின் உரைைாடரல அந்த அரையின்
சன்னல் அருகக தன் கசல்கபாரன ஆன் கசய்து ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்த அந்த உருவத்திற்கு.

657
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 47
"கவறுபமபயயும்
தனிபமபயயும்
தவிர..
நான் ஏதும் அறிபயன்னடா!!!!
என்னவபன..
உன் புன்னபக முகம் காைா
நாட்களில்..
என் மகிழ்ச்சியின் மந்திரபம..
நீதானாடா என் தீரா..

-❤️தீட்சுவின் மகிழ்ச்சியில் தீரு❤️

"சில காலமாய் நானும், சிரை வாழ்கிகைன்..
உரனப் பார்ப்பதால் தாகன, உயிர் வாழ்கிகைன்..
தூக்கம் விழிக்கிகைன், பூக்கள் வளர்க்கிகைன்..
சில பூக்கள் தாகன, மலர்கின்ைது!
பல பூக்கள் ஏகனா, உதிர்கின்ைது!
கரத என்ன கூறு பூவும் நானும் கவறு..

658
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஏகதகதா எண்ணம் வளர்த்கதன்..
குலகதய்வகம எந்தன் குரை தீர்க்கவா..
ரக நீட்டிகனன் என்ரனக் கரை கசர்க்கவா..
நீகை அரணக்க வா தீரை அரணக்க வா..
நீ பார்க்கும் கபாது பனிைாகிகைன்..
உன் மார்பில் சாய்ந்து குளிர் காய்கிகைன்..
எது வந்த கபாதும் இந்த அன்பு கபாதும்..
ஏகதகதா எண்ணம் வளர்த்கதன்..",

கமரடயில் ஒரு பாடகி தன் ககாஞ்சும் குைலில் பாடிக்

ககாண்டு இருந்ததில் அதன் வரிகள் தீட்சண்ைாரவக்

கவர்ந்தது, அவள் கண்கள் தன்ரனயும் அறிைாமல் அந்த
ரிசப்ஷன் கமரடயில் மாதுரி கதவி பக்கத்தில் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த தீைன் முகத்ரதப் பார்த்தது. ைதார்த்தமாக
ைாருடகனா கபசி சிரித்துக் ககாண்டு திரும்பிைவன்
கண்களில் சிவகாமி கதவியின் வீல் கசரைப் பிடித்துக்
ககாண்டு அவள் பக்கத்தில் கசவிலிைர் உரடயில் நின்றுக்
ககாண்டு தன்ரனகை பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாரவ பார்த்து விட்டான். அந்த சில கநாடி அவன்

659
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முகம் அதுவரைக் ககாண்டு இருந்த சிரிப்ரப மைந்தது,
முகம் கல் கபால் இறுகிைது. தீட்சண்ைாவும் அவனின்
அந்தப் பாவரனரை கண்டுக் ககாள்ள வில்ரல,
"கபாடா கடய்! உன்னாலும் உன் பக்கத்தில் நிற்கும்
அந்த டிரசனர் ஸாரி அம்மிணிைாலும் பட்டகதப்
கபாதும்!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவள் அவன் மீதுப்
பார்ரவரை விளக்கினாள். இன்றுடன் அவளுக்கு டியூட்டி
முடிகிைது, நாரளயில் இருந்து எப்கபாதும் பணியில்
இருக்கும் சுமதி வந்து விடுவாள். அவள் இைண்டு நாட்கள்
தீைன் இல்லத்தில் தான் தனது பணி என்று ஏகனா அவள்
வீட்டினர்களிடம் அவளுக்கு கசால்ல கதாணவில்ரல,
அரத கசான்னால் அங்கு கபாகாகத என்று தடுப்பர்கள்,
அதற்கு அவள் மரிைாவின் உத்தைவு பற்றிக் கூறினால்,
அப்படிப்பட்ட கவரலக்கு நீ கபாக கவண்டாம் என்பார்கள்.
அது எல்லாம் தவிர்க்க அவள் அரத கசால்ல வில்ரல.
அன்று மாரல நரடகபை இருக்கும் தீைனின் வைகவற்பு
ஏற்பாடுகரள சிவகாமி கதவி கசய்துக் ககாண்டு இருப்பரத
பக்கத்தில் இருந்து கவனித்துக் ககாண்டு தான் இருந்தாள்

660
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைா, சிவகாமி கதவி கசய்யும் அலப்பரைகரளயும்,
கநற்று மாதுரி கதவி நடந்துக் ககாண்ட விதம் கண்டு மனம்
வருந்திை அனு, தீட்சண்ைாரவ, மதிைத்துடன் நீ கிளம்பி
விடு, நாரள கவறு உன்ரன கபண் பார்க்க மித்ைன்
வருகிைார், நீ நன்ைாக ஓய்வு எடு, நான் இருந்துப் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன் என்று அறிவுறுத்தினாள், அதுவும் சரி தான்
என்று தீட்சண்ைா கிளம்ப முற்படும் கபாது மரிைாவிடம்
இருந்து உத்தைவு அன்று இைவு வழக்கம் கபால் தான்
தீட்சண்ைாவும் அனுவும் கிளம்ப கவண்டும், விகசஷம்
என்பதற்காகலாம் சீக்கிைம் கிளம்பி வைாது ககாடுத்தப்
பணிரை சிைப்பாக முடித்து விட்டு எனக்கு முழு மருத்துவ
விவைங்களும் கவண்டும், என்றுக் கூறிைதால் கவறு
வழியின்றி அவளும் அங்கககை இருக்க கநர்ந்தது. சரிைாக
வைகவற்பு நரடகபறும் அரை மணி கநைத்திற்கு முன்
காரில் வந்து இைங்கிை தீைன் கண்கள் அவரள கவறித்தது.
அவனின் அந்த முகத்தில் அவளுக்கான நட்பு ககாஞ்சம்
கூட இல்ரல என்பரத அவளால் உணை முடிந்தது, அவன்
வந்ததும் எங்கிருந்கதா வந்த மாதுரி ஓடி வந்து அவரன
அரணத்துக் ககாண்டாள். அவளின் அந்த அரணப்ரப

661
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எதிர்ப்பாைா தீட்சண்ைா முகம் ஒரு கணம் மாறி பரழை
நிரலக்கு திரும்பிைரத மாதுரியின் கதாகள் வரளவில்
முகம் புரதத்து இருந்த தீைனால் உணை முடிந்தது.
அப்கபாதும் அவன் முகத்தில் கல் கபான்ை கடினம் வந்து
இருந்தரத அவளால் உணை முடிந்தது. அதற்கு கமல்
தீட்சண்ைாவால் அங்கு நிற்க முடிைவில்ரல,
"கமடம், உங்களுரடை மருந்து தீர்ந்து விட்டது, நான்
கபாய் எடுத்து வருகிகைன்",
என்று அலுவலக அரைக்கு வந்தவளுக்கு தரல
வலித்தது, வாழ்க்ரகயின் மீது சலிப்பும் தன் மனதின் மீது
கவறுப்பும் கதான்றிைது, அந்த அரையில் நின்றுக் ககாண்டு
சற்று கதாரலவில் கதரிந்த மின் விளக்கு அலங்காைத்தில்
கஜாலித்துக் ககாண்டிருந்த தீைன் அைண்மரனரை கவறித்த
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து அந்த சூழல் "உனக்கு இந்த
அைண்மரனயின் கசாந்தக் காைன் கவண்டுகமா?", என்று
வினவி ககலிைாக சிரிப்பது கபால் இருந்தது, தன் கமல்
ஒரு ஸ்பரிசம் பட சிந்தரனகளில் இருந்து கவளிகை வந்து
திடுக்கிட்டவளாய் திரும்பிப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.

662
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன தீட்சும்மா? பைந்துட்டிைா?, என்னாச்சு?, ஏகதா
பலத்த சிந்தரனயில் இருக்கப் கபால்",
என்ைப்படி அனு நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"ப்ச், ஒண்ணும் இல்ரலக்கா!",
என்ைப்படி சன்னலில் இருந்து விலகி வந்தவள்
எரதகைா கதடினாள்.
"இரத தான் கதடுகிறீி்ைா தீட்சும்மா?",
என்ைப் படி ஒரு சிறிை மருந்து பாட்டிரல தீட்சண்ைா
முன் அனு நீட்டினாள்.
"ஆமாம் அக்கா! இது உங்க கிட்ட எப்படி?",
என்று அரத வாங்க ரகக் நீட்டினாள் தீட்சண்ைா.
"இது என்கிட்ட தான் இருக்கும்னு உனக்கு நல்லாகவ
கதரியும்! நீ தான் இரத என்கிட்ட ககாஞ்ச கநைத்துக்கு
முன்னாடி ககாடுத்கதன்னு நிரனக்கிகைன்",
அவரள கூர்ரமைாக ப் பார்த்துக் ககாண்கட அனு
கசால்ல, தீட்சண்ைா தன் உதட்ரட தவறு கசய்து விட்ட
உணர்கவாடு தரலக் குனிந்து அந்த மருந்துப் பாட்டிரல
கவறித்தாள்.

663
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன தீட்சும்மா இது? அன்ரனக்கு அவ்களா
கபசிட்டு இப்கபா இப்படி ரிைாக்ட் பண்ணிட்டு இருக்க,
நான் ஒண்ணு கசால்கைன், நல்லாக் ககட்டுக்ககா!
உன் வாழ்க்ரகயில் தீைன் என்பவர் இைந்த காலமாகி
கைாம்ப நாட்கள் ஆகி விட்டது, நாரள காரல ஒன்பதரை
மணிக்கு மூன்கை மூன்று முடிச்சு தான், அவ்களா தான்
உன்னால் நிரனவால் கூட அவரை கநருங்க முடிைாது,
அது உன் ஆழ் மனதுக்கு நன்ைாககவ கதரியும், நீகைப்
பாரு, அந்த தீைகன உன்னுடன் நட்பாக பழகி அந்த
நிரனவுகரள எல்லாம் இைந்த காலமாக ஆக்கி இப்கபாது
அந்த மாதுரி கதவியுடன் நிகழ்கால மற்றும் எதிர்க்கால
வாழ்க்ரகக்கு தைாைாகி விட்டார், நீ மட்டும் ஏன் இப்படி
இைந்த காலத்திகல இருக்க?நாரள உனக்கு ஒரு
எதிர்க்காலம் இருக்கு, டாக்டர். மித்ைன் ரூபத்தில். இப்கபா
நீ இங்கக இருப்பது உன் பணிக்காக என்ை எண்ணத்ரத
மட்டும் மனதில் ரவத்துக் ககாண்டு இரு, கபஷண்ட் கநம்
சிவகாமி கதவி, இந்த இைண்டு மட்டும் உன் நிரனவில்
இருந்தால் கபாதும், கவறு எதுவும் கவண்டாம், நாரளயில்
இருந்து இந்த இடத்திற்கு நாம் இனி நாம் வாழ்க்ரகயில்

664
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வைப் கபாவது கூட கிரடைாது, ஏன் உனக்கும் மித்ைனுக்கும்
கல்ைாணம் ஆகி இந்த காஞ்சிபுைத்திகல நீ இருக்கப்
கபாவதில்ரல, அவருடனான வாழ்ரவ எப்படி வாழலாம்
என்று எண்ணி ைசித்து உன் எதிர்க் காலத்ரதப் பற்றிை
கற்பரனயில் மூழ்கி இரு, கடந்துப் கபான காலங்கள்
உனக்கு கவண்டாம், அது விட்டுப் கபான சுவடுகரள நீ
திரும்பிப் பார்த்தால் உன் கண்ணில் கண்ணீரை தவிை கவறு
எதுவும் இருக்காது, கசா எல்லாத்ரதயும் விட்டுட்டு வா
கவளிகை, இன்னும் ஒரு மணி கநைம் தான், அதுக்கு
அப்புைம் நாம ரிப்கபார்ட்ரட கைடிப் பண்ணிட்டு ஏழு
மணிக்கு கிளம்பிடலாம், எனக்கு கவளிகைப் கபாக
கவண்டிை கவரல கவை இருக்கு, ஓகக தீட்சும்மா, நாம
வந்து கைாம்ப கநைம் ஆகிட்டு, வா கபாகலாம்",
என்று நடந்த அனு, தன் பின்னால் கமௌனமாக வந்துக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து,
"அப்புைம் இன்கனாரு விஷைம் தீட்சும்மா! இதுகவ நீ
தீைனுக்காக அழுவும் கரடசி கண்ணீைா இருக்கட்டும்,
கண்ரண துரட!",

665
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அனு முன்னால்
கபாக, அப்கபாது தான் தன் கன்னத்தில் இைங்கி காய்ந்துப்
கபாயிருந்த கண்ணீர் தடத்ரத உணர்ந்தாள் தீட்சண்ைா,
அந்த கமௌனமாக சிவகாமி கதவி பின்னால் நின்றுக் வந்து
ககாண்ட தீட்சண்ைாவின் கருத்ரத கமரடயில் ஒலித்த
அந்தப் பாடல் கவர்ந்தது. நிரனவுகளில் இருந்து கவளிகை
வந்தவள் கண்கள் தன்ரனயும் அறிைாமல் கமரட மீது
நிற்கும் தீைன் மீது ஒருமுரை படிந்து திரும்பிைதில் ககாட்
சூட் அணிந்து பைங்கிப் பழம் கபால் இருந்த ைாகைா ஒரு
மனிதரிடம் கபசிக் ககாண்டு இருந்தாலும் அவன் பார்ரவ
அவ்வப் கபாது அவள் மீது பட்டு ககாண்டு தான்
இருக்கிைது என்பரத அவளால் உணை முடிந்தது,
"இந்த பார்ரவக்கு ஒன்றும் குரைச்சல் இல்ரல,
பக்கத்தில் ஒரு கிகலா கமக்கப்ரப அள்ளி பூசிக் ககாண்டு
நிற்கிைாகளா அவரளப் பாருடா, அவளுக்கு பின்னால்
ஏகதா அவர் கசாத்ரத எல்லாம் என் கபைருக்கு மாற்றி
நான் எழுதி வாங்கிக் ககாண்டதுப் கபால் என்ரன
முரைகைா முரை என்று முரைத்துக் ககாண்டு இருக்கிைாகை
உன் அருரம மாமனார், அவரைைாதுப் பார்த்து கதாரல,

666
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ரன ஏன் இப்படி பார்த்து கதாரலக்கிை? உன்னால் என்
ஆழ் மனதில் ஏற்பட்டு உள்ள காைம் ஆை கவண்டாமா?
அதற்குள் இதுப் கபால் பார்ரவ பார்த்து என்ரன ஏன்
வரதக்கிைாய்? அவன் பார்ரவரை பாகைன், புரிைாத புதிர்
இவன், அந்த மாதுரி என் அம்மாரவ ககால்ல முைன்ைது
கதரிந்தும் அரத என்னிடம் கசால்லாது தன் பணத்தால்
மூடி மரைக்க முைன்ை ககாரலக்காைப் பாவி!!!!",
தீட்சண்ைா மனம் ஒருமுரை அதிர்ச்சியில் குலுங்கிைதில்
அவள் மனதில் அவன் மீது அதுவரை இருந்த உணர்வுகள்
வடிந்து அவன் கமல் கவறுப்பு சுைந்தது. எப்கபா இந்த
இடத்ரத விட்டு நகர்கவாம் என்று அவளின் மனம்
தத்தளித்த நிரல கடவுளுக்கு ககட்கதா என்னகவா கநைம்
விரைவில் கழிந்ததில் அவளும் அனுவும் இைண்டு நாட்கள்
சிவகாமி உடல்நிரல பற்றிை குறிப்புகரள எடுத்துக்
ககாண்டு அரத சிவகாமி கதவியிடம் காட்டி விட்டு
அவளிடம் விரட கபை அவர்கள் வந்தப் கபாது அரத
சரிபார்த்து விட்டு அந்த குறிப்ரப அனுவிடம் ககாடுத்து
விட்டு அவரள சிறிது கநைம் கவளிகை இருக்க
உத்தைவிட்டு தீட்சண்ைாரவ கமலிருந்து கீழாக ஆைாய்ச்சிப்

667
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்ரவப் பார்த்தாள் சிவகாமி கதவி. அந்த அரையில்
தனித்து நின்ை தீட்சண்ைாரவ கைாசரனைாக பார்த்தப்படி
சிவகாமி கதவி ககட்டாள்.
"நீ தாகன ஸ்கூலில் என் மகன் கூட ஒண்ணா படிச்ச
கபாண்ணு?"

668
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 48
"ஆர்ப்ைரிக்கும் அபைகள் நிபைந்த..
ேமுத்திரத்தில் அல்ைாடும்
துரும்ைாய் தவிக்கிபைன்..
கபரயாக இருக்கும் உன்பன அபடய..
கன்னி இவள் உன் பக பேர்வாைா?இல்பை..
கடலில் காைாமல் பைாவாைா?",

-❤️தீட்சுவின் மன எழுச்சிகளில் தீரு❤️

"ஆமாம் கமடம்",

அடக்கத்துடன் பதில் வந்தது தீட்சண்ைாவிடமிருந்து.

"அந்தம்மா காட்டுை ஆட்டிடியுட்க்கு உன்ரன தீைன்
கூட ஒண்ணா படித்த கபண்ணுனு நிரனப்பு ரவத்து
இருக்கும்னு என்னால் நிரனக்க முடிைரல, பார்த்தீல,
நம்மரள எல்லாம் நிரனத்துப் பார்க்க கூட பிடிக்காதவங்க
லிஸ்ட்டில் ரவத்து பின் வாசல் வழிைாக வை கசால்ைவங்க
ரமண்ட்ல நீ இன்னும் இருப்பனு எனக்கு ஒண்ணும்

669
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நம்பிக்ரக இல்ரல, நீ கண்டரத எல்லாம் கபாட்டு
குழப்பிக்காதா!!! சரிைா",
என்று கநற்று இைவு கவரலகரள முடித்து விட்டு
கபருந்து நிரலைம் கசன்றுக் ககாண்டிருக்கும் கபாது அனு
தன்னிடம் கூறிைது அவள் நிரனவில் வந்து நின்ைது.
அவளின் நம்பிக்ரகரை கபாய்ைாக்கி விட்டு சிவகாமி
கதவி சரிைாக அவர்களின் கவரல முடிந்தப் பின்
ககட்கிைாள் எனில் இவள் எப்படிகைப் பட்ட கபண்! அப்படி
என்ைால் கநற்றும் இன்றும் என்ரன கவனித்துக் ககாண்கட
இருந்திருப்பாள் கபால என்ை எண்ணம் தீட்சண்ைா மனதில்
எழுந்தது.
"ஹ்ம்ம்..!!! கவரல எல்லாம் சிைப்பா கசய்த, எனக்கு
கைாம்ப பிடித்து இருந்தது",
சிவகாமி கதவி அவரள கமலிருந்து கீழாக
ஆைாய்ச்சிப் பார்ரவப் பார்த்தப் படி கசால்ல, தீைனால்
ஏற்பட்ட ைணத்துக்கு மருந்து இட்டதுப் கபால கதான்றிைது
அவன் அம்மாவின் வார்த்ரதகள்.
"நன்..!!",

670
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கசால்ல முைன்ைவரள சாட்ரடைால் அடித்ததுப்
கபால வந்தது சிவகாமி கதவியின் அடுத்த வார்த்ரத.
"நீ சிைந்த கவரலக்காரி தான்!!!!!",
என்ை அவளின் பதில் ககட்டு அதிர்ந்த தன் முகத்ரத
மரைக்க அரும்பாடு பட்டாள் தீட்சண்ைா, ஆனால்
அரதயும் தங்க பிகைம் கபாட்ட கண்ணாடி அணிந்து
இருந்த சிவகாமி கதவி கண்கள் கண்டுக் ககாண்டன,
என்பது அவள் அடுத்து கசான்ன வார்த்ரதகளில் இருந்து
தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்தது.
"கே..என்ன முகம் மாறுது! உன் தகுதி என்னகவன்று
உனக்கு இப்கபாது புரிந்து இருக்கும் என்று நிரனக்கிகைன்,
நீ எப்கபாதும் கவரலக்காரி தான், ஆனால் எனக்கு
கவரலக்காரிைாக இருப்பதற்கும் ஒரு தகுதி கவண்டும்
என்று நிரனப்பவள் நான், என்னிடம் கவரலக்காரிைாக
இருப்பதற்கு எல்லாத் தகுதியும் இருக்கு, உன்னிடம்
உண்ரம இருக்கிைது, அஞ்சாரம இருக்கு, அதனால் தான்
கசால்கிகைன், உனக்கு என்னிடம் கவரலக்காரிைாக
இருப்பதற்கு மட்டும் தான் தகுதி இருக்கு, இந்த வீட்டின்
எஜமானிைாக இல்ரல",

671
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று உஷ்ணம் நிரைந்த இறுதியுடன் அவள் முரைத்து
முடிக்க, அவள் கசான்ன கரடசி வார்த்ரதயில்
திடுக்கிட்டவளாய் தீட்சண்ைா நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்,
அவளின் பார்ரவரைக் கண்டுக் ககாண்டவளாய் சிவகாமி
கதவி கமலும் கதாடர்ந்தாள்.
"உன்னால் என் மருமகளுக்கும் என் மகனுக்கும் மன
வருத்தம், நானும் சில நாட்களாக என் மகரன கவனித்துக்
ககாண்டு தான் வருகிகைன், அவன் ஏகதா ஒரு விஷைத்தில்
பாதிக்கப் பட்டு இருக்கிைான், விசாரித்துப் பார்த்ததில்
அதற்கு காைணமாக நீ இருந்தாய், அப்கபாகத உன்ரன
சந்திக்க கவண்டும் என்று நான் முடிவு கசய்து விட்கடன்,
அதனால் தான் நீ கவரலப் பார்க்கும் மருத்துவ மரனயில்
மரிைாவிடம் கசால்லி உன்ரன இங்கக வைவரழத்கதன்,
நான் எதற்கு கதரியுமா இந்த இைண்டு நாட்கரள கதர்ந்து
எடுத்கதன்?",
என்று தன்ரன கநாக்கி வந்த ககள்விக்கு பதில்
கசால்லாது திரகத்த வண்ணம் கபச்சு மைந்து நின்றுக்
ககாண்டிருந்தாள்.

672
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீதான் கநற்றில் இருந்து என் பக்கத்தில் இருந்து
பார்த்தாகை! எத்தரன விவிஐபி வருரக, வாழ்த்துகள்,
கலட்டர்ஸ், கபாக்ககஸ், எத்தரன டீவி கசனல்களின் ரலவ்
கடலி காஸ்ட்னு, இந்திைாவின் டாப் கடன் பிசிகனஸ்
பத்திரிரககள், டீவி கசனல்கள் எல்லாம் நாரள நடக்கப்
கபாகும் தீைன் கல்ைாணத்திற்கு ரலவ் கடலி காஸ்ட்டுக்கு
கவயிட் பண்ணிட்டு இருக்காங்க, அட அரத எல்லாம் கூட
விடு, இந்த அைண்மரனரை பார்த்தாைா? நீ இருந்தீல
அந்த அலுவலக அரை? அதில் பாதி வருமா உன் வீடு?
என் மகன் இப்கபாது வைகவற்பில் உடுத்தி இருக்கும் அந்த
உரடயின் விரல இருபது லட்சத்திற்கு கமல், என்
மருமகள் மாதுரி கதவி உடுத்தி இருக்கும் அந்த உரடயின்
விரல ககாடிகரள கதாடும், நீ ககாடிரை விடு, அட்லீஸ்ட்
லட்சத்ரதைாவது கண்ணால் பார்த்து இருக்கிைாைா? உன்
தகுதி என்னகவன்று கதரிந்து முதலில் ஆரசப் படு,
எனக்கு காைணங்கள் உண்டாக்குவர்கரள கண்டால் சுத்தமா
பிடிக்காது, அதுப் கபால் இருந்தால் அவர்கரள என்
வாழ்வில் எப்கபாதுகம சந்திக்க கூடாத மனிதர்கள்
வரிரசயில் ரவத்து விடுகவன், நீயும் அதுப் கபால் தான்,

673
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என் மகன் குடியில் மூழ்கிைதற்கும் என் மருமகள் நடுவில்
மனம் கஷ்டப் பட்டதிற்கும் நீ மட்டும் தான் முழுக்க
முழுக்க காைணம், அதனால் தான் உன்ரன இங்கக
வைரவத்து உன் நிரலரை உனக்கு புரிை ரவத்கதன், இனி
ஒரு தைம் உன்ரன என் வாழ்வில் சந்திக்ககவ கூடாது,
கவரலக்காைர்களின் கசரவைால் மனம் மகிழ்ந்து இருந்தால்
அவர்களுக்கு அவர்களின் சம்பளத் கதாரகயுடன் இரு
மடங்கு கசர்த்து இந்த அைண்மரனயில் ககாடுப்பது
வழக்கம், உன் மருத்துவ கசரவ எனக்கு மிகவும் பிடித்து
இருந்தது, இந்தா இரத எடுத்துக் ககாண்டு கபா!!",
என்று ஒரு பணக் கட்ரட தன் அருகில் இருந்த
கடபிரள கநாக்கி வீசிை சிவகாமி கதவி அதற்கு கமல் தன்
எதிகை நின்றுக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாரவ பார்க்க
பிடிக்காது தன் முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டாள்.
"என் தகுதிக்கு மீறி ஆரசப்பட்டது என் தப்பு தான்
கமடம், அரத புரிை ரவத்ததற்கு மிகவும் நன்றி, நான்
கவரலப் பார்க்கும் எங்களது மருத்துவ மரனயில் எங்கள்
கவரலக்கு மாத சம்பளம் என்று ஒன்று தருகிைார்கள்,

674
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதுகவ எனக்கு கபாதும், நன்றி, மீண்டும் இங்கு வை
எனக்கும் விருப்பகம இல்ரல",
என்ைவாறு தன் இருரககரளயும் கூப்பி விட்டு
சிவகாமி கதவி வீசிை பணத்ரத திரும்பிக் கூடப் பாைாமல்
நடந்தாள் தீட்சண்ைா, அவள் அந்த அைண்மரனயின்
பின்புைம் வாசல் அருகக கசன்ைப் கபாது ஒருமுரை
அவரளயும் அறிைாமல் தூைத்தில் கமரடயில் மாதுரி கதவி
அருகில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீைன் கமல் படிந்து
திரும்பிைது, அதற்கு கமல் அவள் அங்கு நிற்கவில்ரல,
"இனி என் வாழ்நாளில் இந்த அைண்மரனயில் காகல
எடுத்து ரவக்க கூடாது, எப்படி எல்லாம் கபசி விட்டார்
அந்த தீைன் அம்மா!!!
"கடவுகள..!!! வாழ்க்ரகயில் என்னுரடை தீைன்
கிரடக்க கவண்டும் என்ை அவன் சம்பந்தப் பட்ட
என்னுரடை நிரைை கவண்டுதல்கரள நிைாகரித்து
இருக்கிைாய், எல்லாம் நன்ரமக்கக என்று நானும் அரத
கடந்து வந்து விட்கடன், அதனால் தைவு கசய்து
என்னுரடை இந்த கவண்டுதரலைாவது நிரைகவற்று",

675
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என் வாழ்வில் எக்காைணம் ககாண்டும் அந்த
தீைரனகைா அவனது அம்மாரவகைா சந்திக்க கவ கூடாது,
அது மட்டும் இல்லாமல் இனி இந்த அைண்மரன பக்கம்
நான் வந்து விடகவக் கூடாது",
என்று மனதில் கவண்டிக் ககாண்டு நடந்தவள் அதற்கு
கமல் அந்தப் பக்கம் திரும்பி கூட பார்க்கவில்ரல,
கபருந்து நிரலைம் கநாக்கி நடக்க ஆைம்பித்தாள்,
அனுவின் உைவினர்கள் அவள் வீட்டுக்கு ஏகதா உைவினர்
திருமணம் கபாருட்டு வருவதால் அவள் முன்னகை கபாய்
விட்டிருந்தாள், மைக்க முைன்றும் சற்று முன் சிவகாமி கதவி
கபசிை கபச்சுக்கள் அவள் காதில் ஒலித்ததில் காரத மூடிக்
ககாண்டு கண்ரண இறுக மூடிக் ககாண்டாள் தீட்சண்ைா.
பட்..படீர்!!!! என்று வானம் ஒருமுரை உறுமி இன்னும் சில
கநாடிகளில் மரழ வைப் கபாகிகைது என்று அவரள
மிைட்டிைதில் அப்கபாது தான் காரலயில் கதாரலக் காட்சி
கசய்தியில் கசான்ன அந்த மூன்று நாட்கள் மரழ
அவளுக்கு நிரனவில் வந்ததில் அது அறிந்தும் குரட
எடுத்து வைாத அவளின் புத்திரை எண்ணி கநாந்துக்
ககாண்டவள் கபருந்து நிரலைத்தில் நின்ைாள்.

676
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்தப் பாரத கநடுக வண்ண விளக்குகளால்
அலங்கரிக்கபட்டு கட்சிக் ககாடிகளும் கபனர்களும்
அவளுக்கு நாரள நடக்கப் கபாகும் தீைன் திருமணத்திற்கு
மத்திை அரமச்சர்கள் வைப் கபாகிைார்கள் என்று
கசால்லிைது, அவள் மனம் உடகன தான் கபருந்துக்காக
நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும் நிரலரையும் தீைன்
திருமணத்திற்கு கபாக்குவைத்து துரை அரமச்சகை
வருவரதயும் ஒப்பிட்டு பார்த்து சிவகாமி கதவி தன்ரன
கபசிைதில் தப்கப இல்ரல என்று அவளுக்குள்
கதான்றிைது, அதுவரை உறுமிக் ககாண்டு இருந்த வானம்
தூைல் கபாட்டு சட சட கவன்று கபய்ை ஆைம்பித்ததில்
திடீர் என்று வந்த மரழைால் அவள் கபருந்து நிரலைத்தின்
உள்கள ஒதுங்கி நின்ைாள், நல்ல கவரள, கபருந்து
நிரலைத்தில் நான்கு கபண்கள் நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தனர், அவர்கள் கபச்சில் இருந்கத கபருந்து அந்தப்
பகுதியில் கவகு கநைமாக வைவில்ரல என்று புரிந்தது
அவளுக்கு, கபசாமல் திவாகருக்கு ஃகபான் பண்ணலாம்
என்று எண்ணி அவள் தன் கபாரன எடுக்கும் கபாது,
அவரள தடுப்பது கபால் அந்த கார் அவள் அருகில் வந்து

677
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நின்ைது, அரதப் பார்த்த உடன், இந்த காரை எங்ககா
பார்த்து இருக்கிகைாகம!!! என்ை எண்ணம் அவள் மனதில்
எழ கைாசரனைாக அந்த காரைப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா,
அதிலிருந்து அவரளப் பார்த்து புன்னரகத்துக் ககாண்கட
மித்ைன் இைங்கினான்,
"என்ன தீட்சு, இங்கக நிக்கிை? அதுவும் இந்த
மரழயில்? வா நான் வீட்டில் ட்ைாப் பண்கைன்",
என்று அவன் கூைகவ தீட்சண்ைா தைங்கினாள்.
"அட..வா, அண்ணன், அண்ணி கிட்ட நான்
கசால்கைன், அடுத்த மரழ வருதுக்குள்ள கபாகனும் வா,
நாரளக்கு நிரைை கவரல இருக்குல்ல!",
என்று அவன் கூைகவ, அவளுக்கு நாரள அவனுடன்
நடக்கப் கபாகும் கபண் பார்க்கும் ரவபவம் நிரனவுக்கு
வைகவ, உடகன அவன் ககாரிக்ரகரை மறுக்க முடிைாது
தீட்சண்ைா அவன் காரில் ஏறினாள்.
அரத தூைத்தில் இருந்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
கையின் ககாட் அணிந்த உருவம் ஒன்று உடகன தன்
கபாரன எடுத்து அதில் சில எண்கரள ரடப் கசய்தது,

678
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த எண் இதில் ஏற்கனகவ பதிவு கசய்ைப்பட்டு இருக்கு
என்று கசால்லுவதுப் கபால ஃகபான்,
"Boss" என்று ஆங்கிலத்தில் பதிவு கசய்ைப்பட்டு
இருந்த அந்த எண்ரணக் காட்டிைது, அதற்கு டைல் கசய்து
தன் காதில் ரவத்து,
"ேகலா சார்..!!",
என்று அது கூறிைதில் அந்த கையின் ககாட் உருவம்
ஒரு கபண் என்று கதரிந்தது.

679
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 49
"என்பனக் ககான்று தீர்க்கும்..
உன் மீதான தாைக் கனவுகளிலிருந்து
என்பன மீட்க வருவாயா..
என் கனவு கவட்கங்களுக்கு
கோந்தக்காரபன..!!!!!
காதல் தீயில் மூழ்கிட..
மூச்சு முட்ட முத்தம் இட..
வருவாயா..?
இராத் தூக்கம் மைந்த இவளுக்கு!!

-❤️தீட்சுவின் தாைங்களில் தீரு❤️

"ம்ம்!!! அவ்களா தான் , முடிந்துட்டு, மித்ைன் மட்டும்

உன்ரனப் பார்த்தால் மைங்கி விடுவார்!!! அழகா

இருக்கடிம்மா",
நிரலக் கண்ணாடி முன் தங்க நிை பட்டுச் கசரலயில்
அமர்ந்து இருந்த தீட்சண்ைா தரலயில் மல்லிரக சைத்ரத

680
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சூட்டி விட்டு தன் ரககரள வழித்து திருஷ்டி கழித்தப்படி
கசான்னாள் அனு.
"மைங்கிைதால் தாகன கநத்து நம்ம தீட்சுக்கு புடரவ
எடுத்துக் ககாடுத்து அரதக் கட்ட கசால்லி கபண் பார்க்க
வரும் கபாகத நிச்சிைம் பண்ண வகைனு கசால்லிட்டு
கபாயிருக்கார்",
என்ைப்படி முகம் முழுக்கப் புன்னரகயுடன் ரகயில்
ஒரு கிண்ணத்ரத ரவத்துக் ககாண்டு அனுரவ கநாக்கி
நீட்டினாள்.
"அக்கா..! இரத கடஸ்ட் பாருங்க, இனிப்பு சரிைா
இருக்கா?",
என்ைாள். தன் உருவத்ரத கண்ணாடியில் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா முகம் அனு கசால்வரத
கபால் அழகாக தான் இருந்தது, அவளின் கண்கள் அவள்
கட்டி இருந்த அந்த புடரவரைப் பார்த்தது, அவள்
மனதில் மித்ைன் குைல் ஒலித்தது.
"தீைன் சார் கமகைஜ் பங்கஷனுக்கா
இந்த கநைத்தில் வந்த தீ..?",

681
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவன் கசால்லி விட்டு ேச் என்று தும்பகவ,
அவள், அவன் இறுதிைாக அவரள அரழத்த அந்த "தீ"
ரை உணர்ந்து திடுக்கிட்டாள்.
"டூ கடசா ஒகை ககால்டுடா, இந்த கிரளகமட் கசஞ்ச்
கவை ஒத்துக்கரலடா, ஆங்!! என்னக் ககட்டுட்டு
இருந்கதன்?",
என்ைவன் அவளின் திரகத்த முகத்ரதப் பார்த்தான்,
"கே!! என்னாச்சு? என்ரன புதுசா பாக்குை மாதிரி
பாக்குை? ஆர் யூ ஓகக தீட்சு?",
அவன் அவளின் ரகரை அவள் முன்னால்
ஆட்டினான்.
"இல்ரல தீ னு கூப்பிட்டீங்க!!, எப்பவும் அப்படி
கூப்பிட மாட்டீங்க! அதான்",
அவள் சுதாரித்தவளாய் கசால்ல, அவன் புன்னரக
கசய்தான்.
"தீட்சுனு தான் கசால்ல வந்கதன், அதுக்குள்ள தும்மல்
வந்துட்டு, ஆமா "தீ" கூட நல்லா தான் இருக்கு, உன்ரன
ைாைாவது அப்படி கூப்பிடுவாங்களா என்ன?",

682
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காரை காஞ்சிபுை கரடவீதிகள் நிரைந்த கநருக்கடிைான
சாரலயில் ஓட்டிக் ககாண்கட இைல்பாக ககட்டான் மித்ைன்.
அரதக் ககட்டு தீட்சண்ைா முகம் ஒரு கணம் தீைன்
நிரனவில் மாறி, பின் தாழ்ந்த குைலில் இைல்பாக
கசான்னாள்.
"என்கனாட ஸ்கூல் பிகைண்ட்ஸ் "தீ" னு தான்
கூப்பிடுவாங்க",
தீட்சண்ைா கசால்வதும் உண்ரம தான். தீைன்
அவளுக்கு பள்ளி த் கதாழன் தாகன!
"ஓ ரநஸ்!..ஸ்கூல் பிகைண்ட்ஸ்னு கசான்ன உடகன
தான் நிைாபகம் வருது, தீைன் சார் உன் ஸ்கூல் பிகைண்ட்
தாகன? எனக்கு ஆச்சிரிைம் தான் தீட்சு",
"என்ன ஆச்சிரிைம்?",
"என்னால் மனம் அறிந்து கபாய் கசால்ல முடிைாது
மித்ைன், தைவு கசய்து தீைன் பற்றி ககட்டு என்ரன
கசாதிக்காதாடா",
என்று மனதில் கவண்டிக் ககாண்கட அவரனப்
பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.

683
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அவ்களா கபரிை விஐபி, உன் சிறுவைது நட்ரப
மதித்து அம்மாவுக்கு பணம் கட்டினாகை!! அதுகவ
என்ரனப் கபாறுத்த வரை ஆச்சிரிைம், அவரின்
அப்பாயின்கமண்ட்டுக்காக எத்தரன கபரிை கபரிை
ஆட்கள் எல்லாம் தவம் கிடக்கிைார்கள் கதரியுமா?
அப்படிப்பட்டவர் உன்ரன கதடி வந்து கேல்ப் பண்ணி
இருக்கிைார் என்ைால் உன் நட்ரப அவர் எந்த அளவுக்கு
மதித்து இருக்கிைார் என்று ஆச்சிரிைம் இன்னும் எனக்கு
அகலகவ இல்ரல, தீைன் சாரும் உன்ரன தீனு தான்
கூப்பிடுவாைா?",
"இல்ரல!!!",
சற்று முன் கவண்டிக் ககாண்ட கவண்டுதல்
நிரைகவைததால் என்னகவா கதரிைவில்ரல, தன்
மனமறிந்துப் கபாய் கசான்னாள் தீட்சண்ைா, அவள் மனதில்
தன் அம்மாவிற்கு ஏற்பட்ட விபத்தும் அதன் பின்னணியும்
நிரனவில் வந்து நின்ைதில் அவள் மனம் தீைன் மீது
கவறுப்பில் மூழ்கி அந்த கவறுப்பு அவள் வாயில் இருந்து
கபாய்ைாக வந்தது.

684
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஓ..அதாகன, அவர் இதுப் கபான்ை சில்லி
விஷைங்களில் எல்லாம் எப்படி முக்கிைத்துவம்
ககாடுப்பார்?,. இருந்தாலும் உங்கள் இருவரின் நட்ரப
மைக்காமல் அரழத்து இருக்கிைாகை அதுகவ கபரிை
விைப்பு தான், அதனால் தான் உன் டியூட்டி முடிந்த
ரககைாடு ோஸ்கபட்டலில் இருந்து கநைா இங்கக வந்துட்ட
கபால",
என்று சீருரடயுடன் அமர்ந்து இருந்த தீட்சண்ைா ரவப்
பார்த்தப்படி கசான்னான் மித்ைன். அதற்கு பதில் கசால்லாது
ஒகை ஒரு இதழ் பிரிைாப் புன்னரக கசய்தவளுக்கு தரல
வலித்தது. எரத மைந்து கதாரலக்க கவண்டும் என்று
அவள் நிரனக்கிைாகளா அரதகை மித்ைன் நிரனவுப்
படுத்தினால் பாவம் அவள் என்ன கசய்வாள்,
"அகடய்!!! நாகன கைாம்ப மனசு கநாந்துப்
கபாயிருக்ககன், ககாஞ்சம் உன் தீைன் புைாணத்ரத
நிறுத்துடா! என்ன வாழ்க்ரக இது, ச்கச!",
என்று அவள் தன் விதிரை கநாந்துக் ககாண்டு தன்
வீடு எப்கபாது வரும் என்று எண்ணிக் ககாண்டு வழிரைப்
பார்த்தாள்.

685
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒருவழிைாக அவள் வீடு வைவும் அவள் காரிலிருந்து
இைங்கும் கபாது தான் மித்ைன் அந்த பார்சரல நீட்டினான்,
"தீட்சு, உனக்காக நான் ஸ்கபஷலா வாங்கின புடரவ
இது, ஆக்சிவலி எனக்கு ஒரு யூஎஸ் ஆஃபர் கிரடத்து
இருக்கு, இன்ரனக்கு தான் கன்பார்ம் ஆச்சு, மூன்று
மாதங்களில் நாம கல்ைாணம் முடித்து விட்டு கப்புள்ளா
யூஎஸ் கபாகப் கபாகைாம், கசா நாரளக்கு கபண் பார்க்கும்
படலத்கதாடு மட்டும் இல்லாது நம்ம நிச்சிைதார்த்தமும்
நடக்கப் கபாகுது, கநருக்கமான கசாந்தங்களுக்கு மட்டும்
அரழப்பு விடுத்துட்டு, சிம்பிளா நிச்சிைதார்த்ரத முடித்து
விட்டு கல்ைாணத்ரத கிைாண்ட்டா பண்ணலாம்னு
மார்னிங்கக உன் அண்ணா, அண்ணி கிட்ட கபசிட்கடன்,
நாரளக்கு காரலயில சீக்கிைம் வந்து இந்த புடரவயில்
கதவரதப் கபால் கஜாலிக்கப் கபாகும் உன்ரன நான்
பார்க்கணும், கபாய்ட்டு வைவா..!!"
என்று இதழில் புன்னரகயுடன் அவன் விரடப் கபற்று
அவரள வாசலில் இைக்கி விட்டு காரை எடுத்தான். அவன்
ஆரசப் பட்டதுப் கபால் தான் அந்த தங்க நிைப்
புடரவயில் கதவரத கபால் கஜாலித்துக் ககாண்டிருந்தாள்,

686
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அனுவின் ரக வண்ணத்தில் அவள் முகம் இன்னும்
அழகாக கஜாலித்தது. அரத எல்லாம் எண்ணிக் ககாண்டு
கண்ணாடிரைப் பார்த்தவள் கதவி இருந்த அரை கநாக்கி
கசன்று கதவியிடம் காலில் விழுந்து ஆசிர்வாதம்
வாங்கினாள், அவரள அந்த அலங்காைத்தில் கண்டதும்
கதவியின் கண்களில் இருந்து நீர் கலங்கிைது, ஏகதா கபச
முைன்ைவரள கபச முடிைாது அவள் உடல்நிரல
ஒத்துரழப்பு ககாடுக்காது மறுக்ககவ தன் ரககரள மட்டும்
தீட்சண்ைா தரல கமல் ரவத்து ஆசிர்வாதம் பண்ணி
விட்டு மித்ைன் எங்கக என்று ரசரகயில் ககட்டாள் கதவி.
அவளுக்கு சிகிச்ரச அளித்தது முதகல கதவிக்கு மித்ைன்
மீது ஒரு தனிப் பிரிைம் இருப்பரத தீட்சண்ைாவால் உணை
முடிந்தது, அந்த ஒரு காைணம் தாகன அவரள தன்
மனரத தைார்ப் படுத்திக் ககாண்டு நிச்சைம் வரை
வைவரழத்து இருக்கிைது.
"அவர் இன்னும் ககாஞ்ச கநைத்தில் வந்து விடுவார்
அத்ரத!!!",
என்று தீட்சண்ைா அருகில் முகம் முழுக்க சந்கதாஷ
நிரைவுடன் நின்றுக் ககாண்டிருந்த மலர் கசால்ல, கதவி

687
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒரு நிரைந்த கவள்ரள சிரிப்பு சிரித்தாள், அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா மனம்,
"இந்த அம்மாரவ ககால்லப் பார்த்தாகள அந்த
ககாரலக்காரி மாதுரி, அதற்கு உடந்ரதைாக இருந்தாகன
அவன்!!!!",
என்று ககாந்தளித்தது.
"அம்மா, உன் நாத்தனாரை அரழத்துக் ககாண்டு கபா,
என் தங்கச்சி கைஸ்ட் எடுக்கட்டும்",
என்று தீட்சண்ைாவின் தாய் மாமா கதவைாஜன் கசால்ல,
உடகன அவர் மரனவி சுமதி தன் அருகக நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த மலரைப் பார்த்து
"ஏன் மலரு இந்த புடரவ கூட அந்த டாக்டர் வீட்டில்
எடுத்து ககாடுத்ததா?",
என்ைாள், ஆைாயும் பார்ரவயுடன்.
"ஆமாம் சித்தி",
"ஹ்ம்ம்..காசு இல்ரல பணம் இல்ரலனு கசான்னாலும்
நல்லா புளிைங்ககாம்பா நிலப் புலனுடன் டாக்டர் மாப்பிரள
தான் பார்த்து புடிச்சி இருக்கீங்க, அதான் இந்த தாய்
மாமன் உைவுலாம் உங்க கண்ணுக்கு கதரிைரல",

688
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கண்களில் கபாைாரமயுடன் கசான்ன சுமதிரைப்
பார்த்ததும் தீட்சண்ைாவிற்கு பற்றி ககாண்டு வந்தது. அவள்
மனதில் கதவிக்கு விபத்து ஏற்பட்டு அவள் அறுரவ
சிகிச்ரசக்குப் பணம் ககட்டப் கபாது,
"நல்ல கவரள கசய்தீங்க..நான் கூட தங்கச்சி கமல்
இருக்குை பாசத்தில் பணத்ரத கிணத்ரத தூக்கி
குடுத்துடுவீங்ககலானு நிரனத்கதன், எவ்வளவு திமிர்
இருந்தால் நம்ம ரபைரன கவண்டாம்னு கசால்லும் அந்த
கதவி கபத்த திமிர் பிடித்த கழுரத",
என்ை சுமதியின் குைலும்,
"ஆமா..சுமதி, எவ்வளவு கசய்து இருப்கபன், அந்த
குடும்பத்துக்கு? நன்றி இல்லாத நாய்ங்க ! கூப்பிட்டு
ரவத்து கபண் பார்த்து நிச்சிைம் பண்ணப் கபாைப்கபா
அந்த கதவி கபத்த கபாண்ணு நம்ம ரபைரன புடிக்கலனு
அவமானப்படுத்திட்டால ? ஒண்ணும் இல்லாத அவள்
வீட்டில் அவள் கபத்து இருக்கிை அந்த அழகு ைதிரை
கட்ட எனக்கு மட்டும் என்ன ஆரசைா? ஏகதா இந்த
கஜாசிைன் கசான்னான், அவள் ஜாதகம் குகபை ஜாதகம்,
புகுந்த இடத்ரத தூக்கி விடும்னு, அதனால் ஏகதா அவள்

689
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வீட்டில் கபண் எடுக்கலாம்னு நிரனத்கதன், அதற்குள்கள
அந்த கழுரத இப்படி பண்ணிட்டா! இதில் வக்கரணைா
பணம் கவணும் மாமானு மட்டும் ஃகபான் பண்ணுைாள்,
"சரிைான அழுத்தக்காரிங்க அவ , உங்க தங்கச்சி
உள்ள அழுத்தம் அப்படிகை அவள் கிட்ட இருக்கு,
இப்கபா தீடீர்னு உங்க தங்கச்சி கசத்து கித்து கபாயிட்டா
என்னங்க பண்ைது, நிச்சிைத்ரத ரவத்துக்கிட்டு அங்ககலாம்
கபாக முடியுமா?",
அவர்கள் இருவரும் கபசிைது அவள் மனதில் வந்து
நின்ைதில் தீட்சண்ைா மனம் கபாங்கிைது.
"தூ!!! என்ன கஜன்மங்கள் இதுங்க, அன்ரனக்கு
அம்மாவிற்கு அடிப்பட்ட உடகன காசு ககட்டதுக்கு ஒரு
ரபசா ககாடுத்து உதவ முடிைல, இப்கபா ககாஞ்சம்
வசதிைான இடத்தில் நல்ல மாப்பிரள கிரடத்து விட்டது
என்று கதரிந்த உடகன கூப்பிடாமகல ஓட்டிக்
ககாள்ளுதுங்க, பணத்தாரச பிடித்த கபய்கள், எனக்கு வை
ககாபத்துக்கு நான் மட்டும் இந்த இடத்தில் விழா
நாைகிைாக இருக்கவில்ரல என்ைால் இதுங்கரள கன்னா
பின்னா கவன்று கபசி இருப்கபன்",

690
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று எண்ணி அவள் பல்ரலக் கடித்தது அனுவிற்கு
கதரிந்தகதா என்னகவா, முகத்தில் ககலி சிரிப்புடன் சரிைாக
ககட்டாள்.
"ஏம்மா, எங்க தீட்சு புளிை ககாம்பு பிடித்தால்
உங்களுக்கு என்ன? மான் ககாம்பு பிடித்தால் உங்களுக்கு
என்ன? உங்களுக்கு ஒரு ரபைன் இருக்காைாம்ல, அவருக்கு
நீங்களும் தான் ஏகதா பட்டுக்ககாட்ரடப் பக்கம்
சீர்கசனத்திகைாடு கார்லாம் வைதட்சரணைாக வாங்கி கபரிை
புளிை ககாம்பா தான் பிடித்து இருக்கீங்ககளாகம?, எங்க
தீட்சு நல்ல மனதுக்கு கடவுளா கதடி அனுப்பிச்ச சம்பந்தம்
இது, இருக்கும் வரை நன்ைாக அனுபவித்து விட்டு
கஷ்டப்படும் காலத்தில் காணாமல் கபாகும் சில நன்றிக்
ககட்ட மனிதர்கள் கபால இல்ரல, இந்த மாப்பிரளயும்,
அவங்க குடும்பமும்",
புன்னரகத்தப்படி அனு இைல்பாக கசால்வது கபால்
கசால்லி விட சுமதி முகம் சுருங்கிைது. அரதக் கண்ட
கதவைாஜன்,

691
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்னம்மா, நீ எரதகைா மனசில் ரவத்துக்கிட்டு
கபசைது கபால இருக்கக கைாசித்து கபசும்மா, நாங்க
கதவிகைாட அண்ணன், அண்ணி",
கதவைாஜன் குைல் உைர்ந்தது.
"ஓ அப்படிைாப்பா! நான் எதார்த்தமாகதான் ககட்கடன்,
இல்ரல கதவிம்மாகவாட அண்ணன், அண்ணினு
கசால்றீங்க, ஆனால் கதவிம்மாக்கு ஆக்சிகடண்ட் ஆகி
ோஸ்கபட்லில் இருந்தப்கபா உங்க ைாரையும் பார்த்ததா
எனக்கு ஞாபகம் இல்ரல, டிஸ்சார்ஜ் ஆகி வீட்டுக்கு
வந்தப்கபா கூட உங்கரள பார்த்தா எனக்கு ஞாபகம்
இல்ரல அதான் ககட்கடன், ஏன் மலரு இவங்க
ோஸ்கபட்டலா வந்து இருந்தாங்க?",
அறிைாப் பிள்ரள கபால முகத்ரத ரவத்துக் ககாண்டு
அனு ககட்க மலருக்கு சிரிப்பு தாங்க முடிைவில்ரல,
சிரிப்ரப அடக்கிக் ககாண்டு அவள் ஏகதா கசால்ல
முற்படும் கபாது வாசலில் கார் சத்தம் ககட்டது, எனகவ
எல்லார் கண்களும் எதிர்ப்பார்ப்புடன் கவளிகை பாய்ந்தது,
வாசலில் மித்ைனும் அவன் குடும்பத்தாரும் காரில் இருந்து
இைங்கிக் ககாண்டிருந்தனர்.

692
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"மாப்பிரள வந்தாச்சு!!!!",
ைாகைா ஒரு குட்டிப் கபண் கத்தி ககாண்டு ஓடினாள்.
"மாப்பிரள!!!!!!
அந்த வார்த்ரத ககட்டதும் தீட்சண்ைா மனம் தீைன்
கநாக்கி கபானதில் அவள் கண்கள் அனிச்ரசைாக அந்த
அரையில் இருந்த சுவர்க் கடிகாைம் மீது பாய்ந்தது, அது
காட்டிக் ககாண்டு இருந்த கநைம், இன்னும் அரை மணி
கநைத்தில் மாதுரி கதவி யின் கழுத்தில் ஊைார் அறிை தீைன்
தாலி கட்டி அவரள தன் மரனவிைாக்கி ககாள்ளப்
கபாகிைான் என்றும், இன்னும் சில கநாடிகளில் அவளுக்கும்
மித்ைனுக்குமான நிச்சிைதார்த்தம் கதாடங்கப் கபாகிைது
என்று கூறிைது.

693
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 50
"விருப்பை விட..
என் கவறுப்ைானாய் நீ..
இனிப்பை விட..
என் கேப்ைானாய் நீ..
வாழ்பவ விட..
என் ோபவ பதட பவத்தாய் நீ..

-❤️தீட்சுவின் மனம் கவறுத்த நிபையில் தீரு❤️

"வரும் கபாகத நல்ல மரழ..தாம்பைம் ரீச் ஆன

உடகன மரழ நல்லா கவளுத்து வாங்கிட்டு,

குழந்ரதகளுடன் எப்படி வைப் கபாகிகைாம்னு கவை பைம்
!!!",
மித்ைனின் மாமா தான் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தார்.
அவர் அருகக
அவர்களுடன் வந்து இருந்த இரு குழந்ரதகள்
டிவிரை ைார் முதலில் பார்ப்பது என்று சண்ரட யிட்டு
ரிகமாட்ரட பிடித்து இழுத்துக் ககாண்டு இருந்தனர்.

694
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எங்க அண்ணன் வீட்டுக்கு வந்து உங்க வீட்டு
கபாண்ணு புைாணம் தான், உன் அண்ணி அவ்களா அழகு,
அடக்கம், கைாம்ப நல்லப் கபாண்ணுனு, அப்படி என்
அண்ணரனகை பாதிக்கிை அளவுக்கு அப்படி என்ன
இவங்க ஸ்கபஷல்னு அவங்கரளப் பார்க்க எனக்கு கைாம்ப
ஆர்வம்",
உற்காகமாகவும் ககாஞ்சம் கர்வம் கலந்தும் கபசிக்
ககாண்டு கபான அந்த கபண்ரண சன்னல் வழிகை
பார்த்தாள் தீட்சண்ைா, முக ஜாரடயில் ககாஞ்சம் மித்ைரன
ககாண்டிருந்த அந்த கபண்தான் அவனின் தங்ரகைாக
இருக்க கவண்டும் என்று யூகித்தாள், அவள் யூகித்தது சரி
தான் என்று அடுத்து கபசிை ஒரு கைகைக் குைலிகல
கதரிந்தது.
"தப்பா நிரனத்துக் ககாள்ளாதீங்க திவா தம்பி,
மிருதுளாவின் நாத்தானரை தான் மித்ைனுக்கு கபசி ரவத்து
இருந்கதாம், அதற்குள் மித்ைனுக்கு உங்க தங்ரகரைப்
பிடித்து விட்டதா? அதான் தன் நாத்தானாரை தன்
அண்ணன் கல்ைாணம் பண்ணிக்ககாள்ளவில்ரலனு சின்ன
வருத்தம் அவளுக்கு, நீங்க கபாண்ரண வை கசால்லுங்க",

695
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன்ரமைாக கபசிை அந்த ஆண் குைல் அவளின்
வருங்கால மாமனார் என்று கூறிை அனு, கூடுதலாக, புகுந்த
வீடு கசன்று எதற்கும் மித்ைன் தங்ரகயிடம் ககாஞ்சம் நாள்
அவள் எது கபசினாலும் அரமதிைாக இரு, அவளுக்கு
அவள் நாத்தனாரை மித்ைன் கட்டாத கவகம் ககாஞ்சம்
கதரியுது தீட்சும்மா என்று தீட்சண்ைா ககட்காமகல தகவல்
வழங்கினாள்.
"அக்கா..இந்தாங்க, காபி தட்டு, தீட்சுரவ அரழத்துட்டு
வாங்க",
என்று மலர் அந்த அரையின் வாசலில் இருந்து குைல்
ககாடுக்க, தீட்சண்ைாவிற்கு ஏகனா உடல் நடுங்கிைது,
அரத உணர்ந்த அனு,
அவரளப் பார்த்து சிரித்தப் படிகை
"பைப்படாத தீட்சும்மா!! ககாஞ்ச கநைம் தான்
நமஸ்காைம் பண்ணிட்டு காபி ககாடுத்துட்டு உள்கள
வந்திடலாம், இன்னும் நாரலந்து வருஷத்துக்கு பிைகு இந்த
தருணங்கரள எல்லாம் நிரனத்து பார்த்தா உனக்கக சுகமா
இருக்கும்",

696
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கூை, அதற்கு பதில் கசால்லாது குனிந்த தரல
நிமிைாது வந்த தீட்சண்ைா மனம் தீைன் திருமணத்ரதப் பற்றி
கைாசித்தது.
"இந்கநைம் கோம குண்டத்தின் முன் கழுத்தில்
மாரலயுடன் அமை தைாைாக இருப்பான்ல?
என்று அவள் எண்ணிைது ப் கபால் அங்கக
அைண்மரனயில் தீைன் இருந்தான், அவர்களின் இைாஜப்
பாைம்பரிை முரைப்படி நவைத்தின கற்கள் பதிக்கப்பட்ட
தங்க நிை குர்தா கபால் இருந்த உரட அணிந்து அந்த
ஆளுைை நிரலக் கண்ணாடி முன் நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தான், அவன் அருகில் அவனின் முன்கனார்கள்
பைன்படுத்தி வந்தாக கசால்லப்படும் வாள் ஒன்று
உரையுடன் அவனுக்காக காத்து ககாண்டு இருந்தது,
அவர்களின் பாைம்பரிைபடி அந்த வாளுடன் தான் அவன்
மாதுரி கதவி கழுத்தில் தாலி கட்ட கவண்டும், அதுவும்
அவர்கள் வாழ்ந்துக் ககாண்டிருக்கும் அைண்மரனயில் தான்
திருமணம் நரட கபை கவண்டும் என்பதால் தீைனின்
அைண்மரனயிகல திருமணம் நரடப் கபை ஏற்பாடுகள்
கசய்ைப்பட்டு இருந்தது. மகனின் அத்கதாற்ைத்ரத ைசித்துக்

697
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்கட அந்த அரையின் உள்கள வந்த
ைாகஜந்திைவர்மன்,
"வர்மா..என்னப்பா இன்னும் இங்கக பண்ணுகிை?
அங்கக உன் அம்மா நல்ல கநைம் முடிைைதுக்குள்ள நிரைை
சடங்குகள் எல்லாம் முடிக்கனும்னு தவிக்கிைா! சீக்கிைம்
வாப்பா!",
"இகதா வந்துடுைப்பா, சிஎம் முகூர்த்த கநைத்தில்
வருவார், அது சம்பந்தமாக சில ஃகபான் கால்ஸ் கபசணும்,
அரத கபசி முடித்து விட்டு வந்துடுகைன், கவங்கடச்சாரி
அங்கிள் கிட்ட கசால்லி பாதுகாப்பு கபாலீஸ் கரள
அலர்ட்டா இருக்க கசால்லுங்க, பாதுகாப்பு சரிைா
இருக்கணும்",
"அது எல்லாம் சரிைா தான் இருக்கு, நான் சாரி கிட்ட
கசால்லிட்கடன், நீ சீக்கிைம் மண கமரட வாப்பா! நல்ல
கநைம் கபாைது க்குள்ள நம்ம ைாஜ வம்ச அைச சடங்ரக
எல்லாம் முடிக்கணும்",
என்று அவர் கூறிவிட்டு அடுத்து மாதுரி கதவி
அரைக்குள் நுரழந்து அவரள திருமணச் சடங்குகள்
சம்பிைதாைங்கள் கசய்ை அரழக்க கவண்டிை அவசிைகம

698
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்லாமல் மாதுரி கதவி தைாைாகி இருந்தாள். அவள்
முகத்தில் சந்கதாஷம் பைவி இருந்தது, இப்கபாகத அவரள
அரனவரும் மிஸஸ். தீைன் என் பாவிக்க கதாடங்கிைதில்
அவள் கசார்க்கத்தில் மிதந்தாள், அதிலும் சில விஐபிகள்
அவள் தைாைாகி ககாண்டிருந்த அரைக்கக வந்து
அவளுக்கு பூங்ககாத்துகள் ககாடுத்து தீைனின் ஒரு சில
பிசிகனஸ் கபைர்கரள கசால்லி, அதில் தங்கரள
பார்ட்னைாக கசர்த்துக் ககாள்ளும் படி சாரிடம் ககாஞ்சம்
எங்க சார்பா கபசுங்க என்றும் சில கமடம் நீங்க கசான்னா
சார் ககட்பார், ககாஞ்சம் எங்களுக்கு ஆதைவா சார்கிட்ட
கபசிப் பாருங்க என்று எல்லாம் ககட்டதில் அவளுக்கு
இப்கபாகத தீைனின் கமாத்த கண்ட்கைாலும் தன்னிடம்
இருப்பதாக கபருரமைாக அவள் உணர்ந்தாள். அரத
கவனித்துக் ககாண்கட அந்த அரைக்குள் வந்த நைசிம்ம
கைட்டிரை கநாக்கி, அந்த விஐபி கூட்டம், தீைன் சாருரடை
மாமனார் என்று தங்களுக்குள் கிசுகிசுத்துக் ககாண்டு ஒரு
வணக்கத்ரத அவருக்கு கபாட்டு விட்டு அகன்ைது. தன்
தந்ரதரை கண்டதும் மாதுரி கதவி முகம் ஒளிர்ந்தது.

699
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நானா..இந்த நாளுக்காக நான் எத்தரன நாட்கள்
காத்துக் கிட்டு இருக்ககன் கதரியுமா?, இன்னும் சில
கநாடிகளில் நான் மகதீைவர்மன் ரவஃப், இந்த
அைண்மரனயின் ைாணி",
தன் மகளின் மகிழ்ச்சிரை ைசித்த
கைட்டி,
"நீ இப்படிகை சந்கதாசமா இரு, இன்னும் ககாஞ்ச
கநைத்தில் நீ ஆரசப் பட்டப் படிகை கல்ைாணம் முடிந்த
அகத கநைத்தில் அந்த தீட்சண்ைாரவ ககால்ல அங்கக
நம்ம கநல்லூர் சிம்மாவும் அவன் ஆட்களும் தைாைா
இருக்காங்க",
அரதக் ககட்ட உடன் அதுவரை சந்கதாஷத்ரத
பிைதிபலித்த மாதுரி கதவி முகத்தில் கவறி பைவிைது.
"நானா..!!! அவரள என் ரகைால் ககால்லனும்",
"அரத எல்லாம் கநல்லூர் சிம்மா பார்த்துப்பான், நீ
கவண்கணய் திைண்டு வைப்கபா தாழிரை உரடத்து
விடாதா",
என்ைவர், அந்த அரைக்கு கவளிகை

700
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நின்றுக் ககாண்டிருந்த தன் உைவுக் காைப் கபண்கரள
உள்கள அரழத்த வர்,
"முகூர்த்தத்திற்கு கநைமாகிட்டு, நீங்க மாதுரவ
அரழத்துட்டு மணவரைக்கு கபாங்க",
என்று உத்தைவு பிைப்பித்து அங்கிருந்து நகன்ைார்.
"கபாண்ரண எங்க எல்லாருக்கும் கைாம்ப பிடித்து
இருக்கு, நிச்சை தாம்பூலத்ரத மாத்த நாங்க தைார்",
மித்ைன் அப்பா கசால்லிக் ககாண்கட தன் மகரளப்
பார்க்க, அரத உணர்ந்தவளாய் மிருதுளா,
"எங்களுக்கு கபாண்ரண கைாம்ப பிடித்து
இருக்கு,தட்ரட மாத்திடலாம், என்ன என் அண்ணி ஊரம
மாதிரி கைாம்ப கமௌனமாக இருக்காங்க, என்ரனப் கபான்ை
நாத்தனாருக்கு இப்படி ஒரு அரமதிைான அப்பாவி
அண்ணிைானு எனக்கு ஆச்சரிைமா இருக்கு",
என்று அவள் கசால்ல, அரதக் ககட்ட எல்லார்
முகத்திலும் மகிழ்ச்சி பைவிைது, அதிலும் கதவி முகத்தில்
பைவிை மகிழ்ச்சி மலருக்கும் திவாகருக்கும் முகத்தில்
புன்னரகரை வைவரழத்து இருந்தது. அரத எல்லாம்
பார்த்து ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா கண்கள்

701
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அனிச்ரசைாக சுவர்க் கடிகாைத்தின் மீது பாய்ந்தது, அது
தீைன் முகூர்த்த கநைம் கடந்து விட்டது என்று கூறிைதில்,
"இனி கமல் அவன் அந்த மாதுரி கதவியின் கணவன்!
நான் கற்பரனயில் கூட நிரனத்துப் பார்க்க முடிைாத
அளவுக்கு அவன் தூைமாகி விட்டான்!!!!!",
அவள் அறிவு அவளிடம் உைக்க கூறிைதில் அவள்
மனது உரடந்தது, என்ன தான் தைார்ப் படுத்தி ரவத்து
இருந்தாலும் ஒரு கபரிடி அவள் மனரத தாக்கிைதில்
அவள் உரடந்து கபாய் அவளின் காதல் தீயில் மூழ்கி
கதால்விரை தழுவிை தீைன் பற்றிை கற்பரனக்
ககாட்ரடரை கட்டி உரடந்துப் கபான மனதிற்காக அவள்
கண்களில் இருந்து நீர் வழிை அரத ைாருக்கும் கதரிைாமல்
துரடத்தாள்.
"என்கிட்ட ககாடு..!!",
"ேுகும் மாட்கடன்!!!!"
அந்த ரிகமாட் சண்ரட கபாட்டுக் ககாண்டு இருந்த
குட்டீஸ்களின் குறும்ரப ைசித்துக் ககாண்கட மித்ைன் தந்ரத
தட்ரட மாற்ை தைாைாக ரவத்தார், மலரும் திவாகரும்
தீட்சண்ைாவின் கபற்கைார் ஸ்தானத்தில் அரத வாங்க

702
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வந்தப் கபாது, அதுவரை ரிகமாட் சண்ரட கபாட்டுக்
ககாண்டு இருந்த குட்டீஸ்களில் ஒன்று திடீகைன்று கத்திைது.
"ஐ தீட்சண்ைா அக்கா டீவியில் வைாங்க!!!!!",
அந்த குைல் ககட்டு அரனவரும் அந்த
கதாரலக்காட்சிப் கபட்டிரைப் பார்த்தனர்.
"கடற்கரையில் கதாழிலதிபர் தீைனுடன் உல்லாசமாக
இருந்த இந்தப் கபண் ைார்?, ைாரிந்த தீட்சண்ைா?",
என்று தீட்சண்ைா புரகப்படமும் அத் கதாடு அவள்
தீைன் மடி சாய்ந்து அழுதுக் ககாண்டு இருந்த
புரகப்படமும் தீைன் கதாள் சாய்ந்து இருந்த புரகப்படமும்
மாறி மாறி வந்துக் ககாண்டிருந்தது, அரதப் பார்த்த
திவாகர் மற்றும் மலர் மித்ைன் அப்பாவிடம் இருந்து வாங்க
முைன்ை திவாகரிடம் ஏற்பட்ட அதிர்ச்சி காைணமாக நிச்சை
தாம்பூலத் தட்டு "ணங்" என்ை சப்தத்துடன் கீகழ நழுவிைது.
அங்கக எல்லார் முகத்திலும் அதிர்ச்சி தாண்டவ மாடிைது.
அந்த அதிர்ச்சியில் இருந்து மீண்டு ரிகமாட்ரட
ரகப்பற்றிை அனு உடகன கவறு கசனரல அவசை
அவசைமாக மாற்றினாள், அதிலும் அகத கசய்திகள் தான்
ஓடிக் ககாண்டு இருந்தது.

703
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ைாரிந்த தீ..? விவிஐபி தீைனால் ஏமாற்ைப் பட்ட
கபண்ணா? நம்முரடை உங்கள் தமிழ் நாடு கசய்தி கசனல்
நிருபருக்கு ைகசிைமாக கிரடத்த இந்த ரடரியில் தீைனால் தீ
என்றுக் கூைப்படும் தீட்சண்ைா தன் காதரலப் பற்றி தன்
ரகப்பட எழுதியுள்ளார், சரிைாக தனது திருமணம்
நரடகபறும் கநைத்தில் தன்னால் ஏமாற்ைப் பட்ட
கபண்ரண கதாழிலதிபர் தீைன் ரகக் கழுவிவிட்டாைா?, தன்
கமல் ரவக்கப்பட்டு இருக்கும் குற்ைசாட்டுக்கு தன்
திருமணம் முடிந்த நிரலயில் பதில் கசால்வாைா தீைன்?
என்பது இனிகமல் தான் கதரியும்",
என்று அந்த கபண் கூறிவிட்டு அடுத்த கசய்திக்கு
தாவினாள். கதாரலக்காட்சி திரையில் காட்டிை அந்த ரடரி
சாட்சாத் தீட்சண்ைாவின் ரடரிகை தான், அரதக் கண்ட
அனு திரகத்து நிற்க மித்ைன் முகம் இறுகிைது, அவன்
ரிகமாட்ரட எடுத்து கவறு கசனல் மாற்றினான்.
"சற்று முன் தீைன் அைண்மரன வட்டாைத்தில் இருந்து
நமது ஸ்கபஷல் நிருபர் ககாடுத்த கசய்திக் குறிப்பில்,
கதாழிலதிபர் தீைன் அவர்களுக்கு பார்ட்டிகளில் மது
அருந்தும் பழக்கம் இருந்ததால், ஏகதா ஒரு பப்பில் இருந்த

704
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கால் ககர்ளாக இருந்த இந்த தீட்சண்ைா என்பவர் தீ என்று
தன் கபைரை மாற்றி கதாழிலதிபர் தீைன் அவர்கரள
ஏமாற்றி பணம் பறிக்க முைன்று இருக்கிைார், அதனால்
இரத எல்லாம் கபரிதுப் படுத்த கவண்டாம் என்றும்
கதாழிலதிபர் தீைன் - மாதுரி அவர்களின் திருமணம்
ைகசிைமாக இனிகத நடந்து முடிந்தது என்றும் கூைப்பட்டு
இருக்கிைது",
"கதாழிலதிபர் தீைன் அவர்களால்
இந்த கபண் ஏமாற்ை பட்டாைா? தன்னால் அந்தப்
கபண் மூன்று மாதம் கர்ப்பம் என்று கதரிந்து தான்
சமாதானம் கபச கடற்கரைக்கு சாதாைண உரடயில்
கதாழிலதிபர் தீைன் வந்தாைா? இந்த கபண்ணால் பாதிப்பு
வைக் கூடும் என்று அறிந்து தான் தீைன் - மாதுரி
அவர்களின் திருமணம் ைகசிைமாக நடந்து முடிந்தா?, ஒரு
சிறிை இரடகவரளக்கு பிைகு மீண்டும் கபசுகவாம்,
உண்ரமயின் குைல் என்ை நிகழ்ச்சிக்காக உங்கள் தின இதழ்
சைண்ைா".
காைசாைமாக ககட்டுவிட்டு அந்த கபண் விளம்பைத்ரத
திரைக்கு ககாடுத்துவிட்டு காணாமல் கபானாள்.

705
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தூ..!!!! எவன் கிட்ரடகைா ககட்டுப் கபாய் வந்து
இருக்கிை உங்க வீட்டுப் கபண்ரண எங்க தரலயில் கட்டப்
பார்க்கிறீங்களா, அண்ணா, இதுக்கு தான் இந்த கருமத்ரத
எல்லாம் பார்க்க தான் எங்க எல்லாரையும் இந்த மரழயில்
தஞ்சாவூரில் இருந்து அரழத்துட்டு வந்திைா? அடக்கமான
கபாண்ணு லட்சணத்ரத தான் ஒவ்கவாரு கசனலா புட்டு
புட்டு ரவக்கிைான், இந்த அழகு ைதிரை கட்ட தான் என்
நாத்தனாரை கவண்டாம்னு கசான்னிைா?, ஏய்! உனக்கு
ஏமாற்ை வரளத்துப் கபாட என் அண்ணன் தான்
இளிச்சவாைா கிரடத்தானா?",
மிருதுளா குைல் ககாபத்தில் எகிறிைது. தீட்சண்ைா
உரைந்துப் கபாய் நின்ைாள், அவள் என்ன நடக்கிைது
என்ன கசால்வது என்கை கதரிைாது நின்றிருந்தாள்,
எப்பாவது உரைக்கும் படி ஏதாவது கசால்லும் அவள்
மூரளயும் ஏதாவது ஓைாது நிரனத்துக் ககாண்கட
இருக்கும் அவள் மனமும் எதுவும் கசய்ைாது அப்படிகை
உரைந்து நின்ைதில் அவளும் உரைந்து கபாயிருந்தாள்.
அவளின் அந்த நிரல கண்டு அனுவிற்கு கபாறுக்க
முடிைவில்ரல, அவள் கண்கள் கலங்கிைது.

706
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீயும் ஒரு கபாண்ணு தாகன? மனசாட்சி இல்லாம
அப்படிகை கூசாம நாக்கு கமல் பல்ரலப் கபாட்டு
கபசுைம்மா, அந்த கசய்தி கசனல்கள் தான் ஏகதா
டிஆர்பிக்காக கண்ட கருமத்ரத எல்லாம் கபாடுைான்னா
அப்படிகை கைாசிக்காம நீ கபசுவிைா? இவள் தீ, இவரள
கபருக்கு ஏத்த மாதிரி தான், தப்பா ைாைாவது கநருங்குனா
எரிந்து சாம்பலாகி விடுவாங்க, இவரளப் பத்தி உனக்கு
என்ன கதரியும்? இவள் ஒண்ணும் உன் அருரம
அண்ணரன வரளத்து கபாடரல உன் அண்ணன் தான்
இவரள விருப்பப்பட்டு கபண் ககட்டான், வார்த்ரதரை
முதலில் அளந்து கபசுமா",
அனு முகம் கசந்தனலாய் மாறிைது.
"ஆமா, அவள் ஏன் டாக்டைரை வரளத்து கபாடப்
கபாைா? ஏற்கனகவ அந்த தீைன் கூட ைகசிைமா வாழ்ந்து
இருந்தவ தாகன, அதனால் தாகன என் ரபைனுக்கு கபண்
பாத்துட்டு கபாைப்கபா நான் அந்த தீைரன
காதலிக்கிகைன்னு ஃகபான் பண்ணி அழுத்தமா கசான்னா!
ஏம்மா அனு, நான் என் மகனுக்கு புளிங்ககாம்பா
பிடித்தாலும் வீட்டில் நல்லா முரைைா வளர்ந்த மைத்தின்

707
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாம்ரப தான் பிடித்கதன், இதுப் கபால் தறிக்ககட்டு ைார்
ைாகைா காய் பறித்துட்டு கபான புளிங்ககாம்ரப பிடிக்கல,
இதுல பத்தினி கவஷம் கபாடுதுங்க",
என்று கரடசி வார்த்ரதரை மட்டும் முணுமுணுத்துக்
ககாண்கட கசான்னாள் சுமதி.
அதற்கு பதில் கபச கபான அனுரவ கநாக்கி
நிறுத்துங்க என்று ரசரக கசய்த மித்ைன், அடுத்தடுத்த
நிகழ்வால் அதிர்ச்சியில் எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைா அருகில் கசன்ைான்.
"நான் உன் கமல் எவ்களா நம்பிக்ரக ரவத்து
இருந்கதன் கதரியுமா? அரத எல்லாம் இப்படி
உரடத்துட்ட! அந்த தீைனுக்கு கால்ககர்ள்ளா இருக்கிைதால்
தான் கநத்து ரநட் அவன் வீட்டில் இருந்து வந்திைா?
எனக்கு அப்பகவ ஆச்சரிைம், எப்படி ஒரு சாதாைண
கபண்ணுக்கு தீைன் இவ்வளவு முக்கிைத்துவம்
ககாடுக்கிைான்னு, அவன் உடல் கதரவரை நீ பூர்த்தி
கசய்ைதால் தான் உங்க அம்மாவுக்கு ட்ரீட் கமண்ட்டுக்கு
ஆறு லட்சம் பணம் ககாடுத்தானா? அதான் உன்ரன நான்

708
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கல்ைாணம் பண்ணப் கபாகைனு கதரிந்ததும் எங்க ோஸ்
கபட்டல் வந்து என்ரன பார்த்தான்னா?",
"மித்ைன் நீங்க தப்பா புரிந்து க்கிட்டீங்க, நாங்க..",
அனு நடுவில் குறுக்கிட்டு கசால்ல முைல,
"நான் ககட்டது இவரள, நான் இவரள தான் கபண்
பார்க்க வந்கதன், நீங்க வாரை மூடுங்க!!!,
மத்தவங்களுக்கும் அகத தான்,
மித்ைன் குைல் ககாபத்துடன் ஒலித்தது.
"நான் உன்கிட்ட மூணு ககள்வி ககட்கிகைன், அதற்கு
உண்ரமரை மட்டும் கசால்லு,
"அந்த நியுசுல கசான்ன மாதிரி கடற்கரையில் தீைன்
மடியில் படுத்து இருந்தது நீ தாகன?",
கமௌனமாக தரலைாட்டிை தீட்சண்ைா முகத்தில்
கண்ணீர் வழிைத் கதாடங்கிைது. அரதக் கண்டு துளியும்
இைங்காது அடுத்த ககள்வி ககட்டான் மித்ைன்.
"தீைன் மட்டும் தாகன உன்ரன தீ னு கூப்பிடுவான்?",
அதற்கும் கமௌனமாக தரலைாட்டினாள். அரதக் கண்டு
ச்கச, என்று முகம் அருவருத்து மித்ைன் இறுதி ககள்வி
ககட்டான்.

709
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அந்த ரடரியும் அதில் இருக்கும் எழுத்துக்களும்
உன்னுரடைது தாகன?",
இதற்கும் அவள் கமௌனமாக தரலைாட்ட, அவன்
பல்ரலக் கடித்துக் ககாண்கட ககட்டான்.
"உனக்கு அவனுடன் வப்பாட்டிைா வாழ தாலிக் கட்டிை
புருஷனா நான்
கவண்டுமா? இந்த நிச்சைம் நடக்காது, கல்ைாணமும்
நடக்காது, வாங்கப் கபாகலாம்",
என்று மித்ைன் கூறிக் ககாண்கட வாசல் கநாக்கி கபாக,
அவன் ரககரள பிடித்துக் ககாண்டு திவாகர் கபாய்
ககஞ்சினான், மலரும் மித்ைன் தங்ரகயிடம் தன் ரகரை
எடுத்து கும்பிட்டு ககஞ்சினாள்,
"ச்கச..இந்த கபாண்ணு லட்சணத்ரத தான் அவங்க
அத்ரதகை புட்டு புட்டு ரவத்துட்கட, வழிரை விடும்மா",
என்ைப்படி அவள் நகர்ந்தாள், தன் அண்ணன்
மித்ைனிடம் ககஞ்சுவது கண்டு கபாறுக்காத தீட்சண்ைா,
"அண்ணா..!! எனக்காக நீ உன் தன்மானத்ரத விட்டு
ககஞ்சாத, அவங்க கபானால் கபாகட்டும்",

710
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கூை ஆகவசமாக அவள் அருகில் வந்த திவாகர்
பளார் என்று தீட்சண்ைா கன்னத்தில் ஒரு அரை விட்டான்,
அரத மலகை எதிர்ப்பார்க்க வில்ரல.
"உன்னால் தான் இவ்வளவும், உன்ரன கசல்லமாக
வளர்த்தற்கு எங்க மானத்ரத டீவியில் வாங்கிட்டல? பாரு
எல்லாரும் எப்படி எங்கரள காரி துப்பிட்டு கபாைாங்கனு",
அவன் ககாபத்தில் கர்ஜிக்க உடல் நடுங்கிப் கபாய்
நின்ைாள் தீட்சண்ைா, இதுவரை அவள் அண்ணன் அவரள
அடித்தகத இல்ரல, அப்கபாது டங் என்று ஒரு சப்தம்
ககட்க அரனவரும் திரும்பிப் பார்த்தனர், அதுவரை அந்த
அரையில் நடந்தது எல்லாத்ரதயும் பார்த்துக் ககாண்கட
இருந்த கதவி அதிர்ச்சியில் மைங்கி கீகழ விழுந்தாள்.
"அய்கைா..அம்மா! அத்ரத!!!",
என்றுப் பதறிைப்படி மலரும் திவாகரும் ஓடி கசன்று
கதவிரை எழுப்பி முைன்ைார்கள், அனு உடகன கவளிகை
கபய்துக்ககாண்டு இருந்த மரழரையும் கபாருட்படுத்தாது
எங்ககா ஓடிச் கசன்று ஆம்புலன்சுடன் வை, அதில்
கதவிரை தூக்கி திவாகர் கலங்கி சிவந்த கண்களுடன்
கடத்தினான்,

711
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அத்ரத! அத்ரத! என்ரன கண்ணு முழித்து பாருங்க
அத்ரத, நான் மலர், அய்கைா, பார்க்க மாட்டைாங்க!,
எங்கரள பார்ங்க அத்ரத",
கதவியின் அருகில் அமர்ந்த மலருக்கு கண்களில்
கண்ணீர் ககாட்டிைது.
"அம்மா..அம்மா..!!!!!!",
அதற்கு கமல் தீட்சண்ைாவிற்கு வார்த்ரதகள்
வைவில்ரல, அழுரக தான் வந்தது, ஆம்புலன்ஸ் உள்கள
ஏை முைன்ைாள்,
"உன்னால் தான் இவ்வளவும், உன்னால் தான்
அம்மாவுக்கு இப்படி ஆயிட்டு, நீ என் கண் முன்கன
நிக்காத, கபா!!! இவரள கபா கசால்லு மலரு! இவரள
பார்த்தாகல எனக்கு கவறுப்பா இருக்கு!",
கவறுப்பு கக்கும் குைலில் கசான்ன தன் அண்ணன்
முகத்ரதப் கண்களில் நீருடன் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"அண்ணா, சத்திைமா என் கமல் எந்த தப்பும் இல்ரல,
அப்பா கமல ஆரணைா நான் எந்த தப்பும் கசய்ைரல",
அதற்கு ககாபத்துடன் ஏகதா பதில் கசால்ல வந்த
திவாகரை கநாக்கி

712
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஆம்புலன்ஸ் உள்கள இருந்த அனு,
"திவா, சண்ரட கபாட இதுவா கநைம்?
அம்மாக்கு பல்ஸ் குரையுது, சீக்கிைம் ோஸ் கபட்டல்
கபாகனும்",
என்று கூை, தீட்சண்ைாரவ முரைத்துக் ககாண்கட
இைக்கம் காட்டாது ஆம்புலன்ஸ் கதரவ திவாகர்
அரடத்தான், ஆம்புலன்ஸ் அவள் கண் பார்ரவயில்
இருந்து மரைந்தது.
"அம்மா...!!!!!!!!!!!",
அந்த மரழயில் ைாருமில்லா கதருவில் அம்மாரவ
கதாரலத்த குழந்ரதைாக கதறி அழுதாள் தீட்சண்ைா.
அவளின் அழுரக அந்த மரழகைாடு அடங்கிப் கபானது,
உடலும் மனமும் வாடி வீட்டில் உள்கள நுரழந்தவரள
வாசலில் கபாட்கடா பிகைமில் மாரலக்குள் அடங்கி இருந்த
சங்கைன் சிரித்தப் படி வைகவற்ைார்.
"அப்பா..என்ரன ைாருகம புரிந்துக் ககாள்ளல,
எனக்குனு இந்த கநாடி ைாருகம இல்ரலப்பா, கபாதும்ப்பா
எனக்கு இந்த வாழ்க்ரக, என் மனது கவறுத்துப் கபாச்சு,
எதனால் நான் அந்த தீைரன கவண்டாம்னு

713
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசான்கனன்கனா அரதகை கசால்லிக் காட்டிட்டு கபாைான்
அவன், ஒருத்தி எனக்கு விபச்சாரி பட்டம் ககாடுத்துட்டு
கபாயிட்டா, ஒருத்தி எனக்கு பிள்ரள வளருதுனு கசால்ைா,
இதுக்கு கமலும் நான் வாழனும்மாப்பா, அண்ணா என்ரன
அடிச்சது கூட எனக்கு வலிக்கரலப்பா, ஆனால் என் கண்
முன்கன நிக்காத, எனக்கு கவறுப்பா இருக்குனு கசான்னான்
பாருங்க, அதுதாம்பா என்னால் தாங்க முடிைரல,
கபாதும்பா, பிடித்தவர்ககள புரிந்துக் ககாள்ளாத கபாது
இனி நான் வாழ்ந்து நான் என்ன கசய்ைப் கபாகிகைன்,
அப்படிகை வாழ்ந்தாலும் நான் இன்ரனக்கு வாங்கி
இருக்கிை இந்த கபைர்கள் எல்லாம் மரைந்து விடுமா?
அவனுக்கு மாதுரி கூட கல்ைாணம் ஆகிட்டு, அவனிடம்
பணம் இருக்கு,அதாகல எல்லாத்ரதயும் அடித்து விடுவான்,
என் கிட்ட என்ன இருக்கு, மானமும் கபாயிட்டு, அண்ணன்,
அண்ணிக்கு பாைமா இருக்கிைரத விட கசத்து கபாயிடலாம்,
என்ன பத்து நாள் கபசுவாங்க, அப்புைம் என்ரனயும் இந்த
விஷிைங்கரளயும் மைந்துடுவாங்க, அப்பா, அம்மா அங்க
உயிருக்கு கபாைாடிக்கிட்டு இருக்காங்க, என் உயிரை
எடுத்துக்கிட்டாவது அம்மா உயிரை காப்பாத்துங்க",

714
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவண்டி விட்டு கண்களில் கண்ணீருடன் மரழரை
கபாருட்படுத்தாது வீதியில் நடந்தாள் தீட்சண்ைா, காரலயில்
அவள் கசய்து இருந்த அலங்காைம் எல்லாம் மரழயில்
காணாமல் கபாய், புடரவ மடிப்புகள் கரலந்து,
முந்தாரனயின் நுனி தரைரை கூட்டிக் ககாண்டு வந்தது,
காலில் காலணி இல்ரல, அவள் பாட்டுக்கு நடந்தாள்,
அவள் மனதில் சற்று முன் அரனவரும் ககட்ட ககள்விகள்,
கதவி உடல் நிரல, திவாகர் அரை, கசய்தியில் கசான்ன
தீைன் திருமணம் என்று மாற்றி மாற்றி வந்து வந்து நின்ைது.
தீட்சண்ைா அவளின் மனதுக்கு பிடித்த இடத்திற்கு வந்து
நின்ைாள், எப்கபாதும் அங்கு அவள் வந்தாலும் கடரலப்
பார்த்த வண்ணம் அவள் அமரும் மை கமரஜ ைாருமின்றி
அனாரதைாக கிடந்தது. அந்த கடற்கரையில் மரழ கலசாக
தூறிக் ககாண்டு இருந்ததால் அவ்வளவாக ைாரும் இல்ரல,
சற்று தூைத்தில் திருமணமான ஒரு கபண்மணி தன் எதிகை
பால் விரளைாடும் தன் குழந்ரதரை ைசித்துப் ககாண்கட
ஏகதா கபசிக் ககாண்டு இருந்தாள், ஏகதா ஒன்றிைண்டு
டீக்கரடகள் இருந்தது, அரத தவிை கவறு எதுவும் இல்ரல

715
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அங்கு. சுற்றும் முற்றும் பார்த்த தீட்சண்ைா, கடலின்
ஆழமான பகுதி கநாக்கி நடந்தாள்.

716
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 51
"அவபன நானாகி விட்படன்..
அவனுள் பேர்ந்து..
இன்று அவனாபனன்..
(என் )அவன்..தீரன்..
இவள் தீ..
என் கபரக் காைா காதலில்
கபர அவபன.."

-❤️தீட்சுவின் கநகிழ்வில் தீரு❤️

மரழயில் நரனந்து இருந்தாலும் கநஞ்சில் உப்புத்

தண்ணீரின் ஈைம் சிலிர் என்று தீட்சண்ைாவிற்குள் பைவிைது,

அப்படிகை அந்த கடலில் கண் மூடி நின்ைாள், அவள்
மனதில் கதவி முகமும் சிறுவைது நிரனவுகள் எல்லாம்
வந்து வந்துப் கபானது, மூடிை அவள் கண்களில் இருந்து
நீர் வழிந்தது, கடற்காற்றின் ஈைம் அவளின் கண்ணீர்
துளிகரள எங்ககா இழுத்து கசன்ைது, அவள் மனதில்
சிரித்த முகத்துடன் தீைன் வந்து நின்ைான், "தீ" என்று

717
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரள கநாக்கி ரக நீட்டி அரழத்தான், அவரன
கநாக்கி "தீைா!!!!!",என்று கதறிைப்படி ஓடினாள். அந்த கடல்
தண்ணியில் ஓடிக் ககாண்கட இருந்தவள் கழுத்து வரை
இப்கபாது கடல் நீர் இருந்தது, அது அவள் கவனத்தில்
பதிைவில்ரல, அவரளப் கபாறுத்தவரை சாகும் கபாதும்
அவன் அவள் மனதில் நின்றுக் ககாண்டு அவரள தீ
என்று அதுவும் அவரன கநாக்கி அரழக்கிைான்,
"அட இது என்ன அவரனக் காணவில்ரல, எங்கக
கபானான்? ைாகைா என் கைண்டு ரகரையும் பிடிக்கிை
மாதிரி இருக்கக, அட அது ைாரு, நம்ம அப்பா மாதிரி
இருக்கக!!!!!!",
என்று தீட்சண்ைா கைாசித்துக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாகத அதுவரை அவள் கழுத்து வரை இருந்த கடல் நீர்
அவள் நாசிரை கதாட்டு ஒரு கபரிை அரல வந்து அடித்து
அவரள கடல் உள்கள இழுத்துக் ககாண்டது.
"கைட்டிகாரு! அந்த கபாண்ணு கடலில் விழுந்து
கசத்துப் கபாயிட்டு!!!!",
தீட்சண்ைாரவ தனக்குள் எடுத்துக் ககாண்டு, தான் ஒரு
உயிரை எடுத்து விட்ட குற்ை உணர்ச்சி ககாஞ்சம் கூட

718
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்லாது மீண்டும் பரழைப்படி ஆர்பரித்துக் ககாண்டு
இருந்த கடரல பார்த்தப்படிகை தூைத்தில் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த கருப்பு நிை டாடா சுகமாவில் அமர்ந்திருந்த
கநல்லூர் சிம்மா கசான்னான்.
"..........",
"ஆமா, ஆமாம் கைட்டி, கைாம்ப சரிைா கசான்னீங்க,
நம்ம நியூஸ் கசனல் ரலைன் டீவியில் தான் அந்த
கபாண்ரண விபச்சாரினு நீங்க கசான்ன மாதிரிகை நியூஸ்
கபாட கசான்கனன், அரதப் பார்த்த உடகன தான் அந்த
கபண்ரண அவங்க வீட்ரட விட்டு துைத்தி இருக்கணும்னு
நிரனக்கிகைன், நானும் அந்த கபாண்ணு வீட்ரட விட்டு
கிளம்பிை உடகன கபாடணும்னு தான் ஆள் நடமாட்டம்
இல்லாத வசதிைான இடமா பார்த்துக்கிட்கட வந்கதன்,
ஆனால் எனக்கு சிைமம் ரவக்காமகல அந்த அந்த
கபாண்கண தற்ககாரல கசய்துக்கிட்டு"
"..........",
"கண்டிப்பா கைட்டிகாரு, நான் இப்ப
உடகன இந்த இடத்ரத விட்டு கிளம்புகைன், கபாலீஸ்
வந்தால் எனக்கு தான் பிைச்ரன",

719
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி கபாரன துண்டித்து விட்டு அந்த இடத்ரத
விட்டு உடனடிைாக காரை கிளப்பினான் கநல்லூர் சிம்மா.
"சிஸ்டர்..!!! சிஸ்டர்..!!!!!",
சவுக்கு மைங்கள் அடர்ந்து இருந்த அந்த கடற்கரையின்
கிழக்கு பகுதியில் மணலில் கண் மூடிக் கிடந்தாள்
தீட்சண்ைா, அவரள தான் ஒரு கமன்ரமைான கபண் குைல்
எழுப்பிைது, நீர் திரையிட்ட தன் கண்கரள சிைமப்பட்டு
திைந்த தீட்சண்ைாவிற்கு முதலில் தான் எங்கக இருக்கிகைாம்
என்று புரிைவில்ரல, அவள் உடல் எல்லாம் வலித்தது.
"அய்..!!! அம்மா இந்த ஆன்ட்டி ஐ ஓபன்
பண்ணிட்டாங்க",
ஒரு மழரலக் குைல் அவள் அருகில் ககட்க தீட்சண்ைா
குைல் வந்த திரச கநாக்கி திரும்பிப் பார்த்தாள், அவள்
கடலில் மூழ்கி தற்ககாரல கசய்துக் ககாள்ள முைலும் முன்
சுற்றும் முற்றும் பார்த்த கபாது தூைத்தில் பந்து விரளைாடிக்
ககாண்டிருந்த அந்த கபண் குழந்ரதயும் அதன் அம்மாவும்
என்று அவள் அறிவு அவளுக்கு எடுத்து உரைத்தது.

720
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அந்த கபாண்ணுக்கு ஒண்ணும் இல்ரல, கண்
முழித்துட்டு, வாங்கைா..கரடயில் கவை கஸ்டமர்ஸ் வந்து
இருக்காங்க!!",
என்று அதுவரை அவர்கரள சுற்றி அந்த கடற்கரை
சாரலகைாை டீக்கரடயில் இருந்து வந்த சிறிை கூட்டம்
ஒன்று நகர்ந்தது. அந்த கூட்டம் நகரும் கபாது, ஏகதா ஒரு
வைதான குைல் ஒன்று,
"உனக்கு ஆயுசு ககட்டிம்மா, அதனால் தான் அந்த
கடலம்மா உன்ரனகை கவளிகை தள்ளி விட்டுட்டா, இனி
உனக்கு அவளால் சாகவ வைாது, தகிரிைமா இரு",
என்று கூறிவிட்டு கபானது. அவர்கள் கபாவரதகைப்
பார்த்துக் ககாண்கட இருந்த தீட்சண்ைா கண்கள் மீண்டும்
கடரல கவறித்தது. அவரளகை தான் அந்த கபண்
பார்த்துக் ககாண்கட இருந்தாள், தன் அம்மா அருகில்
நின்றுக் ககாண்டிருந்த குழந்ரதயும் தீட்சண்ைாரவ தான்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தது.
"என்ன சிஸ்டர், பார்த்தால் படித்தவங்க கபால
இருக்கீங்க, இப்படிைா ஒரு ககாரழத்தனமான முடிவு
எடுப்பீங்க! நான் மட்டும் சரிைான கநைத்துக்கு உங்கள்

721
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கைண்டு ரகரையும் பிடித்து இழுக்கலனா நீங்க ஜல
சமாதிைாகி இருப்பீங்க, அதுக்கக நான் உங்கரள
இழுக்கிைப்கபா உங்க கழுத்து வரை தண்ணி இருந்தது,
தீைானு கத்திக்கிட்டு நீங்க பாட்டுக்கு கடல் உள்கள
ஓடுறீங்க? எனக்கு ஒரு கசகண்ட்ல உயிகை இல்ரல",
அந்த கபண் கசால்லிக் ககாண்கட கபானாள்.
"ஏன் என்ரன காப்பாத்தினீங்க?",
என்று ககட்ட தீட்சண்ைா கண்களில் இருந்து நீர்
வழிந்தது.
"அழாதீங்க ஆன்ட்டி!!! அம்மா இந்த ஆன்ட்டி
அழைாங்க",
அந்த கபண் குழந்ரத தன் அம்மாவிடம் கசால்லி
அவள் முகம் பார்த்தது. அவரள பார்த்துக் ககாண்டிருந்த
அந்த கபண், தன் கபாரன எடுத்து காதில் ரவத்தாள்.
"என்னங்க, பாப்பா கிட்ட அந்த காபிரை ககாஞ்சம்
ககாடுத்துவிடுங்ககளன்",
"......"
"பீச்ல தான் இருக்ககன், நான் கபாைப்கபா கசால்கைன்,
பாப்பா வருவா, நீங்க ககாடுத்து விடுங்க",

722
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"......"
"அடடா..உங்க கபாண்ணுக்கு ஒண்ணும் ஆகாது, நான்
இங்கக இருந்து பார்த்துக்கிட்டு தான் இருக்ககன், இகதா
வைா பாருங்க",
என்று தன் கபாரன அரணத்தவள்
தன் குழந்ரதரை கநாக்கி திரும்பி,
"கசல்லம், டாடிக்கிட்ட கபாய் பிளாஸ்கில் காபி
வாங்கிட்டு வா, ஆன்ட்டிக்கு ககாடுப்கபாம், ஆன்ட்டி
டைர்டா இருக்காங்கல?, அப்பாக்கு முக்கிைமான மீட்டிங்
கபாயிட்டு இருக்கு, மரழயில் நரனந்தகதாடு அப்பா
கமகல ஏறி கசட்ரட பண்ணக் கூடாது, சரிைா?",
என்று அந்த கபண் கசான்னதும் அந்த குழந்ரத
காரை கநாக்கி ஓடிைது, அது வருவரத கண்ட அதன்
தந்ரத காரில் இருந்து ஓடி வந்து தூக்கி ககாண்டார்,
அரதப் பார்த்த அந்த கபண் முகத்தில் புன்னரக
தவழ்ந்தது.
"எவ்களா முக்கிைமான மீட்டிங், டிஸ்டர்ப் பன்ைனு
என்கிட்ட அப்பிடி கத்துவாரு, ஆனா கபாண்ரண பார்த்த
உடகன முக்கிைமான மீட்டிங் எல்லாம் சும்மாவாயிட்டு",

723
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று தன் கணவரனயும் குழந்ரதரையும் பார்த்து
சிரித்தப்படி கசான்னாள். அரமதிைாக அதரன கவறித்துக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவ பார்த்தாள் அவள்.
"உங்க கபைர் என்னனு கதரிஞ்சுக்கலாமா?"
"தீட்சண்ைா..",
"தீட்சண்ைா..!!! அழகான அர்த்தமுள்ள கபைர்! கபைரில்
தீரை ரவத்துக்கிட்டு உங்கரள இந்த முடிவு எடுக்க
தூண்டிைவர்கரள எரித்து சாம்பலாக்காமல் இப்படி ஒரு
முடிவு எடுத்து இருக்கீங்க தீ?",
அவளின் "தீ" யில் தீட்சண்ைா நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
"என்ன அப்படி பார்க்கிறீங்க தீ? உங்கரள தீ னு
கூப்பிடலாம்ல?",
என்று அவள் ககட்டு விட்டு தீட்சண்ைா பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் கதாடர்ந்தாள்.
"தீ..சாவுைது ஈஸி, ஆனா வாழ்ைது தான் கஷ்டம், நான்
ஒண்ணு கசால்லவா? ரக, கால் இல்லாம நிரைை கபர்
இங்கக நம்பிக்ரககைாடு அரத குரைைா நிரனக்காது
மனது முழுக்க தன்னம்பிக்ரககைாடு வாழைாங்க, நமக்கு
ரக, கால் எல்லாகம நல்லா இருந்தும் நம்ம சாக

724
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிரனக்கிைது எவ்களா முட்டாள் தனமான முடிவு தீ? என்
கல்ைாண வாழ்க்ரகரை கபாறுத்தவரை நானும் நிரைை
கஷ்டப்பட்டு இருக்ககன், இத்தரனக்கும் என்
ேஸ்கபண்ட்ரட நான் தீவிைமாக காதலித்து தான்
திருமணம் கசய்துக் ககாண்கடன், ஆனால் எத்தரன
கஷ்டம் வந்தாலும் நான் இதுப் கபால முடிவு எடுக்ககவ
மாட்கடன், நம்ம எதுக்கு சாகணும்? எத்தரனகைா உடல்
உபாரதகள், கஷ்டடங்களுக்கு மத்தியில் இத்தரன வருடம்
நம்மரள கபத்து வளர்த்து ஆளாக்கிை அம்மா, அப்பாரவ
விட்டுட்டு சாகணுமா, கசால்லுங்க, இந்த அழகான
உலகத்தில் ைசித்து வாழ எத்தரனகைா விஷைங்கள்
இருக்கு",
அந்த கபண் தன் கமன்ரமைான குைலில் கசால்லி
விட்டு புன்னரகத்ததாள், அவள் முகத்தில் சாந்தமும்
கமன்ரமயும் கபாட்டி கபாட்டு ககாண்டு தவழ்ந்தது,
அவரள பார்த்துக் ககாண்கட இருக்கலாம் கபால
தீட்சண்ைாவிற்கு கதான்றிைது, சங்கீதமாக ஒலிக்கும் அவள்
கமன்ரம குைலில் ஒருவரக அரமதி தன்னுள் பைவுவரத
உணர்ந்தாள் தீட்சண்ைா.

725
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீங்க கசால்வது எல்லாகம உண்ரம தான், ஆனால்
ைாருக்காக, ைாருரடை நலனுக்காக, ைாருரடை
மரிைாரதக்காக, தீைன் கூப்பிட்ட வாழ்க்ரக முரைக்கு நான்
ஒத்துக் ககாள்ளவில்ரலகைா, ஆனால் அகத முரையில்
நான் வாழ்கிகைன்னு நிரனத்து என் குடும்பத்தாகை என்ரன
புரிந்துக் ககாள்ளல, நம்பரல",
தீட்சண்ைா கவடித்தாள். அவளின் கண்ணீரை துரடத்த
அந்தப் கபண் அவரள தன் மடியில் படுக்க ரவத்துக்
ககாண்டு அரமதிப்படுத்த முைன்ைாள். அவர்கள்
இருவரையும் கலசாக தூறிக் ககாண்டு இருந்த மரழ
நரனத்துக் ககாண்டு இருந்தது, அத்கதாடு கடலின்
ஆர்ப்பரிக்கும் சப்தத்ரத தவிை அங்கு ஒரு அரமதி
நிலவிைது. நமது வாழ்க்ரக பைணத்தில் நாம் கதங்கி
நிற்கும் இடங்களில் மனம் உரடந்த நிரலயில் ைாகைா
ஒருவர் நமக்கு ஆறுதல் தருவார், அவர் கூறிை எகதனும்
ஒரு கசாற்களில் நமது மனம் ஆறுதல் அரடந்து இருக்கும்,
இத்தரனக்கும் அவரை நாம் இதற்கு முன் சந்தித்து இருக்க
மாட்கடாம், ஆனால் அந்த முகவரி கதரிைாதவரிடம் ஒரு
ஆறுதரல உணர்கவாம், அந்த கபண்ணின் மடி சாய்ந்த

726
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உடன் அப்படி தான் தீட்சண்ைா உணர்ந்தாள், தன்
ஆர்ப்பரித்த மனம் அரமதிைாவரத உணர்ந்தாள்
தீட்சண்ைா, அந்த அரமதியில் தன் பிைச்சிரனகரள அந்த
கபண்ணிடம் ககாட்டினாள், அரமதிைாக அரதக் ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்த அந்த கபண் முகத்தில் பல்கவறு
உணர்ச்சிகள் வந்துப் கபானது, ஒரு வழிைாக தீட்சண்ைா
கசால்லி முடித்து கண்களில் ஈைம் காை கடரல கவறித்தாள்.
"தீ ஆன்ட்டி இந்தாங்க காபி குடிங்க",
ஒரு மழரல குைல் தீட்சண்ைாரவ அரழத்ததில்
நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். அவள் இருக்கும் மனநிரலயில்
அவளுக்கு காபி குடிக்க மனமில்ரல, ஆனால் அப்கபாது
தான் மலர்ந்த மலர் கபால் இருந்த அந்த குழந்ரத
முகத்தில் புன்னரகயுடன் நீட்டிை காபிரை கவண்டாம்
என்று கூை தீட்சண்ைாவிற்கு மனம் இல்ரல, அதனால்
அவள் மறுக்காமல் வாங்கி குடித்தாள், குழந்ரத ரகைால்
ககாடுத்தால் நான் மறுக்க மாட்கடன் என்று கதரிந்து தான்
இந்த கபண் காபி கப்ரப ககாடுத்து இருக்கிைாள் என்று
எண்ணி அந்த கபண்ணின் புத்திசாலித்தனத்ரத மனதில்

727
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமச்சிக் ககாண்டாள் தீட்சண்ைா, "ைாரிவள், மற்ைவர்களின்
கதரவரை உணரும் கதவரதைாக இருக்கிைாகள"
என்று எண்ணிக் ககாண்ட தீட்சண்ைா அந்த
கபண்ரணப் பார்த்தாள்,
"கசல்லம், நீங்க கபாய் அங்க பால்
விரளைாடுவீங்கலாம், அம்மா இன்னும் ககாஞ்ச கநைத்தில்
தீ ஆன்ட்டி கிட்ட கபசிட்டு வந்துடுவனாம், அப்புைம் நம்ம
காரில் கபாகலாம்",
என்று கசால்ல அந்த குழந்ரத ரகயில் பாரல
எடுத்துக் ககாண்டு விரளைாடிைது. அரத ைசித்துக்
ககாண்கட தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி திரும்பிை அந்த கபண்,
"உன் தீைனுக்கு உன் கமல் அன்பும் அக்கரையும்
இருக்குனு நிரனக்கிகைன், அதனால் தான் அவர் உங்கரள
மரைமுகமாவாது கல்ைாணம் பண்ணிக் ககாள்கிகைன்னு
கூப்பிட்டு இருக்கார், எனக்கு கதரிந்து தன் மனதுக்கு
பிடித்த தன் கமல் அன்பும் அக்கரையும் ரவத்து இருந்த
கதாழியுரடை அம்மாவிற்கு ஆக்சிகடன்ட் ஆனதுக்கு
தன்னுரடை வருங்கால மரனவி தான் காைணம்னு கதரிந்து
அரத நீ எப்படி எடுத்துக் ககாள்வாய் என்று நிரனத்து

728
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தான் உங்க கிட்ட கசால்லி இருக்க மாட்டார்னு
நிரனக்கிகைன், அவர் பக்கமும் ஏதாவது காைணம்
இருக்கலாம் தீ, உன்கனாட இந்த இப்கபாரதை நிரல
நிச்சைம் அவருக்கு கதரிந்து இருக்கும், அவர் டீவியில்
கண்டிப்பா பார்த்து இருப்பார், உன்ரன கதடி நிச்சைம்
வருவார், அவரை ஏற்றி விட்ட ஏணி நீ, உன்ரன அவர்
தள்ளி விட கவண்டும் என்ைால் எப்கபாகதா தள்ளி விட்டு
இருப்பார், ஆனால் அப்படி எல்லாம் கசய்ைாமல் உன்
கஷ்டம் கபாறுக்க முடிைாது உன்ரன கல்ைாணம் கசய்துக்
ககாள்ள கூப்பிட்டவர் நிச்சிைம் உன்ரன இந்த நிரலயில்
இருக்க விட மாட்டார், நானும் தீைனின் நல்ல குணங்கரளப்
பற்றி ககள்விப் பட்டு இருக்கிகைன்",
"உங்களுக்கு தீைரன கதரியுமா?",
"கதரிைாது, என் கசின் ரேத்ைாபாத்தில் கபரிை
பிசிகனஸ் கமன், அவன் கசால்லி தீைரனப் பத்தியும்,
நைசிம்ம கைட்டி பத்தியும் ககள்விப்பட்டு இருக்ககன்.
அவ்களா தான்",
அந்தப் கபண் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
அவளது கபான் சிணுங்கிைது, அரத காதில் ரவத்தவள்,

729
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இகதா வகைன்ங்க",
என்று கூறிவிட்டு காதில் இருந்து கபாரன எடுத்தவள்,
தீட்சண்ைாரவ பிடித்துக் ககாண்டாள்.
"தீ..வாழ்க்ரக வாழ்வதற்கக! நீங்க சிட்டியிகல கபரிை
ோஸ் கபட்டலில் திைரம வாய்ந்த டாப் கடன் நர்ஸ்களில்
ஒருவர், உங்களுக்கு இருக்கிை இந்த திைரமயிரன யூஸ்
பண்ணி இைந்துப் கபான உங்க அப்பா மாதிரி உள்ள
வைதானவங்களுக்கு மருத்துவ கசரவ கசய்ைலாம்,
அல்லாது வாழ்க்ரகனா என்னகன கதரிைாது பிைந்த
உடகன அனாரத இல்லத்தில் கபாடப் பட்ட குழந்ரதகள்
ஒன்ரன தத்கதடுத்து வளர்க்கலாம், அங்கக கூட நீங்க
மருத்து கசரவ கசய்ைலாம், தற்ககாரல மட்டும் தீர்வு
இல்ரல தீ, அப்படிகை தூறிக் கிட்டு இருக்கிை இந்த
மரழரை பாருங்ககளன், அகதாட கதாடுரகயிரன கண்
மூடி ககாஞ்ச கநைம் அனுபவித்துப் பாருங்ககளன், ககாஞ்ச
கநைம் அகதா அந்த கடரல உங்க மனக் கவரலகரள
ஒதுக்கி ரவத்துட்டு ைசிங்ககளன், உங்க மனது அப்படிகை
கலசாகி விடும், நம்மரள சுத்தி இதுப் கபால கவரல
மைந்து ைசிக்க ஆயிைம் விஷைங்கள் வாழ்க்ரக

730
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாடுத்துட்டு தான் இருக்கு, நாம தான் ஓடுகிை ஓட்டத்தில்
அரத கண்டுக் ககாள்வதில்ரல, நான் கசான்னதுப் கபால்
ககாஞ்ச கநைம் நீங்க ைசித்துப் பாருங்ககளன், உங்க மனது
கலசாகி விடும், அப்படி மனது கலசாகி இருந்தாகல ஒரு
கதளிவு கிரடக்கும், அந்த கநைத்தில் நல்லா கைாசித்து
நீங்க பிைச்ரனக்கு தீர்வு என்னனு நீங்க முடிவு பண்ணு,
உன் காதல் தீயின் ஜுவாரல தீைரன எகதனும் ஒரு
தருணத்தில்லாவது பாதித்து இருந்தால் நிச்சைம் உன்ரன
கதடி வருவார், அப்படி வைவில்ரல என்ைால், இந்தா இது
என்னுரடை அட்ைஸ், என் மாமனார் திருச்சியில் ககலக்ட்ைா
இருக்கார், உனக்கு எந்த கேல்ப் கவண்டுமானாலும்
என்னிடம் ககளு தீ",
என்று அந்த கபண் நீட்ட, அரத வாங்க மறுத்தாள்
தீட்சண்ைா.
"கவண்டாம் சிஸ்டர், நீங்க குடுத்த ஆறுதல் கமாழிகள்
கபாதும் எனக்கு, என் மனதுக்கு ஒரு கதளிவு இப்கபா
வந்து இருக்கு, நான் எந்த தப்பும் கசய்ைாதவள், நான் ஏன்
சாகணும்? நீங்க கசான்னது கபால வாழ்க்ரகரை நல்ல
முரையில் வாழ்வதற்கு ஆயிைம் வழிகள் இருக்கு, நான்

731
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதில் ஒன்ரன கதர்ந்து எடுத்து வாழப் கபாகிகைன்
சிஸ்டர், நான் கவண்டும் என்று நிரனப்பவர்கள் என்ரன
கதடி வைட்டும், இல்லா விட்டால் நான் தனிைாக வாழ்ந்து
ககாள்கிகைன், நம்ரம சுத்தி ைசிக்க கவரல மைக்க ஆயிைம்
விஷிைங்கள் இருக்கும் கபாது நான் ஏன் இனி சாக
கவண்டும்?",
என்ை தீட்சண்ைா முகத்தில் புது தீ ஒன்று கதான்றி
இருந்தது. அதில் உறுதி இருந்தது.
"உங்கரள நான் என் வாழ்க்ரகயில் மைக்ககவ
மாட்கடன் சிஸ்டர், இனி அவ்களா தான்னு என் வாழ்க்ரக
முடிரவ கதடி நான் இங்கக வந்கதன், ஆனால்
வாழ்க்ரகரை வாழ இன்னும் நிரைைகவ இந்த உலகத்தில்
இருக்குனு நீங்க எனக்கு புரிை ரவத்துட்டீங்க, ககட்க
மைந்துட்கடன், உங்க கபைர் என்ன?",
அதற்கு அந்தப் கபண் பதில் கசால்ல வாகைடுக்கும்
முன்பு, அவளது ஃகபான் சிணுங்கிைது, அரத எடுத்து
காதில் ரவத்தவள்,
"இகதா வைங்க",
"......"

732
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இங்கக ஒரு தீ அப்படிங்கிை ஒரு வித்திைாசமான
கபைர் உரடை ஒரு கபண்ரண மீட் பண்ணி இருக்ககன்,
சூர்ைா, அவங்களின் ஒரு சில குணம் அப்படிகை என்ன
மாதிரிகை என்ரன பார்க்கிை மாதிரிகை இருக்கு சூர்ைா",
"......"
"ஆமாம்ங்க, நந்து கிட்ட கசான்னா உனக்கு மட்டும்
எப்படி தீ, மரழனு பிகைண்ட் கிரடக்கிைாங்கனு ககட்பா",
"......"
"இகதா வைங்க, எப்படியும் ஒருநாளுக்கு கமல்
ஆகிடும்ங்க சிைபுஞ்சி கபாக, இகதா கார் கிட்ட
வந்துட்கடன் பாருங்க",
என்று கபாரன காதில் இருந்து எடுத்தவள், விரளைாடி
ககாண்டு இருந்த தன் மகரள அரழத்தாள்.
"வர்ஷினி, உன் டாடி கூப்பிடுகிைார், ரடம் ஆயிட்டு,
விரளைாடிைது கபாதும் வா",
என்ைதும் பாலுடன் ஓடி வந்த குழந்ரதரை தூக்கி
ககாண்டாள் அந்தப் கபண்,
"தீ ஆண்ட்டிக்கு பாய் கசால்லு, அத்கதாடு கச, ஆல்
தி கபஸ்ட்",

733
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த குழந்ரத தன் மழரல குைலில் கசால்ல
தீட்சண்ைா அந்த குழந்ரதரை வாங்கி அரணத்துக்
ககாண்டு அதன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள், அந்த
கன்னத்தின் கமன்ரமயில் சில கநாடிகள் தன்ரன
மைந்தவள், அந்த கபண்ரணக் ககட்டாள்,
"பாப்பா கபைர் என்ன?",
"அமிர்த வர்ஷினி, ஐந்து வைதாகுது",
"மரழ கவை கலசா தூறி கிட்டு இருக்கு, இதில் கபாய்
குழந்ரத விரளைாடுகிைா?",
தீட்சண்ைா பதற்ைதுடன் ககட்க, அதற்கு அந்த கபண்
புன்னரகத்தாள்,
"இப்கபாது தான் நீங்க நார்மல் உலகத்துக்கு திரும்பி
இருக்கீங்கனு நிரனக்கிகைன் தீ, அவளுக்கு மரழ கைாம்ப
பிடிக்கும் , அவருக்கு இப்கபா அர்கஜன்ட்டா ஒரு மீட்டிங்,
அவர் மீட்டிங் முடியிை வரைக்கும் அப்படிகை கடல் காற்று
வாங்கலாம்னு நானும் பாப்பாவும் வந்கதாம், வந்த இடத்தில்
நீங்க எல்லார் கபாரலயும் கால் நரனக்க தான் கடலில்
இைங்கிறீங்கனு நிரனத்தால், தற்ககாரல பண்ணிக்க கடலில்
இைங்கி விட்டீங்க, நல்லகவரள நான் பார்த்கதன்,

734
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பாப்பாக்கு கவககஷன், அதனால் சிைபுஞ்சிக்கு காரிகல
கபாகனும், அதுவும் அவங்க அப்பா தான் ட்ரைவ்
பண்ணனும்னு ஒகை அடம், அவள் அடம்பிடித்ததால் தான்
அவங்க அப்பா இப்கபா இந்த சிைபுஞ்சி டிரிப்புக்கக
அகைஞ்ச் பண்ணி இருக்கார்",
என்று கசான்ன அந்த கபண்ணின் முகத்தில் ஒரு
ைகசிைப் புன்னரக நாணத்துடன் எட்டிப் பார்த்தது.
"ஓகக தீ, உங்கரள சந்தித்ததில் கைாம்ப சந்கதாஷம்,
நீங்க கவணா பாருங்க, உங்க தீைன் சீக்கிைம் உங்கரள
கதடி வைப் கபாகிைான், கடவுள் கைாம்ப நாள் ஒகை
விஷைத்துக்கு ைாரையும் கஷ்டப் படுத்த மாட்டார். இனி
எந்த கடரலப் பார்த்தாலும் எனக்கு உங்கள் ஞாபகம் தான்
வரும், கபாயிட்டு வகைன்",
என்ைப் படி அவள் காரை கநாக்கி நடந்தாள்.
"உங்கப் கபைர் என்னனு நீங்க இன்னும் கசால்லகவ
இல்ரலகை?",
அதுவரை தூறிக் ககாண்டிருந்த மரழயின் கவகம்
அதிகரித்ததில்

735
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா உைக்க கத்தினாள். அந்த கபண் திரும்பிப்
பார்த்து புன்னரகக்க கசான்னாள்.
"கமகவதி..!!!!!!",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது
காரிலிருந்து இைங்கிை அவளுரடை கணவனுக்கு
தீட்சண்ைாரவக் காட்டி ஏகதா கசான்னாள்.
"கமகா, நானும் உங்கரளயும் இந்த மரழரையும் என்
வாழ்க்ரகயில் மைக்ககவ மாட்கடன், ோப்பி ஜர்னி",
என்ை தீட்சண்ைைாவிற்கு கமகவதி, அவளது கணவன்
சூர்ைா , அவர்கள் மகள் மூவரும் புன்னரகயுடன் ரக
அரசத்து விரட கபற்ைனர், அந்த காரை தன் கண்
பார்ரவயில் இருந்து மரையும் வரை பார்த்துக் ககாண்கட
இருந்தாள் தீட்சண்ைா.
"இந்த மரழயில் கடவுள் கபால் எங்கிருந்கதா வந்து
என் உயிரை காப்பாற்றிை மரழ கதவரத",
அவள் மனம் கநகிழ்ந்தது, அப்படிகை திரும்பி
நடந்தவள் மனம் ஓைளவு கலசாகி இருந்ததில் அவள்
எப்கபாதும் அமரும் மைகபஞ்சில் அமர்ந்து கடரல
பார்த்தாள்,

736
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உன் உயிரைப் பறிப்பதில் எனக்கக விருப்பம் இல்ரல
கதாழி",
என்று கசால்வதுப் கபால் கடல் அரல வந்து வந்து
அவள் காரல கதாட முைன்று கதாற்று கபாய் ககாண்டு
இருந்தது. அப்கபாது அவளது கவனத்ரத கவர்வது கபால்
வரிரசைாக ஐந்தாறு கார்கள் அந்த கடற்கரை சாரலயில்
டைர்கள் கதய்ந்து கபாய் விடும் அளவிற்கு வந்து நின்ைது.
"அவங்க இங்கக தான் இருக்காங்க!!",
என்ை ஒரு கபண் குைல் எழுந்தது, என்ன நடக்குது
என்று தீட்சண்ைா எழுந்து பார்த்தாள், மரழரையும்
கபாருட்படுத்தாது அவரள கநாக்கி ரகயில் ரமக்,
ககமிைாவுடன் அந்த கார்களில் இருந்து இைங்கி ஓடி வந்த
கசய்தி கசனல்கரள கசர்ந்த நிருபர் கும்பல் தீட்சண்ைா
சுதாரிக்கும் முன்கன அவள் நகை வழியில்லாமல் சூழ்ந்து
ககாண்டு தங்கள் ககமிைாவில் கிளிக்கி தள்ளிைது,
ககமிைாகளின் பிளாஷ் கவளிச்சத்தில் கண்கள் கூசிை
தீட்சண்ைா தன் ரகைால் அரத தடுக்க முைன்ைாள்.
அதற்குள் அவள் முகத்தின் முன் பல ரமக்குகள் நீண்டு
இருந்தன.

737
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"மிஸ் .தீட்சண்ைா நீங்க தான் அந்த ரடரிரை
எழுதுனுதா?",
"மிஸ்.தீ, தீைன் சாருக்கும் உங்களுக்கும் ைகசிை உைவு
இருந்ததா?"
"உங்க அம்மாவுக்கு ட்ரீட்கமண்ட் ககாடுக்க பணம்
குடுத்தகத தீைன் சார் அப்படினு ஒரு தகவல் வந்து
இருக்கக, அது உண்ரம தானா?",
"நீங்க ஏன் கமௌனமாக இருக்கீங்க ? அப்படி என்ைால்
நீங்கள் தீைன் கூட இந்த கடற்கரையில் உல்லாசமாக
இருந்தது உண்ரம தானா?",
சைமாரிைாக ககள்விகள் ககமைாவின் பிளாஷ் கவளிச்சத்
திற்கு குரைைாது தன் கமல் பாய்ந்ததில் அரத எதிர்க்
ககாள்ள முடிைாது, காரலயில் இருந்து பட்டினிைாக
இருந்தது, அவள் அம்மாவின் உடல் நிரல பற்றிை கவரல
என்று எல்லாம் கசர்ந்து தீட்சண்ைாவிற்கு மைக்கம் வருவது
கபால் கண்கள் இருட்டிக் ககாண்டு வந்தது.
"மிஸ். தீட்சண்ைா, நீங்க ஒரு கால் ககர்ளா?
"இல்ரல, அவள் என் கபாண்டாட்டி",

738
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இறுதிைாக வந்த ஒரு ககள்விக்கு பதில் குைல் ஒரு
திரசயில் இருந்து வந்தது. குைல் வந்த திரச கநாக்கி
அரனத்து ககமிைாவின் கண்களும் மனிதர்களின் கண்களும்
பாய்ந்தது. அங்கு தீைன் நின்றுக் ககாண்டிருந்தான், அவரன
தீட்சண்ைா அங்கு எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல, அவரள பார்த்துக்
ககாண்கட அவள் அருகில் வந்த தீைன் முகம் பாரை கபால்
இறுகி இருந்தது. தீைரன கண்டதும் அதுவரை ககள்வி
ககட்ட அரனத்து வாய்களும் பூட்டு கபாட்டுக் ககாள்ள,
ஒரு இளம் நிருபர் மட்டும் ககாஞ்சம் குறும்பாக ககட்டான்.
"தீைன் சார், இவங்க உங்க மரனவிைா? பார்க்க அப்படி
ஒன்றும் கதரிைவில்ரலகை?",
"இப்கபா கதரியும்", என்ைப்படி தன் பாக்ககட்டில்
இருந்து ஏகதா ஒன்ரை எடுத்தான், கண்ரண பறிக்கும்
மஞ்சள் நிைத்தில் இருந்த மஞ்சள் கயிற்றின் முரனயில்
பளபள கவன்று திருமாங்கல்ைம் கதாங்கி ககாண்டு இருந்த
தாலி அது, அரத தன் ரகயில் எடுத்தவன் அவள்
முகத்ரதப் பார்த்துக் ககாண்கட தீட்சண்ைா கழுத்தில்
கட்டினான், கட்டும் கபாதும் அவன் முகம் பாரை கபால்
இறுகி இருந்தது, அதில் துளி கூட சந்கதாஷம் இல்ரல,

739
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் பாக்ககட்டில் இருந்து ஏகதா ஒன்ரை எடுத்தவன்
அவள் தரல வகிட்டில் ரக ரவத்து எடுத்தான், தீட்சண்ைா
கநற்றி வகிட்டில் குங்குமம் அப்பி இருந்தது.
"இவங்கரள கிளிைர் பண்ணுங்க," என்று தன்னுடன்
வந்து இருந்த அந்த ககாட் சூட் அணிந்த தன்
பாதுகாவலர்கரளப் பார்த்து தீைன் கசால்ல அதுவரை
தீட்சண்ைா அருகில் இருந்த அந்த டிவி கசனல்கள்,
நிருபர்கள் கூட்டத்ரத அந்த தீைனின் பாதுகாவலர்கள்
சூழ்ந்துக் ககாண்டு தீட்சண்ைாரவயும் தீைரனயும் கநருங்க
விடாது கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டு இருந்தனர்.
தன் கழுத்தில் தீைன் கட்டிை தாலிரையும் கநற்றி
வகிட்டில் இருந்த குங்குமத்ரதயும் தன் ரகைால் கதாட்டு
பார்த்து உணர்ந்த தீட்சண்ைாவிற்கு கண்கள் இருட்டிக்
ககாண்டு வைகவ, அவள் மனது அடுத்தடுத்த அதிர்ச்சிகளில்
இருந்து கவளி வைாது தரல சுற்றி அருகில் நின்ை தீைன்
கமல் அப்படிகை மைங்கி சரிந்தாள்.

740
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 52
"என்பன கடந்துப் பைாகும்..
அவபன தீண்டிய காற்றில்
என் உயிர் இனிக்கிைது..
அவனின் பமனி தீண்டிய காற்று..
அவன் மீதான என் காதல் தீயின்..
எரிகைாருள் ஊற்று..

-❤️தீட்சுவின் உயிரில் தீரு❤️

தீட்சண்ைா கண் விழித்தப் கபாது அவள் பார்ரவயில்,

அந்த அரையின் உைர்ந்த கூரையும் அதில் அலங்காை

கவரலப்பாடுகளுடன் கூடிை லஸ்தர் விளக்குகளும் தான்
முதலில் பட்டது, தரல அவளுக்கு கவடித்து விடுவதுப்
கபால் வலித்தது. தான் எங்கு இருக்கிகைாம் என்கை
அவளுக்கு புரிை வில்ரல, அப்கபாது தான், தான் ஒரு
கமத்ரதயில் படுத்து இருப்பரத உணர்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
பதறிைடித்து ககாண்டு எழுந்து அமர்ந்து சுற்றும் முற்றும்
பார்த்தாள், அந்த அரையின் பிைம்மாண்டம் அவரள

741
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மிைட்டிைது, அந்த அரையின் ஆடம்பைமும் அவள்
அமர்ந்து இருந்த கட்டிலின் பிைம்மாண்டமும் அவளுக்குள்
பைத்ரத கதாற்று வித்ததில் முழங்காரல கட்டிக் ககாண்டு
நகர்ந்து உட்காை முைன்ைாள், அப்கபாது அவள் கழுத்தில்
ஏகதா குத்திைதில் கழுத்ரதப் தடவி பார்த்தாள், அவள்
ரகயில் திருமாங்கல்ைம் அகப்பட்டதில் அப்கபாது தான்
அவளுக்கு தன் கழுத்தில் தீைன் தாலி கட்டிைது நிரனவுக்கு
வந்தது, ஏகதா ஒரு கனவு நடந்து முடிந்தது கபால்
அவளுக்குள் கதான்றிைது, அவள் ரக அனிச்ரசைாக
கநற்றிரை கநாக்கி கபாக அவள் ரகயில் ஒட்டிை இைத்த
நிை குங்குமம் அவள் காண்பது கனவல்ல நிஜம் தான்
என்று உணர்த்திைது. கட்டிரல விட்டு இைங்கி ஓடி கசன்று
அந்த அரையின் சன்னல் வழிகை எட்டிப் பார்த்தாள்,
அவள் கண்களுக்கு கீகழ அந்த நகைகம புள்ளிைாக
கதரிந்தது, அப்கபாது தான், தான் மிக உைர்ந்த இடத்தில்
இருப்பரத உணர்ந்தாள் தீட்சண்ைா, சற்று கதாரலவில்
இருந்த ஒரு கபரிை கட்டிடத்ரதயும் இன்னும் சில
அரடைாளங்கரளயும் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு தான்
காஞ்சிபுைத்தில் இருப்பது புரிந்தது. அப்கபாது அந்த

742
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரையின் சுவரில் இருந்த கடிகாைம் பிற்பகல் மூன்று
என்றுக் கூைகவ அவளுக்கு கதவி நிரனவு வந்தது, அவள்
அம்மாரவ பார்க்க கவண்டும் என்ை நிரனவு அவளுக்குள்
முட்ட, ைாரிடமாவது விசாரிக்க கவண்டுகம என்று எண்ணி
தன் கசல்கபாரன கதடினாள், அந்த அரையின் கட்டில்
அடியில் குனிந்து அவள் கதடும் கபாது தான், தான்
கடற்கரைக்கு வரும் கபாது எதுவும் ககாண்டு வைாது
காலணி கூட அணிைாது வந்தது அவளுக்கு நிரனவுக்கு
வந்ததில் நாக்ரக கடித்துக் ககாண்டு நின்ைாள், கபசாமல்
கவளிகை கசன்று ைாரிடமாவது ஃகபான் வாங்கி
விசாரிக்கலாம், என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவள் அரைக்
கதரவ கநாக்கி நடந்தப் கபாது அந்த அரையின் கதவு
தானாக திைந்தது, அரதக் கண்டு தைங்கி நின்ைாள்
தீட்சண்ைா. கதரவ திைந்து தீைன் உள்கள வந்தான், கதரவ
லாக் கசய்யும் அவரன கண்டு தைங்கி நின்ைாள் அவள்,
தீைன் ரககளில் மூன்று பார்சல்கள் இருந்தது. அரத
கட்டிலுக்கு அருகில் இருந்த டீப்பாய் கமல் ரவத்தவன்,
தன் எதிகை நின்றுக் ககாண்டு இருந்த அவரள கமலிருந்து
கீழாக ஆைாய்ச்சிப் பார்ரவப் பார்த்தான். அவள்

743
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமௌனமாக தரலக் குனிந்துக் ககாண்டாள். பின் ஒரு
கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டு தான் ககாண்டு வந்த
பார்சல்கரள பிரித்தவன் அதில் இருந்த அலங்காை
கவரலப்பாடுகள் உரடை தங்க நிைப் புடரவரை எடுத்து
அவரள கநாக்கி நீட்டினான். அவள் அரத வாங்காது
ககள்விைாக அவரளப் பார்த்தாள்.
"இரத கட்டிக்கிட்டு, இந்த ஜிவல்ஸ் எல்லாம்
கபாட்டுட்டு நீட்டா வா, நாம இப்கபா நம்ம
அைண்மரனக்கு கபாகப் கபாகிகைாம்",
"அப்கபா இது உன் அைண்மரன இல்ரலைா?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவள் சுற்றும் முற்றும்
பார்த்தாள், அந்த பார்ரவ அவனுக்கு புரிந்து இருக்க
கவண்டும்.
"இது சிட்டியிகல விவிஐபிகள் மட்டும் தங்க கூடிை
நம்பர் ஒன் கோட்டல், நீ பீச்சில் மைங்கி விழுந்த உடன்
நான் இங்கக தான் உன்ரன தூக்கிட்டு வந்கதன், உனக்கு
மைக்கம் கதளிைை வரை கவயிட் பண்ணிகனன், நீ இப்கபா
இங்க டிகைஸ் கசஞ்ச் பண்ணிட்டு என்னுடன்
அைண்மரனக்கு வா",

744
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு கசான்னான்.
அதற்கு பதில் கசால்லாது அவள் அவன் நீட்டிைப்
புடரவரை வாங்காது,
"எனக்கு எதுவும் கவண்டாம், நான் என் அம்மாரவப்
பார்க்கணும், தைவு கசய்து என்ரன விடு..",
பரழை கபச்சுப்பழக்கத்தில் அவள் "வாகபா", என்று
கசால்ல வந்து இழுத்து, பின் "விடுங்க",
என்ைப்படி அவரன கடந்து அவள் அந்த
அரைக்கதரவ கநாக்கி கசல்ல, அவன் படாகைன்று தன்
ரகயில் இருந்த புடரவரை கட்டிலில் விசிறிைடித்தான்.
அதில் துளியும் பாதிக்கப்படாது அவள் அந்த அரைக்
கதவின் மீது ரக ரவத்தாள், அவள் தான் அவனுரடை
ககாபங்கரள அறிந்த வளாயிற்கை! அவன் நின்றுக்
ககாண்கட அவள் ரககரள பிடித்து இழுத்து தன் முன்
நிறுத்தினான். தீைனின் அச்ரசரகரை எதிர்ப்பாைாத
தீட்சண்ைா முகம் திரகத்தது.
"எங்கப் கபாை?",
அவரள கண்டால் சிகநகம் சிந்தும் அவன் கண்களில்
இன்று அது காணாமல் கபாய் இருப்பரதயும் அவரள

745
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் வழக்கமாக அரழக்கும் "தீ" யும் காணாமல் கபாய்
இருப்பரதயும், அவன் முகம் பாரைப் கபால் மாறி
இருப்பரதயும் அவளால் உணை முடிந்தது, அவள்
எப்கபாதும் ைசிக்கும் அவளுரடை தீைன் காணாமல் கபாய்
விட்டான் என்றும் இப்கபாது அவள் எதிகை நிற்பது புதிை
தீைன் என்று அவள் மனதுக்கு உரைத்தது.
"என் வீட்டுக்கு நான் கபாகைன்,
என் அம்மாவுக்கு உடம்பு முடிைரல, நான் கபாய்
பார்க்கணும், என் ரகரை விடுங்க",
என்ைப் படி அவள் முகம் இறுகி தீைன் ரகரை
உதறினாள். அவன் அவளின் எதிர்ப்ரப லட்சிைகம
கசய்ைவில்ரல.
"நீ என்ரன மீறி கபாகக் கூடாது, இனி உன் வாழ்க்ரக
என்கனாட தான், எங்க குடும்பத்துக்கு சில பழக்க
வழக்கங்கள் இருக்கு, அரத நீ மீைக் கூடாது, இனி நான்
கசால்வரத மட்டும் தான் நீ ககட்கனும், நான் எடுக்கும்
முடிவுக்கு தான் நீ கட்டுப் படனும்",
அவன் குைல் உைர்ந்து ஒலித்தது.

746
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நான் எங்க கபாகனும், கபாகக் கூடாதுனு கசால்ல நீ
ைார்?",
தீட்சண்ைா மரிைாரதரை காற்றில் பைக்க விட்டாள்.
"உன் புருஷன்",
அழுத்தமாக ஒலித்தது தீைன் குைல்.
"என்ன அப்படி பார்க்கிை? நீ ஆரசப்பட்டு ககட்ட
அந்த மிஸஸ். தீைன் பட்டத்ரத நான் உனக்கு
ககாடுத்துட்கடன், அதற்கு பின்னால் எத்தரன கபரிை
கைஸ்பான்ஸ்சிபிலிட்டிஸ் இருக்குனு உனக்கு கதரிைணும்ல,
கிளம்பு என்கனாட, இனி என் பாரத தான் உன்கனாட
பாரத, என்ரன ககட்காம நீ எதுவும் பண்ணக் கூடாது,
இதுவரை நீ நண்பனா பார்த்த தீைன் கவறு, இனி உன்
புருஷனா பார்க்க கபாகிை தீைன் கவறு",
"என் சுதந்திைத்ரத பாதிக்கும் எதுவும் எனக்கு எதுவும்
கவண்டாம், என்ரன விடு, நான் என் அம்மாரவப்
பார்க்கணும்",
"உன் கூட ஆர்கியூ பண்ண எனக்கு விருப்பம் இல்ரல,
நாம உடகன அைண்மரன கபாகனும் கிளம்பு, அடம்
பிடிக்காத",

747
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் கசால்லி விட்டு அந்த அரையில் இருந்த
தன்னுரடை கபாருட்கரள எல்லாம் எடுத்து ஒரு ரபயில்
கபாட்டுக் ககாண்டு இருக்க அவள் அரத கண்டுக் ககாள்ள
வில்ரல, அவள் பாட்டுக்கு நடக்க ஆைம்பித்ததில், அவன்
மீண்டும் அவரளப் பிடித்து இழுத்தான்.
"என் கபாறுரமக்கும் ஒரு லிமிட் இருக்கு தீட்சண்ைா,
நீ உன் பக்கம் மட்டும் பார்த்துக்கிட்டு இருக்க, எனக்கு
ஆயிைம் பிைச்சரன இருக்கு, நான் கபச ஆைம்பித்தால் நீ
தாங்க மாட்ட!, ஒழுங்கா இரத கபாய் மாத்திட்டு வா",
அவன் கசால்ல, அவள் முகம் ககாபத்தில் சிவந்தது.
"எனக்கு என் அம்மாரவ பார்க்கணும்",
அழுத்தம் திருத்தமாக அவள் குைல் ஒலித்ததில், தீைன்
முகம் இறுகிைது.
"கே..உனக்கு ஒருதடரவ கசான்னப் புரிைாதா? நீ
கபாய் பார்க்கரலனா உங்கம்மா ஒண்ணும்
கசத்துடமாட்டாங்கடி, என் ககாபத்ரத கிளைாதா, நாகன
கைாம்ப கடன்ஷன்ல இருக்ககன், என் கபாறுரமரை
கசாதிக்காதா",

748
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் குைலில் இருந்த ககாபத்தில் அவள் உடல்
நடுங்கிைது, அவன் குைல் அந்த அரை சுவர் முழுவதும்
எதிகைாலித்தது,
"அவங்க சாகாதது தான் உனக்கு கைாம்ப வருத்தம்
கபால, அப்கபா தாகன நீயும் உன் மாதுரியும் பிளான்
பண்ணி காரை கமாதி ஆக்சிகடன்ட் பண்ண வசதிைா
இருக்கும், உன் முகத்தில் முழிக்ககவ எனக்கு பிடிக்கரல,
உன் கமல் ஆரச ரவத்தப் பாவத்துக்கு தான் நான் ஒகை
நாளில் உலகிற்கு விபசாரிைாகி விட்கடன், என்ரன விடு,
எனக்கு நிம்மதி கவணும், நான் என் வழியில் கபாகைன்",
"ஓ..எங்க கபாவ?",
"உலகம் கைாம்ப கபருசு மிஸ்டர். மகதீைவர்மன்"
"நீ எங்க கபானாலும் நான் உன்ரன ரக விட்டாலும்
இந்த மிஸஸ். தீைன் அப்படிங்கிை இந்த பட்டம் உன்ரன
விடாது, ஏனா நம்ம கல்ைாணம் இந்கநைம் இந்த
உலகத்திற்கக கதரிந்து இருக்கும், என்ரன மீறி நீ
எங்ககயும் கபாக முடிைாது, அடம் பிடிக்காமல் என்னுடன்
கிளம்பு, உன்னுடன் நான் இருக்கும் வரை தான் உன்

749
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன்மானம், உயிருக்கு, கற்புக்கு எந்த ஆபத்தும் இல்ரல,
அரத முதலில் புரிந்துக் ககாள்",
"பிளீஸ், என்ரன விட்டு விடு, எனக்கு மூச்சு முட்டுது,
நான் என் அம்மாரவப் பார்க்கணும், என் அண்ணன்,
அண்ணிகிட்ட மன்னிப்பு ககட்கணும், நான் ஒரு முட்டாள்,
எனக்கு இப்கபா தான் புரியுது, நான் வாழ்ந்த என்
வாழ்க்ரக முரைக்கும் உன் வாழ்க்ரக முரைக்கும் ஒத்து
வைாதுனு, நான் தப்பு பண்ணிட்கடன், இந்த மானங்ககட்ட
மனது பண்ணிை கவரலகளால் நான் என் அழகான
வாழ்க்ரகரை கதாரலத்து விட்கடன், கற்பரனகளும்
நரடமுரையும் கவை கவைனு இப்கபா தான் என் புத்திக்கு
உரைக்குது, இனி நான் என்ன கசய்ைப் கபாகைன்?",
"உன்னால எதுவும் கசய்ை முடிைாது
இனி என் கூடத் தான் உன் வாழ்க்ரக, இனி என்
வாழ்க்ரக முரைக்கு நீ பழகி ககாள்ள கவண்டும், சைாசரி
கபண்ணாக நீ இருக்க கூடாது, இருக்க முடிைாது,
உன் மிடில் கிளாஸ் ஆரசகரள உன் மனதிகல
புரதத்து விட்டு என்னுடன் வா, எனக்கு என் குடும்பப்
பாைம்பரிைமும் ஸ்கடட்டஸ்சும் கைாம்ப முக்கிைம், அதற்கு

750
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககட்ட கபைர் வரும் படி நீ நடந்துக் ககாள்ள மாட்டாய்
என்று நான் நம்புகிகைன், இந்தா, இரதக் கட்டிக் ககாண்டு
வா..",
என்று அவன் மீண்டும் அந்த புடரவரை அவளிடம்
நீட்ட அவள் தன் முகத்ரத கவறுப் பக்கம் திருப்பிக்
ககாள்ள,
"கசா, நீ இரத வாங்க மாட்ட?",
"ஆமாம்..!",
"கபரிை குடும்பம், இவனுக்கு மட்டும் தான்
குடும்ப பாைம்பரிைம் இருக்கா? எனக்கு இல்ரலைாமா!
என்ன மாதிரிைான வாழ்க்ரக இது?, ஆைம்பகம இப்படி
என்ைால், இனி என் வாழ்வு என்னாகுகம!!",
முகத்ரத கவறுப்பக்கம் திருப்பிக் ககாண்டு
அழுத்தமாக கசான்ன தீட்சண்ைா மனதில் எண்ணங்கள்
எழுந்தது. அவளின் அந்த ரதரிைத்ரத கண்ட தீைன்
இதழில் பாைாட்டு சிரிப்பு ஒன்று வந்துப் கபானது.
"ஓகக..நீ கட்டலனா என்ன, நாகன கட்டி விடுகைன்,
உலகம் முழுவதும் பிசிகனஸ் பண்ைவனுக்கு புடரவ கட்ட
கதரிைாதா என்ன?",

751
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன், தீட்சண்ைா கட்டி இருந்த புடரவயின் மீது
ரக ரவக்க, அவள் அதிர்ந்து பின்னால் நகர்ந்தாள்.
"நாகன கட்கைன், ககாடுங்க",
அவனின் அதிைடிைான நடவடிக்ரகயில் அவளது
மரிைாரத திரும்பி வந்து இருந்தது.
அடுத்த சில கநாடிகளில் அவர்கள் இருவரும் தீைனின்
காரில் இருந்தனர். அலங்காை ரூபிணிைாக தன் பணக்காை
கதாற்ைத்ரத கார் கண்ணாடியில் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா,
ஏகனா அவள் மனதில் எளிரமயின் வடிவாக இருக்கும்
பரழை தீட்சண்ைா கதான்றி மரைந்தாள், அவள் அருகில்
முகம் இறுகி காரை ஓட்டி வரும் தீைரன பார்த்தாள்,
அவனின் அந்த கதாற்ைம் அவளுக்கு தன் வாழ்க்ரகயின்
மாறுதரலயும் இதுவரை அவளுக்கு கற்பரனயில் இனித்த
காதல் தீயின் நிஜ முகத்ரதயும் நரட முரை வாழ்க்ரகயும்
கண் முன் வந்து நிறுத்தி பைமுறுத்திைது, இனி என்ன
ஆகப் கபாகிைது என்று அவள் கைாசித்துக் ககாண்கட
இருக்கும் கபாகத, அந்த கார் தீைன் அைண்மரனயிரன
கநருங்குவதற்கு அரடைாளமாக அந்த அைண்மரனயின்

752
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாளிரக ககாபுைம் தூைத்தில் கதரிந்தது. அவரள கநாக்கி
குனிந்த தீைன்,
"அங்கக ைார் என்ன கபசினாலும், உன்ரன எது
கசய்தாலும் நீ அரமதிைாக இருக்கணும், எதுவும் பதில்
கபசாத, நான் பார்த்துக் ககாள்கவன்",
அவள் கமௌனமாக இருக்க, அவரள
ககட்டான்,
"பதில் கபசுடி!!! இதுப் கபால் திமிைா அங்க
நடந்துக்காத",
சிறிது கநை அரமதிக்கு பின் அவள் நீர் திரையிட்ட
விழிகளுடன் ககட்டாள்.
"என் வாழ்க்ரகரை ககடுத்துட்டல?",

753
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 53
"உன் காதல் தீ ைற்றியதால்
உயிர் உருகி வழியும்..
இந்த கமழுகுப் ைாபவயின்
இதயத்பத ஒரு முபை..
உன் வேமாக்குவாயா..?
இவள் தீயாக சுடர் விட்டு..
எரிந்து விழுகிைாள்..
அபைக்க நீ மைந்ததால்..

-❤️தீட்சுவின் உயிர் ைற்றி எரியும் காதல் தீயில் தீரு❤️

அந்த அைண்மரனயின் அலங்காை வாயிலில் வந்து

வந்து நின்ை தீைனின் காரைக் கண்டதும், அந்த

அைண்மரனயின் கவரலக்காைர்கள் சிவகாமி கதவி மற்றும்
அந்த அைண்மரனயின் சுவர்களின் கபாருத்தப்பட்டுள்ள
ககமிைாவிற்கு கூட பைம் ககாள்ளாது தங்கள் கவரலகரள
மைந்து ஆர்வமாக அந்த காரைப் பார்த்தனர், காைணம்,
அவர்களில் காதுகளில் காற்றில் பைவி விழுந்த கசய்தி,

754
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த அைண்மரனயின் இளவைசன் மகதீைவர்மன், தன்
தகுதி, தான் இருக்கும் உைைம் மைந்து ஒரு கபண்ரண
மணந்து விட்டான் என்பது தான். மாதுரி கதவியின்
சுபாவங்களில் பைந்துப் கபாயிருந்த அவர்களுக்கு நிச்சிைம்
இந்த கசய்தி இன்பத் கதன் வந்து பாயுது காதினிகல என்று
பாடாத குரைைாக இருந்தது என்று தான் கசால்ல
கவண்டும். அவர்கள் அரனவரின் கண்களும் அவர்களின்
இரளை ைாணி யின் முகத்ரதப் பார்க்க ஆவலாக எட்டிப்
பார்த்தது. காரை திைந்து இைங்கிை தங்கள் எஜமானர்
முகத்ரத ஆவலாகப் பார்த்தன அந்த கண்கள், அதில்
கல்ைாணம் கசய்து தான் புது வாழ்க்ரகயில் அடி எடுத்து
ரவக்கப் கபாகிகைாம் என்ை ஒரு மலர்ச்சி ககாஞ்சம் கூட
இல்லாதரத எண்ணி சில வாய்கள் குரைப்பட்டுக்
ககாண்டன.
காரை விட்டு தைக்கத்துடன் இைங்கிை தீைன் சற்று
கதாரலவில் அதிர்ச்சிகரள முகத்தில் அப்பிக் ககாண்டு
அந்த அைண்மரன வாயிலில் குமிழ்ந்து இருக்கும் தன்
உைவினர் கூட்டத்ரதயும் அதற்கு நடு நாைகமாக முகத்தில்
ககாபத்ரத கதக்கி ரவத்துக் ககாண்டு அவனது அம்மா

755
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சிவகாமி கதவியும், அவள் அருகில் ஆழ்ந்த
சிந்தரனயுடன் அவனது அப்பா ைாகஜந்திை வர்மன் நின்றுக்
ககாண்டு இருப்பரதயும் பார்த்தான். இதற்கு எல்லாம்
கீரிடம் ரவத்தார் கபால அவர்கள் அருகில் முகம் இறுக
நின்ை நைசிம்ம கைட்டிரையும், அவர் அருகக கழுத்தில்
மாரலயுடன் கண்களில் வழியும் நீரை டிஸ்யூ கபப்பைால்
துரடத்து துரடத்து முகத்தில் இருக்கும் கமக்கப்
கரலைாமல் அழுதுக் (!) ககாண்டிருந்த மாதுரி
கதவிரையும் பார்த்தான். குனிந்து தன் காரைப் பார்த்தவன்,
தீட்சண்ைா தைங்கி இைங்காமல் இருப்பது க் கண்டு
அவரள ககள்விைாகப் பார்த்தான்.
"இைங்கு..",
அவள் தைக்கத்துடன் அவரன ஏறிட்டாள்.
"என்னாச்சு? வக்கரணைா வாய் கபசுன, நான் உன்
வாழ்க்ரகரை ககடுத்துட்டனு? இப்கபா அந்த வாய்
என்னாச்சு? நம்மரள இங்கக ஆைத்தி எடுத்து வைகவற்க
ைாரும் வைமாட்டாங்க, கீகழ இைங்கு!!!",
அவன் குைலில் இருந்தது இகழ்ச்சிைா? இல்ரல
ககாபமா? என்று அவளுக்கு கதரிைவில்ரல.

756
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இகதா என் கழுத்தில் இரத கட்டிைது நீங்கள்
இல்லாது கவறு ைாைாவது இருதிருந்தால், நான் உங்க கூட
வந்ததால் இந்த காரைகை எரித்து விடுவதுப் கபால்
பார்த்துக் ககாண்டு அமர்ந்து இருக்கும் உங்க அம்மா
இருக்கும் இடத்தில் கவறு ைாைாவது இருந்திருந்தால், நான்
நிச்சைம் கீகழ இைங்கி இருந்திருப்கபன்",
"என்னடி வாய் கைாம்ப நீளுது?",
"நான் பாதிக்கப்பட்டவள், அப்படி தான் கபசுகவன்,
அப்புைம் கசால்ல மைந்துட்கடன், அது என்ன புதுசா வாடி
கபாடி? நீ தீைன், நான் தீ தாகன? எதுக்கு வாடி கபாடினு
கசால்ை? எனக்கு என்ரன ைாைாவது வாடி கபாடினு
கசான்னால் புடிக்காது",
"ஓ..!!!! நான் தீைன் தான், எனக்கு அது நல்லாகவ
கதரியும், நான் தீைனா தான் இருக்ககன், ஆனால் நீ தீைா
இல்ரல, அந்த தீ கிட்ட உண்ரம இருக்கும், நான்
உண்ரமைா இருக்ககன் அப்படிங்கிை ஒரு கர்வம் இருக்கும்,
ஆனால் இப்கபா என்னுடன் பழகிை, எனக்கு பிடித்த தீைா
நீ இல்ரல, இந்த புதிை தீ எனக்கு சுத்தமா பிடிக்கரல,
இந்த புதிை தீயிடம் கபாய் இருக்குடி, அரத விட அதிகமா

757
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திமிர் இருக்கு, அப்புைம் நல்லா ககட்டுக்ககா, நான்
இதுவரை எவரளயும் வாடி கபாடினு கசான்னதில்ரல,
ஆனால் எனக்கு கட்டுக் கடங்காத ககாபம் வந்துட்டால்
வாடி கபாடினு கசால்லாம திட்டுனதில்ரல, உன்ரன
ககாஞ்சுவதற்ககா, உன்ரன நான் என் கபாண்டாட்டினு
கசான்னதற்ககா நான் வாடி கபாடினு கசால்லல, ரமண்ட்
இட்",
அவன் கசால்ல, அவள் மனதில், தாலி கட்டிைதில்
இருந்து அதுவரை அவன் அவரள "டி" கபாட்ட
தருணங்கரள நிரனவுப்படுத்தி பார்த்தவளுக்கு, அவரள
வாடி கபாடி என்று அரழக்கும் கபாது எல்லாம் அவன்
முகம் கநருப்பு கபால் கஜாலித்ததும், அப்கபாது தான்
கபசிை வார்த்ரதகளும் அவள் நிரனவுக்கு வந்தது.
"என்ன இது வாழ்க்ரக, என்ரன பற்றி ஆதி முதல்
அந்தம் வரை அறிந்த இவகன இப்படி கபசுகிைான்
என்ைால், அந்த அைண்மரன உள்கள இருப்பவர்கள் எப்படி
கபசுவார்கள்?",
என்று எண்ணிைவளுக்கு அதுவரை அனு கசால்லிை
வாழ்க்ரகயின் நிதர்சனமான உண்ரம அவளுள் கணன்ை

758
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காதல் தீயிரன விட அதிகமாககவ தீைனின்
அைண்மரனயின் வாசலில் இருந்கத அவரள கபாசுக்க
ஆைம்பித்ததில் அவள் மனதில் முதல் முரை ைாக தீைரன
தான் காதலித்தது தவகைா என்று கதான்ை ஆைம்பித்தது.
"ஆமாம், நான் கபாய்ைானவள் தான், உன் மாதுரி தான்
உண்ரமைானவள், என்ரனப் பற்றி என் மனதுக்கு
கதரியும்",
"அழுத்தம்டி உனக்கு, இதுக்கு முன்னாடி எப்படிகைா
அரதப் பற்றி எனக்கு கவரல இல்ரல, ஆனால்
இன்ரனயில் இருந்து நீ என் கபாண்டாட்டி, அரத விட
முக்கிைம் நீ இந்த அைண்மரனக்கு இரளை ைாணி, ஊைறிை
உலகம் அறிை நம்மகல்ைாணம் நடந்துட்டு, அதனால் நீ
எப்படி நடந்துக் ககாண்டாலும் அது நிச்சைம் எங்கள்
குடும்பத்தின் நல்லப் கபைரை தான் பாதிக்கும், அது ககட்டு
விடக் கூடாது என்று தான் உன்ரன கல்ைாணம் கசய்து
இருக்கிகைன், அதற்கு மட்டும் ஏதாவது பங்கம் வந்தது
என்ைால் நான் மனுஷனாககவ இருக்க மாட்கடன் டி,
அதனால் இப்படி எல்லாம் பிடிவாதம் பண்ணுவரத

759
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டுட்டு எதுவா இருந்தாலும் என்னிடம் ஒளிவு மரைவு
இன்றி இனி இருக்க பழகு, ஹ்ம்ம் இைங்கு",
அவன் கர்ஜித்தான், தீட்சண்ைாவிடம் அரசவு இல்ரல.
"உன்ரன தான்டி கீகழ இைங்கு!!",
அவன் உறுமகவ, அவள் அந்த அைண்மரனயின்
வாயிரல கவறித்துக் ககாண்டு, கசான்னாள்.
"கவரலக்காைங்க எல்லாம் பின்வாசல் வழிைாக தான்
வைணும்னு கசால்லி இருக்காங்க, ஒரு தடரவ நான் முன்
வாசல் வழிைாக வந்தப்கபா கசான்னாங்க",
"ைாரு?",
"உங்க அம்மா..!!!!",
அவள் குைல் உரடந்து இருந்தது. அரத உணர்ந்த
தீைன் மனம் வருந்திைது, அவரள கநாக்கி குனிந்தவன்,
அவள் கண்களில் இருந்து வழிந்த நீரை துரடத்தான்.
அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா அழுரக கமலும் கபருக
ஆைம்பித்தது.
"நான் தப்பு பண்ணிட்கடன்..",

760
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் முகம் வாடிைது. அவளின் கன்னத்ரத தன்
ரகயில் ஏந்திை தீைன், அவரள பார்த்தான். பின்
கமன்ரமைான குைலில் கசான்னான்,
"இப்கபா புரியுதா தீ..? உன் காதல் பற்றி கதரிந்தும்
உன்ரன நான் ஏன் கவண்டாம்னு கசான்கனன்னு, நம்ம
கைண்டு கபருக்கு நடுவில் முைண்பாடு இகதா இந்த வாசலில்
இருந்கத ஆைம்பித்து விட்டது பாரு, ஆைம்பகம இப்படி
என்ைால், அதுவும் இந்த வாசலும் இந்த அைண்மரனயின்
முன் கதவும் உயிரில்லாப் கபாருள்கள், அதுகவ உனக்கு
இப்படி கண்ணீரை வைவரழக்ககுதுனா அந்த
அைண்மரனயில் இருக்கும் உயிருள்ள மனிதர்கள்?
உன்னால் கபாறுத்து கபாக கதரியும்னு எனக்கு நல்லாகவ
கதரியும், ஆனால் என் கமல் நீ ககாண்ட காதலுக்கு என்
உைவினர் கூட்டத்துக்கிட்டலாம் அவமானம் படுனுமா?
அப்படி ஒரு காதல் அவசிைம் தானா? அதனால் தான்
நான் உன் காதரல ஏற்றுக் ககாள்ள வில்ரல, எனக்கு
உன்ரன கைாம்ப பிடிக்கும், ஆனால் வாழ்க்ரகனு வைப்கபா
நிதர்சனம் சுடும், அங்கக பல ககள்விகள் வரும், சரி, இனி
அரதப் பற்றி கபசி என்ன ஆகப் கபாகுது! கண்ரண

761
 ஹரிணி அரவிந்தன்
துரட,வா காரை விட்டு இைங்கு, அங்க ைார் எது
கபசினாலும் அரமதிைா இரு, நான் பாத்துக்கிகைன்",
என்று அவன் அவரள கநாக்கி ரக நீட்ட, தீட்சண்ைா
மனதில் ஒரு சிறு நம்பிக்ரக பைவிைது. அவன் ரகப் பற்றி
தைக்கத்துடன் காரை விட்டு இைங்கிைவள் மனதில் ஒன்று
கதளிவாக கதரிந்தது. அது, அவன் மாதுரிரை திருமணம்
கசய்துக் ககாள்ளவில்ரல என்பதும், அவன் அவரள
திருமணம் கசய்துக் ககாண்டதற்கு பின்னால் ஏகதா ஒரு
காைணம் இருக்கிைது என்றும் அவளால் உணை முடிந்தது.
தன் முன்னால் கம்பீைமாக நடந்துப் கபாகும் தீைரனயும்
அந்த அைண்மரனயின் பிைம்மாண்டத்ரதயும் அவர்கள்
நடந்து கசல்லும் அந்த நீண்ட பாரதயிரன சுற்றி உள்ள
கதாட்டத்ரதயும் அங்கு அங்குல அங்குலமாக பைவி
இருந்த அந்த கசல்வ கசழிப்ரபயும் பார்த்த
தீட்சண்ைாவிற்கு தனக்கு முன்னால் கபாய் ககாண்டிருக்கும்
தன் கணவன் தனக்கு எத்தரகை இடத்ரத ககாடுத்து
இருக்கிைான் என்று புரிந்தது, ஆனால் அதற்கு அவள்
ககாடுத்த இனி ககாடுக்கப் கபாகும் விரலகரள பற்றி

762
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அறிைாதவளாய் அந்த கபரதப் கபண் நடந்துக் ககாண்டு
இருந்தாள்.
"கடவுகள..எனக்கு இந்த அைண்மரன, அதிகாைம்
எதுவும் கவண்டாம், எனக்கு தனிரமரை நீ ககாடுத்தாலும்
பைவாயில்ரல, ஆனால் மன நிம்மதியிரன ககாடு, இகத
அைண்மரனக்கு தான் நான் இனி வைகவ கூடாது என்று
உன்னிடம் கவண்டிகனன், ஆனால் நீ அந்த ககாரிக்ரகரை
மறுத்து விட்டாய், இங்கக உன்னிடம் நான் ககட்பது ஒன்கை
ஒன்று தான், நான் இங்கக ைாரிடமும் என் சுை
மரிைாரதயிரன அடகு ரவத்து அடிரமைாக நான்
நடந்துக் ககாள்ளும் படி சூழ்நிரலரை மட்டும் எக்காைணம்
ககாண்டு உருவாக்கி விடாகத",
என்று மனதில் கவண்டிக் ககாண்டவளுக்கு அங்கு
கூடியிருந்த தீைனின் உைவினர் கூட்டத்ரதப் பார்த்தவுடன்
அவளின் வீட்டு ஞாபகம் எழுந்து, அவளின் அம்மாரவ
பற்றிை நிரனவு வந்ததில் அனுரவ ைாவது கதாடர்பு
ககாண்டு விசாரிக்க கவண்டும் என்று மனதில் முடிவு
எடுத்துக் ககாண்டு நிமிர்ந்தாள். அப்கபாது அவள் பின்
கதாடர்ந்து ககாண்டிருந்த தீைன் நரட ஒருக் கட்டத்தில்

763
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நின்றுப் கபாக, தீட்சண்ைாவும் அப்படிகை கதங்கி நின்ைாள்.
அவரள தீைனுடன் கஜாடிைாக கண்டதும்,
"கே..பிச்ரசக் காை நாகை!!!!!!!",
என்று ஒரு பைங்கைமான ககாபக் குைல் தீட்சண்ைாரவ
உலுக்க, திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள், அங்கக மாதுரி
கதவி மணக் ககாலத்தில் தான் கழுத்தில் கபாட்டு இருந்த
மாரலயிரன கழற்றி வீசிைவளாய் தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி
ஆகவசமாக வந்தாள்.
அவள் நடந்து வரும் ஆகவசமும் அவளின் ககாபம்
ததும்பிை முகமும் அவள் ரககளில் தீட்சண்ைா அகப்
பட்டால் நிச்சிைம் ககாரல கசய்து விடக் கூட தைங்க
மாட்டாள் என்று கசான்னது.

764
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 54
"எங்பகா இருந்து..
என்னுள்
என்பனப் தீப்ைற்றி
சூழ்ந்து விடுகிைது..
அவனின் நிபனவுகள்
ஒவ்கவாரு இரவும்..
என் "தீரா"க் காதல்
அவன்.."

-❤️தீட்சுவின் "தீரா"க் காதலில் தீரு❤️

"கே..!!!!! ககவலம் பிச்ரசக் காை நாய் நீ..எவ்வளவு

ரதரிைம் இருந்தால் என் தீைரன என்னிடம் இருந்து பறித்து

இருப்ப?, உன்ரன இன்ரனக்கு ககால்லாமல்
விடமாட்கடன்டி",
என்று ஆகவசத்துடன் கூக்குைலிட்ட மாதுரி கதவி
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள், அந்த முன் பக்க வாசரல
அரடத்து கபாடப் பட்டிருந்த நீண்ட பந்தலில் இருந்த ஒரு

765
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வாரழ மைத்தில் ைாகைா கவரல கசய்பவர்கள் எடுக்க
மைந்து கசாருகி ரவத்து விட்டு கசன்று இருந்த கத்திரை
கண்டவள் அதரன ரகப் பற்றி ஆத்திைத்துடன் தீட்சண்ைா
கமல் வீசினாள். தங்கள் புது எஜமானிைம்மாவிற்கு ஏதாவது
ஆகிவிடப் கபாகிைது என்று பைத்தில் சில கண்கள் மூடிக்
ககாண்டன, சில வாய்கள் இனி மாதுரி கதவிக்கும் இந்த
அைண்மரனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ரல என்று
அறிந்து ரதரிைமாக அத்தரன நாட்கள் அவள் மீது
ககாண்டிருந்த வன்மத்ரத தீட்சண்ைாவிற்கு அவளால்
ஏற்பட கபாகும் நிரலக்காக வருந்தி திட்டுவது கபால்
மாதுரிரை திட்டி தீர்த்தன. மாதுரிகதவியின் அந்த
கவகத்ரத தீட்சண்ைா எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல என்பது அவள்
அரசைாமல் அதிர்ச்சியில் உரைந்து இருப்பதில்கல
கதரிந்தது தீைனுக்கு. சடாகைன்று அவரள தன் பக்கம்
இழுத்த தீைன் கண்கள், கத்திரை வீசி எறிந்து அதன் குறி
தவறிைதால் இன்னும் பன்மடங்கு ஆத்திைத்துடன்
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி துகவஷத்துடன் வரும் மாதுரி
கதவிரை எரிக்கும் பார்ரவ பார்த்தது.

766
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் வீசிை கத்தி குறி தவறிைதால் தீைனும்
தீட்சண்ைாவும் வந்த தீைன் கார்க்கண்ணாடியில் பட்டு 'கிளிங்'
என்ை சப்தத்துடன் கண்ணாடியில் சிறிைப் பகுதி
உரடந்ததில் தீைன் அருகக தாய் ககாழி சிைகின்
அைவரணப்பில் இருக்கும் ககாழி குஞ்சாய் ஒடுங்கி இருந்த
தீட்சண்ைா தன் ரககள் ககாண்டு காதுகரள இறுக மூடிக்
ககாண்டு கண்கரள மூடிக் ககாண்டாள்.
"ரிலாக்ஸ்..!!!",
அவரள வருடுவது கபால அவளுக்கு மட்டுகம
ககட்பது கபால் தீைன் குைல் ஒலித்தது. அரத ககட்டு
ககாஞ்சம் படபடப்பு குரைந்தவளாய் நிமிர்ந்து நின்ைாள்.
அவள் அருகக வந்த மாதுரி கதவியின் முகத்தில்
ஆத்திைமும் ஆகவசமும் ததும்பி இருந்தன, முதல் முைற்சி
கதால்வியில் முடிந்ததால் ஆகவசத்துடன் சடாகைன்று தன்
ரகரை நீட்டி தீட்சண்ைா கழுத்ரத பிடித்து கநறிக்க முைல,
அவளின் கநாக்கம் புரிந்த தீைன், தீட்சண்ைாவின் கழுத்ரத
கநாக்கி நீண்ட மாதுரியின் ரககரள தடுத்து பிடித்த தீைன்
ைாரும் எதிர்பாைாத அச்கசைரல கசய்தான்.

767
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பளார் என்று மாதுரி கதவி கன்னத்தில் ஒரு அரை
விட்டான், அவன் முகத்தில் ககாபம் ககாஞ்சமாகவும்
கவறுப்பு மிதமிஞ்சியும் இருந்தரதயும், அந்த அரைரையும்
தீட்சண்ைா ஆச்சிரிைமாகப் பார்த்தாள். அந்த அரை, அங்கு
தீட்சண்ைாரவ அருவருப்பான ஒன்ரை பார்க்க கூடாத
ஒன்று பார்த்து கதாரலத்து விட்டதுப் கபால நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தீைனின் கமாத்த உைவினர் கூட்டத்தினரின்
முகங்களில் மாற்ைத்ரதக் ககாண்டு வந்து இருந்தது.
"எவ்களா ரதரிைம் இருந்தால் நான் இருக்கும் கபாகத
என் கபாண்டாட்டி மீது ரக ரவக்க துணிவ?",
என்று ககட்ட தீைன், மீண்டும் ஒரு பளாரை அவளின்
மற்கைாரு கன்னத்தில் ரவக்க, அரதக் கண்ட தீைனின் சில
உைவினர்களின் பார்ரவ இப்கபாது தீட்சண்ைாரவ
மரிைாரதைாகப் பார்த்தது.
அரத எல்லாம் கவனித்துக் ககாண்டு இருந்த நைசிம்ம
கைட்டி முகம் மாறி தன் அருகக சக்கை நாற்காலியில்
அமர்ந்து இருந்த சிவகாமி கதவிரை பார்க்க, அவள் அவர்
பக்கம் பார்க்காது தன் மகரன தன் எதிரிப் கபால்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள், ைாகஜந்திைவர்மகனா தன்ரன

768
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிச்சிைம் நைசிம்ம கைட்டி பார்ப்பார் என்று முன்கப அறிந்து
இருந்தாகைா என்னகவா அவரின் பார்ரவரைத்
தவிர்த்தவைாய் அந்த அரையின் வாயிலில் இருந்த
அலங்காை வரளரவ பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தார், தன்
மகன் தன் அந்தஸ்துக்கு ஒவ்வாத கபண்ரண கல்ைாணம்
பண்ணி ககாண்டு வந்து இருக்கான், அரதப் பற்றி
ககாஞ்சம் கூட பாதிக்காது இப்படி ைாருக்கு விருந்கதா
என்பதுப் கபால் பந்தரல கவடிக்ரக பார்த்துக்கிட்டு
இருக்காரு மனுஷன், இவருக்கு சாமிைார்னு என் மகள்
கபைர் ரவத்ததில் தப்கப இல்ரல, என்று எண்ணி
பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு கைட்டி இனி தான் கநைடிைாக
களத்தில் தான் இைங்க கவண்டும் என்று எண்ணிக்
ககாண்டவர், தீைன் அருகக வந்தார்.
"என்ன தீைன், என்ன இது? என் கபாண்ரண காதலித்து
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்வதாய் கசால்லிட்டு இப்கபா
எவரள..என்று ஆைம்பித்த தன் வார்த்ரதரை சற்று முன்
தன் மகள் வாங்கிை இரு அரைகரள கண்டு
முன்கனச்சிரிக்ரகைாக, தன் மரிைாரதரை கருத்தில்
ககாண்டு,

769
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இப்கபா இப்படி ைாரைகைா கல்ைாணம் பண்ணிட்டு
வந்து நிற்கிறீங்க? அரத ககட்க வந்த என் கபாண்ரண
எப்படி நீங்க ரக நீட்டி அடிக்கலாம்? நீ நடந்துக்
ககாள்ளும் முரைகள் எனக்கு பிடிக்ககவ இல்ரல, என்ன
காரிைம் கசய்து இருக்கீங்க? இப்படி நிரைந்த சரப கூட்டி
என் கபாண்ரண கல்ைாணப் கபண்ணா மணவரையில்
காக்க ரவத்துட்டு இப்படி நீங்க எங்ககைா கபாய் திடீர்
கல்ைாணம் பண்ணிட்டு வந்து இருக்கீங்க, பார்த்துக்ககா
மாது, எல்லாம் உன்னால் தான், உனக்கு நான் எங்ககங்ககா
மாப்பிரள பார்த்கதன், ஆனால் நீ இவரை தான்
கவண்டும்னு கசான்ன, அதுக்கு எவ்வளவு கபரிை
அவமானத்ரத உன் நானாக்கு குடுத்துட்டார் பார்த்திைா?
அதுவும் உன் தகுதிக்கு ககாஞ்சம் கூட கபாறுத்தமில்லாத
ஒரு கபண் அந்த இடத்தில், ச்சீ..!!",
நைசிம்ம கைட்டி முகம் அருவருத்து சுளித்ததில்
தீட்சண்ைா குன்றிப் கபானாள்.
"மரிைாரதைா கபசுங்க மிஸ்டர். கைட்டி, அவள் என்
மரனவி, அது நிரனவு இருக்கட்டும்",

770
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைனின் ககாபக்குைல் நைசிம்ம கைட்டிரை கநாக்கி
எச்சரித்ததில், தான் கசய்துக் ககாண்டு இருந்த கவரலகரள
மைந்து தங்கள் புது எஜமானியிரன ஆர்வமாகப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்த அந்த அைண்மரனயின்
கவரலக்காைர்களின் சில ரககள் தான் நின்ை இடத்தில்
இருந்த தீைரன கநாக்கி ரகரை மடக்கி காற்றில் வழித்து
தங்கள் கநற்றியில் ரவத்து திருஷ்டி கழித்தன, அவர்களின்
கண்களில் மகிழ்ச்சி பைவி இருந்தது.
"மரிைாரத!!! அந்த வார்த்ரதக்கு உங்களுக்கு மீனிங்
கதரியுமா? என்னகமா கபரிை ைாணி மாதிரி உங்க அம்மா,
உங்க கபாண்ரண என் மகன் கல்ைாணம் பண்ணிப்பான்னு
வாக்குலாம் ககாடுத்தாங்க, அந்த வாக்கு என்னாச்சு? இதுல
காஞ்சிப் புை அைச குடும்பம்னு கபைர் கவை, ககாடுத்த
வாக்ரக காப்பாற்ை முடிைாது இப்படி சரபரை கூட்டி
என்ரனயும் என் கபாண்ரணயும் அசிங்கப்படுத்திடீங்கல?
உங்க கமல் மான நஷ்ட வழக்கு கபாடவா? இது மட்டும்
ஆந்திைாவில் இந்த கைட்டி எல்ரலயில் நடந்து இருந்தால்
ஒருத்தர் உயிகைாட தமிழ்நாடு வந்து கசர்ந்து இருக்க
முடிைாது, இப்ப ஒண்ணும் பிைச்ரன இல்ரல, ஒகை ஒரு

771
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஃகபான் தான், என்ரனயும் என் கபாண்ரணயும் இப்படி
அசிங்கப்படுத்திைதற்கு இந்த காஞ்சிப் புைத்ரதகை தடம்
கதரிைாது ஆக்கவா?",
என்ை கைட்டியின் முகம் ககாபத்தில் இைத்த நிைத்தில்
மாறி இருந்தது, மாதுரி கதவியின் கண்ககளா தீட்சண்ைா
கழுத்தில் மீது கிடந்த தாலியின் திருமாங்கல்ைத்ரதயும்
அவள் கநற்றியில் அப்பி இருந்த குங்குமத்ரதயும் மாற்றி
மாற்றி கவறித்தது.
"ஓ..தாைாளமா கசய்ங்க கைட்டிகாரு, என் கமலும் என்
அம்மா கமலும் மான நஷ்ட வழக்கு கபாடுைதுக்கு
முன்னாடி அப்படிகை உங்க ஊரு மிஸ்டர். சூைஜ் கைட்டி,
அதான் உங்க ஊரு கபாலீஸ் கமிஷனர், அவர் உங்க கமல்
ஒரு இன்ஸ்கபக்டரை ககான்னதுக்காக ஒரு ககஸ் ரபல்
பண்ணி இருக்காைாகம, சாட்சினு ஒண்ணு இல்லகவ இல்லனு
கசால்லிட்டு இருந்த சாட்சி கூட கிரடத்துட்டாகம, அந்த
வழக்ரகயும், நீங்களும் உங்க அருரம மகளும்
வருண்ணுகிைவரன டார்ச்சர் பண்ணி ககான்னு இருக்கீங்க,
அதுக்கும் உங்க கமலும் உங்க மகள் கமலும் ககஸ் இந்த
தீைன் கைடி பண்ணுன சாட்சிகைாட ஸ்டாைாங்க இருக்கு,

772
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நீங்கள் கைண்டு கபரும் அந்த வழக்குகரளயும், இன்னும்
என் தீட்சண்ைாவின் அம்மாரவ கார் ஏற்றி ககால்லப்
பார்த்தது, அப்புைம் என் பிஏ விக்ைரம ஆக்சிகடன்ட்ல
ககால்லப் பார்த்ததுனு ககஸ் லிஸ்ட் கைாம்ப நிரைைகவ
இருக்கு, அந்த எல்லா வழக்ரகயும் முடித்து விட்டு நீங்க
வாங்க மிஸ்டர். கைட்டி, அதுக்கு அப்புைம் என் கமல் நீங்க
மான நஷ்ட வழக்கு கபாடலாம்",
தீைன் கபாட்ட கபாடில் அதிர்ச்சியில் உரைந்து கபாய்
கபச்சு மைந்து நின்ைனர் மாதுரி கதவியும், நைசிம்ம
கைட்டியும்.
"பாருங்க கைட்டிகாரு..இவகளா கசான்னவன், தன்
கசாந்த ஸ்கடட்ரடகை விட்டுட்டான் பாருங்க, ஆந்திைாவில்
மட்டும் இல்ரல, தமிழ் நாட்டில் கூட உங்களுக்கு
கவண்டிை ஒரு வழக்கு இருக்கு, நீங்க என் கல்ைாணப்
கபச்சு ஆைம்பித்ததில் இருந்கத என் கபாண்டாட்டிரை
ககால்ல ட்ரை பண்ணின அந்த கநல்லூர் சிம்மாவும்
அவனுரடை ஆட்களும் எங்க ஊரு கமிஷனர் ஆர். கக
கங்கிை மிஸ்டர். ைாதா கிருஷ்ணன்னின் கஸ்டடியில் தான்
இருக்காங்க, நீங்க வாங்கி ககாடுத்தா ரேதைாபாத்

773
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிரிைாணியும் தரலக்கு ககாடுத்த பத்தாயிைம் ரூபாய்யும்
அவங்களுக்கு பத்த வில்ரலங்கிைது காஞ்சிபுைம் கபாலீசின்
கைண்கட அடியில் உங்க கபரை அவங்க கசால்லிைதிகல
கதரிந்து விட்டது, கசா..கபாங்க, ஆர்.கக உங்கரள கதடி
தான் வந்துக் ககாண்டு இருப்பார்",
என்று தீைன் கசால்ல, தீட்சண்ைா மனதில் ஒரு சபாஷ்
கதான்றிைது.
அடுத்து ஏகதா கசால்ல முைன்ை தீைன், அரத கசால்ல
இைலாது தடுமாறி, முகம் மாறி கமௌனமாக தீட்சண்ைாரவ
விட்டு விலகி மாதுரி கதவி கநாக்கி நகர்ந்தான். அவன்
முகம் உணர்ச்சிகளால் தத்ளித்தது .தீைன் உருகி உருகி
காதலித்த மாதுரி கதவி அருகக அவன் பல்கவறு உணர்வுக்
கலரவகளுக்கு ஆட்பட்டு கசல்வது கண்டு நிமிர்ந்து அவன்
என்ன கசய்ைப் கபாகிைான் என்று பார்த்தாள் தீட்சண்ைா,
அவள் மட்டும் இல்ரல, அங்கு கூடி இருந்த உைவினர்
கூட்டமும், கவரலக்காைர்களின் கண்களும் அவன் என்ன
கசய்ைப் கபாகிைான் என்று ஆர்வமாக பார்த்தன.
அந்த மருத்துவமரன பைபைப்பாக இருந்தது. ஐசியூ
என்று சிவப்பு நிைத்தில் எழுதப் பட்டிருந்த அந்த அரைக்கு

774
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவளிகை துைைம் கவ்விை முகத்துடன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த மலர் கண்கள் கசாகத்திற்கு ஆட்பட்டு
இருந்தது, அவள் மனம் கடவுரள பிைாத்தரன கசய்துக்
ககாண்கட இருந்தது. அப்கபாது தான் கவளிகைப்
கவனித்தாள், அடுத்த மரழ கலசாக தூை ஆைம்பித்து
இருந்ததில் அவளுக்கு தீட்சண்ைா நிரனவு வந்தது.
"மலரு, இஞ்கசக்க்ஷன் வாங்கிைாச்சு, இந்தா பில்",
அனு குைலுக்கு மலரிடம் பதில் இல்ரல.
"மலரு!!!",
"அக்கா..கசால்லுங்க! எப்கபா வந்தீங்க நீங்க?",
"சரிைா கபாச்சு கபா, நான் எவ்களா கநைம்
கூப்பிட்டுட்டு நிக்கிகைன்! என்னாச்சு?",
"இல்ரலக்கா, வைப்கபா தீட்சு மரழயில் அழுதுகிட்கட
நின்னாள், அவரும் ககாபத்தில் வண்டியில் ஏை விடல,
பாவம் காரலயில் இருந்து சாப்பிட கூட இல்ரல,
என்ன பண்ணுைா? ஏது பண்ணுைானு கதரிைரல?
இன்ரனக்கு அந்த மித்ைன் வீட்டில் கபசினதில் கைாம்ப
மனது கநாந்துப் கபாயிருப்பாள், ஒரு ஃகபான் கூட
எனக்கும் பண்ணரல, நான் பண்ணுணதுக்கும் எடுக்கரல,

775
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நீங்க உங்க ஃகபானில் ஒரு தடரவ அடிங்ககளன், அவர்
லீவ் ககட்க கபாயிருக்கார், அவர் வர்ைதுக்குள்ள அவ
கிட்ட கபசிடுகவாம், சாப்பிடாம அத்ரதரை நிரனத்து
அழுதுகிட்கட இருப்பா",
மலர் குைல் கவரலைாக ஒலித்தது.
"மலரு, அந்த தீைன் கூட தீட்சுக்கு கல்ைாணம்
ஆகிட்டுடி, இனி அவள் எனக்கு தங்ரக இல்ரல, உனக்கு
நாத்தனார் இல்ரல, என் அப்பா, அம்மாவுக்கு புள்ரளகை
இல்ரலடி அவள்",
தன் பின்னால் ஆகவசத்துடன் ஒலித்த தன் கணவன்
குைல் ககட்டு மலர் முகத்தில் அதிர்ச்சி, அனு முகத்தில்
அரமதி.

776
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 55
"அவபன என் ைாதுகாப்பு அரைாக..
அவபன என் புன்னபகயாக..
அவபன என் மன்னவனாக..
அவபன என் எல்ைாமுமாக..
அவபன நானாக..
அவனின்றி இவள் ஏது?
அவனின்றி ஓரணுவும் இவளுக்குள்..
அபேயாது..
அவன் என் தீரன்..
இவள் அவனின் காதல் "தீ"

-❤️தீட்சுவின் காதல் அணுக்களில் தீரு❤️

"என்னங்க கசால்றீங்க..?",

மலர் முகம் அதிர்ச்சிக்கு கபானது

"ஆமாம் டி, அந்த நியூஸ் கசனல்களில் கசான்னது
எல்லாகம உண்ரம தான்டி, அவள் நம்மரள இத்தரன
நாள் ஏமாத்தி இருக்கா, அவளுக்கும் அந்த தீைனுக்கும்

777
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பழக்கம் இருந்து இருக்கு டி, அதனால்தான் அவன்
அவனுரடை கல்ைாணத்ரதகை நிறுத்தி ரவத்து விட்டு
இவரள கல்ைாணம் பண்ணி இருக்கான், டிவி நியூரச
பார்த்துட்டு என்ரன ஸ்கடஷன்ல எல்லாரும் ககவலமா
பார்க்கிைாங்க, என் உைைதிகாரி என்ரன கூப்பிட்டு
தங்கச்சிரை அனுப்பி சம்பாதித்த பணத்தில் வாங்கின
ஷூவா இதுனு ககவலமா ககட்கிைார் , நம்ம குடும்ப
மானம் கபாயிட்டு மலரு, என்னால் கவளியில் தரல காட்ட
முடிைரல, இப்படி இதுப் கபால் நம்ம முதுகுல குத்திட்டு
கபாக தான் அவள் கமகல பாசம் ககாட்டி வளர்த்தனா?",
திவாகர் கண்கள் சிவந்து கண்ணீர்
கலசாக கலங்கிைது.
"இப்படி நம்மரள அவமானப்படுத்திட்டு
கபாயிட்டாகள! இதுக்கா அவரள அண்ணனுக்கு
அண்ணனா அப்பாவுக்கு அப்பாவா வளர்த்கதன்? அவ
நல்லா இரு..",
திவாகரின் வாயிரன கண்ணீர் முகத்துடன் தன்
ரககளால் கபாத்தினாள் மலர்.

778
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உங்கரள ரக எடுத்து கும்பிட்டு ககட்டுகிகைன், உங்க
வாைால் அவரள சபித்துடாதீங்க, அவள் கசய்தது
மன்னிக்க முடிைாத குற்ைம் தான், விடுங்க, அவள்
வாழ்க்ரகரை அவள் கதர்ந்து எடுத்துட்டா, இனி அழுது
புலம்புைதால் என்ன ஆகப் கபாகுது?, இந்த ஒண்ணும்
இல்லாத அனாரத அண்ணி கிட்டயும், ஏரழ அண்ணன்
கிட்டயும் என்ன இருக்குனு நிரனத்துட்டா கபால,
பைவாயில்ரல எங்க இருந்தாலும் அவள் நல்லா
இருக்கட்டும், அந்த காதலால் அவள் கைாம்பகவ
கஷ்டப்பட்டுட்டா, இனிைாவது அவள் மனதுக்கு பிடித்த
மாதிரி சந்கதாஷமா இருக்கட்டும், அவள் நல்லா வாழனும்,
நல்லா வாழனும்..!!!!",
அதற்கு கமல் மலருக்கு கபச்சு வைாமல் அழுரகயில்
திணறினாள்.
"அவரள பற்றி அப்புைம் கபசிக் ககாள்ளலாம், இப்கபா
அம்மா உடல்நிரல தான் முக்கிைம், திவா உன் கிட்ட சீஃப்
டாக்டர் கபசணும்னு கசால்லி கூப்பிட்டார், நீ கபாய்
பார்த்துட்டு வா, நான் மலரை ரிலாக்ஸா ககாஞ்சம்
ோஸ்கபட்டல் கவளிகை கூட்டிட்டு கபாகைன், அம்மாவுக்கு

779
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இப்கபா தான் இஞ்கசக்ஷன் வாங்கி நர்ஸ் கிட்ட ககாடுத்து
இருக்ககன்",
என்ை அனுரவ பார்த்து கமௌனமாக தரலைாட்டிை
திவாகர்,
"கைாம்ப கதங்க்ஸ் அக்கா, கூடப் பிைந்தவள் இப்படி
எங்கரள கழுத்தறுத்துட்ட கநைத்தில் கூடப் கபாைக்காத
நீங்க இப்படி கஷ்டக் காலத்தில் எங்களுக்கு ஆதைவா
இருக்கீங்க, உங்கரள என்ரனக்குகம எங்களால் மைக்க
முடிைாது",
கநகிழ்ச்சியுடன் தன் ரக கூப்பிை திவாகரைப் பார்த்த
அனு,
"அடடா..என்னப்பா இது கபரிை கபரிை வார்த்ரத
எல்லாம் கசால்லி க்கிட்டு, எனக்கு ஒரு தம்பி இருந்தால்
என் தம்பி வீட்டிற்கு ஏதாவது பிைச்சிரன என்ைால் நான்
ஆதைவா இருக்க மாட்கடன்னா? சரி முதலில் கபாய்
டாக்டரைப் பாரு",
என்று அவள் கசான்னதும் திவாகர் விரைந்து
நடப்பரத பார்த்துக் ககாண்டு சற்று முன் அவன் கபசிை
கபச்சுகரள எண்ணி புன்னரகத்தவளாய் திரும்பினாள்

780
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அனு. அங்கக மலர் எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு
இருந்தாள். அவள் கண்களில் கசாகம் குடிக் ககாண்டு
இருந்தது.
"மலரு..!!!",
அனுவின் ஆதைவான குைல் அவரள உலுக்ககவ, மலர்
கரை உரடந்த கவள்ளமாக கதம்பினாள்.
"என்ன மலரு இது! அவனுக்கு நீதாகன ஆறுதல்
கசான்ன? இப்கபா நீகை இப்படி உரடந்துப் கபாகலாமா?",
அவரள தன் கநஞ்சில் சாய்த்து ககாண்டு அனு
ககட்டாள்.
"எனக்கு இதுவரை குழந்ரத இல்லனு நான் ஃபீல்
பண்ணாது என் குடும்ப வாழ்க்ரகரை கூட தள்ளி ரவத்து
தீட்சுரவ என் கபாண்ணு மாதிரி வளர்த்கதன் அக்கா,
இப்படி பண்ணிட்டு கபாயிட்டா! ஒரு வார்த்ரத
கசான்னாளா? அவள் கமல் எவ்களா நம்பிக்ரக ரவத்து
நானும் அவரும் அந்த மித்ைன் குடும்பத்ரத அரழத்து
இருப்கபாம், அரத விட அவரளப் கபற்ை அம்மா இங்கக
உயிருக்கு கபாைாடிக் கிட்டு

781
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்காங்க, அண்ணன் தான் ககாபத்தில்
கசால்லிட்டாங்க, ஏதாவது பஸ்ரச பிடித்து இங்கக ஓடி
வந்து இருக்கலாம்ல ககாஞ்சமாவாது அரதப் பற்றி
எல்லாம் அவள் நிரனத்துப் பார்த்தாளா? இப்படி
எல்லாத்ரதயும் விட்டுட்டு அவரன கபாய் முதலில்
கல்ைாணம் பண்ணிக்கிட்டா! நான் கபத்த கபாண்ணா
இருந்தால் இப்படி கசய்து இருப்பாளாக்கா? கபைாத
வளர்த்த கபாண்ணுனு தாகன இப்படி பண்ணிட்டா?
அண்ணி அப்படிகிை முரையில் அவளுக்கு தைக்கமா
இருந்தாலும் நான் அவளுக்கு முதலில் நல்ல பிகைண்ட்
தாகன? அவன் கல்ைாணப் பத்திரிரக ககாடுத்து பற்றிலாம்
கசான்னவள் தான் இப்படி அவன் கூட வீட்ரட விட்டுப்
கபாய் எங்கரள கமாசம் பண்ணி கல்ைாணம் பண்ணிக்க
கபாகைன்னு ஒரு வார்த்ரத கசால்லல? என்னால தாங்க
முடிைல க்கா! அவரை பாருங்க, எப்படி உரடந்து
கபாயிருக்கார், தன் தங்கச்சி இப்படி விபச்சாரி பட்டத்கதாடு
டீவில வருவானு அவர் என்ன கனவா கண்டார், அவர்
எப்படி இனி மத்தவங்க முகத்தில் விழிப்பார்?, நம்மலாது
கபாம்பரளங்க, நாலு சுவரைப் பார்த்துக் கிட்டு இருந்தால்

782
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நம்ம கபாழுது ஓடிப் கபாயிடும், அவர் நாலு இடத்துக்கு
கபாை ஆம்பிரள, அவர் எப்படி இனி ரதரிைமாக
கவளிகைப் கபாவார், எங்களுக்குனு ஒரு குழந்ரத கூட
கபத்துக் ககாள்ளாமல் அவளுக்கு நல்ல முரையில்
வாழ்க்ரக அரமத்து தந்த பின் தான் எங்களுக்கு
குழந்ரதனு இருந்ததற்கா அவள் எங்களுக்கு இப்படி ஒரு
தண்டரன ககாடுத்துட்டு கபாயிட்டா! கசால்லுங்க",
கதறிைவரள தன் கதாளில் சாய்த்து தட்டி அரமதிப்
படுத்திை அனுவிற்கு ஆயிைம் தான் தீட்சண்ைா பக்கமும்
தீைன் பக்கமும் நிைாைங்கள் இருந்தாலும் தன்ரன கபைாத
பிள்ரளைாக வளர்த்த மலருக்கும் திவாகருக்கும் தீட்சண்ைா
அநீதி இரழத்து தான் விட்டாள் என்று அவளுக்குள்
கதான்றிைது. மலரை தன்னுடன் அரழத்துக் ககாண்டு
அந்த ோஸ் கபட்டலலின் வைகவற்பு அரையில் இருந்த
கதாரலக் காட்சியிரன காட்டினாள் அனு. மலர்
கைாசரனைாக அதரனப் பார்த்தாள்.
"திருமதி. தீைன் ஆனார் தீட்சண்ைா.
தனது பால்ை கால பள்ளித் கதாழியிரன மணந்துக்
ககாண்டு வதந்திகளுக்கு முற்றுப்புள்ளி ரவத்துள்ளார்

783
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதாழிலதிபர் தீைன். கமலும் அரனத்து மீடிைாக்கள்
முன்னிரலயில் திடீர் திருமணம் நடந்ததுள்ளது, திரு.
மகதீைவர்மன் மற்றும் அவரின் மரனவி திருமதி. தீட்சண்ைா
மகதீைவர்மனுடன் மீடிைாக்கள்களுக்கு இன்று இைவு ஏழு
மணிக்கு பிைத்திகைக கபட்டி ககாடுப்பார் என்று காஞ்சிப்
புை அைண்மரன வட்டாைங்கள் கதரிவிக்கின்ைன, கமலும்
தீைன் - தீட்சண்ைா தம்பதிக்கு பல்கவறு அைசிைல்
தரலவர்கள் மற்றும் சினிமா நட்சத்திைங்கள்,
கதாழிலதிபர்கள்களிடம் இருந்து திருமண வாழ்த்துக்கள்
குவிந்து வருகின்ைன . கிட்டதட்ட இருபது ஆண்டுகளுக்கு
பிைகு காஞ்சிப் புை அைச குடும்பம், சாதாைண குடும்பத்தில்
பிைந்த ஒரு கபண்ரண தங்கள் அைண்மரனயின் இரளை
ைாணிைாக்கி உள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது",
என்று கூறி முடித்து விட்டு அந்தப் கபண் அடுத்த
கசய்திக்கு தாவினாள், அதுவரை அந்த கசய்திரை
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த மலரை பார்த்த அனு, கபச
ஆைம்பித்தாள்.
"நம்மால் நிரனத்துப் பார்க்க முடிைாத உைைத்துக்கு
கபாயிட்டா தீட்சு, இனி அவள் தீைன் கசாத்து, பார்த்தீல

784
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நியூரச? இகத கபண் தான் காரலயில் நம்ம தீட்சுரவ
கால் ககர்ள்னு கசான்னாள், இப்கபா பார்த்தீல, எங்கக தான்
கவனக் குரைவா ஒரு வார்த்ரத தப்பா கசால்லிட்டா தன்
கதி அவ்களா தானு பைந்து எவ்களா பவிைமா அந்த
அைண்மரன நியூரசயும் தீட்சண்ைா கபைரையும் எப்படி
உச்சரித்ததாள் பார்த்திைா? அவ்களா தான் மலர், இனி தீட்சு
கமல் இருந்த களங்கம் எல்லாம் அந்த திருமதி.தீட்சண்ைா
மகதீைவர்மன் அப்படிகிங்குை அந்த ஒரு வார்த்ரத யிகல
அடிப்பட்டு கபாயிடும், நீ அவரளப் பற்றி கவரலப்
படாகத, அவரள அவள் பார்த்துக் ககாள்வாள், என்ன
ககாஞ்சம் பிடிவாதம் பிடிப்பாள், அப்புைம் இது தானு
உணர்ந்துட்டா விலகிப் கபாய்டுவா, அவரள பற்றி கபச்ரச
விடு, வா முதலில் அம்மாரவப் பார்க்கலாம்",
என்று மலருக்கு ஆறுதல் கசால்லி நடந்தாலும்
அனுவின் மனதில் அவளும் தீட்சண்ைாவும் அந்த
அைண்மரனக்கு கசன்ைப் கபாது அவர்கரள சிவகாமி
கதவி நடத்திை விதங்கள் வந்து நின்ைதில் அவளின் மனம்
தீட்சண்ைா குறித்து கவரலக்கு உள்ளானது.

785
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அனு கவரலப் பட்டரதப் கபால தான் அங்கக தீைன்
அைண்மரன யில் நடந்தது. உணர்ச்சிகளில் தத்தளித்த
முகத்துடன் மாதுரி கதவி அருகக கசன்ை தீைன், அவரள
அப்படிகை ஆழ்ந்து பார்த்தான், அவன் முகத்தில்
கவதரனக்கீற்று ஒன்று கதான்றி மரைந்தது. பின்
மாதுரியின் கன்னத்தின் மீது மாறி மாறி பளார் பளார் என்று
அரைந்தான் தீைன், அவரன ைாரும் தடுக்க வில்ரல, ஏன்
மாதுரிகை தடுக்ககவ இல்ரல, தீைனின் அந்த ஆகவச
அரைகரள வாங்கிக் ககாண்டு அப்படிகை கமௌனமாக
நின்ைாள். அவளின் தரல முடியிரன ககாத்தாக பிடித்த
தீைன் அவள் முகத்ரத நிமர்த்தி ஆகவசத்துடன்
உறுமினான்.
"உன் கமல் எவ்களா காதலும் நம்பிக்ரகயும் ரவத்து
இருந்கதன், ஏன்டி இப்படி பண்ணுன? எப்கபாதில் இருந்து
இப்படி மாறி கதாரலத்த? உன்ரன பார்த்த கசகண்ட்டில்
இருந்து நான் என்ன பண்ணுனிகனன், என்ன கபசிகனன்,
நடுவில் உனக்கும் எனக்கு சண்ரட வரும் கபாது எல்லாம்
நான் எவ்களா துடித்து கபாகனன்னு உனக்கு கதரியுமா?
இகதா நிற்கிைாகள தீ, இவரள ககட்டுப் பாரு, இவளுக்கு

786
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மட்டும் தான் என் வலிகள் கதரியும், உன் கமல நான்
ககாண்டிருந்த காதலுக்கு எப்படிலாம் இருந்கதனும்
என்னலாம் கசய்கதனும் கதரியும், ககவலம் பணம், இந்த
ஸ்கடட்டஸ்க்காகதான் நீ என்கிட்ட பழகி இருக்கல? அரத
கூட நான் மன்னித்து விடுகவன், ஆனால் அந்த வருண்
ககாரல, என்னால் மன்னிக்ககவ முடிைாதுடி, ச்சீ
உன்ரன..!!!!",
என்ைவன் மீண்டும் அவரள ஒரு அரை விட்டான்.
"மாது..!!!",
இந்த முரை அலறினார் நைசிம்ம கைட்டி.
"கபாய்டுடி, நீ கசய்து ரவத்துள்ள கவரலகளுக்கு உன்
முகத்ரத பார்க்க கூட எனக்கு புடிக்கரல, தனக்கு
துகைாகம் கசய்தவர்கள் ைாரையும் இந்த தீைன் உயிகைாடு
விட மாட்டான், ஆனால் உன்ரன உண்ரமைாக காதலித்து
கதாரலத்து விட்ட பாவத்திற்கு உன்ரன உயிகைாடு
விடுகிகைன், கபாடி",
தீைன் கசால்ல, "அப்படி என்ன கசய்து இருப்பாள்
இவள்?" என்ை ககள்வி தீட்சண்ைா மனதில் எழுந்தது.

787
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அடுத்த சில நிமிடங்களில் ஒரு கவளிநாட்டு கசாகுசு
கார் ஒன்று வந்து அவர்கரள தன்னுள் ஏற்றிக் ககாண்டது,
அந்த காரில் ஏறும் முன் மாதுரி கதவியின் பார்ரவ
ஒருமுரை தீட்சண்ைாரவ பார்த்தது. அலட்சிைம், ககாபம்
நிரைந்த அந்தப் பார்ரவயிரன அஞ்சாமல் எதிர்க்
ககாண்டாள் தீட்சண்ைா. ஆனால் கைட்டி சும்மா
இருக்கவில்ரல,
"நான் ஆந்திைாவின் ஒரு கதாகுதி எம். பி, அதுக்கு
முன்னால் கபரிை பிசிகனஸ்கமன், அதுக்கு முன்னால்
ஆந்திைாவில் கைட்டிகைாட ஆளுங்கனு கசால்லிப் பாரு,
ஆந்திைாகவ நடுங்கும், அப்படி ஒரு ைவுடி, என்ரன
அவமானப்படுத்திட்டீல? இன்ரனயில் இருந்து உன்
சாம்ைாஜ்ஜிைம்கம எப்படி அழிைப் கபாகுதுனு மட்டும் பாரு,
என் கபாண்ணுக்கு கிரடப்பாங்க உன்ரன விட ஆயிைம்
மடங்கு ககாடீஸ்வை மாப்பிரளங்க. ககவலம் இந்த
அன்ைாடம் காய்ச்சிக்காக நீ இனி உன் வாழ்க்ரகயில்
என்னன இழக்கப் கபாகிைாய் என்று மட்டும் பாரு",
என்று அவர் பல்ரலக் கடிக்க, தீைன்,
"கார்ட்ஸ்..!!!!!!",

788
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று குைல் ககாடுத்தான், உடகன தீைன்
பாதுகாவலர்கள் ஓடி வந்து தீைன் அருகக நின்று அவனின்
உத்தைவிற்காக அவன் முகத்ரதப் பார்த்தனர். அரத
உணர்ந்த கைட்டி இதற்கு கமல் இங்கு நின்ைால் தன்ரன
கழுத்ரதப் பிடித்து கவளிகை தள்ளி விடுவார்கள் என்று
அறிந்து அந்தக் காரில் ஏறி அமர்ந்தார், சில கநாடிகளில்
அந்த கார் அவர்கள் பார்ரவயில் மரைந்தது.
தீைனின் அதிைடி நடவடிக்ரககளால் முகம் மாறி
கபாயிருந்த உைவினர்கள் கூட்டத்தில் சிலர் அவனின்
கசாந்தத்ரத தக்க ரவக்கும் கபாருட்டு உள்கள கசன்று
ஆைத்தி தட்ரட எடுத்து வந்து தன் ரகயில் எடுத்துக்
ககாண்டு தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தது, அரத உணர்ந்த
தீட்சண்ைா என்ன கசய்வது என்று தைக்கத்துடன் பார்த்தாள்,
அப்கபாது, "கிளிங்", என்று ஒரு சப்தம் எழ, உடல் குலுங்க
தீட்சண்ைா சப்தம் வந்த திரசரை பார்த்தாள், ைாரிடகமா
கபசிக் ககாண்டு இருந்த கபாரன துண்டித்து விட்டு
தீைன்னும் சப்தம் வந்த திரசரை பார்த்தான், அங்கு அந்த
ஆைத்தி தட்டு சிவகாமி கதவிைால் தட்டி விடப்
பட்டிருந்தது.

789
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 56
"உனக்காக காத்திருக்கும்
ஒவ்கவாரு
கநாடியும்..
உன் நிபனபவ
என் கநஞ்சில்
கிைப்பி..
எனக்குள் அமிர்தமாக
இைங்கிைதடா..
நீ எனக்காக வரமாட்டாய்..
என்று அறிந்ததும்..
என்னுள் சுரக்கும் உன் நிபனவுகள்
என்பன விஷமாக ககால்லுதடா..!!"

-❤️தீட்சுவின் உயிர் ககால்லும் விஷத்தில் தீரு❤️

சிவகாமியின் அந்த அணுகுமுரையில் தீட்சண்ைாவின்

உடல் திடுக் என்று தூக்கிப் கபாட்டது, அவள் தீைன்

790
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முகத்ரதப் பார்த்தாள், அவகனா அவரளப் பார்க்காமல்
அவன் அம்மாவின் முகத்ரதப் பார்த்தான்.
"மாம்..!!!!!",
தீைன் குைல் தன்ரன இரைஞ்சலாக சிவகாமி
கதவியிரன கநாக்கி ககஞ்சிைது. அரத அவள் கண்டுக்
ககாள்ளகவ இல்ரல, ஏன் அவள் தீைன் இருக்கும் பக்கம்
கூடப் பார்க்கவில்ரல, அரத உணர்ந்த தீைன் முகம்
வாடிைது, தன் அம்மாவின் அருகக கசன்று அவள்
ரககரளப் பற்றிக் ககாண்டு தன் நிரலப் பற்றி எடுத்துக்
கூை முைன்ைான். அவனின் முகத்ரதக் கூட பார்க்க
விரும்பாது அவன் ரககரள தள்ளி விட்டு விட்டு தன்
ரகைாகலகை சக்கை நாற்காலியிரன தள்ளிக் ககாண்கட
தீைன் முகத்ரதக் கூடப் பாைாது உள்கள கசன்ைாள், அவள்
பின்கன கமௌனமாக கசன்ை ைாகஜந்திை வர்மனின் ரகரை
ஏக்கமாகப் பிடித்தான் தீைன்.
"டாட்..!!!!",
"கவரி சாரி வர்மா, மாதுரிக்கிட்ட குரை இருக்குனா நீ
எங்கிட்ட கசால்லி இருக்கலாம், அதற்கு ஏதாவது உன்
அம்மா கசய்து இருப்பாள், இப்படி நீ பாட்டுக்கு கல்ைாணம்

791
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசய்துக் ககாண்டு வந்து இருக்க? உன் கல்ைாணம் பத்தி
உன் அம்மா எவ்களா கனவு கண்டு இருந்தாள் கதரியுமா?
இரத நான் உன்கிட்ட இருந்து எதிர்ப்பார்க்கல ரம டிைர்
சன்",
அதுவரை கபசிைகத அதிகப்படி என்பதுப் கபால
அவர் தான் மகன் திருமணம் கசய்து அரழத்து வந்து
இருக்கும் தங்கள் அைண்மரனயின் இரளை ைாணி என்று
ஒருத்தி அங்கு இல்லாதது மாதிரி கடந்து கசன்ைார்,
கவளிப்பரடைான அவர்களின் அந்த உதாசீனத்தில்
கநாறுங்கி கபானாள் தீட்சண்ைா.
உள்கள கசன்ை சிவகாமி கதவி தன் அரைக்கு கசன்று
கதரவ அரடத்துக் ககாண்டாள். தன் தாயின் அத்தரகை
துைைத்ரத தாங்கிக் ககாள்ள முடிைாது, அந்த அைண்மரன
உள்கள கவக கவகமாக கசன்று அந்த அரைக் கதரவ
தட்டினான்.
"மாம், பிளீஸ் கதரவ திைங்க, பிளீஸ் மாம்!!!",
அவன் குைல் அந்த அைண்மரன முழுவதும்
எதிகைாலித்தது.

792
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அது கவளிகை நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாவின்
காதுகளிலும் விழுந்து ககாண்டு தான் இருந்தது,
சிவகாமியின் அந்த கசைலால் கமாத்த உைவினர் கூட்டமும்
கிளம்பி அந்த அைண்மரன உள்கள கசன்று விட்டது,
இப்கபாது அந்த அைண்மரனயின் வாயிலில் தீட்சண்ைா
மட்டும் தனிைாக நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள், அவரள
வா கவன்று ைாரும் ஒருவார்த்ரத கூட அரழக்கவில்ரல,
அவள் கழுத்ரத கதாட்டுக் ககாண்டு இருந்த அந்த
தாலிரை கட்டிைவனும், அவள் கநற்றியில் அப்பி இருந்த
குங்குமத்திற்கு காைணமானவகன அரத மைந்து அவரள
உள்கள வா என்று அரழக்க மைந்து ஏன் அவரளகை
மைந்து தன் தாயின் ககாபம் கண்டு சமாதரனப்படுத்த
உள்கள கசன்று விட்டான், ைாரை நம்பி இங்கு வந்தாகளா
அவகன அவரள அப்படிகை விட்டுட்டு கசன்று இருக்கும்
கபாது மற்ைவர்கள் தன்ரன உள்கள அரழப்பார்கள் என்று
அவள் எண்ணுவது முட்டாள் தனமான முடிவு என்று
நிரனத்துக் ககாண்டவள் அந்த அைண்மரனயின் வாயிலில்
இருந்த பிைம்மாண்ட தூணில் சாய்ந்துக் ககாண்டு கதாடு
வானத்ரத கவறித்தாள், அவள் மனம் கவறுரமயின் உச்சக்

793
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கட்டத்ரத அரடந்ததால் அவள் கண்களில் கண்ணீர்
இல்ரல, அடிபட்ட வலி மட்டுகம இருந்தது. வலிகள்
பழகிை மனம் கவறுரம அரடந்து விட்டால் அங்கு
கண்ணீர் ஏது?
"கடவுகள..இப்படி ஒரு கல்ைாணம் உன்னிடம் நான்
ககட்கடனா? இனி நான் என்ன கசய்ைப் கபாகிகைன்! அனு
அக்கா, அண்ணிலாம் அவ்களா கசால்லியும் ககட்காமல்
நான் இவரனகை நிரனத்துக் ககாண்டு இருந்கதன்ல,
எனக்கு நல்லா கவணும், ஒரு வீட்டுக்கு அரழைா
விருந்தாளிைாக கபாைது எவ்களா ககாடுரம? அதுவும்
புகுந்த வீட்டுக்கு அரழைா விருந்தாளிைாக கபாகும்
ககாடுரம அனுபவித்து பார்த்தவர்களுக்கு மட்டும் தான்
கதரியும்",
கல்ைாண கரள மற்றும் சந்கதாஷத்ரத தவிை முகத்தில்
அத்தரன வலிகளும் கவதரனகளும் கதக்கி ரவத்து
கதாடுவாரன கவறித்துக் ககாண்டிருந்த தங்கள் புதிை
எஜமானியிரனப் பார்த்து அந்த அைண்மரனயின்
கவரலக்காைர்களின் கண்கள் கவதரனயில் ஆழ்ந்து தங்கள்
புதிை எஜமானியின் கசாகம் கண்டு வருந்தி ககாண்டன.

794
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எவ்வளவு கநைம் சிந்தரனயின் உழன்ைவளாய் அந்த
இடத்தில் தீட்சண்ைா நின்றிருப்பாள் என்று கதரிைவில்ரல,
எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு முகம் முழுக்க
கவறுரமயுடன் அந்த அைண்மரனயின் வாயிலில் ஓைமாக
தனிரமயில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவப் பார்த்த
தீைன் மனம் வருந்திைது.
"எப்படி இருக்க கவண்டிைவ, இவள்!!! இவள் கசால்வது
கபால் என்னால் தான் இவள் வாழ்க்ரக ககட்டு விட்டதுப்
கபால, இப்கபாது கூட இவரள என் சுைநலத்திற்காக
தாகன திருமணம் கசய்து இருக்ககன், அவளுக்காக
இல்ரலகை, அகதல்லாம் கதரிந்தால் இவள் என்னுடன்
இருப்பாளா? இல்ரல, இவள் கைாசக்காரி, இருக்க
மாட்டாள்",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு எங்ககா கவறித்துக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைா கதாளின் மீது ரகக் ரவத்தான்
தீைன். திடீகைன்று தன் கமகல பட்ட ஸ்பரிசத்தால்
திடுக்கிட்டு திரும்பிப் பார்த்தாள். அங்கு தீைன் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தான்.

795
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் அந்த திடுக்கிடல் அவரன கவகுவாக
பாதித்தது. காைணம், இதற்கு முன் அவனும் அவளும்
நண்பர்களாக சிறு வைதில் இருந்கத கதாட்டு கபசி
இருக்கிைார்கள், சில முரை அவள் கண்ரண கூட அவன்
வந்து விரளைாட்டாகப் கபாத்தி இருக்கிைான்,
அப்கபாகதல்லாம் அவள் அவரன சரிைாக கண்டறிந்து
விடுவாள், சில கநைங்களில் கடரல ைசித்துக் ககாண்டு
அமர்ந்து இருப்பவள் திடீகைன்று திரும்பாகல,
"என்ன தீைன் சார் இன்ரனக்கும் வழக்கம் கபால
கலட்டாக்கும்? என்ன உன் ஆளு கூட அவுட்டிங்
கபானிைா?",
என்று மிகச் சரிைாக அவன் வந்து இருப்பரத
திரும்பிப் பார்க்காகமகல ககட்பாள், அரத எண்ணி தீைன்
பலமுரை விைந்தது உண்டு,அரத கசால்லி
அவன் சிலாகிக்கும் கபாது அவள் முகத்தில் ஏகதா
ஒன்று கதான்றி மரையும், ஆனால் அது எல்லாம் அவளின்
காதல் தீ பற்றிை மனது அவரன கதடிைதற்கான தடம்
என்று தீட்சண்ைாவின் காதல் பற்றி அவளின் அண்ணி மலர்

796
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவரன சந்தித்து கபசிைப் கபாது தான் அவனுக்கு
புரிந்தது.
அப்படி அவன் வருவரத திரும்பிப் பார்க்காமகல
துல்லிைமாக அறியும் அவள் தான் அவன் வந்தது கூட
அறிைாது அவனின் ஸ்பரிசம் பட்டவுடன் திடுக்கிட்டு
திரும்பிப் பார்க்கிைாள் என்ைால் அவன் மீதும், அவனிடம்
அவள் ககாண்டிருந்த காதல் தீ குறித்தும், அவனுடனான
இனி வாழப் கபாகும் திருமண வாழ்க்ரக குறித்தும் அவள்
மனதில் எத்தரகை உச்சக்கட்ட கவறுரம சூழ்ந்து இருக்க
கவண்டும்?",
என்று எண்ணிை தீைனுக்கு பள்ளிக் காலங்களில்
பட்டாம் பூச்சிைாக துள்ளித் திரிந்த இைட்ரட சரட
கபாட்டிருந்த தீட்சண்ைா, சிரிக்கும் கண்களுடன்னும் நட்பு
புன்னரகயுடன்னும் அவரன பார்த்து ரக நீட்டுவது அவன்
மனதில் கதான்றிைதில் அவனுக்குள் ஒரு துள்ளித் திரிந்த
பட்டாம் பூச்சியின் இைக்ரகயிரன உரடத்து விட்டது
கபால் அவனுக்கு கதான்றிைது.
"தீ..!!!!! சாரிடி..!!!!",

797
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் குைல் தழதழத்தது. அவள் அரத சட்ரட
கசய்ைகவ இல்ரல, தன் பார்ரவரை கதாடு வானில்
இருந்து விலக்கவில்ரல.
"கபசமாட்டிைாடி?",
அவளிடம் அதற்கு பதிலில்ரல, அவன் தான் அவளின்
ககாபத்தின் வீரிைத்ரத அறிந்தவன் ஆயிற்கை, அவள்
எதிகை கசன்று நின்ைான், அப்கபாதும் அவள் கண்கள்
அந்த வாரன விட்டு அகலவில்ரல. ஆனால் அவன்
ககட்ட விதத்தில் அவள் கண்களில் இருந்து நீர் வழிந்ததில்,
அதுவரை இருந்த அவள் மனதில் கவறுரமயிரன அவன்
கபசிை இரு வார்த்ரதகளில் அவனுக்கான அவளின்
பிைத்கதைக காதல் தீயின் ஜுவாரல ஆக்கிைமித்ததில் அந்த
கவறுரம காணாமல் கபானதில் அவள் மனம்
உணர்வுகளின் குவிைல்கள் ஆனதில் அது அவள் கண்களில்
இருந்து கண்ணீைாக வழிகிைது என்று அவனுக்கு புரிந்தது,
அரத அவன் தாங்க முடிைாதவனாய் அவள் எதிகை வந்து
நின்று அவளின் கண்ணீர் வழியும் முகத்ரத தன் ரககளில்
ஏந்தினான்,

798
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அம்மா, அப்படி ரிைாக்ட் பண்ணுன உடகன எனக்கு
என்னப் பண்ைதுனு
புரிைரல, அதனால் தான் உன்ரன கவனிக்கரல, வா
என்கனாட, உள்ளப் கபாகலாம்",
அவன் அரழக்க, அவள் மறுப்பாக தரல
அரசத்தாள்.
"என்ரன விட்டு விடு தீைா..,பிளீஸ், நான் எங்க
வீட்டுக்கு கபாகைன்",
"முட்டாள்தனமா கபசாதடி, ஒழுங்கா வாரை
மூடிக்ககாண்டு வா என்கனாடு",
அவன் குைல் ககாபத்தில் உைத்து ஒலிக்க, அவளின்
முகத்தில் இருந்து தன் ரககரள எடுத்து ச்கச என்று
உதறினான்.
"இல்ரல, நான் இத்தரன வருஷம் முட்டாளாக
இருந்துட்கடன், இப்கபா தான் கதளிந்து இருக்ககன்,
இப்கபா தான் சரிைா கபசுகைன், என்ரன விட்டுங்க,
என்னால் இந்த அைண்மரனக்குள்ள வை முடிைாது, நான்
கபாகைன்",
"எங்கடி கபாவ?",

799
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நிச்சைம் என் வீட்டுக்கு இல்ரல, ைாருக்காக நான்
உங்கரள கவண்டாம் என்று முடிவு எடுத்கதகனா
அவங்ககள என்ரன புரிந்துக் ககாள்ளல, கசா நிச்சைம்
நான் எங்க வீட்டுக்கு கபாக மாட்கடன், நான் உன் கூட
இந்த அைண்மரன வாசலில் கால் எடுத்து ரவத்ததில்
இருந்து என் சுைமரிைாரதயின் சிைகுகரள உங்க
ஒவ்கவாருவர் வார்த்ரத அம்புகளாலும் கசைல்களாலும்
காைப்படுத்தி விட்டீங்க, என்னால் இதுப் கபால நிம்மதி
இழந்து, சுைமரிைாரத இழந்து இங்கக நிம்மதிைா வாழ
முடியும்னு கதாணரல, எனக்கு எல்லாம் பக்கமும்
கவறுத்துப் கபாச்சி தீைா, நீ உன் அம்மாவின் ஆரசப்படி
அந்த மாதுரி அப்படி இல்ரல என்ைால் உன் அந்தஸ்துக்கு
ஏற்ை கவறு எதாவதுப் கபண்ரணப் பார்த்து கல்ைாணம்
கசய்துக்ககா தீைா, நான் எங்கக இருந்தாலும் உனக்கு
ரடவர்ஸ் அனுப்பி கூட ரவத்து விடுகிகைன், நான்
உன்னிடம் பள்ளிக் காலத்தில் இருந்து கசான்னரத தான்
இப்பவும் கசால்கைன், அம்மாரவ கஷ்டப் படுத்தாகத",
"ஓ..!!!!",

800
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளின் அவ்வளவு கபரிை கபச்சுக்கு ஒகை
வார்த்ரதயில் பதில் கசான்ன தீைன் முகத்தில் இருந்த
உணர்ரவ என்னகவன்று எடுத்துக் ககாள்வது என்று
தீட்சண்ைாவிற்கு புரிைவில்ரல.

801
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 57
"எப்பைாபதா நான் கண்ட
கனாக்கள் இன்று நனவாக
கண்படன்..
உன் பக ைற்றிய கநாடி..
உன் மீதான என் காதல் தீ
என்பன எரிக்க கண்படன்..
என் அன்பை..
உன் மீது தீராக்காதல் ககாண்படன்.."

-❤️தீட்சுவின் பகப்பிடியில் தீரு❤️

"எப்படிடி என்ரன டிகவார்ஸ் பண்ணிட்டு அந்த

மித்ைன் கூட யூஎஸ் கபாய் வாழப் கபாறிைா?",

அவன் ககட்டதில் அதிர்ந்துப் கபாய் அவரன
தீட்சண்ைா பார்த்தாள்.
"என்னடி பார்க்கிை? ஓ உன்கிட்ட ஒண்ணு காட்டலல?",

802
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன் தன் கசல்கபாரன எடுத்து ஆன் கசய்தான்.
அதில் தீட்சண்ைாவின் ககாபப் குைல் ஆகவசத்துடன்
ககட்டது.
"தீைன் என்ன கபரிை இவனா? அவன் இல்ரல என்ைால்
என் வாழ்க்ரக என்ன அஸ்தமனமா ஆகிவிடும்? நீ
எவகனாட்ரடகைா எப்படிைாவது வாழ்ந்துட்டுப் கபா, நான்
ஏன் அதுக்கு ஃபீல் பண்ணப் கபாகைன், எப்கபா என்
அம்மாரவ ஆக்சிகடன்ட் பண்ணினது நீயின்னு கதரிந்தும்
அவன் அரத என்னிடம் இருந்து மரைத்தாகனா அப்பகவ
என்ரனப் கபாறுத்தவரை தீைன் கசத்துட்டான், நீ என்ன
கசால்வது, நாகன முடிவு கசய்து விட்கடன், அந்தக்
கடவுகள வந்து என்கிட்ட வைம் ககாடுத்தாலும் எனக்கு
அந்த சுைநலம் பிடித்தவன் கவண்டாம், அவரன உருகி
உருகி காதலித்ததற்கு நான் என்ரனகை அதிகம்
கவறுக்கிகைன், என்ரனக் கண் கலங்காமல் பார்த்துக்
ககாள்ள மித்ைன் இருக்கிைார், எனக்கு என் வீட்டில் பார்த்து
ரவத்த அவர் கபாதும், அவரை தான் நான் அதிகம்
காதலிக்கிகைன், அவர் கூட நான் சந்கதாஷமா வாழத் தான்
கபாகைன், அரத நீ பார்க்க தான் கபாை, உன்ரனப்

803
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபான்ை குடிக் ககடுத்த பிைவிகரள மனுஷிைாக மதித்து
திருமணம் கசய்துக் ககாள்கிைாகன அந்த தீைன் அவன்
முகத்தில் இனி என் கஜன்மத்தில் விழிக்ககவ மாட்கடன்,
அப்பப்பா!!!! என்ன மனிதன் அவன், அவன் மீது ககாண்டு
இருந்த அந்த காதல் தீகை அவரன காதலித்ததற்கு
என்ரன எ(டு)ரித்து ககாள்ளக் கூடாதா!!!!",
அதற்கு பிைகு மாதுரி கதவி கபசிைரத துண்டித்தவன்,
அவரள கண்கள் இடுங்கப் பார்த்தான்.
"நீ நின்னுட்டு இருந்தது என்னுரடை அைண்மரன,
நான் உலகத்தின் எந்த மூரலயில் இருந்தாலும் என்
அைண்மரனயில் என்ன நடந்தாலும் எனக்கு கதரிந்து
விடும், அதிலும் உன்ரன உன் கழுத்தில் ரக ரவத்து
அந்த ரூமில் தள்ளிக் ககாண்டு கபானாள் பாரு மாதுரி,
அரத நான் ககமிைாவில் பார்த்து என் ஆரள
கண்காணிக்க கசான்கனன், நீங்க கபசிக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாது என்னுரடை ஆளின் ஃகபான் ரலனில் இருந்து
ககட்டுக் ககாண்டு தான் இருந்கதன்"
அவன் கசால்ல கசால்ல அவள் முகம் திரகப்பிற்கு
கபானது, ஆனாலும் தன் அம்மாரவ ஆக்சிகடன்ட்

804
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசய்தது மாதுரிகதவி தான் என்று கதரிந்தும் கபசாமல்
அரமதிைாக இருந்தவன் இவன் என்ை எண்ணம் அவள்
மனதில் எழுந்து அவள் முகம் கவறுப்பில் சுளித்தது.
"ஆமாடி! நான் கபரிை இவன் தான்,
இந்த சுைநலம் பிடித்தவன் உனக்கு கவண்டாம், நான்
உன் மனதில் நான் இருக்ககனு தப்பா நிரனத்து விட்கடன்,
உன்கிட்ட கபாய் இருந்திருக்கு, உன் மனசு மித்ைன் கிட்ட
தாகன இருந்திருக்கு? அதனால் தாகன அந்த வார்த்ரதகள்
வந்து இருக்கு, நீ ஏன்டி இப்படி மாறிப் கபான? நீ
என்ரனக் ககட்கலாம் நான் மாதுரி கதவிரை காதலித்தவன்
தாகனனு உண்ரம தான், நான் அவரள காதலித்து
இருக்கிகைன், ஆனால் அரத கவளிப்பரடைாக ஒத்துக்
ககாள்கவன், ஆனால் உன்ரனப் கபால், பார்க்கும் கபாது
அப்படிகை உயிரைகை எரிக்கிை மாதிரி என்ரனப்
பார்க்கிைது, கசால்லும் கபாது கபாது மித்ைரன
காதலிக்கிகைன்னு அவரன கசால்ைது, எதுக்கு இந்த கைட்ட
கவஷம்? இந்த ஃகபான் காலில் நான் நீ கபசிைரத
எல்லாம் ககட்டு உடகன நான் அந்த முடிவுக்கு வைரல,
அதுக்கு அப்புைமும் என் ஆரள விட்டு உன்ரன ஃபாகலா

805
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பண்ண கசான்கனன், அப்பவும் நீ அவன் கூட அந்த
ரநட்டில் காரில் ஏறி கபாயிருக்க, உனக்கு ஒண்ணு
கதரியுமா? என் மீதான உன் காதலில் எனக்கு எப்பவும்
ஒரு கர்வம் உண்டு, ஆனால் அது, உன் கமல் நான்
ககாண்டு இருந்த மரிைாரத எல்லாம் எனக்கு அன்ரனக்கக
உரடந்து கபாயிட்டுடி, அப்புைமும் ஏன் என் கழுத்தில்
தாலி கட்டுனனு ககட்கிைாைா? நான் எப்பவும் கசான்னது
தான் உன்கிட்ட கசால்கைன், எனக்கு என் அைண்மரன,
எங்கள் குடும்பப் கபைரும் கைாம்ப முக்கிைம், அதுக்கு
என்னால் எந்த ககட்டப் கபைரும் வைக் கூடாதுனு
நிரனச்கசன், அதான் உன் கழுத்தில் தாலி கட்டுன"
அவன் கபசிக் ககாண்கட கபாக, தன் கழுத்தில் இருந்த
தாலிரை அவன் முகத்ரத கநாக்கி நீட்டினாள் தீட்சண்ைா.
"இந்தா, இரத தாகன கட்டுன, கட்டுனனு கசால்ை,
நீகை அவுத்து எடுத்துக்ககா, என்ரன உன் வார்த்ரதகளால்
ககால்லாகத, நீ எனக்காக இரத கட்டரலனாலும்
பைவாயில்ரல, உன் கபருரம ககடக் கூடாதுனு கட்டி
இருந்தாலும் பைவாயில்ரல, உன் கமல் நான் ரவத்து
இருந்த ரபத்திைக்காைத்தனமான காதலால், நான் என்

806
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வாழ்க்ரகரை, என் ஃபாமிலி என் கமல் ரவத்து இருந்த
நம்பிக்ரகரை, என் மானத்ரத இழந்து நிக்கிகைன், உனக்கு
கதரிைாது, அவரன கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்ள என்
வீட்டில் சம்மதம் கசால்ைதுக்கு முடிவு எடுக்க நானும் என்
மனமும் என்னப் பாடு பட்கடாம்னு, எப்கபாதும் கபசும்
கபாது எதிரில் இருக்கிைவங்க என்ன நிரலயில் அந்த
கநைத்தில் இருந்திருப்பாங்கனு கைாசித்துப் பார்த்து
கபசணும், எப்கபா உனக்கு என் காதல் கமகலகை சந்கதகம்
வந்தகதா, இனி இது என் கழுத்தில் இருக்கிைதில் அர்த்தம்
இல்ரல, கபாய்க்காரி தாகன நான்? அப்படி தாகன கசால்ை
இந்த தாலி கட்டினதில் இருந்து? பைவாயில்ரல, இருந்திட்டு
கபாகைன், உன்னால் கபாய்க்காரி பட்டம், இந்த தாலி
இல்லாது கவளிகைப் கபானால் கவை மாறி பட்டம்,
அவ்களா தாகன, பைவாயில்ல, நம்பிக்ரக இல்லாது நாம்
இந்த பந்தத்தில் இரணை கவண்டாம், நீ ககாடுத்தரத
நீகை எடுத்துக் ககாள்",
அவள் முகத்தில் இப்கபாது கண்ணீர் இல்ரல,
உறுதியும் உண்ரமயும் கதரிந்ததில் தீயிரன மிதித்தவன்
கபால இைண்டடி பின்கன நகர்ந்தான் தீைன்.

807
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ..",
"என் கபரை கசால்லக் கூட இங்கக ைாருக்கும்
அருகரத இல்ரல",
எங்ககா பார்த்துக் ககாண்டு கசான்ன தீட்சண்ைாரவப்
பார்த்த தீைன் தன்ரனகை கநாந்துக் ககாண்டான்.
"நம்ம ஆர்கியுகமண்ரட உள்கள கபாய் ரவத்துக்
ககாள்ளலாம், இப்கபா வா, கபாகலாம்",
அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவன் அவளின்
ரகயிரனப் பற்றினான். அவள் கநருப்பு பட்டரதப் கபால்
தன் ரகரை உதறினாள்.
"சாரி டி, எனக்கு மனதில் உறுத்திக்கிட்கட இருந்தது,
அது தான் ககாபத்தில் வார்த்ரதைாக வந்துட்டு,இப்கபா
என்கனாட உள்ள வா, அம்மா உன்ரனயும் அரழத்து வை
கசான்னாங்க",
"ககாபம் வந்துட்டா எது கவண்டுமானாலும்
கபசிடுவிகைா? பணம் இருந்தால் நீ எது கவண்டுமானாலும்
கபசுவிைா? கசய்விைா? அரத மத்தவங்க கிட்ட ரவத்துக்
ககாள் தீைா, இந்த தீட்சண்ைா கவை மாதிரி, இரத நீ என்
கழுத்தில் கட்டி விட்டால் நான் உன் அடிரம இல்ரல,

808
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இரத காைணம் காட்டி என் சுைமரிைாரதயிரனயும், என்
ககைக்டரையும் தப்பா கபசினால் இந்த தீயின் சுை ரூபத்ரத
நான் காட்டி விடுகவன், அப்புைம் என் கஜன்மத்துக்கும்
உன் முகத்தில் இந்த தீ விழிக்ககவ மாட்டாள்",
"சாரி தீ, சாரி டி, ச்கச..என்ன வாழ்க்ரக இது",
என்று தன் ரககளால் தன் தரலமுடிரை அழுத்தி
கநற்றியில் இருந்து கமகல ககாதினான், அவனால் எதுவும்
கசய்ை முடிைாத சூழல் என்ைால் அவன் கசய்யும்
கமனரிசங்களில் அது ஒன்று, அவன் கவனிக்காதப் கபாது
அவரன இைகசிைமாகப் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு மனம்
வலித்தது. அவன் அைசக் குமாைன், ககாடீஸ்வைன், அவனின்
ஒவ்கவாரு மணித்துளிகளும் விரல மதிப்பானது, அவனின்
கரடக் கண் பார்ரவக்கு எத்தரனகைா அழகிகள்
எத்தரனகைா நாடுகளில் காத்திருக்க, ஆனால் இந்த ைாஜ
குமாைன் தன் வாழ்க்ரகயில் திருமணம் என்பது ஒருமுரை
தான் என்றுக் கூறி, அழரகயும் நற்குணத்ரதயும் தவிை,
ககாடீஸ்வை வாழ்க்ரகயிரன வாழ எதிலுகம அவனுக்கு
கபாருந்தாத தீட்சண்ைாரவ தன் மரனவிைாக்கி விட்டான்,
இப்கபாது அவரளயும் தன் ககாப வார்த்ரதகளால்

809
 ஹரிணி அரவிந்தன்
காைப்படுத்தி சமாதானப் படுத்த வழியின்றி நின்றுக்
ககாண்டு இருக்கிைான், அவன் இருக்கும் உைைத்திற்கு இது
எல்லாம் கதரவ இல்லாத ஒன்று தான், ஆனாலும்
அவரள அப்படிகை விட மனதின்றி அவரள எப்படி
சமாதானப் படுத்துவது என்று தவிக்கும் அவரனப் பார்க்க
பார்க்க, வாழ்க்ரக அவர்கள் இருவருக்கும் இவ்வளவு
ககாடுரமைாக இருந்திருக்க கவண்டாம் என்று அவளுக்கு
கதான்றிைது. அவள் தன்ரன பார்ப்பரத அறிந்து அவன்
மீண்டும் ரககரள கமதுவாகப் பற்றினான்.
"தீ..என் கமல் உனக்கு ககாஞ்சமாவது நம்பிக்ரக
இருந்தால் என்கனாடு இந்த அைண்மரன உள்கள வா,
அப்படி இல்ரல என்ைால் நீ கசான்ன மாதிரி உன்
விருப்பப்படி நான் கசய்கைன்",
அவன் அவளது முகத்ரத கூர்ரமைாக பார்த்தான்.
அவளின் மனரத துரளப்பது கபால் இருந்தது. அவனின்
பார்ரவ, அவளுக்குள் அவன் சற்று முன் கபசிை
வார்த்ரதகளாலும் அவனின் கசைல்களாலும் ககாபம் தீ
கபால் கனன்று ககாண்டு இருப்பரத அவனால் உணை
முடிந்தாலும் அவனுக்குள், பால்ை காலத்தில் இருந்கத

810
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் மீது அவள் ககாண்டு இருக்கும் அவள் கசான்னதுப்
ரபத்திைக்காைத்தனமான காதலில் நம்பிக்ரக இருந்தது,
அவள் தன்ரன விட்டு கசல்ல மாட்டாள் என்று அவன்
ஆழ்மனம் கசான்னது. அவன் ஆழ்மனம் கசான்னது
உண்ரம என்று அவள் சில கநாடி அரமதிக்கு பிைகு
கசான்ன வார்த்ரதயில் கதரிந்தது.
"வாங்க உள்கள கபாகலாம்",
அவனின் ரகயிரன இறுகப் பற்றிக் ககாண்டு அவன்
விழிப் பார்த்தவள் கண்கள் கலங்கிைது.
"தீைா..இது கரடசி வரை என் வாழ்க்ரகயில்
நிரலக்குமா?",
அந்த அைண்மரனயின் கதவு அருகக உள்ள படியில்
தனது வலது காரல அவகனாடு இரணந்து எடுத்து
ரவத்தவள், அவனின் முகம் பார்த்து ககட்டாள்.
"இந்த பந்தம் இனி மாைாதுடி, இது இந்த தீைன் வாக்கு,
இனி என் வாழ்க்ரகயில் கவை ஒருத்தி இல்ரல, சுககமா
துக்ககமா இனி என் வாழ்வு உன்கனாடு தான், இனி என்
அைண்மரனயின் ைாணி நீ",

811
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் அவரனக் ககள்விைாகப் பார்த்தாள். அரத
புரிந்துக் ககாண்டவன் அவள் கன்னத்ரத கமன்ரமைாக
தட்டினான்.
"உன் முகம் ககட்கும் ககள்வி எனக்கு புரியுது, உன்ரன
எனக்கு கைாம்ப பிடிக்கும், இப்கபாரதக்கு இது கபாதும்,
வா என்கனாட"
என்ைப்படி அவரள அந்த அைண்மரன உள்கள
அரழத்தது கசன்ைான். கஜாடிைாக உள்கள வரும்
இருவரையும் அங்கு இருந்த உைவினர் கூட்டம் பார்த்தது.
அதிலும் சில கண்கள் தீட்சண்ைாரவப் அளகவடுப்பது
கபால் பார்த்தது,குனிந்த தரல நிமிைாமல் இருந்த
தீட்சண்ைாவால் அரத உணை முடிந்தது.
"சாரி அங்கிள், அம்மா எங்கக?",
ைகசிைக் குைலில் ககட்டான் தீைன்.
"உள்ள தான் இருக்காங்க தீைா, வா, உங்க கைண்டு
கபரையும் தான் வைச் கசான்னாங்க",
என்ை அந்த சாரி என்பவர் கண்ணும் தீட்சண்ைாரவ
அளந்தது. தனக்கு முன்னால் கபாய் ககாண்டிருக்கும்

812
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவங்கடச்சாரியிரனப் பார்த்த தீைன், தீட்சண்ைா காதில்
ைகசிைமாக,
"இவர் தான்டி கவங்கடச்சாரி, அப்பா, அம்மாவுக்கு
எனக்கு அப்புைம் இவர் தான் நம்பிக்ரகக்கு உரிைவர், ஏன்
சில கநைங்களில் என்ரனகை கண்காணித்து அம்மாவிடம்
வந்து கசால்லிடுவார்",
அவன் அவ்வாறு கநருங்கி ைகசிைமாக அவளிடம்
கபசிைது அவளுக்குள் ஏகதா கசய்ததில் அவள் தன்ரன
மைந்தாள், தன் வீட்ரட மைந்தாள்.
"ஏன் அவர் வந்து உங்கரள கண்காணித்து உங்க
அம்மாவிடம் கசால்லும் அளவுக்கு நீங்க அப்படி என்னப்
பண்ணீனிங்க?",
தீட்சண்ைா அவரனப் பார்த்து தன் புருவத்ரத
உைர்த்தி ககட்டாள்.
"புத்திசாலி..!!!",
அவரள கமச்சிைவன்,
"அரத எல்லாம் அப்புைம் கசால்கைன், இப்கபா
கரதக்கு நீ வா, உள்கள அம்மா என்ன கபசினாலும் நீ
பதில் கபசாத",

813
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கசான்னவன், அந்த அரைக்குள் நுரழந்தான்.
அப்பப்பா? அரைைா அது, ஒவ்கவாரு அங்குலமும்
அவர்களின் கசல்வ வளத்ரத அந்த அரைக்கு புதிதாக
வருபவர்களிடம் பரை சாற்றிக் ககாண்டு இருந்தன. அந்த
பிைம்மாண்ட அரையில் இருந்த கஷாபாவில் ைாகஜந்திை
வர்மன் அமர்ந்து இருக்க, அவர் அருகில் சக்கை
நாற்காலியில் சிவகாமி கதவி அமர்ந்து இருந்தாள்,
அவர்கள் இருவரின் முகத்திலும் தன் எதிகை வந்து நிற்கும்
தன் மகரனயும் மருமகரளயும் பார்த்து எவ்வித உணர்வும்
இல்ரல, அந்த அரையில் இருந்த அந்த நால்வர் இரடகை
கனத்த கமௌனம் நிலவிைது. அந்த கமௌனத்ரத சிவகாமி
கதவியின் கணீர் குைல் ககடுத்தது.
"சாரி..அரத எடுத்துட்டு உள்கள வா!",

814
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 58
"உயிபர எடுத்துக் ககாண்டு..
கவறும் உயிபர பவத்து
நான் என்ன கேய்ய?
என் மனபத ககான்று..
என் உடபை நீ எடுத்து..
நான் எப்ைடி மகிழ?",

-❤️தீட்சுவின் மனம் கவறுத்த பகள்விகளில் தீரு❤️

அந்த அரையின் உள்கள வந்த கவங்கடாச்சாரியின்

ரகயில் ஒரு சூட்ககஸ் இருந்தது, அவரின் பார்ரவ தீைன்

அருகில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவ கவறுப்பாக
பார்த்தது, அப்பார்ரவயிரன உணர்ந்த தீட்சண்ைா உடகன
தீைன் முகத்ரத பார்த்தாள், அரதக் கண்ட தீைன் கபாறு
என்று தன் கண்களால் ஜாரட காட்டினான்.
"அம்மா, இது இந்த அைண்மரனயின் பத்திைம், அம்மா
இது நீங்க ககட்ட உங்களுக்கு சீர் வரிரசைா வந்த
கசாத்துக்களின் பத்திைம், இது அய்ைாவுக்கு கசாந்தமான

815
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசாத்துகளின் பத்திைம், இது வழி வழிைா வை காஞ்சிப்புை
அைச குடும்பத்திற்கு கசாந்தமான கசாத்துகளின் பத்திைம்,
எல்லாகம நீங்கள் கசான்னது கபால் கைடிைா இருக்கும்மா",
"அப்புைம் தீைன் சாருக்கு மரனவிைா, இந்த
அைண்மரனக்கு இரளை ைாணிைாக வைப் கபாைவங்களுக்கு
ககாடுக்க கவண்டிை கசாத்து பத்திைமும் ரவை நரககளின்
விவைமும் கசர்த்து ஒகை டாக்குகமண்ட்டா ககாண்டு
வந்துட்கடன்",
என்ைப்படி அந்த சூட்ககஸில் இருந்த பலவித
கபப்பர்கரள எடுத்து அந்த டீப்பாய் கமகல ரவத்தார்
கவங்கடாச்சாரி.
"ஓ..எல்லாகம தைாைா..சாரி?",
"கைடிைா இருக்கு அம்மா, நீங்களும் ஐைாவும் ரசன்
மட்டும் தான் கபாடணும்"
கநற்றியில் சூைணமும், தரலயில் சிறிை குடுமி என்று
அக்மார்க் பிைாமணைாக காட்சி அளித்த அந்த
கவங்கடச்சாரி மீண்டும் தன் கண்களில் இருந்த தன் மூக்கு
கண்ணாடிரை சரி கசய்துக் ககாண்டு, தன் கண்களில்
கலங்கிை நீரை துரடத்துக் ககாண்கட சிவகாமி கதவியிடம்

816
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசான்னவர், தீைன் அருகில் இருந்த தீட்சண்ைாரவ
கவறுப்பாகப் பார்த்தார்.
"மாம், இது எல்லாம் இதுக்கு இப்கபா?, டாட்
நீங்களாவது மாரம என்கூட கபச கசால்லுங்ககளன்"
தீைன் குைல் ககஞ்சலாக ஒலித்தது, அவனுக்கு அவனின்
தாய், தந்ரதயின் முகத்தில் உள்ள கவறுப்ரபயும்,
ககாபத்ரதயும் கண் ககாண்டு பார்க்க முடிைவில்ரல.
அவனின் குைல் ககட்டு தன் முகத்ரத கவறுப்புடன்
திருப்பிக் ககாண்ட சிவகாமி கதவி கண்கள் கலங்கி
இருப்பரத தீட்சண்ைாவால் உணை முடிந்தது. அந்த
கவங்கடச்சாரிகைா இன்னும் தன் கவறுப்பு பார்ரவரை
தீட்சண்ைாவின் கமல் இருந்து நீக்கவில்ரல, அவர் பார்ரவ
அவரள இந்த நிரலக்கு நீதான் காைணம் என்று
பகிைங்கமாக அவரள குற்ைம் சாட்டுவது இருந்தது. அவைது
கவளிப்பரடைான அந்த குற்ைம் சாட்டும் பார்ரவயில்
தீட்சண்ைாவிற்கு,
"கபாங்கடா, நீங்களும் உங்க அைண்மரனயும்",
என்று அந்த அரையிரன விட்டு கபாய் விடலாமா
என்றுக் கூட கதான்றிைது. ஆனால் அவளின் ரக விைரல

817
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இறுக்கிப் பிடித்து இருந்த தீைனின் விைல் ஸ்பரிசம்மும்
அதன் உறுதியும்,
"என்ரன மீறி கபாய் விடாகத",
என்று அவளுக்குள் அடிக்கடி கசால்வதுப் கபால்
கதான்றிைது.
"சாரி, எனக்கு ைார்கிட்கடயும் கபச விருப்பம் இல்ரல,
எனக்கு இருந்த ஒரு மகன் கசத்து விட்டான் என்று நான்
நிரனத்துக் ககாள்கிகைன் சாரி, இவன் என் மகனா
இருந்தால், இவன் உடம்பில் என் இைத்தம் ஓடி
இருந்திருந்தால் இப்படி தகுதி பார்க்காது சாக்கரடயில்
விழுந்து இருக்க மாட்டான், இனி என்ரன ைாரும் அம்மா
என்று கூப்பிடக் கூடாது சாரி",
சிவகாமி கதவியின் குைலில் கதரிந்த உறுதியில் தீைன்
பதறினான்.
"மாம், பிளீஸ் என்ரன பணீஷ் பண்ணாதீங்க, இப்படி
ஒரு தண்டரன எனக்கு கவண்டாம்",
அவனின் கதைரல அவள் சட்ரட கசய்ைகவ இல்ரல,
அவள் பாட்டுக்கு கபசிக் ககாண்கட கபானாள்.

818
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அதனால் அவனுக்கு கசை கவண்டிை கசாத்துக்கரள
நானும் இவரும் பிரித்து இங்கக ரவத்து இருக்ககாம்,
அரத எடுத்துக் ககாண்டு இந்த அைண்மரனயிரன விட்டு
கபாயிட்கட இருக்கலாம், அவனுக்கு பிடித்த மாதிரி
வாழலாம், ைாரும் இனி எந்த ககள்வியும் ககட்க
மாட்டார்கள், எங்க கடரமயிரன நாங்க கசய்து முடித்து
விடுகிகைன், அப்படி தான் நிரனத்து நான் இந்த திருமண
கபச்ரச எடுத்கதன், ஆனால் நீ என்ன எனக்கு கல்ைாணம்
பண்ணி ரவக்கிைதுனு, எனக்கு பிடித்த மாதிரி தான் நான்
கல்ைாணம் கசய்து ககாள்கவன்னு அவகன ஒரு
வாழ்க்ரகயிரன கதர்ந்து எடுத்துவிட்டான், அதுப் கபால
இப்கபா நாங்க ரசன் கபாட்டு தந்தால் அது எப்படி
நீங்ககள ரடப் பண்ணி ரசன் கபாட்டு இருக்கீங்க,
என்னனா கசாத்து விவைம்னு எனக்கு கதரிைாது எப்படி
நீங்க பிரித்து எழுதலாம்னு நாரளக்கக ககட்க மாட்டானு
என்ன நிச்சைம்? நிச்சைம் ககட்பான், காைணம் அவரன
இப்கபாது பிடித்து இருக்கும் பிசாசு ஒன்று அவரன
அப்படி எல்லாம் ககட்க ரவக்கும், அதனால் இந்த எல்லா

819
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பத்திைங்கரளயும் அவங்களுக்கு கதளிவாக விளக்கி
கசால்லுங்க சாரி",
"மாம்..பிளீஸ் என்ரன ககால்லாதீங்க",
தீைன் சிவகாமி கதவியின் முகம் பார்த்துக் ககஞ்சினான்,
அவகளா அவன் பக்கம் கூட திரும்ப வில்ரல. அவன்
அருகக கவங்கடச்சாரி அந்த ப் பத்திைங்கரள எடுத்துக்
ககாண்டு ஏகதா கசால்ல வை, தீைன் அவரைப் பார்த்தான்.
"சாரி அங்கிள், பிளீஸ் என்ரன நீங்களும்
ககால்லாதீங்க",
என்ைான். அரத அவர் கபாருட்ப் படுத்தாமல் வாசிக்க
ஆைம்பித்தார். அவனின் குைல் தீட்சண்ைாரவத் தவிை
அங்கு இருந்த மற்ை மூவரிடமும் ஒரு சிறு சலனத்ரத கூட
உண்டாக்க வில்ரல. அரதப் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு
மனதில் கவறுப்பு கதான்றிைது.
"ச்கச, என்ன மனிதர்கள் இவர்கள், பணம் இருக்கிைது
என்பதால் கபரிை கடவுள் கபால நடந்துக் ககாள்கிைார்கள்,
தன் கபத்த மகன், எவ்வளவு கபரிை கதாழில்
சாம்ைாஜ்ைத்தின் தரலவன், அவன் கதறுகிைான், அப்பவும்
இவர்கள் மனம் கரைைகவ இல்ரலகை!!!,

820
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவ்வளவு தானா சாரி?",
சிவகாமி கதவி ககட்டாள்.
"அவ்களா தான் அம்மா, எல்லாம் முடிந்துட்டு,
நீங்களும் அய்ைாவும் ரசன் மட்டும் கபாட்டால் கபாதும்",
என்ைப்படி கவங்கடச்சாரி நீட்ட, அரத வாங்கி தன்
ரககைாப்பம் கபாட சிவகாமி கதவி தன் கணவனிடம்
நீட்ட, அவர் ஒரு கணம் தைங்கி, தன் மரனவியின் முகம்
பார்த்தார்,
"டாட், கபாடாதீங்க டாட், உங்கரள பிரிந்து என்னால்
இருக்க முடிைாது",
தீைன் குைல் அவரின் கசவியிரன அரடை, அவர்
தைங்குவது அறிந்த சிவகாமி,
"இப்கபா ரசன் கபாடப் கபாடுறீங்களா? இல்ரலைா?",
என்று அவள் உைத்த குைலில் ககட்க
உடகன அவர் அவசை அவசைமாக தன் ரசரன சை
சைகவன கபப்பரை திருப்பி கபாட்டு விட்டு
கவங்கடச்சாரியிடம் ககாடுக்க, அரத அவர் பரிகசாதித்து
விட்டு,

821
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அம்மா, அடுத்து நீங்க தான், நீங்களும் ரசன்
கபாட்டாச்சினா எல்லாம் மாறி விடும், இந்தாங்க இங்கக
கபாடுங்க",
என்ைப்படி அவர் அந்த பத்திைங்கரள நீட்ட அரத
சிவகாமி கதவி வாங்கி தன் ரககைாப்பத்ரத கபாட
முற்படும் கபாது, அதுவரை பிடித்து இருந்த தீட்சண்ைாவின்
ரகயிரன உதறி விட்டு ஓடிச் கசன்று சிவகாமி கதவியின்
மடியில் படுத்துக் ககாண்டு கதறினான்.
"மாம், நீங்கப் ரசன் கபாடக் கூடாது, நான் பண்ணினது
தப்பு தான், அதுக்காக உங்கரளயும் டாட்ரையும் பிரிந்து
இருக்கிை தண்டரனரை மட்டும் ககாடுத்து விடாதீங்க
எனக்கு, என்னால் அரத தாங்க முடிைாது, இந்த
அைண்மரன கமலும் அந்த கபண் கமலும் கைாம்ப
அபவாதமா கபசினாங்கனு தான் நான் அவரள கல்ைாணம்
பண்ணிகனன், அதுவும் இல்லாமல் மாதுரி..",
"அவங்களுக்கு மாதுரி பத்தி எல்லா விவைமும்
கதரியும், நான் தாகன கசான்கனன்",
கவங்கடச் சாரி குைல் நடுவில் இரடயிட்டது. சிவகாமி
கதவி கமௌனமாக அமர்ந்து இருந்தாள்.

822
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"மாம், தீக்கு மாதுரியின் அப்பாவால்..",
"அதுவும் அம்மாவிற்கு கதரியும்",
நடுவில் இரடயிட்டது சாரி குைல்.
"மாம், இதில் என் தப்பு என்ன இருக்கு? நீங்ககள
கசால்லுங்க, இப்கபா நான் இவரள கல்ைாணம்
பண்ணரலனா நம்ம குடும்ப பாைம்பரிைம், மானம் எல்லாம்
கபாயிருக்கும், அது மட்டும் இல்லாமல் என்னால் தான்
தீக்கு ககட்டப் கபைர்",
"ே..அந்த மிடில் கிளாஸ் நடிப்ரப எல்லாம் கவை
எங்காவது ரவத்துக் ககாள்ள கசால்லு, அவளுக்கு நீ
கவண்டும், உன் பணம் கவண்டும், அதனால் தாகன
இவகளா கபரிை நடிப்பு நடித்து அவரள கல்ைாணம்
பண்ணும் படி கசய்துட்டா, ச்சீ",
சிவகாமி கதவி முகம் சுளித்ததில் தீட்சண்ைாவிற்கு
ககாபம் வந்தது.
"இத்தரனக்கும் நான் உன் கல்ைாண நாளுக்கு
முன்னாடி என் தகுதிக்கு ஒவ்வாத கசைலான இவரள என்
ரூமுக்கு கூப்பிட்டு என் உைைம் மைந்து இவள் கிட்ட
கபசிகனன், அரதயும் மீறி நீ கட்டி இருக்கும் தாலிரை

823
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கழுத்தில் வாங்கி இருக்கிைாள் என்ைால் இவளுக்கு எவ்களா
திமிர் இருக்கும்?",
"இந்தா, இரத தாகன நீ கட்டுன, நீகை அவுத்து
எடுத்துக்ககா",
என்று சில கநாடிகளுக்கு முன்பு தன்னிடம் தான்
கட்டிை தாலியிரன தீட்சண்ைா நீட்டிைது தீைன் நிரனவுக்கு
வந்ததில் அவன் நிமிர்ந்து அவரள பார்த்தான், அவன்
நிரனத்தது கபாலகவ அவள் முகம் இறுகி இருந்தது,
அவரளப் பார்த்து கண்களால் ஏதும் கபசாத, என்று
சமிக்ரக கசய்தான் அவன்.
"ககவலம் இவள் எல்லாம் எனக்கு மருமகளா? இவள்
என்ரனக்கும் எனக்கு கவரலக்காரி தான், நான் இவரள
என் மருமகளா ஏற்றுக் ககாள்ள மாட்கடன், நீ இங்க எங்க
மகனா இருக்கணும்னா இகதா இவள் இங்க ஒரு
கவரலக்காரிைா தான் இருக்கணும், இவரள நாங்க
மருமகளா ஏற்றுக் ககாள்ள மாட்கடாம்"
என்று முகம் சுளிக்க கசான்னவள்,
"சாரி.."..
என்று குைல் ககாடுத்தாள். உடகன

824
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த கவங்கடச்சாரி அந்த சூட்ககரச திைந்தது ஒரு
பணக்கட்ரட எடுத்து அந்த டீப்பாய் கமல் ரவத்து விட்டு
மற்கைாரு பக்கம் அந்த ரககைாப்பம் இட்ட பத்திைங்கரள
ரவத்தார்.
"இந்த மனிதர் எல்லாத்துக்கும் தைாைாக தான்
இருக்கிைார் கபால",
என்று எண்ணிக் ககாண்ட தீைன் தன் அம்மா என்ன
கசய்ைப் கபாகிைாள் என்று கைாசரனயுடன் பார்த்தான்.
"இகதா இங்க நாங்க ரசன் பண்ணுன கசாத்து பத்திைம்
எல்லாகம இருக்கு, இரத எடுத்துக்கிட்டு நீ இந்த
அைண்மரனயிரன விட்டு கவளிகை கபாய் நீ கதர்ந்து
எடுத்து இருக்கும் அந்த துரணகைாடு வாழலாம், எங்க
கைண்டு கபரையும் மைந்து, நாங்க இைந்து விட்கடாம்னு
நிரனத்து நீ தாைாளமா வாழலாம், அப்படி கசல்ல உனக்கு
விருப்பம் இல்ரல, நான் உங்க கூட கரடசி வரை உங்க
மகனா இருப்கபன் என்ைால், நீ இந்த அைண்மரனயிகல
தாைாளமா பரழைப்படி எங்க மகனா இருக்கலாம், ஆனால்
நீ அரழத்து வந்து இருக்கும் அவரள நான் மருமகளா
ஏற்றுக் ககாள்ள மாட்கடன், அவள் ஒருப்கபாதும் இந்த

825
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அைண்மரனயின் ைாணிைாக விடமாட்கடன், அன்ரனக்கு
இைண்டு நாள் எப்படி இருந்தாகலா அகத கபால் வாழ்க்ரக
முழுக்க ஒரு கவரலக்காரிைாக தான் இருக்கணும், இகதா
இந்த பணக் கட்டு, அவளுக்கு நான் தைப் கபாகும்
சம்பளம்",
என்று டீப்பாய் கமல் சாரி எடுத்து ரவத்த
பணக்கட்ரட தன் மகனிடம் காட்டிைவள், அவனின்
முகத்ரதப் பார்த்தாள். தீைன் தன் அருகில் நின்ை தீட்சண்ைா
காதில்,
"அத்ரத, என்ரன மன்னித்து விடுங்க, என்ரன ஏற்றுக்
ககாள்ளுங்கள்னு கசால்லுடி, அம்மா ககாபம் ககாஞ்சமாவது
குரையும், அப்புைம் நம்ம அம்மா கிட்ட மன்னிப்பு
ககட்கலாம், அவங்க இடத்தில் இருந்து ககாஞ்சம்
கைாசித்துப் பாரு தீ, அவங்க காலில் விழுந்து விடுடி,
அப்பாவாது அவங்க ககாபம் குரையும்",
அவள் ரக விைல்கரள அழுத்தி பிடித்துக் ககாண்டு
அவன் அவளிடம் ககாரிக்ரக விடுத்தான். அவள் அவனின்
ரகயிரன உதறினாள். தன் எதிகை அமர்ந்து இருக்கும் தன்

826
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாமனார், மாமிைாரை கநாக்கி கசன்ைாள். தன் இரு
கைங்கரளயும் அவர்கரள கநாக்கி கூப்பினாள்.
"உங்கள் மகரன உங்களிடம் இருந்து பிரித்த பாவம்
எனக்கு கவண்டாம், எனக்கும் உங்கரளப் கபால் பணத்
திமிர் பிடித்த ஆட்களுக்கு மருமகளா இருக்க பிடிக்கரல"
"தீ..!!!!",
தீைன் குைல் ககாபமாக ஒலித்தது.
"கபாறுங்க, இவகளா கநைம் எவ்களா கபச்சு
கபசுனாங்க, நான் நடுவில் ஏதாவது கபசிகனன்னா, இப்கபா
என்கனாட டர்ன், நான் கபச கவண்டாம்? இங்கக முடிவு
எடுக்க கவண்டிைவள் நான், நான் தான் கபசணும் தீைன்"
உைத்த குைலில் அழுத்தி கசான்ன தீட்சண்ைாரவ முதல்
முரை நிமிர்ந்துப் பார்த்தார் ைாகஜந்திை வர்மன்.
"பணம் வந்த உடன் என் சுைம் மைந்து தீைன்
மரனவிைாக பணத்துடன் வாழ்ந்து விடுகவன்னு
நிரனக்காதீங்க, இவள் என்ரனக்கு தீட்சண்ைா, தீட்சண்ைா
தான், நீங்க இவகளா கபச்சு கபசிட்டு எனக்கு உங்க
மகனுடன் கவளிகைப் கபாய் வாழ ககாடுக்கும் பணமும்
கசாத்தும் கவண்டாம், அப்படி மரிைாரத ககட்டு வாழ,

827
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இந்த தீட்சண்ைா முதலில் இருந்த அவளின் குணங்களுடன்
ஒரு சுைமரிைாரத உள்ள கவரலக்காரிைா வாழ்ந்து விட்டு
கபாகைன், இங்க நான் உரழக்கிை உரழப்புக்கு எனக்கு
மாத சம்பளம் வரும், அது தான் எனக்கு கவுைவம், இரத
உங்க மகன் கழுத்தில் கட்டி விட்டார் என்பதற்காக நான்
இந்த கசாத்துக்கரள வாங்கிட்டு உங்க மகனுடன் கவளிகை
கபானால், ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னால் நீங்க என்ரன
திட்டிை எல்லா வார்த்ரதகளும் உண்ரமைாகி விடும், ஒன்று
கதரிந்துக் ககாள்ளுங்கள் கமடம்",
என்று அந்த கமடத்தில் ஒரு அழுத்தம் ககாடுத்து தன்
கணவரனப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. அதில், "அத்ரதனா
கூப்பிட கசால்ை?", என்ை ககள்வி இருந்தது.
"ஒன்று கதரிந்துக் ககாள்ளுங்கள் கமடம், எனக்கு என்
சுைமரிைாரத கைாம்ப முக்கிைம், பணத்ரத பார்த்த உடன்
பல் இளிக்கும் முது ககலும்பு இல்லாத ஜீவன் இல்ரல
நான், நான் ைத்தமும் சரதயும் தன்மானமும் உள்ள ஒரு
மனுஷி, நான் ஏரழ தான், நீங்கள் கசான்னது மிடில்
கிளாஸ் தான், ஆனால் என்கிட்ட கபாய் இருக்காது,
பணத்ரத பார்த்த உடன் ஒரு நடிப்பும் பணம் இல்லாத

828
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாது ஒரு நடிப்பும் இருக்காது, இந்த தீட்சண்ைா தீ மாதிரி,
எப்கபாதும் ஒகை மாதிரி தான் சுபாவம், அது மாைாது,
என்ரன மத்தவங்க மாதிரி எரடப் கபாட்டு விடாதீங்க,
ஒரு தடரவ என் மனது கவறுத்துட்டா நான் விலகி
கபாயிட்கட இருப்கபன், அது உங்க மகனா இருந்தாலும்",
"சார், இது தாகன என் சம்பளம், எனக்கு மத்த
டீட்டிைல்ஸ்லாம் அப்புைம் வந்து கசால்லுங்க",
என்று கவங்கடச்சாரியின் பார்த்து கசான்னவள் தீைன்
முகத்ரதப் பார்த்தாள், அதில் பல்கவறு உணர்வுகள் வந்துப்
கபானது.
"நீங்க தான் என்ரன இந்த ரூமுக்கு
அரழத்துட்டு வந்தீங்க, நான் கபச கவண்டிைரத கபசி
விட்கடன், நான் கபாகலாமா?",
தீைரனப் பார்த்துக் ககட்டாள் தீட்சண்ைா. அவன் முகம்
உணர்வுக் கலரவகளில் இருந்து கவளிகை வைகவ இல்ரல.
"சாரி அவரள கபாக கசால்லு",
சிவகாமி கதவியின் குைல் வை,
"அடடா..முகத்ரத கூட பார்க்க மாட்டாங்களாமா!",

829
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிக் ககாண்டு, உடகன அந்த அரைக்
கதரவ திைந்து கவளிகை வந்தாள் தீட்சண்ைா. அவள்
பின்கன கசன்ை தீைன்,
"தீ கமல கபா, அகதா அந்த ரூம் தான் என்கனாட
ரூம், நீ கபா, நான் அம்மாகிட்டயும் ரிகலட்டிவ்ஸ்
கிட்ரடயும் ககாஞ்சம் கபசிட்டு வந்துடுகைன்",
என்று அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவன் கவக
கவகமாக அவரள கடந்து கசன்ைவன் அவளின் முகம்
பார்த்து அவளின் மனநிரலயிரன கவனிக்க மைந்து
விட்டான். அவன் கசான்ன அவனுரடை அரைக்குள் வந்த
ரகயில் பணக் கட்டுடன் வந்த தீட்சண்ைாவின் கவனத்தில்
அந்த அரையின் பிைம்மாண்டமும் கசல்வ கசழிப்பும்
கவைவில்ரல, அந்த அரையின் சன்னல் வழிகை கவளிகைப்
பார்த்தாள், அந்த அைண்மரனயின் பிைமாண்டமும் அவரள
கவைவில்ரல, அவளது கண்கள் தூைத்தில் கபாக்குைவைத்து
நிரைந்த சாரலயிரன கவறித்தது. அப்படிகை அரதப்
பார்த்துக் ககாண்கட நின்ைாள், எவ்வளவு கநைம் அப்படிகை
நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள் என்று கதரிைவில்ரல. திடீகைன்று
அவள் காது அருகக ஒரு கவப்ப மூச்ரசயும் அவள் உடல்

830
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒரு உைாய்ரவயும் உணர்ந்தது. கைாசரனயுடன் அவள்
திரும்பினாள். அங்கு,
"தீ..!!!", என்று அவரள அரணத்தான் தீைன்.

831
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 59
"அவன் வருவான் என்று
வழி பமல் என் விழி பவத்து இருக்கிபைன்..
அவன் காைடி ஓபே பகட்க
கண்களில் காதலுடன்..
காத்திருக்கிபைன்..
காைங்கள் ஓடினாலும்..
அவனுக்கான காத்திருப்பு
என்று குபையாது
இவளிடம்..

-❤️தீட்சுவின் காத்திருத்தலில் தீரு❤️

"ப்ச்ச், என்ரனத் கதாடாதீங்க"

என்று தன்ரன அரணத்தவரன தள்ளி விட்டு விலகி

கசன்ைாள் தீட்சண்ைா.
அவள் பார்ரவ அந்த அரையின் சன்னரல
கவறித்தது.

832
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன கைாம்ப டைர்ட்டா இருக்கிைா? உனக்கு ஜுஸ்
எடுத்துட்டு வைத்தான் கசால்லி இருக்ககன்",
அவள் தன்ரன கதாடாதீங்க எனத் சாதைணமாக
கசால்கிைாள் என்று எண்ணி, திரும்பி நின்று சன்னரல
கவறித்தவள் முகத்ரதப் பார்க்காது கபசிக் ககாண்கட
கட்டிலில் அமர்ந்தான் தீைன்.
"தீ, அம்மா பூரஜக்கு ஏற்பாடு பண்ணி இருக்காங்க,
இன்ரனக்கு அந்த பிைஸ் மீட் முடிந்த உடன் நாம தூங்கி
கைஸ்ட் எடுத்துட்டு நாரளக்கு காரலயில்
திருவண்ணாமரல கபாகனும்டி",
அவள் கமௌனத்ரதப் கபாருட்ப்படுத்தாது அவன்
கதாடர்ந்தான்.
"ஆனால் அம்மா வை மாட்கடன்னு கசால்லிட்டாங்க,
அம்மா ககாபம் சீக்கிைம் சரிைா கபாகனும், தாங்க்ஸ் தீ,
நான் கூட அம்மா, எல்லா கசாத்துக்கரளயும் எடுத்துக்
கிட்டு உன் கபாண்டாட்டி கூட கவளிகை கபாய்டு கசான்ன
உடகன நீ அரத தான் என்ரன கசய்ை கசால்லிடுவிகைானு
நான் ககாஞ்சம் பைந்கதன், நல்ல கவரள நீ அதுப் கபால்
கசய்ைரல",

833
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் அதற்கும் கமௌனமாக சன்னரல கவறித்தாள்.
"கே..ஏன்டி நின்னுக் கிட்கட இருக்க, வா, கட்டிலில்
வந்து உக்காரு, தீ இது தான் டி என் ரூம், நீ பார்த்தகத
இல்ரலல, அம்மா நான் கடல்லியில் இருந்தப்கபா
எனக்காக ஸ்கபஷலா பார்த்து பார்த்து ரீபர்னிஷ்
பண்ணுனாங்க, ஆனால் நான் இங்க இருக்கிைரத விட
ரிசார்ட்ல தான் அதிகம் இருப்கபன் கதரியுமா? அங்க தான்
நம்ம..",
என்று கபசிைவனுக்கு அப்கபாது தான் அவள் தன்
முகம் பார்த்து தனக்கு பதில் உரைக்ககவ இல்ரல, தன்
முகத்ரதகை அவள் பார்க்ககவ இல்ரல, என்று அவன்
மனதுக்கு உரைக்ககவ உடகன எழுந்து அவள் அருகக
கசன்று அவள் கதாள் கமல் ரக ரவத்து,
"தீ..??",
என்ைான்.
"என்ரன கதாடாதனு கசான்கனன்",
"என்னடி?",

834
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவரள வலுக்கட்டாைமாக தன் பக்கம் திருப்பி
அவளின் முகத்ரதப் பார்த்தான் தீைன். அதில் கண்ணீர்
வந்து கபானதற்கான தடைம் இருந்தது.
"நான் இந்த அைண்மரனயின் சம்பளம் வாங்கும்
கவரலக்காரிைா மாறி அரைமணி கநைம் ஆகிவிட்டது,உங்க
உைைத்திற்கும் தகுதிக்கும் என்ரன நீங்க கதாடக் கூடாது
சார்",
அவள் தன் கமல் இருந்த அவனின் ரகயிரன விலக்கி
விட்டு நகை முைல, அவன் முகம் ககாபத்தில் கசந்தணலாக
மாறிைது, அவளின் கன்னத்ரத அழுத்தி பிடித்து அவளின்
முகத்ரத நிமிர்த்தி அவரளப் பார்த்து முரைத்தான்.
அவனின் அந்த பிடியின் வலி தாங்க முடிைாது அவளது
கண்கள் கலங்கி நீர் வழிந்து அவள் கன்னத்ரத பிடித்து
இருந்த அவனது ரகயில் பட்டு கதறித்தது, அரதப் பார்த்த
உடன் அவன் "ச்கச!!", என்று விட்டான்.
"நீ என்ன கமண்டலாடி? உன்ரன கவரலக்காரிைா
நடத்தவா உனக்கு கழுத்தில் தாலி கட்டுன? தீட்சண்ைா
ஒண்ணு நல்லா புரிந்துக் ககாள், நான் நிரனத்து இருந்தால்
உன்ரன எனக்கு ைாருகன கதரிைாதுனு கசால்லிட்டு

835
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாயிட்கட இருந்திருக்க முடியும், என் கலவல்க்கு அதுப்
கபால் காஸிப்ஸ்க்குலாம் முக்கிைத்துவம் ககாடுக்கணும்னு
அவசிைகம இல்ரல, என்னிடம் இருக்கும் பணம் கபாதும்,
அந்த கசனல்கள் வாய் எல்லாம் அரடக்க, ஆனால் அந்த
ரடரிரையும் ஃகபாட்கடாரவயும் பத்தி நாகன
கைாசிக்கரல, அங்க தான் உன்ரன பத்தி மீடிைாவிற்கு
கதரிை கவண்டிைதா ஆகிப் கபாச்சு, எனக்கு இது பத்தி
இவகளா விளக்கம் ககாடுக்கணும் கூட அவசிைம் இல்ரல,
எனக்கும் உனக்கும் நடுவில் இருந்த அந்த நட்பு உன்ரன
அந்த நிரலயில் நிறுத்திட்கடனு தான் உன்ரன நான்
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாண்கடன், அது மட்டும் இல்லாது
என் அைண்மரனயின் கபர் ககடுைது கபால் நியூஸ் வந்தது
ஒரு காைணம்",
"எல்லாம் ைாைால்? உங்களால் தாகன இந்த நிரல
எனக்கு? நான் தான் அன்ரனக்கு ோஸ்கபட்டல் பங்ஷன்
அப்பகவ உங்ககிட்ட கதளிவா கபசிட்டு வந்கதன்ல?
அப்புைம் ஏன் நடுவில் இதுப் கபால் ஃகபாட்கடா டீவியில்
வந்தது, எல்லாம் உங்களால் தாகன? நீங்க என்ரன கதடி
பீச்க்கு வந்ததால் தாகன? உங்களால் எனக்கு எவ்களா

836
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககவலமான கபைர், என் குடும்பம் இன்னும் நான்
இருக்கானா கசத்துட்டனா கூட அறிந்துக் ககாள்ள
விரும்புல, அந்த மித்ைன் குடும்பம் என்ரன எவ்களா
ககவலமா கபசினாங்க கதரியுமா?, நீங்க என்ன கசய்தாலும்
உங்கரள எதுவும் பாதிக்காது, காைணம் நீங்க ஒரு
ஆம்பிரள, ஆனால் நான் அப்படிைா? வழக்கமான
கவரல கநைம் கடந்து வீட்டுக்குப் கபானாலும் என்
நடத்ரத குறித்த விமர்சனம் வரும், ககள்வி வரும்,
உங்களுக்கு என்ன கதரியும் ஒரு மிடில் கிளாஸ்
வைதுப்கபண் கஷ்டம்? உங்களுக்கு அரதப் பற்றி எல்லாம்
எங்க புரியுப் கபாது?",
"ஓ..காட், உன் மிடில் கிளாஸ் புைாணத்ரத நிறுத்துடி
முதலில், நீ என் இந்த தீைன் கபாண்டாட்டி, தி கிகைட்
மில்லிைனர் மகதீைவர்மகனாட கபாண்டாட்டி, அரத
முதலில் உன் மனதில் ஏற்றிக் ககாள், சி தீட்சண்ைா,
எனக்குனு கசாரசட்டியில் ஒரு மரிைாரத இருக்கு, அரத
உன் மிடில் கிளாஸ் ஆட்டியூடுடால ககடுத்துடாதா,
கோட்டலில் உன் கிட்ட என்னடி கசான்ன? கசால்லு
என்னடி கசான்ன?",

837
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் குைல் உைர்ந்தது.
"எனக்கு எல்லாம் மைந்து கபாச்சு",
அவள் எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு
கசான்னாள், அவள் குைலில் இருந்த கவறுரம
இருந்தது.
"உனக்கு நான் கசான்னதுலாம் நிரனப்பில் இருக்காது,
ஆனால் அந்த மித்ைன் குடும்பம் என்ன கசான்னாங்கனு
மட்டும் ஞாபகம் இருக்கும் ல?",
"ஏனா நான் பாதிக்கப் பட்டவள் தீைன்!!",
"என்னடி பாதிக்கப்பட்ட? இப்கபா என்ன ககடு
வந்துட்டு, அது தான் எல்லாம் நான் நீதான் என்
கபாண்டாட்டினு மறுப்பு கசய்திலாம் ககாடுக்க
கசால்லிட்கடன் இப்கபா நியூஸ் கசனலில் எங்குப்
பார்த்தாலும் இந்த மகதீைவர்மன் கபாண்டாட்டி தீட்சண்ைா
அப்படிகுங்குை நியூஸ் தான்டி ோட் டாபிக், அரத முதலில்
புரிந்துக் ககாள், உன் கமல் உள்ள எல்லா பழிச் கசால்லும்
அதிகல சரிைா கபாயிருக்கும் தீ, என்னால் உன்
வாழ்க்ரகயில் ஏற்பட்ட பிைச்சிரனயிரன நான் சரி கசய்து
விட்கடன் டி, இதுக்கு கமல் நான் என்ன கசய்ைனும்னு

838
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எதிர்ப்பார்க்கிை? மிச்சம் எல்லாம் நான் பிகைஸ் மீட்டில்
கசால்கைன், அப்ப உனக்கு உண்ரம புரியும்"
"எனக்கு ஒரு ககடும் வைாதது தான் உங்களுக்கு
பிைச்சரனகைா? தி கிகைட் மில்லிைனர் மகதீைவர்மன்
கபாண்டாட்டினு வாய் வலிக்காமா கசால்றீங்ககள, அரத
உங்க அம்மா கசால்லுவாங்களா? அவங்க என்ரன ஒரு
மனுஷிைாக கூட மதிக்கரல, என் அண்ணன் என்ரன
மன்னிச்சி ஏத்துக்குமா? என் தைப்பு நிைாைத்ரத ைாருகம
ககட்கல, இனி நான் அரத கசான்னாலும் எடுபடுமா? என்
அண்ணனுக்கு நான் அவமானத்ரத கதடி ககாடுத்துட்கடன்,
நான் கசய்ைாத தப்புக்கு என் குடும்பம் அங்கக
கஷ்டப்படுது",
தீட்சண்ைா கதம்பினாள். அவரள முகத்ரத தான்
ரகயில் ஏந்திை தீைன், அவரள அப்படிகை ஆழ்ந்து
பார்த்தான். அந்த பார்ரவ கண்டதும் அவளுக்குள் கண்ணீர்
கபருகிைது. எத்தரன நாட்கள் அவள் வடித்த கனவுகளின்
நாைகன் அவளுரடை தீைன், அவள் மனம் ஆரசப்பட்டது
கபால் அவளுரடை கணவனாக அவனுரடை அரையில்
இருக்கிைான், ஆனாலும் அவளால் அரத ைசிக்க

839
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முடிைவில்ரல, இது ைாருரடை சாபம் என்று அவளுக்குள்
ககள்வி எழுந்ததில் அவள் கண்களில் நீர் கபருகிைது.
அரத துரடத்த தீைன்,
"விடு..எல்லாம் சரிைாப் கபாய்டும்",
என்ைான். சில கநாடி கைாசரனக்கு
பிைகு,
"ஆனால் தீ..அம்மாகிட்ட நீ இவ்களா கடுரமைா கபசி
இருக்க கவண்டாம்",
அவன் முகம் சுளித்தப்படி அவளின் கமௌனத்ரத
சட்ரட கசய்ைாது கதாடர்ந்தான்.
"நீ அவங்க இடத்தில் இருந்துப் ககாஞ்சம் பார்க்கணும்
தீ",
"அதுக்குனு அவங்க எவ்களா ககவலமா
கவண்டுமானாலும் என்ரன கபசுவாங்க, நான் அரமதிைா
இருக்கணுமா?, ஏன் தீைா, என் அண்ணனுக்கும் தான்
மித்ைன் கூட என்ரன சந்கதாஷமா வாழ ரவக்கணும்னு
ஆரச, ஆனால் உன் கூட கடற்கரையில் நான் கபசிக்
ககாண்டு இருந்த அந்த கபாட்கடாவால் என்
அண்ணன்கனாட தன் தங்ரக நிம்மதிைா வாழ்வா

840
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்படிங்கிை அந்த ஆரசயும் தான் மண்ணா கபாயிட்டு,
அதுக்குனு என் அண்ணன் உன்ரன திட்டுனா உனக்கு
ககாபகம வைாதா? கசால்லு தீைா? அதுவும் நான் என்ன
சாக்கரடைா? கசால்லுடா? நான் என்ன கபாய்க்காரிைா?
உன்கிட்ட நடிச்சனாடா?"
அதுவரை அடக்கி ரவத்து இருந்த உணர்வுகள்
தீட்சண்ைாவிற்குள் கபாங்கி கவடித்தது, அவளது கண்களில்
ககாபத் தீ ஒரு பைவிைது, அவளது ரககள் தீைனின்
சட்ரடரை ககாத்தாக பிடித்து இருந்தது.
"பதில் கசால்லுடா, நான் உன் கிட்ட நடிச்சனாடா?
ைாருக்கு கவண்டும் உன் பணம்? உன்ரன உண்ரமைா
காதலிச்கசன், அரத தவிை நான் என்ன தப்பு கசய்கதன்?
என்னால் இந்த கநஞ்சில் என்ரன எரிக்கும் அந்த காதல்
தீயின் கவதரன தாங்க முடிைாது தான் நான் அரத
கவளிப் படுத்துன? அதுவும் அந்த ரடரிரை உன்கிட்ட
ககாடுத்துட்டு நான் விலகி தாகன கபாகனன்? கசால்லுடா?
அதுக்கு அப்புைம் நீ தாகன ஆப்கைஷனுக்கு பணம்
ககாடுத்த, மித்ைன் கூட எனக்கு கல்ைாணம்னு கதரிந்த
பிைகு என்ரன கதடி வந்து உன் கல்ைாணத்துக்கு இன்ரவட்

841
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பண்ணினது ைாரு நீதாகன? உனக்கு கதரியுமா?
ஆைம்பத்தில் இருந்கத என் மனதில் உன் கமல் காதரல
விரதத்தது நீ தான், உன் கசைல்கள் தான், இப்படி
எல்லாத்ரதயும் கசய்து விட்டுட்டு கபாய்டு, ஆனால்
ககவலமான பட்டங்கள் மட்டும் எனக்கு",
அவனின் சட்ரடயின் மீது ரகரை எடுத்து கசார்ந்துப்
கபாய் கட்டிலில் அமர்ந்தாள் தீட்சண்ைா, தரல முடி
கரலந்து புடரவ கரலந்து முகம் சிவந்து அவள் அமர்ந்து
இருந்த கதாற்ைம் அவரன பாத்திதது.
"உன்ரன மிஸ் பண்ணக் கூடாதுனு நிரனத்கதன்டி,
என் வாழ்க்ரகயில் அம்மாவிற்கு அப்புைம் என் சுக
துக்கங்கரள பகிர்ந்து நான் இந்த விவிஐபி பட்டத்ரத
எல்லாம் மைந்து கவறும் தீைனா இருந்தது உன்னிடம்
மட்டும் தான்டி, என் அழுரக எப்படி இருக்குனு
பார்த்தவள் நீ மட்டும் தான், நான் எந்த இடத்தில் எப்படி
இருப்கபன்னு கதரிந்தவள் நீ மட்டும் தான், ககாடீஸ்வை
தீைன் பற்றி கவண்டுமானால் இந்த உலகம் கதரிந்து
இருக்கும், அவரன கவண்டுமானால் மாதுரி கதவி உன்ரன
விட நல்லா அறிந்து இருப்பாள், ஆனால் உன்ரன விட

842
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ரன என் மன உணர்வுகரள புரிந்துக் ககாண்டவள்
ைாருகம இல்ரல, அதனால் தான் உன்ரன என்
கண்பார்ரவயிகல ரவத்து இருக்க ஆரசப்பட்கடன்,
உன்ரன கண்காணித்கதன், உன் கமல் எனக்கு நிரைை
அன்பும் அக்கரையும் இருக்கு, உன் கண்ணீர் என்ரன
அன்ரனக்கு பாதித்தது, அதனால் தான் உன்ரன நான்
கல்ைாணம் பண்ணி ககாள்ள கூப்பிட்கடன், நான்
பிைாக்டிகலா திங்க் பண்ணிகனன்டி, எனக்கு நல்லா கதரியும்
உன் காதரல நான் ஏற்றுக் ககாண்டால் என்னனா
நடக்கும்னு, உனக்கு ஒண்ணு கதரியுமா? உன் இடத்தில்
கவறு ைாைாவது இருந்திருந்தால் நிச்சைம் நான் தாலி கட்டி
இருக்க மாட்கடன், நீ என் வாழ்க்ரகயில் நான் எப்பவுகம
இழக்க விரும்பாத கபாக்கிஷம், அதனால் தான் உன்ரன
கதாடர்ந்து ககாண்டு இருந்கதன்",
என்று அவள் அருகக கசன்று அமர்ந்த தீைன் அவரள
தன் கதாளில் சாய்த்து அரமதிப் படுத்த முைன்ைான்.
அவள் விலக முைல அவன் அரத ஆட்கசபித்து அவரள
தன் கதாளில் சாய்த்து ககாண்டு அரமதிப் படுத்த
முைன்ைான்.

843
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ககாஞ்சம் அம்மா இடத்தில் இருந்து நீ கைாசித்து ப்
பாரு தீ, அவங்க கிட்ட நீ மன்னிப்பு ககட்டு இருந்தால்
கூட அவங்க ககாபம் ககாஞ்சமாவது தணிந்து இருக்கும்",
"நான் என்ன தப்பு கசய்கதன், நான் எதுக்கு மன்னிப்பு
ககட்கணும் அரத முதலில் கசால்லு நீ, நீ கட்டிை இந்த
தாலிக்காக உன் அம்மா என்ரன எந்த வார்த்ரத
கசான்னாலும் கபாறுத்துக்கிட்டு நான் அவங்க காலில்
விழுந்து கிடக்கணுமா? அப்படி சுைமரிைாரத இழந்து இந்த
பந்தத்தில் நீடித்தது என் தாலிரை காப்பாத்திக் ககாண்டு
இருக்கணும்னு எனக்கு அவசிைம் இல்ரல, என் கமல் தப்பு
இல்ரலனாலும் அவங்க கிட்ட நான் மன்னிப்பு ககட்டு
அவங்க எது கபசினாலும் பைவாயில்ல நம்ம அத்ரத தான்
கபசினாங்கனு சினிமாவில் வை மாதிரி கபாறுத்து
கபாகனும்னு எதிர்ப் பார்க்கிறிைா?, அதாவது அவங்கரள
கடவுள் மாதிரி கும்புடனும்னு நிரனக்கிறிைா நீ?",
"நான் அப்படி கசால்லரல, பட் அவங்கரள எதிர்த்து,
அவங்க முன்னாடி குைல் உைர்த்தி கபசாத, எனக்கு அது
பிடிக்காது தீ",
அவன் குைல் ககாபமாக ஒலித்தது.

844
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நான் எதிர்த்து கபசல, மரிைாரத குரைவா
அவங்கரள நடத்தல, அவங்க வைதுக்கு மரிைாரத
ககாடுத்துட்டு தான் இருக்ககன், என்ரன அவ்களா
கீழ்த்தைமா என் அப்பா வளர்க்கல, ஆனால் கபாறுரமக்கும்
ஒரு எல்ரல இருக்கு தீைன், அவங்க பத்து வார்த்ரத
என்ரன உன் ரகைால் தாலி வாங்கி கட்டிக்
ககாண்டதற்காக தப்பா கபசினாலும் நான் கபாறுத்துக்
ககாள்கவன், காைணம் என் தப்பு தான், சின்ன வைதில்
இருந்கத உன்கிட்ட தகுதி பார்த்து பழகி இருந்தால் நான்
இந்த நிரலரமயில் இங்க நின்னுக் கிட்டு இருக்க
மாட்கடன், என்ன பண்ைது என் அப்பா என்ரன
எல்லார்கிட்டயும் சமமா தான் பழக கசால்லி குடுத்து
வளர்த்தார், ஆனால் பதிகனாைாவது வார்த்ரதைாக என்
நடத்ரத குறித்கதா என் குணங்கள் குறித்கதா உங்க அம்மா
விமர்சித்தால் என்னால் கபாறுத்துக் ககாள்ள முடிைாது
தான், உங்களுக்கு மட்டும் தான் சூடு கசாைரண
இருக்கணுமா? எனக்குலாம் இருக்க கூடாதா?",
"ச்கச, நிம்மதிகை இல்ரல, இந்த கதால்ரலக்கு தான்
இது கவண்டாம் கவண்டாம்னு கசான்கனன், ச்ரச..",

845
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பற்கரள கடித்துக் ககாண்டு கசான்ன தீைன் தன்
கசல்கபாரன எடுத்து ைாருக்ககா ஃகபான் கசய்தான்.
"ரிக்கி, எனக்கு அந்த ரடரியில் இருந்து எல்லாகம
பக்காவா ரிசார்ட்ல இருக்கணும், இப்கபா பிைஸ் மீட் முடிந்த
உடன் நான் அங்கக வருகவன்",
பின் அகத ஆத்திைத்துடன் கசல்கபாரன தன் கட்டில்
கமல் வீசி விட்டு, அவரள கநருங்கி,
"நீ நிஜமாகவ என்ரன காதலித்தவளாடி?
ககாஞ்சமாவது விட்டுக் ககாடுத்து கபாறிைாடி?
வார்த்ரதக்கு வார்த்ரத கூட கூட கபசை? உனக்கு
மட்டும்..",
அவன் கபசிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாது அவர்களின்
அரைக் கதவு தட்டப்படும் ஓரச ககட்டது, உடகன
தீட்சண்ைா எழுந்துப் கபாக முைல, அவரள தன் அருகக
அமை ரவத்த தீைன், தன் கட்டில் அருகக இருந்த
இன்டர்காரம எடுத்து காதில் ரவத்தான்.
"எஸ்..",
"சாரி ஹிைர், அம்மா
ஒரு கமகசஜ் பாஸ் பண்ண கசான்னாங்க",

846
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கசால்லுங்க அங்கிள்",
என்ைப் படி தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தான் தீைன்.
அவளும் அரத கவனித்துக் ககாண்டு தான் இருந்தாள்.
"சர்வண்ட்டுக்குலாம் தனிைா அவுட் அவுஸ் இருக்காம்,
அதனால் உங்க..",
மறுமுரனயில் சாரி இழுக்க, அவர் என்ன கசால்ல
வருகிைார் என்று புரிந்த தீட்சண்ைா முகம் மாறிைது.

847
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 60
"நீ அபைக்க மைந்த இந்த தீபய..
பதடி வந்து உனக்கு முன்..
அபைத்துக் ககாள்ளுதடா..
நீ ையன்ைடுத்தி இருக்கும்..
வாேபன திரவியத்தின் நறுமைம்..
உன்னில் கதாபையும் என்பன..
மீட்(ட)க வருவாயா..?

-❤️தீட்சுவின் கதாபைய விரும்பும் காதலில் தீரு❤️

"கவங்கி அங்கிள் , கபாரன ரவங்க, நாகன அங்கக

வகைன்",
என்ைப் படி தீைன் கபாரன துண்டித்து விட்டு தன்
மரனவியின் முகம் பார்த்தான், அவன் நிரனத்தது கபால்
தான் இருந்தது.
"கபாச்சுடா..!!!"
என்று தன் மனதில் எண்ணிக் ககாண்ட தீைன்
தீட்சண்ைா அருகக கசன்று அவளின் ரகரை பிடித்தான்.

848
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீ..!!!!!"
"விடுங்க..!!!"
என்ைப்படி அவன் ரகரை உதறி விட்டு முகத்ரத
தூக்கி ரவத்துக் ககாண்டு தீட்சண்ைா மீண்டும் சன்னரல
கநாக்கி கபானாள். அவளின் மனம் படும் பாட்ரட
அவனால் உணை முடிந்தது. சில கநாடி அவரள
கமௌனமாகப் பார்த்தவன்,
"நீ இங்கககை இரு, ஃப்ரவ மினிட்ஸ்ல வந்துடுகைன்",
என்று அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தன் கம்பீை
நரடயுடன் அந்த அரைரை விட்டு கவளிகைறும் தன்
கணவரனப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. அவன் தன் ரகத்
கதாடும் தூைத்தில் இருந்தும் அவளால் அரத ைசித்து மகிழ
முடிைாதது கபால் இருந்தது, அவன் அவளுடன் நட்பில்
இருந்த கபாது கூட அவன் அவளிடம் இணக்கமாக
இருந்தது கபாலவும், அவள் கணவனாக மாறிைப் பிைகு
தான்
அவனுக்கும் அவளுக்குமான அந்த இணக்கம்
காணாமல் கபாய் ஒரு விரிசல் வந்து இருப்பரத அவள்
மனம் உணை தான் கசய்தது,

849
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஒருகவரள இது கபால் ஆகும் என்று கதரிந்து தான்
அவன் தன்ரன நட்பு எனும் உைவிகல ரவத்து
இருந்தானா?",
என்று அவள் மனம் ககள்விக் ககட்டது.
"அவன் சிைந்த நண்பன் தான் சந்கதககம இல்ரல,
அதனால் தான் என் கஷ்டமும் கண்ணீரும் அவனுக்கு
கபாறுக்க முடிைவில்ரல, அவன் அம்மாவிற்கு சிைந்த
மகனும் கூட.."
என்று எண்ணிைவள் மனதில் இத்தரகைவன் தனக்கு
மட்டும் கசாந்தமானவன் என்ை கபருரம படர்ந்தரத
அவளால் தடுக்க முடிைவில்ரல.
"கைாம்ப கபருரமப்படாகத! அவன் சிைந்த நண்பன்,
சிைந்த மகன் தான்..தீ! ஆனால் உனக்கு இதில் எது?
உனக்கு அவன் சிைந்த கணவனா? முதலில் உனக்கு அவன்
சிைந்த காதலனா? இதுக்கு பதில் கசால்கலன்",
என்று அவள் அறிவு விழித்துக் ககாண்டு எதிர்க்
ககள்வி ககட்டதில் தீட்சண்ைா மனம் தத்தளித்தது.
"அவன் தான் எனக்கு சிைந்த நண்பனாச்கச, நண்பன்
எனக்கு கணவனா இருக்க மாட்டானா?",

850
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் மனம் ஏகதா ஒரு சமாதானம் கசய்துக் ககாள்ள
முைல,
"அப்படிைா? சரி அப்கபா காலம் முழுக்க அவன் கூட
ஒரு நல்ல கதாழிைாக, அவன் அம்மாவுக்கு ஒரு கபஸ்ட்
சர்வண்ட்டா வாழ்ந்து விட்டு கபாய்டு தீ, என்ன அப்கபா
உன் கழுத்தில் தாலி இல்ரல, இப்கபா இருக்கு அதான
வித்திைாசம்?",
என்று அவளின் அறிவு அதுவரை அவள் மனம்
ககாண்டு இருந்த எண்ணங்களுக்கு முற்றுப் புள்ளி ரவக்க,
அவளுக்கு கதான்றிை அந்த ககள்விகளில், எண்ணங்களில்
அவள் மனம் சலிப்பரடந்து,
"என்ன வாழ்க்ரக இது? எங்காவது ஓடி விடவும்
முடிைாது, நிம்மதியும் இல்லாது, இப்படிைா வாழ்க்ரக
கசந்து கபாகும்?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவள் பார்ரவயில்
கவங்கடச்சாரி குடுத்த பணக்கட்டு பட்டது. அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா மனம் மானசீகமாக தன் குடும்பத்திற்கு நன்றி
கசான்னது.

851
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எப்படி எல்லாம் கபசி விட்டார் தீைன் அம்மா,
அப்ப்பா!!! நல்ல கவரள அது கபான்ை ஆட்களிடம் என்
சுைமரிைாரத, தன்மானம் இழந்து அடிரமைாகும் நிரல
எனக்கு கடவுள் ரவக்க வில்ரல, நன்றி கடவுகள!!!
என்னிடம் ரகயில் நான் படித்த கசவிலிைப் படிப்பு இல்ரல
என்ைால் என் வாழ்க்ரக என்னாவாது? ரகயில் ஒரு படிப்பு
இருந்ததால் தாகன என்னால் கவளிகை கசன்று தனிைாக
ைாரையும் சார்ந்து வாழ முடியும் என்று சுை
மரிைாரதயுடன் கபச முடிந்தது? அவ்களா கஷ்டத்தில்லும்
என்ரனப் படிக்க ரவத்த அம்மாரவ தான் நான்
பார்க்காமல் கூட வந்து விட்கடன், தீைன் வந்ததும்
அவனிடம் கபான் வாங்கிைாவது கபசி விட கவண்டும்,
கடவுகள! என் அம்மாவுக்கு ஒண்ணும் ஆகக் கூடாது,
அண்ணன் என்ரன மன்னித்து ஏற்றுக் ககாள்ளனும்,
என்ரனப் புரிந்துக் ககாள்ளணும்",
சன்னல் வழிகை அந்த அைண்மரனக்கு கதாரலவில்
கதரிந்த கபாக்குவைத்து நிரைந்த சாரலயில் தன் சிவப்பு
வண்ண விளக்கு மின்ன கடந்துப் கபான

852
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த ஆம்புலன்ரச பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு
கதவியின் நிரனவு வந்ததில் மனம் இரைவனிடம்
கவண்டிக் ககாண்டது.
"இன்னும் ஒகை ஒரு உருண்ரட வாங்கிக்ககாடா
கண்ணா",
தன் வீட்டின் காம்பவுண்ட் சுவற்றில் அமர்ந்து இருந்த
தன் மகனுக்கு சாதம் ஊட்டிக் ககாண்டு இருந்த பரிமளா
எதிர் வீட்டு வாசலில் ஆட்கடா சத்தம் ககட்டு திரும்பிப்
பார்த்தாள், அனு இைங்கிக் ககாண்டிருந்தாள்.
"அடகட, வா அனு, கதவிம்மா எப்படி இருக்காங்க?",
என்று தன் மகனுக்கு சாதம் ஊட்டும் கவரலக்கு சிறிது
கநைம் ஓய்வு ககாடுத்துவிட்டு அனுவிடம் ககட்டாள், தன்
அம்மா வாய் வளர்க்க ஆைம்பித்து விட்டாள் என்று
உணர்ந்த மகன் அப்பளத்ரத ஒரு ரக பார்க்க
ஆைம்பித்தான்.
"இப்கபா ககாஞ்சம் பைவாயில்ரல அக்கா, கண் முழிச்சு
பார்க்கிைாங்க,
அதான் மலர் ககாஞ்சம் திங்க்ஸ்லாம் எடுத்துட்டு வை
கசான்னாள்",

853
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி வீட்டின் பூட்ரட திைந்துக் ககாண்டு
இருந்தாள் அனு.
"ஹ்ம்ம்..!!!!! எடுத்துட்டு கபாம்மா, பாவம் மலரு,
அவளும் எவ்களா தான் கஷ்டப் படுவா? ஒண்ணு மாத்தி
மாத்தி ஒண்ணு வந்துட்கட இருக்கு அவளுக்கு, ஆனால்
இந்த கபாண்ணு இப்படி பண்ணுவாள்னு நாங்க ககாஞ்சம்
கூட எதிர்ப் பார்க்கரல, இந்த ரலகன அவரளப் பத்தி
தான் கபசிக்கிட்டு இருக்கு, எவ்களா கநஞ்சழுத்தம், வீட்ரட
விட்டு ஓடி தாலி கட்டிக்க துணிவு! ஊரம மாதிரி இருக்கிை
கபாண்ணுங்கரள தான் நம்பக் கூடாதுங்கிைது எவ்களா
உண்ரம? ஆனா ஊரம மாதிரி இருந்து நல்லா கபரிை
ஆளா தான் வரளத்துப் பிடித்து கபாட்டுட்டா, அனு! அந்த
சார் எப்படி நீங்க கவரல கசய்யுை ோஸ்கபட்டலுக்கு
வந்து கபாைப்கபா பழக்கமா?",
என்று ககட்க, அனு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக
வீட்டின் உள்கள கசன்ைாள். கதரவைான கபாருட்கரள
எல்லாம் எடுத்துக் ககாண்டவள் நகை முற்படும் கபாது
அவள் கண்ணில் பட்டது டீப்பாய் கமல் இருந்த

854
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைாவின் கசல்ஃகபான், ஒரு சில கநாடிகள்
கைாசரனக்கு பின் அரதயும் எடுத்து ககாண்டாள்.
"அடகட, அனுவா?",
கதரவ பூட்டி விட்டு கவளிகை வந்தவள் ஆட்கடாவில்
ஏறும் கபாது,
இரடயிட்டது ஒரு குைல். ககாடி வீட்டு பங்கஜம் மாமி
குைல் தான் அது. நாலு கதருவிற்கு ககட்கும் கவண்கல
குைல் அம்ரமைார்.
"ஆமாம், கசால்லுங்க மாமி",
"கஷமமா இருக்கிைா? எங்க ோஸ்கபட்டலில்
இருந்துண்டு வை கபால?
அரத கதாடர்ந்து வந்த நலம் விசாரிப்புக்களுக்கு
சலிப்புடன் பதில் கசால்லி விட்டு அவள் மீண்டும் ஏை
முற்பட்ட கபாது அவரள ஆட்டி ரவத்தது இன்கனாரு
ககள்வி.
"இந்த தீட்சு கபாண்ணு, ைாகைா கபரிை பணக்காைன்
கிட்ட ஏமாந்து நிைாைம் ககட்டு குழந்ரத வயித்கதாடு
விவாகம் பண்ணின்டாளாகம? அதான் கதவி அதிர்ச்சியில்
கீகழ விழுந்துட்டாளாகம?",

855
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த ககள்விக்கு ஏகனா அனுவினால் கமௌனமாக
கபாக முடிைவில்ரல.
"ஏன் மாமி? நீங்க வைசிலும் அனுபவத்திலும் எவ்களா
கபரிைவங்க, இங்கக எத்தரன வருடமா இருக்கீங்க? எங்க
தீட்சுரவ அனாவசிைமாக கவளிகை எங்கைாவது பார்த்து
இருப்பீங்களா? என்ன நடந்ததுனு ககாஞ்சம் கூட
கைாசிக்காமல் நாக்கு கமல் பல்ரலப் கபாட்டு கபசாதீங்க
மாமி, உங்களுக்கு ஒரு கபண் இருந்தால் இப்படி தான்
கபாது கவளியில் ககப்பீங்களா? கபசுவீங்களா?
ஏகதா அவளுரடை ககட்ட கநைம், இப்படி கண்ட
நாய்கள் எல்லாம் கபசணும்னு இருந்திருக்கு கபால, சரி
மாமி நான் கிளம்புகைன்",
என்ைப்படி முகம் சுளிக்க தன் ஆட்கடாவில் ஏறி
அமர்ந்த அனுவின் கவனத்ரத ஈர்த்தது தீட்சண்ைாவின்
கசல்ஃகபான் அரழப்பு ஒலி.
"தீ..என்னடி திங்க்ஸ்லாம் இங்கக ரவத்து விட்டு
கபாயிருக்காங்க, நீ கவனிக்ககவ இல்ரலைா?",
அந்த அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் இருந்த கசண்பக
மைத்தின் மைக்கிரளயிி்ல் தனிரமயில் அமர்ந்து இருந்த

856
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒற்ரைப் புைாரவப் அரைச்சன்னல் வழிகை பார்த்தப்படி
நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைா, தன் வீட்டின்
நிரனவுகளுக்கு தற்காலிக விடுதரல ககாடுத்து விட்டு
திரும்பிைவள் அப்கபாது தான் அந்த அரையின் வாசலில்
ரவக்கப்பட்டு இருந்த கபரிை கபரிை ரபகரளயும்
சூட்ககஸ்கரளயும் பார்த்தாள். அவளின் கைாசரனரை
பார்த்த தீைன்,
"என்னடி அப்படி பார்க்கிை? இது எல்லாம் உன்
திங்க்ஸ் தான்",
அவன் கசான்னதும் அவள் முகத்தில் கவளிச்சம்
பைவிைது.
"என்னங்க கசால்றீங்க? அப்கபா என் வீட்டுக்கு ஆள்
அனுப்பி இரத எல்லாம் எடுத்துட்டு வை கசான்னீங்களா?
அண்ணன் கபசிச்சா? அம்மா எப்படி இருக்காங்களாம்,
அண்ணி என்ரன விசாரித்தாங்களா? அவங்க தான் இரத
எல்லாம் குடுத்தாங்களா?",
அவள் ககட்டுக் ககாண்கட கபாக அவன் தன் ரகரை
நிறுத்து என்பது கபால் ரசரகயுடன் கசான்னான்.
"தீ..ஸ்டாப்..!!!",

857
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் கண்களில் கைாசரனயுடன் அவரனப்
பார்த்தாள்.
"முதலில் அது உன் வீடு இல்ரல, அது உன் அம்மா
வீடு அவ்களா தான்,
இது தான் உன் வீடு, அைண்மரன எல்லாம், அரத
உன் மனதில் ஏற்றிக் ககாள், நீ அங்க பிைந்து இருக்க,
இத்தரன வருடம் உன்ரன வளர்த்து ஆளாக்கி இருக்காங்க
தான், நான் இல்ரலனு கசால்லல, பட், அதுக்காக நீ
கைாம்ப அப்கபக்ஸன்னா இருக்க, இது எனக்கு பிடிக்கரல,
நான் இரத தான் உனக்கு திரும்ப திரும்ப கசால்கைன், உன்
வீட்ரடப் பற்றி இனி நீ நிரனத்து பார்க்க கூடாது,
ககாஞ்சமாவது எனக்கு என் ஸ்கடட்டஸ் புரிந்து நடந்துக்
ககாள், உன் வீட்டு ஆட்களிடம் இருந்து நீ தள்ளி தான்
இருக்கணும், காைணம் நீ பரழைப்படி குகளாஸ்ஸா
இருந்தால் அது நிச்சைம் என் ஸ்கடட்டரச பாதிக்கும்,
அரத முதலில் நீ புரிந்துக் ககாள், இப்பவும் கசால்கைன் நீ
நண்பனா என்ரனப் பார்த்து பழகி உன் பிைந்த வீட்டு
ஆட்கள் பத்தி நான் கபசிைதற்கும் ஒரு கணவனா
உன்னிடம் உன் பிைந்த வீட்டு ஆட்கள் பத்தி நான்

858
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபசுைதுக்கும் நிரைை வித்திைாசம் இருக்கு, நட்பில் ஒரு
உயிர் ஈருடலா வாழ முடிைாதுடி, அது கணவன் மரனவி
உைவில் மட்டும் தான் சாத்திைம், அதுக்கும் இதுக்கும்
கபாதுவான ஒகை விஷைம் புரிதல் மட்டும் தான்",
இப்படி கபசுவனிடம் எப்படி கசல்கபாரன ககட்பது
அவள் நிரனத்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத, அவன்
கதாடர்ந்தான்.
"உனக்கு கதரவைான கபாருட்கள், பாதி ட்கைஸ்
எல்லாம் நீ கோட்டலில் இருந்தப்பகவ நான் பர்கசஸ்
பண்ணிட்கடன், மீதம் கமகனஜர் கிட்ட ககாடுத்து வாங்க
கசால்லிட்கடன்",
என்ைவன் இன்டர் காரம காதில் ரவத்தான். அடுத்த
சில கநாடிகளில்
ஒரு கபண் வந்து அவர்களின் அரையில் நின்ைாள்.
அவரள ைாகைன்று தீட்சண்ைா கண்டுக் ககாண்டாள்,
அவளும் அனுவும் சிவகாமி கதவிக்கு மருத்துவப் பணி
கசய்ை வந்த கபாது அவர்கள் இருவரையும் அரழத்து
கசன்ை கபண் அவள்.

859
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ, இவங்க தான் கஜாதி, என் நம்பிக்ரகக்கு
உரிைவங்க, இந்த அைண்மரனயில் எங்கு எது நடந்தாலும்
இவங்க மூலமா எனக்கு விஷைம் வந்துடும், நான் இல்லாத
கபாது உனக்கு என்ன கதரவ என்ைாலும் இவங்க கிட்ட நீ
ககட்கலாம், இவங்க தான் இந்த அைண்மரனயின்
கமகனஜர்",
"கஜாதி, நாங்க பிைஸ் மீட் முடிந்து வைவதற்குள்
கமடத்திற்கு ஒரு நியூ ஃகபான் கைடிைாகி இருக்கணும்,
கதன் பிைாண்ட் எல்லாம் கசம் என்கனாட மாடல் தான்,
அண்ட் சி கஜாதி, நான் இங்கக இல்லாத கபாது முழுக்க
முழுக்க கமடத்தின் பாதுகாப்புக்கு நீங்கள் தான்
கபாறுப்பு,அது எப்பவும் நிரனவு இருக்கட்டும், நீங்கள்
கபாகலாம்",
என்று தீைன் கசல்கபாரன காதில் ரவத்து ைாருடகனா
கபச கவளிகை கசன்ைான். அந்த கபண் தீைனுக்கும்
தீட்சண்ைாவிற்கும் ஒரு வணக்கத்ரதப் கபாட்டு விட்டு
கபாய் விட்டாள். தான் மாதுரி கதவியிடம் கபசிைது தீைன்
காதுக்கு கசன்ைது இவளின் உபைம் தான் என்று
தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்தது.

860
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இகத கபண் நான் இந்த அைண்மரனக்கு முதல் முரை
வரும் கபாது எப்படி இருந்தாள், இப்கபாது எவ்வளவு
பணிவு, இந்த பணம் தான் மனிதர்கரள எப்படி எல்லாம்
மாற்றி விடுகிைது",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு எவ்வளவு கநைம் அப்படிகை
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள் என்று கதரிைவில்ரல.
கபாரன கபசி முடித்து விட்டு அரையின் உள்கள வந்த
தீைன் சில கநாடிகள் தனக்கு முதுகு காட்டி சிந்தரனயில்
நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும் தீட்சண்ைாரவப் கமௌனமாக
பார்த்தான், அவன் இதழில் ஒரு புன்னரக எழகவ, அவள்
அருகக கசன்று அவரள பின்னால் அப்படிகை
அரணத்தான், அந்த அரணப்ரப அவள்
எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல என்று திரகத்த அவளின் முகத்திகல
அவனுக்கு கதரிந்தது. அவன் அம்மாவிடம் அவள்
ககாபமாக கபசி விட்டு வந்தப் பின் அவரள அவன்
அரணத்த அரணப்பிற்கும் இப்கபாது அவன் அவரள
அரணக்கும் அரணப்பிற்கும் அந்த அவன் மீதான காதல்
தீயில் மூழ்கி இருந்த அவளின் மனது வித்திைாசத்ரத

861
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நன்ைாக உணர்ந்து ககாண்டதால் தீட்சண்ைா கபச்சு வைாது
தத்தளித்தாள்.
"ஐ லவ் யூ தீ..!!!!",
அவன் குைல் கிைக்கமாக அவள் காது அருகக
ஒலித்தது.
"என்ன..?????",
"ஐ லவ் யூ மிஸஸ். தீைன், இனி என் கபாண்டாட்டி என்
கூட தான் இருக்க கபாகிைாள்னு மூகண வார்த்ரதயில்
கசான்கனன்",

862
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 61
"காட்டுத் தீயாக ைற்றி..
என்பன எரிக்கும்
இந்த காதல் தீயில் இருந்து..
என்பன மீட்க..
அவன் வருவானா..?
என் ரட்ேகனாக..?",

-❤️தீட்சுவின் ஏக்கங்களில் தீரு❤️

"நீ ஆயிைம் தான் காைணங்கள் கசான்னாலும் நீ

பண்ணிைது தப்பு தான், உன்னால் அவள் தன் அம்மா,

அப்பா மாதிரி இருந்த அண்ணன், அண்ணியின்
நம்பிக்ரகரை இழந்துட்டாள், ஒகை கசகண்ட்ல அவளுக்கு
எவ்களா ககவலமான பட்டம்! அவள் அப்பா எவ்களா
நல்ல கபைர் சம்பாதித்து ரவத்து இருந்தார், அரத
எல்லாம் இப்படி நாசமாக்கி அவரளயும் அவள்
குடும்பத்ரதயும் காலம் முழுக்க அழ ரவத்து விட்டாகை,
நீ எல்லாம் நல்லா இருப்பிைா?",

863
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"..........."
"அடடா..நல்லது கசய்து கதாரலக்கிகைன்னு அந்த
கபாண்ணுக்காரி நிம்மதிரை ககடுத்து அவள் குடும்பத்துக்கு
கைாம்பபபப நல்ல கபைர் வாங்கி ககாடுத்துட்ட! நீ
பண்ணிை கவரலக்கு கபாலீஸ்..",
"..........."
"என்ன அந்த மாதுரிகதவி அப்பாவுக்கு கசாந்தமான
கசனல் தான் தீட்சுரவப் பற்றி தப்பா கசான்னதா?"
"..........."
"ஓ..இருக்கலாம், ஆனால் அவர் அப்படி கசான்னது,
தீைன் கல்ைாணம் நின்னது எல்லாம் ைாைால் உன்னால்
தாகன, நீ நல்லது பண்கைன், கஷ்டம் கபாறுக்க
முடிைரலனு கசய்துட்ட, ஆனால் அதற்கு எங்க வீட்டு
கபாண்ணு ககாடுத்த விரலகள் அதிகம், உனக்கு
அகதல்லாம் எங்க புரிைப் கபாகுது, தீட்சு அப்பாரவ பற்றி
கதரிந்தும் தீட்சு குடும்ப நிரல பற்றி கதரிந்தும் நீ இப்படி
பண்ணிட்டல?",
"..........."

864
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னிடம் மன்னிப்பு ககட்டு என்ன கசய்ை? தீட்சுரவ
சந்திக்க முடிந்தால் உன்ரனப் பற்றி கசால்லி அவளிடம்
மன்னிப்பு ககளு, இனி தீட்சு கமாரபல்க்கு ஃகபான்
பண்ணும் கவரல ரவத்து ககாள்ளாகத",
என்ைப்படி முகம் சுளித்து அந்த கபாரன துண்டித்த
அனுவின் கவனத்ரத மீண்டும் கரலத்தது தீட்சண்ைா
கபானின் அரழப்பு ஒலி.
"ேகலா..",
என்ைாள் எரிச்சலுடன்.
"மிஸஸ். தீைன், நாங்க இண்டிைா ரடம் ரலன் கசனலில்
இருந்து கால் பண்கைாம், எங்க கசனலில் கசலிபிைட்டி
கப்புள்ஸ் கஷாவில் நீங்களும் தீைன் சாரும்.."
என்று ஒரு கபண் குைல் ஆங்கிலத்தில் ககாஞ்சி சாரி
ககஞ்சலுடன் ககாஞ்சி கபசிக் ககாண்டு கபாக, எரிச்சலுடன்
அனு கபாரன துண்டித்தாள் மீண்டும் அந்த கபண் ஃகபான்
கசய்ை, அனு முற்றிலும் தீட்சண்ைா வின் கபாரன சுவிட்ச்
ஆஃப் கசய்தாள்.
"வந்துட்டாள் கபட்டிக்கு, உங்கரளப் கபான்ை நியூஸ்
கசனல்களால் தான்

865
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சுக்கு இன்ரனக்கு ககட்ட கபைர்,
எது உண்ரம, கபாய்னு கைாசிக்காமல் டீஆர்பிக்காக
எரதைாவது கபாட்டு விடுவது, ச்கச! அந்த மாமி ககாஞ்சம்
கூட கைாசிக்காம சட்டுனு கபசிட்டாகள, கபசிை அகத
வாய் எத்தரன தடரவ தீட்சுரவ மாதிரி கபாண்ணு இந்த
கதருவில் உண்டானு கபருரமைா கபசி இருக்கு?,
இவங்கரள கபால் இருக்கிை ஆட்களுக்கு அந்த நியூஸ்
கசனல்ககள பைவாயில்ல கபாலிருக்கு",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு தீட்சண்ைாவின் கபாரன
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அனுவின் முகம் கைாசரனயில்
ஆழ்ந்தது.
"தீட்சுவின் கபானுக்கு சற்று முன் கபசிை ஃகபான்
காலில் கசால்ைது உண்ரமனா, தீட்சு எதுக்கு கடலுக்கு
கபானாள் ஒருகவரள மித்ைன் குடும்பமும் திவாகரும்
கபசிைது தாங்க முடிைாது தற்ககா..",
என்று அதற்கு கமல் கைாசிக்க முடிைாது அனுவின்
மனம் நடுங்கிைது. அவளுரடை கவனத்ரத கரலப்பது
கபால் ஃகபான் சிணுங்க எடுத்துப் பார்த்தாள். மலர் தான்
அரழத்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.

866
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கசால்லு மலரு, அங்க தான் வந்துட்டு இருக்ககன்",
கசல்கபாரன தன் காதில் ரவத்தவளாய் ககட்டாள்
அனு.
"..........."
மறுமுரனயில் மலர் என்ன கசான்னாகளா
கதரிைவில்ரல, அனுவின் முகம் மாறிைது.
"என்ன கசால்ை மலர், நல்லா தான கபசிட்டு
இருந்தாங்க?, நாகன உன்னிடம் கபசணும்னு நிரனத்கதன்,
நம்ம தீட்சு கபானுக்கு ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி ஒரு
கால் வந்தது",
"..........."
"சரி..அரத அங்க வந்து கபசிக்கலாம், நீ அழாத, நான்
வந்துட்டு இருக்ககன்",
என்று கபாரன துண்டித்தவள்,
"ககாஞ்சம் கவகமா கபாப்பா!!!!",
என்று ஆட்கடா டிரைவரை பார்த்து கூறிை அனுவிற்கு
பதட்டத்தில் முகம் விைர்க்க ஆைம்பித்து இருந்தது. கண்கள்
கலசாக கலங்க ஆைம்பித்தது.
"ஓ..!!!!!",

867
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன்ரன அரணத்தப்படி தீைன் கசால்லிை அந்த
வார்த்ரதக்கு ஒகை வார்த்ரதயிரன பதிலாக கசான்னாள்
தீட்சண்ைா. அவன் அரதக் கண்டு ககாள்ளாமல் அவளின்
கதாள்பட்ரடயில் தன் முகவாரை ரவத்துக் ககாண்டு,
அவளின் கன்னத்ரதயும் அவனின் கன்னத்ரதயும் கதாட்டு
கதாட்டு ஆடிக் இருந்த அவளின் காதில் அந்த
ஜிமிக்கியிரன ைசித்தப்படி தீைன் கசால்லிக் ககாண்கட
கபானான்.
"அம்மா கிட்ட கபாய் கபசிகனன் தீ, நீங்க கவணும்னா
அவரள உங்க மருமகளா ஏற்றுக் ககாள்ளாமல்
இருக்கலாம், ஆனால் நான் அவரள என் கபாண்டாட்டிைா
ஏற்றுக் ககாண்டு தான் இங்கக அரழத்து வந்து இருக்ககன்,
கசா என் கபாண்டாட்டி என் கூட தான் இருப்பானு
கசான்கனன், அம்மா அதுக்கு மறுப்பா ஏதும் கபசல,
அம்மா அரமதிைா இருந்தால் அவங்களுக்கு ஒரு விஷைம்
பிடிக்கரலனாலும் அதுக்கு சம்மதம்னு தான் அர்த்தம்",
"என்ன நிரனத்து இருப்பாங்க, உனக்கு
கவண்டுமானால் அவள் மரனவிைா இருக்கலாம், ஆனால்

868
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எனக்கு அவள் கவரலக்காரி தானு கசால்லி இருப்பாங்க,
அரத இவன் மரைக்கிைான் என்கிட்ட",
"இரத அவசை அவசைமாக உனக்கு மைக்கம் கரலந்து
விடும்னு பர்கசஸ் பண்ணுன, பைவாயில்ரல அழகா
இருக்கக!!!",
என்று அவளின் காதில் கதாங்கி ககாண்டு இருந்த
ரவைங்கள் பதித்த ஜிமிக்கியிரன சுண்டி விட்ட தீைன்,
அதில் வந்து படும் அவளின் கூந்தரல ஒதுக்கி விட்டான்
தீைன். அவனின் அந்த ஸ்பரிசத்ரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா
கமனி நடுங்கிைது. இதற்கு முன்னும் அவன் இது கபால
கசய்து இருக்கிைான், ஆனால் அப்கபாது எல்லாம் அவன்
கணவன் என்று அவளின் கபண்ரமக்கு அறிவுறுத்தும் படி
அவன் கட்டிை தாலி அவள் கழுத்தில் இல்ரல.
"அம்மா ஏதாவது கபசுவாங்கனு நான் எதிர்பார்த்கதன்,
ஆனால் அவங்க எதுவுகம கபசகவ இல்ரல, காரலயில்
இருந்து இப்கபா தான்டி அப்பா என் முகத்ரதப் பார்த்து
சிரித்தார் அண்ட் தாங்க்ஸ் தீ..என் கபச்ரச ககட்டு நான்
அம்மா கிட்ட கபாய் கபசுை வரை அரமதிைா

869
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்தததுக்கு, உன்ரன இப்கபா தான் எனக்கு கைாம்ப
பிடிக்குது, ஐ லவ் யூ",
என்று அவரள தனக்குள் இறுக்கினான் தீைன்.
அவனின் அரணப்பில் இருந்து விலகி தீட்சண்ைா திரும்பிப்
அவரன ககள்விைாகப் பார்த்தாள்.
"என்ன தீ?",
அவன் ககட்ட ககள்விக்கு பதில் கசால்லாது அவரன
கண்கள் இடுங்க கூர்ரமைாக பார்த் தாள் தீட்சண்ைா,
"இந்த ஐ லவ் யூ கசால்ல உங்க அம்மாக்கிட்ட
பர்மிஷன் ககட்டுட்டு தாகன வந்தீங்க மிஸ்டர். தீைன்?"
அரத ககட்ட உடன் அப்கபாது தான் தான் காதல்
பற்றி கசான்னவுடன் அவள் கசான்ன அந்த "ஓ" வில்
இருந்த ஏளனம் அவன் மனதுக்கு உரைக்க, அதுவரை
தீைன் முகத்தில் இருந்த உணர்வுகள் காணாமல் கபாய்
கடுரம வந்து இருந்தது, தான் ரக அரணப்பில்
இருந்தவரள,
"ச்கச கபாடி..!!!",
என்று கட்டில் மீது கவறுப்புடன் தள்ளி விட்டான்,
அதற்கு கமல் அவளிடம் ஒன்றும் கபசாமல் தன் ககாட்ரட

870
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எடுத்து மாட்டிக் ககாண்டு தன் காரல அவன் ஷூ விற்கு
ககாடுக்கும் கபாது, சுதாரித்து எழுந்த தீட்சண்ைா, அவன்
முன் நின்ைாள்.
"எனக்கு என் அம்மாரவ பார்க்கணும், என் அண்ணன்
கிட்ட மன்னிப்பு ககட்கணும், கசய்ைாத தப்புக்கு உங்க
அம்மா கிட்ட என்ரன மன்னிப்பு ககட்க கசான்னீங்ககள,
என் அண்ணன் என் கமல் ரவத்து இருந்த நம்பிக்ரகரை
மீறி நான் உங்க கிட்ட பீச்சில் கபசிைதற்காக என்
அண்ணன் கிட்ட நான் மன்னிப்பு ககட்பதில் தப்கப
இல்ரல, என்ரன ோஸ்கபட்டலில் விட்டுட்டு கபாங்க,
நான் என் அம்மா கிட்ட கபாகணும்",
நிரலக் கண்ணாடி முன் நின்று தன் கழுத்தில் இருந்த
ரட முடிச்ரச சரி கசய்த தீைன் தன் முன் நின்று கபசிக்
ககாண்டு இருக்கும் தீட்சண்ைாவின் குைரல காதில்
வாங்காது அவன் தன் உரட சரிைாக இருக்கிைதா என்று
ஒருமுரை தன் சரிப்பார்த்தான் தீைன். அவனின் அந்த
கவளிப்பரடைான உதாசீனத்தில் ககாபம் வந்தது
தீட்சண்ைாவிற்கு.

871
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீங்க அரழத்து விட்டு கபாகலனா என்ன? எனக்கு
தானா கபாக கதரிைாதா?, எனக்கு என் அம்மாரவ
பார்க்கணும்",
அந்த அரைரை விட்டு கவளிகைை முைன்ை தீைன்
நரட அரதக் ககட்டு நின்ைது, அப்படிகை நின்று அவரள
திரும்பிப் பார்த்தான்.
"என்ரன மீறி நீ இந்த அைண்மரனயின் ககட்ரட கூட
தாண்ட முடிைாது",
அவன் கண்களில் இருந்த தீயில் அவளுக்குள் நடுக்கம்
ஏற்பட்டது.
"இது என்ன அைாஜகம்?",
"ஏழு மணிக்கு பிைஸ் மீட் இருக்கு, தைாைா இரு",
அவளின் ககள்விக்கு கண்டுக் ககாள்ளாது அவன்
கசால்லிவிட்டு நகை முற்படும் கபாது, கவகத்துடன் வந்தது
அவள் குைல்.
"என்னால் வை முடிைாது, ஏற்கனகவ மீடிைாக்களில்
நான் பட்ட அவமானங்கள் கபாதும்",
"சந்கதாஷம், நீ வைவில்ரல என்ைால் என்ன? எனக்கும்
உன்ரன மீடிைாக்களின் சில்லி தனமான ககள்விகளுக்கு

872
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பதில் கசால்ல ரவக்க பிடிக்கவில்ரல, இதுவரை என்
அம்மா மீடிைாக்களுக்கு கபட்டி ககாடுத்தகத இல்ரல, அது
கபால் தான் என் மரனவியும் அவளின் இடத்ரத விட்டு
இைங்காமல், சாதாைண மக்கரள கபால் நடந்துக் ககாள்ள
ஆரசப் படாது, உச்சியிகல, ைாணி கபால் இருக்க
கவண்டும் என்று நான் நிரனக்கிகைன், இந்த தீைன்னுக்கும்
எங்கள் அைச பாைம்பரிைத்திற்கும் இந்த உலகம் ககாடுக்கும்
அகத மரிைாரதரையும் மதிப்ரபயும் துளி அளவு கூட
குரைைாது இந்த தீைன் மரனவிக்கும் ககாடுக்க கவண்டும்
என்று நான் நிரனக்கிகைன், அது நிச்சைமாக ககாடுக்கும்,
ஆனால் நீ அரத ககடுத்து விடாகத, அப்புைம் இன்கனாரு
முக்கிைமான விஷைம், என் கபாறுரமக்கு ஒரு அளவு
இருக்கு தீட்சண்ைா, இத்கதாடு உனக்கு இரத ஆைாவது
முரைைா கசால்லிட்கடன், என் மரனவிக்கு இந்த
அைண்மரனயின் இரளை ைாணிக்குனு ஒரு மரிைாரத
இருக்கு, உன்னால் அது ககடக் கூடாது, அப்புைம் நான்
மனுஷனா இருக்க மாட்கடன், உன் கூட சின்ன வைதில்
இருந்து எதுக்கு பழகிகனாம்னு என்ரன கைாசிக்க ரவத்து
விடாகத"

873
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் பார்ரவ அவளின் காதின் கமல் பாய்ந்தது,
சில கநாடி கமௌனமான தீைன், பின்
"உணர்வுகரள கூட புரிந்து ககாள்ளாத ைாட்சசிைா நீ
மாறிட்டடி, நான் கட்டிை தாலி அந்த அளவுக்கா உனக்கு
ககாடுரமைாக மாறிட்டு? நீ பரழை தீ இல்ரலடி",
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவன்
அந்த அரையிரன விட்டு கசன்ைான், அவனின் கதரவ
சாத்தும் சத்தத்திகல அவனின் ககாபம் அவளுக்கு புரிந்தது.
கீகழ அவனின் கார் கிளம்பும் சத்தம் ககட்டது, உடகன
சன்னல் வழிைாக பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. அவனின் கார்
புைல் கவகத்தில் அந்த அைண்மரன ககட்ரட கடப்பது
கண்டு அவள் மனதில் ஏகனா அவன் இல்லாத அந்த
அரையின் பிைம்மாண்டம் அவளுக்கு தனிரம உணர்ரவ
ககாடுப்பது கபால் இருந்தது. அவன் கமனியில் கமழ்ந்து
ககாண்டு இருந்த வாசரன திைவிைத்தின் நறுமணம் அந்த
அரையில் சுற்றிக் ககாண்டு இருந்ததில் அவன் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த நிரலக் கண்ணாடி நின்ைாள் தீட்சண்ைா.
சற்று முன் அவன் பார்த்து ைசித்த அந்த ஜிமிக்கி அவளின்
கவனத்தில் பட, தன் கதாற்ைத்ரத ஒரு கணம் ைசித்தவள்

874
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனதில் சற்று முன் இறுதிைாக அவன் கபசிை வார்த்ரதகள்
நிரனவுக்கு வை, அப்படிகை சுவரில் சரிந்து அமர்ந்து
முழங்காரல கட்டிக் ககாண்டு கவிழ்ந்தாள், அவள்
கண்களில் இருந்து கண்ணீர் ககாடாக கன்னத்தில்
இைங்கிைது. எவ்வளவு கநைம் அப்படிகை அமர்ந்து
இருந்தாள் என்று கதரிைவில்ரல, அவளின் கவனத்ரத
கரலப்பது கபால் அந்த அரையில் இருந்த இன்டர்காம்
பலமுரை அரழத்து ஓய்ந்தது, அரத அவள் சட்ரட
கசய்ைகவ இல்லாது எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு
இருந்தாள். அவளின் கவனத்ரத மீண்டும் கரலப்பது
கபால் இந்த முரை அந்த அந்த அரையின் கதவு
கவகமாக தட்டப்படும் ஓரச ககட்க, அவள் கைாசரனைாக
நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.

875
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 62
"பைராபே எதுவும் இல்பை..
இவளுக்கு..
அவன் மடியிபை தன்னுயிபர
விட பவண்டும் என்ைபத தவிர..
என்னுயிபர..
உனக்கு முன்னால் கேன்று..
கோர்க்கத்திலும் உனக்காக..
உனக்கான என் காதல் தீயுடன்
காத்திருப்பைன்.."

-❤️தீட்சுவின் பைராபேகளில் தீரு❤️

"ைாைா இருக்கும்? ஒருகவரள கபானவன் திரும்பி

வந்துட்டானா?",
என்று எண்ணிைப்படி தீட்சண்ைா கதரவ திைந்தாள்.
அங்கு முகத்தில் புன்னரகயுடன் கஜாதி நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தாள். அவரள ககள்விைாக ப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
அரத புரிந்துக் ககாண்ட கஜாதி,

876
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கமடம், சார் ஜுஸ் குடுக்க கசான்னாங்க"
என்ைவள் தீட்சண்ைா பதிரல எதிர்பார்க்காமல்,
ைாரைகைா அரழத்தாள்.
"கற்பகம் அம்மா!!! அரத எடுத்துட்டு வாங்க!!!",
என்ைதும் ஜுஸ் தட்ரட சுமந்துக் ககாண்டு வந்த
வைதான கபண் ஒருத்தி கண்களில் தீட்சண்ைாரவ அருகில்
கண்டு விடும் ஆவல் அதிகமாககவ இருந்தது. தன்
அம்மாவின் வைரதகைாத்த கபண் தனக்கு கசவகம்
கசய்வது கண்டு சங்கடமுற்ைாள் தீட்சண்ைா.
"அம்மா..இந்தாங்கம்மா ஜுஸ், என் கபரு கற்பகம்"
என்ைாள், அவள் முகத்தில் தங்கள் புது எஜமானி
தன்னிடம் ஒரு வார்த்ரத கபச மாட்டாளா? என்ை ஆவல்
அதிகமாககவ ததும்பிைது. அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா
முகம் புன்னரகக்கு மாறிைது. தன் எதிகை நிற்கும் அந்த
கபண்மணிரைப் பார்த்தாள்.
"கலப்படம் இல்லாத களங்கம் இல்லாத தூய்ரமைான
அன்பு!!!, இவளின் முகத்தில் உள்ள ஆவலுக்கும்
புன்னரகக்கும்மாவது கவண்டாம் என்று கசால்லாது இந்த
ஜூரச வாங்க கவண்டும்",

877
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிை தீட்சண்ைா, அரத எடுத்துக் ககாண்டு,
"தாங்க்ஸ் அம்மா!!!!",
என்ைாள். தான் ஒரு கபரிை விருது வாங்கி விட்டது
கபால் அந்த கபண்மணி முகத்தில் மகிழ்ச்சி பைவிைது.
அவள் கசல்லும் கவகத்ரதப் பார்த்தால் இன்னும் சில
கநாடிகளில், தங்கள் புது எஜமானி தன்னுடன் கபசினாள்,
தன்ரனப் பார்த்து சிரித்தாள் எனும் அந்த கசய்தி அந்த
அைண்மரன முழுக்க பைவப் கபாகிைது என்று
தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்தது கபானது. அரதப் பார்த்த
கஜாதிக்கு இகத இடத்தில் மாதுரி கதவி இருந்தால் எப்படி
இருந்திருக்கும் இந்த சிரிப்பு அந்த அம்மா முகத்தில்
வருமா? என்று ககள்வி கதான்றிைது.
"கமடம், கவறு ஏதாவது கவண்டுமா?",
அவள் ககட்க, தீட்சண்ைாவிற்கு மனதில் ஒரு
கைாசரன கதான்றிைது.
"எனக்கு இப்பகவ அர்கஜண்ட்டா தாம்பைம் சகாைம்
ோஸ் கபட்டல் கபாக..",
என்று அவள் கசால்லி முடிப்பதற்குள் அந்த கஜாதி
குறுக்கிட்டாள்.

878
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சாரி கமடம், சார் இருந்தால் சார் கூட மட்டும் தான்
நீங்க கவளிகை கபாகணும்னு சார் உத்தைவு, அது மட்டும்
இல்லாது நாரள சாரும் நீங்களும் பூரஜகள் அட்கடன்ட்
பண்ணைதால் இன்ரனக்கு ரநட்டுகலர்ந்து இனி இைண்டு
நாட்களுக்கு ககாயிரல தவிை நீங்க எங்ககயும் கபாக
கூடாது, இது இந்த அைண்மரனயின் வழக்கம்னு கமடம்
கசால்ல கசான்னதா கவங்கடச்சாரி சார் உங்ககிட்ட கதளிவா
கசால்ல கசான்னாங்க"
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைாவிற்கு தீைன் குைல் மனதில்
ஒலித்தது.
"என் அம்மாவிற்கும் எனக்கும் இந்த அைண்மரனயின்
பாைம்பரிைம் கைாம்ப முக்கிைம், அரத நீ மீறி நடக்க
முைற்சி கசய்தால் நான் மனுஷனா இருக்க மாட்கடன்டி",
அவனின் ககாப முகம் அவளுக்குள் கதான்றி
மரைந்ததில், தன் முகத்ரத ஏகைடுத்துப் கூடப் பார்க்காத
தீைனின் அம்மா, இந்த பூரஜ குறித்து மட்டும் தனக்கு
கசய்தி அனுப்பி இருப்பது கண்டு அவளுக்குள் ஆச்சிரிைம்
எழாமல் இல்ரல, அதிலிருந்கத அவள் எந்த அளவுக்கு
அந்த கபான்ை விஷைங்களுக்கு முக்கிைத்துவம்

879
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாடுக்கிைாள் என்று தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்தது. அவள்
மனதில் கதவியின் முகம் கதான்றி மரைந்தது.
"அம்மா..!!!!!!!",
அவள் மனம் அைற்றிைது.
"கபாங்கடா நீங்களும் உங்க அைண்மரனயும்,
பாைம்பரிைமும்!!!, இது என்ன வாழ்க்ரக! தங்க கூண்டில்
மாற்றிை கிளி கபால்"
என்று எண்ணிை அவளால், அவளும் தீைனும் கணவன்
மரனவிைாக அந்த பூரஜ களில் கலந்து ககாள்வதற்கு
மரைமுக ஒப்புதல் சிவகாமி கதவி அளித்து இருப்பது
குறித்து கூட அவளால் மகிழ முடிைாது அந்த அைண்மரன
வாழ்வு குறித்து அவளுக்குள் ஒரு கசப்பு உணர்வு
கதான்றிைது.
"கமடம், டின்னர் உங்களுக்கு என்ன கவண்டும்? சார்
ஆல்கைடி உங்களுக்கு பிடித்தரத கமனுவா கசால்லி
இருக்கார், இருந்தாலும் உங்கரளயும் ககட்க கசால்லி
இருக்கார்"
சற்று முன் பார்த்த அந்த முதிைகபண்மணி
தீட்சண்ைாவிற்கு அவளின் அம்மாரவ

880
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிரனவுப்படுத்திைதில் அவள் மனம் கதவியின் உடல்நிரல
குறித்து கபானது,
"அம்மாவின் இந்த நிரலக்கு காைணமான அந்த
மாதுரிக்கு சப்கபார்ட்டா கபசிைவன் அவன், அம்மாரவ
ோஸ்கபட்டல் கசன்று கூட பார்க்க விட மாட்டைான்,
ஆனால் இவன் கசால்லி நான் சாப்பிட கவண்டுமா?",
என்று அவளுக்குள் கதான்றிைது, அது மட்டும் இன்றி
அவள் மனப்கபாைாட்டங்களில் பசி மைந்து கபாயிருந்தது,
சாப்பிடகவ அவளுக்குள் கதான்ைவில்ரல.
"எனக்கு எதுவும் கவண்டாம்",
தீட்சண்ைா குைல் கவறுப்பாக ஒலித்தது.
"கமடம், சார் நீங்க சாப்பிடரலனா ககாபப்படுவார்",
அவள் குைலில் இருந்த இரைஞ்சல் தீட்சண்ைாரவ
அரசத்தது. தான் சாப்பிடவில்ரல என்ைால் இவள் தன்
கவரலரை சரி வை கசய்ை வில்ரல என்று அவன்
திட்டுவான் என்று தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்ததில் அவள் தன்
ககாபத்ரத மைந்து கமன்ரமைாக,

881
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எனக்கு சாப்பாடு கவண்டாம், நான் சாரிடம் கபசிக்
ககாள்கிகைன், உங்க சார் ககட்டால் நான் அவரிடம் கபசிக்
ககாள்கிகைன் என்று கசால்லி விடுங்கள்"
என்று அவள் கசான்னாலும் அப்கபாதும் கஜாதியின்
முகத்தில் ஒரு சிறு கவரலயும் பைமும் இருப்பரத
தீட்சண்ைாவால் புரிந்துக் ககாள்ள முடிந்தது.
"என்ன இது, தீைன் என்ைால் இப்படி நடுங்கிைார்கள்?
அப்கபா அவன் தன்ரன தவிை எல்லாரிடமும் காட்டும்
முகம் கவறு கபால, என்னிடம் மட்டும் தான் சிங்கம் தான்
சிங்கம் என்பரத மைந்து தணிந்து நடந்துக் ககாள்கிைதா!!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவளுக்கு மனதில் ஒரு
கபருரம படருவரத தவிர்க்க முடிைவில்ரல. அவளின்
எண்ண ஓட்டங்கரள தரட கசய்வது கபால கஜாதி குைல்
குறுக்கிட்டது.
"கமடம், உங்களுக்கு ஃகபான் இன்னும் பிப்ட்டீன்
மினிட்ஸ்ல் வந்து விடும், நாகன எடுத்து வருகிகைன்",
என்ைவள் அவளின் முகத்ரதகை பார்த்துக் ககாண்டு
நின்ைாள். அரதப் பார்த்த தீட்சண்ைா இன்னும் என்னவாம்,
என்று எண்ணி கைாசரனைாகப் பார்த்தாள்.

882
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கமடம்..!!!",
என்று அவள் ரகக் கட்டி பணிவாக நின்று இருப்பரத
கண்டு அப்கபாது தான் தீட்சண்ைாவிற்கு மனதில்
பளிச்சிட்டது.
"ஓ..இவள் கபாக கசால்லி நான் உத்தைவு இட
கவண்டுமாம்",
"நீங்க கபாலாம்",
என்ைதும் அந்த கஜாதி முகத்தில் தீட்சண்ைா குடுத்த
மரிைாரதயில் ஆச்சிரிைம் எழாமல் இல்ரல. அவள்
கசன்ைதும் தீைன் ரூமின் உள்கள கசன்ை தீட்சண்ைாவிற்கு
மனதில் கவறுப்பு மண்டியிட்டது. ஜுஸ் தம்ளரை ரவத்து
விட்டு வைகவற்பு அரையில் உள்ள கஷாபாவில்
அமர்ந்தாள் தீட்சண்ைா. தீைனின் அந்த அரை வைகவற்பு
அரை, அவனின் அலுவலக அரை மற்றும் படுக்ரக அரை
என்று பிரிக்கப்பட்டு இருந்தது, அவனின் அந்த அரைகை
ஒரு தனி வீடு கபால் கதான்றிைது, அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா மனதில், அந்த ஒரு அரையின் அளவு தான்
தான் இருந்த தன்னுரடை வீடு என்ை எண்ணம் எழாமல்
இல்ரல, தனக்கு அவன் எத்தரகை ஆடம்பைமான

883
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வாழ்ரவ அளித்து இருக்கிைான் என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
ஆனால் அதற்கு அவள் ககாடுத்த விரலகள், அந்த
எண்ணம் எழுந்த உடன் தீட்சண்ைா மனதில் ஒரு கவறுப்பு
உணர்வு கதான்ைாமல் இல்ரல. அவன் அலுவலக
அரையின் சுவற்றில் தீைன் ககாட் சூட் அணிந்தது
கம்பீைமாக சிரித்துக் ககாண்டு இருந்தான், அந்த வைகவற்பு
அரையின் உள்ள சுவற்றில் இருந்த கண்ணாடி பாலத்தின்
மீது அவனின் சிறுவைது கபாட்கடாவில் இருந்து இப்கபாது
உள்ள கபாட்கடா வரை இருந்தது, அதில் அவள் கருத்ரத
கவர்ந்தது அவனின் அந்த கல்லூரிப் பருவ கபாட்கடா
தான், அவள் காதலித்த தீைன் அங்கு சிரித்துக் ககாண்டு
இருந்தான். அவன் அணிந்து இருந்த அந்த பிைவுன் நிை
ஜர்க்கின் அவளுக்கு நன்ைாக நிரனவு இருக்கிைது.
அன்று அவள் அவனுக்காக மைமல்லி பூக்கள் நிரைந்த
மைத்துக்கு கீகழ உள்ள மை கபஞ்சில் அந்த பூங்காவில்
அமர்ந்து இருந்தாள், அவ்வளவுவாக கூட்டம் இல்லாத
அந்தி கருக்கல் கபாழுது அது. அவளுக்கு அன்று அவளது
கசவிலிை கல்லூரியில் முக்கிை பிைாகஜக்ட் ஒன்று கசய்ை
கசால்லி இருக்கிைார்கள், அதற்காக தாம்பைம் கரட வீதிக்கு

884
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வந்து இருந்தவளுக்கு தீைனிடம் இருந்து அவரள
உடனடிைாக பார்க்க கவண்டும், அவசைம் என்று அவளுக்கு
ஃகபான் வை, கைாசரனயுடன் அவள் அவன் கசான்ன
பூங்காவில் அவர்கள் எப்கபாதும் அமரும் இடத்தில் வந்து
அமர்ந்தாள். அவள் வந்த சிறிது கநைத்தில் ஒரு காலடி
ஓரச அவள் அருகில் ககட்க அவள் திரும்பாமகல,
"வாங்க சார், கடல்லியில் இருந்து வகைனு கசால்லகவ
இல்ரல, தீடீர்னு வந்து இருக்க? இதில் அவசைமாக
பார்க்கணும்னு கசால்லி இருந்தீங்க கபால, எதுவா
இருந்தாலும் சீக்கிைம் கசால்லு, எனக்கு நிரைை கவரல
இருக்கு, சீக்கிைம் கபாகணும், அம்மா கவை கதடுவாங்க",
என்று தன் ரகயில் இருந்த கபாருட்கரள சரிபார்த்துக்
ககாண்கட தீட்சண்ைா கசால்லிைதற்கு அவனிடம் பதில்
இல்ரல. கைாசரனைாக திரும்பிப் பார்த்தாள், அங்கக தீைன்
பிைவுன் நிை ஜர்க்கினில் கண்கள் சிவந்து முகம் இறுகி
நின்றுக் ககாண்டிருந்தான்.
"தீைா..!!!!!",
அவள் அவனின் அந்த ககாலத்ரத
பார்த்த தீட்சண்ைா அதிர்ந்தாள்.

885
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா..! என்னாச்சு? ஏன் இப்படி இருக்க?",
என்று தன் அருகக வந்து அமர்ந்த வரன
உலுக்கினாள் தீட்சண்ைா. அதற்கு பதில் ஏதும் கபசாது
அவரளக் கட்டிக் ககாண்டான் அவன்.
"எனக்கு அந்த ககாபக்காரி கவண்டாம் தீ, எனக்கு நீ
மட்டும் கபாதும், அவள் உன்ரன கபால இல்ரல, என்ரன
புரிந்துக் ககாள்ளகவ மாட்டைா!!!",
அவரள இறுக்கி அரணத்து இருந்த தீைன்
அரணப்ரப அவள் எதிர்ப் பார்க்கவில்ரல, முதல் முரை
ஆடவன் ஒருவன் அரணப்பு அவளுக்குள் ஏகதா கசய்ைத்
கதாடங்கிைதில், தன் மன நிரல கபாகும் கபாக்கு கண்டு
அதட்டி தன்ரன மனதில் திட்டிக் ககாண்கட தீட்சண்ைா,
அவரனப் தன்னிடம் இருந்து பிரித்தாள்.
"என்னாச்சு? உன் மாதுளம் பழம் இன்னும் உன்கிட்ட
கபசரலை?",
மற்ை கநைமாக இருந்திருந்தால் என் ஆளு உனக்கு
மாதுளம் பழமா? அப்படி கசால்லாதனு கசால்லி
இருக்ககன்ல? என்று தீைன் அவளிடம் சண்ரடயிட்டு
இருந்திருப்பான், ஆனால் இன்று அதுப்கபால் கசய்ைாமல்

886
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு இருந்ததிகலகை அவளுக்கு
அவன் நார்மலாக இல்ரல , ஏகதா பிைச்சிரன என்று
புரிந்தது.
"நீ கசான்னது கபால அவ கிட்ட சாரி ககட்கடன்,
அப்பவும் கபச மாட்ைா, அவள் கபசாமல் என்னால் தாங்க
முடிைரல, கபான வாைம் காகலஜ் முடிந்து கிளாஸ் னு கூட
பார்க்காம அவள் கிட்ட ககஞ்சின, அப்பவும் கபச
முடிைாதுனு கசால்லிட்டா, தீ எனக்கு பிடிக்கும்னு இதுவரை
டிரசன்ர் கசரி கட்டி காகலஜ் வந்துட்டு இருந்தவள் இப்கபா
கபாடுகிை ட்கைஸ் எல்லாம் கண் ககாண்டு பார்க்க
முடிைரல தீ, அவள் ஏன் உன்ரன மாதிரி இல்ரல தீ? நீ
எப்படி ட்கைஸ் பண்ணி இருக்க?, நான் அரத ககட்டதுக்கு
என்ரன சந்கதகப்படுறிைானு ககட்கிைாள், உனக்கக
கதரியும்ல, அம்மாக்கு அவங்க மருமகள் எப்படி
இருக்கணும்னு எதிர்ப் பார்ப்பாங்கனு, சாரி அங்கிளுக்கு
மட்டும் நான் கடல்லியில் அடிக்கிை கூத்து எல்லாம்
கதரிந்து அம்மா கிட்ட கசால்லிட்டா அம்மா மாதுரவ பத்தி
விசாரிக்க ஆைம்பித்து டுவாங்க, அந்த கநைத்தில் இவள்
இது கபால் ட்கைஸ் கபாட்டுக்கிட்டு சுத்திக் கிட்டு இருந்தால்

887
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நல்லாவா இருக்கும்?, நான் கபசினால் அவள் காதில்
வாங்கிக் ககாள்ளகவ மாட்டைா, ஒரு கட்டத்தில் எனக்கு
கைாம்ப கடன்சன் ஆகி அவரள கைாம்ப கபசிட்கடன்,
அவள் அதில் என் முகத்திகல முழிக்காதனு ஆந்திைா
கபாயிட்டா, எனக்கு ரபத்திைம் பிடிக்கிை மாதிரி ஆயிட்டு,
எக்சாம் எதுவும் நான் எழுதல, அவள் கபசகவ மாட்ைா,
அதனால் அன்ரனக்கு ரநட்.."
அதுவரை ககார்ரவைாக கசால்லிக் ககாண்கட
கபானவன் அந்த இடத்தில் தைங்கி தீட்சண்ைா முகத்ரத
நிமிர்ந்துப் பார்க்க தைங்கினான். அரத புரிந்துக் ககாண்ட
தீட்சண்ைாவின் புருவம் உைர்ந்தது.
"அதனால் அன்ரனக்கு ரநட்??????",
அவள் ககட்ட ககள்வியில் இருந்த கவப்பம் அவரன
தாக்கிைதில் அவன் தைங்கி தைங்கி கசான்னான்.
"பப்புக்கு கபாய் குடித்கதன்",
"பளார்..!!!!!",
தீைன் கன்னத்தில் அரைந்தாள் தீட்சண்ைா. அரத
வாங்கிக் ககாண்டு எந்த வித எதிர்ப்பும் காட்டாது
அப்படிகை அமர்ந்து இருந்தான் தீைன்.

888
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எத்தரன பாட்டில் குடித்து கதாரலத்த?",
அவள் குைலில் ககாபத்துடன் ஒரு ஆகவசம் இருந்தது.
"ஞாபகம் இல்ரல, மதிைம் நான் எழுந்து இருக்கும்
கபாது என் ரூமில் இருந்கதன்",
"பளார்..!!!",
மறு கன்னத்தில் மீண்டும் தீைன் கன்னத்தில் ஒரு அரை
விட்ட தீட்சண்ைா எழுந்துக் ககாண்டாள்.
"கபா..கபாய் குடிச்சு உன்ரனகை நீ அழித்துக்ககா,
உனக்கு படிப்ரப பத்தி அக்கரை இல்ரல, உன் கேல்த்
அக்கரை இல்ரல, உன் ஸ்கடட்டஸ் பத்தி அக்கரை
இல்ரல, ஒரு ைாத்திரி முழுக்க குடித்து கடல்லியில் வீதியில்
எங்ககைா விழுந்து இருக்க, ைாகைா தூக்கி வந்து உன்
ரிசார்ட்ல கபாட்டு இருக்காங்க, இது அப்படிகை டீவி,
நியூஸ் கசனலில் வந்தா உன் அப்பா, அம்மா மானம், உன்
அைண்மரன மானம் என்ன ஆகிருக்கும்? உனக்கு
அகதல்லாம் முக்கிைம் இல்ரலல, கபாய் நல்லா குடி, இனி
நீ ைாகைா நான் ைாகைா",

889
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எழுந்து நடந்தவள் ரகரை பிடித்துக் ககாண்டு
தீைன் அவள் ரககள் இைண்ரடயும் இரணத்து ரவத்து
அதில் தன் முகத்ரதப் புரதத்தான்.
"நீயும் விட்டுட்டு கபானினா எனக்கு ைாரு தீ இருக்கா?
கபாகாத!!!!! நான் இனி குடிக்க மாட்கடன்",
அவனின் சூடான கண்ணீர் அவள் ரககரள
நரனத்ததில் அவள் மனதில் இருந்த ககாபம் ககாஞ்சம்
தணிந்தது.
"இனி பாட்டிரல கதாடும் கபாது எல்லாம் இந்த அரை
நிரனவுக்கு வைணும்",
"இனி குடிக்ககவ மாட்கடன், ஆனால் நீ மட்டும்
என்ரன விட்டுட்டு கபாயிடுகவன்னு கசால்லாத, எனக்கு
அவரள விட நீ தான் என் ரலஃப் லாங் கவணும்,உன்
கிட்ட மட்டும் தான் நான் உண்ரமைா இருக்ககன், என்
டாட், மாம்மிடம் இருக்கும் பணத்துக்கு எனக்கு ஆயிைம்
பிகைண்ட்ஸ் கிரடப்பாங்க, ஆனால் உன்ரனப் கபால்
உண்ரமைான ஒருத்தி கிரடக்க மாட்டாள். நீ தான்
என்ரன புரிஞ்சிக்க கிட்டவ, கசா எவ்களா பிைச்சிரன
வந்தாலும் என்ரன விட்டு கபாகாத தீ..",

890
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவள் மடியில் தரல சாய்த்துக் ககாண்டவரன
நிமிர்த்த முடிைாது தவித்தாள் தீட்சண்ைா.
ஏற்கனகவ அவன் கசய்யும் இதுப் கபான்ை
கசைல்களால் சில கநைங்களில் அவளின் கன்னி மனதிலும்
உடலிலும் தீப் பற்றிைது கபால் உணர்வுகள் எழுகிைது,
அந்த தீைானது மாதுரிக்கு மட்டும் தான் கசாந்தம் என்று
அவள் அறிவுக்கு எடுத்து கசால்லி அத்தீரை அரணக்ககவ
அவள் கபாைாடிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது கமலும்
கமலும் அவன் இதுப் கபால் கபசி, இன்னும் அந்த தீரை
கபரிதாக்குகிைாகன!!",
என்ை எண்ணம் அவளுக்குள் எழுந்தது.
"கே தீட்சு, அவனுக்கு இப்கபா ஆறுதல் மடி கதரவ,
அதுவும் தன்ரன புரிந்துக் ககாண்ட, தன்ரன தாங்க கூடிை
மடி கதரவ என்று நிரனத்து இருக்கிைான், அந்த மடி
அவனின் நல்ல, தீை பக்கங்கரள அறிந்த மடிைாக இருக்க
கவண்டும் என்று எண்ணி இருக்கிைான், அதான் உன் மடி
கதடி ஓடி வந்துள்ளான், உடகன உன் உணர்வுகரள
கபாங்க விடாகத, மனரத அடக்கி ரவ!!!",

891
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவளின் அறிவு அவளுக்கு எடுத்து கசால்ல,
பின் நிதர்சனத்ரத உணர்ந்த அவள், அவனிடம் மாதுரி
கதவிவுக்கும் அவனுக்கும் நடுவில் என்ன பிைச்சிரன என்று
ககட்டு அறிந்து அவள் அவனுக்கு சமாதானமாக வழிகள்
கசால்லி கசன்ைாள், அதன் பிைகு ஒரு மாதத்தில்கலகை
தீைனிடம் இருந்து அவர்கள் இருவரும் சமாதானமாகி
விட்டார்கள் என்று குறுஞ்கசய்தி வந்ததில் அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைாவிற்கு மகிழ்வு ஏற்பட்டாலும் கூடகவ ஒரு சிறு
வலி பைவுவரத உணை முடிந்ததில் தன் மனநிரல குறித்து
அவளுக்கு கைாசரன வந்தது.
"கமடம்..!!!!",
என்ை குைலும் கரதரவ தட்டும் ஓரசயும் ககட்டு
நிரனவுகளில் இருந்து கவளிகை வந்த தீட்சண்ைா தன்
எதிகை இருந்த தீைன் ஃகபாட்கடாவில் இருந்து தன்
கவனத்ரத கரலத்து ககாண்டு கவளிகை கசன்று கதரவ
திைந்தாள். அங்கு கஜாதி நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள்.
"கமடம், உங்க நியூ கபான், சார் பிைஸ் மீட்டுக்காக
ரிசார்ட் கபாயிருக்கார், உங்கரள கபான் பண்ண
கசான்னார்",

892
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவள் கசால்ல, அப்கபாது தான் தன் கணவன்
எங்கக தான் கபாகிகைன் என்று கசால்லி விட்டு கசல்லாதது
அவள் மனதுக்கு உரைத்தது, அத்கதாடு தானும் அரத
பற்றி ககட்கவில்ரல என்பதும் அவள் கவனத்தில் பதிந்தது.
"சரி..",
என்று கபாரன வாங்கிை தீட்சண்ைா முதலில் அனு
அக்காவிற்கு கபான் கசய்ை கவண்டும் என்று தீர்மானம்
கசய்துக் ககாண்டவள் நகை முற்படும் கபாது அங்கு கஜாதி
இன்னும் அங்கககை தைங்கி நின்றுக் ககாண்டு இருப்பரத
கண்ட தீட்சண்ைா, என்ன திரும்பவும் உத்தைவா?
என்று எண்ணிக் ககாண்டு, அவரளப் பார்த்து,
"நீங்க கபாகலாம்",
என்ைாள். அதற்கும் அவள் தைங்கி தைங்கி நின்ைாள்.
அவளின் அந்த தைக்கம் கண்டு கைாசரன ஆனாள்
தீட்சண்ைா.
"கசால்லுங்க மிஸ். கஜாதி",
"கமடம்..சார் உங்க கிட்ட ஒரு கமகசஜ் பாஸ் பண்ண
கசான்னாங்க",
"என்ன?",

893
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கவரலக்காைங்க கிட்டலாம் அைண்மரன ைாணி கபால்
நடந்துக் ககாள்ள கவண்டுமாம், ஜுஸ் எடுத்துட்டு வந்த.."
என்று கஜாதி தைங்கி தைங்கி கசால்ல, தீட்சண்ைாவிற்கு,
அவள் அந்த முதிை கபண்மணியிடம் சிரித்துப் கபசிைரத
இவள் தீைனிடம் கசால்லி இருக்கிைாள் என்று புரிந்து
கபானது.
"இந்த அைண்மரனயில் எது நடந்தாலும் எனக்கு
கதரிந்து விடும்",
என்று அந்த கஜாதிரை அறிமுகப்படுத்தும் கபாது
தீைன் கசால்லிைது தீட்சண்ைா நிரனவுக்கு வந்தது.
"இது என்ன சிரித்து ப் கபசிைது குற்ைமா..!!!",
என்று அவளுக்குள் ககாபம் வந்தது.
"நீங்க கபாகலாம்"
என்று உைத்த குைலில் அழுத்தி கசான்ன
தீட்சண்ைாவிற்கு கட்டுப் பட்டு,
"கமடம் கவறு ஏதாவது கவண்டும் என்ைால் இன்டர்
காமில் உடகன கூப்பிடுங்க"

894
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப் படி அவள் நகர்ந்ததும், அரைக்குள் நுரழந்த
தீட்சண்ைா மனதில் கதவி விைாபித்து இருந்ததில் உடகன
அனுவிற்கு கபான் கசய்தாள்.
அந்த பீச் ரிசார்ட்டில் உள்ள அலுவலக அரையில்
இருந்த கஷாபாவில் கால் கமல் கால் கபாட்டு கதாைரண
ைாக அமர்ந்து இருந்தான் தீைன். அவன் அருகில் ரககரள
பின்கன கட்டிக் ககாண்டு அவனின் இரு பாதுகாவலர்கள்
நின்றுக் ககாண்டிருந்தனர். தீைன் முன் பல கசனல்களின்
ரமக்குகள் நீண்டு இருந்தன, அதற்கு முன் சற்று
இரடகவளி விட்டு கபாடப்பட்டு இருந்த நாற்காலிகரள
பல்கவறு கசனல்களின் நிருபர்கள் ஆக்கிைமித்து இருந்தனர்.
முதலில் ஒருவன், ஏகதா ஒரு பிசினஸ் நாளிதழ் கபைரை
கசால்லி, தான் அதிலிருந்து வந்து இருப்பதாக கூறி விட்டு
ஆங்கிலத்தில் தீைனிடம் முதல் ககள்வி ககட்டான்.
"முதலில் உங்கள் திருமணத்திற்கு
பிசினஸ் ரடம் ரலன் பத்திரிரக சார்பாக திருமண
நல்வாழ்த்துக்கள் சார், உங்களுக்கும் மிஸ். மாதுரி
கதவிக்கும் நடுவில் நடந்தது என்ன? எதனால் உங்கள்
இருவருக்கும் திருமணம் நரட கபை வில்ரல? இதனால்

895
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மிஸ்டர். நைசிம்ம கைட்டி அவர்களின் விைாபாைத்தில் ஒரு
சில பங்குதாைர்கள் தங்களுது பிசினஸ் டீலிங்கில் இருந்து
விலகிைதால் மிஸ்டர்.கைட்டி அவர்களின் கம்கபனியின்
புைாகடக்ட்டுகளுக்கு தமிழ் நாட்டில் சில ககாடி இழப்பு,
நீங்கள் காதலித்த கபண் என்று கசால்லப்பட்ட மாதுரி
கதவிரை விட்டு விட்டு காஞ்சிப் புை அைண்மரனக்கு ஏன்
சாதாைண குடும்பத்தில் பிைந்த ஒருவரை இரளை ைாணிைாக
கதர்ந்து எடுத்து இருக்கிறீர்கள்?",
அந்த பத்திரிரகைாளன் ககட்டு முடிக்க, அதற்கு
அவன் என்ன பதில் கசால்லப் கபாகிைான் என்பரத
இறுகிை முகத்துடன் கவனித்துக் ககாண்டு தனக்கு முன்
இருந்த கதாரலக் காட்சி திரைக்கு முன் தங்கள்
பங்களாவில் உள்ள ோலில் அமர்ந்து இருந்தனர் மாதுரி
கதவியும், நைசிம்ம கைட்டியும், அவர்கள் அருகில்
கைட்டியின் குடும்ப வக்கிலும், சீனிவாசைாவ்வும் ககரச
பற்றி தீவிைமாக விவாதித்து ககாண்டு இருந்தனர்.

896
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 63
"அவனுக்காக துடிக்கும் இதயத்பத..
அவனிடபம தந்து விட ஆபே..
தர நான் தயாராக..
ஆனால் வாங்க அவன் தயாராகவில்பை..
கண்ணீர் பூக்களுக்கு மட்டுபம..
கோந்தமான காதல் மாபை இவளுபடயது..",

-❤️தீட்சுவின் ஏக்கங்களில் தீரு❤️

"உங்கள் ககள்விக்கு நான் விரட கசால்லும் முன்

நீங்கள் இந்த வீடிகைாரவப் பார்த்தால் உங்களுக்கு நான்

பதில் கசால்ல கவண்டிை அவசிைம் இல்ரல என்று
நிரனக்கிகைன்",
என்று கூறி விட்டு தன் அருகக இைண்டடி தள்ளி
நின்றுக் ககாண்டு இருந்த தன் பாதுகாவலர்களில்
ஒருவரனப் பார்த்தான் தீைன். உடகன அவன் ஒரு
கலப்டாப்ரப உயிர்ப்பித்து திரைக்கு உயிர் ககாடுத்து
தீைனின் உத்தைவிற்குகாகப் பார்த்தான். அரதக் கண்ட தீைன்

897
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் கண்ரண அரசத்து உத்தைவிட அந்த ககாட் சூட்
அணிந்த பாதுகாவலன் கலப் டாப்ரப அந்த
பத்திரிரகைாளர்கள் மற்றும் கசய்தி கசனல் களின்
நிருபர்களுக்கு காட்டினான். அரதப் பார்த்த உடன் நான் நீ
என்று கபாட்டி கபாட்டுக் ககாண்டு அந்த கலப் டாப்ரப
தங்களுக்கு ஒரு அருரமைான நியூஸ் ஒன்று கிரடத்து
விட்டது என்று ககமிைாக்கள் கிளிக்கி தள்ளின. அந்த கலப்
டாப்பின் திரையில் மாதுரி கதவியும் ஒரு ஆணும்
கநருக்கமாக இருக்கும் வீடிகைா ஓடிக் ககாண்டு இருந்தது.
"நானா..!!!!!!!",
திரையில் கதரிந்த அரதப் பார்த்த மாதுரிகதவி
அலறினாள்.
"அவருக்கு பிடிக்கரலனா இைக்ககம காட்ட மாட்டார்
கமம் அவரு, சரிைான ரசக்ககா, ச்கச, ஒரு கபாண்ணு
மானம் கபாகுதனு கூட கைாசிக்காம இப்படிைா இந்த
வீடிகைாரவ ரலவ் கடலி காஸ்ட் கபாடுைது?",
என்று மாதுரி கதவியின் வக்கீல்
முணுமுணுத்தார். தனக்கு கசாந்தமான கசனல்
தீட்சண்ைாவிற்கு விபச்சாரி பட்டம் ககாடுத்ததால் தான்

898
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாதுரியும் வருணும் கநருக்கமாக இருக்கும் வீடிகைாரவ
மீடிைாக்களிடம் தீைன் காட்டுகிைான் என்று நைசிம்ம கைட்டி
க்கு புரிந்தது. அவர் உடகன கவகமாக மாதுரியிரன
கநாக்கி கசன்ைவர், தன் மகள் கன்னத்தில்
ஒரு அரை விட்டார்.
"அய்கைா..கைட்டி என்ன பண்றீங்க நீங்க..?",
என்று சீனிவாச ைாவ் அவரை தடுக்க முைன்ைார். அகத
ககள்வி தான் மாதுரி கண்களிலும்.
"பின்கன என்ன? நான் உலகத்தில் எத்தரனகைா
மில்லிைன்ைர்ஸ் இருக்காங்க, இந்த தீைன் என்ன கபரிை
இவன், இவரன கபால திருவனந்தபுைம், ைாஜஸ்தான்னு
எத்தரனகைா அைச குடும்பம் இருக்கு, அங்கக ஏதாவது
ஒரு இடத்தில் இவரள கல்ைாணம் கசய்து ககாடுத்து
இருப்கபன், என் கபச்ரசக் ககட்காமல் கடல்லியில்
அவரன பார்த்து லவ்னு கசால்லி அவன் கூட சுத்திட்டு,
அவன் கைாம்ப என்ரன கண்ட் கைால் பண்ைான்னு
அவரன கவண்டாம்னு கசான்னாள், நடுவில் இந்த வருண்
கூட சுத்தி எல்லா எழவும் பண்ணிட்டு அவரன விட்டுட்டு
திரும்ப அந்த தீைன் அவன் கம்கபனிக்கு எம்டிைா ஆனப்

899
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிைகு, அவனின் விவிஐபி இகமஜ்க்காக திரும்ப அவன்
கூட சுத்தினா, அந்த முட்டாளும் இவரள உண்ரமைா
காதலித்து இருந்ததால் எப்படிகைா ககள்வி ககட்காமல்
ஏற்றுக் ககாண்டு கதாரலத்தான், சரி, கல்ைாணம் வரை
வந்து விட்டகத என்று நிரனத்தால் சும்மா இருந்து
கதாரலக்காமல் நடுவில் அந்த தீைன் கபாண்டாட்டியின்
அம்மாரவ ஆக்சிகடன்ட் பண்ணி கதாரலத்து விட்டாள்,
அந்த எமக் ஜாதகன் அதிலிருந்து தான் எல்லாத்ரதயும்
கண்டு பிடித்து கதாரலந்து விட்டான், இவகளா
விஷைங்கரளயும் கசால்லி இருப்பவன் அந்த ஷர்மா
விஷைத்ரத மட்டும் கசால்லாமல் இருப்பானா என்ன?",
என்று நைசிம்ம கைட்டி புலம்பும் கபாகத அரத தான்
தீைன் கதாரலக் காட்சி திரையில் கசால்லிக் ககாண்டு
இருந்தான்.
"இது அந்த வருண் என்பவனால் ஏற்பட்ட மாதுரி
கதவியின் இைண்டரை மாதம் கர்ப்பத்ரத கடல்லியில் உள்ள
பிைபல நிைவ் மருத்துவமரனயில் மிஸஸ்.நிைவ் ஷர்மா
கரலத்ததற்கான டாக்குகமண்ட் இது",

900
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அடுத்த அதிர்ச்சிரை கவளியிட்ட தீைன், திரும்பி
தன் பாதுகாவலரன பார்த்தான், அந்த பார்ரவ உணர்ந்து
அவன் வந்து கலப் டாப்ரப ஆன் கசய்தான். அதில் ஒரு
ஆண் குைலும் கபண் குைலும் ஒலிக்க கதாடங்கிைது.
"கே..!!!மீ பிைாப்ளம் ஏண்டி?",
என்று கதலுங்கில் ஆைம்பித்த உரைைாடலில்
ஆைம்பம்கம அது மாதுரி யின் குைல் என்று அங்கிருந்த
அரனவருக்கும் புரிந்துப் கபானது.
"உன் பிைச்ரன என்ன? எதுக்கு கதாண கதாணனு
ஃகபான் பண்ணிட்கட இருக்க?",
"நீ தான் என் பிைச்சிரன, என்ரன பரழைப் படி லவ்
பண்ணுறிைா?, உன்னால் முடிைாதுல? அப்புைம் எதுக்கு
ககள்வி ககட்கிை? நான் கசான்ன இடத்துக்கு வந்துட்டிைா,
ைாருகம அங்க இருக்க மாட்டாங்க, கசா நீ ைாரைைாவது
கூட்டிட்டு வந்தாலும் எனக்கு கதரிந்து விடும்",
"வந்து கதாரலச்சுட்கடன், நீ கசான்ன அகத இடத்தில்
தான் இருக்ககன், இங்கக ைாருகம இல்ரல தான்",
"தனிைா தாகன வந்து இருக்க? இல்ரல உன் நானா
அனுப்புன ஆளுங்க எவனாவது சுத்தி இருக்கானா?,

901
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எனக்கு உன் கமல நம்பிக்ரக இல்ரல டி, அதான் இந்த
டிஸ்ககாத்கத ோல் புல்லா புக் பண்ணிகனன், நீ ைாரை
அரழத்து ட்டு வந்தாலும் எனக்கு கதரிந்து விடும்,
அப்புைம் பணம் இருக்குனு என் கூட கணவன் மரனவிைா
வாழ்ந்து ட்டு அந்த ககாடீஸ்வைரன பிடித்து இருக்கிகை?
எப்படி அவன் உன்ரன நல்லா ரவத்து இருக்கானா?"
"ஓ..!! என் கமல் உனக்கு நம்பிக்ரக இல்லாம தான்
இந்த டிஸ்ககாத்கத ோல் புல்லா புக் பண்ணினிைா?,
கவணாம் வருண், ரமண்ட் யுவர் டங்",
அவள் முகத்தில் ககாபத்தீ பைந்தது.
"என்னடி பத்தினி கவஷம் கபாடுை, உன்ரன பத்தி
கசால்லவும் நாம கநருக்கமாக இருக்கும் வீடிகைாரவ
காட்டவும் எனக்கு கைாம்ப கநைம் ஆகாது, ஆனால் நான்
அரத கசய்ை மாட்கடன், உன் காதரல உண்ரமனு நம்பி
உனக்கு எவ்களா பணம் வாரி இரைத்து இருக்ககன், இந்த
வீடிகைா எனக்கு தங்க முட்ரட தை வாத்து டி, ைாருக்குகம
பைப்புடாத நீ எப்படி பதறிைடித்து கிட்டு வந்து உக்கார்ந்து
இருக்க? எவ்களா பணம் கவணும்னாலும் தைனு கசால்ை
ோ..ோ..!! அதுக்காக வாது அவ்களா சீக்கிைம் இரத

902
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவளிகை விட்டு விடுகவனா?", ககவலம் உன்ரனயும் தன்
அைண்மரன ைாணிைாக ஆக்க திட்டமிட்டு இருக்காகன
தீைன், அய்கைா, அவன் ஏகதா ஒரு கபண் சாபத்ரத
வாங்கி இருக்கிைான் கபால, அதான் உன்ரனப் கபான்ை
கபண்ரண எல்லாம் கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்ள
கவண்டும் என்று அவன் தரலயில் எழுதி இருக்கு கபால,
ககாடீஸ்வை முட்டாள்",,
"உனக்கு என் தீைரன பத்தி கபச ரைட்ஸ் இல்ரல",
"அட..அட..உன் தீைனா? இது எப்கபாதில் இருந்து?
அவன் கவறும் பணக்காைன் என்று நிரனத்து அவனிடம்
பழகி அவரன கவண்டாம் என்று கசால்லி விட்டு, உன்
அழரகப் பார்த்து உன்ரன காதலிக்க பணக்காைன் கபால்
நடித்த என்ரன நம்பி பணம் என்ைதும் என் கூட கபட்ரட
கஷர் பண்ண கூட நீ தைாைா இருந்த, ஆனால் தீைன்
என்ரன விட ககாடீஸ்வைரன கதரிந்த உடன் கவட்ககம
இல்லாமல் அவன் உன் கமல் ரவத்து இருந்த காதரல
யூஸ் பண்ணிகிட்டவ தாகன நீ..இதுல கவட்ககம இல்லாமல்
என் தீைன்னு கசால்ை?",

903
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கே..!! ஆமா..!!! என்கனாட தீைன் தான், உன்னால
என்ன பண்ண முடியும், அதுக்கு தான் உனக்கு மாசம்
மாசம் ககாடுத்து கதாரலக்கிகைன்ல?",
"என்ன கபரிை பணம், கபரிை ஒழுங்கான முரையில்
வந்து கிழித்த பணமா? அங்க உன் அப்பன் அங்க நம்ம
ஸ்கடட்டில் என்னன கவரலகள் எல்லாம் கசய்து இந்த
பணத்ரத சம்பாதித்தான்னு எனக்கு கதரிைாதா?",
"அரத பற்றி கபச உனக்கு தகுதியில்ரல, வாரை
மூடு, நீ இடம் கதரிைாமல் கமாதிகிட்டு இருக்க",
"விதண்டாவாதம் பண்ணதா, உள்ளரத கசான்னால்
ககாபம் வருகதா?",
"நான் விதண்டாவாதம் பண்ணல, நீதான் என்கிட்ட
கதரவ இல்லாம கபசிக்கிட்டு இருக்க",
"உன்ரன மாதிரி ஒரு பிைவி கிட்ட கபசகவ எனக்கு
பிடிக்கல, என் கிட்ட நீ கபசினாகல உன் ஃப்ைாட்
கவரலகள் தான் எனக்கு நிரனவு வருது, அப்புைம் அரத
கதாடர்ந்து ஆத்திைம் வருது, அந்த ஆத்திைத்தில் இந்த
எனக்கு இந்த வீடிகைாரவ கவளியிடனும் கதாணும்,
அப்புைம் எனக்கு மாசம் மாசம் தங்க முட்ரட கிரடக்காது

904
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
, நீகை கசால்லு மாது அப்படி எல்லாம் கசய்தால் நல்லாவா
இருக்கும், என்கிட்ட கவை வீடிகைா காபிஸ் கவை
நிரைைகவ இருக்கு, அரத விடு, நீ தான் ஒழுங்கா பணம்
ககாடுக்கிைகை, அப்புைம் ஏன் நான் இரத எல்லாம்
உன்கிட்ட கசால்லிட்டு இருக்ககன், என் ஆளு அங்க
வைான், அவன் கிட்ட ககாடு",
"சரி, உன் ஆள் வைானா? அனுப்பு, எவ்வளவு கநைம்
ஆகும்?",
"ோப் அன் ேவர்ல வந்துடுவான்",
"என்ன ோப் அன் ேவர் ஆகுமா?
என்ரன என்ன உன்ரன கபால் கவரல கவட்டி
இல்லாதவள்னு
நிரனச்சுகிட்டு இருக்கிைா?",
"என்ன எனக்கு கவரல கவட்டி இல்ரலைா? அந்த
வீடிகைாரவ பார்த்த..",
"சரி, அரத எல்லாம் கபசி கதாரலக்காகத..ோப் அன்
ேவர் என்ன, ஒன் ேவர் கூட இருக்ககன், அரத மட்டும்
திரும்ப கசால்லி கதாரலக்காகத",

905
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீ இப்படி எல்லாம் கசான்னாலும் அன்ரனக்கு
நடந்தது இல்ரலனு ஆகி விடுமா? ோ..ோ..மாது..",
அத்துடன் அந்த ஆடிகைா முடிந்து இருந்தது.
"சார் இரத ரவத்து மாதுரி கதவி கமடம் தான் அந்த
வருரண ககாரல கசய்தார்! என்று நாங்கள் நம்புவது?",
ஒரு நிருபர் ககட்ட ககள்விக்கு பதில் கசால்லாது தீைன்
இன்கனாரு ஆடிகைாரவ கபாட்டான், அது நானா என்று
ஆைம்பித்ததில் இருந்கத மாதுரி குைல் என்று
அரனவருக்கும் புரிந்துப் கபானது.
"எஸ் நானா..",
"கசால்லு மாது?", எப்படி இருக்க?",
"நீங்க எப்படி இருக்கீங்க நானா, எகலக்க்ஷன் கவரல
எல்லாம் எப்படி கபாகுது?",
"நான் ஃரபன், ஆனால் உன் குைல் தான் ரபனா
இல்ரல",
"அப்படிைா..ஆமா நானா!!! நான் நல்லாதான் இல்ரல,
அதான் என் குைகல உங்களுக்கு காட்டி குடுக்குது",
"என்னாச்சு மாது?",
"எல்லாம் அந்த நாைால் தான் நானா",

906
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ைாரு அந்த ககசவ ைாவ் ரபைன் வருணா?",
"ஆமாம், அவகன தான், அவன் கபைரை கசால்ல கூட
எனக்கு பிடிக்கல",
"ஏன் என்ன ஆச்சி? என்ன கசய்தான்? இந்த முரை
என்ன ககட்டான்?",
"இருபது லட்சம் நானா, இந்த முரை எவகனா
கவகைாருவன் வந்து வாங்கிட்டு கபானான்",
"என்ன!!! இருபது லட்சமா?",
"ஆமாம், கைாம்ப அதிகமா கபசுைான், எனக்கு
என்னகவா ககாஞ்சம் பைமா இருக்கு நானா, தீைரன விட
அந்த சிவகாமி கிழவிரை நிரனத்தால் தான் இன்னும் என்
பிைஷ்சர் எகிருது",
"நானா முக்கிைமான மீட்டிங் ல இருக்ககன் மாது,
அப்புைம் கபசவா?",
"நீங்க என்ன கசய்வீங்க ஏது கசய்வீங்ககளா எனக்கு
கதரிைாது நானா, அந்த வருண் உயிகைாடு இருக்ககவ
கூடாது, அவரன எப்படிைாவது இந்த உலகத்ரத விட்டு
அனுப்பிடுங்க, உங்க கபாண்ணு நிம்மதிைா இருக்கணும்னா

907
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எவ்வளவு சீக்கிைம் பண்ண முடியுகமா அவ்வளவு சீக்கிைம்
பண்ணிடுங்க நானா",
"கபாறு மாது,எகலக்க்ஷன் முடிைட்டும் ",
"ஓ..எகலக்க்ஷன் எப்கபா முடியும்?",
"இன்னும் இைண்டு வாைத்தில்",
"எனக்கு கதரிைாது, உங்களுக்கு கதரிஞ்சா எத்தரன
தாதாக்கள் இருக்காங்க, அவங்கரள ைாரைைாவது அனுப்பி
முடிக்க கசால்லுங்க",
"ககாஞ்சம் கபாறுரமைா இரு மாது, அந்த ககசவ ைாவ்
என்ரன எப்கபா மண்ரண கவ்வ ரவக்கலாம்னு கட்சி
தரலவர் கூட கசர்ந்துக்கிட்டு என்ரன பத்தி கபாட்டுக்
ககாடுத்து பிளான் பண்ைான், ",
"சரி நானா, உங்கள் கபச்சுக்காக அரமதிைா
இருக்ககன், உங்கள் கபச்சு படிகை எகலக்க்ஷன்
முடிைட்டும்",
என்று அந்த உரைைாடல் முடிந்து இருந்தது.
"இந்த ஆடிகைா அன்ரனக்கு அந்த பப்பில் மாதுரி
கதவி உக்கார்ந்து இருந்த கடபிளுக்கு அடியில் ஒரு மினி
ரமக் ரவத்து வருணால் ரிக்கார்ட் பண்ணப்பட்ட ஆடிகைா,

908
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதுக்கு கூட என்கிட்ட ஆதாைம் இருக்கு, இந்த வீடிகைா,
ஆடிகைா எல்லாம் என் பிஏ விக்ைமால் ைகசிைமாக வருண்
கிட்ட இருந்து வாங்கப்பட்ட ஆதாைங்கள், இதில் ஒரு
காப்பி என்னுரடை நண்பர், விசாகப்பட்டினம் கபாலீஸ்
கமிஷனர் மிஸ்டர். சூைஜ் கைட்டியிடம் ககாடுக்கப்
பட்டுவிட்டது",
தீைன் முடிக்க, அங்கு இருந்த பத்திரிக்ரகைாளர்கள்
ஒரு பைபைப்பான கசய்தி கிரடத்து விட்ட குதுகாலத்தில்
எழுதி ககாண்டனர்.
அவ்வளவு தான் கபட்டி என்பது கபால் எழுந்து
ககாண்டான் தீைன், அரத உணர்ந்த அவனின் பாதுகாவலர்
கள் அவரன சூழ்ந்துக் ககாண்டனர். அரத
எதிர்ப்பார்க்காத பத்திரிரகைாளர்கள்,
"சார்..சார்..பிளீஸ், ஒன் கமார் ககாஸ்டின்!!!!!",
என்று அலறினார்கள்.
"சார், இப்கபா மாதுரி கதவி எங்க இருக்காங்கனு
கசால்ல முடியுமா?",
"சார், மாதுரி கதவிரை பற்றி கதரிந்து தான் திருமணம்
கசய்ை ஒப்புக் ககாண்டீர்களா?",

909
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிருபர்களின் ககள்விக் கரணகள் தீைரன கநாக்கி
பாய்ந்தது. அவன் அரத கண்டுக் ககாள்ளாது நகை முற்பட,
"சார், மிஸஸ். தீைன் பத்தி நீங்க கசால்லகவ இல்ரல?",
அவரன கநாக்கி வந்த ஒரு ககள்விக்கு அவன்
மீண்டும் அந்த ரமக்குகள் கநாக்கி கசன்று,
"அவள் தான் எனக்கு எல்லாகம, எப்கபாதும் அவள்
தான் எனக்கு எல்லாமுமாக இருந்திருக்கிைாள், இனி
இருக்கப் கபாகிைாள், என் காதல் மரனவிைாக",
என்று கூறிவிட்டு தீைன் நகை அந்த நிருபர்கள் மற்றும்
கசய்தி கசனல்களின் ககமிைா கவளிச்சத்ரத தடுத்து
அவனின் பாதுகாவலர்கள் அவரன சூழ்ந்துக் ககாண்டனர்.
தனது கழுத்தில் இருந்த ரட முடிச்ரச தளர்த்திைப் படி
ரிசார்ட்டின் தனது அலுவலக அரைக்குள் நுரழந்த தீைன்
அங்கு நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்த விக்ைரம பார்த்தான்,
அவனின் அந்த பார்ரவ கண்டவுடன் தீைன் உடன் வந்த
பாதுகாவலர்கள் இருவரும் அந்த அரையிரன விட்டு
கவளிகை கசன்ைனர். விக்ைம் அருகக வந்த தீைன், அவன்
கன்னத்தில் பளார் என்று ஒரு அரை விட்டான், அந்த

910
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரையில் விக்ைமின் இதழ் ஓைத்தில் இருந்து ககாடாக
இைத்தம் வழிந்தது.
தீட்சண்ைா முகத்தில் பதற்ைம் கூடி இருந்தது. அவளும்
தனது கபானிற்கு அரழப்பு விடுத்து பார்த்து விட்டாள்,
அது அனுவால் சுவிட்ச் ஆஃப் கசய்ைப்பட்டதால், அது
சுவிட்ச் ஆஃப் என்று அவளிடம் கூறிைது. அரத
கதாடர்ந்து அனு, திவாகர், மலர் என்று அரனவருக்கும்
ஃகபான் கசய்து விட்டாள், ைாருகம எடுக்க வில்ரல,
அம்மாவுக்கு ஏதாவது ஆகி இருக்குகமா என்று
அவளுக்குள் பைம் எழுந்தது. கபசாமல் தீைனிடம் ககஞ்சி,
ைகசிைமாகவாது தன்ரன தாம்பைம் அரழத்து கசல்ல
கசால்ல கவண்டும், என்று முடிவு எடுத்தவளாய் இைவு
உணவு மைந்து அவன் எப்கபாது ரிசார்ட்ட்டில் இருந்து
வருவான் என்று அந்த அைண்மரனயின் வாயிரல
கவறித்துக் ககாண்டு இருந்தாள். பாவம் கபரத அவளுக்கு
கதரிைவில்ரல. அந்த கடற்கரை ரிசார்ட்ட்டில் இருந்து தன்
கணவன் எப்கபாது வந்தாலும் நிதானம் இழந்து மதுப்
கபாரதயில் மூழ்கி நடு இைவுக்கு தான் வருவான் என்று.

911
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 64
"தூரத்தில் நீ இருந்து..
எனக்குள் உண்டாக்கும்..
காதல் தீபயயும்..
அருகில் உன் கதாடுதைால்
உண்டாகும் தாைத்தீபயயும்..
ஒரு பேர அபைக்க வருவாயா..?
என் காதல் தீயில் கபரந்திட
வருவாயா?",

-❤️தீட்சுவின் தாைங்களில் தீரு ❤️

இைவு விளக்கு கவளிச்சத்தில் அந்த அைண்மரனயின்

கதாற்ைம் ைம்ைமாக கதரிந்தது, அைண்மரனயின்

பிைம்மாண்ட கதவில் இருந்து அந்த அைண்மரனயின்
வாயில் வரை இருபுைமும் வித விதமான பூச்கசடிகளும் பழ
மைங்களும் இருந்த அந்த பாரதயில் வரிரசைாக இருந்த
அலங்காை விளக்குகள் அந்த அைண்மரனயின் கதாற்ைத்ரத
இன்னும் அழகாக காட்டிைது. தீட்சண்ைா மட்டும் அந்த

912
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அைண்மரனக்கும் தீைனுக்கும் துளி கூட சம்பந்தம்
இல்லாதவளாய் இருதிருந்தால் நிச்சைம் அந்த சூழரல
ைசித்து லயித்து இருப்பாள், என்று கஜாசிைம் கசான்னாள்
அவளுக்குள் இருந்த இைற்ரகயின் ைசிரக. அரத எண்ணி
தீட்சண்ைாவிற்கு சிரிப்பு தான் வந்தது.
"இந்த மனம் இருக்கக..அப்பப்பா!!!! என்றுகம நடக்காத
ஒன்றிற்கு தான் ஆரசப்பட்டு கதாரலக்கும்",
என்று அவள் எண்ணும் கபாகத,
"தீைரன காதல் கணவனாக ககாண்டு இருக்கும் உனக்கு
கூட இந்த உலகத்தில் நடக்காத ஒன்று என்று இருக்கிைதா
கபண்கண?",
என்று அவளின் அறிவு எதிர் ககள்வி ககட்க,
"அந்த நம்பிக்ரகயில் தாகன என்ரன அம்மாரவப்
பார்க்க அரழத்து கசல்ல ககட்கலாம் என்று நிரனக்கிகைன்,
அவன் காலில் விழுந்தால் ஆவது என்ரன ோஸ் கபட்டல்
அரழத்து கபாக கசால்ல கவண்டும்",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவன் வருரகரை
எதிர்ப்பார்த்து அவள் சன்னரலப் பார்த்தாள். அவள் காரல

913
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இந்த அரைக்குள் நுரழந்ததில் இருந்து அவளின்
கணவரன தவிை
கவறு ைாரும் அவரள சாப்பிட அரழக்கவில்ரல,
அவரளப் பற்றி ககட்கவில்ரல, ஏன் அங்கு ஒருத்தி
இருக்கிைாள் என்பரதகை அங்கு இருந்தவர்கள் மைந்து
கபாயிருந்தனர். தீைன் அவரளப் பற்றி உைர்த்தி கபசிை
கபாது அவரளப் நிமிர்ந்து பார்த்த தீைனின் உைவினர்
கும்பல் கூட அவரள ஒரு கபாருட்டாக நிரனக்க
வில்ரல,
"ஓ..அந்தம்மா என்ரன ஏற்றுக் ககாண்டால் தான்
இவங்க என் கிட்ட கபசுவாங்களாமா?",
என்று எண்ணிை தீட்சண்ைா, இப்படிபட்டவர்களிடம்
தன் கவுைவத்ரத விட்டு கவளிகை கசன்று அவர்களின்
இகழ்ச்சி பார்ரவக்கும், கபச்சுக்கும் நடுவில் அரைபடுவரத
விட கண்ணுக்கு விருந்தாக இருக்கும் இந்த அைண்மரன
கதாட்டத்ரத பார்த்துக் ககாண்டு இங்கககை தனிைாக
அமர்ந்து விடலாம் என்று எண்ணி அந்த தீைன் அரையின்
சன்னல் அருகக அமர்ந்து விட்டாள்.

914
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தன்ரன மருத்துமரன அரழத்து கசல்வது குறித்து
ககட்க நடுவில் தீைனுக்கு கபான் கசய்ை முடிவு கசய்தாள்,
அவர்கள் இருவர் நடுவில் எது வந்தாலும், அவனின்
அரலகபசி எண் அவளின் கநஞ்ரச விட்டு மரைைாது,
அவளிடத்தில்கல நீங்காது நிரனவில் இருக்கும் தன் காதல்
தீயின் அரல அடித்துக் ககாண்டு இருக்கும் தன் மனரத
எண்ணி விைந்து வண்ணம் ஃகபான் கசய்தாள், எத்தரன
பிரிவு, கண்ணீர் வந்தாலும் தன்னால் அவன் அரலகபசி
எண்ரண மைக்க முடிைாது என்று அவள் மனது அவளுக்கு
புரிை அவள் இதழில் புன்னரக எட்டிப் பார்த்தது. அவளின்
கண்கள் அனிச்ரசைாக அந்த அரையில் இருந்த அவன்
ஃகபாட்கடாவின் மீது பாய்ந்தது. ஒருகணம் தன் மனக்
கவரலகள் மைந்து அவரன ைசித்தாள்.
அவளின் அரழப்பிற்கு அவகனா பிைகு
அரழக்கிகைன் என்று குறுஞ்கசய்தி அனுப்பிைவன் பிைகு
அரழக்ககவ இல்ரல, அவள் அரழத்ததற்கும் அவனிடம்
இருந்து வருகிகைன் என்று மட்டும் தான் பதில் வந்தது.
தீட்சண்ைா மனம் முழுவதும் அவன் எப்கபாது வருவான்,

915
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எப்படிைாவது மருத்துவமரன கசன்று கதவிரை பார்த்து
விட கவண்டும் என்று வழிப் பார்த்து ககாண்டு இருந்தாள்.
"சாரி சார்..!!!!!",
ஒகை ஒரு வார்த்ரதரை வாய் திைந்து கசால்லி விட்டு
கமௌனமானான் விக்ைம்.
"வாரை மூடு, நீ பண்ணிை கவரலக்கு உன்ரன
ககான்று இருக்க கவண்டும், ஆனால் நீ அந்த மாதுரி
கதவிரையும் வருரணயும் எனக்கு காட்டிக் ககாடுத்து
விட்டாய், அதற்காக உன்ரன உயிகைாடு விடுகிகைன், என்
கண் முன்கன நிற்காகத கபா",
என்று தீைன் ககாபக் குைல் ககட்டு அரமதிைாக
நகர்ந்தான் விக்ைம், அவனுக்கு கதரியும், தீைன்னின்
ககாபத்தின் அளவு, சில கநைங்களில் அவரன திட்டி விட்டு
கவளிகை கபாக கசால்ல மாட்டான், ககாபம் மைந்து
உடகன அடுத்த கவரலயிரன கசால்லி விடுவான், ஆனால்
மிகவும் உச்சக் கட்ட ககாபத்தில் இருந்தால் தான் என் கண்
முன்கன நிற்காகத என்பான், அரதயும் மீறி மன்னிப்பு
ககட்கிகைன் என்ை கபர்வழியில் அங்கு நின்ைால் தன்
ரகயில் இருக்கும் கபாருரள எடுத்து முகத்தில் வீசி

916
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விடுவான். அந்த ககாபத்தின் அளரவ கதரிந்து தான்
விக்ைம் அரமதிைாக கவளிகை கசன்ைான். தன் கண்கரள
மூடி ககாபத்ரத கட்டுப்படுத்த முைன்ைான் தீைன், அவனின்
அந்த நிரலரை கரலப்பது கபால் அவனின் கசல்ஃகபான்
ஒலித்தது. ப்ச் என்ைப்படி கபாரன எடுத்தான். தீட்சண்ைா
தான் அரழத்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"கசால்லு தீ..",
"....."
"ோப் ஆன் ேவரில் வகைன்டி",
என்ைவன் அவள் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் கபாரன
துண்டித்தான். அவனுக்கு இன்னும் ஆத்திைம் அடங்ககவ
இல்ரல, அவனின் ஆத்திைத்ரத தணிப்பது கபால் அவன்
கண்ணில் பட்டது ஒரு கவளிநாட்டு உைர் ைக மதுபானம்.
தன் கண்ரண மூடி தன்ரனக் கட்டுப் படுத்த முைன்ை தீைன்
அந்த முைற்சியில் இருந்து கதாற்று அந்த மதுபானத்ரத
ரகப்பற்றினான். அந்த ஒரு பாட்டில் மூன்ைாக மாை,
தளர்ந்து கஷாபாவில் விழுந்தான் தீைன். அவன் ரகயில்
இருந்த பாட்டில் இைண்டாக மாறிை தருவாயில் அவன்
தீட்சண்ைாவிற்கு கசான்ன அந்த அரைமணி கநைம் இைண்டு

917
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மணி கநைமாக மாறி விட்டது என்பரத உணர்த்தும்
வரகயில் அவளிடம் இருந்து மீண்டும் ஒரு ஃகபான்
வந்தது. கபாரதயின் உச்சத்தில் இருந்த தீைன் தடுமாறி
கபாரன எடுத்தான்.
"என்னடி..?",
"....."
"வந்து கதாரலக்கிகைன், சும்மா எதுக்கு ஃகபான்
பண்ணி உயிரை வாங்குை?",
அவன் அவளிடம் எரிந்து விழுந்தான், தான்
கபாரதயில் இருந்த உலாவிக் ககாண்டு இருந்த உலகத்தில்
இருந்து தன்ரன கீகழ தள்ளி விட்டு விட்ட ஃகபான்
காலால் வந்த எரிச்சல் அது.
"....."
"ஆமாடி, உன்ரன அங்கு அரழத்துப் கபாக எனக்கு
விருப்பம் இல்ரல, அதான் கநைத்ரத கடத்துகைன்,
கபாதுமா?",
"....."
"எங்கைாவது கபா..என்ரன டார்ச்சர் பண்ணாத",
"....."

918
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மறுமுரனயில் தீட்சண்ைா கசான்னாகளா
கதரிைவில்ரல, தீைன் முகம் மாறிைது. அவன் தரலயில்
ரக ரவத்துக் ககாண்டான்.
"ேகலா..தீ..ேகலா..!!!",
அவன் ேகலா என்று அவரள கபானின்
மறுமுரனயில் அவன் கதடிைதில் இருந்கத அவள்
அரழப்ரப துண்டித்து விட்டாள் என்று தீைனுக்கு புரிந்ததில்
அதுவரை அவன் ககாண்டு இருந்த கபாரத எல்லாம்
அவனுக்கு வடிந்து கபானது கபால் கதான்ை தட்டு தடுமாறி
எழ முைன்று தன் முைற்சியில் கதாற்று கபாய் கீகழ
தடுமாறி விழ முைன்ைான், பிைகு சுதாரித்து எழுந்தவன்
நரடகை தடுமாறிைது. அவரனக் கண்டதும் ோலில்
அமர்ந்து இருந்த விக்ைம் எழுந்து நின்ைான். அவரன
அரழத்த தீைன்,
"கடய், இங்ககை இருந்து ரிசார்ட்ரட பாத்துக்ககா, என்
கபாண்டாட்டி என் கிட்ட ககாச்சிகிட்டாடா, தீ மாதிரி
வார்த்ரதைாகல எரிக்கிைா, எப்கபா பார்த்தாலும் பத்தி
எரியிைா, நல்லா ககார்த்து விட்டடா..",

919
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி விக்ைம் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தீைன் தன்
ககாட்ரட கதாளில் கபாட்டுக் ககாண்டு தடுமாறி
நடந்தான்.அரதப் பார்த்த விக்ைமிற்கு சிரிப்பு வந்தது.
"எத்தரன கபரிை ஆளாக இருந்தாலும் கபாண்டாட்டி
எனும் ஒரு வார்த்ரதக்கு அடங்கிப் கபாய் விடுகிைார்ககள,
இந்த காட்சி தான் எவ்வளவு மனதுக்கு நிரைவாக
இருக்கிைது, இந்த இடத்தில் அந்த பிசாசு மாதுரி மட்டும்
இருந்திருந்தால் சாரை கதடி நடு இைவு என்று கூட
பாைாமல் இங்கக வந்து கமாகினி கபய் கபால் நின்று
இருப்பாள், அந்த தீட்சண்ைா கமடம் எப்படி இருந்த
இடத்தில் இருந்கத சாரை தன்ரன கதடி வை ரவக்கிைாங்க,
ஆனாலும் சாருக்கும் தீட்சண்ைா கமடம் கமல் அன்பு தான்,
அதனால் தான் இவ்வளவு சீக்கிைம் கிளம்பி இந்த ஓட்டம்
ஓடுகிைார், இல்ரல என்ைால் இப்கபாது ஆைம்பிக்கும்
அவைது மதுபான ஆட்டம் விடிைற்காரல தாகன முடியும்?",
என்று அவன் அந்த எண்ணிக் ககாண்டு இவ்வளவு
சீக்கிைம் என்று கசான்ன அந்த கநைமான நள்ளிைவு ஒரு
மணிரை காட்டிக் ககாண்டு இருந்த கடிகாைத்ரதப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா கண்களில் நீர் திைண்டது.

920
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காரலயில் இருந்து சாப்பிடாத பசி அவள் உடரல
துவட்டகவ சன்னரலப் பார்த்துக் ககாண்கட அமர்ந்து
இருந்தவள் தன்ரனயும் அறிைாமல் தூங்கி கபானாள்.
தீைன் காரை கண்டதும் அந்த அைண்மரன ககட்ரட
திைந்த காவலாளி அந்த இைவு கவரளயிலும் சல்யூட்
ஒன்ரை தீைனுக்கு ரவத்து தன் கடரமரை சரிைாக
கசய்தான். தன் காரை நிறுத்தி விட்டு அதிலிருந்து ஒரு
பாலித்தீன் கவரை ரகயில் எடுத்துக் ககாண்டு மாடிப்படி
ஏறினான் தீைன்.
அவன் வருவான் என்று கதரவ தாழ் கபாடாது,
சன்னல் ஓைத்தில் அமர்ந்த நிரலயில் உைங்கிப் கபாயிருந்த
தீட்சண்ைாரவக் கண்டதும் அவனுக்குள் ஏகனா குற்ை
உணர்வு கதான்றிைது. அவள் அருகில் தடுமாறி கசன்ைவன்,
அவரள அரழத்தான்.
"தீ..!!!!",
தன் கமல் பட்ட ஸ்பரிசத்தில் திடுக்கிட்டு கண் விழித்த
தீட்சண்ைா தன் எதிகை நிற்பவரன கண்டு முரைத்து
முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டாள். பின் இவனிடம் வீம்பு
பிடித்தால் தன் அம்மாரவ பார்க்க அரழத்துப் கபாக

921
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மாட்டான் என்று எண்ணிை தீட்சண்ைா அவன் முகம்
பார்த்தாள்.
"சாரி தீ..கைாம்ப கடன்ஷன்ல இருந்கதன், அதான்
உன்கிட்ட அந்த கடன்ஷரன காட்டிட்கடன்",
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் ககாட்
சூட்டுடன் ஷூ அணிந்த காலுடன் தரையில் அமர்ந்தவன்
அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவள் மடியில் தரல
சாய்த்தான். அவரன தள்ளி விட முடிைாது அவள்
கநளிந்தாள், அவனின் பாவரனகள் அவளிடம் அவன்
குடித்து இருக்கிைான் என்று கசால்லிைதில் அவள் முகம்
மாறிைது.
"தீ..நீ இன்னும் சாப்பிடகவ இல்ரலல? உனக்காக நான்
கநய் கைாஸ்ட் வாங்கிட்டு வந்கதன், உனக்கு ஞாபகம்
இருக்காடி? நீ ஸ்கூல் ரடம்ல நம்ம ஸ்கூல் பக்கத்தில் ஷீட்
கபாட்டு இருக்கிை சின்ன கரடயில் ஒன் ரடம் என்கிட்ட
வாங்கி தை கசால்லி ககட்ட, நான் அந்த கரடயில் கபாய்
வாங்கினா என் மாம் திட்டுவாங்கனு உனக்கு வாங்கிகை
தைரல, அதுக்கு அப்புைம் ஃப்கபைவல்க்கு உனக்காக அங்க
கபாய் வாங்கி ககாடுத்கதன்ல?",

922
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கசால்ல கசால்ல அவள் நிரனவும் அவர்களின்
பள்ளி நாட்களிடம் கபானது, அவர்கள் இருவருக்கான
கவரலகள் அற்ை அழகான உலகம் அது, அவளது
கண்களில் அந்த நாரளை நிரனவுகளில் நீர் கசிந்தது.
அப்கபாது எல்லாம் அவளும் அவனும் எப்படி
இருந்தார்கள், நிரனவுகள் அவள் கநஞ்சில் தளும்பிைதில்
அவள் மனம் நிரைந்தது, அதில் அவளுக்கு பசி மைந்து
கபானது.
"சாப்பிடுடி.., இன்ரனக்கு கைாம்ப கடன்ஷன், அதான்
குடித்து விட்கடன்",
என்று அவள் முகம் பார்த்து கசால்லிை தீைனுக்கு
அவள் தன் தரலயிரன மறுப்பாக ஆட்டினாள்.
"எனக்கு இது எதுவும் கவண்டாம், தீைா, நீங்க
குடித்தரதப் பற்றி கூட நான் எதுவும் ககட்கவில்ரல,
என்ரன என் அம்மா கிட்ட அரழத்துட்டு கபாங்க
தீைா..பிளீஸ், உங்கள் கூட மட்டும் தான் நான் கவளிகை
கபாகணும்னு கசால்லி இருக்கீங்கல, அதான் இப்கபா நீங்க
வந்துட்டீங்கல, வாங்க தீைா, அனு அக்கா கபாரன..",

923
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத அவன்
அரத காதில் வாங்காது அவள் முகம் பார்க்காது அவளின்
மடிரை விட்டு விலகி எழுந்தான்.

924
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 65
"அவனின்றி இவள் இல்பை
என்ைபத விட..
அவபன நான்..
நாபன அவன்..
என்று இருக்கத்தான்
ஆபே இவளுக்கு..",

-❤️தீட்சுவின் தீரா ஆபேகளில் தீரு❤️

"தீைா..!!!!",
அவனின் அந்த திடீர் கசய்ரகயில் அவள்
கைாசரனைாக அவரனப் அரழத்தாள்.
"பிளீஸ் தீைா, நம்ம ைாருக்கும் கதரிைாமல் கபாயிட்டு
வந்துடலாம்",
அவளின் இரைஞ்சரல கபாருட்படுத்தாமல் அவன்
தான் கபாட்டு இருந்த ககாட்ரட கழற்றி வீசினான், அவன்
காலில் இருந்த ஷூரவ கழற்ை முடிைாது கபாரதயில்
தடுமாை, உடகன தன் கபச்ரச நிறுத்தி விட்டு தீட்சண்ைா

925
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரத கழற்றினாள். அரத பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
தீைன் அவரள அரழத்தான்.
"தீ..!!!!",
"கசால்லுங்க",
"உனக்கு ஏன்டி என் கமல் இவகளா காதல்? அப்படி
என்ன நான் உனக்கு கசய்கதன்?",
அவன் கபாரதயிலும் கதளிவாக அவளின் உயிரை
ஊடுருவும் பார்க்கும் ககள்வி ஒன்ரை ககட்க அவள்
நிமிர்ந்து அவரனப் பார்த்தாள், அவளின் அந்த பார்ரவ
ஏகதா கசால்லப் கபாகிைாள் என்று அவனுக்கு
உணர்த்திைது.
"என்ன இன்ரனக்கு கைாம்ப குடித்துட்டிகைா?",
என்ைப்படி அவனின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவனது
மற்கைாரு கால் ஷூரவ அவள் கழற்றினாள்.
"ப்ச், கசால்டினா!!!",
"என்னது?"
அவளின் கவனம் முழுவதும் அவன் கால் ஷூவிகல
இருக்க அவள் மறுபடியும் அவரனகை ககட்டாள்.

926
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏன் உனக்கு என் கமல இவகளா காதல்னு
ககட்கடன்?, இப்கபா தான் உன்கிட்ட ஃகபானில் எரிந்து
விழுந்கதன், அப்பவும் நீ என்கிட்ட வந்து பரழைப்படி
கபசுை?, உனக்கு என் கமல் ககாபகம வைாதா?",
"அப்படினு ைார் கசான்னா? உன்னால் என் சுை
மரிைாரதரையும் தன்மானத்ரத யும் அடகு ரவக்கும்
நிரல வந்தால் எனக்கு நிச்சைம் ககாபம் வரும்,.சில
உணர்வுகள் வார்த்ரதகளால் கசால்ல முடிைாது தீைன் சார்,
அனுபவித்து பார்த்தால் மட்டும் தான் கதரியும், எப்கபாகதா
மனதில் விழுந்த விரத இது தீைா, கவர் விட்டு வளர்ந்து
விருட்சமாக என் மனதில் இருக்கு, அரத நானாக
கவறுப்பாகி கவட்டினால் தான் உண்டு, உன்ரன
பார்க்கிைப்ப கபாலாம் அந்த மைம் தூவும் காதல் சாைல்
என்ரன நரனக்கும் கபாகதல்லாம் உன் கமல் காதல்
அதிகமாகிட்கட கபாகும், அது ஒரு தீ மாதிரி தீைா, சிறு
தீக்குச்சிைால் உண்டாகும் தீ எப்படி ஒரு கபரிை காட்டுத்
தீைாக மாறுகதா, அகதப் கபால் உன்னால் என் மனதில்
எப்பகவா உண்டான சிறு சலனம் இப்கபா கபரிை காதல்
தீைா மாறி என்ரன உள்ளுக்குள்கள எரித்துக் ககாண்கட

927
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்கு, உனக்கு அகதல்லாம் புரிைாது, உன் மனதில் காதல்
என்று ஒன்று இருந்தால் இந்த உணர்வுகரள நான் உனக்கு
கசால்லி கதரிை ரவக்க கவண்டிை அவசிைம் இல்ரல,
அன்பும் அக்கரையும் கவை, இது கபால் இருக்கும்
உணர்வுகள் கவை தீைா, நீ மதிைம் கசான்னீகை, ஐ லவ்
யூனு, அது உணர்வுப் பூர்வமாக மனதில் இருந்து கசால்லி
இருந்தால் இப்படி எல்லாம் ககள்வி ககட்டு இரத எல்லாம்
கதரிந்து ககாள்ளனும்னு அவசிைம் இருக்காது",
என்ைப்படி இைல்பாக அவன் வீசி எறிந்த ககாட்ரட
அவள் மடித்து ரவக்க,
"இவள் புத்திசாலி !!!",
என்று எண்ணி, அவள் கசால்லிைரத ைசித்தான் தீைன்.
அவனின் சிந்தரனரைக் கரலப்பது கபால் ககட்டது
அவளின் குைல்.
"வா தீைா கபாகலாம்",
என்ைப்படி அவள் அவன் ரகரை பிடித்தாள்.
"எங்கடி?",
அவன் ககட்க, அவள் முகம் மாறிைது.

928
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எங்கடிைா!!! விரளைாடத, நான் என் அம்மாரவ
பார்க்க கபாகணும், புரிந்து ககாள், நீ கசான்னது கபால்
நான் உன் கூட தாகன கசர்ந்து கபாக தைாைா இருக்ககன்,
என்ரன அரழத்துட்டு கபா தீைா, நீ கூட காரிகல இரு,
நான் கபாய் பார்த்து விட்டு என் அண்ணன், அண்ணி கிட்ட
மன்னிப்பு ககட்டு விட்டு வகைன்",
அவள் அவனின் ரககரள பிடித்துக் ககாண்டு ககட்க
அவன் முகம் புன்முறுவலுக்கு மாறிைது.
"கசா..கமடம் இதுக்காக தான் கால்
ஷூரவ எல்லாம் கழட்டி காக்கா பிடித்தீங்க?, சரிைான
ஆளு டி நீ",
"அரத எல்லாம் அப்புைம் கபசிக் ககாள்ளலாம்,
இப்கபா வா கிளம்பு",
என்று அவன் ரகரை பிடித்து இழுத்து அவள்
அவரன எழுப்ப முைன்ைாள், அவன் அரசைகவ இல்ரல.
கசார்ந்து கபானவள் அமர்ந்தாள்.
"என்னாச்சு கமடம்?",
அவனின் ககலிைான குைலில் ககாபம் ககாண்ட அவள்
அவரன முரைத்தாள்.

929
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா நீ பண்ைது ககாஞ்சம் கூட நல்லா இல்ரல!!!, நீ
கவண்டும்கன பண்ை"
"என்னடி பண்கைன்? மதிைம் தான் அம்மா
கசான்னாங்ககள , பூரஜ முடியும் வரை எங்கும் கபாக
கூடாதுனு? அது உன் காதில் விழரலைா?, அந்த
சடங்குப்படி நடந்தால் தான் எங்கள் அைண்மரனக்கு
நல்லது, அரத நாங்க எப்கபாதும் மீை மாட்கடாம்"
"ஆமாம் கபரிை பூரஜ, அங்க என்ரன
கபத்தவங்களும், கபத்தவங்க மாதிரி பார்த்துக்கிட்ட
அண்ணாவும், அண்ணியும் என்ன நிரலயில் இருக்காங்கனு
எனக்கு கதரிைரல, அரத விட எனக்கு இந்த பூரஜயும்
புனஸ்காைமும் அவசிைம் இல்ரல மிஸ்டர். தீைன்",
அவளின் குைல் உைர்ந்து ஒலிக்க,
அவன் முகம் சுளித்தது.
"என்னடி வாய் கைாம்ப நீளுது?",
"என் இடத்தில் இருந்து கைாசித்து பார்க்க
மாட்டீங்ககள, நான் உன் கூட திருட்டு கல்ைாணம் பண்ணி
இருக்ககன்னு எல்லாரும் நிரனத்துக் ககாண்டு இருக்காங்க,
என் கபைர் டீவியில் வந்த அந்த அதிர்ச்சியில் என்

930
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அம்மாவுக்கு உடம்பு முடிைாது கபாயிட்டு, அவங்கரள
ோஸ் கபட்டலில் கசர்த்து இருக்காங்க, அங்க என்
அண்ணனும் அண்ணியும் கஷ்டப் படுகிைாங்க, அந்த
கநைத்தில் என் குடும்பத்துக்கு கூட நான் துரணைா
இல்லனா நான் என்ன கபாைந்த கபாண்ணு?",
"உன் குடும்பம் அது இல்ரல, இது தான், ஓகக? உன்
புருஷன் நான், அவ்களா தான், இந்த அைண்மரன
கபாறுத்தவரை சாதாைண குடும்பத்தில் இருந்து கபண்
எடுத்தால் இங்கக ைாணிைா வை அந்த கபாண்ணு ஒரு
அனாரத மாதிரி தான், ரலக், அத்கதாடு அவளுக்கும்
அவளுரடை சாதாைண குடும்பத்துக்கும் உள்ள கதாடர்பு
முடிந்து கபாய் விட்டு, ஏன்டி இரத எல்லாம் கதரிந்து
தாகன என்ரன காதலித்த?",
அவனின் பார்ரவ அவரள ஊடுருவிைது.
"ஆமாம், ஆனால் தீைா நீ ஏன் இரத புரிந்துக் ககாள்ள
மாட்ைா? என் குடும்பம், அங்க கபாய் சந்கதாஷமா
வாழுனு என்ரன இங்க அனுப்பி ரவக்கல, அவங்கரள
அவமானப்படுத்தி, ககவலப் படுத்தி உன்கிட்ட நான் வந்து

931
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசர்ந்து இருக்ககன், அதுக்காகவாது நான் மன்னிப்பு
ககட்கணும் , என்ரன அரழத்துட்டு கபா",
"உனக்கு ஒரு தடரவ கசான்னால் புரிைாதாடி? இந்த
கநைத்தில் கிளம்பினா அம்மாவுக்கு கதரிந்தால் என்ரன
என்ன நிரனப்பாங்க, அவங்க ஏகதா முன்கனார் பூரஜக்கு
ஒத்துக்கிட்டகத கபரிை விஷைம்னு நான் நிரனக்கிகைன்,
அரதயும் நீ ககடுத்து விட்டுடுவ கபால! ககாஞ்சம்மாவது
என் இடத்தில் இருந்து பார்கிறிைாடி நீ?",
சடாகைன்று எழுந்த அவன் அவரள கநாக்கி
ககாபத்துடன் கநருங்கினான், அவனின் அந்த கவகத்ரத
எதிர்ப்பார்க்காத அவள் பைந்து பின் வாங்கினாள்.
"நீ நீைா இல்ரலடி, நிஜமாகவ என்கனாட பரழை தீ
தானா? என் கமல் எவ்களா ககரிங்கா இருக்கிை அந்த தீ
எங்க டி கபானாள், உன் கழுத்தில் இந்த தாலி ஒன்ரன
கட்டிைதில் இருந்து என்ரன பத்தியும் என் மனநிரல
பத்தியும் ககாஞ்சமாவது நிரனத்து பார்க்கிறிைாடி? நீ என்
கபாண்டாட்டி தாகன? கசால்லு டி? நீ என் கபாண்டாட்டி
தாகன? என்கனாட கபட்டர் ோஃப்பா இருந்து எனக்காக
சில விஷைங்கள் விட்டு ககாடுத்து கபாறிைாடி?

932
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அன்ரனக்கு அம்மாரவ அத்ரதனு கூப்பிட கசான்னால்
கமடம்னு கூப்பிட்டு ரவக்கிை, எனக்கு இருக்கு ஆயிைம்
வர்க், அதுக்கு நடுவிலும் உனக்காக சாப்பிட ஸ்கபஷல்
டின்னர் கைடி பண்ண கசால்லி இருந்தால் நீ சாப்பிடல,
மதிைம் நான் கபாகும் கபாது உனக்கு கவரலக்காரி குடுத்த
ஜீஸ் அப்படிகை ோலில் இருக்கு, நீ ஏண்டி இப்படி
இருக்க?",
அவன் ஆத்திைத்தில் பல்ரலக் கடித்தான்.
"நான் என்ன உணர்ச்சிகள் அற்ை கபாம்ரமைா தீைா?
உங்க அம்மா கபசிை கபச்சுக்கு மானம் உள்ளவள் எவளாது
அத்ரதனு கூப்பிடுவாளா?, நான் கைாம்ப கைாம்ப
சந்கதாசமா நிம்மதிைா இருக்ககன்ல! இங்கக நீங்க தைார்
பண்ணி இருக்கும் விருந்ரத சாப்பிட?",
அவள் கசால்ல, அவன் முகம் மாறிைது.
"ச்கச, உன்னிடம் மனுஷன் கபசுவானாடி?",
என்று கசால்லி விட்டு அவன் அந்த படுக்ரக
அரையின் கதரவ படாகைன்று அடித்து மூடி விட்டு
எங்ககா கசன்ைான், அந்த சத்தத்தில் அதிர்ந்து தன் இரு
ரககளால் தன் காரத மூடிக் ககாண்ட தீட்சண்ைா

933
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்களில் நீர் வழிந்தது. அந்த படுக்கரையின் கவளிகை
உள்ள ோலில் ஏகதா சத்தம் ககட்டதில் தீைன் அங்கு தான்
இருக்கிைான் என்று அவளுக்கு புரிந்தது. சில கநாடிகள்
கழித்து அந்த அரையின் கதரவ திைந்து உள்கள வந்த
தீைன் ரகயில் மது பாட்டில் ஒன்று இருந்தது, அரத
அவரளப் பார்த்தப்படி தீைன் குடிக்க ஆைம்பித்ததில்
அவளது கண்களில் கண்ணீருடன் கசர்ந்து அதிர்ச்சியும்
வந்தது, இனிகமல் அவன் தன்ரன அரழத்து கபாக
மாட்டான் என்று அவளுக்கு புரிை, அவள் கபாங்கி வந்த
அழுரகயிரன அடக்கி ககாண்டு அந்த அரையில் இருந்து
கவளிகை வந்து குளிர் நிரைந்த காற்றுக்கும் வானில்
தனிைாக காய்ந்து ககாண்டு இருந்த நிலவிற்கும் துரணைாக
பால்கனியில் நின்று அந்த அைண்மரனயின் வாயிரல
தாண்டி தூைத்தில் கதரிந்த கபாக்குவைத்து இல்லாத
சாரலயிரன கவறித்தாள். நள்ளிைவின் குளிர் நிரைந்த
காற்று அவளின் கமனிரை தழுவி கசன்ைதில் குளிர்
தாங்காது தன் கசரல முந்தாரனரை எடுத்து கபார்த்திக்
ககாண்டவளுக்கு இன்று இைவு ஏகதா நடக்கப் கபாகிைது
என்று அவள் உள்ளுணர்வு கசான்னது.

934
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கிளிங்..!!!!!",
அந்த கிளாஸ் உரடந்த சத்தம் ககட்டும் தீட்சண்ைா
திரும்பவில்ரல, தீைன் கசய்ரகைால் அவள் மனம்
கவறுத்துப் கபானதில் அவன் முகத்ரத கூட அவளுக்கு
பார்க்க பிடிக்கவில்ரல. அரத அவன் உணர்ந்து இருப்பான்
கபால. அவன் ரகயில் இருந்த மதுக் ககாப்ரபயிரன கீகழ
கபாட்டு விட்டு அவரள கநருங்கினான்.
"தீ..!!!!",
தனக்கு முதுரக காட்டிக் ககாண்டு தீட்சண்ைா நின்றுக்
ககாண்டிருந்த பால்கனி கநாக்கி நடந்த தீைன், அவள் கதாள்
மீது ரக ரவத்தான், அப்கபாதும் அவள் திரும்பவில்ரல.
அவரள வலுக்கட்டாைாமாக அவரன கநாக்கி
திருப்பினான். திரும்பி அவன் முகத்ரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா முகத்தில் கவறுப்பு இருந்தது.
"இன்னும் நீ சாப்பிடகவ இல்ரல, என் கமல் இருக்கும்
ககாபத்ரத சாப்பாடு கமல் காட்டாத",
அவன் கசால்ல அவள் அவன் ரகரை தட்டி
விட்டாள்.

935
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எனக்கு கவண்டாம், காதலித்தவரனகை கல்ைாணம்
கசய்துக் ககாண்டதால் எனக்கு கைாம்ப மனது நிரைந்து
கபாய் இருக்கு, அதனால் பசி இல்ரல",
"எங்கக இருந்து இப்படி எல்லாம் கபச கத்துக்கிை டி?,
நீ மாறிட்டடி",
"ஆமா, நான் மாறிட்கடன் தான், நீ நண்பனா
இருந்தப்கபா பார்த்த தீைன் கவை, புருஷனா இருக்கிைப்கபா
பார்க்க கபாை தீைன் கவைனு கசான்னனில, அது கபால் நீ
இரத என் கழுத்தில் கட்டும் வரை இருந்த தீ கவை,
கட்டிை பின் இந்த அைண்மரனக்குள் வந்த பின் இருக்கும்
தீ கவை",
என்ைப்படி அவள் தன் கழுத்தில் தாலியிரன எடுத்து
அவன் முன் நீட்டினாள்.
"இந்த தாலி உனக்கு இவகளா கவறுப்பாகவாடி
இருக்கு? ஏன் தீ, உனக்கு கநைா குடித்கதகன ஒரு
வார்த்ரத குடிக்காதனு கசால்லனுமுனு உனக்கு
கதாணரலல? நான் மூக்கு முட்ட குடித்து விட்டு
வருகிகைன், இதுகவ பரழை தீைா இருந்தால் என்
பக்கத்தில் நின்னு கூட கபசி இருக்க மாட்டாள், ஆனால் நீ

936
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரத பத்தி ஒரு வார்த்ரத கூட கண்டிக்காம உன் அம்மா
வீட்டுக்கு கபாகணும்னு நிக்கிறிகை, என் கமல் உனக்கு இது
தான் அக்கரைைா?, அந்த அளவுக்கா நான் கவறுத்து
கபாய் விட்கடன் உனக்கு?",
அவன் ககட்க விதம் அவரள பாதித்தது. அவனின்
முகத்ரத நிமிர்ந்து பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"என் வார்த்ரதகளுக்கு நீ மரிைாரத ககாடுத்து
இருந்தால் நீ குடித்து இருக்க மாட்டாய், அப்கபா இவள்
என்ன கசால்ைது நான் என்ன ககட்கிைது அப்படினு தாகன
நீ நிரனத்து இருக்க? எனக்கு பிடிக்காதுனு கதரிந்து
கவணும்கன தான நீ கசய்து இருக்க?",
அவள் அவன் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தன் முகத்ரத
திருப்பிக் ககாண்டாள். அவன் அதற்கு பதில் கசால்லாது
கமௌனமாக திரும்பிைவன் சில கநாடிகளில் அங்கு வந்தான்,
அவன் ரகயில் அவன் அவளுக்காக வாங்கி வந்த
சாப்பாடும், அவளின் ரடரியும் இருந்தது.
"தீ..நீ பசி தாங்க மாட்ட, எனக்காக ககாஞ்சம் சாப்பிடு,
எனக்கு நீ அழுதுகிட்கட இருக்கிைது கைாம்ப கில்ட்டிைா

937
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்கு, அண்ட் உனக்கு ஒண்ணு எடுத்து வந்து
இருக்ககன், ககாஞ்சம் திரும்பி பாகைன்",
"முதலில் நீ ஆடாம ஸ்டிைா நில்லு, எனக்கு எதுவும்
கவண்டாம், என்ரன தைவு கசய்து தனிைா விடு",
என்று அவரன கநாக்கி தன் ரகயிரன தூக்கி
கும்பிட்டவள் கண்களில் நீர் கலங்கிைது.
"இது எனக்கு ைார் குடுத்த சாபம், நான் உயிைாக
நிரனக்கும் என் மனதிற்கு இனிைவன் அருகில் இருந்தும்
எனக்கு சந்கதாசம் இல்ரலகை",
அரத எண்ணி அவளது கநஞ்சம் விம்மிைது,
அப்படிகை சுவற்றில் சரிந்து கீகழ அமர்ந்து தன் மனதில்
உள்ள கசாகங்கள் எல்லாம் கரைந்து கபாகும் அளவிற்கு
அழுதாள். அவளின் அந்த அழுரகரை எதிர்ப்பார்க்காத
தீைனுக்கு கபாரத முற்றிலும் இைங்கிைது.
"தீ..???
என்று அவள் அருகக மண்டியிட்டு அமர்ந்தவன்
அவரள தன்கனாடு அரணத்துக் ககாண்டான். தன்னுரடை
இத்தரகை துன்பத்துக்கு காைணமானவனிடகம

938
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரடக்கலமான தீட்சண்ைா, அவரன இறுக கட்டிக்
ககாண்டு தன் மனதில் இருப்பரத ககாட்டி கதம்பினாள்.
"எனக்கு அம்மாரவப் பார்க்கணும் கபால இருக்கு!!!!",
அவரன இறுக கட்டிக் ககாண்டு கண்களில் நீருடன்
அவளின் அந்த நிரலயிரன காண சகிைாது, அவளின்
கண்ணீரை துரடத்த தீைன் அவளின் கநற்றியில்
முத்தமிட்டான்,
"நாரள பூரஜ முடிந்த உடன் உன்ரன நான் அங்கக
அரழத்து விட்டுட்டு கபாகைன், ஆனால் நான்லாம் அங்க
வை மாட்கடன், பட் இது தான் லாஸ்ட் , அதுக்கு கமல் நீ
அங்க கபாகக் கூடாது சரிைா?",
அவன் ககட்க, அவன் குைலில் கதரிந்த உறுதி மற்றும்
உண்ரமயில் அவள் முகத்தில் சந்கதாஷத்துடன்
தரலைாட்டினாள்.
"இப்கபாவாது சாப்பிடுடி, நீ பசி தாங்க மாட்ட!!",
அவன் அவளிடம் நீட்ட, இந்த முரை அவள் அரத
மறுக்காது வாங்கினாள்.

939
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன தீைா இது, அந்த கரடயில் புதினா சட்னி,
நல்லா இருக்குகம அது வாங்கிட்டு வைரலைா?, என்ன நீ
அப்பவும் சரி, இப்பவும் சரி அரத மைந்து விடுை",
என்று அவள் ககட்க, அவள் அவன் விருப்பப்பட்ட
பரழை தீைாக மாறி விட்டது அவனுக்கு புரிைகவ, அவன்
சிரித்தான்.
"இவகளா கநைம் எப்படி கூத்து கட்டி அடித்து விட்டு
சட்னி ககட்கிைாள் பாரு, எனக்கும் குடுடி, நானும் இன்னும்
டின்னர் சாப்பிடரல",
அவன் அந்த பார்சலில் ரக ரவக்க, அவள் அரத
மரைத்தாள்.
"கபாய்ைா, எப்கபா பார்த்தாலும் அப்படிகை இது
எல்லாம் ரேஜீனிக் இல்லனு கசால்லி கசால்லிகை நான்
சாப்பிடும் கபாது நடுவில் ஒரு ரக ரவத்து ஒரு பிடி
பிடித்து விட கவண்டிைது",
என்ைப்படி அவள் அந்த பார்சரல நகர்த்தினாலும்
அவள் ரக அவனுக்கு அனிச்ரசைாக ஊட்டி விட்டதில்
பள்ளியில் அவன் கதாரலத்து விட்ட தீ வந்து விட்டாள்
என்று அவனுக்கு புரிை கரடசி விள்ளரல அவனுக்கு

940
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஊட்டப் கபானவரள தடுத்து நிறுத்திை தீைன் அரத
அப்படிகை அவளுக்கக ஊட்டி விட்டு, அவளின் ரகரை
வருடிைவன், அதில் தனது இதரழப் பதித்து தன் ரகக்குள்
எடுத்து ரவத்துக் ககாண்டு தனது கநஞ்சில் ரவத்துக்
ககாண்டான்.
அவனது கசய்ரக புரிைாது பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தவள் கன்னத்ரத வருடிைவன், அவளின் கண்கரளப்
ஆழ்ந்து பார்த்தப்படி கசான்னான்,
"ஐ லவ் யூ தீ..என்ரன விட்டு எப்பவும் கபாயிடாதடி!!!,
நீ இல்லனா இந்த தீைன் இல்ரலடி..",
அவனின் அந்த பார்ரவ அவளுக்குள் ஏகதா ஒரு
கபைர் கதரிைாத உணர்ரவ விரதக்க, அவளுக்கு அவளின்
வீட்டினர் நிரல, அவளது மனதில் இருந்த கசாக கமகங்கள்
எல்லாம் காணாமல் கபாய், தீைனின் பார்ரவ உண்டாக்கிை
தீயின் ஜுவாரலயில் அவளின் கட்டுப்பாட்ரட இழந்து
அவளது மனது குளிர் காை ஆைம்பித்தது, அப்ப்பப்பா!!!
அவனின் அந்த தீ மூட்டும் அந்த பார்ரவக்கு தான்
எத்தரன சக்தி!!!!, அவளால் அவன் முகத்தில் இருந்து
அவளின் கண்கரள விலக்க முடிைவில்ரல, அவனின்

941
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த பார்ரவக்கு கட்டுப்பட்டது கபால அவளின் பார்ரவ
அவனின் முகத்ரத விட்டு அகலாது இருந்ததில் அவளின்
அருகக கநருங்கிைவன், அவள் காது அருகக கசன்று,
"உன்ரன இனி எப்பவுகம பிரிைகவ மாட்கடன் டி, ஐ
லவ் யூ தீ..நீ என்ரன தாகன ககட்ட? எனக்காக தாகன
இத்தரன வருஷம் தவம் இருந்த? இகதா நான் தாகன
உனக்கு கவணும்? எடுத்துக்ககா!!!",
என்று கசால்லிவிட்டு அவன் தன் ரகயில் இருந்த
அவள் எழுதிை அந்த ரடரிரை கீகழ கபாட்டு விட்டு
அவளின் இதரழ கநருங்கி தன் வசப்படுத்திைதில்,
தீட்சண்ைாவிற்கு மூச்சு முட்டிைது, இது கனவா, நிஜமா,
இல்ரல தன் கற்பரன உலகமா? என்று எதுவும் புரிைாது
கபைர் கதரிைா உணர்வுகளில் மூழ்கினாள், அந்த குளிர்
நிரைந்த நள்ளிைவு கநைக் காற்றுக்கு இதமாக தீைனால்
உண்டான தாபத் தீ தீட்சண்ைாரவ எரிக்க, அதற்கு கமல்
அது அவளில் உண்டாக்கிை உணர்வுகள் தாளாது தீைன் மீது
சாய்ந்து அவனிடம் தன்ரன அவள் ஒப்பரடத்தாள்.
அவளுக்குள் இத்தரன நாட்கள் கனன்று ககாண்டு இருந்த
தீைன் மீதான காதல் தீ அவன் ரகப்பட்டதில் அரணைாத

942
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கமாகத் தீயிரன அவளுக்குள் மூட்ட, அவளின் கபச்ரச
ககட்காது, அவளின் உடலும் மனமும் தீைரன கதடிைதில்
அந்த உணர்வுகளின் கவகம் தாங்காது நடுங்கினாள், அந்த
தீரை பால்கனியில் பைவி இருந்த குளிர் காற்ைாலும் தணிக்க
முடிைாது கபாககவ, அனலில் இட்ட கற்பூைம் கபால் அந்த
தகிக்கும் உணர்வுகளில் கலந்து கண் மூடி தீைன் மடி
சாய்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
அவரள தன் ரககளில் ஏந்தி ககாண்டு பால்கனி
பக்கத்தில் இருந்த தங்களின் படுக்ரகயின் மீது கிடத்திை
தீைனிடம் கனன்று ககாண்டு இருந்த தாபத்
தீயிலும்,தீட்சண்ைாவிற்குள் இத்தரன நாட்கள் பற்றி எரிந்துக்
ககாண்டு இருந்த காதல் தீயிலும் இருவரும் பற்றி தீயில்
உருகும் கமழுகானார்கள்.
அவர்கள் இருவரையும் தன் மங்கிை ஒளிைால்
நரனத்தப்படி பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அந்த நிலவு
அந்த பால்கனி ஜன்னல் வழிகை வந்த கதன்ைலிடம் கூறி
நாணிச் சிரித்தது.

943
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 66
"அவன் ஞாைகங்கள் என்பன..
சிபைப் பிடிக்க..
எப்பைாபதா அவனுடன் கேன்ை..
இடங்களில்..
அவன் வாேத்பத பதடுகிபைன் நான்..
அவன் அனாபதயாக விட்டு கேன்ை
காற்றில் கைந்த அவன் வாேத்பத..
பைாை..
அவன் மீதான காதல் தீயில்
கைந்து அவனுக்காக காத்து நிற்கிபைன்..
கபரய வருவானா அவன்..?"

-❤️தீட்சுவின் காத்திருப்பில் தீரு❤️

"கீச்!! கீச்!! கீச்!!..",

வித விதமான பழ மைங்கள் நிரைந்த அந்த

அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் இருந்து பைரவகள் சத்தமும்
அரதத் கதாடர்ந்து அவற்றின் சிைகடிப்பு சத்தமும்

944
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககட்டதில் கண் விழித்த தீட்சண்ைா முதலில் உணர்ந்தது
தீைனின் கவப்பம் நிரைந்த மூச்சு தான், அவன் கவற்று
மார்பில் தரல ரவத்துப் படுத்து இருந்தவள் நகை
மனமின்றி தீைரனப் பார்த்தாள். கநற்று காரல அவன்
அவளுக்கு கடற்கரையில் மீடிைாக்களின் முன்னிரலயில்
தாலி கட்டும் கபாது அவள் கநற்றி வகிட்டில் அவனால்
தீற்ைப்பட்ட ஏைக்குரைை அப்பப்பட்ட குங்குமம், தீைன்
கன்னம் மற்றும் கழுத்துப் பகுதியில் அப்பி இருப்பரத
கண்டவளுக்கு கநற்று இைவு என்ன நடந்தது என்று
நிரனவுக்கு வைகவ அவள் இதழில் நாணப்புன்னரக
பைவிைது. எழ மனமின்றி அவன் அருகில் கநருங்கி படுத்து
ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருக்கும் அவனின் முகத்ரத
ைசித்தவளுக்கு அவன் முகத்தில் மற்றும் கழுத்துப்பகுதியில்
இருக்கும் அவளின் குங்குமம், இனி அவன் கவறு, அவள்
கவறு இல்ரல என்று அவளுக்கு அடித்துச் கசான்னதில்
அவள் மனதில் அவன் மீதான காதல் தீயினால் உண்டான
தாபத்தீயின் கவகம் ககாஞ்சம் தணிந்து இருந்தது. தீைனின்
தூக்கத்ரத கரலக்காது கமதுவாக எழுந்தவள் பால்கனி
சன்னரலப் பார்த்தாள், கவளிகை பைவி இருந்த இருட்டும்,

945
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதாரலத்தூைத்தில் அப்கபாது தான் சிவப்பாக கவளுக்க
ஆைம்பித்து இருந்த வானமும் அவளுக்கு இன்னும்
விடிைவில்ரல என்று கசால்ல, உரடகரள சரி கசய்துக்
ககாண்டு எழுந்து , தன் முழங்காரல கட்டிக் ககாண்டு
அமர்ந்தவள், தன் அருகக கண் மூடி இருந்த தன்
கணவரனப் தரல சாய்த்துப் பார்த்தாள்.
"இந்த நாள்!!!! அவனின் உரிரமைான மரனவிைாக
அவள் இருக்கும் இந்த நாள், கவறும் கற்பரனயில் மட்டும்
தான் சாத்திைம் என்று அவள் எண்ணிக் ககாண்டு இருந்த
நாள், இப்கபாது அவள் அவனின் மரனவிைாக,
அவனுரடை படுக்ரக அரையில்..!! அவள் நிரனத்துக்
கூட பார்க்க வில்ரல, எல்லாம் ைாைால் இவனால், இனி
இவன் என்னுரடைவன், எனக்கு மட்டுகம கசாந்தமானவன்,
இல்ரல இல்ரல, இவகன நான், நாகன இவன், என்
புருஷன் தீைன்",
அவள் மனம் அவனுக்கான காதல் தீ மூட்டிை
உணர்வுகளில் தளும்பிைதில் அவள் மனம் நிரைந்து, அந்த
உணர்வுகள் சூடான ஆனந்த கண்ணீைாக வழிந்ததில் அந்த
உணர்வுகளின் கவகம் தாளாது, அவள் உைங்கிக்

946
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டிருந்த தீைரன கநருங்கி அவன் கநற்றியில்
கமன்ரமைாக முத்தமிட்டாள்.
"ம்ம்..!!!!!",
அவள் ஸ்பரிசம் பட்டவுடன் தூக்கத்தில் இருந்த தீைன்
கண்கரள திைவாமகல முணங்கி புைண்டு படுத்ததில்
அவளுக்கு அவரன தன் மடியில் படுக்க ரவத்து தரல
ககாதி விட கவண்டும் என்ை தாய்ரமயுணர்வு எழுந்தது.
இதற்கு முன் பல சந்தர்ப்பங்களில் அவன் தரல சாய்க்க
அவளின் மடியிரன நாடி இருக்கிைான், ஆனால் அது
அவளின் கவறும் நட்ரபயும், ஆறுதரலயும் கதடிை
கநைங்கள். அவனின் மரனவிைாக அவளுக்குள்
உரிரமைாக முதல் முரை எழுந்து இருக்கும் உணர்வு இது.
அவன் தரல முடிரை ககாதிைவள் முகம் அவனின்
அழரக ைசித்தது,
"இவன் என்னுரடைவன், என் உடலுக்கும் மனதுக்கும்
கசாந்தக் காைன்",
அவனின் தூக்கத்ரத கரலக்க விருப்பம் இன்றி,
கமதுவாக எழுந்தவள் தன் மாற்றுரடயிரன எடுத்துக்
ககாண்டு குளிைலரை கநாக்கி நடந்தாள். அவள்

947
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குளிைலரை விட்டு ஈைத் தரலரை துவட்டிக் ககாண்கட
வந்த கபாது ககாஞ்சம் இருட்டு விலகி விடிை ஆைம்பித்து
இருந்தது. அவளின் மனம் ஒரு வித உற்சாக உணர்வுகரள
ககாண்டு இருந்ததில் தரலரை துவட்டிக் ககாண்கட
பால்கனி கநாக்கி நடந்தவள் கண்கள் அந்த
அைண்மரனயின் வளாகத்ரத ைசித்தது.ஒழுங்கான
முரையில் கநர்த்திைாக நறுக்கப்பட்டு இருந்த புல்லும்,
ககாபமாக தன் வாயிரன பிளந்து கர்ஜித்தப்படி கவளிர்
நிைத்தில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த சிங்கத்தின் வாயில் கங்ரக
நதி புகுந்து விட்டது கபால் ககாட்டிக் ககாண்டு இருந்த
நீருற்றும், அதில் பூத்து இருந்த தாமரைக்கும் கபாட்டிைாக,
இன்னும் கவளிச்சகம பைவவில்ரல என்று கண் மூடி ஒரு
இடத்தில் கதங்கி நின்றுக் ககாண்டு இருந்த அன்னப்
பைரவகளும், அங்கு இருந்த வித விதமான பழ
மைங்களும், வித விதமான நிைங்களில் பூத்துக் குலுங்கி
ககாண்டு அந்த அைண்மரனயின் வளாகத்ரதகை
நந்தவனம் கபால் ஆக்கிக் ககாண்டு இருந்த பூச்கசடிகளும்
என்று அரத பார்க்க பார்க்க திகட்டவில்ரல
தீட்சண்ைாவிற்கு. அந்த விடிைற்காரல கநை குளிர்க் காற்றில்

948
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் மலர்ந்து அந்த
கதாட்டத்தில் கவரல ககாண்டு இருந்த கதாட்டக்காைனிடம்
தரலைாட்டி கபசிக் ககாண்டு இருந்த கவள்ரள நிை
கைாஜாக்கரளப் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு தன் வீட்டின்
நிரனவும், வீட்டுத்கதாட்டத்து நிரனவு வந்ததில் அவள்
மனதில் அதுவரை ககாண்டிருந்த உணர்வுகள் எல்லாம்
காணாமல் கபானது, அவள் முகம் மாறி கண்கள் கலங்க
ஆைம்பிக்க,
"என்ன கமடம் இவகளா சீக்கிைம் எழுந்துட்டீங்க?",
என்ை குைல் ககட்டு தீட்சண்ைா மனம் அது ைாருரடை
குைல் என்று உணர்ந்து குதிைாட்டம் கபாடகவ திரும்பிப்
பார்த்தாள், அவளின் கண்களில் கலங்கிை நீர் இப்கபாது
வழிைாது கபானதில் அது குறித்து அவளது மனம்
ஆச்சிரிைத்தில் மூழ்கிைது.
"என்ன தீ, பூரஜனு இவகளா சீக்கிைம் எழுந்துட்டிைா?,
கே! என்னடி தரலமுடி இவகளா ஈைமா இருக்கு, கேர்
டிரைைர் யூஸ் பண்ண கவண்டிைது தாகன?",
அவளின் தரலமுடிரை கதாட்டுப் பார்த்துக் இைல்பாக
ககட்டுக் ககாண்டு அவள் அருகக வந்த தீைனின் முகத்ரத

949
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைாவால் நிமிர்ந்து பார்க்க முடிைவில்ரல. அவள்
தரலக் குனிந்துக் ககாண்டு கமௌனமாக நின்ைாள். அவள்
உடல் அவனின் அருகாரம உணர்ந்து முதல் முரை கபைர்
கதரிைா உணர்வுகரள கதாற்றுவித்ததில் அது அவளுக்குள்
நடுக்கத்ரத உற்பத்தி கசய்தது.
"கே..!!! என்னடி ஆச்சு உனக்கு? ஏதாவது சண்ரட
கபாட்டு இருப்பிகை இந்கநைத்துக்கு நீ?",
என்ைப்படி அவன் அவள் அருகக கநருங்கி அவள்
முகத்ரத தன் ஒற்ரை விைலால் நிமிர்த்தி பார்க்க, அவள்
உடலில் நடுக்கம் பைவிைது.
"அது..அது..அது வந்து..!!!!",
வார்த்ரதகள் வைாது தவித்த தீட்சண்ைாவிற்கு அது
தான் தானா என்ை ஆச்சிரிைம் பைவிைது. அதற்குள் அந்த
அரையில் இருந்த இன்டர்காம் சிணுங்க, தீைன் அவரளப்
பார்த்தான்.
"காபி ககாண்டு வந்து இருக்காங்க, கபாய் வாங்கிட்டு
வாடி"

950
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கசான்னதில் கமௌனமாக அவள் கசன்று கதரவ
திைந்தாள், அவன் கசான்னது கபால் ஒரு கபண் ரகயில்
காபியுடன் நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள்.
"இந்தாங்கம்மா காபி!!!",
என்று வாகைல்லாம் பல்லாக கூறிை அந்த கபண்,
"தாங்க்ஸ்"
தீட்சண்ைா காபி கப்ரப எடுத்தவுடன், சுற்றும் முற்றும்
பார்த்த அந்த கபண்,
"அம்மா, என் கபைர் கபான்னி",
என்ைாள். அரத ககட்ட தீட்சண்ைாவிற்கு கநற்று
மதிைம் தான் ஜுஸ் ககாண்டு வந்த அந்த வைதான
கபண்ரண பார்த்து தான் சிரித்து கபசிைதின் விரளவு
என்று புரிை, அவள் பதிலுக்கு புன்னரகத்து விட்டு அரைக்
கதரவ சாத்தி விட்டு வந்த தீட்சண்ைா மனதில் சற்று முன்
அவள் தாங்க்ஸ் என்று கசால்லிைவுடன் கவரலக்காரி
முகத்தில் இருந்த ஆனந்த திரகப்பும், மகிழ்ச்சிரையும்
எண்ணி புன்னரக பைவிைது.
"என்னடி உனக்கு ஆச்சு? என் முகத்ரத பார்க்க
மாட்ை? தனிகை சிரிக்கிை, ஹ்ம்ம்???",

951
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி அவள் ரகயில் இருந்த காபி கப் ஒன்ரை
எடுத்துக் ககாண்டு தீைன் ககட்க, அவள் அவன்
பார்ரவரை சந்திக்க முடிைாது எங்ககங்ககா பார்த்தாள்.
"என்ன தீ?",
அவன் ககட்க, அவள் ஒண்ணும் இல்ரல என்பதாய்
தரலைாட்டினாள்.
"ப்ச், கசால்டினா??",
அவன் ஒரு மிடறு காபிரை உறிஞ்சிக் ககாண்கட
ககட்க, அவள் அவனின் முகத்ரத நிமிர்ந்து பார்த்தாள்,
அது சிவந்து இருந்தது. அவளின் அந்த பார்ரவ
அவனுக்கு ஆயிைம் கரதகள் கசால்லிைது.
"கநத்து ரந..ட்..",
அவள் கசால்ல முடிைாது தடுமாை அவன் இன்கனாரு
மிடறு காபிரை உறிஞ்சிக் ககட்டான்.
"ஏன் கநத்து ரநட்க்கு என்ன? என்னாச்சு? நான் பிைஸ்
மீட் முடிந்து, அந்த விக்ைம் பண்ணிை கவரலகளால்
கடன்ஷன் ஆகி
நிரைை குடித்து விட்டு வந்கதன், அது தாகன இங்கக
நடந்தது?",

952
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் ககட்க அப்கபாது தான் அவன் இைவு குடித்து
விட்டு முழு கபாரதயில் அவர்களின் அரைக்கு வந்தது
அவளின் நிரனவுக்கு வைகவ அதுவரை அவள் ககாண்டு
இருந்த உணர்வுகள் எல்லாம் காணாமல் கபாக, அவள்
முகம் மாறிைது.
"என்னாச்சு தீ? ஏன் இப்படி இருக்க? கநத்து ரநட்
ஏதாவது கனவு கண்டிைா?",
அவன் ககட்ட விதத்தில் அவளின் உணர்வுகள் ைாவும்
தீயிலிட்ட கநகிழி கபால கபாசுங்கிப் கபாக, ரகயில்
இருந்த காபிரை குடிக்க மனமில்லாது அப்படிகை ரவத்து
விட்டு அவனுக்கு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக அந்த
அைண்மரனயின் கதாட்டத்ரத கவறித்தவளுக்கு இப்கபாது
அந்த நீருற்றும், அன்னப் பைரவகளும், கதாட்ட
மலர்களும் ஈர்ப்ரப தைவில்ரல.
"காபிரை குடிடி",
அவள் ரகயில் அவள் குடிக்காது ரவத்து இருக்கும்
காபிரை பார்த்து தீைன் கசான்னான்.
"எனக்கு கவண்டாம்",

953
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இப்கபாது அவனின் குைலுக்கு எந்த வித தடுமாற்ைம்
இன்றி கதளிவாக பதில் கசான்னது அவள் குைல்.
"ஓ..!!! அப்கபா உனக்கு காபி கவண்டாம்?",
"ஆமாம்!",
கதாட்டத்ரத கவறித்துக் ககாண்டு உடனடிைாக பதில்
கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
"இந்த காபி கூட கவண்டாமா?",
"ப்ச்! அதான் கவணாம்னு..",
தீட்சண்ைா கபாறுரம இழந்து, அவரன கநாக்கி
கசால்ல ஆைம்பித்து நிமிர்ந்தவள் முகம் ஆச்சிரிைத்திற்குள்
மூழ்கிைது.
அவளின் முகத்தில் தளும்பும் உணர்வுகரளகை
கவடிக்ரக பார்த்துக் ககாண்கட புன்சிரிப்புடன் அவளிடம்
தான் குடித்துக் ககாண்டு இருக்கும் எச்சில் காபிரை அவள்
முன் நீட்டினான். அவனின் பார்ரவ சற்று முன் அவள் தன்
பார்ரவைால் கசால்லிை அகத ஆயிைம் கரதகரள
அவளுக்கு கசால்லிக் ககாண்டு இருந்ததில் அவள் அந்த
பார்ரவக்கு பதில் பார்ரவ ஒன்ரை வீசி விட்டு அவன்
நீட்டிை காபி கப்ரப வாங்கி அவரன ஓைக் கண்ணால்

954
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைசித்துப் பார்த்தப்படிகை குடிக்க ஆைம்பித்தாள். அரத
ஒகை மூச்சில் குடித்து விட்டு அந்த காலிக் கப்ரப எடுத்து
நகை முற்பட்டவள் ரகயிரன பிடித்து இழுத்தான் தீைன்.
அவனின் கசய்ரக புரிைாது அவள் விழித்தாள்.
"சில விஷைங்கரளப் கபாறுத்தவரை நான் கபாரதயில்
இருந்தாலும் கதளிவாக இருந்தாலும் எப்கபாதும் மாைாதுடி,
அது என்னனு பார்க்கிறிைா? அது தான் உன் கமல் நான்
ரவத்து இருக்கும் காதல், ஐ லவ் யூ தீ..என்ரனகை
நிரனத்து உருகும் உன் மனதில் தீைாக எரியும் காதலுக்கு
என்ன பரிசு தைதுனு எனக்கு கதரிைரலடி, அதான் ரநட்
என்ரனகை தந்துட்கடன், இனி உன்ரன நான்
வாழ்க்ரகயில் பிரிைகவ மாட்கடன்டி, உன்ரன நான்
புரிந்துக் ககாள்ள எனக்கு கலட் ஆயிட்டுடி, இனி தீ
இல்லாம இந்த தீைன் இல்ரலடி",
என்ைவன் அவரள அரணத்துக் ககாண்டு அவளின்
கூந்தலில் முகம் புரதத்தான். கண்மூடி அவன் மார்பில்
புரதந்த தீட்சண்ைாவிற்கு இந்த நிமிடம் இப்படிகை
உரைந்து விடக் கூடாதா என்ை ஏக்கம் கதான்றிைது.

955
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் அந்த கமான நிரலயிரன கரலப்பது கபால்
அந்த அரையில் இருந்த இன்டர்காம் அலறிைது.

956
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 67
"அவனால் வாசிக்கப்ைடாத..
புத்தகத்தின் ைக்கங்கைாக..
என் மனது கிடக்கிைது..
நட்பின் ைக்கத்பத மட்டும் அறிந்தவன்..
காதல் ைக்கங்கபை புரட்டிப் ைார்ப்ைானா?
என் காதல் தீயில் கபரய..
வருவானா..? இல்பை..
என்பன கைங்க பவப்ைானா?"

-❤️தீட்சுவின் காதல் வாசிப்புகளில் தீரு❤️

அவர்களின் கமான நிரலயிரன கரலக்கும் விதமாக

அலறிை அந்த இன்டர்காரம எடுக்க தீட்சண்ைா நகை

முற்பட,
"ேூகும்..!!",
என்று அவரள தடுத்து இழுத்து தன் மார்பில்
சாய்த்தான் தீைன்.

957
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அம்மா தான் பூரஜக்கு தைாைானு கஜாதிரை ககட்டுக்
கசால்லி இருப்பாங்க, விடு அப்புைம் எடுத்துக்
ககாள்ளலாம், அதுகவ அடித்து ஓய்ந்து விடும், என்னடி
இன்னும் அந்த..அது கநம் என்ன..!!!? ம்ம் ஞாபகம்
வந்துட்டு, அந்த சீைக்காய்ரை விடகவ இல்ரலைா? நல்ல
ஸ்கமல்டி",
அவளின் கூந்தலில் முகம் புரதத்த தீைன் கண் மூடி
கிைங்கி குைலில் கூை, அவள் அதில் தடுமாறினாள்.
"இல்ரல, இது இங்க இருந்த ஷாம்பு தான், சீைக்காய்
நான் வீட்டில் இருந்தால் தான் அம்மா பிரிப்கபர் பண்ணி
தருவாங்க",
என்று அவனுக்கு பதில் கசால்லிைவளுக்கு, கதவியின்
முகம் கநஞ்சில் வந்து நிற்க, அவள் அதுவரை ககாண்டு
இருந்த உணர்வுகள் எல்லாம் வடிந்து கபாக, அவன்
அரணப்பினில் இருந்து விலகி சன்னல் அருகக கசன்று
அைண்மரனயின் மைங்கள் நிரைந்த கதாட்டத்துப் பகுதிரை
கவறித்தாள், அவளது பார்ரவ அங்கு இருந்த ஒரு
கசண்பகமைத்தில் தன் அருகாரம உணர்ந்து ஆர்ப்பரிக்கும்
தன் குஞ்சுகளுக்கு உணரவ தன் அலகால் ஊட்டி ககாண்டு

958
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்த தாய் ரமனாவின் மீது படிந்தது. அவள் பின்கன
வந்து நின்ை தீைன் அவள் பார்ரவ கபாகும் திக்ரக
உணர்ந்து அவள் கதாளில் கமன்ரமைாக ரக ரவத்தான்,
அவனின் அந்த ஸ்பரிசத்ரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா அவன்
மார்பில் சாய்ந்தாள், அவள் கண்களில் இருந்து நீர் வழிை
ஆைம்பித்தது.
"நான் தப்பு பண்ணிட்கடன் தீைா, எனக்கு என்
அம்மாரவ பார்க்கணும், அவங்க முகம் கண்ணிலகை வந்து
நிக்குது , அவங்க காலில் விழுந்து மன்னிப்பு ககட்கணும்,
உங்கரள ககஞ்சி ககட்கிகைன், சீக்கிைம் என்ரன கூட்டிட்டு
கபாங்க தீைா",
அவளின் விசும்பலுடன் கூடிை கண்ணீரை துரடத்த
அவன் அவரள அரணத்து ககாண்டு,
"பூரஜ முடிந்த உடகன உன்ரன அங்க அரழத்து
விட்டுட்டு வகைன், அம்மா கிட்ட நான் உன்ரன என்கனாட
ஆபிஸ் விசிட்க்கு அரழத்துட்டு கபாகைன்னு கசால்கைன்,
பைம்பரை பிைாப்பர்ட்டிக்கு தான் உன்ரன அரழத்து ட்டு
கபாக கூடாதுனு அவங்க கசால்லுவாங்ககள தவிை, தீைன்
குரூப் ஆஃப் கம்கபனிஸ் நான் என் கசாந்த முைற்சியில்

959
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதாடங்கிைது, எனக்கு கசாந்தமான பிைாப்பர்ட்டி, கசா
அதுக்கு என் மரனவிரை அரழத்துட்டு கபாக என்ரன
தடுக்க மாட்டாங்க, தடுக்கவும் அவங்களால் முடிைாது,
பூரஜ முடிந்து என் கூட நீ கவளிகை கபாகலாம், அது
தப்பில்ரல, ஆனால் தனிைா தான் கபாகக் கூடாது,
உன்ரன நான் ஈவினிங் ோஸ்கபட்டலில் விட்டுட்டு நான்
ஆபிஸ் கபாய்ட்டு என் கம்கபனிஸ்க்குலாம் ஒரு
சர்ப்கபரைஸ் விசிட் பண்ணிட்டு வகைன், உன்ரன எந்த
ரடம் திரும்ப வந்து நான் பிக் அப் பண்ணிக்கணும்டி?",
"பிக் அப்பா..? நான் அங்கககை இருந்து அம்மாரவ
பார்த்துக்கணும்..",
அவளின் குைல் தைக்கத்தில் வந்ததில், அவன் அவளின்
முகம் பார்த்தான்.
"கசா..கமடத்துக்கு திரும்ப அைண்மரன வந்து என்
கூட வாழை ஐடிைா இல்ரல கபால? அப்படி தாகன?,
தீ..முதலில் நீ கைண்டு விஷைங்கரள புரிந்துக் ககாள்ளணும்,
இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணி தன் கணவரனயும்
அைண்மரனயிரனயும் விட்டுட்டு தனிைா ைாத்திரி
எங்ககையும் தங்க கூடாது, அப்புைம் இைண்டாவது விஷைம்

960
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்னனா, என் கபாண்டாட்டிக்குனு ஒரு ஸ்கடட்ஸ் இருக்கு,
அரத மீறி ைார்க்கிட்ரடயும் ககஞ்சி அழுது கிட்டு நிற்க
கூடாதுனு நான் நிரனக்கிகைன்",
இறுதிைாக அவன் கசான்ன அந்த வரிகளில் நல்ல
அழுத்தம், அரத தீட்சண்ைாவால் உணை முடிந்ததில் அவள்
முகம் வாடிைவளாய் தன்ரன அரணத்து அவன் மார்பில்
சாய்த்து இருந்த அவனது ரககரள விலக்கி விட்டு
நகர்ந்தாள்.
"இப்கபா எதுக்குடி இப்படி மூஞ்ரச தூக்கி
ரவத்துக்கிட்டு கபாை?",
அவன் ககட்க அவள் பதில் கசால்லாது கமௌனமாக
இருந்தாள்.
"ஒண்ணு கபசி ககால்லு, இல்லனா கபசாம ககால்லு,
காரலயில் இருந்து நல்லாத்தாகன இருந்த? இப்கபா என்ன
திடீர்னு உனக்கு வந்துட்டு?",
"ஆமா, நான் தான் உங்கரள ககால்கிகைன் பாருங்க,
நீங்க தான் என்ரன வார்த்ரதைால் ககால்றீங்க, என்னால்
என் குடும்பம் அங்க என்ன நிரலயில் இருக்குனு கூட
எனக்கு கதரிைரல, உங்க கமல் நான் ரவத்து இருக்கும்

961
 ஹரிணி அரவிந்தன்
காதலுக்கு நான் மட்டும் கஷ்டப்பட்டால் நிைாைம், என்
குடும்பம் கஷ்டப்பட்டால் அது எந்த விதத்தில் நிைாைம்?
அதுக்காக அவங்க காலில் நான் விழுந்து கிடந்தால் கூட
தகும்",
"ஸ்டாப் இட் தீட்சண்ைா, இது மாதிரி வார்த்ரதகள்
எல்லாம் இந்த மகதீைவர்மன் கபாண்டாட்டி கபசக் கூடாது,
காலில் விழைாளாம், சி தீட்சண்ைா, அவங்க உன்ரன
இத்தரன வருடம் உன்ரன கபத்தவங்க, வளர்த்தவர்கள்
தான், அந்த ஒருக் காைணத்திற்காக மட்டும் தான் நான்
உன்ரன அங்க கபாய் பார்க்க அகலாவ் பண்கைன், அரத
முதலில் புரிந்துக் ககாள், நீ இருக்கும் இடம், உன் தகுதி
என்னகவன்று பார்த்து அதற்கு ஏற்ை மாதிரி நடந்துக்
ககாள்ள முைற்சி பண்ணு, இனிகமல் அப்படி தான்
நடக்கணும், நீ எது கசய்தாலும் அது இந்த
அைண்மரனரையும் என்ரனயும், என் ஸ்கடட்ரசயும்
நிச்சிைம் பாதிக்கும், சும்மா கபட்டர் ோஃப்னு கசான்னால்
மட்டும் கபாதாது, அதுக்கு ஏத்த மாதிரியும் நடந்துக்
ககாள்ளணும், புரிந்து நடந்துக் ககாள் தீட்சண்ைா",

962
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் அழுத்தி அவளின் கபைரை கசான்னதில்,
அவன் அவள் மீது ககாபம் ககாண்டு இருக்கும்
கபாகதல்லாம் அவனுரடை வழக்கமான "தீ" எனும்
அரழப்பு காணாமல் கபாய் விடுவரத அவளால் உணை
முடிந்தது.
"அதான் உங்களுக்கு கவண்டிைது கிரடத்து விட்டதுல,
இனி என் கிட்ட என்ன இருக்கு எதிர்த்து கபாைாட, இனி
நீங்க என்ன கசான்னாலும் நான் ககட்டு தாகன ஆகணும்",
என்ைப்படி அவள் அந்த சன்னரல விட்டு விலக
அவன் அவளின் ரகரை பிடித்து நிறுத்தினான், அவன்
முகத்தில் ககாபம் இருந்தது.
"என்னடி கபசிட்டு இருக்க? கைாசித்து தான் கபசுறிைா?
அப்கபா உன் உடம்புக்காக தான் நான் உன்ரன
கதாட்கடன்னு நீ கசால்றிைா?",
அவன் முகம் ககாபத்தீயில் பற்றி எரிந்தரத அவள்
பாைாது எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு கசான்னாள்.
"உங்க குடி கபாரதயின் கமல் இருந்த நம்பிக்ரக
உங்க திடீர் காதலில் எனக்கு இல்ரல",

963
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கசா ரநட் நமக்குள்ள நடந்ததில் உனக்கு ககாஞ்சம்
கூட சந்கதாஷகம இல்ரல?, உன்ரன கபாரதயில் நான்
கதாட்கடன் அப்படினு நீ நிரனக்கிை? நீ ஒரு கசகண்ட்
கூட என் காதரல உணைரலைா?",
"பிளீஸ் தீைன், உங்க ஆரசரை காதல்னு கசால்லி
ககாச்ரசப்படுத்தாதீங்க, இப்கபா என்ன உங்க ரகரை என்
கதாள் கமல் கபாடணும் அவ்களா தாகன? வாங்க",
அவள் கநருங்கி அவன் கதாளில் சாை முற்பட,
அவரள தடுத்து நிறுத்திைவன் அவரள பளார் என்று
கன்னத்தில் அரைந்தான். அவனின் அந்த அரையிரன
எதிர்ப்பாைாத தீட்சண்ைா அதிர்ந்துப் கபாய் கன்னத்தில் ரக
ரவத்தவளாய் அப்கபாது தான் அவன் முகத்ரதப்
பார்த்தாள், அது கசந்தனலாக ககாபத்தீயிரன கனன்று
ககாண்டு இருந்தது.
"அக்ன ஆைாஹி வீதகை..
க்ருணாகனா ேவ்ைதாதகை..
நி கோதா ஸத்ஸி பர்ஹிஷி.."
விரல உைர்ந்த பட்டுப்புடரவயில் கழுத்தில்
ரவைங்கள் பதித்த அட்டிரக, இடுப்பில் ஒட்டிைாணம்,

964
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கநற்றியில் கநற்றி சுட்டி, தரல முழுக்க கநருக்கமாக
கதாடுக்கப்பட்ட மல்லிரகப் பூ மற்றும் கழுத்தில் மாரல
என்று தங்க நிைத்தில் அம்மன் சிரல அமர்ந்து இருப்பரத
கபால் அந்த ைாகக் குண்டம் முன்பு அமர்ந்து இருந்தாள்
தீட்சண்ைா, அவள் முகத்தில் சிரிப்பு இல்ரல, இறுகி
இருந்தது. அவள் அருகில் அவளின் புடரவ முந்தாரன
தன் மீது உைச தீைன் அமர்ந்து இருந்தான். அவனின் அந்த
அரைக்கு பின் பூரஜக்கு வை மாட்கடன் என்று அவன்
முகம் பார்க்காது கூறிைவளுக்கு அவன் வலுக்கட்டாைமாக
கட்டி விட்ட புடரவ அது, அணிகலனும் அஃகத.
"இந்த மாரலரை இரளை ைாணி கழுத்தில் கபாட்டு
விடுங்ககா",
சிவப்பு நிைத்தில் பஞ்ச கச்சமும் கழுத்தில் ருத்ைாட்ச
மாரலயும் அணிந்த பழுத்த பழம் கபால் இருந்த அந்த
வைதான சாஸ்திரி கசான்னதும் அவர் ககாடுத்த மாரலரை
தன் அருகில் அமர்ந்து இருந்த தீட்சண்ைா கழுத்தில்
அணிவித்த தீைன், அவளின் முகம் பார்த்தான், அது இறுகி
இருந்தது. அவள் அருகில் நகர்ந்து கநருக்கமாக அவரள
உைசிைப்படி அமர்ந்தான் தீைன், அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா

965
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இைல்பாக நகர்ந்து அமர்வது கபால் விலகி அமர்ந்தாள்.
அந்த விலகரல உணர்ந்த தீைன்,
"சாரிடி..",
என்று அவளுக்கு மட்டும் ககட்கும் குைலில் கசால்ல,
அவளிடம் எந்த சலனமும் இல்ரல. அவள் கண்கள் அவள்
முன் இருந்த ைாகக் குண்டத்தின் கனன்று ககாண்டு இருந்த
தீயிரனப் இறுகிை முகத்துடன் பார்த்தது.
"இந்த மஞ்சள் கயிற்ரை இரளை ைாணி கழுத்தில் கட்டி
விட்டு, குங்குமத்ரத அவா கநத்தியில் ரவத்து விட்டு,
உங்க முன்கனார்கள் கிட்ட ஆசிர்வாதம் வாங்கிட்டு, கபரிை
ைாணிகிட்ரடயும் ைாஜாகிட்ரடயும் ஆசிர்வாதம் வாங்கிட்டு
வாங்க",
என்ைப்படி அந்த ைாகக் குண்டத்ரத விட்டு எழுந்துக்
ககாண்டார் அந்த சாஸ்திரி. அதுவரை அங்கு நடந்தரதப்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த ைாகஜந்திைவர்மரனயும் சிவகாமி
கதவியிரன பார்த்த சாஸ்திரி கநைாக அவர்கள் அருகக
கசன்ைார்.
"என்ன சாஸ்திரி எப்படி இருக்கீங்க?",

966
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைாகஜந்திை வர்மன் குைலில் சிகநகம் சிந்திைது. அந்த
சாஸ்திரியின் தரல முரை, பல தரலமுரைகளுக்கு முன்பு
காஞ்சிப்புைத்ரத தீைனின் முன்கனார்கள் ஆண்ட கபாது குல
குருவாக இருந்த வம்சமாம், அப்கபாதில் இருந்து இப்கபாது
வரை அந்த அைண்மரனயின் திருமண சடங்குகளில்
இருந்து எல்லா விஷைங்களுக்கும் அந்த சாஸ்திரி தரல
முரைகளில் ஒருவர் இல்லாது நடக்காது.
"நான் கைாம்ப நன்னா இருக்ககன் ைாஜா",
என்று சாஸ்திரியிடம் இருந்து அடக்கமாக வந்தது
பதில். அருகில் அமர்ந்து இருந்த சிவகாமி கதவியிடம் துளி
கூட சலனம் இல்ரல, அவளின் கண்கள் தீைன் அருகில்
கஜாடிைாக நின்ை தீட்சண்ைாரவ முரைத்தது. அரத
எதிர்பாைாத விதமாக கவனித்த தீட்சண்ைா மனதில்
அவர்கள் காரில் வரும் கபாது தீைன் கசான்னது அவளது
மனதில் வந்து நின்ைது.
"அம்மாவுக்கு அங்க வைகவ விருப்பம் இல்ரல தீ,
ஆனாலும் இந்த பூரஜக்கு கபரிை ைாணி என்ை முரையில்
அவங்க இருந்கத ஆகணும் முனு தான் வைாங்க, எனக்கு
அவங்க அம்மாவா அங்க வைரல, அதனால் உன்

967
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாபத்ரத எல்லாம் நம்ம ரூம்கமாடு மூட்ரடக் கட்டி
ரவத்து விட்டு வா, அம்மா உன்ரன அதிகம்
கவனிப்பாங்கடி",
தன் கணவன் கசான்னது உண்ரம தான் என்று தன்
மாமிைாரின் பார்ரவயிரன கண்டு உணர்ந்த தீட்சண்ைா
மனதில்,
"இது என்ன கவனிக்கும் பார்ரவ மாதிரிைா இருக்கு,
திட்டி தீர்க்கும் பார்ரவப் கபால அல்லவா இருக்கிைது?
என்ன ஒரு ககாடூைமான ககாபப் பார்ரவ!!!!, கத்தி மட்டும்
தான் ரகயில் இல்ரல, விட்டா ககாரல கசய்து விடுவாங்க
கபால",
என்று எண்ணம் படர்ந்து அந்த வாழ்க்ரக குறித்து
சலிப்பு ஏற்பட்டு எப்கபாது அவளின் அந்த பார்ரவயில்
இருந்து தப்பிப்கபாம் என்று அவளுக்கு கதான்றிைது.
"என்ன சாஸ்திரி, அைண்மரனயில்
அடுத்து என்ன விகசஷம்?",
என்று ைாகஜந்திை வர்மன் வினவ, அதுவரை
தீட்சண்ைாரவ முரைத்துக் ககாண்டு இருந்த சிவகாமி கதவி
திரும்பி தன் கணவரன முரைத்தாள், அரத உணர்ந்த

968
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைாகஜந்திை வர்மன் தன் கண்களால் மன்னிப்பு ககட்க,
அரத கவனிைாது அந்த சாஸ்திரி தன் ரக விைல்கரள
ரவத்து ஏகதா கணக்கு கபாட்டு விட்டு ைாகஜந்திை வர்மன்
கநாக்கி கசான்னார்.
"இரளை ைாணி வந்த கநைம் அைண்மரனக்கு நல்ல
கநைம் தான், எல்லாத்ரதயும் இன்னும் கமலும் உைர்த்தி
ககாண்கட இருக்கும், குகபை ஜாதகம் அவங்களுக்கு அது
பணத்ரத இன்னும் கபருக ரவக்கும், அவங்க ைாசி கபரிை
ைாணி கூட எழுந்து நடக்க ரவக்க வாய்ப்பு உண்டு,
அவங்க குணம் தீ மாதிரி, ைாைாவது அவங்களுக்கு
ககடுதல் கசய்ை நிரனத்தால் அவங்க கிட்ட இருக்கிை
அந்த உண்ரம, சத்திைத்துரடை கநருப்பு, ககடு கசய்ை
நிரனத்தவர்கரளகை சுட்டு எரித்து விடும், அது கட்டிை
கணவனா இருந்தாலும் சரி, பிைக்கும் பிள்ரளைாக
இருந்தாலும் சரி. தீ எப்படி ைார் ககாளுத்தினாலும் ஒகை
மாதிரி எரியுகதா அகதப் கபால் அவங்க எல்லாரிடமும்
ஒகை மாதிரி தான் இருப்பாங்க, அது ஏரழைா இருந்தாலும்
சரி, பணக்காைைாக இருந்தாலும் சரி. இரளைைாணி மூலமா
மட்டும் தான் இந்த அைண்மரனக்கு அடுத்த வாரிசு

969
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உண்டாகும்னும் கிைகங்கள் கசால்லுது ைாஜா, அடுத்து அந்த
விகசஷம் தான் அைண்மரனயில்",
"கபாதும் சாஸ்திரி, கபாய் உங்க கவரலரைப்
பாருங்க",
சிவகாமி கதவியின் ககாபக்குைல் ககட்டு அவ்விடத்ரத
விட்டு அகன்ைார் அவர். அவர்கள் இருவரின்
ஆசீர்வாதத்ரத கவண்டி தரலயில் பரிவட்டமும் ரகயில்
வாளுமாக, கழுத்தில் மாரலயுமாக வரும் தன் மகரனயும்
அவன் அருகில் சர்வ அலங்காை ரூபிணிைாக கழுத்தில்
மாரலயுடன் வரும் தன் மருமகரளயும் பார்த்த சிவகாமி
கதவி முகத்ரதத் திருப்பிக் ககாண்டாள்.
"அம்மா, அப்பா எங்கரள ஆசிர்வாதம் பண்ணுங்க!!",
என்று இருவரும் அவர்கள் காலில் விழ,
"நல்லா இருங்க",
என்ைப் படி சிரித்த முகத்துடன் அவர்கள் இருவரின்
தரலயிலும் அட்சரத தூவி ஆசிர்வாதம் கசய்தார்
ைாகஜந்திை வர்மன்.
"நல்லாருப்பா தீைா..",

970
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி அட்சரத அள்ளி தன் மகன் தரலயில்
மட்டும் தூவி விட்டு, தீட்சண்ைா இருக்கும் பக்கம் திரும்பி
கூடப் பாைாது முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டாள் சிவகாமி
கதவி.
"என்னங்க, நம்ம அைண்மரனக்கு கிளம்பலாம், மீதம்
இருக்கும் சடங்குகரள எல்லாம் சரிைா முடித்து விட்டு வைச்
கசால்லுங்க, ஏகனா தாகனானு கசய்ை கவண்டாம், சும்மா
பூரஜயில் நரக எல்லாம் கபாட்டுகிட்டு கஜாடி கபாட்டுக்
கிட்டு உக்கார்ந்தா மட்டும் கபாதாது, அைண்மரனயின்
ககௌைவத்ரதயும் காப்பாத்துை மாதிரி நடந்துக்கணும், எல்லா
கவரலக்காரிகிட்ரடய்யும் பல்ரலக் காட்டி கபசி அவங்க
பிச்ரசக்காை புத்திரை காட்ட கவண்டாம்னு கசால்லுங்க,
வாங்க"
என்று காரை கநாக்கி நகர்ந்த சிவகாமி கதவியின்
கவளிப்பரடைான அந்த உதாசீன கபச்சில் தீட்சண்ைா
நிதானத்ரத இழந்து பதில் கபச முற்படும் கபாது, தீைனின்
ரககள் அவரள இறுக்கி பிடித்து தடுத்தது. அதரன
உணர்ந்த தீட்சண்ைா அவன் முகத்ரத நிமிர்ந்துப்
பார்த்தாள், அவனும் அவரள தான் பார்த்தான், அவன்

971
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்களாகல கபாறுரமைா இருடி என்று கவண்டினான்,
அரத பார்த்து தன் முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு எங்ககாப்
பார்த்த தீட்சண்ைா முகம் ககாபத்தில் இறுகிைது.

972
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 68
"கவறுபம நிபைந்த மனம் ககாண்டு..
இன்று நான் என்ன எழுத?",

-❤️தீட்சுவின் கவறுபமயில் தீரு❤️

தன் அருகக முகம் இறுகிைப்படி அமர்ந்து இருக்கும்

தீட்சண்ைாரவப் காரை ஓட்டிக் ககாண்கட ஓைக் கண்ணால்

பார்த்தான் தீைன். அவளிடம் அவன் பார்ரவரை உணர்ந்து
ககாண்ட சலனம் ககாஞ்சம் கூட இல்ரல. அவளின் முகம்
இருந்த கபாக்ரக கவனித்த தீைனுக்கு அவள் ஏகதா ஒரு
ஆழ்ந்த சிந்தரனயில் இருப்பது அவனுக்கு புரிந்தது.
அவன் கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டு காரை கசலுத்தினான்,
கபாக்குவைத்து நிரைந்த சாரலயில் சிக்னலுக்காக அவன்
தன் காரை நிறுத்தி விட்டு அவள் பக்கம் திரும்பி
பார்த்தான், அவள் முகத்தில் ஏகனா கண்ணீர் வந்து
கபானதற்கான தடைம் இருந்தது. அதற்கு கமல் அவனால்
தாங்க முடிைவில்ரல. தன் கமௌனத்ரத கரலத்து கபச
ஆைம்பித்தான்.

973
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ.., சாரிடி, உன்ரன அடிக்க எனக்கு உரிரம
இல்ரலைா? என் ககாப தாபங்கரள காட்ட எனக்கு
உன்ரன விட்டால் ைாருடி இருக்கா? நான் ைாரிடம் அரத
எல்லாம் காட்டுகவன்? என்ரன புரிந்தவள் நீ மட்டும்
தாகனடி? என்னிடம் இருக்கும் பணத்திற்கு ஆயிைம் கபர்
என்ரன சுற்றி இருக்கலாம், ஆனால் என் மனதுக்கு நான்
கதடும் ஆறுதல் நீ மட்டும் தாகனடி? என் குணத்ரத
புரிந்துக் ககாண்ட நீகை ஏன் டி இப்கபா என்ரன புரிந்துக்
ககாள்ள அடம் பிடிக்கிை?",
அவன் ககட்ட விதத்தில் அவள் மனம் உணர்வுகளில்
தளும்பிைது, அப்கபாதும் அவள் கமௌனமாக சாரலயில்
கடந்துப் கபாகும் கட்டிடங்கரள கவறித்தாள், அவளின்
முகத்ரத காற்றில் கரலந்து இருந்த அவளின் தரலமுடி
மரைத்ததில் அரத ஒரு ரகைால் ஒதுக்கி விட்டான்
அவன், அதற்கும் அவளிடம் எந்த வித சலனமும் இல்ரல.
அரத உணர்ந்த தீைன் மனம், அவன் அவரள அரைந்த
பின் அவளுக்கு அவன் புடரவ அணிவிக்கும் கபாதும்
அவள் அப்படி தான் இருந்தாள் என்று கசால்லிைது. காரல
அவனின் அந்த அரைக்கு பின் முகம் அதிர்ந்து கபாய்

974
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அமர்ந்து இருந்தவளின் ககாலத்ரத கண்டு தன்ரனகை
கநாந்துக் ககாண்டவன், அவள் அருகில் கசன்று அவள்
முகத்ரத தன் பக்கம் திருப்ப முைல, அவள் அரத தள்ளி
விட்டு விலகி கசன்ைாள்.
"தீ..தப்பு பண்ணுனது நீ, ஆனால் என்னகமா நான்
தப்பு பண்ணிைது கபால் நீ நடந்துக்கிட்டு இருக்க, என்ரன
எப்படிடி அந்த ககள்வி நீ ககட்கலாம்?",
அவன் ககட்க அவளிடம் பதில் இல்லாதுப் கபாககவ
அவகன கதாடர்ந்தான்.
"எனக்கு உன் கமல் அன்பும் அக்கரையும் அதிகம்டி,
எனக்கு எப்கபா மாதுரி கமல் டவுட் வந்தகதா அப்பகவ
அவரள நான் அதிகம் அவாய்ட் பண்ண ஆைம்பித்து
விட்கடன், ஒரு தடரவ ரிசார்ட்டில் தனிரமயில் குடித்து
விட்டு இருக்கும் கபாது தான் விக்ைம் அவரள மிைட்டி
வாங்கி வந்த உன் ரடரிரை நான் முழுதும் படித்கதன்டி,
உன் காதலில் நான் கமய் சிலிர்த்து கபாயிட்கடன்டி, உன்
காதலுக்கு தக்க மரிைாரதயிரன ககாடுக்க கவண்டும்
என்று நிரனத்கதன்டி, அதனால் தான் உன்ரன கல்ைாணம்
கசய்துக் ககாள்ள கூப்பிட்கடன், நீ கசான்னரததான்டி இங்க

975
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நானும் கசால்கைன், நீ என் கமல் ககாண்ட காதலுக்கு,
அதனால் வரும் கஷ்டங்களுக்கு நான் மட்டும் தாகன
கபாறுப்பு அது தாகன நிைாைம், ஆனால் என் அைண்மரன
கபைரும், பாைம்பரிைத்திற்கும் கஷ்டம் வருவது எந்த
விதத்தில் நிைாைம்டி, எனக்கு அைச குடும்பத்ரத கசைாது
சாதாைண குடும்பத்தில் இருந்து கபண் எடுத்தால் எந்த
மாதிரிைான விரளவுகள் வரும்னு எனக்கு கதரியும்டி,
அதனால் தான் உன்ரன நான் கல்ைாணம் கசய்துக்
ககாண்டு எங்காவது கண் காணாத தீவுக்கு அரழத்து
கசன்று விடுகிகைன் என்று கசான்கனன்",
"அப்கபா அைச குடும்பத்தில் பிைந்த அந்த மாதுரி
கதவிரை கல்ைாணம் கசய்து சந்கதாஷமா இருக்கலாம்ல?,
எதுக்கு என் கழுத்தில் தாலி கட்டினீங்க?",
"அது தான் உனக்கு கைாம்ப வருத்தம் கபால, ஒண்ணு
புரிந்துக் ககாள்டி, இந்த தீைன் எப்கபாவும் அவங்க
கஷ்டக்காலத்தில் உடன் இருந்த வரை என்ரனக்கும் மைக்க
மாட்டான், மாதுரி கதவி பண்ணிை கூத்துக்களில் நான்
மனமுரடந்து கபாைப்கபாலாம் நீதான்டி என்ரன தாங்கி
இருக்க, உனக்கக ஆயிைம் கஷ்டம் இருக்கும் கநைத்தில்

976
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கூட அரத எல்லாம் ஒதுக்கி விட்டு, எனக்கு நீ என் மனம்
கதடிை ஆறுதரல தந்து இருக்கடி, என்கிட்ட இந்த பணம்,
பட்டம், அந்தஸ்து இது இருந்தாலும் இல்ரலனாலும்
என்கிட்ட நீ எப்கபாதும் ஒகை மாதிரி தீைா தான் டி இருப்ப,
உன் மனதில் நீ அந்த ரடரியில் கசால்லி இருக்கும் அந்த
காதல் தீ நான் எப்படி இருந்தாலும் எந்த நிரலயில்
இருந்தாலும் எரிந்துக் ககாண்கட இருக்கும்டி, உன் காதல்
காணக் கிரடக்காதுடி, என் சுக, துக்கங்கள் எல்லாகம
அறிந்தவள் நீ மட்டும் தான், உன் காதல் பூஜிக்கப்பட
கவண்டிைது டி, ஒரு தவம் மாதிரி,அந்த தவத்துக்கு நான்
தகுதி உரடைவனானு எனக்கு கதரிைரல, ஆனால் உன்
தவத்துக்கு வைம் நான் தான் அப்படினு கதரிந்த உடகன
நான் என்ரனகை உனக்கு ககாடுத்து விட்கடன், நீ தான்
எனக்கு எல்லாம், உலககம எனக்கு எதிைாக நின்னாலும் நீ
மட்டும் எனக்காக உன் மனதில் அகத காதல் தீயின்
ஜூவாரல குரைைாது நிற்படி, இரத நான் ரிைரலஸ்
பண்ணுன அடுத்த கசகண்ட் நீ என் மனதிற்குள் வந்துட்ட,
உனக்கு மகதீைவர்மன் கபாண்டாட்டி எனும் ஸ்தானத்ரத
ககாடுத்த பின்னால் ஒன்றும் நான் உன்ரன கதாடவில்ரல,

977
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என் மனதில் உன்ரன என் காதலினு பார்க்க ஆைம்பித்த
பின்னால் தான் உன்ரன கதாட்கடன், உன்னிடம் ஐ லவ்
யூனு கசான்கனன்",
அவன் கசால்லி முடிக்க, அவள் அவரனகைப்
பார்த்தாள்.
அவளின் அந்த பார்ரவரை கண்டவன்,
"என்னடி அப்படி பார்க்கிை? இன்னும் என் கமல்
நம்பிக்ரக வைரலைா?
நான் கண் அரசத்தால் கபாதும் தீ, சினி ஃபீல்டு உள்ள
டாப் நடிரககளில் இருந்து
எத்தரனகைா கவளிநாட்டு மாடல் அழகிகள் வரை
என்னுடன் கபட்ரட கஷர் பண்ணிக் ககாள்ள தைாைாக
இருக்கிைார்கள்..",
என்ைதும் அவள் சடாகைன்று நிமிர்ந்து அவரனப்
பார்த்தாள், அதில் கதரிந்த தீயின் ஜூவாரல அவரன
அதற்கு கமல் கபச விடாது கசய்தது.
"ஓ..!!!!",

978
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளின் அந்த ஓவில் இருந்த புைரல தீைனால் உணை
முடிந்ததில் தைக்கத்துடன் கதாடர்ந்தாலும் அவன் குைலில்
உண்ரம இருந்தது.
"இல்ரலடி, நான் அது கபால் இதுவரை கசய்தது
இல்ரல, கசய்ைவும் மாட்கடன், இந்த குடிப்பது கூட
பிசிகனஸ் மீட்டிங், ககட் டூ ககதர் மூலமா தான் கதாடர்
பழக்கமாயிட்டு, நீ ககட்டிகை, நான் உடம்புக்கு தான்
ஆரசப் பட்டு உன்ரன கதாட்கடன்னு அதற்கு நான்
விளக்கம் கசான்கனன், என் உடல் ககாண்டுள்ள
உணர்வுகளுக்கு ைார் கவண்டுமானாலும் தீனி கபாட்டு
அரத சரி கசய்ை முடியும், ஆனால் என் மனம்
ககாண்டுள்ள உணர்வுகளுக்கு மதிப்பளித்து, புரிந்து ககாள்ள
உன்னால் மட்டும் தான்டி முடியும், கவறு ைாைாலும் அரத
கசய்ை முடிைாது, அந்த கைண்ரடயும் உனக்கு மட்டும்
தான் நான் தந்து இருக்ககன், மாது கூட என்னிடம் எல்ரல
மீை முைற்சி கசய்து இருக்கிைாள், ஆனால் நான் அரத
அகலாவ் பண்ணினது இல்ரல, காகலஜ் ரடம்ல நான்
அவள் கமல் ஈர்ப்பு ககாண்டு நான் ககட்டதுக்கு அவளுக்கு
அப்கபா நான் தமிழ்நாட்டில் டாப் கடன் ககாடீஸ்வைன்

979
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வீட்டு ரபைன்னு கதரிைாத தால் அவளும் என்ரன
அகலாவ் பண்ணல, நீ ஆரசப்பட்டது கபால என்
மனதிற்கு நீ கசாந்தமானவளாய் ஆனது கபால் என்
உடலுக்கும் கசாந்தமானவளாய் நீ இருக்கணும் நான்
நிரனத்கதன், அதனால் தான்டி உன்ரன கதாட்கடன்",
என்று அவளின் ரகரை எடுத்து தன் கன்னத்தில்
ரவத்து ககாண்டான்
தீைன், அதற்கு அவளிடத்தில் எதிர்ப்பு இல்ரல,
அவனின் காதரல அவள் உணை ஆைம்பித்து விட்டாள்
என்று அவனுக்கு புரிந்துப் கபாக அவரள தன் மார்பில்
சாய்த்து அரணத்துக் ககாண்டான்.
"தீைா..",
என்று அவனின் முகத்ரதப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"ம்ம்..",
"சாரி..",
என்ைப்படி அவனில் புரதந்தவரள
பார்த்த தீைனுக்கு கநற்று இைவு அவனுள் பற்றிை
கமாகத்தீ மீண்டும் பற்ை, தீட்சண்ைாவிடம் இந்த முரை
திரகப்பு, ஆச்சிரிைம் இல்லாது, மகிழ்ச்சியும் நிரைவும்

980
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதிகமாககவ கதரிந்தது. மனம் முழுக்க நிைம்பிை
காதலுடன் கூடல், அதுவும் தான் உயிைாக நிரனப்பவனின்
கதாடுரக என்பதால் வந்த மகிழ்ச்சி என்று தீைனுக்கு
புரிந்தது. அவகள அவனாகி அவன் அவளாக மாறி
எல்லாம் முடிந்து மீண்டும் தீட்சண்ைா குளித்து விட்டு வரும்
கபாது தீைன் ரகயில் ரகயில் பட்டுப் புடரவயுடன்
நரககளுடன் முகம் மாறி நின்றுக் ககாண்டிருந்தான்,
குளிைலரையின் உள்கள இருந்து வரும் தன் மரனவிரை
பார்த்த உடன் மாறிப் கபாயிருந்த முகத்தில்
வலுக்கட்டாைாக சிரிப்ரப ககாண்டு வை முைன்ைான், அரத
தீட்சண்ைா கவனித்து விட்டாள்.
"அம்மா..இரத உன்ரன பூரஜக்கு கட்டிட்டு வைச்
கசான்னாங்க தீ",
அவன் முதலில் தைங்கி, பின் சுதாரித்துக் ககாண்டு
கசால்ல, அவள் தான் அவனின் உடரல மட்டும் இன்றி
மனரதயும் ஆட்ககாண்டு விட்டாகள, அவனின்
கமனரிசங்களில் இருந்கத என்ன நடந்தது என்று அவளுக்கு
புரிந்துப் கபாக,

981
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா..எனக்கு இந்த புடரவயும் நரகயும் கவண்டாம்,
உங்களுக்கு என்ன நான் பட்டுப் புடரவ கட்டணும் தாகன,
கநற்று நீங்கள் எடுத்து ககாடுத்த அந்த புடரவகளில்
ஒன்ரை எடுத்து கட்டிக் ககாண்டு நீங்க வாங்கி வந்த
நரகரை கபாட்டுக் ககாள்கிகைன், உங்க அம்மா எனக்கு
கநைாககவ என்ரன சாக்கரடனு கசான்னாங்க, அப்கபா
நான் இல்லாத கபாது உன்கிட்ட என்கனன்ன கபசி
இருப்பார்கள்னு என்னால் புரிந்து ககாள்ள முடியுது, அது
என்கனன்னனு நான் ககட்கப் கபாவதில்ரல, அதற்கு பதில்
நான் அவங்க ககாடுத்தரத நான் வாங்க மாட்கடன்",
என்று அவள் கசால்ல, இவள் இவ்வளவு புத்திசாலிைாக
இருந்து கதாரலத்து இருக்க கூடாது என்று அவனுக்கு
கதான்றிைது. அவள் கசான்னது கபால் தீட்சண்ைாரவ
கபசாத கபச்சுக்கள் கபசி தான் சிவகாமி கதவி அந்த
பைம்பரை நரககரள ககாடுத்தாள், அப்கபாது மட்டும்
தீட்சண்ைா இருந்திருந்தால் நிச்சைம் இனி உன் கூட நான்
இருக்க மாட்கடன் என்று கபட்டிரை கட்டி இருப்பாள்
என்று தீைனுக்கு புரிந்தது. நல்ல கவரள, தன் மரனவி
தன்னுடன் வைவில்ரல என்று அவன் நிம்மதி கபருமூச்சு

982
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விடும் கபாது, அவகளா அங்கு வைாமகல அரனத்ரதயும்
சரிைாக கசால்லி விட்டாள். அவளிடம் தான் ககாபப்பட
ஒன்றும் இல்ரல என்று உணர்ந்த தீைன் அவரள
கநருங்கினான்.
"தீ..என் தங்கம்ல, இரதக் கட்டிக் ககாண்டு வாடி,
இரளை ைாணி பூரஜயில் இரத தான்டி கட்டணும், என்
கசல்லம்ல, என் காதலி தாகன நீ..என் கபச்ரச ககளுடி",
அவன் அவ்வாறு அவரள கநருங்கி அமர்ந்து அவள்
முகத்ரத ரகயில் ரவத்துக் ககாண்டு ககட்க அவளுக்குள்
அவள் ககாபமாக கபசாது கபானால் ககஞ்சும் பள்ளிப்
பருவத் தீைன் விைாபித்து நின்ைதில் அவள் மனம் கநகிழ,
ஆனாலும்..என்று ஏகதா ஒன்று தடுத்ததில், அவள் முகம்
மாறிைது.
"நான் உங்க தங்கம் தான், உங்க
கசல்லம் தான், காதலி தான், இத்தரனயும் தாண்டி
சுைமரிைாரதயும் மானமும் உள்ள ஒரு மனுஷி, உங்கள்
காதலிைாக நீங்க உங்க பணத்தில் எடுத்துக் ககாடுத்த
புடரவரை கட்ட தான் ஆரசப்படுகிகைன், அது தான்
எனக்கு கவுைவம்",

983
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் அவன் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவன்
வாங்கி ககாடுத்து இருந்த புடரவரை எடுக்க முைன்ைப்
கபாது, கவகமாக அரத பிடுங்கி வீசி எறிந்த தீைன்
அவரள முரைத்து பார்த்தான்.
"அவங்க ைாரு டி, என்னகமா உங்க அம்மா உங்க
அம்மானு கசால்ை?
ககாஞ்சம் விட்டுக் ககாடுத்து கபாயிகைன், ஏன்
பிடிவாதத்ரத கட்டிக்கிட்டு அழுவுை?",
"ஏன் இரதகை அவங்க கிட்ட கசால்லுங்ககளன்,
என்ரன வார்த்ரதைால் பாம்பு மாதிரி ககாத்தாமல் தன்
மகன் ஆரசப்பட்டு விட்டானு கபரிை ைாணி அப்படிங்கிை
கபருந்தன்ரமகைாடு ககாஞ்சம் விட்டு ககாடுத்து கபானால்
என்ன? அரத உங்களால் கசால்ல முடிைாதுல?",
"அவங்க அந்தஸ்துக்கு ைாரிடமும்
அவங்க உைைத்தில் இருந்து இைங்கி வை கவண்டும்
என்று அவசிைம் இல்ரல",
"ஓ..அப்கபா உங்க அம்மா கபரிை ைாணி, அதனால்
அவங்களுக்கு இருக்கும் தன்மானமும் திமிரும் எனக்கு

984
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்க கூடாதா? நான் சுை மரிைாரதயுடன் இருக்க
கூடாதா?, என்னால் பூரஜக்கு வை முடிைாது",
என்ைப்படி அவள் கட்டிலில் அமர்ந்து விட, இனி
உன்னிடம் கபசி பிைகைாஜனம் இல்ரல என்று அவகன
அந்த புடரவரை அவளுக்கு வலுக்கட்டாை மாக கட்டி
விட்டு அரத தடுக்க முைன்ைவரள தன் ஒகை முரைப்பால்
அடக்கிைவன், அவளுக்கு அழகாக கட்டி முடித்து
இருந்தான். அரத பார்த்தவளுக்கு அவர்கள் திருமணத்தின்
அன்கை கோட்டலில் நாகன புடரவரை கட்டி விடுவா
என்று அவரள கநருங்கி மிைட்டிைது நிரனவுக்கு வை,
"இவனுக்கு எது தான் வைாது, இந்த உலகத்தில்
இவனுக்கு சாத்திைமில்லாதது என்று ஒன்று இருக்கிைதா?
அதான் கபைர் கபாருத்தமாக ரவத்து உள்ளார்கள் தீைன்
என்று",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவரள எப்படிகைா
ககாயிலுக்கு அரழத்து வந்து விட்டான், அவள் அவனுடன்
காரில் ஏறும் கபாது சிவகாமி கதவி கநைடிைாககவ அவரள
கபச, அதற்கு கமல் அவளால் அங்கு நிற்க முடிைாது
ககாபமாக நகை முற்பட தீைன் அவளின் ரகயிரன

985
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இறுக்கிப் பிடித்துக் ககாண்டான், அவன் அவளின்
உள்ளங்ரகயில் அழுத்தி
அவளின் முகத்ரதப் பார்த்தது,
கபாறுரமைா இருடி என்று கண்களால் கவண்டினான்,
அதன் பின் பூரஜயின் கபாதும் சிவகாமி கதவி வார்த்ரத
சவுக்கில் இருந்து தீட்சண்ைாவால் தப்ப முடிைவில்ரல,
அவள் எப்கபாது எல்லாம் தீட்சண்ைாரவப் பார்க்கிைாகளா
அப்கபாது எல்லாம் அவள் மனதில் வன்மத் தீ பற்றி
எரிவரத தீட்சண்ைா வால் கவகு சீக்கிைம் உணை முடிந்ததில்
சீக்கிைம் பூரஜ முடிந்து தன் அம்மாரவப் பார்க்க
மருத்துவமரன கசன்று அம்மாவின் மடியில் முகம்
புரதத்துக் இரளப்பாை கவண்டும், அண்ணியின் கதாள்
சாை கவண்டும் என்று அவளுக்கு கதான்றிைது. தீைகனா
அவரள சமாதானம் கசய்ை முடிந்து கதாற்றுக் ககாண்கட
இருந்தான். அரத எண்ணிப் பார்த்துக் ககாண்கட வந்த
தீைன் தன் அருகில் அமர்ந்து இன்னும் சாரலயின்
கவறிக்கும் தன் மரனவிரை பார்த்தப்படி காரை
நிறுத்தினான்.
"தீ..இப்படி கமௌனமா இருந்தால் என்ன அர்த்தம்?",

986
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உங்க விருப்பம் கபால் பூரஜயில்
உங்க அம்மா ககாடுத்த புடரவரை கட்டி உங்களுடன்
அமர்ந்து விட்கடன், அதுக்கு உங்க அம்மாக்கிட்ட கபச்சும்
வாங்கி விட்கடன், இதுக்கு கமல் கவை என்ன நான்
கசய்ைனும்?, உங்க அம்மா காலில் விழணுமா, கசால்லுங்க
அரதயும் கசய்து விடுகிகைன்"
அவள் எங்ககாப் பார்த்துக் ககாண்டு ககட்ட விதத்தில்
அவன் பாதிக்கப்பட்டான்.
"இப்கபா என்னடி உன்ரன உங்க அம்மா கிட்ட
கூட்டிட்டு கபாகணும் அதாகன, இகதா தாம்பைம்
வந்துட்டு,இங்கக இருந்து பக்கம் தாகன அந்த
ோஸ்கபட்டல், வாடி கபாகலாம்",
என்று அவன் கசால்ல, அவள் அவரன ஆனந்த
திரகப்புடன் பார்த்து ஏகதா கபச முற்பட அரத
கரலப்பது கபால் ைாகைா அந்த கார் சன்னரல
தட்டினார்கள்.
"சிக்னல் வந்தால் இந்த பிச்ரசக்காைங்க கதால்ரல
தாங்க முடிைல",

987
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப் படி தீைன் கார்க் கண்ணாடியிரன இைக்கினான்,
அங்கு ஒருவன் நின்றுக் ககாண்டிருந்தான்.
"சார், ஊர்வலம் வருது, உங்க காரை ககாஞ்சம் மூவ்
பண்ணிக்க முடியுமா?",
என்ைப்படி தீைன் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தீைன் கார்
பின்னால் நின்ை காரிடமும் அரதகை கசால்லிப் கசன்ைான்
அவன்.
"ஊர்வலமா?",
என்று கார் கண்ணாடி வழிகை தன் பார்ரவயிரன
எதார்த்தமாக கவளிகை கசலுத்திை தீைன் முகம் மாறிைது.
அவனின் முக மாற்ைத்ரத பார்த்த தீட்சண்ைா
கைாசரனயுடன் அவன் பார்ரவ கசன்ை திக்ரக பார்த்தாள்,
அவளின் முகம் உச்சப் பட்ச அதிர்ச்சிக்கு மாறிைது.
அங்கக கமாட்ரட தரலயுடன் அழுது வீங்கி இறுகிை
முகத்தில் சிவந்த கண்களுடன் கவற்று மார்புடன் புத்தம்
புதிை கவட்டி அணிந்து ரகயில் புரக ககாஞ்சம் தைங்கி
தைங்கி வந்துக் ககாண்டிருந்த ககாள்ளிப் பாரனயுடன்
திவாகர் கூட்டத்துடன் நடக்க, அந்த கூட்டத்தின் நடுவில்
ககாடிப் புடரவயுடன் பச்ரச மூங்கில் கீற்றில் முரனந்த

988
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
படுக்ரகயில் உயிைற்ை உடலாக படுக்க ரவக்கப்பட்டு
இருந்த கதவிரை சுமந்து மாரலகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
அந்த கசார்க்க ைதம் அவர்களின் காரை கடந்து கபாய்க்
ககாண்டு இருந்தது.

989
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 69
"எழுத வார்த்பதகள் இல்பை..
வலிகபை வார்த்பதயாக ககாண்டுவர..
மனமில்பை இவளுக்கு!!!
என் உயிரில் கைந்தவபன..
இனி இருப்ைாயா..?
எனக்கு எல்ைாமுமாக..

-❤️தீட்சுவின் கண்ணீரில் தீரு❤️

"அம்மா..!!!!!!!!!!!",
தீட்சண்ைாவின் அந்த அலைல் தாம்பைத்தின்
கபாக்குவைத்து நிரைந்த சாரலயில் திவாகர் கசவிக்கு
எட்டாமல் கபானதில் ஆச்சரிைம் இல்ரல. தீட்சண்ைா
அந்தக் காரை விட்டு இைங்க முைற்சித்து அந்த கார்க்
கதரவ திைக்க முைற்சி கசய்தாள், அவளின் கதம்பல்
அதிகமானது.
"அம்மா..!!!! என்ரன விட்டுப் கபாக உங்களுக்கு
எப்படி மனசு வந்தது..!!அய்கைா உங்கரள நான்

990
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககான்னுட்கடன்..!!!!நான் தான் ககான்னுட்கடன்!!
அம்மா!!!!!!!!",
கதம்பிக் ககாண்கட கார்க் கதரவ திைந்தவரள
கதம்பிைது கபாதும் என்று அதிர்ச்சியில் ஆழ்ந்த மைக்கம்
ஆட்ககாள்ள, அப்படிகை சரிந்து கீகழ விழுந்தாள்.
கண் விழித்த தீட்சண்ைா முதலில் பார்த்தது கவரல
நிைம்பிை முகத்துடன் இருந்த தீைரன தான். அவளுக்கு
மனதில் திவாகரின் அந்த கமாட்ரடத் தரல கதாற்ைம்,
கதவியின் உடலுடன் மாரல அலங்காைத்துடன் கசன்ை
கசார்க்க ைதம் என்று மாறி மாறி வந்துப் கபானதில்
அவளுக்கு தரல வலித்தது.
"அம்மா..!!!!!",
கபருங் குைகலடுத்து அழ ஆைம்பித்தாள் தீட்சண்ைா,
அவரள பார்த்த தீைனுக்கு இவளுக்கு நான் எப்படி
சமாதானம் கசால்கவன் என்று குற்ை உணர்வு எழுந்தது.
"உங்க முகத்ரத கூட என்னால் கரடசி கநைத்தில்
பார்க்க முடிைாமல் கபாய் ட்கட, அம்மா!!! எதுக்கும்மா
உங்க கபாண்ணுக்கு இப்படி ஒரு தண்டரனரை ககாடுத்து
ட்டு கபாயிட்டீங்க, நான் பாவி!!!!",

991
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் கதைல் அதிகமாககவ அவரள அந்த
அரையில் விட்டு விட்டு கவளிகை வந்தான் தீைன்.
அவனின் கவரல கதாய்ந்த முகத்ரதப் பார்த்த விக்ைம்,
"சார், டாக்டர் கவளிகை கவயிட் பண்ணுகிைார், நீங்க..",
"கவண்டாம், அவளுக்கு மைக்கம் கரலந்துட்டு,
விக்ைம், என்னுரடை புதுக் காரை தைாைா ரவ, நான்
அவரள அரழத்துக் ககாண்டு தாம்பைம் கபாகணும்,
என்கனாட ஓல்ட் காரை எடுத்துக்கிட்டு கபானால் ைாைாவது
ஐடின்ட்டி ஃரப பண்ணி மீடிைா, அது இதுனு நியூஸ்
ஆகிவிடும், கசா இதுவரை நான் யூஸ் பண்ணாத கார் இந்த
ரிசார்ட்டில் இருந்தால் எடுத்து ரவ, அது சாதாைண காைா
இருந்தால் இன்னும் கபஸ்ட்",
"சார், லாஸ்ட் மன்த் ஒரு மாருதி ஸ்விஃப்ரட
வாங்கினீங்க, பட் உங்க கமகைஜ் பைபைப்பில் அரத
அப்படிகை
ரிசார்ட்டில் நிறுத்தி ரவக்க கசால்லி விட்டீங்க, அரத
எடுத்து ரவக்கவா சார்?",
"ஓ..எஸ்!!!",

992
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனுக்கு அனுமதி தந்து விட்டு மீண்டும் அவனின்
அந்த அரை கநாக்கி கசன்ைான், அங்கு தன் விரல
உைர்ந்த பட்டுப் புடரவ, ரவை நரககள் பற்றி கவரலக்
ககாள்ளாது தீட்சண்ைா கவறுந்தரையில் அமர்ந்து
முழங்காரல கட்டிக் ககாண்டு அம்மாரவ கதடி அழும்
குழந்ரத கபால் கதறி அழுதுக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"தீ..!!!",
"எனக்கு என் அம்மாரவ பார்க்கணும், அம்மாகிட்ட
கபாகணும்",
அவரள சமாதானப்படுத்த முைன்ை தீைரன பார்த்து
அழுரகக்கு நடுகவ இந்த ஒகை ஒரு வார்த்ரத மட்டும்
தான் மாறி மாறி கசால்லிக் ககாண்கட இருந்தாள். அவள்
இன்னும் அவள் அம்மா இைந்த அதிர்ச்சியில் இருந்து
மீளவில்ரல என்று அவளின் மனநிரலயிரன அவனால்
புரிந்துக் ககாள்ள முடிந்தது, இந்த நிரலயில் அைண்மரன
கசன்ைால் நன்ைாக இருக்காது என்று எண்ணிை தீைன் அவள்
மைங்கி விழுந்த உடன் அவரள தன் ரிசார்ட்டுக்கு தூக்கி
வந்து விட்டான்.
"தீ..வா கபாகலாம் அம்மாரவப் பார்க்க",

993
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் பாணியிகலகை பதில் கசான்ன அவன்,
அவள் கண்கரள துரடத்து விட்டப்படி அவரள தன்
கதாளில் சாய்த்து ககாண்டு அரழத்து கசன்ைான்.
மைக்கமும் விழிப்பும் இல்லாத ஒரு வித கமான நிரலரை
கண்ணீருடன் அரடந்து இருந்த தீட்சண்ைா தன் கைாசிக்கும்
நிரல மை(ைத்து)ந்து கபாயிருந்தாள், காரலயில் தன்
அைண்மரனக்கு இரளை ைாணிைாக தன்னுடன் அமர்ந்து
இருந்தவளின் அந்த நரடப்பிணம் கபால் இருந்த அந்த
நிரலயிரன பார்க்க பார்க்க தீைனுக்கு மனது வலித்தது,
கூடகவ ஒரு குற்ை உணர்வு அவனுள் பைவுவரத அவனால்
தடுக்க முடிைவில்ரல.
வாசலில் ஷாமிைானா கபாடப்பட்டு அங்கு
கபாடப்பட்டு இருந்த சிவப்பு நிை பிளாஸ்டிக்
நாற்காலிகளுக்கு குரடப் பிடித்துக் ககாண்டு இருந்தது.
அதில் ஒன்றிைண்டு கபர்கள் மட்டும் அமர்ந்து இருந்தனர்,
அதன் ஓைத்தில் கதவியின் உயிைற்ை உடரல
குளிப்பாட்டிைதற்கான தடைமாக ஒரு மை கமரஜ ஒன்று
தன் ஈைம் படிந்த கமனியுடன் வாசலில் கவிழ்க்கப் பட்டு
இருந்தது,அதன் அருகில் அங்கு இருந்த ஒரு உயிைற்ை

994
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உடல் தானாக தண்ணீர் கமாண்டு குளிக்க வில்ரல,
நாங்கள் தான் அதன் கமல் தண்ணீர் ஊற்றிகனாம் என்று
கூறுவது கபால் நிரைை குடங்கள் ஏகனா தாகனா கவன்று
ரவக்கப் பட்டு இருந்தது. வாசல் காம்பவுண்ட் சுவற்றில்
கரடசிைாக கதவி உடுத்தி இருந்த புடரவ கிடந்தது.
மஞ்சள் நிை சாமந்தி பூக்கள், பிைக்கப் பட்ட இதழ்கள்
மற்றும் உதிரிப் பூக்கள், கைாஜா இதழ்கள் என்று அங்கு
சிதறிக் கிடந்தன, அந்த பூக்களால் உண்டான வாசரன,
மற்றும் ஊது பத்தி வாசரன என அந்த பிைகதசம் நிரைந்து
இருந்தது, திவாகரின் ஒரு உைவுக்காைப் கபண் குளித்து
முடித்த ஈைத் தரலகைாடு அந்த சாவுக்கு வந்து
இருந்தவர்கள் குடித்து முடித்து விட்டு எங்கககங்ககா
ரவத்து விட்டு, வீசி விட்டு கசன்றிருந்த டீக் கப்புகரள
கசகரித்து குப்ரப கதாட்டியில் கசர்த்துக் ககாண்டு
இருந்தாள். சரிைான கநைத்துக்கு கபருந்து கிரடக்காததால்
கதவியின் உடரல இடுகாடு தூக்கி கசன்ைப் பின் அப்கபாது
தான் அந்த வீட்டிற்கு வந்துக் ககாண்டிருந்த கதவியின்
உைவினர்கள் சிலர், தங்கள் உைவினரை பார்க்க
முடிைவில்ரலகை என்று ஆர்ப்பரித்து கதறி அழுதபடி

995
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்தது, சிலர் இடுகாடு கசன்ைாவது பார்த்து விடலாம்,
பாதி வழி தான் கசன்று இருப்பார்கள் என்று இடுகாடு
கசல்லும் வழிக்கு தங்களது வாகனங்கரள எடுத்துக்
ககாண்டு விரைந்தது என ஒரு சாவு நடந்த அரனத்து
தடங்களும் அந்த வீட்டில் இருந்தன. இரத எல்லாம்
கண்டுக் ககாள்ளாமல் ோலில் அழுதழுது முகம் சிவந்துப்
கபாய் அனலில் வாட்டிை வாரழ இரலைாய் துவண்டு
மைக்க நிரலயில் அனுவின் மடியில் தரல ரவத்து படுத்து
இருந்தாள் மலர், அவரள தன் மடியில் தாங்கி இருந்த
அனுவின் முகத்தில் அழுததற்கான தடைம் அதிகமாககவ
கதரிந்தது. அவள் அருகக அனு எவ்வளவு வற்புறுத்தியும்
மலர் குடிக்க மறுத்த ஆரடப் படிந்த காபி கபப்பர் கப்பில்
இருந்தது.
"அனாரதைாக இருந்த என்ரன வாழ ரவத்த
கதய்வம் அவங்க, அத்ரதைாக இருந்தரத விட
அம்மாவாக அவங்க இருந்தது தான் அதிகம் அக்கா, இனி
எனக்குனு ைார் இருக்கா? என்ரன இப்படி தவிக்க
விட்டுட்டு கபாயிட்டாங்ககள..!!!!! இனி எனக்கும்
அவருக்கும் ைாரு இருக்கா?, அய்கைா..!!!! அத்ரத,

996
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ரன விட்டு கபாயிட்டீங்ககள..!!!!! நீங்க இல்லாம நாங்க
எப்படி இருப்கபாம்? அய்கைா..!!! அத்ரத!!!",
கபருங் குைகலடுத்து அழ ஆைம்பித்த மலரை
சமாதானப் படுத்த முைன்று கதாற்றுக் ககாண்டு இருந்தாள்
அனு. அழுதுக் ககாண்கட இருந்தவள், அப்படிகை மைங்கி
சரிந்தாள் மலர், அவரள தாங்கிப் பிடித்த அனு,
"கடய்..நிகில் தண்ணீர் எடுத்துட்டு வாடா..அக்கா
மைக்கம் கபாட்டுட்டாடா!!",
பதறிைபடி அனு அங்கு விரளைாடிக் ககாண்டு இருந்த
தன் மகரனப் பார்த்துக் கூை, அவன் தண்ணீர் எடுத்து
வந்து நீட்ட, அரத மலர் முகத்தில் கதளித்து, அவரள
எழுப்பிைது மட்டும் இல்லாது காபிரை வலுக்கட்டாைமாக
புகட்ட முைன்ைாள்.
"இப்படிகை அழுது சாப்பிடாமல் இருந்தால் அத்ரத
திரும்பி வந்து விடுவாங்களா? வாசலில் பாரு அடக்கம்
முடிந்து திவா வந்துட்டான், அவனுக்கு இனி தாைா, தாைமா
இருந்து நீதாகன ஆறுதல் கசால்லணும், நீகை இப்படி
உரடந்து கபாயிட்டால் அவனுக்கு அப்கபா ைாரு ஆறுதல்
கசால்ைது, முதலில் இரத குடி, கதவிம்மா நம்ம கூட தான்

997
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்காங்க, நாரளக்கு உனக்கும் திவாக்கும் மகளா வந்து
திரும்பவும் வந்து கபாைப்பாங்க, உடம்புக்கு ககாஞ்சமாவது
கதம்பு கவணாம்? நீ இந்த காபிரை குடி மலரு",
என்று ஆறுதல் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தாள் அனு.
"மாமிைாைாவா பார்த்தாள் மலரு, அம்மாரவப் கபாலல
பார்த்துக்கிட்டா!!! அதான் அவளால் தாங்க முடிைகல",
"அந்த தீட்சு கபாண்ணுக்கு தகவல் கதரியுமா, ஒரு
கபத்த தாய் சாவுக்கு கூட வைரலகை?, கதவி கரடசி
கநைத்தில் அது மகரள தான் ககட்டுதாம், இந்த கபாண்ணு
இப்படி பண்ணி இருக்க கூடாது, கதவி அந்த சங்கைன்
அண்ணன் கசத்துப் கபானதுக்கு அப்புைம் எவ்களா
கஷ்டப்பட்டுது கதரியுமா? எப்பா, புள்ளங்க சந்கதாஷம்
தான் தன் சந்கதாஷம்னு வாழ்ந்தது, ச்கச, அப்படிப் பட்ட
அம்மா சாவுக்கு அந்த கபாண்ணு வைரலகை!!!, ஆயிைம்
தான் வம்பு தும்பு இருந்தாலும் கபத்த அம்மா
இைந்துட்டாள்னு கதரிந்த பின்னாடி பதறிைடித்துக் கிட்டு ஓடி
வை கவணாம்?",
"கநாக்கு விஷைம் கதரிைாதா? அவள் ஒண்ணும்
நம்மள மாதிரி அஞ்சுக்கும் பத்துக்கு அல்லாடுை ககாஷ்டி

998
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்ரலடி பைமு, அவள் கபரிை பணக்காரி, அவள் எப்படி
வருவா இங்கக?",
"லட்சாதிபதிைா இருந்தால் என்ன மாமி? பத்து மாசம்
சுமந்த கபத்த தாய் இல்லாம தான் வந்தாளா அவள், அந்த
கதவிம்மா தீட்சு எங்க காணும்னு ககட்டு கதடி கதடி
பார்த்தாங்களாம், இந்த திவாவும் அவன் கபாண்டாட்டியும்
தவிச்சி கபாயிட்டுங்களாம்,அவங்க கபாரழக்க
மாட்டாங்கனு, அந்த அனு கபாண்ணுக்கு கதரிஞ்சி
கபாயிடுச்சு ஒகை ஒரு தடரவ சிவிைர் ோர்ட் அட்டாக்
வந்த உடகன இந்த கபாண்ணு தீட்சுக்கு கசால்லிடு திவானு
கசான்னிச்சாம், ஆனால் அண்ணங்காைன் அரத
ககட்கலைாம், ஆனாலும் அந்த கபாண்ணுக்கு மனசு
ககட்காம அந்த கபாண்ணு கல்ைாணம் பண்ணிக் ககாடுத்த
வீட்டுக்கு ைார்கிட்ரடைாவது கசய்தி கசால்லி விடலாம்னு
அது கிளம்ப கபாைப்கபா தான் உயிர் கபாயிட்டாம்",
"கநத்து தாகன அந்த கபாண்ணு இங்க வந்து சாப்பாடு,
துணினு எடுத்துக் கிட்டு கபானது? அப்கபாலாம் நல்லா
தான் இருக்காங்கனு கபசுனாங்கனுல கசான்னுது?",

999
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அதான் இங்கக அனு வந்துட்டு கபாைப்பகவ அங்க
கதவிக்கு அட்டாக் வந்து இருக்குனு மலர் கிட்ட இருந்து
ஃகபான் வந்ததாம், கைண்டு மூணாவது அட்டாக் வந்தால்
பிரழக்கிைது கஷ்டம்னு தான் டாக்டரும் கசால்லிண்டு
இருந்தாைாம், கநத்து ைாத்திரி திடீர்னு பிபி ஏறி, தீட்சு,
தீட்சுனு தன் கபாண்ரண கதடி கதடி புலம்பிண்கட
இருந்தாளாம், அப்படிகை நின்னுடுத்தாம்",
"அடப் பாவகம!!! இப்கபா அவள் வருவாளா? அம்மா
கசத்தது கதரியுமா அவளுக்கு? இந்த கதவி கரடக் குட்டி
கமகல தான் பாசத்ரதகை ரவத்து இருந்திருக்கு கபால",
"அப்படி இல்ரலடி அசகட, மகனுக்கு துரணைா
மருமகள் இருக்கா, என் மகளுக்கு துரணைா ஆதைவுக்கு
ைாரும் இல்ரலகை!! என் மகளுக்கு நான் விவாகம் பண்ணி
அரத பார்த்துண்டு கபாலகை, அவரள இப்படி தவிக்க
விட்டுண்டு கபாகப் கபாகிகைாகம அப்படிங்கிை தவிப்பு,
அந்த டாக்டர் குடும்பம் வந்து கபாண்ணு பார்க்கும் கபாது
அந்த தீட்சு கபாண்ணு பண்ணிை கவரலகளால் அதிர்ச்சி
ஆகி மைங்கி விழுந்தவா தாகன அவா, அதான்
கபாண்ணுக்கு நல்லது கசய்து பார்க்க வில்ரலகைனு ஏக்கம்.

1000
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பாவம் இந்த மலர் எப்படி உரடஞ்சு கபாயிட்டா, கபத்த
கபாண்ணு உயிரை எடுத்துண்டு கபாயிண்டா, கபைாத
கபாண்ணு அரத நிரனச்சி அழுது உயிரை கபாக்கிண்டு
கிடக்கா",
"உண்ரம தான், அவள் தான் எங்க அண்ணிரை
ககான்னுட்டா",
அதுவரை அந்த அக்கம் பக்க வீடுகரள கசர்ந்த
கும்பல் கபசிக் ககாண்டு இருந்த கபச்சுக்கரள ககட்ட சுமதி
கசான்னாள்.
"நீங்க தான் கதவிகவாட அண்ணிைா? உங்க நாத்தனார்
கபாண்ணு விவாேம் பண்ணின்ட ரபைன் ககாடீஸ்வை
ஆத்து ரபைனாம்ல? அவா தான் ஏற்கனகவ
ஆப்கைஷன்க்கு பணம் ககாடுத்தாரு கசான்னாகள, அவா
கிட்ட நீங்க உதவி ககட்டு இருந்தால் எவ்களா கபரிை
ோஸ்கபட்டல் இருக்கு, அங்க அரழத்துண்டு கபாய்
பார்த்து இருக்கலாகம, ககாஞ்ச நாளாவது அவா உயிகைாட
இருந்துண்டு தன் மகரளப் பார்த்துட்டு நிம்மதிைா
ரவகுண்டம் கபாயிருப்பாகள?",

1001
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த வம்பு மாமி தன் வாயிக்கு கமல்ல அவல்
கிரடத்து விட்டது என்று ஆவலுடன் ககட்க ஆைம்பித்தாள்,
சுமதி முகத்தில் கவறுப்புடன் பதில் கசான்னாள்.
"ேுக்கும், என்ன பணம் இருந்து என்ன பிைகைாஜனம்?
அவளால் தாகன எங்க அண்ணிக்கு இந்த நிரல? அவள்
தான் எங்க அண்ணிரை ககான்னுட்டு கபாயி தாகன அந்த
கல்ைாணத்ரதப் பண்ணி இருக்காள், அது மனரச கபாட்டு
அறுக்கும்ல, அதான் அவ வைரல, அவள் கமல் தப்பு
இல்ரலனா வந்து இருக்க கவண்டிைது தாகன? குற்ைம்
உள்ள கநஞ்சு தாகன குறுகுறுக்கும்?",
"தன் மகரன கவண்டாம் என்று புைக்கணித்து, மித்ைன்
குடும்பத்திடம் அவமானப்பட்டு, டீவியில் வந்தாலும்,
தீட்சண்ைா இத்தரன கபரிை ககாடீஸ்வை வீட்டில் வாக்குப்
பட்டு ைாணி கபால் ஆகி விட்டாகள"
என்ை கபாைாரமயினால் ஏற்ப்பட்ட வன்மத் தீயிரன
சுமதி இப்படி கபசி தீர்த்துக் ககாண்டாள்.
"மலரும் அவ புருஷனும் தான் என்ன நிரலயில்
இருந்தாங்கனு நல்லாகவ கதரியும், ஏங்க நீங்களாவது அந்த
கபாண்ணுக்கு தகவல் கசால்லி இருக்கலாம்ல? ஆயிைம்

1002
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தான் ககாப தாபங்கள் இருந்தாலும் கபத்த அம்மா
கசத்தரத கூட கசால்லாம இப்படி எல்லாரும் கசர்ந்து
அடக்கம் பண்ணிட்டு வந்துட்டீங்ககள, அவரள முகத்ரத
கூட பார்க்க விடாம பண்ணிட்டீங்ககள? நாரளக்கு அவள்
வந்து ககட்டால் என்ன பதில் கசால்லுவீங்க?",
என்று பக்கத்து வீட்டு பரிமளா சுமதியிடம் நிைாைம்
ககட்டுக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத, வாசல் அருகக ஒரு
குைல் அங்கு உள்ள அரனவரின் கவனத்ரதயும் கரலத்தது.
"அம்மா..!!!!!!!!!!!!",
தரல முடி கரலந்து, அழுது வீங்கிை முகத்துடன்,
தான் உடுத்தி இருக்கும் விரல உைர்ந்த பட்டுப் புடரவ,
அணிந்து இருக்கும் நரககள் பற்றி கவரலக் ககாள்ளாது
கதறிை அழுத படி தீட்சண்ைா ஓடி வை, சற்று கதாரலவில்
தனது காரை நிறுத்தி விட்டு கார்க் கதரவ திைந்து ககாண்டு
இறுகிை முகத்துடன் தீைன் இைங்கினான்.

1003
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 70
"என் மன உைர்வுகபை..
என் மனதில் இருப்ைவனாக
புரிந்துக் ககாள்வானா அவன்..?
என் பவதபனகபை தீயிலிட்டு..
ககாளுத்துவான் என்று எண்ணினால்..
அவன் என்பனபய தீயில் இைங்கி
எரிக்க கோல்கிைான்..
என் மன்னவன்..
அவன் தீரன்..
இவள் அவனின் தீ.."

-❤️தீட்சுவின் மனக் குமுைல்களில் தீரு❤️

"அம்மா..!!!! என்ரன இப்படி தவிக்க விட்டுட்டு

கபாயிட்டீங்ககள!!!!",
தீட்சண்ைா அழுதப்படி உள்கள ஓடிவை அவரளப்
பார்த்த அந்த வீட்டில் கூடியிருந்த கூட்டத்தில் பைபைப்பு
ஏற்பட்டது. அவரளப் பார்த்த உடன் கதவைாஜனுடன்

1004
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபசிக் ககாண்டு இருந்த திவாகர் முகத்தில் மாற்ைம்
ஏற்பட்டது. உடகன வாசலுக்கு வந்தவன், அவரனப்
பார்த்ததும் தைங்கி நிற்கும் தீட்சண்ைாரவ பார்த்தான்.
அவரள உள்கள கசல்ல விடாது வாசலிகல மறித்தான்
திவாகர்.
"அண்ணா..!!!!!"
அவனின் கசய்ரக கண்டு தீட்சண்ைா முகத்தில்
ககஞ்சல் வந்தது.
"எங்க வந்த? இன்னும் நானும் அவளும் உயிகைாட
இருக்ககாம்னு கதரிந்து எங்க கைண்டு கபரையும் ககால்ல
வந்திைா?",
தீக்கங்குளாக வார்த்ரதகள் தீட்சண்ைா வின் கமல்
ககாட்டினான் திவாகர்.
"அய்கைா..அண்ணா, நான் எந்த தப்பும் கசய்ைல, நான்
அம்மாரவப் பார்க்க தான் ோஸ்கபட்டல் வந்கதன்,
அதுக்குள்ள இப்படி ஆகும்னு எனக்கு கதரிைாது, என்ரன
நம்புண்ணா, ஒகை ஒரு தடரவ அம்மா இருந்த இடத்ரத
பார்த்துட்டு கபாயிடுகைன்",

1005
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உன்ரன நான் எப்பகவா தரல மூழ்கிட்கடன்,
உன்னால என் அம்மா என்ரன விட்டு கபாயிட்டாங்க, என்
அம்மாரவக் ககான்ன ககாரலக்காரி நீ, உன்னால் தான்
என் அம்மாவுக்கு உன் புருஷன் காதலி மூலமா
ஆக்சிகடன்ட் ஆச்சு, அதனால் தான் அவங்களுக்கு உடம்பு
முடிைாம கபாயிட்டு, என் டிப்பார்கமண்ட்டில்
கசால்லிட்டாங்க, நீ தான் நீ மட்டும் தான் எல்லாத்துக்கும்
காைணம், உன்னால் தான் என் அம்மா கசத்துட்டாங்க",
என்று ஆத்திைமும் துைைமுமாக கத்திை திவாகர், அகத
ஆத்திைம் குரைைாது தன் அருகில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த
கதவ ைாஜரனப் பார்த்தான்.
"மாமா..இவரள மரிைாரதைா கபாக கசால்லிடுங்க,
இவரளப் பார்க்ககவ எனக்கு பிடிக்கரல, இந்த முதுகில்
குத்திை துகைாகி, ககாரலக் காரி, இங்க நின்னு எங்க
மானத்ரத வாங்க கவண்டாம்னு கசால்லுங்க, ஏற்கனகவ
இவளால் எங்க மானம் கபாய், இப்கபா பத்தாததுக்கு என்
அம்மாரவ யும் நான் இழந்துட்கடன், ஓடிப் கபாய் திருட்டு
கல்ைாணம் பண்ணிக் ககாண்டவள் எந்த முரையில் இப்கபா
இங்கக வந்து இருக்கா? என் அப்பா, அம்மாவுக்கு நான்

1006
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒகை ரபைன்னு இவ எப்கபா துணிந்து கல்ைாணம்
கசய்தாகளா அப்பகவ முடிவு ஆயிட்டு, இங்கக இருந்து
கபாக கசால்லுங்க",
"ஏம்மா, அவகன உரடஞ்சு கபாய் உக்கார்ந்து
இருக்கான், உனக்கு வைதுக்கு கவை கநைம், காலகம
கிரடக்கரலைா?",
கதவ ைாஜன் தன் பங்குக்கு குரைைாது ககட்க,
"நான் உங்க கிட்ட கபசல, என் அண்ணன் கிட்ட
கபசிட்டு இருக்ககன்",
கதவ ைாஜரனப் பார்த்து ககாபத்துடன் வந்தது
தீட்சண்ைா குைல்.
"என் தங்ரக எப்கபாகதா கசத்து விட்டாள்,
ககாரலக்காரி எல்லாம் புதுசா உைவு ககாண்டாடிக் கிட்டு
வை கவண்டாம்"
தீட்சண்ைா வின் ககாபத்துக்கு குரைைாது வந்தது
திவாகர் குைல்.
"அண்ணா..!!!! நான் எந்த தப்பும் கசய்ைரல, என்ரன
வார்த்ரதைால் தண்டிக்காத, அண்ணிரைவாது பார்த்து
மன்னிப்பு ககட்டுட்டு கபாயுடுகைன்",

1007
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா குைல் இரைஞ்சிைது.
"அவரள ஏன்மா நீ பார்க்க கபாகிைா? தனக்குனு
குழந்ரத கபத்துக்காம உன்ரன தன் மகள் மாதிரி
நிரனத்து ககாண்டு நம்பி அந்த கடற்கரைக்கு அனுப்பின
பாவத்துக்கா? இல்ரல உன் புருஷன் பத்தி கதரிந்தும்
உன்ரன கவரலக்கு அனுப்பி ைதார்த்தமாக இருந்த
பாவத்துக்கா?",
சுமதி தன் பங்குக்கு குரைைாது ககட்டு தான் கதவ
ைாஜன் மரனவி என்று நிரூபித்தாள்.
"என்ன அண்ணா இது, எல்லாரையும் என்ரன கபச
விட்டுட்டு நீ கவடிக்ரக பார்க்கிை? அம்மா இருந்திருந்தால்
என் அப்பா இருந்திருந்தால் இப்படி ைார் ைாகைா என்ரன
கபசுவாங்களா?, அம்மா..!!!!! என்ரன இப்படி தனிைா
தவிக்க விட்டுட்டு கபாயிட்கட ககள!!!",
உரடந்து தீட்சண்ைா கதறி அழுதபடி கீகழ
அமர்ந்தாள், அவளின் அந்த நிைாதைவான கதாற்ைம் சற்று
கதாரலவில் இருந்து அரத எல்லாம் முகம் இறுகிைப்படி
பார்த்து ககாண்டு இருந்த தீைரன மிகவும் பாதித்தது.
அவனுக்கு அங்கு கசன்று,

1008
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கபாதும் வாடி, இன்னும் எவ்களா தான் அழுது கிட்கட
இருப்ப? உனக்கு நான் இருக்ககன்!",
என்று இழுத்து வை ஆரச தான், ஆனால் அவள் தான்
அவனுடன் காரில் வரும் கபாகத கதளிவாக கசால்லி
விட்டாள், எனக்கும் என் குடும்பத்திற்கும் நடுவில் நீ
வைாகத என்று, அதனால் தான் அவன் அங்க கபாக
விருப்பம் இன்றி அங்கககை நின்றுக் ககாண்டு இருக்கிைான்.
அவளின் துன்பத்ரத அவனுக்கு காண சகிக்கவில்ரல,
"இது என்ன, அவன் எவ்வளவு கபரிை ககாடீஸ்வைன்,
அவனின் மரனவிைான அவள் அந்த அைண்மரனயின்
இரளை ைாணி, அவளுக்கு கீழ் எத்தரன கசாத்துக்கள்,
நரககள், கதாழில்கள் என இருக்கிைது, அரத விட பூரஜ
முடிந்து அப்படிகை வந்து இருக்கும் அவளின் விரல
உைர்ந்த பட்டுப் புடரவயும் ரவை நரககரளயும்
பார்த்தாகல அவளின் கசல்வாக்கு கதரியும், இரவ
அரனத்தும் இருந்தும் ஆனாலும் அவரள அந்த வீட்டின்
உள்கள விடாது வழி மறித்து நிற்கிைார்ககள!!! ஹ்ம்ம்..இந்த
உலகத்தில் தீ கசால்வது கபால் பணத்ரத தாண்டி நிரைை
விஷைங்கள் இருக்கிைது தான் கபால",

1009
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிக் ககாண்டு இருந்தவன் கண்கள்
மீண்டும் அவரள கநாக்கி கபானது, அவள் இன்னும் அந்த
வீட்டின் வாசரல விட்டு எழுந்திருக்காமல் அகத இடத்தில்
கண்ணீருடன் அமர்ந்து இருந்தாள்.
"ஏன்ப்பா திவாகரு, ஆயிைம் தான் இருந்தாலும் அவன்
உன் தங்ரகப்பா, அதுக்கு என்ன ககட்ட கநைகமா?
அதனால சரிைான கநைத்துக்கு வை முடிைரல, அதுக்குனு
அந்த புள்ரளக்கு தாய் முகத்ரத கூட காட்டாமல் அடக்கம்
பண்ணினகத தப்பு, இதில் உள்கள விடாது வழி மறித்து
நிக்கிைது அரத விட தப்புப்பா, நிரைஞ்சு வாழுை வீட்டில்
கபாைந்த கபாண்ரண கண்ணீர் விட ரவக்காதீங்கப்பா",
ைாகைா ஒரு முதிைவர் கசால்ல, அதற்கு
தீட்சண்ைாவிடம் சலனம் இல்ரல, அந்த வீட்டின் உள்கள
ஏக்கமாக பார்த்துக் ககாண்கட அமர்ந்து இருந்தவளின்
அழுரக நிற்ககவ இல்ரல.
"நானும் அதான் கசால்கைன் அண்ணா, ஆயிைம் தான்
இருந்தாலும் அவங்க கதவிைம்மா கபாண்ணு
இல்ரலங்கிைது ஆயிடுமா, அவங்கரள உள்கள விடுங்க,

1010
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அம்மா வாழ்ந்த இடத்ரதைாவது பார்த்து விட்டு
கபாகட்டும்"
திவாகரின் ஒன்று விட்ட தங்ரக முரை உள்ள ஒருத்தி
கசால்ல, திவாகர் முகம் கைாசரனைானது. சில கநாடி
அரமதிைாக இருந்தவன், அந்த வீட்டின் உள்கள விடுவிடு
கவன்று உள்கள கசன்ைான். திரும்பி வந்த கபாது அவன்
ரகயில் ஒரு பார்சல் இருந்தது. அரத பிரித்தான், அதில்
ஒரு நரகப் கபட்டியும், அலங்காை கற்கள் கவரலப்
பாடுகள் நிரைந்த ஒரு புத்தம் புது புடரவயும், தங்க
சரிரககள் ரவத்த ஒரு புத்தம் புது பட்டுப்புடரவயும்
இருந்தது. அரத எடுத்துக் காட்டிைவன்,
"தாத்தா, இகதா இவள் கல்ைாணத்துக்காக என் அம்மா
கைாம்ப நாளாக சிறுக சிறுக கசர்த்து ரவத்து இருந்த
பணத்தில் எடுத்த நரககள், இவ கல்ைாணத்துக்காக அம்மா
பார்த்து பார்த்து ஆரசைா எடுத்த கைண்டுப் புடரவ ,
அப்புைம் இது அம்மாவுரடை கதாடு, வரளைல், இரத
எல்லாம் எடுத்துக் கிட்டு கபாக கசால்லுங்க, நீ
கசான்னீங்ககள இவ இந்த வீட்டு கபாைந்த கபாண்ணு, என்
அம்மாவுக்கு கபாண்ணுனு அதனால் தான் நான் என்

1011
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அம்மாவுரடை நரக யிரன எல்லாம் இவளிடகம
ககாடுத்துட்கடன், கசத்து கபான அவங்களுக்கு கவணும்னா
நீங்க கசால்ைது மாதிரி இவ கபாண்ணா இருக்கலாம்,
ஆனால் எனக்கு எப்கபா இவள் வீட்ரட விட்டு கபாய்
துணிந்து தாலிக் கட்டிக் ககாண்ட டாகளா அப்பகவ என்
தங்ரக கசத்துட்டாள்னு நான் முடிவு பண்ணிட்கடன், என்
வீட்டு வாசலில் நின்று என் மானத்ரத வாங்காம வந்த
வழியிரனப் பார்த்திட்டு கபாக கசால்லுங்க, எல்லாம் என்
அம்மாரவ ககான்ன வரைக்கும் கபாதும், என்ரனப்
கபாறுத்த வரை கசத்தவள் கசத்தவள் தான்"
இறுதிைாக கசால்லிை நான்கு வரிகளில் திவாகர் குைல்
அரடத்ததில் அவனின் கண்கள் சிவந்தன. அவரளப்
பார்க்க முடிைாது எங்ககாப் பார்த்துக் ககாண்டு
கசான்னவன் முகம் கலங்கிைது. அவன் மனதில், அகத
வாசலில் நின்றுக் ககாண்டு அவன் எப்கபாது கல்லூரி
முடிந்து வீட்டிற்கு வந்து தன்ரன கரடக்கு அரழத்து
கசன்று மிட்டாய் வாங்கி தருவான் என்று வழியிரனகை
பார்த்து, அவனின் தரல கண்டவுடன்,
"அய்..அண்ணா..!!!! வந்துட்டு!!!",

1012
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ஓடி அவரன அரணத்துக் ககாள்ளும்
தீட்சண்ைாவின் சிறு வைது முகம் கதான்றி மரைந்தது.
அவனின் அந்த கலங்கும் முகத்ரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும் திவாகர் காரலப்
பிடித்தாள்,
"அண்ணா..என்ரன மன்னித்து விடு, என்கிட்ட
கபசுண்ணா, அம்மா என்னிடம் கபசாம தண்டித்துட்டு
கபான மாதிரி என்ரன தண்டித்து விடாகதண்ணா, ஒகை
தடரவ தீட்சும்மானு கூப்பிடுண்ணா, அய்கைா..!!!",
அவளின் கதைல் ஒலி அவனிடம் எந்த வித
மாற்ைத்ரத ஏற்படுத்த வில்ரல,
"மலரு..!!!",
ைாகைா ஒருவர் விைப்புக் குைல் தீட்சண்ைாரவ குைல்
வந்த திரசரை கநாக்கி திருப்பிைது, அங்கு வீட்டின்
உள்கள இருந்து அனு மற்றும் மலர் அவரள பார்த்தப்படி
வந்தனர்.
"அண்ணீ..!!!!",
ஓடிச் கசன்று மலரை கட்டிக் ககாண்ட தீட்சண்ைாரவ
மலர் தடுக்கவில்ரல, சிரலைாக நின்ைாள், அரதத்

1013
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதாடர்ந்த தீட்சண்ைாவின் அழுரகக்கும் எந்த வித
சலனமும் அவளிடத்தில் இல்ரல.
"அண்ணி..எனக்கு கதரிைாது அண்ணி, இந்த அளவுக்கு
கபாகும்னு, நான் அம்மாரவப் பார்க்க தான் ோஸ்கபட்டல்
வந்கதன்.."
அந்த கபரதப் கபண் கசால்லிக் ககாண்கட கபானாள்,
அதற்கும் மலரிடம் எந்த சலனமும் இல்ரல,
"வைப்கபா தாம்பைம் சிக்னல் கிட்ட தான் பார்த்கதன்,
அப்கபா தான் அம்மாரவ..",
அதற்கு கமல் கபச முடிைாது அவளின் கபச்ரச
அழுரக எடுத்துக் ககாள்ள, இப்கபாது தான் மலரின் சிரல
கபால் இருந்த உணர்ச்சிகள் அற்ை முகத்தில் கண்ணீர்
துளிகள் எட்டிப் பார்க்கவா என்ைன.
"அம்மா..என்ரன மன்னிச்சிடும்மா, சாக கபாைப்கபா
கூட என்ரன தான் கதடி இருக்கீங்ககள, அய்கைா!! இந்த
பாவிைால் வை முடிைரலகை!! அண்ணி அண்ணன் கிட்ட
கசால்லி என்னிடம் ஒரு வார்த்ரத கபச கசால்லுங்க,
என்ரன தீட்சும்மானு கூப்பிட கசால்லுங்க அண்ணி,
நீங்களாவது என்ரன மன்னித்து விடுங்க அண்ணி",

1014
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நான் ைாரும்மா உன்ரன மன்னிக்க? உன் வாழ்க்ரக,
உன் முடிவு, நடுவில் நான் ைாரு உன்ரன மன்னிக்க?",
"அண்ணீ..!",
அதுவரை அரமதிைாக இருந்த மலரிடம் இருந்த வந்த
ககள்வியில் அதிர்வு அரடந்து நிமிர்ந்தாள் தீட்சண்ைா.
அரதப் பற்றி கவரலக் ககாள்ளாது மலர் அவரள
ஏகைடுத்து கூடப் பாைாது எங்ககா பார்த்தப்படி நின்றுக்
ககாண்டு இருக்க, தீட்சண்ைா முகம் அதிர்ந்து கபானது.
"அண்ணி!!!!!?????",
என்று அவள் கசால்லிை அந்த ஒரு வார்த்ரதயில்
நிரைை அர்த்தங்கள் அடங்கி இருந்தது.
"அண்ணி நீங்க கூட என்கிட்ட கபச மாட்டீங்களா?,
அனு அக்கா, அண்ணாரவயும் அண்ணிரையும் என்கிட்ட
கபச கசால்லுங்க, அம்மா தான் என்ரன மன்னிக்கரல,
இவங்கரளைாவது என்ரன மன்னிக்க கசால்லுங்க, நான்
எந்த தப்பும் பண்ணலனு கசால்லுங்க",
அவளின் கதம்பல் குைல் அனுரவ ஏகதா கசய்ததில்
அவள் நான் என்ன கசய்ைட்டும் என்று இைக்கமாக
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தாள்.

1015
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அனு அக்கா, இங்கக நின்னுக்கிட்டு ைாரும் ஒப்பாரி
ரவக்க கவண்டாம்னு கசால்லுங்க",
திவாகர் குைல் கடுரமைாக ஒலித்ததில், உடகன கதவ
ைாஜன் குறுக்கிட்டார்
"அவன் இவகளா கசால்ைான்ல, இன்னும் இங்கககை
நிக்கிை? அதான் நல்லா பணக்காைனா பார்த்து வரளத்து
கபாட்டு இருக்கிகை, அங்க கபாக கவண்டிைது தாகன, என்
தங்கச்சிரை ககான்னுட்டு கபருசா வந்துட்டா அம்மானு",
இது தான் நல்ல சமைம் என்று அவர் கபசிப் பார்க்க,
தீட்சண்ைா கண்களில் தீ பற்ை, நிமிர்ந்தாள்.
"நீ கமாதல ைாரு, என் அம்மாவுக்கு ஆக்சிகடண்ட்
ஆனப்கபா கசத்து கதாரலைட்டும் கசான்னவங்க தாகன
நீயும் உன் கபாண்டாட்டியும், இப்கபா புதுசா உைவு
ககாண்டாடிக் கிட்டு வந்து நல்லவன் கவசம் கபாடறீங்களா?
உங்கரள எல்லாம் விட ககட்காமகலகை பணம் ககாடுத்த
என் புருஷன் எவ்வளகவா கதவலாம், இது எனக்கும் என்
அண்ணனுக்கும் நடுவில் இருக்கும் பிைச்சரன, மத்தவங்க
ைாைாவது கதரவ இல்லாம மூக்ரக நுரழத்தா மரிைாரத
ககட்டுடும்",

1016
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கதவைாஜன் மற்றும் சுமதிரை பார்த்து தீட்சண்ைா
கசால்ல, கதவைாஜன் முகம் மாறிைது.
"என்ன திவாகர் இது, இது தான் மரிைாரதைா, உன்
தங்ரகரை விட்டு கபச விட்டு கவடிக்ரக பார்க்கறிைா?
பணக்காை மச்சான் கிரடத்த உடகன தாய் மாமன்
ஒைவு கசக்குகதா, கே சுமதி!!! ஊருக்கு கிளம்புடி, இனி
இங்க ஒரு நிமிஷம் கூட நிற்க கூடாது",
என்று அவர் கசால்ல, தீட்சண்ைா குைல் குறுக்கிட்டது,
"சந்கதாஷம், கிளம்புங்க, உங்கரள மாதிரி எப்கபா
ஒருத்தர் சாய்வாங்க, நின்னு கவடிக்ரக பார்க்கலாம்னு
நிரனக்கிை கசாந்தங்கள் இருக்கும் வரை என் அம்மா
ஆத்மா கூட சாந்தி அரடைாது..,
என்று தீட்சண்ைா கபசிக் ககாண்கட கபாக,
"கே..வாரை மூடு..!!!!",
திவாகர் ககாபத்துடன் அவரள கநாக்கி ரகரை
ஓங்கினான், தீட்சண்ைா அதிர்ந்து கண்கரள மூடிக்
ககாண்டாள், ஆனால் அவளுக்கு அரை விழவில்ரல,
என்ன நடக்கிைது என்று எண்ணி கண்கரள திைந்துப்
பார்த்தாள்,

1017
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அங்கு திவாகரின் ரகரை பிடி(தடு)த்துக் ககாண்டு
தீைன் lநின்றுக்ககாண்டிருந்தான். அவன் முகம் இறுகி
இருந்தது.
"தீ..வா கிளம்பு!!!!",
அவன் குைல் கட்டரளைாக அழுத்த குைலில் உைர்ந்து
அவரள கநாக்கி ஒலித்தது.
"அண்ணா, அண்ணிக்கிட்ட மன்னிப்பு..",
அவள் குைல் தைங்கி தைங்கி வந்ததில், திவாகரின்
ரகரை விட்ட தீைனின் பதில் குைல் எவ்வித தைக்கமும்
இல்லாது உடகன ஒலித்தது.
"உனக்கு நான் கவணும்னா என் பின்னாடி வா, இவங்க
தான் கவணும், இவங்க தான் முக்கிைம்னா இங்கககை
இருந்துக்க",

1018
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 71
"வாழும் பைாபத..
அவனின் காதல் தீயில்..
கோர்க்கத்பதயும் நரகத்பதயும்
ைார்த்தவள் நான்..",

-❤️தீட்சுவின் உைர்வுகளில் தீரு❤️

தீைன் கசான்னரதக் ககட்டு அதிர்ந்து அவரன

கநாக்கினாள் தீட்சண்ைா. அவளின் முகம் உணர்ச்சிகளில்

ககாப்பளித்தது.
"மாமா, அந்த ககாரலக்காரியிரன அரழத்துட்டு
கபாக கசால்லுங்க, என் வீட்டு வாசலில் நின்னுக்கிட்டு
கைாட்டில் கபாை வர்ைவங்க எல்லாம் வந்து ககள்வி
ககட்டுகிட்டு சத்தம் கபாட்டுக்கிட்டு இருக்கக் கூடாது,
நாகன என் அம்மாரவ பறிககாடுத்துட்டு நிக்கிகைன், கபாக
கசால்லுங்க",
திவாகர் கசால்லிவிட்டு உள்கள கசல்ல முற்பட,
அவனின் அந்த உதாசீன கபச்சில் தீைன் முகம் இறுகிைது.

1019
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் அகத இறுக்கம் குரைைாது தன் மரனவியிரனப்
பார்த்தான், தீட்சண்ைா தன் கணவன் முகத்ரத தவிை அங்கு
நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும் அரனவரின் முகத்ரதயும்
பார்த்தாள், திவாகர், மலர் முகத்தில் எவ்வித உணர்வும்
இல்ரல, ஆனால் அனுவின் முகத்தில் உணர்வுகள் வந்துப்
கபாய் ககாண்டு இருந்தன, அவள் தீட்சண்ைாவின்
முகத்ரதப் பார்த்து,
"உங்க கூட வகைனு கசால்லு, கபாய் டு தீட்சு",
என்று கண்களால் ஜாரடக் காட்டினாள். அரத
தீட்சண்ைா கவனிக்ககவ இல்ரல, அவள் திவாகர்
முகத்ரதப் பார்த்துக் ககாண்கட கசான்னாள்.
"நான் என் அண்ணன், அண்ணி கூட
இங்கககை இருந்திடுகைன்..!! நான் உங்கரள
காதலித்ததற்கு, அதனால் என் அம்மா இைந்துப் கபானதுக்கு
எனக்கு நான் ககாடுத்துக்கிை தண்டரன காதலித்த உங்க
கூட கசர்ந்து வாழாம இருக்கிைது தான், உங்க கூட கசர்ந்து
இருந்தால் அந்த குற்ை உணர்கவ என்ரன ககான்னுடும்,
இைண்டு நாள் உங்க கூட வாழ்ந்த அந்த வாழ்க்ரக எனக்கு
கபாதும், இத்தரன வருடங்கள் கற்பரனயில் வாழ்ந்து

1020
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனதில் காதல் தீயிரன ரவத்து வாழ்ந்து இருந்தவளுக்கு
பிரிவுத் துைர் ஒன்றும் கபரிைதாக இருக்காது, உங்க அம்மா
ஆரசப்பட்டபடிகை ககாடீஸ் வை வீட்டுப் கபண்ணா
பார்த்துக் கல்ைாணம் பண்ணிக் ககாள்ளுங்க",
தீட்சண்ைா கசால்ல கசால்ல தீைன் முகம் கசந்தனரல
கபால் மாறிைது.
அவனின் முக மாற்ைத்ரதக் கவனித்துக் ககாண்டு
இருந்த அனு அதுவரை தான் கரடப்பிடித்த கமௌனத்ரத
உரடத்து நடுவில் புகுந்தாள்.
"உனக்கு என்ன ரபத்திைமா தீட்சு, கைாசித்து தான்
கபசிட்டு இருக்கிைா?",
அவளின் குைலில் ககாபம் இருந்தது.
"நான் நல்லா கைாசித்து விட்கடன் அக்கா, நான் தப்பு
பண்ணிட்கடன், இவரை காதலித்ததால் தான் இங்கக
இவகளா பிைச்சிரன,எனக்காக அண்ணி இவர் கிட்ட
கபசினதால் தான் அந்த மாதுரி கதவி அம்மாரவ
ஆக்சிகடன்ட் பண்ணினா, அதில் இருந்து தான் அம்மா
படுக்ரகயில் விழுந்தாங்க, இப்கபா தன் உயிரைகை
விட்டுட்டாங்க, இது எல்லாத்துக்கும் காைணம் என் காதல்

1021
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதுக்கு தண்டரன தான் நான் எனக்கு ககாடுத்துக்
ககாள்கிகைன், அவர் தீைன், கதளிவா கைாசிப்பவர்,
எல்லாத்ரதயும் ஈசிைா கடந்து வந்துடுவார், அவர் கூட
கசர்ந்து வாழ்ந்தால், என்னால் அம்மா இைந்துப் கபான
அந்த குற்ை உணர்கவ என்ரன சாக அடித்து விடும்
அக்கா, இந்த வீட்டு ஆட்களின் நிம்மதிரை நான்
ககடுத்தது கபால் அவரின் நிம்மதிரையும் நான் ககடுக்க
விரும்பல, அவைாவது சந்கதாஷமா இருக்கட்டும்",
தீட்சண்ைா கசால்ல கசால்ல தீைன் முகம் மாறிைது.
அதற்கு திவாகர் ஏகதா கசால்ல வாகைடுக்க, அதற்குள்
தீைன் குைல் குறுக்கிட்டது.
"இது தான் உன் முடிவா தீ?",
அவரள ஆழ்ந்துப் பார்த்தப்படி ககட்ட தீைன் முகத்தில்
ஒரு தீர்மானம் இருந்தது.
"ஆமாம்.."
அவனின் முகத்ரதப் பார்க்க ரதரிைம் இல்லாது
எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
"ஓ..!!! இனி நீ ைாகைா நான் ைாகைா, நான் உன்
கழுத்தில் நீ தான் என் மரனவி, என் அைண்மரனயின்

1022
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இரளை ைாணினு உலகத்துக்கு கசால்ல கட்டி இருக்ககன்ல?
அரத கழட்டி என் ரகயில் ககாடுத்துட்டு நீ ஆரசப்பட்ட
மாதிரிகை உங்க வீட்டுப் கபண்ணா உன் வீட்டு ஆளுங்க
கூட இருந்துக்ககா",
தீைன் குைல் எந்த வித தைக்கமும் பிசிறும் இல்லாது
வந்தது.
"அய்கைா..!!! தீைன் சார், அவள் சின்ன கபாண்ணு,
அம்மா இப்படி திடீர்னு விட்டுட்டு கபாயிட்டாங்ககளங்கிை
அதிர்ச்சியில் அவள் ஏகதா கபசிக் ககாண்டு இருக்கா,
அரத நீங்க கபரிது பண்ணாதீங்க சார்"
"தீட்சும்மா, நீ உன் ேஸ்கபண்ட் கூட கிளம்பு, நான்
உன்ரன ஒருநாள் வந்து மீட் பண்கைன், ஹ்ம்ம்
கிளம்பும்மா",
அனுவின் குைல் திவாகரின் முகச்சுளிப்ரப கண்டுக்
ககாள்ளாது பைபைப்புடன் ஒலித்தது.
கழுத்தில் ரக ரவக்க கபான தீட்சண்ைாரவ ஏகதா
ஒன்று தடுக்க, அவள் தாலிரை கழட்ட இைலாதவளாய்
முகம் மூடி, என்னால் முடிைாது எனும் ரசரகயில் தன்

1023
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தரலயிரன இடப்பக்கமும் வலப்பக்கமுமாக ஆட்டி அழ
ஆைம்பித்தாள். அவள் சிந்தரனகள் எங்ககங்ககா ஓடிைது.
"எத்தரன கனவுகள், கற்பரனகள் ககாண்டு அவளின்
காதரல கவுைவப் படுத்திை தாலி அது, அவளின்
கபண்ரமயிரன கவுைவப்படுத்திை தாலி, அவன்
அருகாரமகை கபாதும் என்று எண்ணிக் ககாண்டு
இருந்தவரள அவகன எல்லாமுமாக அவனுள் கலக்க
ரவத்த தாலி, அரத அவள் எவ்வாறு கழட்டுவாள்?
தாலிரைகை கழட்டி ககாடுக்க மனம் இல்லாதவளா தீைன்
இன்கனாரு திருமணம் கசய்துக் ககாண்டால் தாங்குவாள்?",
தன் எதிகை நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும் தன்
மரனவிரை சுட்டு எரிக்கும் பார்ரவ பார்த்துக் ககாண்கட
நின்ைான் தீைன்.
அவளின் அழுரகரை பார்த்த அனு தாவி கசன்று
அரணத்து ககாண்டாள். அவளின் அரணப்பிரன
உணர்ந்த தீட்சண்ைாவின் அழுரக கமலும் அதிகமானது.
"என்ரன ைாருகம புரிஞ்சிக்க மாட்ைாங்க அக்கா,
எல்லாருகம அவங்க அவங்க பக்கம் நிைாத்ரத மட்டும்
தான் பாக்கிைாங்க, அம்மா என்ரன இப்படி வாழ்க்ரக

1024
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முழுக்க குற்ை உணர்வில் ஆழ்த்திட்டு கபாயிட்டாங்ககள!!!
புடிச்சவங்க ைாருகம என்ரன புரிந்துக் ககாள்ளாம
காைப்படுத்திக் ககாண்கட இருந்தால் நான் ைாருக்காக
வாழணும்? எனக்குனு என் அப்பா, அம்மாரவ தவிை இந்த
உலகத்தில் ைாருகம இல்ரலகை!!!!",
தீட்சண்ைாவின் நிைாதைவான குைல் மலரின் மனரத
பிரசந்தது, திவாகரின் மனமும் கிட்டதட்ட அகத நிரல
தான். அனுகவா அழுகத விட்டாள். தீைன் முகம் ககாபத்தில்
இறுகி இருந்தது, அவன் தீட்சண்ைாவின் முகத்ரத பார்த்த
பார்ரவயில் ஆயிைம் அர்த்தங்கள்.
"என்ன தீட்சும்மா இது, நாங்களாம் இல்ரலைா? இரத
விட உன் கணவர் இருக்கார், அப்புைம் ஏன் இதுப் கபால்
கபசுை? இப்கபா வா கண்ரண துரடத்துக்கிட்டு உன்
கணவர் கூட கிளம்பு, வாழ்க்ரகயில் அவசைப் பட்டு முடிவு
எடுக்க கவண்டாம், நாலு கபரின் கபச்சுகரள ககட்டுக்
ககாண்டு வாழா கவட்டிகிங்கை பட்டத்கதாடு வீட்டில்
உக்கார்ந்து இருக்கிைரத விட குற்ை உணர்வுடன் வாழைது
எவ்வளகவா பைவாயில்ரல, நாரளக்கக உனக்கு அம்மாகவ
குழந்ரதைா வந்து கபாைந்தால் அந்த குற்ை உணர்வு

1025
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எல்லாம் ஓடிப் கபாய்டும், நாலு இடத்துக்கு புருசகனாடு
கசர்ந்து கபாைதுக்கும் வாழா கவட்டினு பட்டத்ரத
வாங்கிக்கிட்டு தனிைா கபாைதுக்கும் வித்திைாசம் இருக்கு
தீட்சும்மா, இப்கபா ஏகதா உணர்ச்சி கவகத்தில் வீட்டில்
இருந்தால் நல்லா இருக்கும்னு கதாணும், ஆனால்
நாரளக்கு மத்தவங்கரள பார்க்கிைப்கபா நம்ம கணவன்
நம்ம கூட இல்ரலகை, இரத கசால்ல அவர் பக்கத்தில்
இல்ரலகைனு, ஏதாவது பிைச்சிரன வந்தால் இந்த
விஷைத்ரத அவர் நல்லா ோண்டில் பண்ணி இருப்பாகை
அவசைப்பட்டுட்கடாகமானு உன் மனம் உன்ரனகை
ககள்விகள் ககட்டு சாக அடித்து விடும், நீ காதலித்து
கல்ைாணம் கசய்த கணவன் அவர், ைாருக்கு கிரடக்கும்
காதலித்தவரைகை கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்ளும்
பாக்கிைம், அதுவும் உன்ரன கநசிக்கும் நன்ைாக புரிந்து
ககாண்ட கணவன் அவர், கபாய் அவர் கூட சந்கதாஷமா
வாழு, உன் அண்ணிக்கு உன் அண்ணன் இருக்கான்,
உனக்கு எல்லா கநைங்களிலும் எல்லா இடங்களிலும் கதாள்
சாை ைார் இருக்கா? உன் கணவர் மட்டும் தாகன இருக்கார்,
புரிந்துக் ககாண்டு கபாய் சந்கதாஷமா வாழு, நீ

1026
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சந்கதாஷமா வாழ்ந்தாகல கதவிைம்மா ஆத்மா
சந்கதாஷப்படும், அவர் காதல் கிரடத்தால் கபாதும்
அக்கா, நான் எந்த கஷ்டம் வந்தாலும் தாங்குகவனு
கசான்ன, இப்கபா அவகை உனக்கு கிரடத்து விட்டார்,
இந்த குற்ை உணர்ரவ உன்னால் கடந்து வை முடிைாதா
தீட்சும்மா? கதவிைம்மா ஆத்மா நிச்சைம் அவங்களால் நீ
உன் மனதுக்கு பிடித்த வாழ்க்ரகயிரன வாழாமல்
இருப்பது கண்டு சந்கதாஷப்படாது",
தன் கதாளில் சாய்ந்து இருந்த தீட்சண்ைாரவ நிமிர்த்தி
அவளின் கண்கரள துரடத்த அனு, தீைரனப் பார்த்தாள்.
"தீைன் சார், தீட்சு உங்க கமல உயிரைகை ரவத்து
இருக்கா, இப்கபா ஏகதா ஒரு உணர்ச்சியில் கபசி விட்டாள்,
உங்கரள பிரிந்து அவளால் இருக்க முடிைாது,
அரழத்துக்கிட்டு கபாங்க, இனி எங்க தீட்சு அழகவ
கூடாது",
அதற்கு தீட்சண்ைாவிடம் இருந்து எந்த பதிலும்
இல்லாது கமௌனமாக இருக்ககவ, அவரள கநருங்கிை
தீைன்,

1027
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் கதளிவான முடிவுகள் எடுப்பவன் தான்டி,
ஆனால் எனக்கு அந்த கதளிவு ைாருடி ககாடுத்தது
நீதாகன? கசால்லு டி, பிரிஞ்சி இருக்கவாடி அவ்களா
பிைச்சரனகளுக்கு நடுவில் உனக்கு நான் தாலி கட்டுன?
அது எப்படிடி உன்னால் ஒரு கசகண்ட்ல எல்லாத்ரதயும்
தூக்கி எறிந்து விட்டு கபச முடியுது, நான் இல்லாம
உன்னால் இருக்க முடியுமாடி? என்ரன கவை ஒருத்தி கிட்ட
உன்னால் ககாடுக்க முடியுமாடி? உன்னால் அப்படி
நிரனத்து கூட பார்க்க முடியுமா? பிரிஞ்சி இருக்கவாடி
கசர்ந்கதாம்? கசால்லுடி?",
அவளின் கன்னத்தில் பளார் என்று ஒரு அரை
விட்டான்.
"தீைன்..!!!!!! என்ன இது?",
அவனின் அந்த அரையிரன எதிர்பாைாத திவாகர்
அலறினான்.
"என்ன கத்துறீங்க மிஸ்டர். திவாகர்?, ககாஞ்ச
கநைத்துக்கு முன் தாகன கசான்னீங்க, கைாட்டில் கபாை
வர்ைவங்கனு, அந்த கைாட்டில் கபாை வைவன் அவன்
கபாண்டாட்டிரை அவன் அடிக்கிைான், நீங்க தான் ைாகைா

1028
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எவகைா வாச்கச? அப்புைம் எதுக்கு இரத எல்லாம்
ககட்கிறீங்க?",
என்ை தீைன் ககள்வியில் வாய் அரடத்து கபாய்
நின்ைான் திவாகர்.
"கே..இனி ஒரு நிமிஷம் கூட நீ இங்க நிக்க கூடாது,
கிளம்புடி, நான் ககாரலக்காைனா மாறிடுகவன், இனி
கஜன்மத்துக்கும் இங்கக நீ வைகவ கூடாது",
தீைன் உறுமிைபடி அவளின் ரகரை பிடித்து தை
தைகவன்று இழுத்துக் ககாண்டு காரை கநாக்கி கசல்ல, தீைன்
கரடசிைாக கசான்ன கசாற்களில் நிமிர்ந்து திவாகரையும்,
அவள் அம்மா வாழ்ந்த அந்த வீட்ரடயும் ஒரு பார்ரவ
பார்த்தவள் அந்த வீட்டின் வாசலில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த
கூட்டத்தின் கண் பார்ரவயில் இருந்து மரைந்துப்
கபானாள்.

1029
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 72
என் மனதில் நிபைந்தவபன..
கோன்னால் தான் என் காதல் உைர்வாயா?
நாைம் எனக்கு தபட பைாட..
நான் எவ்வாறு கோல்ை?
என் உயிர் உன் வேம் என்று!!!!
ஒருமுபை ைாரடா என் கண்கபை..
என் கமௌனத்தில் கூட..
அபவ என் காதபை பைசும் உன்னிடம்..

-❤️தீட்சுவின் காதல் உைர்வுகளில் தீரு❤️

வாசலில் மஞ்சள் நிைமும் பச்ரச நிைமும் ககாண்ட

கலப்பு குட்ரட மூங்கில், ஈச்சமைம், அலங்காை

கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த கண்ணாடி ரகப்பிடிச்சுவர்கள்,
வாயிலில் கபரிை நீச்சல் குளம் என ஆடம்பை
தன்ரமயிரன காட்டும் வரகயில் காண்கபார் கருத்ரத
கவர்ந்து மீண்டும் பார்க்க தூண்டுவது கபால் இருந்த
கவள்ரள நிைத்தில் நவீன கால மாடலுடன் கட்டப்பட்டு

1030
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்த அந்த ரிசார்ட்டின் கமல் தளத்தில் நின்றுக் ககாண்டு
கடரல கவறித்துக் ககாண்டிருந்தான் தீைன், இதமான
மாரல கநைக் கடற்காற்று அவனின் தரலமுடிரை கரலத்து
அவனின் கம்பீை கதாற்ைத்ரத இன்னும் எடுப்பாக
காட்டுவது கபால கவர்ச்சி மிகுந்த முகமாக காட்டிக்
ககாண்டு இருந்தது, தூைத்தில் புள்ளிைாக கதரியும் கப்பரல
கவறித்த தீைரன, உன் மனநிரல நன்ைாக இல்ரல என்ைால்
தாைாளமாக என்ரன எடுத்துக் ககாள் என்று கசால்வது
கபால் அந்த தளத்தில் இருந்த கண்ணாடி கமரஜயில் உைர்
தை மதுவரககள் அழகான கண்ணாடிக் ககாப்ரபகள்
துரணயுடன் விக்ைமால் எடுத்து ரவக்கப்பட்டு இருந்தது.
அரத கதாட மனமின்றி நின்ைவன், கடரல கவறித்துக்
ககாண்டு நின்ைான். அவன் மனதில் தீட்சண்ைா குறித்து
கைாசித்துக் ககாண்டு இருந்தது.
"ச்கச..எப்படி எல்லாம் கபசி விட்டாள், ககாஞ்ச
கநைத்தில். சாப்பிட்டாளா இல்ரலைா என்று கூட
கதரிைவில்ரலகை, எதற்கு ஃகபான் வாங்கி ககாடுத்கதன்,
ஒரு வார்த்ரத என்ரனைாவது சாப்பிட்டீங்களானு
ககட்கிைாளா, அழுத்தக்காரி, பிடிவாதக்காரி",

1031
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவன் மனம் அவரள திட்டி தீர்த்தது. அவளின்
குைல் அவனின் காதில் ஒலித்ததில் சில மணி கநைங்களுக்கு
முன் நடந்த நிகழ்வுகள் அவன் மனதில் வந்து நின்ைது.
"என்ரன விடுங்க, ஒகை ஒருதடரவ அண்ணன் கிட்ட
கபசி நான் அம்மா..",
என்று தன்ரன தை தை கவன்று ககாபத் தீ எரியும்
முகத்துடன் இழுத்து கசல்லும் தன் கணவரன ககட்ட
தீட்சண்ைா முடிக்கும் முன்கப அனரலக் கக்கிைப்படி
வந்தது தீைன் குைல்.
"வாரை மூடுடி, என்ரன ககாரலக்காைனா மாத்தாத!!!!",
அவனின் கர்ஜிக்கும் குைல் ககட்டு அவள் பதிலுக்கு
கபச முற்படும் கபாகத அதரன அவன் காதில் வாங்கிக்
ககாள்ளாது அவரள காருக்குள் தள்ளி கதரவ சாத்திவிட்டு
காரை எடுத்து புைல் கவகத்தில் பைந்தான். அந்த
கவகத்ரத எல்லாம் கருத்தில் ககாள்ளாது தீட்சண்ைா தான்
அமர்ந்து இருந்த இடத்தில் இருந்து திரும்பி திரும்பி தன்
வீடு இருந்த திரசயிரனகைப் பார்க்க, அரத உணர்ந்த
தீைன்,
"ப்ச்..!!!",

1032
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைான், ஆனால் அவள் அரத உணர்ந்து ககாள்ளாது
மீண்டும் திரும்பி திரும்பி தன் வீடு இருந்த திரசயிரனப்
பார்க்கும் கசைரல கசய்தபடி இருக்ககவ அவன் முகம்
இறுகிைது.
"தீட்சண்ைா..!!!!!!",
உைத்து ஒலித்த அவன் குைலில் உள்ள ககாபத்ரத
அப்கபாது தான் உணர்ந்தவளாய் அவள் உடல் திடுக்கிட
அவரனப் பார்த்தாள், அவனின் முகம் கசந்தனலுக்கு மாறி
இருந்தது.
"அது எப்படிடி வாங்கிை அரையின் தடம் கூட உன்
கன்னத்தில் கபாகல, திரும்ப அகத தப்ரப மீண்டும்
கசய்துக் கிட்டு இருக்க?, சி தீ, நான் உனக்காக இன்ரனக்கு
என் கலவரல விட்டு கைாம்ப இைங்கி வந்து கதரவ
இல்லாத கபச்சுக்கரள எல்லாம் காதில் வாங்கி விட்கடன்,
அதற்கு நான் வருத்தப்படுல, ஆனால் நான் அப்படி
இைங்கி வந்தும் என் திைாகத்ரத நீ புரிந்துக் ககாள்ளாமல்,
லிசன் உன் அம்மா கடத் எதிர்ப்பாைாத ஒண்ணு தான்,
அதுக்காக திரும்ப திரும்ப உன் அண்ணன் அண்ணினு
அரதகை பிடித்து கதாங்கிட்டு இருக்க, என் மரனவி நாலு

1033
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபர் பார்க்க கைாட்டில் உக்கார்ந்து ரபத்திைம் மாதிரி
புலம்பி அழுதுட்டு இருக்கா, அரத ைாைாவது பார்த்தால்
என் ஸ்கடட்ஸ் என்னடி ஆகிைது? சும்மா காதல் , காதல்
நனு கசான்னால் மட்டும் பத்தாது, புருஷன் மனநிரல
பத்தியும் அவன் இடத்தில் இருந்து கைாசித்தும் பார்க்கணும்,
உன்னிடம் கபசகவ எனக்கு பிடிக்கரல, அங்க
எல்லாருக்கும் கநைா என்ரன அசிங்கப் படுத்துவது கபால்
அைண்மரன வை விருப்பம் இல்ரலனு கசான்னவள் தாகன
நீ, உன் காதரல நம்பிகனன்டி, ஆனால் கநத்து ரநட்,
இன்ரனக்கு மார்னிங்னு நமக்குள்ள இத்தரன தூைம்
எல்லாம் நடந்து முடிந்து நீ தான் எனக்கு எல்லாகமனு
ஆனப் பிைகும் கூட உனக்கு நான் கவண்டாம்னு கபச
முடியுதுனா உன் மனதில் உன்ரன எரிக்கிது, தீ மூட்டுது
அப்படி இப்டினு நீ உன் ரடரியில் உருகி ககாட்டி என்ரன
காதலிக்கிகைன்னு எழுதி இருக்கிகை அதன் குறிக்ககாள்
என்னடி என் உடம்..",
"கபாதும்..!!!!",
அவன் முடிப்பதற்குள் அவள் தன் இருக் ரககளால்
காரத மூடிக் ககாண்டு கத்தினாள், அவள் கநஞ்சில்

1034
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சாய்ந்து இருந்த தருணங்கள், இன்னும் அவள் எப்கபாதும்
கநஞ்சில் ரவத்து நிரனத்து எண்ணி எண்ணி நாணும்
தருணங்கள் எல்லாம் அவளுக்கு கண் முன் வந்து நின்ைதில்
அந்த நிரனவு வின் கணம் தாங்க முடிைாது கண் மூடிக்
ககாண்டு அலறினாள் தீட்சண்ைா. அவளின் அந்த கத்தலில்
அவன் கார் டைர் கதய்ந்து கபாய் விடுவது கபால்
சடாகைன்று நிறுத்தி அவரளப் பார்த்தான்.
"ஆமாம், உங்க உடம்பு தான் என் காதலுரடை
குறிக்ககாள், உங்க உடம்ரப தான் நான் காதலித்கதன்,
உங்க உடம்ரப எனக்கு கசாந்தமா ஆக்கிட்கடன்ல, அதான்
உங்கரள விட்டுட்டு என் வீட்டிகலகை இருக்கலாம் என்று
நிரனத்கதன், கிகைட், என்ன ஒரு புரிதல், தாங்க்ஸ் தீைன்
சார், உங்கரள உருகி உருகி காதலித்தற்கு இன்று நான் என்
மானம், மரிைாரத, என் அம்மானு எல்லாத்ரதயும் இழந்து
உங்க கிட்ட கைாம்ப நல்ல கபரையும் வாங்கிட்கடன்,
இப்கபா நீங்க கசான்னதுக்கும் அந்த டீவியில் என்ரன
கசான்னதுக்கும் கபருசா என்ன வித்திைாசம்?, இந்த தாலி
கட்டிைதில் இருந்து நீங்க கபசும் ஒவ்கவாரு வார்த்ரதகளும்
என்ரன கைாம்ப புல்லரிக்க ரவக்குது, உன் கபைரை

1035
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசால்லிக்கிட்கட என் வாழ்க்ரகரை கற்பரனயில் உன்
கூடகவ வாழ்ந்து கழித்து விடலாம்ன்னு நிரனத்துக்
ககாண்டு இருந்தவரள ககவலம், இந்த உடம்பு.., எப்படி
தான் உங்களால் அப்படி கபச முடியுகதா, ச்கச..!!!"
அதற்கு கமல் கபச முடிைாது அவள் கவறுப்புடன்
திரும்பி அமர்ந்தாள். அரதக் கண்ட தீைன் முகம் ஒருகணம்
மாறிைது.
"தீ..அது..நான் என்ன கசால்ல வந்தனா..",
அவன் தடுமாை,
"தீட்சண்ைாகன கூப்பிடலாம் என்ரன, பிடித்தால் தீனு
கசால்ைது, பிடிக்கலனா ககாபம் கண் மண் கதரிைாமல்
வந்தால் தீட்சண்ைானு கூப்பிட்டு அரைவது..ச்கச..",
அவளுக்குள் கவறுப்பு சூழ ஆைம்பித்தது அவளின்
இறுகிை முகத்திகல தீைனுக்கு கதரிந்தது.
"நீ எனக்கு எப்பவும் தீ தான்டி, நான் ஜஸ்ட் ககட்கடன்
அவ்களா தான், புரிதலும் காதலும் ரவத்து இருப்பவள்,
அவள் காதலித்து கல்ைாணம் கசய்துக் ககாண்ட கணவரன
விட்டு ஒகை ைாத்திரி முடிந்த பிைகு தான் வீட்டுக்கு ஓடிப்
கபாக விரும்ப மாட்டாடி"

1036
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இகத நான் ககட்கும் கபாகத என் அம்மாரவ பார்க்க
என்ரன அனுப்பி இருந்தால் நான் உங்கரள விட்டு பிரிந்து
கபாக ஆரசப்பட்டிருக்க மாட்கடன், உடகன வாய்க்கு
வந்தபடி கபசிட்டீங்க, உன்னால் தான் நான் என்
அம்மாரவப் இறுதி காலத்தில் பார்க்கப் முடிைாது கபாச்சு,
உயிர் கபாகும் கநைத்தில் என்ரன கதடி அவங்க
அம்மாவின் உயிர் எவ்களா
தவிச்சி கபானுகதா, இனி ஏழு கஜன்மத்துக்கும் அவங்க
முகத்ரத என்னால் பார்க்க முடியுமா? எல்லாம் உன்னால்
தான், என் அம்மாரவ நாகன ககான்னுட்கடன், என்
கல்ைாணத்ரத பற்றி எத்தரன கனவுகள் கண்டு
இருப்பாங்க? அட்லீஸ்ட் நான் சந்கதாஷமா இருக்ககன்னு
ஒரு கசய்திைாவது அவங்க காதில் விழுந்து இருந்தால்
அவங்க உயிர் சந்கதாஷமா பிரிந்து இருக்கும், இனி காலம்
முழுவதும் என் மனகச என்ரன ககான்னுடும், அவங்க
ஆத்மா என்ரன மன்னிக்ககவ மன்னிக்காது, உன்
அந்தஸ்து, ஸ்கடட்ஸ்க்காக என்ரன என் அம்மாரவப்
பார்க்க விடாம பண்ணிட்டீல?, அரதயும் கபாறுத்து உன்

1037
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கூட வந்தால் என் காதரல ககவலப் படுத்திட்டல, இனி நீ
ைாகைா நான் ைாகைா",
"கும்புடுகைன் இரளை ைாணிைம்மா.."
"வணக்கம் இரளை ைாணிைம்மா..",
ககாபமாக கபசி விட்டு அவனின் முகத்ரதப் பாைாது
கவக கவகமாக அரையின் உள்கள கசன்ை தீட்சண்ைாவிற்கு
அந்த அைண்மரனயின் உள்கள கபாகும் வழியில் கவரல
கசய்துக் ககாண்டு இருந்த கவரலக்காைர்கள் ஆர்வமாக
வணக்கம் கசால்லிக் ககாண்கட இருந்தனர், அரத எல்லாம்
கண்டுக் ககாள்ளாது கடந்து கசன்ைவரள அவள் பின்னாகல
கசன்ை தீைன் அரனவருக்கும் கநைாக தடுக்க தைங்கி
கதாற்ைான். அரைக்குள் வந்த தீட்சண்ைா அவனின் காலடி
ஓரச அவரன கநாக்கி வருவரதக் உணர்ந்து தன் காரத
ககாபத்துடன் அரடக்க முைல, அவன் அரத உணர்ந்து
அவளின் இரு ரககரள பிடித்தான்.
"என்ரன விடு, இனி நீ என்ரன கதாடும்
கபாகதல்லாம் எனக்கு என் அம்மாவும் நீ ககாஞ்ச
கநைத்துக்கு முன்னாடி ககட்ட ககள்வியும் தான் எனக்கு
ஞாபகம் வரும்",

1038
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீ..!!!!",
அவன் அதற்கு பதில் இன்றி உரைந்து கபானான்,
"தீ..நான் உன்ரன காதலிக்கிைவன்டி..!!!!",
"எனக்கு எதுவும் கவண்டாம், இந்த காதலால் நான்
பட்ட பாடுகள் கபாதும், இதுக்கு கமல் அழ என்னிடம்
கண்ணீர் இல்ரல",
"முட்டாள்..நீ ஏன்டி அழப் கபாை? நான் தான் உன் கூட
இருக்ககன்ல, ஏகதா ககாபம் வந்தால் வார்த்ரதரை
விட்டுடுைன், இப்படி எல்லாம் கபசக் கூடாதுனு தான் நான்
ககாபம் வந்தாகல பாட்டிரல எடுப்கபன், கநத்து என்ன
தான் அது நடந்தாலும் நான் குடித்து இருந்ததால் அப்கபா
உன் முகம் கபான கபாக்ரக பார்த்து தான் நான் இனி
குடிக்ககவ கூடாதுனு முடிவு எடுத்கதன், அதனால் என்
ககாபத்ரத தணிக்க முடிைாது அப்படிகை உன்னிடம்
காட்டிட்கடன்டி",
"உன் ககாபத்ரத என்னால் கபாறுக்க முடியும், உன்ரன
விட உன்ரனப் பற்றி அதிகம் கதரிந்தவள், புரிந்தவள் நான்
மட்டும் தான், அதனால் தான் இப்கபா இங்க நின்னு
கபசிட்டு இருக்ககன், ஆனால் சின்ன வைதிலும் சரி,

1039
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இப்பவும் சரி, நீ தான் என்ரனப் பற்றி என் குணங்கள்
பற்றி கதரிந்தும் எப்கபாதும் என்ரன காைப்படுத்திக்கிட்டு
சாரி ககட்கிை, நீ ககட்கும் வார்த்ரதகளின் பாைம் எனக்கு
தாங்க முடிைரல தீைன், இதுக்கு கபர் புரிதலா?",
"தீ..???",
என்று அவரள சமாதானமாக கநருங்க முைன்ைவரன
அவன் முகத்ரத கநாக்கி ரக நீட்டி தடுத்தாள் தீட்சண்ைா.
"தீ..???",
அந்த ஒருவார்த்ரதயிரன தவிை கவறு எதுவும் கபச
முடிைாது அவரள அப்படிகை பார்த்தப்படி நின்ைவரன
கண்டுக் ககாள்ளாது எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டிருந்தாள்
தீட்சண்ைா. அவள் தன் பக்கம் திரும்ப மாட்டாள் என்று
உணர்ந்த தீைன் ஏகதா கபச ஆைம்பிக்க முைல, அரத
கரலப்பது கபால் அவனின் கசல்ஃகபான் ஒலித்தது, அரத
எடுத்து காதில் ரவத்தவன், கபசி விட்டு அவரளப்
பார்த்தான்.
"ஆபீஸில் முக்கிைமான கவரல இருக்கு, என் கமல்
உள்ள ககாபத்ரத சாப்பாட்டு கமல் காட்டாகத, நீ பசி
தாங்க மாட்டா",

1040
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதற்கும் அவளிடம் பதில் இல்லாதுப் கபாககவ,
அவன் அந்த அரைரை விட்டு கவளிகை கசல்லும் கபாது,
"கதரவ தாழ் கபாட்டுக்ககா, எனக்காக திைந்து ரவக்க
கவண்டாம், சாப்பாடு வரும் கபாது மட்டும் திைந்தால்
கபாதும், எதுவா இருந்தாலும் எனக்கு ஃகபான் பண்ணு,
அண்ட் அம்மா உன்ரன கமக்சிமம் கூப்பிட மாட்டாங்க,
அப்படி கூப்பிட்டு ஏதாவது கபசினால் தைவு கசய்து பதில்
கபசாத",
இறுதிைாக கசான்னரத மட்டும் தைங்கி தைங்கி
கசான்னவன், கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டு விட்டு நகர்ந்தான்,
அதன் பின் அவரள தனக்காக காத்து இருந்த அலுவலக
கவரளகளில் மைந்துப் கபானான், கவரல முடிந்து வரும்
வழியில் சிறிது கநைம் ரிசார்ட் வந்து நின்று கடரலப்
பார்த்தவன் நிரனவுகள் அவரளகை சுற்றிக் ககாண்டு
இருந்தது. அவனின் சிந்தரனரை கரலப்பது கபால
ரகயில் ஒரு குறிப்கபடுடன் விக்ைம் வந்தான். கடரல
கவறித்துக் ககாண்டு நிற்கும் தன் எஜமானின் சிந்தரன
நிரைந்த முகத்ரத பார்த்து ஒருகணம் தைங்கி, திரும்பிப்
கபாகலாமா, என்று எண்ணி சரி பிைகு வந்து பார்ப்கபாம்

1041
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணி விக்ைம் நகை முற்பட, அவரன திரும்பி
பார்க்காமகல,
"எஸ் விக்ைம்",
என்ை தீைன் குைல் அவரன தடுத்தது.
அவனின் அந்த கசய்ரக கண்டு விைந்த விக்ைம் தீைன்
அருகில் வந்தான்.
"சார், இந்த தடரவயும் ஆல் ஓவர் இந்திைாவின்
சார்பாக மும்ரபயில் நடந்த பிசினஸ் கண்ட்கடஸ்டில் நம்ம
கம்கபனிகை முதலிடம் பிடித்து இருக்கிைது, இதனால் நம்ம
புகைாகடக்ட்கவாட மதிப்பு மார்க்ககட்டில் இரு மடங்கு
உைர்ந்து இருக்கு",
"குட், இப்கபா அந்த ஷர்மா என்ன கசால்ைானாம்?",
தீைன் முகம் அதுவரை தான் ககாண்டு இருந்த
சிந்தரனக்கு டாடா கசால்லிவிட்டு உற்சாகத்துக்கு மாறிைது.
அரத உள்ளுக்குள் ைசித்தப் படிகை விக்ைம் கதாடர்ந்தான்.
"ஆள் கதரிைாம கமாதிட்கடன்னு வருத்தப் பட்டதா
அவங்க கம்கபனியில் இருக்கும் நம்முரடை ஸ்ரப
கசான்னான், அது மட்டும் இல்லாது தீைன் சார் மனது
ரவத்து என்ரனயு ம் அவருரடை கம்கபனியில் பாட்னைா

1042
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசர்த்துக் ககாண்டால் நன்ைாக இருக்கும் என்றும், நீங்க
எப்கபா அரழத்தாலும் அவருரடை கம்கபனி பங்குகரள
உங்களிடம் விற்று உங்கள் கம்கபனியில் பாட்னைா ஜாயின்
பண்ணிக் ககாள்ளவும் தைாைா இருக்ககன்னு நம்ம ஜிம்
கிட்ட அந்த ஈவன்ட் அப்பகவ கபசி இருக்கார்",
"இந்த தீைன் கூட பாட்னைா இருக்கவும் ஒரு தகுதி
கவணும், அது அந்த ஷர்மாவிற்கு இல்ரல, அந்த
பித்தலாட்டாக்காைரன இனிைாவது தகுதி அறிந்து கமாத
கசால்லு, கபச கசால்லு",
என்று முகம் சுளிக்க கசால்லிவிட்டு கடரல
கவறித்தவரன மாரல கநை மரையும் சூரிைனின் கதிர் ஒளி
அவன் மீது பட்டதிலும், அவனின் தரல முடி கடற்
காற்றில் பைக்க அவன் நின்ை ககாலம் அவனின்
கம்பீைத்ரத அதிகப்படுத்திைரத கண்ட விக்ைம் மனது,
"இந்த கம்பீைத்தால் தான் அரனவரையும் கவர்கிைார்
இவர், ஆனால் இவரின் மனரத கவர்ந்தவர் அந்த
தீட்சண்ைா கமடம் மட்டும் தான்",

1043
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்றுக் எண்ணிக் ககாண்டது. அந்த எண்ணம்
வந்ததும் அவன் மனதில் தீட்சண்ைா குறித்த கசய்தி வந்து
நின்ைது.
"சார்..!!!",
அவனது குைல் தைக்கமாக ஒலித்தது.
"எஸ்.விக்ைம், இன்னும் ஏதாவது கசான்னனா அந்த
ஷர்மா?",
என்ை தீைன் ககள்விக்கு மறுப்பாக தரலைாட்டினான்
விக்ைம்.
"கநா சார், அைண்மரனயில் கஜாதியிடம் இருந்து ஒரு
கசய்தி வந்தது சார், தீட்சண்ைா கமடம், எவ்களா தடரவ
இன்டர் காமில் கூப்பிட்டும், காலிங் கபல் அடித்தும் உங்க
ரூம் கதரவ திைக்ககவ இல்ரலைாம், நீங்க மதிைம்
கிளம்பிை கபாது சாத்திை கதவு இன்னும் திைக்கரலைாம்,
கபரிை ைாணி கவனத்துக்கு விஷைத்ரத இன்னும் ககாண்டு
கபாகரலைாம் சார், உங்கள் கசய்திக்காக கஜாதி அங்க
கவயிட் பண்ணுகிைாங்க",
என்று கசால்லி முடிப்பதற்குள் தீைன் விருட்கடன்று தன்
ககாட்ரட எடுத்து மாட்டிைவன் விடுவிடுகவன்று கீகழ

1044
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இைங்கினான், அடுத்த சில கநாடிகளில் அவனது கார் அந்த
ரிசார்ட்ரட விட்டு கிளம்பிைது. அவன் குடிக்க மைந்த மதுப்
பாட்டில்களும் கண்ணாடி ககாப்ரபகளும் எங்கரள
பரழைப்படி இருந்த இடத்தில் எடுத்து ரவ விக்ைம் என்று
தீைனின் அந்த கவகத்ரதக் கண்டு ஸ்தம்பித்து நின்ை
விக்ைரம பார்த்து சிரித்தன.

1045
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 73
"என்னவபன..
இந்த கஜன்மத்தில் மட்டுமாவது
உன் இதயம் எனக்கு தந்து விடு..
இனி வரும் கஜன்மங்களில்..
அந்த நிபனவு தரும் சுகத்திபை..
வாழ்ந்து விடுபவன்..
தருவாயா..?
இவளின் காதல் தீயில் கபரய வருவாயா?",

-❤️தீட்சுவின் தவிக்கும் காதலில் தீரு❤️

அந்த ஷாமிைானா பந்தல் கபாடப்பட்டிருந்த வீட்டில்

திவாகரின் ஒன்றிைண்டு உைவினர்கள் தவிை கதவியின்

இைப்புக்கு வந்த முக்கால்வாசி உைவினர் கூட்டம் கிளம்பி
விட்டதால் அந்த வீட்டில் ககாஞ்சம் அரமதி நிலவிைது.
அந்த கவறுரமயின் கணம் தாங்க முடிைாது, சுவரில்
மாட்டப் பட்டிருந்த கபாட்கடா பிகைமில், ஒருப் பக்கம்
பதின்ம வைது தீட்சண்ைாரவயும் மறுபக்கம் இருபது வைது

1046
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
திவாகரையும் அரணத்தப்படி நாற்காலியில் சிரித்த
முகத்துடன் அமர்ந்து இருந்த கதவிரை சுவரில் சாய்ந்து
அமர்ந்து கவறித்துக் ககாண்டிருந்த மலருக்கு கண்களில்
இருந்து நீர் வந்துக் ககாண்டு இருந்தது.
"மலரு! என் காலத்துக்கு பிைகு தீட்சுவுக்கு அண்ணிக்கு
அண்ணிைாவும் அம்மாவுக்கு அம்மாவாவும் நீதான்
இருக்கணும், எனக்கு பிைகு இந்த உலகத்தில் எனக்கு
ைாருகம இல்ரலனு அவள் நிரனத்து விடக் கூடாது,
அவள் குழந்ரத, நல்லதுனா நல்லது, ககட்டதுனா ககட்டது
அப்படினு தான் நிரனப்பா, நடுவில் இந்த இைண்டு கலந்து
சூது வாது அறிந்து அவளுக்கு வாழத் கதரிைாது,
அவளுக்கு நல்லது, ககட்டது கசால்லிக் ககாடுத்து வளர்த்த
அவங்க அப்பா, ககட்டரதகை நல்லது கபால் நடித்து
கபாய்ைாக கபசும் மனிதர்கள் பற்றியும், கசக்கும்
விஷத்ரதகை வார்த்ரதகளில் கதன் தடவி ககாடுக்கும்
ஜாலக்காைர்கரளயும் நல்லவர்கள் கபால் நடிப்பவர்கள்
பற்றியும் கசால்லிக் ககாடுக்கரல, ஆனால் இப்கபா
இருக்கும் இந்த கபால்லாத உலகத்தில் நான் நல்லவன்,
ஒகை கநர் ககாட்டில் தான் கபாகவன்னு கபாவது சரிைாக

1047
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்குமா? இந்த காலத்தில் பிரழக்க ககாஞ்சமாவது
கபாய்களும் சாகச கரலகளும் கதரிந்து இருக்க கவண்டும்,
அப்படி இல்ரல என்ைால் இது தான் அது என்று
உணர்ந்துக் ககாள்ளவாது அந்த கபாய்கள், சாகசகரலகள்
எல்லாம் பற்றி கதரிந்து இருக்க கவண்டும், ஆனால் என்
கபாண்ணுக்கு அப்படி எதுவும் கதரிைாமகல நான்
வளர்த்துட்கடன், மலரு, எனக்கு பிைகு அவரள
விட்டுடாதம்மா, அவள் வசதிைான இடத்தில் வாக்கு பட்டு
கபானாலும் கூட இந்த வீட்டுக்கு எப்பவுகம தீட்சும்மா
தான், அதனால் என் கபாண்ணுக்கு நான் இருந்து என்ன
கசய்வகனா அரத என் ஸ்தானத்தில் இருந்து கசய்ை
மைந்து விடாகதம்மா, அவள் நல்லா வாழணும், அவளும்
சரி, திவாவும் சரி, அவங்க அப்பா கபான பிைகு என்னுடன்
நிரைை கஷ்டப்பட்டுட்டாங்க, அதுங்க கஷ்டத்ரத
அனுபவித்து வளர்ந்த பிள்ரளங்க, திவா பட்ட
கஷ்டத்துக்கு தான் அவன் வாழ்க்ரகயில் வைமா அவரன
தாங்கிப் பிடிக்க நீ வந்துட்ட, அகதப் கபால் தீட்சுரவயும்
அவரள தாங்கி பிடிக்கும் ஒருவன் ரகயில் ஒப்பரடத்து
விட்டால் கபாதும் எனக்கு, என் மகள் குடும்பம் பண்ணும்

1048
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அழரகப் பார்த்து விட்டு நான் நிம்மதிைாக கண் மூடி
விடுகவன், மலரு",
"அய்கைா..அத்ரத! என்ன இது திடீர்னு இப்படிலாம்
கபசிட்டு இருக்கீங்க? உங்களுக்கு ஒண்ணும் ஆகாது,
தீட்சுக்கு அவரள உயிைாப் பார்த்துக் ககாள்ள, அவள் மீது
உயிரைகை ரவத்து இருக்கிை அவ அண்ணன் இருக்காரு,
அவளுக்கு ஒரு அண்ணிைா மட்டும் இல்ரல, நல்ல
கதாழிைாக பார்த்துக் ககாள்ள நான் இருக்ககன், நாங்க
அவரள விட்டுடுகவாமா? உங்களுக்கு ஒண்ணும் ஆகாது
அத்ரத, நம்ம எல்லாரும் கசர்ந்து தான் ஜாம் ஜாம்னு
தீட்சுவுக்கு கல்ைாணம் பண்ண கபாகிகைாம், அந்த மித்ைன்
குடும்பம் கைாம்ப நல்லக் குடும்பம், நீங்க நிரனப்பது
கபால தான் இப்பகவ அந்த மித்ைன் நம்ம தீட்சுரவக்
ரகயில் ரவத்து தாங்குைாரு, நீங்க ஒண்ணும்
கவரலப்படாதீங்க, தீட்சு நிச்சைம் சந்கதாஷமா வாழ்வா",
"அம்மாடி மலரு, அவள் மட்டும் எனக்கு மகள்
இல்ரல, நீயும் எனக்கு இன்கனாரு மகள், நீயும் திவாவும்
எத்தரன நாளுக்கு ஒருத்தர் முகத்ரத ஒருத்தர் பார்த்துக்
கிட்டு இருப்பீங்க? உங்களுக்குனு ஒரு குழந்ரத

1049
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவண்டாமா? எனக்கும் சீக்கிைம் கபைப் பிள்ரளரைப்
பார்க்க ஆரசைா இருக்குமா, என்னனு கதரிைரல, நாலு
நாலா உங்க மாமா கண்ணுக்குல வந்து வந்து நிற்கிைாரு",
"அதுக்கு இப்கபா என்ன அவசைம்த்ரத? முதலில்
தீட்சுவின் கல்ைாணம் முடிைட்டும், வைது கபண்ரண
வீட்டில் ரவத்துக் ககாண்டு நான் பிள்ரள கபற்றுக்
ககாண்டால் நல்லாவா இருக்கும், உங்களுக்கு ஒண்ணும்
ஆகாது, நீங்க ஆரசப்பட்ட மாதிரி உங்க கபைப்
பிள்ரளகரள எல்லாம் பார்த்திட்டு அவங்க கூட
சந்கதாஷமா விரளைாடிட்டு தான் கபாவீங்க, மாமா
எங்கரள விட்டுட்டு ஏமாத்திட்டு கபான மாதிரி உங்கரள
நாங்க அவ்களா சீக்கிைம் விட்டுடுகவாமா அத்ரத,
உங்களுக்கு ஒண்ணும் ஆகாது, நீங்க இப்படிலாம்
கபசிறீங்கனு உன் கபாண்ணுக்கு கதரிந்தாகல அவள்
துடித்துப் கபாய்டுவா",
மலரின் குைலில் அளவுக்கு அதிகமாக வருத்தம்
கதரிந்தது.

1050
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எனக்கு அவள் கவரல தான் மலரு, அவளுக்கு நல்ல
வாழ்க்ரக அரமந்தால் கபாதும், அந்த டாக்டர் தம்பி என்
கபாண்ரண நல்லா பார்த்துக் ககாள்ளணும், எங்க அவ?",
"நிச்சைமா அத்ரத, அவர் கைாம்ப நல்லவர், இப்கபா
கூட ஃகபான் பண்ணி உங்கரளப் விசாரித்தார். தீட்சு
கடற்கரை ககாயிலுக்கு கபாயிருக்கா அத்ரத, இன்ரனக்கு
ஏகாதசில? அதான், உங்களுக்கு கேல்த் நல்லா
ஆகணும்னு ஸ்கபஷலா கவண்டனும்னு,
அண்ணி! உங்களுக்கும் அண்ணனுக்கும்
சீக்கிைம் என்ரன மாதிரிகை குட்டிப் பாப்பா இந்த
வீட்டில் கபாைந்து நான் கல்ைாணம் பண்ணிக் கிட்டு
கபாயிட்டா என் இடத்ரத வந்து ரீபிகலஸ் பண்ணனும் ,
அதுக்கும் சாமி கிட்ட அப்பிளிககஷன் கபாட்டுக் கிட்டு
வகைன் அண்ணினு கசால்லிட்டு கபாயிருக்கா",
என்று இறுதிைாக கசான்னரத மலர் குைலில் சிரிப்புடன்
கசால்ல, அரத உணர்ந்து கதவியும் தன் உடல் நலத்ரதப்
கபாருட்ப்படுத்தாது மலருடன் தீட்சண்ைாவின் கபச்ரச
ைசித்து சிரித்தாள். அந்த சிரிப்பு இப்கபாது மலரின் காதில்

1051
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒலிப்பது கபால் அந்த நிரனவுகளின் கணம் தாங்க
முடிைாது கண்கரள இறுக மூடிக் ககாண்டாள்.
"அம்மா, மலரு, நீங்க இங்க இருக்கிைா?",
என்ைப்படி சுமதி அவள் அருகில் வந்து அமர்ந்தாள்.
"கசால்லுங்க அத்ரத..! சாப்பிடீங்களா?,
என்ைப்படி கண்கரள துரடத்துக் ககாண்டு நிமிர்ந்து
அமர்ந்தாள் மலர்.
"சாப்பட்கடன் சாப்பட்கடன், ஆமா! உன் நாத்தி உடம்பு
முழுக்க கபாட்டு இருந்தது எல்லாம் ரவைமாகம..? இங்க
தங்கத்துக்கக தகிடணந்கதாம் கபாடுை காலத்தில் தங்க
சரிரகைாகல இரழத்த பட்டுப் புடரவ, உடம்பு புல்லா
ரவை நரககங்க, ஹ்ம்ம் என்ன தான் நீங்க கவண்டாம்னு
கவட்டி விட்டாலும் உன் நாத்தி நல்லா தான் வாழுைா",
சுமதி விட்ட கபாைாரம அனல் மூச்சில் மலரின் உடல்
சூடானது.
"அவங்க கபரிை ககாடீஸ்வைங்கத்ரத",
எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு கசான்னாள் மலர்.
"அப்படிைாப்பட்ட ககாடீஸ்வை வீட்டில் ைாணிைாக
வாழ்ந்து கிட்டு இருக்கிைவளுக்கு எதுக்கு என்

1052
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நாத்தனாருரடை நரககள்? ஆமா, அம்மாகவாட நரகனு
உன் புருஷன் அவளுக்கு ககாடுத்தாகன, அது எத்தரன
பவுன் இருக்கும்? என்ன ஒரு ஐந்து பவுன் இருக்குமா?",
"பதிரனந்து பவுன்",
"பதிரனந்தா..உன் புருஷனுக்கு என்ன ரபத்திைம்
பிடித்து விட்டதா? அவள் தான் உடம்பு எல்லாம்
நரககரள பூட்டிக் கிட்டு அரலயுைா, இதில் இரத கவறு
ககாடுத்து இருக்கான், என் வீட்டுக்காைர் என்ரன
திட்டுகிைார், அவர் அவருரடை தங்கச்சிக்கு இருபது பவுன்
கபாட்டு கல்ைாணம் கசய்துக் ககாடுத்தாைாம், இப்கபா அவர்
கதாழில் ககாஞ்சம் நஷ்டத்தில் ஓடுது, அரத அவர் கிட்ட
ககாடுத்து இருந்தா அரத அவர் நஷ்டத்ரதைாவது சரி
கசய்து இருப்பார், அது இல்ரலைா, என்னிடம் ககாடுத்து
இருந்தாலாவது நான் என் அண்ணியின் நிரனவாக காலம்
முழுக்க ரவத்து இருந்திருப்கபன், அரத எல்லாம்
விட்டுட்டு அந்த ககாரலக்காரி கிட்டப் கபாய்
ககாடுத்துட்டான் உன் புருஷன்",
"மலரு, இரத சாப்பிடு, முதலில் அப்புைம் நீ
கபசலாம்!",

1053
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவாறு அதுவரை சுமதி கபசிைரத காதில்
வாங்கிைப்படி ரகயில் சாப்பாட்டுடன் மலரை கநாக்கி வந்த
அனு, அந்த சுமதிரை அற்ப பார்ரவ பார்த்தாள்.
"ஏன்ம்மா..",
என்று அவள் ககாபமாக சுமதிரைப் பார்த்து
ஆைம்பிக்கும் கபாகத அந்த அரையின் வாசலில் ஒரு குைல்
வந்தது.
"ஏன்ம்மா, நீங்களும் கதவா சாரும் சங்கைன் சார் கிட்ட
இதுவரை ஏமாத்தி வாங்கி கசர்த்த நரககள் உங்களுக்கு
பத்தாதா?",
அந்த குைலில் கைாசரனைாக அந்த கபண்கள் மூவரும்
திரும்பிப் பார்த்தனர். அங்கு விக்ைம் இறுகிை முகத்துடன்
நின்றுக் ககாண்டிருந்தான்.
"இரளை ைாணிைம்மா ககாள்ரள அழகு, நீ
பார்க்கரலைா, மதிைம் பைம்பரை நரககள் எல்லாம்
கபாட்டுக்கிட்டு கபானாங்ககள!!!",
அந்த அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் கைாஜா கசடிகள்
நட்டு ரவத்து இருந்த பகுதியில் இருந்த கரளயிரன
பிடுங்கி ககாண்கட கூறினாள் ஒருத்தி.

1054
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்படிைா..அய்கைா நான் பார்க்கரலகை கபான்னி,
அம்புட்டு அழகா?",
"ஆமாம், அவ்களா அழகு, அய்ைாவுக்கு ஏத்த
அம்சமான கஜாடி கபாருத்தம், தங்க சிரல மாதிரி
இருந்தாங்க",
"உன் கண்ணுல ககாள்ளி ரவக்க, உன் கண்கண
பட்டுடும் கபால, ஏற்கனகவ அந்த மாதுரிைம்மா ரக
ஆள்னு கண்டு புடிச்சி அந்த வள்ளிக் கழுரதரை
கவரலரை விட்டு நிப்பாட்டி அவள் புருஷரன திருட்டு
ககஸில் உள்கள தள்ளி இனி புைணி கபசினா இதான்
உங்களுக்கும் கதினு கபரிை ைாணி கசால்லியும் உங்க
வாய்ங்க அடங்காதாடி கபாங்கடி, கபாய் கவரலரை
பாருங்கடி",
என்று அந்த அைண்மரனயின் கதாட்ட கவரலகள்
கசய்து ககாண்டு இருந்த கபண்களின் புைணி கபச்சுக்கு
பதிலடி ககாடுத்த அந்த கூட்டத்தில் முதிைவளான கற்பகம்
கவக கவகமாக கரளகரள பிடுங்க ஆைம்பித்தாள்.
அவர்களின் கவனத்ரத கரலப்பது கபால் திடீகைன்று
அலறி அடித்து ககாண்டு அந்த அைண்மரனயின் கதரவ

1055
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திைந்தான் கசக்கியூரிட்டி, அங்கு தீைனின் கார் கவகமாக
அந்த அைண்மரன உள்கள நுரழந்தது, அரதப்
பார்த்தவுடன் தீைனின் கார்கரள பைாமரிக்கும் பிைதீப் ஓடி
வந்து நின்ைான், அந்த அைண்மரனயின் விரல உைர்ந்த
கவளிநாட்டு மாடல் கார்கரள கபான்கன பூகவ என்று
பைாமரிக்ககவ அவனுக்கு மாதம் மாதம் அைண்மரனயில்
இருந்து சம்பளம் ககாடுக்கப்பட்டு வருகிைது, அதிலும் தீைன்
கார் அைண்மரனயில் நுரழந்த அடுத்த கநாடி அவன்
அந்த கார் பக்கத்தில் நிற்க கவண்டும், காரின் கதாற்ைத்தில்
ஏதாவது மாற்ைம் ஏற்பட்டு இருக்கிைதா, எல்லாம் சரிைாக
இருக்கிைதா என்று அவன் பார்க்க கவண்டும், அவன் அந்த
கார் அருகக நின்று எகதனும் தூசி இருந்தால் துரடத்து
பளிச் ஆக்க கவண்டும்,சில கநைங்களில் தீைன்
மதுப்கபாரதயில் அப்படிகை காரை நிறுத்தி விட்டு கசன்று
இருந்தால் அந்த காரிரன எடுத்து பார்க் கசய்து விட்டு
அவனது வழக்கமான பணியிரன ஆைம்பிக்க கவண்டும்.
காரிலிருந்து அவசைமாக இைங்கிை தீைன் அங்கு நின்றுக்
ககாண்டிருந்த பிைதீப்ரப கநாக்கி கார்ச்சாவிரை வீசி
எறிந்து விட்டு கவக கவகமாக அைண்மரன உள்கள

1056
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நடந்தான். விடு விடுகவன்று மாடி ஏறிைவன் தன் அரைக்
கதரவ திைக்க முைன்று, அப்கபாது தான் தன் மரனவி
தாழிட்டு இருப்பது நிரனவுக்கு வை, தன் ககாட்
பாக்ககட்டில் ரக விட்டு துழாவி அந்த அரையின் மாற்று
சாவிரை எடுத்து அரைக் கதரவ திைந்து உள்கள கசன்று
தாழிட்டவன் கண்கள், அந்த அரையின் ோல், அவனின்
அலுவலக அரை என தீட்சண்ைாரவ கதடிைது, அவள்
அங்கு இல்ரல என்பது அவன் கவனத்தில் பட்டது.
"தீ..எங்கடி இருக்க? ஏகதா ககாபத்தில் கபசிட்கடன்டி
சாரி டி, வா நம்ம இன்ரனக்கு உனக்கு பிடிச்ச பீச்க்கு
கபாயிட்டு உனக்கு பிடித்த கரடயில் கநய் கைாஸ்ட்
சாப்பிட்டு வைலாம், தீ..!!!!",
அவன் குைல் அவரள அரழத்துக் ககாண்கட
இறுதிைாக அந்த அரையின் இறுதி பகுதிைான அவர்களின்
படுக்ரக அரைக்குள் கசன்ைான், அங்கக அவரளப்
பார்த்ததும் அவன் முகம் மாறிைது.

1057
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 74
"நான் சிைந்த கவிஞன் அல்ை..
அவள் கவிபதகளில்
வாழும் அவளின் காதைன்..
இன்று கவிஞனாக..
அவளின்..
காதல் தீயில் கபரைவன்..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் இதயத்தில் விருப்ைத்துடன் இந்த தீ (ரு)ரன்❤️

"தீ..!!!",
தீைன் குைல் அதிர்ச்சியின் உச்சத்திற்கு கசன்று அந்த
அரையில் இருந்த பிைம்மாண்ட கட்டிரல கநாக்கி
ஓடினான்.
"அ..ம்..மா..!!!
அங்கு கட்டிலில் கண்கள் கசருகி மைக்கத்தில் முனங்கி
ககாண்டு

1058
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கிடந்தாள் தீட்சண்ைா, அவளின் அருகக கசன்ைவனால்
அவளின் உடலில் நிலவிை கவப்பத்ரத அவரள கதாட்டுப்
பார்க்க அவசிைம் இன்றி உணை முடிந்தது. அவள் உடல்
கநருப்பாக ககாதித்தது. இதனால் தான் அவள் மதிைத்தில்
இருந்து அவனின் கசல்ஃகபான் அரழப்புகரளயும்
இன்டர்காம் அரழப்புகரளயும், அரை கதவின் அரழப்பு
ஒலிகளுக்கும் பதில் அளிக்கவில்ரல என்று அவனுக்கு
ஒகை கநாடியில் புரிந்துப் கபானது.
"தீ..என்னடி கசய்து!!, கண் முழுச்சி பாருடி!!!",
அவரள தன் மடியில் எடுத்து கபாட்டுக் ககாண்டு
தீைன் அவளின் கன்னத்ரத தட்டினான், அதற்கு அவளிடம்
அம்மா என்ை முனங்கரல தவிை கவறு எந்த பதிலும்
இல்ரல. தரல கரலந்து உடலில் இருந்த நரககரள கூட
அவிழ்க்காமல் தன் ரககரள இறுக்கமாக கட்டிக் ககாண்டு
உடரல குறுக்கி படுத்து இருந்த காய்ச்சலில் முனங்கி
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாவின் முகத்தில் நிலவிை
கசார்வும், தனிரம உணர்வும் தீைரன பாதித்தது.
"எப்படி இருந்தவ? எனக்கு கதளிரவயும்
வாழ்க்ரகயின் சந்கதாஷங்கரளயும், நிம்மதிரை யும் காட்டி

1059
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டு இவள் இப்படி நிம்மதி இன்றி தவிக்கிைாகள, நான்
தான் இவள் வாழ்வில் கதரவ இல்லாது வந்து விட்கடகனா,
என்னால் தான் இவளுக்கு இந்த நிரலகைா",
முதல் முரை அவன் மனதில் அவன்
குற்ை உணர்வு கதான்றிைது.
"அ..அ..ம்..மா!!!!",
மீண்டும் தீட்சண்ைாவின் முனங்கல் ககட்டு அவனது
கவனத்ரத கரலக்க, உடகன தாமதிக்காது மரிைாவிற்கு
கபான் கசய்தான் தீைன்.
"ைாருப்பா நீ? மரிைாரதைா கபசு",
அந்த அரையின் வாயிலில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த
விக்ைரம பார்த்து ககாபத்துடன் வந்தது சுமதி குைல்.
"என்ரன உங்களுக்கு கதரிந்து இருக்க வாய்ப்பு
இல்ரல தான், நான் ஒன்று கசால்கைன், அது உங்களுக்கு
நிரனவுப்படுத்தும் என்று நிரனக்கிகைன், பிரழக்க
கதரிைாத ஆள்னு உங்க புருஷன் அடிக்கடி கசால்லும்
நடைாஜன் ரபைன்",
"நடைாஜன் ரபைனா நீ..?",

1060
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சுமதி குைலில் ஆச்சிரிைம் கலந்து வந்தது, கூடகவ
அதில் ஒரு அதிர்ச்சி கமலிதாக எழுந்து இருப்பரதயும்
அனுவால் உணை முடிந்தது.
"ஆமாம், சங்கைன் சார் கிட்ட ஆடிட்டைா கவரல
கசய்த நடைாஜன் ரபைகன தான் நான், உங்க புருஷன்
கிட்ட கபாய் கசால்லுங்க, அப்பாவி நடைாஜன் ரபைன்னு
அவருக்கு புரியும்",
என்று இதழில் இகழ்ச்சி புன்னரகயுடன் கசான்னவன்
மலரை பார்த்து தன் ரகரை குவித்தான்.
"சிஸ்டர், உங்க கிட்ட அனு சிஸ்டர் கசால்லி
இருப்பாங்கனு நிரனக்கிகைன், நான் தான் எல்லாத்துக்கும்
காைணம்,
கதவி கமடத்துக்கு இப்படி ஆகும்னு நான் சத்திைமா
எதிர்ப்பார்க்கரல, அந்த குற்ை உணர்வு தாங்க முடிைாது
தான் நான் தீட்சண்ைா கமடத்தின் கபானுக்கு கால்
கசய்கதன், ஆனால் அப்கபா அனு சிஸ்டர் தீட்சண்ைா
கமடத்தின் கபாரன எடுத்தாங்க, தான் ஆட்கடாவில்
கபாயிட்டு இருந்ததாக கசான்னாங்க, நான் அப்கபா தீைன்
சார் ரிசார்ட்டில் சாருரடை கஸ்டடியில் இருந்ததால்

1061
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்னால் உங்க கிட்ட கநரில் வந்து கபச முடிைரல, நான்
வந்து உங்களிடம் உண்ரமரை கசால்லி விட்டு உங்க கிட்ட
மன்னிப்பு ககட்டு, தீைன் சார் கிட்ட பர்மிஷன் ககட்டுட்டு
மீடிைாவில் கபசலாம் என்று நிரனத்துக் ககாண்டு
இருந்கதன், ஆனால் அதற்குள் கதவி கமடத்துக்கு இப்படி
ஆயிட்டு, தீட்சண்ைா கமடம் கமல் எந்த தப்பும் இல்ரல",
விக்ைம் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத சுமதி
குைல் ககட்டது.
"அகதா, அவன் தான் திவா",
என்று அந்த அரையின் வாசலில் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த திவாகரிடமும் கதவ ைாஜனிடமும் சுமதி
விக்ைரம கநாக்கி ரகக் காட்டினாள்.
"என்ன சார் இது, கான்சிைஸ்கச இல்லாத மாதிரி
இருக்காங்க, இப்படிைா ககர்லசா இருக்கிைது? ஏகதா ஒரு
அதிர்ச்சியில் அவங்க ஆழ்மனது பாதிக்கப்பட்டு ஜன்னி
வந்து இருக்கு தீைன் சார்",
மரிைா சற்று முன் தான் கபாட்ட
ஊசியின் கவகத்தால் முனங்கல் குரைந்து கண் மூடி
உைங்கும் தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தப்படி கசான்னாள். அதற்கு

1062
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைனிடம் பதில் இல்ரல, தீட்சண்ைாவின் ரகரை எடுத்து
தன் முகத்தில் ரவத்துக் ககாண்டு ஆழ்ந்த உைக்கத்தில்
இருக்கும் அவளின் முகத்ரதகை வருத்தத்துடன் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தான் தீைன்.
"அம்மா அம்மான்னு முனங்கி கிட்கட இருக்காங்க,
அவங்க அம்மாரவ தான் ஒருமுரை அரழத்துக்கிட்டு
வந்து காட்டுங்ககளன் சார், ஒருகவரள அவங்க மனதில்
இருக்கும் அதிர்ச்சி குரைை வாய்ப்பு இருக்கு",
"அது என்னால் முடிைாது, அவங்க அம்மா கநத்து
இைந்துட்டாங்க",
எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு கசான்ன தீைன் முகத்தில்
மித மிஞ்சிை வருத்தம் கதரிந்தது.
"சாரி சார்..",
உடகன வருத்தம் கதரிவித்த மரிைா,
"சார், நான் ககாடுத்து உள்ள மருந்துகரள தவைாது
ககாடுங்க, இப்கபா கபாட்டு இருக்கும் இஞ்கசக்சனில்
நடுக்கமும், காய்ச்சலின் கவகமும் ரநட்டிற்குள் குரைந்து
விடும்",

1063
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப் படி அவனின் முகத்ரதப் பார்த்தாள், அவன்
எப்படியும் நீங்கள் அவளின் காய்ச்சல் குரையும் வரை
பக்கத்தில் இருந்து பார்த்துக் ககாள்ளுங்க என்று தீைன்
ககாரிக்ரக ரவப்பான் என்று எண்ணி அவள் அவரனப்
பார்த்தாள், காைணம் சிவகாமி கதவிக்கு இகத கபால்
முக்கிைமான சிகிச்ரச அளிக்க அந்த அைண்மரனக்கு
அவரள தீைன் வைவரழத்தால் அவள் சிகிச்ரச முடிந்து
அவனிடம் விரட கபை வரும் கபாது அவன் கசால்லும்
வழக்கமான வார்த்ரத அது, அதற்கு அவன் அவளுக்கு
தரும் கதாரகயும் அதன் பின் அவர்களின் ோஸ்
கபட்டலுக்கு கடாகனஷன் என்ைப் கபைரில் தீைனால்
தைப்படும் கதாரகயும் மரிைா ரவ இன்ப அதிர்ச்சி யில்
மைங்கி விழ ரவக்கும் கபரிைத்கதாரகைாக தான்
இருக்கும், அரத அனுபவப் பூர்வமாக உணர்ந்து இருந்த
மரிைா அவனின் முகத்ரதப் பார்த்தாள்.
"ஓகக, கமடம், என்னனா கடப் லட் ககாடுக்கணும்கமா
அரத அங்கக எடுத்து ரவத்து விட்டு, அைண்மரன
ஆபிஸில் கசக் வாங்கிக்கிட்டு நீங்க கிளம்பலாம்",

1064
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தீைன்
தீட்சண்ைாவின் ரகரை கமன்ரமைாக கீகழ ரவத்தவன்,
கபார்ரவரை இழுத்து சரிைாக தீட்சண்ைா கமல் கபார்த்தி
விட்டான். அரத பார்த்த மரிைாவிற்கு ஆழ்ந்த உைக்கத்தில்
இருக்கும் தீட்சண்ைா மீது கமல்லிை கபாைாரம உணர்வு
எழுவரத தடுக்க முடிைவில்ரல. தன்னுரடை
மருத்துவமரனயில் தனக்கு கீழ் கவரல கசய்தவளுக்கு
தாகன மருத்துவம் பார்த்ததும் மட்டும் இல்லாது, பிசினஸ்,
பிசிகனஸ் என்று ஓடும், முரைைான அப்பாயின்கமன்ட்
இல்லாது பார்க்க முடிைாத எவ்வளவு கபரிை ககாடீஸ்வைன்
அவளுக்கு கசகவம் கசய்கிைான் என்ைால் இவள்
அதிர்ஷ்டசாலி தான், மீடிைாவில் கசான்னது எல்லாம்
கபாய், இவர்கள் இருவரும் ஏற்கனகவ காதலித்து
இருக்கிைார்கள் கபால",
"ஓகக, சந்கதாஷ், நீங்க புைசீட் பண்ணுங்க, நான் வை
இைண்டு நாட்கள் ஆகும், முக்கிைமான முடிவுகள் எல்லாம்
நீங்ககள எடுத்து விடுங்கள், அதிமுக்கிைமான முடிவுகளுக்கு
மட்டும் எனக்கு கால் பண்ணுங்க",

1065
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஃகபான் கபசிக் ககாண்டு இருந்த தீைன் குைலில்
நிமர்ந்த மரிைா, இதுவரை தான் பார்க்காத அந்த தீைன்
அரையின் பிைம்மாண்டத்ரதயும் ஆடம்பைத்ரதயும் விைந்து
பார்த்தவள், மாதுரி கதவி ஒன்றும் சும்மா தீைரன
திருமணம் கசய்து ககாள்ள கவண்டும் என்று துடிக்க
வில்ரல என்று அவளுக்கு புரிந்தது, மீண்டும் அவளுக்குள்
தீட்சண்ைாவின் அதிர்ஷ்டத்ரத எண்ணி விைப்பு வந்தது.
"சார் முடிந்து விட்டது, எந்த கநைத்தில் என்கனன்ன
மருந்து ககாடுக்க கவண்டும் என்று கதளிவாக அடுக்கி
ரவத்து விட்கடன், சார் உங்களுக்கு கதரவ என்ைால் எங்க
ோஸ் கபட்டலில் இருந்து ஏதாவது நர்ஸ்..",
அவள் கசால்லி முடிப்பதற்குள் தீைன் குறிக்கிட்டான்.
"கநா..தாங்க்ஸ் கமடம், ஐ வில் கடக் ககர் ஆஃப்
கேர், நீங்க கபாகலாம்",
என்று பதில் கசால்லி விட்டு தன் மரனவியின்
முகத்ரதகைப் பார்த்தான் தீைன்.
"ஓகக சார், தாங்க் யூ..!!!!",

1066
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப் படி அந்த அரையிரன விட்டு மரிைா
கவளிகைறிைப் பின் அரைக் கதரவ தாழிட்ட தீைன்,
இன்டர் காமில் கஜாதிரை அரழத்தான்.
"இன்னும் ஒன் அவர் கழித்து எனக்கும் கமடத்துக்கும்
டின்னர் எடுத்துக் ககாண்டு வாங்க, ரலட்டான டின்னைா
இருக்கட்டும்",
என்ைவன் அவளின் எஸ் சார் என்ை பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் துண்டித்து விட்டு தன் ககாட்ரட கழட்டி
வீசி விட்டு தீட்சண்ைா அருகக கசன்று அமர்ந்தான்.
"தீ..சாரிடி!!! உன்ரன உன் அம்மாரவ பார்க்க அனுப்பி
இருந்திருக்கணும், என் தப்பு தான்டி",
என்று அவளின் கன்னத்ரத வருடிைவன், குனிந்து
அவளின் கநற்றியில் முத்தமிட்டான், முன்பு இருந்தரத விட
தற்கபாது காய்ச்சலின் கவகம் குரைந்து இருப்பரத
அவனால் உணை முடிந்தது. அவளின் தரலமுடிரை
கமன்ரமைாக ககாதி விட்டவன் கண்களில் அவளின் அந்த
ரடரி பட்டது, அரத அவன் இருமுரை வாசித்து
விட்டான், ஆனால் இன்று மீண்டும் ஏகனா கதரிைவில்ரல
அரத அவனுக்கு வாசிக்க கவண்டும் என்று ஆவல் உந்த,

1067
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் உைக்கம் கரலைாது கவனமாக கட்டிரல விட்டு
எழுந்து அரத எடுத்துக் ககாண்டு அவள் பக்கத்தில்
அமர்ந்து அவளின் முகத்ரத ஒருமுரை பார்த்து விட்டு
புன்னரக தவழும் இதழுடன் அரத பிரித்தான், அதில் "தீ"
என்று ஒகை எழுத்து கபரிைதாக எழுதி, அவனின் கபைரும்
அவளின் கபைரும் எழுதப் பட்டு இருந்தது, அதன்
அருகில் தீரு, தீரு என்று எழுதி இதை வடிவம் கபாடப்
பட்டு இருந்ததில் தீைரன தான் அவள் அவ்வாறு எழுதி
இருக்கிைாள் என்று உணர்ந்த அவன் இதழில் புன்னரக
பைவிைது. அடுத்தப் பக்கத்தில் தீட்சண்ைா பள்ளிச்
சீருரடயில் பாஸ்கபார்ட் ரசஸ் கபாட்கடாவில் சிரித்துக்
ககாண்டு இருந்தாள், அரதப் பார்த்த தீைனுக்கு பள்ளிச்
சீருரடயில் பதின்ம வைது சிறுமிைாக அவள் முகம்
கதான்றிைது.
"தீைா, அம்மா இன்ரனக்கு லட்டு கசஞ்சாங்க, நான்
ஸ்கூலுக்கு எடுத்துட்டு வந்து இருக்ககன், உனக்கு..",
என்று ககார்ரவைாக கசால்லிக் ககாண்கட கசல்பவள்
தைங்கி அரத முடிக்காது அவரன பார்ப்பாள்.
"என்ன தீ..?",

1068
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளின் தைக்கத்ரத கைாசரனைாக நிமிர்ந்துப்
பார்த்து விட்டு அவன் எழுதிக் ககாண்டு இருக்கும்
கநாட்டில் இருந்து தன் தரலரை எடுக்காமல் ககட்பான்.
"இல்ரல, அன்ரனக்கு நித்திலா ஸ்நாக்ஸ் கஷர்
பண்ணினப்கபா
நீ உங்க அம்மா திட்டுவாங்கனு கவண்டாம்னு கசான்ன,
இத்தரனக்கும் அவள் என்ரன விட பணக்காரி, அவள்
ககாடுத்த ரதகை கவண்டாம்னு கசான்னவன் நான்
ககாடுப்பரத சாப்பிடுவாைா?",
அரதக் ககட்டு அவன் மும்முைமாக எழுதி
ககாண்டிருந்தரத நிறுத்தி விட்டு அவளுக்கு பதில்
கசால்லாது எழுந்து அவளின் புத்தகப் ரபரை கதடி
எடுத்து அந்த லட்ரட விண்டு வாயில் கபாட்டுக்
ககாண்கட,
"என்ன தீ, ஏகதா உளறிக்கிட்டு இருந்திகை?",
என்று அவன் ககட்க அவள் முகத்தில் குடம் குடமாக
அசடு வழியும்.
"தீயும் நித்திலாவும் ஒண்ணுனு நான் நிரனக்கரல,
ஆனா அப்படி இந்த தீ நிரனத்து உளறினால் அதுக்கு

1069
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நான் கபாறுப்பு இல்ரல, அம்மா கிட்ட லட்டு சூப்பர்னு
கசால்லு, கபார்டில் இருக்கும் அந்த சம்ரம காபி
பண்ணிட்டிைா? இல்ரல ல?, இப்படி கண்டரத உளைாம
கபாய் காபி பண்ணு கபா",
என்று கசால்லும் அவரன பார்த்து ஒரு அசடு வழியும்
சிரிப்ரப சிந்திைவாறு அவள் தன் இடத்ரத கநாக்கி
நகர்வாள். அரத எண்ணிை தீைன் மனதில் சிரிப்பு வந்து
நிற்ககவ, அந்த அசடு வழியும் சிரிப்ரப சிந்திைவள் தன்
மரனவிைாக மாறி தன் அருகில் உைங்கி ககாண்டு
இருப்பரத உணர்ந்த தீைன், தீட்சண்ைாவின் தூங்கும்
முகத்தில் அந்த அசட்டு சிரிப்ரப கற்பரன கசய்துப்
பார்த்து புன்னரகத்தான். அந்த ரடரியின் கரடசி பக்கம்
அவனுக்கும் மாதுரி கதவிக்கும் நிச்சைம் நடந்த நாள்
அன்கைாடு நிறுத்துப்பட்டு இருந்தது. அந்தப் பக்கத்தில்
எழுதி இருந்த எழுத்துக்கள் எல்லாம் அவளின் கண்ணீர்
பட்டதால் கலங்கி, கபனாவின் ரம கரலந்து இருந்தது.
அந்த எழுத்துக்கரள தன் ரககளால் தடவிைவன் முகத்தில்
புன்னரக எழ, தன் அருகில் உைங்கும் தீட்சண்ைாரவப்
ஒருமுரை பார்த்து விட்டு டீப்பாய் கமலிருந்த கபனாரவ

1070
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எடுத்து அந்த பக்கத்தில் ஏகதா எழுதி அரத
புன்னரகயுடன் பார்த்தான். அவனின் அந்த நிரலரை
கரலப்பது கபால் அந்த இன்டர் காம் அலறிைது.
மறுமுரனயில் சாரி இருந்தார்.
"கசால்லுங்க சாரி அங்கிள்..!!!",
"கமடம் அந்த பைம்பரை நரககரள எல்லாம் எடுத்து
வந்து ஒப்பரடக்க கசான்னாங்க, வழக்கமாக கஜானாவில்
பூரஜக்கு ரவக்க கவண்டுமாம், இரளை ைாணி ரகைாகல
ரவக்க கவண்டுமாம், அதனால் அவங்கரள நல்ல கநைம்
முடிவதற்குள் உடகன அரழத்து வைச் கசான்னாங்க",

1071
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 75
"அவள் கவிபதகளில்..
நான் உயிர் கைற்பைன்..
அவள் காதலில்..
நான் உயிர் கைற்பைன்..
அவைால் கைற்ை உயிபர..
அவளிடபம ககாடுத்து விட்டு..
அவளின் உயிபராடு கைந்து விட்டவன்..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் உயிரில் கைந்து விட்ட இந்த தீ (ரு)ரன்❤️

"கசா நீ தான் என் தங்கச்சி ஃகபாட்கடாரவ டீவியில்

கபாட்டது? அண்ட் அவள் தீைனுடன் கடற்கரையில்

கபசிக்கிட்டு இருக்கும் கபாது அந்த தள்ளுவண்டி
சாப்பாட்டு கரட இருட்டில் நின்னுக்கிட்டு அவரள
ஃகபாட்கடா எடுத்தது?",
திவாகர் தன் முகத்தில் ககாபத்துடன் ககட்டான், மலர்,
அனு முகத்திலும் அகத ககாபம் நிலவிைது.

1072
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆமாம் சார், எங்க தீைன் சார் குடித்து குடித்து
உடம்ரப ககடுத்துக் ககாள்கிைார், இதில் அந்த ககடு
ககட்ட மாதுரி வந்தால் எங்க தீைன் சார் மட்டும் இல்லாது
காஞ்சிப் புைம் அைச குடும்பகம அவள் இஷ்டத்துக்கு தான்
ஆடுவாங்கனு, எல்லாகம ஒண்ணும் இல்லாது கபாய்
விடும்னு எனக்கு கைாம்ப வருத்தமாக இருந்தது, எங்க
தீைன் சார் உங்க தீட்சண்ைா கமடம் கமல் அதிகமாக பாசம்
ரவத்து இருந்தார், அதுவும் இல்லாது கமடமும் கைாம்ப
நல்லவங்களா இருந்தாங்க, அதான் அப்படி கசய்கதன்",
"உன் தீைன் சார் வாழ்க்ரக நல்லா இருப்பதற்கு எங்க
வீட்டு கபாண்ணு வாழ்க்ரகரை நாசமாக்கிட்டகைப்பா",
மலர் குைல் ஆற்ைாரமயுடன் ஒலித்தது.
"ஏன் சிஸ்டர், எங்க தீைன் சாருக்கு என்ன குரை,
இந்திைாவின் டாப் கடன் ககாடீஸ்வைங்களில் ஒருவர்,
இந்திைாவில் ைாரு ஆண்டாலும் காஞ்சிப் புைம் அைச
குடும்பத்தின் ஆதைவு ககட்டு வருவாங்க",
"அட..விட்டா தமிழ் நாகட அவங்ககளாடதுனு
கசால்லுவ கபாலிருக்கக",
சுமதி குைல் இரடயிட்டது.

1073
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீங்க கசான்னாலும் கசால்லலனாலும் அது தான்
உண்ரம, அவங்க பைம்பரைக்கு கசாந்தமான பல
இடங்கரள கவர்கமண்ட்டுக்கு சும்மாகவ ககாடுத்துட்டாங்க,
காஞ்சிப்புைம் கதாகுதியில் ைார் நிக்கணும்ங்ககிைரத கூட
எங்க கபரிை ைாஜா தான் முடிவு கசய்வார் கதரியுமா? எங்க
தீைன் சாரை அைசிைலுக்கு கூட நிரைை கட்சிங்க
இழுத்துச்சு, ஆனால் எங்க தீைன் சார் தான் அைசிைல்
எனக்கு கவண்டாம்னு கசால்லிட்டார்",
"கபாதும் உங்க எஜமானப் கபருரம, நீ கசால்ைது
கபால அவங்க எவ்களா கபரிை குடும்பமா கவணா
இருக்கலாம், அரத எல்லாம் விட உன் தீைன் சார் குடிக்கு
அடிரம, கநைம் காலம் பார்க்காமல் மது பாட்டிகல கதி
என்று கிடப்பவர், ஊத்தி ககாடுக்கும் உனக்கு கதரிைாதா?
ககாபம் வந்தால் ககாரல பண்ண கூட தைங்க மாட்டார்,
தனக்கு சமம் இல்லாதவங்கரள மதிக்க கூட மாட்டாைாம்,
நான் கதரிைாம தான் ககட்கிகைன், ஒரு மனுஷனுக்கு கண்
மண் கதரிைாமல் ககாபம், கண் மண் கதரிைாமல் குடினு
இருப்பவரிடம் உன் வீட்டு கபண்ரண கல்ைாணம் கசய்துக்
ககாடுப்பிைா, எங்களுக்கு பணம், சமூகத்தில் கபரிை விவி

1074
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஐ பி அந்தஸ்து எதுவும் கவண்டாம், எங்க வீட்டு
கபண்ணுக்கு மானம், மரிைாரதயுள்ள அரமதிைான நல்ல
வாழ்க்ரகக்கு தான் நாங்க ஆரசப்பட்கடாம், இப்கபா
எவ்களா ககட்ட கபைர்கரள வாங்கிக் ககாண்டு,
அவமானப்பட்டு, இைந்து கபான தன் அம்மாவின் முகத்தில்
கூட முழிக்க முடிைாது, எங்களால் ஒதுக்கப்பட்டு
கிடக்கிைாகள என் தங்கச்சி, அவள் மனம் ககாண்ட
காைத்ரத ைாைால் ஆத்த முடியும்? எல்லாத்துக்கும்
காைணம் இப்கபா நான் தானு அவள் தன்ரனகை கவறுத்து
இருப்பா? உன் சாரும் அவங்க பைம்பரையும் நல்லா
இருக்கணும்னு எங்க குடிரை ககடுத்துட்டிகை? என்
அம்மாரவ இப்கபா உங்க தீைன் சாைால் திருப்பி தை
முடியுமா? என் தங்கச்சிரை நான் எல்லாருக்கும் கநைா
கபசிை வார்த்ரதகரள திருப்பி தை முடியுமா?கசால்லு
விக்ைம்? கசால்லு?",
திவாகர் உணர்ச்சி பிழம்பாக மாறி விக்ைமின்
சட்ரடரை பிடித்தான்.
அந்த கிைாரனட் குவாரி இப்கபாது இைவு எட்டு மணி
என்பது கபாய் என்று கூறுவது கபால் கண்ரண கூசும்

1075
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விளக்குகள் கவளிச்சத்தில் இைரவ பகலாக்க முைற்சி
கசய்துக் ககாண்டு இருந்தது. அந்த குவாரியில் இருந்து
சற்று கதாரலவில் இந்த இடம் கைட்டிக்கு கசாந்தமானது
என்று கதலுங்கிலும் ஆங்கிலத்திலும் எழுதப்பட்டு ஒரு
அறிவிப்பு பலரக ரவக்கப் பட்டு இருந்தது. கநல்லூரை
கசர்ந்த ஒரு கசட்டுவிடம் மிைட்டிை வாங்கிை குவாரி
ஆயிற்கை, அதனால் இங்கு அறிவிப்பு பலரக
அவசிைமாகிைது. அதன் அருகக இருந்த ஒரு பங்களாவில்
கண்கள் சிவக்க அந்த குவாரியில் கவரல நரட கபறும்
இடத்ரத பார்த்தப்படி அமர்ந்து இருந்தார் நைசிம்ம கைட்டி,
அவருக்கு எதிகை இருந்த கண்ணாடி கமரஜயில்
கவளிநாட்டு உைர் தை மதுப்பானமும் கண்ணாடி
ககாப்ரபகளும், கைட்டிக்ககாசம் எண்கணரையும்
மசாலாரவயும் இைண்டாக திருமணம் கசய்துக் ககாண்டு
தன் இன்னுயிரை திைாகம் கசய்து இரு ககாழிகளும், மூன்று
துண்டாக கவட்டப் பட்ட இரு மீன்களும் கிடந்தன, அதன்
அருகில், இப்கபாது எல்லாம் ககாறிக்கும் தின்பண்டங்களில்
என்ரனயும் கசர்த்து விட்டார்கள் கதரியுமா? விரல
அதிகமாக இருக்கிைது என்பதால் நீங்க வாங்க மறுக்கிறீர்கள்

1076
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைால் நான் என்ன கசய்வது, பார்த்தீங்களா ஆனாப்பட்ட
கைட்டிக்கக நான் தான் ரசட் டிஷ் என்பது கபால் வறுத்த
முந்திரி பருப்புகள் இரு தட்டுகளில் ரவக்கப்பட்டு
இருந்தன. கைட்டியின் முகத்ரதகை பார்த்தப்படி ரகயில்
தாமரை பூ ஒன்ரை ரவத்துக் ககாண்டு ைாரைகைா
எதிர்ப்பார்த்து கண்களில் ஏக்கத்துடன் அருவிக்கரை
ஒன்றில் அமர்ந்து இருந்தாள் அந்த அரைச்சுவரில் மாட்டப்
பட்டு இருந்த தஞ்ரச ஓவிைத்தில் உள்ள ஓவிைப் கபண்.
அந்த கபண்ரண ைசித்துக் ககாண்கட வந்த ைாவ், கண்கள்
சிவக்க அமர்ந்து இருந்த கைட்டியின் அந்த
கதாற்ைத்ரதயும், ஒரு துளி கூட உள்கள கபாகாத,
திைக்காத மதுப்பாட்டிலும், ஒரு விள்ளல் கூட குரைைாத
அந்த ககாறிக்கும் உணவு பதார்த்தங்களும் கைட்டி நல்ல
மனநிரலயில் இல்ரல என்பரத ரகயில் சில கபப்பருடன்
வந்திருந்த சீனி வாசைாவிற்கு கசால்லிைதில் அவர்
தைங்கினார், இருந்தாலும் அவர் கசால்ல வந்த விஷைத்ரத
கசால்லிகை ஆககவண்டுகம,
"கைட்டிகாரு..நீங்க கசான்னது கபால் ஜாமீன்
வாங்கிைாச்சி, அந்த தீைன், நீங்களும் மாதுவும் கஜயிலுக்கு

1077
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாவது கபால் தான் சாட்சிகரள கைடி கசய்து அந்த புது
கமிஷனர் கிட்ட ககாடுத்துட்டான், அந்த புது கமிஷனர்
அவனுக்கு மிகவும் கநருக்கமாம், அதனால் உங்கரளயும்
மாதுரவயும் கஜயிலுக்கு அனுப்ப கைாம்ப துடிைா
துடிக்கிைான், அது மட்டும் இல்லாமல்..",
அதற்கு கமல் கசால்லாது தைங்கினார் சீனிவாச ைாவ்.
"கசால்லு ைாவ்..!!!",
நைசிம்ம கைட்டி முகம் இறுகிைது.
"உங்கரள கட்சியில் இருந்து நீக்கிட்டாங்க, உங்க எம்.
பி பதவியும் பறித்துட்டாங்க, உங்க கதாகுதிக்கு தரலவர்,
அந்த ககசவ கைட்டிரை கதர்ந்து எடுத்து இருக்கார்",
"என்ன..!!!",
என்று ககட்ட நைசிம்ம கைட்டி முகம் மாறிைதில்,
"கிளிங்!!!!",
அதுவரை அவர் குடிப்பார் என்று காத்துக் ககாண்டு
இருந்த அந்த மதுபான பாட்டில் சுவருக்கு விருந்தாகிைது.
ஆத்திைம் தாங்காது எழுந்த கைட்டி தான் அமர்ந்து இருந்த
நாற்காலிரை எட்டி உரதத்து அந்த கண்ணாடி கமரஜரை
தள்ளி விட்டார்.

1078
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அந்த நாய்க்கு பணத்ரத தூக்கி கபாட்டு ககரச
குகளாஸ் பண்ண கவண்டிைது தாகன?",
ஆத்திைத்துடன் வந்தது கைட்டி குைல்.
"அரத ககாடுத்ததற்கு, உங்கரள விட அதிகமாககவ
தீைன் எனக்கு ககாடுத்து விட்டார், நீங்க தப்பிக்க
முடிைாதுனு கசால்லிட்டார், நான் தான் கைட்டி காரு கமல்
உள்ள பாசத்தில் எல்லாகம கசய்கதன்னு ஆஜைான கைண்டு
கபரையும் விட்டுட்டுடார், என் கிட்ட இரத எல்லாம்
கசய்தது கைட்டி தானு எவிகடன்ஸ் ஸ்டைாங்கா இருக்குனு
கசான்ன அந்த கமிஷனர், ஒழுங்கா உங்க கைட்டிரை
சைணரடை கசால்லுங்கனு கசான்னார், அந்த தீைன்
எல்லாத்ரதயும் பக்காவா ககாடுத்து இருக்கான் கைட்டி
காரு, சப்கபாஸ் இரத நீங்க அழித்தாலும் உங்க கட்சி
தரலரம கிட்ட ஒரு காபி யும் ககாடுத்துட்டு தான்
கபாயிருக்கார் தீைன்னு கசான்னார் அந்த கமிஷனர்",
"ே..!!!!! தீைன்..!!!! தீைன்..!!!! தீைன்..!!!,
எனக்கு வரும் ஆத்திைத்துக்கு அவரன..!!!!!",
பல்ரலக் கடித்த கைட்டி, தன் இடுப்பில் இருந்த ரகத்
துப்பாக்கிரை எடுத்து அந்த அருவிக் கரையில் அமர்ந்து

1079
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்த அழகு கபண் முகத்திற்கு தனது ஆத்திைம் தீரும்
வரை கதாட்டாக்கரள பரிசாக வழங்கினார், ஒருக்
கட்டத்தில் என்னிடம் இருப்பது இவ்வளவு தான் என்று
அந்த ரகத்துப்பாக்கி அரமதிைாகி விட, அரத
ஆத்திைத்துடன் வீசி எறிந்து விட்டு கீகழ அமர்ந்தார்.
அவரின் அந்த கதாற்ைத்ரத கண்டு தைங்கி சீனிவாச ைாவ்
மீண்டும் அரழத்தார்.
"கைட்டிகாரு..",
"என்னய்ைா? இப்கபா நீ என்ன கசய்ைனா மாது எந்த
தப்பும் கசய்ைரல, நான் தான் மரைமுகமா இருந்து
கசய்கதன்னு ககரச மூவ் பண்ணு, என்ரன கபாலீஸ்
அகைஸ்ட் பண்ணினாலும் மாதுரவ பண்ணக் கூடாது,
அவரள சீக்கிைம் கவளிநாட்டுக்கு அனுப்பி விடு, அவள்
கமல் தப்பு இருக்காத மாதிரிகை இருக்கட்டும்",
"கைட்டி காரு, நீங்க கபாய் கஜயிலுக்கு..",
"இது என்ன எனக்கு புதிதா? அரத விடு, பத்து, பத்து
ககாடி அந்த சீட்டுக்கு நான் அழுது இருக்ககன், அந்த
பதவி கபாயிட்டுல, இதுக்கு எல்லாம் காைணம் அந்த தீைன்,

1080
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நான் என் உயிருக்கு உயிைான கபாண்ரணயும், என்
உசுருக்கு கமலா நிரனத்த என் பதவிரையும்
பிரிந்து இருப்பது கபால அவரனயும் இதற்கு
காைணமாக இருந்த அவனின் மரனவிரையும் பிரித்து, என்
மகரளைாவாது இந்த ஊரை விட்டு தான் அனுப்புகிகைன்,
ஆனால் இதற்கு எல்லாம் காைணமான அந்த தீைன்
மரனவிரை இந்த உலகத்ரத விட்கட அனுப்புைன், நான்
பட்ட இந்த கவதரனகரள எல்லாம் பத்து மடங்கா
அவனுக்கு திரும்ப ககாடுக்கணும், ககாடுப்கபன்!!!",
நைசிம்ம கைட்டியின் கண்கள் ஆத்திைத்தில் சிவந்தது,
அவரின் ஆத்திைத்தின் கவகத்திற்கு பலிைான அந்த தஞ்ரச
ஓவிைம் பரிதாபமாக அந்த அரையின் மூரலயில்
கபாத்தலிட்டு கிழிந்து கிடந்தது.
"இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணிக்கு என்ன
ஆச்சினு உனக்கு கதரியுமா? ஏன் அவள் இப்படி
கிடக்கிைாள்?",
என்று முகத்தில் கசார்வுடன் படுத்து இருக்கும்
தீட்சண்ைாரவ பால்கனி வழிகை பார்த்தப்படி கதன்ைலும்
நிலவும் அைண்மரன கதாட்டத்தில் இருந்த கசண்பக

1081
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மைங்களிடமும் பவள மல்லி மைங்களிடமும் நலம்
விசாரித்துக் ககாண்டு இருந்ததால் இைவு கநை இதமான
நறுமணம் மிகுந்த கதன்ைல் காற்று அந்த அரையின்
சன்னல் வழிகை வந்து ஏசிரை ஆஃப் பண்ணுங்க திரு.
மகதீைவர்மன் அவர்ககள என்று கசால்லிக் ககாண்டு
இருந்தது. அரத எல்லாம் தீைன் காதில் வாங்கிக் ககாள்ள
வில்ரல, அரத எல்லாம் புரிந்துக் ககாள்ள, அதரன
ைசித்து அதற்கு பதில் கபச அவன் தீட்சண்ைாவா என்ன?
காய்ச்சலின் கவகம் குரைந்து இருந்தாலும் கட்டிலில் கண்
மூடி படுத்து இருந்தவளின் தூக்கத்ரத கரலக்க அவனுக்கு
மனம் இல்ரல, அவன் அவளின் உைக்கத்ரத கரலக்காது
அவளின் உடலில் அணிந்து இருந்த
நரககரள எடுத்து நரகப் கபட்டியில் ரவத்துக்
ககாண்டு இருந்தான்.
"அம்மா..!!!",
என்று முனங்கிைப்படி அவள் புைண்டு படுத்தாள்,
அவளிடம் ஒரு கதம்பல் எழுந்து அடங்கிைதில் அவன்
தான் கசய்து ககாண்டிருந்த பணியிரன விட்டுட்டு,
"தீ..!!!! ஒண்ணும் இல்ரல டி, ஒண்ணும் இல்ரல",

1082
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவரள தட்டிக் ககாடுத்து விட்டு மீண்டும்
அவள் அணிந்து இருந்த அந்த நரககரள அவன் கழற்றி
அவர்களின் பைம்பரை நரகப் கபட்டியில் அரடத்து விட்டு
அவன் நிமிர்ந்து கபாது அந்த அரையில் இருந்த இன்டர்
காம் சிணுங்கிைது.
"சார், கமடம், நல்ல கநைம் முடிைப் கபாகுது சீக்கிைம்
நரககரள ரவக்கணும்னு கடன்ஷன் ஆகுைாங்க, சீக்கிைம்
இரளை ைாணிரை அரழத்துக்கிட்டு வாங்க",
மறுமுரனயில் சாரியின் குைல் ககட்டது.
"இரளை ைாணி வைமாட்டாங்க, நான்
தான் வருகவன்",
"அய்கைா, சார், கமடம்..",
மறுமுரனயில் சாரியின் பதில் குைரல கண்டுக்
ககாள்ளாது துண்டித்து ரிசீவரை ரவத்த தீைன், அந்த
நரகப் கபட்டிரை எடுத்துக் ககாண்டு சிவகாமி கதவி
அரைக்கு கசன்ைான், அந்த அைண்மரனயின் பைம்பரை
நரககரள உரிரம பட்டவர்கரள தவிை கவறு ைாரும்
கதாடக் கூடாது என்பதால் தீைகன அரத எடுத்து

1083
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசன்ைான். அவன் சிவகாமி கதவியின் அரைரை
கநருங்கும் கபாகத கபச்சுக் குைல்கள் ககட்டது.
"என்ன? தீைன் எடுத்து வைானா?",
சிவகாமி கதவி குைல் ககாபத்தில் உைர்ந்தது.
"இகதா தீைகன வந்து விட்டாகன!",
என்ை தன் கணவனின் குைல் ககட்டு
அந்த அரை வாயிரல நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள் சிவகாமி
கதவி.
"என்ன இது தீைன்? இது தான் முரைைா? ஏன் அவள்
வைமாட்டாளா?
நீ என்ன இந்த அைண்மரனயின் ைாஜாவா இல்ரல
அந்த பிச்ரசக்காரிக்கு கசகவனா? இதற்கு தான் தகுதி
அறிந்து கால் ரவத்து இருக்க கவண்டும், இன்னும் இந்த
கண்ணால் நான் என்னனா பார்க்க கவண்டி இருக்ககா",
"அம்மா, அவளுக்கு உடம்பு முடிைவில்ரல, அதான்
நான் எடுத்து வந்து இருக்ககன்",
தீைன் குைல் ஆைாசமாக ஒலித்தது,
"எல்லாம் நடிப்பு, இப்படி நடித்து தாகன உன்ரன
ரகக்குள் கபாட்டுக் ககாண்டாள், அவளுக்கு ககாடுக்க

1084
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனசில்ரல, இது கபால் இருக்கும் நரககரள அவள்
வாழ்நாளில் கபாட்டு இருக்கிைாளா? இல்ரல பார்த்து தான்
இருக்கிைாளா? அதான் இவ்வளவு கநைம் ரவத்து இருந்து
கபாட்டு பார்த்து விட்டு ககாடுக்க மனசில்லாது ககாடுத்து
இருக்கா",
"அம்மா, அவள் அப்படிப் பட்டவள் இல்ரல",
என்றுக் கூறிை தீைன் குைரல கண்டுக் ககாள்ளாது
முகம் சுளிக்க திரும்பிை சிவகாமி கதவி,
"சாஸ்திரிககள, ககாஞ்சம் கபாறுங்க",
என்ைவள் தீைன் ரகயில் இருந்த நரகப் கபட்டிரை
வாங்கி சரிப்பார்த்தாள், அரதப் பார்த்த அவளின் முகம்
மாறிைது.
"என்னப்பா தீைா? ஒரு மைகத கமாதிைமும்
அட்டிரகயும் குரையுது? எங்கக காணும்? உன்
கபாண்டாட்டிக்கு திருப்பி ககாடுக்க மனசில்ரலைா இல்ரல
திருடி கிட்டாளா?",
சிவகாமி கதவி குைல் இகழ்ச்சிைாக ஒலித்ததில் தீைன்
முகம் மாறிைது.
"அம்மா..!!!!",

1085
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அலறினான் தீைன்.
"நான் தான் இந்த நரககள் எல்லாம் எடுத்து வந்கதன்,
உங்களுக்கு சந்கதகம் என்ைால் இப்பகவ அவரள
கூப்பிடுைன், அவரள கசக் பண்ணிக்ககாங்க",
என்று அவன் கசால்ல முற்படும் கபாது இன்கனாரு
குைல் அங்கு ஒலித்தது.
"அதற்கு அவசிைம் இல்ரல, நாகன வந்துட்கடன்",
என்ைப்படி அந்த அரையின் வாயிலில் நின்று ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைா தீைனின் ககாட்ரட தன் கமல் மாட்டிக்
ககாண்டு குளிரில் நடுங்கிைபடி உடல் நடுக்கத்துடன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்தாலும் அவளின் உடல் கவதரனரை அவளின்
முகம் பிைதிபலிக்காது ஒரு தீயின் ஜுவாரல கதான்றி
இருந்தது, அந்த ஜுவாரல அவளது கண்களிலும் கதான்றி
அதன் கவப்பம் தீைரன சுட்டது.

1086
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 76
"அவள் மனம் ககாண்ட
காயத்துக்கு மருந்தானவன்..
அவள் உடல் ககாண்ட
வலிகளுக்கு மடியானவன்..
இவனின்றி அவளுக்கு
ஓரணுவும் அபேயாது..
அவளின்றி இவனுக்கு
வாழ்பவ கிபடயாது..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் நிபனவில் வாழும் இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

"ஒத்துக் ககாள்கிகைன் சார், கமடத்துரடை அம்மாரவ

சாைால் திருப்பி தை முடிைாது தான், ஆனால் கமடத்தின்

அம்மாரவகை மிஞ்சும் அளவுக்கு சாைால் பாசத்ரதயும்
ஆதைரவயும் ககாடுக்க முடியும், அவருக்கு கமடம்
கலங்கினா பிடிக்காது, கமடம் கமல் தீைன் சார் உயிரைகை
ரவத்து இருக்கிைார்",

1087
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விக்ைமின் குைலில் இருந்த உறுதியில் மலரும் திவாகரும்
ஒருவரைகைாருவர் பார்த்துக் ககாண்டனர். அரத உணர்ந்த
விக்ைம், தன் கழுத்தில் இருந்த திவாகர் ரகரை விலக்கி
விட்டு கசால்ல ஆைம்பித்தான்.
"ஆமாம், எங்க தீைன் சார் நீங்கள் கசால்வது கபால்
குடிக்கு அடிரமைாக இருக்கலாம், ஆனால் கபண்கள்
விஷைத்தில் எங்க சார் கைாம்ப கண்டிப்பானவர், அவர்
வாழ்க்ரகயில் மூன்று கபண்கள் மட்டும் தான் இதுவரை
வந்து இருக்கிைார்கள், ஒன்று அவருரடை அம்மா,
இைண்டாவது தீட்சண்ைா கமடம், மூன்ைாவது அந்த மாதுரி
கபய், அரத கதரிைாத தனமாக கபண்கள் லிஸ்ட்டில்
கசர்த்து விட்கடன், எங்க சார் ஒருதடரவ தான் கவறுத்து
விட்டால் அவர்கரள திரும்பிக் கூடப் பார்க்க மாட்டார்,
அதனால் மாதுரி பற்றி கதரிந்த உடகன கல்ைாணத்ரத
நிறுத்து விட்டார், அது மட்டும் இல்லாமல்
கல்ைாணம்ங்கிைது வாழ்க்ரகயில் ஒருதடரவ தான் என்ை
ககாள்ரக உரடைவர், அரத அவர் எப்கபாதும் மீை
மாட்டார், இரத நான் ஏன் கசால்கிகைன் என்ைால் எங்க
சார் அவருரடை விவிஐபி ஸ்கடட்ஸ், கபைர், புகழ்,

1088
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்தஸ்து இரதக் காப்பாற்ை கமடத்ரத கல்ைாணம்
கசய்துக் ககாண்டது ஒருபுைம் உண்ரம என்ைாலும்
தீட்சண்ைா கமடத்ரத தவிர்த்து அந்த இடத்தில் கவறு ைார்
இருந்தாலும் தாலி கட்டி இருக்கமாட்டார் என்பதும் மறுக்க
முடிைாத உண்ரம, உங்க எல்லாருக்கும் ஒன்று கதரியுமா?
தன்னால் தான் தன் அம்மாவிற்கு இந்த நிரலனு கமடம்
கடலில் குதித்து தற்ககாரலக்கு முைற்சி கசய்து
இருக்காங்க",
"அய்கைா..!!!",
அனு குைலும் மலர் குைலும் ஒகை கநைத்தில் வந்தது.
"ஆமாம் சிஸ்டர், ஆக்சுவலி தீைன் சாரின் அைண்மரன
விதிப்படி, கல்ைாணம் முடிந்து இரளை ைாணிக்குனு ஒரு
பூரஜ நடக்கும், அதில் கலந்துக் ககாண்டால் தான் அவங்க
இரளை ைாணினு பகிைங்கமாக ஊரு உலகத்துக்கு
கசால்லுவாங்க, கிட்டத்தட்ட பதவி பிைமாணம் மாதிரி,
அரத முடித்து விட்டு கமடம் அவங்க அம்மாரவப்
பார்க்கணும்னு தான் வந்தாங்க, ஆனால் அதற்குள் இப்படி
ஆகும்னு ைாருகம எதிர்பார்க்கரல",

1089
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விக்ைம் குைலில் அளவுக்கு அதிகமாக வருத்தம்
கதரிந்தது. அங்கு ஒரு கனத்த கமௌனம் நிலவிைது.
"கே தீ, உன் உடம்பு இருக்கும் நிரலயில் நீ எதுக்கு
இங்கக வந்த?",
என்ைப்படி தீைன் உடல் நடுக்கத்துடன் நின்ை தன்
மரனவியின் அருகக கசன்ைான். அரத அவள் காதில்
வாங்கிக் ககாள்ளாது சிவகாமி கதவிரைப் பார்த்தாள்.
அரத உணர்ந்த தீைன் அவள் முகத்ரதப் பார்த்தான்.
"தீ..அம்மா கசான்ன அந்த நரகரை நீ எங்கைாவது
பார்த்திைா?",
அரத ககட்ட தீட்சண்ைா முகம் மாறிைது. அவள்
கணவன் பக்கம் தன் பார்ரவரை திருப்பிைவள் முகம்
தீப்பிழம்பாய் மாறிைது. அதன் பார்ரவரை உணர்ந்த தீைன்
சங்கடமுற்ைான்.
"என்னப்பா தீைா, என்ன கசால்கிைாள் அவள்?
எடுத்தாளா? இல்ரலைா?",
சிவகாமி கதவி குைல் இரடயிட்டதில்
தீைன் கசய்வது அறிைாது தன் மரனவியின் முகத்ரதப்
பார்க்க தைங்கினான்.

1090
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீ..!",
அதற்கு கமல் அவனுக்கு அரத எவ்வாறு ககட்பது
என்று தைக்கம் கமலிட நின்ைான்.
"வர்மா, நீயும் உன் மரனவியும் கபாய் இன்கனாரு
தடரவ கபாய் ரூமில் நல்லாப் பார்த்துட்டு வாங்கப்பா,
பூரஜ முடிந்து நல்ல கநைத்திற்குள் கஜானாவில்
ரவக்கணும்",
ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் தன் மகனின் முகத்ரதயும்
மருமகள் முகம் கபாகும் கபாக்ரகயும் கண்டு கூறிைது.
"தீ..!!!",
தீைன் தைங்க, அதற்கு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக
தீட்சண்ைா தான் அணிந்து இருந்த தீைனின் ககாட்
பாக்ககட்டில் ரக விட்டு துழாவினாள், அவளின் கசய்ரக
புரிைாது தீைன் உட்பட அரனவரும் அவரளகை
பார்த்தனர். தன் ரகரை விட்டு துழாவி விட்டு சில
கநாடிகளில் தன் ரகரை விரித்து அங்கு உள்ள
அரனவருக்கும் இறுகிை முகத்துடன் காட்டினாள், அவள்
ரகயில் பச்ரச நிை கல் பதித்த அந்த மைகத கமாதிைம்
சிரித்துக் ககாண்டிருந்தது. அரத பார்த்த தீைன் முகம்

1091
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மாறிைது. மரிைா தீட்சண்ைாரவ பரிகசாதித்து
ககாண்டிருக்கும் கபாது அவளின் ரகரை எடுத்து தன்
முகத்தில் ரவத்துக் ககாண்டு அவள் உடல்நலம் குறித்த
வருத்தத்தில் இருந்த தீைன் முகத்ரத ஏகதா ஒரு கபாருள்
குத்த, அவளின் ரகரை எடுத்துப் பார்த்தவனுக்கு அது,
நான் கமாதிைம் என்று அவனிடம் கசால்ல, அரத தன்
ககாட் பாக்ககட்டில் கபாட்டு விட்டு மரிைாவுடன் கபசிக்
ககாண்டு விட்டு அவள் கசன்ை உடன், தன் ககாட்ரட
கழட்டி வீசி எறிந்து விட்டு, தீட்சண்ைா ரடரியுடன் தான்
ஐக்கிைமானதும், ரடரியின் சுவாைசிைத்தில் அரத நரகப்
கபட்டியில் ரவக்க மைந்ததும் அவனுக்கு நிரனவுக்கு
வந்தது, இது கதரிைாது இவரள கவறு ககட்டு விட்கடாகம,
சும்மாகவ இவள் சாமிைாடுவாள், தீைா!!! இன்று நீ
அவ்வளவு தான், என்று எண்ணிக் ககாண்டு
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தான் தீைன், அவன் நிரனத்தது
கபாலகவ அவள் முகம் கமௌனத்தில் இறுகி இருந்தது,
அவளின் அந்த கமௌனத்திற்கு பின்னால் ஒரு யுத்தத்ரத
தான் விரைவில் சந்திக்க கபாகிகைாம் என்று தீைனால் உணை
முடிந்தது. தன் இன்கனாரு ரகயில் இருந்த அந்த

1092
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அட்டிரகரை அங்கு இருந்த அரனவருக்கும் காட்டிைவள்
கபச ஆைம்பித்தாள்.
"இது கபார்ரவயின் மீது கிடந்தது, இவர் நரககரள
எல்லாம் எடுக்கும் கபாது கவனிக்க மைந்து விட்டார்",
கசால்லிை தீட்சண்ைா குைலில் இரழகைாடிக் ககாண்டு
இருந்த அந்த இறுக்கத்ரத தீைனால் உணை முடிந்தது.
அந்த மைகத கமாதிைத்ரதயும் அட்டிரகயும் சிவகாமி
கதவி முன் ரவத்தவள் திரும்ப முற்பட்ட கபாது,அவளின்
உடல் நடுக்கத்தால் தடுமாறிைது. அவள் கால் இடை
தீட்சண்ைா தடுமாறி கீகழ விழ முற்பட்டவள், தன்ரன
பார்த்து பதறி பிடிக்க வந்த தன் கணவரன தன் அக்னி
பார்ரவைால் ஒகை அடியில் தைங்கி நிற்க ரவத்தவள்,
விழாது சமாளித்து நின்ைாள்.
"அம்மா, நீ கபாம்மா!!!",
ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் வந்தது,
அரத தடுக்கும் வரகயில் சிவகாமி கதவி குைல்
வந்தது.
"தாைாளமா கபாகட்டும், அதுக்கு முன்னாடி இந்த
அட்டிரக எப்படி கபார்ரவ கமல் கிடந்தது? அது எனக்கு

1093
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதரிந்தாக கவண்டும், என் மகன் இதுப் கபால்
அலட்சிைமாக இருப்பவன் இல்ரல",
"சிவகாமி, அந்த கபாண்ணுக்கு உடம்பு சரியில்ரலங்கிை
பதட்டத்தில் வர்மா இரத கவனிக்க மைந்து இருப்பான்,
அதான் நல்ல கநைம் முடியிைதுக்குள் நரக வந்து
விட்டதுல, வா சீக்கிைம் பூரஜரை கதாடங்கி கஜானாவில்
ரவத்து விடலாம்",
என்ை ைாகஜந்திை வர்மரன முதல் முதலில் நன்றியுடன்
நிமிர்ந்து பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"வர்மா, வா! உன் மரனவி ரகைால் இந்த நரகப்
கபட்டிரை எடுத்து ரவக்க கசால்லு"
ைாகஜந்திை வர்மன் தன் மகரனப் பார்த்து கசான்னரத
தன் மரனவியிடம் எவ்வாறு கசால்வது என்று அவன்
தைங்கி அவளின் முகம் பார்த்தான்.
"தீ..அந்த கபட்டிரை..",
அவன் முடிப்பதற்குள் அவள் இரடயிட்டாள்.
"இனி நான் அரத கதாட மாட்கடன், எப்கபாது என்
கமல் இப்படி ஒரு பழி வந்தகதா இனி நான் அரத கதாட

1094
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாட்கடன், இது சம்பந்தமாக என்னிடம் எதுவும்
கபசாதீங்க!!!",
"தீ, நீ தான் இரத கசய்ைணும், என்ன கபசிட்டு
இருக்க?",
தீைன் பதில் உடனடிைாக வந்தது.
"எதுக்கு கசய்ைனும்? என் கமல் திருட்டு பட்டம்
சுமத்துைாங்க, அதுக்கு அப்புைமும் மானம் உள்ள மனுஷி
எவளாது அரத கதாடுவாளா? அவங்க அப்படி ககட்டும்
அரத ககட்டுக் ககாண்டும் நீங்க அரமதிைா இருக்கீங்க,
என் குணம் உங்களுக்கு கதரியும்ல? கதரிந்தும் என்னிடம்
அந்த நரகரை பார்த்தாைானு ககட்கிறீங்க? நான்
ககட்கடனா? கசால்லுங்க!!! இரத கபாட மாட்கடனு
கசான்னவளுக்கு வற்புறுத்தி நீங்க கபாட கசான்னது இது
கபால் திருட்டு பட்டம் எனக்கு சுமத்த தானா?",
இறுதிைாக கசான்ன அந்த வார்த்ரதயில் தீட்சண்ைா
குைலில் விசும்பல் கதரிந்ததில் தீைன் கண்கள் அவளிடம்
மன்னிப்ரப கவண்டிைது.

1095
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அம்மா, உன்னிடம் அப்படி ஒரு கநாக்கத்தில் வர்மா
ககட்கலம்மா, ஒருகவரள உனக்கு கதரிந்து இருக்கலாம்னு
தான் ககட்டான்",
ைாகஜந்திை வர்மன் கசால்ல முைல, சிவகாமி கதவியின்
முரைப்புப் பார்ரவ அவரை அடக்கிைது.
"அது ககட்கும் விதம்னு ஒண்ணு இருக்குல்ல?
ஆனானப் பட்ட த கிகைட் மகதீைவர்மனுக்கு எப்படி கபச
கவண்டும் என்றுக் கூட கதரிைாதா? நான் உங்கரள ஒன்று
ககட்கிகைன் , இகதா இருக்காங்ககள, உங்க மரனவி,
அவங்க இதுப் கபால் ஏதாவது நரகரை எடுத்து
ககாடுத்தால் நீங்க இப்படி தான் ககட்பீங்களா? கசால்லுங்க,
இகத இந்த இடத்தில் அந்த மாதுரி கதவி இருந்தால் உங்க
மரனவிைால் இது கபால் ககள்வி ககட்க முடியுமா? நான்
என்பதால் தான், அதுவும் ஏரழ என்பதால் தாகன இப்படி
ககட்கிைாங்க? கசால்லுங்க! இகதா நிற்கிைாகை உங்கள்
மகன், அவர் தாகன இரத எடுத்து வந்தார், அவரிடம்
என்ரன ககட்டது கபால் ககள்வி ககட்க கவண்டிைது
தாகன? நான் ககட்கவா?",

1096
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைா வின் ககள்விக்கு ைாகஜந்திை வர்மனால்
பதிலளிக்க முடிைவில்ரல.
"என் மகன் இந்த அைண்மரனக்கு ைாஜா, ஒண்ணும்
இல்லாத பிச்ரசக்காரி நீ என் மகரன நிற்க ரவத்து
ககள்வி ககட்கிைாைா? ஒரு விஷைத்ரத நீ நிரனவில்
ரவத்துக் ககாள், இந்த ஊருக்கும் உலகத்துக்காகதான் இந்த
இரளை ைாணி பட்டம் எல்லாம், எனக்கு நீ என்ரனக்கும்
கவரலக்காரி தான், நான் நிரனத்தால் உன்ரன என்
மகனிடம் இருந்து பிடிக்க முடியும், ஆனால் சில கபைால்
தான்..",
என்று இழுத்தவள் நிமிர்ந்து தன் கணவரனப் ஒரு
பார்ரவ பார்த்தாள், அரத புரிந்துக் ககாண்ட பார்ரவ
ைாகஜந்திை வர்மன் பார்த்தார்.
"உங்க மகனா இருந்தால் என்ன? ைாைா இருந்தால்
என்ன? ைார் பண்ணினாலும் தப்பு தான், முதலில் கைாசித்து
கபசி கவண்டும், இப்கபா இகதா நான் ரகயில் கபாட்டு
இருக்கககன இந்த வரளைல் இரத நான் இப்கபா இங்கக
கபாட்டுட்டு கபாய்டுகைன், அரத உங்க கணவர் எடுத்து
வந்து என்னிடம் ககாடுத்தால் அரத அவருரடை

1097
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மரனவிைான நீங்க திருடி ரவத்து இருந்தீங்கனு நான்
கசான்னால் நீங்க ஒத்துக் ககாள்வீர்களா?",
என்று அவள் சரிைாக ககட்டு விட,
"தீட்சண்ைா!!!!!",
தீைன் குைல் ககாபத்தில் உைர்ந்து, அவனின் ரககள்
ககாபத்தில் அவரள கநாக்கி உைர்ந்தது. அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா முகத்தில் ஏளன புன்னரக கதான்றிைது.
"ஏன் நிறுத்திட்டீங்க? அடிக்க கவண்டிைது தாகன?
உங்க அம்மாரவ ஒரு கபச்சுக்கு இதுப் கபால்
ககட்டதுக்கக உங்களுக்கு ககாபம் வருகத? என்ரன
எப்படி எல்லாம் உங்க அம்மா அசிங்கப்படுத்தி
கபசினாங்க? அப்கபா இந்த ககாபம் எங்க கபானது
உங்களுக்கு?, உங்கரள புரிந்துக் ககாண்டவள் என்ைால்
எல்லாத்ரதயும் கபாறுத்து கபாவாள் என்ை எண்ணமா
உங்களுக்கு?",
அவள் ககட்க, சிவகாமி கதவி முகம் மாறி,
அங்கிருந்து ககாபத்துடன் நகை முற்பட்டாள், அரத
உணர்ந்த தீைன் தன் மரனவியின் முகத்ரதப் பார்த்தான்.

1098
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என் வார்த்ரதக்கு நீ மரிைாரத ககாடுத்தால், உனக்கு
என் கமல் நிஜமாககவ காதல் என்று ஒன்று இருந்தால்
இரத மரிைாரதைாக எடுத்து ரவத்து விட்டு கபா,
மிச்சத்ரத ரூமில் அப்புைம் கபசிக் ககாள்ளலாம்",
பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு அவன் அவளுக்கு மட்டும்
ககட்கும் குைலில் கசான்னதில் சில கநாடிகள் அங்கு
கமௌனம் நிலவிைது, பின் தீட்சண்ைா அந்த சாஸ்திரிகரள
கநாக்கி கசன்ைவள், அவர் கசால்லிை மந்திைங்கரள
உச்சரித்து விட்டு அவள் அந்த கபட்டிரை அங்கு ரவத்து
விட்டு நிமர்ந்தவள் கண்களில் நீர் துளிர்த்து இருந்தது,
அந்த நரகப் கபட்டிரை எடுத்து ரவத்து விட்டு ைாகஜந்திை
வர்மரனப் ஒரு பார்ரவ பார்த்தவள், கமௌனமாக
தரலைரசத்து விட்டு அந்த அரைக் கதரவ கநாக்கி
கபானவள் தான் கடந்து வந்த தன் கணவன் முகத்ரத கூட
பாைாது நடந்தாள். அவனின் ககாட்ரட கழட்டி தன் ரகயில்
ரவத்துக் ககாண்டு தன்ரன திரும்பி பாைாது தளர்ந்த
நரடயுடன் நடக்கும் தன் மரனவிரை பார்த்த தீைனுக்கு
மனது வலித்தது.

1099
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 77
"அவளின் அழகன்..
அவளின் அசுரன்..
அவளின் நண்ைன்..
அவளின் காதைன்..
அவளின் கைவன்..
அவளின் உயிர் இவன்..
இவனின் உடல் அவள்..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் ஞாைங்களில் வாழும் இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

தன் முன் பைந்து விரிந்து கிடக்கும் அந்த சமுத்திை

ைாஜரனயும் அவனின் நீலமும் கவள்ரளயும் கலந்து

ததும்பும் அந்த அரலக் கைங்கரள பார்க்க பார்க்க
தீட்சண்ைா மனதில் ஒரு கபைரமதி பைவிைது. அந்த ஈைம்
மிகுந்த கடற்காற்று அவளின் உடரல தழுவி கசன்ைதில்
அவளுக்குள் பைவிை அந்த குளிர் அவளின் புண்பட்ட
மனதின் ைணத்ரத ஆற்றிைது கபால் இருந்தது. மாரல

1100
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கநைத்தில் அந்த கடற்கரையில் அவ்வளவாக கூட்டம்
இல்ரல, ஓைாமல் கபசிக் ககாண்கட இருந்த கைடிகைா
மாட்டப்பட்டிருந்த அந்த சுண்டல் விற்கும் தள்ளுவண்டியில்
இருந்த அந்த விைாபாரியும் அங்கு ைாரும் வந்து
வாங்காததால் கடரலப் கவடிக்ரகப் பார்த்துக் ககாண்டு
சாவகாசமாக நின்று சுண்டல் சாப்பிட்டுக் ககாண்டு
இருந்தான். அவரனயும் சற்று கதாரலவில் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த சிவப்பு நிை இதை வடிவ பலூன்கள்
விற்றுக் ககாண்டு இருந்த ஒரு விைாபாரிரையும் அங்கு
விரளைாடி ககாண்டு இருந்த அந்த குழந்ரதகரளயும்
தவிை கவறு ஏதும் அந்த கடற்கரையில் கபரிதாக
சுவாைசிைம் இல்ரல, அந்த பலூன் விைாபாரி ஊதி விட்ட
நுரைக் குமிழ்கள் அந்த இடத்தில் கிளம்பி பைந்ததில் அந்த
இடத்ரத சுற்றி விரளைாடிக் ககாண்டிருந்த சில
குழந்ரதகள் "பப்புள்ஸ்!!! பப்புள்ஸ்!!!", என்று
குதுகாலித்ததில் அந்த விைாபரி அந்த குழந்ரதகள்
முகத்தில் இருந்த மகிழ்ச்சிரையும் குதுகாலத்ரதயும் பார்த்து
புன்னரக முகத்துடன் மீண்டும் அந்த நுரைக் குமிழ்கரள
ஊதி காற்றில் கலக்க ரவத்ததில் அதில் ஒரு கபரிை நுரைக்

1101
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குமிழ் ஒன்று பைந்து வந்து தீட்சண்ைா அமர்ந்து இருந்த
அந்த கபஞ்ச்சில் வந்து அமர்ந்ததில் அரத கதாடர்ந்து ஓடி
வந்த குழந்ரத ஒன்று அவள் அருகக வந்து அந்த நுரைக்
குமிரழ ஆரசயுடன் பார்த்தது. அரத கதாட ஆரசப்
பட்டு அருகில் அமர்ந்து இருக்கும் தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து
தன் கபரிை குண்டு கண்களில் தைக்கத்ரத கதக்கி ரவத்துக்
ககாண்டு நிற்க அரத புரிந்துக் ககாண்ட தீட்சண்ைா அந்த
குழந்ரதரை அருகக அரழத்து, தன் மடியில் அமை
ரவத்து அதன் ரககரள பிடித்து அந்த நுரைக் குமிரழ
கமதுவாக கதாட கசய்து அதன் புன்னரகரை ைசித்தாள்.
அரத கதாட்ட உடன் அதன் தாமரை கமாட்டு முகத்தில்
பைவும் உணர்வுகளில் தன் மனக் கவரலகரள மைந்து
தன்ரனகை மைந்தாள் தீட்சண்ைா. அரத கதாடர்ந்து
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி வரும் அந்த நுரைக் குமிழ்கரள
அது கதாட்டு கதாட்டு உரடத்தது. தீட்சண்ைா மடிரை
விட்டு எழ மனமின்றி ஏகதா மழரல கமாழியில் அவளிடம்
கபசிக் ககாண்கட,
"அய்!!!! நிரைை பப்புள்ஸ்!!!",

1102
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தன் ககாலுசு அணிந்த கால்கள் சப்தமிட
உற்சாகமாக குதித்து ககாண்கட அந்த குழந்ரதயின்
மகிழ்ச்சிரை ைசித்த தீட்சண்ைா,
"என்னம்மா? நிரைை பப்புள்ஸ்ஸா கசல்லம்?",
என்று புன்னரக முகத்துடன் அந்த குழந்ரதயின்
ரகரை பிடித்துக் ககாண்டு அதன் உலகத்தில் நுரழந்து
தன்ரன மைந்து இருந்தாள்.
"தீப்தீ..!!!!",
ைாகைா ஒரு கபண்ணின் அரழப்பு குைல் ககட்டு
குழந்ரத அங்கிருந்து நகை முற்பட தீட்சண்ைா முகத்தில்
ஒரு சிறு பிரிவு கதான்றி மரைந்தது. அந்த அரழப்பு குைல்
ககட்டு ஓடிை குழந்ரத பாதியில் திரும்பி வந்து
தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி ஓடி வந்து அவளின் கன்னத்தில்
ஒரு முத்தத்ரத இட்டு ஓடிைது. அரத எதிர்பாைாத
தீட்சண்ைா அந்த குழந்ரதக்கு எழுந்து நின்று அந்த
குழந்ரதயும் அதன் தாயும், தந்ரதயும் தன்
கண்பார்ரவயில் மரையும் வரை தன்ரன மைந்து ரக
அரசத்து ககாண்கட இருந்தாள், தன் தந்ரதயின் கதாளில்
இருந்த அந்த குழந்ரத தீட்சண்ைாரவ ப் பார்த்து

1103
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ரகைரசத்து விட்டு தன் தாயிடம் அந்த கடரல காட்டி
ஏகதா கசால்லிைதில் அதன் தாய் பதிலுக்கு சிரித்து ஏகதா
கசால்ல, அதன் தந்ரத அது கபசும் அழரக ைசித்து
ககாண்டு இருந்தார், அக்குழந்ரத, விற்காமல் ஒகை ஒரு
கைாஸ் வண்ண பஞ்சு மிட்டாய் இருந்த அந்த வடநாட்டு
விைாபாரியிரனப் பார்த்து ரகக் காட்ட, உடகன அதன்
தந்ரத அரத வாங்கி அக்குழந்ரத யிடம் ககாடுத்தார்,
அந்த விற்காது கதங்கி இருந்த ஒகை ஒரு பஞ்சு
மிட்டாயிரன விற்று விட்ட சந்கதாஷம் அந்த
விைாபாரியின் முகத்திலும் அரத வாங்கிை சந்கதாஷம்
அந்த குழந்ரத முகத்திலும் கதரிந்தது, ரகயில் பஞ்சு
மிட்டாயுடன் தீட்சண்ைா விற்கு புன்னரக முகத்துடன்,
"தாதா..",
என்று ரகைரசத்த அக்குழந்ரதக்கு அகத புன்னரக
மாைாது ரகைரசத்தாள் தீட்சண்ைா. ஒரு கட்டத்தில்
அவர்கள் அவளின் கண்ரண விட்டு மரைந்து கபாக
தீட்சண்ைா முகத்தில் ஒரு சிறு ஏக்கம் கதான்றி மரைந்தது.
அந்த குழந்ரதயின் துறு துறுப்பிலும் மழரல கபச்சிலும்
தன்ரன மைந்து இருந்த தீட்சண்ைாவிற்கு ஏகனா அந்த

1104
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அழகான குடும்பத்ரத பார்த்த உடன் தீைன் நிரனவு அவள்
மனதில் எழுந்தது.
"எவ்வளவு அழகான குடும்பம், பார்க்க பார்க்க
திகட்டவில்ரலகை, நானும் இகத கபால் தாகன அந்த
கடவுளிடம் ககட்கடன், நானும் தீைனும் இது கபால் என்
மனதில் எரியும் காதல் தீயில் லயித்து அன்னிகைான்ைம்
மாக வாழும் வாழ்க்ரக, காரலயில் கவரலக்கு அவரன
அனுப்பி ரவத்து விட்டு, நான் மாரலயில் அவனுக்காக
காத்திருக்கும் அழகான தருணங்கள், மாதம் ஒருமுரை இது
கபால பீச்சிற்கு குடும்பத்கதாடு வந்து கடரல ைசிப்பது
என்று எத்தரன ஆரசகள் நான் ரவத்து இருந்கதன்,
ஆனால் எல்லாகம கனவாக கபாய் விட்டகத!!! அவன்
மட்டும் ககாடீஸ்வைனாக இல்லாது சாதாைண குடும்பமாக
இருந்திருந்தால் எப்படி இருந்து இருக்கும்? இந்கநைம்
எனக்கும் அந்த குடும்பத்ரத கபால் அழகான
குடும்பம் ஒன்று இருந்திருக்கும்!! அழகான
குழந்ரத?!!!",
தீட்சண்ைா மனம் அந்த குழந்ரதயின் கமன்ரமயில்
மைங்கிைது. அவளின் மனம் உடகன அந்த குழந்ரதயின்

1105
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்பாவின் இடத்தில் தீைரனயும், அதன் அம்மாவின்
இடத்தில் அவரளயும் நிரனத்துப் பார்த்தது. இகத
கபஞ்ச்சில் தான் அவர்கள் அமர்ந்து கடரல பார்த்துக்
ககாண்டு இருக்கிைார்கள், அந்த குழந்ரத அச்சு அசலாக
தீைன் கபாலகவ இருக்கிைதாம், அது ஏகதா குறும்பு கசய்து
விட்டதாம், ஆனாலும் அதன் முகத்திலும் கசய்ரகயிலும்
தீைரன கண்ட தீைால் அந்த குழந்ரதரை ககாபித்துக்
ககாள்ள முடிைவில்ரலைாம், அரத உணர்ந்த தீைன்
சிரித்துக் ககாண்கட அவரளயும் குழந்ரதரையும் ஒரு கசை
அரணத்துக் ககாள்கிைானாம், அவர்கள் மூவரின்
கால்கரளயும் கடல் அரல வந்து நரனக்கிைதாம், அந்த
நிரனவு தந்த இனிரமயில் தன்ரன ஒரு கணம்
மைந்தவரள ஓரசயுடன் கபரிதாக எழுந்த ஒரு கடலரல
நிஜ உலகத்திற்கு அரழத்து வந்ததில் அவளுக்கு
தற்கபாரதை நிரல புரிந்திடகவ தான் அமர்ந்து இருந்த
இடத்தில் இருந்தப்படிகை ஒருமுரை திரும்பி பார்த்தாள்,
தூைத்தில் அவள் கணவனுக்கு கசாந்தமான ரிசார்ட் அவள்
கண்ணுக்கு புலப்பட்டது.

1106
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இத்கதாடு அவனிடம் அவள் கபசி நான்கு நாட்கள்
ஆகிவிட்டன, அன்று அந்த நரகப் கபட்டி பிைச்சிரனக்கு
பின் தீைனுடன் சுத்தமாக கபசுவரத நிறுத்தி விட்டாள்
அவள், அவனும் அதற்கு முதலில் அவளிடம் ககாபப்பட்டு,
ககஞ்சி பின் ககாஞ்சிக் கூடப் பார்த்து விட்டான், ஆனால்
அவள் கபச மறுத்து விட்டாள், கபச மறுத்தது மட்டுமின்றி
அவன் முகத்ரதயும் பார்க்க மறுத்து விட்டாள். இதற்கு
கமல் வற்புறுத்தினால் அவள் தன்னுடன் வாழ மாட்டாள்
என்ை முடிரவ அவள் மனது எடுத்து இருந்தது அவனுக்கு
கதரிந்தகதா என்னகவா ஓைளவுக்கு கமல் அவரள அவன்
வற்புறுத்தாமல் அவளின் கமௌனத்துக்கும் இரசந்து கபாக
பழகிக் ககாண்டான் அவன். அதன் பின் அவள் அவனுடன்
தள்ளி இருக்ககவ பழகி ககாண்டாள். காரலயில் எழுபவள்
சிவகாமி கதவிக்கு என்னகனன்ன மருந்து, மாத்திரைகள்
ககாடுக்க கவண்டுகமா அரத ககாடுப்பாள், பின் மதிைம்
ஒருமுரை வந்துப் பார்த்து விட்டு கபாவாள், பின் இைவு
சிவகாமி கதவி சாப்பிட்ட உடன் அவளுக்கு கதரவைான
மாத்திரைகரள எடுத்து ககாடுப்பாள், அவளுக்கு
கதரவைான மருத்துவ பணிவிரடகள் கசய்வாள், சிவகாமி

1107
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதவி உைங்க கசன்ை உடன் தான் தீைன் அரைக்கு
வருவாள், சில கநைங்களில் அவன் அவளுக்கு முன்னகை
வந்து அவரள தன்னிடம் கபச ரவக்க முைற்சி கசய்வான்,
கவண்டும் என்கை அவனுக்கு ஏகதா உடல் நலக் குரைவு
ஏற்பட்டு இருப்பது கபால் கசய்வான். அது கபால
ஒருமுரை கசய்யும் கபாது அவள் பதறிைடித்து ககாண்டு
பார்க்க, பிைகு தான் அது அவரள அவன் கபச
ரவப்பதற்காக அவன் ரகைாண்ட யுக்தி என்று கதரிை வை,
அவள் முகம் மாறிைது, அதிலிருந்து அவன் முகத்ரத கூட
பார்க்க தவிர்க்க ஆைம்பித்தாள். அவள் ஓைளவு உடல் நலம்
கதறி வந்த பின் அவள் கசய்ை ஆைம்பித்த அந்த
கசைரலக் கண்டு தீைன் ஆடிப் கபானான். அது அவளின்
அந்த நர்ஸ் அவதாைம். அவள் அதுப்கபால கசய்வாள்
என்று எதிர்ப்பார்க்காத தீைன் அவளிடம் ககாபாமாக
வந்தான்.
"தீ, நீ பண்ைது எல்லாம் ககாஞ்சம் கூட எனக்கு
பிடிக்கரல, இப்கபா என்ன நீ பண்ணிட்டு இருக்கக
கதரியுமா?",

1108
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனின் ககாபக் குைலுக்கு அவள் பதில் கசால்லாது
கமௌனமாக சிவகாமி கதவி மருத்துவ சம்பந்தமாக
ரபல்கரள பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"கே!! உன்ரன தான்டி ககட்கிகைன், என்ரன பாரு",
அதற்கு அவள் கமௌனத்ரத கை தன் பதிலாக
கசால்லிக் ககாண்டு தனது கவரலயிரன கதாடர்ந்து
ககாண்டிருந்தாள். அவளின் அந்த கமௌனத்தில்
ககாபமரடந்த தீைன் அவள் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
ரபரல அவளிடம் இருந்து பறித்தான். உடகன அவள்
நிமிர்ந்து அவரன பார்த்தாள்.
"எனக்கு சுைமரிைாரதனு ஒண்ணு இருக்கு தீைன், உங்க
அம்மா கபசிை கபச்சுக்கரள ககட்ட பின்னும் உங்களுக்கு
மரனவிைா நான் இருப்கபன்னு நிரனக்காதீங்க, நான்
அன்று கசான்னது கபால் உங்களுக்கு என் தன்மானத்ரத
இழந்து மரனவிைா இருப்பரத விட நான் கவரலக்காரிைா
இருந்து விடுகிகைன், நான் முதல் முதலில் எதற்கு உங்க
அைண்மரனயில் கால் எடுத்து ரவத்கதன், உங்க
அம்மாவுக்கு நர்சா கசவகம் கசய்ை தாகன? அரதகை
கசய்து சம்பளம் வாங்கிக் ககாண்டு வாழ்ந்து விடுகிகைன்,

1109
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உங்க அம்மாகிட்ட நாலு கபச்சு வாங்கிட்டு இந்த
அைண்மரனயின் இரளை ைாணிைாக இருப்பரத விட நான்
சுைமரிைாரதயும் தன்மானமும் உள்ள கவரலக்காரிைாக
இருந்து விடுகிகைன், அவங்க கபசுவரத கூட நான்
தாங்கிக் ககாண்கடன், அதனால் வரும் வலிகள் எனக்கு
பழகிட்டு, ஆனால் அவங்க கபச கபச நீ அரமதிைா ஒரு
வார்த்ரத கூட கபசமா நின்னிகை பாரு, அது தான் எனக்கு
கைாம்ப வலிக்குது, என்ரன கதாந்தைவு கசய்ைாகத, எனக்கு
எல்லாம் கவறுத்து கபாச்சு!!",
என்று உணர்ச்சிகள் அற்ை குைலில் கசால்லிவிட்டு
மீண்டும் அவள் அந்த ரபலில் மூழ்க, அவன் அவரளகை
பார்த்தான்.
"தீ..நீ என்ரன புரிந்து ககாண்டவள், என்ரன அதிகம்
காதலிப்பவள், அதனால் என்ரன மன்னிப்பாய் என்று
நிரனத்கதன்டி",
"ே..!!! சாரி தீைன், எனக்கும் என் காதலுக்கும் அந்த
அளவு பைந்த மனசு இல்ரல, என் தன்மானம் அரத
அலவ் பண்ணரல, உன்ரன நான் காதலிப்பவள் தான்,
அதனால் தான் நான் இந்த அைண்மரனரை விட்டு

1110
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவளிகை கபாகாமல் இருக்கிகைன், , காைணம் கநத்து நீ
ஒரு விஷைம் கசான்னாய் ஞாபகம் இருக்கா? என் கமல
உண்ரமைாகவ காதல் இருந்தால்னு அந்த வார்த்ரதக்காக
தான் நான் இன்னும் கபாகமா இருக்ககன், அது மட்டுமின்றி
என் மானத்ரத நீ சரிைான கநைத்தில் காப்பாற்றி உன்
மரனவிைாக்கி ககாண்டாய், அந்த சில காைணங்களால்
தான் நான் இங்கக இருக்ககன், இல்ரலனா நான் கபாய்
விடுகவன், எனக்கு எல்லாப் பக்கமும் கவறுத்து கபாச்சு,
என் மனசு ககாண்ட காைங்கள் ஆறும் வரை என்ரன
கதாந்தைவு கசய்ைாகத, என்ரன தனிைாக விடு",
அவள் அந்த ரபரல எடுத்துக் ககாண்டு அரமதிைாக
சிவகாமி கதவி அரை கநாக்கி கசன்ைாள். அங்கு அவரள
வார்த்ரதகளால் புண்படுத்தி பார்த்தவளிடம் தான் இங்கக
கவறும் கவரலக்காரிைாக தான் வந்து இருக்ககன் என்ைாள்,
அதில் ஏதாவது குரைகள் என்ைால் கூறுங்கள், என் கசாந்த
வாழ்ரவ பற்றி கபச உங்களுக்கு உரிரம இல்ரல
என்ைாள், அதற்கு கமல் சிவகாமி கதவியும் எதுவும்
கபரிதாக கபசவில்ரல. முதல் நாள் வார்ரதகளால் குத்தி
கிழித்தவள் தீட்சண்ைாவின் கமௌனத்ரத கண்டு நாளரடவில்

1111
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் கபச்ரச குரைத்து ககாண்டாள்.அரத உணர்ந்த
தீட்சண்ைாவிற்கு, தான் கவரலக்காரிைாக இருப்பரத
மட்டும் தான் சிவகாமி கதவி விரும்புகிைாள் என்று புரிந்து
கபானது.
தீட்சண்ைாவின் அந்த கபாக்ரக மாற்றி தன்னிடம் கபச
ரவக்க எவ்வளவுகவா முைற்சி கசய்தான் தீைன், ஆனால்
அவள் கபச மறுத்து விட்டாள். இன்று மாரல அலுவலகம்
முடிந்தது விரைவாக வந்தவன், அவரள வலுக்கட்டாைமாக
அவனின் ரிசார்ட்டிற்கு அரழத்து வந்தான், அவள் அங்கு
இருக்காமல் கடரல பக்கத்தில் இருந்து ைசிக்க, அந்த
கடற்கரைக்கு அரழத்து வந்து விட்டான். நிரனவுகளில்
மூழ்கிைவள் மீண்டும் ஒருமுரை அவனின் ரிசார்ட்ரட
நிமிர்ந்து பார்த்தாள். அப்கபாது அவளின் கவனத்ரத ஒரு
குழந்ரதயின் சத்தம் ஈர்க்க, அந்த குழந்ரத கசன்ை
திரசரை ஆவலுடன் திரும்பி பார்த்தாள், அங்கு ஒருவர்
காதில் கபாரன எடுத்து ரவத்து கபசிைதில் அது அவைது
ரிங்கடான் என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"அது குழந்ரத இல்ரல, கபான் ரிங்கடான் ககாஞ்ச
கநைம் தான் இங்கக உக்கார்ந்து இருந்த! அதுக்குள்ள அந்த

1112
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
குழந்ரத கமல் இவகளா ஆரசைா? அது எப்பகவா அந்த
கைட் கலர் ஸ்கார்ப்பிகைால கபாயிட்டு, கே தீ!!! நம்ம
பிைக்க கபாை குழந்ரதயும் இப்படி தாகன இருப்பா?
ஆனால் நம்ம குழந்ரத நீ இன்ரனக்கு பார்த்த எல்லா
குழந்ரதயும் விட அழகாக இருப்பான் தீ, உன்ரன
மாதிரிகை!!!",
இறுதிைாக அவன் கசான்ன வார்த்ரதகளில் அவன்
குைலில் சிரிப்பும், கண்களில் காதலும் அவள் நாணத்ரத
காணும் ஆரசரையும் கதக்கி ரவத்துக் ககாண்கட,
அவரள ஆதுைமாக பார்த்து ககாண்கட அவள் அருகில்
தீைன் அமர்ந்தான், சாதாைண உரடயில் தன் முகத்ரத
மரைத்த வாறு கதாப்பி அணிந்து ககாண்டு அவளது
அருகில் அமர்ந்து இருக்கும் தன் கணவரன கவறுரமப்
பார்ரவ பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. அவளின் பார்ரவரை
புரிந்துக் ககாண்ட தீைன்,
"இவகளா கநைம் உன்ரன தான் கவனித்துக் ககாண்டு
இருந்கதன்,
அன்ரனக்கு மாதிரி கடலில் நீ குதிக்க கபாயிட்டீனா
நான் என்ன பண்ண? சரி,அரத விடு, குழந்ரதனா

1113
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவ்களா இஷ்டம்மா? அந்த குழந்ரத கபான உடகன உன்
முகத்தில் அப்படி ஒரு ஏக்கம் வருது? ம்ம்?",
அவன் குைலில் சிரிப்பு அவரள ஈர்க்க முைன்ைது,
ஆனால் அதற்கு அவளிடம் பதிலில்லாது கபாககவ அவன்
அவளின் ரகரை பிடித்தான். அரத உணர்ந்து அவள்
உறுவ முைன்ைாள்.
"தீ..",
"......"
"உன் அம்மா இைந்து கபாவாங்கனு நான்
எதிர்ப்பார்க்கரல தீ, என் அம்மா அப்படி ஒரு பழி
உன்கமல் கபாடுவாங்கனு நான் எதிர்பார்க்கரல தீ, அவங்க
அப்படி கசான்ன உடகன..",
அதற்கு கமல் ககட்காது அவள் தன் காரத கபாத்திக்
ககாண்டு கடரல கவறித்தாள்.
"தீ, உனக்கு என் கமல் ககாபம்னா
அடி, திட்டு, வாய்க்கு வந்தபடி கபசி விடுடி, ஆனால்
இப்படி ைாகைா மாதிரி கமௌனத்தில் என்ரன ககால்லாதடி,
நாலு நாளாக என்ரன இது கபால் ககால்ை, இரத
மைக்கடிக்க தான் நான் என் கவரலகளில் மூழ்கி என்ரன

1114
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மைக்க முைற்சி கசய்கிகைன், தீ!! அம்மா கபசும்
கபச்சுக்கரள காதில் வாங்கி ககாள்ளாது இரளை ைாணிைாக
இகைன், நம்ம அம்மாவுக்கு ஏதாவது நர்ஸ் மரிைாட்ட
கசால்லி அகைஞ்ச் பண்ணிக்கலாம்",
அதற்கும் அவளிடம் முகம் இறுகிை கமௌனம் மட்டுகம
பதிலாக கிரடக்க, அவன் அவள் அருகக நகர்ந்து
அமர்ந்து அவள் மனரத மாற்ை முைன்ைான்.
"தீ, கபசுடி! கே! அங்க அந்த குழந்ரதரை பாகைன்,
எவ்களா நாட்டிைா இருக்கான், நாரள நீயும் நானும் நம்ம
புள்ரளயும் இகத பீச்சுக்கு வருகவாம்ல?",
அவன் ககட்ட விதத்தில் அவள் மனம்
பாதிக்கப்பட்டது, இகத கபால் கடலரலகள் கால் நரனக்க
அவனுக்கு மட்டும் உரிைவளாக அவன் அருகக அமர்ந்து
கரத கபச கவண்டும், என்று அவள் காதல் தீ ககாண்ட
மனது பலமுரை ஏங்கிைது உண்டு, அவள் ஆரசப் பட்டது
கபால் இன்று நடக்கிைது, ஆனால் அந்த உணர்வுகளில்
திரளத்து அவளால் அவனுடன் மனம் ஒத்து ஒன்ை
முடிைவில்ரல, இந்த நிரலக்கும் அவளின் அந்த அதீத
காதல் தான் காைணமா? என்று அவள் மனம் ககள்வி

1115
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககட்டதில், அவள் கண்களில் நீர் கலங்கி வழிந்து அவளின்
கன்னம் கதாட்டது. அவள் அவன் காட்டிை திரச பாைாது
எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"உன் கண்ணில்
நீர் வழிந்தால் என்
கநஞ்சில் உதிைம்
ககாட்டுதடி..
கால சுரமதாங்கி
கபாகல மார்பில் எரன
தாங்கி வீழும் கண்ணீர்
துரடப்பாய் அதில் என்
இன்னல் தணியுமடி..
ஆழம் விழுதுகள்
கபால் உைவு ஆயிைம்
வந்தும் என்ன..
கவர் என நீ இருந்தாய்
அதில் நான் வீழ்ந்து
விடாதிருந்கதன்..
ஓைாமல் கபசிக் ககாண்கட இருந்த

1116
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த சுண்டல் விற்கும் தள்ளுவண்டியில் இருந்த
கைடிகைா தீைன் மனரத கசால்லுவது கபால் பாடிைதில்,
அவன் அவள் முகத்ரதகை பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
அரத உணர்ந்ததால் என்னகவா அவள் அவன் பக்கம்
திரும்பாது கவறு பக்கம் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள்,
அவள் மனதில் உள்ள உணர்வுகரள அவன் அவள்
அருகக கநருங்கி அமர்ந்து தூண்டி விட்டதில் அவள்
கண்களில் நீர் வழிந்தது.
உன் கண்ணில்
நீர் வழிந்தால் என்..
கநஞ்சில் உதிைம்
ககாட்டுதடி..",
"இவன் ைாட்சசன்!!!! அவளின் அடி மனதில் அமிழ்ந்து
அரணந்து கபாய் இருந்த காதல் தீயின் உணர்வுகரள
தூண்டி விட்டு அதில் குளிர்காய்பவன்!!!!",
அவள் மனம் அவனின் கசைரல அவளிடம் எடுத்து
கசான்னது. அவளின் அந்த நிரலக்கு காைணம் அவன்
தான் என்றும், ஆனாலும் அவளால் அவரன கவறுக்க
முடிைாது என்ை உண்ரமயும் எடுத்து அவளிடம்

1117
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசான்னதில் அவன் சாதாைண குடும்பத்தில் பிைந்து இருக்க
கூடாதா என்று அவள் மனம் ஏங்கி அவன் பார்க்காத
கபாது அவரனப் பார்த்தது. கடல் காற்றில் தரலமுடி
கலந்து அழகாக தான் இருந்தான், அவன் கசால்வது கபால்
இவனின் இந்த அழரகயும் கம்பீைத்ரதயும் ககாண்டு தான்
இவன் பிள்ரள இருப்பான், என்று அவள் மனம் கசால்லி
புன்னரகக்க, ஆனால் அவள் முககமா இறுகிைது.

1118
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 78
"அவள் பவண்டும் இவனுக்கு
உயிராக..
அவள் பவண்டும் இவனுக்கு
உடைாக..
அவள் பவண்டும் இவனுக்கு
காதைாக..
அவள் பவண்டும் இவனுக்கு
எல்ைாமுமாக..
அவள் தீ!!!
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் தீராக் காதலில் திபைக்கும் இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

"தீ..!!! கபச மாட்டிைா? அந்த ஒகை நாளில் நான்

உனக்கு ைாகைாவாகிட்டனா?",
கடற்கரை அரலயின் சப்தத்ரத மீறி அவனது குைல்
அவரள அரசத்தது. அவள் பதில் கசால்லாது
அரமதிைாக கடரல கவறித்துக் ககாண்டிருந்தாள்.

1119
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஏன்டி இப்படி ககாடுரம பண்ை?",
தீைன் குைல் ஆற்ைாரமயுடன் வந்தது.
"மனசு விட்டு கபசணும் தாகன உன்ரன உனக்கு
பிடித்த இடத்துக்கு கூட்டிட்டு வந்கதன்? நான் ரூமுக்கு
வைப்கபாலாம் நீ இருக்க மாட்ை? காதல் தரும் சுகத்ரத
விட ஒருவைால் காதலிக்கப்படும் சுகம் தனி, அரத நான்
உன்னிடம் நான் உணர்ந்கதன், நீ ஆரசப்பட்டப்படிகை
உனக்கு, கசால்லப் கபானால் உனக்கு மட்டும் தான் என்
மனதில் இடம் ககாடுத்து விட்கடன், என் உடல், மனம்
எல்லாகம உனக்கு ககாடுத்துட்கடன், இரத எல்லாம் விட
ஒகை ஒரு தடரவ காதில் ககட்டா கபாதும், நான் அந்த
சந்கதாஷத்தில் உயிரை விட்டு விடுகவன்னு நீ ஃபீல்
பண்ணி எழுதி இருந்த அந்த தீைன் கபாண்டாட்டிங்கிை
இடத்ரதயும் உனக்கு ககாடுத்து ட்கடன், இதுக்கு கமல்
நான் என்ன தான்டி பண்ணனும்? கசால்லு? எதுக்கு இப்படி
கபசாம என்ரன வரதக்கிை? ஆபிஸில் ஒழுங்கா கவரல
கசய்ை முடிைலடி, பரழைபடி வர்க்கில் இன்வால்வ் ஆக
முடிைரலடி, என் அலுவலக வாழ்க்ரகரை கபாறுத்த
வரையில் பரழை தீைனா இல்ரலடி, எனக்கு உன்

1120
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஞாபகமாககவ இருக்கு, உன் வாழ்க்ரகயில் நான் வந்தது
தப்கபானு எனக்கு கதாணுதுடி, என்னால் தான் நீ இப்படி
கஷ்டப்படுறிகைானு கதாணுதுடி, ஐ ஆம் சாரி தீ, உன்ரன
நிரைை கஷ்டப்படுத்திட்கடன், இப்பவாது என்னிடம் கபசுடி,
இரளை ைாணிைாக இருடி, அம்மாவுக்கு நர்சா இருக்காகத",
அவன் குைல் வருத்தமாக ஒலித்தது.
அவள் தான் கவறித்துக் ககாண்டிருந்த கடரல விட்டு
அவன் முகத்ரத ஒருகணம் நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். அவள்
கண்கள் கலங்கி இருந்தது.
"கவண்டாம் தீைன், என்ரன விட்டு விடு",
என்ைப்படி அவள் திரும்பிக் ககாண்டாள், அவளின்
முகத்ரதகை அரசைாது பார்த்து இல்ரல இல்ரல
முரைத்தப்படி அமர்ந்து இருந்த தீைன், சில கநாடிகளுக்கு
பின், அந்த கபஞ்ரச விட்டு எழுந்தான்.
"ஓகக, உன்ரன நான் வற்புறுத்தல, நீ கடற்கரைரை
ைசித்தது கபாதும், வா, ரிசார்ட்டுக்கு கபாகலாம்",
அவன் குைலில் இருந்தது என்ன மாதிரிைான உணர்வு
என்று அவளுக்கு கதரிைவில்ரல, கதரிந்துக் ககாள்ளவும்
அவள் தைாைாக இல்ரல.

1121
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இன்னும் ககாஞ்ச கநைம் இருந்துட்டு..",
அவள் எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு கசான்னாள்.
"ஆல்கைடி ரடம் ஆகிட்டு, அங்க பாரு கூட்டம் வை
ஆைம்பிச்சுட்டு, அப்புைம் திரும்ப உன்ரனயும் என்ரனயும்
நியூஸ்ல கபாடுவான், ஒரு தடரவ தாலிக் கட்டிட்டு நான்
படுை பாடுகள் கபாதும், இதில் இன்கனாரு தடரவ, தீைன்
மரனவியுடன் கபசிக் ககாண்டு இருந்த அந்த கதாப்பி
அணிந்த மர்ம நபர் ைாருனு கபாட்டு அதுக்கு விளக்கம்
கசால்ல நான் தைாைாக இல்ரல, ஒருமுரை பட்டு அதனால்
வந்த விரளவுகரள இன்னும் அனுபவித்து ககாண்டு
இருக்ககன், கசா தைவு கசய்து வா",
அவன் கூறிை விதத்தில் அவளுக்கு சிரிப்பு வந்து
கதாரலத்தது, அரத உள்ளுக்குள் மரைத்தப்படி அவன்
பின்னால் நடந்தாள், அவனின் ஷூ தடத்தின் மீது கால்
ரவத்து அவள் நடப்பரத அவனும் ஓைக் கண்ணால்
பார்த்து க் ககாண்டு தான் நடந்தான், அரத பார்த்த அவன்
இதழில் புன்னரக பைவிைது.
"இவளுக்கு என் கமல் ககாபமாம், இவளால் என்னிடம்
ககாபித்து ககாள்ள முடியுமா?",

1122
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று எண்ணி அவனுக்கு சிரிப்பு வந்து
கதாரலத்ததில், அரத உள்ளுக்குள் மரைத்தப்படி அவரள
கண்டுக் ககாள்ளாது நடந்தான். அவள் மனதில் தீைாது
எரியும் அவனுக்கான காதல் தீயிரன எண்ணி தீைனுக்கு
கர்வம் வந்தது. தன் பின்னால் நடந்து வரும் தன்
மரனவியிரன ஒருமுரை திரும்பிப் பார்த்தான்.
எளிரமைான ஆைஞ்ச் வண்ண காட்டன் புடரவயில்
காதில் ஒரு கதாடு ஜிமிக்கி, ரககளில் இரு வரளைல்கள்,
சிவந்த காலில் கமலிதாக ககாடிப் கபான்ை ககாலுசுகள்,
காலில் அவன் வற்புறுத்தி அதுவும் அரத கழட்டினால்
கணவனின் உயிருக்கு ஆபத்து வரும் என்று அவரள
பைமுறுத்தி ரவத்து இருப்பதால்
அவன் அைண்மரனயின் ைாணிகள் மட்டும் கபாடும்
தங்க நிை அன்னப் பைரவ கபாறிக்கப் பட்டிருந்த கமட்டி,
கநற்றி வகிட்டில் நாம் வாழும் வாழ்க்ரகயின்
லட்சணத்திற்கு இரத அவசிைம் ரவக்க தான் கவண்டுமா?
என்று அவரன ககள்வி ககட்பது கபால் ஒரு ஒழுங்கற்ை
வடிவத்தில் ரவக்கப்பட்டு இருக்கும் குங்குமம் என
எளிரமைான அலங்காைத்திலும் அவள் அழகான

1123
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருப்பதாக அவனுக்கு கதான்றிைது.அந்த நரகப் கபட்டி
பிைச்சிரன வந்ததில் இருந்து அவள் ஆடம்பை
அலங்காைங்கரள நரககரள தவிர்த்து விட்டாள், அவன்
வற்புறுத்தினாலும் அவள் கபாட மறுத்து விட்டாள்.
கடற்கரை காற்ைால் அவள் தரல முடி கரலந்து அவள்
கநற்றியில் வந்து வந்து விழுந்ததிலும் அவள் பின்னலிலும்
முடிகள் கரலந்து இருந்ததில் அவனுக்கு அரத பிடித்து
இழுக்க கவண்டும் என்று ஆரச வந்தது.
"தீைா, இனி என் பின்னல்ல ரக ரவத்த, உனக்கு இந்த
ஸ்ககலால் ஒகை அடி தான்!!!",
அவன் மனக்கண்ணில் இைட்ரட சரடயுடன் ரகயில்
மஞ்சள் நிை மை ஸ்ககலுடன் பள்ளிச் சீருரடயில் தீட்சண்ைா
கதான்றினாள், அவளது ஒரு சரட அவிழ்ந்து அதில் உள்ள
ரிப்பன் முடிச்சுகள் எல்லாம் அவிழ்ந்து பரிதாபகைமாக
கதாங்கிக் ககாண்டு இருந்தது.
"ோ..ோ..!!! கே இப்ப தான் தீ நீ அழகா இருக்க",
அவன் சிரித்து ககாண்கட அவளின் முரைப்ரபயும்
அவள் ரகயில் இருக்கும் ஸ்ககரலயும் கருத்தில்
ககாள்ளாது அவள் அருகில் வருபவன்,

1124
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கே, கவயிட் தீ, ஏகதா ஒண்ணு ககாரையுது!!!!",
என்று ஆைாய்ச்சிைாக அவரள பார்ப்பவன், அவளின்
இன்கனாரு பின்னரலயும் அவிழ்த்து விட்டு ஓடிவிடுவான்.
"தீைா..!!!!!",
இருப் பின்னல்களும் அவிழ்ந்து அவள் உச்சக் கட்ட
ககாபத்தில் கத்துவாள். அவளின் அத்கதாற்ைம் அவனுக்கு
தற்கபாது மனதில் வந்து நிற்க, அவரனயும் அறிைாமல்
உைக்க சிரித்தான். அந்த ரிசார்ட்டின் படிகளில் ஏறி ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைா அவனின் அந்த சிரிப்பு சத்தம் ககட்டு
ககள்விைாக திரும்பிப் பார்த்தாள்.
"சிரிக்கும் கபாது இவன் கைாம்ப அழகா இருக்கான்ல
தீ? அவரன தாகன ரசட் அடிக்கிை?",
அவள் மனம் ககள்வி ககட்டது.
"என்னடி என்ரன ரசட் அடிக்கிறிைா?",
சிரிப்ரப நிறுத்தி விட்டு ககட்ட தீைனி ன் ககள்வியில்
திடுக்கிட்டு அவள் கவகமாக படிகைை முைன்ைாள். அவன்
குைல் காற்றில் கலந்து வந்தது.
"கீ என்கிட்ட இருக்கு!!!",

1125
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் குைலில் ககலி இருந்தது. அவள் நரடயின்
கவகம் குரைந்ததில் அவன் அவரள சமீபித்தான்.
"தீ, உன் பின்னரலப் பார்க்கும் கபாது நம்ம ஸ்கூல்
கடஸ் ஞாபகம் வந்துட்டுடி",
அவன் கதரவ திைந்துக் ககாண்கட கூை, அவள்
முகத்தில் பரழை நிரனவில் நாணம் படர்ந்ததில் அவள்
விடு விடு கவன்று உள்கள கசன்ைாள். அவள் மரைக்க
முைன்ைாலும் அந்த நாணத்ரத அவன் பார்த்து விட,
பட்டாம் பூச்சி கபால் துள்ளி ஓடும் அவரள தன் இரு
ரககரள நீட்டி பிடித்து அரணக்க அவன் ஆரசக்
ககாண்டான், அவன் மனமும் உடலும் அவள் கவண்டும்
என்று அவனுக்கு தங்கள் நிரலரை எடுத்து கசால்ல,
அவரள அவன் கண்கள் கதடின. அவள் அவனின்
அரையில் இருந்த பால்கனியில் கடரலப் பார்த்த வாறு
நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள்.
"இப்கபா தாகன அங்க அவ்களா கநைம் பார்த்தாள்,
அப்படி என்ன தான் இருக்காம் அங்க?",
என்று அவன் எண்ணிக் ககாண்கட அவள் அருகில்
நின்று அந்த பால்கனியின் கண்ணாடி சுவர் மீது ரக

1126
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரவத்து இருக்கும் அவளின் அந்த ரக கமல் தீைன் தன்
ரகரை ரவக்க, அவள் திடுக்கிட்டு திரும்பிப் பார்த்தாள்.
"என்னடி இப்படி பைப்புடுை? இந்த ரிசார்ட்டில் என்ரன
தவிை ைாரு வைப் கபாகிைா? இங்கக நீயும் நானும் மட்டும்
தான், என்ரனக்கும் லீவ் ககட்காத விக்ைம் கூட ஏகதா லீவ்
ககட்டுட்டு கபாயிட்டான்",
என்ைப்படி அவளின் விைலின் கமல் தீைன் தன்
விைல்களால் நீவி விட்டு அவரள ஆழ்ந்து பார்த்ததில்
அவளுக்கு புரிந்து கபானது, அவன் கதரவ என்ன
கவன்று.
"பிளீஸ், என்ரன தனிைா விடு
எனக்கு இதில் விருப்பம் இல்ரல, அன்ரனக்கு
நடந்ததுக்கக எனக்கு இன்னும் என்ரன நிரனத்தால்
ககாபம் வருது, அந்த கநைத்தில் தாகன என் அம்மாவின்
உயிர் கபாச்சுனு, அதுகலர்ந்து இரத நிரனத்தாகல எனக்கு
கவறுப்பு தான் வருது, என்ரன வற்புறுத்தாத, அல்லது நீ
இங்கககை இந்த ரூமில் இரு, நான் கவளிகைப் கபாகைன்,
உங்க அம்மா கபசின கபச்ரச ககட்டுட்டு அரமதிைா
இருந்தவன் தாகன நீ, நீ என்னிடம் கநருங்கி வந்து கபசும்

1127
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாது எனக்கு அது தான் ஞாபகம் வருது, கவணாம் தீைன்,
என் மன உணர்வுகரள புரிந்துக் ககாண்டு நடக்க முைற்சி
கசய், இல்ரலனா என்னிடம் விலகி இருக்க முைற்சி கசய்,
ைாட்சசன் மாதிரி நடக்காத"
அவளின் ககாபக் குைலில்
அவன் முகம் மாறி அரமதிைாக அந்த இடத்ரத
விட்டு அகன்ைான். அவனின் இத்தரகை முக மாறுதரல
எதிர்ப்பார்க்காத தீட்சண்ைா மனம் தான் ககாஞ்சம் அதிகம்
கபசி விட்கடாகமா என்று ககள்வி ககட்டது, இருந்தாலும்,
கபாகட்டும் கபா, "ஒருதடரவ இவன் கமல் நான் ககாண்ட
காதலால் அரத அனுமதித்து மைங்கி நான் பட்டுக்
ககாண்டு இருக்கிை குற்ை உணர்வுகள் கபாதும், கபாகட்டும்",
என்று எண்ணி முகம் இறுகினாள். அவ்வாறு அவள்
எண்ணிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத அவளின் கவனத்ரத
கரலப்பது கபால் ஒரு ஒலி ககட்டது, தன் சிந்தரனக்கு
முற்று புள்ளி ரவத்து விட்டு திரும்பி பார்த்தாள், அவள்
முகம் மாறிைது. அங்கு தீைன் ரகயில் மதுப்பாட்டிலுடன்
நின்றுக் ககாண்டிருந்தான். கவக கவகமாக ஒன்ரை
குடித்தவன், ஒரு பாட்டிரல முடித்து விட்டு இன்கனாரு

1128
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பாட்டிரல எடுத்து குடிக்க ஆைம்பித்தான். அரத ஒகை
மூச்சில் குடித்து முடித்து விட்டு நிமிர்ந்த தீைன், கண்கள்
சிவந்து அவரள பார்த்த பார்ரவயில் காதல், பரிவு
எதுவுகம இல்ரல. அவனின் அந்த பார்ரவ கண்டு
அவளின் முகம் மாறிைது. ககாஞ்சம் தள்ளாடிைப்படி
அவரள கநாக்கி நடந்து வந்தவன், அவளின் ரகரை
பிடித்து இழுத்தான்.
"தீைா, என்ன பண்ணிட்டு இருக்க? ககாஞ்சமாவது என்
மன உணர்வுகரள..",
என்று அவள் ஆைம்பிக்கும் கபாகத அவனின்
கர்ஜிக்கும் குைல் ககட்டது.
"வாரை மூடுடி, நீ முதல் இப்கபா என் மன
உணர்வுகரள புரிந்துக் ககாண்டு நடக்க முைற்சி பண்ணு,
சில விஷிைங்களுக்கு உன்கிட்ட வில்லனா மாறினால் தான்
நடக்கும், இதுக்காக நான் கால் ககர்ள் கிட்டைா கபாக
முடியும்?, உன்ரன கதாட்ட இந்த ரகைால் நான் கவை
ைாரையும் கதாடக் கூடாதுனு நிரனக்கிகைன், உனக்கு
அதில் வருத்தம் இருந்தா கசால்லு, அைச குடும்பத்தில்
பிைந்த ஏதாவது கபண்ரண கல்ைாணம் பண்ணிக்கிகைன்,

1129
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ன அப்புைம் நீ தான் வருத்தப்படுவ அவள் வந்தா
அப்புைம் உன் கிட்ட கூட வைமாட்கடன், என்ன இந்த
விஷிைத்துக்குல்லாம் கைண்டாம் கல்ைாணம்
பண்ணனும்மானு கைாசிக்கிகைன்",
கண்களில் சிவப்கபை அவன் கசால்ல கசால்ல அவள்
முகம் மாறிைது.
"சீ..என்ன கபச்சு இது!!!!! குடித்து விட்டு என்ரன
கதாடாகத, என்ரன விடு",
அவனின் கவறி மிகுந்த கர்ஜிக்கும் குைலில் வந்த
கபச்ரசக் ககட்டு, அவன் உடும்பு பிடிைாக பிடித்து இருந்த
ரகரை உருவ முைன்ைாள் தீட்சண்ைா.
"விட முடிைாதுடி, இப்கபா இந்த கசகண்ட் நீ எனக்கு
கவணும், அன்ரனக்கு மட்டும் ஒத்துரழத்த?, வாடி",
அவரள இழுத்துக் ககாண்டு அவன் கவகமாக கசல்ல
முைன்ைான்.
"அதுக்கு தான் இப்பவும் அனுபவித்து ககாண்கட
இருக்ககன, என்ரன விடு, எனக்கு இஷ்டம் இல்ரல, நான்
நிம்மதிைா இருக்க தாகன நீ அரழத்துட்டு வந்த?",

1130
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நானும் நிம்மதிைா இருக்க தான் இங்கக அரழத்துட்டு
வந்கதன், ஆனா கமடம் தாகன கசால்லி இருந்தீங்க உங்க
ரடரியில், கைண்டு உயிர், ஒகை உடல்னு, அப்கபா நீ
நிம்மதிைா இல்ல மீன்ஸ் நான் நிம்மதிைா இல்லனு தாகன
அர்த்தம்? என்னால் நிம்மதிைா இப்கபாலாம் கவரலயில்
ஈடுபடுத்திக்க முடிைரலடி, ைாட்சசி மாதிரி வந்து வந்து
மனதில் நிக்கிை, கரடசியில் உன் மனசு பாைங்கல் மாதிரி
ஆகிட்டு, என் மனது தான் நீ கசால்ைது கபால் அந்த
காதல் தீ பத்தி பாடா படுத்தி எடுக்குது, இன்ரனக்கு
இப்கபா இது நடந்தால் தான் எனக்கு உன் நிரனவால்
ஏற்படும் அரலகழிப்பு எல்லாம் காணாம கபாய் நான்
நார்மல் ஆகுகவன், தட் மீன் என்ரன நான் மீட்டு
எடுக்கணும், அதுக்கு நீ கவணும், உன்னால் வந்த
ஃபீலிங்ஸ்ரஸ எல்லாம் உன்னிடம் தாகன காட்ட முடியும்?,
தீர்த்துக் ககாள்ள முடியும்? வாடி",
அவரள இழுத்து தன் கதாள் வரளவில்
அரணத்தவன் அவள் கூந்தலில் வாசம் பிடிக்க, அவன்
மீது வந்துக் ககாண்டிருந்த மதுவின் வாசரனைால் அவள்
முகம் சுளித்து அவன் பிடியில் இருந்து திமிறினாள்.

1131
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ..!!!!!!!!!!!!!!!",
அவன் குைல் உச்சபட்ச ககாபத்தில் கர்ஜித்ததில் அவள்
சர்வாங்கமும் அடங்கி உடல் நடுங்கினாள். அவரள அந்த
அரையில் இருந்த கட்டிலில் தள்ளி விட்டவரன பார்த்து
தைக்கத்துடன் கவளிறிை முகத்துடன் பின்னால் நகர்ந்தாள்
தீட்சண்ைா.
"என் சம்மதம் இல்லாமல் என் மன உணர்வுகரள
புரிந்துக் ககாள்ளாமல் நீ இப்படி கசய்ைது கைப்க்கு சமம்,
என் உணர்வுகரள..",
அவள் நடுக்கத்துடன் கபசிக் ககாண்கட கபாக,
"அரதப் பற்றி எனக்கு கவரல இல்ரல, எனக்கு நீ
கவணும், அவ்களா தான், வாடி",
அதற்கு கமல் அவரள கபச விடாது அவன் அவரள
இறுக அவளின் உடலில் உள்ள எலும்புகரள உரடத்து
விடும் கவகத்துடன் அரணத்தான். அவனின் கவறி மிகுந்த
சிவந்த கண்கரளயும் பிடிவாதம் ககாண்ட இறுகிை
முகத்ரதயும் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு ஏகனா அவன் மீது
பைம் பிைந்தது,
"இவன் நிஜமாககவ என் தீைனா?",

1132
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் மனம் ககள்வி ககட்டதில் அவள் அவனிடம்
கபாைாட முைன்று அவனிடம் ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக
தன்ரன கதாற்றுக் ககாண்டு இருந்தவள். ஒரு கட்டத்தில்
முற்றிலும் தன்ரன தன் கணவனிடம் இழந்தாள். அங்கக
அவன் குடித்து முடித்து ரவத்து இருந்த மூன்று மதுப்
பாட்டில்களும் அவன் அவனாக இல்ரல என்று அங்கு
தீட்சண்ைாவின் ககாபக் குைல் ககட்டு ஆவலாக ஓடி வந்த
கடற்காற்றிடம் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தன.
சூரிைன் மரைந்த ரதரிைத்தில் அப்கபாது தான் கிளம்பி
இருந்த மாரல கநை கதன்ைல் அந்த அைண்மரனரை
தழுவிக் ககாண்டு இருந்தது, அந்த கதாட்ட வளாகத்தில்
இருந்த நீருற்றில் வந்த வழிந்து ககாண்டு இருந்த நீரில் சில
அன்னப் பைரவகள் நீந்திக் ககாண்டு அப்கபாது தான் மலை
ஆைம்பித்து இருந்த முல்ரல மலர்களிடம் நலம் விசாரித்துக்
ககாண்டு இருந்தது. அங்கும் இங்குமாக ஓடிக் ககாண்டு
இருந்த கமாழு கமாழு முைல்கள் கூட்டம் கூட அந்த
கபச்சுவார்த்ரதயில் கலந்து ககாள்ள அங்கு ஓடிைது.
"உங்க கபச்சு வார்த்ரதரை விட சுவாைசிைமா கமல
கவை ஏகதா நடக்க கபாகுது கபால, அங்க பாருங்க",

1133
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அந்த கதாட்டத்தில் இருந்த பன்னீர் மைத்தில்
அமர்ந்து இருந்த கவள்ரள நிைப் புைா ஒன்று அந்த
அைண்மரனயின் கமல் தளத்தில் கவக கவகமாக நடந்த
ைாகஜந்திைவர்மரன பார்த்தது.
"இது என்ன சிவகாமி?",
ரகயில் கபான்னிைத்தில் கவரலப் பாடுகள் நிரைந்த
ஒரு கடிதத்ரத காட்டி ககட்டார் ைாகஜந்திை வர்மன். அந்த
அைண்மரனயின் பால்கனியில் தன் வீல் கசரில் அமர்ந்து
காற்று வாங்கி ககாண்டு இருந்த சிவகாமி கதவி திரும்பிப்
பார்த்தாள். அவள் முகம் மாறிைது.
"இது உங்களுக்கு எப்படி கிரடத்தது?",
"எனக்கு கிரடத்தது இருக்கட்டும், என்ன இது?
திருவனந்தபுைம் அைச குடும்பத்தில் இருந்து வர்மாக்கு
இைண்டாம் தாைமா கூட அவங்க கபாண்ணு தை தைாைா
இருக்ககாம்னு, எழுதி இருக்காங்க, நீயும் அதுக்கு
சம்மதம்னும், மற்ைரத விரைவில் கசால்கைன்னு பதில்
கசால்லி இருக்க?"

1134
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 79
"அவள் பைராபேகள் எல்ைாம்..
என் விருப்ைங்கைாக மாை..
அவள் பவண்டும் என்ை..
காதல் தீயில்..
தாைத்தீயில்..
தினமும் என்பன எரிப்ைவள் அவள்..
இந்த மகதீரவர்மனின் ராணி அவள்..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் காதலில் கதாபைந்த இந்த தீ (ரு) ரன் ❤️

"விக்ைம் தம்பி, கநைமாகிட்டு, இங்கககை தங்கி

நாரளக்கு கபாகலாகம?",
அன்புடன் ஒலித்தது மலரின் குைல். அரதக் ககட்டு
நிமிர்ந்த விக்ைம் புன்னரகத்தான்.
"எதுக்குப்பா சிரிக்கிை? அதான் கசால்ல கவண்டிைது
எல்லாம் கசால்லி ககாடுத்து நல்லா கபசிட்டு இருந்த எங்க

1135
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மாப்பிரளக்கு எங்க கமல் ககாபம் வை ரவத்துட்டகை,
இன்னும் எதுக்கு சிரிக்கிை? இன்னும் ஏதாவது சகுனி
கவரல பாக்கி இருக்கா?",
ஆற்ைாரமயுடன் வந்தது சுமதி குைல்.
"அத்ரத, ககாஞ்ச கநைம் சும்மா இருங்க, அவரனப்
பற்றி கபச உங்களுக்கு உரிரம இல்ரல, அவங்க அப்பா
என் அப்பா கிட்ட கவரல கசய்தப்கபா அப்பா
அவங்களுக்கு சின்ன வைதில் கசய்த உதவிகரள மைக்காம
நன்றிகைாடு இப்கபா வரைக்கும் இருக்காங்க, ஆனால் சில
கபர் எங்க அப்பா கூடகவ இருந்து குழி பறித்தது மட்டும்
இல்லாம விக்ைம் அப்பாரவ மிைட்டி ஏமாத்தி இருக்காங்க,
இதில் கநர்ரமைா அவர் இருந்ததுக்கு அப்பாவி நடைாஜன்,
பிரழக்க கதரிைாதவன் கவை கசால்லி இருக்காங்க, ச்கச,
நன்றி ககட்ட மனிதர்கள்",
திவாகர் முகம் சுளித்ததில் கதவ ைாஜன் முகம் மாறிைது.
"எப்பா, திவா, ைாைப்பா ஜாரட கபசுை? ஹ்ம்ம், எதுவா
இருந்தாலும் கநைா ககளு!",
அவைது குைல் எகிறிைது.

1136
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நான் கபாதுவாக கசான்கனன், உங்கரள கசால்லல,
உங்களுக்கு ஏன் மாமா ககாவம் வருது? நீங்க தான்
அப்பாவின் ஆடிட்டரை கை கதரிைாது, அவரை பார்த்தது
கூட இல்லனு கசால்லிட்டீங்ககள?",
திவாகர் மடக்கிைதில் கதவைாஜன் பதில் கசால்ல
முடிைாது திணறினார்.
"திவா புகைா, என்கிட்ட சங்கைன் சார் ரகப்பட எழுதிை
உங்கள் கசாத்துக்கரள பத்தின டீட்டிைல்ஸ்சும் இருக்கு, என்
அப்பா எல்லாத்ரதயும் பத்திைமா ரவத்து விட்டு தான்
இைந்து கபானார், ஒருநாள் அவர் ரூரம சுத்தம் கசய்யும்
கபாது தான் கதரிந்தது, உங்க கசாத்துக்கள் பத்தி, அது
மட்டும் இல்லாமல் அப்பா உங்க எல்லாரையும் பத்தி
நிரைைகவ கசால்லி இருக்கார், அப்பாக்கு தீட்சண்ைா
கமடம்னா கைாம்ப இஷ்டம், தினமும் வீட்டுக்கு வந்து
அம்மாகிட்ட கசால்லிட்கட இருப்பார், அந்த பங்களாவும்
கதாப்பும் அவங்க கபரில் தான் எழுதி இருந்தாங்க,
அப்புைம் கலண்ட் எல்லாம் உங்க கபருக்கு சார் எழுதி
இருந்தாங்க, இன்ரனக்கு மட்டும் சிட்டியில் அந்த இடத்தின்
மதிப்பு பல ககாடிகளுக்கு கமல், என்கிட்ட ஆதாைம்

1137
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எல்லாம் இருக்கு, நீங்க ககஸ் கபாட்டா எல்லாகம உங்க
ரகக்கு வந்துடும், நீங்க சங்கைன் சார் இருந்தரத விட
நான்கு மடங்கு பணக்காைைாக மாறிடுவீங்க, அப்புைம்
சங்கைன் சாரின் இைக்க குணத்ரதயும் என் அப்பாவின்
பைந்த அப்பாவி குணத்ரதயும் பைன்படுத்தி உங்கள்
கசாத்துக்கரள ஏமாத்தி பறித்துக் ககாண்டவங்க கமல்
கபாலீசில் கம்பரளண்ட் ககாடுக்கலாம், அதுக்கு நான்
கபாறுப்பு",
என்று கசான்ன விக்ைமின் கண்கள் இைண்டும்
சுமதிரையும் கதவ ைாஜரனயும் உன்ரன சும்மா விட
மாட்கடன் என்ை ரீதியில் பார்த்தது. அரதப் பார்த்த கதவ
ைாஜன் தன் மரனவியின் காதுகளில் மட்டும் ககட்கும்படி
முணுமுணத்தார்.
"அடிகை, இந்த எமக் காதகன் நம்ம கிட்ட இருந்து
அந்த கசாத்ரத எல்லாம் எழுதி வாங்காம விடமாட்கடன்
கபாலகை, நீ ககாஞ்சம் வாரை வச்சிக்கிட்டு சும்மா இருடி"
அவர் எச்சரித்ததில் சுமதி சார்வாங்கமும் அடங்கி
கபாய் அமர்ந்து இருந்தாள். அரதப் பார்த்த விக்ைம்
முகத்தில் நமட்டு சிரிப்பு வந்தது.

1138
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கவண்டாம் விக்ைம், அவங்க என் அப்பாரவ ஏமாத்தி,
அவரின் உதவி கசய்யும் இைக்க குணத்ரத பைன்படுத்தி
வாங்கி இருந்து இருக்கலாம், ஆனால் என் அப்பா
அய்கைா பாவம், கஷ்டப்படுபவர்கள் இரத ரவத்து
வாழ்ந்து சந்கதாஷமா இருக்கட்டும்னு நிரைந்த மனதுடன்
ககாடுத்து இருக்கிைார், அரத அவரின் மகனான நான்
பறிப்பது நிைாைம் இல்ரல, எனக்கு நான் என் கசாந்த
முைற்சியில் கதடிை கபாலீஸ் கவரல இருக்கிைது, நானும்
என் மரனவியும் கவுைவமாக, நிம்மதிைாக, மனநிரைவுடன்
வாழ அதில் வரும் சம்பளகம கபாதும். அதனால் அவர்கள்
அந்த கசாத்ரத ரவத்து சந்கதாஷமா வாழட்டும், அவர்கள்
கசய்த தப்கப ஒருநாள் அவர்கரள தண்டிக்கும்",
திவாகர் கசால்ல, கதவ ைாஜன் குன்றி கபாய் அமர்ந்து
இருந்தார்.
"ககட்டாலும் கமன்மக்கள் கமன் மக்கள் தான் புகைா,
சங்கைன் சார் குணத்துக்கு ஏற்ை மகன், மருமகள்",
என்று விக்ைம் சிரித்தான்.
"நீ கசால்ைதும் சரிதான்",

1139
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று சிரித்த அனு, அவரன கைாசரனைாக
பார்த்தாள்.
"விக்ைம் தம்பி, நீ அந்த அைண்மரனயில் இருக்கிை
ஒவ்கவாருத்தங்க குணம் பத்தியும் அைண்மரன பத்தியும்
கசான்ன, ஆனா தீட்சு மாமிைார் பத்தி அதிகமா எதுவுகம
கசால்லரலகை, எங்க வீட்டுப் கபாண்ணுக்கு ஏற்ை
மாமிைாைா? இல்ரல அந்த மாதுரிக்கு ஏற்ை மாமிைாைா?",
விக்ைம் ககாண்டு வந்த கலகலப்பான சூழரல
உரடத்து உடகன விக்ைரம கைாசரனயில் தள்ளும் அந்த
ககள்விரை சரிைாக ககட்டாள் அனு.
"இவங்க மட்டும் எப்படி எந்த வித உணர்விலும்
அவ்களா சீக்கிைம் சிக்காம பக்குவமா இருக்காங்க?
நாமளும் தான் விக்ைம் கசான்னரத கவனித்கதாம், ஆனால்
நமக்கு இது ககட்க கதாணரலகை?, இவங்க எவ்களா
கமச்சூர்டா இருக்காங்க",
என்று எண்ணிைப்படி மலர் ஒரு அன்பு நிரைந்த
புன்னரகரை சிந்தி அனுரவப் பார்த்தாள்.
"தீைன் சார் கைாம்ப நல்லவர் அக்கா, சார் அடங்கிப்
கபாகும், மதிக்கும் இடங்களில் ஒண்ணு தான் தீட்சண்ைா

1140
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கமடம், சார் கமடத்ரத எந்த கஷ்டம் வந்தாலும் காப்பாற்றி
விடுவார், ஏன் ைாரையும் கஷ்டகம ககாடுக்க
விடமாட்டார்",
விக்ைம் கசான்னரதக் ககட்டு இதழில் புன்னரகரை
சிந்திக் ககாண்கட அவரன ஒருகணம் பார்த்த அனு,
"அப்கபா தீட்சு மாமிைார் எங்க தீட்சுரவ கபாட்டு
பாடப் படுத்தி எடுப்பாங்கனு மரைமுகமாக கசால்ை? உன்
தீைன் சார் அடங்கி கபாகும் இடங்களில் ஒண்ணு எங்க
தீட்சுனா இன்கனாண்ணு எந்த இடம், அவங்க அம்மாவா?",
"ஆமாம்", என்று கசால்லி விட்டால்
அனு ககட்டது தான் உண்ரம என்று ஆகிவிடும்,
இப்கபாது என்ன கசால்வது?",
என்று எண்ணி, அனுவின் அந்த ககள்விக்கு பதில்
இன்றி தடுமாறி கைாசித்து ககாண்டு இருந்தான் விக்ைம்.
அவரன அவ்வளவு கைாசிக்க கதரவ ரவக்காத
அளவுக்கு மலரிடம் இருந்து பதில் வந்தது.
"என்ன அக்கா, நீங்க கசால்வது கபால் நடந்துக்
ககாண்டால் தீட்சுரவ அரழத்து வந்து விட கவண்டிைது
தான், பாவம் அவள், நான் கூட அவள் கமல் உள்ள

1141
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வருத்தத்தில் புைக்கணித்து விட்கடன், அவரள எங்க
கைண்டு கபர் ரகயில் தாகன ஒப்பரடத்து விட்டு அத்ரத
கண்ரண மூடினாங்க, அத்ரதரை பார்க்க வைலங்கங்குை
ககாபத்தில் ஏகதா நானும் அவள் கிட்ட முகம் ககாடுத்கத
கபசரலகை!!!! இப்கபா விக்ைம் கசான்ன பிைகு தான்
எனக்கு கதரியுது,என்ன நடந்ததுனு, பாவம், அவள்
எவ்களா மனசு கவறுத்து கபாயிருந்தால் தற்ககாரல
வரைக்கும் கபாயிருப்பா? அவளுக்கு பிடித்த வாழ்க்ரக
தான், ஆனாலும் அதற்காக அவள் கஷ்டப்பட்டு வாழ
கவண்டும் என்று அவசிைமா என்ன?, சப்கபாஸ் அவள்
அங்கு ஏதாவது ககாடுரம அனுபவித்துக் ககாண்டு
இருந்தால் இங்கக அரழத்து வந்து விட கவண்டிைது
தான்",
என்று மலர் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
அதற்கு முகம் மாறி கவக கவகமாக பதில் கசால்ல
முற்பட்ட விக்ைரம தடுத்து நிறுத்துவது கபால் அனு
அர்த்தம் கபாதிந்த சிரிப்பு ஒன்ரை சிரித்தாள்.
ஜில்கலன்ை ஏசிக் காற்று முகத்தில் அரைை கண்
விழித்த தீைனுக்கு முதலில் தான் எங்கு இருக்கிகைாம் என்று

1142
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒருகணம் குழம்பிைது. அவனுக்கு பார்ரவ மங்கலாக
கதரிைகவ கண்கரள கசக்கி ககாண்டு மீண்டும் சுற்று
புைத்ரத பார்த்தான், அவன் கண்களுக்கு கவள்ரள நிை
பூக்கள் சிரிக்கும் ஊதா நிை திரைச் சீரலகள் கதரிந்ததில்
அவனுக்கு தான் இருக்கும் இடம் புரிந்தது. கண்கரள
மீண்டும் கசக்கிைவனுக்கு தரலயில் ைாகைா பாைம் ஏற்றி
ரவத்தது கபால் வலித்ததில் அவன் ரககள் தரலரை
தடவிக் ககாண்கட, என்ன கசய்தால் இந்த தரலவலி
குரையும் அவன் கண்கள் சுற்றும் முற்றும் அரலப் பாய்ந்து
எரதகைா கதடிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது தான் அவன்
அரத உணர்ந்தான், அவனின் கவற்று மார்பில் தரல
ரவத்து அவனுக்குள் ஒடுங்கிைப்படி உைங்கிக்
ககாண்டிருந்தாள் தீட்சண்ைா, அவள் ரக அனிச்ரசைாக
அவரன அரணத்து இருந்தது. அவன் ஆரசப்பட்டது
கபால் அவள் பின்னல் முற்றிலுமாக அவிழ்ந்து தரல முடி
கரலந்து, புடரவ அதன் மடிப்புகரள மைந்து, காணாமல்
கபாக ஆரசப்பட்டு கட்டிலுக்கு கீகழ கிடந்ததில் அவள்
முகத்தில் ஒரு கபாைாட்டத்ரத எதிர்க் ககாண்ட கரளப்பு
இருந்தது. அவன் அருகில் இத்தரன கநருக்கமாக

1143
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கிட்டத்தட்ட அவனில் புரதந்து அவள் கிடந்தாலும்
ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் அமிழ்ந்து இருக்கும் அவளின்
முகத்தில் அதற்கான அறிகுறிகள் ககாஞ்சம் கூட இல்லாது
உணர்ச்சிகள் அற்ை முகத்தில் இருந்ததில் இருந்கத அவளின்
ஆழ்மனதின் நிரல என்னகவன்று அவனுக்கு புரிந்தது.
அவன் கவண்டும் என்று தன் மனதில் பற்றி எரியும் காதல்
தீயிரன ககாண்டு அவரன கஜயித்தவள், அவள்
கவண்டும் என்று அவன் சற்று முன் அரழத்தப்கபாது கூட
அவள் வைவில்ரல என்று அவனுக்கு புரிந்தது. சற்று முன்
நிகழ்ந்த கூடல் கூட அவளுக்காக
நடக்கவில்ரல,அவனுக்காக முழுக்க முழுக்க அவன்
விருப்பத்திற்காக மட்டும் தான் நடந்தது என்று தீைனுக்கு
புரிந்தது.
"இவரள ஏன் இப்படி இருக்கிைாள்? என் மன
உணர்வுகரள ஏன் புரிந்துக் ககாள்ள மறுக்கிைாள்?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவளின் உைக்கத்ரத
கரலக்காது அவளின் தரலரை ககாதினான் தீைன்.
"விடு தீைா!!, இந்த மாதுளம்பழம் இல்லனா கவை ஒரு
கமலா, இதுக்கு கபாய் இப்படி ஃபீல் பண்ணிட்டு இருக்க?

1144
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உன் பீலிங்கான குைல் ககட்டு நான் என்னகமா ஏகதானு
பதறிைடித்துக் கிட்டு ஓடி வந்கதன், உன்னால் இன்ரனக்கு
என் பிசிகைாகதைபி ட்ரைனிங் அட்டன்ட் பண்ண
முடிைரல"
என்ைப் படி அவன் அருகக வந்து அமரும் தீட்சண்ைா
அந்த மைப்கபஞ்சில் அமர்ந்தாள். அதற்காககவ
காத்திருந்தரத கபாலகவ அவன் மடி சாய்ந்தான் தீைன்,
அரத எதிர்பாைா தீயின் முகத்ரத அவன் பார்க்க
வாய்ப்பில்ரல தான்.
"எனக்கு மாது தான் கவணும் தீ, அவள் என்கிட்ட கபச
மாட்ைா! நீ எப்படி ககாபம் வந்தா கபசாம கபானாலும்
நான் அந்த கநைத்தில் ஏதாவது தப்பு பண்ணினா என்ரன
எக்ககடு ககட்டாவது கபானு விடாம என்ரன விட்டுக்
ககாடுக்காமல் இருக்கக, ஆனால் அவள் சண்ரட வந்ததில்
இருந்து நான் கைாட்டில் நடந்து ப் கபாகும் கபாது வழியில்
ஆக்சிகடன்ட் ஆனா கூட ைாகைா எவகைானு கண்டுக்காம
கபாவா கபாலிருக்கு, அப்படி நடந்துக்கிைா, இந்த
அளவுக்கா ககாபம் அவளுக்கு? என்ரன புரிந்துக்
ககாள்ளகவ மாட்ைா",

1145
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் குைல் புலம்பி தள்ளிைது.
"தீைா, உனக்கு ககாபத்துக்கும் புைக்கணிப்புக்கும்
வித்திைாசம் கதரிைரல, நீ வாழ்க்ரக முழுக்க கவண்டும்னு
அவள் நிரனத்து இருந்தால் அவளின் இருப்ரப உனக்கு
ககாபத்திலும் புரிை ரவத்து இருப்பாள், ஆனால் அவ
உன்ரன உன் உணர்வுகரள கவண்டாம்னு நிரனக்கிைா,
அதான் உன்ரன இக்கனார் பண்ணிைா, அரத விடு, இந்த
வீக் எண்ட் உன் அப்பாவின் கம்கபனிக்கு கபாய் அங்கக
இருக்கிை பிைாசசஸ் பத்தி கலர்ன் பண்ண கசான்கனகன,
அரத பண்ணினிைா?",
அவள் குைல் வைப் கபாகும் பதிரல ஏற்கனகவ
அறிந்து விட்டது கபால் ககாபமாக ஒலித்தது.
"இல்ரல தீ, அதற்குள் இது கபால் எனக்கும்
மாதுவுக்கும் பிைாப்ளம் ஆகிட்டா, அதில் எனக்கு அங்கக
கபாக மூடு இல்ரல",
"மாது!!!! மாது!!! அவரள விட்டா உனக்கு கவை
வார்த்ரதகை கதரிைாதா? நீ இங்கக இவகளா ஃபீல்
பண்ணிட்டு இருக்கிகை, இந்த உணர்வுகரள அவள்
ககாஞ்சமாவது உணர்ந்து இருந்தால் நீ ஏன் இப்படி

1146
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வருத்தப்படப் கபாை? ஹ்ம்ம்? அவள் தான் உன்
உணர்வுகரள மதிக்க கதரிைாத ைாட்சசிைா இருக்காகள,
விடு, நாலு நாரளக்கு அப்புைம் தானா வந்து கபச கபாைா"
"உணர்வுகரள மதிக்க கதரிைாத ைாட்சசி!!!!!",
தீட்சண்ைாவின் குைல் பரழை நிரனவுகளில் மூழ்கி
இருந்த தீைனின் காதில் இப்கபாது ஒலிப்பது கபால்
ககட்டது. தன் ரக அரணப்பில் இருந்த தன் மரனவியின்
முகத்ரதப் பார்த்தான், அது அகத நிரலயில் தான்
இருந்தது, அந்த முகத்தில் அந்த கூடலுக்கான நாணகமா,
அவனின் அரணப்பினில் அடங்கி இருக்கும் மகிழ்ச்சிகைா
எதுவும் இல்லாது திைானத்தில் இருப்பவள் கபால் இருந்தது.
"கரடசியில் இவகள உணர்வுகரள மதிக்காத
ைாட்சசிைாக மாறிவிட்டாள்",
என்று அவனுக்கு கதான்றிைரத
உடகன அவன் மனம் அழித்தது.
"ச்கச, இவளா ைாட்சசி, இவள் காதல் கதவரத",
என்று அவன் மனம் திருத்திைது.
"ஒருகவரள இவள் மனதில் குழந்ரதக்கான ஆரச
இருக்கா? அந்த குழந்ரதரை எப்படி அது கபாகும் வரை

1147
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரத கபாக விட மனசில்லாமல் ைசித்தாள்!!!, அப்படி
என்ைால் குழந்ரத கமல் அவ்வளவு ஆரசைா?, இரத
ககட்டால் நீகை எனக்கு கபைாரசனு கசால்லுவா,
ரபத்திைக்காரி!! இவள் காதல் காணக் கிரடக்காத பூரஜக்கு
உரிைதுனு இவளுக்கு புரியுதா? சில கநைங்களில்
சுைமரிைாரத, தன்மானம்ங்குை அந்த கைண்டு வார்த்ரதயில்
இவள் காதல் அடி மனதில் அமிழ்ந்து அரணந்து
விடுகிைது",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவரளப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்த அவன் முகம் அருகக வந்துக் ககாண்டு
இருக்கும் அவளின் சூடான மூச்சுக் காற்ரை
உணர்ந்தவனுக்கு அவள் கவண்டும் என்று மீண்டும்
அவனுள் தாபத் தீ பற்றி எழ, ஆனால் அவனிடம் பற்றி
இருந்த கமாகதீயில் கபாைாடி விட்டு கரளத்து உைங்கும்
அவளின் ஆழ்ந்த உைக்கத்ரத கரலக்க மனம்
இல்லாதவனாய் அவரள கமன்ரமைாக அரணத்து
ககாண்டு மீண்டும் உைக்கத்தில் அவளுடன் கதாரலை
விரும்பினான், ஆனால் கதாடர்ந்து மூணு பாட்டில்கள்
மதுரவ அருந்திைதால் இலவச இரணப்பாக அரவ

1148
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாடுத்து விட்டு கசன்ை தரலவலி அவரனப் தூங்க
விடாது கசய்ைகவ, பால்கனியில் கடற் காற்றில் நரடப்
பயின்ைால் நன்ைாக இருக்கும் என்று அவனுக்கு கதான்ை,
அவரள தன்னிடம் இருந்து புன்னரக முகத்துடன்
பிரித்தான், அவள் ககாண்டிருந்த ககாலம் அவனின்
தாபத்தின் கவகத்ரத அவனுக்கு கவளிச்சம் கபாட்டுக்
காட்டிைதில் அவன் இதழில் ஏகதா ஒரு நிரனவில் ைகசிைப்
புன்னரக மலர்ந்தது, பின் அவளுக்கு கபார்ரவ கபார்த்தி
விட்டு பால்கனியில் காலாை நடந்தவனுக்கு தூைத்தில் சிவப்பு
புள்ளிைாக கபாய்க் ககாண்டு இருந்த கப்பல் கண்ணில்
பட்டது, அரத பார்த்தவன் முகத்தில் அரைந்த கடற்காற்று
அவனுக்கு தரலவலிரை குரைப்பது கபால் இருந்தரத
உணர்ந்தான். எவ்வளவு கநைம் அப்படி இருந்தான் என்று
கதரிைவில்ரல, தரலவலி ககாஞ்சம் குரைந்து சில மணி
கநைம் கழித்து அவன் அந்த அரைக்கு வந்த கபாது அங்கு
கட்டிலில் தீட்சண்ைா இல்ரல.

1149
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 80
"அவள் பவண்டிய வரத்பத
தந்துவிட்படன்..
அவபை நானாக மாறி விட்படன்..
அவள் காதல் தீயில்..
எரிந்து அவபைாடு கபரந்து
பைாகும்..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் காதலில் கதாபைந்த இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

"எதுக்குக்கா அப்படி சிரிக்கீறிங்க?"

மலர் குைல் சிரித்துக் ககாண்டு இருக்கும் அனுரவப்

பார்த்து கைாசரனைாக வந்தது.
"நீ ஈசிைா கசால்லிட்ட மலரு, அவரள அரழத்துட்டு
வந்துடலாம்னு, ஆனால் அவள் வருவாளா?",
"ஆமாம், எங்க சார் விட மாட்டார்!!",
விக்ைம் தான் கசால்ல வந்தரத அனு தன் கபச்சுக்கு
நடுவில் விட்ட இரடகவளிரை பைன்படுத்தி கசான்னான்.

1150
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உங்க சார் இருக்கட்டும், தீ ஒரு தடரவ மனசு
கவறுத்து முடிவு எடுத்து விட்டால் அரத திரும்பிக் கூடப்
பார்க்க மாட்டா, இதில் உங்க சாரும் அடக்கம், ஏன் இது
உங்க சாருக்குகம நல்லாகவ கதரியுகம விக்ைம்.
மலரு! நான் என்ன கசால்ல வந்தனா,
அவள் அவ புருஷரன பிரிந்து வைமாட்டா, அந்த
அைண்மரனயில் அவள் நீ நிரனப்பது கபால் ஏதாவது
ககாடுரம அனுபவித்து ககாண்டு இருந்தாலும் அவள்
தீைரன விட்டு வைமாட்டா, அவள் மனது பற்றி எனக்கு
நல்லாகவ கதரியும், அவளால் அவள் புருஷரன பிரிந்து
இருக்க முடிைாது, தீைன்யிடம் அவளுக்கு ஏதாவது
மனவருத்தம் இருந்தால் கூட கமௌனமாக கபாைாடுவாகள
தவிை, அவள் வைமாட்டா, காைணம் அவள் தீைன் கமல்
ரவத்து இருக்கும் அந்த அபரிதமான காதல், அரத
உணர்ந்ததால் தான் தீைன் விருப்பத்துடன் அந்த காதலுக்கு
உடன்படுகிைார் , அவர் நிரனத்து இருந்தால் அவளின்
அந்த கரை காணக் காதரல ரவத்கத அவரள
பைன்படுத்தி தூக்கி எறிந்து இருக்கலாம், அவரின்
அடிரமைாக அவர் ஆக்கி இருக்கலாம், அது தீட்சுக்கும்

1151
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நல்லாகவ கதரியும், ஆனால் அவர் அப்படி கசய்ைல,
அந்த ஒருக்காைணகம கபாதும், அவளுக்கு எந்த கஷ்டம்
வந்தாலும் கபாறுத்து கபாய் தீைன்னுடன் வாழ, அவளின்
காதல் தன்ரன தவிை ைாரையும் கதடாது என்ை உறுதி தீைன்
மனதிலும், தன் கணவரன பற்றிை ஆழமான புரிதல் தீட்சு
மனதிலும், இருக்கும் வரை என்ன தான் அவங்களுக்குள்ள
மனஸ்தாபம் வந்தாலும் அவங்க நடுவில் ைார் வந்தாலும்
அவங்க ஒருவரை ஒருவர் பிரிந்து வாழ மாட்டாங்க மலரு",
அனு முடிக்க, அது உண்ரம தான் என்பது கபால்
விக்ைம் புன்னரகத்தான்.
"வணக்கம், இன்ரைை முக்கிை கசய்திகள், மன
ஆந்திைா ைாஜ்ஜிைம் கட்சிரை கசர்ந்த திரு. நைசிம்ம கைட்டி
அவர்கள் ஐதைாபாத் விமான நிரலைத்தில் ஆந்திை காவல்
துரையினைால் இன்று மாரல அதிைடிைாக ரகது
கசய்ைப்பட்டார், இந்த அதிைடி ரகது குறித்து கபாலீஸ்
தைப்பில், "ஆந்திை மாணவர் வருண் ககாரல வழக்கிலும்,
கதர்தல் பணியில் இருந்த இன்ஸ்கபக்டர் ககாரல
வழக்கிலும் முக்கிை குற்ைவாளி நைசிம்ம கைட்டி என்று
அதற்கு தக்க ஆதாைங்களுடன் நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளதால்",

1152
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கமிஷனர் சூைஜ் கைட்டி உத்தைவின் கபரில் இந்த அதிைடி
ரகது நடவடிக்ரகயிரன கசைல் படுத்தி உள்ளதாக
கதரிவிக்கப்பட்டுள்ளது". சில நாட்களுக்கு முன்பு தான் திரு.
கைட்டி அவர்களின் எம். பி பதவி கட்சி தரலரமைால்
பறிக்கப் பட்டது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
அந்த கசய்தி ோட் நியூசாக ஆந்திைாவில் ஓடிக்
ககாண்டிருக்க, நைசிம்ம கைட்டியிரன கபாலீசார் புரட சூழ
அரழத்து வந்தனர், ககமிைாக்களின் பிளாஷ் அவர்கரள
கமாய்க்க கதாடங்கிைது.
"கபாலீஸ் டவுன்!!! டவுன்!!! விடுதல கசய்ைண்டி!!
கைட்டிகாருனி விடுதல கசய்ைண்டி!!! சூைஜ் டவுன்!!!
டவுன்!!!",
அந்த விமான நிரலைத்திற்கு கவளிகை கைட்டியின்
ஆதைவாளர்கள் சுந்தை கதலுங்கிலும் ஆங்கிலத்திலும்
கபாலீசுக்கு எதிைாக கண்டன குைல்கள் எழுப்பிக் ககாண்டு
இருந்தனர். அரத எல்லாம் கமன்ரம மிகு (!) கைட்டி
கருத்தில் ககாள்ளாது தன் அருகக வந்துக் ககாண்டிருந்த
சீனிவாச ைாவின் காரத தன் குைரல கிசுகிசுப்பாக மாற்றி
கடித்துக் ககாண்கட வந்தார்.

1153
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ைாவ், மாது கனடா ரீச் ஆயிட்டாளா?, அவ கமல
ைாருக்கும் எந்த டவுட்டும் இல்ரலகை?",
"ஆயிட்டாங்க, நீங்க அகைஸ்ட்னு கதரிந்த உடன்
கைாம்ப வருத்தப் பட்டாங்க, அப்புைம் இதுக்கு காைணமான
அந்த தீைரனயும் அவர் மரனவிரை சும்மா விடக்
கூடாதுனு கசான்னாங்க",
"ஹ்ம்ம், அவளுக்கு கதரியும், நான் பார்க்காத கபாலீஸ்
ஸ்கடஷன்னா? அவரள வருத்தப்பட கவண்டாம்னு
கசால்லு, இப்கபாரதக்கு இது சம்பந்தமாக எதுவும் கசய்ை
கவண்டாம்னு கசால்லு, நீ நம்ம வக்கீலுக்கு கபசி ஜாமீன்
கிரடக்க ஏற்பாடு பண்ணு, அந்த கமிஷனர் தீைன்
பிகைண்ட்ங்கிைதால் எனக்கு எப்படியும் ஜாமீன் தைக்
கூடாதுங்குைதில் உறுதிைா நிப்பான், அதனால் நம்ம
கபாம்மைாஜிலுரவ கூப்புடு, அவன் தானைா அந்த நடிரக
மர்டர் கமட்டரில் அந்த மினிஸ்டரை காப்பாத்துன
வக்கீல்?",
"ஆமாம் கைட்டிகாரு",
"அப்புைம் என்ன, அவரன இந்த ககசுக்கு பிக்ஸ்
பண்ணு, அவன் என்ன பீஸ் ககட்டாலும் அரத

1154
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாடுத்துட்டு ஜாமீன் வாங்குைதில் முரனப்பு காட்டு,
அப்புைம் இது எல்லாத்ரதயும் விட முக்கிைமான விஷைம்,
நான் ஜாமீனில் கவளிகை வரும் நாள், அந்த தீைன்
மரனவியின் குடும்பம், தீைன் மரனவி இவங்க ைாரும்
உயிகைாட இருக்க கூடாது, அந்த தீைரன பிசிகனசில்
கஜயிக்க முடிைாது, அவரன இதுப் கபால் தான்
சாய்க்கணும், இந்த அடியில் இருந்து அவன் மீண்டு வைகவ
கூடாது, அவன் அப்படிகை அழிந்து விடணும்",
என்று முகம் இறுக கூறிைவரை சூழ்ந்து ககாண்டது
ஆந்திைாவின் கசய்தி கசனல்களின் ரமக்குகள்.
"கைட்டிகாரு, "ஏம் ஜரிகின்டி? தைகசசி
ஒக்க பாயிண்ட் கசப்பண்டி சார்?",
"சார் பிளீஸ்!!!!! சார்!!! கபாலீஸ் நின்கன எந்துக்கு
அகைஸ்ட் கசசாரு சார்? ",
"கவாய் ஆர் தி கபாலீஸ் அகைஸ்ட்டிங் யூ மிஸ்டர்.
கைட்டி?",
தன்ரன கநாக்கி ககள்விகளுடன் நீண்ட டீவிச் கசனல்
ரமக்குகரள ஆத்திைத்துடன் தள்ளி விட்டவர், ரசைன்
ஒலிக்க நின்றுக் ககாண்டிருந்த கபாலீசின் வாகனத்தில்

1155
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஏறிைதும் அது அலறிக் ககாண்கட சிவப்பு நிை ரசைன்
ஒளிை கபாக்குவைத்து கநருக்கடி நிரைந்த ஐதாைாபாத்
சாரலயில் கலந்தது.
"தீ..!!!!",
அந்த அரையின் உள்கள கசன்று கதடினான் தீைன்.
"எங்கக கபாயிருப்பா இவள்? மறுபடியும் கடல்ல கபாய்
உக்கார்ந்துட்டாளா",
என்று கைாசரனயுடன் கவக கவகமாக பால்கனி
கநாக்கி நடந்தான் தீைன், இைவு ஆைம்பித்து விட்டது
என்பதற்கு சாட்சிைாக நிலவு கதான்றி கடலுடன் கரத
கபசிக் ககாண்டு இருந்தது. அரத அரமதிைாக
கவடிக்ரகப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தன நிலவுக்கு
துரணைாக கதான்றி இருந்த விண்மீன்கள். அவன்
கண்ணுக்கு எட்டிை தூைம் வரையில் அந்த கடற்கரையில்
ைாருகம இல்ரல, நிைான் விளக்கு கவளிச்சத்துரணயுடன்
இருந்த அவனின் தீ அமர்ந்து இருந்த அந்த மைப்கபஞ்சில்
கூட ைாருகம இல்ரல.
"ஒருகவரள, மறுபடியும் கடரல கநாக்கி கபாய்..",

1156
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைன் மனம் விபரீதமாக கைாசித்ததில் அவனுக்குள்
பதற்ைம் துளிர் விட ஆைம்பித்து இருந்தது, அந்த
பால்கனிரை விட்டு அவன் நகை முற்படும் கபாது தான்
அரத கவனித்தான், அவன் நின்றுக் ககாண்டிருந்த
இடத்திற்கு அருகில் உள்ள அலங்காை கவரலப் பாடுகள்
நிரைந்த கண்ணாடி டீப்பாயில் காபி ககாப்ரப ஒன்று
ரவக்கப் பட்டது. அரதப் பார்த்து அவன் நிமிர்ந்தான்.
அவன் முகத்ரதப் பார்க்காது அந்த காபி ககாப்ரபரை
ரவத்த தீ, அதன் அருகில் தரலவலி மாத்திரை
ஒன்ரையும் ரவத்து விட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.
"அட, இவள் காபி கபாட கசன்ைாளா, நான் கிச்சன்
பக்கம் இவரள கதடிப் பார்க்கலகை!! எனக்கு தரலவலினு
இவளுக்கு எப்படி கதரியுமா?, இரத எல்லாம் சரிைா
கசய்துடுவா! ஆனா கபச மட்டும் மாட்டாளாம்",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவரள பார்த்தான்.
"அதுக்குள்ள எங்க கபானாள் இவள்?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவரள கதடி அந்த
அரையிரன கடந்து வந்தான், அவனின் கண்கள் அவரள
கதடிைது. அவள் சரமைலரையில் ஏகதா மும்முைமாக

1157
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சரமத்து ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா, அவன் அந்த
அரை வாயிலில் சாய்ந்து ரகக் கட்டி நின்றுக் ககாண்டு
அவரளகைப் பார்த்தான், அவனுக்கு ஏதாவது சாப்பிட
ககாடுக்க கவண்டும் என்று சுறுசுறுப்பாக கசய்துக் ககாண்டு
இருக்கும் அவளின் முகத்ரதகை ப் பார்த்தான்.
எதார்த்தமாக எரதகைா எடுக்க திரும்பிைவள் அரை
வாயிலில் நிற்கும் அவரனப் பார்த்ததும் அவள் முகத்தில்
ஒரு கணம் சிறு கவட்கம் வந்து மரைந்தது. உடகன அரத
மரைக்க முற்பட்ட அவளின் கள்ளத் தனத்ரத அவன்
கண்டறிந்து விட்டதில் அவன் இதழில் புன்னரக
கதான்றிைது. அகத புன்னரக மாைாமல் அவள் அருகக
வந்தவன், சடாகைன்று சரமைலரை கமரடயின் மீது ஏறி
அமர்ந்தான். அரத அவள் எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல என்று
அவளின் திரகத்த முகத்தில் இருந்தகத அவனுக்கு
புரிந்தது.
"தாங்க்ஸ்டி",
அவனின் குைலில் நிமிர்ந்தவள் முகத்தில் எதுக்கு என்ை
ககள்வி எழுந்து இருந்தது.
"எல்லாத்துக்கும்!!!"

1158
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் ஒரு மாதிரிைான ஆனால் அவளுக்கு உடகன
புரிந்துப் கபாகும் குைலில் கசால்ல அவளால் அவள்
கசய்துக் ககாண்டு இருந்த கவரலயில் கவனம் கசலுத்தி
பரழை கவகத்ரத ககாண்டு வை முடிைவில்ரல, அரத
உணர்ந்த தீைன் வாய் விட்டு உைக்க சிரித்தான்.
"என்னாச்சுடி? ரமக்ககல் ஜாக்சன் கபால் அடுப்பிலும்
பாத்திைத்திலும் என்ன அப்படிகை உன் விைல்கள் மாத்தி
மாத்தி டான்ஸ் ஆடுச்சி? இப்கபா எங்கடி கபாச்சு அந்த
கவகம்? தரல வலிக்கு காபியும் மாத்திரையும்
ககாடுத்தாச்சு? அப்புைம் பசிக்கு சாப்பாடும்
ககாடுக்கணும்ல? எனக்கு பசிக்குது, இப்கபா நீ என்ன குக்
பண்றிகைா அரத தான் நான் சாப்பிடணும், இப்படி
கமதுவா பண்ணினா நான் நாரளக்கு பிகைக் பாஸ்ட் தான்
சாப்பிட முடியும், கவகமா பண்ணு",
அவன் குைலில் அவரளயும் அவள் மனநிரலரையும்
உணர்ந்த உல்லாசம் இருந்தது. அவள் ரககள் மீண்டும்
சரமைல் கவரலயில் ஈடுபட துவங்க, அவன் அவரளகை
பார்த்துக் ககாண்டு அமர்ந்து இருந்தான், அவளுக்கு
கஷ்டப்பட்டு ரக நீட்டி எட்டி எடுக்க முைன்ை

1159
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாருட்கரள அவன் எடுத்துக் ககாடுக்கும் சாக்கில்
அவளின் ரகரை கவண்டுகமன்கை உைசினான். அரத
உணர்ந்த அவள் பரழைப்படி அடுத்து தான் என்ன கசய்ை
வந்கதாம் என்று நிரல தடுமாறி நின்ைாள், அரத உணர்ந்து
சிரித்தான் தீைன்.
"என்னடி என்னகமா புதுசா நான் டச் பண்ை மாதிரி
ரிைாக்ட் பண்ை?, இந்தா இரத தான் குடுக்க வந்கதன்",
என்ைவன் காலிைான காபி ககாப்ரபரை அவரள
கநாக்கி நீட்டினான். அவனின் அந்த ககள்விரை ககட்ட
பின் அவள் முகம் ககாண்ட உணர்வுகள் வடிந்து கபாய்
இறுகிைது. அவன் நீட்டிை காபி ககாப்ரபரை அவள்
வாங்காது முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு தன் கவரலயில்
மும்முைமானாள், அந்த ஒரு கநாடியில் அவள் அதுவரை
ககாண்டிருந்த தடுமாற்ைம் எல்லாம் காணாமல் கபானது.
அவள் வாங்க மறுத்த அந்த காலி ககாப்ரபரை அந்த
தான் அமர்ந்து இருந்த இடத்ரத விட்டு இைங்கிை தீைன்
அந்த காலி ககாப்ரபரை ரவத்து விட்டு அவரள
கநருங்கி அரணத்தான். அவனின் அந்த அரணப்ரப

1160
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல என்பது அவளின் முகத்திகல
கதரிந்தது.
"ப்ச்ச்ச்!!!!",
என்ைவாறு அவரன விலக்கி விட்டு அவள் நகர்ந்தாள்,
அவள் முகம் இறுகி இருந்தது. அவளின் அந்த விலகரல
அவன் கபாருட்படுத்தாது அவன் மீண்டும் அவரள
அரணத்தான்.
"என் மன உணர்வுகளுடன் விரளைாடாத தீைா,
சாப்பாடு கைடிைாகிட்டு, இன்னும் பத்து நிமிடத்தில் எடுத்து
வந்துடுகவன், என்ரன விடு, ஒரு கணவனா என் மன
உணர்வுகரள நீ புரிந்துக்கல, சரி அரத விடு, ஒரு
காதலனாக கூட நீ புரிந்துக்கல, அரத எல்லாம் விட ஒரு
நண்பனா என்ரனப் பற்றி உனக்கு கதரிந்தும் நீ என்ரனக்
காைப்படுத்தும் விதமாக நடந்துக்கிட்ட?, உன் ைாணி, ைாஜா
பட்டத்தில் என் அம்மாவின் இறுதி காரிைத்தில் கூடப்
பங்ககற்க முடிைாத பாவி ஆயிட்கடன் நான், நான்
உன்னிடம் எவ்களா ககஞ்சின அரழத்துப் கபாக கசால்லி?
ஆனால் நீயும் உன் அைண்மரன சட்ட திட்டங்களும் என்
அம்மாரவ என்கிட்ட இருந்து பிரித்துட்டு, அந்த வலியில்

1161
 ஹரிணி அரவிந்தன்
துடித்து இடிந்து கபாய் இருக்கும் என் கமல் உன் அம்மா
திருட்டு பழி சுமத்துகிைாங்க , அரதக் ககட்ட பின்னும் நீ
அரமதிைா என்ரனப் பார்த்து அந்த நரகரை
பார்த்திைானு ககட்கிை? என் உணர்வுகரள ககான்னு, என்
மனரச ககான்னு என்ரன படுக்ரகக்கு அரழத்தால் நான்
வைணும் அப்படினா எனக்குனு எந்த தன்மான
உணர்வுகளும் இருக்க கூடாதா?, உன்ரன காதலித்து உன்
கூட வாழணும்னு நிரனத்கதன், உண்ரமரை
கசால்லணும்னா நிஜத்தில் உன்னுடன் வாழும் இந்த
வாழ்க்ரகரை விட என் கற்பரனயில் நான் உன்னுடன்
வாழ்ந்து ககாண்டிருக்கும் வாழ்க்ரகயில் நான்
சந்கதாஷமாக இருப்கபன், அங்கக ைாரும் என் மனது,
காதல் பற்றி புரிந்தும் என்ரன காைப்படுத்தி பார்க்க
மாட்டார்கள்",
என்று அவள் அவனிடம் இருந்து விலகி சன்னல்
அருகக கசன்று இருள் கபார்ரவயில் அரடக்கலமாகி
இருந்த கடரல கவறித்தாள். அவள் அருகக கசன்ை தீைன்
அவரள வலுக்கட்டாைமாக தன் பக்கம் திருப்பினான்.
அவள் முகத்தில் கண்ணீர் துளிகள் எட்டிப் பார்த்தது.

1162
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏய்..என்னடி இது?, ேூகும்",
என்ைப்படி அவளின் கண்ணீரை துரடத்த தீைன், அவள்
முகத்ரத தன் இருரககளாலும் ஏந்திக் ககாண்டான்.
"நான் சாதைணமாக தான் டி நீ அந்த நரகரை
பார்த்திைானு ககட்கடன் நீ நிரனப்பது கபால் நான்
உன்ரன நான் நிரனத்துப் பார்ப்கபனா கசால்லு? அம்மா
மனதில் கவறு ஏதாவது எண்ணம் இருந்திருக்கலாம்,
ஆனால் என் மனதுக்கு கதரியும், என் தீ எப்படிப்பட்டவள்
என்று, நான் உன்ரன எதார்த்தமாக தான்டி ககட்கடன்,
அம்மா கபசிைது தப்பு தான், அரத நான் ஒத்துக்
ககாள்கிகைன், அவங்க அப்படி கபசிைதுக்காக நான்
மன்னிப்பு ககட்கிகைன் உன்கிட்ட, உன் அம்மாவின் இைப்பு
எதிர்பாைாத ஒண்ணுடி, அந்த விஷைத்தில் உனக்கு நான்
எப்படி ஆறுதல் கசான்னாலும் அது ஈடு கசய்ை முடிைாது
தான், இதுவரை உனக்கு நண்பனாக, காதலனாக,
கணவனாக இருக்கும் என்னால் இதுக்கு பின்கன உனக்கு
சிைந்த ஒரு அம்மாவாகவும் இருக்க முடிைாதா என்ன?
உனக்கு அம்மாவா அப்பாவா நான் இருப்கபன்டி, இனி
உன் உணர்வுகரள உன் இடத்தில் இருந்து நான் புரிந்துக்

1163
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாள்கிகைன், அப்படி நான் புரிந்துக் ககாள்ள ஆைம்பித்து
விட்டதின் அறிகுறி தான் இந்த ரிசார்ட்டுக்கு இன்ரனக்கு
நாம வந்து இருக்கிைது",
அவள் முகத்ரத தன் ரகயில் ஏந்திக் ககாண்டு
கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த தீைரன கைாசரனயுடன்
பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"புரிைரலைா? அந்த அைண்மரன வாழ்க்ரகரை
விட்டுட்டு என்கூட சாதாைண வாழ்க்ரக வாழத் தாகன நீ
ஏங்குன? அது தாகன உன் காதல் தீயில் எப்கபாதும்
உன்ரன எரித்து ககாண்கட இருக்கும்னு அந்த ரடரியில்
எழுதி இருந்த? அந்த சாதாைண வாழ்க்ரகரை இன்ரனக்கு
ஒருநாள் நீயும் நானும் வாழப் கபாகைாம்டி, நான்
ககாடீஸ்வைன், பிசிகனஸ் கமன் தீைன், அைண்மரன
அப்படிங்கிை அந்த எல்லா எண்ணத்ரதயும் மை, உன்
அம்மா இைந்தது, என் அம்மா கபசிைதுனு எல்லாத்ரதயும்
மை, நானும் என் பிசிகனஸ், என் ஸ்கடட்டஸ்,
ககாடீஸ்வைன்னு எல்லாத்ரதயும் நானும் மைந்து விடுகிகைன்,
இந்த நிமிஷம் என் மனதில் என்ரன காதலிக்கும் தீைாக
நீயும், நீ உன் கற்பரனயில் தினமும் காதலித்து வாழ்ந்து

1164
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டிருக்கும் அந்த தீைனாக நானும் இந்த ஒருநாள்
வாழ்ந்து விடலாம் வாடி, உன் மனதில் உள்ள வலிகள்
எல்லாத்ரதயும் மை, இந்த நிமிடம் உனக்கு நான் எனக்கு
நீ, நமக்கு காதல் அவகளா தான், கவை எந்த
எண்ணங்களும் உணர்வுகளும் கவண்டாம், என் அரனத்து
அரடைாளங்கரள துைந்து நீ அரடை விரும்பிை
காதலனாக மட்டும் நான் உன் முன்னால் நிற்கிகைன்,
இத்தரன நாள் உன் மனதில் எரிந்துக் ககாண்டிருக்கும்
அந்த காதல் தீயின் கற்பரனக்கு உயிர் ககாடுடி, அதுகவ
என் மீதான உன் காதலால் உன் மனம் ககாண்ட
காைங்களுக்கு சிைந்த மருந்து",
என்ைப்படி அவளின் முகத்கதாடு தன் முகம் ரவத்து
கண்கரள மூடினான் தீைன், அரத உணர்ந்த
தீட்சண்ைாவிற்கு எனக்கக எனக்காக நான் மனதில்
ககாண்டுள்ள காதல் தீக்காக தன்ரனகை அதுவும் தான்
விரும்பும் அந்த காதலனாக அவன் தன்ரன அவளிடம்
ஒப்பரடத்து இருக்கும் இந்த கநாடி இப்படிகை உரைந்து
விடக் கூடாதா என்று ஏங்கினாள் தீட்சண்ைா.

1165
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 81
"என் உயிர் அவளிடம் என்று..
எனக்கு உைர பவத்தாள்..
அவள் இன்றி இவன் இல்பை
என்று உைர பவத்தாள்..
அவபை இவனாக மாறி..
அவளில் கைக்க பவத்தாள்..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் மனதில் வாழும் இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

"ஐ லவ் யூ தீைா, நீ இல்லாம என்னால் வாழ

முடிைாது, உன்ரன காதலிக்காமல் என்னால் இருக்ககவ

முடிைாது, நான் அந்த அைண்மரனயில் இருப்பகத
உன்னால் தான், உன் அருகாரமக்காக தான்",
என்ைப்படி அவரன இறுக அரணத்துக் ககாண்ட
தீட்சண்ைா, எங்கக அவரன விட்டு விட்டால் அவன்
காணாமல் கபாய் அவனுக்குள் இருக்கும் ககாடீஸ்வை தீைன்
வந்து விடுவாகனா என்று எண்ணிைதால் என்னகவா

1166
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவரன காற்று புக கூட இரடகவளி இன்றி இறுக
அரணத்து ககாண்டு அவனில் புரதந்தாள். அவளின் அந்த
காதல் தீயில் கரைந்து விட்டவனாய் தீைன் அவளிடம்
தன்ரனக் அவன் விருப்பத்திற்ககற்ப விட்டு விட்டான்.
அவள் கவக கவகமாக அவன் முகம் முழுவதும் தன்
இதழ்கரள பதித்தாள், அவளின் அந்த கவகம் இத்தரன
வருடங்கள் அவள் மனம் ககாண்ட அவன் மீதான காதல்
தீயினால் வந்தது, என்று தீைனால் புரிந்துக் ககாள்ள
முடிந்தது. அவளின் காதலின் தவிப்ரபயும் அவனுக்கான
கதடரலயும் பார்த்த தீைனால் அதற்கு கமல் தாங்க
முடிைாது அவரள அரணத்தான்.
"ஐ லவ் யூடி, உன் காதல் இல்லாம என்னால் வாழ
முடிைாதுடி, விலகி கூட இரு, ஆனா விட்டுட்டு
கபாய்டாதடி, நீ இல்லனா இந்த தீைகன இல்ரலடி",
என்ைப்படி அவளின் கூந்தலில் முகம் புரதத்தான்
தீைன். அவள் காதல் தீயில் கரைந்து கபானவனாக அவனும்
தன் காதலனாக அவனும் மாறி இருக்கும் அந்த கநாடி
அப்படிகை உரைந்து விடாதா என்று இருவரும்
ஏங்கினார்கள்.

1167
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்..!!!!!!!!
அந்த சரமைலரையில் கநருப்பின் கவகத்ரத தாங்க
முடிைாது அலறிை குக்கர் சத்தம் ககட்டு தங்களின் கமான
நிரல கரலந்தவர்களாக இருவரும் விலகினார்கள்,
தீட்சண்ைா நகை மனமின்றி அவரனகை ஏக்கமாக பார்த்துக்
ககாண்கட நகர்ந்தவள் தங்கரள தங்கள் உலகத்தில் இருந்து
பிரித்த குற்ைத்திற்காக அந்த சப்தம் எழுப்பிை குக்கர்
தரலயில் ஒரு அடி ரவத்தாள். அவளின் அந்த ஏக்கப்
பார்ரவரை பார்த்த தீைன் அதரன ைசித்துக் ககாண்கட
மீண்டும் சரமைலரை கமரடயில் ஏறி அமர்ந்தான்.
"உனக்கு என்ரனகை ககாடுத்தாலும் உன் மனசில்
இருக்கும் காதல் தீக்கு அது கபாதாதடி?, நமக்குள்
எல்லாகம முடிந்து உன் புருஷன் அப்படிங்கிை ஸ்தானத்தில்
நான் இருக்ககன், ஆனாலும் இன்னும் அப்படிகை குழந்ரத
மிட்டாரை ஏக்கமா பார்க்கிை மாதிரி என்ரன பார்க்கிை?
இத்தரனக்கும் ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னால் தாகன உன்
ரகக்குள் நான் இருந்தன்? ஹ்ம்ம்?",
என்ைப் படி அவள் அருகக பிைம்புக்கூரடயில் இருந்த
ககைட்ரட எடுத்து கடித்தான் தீைன்.

1168
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனின் அந்த இைல்பான கசய்ரகயில்
ஈர்க்கப்பட்டவளாய் அவரன ஒருகணம் ைசித்துப்
பார்த்தவள், பின் கசான்னாள்.
"அதான் நான் அப்பகவ கசால்லிட்கடகன தீைா,
கபைாரச எனக்கு, அடங்ககவ அடங்காது தீ மாதிரி
உன்ரன நிரனத்தாகல என் மனதில் என் காதல் தீ
ககாழுந்து விட்டு எரியும், நீ என் அருகில் இருந்தாலும்
எனக்கு கபாதாது, என் கூடகவ இருக்கணும் எப்கபாதும்,
சில கநைங்களில் எனக்கு கதாணும், இந்த உயிர் ஒன்று
உடல் ஒன்றும்னு கான்கசப்ட்டில் அப்படிகை உன்கூடகவ
உன் உயிகைாடு உயிைா கலந்து விடனும்னு, அப்படி ஒரு
ஆப்ஷன் இருந்தால் கசால்லு தீைா, உனக்குள் கலந்து
திரும்ப நான் கவளிகை வைகவ விரும்பல, இந்த உலகம்
எனக்கு கவண்டாம், நான் உன் கூடகவ உனக்குள்கள
நிம்மதிைா இருந்துடுகைன், தீைாப் பித்து உன் கமல், என்
ஆயுசு முடிந்தாலும் அந்த பித்தால் நான் உன்ரனகை சுத்தி
சுத்தி வருகவன்",

1169
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்களில் காதலும் கற்பரனயும் மிதக்க அவள்
கசால்ல கசால்ல அவன் அவளின் மனப் கபாக்ரக
ைசித்தான்.
"தீைாப்பித்து இல்ரலடி, இந்த தீைன் கமல் பித்து,
எப்படிகை பித்துனு நீகை ஒத்துக்கிட்ட",
அவன் ககலிக் குைலில் கசால்ல, அவன் கசான்னதின்
கபாருள் உணர்ந்து அவள் தன் ரகயில் இருந்த கைண்டிரை
உைர்த்தி காட்டி எச்சரித்தாள்.
"ஓ, உங்க ஊரில் புருஷன் கமல் ரபத்திைமா
இருந்தால் அது சர்வகதச குற்ைமா திரு. மகதீைவர்மன்
அவர்ககள?",
அவள், சரமைலரை கமரடயில் அமர்ந்து இருந்த
அவனின் கால் கதாரடயில் ரக ஊன்றி கன்னத்தில்
ரவத்துக் ககாண்டு அவன் கமல் ஒய்ைாைமாக சாய்ந்தப்
படி ககட்டாள்.
"அட, இது ைாரு புதுசா இருக்கு? இத்தரன நாள் இந்த
அம்மிணி எங்க கபானீங்க? என்னகமா கபாடி, இகத
மாதிரி நீ கலகலப்பாக கபசினா எப்படி இருக்கும்? அரத
விட்டுட்டு சும்மா சண்ரட கபாட்டுக் கிட்டு..",

1170
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத, அவள்
குறுக்கிட்டாள்.
"ைாகைா என்ரன இந்த ஒருநாள் எல்லாத்ரதயும்
மைந்து நீ இந்த நிமிஷம் என் மனதில் என்ரன காதலிக்கும்
தீைாக நீயும், நீ உன் கற்பரனயில் தினமும் காதலித்து
வாழ்ந்து ககாண்டிருக்கும் அந்த தீைனாகவும் வாழணும்னு
கசான்னதா ஞாபகம்",
அவள் கசால்ல, அவன் சிரித்தான்.
"சரி, சரி, விடுடி",
என்ைவன் தன் அருகக நின்ைவரள இழுத்து தன்
ரகக்குள் ககாண்டு வந்தான்.
"தீைா, என்னப் பண்ை? சரமக்கணும், சாப்ட
கவணாம்?",
என்று அவள் கசால்ல, அவன் அரத கண்டுக்
ககாள்ளாது அவரள தன் ரக வரளவுக்குள் ககாண்டு
வந்து அவரள அரணத்தபடிகை ஏகதா ைகசிைம்
கபசினான்.
"அதான் நீ ைசித்த அந்த குழந்ரத அப்படி
இருந்ததாம்!!!",

1171
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவன் முடிக்க, அவள் முகம் சிவந்து, ச்சீ!!
என்று அவனின் ரகரை கிள்ளினாள்.
"ஒரு பிசினஸ் கமன், மில்லிைனர் கபசை கபச்ரசப்
பாரு",
அவளின் முகம் மீண்டும் சிவந்து கபானது.
"இப்கபா இங்க எவன் டி மில்லிைனர்? இப்கபா
இருக்கிைது உன் புருஷன் அரலஸ் உன் காதலன் தீைன்
மட்டும் தான், சரி கிட்ட வா, இன்கனாரு ஒரு விஷைம்",
என்றுக் கூறி அவன் புன்னரகக்க அவள் மாட்கடன்
என்று தன் முகத்ரத மூடிக் ககாண்டவள், ஒரு கட்டத்தில்
நாணத்தின் மிகுதிைால் திரும்பி முகத்ரத தான் இருக்
ரககளாலும் மூடிக் ககாண்டு அவன் மார்பில் சாய்ந்து
ககாண்டாள்.
"தீ, என்னடி இப்படி கவட்கம் படுை? ககாஞ்ச
கநைத்துக்கு முன்னாடி இரதகை நான் நாலு கிளாஸ் குடித்து
விட்டு கசான்ன கபாது அப்படி முகத்ரத திருப்பிக் கிட்ட?
இப்கபா என்னடான்னா என் கமல் சாயிை? இந்த மாதிரி
இடங்களில் உன்ரன புரிந்துக் ககாள்ள எனக்கு ஒரு யுககம
கவணும் கபால, சரி என்ரன நிமிர்ந்து பாருடி",

1172
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கசால்ல அவள் நிமிை முற்பட்டு அது முடிைாது
மீண்டும் அவன் மார்பில் சாய்ந்தாள்.
"என்னடி?"
"எ..எ..எனக்கு உங்க முகத்ரதப் பார்க்க முடிைல",
தடுமாற்ைத்துடன் வந்தது அவள் குைல்.
"அதான் ஏன்? கசால்லுடி!!",
"அது..அது வந்து, எனக்கு என்னகவா
பண்ணுது..கசால்ல கதரிைரல, ஐ லவ் யூ, அவ்களா தான்
என்னால் கசால்ல முடியும்",
அவள் உணர்ச்சிகளின் கலரவக்குள் சிக்கி குைல்
நடுங்கி வார்த்ரதகள் தந்திைடித்து கசான்னாள். அவள்
கசான்ன அந்த மூன்று வார்த்ரதயில் அவளின் பல்கவறு
உணர்வுகள் ககாட்டி இருப்பது அவனுக்கு புரிந்தது.
"ோ..ோ..",
அவளின் கவட்கத்ரத உணர்ந்து அவன் உைக்க
சிரித்தான்.
"கே, ரிலாக்ஸ்டி, ஒண்ணும் இல்ரல, கபா, கபாய் குக்
பண்ணு, எனக்கு கைாம்ப பசிக்குது",

1173
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவனின் குைல் வழக்கமான குைலுக்கு மாை,
அவளுக்குள் அந்த உணர்வுகள் எல்லாம் காணாமல் கபாய்,
உடகன பதறினாள்.
"அய்கைா, இருங்க, ஒரு ரபவ் மினிட்ஸ்ல
முடிச்சுடுகைன்",
என்ைப் படி அவனிடம் இருந்து விலக முைல, அவரள
கசல்ல விடாது, அவள் புடரவ முந்தாரனரை பிடித்து
இழுத்தான், அவள் அவன் கமல் மீண்டும் சாய்ந்தாள்.
"என்ன?!??????, அடுப்பில் எண்கணய் சட்டி இருக்கு",
அவள் கண்கள் அடுப்ரப கநாக்கி பாய்ந்தது. அவள்
காதில் அவன் ைகசிை குைலில் கூறினான்.
"ஐ லவ் யூ டி தீ",
அவன் கசான்ன அந்த வார்த்ரதயில் தன்ரன
மைந்தவளாய் தான் என்ன கசய்ை வந்கதாம் என்பரத
மைந்து அடுப்பில் இருந்த கவறும் சட்டிரை கவக கவகமாக
கிளறினாள். அரதப் பார்த்த தீைன் அவள் நிரல அறிந்து
சிரித்தான். அரத உணர்ந்த அவள் தன் நிரல கண்டு
அவனுடன் இரணந்து சிரித்தாள்.
"தீைா, அந்த எண்ரணப் பாட்டிரல எடு",

1174
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏங்க, பிளீஸ் இரத மட்டும் கட் பண்ணி ககாடுங்க",
"தீைா..இரத மட்டும் எடுத்து ககாடு, அவ்களா தான்
குக்கிங் முடித்து விடலாம்",
"என் முகத்தில் கைண்டு கண், மூக்கு வாய் மட்டும்
தான் இருக்கு, மஞ்சப் கபாடி இல்ரல, என்ரன ரசட்
அடிக்கிைரத விட்டுட்டு அந்த மஞ்சப் கபாடிரை எடுத்துக்
ககாடு தீைா",
"எ..ன்ன..ங்க..",
"என்னடி அந்த கவங்காைத்ரத கட் பண்ணி தைணும்
அவ்களா தாகன? ககாடுடி, ைாகம் கபாடுகிைாளாம்",
அவன் அவளின் அரழப்ரப எளிதில் கண்டறிந்து
விட்டதில் அவள் சிரித்தாள். அவளின் சிரிப்ரப ைசித்தப்படி
அந்த விவிஐபி தன் அரடைாளங்கரள (து)மைந்து
அவளுக்காக அந்த கவங்காைத்ரத உரித்துக் ககாண்டு
இருப்பரத கண்டு அவள் மனதிற்குள் ைசித்தப் படி
நின்ைாள்.
"என்னடி அப்படி பார்க்கிை? இந்தா ககைட் சாப்பிடு",

1175
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி தான் அடுத்து அரிந்துக் ககாண்டு இருந்த
ககைட்ரட அவன் அவளுக்கு ஊட்டி விட முைல, அவள்
தன் தரலரை ஆட்டி கவண்டாம் என்று மறுத்தவள்,
"எனக்கு அது தான் கவணும்",
என்று அவன் சாப்பிட்டு பாதி ரவத்து இருந்த
ககைட்ரட ரகக் காட்டிைவள் முகத்ரதகை ஆழ்ந்துப்
பார்த்துக் ககாண்கட அரத எடுத்துக் ககாடுத்தான் தீைன்.
"நல்லா கடஸ்ட்டா இருக்கு, தீைா, உனக்கு தான்
ககைட்கட புடிக்காதுல? என்ரன இன்ரனக்கு அதிசிைமா
இரத சாப்பிடுகிை?",
"....",
அவனிடம் பதில் இல்லாது கபாககவ அவள் நிமிர்ந்து
அவரன ககள்விைாகப் பார்த்தாள். அவன் பார்ரவ
அவரள விட்டு அகலாது பார்த்துக் ககாண்டு இருந்ததில்
அந்த பார்ரவயில் அவள் மனம் மைங்கிைது.
"என்ன தீைா? ஒண்ணும் கபசகவ மாட்ை?",
என்ைப்படி அந்த ககைட்ரட ஒரு வில்லல் கடித்து
அவனுக்கு ஊட்டி விட்டவள்,
"கசால்லு, கடஸ்ட் எப்படி இருக்கு?",

1176
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவன் முகம் அருகக வந்து ஆவலாக ககட்க,
அதற்கு கமல் அவனால் கவரல கசய்ை முடிைவில்ரல,
அவரள தாவி பிடித்து இழுத்து அரணத்தவன் அவள்
இதரழ கநாக்கி குனிந்து அரத தன் வசப்படுத்தினான்.
"என் முகத்தில் எதுவும் இல்ரல, பிகளட்ரட பார்த்து
சாப்பிடுங்க தீைன் சார்",
என்ைப்படி அவன் சாப்பிடும் அழரகயும் அவன்
பார்ரவ அவரள கநாக்கி பாய்ந்துக் ககாண்டு
இருப்பரதயும் உள்ளுக்குள் ைசித்துக் ககாண்டு அவள்
அவனுக்கு சாப்பாடு பரிமாறினாள்.
"நீயும் என்கனாட கசர்ந்து உக்கார்ந்து சாப்பிடுடி",
"நான் உக்காந்தா உங்களுக்கு ைார் பரிமாறுவா?
ஹ்ம்ம்?",
என்ைவரள,
"ப்ச் வாடினா..",
சடாகைன்று இழுத்து தன் மடியில் அமை ரவத்த தீைன்,
தான் சாப்பிட்டு ககாண்டிருந்த சாப்பாட்ரட அவளுக்கு
ஊட்டி விடத் கதாடங்கினான், அரத ைசித்த தீட்சண்ைா
மனது,

1177
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இதுவல்லகவா வாழ்வு, இந்த ஒருநாள் கபாதும், இந்த
நிரனவுகளில் நான் என் வாழ்நாரள கழித்து விடுகவன்",
என்று அவள் மனது உணர்வுகளில் ததும்பிைதில் அவள்
கண்களில் நீர் கலங்க தைாைாக இருக்க, அரதக் கண்ட
தீைன், அவள் கன்னத்தில் ஒரு முத்தம் ரவத்து அந்த
கண்ணீர் வழிந்து விடாது தடுத்தான்.
"தீைா, இப்கபா தூங்க கவண்டாம், பீச்க்கு கபாகணும்",
இைவு உணவு முடிந்த பின் அவளின் சிணுங்கரள
ைசித்தப்படி அவன் அந்த இைவு கநைத்தில் பீச்சிற்கு
அவரள அரழத்து கசன்ைான். காரை தவிர்க்க
கசான்னவள் ரிசார்ட்டில் இருந்கத, அவனின் ரகயிரனப்
பற்றினாள், அவனின் கதாள் சாய்ந்து அவனுடன் இரணந்து
அவள் கபசிக் ககாண்கட நடந்தப் கபாது அவள் முகத்தில்
பிைமிப்பு இருந்தரத உணர்ந்த தீைன், தன்னுடன் தன் கதாள்
சாய்ந்து ரகப் பிடித்து கடற்கரையில் அவனின்
மரனவிைாக நடப்பது அவளின் கவகுநாள் கனவு என்று
அவனுக்கு புரிந்தது.
"தீைா, அங்கப் பாகைன், அந்த கைட் கலர் ரலட்ரட,
அது ஷிப் தாகன?",

1178
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"வாவ், அங்கக பாருங்ககளன், அது ரலட் ேவுஸ்
எவ்களா அழகா இருக்கு",
சிறுபிள்ரள கபால் குதித்துக் ககாண்டு அவள்
அவனிடம் அவன் ஏகதா இதுவரை காணாதரத காட்டுவது
கபால் அவள் காட்ட, அவன் இதழில் புன்னரக பைவிைது.
அவளின் அந்த மகிழ்ச்சி நிரலரை ைசித்தான், அவள்
அவரன இழுத்து கசன்று கடரலகளில் கால் நரனக்க
ரவத்தாள், கடல் தண்ணீரை அவன் கமல் வாரி இரைத்து
அவள் சிரித்ததில் அவன் அவரள துைத்தினான், அவன்
ரகயில் அகப்படாது ஓடிைவள் ஒரு கட்டத்தில் அவள்
மூச்சு வாங்கி நின்று விட, ஆனால் அவன் விடாது துைத்திப்
பிடித்து, அவரள தன் இருக் ரககளில் ஏந்திக் ககாண்டு
நடந்தான்.
"என்னால் ஓட முடிைரல, நீங்க மட்டும் எப்படி
ஓடுனீங்க?",
என்ைவள் தன் ரககரள அவன் கழுத்தில்
மாரலைாக்கி அவன் முகம் பார்த்து ககட்டவள் கடற்
காற்றில் அரலபாயும் அவனின் தரலமுடிரையும் அதில்
அழகாக கதரியும் அவன் முகத்ரதயும் ைசித்தாள்.

1179
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கடய்லி எக்சசஸ் அண்ட் கைாகா பண்ணு, அப்புைம்
இது மாதிரி மூச்சு வாங்காது, ஆமா பார்க்க மீடிைமா தான்
இருக்க, என்னடி உன்ரன தூக்ககவ முடிைரல?, தீ எனக்கு
ஒரு டவுட்டி",
"என்ன? நான் இரத விட கவயிட்டா இருந்தாலும்
நீங்க தூக்கி தான் ஆகணும் மிஸ்டர். வர்மா, உங்களுக்கு
கவை ஆப்ஷன் நான் தை மாட்கடன்",
அவள் அவனின் தரலமுடிரை கரலத்து ககாண்கட
கசான்னாள்.
"அதில்ரலடி, நீ என்ன நாரளக்கு நம்ம பத்துப்
புள்ரளங்க வந்தாலும் இந்த தீைன் உன்கனாட கசர்த்து
அவங்கரளயும் தூக்குவான்டி",
"அய்கை ஆரசரை பாரு, பத்து புள்ரளைா? என்ன
தீைன் சாருக்கு ஏதாவது ஸ்கூல் கட்ட ஐடிைா இருக்க?",
"ஓ அப்படிைா? அப்கபா உனக்கு கவண்டாமா? சரி
விடு"
என்ைப்படி அவளின் முகத்ரதப் பார்க்காது எங்ககா
பார்த்தப்படி அவரள ரகயில் சுமந்து ககாண்டு அந்த மைப்
கபஞ்ரச கநாக்கி நடந்தான் தீைன்.

1180
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைா.., தீைா..",
என்று அவரன சட்ரடயின் கபாத்தாரன சுைண்டினாள்.
"என்னடி?",
அவள் எரிந்து விழுந்தான். அவன் எரிச்சரல உணர்ந்து
அவள் சிரித்தாள்.
"தீைா..",
"தீைனுக்கு என்னவாம்?",
அவன் குைல் அகத எரிச்சலுடன் வந்தது.
"பத்து கவண்டாம், இருபது கவணும்",
அரத கசால்லி முடிப்பதற்குள் அவள் நாணம்
தாங்காது முகத்ரத மூடிக் ககாண்டு அவன் மார்பில்
புரதந்தாள்.
"தீ..!!!!",
அவன் வலுக்கட்டாைமாக அவளின் ரகரை விரித்து
அவள் முகத்ரதப் பார்க்க முைன்ைான்.
"ேுகும்..!!!!",
என்ைபடி தன் முகம் காட்ட மறுத்து அவன் மார்பில்
ஒன்றினாள். அரத உணர்ந்து அவன் உைக்க சிரித்தான்.

1181
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ரன துைத்தி பிடிக்ககவ உனக்கு மூச்சு வாங்குது?
இதில் நாரள என் புள்ரளை எப்படி தீ பிடிப்ப? எப்படியும்
நீ என்ரன மாதிரிகை தான் புள்ரள கவண்டும்னு
நிரனத்துப் பார்த்திருப்ப, அவன் என்ரன விட தான்டி
ஓடுவான்டி",
"எங்க ஓடினாலும் தீைனும் சரி, ஜூனிைர் தீைனும் சரி
இந்த மிஸஸ். தீைன் கிட்ட தாகன வைணும்?",
"அதுவும் சரி தான்டி, மிஸஸ். தீைன் இல்லாம மிஸ்டர்.
தீைனாகல வாழ முடிைாதப் கபாது ஜீனிைர் தீைனால் எப்படி
வாழ முடியும்?",
என்ைப்படி அவரள இைக்கி விட்டவன் அந்த மைப்
கபஞ்சில் அமர்ந்தான். அவள் அதற்காககவ காத்திருந்தது
கபால அவன் கதாளில் சாய்ந்து வானத்தில் அவர்கரள
ைசித்துக் ககாண்டிருந்த கவள்ளி நிலரவயும், தன்
காதலிரை துைத்தி பிடிக்க வந்து கதாற்று திரும்பிை
அரலகரளயும் பார்த்தப்படி இருந்த கவகு கநைம் தன்ரன
மைந்து அமர்ந்து இருந்தார்கள். அப்கபாது தான் தீைன்
அரத கசய்தான்.

1182
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 82
"எனக்காக அவள் வருவாள்..
என்னிடம் எதுவும் இல்பை என்ைாலும்..
எனக்காக அவள் கைாறுப்ைாள்..
அவளிடம் நான் கவறுப்ைாக நடந்தாலும்..
எனக்காக அவள் ககாடுப்ைாள்..
அவள் உயிபர நான் பகட்டாலும்..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் கவிபதகளில் வாழும் இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

"தீைா, மூன் கைாம்ப அழகா இருக்குல்ல?",

தன் கணவன் கதாளில் சாய்ந்தப்படி

கடரலயும் வானத்ரதயும் பார்த்துக் ககாண்கட
தீட்சண்ைா ககட்ட ககள்விக்கு அவனிடம் விரட வைாது
கபாககவ அவள் நிமிர்ந்தாள். அவன் ரககளில் ஏகதா ஒரு
கபாருரள ரவத்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"தீைா????",

1183
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் கைாசரனைாக அரழத்தாள்.
அரத உணர்ந்த அவன் அவளின் ரக விைல்கரளப்
பற்றினான்.
"என்ன தீைா?",
அவள் கைாசரனைாக ககட்டாள்.
தன் பாக்ககட்டில் இருந்து ஏகதா ஒரு கபாருரள
எடுத்தான் தீைன்.
"தீ, அம்மா உன்ரன அந்த கமாதிைத்துக்காக தாகன
அப்படி ஒரு வார்த்ரதரை விட்டாங்க, அதனால் உன்
மனசு எவ்களா காைப்பட்டு இருக்குனு நாலு நாள்
என்னிடம் நீ கபசாம ஈவன் என் முகத்ரத கூடப் பார்க்காம
கபானதில் இருந்கத கதரியுது, அதனால் ஒரு சின்ன
காம்பன்கசஷன்",
என்ைவன் பதிலுக்கு அவள் ஏகதா கபச முற்படும்
கபாகத, சுற்றும் முற்றும் பார்த்த தீைன், அவரள கபச
விடாது அவளின் முகத்ரத தன் ரககளால் இறுக்கி
பிடித்தவன் சடாகைன்று அவளின் இதரழ தன் இதழ்களால்
சிரைப் பிடித்தான். எதிர்பாைாத அந்த இதழ் முத்தத்தில்
தீட்சண்ைா முதலில் திரகத்து பின் எப்கபாதும் கபால

1184
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மைங்கிைது. கவகு கநைம் நீண்ட அந்த இதழ் முத்தத்ரத
முடிவுக்கு ககாண்டு வை தீைன் விரும்ப வில்ரல என்பது
ஒரு கட்டத்தில் கபாதும் என்று விலக முைன்ை
தீட்சண்ைாவின் ரகரை தடுத்து பிடித்தப் கபாகத
அவளுக்கு புரிந்துப் கபானது. அவளின் இதழ்கரள ஒரு
வழிைாக்கி விட்டு கவகு கநைம் கழித்து அவரள விடுவித்த
தீைன் அவளின் கண்கரள ஆழ்ந்துப் கமௌனமாகப்
பார்த்தான், அவனின் அந்த பார்ரவயில் நாணம் தாங்காது
முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு கடரல கநாக்கி தன்
பார்ரவரை கசலுத்திைவள் ரக விைல்கரளப் பற்றினான்
தீைன்.
"ஐ லவ் யூ டி, இனி கமாதிைம்ங்கிை வார்த்ரத
ககட்டாகல உனக்கு என்கனாட இந்த முத்தம் மட்டும் தான்
ஞாபகம் வைணும், கவை எதுவும் உன் நிரனவுக்கு வைக்
கூடாது!!!",
அவனின் குைல் கட்டரளைாக ஒலித்ததில் அவள் முகம்
சிவந்தது. உணர்வுகளின் கபாைாட்டத்தில் நடுங்கும் அவளின்
விைல்கரள பற்றிை தீைன், தன் ககாட் பாக்ககட்டில் இருந்து
எடுத்த அந்த சிறு நரகப் கபட்டிரை எடுத்தவன், அரத

1185
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திைந்தான், அதில் ஒரு ரவைங்கள் பதிக்கப்பட்ட இதை
வடிவ டாலர் ககாண்ட ஒரு கசயினும் ரவை கமாதிைமும்
சிரித்துக் ககாண்டு இருந்தன. அந்த கமாதிைத்ரதப் எடுத்த
தீைன் அவன் ரககளில் அணிவித்தான்.
"தீ, இரத நீ கவண்டாம்னு கசால்லக்கூடாதுடி, இது
உன் காதல் கணவனான நான் என் கசாந்த முைற்சியில்
உருவாக்கி உள்ள என் கதாழில் சாம்ைாஜ்ஜிைத்தில் வரும்
வருமானத்தில் வாங்கிைது, இது அைண்மரனக்கு
கசாந்தமான காசில்கலா,. என் பைம்பரை கசாத்துக்களின்
மூலம் வரும் வருமானத்திகலா வாங்கிைது இல்ரல, உன்
புருஷன் உரழத்த காசு, கசா நீ இரத தாைாளமா கபாட்டுக்
ககாள்ளலாம், உன்ரன ைாரும் ககள்வி ககட்க மாட்டாங்க,
என் வருமானத்ரத பற்றி ககள்வி ககட்க, கசலவு பண்ண
உனக்கும் நாரள வைப் கபாகும் நம்ம புள்ரளக்கு மட்டும்
தான்டி உரிரமரை இந்த தீைன் ககாடுத்து இருக்கான், கசா
இரதயும் இந்த கசயிரனயும் நீ மறுக்க கூடாது",
என்ைப்படி அவள் முன் மண்டியிட்டு அவள் ரகப்
பற்றி அந்த ரவை கமாதிைத்ரத அவள் விைல்களில் கபாட்ட
தீைன், அந்த கடற்கரை காற்றில் நிலவு கவளிச்சத்தில்

1186
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இன்னும் அழகாக இருந்து அவளின் மனரத அவன்
வசப்படுத்தி ககாண்டு இருப்பதாக தீட்சண்ைாவின் காதல்
மனம் ஆர்பரித்தது. அவரளகை ஆழ்ந்துப் பார்த்துக்
ககாண்கட அவளின் ரக விைல்களில் முத்தமிட்டவன்
எழுந்து அவளின் கழுத்தில் அந்த கசயிரன
அணிவித்தவன் முகத்தில் இருந்த ஏகதா ஒன்று அவரள
கைாசிக்க ரவத்தது.
"என்னடி, கமகைஜ் நிரனப்பு வந்துட்டா?",
"ஆமா, இன்ரனக்கு தான் நமக்கு கமகைஜ் ஆகுை ஒரு
ஃபீல்",
"இருக்காதா பின்கன? தாலி கட்டிை மறுகநாடிகை
மைங்கி விழுந்தவள் தாகன நீ?",
"மைங்கினதால தாகன விழுந்துட்கடன் காதல்ல?",
"தீ, நல்லா கபச கத்துக்கிட்டடி? நீ அப்பகவ தமிழில்
ஸ்கூல் பர்ஸ்ட் வந்தவ தாகன? உன்கிட்ட கபசி கஜய்க்க
முடிைாது",
என்ைவன் முகம் ஏகதா ஒன்ரை அவளுக்கு
கசால்வரதப் கபால கதான்றிைதில் அவள் அவன்
முகத்ரதகைப் பார்த்தாள்.

1187
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்னடி? என்னகமா ககட்கணும்னு நிரனக்கிை கபால?
ககட்டுடு?",
"புத்திசாலி புருஷன்!!!",
அவள் தன் ரக விைல்கரள ககாண்டு அவன் முகத்ரத
திருஷ்டி கழித்து அவன் கன்னத்ரத கிள்ளி முத்தமிட்டு
சிலாகித்து ககாண்கட ககட்டாள்.
"கமாதிைம் என் ரகயில் கபாடும் கபாது உன் முகம்
கபரிதா ரிைாக்க்ஷன் காட்டரல தீைா, ஆனால் இந்த
கசயிரன
என் கழுத்தில் கபாட்டதில் இருந்கத உன் முகம் ஒரு
மார்க்கமா இருக்கக?",
"புத்திசாலி கபாண்டாட்டி",
என்ை தீைன், அவளின் இதரழ சிவந்து கபாகும்
அளவுக்கு தன் ரககளால் தன் அருகக இழுத்து அரத
முத்தமிட்டவன், அவளின் கழுத்தில் இருந்த தாலிகைாடு
அதற்குள் பின்னி பிரணந்து விட்டிருந்த, தான் அணிவித்து
இருந்த அந்த கசயிரன எடுத்து அதன் இதை வடிவ
டாலரை திைந்து காட்டினான் தீைன், உள்கள அந்த டாலரின்

1188
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒரு பக்கத்தில் பள்ளிப் பருவச்சீருரடயில் தீைனும்
மறுப்பக்கம் தீட்சண்ைாவும் சிரித்துக் ககாண்டு இருந்தார்கள்.
"அய்!!! என்கனாட கபவைட் குட்டி தீைன்..!!!!!",
அந்த டாலரின் ஒருப் பக்கத்தில் சிரித்துக் ககாண்டு
இருந்த தீைனின் பள்ளிச் சீருரடப் கபாட்டாரவப் பார்த்து
ஆனந்த திரகப்பில் தன்ரனயும் அறிைாமல் கூவி
குதுகாலிக்கும் தன் மரனவியின் முகத்ரத ைசித்துப்
பார்த்தான் தீைன்.
"இது எப்கபாதும் உன் உடம்பில் இருந்துட்கட
இருக்கணும்டி, நீ ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி
கசான்னீல? உனக்குள் கலந்து விடுகிகைன் தீைா, திரும்பி
எனக்கு கவளிகை வைகவ விருப்பம் இல்ரலனு, அதான்டி
நீ என்ரன கதடி வைதுக்குள் நாகன உன்ரன கதடி
உனக்குள் கலந்துட்கடன்டி, இகதா நானும் என் மனதில்
இருக்கும் இந்த குட்டி தீயும் உன்னிடகம உனக்குள்கள
கலந்து விட்டாங்க, இனி இரத நீ கழட்டகவ கூடாதுடி,
இது கவறும் கசயின் இல்ரல தீ, உன் கநஞ்சில் குடி
இருக்கும் நான், என் விைல் பிடிக்க தாகன நீ ஏங்கின?
அதுக்கு தான்டி இந்த கஜன்மம் முழுவதும் உன் விைரல

1189
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிடித்துக் ககாண்டு இருக்க இந்த கமாதிைத்ரத கபாட்கடன்,
தீ இது கவறும் கமாதிைம் இல்ரல தீ, காலம் முழுவதும்
உன் ரகப் பிடித்துக் ககாண்டு இருக்கும் என் விைல்டி, நீ
இரத கழட்டகவ கூடாது, உன் உடம்பிலும் மனதிலும்
கலந்து இருக்கும் அந்த காதல் தீயின் உயிர் மூச்சும், உன்
மூச்சும் அரணந்த பின் தான் இது உன் உடம்பில் இருந்து
கழட்டணும், அதுக்கு முன்னால் நீ இரத கழட்டக் கூடாது,
அதுவரை நான் உன் மனதில் உன் காதல் மூலமும் உன்
உடலில் இந்த நரககள் மூலம் நான் வாழ்ந்து ககாண்டு
இருப்கபன்டி, ஆனா அது எப்கபா உன் உடம்ரப விட்டு
நீங்குகதா அப்கபா நானும் இந்த உலகத்ரத விட்டு நீங்கி
உன்கனாட கலந்து விடுகவன்டி, நீ இல்லாத இந்த
உலகத்தில் என்னால் இருக்க முடியுமா?",
"என்னங்க..!!!!!",
அவன் இறுதிைாக கசான்ன வார்த்ரதகளின் பாைம்
தாங்க முடிைாது உணர்ச்சிப் பிழம்பாய் அவரனக் கட்டிக்
ககாண்டு கதறினாள் தீட்சண்ைா.
"நீங்க இல்லாத உலகத்தில் நான் எப்படி இருப்கபன்?
நீங்க இல்லாத அந்த கநாடிகை நீங்க எங்க கபானீங்ககளா

1190
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அங்க நானும் வந்து விடுகவன், இந்த பிரிவு, ககாபம்,
சண்ரட, சமாதானம் என்று ஆயிைம் விஷைங்கள்
நமக்குள்ள நடந்தாலும் உன் பிரிரவ இந்த தீ தாங்க
மாட்டா தீைா, நீ இந்த உலகத்தில் இல்லாத அடுத்த
கநாடிகை இந்த தீ உன்ரன கதடி வந்து விடுவாள் தீைா, ஐ
லவ் யூ தீைா",
என்ைவள் அவரன தன் மடியில் படுக்க ரவத்து
அவனின் தரலக் ககாதினாள். அவர்கள் இருவரையும்
கபச்சுகளற்ை மவுனம் சூழ்ந்து இருந்தது. அவர்கள்
இருவரும் சற்று முன் கபசிை வார்த்ரதகளின்
அரலவரிரசகள் அந்த இடத்ரத சுற்றி ககாண்டு
இருந்ததால் அதன் பாைத்ரத உரடப்பதற்கு அந்த கமௌனம்
அவர்களுக்கு கதரவப்பட்டது.
"இந்த பணம், அந்தஸ்து, ஸ்டார் இகமஜ் இது
எல்லாகம இந்த உலகத்தில் இருக்கும் வரை தான், ஆனால்
இவளின் காதல் நான் இந்த உலகத்தில் இல்லாது
கபானாலும் என்ரன கதாடர்ந்துக் ககாண்கட இருக்கும்",

1191
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிை தீைன் மனதில் கநகிழ்ச்சி கதான்றிைது,
தன்ரன மடி சாய்த்து தரல ககாதும் தன் மரனவிரைப்
பார்த்த தீைன், கண்களில் காதல் கபருக் ககடுத்தது.
"என்ன தீைா அப்படி பார்க்கிை?",
அவளின் தரலக் ககாதிக் ககாண்கட அவள் ககட்டாள்.
"இன்ரனக்கு நீ கைாம்ப அழகா இருக்க",
என்ைப்படி தன் விைல்களால் அவள் இதரழ அவன்
வருடினான், அவனின் அந்த கசைரல உணர்ந்த தீட்சண்ைா
அது எதற்கு ஆைம்பம் என்று எளிதில் கண்டறிந்து
விட்டதில் அவள் தன் கண்களால் எச்சரித்ததில் அவன்
கண்களால் ககஞ்சினான்.
"தீைா, அடிவாங்கப் கபாை, முதலில் என்ன விஷைம்
கசால்ல வந்த? அரத கசால்லு?",
அவள் முகத்தில் கபாய்க் ககாபத்துடனும் உள்ளுக்குள்
அவனின் கசய்ரகரை ைசித்தப்படி அவள் கசான்னாள்.
"ஒண்ணும்லடி, உனக்கு நான் கிஃப்ட் ககாடுத்து
இருக்ககன், அரதப் பத்தி ஒண்ணுகம கசால்லல? எனக்கு
எதாவது கிஃப்ட் தருவிகைானு நிரனத்கதன்",

1192
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்படிைா? த கிகைட் மில்லிைனர் தீைன் கபால்
ரவைங்களால் இரழத்து கிஃப்ட் பண்ண எனக்கு ஆயுசு
முழுக்க நான் கவரலப் பார்த்து பணம் கசர்க்கணும்",
"அதில்ரலடி, எனக்கு உன்கிட்ட இருந்து ஒரு கிஃப்ட்
கவணும், அந்த கிஃப்ட் கூட நானும் நீயும் இகத மாதிரி
பீச்சில் ரடம் ஸ்கபன்ட் பண்ணனும்",
"அப்படிைா? அப்கபா என்கிட்ட இருந்து நீங்க என்ன
கிஃப்ட் கவணும்னு பிக்ஸ் பண்ணிட்டு தான் கபசுறீங்க
கபால? தீைன் சார்?",
தீட்சண்ைா குைலில் ககலி இருந்தது.
"புத்திசாலி கபாண்டாட்டி, ஆமாம், நான் பிக்ஸ்
பண்ணிட்கடன், அந்த கிப்ட்ரட எனக்கு உன்னால் மட்டும்
தான் தை முடியும்டி, எவ்களா சீக்கிைம் தைணும்கமா
அவ்களா சீக்கிைம் தைப்பாரு, என்ன ஒரு கடன் மனத் நான்
கவயிட் பண்ணனும்",
"தீைா..!!!",
அவன் கசால்வதின் கபாருள் உணர்ந்து அவள் நாணி
அவன் கதாளில் சாய்ந்தாள்.

1193
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன தீைா..? கசால்லுடி அந்த கிப்ட்ரட எனக்கு
உன்னால் மட்டும் தாகன எனக்கு தை முடியும்? எப்கபா
எனக்கு தைப் கபாை? அந்த கிஃப்ட் நம்ம காதல் சின்னம்டி,
நம்ம வாழ்க்ரகரை முழுரமப் படுத்தும் அழகான
கிஃப்ட்டி, கசால்லு..கசால்லு எப்கபா எனக்கு தைப்
கபாகிை?",
அவன் கபசிைதில் அவளுக்கு கவட்க கவட்கமாக
வந்து கதாரலத்ததில்
அவள் அவனின் கதாளில் தன் முகத்ரதப் புரதத்துக்
ககாண்டாள்.
"தீ..!!!!!",
அவளின் அந்த கவட்கத்ரத உணர்ந்து தீைன் குைலில்
சிரிப்பு இருந்தது.
".....",
"தீ..என்னடி ஆச்சு? அந்த கிஃப்ட் பத்தி கபசினாகல
இப்படி கவட்கப் பட்டு என் முகத்ரதகை பார்க்க மாட்ை?
அப்புைம் எப்படிடி அந்த கிஃப்ட் நீ எனக்கு தை உனக்கு
நான் கேல்ப் பண்ைது?",

1194
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன் அவள் காதில் ஏகதா ைகசிைம் கபச அவள்
முகம் சிவந்து, சீ, என்று அவனின் கன்னத்ரத கிள்ளினாள்.
"அட, மிச்சத்ரத ககளுடி, அப்கபா.."
என்று அவள் கிள்ளிைரத கபரிதாக எடுத்துக்
ககாள்ளாது அவன் மீண்டும் ைகசிைம் கபச ஆைம்பிக்க
அவள் முகம் சிவந்து பலமுரைகள் அவளின் ரகரை
கிள்ளினாள்.
"இப்கபா கசால்லுடி, எப்கபா அந்த கிஃப்ட்ரட தைதா
உத்கதசம்?",
அவன் மீண்டும் அதிகல வந்து நிற்க அவள் அந்த
உணர்வு அரலகளில் சிக்கி நாணினாள்.
"தீைா, பிளீஸ்..விகடன்.!!!!",
"என்னடி பிளீஸ்? நான் என்ன உன் ரகரை பிடித்து
ரவத்து இருக்கனா? இல்ரல கன்னத்தில் முத்தம்
ககாடுத்தனா? இத்தரனக்கும் நான் உன் மடியில் படுத்ததில்
இருந்து நீதான் இது எல்லாம் பண்ணிட்டு இருக்க, நான்
பாட்டுக்கு அரமதிைா உன் மடியில் படுத்து தாகன
இருக்ககன்?",

1195
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் தான் கசான்னரத எல்லாம் கசய்ை
அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
"தீைா..?",
அவள் குைலில் இருந்த சிரிப்ரப உணர்ந்த தீைனுக்கும்
சிரிப்பு வைகவ இருவரும் இரணந்து சிரித்தார்கள்.
"கசால்லுடி, எப்கபா ஜீனிைர் தீைரன தைதா உத்கதசம்?,
சீக்கிைம் கபத்து ககாடுடி, அவரன அப்படிகை என்
ஆபிஸ்க்கு அரழத்துட்டு கபாய் பிஸினஸில் கபரிை
அளவில் வைரவத்து இந்த சிங்கத்துக்கு பிைந்த சிங்கக்
குட்டினு காட்டுகவன்டி",
"ஓகோ, அப்கபா கபண் பிள்ரளனா?",
"குட்டி தீக்கும் அகத தான், எனக்கு கைண்டு கபருகம
ஈக்குவல்",
"இப்படிகை நீங்க கபாைந்த உடகன உங்க ஆபிசுக்கு
அரழத்துட்டு கபாயிட்டா நான் என்னப் பண்ணுவது?",
"இந்த தீைன் அந்த அளவுக்கு இைக்கமில்லாதவன்
இல்ரல தீ, உன்கூட இன்கனாரு குட்டி தீ அண்ட் தீைரன
விட்டுட்டு கபாகைன்",
"என்னது இன்கனாரு ஜூனிைர் தீ அண்ட் தீைனா?",

1196
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆமாம்டி, நீ தாகன ககட்ட ககாஞ்ச கநைத்துக்கு
முன்னாடி இருபதுனு, தீைன் பைம்பரைக்கு ககட்பரத விட
இருமடங்கு வாரி வழங்கி தான் பழக்கம், அதனால்
நாற்பதுனு முடிவு பண்ணிட்கடன், கசா நம்ம அைண்மரன
நிரைை குட்டி தீைனும்
குட்டி தீயும் இருப்பாங்க, உன் கூடவும் இருப்பாங்கல?",
அவன் சிரிப்பு கலந்த குைலில் ககட்க அவள் சிரித்கத
விட்டாள், அவளின் அந்த மனம் விட்டு சிரிக்கும் சிரிப்ரப
அவன் ைசித்தான்.
"காதல் மன்னா!, தாங்கள் விரும்பிை பரிசிரல
என்னிடம் இருந்து கபை தாங்கள் குரைந்தப்பட்சம் மூன்று
மாதமாவாது காத்திருக்க கவண்டும், பிைகு தங்கள் மனம்
விரும்பிை நற்கசய்தி விரைவில் தங்களுக்கு கிட்டும்
என்னவகை",
என்று அவள் சங்க கால தமிழுக்கு மாறி கபச அவள்
குைலில் நாணமும் சிரிப்பும் பின்னி பிரணந்து இருந்தது.
"அப்படிகை ஆகட்டும் ைாணிைாகை, ஆனால் மூன்று
மாதம் என்பது அதிகம் கபால தான் கதான்றுகிைது,

1197
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மன்னரின் கபாறுரமரை கசாதித்துப் பார்ப்பகத என்
ைாணிக்கு அலுவலாகி விட்டது",
என்று அவன் அலுத்துக் ககாள்ளும் குைலில் கூை
அவள் உைக்க சிரித்தாள். பின் அவர்கள் இகத ரீதியில்
நிரைை கபசினார்கள். தன் மடியில் படுத்து இருக்கும்
தீைனிடம் கடரலக் காட்டி ஏகதா கபசினாள், வானத்தில்
மின்னும் நட்சத்திைத்ரத ரகக் காட்டி அவனிடம் ஏகதா
கபசினாள், நடுவில் அவன் அவளின் கசரல
முந்தாரனரை எடுத்து கடற்காற்று குளிர்கிைது என்று தன்
முகத்தில் கபாட்டுக் ககாண்டு அவள் மடியில் தரல
ரவத்து அவன் எல்ரல மீை ஆைம்பிக்க, அவள் சிரித்து
ககாண்கட மாட்கடன் என்று அவனிடம் இருந்து தன்
கசரல முந்தாரனரை பறித்துக் ககாண்டாள், அதன் பின்
அவன் தான் பிசிகனஸ் உலகில் எதிர்க் ககாண்ட சவால்கள்
பற்றிக் கூறிக் ககாண்டு இருந்தான், அவனின் அந்த
கபச்சில் ஒன்றி தன்ரன மைந்து அவள் ககட்டுக் ககாண்டு
இருந்தாலும் அவள் ரககரள அவனின் தரலமுடிரை
அனிச்ரசைாக ககாதிக் ககாண்கட இருந்தது. அரத
அவனும் உள்ளுக்குள் ைசித்து ககாண்டு அவன் கசால்லிக்

1198
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டு இருக்கும் கபாகத அவனின் தரலமுடிரை
எல்லாம் கசர்த்து பிடித்து ஆட்டினாள். அரத எதிர்பாைாத
தீைன்,
"கே, ைாட்சசி, வலிக்குதுடி, அய்கைா!!!",
என்று அலறினான்.
"வலிக்கட்டும், நல்லா வலிக்கட்டும், எவ்களா ரதரிைம்
இருந்தா எனக்கு கநைா குடித்து விட்டு பாட்டிரல உரடப்ப,
அதுவும் மூணு பாட்டில்!!!!",
"அய்கைா, தீ வலிக்குது, விடுடி",
"நல்லா வலிக்கட்டும், நீ குடிக்கும் கபாது என்
மனதுக்கு இரத விட தாண்டி வலித்தது, இனி குடிப்ப?",
என்று அவள் அப்கபாதும் அவன் தரலமுடிரை
விடவில்ரல.
"இனி குடிக்ககவ மாட்கடன், இனி உன் மடியில்
படுக்ககவ மாட்கடன், கபாடி",
என்ைப்படி அவன் அவசை அவசைமாக எழுந்து
ககாள்ள, அரதக் கண்டு அவள் சிரித்தாள். அவனும்
அவளுடன் இரணந்து சிரித்தான். கவகு கநை சிரிப்புக்கு

1199
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பின் அவனின் ரகரை ஆதுைமாக பிடித்த தீட்சண்ைா,
அவனின் கநற்றிரை தடவி கண்களில் வருத்தத்துடன்,
"கைாம்ப வலிச்சிதா? சாரி தீைா",
என்று கூை, அவளின் ரகரை தன் கன்னத்தில் ரவத்து
ககாண்டான் தீைன்.
"இல்ரலடி. ஏன் தீ, உன்னால் என்ரன தண்டிக்ககவ
முடிைாதுலடி..?",
அவளின் வருத்தத்ரத கண்டு புன்னரகயுடன்
ககட்டான்.
"ஆமாம்!!!!",
"ஏன் தீ?",
"தண்டரன ககாடுப்பது என்னகமா உனக்கு தான்
என்ைாலும் அரத அனுபவிப்பது என்னகமா நான் தான்
என்பது கபால் கதான்றுகிைது, உனக்கு வலித்தால் எனக்கு
அரத விட இருமடங்கு வலிக்குது தீைா",
"சுத்தம், நீ இந்த லட்சணத்தில் இருந்தால் எப்படிடி?
நான் அரதகை அட்வான்கடஜா எடுத்துக் கிட்டா என்னடி
பண்ணுவ?",

1200
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் விரளைாட்டாக ககட்க அவள் முகத்தில் ஒரு
தீவிைம் கதான்றிைது.
"நீ என்ரனக்கும் என் காதரல பைன்படுத்தி ககாள்ள
மாட்ட, அப்படி நீ கசய்தால் அது என் நல்லதுக்காக தான்
இருக்கும்னு எனக்கு நல்லாகவ கதரியும், உன் கமல்
எனக்கு உள்ள நம்பிக்ரக சிறு வைதில் இருந்கத விரத
கபாட்டு மைமாக வளர்ந்து நிற்கிைது, அரத கவட்டுவது
கடினம், உன்ரன முழுரமைாக புரிந்தவள் நான், நான்
இல்லாமல் உன்னால் வாழ முடிைாது, நீ இல்லாமல்
என்னால்..ேும்கும், அப்படி நிரனத்துப்
பார்க்கக் கூட என்னால் முடிைாது",
என்ைபடி அவன் கதாளில் சாய்ந்தவரள பார்த்த
தீைனுக்கு, இவளும் இவள் மனதில் எரியும் காதல் தீயும்
அவன் தவம் எதுவும் கசய்ைாது கிரடத்த வைம் என்று
கதான்றிைது.
"கதன் மல்லிப் பூகவ..
பூந்கதன்ைல் காற்கை..
என் கண்கண..! என் ைாணி..!
நீயின்றி நான் இல்ரலகை..!!

1201
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதன் மல்லிப் பூகவ..
பூந்கதன்ைல் காற்கை..
என் கண்ணா..! என் மன்னா..!
நீயின்றி நானில்ரலகை..
கதன் மல்லிப் பூகவ.."
துரடத்துப் பல நாட்கள் ஆகிவிட்ட அந்த சுவர்க்
கடிகாைம் மாட்டப் பட்டிருந்த சுவற்றில் லாபம் என்று
சிவப்பு நிை கபயிண்ட்டால் எழுதப்பட்ட இடத்திற்கு
அருகில் ரகயில் கவலுடன் சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த
முருகன் படம் கபாட்ட காலண்டர் கீகழ உள்ள ஆணியில்
மாட்டப்பட்டிருந்த அந்த கைடிகைாவில் வந்த இைவின்
இனிரமைான கானங்கள் மூலம் அந்த வைதான
டிபன்கரடக்காைரை சந்தித்த டிஎம்எசும், ஜானகியும் அந்த
இைவு கநைக் உணவுக்கரடயின் சூழரல இனிரமைாக
மாற்றிக் ககாண்டு இருந்தனர். அந்த சூழரல மிகவும்
ைசித்தாள் தீட்சண்ைா, அதுப் கபான்ை சூழல்கரள இதற்கு
முன் தீைன் சந்தித்தது இல்ரல என்ைாலும் அவளின்
முகத்தில் உள்ள மகிழ்ச்சிரை அவன் ைசித்தான்.
"என்ன சாப்பிடுறீங்க?",

1202
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி அவர்களின் கவனத்ரத கரலக்கும்படி
வந்தது அந்த கரடயின் ஓனர் கம் சர்வைான அந்த
வைதான தாத்தா குைல்.
"கைண்டு கநய் கைாஸ்ட்",
என்று கசான்ன தீைன் கண்கள் தன் எதிகை அமர்ந்து
இருந்த தீட்சண்ைாவின் முகத்ரதப் காதலுடன் பார்த்தது.
"தீைா, ரடம் கலவன் ஓ கிளாக் ஆயிட்டு, வா ரிசார்ட்
கபாகலாம்",
என்று அவள் கூைகவ அவன் பதில் கசால்லாது அந்த
கடற்கரை விட்டு அவளுடன் ரிசார்ட் வந்தவன், தன் ககாட்
சூட்ரட தவிர்த்து சாதாைண கபண்ட் சர்ட்ரட அணிந்து
கார்ச் சாவிரை எடுத்தான், அரத அவள் ககள்விைாகப்
பார்த்தாள்.
"நம்ம கவளிகை கபாகைாம், இங்க தான் ககாஞ்சம்
பக்கத்தில்..",
என்று கசான்னவன் அதற்கு கமல் அவளிடம் எதும்
கபசாது மர்மப் புன்னரகயுடன் கபாக, அரத உணர்ந்த
அவள் தன் புருவத்ரத உைர்த்தி பார்த்தாள்,
"ஆல்கைடி ஃபீல் டைர்ட் தீைா..",

1203
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் குைல் ககாஞ்சம் அைர்ச்சிைாக ஒலிக்க, அவன்
அரதப் கபாருட் படுத்தாது,
"ப்ச் வாடினா..",
என்ைவன் அவரள தன்ரன கநாக்கி இழுத்து தன்
ரகயில் தூக்கி ககாண்டு காரில் கபாட்டு ககாண்டு எங்ககா
கிளம்பினான், ரகயில் கட்டி இருந்த ரகக்கடிகாைத்ரத
பார்த்துக் ககாண்கட காரின் கவகத்ரதக் கூட்டினான்.
அவனின் அந்த கவகத்துக்கு காைணம் புரிைாது அவள்
ககள்விைாக அவரன பார்க்க, அதற்கு அவன் பதில்
கசால்லும் விதமாக காரை அந்த கரட வாசல் முன் நிறுத்த
அவள் விழி விைப்பால் விரிந்தது.
"தீைா..!!!!!",
அவளின் விைப்ரப ைசித்தவாகை அவன் அந்த கரட
முன் இைங்கினான்.
"இன்ரைை ஸ்கபஷல்:
கநய் கைாஸ்ட் ",
என்று சாக்பீஸ் ககாண்டு எழுதப்பட்டு அறிவிப்பு
பலரக ஒன்று அந்த கரடயின் வாசலில் இருந்தது, ஆம்,
அது அவள் அடிக்கடி அவனிடம் ஆரசப் பட்டு கநய்

1204
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கைாஸ்ட் ககட்கும், அதுலாம் ரேஜீனிக் இல்ல என்று தீைன்
அரத தவிர்க்கும் அகத கரட. அந்த இைவு கநைத்தில்
அந்த கரடயில் ஒன்றிகைண்டு கபர்கள் சாப்பிட்டு ககாண்டு
இருந்ததில் அவன் எதற்கு சாதாைண உரடயில் வந்து
இருக்கிைான் என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"தீைா, சாப்பாடு வந்துட்டு! என்ன சார் கனவு கண்டுட்டு
இருக்கீங்க?",
என்ைப்படி அவள் தன் முன் ரவக்கப் பட்டிருந்த அந்த
கநய் கைாஸ்ட் மீது ரக ரவக்கப் கபாக தீைன் தடுத்தான்.
"கே, இப்கபா சாப்பிடாத, ஒரு டூ மினிட்ஸ்..!!!!",
என்ைவரன கைாசரனயுடன் அவள் பார்த்தாள்.
அவளின் பார்ரவரை கண்டுக் ககாள்ளாது தன் இரலயில்
இருந்த அந்த கநய் கைாஸ்ட்ரட ஒரு விள்ளல் எடுத்து
அவளுக்கு ஊட்டிைவன்,
"ோப்பி பர்த்கட தீ, ஐ லவ் யூ",
என்றுக் அவன் கூை, அந்த துரடத்து பல நாட்கள்
ஆகிவிட்ட அந்த அழுக்கு
படிந்த கடிகாைம் இனிரமைாக இரசக்க ஆைம்பித்து
அடுத்த நாள் பிைந்து விட்டது என்று பனிகைண்டு இரச

1205
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒலிகரள எழுப்பி விட்டு தனது முட்கரள நகர்த்திைது.
தீட்சண்ைா உடகன அவசை அவசைமாக தீைன் ரகயில்
இருந்த வாட்ரசப் பார்த்தாள். அது அவளின் பிைந்த நாள்
கததிரை காட்டிக் ககாண்டு இருந்தது.
அவள் அம்மா இைந்தது, அரத கதாடர்ந்து அவள்
மாமிைார் ஆைம்பித்து ரவத்த நரகப் பிைச்சிரன என்று
அவள் அவளின் பிைந்த நாரள மைந்து தான்
கபாயிருந்தாள், அது மட்டும் இன்றி, என்று சங்கைன் இைந்து
கபானாகைா அப்கபாதில் இருந்கத அவள் தான் பிைந்த நாள்
ககாண்டாடும் ஆரசகரள விட்டு விட்டாள், அதன் பின்
பிைந்த நாள் என்ைால் ககாயிலுக்கு கசல்வாள், கதவியுடமும்,
திவாகரிடமும் ஆசிர்வாதம் வாங்குவாள், கதவி வீட்டில்
ககசரிகைா பாைசகமா கசய்வாள், அரத தான் படிக்கும்
கல்லூரியில் உள்ள கதாழிக்களுக்ககா, கவரல கசய்யும்
கபாது அனுவிற்ககா எடுத்து கசன்று ககாடுப்பாள், அதுகவ
விடுமுரையில் வந்தது என்ைால் அக்கம் பக்கவீடுகளுக்கு
ககாடுப்பாள், திவாகர் பணிக்கு கசல்ல ஆைம்பித்த பின்
அவளின் ஒவ்கவாரு பிைந்த நாளுக்கும் அவளுக்கு புது
உரட வந்து விடும், அவ்வளவு தான் அத்துடன் அவளின்

1206
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பிைந்த நாள் முடிந்து விடும். ஆனால் அவளின் ஒவ்கவாரு
பிைந்த நாளுகம அவள் தீைனிடம் இருந்து முதல் வாழ்த்ரத
எதிர்ப்பார்ப்பாள், சில கநைங்களில் அது கநைம் கழித்கதா,
அல்லது தவறுதலாக அடுத்த நாகளா, காரலயிகலா தான்
வரும், அவன் கடல்லியில் தன் படிப்ரப முடித்து விட்டு
பிசிகனஸ் படிக்க கமரல நாடு கசன்ைப் பின் அதுவும்
நின்று அவனுக்கும் அவளுக்குமான கதாடர்பும் நின்றுப்
கபானது. எல்லா பிைந்த நாளுக்கும் தீட்சண்ைா கண்
விழிக்கும் கபாகத, கதவி புன்னரகயுடன் நின்றுக் வாழ்த்து
கசால்லுவாள். அதுகவ தீட்சண்ைா கபறும் முதல் பிைந்த
நாள் வாழ்த்து. இம்முரை அவள் இல்லாது தன் மகளின்
முகத்ரத கூட தான் பார்க்க இைலாது காற்றில் கலந்து
விட்டவள் தான் என் கபண்ணுக்கு முதல் வாழ்த்து கசால்லி
விடு என்று தீைன் மனதில் கசால்லி இருப்பாகளா என்று
எண்ணிை தீட்சண்ைா கண்கள் கநகிழ்ச்சியுடன் கலங்கிைதில்
அவளுக்கு புரை ஏறிைது.
"அம்மா..!!!!!!",

1207
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன்ரனயும் அறிைாமல் கதவியின் முகத்ரத
நிரனத்துக் ககாண்டு கசான்னவரள ககள்விைாகப் பார்த்த
தீைன்,
"என்னடி, தண்ணி குடி",
என்ைவன் எழுந்து அவளின் தரலரை கமன்ரமைாக
தட்டி விட்டவன், அவளுக்கு தண்ணீர் பாட்டிரல திைந்து
குடிக்க ரவத்தான், அவனின் அந்த கசய்ரகயில் தன்
மனம் நிரைந்துப் கபானவளாய், தீைன் முகம் நிரைந்து
இருந்த அந்த கமன்ரமயில், காதலில் ஒருகணம் கதவியின்
சிரிக்கும் முகத்ரத கண்ட தீட்சண்ைாவிற்கு இனி இவன்
அவளுக்கு காதல் கணவன் மட்டும் அல்ல, தாயுமானவன்
என்று புரிந்தது.
அந்த உணவகத்தின் வைதான உரிரமைாளர் தீைனும்
தீயும் அமர்ந்து சாப்பிட்ட அந்த கடபிரள சுத்தம் கசய்ை
முற்பட்ட கபாது,
"என் மரனவியின் மனதிற்கு சந்கதாஷம்
ககாடுத்தற்கும், அவளின் பிைந்த நாரள அவள் மனம்
நிரைந்து மகிழ்ச்சியுடன் ககாண்டாட எனக்கு உதவிை
உங்களின் சுரவைான கநய் கைாஸ்டிட்ற்கும் நன்றி",

1208
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை சிறு கடிதத்துடன் ஆயிைம் ரூபாய்
கநாட்டுக்கட்டுகள் இைண்டு காற்றில் படப்படத்துக்
ககாண்டிருந்தன. அரதக் கண்டு திரகப்புடன் அந்த
வைதான தாத்தா கவளிகை கசன்று பார்க்கும் கபாது தீைன்
கார், அவனும் அவளும் படித்த அந்த கபரிை பள்ளியிரன
ைசித்தப்படி கடந்து ரிசார்ட் கசல்லும் சாரலயிரன கநாக்கி
கபாய்விட்டிருந்தது.

1209
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 83
"அவள் என்ைால் அது இவபன..
இவன் என்ைால் அது அவபை..
அவள் காதல் தீயில் கபரந்து விட்ட..
அழகான குற்ைத்திற்க்காக..
இவனின் மனபத ைறித்து அவள்
வேமாக்கி விட்டாள்..
தீப்ைற்றி எரிவது கூட சுகபம என்று
இவனுக்கு உைர பவத்தாள்..
அவள் காதல் தீயில் இவபன எரித்து..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் ரேபனகபை ரசிக்கும்

இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

அரமதிைாக கண் மூடி தீைன் கதாள் சாய்ந்து

இருந்தாள் தீட்சண்ைா, அவளது முகத்தில் முழு நிரைவு

இருப்பரத அவள் அருகில் அமர்ந்து அந்த காரை ஓட்டிக்

1210
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டு இருந்த தீைனால் உணை முடிந்தது. அவள் மனம்
எங்கும் மகிழ்ச்சியும் நிரைவும் அதிகம் இருப்பரத அவன்
மனம் உணர்ந்ததில் அவன் முகம் புன்னரக சிந்திைது.
"தீ, ரிசார்ட் வந்துட்டு!!!!",
தீைன் குைல் ககட்டு கண்விழித்த தீட்சண்ைா அவரனப்
புன்னரக சிந்த கண் விழித்துப் பார்த்தாள். அவன் காரை
நிறுத்தி விட்டு,
"ஹ்ம்ம், இைங்குடி! ஆல்கைடி டைர்ட்டா இருக்குனு
கவை கசான்ன!",
என்ைப்படி தீைன் கார்க் கதரவ திைந்து இைங்க முற்பட,
அவள் அவரன எழுந்து ககாள்ள விடாது அவனின்
கதாளில் சாய்ந்துக் ககாண்டாள்.
"என்னடி?",
அவன் அவரளப் புரிைாதுப் பார்க்க,
அவள் கண்களில் ககஞ்சல் இருந்தது.
"ககாஞ்ச கநைம் இப்படிகை காரில் உக்கார்ந்து
இருக்கலாம், நான் இது மாதிரி உன் கதாளில் சாய்ந்து
ககாஞ்ச கநைம் மனநிரைவுகவாட கண் மூடி இருக்கணும்,
உள்கள கபான அப்புைம் தூங்கிடுகவாம், பகல் வந்துடும், நீ

1211
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசான்ன அந்த ஒருநாள் முடிவுக்கு வந்துடும், பிளீஸ் தீைா,
எனக்காக ககாஞ்ச கநைம்..!!!!",
என்ைவள் அவரன இழுத்து, அவன் கதாளில் சாய்ந்து
கண் மூடினாள்.
"இப்படிகை இருந்தால் மட்டும் விடிைாதா? பகல்
வைாதா? இவள் இருக்கிைாகள, இவளுக்கு இருபத்தி நான்கு
மணி கநைம் முழுவதும் நான் கூட இருந்தால் கூட
பத்தாது",
என்று எண்ணிை தீைன் அவளின் முகத்ரதப் காதலுடன்
பார்த்தான்.
"ஏன்டி இப்படி என் கமல் ரபத்திைமா இருக்க?
இவகளா கநைம் இகத கதாளில் தாகன சாய்ந்துட்டு வந்த?
அப்புைம் என்னடி? ககாஞ்சம் மனரச நிரலைா ரவத்துக்
ககாள்ளுடி, நான் உன் புருஷன் தான், உன் காதலன் தான்,
நாரளக்கு வைப் கபாகும் நம்ம பிள்ரளக்கு அப்பா தான்,
அப்புைம் என்னடி உன் காதல் தீயிக்கு கவணும்? விடகவ
மாட்ை என்ரன?"
அவன் குைல் அவரள கநாக்கி ககலிைாக ஒலித்தது.

1212
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நிரலைான என் மனது உன்னிடம், உன்ரனக்
கண்டால் மட்டும் தான் அரலப்பாயும் தீைா, கண்
மூடித்தனமான அன்பும் நம்பிக்ரகயும் ஆபத்தானதுனு
எனக்கும் கதரியும் தீைா, ஆனால் அரத நம்ரம
புரிந்தவர்கள், அதற்கு தகுதியுரடைவர்கள் கமல் ரவப்பதில்
தப்பிரல என்று நிரனக்கிகைன், ஏன் தீைா? நீ என்ன
என்ரன எதாவது ஏமாத்தப் கபாறிைா என்ன? இப்படி
ககள்வி ககட்கிை?",.
"ஆமானு கசான்னா என்னடி பண்ணுவ?",
அவளின் விைகலாடு விைரல பின்னி பிரணந்து
ககாண்கட அவன் ககலிைான குைலில் ககட்டான்.
"என்னப் பண்ணுகவன், உன்கிட்ட கபசாம கபாய்
ககாஞ்ச நாள் அழுதுட்டு என் புள்ரளை நல்லபடிைா
வளர்த்து கபரிை ஆளாக ஆக்குகவன், அவ்களா தான்",
"அடிப்பாவி, என்ரன சட்ரடரை புடித்து நாலு ககள்வி
ககட்க மாட்டிைா?",
"அது எதுக்காம்? மனதிற்கு பிடித்தவங்களுக்கு
கமௌனத்துடன் கூடிை புைக்கணிப்ரப விட ககாடிை
தண்டரன இருக்கா என்ன?",

1213
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சரிைான ஆளுடி..",
"இல்ரல உன் ஆளு, தீைா!!!! நீ என்ரனக்கும் ஏமாத்த
மாட்டா, அப்புைம் எதுக்கு இதுப் கபால் ககள்வி எல்லாம்
ககட்கிை? ம்ம்?",
என்ைப்படி அவனின் சட்ரடரை அவள் திருகினாள்.
"நீ கதாளில் சாய்ந்ததில் இருந்து நானும் அந்த
சட்ரடயும் என்னப் பாடுப்படுகிகைாம்!!!",
"அதுக்கு நீங்க வருத்தப்பட்ட மாதிரிகை கதரிைரலகை
தீைன் சார்?",
அவளின் குைல் ககலிைாக ஒலித்தது.
"வருத்தப்படுைது இருக்கட்டும், உன் கிட்ட பீச்ல ஒரு
கிஃப்ட் பத்தி கபசிகனன்ல? இன்னும் கிட்ட வா அரதப்
பத்தி கபசுகவாம்",
என்று அவன் அவரள கநாக்கி நகர்ந்து கநருங்கி
அமை அவள் அைண்டு எழுந்துக் ககாண்டாள்.
"கபாதும் தீைா, வா உள்கள கபாகலாம்"
என்ைப் படி அவள் காரில் இருந்து எழுந்துக் ககாள்ள,
அவன் முகம் புன்னரக சிந்திைது, தனக்கு முன்னால்

1214
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசல்லும் தன் மரனவிரை பார்த்து ைசித்துக் ககாண்கட
வந்த தீைரன திரும்பிப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"என்ன தீைா நாரளக்குள் வந்துடுவிைா?",
என்று ககலிைாக அவள் ககட்க, அரதக் ககட்டு ஒகை
தாவலில் அவரள அரடந்தவன், அவரள அப்படிகை
தூக்கினான். அரத எதிர்பாைாத தீட்சண்ைா முகம்
திரகப்புக்கு மாறிைது.
"தீைா, என்னப் பண்ணுை? என்ரன கீகழ இைக்கி விடு",
தன்ரன ரகயில் ஏந்தி இருக்கும் தன் கணவனிடம்
ககட்டாள் அவள்.
"என்னடி இைக்கி விடு? ஜம்முனு என் ரகயில் தாகன
இருக்க? விழுந்து விடலாம் மாட்ட, உன்ரன தூக்கிட்டு
கபாை நாகன கம்முனு வகைன், கபசாம வாடி!",
"என்ன மிலிட்டிரி கண்டிசன் எல்லாம் கபாடுை? மீறி
கபசினா என்னப் பண்ணுவீங்களாம்? மிஸ்டர். தீைன்?",,
"கபசுை வாரை எப்படி மூட ரவக்கணும்னு எனக்கு
கதரியும் மிஸஸ். தீைன், கசய்து காட்டவா?",
என்ைவன் அவள் முகத்ரத கநாக்கி குனிை, அவள்
கவண்டாம்! நான் இனி கபச மாட்கடன் என்று ரசரகயில்

1215
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசால்ல, அவனுக்கு சிரிப்பு வந்தது. அவன் அகத
புன்னரக மாைாத முகத்துடன் அந்த ரிசார்ட் உள்கள உள்ள
ஒரு அரைக்கு தூக்கி கசன்ைவன், அவரள இைக்கி
விட்டான்.
"சர்ப்பரைஸ்..!!!!",
என்ை அவன் குைல் ககட்டு அவள் நிமிர்ந்து அந்த
அரையிரனப் பார்த்தாள். அவள் விழிகள் விைப்பில்
விரிந்தன. அந்த அரையின் சுவரில் இதை வடிவ
பலூன்களும், தங்க மற்றும் கவள்ளி நிைத்தில் அலங்காை
தாள்களும் ககாண்டு அலங்காைம் கசய்ைப் பட்டு இருந்தது.
அந்த அரையின் நடுவில் தீட்சண்ைாவின் ரகப்பட்டு தன்
உடரல பலக் கூறுகளாக ஆக்குவதற்கு கபரிை ககக் ஒன்று
அலங்காை கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த கமரஜயில் காத்துக்
ககாண்டிருந்தது. ஆங்காங்கக கண்ணாடிக் குடுரவயில்
வண்ண வண்ண விளக்குகளும் கமழுகுவர்த்திகளும் அந்த
அரைரை இன்னும் அழகாக காட்டிக் ககாண்டு இருந்ததில்
தீயின் மனம் அரத கவகுவாக ைசித்தது, அந்த அரையின்
சுவற்றில் ஆளுைை படத்தில் தீட்சண்ைா சிரித்துக் ககாண்டு
இருந்தாள், அதன் அருகக அதன் பாதி அளவுரடை

1216
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாட்கடாவில் தீைனும் தீட்சண்ைாவும் ரகக் ககார்த்துக்
ககாண்டு நின்றுக் ககாண்டு இருந்தார்கள், அதிலிருந்து
ஆைம்பித்து அவனும் அவளும் கசர்ந்து இருந்த சிறுவைது
பள்ளிப் கபாட்கடா முதல் அன்று மாரல அவள்
கடற்கரையில் அவனுடன் அமர்ந்து இருந்த கபாட்கடா
வரை இருந்ததில் தீட்சண்ைா தீைரன மைந்தவளாய் அந்த
சுவரில் தங்கிக் ககாண்டு இருந்த ஃகபாட்கடாகரள
கவகுவாக ைசித்துப் பார்த்தாள். அதிலும் அவள் அவனின்
சிறுவைது கபாட்கடாகரள அவள் கண்களில் கநகிழ்வுடன்
தடவிப் பார்த்து ககாண்கட இருக்கும் கபாது அவனின்
குைல் காற்றில் கலந்து ஒலித்தது.
"ஒவ்கவாரு கபாட்கடாரவ எனக்கு கசர்ப்பதற்கு
கபாதும் கபாதும்னு ஆயிட்டுடி, பாதி இங்ககயும் மீதி நம்ம
அைண்மரன ரூமிலும் இருக்கு, அதான் ரடம் ஆயிட்டு,
ஆனாலும் கடக்கைஷன் பண்ை ஆளுங்க கிட்ட ஐடிைா
கசால்லிட்கடன், இது மாதிரி பண்ணுங்கனு, நீ கவை இந்த
சர்ப்பரைஸ் ரூரம பார்த்து விடுவிகைானு கீரை ககாட்
பாக்ககட்டில் ரவத்து சுத்திட்டு இருந்கதன்டி",

1217
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவன் கசால்ல கசால்ல அவளுக்கு, எதற்கு
தன்ரன விரைவில் உள்கள வை கசான்னான் என்று புரிந்துப்
கபானது.
"தீ..வா! ",
என்ைவன் அவள் ரகப்பற்றி அவரள அரழத்து
கசன்ைான், அவள் முகம் அவரன காதலுடன் கநாக்கிைது.
"ோப்பி பர்த்கட டூ யூ..!!!!"
என்று அவன் பாடிக் ககாண்கட அவளிடம் அந்த
அழகான ககக்ரக மர்டர் கசய்ை கசால்லி அவளிடம்
கத்திரை நீட்ட அவள் அவரனயும் அரழத்தாள். அவன்
ககள்விைாகப் அவரளப் பார்த்தான்.
"உனக்குள் நான் கலந்துட்கடன்னு கசான்னீங்க? என்
இந்த பிைந்த நாள் மட்டும் இல்ரல இனி வரும் எல்லா
பிைந்த நாளும் உங்ககளாட தான் நான் ககாண்டானும், ஐ
லவ் யூ, கம் ஆன் தீைா!",
என்று அவன் பின்னால் கட்டிக் ககாண்ட அவளின்
காதல் நிரைந்த அந்த கமன்ரமைான கசய்ரகயில் தன்ரன
இழந்த தீைன் அவரள காதலுடன் பார்த்துக் ககாண்கட
அவள் ரகப் பிடிக்க, இருவரும் அந்த ககக்ரக

1218
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவட்டினார்கள், அந்த ககக் துண்ரட தீைன் அவளுக்கு
ஊட்டி விட்டப் கபாது, அவள் தரலயில் ககாட்டிை அந்த
ஜிகினா துகள்களும் பூ இதழ்களும், இந்த உலகத்தில் உள்ள
அரனத்து கடவுளும் அவளுக்கு ஆசிர்வாதம் வழங்கி
விட்டது கபால் கதான்றிைதில் அவள் மனம் நிரைந்தது.
அவள் சடாகைன்று அவன் காலில் விழுந்தாள்.
"கே தீ, என்னடி பண்ை? எழுந்திரு!",
தீைன் குைல் அவளின் அந்த கசய்ரகரை எதிர்ப்பார்க்க
வில்ரல என்று அவளுக்கு கூறிைது.
"என்ரன ஆசிர்வாதம் பண்ணுங்க, உனக்கு அம்மாவா
அப்பாவா இனி நான் இருப்கபன்னு கசான்னீங்கல?
எனக்கு உங்க ஆசிர்வாதம் கவண்டும் தீைன், நம்
மனதுக்கு பிடித்தவர்களின் வாழ்த்துகள், ஆசிகள்
எப்கபாதும் நம்ரம காக்கும்",
"என்னடி இது?",
என்று அவன் சிரித்தப்படி,
"நாற்பதும் கபத்து திரு. மகதீைவர்மன் அவர்களுடன்
காதல் தீயில் கரைந்து கபருவாழ்வு வாழ்க!!!! ததாஸ்த்து!!!!",

1219
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று தன் ரககரள உைர்த்தி கூை , அவளுக்கும்
சிரிப்பு வந்து விட்டது. இருவரும் இரணந்து சிரித்தார்கள்.
"தீைா, அந்த நாற்பரத நீ விடகவ மாட்டிைா?",
என்ைவள், எம்பி அவனின் முகத்ரத
தன் இருக் ரகயில் ஏந்தினாள்.
"தீைா, எனக்கு ஒகை ஒரு வைம் மட்டும் ககாடு, நீயும்
நானும் தூைமா இருந்தாலும் கநருங்கி இருந்தாலும் உன்
மனதில் நான் இருக்கும் இடத்ரத நீ ைாருக்கும் தைக்
கூடாது, உன்ரன நீ ைாருக்கும் தைகவ கூடாது, எனக்கு
ககாடுத்த இடத்தில் ைாருகம வை கூடாது, என் தீைன்
எனக்கக எனக்கானவனா இருக்கணும்",
அவள் கபசிக் ககாண்கட கபாக, அவன் அவரளப்
பார்த்து புன்னரகத்தான்.
"இவகளா கபாசசிவ் நீ ஆக கவண்டிை அவசிைகம
இல்ரல, என் மனதில் உனக்கு இருக்கும் இடம் ைாைாலும்
அழிக்ககவ முடிைாது, சரி உன் பர்த் கடக்கு உனக்கு என்ன
கவண்டும்?, கார், ரடமண்ட் ஜ்வல்ஸ், ரிசார்ட் எதுவா
இருந்தாலும் ககளு டி",

1220
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவன் ககட்க, அவள் தன் ரக விைரல
அவரன கநாக்கி நீட்டி, "நீ"
என்ைாள். அவளின் அந்த கசய்ரகயில் அவரள
இரமக்காது ஆழ்ந்துப் பார்த்தான் தீைன்.
"தீைா, உனக்கு அம்மா வா இனி எல்லாமுமாக நான்
இருப்கபன்னு கசான்னல? அந்த ஒரு வார்த்ரதக்கு இந்த
கார், ரடமண்ட் ஜ்வல்ஸ் எல்லாம் ஈடாகுமா?",
அவள் ககட்ட ககள்வியில் அவன் அவரளகைப்
பார்த்தான்.
"தீைா, அதான் அங்கககை என் ஆரசப்படி எனக்கு
பிடித்த அந்த கரடயில் சாப்பிட்டு வந்தாச்சு, அதுவும்
எனக்காக நீ அங்க சாப்பிட்ட!!! அதுகவ எனக்கு கபரிை
விஷைம், அப்புைம் எதுக்கு இகதல்லாம்?",
என்று அவள் அந்த அலங்காைங்கரள காட்டி
அவனிடம் ககட்டாள்.
"தீயின் காதலனா அவள் விருப்பத்ரத நிரைகவற்ை
அங்க கபாகனாம், இந்த மகதீைவர்மன் கபாண்டாட்டிைா
உன் பிைந்த நாரள ககாண்டாட கவணாம்? அதுக்கு தான்
இது, உன்ரன நான் ஏதாவது ஒரு ஐ கலண்ட்க்கு

1221
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரழத்துட்டு கபாய் அங்க கசலிபிகைட் பண்ணலாம்னு
கூட நிரனத்கதன், பட் உனக்கக கதரியும், அம்மா..",
என்று அவன் தைங்க, அவள் அந்த நல்ல சூழலில்
சிவகாமி கதவி பற்றிை கபச்ரச விரும்பாது, அந்த கபச்ரச
மாற்ை விரும்பினாள், அவனின் கதாளில் சாய்ந்து ககாண்டு,
"உன் கூடகவ இருந்தால் எனக்கு கபாதும், அது எந்த
இடமாக இருந்தாலும் எனக்கு கசார்க்கம் தான் தீைா, என்
சந்கதாஷத்ரத, என் உணர்வுகரள நான் உன்னிடம்
ரவத்து விட்கடன், என் மனம் ககாண்டுள்ள உணர்வுகளின்
பிைப்பிடகம நீதான், உன்னுடன் இருந்தாகல எனக்கு
கபாதும், அம்மாவாக, அப்பாவாக, சிைந்த நண்பனாக,
காதலனாக, என்னில் சரிபாதிைாக நீ இருக்கும் கபாது
சாவாக இருந்தாலும் உன்கூட எனக்கு இருக்க சம்மதகம",
என்ைவரள இரமக்காமல் பார்த்தவன் பதில் எதுவும்
கபசாது அவரள கட்டி அரணத்து ககாண்டான். சில
கநாடிகளுக்கு பின்,
"தீைா, என்கனாட வாங்க, உங்களுக்கு நான் ஒரு
கிஃப்ட் தைணும்",

1222
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தீட்சண்ைா அவளிடம் இருந்து விலகினாள்.
அவனின் ரகப் பிடித்து அவர்கள் மாரலயில் இருந்த
அரைக்கு அரழத்து கசன்ைவள், அவன் அந்த அரை
உள்கள வந்ததும் அந்த அரைக் கதரவ தாழிட்டாள்.
அவனின் கசய்ரக புரிைாது அவரள அவன் பார்த்தான்.
அவனின் ரககரள பிடித்துக் ககாண்ட தீட்சண்ைா
கண்களில் நீர் வழிந்தது.
"கே..ேும்கும், இன்ரனக்கு நீ அழகவ கூடாது!!",
என்று அவள் கண்ணீரை துரடத்த தீைன் முகத்ரதப்
பார்த்தாள்.
"தீைா, என் மனது நிரைந்து கபாயிட்டு, என் அம்மா
வா நீ இருக்ககன்னு கசான்னதில் என் ஏக்கம் பாதி தீர்ந்து
விட்டது தீைா, இந்த ஒருநாள் கபாதும், என் வாழ்க்ரக
முழுக்க வாழ",
"நான் உனக்கு கபைாரசனு கசான்ன? அந்த
கபைாரசக்காரிக்கு இந்த ஒருநாள் கபாதும்மா? ஹ்ம்ம்?
காலம் முழுக்க என் கூட சந்கதாஷமா வாழ கவண்டாமா?"
என்று சிரித்த தீைன் அவளின் கன்னத்ரத தட்டினான்.

1223
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இந்த ஒருநாள் உன் கூட ஒரு யுகம் வாழ்ந்த
திருப்திரை என் மனதுக்கு ககாடுத்துட்டு தீைா, உன்னிடம்
என் மனரத விருப்பத்துடன் ககாடுத்து விட்கடன், ஆனால்
என் உடரல நான் இதுவரை முழு விருப்பத்துடன் உனக்கு
ககாடுக்கவில்ரல, நீ என்னிடம் பீச்சில் ககட்ட கிஃப்ட்டிற்கு
நான் என்ரனகை பரிசாக தந்து விடுகிகைன், என் உடல்,
மனம் கைண்டுகம உனக்கக கசாந்தம், எடுத்துக் ககாள்",
என்ைவள் தன் ரகயிரன அவரன கநாக்கி நீட்டினாள்.
சில கநாடிகள் அவரள ஆழ்ந்துப் இரமக்காது பார்த்த
தீைன் பார்ரவயில் அவள் கண்களில் எரிந்த அந்த காதல் தீ
அவன் கண்களில் கமாகத் தீைாக மாை, அவரள
அரணத்து தன் இதழ்கள் மூலம் அவள் ககாடுத்த அந்த
பரிரச ஏற்றுக் ககாண்டவன், அதில் கண் மூடி மைங்கி
அவன் மீது சாய்ந்தவரள அப்படிகை தன் ரகயில் ஏந்திக்
ககாண்டு படுக்ரகரை கநாக்கி நடந்தான். அதுவரை அங்கு
வந்து வந்து நடப்பரத கவடிக்ரகப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்த கடற்காற்று அவர்கள் இருவரையும் பற்றி இருந்த
கமாக தீயிரனக் கண்டு நாணமுற்று சன்னல் வழிகை
கவளிகை கசன்ைது.

1224
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைனால் கரலக்கப்பட்ட உடல் அைர்வுடன், மறுநாள்
காரலயில் தீட்சண்ைா விழித்ததும் முதலில் அவள் ரககள்
அனிச்ரசைாக அருகில் தடவிப் பார்த்தது. அவன் அங்கு
இல்ரல என்ைதும் அவளின் ரககள் அங்கும் இங்கும்
கதடகவ,
"இங்கக இருக்ககன்டி..",
என்ைக் குைல் வந்த திரச கநாக்கி அவள் பார்த்தாள்.
அங்கக அவன் தன் ஆபிஸ் ரபல் ஒன்ரைப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தான். அவரள நிமிர்ந்துப் பார்க்காமகல
அந்த ரபல்லுக்குள் தன் தரலயிரன ககாடுத்து
இருந்தவன்,
"தீ, எழுந்து சீக்கிைம் கிளம்பு, உன்ரன அைண்மரனயில்
விட்டுட்டு நான் ஆபிஸ் கபாகணும்டி",

1225
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 84
"அவளின் காதல் தீயில்
இவபன வாட்டுகிைாள்..
ஆனாலும் இவனுக்கு இனிக்கிைது..
அதற்கு ைரிோக அவள் தன்..
இதழ்கபை இவனுக்கு தருவதால்!!
அவபை மட்டுபம ரசிக்கும்..
அவபை மட்டுபம எழுதும்..
அவளின் உைர்வுகளில் வாழும்..
கவிஞன் இவன்..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் ரேபனகபை ரசிக்கும்

இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

தான் கசான்னதற்கு தன் மரனவியிடம் இருந்து பதில்

வைாதுப் கபாககவ தீைன் தன் ரகயில் இருந்த ரபரல

மைந்து நிமிர்ந்து தீட்சண்ைாவின் முகம் பார்த்தான்.

1226
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னடி? கிளம்புை ஐடிைா இல்ரலைா?
ஹ்ம்ம்?",சீக்கிைம் கிளம்பு தீ, எனக்கு ஒரு பாரீன்
கிரளைண்ட்கவாட இம்பார்ட்ன்ட் மீட்டிங் இருக்கு, நீ
சீக்கிைம் கிளம்பினால் தான் நான் உன்ரன அைண்மரனயில்
விட்டுட்டு ஆபிஸ் கபாக முடியும்",
அவனின் குைல் ககாஞ்சம் உைக்க ஒலிக்க, அவள்
அவரன கண்களில் ஐைமும் ஏக்கமும் கலந்துப் பார்த்தாள்.
"என்னங்க..!!!!",
அவள் குைல் கமலிதாக காற்றில் ஒலித்ததில் அவன்
நிமிர்ந்துப் கைாசரனயுடன் அவரளப் பார்த்தான்.
"என்னடி ககாஞ்சிகிட்டு இருக்க? கமான் குயிக்கா
கிளம்பு",
என்ைவன் தன் ரகயில் இருந்த கவளிநாட்டு உைர் தை
மாடல் ரகக் கடிகாைத்ரதப் பார்த்தான்.
"தீைா..!!",
அவளின் குைலில் இருந்த தைக்கம் கண்டு அவன் தன்
புருவத்ரத உைர்த்திப் பார்த்தான்.
"என்ன தீ? இன்னும் ககாஞ்ச நாள் இங்க
இருக்கலாம்னு ககட்க ப் கபாறிைா? எவரி வீக் எண்ட் நம்ம

1227
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இங்கக வைலாம், இப்கபா கிளம்பு, அம்மா கவை நாலு
ரடம் கால் பண்ணிட்டாங்க",
அரதக் ககட்டதும் தீட்சண்ைா முகம் மாறிைது.
"தீைா, இப்கபா கசான்னில? அது தான் எனக்கு
தைக்கமா இருக்கு, இங்க இருக்கிை தீைனுக்கும் அைண்மரன
கபானதும் அங்கக வரும் தீைனுக்கும் நிரைை வித்திைாசம்
இருக்கு, அதனால்..",
அவள் கமதுவாக நிறுத்தி நிறுத்தி கசால்ல, அவன்
கபாறுரம இழந்து கபானவனாய் தன் ரகயில் இருந்த
ரபரல தான் அமர்ந்து இருந்த கசாபாவில் கபாட்டு விட்டு
தன் ரககரள கட்டிக் ககாண்டு அவரளகை பார்த்தான்.
"லிசன் தீ, ககாஞ்சமாவது கமச்சூர்டா சுச்சிகவஷன்ரன
புரிந்துக் நடந்து ககாள்ள முைற்சி பண்ணு, ஒரு நாள்
முழுக்க உன் கூட இருந்து இருக்ககன், ஆனா அது
கபாதாது எப்பவும் உன் கூடகவ இருக்கணும்னு சின்னப்
பிள்ரள மாதிரி அடம் பிடிக்கிை? நீ ககட்டரத நான் தந்து
விட்கடன், என் காதல், என் மரனவி என்கிை பட்டம்,
நாரள என் பிள்ரளக்கு அம்மா என்ை பட்டம்னு எல்லாகம
தந்து விட்கடன், அப்புைம் சும்மா என் கூடகவ இரு , என்

1228
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கூடகவ இருனா என்ன அர்த்தம், இப்படிகை இருந்தால்
கபாதுமா, உனக்கு நல்ல கணவனா இருப்பது கபால் உன்
அத்ரத, மாமாவுக்கு நல்ல மகனா நான் இருக்கணும்ல?
அதுக்கு இந்த ரிசார்ட்லகை நம்ம குடித்தனம் நடத்தினால்
கபாதுமா?, கசால்லு? தீ நான் ஒண்ணு கசான்னால் தப்பா
எடுத்துக் ககாள்ள மாட்டிகை?",
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
கசான்னான்.
"நீ காதல் மரனவிைாக மட்டும் எனக்கு இருக்க
நிரனக்காமல் ககாஞ்சம் கட்டுன மரனவிைாக இருக்கப்
முைற்சி கசய், சும்மா எப்பா பார்த்தாலும் கூடகவ
இருக்கணும், கபசணும், மடியில் படுத்துக் ககாள்ளுணும்,
ககாஞ்சனும் நிரனக்காது எல்லா விஷைங்களில்லும்
என்ரனப் பற்றி புரிந்து நடந்துக் ககாள், ஆபிரச கபாறுத்த
வரை என்கனாட எண்ணங்கள், நான் பிசினஸில் எதிர்க்
ககாள்ளும் சவால்களுனு அங்கக நான் கவை தீைனா
இருப்கபன், அது கபான்ை சுச்சிகவஷன்களில் எனக்கு பக்க
பலமா இருக்கணும் நீ, அதுப் கபால் நடந்துக் ககாள்ள
முைற்சி கசய், எனது கடரமகளிலும் நீ பங்ககற்று

1229
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமச்சூர்டா நடந்துக் ககாள்ள முைற்சி பண்ணு,
முன்னாடிலாம் என்ரன தாங்கி நீ பிடிப்ப! இப்கபா அந்த தீ
எங்க கபானாள்? நீ அப்படி இருந்தால் இன்னும் உன்ரன
எனக்கு அதிகம் பிடிக்கும், காதல் வாழ்க்ரகயில் கவணும்
தான், ஆனால் அதுகவ வாழ்க்ரக இல்ரல, அரதயும்
தாண்டி உனக்கும் எனக்குக் நிரைைகவ கடரமகள் இருக்கு,
அதுவும் உன்ரன விட எனக்கு அதிகமாககவ இருக்கு,
அரத புரிந்து நடந்துக் ககாள்ள முைற்சி பண்ணு பிளீஸ்",
"என் காதல் உனக்கு கதாந்தைவா இருக்கா?",
அவள் குைல் உணர்ச்சிகளற்று ஒலித்ததில் அவன் தன்
தரலயில் ரக ரவத்துக் ககாண்டான்.
"ரம காட் தீ, நீ தப்பா புரிந்து ககாண்ட, அப்படி
இல்ரலடி, இப்கபா எனக்கும் தான் உன் கமல் கரை காண
காதல் இருக்கு, அதுக்குனு நான் ஆபிஸ் கபாகாம, என்
பிசிகனஸ்ரச பார்க்காம உன் கூடகவ இருக்க முடியுமா?
கசால்லு, அப்படி நான் இருந்தால் என்ன நடக்கும்? ம்ம்?
நீகை திங்க் பண்ணிப் பாரு, அரத தான் நீ புரிந்து நடந்து
ககாள்ளணும்னு கசால்கைன், நீ ககாஞ்சம் அந்த காதல்
தீயில் இருந்து கவளிகை வா, அது உன் மனதில்

1230
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்தாலும் எரிந்தாலும் ஏன் இல்ரல என்ைாலும் எனக்கு
இந்த கஜன்மம் மட்டும் இல்ரல எத்தரன கஜன்மம்
எடுத்தாலும் நீதான் என் கபாண்டாட்டி, அது மாைகவ
கபாைது இல்ரல, கசா என் தீ எப்கபாதும் உணர்ச்சிகளில்
தடுமாை கூடாது, மிஸஸ். தீைனா எல்லாத்ரதயும் கபலன்ஸ்
பண்ணக் கத்துக் ககாள்ளணும்",
"சாரி தீைா..",
என்ைவள் அதற்கு கமல் கபசாது குளிக்க தன் மாற்று
உரடகரள எடுத்துக் ககாண்டு குளிைலரை க்குள்
புகுந்தாள். அவள் குளித்து முடித்து விட்டு கவளிகை வந்தப்
கபாது தீைன் அங்கு இல்ரல, அவள் அந்த அரையின்
சன்னல் வழிகை கவளிகை எட்டிப் பார்க்க, அவன்
ைாருடகனா ஆங்கிலத்தில் கபசிக்
ககாண்டு இருந்தான், அவன் கபசும் அழரக
தன்ரனயும் அறிைாமல் ைசித்த தீட்சண்ைா மனது,
"இவன் இப்படி இருந்து அவள் மனரத ஈர்த்துக்
ககாண்கட இருந்தால் அவள் உணர்ச்சி கலரவகளுக்குள்
சிக்கி தன் காதரல கவளிக்காட்டாது என்ன தான்
கசய்வாள்?, ஒரு கவரள கடவுள் இந்த தீரை பரடத்து

1231
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டு அவளின் காதலுக்காக உணர்வுகளுக்காக கவ
தீைரன பரடத்து இருப்பார் கபால",
என்று எண்ணிைவளுக்கு இதழில் ஒரு கமன்னரக
கதான்றிைது. அவளின் சிந்தரனக்கு தரடப் கபாடுவது
கபால் அவளின் ஃகபான் ஒலிக்ககவ அரத எடுத்து காதில்
ரவத்தாள்.
"தீட்சும்மா..!!!!",
மறுமுரனயில் தழதழப்பிலும் நடுங்கிைப்படி ஒலித்த
அந்த ஆண் குைரல எளிதாக இனம் கண்டுக் ககாண்ட
தீட்சண்ைா இதைம் விம்மிைது.
"அண்ணா..!!!!!",
அவளின் குைல் மட்டும் இன்றி மனதும் கநகிழ்ந்துப்
கபானது.
"பிைந்த நாள் வாழ்த்துக்கள்டா, உன்ரன என்னனகமா
கபசி விட்கடன், இந்த அண்ணரன மன்னித்து விடுடா!!",
என்ை திவாகர் குைல் தீட்சண்ைா கண்களில் நீரை
கதாற்றுவிக்க
அவள் கபச்சு வைாது தத்தளித்தாள்.

1232
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அண்ணா, உன் இடத்தில் ைாைா இருந்தாலும் இப்படி
தான் கபசி இருப்பாங்க, என்னால் நம்ம குடும்பம் பட்ட
அவமானங்களுக்கு என்ரன மன்னித்து விடுண்ணா,
என்னால் தாகன நம்ம அம்மா..",
அதற்கு கமல் அவளால் கபச முடிைாது கபாக,
மறுமுரனயில் திவாகர் குைல் அவசை அவசைமாக ஒலித்தது.
"அப்படி எல்லாம் ஒன்றும் இல்ரலடா, அவங்க விதி
முடிந்துட்டு அவங்க கபாயிட்டாங்க, நீ ஆனா ஒரு தைம்
கூட வந்துப் பார்க்கரலகைனு தான் அண்ணனனுக்கும் உன்
அண்ணிக்கும் வருத்தம், நடந்து முடிந்ததுப் பற்றி கபசி
என்ன ஆகப் கபாகிைது? அரத விடு, முதலில் நீ நல்லா
இருக்கிைா?, சந்கதாஷமா இருக்கிைா?",
"சந்கதாஷமா இருக்ககன் அண்ணா, அவர் என்ரன
நல்லாப் பார்த்துக்கிைார்",
என்ைவளுக்கு மறுமுரனயில் மலர் பதில் கசால்ல,
அவள் கபசி முடித்தப் பிைகு அனு அவளுக்கு பிைந்த நாள்
வாழ்த்து கசால்ல திவாகரின் மனமாற்ைத்திற்கான
காைணமான விக்ைம் வைவு பற்றி கசால்ல, என்று
ஒருவழிைாக தீட்சண்ைா அந்த கபாரன கபசி முடித்து

1233
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டு தன் காதில் இருந்து எடுத்தப் கபாது அவள் மனது
நிரைந்து இருந்தது.
தன் கழுத்தில் இருந்த ரட முடிச்ரச தளர்த்தி விட்டுக்
ககாண்கட அந்த அரையின் உள்கள வந்த தீைன், தன்
மரனவிரை பார்த்தான்.
"குட், அதுக்குள்ள கைடி ஆகிட்டிைா? கபாகலாமாடி?",
என்ைவன் குைல் ககட்டு ஆளுைை கண்ணாடி முன்
இருந்து திரும்பிை தீட்சண்ைாவின் முகத்ரதப் பார்த்த தீைன்
ஆச்சிரிைமரடந்தான்.
"என்ன கமடம் முகம் ஒரு மார்க்கமா இருக்கு? என்னடி
கைாம்ப ோப்பிைா இருக்குை மாதிரி இருக்கு, நான்
என்னகமா உன்ரன மார்னிங் வாய்ஸ் ரைஸ் பண்ணி
கபசிட்கடன்னு நீ ஃபீல் பண்ணிட்டு இருப்பனும் உன்ரன
சமாதானப்படுத்தனும்னு நிரனத்து வந்தால் நீ என்னகமா
வழக்கத்ரத விட கைாம்ப பிரைட்டா இருக்க?",
என்ைப்படி அவள் அருகக வந்த தீைன் அவரள
பார்த்தான், அவரனக் கண்டதும் அவள் எழுந்தாள்.
"என்னடி ஸாரி கட்டி இருக்க?",

1234
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி அவளின் புடரவ மடிப்புகரள சரி
கசய்தான் தீைன், வழக்கமாக அவன் அவள் அருகக
கநருங்கி வந்தாகல அவள் முகத்தில் ஒரு கவட்கத்ரத
சிந்தி விட்டு காதல் உணர்வுகரள கவளிக்காட்டும், ஆனால்
இன்று அதுப் கபால் இல்லாது கவறு ஏகதா ஒரு
சிந்தரனயில் மூழ்கி அவள் முகம் மகிழ்ச்சியில் ஆழ்ந்து
இருப்பரத அவனால் உணை முடிந்தது.
"தீ..",
என்று அவன் கபச ஆைம்பிக்கும் கபாகத அவன்
ஃகபான் சிணுங்க, அரத காதில் ரவத்தான். உடகன
அவன் முகம் மாறிைது.
"விக்ைம், இது இம்பார்ட்ன்ட், என்கனாட பிரிஸ்டீஜ்
பிைாப்பளம், அந்த கிரளைண்ட் இந்த தீைன் குரூப்ஸ் ஆப்
கம்கபனி அக்ரிகமண்ட்டில் மட்டும் தான் ரசன் கபாடணும்,
அந்த கைட்டி கம்கபனி அக்ரிகமண்ட்டில் ரசன் கபாடக்
கூடாது, நம் ஜிம்எம்ரம அந்த கிரளைண்ட் கிட்ட கபச
கசால்லு, நான் இன்னும் ோஃப் ஆன் அவரில் அங்கக
இருப்கபன்",
என்று கபாரன துண்டித்தவன்,

1235
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ, அர்கஜன்ட் வர்க் டி, நான் உன்னிடம் ஈவினிங்
கபசுகிகைன், வா உன்ரன அைண்மரனயில் விட்டுட்டு
கபாகைன்",
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவள்
ரகப் பிடித்து அரழத்து காரில் அமை ரவத்தான், அடுத்த
சில மணி த் துளிகளில் அவர்கள் இருவரும் அவனின்
அைண்மரனயில் இருந்தனர். அவளிடம் விரடப் கபற்றுக்
ககாண்டு தான் அலுவலகத்துக்கு கசல்லும் பிைத்கைக காரை
தன் டிரைவரிடம் எடுக்க கசான்னவன்,
"என்னங்க பிகைக் பாஸ்ட்..?",
என்ை அவளின் குைரல காதில் வாங்காது, அவனின்
அலுவலகம் கநாக்கி பைந்தான்.
"கமடம், இந்த காரல கலசா இப்படி மூவ் பண்ணுங்க",
என்ை தீட்சண்ைா தன் முகத்தில் வந்து விழுந்த முடிக்
கற்ரைரை ஒதுக்கி விட்டு சிவகாமி கதவியின் கால்களில்
ஏகதா ஒரு திைவத்ரத தடவிக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"கமடம், இன்னும் நல்லா மூவ் பண்ணுங்க, ஒண்ணும்
ஆகாது, ஹ்ம்ம் அப்படி தான் கமடம்",

1236
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வார்த்ரதக்கு வார்த்ரத குரைைாது கமடம் என்று
அரழக்கும் தீட்சண்ைா ரவ நிமிர்ந்துப் பார்த்தார்
ைாகஜந்திை வர்மன்.
"இல்ரல டாட், அந்த ஒரு விஷைத்தில் அவ
காம்ப்ைரமஸ் ஆக மாட்கடனு கசால்லிட்டா, காைணம்
அம்மா அவரள கபசிை அண்ட் ட்ரீட் பண்ணிை விதம்
அப்படி, அவங்க தான் கதளிவா கசால்லிட்டாங்ககள
கவரலக்காரி கவரலக்காரி தானு, அவங்க அப்படி
கசால்லுைப்கபா நான் என் சுைமரிைாரதரை விட்டுட்டு
அத்ரதனு ககஞ்சி கபசணுமா? என்னால் அப்படி இருக்க
முடிைாது, அவங்க எனக்கு கமடம் தான், என்ரன என் சுை
கவுைவத்ரத அவமதிப்பது கபால் கபசக் கூடாத கசாற்கரள
எல்லாம் கபசி விட்ட அவங்கரள உங்களுக்காக அரத
மைந்து மன்னித்து என்னால் ஏற்றுக் ககாண்டு அவங்கரள
அத்ரதனு கூப்பிட முடிைாதுனு கசால்லிட்டா டாட், இதுக்கு
நான் என்ன பதில் கசால்ல?",
என்ை தீைன் குைல் அவரின் காதில் ஒலித்தது.
"எஸ் கமடம், அவ்வளவு தான், நீங்க கைஸ்ட் எடுங்க",

1237
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப் படி விரடப் கபற்று கபாகும் தன் மருமகரள
பார்த்தார் ைாகஜந்திை வர்மன். அவள் பின்னால் கசன்ைவர்
அவரள தைக்கத்துடன் அரழத்தார்.
"அம்மா..!!!",
அந்த குைல் ககட்டு திரும்பிப் பார்த்த தீட்சண்ைா
திரும்பிப் பார்த்து ைதார்த்த புன்னரக கசய்தாள்.
"கசால்லுங்க..சா..!",
என்று அவள் தைங்க, அவர் புன்னரகயுடன்,
"மாமாகன கசால்லும்மா!",
என்ைதும் தீட்சண்ைா முகத்தில் புன்னரக பைவிைது.
"கசால்லுங்க மாமா!",
"உன்கனாட அம்மா தவறிட்டாங்கனு வர்மா கசால்லி
கைாம்ப வருத்தப்பட்டான், கைாம்ப சாரிம்மா, நீ ஒண்ணும்
கவரலப் படாகத, உனக்கு இனி நாங்க இருக்ககாம், என்
மகன் இருக்கான், உன் அத்ரத அப்படி தான், அவங்க
கபசுவரத மனதில் ரவத்துக் ககாள்ளாகதம்மா, நம்ம
எல்லாரும் கசர்ந்து இருக்கும் காலம் இன்னும் கவகு தூைம்
இல்ரல",

1238
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவர் கபச கபச தன் கணவனின் ஒரு சில
குணங்களின் பிைப்பிடம் எது என்பரத புரிந்துக் ககாண்ட
தீட்சண்ைா புன்னரகத்தாள்.
"நீங்க இப்படி ஆறுதல் கசான்னகத எனக்கு கபரிது
நன்றி மாமா",
என்ைப்படி அவரிடம் விரட கபற்ை
தீட்சண்ைா மனம் தீைனிடம் அவன் அைண்மரனக்கு
வந்தப் பிைகு கபச கவண்டிைரத தீர்மானித்துக் ககாண்டது.
"என்ன கசால்கிைா? அந்த கவரலக்காரி?",
அந்த அரையின் உள்கள பலத்த சிந்தரன முகத்துடன்
நுரழந்த தன் கணவரனப் பார்த்து நிமிர்ந்து உக்கார்ந்தாள்
சிவகாமி கதவி.
"என்ன கசால்லுவாள்? மரிைாரத நிரைந்த கைாம்ப
நல்ல கபருந்தன்ரமைான கபண், ஏரழ வீட்டு கபண்
என்பரத தவிை, இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணிைாக
இருக்க கவண்டிை எல்லா தகுதியும் இருக்கு அந்த
கபண்ணுக்கு",

1239
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ே..எல்லாம் என் மகரனப் பார்த்து கற்றுக்
ககாண்டது, என்னதான் உைை பைந்தாலும் ஊர்க் குருவி
பருந்தாகாது",
"அப்படி இல்ரல சிவகாமி, இந்த கபண் நீ கசால்வது
கபால் ஊர்க் குருவிைாக இருந்தாலும் தனிக் குருவி, தனித்
தன்ரம உரடை குருவி, அதில் தான் நம் மகன் தன்
மனரத இழந்து இருக்கிைான், இந்த கபண் நிரனத்து
இருந்தால் வர்மாரவ கணவனாக அரடந்து இருப்பதற்கு
இந்கநைம் கபரிை ககாடீஸ்வரிைாக ஆகி இருக்க முடியும்,
இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணி, வர்மா மரனவி
என்ை இைண்டு வார்த்ரத கபாதும், அந்த கபண்ணின் தரல
எழுத்ரத மாற்ை, ஆனாலும் அவள் அதுப் கபால் எல்லாம்
கசய்ைாது இங்கக ஒரு கவரலக்காரி கபால் இருப்பது
வர்மாவிற்காக மட்டும் தான், நீ அன்ரனக்கு அந்த
வார்த்ரத ககட்டதில் இருந்து அந்த கபண் பூரஜயில் நீ
ககாடுத்த நம் பைம்பரை நரககள் கூட கபாடாமல்
வர்மாவிடகம ககாடுத்து விட்டாள் கதரியுமா?, இது கபான்ை
குணங்களால் தான் அவரள வர்மா அதிகம் விரும்புகிைான்,
கவண்டாம் சிவகாமி, அவர்கள் நன்ைாக இருக்கட்டும்",

1240
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீங்க ஆயிைம் கசான்னாலும் கவரலக்காரி
கவரலக்காரி தான், நாரள திருவனந்தபுைத்தில் இருந்து
அச்சுதன் நாைர் வைார்",
"இது கைாம்ப தப்பு சிவகாமி, அந்த தீட்சண்ைா
கபாண்ணு கைாம்ப பாவம், நம் வர்மாரவ காதலித்து
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாண்டரத தவிை அவள் கவை எந்த
தப்பும் கசய்ைரல, இந்த ககாடுரமயில் அவள் தன்
அம்மாரவயும் பறிக்ககாடுத்து விட்டு இருக்கா, ஒரு
ஏரழப் கபண்ணின் வாழ்க்ரகரை ககடுத்த பாவம் நமக்கு
கவண்டாம், நாைரை திருப்பி அனுப்பி, இந்த இைண்டாம்
கல்ைாணத்தில் விருப்பம் இல்ரலனு கசால்லிடு, நம்
வர்மாவும் அந்த கபண் கமல் உயிரைகை ரவத்து
இருக்கான்",
"என் மகனுக்கு இைண்டாம் கல்ைாணம் நடத்தப்
கபாவது உறுதி, அவ்களா தான், இனி இரதப் பற்றி
கதரவ இல்லாமல் கபசி என் கநைத்ரத கவஸ்ட்
பண்ணாதீங்க",
என்று கூறிை சிவகாமி கதவி குைலிலும் முகத்திலும்
உறுதி கதானித்தது.

1241
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 85
"என் இரவும் ைகலும்..
அவள் இல்ைாது விடிவதில்பை..
என் கடிகார முட்கள்
அவபை நிபனக்காது நகர்வதில்பை..
அவபை எல்ைாமுமாக மாறிப் பைாக..
ககாஞ்ேபைாடு பேர்த்து என் பகாைத்பதயும்
கூட அவளிடம் ககாட்டுகிபைன்..
என் புரிந்தவள், கைாறுப்ைவள்..
என் தீ என்று..
அவள் என் மபனவி தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..

-❤️தீட்சுவின் பகள்விகளுக்கு விபடயாக இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

இைவின் அழகில் அந்த அைண்மரன லயித்து

இருந்தது. அந்த இைவிலும் காற்றில் ைாகைா வாசரன

திைவிைத்ரத கலந்து விட்டது கபால் அைண்மரன
கதாட்டத்ரத கடந்து வந்த காற்று, அப்கபாது தான்

1242
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கமாட்டு கவடித்த பவள மல்லி மற்றும் மாரலயில் பூத்து
பறிக்க ஆளின்றி சுதந்திைமாக காற்றுடன் கரத கபசி
ககாண்டு இருந்த முல்ரலப் பூக்களின் நறுமணங்கரள
சுமந்து ககாண்டு வந்து தீட்சண்ைாவின் மனரதயும்
உடரலயும் தாலாட்டிைதில் அவளது மனம் ஏகனா
கதரிைவில்ரல வார்த்ரதகளில் விவரிக்க முடிைாத
கிளர்ச்சியிரன அரடந்தது. கவளிக் காற்றுக்காக
திரைச்சீரலகரள விலக்கி ரவத்து சன்னல்கரள திைந்து
ரவத்து விட்டாள், சற்று முன் வந்த அலுவலகத்தில் இருந்து
வந்த தீைன் அவள் கதாட்டத்ரத ைசிக்கும் கபாருட்டு
பால்கனியில் நிற்பது கண்டு, அவ்வளவு தூைம் கபாக
கவண்டாம், நாகன உனக்கு எளிதாக்கி ககாடுக்கிகைன்
என்று அந்த அரையின் ஏஸிரை ஆஃப் கசய்து விட்டு
அந்த அரையின் சன்னரல திைக்க கசால்லி விட்டான்,
இப்கபாது இைற்ரகயின் குளிரம நிரைந்த காற்று அவரள
நரனக்க, அதில் லயித்துப் கபானவளாய் அவரனயும்
ரகப் பிடித்து இழுத்தாள்.
"தீைா..நீயும் வா, நம்ம இன்ரனக்கு இங்கக ககாஞ்ச
கநைம் உக்கார்ந்து கபசலாம்",

1243
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சாரிடி, எனக்கு ஆபிஸ் வர்க் ககாஞ்சம் இருக்கு,
அரத முடித்துட்டு நாகன வகைன், சப்கபாஸ் நான் கசான்ன
ரடம்க்கு வைரலன்னா எனக்காக கவயிட் பண்ணாம
தூங்கிடுடி",
என்ைவன் தன் ககாட்ரட கழட்டி அவள் ரகயில்
ககாடுத்து விட்டு தன் கழுத்தில் இருந்த ரடயிரன தளர்த்தி
விட்டுக் ககாண்கட கபசினான்.
"உங்களுக்காக சாப்பாடு எடுத்து ரவத்து இருக்ககன்,
மார்னிங்கும் நீங்க சாப்பிடரல தீைன்",
"நான் என்கனாட இந்த ஆபிஸ் ரூமில் தான்
இருப்கபன், நாகன வந்து சாப்பிடுகிகைன், வர்க் முடிகிை
வரை என்ரன நடுவில் கதாந்தைவு கசய்ைாகத, எனக்கு
பிசினரஸ கபாறுத்தவரை எல்லாரும் ஒண்ணு தான்,
ககாபம் வந்திடும்டி, கசா என்ரன கதாந்தைவு பண்ணக்
கூடாது, ரநன் ஓ கிளாக் நாகன வந்திடுகவன், அப்படி
வைரலன்னா நீகை வந்திடு, நாரளக்கு எனக்கு கைாம்ப
இம்பார்ட்ன்ட் மீட்டிங் இருக்கு",
"எப்கபா பார்த்தாலுமா?",

1244
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆமாடி, யூஸ்வலா நான் பாரின் கபாய் முடிக்க
கவண்டிை டீலிங்ஸ் இது, பட் உன்ரன இங்கக நான் தனிைா
விட்டுட்டு எப்படி கபாைது? இந்த அைண்மரனயின்
ைாணிகள் கடல் தாண்டி கவளிநாட்டுப் பைணம் கபாகக்
கூடாது, அப்பா தான்டி அப்கபாலாம் கபாவாரு, உனக்கக
நல்லா கதரியுகம, அப்பா பாரின் சம்பந்தமான
கவரலகரள பார்த்துக் ககாண்டால் இங்கக நடக்கும்
எல்லா விஷைங்களும் அம்மாவின் சுண்டு விைல்
அரசைாமல் நடக்காது, அம்மா இதுவரை கவளிநாடு
கபானதில்ரல, காைணம் பாட்டி அவ்களா
கண்டிப்பானவங்க, இதுவரை அம்மாகவ கபாகாதப் கபாது
உன்ரன நான் அரழத்து கசன்ைால் நன்ைாகவா இருக்கும்?
ம்ம்?",
என்று ககட்டவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
அந்த அலுவலக அரைக்குள் நுரழந்தான், அடுத்த சில
கநாடிகளில் அவன் தனக்காக காத்திருந்த கவரலகளில்
மூழ்கி கபானான்.
வானில் இருந்த அந்த கவண்ணிலரவ ைசித்த
தீட்சண்ைா மனம், அன்று அவள் வீட்டில் இருந்து

1245
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபசிைதாலும், ைாகஜந்திை வர்மனின் இணக்கமான
கபச்சினாலும் மகிழ்ச்சியில் ஆழ்ந்து இருந்தது. அதிலும்
குறிப்பாக திவாகர் கபசிை வார்த்ரதகளில் அவளது மனது
நிரைந்துப் கபாய் இருந்தது.
"எஸ் மிஸ்டர். ைாபர்ட்! ோ..ோ.., இட்ஸ் ரம பிளஸ்ர்",
உள்கள அரையில் இருந்து தீைன் குைல் ககட்டதில் தன்
நிரனவு கரலந்துப் கபானவளாய் சுவர்க் கடிகாைத்ரதப்
பார்த்தாள், அது கநைம் ஒன்பது முப்பது என்ைது.
"அய்கைா..இவன் பசிகைாடு இருப்பாகன!!",
என்ை எண்ணம் எழுந்து அதற்கு கமல் அவரள
சன்னல் வழிகை கதாட்டத்து காற்ரை ைசிக்க முடிைாது
கசய்ைகவ அவனின் அலுவலக அரைக்குள் நுரழந்து
அவன் கணினியின் முன் அமர்ந்து அதன் திரைரை
பார்த்து கபசிக் ககாண்டு இருந்த அவன் முன் நின்று
சாப்பிட வைரலைா? என்று அவள் ரசரக கமாழியில்
ககட்டாள், அவன் அவரள கநாக்கி புருவம் உைர்த்தி
கண்களால் ஜாரட காட்ட, அவள் மீண்டும் ரகரை காட்டி
மணி ஒன்பரத தாண்டி விட்டது என்று ஜாரடக் காட்ட,
அவன் அவரள முரைத்தான். இது கவரலக்காது என்று

1246
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உணர்ந்த தீட்சண்ைா மீண்டும் கதாட்டத்துப் பக்கம் இருந்த
சன்னரல கநாக்கி நகர்ந்தாள்.
பளீர் என்று ஒளி வீசும் கவண்ரம நிைக் கற்கரள
ைாகைா ககாட்டி விட்டது கபால் வானில் நிலவுக்கு
கபாட்டிைாக மின்ன முைன்று கதாற்றுக் ககாண்டு இருந்த
விண்மீன்கரள ைசித்த தீட்சண்ைா வின் மனது பரழை
நிரனவுகளில் மூழ்கிைது.
"தீட்சு, உனக்கு ரநட் ஸ்ரகரை பார்க்க கைாம்ப
புடிக்கும்னு கசான்னல?, என்கனாட கிைாண்ட்பா கநத்து ஒரு
ரபனாக்குலர் எனக்கு பிகைகசன்ட் பண்ணினார், நம்ம
எஸ்கர்ஸ்சன் கபாைப்கபா ஹில்ஸ் ஏரிைால இரத யூஸ்
பண்ணி மூரன, ஸ்டாரை கிட்டப் பார்க்கலாம், இந்தா
இரத பாரு",
"ஓ, தாங்க்ஸ்! அகதா அந்த பிகள கிைவுண்ட்டில்
இருக்கிை மைத்ரதப் பார்க்கவா?",
"ஹ்ம்ம், பாரு, சூப்பைா இருக்கும்",
"வாவ், நிர்மல், சூப்பைா இருக்கு",
"தீ..!!!!",

1247
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் குைல் ககட்க, அந்த ரபனாக்குலரை வாங்கிப்
வகுப்பரை சன்னல் வழிகை காட்சிகரளப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா திரும்பிப் பார்த்தாள். அங்கக
சுளிக்கும் முகத்துடன் தீைன் நின்றுக் ககாண்டிருந்தான்.
"தீ, நீ எஸ்கர்ஸ்சன் கபாகக் கூடாது!!!",
அவன் குைல் உறுதிைாக ஒலித்ததில் அவள் முகம்
குழப்பத்தில் ஆழ்ந்தது.
"உங்க வீட்டில் உன்ரன எஸ்கர்ஸ்சன் அலவ்
பண்ணரலனா அவரள எதுக்கு கபாகக் கூடாதுனு கசால்ை
தீைா?, தீட்சு!, நம்ம பிகைண்ட்ஸ் எல்லாரும் வைாங்க, நம்ம
கபவரைட் ரித்து கமம் கூட வைாங்க, இவரன இவங்க
மாம் அலவ் பண்ணரலனா நம்ம என்னப் பண்ண
முடியும்?",
என்ை அந்த நிர்மல் குைலுக்கு பதில் ஏதும் கபசாது
அவரளப் பார்த்தான் தீைன்.
"வாவ், ரநஸ் ரபனாக்குலர்!!! கே தீட்சு, எனக்கு
கைாம்ப ஆச்சரிைமா இருக்கு, மகதீைவர்மன் வீட்டில்
அவங்க மாம் அலவ் பண்ணரலைாம், அது மட்டும்
இல்லாமல் ஆல்கைடி அங்கக ஃரபவ் ரடம் கபாயிட்டு

1248
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வந்து இருக்கானாம், கசா அவன் வைலனு கசால்லிட்டான்,
ஆனால் நீ வை? எப்பவும் அவன் கவண்டாம்னு கசால்ைரத
நீ கசய்ை மாட்டிகை?",
என்ைப்படி இன்கனாருத்தி வந்து தீட்சண்ைா ரகயில்
இருந்த ரபனாக்குலரை வாங்கினாள்.
தீட்சண்ைா முகம் இன்னும் குழப்பத்தில் ஆழ்ந்து
இருக்ககவ,
"சரி, உன் விருப்பம்!!, நீ உன் பிகைண்ட்கசாட
எஸ்கர்ஸ்சரன என்ஜாய் பண்ணிட்டு வா..!!! எனக்கு
ரைட்டிங் வர்க்ஸ் இருக்கு",
என்ைபடி கதாரள குலுக்கி விட்டு,
"தீைா..!!!! தீைா..!!!,
என்று அவரன அரழத்தவள் முகம் கூடப்
பார்க்காமல் ககாபத்துடன் கசன்று விட்டான் அவன்.
"ரம டிைர் ஸ்டுகடண்ஸ்!! கநக்ஸ்ட் வீக் எஸ்கர்ஸ்சன்
கபாைவங்க கநம்ஸ் ஃரபனலா கசக் பண்ணி ககாள்கைன்",
கற்பரனயில் ஆைஞ்சுப்பழம் ககாடியில் கூட
காய்க்கும்ப்பா என்று கசால்லுவது கபால் பச்ரசநிை இரல
ககாடிகளும் ஆைஞ்சுப்பழமுமாக ஓடி இருந்த காட்டன்

1249
 ஹரிணி அரவிந்தன்
புடரவ அணிந்து கண்களில் கண்ணாடியுடன் கண்டிப்ரப
காட்டிைபடி இருந்த அந்த ஆசிரிரை ஒவ்கவாரு கபைைாக
வாசித்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத, அவர் முகத்தில்
ஒரு ஆச்சிரிைம் கதான்றி மரைந்தது.
"கே, தீட்சண்ைா!!! நீ வைரலைா? ஹில்ஸ் ஏரிைால
நின்னு மூன், ஸ்டார் பார்க்கிைது கைாம்ப பிடிக்கும்னு
அன்ரனக்கு கசால்லிக்கிட்டு இருந்திகைம்மா?",
என்ைதும் அதுவரை அந்த வகுப்பரையிரனக் கண்டுக்
ககாள்ளாது சுவாைசிைமாக குனிந்து எழுதிக் ககாண்டு
இருந்த தீைன் நிமிர்ந்துப் பார்த்தான்.
"கநா கமம்! வீட்டில் கவண்டாம்னு கசால்லிட்டாங்க",
என்ைப்படி அமர்ந்த தீட்சண்ைா தீைரனப் பார்த்து
புன்னரகத்தாள், இப்பவாது சிரிகைன், என்று அவரனப்
பார்த்து ஜாரடக் காட்ட அவன் அவரளப் பார்த்து
சிரித்தான்.
"என்ன உனக்கு ககாபம் இப்படி வருது? தீைா, நாம
அதிகமா ககாபப்படக்கூடாதுனும் அது தப்புனும் என்
அப்பா கசால்லி இருக்கிைார், அது கபட் ோபிட்டாம்",
உணவு இரடகவரளயின் கபாது

1250
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சாப்பாட்டின் மீது ஒரு கண்ணும், அவன் மீது ஒரு
கண்ணுமாக சாப்பிட்டு ககாண்கட அவனிடம் கபசிக்
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா கசான்னரதக் ககட்ட தீைன்,
"தீ, ககாபம் இருக்கும் இடத்தில் தான் குணம்
இருக்கும்னு என் மாம், எப்கபாலாம் டாட் கிட்ட வாய்ஸ்
ரைஸ் பண்ணி கபசுைாங்ககளா அப்கபாலாம்
கசால்லுவாங்க",
"அப்படிைா? ஒருகவரள கபரிைவங்களுக்கு அப்படி
ரூல் கபால, ஆனால் நம்மள மாதிரி எயிட்த் ஸ்டாண்டர்ட்
படிக்கிை ஸ்டூடன்ட்ஸ்ளுக்கு இது தான் குட் ோபிட்னு
அப்பா கசால்லி இருக்காங்க",
"சரி தீ, இனி நான் ககாபப்படமாட்கடன், பட் உன்
பிகைண்ட்ஸ்ல நான் தான் உன் ஃபர்ஸ்ட் அண்ட் கபஸ்ட்
பிைண்ட், என் கூடத் தான் நீ ரடம் அதிகம் ஸ்கபண்ட்
பண்ணி, எனக்கு தான் அதிகம் இம்பார்ட்டன் ககாடுக்கணும்
இனிகமல்! ஓகக? இனி நான் உன்கிட்ட ககாபப்படகவ
மாட்கடன் தீ, சாரி",
"தீட்சண்ைா!!!!!!!!!!!!!!!",

1251
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைனின் ககாபக் குைல் ககட்டு நிரனவுகளில் மூழ்கி
இருந்தவள் உடல் திடுக்கிட்டு தூக்கிப் கபாட நிஜ உலகிற்கு
வந்தவள் தன் கணவனின் ககாபப் குைலுக்கு அர்த்தம்
புரிைாதவளாய், சன்னல் வழிகை அப்கபாது புதுப் பூக்களின்
வாசத்ரத எடுத்துக் ககாண்டு ஆவலாக அவரள சந்திக்க
வந்த அந்த நறுமணம் மிகுந்த காற்ரை கண்டுக்
ககாள்ளாது, கவகமாக தீைனின் அலுவலக அரை கநாக்கி
கசன்ைாள். ஆனால் தன் கணவனின் தீ என்ை அரழப்பு
தீட்சண்ைாவாக மாறி இருப்பரத அவளால் உணை
முடிந்ததில் தன் கணவன் மனநிரல நன்ைாக இல்ரல
என்பது மட்டும் அவளுக்கு கதளிவாக புரிந்தது. அந்த
அரையின் வாசலில் நின்ை தீட்சண்ைாரவக் கண்டதும்
ஆடித் தீர்த்து விட்டான்.
"அறிவிருக்காடி உனக்கு? அவன் எவ்களா
இம்பார்ட்ன்ட் கிரளைண்ட் கதரியுமா? அவன் கூட
கபசிட்டு இருக்கிைப்கபா வந்து ஜாரட காட்டி கூப்பிடுகிை?
என் பிசிகனஸ் டர்ன் ஓவரில் பாதி கூட கபைாத அவனுக்கு
நான் ஏன் இவகளா இம்பார்ட்ன்ட் ககாடுக்கிகைன்
கதரியுமா? அவரன அந்த நைசிம்ம கைட்டி கம்கபனி

1252
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வரளத்துப் கபாட பிளான் பண்ணி இருக்கு, எத்தரனகைா
கபரிை கபரிை அளவில் சாதித்து விட்டு இது கபால சின்ன
விஷைத்தில் அந்த கைட்டியிடம் கதாற்றுப் கபானா என்
கவுைவம் என்ன ஆகிைது? அதனால் நாகன கமனகிட்டடு
அவனிடம் கபசிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது அப்கபா
தான் சாப்பாடு கவண்டுமானு வந்து ககட்கிை? நான் தான்
கவயிட் பண்ணாத, தூங்குனு கசான்கனன்ல, கசான்னா
ககட்கணும், என்ன கசய்கைாம்னு கைாசித்து நடந்துக்
என்னடி இப்படி இருக்க? தீட்சண்ைா!!! முதலில் ரேக்
கிளாஸ் கசாரசட்டிக்கான பழக்க வழக்கங்கரள கற்றுக்
ககாள், நாரளக்கு என் மகன் வந்தால் அவனிடம் இதுப்
கபான்ை பிகேவிைர்ஸ் இருந்தால் அவனின்
எதிர்காலத்திற்கு அது நிச்சைம் நல்லது இல்ரல, இந்த
அைண்மரன நீ வந்து இத்கதாடு இைண்டு வாைம் ஆகப்
கபாகுது, நீ இன்னும் மிடில் கிளாஸ் கபாண்ணு மாதிரிகை
நடந்துக் ககாள்கிை? ச்கச!! ஏன்டி நீ வை வை இப்படி
நடந்துக்கிை? உனக்கு மார்னிங் படிச்சி படிச்சு
கசான்கனன்ல? நீ பரழை தீ இல்ரல, அந்த பிசிகனஸ்
டீலிங்ரக முடித்து அந்த கைட்டிரை மண்ரணக் கவ்வ

1253
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ரவத்து அந்த கிரளைண்ட் ரசன் பண்ணும் கபாது தான்
சரிைா நீ வந்து என்ரன கூப்பிட்டு கதாரலக்கிை? உன்
கபச்ரசக் ககட்டு நான் எழுந்து வந்திருந்தால் என்ன
ஆயிருக்கும் கசால்லுடி? அந்த கிரளைண்ட்
கம்கபனிரைகை விரலக்கு வாங்க என்னால் முடியும்,
ஆனால் அப்படி கசய்ை முடிந்த என்னால் ககவலம் அந்த
கைட்டி கூடலாம் அரத விட சின்ன விஷைத்துக்குலாம்
கதாத்தா எப்படி இருக்கும்? கைாசித்துப் பாரு, எனக்கு
கடன்ஷன் ஆகி தரல வலிக்குது, ஒண்ணு கசால்லி
கதரிைணும், இல்லனா தானா கதரிைணும், இதுல மூஞ்ரச
மட்டும் தூக்கி ரவத்துக்ககா, சாப்பாடும் கவணாம்,
ஒண்ணும் கவணாம் கபாடி"
என்ைவன் தன் முன் இருந்த கணினி கமரஜயின் கமல்
தரல ரவத்து கவிழ்ந்தான். அவன் எதிகை அதுவரை தான்
ககாண்டிருந்த அரனத்து உணர்வுகளும் கபாசுங்கி முகம்
வாட நின்ைாள் தீட்சண்ைா.
அவளின் அந்த நிரலக் கண்டுப் கபாறுக்காது ஒலித்த
இன்டர்காமால் தன் உணர்வுக்கு திரும்பிை தீட்சண்ைா, தீைன்

1254
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கமல் இருந்த பார்ரவரை விலக்காது, அரத எடுத்து
காதில் ரவத்தாள்.
"கமடம், சாரி ஸ்பீக்கிங், கமடம் உங்களிடம் ஒரு
இன்பர்கமஷன் கஷர் பண்ண கசான்னாங்க, நாரள
அைண்மரனக்கு ககைளாவில் இருந்து முக்கிைமான ககஸ்ட்
வைாங்க, அதனால் நாரள நீங்க கமடத்ரத பார்க்க வை
கவண்டாம்னு கசால்ல கசான்னாங்க",
என்ைது மறுமுரனயில் இருந்த கவங்கடச்சாரியின்
கைகை குைல்.
"ம்ம்..!!!",
ஏதாவது கசால்ல கவண்டுகம என்பதற்காக
முணுமுணுத்து ரவத்தாள் தீட்சண்ைா. அவள் இருக்கும்
மனநிரலயில் அந்த இரு வார்த்ரதகள் வந்தகத கபரிது
என்று அவளுக்கு கதான்றிைது.அவள் கண்கள் கமரஜயில்
தரல ரவத்து கவிழ்ந்து கிடந்த தீைன் மீகத நிரலத்து
இருந்தது.

1255
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 86
"அவனின்றி இவபனது..?
காதலில் மட்டும் அவள்..
என்னில் ைாதி இல்பை..
கடபமயிலும் தான்..
அவள் புன்னபகக்க மைந்த
இவன் நாட்களில் உயிர் இல்பை..
அவள் என்னவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..

-❤️தீட்சுவின் கற்ைபனயில் அரேனாக

இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

"டிங்..!!! டிங்..!!! டிங்..!!!",

அந்த அைண்மரனயின் ோலில் மாட்டப்பட்டு இருந்த

பழரமைான பாைம்பரிை கடிகாைத்தின் சத்தம் ககட்டு கண்
விழித்தான் தீைன், தன் கண்கரள கசக்கிக் ககாண்டான்.
அவன் கண்கள் அனிச்ரசைாக சுவரை கநாக்கி கபானது,
அது இைவு என்று பத்து மணி என்றுக் கூை தீைன் தன்

1256
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரககளால் கசாம்பல் முறித்துக் ககாண்கட கழுத்தில் இருந்த
ரடயிரன அவிழ்த்தப்படி அவனின் அலுவலக அரைரை
விட்டு கவளிகை வந்தான். அவனது கண்கள் அனிச்ரசைாக
தீட்சண்ைாரவத் கதடிைது. அவள் அங்கு இல்லாதது கண்டு,
அவன் அவரள அரழத்தான்.
"தீ..!!! எங்கடி இருக்க?",
அவன் கதடிக் ககாண்கட வைகவற்பரை பகுதிக்கு
கசன்றுப் பார்த்தான், அங்கு அவள் இல்ரல.
"எங்கக கபாயிருப்பாள்?", தீ..!!! வாடி, சாப்பிடலாம்",
என்ைப்படி அவன் அவரள கதடிக் ககாண்கட
அவர்களின் படுக்ரக அரைக்கு கசன்றுப் பார்த்தான்.
அவன் அன்று மாரல வந்து, அவள் கதாட்டக்காற்று
வாங்குவதற்காக திைந்து ரவத்து இருந்த அந்த சன்னல்கள்
அரனத்தும் மூடப்பட்டிருந்தது. அரத கவனித்த தீைன்,
"எங்கக கபாயிருப்பா இவள்?",
என்ைபடி பால்கனி கநாக்கி நடந்தான். அவன்
நிரனத்தது கபாலகவ அவள் பால்கனியில் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தாள், இருட்டில் நிழல் ஓவிைமாக நின்றுக்

1257
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டிருந்த அவரளப் பார்த்த தீைன் அவள் அருகக
கசன்ைான்.
"என்னடி! ரலட்ரட கூடப் கபாடாம இங்கக இருட்டில்
நிற்கிை? தீ, வை வை நீ சரியில்ரல",
என்ைப்படி அந்த பால்கனியின் நிலவி இருந்த
இருட்ரட தான் கபாட்ட சுவிட்ச் அலங்காை விளக்குக்கு
ககாடுத்த ஒளி கவள்ளத்தின் மூலம் விைட்டிை தீைன்,
அவரள பார்த்தான்.
"தீ என்னடி இங்கக வந்து நின்னுட்ட? எனக்கு
பசிக்குது, வா சாப்பிடலாம்",
என்ைவன், அவள் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் உள்கள
கசன்ைான். கமௌனமாக பால்கனிரை விட்டு ரடனிங்
கடபிள் கநாக்கி நடந்த தீட்சண்ைா முகத்தில் கண்ணீர் வந்து
கசன்ை தடைம் இருந்தது.
"தீ, இன்ரனக்கு அந்த ஆர்கக குருப் ஆஃப் கம்கபனி
டீலிங்ல..",
என்று அவன் ஆைம்பித்து உற்சாகமாக கசால்ல
ஆைம்பித்து விட, அவள் கமௌனமாக அரதக் ககட்டுக்
ககாண்கட அவனுக்கு பரிமாறினாள்.

1258
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கரடசியில் அந்த எம்டி அவன் தப்ரப ஒத்துக்
கிட்டான்டி, ோ..ோ..!!!, அதுக்கு முன்னாடி அவன்
நடந்துகிட்ட விதத்தில் எனக்கக கசம்ம ககாபம்
வந்துட்டுடி..",
என்று அவன் கசால்ல, அவள் இதழ் பிரிைாப்
புன்னரக ஒன்ரை கசய்தாள்.
"அப்புைம்டி..அந்த கிரளைண்ட்..",
என்று அவன் கபச்சின் சுவாைசிைத்தில் உண்டுக்
ககாண்டு இருந்த உணரவ மைந்தவனாய் பாதி உணரவ
அப்படிகை ரவத்து விட்டு சுவாைசிைமாக அவளிடம்
கசால்ல ஆைம்பித்து விட்டான். அரத ககட்கும்
பாவரனயில் அவள் தரலைாட்டிக் ககாண்கட அவன்
சாப்பாட்டு தட்ரட அவரன கநாக்கி நகர்த்தினாள்.
அவகனா அரதக் கண்டுக் ககாள்ளாது,
"இருடி..",
என்று உற்சாகமாக கபச ஆைம்பித்து விட்டான். அவன்
கபசுவரத ககட்டுக் ககாண்கட பாத்திைத்ரத எல்லாம்
ஒழுங்குப் படுத்தி ரவத்தவள், அந்த அரையின் கதவு

1259
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எல்லாம் சரிைாக தாழ் கபாட்டு இருக்கிைதா என்று
ஒருமுரை சரிபார்த்து விட்டு வந்தாள்,
"ஏன்டி ஒரு மாதிரிைா இருக்க?",
அவன் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த அவனின் ஆபிஸ்
கரதகளுக்கு நடுகவ ககட்டான்.
"ஒண்ணும் இல்ரல, எனக்கு என்ன? நான் கைாம்ப
சந்கதாஷமா இருக்ககன்",
உதடுகள் முதல் முதலில் அவனிடம் கபாய் கசால்ல,
உள்கள அவளின் மனம் அவன் சற்று முன் அவரள
கநாக்கி தீக்க்கங்குளாக வீசிை வார்த்ரதகரள எண்ணி
கதறிைது.
"தட்ஸ் குட், நடுவில் அந்த ரசனா கம்கபனி நம்ம
குருப் கூட ஒரு பிைாகஜக்ட் லாஞ்ச் பண்ைாங்க டி, அவங்க
வந்து இருந்தாங்க, அந்த பிைாகஜக்ட்..",
என்று அவன் கசால்ல, அவள், அவரனயும் அவன்
கபசுவரதயும் கவனித்து ககாண்கட அவர்களின் படுக்ரக
விரிப்புகரள சரி கசய்து விட்டு, அவனின் ஷூக்கள், ககாட்
என எல்லாவற்ரையும் அந்தந்த இடத்தில் எடுத்து

1260
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரவத்தவள், அவனின் ரடரை கதட, அவரளகை
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அவன்,
"இங்கக இருக்கு!!",
என்று அவன் கழுத்ரதக் காட்டி குைல் ககாடுத்தான்.
"என்ன கபட்லாம் கபாட்டாச்சுப் கபால, நான் இப்கபா
சாப்பிட்டு முடித்துட்டு தூங்கப் கபாணும் அப்படி தாகன",
என்ைவன் அவள் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தான்
சாப்பிட்டு பாதி ரவத்து இருந்த உணவு தட்ரட மீண்டும்
அவரன கநாக்கி நகர்த்த, அவள் உடகன அவனுக்கு
உணவு பதார்த்தங்கரள பரிமாை முரனந்தாள். அவன்
அவரள தடுத்து, அவரள இழுத்து தன் மடியில் அமை
ரவத்து, தான் சாப்பிட்டு பாதி ரவத்து இருந்த அந்த
உணரவ ஊட்டினான். அவனின் அந்த கசய்ரக, அவன்
கபச்சு சுவாைசிைத்தில் உணரவ மைந்து உண்ணாமல்
ரவக்கவில்ரல, அவளுக்காக தான் ரவத்து இருக்கிைான்
என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"அடடா..நல்லா வாரை திைடி..!! இருட்டில் நின்னு
அழைாளாம்.., ஏன்டி உன்ரன எனக்கு கதரிைாதாடி?",

1261
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப் படி புன்னரகயுடன் அவன் ஊட்ட அதற்கு
கமல் அவளால் தாங்க முடிைாது விசும்பினாள்.
"த்ச்சு, சாப்பிடும் கபாது அழக் கூடாது, இந்தா இந்த
ஒரு வாய் வாங்கிக்ககா",
என்ைப்படி அவளுக்கு ஊட்டி விட்ட தீைன், மற்கைாரு
ரகைால் அவளின் கண்ணீரை துரடத்து விட்டான்.
"அப்பா..!!!! முகம் எப்படி சிவந்துப் கபாயிட்டு, இனி நீ
அழக் கூடாதுடி, உன்னிடம் ககாபப் பட எனக்கு உரிரம
இல்ரலைா? நான் உன்கிட்ட கசான்கனன்ல, ஆபிஸ்
கவரலயில் நான் இருக்கும் கபாது ைார் என்ரன டிஸ்டர்ப்
பண்ணினாலும் பிடிக்காதுனு?",
"நீங்க சாப்பிடரலகைனு தான் வந்கதன், அதுவும் நீங்க
கசான்ன கநைமும் முடிந்துட்டா, அதான் நான் வந்கதன்,
ஏன் தீைா, நாரள உங்கள் மககளா அல்லது மககனா
இப்படி உங்கரள கதாந்தைவு கசய்து விட்டால் இப்படி தான்
அவங்க கிட்ட ககாபப் படுவீங்களா?",
"நான் ஏன்டி அவங்க கிட்ட ககாபப் பட கபாகைன்?
அதான் நீ இருக்கிகை? அதுக்கும் உன்கிட்ட தான் டி நான்
ககாபப் படுகவன், காைணம், நான் என் ஆபிஸ் ரூமுக்கு

1262
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உள்ளப் கபாயிட்டாகல பசங்கரள அப்பாரவ டிஸ்டர்ப்
பண்ணக் கூடாதுனு அவங்களுக்கு கசால்லிக் ககாடுக்க
கவண்டிைது ைாருரடை கவரல தீ கமடம்?",
"என்னுரடைது தான்..",
என்ைவள் கசால்வரதக் ககட்டு உம் ககாட்டிக்
ககாண்கட அவன் மீண்டும் சாப்பாட்ரட எடுத்து ரவக்க,
அவள் அரதக் கண்டு,
"கபாதும் தீைா, வயிறு நிைம்பிட்டு"
என்ைப்படி அவன் மடிரை விட்டு எழுந்திருக்க
முைன்ைாள்.
அரதக் ககட்ட தீைன் புன்னரகத்தான்.
"இது தான் லாஸ்ட் வாய், வாங்கிட்டு கபாடி",
என்ைவன் அவரள இழுத்துப் பிடித்து ஊட்டிவிட்டு
டிஸ்யூ கபப்பரை எடுத்து அவள் வாயிரன துரடத்து விட,
அவரனகைப் புன்னரக முகத்துடன் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைா அவன் கழுத்தில் இருந்த ரடயிரன
அவிழ்த்தாள்.
"ரகரை வச்சிட்டு சும்மா நில்லுடி",

1263
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் அவன் கன்னத்ரத தன் இருக்ரககளாலும்
கிள்ளினான்.
"நாரளக்கு குட்டி தீ வந்தால் அவளுக்கு நான் தாகன
இகதல்லாம் கசய்ைனும், அதான் உன்ரன ரவத்து ட்ரைைல்
பார்க்கிகைன்",
என்ைப்படி சிரித்த தீைன், அவரள அர்த்தம் நிரைந்தப்
பார்ரவ பார்த்தான்.
"தீ, இப்கபா உன் கடரம உனக்கு புரியுதா? நம்ம
குழந்ரதகளுக்கு நீ தான் நல்லது ககட்டது கசால்லி
தைணும், இந்த தீைன் குழந்ரதகள் ஆளப் பிைந்தவர்கள்,
அப்படினா அவங்களுடை குணங்கள் எப்படி இருக்கணும்?
நீகை கசால்லு?",
என்ைவன் அவரளப் பார்த்தான்.
"நீ கசால்வது எல்லாம் சரி தான் தீைா, ஆனால் என்ன
தான் இரு உடல் ஓருயிர்னு கசான்னாலும் நீ ரேக்
கிளாஸ், நான் மிடில் கிளாஸ் கபாண்ணு தாகன?
உன்ரனயும் அறிைாமல் நீ வார்த்ரதரை விட்டுட்டல, தீைா,
நான் என் தகுதி அறிந்து ஆரசகரள மனதில் வளர்த்து
இருக்க கவண்டும், உன் கமல் காதல் வரும் கபாது எனக்கு

1264
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைாைாவது இதுப் கபால் நான் வார்த்ரதகளில்
அடிப்படுகவன்னு கசால்லி இருந்தால் நான் நிச்சைம் உன்
கமல் காதலில் விழுந்து இருக்க மாட்கடன், என்ரன
மன்னித்து விடு, உன் ரேக் கிளாஸ் கசாரசட்டிக்கு நான்
சரிப்பட்டு வைாததற்கு, நான் தப்பு பண்ணிட்கடன்",
அவள் கண்கள் தூைத்தில் கதரியும் பால்கனி இருட்ரட
கவறித்தது.
"தீ எனக்கு ககாபத்ரத உண்டு பண்ணும்படி கபசாதடி,
ஒரு விஷைம் கதரிைரலனா அரத கத்துக் ககாள்ள
முைற்சி பண்ணு, ஸ்கூல் ரலஃப்ல மட்டும் எனக்கு ஒரு
கலசன் படிக்க பிடிக்கரலனு நான் மூடி ரவத்தா,
கதரிைரலனா கத்துக்ககானு எனக்கு அட்ரவஸ் பண்ணி
எனக்கு கசால்லிக் ககாடுப்பாகள ஒரு தீ அவள் எங்கக?",
"தீைா, அது சிம்பள் புக், இது வாழ்க்ரக",
"எதுவா இருந்தாலும் நீ கத்துக் ககாள்ள முைற்சி
பண்ணனும்டி, இப்கபா ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி
உன்கிட்ட எதுக்கு என் ஆபிஸ் விஷைங்கரள கஷர்
பண்ணிகனன்? அந்த பிசிகனஸ் டீலிங்ல என்னுடன்
கபசுபவர்கள் எல்லாம் ககாடீஸ்வர்கள், அந்த பிசினஸ்

1265
 ஹரிணி அரவிந்தன்
டீலிங்கில் அவங்களுடை கவ ஆஃப் திங்கிங் எப்படி
இருக்குனு நீ கத்து ககாள்ளலாம், அப்சர்வ் பண்ணத்தான்
இரத எல்லாம் கசால்கைன், லுக் தீ! மகதீைவர்மன்
கபாண்டாட்டிங்கிைது சும்மா இல்ரல, நீ எல்லாத்ரதயும்
கதரிந்து ரவத்துக் ககாள்ளனும், அதனால் தான் உன்ரன
அப்படி கசான்கனன், ஏனா எனக்கு கதரியும், நீ எந்தந்த
இடத்தில் எப்படி ரிைாக்ட் பண்ணுவனு, கசா உனக்கு
கதரிைாதரத என்னிடம் ககளு, எந்த
இடங்களில் எப்படி நடந்து ககாள்ளனும்னு நான்
கசால்கைன், காதல் மட்டும் கபாதுமா? கடரமயும்
கவணும்டி, இரத தான் நான் ரிசார்ட்டில் உன்கிட்ட
கசான்கனன்",
"சரி தீைா, இனி நீ கசால்வது கபால் நடந்துக்
ககாள்கிகைன்",
"குட்..எனக்கு கைாம்ப டைர்ட்டா இருக்கு,
தூங்குகவாமா?",
என்ைவன் அவள் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் கபாய்
கட்டிலில் விழுந்தான். அவரனகை ப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைாவின் மனதில் எழுந்த எண்ணத்ரத

1266
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உடகன அழித்தவள், தூக்கம் பிடிக்காமல் மீண்டும் பால்கனி
கநாக்கி நடந்து வானில் உச்சிக்கு வந்து இருந்த நிலரவ
கவறித்துக் ககாண்டிருந்தாள். எவ்வளவு கநைம் அப்படி
நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள் என்று கதரிைவில்ரல, ஒரு
கட்டத்தில் தூக்கம் வருவது கபால் இருக்க, கட்டிலில்
படுத்தாள், தன் அருகக ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருக்கும்
தீைரனப் பார்த்தாள். அவனின் அந்த கம்பீைம், முகத்தில்
நிலவிை பணக்காை தன்ரம ஆகிைவற்ரை இரமக்காமல்
பார்த்தாள்.
காரலயில் கதாட்டத்து பைரவகள் சப்தம் ககட்டு கண்
விழித்த தீட்சண்ைா முதலில் கதடிைது தீைரன தான்,
ஆனால் அவன் அருகில் இல்ரல. அவள் கைாசரனயுடன்
டீப்பாய் கமல் இருந்த கபாரன எடுத்தாள், அதில்,
"தீ, அர்கஜண்ட் வர்க்டி, அதான் உன் கிட்ட
கசால்லரல, நீ அசந்து தூங்கிட்டு இருந்திைா, எனக்கு
எழுப்ப மனசு வைரல, ஈவினிங் உன்கிட்ட ககாஞ்சம்
கபசணும்",
என்ைப் படி அவன் ஆங்கிலத்தில் அனுப்பி இருந்த
குறுஞ்கசய்தி அவரள வைகவற்ைது. அவனின்

1267
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவரலகளுக்கு நடுவில் அவன் அனுப்பி இருக்கிைான்
என்பது வரிகளுக்கு இரடகை இருக்கும் ஒழுங்கற்ை
வரிரசயிகல அவளுக்கு புரிந்தது.
"என்னத்ரத கபசப் கபாைானாம்?",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட எழுந்தவளுக்கு கதாட்டத்து
பைரவகளின் கலரவக் குைல்கள் குட் மார்னிங் தீ என்று
ககட்க, அவள் ஆவலுடன் கதாட்டம் இருக்கும் சன்னல்
கநாக்கி நடந்தாள். அங்கக பன்னீர் மைத்தில் இரு
ரமனாக்கள் அமர்ந்து ஏகதா தங்கள் கமாழிகளில் ஏகதா
ககாஞ்சிக் ககாண்டு இருக்க, அவள் முகத்தில் புன்னரக
கதான்றிைது, அப்கபாது அந்த அைண்மரனயின் வாசலில்
ஒரு பைபைப்பு ஏற்பட்டது. அதில் தீயின் கவனம் வாசரல
கநாக்கிப் கபானது. கநற்றியில் சந்தனம் இட்டு, பட்டு
கவட்டி சட்ரடயில் ைாகைா ஒருவர் கபன்ஸ் காரில் வந்து
இைங்க, அவரை வைகவற்க அந்த அைண்மரன வாசலிகல
சிவகாமி கதவி நின்ைாள். அந்த காரில் இருந்து இைங்கிை
மனிதர், தன் இருக் ரககரளயும் சிவகாமி கதவி கநாக்கி
கும்பிட்டப் படி முகம் முழுக்க புன்னரகயுடன் இைங்கினார்.
அப்படிகை அவைது கண்கள் அந்த அைண்மரனயின் கமல்

1268
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தளத்தில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைா ரவப்
பார்த்ததும் அவரின் முகம் ஒரு கணம் மாறி மீண்டும்
பரழை நிரலக்கு வந்தரத தீைால் உணை முடிந்தது.

1269
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 87
"அவள் எங்பக கேன்ைாலும்..
என் ைார்பவ அவளுக்பக கோந்தமாகும்..
அவள் எப்ைடி இருந்தாலும்..
என் காதல் அவளுக்பக உரியதாகும்..
அவள் எந்த நிபையில் இருந்தாலும்..
என் காதபை அவளுக்கு ஆறுதைாகும்..
எனக்காக வாழ்ைவள்..
என்னவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..

-❤️தீட்சுவின் உள்ைத்தில் வசிக்கும்

இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

"தீைன் அம்மாகவ வந்து தன் உடல்நிரலரை கூடப்

கபாருட்படுத்தாது வாசலில் வந்து வைகவற்கிைாங்கனா இவர்

கைாம்ப அதி முக்கிைமான நபர் கபால, ஆனா அவருக்கு
ஏன் என்ரனப் பார்த்த உடன் ஒரு நிமிஷம் முகம்
மாறிச்சி?",

1270
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி தீட்சண்ைா மனம் ககள்விக் ககட்டது,
ஆனால் அவளுக்கு விரட தான் கிரடக்கவில்ரல.
"தீைனிடம் இதுப் பற்றி கபச கவண்டும்"
என்று எண்ணி முடிகவடுத்துக் ககாண்ட அவள் மனம்
அதற்கு கமல் கதாட்டத்ரத ைசிக்கவிடவில்ரல. தீைன்
இல்லாத அந்த அரை அவளுக்கு கவறுரம தந்தது.
எப்கபாதும் கபால் எழுபவள் சிவகாமி கதவி அரைக்கு
கசன்று அங்கு தனக்கு காத்து இருக்கும் கவரலகளில்
மூழ்கி விடுவதால் அவளுக்கு கநைம் கழிவது கதரிைாது.
மாரல தீைன் வந்து.விடுவதால் அவளுக்கு தனிரம உணர்வு
கதான்ைாது, காைணம் அவன் ஏதாவது அவளிடம் கபசிக்
ககாண்கட இருப்பான், அவன் அலுவலகத்தில் நடந்த
சுவாைசிைமான விஷைங்கள், அவர்களின் பள்ளிப் பருவ
காலங்களில் நடந்த நிகழ்வுகள், இனிகமல் வைப் கபாகும்
அவனுரடை பிள்ரளகள் என அவளிடம் கபச அவனுக்கு
ஆயிைம் விஷைம் இருக்கும், அதுகவ அவரள தனிரம
உணர்வுக்கு ககாண்டு கசல்லாது, கதரவயில்லாதரத
கைாசிக்க ரவக்காது, ஆனால் இன்று அங்கும்
கசல்லாததால், அவள் மனம் தனிரம உணர்ந்தது. அவனது

1271
 ஹரிணி அரவிந்தன்
காலடி ஓரசக் ககாண்கட தீைன் வருகிைான் என்று அவள்
எளிதில் கண்டறிந்து விடும் அந்த அரையின் ோல்,
எப்கபாதும் தன் மனதில் எரியும் காதல் தீக்கு கசாந்தமான
தீைனின் மற்கைாரு ரூபத்ரத அவள் பார்க்கும், என்ன தான்
படு பிஸிைாக அவன் கவரல கசய்துக் ககாண்டு
இருந்தாலும் அவள் கடந்து கபாகும் கபாது அவள் பார்ரவ
தன் மீது பாய்ந்து விட்டு தான் கசல்லும் என்று கதளிவாக
கதரிந்து ரவத்து தன் இதழ் ஓைம் புன்னரக ஒரு கணம்
அவளுக்காக சிந்தி விட்டு தன் அலுவலக கவரலயில்
மூழ்கும் அவனின் அலுவலக அரை, அவனுள் இைண்டை
கலந்து, கனவிலும் அவன் எனக்கு கவண்டும், என்ை
பிடிவாதத்துடன் அவனின் கவற்று மார்ரபகை
தரலைரணைாய் சாய்ந்து அவள் துயில் ககாள்ளும்
அவனில்லாத படுக்ரக அரை என எல்லாகம அவரள
உன் தீைன் எங்கக? என்றுக் ககட்டும், உன் தீைன் இங்கக
தான் அன்று அமர்ந்து இருந்தான், உன் தீைன் இங்கக
தாகன உன்னிடம் காதல் ைகசிைம் கபசினான் என்றும் கூறி
அவளிடம் கபச, அவரனப் பார்க்க கவண்டும், அவன்

1272
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அருகாரம கவண்டும் என்று எண்ணங்கள் அவளுக்குள்
எழுந்ததில், அதற்கு கமல் தாங்க முடிைாதவளாய்,
"கபசாம கால் பண்ணி வைச் கசால்லலாமா?",
என்று கைாசரன எழுந்தவள் மனதில், கநற்று இைவு
அவன் கபசிை கபச்சுக்களும், காரலயில் அவன் அனுப்பிை
குறுஞ்கசய்தியும் அவளுக்கு நிரனவுக்கு வை, அவன்
மீதான காதல் தீயினால் அரலப்பாயும் தன் மனரத கட்டுப்
படுத்த முைன்ைாள். சன்னலில் இருந்து நகர்ந்து கமத்ரதயில்
அமர்ந்தவள் தன் எதிகை சுவரில் சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த
தீைன் புரகப்படத்ரதப் பார்த்தாள், அரத எடுத்தவள்
அவனின் முகத்தின் மீது முகம் ரவத்துக் ககாண்டு கவகு
கநைம் நின்ைாள், சுவர்க்கடிகாைம் எழுப்பிை சப்தத்தில் தன்
உணர்வுக்கு திரும்பிைவள், தான் இறுக அரணத்து
இருக்கும் அவனின் ஃகபாட்கடாரவப் பார்த்தாள்.
"எப்கபா வருவ? தீைா?",
என்று தன் கணவன் முகத்ரதப் பார்த்து ககட்டுக்
ககாண்டவளுக்கு தீைன் மனதில் கதான்றினான்.
"உன் கூடத் தாகன இவகளா கநைம் இருந்கதன்,
அப்பவும் உனக்கு கபாதாதா? இன்னும் என்ன தான்டி உன்

1273
 ஹரிணி அரவிந்தன்
காதல் தீக்கு கவணும்? என்ரன ககாஞ்சம் கவரல கசய்ை
விடுடி!",
என்று அவன் கசால்ல, தன் அரலப் பாயும்
மனநிரலக் கண்டு அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
"அவன் கசால்வது கபால் இந்த காதல் தீ அரணைகவ
அரணைாத து தான், அவன் ககலி கசய்தது கபால் இது
"தீைா"ப்பித்து தான்",
என்று தனக்குள் கசால்லிக் ககாண்ட தீட்சண்ைா வின்
கவனத்ரத கரலத்தது அவளின் கசல்ஃகபான் ஒலி. அனு
தான் அரழத்துக் ககாண்டு இருந்தாள். கபாரன எடுத்து
காதில் ரவத்த தீட்சண்ைாரவ அனுவின் வழக்கமான
அன்பும் அக்கரையும் கதாய்த்த குைல் அரணத்துக்
ககாண்டது.
"தீட்சும்மா..!!! நல்லா இருக்கிைாடா?",
என்ை அனுவின் ககள்விக்கு தீட்சண்ைா பதில் கசால்ல,
வழக்கமான நல விசாரிப்பு என ஆைம்பித்து ஒருமணி
கநைத்திற்கும் அதிகமாக நீண்ட அந்த உரைைாடல்
இறுதியில் தான் எதற்கு ஃகபான் கசய்து இருக்கிகைன் என்ை
விஷைத்ரத கசான்னாள் அனு.

1274
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சும்மா!! பாப்பாக்கு பர்த்கட பங்சன் கநக்ஸ்ட் வீக்
வருது, உன் அத்தானும் கநக்ஸ்ட் வீக் பாரினில் இருந்து
வைார், கசா கிைாண்டா கசலிபிகைட் பண்ணலாம் முனு அவர்
நிரனக்கிைார், இங்கக தான் நம்ம கசாழாவில் தான்,
கநக்ஸ்ட் வீக் எண்ட் நீ அவசிைம் வைணும், நான் உன்ரன
கைாம்ப எதிர்ப்பார்ப்கபன், அவரும் உன்ரனப் பத்தி
கைாம்ப விசாரித்தார் தீட்சும்மா, கசா உன்ரன நாங்க
கைண்டு கபருகம கைாம்ப எதிர்ப் பார்ப்கபாம், சாக்கு
கபாக்கு கசால்லாம வைணும், சப்கபாஸ் நீ மட்டும்
வைரலன்னா அக்கா உன்கிட்ட கபசகவ மாட்கடன்
கசால்லிட்கடன்",
"அக்கா..",
என்று தீட்சண்ைா இழுத்தாள்.
"புரியுது, நீ என்ன கசால்ல வகைனு, கதவிம்மா காரிைம்
கவள்ளிக்கிழரம வருது, நீ விைாழக் கிழரம உன் பிைந்த
வீட்டுக்கு வந்துடு, கவள்ளிக்கிழரம அரத முடித்து விட்டு
சனிக்கிழரம நீ கைஸ்ட் எடுத்துட்டு உன் அண்ணன்,
அண்ணிக் கூட ககாஞ்சிட்டு ஞாயிற்று கிழரம கசாழா

1275
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வந்திடு, அவ்களா தான் உன் பிளான், நான் கபாரன
ரவத்த உடகன கபாய் கபக் பண்ண ஆைம்பித்து விடு",
"ச..ரிக்கா..!!",
தைக்கத்துடன் வந்தது தீட்சண்ைா குைல்.
"என்ன தீட்சும்மா இப்படி தைக்கமா கசால்ை?",
"இல்ரலக்கா, நான் அவர் கிட்ட பர்மிஷன் ககட்கணும்,
அண்ணன் கநத்து ஃகபானில் கபசும் கபாகத அம்மாவின்
முப்பதாம் நாள் காரிைம் பற்றி கசால்லி, பதினாைாம் காரிைம்
வீட்டில் சிம்பிளா முடித்து விட்கடன், முப்பது தான் சிைப்பா
கசய்ை முடி கவடுத்து இருக்ககன், உன் ககாப தாபத்ரத
எல்லாம் விட்டுட்டு வீட்டுக்கு வந்துட்டுப் கபானு
கசான்னுது, கநத்து அவர் இருந்த ஆபிஸ் கடன்ஷன்ல
எனக்கு இரத ககட்ககவ கைாம்ப தைக்கமா இருந்தது",
"உன் தீைன், அதுவும் நீ காதலித்த பழகிை தீைன் தாகன
தீட்சும்மா, அப்புைம் எதுக்கு உனக்கு இவகளா தைக்கம்,
அவரிடம் நீ ககட்டால் நிச்சைம் உன்ரன விடுவார்,
ஒழுங்கா வந்து கசரு, உன்ரன நான் கைாம்ப எதிர்ப்பார்த்து
ககாண்கட இருப்கபன்",

1276
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என் தீைன் தான், என்னால் எப்கபாதும்
காதலிக்கப்பட்டுக் ககாண்டு இருப்பவர் தான், ஆனால்
எல்லா இடங்களிலும் கவறும் காதல் கணவைாக மட்டும்
இருப்பார் என்று எண்ணுவது தப்புக்கா",
என்ை தீட்சண்ைா குைலில் மறுமுரனயில் இருந்த அனு
என்ன உணர்ந்தாகளா கதரிைவில்ரல, சிறிது கநாடி
அரமதிக்கு பிைகு ககட்டாள்.
"தீட்சும்மா!! நீ அங்க சந்கதாஷமா நிம்மதிைா
இருக்கல?",
"ச்கச ச்கச, நீ நிரனப்பது கபால் இல்ரலைக்கா, அவர்
என்ரன கைாம்ப சந்கதாஷமா ரவத்திருக்கார், என்ரன
ரகயில் ரவத்து தாங்கிைார், அவர் இப்கபா ஈவினிங் வந்து
விடுவார், நான் அவரிடம் ககட்டுட்டு உடகன உங்களுக்கு
ஃகபான் பண்கைன், அவருக்கு கதரியும், நீங்க என்
வாழ்க்ரகயில் எவ்களா முக்கிைமானவங்கனு, கசா நிச்சைம்
விடுவார்",
"கைாம்ப சந்கதாஷம் தீட்சும்மா",

1277
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி கபாரன துண்டித்த அனுவின் குைலில்
இருந்த ஏகதா ஒரு கபைர் கதரிைாத உணர்வு தீட்சண்ைா
மனரத சங்கடத்திலும் வருத்ததிலும் ஆழ்த்திைது.
அந்த மாரல கவரளயில் மரைந்து ககாண்டு
இருக்கும் கபான்னிை சூரிைன் கதிர்கள் முகத்தில் பட்டதால்
கஜாலித்து தங்க நிைத்தில் ஒரு சிரல ஒன்று கமரஜயில்
அமர்ந்து இருக்கிைகதா என்று எண்ணிக் ககாண்டு அந்த
அைண்மரன கதாட்டத்தின் பிைம்மாண்ட நீருற்றில் இருந்து
வரும் கதங்கிை நீரில் உலா கசன்றுக் ககாண்டு இருந்த
வாத்துக்கள் கதாட்டத்தில் இருந்த அழகான அலங்காை
கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த ரகப்பிடி ககாண்ட அந்த
மைகமரஜயில் அமர்ந்து ககாண்டு கதாட்டத்ரத கவறிக்கும்
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தன. காரலயில் இருந்து எவ்வளவு
கநைம் தான் அரைக்குள்கள இருந்து அரைரை கவறிப்பது
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவளிடம் எப்கபாது சிகநகம்
பாைாட்டும் கதாட்டத்துப் பக்கம் வந்து விட்டாள் தீட்சண்ைா.
அவள் மனம் மதிைம் அனு கபசிைரத கைாசித்துக்
ககாண்டு இருந்தது.

1278
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவங்க கசால்ைரதப் கபால் மூன்று நாட்கள் அம்மா
வீட்டுக்கு கபாய் இருந்துட்டு வந்தா என்ன? இவன் தான்
கசான்னான்ல உன்னால் தான் நான் பாரின் அக்ரிகமண்ட்க்கு
ஓகக பண்ணி கபாகரலனு, அவரன கபாக கசால்லிவிட்டு
நாம் கபசாமல் அம்மா வீட்டுக்கு கபாய் அம்மா காரிைத்தில்
கலந்துக் ககாண்டு அனு அக்கா வீட்டு பங்சனுக்கும்
கபாகலாமா?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு இருந்தவள் மனதில் சற்று
முன் தீைனால் ஏற்பட்ட நிரனவுகளில் ஏற்பட்ட ஏக்கம்
மரைந்து, அனு கபசிைதும், அன்று தன் அண்ணன்,
அண்ணி கபசிைதும் அரத கதாடர்ந்து அவள் மனதில்
பிைந்த வீட்டு ஏக்கம் படைத் கதாடங்கிைது. அவளின்
கவனத்ரத திருப்பவது கபால் அந்த அைண்மரன உள்கள
இருந்து, வாயிலில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த அந்த கபன்ஸ்
காரை கநாக்கி வந்த காரலயில் அவள் பார்த்த அந்த நபர்
வந்தார், வந்தவர் கண்கள் தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து விட,
இந்த முரை அவர் முகத்தில் காரலயில் இருந்தது கபால்
மாற்ைம் இல்ரல, புன்னரக மட்டும் தான் இருந்தது.
ஆனால் அவர் பின்னால் வந்துக் ககாண்டு இருந்த

1279
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ைாகஜந்திை வர்மன் முகத்தில் மகிழ்ச்சி கடுகளவு கூட
இல்ரல. அத்தரகைவரை கநாக்கி தன் இருக் ரககரளயும்
புன்னரக மாைா முகத்துடன் கூப்பி வணக்கம் கசான்னவர்,
அகத வணக்கத்ரத கதாட்டத்தில் அமர்ந்து இருந்த
தீட்சண்ைாரவயும் கநாக்கி கபாட்டு விட்டு புன்னரக
மாைாது அவர் காரில் ஏை, அந்த கார் சில கநாடிகளில்
அந்த அைண்மரன வாயில் பகுதிரை கடந்தது. அந்த கார்
கசன்ைதும் தன்ரன பார்த்து சிகநகமாக சிரிக்கும் தன்
மருமகளின் முகத்ரத பார்க்க முடிைாது, அந்த இடத்தில்
நிற்க முடிைாது ைாகஜந்திை வர்மன் விரைவாக உள்கள
கசன்ைார்.
"எதுக்கு தன் பார்ரவயில் இருந்து தப்பிப்பது கபால்
ஓடுகிைார் இவர்?, கநற்று வரை நல்லா தாகன கபசிட்டு
இருந்தார்?",
என்று அவள் எண்ணிக் ககாண்கட கைாசரனைாக
பார்த்தாள், அதற்குள் அவள் கண் பார்ரவயில் இருந்து
மரைந்துப் கபானார், அவள் அகத கைாசரனயில் ஆழ்ந்து
நிற்கும் கபாது தீைன் கார் வந்தது. காரில் இருந்து
இைங்கிைவன் கண்கள் கதாட்டத்தில் நிற்கும் தன்

1280
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மரனவிரை பார்த்து விடகவ அவன் கண்களிலும்
முகத்திலும் புன்னரகப் பைவிைது, அவன் கண்கள் அவன்
கசால்லும் அவனின் வழக்கமான அலுவலக கடன்ஷன்கள்
இன்றி காதல் பார்ரவ பார்த்தப்படிகை இருந்தரத
தீட்சண்ைாவால் உணை முடிந்ததில் அவன் இன்று நல்ல
மனநிரலயில் இருக்கிைான் என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
தன்ரனகை பார்த்துக் ககாண்டு இருக்கும் தன் மரனவிரை
கண்களால் தன்னருகக அரழத்தான்.

1281
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 88
"என் கநஞ்ேம் எங்கும்..
நிபைந்து இருப்ைவபை..
நீ இன்றி நான் ஏது?
நான் மட்டும் தான் பவண்டும் என்று
அடம்பிடிக்கும்..உன் பிடிவாத முகம் காைாது..
என் நாட்களில் இனிப்பு ஏது?",
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..

-❤️தீட்சுவின் காதல் தீயில் கபரயும்

இந்த தீ (ரு) ரன்❤️

"ஸ்..ப்பாடா!! தீ அந்த ஏசிரை ஆன் பண்ணுடி",

என்ைப் படி தன் ககாட்ரட கழட்டி விட்டு அப்படிகை

அவர்களின் படுக்கரையின் கஷாபாவில் சாய்ந்தான் தீைன்.
அவனின் கசார்வு பார்த்து கைாசரனைாக நின்ைாள்
தீட்சண்ைா.
"என்னங்க கைாம்ப கவரல அதிகமா?"

1282
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கவரலயுடன் ககட்கும் தீட்சண்ைாரவ அவன்
அவரள நிமிர்ந்து ப் பார்த்தான்.
"கவரல சீக்கிைம் முடிந்துட்டு. பட், உன்னால் தான்
கலட் ஆகிட்டு",
என்ைவன் முகத்தில் ஒரு மர்மப் புன்னரக.
"என்னாலைா?",
"ஆமாம்டி, நான் மார்னிங் கசான்கனன்ல? உன் கிட்ட
ககாஞ்சம் கபசணும்னு, அதுக்கு பிரிப்கபர் பண்ணிட்டு
வந்கதன், அதான் கலட் ஆயிட்டு",
"என்கிட்ட கபாய் கபச ஏன் நீங்க பிரிப்கபர்லாம்
பண்ணிட்டு.., தீைா எனக்கு ஒண்ணுகம புரிைல்ரல",
என்ைவள் கைாசரனயுடன் அவன் பக்கத்தில் அமர்ந்து
அவன் கழுத்ரத இறுக்கிப் பிடித்து இருந்த ரட முடிச்ரச
அவிழ்க்க ஆைம்பித்தாள் தீட்சண்ைா.
"என்ன கமடம் இன்ரனக்கு புல்லா என்ரன மிஸ்
பண்ணி இருக்கீங்க கபால?",
என்ைப் படி அவள் அவிழ்த்த ரடரை எடுத்து அவள்
கழுத்திகல கபாட்டு அவரன கநாக்கி புன்னரக கபாங்கும்

1283
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முகத்துடன் இழுத்தான். அவள் நிரல தடுமாறி அவன்
கமல் விழுந்தாள்.
"விடு, நீகை ஆல்கைடி டைர்ட், இதில் நான் கவை உன்
கமல விழுகைன்",
என்ைப் படி அவள் நகை முற்பட, அவன் சிரித்துக்
ககாண்கட மீண்டும் முன்பு கசய்தது கபால் தன் மீது
இழுத்து தள்ளினான். அவள் மீண்டும் அவன் மீது விழுந்து
ரவக்க, அவன் சிரித்தப்படிகை அவரள இழுத்து
அரணத்து ககாண்டான்.
"தீ, சுரமரலகை சுகமான சுரமனு இருக்கு கதரியுமா?
எந்த ஒரு தாயும் தான் சுமக்கும் குழந்ரதரை சுரமகன
நிரனக்க மாட்டாள், ஏன் நாரளக்கு நீகை நம்ம
குழந்ரதரை சுமக்கும் கபாது அப்படி தான் கசால்வ, அந்த
மாதிரி சுகமான சுரம தான்டி நீ எனக்கு, நீ என் கமல்
விழுந்து கிடந்தாலும் புைண்டாலும் எனக்கு வலிக்காதுடி",
என்ைப் படி அவரள தன் மடியின் மீது அமை ரவத்து,
அவளிடம் அன்ரைை அலுவலக கரதகரள கபசிக்
ககாண்டு இருந்தான். இரடயில் இருமுரை கபாதும் தீைா,
கால் வலிக்க கபாகுது என்ைவாறு எழ முற்பட்டவரள தன்

1284
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒகை முரைப்பால் அடங்கி உட்காை ரவத்தவன் கபசிக்
ககாண்கட இருந்தான், ஒரு க் கட்டத்தில் அவளும் கபச்சு
சுவாைசிைத்தில் மூழ்கி விட்டாள். இரடயில் தான் ஞாபகம்
வந்தவளாய் ககட்டாள்.
"எப்படி தீைா, உன்ரன நான் இன்ரனக்கி மிஸ்
பண்ணுகனன்னு சரிைா கசான்ன?",
என்ைவன் அவன் முகம் பார்த்தாள்.
"அதுவா..இந்த ஃகபாட்கடா இங்கக இருக்கக அரத
ரவத்து தான்டி",
என்ைவன் டீப்பாய் கமல் இருந்த அவள் ரவத்து
ைசித்து ககாண்டு இருந்த அவனின் கபாட்கடா ரவக் காட்ட
அவள் நாக்ரக கடித்துக் ககாண்டாள்.
"என் ககஸ் சரினா கமடம் என் ஃகபாட்கடாரவ
எடுத்துப் பார்த்து கபசிட்டு இருந்து இருப்பீங்க, அதுக்குள்ள
கவை ஏகதா கவரல வந்து இருக்கும், அதனால்
ஃகபாட்கடாரவ இருந்த இடத்தில் ரவக்க மைந்து
இருப்பீங்க, என்ன அப்படி தாகன?",
என்று அவன் ககட்க அவள் விழிகள் ஆச்சிரிைத்தில்
விரிந்தன.

1285
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எப்படி தீைா..?? பக்கத்தில் இருந்து பார்த்த மாதிரி
கசால்ை?",
"உன்ரனப் பற்றி எனக்கு கதரிைாதாடி?, ஆமா என்னடி
கதாட்டத்தில் நின்னுக் கிட்டு இருந்த? என்ரன
எதிர்ப்பார்த்துக்கிட்டு இருந்திைா?",
"ஆமாம்..!!!",
என்ைவள் ஏகதா கைாசரனயில் ஆழ்ந்து பிைகு
ககட்டாள்.
"தீைா, இன்ரனக்கு அைண்மரன க்கு ைாகைா ஒருவர்
கபன்ஸ் காரில் வந்து இருந்தார்",
"அப்பாரவப் பார்க்க ைாைாவது வந்து இருப்பாங்கடி..",
"இல்ரல தீைா, அவங்க உங்க கசாந்தக்காைங்கனு
நிரனக்கிகைன், உங்க அம்மாகவ அவரை வாசல் வரை
வந்து வழி அனுப்பி ரவத்தாங்க",
"ஓ, அப்படிைா, அப்படினா ைாகைா ஒரு கபரிை
விவிஐபி ைா இருக்கணும், சில கநைங்களில் நான் பிசினஸில்
வரளந்து ககாடுக்கலனா சில கபர் இதுப் கபால்
அம்மாவிடம் அப்பாவிடம் வந்து காக்கா பிடிப்பதுண்டு,
அரத நான் விரும்ப மாட்கடன்னு அவங்களுக்கு கதரியும்,

1286
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதனால் அதுப் கபான்ை சம்பவங்கள் எதுவும் என்கிட்ட
வைக் கூடாதுனு நான் கசால்லிடுகவன்",
என்ைவன் அவள் கழுத்தில் தான் அணிவித்த அந்த
கசயிரன ைசித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"ஓகக தீைா..",
என்ைவள் மனதில் தன்ரனக் கண்டால் ஒளியும்
ைாகஜந்திை வர்மன் பார்ரவக்கு ஏகதா அர்த்தம் இருப்பதாக
கதான்றிைதில் அவரிடம் கபச கவண்டும் என்று
முடிகவடுத்து ககாண்டாள்.
"அன்ரனக்கு கைாம்ப அழகான நாள் ல தீ?",
என்ைவன் குைல் அவரள கரலக்க அவள் கவனம்
அவரன கநாக்கிப் கபானது. அவன் ரககள் அந்த
கசயிரன ஏந்தி அந்த நாளுக்குரிை உணர்வுகளில் மூழ்கி
இருந்தது.
"ஆமாம் தீைா, கைாம்ப அழகான என்னால்
எப்கபாதுகம மைக்க முடிைாத பிைந்த நாள்..",
அவள் கண்களில் கதரிந்த காதலில் தன்ரன இழந்து
தீைன், கசயிரன மைந்து அவள் கதாள் வரளவில் முகம்
புரதத்தான்.

1287
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இனிகம எல்லா பிைந்த நாளும் அங்க கபாயிட்டு
கசலிபிகைட் பண்ணலாம்",
என்ை கிைக்கமான குைலில் கூறி அவன் அவள்
கழுத்தில் இதழ் பதிக்க, அவள் மைங்கினாள்.
"ம்ம்..",
என்ை வார்த்ரத தவிை கவறு வார்த்ரத அவளுக்கு
வைவில்ரல. அவளின் நிரல அறிந்து அவனுக்கு சிரிப்பு
வந்தது.
"தீ..நம்ம இப்படிகை எங்கவாது ஓடிப் கபாயிடுமா?",
என்ைவன் அகத கிைக்கம் குரைைாது ககட்க,
"ம்ம்..",
கண்மூடி இருந்தவளிடம் இருந்து அகத முணுமுணுப்பு
மட்டும் தான் வந்தது.
"தீ, கைாம்ப நாளாச்சு, கைண்டு கபக்ரக உள்ள தள்ளி
ட்டு வைவா?",
"ம்ம்..",
அவளிடம் அகத முணுமுணுப்பு மட்டும் வந்ததில்
அவள் அவனுக்கும் அவளுக்குமான உலகத்தில் நுரழந்து
தன்ரன மைந்து இருக்கிைாள் என்று புரிந்தது. அரத

1288
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உணர்ந்து தீைன், கண் மூடி இருந்தவளின் கன்னத்தில்
முத்தம் பதித்துக் ககாண்கட ககட்டான்.
"என்னடி ஓகக கசால்லிட்ட, அப்கபா நான் உன்ரன
விட்டுட்டு கவை கபாண்ரணப் பார்த்தாலும் நீ ஓகக தான்
கசால்லுவ கபால, ோ! ோ!",
என்று அவன் உைத்த குைலில் சிரிக்க, அவள் தன்
கண்கரள திைந்துப் பார்த்தாள், அவன் அவரளக் கண்டு
சிரித்தான். ஏன் சிரிக்கிைாய் என்று ககட்காது அவன்
சிரிக்கும் அழரக ைசிக்கும் அவரள காதலுடன் பார்த்தான்
தீைன்.
"உனக்கு தீைன்னு எழுதி ககாடுத்தா கபாதும் கபால,
பசிகை எடுக்காதுல, என்னடி இப்படி இருக்க? உன்ரன
விட்டுட்டு நான் எப்படி இருப்கபன்?, லவ் யூ தீ",
என்ைவன் அவரள இறுக அரணத்துக் ககாண்டவன்,
அவள் விைல்கரள தன் விைல்களுடன் ககார்த்து கபசினான்.
"தீ, அன்ரனக்கு ரிசார்ட்டில் குடித்தது டி, அதுக்கு
பிைகு இப்கபா வரைக்கும் குடிக்ககவ இல்ரல, உன்னால்
தான், உனக்கு பிடிக்கரலனு தான்.

1289
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இத்தரனக்கும் நடுவில் ஒரு பார்ட்டி கூட அட்கடன்ட்
பண்ணிகனன் கதரியுமா? ஆனா அங்கயும் குடிக்கல, நம்ம
பாலிவுட் ஹீகைாயின் ஒருத்தி இருக்காகள, அவர் கபைர்

கூட ஏகதா ஸ்ரீ னு வருகம..",

"கதஜா ஸ்ரீ..",
தீட்சண்ைா குைலில் இருந்தது என்ன மாதிரிைான
உணர்வு என்று அவன் கவனிக்க வில்ரல.

"ஆங்..!!! கதஜா ஸ்ரீ..!!! கதஜா ஸ்ரீ..!!! அவ

ேஸ்கபண்ட் தான் பார்ட்டி ரவத்து இருந்தான், ஆமா
உனக்கு எப்படி அவள் கபைர் கதரியும்? நீ தான் அதிகமா
சினிமா பார்க்க மாட்டிகை?",
"டீவி தான் பார்க்க மாட்கடன், நியூஸ் கபப்பர்
படிப்கபன் மிஸ்டர். தீைன். உன்ரன காதலித்து கல்ைாணம்
பண்ணிக் ககாள்ள ஆரசப்படுவதா ஒரு தடரவ அவள்
நியூஸ் கபப்பரில் கபட்டி ககாடுத்து இருந்தா, கூடகவ நீயும்
அவளும் ஏகதா ஒரு பார்ட்டியில் ரகயில் கிளாஸ்சுடன்
இருந்த ஃகபாட்கடாவும் கபாட்டு இருந்தார்கள்",

1290
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைா குைலில் இருந்த கவறுரம உணர்ரவ
இப்கபாது கண்டு ககாண்ட தீைன், கபாச்சுடா என்று
அவரளப் பார்த்தான்.
"கே தீ, அது எல்லாம் சும்மா பைபைப்பு க்காக
எழுதுவது, அவள் எனக்கு கமகைஜ் பிைப்கபாசல் ரவத்தது
உண்ரம தான், ஆனால் நான் அரத தட்டி கழித்து
விட்கடன், இப்கபா ஒரு பிசிகனஸ் கமரன கமகைஜ்
பண்ணி கசட்டில் ஆகிட்டா",
"ஓ..",
"என்ரன நம்புடி, அவள் புருஷன் பிசிகனஸ் பார்ட்டி
ரவத்தானு தான் கபாகனன், இனி கபாகரல சரிைா..,
ககாஞ்சம் சிரிகைன்..!!",
வாடிப் கபாயிருந்த அவளின் முகத்ரத திருப்பி
அவளின் இதரழ தன் விைலால் நீவி சிரிக்க ரவக்க முைல,
அவள் சிரித்து விட்டாள்.
"அப்பா..அப்படிகை முகம் எப்படி மாறுது பாகைன்,
பிடிவாதக்காரி",
"ஆமாம்..நீ மட்டும் தான் கவணும், நீ எனக்கு மட்டும்
தான் கசாந்தம் என்பதில் பிடிவாதம்..",

1291
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி அவள் தீைன் கமல் சாய்ந்தாள். பிைகு
நிரனவு வந்தவளாய் அவன் முகத்ரத நிமிர்ந்துப்
பார்த்தாள்.
"தீைா..!! என்னால் கலட் ஆகிட்டுனு கசான்னல?
என்னது அது?",
"ஓ அதுவா..?",
என்ைவன் தன் சட்ரடப் ரபக்குள் ரக விட்டு துழாவி
எரதகைா எடுத்தான்.
"என்னங்க..!",
அப்கபாது தான் தன் முகம் கழுவிட்டு ோலில் இருந்த
கஷாபாவில் அமர்ந்து இருந்த திவாகர் நிமிர்ந்துப்
பார்த்தான். எதிரில் ரகயில் காபியுடன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்தாள் மலர்.
"கசால்லும்மா..",
என்ைப் படி அவள் நீட்டிை காபிரை வாங்கிக் ககாண்ட
திவாகர் அவரளப் பார்த்தான்.
"அத்ரத காரிைத்துக்கு தீட்சுக்கு கசான்னது கபால் அவ
வீட்டுக்காைருக்கும் கசால்லணும், அது தான் முரை,

1292
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இன்ரனக்கு அவர் ஆபிஸ் க்கு கபாய் கசால்கைன்னு
கசான்னனிங்கல? கசால்லிட்டீங்களா?",
"இல்ரல மலர், அதுக்குள்ள ஒரு எமர்கஜன்சி ககஸ்
வந்துட்டு, அதான் என்னால் கபாக முடிைரல, நாரளக்கு
கபாய் கசால்லவா?",
"சரிங்க",
என்ைவரள கைாசரனைாகப் பார்த்தான் திவாகர்.
"மலர், உன்னிடம் ஒரு முக்கிைமான விஷைம்
கபசணும்",

1293
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 89
"என் இன்ைமும் அவபன..
என் துன்ைமும் அவபன..
காதல் தீயில் என் உயிபர எரித்தவன்..
அவன் வார்த்பத தீயில்..
என்பன ககால்கிைான்..
தவபைதும் கேய்யாது..
தண்டபன அனுைவிக்கும் ஒருத்தி..
இவள் தீரனின் தீ..

-❤️இந்த தீட்சுவின் பவதபனயில் என் கைவன்

தீரன்❤️

"சர்ப்ரைஸ்!!!!!",
என்ைப் படி தீைன் தன் பாக்ககட்டில் ரக விட்டு துழாவி
ஒரு புத்தம் புதிை கார்ச் சாவிரை அவள் முகத்தின்
காட்டினான்.
"என்ன தீைா இது?",

1294
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி ஆச்சரிைக் குைலில் அவள் ககட்க, அவன்
புன்னரகப் பூத்தான்.
"இது நியூ கார், உனக்காக தான் வாங்கின, ஐ மீன்
உன்னுரடை கார் இது, இரத ரிசார்ட்டில் நிறுத்தி ரவத்து
விட்டு அங்கிருந்து வை கநைமாகிட்டு, தீ, ரிசார்ட் கபாயிட்டு
நான் குடிக்காம வைது இதுதான்டி முதல் தடரவ",
என்ைவன் சிரிக்க, அவள் அவன் ரகரை கிள்ளினாள்.
"இப்கபா கைாம்ப முக்கிைம்!",
"ஆமா, அப்புைம் அதுவும் கசால்லணும்ல",
"தீைா..! அந்த குடி பத்தின கபச்ரச விகடன்",
என்று முரைத்தவள் கண்டு அவன்
"ஓகக, ஓகக முரைக்காதடி,கூல்!!",
என்று தன் ரககரள நீட்டி அவரள அரமதிப் படுத்த
முைன்று விட்டு கதாடர்ந்தான்.
"நீ கநத்து கசான்னில தீ? நான் மிடில் கிளாஸ்
கபாண்ணு தான், நீ ரேக் கிளாஸ் தானு, அது எனக்கு
ஒரு மாதிரி வருத்தமா இருந்தது, நீயும் நானும் உயிைாலும்
உடம்பாலும் ஒண்ணுனு நான் நிரனத்துக் ககாண்டு
இருக்ககன், ஆனாலும் அரதயும் மீறி, உன்ரன அறிைாது

1295
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த எண்ணம் உன் மனதில் எழுந்துட்டு, அதனால்
உனக்கு நாகன ரேக்கிளாஸ் கசாரசட்டி பழக்க
வழக்கங்கரளக் கற்று ககாடுத்து உன்ரன ஆயிைம் தான்
இருந்தாலும் நான் மிடில் கிளாஸ் எனும் அந்த தாழ்வு
மனப்பான்ரமரை நான் நீக்க விரும்புகைன், சின்ன வைதில்
இருந்கத எனக்கு கதரியும் என் தீ எல்லாத்துரலயும்
சிைந்தவள் என்று, ஆனால் இந்த ஒரு விஷைத்தில் மட்டும்
தான் அதுக்கு சரிப்பட்டு வைமாட்கடன்னு தன்ரனகை
தாழ்த்தி நிரனத்துக் ககாண்டு அவள் ஒதுங்கி
பின்வாங்குவது கபால் இருக்கு எனக்கு, அதனால் நான்
உனக்கு ரேக்கிளாஸ் கசாரசட்டிக்கான பழக்க
வழக்கங்கரளக் கற்று ககாடுக்கப் கபாகிகைன், அதில் ஒரு
கைாம்ப சின்ன ஆைம்பம் தான் இந்த கார் ஓட்ட உனக்கு
கசால்லி தருவது, அதுக்கு தான் நியூ கார் வாங்கி
ரிசார்ட்டில் நிப்பாட்டி விட்கடன், இனிகம நாம எல்லா வீக்
எண்டிலும் ரிசார்ட் கபாகைாம், அங்கு என் தீ கார் ஓட்ட
கற்றுக் ககாள்ளப் கபாகிைாள், அதிலிருந்து எல்லாத்ரதயும்
கற்றுக் ககாள்ளப் கபாகிைாள். எனக்கு கீழ் கவரல

1296
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசய்பவர்களுக்கு நான் இல்ரலனாலும் நீ பார்த்துக்
ககாள்வனு ஒரு நம்பிக்ரக உன் கமல் வைணும்டி",
என்று அவன் கசால்ல அவள் நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
"தீைா, நீ இல்ரல என்ைால்னு எதுக்கு ஒரு வார்த்ரத
கசால்ை? உனக்காக உன் சந்கதாஷத்திற்காக நான் எல்லாம்
கசய்கவன், எனக்கு ஒரு கசைலில் கவற்றி வந்ததுனா அந்த
சந்கதாஷத்ரதப் பகிர்ந்துக் ககாள்ள உன் அரணப்பு
கவண்டும், அதுகவ ஒரு கதால்வி வந்தால் அரத ஏற்றுக்
ககாண்டு என்ரன கதற்றிக் ககாள்ள சாை உன் கதாள்
கவண்டும்னு என் வாழ்க்ரகயில் எல்லாத்துக்குகம எனக்கு
நீ கவணும்",
அவள் வருத்தம் ககாண்டவளாய் கபசிக் ககாண்கட
கபாக அவன் தன் இரு ரககளிலும் அவள் முகத்ரத ஏந்தி
ககாண்டான்.
"அச்கசா, என் தீ..!!! நான் சப்கபாஸ் பாரின் ட்ரிப்
கசன்ைால் நீ முடிகவடுக்கும் சுச்சிகவஷன் வந்தால் அரத
கசான்கனன்டி, உன்ரன விட்டு நான் எங்ககயும் கபாக
மாட்கடன், சப்கபாஸ் உன்ரன விட்டு முந்தி நான் கசல்லும்
நிரல ஏற்பட்டு விட்டால், உன்ரனயும் என் கூட

1297
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரழத்துட்டு கபாயிடுகவன், நான் இல்லாத உலகில்
உன்ரன தவிக்க விட மாட்கடன்டி",
"நீ என்ன என்ரன அரழத்து ட்டு கபாைது நாகன
உன்ரன கதடி வந்துடுகவன் தீைா..",
என்று அவள் கசால்ல, அவன் அவரள கண்களில்
காதரல கதக்கி ரவத்துக் ககாண்டு பார்த்தவன் அவள்
கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, அவள் ரகரை பிடித்து அதில்
அந்த கார்ச் சாவிரை ஒப்பரடத்து விட்டு,
"இருடி, குளித்துட்டு வகைன்",
என்ைவாறு எழுந்தான்.
"தீைா, உன்கிட்ட ஒண்ணு கசால்லணும்",
"ம்ம், கசால்லுடி",
என்ைப்படி தன் சட்ரடயின் பட்டரன கழட்டினான்
தீைன்.
"ரிசார்ட்டிற்கு இந்த வீக் எண்ட் கபாகாம கநக்ஸ்ட் வீக்
எண்ட் கபானால் என்ன?"
தைக்கத்துடன் வந்த அவள் குைரல ககட்டு கழட்டிை
சட்ரட கபாத்தான்கரள பாதிகைாடு நிறுத்தி விட்டு
அவரள திரும்பிப் பார்த்தான் தீைன்.

1298
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏன்டி?",
என்ைவன் அருகக கசன்ை தீட்சண்ைா
அவன் கழட்ட மைந்த சட்ரட கபாத்தான்கரள
கழட்டிக் ககாண்கட கசான்னாள்.
"என் வீட்டுக்கு கபாகணும்",
என்ைவள் அவனின் சட்ரடரை கழற்ை முைல, அவள்
கசான்னதில் அவன் முகம் மாறிைதில் அவள் ரகரை
பிடித்தான்.
"உன் வீடா..?",
அவன் குைலில் இருந்தது என்ன மாதிரிைான உணர்வு
என்று அவளால் புரிந்துக் ககாள்ள முடிைவில்ரல.
"ஆமாம், என் வீடு தான்"
"லிசன் தீ, உன் வீடு இது தான், அதுவும் இது வீடல்ல,
அைண்மரன",
அப்கபாது தான் அவன் குைலில் இருந்த மாறுபாட்ரட
உணைாமல் தீட்சண்ைா.
"தீைா, என்னுரடை பிைந்த வீட்ரட கசான்கனன், இந்த
வீக் எண்ட்

1299
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என் அம்மாவுக்கு காரிைம் வருது, இைந்த பின் அவங்க
முகத்ரத தான் என்னால் பார்க்க முடிைரல, அவங்க இறுதி
சடங்கில் ஒரு மகளா என்னால் கலந்துக் ககாள்ள
முடிைரல, அதனால் தாம்பைம் கபாயிட்டு கைண்டு நாள்
இருந்துட்டு அம்மா பங்கசரன முடித்து விட்டு அப்படிகை
அனு அக்கா இருக்காங்கல, அவங்க குட்டிப்கபாண்ணுக்கு
சன்கட பர்த் கட ககாண்டுகிைாங்களாம், அரத முடித்து
விட்டு வகைன், நான் இங்கக இருக்ககன்னு தாகன நீயும்
உன் பாரின் பிசிகனஸ் ட்ரிப்க்குலாம் கபாகாம இருக்க?, நீ
அங்க கபாய்ட்டு வா தீைா, நான் ககாஞ்ச நாள் கபாய் என்
பிைந்த வீட்டில் இருந்து விட்டு வகைன், முந்தா கநத்து
காரலயில் அண்ணன் எனக்கு ஃகபான் பண்ணி கபசினது,
எவ்களா இணக்கமா கபசினது கதரியுமா? என்
அண்ணனுக்கு இருந்த ககாபத்தில் அது என்ரன மன்னித்து
ஏற்றுக் ககாண்டகத கபரிை விஷைம், சின்ன வைதில் இதுப்
கபால தான் சண்ரடப் கபாட்டா அது பைங்கைமா முகத்ரத
திருப்பிக்கிட்டு கபச..",

1300
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் உற்சாகமாக பரழை நிரனவுகளில் மூழ்கி
கபசிக் ககாண்கட கபாக, அவன் முகம் மாறி அவரளப்
பார்த்தான்.
"தீட்சண்ைா..!!!!!",
அவனின் உைத்த குைலில் உடல் திடுக்கிட்டுப்
கபானவளாய் அவள் தன் கபச்ரச நிறுத்தி விட்டுப்
பார்த்தாள். அவன் கண்கள் இைத்தகமன சிவந்து இருந்தது.
"எ..ன்னங்க..!!",
அவள் தைக்கத்துடன் அவரன அரழத்தாள்.
"அன்ரனக்கு தான் கசான்கனன்ல, உனக்கு இனி
அம்மா, அப்பா எல்லாகம நான் தானு, அப்புைம் என்ன
புதுசா தாம்பைம்? சி தீட்சண்ைா, அன்ரனக்கு உன்ரனயும்
என்ரனயும் கவளிகை நிற்க ரவத்து அவ்களா கபருக்கு
நடுவில் அவமானப் படுத்திைவர்கள் தாகன உன்
அண்ணனும் அண்ணியும், உன் அண்ணனும் அண்ணிங்கிை
ஒகை காைணத்தால் தான் அவங்கரள விட்டு ரவத்து
இருக்கிகைன், இகத அந்த இடத்தில் கவை ைாைாவது
இருந்திருந்தால் இந்கநைம் அவங்கரள இருந்த தடம்
கதரிைாது அழித்து இருப்கபன், அன்ரனக்கு உன்

1301
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அம்மாவின் கடத்தில் நடந்த நிகழ்வுகளுக்கு நான்
ரிசார்ட்டில் உனக்கு காம்பிளிகமன்ட் ககாடுத்து விட்கடன்ல,
அப்புைம் என்ன உனக்கு புதுசா கசாந்தம் ககட்கிது? ஓ!
இதனால் தான் அன்ரனக்கு ரிசாட்டில் உன் முகம் கைாம்ப
பிரைட்டா இருந்ததா? நீ என்ன கவணாலும் ஃகபானில்
கபசிக்ககா, அரதப் பற்றி எனக்கு கவரலயில்ரல,
ஆனால் அங்கு கபாய் உைவு ககாண்டலாம்னு நிரனக்காத,
அப்புைம் நான் மனுஷனாகவ இருக்க மாட்கடன்டி",
என்று பல்ரலக் கடித்தவன், தன் ருத்ை கதாற்ைத்தில்
அதிர்ந்து கபாய் தன் எதிகை நிற்கும் தன் மரனவிரை
கநாக்கி விைல் நீட்டி எச்சரித்தான்.
"ஏய்! ஏன்டி திரும்ப திரும்ப ஒகை மாதிரிைான
சிச்சுகவஷன்ல நம்மள ககாண்டு வந்து நிப்பாட்டுகிை, நீ
கபாகக் கூடாது அவ்களா தான்",
என்ைவன் அவளின் சிறு வைது நிரனவுகளில் மூழ்கி
அவனிடம் அவளின் அண்ணரனப் பற்றி கரத கசால்லிக்
ககாண்டு இருந்ததில் அவள் அவிழ்க்க மைந்து கபாயிருந்த
அவனின் சட்ரடரை கழற்றி அவள் கமல் வீசி எறிந்து
விட்டு அவளிடம் இருந்து விலகி குளிைலரை கநாக்கி

1302
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசன்ைான் தீைன். அவன் குளித்து விட்டு வரும் கபாது
அவள் அதிர்ந்துப் கபாய் அமர்ந்து இருந்தாள், அரத
கண்டுக் ககாள்ளாமல் அவன் அவரள கநாக்கி வந்து
எதுவும் நடக்காதது கபால அவள் அருகில் நின்ைப்படி
அவரள அரழத்தான்.
"வா, வந்து சாப்பாடு எடுத்து ரவ, எனக்கு பசிக்குது"
என்ைப்படி அவரள அரழக்க, அவளிடம் அரசவு
இல்ரல. அவன் குனிந்து அவரள அரசத்தான்.
"தீட்சண்ைா உன்ரன தான் கூப்பிடுகைன், வா வந்து
சாப்பாடு எடுத்து ரவ",
என்ைவன் ரகரை தட்டி விட்டு அவள் நகர்ந்தாள்.
அவனுக்கு ககாபம் வைவா என்று ககட்டதில் தன் கண்கரள
மூடி தன்ரன அரமதிப் படுத்தி ககாண்டு அவரளப்
பார்த்தான். அவள் ரடனிங் கடபிள் கநாக்கி கசன்று
அவனுக்கு கதரவைான உணரவயும் தட்ரடயும் எடுத்து
ரவத்து விட்டு அவனுக்கு பரிமாை மனமின்றி நகர்ந்தாள்.
"ஓ, பரிமாை மாட்டிைா? நீ இப்படி கசய்வதால் எனக்கு
பிைச்சரன இல்ரலடி, நான் கபாய் மாம், டாட் கூட காமன்
ரடனிங் கடபிளில் உக்கார்ந்து அவங்க கூட இனி சாப்பிட

1303
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆைம்பிப்கபன், அப்புைம் நீ தான் இந்த ரூமில் தனிைா
சாப்பிட கவண்டிைது இருக்கும், ஆல்கைடி மாம்க்கு கவை
வருத்தம், அவங்க கூட சாப்பிட மாட்கடகைனு,
பாத்துக்ககா",
"ஓ..உங்களுக்கு மட்டும் அம்மா, அப்பா, வீடு, வாசல்
எல்லாம் முக்கிைம், ஆனால் நான் மட்டும் இங்கக
அனாரதைா இருக்கணுமா?",
அவள் தாங்க முடிைாது தான் ககாண்டு இருந்த
கமௌனத்ரத உரடக்க, அவன் முகம் சுளித்தான்.
"இன்கனாரு தடரவ என்ரன ரவத்துக் ககாண்டு
அனாரதனு கசால்லாத, அரைந்துடுகவன்டி, நான் எல்லா
கநைங்களும் ஒகை மாதிரி இருக்கமாட்கடன்",
"அதான் எனக்கு கதரியுகம, நீங்க கசய்ை ஒவ்கவாரு
விஷைத்திலும் உங்க கவுைவத்துக்கும் முக்கிைமா உங்க
அம்மா கவுைவத்துக்கும் உங்க அைண்மரன கவுைவத்துக்கும்
எதுவும் வந்திடக்கூடாதுனு உங்களுரடை சுைநலம் மட்டும்
தாகன அடங்கி இருக்கு, அதில் என் ஆரச தான் முதலில்
பலிக்கடா",

1304
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீ, கைாம்ப அதிகமா கபசிட்டு இருக்க, என்ன
கபசிகைாம்னு கைாசித்து கபசு",
அவன் விைல் நீட்டி அவரள எச்சரிக்க
அவள் கவடித்தாள்.
"ஏன் உண்ரமரை தாகன கசான்கனன்? நீங்க அந்த
ரிசார்ட்க்கு அரழத்துட்டு கபானதுக்கு இப்படி ஒரு காைணம்
இருக்கும்னு எனக்கு கதரிைாம கபாச்கச, அரத ரவத்து
என்ரனக் கார்னர் பண்ணிட்டீங்ககள, இதுக்கு தான்
அம்மாவா இருப்கபன், அதுவா இருப்கபன்னு வாய்க்கு
வந்தபடி கசான்னீங்களா, அது எப்படி என் அம்மா
கடத்துக்கு காம்பிளிகமண்ட் தான் அந்த ரிசார்ட் கபானதா?,
இப்படி எல்லாத்துரலயும் உங்க கபனிபிட்ஸ் மட்டும் தான்
பார்த்து இருக்கீங்கனா நீங்க எவ்களா கபரிை சுைநலவாதி?",
"ஆமாம்டி நான் சுைநலவாதி தான், அப்புைம் எதுக்கு
டி இந்த சுைநலவாதிரை காதலித்த? உங்க அண்ணன்
ரகக்காட்டிை அந்த மித்ைன் பைரலகை கல்ைாணம்
பண்ணிக்க கவண்டிைது தாகன?",
அவன் கவகத்துடன் அவரள அணுகி சற்று முன்
அவன் தன் இரு ரககளாலும் ஏந்தி முத்தமிட்ட அவளின்

1305
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கன்னத்ரத ககாபத்துடன் சிவந்து கபாகும்படி இறுக்கி
பிடித்தான், அதில் அவளின் முகத்தில் வலி கதான்ை
ஆைம்பித்து விட்டது.
"ஆமாம், அதுக்கு தான் இப்படி அனுபவிக்கிகைன்",
அவள் அவன் கசய்ரகைால், கபசிை வார்த்ரதகளால்
ஏற்பட்ட உடல் மற்றும் மனவலி கபாறுக்காது கசால்லிவிட,
அவன் கட்டுப்படுத்தி ரவத்து இருந்த ககாபம் தீைன்
கண்ரண மரைக்க, அவள் கன்னத்தில் பளார் என்று ஒரு
அரை விட்டான்.
"ச்கச! இனி என் மூஞ்சியில முழிக்காத",
என்று அவரள தள்ளி விட்டவன், அடுத்த சில
கநாடிகளில் உரட மாற்றி விட்டு, தரையில் கிடந்தவரள
நிமிர்ந்துக் கூடப் பார்க்காமல் கசன்ைவன் ஓங்கி அடித்து
சாத்திை அந்த அரைக் கதவின் சத்தத்தில் கல அவனது
ககாபத்தின் பரிணாமம் அவளுக்கு புரிந்தது.
"என்ன விஷைம் கசால்லுங்கங்க !",
என்ைப்படி திவாகர் குடித்து முடித்து விட்டு ரவத்த
காபி தம்ளரை எடுத்து

1306
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விட்டு உள்கள நகை முற்பட்ட மலர் அந்த
எண்ணத்ரதக் ரகவிட்டவளாய் நின்று தன் கணவரனப்
பார்த்தாள். அதற்கு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக எழுந்து
கவளிகை கசன்ை திவாகர், வாசலில் நிறுத்தப் பட்டிருந்த
தன் ரபக்கில் இருந்து ஏகதா ஒரு கவரை எடுத்து வந்து
டீப்பாய் கமல் ரவத்தான். தன் முன் ரவக்கப்பட்டிருந்த
அந்த கவரைப் பார்த்த மலருக்கு முகம் மாறிைது. அவளின்
முகத்ரத பார்த்துக் ககாண்கட திவாகர் கபச ஆைம்பித்தான்.

1307
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 90
"தன் தகுதி அறியாது காதல்..
வைர்த்த இவள் மனம்..
ைடும் ைாட்பட யாரறிவார்..?
தீரா..
உன் தீயின் பவதபன தீர்க்க..
வா..!!!!!!
இவள் தீரனின் தீ.."

-❤️இந்த தீட்சுவின் கண்ணீரில்

என் கைவன் தீரன்❤️

"என்ன மலர் இது? உனக்கு எப்படி இப்படி ஒரு

முடிவு எடுக்க மனசு வந்தது?",

திவாகர் முகத்தில் ககாபமும் வருத்தமும் அளவுக்கு
மிஞ்சி கபாட்டிப் கபாட்டுக் ககாண்டு இருந்தது. அரதப்
பார்த்த மலருக்கு முகம் மாறிைது.
"என்னங்க..!! உங்களுக்கு..எ..ப்படி?",

1308
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவள் தைங்கி தைங்கி ககட்க, திவாகர் அவரள
முரைத்தான்.
"நீ ைார் கிட்ட இரதப் பத்தி கபசி இருந்திகைா
அவங்களுக்கு அனு அக்காரவ கதரியும், நான் வீட்டுக்கு
வைப்கபா அக்கா கால் பண்ணி விஷைத்ரத கசான்னாங்க,
அதான்
நாகன அந்த கிளினிக் கபாயிட்டு அந்த சிஸ்டர் கிட்ட
கபசி உன்கனாட கமடிக்கல் ரிகபார்ட் கஜைாக்ஸ் வாங்கிட்டு
வந்கதன், ஏன் மலர் என்கிட்ட இரத மரைச்ச?",
திவாகர் குைலில் இப்கபாது ககாபத்ரத விட வருத்தம்
அதிகம் கதரிந்தது.
"நம்ம தீட்சுக்கு ஒரு குழந்ரத உண்டாகி அவள் அவ
புருஷன் கூட முதலில் சந்கதாஷமா நிரலைா
வாழட்டும்ங்க, அதாகன அத்ரத ஆரசயும், அவளுக்கு
ஒரு குழந்ரத பிைந்து நல்லப்படிைா அவள் புகுந்த வீட்டில்
ஒரு குடும்பமா கசர்ந்து வாழட்டும், அவளுக்கு அப்பா,
அம்மா ஸ்தானத்தில் இருப்பது நம்ம தாகன, நம்ம தாகன
அவளுக்கு அந்த சமைத்தில் எல்லாம் கசய்ைணும், நாகன
அந்த கநைத்தில் அப்படி இருந்தால் நல்லாவா இருக்கும்,

1309
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதான் நமக்கு என்ன இப்கபா அவசைம்னு தான் அந்த
சிஸ்டர் கிட்ட கபசிகனன்",
"நீ கசால்வது எல்லாம் சரி தான், ஆனால் என் கிட்ட
ஒரு வார்த்ரத ககட்டு இருக்கணும்ல? குழந்ரத
விஷைத்தில் உன் விருப்பத்துக்கு நீ முடிவு எடுத்தால்
உனக்கு புருஷனு நான் ஒருத்தன் எதுக்கு இருக்ககன்?
கசால்லுடி? அம்மா கசான்னது கபால நடந்து அம்மாவுக்கு
சிைந்த மருமகள், உன் நாத்தனாருக்கு சிைந்த அண்ணினு
நிரூபித்து விட்ட, ஆனால் நம்ம குழந்ரதக்கு ஒரு சிைந்த
அம்மாவா நீ இருக்க முைற்சி கசய்தாைா? அம்மா, தீட்சுக்கு
உன்ரன அம்மா ஸ்தானத்தில் இருந்து பார்த்துக் ககாள்ள
கசான்னது உண்ரம தான், அதுக்காக உன் அம்மா
ஸ்தானத்ரத அழித்து நடந்துக் ககாள்ள கசால்லல, நீ
கசான்ன அகத அத்ரத நமக்குனு ஒரு குழந்ரத
கவணும்னு கசான்னாங்களா இல்ரலைா? கசால்லுடி?",
ககாபத்துடன் தான் அமர்ந்து இருந்த நாற்காலிரை
எட்டி உரதத்து விட்டு எழுந்தான் திவாகர். அரதக் கண்டு
மலர் ரககள் அதிர்ச்சியில் தான் ரவத்து இருந்த தம்ளரை

1310
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கீகழப் கபாட்டதில் அது ணங் என்று சப்தம் இட்டு கீகழ
விழுந்தது.
"கசால்லுடி? உனக்கு எவ்களா ரதரிைம் இருந்தால் நீ
பிைகனட்டா இருக்கிைரத என்னிடகம மரைத்து நம்ம
குழந்ரதரை கரலக்க முடிவு கசய்து இருப்ப?",
என்ைவன் கண்களில் ககாபத்துடன் அவரள கநாக்கி
அரைை ரக ஓங்கி, அவளின் முகத்ரத கண்டதும் அது
முடிைாது தன் ரககரள ச்கச என்று உதறினான். பின் கீகழ
முட்டிப் கபாட்டு அமர்ந்து அவளின் இடுப்ரப கட்டிக்
ககாண்ட திவாகர் கண்களில் நீர் கலங்கி சிவந்தது. அரதப்
பார்த்த மலருக்கும் கண்களில் இருந்து நீர் கலங்க
ஆைம்பித்து.
"இது என் அம்மாடி, உன் அத்ரத!!, நமக்கு அம்மாகவ
வந்து கபாைக்கப் கபாைாங்க, அரதப் கபாய் கவண்டாம்னு
உனக்கு கரலக்க மனம் எப்படிடி வந்தது?, தீட்சுக்கு
கதரிந்தால் எவ்களா வருத்தப் படுவா? அவள் கநற்றுக் கூட
ஃகபானில் அண்ணிரை சீக்கிைம் எனக்கு ஒரு மருமகரன
கபத்துக் ககாடுக்க கசால்லு அண்ணானு எவ்களா ஆரசைா
கசான்னா கதரியுமா? அப்படிப்பட்டவரள காைணம் காட்டி

1311
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நம்ம குழந்ரதரை கரலக்க முடிவு எடுத்து இருக்க நீ?
அம்மா இருந்தால் எவ்களா சந்கதாஷப்பட்டு இருப்பாங்க?,
நீ மூன்று வாை கர்ப்பத்ரத சுமந்து ககாண்டு இருப்பரத
ைாகைா ஒரு மூணாம் மனிதர் மூலம் எனக்கு கதரியுது!!
அதுவும் எப்படினா அந்த விஷைத்ரத நீ கரலக்க முடிவு
கசய்து அந்த சிஸ்டர் கிட்ட கபசி இருக்க, உன்ரன
எங்ககா அனு அக்கா கூடப் பார்த்த ஞாபகம் இருப்பதால்
அவங்க அனு அக்கா கிட்ட இது பற்றி கபசி இருக்காங்க,
எனக்கு இவகளா விஷைமும் அனு அக்கா கசால்லி தான்
கதரியுது, எனக்கு வரும் ககாபத்துக்கு உன்ரன நாலு
அரை விடலாம்னு வந்கதன், அதுக்கு அப்புைம் நான்
ஏதாவது கசய்ை கபாய் அது உன் வைத்தில் இருக்கும் நம்
பிள்ரளரை பாதித்து ட்டுனா என்ன கசய்வதுனு என்
ககாபத்ரத அடக்கிக் ககாண்டு நிக்கிகைன்",
என்ைவன் அவளின் வயிற்றில் கமன்ரமைாக
முத்தமிட்டு முகம் புரதத்தான். அரதப் பார்த்த மலருக்கு
கண்களில் இருந்து நீர் கலங்கி திவாகர் முகத்தில் விழுந்தது.
"கபான மாதம் எதார்த்தமாக கததிரை பார்க்கும் கபாது
தான் எனக்கக கதரிந்தது, ஒரு கவரள அதுவா

1312
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்குகமானு சந்கதகத்தில் தான் நான் கடஸ்ட் பண்ணிப்
பார்த்கதன், அப்கபா தான் கன்பார்ம்மாக கதரிந்தது,
இப்கபா வீடு இருக்கிை சுச்சுகவஷனில் குழந்ரத
கவண்டாம்னு என் மனதுக்கு பட்டது, முதலில் தீட்சுவுக்கு
குழந்ரத பிைந்து அரத நம்ம வளர்த்து அவளுக்கு ஒரு
குடும்பம் வந்து அவள் தன் காதலில் கவற்றி கபற்று
சந்கதாஷமா வாழட்டும், அதுக்கு பிைகு நம்ம குழந்ரத ப்
பற்றி கைாசிக்கலாம்னு தான் நிரனத்துக் ககாண்டு
இருந்கதன், ோஸ் கபட்டல் கபாய் கடஸ்ட் பண்ணி
பார்த்ததில் கன்பார்ம் ஆனதில், இப்கபா இந்த குழந்ரத
கவணுமானும், திரீ வீக் தாகன ஆகி இருக்குனு உங்க கிட்ட
கசால்லலாமா, கவண்டாமா, இந்த குழந்ரத இப்கபா
கவண்டாம்னு கசால்லி கரலக்கலாமானு குழப்பமா
இருந்தது, அரதப் பற்றி தான் அந்த சிஸ்டரிடம் கபசிக்
ககாண்டு இருந்கதன், ஆனால் உங்க கிட்ட கபசி தான்
குழந்ரத கவணுமா கவண்டாம்னு முடிவு எடுக்க நிரனத்து
இருந்கதன், அதற்குள் உங்களுக்கு கதரிந்துட்டு,
அன்ரனக்கு ரநட் எதிர்பாைாது நமக்குள்ள நடந்தது
அத்கதாட முடிைரலனு அந்த ரிகபாட்ரட பார்த்த உடன்

1313
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தான் எனக்கு கதரிந்தது, உங்களுக்கு குழந்ரதப் பற்றி
கதரிந்த உடகன, எல்லா முடிவுகளும் நம்ம ரகயில்
இல்லனும், நமக்கு கமல் ஆண்டவன் முடிவு கசய்வது
தானும் எனக்கு இப்கபா புரிந்துப் கபாய்ட்டு",
"ஓ..கவை என்னனா பிளான் ரவத்து இருந்தீங்க?",
"தீட்சுவின் வாழ்க்ரக நல்லப் படிைா ஒரு நிரலக்கு
வந்த பின், நம்ம குழந்ரத கபற்றுக் ககாள்ளலாம்னு
நிரனத்கதன்"
"அப்படி அவள் வாழ்க்ரக நீ கசால்வது கபால்
நிரலைாக அரமை நிரைை காலம் கபாயிட்டுனா..?
அதுவரை நீ குழந்ரதகை கவண்டாம்னு இருப்பிைா?"
"இருப்கபன், நமக்கு குழந்ரதகை இல்லனு நான்
வருத்தப்பட மாட்கடன், அனாரத இல்லத்தில் இருந்து ஒரு
குழந்ரத தத்து எடுத்து ககாண்டு அத்ரத நிரனவா
வளர்க்க கவண்டிைது தான், நாகன ஒரு அனாரத தாகன,
எனக்கு கதரியும் அப்பா, அம்மா இல்லாது இருக்கும்
அனாரத குழந்ரத யின் வலி..",

1314
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை மலர் முகத்தில் கசாகம் படை, அவன் எழுந்து
அவளின் ரகரை எடுத்து தன் ரகக்குள் ரவத்து
ககாண்டான்.
"ஏன் மலரு! உனக்குனு மனதில் ஆரசககள ரவத்துக்
ககாள்ள மாட்டிைா? ஏன்டி இப்படி இருக்க?",
அவன் கநகிழ்வுடன் ககட்க, அவள் புன்னரகப்
பூத்தாள்.
"ைாரு கசான்னா எனக்கு ஆரசகள் இல்ரலனு, என்
ஆரச எல்லாம் நீங்களும் உங்க தங்ரகயும் சந்கதாஷமா
இருக்கணும் அவ்களா தான், என் ஆரசக்கும்
சந்கதாஷத்திற்கும் எல்ரல நீங்க கைண்டு கபர் தான், உங்க
தங்கச்சிைால் தான் எனக்கு நீங்க புருஷனா கிரடத்தீங்க,
அப்படிப்பட்டவள் வாழ்க்ரக சந்கதாஷமா இருக்க நம்ம
குழந்ரத பிைப்ரப தள்ளிப் கபாடுவது சரி தான்னு
எனக்குப் பட்டது, ஆனால் உங்க கபாண்ணுக்கு அதில்
விருப்பம் இல்ரல கபால",
என்று சிரித்த மலர். தன் வயிற்ரை ஆரசயுடன்
தடவிப் பார்த்து விட்டு கண்களில் ஆவலுடன் கசான்னாள்.

1315
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சு கிட்ட கசான்னா கைாம்ப சந்கதாசம் படுவால?
என்னங்க, நாரளக்கு அவ ேஸ்கபண்ட் ஆபிஸ் கபாயிட்டு
அத்ரத பங்சனுக்கு இன்ரவட் பண்ணுங்க, இந்த முரை
அவங்கரள நல்லா கவனித்து விருந்து ரவத்து
அனுப்பனும்",
பைபைப்பைாக கபசிக் ககாண்டு கபானவரள நிறுத்திை
திவாகர்,
"அப்படிகை உன்ரனயும் கவனித்துக் ககாள்ள மைந்து
விடாகத, இப்கபா நீ ஒரு ஆளு இல்ரல, கைண்டு கபரு",
என்று கசால்லி விட்டு புன்னரகப் பூத்தான் திவாகர்.
"இன்ரனக்கு டின்னர் நான் சரமக்கிகைன், நீ கைஸ்ட்
எடு",
என்ைவாறு அவரள அமை ரவத்து, அவன் சரமைல்
கவரலயில் மூழ்க அவள் ஆச்சரிைம் கலந்த மகிழ்ச்சி
பைவிை முகத்துடன் அவன் கவரல கசய்வரதப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தாள்.
இைவு எட்டு மணிக்கான இருட்டு சற்று முன்னதாககவ
அந்த கடற்கரை பிைகதசத்ரத சூழ்ந்து விட்டதால் அந்த
குளிர் நிரைந்த கடற்கரை சாரலயில் உள்ள மின்விளக்குகள்

1316
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எல்லாம் அந்த சாரலயில் கசன்று ககாண்டு இருந்த
வாகனங்களுக்கு கபாட்டிைாக எரிந்து அந்த இடத்ரத
கவளிச்சமைமாக ஆக்கி ககாண்டு இருந்தது. தூைத்தில்
கவள்ரளயும் சிவப்பு நிை கவளிச்சப் புள்ளிைாக நகர்ந்து
மரைந்துப் கபான கப்பலின் அந்த கவள்ரள மற்றும்
சிவப்புநிை புள்ளிரை திருடிக் ககாண்டது கபால் மினுக்
மினுக் என்று மின்னிக் ககாண்டு வானில் காற்றுடன் உைத்த
குைலில் கபசிக் ககாண்டு கசல்வது கபால் உைத்த சத்தத்ரத
ஏற்படுத்திைப்படி கமகத்ரத கிழித்துக் ககாண்டு கசன்ை
விமானத்தின் சத்தத்ரத ககட்டு அந்த ரிசார்ட்டின்
பால்கனியில் ரகயில் பாதி காலிைான மதுப் பாட்டிலுடன்
நின்று ககாண்டு இருந்த தீைன் சிந்தரன ரகயில் இருந்த
மதுரவ விட்டு கரலந்தது.
"எப்படி கபசி விட்டாள், ககாஞ்சம் கூட கைாசிக்காது,
அதுவும் அந்த மித்ைரன உைர்த்தி, அந்த அளவுக்கு அவள்
மனதில் அவள் பிைந்த வீட்டுப் பாசம் இருக்கிைது, ச்கச!!!",
என்ைவன் மீதம் இருந்த மதுரவயும் காலி கசய்து
விட்டு கவறும் பாட்டிரல கிளிங் என்ை சப்தத்துடன்
கவகமாக கீகழ உரடத்தான்.

1317
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் அவரள ைாணிைாக்கிப் பார்க்க அழகுப் பார்க்க
ஆரசப்பட்டால் அவள் மிடில் கிளாஸ் வாழ்க்ரக தான்
கவணும்னு ஆரசப்படுகிைாள், ஒகை வார்த்ரதயில்
எல்லாத்ரதயும் தூக்கி எறிந்து விட்டாள், பிடிவாதக்காரி",
என்ைவன் ஆத்திைம் தாங்காது மீண்டும் அங்கு இருந்த
மதுப் பாட்டில்கரள தள்ளி விட்டு உரடத்து கவறிக்
ககாண்டவனாய் கண்கள் சிவக்க கத்தினான். அவனின்
அந்த ருத்ை கதாற்ைத்ரதயும் கீகழ கநாறுங்கி கிடந்த
கண்ணாடிப் பாட்டில்கரளயும் முகத்தில் எந்த வித
சலனமும் இன்றி பார்த்தப்படி வந்தான் விக்ைம், ஏன்
என்ைால் அவனுக்கு கதரியும், தாங்க முடிைாத
மனநிரலயில் , தன்னால் எதுவும் கசய்ை இைலாத
நிரலயில் தனக்கு விருப்பமானவர்கள் தன்ரன நிறுத்தி
விட்டால் தீைனுக்கு வரும் ககாபத்ரதயும் அந்த
இைலாரமைால் வரும் ஆத்திைத்ரதயும் பற்றி, அதனால்
அந்த அமளி துமளிைாக கிடந்த பால்கனி பற்றி கவரலப்
படாது தன் முதலாளி அருகக வந்து நின்ைான்.

1318
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சார், தீட்சண்ைா கமடம் கால் பண்ணினாங்க, நீங்க
கசான்னது கபால் இங்கக இல்ரலனு கசால்லிட்கடன்,
கைாம்ப பைந்து கபாய் கபசினாங்க"
"எல்லாம் நடிப்பு..!!! கே இன்கனாரு ஒரு பாட்டில்
எடுத்துட்டு வா..,!!! இனி அைண்மரனயில் இருந்து வரும்
கபாரன அட்கடன்ட் பண்ணாத",
என்ை தீைன், தள்ளாடினான், அவன் மனதில் அந்த

பாலிவுட் நடிரக கதஜா ஸ்ரீ முகத்தில் சிரிப்புடன் கதான்றி

தீைரனப் பார்த்து சிரித்தாள்.
மின் விளக்கு கபாட மைந்து அழுது ககாண்கட
தரையில் மனச் கசார்வுடன் அந்த அரையின் கசாந்தக்காரி
படுத்து கிடந்ததால் அந்த பிைம்மாண்ட அரை இருளில்
மூழ்கி இருந்தது. ஆனால் அதனால் எனக்கு எந்த
கட்டுப்பாடும் பாதிப்பும் இல்ரல, நான் என் கடரமரை
கசவ்வகன கசய்கவன், என்பது கபால் ஏழு ஸ்வைங்கரள
வித விதமாக பத்து முரை ஒலித்து விட்டு அந்த அரையின்
கசாந்தக்காரிைான தீட்சண்ைாவிடம் இைவு மணி பத்து என்று
கசால்லி விட்டு இன்னும் ஒரு மணி கநைம் கழித்து தன்ரன
ஒலிக்க ரவக்க, தனது முட்கரள நகர்த்த ஆைம்பித்து
1319
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டது சுவர்க் கடிகாைம். அதன் சப்தத்ரத நீடிப்பது கபால்
அந்த அரையின் இன்டர்காம் அலறிைதில் தீட்சண்ைா
அழுது சிவந்து வீங்கிை முகத்ரத துரடத்துக் ககாண்டு
எழுந்து அரத எடுத்தாள். மறுமுரனயில் ைாகஜந்திை
வர்மன் குைல் ககாஞ்சம் பதட்டமாக ஒலித்தது.
"அம்மா, வர்மா எங்கப் கபாயிருக்கான்? இன்னும்
வைரல, அவங்க அம்மா கபாரனயும் எடுக்க மாட்டாைான்,
என் கபாரனயும் எடுக்க மாட்டாைான், அவன் பிஏவும்
எடுக்க மாட்டாைான், எப்பவும் இப்படி பண்ண மாட்கடகன!
உனக்கு கதரியும்மா? அவன் எங்கக கபாயிருக்கான்னு?",

1320
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 91
"உன் முகத்பத ைார்க்கக் கூடாது..
என நீ எனக்கு ககாடுத்த
தண்டபனபய விடவா..
வலிக்கப் பைாகிைது..
நீ முத்தமிட்ட கன்னத்தில்
ைதிந்த உன் விரல் பரபகயால்
உண்டான வலி..?
உன் விரல் தடம் ைட்ட கன்னத்தில்..
உன் இதழ் தடம் ைதிக்க வருவாயா..?",
பவதபனத்தீயில் எரியும் உன்னவபை
பகாைம் மைந்து பேர வருவாயா?
என பதம்பும் இவள் தீரனின் தீ.."

-❤️இந்த தீட்சுவின் ஏக்கத்தில்

என் கைவன் தீரன்❤️

தன் மனதில் கதான்றி தன்ரனப் பார்த்து சிரித்த கதஜா

ஸ்ரீ முகத்ரத தன் மனக் கண்ணில் கண்டதும் தீைன்

1321
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்கள் இைத்த நிைத்தில் சிவந்ததில் அவனுக்கு ஆத்திைம்
தரலக்ககறிைதில், ககாபத்துடன்,
"தீட்சண்ைா..!!!!!!!!!!!! ைாட்சசி!!",
என்று ஆத்திைத்துடன் உைக்க கத்தி தன் அருகக உடல்
முழுவதும் அழகிை கவரலப்பாடுகளுடன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த கண்ணாடி கமரஜரை தள்ளி விட்டதில் அது
கபரும் சப்தத்துடன் சுக்கு நூைாக உரடந்தது. அவன்
மனதில் மீண்டும் மீண்டும் அந்த நடிரகயின் முகம் கதான்ை
அவன் ஆத்திைத்துடன் அவனின் அந்த கலவைத்திலும்
தன்ரன காப்பாற்றிைப்படி நின்றுக் ககாண்டு இருந்த ஒரு
மதுப் பாட்டிரல எடுத்து தன் வாயில் கவிழ்த்தான்.
"அம்மா, ரலனில் இருக்கிைா?",
மறுமுரனயில் பதில் வைாது ைாகஜந்திை வர்மன் குைல்
கைாசரனயுடன் ககட்டதில் தீட்சண்ைா தவித்தாள்.
"இருக்ககன்..மாமா..!! அவர் ஏகதா பிசிகனஸ்
மீட்டிங்க்கு கபாயிருக்கார், கலட் ஆகும்னு கசா..கசால்லிட்டு
தான் கபா..கபாயிருக்கார்",
ககார்ரவைாக கபாய் கசால்வதற்குள் தீட்சண்ைா
தடுமாறி விட்டாள்.

1322
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்படிைா? பிசினஸ் சம்பந்தமானா என்னிடம்
கசால்லிட்டு கபாயிருப்பாகன, என்னிடம் ஏன் கசால்லாம
கபானா? சரி, ஏகதா கடன்ஷன்ல மைந்து இருப்பான் கபால,
சரிம்மா நீ அவன் வை வரைக்கும் முழித்துக்கிட்டு
இருக்காதம்மா, ஆனால் நீ வந்த பிைகு தான் வர்மா
குடிரை நிப்பாட்டி இருக்கான்ம்மா, இல்ரலனா இந்கநைம்
ஏதாவது பப்பில், ஸ்டார் கோட்டலில் விழுந்து கிடப்பான்,
அவன் வந்ததும் காரலயில் என்ரன வந்துப் பார்க்க
கசால்லும்மா, அவன் கிட்ட முக்கிைமான விஷைம்
கபசணும்",
"சரிங்க மாமா..",
"அவன் அம்மா தான் கபாரன அட்கடன்ட்
பண்ணலனு கதரிந்து கைாம்ப கடன்ஷன் ஆகிட்டா, அதான்
இந்த கநைத்தில் நான் கால் பண்ண கவண்டிைதா
கபாயிடுச்சி, கதாந்தைவுக்கு மன்னித்துக் ககாள்ளும்மா"
"அய்கைா மாமா, அப்படிலாம் ஒண்ணும் இல்ரல, நான்
தான் உங்க கிட்ட கசால்லி இருக்கணும், அவர்
கசா..கசால்லி இருப்பார்னு நிரனத்துட்கடன்",

1323
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மீண்டும் நாவு கபாய் உரைக்க உள்ளகமா நடுங்கிைது
அவளுக்கு.
"எனக்கு புரியுதும்மா, உன் அத்ரதக்கு தான் வர்மாக்கு
கல்ைாணம் ஆகிட்டுங்கிைகத மைந்துப் கபாகுது, இன்னும்
அவரன சின்னப் ரபைனாகவ பார்க்கிைா, இப்கபா என்
கிட்ட கூட கசால்லாம அப்படி என்ன மீட்டிங்க்கு
கபாயிருக்கான் தீைனு உன் அத்ரத தான் கைாம்ப கத்தப்
கபாைா..",
"அய்கைா..!!!",
"அட, நீ ஒன்னும் பைப்புடாதா, எனக்கு எல்லாம்
பழகினது தான், அம்மாடி, உனக்கு இந்த அைண்மரனயில்
எந்த பிைச்சிரனனாலும் என் கிட்ட கசால்லு, நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன், நீ இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணி,
இதுப் கபால் சின்ன சின்ன விஷைத்துக்குலாம்
பைப்புடக்கூடாது, என் தீ ரதரிைமானவள் டாட்னு வர்மா
அடிக்கடி உன்ரனப் பற்றி கசால்லுவான், சரிம்மா, நீ தூங்கி,
நான் வர்மா கிட்ட கபசிக்கிகைன்",
என்ைப்படி மறுமுரனயில் இரணப்பு துண்டிக்கப் பட
தீட்சண்ைாவிற்கு மனம் படபடத்தது.

1324
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எங்கக கபாயிருப்பான், அவன் அம்மா கவறு அங்கக
ககாபத்தில் இருக்காங்களாம்.."
என்று எண்ணிக் ககாண்கட மீண்டும் தீைனின்
கபானுக்கு அவள் ஃகபான் கசய்ை மறுமுரனயில் எடுக்க
ஆளின்றி அடித்து ஓய்ந்தது.
"தன்னால் தன்னிடம் ககாபப்பட்டு தான் கசால்லாம
அைண்மரன விட்டு தீைன் கசன்ைானு கதரிந்தால் அவனின்
அம்மா என்ரன ரவப்பாங்களா? என்ன கபச்சு
கபசுவாங்க?",
என்று எண்ணிை தீட்சண்ைாவிற்கு தரல வலித்தது.
"தன் மகன் தனக்கு உசத்தி என்று இவர்கள் நிரனப்பது
கபால் தாகன என் வீட்டிலும் என்ரன நிரனப்பார்கள்,
நமக்கு இருப்பது இரும்பு, இவர்களுக்கு இருப்பது மட்டும்
தான் இதைம் கபால், தீைா..! ஒரு கநாடியில் என்ரன
வாழ்க்ரகரை கவறுக்க ரவத்து விட்டாகை? எங்கப்
கபான?",
அவரளயும் அறிைாமல் அந்த கநைத்திலும் சரிைாக
அவள் மனம் ஒப்பிட்டுப் இது என்ன வாழ்க்ரக என
எண்ணிப் பார்த்து கசந்தது. இைவு உணரவ உட்ககாள்ள

1325
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மைந்துப் கபானதால் அவள் உடல் ஓய்வுக்கு ககஞ்சிைது,
அதன் ககஞ்சரல கபாருட்ப்படுத்தாது எழுந்தவள்
அரையின் சுவரை தடவி ஸ்விட்ரசப் கபாட்டு அங்கு
சூழ்ந்து இருந்த இருரள விைட்டிைவள் கண்கள் தன் எதிகை
இருந்த கண்ணாடிரைப் கநாக்கி ைதார்த்தமாக பாய்ந்தது.
மடிப்புகள் கசங்கிைப் புடரவ, கரலந்துப் கபான தரல
முடி, அழுது வீங்கிை முகம் என்று இருக்கும் தன்
கதாற்ைத்ரதப் பார்த்தவளுக்கு தீைன் விட்ட அரையில்
அவளின் அழகான சிவந்த இடது கன்னத்தில் புதிதாக
வந்து இருந்த ஒரு வீக்கம் அவனின் ஐந்து விைல் தடங்கள்
பதிந்து அவரளப் பார்த்து ோய் கசான்னதில்,
"தன்னுரடை கதாற்ைத்ரதப் பார்த்தால் தன்ரன இந்த
அைண்மரனயின் இரளைைாணி என்று கசால்வார்களா?",
என்று எண்ணிைவளுக்கு ஏகனா சிரிப்பு தான் வந்தது.
"அவனுக்கு ஏன் இவ்வளவு ககாபம் வந்தது? ஏன்
இப்படி நடந்துக் ககாண்டான்?",
என்று அவளின் மனம் ககள்விக் ககட்டு திரகத்து
ஓய்ந்துப் கபானது.

1326
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இவகன எல்லாமுமாக எனக்கு இருக்க கவண்டும்
என்று நிரனக்கிைானா? இல்ரல எனக்கு இவரனத் தவிை
கவறு ைாரும் இருக்ககவ கூடாது என்று நிரனக்கிைானா?,
நான் தான் இவரன எல்லாமுமாக தாகன நிரனக்கிகைன்,
அதற்காக என் பிைந்த வீட்ரட நிரனத்து கூடப் பார்க்க
கூடாது என்பது என்ன நிைாைம்? இவனின் அருகாரம,
இவன் கமல் உள்ள என் கரை காணாக் காதலுக்காக தாகன
இவன் அம்மாவின் கபச்சுக்கரளப் கபாறுத்து ககாண்டு என்
சுை ககௌைவத்திற்காக கவரலக்காரிைாக இருக்ககன்,
அப்படிப்பட்டவகன என் மனரதப் புரிந்து ககாள்ளாமல்
இருக்கிைாகன? என் குடும்ப நிரல, நான் வளர்ந்த சூழல்,
அனு அக்கானு எல்லாரையும் பற்றி இவன் நன்கு
கதரிந்தவன் தாகன, பிைகு ஏன் அவனுக்கு அப்படி ஒரு
ககாபம் வந்தது? அண்ணன் கபசிை கபச்சுக்கள் அது
இடத்தில் இருந்து பார்த்தால் சரி, அதற்கு இவன் வைாது
இருப்பது நிைாைம் தான், ஆனால் என்ரன அங்கக கபாகக்
கூடாது என்று கசால்வது எந்த விதத்தில் நிைாைம்?",
விரடயில்லா ககள்விகரள அவள் மனம் அவரள
கநாக்கி வீசிக் ககாண்கட இருக்க பதில் கதடி கரளத்துப்

1327
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபானவளாய் கட்டிலில் சாய்ந்தாள் தீட்சண்ைா. மதிைம்
சாப்பிட்ட வயிறு,
"இப்கபா வரைக்கும் இரடயில் நீ ஒரு தம்ளர் தண்ணீ
கூட குடிக்கரல தீட்சு",
என்று தன் பாரஷயில் வருத்தமாக கசால்லிைதில்
அவளுக்கு புரிந்தது, ஆனால் அவள் மனம் இருக்கும்
நிரலயில் அவளால் சாப்பிட முடியும் என்று
கதாணவில்ரல. அவள் சாப்பிட்டாலும் சாப்பிடவில்ரல
என்ைாலும் அதற்காக அந்த அைண்மரனயில் கவரலப்பட
ைாரும் இல்ரல என்று அவளுக்கு நன்ைாககவ கதரியும்.
கவரலப்பட்டு அவரள தன் மடியில் அமர்த்தி ஊட்டி
விடுபவகனா, என் முகத்தில் விழிக்காகத என்று கீகழ
விழுந்து கிடந்தவரள திரும்பிக் கூடப்பார்க்காது எங்ககா
கசன்று விட்டான்.
"தீட்சும்மா..என் கண்ணுல, ஒகை ஒரு வாய் சாப்பிடுடா,
முகத்ரத காட்டுடா, அப்பா அகத மாதிரிகை கவை
கபாம்ரம வாங்கி தகைன்", எங்கக "ஆ", கசால்லு",
வித விதமான உணவுப் பதார்த்தங்கள் நிைம்பிை தங்கத்
தட்ரட ரகயில் ஏந்திக் ககாண்டு கட்டிலில் ககாபித்து

1328
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டு படுத்து இருக்கும் தன் மகளிடம் அலுவலகத்தில்
இருந்து வந்த உடகன ககாட்ரட கூட கழட்டாது ககஞ்சிக்
ககாண்டு இருப்பார் சங்கைன்.
"எனக்கு எதுவும் கவண்டாம்",
தரலைரணயில் முகம் புரதத்து பதிமூன்று வைது
தீட்சண்ைா முகம் காட்ட மறுப்பாள்.
"அப்படிலாம் கசால்லக் கூடாது, என் கண்ணுல! ஒரு
வாய் சாப்பிடுடா, நீ சாப்பிடலனா அப்பாவும் சாப்பிடாம
உன் கூடப் பட்டினிைா கிடப்கபன்",
"அவரள பிடிவாதத்துக்கு பழக்காதீங்கங்க, நீங்க
ககாடுக்கும் கசல்லத்தால் தான் இந்த வைசிகலகை இவகளா
பிடிவாதம், பசி எடுத்தா அவகள வந்து சாப்பிடுவா, சுகர்
இருக்கிை உடம்ரப ரவத்துக் ககாண்டு கைாம்ப நல்ல
உடம்பு மாதிரி அவ கூட நீங்க இருக்க கவணாம், வாங்க",
மகளிடம் அவ்வளவு கநைம் கபாைாடி விட்ட கடுப்பில்
கதவி குைல் கவகத்துடன் ஒலிக்கும், அரதக் கண்டுக்
ககாள்ளாது சங்கைன் தான் கசான்ன கசால் மாைாது தன்
மகள் பக்கத்திகல அமர்ந்து விடுவார்.

1329
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஹ்ம்ம், ேகலா, நடைாஜா, என்ன எங்க இருக்க?
வாங்கிட்டு வந்திட்டிைா? வா",
என்ைப்படி தன் கபாரன பாக்ககட்டில் கபாடுபவர்
கண்கள் அந்த அரை வாசரல கநாக்கி பாை, அங்கு
தீட்சண்ைா ககட்ட அகத கபாம்ரம அவள் ககட்ட அகத
நிைத்தில் சங்கைன் ஆடிட்டர் நடைாஜன் ரகயில் இருக்கும்,
அரதப் பார்த்த கதவி தரலயில் அடித்துக் ககாள்வாள்.
"இரத இப்கபா இந்த கநைத்தில் வாங்கி ககாடுத்கத
ஆகணுமா?, நடைாஜன் நீங்க இன்னும் வீட்டுக்கு
கபாகரலைா?",
என்று ககட்டுவிட்டு தன் கணவரன முரைத்து விட்டு
கசால்லுவாள்.
"கபாம்பரள பிள்ரளக்கு இவகளா பிடிவாதமும்
கசல்லமும் கவண்டாம்ங்க, இன்கனாரு வீட்டில் வாழப்
கபாை கபாண்ணுங்க"
"என் மகள் இளவைசிடி, அவள் ஏன்டி சாதாைண
வீட்டுக்கு கபாய் வாழப் கபாகிைா?, என் மகள் கபரிை
அைண்மரனயில் ைாணிைா வாழுவ, என் சக்கரைக்

1330
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கட்டிரைக் கல்ைாணம் பண்ண வீைாதி வீைனா, தீைனா ஒரு
ைாஜக் குமாைன் வருவான்டி..",
என்று வாஞ்ரசயுடன் கூறும் சங்கைன், தன் மகரள
எழுப்புவார்.
"ஆமாம், கபாய் உங்க மகளுக்கு ஓரல எழுதி
சுைம்வைம் நடத்துங்க, அவ அண்ணன் கிட்ட சண்ரட
கபாட்டு அவன் கபனாரவ உரடத்து அவன் கைகார்ட்
கநாட்டில் இங்க்ரக ஊற்றி இருக்கா, அரத எல்லாம்
ககட்காமல் இப்கபா தான் கரத கசால்லிக் ககாண்டு
இருக்கிைார், வீைனா தீைன் வைனாம் குதிரையில்,
ேும்க்கும்",
என்ைப்படி முகவாயில் கதாள் பட்ரடரை இடித்து
கநாடித்துக் ககாள்ளும் மரனவியிடம்,
"கே அவள் குழந்ரத, அவளுக்கு என்ன கதரியும்?",
என்று ககள்வி எழுப்பி விட்டு அதன் பின் கதவி
கபசுவரத காதில் வாங்காது தன் மகரள எழுப்பி தான்
வாங்கி வந்த புதுப்கபாம்ரமரை காட்டி சமாதானப்படுத்தி
சாப்பிட ரவக்க முைல, நிமிர்ந்து புது கபாம்ரமரைப்
பார்த்து விட்டு எனக்கு என்கனாட அகத கபாம்ரம தான்

1331
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவணும் என்ை தீட்சண்ைாரவ பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு
கதவி ககாபத்துடன் திட்ட முற்பட, சங்கைன் உடகன
சிரித்துக் ககாண்கட நடைாஜரனப் பார்ப்பார், தன்
முதலாளியின் சிரிப்புக்கு அர்த்தம் கதரிந்து தீட்சண்ைா
பரழை கபாம்ரமரை எடுத்து வந்து நீட்டுவார், அது அந்த
கிழிசல் மரைந்து அழகாக அவரளப் பார்த்து சிரிப்பதில்
அவளது கண்கள் மட்டும் இல்லாமல் கதவியின் கண்களும்
ஆச்சிரிைத்தில் விரியும். அரத உணர்ந்துக் ககாண்டு
நடைாஜன் கசால்லுவார்.
"சார், புது கபாம்ரமரை வாங்க கசால்லும் கபாகத
இந்த பரழை கபாம்ரமரை சரிப் பண்ணிட்டு வை
கசால்லிட்டார்",
"இதுக்கு எதுக்கு புது கபாம்ரம வாங்கணும்?",
"கே, என் கபாண்ணு பழகிை கபாம்ரமரை விட
மனது இல்லாமல் அரதகை பைன்படுத்த நிரனக்கிைா ,
அது கபால் ைாருக்கு மனது வரும், புதுசு கிரடத்து
இருக்குங்ைதுக்காக பழரச விடுபவள் இல்ரல என்
கபாண்ணு, எல்லார்ட்ரடயும் ஒகை மாதிரி இருப்பாள் என்
சக்கைக்கட்டி",

1332
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆமா, அவள் பிடிவாதத்துக்கு ஒரு விைாக்கணம் நீங்க
கசால்லிடுங்க",
"சரி, நீ கபாய் சாப்பாடு எடுத்துட்டு வா, இன்ரனக்கு
என் கபாண்ணுக் கூட உக்கார்ந்து சாப்பிடப் கபாகைன்",
என்பவர், அரத எல்லாம் ைசித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருக்கும் நடைாஜரன அரழத்து தன் பர்ஸில் இருந்து
பணத்ரத எடுத்துக் ககாடுத்து,
"உங்க மகனுக்கு இதில் ஒரு கபாம்ரம வாங்கி ககாடு
நடைாஜா",
அரத அவர் வாங்க மறுத்து அடுத்த அரையில்
இருக்கும் கதவைாஜன் குைல் ககட்டு பைத்துடன் கவண்டாம்
என்று தரலைாட்ட,
"அட, வாங்கிக்ககா, நீ வருவனு உன் ரபைன்
எதிர்ப்பார்த்துக் கிட்டு இருப்பான்",
என்று திணிப்பவர், அவரின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
தன் மகரள கநாக்கி திரும்பி, உணரவ ஊட்டுவார்
சங்கைன், அவள் அவரிடம் அன்று பள்ளிக்கூடத்தில்
நடந்தரத கசால்லிக் ககாண்கட உணரவ உண்டு முடிக்க,
அரதப் பார்த்து முடித்து விட்டு தான் முகத்தில்

1333
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திருப்தியுடன் தன் உணரவ உண்ண ஆைம்பிப்பார், அவர்
உண்டு முடிப்பதற்குள் அவர் மடியிகல உைக்கம் ககாண்டு
விடுவாள் தீட்சண்ைா. அரத உணர்ந்த சங்கைன்
புன்னரகத்துக் ககாண்கட அவளின் தரலரை
கமன்ரமைாக ககாதி விடுவார்.
"அப்பா..!!!!!!",
தான் சாப்பிடும் வரை சாப்பிடாமல் இருந்து தான்
சாப்பிட்டு முடித்தப் பின்கன சாப்பிடும் சங்கைனின்
புன்னரக முகமும், அவரின் கமன்ரமைான தீட்சும்மா
என்ை அரழப்பும் அவளின் மனதில் எதிகைாலிக்க ஏகனா
தீட்சண்ைாவின் மனம் தன் தந்ரதயின் அந்த மடிக்கும்,
ஸ்பரிசத்திற்கும் ஏங்கிைதில் அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது.
"எந்த கவரலகளும் இல்லாத நிம்மதிைாக இருந்த
நாட்கள் அரவ! அப்பா இருந்த வரை இந்த உலகம்
எவ்வளவு அழகாக இருந்தது..!",
அவளின் எண்ண ஓட்டத்ரத தரட கசய்வது கபால்
சுவர்க்கடிகாைம் பதிகனாரு முரை ஒலித்து விட்டு
நகர்ந்ததில் அவளுக்கு தீைன் நிரனவு வந்தது. உடகன
கபாரன எடுத்து மீண்டும் அவன் கபானுக்கு அவள்

1334
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதாடர்பு ககாள்ள அப்கபாதும் அது எடுக்க ஆளின்றி
ஓய்ந்து கபானதில் கசார்ந்துப் கபானவளாய் அமர்ந்தவள்
மனதில், தன் கமல் உள்ள ககாபத்தில் தான் கபாரன
எடுத்து கபச மறுக்கிைான், ஒருகவரள ககாபம் மரைந்த
பிைகு வந்து விடுவான், அவன் இந்த அைண்மரனயில் நான்
வந்த ஒரு மாதத்தில் இைவுகளில் ஒருமுரை கூட என்ரன
தனிகை தவிக்க விட்டு அவன் கசன்ைது இல்ரல,
எப்படியும் விடிவதற்குள் வந்து விடுவான், அதுவரை
விழித்து இருப்கபாம், என்ை அவள் மனதில் எண்ணம்
எழகவ படுக்ரகைரை விட்டு ோரல கநாக்கி நடக்க
ஆைம்பித்தாள். அங்கு இருந்த கஷாபாவில் அமர்ந்து
சன்னல் வழிகை அந்த அைண்மரன வாயிரலயும்
சுவர்க்கடிகாைத்ரதயும் மாற்றி கவறித்துக் ககாண்டிருந்தவள்
கண்கள் ஒருக் கட்டத்தில் தன்ரனயும் அறிைாமல் மூடிைது.
"கடாக்!!! கடாக்!!! அம்மா.., கதரவ திை..!!!"
காரலயில் அந்த அரைக்கதவுக்கு கவளிகை விடாது
ஒலித்த சப்தம் ககட்டு திடுக்கிட்டு விழித்த தீட்சண்ைாவிற்கு
அப்கபாது தான் தன் ோலில் உள்ள கஷாபாவிகலகை
தன்ரன மைந்து உைங்கி விட்டது கதரிை, உடகன அவள்

1335
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்கள் அனிச்ரசைாக தீைன் அலுவலக அரை, மற்றும்
படுக்ரக அரைரை பார்க்க, அது அவள் கநற்று சாத்திைது
கபாலகவ இருந்ததில் அவன் அங்கு வைவில்ரல என்று
அவளுக்கு புரிந்தது.
"கடாக்!!! கடாக்!!! அம்மா.., கதரவ திை..!!!கடாக்!!!
கடாக்!!!..",
விடாது ஒலித்த கதவு சப்தம் ககட்டு தன்
சிந்தரனகளில் இருந்து விடுப்பட்டவளாய் தன் தரல
முடிரை சரி கசய்து ககாண்டு கதரவ திைந்தாள், அங்கு
அரைக்கு கவளிகை ைாகஜந்திை வர்மன் முகத்தில்
கலவைத்துடன் நின்றுக் ககாண்டிருந்தார். அவரைப்
பார்த்ததும் தீட்சண்ைாவிற்கு முகம் மாறிைது.
"என்னம்மா, நல்லா தூங்கிட்டிைா? அவ்களா கநைம்
இன்டர் காமில் கூப்பிட்டும் எடுக்ககவ இல்ரல?",
"ஆமாம் மாமா, உள்கள வாங்க..! காபி
சாப்பிடுறீங்களா?",
என்ைவாறு அவள் அந்த நீண்ட வைாந்தாவில் இருந்த
சிரலரை துரடத்துக் ககாண்டு இருந்த ஒரு

1336
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவரலக்காரிரை அரழக்க முைல, அவரள ைாகஜந்திை
வர்மன் குைல் தடுத்தது.
"லஞ்ச் ரடமில் காபிைா?",
என்ை அவர் கசால்ல தீட்சண்ைா முகம் மாறிைது.
"என்ன லஞ்ச் ரடைமா?",
"ஆமாம்மா, நீ ரடரம பார்க்கரலைா? இப்கபா ரடம்
மதிைம் ஒன்ைாகப் கபாகிைது, இப்கபாது வரை வர்மா
இன்னும் அைண்மரனக்கு வைரல, அவன் ஆபிசுக்கும்
வைரலைாம், கபாரனயும் எடுக்கரல, அவன் அம்மா
அங்கக கைாம்ப ககாபத்தில் இருக்கா, அதுக்கு தான் நான்
இங்கக வந்கதன், எங்கம்மா அவன்?",
என்று அவர் ககட்க,
"ஆபிஸ்க்கும் கபாரலைா?",
தீட்சண்ைா முகம் மாறி கைாசரனக்கு உள்ளானது
கண்டு ைாகஜந்திை வர்மன் ககட்டார்.
"உன் கபாரனைாவது எடுத்தானாம்மா அவன்?",
என்று அவர் ககட்ட விதத்திகல அவருக்கு பதில்
கதரிந்துக் ககாண்கட ககட்பது அவளுக்கு புரிந்ததில்
இல்ரல எனும் பாவரனயில் தரலைாட்டிவளுக்கு

1337
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன்ரனயும் அறிைாது கண்களில் இருந்து நீர் கலங்கி
அவளின் வீங்கிை கன்னத்தில் ககாடாக இைங்கிைது. அரதக்
கண்டவரின் குைல் கைாசரனைாக ககட்டது.
"உனக்கும் அவனுக்கும் ஏதாவது பிைச்சிரனைாம்மா?",

1338
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 92
"பைே வார்த்பதகள் இன்றி..
நான் தவிக்கும் பைாது..
எழுத வார்த்பதகபை நான்..
எங்பக பதடுபவன்..????
இவள் தீரனின் தீ தான்..
அவன் இந்த தீயின் தீரன் தானா..???",

-❤️இந்த தீட்சுவின் துயரத்தில்

என் கைவன் தீரன் ❤️-

"இல்ரல மாமா, அப்படி எல்லாம் ஒண்ணும் இல்ரல",

தீட்சண்ைாவின் குைல் தடுமாறிைது.

"கடவுகள கநற்றில் இருந்து எத்தரன கபாய்கள்..!!!",
அவள் மனம் உள்ளூை நடுங்கி ககாண்கட ைாகஜந்திை
வர்மனுக்கு பதில் கமல்லிை குைலில் கசான்னது, அதற்குள்
அவளது நா உலர்ந்து உடல் நடுங்கிைது. அவரள
கூர்ரமைாகப் பார்த்துக் ககாண்கட ைாகஜந்திை வர்மன்
ககட்டார்.

1339
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணி கபாய் கசால்ல
மாட்டாள் என்று நம்புகிகைன், வர்மா வந்தால் என் ரூமுக்கு
அவசிைம் வை கசால்லுமா, என்னிடம் பதிரல
கசால்லிட்டம்மா, அங்கக உன் வர்மா அம்மாவிடம் நான்
என்ன பதில் கசால்லணும்னு கசால்லுமா, அரதகை நான்
கபாய் கசால்லிடுகைன்",
என்ைப்படி, கமௌனமாக முகத்தில் துைைத்துடன் தூைத்தில்
கதரியும் அைண்மரன வாயிரல கவறிக்கும் தன்
மருமகரள பார்த்தார் ைாகஜந்திை வர்மன்.
"கசால்லும்மா..?",
அவைது குைலில் இருந்த கமன்ரமயும் ஆதுைமும்
தீட்சண்ைாவிற்கு தன் தந்ரத சங்கைரன நிரனவுப்படுத்த
விம்மினாள்.
"அவருக்கும் எனக்கும் சின்ன மனவருத்தம், அதில்
என்ரன..அவர்..அவர்..",
அதற்கு கமல் கசால்ல முடிைாது கதம்பினாள்
தீட்சண்ைா.
"அடிச்சிட்டானாம்மா உன்ரன?",

1340
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அது எனக்கு வலிக்கரல, ஆனால் அவர் என்
முகத்தில் முழிக்காதனு கசால்லிட்டு கபாயிட்டார், என்
கபாரனயும் அட்கடன்ட் பண்ணல, ஆபிஸ்க்கும்
வைரலன்னு கசால்ைாங்க, எனக்கு கைாம்ப பைமா இருக்கு,
அவர் எங்கக கபாயிருப்பார்னு, அவரைப் பார்க்கணும்
கபால் இருக்கு",
அவள் குைலில் மற்றும் முகத்தில் இருந்த தவிப்ரபப்
பார்த்த ைாகஜந்திைவர்மனுக்கு, அந்த நிரலயிலும் தன் மகன்
அடித்தது வலிக்கவில்ரல, அவரனப் பார்க்காது இருப்பது
தான் வலிக்கிைது என்று தவிக்கும் இவரளப் கபாய் எப்படி
கைண்டாம் கல்ைாணம் என்று தன் மரனவி கவதரனப்
படுத்தப் கபாகிைாகள, இரதப் பற்றி வர்மாவுடன் கபச
கவண்டும், பாவம் இந்த கபண்", கதான்றிைது.
"மாமா, அவர் என் கமல் தான் ககாச்சிக்கிட்டு இங்கக
வை மாட்கடங்கிைார் கபால, நீங்க கபாய் கூப்பிட்டா
நிச்சைம் வருவார், அவர் எங்கக இருக்கார்னு கதடி கண்டுப்
பிடித்து நீங்களாவது அரழத்துட்டு வாங்க மாமா"

1341
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ரககரள குவித்து ஓர் நிற்கும் துைைத்துடன் நிற்கும்
தன் மருமகரளப் பார்க்க ைாகஜந்திை வர்மனுக்கு
பரிதாபமாக இருந்தது.
"கண்டிப்பாம்மா, இரு இகதா பத்து நிமிடங்களில்
வந்துடுகைன்",
என்ைவர் காதில் தன் கபாரன எடுத்து ரவத்தார்,
அடுத்த சில கநாடிகளில் அவரள கநாக்கி வந்தவர்,
"அம்மா, வர்மா எங்க இருக்கானு கதரிந்துட்டு, நீயும்
என்னுடன் கிளம்பு",
"நானா..? அவர் என்ரன அவருரடை முகத்திகல
முழிக்க கூடாதுனு கசால்லி இருக்காரு, நானும் வந்தால்
ககாபப்படுவார், அவர் இல்லாம அைண்மரனரை தாண்டக்
கூடாதுனு கசால்லி இருக்கார்",
"இப்கபா என்கனாட தாகன வை? அதனால் ஒண்ணும்
இல்ரல, கபரிை ைாஜா உத்தைரவ ககட்டு தான் வந்கதன்னு
கசால்லு",
"இருந்தாலும் மாமா..",
தீட்சண்ைா தைங்கினாள்.

1342
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உன்ரன உன் அத்ரதகை கபாய் அரழத்து வை
சம்மதம் கசால்லிட்டா, நானும் அனுமதி ககாடுத்துட்கடன்,
அப்புைம் ஏன்மா தைக்கம்?",
"என்ன கமடகம கபாக கசால்லிட்டாங்களா!! இகதா
வகைன் மாமா",
என்ைப்படி உள்கள கசல்லும் தீட்சண்ைாரவப் பார்த்த
ைாகஜந்திை வர்மனுக்கு சிவகாமி கதவி குைல் காதில்
ஒலித்தது.
"கபாங்க, அந்த கவரலக்காரிரையும் அரழத்துட்டு
கோட்டல் கோட்டலா அலஞ்சி என் ரபைரன கண்டு
பிடித்து இங்கக அரழத்துட்டு வை கசால்லுங்க, இவரளப்
பார்த்து ைாரும் அந்த ஸ்டார் கோட்டலில் உள்களலாம்
விடமாட்டாங்க, நீங்க கபான தான் விடுவாங்க, எனக்கு
என் ரபைன் இன்னும் அரை மணி கநைத்தில் இங்கக
இருக்கணும், இவள் மட்டும் என் ரபைகனாட வைரலனா
அவள் என் அைண்மரனக்குள்கள வைக் கூடாது, அப்படிகை
கதாரலந்து கபாக கசால்லிடுங்க, அவரள அங்கககை
திரும்பிப் பார்க்காமல் இைக்கி விட்டுட்டு வந்துடுங்க, இவள்

1343
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தாலி எடுத்து ககாடுத்து நடக்க கபாகும் என் மகன்
கல்ைாணம், இவள் இைந்துட்டாள்னு நடக்கட்டும்",
"ஆனா, இந்த கபாண்ணு கமல் எந்த தப்பும் இல்ரல,
வர்மா தான் சண்ரடப் கபாட்டுட்டு கபானான்",
"இவள் தன் பிச்ரசக்காை புத்திரை காட்டி ஏதாவது
கபசி இருப்பாள், அதான் என் மகனுக்கு ககாபம் வந்து
இருக்கும், இவள் எந்த அளவு கபசி இருந்தால் கநற்று
கபான என் மகன் இன்னும் அைண்மரனக்கு வைரல,
அவனுக்கு ஏதாவது ஒண்ணுனா இவரள சும்மா விட
மாட்கடன்",
பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு எச்சரித்த சிவகாமி
கதவிைால் மட்டும் எழுந்து நடக்க முடியும் என்ைால்
தீட்சண்ைாரவ நிச்சைம் கதடி வந்து அடித்து இருப்பாள்.
"வாங்க மாமா, கபாகலாம்",
என்ைப்படி வந்த தீட்சண்ைா குைல் ககட்டு சிந்தரன
கரலந்தவைாய் ைாகஜந்திை வர்மன் நிமிர்ந்தார். அவருக்கு
எதிகை புைப்பட தைாைாக தீட்சண்ைா நின்றுக்
ககாண்டிருந்தாள், அவள் கநற்றியில் புதிதாக விபூதி,
குங்குமம் கீற்றும் கண்ணீர் வந்து கசன்ை தடைமும்

1344
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருப்பரதக் கண்டு அவள் மனமுருகி பிைாத்தரன கசய்து
வந்து இருக்கிைாள் என்று அவருக்கு புரிந்தது.
"நீ கீகழ கபாம்மா, அங்கக இரளை ைாணி மட்டும்
பைன்படுத்த ஒரு கார் இருக்கும், அதில் உக்காரும்மா, நான்
உன் அத்ரதயிடம் கசால்லிட்டு வகைன்",
என்ைவர் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் நகர்ந்தார்.
அடுத்த சில கநாடிகளில் தீட்சண்ைாரவயும் ைாகஜந்திை
வர்மரனயும் சுமந்து இரு கார்கள் அந்த அைண்மரனயின்
வாயிரல கவகமாக கடந்து பைப்பரத அங்கு பூத்து
குலுங்கும் கசண்பக மைத்தில் குடியிருந்த கிளிக் கூட்டம்
ஒன்று தங்கள் பஞ்சாைத்து மைந்து திரும்பிப் பார்த்தன.
"காரலயில் இருந்து ஃகபான் பண்ணுகைன், இந்த தீட்சு
கபாண்ணு எடுக்ககவ மாட்டாைாக்கா, இவர் கவை
காரலயில் ோஃப் கட லீவ் கபாட்டுட்டு அவ வீட்டுக்காைர்
ஆபிசுக்கு கபானாைாம், ஆனால் அவர் இன்ரனக்கு
லீவ்வாம், சரி இவள் கிட்ரடைாது கபசலாம்னு பார்த்தால்
இவள் கபாரனகை எடுக்க மாட்டைா",
என்ைப்படி கபாரன டீப்பாய் கமல் ரவத்தாள் மலர்.

1345
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"விடு மலரு, அவளுக்கு ஏதாவது முக்கிைமான கவரல
இருந்திருக்கும், நான் கூட கநத்து பங்சன் பத்தி ஃகபானில்
கசான்கனன், வகைனு தான் கசால்லி இருக்கா, பார்ப்கபாம்",
"ம்ம்..இது எல்லாத்ரதயும் விட இந்த குழந்ரத
விஷைத்ரத அவளிடம் கசான்னால் கைாம்ப
சந்கதாஷப்படுவா",
மலரின் முகம் முழுக்க நிரைந்த புன்னரகயுடன்
கசால்ல, அந்த புன்னரக அனுரவயும் கதாற்றிக்
ககாண்டது.
"கபா மலரு, என்கிட்ட கூட ஒரு வார்த்ரத நீ
கசால்லாம மரைத்து விட்டிகை, ைார் கசால்லிகைா நான்
கதரிந்து ககாள்ள கவண்டிைதாயிட்டு",
"அப்படி எல்லாம் ஒண்ணும் இல்லக்கா, நாகன
குழப்பத்தில் இருந்கதனு உங்களுக்கக கதரியும்ல, அதான்",
என்ைவாறு அனுவின் ரகரை ஆதுைமாகப் பிடித்துக்
ககாண்டாள் மலர்.
"கைாம்ப வருஷத்துக்கு அப்புைம் உண்டாகி இருக்க,
அதனால் ககாஞ்ச காலம் வரைக்கும் கஷ்டமா இருக்கிை
கவரலகள் எல்லாம் கசய்ைாத, கமடிக்கல் படித்த உனக்கு

1346
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நான் கசால்லி கதரிை கவண்டிைது இல்ரல, சரி
மதிைத்துக்கு சரமத்துட்டிைா? நான் கவணா சரமத்து
ரவத்துட்டு கபாகட்டுமா?",
என்ைப் படி அனு எழ முைல, மலர் தடுத்தாள்.
"இல்ரல பைவாயில்ரலக்கா, நான் காரலயிகல
எல்லாம் பண்ணிட்கடன், நீங்க சாப்பிட்டுட்டு கபாங்க,
என்ரனப் பார்க்க கபாய் கமனகிட்டு லீவ் கபாட்டுட்டு
வந்து இருக்கீங்ககள, குட்டிரையும் அரழத்து வை
கவண்டிைது தாகன?",
"அவளுக்கு எக்சாம் மலரு, அன்ரனக்கு அம்மாகிட்ட
தீட்சண்ைா பத்தி கபசிட்டு இருக்கிைப்கபா, தீட்சு
அக்காரவப் பார்க்கணும் அம்மா, அக்காக்கு கல்ைாணம்
ஆகிட்டா? அப்கபா இனிகம என் கூட கபச
மாட்டாங்களா? விரளைாட மாட்டாங்களானு ககட்டு ஒகை
ைகரள",
"ோ..ோ..!! இங்கக வந்தாகல அவள் கூட தீட்சு
விரளைாடி கிட்கட இருப்பாளா, அதான் ககைக்டா ஞாபகம்
வச்சி ககட்கிைா",

1347
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமாம், உன் பர்த்கடக்கு அக்கா வருவானு கசால்லி
வச்சு இருக்கிகைன்",
என்று கசால்லி விட்டு சிரித்தாள் அனு. "கபாரனகை
எடுக்க மாட்டைா!!",
என்று மலர் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாவின்
ஃகபான் ைாருமில்லா தீைன் அரையில் இருந்த கஷாபாவில்
தன் எஜமானி தன்ரன எடுக்க மைந்து கசன்று விட்டாள்
என்று ககட்பாைற்று கிடந்தது.
"இங்கக தான் இருக்காைா மாமா அவர் ?",
காரில் இருந்து இைங்கிை தீட்சண்ைா தன் முன்கன
இருந்த தனக்கு பழக்கப்பட்ட ரிசார்ட்ரடப் பார்த்து விட்டு
தன் முன்னால் நின்ை காரில் இருந்து இைங்கிை ைாகஜந்திை
வர்மரனப் பார்த்து ககட்டாள்.
"அவன் இங்கக தான் இருப்பான், எனக்கு கதரியும்,
வாம்மா என் கூட",
என்ைவர், அவர்கள் இருவரையும் கண்டு வாசலில்
நின்ை கசக்கியுரிட்டி விரைப்பாக அடித்த சல்யூட்ரட
கண்டுக் ககாள்ளாது அந்த ரிசார்ட் உள்கள நடந்தார்.
ஏகனா கதரிைவில்ரல தீட்சண்ைாவிற்கு மனதில் ஒரு

1348
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பதட்டம் சூழ ஆைம்பித்து, இன்று தன் வாழ்வில் ஏகதா
நடக்கப் கபாகிைது என்ை எண்ணம் எழுந்தது. அந்த
எண்ணத்ரத விைட்ட முைன்ைாள், அவளால் அது
முடிைவில்ரல. பிைம்மாண்டமான பைந்து விரிந்து இருந்த
நீச்சல் குளத்ரத கடந்து கபார்ட்டிக்ககா கநாக்கி கசல்லும்
கபாது அங்கு இருந்த கார் கஷட்டில் தீைன் அவளிடம்
கசால்லி இருந்த புதுக் கார் பளபளத்து நின்றுக்
ககாண்டிருப்பரத தீட்சண்ைா கவனித்தாள். அந்த
ரிசார்ட்டின் ோலில் நுரழந்த தீட்சண்ைா ரவயும் ைாகஜந்திை
வர்மரனயும், கணினி முன் அமர்ந்து மும்முைமாக ஏகதா
கவரலப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த விக்ைம் தன் முகத்தில்
அவர்கள் இருவரையும் அங்கு எதிர்பாைாத திரகப்ரப
மரைத்து கைாசரனைாக அவர்கரள கநாக்கி வந்தான்.
"எங்கக உன் தீைன் சார்?",
ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் ககாபத்துடன் ஒலித்தது.
"சா..சார் இங்கக இ..இல்ரல சார்",
தைக்கத்துடன் பதில் கசான்ன விக்ைமின் கன்னத்ரத
ைாகஜந்திை வர்மன் ரககள் பதம் பார்த்தன. அந்த

1349
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரைரை வாங்கிக் ககாண்டு எந்த வித சலனமும் இன்றி
அப்படிகை நின்ைான் விக்ைம்.
"எவ்வளவு ரதரிைம் இருந்தால் கபாரன எடுக்க
மாட்டாய்? எங்கக அவன்?",
"சார் தான் எந்த கபாரன எடுக்க கவண்டாம்னு
கசான்னார், சார் இங்கக இல்ரல சார்",
அரை வாங்கிக் ககாண்டு அந்த அரைக்கான எந்த
சலனமும் இன்றி கசான்னரதகை கசால்லும் விக்ைரம
ஆச்சிரிைத்துடன் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"இவன் இருக்காகன, வர்மா ககாரலகை பண்ணாலும்
மூச்சு விட மாட்டான், எல்லாம் வர்மா ககாடுக்கும் இடம்",
என்று தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி கசால்லிைவர் கண்கள்
ககாபத்தில் சிவந்து விக்ைரம பார்த்தது.
"கே! என் ககாபத்ரத கிளைாகத, அவன் மனசு
சரியில்ரலனா இங்கக தான் இருப்பானு எனக்கு கதரியும்,
கசால்லு எங்கக இருக்கான்?",
என்ைப்படி ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் ககாபத்தில்
உைர்ந்ததில் தீட்சண்ைா நடுவில் புகுந்தாள்.

1350
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உங்க சார் எங்கக இருக்கார் விக்ைம்? உண்ரமரை
கசால்லுங்க! கநத்து ைாத்திரியில் இருந்து அவர்
அைண்மரனக்கு வைகவ இல்ரல",
தீட்சண்ைா வாடிை முகத்தில் எரதக் கண்டாகனா
விக்ைம், கமௌனமாக ஒரு அரைக்குள் நுரழந்து சில
கநாடிகளில் கவளிகை வந்து ஒரு சாவிக் ககாத்ரத
அவரள கநாக்கி நீட்டிைவன் பார்ரவ மாடியில் இருந்த
பால்கனி அரைரைப் பார்த்தது.
"இரு, உன்ரன வந்து வச்சிக்கிகைன்",
என்று தன் கண்களால் எச்சரித்தப்படிகை கவகமாக
மாடிப்படி ஏறும் தன் மருமகள் பின்னால் மாடிப்படி ஏறினார்
ைாகஜந்திைவர்மன். பூட்டி இருந்த அந்த பால்கனி அரை
வாயிலில் நின்று தைங்கிைப்படி நின்ை தீட்சண்ைா கமதுவாக
படிகைறி வரும் ைாகஜந்திை வர்மரனப் பார்த்தாள்.
"அட, என்னம்மா நீ என்ரனப் பார்த்துக் கிட்டு நிக்கிை!
ம்ம், பூட்ரட திை",
என்ைப்படி அவள் அருகில் வந்த ைாகஜந்திை வர்மன்
குைல் ககட்டு தைங்கிப்படி அந்த அரையின் பூட்ரட
திைந்தவள், அந்த அரைக் கதரவ திைக்கலாமா

1351
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவண்டாமா என்று தைங்கி நிற்க அவளின் தைக்கத்ரத
கண்டுக் ககாள்ளாது அந்த அரைக் கதரவ திைந்து
உள்களப் பார்த்த ைாகஜந்திை வர்மன் முகம் மாறிைது, தன்
அருகில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த தன் மருமகள் முகத்ரத
சங்கடமாகப் பார்த்து விட்டு, திரும்பி விக்ைரம எரித்து
விடுவது கபால் பார்த்தார், அவரின் முகம் மாற்ைம் கண்டு
கைாசரனயுடன் அந்த அரையின் உள்களப் பார்த்தவள்
முகம் அதிர்ச்சிக்கு மாறிைது.

1352
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 93
"அவன் முகம் காைபவ..
உயிர் ககாண்டு இருக்கிபைன்..
அவனுக்காகபவ இந்த..
உடல் ககாண்டு இருக்கிபைன்..
அவனுக்கு ஒருக் கண்ணில் வலி
என்ைால் கைங்குவது என் மறுக் கண் அல்ைபவா..?
அவபன தண்டித்து எனக்கு
வலி ககாடுக்கிைான்..
என்னவன் என் தீரன்..

-❤️இந்த தீட்சுவின் தீராத ஆபேயில்

என் கைவன் தீரன்❤️

"அய்கைா ! என்னங்க..!!!",

தீட்சண்ைா குைல் பதறிைது. அந்த அரையின் உள்கள

நுரழை முைன்ைவரள நுரழை விடாது தடுத்தது அந்த
அரையில் இருந்து வந்த ஒரு விதமான புரகயுடன் கூடிை
மணம். காற்றுடன் வந்த அந்த மணம் ஏற்படுத்திை தாக்கம்

1353
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா மற்றும் ைாகஜந்திை வர்மரன இரும ரவத்ததில்
இருமிக் ககாண்கட விக்ைரம பார்த்து முரைத்தார்
ைாகஜந்திை வர்மன். அவரின் முரைப்பில் இருந்த
ககள்விரைப் புரிந்துக் ககாண்ட விக்ைம் தைங்கிைப்படி
கசான்னான்.
"சார் தான் எனக்கு ைாரும் கவண்டாம், நான் தனிைா
இருக்கணும், எல்லாத்ரதயும் மைந்துனு, ட்ைக்ஸ் ககட்டாரு,
அதான் சார் ககாடுத்கதன்",
"என்ன ட்ைக்ஸ்ஸா..??!!!!!",
தீட்சண்ைா குைல் அதிர்ச்சியில் அலறிைது.
"எஸ் கமடம், சார் தான் ககட்டார்",
"ஓ..அவர் ககட்டால் நீ ககாடுத்துடுவிைா? முட்டாள்,
எப்கபாதில் இருந்து இந்த பழக்கம் வர்மாக்கு?",
ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் ககாபத்தில் சீறிைது.
"இது தான் சார் முதல் தடரவ, சார் எப்கபாதும்
பாட்டிகலாடு நிறுத்தி விடுவார், ஆனால் கநத்து ஈவினிங்
கலர்ந்து நிரைை பாட்டிரல காலிப் பண்ணினது மட்டும்
இல்லாம புதிதாக ஸ்கமாக் கவை பண்ணினார் சார், கஜயின்
ஸ்கமாக்கர் மாதிரி பத்து, பதிரனந்து பாக்ககட்டுகள் காலி

1354
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பண்ணிட்டு, என்ரன ட்ைக்ஸ் எடுத்துட்டு வை கசால்லி
அரத வாங்கிட்டு கதரவ சாத்திைவர் தான் அதுக்கு பிைகு
திைக்ககவ இல்ரல",
"அய்கைா..!!! கடவுகள!!!",
தீட்சண்ைா முகம் அதிர்ச்சிக்கு மாறிைது.
"வர்மா!!!!! ஒகை நாளில் அவனுக்கு என்ன வந்தது?,
தைங்கி தைங்கி பாட்டிரல கதாடுபவனா இப்படி ஒகை
நாளில் ஸ்கமாக், ட்ைக்ஸ்னு!!!",
ைாகஜந்திை வர்மன் முகம் வருத்தத்தில் மூழ்கிைது.
அரத காதில் வாங்காது தீட்சண்ைா கவக கவகமாக அந்த
அரை உள்கள கசன்ைாள்.
"அம்மா, கபாகாதா!! அவகன கதளிந்து தன் தப்ரப
உணர்ந்து தான் என்ன பண்ணிட்டு இருக்ககாம்னு பார்த்து
வைட்டும், நீ வாம்மா",
என்ைப்படி அந்த அரையில் கிடக்கும் காலி
மதுப்பாட்டில்கள், பாதி புரகத்த சிககைட் துண்டுகரளப்
பார்த்து முகத்ரத சுளித்தப்படி கூறும் ைாகஜந்திை வர்மரன
கண்டுக் ககாள்ளாது இருமிைப்படி அந்த அரை உள்கள
கசன்ை தீட்சண்ைா அந்த அரையின் ஏசிரை நிறுத்தி விட்டு,

1355
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த அரையின் சன்னல்கரள கவக கவகமாக திைந்து
ரவத்தாள். அந்த அரையின் கஷாபாவில் ரகயில் பாதி
குடித்து முடித்த பச்ரச நிை மதுப் பாட்டில் ஒன்கைாடு
சாய்ந்துக் கிடந்த தீைன் வாயில் ஏகதா ஒட்டி இருப்பது
கண்டு தீட்சண்ைா கைாசரனைாக அருகக கசன்று
பார்த்தவளுக்கு அது நான் தான் என்று கபாரத தரலக்கு
ஏறி அவன் எடுத்து ரவத்து இருந்த வாந்தி கசால்லிைதில்
அதில் கிடந்த தன் கணவனின் ரகரை கவக கவகமாக
எடுத்து நகர்த்தி ரவத்தவளுக்கு அவனின் அத்கதாற்ைத்ரத
கண்டு மனதில் துைைம் கபாங்கிைது.
"எப்படி ஆளுரமயும் கம்பீைமும் நிரைந்த என் தீைன்
இப்படி கிடக்கிைாகன!!!!",
"விக்ைம்!!! ககாஞ்சம் வாட்டர் கிரடக்குமா?",
என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"இகதா கமடம்!!!",
என்ை விக்ைம், அந்த அரைரை விட்டு கவளிகை
கசன்ைவன் அடுத்த சில கநாடிகளில் ரகயில் தண்ணீர்
பாட்டிலுடன் அங்கு பிைசன்னமாககவ அரத வாங்கிை
தீட்சண்ைா தீைனின் ரக மற்றும் வாயிரன துரடத்து

1356
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விட்டவள், அவன் முகத்தில் தண்ணீர் கதளித்து
எழுப்பினாள்.
"என்னங்க..!!! எழுந்திருங்க!!!! பிளீஸ்"
அவள் குைல் அவனிடம் ககஞ்சிைது, ஆனால்
அவனிடம் அரசவு தான் இல்ரல. அவளின் அந்த
இரைஞ்சல்
ைாகஜந்திை வர்மரன அரசத்தது.
"அம்மா!! விடு அவரன, இங்கககை கிடக்கட்டும், நான்
அவன் அம்மாரவ இங்கக அரழத்து வகைன்",
"அவங்க எதுக்கு மாமா, முடிைாத நிரலயில் இங்கக?
இன்னும் ககாஞ்சம் கநைம் தான், அவர் எழுந்துடுவார்",
என்ை தீட்சண்ைா மீண்டும் தீைரன
எழுப்ப முைன்ைாள்.
"அவன் எழுந்திருக்க மாட்டான்மா, பாரு எத்தரன
பாட்டில் குடித்துட்டு கபாட்டு இருக்கான், அப்படி என்ன
அவனுக்கு மன அழுத்தம்? அவன் அம்மா வந்து தன்
மகனின் லட்சணத்ரதப் பார்க்கட்டும், உன்னால் தான்
இவன் இன்னும் அைண்மரனக்கு வைரலனு நிரனச்சிட்டு

1357
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்கிை அந்த எண்ணமாவது அவளுக்கு மாறி தன் மகன்
இருக்கும் நிரல புரிைட்டும்",
"அதுக்குனு இவரை இப்படிகை விட்டுட்டு வைாதா?
மன்னித்துடுங்க மாமா, இவர் இல்லாம என்னால் அங்கக
வை முடிைாது",
"அவன் கபாரத கதளிை இன்னும் கைண்டு நாள்
ஆகும் கபால, நீ எப்படி இங்கக இருப்ப? நான் இரு
டாக்டருக்கு ஃகபான் பண்ணிகைன், வர்மாரவ
அைண்மரனக்கு அரழத்துட்டு கபாயிடலாம்",
"கபாறுங்க மாமா, டாக்டர் வைதுக்கு முன்னாடி இவர்
கபாரத அட்லீஸ்ட் ககாஞ்சமாவது கதளிைனும்",
என்ைவள் ரகயில் இருந்த தண்ணீரை கவகமாக தீைன்
முகத்தில் அடித்தாள், அப்கபாதும் அவனிடம் அரசவு
இல்ரல. அவன் ரகயில் இருந்த அந்த மதுப்பாட்டிரல
முகத்ரத சுளித்து ககாண்கட எடுத்தவள், அரத கீகழ
ரவத்தாள். கமலும் அருகில் இருந்த மற்ை கபாருட்கரள
அவள் நகர்த்த முற்பட்ட கபாது ைாகஜந்திை வர்மன் குைல்
இரடயிட்டது.

1358
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கபாறும்மா, இந்த ரூரம கவரலக்காைங்க கிளீன்
பண்ணிடுவாங்க, அைண்மரனயின் இரளை ைாணி இரத
எல்லாம் கசய்ைக் கூடாதும்மா" ,
"எஸ் கமடம், தீைன் சாருக்கு நீங்க இந்த மாதிரி
கவரல எல்லாம் கசய்தீங்கனு கதரிந்தா சார் எங்கரள
திட்டுவாரு",
என்ை விக்ைம் அந்த ரிசார்ட்டில் இருந்த ைாகைா
கவரலக்காைர்கரள அரழத்து வை முற்பட்டான்.
அதரனக் கண்டு தீட்சண்ைா நிமிர்ந்தாள், அவள்
முகத்தில் புன்னரக கதான்றிைது.
"நீங்க கசால்ைது சரி தான் மாமா, ஆனால் இரளை
ைாணி என்பரத விட, முதலில் இவருக்கு நான் மரனவி,
அதன் பிைகு தான் அந்த பட்டம் எல்லாம், அதுவும்
இல்லாமல் இவர் எடுத்த வாந்திரைல்லாம் இன்கனாரு
கபண்ரண சுத்தம் கசய்ை கசால்வது எனக்கு சங்கடமா
இருக்கு"
அதற்குள் விக்ைம் அரழத்து வந்திருக்கும்
கவரலக்காைப் கபண்ரணப் பார்த்து கசான்ன தீட்சண்ைா,
தீைரன கமன்ரமைாக கஷாபாவில் சாய்த்துப் படுக்க

1359
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ரவத்தவள் தாமதிக்காது புடரவரை இழுத்து கசாருகி
ககாண்டு தண்ணீரை எடுத்து வந்து கீகழ கிடந்த வாந்திரை
சுத்தம் கசய்தாள், அங்கு உரடந்து மற்றும் காலிைாக
கிடந்த மதுப்பாட்டில்கரள அப்புைப்படுத்த முற்பட்டாள்.
"அம்மா..!!! கபாதும், இரதைாவது கவரலக்காைங்க
கசய்ைட்டும், அப்புைம் உன் ேஸ்கபண்ட் எழுந்தால்
என்ரனயும் கசர்த்து திட்டுவான்ம்மா",
என்ை ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் ககட்டு புன்னரகத்த
தீட்சண்ைா அந்த கவரலரை ரகவிட்டு தீைரன எழுப்ப
முைன்ைாள்.
"என்னங்க..!!! எழுந்திருங்க!! இங்கக பாருங்ககளன்",
அவள் அவனின் ரககரள கதய்த்து விட்டு எழுப்ப
முைன்ைாள்.
"டாட், அவரள எல்லாப் கபாண்ணுங்க மாதிரியும்
நிரனத்து விடாதீங்க, எனக்கு ஏதாவது ஒண்ணுனா
உங்களுக்கும் மாம்க்கும் முன்னாடி முதலில் அவள்
கண்ணில் தான் கண்ணீர் வரும், எனக்கு ஒண்ணுனா
துடித்துப் கபாய்டுவா அவ",

1360
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தன் மகன் கசான்னது உண்ரம தான் என்று கபாரத
தரலக்ககறி கண்கரள திைக்காது கிடக்கும் தன் கணவரன
எழுப்ப முைன்று ககாண்டிருக்கும் தன் மருமகளின்
முகத்தில் இருந்த தவிப்ரப பார்க்க பார்க்க ைாகஜந்திை
வர்மனுக்கு புரிந்தது.
"கலஃப்ட் ரசட் தாகன பாத்ரூம் ?",
தீட்சண்ைா குைல் ககட்டு நிரனவுகள் கரலந்தவைாய்
ைாகஜந்திை வர்மன் நிமிர்ந்துப் பார்த்தார். அதற்குள் தீைரன
ரகத் தாங்கலாகப் பிடித்தப்படி நின்றுக் ககாண்டிருந்தவள்
விக்ைமிடம் ககட்டுக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"எஸ் கமடம்.., சாருரடை ட்ைஸ் எல்லாகம கநக்ஸ்ட்
ரூமில் இருக்கு கமடம், நீங்க இனி எல்லா வீக் எண்டும்
இங்கக வருவீங்கனு உங்களுக்கும் சாருக்கும் ட்ைஸ் எல்லாம்
கநத்து தான் வாங்கி ரவத்தார் சார்",
"ஓகக, நான் அந்த ரூமுக்கக சாரை அரழத்துப்
கபாகைன்",
என்ைவரள நிமிர்ந்துப் கைாசரனைாக பார்த்தார்
ைாகஜந்திை வர்மன். அவரின் பார்ரவரை புரிந்துக் ககாண்ட
தீட்சண்ைா,

1361
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீங்க ககாஞ்ச கநைம் ோலில் கவயிட் பண்ணுங்க
மாமா, நான் இவரை இன்னும் ககாஞ்ச கநைத்தில் எழுப்பி
கீகழ கூட்டிட்டு வகைன்",
என்ைவள் அவைது பதிரல எதிர்ப்பார்க்காமல் அவரன
ரகத்தாங்கலாக அரழத்து கசன்ைவள், அந்த அரைரை
விட்டு கவளிகைறி பக்கத்து அரைக்கு கசன்று அங்கு
இருந்த குளிைலரையில் ஷவரை திைந்து விட்டு தீைரன
அதில் தள்ளிஅவரன தட்டினாள்.
"தீைா, எழுந்திரு.., என்ரன தண்டிக்காத, பிளீஸ்!!!",
என்று அவரன உலுக்கிைவள் கண்கள் கலங்கிைது.
"அது என்னடி , திடீர்னு தீைாங்குை, அப்புைம் என்னங்க
கபாடுை?, உனக்கு தான் வைரலல? அப்புைம் ஏன்டி
கஷ்டப் படுை? தீைானு கபர் கசால்லிகை கூப்பிடுடி, அந்த
என்னங்க ஒரு மாதிரி கநச்சுைலாகவ இல்ரலடி",
"அப்கபா நீங்க என் கமல் ககாபப் படும் கபாது
தீட்சண்ைானு கூப்பிடாம தீ கன கூப்பிடுங்க, நானும் தீைானு
கூப்பிடுகிைன், அப்படிகை ககாபம் வந்தால் தீ தீட்சண்ைாவா
மாறி ஒகை கசகண்ட்ல சாருக்கு அந்நிைமா ஆயிடுைா
அப்படி தாகன பாஸ்?",

1362
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஹி..ஹி..தீ..!! எப்படிடி ககைக்டா கசால்ை?",
"அங்க என்ன ஓடுகதா அது அப்படிகை இங்கக
டிைான்ஸ்பர் ஆயிடும் மிஸ்டர். தீைன், உங்கரள மாதிரிகை
நாங்களும் அது மாதிரி ககாபம் வந்தால் என்னங்கனு
கசைற்ரகைாக அந்நிைமா கபச கவண்டாம்? அதுக்கு தான்
அந்த என்னங்க, அதுவும் இல்லாம உங்கரள தீைா தீைானு
உங்க அம்மா முன்னாடி கூப்பிட்டு அதுக்கு நாலு கபச்சு
வாங்க நான் தைாைா இல்ரல",
என்ைப்படி அவன் மார்ரப விட்டு விலகி எழுந்தவரள
கபாக விட அவனுக்கு மனதில்லாது அவள் ரகப் பிடித்து
இழுத்து மீண்டும் அவரள தன் கமல் சாய்த்து அரணத்துக்
ககாண்டான். அரத எதிர்ப்பாைாத அவள் அவன்
முகத்ரதப் பார்த்தாள். அவள் காதில் கிைக்கமான குைலில்
அவன் கபச அவள் மனம் மைங்க ஆைம்பித்தது.
"என்னகமா அங்க என்ன ஓடுகதா அது அப்படிகை
இங்கக டிைான்ஸ்பர் ஆயிடும்னு கசான்ன, இப்கபா இது
என்னகமா உன்கிட்ட ஒன்னு ககட்கணுமாம், அது என்ன
ககட்கப் கபாகுதுனு கசால்லிட்டு கபாடி",

1363
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் அவளின் இதரழ கநருங்கி சிரைப் பிடிக்க,
அவள் தன்ரன மைந்து மீண்டும் அவனுடன் கபார்ரவயில்
அரடக்கலமானாள்.
அரத எண்ணிப் பார்த்த தீட்சண்ைா கண்களில் நீர்
வழிந்தது, அருவிப் கபால ககாட்டும் அந்த ஷவரில்
நரனந்து முடி கரலந்து கவர்ச்சிைாக இருக்கும் தன்
கணவரன ஏக்கத்கதாடுப் பார்த்தாள், ககாட்டிக்
ககாண்டிருக்கும் குளிர்ந்த நீரின் உபைத்தால் அவனின்
கண்கள் ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக திைந்தன. அரத உணர்ந்த
அவள் கண்களில் நீருடன் அவரனக் கட்டிக் ககாண்டு
அவன் முகம் எங்கும் முத்தமிட்டாள்.
"தீைா, என்ரனப் பாரு, உன் தீ",
என்று அவரனக் கட்டிக் ககாண்டு அவன் இதரழ தன்
வசமாக்கிைவள் இப்கபாது அவனுடன் கசர்ந்து முழுவதும்
ககாட்டும் நீரில் நரனந்து இருந்தாள். கண்கரள அரைக்
கண்ணாக திைந்து அவள் மீது சாய்ந்து கிடந்த தீைரன
பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு முகத்தில் ஒரு தீர்மானம் பிைந்து
இருந்தது.

1364
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அகதல்லாம் ஒண்ணும் பிைச்சிரன இல்ரல, ஆமா,
அந்த கபண் தான்",
அந்த அைண்மரனயின் பிைம்மாண்ட கமல் மாடி
அரையில் அமர்ந்து ைாருடகனா ஃகபானில் கபசிக்
ககாண்கட இருந்தாலும் சிவகாமி கதவிக்கு கவனம் தன்
மடியில் இருந்த ஒரு பார்சலில் இருந்தது.
"........",
"நாகன கசால்கைன், அப்புைம் என்ன?",
"........",
"எப்கபா? அடுத்த மாதமா? சரி, கைாம்ப சந்கதாஷம்,
வாங்க!!!",
என்ைப்படி தன் காதில் இருந்த கபாரன ரவத்த
சிவகாமி கதவி முகம் ஏகதா ஒரு விஷைத்ரத
எதிர்ப்பார்த்து கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டு தன் மடியில்
இருந்த பார்சலின் உள்கள இருந்த புரகப் படத்ரதப்
எடுத்துப் பார்த்தது. அதில், பால் நிைத்தில், ரமயிட்ட
அழகான கபரிை கண்கள் சிரிக்க, கநற்றியில் சந்தனம்
இட்டு, தங்க சரிரககள் கநய்த கவள்ரள நிைப்பட்டு
உடுத்தி ஒருத்தி சிரித்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.

1365
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 94
"அவள் ேந்பதாஷத்பத என்னில்..
பவத்தாள்..
என்னில் அவபை நிபைத்தாள்..
இவன் ைாதச்சுவபடப்
பின்ைற்றி நடக்கும்..
அவபை இவன் கருத்தாய் காப்ைான்..
அவள் வலிக் ககாண்டால் முதலில்
கைங்குவது இவன் விழிபய..
என் உயிர் அவள்..
என்னால் அவள்..
எனக்குள் அவள்..
அவள் என் காதல் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்"

-❤️ தீட்சுவின் தனிபமகளில் கைந்து விட துடிக்கும்

இந்த தீ ( ரு ) ரன்❤️

1366
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

"பைப்புடை மாதிரி கவை எதுவும் இல்ரலல மிஸ்டர்.

ஆப்ைகாம்?",
கவரலைாக ஒலித்தது சிவகாமி கதவி குைல்.
"இல்ரல கமடம், சார் இன்னும் ககாஞ்ச கநைத்தில் கண்
முழித்து விடுவார், அப்புைம் வழக்கம் கபால் இருக்கலாம்
ஒண்ணும் பிைச்சிரன இல்ரல, சார் வாமிட் பண்ணிட்டதால்
பிைச்சரன இல்ரல, பட் சார் எடுத்துக் ககாண்ட ட்ைக்ஸ்
கைாம்ப வீரிைமானது, அரத அவாய்ட் பண்ணினா சார்
கேல்த்க்கு இதுப் கபால் எந்த பிைச்ரனயும் இருக்காது",
அந்த மருத்துவர் கசால்ல சிவகாமி கதவி திரும்பி
பார்த்து அந்த அரையின் வாயிலில் தைங்கிைப்படி நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து முரைத்தாள்.
அவளின் அந்தப் பார்ரவரை கண்ட தீட்சண்ைா முகத்தில்
துைைம் மண்டிைது. தீைரன அைண்மரனக்கு அரழத்து
வந்து அவள் தங்களுரடை அரையில் அவரனப் படுக்க
ரவத்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத சிவகாமி கதவியும்,
ைாகஜந்திை வர்மனும் அங்கு வந்து விட்டனர். சிவகாமி

1367
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதவி வரும் கபாகத தீட்சண்ைாரவ எரித்து விடுவது
கபால் பார்த்தப்படி வந்தாள்.
"இவரள கவளிகைப் கபாக கசால்லுங்க, இவளால்
தான் என் மகனுக்கு இந்த நிரல, டாக்டர் பாத்து முடிக்கிை
வரைக்கும் இவள் உள்கள வைகவ கூடாது, ம்ம் கபாக
கசால்லுங்க!!!, இல்லனா எனக்கு வை ஆத்திைத்துக்கு
இவரள என்ன பண்ணுகவன்னு எனக்கக கதரிைாது",
தன் மாமிைாரின் ருத்ை கதாற்ைத்ரதக் கண்டு மனம்
முகம் மாறி நின்ை தீட்சண்ைா தன் மாமனாரை பார்த்தாள்,
அவரள பரிதாபமாகப் பார்த்த ைாகஜந்திை வர்மன், நான்
என்ன கசய்ைட்டும்? என்பது கபால் கமௌனமாக நின்ைார்.
"கபாக கசால்லுறீங்களா? இல்ரல நான் கவளிகைப்
கபாகவா?",
மீண்டும் சிவகாமி கதவியின் குைல் அவரளக்
கரலத்ததில் கமௌனமாக தீட்சண்ைா கமத்ரதயின் கண்
மூடிக் கிடந்த தன் கணவரன ஏக்கமாகப் பார்த்துக்
ககாண்கட அந்த அரைரை விட்டு கவகைறினாள். சிறிது
கநைத்தில் டாக்டர் வந்து தீைரன கசாதித்துப் பார்ப்பதும்
அவரிடம் ைாகஜந்திை வர்மனும் சிவகாமி கதவியும் ஏகதா

1368
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபசிக் ககாண்டு இருப்பரதயும் அந்த அரையின் வாயிலில்
நின்றுக் ககாண்டு பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு தன் கணவன்
உடல் நிரல பற்றி அவர் என்ன கசால்லிக் ககாண்டு
இருக்கிைார் என்று ககட்க ஆவலாக இருந்தது. ஆனால்
சிவகாமி கதவியின் கவறுப்பு கலந்த பார்ரவ அவரள
அந்த அரைக்குள் விடாமல் கவளிகை வாசலிகல
நிறுத்திைது.
"ஓகக கமடம், தாங்க் யூ, தாங்க் யூ சார்",
அந்த டாக்டர் விரடப் கபற்று கசன்ை சில கநாடிகளில்
தீைன் கண் விழித்தான்.
"தீைா..என்னப்பா? இப்படி பண்ணிட்கட?",
சிவகாமி கதவியின் குைல் தாய்ப் பாசத்தில் உருகிைது.
தீைன் குைல் ககட்ட தீட்சண்ைாவிற்கு அவன் கண் விழித்து
விட்டான் என்று புரிைகவ, அவளுக்கு உள்கள கசன்றுப்
பார்க்க ஆவலாக இருந்தது. சிவகாமி கதவியின் முரைப்பு
அவரள தைங்க ரவக்ககவ வாசலிகல நின்று ககாண்டு
படுக்ரகயில் இருந்து எழுந்து அமர்ந்து இருக்கும் தீைரனப்
பார்த்தாள். அவன் சிவகாமி கதவியிடம் ஏகதா ககட்டுக்

1369
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு இருந்தான். தீைனின் அந்த குைல் அவளுக்கு
கதளிவாக ககட்டது.
"தீ..!!!!! தீ..!!!! டாட் தீ எங்க? எங்கப் கபானாள்
அவள்?",
அருகில் தன் அம்மா, அப்பா இருந்தும் கண்
விழித்தவுடன் அவரளத் கதடும் அவனின் குைல்
தீட்சண்ைாவின் மனதில் அவனுக்கான காதல் தீயில் பற்ை
ரவத்ததில் அவரள கதடும் அவனின் குைலில் அவள்
இந்த முரை சிவகாமி கதவியின் முரைப்பிரனக் கண்டுக்
ககாள்ளாது அந்த அரைக்குள் கவகமாக விரைந்தாள்.
"எங்க அவள்? நான் இப்படி இருந்தால் அவள்
பக்கத்தில் தாகன நிச்சைம் இருப்பா? எங்ககப் கபானாள்
அவள்?",
தீைன் குைலும் அவன் கண்களும் அவரள கதடிைதில்
கவக கவகமாக அந்த அரையின் உள்கள நுரழந்தவரள
கண்டதும் தீைன் முகம் மலர்ந்தது.
"எங்கடி கபான? தூங்கி எழுந்த உடகன உன்ரனத்
கதடுவனு உனக்கு கதரிைாதா? ஆமாம், எதுக்கு மாம்
அண்ட் டாட் நம்ம ரூமுக்கு வந்து இருக்காங்க?",

1370
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் இைல்பாக அவளிடம் கபசிக் ககாண்கட கபாக,
அதுவரை, அவரள எதுக்குப்பா கதடுை? மாம் வந்து
இருக்ககன்ல என்கிட்ட என்னனு கசால்லு தீைா? என்று
அவரனக் ககட்டுக் ககாண்டு இருந்த சிவகாமி கதவியின்
முகம் மாறிைது. அதுவும் ைதார்த்தமாக தீட்சண்ைா நிமிர்ந்து
அவளின் முகத்ரதப் பார்த்ததில், விருட் கடன்று தன் சக்கை
நாற்காலிரை நகைத்திக் ககாண்டு அந்த அரைரை விட்டு
கவளிகைறினாள்.
"என்னாச்சு டாட்? மாம்க்கு? ஏன் இப்படி ககாபமா
கபாைாங்க?",
அரத கைாசரனைாக பார்த்தப்படிகை ைாகஜந்திை
வர்மரன தீைன் ககட்க, அவர் பதில் கசால்லாது ஒரு
புன்னரக அவரன கநாக்கி வீசி விட்டு, தீட்சண்ைாரவப்
பார்த்து,
"அம்மா, நீ கபாய் இப்பவாது சாப்பிடும்மா, முதலில்
உன்ரன நீ பார்த்துக் ககாள்ளும்மா, நீ நல்லா இருந்தால்
தான் என் மகன் நல்லா இருப்பான், அவகனாட சக்திகை நீ
தானு எனக்கு புரிந்து கபாயிட்டு",
என்ைப்படி தீைரனப் பார்த்தவர்,

1371
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உன் அம்மாவின் ககாபத்ரதப் பற்றிகை நிரனத்துக்
ககாண்டு இருக்காகத, நான் அவளிடம் கபசிக்
ககாள்கிகைன், இனி இந்த கபண்ரண ரக நீட்டி அடிக்கும்
கவரல ரவத்துக் ககாள்ளாகத வர்மா, அது என்னப்
பழக்கம்? கநற்று முழுவதும் கபாரதயில் நீ
இருந்திருக்கிைாய், இது எல்லாம் இந்த அைண்மரனயின்
இரளை ைாஜா கசய்யும் கவரலைா?",
"டாட், என்னால் தாங்க முடிைாது தான் குடித்கதன்,
நான் என்ரனகை மைக்க தான் குடித்கதன், அதுவும்
இல்லாது..",
என்று அவன் கபச ஆைம்பிக்க ைாகஜந்திை வர்மன் தன்
ரக நீட்டி அவரன தடுத்தார்.
"எதுவா இருந்தாலும் நாரளக்கு கபசிக் ககாள்ளலாம்,
நாகன உன்னிடம் நிரைை விஷைங்கள் கபசணும், அதற்கு
முன்னால் அந்த கபண்ரணப் பாரு, கநற்றில் இருந்து
தவித்துப் கபாய்விட்டாள், நான் நாரள உன்னிடம்
கபசுகிகைன், வகைம்மா"

1372
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தீைனிடம் ஆைம்பித்து தீட்சண்ைாவிடம்
முடித்தவைாய் அவர் அந்த அரைரை விட்டு நகர்ந்தார்.
அவர் கசன்ைப் பிைகு தீைரனப் பார்த்த தீட்சண்ைா நகர்ந்து,
"ஏதாவது சாப்பிடுகிறீி்ைா தீைா?",
என்றுக் ககட்டு விட்டு எரதகைா எடுக்க அவள் நகை
முற்பட அவன் அவளின் ரகரை பிடித்து தடுத்தான்.
அவள் புரிைாதுப் பார்த்தாள்.
"எதுக்குடி பாத்ரூமில் என்ரனக் கட்டிக் ககாண்டு
அப்படி அழுத?",
அவள் அவரன நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். அவள்
பார்ரவரை கண்டு ககாண்டவன்,
"எனக்கு அப்கபா ஓைளவு கபாரத கதளிந்து விட்டது,
உனக்கு தான் என்ரன விட உன் பிைந்த வீட்டு ஆட்கள்
தாகன முக்கிைம்? அப்புைம் எதுக்குடி அப்படி அழுத?,
ஆமாம், ஏன் இன்னும் சாப்பிடரல?",
அவள் கமௌனமாக இருந்தாள், அவளின் வீங்கிை
கன்னம் அவரன உறுத்திைதில் அவளின் ரகரை எடுத்து
தன் ரகக்குள் ரவத்து ககாண்டு கமௌனமாக அவரள தன்
கநஞ்சில் சாய்த்து அரணத்துக் ககாண்டான்.

1373
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் ஒரு முக்கிை முடிரவ எடுத்கதன், அதனால்
தான் அந்த அழுரக, அந்த முடிவின் பாைம் தாங்காமல்
எனக்கு கதாள் சாய்ந்து அழ ஒரு ஆறுதல்
கதரவப்பட்டது, உன்ரன விட்டால் எனக்கு மடி சாை ைார்
இருக்கா? அதான் அந்த முடிவு எடுக்க காைணமான
உன்கிட்டகை ஆறுதல் கதடி என் மனப்பாைத்ரத கண்ணீைா
உன்ரன கட்டிக் ககாண்டு இைக்கி ரவத்துவிட்கடன்",
அரையின் சன்னரல கவறித்துக் ககாண்டு அவன்
முகம் பார்க்காது கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
"ஓ..!!!! அப்படி என்ன முடிவு?",
"நானும் என் வார்த்ரதகளும் உன்ரன எந்த அளவுக்கு
பாதித்து இருந்தால் இப்படி உன்ரனகை மைக்கிை அளவுக்கு
கபாரதயில் மூழ்கி இருந்திருப்ப? ககாஞ்ச கநைத்துக்கு
முன்னாடி மாமா கசான்னது கபால் நான் தான் உனக்கு
சக்தி, நான் உன்ரனகை நிரனத்துக் ககாண்டு உனக்காக
வாழ்ந்த இந்த ஒரு மாதத்தில் நீ இது கபால் ஒரு
சூழ்நிரலயில் இருந்து தப்ப உன்ரன மைந்து குடிக்க
முைற்சி கசய்ைல, ஆனால் கநத்து நீ ஒரு சூழ்நிரலயில்
இருந்து தப்ப அரத மைக்க முைற்சி பண்ண பாட்டிரல

1374
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மட்டும் இல்லாமல் ட்ைக்ரச கவை எடுத்து இருக்க, அப்படி
நீ அரத கதடும் சூழ்நிரல எதனால் வந்தது?, நமக்கு
நடுவில் வந்த விரிசலால் தாகன? ம்ம்? நான் எப்கபா என்
பிைந்த வீட்டு ஆட்கரள கதட ஆைம்பிக்கிைகனா
அப்கபாலாம் நமக்குள் விரிசல் வருது, அது இந்த நாலு
சுவர்க்குள்ள முடிந்து விட்டால் பைவாயில்ரல, அந்த விரிசல்
என்ரன தீனு அரழக்கும் உன் குைரல ககட்ட உடன்
அல்லது என்ரன உன் ரக அரணப்பில் அடங்கி
இருக்கும் கபாகத எனக்குள் மரைந்து விடுகிைது, ஆனால்
உனக்கு அப்படி இல்ரல, என்னால் நீ பாதிக்கப்பட்டு அது
உண்டாக்கும் உன் உணர்வுகளுக்கு ஆறுதலாக
சமாதானமாக நீ என்ரனத் கதடாது பாட்டிரல கதடுகிைாய்,
அது உன்னுடன் முடிந்துப் கபானால் பைவாயில்ரல, அது
உன் அலுவலக கவரலரை பாதிக்கிைது, உன் உடல்
நலத்ரதப் பாதிக்கிைது, கபரிைவங்களின் மனரதயும்
பாதிக்கிைது, இது எல்லாத்துக்கும் மரைமுக காைணம் நான்
தாகன? அதனால் இனி உன் விருப்பம் தான் என்
விருப்பம்னு வாழ முடிவு எடுத்துட்கடன், இனி எனக்குனு
தனிப்பாரத இல்ரல, இனி நீ எங்கக என்ரன ரகப்

1375
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிடித்து கூட்டிட்டு கபாறிகைா அங்கக உன் பின்னாடிகை
வந்துகைன், கபாை பாரத கல்லு முள்ளா இருந்தால்
என்ரன ரகயில் சுமந்து ககாண்டு கபாக தான் நீ
இருப்பல? அப்புைம் என்ன? இனி உன் விருப்பப்படி தான்
இந்த தீ இருப்பாள்",
என்று அவள் கபசி முடிக்க அவன் முகம் மலர்ந்தது.
"இரத தான் நான் எதிர்பார்த்கதன்டி, லவ் யூ தீ,
இப்கபா வாது நான் என்ரன கசால்ல வந்கதன்னு
என்ரனப் புரிந்துக் ககாண்டாகை, இனிகம பாரு, உன்ரன
எந்த அளவுக்கு நான் ககாண்டு வைப் கபாகைன்னு, இனி
தீைனு கசான்னாகல என் நிரனவுடன் உன் முகமும் இந்த
கசாரசட்டிக்கு மனதில் வந்து நிற்கணும், வர்ை ஃப்ரைகட
உன்ரன ஒரு முக்கிைமான இடத்துக்கு கூட்டிட்டு
கபாகைன்டி, அப்கபா உனக்கக புரியும்",
என்று உற்சாகமாக கபசிக் ககாண்கட கபானவன்
முகத்ரதகைப் பார்த்தவளுக்கு அவன் கசான்ன அந்த
ஃப்ரைகட தான் அவள் பிைந்த வீட்டுக்கு கபாக
ஆரசப்பட்ட நாள் என்று எண்ணம் மனதில் எழுந்து
அமுங்கிைது. இனி அவன் அவள் அவன் கசால்லும்

1376
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பாரதரை பின்பற்றி நடக்க கவண்டும், அவரள இந்த
கஜன்மத்தில் பிைந்த வீட்டுக்கு அனுப்ப மாட்டான் என்பது
அவளின் வீங்கிை கன்னத்திலும் கநற்று மாரல அவள்
பார்த்த அவனின் ககாபப் முகத்திலும் அவளுக்கு
கதளிவாக புரிந்தது. இவன் கசால்லும் பாரதயில் அவள்
நடக்கவும் அவனின் தீைாக மட்டும் இருக்கவும் அவன்
விரும்புகிைான், சங்கைன் - கதவியின் மகள், திவாகர்
தங்ரக, மலரின் நாத்தனார், அனு அக்காவின் கதாழி என்ை
அரடைாளங்கரள அவள் முற்றிலும் துைந்து ஏன் மைந்து
அவள் மகதீைவர்மனின் மரனவி எனும் அரடைாளம்
மட்டும் ககாண்டு இருக்க கவண்டும் என்று எண்ணும்
அவன் மனம் அவளுக்கு உள்ளங்ரக கநல்லிக்கனி கபால்
கதளிவாக புரிந்துப் கபாக அரத அவள் அவனுக்கு
ககாடுத்து விட்டவள் மனதில் மலரின் முகமும் திவாகரின்
முகமும், அவ்களா தானா தீட்சும்மா? இனி நாங்க
ைாகைாவா உனக்கு என்று ககள்வி ககட்டு அப்படிகை
காற்றில் கரைந்து கபாவது கபால் கதான்ை தீட்சண்ைா
மனதில் வலி ஒன்று கதான்றி மரைந்தது.
"கே தீ, உன்ரன தான்டி !!!!",

1377
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் குைல் ககட்டு தன் எண்ணங்களில் இருந்து
கவளிகை வந்தவளாய் அவரனப் பார்த்தாள்.
"என்னடி கனவில் இருக்கிைா? என் கமல் ஏதாவது
ககாபமா?",
"எ..என்ன கக..ககட்டீங்க?",
அவள் தடுமாை, அவன் தன் தாரடரை கதய்த்துக்
ககாண்கட அவரள கைாசரனைாகப் பார்த்தான்.
"என்னடி? எங்க இருக்க? என் கமல் ககாபமானு
ககட்கடன்",
"இல்ரல, ககாபம் இல்ரல, வருத்தம் தான்,
உங்கரளகை நம்பி இந்த அைண்மரன உள்கள வந்த
என்ரன ஒகை கசகண்ட்ல ைாகைா மாதிரி என் முகத்திகல
முழிக்காதன்னு கைாசிக்காம கசான்னீங்ககள அது தான்
எனக்கு வருத்தம், தீைா உன் கமல் எனக்கு எவ்வளவு
ககாபம் வந்தாலும் உன் கிட்ட கபசாம தான் இருப்கபகன
தவிை உன்ரனப் பார்க்காம நான் இருக்க மாட்கடன்,
ஆனால் நீ கைாசிக்காம அந்த வார்த்ரதரை கசால்லிட்ட,
நீ அடித்தரத விட எனக்கு நீ கசான்ன அந்த
வார்த்ரதயின் அடி என் மனதில் கைாம்ப வலி

1378
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஏற்படுத்திட்டு, நீதான் எல்லாகமனு வந்த என் மனரத
புரிந்துக் ககாள்ளாமல் கதரவயில்லாதவங்கரள பத்தி கபசி
அதுக்கு ககாபப்பட்டு ஒரு ைாத்திரி என்ரன தவிக்க
விட்டுட்டல?",
"உனக்கு என்ரன மாதுரி கூட இரணத்துப் கபசினால்
ககாபம் வருமாடி?",
"நம்ம கல்ைாணத்துக்கு முன்னாடி வைாது, ஆனா
கல்ைாணத்துக்கு அப்புைம் கண்டிப்பா வரும்",
"அது ஏன்?",
"இது என்ன ககள்வி தீைா? அப்கபா நீ அவள் கூட
கமிட்கமண்ட்டில் இருந்த, இப்கபா அப்படிைா? என்
புருஷன் நீ, உன்ரன கபாய் கண்டவள் கூட இரணத்துப்
கபசினால், ஏன் அப்படி மீன் பண்ணி அவ கபரை
கசால்லகவ எனக்கு பைங்கைமா ககாபம் வருது, இதில் நீ
இப்படி ஒரு ககள்வி கவை ககட்கிை?",
"அகத தான்டி எனக்கும், நீ என் கபாண்டாட்டி, இதில்
அந்த மித்ைன் கபரை நான் கசால்லும் கபாது நீ என்ன
வார்த்ரத பதிலுக்கு கசால்லிட்ட! என் கபாண்டாட்டி
எனக்கு கநைாகவ கண்டவரன மீன் பண்ணி கபசுைப்கபா

1379
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எனக்கு எவ்களா ககாபம் வரும்? அந்த ககாபத்தில் தான்
என் மூஞ்சில முழிக்காதானு வார்த்ரதை விட்டுட்கடன்,
மன்னித்துக்ககாடி, கைாம்ப வலிக்குதாடி?, நான் மரிைாவுக்கு
ஃகபான் பண்ணி வைகசால்லவா?",
தன் கநஞ்சில் சாய்ந்து இருந்தவளின் வீங்கிை
கன்னத்ரத அவன் தடவி விட்டு அவன் ககட்டான்.
"இல்ரல, ககாஞ்ச கநைத்தில் வடிந்து விடும்,
தீைா..என்ரன உனக்கு எவ்களா பிடிக்கும்?",
சம்பந்தகம இல்லாது அவள் ககள்வி ககட்டு விட்டு
அவன் கநஞ்சில் இருந்து விலகி நிமிர்ந்து அவன்
முகத்ரதப் பார்த்தாள்.
"இது என்னடி ககள்வி?, நீ தான் எனக்கு எல்லாகம,
என் நிம்மதி, சந்கதாஷம்னு எல்லாத்ரதயும் உன்கிட்ட
வச்சிட்கடன் நான், கநத்துப் பார்த்தீல, என்ரனகை மைந்து
என் பிசிகனஸ், என் உைைம் எல்லாத்ரதயும் மைந்து ஒகை
நாளில் எப்படி ஆகிட்கடன், அந்த அளவுக்கு எனக்குள்ள
நீ ஆளுைடி, இதில் என்னடி இதுப் கபால் முட்டாள்தனமான
ககள்வி?",

1380
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககட்டுவிட்டு அவன் சிரிக்க, அவள் சிரிக்கவில்ரல,
அவள் முகத்தில் சிந்தரன இருந்தது.
"கசா உனக்கு என்ரன கைாம்ப பிடிக்கும்?",
"கே..உனக்கு என்னடி ஆச்சு? நீ தான் எனக்கு
எல்லாகமனு கசால்லிட்டு இருக்ககன், அப்புைம் இப்படி
ககட்டுட்டு இருக்க, நீ என் உயிர், எனக்குள் இருக்கிை
உயிர், இந்த உடம்பு தான் தீைன், உள்கள இருக்கிை உயிகை
நீ தான், கபாதுமா?",
என்று அவரள தன் கநஞ்சில் சாய்த்து ககாள்ள முைல,
அவள் அவனின் ரகரை எடுத்து தன் தரலயின் மீது
ரவத்தாள். அவனின் கசய்ரக புரிைாது அவரளப்
பார்த்தான்.
"என் கமல் உனக்கு இருக்கும் காதல் உண்ரமைான
காதல்னா, நான் தான் உன் உயிர், உனக்குள் கலந்து
இருப்பவளினு நீ கசான்ன வார்த்ரதகள் உண்ரமைான
வார்த்ரதகள்னா அந்த உயிைான என் கமல் சத்திைம்
பண்ணு, இனி உன் வாழ்நாளில் பாட்டிரலயும் எந்த
கபாரதப் கபாருட்கரளயும் கதாட மாட்கடனு",

1381
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் முகம் கநருப்பில் இட்டது கபால் கஜாலித்தில்
அவன் அவள் தரல கமல் தன் இரு ரககரளயும்
ரவத்தான்.
"உன்ரன தவிை என் வாழ்வில் கவறு ஒருத்திக்கு
இடமில்ரலனு நான் உனக்கு ககாடுத்த வாக்ரகக் கரடப்
பிடிக்கப் கபாைது எவ்களா உண்ரமகைா அகதப் கபால்
என் வாழ்க்ரகயில் எந்த சூழ்நிரலயிலும் இனி நான்
பாட்டிரலகைா கவை எந்த கபாரதப் கபாருட்கரளகைா
கதாட மாட்கடன்டி, இதுவும் உண்ரமடி, இந்த கைண்டு
வாக்ரகயும் என் வாழ்க்ரகயில் எந்த நிரல வந்தாலும்
கரடப் பிடிப்கபன்டி, மாைகவ மாட்கடன்டி, இது, நான்
தான் எல்லாகமனு என்ரனப் பின்பற்றி என் சந்கதாஷகம
தன் சந்கதாஷம்னு வாழும் என் தீக்காக இந்த தீைன்
உனக்கு கசய்து ககாடுக்கும் சத்திைம்"
என்ை அவன் முகத்தில் கதளிந்த உறுதியிலும்
தீவிைத்திலும் அவளுக்கு உடல் சிலிர்த்ததில் அவன் மார்பில்
சாய்ந்து கண் மூடினாள்.
"பார்த்தீல சிவகாமி, அவன் கண் விழித்த உடகன
ைாரை கதடினான்னு, அந்த அளவு அந்த கபண் வர்மாவின்

1382
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வாழ்க்ரகயில் கலந்து விட்டாள், வர்மா ரிசார்ட்டில் விழுந்து
கிடக்கும் கபாது அந்த கபண் பட்டப்பாட்ரட நீ
பார்க்கணும்கம, துடித்துப் கபாயிட்டா",
தன் மரனவி ரகயில் ரவத்து ப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்த புரகப்படத்ரதப் பார்த்து ககாண்கட கசான்னார்
ைாகஜந்திை வர்மன்.
"அவள் என் மகரன தன் அழரக காட்டி மைக்கி
ரவத்து இருக்கிைா, அவனின் எகமாஷன்கரள தூண்டி
விட்டு அதில் குளிர் காய்ந்து ககாள்கிைா, அதான் தீைன்
அவள் கபச்சுக்கு ஆடுகிைான், ரகக்காரி",
பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு கசான்ன சிவகாமி
கதவியின் முகம் பைங்கைமாக மாறிைது.
"நீ நிரனப்பது கபால இல்ரல, அவங்க ஒருத்தரை
ஒருத்தர் ஆழமா கநசிக்கிைாங்க, அரத விட அவங்க
கைண்டு கபருக்கும் நடுவில் புரிதல் அதிகமா இருக்கு,
நிச்சைம் தீைன் இந்த இைண்டாம் கல்ைாணத்துக்கு ஒத்துக்
ககாள்ள மாட்டான், அதனால் உன் முடிரவ மாற்றிக்
ககாள்",
"என்ன? என்ன என்கிட்டகை கைாம்ப

1383
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குைரல உைர்த்தி கபசுறீங்க?",
"உண்ரமரை தான் கசான்கனன், அரத உைக்க
கசான்கனன் அவ்களா தான், நீ இந்த இைண்டாம் கல்ைாண
விஷைத்ரத இந்த அரையின் நாலு சுவர்களுக்குள்
ைகசிைமாக பண்ணுவதால் தான் உன்ரனயும் என்ரனயும்
தவிை அந்த விஷைம் இந்த ரூரம தாண்டல, இந்த நாலு
சுவத்ரத தாண்டி விட்டால் தீைனுக்கு கண்டிப்பா கதரிந்து
விடும், அப்புைம் அதன் விரளவு கவை மாதிரி இருக்கும்"
"நீங்க கசால்வரதப் பார்த்தால் நீங்ககள அவனிடம்
கசால்லி விடுவீங்க கபால?",
"ஆமாம் நான் கசால்லத் தான் கபாகிகைன், ஒரு ஏரழ
கபண்ணின் வாழ்க்ரக ககட நான் விட மாட்கடன், அடுத்த
வாைம் தஞ்சாவூரில் இருந்து வாைாங்க"
"என்ன தஞ்சாவூரில் இருந்து வைாங்களா? ைாரை
ககட்டு அவங்கரள வைச் கசான்னீங்க?",
"அவங்க வம்ச வாரிரசப் பார்க்க அவங்க வைாங்க,
எப்கபாதும் வைவங்க தாகன, அரத மைந்து விட்டாைா?",

1384
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கசால்லிவிட்டு டீப்பாய் கமல் இருந்த ஒரு
ஆங்கிலப் பத்திரிக்ரகரை எடுத்துப் பிரித்தார் ைாகஜந்திை
வர்மன்.
"நான் மைக்கரல, ஓ!!! இதனால் தான் உங்க குைல்
கைாம்ப உைருகதா?, ஆனால் அவங்க எப்கபாதும்
அைண்மரன பூரஜக்கு தாகன வருவாங்க, இப்கபா எதுக்கு
வைாங்க?",
"அவங்கரளப் பார்த்து உன் மனது மாறும்னு அல்லது
அவங்க உன்ரன மாத்திடுவாங்கனு நம்பிக்ரகயில் நான்
தான் வைச் கசான்கனன், உனக்கு ஒரு வாைம் கநைம்
இருக்கு, அதற்குள் உன் மனது மாறிடும்னு எனக்கு
நம்பிக்ரக இருக்கு, அதுவரை நான் தீைனிடம் இரதப் பற்றி
கபசல",
"என் மனது மாைாது, நான் அவரள மருமகளா ஏற்றுக்
ககாள்ள மாட்கடன்!!!!!",
"அரதப் பற்றி எனக்கு கவரல இல்ரல, அரத
எல்லாம் தஞ்சாவூரில் இருந்து வைவங்க பாத்துப்பாங்க",
என்ைப்படி தன் ரகயில் இருந்த ஆங்கிலப்
பத்திரிக்ரகயில் மூழ்கினார் ைாகஜந்திை வர்மன். அவர்

1385
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபசிைதுக்கு பதில் கபசாது கமௌனத்தில் மூழ்கி இருந்த
சிவகாமி கதவி பால்கனியில் நின்று கைாசரனயில்
ஆழ்ந்தாள். அவளின் கண்கள் ைதார்த்தமாக அைண்மரன
கதாட்டத்ரத கநாக்கி கபானது. அங்கு மஞ்சள் நிை
பூக்கரள கசாரிந்துக் ககாண்டிருந்த மகிழ மைத்தின் கீழ்
இருந்த மைத்தால் அழகிை கவரலப்பாடுகள் நிரைந்து
கபாடப்பட்டிருந்த மைகமரஜயில் அமர்ந்து தன்
மரனவியுடன் ஏகதா சுவாைசிைமாகப் கபசிக் ககாண்டு
இருந்தான் தீைன். தன் முகத்தில் வந்து விழுந்த
முடிக்கற்ரைரை நகர்த்தி நகர்த்தி விட்டுக் ககாண்டு
தீட்சண்ைா ஏகதா தீவிைமாகப் கபசிக் ககாண்டு இருந்தாள்,
ஒருக் கட்டத்தில் கபச்சு சுவாைசிைத்தில் அவள் மூழ்கி விட,
அவளுக்கு தரலைாட்டி ஏகதா கபசிக் ககாண்கட அவளின்
முகத்தில் வந்து விழுந்த முடிக் கற்ரைரை தீைன் சரி
கசய்தான், பின் இருவரும் எழுந்து இரணந்து கபசிக்
ககாண்கட கதாட்டத்தில் நடந்துக் கசன்ைனர், அவள் ஏகதா
ஒரு இடத்ரத ரகக்காட்டி அவனிடம் கசால்ல, அவரள
விட்டு கவக கவகமாக அகன்ை தீைன் சிறிது வினாடிகளுக்கு
பிைகு ரகயில் ஏகதா ஒரு மலருடன் வந்து அவளின்

1386
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தரலயில் ரவத்து விட்டான், அப்கபாது தீட்சண்ைா
முகத்தில் இருந்த பிைமிப்பும் காதலும் கபாட்டி கபாட்டுக்
ககாண்டு இருப்பரதயும், அதற்கு குரைைாத காதலும்
புத்துணர்வும் தன் மகன் முகத்தில் இருப்பரத கண்ட
சிவகாமி கதவிக்கு காரலயில் தன் அரையில் கசார்ந்து
கண் மூடி இருந்த தன் மகனா இது? என்று அவளுக்குள்
ககள்வி எழாமல் இல்ரல. அந்த பூரவ ரவத்து விட்டப்
பிைகு அரத கதாடர்ந்து தீட்சண்ைாவின் ரகப்பிடித்து அந்த
கதாட்டத்தில் தன் மகன் நடந்து கசல்வரதயும், அந்த
இருவரின் முகத்திலும் பல நூறு ஆண்டுகள் கசர்ந்து
வாழ்ந்த ஒரு முதிர்ச்சிரையும், கநருக்கத்ரதயும்
அன்னிகைானிைத்ரையும், கண்ட சிவகாமி கதவியின்
முகத்தில் பலத்த சிந்தரன எழுந்தது.

1387
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 95
"என் கற்ைபனகளுக்கு..
கோந்தக்காரி..
என் காதலுக்கு கோந்தக்காரி..
எனக்குள் இருந்து அவளின்
காதல் தீயால் கட்டிப் பைாட்டு..
என்பன ஆள்ைவள்..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் ஆனந்த கண்ணீருக்கு

காரைமான இந்த தீ ( ரு ) ரன்❤️

"ஸ்..அப்பாடா..!!!!",
கவரலகரள எல்லாம் முடித்து விட்டு கசாபாவில்
சாய்ந்தாள் தீட்சண்ைா. கநற்று தன்ரன முரைத்து விட்டு
ககாபத்துடன் சிவகாமி கதவி கபானப் கபாது இன்று
நிச்சைம் தன்ரன வார்த்ரதகளால் வறுத்கதடுக்கப்
கபாகிைாள் என்று எண்ணிக் ககாண்கட அவளின் அரைக்கு

1388
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபானவளுக்கு சிவகாமி கதவியின் தீவிை சிந்தரன முகம்
விைப்ரப ககாடுத்தது. அந்த விைப்பு குரைைாமகல
அவளுக்கு மருந்து, மாத்திரை ககாடுத்து விட்டு, கால்
அரசவுக்கு சில பயிற்சிகள் ககாடுத்து விட்டு எல்லாம் தன்
அரைக்கு வந்து விட்டாள் அவள். அவரள கரலப்பது
கபால் அந்த அரையின் சுவர்கடிக்காைம் ஒலி எழுப்பிைது.
அவளின் கண்கள் அனிச்ரசைாக சுவர்க்கடிகாைத்ரதப்
பார்த்தது அது மதிைம் மூன்று மணி என்று அவளிடம்
கசான்னது. தீைன் அன்று காரலயிகலகை அவனின்
அலுவலகத்தில் ஏகதா முக்கிைமான கவரல இருப்பதாக
கூறி விட்டு கசன்று விட்டவன் மாரல நான்கு மணிக்கு
வந்து விடுகவன், கநற்று கபாலகவ கதாட்டத்தில்
நடக்கலாம் என்று அவளிடம் கசால்லி இருந்தான், அதனால்
கநைத்ரத சரிைாக கசலவிட காரலயிகலகை அவள்
எழுவதற்கு முன்கப கவகு சீக்கிைம் கிளம்பி விட்டான்.
கநற்று மாரல அவளின் பிடிவாதத்தால் தான் அவன்
கதாட்டத்திற்கு வந்து அவளுடன் இரணந்து உலாவினான்.
எப்கபாதும் அவனுடன் அவள் இரணந்து நடக்கும்
கபாகதல்லாம் ைாரும் இல்ரல என்ைால் தன் ரகரை

1389
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் கதாளில் கபாட்டு தன்னுடன் அவரள
அரணத்தப்படிகை நடப்பான் அவன், அது தீட்சண்ைாவிற்கு
மிகவும் பிடித்தமான ஒன்று. அப்படி ைாைாவது சுற்றும்
முற்றும் இருந்தால் அவளின் ரக விைல்கரள இறுக்கமாக
பிடித்துக் ககாண்டு அரத விடாது அவளுடன் இரணந்து
நடப்பான், தீைனின் அந்த இருச் கசைல்களுகம அவளுள்
பாதுகாப்பு உணர்ரவ விரதக்கும்.
"இந்த அைண்மரனயின் கதாட்டத்துக்கு இப்படி அழகு
இருப்பரத இன்ரனக்கு தான்டி பார்க்கிகைன்",
அவளுடன் கநற்று இரணந்து கதாட்டத்தில் நடந்த
கபாது அவன் கசான்ன வார்த்ரதகள் இரவ.
"கதாட்டத்து அழகு அப்படிகை தான் இருக்கு தீைா,
உனக்கு தான் அரத ைசிக்க கநைம் இல்ரல",
"உண்ரம தான்டி, ஆனால் எனக்கு கவை மாதிரி
ஒண்ணு கதரியுகதடி?",
"என்ன தீைா..?",
இதமாக வீசிக் ககாண்டு இருந்த காற்ைால் தன்
முகத்தில் வந்து படும் முடிக்கற்ரையிரன ஒதுக்கி

1390
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விட்டப்படி நடந்தவள் அவரனப் நிமிர்ந்துப் பார்த்து
ககட்டாள்.
"இந்த கதாட்டத்து அழரக விட அதிகமான அழகு
ஒண்ணு இந்த கதாட்டத்து அழரக ைசித்து ககாண்டு
இருக்கிைதால் தான் இந்த கசடி, பூக்களின் அழகு என்
கண்ணுக்கு கைாம்ப அழகா கதரியுகதானு கதாணுதுடி..",
அவள் ஒதுக்க மைந்த முடிக்கற்ரையிரன ஒதுக்கி
விட்டப்படி அவன் கசால்ல, அவளுக்கு கவட்கத்தில்
கன்னம் சிவந்ததில் அவள் கீகழ குனிந்துக் ககாண்டாள்.
அவளின் இதழ்கள் பூக்கும் புன்னரகரைப் ைசித்துக்
ககாண்கட தீைன் கமலும் கசான்னான்.
"தீ..என்ரன ககாஞ்சம் நிமிர்ந்துப் பாகைன்",
அவன் குைலில் இருந்த சிரிப்பு அவரள ஈர்க்க
அவளால் நிமிர்ந்து அவன் முகத்ரதப் பார்க்க
முடிைவில்ரல. அரத உணர்ந்த தீைன்,
"நம்ம கபைன் கபத்தி எடுத்து அறுபதாம் கல்ைாணம்
பண்ணினா கூட இந்த கவட்கத்ரத நீ விடகவ
மாட்டடி..ோ!! ோ..!!!",

1391
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவன் கபருங்குைல் எடுத்து சிரிக்க ஆைம்பிக்க,
தூைத்தில் அந்த கதாட்டத்தில் கவரல கசய்துக் ககாண்டு
இருந்த கவரலக்காைர்கள் நிமிர்ந்து தங்கள் எஜமான்
முகத்தில் தவழும் சிரிப்ரப ைசித்துப் பார்த்தனர்.
அரத நிரனத்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தவள்
முகத்தில் அகத கவட்கப் புன்னரக வந்து இருந்தது.
அவனிடம் கபச கவண்டும் என்று அவள் மனம் கசால்ல
அவள் தன் கசல்கபாரன கதடினாள், அது சார்ஜ் இல்லாது
தன் உயிரை விட்டு இருப்பது கதரிைகவ அதுக்கு உயிர்
ககாடுத்து விட்டு சார்ரஜ கபாட்டாள், அது ஏறும் வரை
நாம் குளித்து விட்டு வைலாம் என்று எண்ணி குளிைலரை
கநாக்கி விரைந்தாள், அவள் எண்ணம் முழுவதும் தீைகன
விைாபித்து நின்ைான். அவள் மனம் என்னகவா அன்று
தான் தூை கதசத்தில் இருந்து அவரளப் பார்க்க அவன்
வைப் கபாகிைான் என்பது கபால் உணர்வுகள் அவளுக்குள்
நிைம்பி வழிை, தன் மனரத எண்ணி சிரித்துக் ககாண்டவள்,
குளித்து விட்டு தீைன் அவளுக்கு எடுத்து ககாடுத்து இருந்த
அந்த ஆகாை நிைப் புடரவரை உடுத்தி ககாண்டாள்,

1392
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் அவனிடம் கசான்னது கபால் முகத்தில் இருந்த
வீக்கம் எல்லாம் காணாமல் கபாய்
அழகுடன் கஜாலிக்க, அரத உணர்ந்தவளாய் தன்
முகத்திற்கு கபாட்டு இட்டவள், தரலயில் மல்லிரக சைத்ரத
சூடினாள், அவர்களின் அைண்மரன கதாட்டத்தில் மலர்ந்த
மலர்கள் அரவ, என்று அவள் ைாகஜந்திை வர்மனிடம்
சகஜமாக கபச ஆைம்பித்தாகளா அப்கபாதில் இருந்கத
காரலயும் மாரலயும் அவரள கதடி அந்த அரைக்கு
கதாட்டத்து பூக்கள் சைமாக கதாடுக்கப்பட்டு வந்து விடும்,
அரத அவளின் அரைக்கு வந்து,
"அம்மா, கபரிை ைாஜாவும் ைாணியும் ககாடுக்க
கசான்னாங்க",
என்று அவளிடம் நீட்டும் அந்த அைண்மரனயின்
வைது முதிர்ந்த கவரலக்காரி நீட்டும் கபாது, அவள்
முகத்தில் புன்னரக மின்னும், அரத வாங்கிை தீட்சண்ைா
மனதில் ைாகஜந்திை வர்மன் ககாடுக்க கசால்லி இருக்கிைார்,
அந்த சிவகாமி கதவிைாவது இரத எல்லாம் கசால்வதாது
என்று எண்ணிக் ககாண்கட வாங்குவாள். அரத அவள்
தரலயில் சூட்டும் கபாது, அல்லது அவரளப் பார்த்தால்

1393
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த கற்பகம் முகத்தில் மகிழ்ச்சி கரைப் புைண்டு ஓடும்.
அது, தான் கதாடுத்த பூரவ இந்த அைண்மரனயின்
இரளை ைாணி சூட்டிக் ககாள்கிைாள் என்பதால் வந்த
மகிழ்ச்சி என்று தீட்சண்ைாவிற்கு புரியும். பதிலுக்கு அவள்
புன்னரகப்பாள். அந்த பதில் புன்னரக அவளிடம் இருந்து
வரும் வரை அவளின் உத்தைரவ எதிர்ப்பார்த்து அந்த
கற்பகம் அங்கககை நிற்பாள். அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா
சில நாட்களில் தன் மனநிரல நல்ல நிரலயில் இல்ரல
என்ைாலும் பூரவ ககாடுத்து விட்டு அவளின் புன்னரக
உத்தைரவ எதிர்ப்பார்த்து நிற்கும் கற்பகத்திற்காக வலிை
புன்னரக கசய்வாள், அரதக் கண்டு ஏகதா விருது
வாங்கிைது கபால் பிைமிப்புடன் அந்த இடத்ரத விட்டு
விரைவாள் கற்பகம். இந்த புன்னரகக்கு தான் எவ்வளவு
சக்தி!!! என்று எண்ணிக் ககாண்கட தன் ரூபத்ரத
கண்ணாடியில் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு அவளின் அழரக
உணை முடிந்தது. அதுவும் அந்த ஆகாை வண்ண புடரவ
அவளின் அழகிற்கு அழகு கசர்த்தது.
"தீைா, இது என்ன பத்தாயிைம்னு கபாட்டு இருக்கு?,
எங்கைாவது பங்கசனுக்கு கபாகைாமா?",

1394
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த பட்டுப் புடரவயிரனப் புைட்டி பார்த்துக்
ககாண்கட அவள் ககட்க அவன் சிரித்தான்.
"இல்ரலடி, அது உனக்கு தான், அைண்மரனயில்
கட்டிக் ககாள்ள"
"என்ன? நான் உங்க அம்மாவுக்கு கவரல கசய்ை
இரத கட்டிட்டு கபானால் நல்லா இருக்குமா? அதுவும்
இவகளா விரல உள்ள புடரவரை ைாைாவது சும்மா ரூமில்
இருக்கும் கபாது கட்டுவாங்களா?",
"அப்படிைா? உனக்கு ஒண்ணு கதரியுமா? என் அம்மா
குரைந்த பட்சம் அறுபதாயிைத்திற்கு விரலக் குரைைாத
பட்டு புடரவரை தான் அைண்மரனயில் இருக்கும் கபாது
உடுத்துவாங்க, நீ பத்தாயிைத்துக்கக இப்படி கசால்ை,
ஆக்சுவலா இந்த கலர் உனக்கு கைாம்ப அழகா
இருக்கும்ன்னு தான் இவகளா கம்மி விரலயில்
எடுத்கதன்டி",
"உன் அம்மா பிைந்ததில் இருந்து ைாணி, நானும்
அப்படி தான், என்ன..என் அப்பாகவாடு எல்லாம் முடிந்து
கபாய்ட்டு, நான் ைாணிைாக இருந்த காலம்",

1395
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கே, நீ இப்பவும் ைாணி தான்டி, இந்த மகதீைவர்மன்
கபாண்டாட்டி ைாணிடி, இந்த அைண்மரனயின் இரளை
ைாணி",
என்று அவரள தன் கதாள் வரளவில் அரணத்து
ககாண்டவன், அவள் ரகயில் இருந்த புடரவரை
பார்த்தான்.
"இதில் நீ கைாம்ப அழகா இருப்ப, உனக்கு இந்த
நிைமும் ஆைஞ்ச் நிைமும் உன் அழகுக்கு எக்ஸ்டைா அழகு
கசர்க்குதுடி, அழகான கதவரதகள் எல்லாம் இதுப் கபால்
ஸ்ரக ப்ளூ கலர் புடரவயில் தான் வருவாங்களாம்",
"அட..அப்படிைா? ஏன் கதவரதகள் கவள்ரளக் நிை
புடரவயில் வைமாட்டாங்களா?",
"கவள்ரள நிைப் புடரவயில் ஆத்மாக்கள் தான்டி
வரும், அழகான கதவரதகள் ஆகாை நிை புடரவயில்
தான்டி வருவாங்க",
"அப்கபா நான் மத்த நிை புடரவயில் நல்லா
இல்ரலைா? மிஸ்டர். தீைன்?",
என்று அவள் அவன் மார்பில் கசல்லமாக குத்தினாள்.

1396
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"மத்த புடரவயில் அழகா இருக்க, ஆனால் இந்த
நிைப் புடரவகளில் அழகான கதவரத கபால் இருக்கடி",
"என்ன மிஸ்டர். தீைன், கதவரதங்குை வார்த்ரதரை
கைாம்ப ைசித்து கசால்றீங்க? நீங்க இவகளா ைசித்து
கசால்வரத பார்த்தால் எங்ககைா இடிக்கிகத!! என்ன
மிஸ்டர். தீைன், இதுக்கு முன்னாடி சாரு அப்படி எத்தரன
கதவரதகரள இந்த ஸ்ரக ப்ளூ கலர் புடரவயில் பார்த்து
இருந்தீங்க?"
"கே..ச்கச ச்கச!!! நான் குடிப்கபன் தான் டி, குடிகாைன்
தான், ஆனால் உமரனசர் இல்ரலடி, நான் பழகிை
வட்டாைத்திகல நீ மட்டும் தான்டி புடரவ கட்டி இருப்ப,
மீதம் எல்லாரும் புடரவனா என்னனு ககட்பாங்க",
"ஏன் உங்க எக்ஸ் மாதுளம் பழம் வித விதமாக
டிரசனர் ஸாரி கட்டி ட்டு வருவாங்ககள?",
"கே, அது இங்கக தான்டி, பாரின்ல அவள் கபாடும்
ட்ைஸ்கரள கண் ககாண்டு பார்க்க முடிைாது, நான் தான்
அம்மாவுக்கு பைந்து அவரள ஸாரி கட்டிக்க கசான்கனன்,
அந்த பட்டு ஸாரிலாம் அவளுக்கு கம்பர்டபுளா இல்ரலனு
அவள் அது கபால் இப்கபா நீ கசான்னாகை என்ன

1397
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அது..ஹ்ம்ம் டிரசனர் ஸாரி அது கட்டுவா, அரதயும்
அவள் கட்டும் லட்சணம் உனக்கு கதரியும் தாகன?",
"கசா, சாதைண அம்மணிரை
டிரசனர் ஸாரி அம்மணிைாக்கிை கபருரம திரு.
மகதீைவர்மன் அவர்கரளகை சாரும் அப்படி தாகன?",
என்று அவள் சிரித்தாள்.
"தீ, என்னகமா ஸாரி கட்டிை கதவரதனா எனக்கு உன்
முகம் தான் மனதில் கதான்றும், ஒருகவரள நான் பழகிை
வட்டாைத்திகல நீ மட்டும் தான் எப்கபாதும் ஸாரி கட்டி
இருப்பதால்லா..? இல்ரல என் மனதில் இருந்து என்ரன
ஆட்டி ரவத்துக் ககாண்டு இருக்கும் நீயும் உன்
காதலாலானு எனக்கு கதரிைரல, அதனால் நான் இதுவரை
ைாருக்கும் பர்கசஸ் பண்ணிைது இல்ரல , உனக்கு தான்
முதல் முரை பண்ணிகனன், கசா எனக்கு ஒவ்கவாரு
புடரவரை எடுக்கும் கபாதும் என் மனதில் அந்த
புடரவரை கட்டி ககாண்டு கதவரதைா நீ தான் வந்து
நிற்ப, எனக்கு என்னகமா கைண்டாவதா கசான்ன அந்த
காைணம் தானு கதாணுது, நான் உனக்காக கசய்யும்
ஒவ்கவாரு கசைலிலும் உன்கனாட காதல் தீயின் ஜூவாரல

1398
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தான்டி தகித்து ககாண்டு இருக்கு, உங்க காதல் என்ரன
அப்படி ஆட்டி ரவக்கிது மிஸஸ். தீைன்!!!",
என்று அவளின் கன்னத்ரத கிள்ளி அவன் முத்தம்
ககாடுத்து விட்டு சிரித்தான். அரத எண்ணிக் ககாண்டு
புன்னரக முகத்துடன் அப்படிகை நிரலக் கண்ணாடி முன்
நின்று ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாரவ அவளால் உயிர்க்
ககாடுக்கப்பட்ட அவளின் கசல்ஃகபான் ஒலி கரலத்தது.
அரத எடுத்தாள், மலர் தான் அடித்துக் ககாண்டு
இருந்தாள். அரதப் பார்த்ததும் ஒருகணம் தைங்கி பின்
எடுத்தாள் தீட்சண்ைா.
"தீட்சும்மா..!! எப்படிடா இருக்க?",
மலரின் அன்பு நிரைந்த குைல் அவரள அரசத்தது.
"நல்லா இருக்ககன் அண்ணி..நீங்களும் அண்ணனும்
நல்லா இருக்கீங்களா?, அப்புைம்..அண்ணி..",
என்று தைக்கமாக தான் இனி அங்கு வைமாட்கடன்
என்பரத அவள் எவ்வாறு கசால்வது என்று கதரிைாமல்
தைங்கினாள். ஆனால் அந்த தைக்கத்ரத மறுமுரனயில்
இருந்த மலர் கண்டுக் ககாண்டதாககவ கதரிைவில்ரல.

1399
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சும்மா, ஒரு சந்கதாஷமான விஷைம்டா, அம்மா
திரும்ப நம்ம வீட்டிகல கபாைக்க கபாகிைாங்கடா..",
"அண்ணி..!!!!!!????",
அவள் கசால்வதின் கபாருள் உணர்ந்து சந்கதாஷத்தில்
திக்கு முக்காடிப் கபானாள் தீட்சண்ைா. அவளின் அந்த
சந்கதாஷக் கூக்குைல் ககட்டு மறுமுரனயில் மலர்
சிரித்தாள்.
"ஆமாம் தீட்சு, அத்ரத திரும்ப நம்ம வீட்டிகல
கபாைக்க கபாைாங்க",
"அண்ணி..எத்தரன மாதம்? எனக்கு இப்பகவ
உங்கரளயும் அண்ணரனயும் பார்க்கணும் கபால இருக்கு",
தரலக்கால் புரிைாத மகிழ்ச்சியில்
தீட்சண்ைா தன்ரனயும் அறிைாமல் கசால்லி விட்டாள்.
"இைண்டு மாதம் ஆகப் கபாகிைது, அதான் இந்த வீக்
எண்ட் அம்மாவின் பங்கசனுக்கு வைப் கபாறீல? அப்கபா
வந்து ஆரசதீை பார்த்து என்ரனயும் உங்க அண்ணரனயும்
ககாஞ்சிட்டு கபா",
மலர் குைல் சிரித்துக் ககாண்கட கசான்னதில் அப்கபாது
தான் தான் அங்கக கபாக முடிைாதது தீட்சண்ைாவிற்கு

1400
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உரைத்தது. அதற்கு கமல் அவள் மனதில் அந்த உற்சாகம்
நீடிக்க வில்ரல.
"அண்ணி, கேல்த்ரத நல்லப்படிைா பார்த்துக்
ககாள்ளுங்க, அண்ணா என்ன கசான்னுது?",
"அவர் என்ன கசால்லுவார், அத்ரதகை திரும்ப
கபாைக்கப் கபாைதா கைாம்ப சந்கதாஷமா இருக்கார்",
"கபாங்க அண்ணி, என்கிட்ட முன்னாடிகை கசால்லாம
மரைத்துட்டீங்ககள?",
என்ை தன் நாத்தனாரின் ஆதங்க குைலுக்கு
மறுமுரனயில் சிரித்த மலர், நடந்தது அரனத்ரதயும்
கசால்ல, தீட்சண்ைா உரைந்துப் கபானாள்.
"எனக்கு நிரலைாக ஒரு குடும்பம் அரமந்து என்
காதல் வாழ்வில் கவற்றிப் கபற்று சந்கதாஷமாக வாழும்
வரை தனக்கு குழந்ரத கவண்டாம் என்று தள்ளிப்
கபாட்டாளா!!!!, இத்தரகைவர்கரள தான் நான் இனி
பார்க்க மாட்கடன், அங்கு கபாக மாட்கடன் என்று என்
கணவனிடம் வாக்கு ககாடுத்து இருக்கிகைனா!!!!",

1401
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா மனது அவரள கநாக்கி ககள்விகரள வீசி
குற்ை உணர்வில் மூழ்கி ரவத்ததில் அவளுக்கு தன் நிரல
எண்ணி கவறுரம கதான்றிைது.
"அதான் தீட்சும்மா, உன் ேஸ்கபண்ட்ரட இன்ரவட்
பண்ண கநத்து அவர் அங்கக ஆபிசுக்கு வந்தார், ஆனால்
உன் ேஸ்கபண்ட்ரட மீட் பண்ண முடிைரல, நீயும் கபான்
எடுக்கல",
"அது..அவருக்கு கநத்து ககாஞ்சம் கேல்த் பிைாப்பளம்
ஆயிட்டு அதான் அண்ணி, அந்த கடன்ஷனில் கபாரன
எங்ககா மிஸ் பண்ணிட்கடன்",
"ஓ..அப்படிைா? இப்கபா கேல்த் எப்படி இருக்கு?",
"இப்கபா பைவாயில்ரல அண்ணி, நல்லா இருக்கார்",
"சந்கதாஷம் தீட்சும்மா, இன்ரனக்கு
மூணு மணிக்கு பர்மிஷன் கபாட்டுட்டு உன் அண்ணன்
உன் ேஸ்கபண்ட்ரட பார்த்து இன்ரவட் பண்ணிட்டு
அப்படிகை என்ரன கசக் அப்க்கு அரழத்து கபாகைன்னு
கசால்லிட்டு இருந்தார், இன்னும் ஆரளக் காகணாம்..",
என்ை மலரின் குைல் ககட்டு தீட்சண்ைா திடுக்கிட்டாள்.

1402
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன!! அண்ணன் இவரனப் பார்க்க ஆபிஸ்க்கு
கபாயிருக்கா? அய்கைா இவன் எப்படி அரத நடத்தி
இருப்பாகனா..!!, ஏற்கனகவ ககாபமா இருந்தாகன!!!",
அவள் மனம் கைாசித்து நடுங்கிைது.
"தீட்சும்மா, இரு உங்க அண்ணன் தான் ஃகபான்
அடிக்கிைார், நான் அப்புைம் கபசுகைன்",
என்ைப்படி மலர் தன் கபாரன துண்டித்து விட,
தீட்சண்ைாவிற்கு தரல வலித்தது.
"இவன் என் அண்ணரன எப்படி நடத்தி இருப்பான்,
இவனால் என் அண்ணன் ஏதாவது மனம் கவறுத்து கபாய்
இருக்குகமா? அப்படி ஏதாவது நடந்து இருந்தால் அண்ணி
முகத்தில் நான் எப்படி முழிப்கபன்?",
பால்கனிரை கநாக்கி நடந்து எங்ககா கவறித்துக்
ககாண்டு சிந்தரனயில் மூழ்கி இருந்தவள் மனதில் சற்று
முன் அந்த புடரவரை கட்டும் கபாது இருந்த உணர்வுகள்
எல்லாகம காணாமல் கபாய் இருந்தது.
"என் காதல் கதவரதக்கு என்கமல் ககாபமா..?
நாரளக்கு சீக்கிைம் வந்து விடுகிகைன், உனக்கு ஒன்னு

1403
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வாங்கி வந்கதன்டி அதான் இன்ரனக்கு கலட்..என்னடி
இன்ரனக்கு கைாம்ப அழகா இருக்கிை?",
என்ைப்படி அவரள பின்னால் கட்டி அரணத்துக்
ககாண்டு தீைன் கிைங்கிை குைலில் அவள் கழுத்தில்
முகத்ரதப் புரதத்துக் ககாண்டு ககட்க, அப்கபாது தான்
கீகழ தீைன் கார் வந்து இருப்பரத கண்டுக் ககாண்ட
தீட்சண்ைாவின் ககள்விக்கு பதில் கசால்வரத கபால் சுவர்க்
கடிகாைம் ஐந்து முரை ஒலித்து ஓய்ந்தது.

1404
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 96
"அவளின் சிறுப் புன்னபகயில்
நான் ஒவ்கவாரு நாளும்..
புதிதாய் பிைக்கிபைன்..
அவளின் காதல் தீயால்
என்பன ஈர்க்கும்..
என் அழகான பதவபத அவள்..
எனக்கான அவளின் காதல் தீயில்..
கபரந்து காைாமல் பைாக
விரும்பும்..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் பவண்டுதல்களில் கிபடத்த வரமாக இந்த

தீ ( ரு ) ரன்❤️

தன் கமல் புரதந்த தீைனின் ஸ்பரிசத்ரத

தீட்சண்ைாவால் அனுபவிக்க முடிைவில்ரல, காைணம்

அவளின் மனம் முழுவதும் திவாகர் பற்றிை சிந்தரனககள
விைாப்பித்து இருந்தது, அலுவலகத்தில் இருந்து வந்து

1405
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாட்ரட கூடக் கழட்டாது தன் கூந்தலில் உள்ள
மல்லிரகச் சைத்ரத வாசம் பிடித்துக் ககாண்டு இருக்கும்
தன் காதல் கணவனின் அருகாரமயிரன அவள் உணைகவ
இல்ரல என்று எளிதாக கண்டறிந்து விட்டான் அந்த காதல்
கணவன். அவரள தன் பக்கம் திருப்பி அவளின் முகத்ரத
ஒரு கணம் ஆழ்ந்துப் பார்த்தப்படி ககட்டான்.
"தீ!!! என்னாச்சு உனக்கு? நீ நார்மலா இல்ரல!",
அவன் கைாசரனைாக ககட்க அவள் சில கநாடிகள்
கமௌனத்திற்கு பிைகு
கசான்னாள்.
"ஒண்ணும் இல்ல தீைா, ஏகதா ஒரு சிந்தரன, ஆமா
என்ன இது இன்னும் ஷூரவ கூட கழட்டாம நிக்கிை?"
என்று அவனின் காரலச் சுட்டிக் காட்டிக் ககாண்கட
வலிை புன்னரகப் புரிந்தாள்.
"அதுக்குள்ள தான் இங்கக என் கதவரத என்ரன
சிரைப் பிடித்துட்டாகள?",
என்று அவரள அரணத்த தீைன், அவளின் முகத்தின்
மீது தன் முகத்ரத ரவக்ககவ அந்த கசைலால் தளும்பிை

1406
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உணர்வுகளின் கவகம் தாங்க முடிைாது கண் மூடினாள்
தீட்சண்ைா.
"தீ..!!! என்னடி இன்ரனக்கு கைாம்ப மார்க்கமா இருக்க?
கதவரத கபால?",
"ஏன் மிஸ்டர். தீைரனப் பார்க்க கதவரத வைக்
கூடாதா?",
என்று அவள் சிரித்தாள்.
"இல்ரல, யூசுவலா இதுப் கபால் இருக்க மாட்டிகை,
இப்கபா அதுவும் எனக்கு பிடித்த நிைத்தில் நான் உனக்காக
ைசித்து எடுத்த புடரவயில் இருக்க, அது அப்படிகை
என்ரன அட்ைாக்ட் பண்ணிட்டு, கசா ககாட்ரட கூட
கழட்டாமல் உன்கிட்ட வந்து ஒட்டிக்கிட்கடன்",
என்று அவளின் முகத்தில் இருந்த தன் முகத்ரத
நிமிர்த்தி அவளின் கநற்றியில் முட்டி சிரித்தான் தீைன்.
அதற்கு கசல்லமாக சிணுங்கிைவள் அவனின் ரடரை
தளர்த்தி அவனுக்கு ககாட்ரட கழற்ை உதவிக் ககாண்கட
ககட்டாள்.
"அப்புைம் இன்ரனக்கு ஆபிஸில் என்ன நடந்தது?",

1407
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று சிரித்தப்படிகை ககட்டாள் தீட்சண்ைா, அவள்
மனம் திவாகர் பற்றி அறிந்துக் ககாள்ள தவித்தது.
"நான் கநத்து கசான்கனன்ல டி, அந்த ோங்காங்
காண்டாைாக்ட், அந்த டீலிங் சக்ஸ்சஸ்புல்டி, அப்புைம்.."
என்று அவன் கபசிக் ககாண்கட கபாக அதில் தன்
அண்ணரனப் பற்றி கசால்கிைானா என்று கவனித்து
கதாற்ைாள் அவள்.
"அண்ணி, அண்ணன் இவரனப் பார்க்க இவன்
ஆபிஸ்க்கு கபாயிருக்குனு கசான்னாங்க, இவன் ஏன்
அரதப் பற்றி கபச மாட்டைான்? ஒருகவரள நம்ம
பைப்புடுவது கபால் எதுவும் நடக்கரலகைா? அப்படி
ஏதாவது நடந்து அண்ணன் இவனிடம் ககாபப்பட்டு
இருந்தால் இவன் நிச்சைம் அந்தக் ககாபத்ரதயும்
கவகத்ரதயும் நம்ம கிட்ட காட்டி இருந்திருப்பாகன!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவள் நின்ைாள்.
"கே தீ..? என்னடி அப்படிகை கைாசரனயில் நிக்கிை?,
அந்த டவரல எடுத்து ககாடுடி!!! தீ?????",
என்று தீைன் குைல் ககட்டு தன் எண்ணங்கள் கரலந்து
நிஜ உலகிற்கு வந்த தீட்சண்ைா நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.

1408
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எ..என்ன தீைா கசான்ன?",
அவள் தடுமாறிைப்படி ககட்க, அவன் ஒரு மார்க்கமாக
அவரளப் பார்த்து ரவத்தான்.
"ேும்கும், நீ சரியில்ரலடி, இரத குடுனு கசான்கனன்",
என்று அவள் ரகயில் ரவத்து இருந்த டவரல
வாங்கிை தீைன், கவக கவகமாக குளிைலரைக்குள்
நுரழந்தான். அவன் குளித்து முடித்து விட்டு வருவதற்குள்
அண்ணி அல்லது அண்ணனிடம் கபசி விடலாம் என்று
எண்ணிக் ககாண்டவள், தன் கபாரன எடுத்து திவாகருக்கு
ஃகபான் கசய்தாள், மறுமுரனயில் ரிங் தான் கபாய்
ககாண்கட இருந்தகத தவிை, திவாகர் குைல் ககட்ககவ
இல்ரல, மலருக்கும் இகத நிரல தான் என்று அவளின்
கசல்ஃகபான் கூறிடகவ தீட்சண்ைா கைாசரனயில்
மூழ்கினாள். கன்னத்தில் ரக ரவத்தப்படி ஆழ்ந்த
கைாசரனயுடன் கசாபாவில் அமர்ந்து இருந்தவள் மீது
ஜில்கலன்ை நீர்த்துளிகள் படகவ நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
அங்கக தீைன் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான். அவள் அருகக
வந்தவன் தன் தரலரை ஆட்டி தன் ஈைத்தரலமுடிரை
உதறினான், அதில் இருந்து நீர்த் திவரலகள் அவள் மீதுப்

1409
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பட்டு கதறித்ததில் அவள் நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள், அவளின்
முகம் மாறிைது.
"அய்கைா, தீைா, தரலக்கு குளித்திைா? இந்த கநைத்தில்
கபாய் எதுக்கு தரலக்கு குளித்த? கடப் கலட் எடுத்துட்டு
கவை இருக்கல? இதில் தரல முடிரை கவை ஒழுங்கா
துவட்டாம நிற்கிை!!!",
என்று தன் கைாசரன மைந்துப் கபானவளாய் எழுந்து
துண்ரட எடுத்து அவனின் தரலரை கவக கவகமாக
துவட்டினாள். அவளின் அந்த கசைரல ைசித்த தீைன்
முகத்தில் சிரிப்பு வந்து இருந்தது. அரத அவள் உணைாமல்
அவனின் தரல முடிரை மும்முைமாக துவட்டிக் ககாண்டு
இருந்தாள்.
"கசா கமடத்கதாட கவனத்ரத திரசப் திருப்ப, அவங்க
மனதில் காதல் தீரைப் பற்ை ரவக்க, நான் ஏதாவது
சஃப்பர் ஆனா தான் கமடத்கதாட கவனம் என் பக்கம்
திரும்பும், அப்படி தாகன?",
என்று அவன் ககட்க, அவள் அவரன நிமிர்ந்துப்
பார்த்தாள். அவன் அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி பார்த்தான்.

1410
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உன் அக்கரைக்கும் உன் மனதில் எனக்காக எரிந்து
ககாண்டு இருக்கிை காதல் தீக்கும் அடிரமைான எனக்கும்
என் மனதுக்கும் அது கிரடக்கலனா தாங்காதுடி, உன்கனாட
காதலுக்கு அடிரம நான், நான் எப்கபா வருவனு நீ
என்ரன எதிர்ப் பார்த்துக் கிட்டு இருக்கும் கபாதும், நான்
வந்த பிைகு என்ரனப் பார்த்த பின்னும் உன் கண்ணில்
கதரியும் அந்த காதல் தீயில் ஜுவாரல என்ரன கட்டிப்
கபாட்டு விடும்டி, ஆனால் இன்ரனக்கு அந்தக் கண்ணில்
அது இல்லாது ஏகதா ஒரு கைாசரன மட்டும் தான்
இருக்கு? அதில் இருந்து உன்ரன கவளிகை ககாண்டு வைத்
தான் நான் கவணும்கன தரல சரிைா துவட்டாமல்
நின்கனன், நான் நிரனத்தது கபால் என்ரன அந்த
நிரலயில் பார்த்த உடன் உன் கைாசரன எல்லாம் மைந்து
எனக்கான அந்த அக்கரையும் காதல் தீயும் மட்டும் தான்
உன் கண்ணிலும் முகத்திலும் வந்து நிக்குது இப்கபா",
அவன் தன் மனரத கதளிவாக கசால்லிைரத
ககட்டவளுக்கு அவளின் காதரல எதிர்ப்பார்த்து
ஆவலுடன் அவரள காண வந்து இருக்கும் அவளின்
காதல் கணவரன ஒரு காதல் மரனவிைாக வைகவற்கக்

1411
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முடிைாது தன் அண்ணரனப் பற்றிை சிந்தரனயில் மூழ்கிப்
கபாயிருந்த தன் மனநிரல எண்ணி துைைம் கபாங்கிைதில்,
"சாரி தீைா..",
என்ைவள் அவரனக் கட்டிக் ககாண்டு அவனின்
கவற்று மார்பில் முகம் புரதத்தாள். அவளின் கண்களில்
இருந்து சூடான கண்ணீர் அவனின் கநஞ்ரச நரனத்தது.
அவரள தன் மீது சாய்த்துக் ககாண்டவன், அவளின்
கண்ணீர் உணர்ந்து அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி பார்த்தான்.
"ஏய்? என்னாச்சுடி உனக்கு? ஏன் அழை?",
என்று அவன் விைப்பு கலந்த குைலில் ககட்க, அவள்
ஒண்ணும் இல்ரல என்பதாக மவுனமாக தரலைாட்டினாள்.
"நான் கசான்னரத நிரனத்து அழறிைா? நான்
எதிர்ப்பார்ப்பரத விட நீ எனக்கு உன் காதரல
அதிகமாககவ தருபவள் ஆச்கச, அப்புைம் என்னடி?
இப்கபா தான் அழைாளாம்!!!!!, நான் ஏன் அப்படி ககட்டனா
வந்த உடகன உனக்காக ஒண்ணு வாங்கிட்டு வந்கதனு
கசான்கனன், அது இப்கபா வரைக்கும் நீ என்னனு
ககட்ககவ இல்ரல",
அவன் கசான்னதில் அப்கபாது தான்,

1412
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உனக்கு ஒன்னு வாங்கி வந்கதன்டி அதான்
இன்ரனக்கு கலட்.."
என்று அவன் கசான்னது நிரனவுக்கு வைகவ அவள்
முகத்தில் புன்னரக பூக்க நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
"என்ன தீைா அது..?",
என்று கண்களில் ஆவலுடன் அவன் முகம் பார்த்ததில்
அவன் சிரித்தான்.
"இப்கபா தான் என் கபாண்டாட்டி தீ வந்து இருக்கா",
என்ைவன் நகர்ந்து தன் அலுவலக அரையில் இருந்து
ஒரு பார்சரல எடுத்துக் ககாண்டு வரும் கபாகத அவள்
குைல் உற்சாகமாக உைத்தக் குைலில் கசான்னது.
"கநய் கைாஸ்ட்..!!!",
என்று குதுகாலித்தப்படிகை அவள் அவனிடம் இருந்து
அந்த பார்சரலப் பறித்தாள்.
"உன் பிசி ரடம்ல இரதப் கபாய் கமனகிட்டு
எனக்காக வாங்கிட்டு வந்திைா தீைா?",
அவளின் குைல் விைப்பு அதிகமாககவ வந்து இருந்தது.
"இல்லடி, என் பிஏரவ விட்டு வாங்கி வைச்
கசான்கனன், என்னகமா இன்ரனக்கு ஆபிஸில் இருக்கும்

1413
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாது பரழை ஞாபகம் வந்தது, உனக்கு வாங்கி
ககாடுக்கணும்னு கதாணிச்சு, கசா அப்படிகை வாங்கிட்டு
வைச் கசான்கனன், ஏன்டி என்ரனகை பார்த்துக்கிட்டு
இருக்க? சாப்பிடுடி",
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அந்த
கைாஸ்ட்டின் ஒரு விள்ளல் எடுத்து அவன் சாப்பிட்டு,
"ஹ்ம்ம், சூப்பைா இருக்கு, சாப்பிடுடி",
என்று அவள் எதிகை அமர்ந்தான்.
"தீைா, நீ எப்கபா இகதல்லாம் சாப்பிட ஆைம்பித்த?
ரேஜீனிக் இல்லனு கசால்லுவ?",
அவள் சாப்பிட்டப்படிகை ககட்டாள்.
"அதல்லாம் என் தீக்காக சாப்பிட கவண்டிைது தான்,
ஆரசப் கபாண்டாட்டிக்காக சில விஷைங்கரள கசய்ைது
தப்பு ஒண்ணும் இல்ரலகை?",
என்று சிரித்தவன் கைாஸ்ட்டில் ஒரு விள்ளல் பிய்த்து
அவளுக்கு ஊட்டி விட்டப்படிகை கசான்னான்.
"அன்ரனக்கு பாத்ரூமில் எனக்கு ஏதாவது
ஆயிடுகமானு பதறி என்ரனக் கட்டிக் ககாண்டு நீ அழுதது
என் மனசிகல நிக்கிதுடி, அப்படிப்பட்ட உனக்கு இது கபால்

1414
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சின்ன சின்ன சந்கதாஷங்கரள குடுக்கணும்னு ஆரச, கசா
அத்கதாட ஒரு சின்ன பார்ட் தான் இது"
என்று அவள் ரக ரவத்து இருந்த இரலரை அவன்
பங்கு கபாட, அவள் புன்னரகத்தப்படிகை அவன்
ரகயிரன நகர்த்தி விட்டாள்.
"கபா தீைா, நீ எப்பவாது தான் வாங்கிட்டு வை,
அதுரலயும் இப்படி பங்கு ரவக்கிை?",
என்று அவள் கசால்லி சாப்பிட அவன் சிரித்தான்.
"ம்ம், கநய் கைாஸ்ட்க்காக ஆரசப்புருஷரன கபா
கசால்ைா பாரு",
"அப்புைம், இது எனக்கு கபவரைட்டுல? அதான்
இன்கனாரு கபாட்டலம் இருக்குல்ல, அரத சாப்பிடுங்க
பாஸ்",
என்று அவள் இன்கனாரு கபாட்டலத்ரத சுட்டிக்
காட்ட,
"அதில் உன் எச்சில் இல்ரலகை?",
என்ைப்படி அவள் ரகயில் இருந்த விள்ளரல பறித்து
சாப்பிட்டான், அவன் கசான்ன அந்த கசால்லில் அவளின்
உடலும் மனமும் கமய்சிலிர்த்து ஆர்பரித்ததில் அவள்

1415
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரனகை ைசித்துப் பார்க்க, அவன் உடகன தன் ரகயில்
இருந்த பாதிரை பிய்த்து அவளுக்கு ஊட்டி விட்டான்.
"நல்லா வாரை திைடி, கசா கமடம் முன்னாடி நான்
கவணுமா இல்ரல இந்த கைாஸ்ட் கவணும்மானு ககட்டால்
கமடம் சாப்பாரட தான் ககட்பாங்க அப்படி தாகன?",
"அப்படி இல்ரல தீைா, நிச்சைம் உன்ரன தான்
ககட்கபன், பட் இகதப் கபால் கநய் கைாஸ்ட் கண்டிப்பா
கசய்ை கதரிந்து இருக்கணும்னுங்கிை கண்டிசன்கவாட,
புருஷன் ரகைால் பிடித்த சாப்பாட்ரட அதுவும் புருஷகன
கசம்ம கடஸ்ட்டா சரமத்து ககாடுப்பது எத்தரன
கபாண்டாட்டிக்கு வாய்க்கும்? ",
"கசம்ம விவைம் தான் டி நீ",
"பின்கன கமடம் ைாரு? மிஸஸ். தீைன் ஆச்கச!!",
என்று அவள் சிரித்துக் ககாண்கட கைாஸ்ட்ரட காலி
கசய்ை, அவன் அவரளகை ைசித்துப் பார்த்தான். அவன்
நல்ல மனநிரலயில் உள்ளான் என்பரத உணர்ந்தவள்,
"தீைா..எனக்கு சின்ன சின்ன சந்கதாஷங்கள் மட்டும்
தான் குடுப்பிைா நீ?",

1416
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தன் அண்ணன், அண்ணியிரன மனதில்
ரவத்துக் ககாண்டு அவள் ககட்க அவன் அவரள
ஆழ்ந்து பார்த்தான். அவன் பார்த்த பார்ரவயிகல அவள்
ககட்ட ககள்வியின் உள் அர்த்தத்ரத புரிந்துக் ககாண்டு
விட்டான் என்பது கதரிந்தது.
"தீ நீ என்கனாட கபாண்டாட்டி, எனக்கு மட்டுகம
கசாந்தமானவள், இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணி,
கசா இதற்கு தகுந்த சந்கதாஷங்கரள மட்டும் தான் நான்
குடுப்கபன், நீ அரதயும் தாண்டி எரதைாவது மனதில்
ரவத்துக் ககாண்டு ககட்டால் அதற்கு நான் கபாறுப்பு
இல்ரல, ஆனா நான் திரும்பவும் கசால்கைன், நான்
உன்ரன என்கனாட கபாண்டாட்டிைா மட்டும் தான்
நிரனக்கிகைன், மத்தவங்க கபாண்ணாகவா
தங்கச்சிைாககவா நிரனக்கல, என் கபாண்டாட்டி புத்திசாலி
புரிந்து ககாள்வானு நிரனக்கிகைன்",
என்று கசால்லிவிட்டு அவன் அலுவலக அரை கநாக்கி
எழுந்துப் கபாக அவள் விக்கித்துப் கபானாள்.

1417
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அதான் இந்த வீக் எண்ட் அம்மாவின் பங்கசனுக்கு
வைப் கபாறீல ? அப்கபா வந்து ஆரசதீை பார்த்து
என்ரனயும் உங்க அண்ணரனயும் ககாஞ்சிட்டு கபா",
என்ை மலரின் குைல் அவள் மனதில் ஒலித்தது. தான்
அங்கு கபாககவ முடிைாது என்ை தீைன் சற்று முன் கபசிை
வார்த்ரதகளில் அவளுக்கு கதளிவாகப் புரிை அரத
எண்ணி துைைம் ககாண்டவளாய் பால்கனியில் நின்று
கவறித்தாள். அங்கு கதாட்டத்தில் உள்ள மாமைத்தில் இரு
கிளிகள் ஆனந்தமாய் கபசிக் ககாண்டு இருந்தது. இரு
கிளிகளில் ஒன்று ஆண், இன்கனான்று கபண் கிளி கபால,
அந்த பரிபாரஷயில் திடீகைன்று அந்த கபண் கிளி
முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு தன் சின்ன கால்கள் தத்தி
தத்தி மைத்தின் கமல் நடந்த கசன்ைது, அரத உணர்ந்த
அந்த ஆண் கிளி பைந்து பைந்து அதன் அருகிகல கசன்று
தன் பாரஷயில் ஏகதா கசால்லிக் ககாண்டு இருந்ததில்
அது தன் துரணரை சமாதானப்படுத்த முற்படுகிைது என்று
அரத பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாவுக்கு புரிை
அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
"அப்பா..!!! இந்த கபண் கிளிக்கு ககாபத்ரத பாகைன்",

1418
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அதன் பரிப்பாரஷயில் லயித்தவளுக்கு
அதனால் தன் மனதில் ஏகதா இதம் பைவுவரத உணர்ந்து
விைந்தவரள கரலத்தது தீைன் குைல்.
"என்னடி கதாட்டத்துக்கு வாக்கிங் கபாகணுமா?",
என்ைப்படி அவள் அருகில் வந்து நின்ைான்.
"ஆமாம், உங்க வர்க்ஸ் முடிந்துட்டா வாங்ககளன்
கபாலாம்",
என்று சமாதானம் கசய்ை முைன்ை தன் துரணயிடம்
தன் கமாழியில் ஏகதா ககாபமாக கவகமாக கபசிக்
ககாண்டு இருந்த கபண் கிளியின் கமல் பார்ரவரை
விளக்காது அவன் ரகரை பிடித்து இழுத்தாள் தீட்சண்ைா.
"கபாலாம், பட் இன்ரனக்கு கவண்டாம்",
என்ைப் படி அவளின் ரகரை பிடித்து அவன்
அழுத்தம் ககாடுக்க, அவனின் அந்த கசய்ரகயின்
அர்த்தத்ரத புரிந்துக் ககாண்டவள் அப்படிைா என்று
கண்களில் ககள்விைாக நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். அவள்
முகத்தில் நாணம் வைவா என்று அவரன ககள்வி ககட்டது
அவளின் பார்ரவரை புரிந்துக் ககாண்டு தீைன் பார்ரவ
கமத்ரதரை கநாக்கி பாய்ந்து மீண்டும் அவரள கநாக்கி

1419
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாய்ந்தது. ஆமாம், அப்படி தான் என்று பதிரல கசான்ன
அவனின் அந்த பார்ரவக்கு அவளுக்கு அர்த்தம் புரிை
அவள் முகம் சிவந்தது.
"இன்ரனக்கு நீ கைாம்ப அழகா இருக்கடி, இது
எனக்கான அழகு என்ரன தாகன வந்து அரடயுனும்?
நான் வந்ததில் இருந்து என்ரன கைாம்ப கண்ட் கைால்
பண்ணிட்டு இருந்கதன், அந்த இம்பார்ன்ட்டன் காலால்
தான் இவகளா கலட், தீ கிட்ட வாகைன்..",
என்ைப்படி அவள் கமல் சரிந்தான் தீைன்.
தீட்சண்ைாவின் மனம் சற்று முன் இருந்த துைைத்ரத மைந்து
எப்கபாதும் கபால் அவனிடம் மைங்கி கபச்ரச மைக்க,
அரத உணர்ந்த தீைன் முகத்தில் புன்னரக கதான்றிைது.
அவரள தன் ரகயில் ஏந்திைவன் அவளுடன் கமத்ரதயில்
சரிந்தான், கவளிகை அந்த அைண்மரன கதாட்டத்தில்
இருந்த அந்த மாமைத்தில் அதுவரை ஊடலில் தன்
முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு கபாக்கு காட்டிக் ககாண்டு
இருந்த அந்த கபண் கிளி தன் ககாபம் மைந்து தான் கபச
கவண்டிை பாரஷ மைந்து ஏகதா ஒரு கபைர் கதரிைாத

1420
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உலகில் தன்ரன மைந்து ஆண் கிளியின் சிைகுக்கு அடியில்
கண் முடி அமர்ந்து இருந்தது.
"என்னங்க ஆச்சு? ஏன் தீட்சு கபாரன எடுக்க
கவண்டாம்னு கசான்னீங்க?",
மருத்துவமரனயில் இருந்து கவளிகை வந்த மலர் தன்
கணவனின் இறுகிை முகத்ரத பார்த்து கைாசரனைாக
ககட்டாள்.
"அடுத்தவங்கரள பற்றி உனக்கு என்னடி கபச்சு?
இப்கபா எதுக்கு இங்கக வந்கதாம்? உன் உடம்ரப கசக்
பண்ண தாகன? அரதப் பற்றி மட்டும் கபசு, கதரவ
இல்லாதரத கபசி என்ரன கடன்ஷன் பண்ணாத மலர்",
தன் கணவனின் ககாபக் குைரல கண்டு மலர்
திடுக்கிட்டாள். அதற்கு கமல் அவள் கபச வில்ரல,
கமௌனமானாள். வீடு வந்து கசரும் வரை அந்த கமௌனம்
நீடித்தது.
"நீ கைஸ்ட் எடு, சரமக்க கவண்டாம், நான் கபாய்
கரடயில் வாங்கிட்டு வகைன், அப்புைம் இனி தீட்சு ஃகபான்
பண்ணினானு எடுத்து கபசும் கவரல ரவத்து ககாண்டா
நான் மனுஷனாகவ இருக்க மாட்கடன்டி",

1421
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கர்ஜிக்கும் குைலில் கசால்லி விட்டு கசல்லும் தன்
கணவரனப் அவன் ககாபத்தின் காைணம் புரிைாது
கைாசரனைானாள் மலர்.

1422
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 97
"இவன் ஆபேகபைபய
தன் கவட்கங்கைாக
கவளிக்காட்டி
முகம் சிவக்கும்..
அவளின்றி இவன் ஏது ?
என் காபை பநரத்
பதனீர் பகாப்பையில்
கபரயும் இனிப்பு அவள்..
அவளின் காதல் தீயில் கபரயும்
தீரன் இவன்.."

-❤️ தீட்சுவின் கனவுக் காதைனாக

இந்த தீ ( ரு ) ரன்❤️

கீச்கீச்கசன்று ககட்ட பைரவயின் விதவிதமான

குைல்களின் கலரவைான ஒலிக்குைல்கள் ககட்டு ககட்டு கண்

விழித்த தீட்சண்ைா முதலில் உணர்ந்தது தீைனின் சூடான
மூச்சுக் காற்று தான், அவன் அவள் அருகக மிக

1423
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கநருக்கமாக முகம் ரவத்து ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்தது
மட்டும் இன்றி அவரளயும் தன் கைங்களால் சிரைப் பிடித்து
இருந்தான், எழுந்து நகை முைன்ை அவள் அவனின் சிரைப்
பிடிப்பு உணர்ந்து புன்னரகத்து மீண்டும் படுத்தவள்,
அவனின் முகத்ரதகைப் பார்த்து அவன் தூங்கும் அழரக
ைசித்துக் ககாண்டு இருந்தாள்,
"இவன் தான் எவ்களா அழகா ,கம்பீைமா இருக்கான்,
தூக்கத்தில் கூட என் கமலான அவனின் ஆளுரமரை
என்னமா காட்டுைான் பாகைன்",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவள் ஆழ்ந்து தூங்கும்
அவனின் மீரசயின் இரு முரனகரளயும் முறுக்கி
விட்டவள்,
"என் தீைா..!!! லவ் யூ..",
என்று அவனின் கன்னத்ரத பிடித்து கிள்ளி
முத்தமிட்டப்படி அவனின் அழரக மீண்டும் ஒருகணம்
ைசித்தாள். அவளின் கவனத்ரத மீண்டும் கதாட்டத்து
பைரவகளின் கீச் குைல்கள் ஈர்க்க, எழுந்து கசன்று
கவளிகைப் பார்க்க முைன்ைாள்.
"எழாகத தீட்சு, ககாஞ்ச கநைம் தூங்கிட்டு கபாகைன்",

1424
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவளது உடல் ககஞ்சிைது, அரதப் கபாருட்ப்
படுத்தாது எழு முைன்ைவரள நகை விடாமல் தீைனின் ரக
தன்னுள் இறுக்கிைதில் அவள் முகம் விைப்பில் மாறி
நிமிர்ந்து அவன் முகத்ரதப் பார்க்க, அது ஆழ்ந்த
தூக்கத்ரத விட்டு கரலைாமல் இருந்தாலும் அவள்
பார்ப்பது அறிந்து ஒரு சிறுப் புன்னரக பூத்து இருந்ததில்
அவள் அவனின் ரகரை கிள்ளினாள்.
"கபாதும் தீைன் சார், நீங்க கண்ரணத் திைக்கலாம்,
அப்ப்ப்பா அப்படிகை தூங்குவது கபால் என்ன ஒரு
ஆக்டிங்!!!",
அவளின் குைலில் ககலி இருந்தது. அரத உணர்ந்த
அவன் சிரித்துக் ககாண்கட கண் விழித்து அவரள
ஆரசத் தீைப் பார்த்தான், அவனின் அந்த பார்ரவ
அவளிடம் ஓைாயிைம் கரதகரளயும் அவளுக்கு மட்டுகம
கதரிந்த ைகசிை பாரஷகரளயும் கபசிைதில் தீட்சண்ைா
முகம் நாணி சிவந்தது. அவளின் அந்த முகச்சிகப்ரப
ைசித்துக் ககாண்கட இருந்த தீைன், அவனின் பார்ரவரை
விலக்ககவ இல்ரல.
"தீைா, எனக்கு கவரல இருக்கு",

1425
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சரி..கபாடி.",
என்ைபடி கூறிைவன் அவனின் அந்த பார்ரவரை
விலக்ககவ இல்ரல.
"உங்க அம்மாக்கு இன்ரனக்கு பிைாக்ட்டிஸ் கவை
ககாடுக்கணும்..",
"சரிடி..நல்ல விஷைம் தாகன.., என்ரனயும் ஏகதா
நாரளக்கு மார்னிங் மீட் பண்ணனும்னு கசால்லிட்டு
இருந்தாங்க, அரத விடு, நீ ஏண்டி என்ரனகை பார்த்துக்
கிட்டு இருக்க
கபாடி",
என்ைவன் இதழில் புன்னரக கதான்றி மரைந்தது.
"தீைா, நான் கபாகணும்..எனக்கு நிரைை கவரல
இருக்கு, நீயும் எழுந்து ஆபிஸ் கிளம்பு, என்ன இன்ரனக்கு
ஆபிஸ் கபாக ஐடிைா இல்ரலைா?",
அவனின் பார்ரவ உணர்ந்தவள் சிணுங்கினாள்.
"எனக்கு என்னகமா இன்ரனக்கு ஆபிஸ்க்கு கலட்டா
தான் கபாகப் கபாகைனு கதாணுது",
என்ைவன் அவரள அகதப் பார்ரவரை பார்த்து
ரவக்க,

1426
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைா..என்ரன விடு, நான் கபாகணும்",
என்ைவளுக்கு அதற்கு கமல் கபச்சு வைவா என்ைது.
"கே, நான் என்ன தீ உன்ரனப் பண்ணிகனன்?,
உன்ரன தான் எப்பகவா கபாக கசால்லிட்கடகன?",
என்ைவன் இதழ் புன்னரக மட்டும் மரைைகவ இல்ரல.
"இல்ரல தீைா..என்ரன..",
அவனின் முகத்ரத பார்க்க முடிைாது, எங்கங்ககா
பார்த்த தீட்சண்ைா, குனிந்து தன் ரக விைல்கரள ஒன்றுடன்
ஒன்று ககார்த்தப்படியும் பிரித்தப்படியும்
கசான்னாள்.
"தீைா..என்ரன அப்படிப் பார்க்காத, உ..உன்கனாட
அந்தப் பார்ரவ என்ரன..என்ரன.."
உணர்வுகளின் மிகுதியில் அவளின் குைல் நடுங்கிைது.
"உன்ரன..?",
அவன் குைலில் இருந்த சிரிப்ரப அவள் எளிதில்
கண்டுக் ககாண்டு,
"ேும்கும்..கபாடா..",
என்ைப்படி கவட்கம் தாளாது முகத்ரதப் மூடிக்
ககாண்டு அந்த கவட்கத்திற்கு காைணமானவன் கநஞ்சிகல

1427
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சாய்ந்தாள். அரத உணர்ந்து அவன் உைத்த குைல் எடுத்து
சிரித்தான்.
"அட, என்னடி மரிைாரதலாம் பலமா இருக்கு, மாம்
அண்ட் டாட் கூட என்ரன "டா" கசால்லிக் கூப்பிட்டது
கிரடைாதுடி, இதுரலயும் நீதான் எனக்கு ஸ்கபஷல்டி,
கே!! என்னடி இப்படி கவட்கப்படுை? புதுசா கல்ைாணம்
ஆகி இருக்கிை புதுப்கபாண்ணு கதாத்து கபாயிடுவாடி உன்
கவட்கத்துக்கு, அய்கைா பாகைன், முகம் எல்லாம் எப்படி
சிவந்து கபாயிட்டு",
என்ைப்படி அவளின் ரககரள விலக்கி அவள்
முகத்ரதப் பார்க்க முைன்ைான் தீைன். அவள் பிடிவாதமாக
தன் முகத்ரதக் காட்ட மறுத்துவிட்டாள். அரத உணர்ந்து
அவன் சிரித்தான். அதற்கு அவள் ஏகதா கசான்னாள்,
அவள் முகத்ரத இறுக்கி மூடிக் ககாண்டு இருந்ததில்
அவள் கபசிை வார்த்ரத அவனுக்கு சரிைாக
ககட்கவில்ரல.
"என்னடி கசால்ை? ரகரை எடுத்துட்டு கசால்லுடி",
அவன் குைல் ககட்டு, அவள் தைங்கி தைங்கி தன்
ரகரை எடுத்து விட்டு

1428
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கமல்லிை குைலில் கசான்னாள்.
"நானும் புதுப்கபாண்ணு தான், நமக்கு கல்ைாணம் ஆகி
கைண்டரை மாதம் தான் ஆகுதுனு கசான்கனன்",
என்று கூறிவிட்டு அவன் பார்ரவ அவள் முகத்ரத
வந்தரடயும் முன்கப தன் முகத்ரத தன் இருரககளால்
அவள் மூடிக் ககாள்ளகவ அவன் சிரித்தான்.
"என்னடி உன்ரன என்ன கடிச்சி தின்னுடவா
கபாகைன்? இப்படி முகத்ரத மூடிக்கிை?",
அதற்கு பதில் கசால்லாது அவரன தன் ரகரை
எடுத்து விட்டு ஒருப் பார்ரவ பார்த்தாள். அந்த
பார்ரவரை கண்ட தீைன் தன் ரககரள நீட்டி,
"ஓகக, ஓகக..புரியுது",
என்று அவன் அர்த்தம் மிகுந்த சிரிப்பு சிரிக்ககவ
அவளுக்கு அந்த சிரிப்பு அவன் அவளுடன் இைவில்
எல்ரல மீறிை சில முக்கிை தருணங்கரள நிரனவுப்
படுத்திைது, அதில் அவளுக்கு கவட்க கவட்கமாக வந்து
கதாரலத்ததில் அவள் தன் இருக்ரககளால் முகத்ரத
மீண்டும் மூடிக் ககாண்டாள். அரத ைசித்தப்படிகை தீைன்
கசான்னான்.

1429
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீ என்னகமா நமக்கு கல்ைாணம் ஆகி டூ அண்ட்
ோஃப் மன்த் தான் ஆகுதுனு கசால்ை, ஆனால் எனக்கு
என்னகமா என் தீ கூட காலம் காலமா வாழ்ந்துட்டு வை
உணர்வு.., நமக்கு கல்ைாணம் ஆகி ககாஞ்ச நாள் தான்
ஆகுதுனு என் மனசு நம்ப மறுக்குதுடி, எனக்கு என்னகமா
நீயும் நானும் காலம் காலமா கணவன் மரனவிைாக
வாழ்ந்துட்டு வை மாதிரி கதாணுதுடி, எனக்கக அந்த
உணர்வு வந்துட்டு, நீதான் தீைா தீைானு உருகுவிகை?
உனக்கு கதரிைாதாடி இந்த உணர்வுகரளப் பத்தி ?",
என்று ககட்டு விட்டு அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி
அவளின் மூடிை ரககரள விலக்கி அவள் முகம்
பார்த்தான் தீைன். அவனின் அந்த பார்ரவயின் கவகம்
தாளாது தன் கண் மூடினாள் தீட்சண்ைா.
"தீ..!!!!",
அவனின் குைல் அவரள எங்ககா அரழத்து கசன்ைது.
அது அவனுக்கும் அவளுக்கும் மட்டுகம கசாந்தமான ஒரு
உலகில் அவள் நுரழை கபாவதற்கான ஆைம்பம் என்று
அவள் அறிவு அவளிடம் கசால்லிைது.
"ம்ம்.."

1430
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முணுமுணுப்ரப மட்டுகம பதிலாக ககாடுத்த அவளின்
கரலந்து இருந்த கூந்தரல ககாதி சரி கசய்தவன் அவளின்
கநற்றியில் இருந்து அவனின் கவற்று மார்பிற்கு வந்து
அங்கிருந்து அவளின் கன்னத்ரத வந்து அரடந்து
அலங்ககாலமாக அப்பி இருந்த குங்குமத்ரத துரடத்தவன்,
அவன் கமனியில் ஓட்டி இருந்தகதாடு மட்டும் இல்லாமல்
அவளின் தாரடகளிலும் ஒட்டி இருந்த கநற்று மாரல
அவள் ரவத்து இருந்த பூச்சைத்தின் பூக்கள் மற்றும்
இதழ்கரள புன்னரகக்க எடுத்து அவளின் முகத்ரத சரி
கசய்தவன் கண் மூடி அவனின் அந்த ஸ்பரிசத்தினால் தன்
உடலில் விரளந்த உணர்வுகளில் மூழ்கி கண் மூடி அமர்ந்து
இருக்கும் தீட்சண்ைாவின் முகத்ரத ரகயில் ஏந்திைவன்,
அவளின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக முத்தமிட்டான்.
அவனின் அந்த கமன்ரமயில் தன் உடல் நடுக்கம் எல்லாம்
குரைந்து காணாமல் கபாவரத உணர்ந்தவளுக்கு
ஆச்சிரிைம் பைவிைது.
"இப்கபா எப்படிடி? என்னால் உண்டான அந்த
நடுக்கமும் கவட்கமும் என்னாகலகை சரிைாகிட்டா?",

1431
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ககட்க அவன் கண் திைந்து அவரன காதலுடன்
பார்த்தாள், அவனுக்கும் அவளுக்குமான ைகசிை பாரஷகள்
இல்லாது அதில் காதல் மட்டுகம நிைம்பி இருந்த அந்தப்
பார்ரவக்கு பதில் பார்ரவ அவன் வீச அவள் முகம்
நிரைந்துப் கபானது.
"இரு நான் கபாய் காபி எடுத்துட்டு வகைன்",
என்ைப் படி அவரன விட்டு விலக அவள் முைல,
அவனும் ஏகதா கபரிை மனது ரவத்து அவரள தன்
ரகச்சிரையில் இருந்து விடுவித்தான். ஆனாலும் அவன்
முகத்தில் இருந்த விஷமப் புன்னரகயில் அவள் புருவம்
சுருங்க, கைாசரனைாக அவரனப் பார்த்துக் ககாண்கட
நகை முற்பட்டவள், ஒரு கணம் முகம் மாறி மீண்டும்
நகர்ந்து அவனின் மார்பில் சாய்ந்தாள்.
"ோ..ோ..!!! ைாகைா கபாகைன்னு கசான்னாங்க?, தீ
எங்ககடி காபி?",
அவன் ககட்டு விட்டு சிரிக்க, அவள் இன்னும்
அவரன கநருக்கிப் படுத்துக் ககாண்டு அவனின் மார்பில்
குத்தினாள்.

1432
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கபா தீைா, என்ன இது? இது இப்கபா எடுத்த?
புடரவரை ககாடு",
என்று அவளின் புடரவயின் கமல் படுத்து இருக்கும்
அவனின் கணவரன முரைத்தாள்.
"கசா..கமடம்க்கு கதரிைாது அப்படி தாகன? இது
கநற்று ரநட்டில் இருந்து என் கிட்ட தான் டி இருக்கு, நீ
தான் என் ரக பட்ட உடகன கவை ஒரு உலகத்துக்கு
கபாயிடுறிகை? இப்கபா வரைக்கும் இந்த புடரவரை நான்
தான் கபார்த்தி இருந்கதன்னு நீ கவனிக்ககவ
இல்ரலைாடி?",
அவன் வைவரழத்து ககாண்ட சீரிைசான
முகபாவரனயில் ககட்க, அவள் தவித்தாள்.
"குடு தீைா, எனக்கு கவரல இருக்கு",
"நான் என்னடி பண்ணுன உன்ரன? நான் தான்
உன்ரன எப்பகவா கபாக கசால்லிட்கடகன? நீ தான்
என்ரன நகை விடாம என் கமல படுத்து கிட்டு அடம்
பண்ணிட்டு இருக்க, நகரும்மா நான் ஆபிஸ் கிளம்புனும்,
எனக்கு இம்பார்ட்டன் மீட்டிங் இருக்கு",
என்ைவன் குைலில் ககலி இருந்தது.

1433
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா.., பிளீஸ்..",
"பிளீஸா? சரி, உனக்காக தகைன், அரத
ககாடுக்கிைதுக்கு முன்னாடி ஒகை ஒரு சீக்கைட் உன்கிட்ட
கசால்கைன், இரத மட்டும் நீ ககட்டுட்டு கபாைன்",
"சரி, சீக்கிைம் கசால்லு",
என்ைவள் அவன் முகத்ரதப் பார்த்தாள். அவளின்
காதருகக ஏகதா ைகசிை குைலில் கூறினான், அரத ககட்ட
அவள் முகன் குப்கபன்று சிவந்துப் கபானது.
"அய்கை..சீ..!!",
என்று அவள் அவனின் ரகரை கிள்ளிவிட்டு, தனக்கு
புடரவரை கவண்டாம் எனும் முடிரவ எடுத்து நகை
முற்பட்டப் கபாது, அவன் அவரளப் பிடித்து இழுத்தான்.
"தீ..மிச்சத்ரதயும் ககட்டுட்டு கபாடி, இதுக்கு அப்புைம்
தான் கமயினான சீக்கைட்கட இருக்கு",
என்று அவரள தன் அருகக இழுத்து அவள் காதருகக
அவன் கசால்ல கசால்ல அவள் முகத்தில் இைத்தம்
பாய்ந்தது கபால் சிவந்துப் கபாக, தன் அரணப்பில்
இருந்தவளின் சிவந்த முகத்ரத பார்த்த தீைன், ஒருக்
கட்டத்தில் தன் கபச்ரச நிறுத்தி விட்டு அவளின் இதழில்

1434
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சடாகைன்று முத்தம் ரவத்து விட்டு மீண்டும் அவன்
இைவில் நடந்த கரதரை கதாடை, அவளுக்கான
ஆளுரமரை காட்டும் அந்த ஆளுரமக்காைனின் காதல்
பிடியில் சிக்கித் தவித்து நாணம் ககாண்டு மீண்டும்
அவனில் புரதந்தாள் தீட்சண்ைா.
சன்னரல அருகக கசன்று திரைச்சீரலகரள விலக்கி
அப்கபாது தான் சூரிைன் வைப்கபாவரத முன்கூட்டிகை
அறிவித்து கிழக்கு வானத்தில் பைவிக் ககாண்டு இருக்கும்
சிவப்ரபயும் அந்த அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் அந்த
புதிை விடிைலுக்கான பிளான்கரள கபாட்டுக் ககாண்டு கீச்
கீச் என்று கத்திக் ககாண்டு இருந்த பைரவகரளயும்
ைசித்துக் ககாண்கட தன் தரலமுடிரை துவட்டினாள்
தீட்சண்ைா. அவள் முகத்தில் சற்று முன் தீைனால் உண்டான
நாணச் சிகப்பு இன்னும் இருந்தது.
"எனக்கு என்ன கநத்தா கல்ைாணம் ஆனது? அவன்
கசால்வது கபால் இப்படி கவட்கப் படுகைன்",
என்று தன்ரன எண்ணிக் ககாண்டவளுக்கு புன்னரக
கதான்றிைது.
"என்ன கமடம் தனிைா சிரிக்கிறிங்க?",

1435
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி தன் ககாட்ரட சரி கசய்துக் ககாண்கட
அவள் அருகக வந்தான் தீைன்.
"காைணம் உனக்கு கதரிைாதா? ஆபிஸ் கிளம்பிைாச்சா?
கரடசியில் நீங்க கசான்ன மாதிரிகை கலட் ஆகிட்டுப்
கபால..",
என்ைப்படி புன்னரகத்தாள் அவள்.
"ஆமாம், கநத்து ஈவினிங் நீ அந்த புடரவயில்
இருக்கும் கபாகத எனக்கு இன்ரனக்கு மார்னிங் நான்
ஆபிஸ் கிளம்ப கலட் ஆகும்னு கதரியும்",
என்று அவன் அவளுக்கு மட்டுகம புரியும் ைகசிைப்
புன்னரக கசய்ததில் அவளுக்கு முகம் சிவந்து நாணம்
கபச்ரச தரட கசய்ததில் அவளின் நிரல உணர்ந்து அவள்
கபசமாட்டாள் என்று கதரிந்து அவகன கமகல கபசினான்.
"சரி தீ, நான் கிளம்புகைன், நாரள என்ன நாள்
கதரியுமா?",
"என்ன நாள் தீைா?",
அவனின் அதீத கநருக்கத்தில் தன்ரனகை மைந்து
கபாயிருந்த தீட்சண்ைாவிற்கு அந்த நாள் நிரனவு
இருக்காது தான்.

1436
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நாரளக்கு ஃப்ரைகட டி..",
என்று அவன் கசால்லி விட்டு ஒரு முரை தன்
கதாற்ைத்ரத கண்ணாடியில் பார்த்து சரி கசய்துக் ககாண்கட
கபசினான்.
"நாரள உன்ரன ஒரு முக்கிைமான இடத்துக்கு
அரழத்துட்டு கபாகைனு
கசால்லி இருந்கதன்ல, அங்க கபாயிட்டு அதுக்கு
அப்புைம் நம்ம வீக் எண்ட்ஸ்ரச ரிசார்ட்டில் ஸ்கபன்ட்
பண்ணப் கபாகைாம், சரி டி, கபாயிட்டு வகைன்",
என்ைப் படி அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவன்
அவளின் கன்னத்தில் கலசாக தட்டி விரடப் கபற்று
கசன்ைான், சில கநாடிகளில் அவனது கார் அந்த கீகழ
அைண்மரனயிரன விட்டு கவளிகைறிைரத கமகல இருந்து
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தவளுக்கு கைாசரன ஓடிைது.
'திவாகரும் மலரும் அவளுக்கு அரழப்பு விடுத்த
அகத கவள்ளிக்கிழரம!! இரத அவள் எவ்வாறு
மைந்தாள்? தீைனிடம் ககட்டால் நிச்சைம் அவன் விட
மாட்டான், அவன் அகத நாளில் தான் அவரள எங்ககா
அரழத்து கசல்ல திட்டமிட்டு இருக்கிைாகன!! ஆனால்

1437
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் அவசிைம் தாம்பைம் கசல்ல கவண்டும், திவாகர்
மற்றும் மலரின் கமௌனத்துடன் கூடிை புைக்கணிப்பின் பின்
ஏகதா உள்ளது' என்று எண்ணிக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாவிற்கு ைாகஜந்திை வர்மன் முகம் மனதில்
கதான்றிைது.
"அவரிடம் ககட்டுப் பார்த்தால் என்ன? அவரின்
கசால்லுக்கு நிச்சைம் தீைன் கட்டுப் படுவான், அவரை
விட்டு அவனிடம் கபச கசால்லி, அம்மாவின்
காரிைத்தில்லாவது பங்ககற்க கவண்டும்",
என்று மனதில் தீர்மானத்து ககாண்ட தீட்சண்ைா
இன்டர்காரம எடுத்தாள்.
அந்த பிற்பகல் கவரளயில் தாம்பைத்தின் ரமைத்தில்
இருந்த சூப்பர் மார்ககட்டில் அதிகமாக கூட்டம் இல்ரல.
இைண்டு மூன்று கபர்ககள இருந்தனர். வரிரசைாக வழ வழ
பளபளப்புத்தாள்கள் ககாண்டு தன் உடரல மூடிக் ககாண்டு
நின்றுக் ககாண்டிருந்த உணவுப் கபாருட்களின் பிரிவில்
இருந்த ஏகதா ஒரு உணவு கபாருளின் பாக்ககட்ரட
எடுத்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள் மலர்.

1438
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன மலர்? நீ ஏன் இந்த உடம்கபாடு இங்கக வந்த?
திவா கிட்ட கசால்லி இருந்தால் அவகன இரத எல்லாம்
வாங்கி வந்து இருப்பாகன?",
என்ைக் குைல் திரும்பிப் பார்த்தாள் மலர், அங்கு அனு
நின்றுக் ககாண்டிருந்தாள். அவரளப் பார்த்து புன்னரக
பூத்த மலர்,
"வீட்டிகல அரடந்து கிடப்பது கபால இருக்கு, டீவியும்
எவ்களா கநைம் அக்கா பாக்குைது?, அதுவும் அத்ரதயும்
இல்ரல, தீட்சுவும் இல்ரல, அத்ரத படுத்து இருந்தாலும்
எனக்கு வீட்டில் நம்ம கூட ைாகைா ஒருத்தவங்க
இருக்காங்ககுை ஃபீல் இருக்கும், இப்கபா அவங்களும்
இல்ரல, இந்த தீட்சுப் கபாண்ணு எதாச்சும் என் கிட்ட
கபசிட்கட இருப்பாள், என் கூடகவ இருப்பாள், அவளும்
இல்ரலைா, அதான் பக்கத்திகல தாகன இருக்கு,
அத்ரதயின் காரிைத்துக்கு நம்மால் முடிந்தரத நம்மகள
ஷாப்பிங் பண்ணலாம், அவகை பாவம் எவ்களா கவரல
கசய்வாருனு இங்கக வந்கதன்",

1439
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அதுவும் சரி தான், இனி கமல் தான் உன் குழந்ரத
வைப் கபாகுகத? அது தீட்சுரவ விட டபுள் மடங்கு கபசும்,
அப்புைம் உனக்கு கபாகை அடிக்காது பாகைன்",
என்று சிரித்தாள் அனு.
"ஆமா, தீட்சு நாரளக்கு எப்கபா வைளாம்?, நானும்
அவரும் பாப்பா பங்சனுக்கு கைடி பண்ண ககாஞ்சம்
பிஸிைா இருந்ததில் அவ கூட கபச கநைகம கிரடக்கரல,
என்ன கசான்னா அவ?",
என்று ககட்ட அனுவிற்கு கைாசரன மற்றும் குழப்பம்
கலந்த பார்ரவரை மட்டும் பரிசாக தந்து விட்டு நின்ைாள்
மலர்.
"என்னாச்சு மலரு? அவள் எப்கபா வைாளாம்?",
அனு ககட்க, கநற்று திவாகர் நடந்து ககாண்ட
விதத்ரத அனுவிடம் கசால்லி முடித்த மலரின் முகம்
வருத்ததில் இருந்தது.
"அப்கபா தீட்சு வீட்டுக்காைர் ஆபிஸில் என்ன
நடந்ததுனு திவா உன்கிட்ட கசால்லகவ இல்ரலைா? இது
வரைக்கும் நீ தீட்சுவுக்கு ஃகபான் பண்ணகவ இல்ரலைா?",

1440
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அனு ககட்ட இரு ககள்விகளுக்கும் கசர்த்து
இல்ரல எனும் ஒகை பதிரல கசான்னாள் மலர். அரதக்
கண்ட அனுவின் முகம் கைாசரனைானது.
"ோய் சிஸ்டர்ஸ்..எப்படி இருக்கீங்க?",
என்ை குைல் வந்த திரச கநாக்கி இரு கபண்களும்
தங்கள் கைாசரன மைந்து திரும்பிப் பார்க்க, அங்கக
விக்ைம் நின்றுக் ககாண்டிருந்தான்.

1441
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 98
"அவள் பகப் பிடித்து அவளின்..
காதல் உைகத்தில் நுபழந்து..
என்பன அவளிடம் இழக்கிபைன்..
அவளின் இரவுக் கனவுகளிலும்
என் அருகாபம பதடும்
அவளின் இரவுக் காதைனாக
அவள் கனவுகளில் ையணிக்கும்
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் பகப்பிடித்து தூக்கம் கதாபைத்த

இரவுகளில் இந்த தீ ( ரு ) ரன்❤️

"என்ன சிஸ்டர் எப்படி இருக்கீங்க ?",

என்ைப்படி மலரையும் அனுரவயும் கநாக்கி நட்புப்

புன்னரக வீசிக்ககாண்டு அவர்கள் அருகக வந்தான்
விக்ைம்.
"நல்லா இருக்ககாம் விக்ைம், நீங்க எப்படி இருக்கீங்க?",
புன்னரக முகத்துடன் வினவினாள் அனு.

1442
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நல்லா இருக்ககன் சிஸ்டர்"
என்ைவன் சிந்தரனயில் மூழ்கி இருந்த மலரைப்
பார்த்தான்.
"நீங்க கைண்டு கபரும் கைாம்ப டீப் டிஸ்கஷனில்
இருக்கீங்கனு நிரனக்கிகைன், மலர் சிஸ்டர் ஏகதா ஆழ்ந்த
கைாசரனயில் இருக்காங்க கபால?",
எனவும் மலர் தன் சிந்தரன கரலந்து விக்ைரமப்
பார்த்து சிகநகமுடன் சிரித்தாள்.
"எல்லாம் உங்க தீைன் சாைால் தான்,
எங்க தீட்சுரவக் கல்ைாணம் பண்ணிக் கிட்டு கபானவர்
தான், அதுக்கு அப்புைம் அவரள எங்க கண்ணுலகை
காட்ட மாட்கடங்கிைாகை? ஆமா திவா அங்கக
வந்தானாகம?",
என்று அனு ககட்டதும் விக்ைம் முகம் ஒரு கணம் ஒரு
சிறு மாற்ைத்திற்கு உட்பட்டு பின் உடகன சகஜ நிரலக்கு
திரும்பிைரத மலைால் உணை முடிந்தது.
"ஆ..ஆமாம், ஆமாம். திவாகர் புகைா வந்து இருந்தார்,
முதல் நாள் வந்தார், அப்கபா தீைன் சார் ரிசார்ட்டில்

1443
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்ததால் ஆபிஸ் வைரல, பட் கநத்து சார் ஆபிஸில்
தான் இருந்தார், அப்கபா திவாகர்
புகைா வந்து சாரை மீட் பண்ணினார்",
"அப்படிைா? உங்க சாரும் திவாவும் மீட்
பண்ணினாங்களா?, கபசினாங்களா? அவர் இரதப் பற்றி
என்கிட்ட கசால்லகவ இல்ரலகை?, அப்படி என்ன
கபசினாங்க விக்ைம்?",
என்று மலர் அப்கபாது தான் தன் சிந்தரன கரலந்து
கபசினாள்.
"எப்கபாதும் அப்பாயின்கமண்ட் இல்லாம சார்
ைாரையும் மீட் பண்ண மாட்டாரு சிஸ்டர், ஆனால் கநத்து
திவாகர் புகைா ரிசப்ஷன்னில் காத்து இருப்பரத
ககள்விப்பட்ட உடகன அவரை வைச் கசால்லி, அந்த
கநைத்தில் தனக்கு இருந்த கவரலகரள எல்லாம் கவகைாரு
ரடம் ஷடியூல்க்கு என்ரன மாத்த கசால்லிட்டாரு, அதுக்கு
அப்புைம் புகைாவும் சாரும் கைாம்ப கநைம் தனிைா
கபசினாங்க, நான் எப்கபாதும் பிசிகனஸ் சம்பந்தமாக
கபச்சு வார்த்ரத என்ைால் நான் அந்த அரையில்
இருப்கபன், ஆனால் சாருரடை பர்சனல் விஷைங்கள்

1444
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைால் சார் என்ரன அந்த ரூரம விட்டு கவளிகைப்
கபாக கசால்லிடுவார், கசா எனக்கு சாரும் புகைாவும் என்ன
கபசினாங்கனு எனக்கு கதரிைாது சிஸ்டர்",
"ஓ..அப்படிைா? பாருங்க அக்கா, இவரும் கசால்ல
மாட்டைாரு, இவரை கபாலகவ இவர் தங்கச்சியும் இருக்கா
பாருங்க அக்கா, அவளாது அப்படி என்ன நடந்ததுனு
கசால்லலாம்ல?
என்று அனுவிடம் தன் கணவன் மற்றும் நாத்தனார்
பற்றி குரைப்பட்டுக் ககாண்ட மலர்,
விக்ைம், நீங்க தீட்சுரவப் பார்த்தீங்கனா..",
தன்னிடம் கூறும் ஏகதா கூை வரும் மலரை அவள்
முடிப்பதற்குள் இரடமறித்தான் விக்ைம்.
"நான் தீட்சண்ைா கமடத்திடம் அனாவசிைமாக கபசக்
கூடாது சிஸ்டர். கவரலக்காைர்கள் அைண்மரனயின்
இரளை ைாணியிடம் கதரவ இல்லாது கபசக்
கூடாதுகிங்குைது அைண்மரனயின் எழுதப் படாத விதி.
அதுவும் இல்லாமல் கபரிை கமடத்திி்ன் அரழப்பு
இல்லாமல் அைண்மரனக்கு கவளிகை இருக்கும் எந்த
கவரலக்காைர்களும் அைண்மரன உள்களப் கபாகக்

1445
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கூடாது, அதனால் நான் அைண்மரன கபாக மாட்கடன்,
தீைன் சாரும் தீட்சண்ைா கமடமும் ரிசார்ட் வந்தாலும் நான்
அவங்க கிட்ட தீைன் சார் அனுமதி இல்லாம கபசக் கூடாது,
தீைன் சாருக்கு கதரிந்தால் திட்டுவாரு",
"அப்படிைா, அப்கபா தீட்சு..",
என்று ஏகதா கசால்ல ஆைம்பித்த மலரை இரடமறித்த
அனு,
"நீ இரு மலர் அரத பற்றி அப்புைம் கபசலாம்",
என்று ஒரு கண் ஜாரட மலரை கநாக்கி காட்டிைவள்,
விக்ைரம கநாக்கி நிமிர்ந்தாள்.
"ஓகக விக்ைம், கநைமாகிட்டு, நாங்க கிளம்புகைாம், ஒரு
நாள் வீட்டுக்கு வாங்க",
என்ைப் படி விரடப் கபற்ை அனு, அவளின்
அச்கசய்ரகரை புரிைாது பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
மலரை அரழத்துக் ககாண்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.
"அக்கா..ஏன் அதுக்குள்ள அரழத்து வந்திட்டீங்க!!!
விக்ைமிடம் கபசினால் தான் அங்கக என்ன நடந்தது, தீட்சு
என்ன கசய்கிைாள்னு எதாவது கதரியும் அத்ரதயின்
காரிைத்துக்கு அவ வைரதப் பத்தி அவளும் அவர்

1446
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வீட்டுக்காைரும் ஏதாவது பிளான் பண்ணி ரவத்து
இருப்பார்கல? அரதப் பற்றி..",
என்று மலர் கபசி முடிக்கும் கபாகத
அனுவின் குைல் இரடயிட்டுது.
"அவள் வைமாட்டா மலர், இன்னுமா உனக்கு அதுப்
புரிைரல? அவ வீட்டுக்காைர் இங்கக அவரள அனுப்ப
விரும்பரலனு விக்ைம் கபச்சிகல நல்லா கதரிஞ்சிட்கட?
இன்னுமா அவள் வருவாளுனு நீ நம்பிட்டு இருக்க?",
அனுவின் குைல் மலரின் மனரத ஒரு சிறு அதிர்ச்சிக்கு
உள்ளாக்கிைது கபால் இருந்தது.
"அக்கா..????",
அவள் கபச்சு வைாது தவித்தாள்.
"கபாதும் மலர், அவளுக்குனு ஒரு குடும்பம் வந்துட்டு,
இனி அவள் அவளின் குடும்பத்ரத தான் பார்ப்பாள், நீயும்
திவாவும் அப்படி இருக்க பழகுங்க",
"ஓகக அக்கா, என்ரனயும் அவரையும் பார்க்கலனா
கூடப் பைவாயில்ரல,
ஆனால் அத்ரதயின் காரிைம்???? தீட்சு அவங்க
கபாண்ணு",

1447
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மலரின் குைலில் உருக்கம் இருந்தது.
"நீ கசால்வது சரி தான் மலர், ஆனா அவங்க
அைண்மரனயின் இரளை ைாணி இங்கக வந்துப் கபாைது
அவங்க ககௌைவ குரைச்சலாக நிரனக்கிைார்கள் கபால,
எனக்கு தீட்சுவின் மனநிரல நிரனத்து தான் கைாம்ப
கவரலைாக இருக்கு, அவள் காதலுக்கும் பாசத்திற்கும்
நடுவில் அல்லாடுகிைாள், அப்படி ஏன் அல்லாட கவண்டும்
என்று நீ ககட்டால் அவளுரடை பதில் என்னவா கதரியுமா
இருக்கும்?, அப்கபா எல்லாத்ரதயும் தூக்கி எறிந்து விட்டு
இந்த வீட்டுப் கபாண்ணா இங்கக வாழ கவட்டிைா இருக்க
தான் வைணும்னு கசால்லுவா, எனக்கு நல்லாகவ கதரியும்,
இரதத் தவிை கவறு வழி இருக்காது அவளுக்கு..கசால்லு
மலர், அவ வீட்டுக்காைர் கபச்ரசக் ககட்காது இங்கக வந்து
உன் நாத்தனாரை உன் வீட்கடாடு ரவத்துக் ககாள்ள
சம்மதமா உனக்கு?",
அனு கதளிவாக கபச, மலர் உடகன இல்ரல
என்பதாய் மறுப்புடன் அவசை அவசைமாக தரல
ஆட்டினாள்.

1448
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இல்ரல அக்கா, அவள் ஆரசப்பட்டு மனம்
விரும்பிை வாழ்வு அவளுக்கு கிரடத்துட்டு, அவளிடம்
நான் கரடசிைா ஃகபான் கபசினப்கபா கூட அவ
வீட்டுக்காைர் அவரள ரகயில் ரவத்து தாங்குைதா
கசான்னா, அப்படிப்பட்டவள் வாழ்க்ரகரை எங்களுரடை
ஆரசக்காக பாழாக்க கூடாது, அவ புருஷன் கூட புகுந்த
வீட்டில் சந்கதாஷமா இருந்தால் அதுகவ கபாதும்
எங்களுக்கு, அது கண்ணுக்கு கநைா இருந்தால் என்ன?
கண்ணுக்கு மரைவா இருந்தால் என்ன?",
என்று கூறி தன் வயிற்ரை ஒரு முரை பார்த்து விட்டு
தூைத்தில் நின்ை கபருந்ரத கவறித்த மலர் கண்கள்
கலங்கிைது. அரத உணர்ந்த அனு ஆதைவாக அவளின்
ரகரை பிடித்துக் ககாண்டாள்.
"விடு மலரு, இகதா இருக்கிை காஞ்சிபுைம், உனக்கு
அவரளப் பார்க்கணும் கபால் இருந்ததுனா கபாய் பார்த்து
ட்டு வந்துடலாம்",
என்று ஆறுதலாக கசான்னவளுக்கும் கதரியும், அரத
ககட்பவளுக்கும் கதரியும், அது நிச்சைம் நடக்க கூடிை
ஒன்ைல்ல என்பது, ஆனாலும் அந்த கநைத்தில் அந்த

1449
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருவரின் மனநிரலக்குகம அந்த ஆறுதல் கதரவப்
பட்டது. ஹ்ம்ம், வாழ்க்ரகயில் சில கநைங்களில் முகத்தில்
அரையும் உண்ரமயிரன விட கபாய்ைான ஆறுதல்கள்
தான் நிம்மதி தருகின்ைன.
"ஏன் மலரு அதுக்கு அப்புைம் அவ கால் பண்ணகவ
இல்ரலைா?",
"பண்ணினாள், ஆனால் நான் எடுக்கரல, அவ
கபாரன எடுக்க கூடாதுனு அவர் கசால்லிட்டார், நான்
என்ன பண்ண கசால்லுங்க??, இப்கபாலாம் அவ்களா
ககாபம் வருதுக்கா அவருக்கு",
என்று கசால்லிக் ககாண்டு கபாகும் மலரின் முகத்தில்
சற்று முன் இருந்த தன் நாத்தனாருக்கான வருத்தம்
மரைந்து தன் கணவரனப் பற்றிை வருத்தம் மட்டுகம
நிைம்பி வழிந்ததில் இவளும் தீட்சண்ைாவும் பாவம்,
சூழ்நிரல ரகதிகள் என்று அனுவிற்கு கதான்றிைது.
மனதிற்கு இனிை கணவன் கிரடத்தாலும் ஒரு சில
விஷைங்களில் இவர்களின் கழுத்தில் விலங்ரக மாட்டி
இவர்களின் மனநிரலப் பற்றி கவரலப்படாது தான்
கசல்லும் பக்ககம அவர்களும் வை கவண்டும் என்று

1450
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விலங்கிட்டு ஒரு ரகதிைாக அரழத்து கசல்கின்ைனர், என்று
அனுவின் மனதில் கதான்றிைது.
"சரி மலரு, நீ இருக்கும் நிரலயில் கதரவ இல்லாதரத
எல்லாம் உன் மனதில் ஏற்றிக் ககாள்ளாத, அது உன்
வயித்தில் உள்ள குழந்ரதரை தான் பாதிக்கும், நீங்க
கைண்டு கபரும் நல்லா இருந்தால் தாகன திவாகர் நல்லா
இருக்கு முடியும், இனி உன் குழந்ரதரை கவனி, மற்ைரத
எல்லாம் அப்புைம் பார்த்துக் ககாள்ளலாம், சரி வா நாகன
உன்ரன ட்ைாப் பண்ணுகைன்",
என்ைப்படி தன் ஸ்கூட்டியின் சாவிரை எடுத்த அனு,
மலரை அரழத்தாள்.
"வீட்டுக்கு வந்துட்டு கபாங்ககளன் அக்கா",
"இல்ரல மலரு, அவர் ஏகதா கவரலைா கசங்கல்பட்டு
வரைக்கும் கபாயிருக்கார், இப்கபா வந்துடுவார், பசங்களும்
இப்கபா ஸ்கூலில் இருந்து வந்துடுவாங்க, வந்ததும்
என்ரனத் தான் கதடுங்க, அவரும் அப்படி தான், அந்த
கநைத்தில் நான் அங்கக இல்ரலனா அவருக்கு பைங்கை
கடன்ஷன் ஆகிடும், கசா நான் நாரள காரல வகைன்",

1451
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைதும் மலர் முகம் ஒரு கணம் மாறி தைங்கிைரத
கண்ட அனு இதமாக புன்னரகத்தாள்.
"என்னாச்சு மலரு, கதவிம்மா காரிைத்துக்கு
கசாந்தக்காைங்க எல்லாம் ஊரில் இருந்து வந்து இருக்காங்க,
கசன்ரனரை சுத்திப் பார்க்க கபாயிருக்காங்கனு கசான்ன?
அவங்க ஈவினிங் வந்துடுவாங்கல? அப்புைம் என்ன
தைக்கம்?, தனிைா இருக்க ஒரு மாதிரிைா இருந்தா என்
கூட என் வீட்டுக்கு வரிைா?",
"இல்ரலக்கா, பைவாயில்ரல, அவங்க வந்துடுவாங்க
தான் எனக்கு அது கதரியும், ஆனால் அவங்க ககட்கும்
ககள்விகரள என்னால் தாங்க முடிைரல, ககாஞ்ச கநைத்து
முன்னாடி வரை தீட்சு வருவாள்னு எனக்கு நம்பிக்ரக
இருந்தது, ஆனால் நீங்க அவ வைமாட்டானு கசான்ன
உடகன எனக்கு அத்ரதகைாட கசாந்தக்காைங்கரள
நிரனத்தால் ககாஞ்சம் பைமா இருக்கு, ஏற்கனகவ
அத்ரதயின் கடத் அப்கபா தீட்சுரவ அவ்களா கபச்சு
கபசினாங்க, அரத எல்லாம் உரடப்பது கபால் இப்கபா
அத்ரதயின் காரிைத்துக்கு அவள் வருவானு நிரனத்கதன்,
இப்கபா அவ வைரலனா அம்மாவின் காரிைத்துக்கு கூட

1452
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வைரலன்னு அவங்க நாக்குகள் கபசித் தள்ளிடும்,
காரலயிகலகை கபத்த அம்மாவின் காரிைத்துக்கு ஒருநாள்
உன் நாத்தனார் முன்ன வைமாட்டாளானு ககட்டாங்க,
எனக்கு அரத சமாளிப்பதற்குள் கபாதும் கபாதும்னு
ஆகிட்டு",
"நீ கவரலப்படாத மலரு, நாரள காரலயிகலகை நான்
வந்துடுகைன், ைாரு எது கபசினாலும் நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன், அந்த தீட்சுவுரடை தாய் மாமா குடும்பம்
தான் ககாஞ்சம் அதிகம் கபசும்னு நிரனக்கிகைன், விடு
நாரள நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன், நீ எதுவும் பதில்
கபசாத",
என்ைப்படி மலரைப் பார்த்து ஆறுதலாக
புன்னரகத்தாள் அனு.
வித விதமான நிைங்களில் கைாஜாக்கள் நிரைந்து
இருந்த அந்த பூந்கதாட்டத்தில் ஒரு வித மனதிற்கு இனிை
நறுமணம் நிரைந்த காற்று வீசிக் ககாண்டிருந்தது. அந்த
கதாட்டத்தின் அழரக ைசித்துக் ககாண்டு அங்கு இருந்த
ஒரு கமரசயில் சாய்ந்து அமர்ந்து இருந்தாள் தீட்சண்ைா.
"தீட்சும்மா..!!!!",

1453
 ஹரிணி அரவிந்தன்
காற்றில் கரைந்து வார்த்ரதக்கு வலிக்குகமா என்பது
கபால் வந்த அந்த அரழப்பில் கமய்மைந்த தீட்சண்ைா
திரும்பிப் பார்த்தாள், அப்கபாது அங்கு நிலவிக் ககாண்டு
இருந்த அந்த நறுமணத்தின் மணம் இன்னும்
அதிகமாகிைது, குைல் வந்த திரசயிரன கநாக்கி திரும்பிப்
பார்த்தவள் கண்கள் திரகப்புக்கு மாறி, பின் கண்களில்
இருந்து நீர் கலங்க ஆைம்பித்தது.
"அப்பா..!!!! அம்மா..!!!!!",
என்று அழுரகயுடன் கத்திை அவரள கண்டு அந்த
கைாஜா கசடிகளுக்கு நடுவில் நின்ை சங்கைனும் கதவியும்
ஆதுைமாக புன்னரகத்தனர்.
"அப்பா, இப்கபா தான் உங்களுக்கு என்ரனப்
பார்க்கணும் நிரனப்பு வந்ததா? கபாங்க உங்க கூட நான்
கபச மாட்கடன், அம்மா!!! அம்மா!!! ஏன்மா என்ரன
விட்டுட்டு கபானீங்க? என்ரன மன்னித்துடுங்கம்மா, பிளீஸ்,
உங்கரள நான் நிரைைக் காைப்படுத்திட்கடன், அம்மா
எதாச்சும் கபசுங்க, பிளீஸ்,",

1454
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவளின் இரைஞ்சலுக்கு புன்னரக மட்டுகம
பதிலாக தந்து விட்டு, அவர்கள் இருவரும் அந்த இடத்ரத
விட்டு நகை முற்பட,
"அம்மா, அப்பா!!! எங்க கபாறீங்க? என்கிட்ட ஏதாவது
கபசுங்க!!! பிளீஸ் அம்மா..!!!! அம்மா!!!! திரும்பிப் பாருங்க,
நான் தீட்சு!!!! உங்க கபாண்ணு",
அவள் குைலில் அழுரக கவடித்தது.
"தீ..!!!!!!!!!!!!",
என்ைப்படி தீைன் அவரள பார்த்தான், அவள்
விசும்பினாள்.
"தீைா, அங்கக பாரு, என் அம்மாவும் அப்பாவும்
வந்துட்டு கபாைாங்க, என்கிட்ட கபசகவ மாட்டைாங்க",
என்று அவனிடம் அழுதுக் ககாண்கட அவள்
முரையிட்டாள்.
"கே..தீ..!!!! என்னடி ஆச்சு",
என்ைப்படி தீைன் அவரள உலுக்க, திடுக்கிட்டவளாய்
கண் விழித்த தீட்சண்ைா சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள், அவள்
அருகக அவரளகை முகத்தில் சிறிது கவரலயும்
கைாசரனயுமாக பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீைரனயும்

1455
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தான் கமத்ரதயில் அவன் அருகக உைங்கிக் ககாண்டு
இருப்பரதயும் உணர்ந்தவளுக்கு அப்கபாது தான் தான்
கண்டது கனவு என்றுப் புரிந்துப் கபானது. அது அவனுக்கு
ஏற்கனகவ புரிந்து இருக்கும் கபால, அவன் எதுவும்
கபசாது கமௌனமாக அருகில் இருந்த கிளாரச எடுத்த தீைன்
அதில் தண்ணீரை ஊற்றி அவரள பருக கசய்தான்.
கரலந்து அவள் முகத்தில் வந்து விழுந்து இருந்த அவளின்
தரல முடிரை சரி கசய்தவன், அவளின் முகம்
விைர்ரவயில் நரனந்து இருப்பது உணர்ந்த அரையின்
ஏசியின் அளரவ கூட்டினான். அவள் தண்ணீரை குடித்து
முடித்ததும் அவளிடம் இருந்து கிளாரச வாங்கிை தீைன்,
அருகக ரவத்து விட்டு அவளின் முகத்ரத துரடத்து
விட்டான்.
"தீைா, நான் அப்பா, அம்மாரவப் பார்த்கதன், ஆனா
அவங்க என்கிட்ட கபசகவ இல்ரல, அதுக்குள்ள நீ
வந்துட்ட, அவங்க என்ரன பார்த்து சிரிச்சாங்க",
என்ைப்படி கசால்லிக் ககாண்கட உணர்ச்சிகளின்
மிகுதியில் கதம்பிைவள் முகத்தில் இருந்த கண்ணீரின்
தடைத்ரத துரடத்த தீைன்,

1456
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சரி, சரி, ஒண்ணும் இல்ரலடி, ஒண்ணும் இல்ரல, உன்
தீைன் உன் கூடத் தான், உன் பக்கத்தில் தான் இருக்ககன்
பாரு, உன்ரன விட்டு எங்ககயும் கபாகலடி",
என்ைப்படி அவரள தன்கனாடு அரணத்து ககாண்டு
அவளின் முதுகில் ஆறுதலாக தட்டிக்
ககாடுத்தவன்.அவளின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக தன் இதழ்
பதித்தான், அவள் அருகக கநருங்கிப் படுத்து தன் ரக
அரணப்பில் ககாண்டு வந்த தீைன் கமன்ரமைாக அவளின்
தரலக் ககாதினான். சில கநாடிகளில் அவள் ஆழ்ந்த
உைக்கத்தில் மூழ்கினாள். தன் மார்பில் ஒன்றிக் ககாண்டு,
தன் அரணப்பில் கட்டுண்டு ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் மூழ்கி
இருக்கும் தன் மரனவிரைப் பார்த்த தீைன் முகம் அந்த
நள்ளைவிலும் ஆழ்ந்த கைாசரனயில் மூழ்கிைது.
"ஏகதா கபசணும்னு வைச் கசால்லி இருந்தீங்ககள,
கசால்லுங்க மாம்..",
காரலயில் எழுந்ததும் தன் வழக்கமான
உடற்பயிற்சிகரள முடித்து விட்டு, தன் உடற்பயிற்சிக்கான
உரடயுடன் சிவகாமி கதவி அரையில் இருந்த கசாபாவில்
அமர்ந்து இருந்த தீைன் ககட்டான்.

1457
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கசால்கைன் தீைா, ஏதாவது சாப்பிடுகிைாைா?",
என்ை சிவகாமி கதவி இன்டர் காரம எடுத்தாள்.
"இல்ரலம்மா, எதுவும் கவண்டாம், டாட் இன்னும்
எழுந்து இருக்கரலைா?",
என்ைப்படி தீைன் படுக்ரக அரையிரனப் திரும்பிப்
பார்த்தான்.
"எழுந்துட்டார், கதாட்டத்தில் வாக்கிங் கபாயிருக்கிைார்,
தீைா, உன்கிட்ட ஒரு விஷைம் கபசணும்",
என்ைவள் ரககளில் அந்த ககைள அைசக் குடும்பத்து
கபண்ணின் ஃகபாட்கடா மற்றும் விவைங்கள் அடங்கிை ஒரு
பார்சல் இருந்தது.
"ஹ்ம்ம், எஸ் மாம், கசால்லுங்க",
என்ைப்படி தீைன் நிமிர்ந்து அமர்ந்தான்.
"கசால்கைன், அரத கசால்ை துக்கு முன்னாடி, அவள்
எங்கக? இன்னும் இங்கக வைரல?",
என்று தீவிை கைாசரனயிலும் ககாஞ்சம் முகம்
சுளிப்பும் கலந்தப்படிகை சிவகாமி கதவியின் முகம்
ககட்டது.

1458
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஓ தீைா? அவள் குளித்துட்டு இருக்கிைா, அவரள
நான் இன்ரனக்கு ஒரு முக்கிைமான இடத்துக்கு கூட்டிட்டு
கபாகைன் மாம், அதுக்கு தைாைாகிட்டு இருக்கா, நீங்க
கசால்லுங்க மாம், என்ன விஷைம் கபசணும் மாம்?",

1459
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 99
"என்பன தீண்டிய இன்ைம்
அவபையும் தீண்ட..
ஆபேக் ககாண்படன்..
என்பன புன்னபகக்க
பவத்த நிகழ்வுகள்
அவளின் புன்னபகக்கு
காரைமாக ஆபேக் ககாண்படன்..
என்பன தீண்ட
ஆபேப்ைடும் துன்ைம்..
அவபை கனவில் கூட
கநருங்க தயங்குமாறு
என் கண்ணின் மணியாக
அவபைக் காக்க..
விருப்ைம் ககாண்படன்
அவபை இபமப் கைாழுதும்
பிரியாது காக்க
ஆபேக் ககாண்டு..
1460
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளின் காதல் தீயில் மூழ்கும்
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் மனம் உருகும் ைாடல்களில் வாழும் இந்த

தீ ( ரு ) ரன்❤️

"கசால்கைன் தீைா, ஆமா இந்த திருவனந்தபுைம் அைச

குடும்பத்ரத பத்தி நீ என்ன நிரனக்கிை?",

"என்ன மாம்?",
என்று ககட்டுக் ககாண்கட ஏகதா பதில் கசால்ல
முற்பட்ட தீைரன கரலத்தது ஃகபான் கால்.
"ஒரு கசகண்ட் மாம்",
என்ை தீைன், கபாரன எடுத்து காதில்
ரவத்தான்.
"கசால்லு தீ, ஓகக கிளம்பிட்டிைா, கவயிட் நான்
இன்னும் ககாஞ்ச கநைத்தில் அங்கக வந்துடுகைன், நான்
கசான்ன ஸாரிரை தாகன கட்டி இருக்க?",
"........."
"என்ன!! இரு நாகன வகைன்",

1461
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி கபாரன காதில் இருந்து எடுத்த தீைன்
இதழில் புன்னரக பைவிைது, அவன் சிரித்துக் ககாண்கட
தன் கபாரன பார்த்தான். அரத முகத்தில் எரிச்சலுடன்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த சிவகாமி கதவி,
"தீைா, நீ கவணும்னா கபாய் அந்த கவரலக்காரி கூட
உன் கவரல எல்லாம் முடித்து ககாண்டு அப்புைம்
வாகைன்",
என்று கசான்னாள்.
"சாரி மாம், நீங்க கசால்லுங்க! என்ன கசால்லிட்டு
இருந்தீங்க?",
என்று தீைன் நிமிர்ந்து அமர்ந்தான்.
"கசால்கைன், ஆமா நீயும் அவளும் எங்கைாவது
கபாறீங்களா? இப்கபாலாம் ைார் ைார் எங்ககங்கக
கபாகணும்னு ஒரு விவஸ்ரதகை இல்லாம கபாயிட்டு, இந்த
அைண்மரனயின் இரளை ைாணி எப்கபா பார்த்தாலும் இது
கபால் கவளிகை சுத்திக் ககாண்டு இருக்கலாமா?",
"சிவகாமி, இப்கபா தான் ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி
அவரள கவரலக்காரினு கசான்ன? அப்புைம் இரளை
ைாணி கவளிகைப் கபாகக் கூடாதுனு கசால்ை? அந்த

1462
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபண்ரண திட்ட கவண்டும் என்ைால் அவரள
ைாணிைாக்கிடுை, ஏன் வர்மாரவ காரலயிகலகை குழப்பிட்டு
இருக்க?"
என்ைப்படி ைாகஜந்திை வர்மன் அங்கு பிைசன்னமானார்.
"நீங்க உங்க கவரலரை பாருங்க, எனக்கும் என்
ரபைனுக்கும் நடுவில் நீங்க வைாதீங்க, உங்க கபச்ரச
ககட்டு தான் அவன் வாழ்க்ரககை இப்கபா நாசமாகி
இருக்கு, அவன் என்கனாட வளர்ப்பா மட்டும்
இருந்திருந்தால் இப்படி ைார் ைாகைா இந்த அைண்மரனயில்
நுரழந்திருக்க மாட்டாங்க,",
சிவகாமி கதவியின் ககாபக் குைல் அந்த அரைரை
இைண்டாக்கிைதில் ைாகஜந்திை வர்மன் கப்சிப் ஆனார்.
"ஏன் மாம் காரலயிகலகை இவகளா ககாபப்படுறீங்க?
பிளீஸ் மாம், கூல்",
என்ைப்படி தீைன் குைல் குறுக்கிட்டு ககஞ்சிைதில்
சிவகாமி கதவி முகத்தில் ககாஞ்சம் ககாபம் குரைந்தில்
தீைரன கநாக்கி ககட்டாள்.
"எங்கப்பா கபாறீங்க?",

1463
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"மாம், நானும் அவளும் ஒரு முக்கிைமான இடத்துக்கு
ஒரு முக்கிைமான விஷைத்துக்கு கபாகைாம்",
"ஏன் அப்படி என்ன முக்கிைமான விஷைம் என்னனு
என்கிட்ட கசால்ல மாட்டிைா?",
"சாரி மாம், அந்த விஷைத்ரத பண்ணும் கபாது
உங்களுக்கக புரியும்",
என்று அவன் தீவிைமான குைலில் கசால்லி முற்றுப்
புள்ளி ரவக்க அதற்கு கமல் அவரன ககட்டால் தன்
கபருரமக்கு பங்கம் என்று எண்ணி சிவகாமி எதுவும்
ககட்காது தன் கணவரன முரைத்ததில் அவருக்கு அந்த
பார்ரவயின் அர்த்தம் புரிந்தது உடகன அவசை அவசைமாக
தீைரன வினவினார்,
"என்ன வர்மா? எங்கைாவது கவளிநாட்டுக்கு
கபாறீங்களா ேனிமூனுக்கு?",
என்று அவர் ககட்ட ககள்வியில் திரும்பி தன்
கணவரன முரைத்த சிவகாமி கதவியின் முரைப்புக்கு
மட்டும் சக்தி இருந்திருந்தால் அந்த இடத்திகலகை
ைாகஜந்திை வர்மன் தன் இன்னுயிரை இழந்து இருப்பார்
கபால, நல்ல கவரள அப்படி ஒரு வைத்ரத கடவுள்

1464
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிவகாமி கதவிக்கு ககாடுக்க வில்ரல என்பதால் ைாகஜந்திை
வர்மன் உயிர் தப்பினார்.
"இல்ரல டாட், அதுக்குலாம் எங்கக கநைம் இருக்கு,
இது இன்கனாரு முக்கிைமான கவரல, இன்னும் ககாஞ்ச
கநைத்தில் உங்களுக்கக கதரிந்து விடும்",
என்று இலகுவாகப் புன்னரகத்தவன் சிவகாமி
கதவிரைப் பார்த்தான்.
"ஓகக தீைா, நீ கிளம்பு",
என்ைப்படி அவள் கசால்ல தீைன் கைாசரனயும்
ஆச்சிரிைமும் கலந்து அவரளப் பார்த்தான், காைணம்
அவரன இதுப் கபால் தன் அரைக்கு அவள் அரழத்தால்
அவள் கபச கபாகும் விஷைம் மிகவும் முக்கிைமான
விஷைமாக அதிலும் குறிப்பாக தீைன் வாழ்வில் ஏகதனும்
ஒரு மாற்ைத்ரத ககாண்டு வை க் கூடிைதாககவ இருக்கும்,
அதுப் கபான்ை ஒரு விஷைத்ரத தான் அவன்
எதிர்ப்பார்த்து ககாண்டு வந்தான், ஆனால் அவ்வாறு
எதுவும் நடக்காது கபாககவ அவன் கைாசரனைாகப்
அவரளக் ககட்டான்.

1465
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"மாம், இரத ககட்க தான் கூப்டீங்களா? கநத்து ஏகதா
முக்கிைமா கபசணும்னு வைச் கசான்னீங்க?",
"ஒண்ணும் இல்ரல, நீ கபாலாம்",
என்ைப்படி அவனின் முகத்ரதப் பார்க்காது அவள்
திருப்பிக் ககாண்டாள்.
"மாம்..!!!"
அவளின் அச்கசய்ரக புரிைாது தீைன் பார்த்தான்.
"மாம், பிளீஸ்",
அவளின் முகத் திருப்பரல எதிர்ப்பார்க்காத தீைன்
மன்ைாடிைப்படி ககட்க,
"வர்மா, நீ இன்ரனக்கு எங்க கபாகப் கபாை? என்ன
விஷைம்னு உங்க மாம் கிட்ட கசால்லலனு அவளுக்கு
ககாபம்",
ைாகஜந்திை வர்மன் தவிப்புடன் நிற்கும் தன் மகனிடம்
அரமதிைாக கசால்லி அவரன சமாதானப் படுத்த
முைன்ைார். உடகன சிவகாமி கதவி நிமிர்ந்து தன்
கணவரனப் பார்த்தாள், இந்த முரை அவளது பார்ரவயில்
ககாபம் இல்ரல.
"மாம், என்கனாட.."

1466
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவன் கபச ஆைம்பிக்கும் கபாகத சிவகாமி
கதவி குைல் குறுக்கிட்டது.
"நான் ைார் கபசுைரதயும் ககட்க விரும்பல, என் ரூரம
விட்டு கவளிகைப் கபாக கசால்லுங்க",
அதற்கு ைாகஜந்திை வர்மன் முகம் மாறிைது, அவர்
சமாதானமாக தன் மகரன கநாக்கி ஏகதா கசால்ல முற்பட,
அவன் அவரை தடுத்தான்.
"நான் உங்க கபச்ரச எப்பவுகம மீறினது இல்ரல, என்
கமகைஜ் ரலஃப் தவிை, சாரி மாம், உங்கரள ஏதாவது
ேர்ட் பண்ணி இருந்தால், இகதா கபாகைன்",
என்ைப்படி தீைன் அந்த அரைரை விட்டு கவக
கவகமாக கவளிகைறினான். அவன் கசன்ைரத உணர்ந்த
சிவகாமி கதவி கண்ணில் நீர் துளிர்த்து இருந்தது. அரத
ைாரும் பார்க்க வண்ணம் நாசுக்காக துரடக்க முைன்ைரத
பார்த்த ைாகஜந்திைவர்மனுக்கு மனம் வாடிைது.
"கதவி..",
அவரின் ஆதுைமான அரழப்பில் அவள் நிமிர்ந்துப்
பார்த்தாள்.

1467
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இப்கபா உங்களுக்கு சந்கதாஷமா?, என் மகரன
நாகன காைப் படுத்திட்கடன், இதுக்கு எல்லாம் காைணம்
அந்த கவரலக்காை நாய் தான், நீங்களும் அவளுக்கு
சப்கபார்ட்டா இருக்கீங்கல? என் மகன் என்ரன விட்டு
கைாம்ப தூைமா கபாயிட்டான், இதுக்கு எல்லாம் காைணம்
அவ தான், அவரள நான் சும்மா விட மாட்கடன், அவ
என்ரனக்கு இங்கக கால் எடுத்து ரவத்தாகலா அப்கபாதில்
இருந்து என் மகன் என்னிடம் சரிைாக கபசுைது இல்ரல,
மாற்றி விட்டாள் அவள், இதுக்கு அவள் பதில் கசால்லிகை
ஆகணும்",
என்று கசான்னவள் கண்களில் ஏகதா ஒரு தீவிைம்.
அவளின் அந்த ககாபத்துடன் கூடிை கத்தரல பார்த்து
மனம் கவதும்பி ககாண்கட அந்த அரையிரன விட்டு
கமௌனமாக கவளிகை கசன்ைார் ைாகஜந்திை வர்மன். அரதக்
கண்டுக் ககாள்ளாது சிவகாமி கதவி உடகன தன் கபாரன
எடுத்து ைாரிடகம கபசினாள்.
"கவங்கடச்சாரி!!!!, தீைா ஏதாவது கவளிநாடு கபாக,
இல்ரல பிசிகனஸ் விஷைமா ஏதாவது கபரிை டீலிங் கபச
பிளான் ஏதாவது பண்ணி இருக்கானா?",

1468
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இல்ரல கமடம், சார் அப்படி எதுவும் பிளான்
பண்ணவில்ரல, ஆனால் நடுவில் ஒரு பார்ட்டி அட்கடன்ட்
பண்ணிைப் பிைகு அவர் நடவடிக்ரகயில் ஏகதா மாற்ைம்
கதரியுது கமடம், அடிக்கடி ைகசிைமாக ைாரைகைா
சந்திப்பது கபால் இருக்கு, ஆனால் அது ைார் என்று தான்
கதரிைவில்ரல",
மறுமுரனயில் கவங்கடச்சாரியின் கைகைக் குைல்
ககட்டது.
"ஓ..முட்டாள் சாரி, இரத ஏன் என்னிடம் முன்னாடிகை
கசால்லல?",
"இல்ரல கமடம், அந்த பார்ட்டிக்கு அப்புைம் தீைன்
சாருக்கு உடம்பு முடிைாது கபாய் இப்கபா தான் கைகுலைா
ஆபிஸ் வந்துக் ககாண்டு இருக்கிைார்",
"ஓ..அந்த விக்ைம் பைரல கவனித்தால் என்ன ஏதுனு
கதரிந்து விடுகம?",
"இல்ரல கமடம், அவனுக்கக கதரிைாமல் தீைன் சார்
ஏகதா கசய்து ககாண்டு இருக்கிைார்னு கதரியுது, ஆனால்
என்ன கசய்கிைார்னு தான் ைாருக்குகம கதரிைல"

1469
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அவன் நடவடிக்ரகயில் ஏகதா ஒரு மாற்ைம்னா அந்த
பார்ட்டியில் ஏகதா நடந்து இருக்கு, அது ைாருரடை
பார்ட்டி?",

"நடிரக கதஜா ஸ்ரீயின் பார்ட்டி கமடம்",

"ஓ, அப்படிைா, சரி நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்",
என்று கபாரன ரவத்த சிவகாமி கதவியின் முகம்
பலத்த கைாசரனயில் ஆழ்ந்தது, சில கநாடிகளில்
ைாருக்ககா ஃகபான் கசய்தாள், அவளது முகத்தில்
எரதகைா கண்டறிந்த தீவிைம் கதான்றிைது.
"எவ்களா கநைம் கவயிட் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கிைது?
ஏன் தீைா இவகளா கலட்?",
என்ைப்படி அந்த அரைக் கதரவ திைந்த தீட்சண்ைா
முகம் மாறிைது.
"தீைா, என்னாச்சு? ஏன் உன் முகம் ஒரு மாதிரி
இருக்கு?",
என்று தன் கணவனின் வாடிை முகத்ரதத் கண்டு
பதறிப்படி ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"ஒண்ணும் இல்ரல, என்ரன ககாஞ்சம் தனிைா விடு",

1470
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன் தரலயில் ரக ரவத்துக் ககாண்டு
கசாபாவில் அமர்ந்தான்.
அவனின் அத்கதாற்ைத்ரத கண்டுக் ககாள்ளாது அவன்
அருகக வந்த தீட்சண்ைா, கண்களில் ஆரசயுடனும்
ஆவலுடனும் கபசினாள்.
"தீைா, நீ நாம எங்க கபாகைாம்னு இப்கபா வரைக்கும்
கசால்லகவ இல்ரல, ஒருகவரள என்ரன ஏதாவது
சர்ப்கபரைஸ்ஸா இன்ரனக்கு தாம்பைம் அரழத்துட்டு
கபாறிகைானு என் மனசுக்குள்ள காரலயில் எழுந்ததில்
இருந்து ஒகை கைாசரனைா இருக்கு, நீகை அரத
கசால்லிகடன், நம்ம அம்மாவின் காரிைத்துக்கு கபாகைாம்
தாகன? அரத தாகன நீ சஸ்கபன்சா ரவத்து இருக்க?",
"ப்ச்!! தீட்சண்ைா கபாய் கிளம்பு முதல",
அவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் ஒலித்த தன்
கபாரன எடுத்தான்.
"இல்ரல நீ கசால்லு, நம்ம தாம்பைம் கபாகிகைாமா?",
அவள் விடாது ககட்க உடகன அவன் முரைத்து,
"கபாடி அந்தப் பக்கம், சும்மா மனுஷரன இரிட்கடட்
பண்ணிக்கிட்டு",

1471
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவரள தள்ளி விட்டு கபாரன எடுத்து காதில்
ரவத்தவன், அவரள கண்டுக் ககாள்ளாமல்,
"இகதா வகைன் டாட்",
என்ைப்படி அந்த அரைரை விட்டு கவளிகைறினான்.
"அட , என்ன மலரு வாசலுக்கும் வீட்டுக்கும் கிடந்து
அல்லாடி ட்டு இருக்க? இன்னுமா உன் நாத்தனார்
வைரல?",
வாசலில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த மலரின் வீட்டு
வாசரல கடந்து கசன்ை பங்கஜம் மாமி ககட்டாள்.
"அது வந்து மாமி..",
"அட, என்ன இப்படி பதட்டப்பட்டுண்டு நிக்கிை, அவ
உன் வீட்டு கபாண்ணில் இருந்து இன்கனாரு வீட்டு மாட்டுப்
கபாண்ணா மாறி நிரைை நாள் ஆயிடுத்து, இன்னும்
அவரள உன் வீட்டு கபாண்ணாகவ நிரனத்துக் ககாண்டு
இருந்தா எப்படி, உள்கள கபாடிம்மா, உன் நாத்தானாருக்கு
வை வழி கதரியும்",
என்று சிரித்தப்படி அந்த மாமி
விரடப் கபற்று கசல்ல, அரத கண்டுக் ககாள்ளாது
வாசரலகைப் பார்த்துக் ககாண்டு நின்ைாள் மலர்.

1472
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"மலரு அக்கா, அந்த பூரஜக்கு உள்ள கதங்காய்லாம்
எங்க இருக்கு, கபரிைப்பா கைாம்ப கநைமா ககட்கிைார்",
திபாகரின் உைவுக்காை கபண் ஒருத்தி மலரை ககட்டாள்,
அதற்கு மலரிடம் சலனமில்ரல, அவள் மலரை அரழத்துக்
ககாண்கட இருக்க, அரத பார்த்துக் ககாண்கட திவாகர்
வந்து அந்த கபண்ணிடம், நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன் நீ
கபா என்று ரசரக காட்டிைவன், தன் மரனவிரைப்
பார்த்தான்.
"மலரு!! எந்த உலகத்தில் இருக்க? அந்த கதங்காய்லாம்
எங்க வச்ச? மாமா கைாம்ப கநைமா ககட்டுட்டு இருக்கார்",
என்ைப்படி தன் மரனவி அருகில் வந்தான் திவாகர்,
அவளிடம் அதற்கு பதில் இல்லாதுப் கபாககவ அவன்
பிடித்து அவரள உலுக்கினான்.
"கசா..கசால்லுங்க..",
திடுக்கிட்டவளாய் மலர் திவாகர் முகத்ரதப் பார்த்து
தடுமாறினாள்.
"என்ன மலரு, என்ன ஆச்சு உனக்கு, என் உலகத்தில்
இருக்க?",
"ஒ..ஒ..ஒண்ணும் இல்ரலங்க",

1473
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி நகை முற்பட்டவரள நிறுத்தினான் திவாகர்.
"என்னடி உனக்கு பிைச்சரன? உள்கள நடந்துக்கிட்டு
இருப்பது நீ ஒரு மருமகளா இல்லாது ஒரு மகளா இருந்து
அம்மாவா நிரனத்த உன் அத்ரதயின் காரிைம், அங்கக
இருந்து நீ எரதயும் முன்கன நின்னு கசய்ைாமல் இங்கக
வந்து தனிைா வழிரைப் பார்த்து நின்னுக்கிட்டு இருக்க?",
"அது..நான் அவங்களுக்கு ஒரு மகள் மாதிரி தான்
இருந்கதன், ஆனால் நான் கசய்யும் சம்பிைதாைங்கரள விட
அவங்களுரடை உண்ரமைான மகள் வந்து அந்த
சம்பிைதாைங்கரள கசய்தால் அத்ரத ஆத்மா எவ்களா
சந்கதாஷம் அரடயும்?, அதான் எப்படியும் தீட்சு
வந்துடுவாங்குை ஒரு சின்ன நம்பிக்ரகயில் வாசரலப்
பார்த்துக்கிட்டு இருக்ககன், ஏங்க சடங்குகள்லாம்
ஆைம்பிக்க கநைமாயிட்டு, ஒகை ஒரு ஃகபான் மட்டும்
அவளுக்கு பண்ணிப் பாருங்ககளன், எங்கைாவது டிைாபிக்ல
மாட்டி இருக்கப் கபாகிைா",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
ைாகைா ஒரு உைவுக்காைர் திவாகரை கநாக்கி கூறினார்.

1474
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கை, எப்பா, திவா, நீயும் உன் கபாண்ட்டியும் அங்க
கபாய் நின்னுட்டு இருந்தா எப்படி? வாங்க, கநைம் ஆகுது,
எல்லாத்ரதயும் எடுத்து ரவக்க கவணாம்?, கவகமா
வாய்ைா",
என்று கசால்லி விட்டு அவர் அவர்களின் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் உள்கள விரைந்தார். அவர் கசன்ைப் பிைகு
திவாகர் நிமிர்ந்து தன் மரனவிரைப் ஒரு பார்ரவப்
பார்த்தான், துைைமும் இைலாரமயும், ககாஞ்சம் தனிரமயும்
நிரைந்த அந்த பார்ரவயில் தாரை இழந்த வலி கதரிந்தது.
அரதக் கண்ட மலருக்கு முகம் மாறிைது.
"மலர், அவ வைமாட்டா, இப்கபா இல்ரல இனி
எப்பவுகம அவள் வைமாட்டா, இனி அவரள
எதிர்பார்க்காகத, அவரள உன் ஞாபகத்தில் இருந்து மைந்து
விடு, அப்படி ஒரு கபண்கண இங்கக இந்த வீட்டில்
பிைக்கலனு நிரனத்துக் ககாள், இப்கபா என்கனாட உள்ள
வா, கநைமாகுது",
என்று திவாகர் கசால்லி விட்டு அவரள ஒருப்
பார்ரவப் பார்த்து விட்டு அவளின் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் அவளின் ரகரை பிடித்து ககாண்டு

1475
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வீட்டின் உள்கள கசன்ைான். தன் கணவனின் அந்த
நிைாதைவான அந்தப் பார்ரவயில் தங்ரகரை பறிக்
ககாடுத்த வலிரை அதிகமாககவ மலர் கண்டடாள்,
அவனின் அந்த வார்த்ரதயில் கதரிந்த துைைத்ரதயும்
அகத துைைம் அவனது தளர்ந்த நரடயில் பிைதிபலிப்பது
கண்டு மலருக்கு வலித்தது.
"இந்த கண் மூடித்தனமான பாசம் தான்
எப்படிகைல்லாம் மனிதர்கரள ஆட்டி ரவக்கிைது!!!!!!!",,
என்று எண்ணிைவளுக்கு மனது கசந்ததில், முன்கன
கவகமாக நடந்து தன் கணவனுக்கு இரணைாக நடந்தவள்,
"என்னங்க..",
என்று அரழத்தாள். அரத ககட்டு கமௌனமாக
திரும்பிப் பார்த்த திவாகர் முகத்தில் இருந்த துைைத்தில்
அவளின் மனது வலித்ததில் அவனது ரகயிரன இறுக
பிடித்து ககாண்டு அவரனப் பார்த்து ஆறுதலாகப்
புன்னரகத்து அவனுடன் இரணந்து வீட்ரட கநாக்கி
நடந்தாள்.
"இனி உனக்கு நான் தாைம் மட்டும் அல்ல, தாயும்
கூடத் தான், எந்த நிரலயிலும் உன்ரன விட்டு நீங்காமல்

1476
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உன்ரனப் கபாறுத்து உன்கனாடு இனி எல்லா நிரலயிலும்
உனக்காக இருப்கபன்!!",
எனும் அந்த வார்த்ரதயிரன தன் ஒகை ஒரு ரகப்பிடி
மற்றும் ஒகை ஆறுதல் புன்னரக மூலம் கசால்லிவிட்ட மலர்
வீட்டின் உள்கள கசன்று அவளுக்கும் அவன் கணவனுக்கும்
காத்திருந்த கவரலகளில் மூழ்கினாள்.

1477
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 100
"குளிர்ந்தாலும் சுட்டாலும்..
இவன் எரிய விரும்புவது..
அவளின் காதல் தீயில் மட்டுபம..
என் மனப்ைாரங்களுக்கு
ஆறுதைாக
தன் மடிபய ககாடுக்கும்
என் தாரம் அவள்..
நீ இன்றி நான் ஏதுடி..?
என் காதல் தீபய..
காைம் முழுவதும் உன் மடியில்
தபை பவத்து கண் மூடி
உன்னில் கபரய விரும்பும்
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் மனம் விரும்பும் பகள்விகளில் விபடயாக

இந்த தீ ( ரு ) ரன் ❤️

1478
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

"உன் மாமுரடை ககாபத்ரத பற்றி அறிந்தவன் தாகன

நீ? அவள் கபசிைரத மனதில் ரவத்துக் ககாள்ளாகத

வர்மா",
பால்கனியில் நின்று ககாண்டு எங்ககா கவறித்த தன்
மகனிடம் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தார் ைாகஜந்திை வர்மன்.
"கநா டாட், நான் அவங்க என்ரன கவளிகைப் கபாக
கசான்னதுக்கு நான் வருத்தப்படரல, ஆனால்
அவங்களுக்கு இன்னும் என் கல்ைாண விஷைத்தில்
சமாதானமாக மாட்ைாங்கல? அரத தான் என்னால் தாங்கிக்
ககாள்ள முடிைல, தீரை எவ்களா கபச்சு கபசுைாங்க,
நீங்ககள பார்த்தீங்ககள டாட்?",
தீைன் குைல் ஆதங்கத்துடன் ஒலித்தது.
"உன் மாம்க்கு உன் கமல் கைாம்ப பாசம் வர்மா,
அதனால் உன் கமல் உரிரமயுணர்வு கைாம்பகவ அதிகம்,
இப்கபா அந்த உரிரம உன் மரனவிக்கு
கபாயிட்டுங்கிைரத உன் மாமால் ஏற்றுக் ககாள்ள முடிைல",
"இதுகவ ஒரு ககாடீஸ்வை வீட்டுப் கபண்ணாக
இருந்தால் அவங்க இப்படி தான் இருப்பாங்களா டாட்?

1479
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இந்த பதிரல தீ ஒரு ககாட்டீஸ் வை வீட்டு கபண்ணா
இருந்திருந்தா உங்களால் கசால்ல முடியுமா? கசால்லுங்க! தீ
நம்ம ஸ்கடட்டஸ்க்கு ஈக்குவல் இல்லாதனால தாகன
இவகளா பிைச்சரனயும்?",
ைாகஜந்திை வர்மன் கமௌனம் சாதிக்ககவ தீைன்
கதாடர்ந்தான்.
"எப்கபா அவள் இந்த அைண்மரனக்கு வந்தாகளா
அப்கபாதில் இருந்து அவங்க என்கிட்ட சரிைா கபசைது
இல்ரல. நான் அன்ரனக்கு மட்டும் என் தீரை கல்ைாணம்
பண்ணலனா அவ கசத்து இருப்பாள் டாட், என்னால் என்
கமல் அவள் ரவத்து இருக்கிை அந்த காதலால் அவள்
இழந்தது கைாம்பகவ அதிகம், அவரள அதில் இருந்து
கவளிகை ககாண்டு வந்து நான் இந்த சூழலுக்கு ஏற்ை
வரகயில் மாற்றி வருகிகைன், டாட், அவளும் என் கமல்
இருக்கிை காதலால் எல்லாத்ரதயும் மைந்து கபாறுத்து
கபாகிைாள், அன்ரனக்கு மாம் இந்தா உன் சம்பளம்னு
பணக்கட்ரட அவள் முகத்தில் வீசி எறிந்து இருக்கிைாங்க,
எப்கபாது எல்லாம் அவங்களுக்கு ககாபம் வருகதா
அப்கபாலாம் அவரள கைாம்ப கபசிகிைாங்க, இரத

1480
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எல்லாம் அவள் எனக்காக கபாறுத்து ககாண்டாலும்
என்னால் தாங்க முடிைல டாட்",
"வர்மா..அரமதிைாக இரு",
ககாதிக்கும் மகரன சமாதனப் படுத்த முைன்ைார்.
"எனக்கு என்ன கசய்ைதுகன கதரிைரல டாட், அவள்
என் கமல் கரைக் காணக் காதல் ரவத்து இருக்கிைாங்கை
அந்த ஒகை காைணத்துக்காக அவரள காைப் படுத்திக்
ககாண்கட இருக்கிைது எந்த விதத்தில் நிைாைம்?",
"புரியுது வர்மா.."
"உங்களுக்கு கதரிைாது டாட், அவள் ஒரு தடரவ
கவறுத்து விட்டால் என் ஆயுளுக்கும் என் கூட கசர்ந்து
வாழ மாட்டா, அப்படிப்பட்டவள் அவள்,
அப்படிப்பட்டவரள தான் மாம் காைப்படுத்தி பார்க்கிைாங்க,
இதுக்கு எல்லாம் கசர்த்து தான் நான் ஒரு முடிவு எடுத்து
இருக்ககன், பாருங்க, இன்னும் ககாஞ்சம் கநைத்தில்
உங்களுக்கக புரியும்",
"ஹ்ம்ம், எல்லாம் நல்லதாகவ நடக்கும், அடுத்த வாைம்
தஞ்சாவூரில் இருந்து வைாங்க",
"அப்படிைா, கைாம்ப சந்கதாஷம் டாட்",

1481
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உன் மரனவிரை பார்க்க தான் கைாம்ப ஆரசைா
வைாங்க தீைா",
என்று தன் தந்ரத கசான்னதும் தீைன் புன்னரகத்தான்.
"அவங்களுக்கு நிச்சைம் என் தீரை பிடிக்கும்",
தன் மகனின் முகத்தில் நிலவிை உணர்வுகரள ைசித்தார்
ைாகஜந்திை வர்மன். அந்த உணர்வுகரள கவகு கநைம்
நீடிக்க விடாது தீைன் முகம் மாறிைது.
"அச்கசா!!!!",
"என்னாச்சு வர்மா? எனி பிைாப்ளம்?",
"எஸ் டாட், மாம் ரூமில் இருந்து கவளிகை வரும்
கபாது இருந்த கடன்ஷரன அப்படிகை தீ கிட்ட
காட்டிட்கடன்",
"என்ன!!! என்ன பண்ணுன அந்த கபண்ரண?",
"அது..அவரள தள்ளி விட்டுட்டு வந்துட்கடன்",
தீைன் குைல் தைங்கி தைங்கி வந்தது.
"வர்மா..அன்ரனக்கக உன்கிட்ட கசான்கனன்ல?
இப்கபா ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி உன் மாம் பத்தி
குரைப்பட்டுக்கிட்டாகை? இப்கபா நீகை அந்த கபண்ரண
எப்படி நடத்துை? உன் அம்மா அந்த கபண் மனரதக்

1482
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காைப்படுத்தினால் நீ அந்த கபண் உடம்ரப காைப்படுத்திக்
ககாண்டு இருக்க! பாவம் அந்த கபண், சாரி டூ கச திஸ்,
வர்மா, உன்ரன காதலித்தது தான் அந்த கபண் தன்
வாழ்க்ரகயில் கசய்த கபரிை தப்புனு எனக்கு கதாணுது",
"டாட்..!!!!",
"கபா, சீக்கிைம் கபாய் அந்த கபண்ரணப் பாரு, உன்
அம்மாரவப் பற்றிக் கவரலப் படாகத தீைா, உன் மனதுக்கு
எது சரினு கதாணுகதா அரத மட்டும் கசய், ஆனால் அந்த
மனகம உன் தீ தான் என்பரத மைந்து விடாகத",
என்ைப்படி ைாகஜந்திை வர்மன் நகை, தீைன் கவக
கவகமாக நடந்து தன் அரைரை அரடந்தான். அங்கக
தீட்சண்ைா நிரலக்கண்ணாடி முன் அமர்ந்து தரல வாரிக்
ககாண்டு இருந்தாள். அவளின் கநற்றியின் ஓைத்தில் புதிதாக
ஒரு சிறு பிளாஸ்திரி ஒன்று அமர்ந்து இருந்ததில் அவன்
சங்கடமாகப் அவரள பார்த்தான். அவன் வந்தரத அவள்
உணைாது இருந்தவள், நிரலக் கண்ணாடி யில்
கதரியும் அவனின் பிம்பத்ரத பார்த்து அவள்
திரும்பினாள்.

1483
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன அங்கககை நின்னுடீங்க? என்ரன கிளம்ப
கசால்லிட்டு நீங்க எங்க கபாயிட்டு கபாயிட்டு வரீங்க
மிஸ்டர். தீைன்?",
என்று அதுவரை சீவிக் ககாண்டு இருந்த முடிரை
ககாண்ரடைாகப் கபாட்டுக் ககாண்கட அவள் அவரன
கநாக்கி புன்னரக முகத்துடன் எழுந்து வந்தாள். அவன்
பதில் இன்றி அவரளகை கமௌனமாகப் பார்த்தான்.
"தீைா?",
அவளின் பார்ரவ உணர்ந்து அவள் கைாசரனைாக
அவரன அரழத்தாள். அவள் முகத்தில் கலவைம் சூழ்ந்து
இருந்தது.
"உன்ரன நான் கைாம்ப ககாடுரமப்படுத்திட்டு
இருக்கானாடி? நீ சந்கதாஷமா இல்ரலைாடி? என் கூட
வாழை இந்த வாழ்க்ரகயில் நீ என்னடி சுகம் கண்ட?, என்
கமல் நீ வச்சி இருந்த அந்த காதல் உன்ரன அதிகமா
காைப்படுத்திட்டு இருக்குடி",
என்ைப்படி அவளின் கநற்றியில் ஒட்டி இருந்த அந்த
பிளாஸ்திரிரைப்
பார்த்தவன்,

1484
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இைத்தம் வந்துட்டா? சாரிடி, கைாம்ப வலிச்சிதா? தீ,
ஏன்டி என்ரன லவ் பண்ணின? என்ரன விட்டு கவை
ைாரைைாவது..",
என்று அவன் ககட்டு முடிக்கும் முன்கப அவள்
அவனின் வாரை அவசை அவசைமாக தன் ரக ககாண்டு
கபாத்திக் ககாண்டு அவரன இறுக கட்டிக் ககாண்டாள்.
"உனக்காக தான் நான் இங்கக உயிர் வாழுகைன், தீைா,
அந்த உயிரை இதுப் கபால் கபசி கபாக வச்சிடாத, எனக்கு
என் கநற்றியில் உள்ள காைம் வலிக்கரல தீைா, இப்கபா நீ
கபசிக் ககாண்டு இருக்கிைது தான் வலிக்குது, கவண்டாம்
தீைா, உனக்கு என்ன ஆச்சு? ஏன் இப்படி கபசுை? நீ
இல்லாம நான் எப்படி இருப்கபன்? அடிச்சாலும்
அரணச்சாலும் நீ தாகன எனக்கு எல்லாம்? இப்கபா என்ன
என் பிைந்த வீட்ரடப் பற்றி கபசக் கூடாது அவ்களா
தாகன? விடு, இனி நிரனக்க கூட இல்ரல, என்
அண்ணன், அண்ணி புரிஞ்சிப்பாங்க, ஆனால் நீ இப்படி
எல்லாம் கபசாகத, என்னால் தாங்க முடிைால",
என்று அவன் சட்ரடயில் முகம் புரதத்து இருந்த
தீட்சண்ைா குைல் கம்மிைதில் அழரக வைவா என்ைது.

1485
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என் தீ..சாரிடி!!!!
அவரள இறுக அரணத்துக் ககாண்டு கண் மூடிை
தீைன் கண்கள் சிவந்து நீர் வழிந்து அவளின் தரல
உச்சிரை நரனத்ததில் தீட்சண்ைா தன் கணவனின் அந்த
திடீர் கண்ணீரைக் உணர்ந்து நிமிர்ந்து ஆச்சரிைமாக
பார்த்தாள்.
"தீைா..??????!!!!!!!",
அவளின் அந்த குைரல அவன் காதில் வாங்கிக்
ககாள்ளாது கவக கவகமாக கசான்னான்.
"நான் கதாத்துட்கடன்டி, கதாத்துட்கடன்..பிசிகனஸ்சில்
எவ்வளகவா கஜயித்த எனக்கு என் பர்சனல் வாழ்க்ரகயில்
கஜயிக்க முடிைரல, என் அம்மாவுக்கு ஒரு நல்ல மகனா,
உனக்கு ஒரு நல்ல காதல் கணவனா நான் இருக்க
தவறிட்கடன்னு கதாணுதுடி..",
என்று கசார்வாக கீகழ அமர்ந்தான் தீைன். அவன்
முகம் உணர்ச்சி பிழம்பாக மாறி இருந்தது.
"மிஸ்டர். மகதீைவர்மன் தன் வாழ்க்ரகயில் கதாற்று
கபானவன்",

1486
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் உைத்த குைலில் கசால்லி விட்டு கண்கள் சிவந்து
தரல முடி கரலந்து கசார்ந்து தரையில் சாய்ந்தான்.
அவனின் அத்கதாற்ைத்ரதக் கண்டு கவதரனயில்
மனம் கபாறுக்காத தீ, அவன் அருகக அமர்ந்து அவனின்
முகத்ரத துரடத்தவள் அவன் முகத்ரத தன் ரகயில்
ஏந்தினாள்.
"தீைா..நீ ஒரு சிைந்த காதலன் மட்டும் இல்ரல, நீ
சிைந்த கணவனும் கூட, என் ஸ்கடட்டஸ் அறிந்தும் இரத
நான் கசய்தால் என்னகனன்ன பிைச்சரனகள் வரும்னு
கதரிந்தும் என்ரன என் மானத்ரத காப்பாற்றி என்
கழுத்தில் தாலி கட்டினப் பாரு, அப்பகவ நீ ஒரு மனிதனா
கைாம்ப உைர்ந்துட்ட, அதன் பிைகு எவ்களா பிைச்சரன
வந்தாலும் அம்மாரவயும் அப்பாரவயும் விட்டு பிரிைக்
கூடாதுனு இந்த அைண்மரனயிகலகை இருக்கப் பாரு,
அப்பகவ அவங்களுக்கு ஒரு சிைந்த மகனா நீ கஜயித்துட்ட
தீைா, என் தீைன் கஜயிக்க மட்டுகம பிைந்தவன், அவரன
ைாருகம கதாற்கடிக்க முடிைாது",
என்ைப்படி அவனின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக
முத்தமிட்ட தீட்சண்ைா கண்களில் இருந்து நீர் ஏகனா

1487
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வழிந்தது. அவன் எதுவும் கபசாது கமௌனமாக அவளின்
மடியில் படுத்துக் ககாண்டான். அவனின் தரல முடிரை
கமன்ரமைாக அவள் ககாதி விட்டப்படி அவனிடம்
கபசினாள்.
"தீைா, நீ கசய்யும் ஒவ்கவாரு கசைலுக்கு பின்னாலும்
ஏதாவது பலத்த காைணம் இருக்கும்னு எனக்கு கதரியும்",
"ஆமாடி, நான் கபச்சில் கசால்வரத விட கசைலில்
காட்டத் தான் அதிகம்
காட்ட விரும்புகிகைன், கபான வாைகம நான் ஒரு
முடிவு எடுத்துட்கடன், அது என்னகனன்ன மாற்ைத்ரதக்
இனி ககாண்டு வருதுனு மட்டும் பாரு",
என்று கூறிக் ககாண்டு நிமிர்ந்த தீைன் முகத்தில் ஒரு
உறுதி இருந்தது.
அவனின் முகத்ரதப் பார்த்த தீட்சண்ைா தன்
ரகவிைல்கள் ககாண்டு திருஷ்டி கழித்தவள், அவரன
கநாக்கி புன்னரக கசய்தாள்.
"இப்கபா தான் என் தீைன் வந்து இருக்கான், வா கபாய்
கைடிைாகலாம்",

1488
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி அவரன அரழத்த அவனின் மரனவியின்
முகத்ரத நிமிர்ந்துப் பார்த்தான் தீைன். அவனின்
அப்பார்ரவ உணர்ந்து கண்களாகலகை அவள் என்ன
என்று வினவினாள்.
"கைாம்ப நாளுக்கு அப்புைம் என்கனாட காகலஜ்
கடஸ்ல நான் கஷ்டப்பட்டா என்ரன கதற்றும் என் தீரை
பார்த்கதன், தாங்க்ஸ்டி",
என்ைப்படி அவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
உள்கள குளிைலரை கநாக்கி கசன்ைான்.
"நானும் ஆறுதலுக்கு என் மடி கதடும் தீைரன கைாம்ப
நாளுக்கு இப்கபா தான் பார்த்கதன்",
அவளின் பதில் குைல் ககட்டு குளிைலரைக்குள் நுரழை
முற்பட்ட தீைன், நின்று திரும்பி அவரளப் பார்த்து தன்
இதழ்கரள குவித்து ஒரு முத்தத்ரத காற்றில் அவளுக்கு
அனுப்பிைவன் ஐ லவ் யூ எனும் பாவரனயில் சத்தம்
ககட்காது உதட்ரட அரசத்து அவளிடம் கசால்ல, அரதப்
பார்த்து அவள் அடுத்து கசால்ல வந்தரத மைக்க, அவன்
அரத உணர்ந்து புன்னரகத்தப்படி குளிைலரை உள்கள
கசன்ைான். அவரனகைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த

1489
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா முகத்தில் ஏகதா ஒரு முடிவு எடுத்த உறுதி
வந்து இருந்தது.
"என்னடி காரில் ஏறி உக்கார்ந்ததில் இருந்து
அரமதிைாகவ வை? எங்கப் கபாகைாம்னு ககட்க
மாட்டிைா?",
தன் அருகக அமர்ந்து இருக்கும் தன் மரனவிரைப்
பார்த்து காரை ஓட்டிைப் படி சாரலயின் மீது ஒருக்
கண்ணும் அவள் மீது ஒரு கண்ரணயும் பதித்தப்படி தீைன்
ககட்டான். அவர்கள் இருவரையும் சுமந்து ககாண்டு அந்த
கார் காஞ்சிபுைத்தின் பிைதான சாரலரை
அரடந்து இருந்தது.
"அரத ககட்டதுக்கு தான் சார் சூப்பைா கைஸ்பான்ஸ்
பண்ணிட்டீங்ககள",
என்று தன் கநற்றியில் இருந்த பிளாஸ்திரியிரனப்
காட்டி சிரித்தாள்.
"எப்படிடி, நீ இரத ககஷுவலாக எடுத்துக்கிை? நீ
முகத்ரத திருப்பிப்ப, உன்ரன எப்படி சமாதானம் பண்ணப்
கபாகைனு பைந்கதன் கதரியுமா?",

1490
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீங்க உன் அம்மாரவ மீட் பண்ண கபானீங்களா?
அப்பகவ எனக்கு கதரியும், நீங்க நிச்சைம் நல்ல மூட்டில்
வந்து இருக்க மாட்டீங்கனு",
"சாரிடி..!!!!",
அவன் நலிந்த குைலில் கசான்னான்.
"அடடா, எத்தரன தடரவ கசால்லுவீங்க, என் தப்பு
தான், அன்ரனக்கு அந்த பாட்டில் கதாட மாட்கடன்னு
சத்திைம் ககட்கிைப்கபாகவ ககாபம் அதிகமாகப்
படக்கூடாதுனும் சத்திைம் வாங்கி இருக்கணும்",
அவள் புன்னரகத்துக் ககாண்கட கசால்ல, அவன்
சிரித்தான்.
"கைாட்ரடப் பார்த்து ஓட்டுங்க ரம டிைர்
ேஸ்கபண்ட்..",
அவள் சாரலயின் முன்பக்கம் ரகக் காட்டிக் ககாண்டு
கசான்னாள்.
"நம்ம வை கவண்டிை இடம் வந்தாச்சு, இைங்குடி",
என்று அவன் கசால்ல, உடகன அவள் நிமிர்ந்து
பார்த்தாள். அவளின் முகத்தில் திரகப்பும் கைாசரனயும்
வந்ததில்,

1491
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா..??????!!!!!",
அவள் அரழத்தற்கு பதில் கசால்லாது அவளின்
முகமாற்ைத்ரத கூர்ரமைாக கவனித்துக் ககாண்கட காரை
விட்டு இைங்கினான் தீைன்.
"அட , உன் நாத்தனார் வைரலைா மலரு ? எனக்கு
அப்பகவ கதரியும், அன்ரனக்கு எங்க அண்ணி கசத்தப்ப
அவ புருஷன் அப்படி சண்ரட கபாட்டு இழுத்துட்டு
கபாகும் கபாகத, அவ இனி தாம்பைம் பக்க தரல ரவத்து
படுக்க மாட்டாள்னு, இகத எங்க திலிப்க்கு அவரள
ககாடுத்து இருந்தால் முணுக்குனா இங்கக ஓடி வந்து
இருப்பா, அரதயும் ககடுத்து விட்டுட்டுடா, ஆயிைம் தான்
காசு பணம் இருந்தாலும் கபாைந்த வீட்டில் உக்கார்ந்து ஒரு
தண்ணி குடிக்க வக்கு இல்லாத வாழ்க்ரக என்ன
வாழ்க்ரக?",
'என்னடா இந்த அம்மா இன்னும் அரமதிைா
இருக்கக!!!'
என்று அதுவரை எண்ணிக் ககாண்டு இருந்த அனுவின்
ககள்விக்கு பதிலாக தன் குத்தல் கபச்ரச கபச
ஆைம்பித்தாள் கதவைாஜன் மரனவி சுமதி.

1492
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அம்மா, நீங்க கசால்ைது கபால் முணுக்குனா
சிணுங்கினா அப்பன் வீட்டுக்கு ஓடி வைதுக்கு எங்க தீட்சு
ஒண்ணும் நம்மரள மாதிரி சாதாைண குடும்பத்தில்
ஒண்ணும் மருமகளா இல்ரல, அவ மருமகளா இருக்கிைது
ககாடீஸ்வைர் வீட்டில், அதனால் வாய்க்கு வந்தபடி கப..",
என்று சுமதிக்கு அனு பதிலடி ககாடுத்து ககாண்டு
இருக்கும் கபாகத அந்த வீட்டில் ஒரு பைபைப்பு ஏற்பட்டது.

1493
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 101
"மறு கஜன்மங்களில் நம்பிக்பக
இல்ைாத இவன் மனம்..
இனி வரும் கஜன்மங்களிலும்
அவபைபய பகட்கிைது காதைாக..
அவள் பகக் பகார்த்த இவனின்
வாழ்க்பகப்ையைத்தில்
அவபை சுவாேமானாள்..
அவளின்றி இவன் வாழ்பவ இல்பை!!!!
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் உபடந்த மனதிற்கு மருந்தாக இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"கலடிஸ் அண்ட் கஜன்டில்கமன்ஸ் ,

இன்றிலிருந்து தீைன் மற்றும் வர்மா குருப் ஆஃப்

கம்கபனிகள் அரனத்திற்கும் எனது மரனவி மிஸஸ்.
தீட்சண்ைா மகதீைவர்மன் அவர்கரள முதன்ரம

1494
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பங்குதாைைாகவும் , தீைன் கமடிக்கல் குருப் ஆஃப்
கம்கபனிகளுக்கு இைக்குனைாகவும் நிைமிக்கிகைன் "
தன் முன்கன குழுமி இருந்த தன் கதாழில் அதிபர்கள்,
பத்திரிரகைாளர்கள், பங்குதாைர்கள் முன்னிரலயில் தன்
ஆளுரம நிரைந்த குைலில் தீைன் கசால்ல, அங்கு இருந்த
அரனவரும் தன் கைககாஷங்கரள எழுப்பினார்கள்,
மீடிைாக்ககளா அவர்கள் இருவரையும் கிளிக்கி தள்ளிைது.
அவர்கள் அரனவரின் பார்ரவயும் தீைன் அருகக அமர்ந்து
திரகப்பில் ஆழ்ந்து இருந்த தீட்சண்ைாவின் கமல் கசன்ைது.
அந்த சூழலும் அந்த மனிதர்களும் அவளுக்கு புதிது
என்பது அவள் முகத்தில் இருந்த உணர்வுகளிகல நன்ைாக
கதரிந்தது.
"வர்மா, கசய்யும் ஒவ்கவாரு கசைலுக்கும் பின்னால்
ஏதாவது பலத்த காைணம் இருக்கும்மா, அதுவும் உன்
விஷைத்தில் அவன் எடுக்கும் முடிவுகள் எல்லாகம கைாம்ப
நல்லதா தான் இருக்கும், அதுவும் நீ சம்பந்தப்பட்ட
விஷைத்தில் அவன் ஆயிைம் முரை கைாசித்து தான் முடிவு
எடுப்பான், கசா இந்த விஷைத்தில் நான் தரலயிட
முடிைாதும்மா",

1495
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன்ரன பிைந்த வீட்டுக்கு அனுப்பாததற்கு அப்படி
என்ன பலத்த காைணம் இருக்க கூடும், தன் மருமகரள
அவள் பிைந்த வீட்டுக்கு அனுப்பச் கசால்லி தன் மகனிடம்
கபச, அதற்கு அந்த மகன் ஏதாவது மறுப்பாக கபசி
விட்டால் என்ன கசய்வது என்று ஒருகவரள இவருக்கு
தைக்கமாக இருக்கும் கபால, அதான் இப்படி கசால்கிைார்
கபால, என்று தன்ரன தன் அம்மாவின் காரிைத்திற்கு
அனுப்ப கசால்லி நீங்களாவது உங்கள் மகனிடம்
கசால்லுங்ககளன் என்று தான் ககட்டப் கபாது அதற்கு
ைாகஜந்திை வர்மன் அன்று கசான்ன பதிரலயும் அதற்கு
தான் பதிலுக்கு எண்ணிைரதயும் இப்கபாது நிரனத்துக்
ககாண்ட தீட்சண்ைா அருகில் பத்திரிக்ரகைாளர்களின்
ககள்விகரள தீவிைமாக கவனித்து பதில் கசால்லிக்
ககாண்டு இருக்கும் தன் கணவரன பார்த்தாள். அவனின்
அந்த திடீர் அறிவிப்ரப அவள் எதிர்பார்த்து இருக்க
மாட்டாள் அது நிச்சைம் அவளின் மனநிரலயில் ஒரு
மாற்ைத்ரத ககாண்டு வந்து அவளின் திரகப்பில் ஆழ்த்தி
இருக்கும் என்று அவன் ஏற்கனகவ உணர்ந்து இருப்பான்
கபால, அவன் பத்திரிக்ரகைாளர்களின் ககள்விகளுக்கு

1496
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பதில் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தாலும் அந்த கமரஜக்கு
கீழ் அவளின் ஒரு ரகரை இறுக்கமாக பிடித்து
அவளுக்குள் எப்கபாதும் கதாற்றுவிக்கும் அவளுரடை
தீைன் எனும் அந்த பாதுகாப்பு உணர்வுரவ அவன்
கதாற்றுவித்து ககாண்டிருந்தான். இப்கபாது மட்டும் அல்ல,
அவன்,
"நாம வைகவண்டிை இடம் வந்துட்டு, இைங்குடி",
என்று காரை உைைமான கண்ணாடி பதிக்கப்பட்ட பல
கட்டிடங்கரள உள்ளடக்கிை தீைனுக்கு கசாந்தமான அந்த
மிகப்கபரிை வணிக வளாகமான டி குருப்ஸ் பிசிகனஸ்
சிட்டியின் கமயின் ககட் அருகக அவன் நிறுத்தும் கபாகத
அவள் முகத்தில் ஆச்சிரிைம் சூழ ஆைம்பித்து இருந்ததில்
இருந்கத அவளுள் அவன் பாதுகாப்பு உணர்ரவ விரதக்க
ஆைம்பித்து விட்டான்.
"தீைா..இங்கக எதுக்கு..?",
தைங்கி தைங்கி ககட்டவரளப் பார்த்து பதில்
கசால்லாது இதமாக புன்னரகத்தான் தீைன். அந்த
புன்னரகரைப் பார்த்த தீட்சண்ைா,

1497
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இரத தான் ஃப்ரைகட ஒரு முக்கிைமான இடத்துக்கு
அரழத்துட்டு கபாகைன்னு கசான்னிைா, ஏதாவது பிசிகனஸ்
ககட்டூககதைா?",
"ஆமாம்னு தான் ரவத்துக்ககாகைன்",
என்று கார் கதரவ திைந்து இைங்கிை தீைன், அவளுக்கு
காரின் கதரவ திைந்து விட்டப்படி கசால்லிக் ககாண்டு
இருந்தவன் இதழில் ஒரு மர்மப் புன்னரக.
"அது எல்லாம் உன்கனாடு தாகன, இது என்ன புதுசா?
நான் இங்கக வந்து என்னப் பண்ண கபாகைன்?",
என்று அவள் தைக்கமாக ககட்டுக் ககாண்கட இருக்கும்
கபாகத ககாட் சூட் மற்றும் காதில் புளூ டூத் சகிதம்
ரகயில் சிவப்பு நிை கைாஜாப் பூக்கள் அடங்கிை ஒரு
கபரிை பூங்ககாத்துடன் கவக கவகமாக விக்ைம் அவர்கரள
கநாக்கி வந்தான். தீைரன கநாக்கி ஒரு குட்மார்னிங் சாரை
அனுப்பிைவன்,
"கவல்கம் டூ கிகைட் டி- குருப்ஸ் கமம்",
கார் கதரவ திைந்து இைங்கும் தீட்சண்ைா விரன
கநாக்கி அந்த பூங்ககாத்ரத நீட்டினான். அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா தைக்கத்துடன் தன் கணவரனப் பார்க்க அவன்

1498
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்ரவைால் வாங்கிக் ககாள் என்று கசால்ல, தைக்கத்துடன்
அந்த பூங்ககாத்ரத வாங்கிை தீட்சண்ைா,
"தாங்க் யூ விக்ைம்",
என்ைாள்.
"இட்ஸ் ரம பிளஷர் கமம்",
என்ைப்படி தீைரனப் பார்த்த விக்ைம்,
"எல்லாகம கைடிைா இருக்கு சார்"
என்ைவரன, ஓகக, நீ கபாகலாம் என்று தரலைரசத்து
அவனுக்கு விரடக் ககாடுத்த தீைன், தன் அருகக தன் முன்
இருந்த பிைம்மாண்ட கட்டிடங்கரளயும் அந்த புதிை
சூழரலயும் ஏதும் புரிைாது மிைட்சிைாகவும் குழப்பத்துடனும்
பார்த்துக் ககாண்டு இருக்கும் தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தான்,
அவளின் முகத்தில் இருந்த உணர்வுகளில் அவள் மனரதப்
படித்தவன், அவளின் ரகரை இறுக பிடித்தான். அரத
உணர்ந்து அவள் அவரனப் திடுக்கிட்டு திரும்பிப்
பார்த்தாள்.
"என்ன பைம், உன் கூட உன் தீைன் இருக்கான்,
அப்புைம் என்ன? வா உள்கள கபாகலாம், கவல்கம். டூ டி-
குரூப்ஸ், மிஸஸ். தீைன்",

1499
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி புன்னரகத்தவன் அவரள தன்கனாடு
அரழத்துத் கசன்று அவளுடன் லிப்ட்டினுள் புகுந்தான்.
"தீ, உன்கிட்ட ஒன்னு கசால்லணும்டி",
என்ைவரன நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள் அவள்.
"விக்ைம், என்கனாட பிஏ, இங்கக எந்த ஸ்கபஷல்
ககஸ்ட் வந்தாலும் கபாக்கக ககாடுத்து ரிசிவ் பண்ைது
அவனுரடை கவரல, அதற்கு தகுந்த சம்பளம் அவனுக்கு
ககாடுக்கப்பட்டு வருகிைது, கசா அவன் கவரலரை அவன்
கசய்வதற்கு அவனுக்கு பாஸ் கபாசிஷனில் இருக்கும் நீ
உன் கலவல் விட்டு இைங்கி தாங்க்ஸ் கசால்லணும்னு
அவசிைம் இல்ரல, நாட் ஒன்லி விக்ைம், எனக்கு கீழ்
கவரல கசய்யும் ஒவ்கவாருத்தங்க கிட்டயும் நீ மிஸஸ்.
தீைன் கபால் தான் நடந்துக் ககாள்ள கவண்டும், இது என்
ஆபிஸ் மட்டும் அல்ல, என் அைண்மரனக்கும் கபாருந்தும்"
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவளின்
ரகரை பிடித்து ககாண்டு லிப்டில் இருந்து கவளிகைறி
அந்த அரைக்குள்
நுரழந்தான். அங்கக அவர்கள் நுரழந்ததும்
ககமிைாக்களின் பிளாஷ் கவளிச்சங்கள் அவர்கள்

1500
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருவரையும் அரணத்து ககாண்டது, அங்கக ககாட்
சூட்டுடன் முதல் இைண்டு வரிரசகள் கபாடப்பட்டு இருந்த
குஷன் கசாபாக்கரள ககாட் சூட் அணிந்து இருந்த
மனிதர்கள் ஆக்கிைமித்து இருக்க, அந்த இரு வரிரசக்கு
பிைகு இருந்த குஷன் நாற்காலிகரள மீடிைாக்களும்
பத்திரிரககளும் ஆக்கிைமித்து இருந்தது, அவர்களின்
அருகில் இருந்த ககமிைாக்கரளயும் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு
அவர்கள் பத்திரிரகைாளர்கள் என்று புரிந்தது. அரதப்
பார்த்த உடன் ஏகனா அவள் மனது, அந்த மீடிைாவில்
தன்ரனப் பற்றி வந்த அவதூறு கசய்திகள், கடற்கரையில்
அவள் தற்ககாரலக்கு முைன்ைது, அதன் தீைனுடனான
திருமணம் என்று பரழை நிகழ்வுகளுக்கு கபாவரத
அவளால் தடுக்க முடிைவில்ரல. தன் முன் தான் கசால்லப்
கபாகும் விஷைத்திற்காக காத்திருந்த பல்கவறு கசனல்களின்
ரமக்குகள் முன்னிரலயில் இருந்த இருக்ரகயில் அமர்ந்த
தீைன், தன் அருகக தன் மரனவிரையும் அமை கசய்தவன்,
அவள் முகத்ரதப் பார்த்தவனுக்கு அதில் வந்து வந்து
கசல்லும் உணர்வுகரள எளிதாக இனம் கண்டுக் ககாள்ள
முடிந்தது. அவரள கண்களால் அரமதிைாக இருடி என்று

1501
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஜாரட கசய்தவன், உைத்த குைலில் கபச ஆைம்பித்தான்.
கலடிஸ் அண்ட் கஜன்டில்கமன்ஸ், என்று அவன்
ஆைம்பித்து முடித்த உடகனகை அதுவரை தீைரன
கமாய்த்த உயிருள்ள மனித கண்களும் உயிைற்ை ககமிைா
கண்களும் தீட்சண்ைாரவ கமாய்க்க கதாடங்கின. அரத
எல்லாம் எண்ணிக் ககாண்ட தீட்சண்ைா தன் கணவரனப்
பார்த்தாள். அவன் எகதா ஒரு பிசிகனஸ் பற்றிை புள்ளி
விவைத்ரத ஆங்கிலத்தில் பிளந்து கட்டிக் ககாண்டு
இருந்தான்.
ககள்விகள்..!!! ககள்விகள்..!!! எப்பக்கமும் ககள்விகள்
தான், ஆனால் அதற்கு தீைன் தக்க பதில்கரள கசால்லிக்
ககாண்டு இருப்பது தன் எதிகை அமர்ந்து புன்னரக
முகத்துடன் தீைரன ைசித்துக் ககாண்டு இருக்கும் அவன்
கம்கபனியின் பங்கு தாைர்கள், அவனிடம் பிசிகனஸ்
கதாடர்பு ரவத்து இருக்கும் ககாடீஸ்வைர்கள்,
கதாழிலதிபர்கள் முகங்களிகல கதரிந்ததில் தன் கணவன்
எவ்வளவு கபரிை உைைத்தில் ஆளுரமயில் இருக்கிைான்
என்று அவளுக்கு புரிந்தது. அகத திைன்கரள தன்னிடமும்
எதிர்பார்ப்பார்கள் என்று முதல் முதலில் அவளுக்குள்

1502
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எப்கபாதும் இருந்த அவளுரடை "காதலன் தீைா" வில்
இருந்து "மகதீைவர்மன்" எனும் அவனின் மரனவிைாக
அவளின் நடந்துக் ககாள்ள கவண்டிை முக்கிைத்துவம் புரிை
ஆைம்பித்தது.
"மிஸ்டர். தீைன், நீங்ககள கபசிக் ககாண்டு இருக்கீங்க?
உங்க மரனவி கபச மாட்டாங்களா?, அவங்களுக்கு கபச
கதரியுமா என்பகத எங்களுக்கு சந்கதகமாக இருக்கக,
ஒருகவரள ரசலண்ட் பார்ட்னகைா?",
கரடசி வரிரசயில் அமர்ந்து இருந்த
அந்த குறுந்தாடி ரவத்து இருந்த நீல நிைச் சட்ரட
அணிந்த ஒருவன் ஏளனமாக ககட்டதில் தீைன் முகம்
மாறிைது.
"சார், அவன் கைட்டிகைாட கசனல்",
விக்ைம் குனிந்து தீைனின் காதில் முணுமுணுத்தான்.
"அவரன கவளிகை அனுப்பிடவா சார்?",
என்றுக் ககட்டப்படி விக்ைம், கார்ட்ஸ் என்று அரழக்க
முற்படும் கபாகத, தீைன் தடுத்தான்.
"கவண்டாம், அவன் ககட்ட அகத ககள்வி தான்
இங்கக இருக்கிை எல்லா பிசிகனஸ் கமன்களுக்கும் மனதில்

1503
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஓடிக் ககாண்டு இருக்கும், அவன் ககட்டுட்டான், இவங்க
எனக்கு பைந்து ககட்கல, அவ்களா தான். இதுக்கு நான்
பதில் கசால்லிகை ஆக கவண்டும்",
என்று முணுமுணுத்தவன்,
"இந்த ககள்விக்கு நான் பதில் கசான்னால் நன்ைாக
இருக்காது, இதுக்கு இவங்ககள பதில் கசால்லுவாங்க",
என்ை தீைன் தன் மரனவிரைப் பார்த்தான், தீட்சண்ைா
அரத எதிர்ப்பார்க்க வில்ரல என்பது அவளின் முகத்திகல
கதரிந்தது, அவளின் கமனி கலசாக நடுங்கிைரத உணர்ந்த
தீைன் அவளின் ரகரை இறுக பிடித்தான். அந்த
ஸ்பரிசத்தில் அவளின் நடுக்கத்ரத குரைத்து அவன்
அருகில் இருக்கிைான், எனும் வழக்கமான பாதுகாப்பு
உணர்ரவ அவளுள் விரதக்க, அவனின் மரனவிைாக
தான் அந்த இடத்தில் கபச கவண்டிை அவசிைத்ரத நன்கு
உணர்ந்தவள், அவனின் கண்கரளப் பார்த்தாள். அதில்
அவளுக்கான அவனின் காதலும், நீ கபசு, உன்னால்
முடியும், நான் இருக்ககன் உன் பக்கத்தில் என்ை ஒரு
நம்பிக்ரக கலந்த சின்ன புன்னரகரையும் பார்த்தவள்
நிமிர்ந்து கபச ஆைம்பித்தாள்.

1504
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எஸ், நான் ரசலண்ட் பார்ட்னர் தான், சப்தம் இல்லாது
எந்த ஆர்பார்ட்டமும் இல்லாது என் கவரலகரள சிைப்பாக
கசய்து விட்டு அந்த கவரலைால் கிரடக்கும்
கைககாஷங்கள், பாைாட்டுகள் மற்றும் வர்க்கர்ஸ்சின்
சந்கதாஷ சிரிப்புச் சத்தங்களிகல என்ரன நான்
கவளிப்படுத்த விரும்புகிகைன், என் கபச்சு சத்தத்ரத விட,
என் தரலரமயில் இைங்கும் நிர்வாகம் அரடயும்
கவற்றிகளில் நான் கபச விரும்புகிகைன்",
என்று முதலில் நடுக்கத்துடன் ஆைம்பித்து ரதரிைமாக
அவள் உைத்த கதளிவான குைலில் அவள் கசால்லி முடிக்க,
அங்கு சூழ்ந்து இருந்தவர்கள், அரனவரும்
கைககாஷங்கரள எழுப்பினர், அதில் முதல் இைண்டு
வரிரசகளில் அமர்ந்து இருந்த பிசிகனஸ் கமன்களின்
முகத்தில் திருப்தி ஒன்று நிலவுவரத தீட்சண்ைாவால் கண்
கூடாகப் பார்க்க முடிந்ததில் தன் கணவன் ஏன் தன்ரனகை
கபச கசான்னான் என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"மிஸஸ். வர்மா..!! நீங்க இப்கபா கசான்னீங்க,
வர்க்கர்ஸ்சின் சந்கதாஷ சிரிப்புகளில் உங்கரள கவளிப்

1505
 ஹரிணி அரவிந்தன்
படுத்தவீங்கனு, பட், நீங்க ஒரு முதலாளி, உங்க கலவலில்
இருந்து எப்படி நீங்க வர்க்கர்ஸ் கூட மிங்கிள் ஆகுவீங்க?",
ஆங்கிலத்தில் ஒரு பிைபல பிசிகனஸ் பத்திரிக்ரகயிரன
கசர்ந்த ஒரு கபண் ககட்டாள். அதற்கு பதில் கசால்ல தீைன்
முற்படும் கபாது அவரன தடுத்து தீட்சண்ைாகவ பதில்
கசால்ல ஆைம்பித்தாள்.
"நான் அவங்களில் ஒருவளாக இருப்கபன், வர்க்கர்ஸ்
நன்ைாக இருந்தால் தான் கவரல சரிைாக
நடக்கும், கவரல சரிைாக நடக்கும் கபாது முதலாளி,
கதாழிலாளி என எல்லாரும் நிச்சைம் மகிழ்ச்சி அரடை
முடியும், அதனால் நான் அவர்களில் ஒருவைாக இருக்கும்
கபாது எந்த பிைச்சரன என்ைாலும் கநைடிைாக என்
கவனத்திற்கு ககாண்டு வைச் கசய்கவன்",
தீட்சண்ைா எந்த தடுமாற்ைமும் இன்றி ஆங்கிலத்தில்
உரைைாட அது அவள் தன்னுடன் படித்த அந்த விஐபி
குழந்ரதகளுக்கான பள்ளியின் மூலம் கிரடத்த ஆங்கில
கமாழிைறிவு என்று தீைனுக்கு புரிந்தது.
"எக்ஸலண்ட் மிஸஸ். வர்மா!!!!, மிஸ்டர். வர்மா, இது
உங்களுக்கான ககள்வி, உங்க மரனவி இந்த பிசிகனஸ்

1506
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உலகில் மிகவும் புதிது, எப்படி அவங்க கமகனஜ்
பண்ணுவாங்க? அவங்கரளப் பத்தி ககாஞ்சம் ஃயூ
கவர்ட்ஸ் கசால்ல முடியுமா?",
"முதல் முதலில் நான் இங்கக என் மரனவிரை பற்றி
மனம் திைக்கிகைன், என்கனாட பலகம அவங்க தான், நான்
துவண்டு கபாகும் கபாது எல்லாம் என்ரன தாங்கிப்
பிடித்து எனக்கு ஆறுதலாக இருக்கிைவங்க அவங்க தான்,
இந்த பிசிகனஸ் உலகத்தில், அவங்க பின்னாடி நான்
இருப்கபன், மிஸஸ். தீட்சண்ைா மகதீைவர்மன் பின்னாடி
நிச்சைம் இந்த மகதீைவர்மன் இருப்பான்"
என்று கசால்லி விட்டு தீைன் எழுந்து ரகக் கூப்பிக்
ககாண்டான், உடகன தீட்சண்ைாவும் எழுந்தாள்.
"சார் சார் ஒன் கமார் ககாஸ்டீன் பிளீஸ்!!!!!!!, கமடம்
ஒன் கமார் ககாஸ்டீன் பிளீஸ்!!!!!!!",
என்று பத்திரிரகைாளர்கள் குைல் ககட்டது. அரதக்
கண்டுக் ககாள்ளாது தீைன் தீட்சண்ைாவுடன் நடந்தான்.
"சார், உங்க பர்சனல் ரலஃப் பத்தி ஒகை ஒரு
ககாஸ்ட்டீன் பிளீஸ்",

1507
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒரு கசனலின் ரமக்ரக எடுத்து எடுத்துக் ககாண்டு
ஒரு கபண் அவர்களின் பின்னாகல ஓடினாள்.
"சார், மிஸஸ். தீைன் உங்க பிசிகனஸ் கவர்ல்ட்க்கு
வந்துட்டாங்க,
எப்கபா ஜீனிைர் தீைன் வருவார்?",
"இப்படி எல்லாமா ககள்விகள் ககட்பாங்க!!!!!!!?",
என்று எண்ணிக் ககாண்ட தீட்சண்ைா தன் முகத்தில்
படர்ந்து இருந்த நாணத்ரத கஷ்டப்பட்டு எங்ககாப்
பார்த்துக் ககாண்டு மரைக்க முைன்ைாள். அரதப் பார்த்த
தீைன் புன்னரகயுடன்,
"கூடிை சீக்கிைம்..",
என்ைப்படி நகர்ந்தான், அதற்கு கமல்
பத்திரிக்ரகைாளர்கள் கூட்டம் அவரனயும்
தீட்சண்ைாரவயும் கநருங்காது தீைனின் பாதுகாவலர்கள்
சூழ்ந்தனர்.
அந்த அைண்மரனயின் அரையில் ைாகஜந்திை வர்மன்
குைல் கபருரமைாக ஒலித்துக் ககாண்டு இருந்தது.
"சபாஷ் வர்மா, இரத நான் எதிர்ப்பார்க்ககவ இல்ரல,
இவன் இரத தான் காரலயில் இருந்து கசய்ைப்

1508
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாகிகைன்னு கசால்லிட்டு இருந்தானா? அந்த கபண்
எவ்வளவு அருரமைாக கபசிட்டா, என்ன ஒரு சாதுர்ைமான
கபச்சு, இப்படிப்பட்ட கபண்ரண ஏன் இத்தரன நாள்
வர்மா விட்டு ரவத்து இப்கபா மட்டும் இந்த பதவிகரள
ககாடுத்து இருக்கான்? அதுக்கு ஏதாவது அவனிடம் பலத்த
காைணம் இருக்கும்னு நான் நம்புகைன்",
"வாரை மூடுறீங்களா?",
சிவகாமி கதவியின் ககாபக் குைல் ககட்டது, அவர்கள்
எதிகை இருந்த சுவரில் பாதிரை அரடத்து இருந்த அந்த
கதாரலக்காட்சி திரையில் இருந்த அந்த ஆங்கில கசய்தி
கசனலில் தீட்சண்ைாவின் கபச்ரச மீண்டும் மீண்டும்
ஒளிப்பைப்பிக் ககாண்டு
இருந்தனர். சிவகாமி கதவி நிச்சைம் இரத
எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல என்பது அவளின் நிரைை ககாபமும்
ககாஞ்சம் ஏமாற்ைமும் கதரிந்த அந்த முகத்திகல கதரிந்தது.
"கதவி, நீைாவது என்னுரடை சுை சம்பாத்திை
கசாத்துக்களுக்கு மட்டுமல்லாது அைண்மரனயின் பைம்பரை
கசாத்துகளுக்கும் நிர்வகிப்பவைாகவும், பங்கு தாைைாகவும்
இருந்த, ஆனால் அதுவும் அந்த கபண்ணின் குணம்

1509
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அறிந்து அவரள தான் சுைமாக சம்பாதித்த கசாத்துக்களில்
மட்டுகம முதலாளிைாக உட்காை ரவத்து அழகு
பார்க்கிைான் பாரு நம்ம வர்மா..மிகவும் புத்திசாலி",
என்று கமச்சிக் ககாண்ட ைாகஜந்திை வர்மன்
கதாரலக்காட்சியில் மூழ்க, அதற்கு பதில் கசால்லாத
சிவகாமி கதவி முகம் கைாசரனயில் ஆழ்ந்தது.
"என்ன சத்தம் அது? என்ன நடக்குது அங்கக?"
என்ைப்படி அனு வீட்டின் உள்கள நடந்தாள். அங்கக
நடுக் கூடத்தில் திவாகரின் உைவுக்காை கூடத்தில் இருந்த
சிறுமி ஒருத்தி குதித்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"அய், தீட்சு அத்ரத!!!! தீட்சு அத்ரத!!!!
டீவில வருது, அம்மா அங்கக பாகைன்",
என்று ோலில் இருந்த அந்த கதாரலக்காட்சியின்
திரையில் தீைன் அருகக கதரிந்துக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாரவ பார்த்து குதுகாலித்துக் ககாண்கட ரக
காட்டினாள். அரதப் பார்த்த அனு அங்கக நின்று ககாண்டு
இருந்த திவாகரையும் எகதா ஒரு கவரலைாக அந்த
ோலுக்கு வந்த மலரையும் பார்த்தாள். அவர்கள் மூவரின்
கண்களும் தீட்சண்ைாரவயும் அந்த கசய்தியில்

1510
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசால்லிைரதயும் பார்த்ததில், இனி அவர்கள் மூவரும்
கநருங்ககவ முடிைாத உைைத்திற்கு அவள் கபாய் விட்டாள்
என்று அவர்களுக்கு புரிந்துப் கபானது.

1511
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 102
"அவள் பகக்பகார்த்து
பைாகும் ைாபதயில் உள்ை
தபடகபை வீழ்த்தி..அவள் நபட ையிை..
மைர் கமத்பதயால் ைாபத கேய்பவன்..
என் சுவாேம் ககாடுத்து அவளுக்கு
உயிர் ஊட்டுபவன்..
அவளின் காதைன் மட்டும் அல்ை..
அவளின் காவைனும் இவபன..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் உயிரில் கைந்த

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

அந்த அரைக்குள் நுரழந்ததுகம கதரவ சாத்தி

விட்டு தனக்கு முன்னால் கசன்ை தீட்சண்ைாரவக் கட்டி

அரணத்துக் ககாண்டு மாறி மாறி அவள் கன்னத்தில்
முத்தமிட்டான் தீைன்.
"அய்கை, சீ..என்ன இது தீைா!!!! ஆபிஸில் கபாய்!!",

1512
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவனிடம் இருந்து விலக முைன்ைாள்
தீட்சண்ைா.
"இல்லடி, இன்ரனக்கு நான் கைாம்ப சந்கதாஷமா
இருக்ககன், என்கனாட இந்த திடீர் முடிரவ நீ எப்படி
எடுத்துக் ககாள்விகைானு நிரனத்து பைந்துட்கட
இருந்கதன், ஆனால் நீ எனக்காக அரதப் புரிந்து, எடுத்து
ககாண்டு அரத ோண்டில் கசய்த விதம் இருக்கக
அப்பா!!! என் புத்திசாலி தீனு புருவ் பண்ணிட்டடி, லவ் யூ",
என்று அவன் அவள் கன்னத்தில் மீண்டும் ஒரு
முத்தமிட்டான். அவள் அவன் ககாட்டிரன சரி கசய்து
ககாண்கட கபசினாள்.
"எனக்கு முதலில் கைாம்ப கநர்வசா இருந்தது தீைா,
அதுக்கு பிைகு நீ தினமும் என்கிட்ட உன் ஆபிஸில் நடந்த
விஷைங்கரள எல்லாம் கஷர்
பண்ணுவிைா? அரதகைல்லாம் ரவத்து என்
நாகலஜ்க்கு கதான்றிைரதப் கபசிகனன், ஆனால் நீ
அருகில் இருந்து உடலாலும் மனதாலும் என்ரன
ரதரிைப்படுத்திட்கட இருந்த! ஆமா
ஏன் தீைா இந்த திடீர் முடிவு?",

1513
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ககாட்ரட மைந்து நிமிர்ந்து அவனின் முகம்
பார்த்து ககட்டாள்.
"கசால்கைன்டி, இப்கபா இல்ரல, கவகைாரு இடத்தில்
கசால்கைன், கஜன்ைலா எப்படி இருந்தாலும் என்னுரடை
கதாழில்கள் எல்லாம் எனக்கு பின்னாடி உனக்கு தான்டி
வரும்",
"ப்ச், என்ன வார்த்ரத கபசுை?",
"இல்ரலடி, அைண்மரன நரடமுரைரை கசான்கனன்,
டாட்டின் பிசினஸ் எல்லாகம மாம் கண்ட்கைால் தான்,
டாட்டுரடை எல்லா பிசிகனஸ்களிலும் மாமும் ஒன் ஆஃப்
தி பார்ட்னர், அப்பா பிசிகனஸ் டிரிப்க்கு பாரின் கபாயிட்டா
மாகம அத்தரன பிசினசும் ோண்டில் பண்ணுவாங்க
கதரியுமா? இது அைண்மரன வழக்கம்டி, அந்த வரகயில்
உன்ரன கூட கலட்டா தான் இங்கக அரழத்து ட்டு வந்து
இருக்ககன், அதுவும் ஒரு சில சம்பவங்களால், அது என்ன
சம்பவம்னு இப்கபா ககட்காத, நான் சரிைான இடத்தில்
சரிைான கநைத்தில் கசால்கைன்",
என்று அவள் கன்னத்ரத புன்னரகயுடன் தட்டிைவன்,
கதாடர்ந்தான்.

1514
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆனா மாம் டாட்வுரடை கதாழில்கள் மட்டும்
இல்லாமல் அைண்மரனயின் பிைாபர்ட்டிகள் எல்லாத்ரதயும்
பார்த்துக்கிைாங்க, ஆனா என் கபாண்டாட்டி தான்
அவளுக்குனு ககாடுத்த அைண்மரனயின் பாைம்பரிை
நரககரள கூட கவண்டாம்னு கசால்லிட்டாளா, அதான்
அவள் புருஷன் கசாந்தமா தன் கசாந்த உரழப்பில்
உருவாக்கின கம்கபனி களில் உக்காை ரவத்துட்டான்",
"அந்த நரககளுக்கு அகத புருஷன்கனாட அம்மா
அந்த கபாண்டாட்டிக்கு திருட்டு பட்டம் கட்டுனரதயும்,
குற்ைவாளி மாதிரி நிக்க ரவத்து ககள்விகள் ககட்டரதயும்
மைக்க கவண்டாம்",
தீட்சண்ைா சடாகைன்று கசால்லி விட்டாள். அவளின்
கண்கள் அந்த அரையில் இருந்த தீைன் தன் தாய்,
தந்ரதயுடன் இரணந்து இருக்கும் ஃகபாட்கடாரவ
கவறித்தப்படி இருந்தது. அவள் அந்த நாளுக்கு கபாய்
விட்டாள் என்று உணர்ந்த தீைன் அவளின் ரககரள
ஆறுதலாகப் பிடித்துக் ககாண்டு கசான்னான்.
"அதுக்கு தான் நான் உன்ரன இங்கக முதலாளிைா
உக்காை ரவத்கதன், இங்கக ைாரும் என் கபாண்டாட்டிரை

1515
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககள்வி ககட்க மாட்டாங்க, இது முழுக்க முழுக்க
அவளுக்கான இடம், தீ!!!! இது உன் தீைனுக்கு கசாந்தமான
இடம் டி, உன்ரன ைாருகம இங்கக ககள்வி ககட்க
மாட்டாங்கடி, நீ தான் டி இங்கக ைாணி",
என்ைவன் அவளுக்கு அந்த அரையிரன சுற்றிக்
காட்டினான்.
"முதல் முதலில் நான் உங்க ரடரி குடுக்க வந்கதகன?
அப்கபா அது உங்க ஆபிஸ் இல்ரலைா?"
அவள் அந்த அரையின் பிைம்மாண்டத்ரத கண்டு
விைந்துப் பார்த்தப் படி ககட்டாள்.
"நீ வந்தது என் கன்ஸ்டைக்க்ஷன் கம்கபனிடி, இது தான்
என்கனாட கமயின் ஆபிஸ், நீ இங்கக வந்தது இல்ரலல?,
இது தான் என்கனாட ரூம், இந்த ககமிைா..",
என்று அவன் விவரித்து ககாண்கட கபாக அவள்
விைப்பால் விரியும் விழிகளுடன் அரத கவனித்துக்
ககாண்கட வந்தாள். அப்கபாது அந்த அரையில் அவன்
எப்கபாகதா குடித்து விட்டு ரவத்து இருந்த கவளிநாட்டு
உைர் ைக மதுபானம் ஒன்று இருப்பரத கண்டு அவள்

1516
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவரன முரைத்தாள். அவளின் பார்ரவ உணர்ந்தவன்
சங்கடமா அவரளப் பார்த்தான்.
"ஹி..ஹி..!! அது எப்பகவா குடித்துட்டு ரவத்ததுடி,
அரத அந்த விக்ைம் எடுக்க மைந்து இருப்பான், உன்னிடம்
பிைாமிஸ் பண்ணுன அப்புைம் நான் ரிசார்ட், என்கனாட
ஆபிஸ்னு இந்த பாட்டில்ஸ் எல்லாத்ரதயும் ரிமூவ் பண்ண
கசால்லிட்கடன், அதில் அவன் எடுக்க மைந்து
இருந்திருப்பான், அப்படி பாக்காத, உன் கமல சத்திைம்
பண்ணி இருக்ககன்ல? அரத எப்படி நான் மீறுகவன்?",
என்று கசான்னவன் குைலில் இருந்த உண்ரமத்
தன்ரமரை உணர்ந்தவள், கலசாக புன்னரகத்தாள்.
"அப்பப்பா!!!! சிரிச்சிட்டா..தீைா நீ தப்பித்த",
என்று அவன் தன் கழுத்தில் இருந்த ரடரை தளர்த்தி
விட்டு கபருமூச்சு விட்டான். அரதப் பார்த்த அவள்
சப்தமிட்டு சிரித்தாள். அரத அவன் ைசிக்ககவ அவள்
முகம் சிவந்தாள்.
"கபாதும், கைாம்ப தான், இந்த ரீதியில் நீங்க
பார்த்திட்கட இருந்தால் விளங்கிடும், என்ன கசால்லிட்டு
இருந்தீங்ககளா அரத கசால்லுங்க மிஸ்டர். தீைன்",

1517
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் அவன் முகம் முன் ரகரை ஆட்ட,
அவன் மாட்டிக் ககாண்ட பாவரனயுடன் தன் புருவத்ரத
உைர்த்தி பார்ரவரை சுழற்றி சிரித்தான்.
"தீ, இங்கக உனக்கு நான் பக்க பலமா இருப்கபன்,
கசா நீ புது இடம், புது மனிதர்கள்னு கநர்வஸ் ஆகாத,
அப்புைம் இது கவை மாதிரிைான உலகம், இங்கக நீ உன்
இடத்துக்கு ஏற்ை மாதிரி ஐ மீன் மிஸஸ். தீைனா நடந்துக்
ககாள்ள கவண்டும், உனக்கக கதரியும், இந்த
கசாரசட்டியில் என்னுரடை கலவல் என்னனு,
எக்காைணத்துக்குக் ககாண்டும் அந்த கலவலுக்கும் நம்ம
அைண்மரனயின் கபைருக்கும் எந்த ஒரு ககட்டப் கபைரும்
வந்துடக் கூடாது, நீ எவ்களா உைைத்துக்கு வந்து
இருக்ககனு கதரியுமா?",
என்று அவளிடம் ககட்டவன் அவள் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் கதாரலக்காட்சியிரன ஆன் கசய்தான்.
அங்கக எல்லா கசனல்களிலும் அவரளப் பற்றிகை அவள்
பத்திரிரகைாளர் சந்திப்பில் கபசிைகத ஓடிக் ககாண்டு
இருந்தது. அரதப் பார்த்த தீட்சண்ைா முகம்
ஆச்சரிைத்துடன் தீைரனப் பார்த்தது.

1518
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன தீைா இது?",
"என்ன தீைனா, நீ கபசினரத கடலிகாஸ்ட் பண்ைாங்க,
உன் முகம் கதரிைாதவங்களுக்கும் மைந்து
கபாயிருந்தவங்களுக்கும் கூட உன்ரன இப்கபா ஞாபகம்
வந்து இருக்கும், உனக்கு ஞாபகம் இருக்காடி? மூணு
மாதங்களுக்கு முன்னால் இகத கசனல்களில் உன்ரன
என்னகனன்ன கபசினாங்க, இப்கபா பாரு, அகத
கசனல்களில் உன்ரன எப்படி புகழ் மரழயில்
குளிப்பாட்டுைாங்க பாரு, இனி என் தீ இகதப் பிசிகனஸ்சில்
கபரிை கபரிை கவற்றிகரள சந்தித்து உலகத்ரதகை
அவரள கநாக்கி திரும்பிப் பார்க்க ரவக்கப் கபாகிைா",
அவன் கசால்லிக் ககாண்கட கபாக அவள் கமௌனமாக
இருந்தாள். அரத உணர்ந்த அவன் தன் கபச்ரச நிறுத்தி
விட்டு அவரளப் பார்த்தான்.
"என்ன தீ? ஏன் அரமதிைாகிட்ட?",
"இல்ரல தீைா, நீ ஏகதகதா கசால்ை, எனக்கு ஒரு
மாதிரி இருக்கு, எனக்கு அந்த அளவுக்குலாம் கபாக
கவண்டாம், நான், நீயும் இனி வைப் கபாகும் நமது
குழந்ரதகளுனு நான் அைண்மரனயிகல வாழ்ந்துடுைகன,

1519
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அது கபாதும் எனக்கு, எனக்கு இந்த பிசிகனஸ், கபாறுப்பு
லாம் கவண்டாம் தீைா, அங்கக உள்கள கபசினது கூட
உனக்காக தான் கபசின, என் தீைன் என்ரன நம்பி
அரழத்து வந்து இருக்கான், அவன் ஃபீல் பண்ணிை மாதிரி
நம்ம நடந்துக் க கூடாதுனு தான் நான் அப்படி கபசின
தீைா, எனக்கு இகதல்லாம் கவண்டாம் தீைா, நான், நீ, நான்,
நம்ம குழந்ரதகளுனு அந்த அழகான உலகத்தில் என்ரன
பிரணத்து ககாண்டு அதிகலகை வாழ விரும்புகைன்",
அவள் கபச கபச அவன் கமௌனமாக அவரளகை
பார்த்தான்.
"கபசிட்டிைா இல்ரல இன்னும் ஏதாவது பாக்கி
இருக்கா? நீ கசால்ைது சரிதான், எனக்காக நான் உன்
கபைரை உன்ரன நம்பி கசான்னதுக்கு அந்த பிைஸ் மீட்டில்
கபசினங்கைது சரி தான், அகத எனக்காக நீ ஏன் நான்
உனக்கு ககாடுத்த கபாறுப்புகரள ஏற்றுக் ககாள்ள கூடாது?
இப்கபா இகத கசனல்களில் என் கபாண்டாட்டி இந்த
பிசிகனஸ் ஃப்ல்டுக்கு வைமாட்டா, அவள் வாழ்க்ரகரை
அைண்மரனக்குள்கள முடித்துக் ககாள்ளப் கபாகிைாள்னு
மறுப்பு கவளியிட்டால் நல்லா இருக்குமா? கசால்லு!

1520
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ரன என்ன நிரனப்பார்கள் நீகை கசால்லு, முதலில்
ஒண்ணு புரிந்துக் ககாள் தீ, நீ என் கபாண்டாட்டி, தி கிகைட்
மகதீைவர்மனுரடை கபட்டர் ோஃப், முதலில் உனக்கு
ஏதாவது ஒண்ணுனா அது என்ரனயும் அதிகம் பாதிக்கும்,
என்ரன பாதித்தாகல அது நிச்சைம் அைண்மரனரை
பாதிக்கும், அரத புரிந்துக் ககாள், கதன் மாம், உனக்கு
நான் இந்த கபாறுப்புகரள ககாடுத்தது நிச்சைம் மாம்முக்கு
பிடிக்காது, உன்ரன கண் ககாத்தி பாம்பாக கவனித்துக்
ககாண்டு இருக்காங்க, இதில் நீ வை மாட்ட, பண்ண
மாட்டனு கதரிந்தா அவங்களுக்கு இது தான் சாக்குனு
என்ரன கபசிப் பார்ப்பாங்க, ஏற்கனகவ உன் விஷைத்தில்
அவங்களுக்கும் எனக்கும் எவ்களா கருத்து கவறுபாடு
இருக்குனு உனக்கக கதரியும், அவங்க கபச்சு
உண்ரமைாயிட கூடாது, இன்ரனக்கி நீகை பார்த்தல, நீ
அரமதிைாக கபசாம உக்கார்ந்து இருந்தது க்கு அந்த ஒரு
நிருபர் எப்படி ககள்வி ககட்டானு, நீ விலகினினா திரும்ப
ககள்விகள் எழும், உன் மிடில் கிளாஸ் ரமண்ட்ரட மாத்து
முதலில், அரத விட்டு ககாஞ்சம் கவளிகை வா, அது தான்
இங்கக பிைச்சரன, தீ உனக்கு நல்லா கதரியும்ல, ஒருநாள்

1521
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இல்ரல ஒருநாள் இப்படி தான் நடக்கும்னு, அப்புைம் ஏன்
இந்த சுட்சிகவஷரன கண்டு ஒதுங்கை? எல்லாம் கதரிந்து
தாகன என்ரன காதலித்தாய்?
நீ புத்திசாலி, என்ரன புரிந்துக் ககாள்வாய், எனக்கு
என் கடரமயிலும் உறுது துரணைாக இருப்பனு நான்
நிரனத்கதன், ஆனால் நீ நான் உன் கடரமகளில் பங்ககற்க
மாட்கடன், காதலில் மட்டும் தான் பங்ககற்கபன் அப்படினு
கதளிவா கசால்லிட்ட, நான் எப்படி அவமானப் பட்டாலும்
பைவாயில்ரல, நீ அைண்மரனயின் இரளை ைாணிைாக என்
காதல் மரனவிைாக அங்கககை இரு தீட்சண்ைா, நான்
உன்ரன வற்புறுத்தல",
என்ைவன், திடீகைன்று ககாபம் ககாண்டவனாய்
நிமிர்ந்தான்.
"கே, உன்ரன நம்பி இந்த தீைகனா இந்த டி
குரூப்ஸ்கசா இல்ரலடி, இவகளா நாட்கள் இரத சக்ஸஸ்
புல்லா நடத்துனவனுக்கு இதற்கு கமல் நடத்த கதரிைாதா?
உன் விருப்பப்படிகை இரு, உன்ரன எப்கபாலாம் நான்
உைைத்தில் உக்காை ரவக்க ஆரசப் படுகிகைகனா
அப்கபாலாம் நீ இப்படி தான் டி உன் மிடில் கிளாஸ்

1522
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
புத்திரை காட்டிட்டு கபாை, நான் உன் கூட இருக்ககன்,
இருப்கபனு கசால்லியும் உனக்கு இங்கக இருக்க தைக்கமா
இருக்குனா அப்கபா என் கமல் உனக்கு நம்பிக்ரகயும்
பாதுகாப்பு உணர்வும் இல்ரலனு தாகன அர்த்தம், என்
கமல் நம்பிக்ரக இல்லாதவள் நிச்சைம் நான் உருவாக்கின
இந்த இடத்ரத சரிைான முரையில் லீட் பண்ண முடிைாது,
கசா இனி நான் உன்ரன எதுவும் ககட்கல, நீ
கபாகலாம்,எனக்கு இங்கக கவரல இருக்கு, விக்ைம்
வருவான், அவரன உன்ரன அரழத்துக் ககாண்டு
அைண்மரனயில் விடச் கசால்கைன், அதன் பிைகு நீ
தாம்பைம் கபா, எங்க கவணாலும் கபா, உன்ரன நான்
கணவன்ங்குை முரையில் தடுக்ககவ மாட்கடன், எதுவும்
ககட்க மாட்கடன் தீட்சண்ைா",
என்ைப்படி தான் அணிந்து இருந்த ரடரை தளர்த்தி
விட்டு தன் முன் இருந்த கணினிரை உயிர்ப்பித்து அதில்
மூழ்கினான்.
"தீைா நீ கபசுைது ககாஞ்சம் கூட நல்லா இல்ரல",
அவன் உடகன நிமிர்ந்து அவரளப் பார்த்தான்.
"நான் இப்கபா என்ன கசான்கனன்

1523
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா? நீ தாகன டாட் கிட்ட ககட்ட, தாம்பைம்
கபாகணும்னு கபாயிட்டு வானு தாகன நான் கசால்கைன்,
கவரலப்படாகத, உனக்கு நான் பிைாமிஸ் பண்ணி
இருக்ககன், இந்த கஜன்மத்தில் நீ மட்டும் தான் எனக்குனு,
கசா கவறு எந்த முடிவுகளும் எடுக்க மாட்கடன், நீ
தாைாளமா உன் பிைந்த வீட்டுக்கு கபாயிட்டு அந்த வீட்டில்
பிைந்த உன் கடரமரமரைரை கசய்துட்டு வா, உன்ரன
நான் தடுக்ககவ மாட்கடன், எந்த ககள்வியும் ககட்க
மாட்கடன், உனக்காக அைண்மரன கதவு திைந்து தான்
இருக்கும், அதான் இந்த ககரனைன் இருக்கான்ல, எந்த
பிைச்சிரன வந்தாலும் பார்த்துக் ககாள்ள, நீ கபாம்மா",
என்று அவன் கசான்ன "கடரமரமரைரை" யில்
அவன் ககாடுத்த அழுத்தத்ரதயும் இறுதிைாக அவன்
கசான்ன, "அதான் அதான் இந்த ககரனைன் இருக்கான்ல,
எந்த பிைச்சிரன வந்தாலும் பார்த்துக் ககாள்ள, நீ
கபாம்மா", என்ை வார்த்ரதயில் இருந்த ஒட்டாத தன்ரம
அவரளப் பாதித்தது. அவள் கமௌனமாக அவரனப்
பார்த்தப்படி நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள்.

1524
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எஸ், தீைன் ஸ்பீக்கிங்..ஓ!!! மிஸஸ். கேன்றி!!!! ைா,
ஆம் ஃரபன்.., ோ..ோ.., யுவர் வாய்ஸ் ஆல்கசா ஸ்வீட்"
தீைன் அவளின் முரைப்ரப க் கண்டு ககாள்ளாது
ைாரிடகம ஆங்கிலத்தில் உற்சாகமாக கபசிக் ககாண்டு
இருந்தான்.
"ஒ..மிஸஸ். கேன்றி!, இட்ஸ் ரம பிளஷர்.."
என்ைப்படி தன் கபாரன ரவத்தவன்
அவரள நிமிர்ந்துப் பார்த்தான்.
"நீ இன்னும் கபாகரலைா? இந்கநைத்துக்கு தாம்பைம்
சிக்னல் தாண்டி இருக்க கவண்டாம்?, அந்த விக்ைம் என்ன
பண்ணுைான்",
என்ைப்படி இன்டர்காரம தீைன்
எடுத்து காதில் ரவத்து,
"ேகலா விக்ைம்.."
என்று அவன் ஆைம்பிக்கும் கபாகத அவள் கவக
கவகமாக வந்து அந்த ரிசிவரை பிடுங்கி கடாக் என்ை
சப்தத்துடன் கீகழ ரவத்தவள் முகத்தில் ககாபம் இருந்தது.
அரத உணர்ந்த தீைன் முகத்தில் கலசாக சிரிப்பு வந்தது.

1525
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"பாத்து பாத்து, உரடந்திட கபாகுது, எங்க ஆபிஸ்
பிைாப்பர்ட்டிமா, உங்க ககாபத்துக்குலாம் பாவம்
தாங்காதும்மா",
"நல்லா உரடயுட்டும், கைாம்ப பண்ை? அப்படிகை தீ
ஒகை கசகண்ட்ல தீட்சண்ைாவா மாறிட்டாளா!!!!",
என்று அவனின் தரலமுடிரை எல்லாம் கசர்த்து
பிடித்து ககாபமாக அவள்
ஆட்டினாள்.
"அய்கைா, ைாட்சசி, வலிக்குதுடி!!!! விடுடி..",
அவன் அலறினான்.
"நல்லா வலிக்கட்டும், அப்படிகை ைாகைா மாதிரி
கபசின?, இந்த வாய்..இந்த வாய் தாகன தீரை
தீட்சண்ைானு கசான்னுது",
என்று அவன் வாயில் அடித்தாள்.
"கே ைாட்சசி!!!! வலிக்குதுடி, விடுடி, அய்கைா இந்த
ைாட்சசிகிட்ட இருந்து ைாைாவது என்ரனக்
காப்பாற்றுங்ககளன்!!!!",
"என் எதுக்ககவ எவ கூடகைா ஃகபானில் வழியிை?,
ஸ்வீட் வாய்ஸா? ஹ்ம்ம்!!!!",

1526
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவள் பளாகைன்று அவன் கன்னத்தில்
அரைந்தாள்.
"என்னடி கபாசுக்குனு அடிச்சிட்ட?",
"ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி நீ கபசின கபச்சில்
ககாரல பண்ணி இருக்கணும், என் பூவுக்கும் கபாட்டுக்கும்
பாதிப்பு வந்துடக் கூடாதுனு பிரழத்து கபாகட்டும்னு
விட்டுட்கடன்",
"அய்கைா, ககாரலக்காரி",
"சரி, கசால்லு, என்கனாட வர்க்ஸ் என்ன? நாம எப்கபா
உன்கனாட கமடிக்கல் குரூப்ஸ் கம்கபனிக்கு விசிட்
கபாகிகைாம்?",
என்ைப்படி அவள் அவன் எதிகை இருந்த ரபரல
எடுத்தாள்.
"உங்க பிைந்த வீட்டுக்கு கபாகரலைா மிஸ். தீட்சண்ைா?
ஏன் என்கனாட ஆபிஸ் ரபரல எல்லாம் எடுக்கிறீங்க?",
அவன் சீரிைசான முக பாவரனயுடன் ககட்க, அவள்
முரைத்தாள்.
"கவண்டாம் தீைா, என்ரன கடன்ஷன் பண்ணி
பார்க்காத",

1527
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் என்னடி பண்ணுன? நான் தான் கதளிவா
கசால்லிட்கடன்ல,
நீ தாைாளமா கபாயிட்டு வா, கவணும்னா அங்கககை
கூட தங்கிக்ககா, நான் எதுவும் ககட்க மாட்கடன்,
உனக்காக அைண்மரன கதவு திைந்கத இருக்கும்னு,
அப்புைம் ஏன் என்கிட்ட எரிந்து விழை?",
"அப்பா!!!!!, கிரிமினல் ரமண்ட், என்ன என்ரன
கார்னர் பண்றிைா? இப்படிலாம் நீ கபசினா நான் கபா
மாட்கடன்னு தாகன நிரனக்கிை? இதுக்காககவ நான் என்
வீட்டுக்கு கபாகவன்",
"தாைாளமா கபாடி, அரத தான் நானும் கசால்கைன்,
ஆனால் நீ இப்கபா கபான உனக்கு உங்க வீட்டில் அந்த
பரழை பாசம் கிரடக்குமாங்குைது சந்கதகம் தான்",
என்று கசான்னவன் முகத்தில் ஒரு மர்மப் புன்னரக.
அரத புரிைாது அவள் கைாசரனைாகப் பார்த்தாள்.
"உன் அண்ணன் கிட்ட, இனி என் கபாண்டாட்டி கூட
கபசாதீங்க, அவரள கதடி வைாதீங்க, நீங்க அவரள
கதடிக் ககாண்டு வருவதாலும் அவளிடம் கதாடர்ந்து
ஃகபானில் கபசுவதாலும் தான் அவள் இன்னும் அப்படிகை

1528
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்கா, அவளின் அதுப் கபான்ை சில குணங்கரள மாற்றி
அவரள எங்க அைண்மரனயின் ைாணிைாக நான்
மாத்தனும், அவரள நான் கைாம்ப உைைத்துக்கு ககாண்டு
கபாகணும், அவள் அந்த அளவுக்கு ரஷன் ஆகணும்,
நீங்களும் உங்க குடும்பமும் அதற்கு கதாந்தைவா
இருக்கீங்க, இந்த கசாரசட்டி யில் எனக்கு கிரடத்துக்
ககாண்டு இருக்கிை கபைரும் புகழும் அவளுக்கும் கிரடக்க
கவண்டும்னு நான் நிரனக்கிகைன், இத்தரன வருடம்
உங்கள் வீட்டில் உங்க தங்ரகைா தாகன இருந்தாள், அது
கபாதுகம, இனிகமல் அவரள தீைன் மரனவிைாக இந்த
உலகம் பார்க்கட்டுகம, அவள் உைைத்ரத கதாட நீங்ககள
தரடைா இருக்காதீங்க, அவரள இனி என் மரனவிைா,
என் அைண்மரனயின் ைாணிைாக மட்டும் பார்க்க ட்ரை
பண்ணுங்க, உங்க பாசத்தால் கபச்சுக்களால் அவள் மாறி
மீண்டும் மீண்டும் அவள் இரளை ைாணி என்பரதகை
மைந்து விடுகிைா, அவள் என்னிடம் ஒளி வாங்கி வானில்
மின்னப் கபாகிை நட்சத்திைம், அவரள தூைத்தில் இருந்து
பார்க்க, ைசிக்க பழகிக் ககாள்ளுங்கள், கநருங்க முைற்சி
பண்ணாதீங்க மிஸ்டர். திவாகர்",

1529
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்படினு கசான்கனன், அரதகை ககாஞ்சம் என்
பாணியில் கசான்கனன்,
உங்க அண்ணனும் இனி என் தங்ரக வாழ்க்ரகயின்
முன்கனற்ைம் என்னால் ககடாதுனு கசால்லி ஒரு கபரிை
கும்பிடு கபாட்டுட்டு கிளம்பிட்டாரு, நான் கூட ட்ைாப்
பண்ண கார் அனுப்புனடி, உன் அண்ணன் உன்ரனப்
கபாலகவ கைாசக்காைர், கார் கவண்டானு கசால்லிட்டு
பஸ்ஸிலகை கபாயிட்டாருடி மனுஷன், ஏன்டி உங்க வீட்டில்
எல்லாரும் ஒகை மாதிரி இருக்கீங்க?",
அவன் கபச கபச அதிர்ச்சியில் உரைந்து நின்ைாள்
அவள்.
"தீைா..ஏன் தீைா இப்படி பண்ணுன?
என் அண்ணன் என்ரனப் பார்க்காம எவ்களா தவிச்சு
கபாய் கபாயிருக்கும், ஏன் தீைா இப்படி பண்ணுன?",
"நான் என்னடி பண்ணுன? எகதா என்ரனகை குத்தம்
கசால்ைது கபால் கபசுை, என் இடத்தில் இருந்து கைாசித்து
பாருடி, எனக்கு சல்யூட் கபாடுை ஒரு சாதாைண சப்
இன்ஸ்கபக்டர் உன் அண்ணன், அன்ரனக்கு உங்க வீட்டு
வாசலில் ரவத்து என்ரனயும் உன்ரனயும் எவ்களா

1530
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவமானப் படுத்தினாங்க, அதான் என் கபாண்டாட்டிரை
பார்க்க வை நீ ைாருனு ககட்கடன்?, அன்ரனக்கு மட்டும்
கதரிைாத அந்த தங்ரக இப்கபா எப்படி கதரிந்தால்னு
ககட்கடன், உன் தங்ரக என்ரனக்ககா கசத்துட்டா, இப்கபா
இருக்கிைது என் கபாண்டாட்டி என் அைண்மரனயின்
இரளை ைாணி மட்டும் தானு கசான்கனன், கைாசக் காைர்
கிளம்பி கபாயிட்டார் ",
"ஓ..அதுக்கு தான் இப்படி பழி வாங்கிட்டிைா என்ரன?
நீ ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி இப்கபா கசான்னல, என்
இடத்தில் இருந்து பாருனு, அகத தான் நான் கசால்கைன்,
என் அண்ணன் இடத்தில் நீ இருந்துப் பார்த்து இருந்தால்
நீயும் அப்படி தான் நடந்து இருப்ப",
"ஸ்டாப் இட் தீ, இந்த விஷைத்தில் உன்கிட்ட நிரைை
தடரவ ஆர்கியு பண்ணி பண்ணி நான் கைாம்ப டைர்ட்டா
ஆயிட்கடன், நான் தான் கசால்கைன்ல, நீ தாைாளமா உன்
வீட்டுக்கு கபாயிட்டு வானு, அப்புைம் ஏண்டி இங்கக நின்னு
கடன்ஷன் ஆகிட்டு என்ரனயும் கடன்ஷன் பண்ணிட்டு
இருக்க, விக்ைம் ட்ரைவ் பண்ணிட்டு வருவான், நீ கபாய்
இன்ரனக்கு எகதா பங்சன் கசான்னிகை அரத முடித்துட்டு

1531
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வா, நான் உன்ரன தடுக்ககவ மாட்கடன்", என்ைப்படி
அவன் தன் கணினியில் மூழ்கினான்.
"நான் கபாகத் தான் கபாகைன், அதுக்கு முன்னாடி என்
அண்ணன் கிட்ட நான் மன்னிப்பு ககட்கணும்", என்ைப் படி
அவனின் கபாரன பறித்தாள் அவள்.
"எதுக்குடி என் கபாரன எடுக்கிை?, ஏதாவது
முக்கிைமான கால்ஸ் வைப் கபாகுது, உன் கபானுக்கு
என்னாச்சு?",
"என் ஃகபானில் ஃகபான் கசய்தால் என் அண்ணன்
எடுக்காது, உங்களால் தான் எல்லாம், வாரை மூடுங்க",
என்ைப் படி அவனிடம் சீறிைவள், அவரன கமலிருந்து
கீழாக ஒரு பார்ரவப் பார்த்தாள்.
"நீங்களா ககரணைன்? பக்கா வில்லன், நான் தான்
ககணச்சிைா இருந்திருக்ககன்",
என்ைப் படி அவன் கபாரன எடுத்து எண்கரள
அழுத்தி காதில் ரவத்தாள். ஏதாவது கசய்துக் ககாள் எனும்
ரீதியில் தீைன் கதாரள குலுக்கிவிட்டு அவரளக் கண்டுக்
ககாள்ளாது அவன் கவரலயில் மூழ்கினான். அரத பார்த்த

1532
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைா அவரன முரைத்து விட்டு எகதா திட்ட வாய்
எடுக்கும் கபாது மறுமுரனயில் மலர் குைல் ககட்டது.
"ேகலா..ைாரு கபசுைது?",

1533
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 103
"அவள் விரும்பிய வரங்கபை..
விரும்பும் வரங்கபை..ககாடுக்கும்
அவளின் காதல் பதவன் இவன்..
அவளின் கண்ணீர் பூக்கபை..
காதல் பூக்கைாக ஏற்று..
தன்பனபய வரமாக ககாடுத்து
அவபை தன் உயிராக எண்ணி
அவளில் கதாபைந்த
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️தீட்சுவின் தீராத காதல் அர்ச்ேபனகபை ஏற்கும் இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"ேகலா..அ..அண்ணி, நான் தீட்சு கபசுைன்..சாரி

அண்ணி, எனக்கு இங்கக நடந்தது எதுவும் கதரிைாது,

அண்ணன் வந்தகத நீங்க எனக்கு ஃகபானில் கசால்லி தான்
கதரியும், இப்கபா தான் இவர் கசால்லி தான் எனக்கு
நடந்தகத கதரியும்..",

1534
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைா கசால்லிக் ககாண்கட கபாக மறுமுரனயில்
மலரிடம் இருந்து பதிகல இல்ரல. அரத உணர்ந்த
தீட்சண்ைா கைாசரனைாகப் கபாரன தன் காதில் இருந்து
எடுத்துப் பார்த்தாள். ஃகபான் கால் துண்டிக்கப்படாது தான்
இருந்தது. 'அப்புைம் ஏன் அண்ணி கபச மாட்டாைாங்க?'
என்று எண்ணிக் ககாண்டு தீட்சண்ைா கைாசரனைாக
அரழத்தாள்.
"அண்ணி..!!!!",
"தீட்சு தான்..",
மறுமுரனயில் மலர் ைாருக்ககா பதில் கசால்லிக்
ககாண்டு இருப்பது தீட்சண்ைாவிற்கு காதில் நன்ைாககவ
விழுந்தது. மறுமுரனயில் திவாகர் குைலும் ககட்டதில்
உடகன தீட்சண்ைா பைபைப்பானாள்.
"அண்ணி..அண்ணனா!!! அதுகிட்ட கபாரன
குடுங்ககளன்..",
அவளின் பைபைப்புக் குைல் ககட்டு அதுவரை
கணினியில் மூழ்கி இருந்த தீைன் நிமிர்ந்து அவரள ஒரு
பார்ரவ பார்த்து விட்டு மீண்டும் கணினிரை கநாக்கி
குனிந்து ககாண்டான்.

1535
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ேகலா..அண்ணா..!!!, என்ரன மன்னித்து விடு
அண்ணா எனக்கு அவர் ஆபிஸில் இவகளா நடந்தது
கதரிைாது, அதுக்கு அப்புைம் நீயும் அண்ணியும்
கபாரனகை எடுக்கரலைா, அதனால் எனக்கு இவகளா
நடந்த..",
என்று தீட்சண்ைா பைபைப்பாக திவாகரிடம் கபச கபச
மறுமுரனயில் கமௌனம் நிலவ கைாசரனைாக தீட்சண்ைா
தன் காதில் இருந்து கபாரன எடுத்துப் பார்த்தாள், அங்கக
எப்கபாகதா மலைால் மறுமுரனயில் கதாடர்பு
துண்டிக்கப்பட்டு இருந்தது. அவள் உடகன மீண்டும்
கதாடர்பு ககாண்டாள், மறுமுரனயில் ரிங் கபாய் ககாண்கட
இருந்தது, ஆனால் ைாருகம எடுக்கவில்ரல. அவளின்
முகமாற்ைத்ரதக் கவனித்துக் ககாண்டு தீைன் ககட்டான்.
"என்னாச்சு தீ? ைாருகம உன்கிட்ட கபச
மாட்டைாங்களா?",
உடகன அவள் நிமிர்ந்து அவரன எரிக்கும் பார்ரவ
பார்த்தாள். அந்த பார்ரவயில் ககாஞ்சம் கூட அவன்
பாதிக்ககவ இல்ரல என்பது அடுத்து அவன் கசய்த
கசய்ரகயிகல அவளுக்கு புரிந்தது.

1536
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னடி கடன்ஷன் ஆகி ஆகி டைர்டா ஆகிட்டிைா?
இங்கக வா நான் உன்ரன கூல் பண்கைன்",
என்ைப்படி அவரள தன்ரன கநாக்கி இழுத்து தன்
மடியில் அமை ரவத்து அவளின் இதரழ கதடி அரத தன்
இதழுக்கு கசாந்தமாக்க முைன்ைான் தீைன். அவள்
ககாபத்துடன் அவன் பிடியில் இருந்து திமிறினாள்.
"விடு என்ரன, நான் என் அண்ணன் வீட்டுக்கு
கபாகைன், நான் கநரில் கபாய் என் அண்ணன்,
அண்ணிரைப் உடகனப் பார்க்கணும்",
என்று அவரன தள்ளி விட்டு விலகினாள். அதற்கு
தீைன் ரகத்தட்டினான்.
"சபாஷ் தீ..இப்கபாவாது உன் வீடுனு கசால்லாம உன்
அண்ணன் வீடுனு உன் வாயில் வந்தகத!!!",
"எல்லாம் உன்னால் தான், அம்மாரவ பார்க்க
அரழத்துட்டு கபாகைன் கபாகைன்னு என்ரன பூரஜ அது
இதுனு அரலக் கழித்து கரடசியில் அவங்க முகத்ரதக்
கூடப் பார்க்க முடிைாமல் கபாயிட்டு, இனி நான் உன்ரன
இந்த கபான்ை விஷைங்களுக்கு எதிர்ப்பார்த்துட்டு இருக்க
மாட்கடன் தீைா, ஏற்கனகவ பட்ட வரைக்கும் கபாதும், கசா

1537
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நீ வந்தாலும் வைரலனாலும் கபாயிட்டு தான் வைப்
கபாகைன்",
"நான் தான் தாைாளமா கபாயிட்டு வாடினு
கசால்லிட்கடன்கன, அப்புைம் எதுக்குடி பத்துப் பக்கத்துக்கு
வசனம் கபசுை, கீகழ காருடன் விக்ைம் கைடிைா இருக்கான்,
கபாயிட்டு வா",
என்று தன் சீட்ரட விட்டு எழுந்தவன், அவள் அருகக
கநருங்கி அவள் உடரல கநாக்கி தன் ரகரை ககாண்டுப்
கபாக,அவள் ககாபத்துடன் தட்டி விட்டாள். அவன்
புன்னரகத்துக் ககாண்கட அவளின் எதிர்ப்ரப
கபாருட்படுத்தாது மீண்டும் அவனின் ரகரை அவளின்
உடரல கநாக்கி ககாண்டு கசன்று அவளின் புடரவ
மடிப்புகரள சரி கசய்து, அவள் அணிந்திருந்த நரககரள
சரி கசய்தான்.
"என்னடி ஸாரி கட்டி இருக்க? உனக்கு மட்டும் எப்படி
தான் இந்த மாதிரி ரடப் ஸாரிஸ் கரலயுகதா!!",
"பிடித்து இழுத்துக் கசக்கி ககாண்கட இருந்தால் அது
கரலைாம என்ன கசய்யும்? கைாம்ப புத்திசாலித்தனமா
ககள்வி ககட்கிைதா நிரனப்பு",

1538
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் அவனின் முகத்ரதப் பாைாமல் எங்ககா
கவறித்துக் ககாண்டு முணுமுணுத்தாள். அரத உணர்ந்த
அவன் சிரித்தான் .
"நான் கவரல கசய்யும் மூடில் இருக்ககன், "அந்த"
ஆட்டத்துக்கக வைரலம்மா, ஆரள விடு",
என்று அவன் அவரளப் பார்த்து அவன் "அந்த"
எனும் வார்த்ரதயில் அழுத்தம் ககாடுத்து கசால்லி ஒரு
கும்பிடு கபாட அப்கபாது தான், அவன் தான்
கசான்னதிற்கு கவறு மாதிரி அர்த்தம் எடுத்துக்ககாண்டு
அவரள வம்பிழுக்கிைான் என்று அவளுக்கு புரிை அவள்
அவரன முரைத்தாள்.
"ஓ..உங்களுக்கு கைாமான்ஸ்ஸா
கபசுைனு நிரனப்கபா? கவணாம் தீைா, உன் கமல் நான்
பைங்கை ககாபத்தில் இருக்ககன்",
அவள் தன் விைல் உைர்த்தி அவனுக்கு எச்சரிக்ரக
கசய்தாள். அரத அவன் கபாருட்படுத்தாது சிரித்துக்
ககாண்கட தன்ரன எச்சரித்த அவளின் ரகவிைரல தாவி
கசல்லமாக கடிக்க முைல, அவள் முரைத்தாள்.

1539
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அவ்களா தான்டி முடிந்துட்டு, தீ இனி நீ எங்கக
கபானாலும் இகத மாதிரி லுக்குடன் தான் கபாகணும்,
உன்ரன இனி எல்லாரும் இந்த கம்கபனிகளின்
ரடைக்டைாகவும் அைண்மரனயின் இரளை ைாணிைாகவும்
தான் பார்ப்பாங்க, இனி நீ கபாகும், பழகும் இடம் எல்லாம்
கைாம்ப உைர்ந்த இடங்கள், கசா உன் லுக், டிைஸ்சிங்
கசன்ஸ் கைாம்ப முக்கிைம் தீ, இப்கபா தாம்பைம்
கபானாலும் உன் லுக்ரக தான் பார்ப்பாங்க",
என்று அவளின் புடரவ மடிப்ரப சரி கசய்து விட்டு
ஓைடி பின்கன நகர்ந்து அவரள கமலிருந்து கீழாக
பார்த்தப்படி கசான்னான் தீைன்.
"நான் ககைக்டா தான் டிைஸ் பண்கைன், இப்கபாலாம்
சுடிதார் கூடப் கபாடுைது இல்ரல, உன்ரன கல்ைாணம்
பண்ணிை நாள் முதல் ஸாரி தான் பிைாப்பைா கட்டுகைன்,
அதுவும் இது மாதிரி கவளிகை கபாகணும்னா நீ சூஸ்
பண்ணின ஸாரிரை தான் கட்டுகைன், நான் என்ன உன்
மாதுளம் பழம் மாதிரி அரைகுரைைாகவா கட்டுைன்?",
"அப்படி கசால்லலடி, நீ பிைாப்பைா, நீட்டா தான் ட்ைஸ்
பண்ணுை, ைாரையும் முகம் சுளிக்க ரவக்கிை மாதிரிலாம்

1540
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்லாம ககைக்டா தான்டி கட்டுை, நான் என்ன கசால்ல
வந்தனா நீ கட்டுை அந்த சாரிஸ்லாம் நீ அரத கட்டுனதால்
தான் ரிச்சா கதரிைகத தவிை, அந்த சாரிஸ் ரிச்சா இல்ரல,
கசா நீ ரிச்சா விரல கைாம்ப அதிகமா இருக்கிை சாரிரச
கட்டுனு கசால்கைன், ஏனா நம்ம உைர்ந்த இடத்திற்கு
கபாகுைப்கபா அல்லது இருக்கிைப்கபா நம்ம வளர்ச்சி
கண்டு கபாறுக்காதவங்க நம்மரள விமர்சனம் பண்ண
இதுப் கபான்ை சின்ன சின்ன விஷைங்கரள கூட எடுத்துக்
ககாள்வாங்க",
"நான் அரத எல்லாம் பற்றி கவரலப்படமாட்கடன்,
என் மனதுக்கு கதரியும் நான் எப்படினு",
"அது எனக்கு கதரியும்டி, பட் இந்த உலகத்துக்கு? கசா
எதுக்கு அப்படி? நம்ம நம்ம வரையில் சரிைா இருப்கபாம்,
அதுவும் இல்லாது காஞ்சிபுை அைண்மரனயின் இரளை
ைாணி
சாதாைண விரலயில் உள்ள புடரவகள் உடுத்தி
இருந்தால் நல்லாவா இருக்கும், உன்ரன இந்த உலகம்
தீைனின் மரனவிைா தான் முதலில் பார்க்கும், அதுக்கு

1541
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிைகு தான் உன் அப்பா, அண்ணன் எல்லாம், கசா அதுக்கு
ஏற்ை மாதிரி நடந்துக் ககாள்ள முைற்சி பண்ணு",
"ஹ்ம்ம்..",
என்று அவன் கசால்வரத ஆகமாதித்தவள் கதாள்
கமல் ரக கபாட்ட தீைன், அவளின் இரு கன்னத்தின் மீது
ரக ரவத்து அவரள தான் புருவம் உைர்த்தி கண்டிப்பாக
ஒரு பார்ரவ பார்த்தான்.
"அது என்னடி உன் மாதுளம் பழம்?
நமக்கு கல்ைாணம் ஆகி மூன்று மாதங்கள் கநருங்கப்
கபாகிைது தீ, நான் உன் புருஷன், நீ என் கபாண்டாட்டி,
நான் உன்கனாட தீைா, நீ என்கனாட தீ, நல்லா காதுல
வாங்கிக்ககா, நீ என்கனாட தீ, இனி ஒரு தைம் அதுப்
கபால் வார்த்ரதகள் உன் வாயில் இருந்து கபச்சு வாக்கில்
கூட வைக் கூடாது, மீறி வந்துதுனா இந்த கைண்டு அழகான
கன்னத்திலும் பளார் பளார்னு கைண்டு அரை விட்டுடுகவன்,
உனக்கு மட்டும் தான் தீரை தீட்சண்ைானு கசான்னா
வாயிலகை ககாடுக்க கதரியுமா? எனக்கும் கதரியும்டி, உன்
மாதுளம் பழமாம், கபசிைாளாம் கபச்சு",

1542
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவன் கசால்லிவிட்டு ஒலித்த தன் கபாரன
காதுக்கு ககாடுத்து விட்டு நகை, வார்த்ரதகளில் கூட
அவரள அவனுரடை அவனுக்கு மட்டுகம கசாந்தமான
தீைாகப் பார்க்கும் அவனின் அந்த அழுத்தமான காதலில்
அவளுக்கு கநஞ்கசல்லாம் நிரைந்துப் கபானது. கபாரன
கபசிவிட்டு அவரள கநாக்கி வந்தவன்,
"டாட் ஃகபான் பண்ணி இருந்தார்டி, மாம் பைங்கை
அப்கசட்டாம், நீ தான் வந்து சமாதானப் படுத்தனும்
வர்மானு கசால்ைாங்க",
என்ைவன் முகத்தில் கைாசரன இருந்தது. அரதப்
பார்த்தவள், அவன் அருகக கசன்று,
"இதுக்கு தான் நான்..",
என்று ஆைம்பிக்கும் கபாகத அவன் தடுத்தான்.
"விடுடி, அரத நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்",
என்ைவன் அவன் அருகக நிற்கும்
அவரளப் பார்த்தான். சற்று முன் அவளின் பிைந்த
வீட்டுக்கு கிளம்பிக் ககாண்டு இருந்த அவளின் மும்முைம்
காணாமல் கபாய் அவனுக்கான கைாசரன வந்து

1543
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்தரத உணர்ந்த அவன் முகத்தில் சிறுப்புன்னரகப்
படர்ந்தது.
"நீ ஏன்டி இவகளா கவரலப்படுை, மாமிடம் நான்
கபசிக் ககாள்கிகைன், சரி அரத விடு, இங்கக கிட்ட
வாகைன், நீ கடன்ஷனா இருந்தப்கபா நான் உன்ரன கூல்
ட்ரை பண்ணிகனன்ல, இப்கபா நான் கடன்ஷனா
இருக்ககன், என்ரன கூல் பண்ணுடி",
என்ைவன் அவரள தாவிப் பிடிக்க முைல, அவள்
சாதுர்ைமாக விலகி அவரள எச்சரித்தாள்.
"நான் என் அண்ணன் வீட்டுக்கு சக்ஸ்புல்லா கபாயிட்டு
வந்தா தான் நமக்குள்ள இகதல்லாம், என் அண்ணன் கிட்ட
இப்படி நீ கபசி என்ரன ஒதுக்க ரவத்துட்டல, நான்
தாம்பைம் கபாய் அதுகிட்ட எனக்கு மன்னிப்பு ககட்டால்
தான் எனக்கு மனசு ஆறும்",
"கே..இது அநிைாைம்டி..",
அவளின் இதரழகைப் பார்த்து ககாண்டு தீைன்
கசான்னான்.
"எனக்கு இது தான் நிைாைம் பாஸ், கபாயிட்டு வகைன்",

1544
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவனின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் நடந்தவரள
அரழத்தான் அவன். லிஃப்ட் அருகக கசன்று அவரன
திரும்பி பார்த்தாள்.
"தீ..நீ அவசிைம் அங்கக கபாய் தான் ஆகணுமா!
உன்ரன எனக்கு அங்க அனுப்பகவ பிடிக்கரல,
அன்ரனக்கு என்னகமா நீ தான் தீைா இனி எனக்கு
எல்லாம், தாம்பைம் பக்கம் தரல ரவத்து படுக்ககவ
மாட்கடனு கசான்ன?",
"கசான்கனன் தான், பட் இப்கபா தான் ககாஞ்ச
கநைத்துக்கு முன்னாடி நீங்ககள நீ இன்னும் தாம்பைம்
கபாரலைானு கைாம்ப ஆர்வமா ககட்டு நான் கபாக
பர்மிஷன்லாம் குடுத்துடீங்க, நம்ம அைண்மரன ரூல்ஸ்படி
இரளை ைாணி அவங்க கணவர் உத்தைவுக்கு இணங்க தான்
அவங்க பிைந்த வீட்டுக்கு கபாைாங்க",
"கே தீ..அது உன்ரன கவறுப்கபத்த நான்
விரளைாட்டுக்கு கசான்னது",
"அதுக்கு நான் கபாறுப்பு இல்ரல, விரளைாட்டுக்ககா,
கபச்சுக்ககா எனக்கு என் கணவர் கிட்ட இருந்து அங்க

1545
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாக பர்மிஷன் கிரடத்துட்டு, ஒரு தடரவக்கு மூணு
தடரவ கசான்னீங்க, கசா நான் கிளம்புகைன்",
"புத்திசாலிடி நீ..",
அவரள தடுக்க இைலாதவனாய் தீைன் பல்ரலக்
கடித்துக்ககாண்டு கசான்னான். அரத உணர்ந்தவள்
புன்னரகத்து ககாண்கட கசான்னாள்.
"அதான் உங்க கபாண்டாட்டி மிஸ்டர். வர்மா,",
என்ைவள் அவனிடம் ரகைரசத்து விரட கபற்ைவள்
லிஃப்ட்டிற்குள் நுரழை முற்படும் கபாது, அவள் ஒரு கநாடி
திரும்பி அவரனப் பார்த்து புன்னரகயுடன் ககட்டாள்.
"தீைா எனக்கு டவுட், சப்கபாஸ் நான் கபாயிட்டு
ரிட்டர்ன் வைாமா அம்மா வீட்டிகலகை இருந்துட்டா என்னப்
பண்ணுவ? சும்மா ஒரு கபச்சுக்கு தான் ககட்கிகைன்",
உடகன அவன் அவரள முரைத்தான்.
"முதல அங்ககப் கபாடி, அதுக்குப் பிைகு இரத
எல்லாம் கபசு",
அவனின் கடினமான முகத்தில் இருந்து அவளால்
எரதயும் கண்டறிை முடிைவில்ரல.

1546
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"முகத்ரத அப்படி ரவத்துக்காத, சும்மா தான்
ககட்கடன், வந்துடுகவன்",
"வந்து தாகன ஆகணும்",
என்று இறுகிை முகத்துடன் அவன் கசான்னதில் நல்ல
அழுத்தம். அவள் லிப்ட்டினில் நுரழந்து காணாமல் கசன்ை
சில கநாடிகளில் தீைன் கபாரன எடுத்து காதில் ரவத்து,
"ேகலா விக்ைம்..!!",
என்ைான், அவன் முகத்தில் எகதா ஒரு முடிவு
இருந்தது.
தாம்பைத்ரத அந்த கார் கநருங்கும் கபாகத
தீட்சண்ைாவிற்கு தன் அம்மாவின் நிரனவு மனம்
முழுவதும் விைாப்பித்தது. கார்க் கண்ணாடி வழிைாக
கபாக்குவைத்து நிரைந்த அந்த சாரலயிரனப் பார்க்க
பார்க்க அவளுக்கு சிறுவைதில் திவாகர் எப்கபாது வருவான்
என்று அந்த வீதிரைப் பார்த்துக் ககாண்டு அங்கககை
நின்ைது. அவளும் மலரும் சங்கடேை சதுர்த்தி தினங்களில்
வழக்கமாக கசன்று விடும் அந்த கதரு முரனயில் இருந்த
விநாைகர் ககாயில் என ஒவ்கவாரு இடத்ரத கடக்கும்
கபாது நடந்த நிகழ்வுகள் அவள் மனதில் வந்து நின்ைது.

1547
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் மனம் கவறுத்து ககாட்டும் மரழயில் தற்ககாரல
கசய்ை கடரல கநாக்கி அந்த வீதி வழிகை கசன்ைது,
இறுதிைாக அந்த கதரு முரனயில் தன் அம்மாவிரன
சடலமாக தூக்கி கசன்ைது என்று ஒன்ைன் பின் ஒன்ைாக
அவள் மனதில் வந்து நிற்க, அவள் கண்களில் நீர்
துளிர்த்தது. அரத கரலப்பது கபால் விக்ைம் குைல்
ககட்டது.
"கமடம், வீடு வந்துட்டு",

1548
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 104
"அவளின் கற்ைபனகபை நிஜமாக்கியவன்..
அவளின் உயிரில் கைந்தவன்..
அவளின் பகக் பகார்த்து..
அவள் காட்டிய காதல் தீயில்..
குளிர் காய்ைவன்..
அவளின் காதல் ஆளுபமயில்
ஆயுள் பகதி ஆனவன்..
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் பவதபனகளுக்கு மருந்தாக இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

காரைத் திைந்து ஆவலுடன் இைங்கிை தீட்சண்ைாவின்

முகத்தில் ஏக்கமும் குற்ை உணர்வும் கபாட்டிப் கபாட்டது.

அவளின் கண்கள் அந்த வீட்டின் வாசலில் மலகைா
திவாககைா நிற்கிைார்களா என்று ஆவலுடன் பார்த்தது.
"கமடம் கபக்..",

1549
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விக்ைம் குைல் ககட்டு அப்கபாது தன் ரபகரள
வாங்கிை தீட்சண்ைாவின் தடுமாற்ைத்ரத பார்த்த விக்ைம்,
"கமடம் நான் கவண்டுமானால் எடுத்து வைவா?
எனவும், அவள் மறுப்பாக தரலைாட்டினாள்.
"கவண்டாம், ஒகை ஒரு கபக் தாகன நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன்..",
என்ைப்படி அந்த வீட்டின் உள்கள தைங்கி தைங்கி
கசன்ைவரள முதலில் அரடைாளம் கண்டு ககாண்டது
சுமதி தான்.
"நீைா..!!!!! அய்கைா மன்னிச்சிக்கம்மா, நீங்களா!!!
என்னம்மா இங்கக வந்து இருக்கீங்க? உன் உைைத்துக்கு
முதலில் இங்ககலாம் வைலாமா?, டீவியில் வை அளவுக்கு
நீங்களாம் கபரிை ஆளு, ைாஜப்பைம்பரை, உன்கிட்ட
கபசகவ எனக்கு பைமா இருக்கு, நான் ஏதாவது தப்பா
கபசி இருந்தால் மன்னித்து ககாள்ளுடிம்மா, உன்
அதிகாைத்ரத காட்டி என்ரன எதுவும் கசய்து விடாகத!!",
"ச்கச, வந்ததும் தான் வந்கதாம், முதல் முதலில்
இந்தம்மா முகத்தில் தான் முழிக்க கவண்டுமா?",
என்று எண்ணிக் ககாண்ட தீட்சண்ைா,

1550
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ப்ச், என்ன ைாரையுகம காணும்? அண்ணனும்
அண்ணியும் எங்கக?",
என்ைாள். அவளின் கண்கள் அந்த வீட்ரட சுற்றும்
முற்றும் ஆைாய்ந்தது. ைாருகம இல்லாத அந்த வீட்டின்
தனிரம அவரள மிகவும் பாதித்தது.
"எல்லாரும் படித்துரை வரை கபாயிருக்காங்க",
என்ைப்படி சுமதி கமலிருந்து கீழாக ஆைாய்ச்சிப்
பார்ரவ பார்த்தாள்.
"ககட்கிைனு தப்பா நிரனத்துக் ககாள்ளாகதம்மா, நீ
கழுத்தில் கபாட்டு இருக்கிைது எல்லாகம ஒரிஜினல்
ரவைமா? இந்த பட்டுப் புடரவ ஒரிஜினல் பட்டு தாகன..?",
"ம்ம்..",
இவளிடம் மாட்டிக் ககாண்டு விட்கடாகம என்ை
கடுப்புடன் முணுமுணுத்தாள் தீட்சண்ைா.
"ைம்மாடிகைாவ்!!! உன் வீட்டுக்காைர் கைாம்ப
பணக்காைர்னு ககள்விப்பட்கடன், நீ நிரனத்தால் எவ்களா
மாடல் மாடலா நரக கவணும்னாலும் கபாடலாம், உன்
புருஷன் உன்ரன அப்படிகை ரவைத்தினாகல இரழத்து
விடுவார், அப்புைம் எதுக்குடிம்மா உனக்கு ககவலம் என்

1551
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அண்ணிகைாட நரககள்? ஒருதடரவ நீ சின்ன புள்ரளைா
இருக்கிைப்கபா உனக்கு உடம்பு சரியில்ரலனு பணம்
ககட்டாங்கனு நான் என் நரகரை எடுத்து ககாடுத்து
உனக்கு ரவத்திைம் பாக்க கசான்கனன், கதரியுமா?
அதுக்கு அப்புைம் அண்ணி அரத திருப்பி தைகவ இல்ரல
அது கவை விஷைம்",
"ைாரு நீங்க???? அதுவும் எங்க அம்மாக்கு குடுத்து
உதவி கசய்தீங்க!!!",
தீட்சண்ைா குைலில் எள்ளல் இருந்தது. அதற்கு எகதா
சுமதி கசால்ல முற்படும் கபாது அனுவின் குைல் ககட்டது.
"தீட்சும்மா..!!!!",
குைல் வந்த திரச கநாக்கி திரும்பிை தீட்சண்ைா ஓடிச்
கசன்று அனுரவ அரணத்து ககாண்டாள். இருவரின்
கண்களும் கலங்கி இருந்தது. இருவரும் கபச்சுக்கள் இன்றி
தவிக்க அங்கு கமௌனகம ஆட்சி கசய்துக் ககாண்டு
இருந்தது. முதலில் அந்த கமௌனத்ரத உரடத்து கபசிைது
அனு தான்.

1552
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எப்படா வந்த? நல்லா இருக்கிைா? ஒரு ஃகபான் கூட
பண்ணாம திடீர்னு வந்து நிக்கிை? பிைச்சரன ஒண்ணும்
இல்ரலகை? ஏன் இங்கககை நின்னுட்ட? உள்ள வா",
"நல்லா இருக்ககன் அக்கா? நீங்க எப்படி இருக்கீங்க?
ஏன்க்கா இரளத்துப் கபாயிட்டீங்க? எங்கக!!! உள்கள
வைதுக்க்குள்ள சுமதி அத்ரத பிடித்து ககாண்டாங்க,
நரக,புடரவ பத்தி ஒகை குறுக்கு விசாைரண.."
"தீட்சும்மா!!..நானா இரளத்து கபாயிட்கடன்???, உன்
மாமா வந்த சந்கதாஷத்தில் இைண்டு சுத்து கபருத்து
விட்கடன்னு அவர் கிண்டலடிக்கிைார்..உன் சுமதி அத்ரத
குணம் கதரிந்த ஒண்ணு தாகன தீட்சும்மா, விடு,
அவங்கரள கசால்லியும் குற்ைம் இல்ரல, காைணம் நீ
அவ்களா அழகா அம்சமா இருக்க, அதான் அவங்களுக்கு
உறுத்தி இருக்கும், நீ கைாம்ப அழகா இருக்க தீட்சும்மா,
உன்ரன இப்படி பார்க்க எனக்கு மனதுக்கு கைாம்ப
நிரைவா இருக்கு, மலர் பார்த்தா கைாம்ப சந்கதாசப்
படுவாள்",
அவளின் நரககரளகைா, புடரவரைகைா ைசித்துப்
பார்க்காது அவளின் முகத்ரதப் பார்த்து மகிழ்ச்சி கலந்த

1553
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிரைவுடன் கசான்னாள் அனு. அவளின் முகத்தில் இருந்த
நிரைரவயும் சற்று முன் கபசிை சுமதி முகத்தில் இருந்த
கபாைாரம உணர்ரவயும் ஒப்பிட்டு பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு
தான் எத்தரன உைைம் கசன்ைாலும் இவள் மனதில்
தனக்கான இடம் அப்படிகை தான் இருக்கும் மாைாது என்று
புரிை வாஞ்ரசயுடன் அனுவின் ரககரள எடுத்து தன்
கன்னத்தில் ரவத்துக் ககாண்டாள்.
"அட கபாங்க்கா, நீங்க கவை!!!",
என்று புன்னரக பூத்த தீட்சண்ைாவின் கண்கள் திரும்பி
அந்த வீட்ரட வட்டமிட்டது.
"அம்மா இல்லாத வீரட என்னால் கண் ககாண்டு
பார்க்க முடிைரலக்கா!!! எங்கக பார்த்தாலும் அவங்க
நிக்கிை மாதிரிகை இருக்கு, அவர் கூட அன்ரனக்கு
கசான்னார் ரநட் கனவு கண்டு அம்மாரவ கதடிகனன்னு",
என்ை தீட்சண்ைா குைலில் உருக்கம் இருந்தது. சில
கநாடிகள் கமௌனமாக இருந்து விட்டு அனு கசான்னாள்.
"அன்ரனக்கு உன் ேஸ்கபண்ட்ரட உன் அண்ணன்
மீட் பண்ணிட்டு வந்ததுக்கு அப்புைம் நிச்சைம் நீ வை

1554
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாட்கடன்கன நாங்க நிரனத்கதாம் தீட்சு, அவகை உன்ரன
அரழத்துட்டு வந்தாைா, எங்கக அவர் வைரல?",
அனுவின் கண்கள் கவளிகைப் பார்த்தது.
"இல்ரல, நாகன தான் வந்கதன், அவர் கார் மட்டும்
அனுப்பினார், நான் கபாகை ஆகணும்னு பிடிவாதம் பிடித்து
கிளம்பி வந்துட்கடன்",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைா குைலில் இருந்த
கவறுரமயில் அனு கைாசரனைானாள்.
"தீட்சு..?, ஏண்டா சந்கதாஷமா இருக்கல?",
"எனக்கு என்ன? நான் சந்கதாஷமா தான் இருக்ககன்,
என்ரனப் பார்க்க உங்களுக்குகக கதரிைரலைா? அவரை
மாதிரி காதல் கணவன் கிரடக்க நான் ககாடுத்து ரவத்து
இருக்க கவண்டும், என்ரனக் ரகயில் ரவத்து
தாங்குைார்க்கா, அவருக்கு நான் கவண்டும், என் காதல்
கவண்டும், ஆனா நான் பிைந்த குடும்பம் கவண்டாம்,
அவ்களா தான்..அவர் ஸ்கடட்ஸ்க்கு தகுந்த மாதிரி என்ரன
இருக்க கசால்கிைார், அவர் கமல் உள்ள காதலால் நான்
ஒப்புக் ககாள்கிகைன், ஆனால் அதுக்காக நான் ஏற்கனகவ
என் அம்மாரவ இழந்தரதப் கபால் இனியும் எனக்கு

1555
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதாடர்புரடை விஷைங்கரள இழக்க நான் விரும்பரல,
அப்படி ஏதாவது நடந்தால் அரத தாங்கக் கூடிை சக்தி
எனக்கும் என் மனதுக்கும் இல்ரல..அதனால் தான் என்ன
நடந்தாலும் பைவாயில்ரலனு நான் இங்கக வந்துட்கடன்.
கவண்டாம்க்கா, கரடசி கநைத்தில் அம்மாவின் முகத்ரதக்
கூடப் பார்க்க முடிைாதுப் கபான குற்ை உணர்வு என்ரன
சில கநைங்களில் ககால்லுதுக்கா, இன்ரனக்கி இதுக்கும்
நான் வைலனா என்ரன என்னாகலகை மன்னிக்க
முடிைாது..அம்மா விஷைத்ரதப் கபாறுத்த வரை சில
கநைங்களில் என் மனசாட்சி ககட்கும் ககள்விகளுக்கு
இப்கபா வரைக்கும் என்னால் விரட கசால்ல முடிைல",
கதவியிரன சடலமாக பார்த்த அந்த நாளுக்கு கசன்ை
தீட்சண்ைாவின் மனதும் உடலும் நடுங்கிைது. அரத
உணர்ந்த அனுவின் ரககள் தீட்சண்ைாரவப் ஆதைவாகப்
பிடித்தது.
"உன் மனது எனக்கு புரியுதுடா!!!
நீ கவரலப்படாகத, அதுப் கபான்ை சூழ்நிரலகள் இனி
வைாது, அப்படி வந்தாலும் உன்ரன உன் கணவர் அப்படி

1556
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தவிக்க விடமாட்டார், சரி ஏன் கவளிகைகவ நிற்கிை?
உள்கள வா",
என்று அவரள அரழத்தாள் அனு.
"கவண்டாம்க்கா..அண்ணன் வைட்டும்",
என்று தைங்கிை தீட்சண்ைா மனரதப் புரிந்துக் ககாண்ட
அனு புன்னரகப் புரிந்தாள்.
"உன் கமல் தப்பு இல்ரலனு கதரிந்த உடன் இப்கபா
வரைக்கும் தீட்சும்மாரவ அம்மா முகத்ரதப் பார்க்க
விடாம பண்ணிட்டகன..அவரள வீட்டுக்குள்ளைாவது விட்டு
இருக்கலாகமனு உன் அண்ணன் வருத்தப்படாத நாள்
இல்ரல",
அதற்கு பதில் கசால்லாது புன்னரகத்த தீட்சண்ைா,
"அண்ணன் வைட்டும் அக்கா, கபாய் கைாம்ப கநைம்
ஆயிட்கடா?",
"ஆமாம்டா, அம்மா உயிர் விட்ட நட்சத்திை நாள்
இன்ரனக்கு வந்து இருக்குனு தான் இன்ரனக்கக காரிைம்
நடத்துை மாதிரி ஆயிட்டு தீட்சும்மா, மலரை நான்
கபாகாதனு கசான்கனன், அவரள திவா கசாந்தக்காைப்
கபண் ைாகைா வற்புறுத்தி அரழத்துட்டு கபாயிருக்கா,

1557
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உள்கள தான் உன் அண்ணன் வந்தவுடன் வகைனு கசால்ை,
ஒரு வாய் தண்ணிைாவது குடி தீட்சும்மா..",
"அண்ணனும் அண்ணியும் வைட்டும் அக்கா..",
என்ை தீட்சண்ைாரவப் பார்த்த அனு,
"பிடிவாதத்தில் அப்படிகை அண்ணனும் தங்கச்சியும்
ஒகை மாதிரி இருங்க!!!",
என்ைப்படி சிரித்தாள்.
"இகத தான் காரலயில் அவரும் கசான்னார்..",
என்று கசான்ன தீட்சண்ைாவின் முகத்தில் தீைரனப்
பற்றி கசால்லும் கபாகதல்லாம் மின்னும் காதல்
உணர்வுகரளப் பார்த்த அனுவிற்குள் இதற்கு முன் இகத
உணர்வுகள் தீைரனப் பற்றி தன்னிடம் கபசும் கபாகதல்லாம்
அவள் முகத்தில் கதான்றினாலும் அதில் ஒரு தவிப்பு
கலந்து இருப்பதும், இப்கபாது அந்த தவிப்பு காணாமல்
கபாய் அவன் எனக்கு மட்டுகம கசாந்தமானவன் எனும்
உரிரம உணர்வு இருப்பரத உணை முடிந்ததில் இந்த காதல்
தான் ஒகை மனதில் எத்தரன உணர்வுகரள
உண்டாக்கிைது!!!! என்று ஆச்சிரிைம் எழாமல் இருக்க
முடிைவில்ரல.

1558
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அட..இது என்ன ரகயில் புது கபக்?",
என்று தீட்சண்ைாவின் ரகயில் ரவத்து இருந்த
அழகிை கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த சூட்ககஸ் கபான்ை
கதாற்ைம் உரடை ரபயிரனப் பார்த்துக் ககட்டாள் அனு.
"நம்ம வீட்டுக்கு வைப் கபாை புது கமம்பருக்காகவும்
அண்ணன், அண்ணிக்காகவும் ஒரு ஸ்மால் கிஃப்ட்
வாங்கிட்டு வந்கதன் அக்கா, வை வழியில் அவசை
அவசைமாக பர்கசஸ் பண்ணின",
என்று தீட்சண்ைா கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாகத அங்கக அவர்கரள கடந்து கசல்ல முைன்ை
பங்கஜம் மாமியின் குைல் ககட்டது.
"அடகட..!!!!! தீட்சு கபாண்ணா? கஷமமா
இருக்கிைாடிம்மா?, அட எங்ககப் கபானா அந்த மலரு?
உன் மன்னி கார்த்தகலர்ந்து நீ எப்கபா வருகவனு
வாசலிகல காத்துண்டு இருந்தாடிம்மா! அதுக்குள்ள
எங்ககைா கபாயிட்டா கபால, சித்த முந்தி தான் உன்ரன
டீவியில் பாத்துண்டு வகைன், உன் ஆத்துக்காைர் கைாம்ப
அருரம, நான் கூட அவர் கைாம்ப ககாபக்காைார்னு
நிரனச்சுண்டு இருந்கதன், கைாம்ப பாசக்காைைாகவும், நல்ல

1559
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குணக்காைைாகவும் இருப்பார் கபாலகை! அவா அத்தரன
டிவிஸ்ட் பண்ணி ககள்வி ககட்டுண்டு இருந்தாலும்
வார்த்ரதக்கு வார்த்ரத உன்ரன விட்டுக் ககாடுக்காமல்
கபசுைாகை!! அரதப் பார்த்து உன் மாமாரவ கரிச்சு
ககாட்டிண்டு தான் வகைன், என்ரன பியூசி படிக்க
ரவக்ககவ மாட்கடன்னுட்டாருல, உன்ரன உன்
ஆத்துக்காைர் எஜமானிைம்மாவா உக்காை ரவத்து அழகுப்
பார்க்கிைார், ஹ்ம்ம், ஆத்துக்காைர் ஒருத்தர் சரிைா
அரமந்துட்டால் கபாறுகம..ஒரு கபாம்முனாட்டிக்கு கவை
என்ன இந்த கலாகத்தில் கவணும்? அந்த வரகயில் நீ
கைாம்ப ககாடுத்து ரவத்தவதான்டிம்மா, இப்படிகை கைண்டு
கபரும் கசஷமமா இருக்கணும், நீ இப்படி சந்கதாஷமா
இருக்கிைரத பார்க்க தான் கதவியும் ஆரசப்பட்டுண்டு
இருந்தாள், ஹ்ம்ம்..!!!விதி!!!, நம்ம ஒண்ணு நிரனத்தால்
அந்த ரவகுண்டத்தில் உக்கார்ந்துண்டு அவன் ஒரு கணக்கு
கபாட்டுண்டு இருக்கான்",
அந்த பங்கஜம் மாமி இப்கபாது தன் வாரை
மூடுவதாக கதரிைவில்ரல. அவரள தன் அருரம கணவர்
தன்ரன பியூசி படிக்க ரவப்பதாக கசால்லி விட்டு

1560
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
திருமணம் கசய்துக் ககாண்டரதயும் தானும் கமகல
படிக்கும் ஆரசயில் கழுத்ரத நீட்டிைரதயும் அதன் பின்
அப்படி ஒரு வார்த்ரதரை தான் காதால் கூடக்
ககட்டதில்ரல என்பது கபால் அவர் தன்னிடம் நடந்துக்
ககாண்டரதயும் பற்றி கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தாள். அனு
அரத அப்படிைா சங்கதி எனும் ரீதியில் கரதக் ககட்டுக்
ககாண்டு இருக்க, தீட்சண்ைாவின் நிரனகவா தீைனிடம்
கசன்று இருந்தது.
"இந்கநைம் என்ன கசய்து ககாண்டு இருப்பான்..?
எப்படி இவகளா கநைம் என்ரன இங்கக விட்டுட்டு ஒரு
ஃகபான் கூட பண்ணாம அரமதிைாக இருக்கான்?",
என்று அவள் எண்ணிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத
அங்கக திவாகர் மற்றும் மலர் தங்கள் உைவினர்
கூட்டத்துடன் உள்கள நுரழந்தனர். உள்கள நுரழந்த
திவாகரின் முகம் மாறிைது. எகதா கபசிக் ககாண்கட தன்
கணவன் பக்கம் திரும்பிை மலர், தன் கணவன் முகம்
கபானப் கபாக்ரக கண்டு அவன் கண்கள் பார்க்கும்
திரசரைப் பார்த்தாள், அவளின் முகம் ஆனந்த திரகப்பில்
மூழ்க, ஓடிச் கசன்று தீட்சண்ைாரவக் கட்டிக் ககாண்டாள்.

1561
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சும்மா!!!!",
மலர் அழ ஆைம்பித்தாள். அங்கக அந்த இருப்
கபண்களாலும் கபச முடிைவில்ரல. உணர்ச்சி
கபாைாட்டத்தில் சிக்கிை இருவரையும் கரலத்தது ஒகைக்
குைல் தான்.
"மலர், நம்கமாட இந்த ஏரழ வீட்டுக்கு தி கிகைட்
பிசிகனஸ் கமன் மிஸ்டர். மகதீைவர்மன் அவர்களுரடை
மரனவி கபரிை மனது பண்ணி வந்து இருக்காங்க,
அவங்கரள கபாய் கட்டிப் பிடித்துக் ககாண்டு அழை?
அவங்ககளாட விரல உைர்ந்த பட்டுப் புடரவரைப் கசக்கி
உன் கண்ணீைால் அரத ஏன் அழுக்காக்குை?",
திவாகரின் அந்த ஒட்டாதக் குைல் தீட்சண்ைாரவப்
பாதித்ததில் அவள் அதிர்ந்துப் கபாய் தன் அண்ணரனப்
பார்த்தாள். அவளின் அந்தப் பார்ரவக்கு அவனிடம்
சலனமில்ரல.
"அண்ணா..!!! எனக்கு அவர் உன்னிடம் கபசிைது
எதுவும் கதரிைாது, அதற்கு நான் மன்னிப்பு ககட்கிகைன்,
உனக்கு என்ன ஆச்சு? நான் அவருக்கு மரனவிங்கிைதால்
உன் தங்ரக இல்லனு ஆயிடுமா? ஏன் இப்படி கபசுை?",

1562
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ஆதங்கத்தில் அவளது குைல் ஒலித்தது.
"அதாகன!!! என்னங்க ஏங்க இப்படி கபசுறீங்க? அவள்
எவ்களா கமனகிட்டு நம்மரள பார்க்க வந்து இருக்கா?
என்னாச்சுங்க உங்களுக்கு?, அவ வீட்டுக்கார் ஆயிைம்
கபசி இருந்தால் அதுக்கு இவள் என்ன கசய்வா?",
மலர் தீட்சண்ைாவிற்காக பரிந்து ப் கபசி வை, திவாகர்
குைலில் அகத ஒட்டாத தன்ரம தான் நீடித்தது.
"கவண்டாம் மலர், எதுக்கு உனக்கு இத்தரன
பாசம்?எல்லாம் ரவத்து அவமானப்பட்ட வரைக்கும்
கபாதும், நீ எவ்வளவு பாசம் அவங்க கமல் ரவத்தாலும் நீ
சாதாைண சப் இன்ஸ்கபக்டர் கபாண்டாட்டி தான், அவங்க
உன் புருஷன் சல்யூட் அடிக்கிை மகதீைவர்மன்
அவர்களுரடை மரனவி தான், அது மாைப் கபாவது
இல்ரல, முதலில் உன் தகுதி அறிந்துப் பாசம் ரவ,
அவங்கரள விட்டு முதலில் இந்தப் பக்கம் வா!!",
"என்னங்க!!! நம்ம தீட்சுங்க, நீங்க ைாகைா மூணாம்
மனுஷி கிட்ட கபசுை மாதிரி கபசிட்டு இருக்கீங்க? நீ
உள்கள வாடாம்மா.., பாவம் கைாம்ப கநைமா கவளிகைகவ
நிக்கிைாப் கபால",

1563
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி தீட்சண்ைாவின் ரகயிரனப் பிடித்து
ககாண்டு மலர் அவரள உள்கள அரழக்க, திவாகர்
சிரித்தான். அவனின் அந்த சிரிப்புக்கு கபாருள் புரிைாது
கபண்கள் இருவரும் அவரனப் பார்த்தனர்.
"நீ கபாய் அவங்களுக்கு பாவம் பார்க்கிறிகை மலர்?
அவங்க தான் இவகளா நாள் நம்மரள பாவம் பார்த்து
விட்டு ரவத்து இருக்காங்க, அதுவும் இவங்க ஒரு
காலத்தில் இந்த வீட்டில் பிைந்து வளர்ந்தவங்கங்கிைதால்,
மலர், என்ரன அதிகம் கபச ரவக்காகத, வா இந்தப்
பக்கம்",
ககாஞ்சம் ககாபத்துடன் ஒலித்த
திவாகர் குைல் கண்டு தீட்சண்ைா இரடப் புகுந்தாள்.
"அண்ணா..!!!!!! எனக்காக அண்ணிரை திட்டாதீங்க,
அம்மாவின் காரிைத்ரத மட்டுமாவது முடித்து விட்டு நான்
இங்கக இருந்து கபாய்டுகைன்",
எங்ககாப் பார்த்துக் ககாண்டு கசான்ன தீட்சண்ைாவின்
குைலில் துக்கம் அரடத்தது.
"அம்மாவின் காரிைமா? அதுலாம் எப்பகவா
முடிந்துட்டு, நீங்க உங்க கணவர் கசான்னது கபால் கைாம்ப

1564
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கைாம்ப நாங்கள் மனதால் கூட கநருங்கிப் பார்க்க முடிைாத
உைைத்திற்கு கபாகும் கபாகத இங்கக எல்லாம் முடிந்து
விட்டது",
"என்ன!!!!!",
என்ைப்படி தீட்சண்ைா அதிர்ந்துப் அனுரவ ஒருப்
பார்ரவ பார்த்தாள்.அந்த பார்ரவயின் கபாருள் உணர்ந்து
சங்கடமாக அனு ஆம் எனும் பாவரனயில் தரலைாட்டி
விட்டு கபச ஆைம்பித்தாள்.
"திவா, அவ வீட்டுக்காைர் அப்படி கபசிைதற்கு அவள்
என்ன கசய்வாள்? இத்தரன நாட்கள் கழித்து பிைந்த
வீட்டுக்கு வந்து இருக்கும் கபண்ரண வானு ஒரு வார்த்ரத
கசால்லாமல் இப்படி வாசலிகல நிற்க ரவத்து கபசுை?
இதனால் தான் அவரள அவ வீட்டுக்காைர் இங்க விட
மாட்டைார், நீ கசால்வது கபால் அவ இருக்கும் உைைம்
நம்மால் கநருங்க கூட முடிைாது தான், ஆனால் அவள் நம்
கமல் ரவத்து இருக்கும் பாசம்? , அவள் எவ்வளவு
உைைத்திற்கு கபானாலும் உன் மனதிலும் இவள் மனதிலும்
மாறுமா? கசால்லு",

1565
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அனு ககட்டதில் திவாகர் கமௌனம் ககாண்டு, சில
கநாடிகள் கழித்து கசான்னான்.
"அக்கா, என் மனசு படும் பாடு உங்களுக்கு புரிைாது,
இவங்கரள மகதீைவர்மன் கபாண்டாட்டிைா பார்க்க நான்
பழகிக் ககாண்கடன், அரத தாண்டி கவை எந்த
உைவுக்காவது நான் முக்கிைத்துவம் ககாடுத்தால் அது
நாகன அவங்க வாழ்க்ரகரை ககடுத்த மாதிரி, கவண்டாம்
அக்கா, இவங்க நல்லா இருக்கணும்"
என்ைவன் நிமிர்ந்து தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தான்.
"நான் என் தங்ரகைாககவா இந்த வீட்டில் பிைந்த
கபாண்ணாககவ உங்கரள உள்கள கூப்பிடவில்ரல
காஞ்சிபுைம் அைண்மரனயின் இரளை ைாணிைாக தான்
உள்கள கூப்புடுகிகைன், உள்கள வாங்க",
"கவண்டாம் அண்ணா..அவரின் மரனவிைாக நீ
என்ரனப் பார்க்கிைாய் என்ைால் நான் அவருடன் கசர்ந்து
இந்த வீட்டின் உள்கள வருபது தான் எங்க கைண்டு கபரின்
ககௌைவத்திற்கு அழகு . அப்படி ஒரு காலம் வந்தால்
வருகிகைன், இல்ரல எனில் இப்படிகை வாசகலாடு திரும்பி
விடுகிகைன்",

1566
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சண்ைா கசால்ல கசால்ல தான் கிளம்பும் கபாது
தீைன் கசான்ன
"முதல அங்ககப் கபாடி , அதுக்குப் பிைகு இரத
எல்லாம் கபசு",
என்ை அந்த வார்த்ரதக்கான அர்த்தம் அவளுக்கு
புரிந்தது.
"அண்ணி..உடம்ரபப் பார்த்துக் ககாள்ளுங்கள்,
அண்ணரனயும் பார்த்துக் ககாள்ளுங்க, அண்ணி
உங்களுக்காக நான் சில கிஃப்ட்ஸ் வாங்கிட்டு வந்கதன்,
இரத நான் தீைன் கபாண்டாட்டிைா வாங்கிட்டு வைரல,
உங்க நாத்தனாைா நான் சம்பாதித்த பணத்தில் தான்
வாங்கிட்டு வந்கதன்..வாங்கிக்ககாங்க அண்ணி",
அவள் கசால்ல, மலர் தைங்கி திவாகர் முகம்
பார்த்தாள். அதில் என்ன கண்டாகளா கதரிைவில்ரல.
உடகன தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து கபச ஆைம்பித்தாள்.
"கவண்டாம்மா, நீயும் உன் புருஷனும் கசர்ந்து
சந்கதாஷமா எனக்கு வாங்கிக் ககாடுங்க, நான் வாங்கிக்
ககாள்கிகைன்",

1567
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அண்ணி நீங்களும் இப்கபா ஏன் அவரை
இழுக்கிறீங்க? அவர் மரனவி என்பதுக்கு முன்னாடி நான்
இந்த வீட்டுப் கபாண்ணு தாகன? உங்க தீட்சும்மா தாகன?
அப்புைம் ஏன் அண்ணி இரத வாங்கிக்க மாற்றீங்க?",
"நாங்க நிரைைப்பட்டுவிட்கடாம்..உங்கரள தீைன் சார்
மரனவிைாகப் பார்க்க பழகிக் ககாண்டு விட்கடாம், உங்க
உைைமும் அந்தஸ்தும் கவை, நீ வானத்தில் மின்னும்
நட்சத்திைம், உன்ரன தூைத்தில் இருந்து அண்ணாந்து
மட்டும் தான் பார்க்க எங்களால் பார்க்க முடியும், அரத
கநருங்கி கசாந்தம் ககாண்டாட முடிைாது, அப்படி கசாந்தம்
ககாண்டாடினால் என்ன மாதிரிைான விரளவுகள் வரும்னு
எனக்கு கதரியும், நீ எங்கக இருந்தாலும் சந்கதாஷமா
நிம்மதிைா இருக்கணும் தீட்சும்மா, எங்களுரடை
ஆசிர்வாதம் உனக்கு எப்கபாதும் இருந்துக் ககாண்கட
இருக்கும்",
என்று மனம் கநகிழ்ந்து கண்கள் கலங்கி கசான்ன
திவாகர் அதற்கு கமல் அங்கு நிற்காது அவரள நிமிர்ந்து
கூடப் பாைாது விடுவிடுகவன்று உள்கள கசன்று விட்டான்.

1568
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உன் அண்ணன் குணம் தான் உனக்கு கதரியும்ல, உன்
வீட்டுக்கார் கபசிைரத மனதில் ரவத்துக் ககாண்டு
கபசுகிைார்,
எல்லாம் சீக்கிைம் சரிைாப் கபாயிடும், உடம்ரபப்
பார்த்து..",
அவளின் ரகயிரனப் பிடித்து மலர் கசால்லிக்
ககாண்டு இருக்கும் கபாகத, அந்த வீட்டின் உள்கள
இருந்து,
"கபாதும் மலர் உள்கள வா, அவங்க இருக்கும்
உைைத்ரத மைந்து பாசம் ரவத்து கபசாகத, அவங்களுக்கு
நம்ரமப் கபால் பாசம் காட்ட அவரின் வீட்டுக்காைர்
இருக்கிைார், நாம ககாடுக்கும் பாசமும் அன்பும்
இவங்களுக்கு கதரவப் படாது, அப்புைம் நம்ம தான்
அவங்கரள நிரனத்து வருந்திக் ககாண்டு இருக்கணும்,
நம்ம இருக்கும் நிரலயில் இகதல்லாம் கவண்டாம் மலர்,
தூைத்தில் இருந்து பார்த்து ைசிக்க பழகிக் ககாள், கநருங்கிப்
கபசாகத, நீயும் நானும் இருக்கும் நிரல அறிந்து நடந்துக்
ககாள், என் வார்த்ரதக்கு மதிப்பு ககாடுத்தால் உள்கள வா"
என்ை திவாகர் குைல் வைகவ மலர் தைங்கிப் படி நிற்க,

1569
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உள்கள வானு கசான்கனன்..",
என்ை திவாகர் குைல் மீண்டும் ஒலிக்க, தீட்சண்ைாவிடம்
கண்களால் மன்னிப்ரப கவண்டிக் ககாண்கட மலர் உள்கள
கசன்று மரைந்தாள்.
"அக்கா..நீங்க எப்படி? நீங்களாவது என்ரன தீட்சுவா
பார்க்கிறீங்களா? இல்ரல தீைன் மரனவிைா தான்
பார்க்கீைங்களா?",
அங்கக நின்றுக் ககாண்டு இருந்த அனுரவப் பார்த்து
ககட்ட தீட்சண்ைா முகத்தில் கசப்பு புன்னரக கதான்றி
இருந்தது.
"எனக்கு எப்கபாதும் என் தீட்சும்மா தான், திவா
கபசினது எரதயும் மனதில் ரவத்துக் ககாள்ளகத
தீட்சு..அவன் மனநிரலயில் இருந்து நீ கைாசித்துப் பாரு,
அவன் இப்படி கபசகவ எத்தரன நாட்கள் அவன் மனரத
தைார்ப்படுத்தினாகனா! அவனுக்கு உன் கமல் அளவுக்கு
அதிகமாக பாசம் இருக்கு, ஆனால் அதுகவ உன்
வாழ்க்ரகக்கு பிைச்சரனைாக வந்துடக் கூடாதுனு
நிரனக்கிைான், அதான் அவன் நீ தூைமா இருந்தாலும் உன்
கமல் அவனுக்கு பாசம் குரைைாது,. நீ இரதப் பற்றி

1570
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவரலப்படாகத தீட்சு, உன்ரன நம்பி இன்ரனக்கு நிரைை
கபாறுப்புகள் ககாடுத்து இருக்கார் உன் கணவர், நீ
இன்ரனக்கு நடந்தரதகை நிரனத்துக் ககாண்டு அதில்
கவனத்ரத சிதை விட்டு விடாகத, உன் கணவர்
கபைருக்கும் உன் புகுந்த வீட்டுப் கபைருக்கும் பங்கம்
வைாத அளவுக்கு நீ சிைப்பா நடந்துக் ககாள்ளணும்",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத
தீட்சண்ைாவின் உைவினர்கள் அவள் அருகக கநருங்கி
வந்து சூழ்ந்துக் ககாண்டு நலம் விசாரித்தார்கள்,
"இது எவ்களா விரல?", " இந்த பட்டுப் புடரவ
ஒரிஜினல் பட்டா?", "என் கணவருக்கு பிசினஸ்சில் லாஸ்,
உன் கம்கபனியில் கசர்த்து ககாள்வீங்களா?" "உன் முகத்தில்
பணக்காைக்கரள அதிகமாக கதரியுகத!!!", "உன் கணவரைப்
பற்றி கநத்து ஒரு ஆர்ட்டிகல் படித்கதன், உன் கணவர்
மல்ட்டி மில்லிைனர்ைா?
நீங்க ரமசூர் அைண்மரன குடும்பத்துக்கு தூைத்து
கசாந்தமா?", "உன் கணவருக்கு கசாந்தமா ஐகலண்ட்ஸ்லாம்
இருக்காகம? "அன்ரனக்கு கதவிைக்கா சாவு அப்கபா

1571
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒட்டிைாணம், காசு மாரலலாம் கபாட்டு இருந்தல?
அதுலாம் உங்க பைம்பரை நரகைா?",
இதுப் கபான்ை ககள்விககள அவரள சூழ, அங்கு
ைாரும் தன்ரன அந்த வீட்டில் பிைந்த கபண்ணாக
பார்க்கவில்ரல என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
"கசா உன் லுக், டிைஸ்சிங் கசன்ஸ் கைாம்ப முக்கிைம் தீ,
இப்கபா தாம்பைம் கபானாலும் உன் லுக்ரக தான்
பார்ப்பாங்க", "உன்ரன இந்த உலகம் தீைனின் மரனவிைா
தான் முதலில் பார்க்கும் , அதுக்கு பிைகு தான் உன் அப்பா
, அண்ணன் எல்லாம், கசா அதுக்கு ஏற்ை மாதிரி நடந்துக்
ககாள்ள முைற்சி பண்ணு",
தன் கணவனின் வார்த்ரதகள் அவள் காதில் ஒலித்தது.
"அவன் தீர்க்கதரிசி, அவள் வாழ்வில் என்ன நடக்கப்
கபாகிைது என்பரத முன்னகை கணித்து அதன் படி
அவரள வழி நடத்தி கசல்லும் சிைந்த தீர்க்க தரிசி",
அவள் மனதில் எண்ணம் எழுந்தது.
"இகத வாய்கள் தான் அன்ரனக்கு அப்படி கபசிைது,
இப்கபா பார்த்திைா? எப்படி கபசுகிைார்கள்? எல்லாம் பணம்
படுத்தும் பாடு தீட்சு!!!",

1572
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அனுவின் குைல் அவள் காதின் அருகக ஒலித்தது.
"புரியுது, ஆனால் ைாருகம என்ரன இந்த வீட்டுப்
கபாண்ணாகவ பார்க்கரலகை அக்கா?",
"அவர்கள் உன்ரன ககாடீஸ்வைர் மகதீைவர்மனுரடை
மரனவிைா பார்க்கிைாங்க தீட்சு, அவர்கள் மட்டும் இல்ரல
எல்லாருகம அப்படி தான் பார்க்கிைாங்க, கசா நீ அதுக்கு
தகுந்த மாதிரி தான் நடந்துக் ககாள்ளணும், அரத தான்
உன் கணவரும் விரும்புகிைார்",
"அவர் கசால்லும் கபாது எனக்கு புரிைவில்ரல,
இப்கபா நல்லாகவ புரிந்துக் ககாண்கடன்..நல்ல பாடம்
எனக்கு"
என்ைப்படி அவள் மூடிை தன் வீட்டின் கதரவப் ஒரு
பார்ரவ பார்த்து விட்டு காரை கநாக்கி நடந்தாள். அவளின்
தளர்ந்த நரடயிரன சன்னல் வழிகை கமௌனமாகப்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த திவாகரின் கண்கள் கலங்கிைது.
கார் அருகக கசன்ை தீட்சண்ைா மீண்டும் ஏக்கத்துடன் அந்த
வீட்ரடப் பார்த்தாள். வாசலில் நின்ை அனுரவப் பார்த்த
தீட்சண்ைா,
"அக்கா..அண்ணன் கிட்ட இந்த ஒகை

1573
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒரு ககள்விரை மட்டும் நான் ககட்கடனு ககளுங்க,
"அம்மாவும் அப்பாவும் உயிகைாட இருந்திருந்தா கூட
என்ரன தீைன் கபாண்டாட்டிைா தான் பார்த்து இப்படி
வாசகலாடு அனுப்பி ரவத்து இருப்பாங்களா?",
என்ை அவளின் ககள்விக்கு அனுவால் பதில் கசால்ல
முடிைவில்ரல.
"கமடம் காரை எடுக்கலாமா?",
என்ைக் குைல் ககட்டு அதரனக் கூட கண்டுக் ககாள்ள
இைலாமல் அந்த வீட்ரட விட்டு தன் பார்ரவ விலக்காது
கசான்னாள்.
"இப்கபா கவண்டாம்..",
"அட..கமடத்திற்கு அப்கபா எப்கபா வைதா உத்கதசம்?"
என்ைப்படி மூடிை காரில் இருந்து கார்க் கண்ணாடிரை
இைக்கிைப்படி தீைன் ககட்டான். அப்கபாது தான் அவளுக்கு
அந்த குைலுக்குரிை நபர் ைார் என்று புரிை நிமிர்ந்துப்
பார்த்தவளின் முகத்தில் அவரன அங்கு அந்த கநைத்தில்
எதிர்ப்பார்க்காத அதிர்ச்சி உணர்வுகள் வந்தது.
"ஏறுடி..",

1574
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முகத்தில் எவ்வித உணர்வுகளும் காட்டாது காரின்
கண்ணாடியில் கதரிந்த அவரளப் பார்த்து கசான்னவன்
மனநிரல என்ன கவன்று அவளால் கணிக்க முடிைவில்ரல.
"தீைா நீ எ..எ..ப்கபா வந்த..?",
"காரில் ஏறுனு கசான்கனன்",
அவளுக்கு பதில் கசால்லாது அவன் அழுத்தி
கசான்னதில் அவள் தைங்கி தைங்கி தன் வீட்ரடப்
பார்த்துக் ககாண்கட காரில் ஏறினாள். அவரள ஒரு
கவட்டும் பார்ரவ பார்த்துக் ககாண்கட காரை எடுத்த தீைன்
ஓட்டிை கவகத்தில் அவன் மனதில் உள்ளது என்னகவன்று
அவளுக்கு கதரிைவில்ரல. ஆனால் நிச்சைம் அவனின்
அந்த அரமதிைான முகத்திற்கு பின்னால் ஒரு கபரும்புைல்
இருப்பரத அவளால் உணை முடிந்தது.

1575
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 105
"என்னவபை..
உன் புைக்கணிப்பைத் தாங்காது
உனக்காக என் இதழில் பூத்த
முத்தப் பூக்கள் வாடி விட்டதடி..
உன் இதழ் ககாடுத்து அதபன
உயிர்ப்பிக்க வருவாயா..?
உன் காதல் தீயிபன ககாடுத்து
இவனின் பமாகத் தீயிபன அபைக்க
வருவாயா..?
இவனின் அபையா காதல் தீ அவள்
இவன் தீயின் தீரன்.."

-❤️ தீட்சுவின் பகக் கூடிய காதலில்

இந்த தீ(ரு)ரன் ❤️
"இைவிங்கு தீவாய் நம்ரம சூழுகத..
விடிைலும் இருளாய் வருகத..
நிரனவுகள் தீைாய் அரல கமாதுகத..

1576
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உடலிங்கு சாவாய் அழுகத.."

அந்த அைண்மரனயின் நிசப்தமான இைவில் தூைத்தில்

எங்ககா ஒலித்துக் ககாண்டு இருந்த பாடல் பால்கனியில்

நின்றுக் ககாண்டு இருந்த தீைன் காதுகளில் நன்ைாககவ
விழுந்தது. ஏகனா அவன் மனம் அவரள கநாக்கிப்
கபானது. உடலுக்கு அதிகம் குளிரைக் ககாடுக்காத கலசாக
வீசிக் ககாண்டிருந்த இதமான கதன்ைல் காற்றும்,
ஆங்காங்கக வித விதமான நிைங்களில் இருந்த அலங்காை
விளக்குகளும், வானில் பாவம் தன் முகவரி கதரிைாது
உலாவிக் ககாண்டு இருந்த கபௌர்ணமி நிலவின்
கவளிச்சமும் அந்த அைண்மரன கதாட்டத்தின் அழரக
இன்னும் மிரகப் படுத்தி காட்டிைதில் தீைன் மனது மீண்டும்
அவரள கநாக்கிகை கசன்ைது. பிசிகனஸ் பிசிகனஸ் என்று
ஓடிக் ககாண்கட இருந்தவன் ரகப் பிடித்து வாழ்க்ரகயின்
அழகான பகுதிகரள காட்டிைவள் அவள். அவனும்
அவளும் உலாவிக் களித்த, அவள் அவனுடன் ரகக்
ககார்த்து இரணந்து ைசித்த அந்த கதாட்டம் தன்
அழகிைரல அந்த இைவு கவரளயிலும் அற்புதமாக

1577
 ஹரிணி அரவிந்தன்
காட்டிக் ககாண்டு தான் இருக்கிைது, ஆனால் அரத
மனகமாத்த தம்பதி ைாைாய் ைசிக்க அவள் தான் அவன்
அருகில் இல்ரல. சுவர்க்கடிகாைம் பனிகைண்டு முரை
ஒலித்து விட்டு தன் கடரமரை கசய்த கநாக்கில் அடுத்த
ஒரு மணி கநைம் கநாக்கி ஓடத் கதாடங்கிைது.
"கநைம் நடுநிசியிரன கதாட்டு விட்டது தீைா, ஆனால்
நீ இன்னும் உைங்ககவ இல்ரல!",
என்று கசால்வது கபால் ஒலித்த அதன் சப்தம் ககட்டு
தீைன் பால்கனியில் நின்றுக் ககாண்கட சற்று கதாரலவில்
கதரிந்த பிைம்மாண்ட கட்டிரல ஒருமுரை திரும்பிப்
பார்த்தான். அவன் நிரனத்தது வீண் கபாகவில்ரல. அந்த
சுவர்க் கடிகாைம் எழுப்பிை சப்தம் ககட்டு,
"ம்ம்..",
என்ை சிறு முனங்கலுடன் தூக்கத்தில் கமத்ரதயில்
புைண்டுப் படுத்தாள் தீட்சண்ைா. அரதப் பார்த்த தீைனுக்கு
சற்று முன் நிகழ்ந்தது நிரனவுக்கு வந்தது.
"என்னங்க ! அந்த ஆல்ஃபா கமடிக்கல் குரூப்ஸ்
கம்கபனி நம்ம கூட பார்ட்னர்ஷிப் ரவத்துக் ககாள்ள
ஆரசப்படுைாங்க, கபச்சு வார்த்ரத மட்டும் நடத்தினால்

1578
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாதும், நான் டாக்குகமண்ட்ஸ்லாம் கைடி பண்ணிட்கடன்,
நீங்க ஒருமுரை பார்த்து விட்டு ரசன் பண்ணிடுங்ககளன்",
"அந்த ஷார்க் அண்ட் ககா கம்கபனிஸ் இந்த முரை
ககாஞ்சம் தைம் இல்லாத கமட்டிரிைல்ஸ்ரஸ ககாடுத்து
இருக்காங்கனு எனக்கு நம்ம புைகடக்க்ஷன் டீம்லர்ந்து
மார்னிங்கலர்ந்து ஒகை கம்பரளண்ட், நாகன அந்த
எம்டியிடம் கபசிகனன், விசாரித்துப் பார்த்ததில் பதினாறு
வருட கதாழில் முரையில் ஒரு தடரவ கூட இது கபால்
நடந்தது இல்ரலைாம், அப்கபா இப்கபா மட்டும்
நடக்குதுனா எகதா எங்ககா ைாகைா கசய்த தவைாக
இருக்கும்னு அவரிடம் கூப்பிட்டு கபசி இருக்கிகைன்,
பதினாறு வருட கதாழில் முரையில் இது தான் முதல்
தடரவ ைாகைா கதரிைாத கசய்த தவறு என்று விடுகிகைாம்,
இகத கபால் மீண்டும் நடந்தால் இது தான் உங்கள்
கம்கபனிக்கும் எங்களுக்கும் இரடகை நடக்கும் இறுதி
விைாபை ஒப்பந்தம் அதுவா தான் இருக்கும்னு ககாஞ்சம்
கண்டிப்புடகன கசான்கனன், அவர் உடகன புது
கமட்டிரிைல்ஸ்ரஸ திருப்பி அனுப்பி இருக்கார், நடந்த
தவறுக்காக உங்களிடம் மிகவும் வருத்தப்பட்டு

1579
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மன்னிப்பு ககட்கிைாைாம், உங்களுடன் கபச விருப்பப்
படுகிைாைாம், இன்று உங்களுக்கு கநைம் இருந்தால் விக்ைரம
அப்பாயின்கமண்ட் பிக்ஸ் பண்ண கசால்லுங்ககளன்",
"என்னங்க! இம்கபார்ட் எக்ஸ்கபார்ட் குரூப்பில் புதிதாக
துபாய், கனடா நாட்டில் இருந்து இருபது கமடிக்கல்
கம்கபனிஸ் நம்ம கம்கபனியுடன் பிசிகனஸ் டீலிங் ரவத்துக்
ககாள்ள ஆரசப் படுகிைது, அதில் நம்முரடை கதாழில்
ககாள்ரககளுக்கு தர்மங்களுக்கு, நிபந்தரனகளுக்கு ஏற்ைார்
கபால் வருவது பதிரனந்து கம்கபனிகள் மட்டும் தான்,
நீங்க அரதப் பார்த்து ஓகக கசான்னால் கபச்சு வார்த்ரத
நடத்தி விடலாம்",
அன்றுடன் அவள் அவன் நிைமித்த கபாறுப்புகரள
ஏற்றுக் ககாண்டு அவனின் ஆபிஸ் வந்து இைண்டு
வாைங்கள் ஆகிவிட்டது. அதிகாரலயில் சிவகாமி கதவியின்
அரைக்கு கசன்று அவள் நடப்பதற்கு பயிற்சி ககாடுப்பவள்,
காரலயில் எழுந்து அவனுடன் அவர்களின்
அலுவலகத்திற்கு கிளம்ப ஆைம்பிப்பாள். பின் அவனுடன்
ஒன்ைாக அலுவலகம் கசல்வாள், பின் மாரலயில் அவன்
அைண்மரன வரும் முன்னகை விரைவில் வந்து விடுவாள்.

1580
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஆனால் மாரலக்குள் அன்ைாட கவரலகரள முடித்து
விட்கட அைண்மரனக்கு திரும்புவாள், சில கநைங்களில்
கநைமாகிவிட்டால் நாரள முடித்துக் ககாள்ளலாம் என்று
தீைகன கசான்னாலும் அவள் அரத மறுத்து முடித்து விட்டு
தான் வருவாள். ஆைம்பத்தில் ககாஞ்சம் கடினமாக
இருந்தாலும் தீைனின் அணுகுமுரைகளால் அவளுக்கு
ஓைளவு கவரல பிடிபட்டு விட்டது. இரு வாைங்களுக்கு
முன்பு அவன் அவரள தாம்பைத்தில் இருந்து அரழத்து
வரும் கபாகத அவன் ககலிைாக ககட்ட,
"என்னடி என்னகமா உங்க வீட்டிகல இருக்க
கபாகைன்னு கசால்லிட்டு வந்த? உன்ரன உங்க வீட்டுப்
கபாண்ணாகவ அங்கக ைாருகம நிரனத்து இருக்க
மாட்டாங்ககள?",
அந்த ககள்விக்கு அவள் நிமிர்ந்து ஒருப் பார்ரவ
அவரனப் பார்த்தாள்.
அர்த்தம் கபாதிந்த அவளின் அந்த பார்ரவக்கு
அவனுக்கு அன்று அர்த்தம் கதரிைவில்ரல, அந்த
பார்ரவயின் அர்த்தத்ரத நாட்கள் கசல்ல கசல்ல தான்
அவன் உணர்ந்துக் ககாண்டான். அதன் பிைகு அைண்மரன

1581
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசல்லும் வரை அவள் அதிகமாக அவனிடம் கபசவில்ரல,
காைணம் அவன் ககட்டதற்கு தரலவலி என்ைாள், வா என்
கதாளில் சாய்ந்து கைஸ்ட் எடு என்று அவன் அவரள
அரழத்ததற்கு ட்ரைவ் பண்ணைப்கபா கவண்டாம், இப்கபா
பைவாயில்ரல என்ைாள், அவளின் கசார்ந்த முகத்ரத கண்ட
அவன் உடல்நலமில்ரலைா என்று ககட்டதற்கு அவள்
அதற்கும் தரலவலி என்கை முற்றுப் புள்ளி ரவத்தாள். பின்
சில கநாடிகள் கமௌனமாக இருந்தவன் அவள் மனநிரல
உணர்ந்து, ஒரு மரனவிைாக தன் இடத்தில் இருந்து
அவரள கைாசித்துப் பார்க்க கசான்னான், தன் இருக்கும்
ககாடீஸ்வை நிரலக்கு தான் கசய்தது சரி என்றும் ஒரு
மரனவிைாக நீயும் அதற்கு ஒத்துரழக்க கவண்டும் என்றும்
உைைத்திற்கு கபாக, சில உைவுகரள மைப்பதில் தப்பிரல
என்ை அவனின் கூற்றுக்கு அப்படி என்ைால் உன் அம்மா,
அப்பாரவ நீ அதுப் கபால் விடுவிைா என்று அவள் தாங்க
முடிைாமல் அவரன கநாக்கி ககட்டதற்கு அவர்கள்
எல்லாம் பிைப்பிகல ைாஜப்பைம்பரையில் பிைந்தவர்கள்
அதனால் அவர்கரள நான் விடக் கூடாது, ஆனால் உன்
வீடு அப்படி இல்ரல, என்று அவனிடம் இருந்து

1582
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளுக்கு பதில் வந்தது. அதன் பிைகு அவள் அவனிடம்
கபரிதாகப் கபசிக் ககாள்ளவில்ரல. அரதப் பற்றி
கைாசித்து ககாண்டு கவரலப்படாதவாறு தீைனுக்கு பல
பணிகள் காத்துக் ககாண்டு இருந்தன.
அடுத்த நாள் காரலயில் அவரள தன் அலுவலகம்
அரழத்து கசன்ைவன் அவளுக்கு கவரலகரள கசால்லிக்
ககாடுத்தா ன். அவள் சிறு சிறு தவறுகள் இரழத்தால்
ககாபப்படாது கபாறுரமைாக கசால்லிக் ககாடுத்தான்,
அதில் அவளுக்கு ஆச்சிரிைம் தான். அவளின் முகத்ரத
ரவத்கத அவளின்
அந்த எண்ண ஓட்டத்ரத அறிந்தவன்,
பள்ளிக் காலங்களில் கதர்வுக்கு முன்னால் அவனுக்கு
புரிைாத பாடங்கரள கசால்லித் தரும் அந்த தீரை
நிரனவுக் கூர்ந்து அரதக் காைணம் காட்டி சிரித்தான்.
அரதக் ககட்டு சிரித்த தீட்சண்ைா புன்னரகயில் உயிர்
இல்லாதரத அவன் உணைாது கபானது தான் ஆச்சிரிைம்.
கவரலயிரன திைம்பட கற்று ககாண்டவள் தன்
முழுத்திைரமயிரனயும் அதில் காட்ட ஆைம்பித்தாள்.
அதிலும் தனக்கு கீழ் இருக்கும் கம்கபனிகள் வீதம்

1583
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒவ்கவாரு வாைமும் கசன்று அங்கு பணிப் புரியும்
ஒவ்கவாரு கபண் கதாழிலாளியிரனயும் தன்னுரடை
அரைக்கக வைச் கசால்லி கநைடிைாக அவர்களின் நிரை
குரைகரள பிைச்சிரனகரள ககட்டறிந்தாள். ஆைம்பத்தில்
தீைன் அரத விரும்பவில்ரல. ஒவ்கவாரு கதாழிலாளிகள்
குழுவிற்கும் ஒரு தரலவர் உண்டு, அவரை அரழத்து
ககட்டால் குரைகள் கதரிந்து விடும், இது கநை விைைம், நீ
எல்லாரிடமும் சரிக்கு சமமாக கபசுவரத நான்
விரும்பவில்ரல, என் அம்மா தன் நிரல விட்டு இைங்க
மாட்டார் என்று அவன் கசால்லிைதற்கு, நான் அவங்களில்
ஒருவைாக தான் இருக்க விரும்புகிகைன், நடுவில் இருப்பவர்
கசால்லும் விஷைத்தின் உண்ரமத் தன்ரம குறித்து எனக்கு
சந்கதகமா இருக்கு, அதனால் நான் கநைடிைாக கதாழிலாளி
யிடம் கபசினால் தான் அவங்களின் எண்ண ஓட்டம்
எனக்கு புரியும், எனக்கு முழுச் சுதந்திைம் குடுத்து
இருக்கீங்க என்பரத மைந்து விட கவண்டாம், அப்புைம்
நான் உங்க அம்மா மாதிரி பிைப்பிகல ைாஜப்பைம்பரையில்
இருந்து வந்தவள் இல்ரல என்று பதில் கசால்லிவிட்டு
கசன்று விட்டாள். அதன் பின் தீைன் அவள் கசய்யும்

1584
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவரலகளில் கபரிதாக தரலயிடுவது இல்ரல, காைணம்
தீட்சண்ைாவின் அந்த அணுகு முரைகளால் அங்கு
பணிப்புரியும் கதாழிலாளிகள் தங்களுக்கு என்ன பிைச்சரன
என்ைாலும் கநைடிைாக தாங்கள் முதலாளியுடகன கபசலாம்
தங்கள் கருத்துக்கரள கசால்லலாம் என்பதால் மிகவும்
மகிழ்ச்சியுடனும்
சிைத்ரதயுடனும் கசய்ததால் அந்த வாைத்தின் இறுதியில்
வழக்கமான அளரவ விட அதிக அளவில் பணிகள்
கநர்த்திைாக முடிக்கப்பட்டு இருந்தது. அது தீைகன
எதிர்பாைாத ஒன்று என்பதால் அவள் அவரள அவள்
கபாக்கிற்கு விட்டு விட்டான். இப்கபாது எல்லாம்
அவளுக்கு அவனிடம் காதலாகப் கபசக் கூட கநைமில்ரல.
அதுவும் இப்கபாகதல்லாம் அவளின் "தீைா" என்ை அரழப்பு
"என்னங்க", "வாங்க கபாங்க",வாக மாறி விட்டரதயும்
அவனால் அரத கவகு சீக்கிைகம உணை முடிந்தது, அதற்கு
தான் காைணம் ககட்டால் அலுவலகத்தில் எவ்வாறு
அரழப்பது என்று அவள் எதிர்க் ககள்வி ககட்பாள்
என்பதும் அவனுக்கு புரிந்தது.
"தீ, இன்ரனக்கு ரிசார்ட் கபாகுமா ?",

1585
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இன்ரனக்கு அந்த ரசனா புைாடக்ட்
ரிவீயூ மீட்டிங் இருக்கக..",
"கே தீ..இன்ரனக்கு லஞ்ச்க்கு உனக்கு ஒரு
ஸ்கபஷல்..என்னனு ககஸ் பண்ணு பார்ப்கபாம் !! கநய்
கைா..",
என்று அவன் முடிப்பதற்குள் மறுப்பாக அவள் குைல்
வரும்.
"மதிைம் கமடிகடக் குரூப்ஸ் கம்கபனி ரவஸ் கசர்மன்
மிஸஸ் . சுதிப்ரப பிசிகனஸ் லஞ்ச்க்கு இன்ரவட் பண்ணி
இருக்கககன !!!!",
"தீ, இன்ரனக்கு சீக்கிைம் வீட்டுக்கு கபாகலாம்டி ,
என்ன வை வை கமடத்தின் அழகு கூடிட்கட கபாகுது ?",
என்ைப்படி அவரள தாவி அரணத்து தன் ரக
வரளவில் நிறுத்தும் அவன் பிடியில் இருந்து விலக அவள்
முைற்சி கசய்வாள், ஆனால் அவன் சிரித்துக் ககாண்கட
மறுப்பான், அவள் மீண்டும் அவன் பிடியில் இருந்து விலக
முைற்சி கசய்துக் ககாண்கட,

1586
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பிளீஸ்ங்க , எனக்கு கவரல இருக்கு , மூணு மணிக்கு
நான் வர்க்கர்ஸ் ககபின் கபாய் கபசணும் , எல்லாரும்
கவயிட் பண்ணிட்டு இருப்பாங்க ",
என்று அவள் கசால்லிவிட்டு விலகி நடக்க முைற்சி
கசய்ை அவன் முகம் இறுகி தன் பிடியில் இருந்து அவரள
விடுவிப்பான். நாட்கள் கசல்ல கசல்ல அவள் தன்னிடம்
இருந்து விலகிப் கபாகிைாகளா என்று தீைனுக்கு கதான்ைகவ
இன்று மாரல முன்னதாககவ வந்து அவளிடம் கபச
கவண்டும் என்று அவன் முடிவு எடுத்தப் கபாது,
கவளிநாட்டில் இருக்கும் அவனின் அதி முக்கிைமான
விைாபாை குழுமத்தில் ஒரு பிைச்சிரன எனத் தகவல் வை
அவன் இங்கக இருந்கத ஸ்ரகப்பில் காைமாக கபசிக்
ககாண்டு இருந்தான். அவன் முகத்தில் படர்ந்து இருந்த
உணர்வுகளில் இருந்து அவன் மனநிரலயிரனக் கண்டுக்
ககாண்ட தீட்சண்ைா அவனுக்காக காத்திைாமல்
அைண்மரனக்கு வந்து விட்டாள். இைவு கநைம் கழித்து
வந்த தீைனுக்கு காத்திருந்து சாப்பாடு பரிமாறிைவளிடம்
அவன் காரலயில் தான் நிரனத்துக் ககாண்டரத கபச
முற்படும் கபாது, அவனது ஃகபான் சிணுங்க,

1587
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இம்பார்ட்ன்ட் கால்.."
என்று அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அவனது
அலுவலக அரை கநாக்கி விரைந்தவன் கவகு கநைம்
கழித்து அங்கு திரும்பி வரும் கபாது தீட்சண்ைா தூங்கிக்
ககாண்டிருந்தாள். கலசாக தரல முடி கரலந்து, அந்த
இைவு கநை விளக்கின் கவளிச்சத்தில் அவள் முகம் இன்னும்
அவரள அழகாக்கி காட்ட அவள் கவண்டும் என்று அவன்
உடல் அவனுக்கு உத்தைவு பிைப்பிக்க, அவன் தன்
கசல்கபாரன தூக்கி எறிந்து விட்டு அவள் அருகக
கசன்றுப் படுத்து, அவரள இறுக்கி அரணத்துக் ககாண்டு
படுத்து அவள் கழுத்தில் இதழ் பதிக்க முைல, அவள் தன்
தூக்கம் கரலந்து,
"ப்ச்..!!! நான் கைாம்ப டைர்டா இருக்ககன், ககாஞ்சம்
தள்ளிப் படுங்க பிளீஸ்",
என்று கூறிவிட்டு அவள் அவரன விட்டு நகர்ந்துப்
படுத்தாள். கவளிப்பரடைான அவளின் அந்த விலகலில்
அவன் முகம் மாறிைது.
"என்ரனப் பழிவாங்கிறிைாடி?",

1588
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காகதாைம் ஒலித்த அவனின் குைலில் அவள் முற்றிலும்
தன் தூக்கம் கரலந்து எழுந்து அமர்ந்து அவரனப்
பார்த்தாள்.
"அப்படினு நீங்க நிரனத்தால் நான் அதுக்கு கபாறுப்பு
இல்ரல, நாரள காரல ஆபிஸ் கபாகணும் தூங்குங்க,
மணி பத்தாகிட்டு",
என்ைப் படி அவள் மீண்டும் படுக்க முைற்சி கசய்ை,
தீைன் அவளின் கதாளில் கமல் ரக ரவத்தான், அவனின்
அந்தப் அழுத்தமான பிடி அவளுக்கு வலிரை
ககாடுத்தாலும் அரத முகத்தில் கவளிக்காட்டாது அவள்
எந்த வித சலனமும் இன்றி அமர்ந்து இருக்க, அவன்
பல்ரலக் கடித்தான்.
"கே!! முதலில் நான் ககட்டதற்கு பதில் கசால்லுடி!
பிடிவாதக்காரி! உன் அண்ணன் கிட்ட நான் அப்படி
கபசிட்டனு இந்த டூவீக்கா என்ரன அவாைட் பண்றிைாடி?",
"இப்பவும் அரதகை தான் கசால்கைன், நீங்க அப்படி
நிரனத்தால் நான் அதுக்கு கபாறுப்பு இல்ரல, என்ரன
உங்க கடரமயிலும் பங்ககற்க கசான்னீங்க, மிஸஸ். தீைனா
என்னுரடை கடரமகரள நான் சிைப்பாக தான் கசய்துக்

1589
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு வகைன், அதில் ஏதாவது தப்பு இருந்தால்
கசால்லுங்க? நான் சரி கசய்துக் ககாள்கிகைன், நீங்க
விரும்பிைது கபால் தாகன நான் நடக்கிகைன்?",
என்று ககட்டவள் அவரனக் கண்டு ககாள்ளாது
மீண்டும் படுக்க முைல, அவன் அவரளகை சில கநாடிகள்
கமௌனமாகப் பார்த்து விட்டு கசான்னான்,
"நீ மாறிட்டடி, இந்த கண்ணுல எனக்காக எப்பவும்
இருக்கிை அந்த காதல் இல்ரலடி, கடரம மட்டும் தான்
இருக்கு, தீைானு என்ரன அவளுரடை காதல் தீயில்
எரிக்கும் என் தீரை நான் கதாரலத்துட்கடன்..!!!!",
அதற்கு கமல் அவன் கபசவில்ரல, அவளும்
கபசவில்ரல, அவனும் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
கமௌனமாக எழுந்து பால்கனி கநாக்கி நடந்தவன்
அங்கககை எவ்வளவு கநைம் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான்
என்று சுவர்க்கடிகாைம் பனிகைண்டு முரை ஒலித்து
நிரனவூட்ட நிரனவுகளில் இருந்து கவளிகை வந்தவனாய்
மீண்டும் ஒரு முரை கமத்ரதயில் தூக்கத்தில் ஆழ்ந்து
இருக்கும் தன் மரனவிரை திரும்பிப் பார்த்தான். அங்கக

1590
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள், உைங்காது முழங்கால்கரள கட்டிக் ககாண்டு
அமர்ந்து அவரனகைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள் .
"நீ இன்னும் தூங்கரலைா சிவகாமி?",
தன் அரையில் எரிந்துக் ககாண்டு இருக்கும் விளக்கின்
கவளிச்சத்ரத உணர்ந்து கண் விழித்து ைாகஜந்திைவர்மன்
தன் எதிகை பலத்த கைாசரனயில் இருக்கும் தன்
மரனவியின் முகத்ரதப் பார்த்துக் ககட்டார்.
"இல்ரல, தூக்கம் வைரல..,ககைளாவில் இருந்து மதிைம்
கபசினாங்க, அதான் ஒகை கைாசரனயில் இருக்ககன்",
அரதக் ககட்ட ைாகஜந்திை வர்மன் முகம் மாறிைது.
"ஓ..இவ்வளவு நடந்ததுக்கு அப்புைமும் நீ தீைனுக்கு
இைண்டாம் கல்ைாணம் பண்ணிப் பார்க்கலாம்னு
எண்ணத்தில் இருக்கிைா?, உன்னால் எப்படி அப்படி
கைாசிக்க முடியுது சிவகாமி?",
"எனக்கு அவரளப் பிடிக்கவில்ரல, அவரள
நிரனத்தாகல எனக்கு ஆத்திைம் வருகிைது, என் மகரன
விட்டு என்ரன கைாம்ப தூைமாக்கிட்டா, அவரள நான்
ஏற்றுக் ககாள்ளகவ மாட்கடன், தீைன் என் கபச்சுக்கு மதிப்பு
ககாடுத்து நான் பார்த்து இருக்கும் அந்த கபண்ரண

1591
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கல்ைாணம் கசய்தால், அந்த கவரலக்காரி எகதா
கவரலக்காரி கைஞ்சில் ஆவது இங்கக இருக்கலாம்,
அப்படி அவன் மறுப்பு கதரிவித்தால் நான் இந்த
அைண்மரனயிரன விட்கட கவளிகைறி விடுகவன். அந்த
அளவு என்ரன கபாக விட மாட்டான் என் மகன் என்று
எனக்கு நம்பிக்ரக இருக்கு, காைணம் என் வளர்ப்பு
அப்படி, நான் சரிைான சூழ்நிரலகரள கதடிக் ககாண்டு
இருக்கிகைன், நான் கதடும் அந்த சூழ்நிரலக்காைணங்கள்
கிரடக்கும் கபாது இந்த திருமண ஏற்பாடு பற்றி நான்
தீைனிடம் கசால்லுகவன், அப்கபாது காைணம் நான்
கசால்லும் அந்த சூழ்நிரல காைணங்களாகல நிச்சைம்
அவனால் அரத மறுக்க முடிைாது, நிச்சைம் இந்த
கல்ைாணம் நடக்கும்",
என்ை சிவகாமி கதவி முகத்தில் கதரிந்த அந்த
உறுதியிலும் வன்மத்திலும் அடுத்து தான் கசய்ை
கவண்டிைரத ைாகஜந்திை வர்மன் மனது முடிவு எடுத்துக்
ககாண்டது.

1592
காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 106
"என்பன பதடும் அவன் கண்களில்
நான் விரும்பிய காதல் கண்படன்..
பகாைத்தில் சிவக்கும்
அவனின் முகத்தில்..
என்பன பதடும்
அவனின் தவிப்பு கண்படன்..
என் காதல் கனவுகள் எல்ைாம்
அவனால் உயிர் கைைக் கண்படன்..
எனக்கான காதல் தீ அவனில்
ைற்றி எரியக் கண்படன்..
உயிபர..
உன் மீதான என் பகாைங்கள்
விைக கண்படன்..
உன்பன பதடி உனக்குள் கைந்து
கதாபைய விரும்பும் இவளின்
காதல் தீயில் கபரந்திட வா..!!!!
என அவனுக்காக காதபை சுமந்து
1593
 ஹரிணி அரவிந்தன்
புதுக்கவி எழுதும் இவள்..
தீரனின் காதல் தீ..",

-❤️இந்த தீட்சுவின் தீராத காதலில் என் கைவன் தீரன்

❤️

"தூங்கரலைா ?",

அவரனகைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைா

ககட்டாள். அதற்கு
தீைனிடம் பதில் இல்ரல. கமௌனமாக அவரளகைப்
பார்த்தான். அவனின் அந்தப் அழுத்தமான பார்ரவயிரன
ஏகனா அவள் எதிர்க் ககாள்ள முடிைாது தரலக்
கவிழ்ந்தாள்.
"ஏன் உனக்கு காைணம் கதரிைாதா?",
அவன் பதிலுக்கு ககட்ட ககள்விக்கு அவளிடம்
கமௌனம் தான் விரடைாக வந்தது. அது எதிர்ப்பார்த்தது
தான் என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவன் மீண்டும்
பால்கனியில் நின்றுக் ககாண்டு கதாட்டத்ரத கவறித்தான்.
இப்கபாது சுவர்க்கடிகாைம் நள்ளிைவு மணி ஒன்று என்று
உணர்த்த ஒருமுரை ஒலித்து விட்டு அடுத்த ஒரு மணி

1594
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கநைம் கநாக்கி ஓடத் கதாடங்கிைது. அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைா மீண்டும் படுக்க முைன்ைவள், மனது தாங்காது
தன் கணவரனப் பார்த்தாள்.
"கைாம்ப கநைம் கண் முழிச்சிட்டு இருக்கிை மாதிரி
இருக்கு, பனிக் காத்து கவை, உடம்பு என்னத்துக்கு
ஆகுைது? நீங்க நல்லா இருந்தா தாகன நம்ம வர்க்கர்ஸ்
நல்லா இருப்பாங்க? வாங்க வந்து படுங்க",
அவள் கசால்லிை அந்த வார்த்ரதகளில் அவன்
திரும்பி அரமதிைாகப் பார்த்தான், அவனின் அந்த
அரமதிப் பார்ரவக்கு அடுத்து அவன் ககட்க கபாகும்
அந்த ககள்வி தன்ரன பாதிக்கப் கபாகிைது என்பரத
அவளால் உணை முடிந்தது.
"கசா என் உடம்புக்கு ஏதாவது ஒண்ணுனா நம்ம
கம்கபனி வர்க்கர்ஸ் தான் பாதிக்கப் படுவாங்க!! உனக்கு
எந்த பாதிப்பும் இல்ரல அப்படி தாகன?",
"நான் என்ன கசால்ல வந்தனா..",
என்ைவரள தன் ரகயிரன நீட்டி தடுத்த தீைன் முகம்
இறுகிைது.

1595
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கவண்டாம்..என் அைண்மரன, என் அரை, என்
உடம்பு, அதில் எது வந்தாலும் நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன், கதரவ இல்லாத அக்கரைைான ககள்விகள்
கவண்டாம்! இவகளா கநைம் இரதப் பற்றி கவரலப் படாது
தூங்கிட்டு தாகன இருந்கத? கபாய் அரத கசய்",
அவனின் முகம் பார்க்காத கபச்சில் அவளது முகம்
மாறிைது.
"ஓ..அப்படிைா! கைாம்ப சந்கதாஷம், அப்படிகை
நில்லுங்க"
என்ைவள் ககாபத்துடன் மீண்டும் படுத்தாள். அரதப்
பார்த்த தீைனுக்கு மனம் வருந்திைது. அவன் கபசிைதற்கு
அவள் தன்ரன அவளின் காதலால் ஆட்ககாள்ள, அவரன
எதிர்த்து சண்ரட கபாடுவாள், என்னடா கைாம்ப பண்ை?
என்று ககட்டு அவனின் தரல முடிரை பிடித்து
ஆட்டுவாள், அவன் இல்லாது அவள் இருக்க மாட்டாள்,
இனி இது கபால முகத்ரத திருப்பிக் ககாள்ளாகத என்று
எல்லாம் கசால்லுவாள் என்று அவன் மனம் எண்ணிைது.
ஆனால் அவனின் அந்த எதிர்ப்பார்ப்புகளுக்கு
முற்றுப்புள்ளி ரவப்பது கபால் அவள் அப்படி எதுவும்

1596
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசய்ைாமல் அரமதிைாக படுத்து விட்டதில் தீைன் மனம்
அதிர்ந்துப் கபானது. ககாபமாக கூட தன்னிடம் கபசாத
அளவு கமௌனத் தீயில் தன்ரன எரித்துக் ககாள்ளும்
அவளின் மனப் கபாக்ரக கண்டு அவன் திரகத்துப்
கபானான். இந்த இைண்டு வாைங்கள் அவள் தன் அலுவலக
கவரலகள் மூலம் காட்டினாலும் அது அவரனப் பாதிக்க
வில்ரல, ஆனால் இன்று இைவு அவள் காட்டிை கநைடி
விலகலில் அவனது மனம் பாதிக்கப்பட்டது. அவளின்
காதல் தீயில் கரைந்தவனுக்கு அவளின் அந்த புைக்கணிப்பு
தாங்க முடிைாத ஒன்ைாக இருந்ததில்,
"அவளின் மனம் ககாண்ட காதல் தீயில் கரைந்த
தனக்கக இப்படி என்ைால் அந்த காதல் தீயிரன சுமந்துக்
ககாண்டு இருப்பவள் மனதால் எப்படி இரத எல்லாம்
எளிதாக கசய்ை முடிகிைது? என்று ககள்வி எழுப்பிைது,
இரத எளிதாக கசய்ை முடிகிைது எனில் அந்த அளவு
தன்னால் அவள் மனதில் காைம் ஏற்பட்டு உள்ளதா? இந்த
அளவு கவதரன ஏன் அவளுக்கு? அப்படி என்ன
வருத்தம் என் கமல் அவளுக்கு?",

1597
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஓைாத அரலகள் கபால் ககள்விகள் தீைன் மனதில்
கதான்றிக் ககாண்கட இருந்தது. அவனது கவனம்
ைாருமில்லா அைண்மரன கதாட்டத்தில் தூைத்தில் தனிைாக
நின்றுக் ககாண்டு இருந்த அலங்காை விளக்கின் மீது
படிந்தது. அந்த விளக்கின் கவளிச்சத்தில் அதரன சுற்றி
உள்ள பூச்கசடிகள், மைங்கள் அழகாக கதரிந்தாலும்,
அதரன சுற்றி அழகிைல் நிைம்பி இருந்தாலும் அந்த
அலங்காை விளக்கு தான் உருவாக்கிை அந்த அழகிைலுடன்
இரணைாது கவறுபட்டு தனிரமயில் நிற்பது கபால்
கதரிந்தது, அகதப் கபால் அவள் வானில் நட்சத்திைமாக
மின்ன தான் தன்ரனகை ஒளிைாக ககாடுத்தாலும் அவளின்
விலகலால் ஏகனா தானும் அந்த அலங்காை விளக்ரகப்
கபால தனிரமயில் வாடுவது கபால் தீைனுக்கு கதான்றிைது.
அவனிடம் இருந்து ஒரு மூச்சு ஒன்று புைப்பட்டு வந்து,
தன்ரனயும் அறிைாமல்,
"தீ..!!!!!! ஏண்டி?",
என்று ககள்வியிரன அவனது வாய் முணுமுணுத்தது.
அப்கபாது தான் அவன் அரத உணர்ந்தான். அவனின்
முதுகில் எகதா சூடான திைவம் பட்டது, அரத உணர்ந்து

1598
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கைாசரனைாக அந்த அலங்காை விளக்கில் இருந்து
தன் கவனத்ரத தன் திரச திருப்ப அப்கபாது தான்
அவளின் ரககள் தன் முதுரக வரளத்து இருப்பரத
உணர்ந்தான் அவன். அவரன பின்னால் இறுக கட்டி
அரணத்துக் அவன் கதாள் சாய்ந்து நின்றுக்
ககாண்டிருந்தாள் தீட்சண்ைா, அவளது கண்களில் இருந்து
வந்துக் ககாண்டிருந்த சூடான கண்ணீர் துளிகள் தான்
அவனது முதுரக நரனத்துக் ககாண்டிருந்தது.
வானில் இருந்து தவறி கீகழ விழுந்தது கபால்
கவண்ரமநிைப் பஞ்சுப் கபாதிகள் கபான்ை கடும்பனிைால்
அந்த கியூகபக் நகைம் மூழ்கி இருந்தது. ஏற்கனகவ அந்த
அழகிை நகைத்தின் வீதிகளின் பாரதகரளயும், ஆங்காங்கக
நின்றுக் ககாண்டு இருந்த கார்கரளயும் அரடைாளம்
கதரிைாத அளவுக்கு தன் கமனிைால் மரைத்து
ககாண்டிருப்பது கபாதாது என்று இன்னும் வானில் இருந்து
கவண்ரம நிைப் பனி மரழப் கபால் ககாட்டிக் ககாண்டு
இருந்தது. அருவிகளும் ஐஸ் கட்டிகளும் சூழ்ந்த குளிர்
பிைகதசமான கனடா நாட்டின் இைண்டாவது மிகப் கபரிை
நகைமும் கககபக் மாகாணத்தின் தரல நகைமும் ஆன

1599
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த கியூகபக் நகை வீதியில் இருந்த ஒரு பிைபல பிைஞ்ச்
நட்சத்திை விடுதியில் கமல் தளத்தில் இருந்த ஒரு அரையில்
உடரல ஒரு கபார்ரவைால் மூடிைப்படி ரகயில் ஆவிப்
பைக்கும் சூடான காபி ககாப்ரபயுடன் கட்டிலில் அமர்ந்து
இருந்தாள் மாதுரி கதவி. கவளிகை அந்த நகைத்ரத
நரனத்துக் ககாண்டிருந்த அந்த கடும் பனிப் கபாழிவு
அவளின் அந்த கபார்ரவயிரன மட்டும் கபார்த்தி இருந்த
உடரல பாதிக்காத அளவுக்கு அந்த அரையில் மிதமான
கவப்பம் நிலவிக் ககாண்டு இருந்தது. அவள் அவள்
அருகக ஒருவன் தன் கவற்று உடரல கபார்ரவைால்
கபார்த்தி ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்தான். வட மாநிலத்தின்
சாைலுடன் கதரிந்த அவன் முகத்தில் இந்திை நாட்டின்
வாரட அடித்தது. ரகயில் இருந்த காபியிரன அருந்திக்
ககாண்டிருந்த மாதுரி கதவியின் கவனத்ரத ஈர்த்தது அந்த
அழகிை மை கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த டீப்பாயின் மீது
ரவக்கப் பட்டு இருந்த கசல்கபானின் சிணுங்கல். அரதப்
பார்த்த மாதுரி முகத்தில் புன்னரக. அரத எடுத்து காதில்
ரவத்தவள் கபச ஆைம்பித்தாள்.
(கசப்பண்டி ைாவ் அங்கிள்..,)

1600
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கசால்லுங்க ைாவ் அங்கிள்..?, நானா எப்படி
இருக்கிைார்?",
"........",
"கைாம்ப சந்கதாஷம் அங்கிள், சீக்கிைம் அப்கபா
கபயில் கிரடத்து விடுமா?",
"........",
"பார்த்கதன்..அவரன சும்மா விட
மாட்கடன்..அதற்கான கவரலகரள தான் நான் இங்கக
ஆைம்பித்து விட்கடகன!!!",
"........",
"இல்ரல, அந்த தீைரனயும் அந்த தீட்சண்ைாரவயும்
அழித்து விட்டு தான் என் வாழ்வில் கல்ைாணம்..",
"........",
"அவ்வளவு சீக்கிைம் அவங்க கபைர் மைந்து விடுமா
அங்கிள்? தீைனுக்கு
இந்த முரை நான் ககாடுக்கும் அடியில் அவனது
கதாழில் சாம்ைாஜ்ஜிைகம சரிைப் கபாகிைது",
"........",
"என்னவா..? ோ..ோ..",

1601
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"........",
"அவன் கனடாவில் முதலீடு கசய்து இருக்கும்
கதாழில்களுக்கு காைணமான அந்த தீைனின் பிசினஸ்
பார்ட்னர், கனடாவின் டாப் கடன் ககாடீஸ்வைர்களில்
ஒருவனான தாகூர் இப்கபாது என் படுக்ரக அரையில்..",
"........",
"அவன் ஏற்கனகவ திருமணமானவனாக இருந்தால்
எனக்கு என்ன? விவாகைத்து ஆனவனாக இருந்தால்
எனக்கு என்ன? அவனுக்கு என்ரனப் பிடித்து இருக்கிைது,
எனக்கு அவன் தீைனின் பார்ட்னர் என்ை அந்த உைவு
பிடித்து இருக்கிைது.., இந்த ஒருக் காைணம் கபாதும் அந்த
தீைரன அழிக்க.., முதலில் அவனின் கதாழில்கரள அழித்து
அவரன இங்கக வை ரவப்கபன், பின் அவரனயும்
அழிப்கபன்",
"........",
"நான் சரிைான பாரதயில் தான் கபாய் ககாண்டு
இருக்கிகைன்..அந்த தீைரனயும் அந்த தீட்சண்ைாரவயும்
அழிப்பதில் சரிைான பாரத!!! இப்கபாகதா நான்
ஆைம்பித்து ரவத்துள்ள இந்த ஆட்டத்தின் விரளவு

1602
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி தீைன் இந்திைாவில் இருந்து
அவன் கவளிநாட்டு பிசினஸ் பார்ட்னர்களிடம் கவகு கநைம்
கபசிைதில் இருந்கத ஆைம்பம் ஆகிவிட்டது. நான் அடுத்து
ககாடுக்க கபாகும் அந்த அடியில் அவரன இங்கக
வைவரழத்து அந்த கபாணமாக தான் தீைரன இந்திைா
அனுப்புகவன், என் நானாவின் கசாத்துக்கரள எல்லாம்
முடக்கிைதற்கு அவனின் கவளிநாட்டு பிசினஸ்
எல்லாத்ரதயும் நான் ஆட்டம் காண ரவக்கிகைன்.."
என்று கபாரன துண்டித்தவள் ரகயில் பாதி எரிக்கப்
பட்ட நிரலயில் தீைனும் தீட்சண்ைாவும் கஜாடிைாக சிரித்துக்
ககாண்டு இருந்த அந்த ஆங்கிலப் பத்திரிரகயின்
அட்ரடப் படம் இருந்தது.
தன் கமல் சாய்ந்து கமௌனமாக கண்ணீர் உகுக்கும் தன்
மரனவியின் ஸ்பரிசத்ரத உணர்ந்து எதுவும் கபசாது
சிரலப் கபால் நின்ைான் தீைன்.
"தீைா..பனி காற்று உன் உடம்புக்கு ஒத்துக்காது..!! வா
என் கமல் உள்ள வருத்தத்ரத உன் கேல்த்தில்
காட்டாகத!!",
"........",

1603
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"எனக்கு என் அண்ணன் நிரனவாகவ இருந்தது, நீ
எப்படி கபசி இருந்தால் அது அவ்களா வருத்தப்பட்டு
இருக்கும்? அதான் எனக்கு உன் கமல் வருத்தம்! அந்த
வருத்ததில் இருந்து என்ரன மைக்க தான் நான்
கவரலகளில் என்ரன ஈடுப் படுத்திக் ககாண்கடன்,
உன்ரன பக்கத்தில் ரவத்துக் ககாண்டு என்ரனயும் என்
மன உணர்வுகரளயும் கட்டிப் கபாட்டு நடமாட நான்
உள்ளுக்குள் எவ்களா வருத்தப்பட்கடன் கதரியுமா?,
எனக்காக நீ தவிப்பரத என்னால் பார்க்க முடிைரல, நீ
பக்கத்தில் வந்து படுத்ததில் இருந்து நான் தூங்ககவ
இல்ரல, உன்ரனகை தான் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்கதன்,
ஒரு விதத்தில் எனக்கு கைாம்ப கர்வம், என் தீைன் மனதில்
எனக்கான கதடல் இவ்வளவு அதிகமா என்று",
"........",
அதற்கும் அவனிடம் பதில் இல்ரல. ஆனால் அவனது
இறுகிை முகத்தில் இருந்த இறுக்கம் தளர்ந்து இருந்தது.
"உனக்கு ஒரு சர்ப்பரைஸ், இைண்டு மாதம் கழித்து
வரும் உன் பிைந்த நாளில் அரதப் பற்றி கசால்லலாம்,

1604
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்கபாது தான் சரிைாக இருக்கும் என்று நிரனத்துக்
ககாண்டு இருந்கதன், தீைா பிளீஸ் ஏதாவது கபசு"
அவனின் கதாடர் கமௌனம் தாங்காது அவனின்
முகத்ரத நிமிர்த்த முைன்று அவள் ககட்டாள்.
"கபாய்டுடி..!!! உன்னிடம் எனக்கு கபச விருப்பம்
இல்ரல!!!",
அவன் பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு கர்ஜித்ததில் துளியும்
பாதிக்கப் படாது அவரன வலுக்கட்டாைாகத் தன்ரன
கநாக்கி திருப்பி, கதாட்டத்ரத கவறித்த அவனின் முகத்ரத
நிமிர்த்த முைன்ைாள் தீட்சண்ைா. அவனின் உைைம்
அவளுக்கு எட்டாமல் கபானதில் எம்பி அவனின் ககாப
முகத்ரத நிமிர்த்த முைன்று ககாண்டு அந்த
ஆளுரமக்காைனின் பிடிவாதத்தால் கதாற்ைாள்.
"என்னிடம் தாகன கபச மாட்ட? இவங்க கிட்டைாவது
கபசுவிைா?",
அவளின் ககள்வி அவனுக்கு புரிைாது அவன் கைாசிக்க
முைன்ை கபாது, அவள் அவனது ரகரை எடுத்து அவளின்
வயிற்றின் கமல் ரவத்தாள்.

1605
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 107
"என் காதல் முடிவபடயும் இடம் அவபை..
என் காமம் முடிவபடயும் இடம் அவபை..
என் மனம் ககாண்ட ஆபேகள்
நிபைபவறும் இடம் அவபை..
இவன் இறுதி மூச்சு
கேன்ைபடயும் இடம் அவபை..
இவன் ககாண்ட இந்த உடலுக்கு
கோந்தக்காரி அவபை..
இவன் எழுதும் இக்கவிபதக்கு
கோந்தக்காரி அவபை..
என் யாதுமானவபை..
நீயின்றி நானில்பை..
என்னவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் வலிகளுக்கு ஆறுதைாக

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

1606
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

"தீ..!!!!!!!",
அதுவரை தீைன் முகத்தில் இருந்த ககாபம் எங்கக
கபானகதன்று கதரிைவில்ரல. அவனின் முகம் ஆனந்த
திரகப்பில் மூழ்கிைது. அவன் கபச வார்த்ரதகள் இன்றி
நிஜமாவா எனும் பாவரனயில் தரலரை ககள்விைாக
ஆட்டினான். அவள் ஆமாம் எனும் பாவரனயில்
ககாஞ்சம் நாணமும் அதிக காதலும் ககாண்டு தரல
ஆட்டும் கபாகத அவள் கண்கள் உணர்வு மிகுதியில்
கலங்கிைது.
"இனிகம நீ வாங்கி ககாடுக்கிை கநய் கைாஸ்ட்க்கும்,
உன் கமல் நான் ரவத்து இருக்கிை காதலுக்கும் பங்குக்கு
ஆள் வந்தாச்சு தீைா",
என்றுக் கமல்லிை குைலில் கூறி அவன் மார்பில்
புரதந்தாள் தீட்சண்ைா.
"ோ..!!! ோ..!!!",
அரத ககட்டு அவன் உைக்க சிரித்தான். அவனின்
அந்த சிரிப்பில் கதரிந்த சந்கதாஷத்ரத ைசித்தாள்
தீட்சண்ைா.

1607
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"லவ் யூ டி",
என்று அவரனகை ைசித்துப் பார்த்து ககாண்டு
இருக்கும் அவள் கநற்றியில் கமன்ரமைாக முத்தமிட்டு,
முழங்கால் இட்டு தரையில் அமர்ந்தவன் அவள் வயிற்ரை
கட்டிக் ககாண்டு அதில் முகம் புரதத்தான்.
"ைாட்சசி!!, ஏன்டி முன்னாடிகை என்கிட்ட கசால்லல?
கநைம் பார்த்து கசால்ைா பாரு, மிட் ரநட்டில்",
அவள் வயிற்றில் கமன்ரமைாக முத்தமிட்டப்படிகை
ககட்டான் தீைன்.
"இன்ரனக்கு காலண்டர் பார்க்கிைப்கபா தான்
கதரிந்தது, ஒருகவரள அதுவா இருக்குகமானு ககஸ்
பண்ணிகனன், கசா டூ மன்த் கன்பார்ம் பண்ணிட்டு
கசால்லலாம்னு நிரனத்கதன், பட் சார் இன்ரனக்கு கைாம்ப
மூட் அவுட்டாகி இருந்த மாதிரி இருந்தது, அதான் கவை
வழி இல்லாம விஷைத்ரத ஒபன் பண்ண கவண்டிைதா
கபாயிட்டு",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு கபாக, தீைன்
கைாசரனயில் ஆழ்ந்து அந்த சுவர்க் கடிகாைத்தில் கதரிந்த
கததியிரனப் பார்த்தான்.

1608
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன தீைா..?",
அவனின் அந்த கைாசரன உணர்ந்து அவள் அவனின்
தரலரை ககாதிைவாறு ககட்டாள்.
"கே!! இன்ரனக்கக கததி இருபது ஆயிட்டுடி..!!!
அப்கபா கன்பார்ம் தான்டி..! என் குட்டி தீ வைப் கபாகிைா",
என்ைப்படி சிரித்த தீைன், எழுந்து அவரள அப்படிகை
தூக்கி சுற்றினான்.
"கே..தீைா..என்னப் பண்ை..!!",
அவள் திமிறினாள். ஆனால் அரத அவன் காதில்
வாங்கிக் ககாள்ளகவ இல்ரல, அவன் முகத்தில் இருந்த
அளவு கடந்த சந்கதாஷத்ரத கண்டு 'என்ரன விட இவன்
தான் ஜூனிைர் தீைரன அதிகம் எதிர்ப்பார்த்து
இருந்திருப்பான் கபால', என்று எண்ணிக் ககாண்டு
தீட்சண்ைா அவரன காதலாகப் பார்த்தாள்.
"தீ..!! இனி நீ ஆபிஸ் கபாக கவண்டாம், இனி இந்த
ரூரம விட்டு கவளிகை வைாத! கார்டனுக்கு இனி கநா
வாக்கிங்! இங்கககை தான் நீ வாக் பண்ணனும்,
மரிைாக்கிட்ட இனி உனக்கு ஸ்கபஷல்
அப்பாயின்கமன்ட், இருந்தாலும் உன் கேல்த்ரத கவனித்து

1609
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாள்ள எக்ஸ்ட்ைா கைண்டு கலடி டாக்டர்ஸ்சும், ஒரு நர்சும்
அப்பாயின்ட் பண்ண கசால்கைன்,
அப்புைம் நீ ஒழுங்கா சாப்பிடனும்டி, அப்கபா தான்
அவங்க அம்மா மாதிரிகை என் கபாண்ணு ஸ்டாைாங்கா,
ஷார்ப்பா இருப்பா",
அவன் அடுக்கிக் ககாண்கட கபாக, அவன் கண்களில்
கதரிந்த கனவுகளில் அவள் தன்ரனப் பறிக் ககாடுத்தாள்.
"அகதன்ன! கபாண்ணு? ஏன் என் ரபைன் அவங்க
அப்பா மாதிரி
ஸ்டாைாங்கா, ஷார்ப்பா இருக்க மாட்டானா?, கபட்டர்
லக் கநக்ஸ்ட் ரடம் மிஸ்டர். வர்மா, ஜூனிைர் தீைன் தான்
வருவான்! அவன் தான் வைப் கபாைான்",
"என்னடி ஜூனிைர் தீைன் வந்த உடகன இந்த மிஸ்டர்.
தீைரன டீல்ல விடுைதுக்கு பிளான் பண்ணுறிைா?",
என்ை ககட்ட தீைனின் முகத்ரத தன் ரகயில் ஏந்திை
தீட்சண்ைா அவரன ஆரசைாக பார்த்தாள். மிக மிக
அன்பும், காமம் இல்லாத காதல் மட்டுகம நிைம்பிை
பார்ரவ அது. அவளின் அந்த பார்ரவயில் அவள் எகதா

1610
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசால்லப் கபாகிைாள் என்று அவனுக்கு புரிந்ததில் அவளின்
முகத்ரத புன்னரகயுடன் பார்த்தான்.
"இந்த உலகத்திகலகை சிைந்த கபாய் எது கதரியுமா
தீைா?",
"எதுவாம்?",
"உன் கமல் எனக்கு காதகல இல்ரல என்பது தான்.." ,
தீைா!!! நம் காதல் கரதயிரன படிப்பவர்கள் கூட இந்த
வார்த்ரத ககட்டால் சிரித்து விடுவாங்க..!!! எத்தரன
ஜூனிைர் தீைன், தீ வந்தாலும் இந்த மிஸஸ் தீைனுரடை
தீைாக் காதல், என் மிஸ்டர் தீைன் மட்டுகம!!!!!",
அவள் கண்களில் மின்னிை காதலில் அவன் மனம்
மைங்கினான்.
"கசா..இதிலிருந்து என்ன கதரிகிைது என்ைால் அந்த
நாற்பது டீலிங்க்கு நீ ஒத்துக் ககாள்கிை?, தீ! அப்கபா
மிச்சம் இன்னும் முப்பத்தி ஒன்பது தாகனடி?",
என்று ககட்ட அவன் இதழில் மலர்ந்த ைகசிை
புன்னரகயில், அவள் பிைந்த நாள் அன்று ரிசார்ட்டில்
அவன் ககட்ட நாற்பது குழந்ரதகள் அவளுக்கு நிரனவில்

1611
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வந்து நிற்க, அவள் கவட்கம் ககாண்டு முகம் மூடிக்
ககாண்டாள்.
"இவ ஒருத்தி!! எப்கபா பார்த்தாலும் முகத்ரத
மூடிப்பா!! ஒரு ைகசிைம் கபசிட முடிைாது!! தீ!!! என்ரனப்
பாகைன்! ஏண்டி இப்படி கவட்கப்படுை? உன் தீைன் தாகன
நான்",
என்ைவனுக்கு அவள் முகம் காட்ட மறுத்து விட்டாள்,
அரதப் பார்த்த தீைன் உைக்க சிரித்தான். அவன் சிரிப்பு
சப்தத்துடன் கசர்ந்துக் ககாண்டது கபால் சுவர்க்கடிகாைம்
இைண்டு முரை என்று ஒலித்தது.
"அச்கசா! தீைா, மிட் ரநட் ஆகிட்டு, நம்ம கைண்டு
கபரும் ஒரு குட்டித் தூக்கம் கூடத் தூங்கரல, ஒரு முழு
ைாத்திரி தூங்காம இருந்தா உடம்பு என்னத்துக்கு ஆகிைது?,
வா தூங்கலாம்",
அவள் ககாஞ்சம் சீரிைசான முக பாவரனயுடன்
கபசினாள்.
"என்னகமா புதுசா நடக்கிை மாதிரி கபசிை? வழக்கம்
கபால நடக்கிை ஒண்ணு தாகன இது?",

1612
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ககட்டு அவன் அவளுக்கு மட்டுகம புரியும்
ைகசிை புன்னரக ஒன்ரை கசய்ை, அரத உணர்ந்த அவள்
அவனின் தரலமுடிரை ககாத்தாக பிடித்து ஆட்டினாள்.
அவள் முகத்தில் சிரிப்பு இருந்தது.
"கே..!! ைாட்சசி வலிக்குதுடி!!!!",
அவள் அவனுக்கு வலிக்காத பாவரனயில் பிடித்து
இருக்கிைாள் என்று உணர்ந்தும் கவண்டுகமன்கை அவன்
முகத்தில் சிரிப்புடன் கத்தினான்.
"எப்ப பார்த்தாலும் அகத நிரனப்பு!!!, ஒரு வார்த்ரத
சாதாைணமா கசால்ல முடிைரல!! தீைா!!!,
அவள் எச்சரிக்கும் பாவரனயில் அவரன அரழத்து
சிரித்தாள்.
"அப்கபா, அந்த நாற்பது கவணும்லடி? நாற்பரத
அச்சிவ் பண்ணனும்னா கவை எந்த நிரனப்பில்
இருக்கணும்டி? "அந்த" நிரனப்பில் தாகன இருக்கணும்?",
அவன் "அந்த" எனும் வார்த்ரதயில் ககாடுத்த
அழுத்தத்தில் அவளுக்கு கவட்க கவட்கமாக வந்து
கதாரலத்தது. அவள் அவன் கநஞ்சில் கசல்லமாக குத்தி
அதில் தன் முகத்ரத புரதத்துக் ககாண்டாள்.

1613
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீ..!!! உன்ரன மாதிரிகை இருப்பால நம்ம கபாண்ணு!!
டாட் னு தாகன பர்ஸ்ட் கசால்லுவா?",
அவன் முகத்தில் ஒரு தந்ரதக்கான உணர்வுகளும்
அதிலும் அவரளத் கதடும் அவனின் காதலும் கலந்து
இருந்ததில் அந்த தீைன் கமல் அவளுக்கு காதல் கபருகிைது
.
"ஆமா..!!! பட் எனக்கு குட்டி தீைன் தான் முதலில்
கவணும், தீைா!!! உன்ரன மாதிரிகை கம்பீைமா இகத மாதிரி
ஷார்ப்பான அப்படிகை எதிைாளிரை கவட்டுை கண்கணாட,
இகத மாதிரி முகச் சாைகலாட உன்ரன மாதிரிகை என்
குட்டி தீைன் கபாைக்கணும், அவரன நான் மடியில் தூக்கி
ரவத்துக் ககாண்டு என்கனாட தீைன் புள்ரளனு
ககாஞ்சனும், தீைா!! உன் கமல நான் வச்சிருக்கிை காதலுக்கு
சாட்சிைாக பிைக்க கபாைவன் என் குட்டி தீைன்!!! கசா குட்டி
தீக்கு முன்னாடி முதலில் குட்டி தீைன் தான் எனக்கு
கவணும்"
அவள் தன் ரககரள விரித்து பாவரனகைாடு அவள்
ஒரு உலகத்தில் மூழ்கி இருந்து கசால்லிக் ககாண்டு
இருந்தாள். அவளின் அந்த அழகான உலகத்ரத நடுவில்

1614
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
புகுந்து கரலக்க மனமின்றி தீைன் அவரள தரல சாய்த்து
அவள் கசால்வரத ைசித்து கவனித்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"தீைா..!!!!! ஜூனிைர் தீைனும் சரி, தீயும் சரி,
உண்ரமைான காதலுக்கும் அன்பிற்கும் பிைக்கப்
கபாைவங்க, உன் கமல் நான் ரவத்து உள்ள காதலுக்கு
முழு அர்த்தம் அவங்க தான்",
"உண்ரம தான்டி, என் மனதில் உன் மீது காதல் வந்த
உடன் தான் நான் உன்ரன கதாட்கடன்..!!! அதுக்குனு
காமம் இல்ரலனும் கசால்ல முடிைாது",
என்று அவன் சிரிக்க, அவள் அவரன முரைத்து
அவன் கநஞ்சில் குத்தினாள். உடகன அவன் உைக்க
சிரித்தான்.
"கே..!! தீைா, இரத கசால்ல மைந்துட்கடன் பாரு,
குட்டி தீைன் சிரிப்பும் உன்ரன மாதிரிகை இருக்கணும்",
அவள் இரடப் புகுந்து அவசை அவசைமாக
கசான்னதில் அவன் மீண்டும் சிரித்தான்.
"ஏண்டி..?",
"அது அப்படி தான், நம்ம பிள்ரளங்க முகத்தில் நான்
உன்ரனப் பார்ப்கபன், உன் கமல் நான் ரவத்திருக்கும்

1615
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த காதரல உன்ரன மாதிரி குழந்ரத கபத்து நான்
கவுைவப்படுத்த விரும்புகிகைன் தீைா, என் தீைாத காதல்
சாைலாக நான் உன்ரன மாதிரிகை குழந்ரத கவணும்னு
ஆரசப்படுகிகைன், நம்ம ஆழமா காதலிக்கிை கணவன்
மாதிரி குழந்ரத இருக்கணும், ஈவன் அந்த குழந்ரத
முகத்திலும் தன் காதல் கணவன் முகத்ரதயும், சாைரலயும்
பார்க்கணும்ங்கிைதுலாம் காதலிைாக இருக்கிை மரனவியின்
மனநிரலக்கு மட்டுகம புரியும், அது கபண்களுக்கு
மட்டுகம புரியும், அதுப் கபான்ை உணர்வுகரள
விவரிக்கிைது கஷ்டம், அனுபவித்துப் பார்த்தால் தான்
புரியும்",
அவள் ைசித்து கசால்ல, அவள் முகத்தில் இருந்த
முடிரை ஒதுக்கி விட்டவன், அவரளகைப் பார்த்தப்படி
கசான்னான்.
"உன்ரன காதல் நிரைந்த மனதுடன் கதாட்கடன்
தான்டி, அதுக்காக ககாஞ்சம் கூட காமம் இல்லனும்
கசால்ல முடிைாது..ஆனா, அந்த காமமும் உன்னிடம்
மட்டும் தான், உனக்காக மட்டும் தான் என்னுள்
எழும்..அகதாட முதலும் முடிவும் நீ மட்டும் தான்",

1616
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் குைலில் இருந்த உண்ரமயில் அவள் நிரைவாக
ஒருப் பார்ரவ பார்த்தாள். அவனும் அந்த பார்ரவரை
ைசிப்பது கபால் தரல சாய்த்து ஒருப் பார்ரவப் பார்த்தான்.
எவ்வளவு கநைம் அப்படி நின்றுக் ககாண்டு இருந்தார்கள்
என்று கதரிைவில்ரல, இந்த முரை சுவர்க் கடிகாைம் மூன்று
முரை ஒலித்து ஓய்ந்ததில் தீட்சண்ைா முதலில் தன்
உணர்வுக்கு வந்து அவரன உலுக்கினாள்.
"கபாதும் தீைா..!!! என்ரன இைக்கி விடு, எவ்களா
கநைம் தூக்கிகை ரவத்து இருப்ப?, ரக வலிக்கப் கபாகுது",
என்ை அவளின் ககாரிக்ரகக்கு அவன் கசவி
சாய்க்காது,
"நீ இப்படி சாப்பிடணும்டி, நீ இப்படி நடந்துக் ககாள்ள
கவண்டும்டி.., அப்கபா குட்டி தீ அப்படி தாகன இருப்பா?",
என்று தன் பாட்டுக்கு தீைன் கபசிக் ககாண்டு
இருந்தான்.
"அடடா..!!! இந்த ஃபாதர் கம் ேஸ்கபண்ட் தீைரன
கபாக கசால்லிட்டு என் லவ்வர் கம் ேஸ்கபண்ட் தீைரன
வைச் கசால்லுங்க பாஸ், கபாதும் தீைா!!!!

1617
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இைக்கி விடு என்ரன, நீ கால்குகலட் பண்ணுை
விஷைங்கள் எல்லாம் நடக்க இன்னும் ஒன்பதரை மாதங்கள்
இருக்கு",
என்று அவள் கசால்லி சிரிக்க, கபானால்
கபாகிைகதன்று அவன் கபரிை மனது ரவத்து அவரள
இைக்கி விட்டான்.
"ஸ்..அப்பாடா..!!!",
அவ்வளவு கநைம் அவன் ரகயில் இருந்ததால் அவள்
உடல் வலிக்கு ஆட்பட்டு கலசான இடுப்பு வலியுடன்,
முணங்கிைப்படி கமத்ரதயில் அமை, அவளின் அந்த
முகத்ரதப் பார்த்த தீைன் பதறினான்.
"அய்கைா!!! தீ! என்னாச்சுடி! குழந்ரதக்கு என்னாச்சு?
என்னப் பண்ணுது?, டாக்டரை வைச் கசால்லவா?",
என்ை அவனின் பதட்டத்ரத உள்ளுக்குள் அவள்
ைசித்தாலும் அவரன பார்த்து தரலயிலடித்துக் ககாண்டாள்.
"தீைா, நீ நிஜமாகவ டாப் கடன் பிசிகனஸ் கமன்
தானா?",

1618
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏண்டி அப்படி ககட்கிை? உனக்கு சந்கதகம் இருந்தா
என் ஆபிஸ் ரூமில் அடுக்கி ரவத்து இருக்கிை
அவார்ட்ஸ்ரஸ கபாய் பாருடி",
"இல்ரல, இவகளா கநைம் ரகயில் தூக்கி ரவத்துட்டு
அப்புைம் இைக்கி விட்டா இடுப்பு வலிக்காம என்னப்
பண்ணும்?, அதுக்கு உள்ள அரமதிைா இருக்கிை இடம்
கதரிைாம இருக்கிை என் புள்ரளை இழுக்கிறீங்க? மிஸ்.
ஜூனிைர். தீ, உங்களுக்காக உன் டாட் கைாம்ப ஆவலா
கவயிட் பண்ணிட்டு இருக்காங்க, உங்க டாட்க்காககவ நீங்க
சீக்கிைம் வைணும் கபாலகை, அச்கசா!! உங்க டாடி
முகத்ரதப் பாருங்ககளன்!! எப்படி பதறிப் கபாய் இருக்கு",
என்று தன் வயிற்ரை தடவிக் ககாடுத்த தீட்சண்ைா
சிரித்தாள்.
"கபாடி..!!!, ககாஞ்ச கநைத்தில் பைந்துட்கடன்",
என்ை தீைன் அவரள அரணத்துக் ககாண்டான்.
"எப்படிகைா பிைக்க கபாைது தீ தானு நீகை ஒத்துக்
ககாண்டாகை!!, வாடி தூங்கலாம்",
என்று அவரள படுக்க ரவத்தவன் அவள் மீது
கபார்ரவ கபார்த்தி விட்டான். அவ்வப்கபாது அவனது

1619
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்கள் அவளின் வயிற்ரை ஆரசைாகவும் காதலாகவும்
பார்த்துக் ககாண்கட இருந்தது. அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா
முகத்தில் சிரிப்பு பைவிைது. அவள் அருகக அமர்ந்து
அவரளகைப் பார்த்தப்படி அமர்ந்த தீைன் மடியில் நகர்ந்து
தரல ரவத்துக் ககாண்டாள். அவன் புன்னரகயுடன்
அவளின் தரலக் ககாதினான்.
"தீ..இப்கபா ைாருக்கும் இந்த விஷைத்ரத கவளிகை
ைாருக்கும் கசால்ல கவண்டாம்டி! த்ரி மன்த்க்கு அப்புைம்
கசால்லிக்கிலாம், டாட், மாம் கிட்ட மட்டும் கசால்லலாம்,
ஆனா இப்கபா இல்ரல, உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா?
அன்ரனக்கு நான் உன்னிடம் என் கம்கபனி கபாறுப்புகரள
உன்னிடம் தரும் கபாது சரிைான கநைத்தில் சரிைான
இடத்தில் காைணம் கசால்கைனு கசால்லி இருந்கதன்ல, அந்த
கநைம் வாய்க்கும் கபாது இந்த விஷிைத்ரத டாட், மாமிடம்
கசால்லலாம்",
என்ைதும் அவள் ஆகமாதிப்பாய் தரல ஆட்டினாள்.
"தீ!!!! இன்ரனக்கு நான் கைாம்ப சந்கதாஷமா
இருக்ககன்டி! உனக்கு என்னடி கவணும்? ககளுடி உனக்கு
என்ன கவணுகமா ககளு!! நரகைா? பணமா?

1620
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பிைாபர்ட்டிைா? என் பிசிகனஸ்ஸா? காைா? அைண்மரன
பூரஜைரை சாவிைா? கநய் கைாஸ்ட்டா? என்ன கவணுகமா
ககளுடி..",
அவன் எதிர்ப்பார்ப்புடன் அவள் முகத்ரதப் பார்த்தான்.
சட்கடன்று கைாசிக்காமல் கசான்னாள் அவள்.
"நீ..!!! நீ மட்டும் தான் கவணும்..!!! எப்கபாதும்! என்
கரடசி மூ.."
அவள் அந்த வார்த்ரதரை முடிப்பதற்குள் அவளின்
இதழ்கள் அவனால் சிரைப்பிடிக்கப்பட்டது.
காரல ஆறு மணிக்கான கவளிச்சம்
வானில் அப்கபாது தான் கலசாகப் பைவிக் ககாண்டு
இருந்தது. அந்த அைண்மரனயின் இைண்டாம் தளத்தின்
உள்ள பால்கனியில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த ைாகஜந்திை
வர்மன் கண்கள் ைாரைகைா எதிர்ப்பார்த்து காத்துக்
ககாண்டு இருந்தது.
"இந்கநைம் வந்து இருக்க கவண்டுகம!! என்ன இன்னும்
வைவில்ரல?????",
என்று ைாகஜந்திை வர்மன் கண்கள் அங்கு இருந்த
பிைம்மாண்ட கட்டிலில் ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்த

1621
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சிவகாமி கதவிரை ஒருப் பார்ரவப் பார்த்து விட்டு அந்த
அரையில் இருந்த சுவர்க் கடிக்காைத்ரத பார்த்தது.
அப்கபாது அவைது கவனத்ரதக் கரலப்பது கபால் ோைன்
சப்தத்துடன் அந்த அைண்மரனயின் வாயிலில் மூன்று
கவளிநாட்டு உைர் ைக கார்கள் வந்து நின்ைது. அதில்
முதலில் நின்ை காரில் இைங்கிைவர்கரள கண்டு ைாகஜந்திை
வர்மன் முகம் பைபைப்புக்கு உள்ளானது.

1622
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 108
"இவன் எழுதும் கவிபதகளின்
முதல் வரியும் அவபை..
முடிவு வரியும் அவபை..
என் கவிபதகளில் வாழும்
என் கற்ைபன காதலி..
நிகழ் காை மபனவி அவபை..
முப்கைாழுதும் அவளின்
காதல் தீயில் கபரயும்
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் முற்று கைற்ை கவிபதகளில் வரிகைாக

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

ககாத்து ககாத்தாக மஞ்சள் நிைத்தில் பூத்து குலுங்கி

ககாண்டு இருந்த அந்த ககான்ரை மைத்தின் கமல் சாய்ந்து

படுத்து இருந்த அந்த மைம் ககாள்ள மாங்காய்கள் நிரைந்த
மாமைப் கபாந்தில் எட்டிப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
கிளிரை ைசித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா.

1623
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் கண்கள் அந்த கிளியின் சிைகுக்கு அடியில்
ஒளிந்து ககாண்டு கவளி உலகத்ரத தன் தாயின்
அைவரணப்பில் இருந்து எட்டிப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
அந்த கிளிக் குஞ்சின் மீது படர்ந்தது. அப்கபாது அந்த
மாமைத்தின் கிரளயில் படபடகவன்று தன் சிைகுகரள
அடித்துக் ககாண்டு வந்து அமர்ந்தது இன்கனாரு கிளி.
அரதப் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு பளிச் கசன்று ஞாபகம்
வந்தது. "இது அன்று தன் துரணயுடன் சண்ரட கபாட்டு
தன் முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு கபான கபண் கிளி
தாகன!! அட..!!! அதற்குள் இவர்களின் வாரிசு வந்து
விட்டதா!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவள் புன்னரக
முகத்துடன் ைசித்தப்படி தீைரன அரழத்தாள்.
"தீைா..!!!! தீைா..!!! இங்கக சீக்கிைம் வாகைன்",
அவளின் குைல் ககட்டு தன் அலுவலக அரையிரன
விட்டு கவளிகை வந்த தீைன், அவள் அருகில் வந்தான்.
"என்னடி?, இன்ரனக்கு என்ன கிளிைா? மயிலா?
இல்ரல தாமரைப் பூவா?, அைண்மரன கதாட்டத்ரதப்
பார்த்கத இப்படி ைசிக்கிைகை, உன்ரன என்

1624
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஐகலண்ட்ஸ்க்குலாம் அரழத்துட்டு கபானா அங்கக கபாய்
என்ரனகை மைந்து நீ ைாருனு ககட்ப கபால",
என்று அவன் அருகில் நின்று அவள் கமய் மைந்து
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அந்த மாமைத்ரதப் பார்த்தான்
தீைன்.
"மாங்காய் கவணுமாடி?, அதுக்கு ஏன்டி எகதா ஒரு
காணக் கிரடக்காத காட்சிரை பார்த்து விட்டது கபால்
கூப்பாடு கபாட்டு மனுஷரன பைமுறுத்தி ரவக்கிை? நான்
என்னகமா ஏகதானு பதறிைடித்துக் கிட்டு வகைன், இரு
உனக்கு ஒரு கூரடகை எடுத்துட்டு வைச் கசால்கைன்!! ,
நான் ஒருத்தன், இந்த மாதிரி கநைத்தில் இது எல்லாம்
சாப்பிடணும்னு கதாணும்ல, அரத மைந்கத கபாயிட்கடன்
பாரு, இரு, நான் கதாட்டக்காைரன விட்டு பறித்துக்
ககாண்டு வைச் கசால்கைன்",
என்று தீைன் இன்டர்காரம எடுக்க, அவள் தன் தரல
சாய்த்து அவரன ஒரு மார்க்கமாகப் பார்த்தாள்.
"என்னடி?",
அவளின் அந்தப் பார்ரவக்கு கபாருள் புரிைாதுப்
அவன் கண்களாகலகை வினவினான்.

1625
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என் புத்திசாலி புருஷா!!! மாமைத்ரதப் பார்த்தால்
மாங்காய் கவணும்னு அர்த்தமா?",
"அப்புைம் அங்க என்னடி இருக்கு? மாமைம், மாங்காய்
தான் இருக்கு!! குட்டி தீ கவை வயித்தில் இருக்காளா!!! கசா
நீ மாங்காய் தான் ககட்கிைனு ககஸ் பண்ணிகனன்",
"அட!! தங்கள் அறிரவக் கண்டு விைக்கிகைன்..!!! திரு.
மகதீைவர்மன் அவர்களின் இந்த கற்பரனக்கு இந்த திருமதி.
தீட்சண்ைா மகதீைவர்மன் நல்ல பரிசில் ஒன்று தைப்
கபாகிைாள்..",
"தாருங்கள் என் காதல் மகாைாணிகை!!!!",
அவனும் கசந்தமிழில் விடாது கரதக்க, அவளுக்கு
சிரிப்பு வந்தது. அவள் அவனின் தரலமுடிரை பிடித்து
ஆட்டினாள்.
"ஆ..ைாட்சசி!!! விடுடி..!!!",
அவன் அலறினான். அவள் அரதக் கண்டு
ககாள்ளாமல் அவன் கன்னத்தில் கசல்லமாக அரைந்து
விட்டு ககட்டாள்.
"அங்கக என்ன இருக்கு!!!! மாங்காய் மட்டும் தான்
இருக்கா????",

1626
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் கலசான ககாபத்துடன் அந்த அைண்மரன
கதாட்டத்துப் பக்கம் காட்டிைப்படி ககட்டாள்.
"கே..தீ!!! நான் இப்கபா தான் கவனித்கதன்..ஓ நீ
அந்த ககான்ரை மைத்ரத கசால்றிைா? இது இப்கபா
பூக்கும் சீசன் தான்டி, டாட்க்கு அந்த பூ கைாம்ப இஷ்டம்,
தமிழில் கசால்லுவாங்கல, ஐந்திரணகள் குறிஞ்சி, முல்ரல,
மருதம், கநய்தல் பாரலனு, அந்த ஐந்து நிலத்தில் இருக்கிை
மைங்கள் எல்லாகம நம்ம அைண்மரன கதாட்டத்தில்
ரவத்து கமயின்கடன் பண்ணிட்டு இருக்ககாம்டி, உனக்கு
ஒண்ணு கதரியுமா? அந்த மைங்கள் எல்லாகம டாட்கட தன்
ரகைால் நட்டார், ஒவ்கவாரு மைத்ரத நடும் கபாதும்
அரதப் பற்றி கசால்லிக் ககாண்கட நட்டார், நீ
பார்த்துக்கிட்டு இருக்கிை இந்த சைக் ககான்ரை மைம்
முல்ரல நிலத்தில் இருக்கிை மைமாம், இந்த பூரவ சுவர்ண
புஷ்பம், சித்திரைப் பூக்கள்னு கூட இரத கசால்லுவாங்கடி,
டாட்க்கு தமிழில் கைாம்ப ஆர்வம், அகத நாகலட்ஜ் எனக்கு
இருக்கணும்னு அவர் இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன
விஷைங்கரள கூட ஆழமா கசால்லித் தருவார், மாமுரடை
மதர் லாங்கவஜ் தமிழ் இல்லாததால் அவங்க இதுப் கபான்ை

1627
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விஷைங்களில் கபரிதாக ஆர்வம் காட்ட மாட்டாங்க, ஆனா
அவங்க கர்நாடகா பார்டரை மிதித்து விட்டால் டாட்
ஆட்கடாகமட்டிக்கா வாரை மூடி விடுவார், கே தீ!! இந்த
ககான்ரை பூரவ தான் காட்ட கூப்பிட்டிைா?, உனக்கு
அந்த பூ கவணுமாடி? அரத தான் ககட்டிைா? இகதா ஒகை
கசகண்ட்டிகலகை எடுத்து வைச் கசால்கைன்..!!! அப்படிகை
ரநட்டுக்கு அந்த பூவாரலகை கபட்ரட அலங்காைம்
பண்ணச் கசால்லிடவா?",
என்று ககட்டு அவன் அவரளப் பார்த்து கண் சிமிட்ட,
அவள் முகம் சிவந்தது. அவள் அவனின் கநஞ்ரச
குத்தினாள்.
"ஆமா, அது கவை எதுக்கு தனிைா? இங்கக தான்
எல்லா இைவும் தூங்கா இைவா இருக்கக!!",
அவள் தன் வாய்க்குள் முணுமுணுத்தது அவனுக்கு
ககட்டு விட்டது என்பது அடுத்து அவன் கபசிைதிகல
கதரிந்தது.
"அபாண்டமா கபசக் கூடாதுடி!!! கைண்டு வாைமா
முகத்ரத திருப்பிக்கிட்டு கைாம்ப பண்ணினவ தாகன நீ?",

1628
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவன் ககட்க அவள் நிமிர்ந்து அவரன
முரைத்தாள்.
"ஆமா, அப்படிகை நான் முகத்ரத திருப்பிக்கிட்டு
கபானாலும் அந்த விஷைத்தில் கைண்டு வாைமும் சார்
கைாம்ப அரமதிைா இருந்த மாதிரி அபாண்டமா கபசக்
கூடாது",
இந்த முரை முணுமுணுப்பு இன்றி அவள் சப்தமாக
கசால்லி விட அவன் சிரித்தான்.
"என்னடி பண்ண? இவகளா அழகான அம்சமான
கபாண்டாட்டிரை பக்கத்தில் ரவத்துக் ககாண்டு மனரத
கட்டிப் கபாட எப்படிடி முடியும்?"
என்று அவரள அரணத்தவன், அவள் காதில் எகதா
ைகசிைம் கபசினான்.
"என்னடி, பூரவ அகைஞ்ச் பண்ணச் கசால்லிடவா?",
அவன் அதிகலகை நிற்க அவளுக்கு இன்னும் முகம்
சிவந்துப் கபானது.
அவளிடம் பதில் இல்ரல, அவனின் ஸ்பரிசம்
உணர்ந்து அவள் கண் மூடி தன் கழுத்ரத பதம் பார்க்கும்
இதழ்களின் தீண்டலில் கிைங்கி கண் மூடி நின்ைாள்.

1629
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் அந்த நிரலரை கரலக்க விரும்பாது அவனும்
அவள் கழுத்தில் முகம் புரதத்துக் கண் மூடினான். அவன்
கதடலில் அவளும், அவள் கதடலில் அவனுமாக இருந்த
அந்த இருவரின் ஒகை மனநிரலயும் இந்த கநாடி
இப்படிகை உரைந்து விடக் கூடாதா என்று இருவரும்
ஏங்கினார்கள். அவர்களின் அந்த கமான நிரலரை
கரலப்பது கபால் பட படகவன்று சிைகுகள் அடித்துக்
ககாண்டு அந்த கிளிகள் பைந்தன. அதில் தங்கள்
உணர்வுக்கு இருவரும் வந்தனர். முதலில் கபசிைது
தீட்சண்ைா தான்.
"தீைா!!! இப்கபா கூட நான் என்னப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்கதன்னு உனக்கு கதரிைரலைா? உனக்கு அந்த
மாமைத்தில் இருக்கிை கிளி ஃப்பாமிலி கதரிைகவ
இல்ரலைா?",
என்று அவள் ஆைாசமாக ககட்க அப்கபாது தான்
அவன் அங்கு பைந்த அந்த கிளிகரளப் பார்த்தான்.
"வாவ்..பியூட்டி புல்!!! இதுங்க இவகளா கநைம் இங்கக
தான் இருந்துதா?",
அவன் ககட்க ககள்வியில் அவள் சிரித்து விட்டாள்.

1630
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த அைண்மரனயின் கீழ் தளத்தில் வந்து நின்ை
கார்கரள கண்டதுகம ைாகஜந்திை வர்மன் கவக கவகமாக
கீழ் தளம் கநாக்கி விரைந்தார். அவைது முகத்தில்
மரிைாரதயும் பணிவும் மிக அதிகமாககவ இருந்தது. அவர்
இைங்கி வருவதற்குள் அந்த முதலில் நின்ை காரில் இருந்து
இைங்கிை அந்த இருவர் ைாகஜந்திை வர்மரன சமீபித்து
விட்டனர். அவர்கள் இருவரின் கண்களும் அந்த
அைண்மரனயின் வாயிலில் ைாரைகைா கதடிைது.
"உங்கரள எங்கலாம் கதடுைது? காபிரை கபாடச்
கசால்லிட்டு நீங்கப் பாட்டுக்கு இங்கக தனிைா வந்து
நின்னுட்டு இருக்கீங்க?",
என்ைப்படி மலர் மாடியில் இருந்த கதாட்டிச் கசடியில்
மலர்ந்து இருந்த கவள்ரள நிை கைாஜாரவ கவறித்துக்
ககாண்டிருந்த திவாகரை கநாக்கி வந்தாள்.
"என்னங்க..!!!!!!"
அவளின் அரழப்ரப கபாருட்படுத்தாது அவன் தீவிை
கைாசரனயில் ஆழ்ந்து இருந்தான். அரத உணர்ந்த மலர்
தன் ரகயில் இருந்த காபி தம்ளரை மாடியின் சுற்று சுவர்

1631
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மீது ரவத்து விட்டு அவன் கதாள் கதாட்டாள். அவளின்
ஸ்பரிசம் உணர்ந்து திரும்பிப் பார்த்தான் திவாகர்.
"நீ எப்கபா வந்த மலரு? உன்ரன இந்த நிரலயில்
மாடிப்படிலாம் ஏைக் கூடாதுனு கசால்லி இருக்ககன்ல?",
"கமதுவாக தான் ஏறிகனன்ங்க! நான் வந்து கைாம்ப
கநைம் ஆகுது! காபிரை கபாட்டுட்டு உங்கரள கதடி நான்
கீகழ அரலயிகைன், உங்க வீட்டுக் காைர் கூட அவர்
வாக்கிங் கபாயிருக்காைானு நான் கபாய் பக்கத்து வீட்டு
பரிமளா அக்காக்கிட்ட ககட்கிகைன், என்னங்க நீங்க!
கசால்லாம ககாள்ளாம இப்படி வந்து நின்னுட்டு இருக்கீங்க?
முதலில் இந்த காபிரை குடிங்க, என்ன டிபன் கசய்ைட்டும்?
இடிைாப்பம்?",
என்று மலர் கபசிக் ககாண்கடப் கபாக அதற்கு பதில்
கசால்லாது திவாகர் கைாசரனைாக இருந்தான்.அவனின்
அந்த ஆழ்ந்த சிந்தரன மலரின் கபச்ரச தரட கசய்ைகவ
அவள் தன் கணவன் முகத்ரதப் பார்த்தாள்.
"என்னங்க!!!????",

1632
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளின் அந்த "என்னங்க" வில் இருந்த ககள்விரை
அவனால் உணை முடிந்தது, ஒரு கபரு மூச்சு ஒன்ரை
விட்டப்படி திவாகர் கசால்ல ஆைம்பித்தான்.
"மலரு, அன்ரனக்கு கபானதில் இருந்து தீட்சு இப்கபா
வரைக்குகம நம்ம கைண்டு கபருக்குகம ஒரு ஃகபான்
கூடப் பண்ணரல, உனக்கு உன் நாத்தனாரை உன் கிட்ட
இருந்து பிரித்துட்கடன்னு என் கமல் ஏதாவது ககாபமா?",
திவாகர் குைலில் இருந்த குற்ை உணர்வு அவரள பதை
ரவத்தது.
"ச்கச ச்கச!!! என்னங்க இப்படி ககட்டுட்டீங்க? உங்க
வரையில் உங்க இடத்தில் இருந்து பார்த்தால் நீங்க
கசய்தது, கபசிைது சரி, அகத தான் தீட்சுவிற்கும், அவள்
வீட்டுக்காைருக்கும், ஒவ்கவாருவர் ககாணத்தில் இருந்து
பார்க்கும் கபாது நிைாைங்களும் வாதங்களும்
கவறுபடும்ங்க, எனக்கு ைார் கமரலயும் வருத்தம் இல்ரல,
எனக்கு தீட்சுரவப் கபாறுத்த வரை அவள் சந்கதாஷமா
இருக்கணும், அவ்களா தான், அவள் இருக்கும் பிசியில்
கபாரன எடுக்க கூட அவளுக்கு கநைம் இருந்திருக்காது,
அவள் வீட்டுக்காைார் கசால்வரத அவங்க ககாடீஸ்வைவங்க

1633
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எனும் ககாணத்தில் கைாசித்து பாருங்ககளன், அரதப்
புரிந்து ககாண்டதால் அவகள நமக்கு கஷ்டம் ககாடுக்க
கூடாதுனு விலகி இருக்கிைா கபால, எவ்களா தூைம்
கபானாலும் உண்ரமைான பாசம் என்ரனக்குகம
மாைாதுங்க",
மலர் கசால்லி முடிக்க அதற்கு ஆகமாதிப்பாய்
தரலைாட்டிை திவாகர் ககட்டான்.
"மலரு!!! உனக்கு ஊட்டி பிடிக்கும்னு கசால்லுவீல,
உங்க ஆசிைமத்தில் கூட ஒரு தடரவ ஊட்டி சுற்றிப்
பார்க்க அரழத்துட்டு கபானாங்கனு",
"ஆமாம்ங்க!!! என் வாழ்க்ரகயில் நான் கபான முதல்
டூர் அது தான், அதுக்கு முன்னாடி நான் தாம்பைத்ரத
தாண்டிைது இல்ரல, அவ்களா அழகான இடங்கள்",
அவள் முகத்தில் கதரிந்த உணர்வுகரள ைசித்தப்படி
புன்னரகயுடன் திவாகர் கசான்னான்.
"அந்த ஊட்டிக்கு தான் இன்னும் மூன்று மாதங்களில்
நம்ம கபாகப் கபாகிகைாம், டிைான்ஸ்பர் அப்ரள பண்ணி
இருக்ககன், இனி நமக்கு இந்த தாம்பைம் கவண்டாம் மலரு,
எங்ககப் பார்த்தாலும் தீட்சு தான் கதரியிைா, அவளுரடை

1634
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவற்றிகள் தான் கதரியுது, ஆனால் அந்த கவற்றிகள்
என்ரன அதிகம் மற்ைவர்கள் வார்த்ரதகளின் மூலம் பதம்
பார்க்கிைது, கசா நம்ம தூைத்தில் இருந்து அவளின்
கவற்றிகரள பார்த்து மகிழலாம், இனி நமக்கு இந்த
தாம்பைம் கவண்டாம், உனக்கு நான், எனக்கு நீ, நமக்கு
நம்ம குழந்ரத, நம்ம மூவரும் சந்கதாஷமா இருக்க அந்த
ஊட்டி",
என்று கசான்ன கணவனின் ரகயிரன இறுக்கமாக
பிடித்த மலருக்கு தன் கணவனின் மனநிரல உணர்ந்த
புரிதல் இருந்தது.
"கபாய்டலாம்ங்க..",
என்று கசான்ன அவரள கநாக்கி, அவன்,
"இந்த வீ..",
என்று ஆைம்பிக்கும் கபாகத மலர் முந்திக் ககாண்டு
கசான்னாள்.
"தீட்சுவுக்கு இந்த வீட்ரட ககாடுத்து விடலாம்ங்க!
அத்ரத ஞாபகமா அவளிடகம இது இருக்கட்டும்",
என்று கசான்ன தன் மரனவிரை காதலுடன் பார்த்தான்
திவாகர்.

1635
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நம்ம குழந்ரதக்கு எந்த கசாத்துகம உனக்கு
கவணும்னு கதாணரலைா?",
"அதான் நீங்க இருக்கீங்ககள!!!!, தீட்சு எனக்கு மூத்த
கபண் மாதிரி, உங்களுக்கும் எனக்கும் கல்ைாணம்
ஆகைதுக்கு முன்னாடி இருந்கத அவள் எனக்கு நல்ல
பிகைண்ட் என்பரத தாண்டி எனக்கு அவள் தாய் பாசத்ரத
காட்டிைவள், அப்படிப்பட்ட அவளும், அகத பாசத்ரதயும்
காதரலயும் கல்ைாணம் ஆனப் பின் காட்டும் நீங்களும்
தான் எனக்கும் நம்ம பிள்ரளக்கும் கபரிை கசாத்து"
மலர் கசால்லி முடிக்க, திவாகர் கண்கள் கநகிழ்வால்
கலங்கி இருந்தது.
"என்னடி இது? இன்னும் ஒகை ஒரு வாய் ரவத்துக்
ககாள்ளுடி!",
அந்த அழகான கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த ரடனிங்
கடபிளில் அமர்ந்து இருந்த தீைன், தன் அருகக அமர்ந்து
இருந்த தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து, தன் எதிகை இருந்த
சாப்பாட்டில் ஒரு ரக ரவத்துக் ககாண்டு ககஞ்சிக்
ககாண்டு இருந்தான்.
"கபாதும் தீைா, சாப்பிட முடிைல",

1636
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் ககஞ்சினாள்.
"அடி வாங்கப் கபாைடி!! நீ சாப்பிட்டது குட்டி தீக்கக
பத்தாதுடி, சாப்பிடுகிைாளாம்!! உடம்புக்கக ஒட்டாதது கபால்,
ஒரு வாய் ரவத்து ககாள், இங்கக வா",
அவரள வலுக்கட்டாைமாக பிடித்து இழுத்து உட்காை
ரவத்து உணரவ ஊட்டினான் தீைன்.
"அப்பா!!! இந்த ஒரு வாய் உன்ரன சாப்பிட ரவக்க
நான் என்னப் பாடு பட கவண்டிைதா இருக்கு!!!! சாப்பாட்டு
விஷைத்தில் மட்டும் என் கபாண்ணு உன்ரன மாதிரி
இருக்க கூடாதுடி",
அவன் கசால்ல, அவள் சிரித்தாள். அவனும் சிரித்துக்
ககாண்கட அவளுக்கு மீண்டும் ஊட்டி விட்டான், அவளின்
அந்த சிரிப்பால் அவளுக்கு இருமல் வை, அவன் உடகன
அவசை அவசைமாக தண்ணீரை அவளுக்கு புகட்டி விட்டு,
அவளின் முகத்தில் பட்ட உணரவ துரடத்து விட்டு,
மீண்டும் ஊட்டினான். அவள் அவரனகைப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தாள். அவளின் பார்ரவ உணர்ந்த தீைன்
அவரள கநாக்கி புருவம் உைர்த்தி ககட்டான்.
"என்னடி அப்படி பார்க்கிை?",

1637
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா, அம்மா அண்ட் அப்பாவுரடை அருகாரமரை
நான் உன்கிட்ட உணருைன்..நான் அதிர்ஷ்டம் கசய்தவள்,
அதான் நீ எனக்கு கிரடத்து இருக்க, ஐ லவ் யூ தீைா",
அவள் அவரனக் கட்டிக் ககாண்டு உணர்ச்சி
மிகுதியில் அவளது கண்களில் இருந்து நீர் வழிந்தது.
ரகயில் சாப்பாட்டுடன் இருந்த தீைன் அவரள தடுக்க
முடிைாது நின்ைான். அவர்களின் அந்த நிரலரை
கரலப்பது கபால் இன்டர்காம் அலறிைது. அவளிடம்
இருந்து தன்ரன விடுவித்து விட்டு, ேும்கும் என்று
அவரளப் பார்த்து அழக் கூடாது எனும் பாவரன
கசய்தவன் அவளின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக முத்தமிட்டு
விட்டு இன்டர் காரம காதில் ரவத்தான்.
"அப்படிைா!!!! எப்கபா வந்தாங்க!!!",
தீைன் முகத்தில் திரகப்பு இருந்தது.
"இகதா வகைாம், கநா..டாட், ஆபிஸ் கபாகரல".

1638
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 109
"என் காதல் கனவுகளுக்கு கோந்தமானவள்..
என் வாழ்வில் வண்ைங்களுக்கு
கோந்தமானவள்..
என் தீராக் காதல் பதவபத அவள்..
என் தீ..
அவள் காட்டிய காதலில் மூழ்கி
முத்கதடுக்கும் இவன் அவளின் தீரன்..

-❤️ தீட்சுவின் மனம் ககாண்ட பவதபனகளுக்கு காதல்

மருந்தாக இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

"கே தீ..இன்ரனக்கு நம்ம ஆபீஸ் கபாகரல, நம்ம

அைண்மரனக்கு ககஸ்ட் வந்து இருக்காங்க, அதுவும்

கைாம்ப கைாம்ப ஸ்வீட்டான ககஸ்ட்",
அரத கசால்லும் கபாகத தீைன் முகத்தில் ஒரு பிரிைம்
கதான்றி இருந்தது.
"ைாரு தீைா?",

1639
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவனின் முகத்தில் இருந்த அந்த வாஞ்ரசயிரனப்
ைசித்துப் பார்த்துக் ககாண்கட அவள் ககட்டாள்.
"தஞ்சாவூரில் இருந்து..",
என்று அவன் முடிக்கும் முன்கப அவள் முந்திக்
ககாண்டு கசான்னாள்.
"உன் தாத்தா, பாட்டி தாகன?!!!"
அவள் கசால்ல, அவன் அவரளப் புன்னரகயுடன்
பார்த்தான்.
"தீ, கபான வாைகம வை கவண்டிைது, எகதா அவசை
கவரலைால் அவங்களால் வை முடிைல, அதான் இப்கபா
வந்து இருக்காங்க கபால, தீ அவங்க வந்து இருக்கிைகத
கமயினா உன்ரனப் பார்க்க தான்டி, அப்பாவிடம் அதிகம்
உன்ரனப் பற்றி விசாரித்தார்களாம், கிளம்புடி, அவங்கரளப்
கபாய் பார்த்து விட்டு வைலாம்",
அவன் அவரள அரழக்க அவள் முகத்தில் தைக்கம்
வந்தது.
"ம்ம்..வாடி!! என்னாச்சு? ஏன் அப்படிகை
உக்கார்ந்துட்ட?",

1640
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் திரும்பிப் அவளின் தைக்கத்ரதப் பார்த்து
விட்டு ககள்விைாகப் பார்த்தான்.
"தீைா..!! அவங்க ஏதாவது என்ரனக் ககட்டாங்கனா
என்ன கசால்ைது? எனக்கு சில கநைங்களில் உன் அம்மா
வார்த்ரதகளால் என்ரனத் தாக்கி கபசுவரதகை தாங்க
முடிைவில்ரல, இவங்களும் ஏதாவது என்ரனப் கபசி.."
"இதுக்கா இவகளா தைங்குை?, நான் கூட என்னகமா
ஏகதானு நிரனத்கதன், முதலில் என்கனாட வாடி, அங்கக
அவங்கரளப் பார்த்தால் உனக்கக புரியும், நான் தான் உன்
கூட இருக்கன்ல?",
அவள் கபசி முடிப்பதற்குள் அவன்
அவளின் எண்ணம் உணர்ந்து புன்னரகத்த முகத்துடன்
பதில் கசால்லிைவன்,
"ம்ம், வாடி!!",
அவரள கநாக்கி தன் ரகயிரன அவன் நீட்ட, அவள்
ககாஞ்சம் கதளிவான முகத்துடன் எழுந்து அவன் கைம்
பற்றினாள்.
அவன் அவளின் பள்ளிக் காலங்களில் அவனின்
தாத்தா, பாட்டியிரனப் பற்றி நிரைை கசால்லி இருக்கிைான்

1641
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தான், மிகவும் நல்லவர்கள் என்று. ஆனால் அவள் தான்
கவறும் கதாழிைாக மட்டுகம தீைனுடன் இருந்திருக்காமல்
அவனின் காதல் மரனவிைாக மாறி விட்டாகள!! அது
தாகன அவரள தைங்க ரவக்கிைது, ஏற்கனகவ வாய்ப்பு
கிரடக்கும் கபாகதல்லாம் சிவகாமி கதவி அவளின்
வார்த்ரத தீைால் தீட்சண்ைாரவக் குத்திக் கிழிக்க
தவைவில்ரல, முடிந்த வரை அவள் கபசுவரத காதில்
வாங்காததுப் கபால் வந்து விடுவாள் அவள், அதிலும்
குறிப்பாக தீைன் அவனின் கதாழில்கரள நிர்வகிக்கும்
கபாறுப்புகரள அவளிடம் ஒப்பரடத்ததில் இருந்து
சிவகாமி கதவி தீட்சண்ைாரவப் பார்க்கும் பார்ரவயிகல
வன்மம் அப்பட்டமாக கதரிவரத அவளால் உணை
முடிந்தது. அரத எல்லாம் எண்ணிக் ககாண்கட நடந்த
தீட்சண்ைாவின் மனரதப் படிப்பது கபால் அவள் அருகில்
வந்த தீைன் கசான்னான்.
"தீ..இன்னும் என்னடி கைாசரன? நான் கசால்லி
இல்ரல, நீகை பார்க்கும் கபாது அவங்க கிட்ட கபசும்
கபாது அவங்கரளப் பற்றி கதரிந்துக் ககாள்வப் பாரு!!",

1642
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கசால்லி ககாண்கட அவரள அரழத்து
கசன்ைான் தீைன்.
தீைன் கசான்னது உண்ரம தான் என்று இந்திை
வர்மரனயும் பத்மஜா கதவிரையும் சந்தித்தப் கபாகத
தீட்சண்ைாவிற்கு புரிந்துப் கபானது.
மிக மிக அதி முக்கிை விருந்தாளிகள் மட்டுகம தங்கும்
அந்த அைண்மரனயின் பிைம்மாண்ட விருந்தினர் அரையில்
தீட்சண்ைா நுரழந்த கபாகத அந்த இந்திை வர்மன் மற்றும்
பத்மஜா கதவியின் கண்கள் வாஞ்ரசயுடன் பார்த்தன.
"அப்பா..! அம்மா..!! இவங்க தான் உங்க கபைனின்
மரனவி, இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாணி தீட்சண்ைா
மகதீைவர்மன்",
என்ை புன்னரகத்த முகத்துடன் ைாகஜந்திை வர்மன்
ககாடுத்த அறிமுகத்தில் அவர்கள் இருவரும் ஒகை
கநைத்தில் அவரளப் பார்த்ததில் தீட்சண்ைா கூச்சத்தில்
கநளிந்தாள்.
"பாட்டி, இது தான் என் கபாண்.."
என்று தீைன் கபச ஆைம்பிக்கும் கபாகத அந்த பத்மஜா
கதவியின் கம்பீை குைல் ககட்டது.

1643
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்கிட்ட ைாரும் கபச கவண்டாம்..நான்
ைார்கிட்கடயும் கபச விரும்பல",
என்ைவர், தீட்சண்ைாரவ அன்புடன் பார்த்தாள்.
"அம்மா தீட்சு!!! இங்கக வாடா, பாட்டி பக்கத்தில் வந்து
உக்காரு",
என்று அவர் அரழத்ததில் அந்த அைண்மரனயில்
முதல் முதலில் தன்ரன தன் பிைந்த வீட்டில் அரழப்பது
கபால் தீட்சு என்று அரழக்கும் அந்த பாட்டிரை அவள்
மனம் கநகிழ்ந்து பார்த்தாள்.
"வாம்மா தீட்சு, உன் பாட்டி கூப்பிடுைாங்க பாரு!!,
கூச்சப் படாம கபாம்மா",
என்று இந்திை வர்மன் குைல் கசால்ல, தீட்சண்ைா
தைங்கி தைங்கி பத்மஜா கதவியின் அருகக கசன்ைாள்.
அவளின் தைக்கத்ரதப் பார்த்து புன்னரக பூத்த
முகத்துடன் ைாகஜந்திை வர்மன் கசான்னார்.
"அம்மா உங்க பக்கத்தில் எப்படி உக்காைதுனு
தைங்குைாங்க கபால",
என, உடகன தீைன்,

1644
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்படினா என் பாட்டி பக்கத்தில் நான் உக்கார்ந்து
ககாள்கிகைன்",
என்று கசால்லி விட்டு அமை, உடகன பத்மஜா கதவி
ககாபத்துடன் நகர்ந்து அமர்ந்தார். அரதப் பார்த்த இந்திை
வர்மன் சிரித்தார்.
"பாட்டியும் கபைனும் அடுத்த சண்ரடரை
ஆைம்பித்தாச்சா? வர்மா!! உன் பாட்டி தஞ்சாவூர்
அைண்மரனயில் இருந்து இங்கக வை கபட்டிரை கட்டும்
கபாகத உன்னுடன் சண்ரட கபாட கவண்டும் என்று தான்
முடிவு எடுத்தாள்",
என்று கசால்ல, தீைன் புன்னரகத்தான். உடகன அவன்,
"பாட்டி..!!!",
என்று கசல்லமாக அரழக்க, உடகன பத்மஜா கதவி
முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டார்.
"நான் ைார்கிட்டயும் கபச விரும்பல, எனக்கு என்
கபத்தி இருக்கா, நீ வாடா இங்கக!",
என்ை பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைாரவ இழுத்து தன்
அருகக அமை ரவத்துக் ககாண்டு அவளின் முகத்ரத
அன்புடன் பார்த்தார். அரதப் பார்த்த தீைன்,

1645
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"பாட்டி!!! இது அநிைாைம்!!! நான் மட்டும் கவண்டாம்,
என் கபாண்டாட்டி மட்டும் கவணுமா?",
என்று ஆட்கசப குைல் எழுப்ப, உடகன பத்மஜா கதவி
திரும்பி தீைன் காரதப் பிடித்து திருகினார்.
"ஆமாடா!!! படவா!! எத்தரன நாட்கள் உன்ரன என்
கபத்திரை தஞ்சாவூர் அைண்மரனக்கு அரழத்து வைச்
கசால்லி ககட்கடன், இகதா வகைன், அகதா வகைனு ஒரு
தடரவைாவது அரழத்து வந்திைா?, இதில் நீ நிைாைம்,
அநிைாைத்ரதப் பற்றி கபசுறிைா?"
என்ைவர் தீட்சண்ைா பக்கம் திரும்பினாள்,
தீட்சண்ைாவின் ரககரள எடுத்து தன் ரகயில் ரவத்துக்
ககாண்டு அவளின் முகத்ரத அதிகப் பிரிைத்துடன்
பார்த்தார், பின் அவளின் தரலரை ககாதிைவள்,
"பாரும்மா தீட்சு, உன்ரன நான் எப்கபா கதரியுமா
தஞ்சாவூர் அைண்மரனக்கு அரழத்து வைச் கசான்கனன்,
ஆனால் இவன் அவங்க அம்மாவுக்கு பைந்துக்கிட்டு
அரழத்து வைல, பாரு அதான் நாங்க கைண்டு கபருகம
உன்ரனத் கதடி வந்துட்கடாம், உன்ரனப் பற்றி என்னிடம்
ஸ்கூல் படிக்கும் கபாகத இவன் அதிகம் கசால்லி

1646
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்கான், நீகை அவனுக்கு மரனவிைா வந்ததில் எனக்கு
கைாம்ப சந்கதாஷம்மா, ஒருத்தரை ஒருத்தர் புரிந்துக்
ககாண்டு வாழ்ைதில் திருமண வாழ்க்ரகயின் சந்கதாஷகம
இருக்கு, அந்த புரிதல் உங்க கைண்டு கபருக்கும் நடுவில்
ஆழமாகவ இருக்குனு உன்ரனப் பற்றி என் கபைன்
கசால்லும் கபாகத எனக்கு கதரிந்து கபாயிட்டு",
"அடடா!!! ககாஞ்சம் மூச்சு விட்டு கபசு பத்மா, உன்
பாட்டிக்கு உங்கரளப் பார்த்த சந்கதாஷம்ம்மா!! அதான்
மூச்சு விடாமல் கபசிக் ககாண்டு இருக்கா",
என்று தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து சிரித்த இந்திை
வர்மரன திரும்பி ஒரு முரைப்பு முரைத்தார் பத்மஜா
கதவி, உடகன இந்திை வர்மன் கப்சிப் ஆனார். அரதப்
பார்த்து பத்மஜா கதவி சிரிக்க, உடகன இந்திை வர்மனும்
அவருடன் இரணந்து சிரித்தார்.
"கவனித்திைா தீட்சு, உன் தாத்தா எப்படி நடந்துக்
ககாள்கிைாருனு, இகதப் கபால் என் கபைனும் உன் ரகயில்
தான் இருக்க கவண்டும், உன் தாத்தா குணம் தான்
அப்படிகை உன் புருஷனுக்கும், ககாபம் கைண்டு
கபருக்குகம அப்படி வரும், ஆனால் உன் தாத்தா

1647
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்னிடம் அவ்களா சீக்கிைம் ககாபம் படமாட்டார், அப்படி
பட்டு நான் முகம் திருப்பிக் ககாண்டால் அவ்களா தான்,
உன் தாத்தா இந்த உலகத்தில் கசய்ைாத கசட்ரட எல்லாம்
கசய்து குட்டி கைணம் அடித்து என்ரன சமாதானப்படுத்த
அந்த பாடுப் படுவார், என் கபைனும் அப்படி உன்னிடம்
இருக்க கவண்டும்,",
"ஆமாம், நீங்க தனிைா கவை கசால்லிக் ககாடுங்க
பாட்டி, இப்கபா தான் கைண்டு வாைம் சண்ரட முடிந்து
அவள் என் முகத்ரதகைப் பார்த்து இருக்கா, நீங்க
தஞ்சாவூரில் இருந்து இப்கபா டிகவார்ஸ் வாங்கிக் ககாடுக்க
தான் பிளான் பண்ணி வந்தீங்களா பாட்டி?",
தீைன் ககட்ட விதத்தில் தீட்சண்ைா சிரித்து விட்டாள்.
"நீ கபாடா, நான் உன் கிட்ட கபசல என் கபத்தி கிட்ட
கபசுைன்",
என்று சிரித்த பத்மஜா கதவிரை வாஞ்ரசயுடன்
பார்த்தன தீட்சண்ைாவின் கண்கள். தீைன் சாைல் ககாஞ்சமும்
ைாகஜந்திை வர்மன் சாைல் அதிகமும் கதரிந்த பத்மஜா கதவி
முகத்தில் சாந்தத்துடன் ஒரு புன்னரக தவழ்ந்து ககாண்கட
இருந்தது, அதிலும் அகதப் புன்னரக இந்திை வர்மன்

1648
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முகத்தில் தவழ்ந்து ககாண்டு இருந்தது தான் ஆச்சிரிைம்,
அந்த வைதிலும் அவர்கள் இரடகை மிதந்துக் ககாண்டு
இருந்த அந்த அன்னிகைானிைம் நிரைந்த காதல் தான்
அவரள மிகவும் கவர்ந்தது.
"தீட்சு!!! இதுவரை தீைன் அவங்க அம்மா, அப்பாவின்
கசாத்து, அதான் இப்கபா நீ வந்துட்டாகை! இனி என்
கபைன் வாழ்வில் முதல் முன்னுரிரம உனக்கு தான் அரதப்
புரிந்துக் ககாள், நான் அரதப் புரிந்துக் ககாண்டு தான்,
என் மகனுக்கு திருமணம் ஆனதும், அவரன காஞ்சிப்
புைத்தில் ரவத்து விட்டு நாங்க தஞ்சாவூர் கபாயிட்கடாம்,
காைணம், மரனவி என்பவள் ஒரு ஆணின் வாழ்வில் அதி
முக்கிைமானவள், அவள் வரும் அந்த கநைத்தில் ஒரு தாய்
அவளுக்கான இடத்ரத ஏற்படுத்தி ககாடுத்து விட்டால்
சண்ரட எங்கக வைப் கபாகிைது? என்ன நான் கசால்ைது?",
என்று சிரித்த பத்மஜா கதவிரை தன் மரனவிக்கு
மிகவும் பிடித்து விட்டது என்பது அதுவரை தான்
ககாண்டிருந்த தைக்கத்ரத உதறி தன் பாட்டியுடன்
இரணந்து அவள் சிரிக்கும் கபாகத தீைனுக்கு
புரிந்துப்கபானது. அரத புன்னரகயுடன் பார்த்தான் தீைன்.

1649
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அப்பாடா!!! உன் கபாண்டாட்டி சிரித்து விட்டாள்
தீைா!!!!",
என்று பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைாவின் முகத்ரத ைசித்துப்
பார்த்தார்.
"தீட்சண்ைா..!!!!! அழகான அர்த்தமுள்ள கபைர்!!!
அப்பா ரவத்த கபைைா?",
என்று ககட்ட பத்மஜா கதவி தன் கபைரை
கமன்ரமைாக உச்சரித்த விதகம தீட்சண்ைாவிற்கு பிடித்துப்
கபானது. ஆமாம் எனும் பாவரனயில் தரல ஆட்டினாள்
அவள்.
"இவன் ஒரு தடரவ கூட உன் முழுப் கபைரை
கசான்னது இல்ரலம்மா, எப்கபா பார்த்தாலும் என் தீ!! என்
தீ தான், நான் கூட அழகான கபைரை ஏண்டா இப்படி
சுருக்கி கூப்புடுைனு சண்ரட கபாடுகவன், ",
"அவர் அப்படி கூப்பிட்டால் தான் பாட்டி எனக்கு
பிடிக்கும்!!! அவர் மட்டும் தான் பாட்டி என்ரன அப்படி
கூப்பிடுவார்..!!!",
தீட்சண்ைா கசால்ல, தீைன் அவள் முகத்தில் மின்னும்
அந்த அவனுக்கான பிைத்கைக காதல் உணர்வுகரள

1650
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைசித்துப் பார்த்தான். அரத தன் கண்களால் தன் மகனுக்கும்
கணவனுக்கும் ஜாரட காட்டி புன்னரக கசய்த பத்மஜா
கதவி, தீட்சண்ைாவின் ரககரள ஆதைவாகப் பிடித்து
ககாண்டார்.
"ைாஜா எல்லா விஷைங்களும் கசான்னான்ம்மா!
என்னுரடை ஆழ்ந்த அனுதாபங்கள், என்ரன உன்
அம்மாவா நிரனத்துக் ககாள், இந்த பத்மஜா கதவி
பாட்டிைா தான் இருக்கணுமா? என் கபைன் மரனவிக்கு
அம்மாவாவும் இருக்கலாம்ல? என்ன ககாஞ்சம் வைதான
அம்மா!!!",
என்று புன்னரக பூத்தப் படி தன் கணவரைப் ஒருப்
பார்ரவப் பார்த்தார். அரதப் புரிந்துக் ககாண்டவர்,
"இகதா இந்த படவா கைாம்ப பண்ணினான்னு ரவ, நீ
இந்த தாத்தாவுக்கு ஒகை ஒரு கபாரன மட்டும் கபாடு,
உன்ரன அப்படிகை தஞ்சாவூர்க்கு ஷிப்ட் பண்ணிட்டு இந்த
படவாரவ அரலை விடலாம்",
என்ைப் படி தன் மீரசரை முறுக்கி விட்டு தன்
கபைரன கண்டிப்புடன் பார்த்தார்.

1651
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"வர்மா!!!! நீ உன் மரனவிரை கஷ்டப் படுத்தி அந்த
ரிசார்ட்டில் அடித்த கூத்திற்காகவ உன் கமல் நானும் உன்
பாட்டியும் பைங்கை ககாபத்தில் இருந்கதாம், ஆனால்
அதற்குள் உன் மரனவிக்கு உன் கதாழில்கரள நிர்வகிக்கும்
கபாறுப்பு தந்து உன் கமல் உள்ள ககாபத்ரத எங்களுக்கு
குரைக்க கசய்து விட்டாய், இது தான் முதலும் கரடசியும்,
இனி ஒரு தைம் இது கபால் நீ நடந்துக் ககாண்டால் உன்
மரனவிரை நாங்கள் எங்க அைண்மரனக்கு அரழத்து
கசன்று விடுகவாம், எங்கப் கபத்திக்கு ைாருமில்ரல என்று
நிரனத்து விடாகத!!!",
"தாத்தா!! இது அநிைாைம்!! என் கபாண்டாட்டி கிட்ட
நான் உரிரமைா நடந்துக் ககாள்ள கூடாதா?",
தீைன் குைல் அலறிைதில் தீட்சண்ைாவிற்கு சிரிப்பு
வந்தது. அரதப் பார்த்த தீைன் அவரள கண்களால்
மிைட்டினான்.
"உனக்கு கநைம்டி..!!!",
என்று அவன் ஜாரட காட்ட, அவள் அவரன கநாக்கி
பைக்கும் முத்தம் ஒன்ரை அனுப்பி விட்டு நல்ல
பிள்ரளைாக தரலக் குனிந்து ககாள்ள, அவன் கண்களால்

1652
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இன்கனாரு முத்தத்ரத கவண்டினான், அவகளா அரதக்
கண்டு ககாள்ளாமல் முகத்தில் சிரிப்புடன் அவன் முகத்ரத
தவிை எங்ககங்ககா கவறித்துப் பார்த்தாள்,
"தீ..!!!",
அவளுக்கு மட்டுகம ககட்கும் குைலில் அவன்
கிசுகிசுத்து அவளிடம் முத்தத்ரத ககஞ்சிக் ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்தவரன கரலத்தது இந்திை வர்மன் குைல்.
"தாைாளமாக நடந்துக் ககாள்ளலாம் வர்மா!! ஆனால்
உரிரம இருக்கு என்பதற்காக அளவுக்கு அதிகமாக
கஷ்டத்ரத மட்டுகம ககாடுப்பது எந்த விதத்தில்
நிைாைம்?",
என்று அவர் ககட்டுக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத
அந்த அரையினுள் சிவகாமி கதவி வாக்கிங் ஸ்டிக்குடன்
கமதுவாக நடந்து வந்தாள். அவரளப் பார்த்ததும்
தீட்சண்ைா எழுந்துக் ககாண்டரதயும், அவள் முகத்தில்
நிலவும் உணர்வுகரளயும் கூர்ரமைாகப் பார்த்த பத்மஜா
கதவியிரனப் கநாக்கி சிவகாமி கதவி தன் இருக் ரககரள
கூப்பினாள்.

1653
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"வாங்க அத்ரத, வாங்க மாமா!!!, நல்லா
இருக்கீங்களா?",
"நாங்க நல்லா இருக்ககாம் கதவி, நாங்க இந்த
வாைத்தில் வருவது உனக்கு கதரியும்ல? அப்புைம் ஏன் நீ
எங்கரள வைகவற்க அைண்மரன வாசலில் நிற்க வில்ரல,
உன்ரன நான் வந்ததும் கதடிகனன்! என்ன நீ இப்படி
கநைம் கடந்து எழுந்து இருக்க? அப்கபா தினமும்
முன்கனார் பூரஜகள் நடக்குதா இல்ரலைா? என்ன ைாஜா
இது? காஞ்சிபுைம் அைண்மரன தானா இது?"
என்று தன் மருமகரள கநாக்கி ஆைம்பித்து பின் தன்
மகரனயும் கநாக்கி ககள்வி கரணகரள வீசிை பத்மஜா
கதவியின் முகத்தில் சற்று முன் இருந்த சாந்தம் காணாமல்
கபாயிருந்ததில் இவள் நிஜமாககவ சற்று முன் தன்னிடம்
பாசத்துடன் உரைைாடிக் ககாண்டிருந்தவர் தானா என்று
தீட்சண்ைாவிற்கக சந்கதகம் வந்தது.
"பூரஜகள் எல்லாம் சரிைாக தான் அத்ரத நடந்துக்
ககாண்டு இருக்கிைது, நான் அரத முடித்து விட்டு தான்
வந்து ககாஞ்ச கநைம் ஓய்வு எடுத்கதன், உங்களுக்கும்

1654
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விருந்து தைாரிக்க கசால்லிவிட்டு தான் வந்கதன், அதான்
உங்கரள சந்திக்க கநைம் ஆகிவிட்டது",
அவளுக்கு பதில் கசால்லிை சிவகாமி கதவி முகத்தில்
அப்படி ஒரு பவ்ைம்.
அரதப் கவனித்த தீட்சண்ைாவிற்குள் ஆச்சரிைம்
நிலவிைது. "தீைா நிஜமாககவ இது உன் அம்மா தானா?",
என்று தன் அருகில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த தன் கணவரன
அவளுக்கு ககட்க கதான்றிைது.
"வாம்மா!! ஏன் நிற்கிை! வந்து உக்காரு!",
சிவகாமி கதவியிரனப் பார்த்து இந்திை வர்மன்
அரழத்து அந்த குஷன் கசாபாரவக் காட்ட, இல்ரல,
பைவாயில்ல மாமா என்ைப்படி சிவகாமி கதவி அகத
பணிவும் பவ்ைமும் குரைைாது பத்மஜா கதவிரை
பார்த்தப்படி நின்ைாள்.
"வா கதவி! வந்து உக்காரு, அகத மரிைாரதயும்
பணிவும் உன்னிடம் இருக்கு, நான் ஒத்துக் ககாள்கிகைன்,
அதற்காக எவ்வளவு கநைம் நிற்பாய்? வா வந்து உக்காரு",
என்ை பத்மஜா கதவியின் குைல் ககட்டு வாக்கிங்
ஸ்டிக்குடன் நடக்க முைன்ைாள்.

1655
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"பைவாயில்ரலகை!! கதவி!!! கால் நன்ைாக கூடி
இருக்கு",
என்ை பத்மஜா கதவிக்கு புன்னரகத்து விட்டு
கமதுவாக நடக்க முைன்ைாள் சிவகாமி கதவி. அரதக்
கண்ட தீட்சண்ைா அவரள அரழத்து வை முைன்ைாள்.
அப்கபாது நிரல தடுமாறிை சிவகாமி கதவிரை கநாக்கி,
"பாத்து பாத்து கமடம்!! இப்படிகை கபாறுரமைா
காரல எடுத்து ரவங்க!",
என்று தீட்சண்ைா கசான்னதில் பத்மஜா கதவி முகமும்
இந்திை வர்மன் முகமும் மாறிைது.
"என்ன கமடமா..???",
இருவரும் ஒகை கநைத்தில் ககட்டதில் அங்கக இருந்த
மற்ைவர்கள் முகம் மாறிைது.
"இல்ரல பாட்டி!! முதல் முதலில் தீ அம்மாவுக்கு
ோஸ்கபட்டலில் அகைஞ்ச் பண்ணின நர்சா தான் இந்த
அைண்மரனக்கு வந்தா, அந்த ஞாபகத்தில் அப்படி
கசால்லிட்டா",
தீைன் குைல் அவசை அவசைமாக வந்ததில், பத்மஜா
கதவி முகத்தில் கடுரம வந்து இருந்தது.

1656
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சு இங்கக வாம்மா!!!",
என்று அவர் அரழத்ததில் தீட்சண்ைா தைங்கிப்படிகை
பத்மஜா கதவி அருகக கசன்ைாள். அப்கபாது ைாரும்
எதிர்பார்க்காத வண்ணம் தன் கழுத்தில் இருந்த ஒரு ரவை
மாரலரை எடுத்து தீட்சண்ைாவின் கழுத்தில் கபாட்டார்.
"இது உனக்கான பரிசும்மா!! இதுக்கு நான் காைணம்
பிைகு கசால்கிகைன்! நீ கபாம்மா!",
என்ைவர் தன் மருமகரள ஒருப் பார்ரவப் பார்த்து
விட்டு தன் கபைரனப் பார்த்தார். அவள் முகத்தில் கடுரம
வந்து இருந்தது.
"தீைா!! உன் மரனவி கூட நான் நிரைை கபசணும்,
மாரல நாலு மணிக்கு அைண்மரன கதாட்டத்திற்கு வைச்
கசால்லி விடு, இப்கபாது நீங்க கபாகலாம்!!, நான் உன்
அம்மாவுடன் நிரைை கபச கவண்டிைது இருக்கு!!",
என்ைவர் கபாட்ட உத்தைவிலும் முகத்தில் இருந்த
கடுரமயில் பதிகல கபசாது கமௌனமாக தரலயிரன
ஆட்டிை தீைன் தன் மரனவிரை அரழத்துக் ககாண்டு
அந்த அரைரை விட்டு கவளிகைறும் கபாது பத்மஜா

1657
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதவியின் ககாபக் குைல் அந்த அரையின் வாயில் வரை
ககட்டது.
"உன் மனதில் என்ன நிரனத்துக் ககாண்டு
இருக்கிைாய்..கதவி?",

1658
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 110
"என் இதயத்தில் உதிரம் வழியக்
கண்படன்..
என்னவளின் கண்ணீர் முகம் கண்டு..
உன் கண்ணீர் தடம் ைதித்த
இடங்களில் இவன் ஆறுதபை
முத்தங்கைாக ைதிப்பைன்..
நிமிர்ந்து ஒருமுபை என்பன ைார்ப்ைாயா ?
என் மனதில் வாழ்ைவபை.."
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் உைக்கமில்ைா இரவுகளின் காதல் கனவாக

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

முகம் இறுகி தன் அரையில் அமர்ந்து இருந்தாள்

சிவகாமி கதவி. அவளது முகத்தில் ஆத்திைமும் ஏமாற்ைமும்

மண்டி இருந்தது. அரதப் பார்த்துக் ககாண்கட வந்த
ைாகஜந்திை வர்மன் அவள் அருகில் வந்தார்.

1659
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சிவகாமி!! விருந்துக்கு கநைமாகிட்டு! அங்கக வந்து
இருக்கும் எல்லாரும் உனக்காக சாப்பிடாம காத்துக்
ககாண்டு இருக்காங்க, நீ இங்கக என்னப் பண்ணுை? வா
கபாகலாம்",
என்ைவரை திரும்பிப் பார்த்து முரைத்தாள் சிவகாமி
கதவி.
"நான் எங்ககயும் வைல! அதான் உங்க அருரம
அம்மாவும் மருமகளும் இருக்காங்ககள! என்ரன எதுக்கு
கூப்பிடுறீங்க! என்ரன தனிைா விடுங்க! உங்க முகத்ரதப்
பார்க்ககவ எனக்கு பிடிக்கரல, எவ்களா தந்திைம் நிரைந்த
மனுசன் நீங்க! ச்கச!",
ககாபத்துடன் சீறினாள் சிவகாமி கதவி.
"திருவனந்தபுைம் குடும்பத்ரத கசர்ந்த அந்த
கபண்ரண பிசினஸ் விஷைமா சந்திப்பது கபால் தீைரன
இன்று சந்திக்க பிளான் கசய்து ரவத்து இருந்த உன்ரன
விட எனக்கு தந்திைம் குரைவு தான் சிவகாமி",
"ஓ!! உங்களுக்கு அது கதரிந்து விட்டதால் தான்
இப்படி விடிந்தும் விடிைாதப்கபாழுதில் உங்க அம்மா,
அப்பாரவ ைகசிைமா கிளம்பி வைச் கசால்லி இருந்தீங்களா!!

1660
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இதில் எனக்கு கதரிைாது அவங்கரள அந்த ககைளா
குடும்பத்ரத மீட் பண்ண கவை கசய்து இருக்கீங்க!!
அப்பா!! எவ்வளவு தந்திைம்! அந்த கவரலக்காரி
வாழ்க்ரகரை காப்பாத்த உங்க கசாந்த மரனவிக்கக
கதரிைாமல் என்னன கவரலகள் கசய்து இருக்கீங்க!!
உங்கரளப் பார்க்ககவ எனக்கு பிடிக்கவில்ரல, அந்த
கவரலக்காரிைால் தான் எங்க ரமசூர் அைண்மரனயில்
இருந்து இங்கக ைாரும் வை மாட்ைாங்க, இப்கபா அது தான்
உங்களுக்கும் உங்க அம்மாவுக்கு என்ரன கபசி பார்க்க
கைாம்ப வசதிைா கபாய்ட்டுல?",
சிவகாமி கதவி குைல் ககாபத்தில் உைர்ந்தது. அரத
உணர்ந்தும் தான் ககாண்ட சாந்த நிரலரை ரகவிடாது
அரமதிைாக பதில் கசான்னார் ைாகஜந்திை வர்மன்.
"அப்படி நானும் நிரனக்க மாட்கடன், என் அம்மாவும்
நிரனக்க மாட்டாங்கனு உனக்கக நல்லா கதரியும் சிவகாமி,
நீ என்ரன கல்ைாணம் பண்ணி நாளில் இருந்து உன்
விருப்பத்ரத மீறி நானும் சரி, என் அம்மாவும் சரி என்றும்
நடந்தகத இல்ரலனு உனக்கும் கதரியும், அதுவும் இல்லாது
உன் கமல் எவ்களா பாசமும் மரிைாரதயும் அம்மாவும்

1661
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்பாவும் ரவத்து இருக்காங்கனு நான் கசால்லி உனக்கு
கதரிை கவண்டிைது இல்ரல, அம்மா, "ைாஜா! கதவி ஒரு
சிைந்த நிர்வாகி, இந்த அைண்மரனயின் சிைந்த ைாணினு",
எப்கபாதும் கசால்லிக் ககாண்கட இருப்பாங்க, அவங்க
கபைனுக்கு சிைந்த கபண் பார்க்க கவண்டும் என்று அவங்க
நிரனத்துக் ககாண்டு இருந்த கபாது அந்த கைட்டியின்
கபண்ரண நீ கதர்ந்து எடுத்தது அவங்களுக்கு பிடிக்க
வில்ரல என்ைாலும் நீ கசய்தால் சரிைாக தான் இருக்கும்னு
உன் முடிவுக்கு மதிப்பளித்து ஒதுங்கி ககாண்டார்கள்,
அப்படி உன் கமல் அதிக மதிப்பும் மரிைாரதயும் ரவத்து
இருக்கும் கபாது நீ அரத குரலக்கும் விதமாக நடந்துக்
ககாண்டது அவங்களுக்கு தாங்க முடிைாத மனவருத்தம்,
இத்தரனக்கும் முதலில் நான் நீ கசய்யும் இைண்டாம்
கல்ைாணம் ஏற்பாடுகள் பற்றி கசால்லும் கபாது அவங்க
நம்பகவ இல்ரல கதரியுமா? பின் அந்த ககைள அைச
குடும்பத்ரத மீட் பண்ணிைதுக்கு அப்புைம் தான் அவங்க
நம்புனாங்க, காைணம் உன் கமல் அவங்க ரவத்து இருந்த
அவ்களா மதிப்பு, மரிைாரத, அது குரலந்தரத
அவங்களால் தாங்கிக் ககாள்ள முடிைாது தான் உன்னிடம்

1662
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி அப்படி
ககாபப்பட்டுட்டாங்க",
"அந்த கவரலக்காரி தான் இது எல்லாத்துக்கும்
காைணம், என்ரன என் மகனிடம் இருந்து பிரித்து
விட்டாள், என்ரன என் மாமிைாரிடம் இருந்தும் பிரித்து
விட்டாள்",
என்று முகத்தில் வன்மத்துடன் கசான்ன சிவகாமி
கதவிரை கவரலயுடன் ைாகஜந்திை வர்மன் பார்த்தார்.
"சிவகாமி! அம்மாவும் அப்பாவும் அவ்களா உன்னிடம்
கபசிைதுக்கு அப்புைமும் எப்படி உன்னால் அந்த கபண்
கமல் இவகளா ககாபத்துடன் இருக்க முடியுது? அவள்
எவ்களா நல்ல கபண் கதரியுமா? நீ அங்கக நரட
தடுமாறிைப் கபாது அவள் எப்படி தவித்துப் கபாய் வந்து
உன்ரன தாங்கினாள் பார்த்தாைா? அவளால் தான் வீல்
கசரில் இருந்து நீ எழுந்து நடக்க முைற்சி கசய்து
இருக்கிைாய், அந்த கபண் மிகவும் நல்ல கப..",
என்று அவர் முடிக்கும் முன்கப சிவகாமி கதவி குைல்
கவறுப்புடன் வந்தது.

1663
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அவள் ஒண்ணும் சும்மா இங்கக கசய்ைவில்ரல,
அதற்கு தகுந்த சம்பளம் இங்கக அவளுக்கு தைப்படுகிைது",
"நானும் அரத இல்ரல என்று கசால்லவில்ரலகை?
அவரள அப்படி ஆக்கிைது ைார்? நீ மட்டும் தாகன? உன்
கபச்சுக்கள் தாகன?",
ைாகஜந்திை வர்மன் முகம் அரமதிைாக ககட்டதில், சில
கநாடிகள் கமௌனத்தில் இருந்து கவளிகை வந்தவளாய்
சிவகாமி கதவி கசான்னாள்.
"அரத கபச ரவத்தது அவள் தான், என் மகன்
கல்ைாணம் பற்றி நான் எத்தரன கனவுகள் கண்டு
இருந்கதன்!! அத்தரனயும் அவள் வீணாக்கி விட்டாள்,
அந்த கைட்டியின் கபண் சரியில்லாதவள் என்று கதரிந்த
உடன் எங்கள் குடும்பத்தில் இருந்தாவது நான் கபண்
எடுத்து இருப்கபன், அரத எல்லாம் ககடுத்து விட்டது
அவளின் பிச்ரசக்காை காதல், என் மகரன மைக்கி,
இப்கபா அவனின் பாதி கசாத்துக்களுக்கு அதிபதிைாக மாறி
விட்டாள்!!!",
"அபாண்டமாக அந்த கபண்ரணப் பற்றி கபசாத
சிவகாமி, உன் மகன் தன் கபைரில் உள்ள கசாத்துக்கரள

1664
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எல்லாம் அவள் கபைருக்கு மாற்றி எழுத முைன்ை கபாது
அவள் அரத கவண்டாம் என்று மறுத்து விட்டாள், அரத
நரகப் பிைச்சரனயில் இருந்து நமது பைம்பரை நரககரள
அணிை மறுத்து விட்டாள், நமது பைம்பரை கதாழில்கரள
பார்த்து ககாள்வது தீைன் மட்டும் தான், நான் அது குறித்து
அந்த கபண்ணிடம் ககட்டதுக்கு அந்த கபண் என்ன
கசான்னாள் கதரியுமா?
"உங்க மககன எனக்கு கபரிை கசாத்து மாமா, அவைால்
தான் நான் இங்கு வந்கதன், அவரைத் தாண்டி எனக்கு
எதுவும் கவண்டாம், ஆனால் ஒரு மரனவிைாக அவைது
கடரமகளில் பங்ககற்க கவண்டும் என்பதற்காக தான் நான்
அவர் என்னிடம் ஒப்பரடத்த கதாழில்கரளப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருக்கிகைன், அதுவும் அவருக்காக தான்,
ஆனால் எனக்கு என்று தன்மானம் உண்டு, உங்க மரனவி
என்ரன ககட்ட ககள்விகளுக்கு உங்களுரடை பைம்பரை
கசாத்துக்கரள, நரககரள நான் கதாட மாட்கடன், என்
உணர்வுகரள, என் மனரத புரிந்துக் ககாண்ட கணவர்
எனக்கு கிரடத்து இருப்பதால் இந்த விஷைத்தில் அவர்
என்ரன வற்புறுத்த வில்ரல, அப்படி வற்புறுத்தினாலும்

1665
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என் சுைமரிைாரதரை இழந்து அரத நான் கசய்ை
மாட்கடன்",
அப்படினு கசான்னாள், இப்படிப்பட்ட குணங்களால்
தான் அவள் வர்மா வின் மரனவிைாக இருக்கிைாள்,
அப்படிகை நீ கசால்வது கபால அவள் பாதி கசாத்துக்கு
அதிபதிைாக மாறினால் தான் என்ன? அவளுரடை
கணவன் சம்பாதித்த கசாத்துக்கு தாகன அதிபதி ஆகிைாள்,
அைண்மரனயின் பைம்பரை கசாத்துக்கு ஒன்றும்
இல்ரலகை! கபான வாைம் வர்மா ஆபிஸ்க்கு கபாகனன்,
கம்கபனியின் முதல் நிரல ஊழிைர் முதல் நிரல ஊழிைர்
வரை அவரள எப்படி புகழ்கிைார்கள் கதரியுமா? இந்த
கபண் அங்கு எல்லார் மனரதயும் கவன்று விட்டாள் ",
"அவளின் பிச்ரசக்காை புத்திரை காட்டி ஸ்கடட்டஸ்
பார்க்காமல் எல்லாரிடமும் பல் இளித்து கபசினால்
எல்லாரும் அப்படி தான் இருப்பார்கள், இதில் என்
மகனுக்கு கூட வருத்தம் தான்",
"ஓ..உனக்கு சாரி மூலம் அங்கக நடப்பது இங்கக வந்து
ககாண்டு தான் இருக்கிைதா? உன் மகனுக்கு வருத்தம் தான்
அது எதனால் கதரியுமா? இப்படிப்பட்ட புத்திசாலி

1666
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மரனவிரை தன் அம்மாவின் ககாபத்துக்கு பைந்து ஆபிஸ்
அரழத்து வைாமல் இத்தரன நாட்கள் அைண்மரனயிகல
ரவத்து விட்கடாம் என்று",
"வாரை மூடுங்க!!!!",
சிவகாமி கதவி குைல் எரிச்சரலக் காட்டிைது.
"இந்த திருமணத்ரத தடுத்து விட்ட மகிழ்ச்சியில்
கபசிட்டு இருக்கீங்கல?
நான் என் மகனுடன் கபசிக்ககாள்கிகைன், என்ன
கசய்ை கவண்டும் என்று எனக்கு கதரியும்! ஆனால் ஒன்று
மட்டும் நல்லா நிரனவில் ரவத்துக் ககாள்ளுங்கள், அந்த
கவரலக்காரி நிச்சைம் இங்கக கவகுகாலம் என் மகனின்
மரனவிைா இருக்க மாட்டாள், நீங்க கபாங்க, ஒரு மகனா
உங்க கடரமரை உங்க அம்மாரவ இங்கக அரழத்து
வந்து என்ரன கண்டிக்க ரவத்து உங்களுக்கு ஃகபவைா
நடக்க ரவத்துட்டீங்க, எனக்கும் மகன் இருக்கிைான்,
அவரன எனக்கான கடரமரை கசய்ை கசால்லி நான்
ககட்கபன்"
"அம்மாவும் அப்பாவும் அந்த திரு வனந்தபுைம்
குடும்பத்தில் கபசி விட்டார்கள், இனி உன்னால் இந்த

1667
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கல்ைாணத்ரத நடத்தகவ முடிைாது, இந்த இைண்டாம்
கல்ைாணம் பற்றி கபசி கதரவ இல்லாத குழப்பங்கரள
அவங்க வாழ்வில் உண்டு பண்ண கவண்டாம்னு
அம்மா ககட்டுக் ககாண்டதால் தான் நான் இரதப்
பற்றி வர்மாவிடம் கபச வில்ரல சிவகாமி, என்ரன கபச
ரவத்து உன் கமல் வர்மாரவ வருத்தப்பட ரவத்து
விடாகத!",
என்று கசால்லி விட்டு அவளின் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் கசன்ை ைாகஜந்திை வர்மன் குைலில் அகத
அரமதி இருந்தாலும் இந்த முரை அத்துடன் அழுத்தமும்
கசர்ந்து இருந்தது. அரத உணர்ந்த சிவகாமி கதவி
அதற்காக கவரலப்படவில்ரல, காைணம் அவள் மனதில்
பிைந்து இருந்த புதிை தீர்மானம்.
அங்கக தன் மனம் ககாண்ட காதல் வாழ்ரவ தான்
தீட்டிக் ககாண்டு இருக்கும் திட்டத்தின் மூலம் தன்
மாமிைார் தீயிலிட்டு கபாசுக்கப் கபாகிைாள் என்று அறிைாத
அந்த தீைனின் தீ தன் கணவன் கதாள் சாய்ந்து
கதாட்டத்தின் அழரக ைசித்துக் ககாண்டு அமர்ந்து
இருந்தாள்.

1668
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைா!! சூப்பர்ல!! நான் எதிர்ப்பார்க்ககவ இல்ரல",
அவள் விைந்துக் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"ஆமாம்டி! கைாம்ப அழகா இருக்குடி, அதுவும் அந்த
கிளிகைாட கைட் கலர் கநாஸ் அழகா இருக்குல தீ?",
என்று அவன் ககட்டதில் அவள் அவன் சாய்ந்து
இருந்த கதாரள விட்டு நிமிர்ந்து அவரன வித்திைாசமாக
பார்த்தாள், என்னடி என்று அவரள மீண்டும் அவன் கதாள்
கமல் சாய்த்துக் ககாள்ள முைல, அவள் அரத மறுத்து
அவன் முகத்ரதகை மார்க்கமாகப் பார்த்தாள்.
"என்னடி? அந்த மாமைத்து கிளி தாகன? அகதா அங்க
இருக்கு, இப்கபா நான் சரிைா கசால்லிட்கடன் ல?",
அவன் கபருரமைாக அவரளப் பார்த்தப்படி ககட்க
அவள் அவரன முரைத்தாள்.
"உன் தரல! நான் கிளிரை பத்தி கசால்லல, உங்க
தாத்தா, பாட்டி பத்தி கசால்லிட்டு இருக்ககன்",
என்று அவள் கசால்லி அவரன அய்கைா உனக்கு
என்ன தீைா ஆச்சு? எனும் பாவரனயில் பார்த்து ரவக்க,
அவன் அவளின் இரு கன்னங்கரளயும் தன் இருரககளால்
பிடித்துக் ககாண்டு ககாஞ்சினான்.

1669
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உன் புருஷன் தான், அப்படி ைாகைா மாதிரி பார்க்காத,
என் கபாண்ணு வைப் கபாகிை சந்கதாஷத்தில் எனக்கு
என்னப் பண்கைாம்கன தரலக் கால் புரிைரலடி..,கே
தீ..வரிைா! டாட் அண்ட் மாம் கிட்ட கம்கபனி
கபாறுப்புகரள ஒப்பரடத்து விட்டு எங்கைாவது ஓடிப்
கபாகலாம்?",
அவளுடன் அவள் மட்டுகம மனதிலும் அருகிலும்
நிரைந்து இருக்கும் ஒரு உலகத்ரத சிருஷ்டிக்க அவன்
கண்களில் கதான்றும் அந்த கனவுகளில் தன் மனரத
பறிககாடுத்தவள், அவனின் காதல் நிரைந்த பார்ரவ
தன்ரன துரளப்பது உணர்ந்து அதரன ைசித்துக் ககாண்கட
அவள் ககட்டாள்,
"ஓடிப் கபாயி..?",
"ேனிமூன் ககாண்டலாம், ஊர்ச் சுற்ைலாம், அப்புைம்
இந்த மடியில் தரல ரவத்துக் படுத்துக் ககாள்ளலாம்,
அப்புைம், இகதா இந்த கைண்டு கன்னத்ரத நாள் முழுக்க
முத்தத்தால் சிவக்க ரவக்கலாம், அப்புைம்..இன்னும்
என்னனகமா பண்ணலாம்..",

1670
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளின் கன்னத்தில் இருந்து இைங்கிை அவனது
ரககள் கபாகும் திக்ரக அறிந்து அரத புன்னரகத்துக்
ககாண்கட தடுத்து
நிறுத்திைவள், ேும்கும் என்று அவனிடம் கசல்லமாக
மிைட்டல் விடுத்தாள்.
"தீ..என்னடி இப்படி தரட விதிக்கிை?
உன் மனதிலும் உடலிலும் இந்த தீைனுக்கு தரட
என்பகத கிரடைாது கதரியுமா உனக்கு?",
"தீைா..கபாதும், என்ரனப் பார்ப்பரத விட்டுட்டு கபாய்
உன் ஆபிஸ் வர்க் பாரு, உன் பிஏ விக்ைம் கிட்ட இருந்து
கால் வந்தது, நான் சாரை கபச கசால்கைன்னு கசால்லி
இருக்ககன், கபாய் கபசுங்க சார்!",
அவள் எச்சரிக்ரகைாக அவரன விட்டு எழுந்து
நகர்ந்துக் ககாண்டு, இப்கபா என்னப் பண்ணுவ எனும்
ரீதியில் பார்த்தாள். அரத அவன் உணர்ந்து அவன்
புருவத்ரத உைர்த்தி பார்த்தவன்,
"அது என்ன உன் ஆபிஸ் கவரல, அப்கபா கமடம்
ஆபிஸ்ல கவரலப் பார்க்கரலைா! நீயும் வாடி! நம்ம
கசர்ந்து கவரலப் பார்க்கலாம்",

1671
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கசால்லி விட்டு அவன் முகத்தில் இருந்த
ைகசிைப் புன்னரகயில் என்ரன விட்டா நகர்ந்துப் கபாை?
என்ை ககள்வி இருந்தது. அரத உணர்ந்தவள் அவரன
கசல்லமாக முரைத்தாள்.
"கபாதும் தீைா, கபாய் கவரலரை பாரு, எனக்கு
இங்கக கவரல இருக்கு, இங்ககப் பாரு கபட்லாம் எப்படி
கரலந்து கபாய் இருக்கு, அங்கக பாரு உன் ரட எங்கக
கிடக்கு, அரத எல்லாம் நான் எடுத்து ரவக்கணும், நீ
கபாய் உன் ஆபிஸ் ரூமில் உக்கார்ந்து கவரலரை பாரு,
கபா",
என்று அவரன விைட்டிைவள், தன் கவரலயில்
கவனமாக அவரள தன்ரன கநாக்கி இழுத்தான். அவனது
ரககள் அவளின் இரடயில் வழு வழுப்பில் கமய் மைந்து
எல்ரல மீை ஆைம்பிக்க, அவள் அவரன முரைத்து அரத
தட்டி விட்டு நகை முற்பட்டாள்.
"என் கபாண்ணு எப்படி இருக்கானு பார்த்கதன்டி..!!
என்னகமா கைாம்ப பண்ை?",

1672
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஆோ..இரத நான் நம்பணுமாக்கும், அகதல்லாம்
உங்க கபாண்ணு நல்லா கசஃப்பா தான் இருக்கா, கபாய்
கவரலரை பாருங்க சாகை!",
"பிள்ரளகை பிைக்க கபாதாம், இப்கபா தான் புது
மாப்பிரள கபண் மாதிரி ேனிமூனாம்!"
அவள் முணுமுணுத்துக் ககாண்கட கமத்ரதயில்
கரலந்து இருந்த விரிப்ரப சரி கசய்து விட்டு திரும்பினாள்,
அவள் பின்னால் தீைன் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான். நீங்க
இன்னும் கபாகரலைா? என்று ககட்டுக் ககாண்கட அவன்
அங்கு நிைப்பரத எதிர்பாைாத தீட்சண்ைா தடுமாறி
கமத்ரதயில் விழ முைல, தீைன் அவரளப் பிடித்து
நிறுத்தினான்.
"பத்து பிள்ரள பிைந்தாலும் நம்ம புதுசா கல்ைாணம்
ஆன கஜாடி தான்டி, உன் கூட வாழ்ை ஒவ்கவாரு நாளும்
எனக்கு புது நாள் மாதிரியும், அப்கபா தான் நான் புதுசா
பிைக்கிை மாதிரியும் இருக்குடி, ஏன்டி நம்ம ேனிமூன்
கபாகக் கூடாதா?",
என்று ககட்டு அவளின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக
முட்டிைவன், அவள் ரகயில் இருந்த ரடரைப் பார்த்தான்.

1673
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீ ஏண்டி இகதல்லாம் பண்ணுை? அதான் சர்வன்ட்ஸ்
இருக்காங்கல?",
"என் புருஷன் கபாருட்கரள நான் எடுத்து ரவக்கிைது
எனக்கு பிடித்து இருக்கு, இதுக்கு ஏன் சர்வன்ட்?",
அவள் இைல்பாக ககட்டு விட்டு அவன் ரகயில்
இருந்து விலகி அவனின் உரடகரள சரிபார்த்துக்
ககாண்டிருந்தாள்.
"தீைா!!! நாரளக்கு இந்த பிளாக் கலர் ககாட்
கபாட்டுட்டு கபா, உனக்கு பிளாக் கலர் தான் கைாம்ப
அழகா இருக்கு",
அவள் கசால்ல, அவன் பதிகலதும் கசால்லாமல்
அவரனகைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"ஒருதடரவ, உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா என்னனு
கதரிைரல, நீ எகதா பங்சனுக்கு சீஃப் ககஸ்ட்டா
கபாயிருந்த, அப்கபா என் அண்ணன் கூட உன் ரகைால்
பிரைஸ் வாங்கிச்சி, அந்த கபாட்கடாரவ சுட்டு நான்
ைகசிைமா என் டிைஸ்க்கு அடியில் ரவத்து இருந்கதன்,
அதில் தான் முதல் முதலில் உன்ரன பிளாக் கலர்
ககாட்டில் பார்த்கதன், ஒரு நாள் அந்த கபாட்கடாரவ நான்

1674
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைசித்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது அண்ணி பார்த்து
பிைாப்பளம் ஆயிட்டு கதரியுமா? அந்த கபாட்கடாவில்
எவ்களா அழகா கதரியுமா சிரித்துட்டு இருந்த!! இப்பவும்
கண்ணுரலகை நிக்குது, என்ன தான் இப்கபா நீ என்
ேஸ்கபண்ட் ஆனாலும் அப்கபா இருந்த அந்த தீைன் ஒரு
தனி அழகு தான்",
அவள் ைசித்து கசால்லிக் ககாண்டு கபாக அவன்
முகத்தில் புன்சிரிப்புடன் அவரளகை பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தான்.
"தீைா!! நீ ஏன் இங்கககை நிற்கிை! நம்ம ஜிஎம் அந்த
கனடா கம்கபனிஸ் விஷைமா உன்கிட்ட கபசணும்
கசால்லிட்டு இருக்கார், என் முகத்ரதகை பார்த்துக்
ககாண்டு இருக்க?, கவரல கசய்ை ஐடிைா இல்ரலைா?",
அவள் ககட்க, அவன் கவக கவகமாக அவள் அருகக
கநருங்கி வந்தவன், அவள் முகத்ரதப் பற்றி சடாகைன்று
அவளின் இதரழ தன் வசப் படுத்தினான், தீட்சண்ைா
என்ன நடக்கிைது என்று உணரும் முன்கன அந்த இதழ்
முத்தம் நிகழ்ந்து விட்டதில் அவள் திரகப்பரடந்து
அவரனப் பார்த்தாள்.

1675
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீ உணருகிறிைா இல்ரலைா என்று எனக்கு
கதரிைரலடி, ஆனால் உன்கனாட ஒவ்கவாரு கபச்சுகள்,
கசைல்கள்னு எல்லாத்துலயும் உன் காதரல நான் உணர்ந்து
ககாண்கட இருக்ககன்டி, ஐ லவ் யூ..!! நீ இல்லனா நான்
இல்ரலடி",
என்று அவரளக் கட்டிக் ககாண்டான். அவனின் அந்த
அரணப்பில் கமய் மைந்து கண் மூடினாள் தீட்சண்ைா.
எவ்வளவு கநைம் அப்படி நின்றுக் ககாண்டு இருந்தார்கள்
என்று கதரிைவில்ரல, சுவர்க்கடிகாைம் எழுப்பிை சப்தத்தில்
தன் உணர்வுக்கு வந்த தீட்சண்ைா கண்களில் கண்டிப்புடன்
அவரனப் பார்த்து நகர்ந்து, தன் கவரலகளில் மூழ்க,
அப்கபாது தான் அவள் அருகாரமயில் மூழ்க ஆைம்பித்து
இருந்த அவனின் உடலும் மனமும் அவரள மீண்டும்
அவனிடம் கவண்டிைது.
"தீ..நான் உனக்கு இந்த வர்க் எல்லாம் முடிக்க கேல்ப்
பண்ணுவா?",
என்ைவன் அவள் ரகரை பிடிக்க அவள் அரத
ககள்விைாகப் பார்த்தாள். இதான் உதவி கசய்யும்

1676
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
லட்சணமா என்ை ககள்வி அதில் இருந்ததில் தீைன்
புன்னரக கசய்தான்.
"நீங்க எனக்கு உதவி கசய்ைாம இருக்கிைகத கபரிை
உதவி தான், தீைா!! விரளைாடத, ஆபிஸ் ரூம் கபா",
"சரி, நீ உனக்கு உதவி பண்ணரல, நான் அரமதிைா
இங்கககை உக்கார்ந்து இருக்ககன், நீ கவரலரைப் பாரு தீ,
நான் என் தீ கவரல கசய்யும் அழரக ைசிப்கபனாம்",
என்ைவன் அவள் பக்கத்தில் அமை, அவள் தான்
கசய்ை கவண்டிை கவரல மைந்தாள். அரத உணர்ந்த தீைன்
வாய் விட்டு உைக்க சிரித்தான். அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா
அவரன கசல்லமாக அடித்தாள். தன்ரன கநாக்கி ஓங்கும்
அவளின் ரகரை பிடித்த தீைன், அதில் ஒரு முத்தத்ரத
ககாடுத்து விட, உடகன கபாய் ககாபம் ககாண்டு அவள்,
"உன்ரன..!!!",
என்று ரகரை ஓங்கிைவள், அவரன அடிக்க
மனமின்றி அவனின் கன்னத்தில் முத்தம் ககாடுத்து விட்டு
அடுத்து அவன் என்ன கசய்வான் என்று உணர்ந்து ஓட
ஆைம்பிக்க, அவரள ஒகை எட்டில் தாவிப் பிடித்த தீைன்,
அவகளாடு கசர்ந்து சிரித்துக் ககாண்கட கட்டிலில்

1677
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சரிந்தான், அதுவரை அந்த கமத்ரதயில் அவள் மடித்து
ரவத்து இருந்த துணிகள் எல்லாகம அதுவரை அவள்
கசய்த கவரல வீண் என்பது கபால் அங்கக கரலை
ஆைம்பித்தது.
அந்த அைண்மரனயின் மதிை விருந்து அங்கு வந்து
இருக்கும் விருந்தினர்களுக்காக சுரவைாக தைாைாகி அந்த
பிைம்மாண்ட உணவு கமரஜயில் ரவக்கப் பட்டிருந்தது.
அங்கக தஞ்ரசயில் இருந்து வந்து இருக்கும் தன்
மாமனார், மாமிைாரை கவுைவப்படுத்தும் விதமாக தான்
பிைந்த இடமான கர்நாடகாவின் பாைம்பரிை உணவுகளில்
அரனத்து பதார்த்தங்கரளயும் கசய்ை கசால்லி சிவகாமி
கதவி உத்தைவிட்டு இருந்தாள், மூத்த ைாணிக்கு அந்த
அைண்மரனயின் ைாணி அல்லது வாழ வந்த மருமகள்
உணவு விருந்து அப்படி ககாடுக்க கவண்டும் என்பது
அைண்மரனயின் வழக்கம், அதுப் கபாக வந்து இருக்கும்
விருந்தினர் இருந்த இடத்தின் சிைப்பு உணவும் விருந்தில்
இடம் கபற்று இருக்க கவண்டும் என்பதால் தஞ்சாவூரின்
அைண்மரனயில் வாடிக்ரகைாக சரமக்கப் படும் உணவு

1678
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வரககரள சரமக்க உத்தைவு பிைப்பித்து இருந்தாள், அந்த
இைண்டு வரக உணவுடன், வழக்கமாக காஞ்சிபுைம்
அைண்மரனயில் விருந்தினருக்ககன்று சரமக்கப்படும்
விருந்து உணவு பதார்த்தங்களும் நிரைந்து இருந்ததால்
அந்த உணவு கமரஜயில் முழுவதும் வித விதமான உணவு
வரககள் நிைம்பி வழிந்தது. அங்கக தங்க தட்டுகளும்
நாற்காலிகளும் அவர்களின் வருரகக்காக காத்து இருந்தது.
அதில் ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்த பத்மஜா கதவி, அங்கக
பரிமாறி வதற்காக நின்று ககாண்டு இருந்த பணிைாளர்கரள
எல்லாம் அந்த அரைரை விட்டு கவளிகைை கசான்னார்.
அவளின் கசய்ரக புரிைாது ைாகஜந்திை வர்மனும் சிவகாமி
கதவியும் பார்த்தனர், ஆனால் இந்திை வர்மன் ைாரைகைா
எதிர்ப்பார்த்து ககாண்டு இருந்தார்.
"அப்பா!! ைாருக்காக காத்துக் ககாண்டு இருக்ககாம்?
இன்னும் ைாைாவது வை கவண்டுமா?",
என்று ைாகஜந்திை வர்மன் ககட்க, பத்மஜா கதவி பதில்
கசான்னார்.

1679
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இகதா வந்து விட்டாகங்ககள! தீைா வாப்பா வந்து
உக்காரு, இன்ரனக்கு உன் தீ தான் எங்க எல்லாருக்கும்
பரிமாைப் கபாகிைாள்",
என்று அந்த அரையில் புன்னரக முகத்துடன்
நுரழயும் தீட்சண்ைா மற்றும் தீைரனப் பார்த்துக் ககாண்கட
கசால்ல சிவகாமி கதவி முகம் மாறிைது.
"வாம்மா!! தீட்சு, என்ன எங்க எல்லாருக்கும்
பரிமாறுவிைா?",
என்ை பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைாரவப் பார்த்து ககட்க,
அதற்கு தீட்சண்ைா சிரித்துக் ககாண்கட தரலைாட்டி விட்டு
அங்கக இருந்த பதார்த்தங்கரள எடுத்து பரிமாறினாள்.
அவள் இன்முகத்துடன் பரிமாறும் அழரகப் ைசித்துக்
ககாண்கட சாப்பிட மைந்து அமர்ந்து இருந்த தீைன் பத்மஜா
கதவி ரகைால் கசல்லமாக ககாட்டு வாங்கி ககாண்டு
சாப்பிட்டான்.
சிவகாமி கதவி தட்டின் அருகக வந்த தீட்சண்ைா
தைங்கிக் ககாண்கட ஒரு லட்ரட எடுத்து அவளின் தட்டில்
ரவக்க, உடகன சடாகைன்று அவள் எழுந்தாள். அரதக்
கண்ட அரனவரும் நிமிர்ந்துப் பார்த்தனர்.

1680
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எனக்கு பசியில்ரல அத்ரத",
என்று அவள் கசால்ல, பத்மஜா கதவியின் கண்கள்
அவரள கூர்ரமைாகப் பார்த்தது.
"என்ன கதவி! பசியில்ரல என்பது இப்கபா தான்
உனக்கு கதரிந்ததா?",
"ஆமாம் அத்ரத, எனக்கு வாந்தி வருவது கபால்
இருக்கு",
என்று கசான்ன சிவகாமி கதவியின் கண்கள் அவள்
தட்டில் இருந்த அந்த சிவப்பு நிை லட்ரடயும்
தீட்சண்ைாரவயும் மாறி மாறி அருவருப்பு நிரைந்தப்
பார்ரவ பார்த்ததில் தீட்சண்ைாவிற்கு அவளின் மனம்
புரிந்ததில், அதற்கு கமல் அங்கு நிற்க அவள் என்ன
முட்டாளா? உடகன, தன் ரகயில் இருந்த பாத்திைத்ரத
அந்த உணவு கமரஜயில் ரவத்தவள்,
"பாட்டி, நீங்க சாப்பிடுங்க, எனக்கு பசியில்ரல! நான்
சர்வன்ட்ரட கூப்பிட்டு பரிமாை கசால்கைன்",
என்ைப்படி ைாருரடை பதிரலயும் எதிர்ப்பார்க்காமல்
அந்த அரையிரன கவளிகைறி கவரலக்காைர்களிடம்

1681
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விவைம் கசால்லி விட்டு தன் அரை கநாக்கி நடந்தவள்
கண்களில் நீர் திைண்டு இருந்தது.

1682
காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 111
"அவளின் பிடிவாதங்களில்
என்பன இழக்கிபைன்..
அவளின் வாடிய முகத்தில்
என் மனம் பதம்பும் ஓபே பகட்படன்..
அவளின் இதழ் ைட்ட
இடகமல்ைாம் ேக்கபரயாக
இனிக்க கண்படன்..
என்னுள் நிபைந்து என் உயிபர
அவள் வேப்ைடுத்தும் என் காதல்காரி..
அவள்!! இவன் காதல்
ககாண்ட மனதுக்கு கோந்தக்காரி..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் பகக் கூடிய கனவாக

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

1683
 ஹரிணி அரவிந்தன்

உடலும் மனமும் கசார்ந்துப் கபாய் கமத்ரதயில்

படுத்து இருந்தாள் தீட்சண்ைா. அவளின் கண்களில் இருந்து

கண்ணீர் வந்து கசன்று இருந்த தடம் இருந்தது. அகத
கமத்ரதயில் சற்று முன் அவளும் தீைனும் இருந்தப் கபாது
அவள் மனதில் இருந்த உற்சாகம் சிவகாமி கதவியின்
உதாசீனப் கபச்சில் இருந்த இடம் கதரிைாமல் கதாரலந்து
கபாய் இருந்தது. அந்த விருந்தினர் அரையில் இருந்து
வந்து இருந்தவரள,
"நீ உனக்காக உன் சுைமரிைாரதயிரன காப்பாற்றும்
கபாருட்டு சாப்பிடாதது நல்லது தான், ஆனால் அந்த
கபாைாட்டத்தில் உன் வயிற்றில் இருக்கும் என்ரன மைந்து
விட்டாகை அம்மா!!!",
என்று கசால்வது கபால் அவள் வயிற்றில் இருக்கும்
தீைன் ககாடுத்த உயிர், அவள் சாப்பிடாததால் வயிற்ரை
புைட்டிக் ககாண்டு வாந்திரை ககாடுக்க, வாஷ்கபசின்
கநாக்கி ஓடிச் கசன்று இருமுரை எடுத்தவள், அதற்கு கமல்
உடல் முழுவதும் சக்தி வடிந்து கபானவளாய் கசார்ந்துப்
படுத்து விட்டாள். ஆனால் அந்த உடல் ககாண்ட

1684
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கரளப்ரப விட அவள் மனம் தான் மிகவும் கசார்வரடந்து
இருந்தது. கண்கள் மூடினால் சிவகாமி கதவியின்
பார்ரவரைகை அவளின் கண் முன் வந்து நின்ைது.
"அவர் தான் தன் ரகைால் பரிமாறிை லட்டு என்பதால்
தான் வாந்தி வருவது கபால் இருக்கு, என்று கசால்லி
இருக்கிைார், இப்படி எல்லாம் நடக்கும் என்று தான் தீைன்
என்ரன இந்த ரூமிகல சாப்பிட கசால்கிைான் கபால், ச்கச!!
என்ன பார்ரவ!!! அப்பா! எரிச்சலாக வருகிைது, என்ரன
சக மனுஷிைாக கூட மதிக்காத அந்த பார்ரவ! இங்கக
வந்த புதிதில் சாக்கரட என்று என்ரன கசான்னவர் தாகன
அவர்? அப்புைம் இந்த பார்ரவ அவர் பார்ப்பதில்
ஆச்சரிைம் இல்ரல தான்!!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு ரககரள குறுக்கிப் படுத்து
இருந்த தீட்சண்ைா கண்களில் இருந்து நீர் வந்தது. அவரள
பரிமாை கசால்லி அரத சாப்பிட்டு அழகு பார்க்கும், அவள்
பரிமாறும் கபாது தவறுதலாக ககாட்டி விட்டாலும் அரத
ைசிக்கும் அவளது அப்பா சங்கைன் மற்றும் அண்ணன்
திவாகரின் சிரித்த முகங்கள் அவளுக்கு மனதில் வந்து
நின்ைதில்,

1685
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன தான் மனதிற்கு பிடித்தவரனகை கல்ைாணம்
கசய்துக் ககாண்டாலும் சில விஷைங்களில் பிைந்த வீடு
தரும் கசார்க்கத்ரத புகுந்த வீட்டால் எந்நாளும் தை
முடிைாது, கபசாமல் கல்ைாணம் என்ை ஒன்று பண்ணாமல்
காலம் முழுக்க அப்பாவிற்கு மகளாக அண்ணனுக்கு
தங்ரகைாக இருந்திருக்கலாம்",
காலம் கடந்த ஞாகனாதைம் அவளுக்கு ஏற்பட்டது.
"கணவன் அருகாரம கசந்து கபாகும் கபாது தான்
இந்த மனம் பிைந்த வீட்ரட கதடி கதாரலக்கிைது, இந்த
மனம் இருக்கக அப்பப்பா!!! எரதைாவது சார்ந்து இருக்க
கசால்லிகை பற்றுக் ககாலாய் எதிலாவது பற்றிக் ககாள்ளகவ
பார்க்கிைது, ஒருகவரள கபண்கள் மனம் இப்படி தானா?
இல்ரல என் மனம் மட்டும் தான் இப்படி இருக்கிைதா?",
என்று தனக்குள் அவள் ககட்டுக் ககாண்டு ககள்விக்கு
அவளுக்கு விரட கிரடக்கவில்ரல. ஆனால் ஒன்று
மட்டும் அவளுக்கு கதளிவாக புரிந்தது, காலம் முழுக்க
சிவகாமி கதவி தன்னிடம் இகத கபால் நடந்துக் ககாள்வாள்
என்று. அவள் இதுப் கபாலகவ நடந்தால் தீைன் இருந்தும்
தீட்சண்ைா குடும்ப வாழ்வு இனிக்குமா? அவளின் காதல்

1686
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வாழ்வு நிச்சைம் இனிக்கும் தான், அவன் தான் அவரள
தாண்டி அவளின் காதல் தீயில் கரைந்து விடுகிைாகன!
எனகவ அதில் எந்த சந்கதகமும் அவளுக்கு இல்ரல,
ஆனால் அவளின் குடும்ப வாழ்வு? அது இனிக்குமா?
சிவகாமி கதவி மனம் மாறுமா? அது மாைாது எப்படி அந்த
அைண்மரனயில் அந்த குடும்ப வாழ்வு அவளுக்கு
இனிக்கும்? ஏன் என் கமல் அவருக்கு அந்த அளவு
வன்மம்?",
என்று மனது ஓைாமல் எழுப்பிக் ககாண்டு இருந்த
விரடத் கதரிைாத ககள்விகரள உணர்ந்த தீட்சண்ைாவிற்கு,
அவரளப் பார்க்கும் கபாகதல்லாம் சிவகாமி கதவி யின்
முகத்தில் கதரியும் அந்த ககாபம் நிரைந்த முகம்
நிரனவில் வந்து நிற்க,
"என் மீது எந்த அளவு அவருக்கு ஆத்திைம் இருந்தால்
அவைது முகத்தில் அப்படி ஒரு ஆத்திைமும் வன்மமும்
கதான்றும்!! என் வாழ்வில் பிடிக்காதவர்கள், கவறுப்பவர்கள்
என்று எனக்கு ைாருகம இல்ரலகை! ஆனால் ஏன் இவர்
என்ரன இந்த அளவுக்கு கவறுக்கிைார்?",

1687
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஓைாது வீசிக் ககாண்டிருக்க புைலில் சிக்கிை மைம்
கபால், அவள் மனது கதாடர்ந்து ககள்வி கரணகளால்
அவள் மனரத ஆட்டம் காண ரவத்துக் ககாண்டு
இருந்தது.
"அம்மா!! நீ ககாஞ்சம் கநைம் உன் கைாசரனக்கு
முற்றுப் புள்ளி ரவத்து விட்டு தூங்ககன், இல்லனா
சாப்பிடாத உன் கவறும் வயிரை மீண்டும் புைட்டி வாந்தி
எடுக்க ரவத்து விடுகவன்",
என்பது கபால் அவளுக்குள் இருந்த அந்த உயிர்
இருந்த வயிறு அடுத்த அறிகுறிகரள காட்ட கலசாக காட்ட
ஆைம்பிக்க, அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா,
"நீ மட்டும் தான் இவகளா கபரிை அைண்மரனயில்
இந்த அம்மா சாப்பிடாததற்கு கவரலப்படுை, உங்க
அப்பாரவப் பார்த்திைா? ஒருவார்த்ரத என்ரன ககட்கல!
உனக்காககவ இந்த அம்மா எப்படிைாவது தூங்குகிகைன்
கசல்லம்",
என்ைப்படி தன் கண்களில் துளிர்த்து இருந்த நீரை
துரடத்து எறிந்தவள், தன் வயிரை கமன்ரமைாக
தடவிைவள் மனதில் அதன் உள்கள அவளுக்காக துடிக்கும்

1688
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒரு உயிர் இருக்கிைது என்று எண்ணம் எழுந்து ஒரு இதம்
பைவ, அந்த இதம் தந்த சுகத்திகல அவள்
கசார்வாக கண் மூடினாள். கண்களில் கண்ணீர்
வந்ததால் ஏற்பட்ட கரளப்கபா, இல்ரல சாப்பிடாத உடல்
ககாடுத்த கரளப்கபா கமய் மைந்து தூங்கி விட்டாள்
அவள்.
அந்த அைண்மரன வாயிலுக்கக வந்து விட்டான் தீைன்,
அவனின் கண்களும் முகமும் ைாரைகைா எதிர்ப்பார்த்து
அந்த அைண்மரனயின் வாசரலகைப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தது. நடு நடுகவ தன் ரகயில் இருந்த கவளிநாட்டு
உைர் ைக டிஜிட்டல் கடிகாைத்தில் பார்ரவ பதித்துக்
ககாண்கட, அந்த வாயிரல ஒரு பார்ரவப் பார்த்தான்,
அவரன அங்கு எதிர்பாைாத அந்த அைண்மரனயின்
வாட்ச்கமன் பைந்து பவ்ைமாக வணக்கத்ரத தீைரன
கநாக்கி கபாட்டான், அரத தீைன் கண்டுக் ககாள்ள
வில்ரல, அவனது கவனம் எல்லாம் அந்த அைண்மரன
வாயிலிகல இருந்தது. அப்கபாது தூைத்தில் ஒரு கார் வை,
அரதப் பார்த்த தீைன் முகம் தைாைானது. அந்த
அைண்மரன வாயிரல கநாக்கி வந்த கார் தீைரனப்

1689
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்த்ததும் கார் நுரழயும் ககட்ரட வாட்ச் கமன் திைந்து
விட கவண்டிை அவசிைம் இன்றி கவளிகைகவ நின்றுக்
ககாண்டது. அதிலிருந்து இைங்கிை விக்ைம், ரகயில் ஒரு
பார்சலுடன் கவக கவகமாக தன் எஜமாரன கநாக்கி
வந்தான்.
"முட்டாள் ஏன் இவ்களா கநைம்? உனக்காக நான்
இங்கக எல்லாம் வந்து நிற்க கவண்டுமா?",
என்ைப்படி தீைன் விக்ைம் ரகயில் இருந்த பார்சரல
வாங்கினான் தீைன்.
"சாரி சார், மதிை கநைத்தில் அந்த கரட மூடி
விடுவார்கள், ஈவினிங் தான் திைப்பார்களாம், அதனால்
வழக்கமாக கநய் கைாஸ்ட் கபாடும் அந்த தாத்தா எங்ககா
கபாய் விட்டார், அவரை அரழத்து வந்து கரடரை திைக்க
கசால்லி கபாட்டு
வாங்கி வருவதற்குள் கநைமாகி விட்டது சார்!",
விக்ைம் கசால்ல, தீைன் கமௌனமாக ஒருமுரை அந்த
அைண்மரனயில் தன் அரை இருக்கும் அந்த இடத்ரத
திரும்பிப் பார்த்து ஒரு கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டவன்,
விக்ைரமப் பார்த்தான்.

1690
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னடா விக்ைம் இந்த வாழ்வு!! குடும்பமும் அதன்
ககாட்பாடுகளும் சில கநைங்களில் நம் கழுத்ரத
கநரிக்கிதுடா"
தீைனின் அந்த கவரல கதாய்ந்த முகம் விக்ைமின்
மனதிற்கு வருத்தத்ரத ககாடுத்தது. அவன் அச்கசா என்ன
சார் ஆச்சு? கமடம் எங்க சார்? அவங்களுக்கு என்ன
ஆச்சு? என்கைல்லாம் ககட்கலாம் ஆனால் அவன் அப்படி
ககட்க மாட்டான், காைணம் அவனுக்கு கதரியும் அவன்
எல்ரல எது கவன்று , என்ன தான் சில கநைங்களில் ஒரு
கதாழரனப் கபால் தீைன் தன்னிடம் தன் மனதில்
இருப்பரத ககாட்டினாலும் அரத காதில் வாங்கி தன்
மனதிகல புரதத்துக் ககாள்வான், அவ்வளவு தான், பின்
அவன் உயிகை கபானாலும் அவனிடம் இருந்து அந்த
விஷைத்ரத எளிதில் ைாைாலும் வாங்க முடிைாது,
அவரனத் தாண்டி அந்த விஷைம் எங்கும் கசல்லாது,
ைாகஜந்திை வர்மகனா சிவகாமி கதவிகைா ககட்டால் கூட
அவன் வாய் திைவாது. அவனின் அத்தரகை விசுவாசத்தால்
தான், தான் தன் மரனவிரை கைம் பிடிக்க காைணமான,
அவனால் அந்த தன் மரனவியின் ரடரி, தன் மரனவி

1691
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதாரலக் காட்சியில் காட்சிப் கபாருளாக மாறினாலும்
அவரன கபரிதாக தன் வழக்கமான பாணியில் தண்டிக்க
வில்ரல தீைன்.
"நீ அனுப்பி இருந்த கமயில்கரள பார்த்கதன், அதற்கு
ரிப்கள அனுப்பி இருக்ககன், அத்கதாடு ஒரு சில
டாக்குகமண்ட்களும் அனுப்பி இருக்ககன் பாரு, அரத
நம்ம ஜீஎம் அருள் கார்த்தியிடம் கசால்லி பார்க்க கசால்லு,
நாரள எனக்கு ைாரு அப்பாயின்கமண்ட் ககட்டாலும்
பதிகனாரு மணிக்கு கமல் பிக்ஸ் பண்ணு, அப்புைம் வர்மா
குருப்ஸ் ஜிஎம்ரம என்னிடம் மாரல ஆறு மணிக்கு கமல்
கபச கசால்லு",
"ஓகக சார், உங்களுக்கு ஏழு மணிக்கு கனடா
பிைான்ச்சின் ஜிஎம் ஆல்பர்ட் கூட மீட்டிங் இருக்கக சார்?",
"ஓகக, அப்கபா இரத ோஃப் ஆன் ேவர்
டிஸ்கஸ்ஷனா பிக்ஸ் பண்ணிடு, நாரள தான் நானும்
கமடமும் ஆபிஸ் வருகவாம், அதி முக்கிைமான முடிவுக்கு
மட்டும் எனக்கு கால் பண்ணுங்க, நீ கபாகலாம் விக்ைம்",

1692
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சற்று முன் தன் குடும்பத்ரத பற்றி கவரல கதய்ந்த
முகத்துடன் கபசிக் ககாண்டு இருந்த தீைனா இது என்று
எண்ணி விைக்கும் அளவுக்கு தீைன்
முகமும் கதாைரணயும் அவன் அலுவலக
விஷைத்ரதப் பற்றி கபசும் கபாது கண கநைத்தில் மாறி
இருக்க, அவனின் அந்த கம்பீைத்திலும் ஆளுரமயிலும்
மனதிற்குள் எண்ணி விைந்து ககாண்கட விக்ைம் கசன்ைான்.
"இதனால் தான் இவர் இந்த பிசிகனஸ் உலகில்
முடிசூடா மன்னனாக , ைாைாலும் கநருங்க முடிைாத வீழ்த்த
முடிைாதவைாக திகழ்கிைார்",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட காரில் ஏறி தீைன் ஆபிஸ்
கநாக்கி கசல்லும் சாரலயில் கலந்தான் விக்ைம், தீைனின்
கதாழில் நிறுவனங்கரள ப் கபாறுத்த வரை அவன்
அலுவலகங்களுக்கு அன்ைாடம் கசன்ைாலும் கசல்ல
வில்ரல என்ைாலும் கவரல சரிைாக நடக்கும், காைணம்
அங்கு ககாடுக்கப் படும் சம்பளமும் அங்கு கவரல
கசய்வதால் கவளிகை கிரடக்கும் மரிைாரதயும்
அத்தரகைது. அகத கநைத்தில் அங்கக பணிக்கு
அமர்த்தப்படுவர்கரள எளிதில் கதர்ந்து எடுத்து விட

1693
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மாட்டார்கள், அதி திைரமைான வர்களுக்கு மட்டுகம அங்கு
அனுமதி, அதனால் தான் தனக்கு கீழ் உள்ள
அதிகாரிகளிடம் கபாறுப்ரப ஒப்பரடத்து விட்டு பாதி
நாட்கள் கவளிநாட்டில் தங்கி அங்கு தனக்கு உள்ள
பிசிகனரஸ கவனிப்பான் தீைன்.
"ஏசிரை கூடப் கபாடாமல் தூங்கிட்டு இருக்காகள!!",
என்ைப்படி ஏசிரை ஆன் கசய்து விட்டு கமத்ரதயில்
சுருண்டு ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் மூழ்கி இருக்கும் தன்
மரனவிரைப் பார்த்தான் தீைன், அவளின் கன்னங்களில்
இைங்கி காய்ந்து கபாய் இருந்த கண்ணீர் தடத்ரத பார்த்த
தீைனுக்கு மனது வலித்தது.
"என் குழந்ரதரை சுமந்துக் ககாண்டு இருப்பவரள
குழந்ரத கபால் பார்த்துக் ககாள்ளாது அவள் காைப்
படுவரதப் பார்த்துக் ககாண்டு இருக்ககன்",
"தீ..எழுந்திருடி!!!..தீ!!!!",
அவரள அவன் உலுக்க அவனின் அந்த சப்தத்தில்
அவள் கமல்ல கண் விழித்துப் கமௌனமாக அவரனப்
பார்த்தாள்.

1694
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"வாடி சாப்பிடலாம், நீ பசி தாங்க மாட்ட!
கபாதாததுக்கு என் கபாண்ணு கவை இருக்கா, உடம்பு
என்னத்துக்கு ஆகைது, இப்பகவ கலட் ஆயிட்டு! கமான்,
எழுந்திரு, வாடி! வா சாப்பிடலாம், பாரு முகம்லாம்
ஜூனிைர் தீகைாட அம்மாவுக்கு எப்படி வீங்கி
இருக்குப்பாரு",
என்ைப் படி அவளின் முகத்தில் இருந்த கரலந்து
கிடந்த முடிகரள சீர்ப்படுத்திைவன், அவரள அரழத்தான்.
"கபாடி, கபாய் ோன்ட் வாஷ் பண்ணிட்டு வா",
"எனக்கு சாப்பாடு கவண்டாம், நான் இதற்கு கமல்
அந்த ககஸ்ட் ரூமிற்கு வை மாட்கடன், என்ரன கதாந்தைவு
கசய்ைாதீங்க பிளீஸ்",
என்று கசார்வாக கசால்லி விட்டு அவள் படுக்க முைல,
ஆனால் அவரள படுக்க விடாது வாந்தி வைகவ, எழுந்து
வாஷ் கபசின் கநாக்கி ஓடிைவள் கபரும் சப்தத்துடன்
வாந்தி எடுத்து விட்டு, கண்கள் கசருகி அவள் உடல்
கரளப்பு தாங்காது மைங்கி விழ முற்படும் கபாது தீைனால்
அவள் பிடிக்கப்பட்டு இருந்தாள், தன் ரகயில் இருந்த தன்
மரனவிரைப் பார்த்த தீைன் முரைத்தான்.

1695
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"காரலயிலும் சரிைா சாப்பிடரல, மதிைம் ஒரு கிளாஸ்
தண்ணீர் கூட குடிக்கரல, பிடிவாதத்துக்கு கபாைந்தவகள!
உன் மனதில் என்னடி நிரனத்துக் ககாண்டு இருக்க? வா
என் கபாறுரமக்கும் ஒரு எல்ரல இருக்கு, வந்து ஒழுங்கா
சாப்பிடு, என் கபாண்ணு இருக்கானு அவங்க அம்மா கமல்
ரக ரவக்க மாட்கடனு நிரனத்துக் ககாள்ளாகத!",
"உங்க அம்மா அப்படி பார்த்து கபசிைரதயும் கண்ட
பின்னால் நான் அந்த விருந்து சாப்பாட்ரட சாப்பிடுகவனு
நிரனத்தீங்ககளா?",
"உன் மனது எனக்கு கதரிைாதாடி? அதுக்காக தான்
நான் இன்கனாரு
ஒரு ஸ்கபஷல் வாங்கி ரவத்து இருக்ககன்",
அவன் கசால்வரத கண்டுக் ககாள்ளாது எங்ககா
கவறித்துக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைா கண்கள் கலங்கி
இருந்தது.
"நான் ஒரு முடிவு எடுத்து இருக்ககன்!",
"ஓ..!!",
அவன் கசான்னரத அவள் காதில் வாங்கிக் ககாள்ள
வில்ரல என்று அவனால் உணை முடிந்ததில் அவனுக்கு

1696
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாபம் வந்துக் ககாண்கட இருந்ததில் அவன் அரத
கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டு ஒகை வார்த்ரதயில் பதில் கசால்லி
அவரளப் பார்த்தான்.
"தீைா, நீ ஏன் உன் அம்மாவின் ஆரசக்காக உங்க
அைச பாைம்பரிைத்தில் இருந்கத ஒரு கபண்ரண இன்கனாரு
கல்ைாணம் பண்ணிக் ககாள்ள கூடாது?, எனக்கு தான்
இகதா உன் குழந்ரத இருக்கிைான், உன்ரன காலம்
முழுக்க என் மனதில் சுமந்து ககாண்டு இருக்க உன் மீதான
காதல் தீ இருக்கு, நீ உன் அம்மாவின் விருப்பத்திற்ககற்ப
உங்க வம்சத்தில் இருந்து கபண் எடுத்து கல்ைாணம் கசய்து
ககாண்டு மகிழ்ச்சிைா இரு, நான் கவணும்னா நம்ம
கல்ைாணத்துக்கு முன்னாடி நீ கசான்னல? அந்த ரிசார்ட்டில்
எங்கைாவது இருந்து விடுகைன்",
"ஓ!! அப்கபா இந்த இரளை ைாணி பட்டம்?",
"எதுவும் எனக்கு கவண்டாம், எல்லாத்ரதயும்
விட்டுட்டு தான்"

1697
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 112
"அவபை எல்ைாமுமாக ஆனப்
பின்..
அவள் பிரிபவ பைச்சில் கூட..
விரும்புவானா இவன்?
இராட்ேசி..
உன்பன தண்டித்து இவபன
உயிபராடு ககால்ைாபதடி..
உனக்கு மட்டுபம கோந்தமான
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் நிபனவுகளுக்கு கோந்தமான இந்த

தீ(ரு)ரன்❤️

"பளார் !!",

தீட்சண்ைாவின் கன்னத்தில் விழுந்த அவளின் தீைன்

ககாடுத்த அந்த அரையில் நிரல தடுமாறி கீகழ விழாது,
கமௌனமாக அந்த அரையிரன வாங்கிக் ககாண்டு எந்த
வித சலனமும் இன்றி அமர்ந்து இருந்தாள். அரதப் பார்த்த

1698
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைனுக்கு இன்னும் அதிகமாக ககாபம் வந்தது. தன்
ககாபத்ரத கண் மூடி கட்டுப் படுத்த முைன்று அது
முடிைாது கபாககவ,
"ச்கச!!!!!!",
என்று எரிச்சலுடன் தன் காலால் அந்த கட்டிரல எட்டி
உரதத்தான்.
"மனுஷிைாடி நீ? எப்கபா பார்த்தாலும் மனுஷரன
கடன்ஷன் படுத்திட்கட இருக்க? ஓ! புள்ரள வந்தா அந்த
புள்ரளகைாட அப்பன் கவணாமா உனக்கு? கமடம் தனிைா
இருந்து டுவீங்ககளா? அப்புைம் எதுக்குடி என்ரன
காதலித்த? கல்ைாணம் பண்ணுன?",
அவனின் ககாப முகத்ரத பார்க்ககவ தீட்சண்ைாவிற்கு
அச்சமாக இருந்ததில் அவள் தரல குனிந்தப்படி
அமர்ந்தாள். அரத உணர்ந்த தீைன் இன்னும் அதிக
ககாபத்ததுடன் அவள் கன்னத்ரத இறுக பற்றி, அவளின்
முகத்ரத நிமிர்த்தி பார்த்தான். அவனின் அந்த இரும்பு
பிடியில் அவளது கன்னம் கன்றி சிவந்தது.
"இத்தரன நாட்கள் நம்ம வாழ்ந்த வாழ்க்ரகரை
மைந்துட்டு உன்னால் எப்படி ஒரு கசகண்ட்டில் அப்படி

1699
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபச முடியுதுடி? ைாட்சசி, நீ ஆைம்பத்தில் இருந்கத என்ரன
விட்டு பிரிந்து கபாக தான் பார்க்கிை! உன் அம்மாவின்
கடத் அப்பகவ நான் கவண்டானு கசான்னவள் தாகன நீ?
இப்கபா நீ கசால்வதில் கபரிதாக ஆச்சிரிைம் இல்ரல தான்,
இந்த புள்ரள கபாதும் கபாகைன்னு கசால்றிகை! உனக்கு
என்கிட்ட இருந்து இந்த குழந்ரத மட்டும் தான் கவணும்னா
நான் எதுக்குடி இந்த தாலிரை உன் கழுத்தில் கட்டிகனன்?
இரத கட்டாமகல நமக்குள் எல்லாகம நடந்து இருக்க
கசய்து இருப்கபகன! அப்கபா அந்த மீடிைா வில்
கசான்னதுக்கும் நீ கசால்வதுக்கும் என்னடி
வித்திைாசம்?கபசுைாளம் கபச்சு! ஓகக! உனக்கு இரளை
ைாணி பட்டம் கவண்டாம், கம்கபனிகளின் கபாறுப்புகள்
கவண்டாம், இந்த அைண்மரன கவண்டாம், சரி, உனக்கு
நான் கூட கவண்டாம்னு நீ எப்படிடி முடிவு பண்ணலாம்?,
என் புள்ரளக்கு நான் கவண்டாம்னு நீ எப்படிடி முடிவு
பண்ணலாம்? உன் காதல் தீயில் பற்றி எரிந்து அதில் நான்
குளிர் காயும் கபாது என்ரன மட்டும் தனிைா விட்டுட்டு நீ
எங்கடி கபாை? ஆைம்பத்தில் இருந்கத உன்ரன ப் பற்றி
மட்டும் முடிவு எடுக்கிைாகை? என்ரனப் பற்றி என்

1700
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனரதப் பற்றி ககாஞ்சம் கைாசித்துப் பார்த்தாைா? நீ
இல்லாம என்னால் வாழ முடியுமா டி? கசால்லுடி? நான்
இல்லாம, என்ரன இன்கனாருத்தி ரகயில் உன்னால் தை
முடியுமா? பதில் கசால்லுடி"
"பளார்..!!!!",
அவன் மீண்டும் ஒரு அரை அவள் கன்னத்தில்
ககாபத்ரத தாங்க முடிைாது விட, அவள் கமௌனமாக தரல
குனிந்து இருந்தாள், இந்த முரை அவளின் கண்களில் நீர்
கலங்க ஆைம்பித்து இருந்தது.
"தீ என் கபாறுரமரை நீ கைாம்ப கசாதித்து பார்க்கிை!
நான் என் குழந்ரத உன் வயிற்றில் இருப்பதால் உன்ரன
ரக நீட்ட மாட்கடன், ககாபப்படமாட்கடன் என்று நிரனத்து
இது கபால் எல்லாம் கபசிக் ககாண்டு இருக்கிைாைா?
இல்ரல, என் ககாபத்ரத கசாதித்துப் பார்க்க ஆரசப்பட்டு
இதுப் கபால் கபசிக் ககாண்டு இருக்கிைாைா?, அம்மா
அப்படி கசால்லி இருக்க கூடாது தான், ஆனால் நீ அந்த
இடத்ரத விட்டு கிளம்பிை பின் நானும் அங்கக
சாப்பிடரல கதரியுமா? நீ பரிமாறினா தான்
சாப்பிடுகவாம்னு அங்கக தாத்தாவும் பாட்டியும் உனக்காக

1701
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சாப்பிடாமல் உக்கார்ந்து இருக்காங்கடி, நீ அம்மா அந்தப்
பார்ரவ பார்த்ததும் நீ நிச்சைம் அந்த விருந்து சாப்பாட்ரட
சாப்பிட மாட்கடனு கதரிந்து தான் உடகன விக்ைமுக்கு
ஃகபான் பண்ணி உனக்கு பிடித்த கநய் கைாஸ்ட் வாங்கி
வைச் கசான்கனன், இந்த கநைத்தில் அந்த கரட ஓபனில்
இல்லாததால் அரத வாங்கி வை கலட் ஆகிட்டு,
"அவள் மனசு கைாம்ப கஷ்டப்பட்டு இருப்பாள்,
அவரள முதலில் சமாதானப் படுத்தி கூட்டிட்டு வா வர்மா,
அவள் வந்தப் பிைகு தான் நாங்க சாப்பிடுகவாம்னு "
அங்கக அந்த வைதானவங்க உனக்காக பட்டினியுடன்
காத்து கிடக்காங்க! ஆனால் உனக்கு உன் பிடிவாதம்,
தன்மானம் கபரிது அப்படி தாகன? கசா நீ இது
எல்லாத்ரதயும் மைந்து விட்டு என்ரன தூக்கி எறிந்து
விட்டு கபாய்டுவ? அவங்க உன் கமல் ரவத்து இருக்கும்
நம்பிக்ரகரையும் மரிைாரதரை உரடத்து நீ கபாய்
விடுவ? அப்படி தாகன? என்ரன, என் சிரிப்ரப, என்
முகத்ரத, என் மனரதனு என்ரனச் சார்ந்த எல்லாத்ரதயும்
விரும்பிைவள் என்கனாட இருந்தால் வரும் கஷ்டத்ரதயும்
விரும்பனும்"

1702
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்படி விரும்பிைதால் தான் இங்கக
இவகளா நாள் இருக்ககன்!! உன் கமல் ககாண்ட
காதலால் தான் நான் இங்கககை இருக்ககன் தீைா!!! என்னால்
உன் அம்மா கபசும் கபச்சுக்கள் தாங்க முடிைவில்ரல தீைா!!
நீ அந்த கம்கபனி கபாறுப்புகரள என்னிடம் ககாடுத்த தில்
இருந்து அவரின் கபச்சுக்கள் உண்டாக்கும் என் மனக்
காைம் என்னால் தாங்க முடிைவில்ரல, உன் கமல் நான்
ககாண்ட காதலுக்காக நான் அவங்கரளப் கபாறுத்துக்
ககாண்டுப் கபாகிகைன், என் மனது எந்த அளவுக்கு
அவங்களால் பாதிக்க பப் பட்டிருந்தால் நான் இந்த
முடிரவ எடுத்து இருப்கபன் என்று நீ கைாசித்துப் பாரு,
ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி நான் கசான்ன
வார்த்ரதகரள கசால்ல நானும் என் மனசும் எவ்களா
கஷ்டப்பட்கடாம்னு எனக்கு மட்டும் தான் கதரியும்",
அவனின் அந்த அரைகரள வாங்கிக் ககாண்டு அவள்
கமல்லிை குைலில் கசான்னாள்.
"ஓ..!!!! சரி, இனி நீ அம்மாவின் ரூமுக்கு கபாக
கவண்டாம், அவங்களுக்கு நான் தனிைா நர்ஸ் அகைஞ்ச்
பண்ணச் கசால்கைன்",

1703
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆனா..நா..",
"அம்மா ரூமுக்கு நீ கபாக கவண்டாம், நான்
அவங்களுக்கு தனிைா நர்ஸ் அகைஞ்ச் பண்ணச்
கசால்கைன்னு கசான்கனன்!!",
அவனின் குைல் அழுத்தமாக அவரள கநாக்கி
ஒலித்ததில் அவள் எதுவும் கபசாது கமௌனமாக நின்ைாள்.
"இந்தா..!!!!",
அவன் நீட்டிை கநய் கைாஸ்ட்ரட அவள் வாங்காது
அவன் முகத்ரதப் பார்த்தாள்.
"உனக்காக தான் வாங்கி வைச் கசான்கனன், இரத
சாப்பிட்டு விட்டு அங்கக ககஸ்ட் ரூமில் உனக்காக
பட்டினிைாக காத்து ககாண்டு இருக்கும் தாத்தா பாட்டிக்கு
பரிமாறி அவங்கரள சாப்பிட ரவ, அவங்க கைண்டு கபர்
கமரலயும் ககாஞ்சமாவது உனக்கு மரிைாரத இருந்தால்
ககஸ்ட் ரூமுக்கு கபா, இல்ரலனா இங்கக இருந்து விடு,
நான் உன்ரன தடுக்க மாட்கடன்",
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் நடக்க
ஆைம்பித்தான்.

1704
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நான் ககஸ்ட் ரூம் கபாகைன், ஆனால் நான் சாப்பிட
மாட்கடன்",
என்ை அவளின் குைல் ககட்டு அவன் நரட நின்ைது.
அவன் அவரள உக்கிைமாக திரும்பிப் பார்த்தான்.
"நீ எகதா முடிவுடன் தான்டி இருக்க!!!",
"ஆமா!! நீங்க சாப்பிடாத வரை நானும் சாப்பிடக்
கூடாது என்ை முடிவு",
உடகன வந்த அவளின் பதிலில் அவன் அவரள
நிமிர்ந்து முரைத்தான்.
"ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி விட்டுட்டு கபாகைன்னு
ஒரு வார்த்ரத கசான்னல? அதிகல என் மனமும் வயிறும்
நிரைந்து விட்டது, உன் அக்கரைக்கு நன்றி!!",
என்று அவன் ககஸ்ட் ரூம் கநாக்கி நடக்க, தீட்சண்ைா
அவன் பின்னாகல நடந்தாள். தன் முன்கன நடந்து
கசல்லும் தீைனின் கம்பீை நரடரை பார்த்துக் ககாண்கட
அவன் பின்னால் நடந்தாள் அவள்.
அவள் மனதில் சிவகாமி கதவி குைல் ஒலித்தது.
"உன்னால் தான் என் மகன் வாழ்வில் நிம்மதி இல்ரல,
கே!! ஒண்ணு நல்லா கதரிந்துக் ககாள்! நீ இருக்கும் இடம்

1705
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒண்ணும் நிைந்தை இடம் இல்ரல! அது இன்கனாருத்தி
இடம்! நீ அங்கு இருக்கப் கபாவது ககாஞ்ச நாள் தான்,
அரத மனதில் ரவத்துக் ககாண்டு நடந்துக் ககாள்,
இருக்கும் இந்த ககாஞ்ச நாளில் வாழ்ந்து பார்த்து விடு,
ஏனா இந்த இடம் கரடசி வரைக்கும் நிரலக்க
கபாவதில்ரல",
மதிை உணவுக்கு முன் சிவகாமி கதவி அரைக்கு
மருந்து ககாடுக்க தீட்சண்ைா கசன்ைப் கபாது ைாரிடகமா
கபான் கபசிவிட்டு அவரளப் பார்த்து சிவகாமி கதவி
கசான்ன வார்த்ரதகள் இரவ. அந்த வார்த்ரத ககட்டு
மனம் அதிர்ந்து கபாய் திரும்பிைவரள தான் பத்மஜா
கதவி உணவுப் பரிமாை அரழக்க, அவள் தன் கணவரன
அரழத்து வருவதாக கூறி தன் அரைக்கு வந்து தீைரன
அரழத்துக் ககாண்டு அந்த விருந்தினர் அரைக்கு
கசன்ைாள். அங்கக அவள் பரிமாறும் கபாது தான் சிவகாமி
கதவி அவள் பரிமாறிைரத சாப்பிடவில்ரல. எல்லாம்
கசர்ந்து தீட்சண்ைா வின் காைப் பட்டிருந்த மனரத கமலும்
காைமாக்க, அந்த காைம் ஏற்படுத்தும் வலி தாங்காது தன்
மனக் குமுைல்கரள அவனிடம் ககாட்டி விட, அவளின்

1706
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காதலில் மூழ்கி தினம் முத்கதடுத்து ககாண்டு இருக்கும்
அவகனா அவள் கூறிை வார்த்ரதகளின் கனம் தாங்காது
அவனின் உச்சக்கட்ட ககாபத்ரத அவளிடம் காட்டி
விட்டான், அரத எண்ணிக் ககாண்கட தன் கண்ணத்ரத
தடவிைவளுக்கு அவனின் அந்த அரை இனித்தது. "நீ
மட்டும் தான் கவண்டும்", என்று அவரள விட்டுக்
ககாடுக்க இைலாது, அவளின் பிரிவு என்பரத வாய்
வார்த்ரதைால் கூடத் தாங்க இைலாத அளவுக்கு அவன்
ககாபம் ககாண்டு அரைந்த அரை அல்லவா அது.
ைதார்த்தமாக அவரள திரும்பிப் பார்த்த தீைன் இறுகிை
முகத்துடன் கசான்னான்.
"நான் இன்ரனக்கு உன்ரன ரக நீட்டிைதற்காக
மன்னிப்பு ககட்க மாட்கடன்டி, என் மனம் உன் கமல் தாங்க
முடிைாத அளவுக்கு ககாபத்தில் இருக்கு, நீ கபசிை
கபச்சுக்கள் என் உச்சக்கட்ட ககாபத்ரத ஏற்படுத்திைது,
காைணம் நீ கசான்ன வார்த்ரதகள் அப்படி ைாப்பட்டது,
அந்த வார்த்ரதகரள மன்னித்து அதற்காக நான் ககாடுத்த
அரைக்கு மன்னிப்பு ககட்கிை அளவுக்கு கபாறுரமயும்
கபருந்தன்ரமயும் எனக்கு இல்ரல",

1707
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அந்த
விருந்தினர் அரையில் நுரழந்தான்.
"கே பத்மா !! அவங்க வந்துட்டாங்க!!",
என்ை இந்திை வர்மன் குைல் ககட்டு அந்த அரையில்
இருந்த கசாபாவில்
அமர்ந்து இருந்த பத்மஜா கதவி எழுந்து வந்தாள்.
அவர்களின் இருவரின் முகத்ரதப் பார்க்க தீட்சண்ைாவிற்கு
சங்கடமா இருந்தது.
"அம்மாடி தீட்சு! சிவகாமி அப்படி நடந்துக்
ககாண்டதற்காக அவள் சார்பாக நான் மன்னிப்பு ககட்டுக்
ககாள்கிகைன்",
என்று பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைா வின் ரகரைப்
பிடித்துக் ககாண்டு ககட்க, அவள் சங்கடமாக தன்
ரககரள உருவிக் ககாண்டாள்.
"அய்கைா பாட்டி!! நீங்கப் கபாய் என்னிடம் மன்னிப்பு
ககட்பதா!!! என்னப் பாட்டி இது?, வாங்க முதலில்
உக்காருங்க! தாத்தா நீங்களும் உக்காருங்க, நான் சாப்பாடு
பரிமாறுகிகைன்",

1708
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி அவள் நகை, பத்மஜா கதவி அவளின்
ரகரை பிடித்து இழுத்து வலுக்கட்டாைமாக அந்த
நாற்காலியில் அமை ரவத்து அவள் முன்கன தட்ரட
எடுத்து ரவத்து விட்டு தன் கணவரன அரழத்தாள்.
"என்னங்க!!",
அதற்காககவ காத்து இருந்தரத கபால இந்திை வர்மன்
தீைரன அரழத்து வந்து தீட்சண்ைாவின் பக்கத்தில் அமை
ரவத்தார்.
"அய்கைா!!! தாத்தா! என்ரன விடுங்க! எனக்கு பசி
இல்ரல",
அவன் மறுக்ககவ அரத தன் ஒகை முரைப்பால்
அடக்கிை இந்திை வர்மன் அங்கு இருந்த உணவு
பதார்த்தங்கரள தீைனுக்கு பரிமாை ஆைம்பிக்க, பத்மஜா
கதவி தீட்சண்ைாவிற்கு பரிமாை ஆைம்பித்தாள்.
"பாட்டி..!!! எனக்கு கவண்டாம் பிளீஸ்",
தீட்சண்ைாவின் இரைஞ்சல் குைல் ககட்டு அவளின்
தட்ரட கநாக்கி கபான பத்மஜா கதவி,
"ஓ!! நீ இரத சாப்பிட மாட்டல, இரும்மா, உனக்கு
ஒண்ணு இருக்கு",

1709
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவள் இன்டர்காரம எடுத்தாள், சில கநாடிகளில்
கஜாதி அங்கக தீைன் வாங்கிை அந்த கநய் கைாஸ்ட்
பார்சலுடன் பிைசன்னமானாள். அரத வாங்கி விட்டு
அவரள அனுப்பிை பத்மஜா கதவிரை ஆச்சிரிைத்துடன்
தீட்சண்ைா பார்த்தாள்.
"இப்கபா நீ சாப்பிடுவனு நிரனக்கிகைன் தீட்சும்மா!",
என்ைவள் அவள் தட்டில் பரிமாறினாள்.
"சண்ரட கபாடுதுங்களாம் சண்ரட!! இவள்
சாப்பிடரலனா அவன் சாப்பிட மாட்டானாம்! அவன்
சாப்பிடரலனா இந்த அம்மிணி சாப்பிட மாட்டாங்களாம்,
ஆனாலும் கைண்டு கபருக்கும் சண்ரடைாம்",
என்று பத்மஜா கதவி கசால்லி விட்டு புன்னரகக்க,
"அப்படிகை நம்மள மாதிரில பத்மா?",
என்ை இந்திை வர்மன் ககள்விக்கு அவரை திரும்பி
பார்த்த பத்மஜா கதவி முரைத்தாள்.
"அடடா!! என்ன மலரும் நிரனவுகளாக்கும்! அங்கக
பாருங்க உங்க வர்மா தட்டில் பாைசம் தீைப் கபாகிைது,
அரத கவனிங்க முதலில்",

1710
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவள் கசான்னதும் இந்திை வர்மன் அசடு
வழிந்தப்படி தீைனுக்கு பரிமாை, அரதக் கண்டு தீட்சண்ைா
சிரித்து விட்டாள். உடகன தீைன் நிமிர்ந்துப் அவரளப்
பார்த்து முரைக்க அவளின் சிரிப்பு நின்ைது.
"வர்மா!! உன் கபாண்டாட்டி தட்டில் இருப்பரத எடுத்து
அவளுக்கு ஊட்டி விடுப்பா",
பத்மஜா கதவியின் குைல் ககட்டு, தீைன் அரத காதில்
வாங்காதது கபால் கண்டுக் ககாள்ளாது அவன் பாட்டுக்கு
சாப்பிட்டு ககாண்கட இருந்தான்.
"வர்மா, உன் கபாண்டாட்டிக்கு ஊட்டி விடுனு
கசான்கனன்",
என்று பத்மஜா கதவியின் குைல் கட்டரளைாக ஒலிக்க,
இந்திை வர்மன் குைலும் கசர்ந்துக் ககாண்டது.
"எனக்கு கல்ைாணம் ஆனப் புதிதில் உன் பாட்டி ஒரு
முரை கூட அவள் ரகைால் சாப்பிட்டகத இல்ரல
கதரியுமா வர்மா? நான் தான் எப்கபாதும் ஊட்டி..",
என்று அவர் கசால்லி முடிப்பதற்குள்
பத்மஜா கதவியின் குைல் குறுக்கிட்டது.
"இப்கபா இந்த விளக்கம் கைாம்ப அவசிைமாக்கும்!!!",

1711
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ககட்டவள் முகத்தில் அந்த வைதிலும் படர்ந்த
நாணத்தின் சாயிரலப் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு
ஆரசைாக இருந்தது. இந்த வைதிலும் அவள் முகத்தில்
இப்படி ஒரு நாணம் பைவுகிைது என்ைால் அவர்கள்
இருவரும் எப்படிகைப் பட்ட காதல் வாழ்வு வாழ்ந்து
இருப்பாங்க? ஏன் எனக்கு மட்டும் அது நிரலக்கல?",
என்று அவள் மனம் ககள்வி ககட்டு அதன் விரளவாக
கண்கரள நீர் சூழ ஆைம்பித்து இருந்ததில், அரத கட்டுப்
படுத்த முைன்ைாள் அவள்.
"அகதல்லாம் ஊட்டிை வரை கபாதும் தாத்தா!! அதற்கு
தான் உங்க கபத்தி எனக்கு நிரைை மைக்க முடிைாத
பரிசுகரள ககாடுத்து ககாண்டு இருக்கிைாள்",
என்று கசப்புடன் கசான்ன தீைன் அதுவரை சாப்பிட்டது
கபாதும் என்று எழ முைல, பத்மஜா கதவியும் இந்திை
வர்மனும் ஒருவரை ஒருவர் கைாசரனயுடன் பார்த்துக்
ககாண்டனர்.
"வர்மா!!! நான் உன்ரன எழுந்து இருக்ககவ கசால்லல!
உன் தீக்கு சாப்பாடு ஊட்டி விடச் கசான்னதா ஞாபகம்,

1712
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பாட்டியின் கபச்சுக்கு மதிப்பு ககாடுக்க வில்ரல என்ைால் நீ
தாைாளமாக கபா",
பத்மஜா கதவியின் குைல் கட்டரளைாக ஒலிக்க, அந்த
இடத்ரத விட்டு எழுந்த தீைன் மீண்டும் அமர்ந்து
தீட்சண்ைா தட்டில் இருந்த உணரவ எடுத்து அவளுக்கு
அவள் முகம் பார்க்காது ஊட்டி விட முைல, அவன் ஊட்டி
விடும் கபாது அதுவரை அவள் அடக்கி ரவத்து இருந்த
கண்ணீர் அவன் ரகயில் பட்டுத் கதறித்தது. அவள் அவன்
முகத்ரதகைப் பார்த்தாள். அவளின் கண்கள் அவனிடம்
மன்னிப்ரப கவண்டிைது, ஆனால் அந்த ஆளுரமக்காைன்
மனது இைங்க வில்ரல என்பது அவளின் முகத்ரதப்
பார்க்காது எங்ககா பார்த்துக் ககாண்டு ஊட்டி விட்ட
அவனின் அச்கசைலிகல அவளுக்கு புரிந்ததில் அவள்
முகம் வாடிைது.
"தீட்சு, நீயும் வர்மாவுக்கு ஊட்டி விடுமா",
என்ை இந்திை வர்மன் குைல் ககட்டு அவள்
அதற்காககவ காத்து இருந்தரத கபால அவனுக்கு ஊட்டி
விட்டுக் ககாண்கட தன்

1713
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்களால் மன்னிப்ரப அவள் கவண்ட அவனிடம்
அதற்கு சலனமில்ரல.
"அட!! என்ன வர்மா நீ! இப்படி உன் முகத்ரத தூக்கி
ரவத்துக் ககாண்டு இருக்கிைாய்? எங்க வைதில் நீங்க
கைண்டு கபரும் எங்கரள மாதிரி இருப்பீங்கனு பார்த்தால்
இப்படி சண்ரட கபாட்டுக் ககாண்டு இருக்கீங்ககள!"
இந்திை வர்மன் குைல் சலிப்பாக கசால்லிைது. ஆனால்
பத்மஜா கதவி எதுவும் கபச வில்ரல, அவளது முகம்
கைாசரனயுடன் தீைரனயும் தீட்சண்ைாரவயும் பார்த்துக்
ககாண்கட இருந்தது. தீட்சண்ைா இந்திை வர்மரனயும்
பத்மஜா கதவிரையும் வற்புறுத்தி அமை ரவத்து பரிமாறி
ஒரு வழிைாக மதிை உணவு மாரல உணவாக மாறி முடிை,
அந்த அரையில் இருந்து விரட கபை வந்த அவர்கரள
தடுத்தாள் பத்மஜா கதவி.
"தீைா! உன்னிடம் ககாஞ்சம் கபச கவண்டும், இங்கககை
இரு",
பச்ரசப் கபார்ரவப் கபார்த்திைது கபால் சீைாக
அழகாக நறுக்கப் பட்டிருந்த அந்த புல் கவளியில்
வாத்துகளும் முைல்களும் உற்சாகமாக நடந்தும் துள்ளிக்

1714
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
குதித்துக் ககாண்டும் விரளைாடிக் ககாண்டிருந்தன, அந்த
அைண்மரன கதாட்டத்தின் நடுகவ இருந்த சிம்மத்தின்
கர்ஜிக்கும் வாயில் இருந்து ககாட்டிக் ககாண்டு இருந்த
கசைற்ரக நீருற்றில் இருந்து வந்த நீரில் எங்ககா ஆகாை
மார்க்கமாக கசன்ை புைா ஒன்று அைண்மரனயின் உரிரம
ைாளரின் அனுமதி இன்றி தன் சிைகுகள் படபடக்க
திருட்டுத்தனமாக குளிைல் கபாட்டுக் ககாண்டு இருந்தது.
கசல்ல மனமின்றி கசல்வது கபால் தைங்கி தைங்கி
மரைந்துக் ககாண்டிருந்த சூரிைன், தன் மஞ்சள் நிை
கதிர்களால் அந்த நீருற்றில் ஏழு வர்ண ஜாலங்கரள
காட்டிக் ககாண்டு இருந்தான், ஆனால் அரத எல்லாம்
ைசிக்கும் மனது தீட்சண்ைா விற்கு தான் இல்ரல, அவளது
கண்கள் சற்று கதாரலவில் கவள்ரள பளிங்கு
மாளிரகைாக கதரிந்த அந்த அைண்மரனரைகை
கவறித்துக் ககாண்டிருந்தது.
"கைாம்ப கநைமா காக்க ரவத்து விட்கடகன?",
பத்மஜா கதவியின் குைல் ககட்டு திரும்பினாள்
தீட்சண்ைா.
"இல்ரல பாட்டி, இப்கபா தான் வந்கதன்",

1715
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் கூை, அவள் அமர்ந்து இருக்கும் அந்த
பிைம்பு நாற்காலிக்கு எதிகை உள்ள நாற்காலியில் அமர்ந்தாள்
பத்மஜா கதவி.
"வர்மா எங்கக?",
"அவருக்கு ஒரு முக்கிைமான மீட்டிங் இருக்குனு
ஆபிஸ் ரூமில் இருக்கிைார்",
"நல்லாதா கபாயிட்டு, அப்கபா இப்கபா உன் கிட்ட
கபசுை வரைக்கும் அவன் உன்ரனத் கதட மாட்டான்",
"உண்ரம தான் பாட்டி, அவருக்கு அவர் பிசிகனஸ்
தான் அவருரடை முதல் மரனவி, காதலி எல்லாம்",
என்று எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு கசான்ன
தீட்சண்ைா குைலில் இருந்த கவறுரமயிரன உணர்ந்த
பத்மஜா கதவி அவளின் ரகரை ஆதைவாகப் பிடித்தார்.
"கசா அந்த காைணத்துக்காக தான் நீ அவன் மனரத
கஷ்டப் படுத்தினிைாம்மா?",
என்ை பத்மஜா கதவி ககள்வியில் நிமிர்ந்தாள்
தீட்சண்ைா.
"அவனுக்கு நீ உயிர், ைாருக்கும் அடங்காதவரன உன்
காதலால் உன் முன் மண்டியிட ரவத்து இருக்கிைாய் நீ,

1716
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்படிப்பட்ட அவரனப் பார்த்து கவறு கல்ைாணம்
பண்ணி ககாள்ள எப்படி நீ கசால்லலாம் தீட்சு? எனக்கு
உன் மனது புரிைரல, அவரனகை காதலுக்கு அடிரமைாக
ஆக்கும் அளவிற்கு அவன் கமல் காதல் இருக்கும் நீைா
அவரனப் பார்த்து அந்த வார்த்ரத கசான்னாய்?",
பத்மஜா கதவியின் ககள்வியில் நிமிர்ந்த தீட்சண்ைா
கண்களில் நீர் கலங்க ஆைம்பித்தது.
"பாட்டி, கபான வாைம் வகைனு கசால்லிட்டு நீங்களும்
தாத்தாவும் ஏன் இந்த வாைம் வந்தீங்க?",
சம்பந்தம் இல்லாதது அவள் ககட்ட ககள்வியில்
அவரள வித்திைாசமாகப் பார்த்துக் ககாண்கட பத்மஜா
கதவி பதில் கசான்னாள்.
"கபான வாைம் நானும் தாத்தாவும் கவளியூரில்
இருந்கதாம், அதனால் தான்",
"எங்ககப் பாட்டி திருவனந்தபுைமா?",
"தீட்சு",
அவள் ககட்ட ககள்வியில் பத்மஜா கதவி முகம்
அதிர்ச்சியில் மாறிைது.
"எனக்கு எல்லாம் கதரியும் பாட்டி..",

1717
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 113
"அவளில் கதாடங்கி,
அவளில் கதாபைந்து
அவளிபை முடிந்து விடுகிைது
என் நாட்கள்..
என் காதல் தீபய..உன்
காதலுக்கு என் ஏழு
கஜன்மங்கபையும் காணிக்பக
ஆக்கி விட்படன்..
ஏழு கஜன்மங்களுக்கும்
வந்து விடடி இவனின் துபையாக..
உன் காதல் தீயின் ஜுவாபையில்
எப்பைாதும் கபரய விரும்பும்
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் உயிர் கைற்ை கனவுகளில் இந்த

தீ(ரு)ரன்❤️

1718
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

பட படகவன்று சிைகடித்து கபரும் சப்தத்துடன்

பைந்தது, அதுவரை திருட்டுத்தன குளிைல் கபாட்டுக்

ககாண்டு இருந்த அந்த புைா, அரதப் பார்த்துக் ககாண்டு
அங்கக அப்கபாது தான் அமை வந்த இன்கனாரு புைாவும்
அங்கக அரவகரள விைட்டிக் ககாண்டு இருந்த
அைண்மரனயின் பணிைாரள பார்த்து பைந்து
படபடகவன்ை சப்தத்துடன் சிைகுகரள அடித்துக் ககாண்டு
பைக்க முைல, அரத கவனித்துக் ககாண்டு இருந்த பத்மஜா
கதவி அந்த அைண்மரன பணிைாரளப் பார்த்து
பைரவரை விைட்டாகத என்று ரசரகயில் கசான்னார்.
அரத உணர்ந்து அவன், ஒருநாள் என்னிடம் மாட்டாமலா
கபாவாய் என்ை ரீதியில் அந்த புைாக்கரள ஒருப் பார்ரவ
பார்த்து விட்டு நகர்ந்தான். தீட்சண்ைா இரத எல்லாம்
கண்டுக் ககாண்டதாக கதரிைவில்ரல, அவள் கண்களில் நீர்
துளிர்த்து இருந்தது, அவளது பார்ரவ தூைத்தில் கவள்ரள
ப் பளிங்கு மாளிரகைாக நிற்கும் அைண்மரனயிரனப்
பார்த்தது, குறிப்பாக அவர்களின் அரையின் கமல் ரமைம்
ககாண்டு இருந்தது. அதுவரை அந்த புைாக்களின்

1719
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குளிைரல திருப்திைாக கவனித்துக் ககாண்டு இருந்த
பத்மஜா கதவி குளிைல் முடிந்து ஆனந்தமாக தங்கள்
சிைகுகள் படபடக்க பைக்கும் புைாரவ ைசித்து விட்டு தன்
அருகக அமர்ந்து இருந்த தீட்சண்ைாவின் ரககரள
ஆதைவாகப் பற்றிக் ககாண்டார்.
"தீட்சு, இந்த விஷைத்ரத முடிந்த வரை உங்க கைண்டு
கபர் கிட்ரடயும் ககாண்டு வைாமல் நானும் உன்
தாத்தாவுகம முடித்து விடலாம் என்று நிரனத்து
இருந்கதாம்டா, உங்க வாழ்வில் இந்த விஷைம் கதரவ
இல்லாத குழப்பங்கரள ஏற்படுத்தி விடும்னு தான் நாங்க
இரத உங்க கைண்டு கபர் கிட்ரடயும் மரைத்கதாம்,
ஆனால் என்ன தான் நாங்க மரைத்தாலும் விதி வலிைதுனு
எனக்கு புரிந்து விட்டது",
என்ை பத்மஜா கதவியின் முகத்தில் ஒரு கசப்பு
புன்னரக பைவிைது.
"உன் மனது எனக்கு புரியுது, நான் கதவிரை கண்டித்து
விட்கடன், அவள் நிச்சைம் இந்த கல்ைாணத்ரத நடத்த
மாட்டாள், நானும் உன் தாத்தாவும் ககைளா விற்கக கபாய்
அந்த அைச குடும்பத்திடம் கபசியும் விட்கடாம், என்

1720
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மருமகள் அந்த இைண்டாம் கல்ைாணம் முடிவு எடுக்கும்
கபாகத ைாஜா என்னிடம் கசால்லி விட்டான் "அம்மா,
வர்மாவும் அவன் மரனவியும் சந்கதாஷமா வாழ்ந்துட்டு
இருக்காங்க, இந்த விஷைம் கதரிந்தால் அது அவங்க
வாழ்க்ரகயில் கதரவ இல்லாத குழப்பங்கரள ஏற்படுத்தும்,
அவங்களுக்கு கதரிைாமகல நீங்க தஞ்சாவூரில் இருந்து ஒரு
தடரவ வந்து உங்க மருமகரள கண்டித்து விட்டு
கபாங்கம்மா", என்று அவன் கசான்னதால் நான் கபான
வாைம் கிளம்பி வை முைற்சி பண்ணிகனாம், அதுக்கு பிைகு
தான் கபசாம ககைளா கபாய் அந்த அைச குடும்பத்திடம்
கபசி விடலாம் என்று முடிவு எடுத்து நாங்க அங்கக
கபாயிட்டு வந்கதாம், அதனால் தான் இங்கக இந்த வாைம்
வரும் படி ஆயிற்று, ஆனால் ைாஜா ஒவ்கவாரு விஷைமும்
உனக்கு கதரிைாமல் தான் கசய்தான், ஆனாலும் உனக்கு
கதரிந்து விட்டது, தீைனுக்கு..?",
"அவருக்கு கதரிைாது பாட்டி, எனக்கு மதிைம் அவர்
அம்மாவின் ரூமுக்கு கபாகும் கபாது தான் கதரியும், நான்
வந்து நிற்பது கதரிைாமல் அவங்க ைாரிடகமா சப்தமாக
கபசிக் ககாண்டு இருந்தாங்க, அவங்க கசான்ன

1721
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விஷைத்தின் அதிர்ச்சி தாங்காமல் நான் ரகயில் இருந்த
கிளாரஸ கீகழப் கபாட்டு விட்கடன்",
உடகன தீட்சண்ைா ரககரள பத்மஜா கதவி பார்த்தார்,
அதில் கலசாக கீறி இருந்த உரடந்த கண்ணாடி துண்டின்
தடைத்ரத வருத்தத்துடன் கநாக்கினார். அவைது முகத்தில்
ஒரு ககள்வி பிைந்து இருந்ததில் அந்த ககள்வியின்
அர்த்தம் புரிந்தவளாய் தீட்சண்ைா கசான்னாள்.
"அவர் ககட்டார் பாட்டி, உங்க அம்மாவின் ரூமில்
கேல்ப் பண்ணும் கபாது ஸ்லிப் ஆகி கீகழ விழுந்து
ரகரை கிழித்துட்டுனு கசான்கனன், அவர் அதுக்கு
முரைத்தார், கதரவ இல்லாததுலாம் நீ பண்ை, இதுக்கு
தான் சர்வன்ட் இருக்காங்கலனு திட்டினார்",
"அவன் கசால்வதும் சரி தாகன அம்மா?, எனக்கக
அந்த விஷைத்ரத ககள்விப்பட்ட பிைகு உன் கமல்
வருத்தம் தான், நீ என்னம்மா கதவிக்கு ஒரு கவரலக்காரி
மாதிரி கசரவ கசய்துக் ககாண்டு இருக்கிைாம், அதுக்கு
அவள் மாதம் உனக்கு சம்பளம் தருகிைாளாகம?",
"இல்ரல பாட்டி, என்னால் அவங்க கபசிை
கபச்சுக்கரள மைக்க முடிைரல பாட்டி, சாக்கரட,

1722
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பிச்ரசக்காரி, என் மகரன வரளத்து கபாட்டுட்டனு
அவங்க கபசிை கபச்சுக்கள் எல்லாம் என் கநஞ்சிகல
நிக்கிது பாட்டி, அதுவும் அந்த பாைம்பரிை நரகரை
காணாம என் கமல் திருட்டுப்பட்டம் சுமத்திைரத என்னால்
இப்கபா வரைக்கும் தாங்க முடிைல பாட்டி, இந்த இரளை
ைாணி பட்டமும் இந்த அைண்மரனயில் நீ இருக்கும்
இடமும் நான் கபாட்ட பிச்ரசனு கசான்னாங்க, அதற்கு
தான் நான் அப்படி நீங்க பிச்ரசப் கபாட்ட வாழ்வில்
தன்மானம் இழந்து உங்க அடிரம மாதிரி நான்
பிரழக்கனும்னு அவசிைம் இல்ரல, அதற்கு பதில் ஒரு
சுைமரிைாரத உள்ள கவரலக்காரிைாக இருந்து விட்டு
கபாகைனு கசால்லிட்கடன், பாட்டி!!
என்ரன ைாருகம இதுப் கபசிைது இல்ரல, இங்கக
நான் கால் ரவத்த முதல் நாளில் இருந்து உங்க மருமகள்
கபசிை கபச்சுக்கரள ககட்டால் நீங்ககள தாங்க மாட்டீங்க,
நான் அவங்க ரூரம விட்டு கவளிகை வரும் கபாகத
அரத எல்லாம் அப்படிகை அந்த ரூமுடன் விட்டு விட்டு
வந்து விடுகவன், அவர் கிட்ட ககாண்டு கபாக மாட்கடன்,
அரதயும் மீறி ஏதாவது அவருக்கு கதரிந்துட்டுனா இதுக்கு

1723
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தான் அம்மாவுக்கு புது நர்ஸ் அகைஞ்ச் பண்கைன்னு
கசால்கைன் அப்படினு என்ரன கபச ஆைம்பித்து விடுவார்,
அப்புைம் அவங்க அம்மா கிட்ட கபாய் இரத எல்லாம்
ககட்பாை.
பாட்டி, என் பிைந்த வீட்டில் இது வரை குடும்ப
சண்ரடகள் எதுவுகம வந்தது இல்ரல, என் அண்ணி
கைாம்ப நல்லவங்க, எப்கபாதும் என் அண்ணன் வீட்ரட
விட்டு கவளிகை கிளம்பும் கபாது அண்ணி கிட்டயும்
அம்மாகிட்ரடயும் கசால்லிட்டு தான் கபாகும், அண்ணி
வாசல் வரை வந்து வழி அனுப்புவதால் சில கநைங்களில்
அவசை அவசைமாக அண்ணன் கபாகும் கபாது கபாயிட்டு
வகைன் மலருனு அம்மாரவ மைந்து அண்ணி கிட்ட மட்டும்
கசால்லிட்டு கபாய்டும், என்ன தான் அம்மா கைாம்ப
கபருந்தன்ரமைானவங்களாக இருந்தாலும் அந்த ஒரு
கநாடியில் அம்மாவுக்கு அவங்கரளயும் அறிைாது
ககாஞ்சம் முகம் மாறிதான் கபாகும், பாட்டி! எத்தரன
வைது ஆனாலும், என்ன தான் கல்ைாணம் ஆகி, ஏன்
கபைன், கபத்திகை எடுத்தாலும் ஒரு அம்மாவுக்கு அவங்க
மகன் எப்கபாதும் குழந்ரத தான், எத்தரன வைது

1724
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஆனாலும் தாயின் கண்கள் அவங்க மகரன அகத
தாய்ரமயுடன் தான் பார்க்கும், அப்படி ஒரு அழகான
விஷைம் தாய்ரம, அதுவும் குறிப்பா ஒரு அம்மாவுக்கும்
மகனுக்கும் இரடகை நிலவும் பாசப் பிரணப்ரப
வார்த்ரதைால் விவரிக்க முடிைாது பாட்டி, "என் மகன்!!",
அப்படினு கசால்லும் கபாகத ஒரு உரிரம, சின்ன கர்வம்,
கபருரம எல்லாம் அந்த தாயின் முகத்திலும் குைலிலும்
வருவரத உணர்ந்தால் மட்டுகம புரியும், அப்படிப் பட்ட
அழகான உைவு அது, உங்க கபைன் அவங்க அம்மாவின்
கமல் மிக அதிக மான மரிைாரதயும், பாசத்ரதயும்
ரவத்து இருக்காங்க பாட்டி, அப்படிப் பட்டவரிடம் கபாய்
உங்க அம்மா இப்படி எல்லாம் என்ரன கபசினாங்க என்று
கசால்லி, அவரை அவங்க அம்மாவின் கமல் நான்
வருத்தப்பட ரவக்க விரும்ப வில்ரல, அவர் அவருரடை
அம்மாவின் கமல் ரவத்து இருக்கும் அந்த மரிைாரதயும்
பணிவும் அப்படிகை இருக்கட்டும் பாட்டி!!!",
"என் ரவைகம!!! உன்ரன உன் வீட்டில் எவ்வளவு
அருரமைாக வளர்த்து இருக்காங்க!!! இவ்வளவு கசால்லும்
நீ ஏண்டா வர்மாவுக்காக கதவிரை உன் மாமிைாைாக

1725
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஏற்றுக் ககாண்டு அத்ரத என்று அரழக்க கூடாது? அதில்
வர்மாவுக்கு கூட கைாம்ப வருத்தம் தான் கதரியுமா?",
பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைாவின் முகத்ரத நிமிர்த்தி
ககட்டார்.
"கதரியும் பாட்டி, ஆனால் காதல் கவறு, சுைமரிைாரத
கவறு பாட்டி, உங்க கபைன் கமல் உள்ள காதலால் தான்
நான் இங்கக இத்தரனயும் கபாறுத்துக் ககாண்டு
இருக்ககன், ஆனால் அதற்காக என் சுைமரிைாரதயிரன
நான் விட்டுக் ககாடுக்க மாட்கடன் பாட்டி, அதனால் தான்
நான் உங்க மருமகளுக்கு கசரவ கசய்யும் நர்ஸா, ஐ மீன்
கவரலக்காரிைா இருக்ககன், பாட்டி!! சில விஷைங்களில்
மனது உரடந்து கபானது என்ைால் திரும்ப ஒட்டகவ
ஒட்டாது, என் மனதில் அவருரடை அம்மா எனக்கு
அத்ரத, என்னுரடை மாமிைார் எனும் எண்ணம்
எப்கபாகதா கபாசுங்கி விட்டது, எரிந்து சாம்பலாகி விட்ட
விஷைத்தில் எப்படி பாட்டி உயிர் வரும்?, இப்கபா
உங்கரள பாட்டி என்று மனதாை, ஆரசைா, உங்கரள என்
பாட்டிைா என் மனம் ஏற்றுக் ககாண்டு உரிரமகைாடு
அரழக்கிகைன், ஆனால் அதுப் கபான்ை உணர்வுகள்

1726
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எனக்கு அவங்க கமல் வை வில்ரலகை பாட்டி! உங்க
கபைன் ஆரசப்படுகிைார் என்று என் மனதுக்கு விகைாதமா
கபாய்ைாக நடித்து அவங்கரள வாய் வார்த்ரதக்காக
அத்ரத என்று கூப்பிட எனக்கு மனம் வை வில்ரல",
"ஆனால் தீட்சு!! காதல் எல்லாத்ரதயும் மைக்கும்,
கநசிக்கும்..!!",
"அப்படி கநசித்ததால் தான் உங்க கபைன் ஆரசரை
என் ஆரசைாக எடுத்துக் ககாண்டு அவைது கம்கபனியில்
நான் கபாறுப்புகள் ஏற்றுக் ககாண்கடன் பாட்டி, உங்களுக்கு
ஒண்ணு கதரியுமா பாட்டி, ஒரு காலத்தில் நான் உங்க
கபைரன விட அவங்க அம்மாரவ அதிகம் விரும்பிகனன்,
நம்ம காதல் ககாண்ட மனது காதலரன மட்டும் அல்லாமல்
அவங்க சார்ந்து இருக்கிை எல்லாத்ரதயும் அளவுக்கு
அதிகமாக கநசிக்கும் பாட்டி, அந்த எல்லா
விஷைங்களிலும் நம் மனது அவர் முகத்ரத கதடி
அரலயும், ைசிக்கும், அகதப் கபால் தான் உங்க கபைரன
அவங்க அம்மாரவயும் அப்பாரவயும் பார்க்கும்
கபாகதல்லாம் நிரனத்து மகிழ்கவன், அதிலும் என் தீைனின்
அம்மா, அப்பா என்று எனக்கு அவங்க கமல் தனிப்

1727
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிரிைம் உண்டு, ஆனால் எப்கபாது என் காதல்
திருமணத்தில் முடிந்தகதா அப்கபாகத அந்த உணர்வுகள்
எல்லாம் தீயில் இட்ட காகிதம் கபால் எரிந்து கபாய்ட்டு
பாட்டி!!!!",
அதுவரை கலங்கி ககாண்டு இருந்த கண்ணீர்
தீட்சண்ைாவின் கண்களில் இருந்து இைங்கிை கன்னத்ரத
கதாட்டது. அரதப் பார்த்த பத்மஜா கதவி அவளின்
கண்கரள துரடத்து விட்டு அவரள அரணத்துக்
ககாண்டார்.
"என் கண்கண!!! உன்ரனப் கபான்ை ஒரு மருமகள்
கதடிப் கபானாலும் இந்த காஞ்சிபுைம் அைண்மரனக்கு
கிரடக்க மாட்டாள், உன் அருரம கதவிக்கு
கதரிைவில்ரல, தீட்சு, அவளுக்கு தன் மகன் கமல்
அளவுக்கு அதிகமாக பாசம் உண்டு, உனக்கு ஒண்ணு
கதரியுமா, வர்மாவின் சின்ன வைதில் இருந்கத
என் மகன் என்று மிகவும் உரிரம ககாண்டாடுவாள்,
தன் மடிரை விட்டு இைக்கிகை விட மாட்டாள், ஏன்
என்னிடம் கூட எளிதில் தை மாட்டாள் கதரியுமா?, தன்
மகன் விஷைத்தில் தான் மட்டுகம முடிவு எடுக்க கவண்டும்

1728
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்பாள், வர்மா விஷைத்தில் ைார் என்ன முடிவு
எடுத்தாலும் இறுதிைாக கதவி எடுக்கும் முடிவு தான்
கசல்லுபடிைாகும், அதில் ஒருமுரை எகதா ஒரு மன
வருத்தம் ஏற்பட்டு ைாஜா என்னகமா கசான்னதற்கு, நீங்களா
பத்து மாதம் சுமந்து கபத்தீங்கனு ககட்டு விட்டாள்,
ைாஜாவிற்கக இப்படி என்ைால் பாட்டி, தாத்தாவாகிை
எங்களுக்கு அவள் மகன் விஷைத்தில் அவள் எடுக்கும்
முடிரவ ககள்வி ககட்க கபரிதாக என்ன உரிரம இருந்து
விடப் கபாகிைது நீகை கசால்லு!! அதுப் கபால் சின்ன
சின்ன விஷைங்கரள கூடப் பார்த்து பார்த்து கசய்தவள்,
முடிவு எடுத்தவளால் வர்மாவின் திருமண வாழ்க்ரகயில்
அவன் எடுத்த முடிரவ அவளால் ஜீைணித்துக் ககாள்ள
முடிைவில்ரல. அவனின் கல்ைாணத்ரதப் பற்றி நிரைை
கனவுகள் ரவத்து இருந்தாள், கதவி பிைந்த ரமசூர்
அைண்மரனயிகலகை வர்மாவிற்கு நிரைைகவ முரைப்
கபண்கள் உண்டு, அவங்க கதவி எவ்வளவு சீதனம்
ககட்டாலும் தருகிகைாம், எங்க கபாண்ரண கட்டிக்
ககாள்ளு சிவகாமினு தூது விட்டனர், ஆனாலும் கதவி
மறுத்து விட்டாள், இத்தரனக்கும் அவர்கள் அவளின்

1729
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கநருங்கிை கசாந்தம், அப்படி அவள் பார்த்து பார்த்து
கனவுகள் ரவத்து இருந்த அவனின் திருமண வாழ்க்ரக
அவளின் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு எதிைாக கபாய் விட்டகத
என்ை ஆதங்கமும் ஆத்திைமும் அவள் மனதில் இருக்கிைது
தீட்சு, அந்த ககாபத்ரத தான் அவள் உன்னிடம்
காட்டுகிைாள், அந்த ககாபத்தின் எதிகைாலி தான் வர்மாவின்
இைண்டாம் கல்ைாணம் ஏற்பாடு",
தீட்சண்ைாவின் கமௌனம் கண்டு பத்மஜா கதவி
அவளின் ரகரை பிடித்தாள்,
"தீட்சு, ஒரு மரனவி, காதலி எனும் ஸ்தானத்தில் உன்
மனது படும் பாடு எனக்கு புரியுது, ஆனால் நான் உனக்கு
வாக்கு தகைன், வர்மாவிற்கு மரனவி இந்த கஜன்மத்தில்
இந்த தீட்சண்ைா மட்டும் தான், கவறு ைாருக்கும் அந்த
இடம் கசாந்தம் கிரடைாது, இரத நான் கசால்லல உன்
வர்மாகவ கசான்னது, நான் உனக்கு சத்திைம் கசய்து தகைன்
தீட்சு, என் கபைனுக்கு வாழ்க்ரகயில் ஒருமுரை தான்
கல்ைாணம், அது உன்கனாடு தான், அதுவும் நடந்து
முடிந்து விட்டது, கதவிைால் என்ரன மீறி ஒண்ணும் கசய்ை
முடிைாது",

1730
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பத்மஜா கதவி குைலில் நல்ல அழுத்தம். அரத
உணர்ந்து கைாசரனைாக தீட்சண்ைா பார்த்தாள்.
"எப்படினு பார்க்கிறிைா? இந்த அைண்மரனயின்
இரளை ைாணி, கதவி கபரிை ைாணி என்ை பதவிரை நான்
நிரனத்தால் நீக்கி, கசல்லாக் காசாக ஆக்க முடியும், அந்த
அதிகாைம் எனக்கு உண்டு..",
"பாட்டி????!!!!",
தீட்சண்ைாவிற்கு எகதா புரிவது கபால் கதான்றிைது.
அரத உணர்ந்த பத்மஜா கதவியின் முகத்தில் புன்னரக
கதான்றிைது.
"ஆமாம் தீட்சு, இந்த அைண்மரனயின் மூத்த ைாணி
நான், எனக்கு இந்த அைண்மரனயில் ைார் ைாணிைாக
இருக்கக் கவண்டும், ைாருக்கு கீழ் அைண்மரனயின்
பாைம்பரிை கசாத்துக்கள், கஜானா, பூரஜைரை சாவிகள்
இருக்க கவண்டும் என்று முடிவு கசய்ை அதிகாைம் உண்டு,
கதவி உன்ரன ஒகை நாளில் அைண்மரனயில் இருந்து
கவளிகை அனுப்பாமல் இங்கக தீைனுடன் இருக்க ரவத்த
காைணம் இதுகவ, அவள் உனக்கு எதிைாக முடிவு எடுக்க
முற்படும் கபாகதல்லாம் ைாஜா, தஞ்சாவூர் அைண்மரன

1731
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவளுக்கு என்ரன நிரனவுப் படுத்திக் ககாண்கட
இருப்பான், அதனால் என் ககாபத்துக்கும் என்
அதிகாைத்துக்கும் பைந்து ககாண்டு தான் கதவி உன்ரன
இதுவரை எதுவும் கசய்ைாது இருந்தாள், காைணம் அவள்
ககாண்டு இருக்கும் அந்த ைாணி பட்டம் தன்ரன விட்டு
பறிப் கபாய் விடுகமா என்ை பைம், தீட்சு, கதவி மிகச்
சிைந்த நிர்வாகி, திைரம உள்ளவள், எனக்கு அவரள
மிகவும் பிடிக்கும், அதற்காக கவல்லாம் ஆனால் அவள்
தவறு கசய்யும் கபாது நான் கண்டிக்காமல் இருக்க
மாட்கடன், அவள் மட்டும் இல்ரல, நீயும் தான், உங்கள்
இருவரையும் என் கசாந்த மகளாக பார்க்கிகைன், அதனால்
நீங்க தவறு கசய்தால் கண்டிக்கும் அதிகாைம் எனக்கு
இருக்கு என்று நிரனக்கிகைன்",
அதுவரை கபாக்கு காட்டிக் ககாண்டு இருந்த சூரிைன்
ஒரு வழிைாக மரைை ஆைம்பித்ததில் அந்த அைண்மரன
கதாட்டத்தில் கலசாக இருள் கவிழ ஆைம்பித்தது.
"தீட்சு, இந்த இைண்டாம் கல்ைாணம் என்ை கபச்ரசகை
நீ மைந்து விடு, வர்மாவிடமும் இரதப் பற்றி கசால்லாகத,
உனக்கு நான் சத்திைம் பண்ணிக் ககாடுக்கிகைன், நிச்சைம்

1732
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இைண்டாம் கல்ைாணம் நடக்காது, வர்மாவின் வாழ்வில் உன்
ஒருத்திரை தவிை கவறு ஒருத்திக்கு இடமில்ரல",
பத்மஜா கதவியின் பழுத்த சுருக்கங்கள் விழுந்த
புன்னரக முகம் அந்த கதாட்டத்தில் இருந்த அலங்காை
விளக்குகளின் கவளிச்சத்தில் பளிங்கு சிரல கபால் காட்சி
தை, அவளின் குைல் அசிரிரீைாக கபால் ஒலிக்க, தீட்சண்ைா
தாங்க முடிைாமல் பத்மஜா கதவியின் ரககரள பிடித்து
தன் முகத்ரத புரதத்துக் ககாண்டாள். அவளின் கண்ணீர்
அவரின் உள்ளங்ரககரள நரனத்தது.
"அழாகத தீட்சு, பிள்ரள வயிற்றுடன் இரளை ைாணி
அழகவ கூடாது, தீட்சு நீ கவண்டுமானால் பாகைன், உனக்கு
முதலில் குட்டி வர்மா தான் கபாைக்க
கபாைான்",
பத்மஜா கதவியின் குைல் ககாஞ்சல் கலந்து
கட்டரளைாக கசால்லி சிரிக்க, தீட்சண்ைா நிமிர்ந்து
ஆச்சிரிைத்துடன் பத்மஜா கதவியின் முகத்ரதப் பார்த்தாள்.
"என்ன அப்படி பார்க்கிை தீட்சு, உன் புருஷன்
கசால்லல எனக்கு, காரலயில் நீ என் பக்கத்தில் உக்கார்ந்து
கபசிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது உன் ரகரை கதாடும்

1733
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாகத எனக்கு கதரிந்து விட்டது, காரலயில் நான் உனக்கு
ககாடுத்த அந்த ரவை மாரல அதற்கான பரிசு தான், இந்த
குழந்ரத பற்றி நீயும் உன் வர்மாவும் ைாரிடமும்
கசால்லாமல் இருப்பரதப் பற்றி கைாசித்கதன், ஆனால்
வர்மா எது கசய்தாலும் அதற்கு பின்னால் நிச்சைம் ஒரு
காைணம் இருக்கும், அதனால் தான் அவன் கசால்லும்
கபாது இந்த விஷிைத்ரத பார்த்துக் ககாள்ளலாம் என்று
விட்டு விட்கடன், ஆனாலும் பிள்ரள வயிற்றுடன் நீ
அழுது ககாண்கட இருப்பது எனக்கு கஷ்டமாக இருக்கு
தீட்சு, அதனால் தான் கவறு வழி இல்லாமல் உன்ரன நான்
ககட்கும்படி ஆச்சு, எனக்கு கதரியும் என்று உன்
கணவனிடம் காட்டிக் ககாள்ளாகத",
"சரி பாட்டி",
என்று தீட்சண்ைாவிற்கு பத்மஜா கதவிரைப் பார்க்க
பார்க்க,
"இவர் தான் இன்னும் எத்தரன ஆச்சிரிைங்கரள
தன்னுள் அடக்கி ரவத்த இருப்பாகைா!!!",
என்ை எண்ணம் எழுந்தது.

1734
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இங்கக எது நடந்தாலும் எனக்கு கதரிந்து விடும் தீட்சு,
நீ என்ரனக்காவது முகம் வாடி இருந்தாலும் கூட எனக்கு
கதரிந்து விடும், நான் இருப்பது என்னகவா தஞ்சாவூர்
தான், ஆனால் இங்கக ஒரு புல் அரசந்தால் கூட எனக்கு
கதரிஞ்சுடும், அதனால் நீ கவரலப்படாகத, கதவி எது
கசய்தாலும் நான் இருக்கிகைன்"
"மாமா தினமும் இங்கக நடக்கிை எல்லாமும்
கசால்லுவாங்களா பாட்டி?",
"அவனுக்கு எங்ககம்மா அதற்ககல்லாம் கநைம்
இருக்கிைது? உங்க அைண்மரனயில் அலுவலக பிரிவில்
கஜாதி என்ை கபண் கவரல கசய்கிைாள் அல்லவா? அவள்
தான் கசால்லுவாள்",
"ஆனா..பாட்டி..!!",
என்று எதுகவா ககட்க வந்த தீட்சண்ைாரவ மறித்து
பத்மஜா கசான்னார்,
"அந்த கபண்ணின் கசாந்த ஊர் தஞ்சாவூர், என்
கபைனுக்காக நாங்கள் தான் அந்த கபண்ரண இங்கக பணி
அமர்த்திகனாம், இந்த விஷைம் ைாஜாவுக்கு கூட கதரிைாது,

1735
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வர்மாவும் ைாஜாவும் அவள் அவர்களுக்கு விசுவாசமாய்
இருக்கிைாள் என்று எண்ணிக் ககாண்டு இருக்கிைார்கள்,
ஆனால் அந்த கபண் உண்ரமயில் இருப்பது எனக்கும்
உன் தாத்தாவுக்கும் தான் தீட்சு",
பத்மஜா கதவி கசால்ல கசால்ல, "இந்த அைண்மரன
இன்னும் எத்தரன ைகசிைங்கரள தான் உள்ளடக்கி
உள்ளகதா",
என்று தீட்சண்ைாவிற்கு கதான்றிைதில் ஒரு முரை தன்
முன்கன பிைம்மாண்டமாக இருக்கும் அைண்மரனயிரன
பார்த்தாள்.
"இங்கக சுவருக்கும் காது உண்டு கபால!!",
"அகதப் கபால் கவங்கடச்சாரி என்று ஒருவர் உன்
ஆபிசில் இருப்பார் அல்லவா, அவர் கதவியின் பிைந்த
இடத்தில் இருந்து வந்தவர், ரமசூர் அைண்மரனயில்
கவரல பார்த்து ககாண்டிருந்தவர், கதவி கல்ைாணம் ஆன
புதிதில், இங்கக என்ன நடந்தாலும் எனக்கு கதரிை
கவண்டும் என்று கதவியின் அப்பாவால் முடிவு
கசய்ைப்பட்டு கதவிைால் இங்கக நிைமிக்கப்பட்டவர், வர்மா
தன் அலுவலக, கசாந்த வாழ்வில் எது கசய்தாலும் உடகன

1736
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த சாரிைால் உன் மாமிைாருக்கு தகவல் கபாய்
விடும்மா",
"பார்க்க அரமதிைாக பவ்ைமாக இருக்கும் அந்த
முகங்களில் இவ்வளவு ைகசிைங்களா!!!",
தீட்சண்ைாவின் மனதில் பணிவாக வணக்கம் ரவத்து
நிற்கும் கஜாதி மற்றும் கவங்கடச்சாரியின் முகங்கள்
கதான்றிைது.
"இவங்க எல்லாரையும் தூக்கி சாப்பிட்டு விடுவரத
கபால் ஒருவன் இருக்கான் தீட்சு, அது தான் உன்
புருஷனுக்கு பிஏவாக இருக்கும் அந்த விக்ைம், அந்த
ரபைனுக்கு உன் புருஷன் கமல் அப்படி ஒரு பக்தி, நாகன
வந்து ககட்டாலும் கூட வர்மாரவப் பற்றி மூச்சு விட
மாட்டான், அப்படி ஒரு ஆள் அவன், நான் நிைமித்து
இருக்கும் பணிைாட்களாவது ைாஜாவுக்கும் விசுவாசமாக
இருப்பார்கள், ஆனால் இந்த ரபைன், வர்மாவுக்கு மட்டும்
தான் விசுவாசமாக இருப்பான், அந்த மாதுரி பற்றி புரிந்து
தனக்கு என்ன ஆனாலும் பைவாயில்ரல என்று அந்த
ரடரிரை மீடிைாவில் கபாட்டது இவன் தான்! உனக்கு
கதரியுமா? உன் கணவன் இங்கக கல்ைாணத்துக்கு தைாைாகி

1737
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு இருக்கும் கபாகத அந்த கல்ைாணத்துக்கு சிைப்பு
விருந்தினைாக வைகவண்டிை சி எம் ரசடில் இருந்து
வர்மாவுக்கு ஃகபான், இதுப் கபால் உங்கரளயும் ஒரு
கபண்ரணயும் பற்றி தப்பு தப்பாக மீடிைாவில் வந்துக்
ககாண்டு இருக்கிைது, இப்படி இருக்கும் கபாதுது அந்த
கல்ைாணத்தில் சிஎம் கலந்துக் ககாண்டால் நன்ைாக
இருக்காது என்று கூைவும், அதன் பிைகு தான் உன்
புருஷன், தான் நட்பு பாைாட்டிை ஒகை காைணகம
அவளுக்கு இப்படி ஒரு அவப் கபைரை தந்து விட்டகதனு
உன்ரனத் கதடி அவன் வந்து விட்டான், இவ்வளவு தான்
எனக்கு கதரியும் தீட்சு, ஆனால் இன்னும் கதரிைாத
விஷைங்கள் உன் கல்ைாண விஷைத்தில் நிரைைகவ
இருக்கு, அரத எல்லாம் பற்றி அரனத்தும் கதரிந்தவன்
உன் புருஷனுக்கு அடுத்து அந்த விக்ைம் மட்டும் தான்,
ஆனால் அரதப் பற்றி மட்டும் ைாரிடமும் மூச்சு கூட விட
மாட்டான், அவனின் அத்தரகை குணம் கதரிந்து தான்
அவரன வர்மாவின் ஆபிகசாடு நிறுத்தி விட கவண்டும்,
அைண்மரனக்குள்களலாம் ககாண்டு வைக்கூடாதுனு
கதவிைால் தடுத்து நிறுத்தப் பட்டான், இப்கபாதும் கூட

1738
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வர்மா அனுமதி ககாடுத்தால் மட்டும் தான் அைண்மரனக்கு
அந்த ரபைன் வருவான், ஆனால் கதவி அரத விரும்ப
மாட்டாள் என்பதால் வர்மா ஏகனா அந்த ரபைரன
ஆபிகசாடும், அந்த ரிசார்ட்கடாடும் ரவத்து விட்டான்",
என்று முடித்த பத்மஜா கதவி சுற்றும் முற்றும்
பார்த்தாள்.
"தீட்சு! நன்ைாக இருட்டி விட்டது பாரு, வா உள்கள
கபாகலாம், நான் கசான்னரத எல்லாம் மனதில் ரவத்துக்
ககாள், இந்த இைண்டாம் கல்ைாணம் என்ை விஷைத்ரத
மைந்து விடு, அது நடக்காது, அதற்கு நான் கபாறுப்பு, உன்
கணவனிடம் இது பற்றி கபசாத, அதன் பின்னர்
அவனுக்கும் கதவிக்கும் மனஸ்தாபம் வரும், உன் மனது
படும் பாடு எனக்கு புரியுது, எனக்காக கதவிரை மன்னித்து
விடும்மா",
என்று பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைாவின் ரககரள பற்றிக்
ககாள்ள, தீட்சண்ைா பதறினாள்.
"அய்கைா!! என்ன பாட்டி நீங்கப் கபாய் என் கிட்ட
மன்னிப்பு ககட்கிகறீங்க!",

1739
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தப்பு ைார் கசய்தாலும் மன்னிப்பு ககட்க கவண்டும்
அல்லவா? கதவி கசய்த தவரை அவள் உணைகவ இல்ரல,
அதனால் தான் அவளுக்கு பதில் நான் ககட்கிகைன், நாரள
நீ ஏதாவது தப்பு கசய்து அது தப்பு என்று ஒத்துக் ககாள்ள
வில்ரல என்ைால் அதனால் பாதிக்கப்பட்டவரிடம் நான்
தைங்காது மன்னிப்பு ககட்கபன், மனம் வருந்தி மன்னிப்பு
ககட்பரத விட ஒரு நற்கசைல் இருக்கா?",
"பாட்டி நீங்க அருரமைானவங்க!!! நீங்க சில
விஷைங்களில் விட்டுக் ககாடுத்து, கபாறுரமைாக
கபாவதால் தான் இந்த அைண்மரனயின் நிர்வாகம் கட்டுக்
ககாப்பு குரலைாது அப்படிகை இருக்கு",
என்று சிரித்தாள் தீட்சண்ைா, பதிலுக்கு அவள்
கன்னத்ரத தட்டிை பத்மஜா கதவி,
"என் தீ தப்கப கசய்ை மாட்டாள் பாட்டினு உன் தீைன்
எப்கபாதும் கசால்வான், உன்ரனப் பற்றி அவன் எது
கபசினாலும் அவன் முகத்தில் ஒரு வித பிரிைம் வந்து
இருக்கும், ஆைம்பத்தில் உன்ரன காதலிக்கிைான் என்கை
நானும் உன் தாத்தாவும் நிரனத்துக் ககாண்கடாம், ஆனால்
அவன் மாதுரிரை பற்றி கசால்லி எங்களுக்கு கபரிை

1740
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதிர்ச்சி ககாடுத்து விட்டான், அதன் பின் தான்
எங்களுக்கு புரிந்தது, வர்மா உன் கமல் உயிரைகை ரவத்து
இருக்கிைான் என்றும் என்ன உன் மீதான தன் காதரல
உணை அவனுக்கு ககாஞ்சம் கநைமாகி விட்டது என்றும்",
"ஆமாம் பாட்டி, உண்ரம தான்!",
அதுவரை தீட்சண்ைா முகத்தில் இருந்த கசாகங்கள்
எல்லாம் மரைந்து கபாய்
புன்னரக வந்து இருந்தது.
"அவன் எந்த கபண்ரணப் பார்க்கும் கபாதும்
அவளிடம் உன்ரனத் கதடிப் பார்ப்பான்ம்மா, ஆனால்
உன்ரனத் தவிை அவரன புரிந்தவள், அறிந்தவள் ைாரும்
இல்ரல, என்று அவனுக்கு தாமதமாக புரிந்த உண்ரமைால்
தான் அவன் காதல் தாமதமாக உன் கமல் வந்தது",
"கதரியும் பாட்டி, நான் இல்லாமல் அவைால் இருக்க
முடிைாது, என் அருகாரம இப்கபாது மட்டும் அல்ல
எப்கபாதும் இருந்துக் ககாண்கட இருக்க கவண்டும்
அவருக்கு, சின்ன வைதில் இருந்கத நான் முகம்
திருப்பினால் அவர் தாங்க மாட்டார்",
என்று கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த

1741
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா முகத்தில் காதல் உணர்வுகள் ககாப்பளித்து
அவனின் மனம் கதடுவது நான் மட்டுகம என்ை கர்வம்
கதான்றி இருந்தது.
"ம்ம்..அப்படிைாப்பட்டவரனப் கபாய் உன்ரன விட்டு
கைண்டாம் கல்ைாணம் பண்ண கசால்லி இருக்கிை நீ, நான்
அவனுக்கு அறிவுரை வழங்கி இருக்கிகைன், நீ கபாய்
அவனிடம் மன்னிப்பு ககள், அவன் உன் கமல் கைாம்ப
ககாபமாக இருக்கான், தீட்சு, இங்கக கபசிைது
எல்லாத்ரதயும் மைந்து விடு, உன் காதல் வாழ்வு இது,
அரத உணர்ந்து நீயும் உன் புருஷனும் கசர்ந்து
சந்கதாஷமா வாழுங்க, கதவி இனி உன் விஷைத்தில்
தரலயிட மாட்டாள், அதுக்கு நான் உத்திைவாதம் தகைன்,
நாகன ஒரு புது நர்ஸ் கபாடுகைன், நீயும் உன் கணவனும்
எரதப் பற்றியும் கவரலப்படாது என் ககாள்ளு கபைரன
யும் கபத்திரையும் எங்களுக்கு கபற்று ககாடுக்கும்
கவரலரை மட்டும் பாருங்க",
என்று பத்மஜா கதவி சிரிக்க, தீட்சண்ைா முகத்தில்
நாணம் கதான்றிைது.
"வகைன் பாட்டி..!!",

1742
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கவட்கத்துடன் சிணுங்கி ககாண்கட அைண்மரன
கநாக்கி உற்சாகத்துடன் துள்ளி ஓடினாள், அரதப் பார்த்து
சிரித்துக் ககாண்கட இருந்தார் பத்மஜா கதவி.
தன் அரையிரன கநாக்கி விரைந்து கசல்லும்
தீட்சண்ைாவிற்கு ஏகனா புதிதாக பிைந்து இருப்பது கபால்
கதான்றி இருந்தது. அவளின் கண்கள் அவளுரடை தீைரன
கதடிைது. அலுவலக அரை, படுக்ரக அரை, ோல் என்று
ஒவ்கவாரு இடமாக அவரன அவள் மனமும் கண்களும்
கதடிக் ககாண்டு இருந்தது.
"நான் என்ன இப்கபாதா புதிதாக அவரன மாப்பிரள
பார்க்க கபாகிகைன்? எனக்கு என்ன இப்கபாதா கல்ைாணம்
ஆகி இருக்கு?, அவரன கவகு நாள் பிரிந்து இருந்தவள்
கபால் கதடிக் ககாண்டு இருக்கிகைகன!!!",
என்று அவரளகை அவள் ககட்டுக் ககாண்டு தன்
மனநிரல எண்ணி சிரித்துக் ககாண்டாள். படுக்ரக அரை
தாண்டி பால்கனி கநாக்கி கசன்ைாள், அங்கக அவளுக்கு
பிடித்த கருப்பு நிை ககாட் அணிந்து அவளுக்கு முதுகு
காட்டி ைாரிடகமா கபான் கபசிக் ககாண்டு இருந்தான் தீைன்.
"ஐ லவ் யூ தீைா..!!!, சாரி!!",

1743
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ஓடிச் கசன்று அவரன பின்பக்கமாக
இறுக்கமாக காற்று புக கூட இரட கவளி இன்றி கட்டி
அரணத்துக் ககாண்டு அவன் முதுகில் சாய்ந்த
தீட்சண்ைாவிற்கு அவன் ஃகபானில் கபசிக் ககாண்டு இருந்த
விஷிைத்ரத ககட்டு முகம் மாறிைது.

1744
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 114
"என் காதல் தீபய..
உன் மனதிலும் உயிரிலும்
இவன் கைந்து விட்டப்பின்
நமக்குள் ஏதடி பிரிவு..?
இவன் உடல் மட்டுபம..
இங்பக இருக்க, இவன் உயிர்
உன்னில் இருக்க
ஏனடி இந்த கண்ணீர்..?
உன் விழி பைசும்
கண்ணீர் கமாழிக்கு
தன் முத்த கமாழிகைால்
ைதில் கோல்லும் இவன்..
என்றும் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் மனம் விரும்பும் முடிவுகளில் இந்த

தீ(ரு)ரன்❤️

1745
 ஹரிணி அரவிந்தன்

முகத்ரத தூக்கி ரவத்துக் ககாண்டு அமர்ந்து

இருந்தாள் தீட்சண்ைா, அவள் கண்கள் தூைத்தில் கதரிந்த

ைாருமில்லா கடற்கரையின் கரையில் கிடந்த பாசி படர்ந்த
பாரைகளில் ஆங்காங்கக அமர்ந்து இருந்த ஆங்கிலத்தில்
கபலிக்கான் என்று அரழக்கப்படும் கூரழக்கடா
பைரவகள் கூட்டத்தின் கமல் இருந்தது. அந்த கூட்டத்தில்
இருந்து விலகி தனிகை அமர்ந்து இருந்த இரு பைரவகளில்
ஒருப் பைரவ அதன் அருகக அமர்ந்து இருந்த மற்கைாரு
பைரவயிரன விட்டு வானில் பைந்து சற்று கதாரலவில்
கதரிந்த தன் கூட்டத்துடன் கசர்ந்து ககாள்ள, தனிரமயில்
இருந்த பைரவகைா தன் அருகக வந்து வந்து கபாதும்
அரல யிரன கூடப் கபாருட்ப்படுத்தாது கசார்ந்து குளிரில்
விரைத்தது கபால் சிைகுகரள குறுக்கிக் ககாண்டு அமர்ந்து
இருந்தது. அதன் தனிரமரைப் பார்த்த தீட்சண்ைாவிற்கு
ஏகனா மனதில் துக்கம் கபாங்கிைது.
"ஓகக!! விக்ைம், ஐ வில் கடக் ககர்..",
என்ைப்படி தன் காதில் இருந்து கபாரன எடுத்த தீைன்,
பால்கனியில் நின்றுக் ககாண்டு அந்த கடற்கரையிரன

1746
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவறிக்கும் தன் மரனவியின் முகத்ரத ககள்விைாகப்
பார்த்தான். அவகளா இவனின் அைவத்ரதக் கூட கண்டுக்
ககாள்ளாது அந்த ஒற்ரை கூரழக்கடா பைரவயிரன
கவறித்துக் ககாண்டிருந்தாள், அவள் பார்ரவ கபாகும்
திக்ரகப் பார்த்த தீைன்,
"எப்கபா பார்த்தாலும் எரதைாவது
கவறித்துக் ககாண்கட இருக்கிைது!!! தனிரமரை,
கசாகத்ரத ைசித்துக் ககாண்கட இருக்கிைது, அப்புைம் நான்
தனிைா இருந்துக்கிைனு புருஷரன கவண்டாம்னு
கசால்ைது!!",
அவனின் குைல் ககட்டு அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.
"என்னடி உனக்கு பிைச்சரன?, ககாஞ்சமாவது சிரி,
இப்படி மூஞ்சிரை தூக்கி ரவத்துக் ககாண்டு இருக்காத,
ஏண்டி உனக்கு லவ் கபர்ட்ஸ்லாம் கண்ணுக்கு கதரிைாதா?
எப்கபா பார்த்தாலும் இந்த மாதிரி தனிைா நிக்கிை
கபர்ட்ஸ்ரசகை பார்க்கிை?",
என்ை அவன் குைல் ககட்டு அவள் கைாசரனைாக
திரும்பிப் பார்க்க, அதுவரை அங்கு இருந்த அந்த பைரவ

1747
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கூட்டம் எல்லாம் காணாமல் கபாய் அவள் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்த அந்த ஒற்ரை
கூரழக்கடா மட்டும் அகத நிரலயில் தனிரமயில்
இருந்தது. அதன் தனிரமயில் பாதிக்கப்பட்டவள்,
"பாதியிகலகை விட்டுட்டு கபாை துரண எல்லா
இனங்களிலும் இருக்கு கபால",
என்று அவள் கசால்ல, அவன் அவரள முரைத்தான்.
"தீ, நிரைை மனஸ்தாபங்களுக்கு நடுவில் இப்கபா தான்
சண்ரட கபாடாம கசர்ந்து இருக்ககாம், ஆனாலும் நீ
இன்னும் இப்படி மூஞ்சிரை தூக்கி ரவத்துக் ககாண்டு
இருக்க? உன் மூரட கசஞ்ச் பண்ண தாகன ஆபிஸ்
முடிந்த உடகன உன்ரன இங்கக கூட்டிட்டு வந்கதன்?
இங்ககயும் நீ இப்படி இருந்தால் நான் என்ன பண்ைதுடி?
பிைகனட்டா இருக்கனு தான் கபரு, ஆனால் ககாஞ்சம் கூட
நீ சந்கதாஷமாகவ இல்ரல, மதிைம் உன்ரன கசக்
பண்ணிட்டு மரிைா, "உங்க ரவஃப் எகதா கவரலயில்
இருக்காங்க, அது கபபி கேல்த்ரதயும் பாதிக்கும்,
பார்த்துக் ககாள்ளுங்க சாருனு", தைங்கி தைங்கி கசால்லிட்டு

1748
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாைாங்க, ஏண்டி இப்படி இருக்க? உனக்கு குட்டி தீ கமல
அக்கரைகை இல்ரலைா?",
அவள் முகத்தில் வந்து அரைந்த கடற்காற்ைால் அவள்
கநற்றியில் வந்து வந்து விழுந்த முடிரை ஒதுக்கி விட்டுக்
ககாண்கட தீைன் ககட்டான்.
"அப்கபா நீங்க எனக்காக கபசல, உங்க
கபாண்ணுக்காக தான் திரும்ப என்கிட்ட கபசுறீங்க?",
அவள் மனத் தாங்கலுடன் ககட்க, அவன் அவரள
முரைத்தான்.
"ஏண்டி? இந்த வாைம் முழுவதும் என் ககாபத்ரத
கிளறி அடி வாங்கணும்கன ஏதாவது உறுதிகமாழி எடுத்து
இருக்கிைா?",
அவள் அதற்கு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக திரும்பிக்
ககாண்டாள். அவள் கண்கள் அந்த அலங்காை வரளவுகள்
உரடை அழகிை கண்ணாடி கமரஜயில் கிடந்த சிவப்பு
காஷ்மீர் கைாஜாக்களின் பூங்ககாத்து கமல் கசன்ைது, அரத
உணர்ந்த தீைன் அந்த பூங்ககாத்தில் இருந்து ஒரு பூரவ
எடுத்து அவள் முகத்தில் தட்டினான். அவள்,
ப்ச் என்று அதரன தள்ளி விட்டு

1749
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நகர்ந்தாள்.
"எதுக்குடி விலகி விலகி கபாை? இதுக்கு தான் ைாத்திரி
பக்கம் பார்த்து கபசணும்னு பழகமாழி கசால்லி இருக்காங்க
கபால, ஒரு கபாரன கபசிட்டு இவளிடம் நான் படும் பாடு
இருக்கக!!!",
என்று அவன் அலுத்துக் ககாள்ளும் குைலில் கூறிைதும்
அவள் நிமிர்ந்துப் பார்த்து அவரன முரைக்கவும் அவள்
அவன் கன்னங்கரள தன் இரு ரககளாலும் பிடித்து
கிள்ளினான்,
"என் தங்கம்ல, ககாஞ்சம்மாவாது சிரிடி, கே!!
ஆக்சுவலி நீ கபசிை கபச்சுக்கு நான் தான் உன்கிட்ட
சண்ரட கபாட்டு முகத்ரத தூக்கி ரவத்துக் ககாண்டு
இருக்க கவண்டும், ஆனால் இங்கக அப்படிகை உல்டாவா
நடக்குது!",
அவன் சலித்துக் ககாள்ள, அவள் அப்கபாதும்
கமௌனமாக கவறித்தாள்.
"பூவாசம் புைப்படும் கபண்கண நான் பூ வரைந்தால்.."
அவன் அவள் ரகயில் இருந்த கைாஜா பப் பூரவ
அவள் முகத்தில் தடவினான்.

1750
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீ வந்து விைல் சுடும் கண்கண நான் தீ வரைந்தால்.."
என்று பாடிக் ககாண்கட அவளின் விைல்கரள அவன்
முத்தமிட, அந்த பிடிவாதக்காரி பிடிவாதமாக அவனிடம்
இருந்து தன் விைல்கரள உருவிக் ககாண்டாள். அரத
உணர்ந்து அவன் உைக்க சிரித்தான்.
"ஏண்டி, உனக்காக முதல் முதலில் ஒரு தமிழ் பாட்டு
கத்துக்கிட்டு மிஸ் கடக்கக இல்லாம பாடி ககாஞ்சினால்
கைாம்ப தான் பண்ை?",
என்று அவன் அவளின் அரணக்க முைல, அவள்
முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டாள், ஒரு சில கநாடி
கமௌனத்திற்கு பின், அவன் ரகயில் இருந்த அந்த கைாஜா
மலரை வாங்கிைவள் அரத கவறித்துக் ககாண்கட,
"நீங்க அந்த கபானில் கபசிை விஷைத்ரத நான்
ககட்காமகல இருந்திருக்கலாம்"
என்று கவகு கநைத்திற்கு பிைகு வாய் திைந்த அவள்
கண்களில் கண்ணீர் வை ஆைம்பித்தது, அரத
தாங்காதவனாய் அவன் அவரள அரணத்துக் ககாண்டான்.
"இப்பவும் விக்ைமிடம் தாகன அந்த விஷைமா
கபசினீங்க?",

1751
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் ககட்ட ககள்விக்கு அவளுக்கு கமௌனத்ரத
மட்டுகம பரிசாக தந்த தீைனின் கசைலிகல அவள் ககட்ட
ககள்விக்கு பதில் ஆமாம் தான் என்று கதரிந்தது.
"ஏண்டி என்ரன புரிந்துக் ககாள்ள மாட்ை?"
சில கநாடி கமௌனத்திற்கு பின் அவன் ஆதங்கத்துடன்
ககட்டான்.
"நீங்க நான் உங்க கிட்ட பிரிரவ ககட்டதால் அந்த
ககாபம் தாங்காமல் தான் இப்படி ஒரு முடிவு எடுத்து
இருக்கீங்களா? இன்னும் என் கமல் ககாவம் கபாகரலனா
இன்னும் கைண்டு அரை கவண்டுமானாலும் அரைந்து
விடுங்கள், ஆனால் இப்படி என்ரன தண்டிக்காதீங்க",
"கே, முதலில் இந்த வாங்க கபாங்கரவ நிறுத்திட்டு
தீைானு கூப்பிடுடி, நீ இப்கபா இப்படி கபசிட்டு
இருக்கிைதுக்கு தான் அரை வாங்கப் கபாகைனு
நிரனக்கிகைன்..",
"சரி தீைா, நான் கூப்படுைன், பட் என் முடிரவ நீ
கண்சிடர் பண்ணு",

1752
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் ககட்க, அவன் அதற்கு பதில் கசால்லாது
அவரள தன்ரன கநாக்கி இழுத்து அவள் கூந்தலில் வாசம்
பிடித்தான்.
"இந்த..இது கநம் என்னகமா வருகம..!! ம்ம், சிைக்காய்!
சிைக்காய்!!! அந்த வாசமும் நீ யூஸ் பண்ணும் அந்த
ஸ்நானப் கபாடியும் அப்படிகை என்ரன கவை உலகத்துக்கு
அரழத்துட்டு கபாகுதுடி, என்னடி கபரிை பாரின் கசன்ட்,
அது எல்லாம் உன் வாசத்துக்கு ஈடாகுமா? இந்த வாசம்
இல்லாமல் நான் எப்படிடி ஒருமாதம் அங்கக இருப்கபன்?",
அவன் இறுதிைாக ககட்ட ககள்வியில் அவள் மனமும்
முகமும் வாடிைவளாய் அவன் ரகயில் இருந்து விலகினாள்.
"தீ..!!!",
அவளின் விலகல் தாங்காது அவன் அவள் நகர்ந்தாள்.
"என்ரன சந்கதாஷமா வழி அனுப்பி ரவடி, இப்படி
முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு இருந்தால் நான் எப்படிடி
ோப்பிைா கனடா கபாகவன்? ஜஸ்ட் முப்பகத நாட்கள்
தான், சீக்கிைம் ஓடிப் கபாய்டும்டி, இங்கக தாத்தா, பாட்டி
கூட நீ இருடி, நான் உடகன வந்துடுகவன்..பிளீஸ்டி, என்
ரவைம்ல, ககாஞ்சம் சிரிடி",

1753
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஒரு மாதம்!!! ஒரு மாதம் தீைா!!! நான் எப்படி
உன்ரனப் பார்க்காமல் இருப்கபன், நான் இல்ரல, நாங்க!!
தீைா, என்ரன பழி வாங்குறிைா? நான் கநத்து அப்படி
கசான்னதுக்கு?",
"கவண்டாம்டி! நான் அந்த டாபிக்குள்ரளகை வைரல,
பாரினில் டாப் கடன் இடத்தில் வரும் என்கனாட பிசிகனஸ்
இந்த முரை ககாஞ்சம் பின்கன கபாயிருக்கு, நம்ம கமகைஜ்
முடிந்த பின் நான் என் பாரின் கம்கபனிக்குலாம் விசிட்
பண்ணகவ இல்ரல, ஆனாலும் அங்கக பிசினஸில்
இதுவரை இப்படி நிரல வந்தது இல்ரல, இப்கபா வந்து
இருக்குனா ஒரு முதலாளிைா நான் ஓடிப் கபாய் பார்த்தால்
தாகன அங்கக என் கம்கபனியில் தன் முழு ஈடுபாட்ரட
ககாடுத்து கவரல கசய்யும் கதாழிலாளிகளுக்கு ஒரு
சுறுசுறுப்பு வரும், நல்ல எண்ணமும் கபாறுப்பும் வரும்?
நீகை கசால்லுடி?",
"சரி தான், ஆனால் என்ரனயும் குட்டி தீரையும்
விட்டுட்டு இவகளா தூைம், இவகளா நாட்கள் பிரிந்து
இருக்க உன்னால் எப்படி முடியுது? தீைா, என்ரனயும் உன்
கூட கூட்டிட்டு கபா, நானும் வகைகன!!! பிளீஸ்!!!",

1754
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கே என்னடி நீ சின்ன குழந்ரத மாதிரி அடம்
பிடித்து ககாண்டு இருக்க, இந்த நிரலயில் நீ என்னுடன்
பிரளட்டில் டிைாவல் பண்ணி, என்கனாட அந்த கண்ட்ரி
கிரளகமட் கண்டிஷன் ஒத்துக் ககாள்ளாமல் கபாயிட்டுனா
என்னப் பண்ணுவ? புரிந்துக் ககாண்டு தான் கபசிட்டு
இருக்கிைா?",
"அகதல்லாம் எனக்கு கதரிைாது, என்ரனயும்
உன்னுடன் கூட்டிட்டு கபா, ஒரு மாதம் நீ பக்கத்தில்
இல்லாம நான் எப்படி இருப்கபன், பிளீஸ் தீைா என்ரனயும்
அரழத்துட்டுப் கபா",
"கே தீ அங்கப் பாகைன், உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா,
அகதா அந்த கடற்கரையில் அன்ரனக்கு உன்ரன தூக்கி
ககாண்டு கைாம்ப தூைம் நடந்கதன், அப்புைம் நாம, உன்
கபவைட் கரடயில் கநய் கைாஸ்ட் சாப்பிட்கடாம்ல, கே,
வரிைாடி, இப்கபா கபாகலாம் அங்க?",
"கபச்ரச மாத்துறிைா தீைா?",
அவன் ரகக் காட்டிை திரசயில் திரும்பிப் பார்த்து
விட்டு அவள் ககட்டாள்.

1755
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீ இரத எல்லாம் காட்டி என்ரன சமாதானப் படுத்த
தான் இந்த ரிசார்ட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்திைா?",
என்ைவள் முகத்ரத அவன்,
"தீ..இங்ககப் பாகைன்..",
என்று திருப்ப முைல,
"ஒண்ணும் கவண்டாம் கபா, நான் ைாரிடமும் கபச
விரும்பல",
அவள் சிணுங்கினாள், அரத உணர்ந்த அவன்
முகத்தில் புன்னரக கதான்றிைது.
"உன்னிடம் நான் கபசல, நான் குட்டி தீ க்கிட்ட
கபசுைன்..",
"நம்மரள இங்கக தனிைா விட்டுட்டு ஒரு மாதம்
பாரின் கபாைவங்க கசால்ைரதலாம் ககட்காகத பாப்பா",
அவள் சிணுங்கி ககாண்டு, அவன் கதாட்டு கபச
முைன்ை அவள் வயிற்ரை அவனிடம் காட்டாது திருப்பிக்
ககாண்டாள். அரத உணர்ந்து அவன் உைக்க சிரித்தான்.
"என்னடி இது, சின்ன பிள்ரள மாதிரி பண்ணுை! நான்
அங்கக அவசிைம் கபாகை ஆகணும்டி, உனக்கு
துரணைாக பாட்டி, தாத்தாரவ ரவத்து விட்டு தாகன

1756
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாகைன்? கம்கபனிஸ் பார்த்துக் ககாள்ள டாட் இருக்கார்,
அப்புைம் என்னடி? ஒகை மாதம் தான், ஓடிகை கபாய்டும்,
நான் தான் தினமும் உன் கிட்ட ஸ்ரகப்பில் கபசுவன் ல?",
"ஆயிைம் தான் இருந்தாலும் பக்கத்தில் இருப்பது
கபால் வருமா? தீைா எனக்கு இந்த பிரிவு பைமா இருக்கு,
நான் எப்படி நீ இல்லாம இந்த ஒரு மாதம்..",.
அதற்கு கமல் அவளால் கபச முடிைாது கபாக, அவன்
அவரள அரணத்துக் ககாண்டான்.
"எனக்கு மட்டும் உன்ரன இந்த நிரலயில் விட்டு
கபாக ஆரசைா டி?
உன் கிட்ட எப்படி இந்த விஷைத்ரத கசால்வது என்று
பைந்து ககாண்டு இருந்கதன்டி, ஆனால் நீகை, நான்
விக்ைமுடன் ஃகபானில் கபசிைரத ககட்டு விட்டாய், நான்
உன்ரன எந்த அளவுக்கு மிஸ் பண்ணுகவன் கதரியுமா?
கநற்று ரநட்டில் இருந்கத உன்ரன கைாம்ப மிஸ் பண்ண
ஸ்டார்ட் பண்ணிட்கடன்டி, நான் புைப்படும் கநைத்தில் நீ
கலங்கி நின்ைால் என்னால் தாங்க முடிைாதுடி, என்ரன
சந்கதாஷமா நீ அனுப்பி ரவக்கணும், உன் உடம்பு கவை
வீக்கா இருக்குனு மரிைா கசால்லிட்டாங்க, உன்ரன இந்த

1757
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிரலயில் இங்கக விட்டுட்டு கபாக எனக்கு எவ்களா
கஷ்டமா இருக்கு கதரியுமா?",
அவன் கண்களில் கதரிந்த அந்த பிரிவு அவளின்
கண்களில் நீரை கதாற்றுவிக்க, அது உரடந்து அவள்
கன்னத்ரத நரனக்கும் முன் அவன் தன் முத்தத்தால்
தடுத்தான். அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி தன் ரகயில்
ஏந்திைவன் அதில் கதரியும் அவரனப் பிரிைப் கபாகும்
கவதரனயும், காதலின் தவிப்ரபயும் பார்த்தவன் முகத்தில்
ஒரு முடிவு கதான்றிைது.
"தீ..நான் கபாலடி, எனக்கு இனி பாரினில் பிசிகனஸ்
கவண்டாம்டி, நான் அரத விற்று..",
அவன் கசால்லி முடிப்பதற்குள் அவள் அவன் வாரை
தன் ரககளால் மூடினாள்.
"என் ஒருத்தியின் விருப்பத்திற்காக உங்க பிசிகனஸ்,
அங்கக கவரல கசய்யும் கதாழிலாளிகள் என அரனவரும்
பாதிப்புக்கு உள்ளாவது நிைாைம் இல்ரல, நீங்க
சந்கதாஷமா கபாயிட்டு வாங்க, என் காதல் எப்கபாதும்
என் தீைன் வாழ்வில் நன்ரமகரள தான் ககாண்டு வைனும்,

1758
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒரு மரனவிைா என் உன்ரன புரிந்துக் ககாண்டு நான்
துரணைா இருக்கணும்"
"அப்புைம் எதுக்குடி இது?",
என்ைப்படி அவள் கண்களில் இருந்து வழிந்த நீரை
துரடத்து விட்டவரன பார்த்து ககட்டாள் அவள்.
"இது எனக்குள் இருக்கும் உன் மீதான காதல் தீயில்
குளிர் காயும் காதலி பண்ணிை கவரல, அரத விடு,தீைா!!
இந்த பைணத்ரத தள்ளிப் கபாட முடிைாதா?, அதுக்குனு
நான் நீ கபாக கவண்டாம்னு கசால்லல, ககாஞ்ச நாளுக்கு
அப்புைம் கபாகைன், மூணு மாதத்தில் குட்டி தீைாக்கு ரக,
கால் லாம் வந்துடும், அரத உன்கிட்ட காட்டி நான்
சந்கதாஷப்படனும், அப்கபாலாம் நீ என் பக்கத்திரலகை
இருக்கணும்",
"அதுக்கு இன்னும் எவ்களா நாள் இருக்கு! இப்கபா
தாகன உனக்கு ஒன்ரை மாதம் ஆயிருக்கு, அதுக்குள்ள
வந்துடுகவன்டி, அப்புைம் பாரு முழுக்க முழுக்க என்
தீயுடன் தான்",
அவன் பிரிைத்துடன் அவளின் கன்னம் தட்டினான்.

1759
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா, எனக்கு ஒரு ரிக்வஸ்ட், நீ இப்கபா எனக்காக
கைண்டு விஷைம் பண்ணனும்..",
"கைண்டு என்ன? கைண்டாயிைம் பண்கைன், கசால்லுடி,
என்ன கவணும் என் தீக்கு?",
என்ைப்படி அவன் அவளின் கன்னத்ரத பிடித்து
ககாஞ்சினான்.
"இந்த கனடா பைணம் கைாம்ப அர்ஜன்ட்டா?",
"கைாம்ப அர்ஜன்ட் இல்ரல, பட் இந்த மன்த்
எண்ட்க்குள்ள கபாகணும்டி",
"ஓ அப்படிைா?",
என்ைவளின் கைாசரன நிரைந்த முகத்ரத பார்த்து
அவன் கண்களில் காதல் நிரைந்த சிரிப்புடன் ககட்டான்,
"என்னடி உன் மண்ரடக்குள் ஓடுது? அரத ககட்டு
தான் விகடன்",
அவன் கசால்லி விட, அவள் தைங்கிைப் கசான்னாள்.
"அது வந்து, கநக்ஸ்ட் வீக் நீ கனடா கபாகைன் தீைா",
அவள் கசான்னரத ககட்டு அவன் முகம்
கைாசரனயில் ஆழ்ந்தது,
"சரி, அடுத்த விஷைம் என்ன?",

1760
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இந்த ஒன் வீக்கும் நம்ம இந்த ரிசார்ட்ரலகை
இருக்கலாகம! இங்கக இருந்து ஆபிஸ் கபாகலாம்",
அந்த ஒரு வாைமும் அவனுக்கும் அவளுக்குமான
பிைத்கைக உலகில் வாழ்ந்து அவரன அடுத்த ஒரு மாதம்
பிரிந்து இருக்க கபாகும் காதல் கவதரனரையும்
தாபத்ரதயும் ஈடு கசய்துக் ககாள்ள விரும்புகிைாள் என்று
அவள் மனம் அவனுக்கு புரிந்து கபாக, அவன் சரி என்று
ஒப்புக் ககாள்ள, தீட்சண்ைா மகிழ்ச்சியுடன் அவரன
அரணத்துக் ககாண்டாள்.
"தீைா, இரு நான் பாட்டியிடம் கசால்லி விட்டு வகைன்",
என்ைப் படி தன் கபாரன எடுத்து க் ககாண்டு துள்ளி
ஓடும் தன் மரனவிரைப் பார்த்த தீைன் மனதில்,
"அந்த மாதுரி இருக்கும் கனடாவிற்கு தான் நான்
கபாகிகைன் என்று கதரிந்தால் இந்த உற்சாகம் இவளுக்கு
நீடிக்குமா?",
என்ை ககள்வி எழுந்தது.
"இப்கபாவும் அவங்க அங்க தான் இருக்காங்களா?",

1761
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமாம் கமடம்! அவங்க அம்மா இைந்த பிைகும்
அங்கக அகத வீட்டில் தான் இருக்காங்க, தீைன் சாருக்கு
தீட்சண்ைா கமடம் அவங்க கிட்ட கபசினால் பிடிக்காது",
அந்த அைண்மரனயின் விருந்தினர் அரையில்
கசாபாவில் அமர்ந்து இருந்த பத்மஜா கதவியிரனப்
பார்த்து கஜாதி பவ்ைமாக கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"இப்கபா வரைக்கும் தீட்சுவின் அண்ணன் கவரலப்
பார்த்துக் ககாண்டு தான் இருக்காைா?",
"எஸ் கமடம்! அவர் தீைன் சாரின் ரமத்துனர் என்ை
காைணகம அவருக்கு பதவி உைர்வு, கவை பணி, பணம்
என்று நிரைைப் பைன்கள் வந்ததாம், ஆனால் நான் என்
கசாந்த முைற்சியில் தான் கமகல வைணும், என் தங்ரக
வாழ்க்ரகயிரன அவள் தான் வாழ கவண்டும், அவரள
ரவத்து நான் வாழக் கூடாதுனு, நான் என் கசாந்த
முைற்சியில் தான் கமகல வை ஆரசப் படுைன்னு கசால்லி
கவண்டாம்னு கசால்லிட்டாைாம்"
அரதக் ககட்ட இந்திை வர்மனும் பத்மஜா கதவியும்
ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் ககாண்டனர். பின் பத்மஜா
கதவி ககட்டார்.

1762
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இப்கபா தீட்சு அண்ணன் எங்கக இருப்பார் கஜாதி?",

1763
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 115
"எப்பைாதும் காணும்
கவண்ணிைாவில்
இன்று எக்கச் ேக்க அழகு கண்படன்..
என் கைண்ணிைா இவன்
பதாள் ோய்ந்ததால்..
இவன் முதைாகி..
இவனின் முடிவானபை..
நீ இன்றி நான் இல்பை..
தீ இன்றி தீரன் இல்பை..
உனக்கு மட்டுபம கோந்தமான
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️தீட்சுவின் நிபனவுகளில் இந்த

தீ(ரு)ரன்❤️

காரல பத்து மணிக்கான கதிைவன் கவப்பம் அந்த

இடத்தில் ககாஞ்சம் வழக்கத்ரத விட அதிகமாககவ

நிலவிக் ககாண்டு இருந்தது. ஜன சந்தடி நிரைந்த

1764
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தாம்பைத்தின் அந்த பிைதான வீதியில் அழகான கபன்ஸ்
கார் ஒன்று நுரழந்தது. அந்த வீதியில் இருப்பவர்கள்
சிலருக்கு அந்த காரைப் பற்றி கதரிந்து இருப்பது தாங்கள்
கசய்துக் ககாண்டு இருந்த கவரலரை நிறுத்தி விட்டு
அந்த காரை ஆச்சரிைமாக பார்த்ததில் இருந்கத கதரிந்தது.
"மலரு..!!! கசத்த நாழி இங்கக வந்துண்டு கபாகைன்!!",
வீட்டு வாசலில் இருந்து வந்த சப்தத்தில் அனு
கவளிகை வந்தாள். வாசலில் நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும்
அந்த கதருவின் வம்பு மாமி என்று அரழக்கப் படும்
பங்கஜம் மாமிரைப் பார்த்தாள்.
"ஆமாம்..மலரு!! மாமிகை தான் வந்து இருக்காங்க!!",
என்று வீட்டின் உள்கள திரும்பி ப் பார்த்து குைல்
ககாடுத்த அனு, பங்கஜத்ரத வைகவற்ைாள்.
"வாங்க மாமி!, உக்காருங்க, மலரு குளிச்சிட்டு
இருக்கா",
"அடகட!! அனுவா?, நீ எப்கபா வந்த?",
"திவாக்கு அவசை கவரலைா திருவண்ணாமரல வரை
கபாயிருக்கான், அதான் மலரை கசக் அப்க்கு அரழத்துட்டு
கபாக வந்கதன்",

1765
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவரள வித்திைாசமாக பார்த்து ரவத்தாள்
பங்கஜம்.
"அனு கநக்கு ஒரு சந்கதகம்!",
"கசால்லுங்க மாமி!! முதலில் உள்கள வந்து
உக்காருங்க!",
"ஏண்டிமா! எப்கபா பார்த்தாலும் இவா ஆத்கதாலகை
நல்லது ககட்டது கசஞ்சிண்டு கிடக்கிகை, உன் ஆத்தில்
உன் ஆம்பரடைான், உன் குழந்ரதகள் எல்லாம் உன்ரன
கதட மாட்டாளா?, உன் மாமா என்ரன அக்கம் பக்கம்
கூட விட மாட்டார், அப்படிகை அவர் விட்டாலும் கூட
நான் ைார்கிட்டயும் கதாட்டுக்க மாட்கடன், இப்கபா தான்
மலர், அவ நாத்தனார்ருனு பழக ஆைம்பித்ததும் நான்
இங்ககல்லாம் ஓடி வகைன், ஆனால் என் மகனுக்கு
இகதல்லாம் பிடிக்காது, உன் ஆத்திலலாம் எப்படி தான்
விடுைாங்ககளா?",
என்ைப்படி அமர்ந்தாள் பங்கஜம்.
"என் வீட்டுக்காைர் என்ரன புரிந்து ககாண்டவர்,
அதனால் என்ரன ககள்வி ககட்க மாட்டார், என்ரனப்
பற்றி அவருக்கு கதரியும், அவரைப் பற்றி எனக்கு

1766
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதரியும், எங்கள் இருவருக்கும் குழந்ரதகள் பற்றி கைாம்ப
நல்லாகவ கதரியும்..இவகளா கசால்றீங்ககள!! கபான மாதம்
மாமாவுக்கு ோர்ட் அட்டாக் வந்தப்கபா, ஆம்புலன்ஸ்
கூப்பிட்டு ோஸ்கபட்டல் வரை உங்கரள அக்கம் பக்கம்
பழகாதீங்கனு கசான்ன அகமரிக்காவில் இருக்கும் உங்க
ரபைனா வந்தார்? இகதா மலர் வீட்டுக்காைர் திவாகர்
தாகன வந்தார்?",
என்று அனுவின் ககள்வியில் மாமியிடம் கபச்சு
இல்லாது கபாக அரத உணர்ந்த அனுவின் இதழில்
புன்னரக பைவிைது.
"அம்மாடி அனு, நீ இங்கக உதவி கசஞ்சிண்டு கபாக
மட்டும் வைரல, வாய் கசத்த மலருக்கும் கசர்த்து வாய்
கபச தான் நீ இங்கக வந்துண்டு இருக்கனு கநக்கு
நல்லாகவ கதரியுது",
என்ை மாமியின் கவற்றிகைமான பின்வாங்கலில் உள்கள
நிரலக் கண்ணாடி முன் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த மலருக்கு
சிரிப்பு வந்தது.
"வாங்க மாமி!!",

1767
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி ஈைத் தரலமுடிரை நுனியில் முடிச்சிட்டு
கநற்றியில் குங்குமம் துலங்க அப்கபாது தான் பூத்து
இருக்கும் அவரின் கபைருக்கு ஏற்ை மலர் கபாலகவ வந்து
நின்ைாள் மலர்.
"வா மலர், நாரளக்கு கார்த்தால பத்து மணிக்கு நம்ம
ஆத்தில் என் மாட்டுப் கபாண்ணுக்கு வரளை காப்பு
ரவத்து இருக்ககாம், வந்துடு மலர், அம்மாடி அனு நீயும்
வந்திடு",
என்ைப் படி அவள் நீட்டிை குங்குமத்ரத எடுத்துக்
ககாண்ட மலர்,
"கைாம்ப சந்கதாஷம்! அவசிைம் வந்துடுகைாம் மாமி",
என்ைப்படி மலர் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும்
கபாகத அந்த கபன்ஸ் கார் அவளின் வீட்டு வாசலில்
நின்ைது. அரதப் பார்த்த மலர் கைாசரனைாக அனுரவப்
பார்த்தாள்.
"உன் நாத்தனார் தீட்சு விவாகம் கசய்துண்டு
கபானாலும் கபானாள், அதிலிருந்து உன் வீட்டு வாசலில்
ஏதாவது ஒரு பிைச்சரன நடந்துக் ககாண்டு தான் இருக்கு
மலரு",

1768
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த பளபளப்பான கபன்ஸ் காரைப் பார்த்த உடன்,
தன் வாய்க்கு கமல்ல நல்ல அவல் ஒன்று கிரடத்து
விட்டது என்று குஷிைாகி பங்கஜம் புைப்பட அமர்ந்தவள்
அங்கககை அமர்ந்து விட, அப்கபாது அவள் ஃகபான்
அடித்ததில் அரத எடுத்து காதில் ரவத்தாள்,
"கசத்த நாழி நான் சும்மா இருந்தால் கநாக்கு
கபாறுக்காகத!!",
என்ைப்படி கவண்டா கவறுப்பாய் அந்த இடத்ரத
விட்டு எழுந்த பங்கஜம், மலரை கநாக்கி,
"அப்புைம் கமல் ைாரு வந்துண்டு கபானாலனு என்கிட்ட
மைக்காம கசால்லு மலர், உன் மாமா கூப்பிடுண்டுகட
இருக்கார், வகைன்",
என்று ஓட்டமும் நரடயுமாக விரைந்த பங்கஜம்
அப்படி விரையும் கபாதும் வாசலில் நின்று ககாண்டு
இருந்த அந்த கபன்ஸ் காரை உள்கள ைார் இருக்கிைார்கள்
என்று எட்டி ஒருப் பார்ரவ பார்க்க தவைவில்ரல.
"அடுத்த வீட்டு வம்புக்கு அவ்களா ஆர்வம்!!!",
அனு கசான்னரத ககட்டு மலர் புன்னரகத்தாள்.
அப்கபாது அந்த காரின் கதவு திைந்து பத்மஜா கதவி

1769
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இைங்கி அவர்கள் இருவரையும் பார்த்து சிகநகப் புன்னரக
கசய்தார்.
"அனு அக்கா!! இவங்க ைாரு? உங்களுக்கு
கதரிந்தவங்களா?"
மலர் கைாசரனயுடன் ககட்டாள்.
"இல்ரல மலரு, இவங்க எனக்கு கதரிந்தவங்க
இல்ரல, ஆனால் இந்த பாட்டிரை எனக்கு எங்ககைா
பார்த்தா மாதிரி இருக்கு!"
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத,
அவர்கள் அருகில் வந்த பத்மஜா கதவிரை,
"வாங்க பாட்டி!!",
என்ைாள் மலர்,.
"வாங்க பாட்டி!! வீடு மாத்தி வந்துட்டிங்களா?",
என்று ககட்ட அனுரவப் பார்த்து இதமாக புன்னரக
புரிந்த பத்மஜா கதவி,
"சரிைான வீட்டுக்கு தான் வந்து இருக்ககன், இது தீட்சு
அண்ணன் திவாகர் வீடு தாகன?",
பத்மஜா கதவி ககட்டதில் மலர்,
"ஆமாம் பாட்டி!!, உள்கள வாங்க"

1770
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கசால்ல, பத்மஜா கதவி உள்கள நுரழந்தார்.
உடகன அனு ககட்டாள்.
"நீங்க தீட்சுவுக்கு எப்படி கவணும் பாட்டி?",
பத்மஜா கதவி முகத்தில் கமச்சுதல்
கதான்றிைது. அவர் திவாகர் வீடு என்று கசால்லாமல்
தீட்சண்ைாவின் அண்ணன் திவாகர் வீடு என்று
கசால்லிைதில் தான் தீட்சண்ைாவிற்கு உைவு என்று சரிைாக
ககட்ட அனுரவ கமச்சுதலாக பார்த்தது பத்மஜா கதவியின்
கண்கள்.
"நீ தான் அனுவாமா?",
என்று அவர் ககட்க அனுவின் முகம் கலசான
விைப்புக்கு மாறிைது. அவர்கள் இருவரையும் அதிக கநைம்
விைப்பில் மூழ்க விடாது பத்மஜா கதவி புன்னரகயுடன்
கசான்னார்.
"நான் பத்மஜா கதவி, தீைன் அப்பா
ைாகஜந்திைவர்மகனாட அம்மா, தீைகனாட பாட்டி, எங்க
தீட்சுவின் கசல்ல பாட்டி",
அப்கபாது தான் அவரின் முகத்தில் தீைன் சாைல்
ககாஞ்சம் கதரிவரத உணர்ந்த அனுவிற்கு எதனால்

1771
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரை எங்ககா பார்த்தது கபால் அவளுக்கு கதான்றிைது
எனத் கதரிந்தது.
"நான் கபரிை ைாணி, கபரிை ககாடீஸ்வரி, பாத்திைா
கபன்ஸ் காரில் வந்து இருக்ககன், என்கிட்ட எவ்களா
கசாத்து கதரியுமா இருக்கு, என் கழுத்தில் கிடக்கும்
நரகரை பார்த்திைா?",
என்கைல்லாம் ஆடம்பைம் காட்டாது, உைவுகளுக்கு
முக்கிைத்துவம் ககாடுத்து தன்ரன அறிமுகப் படுத்திக்
ககாண்ட பத்மஜா கதவியின் கமல் ஒரு மரிைாரதயும்
ஈர்ப்பும் அங்கு இருந்த இரு கபண்கள் மனதிலும்
ஏற்பட்டது.
"உக்காருங்க பாட்டி!!!"
என்ை மலர் காட்டிை நாற்காலியில் அமர்ந்த பத்மஜா
கதவியின் கண்கள் அந்த வீட்டின் ோலில் ஃகபாட்கடா
பிகைமில் அடங்கி சந்தன மாரல அணிந்து சிரித்துக்
ககாண்டு இருந்த சங்கைன், கதவியின் புரகப் படத்ரத
கநாக்கி கசன்ைது.
"தீட்சு அப்படிகை அவங்க அப்பா மாதிரி கபால",
எனவும் மலர் புன்னரகத்தாள்.

1772
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவளுக்கு மாமானா தனி இஷ்டம் தான், தீட்சு கலசா
முகம் மாறினாகல மாமா தாங்க மாட்டாருனு அத்ரத
அடிக்கடி கசால்லிட்கட இருப்பாங்க",
"இருங்க, பாட்டி காபி எடுத்துட்டு வகைன்",
என்று மலர் உள்கள கசல்ல முற்பட,
"நீ கபசிட்டு இரு மலரு! நான் கபாட்டு எடுத்துட்டு
வர்கைன்",
என்ை அனுரவ தன் ரக நீட்டி தடுத்த பத்மஜா கதவி
முகத்தில் ஒரு தீவிைம் வந்திருந்தது.
"இல்ரலம்மா! காபிலாம் கவண்டாம், நான் தீட்சு
அண்ணன் கிட்ட முக்கிைமான விஷைம் கபச தான்
வந்கதன், அவர் இல்ரலைா இங்கக?",
"இல்ரல பாட்டி, அவர் கவளிகை கபாயிருக்கார், நீங்க
என்னிடம் கசால்லுங்க, நான் அவரிடம் கசால்கிகைன்",
"அதுவும் சரி தான், அம்மா! நான் இங்கு என் கபைன்
சார்பாககவா, தீட்சு சார்பாககவா, என் மகன் சார்பாககவா
இங்கக வைரல, நான் என் மனதுக்கு கதான்றிைதால் தான்
இங்கக வந்கதன், எனக்கு உங்க சண்ரட, பிைச்சரன,
மனஸ்தாபம் எல்லாம் பத்தியும் எனக்கு கதரியும், அரதப்

1773
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பற்றி நான் கபசி அரத கிளை விரும்பல, நான் திவாகரிடம்
ஒகை ஒரு ககள்வி ககட்டுப் கபாக வந்கதன்..",
என்று ஒரு இரடகவளி விட்ட பத்மஜா கதவி
கதாடர்ந்தார்.
"அங்கக தீட்சு உங்கரள பற்றி அதிகம் கவரலப்
படுகிைாள்ம்மா, அவள் கஷ்டம் எனக்கு கபாறுக்க முடிைாது
தான் நான் இங்கக வந்கதன், இங்கக பணம் தாகன
பிைச்சரனைாக இருக்கு, என்னிடம் அது நிரைைகவ
இருக்கு, அரத நான் உங்களுக்கு தருகிகைன், நீயும் உன்
கணவனும் எங்கரளப் கபாலகவ ககாடீஸ்வைங்களாக ஆகி
விடலாம், உங்கள் தன்மானம் பற்றி எனக்கு கதரியும்
அம்மா, ஆனால் என்ரன உங்க உைவா நிரனத்துக்
ககாண்டு வாங்கிக் ககாள்ளுங்ககளன், என்னிடம் கபசும்
கபாகதல்லாம் தீட்சு கண்களில் அவளின் பிைந்த வீட்டின்
கமல் இருக்கும் தவிப்ரப உணருகிகைன், என்ன தான் என்
கபைன் அவரள நன்ைாக பார்த்துக் ககாண்டாலும் இந்த
விஷைத்தில் மட்டும் அவள் முகத்தில் சந்கதாஷம் இல்ரல,
நான் இங்கக வந்தது என் கணவரை தவிை ைாருக்குகம
கதரிைாது, கசா நீங்க தாைாளமா பணத்ரத வாங்கிக்

1774
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாள்ளலாம், உங்களுக்கு இதுவும் பிடிக்கவில்ரல என்ைால்
என்னுடன் தஞ்சாவூர் அைண்மரனக்கு வந்து விடுங்ககளன்",
என்று முடித்த பத்மஜா கதவி கண்களில் மலரின்
பதிரல எதிர்பார்த்த ஆவல் இருந்தது.
"முதலில் தீட்சு கமல் நீங்க காட்டும் அன்புக்கு நன்றி,
அவள் அங்கு என்ன கசய்துக் ககாண்டு இருப்பாகளா ஏது
கசய்துக் ககாண்டு இருப்பாகளா என்ை கவரல என்
மனதில் எப்கபாதும் எழும், ஆனால் இனி அது எழாது,
காைணம் கபத்த அம்மாரவப் கபால் பார்த்துக் ககாள்ள
நீங்க இருக்கீங்க, அகத கநைத்தில் எங்க கமல் நீங்க
காட்டும் அன்புக்கு நன்றி பாட்டி, கபரிை இடத்தில்
இருந்தாலும் நீங்க மனதாலும் எண்ணத்தாலும்
கபரிைவங்கனு காட்டிடீங்க! ஆனால் எங்களுக்கு இந்த
வாழ்வு கபாதும் பாட்டி, நாங்க சந்கதாஷமா இருக்ககாம்,
என் கணவர் மாதம் ஐம்பதாயிைம் ரூபாய் சம்பாதிி்க்கிைார்,
நானும் கவரலக்கு கசன்ைால் மாதம் இருபதாயிைத்திற்கு
கமல் வாங்குகவன், இகதா நாங்க இருப்பது கசாந்த வீடு
தான், பாசத்ரத காட்ட இகதா இந்த அனு அக்கா, நீங்கனு
எல்லாரும் இருக்கும் கபாது எங்களுக்கு என்ன பாட்டி?,

1775
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தப்பா நிரனத்துக் ககாள்ளாதீங்க பாட்டி, நாங்க நாங்களா
இருக்க விரும்புகிகைாம், எனக்கும் என் கணவருக்கும்
அந்த ககாடீஸ்வை வாழ்வு கவண்டாம் பாட்டி, நாங்க இந்த
வாழ்விகல சந்கதாஷமா இருக்ககாம் பாட்டி",
"ஆனா..அம்மா நீங்க இப்படிகை இருந்தால் தீட்சுரவ
தூைத்தில் இருந்து தான் பார்க்க முடியும், வாழ்க்ரக முழுக்க
கநருங்ககவ முடிைாது, அதனால் தான் நான் உங்கரள
அந்த ககாடீஸ்வை வாழ்வுக்கு கூப்டுகைன்",
"கதரியும் பாட்டி, தீட்சு எப்கபா உங்க கபைன்
மரனவிைாக ஆனாகளா அப்கபாகத எங்கரள விட்டு
அவள் தூைமாக கபாய் விட்டாள் என்று எங்களுக்கு
கதரியும், அதனால் என்ன பாட்டி, நானும் என் கணவரும்
அவரள தூைத்தில் இருந்து ைசிக்கப் பழகி ககாண்கடாம்",
என்று மலர் பத்மஜா கதவிரை பார்த்து ரகக்
கூப்பினாள்.
"அருரமைான குடும்பம்ங்க !!!",
அந்த அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் ைம்ைமாக தன்
ஒளிரை வீசிக் ககாண்டிருந்த வானில் இருந்த முழு
நிலரவ பார்த்தப்படிகை கசான்னார் பத்மஜா கதவி. அரத

1776
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககட்டு அந்த பால்கனி அருகக இருந்த குஷன் கசாபாவில்
அமர்ந்து இருந்த இந்திை வர்மன் நிமிர்ந்தார்.
"நான் தான் அப்பகவ கசான்னல, அவங்க வாங்க
மாட்டாங்கனு?",
என்ைார். அரதக் ககட்டு தன் தரலரை ஆட்டி
ஆகமாதித்த பத்மஜா கதவி கதாடர்ந்தார்.
"எனக்கும் கதரியும்ங்க, இருந்தாலும் ஒரு நப்பாரச
தான், இந்த தீட்சு கபாண்ரண சந்கதாஷப்படுத்தலாம்னு,
நம்ம அைண்மரனக்கு கூட கூப்பிட்கடன், அந்த கபாண்ணு
அதுக்கும் ஒத்துக் ககாள்ளவில்ரல, இந்த காலத்தில் கூட
பணத்துக்கு ஆரசப்படாத இப்படி ஒரு மனிதர்களா,
உண்ரமயில் அவங்க தாங்க மனதால் ககாடீஸ்வைங்க,
அப்பா!!!!",
பத்மஜா கதவியின் முகத்தில் விைப்பு கதான்றி
மரைந்தது.
"உன் கபைன் மதிைம் ஃகபான் கசய்து இருந்தான்,
அவங்க கைண்டு கபரும் ஒரு வாைம் அந்த ரிசார்ட்டிகல
தங்கப் கபாைாங்களாம், இந்த வாை கரடசியில் எகதா

1777
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்ட்டி இருக்காம், அதுக்கு நீங்களும் பாட்டியும்
வைணும்னு கசால்லிட்டு இருந்தான்"
"அப்படிைா!! நம்மரள இங்கக வைரவத்து விட்டு,
அவன் அங்ககப் கபாயிட்டானா!",
"பத்மா, நீ இரத தான் பதிலா கசால்லுவனு உன்
கபைன் கசான்னான், அகத மாதிரி ஒரு வார்த்ரதக் கூட
மாைாமல் அப்படிகை கசால்ை!!, ோ..ோ..",
என்று இந்திை வர்மன் சிரித்தார்.
"எப்படிகைா கைண்டு சண்ரட கபாடாது சந்கதாஷமா
இருந்தா சரி தான்ங்க",
என்ை பத்மஜா கதவியின் பதிலுக்கு ஏற்ப தான் அங்கக
ரிசார்ட்டில் தீைனும் தீட்சண்ைாவும் இருந்தனர்.
அந்த ரிசார்ட்டின் பால்கனியில் கட்டப் பட்டு இருந்த
மை ஊஞ்சலில் அமர்ந்து தன் அருகக இருக்கும் தன்
கணவனின் கதாள் சாய்ந்து இருந்தாள் தீட்சண்ைா. அவன்
தன் ரகயில் இருந்த கபானில் கண்ணும் கருத்துமாக
இருந்தாலும் அவளுக்காக காரல உந்தி கலசாக ஊஞ்சரல
ஆட்டிக் ககாண்கட அமர்ந்து இருந்தான்.
"இன்ரனக்கு நிலா கைாம்ப அழகா இருக்குல்ல தீைா.."

1778
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"....",
அவனிடம் இருந்து அதற்கு பதில் வாைது கபாககவ
அவள் வானத்தில் கவள்ரள ஓவிைமாக சிரித்துக் ககாண்டு
இருந்த நிலரவ விட்டு கசல்கபானில் மூழ்கி இருந்த
அவரன முரைத்தாள்.
"தீைா..",
அவளின் அரழப்பு உணர்ந்து அவன் கசல்கபானில்
இருந்து தரலரை எடுக்காமகல,
"ம்ம்..கசால்லு தீ",
என்ைான்.
"ம்ம், உன் தரல..",
என்ைப் படி அவள் முகத்ரத திருப்பிக் ககாள்ள,
அவன் தன் கவனத்ரத கசல்கபானில் அம்கபாகவன்று
விட்டுவிட்டு அவரளப் பார்த்தான்.
"இன்ரனக்கு பவுர்ணமிடி, மூன் அப்படி தான்டி
இருக்கும், என் தங்ககம!!",
என்று அவரள தீைன் சமாதானப் படுத்த முைல, அவள்
அவரன முரைத்தாள்.
"இந்த பதிரல அப்பகவ கசால்ைதுக்கு என்ன?",

1779
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஒரு டீட்டிைல் பார்த்துக்கிட்டு இருந்கதன்டி..",
"கபா, நீ அரதகை கட்டிட்டு அழு, உனக்கு முதல்
மரனவி உன் பிசிகனஸ், கைண்டாவது மரனவி உன்
கலப்டாப், மூணாவது மரனவி உன் கசல்ஃகபான்..",
"அப்கபா என் தீ எங்க?",
"அரத தான் நானும் ககட்கிகைன் மிஸ்டர்.
மகதீைவர்மா! நாலாவதா எனக்கு இடம் இருக்கா இல்ரல
அரதயும் கவறு ஏதாவது பிடித்து இருக்கிைதா?",
அவள் ககட்ட விதத்தில் அவனுக்கு சிரிப்பு வை, அவன்
சிரித்து விட்டான், அரத உணர்ந்த அவள் ககாபத்துடன்
ஊஞ்சரல விட்டு எழ முைல, அவன் உடகன தன் ரகயில்
இருந்த கசல்கபாரன எடுத்து தூை ரவத்து விட்டு அவரள
பிடித்து இழுத்து மீண்டும் ஊஞ்சலில் அமை ரவத்தவன்
அவரள தன் கநஞ்சில் அரணத்துக் ககாண்டு மீண்டும்
கலசாக ஊஞ்சரல ஆட்டினான்.
"ஒண்ணும் கவண்டாம், நான் தூங்கப் கபாகைன்,
என்ரன விடு",
"கமடக்கு தூக்கம் வந்து விடுமா? நான் இல்லாம?",
அவன் குைலில் சிரிப்பு இருந்தது.

1780
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அகதல்லாம் வரும், நீ இருந்ததா தான் எனக்கு
தூக்ககம வைாது",
தன்ரனயும் அறிைாமல் அவள் கசால்லி விட, தீைன்
முகத்தில் சிரிப்பு வந்தது,
"அது ஏனாம்..?",
என்று அவன் ககட்டு விட்டு ோ..ோ என்று சிரிக்க,
அந்த ககள்விக்கு பதில் கதரிந்தவகளா முகத்தில்
குப்கபன்று பைவிை நாணத்தில் மூழ்கி, பதில் கசால்ல
இைலாது அவன் கநஞ்சில் குத்தி, நாணம் தாங்காது கழுத்து
வழிகை அவன் சட்ரடக்குள் தன் முகத்ரத விட்டு அவன்
கவற்று கநஞ்சில் புரதந்தாள். அரத உணர்ந்து அவன்
அவரள அரணத்துக் ககாண்டு அவள் காதில் எகதா
ைகசிைம் கபச, அவள் அந்த ஆளுரமக்காைனின்
அச்கசைலில் தன்ரன இழந்து, அவன் கன்னத்ரத கடித்து
விட்டாள்.
"அய்கைா ைாட்சசி..வலிக்குதுடி..",
"அய்கைா..சாரி தீைா, கைாம்ப வலிக்குதா!! அச்கசா!!",
என்று அவன் கன்னத்ரத தடவி ககாடுத்து முகத்தில்
பதட்டத்துடன் அவள் ககட்க, அவளின் பதட்டரதகை

1781
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமௌனமாக காதலுடன் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீைன்,
அவள் முகத்ரத நிமிர்த்தி பார்க்க,
"கைாம்ப வலிக்குதா?",
அவள் கவரலகைாடு அவன் கமௌனம் கண்டு ககட்க,
அவன் இல்ரல என்பதாய் தரல ஆட்டி, அவளின் தவிப்பு
கண்டு கபாறுக்காதவனாய் அவளின் இதரழ தன் வசப்
படுத்தினான், நீண்ட முத்தத்திற்கு பின் அவரள
விடுவித்தவன்,
"ஐ லவ் யூடி..என் வாழ்வில் முதல், முடிவு எல்லாகம நீ
தான் தீ, உனக்கான இடத்ரத கவறு ைாருக்கும் தை
மாட்கடன்டி, உன் இடத்ரத கவறு ைாைாலும் நிைப்ப
முடிைாதுடி..",
என்ைவனின் அருகக, இன்னும் கநருங்கி அமர்ந்து
கதாள் சாய்ந்தவளுக்கும் அவளின் ஸ்பரிசத்ரத உணர்ந்த
அவரள தன்கனாடு அரனத்துக் ககாண்டவனுக்கும்
வானில் இருந்த அந்த முழு நிலவு என்றும் இல்லாத
அழகுடன் இருப்பது கபால் கதான்றிைது.

1782
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 116
"உன் மடி ோய்ந்து கண்
மூடும் பவபையில்..
என் மனம் ககாண்ட ைாரங்கள்..
மபைந்து பைாகும் மாயம் என்ன?
என் மயிலிைபக..
உன் கண்கள் கோல்லும்
காதலில் கபரந்து எப்பைாதும்
காதலுடன் தன்பன உன்னிடம்
இழக்கும்
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் விபட கதரியா பகள்விகளுக்கு விபடயாக

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

திரைச் சீரலயும் தாண்டி வந்து தன் முகத்தில் அடித்த

சூரிைனின் ஒளிக் கதிர்களால் தன் ரகைால் கண்கரளயும்

முகத்ரதயும் கசர்த்து மரைத்து தடுத்த வண்ணம் தீட்சண்ைா
கண் விழித்தாள், அவளது கண்கள் விழித்த உடன் அருகக

1783
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைரன தான் கதடிைது, அவன் அங்கு இல்லாதது கவளிகை
அவன் ைாரிடகமா கபான் கபசிக் ககாண்டு இருக்கும்
சப்தத்திகல அவளுக்கு கதரிந்தது. கரலந்து இருந்த
உரடரை சரி கசய்துக் ககாண்டு எழ முைன்ைவரள
மீண்டும் அவள் உடல்நிரல கசார்ந்து படுக்க கசால்லி
ககஞ்ச, அவள் மீண்டும் கமத்ரதயில் சுருண்டாள்.
அப்கபாது சுவர்க் கடிகாைம் காரல மணி ஒன்பது என்று
கூறும் வரகயில் குயில் ஒன்று ஒன்பது முரை கவளிகை
வந்து அழகாக கூவி விட்டு கசன்ைதில், அதன் ைாகத்ரத
ஒரு கணம் தன்ரன மைந்து ைசித்தவளுக்கு அந்த கானம்
முடிந்த உடகன அப்கபாது தான் மணி ஒன்பது என்று
உரைக்க, அவள் ஆபிசுக்கு கிளம்ப கவண்டும் என்று
எண்ணிக் ககாண்கட அவசை அவசைமாக எழுந்தாள்.
"ஆபிஸ்க்குலாம் கபாக கவண்டாம், கைாம்ப
அவசிைம்னா மட்டும் உன்ரன நான் அரழத்துட்டு
கபாகைன், இந்தாடி காபி",
அவளின் மனரத படித்தது கபால் அவள் முன்கன
காபி ககாப்ரபரை நீட்டினான் தீைன். அரத அவள்
சங்கடமாக உணர்ந்தாள்.

1784
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன தீைா இது?",
"என்ரன நம்பிக் குடிக்கலாம்டி, உனக்கு என் கமல்
இருக்கும் நம்பிக்ரகரை பற்றி கசால்லவா கவண்டும்? ம்ம்,
குடிடி",
"உன் கமல் எனக்கு எவ்களா நம்பிக்ரக இருக்குனு
எக்ஸாம்பில் கசால்ல உனக்கு கவை விஷைகம
கிரடக்கரலைா தீைா?, எனக்கு நீ கிச்சன் உள்கள கபாய்
எனக்காக காபி கபாட்டகத ஒரு மாதிரி சங்கடமா இருக்கு",
"ஏண்டி! என் கபாண்டாட்டிக்கு நான் காபி கபாட்டு
தைக் கூடாதா? நான் எழுந்தப்கபா நீ கைாம்ப டைர்டா
தூங்கிட்டு இருந்த, அதான் உன்ரன எழுப்ப எனக்கு மனம்
வைவில்ரல. பாரு கசல்லம், ஒரு கப் காபிக்கு உன்
அப்பாரவ எவ்களா ககள்வி ககட்டுகிைா பாரு உங்கம்மா!!"
என்ைப்படி அவள் ரகயில் காபிரை திணித்து விட்டு
அவள் அருகக அமர்ந்து அவள் வயிற்ரைப் பார்த்தப்படி
கசான்னான்.
"மூன்று மாதங்களுக்கு அப்புைம் தான் நீங்க கசால்ைரத
எல்லாம் ஜூனிைர் தீ ககட்பாங்க, மிஸ்டர். தீைன்.."

1785
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவள் காபிரை ஒரு மிடறு தன் வாயில்
ரவத்தவள்,
"வாவ்!!! தீைா!! காபி சூப்பைா இருக்கு!",
அவள் கசான்னதில் அவரளப் பார்த்து புருவம்
உைர்த்திைப்படி அங்கக இருந்த இன்கனாரு கப்ரப ரகப்
பற்றி அவன் சுரவத்து விட்டு அவரள ககள்விைாக
பார்த்தான்.
"எனக்கு என் புருஷன் ஆரசைா கபாட்டு ககாடுத்து
இருக்கிை காபி, அதில் எவ்களா கடஸ்ட் இருக்கு
கதரியுமா?",
அவனின் புருவ உைர்த்தரலயும், ககள்விரை ககாண்டு
இருக்கும் அவனது பார்ரவரையும் பார்த்து விட்டு அவள்
கசான்னாள். அரத உணர்ந்த அவன் அவரளகை பார்த்துக்
ககாண்கட கசான்னான்.
"சக்கரைகை கபாடரலடி, மைந்துட்கடன்!!"
என்ைவன் ரககரள கண்கள் அவரள ஆழ்ந்து
பார்த்தது.
"எனக்காக உன் கவல்யூபுள் ரடம் ஸ்கபன்ட் பண்ணி
கபாட்டுட்டு வந்து

1786
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வந்து ககாடுத்தகத கபரிது தீைா, அதிகல என் மனம்
நிரைந்து விட்டது, அதில் நான் அதில் இனிப்பு இருக்கா
இல்ரலைானு நான் கண்டுக் ககாள்ளவில்ரல",
என்ைவரள பதிகலதும் கபசாமல் கநருங்கி கன்னத்தில்
அழுத்தமான முத்தம் ககாடுத்து விட்டு நகர்ந்தான்.
இது தான்! இதுப் கபான்ை சின்ன சின்ன
சந்கதாஷங்களுக்கு தான் அவள், அவனும் அவளும்
இருக்கும் இந்த ரிசார்ட்டின் தனிரமரை அவனிடம்
கவண்டினாள் அவள். அவன் மீதான காதரல அவள்
சின்ன சின்ன கசைல்கள் மூலம் உணர்த்திக் ககாண்கட
இருக்கும் இதுப் கபான்ை தருணங்களில் தீைன் அவளிடம்
பதில் கபசுவதில்ரல, அவரள மனம் நிரைந்து ஆழந்து
ஒருப் பார்ரவ மட்டும் பார்ப்பான், காதலும் கமௌனமும்
கலந்த அந்தப் பார்ரவ தீட்சண்ைாவின் உயிர் வரை கசன்று
தாக்கும், அந்த பார்ரவயின் கவகம் தாங்காமல் தரல
குனிந்துக் ககாள்பவரள அவனின் இதழ் உதிர்க்கும்
அழுத்தமான முத்தம் நிமிர்த்தும், அவள் மீதான அவனின்
ஆளுரமரையும் அவளின் மனதில் சதா எரிந்து
ககாண்டிருக்கும் இத்தரகை காதல் தீ எனக்கு மட்டும் தான்

1787
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ை அவனின் கர்வத்ரதயும் உணர்த்தும் அவனின் அந்த
அழுத்தமான முத்தத்ரத அவள் மனது எப்கபாதுகம
எதிர்ப்பார்க்கும், அவனின் காதல் தீயில் நரனந்து அவன்
மனதில் அது கமாகத் தீைாக மாறும் கபாதும் அவனின்
அழுத்தமான அந்த முத்தத்ரத அவள் விரும்புவாள்,
காைணம் எப்கபாகதல்லாம் அவர்கள் இருவருக்குள் கமாகத்
தீ பற்றுகிைகதா அப்கபாகதல்லாம் அவள் மீதான
ஆளுரமரை அந்த ஆளுரமக்காைன் நிரல நாட்டுவான்,
அவள் மனது தனக்கு மட்டும் தான் என்று காதல் மிக
அதிகமாகவும், அவள் உடல் தனக்கு மட்டும் தான் என்று
காமம் ககாஞ்சமாகவும் இருக்கும் அவனின் கவகம்
நிரைந்த கதாடுரக எப்கபாதும் அவரள அவனிடம்
மறுப்கபதும் கபசாது ககாடுக்க ரவத்து விடும்,
அப்கபாகதல்லாம் புைலில் சிக்கிை சிறு பூவின் நிரல தான்
தீட்சண்ைாவின் நிரல. வன்ரமைாக இருந்தாலும் அவரளத்
கதடும் அவனின் அந்த கவகத்தில் கரைந்து கபாய்
விடுவாள். அவர்களின் கூடல் முடிந்து இறுதிைாக அவன்
ககாடுக்கும் அந்த அழுத்தமான முத்தம் அவனுள் இருந்த

1788
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கமாகத்தீ அரணந்து காதல் தீ ஆக்கிைமித்து விட்டது
என்று அவளுக்கு உணர்த்தும்.
"கே..தீ.!! என்னடி காரலயிகல கனவு கண்டு நிக்கிை?",
அவனின் குைல் அவரள நிமிர்த்திைதில் அவள் தன்
மனம் ககாண்டிருந்த எண்ணங்கரள அம்கபாகவன்று விட்டு
அவரளப் பார்த்தாள்.
"உங்கரளப் பற்றி தான் நிரனத்துக் ககாண்டு
இருந்கதன் மிஸ்டர். தீைன்",
"அது தான் எனக்கு கதரியுகம! மிஸஸ். தீைனுக்கு
முப்கபாழுதும் என் கற்பரனகள் தாகன!, சரிடி காபி கப்ரப
ககாடு",
என்ைப்படி அவள் குடித்து முடித்த காபி கப்ரப அவன்
எடுக்க, அவள் தடுத்தாள்.
"எச்சில் கப்ரப கபாய் நீ எடுக்கிை? இரு நாகன
வகைன்",
என்று அவள் நகை முற்பட, அவன் பதில் கசால்லாது
அவரளகை அந்த கமௌனமும் காதலும் நிரைந்த பார்ரவ
பார்த்தான், அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா அந்த பார்ரவக்கு
பிைகு அவன் ககாடுக்கும் அழுத்தமான முத்தத்ரத

1789
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எதிர்ப்பார்த்து இருக்க, கமல்ல அவரள கநாக்கி
குனிந்தவன் அவள் காது அருகக கசன்று எகதா ைகசிை
குைலில் கபசி, அவளும் அவனும் இருந்த சில காதல்
மிகுந்த தருணங்கரள நிரனவுப் படுத்தி,
அப்கபாகதல்லாம் அவளின் எச்சில் தனக்கும்
அவளுக்கும் கதரிைவில்ரலைா என்று அவன் ககட்க,
அவள் முகம் சிவந்து அவன் தரல முடிரை பிடித்தாள்.
"காரலயிகல வா..?",
என்று அவன் அவரள கசல்லமாக அடித்தாள். அவன்
உைக்க சிரித்தான்.
பின் கவற்றிகைமாக அவன் அந்த கப்புகரள ரகப்பற்றி
எடுத்துக் ககாண்டு கசல்ல,
"தீைா!!! காபிகை இவகளா சூப்பைா கபாட்டு இருக்கிகை,
அப்கபா டிபன் எப்படி கசய்வ? கசா என் காதல் கணவா!
அப்படிகை டிபனும் கசய்து விடுங்ககளன்",.
என்று அவளின் குைல் ககட்டு அவன் திரும்பி அவரள
முரைத்தான்.

1790
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஒரு உதவி பண்ணிட கூடாகத! உடகன சரமைல்
கவரல எல்லாத்ரதயும் என் தரலயில் கட்டுை
பார்த்திைா?",
"இகத ரிசார்ட்டில் இகத சார் தான் நான் கிச்சனில்
இருக்கும் கபாது வலிை வந்து கேல்ப்
பண்ணினாங்கங்குைரத மைக்க கவண்டாம்",
"அது..அது..அது கவை ஒரு விஷைத்துக்காக,
அப்கபாலாம் நமக்கு குழந்ரத இல்ரலடி!!!",
அவன் கசால்ல அவள் அவரன முரைத்தாள்.
"ஓகோ..கசா குழந்ரத வந்த உடகன சாருக்கு நான்
கபார் அடித்து விட்கடனாக்கும்.., நாகன கபாய் குக்
பண்கைன், வாடா!! உனக்கு இன்ரனக்கு காரல புவா
அம்கபல் தான், நானும் குட்டி தீயும் மட்டும் சாப்பிட
கபாகைாம், அவங்க டாடிக்கு தைாமல், அதுவும் அவரை
பார்க்க ரவத்து",
என்ைப் படி அவள் எழுந்துக் ககாண்டு அவரன ஒரு
முரைப்பு முரைத்து விட்டு தன் கதாள் பட்ரடரை தன்
முகவாயில் இடித்து, "ஹ்ம்ம்" என்று உதட்ரட முறுக்கிக்
ககாண்டு நகர்ந்தாள். அரத பார்த்த தீைன் தனக்கு வரும்

1791
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சிரிப்ரப அடக்கும் கபாருட்டு தன் ரகரை வாயில்
ரவத்துக் ககாண்டு அவரளகை கண்களிலும் சிரிப்புடன்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான். அங்கக ரடனிங் கடபிளில்
சுடச் சுட அவளுக்கு பிடித்த கநய் கைாஸ்ட் அவள் வைரவ
எதிர்பார்த்து காத்துக் ககாண்டு இருக்க, அரதப் பார்த்தவள்
முகம் ஆனந்த திரகப்பில் மாறிைது. அந்த திரகப்பின்
தாக்கத்தால் தன்ரனயும் அறிைாமல்,
"தீைா..!!!!!!",
என்று சப்தமிட்டுக் ககாண்கட அவரன கநாக்கி ஓடி
வந்தவள், அவரன அடித்தாள். அவன் அதுவரை தன்
ரகைால் அரணப் கபாட்டு தடுத்துக் ககாண்டு இருந்த
சிரிப்புக்கு விரடக் ககாடுத்து விட்டு உைக்க சிரித்தான்.
"எப்கபா எழுந்து கநய் கைாஸ்ட் வாங்கிட்டு வந்த?",
அவள் ககட்ட ககள்வியில் அவன் முகம் மாறிைது, தன்
சிரிப்ரப மைந்து அவரள ஒரு மார்க்கமாக பார்த்தான்.
"கசால்லு தீைா!!! ஏன் அப்படி பார்க்கிை? கசால்லு
எப்கபா எழுந்த?",
அவள் அவரன உலுக்க, அவன் அவரளப்
முரைத்தான்.

1792
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏண்டி கநய் கைாஸ்ட் கரடயில் மட்டும் தான்
கிரடக்குமா? இங்கக கிச்சனில் பிரிப்கபர் பண்ணினா
கபாலீஸ் பிடித்து விடுமா?",
அவன் ககட்ட ககள்வியில் அவள் முகம் திரகப்பில்
ஆழ்ந்ததில் அவள் மகிழ்ச்சியில் குதித்தாள்.
"ரம காட்!!! வாட் எ சர்ப்பரைஸ்!!!!",
"அவ அவ நரக, பிைாபர்ட்டி வாங்கிக் ககாடுத்தா
காட்டுை ரிைாக்சரன இவ நான் சுட்டுக் ககாடுத்த ஒத்த
கைாஸ்ட்க்கு காட்டுை பாரு",
என்ைவன் கசால்லிைதில் சிரித்தவள்,
"எது கிரடக்கரலகைா அரத தாகன கசால்ல முடியும்?
நான் இரத எதிர்ப் பார்க்ககவ இல்ரல தீைா!!",
"கமடம் தான் கும்பகர்ணி ஆச்கச! அதான் அந்த
கும்பகர்ணி தூக்கத்ரத கரலக்க கவண்டானு நாகன
கசய்கதன்",
"தீைன் சார், நல்லா ஞாபகம் இருக்கட்டும், நான்
தூங்குைப்கபா விடிைற்காரல மணி நாலு",
"ேகலா கமடம், நான் தூங்கிைப்கபாவும் அகத
விடிைற்காரல நாலு மணி தான்

1793
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்பரத மைந்துட்டு கபச கவண்டாம், நான் எழுந்து
குக் பண்ணரல?",
"அதுக்கு அப்புைம் உங்க கபாண்ணு எங்கக தூங்க
விட்டாள், ஒரு மாதிரி வாமிட் வை மாதிரிகை இருந்தது,
அப்பாவும் கபாண்ணும் கசர்ந்து தூங்க விடாமல் கசய்து
விட்டு என்ரன குரை கசால்ல கவண்டிைது"
என்று அவள் முணுமுணுத்துக் ககாண்கட தன்
முகத்ரத கழுவினாள்.
"என்னடி வாய்க்குள்கள முணுமுணுக்குை? இந்த
கபச்சிலாம் கநத்து ரநட்டு பால் கனியில் ஊஞ்சலில்
இருந்து கமடத்ரத கபான்கன பூகவனு என் ரக வலிக்க
தூக்கி ககாண்டு கீகழ ரூமுக்கு வரும் கபாது இல்ரலகை?",
அவன் கசான்னதில் அவளுக்கு முகம் குப்கபன்று
சிவந்து, புரை ஏறிைது.
"விவைம் ககட்ட மனுஷன், எந்த கநைத்தில் எரத
கசால்ைாரு",
என்ைவள்,

1794
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அகதல்லாம் அப்படி தான், அதுக்குலாம் பதில்
கசால்லிட்டு இருக்க முடிைாது பாஸ், எனக்காக அங்கக
கநய் கைாஸ்ட் கவயிட்டிங்",
என்ைவள் அவரன கடந்துப் கபாகும் கபாது அவரன
தன் பின்னலால் ஒரு இடி இடித்து விட்டு கசன்ைாள்.
"பாகைன், ரிசார்ட் வந்ததில் இருந்து நீ ஒரு மார்க்கமாக
தாண்டி இருக்க!!..சரி! சாப்பிட்டு கடஸ்ட் எப்படி இருக்குனு
கசால்லுடி, உன் கபவரைட் கரடயில் கசய்த கைாஸ்ட்டா?
இல்ரல, இந்த தீைன் கசய்த கைாஸ்ட்டா?னு ஒரு ரக
பார்த்து விடலாம்",
"அரத நான் கசால்லணும் மிஸ்டர். தீைன்",
என்ைவள் அரத ஒரு விள்ளல் பிட்டு எடுத்து வாயில்
கபாட்டவள்,
"வாவ், சூப்பர் கடஸ்ட், அதுவும் இந்த சட்னி கைாம்ப
சூப்பைா இருக்கு",
"நிஜமாவாடி? மீட்டிங்ரக நடத்திக் ககாண்கட இரத
சுட்கடன்டி",

1795
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் ஆவலுடன் வினவினான். அவள் இன்கனாரு
விள்ளல் எடுத்து அரத திருப்பி திருப்பி பார்த்து விட்டு
வாயில் கபாட்டுக் கமன்றுக் ககாண்கட ககட்டாள்.
"ஆமாம் தீைா, ஆனா எனக்கு ஒண்ணு மட்டும் தான்
புரிைரல",
"என்னடி?",
"என் கபவரைட் கரடயில் கநய் கைாஸ்ட் தாகன
சுடுவாங்க? நீ ஏன் அரட சுட்டு ரவத்து இருக்க? அங்கக
கநய் கைாஸ்ட் மட்டும் தாகன கபமஸ்?",
என்று அவள் ககட்ட விதத்தில் அவன் அவரள
முரைத்தான்.
"என்னது அரடைா? உன்ரன..!!!, ஓடாகதடி, இங்கக
வாகைன்!!! உன்ரன..!!!",
அவன் அவரள பிடிக்க முைல, அவள் அவன் ரகயில்
அகப்படாது சிரித்து ககாண்கட ஓடினாள்.
"அப்புைம் என்ன கசான்னாங்க?",
காக்கி உரடயில் நிரலக் கண்ணாடி முன் நின்று தரல
வாரிக் ககாண்கட ககட்டான் திவாகர். அவன் அருகக

1796
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்த கட்டிலில் படுத்து இருந்த மலர் அதற்கு பதில்
கசான்னாள்.
"உங்கரள ககட்டாங்க, நான் கவண்டாம் நாங்க எங்க
கிட்ட இருக்கிைரத ரவத்து சந்கதாஷமா இருக்கிகைாம்னு
கசால்லிட்கடன்",
"சரிைா கசான்ன மலரு, நம்ம தீட்சு நல்லா இருக்காளா,
தூைத்தில் இருந்து பார்த்கதாமா, இல்ரலைா ைாைவது
கசால்லி ககள்விப்பட்கடாமா அதுகவ கபாதும், அரத தான்
அவ புகுந்த வீடு விரும்பும்",
"கசால்ல மைந்துட்கடன் பாரு, கநத்து கரடத் கதருவில்
உள்ள மாலில் விக்ைரம பார்த்கதன், தீட்சுவும் அவர்
வீட்டிக்காைரும் இங்கக ரிசார்ட்டில் தங்கப் கபாைாங்களாம்,
அதுக்காக பர்கசஸ் பண்ண வந்தானாம், அவன் கபச்சு
வாக்கில் ைதார்த்தமாக தன்ரனயும் அறிைாமல் கசால்லி
விட்டான், தீட்சு வீட்டுக்காைர் எங்கககைா கவளிநாடு
சீக்கிைம் கபாகப் கபாைாைாம்",
"அய்கைா! அவர் கவளிநாடு கபாயிட்டால் தீட்சு?,
என்னங்க என் மனதுக்கு ஒண்ணு கதாணுது, அவளின்

1797
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வீட்டுக்காைர் திரும்பி வை வரைக்கும் நம்ம வீட்டில்
தீட்சுரவ அரழத்து வந்து ரவத்துக் ககாள்ளுமா?",
"நீ ககாஞ்சி குலாவி கபச அவள் ஒண்ணும் உன்
பரழை நாத்தனார் இல்ரல மலரு, அவள் தி கிகைட்
பிசிகனஸ்கமன் மகதீைவர்மன் கபாண்டாட்டி, அரத உன்
மனதில் முதலில் பதிை ரவத்துக் ககாள்,
அவரள தன் தாத்தா , பாட்டியின் கபாறுப்பில்
விட்டுட்டு கபாவாைாம்",
என்று திவாகரின் அழுத்தமான குைல் ககட்டு ஒரு
கநாடி அரமதிைானாள் மலர்.
"அப்பாடா!! அந்த பாட்டி கைாம்ப நல்லவங்கங்க,
நிச்சைம் அவங்க நல்லா நம்ம தீட்சுரவப் பார்த்துக்
ககாள்வாங்க, என்னங்க! இந்த புக்கில் பார்த்தீங்களா
தீட்சுரவயும் அவள் வீட்டுக் காைரையும்?",
என்ை மலர் எழுந்து டீப்பாய் கமல் இருந்த ஒரு
ஆங்கில இதழ் ஒன்ரை எடுத்து அட்ரடப் படத்ரதக்
காட்டினாள்.
"பிசினஸ் உலகத்ரத கநாக்கி ஓடிக் ககாண்டு
இருந்தவன் ரகப் பிடித்து

1798
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காதல் என்ை அழகான உலகத்ரத எனக்கு அறிமுகப்
படுத்திைகத என் மரனவி தான், என் சக்திகை என்
மரனவி தீட்சண்ைா மகதீைவர்மன் தான் ",
என்று தீைன் கசான்ன வரிகள் அட்ரடப் படத்தில்
ஆங்கிலத்தில் எழுதப் பட்டிருக்க, அந்த வழ வழ
அட்ரடப் படத்தில் தீைன் கதாள் சாய்ந்து சிரித்துக் ககாண்டு
இருந்தாள் தீட்சண்ைா.
"இதற்கு என்ன மலர்? நான் தான் தினமும் இரதப்
கபால் ஆயிைம் பத்திரிரக, மீடிைா கசய்திகள்
பார்க்கிகைகன?",
"இல்ரலங்க, இந்த புக்கில் இருக்கும் கட்டுரையில்,
தீட்சு வீட்டுக்காைர், சீக்கிைம் அவர்கள் குழந்ரத வைப்
கபாவதாக கசால்லி இருக்கிைார்",
"இதற்கு என்ன மல..?",
என்று திவாகைால் அரத கடந்துப் கபாக
முடிைவில்ரல.
"மலர், அப்படி இருந்தால் அவர் இது மாதிரி
பகிைங்கமாக எல்லாம் கசால்ல மாட்டார், அவரள தனிகை
விட்டுட்டு கவளிநாடும் கபாக மாட்டார், அவர் விரைவில்

1799
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தாகனனு கசால்லி இருக்கார், இந்த மீடிைா பைபைப்புக்காக
எரதைாவது எழுதி ரவக்கும்",
"அது சரி தாங்க, ஒருகவரள அப்படிகை தீட்சுக்கு
குழந்ரத பிைந்தால் நம்மரள எல்லாம் தூக்க
விடுவாங்களா? முதலில் நம்மரள பார்க்க விடுவாங்களா?
இல்ரல இதுப் கபால் ஒவ்கவாரு விஷைங்கரளயும் நம்ம
இது கபால புக்கில், நியூசில் தான் பார்த்து கதரிந்துக்
ககாள்ள கவண்டுமா?",
மலர் ககட்ட விதத்தில் திவாகர் பாதிக்கப் பட்டான்.
அவள் அருகக கமௌனமாக அமர்ந்தவன், அவள் ரகரை
எடுத்து தன் ரகக்குள் ரவத்துக் ககாண்டான்.
"என் ஒகை தங்ரக அவள், அப்பா கபானப் பிைகு
என்ரனத் தான் அவள் அப்பாவின் மறு உருவத்தில்
பார்த்தாள், நான் எவ்களா கலட்டா வந்தாலும் கூட ரநட்,
அண்ணன் வந்தாதான் சாப்பிடுகவன்னு
எனக்காக காத்துக் ககாண்டு இருப்பா, அப்பா கபானப்
பிைகு, அந்த வைதிலும் எதற்கும் ஆரசப் படாது வீட்டுக்
கஷ்டத்ரத புரிந்துக் ககாண்டு நடந்தவள், அவளின் அந்த
குணத்துக்காக தான் அவள் முதல் முதலில் ஆரசப் பட்ட

1800
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைரனகை கடவுள் ககாடுத்து, கபாதும் கபாதும் என்று
கசால்லும் அளவிற்கு பணத்ரதயும் ககாடுத்து விட்டது
கபால, அவள் கல்ைாணத்ரத ஊர் கமச்ச சிைப்பாக நடத்த
கவண்டும் என்று நானும் அம்மாவும் அவ்களா ஆரசப்
பட்கடாம், ஆனால் விதி?, அவள் கல்ைாணம் தான் சரிைாக
நடக்கரல, அவள் வரளை காப்பாவது நல்லா
நடத்தணும்னு எனக்கு ஏதும் ஆரச இல்ரலனு நிரனத்து
ககாண்டு இருக்கிைாடி?",
திவாகர் ககட்ட ககள்வியில் நிமிர்ந்தாள் மலர். அரதப்
பார்த்த திவாகர் கதாடர்ந்தான்.
"உன் மனது நிரனப்பது எனக்கு புரியுது! இது
கசப்பானது தான், ஆனாலும் இது தான் உண்ரம நீ
புரிந்துக் ககாள், உன் நாத்தனார் ஒருகவரள குழந்ரத
கபற்ைாலும் கூட அவங்க நமக்கு கசால்ல மாட்டாங்க?
அவங்களுக்கு கசால்லணும்னு என்ன அவசிைம் வந்து
விடப் கபாகிைது? இதற்கு தான் இதற்கு தான் இந்த ஒகை
காைணத்திற்காக தான் நான் இங்கக இருக்க கவண்டாம்
என்று முடிவு கசய்கதன், அவள் தூைமாக இருந்தாலும்
சந்கதாசமாக இருப்பாள் மலர், நீ ஒன்றும் கவரலப்

1801
 ஹரிணி அரவிந்தன்
படாகத, இன்னும் இைண்டு மாதங்கள் தான், நம்ம சீக்கிைம்
இங்கக இருந்து கபாய் விடலாம்",
என்ைவன் அவரள தன் கநஞ்சில் சாய்த்து ககாண்டு
அவள் கூந்தரல வருடி விட்டவன் கண்கள் சுவரில் மாட்டி
இருந்த, தனக்கு ஒரு புதிை பாப்பா கிரடத்து இருக்கிைாள்,
அவரள இனி தான் தான் பார்த்துக் ககாள்ள கவண்டும்
என்ை ஆவலும் அன்பு கலந்த ஆரசயும் கபாட்டி கபாட
தான் ஆறு வைது சிறுவனாக தன் ரகயில் இருந்த
தீட்சண்ைாவின் குழந்ரதப் பருவ புரகப் படத்தில் பதிந்தது.
கடற்காற்று முகத்தில் அரைந்தது மட்டும் இன்றி
அங்கக பால்கனியில் அழகான கவரலப்பாடுகள் உரடை
மை நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்த தீைன் மற்றும்
தீட்சண்ைாவின் உரடகரளயும் அவர்கள் அனுமதி இன்றி
தழுவ முைன்ைதில் தீட்சண்ைாவின் கசரல முந்தாரன தீைன்
முகத்தில் வந்து வந்து உைசிைரத மிகவும் ைசித்தான்.
"நான் அந்த கஜர்மனி கம்கபனிக்கு கமயில்
கபாட்டுட்கடன், நாரளக்கு வை அந்த புகைாடக்ட்ரட நம்ம
ரிவியூ

1802
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பண்ணனும் தீைா, கசா அதுக்காக என்ரன நாரள
கம்கபனி அரழத்துட்டுப்கபா, அப்புைம் அந்த வீக் எண்ட்
எல்லா பிசிகனஸ் கமன்களுக்குகம இன்ரவட்
பண்ணிட்டிைா தீைா?, அந்த கியூ எஸ் குருப் மிஸஸ். சம்ருதி
அகர்வாரல நீ இன்ரவட் பண்ணகவ இல்ரல?",
ரகயில் இருந்த அவனின் கசல்கபாரன பார்த்துக்
ககாண்கட அவள் கசான்னரத காதில் வாங்காது அவன்
அவளின் கசரல முந்தாரன நுனிரை ைசித்து ககாண்டு
இருந்தவனிடம் அரத பிடுங்கிைவள் அவரன முரைத்தாள்.
"என்ன தீைா இது? எவ்களா சீரிைஸா
கபசிட்டு இருக்ககன்? இப்கபா கபாய் விரளைாடுை?"
என்ைவள் இருந்து அவனிடம் இருந்து முந்தாரனரை
பிடுங்க முைல, அவன் கசல்கபானின் திரைரை கதாட்டு
எரதகைா காட்டிவிட்டு மீண்டும் அவளின் முந்தாரனரை
தன் முகத்தில் கபாட்டுக் ககாண்டான். அவன் காட்டிை
இடத்தில் அவள் ககட்டப் கபைர்கள் இருந்ததில் அவள்
முகம் திருப்தி அரடந்தது. அரதப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தவள் முகம் ககள்விைாக மாறிைது.

1803
 ஹரிணி அரவிந்தன்

"கே தீைா இது என்ன!! உன் ஹீகைாயின் கதஜா ஸ்ரீரை

இன்ரவட் பண்ணி இருக்க?",
"அதுக்கு பக்கத்தில் அவ புருஷன் கபைர் அதாவது
உன் கபவைட் பர்சன் கநமும் இருக்கு பாருடி",
என்று அவன் கசால்ல அவள் முரைத்தாள். அவள்
முரைப்ரபப் புரிந்துக் ககாண்ட தீைன் கதாடர்ந்தான்.
"கமடம் ஒருநாள், அந்த மாகதஷ் ைாவ் கைாம்ப
கடலண்ட்னு புகழ்ந்ததா ஞாபகம்",
"கசான்கனன் தான், ஆனால் எவ்களா கடலண்ட்
இருந்தாலும் என் தீைன் முன்னாடி ைாருகம நிற்க முடிைாது
அப்படினும் அதுக்கு அப்புைம் இன்கனாரு வார்த்ரதயும்
கசர்த்து கசான்கனன், அரத அப்படிகை கட் பண்ணிட்டு
கசால்றீங்க? என்ன கபாசசிவ்னஸ்ஸாக்கும்?, தீைரன
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்ள ஆரசனு உங்க ஹீகைாயின்
குதித்த மாதிரி என்ன எந்த பிஸினஸ் கமனும் நான்
கல்ைாணம் பண்ணுனா இவரள தான் கல்ைாணம்
பண்ணுகவனு குதிக்கரலகை மிஸ்டர். தீைன்?",
என்று தன் ரக முட்டிைால் அவன் கநஞ்சில் இடித்தாள்
தீட்சண்ைா.
1804
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏன் இந்த பிசிகனஸ் கமன் ஆரசப் படரலைாக்கும்?
ஏன்டி எனக்கு கதரிந்து என் ஹீகைாயின் என் தீ மட்டும்
தான், அவளும் தீைனுக்கு மட்டும் தான் கசாந்தம்னு தீைன்
நிரனக்கிைான், அப்படி இருப்பவனிடம் கபாய் கண்டவரள
ஹீகைாயின்னு கசான்னால் ககாபம் வருமா? வைாதா?உனக்கு
வந்தால் ைத்தம், எனக்கு வந்தால் தக்காளி சட்னிைாக்கும்?",
அவன் இன்னும் அவளின் கசரல முந்தாரனயில் தன்
ஆைாய்ச்சிரை முடிக்காத வண்ணம் கபசிக் ககாண்டு
இருந்தான்.
"என்னனு கதரிைரல, அம்மா என்கிட்ட கபசகவ
மாட்டைாங்கடி, ஃகபான் பண்ணும் கபாகதல்லாம்
அப்பாகவா இல்ரல பாட்டிகைா தான் எடுக்கிைாங்க",
என்று தன் கபாக்கில் வருத்தத்துடன் கசால்லிக்
ககாண்டு இருந்தவரனப் பார்த்து அதற்கு பதில்
கதரிந்தவள் கமௌனமானாள். அவள் மனதில் பத்மஜா கதவி
குைல் ஒலித்தது.
"நான் இருக்ககன் தீட்சு , இந்த பாட்டி இருக்ககன் , நீ
என் கபைகனாடு இந்த ஒரு வாைம் இந்த கவரலயும்

1805
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இல்லாது சந்கதாஷமா இருந்துட்டு வா , கதவிரைப் பற்றி
கவரலப் படாகத , நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன் ",
"என்னடி எகதா கைாசரன?"
அவளின் கமௌனம் உணர்ந்து அவள் ககட்டான்.
"ஒண்ணும் இல்ரல தீைா, அகதா அந்த கபாம்ரமரை
பார்த்துக் ககாண்கட இருந்கதன்",
என்று அவள் அவரன சமாளிக்க தான் அந்த
கடற்கரை ஓைம், முகத்தில் வடக்கு சாைல் வீசிை ஒருவனால்
விற்கப்பட்டுக் ககாண்டிருந்த கபாம்ரமகரள காட்டினாள்,
ஆனால் ைதார்த்தமாக அங்கக பார்த்தவளுக்கு அந்த
கபாம்ரமகளில் எகதா ஒன்று அவரள கவைகவ உடகன
அவன் சட்ரடரை பிடித்து இழுத்து நச்சரிக்க
ஆைம்பித்தாள்.
"தீைா!!! தீைா!!!! அங்கக பாகைன்",
அவள் நச்சரித்ததில், அவன் அவள் கசரலயில் இருந்த
கவனத்ரத விட்டுவிட்டு அவரளப் பார்த்தான்.
"என்னடி?",
என்று அவள் ரகக்காட்டிை இடத்ரதப் பார்த்தவன்,

1806
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பீச்சா? சான்கஸ இல்ரல, அதுவும் இவகளா
கூட்டத்துக்கு நடுவில்? நான் உன் கூட கஜாடிைா கபாய்
நின்னு ஒகை கநைத்தில் மீடிைாவில் வந்து..! ஏண்டி?",
அவன் குைல் சற்று எரிச்சலாக வந்தது, அவளின்
கசரல முந்தாரனயிரன தன் முகத்தில் கபாட்டு அது
எதனால் தனக்கு இனிரமரை ககாடுக்கிைது? தன்னவளின்
கமனிரை அலங்கரிப்பதாலா? இல்ரல தன்னவளுக்கு
மட்டுகம கசாந்தமான பிைத்கைக வாசரன அதில்
வீசுவதாலா?என்ை அவனின் ஆைாய்ச்சி கரலந்த கடுப்பு
அவனுக்கு.
"அய்கைா! பீச் இல்ரல தீைா! எனக்கு அகதா அந்த
கபாம்ரம கவணும்",
"கபாம்ரமைா?",
அவள் ககட்டதில் அவன் திரகப்புற்று தன்
ஆைாய்ச்சிரை அம்கபாகவன்று விட்டு விட்டு எழுந்து
பார்த்தான். அங்கக கடற்கரை ஓைம் முகத்தில் வடக்கு
வாரட வீசிை விைாபாரிைால் அரனத்து கபாம்ரமகளும்
விற்கப்பட்டு இைண்டு கபாம்ரமகள் மட்டும் கதாங்கிக்
ககாண்டிருந்தது.

1807
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கடடி பிைைா? அதுவும் அங்கக ஓபன் ஸ்கபசில்
விக்கும் டாய்ஸ்ஸா?",
அரத ககட்ட விதத்திகல தீைன் முகம் சுளித்தது.
"ஆமாம், பாரு எவ்களா கியூட்டா இருக்கு, எனக்கு
அது கவண்டும்",
"நான் இரத விட நல்ல..",
"எனக்கு அது தான் கவணும்",
அவன் கசால்லி முடிப்பதற்குள் அவள் ககட்க, கவறு
வழி இல்லாது இன்டர்காரம எடுத்தான் தீைன்.
"விக்ைம், கீகழ பீச்சில் நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும்
அந்த கபாம்ரம விற்கும் நார்த் இண்டிைன்ரன
ரிசார்ட்டுக்கு அரழத்து வா",
"சார்..!!",
தன் காதில் விழுந்தரத நம்ப முடிைாது தான் ஒரு
கவரள தவைாக ககட்டு விட்கடாகமா என்று மீண்டும்
விக்ைம் ககட்டான்.
"அரழத்து விட்டு வந்து என்ரன கூப்பிடு",
என்று அவன் ரிசிவரை சில கநாடிகளில் விக்ைமிடம்
இருந்து அவனுக்கு ஃகபான் வைகவ அடுத்த நிமிடத்தில்

1808
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீைனும் தீட்சண்ைா வும் கீகழ இருந்தனர். கடல் நீல
நிைத்தில் ககாஞ்சம் கபரிைதாக புசு புசு கவன்று இருந்த
அந்த கைடி கபாம்ரமரை ரகயில் வாங்கிை உடன்
தீட்சண்ைா அரணத்துக் ககாண்டாள், அரதப் பார்த்த தீைன்
கண்களால் அவரள கண்டித்தான். அரத வாங்கிக்
ககாண்டு திரும்பிைவள், என்ன நிரனத்தாகளா
கதரிைவில்ரல, அங்கக தனிைாக கதாங்கிக் ககாண்டிருந்த
ஒகை ஒரு சிறிை கவளிர் நீல நிை கைடி கபாம்ரமரையும்
ரகக் காட்டி ககட்க, அவன் அவரள முரைத்தான்.
"இல்ரல, கைண்டு தாகன இருந்தது, ஒண்ணுக்கு
ஒண்ணு துரணைா! இப்கபா இந்த கபரிை கடடிரை
வாங்கிட்டன், அப்கபா இந்த குட்டி கடடி தனிைா
இருக்கும்ல, அது தனிைா இருக்கிைரதப் பார்த்து எனக்கு
பாவமா இருக்கு தீைா! கசா பிளீஸ் இரதயும்
வாங்கிக்குகடன்",
அவள் ககட்ட விதத்தில் தீைன் அந்த கபாம்ரமரை
மறுப்கபதும் கசால்லாமல் வாங்கிக் ககாடுத்தான். அவள்
என்ன கபசினால் என்று பாரச புரிைவில்ரல என்ைாலும்
தன்னிடம் இருந்த கமாத்த கபாம்ரமகளும் விற்கப்பட்டு

1809
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்ட சந்கதாஷம் அந்த விைாபாரிக்கு. இது எவற்றிலும்
பாதிக்கப் படாது அரமதிைாக தீைன் முகம் பார்த்து நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தான் விக்ைம்.
"ஓகக விக்ைம், இவரை கிளிைர் பண்ணு",
என்று அவன் எதிர்ப்பார்த்த உத்தைரவ கபாட்டு விட்டு
தன் மரனவியுடன் மாடி ஏறினான் தீைன்.
"என் கசல்லம் !!! எவ்களா அழகா இருக்கான் பாகைன்,
இந்த தீைன்"
அந்த கபரிை கைடி கபாம்ரமரை அவள் முகத்துக்கு
கமகல தூக்கிக் கபாட்டு ககாஞ்சிக் ககாண்கட இருந்தாள்.
"ஓ!! இது கபரும் தீைனாக்கும்?",
தன் கலப்டாப்பில் இருந்து நிமிர்ந்து
அவன் அவரளப் பார்த்து சிரித்துக் ககாண்கட
ககட்டான்.
"ஆமா! இகதா இவன் என் தீைன், இகதா இவள் என்
குட்டி தீ",
என்று அந்த கபரிை மற்றும் சிறிை
கைடி கபாம்ரமகரள அவள் அவனிடம் காட்டினாள்.

1810
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னடி உன் மனரத புரிந்துக் ககாள்ளகவ முடிைரல!
இந்த கடடியில் அப்படி என்னடி இருக்கு?",
அவன் ககட்டுக் ககாண்கட சிரிக்க, அவள்
முரைத்தாள்.
"சார் இன்னும் ஒன் வீக்கில் கனடா கபாக கபாறீங்க,
அப்புைம் ைார் கிட்ட நான் என் ஏக்கத்ரதலாம் ககாட்டி
தீர்க்கிைது, இகதா என் தீைன் இருக்கான்ல, அவன் கிட்ட
தான் நான் கபசுகவன், சில கநைங்களில் என் வயிற்றில்
உள்ள குட்டி தீ தூங்கிட்டானா நான் ைார் கிட்ட கபசுைது,
அதுக்கு தான் இகதா இந்த குட்டி தீ ",
என்று அந்த கைடி கபாம்ரமகரள அவள் காட்ட,
அவனின் பிரிவு தாங்காது அவள் கசய்துக் ககாண்டு
இருக்கும் ஒவ்கவாரு கசைலும் அவன் மனதில் பாைமாக
இைங்க, அவள் அருகக வந்தவன்,
"நான் எவ்களா சீக்கிைம் முடிக்க முடியுகமா அவ்களா
சீக்கிைம் அந்த கவரலகரள எல்லாம் முடித்து விட்டு
சீக்கிைம் இந்திைா வந்துடுகவன்டி",
அவன் கபசிைதில் அவள் கமௌனமாக அவரன
அரணத்துக் ககாண்டாள். கசால்லி விடலாம் தான், தீைா நீ

1811
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாகாகத, என்கனாடு இங்கககை இரு என்று, அந்த
ஆளுரமக்காைனும் அவளின் பிரிவு தாங்காது இருந்து
விடக் கூடிைவன் தான், ஆனால் அரத அவள் விரும்ப
மாட்டாள், அது அவன் பிசினஸில் எவ்வளவு பாதிப்ரப
ஏற்படுத்தும் என்று அவளுக்கு கதரியும், அது மட்டும்
இன்றி அவளின் காதல் எப்கபாதும் அவளுரடை தீைனுக்கு
நன்ரமரை மட்டுகம தரும் ஒழிை தீரமரை தைக் கூடாது.
அவள் விரும்பினாள் என்பதற்காக தன் பைணத்ரத ஒரு
வாைம் தள்ளிப் கபாட்டு இகதா இந்த ரிசார்ட் தனிரமயில்
ஒவ்கவாரு கநாடிகரளயும் அவளுக்கு இனிப்பான
கநாடிகளாக மாற்றும்
இவரனைா இவன் வளர்ச்சிரைைா
தன் காதலால் அவளால் தடுக்க முடியும்?
ஒருப்கபாதும் அரத அவள் கசய்ை மாட்டாள். மனதில்
தீர்மானம் எடுத்துக் ககாண்ட தீட்சண்ைா தன் கணவரனப்
பார்த்தாள்.
"தீைா! இந்த வீக் எண்ட் பார்ட்டி எதுக்கு?",
"இந்த பார்ட்டிகை உனக்காக தான்டி, நமக்கு கல்ைாணம்
ஆனதில் இருந்து நாம கசர்ந்து ஒரு பார்ட்டிக்கு கூட

1812
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபானதில்ரல, இந்த பார்ட்டியில் எனக்கு தீர்க்க கவண்டிை
ஒரு பரழை கணக்கு ஒண்ணு இருக்கு, அரத தீர்த்து
விட்டு, அதன் பிைகு உன் பிைகனன்சிரை கசால்லிட
கவண்டிைது தான், அதனால் தான் டாட், மாரமலாம் வைச்
கசால்லி இருக்ககன்",
என்று தன் கணவன் கசான்னரத ககட்டு ககாண்டு
இருந்த தீட்சண்ைாவிற்கு பாவம் கதரிைவில்ரல, தன்
கணவன் கசான்ன கணக்கு தன் வாழ்க்ரகரைகை மாற்ைப்
கபாகிைது என்று.

1813
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 117
"அவளின் இனிபமயில்
என்பன கதாபைக்கிபைன்..
அவளின் கமன்பமயில்
என்பன இழக்கிபைன்..
அவளின் மனம் ககாண்ட காதலில்
கபரகிபைன்..
ைைமுபை கதாபைந்த
பின்னும் மீண்டும் மீண்டும் அவளிபை..
கதாபைந்து கபரந்து அவளில்
கைக்க விரும்பும்..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் ேந்பதாஷ மனதாக இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"கே !!! பாத்து !! பாத்து !!!",

அந்த சிவப்பு நிை மாருதி சுசூகிரை தீட்சண்ைா ஒரு

வழிைாக நிறுத்தி விட்டு தன் அருகில் இருந்த தன் கணவன்

1814
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முகம் பார்த்தாள். அவள் அருகக அமர்ந்து இருந்த தீைன்
நகர்ந்து அவள் அணிந்து இருந்த சீட் கபல்ட்ரட
கழட்டுவது கபால் கசன்று அவள் கன்னத்தில் ஒரு முத்தம்
ஒன்ரை இட்டுவிட்டு அவன் ஒன்று கதரிைாத பிள்ரள
கபால் முகத்ரத ரவத்துக் ககாண்டு அவன் கவரலரை
பார்த்ததில் அவள் தன் ரக முட்டிைால் அவரன
இடித்தாள்.
"கிரடக்கிை ககப்பில் முத்தம் ககாடுத்து விடுவது?",
"என்னடி இப்பிடி கசால்லிட்ட! இந்த மூன்று நாட்களில்
சூப்பைா எவ்களா பாஸ்ட்டா கத்துக்கிட்ட! அதுக்கு தான்டி
இந்த முத்தம், இப்கபா நான் இல்லனா கூட உன்னால்
கமகனஜ் பண்ை அளவுக்கு நீ இந்த பிசிகனசிலும் கலக்க
ஆைம்பித்துட்ட, இப்கபா காரும் ஒருவழிைா ஓட்டக்
கத்துக்கிட்ட",
"அது என்ன நீ இல்லனா?",
என்ைவள் அவரன முரைத்தாள்.
"அய்கைா!! நான் இல்லானா மீன், நான் எங்ககைாவது
கவளிநாடு கபாயிட்டனானு அர்த்தம்டி, அப்பா ஒரு

1815
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வார்த்ரத கபசிடக் கூடாது, உடகன முகத்ரத தூக்கி
ரவத்துக் ககாள்ளுவிகை!!",
"நான் அது மாதிரி ஏதாவது கசான்னால் மட்டும்
இந்கநைம் சாகைாட ரக என் கன்னத்ரத பதம் பார்க்கும்,
ஆனா இவர் மட்டும் கசால்லுவாைாம்",
"எப்படிடி இப்படி பதம் பார்க்குமா?",
என்ைவன் அவள் கன்னத்ரத தடவி ககாடுத்து விட்டு
தன் இதரழ பதித்தான்.
"நான் நீங்க அரையிைரத கசான்கனன் தீைன் சார்",
அவள் அவன் ரகரைப் பிடித்துக் கிள்ளினாள்.
அவரன கிள்ளிை ரகரையும் அவன் முத்தம் ககாடுக்க
அவள் ஜாக்கிைரதைாக தள்ளி உக்காை, அரத உணர்ந்து
அவன் உைக்க சிரித்தான்.
"இந்த கார் கைாம்ப நாளாக உனக்காக காத்துக்
ககாண்டு இருந்ததுடி",
"என்ன! நான் கார் ஓட்ட கத்துங்குனுங்கிைதுக்காககவ
புதுக் கார் வாங்கினிைா?",
"ஆமாம்டி",

1816
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவாறு கார்க் கதரவ திைந்து இைங்கி விட்டு
அவளுக்கு கார்க் கதரவ திைந்தான். அவள் கீகழ
இைங்காமல் அமர்ந்து இருக்க அவன் ககள்விைாகப்
பார்த்தான்.
"என்ன கமடத்துக்கு ஆபிஸ் வை ஐடிைா இல்ரலைா?",
என்று அவரளப் பார்த்து ககட்டான்.
"தீைா!!! பிளீஸ்! பிளீஸ்! இன்னும் ஒகை ஒரு ைவுண்ட்,
அதுக்கு அப்புைம் நம்ம கபாகலாம்",
"கநா தீ!! வா இன்னும் எத்தரன ைவுண்ட் கபாவ? உன்
கேல்த் கண்டிஷனுக்கக, நீ ஆரசப்பட்டாய்ங்கிைதால் தான்
நான் ஒத்துக் ககாண்கடன், வா இது கபாதும், நான்
பக்கத்தில் இருக்கும் கபாகத அவ்களா ஸ்பீடா கபாகிை நீ?
ம்ம்? இனி நம்ம கபாண்ணு கபாைந்து நடக்க ஆைம்பித்த
பிைகு தான் நீ கார் கீரை கதாடணும் கசால்லிட்கடன்,
வா..",
அவன் அவரள கடிந்துக் ககாள்ள, அவள் முகம்
சிணுங்கிைவாகை எழுந்தாள். அவளின் முக சிணுக்கத்ரதப்
பார்த்த தீைன் ஒருகணம் நின்ைான்.
"தீ..",

1817
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் அரழப்பில் பதில் கசால்லாது கமௌனமாக
நிமிர்ந்தாள்.
"இன்னும் ஒகை ஒரு ைவுண்ட் கபாகலாமா?",
அவன் ககட்டதில் அவள் முகத்தில் சந்கதாஷம் தீயில்
காட்டிை மத்தாப்பூவாக சிதறிைதில் அரத ைசித்துக்
ககாண்கட அவன் காரின் உள்கள அமர்ந்தான்.
"பட் சுகலாவா கபாகணும்டி",
என்று எச்சரித்தவனுக்கு ஆவலுடன் தரலைாட்டி விட்டு
காரை எடுத்தாள்.
அவன் கசான்னது கபால் ஒரு ைவுண்ட் முடித்து விட்டு
மீண்டும் ரிசார்ட் வந்து நிறுத்திைப் கபாது அவன் அவரள
அரணத்துக் ககாண்டான்.
"சூப்பைா ட்ரைவ் பண்ைடி, நான் இந்த ரிசார்ட் வந்து
த்ரீ கடஸ் தான் கசால்லிக் ககாடுத்து இருப்கபன், ஆனால்
நீ அதுக்குள்ள பாஸ்ட்டா கற்றுக் ககாண்டு நல்லா ட்ரைவ்
பண்ைடி",
"எல்லா கிைடிட்டிசும் என் ேஸ் கபண்ட்ரட தான்
கசரும், அவர் தான் நான் ஓட்டத் கதரிைாது காரை

1818
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எங்கங்ககா கபாய் முட்டிக் ககாண்டு நின்னாலும் திட்டாமல்
கபாறுரமைா கசால்லி தந்தாரு",
என்ைப்படி அவள் சிரிக்க,
"அதுக்கு தான் அப்கபாகபா அந்த ேஸ்கபண்ட்
இங்கக இருந்து எனர்ஜி எடுத்துக் ககாண்டாகனா!!!",
என்று அவன் விைல்கள் அவள் முகத்தில் இருந்து
இைங்கி அவள் இதரழ வருட, அவள் அரத தள்ளி விட்டு
அவரன மிைட்ட முைன்ைாள்.
"தீைா! நீ வை வை கைாம்ப அட்டூழிைம் பண்ை",
அவள் சிணுங்கினாள்.
"இப்படி சின்ன கதாடுதலுக்கு கூட முகம் சிவந்து
என்ரன ஈர்த்தால் அப்படி தான் அட்டுழிைம்
பண்ணுகவன்டி",
"நீ ஏண்டா என் முகத்ரதப் பார்க்கிை?",
"நீ எதுக்கடி என்ரன ரசட் அடிக்கிை?"
என்று அவரள உடகன பதிலுக்கு பதில் ககாடுத்து
விடாது மிைட்டிைவன் அவளுக்கு பிடித்த கருப்பு நிை ககாட்
அணிந்து கடற்காற்றில் தரல முடி கரலந்து கம்பீைமாக
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான். அவரள சீண்டிப் பார்க்கும்

1819
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குறும்பும் அத்கதாடு கலந்த காதலும் அவரள காந்தம்
கபால் இழுத்தது,
"இப்படி இருந்தால் எப்படி தான் அவள் அவரன
ரசட் அடிக்காது இருப்பாளாம்?",
அவள் மனம் ககட்டுக் ககாண்டு, அவள் முகம்
அவரனப் பார்க்க, அவன் இதழில் அகத குறுஞ் சிரிப்புடன்
அவரளத் தான் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"என்னடி என்னகமா கசால்ல வை மாதிரி இருக்கு?",
"என்னால்..என்னால்..உன்ரனப் பார்க்காமல் இருக்க
முடிைாது தீைா"
"அது ஏனாம்?",
"ஏனா..ஐ லவ் யூ.."
என்ைவள் அவனின் சிரிப்ரப ைசித்துக் ககாண்கட
அவனின் கநஞ்சில் முகம் புரதத்தாள்.
கபாக்குவைத்து பைபைப்பு நிரைந்த கசன்ரனயின்
பிைதான வீதியில் இருந்த கண்ணாடிகரளகை சுவைாகப்
பதிக்கப்பட்டிருந்த நீண்ட அந்த ஐந்தடுக்கு கட்டிடத்தில்
இைண்டாம் தளத்தில் இருந்த ஒரு ஆசிைமம் கபான்ை
அரமப்பில் அரமக்கப்பட்டு இருந்த அந்த அரையில்

1820
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உள்ள தரையில் பல்கவறு நிைங்களில் விரிக்கப்பட்டிருந்த
சிறு சிறு விரிப்புகளில் கண்கரள மூடி அமர்ந்து
திைானத்தில் மூழ்கி இருந்த சில கவள்ரளக்காை மற்றும் பல
இந்திை முகங்களுக்கு நடுவில் கண் மூடி அமர்ந்து

இருந்தாள் நடிரக கதஜா ஸ்ரீ. அவளின் அந்த திைானத்ரத

கரலப்பது கபால் அவள் அருகக வந்து நின்ைான் அவளின்
உதவிைாளன்.
"கமடம் உங்களுக்கு ஃகபான்!!",
"சாைா?",
கண்கரள திைவாமாகல ககட்டாள் அவள்.
"இல்ரல கமடம், கைட்டி குரூப்ஸ் கம்கபனி ஒனர்
டாட்டர் மாதுரி கதவி உங்களிடம் முக்கிைமாக கபச
கவண்டுமாம்",
"ப்ச்..!!",
என்று அவள் உச் ககாட்டிைதில், அவள் எதிகை இருந்த
கமரடயில் அமர்ந்து திைானத்ரத கதாடங்கி ரவத்து கண்
மூடி அமர்ந்து இருந்த அந்த கவண் தாடிக் காைார் தன்
கண்ரண திைவாமகல அவரள அரழத்தார்.

1821
 ஹரிணி அரவிந்தன்

"மிஸஸ். கதஜா ஸ்ரீ, உங்கள் மனம் திைானத்தில்

இருக்கும் நிரலயில் இல்ரல என்று நிரனக்கிகைன், நீங்க
கிளம்பலாம்",
என்று கசால்லிவிட, எதுவும் கபசாது திைானத்துக்கு
முற்றுப் புள்ளி ரவத்து விட்டு நகர்ந்தாள். அவரன
உதவிைாளன் அதுவரை அவள் அமர்ந்து இருந்த அந்த
விரிப்ரப எடுத்துக் ககாண்டு அவள் பின்கன நடந்தான்.
லிஃப்ட்டினில் நுரழந்தவள் கீகழ கபாவதற்கான தளத்தின்
எண்ரண அழுத்தி விட்டு ககட்டாள்.
"ஏற்கனகவ அந்த தீைனுக்கும் அவளுக்கும் ஒத்துப்
கபாகாது, இப்கபா தான் என் புருஷன் ஏகதா அந்த தீைன்
கம்கபனியில் பார்ட்டனைா ஆயிருக்கார், அரதயும் இவள்
ககடுத்து விட்டு விடுவாள் கபால, இனி அவள் ஃகபான்
வந்தால் கண்டுக் ககாள்ளாகத",
என்ைப்படி அவள் கவக கவகமாக தன் காரை கநாக்கி
நடந்தாள்.

"கமடம்!!! கமடம்!!! நீங்க கதஜா ஸ்ரீ தாகன?",

1822
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைாகைா ஒரு கபண் கார்க் கதரவ திைக்க முைன்ைவரள
பிடித்துக் ககாள்ள, திைந்த கார்க் கதரவ மூடிவிட்டு
நிமிர்ந்தாள். அவளின் பார்ரவரை உணர்ந்த அந்த கபண்,
"கமடம்!! கமடம்!!! நான் உங்க கபரிை ஃகபன்! உங்க
படம் டீவியில் கபாட்டாங்கனா நான் டீவிரை விட்டு
எழுந்திருக்ககவ மாட்கடன், அந்த மாஸ் ஹீகைா கூட ஒரு
வில்கலஜ் மூவி பண்ணிங்ககள! அதில் அந்த ஆத்தில்
குளிக்கிை சீனில் உங்க முடி இருக்ககக அப்பா!! ஒரிஜினல்
முடிைா கமடம் அது?",
"இல்ரல..!!",
வாய்க்குள் கடுப்புடன் முணுமுணுத்துக் ககாண்கட தன்

கதஜா ஸ்ரீ,
"வழி விடுறீகங்களா ககாஞ்சம்?",
என்ைாள்.
"எஸ் கமடம், அதுக்கு முன்னாடி கமடம்! ஒகை ஒரு
ஆட்கடாகிைாப்!!! பிளீஸ்!!"
அந்த கபண் நீட்டிை கபப்பரில் தன் ரககைழுத்ரத
கபாட்டு விட்டு கதால்ரல விட்டது என்று அவள் நகை

1823
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முற்படும் கபாது, மீண்டும் அந்த கபண் அகத கபப்பரை

எடுத்து கதஜா ஸ்ரீ முன்னால் நீட்டினாள்.

"இது உங்களுக்கு தான், இரதப் படித்துப் பார்த்து
விட்டு இன்ரனக்கு இன்னும் கைண்டு மணி கநைத்தில்
உங்களுக்கு எங்க கமடகமாட கால் வரும், அரத
மைக்காமல் அட்கடன்ட் பண்ணுங்க, வைவா?",
அந்த கபண் குைலில் சற்று முன் இருந்த
அப்பாவித்தனம் காணாமல் கபாய் குைலில் மிைட்டல் வந்து
இருந்தது.
"சற்று முன் அப்பாவிைாக கபசிக் ககாண்டு இருந்த
கபண்ணா இவள்? தன்ரன விட சிைந்த நடிரக கபால!",

என்று எண்ணி கதஜா ஸ்ரீ திரகப்பில் ஆழ்ந்து நிற்க,

நடந்துப் கபாய் ககாண்டு இருக்கும் அந்த கபண்ரண
அவளின் உதவிைாளன் ககட்டான்.
"உங்க கமடம் கபரு?",
"மாதுரி கதவி"

அரத காதில் வாங்கிக் ககாண்கட கதஜா ஸ்ரீ, தன்

காரில் உள்கள ஏறி அமர்ந்து அந்த கலட்டரைப் படித்தாள்.

1824
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் முகம் விைர்ரவயில் மூழ்கிைது. எல்லாத்ரதயும்
மைந்து ஒழித்து கட்டி, ைாருக்கும் கதரிைாமல் நடந்தது என
சினிமாத் துரையில் அவளுக்கு மட்டுகம கதரியும் என
நிரனத்துக் ககாண்டு இருந்த அவளது சில அந்தைங்க
விஷைங்கரள எனக்கும் கதரியும் படம் பிடித்து காட்டிக்
ககாண்டு இருந்தது அந்த மாதுரியின் கடிதம். அடுத்த சில
மணி கநைங்களில் அவளுக்கு ஃகபான் வந்தது. சலனமின்றி
இைந்திைம் கபால அரத தன் காதில் ரவத்தாள்.
மறுமுரனயில் மாதுரி கதவி குைல் ககட்டது.
"உன் குைலில் இருக்கும் அரமதிகை நீ கலட்டரை
படித்து இருப்பனு கதரியுது!, நான் கசால்வரத நீ ககட்டு
தான் ஆகணும்",
"கசால்லு",
"நீ நாரள மறுநாள் தீைன் ரவக்கும் பார்ட்டியில் கலந்து
ககாள்ள கபாகிைாய் தாகன?",
"என்னடி காரலயில் இருந்து எகதா கைாசரனயில்
இருக்கிை மாதிரி இருக்கு? நானும் ஆபிசிலும் கவனித்துக்
ககாண்டு தான் இருக்ககன்! ஆபிசிலும் கவரல கநைம்

1825
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாக கமடம் எகதா சிந்தரனயில் இருக்கிை மாதிரி
இருக்கு",
அதற்கு பதில் கசால்லாது இைவு கநை உணரவ
தைாரித்து எடுத்துக் ககாண்டு தீைன் அமர்ந்து இருந்த
ரடனிங் கடபிள் அருகக வந்த தீட்சண்ைா தான் தைாரித்த
சப்பாத்தியிரன அவன் தட்டில் ரவத்து விட்டு கமௌனமாக
குருமாரவ ஊற்றினாள்.
"தீ? எந்த உலகத்தில் இருக்க, கபாதும்",
அவனின் குைல் பலத்த சப்தம் இட, அவள் உடகன
தன் உணர்வுக்கு வந்து அவன் தட்ரடப் பார்த்தாள், அதில்
சப்பாத்தி அவள் ஊற்றிை குருமாவில் மூழ்கி காணாமல்
கபாய் இருந்தது.
"சாரி தீைா!!, கவனிக்கல",
என்ைவள் அங்கிருந்து நகை முற்பட, அவன் அவளின்
ரகரை பிடித்தான்.
"எங்கப் கபாை?",
"உனக்கு இன்கனாரு சப்பாத்தி எடுத்து வை
கிச்சனுக்கு?",

1826
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அகதல்லாம் ஒண்ணும் கவண்டாம்! முதலில் நீ
சாப்பிடு",
என்று அவன் தன் தட்ரட அவரள கநாக்கி
தள்ளினான்.
"எனக்கு என்ன அவசைம் இப்கபா?
நீ முதலில் சாப்பிடு தீைா, எனக்கு பசியில்ரல, ஈவினிங்
குடித்த ஜுகச
எனக்கும் உன் கபாண்ணுக்கு ககைட்டா இருக்கு,
இதுக்கு கமல் சாப்பிட்டால் நான் அக்கசப்ட் பண்ணினாலும்
உள்கள இருக்கும் உன் அருரம கபாண்ணு அக்கசப்ட்
பண்ணிக்க மாட்டா",
வார்த்ரதக்கு வார்த்ரத உன் கபாண்ணு உன்
கபாண்ணு என்று கசால்லும் கபாது அவள் முகத்தில்
கதரியும் அவன் மீதான அளவுக் கடந்த பிரிைமும்,
அவளின் குழந்ரதயின் மீதான தாய்ரம உணர்ரவயும் கண்
இரமக்காது ைசித்தான்.
"சரிடி! அப்கபா எனக்காவாது ஊட்டி விகடன்",
"கவரல இருக்கு தீைா! நீகை சாப்பிகடன், நாரளக்கு
நாகன ஊட்டி விடுைன்",

1827
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப் படி அவள் பாத்திைங்கரள எடுத்துக் ககாண்டு
நகை முற்பட, தீைன் பலத்த சப்தத்துடன் தட்ரட அவரள
கநாக்கி நகர்த்தி ரவத்து விட்டு தான் அமர்ந்து இருந்த
நாற்காலிரை விட்டு சடாகைன்று எழுந்தான்.
"தீைா!! என்ன இது? உக்காரு, நான் கவை சப்பாத்தி
எடுத்துட்டு வைவா?",
அவன் சாப்பிடாது வாஷ்கபசின் கநாக்கி கசல்வது
கண்டு அவள் பதறினாள். அவளின் அந்த பதற்ைம் மிகுந்த
குைல் ககட்டு அவன் நரட நின்ைது. அவன் திரும்பி நின்று
அவரள கூர்ரமைாகப் பார்த்தான்.
"இப்கபா தான்டி நீ இந்த உலகத்திற்கக வந்து இருக்க!",
அவன் அழுத்தி கசான்னதில், அவள் சாப்பாட்டு
தட்ரட ரகயில் எடுத்து அவரனப் பார்த்தாள், அவள்
கண்களில் ககஞ்சல் இருந்ததில் அவன் அவள் அருகக
வந்து அமர்ந்தான். பின் சப்பாத்திரை விண்டு அவனுக்கு
இைண்டு வாய் ஊட்டினாள், அவள் முகத்ரத நிமிர்ந்துப்
பார்த்தான் தீைன், அதில் இன்னும் அவளின் அந்த குழப்பம்
நிரைந்த கைாசரன இருந்தது.

1828
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கே!!! எங்கடி உன் கவனம் இருக்கு!! நீ எங்கக
சப்பாத்திரை ரவத்து இருக்கப் பாரு",
தீைன் குைல் ககட்டதில் அப்கபாது தான் அவன்
முகத்ரதப் பார்த்தாள் அவள். அவள் விண்டு அவனுக்கு
ஊட்ட முைன்ை சப்பாத்தி துண்ரட அவன் மூக்கின் கமல்
ரவத்துக் ககாண்டு இருந்ததில் அவன் மூக்கில் குருமா
ஒட்டி இருந்தது.
அரத உணர்ந்த தீட்சண்ைா அவரன குற்ை உணர்வு
ககாண்ட கண்களுடன் பார்த்தாள்.
"சாரி தீைா!!, கவனிக்கல",
என்ைவரள முரைத்தான் தீைன்.அவளின் ரககரள
பிடித்தவன், அவரள தன் அருகக அமை ரவத்து விட்டு
அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தினான்.
"தீைா, சாப்..",
"இப்கபா சாப்பாட்டுக்கு ஒண்ணும் அவசைம் இல்ரல,
முதலில் இப்படி அரமதிைா உக்காருடி",
என்ைவன் அவரளகைப் பார்த்தான்.
"என்னடி உன் பிைச்சரன? காரலயில் இருந்து எகதா
கைாசரனயில் இருக்க?",

1829
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா, ரநட்டு அம்மா, அப்பாரவ கனவில்
பார்த்கதன்",
"அது தான் நடுைாத்திரி நீ தூக்கத்தில் அழுவும் கபாகத
எனக்கு கதரியுகம?",
"அதில்ரல தீைா, அம்மா, அப்பா கனவில் வந்தாகல
எனக்கு அடுத்து வரும் நாட்களில் ஏதாவது மைக்க
முடிைாத அளவுக்கு ஏதாவது நடக்குது, அன்ரனக்கு
வந்தப்கபா அது மாதிரி தான், நமக்குள்ள சண்ரட வந்து நீ
இங்கக வந்து தங்கி, உனக்கு உடம்பு சரியில்லாம கபாயினு
நிரைைகவ நடந்தது, அதான் எனக்கு பைமா இருக்கு,
அதுவும் இல்லாமல் எப்பவுகம கமௌனமாக என்ரனப்
பார்த்து சிரித்து விட்டு கபாை அம்மாவும் அப்பாவும் இந்த
முரை கனவில் என்னிடம் ஜாக்கிைரதைா இரு தீட்சுனு
கசான்னாங்க தீைா, அதுக்கு ஏற்ைார் கபால் நீ இன்ரனக்கு
உங்க அம்மாவின் ரிகலட்டிவஸ்சும் அங்கக வருவாங்கனு
கசான்ன, அது மட்டும் இல்லாம தாத்தா, பாட்டி கவை
திடீர்னு ஊருக்கு கபாய் கிளம்பிப் கபாயிட்டாங்க, இது
எல்லாகம எனக்கு என்னகவா நடக்க கபாை மாதிரி ஃபீல்
ஆகுது",

1830
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் கசால்லி முடிக்க அவன் உைக்க சிரித்தான்.
அவனின் அந்த சிரிப்பின் அர்த்தம் புரிைாது அவள்
விழித்தாள்.
"ஏண்டி!! இந்த ஓவர் திங்கிக்கிங்னு
ஒரு வார்த்ரத இருக்கு கதரியுமா? அகதாட கமாத்த
உருவமாடி நீ? கநத்து ைாத்திரி டின்னருக்கு பிைகு
நம்ம கைாம்ப கநைம் சின்ன வைது கமமரி பத்தி கபசிக்
ககாண்டு இருந்கதாம்ல, அரதகை நிரனத்துக் ககாண்டு
தூங்கி இருந்திருப்ப, அதான் அம்மா, அப்பா உன் கனவில்
வந்து இருப்பாங்க, மாமின் கசாந்தக் காைங்களாம் என் சில
பிசிகனஸ்களில் பார்ட்னர்ஸ்னு உனக்கக கதரியும், என்ன!
அவங்கரள இன்ரவட் பண்ணினது பத்தி கலட்டா
உன்கிட்ட கசால்லிட்கடன், ஆபிசில் தான் கசான்கனன்,
அண்ட் தாத்தா, பாட்டி வுரடை கைாம்ப கநருங்கிை
கசாந்தக்காைங்க உடம்பு முடிைாம இருக்காங்கனு தகவல்
வந்ததால் அவங்க அவசைமாக புைப்பட்கட ஆக கவண்டிை
சூழல், ஆனா பார்ட்டிக்கு சரிைான கநைத்தில் கண்டிப்பா
வந்து விடுகவாம், அதும் எனக்காக கூட இல்ரலைாம்,
அவங்க கபத்தி, நல்லா ககட்டுக்ககா அவங்க

1831
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபத்திக்காகவாம், கபாதுமா? உன்னால தான்டி இப்படி
எல்லாம் ககனக்ட் பண்ணி கவரலப் பட முடியும்",
"அப்கபா நாரளக்கு தாத்தா, பாட்டி நாரளக்கு
வந்துடுவாங்ளா!!!",
உற்சாகத்துடன் ககட்ட தன் மரனவிரைப் பார்த்தான்
தீைன்.
"ஆமாம்டி, இப்கபாவாது ககாஞ்சம் சிரிகைன்",
"இருந்தாலும்..எனக்கு அப்..",
"கபாடி, உன்கிட்ட கபசி புரிை ரவக்க முடிைாது",
என்று அவன் எழுந்துக் ககாள்ள முைன்ை கபாது
அவள் அவன் ரகப் பிடித்து தடுத்தாள்.
"சரி!!! சரி!!! சாப்பிடலாம்",
என்று சமாதானமாக அவன் ரகரை பிடித்து உக்காை
ரவத்தவள்,
சாப்பாட்டு தட்ரட எடுக்க, அவன் ஆவலாக
ஆகவன்று வாய் திைந்தான். ஆனால் அவனுக்கு
ககாடுக்காமல் அவள் சப்பாத்திரை விண்டு குருமாவில்
கதாய்த்து சாப்பிட ஆைம்பிக்க, அவன் முரைத்தான்.
"பசிக்குது தீைா!!!",

1832
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனின் முரைப்பு உணர்ந்து அவள்
கசான்னாள்.
"ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி
"தீைா!!! ஈவினிங் குடித்த ஜுகச
எனக்கும் உங்க கபாண்ணுக்கு ககைட்டா இருக்கு,
இதுக்கு கமல் சாப்பிட்டால் உடம்பால் அக்கசப்ட் பண்ண
முடிைாதுனுலாம் கசான்னிகைடி??",
"அகதல்லாம் அப்படி தான், சரி நீ ஏன் இப்படி
உக்கார்ந்து இருக்க? சாப்பிடரலைா தீைா?",
அவள் அறிைாப் புள்ரள கபால் ககட்டு விட்டு கண்
சிமிட்ட,
"தங்கள் மனதுக்கு பிடித்த ஆண்களிடம் கபண்கள்
எப்கபாதும் தங்கள் குழந்ரதத் தன்ரம மாைாது தான்
நடந்து ககாள்வார்கள்",
அவன் மனதில் எப்கபாகதா தான் வாசித்த ஆங்கிலபப்
புத்தகத்தின் வரிகள் வந்துப் கபானது. அவள் அவனிடம்
பழிப்பு காட்டி விட்டு உண்ண, அவன் அவரள
முரைத்தான்.
"எல்லாம் என் கநைம்டி..",

1833
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உனக்கக கதரியும்ல தீைா! நான் பசி தாங்க
மாட்கடனு?",
அவள் முகத்தில் வைவரழத்துக் ககாண்ட
பரிதாபத்துடன் ககட்க, ஆனால் அவளின் சிரிக்கும்
கண்கரள அவரள அவனுக்கு காட்டிக் ககாடுத்து விட,
அவன் அவரளகைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
அடுத்த விள்ளல் அவள் விண்டு வாயில் ரவத்த உடன்,
சடாகைன்று அவரள தன்ரன கநாக்கி இழுத்து அவள்
முகத்தின் மீது தன் முகத்ரத புரதத்தான். சில கநாடிகள்
கழித்து அவள் முகத்தில் இருந்து தன் முகத்ரத எடுத்தவன்
அவள் சற்று முன் எடுத்த சப்பாத்தி துண்டு அவன் வாயில்
இருந்தது. அரத கமன்றுக் ககாண்கட அவரள கநாக்கி,
இது எப்படி? என்று கண்களால் வினவி புருவம் உைர்த்தி
ககட்க, அவளிடம் சற்று முன் இருந்த குறும்பு உணர்வு
காணாமல் கபாய் நாணம் வந்து இருந்தது.
"சரி நீ ஏன் இப்படி உக்கார்ந்து இருக்கடி?
சாப்பிடரலைா தீ?",
அவள் அவரனக் ககட்டது கபாலகவ அவன் அறிைாப்
பிள்ரள கபால் ககட்டு கண் சிமிட்ட, அதற்கு கமல் அவன்

1834
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அருகாரம தாங்காது அவள் நாணம் ககாண்டு எழுந்து
ஓடினாள். அவரள தாவி பிடித்தவன்,
"எங்கடி ஓடுை? என்னகமா ககாஞ்ச கநைத்துக்கு
முன்னாடி கூடக் கூட கபசின? அந்த வாய் இப்கபா எங்கப்
கபாச்சாம்?",
அவன் ககட்டு விட்டு சிரிக்க, அவள் அவன் கநஞ்சில்
குத்தினாள்.
"ம்ம், உன்கிட்ட ககட்டுக்கிட்டு இருக்கிைரத விட, சில
விஷைங்கரள நானா எடுத்துக் ககாண்டால் தான் எனக்கு
கிரடக்கும் கபால",
அவன் ரககள் கபாகும் திக்கு கண்டு அவள் தட்டி
விட, அவன் அவரளப் பார்த்து அவளுக்கு மட்டுகம
புரியும் ஒரு கண் சமிக்ரக கசய்ததில், அவள் முகம்
சிவந்துப் கபானது.
ஒருவழிைாக இைவு சாப்பாடு முடிை, சன்னல் கண்ணாடி
வழிகை கதரிந்த கவண்ணிலாவின் அழரகயும் வானத்தில்
ைசிக்க ஆளின்றி ககாட்டிக் கிடக்கும் நட்சத்திைங்களின்
அழரகயும் தீைனின் கவற்று மார்பில் தரல சாய்ந்து
ககாண்டு ைசித்துக் ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா.

1835
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அழகா இருக்குல்ல தீைா இந்த சூழல்?, அந்த
நிலரவப் பாகைன், தனிரமைாக இருந்தாலும் அரதப்
பார்க்கும் கபாது நம் மனதில் ஒரு இனம்புரிைாத அரமதி
உணர்வு வருதுல? தனிரமயில் இனிரம காண இதுப்
கபால் நிலா, மரழ, நட்சத்திைம்னு நிரைைகவ இருக்குல?
அவளின் கண்கள் அந்த அரையின் சன்னல் வழிகை
கதரியும் கவண்ணிலரவ கவறித்தது. அவளின் அந்த குைல்
ககட்டு அரமதிைாக கண் மூடி இருந்த தீைன் கண் திைந்து
அவன் அருகக படுத்து இருக்கும் அவன் மரனவியின்
முகம் பார்த்தான். சற்று முன் ரடனிங் கடபிளில் அவன்
கசய்த அவளுக்கு மட்டுகம புரியும் அந்த ைகசிை கண்
சமிக்ரகயின் விரளவால் அவள் கநற்றி வகிட்டில் தீட்டி
இருந்த குங்குமம் கரலந்து அவன் கன்னத்தில் ககாஞ்சம்
அப்பியும், அவள் கநற்றியில் கரலந்து அலங்ககாலமாகவும்
இருந்தது. அவளின் புடரவகைா அவனுக்கு விரிப்பாக
மாறி இருந்தது. அரத எல்லாம் முகத்தில் கமலிதான
புன்னரகயுடன் கமௌனமாக ைசித்த தீைன், தன் கவற்று
மார்பில் தரல ரவத்து கவளிகை வானில் வலம் வரும்
அந்த நிலரவ காட்டும் அவகள ஒரு அழகான முழு நிலவு

1836
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவனுக்கு கதான்ை, கமௌனமாக அவரள தன்னுள்
இறுக்கிக் ககாண்டு அவன் உைங்க ஆைம்பித்தான்.
"தீைா!!! தீைா..",
ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் அப்கபாது தான் மூழ்க ஆைம்பித்து
இருந்தவரன எழுப்பினாள் அவள்.
"ப்ச்..என்ன தீ?",
கண்கரள திைவாமகல வினவினான் அவன்.
"எனக்கு தூக்கம் வைரல, நீ என்ன கசான்னாலும்
எனக்கு மனசு என்னகமா மாதிரி இருக்கு, நாரளக்கு
பார்ட்டிக்கு நான்..",
"என்னடி உனக்கு பிைச்சரன! நாரளக்கு உன் கூடகவ
நான் இருப்கபன்டி, என்ரன மீறி அங்கக என்னடி நடக்க
கபாகுது? முதலில் நீ தான் அங்க எல்லாம், அது நம்ம
கம்கபனிக்கு கசாந்தமான ககட் டு ககதர்டி, ஏண்டி
நடுைாத்திரி என்ரனப் பாடம் நடத்த கசால்ை? மனுஷரன
படுத்துை தீட்சண்ைா!",
அவன் அவரள கடிந்துக் ககாள்வது கபால் அலுத்துக்
ககாண்டாலும், அவனின் ரககள் அவரள தன்கனாடு
அரணத்து ககாண்டு இருந்தன.

1837
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா..",
"முச்!!! கபசக் கூடாது, கம்னு தூங்குடி",
அவன் கண்கரள திைவாமகல மீண்டும் தூங்க முைல,
அவள் மீண்டும் "தீைா" ப் புைாணத்ரத ஆைம்பித்து ரவக்க,
ேும்கும் இது சரிப்பட்டு வைாது என்று முடிவு எடுத்தவன்,
தன் தூக்கத்ரத திைாகம் கசய்து விட்டு, அவளின்
சிந்தரனகரள நிறுத்தி அவனின் காதல் உலகத்திற்கு
அவரள அரழத்து கசல்லும் திைவுக் ககாலான அவளின்
இதரழ தன் இதழுக்கு ககாடுத்து விட, அந்த
ஆளுரமக்காைன் வைவரழத்த கமாகத் தீ அந்த
காதல்காரிரை பற்ை
அங்கக இரு இதைங்களும் உடல்களும் அந்த தீயில்
கரைை ஆைம்பித்தது.

1838
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 118
"மனம் கைங்கி நிற்கும் நிபையில்
அவளும் நானும் இருக்க..
தீயின் தீரனாக..
அவபை காக்க தவறிய இவன்
என்ன எழுதுவான் ?",

-❤️ தீட்சுவின் நிபைக்கு காரைமான இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

அரல அரலைாய் தன் கநற்றியில் வந்து விழுந்து

புைளும் தரல முடி பைக்க உடலின் கட்டழரகயும்

வசீகைத்ரதயும் அப்படிகை படம் பிடித்துக் காட்டும் கருப்பு
நிை ககாட் சூட்டில், அந்த மாரல கவரளயின்
கடற்காற்றின் இனிரமரை ைசித்துக் ககாண்கட கடரலப்
பார்த்த வண்ணம் ரிசார்ட்டில் கம்பீைமாக நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தான் தீைன்.
"நான் கைடி தீைா..",
என்ை குைல் ககட்டு திரும்பிப் பார்த்தான் தீைன். அங்கக
அழகிை கற்கள், ஜமிக்கி கவரலப் பாடுகள் நிரைந்த

1839
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககால்டன் நிை ஸாரியில் அழகாக நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தாள் தீட்சண்ைா. புடரவக்கு ஏற்ைார் கபால் காதுகளில்
கற்கள் கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த காதணிகள், கழுத்திலும்
அதற்கு தகுந்தாற்கபால் அணிகலன், ரககளில்
ரவைக்கற்கள் பதிக்கப்பட்ட வரளைல்கள் என அழகாக
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தாள், உதட்டு சாைங்கள் பூசாத
அவளின் சிவந்த உதடுகள் அவளின் முகத்துக்கு இன்னும்
அழரக ககாடுத்தது, அவளின் சிவந்த கமனிரை இன்னும்
அழகுப்படுத்தி காட்டிைது அந்த தங்க நிைத்தில் உள்ள
புடரவ, கண்களில் உள்ள அடர்ந்த இரமககளா ரம தீட்ட
அவசிைம் இன்றி ஏற்கனகவ ரம தீட்டிைது கபால்
இருந்தது. அதிலும் அவரன மிகவும் கவர்ந்தது அவள்
தரலயில் ரவத்து இருந்த மல்லிரகப் பூதான், என்கைா
ஒரு நாள், உனக்கு பூ ரவப்பது நல்லா இருக்கு, இனி
என்கனாடு நீ எங்கக வந்தாலும் அரத ரவத்துக் ககாண்டு
வா, என்று அவன் கசான்னது அவன் மனதிலும் ஒலிக்ககவ,
"இவள் மட்டும் எப்படி சிம்பிளா ட்கைஸ் பண்ணினா
கூட அழகா இருக்கா?",

1840
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை ககள்வி அவன் மனதில் எழுகவ அவரள
காதலுடன் பார்த்தான்.
"என்ன சார், ரசட் அடிக்கிறீங்களாக்கும்? என் புருஷன்
கிட்ட கசால்லி விட்டுட்டுவன்",
என்று தன் விைரல உைர்த்தி அவள் அவரன
எச்சரித்தாள், உடகன அவன் அவரள பிடித்து தன் அருகக
இழுத்தான்.
"ஓ..!!! அப்கபா அப்படிகை இரதயும் கசர்த்து
அவன்கிட்ட கசால்லிடு",
என்று அவள் கன்னத்தில் அவன் இதழ் பதிக்க, அவள்
சிணுங்கினாள்.
"இங்கக பாரு, எல்லாகம கரலயுது,
விடு தீைா",
என்று அவள் நகை முற்பட்டாள். அவன் அவள்
கூந்தலில் உள்ள மல்லிரக சைத்ரத வாசம் பிடித்தவன்
கிைங்கிை குைலில் கசான்னான்.
"இவகளா அழகா இருந்தா எப்படி டி உன் புருஷனால்
உன்ரன ரசட் அடிக்காம இருக்க முடியும்? தீ..",
"ம்ம்..",

1841
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முணுமுணுப்ரப மட்டுகம அவன் அரழப்புக்கு
பதிலாக ககாடுத்த அவள் கழுத்தில் ஊறும் அவனது
இதழ்களின் கபாக்கில் அவள் தன்ரன கதாரலத்து
ககாண்டிருந்தாள்.
"இப்படிகை கபட் ரூமுக்கு கபாயிடுகவாமா, பார்ட்டிக்கு
நாரளக்கு கபாகலாம், நீ இப்படி இருந்தால் என்னால்
எப்படிடி உன்ரன சும்மா விட்டுட்டு கடந்துப் கபாக
முடியும்?",
அவன் ககட்ட விதத்தில் அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
"தீைா!!! கநைமாகிட்டு, கலட்டா கபானால் நல்லாவா
இருக்கும், வா கிளம்பலாம், பட் தீைா, எட்டு மணிக்குள்
ரிசார்ட் வந்துடனும், உங்க கபாண்ணுக்கு அதற்குள் பசித்து
சாப்பாடு ககட்பாள், கடப்கலட்ஸ் கவை இருக்கு",
"உனக்கு பசிக்கும்னு கசால்லுடி, ஏன்டி என்
கபாண்ரண குரை கசால்ை?",
என்று அவள் வயிற்ரை ஆரசயுடன் கதாட்டுப்
பார்த்தான் தீைன்.

1842
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நாங்க கைண்டு கபரும் இப்கபா ஒண்ணுக்குள் ஒண்ணு
சாகை, எனக்கு பசித்தால் உங்க கபாண்ணுக்கு பசிக்கும்,
உங்க கபாண்ணுக்கு பசித்தால், எனக்கு பசிக்கும்",
"எல்லாம் உள்கள இருக்கும் வரையில் தான், கவளிகை
வைட்டும் குட்டி தீ, அதுக்கு அப்புைம் ஒண்ணுக்குள் ஒண்ணு
இந்த டாடிைா இல்ரல அந்த மம்மிைானு பார்த்து
விடலாம்",
"ரவத்துக் ககாள்ளுங்க, ைாரு கவண்டானு கசான்னா?
உங்களுக்கு குட்டி தீனா, எனக்கு இருக்ககவ இருக்கான்
இகதா என் தீைன்",
என்று அவள் அவன் கன்னத்ரத பிடித்து
ககாஞ்சினாள்.
"அப்படி வாடி வழிக்கு, கபாண்ணு வந்துட்டா
என்ரனகை டீலில் விடுறிைாக்கும்?",
என்ைவன் கநஞ்சில் அவள் புரதந்தாள்.
"தீ, மரிைா உன்ரன அதிகமாக டிைாவல் பண்ணக்
கூடாது, கநைத்துக்கு சரிைா கடப்கலட்ஸ் சாப்பிடணும்னு
கசான்னது எனக்கு கதரிைாதாடி? நம்ம பார்ட்டி முடிந்து

1843
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உடகன கிளம்பி வந்து விடலாம், டாட், மாம் அங்கக ப்
பார்த்துக் ககாள்ளுங்வாங்க",
"தீைா..!!",
அவளின் கைாசரனக்குைல் உணர்ந்து அவன் அவளின்
முகத்ரத நிமிர்த்தினான்.
"அங்கக நான் உன் கூடகவ இருப்கபன், உன்ரன
விட்டு பிரிைகவ மாட்கடன், நான் உன்கூட இருக்கிை வரை
அம்மாவின் கசாந்தக்காைங்க உன்ரன எதுவும் அங்கக
கசால்ல மாட்டாங்க, கசால்லவும் நான் விட மாட்கடன்,
அங்கக உன்ரன விட்டு ஒரு கசகண்ட் கூட நான் நகை
மாட்கடன்டி"
என்ைவன் இதமாக புன்னரக கசய்தான். அரதக்
ககட்டு அவள் கண்கள் விரிந்தது.
"எதுக்குடி இப்படி ஆச்சிரிைப் பட்டு பார்க்கிை?",
"இதுக்கு முன்னாடி நீ பார்ட்டியில் கபாட்ட ஆட்டங்கள்
எல்லாம் நான் நிரனத்துப் பார்க்கிகைன் தீைா!! நீைா இது?,
உனக்கு தான் பார்ட்டி, பாட்டில்ஸ்னா கைாம்ப பிடிக்குகம?,
அப்படிப்பட்ட நீ இப்படி கபசுனிைா? அதான் எனக்கு
ஆச்சரிைம்",

1844
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அதுலாம் கபச்சிலர் தீைனா இருக்கிைப்கபாடி, இப்கபா
தான் என் வாழ்வில் என் தீ வந்து விட்டாள், குட்டி தீ வைப்
கபாகிைாள், தீைன் ஃகபமிலி கமனா ஆகி விட்டான்",
"ஓ, அப்கபா சார் ஃகபமிலி கமனா ஆகினா மட்டும்
தான் பார்ட்டி, பாட்டில்ஸ்கரள எல்லாம்
விடுவீங்களாக்கும்?, நான் மட்டும் முன்னாடி உன் ரலஃப்
ல வந்து இருக்கணும், உன்ரன அதுப் கபான்ை பழக்கங்கள்
பக்கம் தரல ரவத்து கூடப் படுக்க விடமால்
இருந்திருப்கபன், எனக்கு அந்த பாட்டில்கள், ஸ்கமாக்
அகதல்லாம் பார்த்தாகல ககாபம் வருது",
தீட்சண்ைா முகம் அஷ்டக் ககாணலானது.
"அது தான் உன் முகம் கபான கபாக்கிகல கதரியுகத,
நீ என் ரலஃப்ல இருந்த வரைக்கும் உன் ககாபத்திற்கு
பைந்துக்கிட்டு குடிக்க மாட்கடன்டி, எப்கபா நான்
கமற்படிப்புக்காக கவளிநாடு கபாகனகனா அப்பகவ
நமக்குள்ள இரடகவளி வந்துட்டு, எனக்கு எல்லாப்
பழக்கமும் வந்திட்டு",
"நான் அப்படிகை தான் இருந்கதன், நீ தான் உன் சுற்று
சூழலுக்கு ஏற்ைார் கபால் மாறிட்ட தீைா, நீதான் என்ரன

1845
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டு தூைமாக கபாயிட்ட, உன் உலகம் பிசிகனஸா
மாறிட்டு,உனக்கு மடி சாை அந்த மதுவும் மாதுவும்
இருந்தாங்க", ஆறுதலுக்கு, சண்ரடக்கு, சமாதானத்துக்கு
என்ரன கதடும் அந்த பள்ளி வைது கால, கல்லூரி வைது
கால தீைன் அப்படிகை என் மனகதாடு கதாரலந்து கபாய்
விட்டான், உனக்கு ஒன்னு கதரியுமா தீைா?, உன்ரன
அதிகம் மிஸ் பண்ணும் கபாகதல்லாம், நம்ம படித்த ஸ்கூல்,
நம்ம அடிக்கடி மீட் பண்ணும் அந்த பீச்சில் உள்ள
ககாவில்னு நான் தனிைா உன்ரனகை நிரனத்துக் ககாண்டு
உக்கார்ந்து விடுகவன், அப்கபாலாம் நீ உன் பிசிகனஸ்
உலகில் காகலடுத்து ரவத்து கவற்றிகரள ஈட்டிை காலம்,
உன்ரனப் பற்றி நிரைை கசய்திகள் மீடிைாவில் வந்துக்
ககாண்கட இருக்கும், நியூஸ் கபப்பரில் உன்ரனப் பற்றி
வரும் கசய்திகளில் உள்ள கபாட்கடாரவ நான் கட் பண்ணி
ரவத்துக் ககாள்கவன், உனக்கும் மாதுரிக்கும் நிச்சைம்
ஆன கசய்தி வந்த நியூஸ் கபப்பர் கூட என்கிட்ட இன்னும்
இருக்கு, எப்கபாகதல்லாம் எனக்கு உன் நிரனப்பு வருகதா
அப்கபாகதல்லாம் அந்த படத்ரத எடுத்து ரவத்து,
உன்ரன நிரனவுப் படுத்திக் ககாண்கட இருக்கும் என்

1846
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனதிற்கு கடிவாளமிட்டு, இவன் இன்கனாருத்திக்கு
கசாந்தமானவன் தீட்சு, இவன் இருக்கும் உைைத்ரதப் பார்,
அவரன மைக்க முைற்சி கசய்னுலாம் நிரைை ைாத்திரி
தூங்காம அழுது இருக்ககன் தீைா",
தான் கடந்து வந்த நாட்கரள கசால்லிக் ககாண்டு
இருந்த தன் மரனவி அந்த நாளுக்கக கசன்று விட்டாள்
என்று அவனுக்கு புரிந்ததில் அவன் கமன்ரமைாக அவரள
தட்டிக் ககாடுத்து அரணத்துக் ககாண்டான்.
"விடுடி, இப்கபா தான் நான் உனக்கக கசாந்த
மாயிட்கடன்ல..!! தீ..நான் சந்திக்கும் ஒவ்கவாரு
கபண்ணிடமும் உன்ரன கதடிப் பார்த்து, உன் இைல்புகரள
கதடிப் பார்த்து கதாற்றுக் ககாண்கட இருந்கதன்டி,
என்ரனப் புரிந்தவள், என் மனது ககாண்ட கதடல்
உன்னிடம் மட்டும் தான் முடியும், என் மனசு
எதிர்ப்பார்க்கும் எதிர்ப்பார்ப்புகளுக்கு விரட நீதானு
எனக்கு புரிை ககாஞ்சம் தாமதமாகி விட்டது, அவ்களா
தான், சரி இப்கபா எதுக்கு அகதல்லாம், கிளம்பலாமா?",
என்று அவன் புன்னரகக்க, அவரள கநாக்கி ரக
நீட்டினான், அரத அவள் பற்றிக் ககாண்டு அவள் சரி

1847
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்பதாய் தரலைரசத்து புன்னரகத்தாள். அவனின் ஒரு
ரக அவள் கதாள் கமல் ரகப் கபாட்டு இருக்க, அவன்
மறுரக அவனின் ககாட் பாக்ககட்டில் இருந்தது. டக், டக்
என்று ஷூக்கள் ஒலிக்க கம்பீைமாக நடக்கும் தன்
கணவனின் ஆளுரமயில் அவள் மைங்கி தான் கபானாள்.
"எஸ் டாட், இகதா அங்கக தான் வந்துட்டு
இருக்ககாம்",
ஒலித்த கபானுக்கு பதில் கசால்லி விட்டு அவளின்
பார்ரவக் கண்டு,
"என்னடி என்ரன ரசட் அடிக்கிறிைா?",
"அய்கைாடா, ஆரச தான்",
"பாத்தும்மா, என் கபாண்டாடிக்கு கதரிந்தால் ரசட்
அடிக்கிை உன்ரன ஒண்ணும் கசய்ை மாட்டாள், என்னிடம்
தான் எரிமரலைாக கபாங்கி என்ரன எரித்து விடுவாள்,
ைாட்சசி",
"அப்பா!!! கபாதும், கைாம்ப பைந்த நீங்க தான்",
"கே நிஜமா தீ, உன் ககாபத்துக்கு எனக்கு எப்கபாதும்
பைம் வரும், காைணம் என் கமல் உனக்கு எப்பவுகம
ககாபகம வைாது, காைணம் என் கமல் உனக்கு அவ்களா

1848
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காதல், அப்படிகைப்பட்ட உனக்கக என் மீது ககாபம்
வந்தால் நான் எகதா கபரிை தப்பு பண்ணி இருக்ககன்னு
தாகன அர்த்தம்? அதிலும் நீ என்கிட்ட கபசாம முகம்
திருப்பிக்கிட்டு கபானால் என்னால் சுத்தமா தாங்ககவ
முடிைாதுடி, அப்படிகை ககாபத்தில் இந்த முகம் கபாகும்
கபாக்ரக பார்க்கணுகம! என் கபாண்ணுக்குலாம் இந்த
மாதிரி ககாபம் வைக் கூடாதுடி",
"ோ..ோ.., அப்படிைா?",
அவள் சிரித்தாலும், ைாருக்கும் அடங்காத அந்த
ஆளுரமக்காைன் தன் ககாபத்திற்கு பைந்து, தன் மனம்
ககாண்டுள்ள உணர்வுகளுக்கு மதிப்பளித்து, முக்கிைத்துவம்
ககாடுத்து நடப்பது எண்ணி உள்ளுக்குள் அவள்
கபருமிதமாக உணர்ந்தாள்.
"என்ன தீைா இது? பார்ட்டி நடக்கும் இடத்திற்கு
கபாகாது கவை ஒரு இடத்திற்கு கபாகுது?",
கார் கசல்லும் பாரதப் பார்த்து ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"பார்ட்டிக்கு தான்டி கபாகைாம், பட் அதுக்கு முன்னாடி
நம்ம ஒரு இடத்துக்கு கபாகைாம்டி, அந்த இடத்துக்கு
கபானால் தான் உனக்கு எதுக்கு பார்ட்டிகன புரியும்",

1849
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் தன் காரை ஒரு பிைம்மாண்ட கட்டிடம் முன்
நிறுத்தினான். அவனின் காரை கண்டவுடன் அங்கக குழுமி
இருந்த பத்திரிரகைாளர்கள், மீடிைா கூட்டம் என சூழ்ந்துக்
ககாண்டு அவர்கள் இருவரும் இைங்கும் முன்னகை தங்கள்
ககமைாக்களால் கிளிக்கி தள்ளிைது, பிளாஷ் கவளிச்சம் சூழ
காரில் இருந்து இைங்கிை தீைன், தன்ரன பின் கதாடர்ந்து
இைங்கும் தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி தன் ரகரை காதலுடன்
நீட்டினான், அவன் முகம் பார்த்தவள், புன்னரகயுடன்
தன்ரன கநாக்கி நீண்ட அவனின் ரகரைப் பிடித்தவள்
காரை விட்டு இைங்கினாள்,
"சார் அண்ட் கமம்!!! பிளீஸ்!! ஒன் பிக்சர் சார்",
ைாகைா ஒரு கபாட்கடாகிைாபர் குைல் ககட்க, அரத
தன் சிறு புன்னரகைால் அங்கீகரித்த தீைன், தீட்சண்ைாவின்
கதாள் கமல் ரகப் கபாட்டுக் ககாண்டு சில கநாடிகள்
அவர்கரள சூழ்ந்து ககாண்ட மீடிைாவின் ககமைாக்கள்
கிளிக்கி தள்ளிைது, சார் ஒன் கமார் கபாட்கடா என்று
ககஞ்சிை குைல்கரள கண்டுக் ககாள்ளாது நீண்டு
விரிந்திருந்த அந்த சிவப்பு கார்கபட்டில் தன் மரனவியின்
கதாள் கமல் ரகப் கபாட்டுக் ககாண்டு நடக்க

1850
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஆைம்பித்தான் தீைன். அந்த சிவப்பு கம்பள வைகவற்புக்கு
இருபுைமும் நீண்ட வரிரசைாக அடுக்கப்பட்டிருந்த வித
விதமான குகைாட்டன் கசடிகளில் மஞ்சள் நிை அலங்காை
விளக்குகள் அழகாக படை விடப்பட்டு இருந்தது, அந்த
வாயிலில் இருந்த பாரதயிலும் கமகல அலங்காை
விளக்குகள் கதாைணமாக கதாங்க விடபட்டு அந்த இைவுப்
கபாழுரத ைம்ைமாக காட்டிக் ககாண்டு இருந்தது. அவள்
அந்த சூழரல மிகவும் ைசித்தாள். அவளின் முகத்தில்
விைவும் உணர்வுகரள உணர்ந்து அவன் அவளின் கதாரள
கலசாக அழுத்தி, பிடித்து இருக்கிைதா என்று ககட்க, அவள்
கைாம்ப என்ைாள். எரத என்று அந்த ககள்விக் ககட்ட
மற்றும் பதில் கசான்ன அந்த இரு கநஞ்சங்களுக்கு மட்டும்
தான் கதரியும். அந்த அரையின் உள்கள அழகான
கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த கவள்ரள நிை குஷன்
கசாபாக்கள் ஐந்து வரிரசயில் கபாடப்பட்டிருந்தது. அதன்
கசாபாக்கள் கநாக்கி நகர்ந்த தீைன், முதல் வரிரசயில்
உள்ள ஒரு கசாபாரவ கநாக்கி நடந்தான், கமகலப்
கபாடப்பட்டிருந்த அந்த கவள்ரள நிை விரிப்பில், மிஸ்டர்
அண்ட் மிஸஸ் தீைன் என்று ஆங்கிலத்தில் எழுதப் பட்டு

1851
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்தது. அங்கக அமரும் தீைன் அருகக அமர்ந்த
தீட்சண்ைா அப்கபாது தான் தன் எதிகை இருந்த
அலங்கரித்த கமரடரைப் பார்த்தாள். அந்த கமரடரை
பார்த்து விட்டு தன் கணவனின் முகத்ரதப் பார்த்தாள்
தீட்சண்ைா.
"தீைா!!!???",
அவளின் குைலில் இருந்த ஆச்சிரிைத்ரத உணர்ந்த
அவன் அவரள கநாக்கிப் புன்னரக கசய்தான்.
"கலடிஸ் அண்ட் கஜன்டில் கமன்ஸ் , எங்களது
பிசிகனஸ் ரடம் பத்திரிரக நிறுவனம் வருடம் கதாறும்
கதாழில்துரைகளில் சிைந்து விளங்கும் கஜாடிரை
புதுரம , கவற்றிகள் , மதிப்பு , தனித்துவம் ,
பாைம்பரிைம், கசைல் பாடுகள் ஆகிைவற்றின்
அடிப்பரடயில் கதர்வு கசய்யும் , அதன் அடிப்பரடயில்
எங்களது பத்திரிரக நிறுவனம் , திரு . மகதீைவர்மன்
மற்றும் திருமதி . தீட்சண்ைா மகதீைவர்மன் அவர்கரள
இந்த ஆண்டின் கதாழில் துரையின் சிைந்த தம்பதிைாகவும்
, இந்திைாவின் கமாஸ்ட் பவர்புல் கப்புளாக கதர்வு கசய்து

1852
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விருது வழங்குவதில் எங்கள் பிசிகனஸ் ரடம் நிறுவனம்
மிகவும் கபருமிதம் அரடகிைது ",
என்று அந்த கமரடயில் இருந்த கவள்ரளக்காை
கதாகுப்பாளினி ஆங்கிலத்தில் கபசி முடிக்க, அங்கக
இருந்த அரனவரின் கண்களும் தீைன் மற்றும்
தீட்சண்ைாவின் கமல் பாய்ந்தது. கமலும் அவர்கள்
இருவரின் கமல் அரனத்து ககமிைாக்கள் கவளிச்சமும்
பாை, இருவரும் எழுந்தனர். கைககாஷங்களுக்கு நடுகவ,
ப்ளாஷ் கவளிச்சங்களுக்கு நடுகவ அந்த விருரத
இருவரும் இரணந்து கபற்ை கபாது கீகழ நான்காவது
வரிரசயில் தன் கணவனுடன் அமர்ந்து இருந்த நடிரக

கதஜா ஸ்ரீ முதல், ஒரு சில பிசிகனஸ் கமன்களின்

முகத்தில் கபாைாரம உணர்வுக்கு கபாவரத கமரடயில்
தீட்சண்ைாவால் உணர்ந்துக் ககாள்ள முடிந்தது.
"மிஸ்டர் அண்ட் மிஸஸ் . வர்மா , எங்கள் நிறுவனம்
இந்திைா முழுவதும் நிரைை சர்கவ எடுத்து, அதன்
அடிப்பரடயில் உங்கரள சிைந்த தம்பதிைாக கதர்வு கசய்து
இருக்கிகைாம் , அரதப் பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன?,

1853
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இதற்கு காைணம் என்னவாக இருக்க கூடும் என்று நீங்கள்
நிரனக்கிறீர்கள் ?",
என்று ககட்ட அந்த கதாகுப்பாளினி கண்கள் தன்
கவரலரையும் மீறி தீைரன ைசிப்பது கபால்
தீட்சண்ைாவிற்கு கதான்றிைதில் அவரளப் பார்த்து கலசாக
முரைத்து ரவத்தாள்.
"கவல், முதலில் எங்கரள இந்த துரையில் சிைந்த
தம்பதிைாக கதர்வு கசய்த இந்திைாவில் உள்ள அரனத்து
பிசிகனஸ் கமன்களுக்கும், பார்ட்னர்களுக்கும் எங்கள்
நன்றிகரள கதரிவித்துக் ககாள்கிகைாம்", எனக்கு இருக்கும்
புகழ் கவளிச்சத்ரதப் பைன்படுத்தி என் மரனவி மிஸஸ்.
தீட்சண்ைா வர்மா கமகல வை முைற்சி கசய்ைாது, அவங்க
ோர்ட் வர்க்கில் அவங்களுக்கு கதான்றிைரத கசய்து
பிசினசில் அவங்களுக்கு என்று ஒரு தனி இடத்ரதப்
பிடித்து விட்டு அந்த கவற்றிகள் மூலம் அவங்களுரடை
கணவன் தான் நான் என்று அவங்க தனக்கு ஒரு தனி
அரடைாளம் உருவாக்கி எனக்கு ஒரு புது அரடைாளம்
ககாடுத்தாங்க, அவங்களின் கடின உரழப்பால்,
புத்திசாலித்தனத்தால் தான் அவங்க பிசினஸ் உலகில்

1854
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நுரழந்து இந்த குறுகிை காலத்தில் நாங்கள் இருவரும் இந்த
விருரத இரணந்துப் கபறுகிகைாம்",
"கவல்டன்..மிஸ்டர் . வர்மா !!! மிஸஸ்.வர்மா! இந்த
விருரதப் பற்றி நீங்கள் என்ன நிரனக்கிறீர்கள் ?",
"முதலில் எங்கரள கதர்வு கசய்த அரனவருக்கும்
நன்றி, இந்த விருரதப் கபாறுத்த வரை, என் கணவருக்கு
தான் நான் நன்றிக் கூை விரும்புகிி்கைன், அவர் கசான்னது
கபால், அவரின் புகரழப் பைன்படுத்திக் ககாள்ளாது
எனக்ககன்று நான் தனிப் பாணி அரமத்து பிசினஸில்
கவற்றிகரள ஈட்டினாலும், என் கமல் நம்பிக்ரக ரவத்து,
எனக்கு என்று ஒரு பாரத அரமத்துக் ககாள்ள, என்ரன
சுதந்திைமாக முடிவுகரள எடுக்க ரவத்த, சிறுப்புள்ளிைாக
இருந்தவரள வானில் மின்னும் நட்சத்திைமாக மாற்றிைவர்
அவர் தான், அவைாகல நான் இங்கக நிற்கிகைன்,
அதனாகல அவருடன் இந்த விருரதப் கபறுகிகைன்",
"எக்சலன்ட் மிஸஸ்.வர்மா, ஒருவரை ஒருவர் விட்டுக்
ககாடுக்காது நீங்கள் இருவரும் கூறுவதிகல நீங்க சிைந்த
காதல் தம்பதியும் கூட என்று கதரிகிைது . உங்கள்

1855
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருவரிடமும் எங்கள் நிறுவனத்தின் சார்பிலும் இங்கக
உள்ள அரனவரின் சார்பிலும் ஒரு கவண்டுககாள் ",
அரதக் ககட்ட தீைனும் தீட்சண்ைாவும்
அந்த கதாகுப்பாளினி முகத்ரதப் புன்னரகயுடன்
பார்த்தனர்.
"எங்கள் டீமின் ஸ்கபசல் ரிப்கபாட்டின் படி, மிஸ்டர்.
வர்மா பாடுவதில் சிைந்தவர் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது,
அதனால் ஒரு பாடல் பாட முடியுமா?",
ககாஞ்சலுடன் அவள் ககட்ட விதத்தில்,
"இவள் என்ன தீைரன ரசட் அடித்தது மட்டும் இன்றி
பாட்டு கவைப் பாடச் கசால்ைா, இவனுக்கு கவை வாரை
திைந்தால் இங்கிலீஷ் பாட்டு தான் வரும், அப்கபா இந்த
கவள்ரளக்காரி கைாம்ப ைசிப்பாகளா?",
என்று தீட்சண்ைாவிற்கு கதான்றிைதில், அவளின்
கைாசரனரை கபாருட்ப் படுத்தாது தன் ரகயில் இருந்த
அவார்ட்ரட அந்த கபண்ணிடம் ககாடுத்து விட்டு,
ரமக்ரக வாங்கிைவன் குைல் கதடி வந்து அவரள
அரணத்தது.
"என் காதல் தீ..

1856
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீ வாசம் நீ..
கண் பார்த்கதாம் வா..
ரக கசர்ப்கபாம் வா..
பல உயிர்கள் ஏறியும்..
உடல்கள் மாறியும்
பைணப்படுவது காதல்..
காதல் சாதல்..
காதல் சாதல் கைண்டும் ஒன்று
என்கன விந்ரதைடி..
அந்த கசார்க்கம் கபாக..
கைண்டும் கவண்டும்
கண்கண உண்ரமைடி..
"என் காதல் தீ..
தீ வாசம் நீ..
கண் பார்த்கதாம் வா..
ரக கசர்ப்கபாம் வா..
அவன் அழகாகப் பாடி முடித்து விட,
இவனுக்கு எப்படி தமிழ் பாட்டுலாம் அதுவும் சினிமா
பாட்டுலாம் கதரியும் என்ை ஆச்சரிைத்தில் கமய் மைந்து

1857
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தவரள கநாக்கி தன் ரகயில்
இருந்த கைாஜாப் பூங்ககாத்ரத அவரள கநாக்கி நீட்டினான்
அவன். அரத அவள் வாங்கும் கபாது அவர்களின் மீது
பூவிதழ்கள் கமகல இருந்து தூவிைது. சிைந்த தம்பதி எனும்
எழுத்துடன் அவர்கள் இருவரும் இரணந்திருந்த வித
விதமாக புரகப்படங்களும் அந்த அரையில் இருக்கும்
கபரிை திரையில் வந்துக் ககாண்கட இருந்தது. அங்கக
சூழ்ந்து இருந்த அரனவரும் தங்கள் இருக்ரககரள விட்டு
எழுந்து நின்று தங்கள் கைககாஷங்கரள எழுப்பினர்.
ஒருவழிைாக அவர்கள் இருவரும் கமரடயில் இருந்து
இைங்கி கீகழ வந்து இருக்ரகயில் அமரும் கபாது தீைன்
கண்கள் திரும்பி நான்காவது வரிரசயில் அமர்ந்து

இருக்கும் கதஜா ஸ்ரீ முகத்ரதப் பார்க்க தவைவில்ரல,

அரதப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அந்தப் பார்ரவயில்
தீட்சண்ைாவிற்கு எகதா அர்த்தம் இருப்பதாக புரிந்தது.
ஒருவழிைாக அவர்கள் அந்த விழாரவ முடித்து விட்டு
கிளம்பினார்கள். கபாக்குவைத்து நிரைந்த இைவு கநைச்
கசன்ரன சாரலயில் அவர்களது கார் மிதமான கவகத்தில்
கசன்றுக் ககாண்டு இருந்தது. காரின் சன்னல் வழிகை
1858
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவளிச்சப்புள்ளிைாக நகர்ந்து ககாண்டிருக்கும் வாகன
விளக்குகரள கவடிக்ரகப் பார்த்துக் ககாண்கட வந்த
தீட்சண்ைா, நகர்ந்து காரை ஓட்டிக் ககாண்டு இருக்கும்
தீைன் கதாள் கமல் சாய்ந்தாள் .
"உனக்கு முன்னாடிகை கதரியுமா தீைா?",
தன் ரகயில் அந்த விருரதப் பார்த்து ைசித்துக்
ககாண்கட அதில் இருக்கும் அவர்கள் இருவரின் கபைரை
தடவிக் ககாண்கட ககட்டாள் அவள்.
"கதரியும்டி, ஏண்டி அவங்களுக்கக எனக்கு பாடத்
கதரியும்னு கண்டுபிடிக்க டீம் இருக்கிைப்கபா, அவங்க சூஸ்
பண்ணினா கப்புள் ைாருனு என்னிடம் கசால்ல அவங்க
டீமிகல எனக்கு ஆள் இருக்காதா என்ன?",
"ோோ என் தீைா!!! என்னால் நம்பகவ முடிைல,
அவங்க எவ்களா கபரிை நிறுவனம் கதரியுமா?",
"கதரியும், இன்னும் ஒரு மாதத்துக்கு
நாம தான் பிசிகனஸ் உலகில் ோட் டாபிக்",
என்று சிரிக்கும் தன் கணவனின் சிரிப்ரப ைசித்தாள்
தீட்சண்ைா.
"என்ன தீைா! அடுத்து ரிசார்ட் தாகனப் கபாகைாம்?",

1859
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அதுக்குள்ளைா?",
அவன் ககட்டதில் அவள் அவரன ககள்விைாகப்
பார்த்தாள்.
"அப்புைம்?",
"என்னடி! பார்ட்டி இருக்குனு கசான்கனன்ல!
மைந்துட்டிைா? அங்கக டாட், மாம்லாம் கவயிட்டிங், தாத்தா,
பாட்டி கூட சரிைான கநைத்துக்கு கநைா வந்துடுகவன்னு
கசால்லி இருக்காங்க, நம்ம பிசிகனஸ் பார்ட்னர் எல்லாம்
வைாங்க, அவங்க எல்லார் முன்னாடியும் இன்ரனக்கு உன்
பிைகனன்சி பத்தி கசால்லப் கபாகைன்னு கசால்லி
இருந்கதன்ல? அரத மைந்து விட்டாைா?",
"கவண்டாம் தீைா!! நீ கவண்டுமானல் கபாைன், என்ரன
ரிசார்ட்டில் விட்டு விகடன், எனக்கு என்னகமா அங்க ப்
கபாக சரிைாப் படரல",
"ஆைம்பித்து விட்டாைா? என்ரனத் தாண்டி உனக்கு
என்னடி வந்திடு கபாகுது? கம்முனு வாடி, நீ ஈவினிங்
கசான்னது கபால் எட்டு மணிக்குள் நம்ம ரிசார்ட்டில்
இருப்கபாம்",
"இருக்கணும், உன் கபாண்ணு சாப்பிடணும்",

1860
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என் மாமும் இப்படி தானாம் தீ, நான் அவங்க
வயிற்றில் இருக்கும் கபாது வீட்டு சாப்பாட்ரட மட்டும்
தான் சாப்பிடுவாங்களாம், என்ன தான் இப்கபா நம்ம
கபாைது மாதிரி பிசிகனஸ் பார்ட்டிகள், பங்கசன்கள்
கபானாலும் மாம் அங்கக ஈவன் தண்ணீ கூட குடிக்க
மாட்டாங்களாம்",
"அது தான் எனக்கு கதரியுகம, பாட்டி கசால்லி
இருக்காங்க, தீைா, நான் நம்ம குழந்ரதக்கு ஒன்லி கேல்தி
புட்ஸ் மட்டும் தான் ககாடுப்கபன், அதுவும் என் ரகைால்
பிரிப்கபர் பண்ணி நாகன ககாடுப்கபன், எட்டு மணிக்குள்
ரிசார்ட் கபாயிடலாம்ல?",
"கபாலாம்டி, கம்முனு வாடி",
அவன் கபசிக் ககாண்கட காரின் கவகத்ரதக்
கூட்டினான்.
"ஆமா, என்ன சார் ஸ்கடஜ்ல இருந்து இைங்கும் கபாது
அந்த ஹீகைாயின்ரனப் பார்த்த மாதிரி இருந்தது?",
அவள் புருவம் உைர்த்தி ககட்டாள்.
"கவறு என்னனா பார்த்தடி?",

1861
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அந்த காம்பைரிங் பண்ணுண பாரின் ககர்ள் உன்ரன
ரசட் அடித்தாள், அப்புைம் அந்த கைண்டாவது வரிரசயில்
உக்கார்ந்து இருந்தாகள ஒரு ககைளா பட்டு",
"மிஸஸ். கமானிகா நாைைா?",
"அவகள தான், அவளும் உன்ரனப் பார்த்துக்
ககாண்கட இருந்தாள், ஆனால் அவங்கப் பார்த்துக்
ககாண்கட இருந்தாலும் உன் பார்ரவ அவங்கப் பக்கம்
திரும்பகவ இல்ரல",
"எப்படிடி திரும்பும்? என் காதல் தீ என் மனதில்
இருக்கும் வரை?",
"அய்கைா கைாம்ப தான், நான் இன்னும் முடிக்கரல,
ஆனால் இவங்க கைண்டு கபரை விட்டுட்டு நாலாவது

வரிரசயில் உக்கார்ந்து இருந்த அந்த கதஜா ஸ்ரீரை உங்க

கண்ணு பாத்துச்சு",
"ஓ அவளா? அவளிடம் எனக்கு ஒரு பரழை கணக்கு
இருக்குடி",
"இரதகை தான் நீங்க கசால்லிட்டு இருக்கீங்க, அது
என்னவாம்?",

1862
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"உனக்கு ஞாபகம் இருக்காடி? ஒரு மாதம் முந்தி
உனக்கும் எனக்கும் ஒரு ஆர்கியுகமண்ட்ல நான் உன்கிட்ட
ககாச்சிகிட்டு டிைக்ஸ் சாப்பிட்டிட்டு ரிசார்ட்ல இருந்கதன்ல?",
"அரத மைக்க முடியுமா? அன்ரனக்கு ரநட் எனக்கு
கநய்கைாஸ்ட்லாம் வாங்கி வந்து, இதில் கார் கவை வாங்கி
இருக்ககனு கீ பிகைசண்ட் பண்ணினுனிங்க, அந்த
சந்கதாஷத்ரத முழுரமைா அனுபவிக்க முடிைாத
அளவுக்கு நான் அம்மாவின் காரிைத்துக்கு கபாக உன்கிட்ட
கபசி, நீ ஆர்கியூ பண்ணி, என்ரன அரைந்துட்டு
கபாயிட்ட?",
"சரிைா கசான்ன, அன்ரனக்கு நான் ஏன் உன்னிடம்
அவ்களா ககாபம் பட்கடனு நீ கைாசித்திைாடி?",
"அப்பா!!! அரதப் பற்றி அன்ரனக்கு எவ்களா
கைாசித்கதன், அதுக்கு அப்புைம் தாகன உன் சந்கதாஷம்
தான் என் சந்கதாஷம்னு நான் முடிவுக்கு வந்கதகன!",
"ம்ம், அன்ரனக்கு நான் உன்கிட்ட அப்படி
ககாபப்படக் காைணகம அவள் தான்டி",
"என்ன அவளா?",

1863
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமாம், அன்ரனக்கு நான் அவளும் அவன்
கணவனும் ரவத்து இருந்த பார்ட்டியில் கலந்துக் ககாண்டு
இருந்தப்கபா அவரள நான் கல்ைாணம் கசய்து
ககாள்ளாமல், அவள் கமகைஜ் பிைப்கபாசரல தட்டிக்
கழித்து கபாயும் கபாயும் உன்ரன கல்ைாணம்
பண்ணிக்கிட்கடன்னு எல்லாருக்கும் கநைகவ ககாஞ்சம்
அதிகமாககவ கபசினாள், உடகன என் ஆட்கள் அவளிடம்
வாக்குவாதம் பண்ணினாங்க, நான் அரமதிைா அவரளப்
பார்த்கதன்,
"உன்ரன விட என் மரனவி எந்தந்த விதங்களில்
சிைந்தவள் என்று நான் கசால்லவா?",

அப்படினு நான் ககட்டதில் அந்த கதஜா ஸ்ரீ முகம்

மாறிட்டு, உடகன அவள்,
"என்ன தான் என் பாஸ்ட் ஒரு மாதிரி இருந்தாலும்
இப்கபா நான் ஒரு பிசினஸ் கமன் ரவஃப், என்னால் ஒரு
பிசினஸ்ரஸ தனிைா லீட் பண்ண முடியும், அரத விட
ரதரிைமா நாலு கபர் இருக்கும் இடத்தில் கபச கதரியும்?
இரத எல்லாம் விட, எனக்கு ரேக் கிளாஸ்
கசாரசட்டிக்கான பழக்க வழக்கங்கள் பற்றி கதரியும்,
1864
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இகதப் கபான்ை இடத்துக்கு வந்தால் எப்படி நடந்து
ககாள்ள கவண்டும் என்று கதரியும்! அன்ரனக்கு என்
கமகைஜ் பிைப்கபாசலுக்கு நீ எல்லாம் எனக்கு ஈக்குவலானு
என்ரன அவமானப் படுத்தினீங்க மிஸ்டர். தீைன்? இப்கபா
என் வீட்டு கவரலக்காரிக்கு கூட ஈக்வல் இல்லாதப்
கபண்ரண கல்ைாணம் கசய்து இருக்கீங்க?",
"கே!! ைாருக்கிட்ட என்ன கபசிட்டு இருக்க?
வார்த்ரதரை அளந்து கபசு!!!",
விக்ைம் இந்த முரை தீைன் அனுமதி இன்றி கதஜா

ஸ்ரீரை பார்த்து விைல் நீட்டி எச்சரித்தான். அவரன

சமாதானப் படுத்திை தீைன் கபச ஆைம்பித்தான்.

"விக்ைம், கூல், மிஸஸ். கதஜா ஸ்ரீ,

நீ ககட்டதுக்கு நான் பதில் கசால்கிகைன், ஆனால்
வார்த்ரதயில் இல்ரல, கசைலில், உன்ரன விட தாண்டி,
நீகை எழுந்து ரகத் தட்டி வைகவற்பரதப் கபால் என்
மரனவி வருவாள், அவள் உன்ரன கபால் பணம்
கண்டால் ஓட்டிக் ககாள்ளும் ைகம் இல்ரல, இன்கனாரு
வார்த்ரத என் தீரை பத்தி கபசினால் இந்த ோரல விட்டு

1865
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நீ கீகழ இைங்குவதற்குள் உன் உயிர் உன் உடம்பில்
இருக்காது, உன் புருஷனின் பிசிகனஸ்சும் இருக்காது",

தீைன் கண்கள் சிவந்ததில், கதஜா ஸ்ரீ கன்னத்தில்

பளாகைன்று ஒரு அரை விழுந்தது, அதிர்ந்து அவள்
நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். அங்கக அவளின் கணவன் மாதவ்
ைாவ் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான்.
"ைாருகிட்ட என்ன கபச்சு கபசிட்டு இருக்க கதஜா?
உன்ரன இரு வந்து ரவத்துக் ககாள்கிகைன்",
என்ைவன், தீைன் அருகக கசன்று ரகக் கூப்பினான்.
"ஷமிச்சண்டி சார், அவள் கபசினதுக்கு கநனு சாரி
ககட்கிகைன்,"
என்று கதலுங்கு கலந்த தமிரழ கபசி, தீைன் காலிக்
விழ முைல, தீைன் அவரன எழுப்பி, கதலுங்கிகல பதில்
கசான்னான்.
"உன்ரன நான் மன்னிக்கின்கைன், ஆனால் உன்
மரனவி கபசிைரத நான் என் மனதில் எடுத்துக்
ககாண்கடன், அதற்கு பதிலடி ககாடுத்து விட்டு நான் ைார்
என்பரத காட்டுகிகைன், ஆனால் இத்தரன கபர் மத்தியில்

1866
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் என் மரனவிரை கபசிை கபச்சுக்கள் இகதா இங்கக
கநருப்பா எரிந்துக் ககாண்கட இருக்கும்",
என்று தன் கநஞ்ரச தன் ரகைால் காட்டிை தீைன்,
கவக கவகமாக
அந்த ோரல விட்டு கவளிகைறினான், அவகன
கசன்ைதால் அங்கு இருந்த மற்ை பிசினஸ் கமன் களும்
அந்த ோரல விட்டு கவளிகைறிைதில் மீண்டும் கதாடர்ந்து

தன் கணவனால் கதஜா ஸ்ரீ க்கு அரைகள் விழுந்துக்

ககாண்கட இருந்தது.
"விக்ைம், நான் அைண்மரன கபாவதற்குள் கமடம்
கற்றுக் ககாள்ள இகதா இந்த கார் நம்ம ரிசார்ட்டில்
நிற்கணும், இந்த சாவி என் ரகக்கு வைணும்"
என்று தன் ரகயில் இருந்த கலப் டாப் திரையில்
உள்ள ஒரு சிவப்பு நிை மாருதி சுசூகிரை காட்டிைவன்
ரகயில் கநய் கைாஸ்ட்டுடன் அந்த கார்ச் சாவியும் அவன்
அந்த அைண்மரன வாயிலில் நுரழயும் கபாகத காரை
பைாமரிக்கும் பிைதீப்பால் தீைனிடம் ககாடுப்பப் பட்டது.
"அப்கபா தான்டி உன்ரன அவரள விடத் தாண்டி
டாப்பில் உக்காை ரவக்கணும்னு நான் முடிவு பண்ணி நம்ம
1867
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ரூமுக்கு வந்தால் நீ என்னிடம் சண்ரட கபாடுை, தாம்பைம்
கபாகணும்னு",
"நீ இரத எல்லாம் கசால்லி இருக்கலாகம தீைா
என்கிட்ட?",
"அரத நான் உன்னிடம் கசால்லி இருந்தால் நீ
அவளுக்காக கவரல கசய்கிை மாதிரி இருக்கும்டி, எனக்கு
நீ நீைா இருக்கணும், அதுக்கு பிைகு எப்படி நான்
ககட்காமகல நீ கவரலயில் இன்வால்வ் ஆயிட்ட, அரத
தான் நான் விரும்புன, நான் என்கனாட கருத்ரத உன்
கமல் திணிக்க விரும்பல, நீைா எனக்காக என் மனரத
புரிந்துக் ககாண்டு வை ஆரசப் பட்கடன், கண்டவள்
கபசினால் என்பதற்காக உன் சுதந்திைத்ரத நான் பறிக்க
விரும்பல, ஆனால் நான் எதிர்பார்க்காத அளவு நீகை
எனக்காக என் சந்கதாஷத்துக்காக இந்த பிசிகனஸ் உலகில்
காலடி எடுத்து ரவத்து அதில் கவற்றியும் நான் அவளிடம்
கசான்னது கபால் அவகள எழுந்து ரகத் தட்டியும்
விட்டாள். அன்ரனக்கு உன்னிடம் சண்ரட கபாட்டு விட்டு

நான் ரிசார்ட்டில் இருக்கும் கபாது எனக்கு அந்த கதஜா ஸ்ரீ

முகமும் அவளின் அந்த கபச்சுக்களும் தான்டி காதில்
1868
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒலித்தது, அவள் முகம் என் முன்கன வந்து வந்து
என்ரனப் பார்த்து ஏளனமாக சிரிப்பது கபால் இருந்ததுடி,
நீயும் எனக்கு என் குடும்பம் தான் முக்கிைம், நான் நீ
கூப்பிடும் விவிஐபி மாதிரிலாம் வை மாட்கடனு கசான்னிைா?
அந்த ஆத்திைத்தில் தான் நான் கண்ணு மண்ணு கதரிைாமல்
குடித்து ட்ைக்ஸ் வரைக்கும் கபாயிட்கடன்",
என்று அவன் கசால்லி முடிக்கவும் அந்த கார் அந்த
பார்ட்டி நடக்கும் இடத்திற்கு வந்து நிற்கவும் சரிைாக
இருந்தது. அவள் இைங்கும் கபாகத அங்கு நின்றுக்
ககாண்டிருந்த சில இளம்கபண்கள் கூட்டம் அவரள
ரவத்தக் கண் வாங்காதுப் பார்த்தது. அந்த கூட்டத்தில்
நின்றுக் ககாண்டு இருந்த உைைமான ஒருத்தியின்
பார்ரவகைா தீட்சண்ைாரவப் எரித்து விடுவதுப் கபால்
பார்த்ததில்,
"என்ன மிருது பார்ரவ கைாம்ப பலமா இருக்கு?",
தீைன் அந்த கபண் அருகக வந்து வினவினான்.
அதற்கு அவள் கன்னடத்தில் பதில் கசால்ல, உடகன தீைன்
எதுகவா கசால்ல, அந்த கபண்ணின் முகம் விழுந்து

1869
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டது. உடகன கவக கவகமாக அந்த இடத்ரத விட்டு
அகன்ைாள்.
"அந்த கபாண்ரண என்ன பார்ரவ பலமா இருக்குனு
நீங்க ககட்ட உடகன அவள் என்ன கசான்னாள்? அதுக்கு
நீங்க என்ன கசான்னீங்க, அவ இப்படி ககாபத்கதாடு
கபாைா?",
தீட்சண்ைா ஆர்வமாக ககட்டாள்.
"அவள்கள் எல்லாம் எனக்கு முரைப் கபாண்ணு,
மாமின் கசாந்தம்"
"ஓ!!! அதான் அப்படி முரைத்தாளுங்களா",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட தீட்சண்ைா ஆவலுடன்
ககட்டாள்.
"கசால்லுங்க, அவள் என்ன கசான்னாள், நீங்க என்ன
கசான்னீங்க?",
"கவண்டாம்டி, அவள் என்ன கசான்னாள்னு கசான்னா
உனக்கும் எனக்கும் சண்ரட தான் வரும், அதுவும் கமடம்
கவை கபாசசிவ், கசா அவள் கசான்னதுக்கு பதில் என்ன
நான் கசான்னன்னு மட்டுகம கசால்கைன்,

1870
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அது எல்லாம் அப்கபா மிருது, இப்கபா என்
கபாண்டாட்டி வந்திட்டாள், அவரள நான் உண்ரமைாக
காதலிக்கிகைன், அவளுக்கு ஏதாவது ஒண்ணுனா பார்க்கிை
கண் உன் உடம்பில் இருக்காது மிருது, அவள் என் உயிர்,
ககாபப் படுத்தாம கபாடி",அப்படினு கசான்கனன்,
கபாயிட்டா",
"ஓ..அவ கபரு என்ன?",
தீட்சண்ைா ககட்டாள்.
"மிருதுளா கதவி",
"ம்ம், அப்படிகை கூப்பட்டு பழகு, மிருதுவாம்ல மிருது!!
கதாரலத்து விடுகவன் தீைா",
அவள் அவன் காதில் மட்டும் ககட்பது கபால்
முணமுணுத்துக் ககாண்கட தன் எதிகை வணக்கம் கசால்லும்
பிசிகனஸ் கமன்களுக்கு புன்னரகத்துக் ககாண்கட வந்தாள்.
"கன்கிைாட்ஸ்ம்மா",
ைாகஜந்திை வர்மன் புன்னரகயுடன் வைகவற்ைார்
அவரள, அருகில் இருந்த சிவகாமி கதவி, தீட்சண்ைா
முகத்ரதக் கூடப் பார்க்க வில்ரல, தீைனிடம் எகதா
ஆவலாக கபசிக் ககாண்டு இருந்தாள்.

1871
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தாங்க்ஸ் மாமா! பாட்டி, தாத்தா இங்கக?",
தீட்சண்ைா கண்கள் அந்த பார்ட்டி ோல் உள்கள
கதடிைது.
"வகைனு கசான்னாங்க, இன்னும் வைரல, கலட்டாக
வந்தாலும் வருவாங்கம்மா, வர்மா, அவங்க வை
கலட்டாகுனா உன்ரன ஸ்டார்ட் பண்ண கசால்லிட்டாங்க",
என்று தீட்சண்ைாவிடம் கசால்லிவிட்டு தீைனிடம்
முடித்தார்.
"கலடிஸ் அண்ட் கஜன்டில் கமன்ஸ்,
இன்று ஒரு அழகான நாள், என் கம்கபனியில் என்
மரனவி திருமதி. தீட்சண்ைா மகதீைவர்மன் கபாறுப்கபற்று
இந்த முரை டி குருப் ஸ் இந்திை அளவில் முதல்
இடத்ரதயும் உலக அளவில் டாப் கடன் இடங்கரளயும்
கபற்று உள்ளது, அது மட்டும் இன்றி நானும் என்
மரனவியும் பிசிகனஸ் துரையின் சிைந்த தம்பதிைாக
கதர்ந்து எடுக்கப் பட்டுள்களாம், அந்த சந்கதாஷத்ரத
உங்களுடன் பகிர்ந்துக் ககாள்ளகவ இந்த பார்ட்டி, பின் ஒரு
முக்கிை விஷைத்ரத நான் இங்கக கூறிக் ககாள்ள
விரும்புகிகைன்..

1872
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று இரடகவளி விட்ட தீைரன தீட்சண்ைா
பார்த்தாள். அப்கபாது விக்ைம் ஏகதா சிலப் கபப்பர்கரள
எடுத்து வந்து தீைனிடம் ககாடுத்தான். அரத வாங்கிை தீைன்
கண்களில் தீ கதான்றிைது, அவனது கண்கள் அந்த

கூட்டத்தில் நின்ை கதஜா ஸ்ரீரை பார்த்தது.

"இன்றில் இருந்து , டீ குருப் ஆஃப் கம்கபனிகளில்
இருந்து மாதவ் குருப் ஆஃப் கம்கபனியின் பார்ட்னர் ஷிப்
விலக்கப்படுகிைது, சில வார்த்ரதகளுக்கு எப்கபாதும் இது
மாதிரிைான முடிவுகள் தான்",
என்ைவன் தன் ரகயில் இருந்த கபப்பரை நான்காக
கிழித்துப் விட்டு,
"எல்லாரும் பார்ட்டிரை என்ஜாய் பண்ணுங்க",
என்ைவன் கமரடரை விட்டு இைங்கி தன் ரகயில்

இருந்த கபப்பருடன் கதஜா ஸ்ரீரை கநருங்கிைவன்,

"அன்ரனக்கு என்னடி கபசின? உன் வீட்டு
கவரலக்காரிக்கு கூட ஈக்குவல் இல்லாத கபாண்ணுனு
கசான்னல, நாரள என் ஆளு மாதவ் ைாவிடம் இருந்து
ரடவர்ஸ் கநாட்டீஸ் வரும், கசாத்தும் கபாச்சு,

1873
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வாழ்க்ரகயும் கபாச்சா, இப்கபா என் அைண்மரனயின்
கவரலக்காரி ைாக கூட தகுதி இல்லாதவள் நீ, உன்
புருஷன், மாதுரி உனக்கு ஃகபான் பண்ணின விஷைத்ரத
கசான்னதால் நான் உன்ரன உயிகைாட விடுைன், கவளிகைப்
கபாடி",
என்ை தீைன் தன் ரகயில் இருந்த அந்த
டாக்குகமண்ட்களின் கிழிந்த துண்டுகரள அவள் முகத்தில்
வீசினான்.
"சாரி மிஸ்டர். தீைன், உங்க உைைம் கதரிைா..",
அவள் கதை, தீைன், ஒகை அழுத்தமான குைலில்,
"கார்ட்ஸ்!!!!!",
என்ைான். உடகன அந்த ோலுக்கு வந்த நாரலந்து
பவுன்சர்கள் ஓடி வந்து அவரள அப்புைப் படுத்த முைன்ைப்
கபாது, நாகன கபாகைன் என்று அவர்கரள தடுத்து,
கபாகும் முன் அவள் தீைன் அருகக நிற்கும்
தீட்சண்ைாரவப் ஒருப்பார்ரவ பார்த்து விட்டு தீைரன
கநாக்கி கசான்னாள்.
"நீங்களும் உங்கள் மரனவியும் மாதுரி கதவிக்கிட்ட
இருந்து தப்பிக்ககவ முடிைாது மிஸ்டர்.தீைன்!!'",

1874
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ச்சீ கபாடி",
என்ைவன் அவரளக் கண்டுக் ககாள்ளாது, அவள்
கவளிகைறுவரத ப் பார்த்துக் ககாண்கட இருக்கும்
கூட்டத்ரதப் பார்த்து,
"ஏன் எல்லாரும் அப்படிகைப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருக்கீங்க, கலட்ஸ் என்ஜாய் தி பார்ட்டி"
என்ைவன் ரகயில் ஒரு ககாப்ரபரை எடுத்து சிைர்ஸ்
என்று கசால்லி விட, உடகன அங்கக இருந்த அரனவரின்
முகமும் உற்சாகத்திற்கு மாறிைது. அவரனகைப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருக்கும் தீட்சண்ைா அருகில் வந்தான் தீைன்.
"என்னடி தீ?",
"அவரள பார்ட்னர் ஷிப்பில் இருந்து விலக்கி ரவத்த
கதாடு விட்டு இருக்கலாம் தீைா, அவ புருசன் கூட பிரிச்சது
எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு",
"கே தீ, அவரளப் பற்றி உனக்கு கதரிந்தது அவ்களா
தான், அவ மாதுரி கதவிகைாட ஸ்கூல் பிகைண்ட், நம்ம
கதாழிலில் எகதா சதி பண்ண இவரள அவள் யூஸ் பண்ண
பார்த்து இருக்கா, அரத இவளின் அசிஸ்கடன்ட் கதரிந்துக்

1875
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு தன் பாஸ் அதான் மாதவ் ைாவ்ட்ட கபாட்டுக்
ககாடுத்துட்டான்,
ைாவ் என்கிட்ட கசால்லிட்டான்",
"ைாவ் நல்லது தாகன பண்ணி இருக்கிைார், அப்புைம்
ஏன் தீைா அவரை பார்ட்னர் ஷிப்பில் இருந்து விலக்கின?",
"அது எனக்கு கதரிைாதாடி? அதனால் தான் அவனுக்கு
ஆந்திைாவில் உள்ள என்கனாட ஒரு பிைாபர்ட்டிரை
கிஃப்ட்டா ககாடுத்து விட்கடன், பட் பிசிகனஸ்சில் கநா டி,
ஒருதடரவ நம்பிக்ரக உரடந்ததுனா அது உரடந்தது
தான்",
"சரி தீைா கிளம்பலாமா?",
"அதுக்குள்ளைா, ஏதாவது சாப்பிடுடி, இன்னும் ககாஞ்ச
கநைத்தில் பிைஸ் மீட் இருக்கு, அப்படிகை குட்டி தீ பத்தி
மீடிைாவில் கசால்லிடலாம்"
"ஆமா, நீ ஏன் சிைர்ஸ் கசால்லிட்டு
அப்படிகை கிளாரஸ ரவத்துட்டு வந்துட்ட?",
"உன்னிடம் குடிக்க மாட்கடன்னு அதுவும் உன் கமல்
பிைாமிஸ் பண்ணி இருக்ககன்ல? நீகை கசான்னாலும் நான்
அந்த சத்திைத்ரத மீை மாட்கடன்",

1876
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கசால்லி விட்டு அவரள காதலாகப் பார்த்தான்.

அரத சற்று கதாரலவில் இருந்து கதஜா ஸ்ரீ

ஆத்திைத்துடன் பார்த்துக் ககாண்கட கவளிகை நகர்ந்தாள்.
"கபைர் கைண்டு ஜுஸ்..!!",
அவரள காதலாக பார்த்துக் ககாண்கட தீைன்
கசான்னான்.
"தீைா!! ஜூஸா? இந்த கநைத்திலா?",
அவள் ககட்டதில் அவன் சிரித்தான்.
"எனக்கு ஜுஸ் குடிக்கணும் கபால் இருந்தது, அதுவும்
இல்லாமல் நம்ம நடத்தும் பார்ட்டியில் நம்மகல ஒண்ணும்
குடிக்காமல் இருந்தால் நல்லா இருக்காதுல?",
அவன் ககட்டு முடிக்க, அவர்கள் அருகக இரு ஜுஸ்
வந்தது.
"ஒண்ணு கபாதும்",
என்று ஒரு ஜுஸ் கிளாரஸ திருப்பி அனுப்பிை
தீட்சண்ைாரவ அவன் கைாசரனைாகப் பார்த்தான்.
"சரிடி, நம்ம ரிசார்ட் கபாயிட்டு பிைஷ்ஷா குடித்துக்
ககாள்ளலாம், உன்ரனயும் உன் வயிற்றில் இருக்கும் என்
கபாண்ரணயும் பார்க்க விட்டு குடிக்க என்னால் முடிைாது",
1877
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் மீண்டும் கபைைரை அரழத்தான்.
"அட, அகதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ரல, நீ குடி, நானும்
குடிப்கபன், நம்ம கபாண்ணும் குடிப்பா",
"அது எப்படிடி?",
அவன் அந்த ஜூரஸ ஒரு மிடறு விழுங்கி விட்டு
ககட்க, அவன் ரகயில் இருந்த அந்த கிளாரஸ வாங்கிை
தீட்சண்ைா, அதில் இருந்த ஜூரஸ குடித்து விட்டு
அவரனப் பார்த்து புன்னரகத்தாள்.
"இந்த கநைத்தில் இவகளா ஜுஸ் குடிக்கலாமாடி?",
அவன் கபசிக் ககாண்டு இருக்க,
அவள் அகதல்லாம் ஒண்ணும் பண்ணாது என்று கபச
ஆைம்பித்தவள், சில கநாடிகளில் உடம்பில் எகதா மாற்ைம்
வருவரத கண்டுக் ககாண்டாள்.
"தீைா..வாமிட் வை மாதிரி இருக்கு, வயிருலாம் ஒரு
மாதிரி பண்ணுது",
"என்னடி ஆச்சு, வா வாஷ் கபசின் கபாகலாம்",
என்ைவன் அவரள அரழத்துக் ககாண்டு வாஷ்
கபசின் கநாக்கி நடந்தான்.

1878
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைா, என்னால் முடிைல, வயிறு ஒரு மாதிரி பண்ணுது,
கண்ணுலாம் இருட்டிட்டி..",
என்று அவள் கசால்லி முடிப்பதற்குள் வாஷ் கமஷின்
கமகல மைங்கி விழுகவ உடகன அவரள தாங்கிப் பிடித்த
தீைன், விக்ைரம அரழத்து, காரை எடுக்க கசான்னவன்,
அவரள எழுப்பினான்.
"தீ..!!! கண்ரண திைடி, என்னப் பாருடி",
அவனது குைல் பதறிைது. அந்த பிடிவாதக் காரி கண்
திைக்க மறுத்து விட்டாள்.
அடுத்த சில கநாடிகளில் அவர்கள் ரிசார்ட்டில்
இருந்தனர், அங்கு விக்ைமால் தகவல் கசால்லப் பட்டு
காத்திருந்த மரிைா தீட்சண்ைாரவப் கடத்த கசால்லி விட்டு
அந்த அரை விட்டு தீைரனப் கவளிகைப் கபாகச்
கசான்னார். கவளிகை கலங்கிை முகத்துடன் வந்தவன்
விக்ைரம பார்த்தவன், ககாஞ்ச கநைத்தில் தீட்சண்ைா கபரும்
சப்தத்துடன் வாந்தி எடுப்பது அவனுக்கு ககட்டதில் அவன்
கண்களில் நீர் கலங்கிைது.
"நீ அங்கக பார்ட்டி நடக்கும் ோலில் இருந்து அரத
டாடுடன் கசர்த்து முடித்து விட்டு, பார்ட்டி முடிந்த உடன்

1879
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வா, இங்கக கமடமுக்கு நடந்தது ைாருக்கும் கதரிை
கவண்டாம்",
"ஓகக சார்",
என்ைவன் கார் அந்த ரிசார்ட்ரட விட்டுப் புைப்பட்டது,
அப்கபாது தான் தீைன் தன் உரடரைப் பார்த்தான். அதில்
அவன் வயிற்றுப் பகுதியிலும் அவனின் மடியிலும் இைத்தம்
ககாஞ்சம் ஒட்டி இருந்தது. அரதப் பார்த்த அவன் மனம்
கைாசரனக்கு உள்ளாகி எரதகைா உணர்ந்து அதிர்ந்துப்
கபானது. அப்கபாது அந்த அரையின் கதவு திைந்துக்
ககாண்டு மரிைா வந்தார்.
"அவங்க ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி ஏதாவது
ட்ரிங்க்ஸ் சாப்ட்டாங்களா சார்?",
"எஸ் கமடம், ஜுஸ் சாப்பிட்டாள்",
தீைன் குைலில் உயிகை இல்ரல.
"இல்ரல, அவங்க கவறும் ஜுஸ் குடிக்கரல சார்,
அவங்க குடித்ததில் முழுக்க முழுக்க பாய்சன் ரடப்
ஆல்கோல் கலந்து இருக்கு, அதனால்..",
மரிைா தைங்கினார்.

1880
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கசால்லுங்க கமடம், அதனால் என் தீக்கு ஒண்ணும்
ஆகலல? கசால்லுங்க கமடம்?",
தீைன் குைல் கலங்கிைது.
"அவங்களுக்கு எந்த ஆபத்தும் இல்ரல சார்,
ஆனால்..",
"கசால்லுங்க மரிைா",
தீைன் குைல் இரைந்தது.
"கவரி சாரி டூ கச திஸ் தீைன் சார், ஆல்கோல் கலந்து
இருந்த ஜூரஸ குடித்ததால் அவங்க வயிற்றில் இருந்த
கபபி அபார்ஷன் ஆகிட்டு",

1881
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 119

⚠️ முன்னறிவிப்பு: இந்த ைாகம் படப் கேய்யும் பைாபத

என் கண்களில் நிபைய கண்ணீபர வர பவத்து விட்டது,
இந்த ைாகத்பத வாசிக்கும் பைாது நிச்ேயம் உங்கள் கண்களில்
நீர் பகார்க்கும், அதனால் எனக்கு போகம் பிடிக்காது
என்ைவர்கள் இந்த ைாகத்பத skip கேய்யும் மாறு

தாழ்பமயுடன் பகட்டுக் ககாள்கிபைன்..⚠️

அன்புடன்..

✍️ஹரிணி அரவிந்தன்
"எதற்கும் கைங்காதவபன
கைங்க பவத்த என் காதல் தீ அவள்..
என்னவபை..!!!
உன் காதல் தீரன் அருபக இருக்க..
உன் கண்ணில் ஏக்கம் ஏனடி?
போகம் எனும் இருளில் புபதயும் உன்பன மீட்க..
காதல் தீயின் ஒளியாக வரும்
இவன் தீயின் தீரன்..",

1882
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

-❤️ தீட்சுவின் ஆறுதைாக இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

"இஞ்கசக்க்ஷன் கபாட்டு இருக்ககன் சார், இன்னும்

ககாஞ்ச கநைத்தில் மைக்கம் கதளிந்து எழுந்து விடுவாங்க,

கேவி டின்னர் கவண்டாம் சார், ரலட்டா மட்டும்
ககாடுங்க, ககாஞ்சம் கடப்லட்ஸ் எழுதி இருக்ககன் சார்,
அப்புைம்..மனதளவில் அவங்கரள ககாஞ்சம் ரதரிைமாப்
பார்த்து க் ககாள்ளுங்க சார்",
என்று கசால்லி விட்டு, வகைன் சார்
என்ைப்படி மரிைா கழுத்தில் மாட்டிை ஸ்கடதஸ்
ககாப்புடன் கிளம்பி
கபாக, அப்படிகை உரைந்து கபாய் நின்ைான் தீைன்.
அவன் மனக் கண்ணில் இது வரை அவன் கற்பரனயில்
அவனின் தீயின் முக ஜாரடயிரனக் ககாண்டு அவரனப்
பார்த்து சிரித்து ரக நீட்டி அவரன அரழக்கும் அவனின்
குழந்ரத காணாமல் கபாவது கபால் கதான்றிைது. கண்கள்
சிவந்துப் இடிந்த முகத்துடன் உடலும் மனமும் தளர்ந்துப்
கபாய் அமர்ந்தான் தீைன். அவனுக்கு அந்த அரையின்
உள்கள கசன்று அவளது முகத்ரதப் பார்க்ககவ

1883
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தைக்கமாகவும் குற்ை உணர்வாகவும் இருந்தது. தரலயில்
ரக ரவத்தவனாய் இடிந்து கபாய் அமர்ந்து இருந்தவரன,
"எப்பா தீைா, என்ரன வாங்கி இங்கக ரவத்தது நீைாக
இருந்தாலும் உனக்காக கவல்லாம் காட்டும் காலம்
அப்படிகை நிக்காதுப்பா",
என்று கசால்வது கபால் கடிகாைம் ஒன்பது முரை
ஒலித்து விட்டு நகை ஆைம்பித்ததில் தீைன் மீண்டும்
ஒருமுரை அந்த அரைரைப் பார்த்தான். அவனுள் குற்ை
உணர்வு எழுந்தது.
"அவ அப்பகவ கசான்னாள், நான் பார்ட்டிக்கு வைரல,
என்ரன ரிசார்ட்டில் ககாண்டு கபாய் விடுனு, நான் தான்
ககட்கரல, இப்கபா அவளுக்கு நான் எப்படி சமாதானம்
கசால்கவன்? அவள் முகத்தில் எப்படி நான் முழிப்கபன்?",
தீைன் மனசாட்சி அவரன ககள்விகளால் தாக்கிைதில்
அந்த ககள்விகளில் இருந்து தவிர்க்க முைன்று அதற்காக
அவனது கண்கள் சுவரை கநாக்கி கசல்ல, அங்கக இருந்த
கடிகாைம் காட்டும் கநைத்ரதப் பார்த்த தீைனுக்கு இனிகமலும்
தான் தைங்கினால் சரிைாக இருக்காது, அதுவும் இல்லாது
தன்ரனத் தவிை அவளுக்கு ைார் இங்கக இருக்கிைார், தான்

1884
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தாகன அவளுக்கு எல்லாகம? என்று அவன் அந்த
அரைக்குள் கசல்ல கவண்டிை அவசிைத்ரத அவன் அறிவு
உணர்த்தகவ தைங்கி தைங்கி தீைன் அந்த அரைக்குள்
கசன்ைான்.
அந்த அரையில் நுரழந்த உடகனகை கமத்ரதயில்
அமர்ந்து முழங்கால்கரள கட்டிக் ககாண்டு முகம்
புரதத்துக் கதம்பி அழுதுக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்ததும் தீைன் மனம் குற்ை உணர்வு
ககாண்டது. அவகளா அவன் அைவத்ரத கூடக் கண்டுக்
ககாள்ளாது விசும்பிக் ககாண்டு இருந்தாள். அவள் அருகக
கநற்று மாரல, குட்டி தீக்ககன்று ஆரச ஆரசைாக வாங்கி
ககாஞ்சிக் ககாண்டு இருந்த அந்த கவளிர் நீல நிை கடடி
பிைர் தன் மூக்ரக தரையில் முட்டிக் ககாண்டு கசாகமாக
கிடந்ததில் தீைன் மனம் அவளின் நிரலக் கண்டு இடிந்து
கபானது. கமதுவாக அவள் அருகக கசன்று அவளின்
கதாளின் கமல் ரக ரவத்தான் தீைன்.
"தீ..!!!!!",
தீைன் குைல் நடுங்கிைது.
"என்ரனத் கதாடாத!! எனக்கு என் குழந்ரத கவணும்",

1885
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவனின் ரகரை தள்ளி விட்ட தீட்சண்ைா கவடித்து
தன் இரு ரககளாலும் முகத்ரத மூடிக் ககாண்டு அழுதாள்.
அவளின் முகம் சிவந்து வீங்கி இருந்தது. அவள்
கண்களிலும் முகத்திலும் உயிர் இல்ரல, அடர்ந்த கண்
இரமகள் இைண்டும் நீர் ககார்த்து, உதடுகள் உலர்ந்து
முகத்தில் ஆழ்ந்த துைைத்துடன் இருந்த அவள் இருந்த
அந்த நிரல அவனால் கண் ககாண்டுப் பார்க்க
முடிைவில்ரல. சில மணி கநைங்களுக்கு முன்னர் அவளிடம்
இருந்த, அவன் ைசித்த உற்சாகம் இருந்த இடம் கதரிைாமல்
கதாரலந்துப் கபாய் காணாமல் கபாய் இருந்ததில்
இனிகமல் அந்த உற்சாகத்ரத தன்னால் நிைந்தைமாக
பார்க்ககவ முடிைாகதா என்று அவன் மனதில் பைம்
எழுந்தது. அவன் அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தினான்.
"எனக்கு இப்படிலாம் நடக்கும்னு கதரிைாதுடி..தீ!!!! என்
முகத்ரதப் பாருடி, என்ரன தண்டிக்காதாடி, என் கபாண்ணு
என்ரன தண்டித்து விட்டு கபானது கபால் நீயும் என்ரன
தண்டிக்காதடி! என் முகத்ரதப் பாருடி",
கதம்பும் அவரள நிமிர்த்தி ககஞ்சினான் தீைன்.
தன்ரன சமாதானப் படுத்த முைலும் அவனது ரககரள

1886
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தள்ளி விட்டவள் அழுரகரையும் ஆத்திைமும் நிரைந்த
குைலில் கத்தினாள்.
"என்ரன கதாடாத!! என் கண்ணு முன்கன நிக்காத
கபா, எனக்கு என் குழந்ரத கவணும், நான் அப்பகவ
கசான்கனன்ல!! என்ரன ரிசார்ட்டில் விட்டுடுனு, உன்னால்
தான் என் குழந்ரதக்கு இப்படி ஆயிட்டு, என்
குழந்ரதரை நீ ககான்னுட்ட, எனக்கு என் குழந்ரத
கவணும்",
அது நாள் வரை, தீைா, உன் கபாண்ணு இகதா இங்க
தான் இருக்கா, உன் கபாண்ணு தரல இகதா இந்தப் பக்கம்
தான் இருக்கும், என்று அவனிடம் அவள் காட்டி அவர்கள்
இருவரும் கசர்ந்து ைசித்த அவளின் அந்த வயிற்றில் ரக
ரவத்துக் ககாண்டு அவள் கதறி அழுவரத பார்த்தவனுக்கு
ஒரு தாைாக அவளின் வலியும் மனம் படும் பாடும்
புரிந்தது.
"எனக்கு என் குழந்ரத கவணும், என் கபாண்ணு
எனக்கு கவணும்",

1887
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரத தவிை எந்த வார்த்ரதரையும் கசால்லாது
கதம்பிக் ககாண்கட இருப்பவரள எப்படி சமாதானப்
படுத்துவது என்று எண்ணி திரகத்துப் கபானான்.
"என் குழந்ரதரை திருப்பி ககாடு எனக்கு, என்
கபாண்ணு என்ரன விட்டு கபாயிட்டா, நீதான் காைணம், நீ
மட்டும் தான் காைணம்!!!, முதலில் என் அம்மாரவ
என்கிட்ட இருந்து பிரித்த, இப்கபா என் கபாண்ணு!! ஏன்
இப்படி பண்ணுன? எனக்கு என் குழந்ரத கவணும்",
அவனின் சட்ரடரை இறுகப் பிடித்து ககள்விக் ககட்டு
கதறிைவள் துன்ப நிரல தாங்காது அரணத்துக் ககாண்ட
தீைன் கண்களில் இருந்து வழிந்து அவளின் தரல உச்சிரை
நரனத்தது. அரத உணர்ந்த அவனின் அரணப்புக்குள்
இருந்த தீட்சண்ைா அவரன இறுக கட்டிக் ககாண்டாள்.
"பாரு தீைா..நம்ம கபாண்ணு!!! இப்ப டி தான் ஆகும்னு
கதரிந்து இருந்தும் ஏன் கடவுள் அரத என் வயிற்றில்
உண்டாக்கணும்? எவ்களா ஆரசகள், எதிர்பார்ப்புகள்
ரவத்து இருந்கதன்? ஏன் தீைா? உன் சம்பந்தமான எந்த
விஷைங்களும் எனக்கு எளிதாக கிரடக்க மாட்டுது?
எனக்கு என் குழந்ரத கவணும், ஒருகவரள கடவுள் கூட

1888
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உங்க அம்மா கசான்னது கபால் தகுதி பார்த்து தான் உன்
குழந்ரதரை என் வயிற்றில் தங்க விடுவாைா?, என்
குழந்ரத எனக்கு கவணும்!!",
அவள் கதறினாள். அவரள சமாதனப் படுத்த
முைன்ைவன் கண்ககளா குளம் கட்டி நின்ைதில், அரதக்
கட்டுப்படுத்த முடிைாது அப்படிகை நின்ைான்.
"கே தீ!!! அழாதடி! இந்த குழந்ரத கபானால் என்ன?
வாடி நம்ம இரத விட ஆயிைம் குழந்ரத கபற்று
ககாள்ளலாம், நமக்கு அதிக வைது ஒண்ணும் ஆகரலகை,
ஒரு கபாண்ணு என்ன? உன்ரன மாதிரி நூறு கபண்ரண
கபற்றுக் ககாள்ளலாம்டி, அழாமல் சாப்பிட வாடி",
என்று அவனால் கூை முடியும் தான், ஆனால் இதன்
பின் அவர்களுக்கு இரடகை நடக்கும் கூடலில் அவன்
அருகில் வந்தாகல சிவந்துப் கபாகும் அவள் முகம்,
அவனின் ைகசிைப் பார்ரவகளுக்கு அர்த்தம் உணர்ந்து
அவள் முகம் சிந்தும் நாணப் புன்னரக, அவன் தீண்டும்
கபாது கமய் மைந்து கண்கள் மூடும் அவள் முகத்தில்
கதரியும் அவனுக்கும் அவளுக்குமான பிைத்கைக காதல்
உணர்வு அரலகள் இவ்வளவு தூைம் நடந்ததுக்கு பிைகும்

1889
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இனி அவளுள் துளிர்க்குமா? அப்படிகை துளிர்த்தாலும்
அது இைல்பாக இருக்குமா? என்ை ககள்வி அவன் மனதில்
எழுந்தது.
"தீ..என்ரன மன்னித்து விடுடி..!!!!, நான் உன்ரன
அங்க அரழத்துட்டு கபாயிருக்க கூடாது",
வருத்தத்துடன் கசான்னது தீைன் குைல். அதற்கு
பதிகலதும் கசால்லாது கமௌனமாக அவன் கமல் சாய்ந்து
இருந்தவள் முகம் அந்த கைடி கபாம்ரமரை கவறித்ததில்
தீைன் விரைந்து கசன்று அந்த கபாம்ரமரை எடுத்து
அவளிடம் ககாடுத்தவன், அவள் நிமிர்த்தினான்.
"தீ..வாடி சாப்பிடலாம், நீ பசி தாங்க மாட்ட! ஏற்கனகவ
கடன் ஓ கிளாக் ஆயிட்டு"
"இனி நான் ைாருக்காக சாப்பிடணும்? எதுக்காக
சாப்பிடணும்?",
விைக்தியுடன் வந்தது தீட்சண்ைாவின் குைல். அவளின்
கண்கள் எங்ககா கவறித்து அதில் கண்ணீர் வழிை
ஆைம்பித்தது. அரத துரடத்த தீைன், அவளின் முகத்ரத
நிமிர்த்தி பார்த்தான்.

1890
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நான் இல்ரலைா? எனக்காக நீ சாப்பிடமாட்டிைா? தீ
இந்த குழந்ரத கபானது எனக்கும் வருத்தம் தான், விடு,
அடுத்த முரை பார்த்துக் ககாள்ளலாம், அதற்கு நீதாகன
மனதளிவிலும் உடலவிலும் தைாைாக கவண்டும், உனக்கு
எப்கபாதும் நான் இருப்கபன்டி, எனக்காக சாப்பிடுடி",
அவனின் குைல் அவளிடம் ககஞ்சிைது.
"என் கூட நீ மட்டும் தான் எப்பவும் இருக்கணும், என்
காதல் உன்கிட்ட மட்டும் தான் இருக்கணும், அது உன்
கமல் மட்டும் தான் இருக்கணும், எங்கக குழந்ரத வந்தால்
என் காதல் மாறி விடும்னு நீ தான் என் குழந்ரதரை
ககான்னுட்ட!!! எனக்கு என் குழந்ரத கவணும்"
அவள் அவரன குற்ைம் சாட்டி கசான்னதில் அவன்
ககாபப்பட வில்ரல, அவளிடம் பதில் கபசவில்ரல,
எத்தரனகைா எதிர்பார்ப்புகள், கனவுகள் அவள் ரவத்து
இருந்த, இந்த ஒன்ரை மாதங்களும் அகதாடு கபசிப் பழகி
விட்டு இப்கபாது அந்த குழந்ரத கரலந்து விட்டது எனும்
ஏமாற்ைத்ரதயும் ஏக்கத்ரதயும் தாங்க முடிைாமல் அவள்
அவரன குற்ைம் சாட்டி ககள்விகரள வீசுகிைாள் என்று
அவனுக்கு புரிந்தது, அவளின் மனநிரல மற்றும் அவளின்

1891
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வலிரை புரிந்த அவன் அவளுக்கு அப்கபாது கதரவப்
படும் அந்த ஆறுதலான அரணப்ரப தந்தான்.
உரட மாற்றி விட்டு, அவகன அவளுக்கான
சாப்பாட்ரட தைாரிக்கும் கபாகத,
"தீைா, உன் கபாண்ணுக்கு வீட்டு சாப்பாடு, அதுவும்
என் ரகைால் தைாரித்து தான் ககாடுப்கபன், கோட்டல்
சாப்பாடு ஸ்டிரிக்ட்டிலி கநா!!"
என்று அவள் கசான்னது அவன் மனக் கண்ணில் வந்து
நின்ைதில் தீைனுக்கு தாங்க முடிைாத துக்கம் கநஞ்சில்
எழுந்தது.
"ஒகை ஒரு வாய் சாப்பிடுடி ! பிளீஸ், கடப்லட்ஸ்லாம்
இருக்கு, பிளீஸ்",
அவன் அவளிடம் ககஞ்சிக் ககாண்டு இருந்தான்.
அவகளா அதற்கு பதில் கசால்லாது கமௌனமாக எங்ககா
கவறித்துக் ககாண்டிருந்தாள்.
"எனக்கு கவண்டாம் தீைா!!! இனி நான் ைாருக்காக
சாப்பிடணும்? இகத இந்த சாப்பாட்ரட ககாஞ்ச கநைத்துக்கு
முன்னாடி நீ இங்கக அரழத்து வந்து ககாடுத்து இருந்தால்
நம்ம குழந்ரத இருந்திருக்கும்ல?"

1892
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் ககட்டதில் அவன் குற்ை உணர்வு ககாண்டு தன்
கண்கரள மூடிக் ககாண்டான். பிைகு அவரளப் பார்த்து
கைகைத்த குைலில் கசான்னான்.
"ஏன்டி எனக்காக நீ சாப்பிட மாட்டிைா? பிள்ரள
தாகன கபானா, உன் புருஷன் நான் இருக்ககன்ல, ஒரு
குட்டி தீ கபானால் என்னடி, நம்ம நூறு குட்டி தீ கபற்றுக்
ககாள்ளலாம்டி, எனக்காக நீ சாப்பிடுடி, தீ நீ சாப்பிட்டால்
தான் நானும் சாப்பிடுகவன், இல்லனா நானும் சாப்பிட
மாட்கடன், இனி நமக்கு பிைக்க கபாகும் குழந்ரதகளுடன்
நீயும் நானும் கைாம்ப சந்கதாஷமா இருக்கணும்னு நான்
நிரனத்கதன், ஆனால் நீ, நானும், நீயும் பட்டினி கிடந்து
குட்டி தீ கிட்டகை கபாகணும்னு நிரனக்கிை கபால, சரி,
உன் விருப்பம் கபாலகவ நடக்கட்டும், நானும் சாப்பிடரல"
என்ைப்படி எழுந்த தீைன், தன் மடிக் கணினிரை
உயிர்ப்பித்து அதில் மூழ்கினான்.
"தீைா..",
சில கநாடிகளுக்கு பிைகு அவள் அவன் அருகக வந்து
நின்ைாள்.

1893
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சாரி தீைா!! நான் என் பக்ககம நிரனத்துக் ககாண்டு
இருந்து விட்கடன், வா சாப்பிடலாம்",
"நீ முதலில் சாப்பிடு, அப்புைம் நான் சாப்பிடுகிகைன்",
என்ைவன் தீவிைமாக தன் மடிக் கணினிரை பார்த்துக்
ககாண்கட கசால்ல, அவள் அவனுக்காக சாப்பாட்ரட ஒரு
வாய் எடுத்து ரவத்தாள். அவரளகைப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தான் தீைன். ஒரு வாய் எடுத்து ரவத்தவள்,
கஷ்டப்பட்டு இைண்டாவது வாய் ரவத்து விட்டு மூன்ைாவது
வாய் எடுத்து ரவக்கும் கபாகத அவளுக்கு அழுரக
பீறிட்டதில் கதறினாள்.
"என் கபாண்ணு..!!! தீைா..என் குழந்ரத..!!! அய்கைா!!
நாகன என் குழந்ரதரை ககான்னுட்கடன்! நான் அந்த
ஜூரஸ குடித்து இருக்க கூடாது!!! தீைா!! அரத நான்
குடிக்காமல் இருந்திருந்தால் என் கபாண்ணு இந்கநைம் என்
வைத்தில் இருப்பாள்ல? என் குழந்ரதரை நாகன
ககான்னுட்கடன்!",
என்று தீைன் மடி சாய்ந்து கதறினாள்.
அவளின் முதுரக சமாதானமாக தடவிக் ககாடுத்தவன்
கண்களில் நீர் கலங்கிைது.

1894
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீ..அழாகதடி, கைண்டு வாய் சாப்பிடுடி! என் தங்கம்ல,
மாத்திரை கபாடணும்ல! நீ கேல்திைா இருந்தால் தாகன
அடுத்து குட்டி தீைனும், தீயும் கபத்தடுக்க முடியும்! ஒரு
வாய் ரவத்துக் ககாள்ளடி",
அவன் தன் ரகயில் உணரவ எடுத்துக் ககாண்டு
அவளுக்கு ஊட்டி விட முைன்ைான்.
"அய்கைா! கவண்டாம், இந்த ககாரலக்காை அம்மா
குட்டி தீக்கும் தீைனுக்கும் கவண்டாம்!! நாகன என்
குழந்ரதரை ககான்னுட்கடன்"
என்று புலம்பி அழுபவரள எப்படி சமாதானப்
படுத்துவது என்று தவித்துப் கபானான் தீைன். ஒரு தாைாக
அவள் தவிக்கும் தவிப்பில் அவனுக்கு புரிை, அவன்
அவளுக்கு தாைாக மாறி உணரவ ஊட்ட முைன்ைான்.
"எனக்கு கவண்டாம்! என் குழந்ரத தான் எனக்கு
கவணும்",
"சீக்கிைம் நான் தகைன்டி, இகதா இந்த ஒரு வாய்
வாங்கிக் ககாண்டால் குட்டி தீ அவங்க அம்மாக்கிட்ட வந்து
விடுவாளாம்",

1895
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி அவன் நீட்டும் சாப்பாட்ரட வாங்கிக்
ககாண்டாள் அவள்.
"தீைா, என் குட்டி தீரை நான் ைாருக்குகம தைகவ
மாட்கடன், உனக்கு கூட",
"சரிடி தங்கம்!!! இந்த ஒரு வாய் ரவச்சிக்கிட்டால்
குட்டி தீ உன்கிட்டகை இருக்குமாம்",
என்று அவன் அவள் வழியிகல பதில் கபசி நீட்டும்
சாப்பாட்டு உருண்ரடரை அவள் சாப்பிட்டு முடிக்க, ஒரு
வழிைாக கரடசி உருண்ரடரை அவள் சாப்பிட்டு முடித்து
விட, நீர் ககார்த்து இருந்த தன் கண்கரள துரடத்துக்
ககாண்ட தீைன் அவளுக்கு அகத கரதரை கசால்லி தூங்க
ரவத்து விட்டான். மாத்திரைகள் குறிப்பாக தூக்க மாத்திரை
உதவிைால் தூங்கிக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாவின் வயிற்றில்
கமன்ரமைாக தரல ரவத்த தீைனுக்கு அதுவரை அடக்கி
ரவத்து இருந்த கண்ணீர் கலங்கி கண்கள் சிவந்தது. அழுது
வீங்கிப் கபாய் தூங்கிக் ககாண்டு இருக்கும் நிைாதவை வான
அவளின் கதாற்ைம் அவனுக்கு மனம் பாைாங்கல் லாய்
கனத்தது.

1896
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ரன மன்னித்து விடுடி!! என்ரன காதலித்து
உனக்கு தான் எத்தரன கஷ்டங்கள்! உன்ரன நான்
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாண்டதால் உன் அம்மாரவ
இழந்தாய், இப்கபா என்னுடன் பார்ட்டிக்கு வந்ததால் உன்
குழந்ரதரை இழந்து நிற்கிைாய், ஏண்டி என்ரன காதலித்த?
என்ரன காதலித்து நீ என்னடி சுகம் கண்ட? நீ என் கமல்
ககாண்ட அந்த காதலால் தான் எத்தரன மனக் கஷ்டங்கள்
உனக்கு? தீ!!! என்ரன மன்னித்து விடுடி",
என்று அவளின் ரககரள பிடித்து மன்னிப்ரப
கவண்டிைவன் உடகன தன் கபாரன எடுத்து அவசை
அவசைமாக ைாருக்ககா அந்த இைவிலும் கபான் கசய்தான்.

1897
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 120
"அவள் மனம் ககாண்ட
காயத்துக்கு மருந்தானவன்..
அவள் பதடும் ஆறுதலுக்கு
தாய் மடியானவன்..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் மனம் பகட்கும் பகள்விக்கு விபடயாக

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

தூைத்தில் கவளிச்சப் புள்ளிைாக நகர்ந்து ககாண்டு

இருந்த கப்பரல கவறித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்

தீைன். சற்று முன் பத்மஜா கதவி கபானில் கபசிைது அவன்
காதில் ஒலித்தது.
"நீ உன் இடத்தில் இருந்கத பார்க்கிை, அவள் இடத்தில்
இருந்து ககாஞ்சம் பாரு, உனக்காக அவள் தன்
குடும்பத்ரதகை திைாகம் கசய்து, அவங்கரளகை மைந்து
உன்கனாட இருக்கிை, ஆனால் நீ அவளுக்குனு உருவாகின
அழகான குடும்பத்ரத கரலத்துட்ட",

1898
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பாட்டி, எனக்கு இப்படி ஆகும்னு கதரிைாது, என்
தீக்கு இப்படி ஆனதில் எனக்கும் கைாம்ப வருத்தம் தான்,
அபார்ட் ஆனது என் குழந்ரத. ஆனால் நீங்க என்னகமா
கதரிந்கத இப்படி ஆகும்னு கதரிந்து தான் நான் அங்கக
அவரள அரழத்து ககாண்டு கபான மாதிரி கசால்றீங்க,
நாகன இப்கபா அவரள இந்த நிரலயில் எப்படி விட்டுட்டு
கனடா கபாகவனு கைாசித்துக் ககாண்டு இருக்ககன்",
"தீைா!!! உனக்கு எப்படி இந்த நிரலயிலும் பிசிகனஸ்
பத்தி கைாசிக்க முடியுது?, உன்னால் அவள் தன்
பிள்ரளரை இழந்துட்டு நிக்கிைா! அவரள அங்கக தனிைா
விடக் கூட உனக்கு மனது வருதா?, இங்கக தஞ்சாவூரில்
இந்த இைப்பு மட்டும் இல்ரல என்ைால் நாங்க நிச்சைம்
அங்கக வந்து இருப்கபன் தீைா, இைந்தவர் இங்கக இந்த
அைண்மரனக்கு முக்கிைமானவர், ஒருவரகயில் தூைத்து
உைவும் கூட, நிைாைப்படி பார்த்தால் நீயும் உன் தீயும், உன்
அம்மா, அப்பாவும் தான் இங்கக வந்து இந்த காரிைங்கரள
கவனித்துக் ககாள்ள கவண்டும், ஆனால் நானும் உன்
தாத்தாவும் தான் உங்களுக்கு அங்கக இருக்கும் ஆயிைம்
கஜாலியில் இது கவை எதுக்குனு நாங்ககள இங்கக நின்று

1899
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எல்லா சடங்கும் கசய்ததால் அங்கக வை முடிைாதப்படி
ஆகி விட்டது, நான் மட்டும் அங்கக இருந்திருந்தால் என்
கபத்தி அரத குடித்து இருக்ககவ மாட்டாள், அம்மா
இல்லாத அவளுக்கு அம்மாவா இருப்கபனு கசான்ன,
இப்கபா அந்த கடரமயில் இருந்து நான் தவறிட்டகனானு
எனக்கு கதாணுது",
வருத்தத்துடன் ஒலித்தது பத்மஜா கதவி குைல்.
"எனக்கு உங்க சூழ்நிரல புரியுது பாட்டி, அவள்
அப்பகவ கசான்னாள், அவங்க அம்மா, அப்பா கனவில்
வந்து கசான்னாங்கனு கூட என்னிடம் கசான்னாள் பாட்டி,
நான் தான் ககட்க வில்ரல, இந்த குற்ை உணர்வு என்னால்
சாகும் வரை மைக்ககவ முடிைாது பாட்டி, அவளுக்கு நான்
எப்படி சமாதானம் கசால்ைது, இனிகம நான் எப்படி அவள்
கூட ரலஃப்ரப லீட் பண்ண கபாகைனு கதரிைரல பாட்டி,
எனக்கு அவள் பிைகனன்ட்டா இருந்தப் கபாகத அவரள
விட்டு கனடா கபாக விருப்பம் இல்ரல, அப்படிகை அந்த
பிசினஸ்கரள அங்கககை விற்று விடலாம் என்று தான்
முடிவு எடுத்கதன், ஆனால் அவள் தான் உன்
வாழ்க்ரகயில் எப்கபாதும் கமகல கபாக தான் இந்த தீயின்

1900
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காதல் தீ பைன் படனுகம தவிை, அரத விட்டு கீகழ
இைங்க அல்லனு கசால்லி என்ரன கனடா கபாக தைார்
கசய்தாள் பாட்டி, அதுக்கு பிைகு தான் நான் உங்கரளயும்
தாத்தாரவயும் அவளுக்கு துரணக்கு ரவத்து விட்டு
கபாகலாம்னு நிரனத்கதன், அப்படி அவள் ககட்டுக்
ககாண்டதால் தான் நான் இப்கபா கனடா கபாகும்
முடிரவகை பத்தி கபசுகைன், ஆனால் அவள் இருக்கும்
நிரலயில் நிச்சைம் என்னால் இந்த இடத்ரத விட்டு நகை
முடிைாது, அதனால் டாட்ரட பிசிகனஸ்களில் ககாஞ்சம்
கவனம் கசலுத்த கசால்லி விட்டு
இப்கபாரதக்கு இந்த ஒரு மாதம் மட்டும் இங்கக
இருந்து சமாளித்துக்ககாள்ளலாம் என்று எண்ணிக் ககாண்டு
இருக்கிகைன், தீ நார்மலான பிைகு நான் கனடா கபாகலாம்
என்று எண்ணி இருக்கிகைன் பாட்டி, என் எல்லா
முடிவுகளும் அவரளப் கபாறுத்து தான், எனக்கு என் தீ
பரழைப் படி ஆக கவண்டும், அவள் முகத்தில்
சந்கதாஷத்ரத நான் பார்க்க கவண்டும் பாட்டி",
"நீங்க கைண்டு கபரும் கசர்ந்து இன்னும் கபரும்
புகழும் அரடந்து நல்லா சிைப்பா மனகமாத்த தம்பதிைாக

1901
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வாழ்வீங்க, கடவுள் எப்கபாதும் ஒன்ரை எடுக்கிைான்
என்ைால் அரத விட சிைப்பாக ஒன்ரை ககாடுக்கப்
கபாகிைான் என்று அர்த்தம், அடுத்த குழந்ரத நிச்சைம்
நிரலத்து என் கபத்தியும் நீயும் சந்கதாஷமா வாழ்வீங்க, நீ
ஒன்றும் கவரலப் lபடாகத!! இன்னும் இைண்கட நாட்களில்
நானும் தாத்தாவும் வந்து விடுகவாம், அதன் பிைகு நான்
பார்த்துக் ககாள்கிகைன்",
என்ை பத்மஜா கதவி குைல் ககாஞ்சம் தழதழத்தப்படி
கசான்னது.
"அவள் குழந்ரதப் பற்றி என்னிடகம அவ்களா
ஆரசகளும் எதிர்பார்ப்புகளும் கசான்னாள், அது வந்தால்
நிச்சைம் கதவி கூட தன்ரன ஏற்றுக் ககாள்வாள்னு
கசான்னாள், இப்படி பல்கவறு கனவுகள் ரவத்து இருந்த
அந்த குழந்ரத கரலந்து விட்டது என்று அவளால் ஏற்றுக்
ககாள்ள முடிைாது தான் அவள் அப்படி எல்லாம்
வார்த்ரதகள் விட்டு விட்டாள், அந்த குழந்ரதக்கு தாைாக
அவள் இடத்தில் இருந்து கைாசித்தால் உனக்கு புரியும்,
அதனால் அவள் விைக்தியில் கபசிைரத எல்லாம் கபரிதாக
எடுத்துக் ககாள்ளாகத வர்மா",

1902
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ச்கச ச்கச!! இல்ரல பாட்டி, அவள் மனம் எனக்கு
கதரியும், அவள் எப்கபாதும் தன் உணர்வுகரள
முழுவதுமாக என்னிடம் மட்டும் தான் கவளிப் படுத்துவாள்,
அது ககாபமாக இருந்தாலும் சரி, மகிழ்ச்சிைாக இருந்தாலும்
சரி, ஆனால் அவள் என்னிடம் கவளிப்படுத்தும் அந்த
ஒவ்கவாரு உணர்வுகளுக்கு பின்னாலும் என் மீதான
அவளின் ஆழந்த காதகல இருக்கும், அவள் கபசிை
வார்த்ரதகரள நான் எப்கபாகதா மைந்து விட்கடன், என்
கமல் அவளுக்கு வருத்தம் இருந்தும், எனக்காக அவள்
சாப்பிட்டாள் பாட்டி, அப்படிப்பட்டவள் கமல் எனக்கு
ககாபம் வந்து விடுமா பாட்டி?",
"நல்லது தீைா, நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன், இைண்கட
நாட்களில் வந்து விடுகிகைன் அங்கு"
"சீக்கிைம் வாங்க பாட்டி, அவள் உங்கரளப் பார்த்தால்
நிச்சைம் சந்கதாஷப்படுவாள்",
"வர்மா! உன்னிடம் எனக்கு கைண்டு ககள்வி இருக்கு,
முதலாவது, முகம் கதரிைாத அந்த குழந்ரதயின் மீகத
அவ்களா அன்பு ரவத்து இருப்பவள், பிைந்தது முதல்
முகம் பார்த்து வளர்ந்த அவங்க அண்ணன் கமல் எவ்களா

1903
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாசம் அவள் ரவத்து இருப்பாள்? எல்லாத்ரதயும் மனதில்
பூட்டி ரவத்துக் ககாண்டு அங்கக இருக்கிைாள் அவள், ஒரு
இழப்பு வந்தால் தான் நீ அவரள அந்த உணர்வுகரள
கவளிக்காட்ட விடுகிைாய், இந்த விஷைத்தில் நீ ககாஞ்சம்
அவள் இடத்தில் இருந்து கைாசித்துப் பாரு, இைண்டாவது
என்னகவன்ைால், எனக்கு ஒண்ணு மட்டும் தான் புரிைரல,
அது எப்படி நீ பக்கத்தில் இருக்கும் கபாகத உன் மரனவி
ஆல்கோல் கலந்த ஜூரஸ குடித்தாள்?",
"நான் தாகன பாட்டி கபைைரை எடுத்து வைச் கசால்லி..",
என்று தீைன் முடிக்கும் முன்கப எரதகைா அறிந்துக்
ககாண்டவனாய்,
"பாட்டி!!!!"
என்று அலறினான். மறுமுரனயில் பத்மஜா கதவியின்
குைல் கமச்சுதலாக ஒலித்தது.
"ஆம் வர்மா!! அங்க என்னகமா நடந்து இருக்கு,
பார்ட்டியில் ஆல்கோல் புழக்கம் சகஜமானது தான் என்று
எண்ணிக் ககாண்டு நீ இரத தற்கசைல் என்று
நிரனக்காகத, அவளுக்காக நீ ஜுஸ் கபைர்ரிடம் வாங்கிைது,

1904
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தீட்சு ஜுஸ் குடித்தது எல்லாம் கூட நீ நிரனப்பது
கபால் தற்கசைல் தான், ஆனால் அந்த ஆல்கோல் கலந்த
ஜுஸ் கிளாஸ் மட்டும் சரிைாக தீட்சு ரகயில் வந்தது
எனக்கு தற்கசைலாக கதரிைவில்ரல, என் கபைன் புத்திசாலி
என்று எனக்கு கதரியும்",
என்ைப்படி கபாரன துண்டித்த பத்மஜா கதவியின் குைல்
இப்கபாதும் ககட்பது கபால் இருக்க, தீைன் அந்த
அரையின் சுவரைப் பார்த்தான், அது நள்ளிைவு
பன்னிகைண்டு மணி என்று காட்ட, அப்படிகை அவன்
கண்கள் அந்த அரையில் இருந்த பிைம்மாண்ட
கமத்ரதயில் ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் ஆழ்ந்து இருக்கும்
தீட்சண்ைாவின் முகத்ரதப் பார்த்தான். அவள் அருகக
கசன்ைவன் அவள் கநற்றியில் கமன்ரமைாக அவள் தூக்கம்
கரலைா வண்ணம் முத்தமிட்டான். அந்த ஆழந்த
தூக்கத்தில் அவளிடம் இருந்து சிறு கதம்பல் ஒன்று எழுந்து
அடங்கிைதில்,
"ஒண்ணும் இல்ரலடி..ஒண்ணும் இல்ரல!!",
என்ைப்படி அவரள கமன்ரமைாக தட்டிக்
ககாடுத்தவன் அவரள பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தவன்

1905
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்கரள தன்ரனயும் அறிைாமல் துயிலில் மூழ்க
ஆைம்பித்தப் கபாது அந்த இைவு கவரளயில், கதாந்தைவாக
இருக்கிைது என்று ரவபகைட் கமாடில் கபாட்டு இருந்த
அவனின் கசல்ஃகபான் உறுமி அவரன அரழத்ததில்,
கண்கரள திைந்தவன், தன் அருகக தூங்கிக் ககாண்டிருந்த
தீட்சண்ைாவின் தூக்கம் கரலைா வண்ணம் அதரன
எடுத்தவன் கட்டிலில் எழுந்து கபாரன காதுக்கு
ககாடுத்தான்.
"கசால்லு விக்ைம்..",
"......"
"அனுப்பி விட்டாைா? சரி நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன்",
என்ைப்படி கபாரன துண்டித்தவன் அந்த நள்ளிைவு
கநைத்திலும் அதுவரை தன் கண்கரள ஆக்கிைமித்து இருந்த
தூக்கத்ரத விைட்டி விட்டு தன் மடிக் கணினிரை
உயிர்ப்பித்து அதில் மூழ்கினான். அதில் விக்ைம் அனுப்பி
இருந்த ககமிைாவில் பதிவான பார்ட்டி வீடிகைாக்கரள
ஊன்றி பார்க்க ஆைம்பித்தவன் முகம் மாறிைது. உடகன
தன் கசல்கபாரன எடுத்து அந்த நள்ளிைவு கநைத்திலும்

1906
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விக்ைம், பத்மஜா கதவி இருவருக்கும் கதாடர்பு
ககாண்டான்.
அந்த காரலப் கபாழுது வழக்கம் கபால் காஞ்சிபுைம்
அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் உள்ள பைரவகளின்
சப்தங்களின் இனிரமயில் அழகான தான் விடிந்தது.
அைண்மரன கதாட்டத்தில் கமதுவாக நடந்து நரடப்
பயிற்சி கசய்துக் ககாண்டு இருந்தாள் சிவகாமி கதவி,
அருகில் உள்ள குஷன் நாற்காலியில் ைாகஜந்திை வர்மன்
அமர்ந்து கசய்தித் தாள் படித்துக் ககாண்டிருந்தார், அந்த
கசய்தித் தாளின் முதல் பக்கத்தில் பிசினஸ் உலகின் சிைந்த
தம்பதி என தீைன், தீட்சண்ைா இருவரும் இரணந்து
இருக்கும் ஃகபாட்கடாவுடன் கூடிை கசய்திரை முகத்தில்
கபருமிதத்துடன் அரத வாசித்துக் ககாண்டிருந்தார்
ைாகஜந்திை வர்மன். அவர்களின் கவனத்ரத திரச
திருப்புவது கபால் தீைன் கார் அைண்மரன உள்கள வந்தது.
அரதப் பார்த்து தன் ரகயில் இருந்த கபப்பரை நகர்த்தி
விட்டு ைாகஜந்திை வர்மன் விைப்புடன்,
"என்ன சிவகாமி, ஒரு வாைம் ரிசார்ட்டில் இருப்கபன்னு
கசால்லிட்டு நாலு நாளிகல வந்து இருக்காங்க",

1907
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாரை கபால் இறுகிை முகத்துடன் காரில் இருந்து
இைங்கும் தன் மகரனயும் அருகில் எரதகைா பறிக்
ககாடுத்தது கபால் நிற்கும் தன் மருமகரளயும் பார்த்து
விட்டு தன் மரனவிரை கநாக்கி ககட்டார்.
"எனக்கு என்ன கதரியும்..?",
என்று சிவகாமி கதவி கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாகத தீைன் கவக நரடயுடன் அவர்கரள கநாக்கி
வந்தான், அவன் கண்கள் இைண்டும் சிவந்து, முகம் பாரை
கபால் இறுகி இருப்பரத உணர்ந்த ைாகஜந்திை வர்மனுக்கு
எகதா சரியில்ரல என்று கதரிந்தது.
"வாப்பா தீைா!!! உக்காரு!!",
என்ை சிவகாமி கதவியின் குைலுக்கு கசவி சாய்க்காமல்
தன் அன்ரனரை பார்த்த தீைன், ஆகவசத்துடனும்
அழுத்தத்துடன் ககட்டான்.
"மாம், நீங்க என்ரன என் தீயிடம் இருந்து பிரிப்பதற்கு
இைண்டாம் கல்ைாணம் பண்ண எனக்கு ககைளாவில் கபண்
பார்த்தீங்களா?",

1908
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 121
"அவள் பகப்பிடித்து அவளின்
காயங்கபை மைக்க கேய்பவன்..
அவளின் காதபை அள்ளிப்ைருகி
என் மனத் பதடலின்
தாகம் தீர்ப்பைன்..
அவள் மனம் ககாண்ட
பவதபனகளுக்கு..
என்பன அவளின்
மருந்தாக பூசுபவன்..
என்னவபை..
உன்பனபய நிபனத்து உருகும்
இவன் உனக்கு மட்டுபம
கோந்தமான உன் தீரன்..",

-❤️தீட்சுவின் பதடுதலில் விபடயாக இந்த தீ (ரு)

ரன்❤️

"தீைா நான் என்ன கசால்ல வை..",

1909
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எதுகவா கபச ஆைம்பித்த சிவகாமி கதவிரை தன்
ஒகைப் பார்ரவைால் தடுத்து நிறுத்தினான் தீைன்.
"ககட்ட ககள்விக்கு பதில் முதலில் கசால்லுங்க!!!",
கைாைாக வந்தது அவன் குைல்.
"என்ரன முதலில் இங்கக குற்ைவாளி கபால் நிற்க
ரவத்து ககள்வி ககட்டுக் ககாண்டு இருக்கிைாய்! இது தான்
நீ எனக்கு தரும் மரிைாரதைா?",
சிவகாமி கதவி சுற்றும் முற்றும் பார்த்து விட்டு ககட்க,
தீைன் கமௌனமாக அங்கக இருந்த மகிழ மைத்ரத
கவறித்தான்.
"என்னங்க..!",
தீட்சண்ைா குைல் அவனின் கவனத்ரத கரலக்க,
அவள் திரும்பிப் பார்த்து என்ன கவன்று ரசரகைால்
ககட்டான்.
"தரல கைாம்ப வலிக்கிை மாதிரி இருக்கு, நான்
உள்களப் கபாகவா?",
என்று அவள் ககட்க, உடகன தீைன் கவக கவகமாக
அவள் அருகக வந்தான்.
"என்னடி! என்ன கசய்து? டாக்டரை வை கசால்லவா?",

1910
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் குைல் பதறிைது.
"அகதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ரல தீைா, நீ காரலயிகல
பாதி தூக்கத்துடன் இங்கக அரழத்து வந்து விட்டாைா?
அதான் தரல வலிக்குது, கைஸ்ட் எடுத்தா சரிைா
கபாயிடும்",
அவள் கசால்ல, அவன் கண்களில் கவதரனயுடன்
அவரளப் பார்த்தான்.
"தீ..என்ரன மன்னித்து விடுடி, என்னால் உனக்கு
எத்தரன கஷ்டங்கள்..!!! சீக்கிைம் இதுக்கு எல்லாத்துக்கும்
ஒரு முடிவு கட்டுைன்",
என்று அவளிடம் உருகிைவனுக்கு எங்ககா கவறித்துக்
ககாண்டு கமௌனத்ரத மட்டுகம பரிசாக தந்தவரள
அரழத்துக் ககாண்டு அவன் அந்த அைண்மரனக்குள்
நுரழயும் கபாது ஒரு ககாபப் பார்ரவ தன் தாயிரன
கநாக்கி வீச தவைவில்ரல.
"வர்மா என்ன உன்னிடம் இப்படி நடந்துக்
ககாள்கிைான்? சிவகாமி! அம்மா கண்டித்த பின் நீ தான்
அந்த ககைளா குடும்பத்திடம் எடுத்து கசால்லி விட்டாகை!
அப்புைம் என்ன திரும்பவும் இந்த கைண்டாம் கல்ைாணம்

1911
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விஷைத்ரத பற்றி தீைன் ககட்கிைான்? அவனுக்கு எப்படி
கதரியும்?
என்ை ைாகஜந்திை வர்மன் ககள்வியில் சிவகாமி
கதவிடம் பதில் இல்ரல. அவள் முகம் ஆழ்ந்த
சிந்தரனயில் மட்டுகம இருந்தது.
அந்த அரையில் இருந்த கமத்ரதயில் இருந்த
தரலைரணகரள சரி கசய்து வசதிைாக தீட்சண்ைா
அருகில் ரவத்து விட்டு அவன் நகை, அவரனகைப்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த அவள் நகை முைன்ை அவனின்
ரககரளப் பிடித்தாள்.
"தீைா..கபாறிைா?",
"ஆமாம்டி, மாம் கிட்ட ககாஞ்சம் கபச கவண்டிைது
இருக்கு",
என்ை அவனின் ரகரை இறுக பிடித்த தீட்சண்ைா
அவனின் முகத்ரத ஏக்கத்துடன் பார்த்தாள்.
"ககாஞ்ச கநைம் என் கூடகவ இகைன், கைாம்ப
கலான்லிைா இருக்கிை மாதிரி கதாணுது, பிளீஸ்..!",

1912
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ரிசார்ட்டில் இருந்தால் குழந்ரத நிரனப்பு வந்து
அழுதுக் ககாண்கட இருக்கிைாள் என்று இங்கக அரழத்து
வந்தால் இங்ககயும் இப்படி கசய்கிைாகள!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவன் மனரத அவளின் ஏக்க
குைல் அவரன அரசத்ததில் அவன் தன் மனதில் கனன்று
ககாண்டிருந்த ககாபத்துக்கு தற்காலிக அரமதி ககாடுத்து
விட்டு அவள் அருகக படுத்து அவளின் தரலரை
கமன்ரமைாக வருடி ககாடுத்தான். கமௌனமாக அவளின்
முகத்ரதகைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தவள் கண்களில்
நீர் கலங்க ஆைம்பிக்க, அவன் ேூம்கும் என்ை
கண்டிப்புடன் அது அவள் கன்னம் கதாடும் முன்கன
துரடத்தான். அவளின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக
முத்தமிட்டவன், தன் கண்கரள மூடி தூங்கும்மாறு ரசரக
கசய்ை, அவகளா அப்கபா நீயும் தூங்கு என்று ஜாரட
காட்டினாள், உடகன புன்னரக புரிந்த தீைன் தன் கண்கரள
மூட, அரத உணர்ந்த அவளும் கண்கரள மூடினாள்,
அவரள ஆழ்ந்த உைக்கம் ஆக்கிைமிப்பு கசய்ைகவ, சில
கநாடிகள் கழித்து தன்ரன அரணத்துக் உைங்கும் தன்
மரனவிக்காக தூங்குவது கபால் மூடிை தன் கண்கரள

1913
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திைந்த தீைன், அவளின் தூக்கம் கரலைாமல் அவளின்
அரணப்பில் இருந்து ஜாக்கிைரதைாக நகர்ந்தவன், ஒரு
தரலைரணரை எடுத்து அவள் அருகக ரவத்து விட்டு
ஒரு கணம் அவரளப் பார்த்தான். அவள் அருகக
அவளின் ரக அரணப்பில் இருக்கும் அந்த நீல நிை கைடி
கபாம்ரமரையும் அரத அரணத்துக் ககாண்டு இருக்கும்
தன் மரனவிரைப் பார்த்த தீைன் இதழில் புன்னரக
கதான்றிைது.
"இவகள ஒரு குழந்ரத தான், நான் மட்டுகம, என்
அருகாரம மட்டுகம கவண்டும் என்று நிரனக்கும்
குழந்ரத..",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட அவள் கநற்றியில்
கமன்ரமைாக முத்தமிட்டுவிட்டு கபார்ரவ கபார்த்தி விட்டு
அந்த பிைம்மாண்ட கட்டிலில் இருந்து எழுந்தவன், நடக்கும்
கபாது அவனிடம் சில கநாடிகளுக்கு முன் இருந்த
கமன்ரம உணர்வுகள் காணாமல் கபாய் சற்று முன்
அவனுள் இருந்த ககாபத் தீ எரிை ஆைம்பித்ததில் அவன்
முகம் பாரை கபால் இறுகிைது.
கண்கள் சிவந்து , முகம் இறுகி

1914
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முரைத்துக் ககாண்டு புைல் கவகத்தில் வந்து தன்
எதிகை நிற்கும் தன் மகனின் ருத்ை கதாற்ைத்ரதப் பார்த்த
சிவகாமி கதவிக்கு உள்ளுக்குள் கலசாக பைம் பைவிைது.
அரத அவளின் முகத்தில் விைவும் உணர்வுகளிகல கண்டுக்
ககாண்ட ைாகஜந்திை வர்மன் தன் மகரனப் பார்த்தார்.
"வர்மா!!! உன் மாம் எகதா உன் கமல் உள்ள பாசத்தில்
இந்த கைண்டாம் கல்ைாணம் ஏற்பாடு கசய்து விட்டாள்,
அவரள எனக்காக மன்னித்து விகடன்",
அவரின் குைல் சமாதானமாக ககட்டது.
"இது எனக்கும் அவங்களுக்கும் நடுவில் இருக்கும்
பிைச்சரன, நீங்க வைாதீங்க டாட்!!!",
அவனின் "மாம்" என்ை அரழப்பு காணாமல் கபாய்
"அவங்க" என்ை மூன்ைாம் நபரை அரழப்பது கபால
அவன் அரழப்பு மாறி விட்டரத அங்கக இருந்த
இருவைாலும் உணை முடிந்ததில் இருவர் முகத்திலும் கலசாக
அதிர்ச்சி பைவ ஆைம்பித்தது.
"கசால்லுங்க, நீங்க எனக்கு கைண்டாம் கல்ைாணம்
பண்ண ககைளாவில் அைச குடும்பத்தில் நீைஜானு ஒரு கபண்
பார்த்தீங்களா? இவள் தாகன அவ?",

1915
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று தன் ரகயில் இருந்த கசல்கபானில் இருந்த
ஃகபாட்கடா ரவக் காட்டி ககட்டான் தீைன். அரதப் பார்த்த
சிவகாமி கதவி முகம் மாறிைது.
"பதில் கசால்லுங்க!!!!!",
தீைன் குைல் ககாபத்தில் கத்திைதில்
சிவகாமி கதவி தரல கமலும் கீழுமாக ஆமாம் எனும்
பாவரனயில் ஆடிைது. கமலும் அழுத்தமாக கபச
ஆைம்பித்தது.
"ஏன் தீைா! எனக்கு உனக்கு கல்ைாணம் கசய்து
ரவக்கும் உரிரம இல்ரலைா? என் இடத்தில் என்
மனநிரலயில் இருந்து கைாசி, நான் கசய்தது சரி என்கை
கதான்றும்",
"ஓ!!! உங்களுக்கு என் கமல் மகன் என்ை உரிரம
இருக்கிைதால் என்ன கவண்டுமானாலும் கசய்து
விடுவீங்களா? அப்படிகை இருந்தாலும் என்
கபாண்டாட்டிக்கு எது கவண்டுமானாலும் கசய்து விடும்
உரிரமரை உங்களுக்கு ைார் ககாடுத்தது?",
"அவள் என் மகரன எப்படி என்னிடம் இருந்து
பறிக்கலாம்? காதல் என்ைப் கபைரில் உன்ரன வரளத்துப்

1916
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாட்டவள் தாகன அவள்? அவளுக்கு என் மகரன
காதலிக்க, என் மகன் கட்டிை தாலிரை கழுத்தில் சுமக்க
ைார் உரிரம ககாடுத்தது? முதலில்?",
சிவகாமி கதவியின் குைல் உடகன அழுத்தமாக
ஒலித்ததில் தீைன் அதிர்ந்துப் கபானான்.
"ச்கச!!! அதனால் அவள் என்ரன காதலித்து,
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாண்கட ஒகை காைணத்துக்காக
இவகளா சீஃப்பா பிகேவ் பண்ணி இருக்கீங்களா?
உங்களுக்கு அவள் அப்படி என்ன ககாடுரம கசய்தாள்?
எப்கபாதும் அவரள வார்த்ரதைால் ககான்னுது
பத்தாது என்று இப்கபா அவளின் குழந்ரதரையும்
ககான்னுட்டீங்ககள!!!!",
தீைன் குைல் விைக்தியுடன் ஒலித்ததில் அங்கக இருந்த
இருவரின் முகமும் மாறிைது.
"குழந்ரதைா?!!!!!!",
அந்த இருவரின் குைலும் ஒரு கசை ஒலித்ததில் தீைன்
துைைத்துடன் அவர்கள் இருவரும் பார்த்தான்.
"ஓ..உங்களுக்கு கதரிைாது இல்ரலைா? என் தீ ஒன்ரை
மாதம் பிைகனட்டா இருந்தாள், அரத நாங்கள் அந்த

1917
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பார்ட்டி முடிந்து எல்லாருக்கும் பிைஸ் மீட்டில் கசால்லலாம்
என்று நிரனத்து இருந்கதாம், ஆனால்..",
அதற்கு கமல் கசால்ல இைலாது கபாத்கதன்று தளர்ந்து
கபாய் அங்கக இருந்த கஷாபாவில் கலங்கிப் அமர்ந்தான்
தீைன். அவனின் அந்த கதாற்ைத்ரத பார்த்து அவன்
அருகக வந்த ைாகஜந்திை வர்மன் அவன் ரகரை
ஆறுதலாகப் பிடித்தார்.
"வர்மா..!!!",
"அவள் பார்ட்டியில் குடித்த ஜூஸில் ைாகைா
ஆல்கோல் கலந்து இருக்கிைார்கள் டாட், அரத அவள்
குடித்ததால் நாங்க எங்க குழந்ரதரை இழந்து விட்கடாம்,
இது எல்லாத்துக்கும் காைணம் இகதா இவங்க தான் டாட்",
தீைன் ரக சிவகாமி கதவிரை கநாக்கி நீண்டு குற்ைம்
சாட்டிைது.
"என்ன!!!! நானா!!! அவள் கர்ப்பமாக இருந்தாள் என்கை
எனக்கு கதரிைாது, உண்ரம என்னனு முதலில் கதரிந்துக்
ககாண்டு கபசு தீைா!",

1918
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிவகாமி கதவி குைல் ககாபத்துடன் ஒலித்ததில்
ைாகஜந்திை வர்மன் தீைன் ரககரளப் பிடித்துக் ககாண்டு
தன்ரமைான குைலில் கசான்னார்.
"வர்மா!!! என்ரன நம்பு, எங்கள் இருவருக்குகம உன்
மரனவி கர்ப்பமாக இருந்தது கதரிைாது, இப்கபா நீ
கசால்லி தான் கதரியும், அதனால் உன் மாமுக்கும்
அதுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ரல",
அவரின் கபாறுரமைான குைலுக்கு எதிைாக
ஆகவசத்துடனும் ஆத்திைத்துடனும் வந்தது தீைன் குைல்.
"விடுங்க டாட், முதலில் அந்த நீைஜாப் கபண்ரண ைார்
பார்ட்டிக்கு இன்ரவட் பண்ணிைது? எனக்கும் என்
பிசிகனஸ்க்கும் ககாஞ்சம் கூட சம்பந்தம் இல்லாதவள்
அவள், உங்க ரிகலட்டிவ்வும் இல்ரல அவள், இகதா
இவங்க ரிகலட்டிவ்வும் இல்ரல அவள், அப்புைம் எதுக்கு
அவள் பார்ட்டிக்கு வந்தாள்? அவரள ைார் முதலில்
இன்ரவட் பண்ணிைது?"
ககள்வி ககட்டுக் ககாண்டு இருப்பவன் எல்லா பதிலும்
அறிந்து தான் வந்து இருக்கிைான் என்று ைாகஜந்திை
வர்மனுக்கு புரிை அவர் அரமதிைாக அகத கநைத்தில்

1919
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்களில் கலசாக முரளத்து இருந்த ககாபத்துடன் தன்
மரனவிரைப் பார்த்தார்.
"இகதா இவங்க தான் டாட் அவரள இன்ரவட்
பண்ணி இருக்காங்க, அந்த கபண்ரண நான் கல்ைாணம்
கசய்துக் ககாள்கிகைன் என்று கூறி ஏமாற்றி விட்கடனாம்,
அதனால் என்ரன பழிவாங்க நான் குடிக்கும் ட்ரிங்க்கில்
அதிக வீரிைம்முரடை ஆல்கோரல கலந்து இருக்கிைாள்,
அதில் கபாரத தரலக்ககறி நான் கீகழ விழுந்து, உளறி
என்ரன மைந்து நான் ஏதாவது கசய்து விட்டால் அரத
ரவத்து என்ரன மீடிைா நியூஸ் கபப்பர் என்று என்
புகரழயும் என் கபரையும் ககவலப்படுத்தலாம் என்று
நிரனத்து இருக்கிைாள், அதனால் சமைம் பார்த்து அந்த
ஜூஸில் அப்படி கலந்து இருக்கிைாள், ஆனால் அரத
குடிக்கப் கபான என்னிடம் இருந்து ைதார்த்தமாக என் தீ
வாங்கி குடித்து விட்டாள் டாட்",
"நீ எப்கபா வர்மா அந்த கபண்ரண திருமணம்
கசய்துக் ககாள்கிகைன் என்று ஏமாற்றின?",
ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் விைப்பாக ஒலித்தது.

1920
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அங்கக தான் இகதா இவங்ககளாட கவரல இருக்கு
டாட், எப்கபா எனக்கு கல்ைாணம் ஆனகதா அப்கபாதில்
இருந்து இவங்க அந்த ககைள அைச குடும்பத்திடம் எனக்கு
கைண்டாம் கல்ைாணம் பற்றி கபசி இருக்காங்க, அது
மட்டும் இல்லாது அந்த கபண்ணிடம் என்ரனப் பற்றி
கசால்லி அவள் மனதில் நிரைைகவ ஆரசரை மூட்டி
இருக்காங்க டாட், இப்கபா இந்த பார்ட்டிக்கு கூட இவங்க
இன்ரவட் பண்ணினது எனக்கு அறிமுகப் படுத்தலாம்
என்று தான், நடுவில் தாத்தா பாட்டி தரலயீட்டால் இந்த
இைண்டாம் கல்ைாணம் கபச்சு நிறுத்தப் பட்டதுக்கு
அப்புைமும் இவங்க அந்த கபாண்ணு கூடப் கபசி
இருக்காங்க டாட், என் மகன் நான் கசான்னால் நிச்சைம்
ககட்பான், என் மகன் திருமணம் எனும் சடங்ரக
மதிப்பவன், நீ அவனின் மரனவிைாகி விட்டால் கவறு வழி
இல்லாமல் உன்கனாடு வாழ ஆைம்பித்து விடுவான், அதற்கு
நான் உத்திைவாதம் தருகிகைன், அவன் உனக்கு தான், நீ
தான் என் அைண்மரனயின் ைாணினு, என்கைல்லாம்
கசால்லி கசால்லிகை அவள் மனதில் என் கமல்
எண்ணத்ரத வைவரழத்து விட்டுட்டாங்க டாட், நானும்

1921
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீயும் சிைந்த தம்பதி அவார்ட் வாங்கிைதும், என் தீரை

அவதூைா கபசின கதஜா ஸ்ரீரை நான் தண்டித்த விதமும்

அந்த கபண்ணுக்கு இவன் இவரள பிரிைகவ மாட்டான்
என்ை எண்ணம் வந்ததால் தான் அவள் என் கமல ககாபம்
ககாண்டு இப்படி கசய்து விட்டாளாம், இரத எல்லாம்
அவகள என்னிடம் கசால்லி விட்டாள்",
"அவளுக்கு நான் வாக்கு ககாடுத்தது உண்ரம தான்,
ஆனால் அவள் தான் அப்படி கசய்தாள் என்பதற்கு என்ன
ஆதாைம்?, ஏன் நீ அவமானப் படுத்திை அந்த நடிரக கூட
கசய்து இருக்கலாம் அல்லவா?
சிவகாமி கதவி ககட்டதில் தீைன் முகம் இறுகிைது.
உடகன தன் கசல்கபானில் இருந்த வீடிகைாரவ
காட்டினான். அதில் அந்த நீைஜா எனும் கபண் இரு ஜுஸ்
கிளாஸ்களில் எகதா ஒரு திைவத்ரத கலப்பதும் அரதத்
கதாடர்ந்து தீைன் அரழத்த கபைரிடம் ககாடுப்பதும்,
அவர்கள் இருவரையும் அந்த கிளாஸ்கள் கசன்ைரடந்த
உடன் அதில் ஒன்ரை மட்டும் தீைன் எடுப்பரதயும்,
ஆனால் அரத பிடுங்கி தீட்சண்ைா சிரித்துக் ககாண்கட
குடிப்பரதக் கண்டு, அந்த கபண், ச்கச என்று தன் ரகரை
1922
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதால்விைாக குத்திக் ககாள்வகதாடு அந்த வீடிகைா
முடிவரடந்தது.
தன் கசல்கபாரன நிறுத்திைவன், சிவகாமி கதவிரைப்
பார்த்தான்.
"அந்த மாதுரிைால் அந்த பார்ட்டியில் எகதா நடக்கப்
கபாகிைது என்று எனக்கு முன்னகை கதரியும், அவள் அந்த

நடிரக கதஜா ஸ்ரீரை பகரடக் காைாக பைன்படுத்த

நிரனத்தாள் என்று அந்த கதஜா ஸ்ரீயும் அவள்

புருஷனுகம எனக்கு பார்ட்டி நடக்க ஆைம்பிக்கும் கபாகத
என்னிடம் கசால்லி விட்டார்கள், கசா இது மாதுரியின்

கவரலகைா, அந்த கதஜா ஸ்ரீயின் கவரலகைா இல்ரல

என்று எனக்கு நல்லாகவ கதரியும், உங்க கிட்ட இருந்து
இப்படி ஒரு கசைரல நான் எதிர்ப்பார்க்கரல"
என்ை தீைரன இரடமறித்தாள் சிவகாமி கதவி.
"நான் அந்த கபண்ரண அரழத்தது கபசிைது எல்லாம்
உண்ரம தான், ஆனால் இந்த குழந்ரத விஷைம் நீ
கசால்லி தான் எனக்கக கதரியும், நான் அவரள
பார்ட்டிக்கு அரழத்தது உண்ரமயில் உன்ரன அறிமுகப்

1923
 ஹரிணி அரவிந்தன்
படுத்தி ரவக்க தான், ஆனால் அவள் மனதில் இப்படி ஒரு
எண்ணம் எழுந்தது இப்படி நடந்தது எதுவுகம எனக்கு
கதரிைாது தீைா"
"இவகளா விஷைங்கரள கதரிந்தவனுக்கு அது
கதரிைாதா? இந்த ஜுஸ் விஷைம் உங்களுக்கு கதரிைாது,
அதுக்கும் உங்களுக்கும் எந்த கதாடர்பும் இல்ரலனு
எனக்கு நல்லாகவ கதரியும், ஆனால் இது எல்லாத்துக்கும்
ைார் காைணம், நீங்க தாகன? நீங்க மட்டும் தான் காைணம்!
நீங்க அவரள அங்கு அரழக்காமல் இருந்திருந்தால்
இவகளா நடந்து இருக்காது, உங்களால் என் தீ அவளின்
குழந்ரதரை இழந்து விட்டு நிற்கிைாள்"
"இந்த காஞ்சிப்புைம் அைண்மரனயின் வாரிரச சுமக்க
கூட ஒரு தகுதி கவண்டும், அந்த தகுதி உன் மரனவிக்கக
கடவுள் ககாடுக்க வில்ரல கபால, அதான் ககாடுத்து
எடுத்துக் ககாண்டான் கபால, எனக்கும் என்
குடும்பத்துக்கும் சரி சமம் இல்லாதவள் இைத்தத்தில் உன்
இைத்தம் கலந்து வாரிசு உருவாகி விட்டால் மட்டும்
அவளின் கவரலக்காைத் தகுதி ைாஜ வம்சத்திற்கு மாறி
விடுமா என்ன?",

1924
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிவகாமி கதவி சடாகைன்று கசால்லி விட்டாள்.
"நிறுத்துங்க..!!!!",
தீைன் குைல் ககாபத்தில் ஒலித்தது.அவன்
முகம் அடங்காத சினத்தில் இருப்பரத அவனது
சிவந்த இைத்த நிைக் கண்கள் உறுதிப் படுத்தின. ககாபத்தில்
அவன் பற்கரள கடித்தான்.
"நானும் கைாம்ப கபாறுரமைா உங்க கமல் உள்ள
மரிைாரதக்காக அரமதிைா என்ரனக் கட்டுப்படுத்தி
நின்றுக் ககாண்டு இருக்ககன், கைாம்ப அதிகமா கபசுறீங்க,
அவள் கமல் உங்களுக்கு ஏன் அத்தரன கவறுப்பு?
முதலில் அவரளப் பற்றி என்ன கதரியும் உங்களுக்கு?
அவள் குடும்பத்திடமும் எல்லா வசதிகளும் இருந்து தான்
பின் அவங்க ஏரழைாக ஆனாங்க, அவங்களிடம் பணம்
இல்லாமல் இருக்கலாம், ஆனால் குணத்தில் அவங்க
நம்மரள விட ஆயிைம் மடங்கு ககாடீஸ்வைங்க, அவள்
இந்த அைண்மரனயில் காகலடுத்து ரவத்ததில் இருந்து
நீங்க அவரள நடத்திை விதமும் கபசிை கபச்சுக்களும்
எனக்கு கதரிைாது என்று நிரனத்ததீங்களா? உங்களுக்கும்
எனக்கும் உள்ள உைவின் சுமூகம் ககட்டு விடக் கூடாதுனு

1925
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிரனத்துக் ககாண்டு என் கபாண்டாட்டி எரதயும்
என்னிடம் கசால்லிைது இல்ரல, ஆனால் உங்களுக்கு
மட்டும் தான் இந்த அைண்மரனயில் உளவு கசால்லும்
ஆட்கள் இருக்கிைாங்களா? இது எல்லாம் கதரிந்தும் நான்
ஏன் கதரியுமா உங்கரள ஒரு வார்த்ரத கூட ககட்காமல்
இருந்கதன்? காைணம் உங்கள் கமல் நான் ரவத்து இருந்த
மரிைாரத, உங்களுக்கு என் கமல் அளவுக்கு அதிகமாக
பாசமும் உரிரம உணர்வும் உண்டு, அதனால் தான் இந்த
திடீர் கல்ைாணத்ரத உங்களால் ஏற்றுக் ககாள்ள முடிைாது
அந்த ஆதங்கத்தில் என் தீரை அப்படி நடத்துறீங்க,
குழந்ரத ஒன்று பிைந்தால் மாம் சரிைாகி விடுவாங்க என்று
தான் நான் நிரனத்கதன், ஆனால் இப்கபாது தான் எனக்கு
கதரிகிைது உங்கள் மனரதப் பற்றி",
"ஏன் டாட்! நீங்களும் என்னிடம் இந்த இைண்டாம்
கல்ைாணம் விஷைத்ரத கசால்ல மைந்துட்டீங்கல?",
என்ைவரன கநாக்கி ைாகஜந்திை வர்மன்,
"இல்ரல தீைா, உங்க கைண்டு கபர் சந்கதாஷம் ககடக்
கூடாதுனு தான்..",

1926
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று இழுத்தவரைப் பார்த்த தீைன் கவதரனயுடன்
சிரித்தான்.
"இப்கபா நாங்க கைண்டு கபரும் கைாம்ப சந்கதாஷமா
இருக்ககாமா டாட்? உன்னால் தான் என் குழந்ரதரை நான்
இழந்கதன், எங்கக என் குழந்ரதனு என் சட்ரடரை
பிடித்து ககள்வி ககட்கிைா? அந்த ககள்விக்கு நான் என்ன
பதில் கசால்ல?",
அரதக் ககட்ட ைாகஜந்திை வர்மன் முகம்
வருத்தத்துடன் தரல குனிந்தது.
"அவள் என்ரன காதலித்தரத தவிை என்ன தவறு
கசய்தாள்? இத்தரனக்கும் அவரள நான் ைகசிை
கல்ைாணத்துக்கு கூட அரழத்கதன், ஆனால் அவள்
அதற்கு மறுத்து விட்டாள், இத்தரனக்கும் அவள் என்ரன
விட்டு ஒதுங்கி தான் கபானாள், நான் தான் அவரள
கடற்கரையில் சந்தித்து அது கசய்திைாக வந்து, மனம்
கவறுத்த சாக கசன்ைவரள நான் தான் கழுத்தில் தாலி
கட்டி என் மரனவிைாக்கி ககாண்கடன், அவள் இைந்து
இருந்தால் கூட நிம்மதிைாக இைந்திருப்பாள், அவரள
தினமும் உங்க கபச்சால் உயிகைாடு ககான்று, அவளுக்கு

1927
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குழந்ரதரை ககாடுத்து, அரதப் பறித்து கிட்டத்தட்ட ஒரு
நரட பிணமா இப்கபா ஆகிட்டாள்",
"இரத எல்லாம் உன்ரன காதலிக்கும் கபாது கைாசித்து
இருக்க கவண்டும், தன் நிரல மைந்து தான் இருக்கும்
இடம் மைந்து தன் ஸ்கடட்டஸ்க்கு மீறி ஆரசப் பட்டால்
இப்படி தான் நடக்கும்",
சிவகாமி கதவி கசால்ல,
"ஏய்..!!! வாரை மூடு..!!!!",
அதுவரை இருந்த வருத்தம் மாறி, ககாபத்துடன் முகம்
இறுக ைாகஜந்திை வர்மன் ரக சிவகாமி கதவிரை ஓங்கிைது.
அரதக் கண்டு சிவகாமி கதவி முகம் மாறிைது.
"ஸ்கடட்டஸ்!!!! ஸ்கடட்டஸ்!!! அவள் என் காதல்
மரனவிைாக என் குழந்ரதரை சுமக்க உங்களுரடை இந்த
ஸ்கடட்டஸ் தான் தரடைா இருக்குனா எனக்கு
அப்படிப்பட்ட ஸ்கடட்ஸ்கச கவண்டாம், இந்த
அைண்மரனயின் ைாஜா என்ை பட்டமும் கவண்டாம்,
எனக்கு என் கசாந்த முைற்சியில் ஆைம்பித்த பிசிகனஸ்
இருக்கு, பாரின் கபாய் படித்து வாங்கிைப் பட்டம் இருக்கு,
இது எல்லாத்ரதயும் விட என் கமல் உண்ரமைான

1928
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அன்பும் காதலும் காட்ட என் தீ இருக்கிைாள், இனி என்
வாழ்க்ரகக்கு இதுப் கபாதும். கபாதும்!!!! நான் உங்க
மகனா வாழ்ந்த இந்த அைண்மரன வாழ்க்ரக, இனி என்
மரனவிக்கு சிைந்த கணவனாக நான் வாழப் கபாகைன்.
எனக்கு இந்த கசாத்து, சுகம் எதுவும் கவண்டாம், இந்த
அைண்மரனயின் இரளை ைாஜா பட்டமும் கவண்டாம்,
எல்லாத்ரதயும் நீங்ககள ரவத்துக் ககாள்ளுங்க, எனக்கும்
என் மரனவிக்கும் நிம்மதிைான வாழ்க்ரக கவண்டும்,
அரத கதடி நானும் அவளும் கபாகைாம், கபாதும் அவள்
என்ரனக் கல்ைாணம் கசய்து ககாண்டு இங்கக பட்ட
கஷ்டங்கள். உங்க ஸ்கடட்ஸ், ைாஜ பைம்பரை, அந்தஸ்து
எல்லாத்ரதயும் நீங்ககள ரவத்துக் ககாள்ளுங்க!!,
இந்தாங்க!!!",
என்ைவன் ஆகவசத்துடன் தன் ரகயில் இருந்த அந்த
அைண்மரனயின் வாரிசு என்பரத உணர்த்தும் வரகயில்
கபாட்டு இருந்த அந்த ரவைக் கற்கள் பதிக்கப்பட்டிருந்த
அந்த காப்ரப கழட்டி விட்டு எறிந்தான். அது கிளிங் என்ை
சப்தத்துடன் அந்த கிைாரனட் தரையில் விழுந்து சிவகாமி
கதவியின் கால்கரள கநாக்கி உருண்டு ஓடி நின்ைது.

1929
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவர்கரள திரும்பிக் கூடப் பாைாது அந்த அரையின்
வாயிரல கநாக்கி ஆகவசம் குரைைாது கசன்ைவன் அங்கக
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தவரைப் பார்த்து அப்படிகை
சிரலப் கபால் நின்ைான்.

1930
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 122
"யார் எதிபர இருந்தாலும்
அவளுக்காக என் காதல் பைாரில்
வாபைந்தி நிற்பைன்..
என் காதல்காரியின்
முகத்தில் புன்னபக காை.
இவன் கமாத்த காதபையும்
அவள் காைடியில் ேமர்பிப்பைன்..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் விருப்ைங்களில் வாழும் இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

"பாட்டி!!!! நீங்க கைண்டு நாளுக்கு அப்புைம் தான்

வகைனு கசான்னீங்க? என்ன இப்கபா வந்து..",

அதுவரை தான் ககாண்டு இருந்த ஆகவசம் எல்லாம்
காணாமல் கபாய் தீைன் அதற்கு கமல் கபச கபச்சு
இல்லாமல் தடுமாை, அவரனகைப் பார்த்துக் ககாண்டு
அரமதிைாக நின்றுக் ககாண்டு இருந்தார் பத்மஜா கதவி.

1931
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீ அவ்களா கபசிைதுக்கு அப்புைமும் என்னால்
அங்கக இருக்க முடிைரல தீைா, நீ எப்படியும் உண்ரமரை
கண்டு பிடித்து விடுவனு எனக்கு கதரியும், அதுவும் நடு
ைாத்திரி நீ எனக்கு கபான் பண்ணி இந்த கைண்டாம்
கல்ைாணம் விஷைம் பற்றி ககட்டதில் எனக்கு உறுதிைாகி
விட்டது, அதனால் தான் ஏதாவது கமாசமான முடிவுகள்
எடுப்பதற்குள் நள்ளிைகவ உன் தாத்தாரவ அங்கக விட்டு
விட்டு திருச்சியில் பிரளட்ரட பிடித்து காரலயில் இங்கக
வந்து விட்கடன், நான் நிரனப்பது கபால் தான் நீயும்
முடிவு எடுத்து இருக்கிைாய்",
"பாட்டி!!! உங்களுக்கக கதரியும்! என் தீ என்ரன
எவ்களா காதலிக்கிைாள் என்று, இந்த கைண்டாம் கல்ைாணம்
விஷைம் கதரிந்து அவள் மனம் என்னப் பாடுபட்டு
இருக்கும்? இது எல்லாத்துக்கும் காைணம் இகதா இவங்க
மட்டும் தான் பாட்டி",
"தீைா!! அரமதிைா இரு, கதவி உன்கனாட மாம், அரத
மைந்து விடாகத",
பத்மஜா கதவியின் குைல் கட்டரளைாக ஒலித்தது.
"மாமா?",

1932
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று ககட்டு விட்டு உைக்க சிரித்தான் தீைன். அவனின்
அந்த சிரிப்பில் சிவகாமி கதவி, ைாகஜந்திை வர்மன்
இருவரும் பைந்து தான் கபானார்கள்.
"இவங்க என்கனாட மாம்ங்கிை தகுதி இழந்து கைாம்ப
கநைம் ஆகுது",
"தீைா..!!!!!!!!!",
சிவகாமி கதவியின் அதிர்ச்சி குைல் அந்த அரையின்
சுவரில் கமாதி எதிகைாலித்ததில் தீைன் முகத்தில் எந்த
சலனமும் இல்ரல.
"வர்மா!!! அவள் உன் கமல் உள்ள பாசத்தில்
இைண்டாம் கல்ைாணம் ஏற்பாடு கசய்து விட்டாள், அதற்காக
இவ்வளவு கபரிை தண்டரன கவண்டாம்!!",
ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் தன் மகனின் ருத்ை
கதாற்ைத்ரத கண்டு தன்ரமைாக கவண்டிைது.
"என் முடிவில் எந்த மாற்ைமும் இல்ரல டாட், இவங்க
நடந்துக் ககாண்ட எல்லாத்ரதயும் என் கமல் ககாண்ட
காதலுக்காக தான் கபாறுத்துக் ககாண்டாள் என் தீ, அவள்
என் கமல் ககாண்ட காதல் எப்படி அவளுக்கக கஷ்டமா
மாறினகதா அகதப் கபால் இவங்க என் கமல் ரவத்து

1933
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்கும் பாசகம இவங்களுக்கு நான் ககாடுக்கப் கபாகும்
தண்டரன, புரிைரலைா?
இனி இவங்க எனக்கு மாமும் இல்ரல, நான்
இவங்களுக்கு மகனும் இல்ரல, என் தீயின் மகரள
அவளிடம் இருந்து பிரித்ததற்கு இவங்க தான் முக்கிை
காைணம், அதற்கு தண்டரனைா அவங்க மகன் இனி
அவங்கரள அம்மானு கூப்பிட மாட்டான்",
தீைன் குைல் அழுத்தமாக ஒலித்ததில்
அதிர்ந்துப் கபான முகத்துடன் சிவகாமி கதவி தீைன்
அருகக வந்தார்.
"தீைா!!!! இதற்கு கபசாமல் என்ரன ககான்று
இருக்கலாகம!!! இதுப் கபான்ை வார்த்ரதகள் கபசி என்ரன
உயிகைாடு ககால்லாகத",
சிவகாமி கதவியின் முகத்தில் இருந்த வருத்தத்தில்
தீைன் மனம் உள்ளுக்குள் கவதரன அரடந்தாலும் அரத
கவளிகைக் காட்டிக் ககாள்ளாது தீைன் அரமதிைாக
நின்ைான்.
"உங்களுக்கு வார்த்ரதைால் கூட உங்க மகரன பிரிை
முடிைரலல, ஆனால் இந்த ககாடுரமரை என் தீ கநரில்

1934
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அனுபவித்து இருக்கிைாள், அவளுக்கு எப்படி
இருந்திருக்கும்?",
எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு ககட்ட தீைன் கண்களில்
துைைம் இருந்தது.
"எனக்கு கதரிைாது தீைா, அந்த நீைஜா கசய்ததற்கு
என்ரன ஏன் தண்டிக்கிை? நீ மாம்னு கூப்பிட்டாமல்
உன்ரன பிரிந்து என்னாலும் உன் டாட்டாலும் இருக்க
முடியுமா?",
சிவகாமி கதவி குைல் தழதழப்புடன்
ககட்டது. பத்மஜா கதவிக்கு தன் மருமகளின் நிரலரை
தன் கண் ககாண்டுப் பார்க்க முடிைவில்ரல.
"கதவி அரமதிைாக இரு..நான் தீைனிடம் கபசிக்
ககாள்கிகைன்"
என்ைவர் தீைரனப் பார்த்தார். அந்த பார்ரவயில்
கண்டிப்பு நிரைந்து இருந்தது.
"தீைா..உன் அம்மாரவ மன்னித்து விட்டு அவரள
முதலில் உன் அம்மாவாக ஏற்றுக் ககாள்",
கண்டிப்புடன் அழுத்தமாக ஒலித்த தன் பாட்டியின்
குைலில் நிமிர்ந்து அதிர்வுடன் அவரைப் பார்த்தான்.

1935
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"பாட்டி..!!! அவங்களால் என் கபாண்டாட்டி அங்கக
அவளுரடை குழந்ரதயிரன இழந்து பித்து பிடித்தது
கபால் இருக்கிைாள்",
"எனக்கு புரியுது தீைா, நானும் உன் தாத்தாவும்
உயிகைாடு இருக்கும் வரை இந்த அைண்மரனயில் பிரிவு
எனும் கபச்சுக்கக இடம் இருக்க கூடாது என்று நாங்க
நிரனக்கிகைாம், பிரிந்து எல்லாத்ரதயும் துைந்து கபாய்
எங்கரள தண்டித்து விடாகத தீைா, இந்த வம்சத்தின் ஒகை
கபைன் நீ, நீ இந்த அைண்மரன விட்டு கவளிகைறும் முடிவு
உன் அம்மாரவ மட்டும் இல்ரல, என்ரனயும் உன்
தாத்தரவயும் தான் உயிகைாடு ககான்று விடும், எங்கள்
எல்லாரையும் ககான்று நரட பிணமாக ஆக்கிவிட்டு
கபாறிைா? அப்படி என்ைால் தாைாளமா கபா",
என்ை பத்மஜா கதவியின் முகம் எங்ககா கவறித்தது.
"பாட்டி..நீங்க என் பக்க..",
என்று சமாதானமாக கபச ஆைம்பித்த தீைன் கபச்ரச
ககட்க விரும் பாது பத்மஜா கதவியின் கண்கள் எங்ககா
கவறித்துக் ககாண்டிருந்தில் தீைன் முகம் மாறிைது.

1936
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இது என்ன மாதிரிைான நிரல! பாசத்தாகல இவங்க
கவலி கபாட்டு என்ரன நிறுத்துகிைாங்க!!",
என்று சலிப்பு அவன் மனதில் ஏற்பட்டது, பிைகு
ஆழ்ந்த கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டபடி தன் பாட்டியின்
முகத்ரத தன் பக்கம் திருப்பினான் தீைன்.
"ஓகக பாட்டி! நான் இங்க இருந்து கபாகல, பாட்டி
நீங்க இருக்கும் வரை மட்டும் இல்ரல உங்களுக்கு
அப்புைமும் இந்த அைண்மரனயில் நீங்க ஒற்றுரம என்றும்
நிரலக்கும், அதுக்கு நான் உத்திைவாதம் தகைன்,
இவங்கரள என்னால் அம்மாவா ஏத்துக்க மாட்கடன்",
"தீைா!! கவண்டாம் தீைா!! மாதா, பிதா, குரு, கதய்வம்னு
கதய்வத்ரதகை நாலாவதா தான் கசால்லி இருக்காங்க,
அப்படிப்பட்ட தாய் மனம் கவதும்பி நிற்க நீ எப்படி
சந்கதாஷமா இருக்க முடியும்? அவள் வயிற்றில் நீ பத்து
மாதம் இருந்திருக்கிைாய், அதற்காக வாது அவரள உன்
அம்மா என்று கூப்பிடு, அவள் கசய்த கவரல மன்னிக்க
முடிைாதது தான், அதற்கு என்ன கசய்ை கவண்டுகமா
அரத நான் கசய்கிகைன்",

1937
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பத்மஜா கதவி குைல் அழுத்தமாக ஒலித்ததில், தீைன்
தன் கண்கரள ஒரு கணம் மூடித் திைந்து, பத்மஜா
கதவியின் முகத்ரதப் பார்த்தான்.
"நான் இவங்கரள என் அம்மாவாக மதிக்க கவண்டும்
என்ைால் எனக்கு இந்த அைண்மரனயில் என்ன மதிப்பு,
மரிைாரத ககாடுக்கிைாங்ககளா, அகத மரிைாரத என்
தீக்கும் ககாடுக்க கவண்டும், அவள் இந்த அைண்மரனயில்
நான் இல்லாத ப் கபாதும் ரதரிைமாக எந்த வித
தைக்கமும் இல்லாமல் வைணும், அது மட்டும் இன்றி
அவளின் குடும்ப உறுப்பினர்கள் இங்கக வந்து கபாகணும்",
தீைன் இறுதிைாக கசான்னதில் திரகப்பு ககாண்டு
பத்மஜா கதவி தீைன் முகம் பார்த்தாள்.
"தீைா! இந்த அைண்மரனயில் சரிக்கு சமமாக
இல்லாதவர்கரள வாசகலாடு அனுப்பி ரவக்கும் பழக்கம்
இருப்பது உனக்கு கதரியும் தாகன? அது அைண்மரனயின்
விதி, நம் முன்கனார்கள் கரடப்பிடித்த விதி, அரத
என்னாகல மாற்ை முடிைாது, அதனால் உன் இந்த
ககாரிக்ரக மட்டும் என்னால் நிரைகவற்ை முடிைாது",

1938
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவர் தீைன் முகத்தில் நிலவும் உணர்வுகரளப்
பார்த்தார்.
"உன் மனது என்ன கைாசிக்குது னு
எனக்கு கதரியும் தீைா, அவங்க நிச்சைம் ஒத்துக்
ககாள்ள மாட்டாங்க, நான் ஏற்கனகவ அவங்க கிட்ட கபாய்
கபசி பார்த்து விட்கடன்",
என்ை பத்மஜா கதவி தான் திவாகரை சந்திக்க
கசன்ைரத சுருக்கமாக கசான்னார். அரதக் ககட்ட அங்கக
இருந்த அரனவரின் முகமும் விைப்பு பைவிைது.
"தீைா!!!! அந்த ஒன்ரை தவிை நீ ககட்ட எல்லாத்ரதயும்
நான் தருகிகைன், இப்கபாதாவது உன் அம்மாரவ நீ
அம்மா என்று ஏற்றுக் ககாள்வாைா?",
அதற்கு தீைன் இறுகிைப்படி.தன் தரலரை ஆட்டினான்.
அரதப் பார்த்து திருப்திைாக புன்னரக கசய்த பத்மஜா
கதவி தன் மருமகரள கண்டிப்பாக பார்த்தார்.
"கதவி, உன்ரனயும் உன் மகரனயும் கசர்த்து ரவத்து
விட்கடன், இந்த ைாஜ வம்சத்தின் மருமகளாக என்
மாமிைாருக்கு நான் ககாடுத்த வாக்கான இந்த
அைண்மரனயின் ஒற்றுரமரை காப்பாற்றி விட்கடன்,

1939
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆனால் நான் இன்னும் உன் மாமிைைாக இந்த
அைண்மரனயின் கபரிை ைாணிைாக
இன்னும் எந்த முடிவும் எடுக்கவில்ரல அல்லவா?
அரத இப்கபா கசால்கிகைன் ககட்டுக் ககாள், இந்த
இைண்டாம் கல்ைாணம் விஷைத்தில் நான் உன்ரன
கமனகிட்டு இங்கக வந்து எச்சரித்தும் நீ என்ரன மீறி
மீண்டும் அந்த கபண்ணிடம் கபசி இருக்கிைாய் இல்ரல? நீ
கபசிைதால் தால் ஒரு தவறும் கசய்ைாத அந்த குழந்ரத
இன்னக்கி கரலந்துட்டு, கபாதும் உன் ரகயில் இருந்த
அதிகாைம் எல்லாம், இனி உனக்கு இந்த அைண்மரனயின்
ைாணி என்ை பட்டம் கிரடைாது, இந்த அைண்மரனயின்
ஒரு கசங்கரல கூட நகர்த்தி ரவக்க உனக்கு உரிரம
கிரடைாது, நீ இனி கவறும் அைண்மரனயின் மருமகள்,
என் மகனுக்கு மரனவி மட்டும் தான், இனி உனக்கு எந்த
அதிகாைமும் இங்கக கிரடைாது, இந்த அைண்மரனயின்
பூரஜைரை சாவி, கஜானா சாவி, பட்டைம் எல்லாத்ரதயும்
எடுத்து என்னிடம் ககாடு, இனி அதுக்கு எல்லாம்
கசாந்தமானவள் அந்த தீட்சு மட்டும் தான், நீ மருமகளா
இங்கக வந்தப் கபாது இரத எல்லாம் உனக்கு நான்

1940
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாடுத்கதன், இப்கபா உனக்கு ஒரு மருமகள் வந்து
விட்டாள் அல்லவா? இன்னும் எதற்கு இந்த பதவி, பட்டம்
எல்லாம் உனக்கு? இனி ைாகஜந்திை வர்மன் மரனவி
சிவகாமி கதவி மட்டும் தான், அப்படி இருந்தால் நீ இந்த
அைண்மரனயில் இருக்கலாம், இல்ரல என்ைால் இப்கபாகத
ரமசூருக்கு கபட்டிரை கட்டி விட்டு புைப்படு, உன்
அண்ணன்ங்களிடம் நான் கபசிக் ககாள்கிகைன், ஹ்ம்ம்!!!
என்ன என் முகத்ரதகைப் பார்த்துக் ககாண்கட நிக்கிை?
கபா கபாய் ஏதாவது ஒரு முடிவு எடு, சாவிைா? இல்ரல
கபாட்டிைா?"
என்று கர்ஜித்த பத்மஜா கதவியின் ககாபத் கதாற்ைத்தில்
தீைகன பைந்து தான் கபானான்.
அந்த அரையின் சன்னல் அருகக நின்றுக் ககாண்டு
தூைத்தில் கதரிந்த அைண்மரன கதாட்டத்தில் உள்ள
மைத்தில் அமர்ந்து இருந்த ஒரு கிளி குடும்பத்ரத
ஏக்கத்துடன் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. அவளுக்கும் இந்கநைம்
இகதா இந்த கிளிக் குடும்பம் கபால் ஒரு அழகான
குடும்பம் இருந்திருக்க கவண்டும், அவள், தீைன்,
அவர்களின் காதல் சாட்சிைாக அந்த அழகான குழந்ரத

1941
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று இருந்திருக்க கவண்டிைது, ஆனால் விதி? அரத
எண்ணிை தீட்சண்ைா திரும்பி கட்டிலில் கிடக்கும் அவளின்
அந்த கவளிர் நீல நிை கைடி கபாம்ரமரை ஏக்கத்துடன்
பார்த்தாள், அவளது கண்களில் இருந்து நீர் வழிந்தது.
"தீட்சு..!!!",
அந்த அரையின் உள்கள அவரள அரழத்துக்
ககாண்டு வந்த பத்மஜா கதவியின் குைரலக் ககட்டு,
"பாட்டி..!!!",
தீட்சண்ைா ஓடிச் கசன்று அவரை அரணத்துக்
ககாண்டாள். அங்கக இருவரின் கண்களும் கலங்க
ஆைம்பித்தது.

1942
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 123
"தூரம் நின்று என்னில் தீ
மூட்டாபதடி..
உன்னால் என்னுள்
கனன்று ககாண்டிருக்கும்
காதல் தீ பமாகத்
தீயாக மாறி என்பன வபதக்கிைதடி..
என் காதல் ராட்ேசி..!!!
உன் மூச்சுக் காற்பை என்..
சுவாேமாக்கி உனக்குள்
புபதயும் காதல்
நிபைந்த இரவுகபை
எதிர்ப்ைார்க்கும்..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் ஆபேகளில் வாழும் இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

"பாட்டி..!!!!",

1943
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்றுக் கதறிை தீட்சண்ைாரவ ஆறுதலாக அரணத்துக்
ககாண்டார் பத்மஜா கதவி.
"அழக்கூடாது, எல்லாம் சரிைாகிவிடும்.., அழக் கூடாது
தீட்சு",
என்று அவளின் தரலக் ககாதி கசால்லிக் ககாண்டு
இருந்த பத்மஜா கதவியின் முகத்தில் துைைம் இருந்தது.
"நான் அன்ரனக்கக உங்க கிட்ட கசான்னல பாட்டி!
ஏன் பாட்டி எனக்கு உங்க கபைன் சம்பந்தப் பட்ட எதுவும்
சீக்கிைம் கிரடக்க மாட்டுது? நான் இந்த குழந்ரதக்கு
ஆரசப்பட்டது தப்பா பாட்டி?, நாகன என் குழந்ரதரை
ககான்னுட்கடன்!!! ககான்னுட்கடன்!!!!, அய்கைா!! அந்த
ஜூரஸ நான் குடித்து இருக்கக் கூடாது பாட்டி",
என்று தன் முகத்தில் அரைந்து ககாண்டு அழுத
தீட்சண்ைாவின் துைைம் கபாறுக்க முடிைாமல் அவளின்
ரகரை பிடித்து நிறுத்தி அவரள அரணத்துக் ககாண்டார்,
அவளின் அந்த துைை நிரல காண சகிைாது குற்ை
உணர்வுடன் அந்த இடத்ரத விட்டு நகை முைன்ை தீைரன
கண்டிப்புடன் பார்த்து நிறுத்தினார் பத்மஜா கதவி.

1944
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சு, இதில் தீைன் தப்பு எதுவும் இல்ரலம்மா! இப்படி
நடக்குனு அவனுக்கு மட்டும் இல்ரல ைாருக்குகம
கதரிைாது..",
"எனக்கு கதரியும் பாட்டி, ஆனால் நான் அப்பகவ
ரிசார்ட்க்கு அங்கக கூப்பிட்டன்ல, அப்பகவ இவர் வந்து
இருந்தால் இந்கநைம் என் குழந்ரத உயிகைாடு இருக்கும்
பாட்டி",
என்ைவள் தூைத்தில் கதரியும் மகிழ மைத்தின் மீது
அமர்ந்து இருந்த ஒற்ரை காகத்ரத கவறித்தாள்.
"அம்மா தீட்சு, விதியின் ரகயில் இங்கக எல்லாருகம
கபாம்ரம தான், இப்படி நடக்கும் என்று முன்னகை கதரிந்து
இருந்தால் ஏன் உன் புருஷன் உன்ரன அங்கக அரழத்துப்
கபாக கபாகிைான்?, உன்ரன விட அவன் குற்ை உணர்வில்
இருக்கான்ம்மா, அவன் அங்கக உனக்காக தன் அம்மா,
அப்பாரவ, இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாஜா
பட்டத்ரத துைந்து நீ தான் கவண்டும்னு வந்து இருக்கான்,
உன் உணர்வுகள், ககள்விகள் எல்லாம் நிைாைமானது தான்,
அதுக்காக அவரன தண்டித்து விடாகதம்மா! உங்க கைண்டு

1945
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபர் மனதுக்கு நிச்சைம் குழந்ரத சீக்கிைம் வைப் கபாகுது
பாரு",
அவரள கதற்றினார் பத்மஜா கதவி. கண்கரள
துரடத்துக் ககாண்ட தீட்சண்ைா, அவசை அவசைமாக
எழுந்து வினவினாள்.
"பாட்டி எப்கபா வந்தீங்க! சாரி பாட்டி என் கவரலயில்
உங்கரள வைகவற்ககவ இல்ரல, இருங்க சாப்பிட ஏதாவது
எடுத்து வைச் கசால்கிகைன்",
என்று இன்டர் காரம எடுக்க முைன்ைவரள கலசாக
புன்னரகத்து ககாண்கட தடுத்தார் பத்மஜா கதவி.
"கவண்டாம் தீட்சு, நீ ககட்டகத எனக்கு கபாதும், நான்
தான் உன்னிடம் ஒன்று ககாடுக்க வந்கதன், அரத நீ
கவண்டாம் என்று கசால்லக் கூடாது, எனக்காக இந்த
பாட்டிக்காக அரத நீ ஏற்றுக் ககாண்டு தான் ஆக
கவண்டும்",
என்ைதும் தீட்சண்ைா அவர் முகத்ரத கைாசரனைாகப்
பார்த்தார். தீைனுக்கு அந்த கைாசரன எல்லாம் இல்ரல,
அவன் தன் மரனவியின் முகத்ரதயும் அதில் நிலவும்
உணர்வுகரள கமௌனமாகப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.

1946
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சு, இனி இது உனக்கு கசை கவண்டிை ஒன்று",
என்ைப் படி பத்மஜா கதவி நீட்டும் அந்த இரு சாவிக்
ககாத்துகரளப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா. அவளின் பார்ரவ
உணர்ந்து பத்மஜா கதவி கசான்னார்.
"இது அைண்மரனயின் பூரஜைரைக்கான சாவிக்
ககாத்து, இது நமக்கு எங்கக, எத்தரன கசாத்துக்கள்
இருக்குனு தகவல்கள், பாைம்பரிை நரககள் கமாத்தமும்
இருக்கிை
கஜானாவின் சாவி, இரத உன்னிடம் உன் மாமிைார்
ககாடுத்து விட்டார், இனி அவர் இந்த அைண்மரனயின்
ைாணி இல்ரல, தீைன் அம்மா, என் மருமகள் அவ்வளவு
தான், இனி இந்த அைண்மரனக்கு கசாந்தக் காரி நீ தான்,
உன்ரன ககட்காது இங்கக இனி எதுவும் நடக்காது,
வாங்கிக் ககாள் தீட்சு",
தன் முன் இருந்த அந்த சாவிகரளப் பார்த்த அந்த
தீட்சண்ைா இைண்டடி பின்னால் நகர்ந்தாள்.
"கவண்டாம் பாட்டி!! உங்க கபைகனாடு நான் சிைந்த
தம்பதி பட்டம் வாங்கிைதற்கக விரலைாக என்
குழந்ரதரை ககாடுத்து விட்கடன், இகதா நீங்க ககாடுக்கும்

1947
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இந்த கபாறுப்பு களுக்கு நான் உங்க மருமகளுக்கு நான்
எரத விரலைாக ககாடுக்க கவண்டும் பாட்டி? என்
உயிரைைா?, மன்னித்து விடுங்க பாட்டி, அப்படி ககட்டால்
கூட என்னால் என் உயிரை தை முடிைாது, காைணம் என்
உடல், உயிர் எல்லாகம அகதா நிற்கிைாகை உங்க கபைன்
அவர்க்கு தான் கசாந்தம், என்ரன என்ன
கவண்டுமானாலும் கசய்துக் ககாள்ள அவருக்கு உரிரம
உண்டு, ஆனால் என் குழந்ரதரை எது கவண்டுமானாலும்
கசய்ை அவருக்கு நான் உரிரம ககாடுக்க வில்ரல,
அதனால் தான் எனக்கு உங்க கபைன் கமல் வருத்தம்,
என்ரன மன்னித்து விடுங்கள் பாட்டி, எனக்கு எதுவுகம
கவண்டாம், எனக்கு எதன் கமலும் ஆரச ரவக்க பைமா
இருக்கு, கைாம்ப ஆரசப் பட்டு நிரைை கஷ்டப் பட்டு
நான் ஆரசப்பட்ட உங்க கபைன் மனது கிரடத்தது, நான்
கபைாரச என்று நிரனத்துக் ககாண்டு இருந்த அவரின்
மரனவி என்ைப் பட்டம் கிரடத்தது, இனி அந்த இடம்
எனக்கு மட்டும் தான் நிைந்தைம் என்பது கபால் அவரின்
பிள்ரளக்கு அம்மா என்ை இடம் கிரடத்தது, நிரனப்பரத
விட அதிகமாககவ ககாடுத்த கடவுள் நான் என்

1948
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உயிருக்கும் கமலாக அரத கநசிக்க ஆைம்பிக்கும் கபாது
என்னிடம் இருந்து பறிக்கப் பட்டு விட்டது, இதனால்
எனக்கு எதிலும் ஆரச ரவக்ககவ பைமா இருக்கு பாட்டி,
இந்த சாவி, கபாறுப்பு இரத எல்லாம் உங்க மருமகளிடகம
ககாடுங்க, எனக்கு இவரின் மரனவி என்ைப் பட்டகம
வாழ்க்ரக முழுக்கப் கபாதும், நான் நிம்மதிைா
வாழ்ைதுக்கு..",
"தீ..!!!!",
அதுவரை அரதக் ககட்டுக் ககாண்டு இருந்த தீைன்
கபச வார்த்ரத இன்றி கண்களில் வருத்தம் கமலிட
தடுமாறினான்.
"தீட்சு கண்ணு!!!",
அவள் அருகக அமர்ந்த பத்மஜா கதவி அவளின்
ரகரை ஆதுைமாக பிடித்தார்.
"உன் மனது எனக்கு புரியுது தீட்சு, தவகை கசய்ைாமல்
தண்டிக்கப் படும் வலி கைாம்ப ககாடுரமைானது தான்,
ஆனால் அகத தவறு கசய்தவர்கள் அவங்க தவரை
உணர்ந்து திருந்த நம்ம ஒரு சந்தர்ப்பம் தைணும்
இல்ரலைா? கதவியும்..",

1949
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"மன்னித்து விடுங்க பாட்டி, நான் ைாரையும் திருத்த
இங்கக வைரல,
அது மட்டும் இல்லாமல் அவங்கரள திருத்துை
அளவுக்கு ஏன் அவங்க நிழரல கூட கநருங்கிை அளவுக்கு
எனக்கு தகுதி இல்ரல, இரத அவங்ககள கசான்னது, நான்
மிச்சம் இருக்கும் வாழ்ரவ மன நிம்மதிைாக வாழ
ஆரசப்படுகிகைன், உங்க கபச்ரசகை மீறி திரும்பவும்
அவங்க அந்த கபண்ணிடம் கபசி பார்ட்டிக்கு அரழத்து
இருக்கிைாங்க என்ைால் என் கமல் அவங்களுக்கு எவ்களா
வன்மம் இருக்கும்?",
"அம்மா!! கதவிக்கு கதரிைாதும்மா
அந்த கபண் மனதில் அப்படி ஒரு
எண்ணம் எழுந்தது",
"விடுங்க பாட்டி, ைார் ைாகைா கசய்த தவறு இப்கபா
என் குழந்ரத என்ரன விட்டு கபாயிட்டா, ஏன் பாட்டி
இகதா நிற்கிைாகைா அவங்க மகன் அன்ரனக்கு ஒரு ரநட்
அைண்மரனக்கு வைாது கபானதுக்கு என்ரன என்ன கபச்சு
எல்லாம் கபசினாங்க கதரியுமா? இப்கபா அவங்களால்
நான் என் பிள்ரளரை இழந்துட்டு நிற்கிைகன!! இதுக்கு

1950
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவங்களால் பதில் கசால்ல முடியுமா பாட்டி?, நான்
அன்ரனக்கு அவங்க மகரன மீட்டு, சத்திைம் வாங்கி,
இகதா இப்கபா வரைக்கும் இவர் டிரிங்க் பண்ைகத இல்ரல,
அவங்க கபசிை கபச்சுக்கு அவங்க மகரன நான் திருப்பி
தந்துட்கடன், அவங்களால் என் பிள்ரளரை திருப்பி தை
முடியுமா பாட்டி? பதில் கசால்லுங்க பாட்டி!!!, எவ்களா
ஆரசகள், எவ்களா கனவுகள் ரவத்து இருந்கதன்
கதரியுமா? எனக்கு கவண்டாம் பாட்டி, இந்த சாவிகரள
கபாறுப்புகரள எல்லாம் அவங்கரளகை ரவத்துக் ககாள்ள
கசால்லுங்க, அதற்கு பதில் என் குழந்ரதரை தைச்
கசால்லுங்க பாட்டி"
தீட்சண்ைாவிற்கு என்ன பதில் கசால்வது என்று
திரகத்துப் கபாய் அமர்ந்து இருந்தார் பத்மஜா கதவி.
"பாட்டி!! நீங்க கபாய் கைஸ்ட் எடுங்க, நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன்",
தன் பாட்டியின் திரகத்த முகத்ரதப் பார்த்த தீைன்
அவரை சமாதானப்படுத்தினான்.
"இல்ரல தீைா, நான் இந்த சாவிரை..",

1951
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அரத என்னிடம் ககாடுங்க பாட்டி, நான் கவை அவள்
கவை இல்ரல, அவள் ககாஞ்சம் குழப்பத்தில் இருக்கா,
அவள் உங்கரள பார்க்க மதிைம் வருவா, நீங்கப் கபாய்
கைஸ்ட் எடுங்க, நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்",
தீைன் குைலில் இருந்த உறுதியில் பத்மஜா கதவி நகை
மனமின்றி அந்த அரைரை விட்டு நகை முற்படும் கபாது,
"பாட்டி!!! சாப்பிட்டுட்டு கைஸ்ட் எடுங்க பாட்டி, நான்
கஜாதி கிட்ட கசால்கைன்..",
என்ைப்படி தீட்சு இன்டர் காரம எடுத்தாள்.
"நான் நள்ளிைவில் பிரளட் பிடித்து வந்தது கஜாதி
ரகைால் சாப்பிட இல்ரல தீட்சு..",
பத்மஜா கதவி குைலில் இருந்த அழுத்தம்
தீட்சண்ைாரவப் பாதித்தது.
"மன்னித்து விடுங்கள் பாட்டி, நான் இருக்கும்
மனநிரலயில் சாப்பிட விருப்பம் இல்ரல",
"எத்தரன மன்னிப்பு ககட்பாய்? நான் தான் உன்ரன
கமனகிட்டு பார்க்க வந்ததுக்கு மன்னிப்பு ககட்கணும், என்
தப்பு தான், கசன்று விட்ட உன் குழந்ரதக்காக நீ
உன்ரனயும், உன் புருஷரனயும் ககான்னுக்கிட்டு இருக்க,

1952
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மைக்க முடிைாத இழப்பு தான் எனக்கு புரிகிைது, ஆனால்
இன்னும் அதிகல இருந்துக் ககாண்டு இருந்தால் எப்படி
அம்மா? நடந்து முடிந்த விஷைத்ரதகை நிரனத்துக்
ககாண்டு இருந்தால் இனி வரும் நாட்கரள நிம்மதிைாக
வாழ முடிைாது தீட்சு.., நான் சீக்கிைம் உங்க கைண்டு கபர்
முகத்திலும் சந்கதாஷத்ரதப் பார்க்க கவண்டும் தீட்சு, நீ
புத்திசாலி கபண், புரிந்துக் ககாள்வாய் என்று
நிரனக்கிகைன்..",
என்ை பத்மஜா கதவி அவளின் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் விடு விடு கவன்று அந்த அரைரை
விட்டு கவளிக றினார்.
"பாட்டி..!!! பாட்டி..!!!",
அரழக்கும் தீட்சண்ைாவின் குைரல கண்டுக்
ககாள்ளாது விரைந்த பத்மஜா கதவி முகத்தில் ஒரு
புன்னரக கதான்றி இருந்தது. அந்த புன்னரகக்கான
அர்த்தத்ரத இங்கக தீட்சண்ைா கசய்துக் ககாண்டு
இருந்தாள்.
"சாரி தீைா..!!! உன்ரன இக்கனார் பண்ணிட்கடன்",

1953
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைப்படி அவனின் ரககரளப் பிடித்துக் ககாண்டு
கபசிக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"தீ..நீ கசால்லும் கபாகத நான் ரிசார்ட்க்கு வந்திருந்தால்
இவகளா பிைச்சரன வந்து இருக்காது, நம்ம குழந்ரத
கரலை நானும் ஒரு காைணம்டி, உன் குழந்ரதரை
உன்னிடம் பறித்ததற்கு எனக்கு எந்த தண்டரன
கவண்டுமானாலும் ககாடுத்தாலும் நான் அரத அனுபவிக்க
தைாைாக இருக்கிகைன்..ஆனால் இது கபால் அழுதுட்கட
இருக்காதடி, என்னால் தாங்க முடிைல",
அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி அவன்
ககட்டதில் அவள் அதில் இருக்கும் தவிப்ரப கண்டு
மனம் கபாறுக்காது
அவரன இறுக அரணத்துக் ககாண்டாள். அடுத்த சில
மணி கநைங்களில் அவள் முகத்தில் மலர்ச்சியுடன் அந்த
விருந்தினர் அரையில் இருந்த பிைம்மாண்ட உணவு
கமரஜயில் அமர்ந்து இருந்த பத்மஜா கதவிக்கு மதிை
உணவு பரிமாறிக் ககாண்டு இருந்தாள். அவளின்
முகத்ரதகைப் பார்த்துக் ககாண்டு அந்த அரையில் இருந்த

1954
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசாபாவில் அமர்ந்து இருந்தவன் தன் மரனவிரைகைப்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"இன்னும் ககாஞ்சம் கபாரிைல் ரவத்துக்
ககாள்ளுங்க..பாட்டி!!",
"கபாதும்மா..",.
பத்மஜா கதவியின் முகத்தில் இருந்த திருப்திரை
ைசித்துக் ககாண்கட அமர்ந்து இருந்தான் தீைன்.
"இவள் தான் எத்தரகைவள்..தன்ரன
கநசிப்பவர்களுக்காக தன் மனநிரலரை கூடப்
கபாருட்படுத்தாது அவர்களின் சந்கதாஷத்ரத மீட்டு
எடுத்து அவர்களிடம் ககாடுக்கும் கதவரத, என் காதல்
தீ..",
அவன் மனம் அவளுக்கான கவிரதரை எழுத
ஆைம்பித்ததில் அவன் கண்கள் அவரளகை ைசித்துக்
ககாண்டு இருந்தது.
முகத்தில் வந்து விழுந்த அந்த ஒற்ரை முடிரை ஒதுக்க
மைந்தவளாய் எகதா சுவாைசிைமாக பத்மஜா கதவியிடம்
கபசிக் ககாண்டு இருந்தாள். அவன் மிகவும்
வற்புறுத்திைதால் அவனுக்கு பிடித்த ஆகாை நீல நிைத்தில்

1955
 ஹரிணி அரவிந்தன்
புடரவ உடுத்தி இருந்தவள் அவசை அவசைமாக முன்
இருந்த முடிரை எடுத்து கிளிப்பிற்கு ககாடுத்து விட்டு
அழுததால் கலசாக சிவந்து இருந்த அவளின் முகத்தில்
கபாட்டு ரவக்க மைந்து இருந்தாள், கநற்றி வகிட்டில்
கநற்று இைவு ரவத்து கலசாக கதரிந்த குங்குமத்ரத தவிை
கவை எதுவும் இல்ரல.
"இவள் தான் எத்தரன இைல்பாக இருக்கிைாள், இந்த
சாதாைண உரடயில் கூட ஒப்பரன இல்லாது அழகாக
இருக்கிைாள், தீ..",
அவன் கண்கள் அவரளப் பற்றி கநகிழ்ந்து பின்
அவரள ைசிக்க ஆைம்பித்தது.
"தீைா..சாப்பிட வா..இனி இந்த ரடனிங் கடபிளில் உங்க
அம்மாவும் அப்பாவும் சாப்பிட வைமாட்டாங்க, அவங்க
சாப்பாடு இனி அவங்க ரூமில் தான்..",
என்ைப்படி பத்மஜா கதவி எழுந்துக் ககாண்கட
தீட்சண்ைா ரவ ஒரு பார்ரவ பார்த்தார்.
"உனக்காக தாம்மா..இனி இந்த அைண்மரனயில்
எல்லாகம நீங்க கைண்டு கபர் தான்..",
என்ைப்படி விரட கபற்ைார்.

1956
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பாட்டி, என்ன அதுக்குள்ள எழுந்துட்டீங்க?
உக்காருங்க!!!",
தீட்சண்ைா குைல் ககட்டு சிரித்தார் பத்மஜா கதவி.
"எப்கபாதும் சாப்பிடும் அளரவ இன்ரனக்கு
அதிகமாககவ சாப்பிட்டு விட்கடன் தீட்சு, இதுக்கு கமல்
சாப்பிட மனசு ஆரசப்பட்டாலும் வயிறு இடம் ககாடுக்க
வில்ரல, இங்கக தாகன இருக்க கபாகிகைன், நாரள
தாத்தாவும் வந்து விடுவாங்க, அப்புைம் தினமும் உன்
ரகைால் தான் எங்களுக்கு சாப்பாடு",
என்ைப்படி அவளின் கன்னத்ரத பாசமாக தட்டி விட்டு
தன் கபைரனப் பார்த்தார்.
"தீைா..அதான் நான் சாப்பிட்டு எழுந்து விட்டுட்கடன்ல,
இப்கபா உனக்கு பசி எடுத்து இருக்கனும்கம???",
என்று ககட்டு விட்டு சிரிக்க, தீைன் மாட்டிக் ககாண்ட
பாவரனயுடன் நாக்ரக கடித்து ககாண்டான்.
"கபாடா..கபாய் அவ ரகைால் சாப்பிடு.., நான் எதுக்கு
இனி சிவ பூரஜயில் கைடி மாதிரி",
என்ைப்படி அவர் சிரித்தப்படி அந்த இடத்ரத விட்டு
நகர்ந்தார். அரத எல்லாம் கண்டுக் ககாள்ளாது தீட்சண்ைா

1957
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாத்திைங்கரள மும்முைமாக எடுத்து ரவத்துக் ககாண்டு
இருந்தாள். அவன் அவள் பரிமாை எட்டி கபாருட்கரள
எடுக்கும் கபாது அவளுக்கு கஷ்டம் ககாடுக்காது
ஒவ்கவாரு கபாருட்கரளயும் எடுத்துக் ககாடுத்தவன்
அவளின் ரகரை கவண்டுகமன்கை உைசினான், அவனின்
கண்கள் சிரிப்புடன் அவரள ைசித்தது, ஆனால் அவள்
அரத எல்லாம் கண்டுக் ககாண்டதாககவ கதரிைவில்ரல.
ஒரு வழிைாக மதிை உணவு முடிந்த பின் அவள்
அவர்களின் அரைக்கு கசல்லும் கபாது அவள் பின்கன
வந்துக் ககாண்டு இருந்த தீைரன அவள் திரும்பிப்
பார்த்தாள்.
"தரல வலிக்குதுனு தூங்கனும்னு கசால்லிட்டு இவகளா
கமதுவாக வந்தால் எப்படி?",
என்ைவள் கவகமாக நடக்க ஆைம்பிக்க, அவரள
ைசித்துக் ககாண்கட நடந்தவனிடம் பதில் இல்ரல.
"கதவரதனா இவள் தான்..எப்படி இருக்கா!!, அழகில்
மட்டும் இல்ரல, குணத்திலும் தான்..தீ..!!!!",
சரிைாக வாைாததால் ஏைக்குரைை அவிழ்ந்து இருந்த
அவளின் பின்னல் ஆட நடந்து கசன்ைவள் கவண்டும்

1958
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவன் உடலும் மனமும் அவனிடம் ககட்க,
அவகனா அவளின் மனநிரல உணர்ந்து தன்ரனக் கட்டுப்
படுத்த முைன்ைான். அந்த உணர்வுகளில் இருந்து விடுதரல
கபை விரும்பிைவன் அந்த நண்பகல் கவரளயிலும்
பால்கனியில் கசன்று நிற்க,
"ஏன் சரிைா சாப்பிடரல தீைா, உடம்புக்கு ஒண்ணும்
இல்ரல ல?",
அவள் அக்கரைைாக ககட்டு அவன் கநற்றியில் ரக
ரவத்து அவரன பரிகசாதித்து அவரன கசாதிக்க கவறு
கசய்தாள். அவளின் அந்த ைதார்த்தமான கசைல்கள்
அவனுள் தீ மூட்டிக் ககாண்கட இருந்தது.
"என்ன இது கண்ணு இப்படி சிவந்து இருக்கு..",
என்று அவரன கமலும் கநருங்கி அவனின் கண்கரள
அவள் ஊத முைன்ைாள். அதுவரை அவன் ைசித்துக்
ககாண்டு இருந்த அவளின் முகம் அவன் இதழ் அருகக
மிக கநருக்கமாக இருந்ததில், தீைன் அவளின் மனநிரல
உணர்ந்து தன் மனரத கவகு பிைைத்தனப்பட்டு கட்டுப்
படுத்த முைன்ைான், அது முடிைாதுப் கபாககவ அவன்

1959
 ஹரிணி அரவிந்தன்
முகத்தின் அருகக இருந்த அவளின் இதழ்கரள தன்
இதழ்களால் வசப்படுத்த, அவரன விலக்கிைவள்,
"பிளீஸ் தீைா, எனக்கு விருப்பம் இல்ரல, இப்கபா
மட்டும் இல்ரல, இனி எப்கபாதும் இது எதுவும் நமக்குள்
கவண்டாம்..",
அவனின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
நடந்தவரளப் பார்த்தவனுக்கு மனதில் புைலடித்தது.

1960
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 124
"உன் கண்களில் உள்ை
உன் காதைால் என் உைகத்பத
அழகாக்கி விடுகிைாய்..
உன் இதழ் முத்தங்கைால்
என் உயிபர
உனதாக்கி விடுகிைாய்..
உன் ஆபேப் ைார்பவகைால்
என்பன ஆள்கிைாய்..
என்னுயிபர..
என் இறுதி கடந்த பின்னும்
உன் தீராக் காதபை பவண்டும்...
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️தீட்சுவின் மனம் விரும்பும் பதடலில் இந்த

தீ(ரு)ரன்❤️

"என்னடா கசல்லம் !! அம்மாவா?குட்டிகைாட அம்மா

எங்கக! அம்மா எங்கக..!!! அம்மா காகணாகம",

1961
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் ரகயில் இருந்த அந்த குழந்ரதரை தன்ரன
மைந்து ககாஞ்சிக் ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா. அவள்
முகத்தில் கதரியும் நிரைரவ, சற்று தூைத்தில் ைாரிடகமா
தீவிைமாக கபசிக் ககாண்டு இருந்தாலும் அவ்வப்கபாது
அவரள தன் பார்ரவைால் ைசித்துக் ககாண்டு இருந்தான்
தீைன்.
"என்ன சாப்பாடா..!! இங்கக குடுங்க நான் ஊட்டி
விடுைன்..",
என்ைப்படி அந்த குழந்ரதயின் உணரவ வாங்கிை
தீட்சண்ைா ஆவலாக அரதக் அக்குழந்ரதக்கு ஊட்ட
ஆைம்பித்தாள். அரத ைசித்துக் ககாண்கட நகர்ந்த அந்த
குழந்ரதயின் தாய் தீட்சண்ைாரவ ைசித்துக் ககாண்டு
கசாபாவில் அமர்ந்து இருக்கும் பத்மஜா கதவி அருகக
வந்தாள்.
"என்ன நர்மதா!! என் கபத்தி பிள்ரளை
தைமாட்டுகிைாளா?",
என்று சிரித்த பத்மஜா கதவிரை பார்த்தாள் அந்த
நர்மதா கதவி.

1962
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பாட்டி!!! நீங்க கசான்னது உண்ரம தான், இவங்க
பழகுைதுக்கு கைாம்ப
இனிரமைானவங்களா இருக்காங்க, சிவகாமி சித்தி
மருமகள் நிச்சைம் அவங்கரள மாதிரி இருப்பாங்கன்னு
நிரனத்கதன், ஆனால் இவங்க அப்படிகை தான்
நிரனத்ததற்கு எதிர்மாைாக இருக்காங்க, இங்கக நான்
வந்ததில் இருந்து அவங்க பாப்பாரவ கீழ இைக்கிகை
விடரல",
என்று கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தவளுக்கு அவள்
கசான்னரத ஆகமாதிக்கும் புன்சிரிப்பு ஒன்ரை அனுப்பிை
பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தார். அவகளா அந்த
குழந்ரதயுடன் கவறு உலகத்தில் இருந்தாள். பால்கனியில்
நின்றுக் ககாண்டு அைண்மரனயின் கதாட்டத்தில் உள்ள
மாமைத்தில் இருந்த கிளிக்குடும்பத்ரத காட்டி அந்த
குழந்ரதக்கு சாப்பாடு ஊட்டிக் ககாண்டு இருந்தாள். அவள்
முகத்தில் தவழ்ந்த உணர்வுகரளப் ைசித்துக் ககாண்டு
இருந்த தீைனுக்கு மனதில் குற்ை உணர்வு வந்தது. ஒரு
மாதத்திற்கு முன்பு அவள் கசான்னது அவன் காதில்

1963
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஒலித்தது. அவன் ஸ்பரிசம் பட்டதும் கவண்டாம் என்று
அவள் விலகி கசன்று அவரனப் பார்த்தாள்.
"கவண்டாம் தீைா, என்னால் இன்னும் அந்த குழந்ரத
கரலந்தரதகை தாங்க முடிைவில்ரல, திரும்பவும் என்
மனதில் ஆரச மூட்டி, திரும்பவும் ஒரு ஏமாற்ைத்ரத என்
மனது தாங்கிக் ககாள்ள முடிைாது, அதனால் இது எதுவும்
நமக்குள் கவண்டாம், இப்படிகை காலம் முழுக்க இருந்து
விடுகவாம், உனக்கு நான், எனக்கு நீ என்று.., பிளீஸ் என்
மனரத புரிந்துக் ககாள்!!!",
அவள் ககட்டுக் ககாண்டதில் அவன் கமௌனமாக
சம்மதித்தான்.
"நான் உன் கமல் ககாண்டு இருக்கும் காதலுக்கு
சாட்சிைா, உன் குழந்ரத என் வயிற்றில் பிைக்கணும்,
உன்ரன மாதிரிகை இருக்கணும்னு ,அது என்ரன
அம்மான்னு கூப்பிடணும்னு கண்களில் நிரைை
கனவுகளுடன் கசான்னவள் இப்கபாது உனக்கு நான்
எனக்கு நீ என்று கசால்கிைாள் என்ைால் அவள் மனதில்
அந்த குழந்ரத கரலந்த விஷைத்தில் எந்த அளவுக்கு

1964
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காைம் பட்டு இருக்க கவண்டும்? அதற்கு நானும் ஒரு
காைணம் ஆகி விட்கடகன!!",
என்று மனதில் எண்ணிக் ககாண்ட தீைன், அவளின்
ரககரள எடுத்து ஆதைவாகப் பிடித்துக் ககாண்டவன்
அவளின் முகம் பார்த்தான்.
"உன் மனது எனக்கு புரியுதுடி, ஏற்கனகவ உன்
கபச்ரசக் ககட்காது நம்ம குழந்ரதரை நான் இழந்து பட்ட
கவதரன கபாதும்டி, இனி குழந்ரத விஷைத்தில் உன்
விருப்பம் தான் என் விருப்பம், நீ என்ன கசால்கிைாகைா
அது தான் நான் ககட்கபன், உனக்கு எப்கபா கதாணுகதா
அப்கபா நமக்குள் இரத எல்லாம் ரவத்துக்
ககாள்ளலாம்..",
என்ைவன் அவளின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக
முத்தமிட்டு விலகினான். அவள் மனம் ககாண்ட ைணங்கள்
ஆறும் வரை அவனும் அவளிடம் விலகி இருக்க பழகிக்
ககாண்டான். சில கநைங்களில் இைவில் அவன் அருகக
கநருக்கமாக உைங்கும் அவளின் அருகாரம அவரன
எகதா கசய்யும், அப்கபாகதல்லாம் அவன் தன்ரன
கஷ்டப்பட்டு கட்டுப்படுத்திக் ககாள்வான், அவன்

1965
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிரனத்தால் அவரள ஒகை கநாடியில் அவன் வசப்படுத்திக்
ககாள்ள முடியும், ஒருமுரை ரிசார்ட்டில் அவரள அவள்
அனுமதி இன்றி எடுத்துக் ககாண்டவன் தான், ஆனால்
இன்று ஏகனா அவனுக்கு அவளிடம் தன் வன்ரமரை
காட்ட விருப்பம் இல்ரல, அந்த மாதிரி கநைங்களில் அவள்
கநற்றியில் கமன்ரமைாக முத்தமிட்டு விட்டு உைங்கி
விடுவான், அந்த கநற்றி முத்தத்திற்கு தான் எத்தரன சக்தி,
அவனின் அந்த கநற்றி முத்தத்திற்கு பின் அவனுள் எழுந்து
இருக்கும் அவள் கவண்டும் என்ை அந்த கமாகத் தீ
அரணந்து அவனின் காதலான தீட்சண்ைா அவன் மனதில்
உண்டாக்கி இருக்கும் காதல் தீ அவரன ஆக்கிைமித்து
விடகவ அழகான மலர் ஒன்ரை ைசித்துப் பார்க்கும்
பார்ரவ ஒன்ரைப் பார்ப்பான், அவனின் இைவுகள்,
அவனின் காதல் மனதில் கமாகத் தீரை பற்ை ரவக்கும்
அவளின் ைதார்த்தமான கசைல்களுக்கு எல்லாம் அவன்
இவ்வாகை அவரள அரமதிைாக ைசிக்கப் பழகி
ககாண்டான். அவர்கள் இரடகை நடக்கும் வழக்கமான
கூடரல விட, இவ்வாறு விலகி இருந்தாலும் அவரன
அவரள கநாக்கிகை ஈர்த்துக் ககாண்டு இருக்கும் அந்த

1966
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காதரல எண்ணி சிரித்துக் ககாண்டவனுக்கு உள்ளம்
ஒன்ைாகி விட்டப் பின் உடல் ககாண்ட கூடல் கூட கதரவ
இல்ரல என்று புரிந்தது.
"உன் பாட்டிரை பாரு தீைா..!! எப்படி உன் மரனவிரை
ைசிக்கிைாள், உன்ரன மிஞ்சி விடுவாள் கபால",
இந்திை வர்மன் குைல் நரகப்புக் குைல் ககட்டு நடப்பு
உலகிற்கு வந்தவன், அங்கக தீட்சண்ைாரவகை ப் பார்த்துக்
ககாண்டு அமர்ந்து இருக்கும் பத்மஜா கதவிரை அன்புடன்
பார்த்தான். பித்துப் பிடித்தவள் கபால் அந்த நீல நிை கைடி
கபாம்ரமரை ரவத்துக் ககாண்டு அரையிகல
இருந்தவரள தன்ரனயும் தன் கணவரனயும் காைணம்
காட்டி கவளிகை கதாட்டத்தில் உலாவ ரவத்து விட்டது
மட்டும் இன்றி, அவரள அந்த குழந்ரதயின் நிரனவுகளில்
மூழ்க விடச் கசய்ைாது வற்புறுத்தி அவனுடன் அலுவலகம்
அனுப்பி ரவத்து விட்டார் பத்மஜா கதவி. அைண்மரனயில்
எதுவும் கசய்ைப் பிடிக்காது எங்ககா கவறித்துக்
ககாண்டிருந்தவளால் அலுவகத்தில் அவ்வாறு இருக்க
முடிைவில்ரல. காைணம், அங்கக எதற்கு எடுத்தாலும்
அவரள கதாழிலாளர்கள் அரழக்க, கபச, மீட்டிங், என்று

1967
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரள குழந்ரதப் பற்றிை சிந்தரனகளில் மூழ்க விடாது
பைபைப்பாக ரவத்துக் ககாள்ள நிரைை காைணங்கள்
இருந்தது, அரதப் புரிந்துக் ககாண்ட தீைன் தன் பாட்டிக்கு
நன்றி கசால்ல,
"கபாடா, நன்றி கசால்ைானாம், நன்றி, இப்கபா தான்
அவள் ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக பரழை ப் படி மாறி
வருகிைாள், அவரள நான் மீட்டுக் ககாடுத்து விட்கடன்,
நீங்க எனக்கு உங்க மகரன கபற்று என் ரகயில் ககாடுத்து
விடுங்க",
என்று சிரித்த அந்த முதிைவளிடம்
ஏகனா அவனுக்கு,
"பாட்டி, அவள் மாறி ககாண்டு வருவது உண்ரம
தான், ஆனால் அவள் மனதில் அந்த ைணத்தின் வடு
இன்னும் ஆைகவ இல்ரல பாட்டி, அது மரையும் கபாது
தான் எங்களுக்கு இனி குழந்ரத..",
என்று கசால்ல மனம் ஒப்பாது கபாககவ அவன்
அரமதிைாக புன்னரகத்து ரவத்தான். அன்று காரல
ைாகஜந்திை வர்மன் உைவினர் குடும்பம் பத்மஜா கதவிரைப்
பார்க்க அந்த அைண்மரனக்கு வந்து இருந்தது. கபாதுவாக

1968
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சிவகாமி கதவியின் அணுகுமுரைகளால் ைாகஜந்திை
வர்மனின் உைவினர் கூட்டம் ஏகதனும் கபரிை அளவிலான
விகசஷங்களுக்கு மட்டும் அந்த அைண்மரனக்கு தரல
காட்டி விட்டு கசன்று விடும், ஆனால் இப்கபாது சிவகாமி
கதவி ஆட்டம் அடங்கி விட்டதில், பத்மஜா கதவி தான்
அங்கு எல்லாகம என்று கதரிந்து விட்டதில், கமலும் தன்
கநருங்கிை கசாந்தங்களுக்கு பத்மஜா கதவி தீட்சண்ைாரவ
அறிமுகப்படுத்த விரும்பிைதில் அங்கக அவர்களது
உைவினர்கரள அடிக்கடி வைவரழத்ததில் அவர்களுடன்
தீட்சண்ைா பழக ஆைம்பித்ததில் அவளின் கலகலப்பு மீண்டு
இருந்தது. அரத தீைனால் நன்கு புரிந்துக் ககாள்ள
முடிந்தது.
"அடடா..கீகழ கபாட்டுட்டீங்களா..!!! இருங்க..நான்
எடுத்து தைன்..",
தீட்சண்ைா குைல் அவரன கரலக்க அவன் நிமிர்ந்துப்
பார்த்தான். அவள் அந்த குழந்ரதயின் உலகத்தில் தான்
இன்னும் இருந்தாள். ஆப்பிள் நிைத்தில் அழகான உப்பலான
கவுன் அணிந்து ககாழுக் கமாழுக் என்று இருந்த அந்த
கபண் குழந்ரத தன் கன்னங்கள் குழி விழ சிரித்துக்

1969
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்கட இருந்தது, அதன் குழி விழுந்த ககாழுக்
கமாழுக் கன்னங்களில் தன் இதரழ ஒத்துவது கபால்
அப்படி கசய்ைாமல் தீட்சண்ைா நகர்ந்து ககாண்டு அதரன
ஏமாற்றி சிரித்ததில் அதுவும் இரணந்து அவளுடன்
சிரித்தது. மாரல வரை அந்த குழந்ரத தீட்சண்ைாவுடகன
இருந்தது. அதன் பின் அந்த உைவினர் கூட்டம் தஞ்சாவூர்
கநாக்கி கிளம்ப ஆைத்தகிைது
"அம்மா கசால்லுங்க..",
தான் அருகில் நிற்பரத கூட உணைாது அந்த
குழந்ரதரை தீட்சண்ைா ககாஞ்சிக் ககாண்டு இருந்தாள்.
அவள் அருகக அைவம் உணர்ந்து திரும்பிப் பார்த்தாள்,
உடகன,
"பாரு தீைா!!! அம்மானு கசால்லகவ மாட்ைா பாப்பா..!!!",
என்று அவனிடம் புகார் கவறு கசய்தாள். அவரள
சங்கடமாக பார்த்த தீைன்,
"தீ..குழந்ரத அவங்க அம்மாரவ தான் அம்மானு..",
என்று அவன் கசால்லும் கபாகத அங்கக வந்த நர்மதா
கதவிரைப் பார்த்த குழந்ரத,
"ம்ம் ம்மா..!!!",

1970
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தன் மழரலக் குைலில் ரகக்காட்டி அரழத்தது.
"இகதா அம்மா வந்துட்கடன் கசல்லம்..",
என்ைப் படி வந்த நர்மதா கதவி, அவர்கள்
இருவரையும் பார்த்து புன்னரகத்துக் ககாண்கட தீட்சுவின்
ரகயில் குழந்ரதரை வாங்கிைவள்,
"தீைன் அண்ணா! அண்ணி கபாயிட்டு வகைன்..",
என்ைப்படி விரட கபற்று கபாக, அந்த குழந்ரதரை
கபாக விட மனமின்றி தீட்சண்ைா முகத்தில் ஏக்கம்
படர்ந்தது. அதுவரை அவளிடம் ஒன்றி இருந்த அந்த
குழந்ரத அதன் அம்மா வந்த உடன் அவள் பக்கம்
திரும்பிக் கூடப் பாைாது கசல்லகவ, அரத தாங்கமாட்டாது
மீண்டும் தீைனிடம் புகார் கசய்தாள்.
"பாரு தீைா..!!! என்ரன திரும்பி கூடப் பார்க்காமகல
கபாைா..",.
அவள் குைலில் இருந்த ஏக்கம் அவரன மனரத
உருக்கிைது. அவரள தன்ரன கநாக்கி திருப்பிைவன்,
"தீ..அது அவங்க அம்மா கூட இருக்கும் கபாது
எப்படிடி உன்ரன திரும்பிப் பார்க்கும்?",

1971
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் ககட்டதில், அப்கபாது தான் அதுவரை தான்
இருந்த உலகம் கவறு ஒருவருக்கு கசாந்தமானது என்று
அவளுக்கு புரிை, அந்த உண்ரமயின் கணம் தாங்காது
முகம் மாை அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.
"தீ..!!! நம்ம குழந்ரத இரத விட..",
அவளின் மனநிரல உணர்ந்து சமாதானப் படுத்த
அவன் முைலும் கபாது அவனது ஃகபான் சிணுங்க அது
ஆர்கக என்ைது.
"கசால்லுங்க ஆர்கக..",
"........",
"ஓ..சிட்டியில் உள்ள எல்லா கபாலீஸும் வருவாங்களா?
சரி அடுத்து பண்ண கவண்டிைரத என் பிஏகிட்ட
ககட்டுக்ககாங்க",
என்ைப் படி தன் கபாரன காதில் இருந்து எடுத்தவன்
முகம் பலத்த சிந்தரனயில் ஆழ்ந்தது.

1972
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 125
"என் மனத் பதாட்டத்தில் வசிக்கும்
வண்ைத்துப் பூச்சி அவள்..
இவபன அடிபமயாக்கி காதல்
கேய்யும் என் காதல் மகாராணி அவள்..
இரவும் ைகலும் என்பன தன்
கபடக்கண்ைால் கட்டிப் பைாடும்
என் வசியக்காரி அவள்..
அருகில் இருந்து என்பன தாைங்கைால்
நிரப்பும் என் காதல் காரி அவள்..
இவன் அரண்மபனக்கு மட்டும் இல்பை..
இவன் மன வீட்டுக்கும் கோந்தமான
என் வீட்டுக்காரி..
அவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் உயிரில் கைந்த உைவாக இந்த தீ(ரு)ரன்

❤️

1973
 ஹரிணி அரவிந்தன்

"இந்த விழாவிற்கு தரலரம தாங்க வந்திருக்கும் டி

குரூப்ஸ் நிறுவனங்களின் நிறுவனைான மதிப்பிற்குரிை திரு.

மகதீைவர்மன் அவர்கரள..",
தீைனால் ஆர்கக என்று அரழக்கப்படும் கபாலீஸ்
கமிஷனர் ைாதா கிருஷ்ணன் அந்த கமரடயில் கபசிக்
ககாண்டு இருந்தார், எப்படியும் அடுத்த சில கநாடிகளில்
தன்ரனப் பற்றி புகழ்ந்து கபசுவார் என்று இதுப் கபான்ை
எல்லா விழாக்களில் கலந்து ககாண்டுள்ள தீைனின்
அனுபவம் கசான்னதில் அவர் கபசுவரதக் கண்டுக்
ககாள்ளாது
அவன் குனிந்து தன் கசல்கபாரன கநாண்டிக் ககாண்டு
இருந்தான். அவன் நிரனத்தது கபால் தான் அங்கக
ஆர்கக கபசிக் ககாண்டு இருக்க, எப்கபா பார்த்தாலும்
இகத புகழுரைகளா! என்று அவன் மனம் சலிப்பு
தட்டிைப்படி கமரடக்கு எதிகை அமர்ந்து இருந்த அந்த
காவலர் கூட்டத்தில் ைாரைகைா கதடிைது. காஞ்சிபுைம்
காவல் துரையினர் சார்பாக அந்த ஆண்டு முழுவதும்
சிைப்பாக பணிைாற்றிை காவலர்களுக்கு பரிசுப் கபாருட்கள்

1974
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வழங்கும் விழா, தீைனுக்கு இருக்கும் ஆயிைம் கவரலகளில்
இதுப் கபான்ை சின்ன சின்ன விழாக்களுக்கு தன் சார்பாக
தன் பிஏரவ அனுப்பி விடுவான். இல்ரல என்ைால்
அவனது சார்பாக தனது கம்கபனி ஜிஎம்ரம அனுப்பி
ரவத்து விடுவான். ஆனால் இரத எல்லாம் கசய்து
விடாமல் தாகன கநைடிைாக இங்கக கிளம்பி வந்து
இருப்பது அகதா அப்கபாது தான் தன் ரபக்ரக நிறுத்தி
விட்டு கீகழ இருக்கும் காவலர் கூட்டத்துடன் ஐக்கிைமாகும்
திவாகருக்காக தான். தீைனின் கண்கள் திவாகரைகை
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தன.
"அப்கபா இன்ரனக்கு மதிைம் அந்த ரசனா புைகடக்ட்
சம்பந்தமான மீட்டிங்க்கு வைரலைா?",
காரலயில் நிரலக்கண்ணாடி முன்பு தன் புடரவயின்
மடிப்புகரள சரி கசய்துக் ககாண்கட ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"இல்ரல எனக்கு முக்கிைமான கவரல இருக்கு, நீகை
நடத்தி முடித்து விடு..",
"இருந்தாலும் நீ வந்தால்..",
அவள் தைங்க, அவன் அவரளப் பார்த்தான்.

1975
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சரிடி, நான் மதிைம் மீட்டிங் ஸ்டார்ட் பண்ைதுக்குள்
அந்த கவரலரை முடித்து விட்டு வந்து விடுகிகைன்..",
"அப்படி என்ன கபால்லாத கவரல? விக்ைரம
அனுப்பி விடு, இந்த மீட்டிங் கைாம்ப முக்கிைம் தீைா..",
கவரலயுடன் அவள் குைல் ஒலித்தது.
அவனின் மரனவிைாக அவனின் கதாழில்கள் பற்றி
அவள் கவரலப் பட்டதில் அவன் அவளின் கன்னம் தட்டி
புன்னரகத்தப் படி, அதுவரை அவள் எடுக்கப் கபாைாடிக்
ககாண்டிருந்த அந்த புடரவயின் மடிப்புகரள சரி கசய்துக்
ககாண்கட அவன் கபசினான்.
"இது எனக்கு அரத விட முக்கிைமான கவரலடி, நான்
நீ மீட்டிங் ஆைம்பித்து சரிைான கநைத்துக்கு வந்து
விடுகவன்..",
என்ைவன் பதிலில் திருப்தி அரடைாதவள் சாப்பிடும்
கபாது பத்மஜா கதவியிடமும் இந்திை வர்னிடமும் நீண்ட
புகார் ஒன்ரை கசய்தாள்.
"வை வை உங்க கபைனுக்கு கைாம்ப அலட்சிைம்
பாட்டி..",
என்று அவள் முடிக்க, பத்மஜா கதவி சிரித்தார்.

1976
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவன் கசய்யும் ஒவ்கவாரு விஷைங்களுக்கு
பின்னாலும் ஒரு காைணம் இருக்கும் அம்மா!! நீ
கவரலப்படாமல் கபா, நான் அவரன அங்கு அனுப்பி
ரவக்கிகைன்..",
"சீக்கிைம் வந்தால் சரி தான் பாட்டி..!!",
என்று முணு முணுத்துக் ககாண்கட கசல்லும் தன்
மரனவியின் முகத்ரதப் பார்த்த தீைனுக்கு அதில் நிலவும்
திருப்தியின்ரமரைப் பார்த்து மனதிற்குள் சிரித்துக்
ககாண்டு தன் பாட்டிரைப் பார்த்து ஒரு அர்த்தம் நிரைந்த
புன்னரகரை வீசி விட்டு கசன்ைான். தீட்சண்ைா
அலுவலகம் கசன்ை பின் தன் ரிசார்ட்ரட கநாக்கி காரை
கசலுத்திைவன் அவர்களின் அரைக்கு கசன்று "அரத"
கதடினான், ஆனால் அது அங்கு இல்ரல, உடகன
விக்ைமிடம் ஃகபான் கசய்து "அது" எங்கக என்று
ககட்டான். அவன் ககாடுத்த தகவல் படி அந்த ரிசார்ட்டின்
கீழ் தளத்தில் இருந்த ஸ்கடார் ரூமில் இருந்த அந்த
சூட்ககரஸ எடுத்து தன் காரில் கபாட்டுக் ககாண்டு
காஞ்சிபுைம் கபாலீஸ் கமிஷனர் அலுவலகம் கநாக்கி
கசன்ைான்.

1977
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இப்கபாழுது நமது சிைப்பு விருந்தினர் திரு.
மகதீைவர்மன் அவர்கள் இந்த ஆண்டு நமது துரையில்
சிைந்து விளங்கிை காவலர்களுக்கு பரிசு வழங்குவார்",
அந்த விழா கமரடயில் இருந்த நிகழ்ச்சி கதாகுப்பாளர்
கசால்ல, தன் ககாட்ரட சரி கசய்துக் ககாண்டு தன்
இருக்ரகரை விட்டு எழுந்தான்.
"மிஸ்டர். வருண், கிரைம் பிைான்ச்
சிைப்பு பிரிவு..",
அந்த நிகழ்ச்சி கதாகுப்பாளர் கசால்ல, தீைன் கமரட
ஏறிை அந்த காவலருக்கு ரகக் குலுக்கி பரிசளித்தான்.
"மிஸ்டர். திவாகர், காவல் ஆய்வாளர், சிரல கடத்தல்
தடுப்பு பிரிவு,
இதற்காக தாகன காத்து இருந்கதன்
என்பது கபால் தீைன் ஆவலுடன் அந்த கமரடயின்
வாயிரலப் பார்த்தான். திவாகர் தீைரனப் பார்த்து எந்த
வித சலனமும் இல்லாமல் கமரட ஏறிைவன், தன்ரன
கநாக்கி நட்புடன் ரக நீட்டிை தீைரனப் கைாசரனைாக ப்
பார்க்க, தீைகனா அவனின் தைக்கத்ரத கண்டுக் ககாள்ளாது
திவாகரின் ரகரை பிடித்து குலுக்கி, ைாரும் எதிர்பாைாத

1978
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வண்ணம் அவரனக் தழுவிக் ககாண்டான். அரத
எதிர்பாைாத திவாகர் மனதில் கைாசரன வந்தது. பின் தீைன்
ககாடுத்த பரிசுப் கபாருட்கரள வாங்கிக் ககாண்ட
திவாகருக்கு கதரிைாது, சில மாதங்களுக்கு முன்பு தன்
அம்மாவின் காரிைத்துக்கு வந்த தன் தங்ரக ஆரச
ஆரசைாக தனக்கும் தன் மரனவிக்கும் அழகான
சூட்ககஸ் நிரைை வாங்கி வந்த அந்தப் கபாருட்கள் தான்
என்று. தான் ரிசார்ட்டில் இருந்து எடுத்த அரத அதாவது
அந்த தன் மரனவி ஆரசைாக தன் அண்ணன்
அண்ணிக்கு வாங்கி ரவத்து இருந்த அந்த கபாருட்கள்
நிரைந்த சூட்ககரஸ இந்த பரிசுப் கபாருட்கள் நிரைந்த
கபாருட்கள் மூலமாக திவாகரிடகம கசர்ப்பித்த தீைனுக்கு
இதழில் புன்னரக கதான்றிைது. அவனுக்கு நன்ைாக
கதரியும், அவனும் சரி, அவள் மரனவியும் சரி இரத
கநைடிைாக திவாகரிடமும் மலரிடமும் ககாடுத்தால் வாங்க
மாட்டார்கள் என்று.
"என்ன திவாகர், உன் மச்சான் உன்ரன அப்படிகை
கட்டிப் பிடித்துக் ககாண்டார் கபால..!!!",

1979
 ஹரிணி அரவிந்தன்
திவாகருடன் பணிைாற்றும் சக காவலர் ஒருவர் ககட்க,
அதற்கு பதில் கசால்லாது வலிை வைவரழத்த புன்னரக
மட்டும் இதழில் ககாண்டு வந்தவன் முகத்தில் கைாசரன
இருந்தது.
"ோ..ோ..!! அப்படிைா ஆர்கக..!!, கநா..கநா..!!!
விழாரவ நீங்க கைாம்பகவ நல்லாப் பண்ணி இருந்தீங்க..!!"
,
மாரல கநைத்தின் இதமான காற்று அந்த அைண்மரன
கதாட்டத்தில் நின்றுக் ககாண்டு ஃகபான் கபசிக் ககாண்டு
இருந்த தீைன் உடரல தழுவிக் ககாண்டு இருந்தது. தன்
கபண்ட் பாக்ககட்டில் ஒருரக விட்டுக் ககாண்டு ஒரு
மைத்தின் மீது சாய்ந்துக் ககாண்டு கபசிக் ககாண்டு
இருந்தான் தீைன்.
"உன்ரன எங்ககல்லாம் கதடுைது?இங்கக வந்து என்ன
பண்ணிட்டு இருக்க?",
என்ைப் படி தீட்சண்ைா அவரன கநாக்கி வந்தாள்.
"ஓகக!! ஐ கால் யூ கலட்டர் ஆர்கக..",
என்ைப்படி தன் பாக்ககட்டில் கபாரன கபாட்டவன்
தன்ரன கநாக்கி வரும் தீட்சண்ைாரவ ைசித்தான்.

1980
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னடி..?",
"ஆபிசில் இருந்து வந்ததும் கபாரன தூக்கிக்கிட்டு
கதாட்டத்திற்கு வந்துட்ட? டிைஸ் கூட மாத்தாமா? சாருக்கு
டீலாம் கவண்டாமா?",
என்ைப் படி தன் ரகயில் இருந்த கதநீர் ககாப்ரபரை
நீட்டினாள் அவள்.
"நீயும் தான் ஆபிசில் இருந்து அப்படிகை ஸாரி கூட
மாத்தாம வந்து நிற்கிை? இப்கபா என்ன இந்த டீ கைாம்ப
அவசிைமாடி? ஆமா இரத எல்லாம் நீ ஏன் எடுத்துட்டு
வை?",
"இன்னமும் உன் தாத்தாவுக்கு பாட்டி தான் டீ எடுத்து
ககாடுக்கிைாங்க! உங்க அம்மா கூட கவரலக்காை
அம்மாரவ டீ எடுத்து வைச் கசால்லி, அரத எடுத்து தன்
ரகைால் தான் உங்க அப்பாவுக்கு தைாங்க, அப்கபா நானும்
என் ரகைால் தாகன என் புருஷனுக்கு டீ தைணும்? நான்
ககாடுக்காமல் கவை ைாரு ககாடுப்பா?",
என்று அவரன தன் கதாளால் ஒரு இடி இடித்து விட்டு
அவன் ரகரை பிடித்து அந்த கதநீர் ககாப்ரபரை
திணித்து விட்டு சிரித்தாள். அவளின் புன்னரகரை

1981
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ைசித்தவன் அந்த கதநீரைப் பருகினான். பின்பு எரதகைா
நிரனத்துக் ககாண்டவனாய், அவரள கநாக்கி எரதகைா
ககட்க நிமிை,
"பாட்டி, தாத்தா, உங்க அம்மா, மாமா எல்லாருக்கும் டீ
எப்பகவா ககாடுத்தாச்சு, சார் தான் கலட்",
அவனின் பார்ரவ உணர்ந்தவள் கசால்ல, அவன்
அவரளகைப் பார்த்தான்.
"எப்படி டி?",
அவன் விைப்புக் ககாண்டவனாய் ககட்க அவள் தன்
புருவம் உைர்த்தி அவரனப் பார்த்தாள்.
"எப்படினா? நீங்க கணவன் நான் உங்க மரனவி பாஸ்,
நம்ம கைண்டு கபரும் கணவன் மரனவி, நீ என்ன
நிரனப்பனு எனக்கு கதரிைாதா?",
என்று தன் ரகயில் இருந்த ககாப்ரபயில் இருந்த
கதநீரை ஒரு மிடறு உறிஞ்சிைப்படி அவள் சிரித்தாள்.
மீண்டும் அவரள ஒரு ஆழ்ந்தப் பார்ரவ பார்த்துக்
ககாண்கட தீைன் ககட்டான்.
"தீ..!!!",

1982
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனின் அந்த அரழப்பில் எகதா ஒரு கபாருரள
உணர்ந்தவள் நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
"அப்கபா நம்ம கைண்டு கபரும் கவறும் கணவன்
மரனவி தானாடி?",
"அப்புைம்? நம்ம கணவன் மரனவி தாகன தீைா?
அதுக்கு கமல் என்ன இருக்கு? அது தான் நம்ம உைகவாட
முடிவு?, அதற்கு கமல் கவை என்ன இருக்கு?",
அவள் விைப்பாக அவரனப் பார்த்து ககாண்கட
ககட்டாள்.
"நான் காதல் கணவன், நீ என் காதல் மரனவினு
கசால்லுவனு நிரனத்கதன்..",
அவன் கசால்ல அவள் நிமிர்ந்தாள்.
"நீ என்ரனக் காதலித்து திருமணம் கசய்துக் ககாண்ட
காதல் மரனவி,
நான் உன்ரன திருமணம் கசய்துக் ககாண்டு காதலித்த
காதல் கணவன்டி..அரத மைந்து விட்ட?",
அரத ககட்டவள் ரககள் கதநீர் ககாப்ரபரை இதழ்
கநாக்கி ககாண்டு கசன்று குடிக்காமல் அப்படிகை நிறுத்தி,
கண்கள் அவரனப் பார்த்தது, அவளின் அச்கசைலில் என்ன

1983
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கசய்ைப் கபாகிைாள் என்று பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தவன்
ரகயில் இருந்த கதநீர் ககாப்ரபரை ரகப் பற்றிைவள்
அவனின் எச்சில் கதநீரை பருக ஆைம்பித்தாள். அரதப்
பார்த்து புன்னரகப் பூத்த தீைன், அவள் ரகயில் ரவத்து
இருந்த அவளின் எச்சில் கதநீரை ரகப்பற்றி அவரளகைப்
பார்த்துக் ககாண்டு பருக ஆைம்பித்தான்.
"கசான்னால் தான், கவளிக் காட்டிக் ககாண்கட
இருந்தால் தான் மனதில் காதல் இருக்கிைது என்று அர்த்தம்
இல்ரல மிஸ்டர். மகதீைவர்மன்..",
என்ைப்படி அவன் எச்சில் பட்ட அந்த கதநீரை ருசிக்க
ஆைம்பித்தாள் தீட்சண்ைா. அவரளகை கமௌனமாக ைசித்துக்
ககாண்கட இருந்தான் தீைன். அவர்கள் நின்றுக் ககாண்டு
இருந்த அந்த மஞ்சள் நிை பூக்கள் நிரைந்த அந்த மைம்
அப்கபாது வீசிை காற்றில் கலசாக பூக்கரள உதிர்க்க, அந்த
சூழரல மிகவும் ைசித்தான் அவன். தன் எதிகை நின்றுக்
ககாண்டு இருக்கும் தன் மரனவிரைப் பார்த்தவன் மனதில்,
"உடல் கதடும் கூடல் இல்லாத தாம்பத்திைம் இவ்வளவு
அழகானதா!! இவள் மனதில் ககாண்ட காதலால் தான் இது

1984
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சாத்திைம், இவள் அருகாரமைால் தான் எனக்கு
அரனத்தும் அழகாக கதரிகிைது..",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவர்கள் கமல் கசாரிந்த
அந்த மஞ்சள் நிை பூக்கள் நிரைந்த அந்த மைத்ரத
நிமிர்ந்து ைசித்துக் ககாண்டு இருக்கும் தன் மரனவிரைப்
பார்த்தான்.
"குதிரைக்கு கடிவாளம் கட்டிைது கபால் ஆபிஸ்
விட்டால் அைண்மரன, அைண்மரன விட்டால் ஆபிஸ் ஒகை
பாரதயில் கபாய்க் ககாண்டு இருந்த சார் இப்கபாலாம்
கதாட்டத்துப் பக்கம், பால்கனி பக்கம்லாம் அதிக கநைம்
இருக்கிை மாதிரி கதரியுது?",
"அரத பழக்கி விட்டகத நீதானாடி? இந்த
கதாட்டத்துக்கு இப்படி ஒரு அழகு இருக்குதுனு எனக்கு
காட்டிைவகள நீதாகனடி?",
அவன் ககட்க அவள் அவரனப் பார்த்து புன்னரக
பூத்து விட்டு அவனின் தரல முடிரை கசல்லமாக
அரளந்தாள்.
"இப்கபா புரியுதா தீைா?, நான் உனக்கு காட்டிை
வாழ்வின் அழகிை பக்கங்கரள உன் மனம் நான் உன்

1985
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அருகில் இல்லாதப் கபாது கதடுது, நீ ஆபிசில் இருந்து
வந்தவுடன் டைர்டா இருப்கபனு நான் உனக்கு டீ எடுத்துக்
ககாண்டு வந்து நீ குடித்தப் பின் தான் நான் குடிப்கபனு
இங்கக வந்து இருக்ககன்ல, இதுப் கபான்ை சின்ன சின்ன
விஷைங்களில் தான் நம்ம ஒருத்தர் கமல் ஒருத்தர் ரவத்து
இருக்கிை காதல் கவளிப்படுது தீைா..வாைால் கசான்னால்
தான் காதல் என்று அர்த்தம் இல்ரல, இதுப் கபான்ை
சின்ன சின்ன கசைல்களில் கூட நம்ம கைண்டு கபரும் நம்ம
காதரல கவளிப் படுத்திக் ககாண்டு தான் இருக்ககாம்,
ஃப்சிகல் ரிகலஷன்சிப்பில் மட்டுகம நம்ம காதரல
கவளிப்படுத்தாது, அப்படி அதன் மூலம் கவளிப்
படுத்தினால் அது காதகல இல்ரல..",
அவள் கசால்ல கசால்ல, அவள் உள்ளங்ரகரை
எடுத்து அரத வருடிக் ககாடுத்தவன் அவரளப் காதலாகப்
பார்த்தான்.
"ைார் கசான்னா? ஃப்சிகல் ரிகலஷன்சிப்பில் காதரல
கவளிப் படுத்த முடிைாதுனு, இகதா இந்த தீைன் உடம்பு
உன்ரன தவிை கவறு எவரளயும் கதடாதுடி!!! உன்ரன
மட்டும் தான் கதடும், உன் உடலும் அப்படி தான்,

1986
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ரனத் தவிை உன் உடம்பில் கவை ைாைாலும் கமாக
உணர்வுகரள பற்ை ரவக்க முடிைாது, என் உடலிலும்
உன்ரனத் தவிை கவறு ைாைாலும் தாப உணர்வுகரள மூட்ட
முடிைாதுடி..என் மனம் மட்டுகம இல்ரல உன் உடம்பும்
உனக்கு மட்டும் தான் கசாந்தம்னு கசால்ை ஃப்சிகல்
ரிகலஷன்சிப்பில் கூட உன் மீதான என் காதல்
கவளிப்பட்டுக் ககாண்கட தான் இருக்கும்..",
அதுவரை அவள் வருடிக் ககாடுத்துக் ககாண்டு இருந்த
அவளின் உள்ளங்ரகரை எடுத்து தன் இதழ் கநாக்கி
கசன்ைவன் ரகப்பிடிரை உதறிக் ககாண்டு அவள் ஓட,
அவன் அவரள சிரித்துக் ககாண்டு தாவிப் பிடிக்க
ஓடினான். அவளின் ரகப் பிடிக்குள் சிக்காமல் சிரித்துக்
ககாண்கட அவனுக்கு வவ்வ்கவ என்று தன் நாக்ரக
துருத்தி பழிப்பு காட்டிவிட்டு அைண்மரனக்குள் ஓடி
விட்டாள். கவகு நாட்களுக்கு பின் அவளின் கலகலப்பு
மீண்டு இருப்பரத உணர்ந்து சிரித்துக் ககாண்கட நின்றுக்
ககாண்டு இருந்த தீைன், பின் எகதா ஒரு முடிவு
எடுத்தவனாய் அந்த அைண்மரன உள்கள தன் அரை
கநாக்கி கசன்ைான்.

1987
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 126
"அவளின் மூச்சுக்காற்றில்
எங்கள் காதலின் வாேம் உைர்ந்பதன்..
அவபை பதடும் என் மனதில்
எங்கள் வாழ்வின் பதடபை
உைர்ந்பதன்..
அவபை அள்ளி
அபைக்க துடிக்கும்
இவனின் தாைத்தில்
அவளுக்கு மட்டுபம
கோந்தமான உைர்வுகபை உைர்ந்பதன்..
அவள் என் தீ..
இவன் அவளின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் உயிரில் கைந்த இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"என்னங்க கைாம்ப அழகா இருக்கு இந்த திங்க்ஸ்

எல்லாகம..",

1988
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அந்த டீப்பாய் கமலிருந்த பரிசுப் கபாருட்கரள
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த மலர் கசான்னாள்.
"அதுவும் இந்த கபாம்ரம கைாம்பகவ அழகா
இருக்குல..?"
என்று மலர் அந்த கபாம்ரமரை ரவத்து பார்த்துக்
ககாண்கட இருக்க, அவள் அருகக வீட்டிற்கு வந்து தன்
சீருரடரை அவிழ்க்க மைந்தவனாய் அமர்ந்து இருந்த
திவாகர் அந்த கபாருட்கரளகை
கவறித்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
அவன் முகத்தில் கைாசரன நிலவிைது.
"என்னங்க, இந்த கபக்ரக..",
என்று எகதா உற்சாகமாக கபச முைன்ை மலர் தன்
கணவனின் முகம் பார்த்து கைாசரனைானாள்.
"என்னாச்சுங்க..?",
"ஒண்ணும் இல்ரல மலர்..ஒரு கைாசரன கலந்த
குழப்பம், கவை ஒண்ணும் இல்ரல..",
"என்னங்க கசால்றீங்க? புரியுை மாதிரி
கசால்லுங்ககளன்..",
"இந்த கிஃப்ட் கபாருட்கரள எல்லாம்..",

1989
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சு வீட்டுக்காைர் ககாடுத்தார் அவ்களா தாகன?",
மலர் சாதைணமாக ககட்டு விட்டு அந்த நாய் குட்டி
கபாம்ரமரை எடுத்து தன் முகத்திற்கு கமல் ரவத்துக்
ககாஞ்சிக் ககாண்டு இருந்தாள்.
"இல்ரல மலர்..சும்மா..",
"சும்மா ககாடுக்கவில்ரல! உங்கரள கட்டிப் பிடித்துக்
ககாண்டு ககாடுத்தார் அவ்களா தாகன? அதுக்கு ஏன் நீங்க
இப்படி கைாசித்துக் ககாண்கட இருக்கீங்க? நம்ம தான்
அவங்க கூப்பிட்டாலும் கபாகப் கபாைதில்ரலனு கதளிவா
கசால்லிைாச்சு, அப்புைம் என்னங்க? நம்ம தீட்சு தான்
சந்கதாஷமா இருக்காகள, கூட அந்த பாட்டி கவை
இருக்காங்க அப்புைம் என்ன?",
"இல்ரல மலர், இந்த பரிசுப் கபாருட்கள்
எல்லாத்ரதயும் ககாஞ்சம் நல்லா பாரு, அப்படிகை
விரலரைப் பாரு..",
திவாகர் கசால்ல, மலர் அந்த கபாருட்கரளப்
கைாசரனயுடன் பார்த்தாள்.
"இங்கக இருக்கும் கபாருட்களின் ஒவ்கவாரு
பிைாண்ட்டும், அதன் நிைமும் உனக்கும் எனக்கும் பிடித்த

1990
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிைம்டி..அது மட்டும் இல்லாமல் நான் என் கூட இந்த
பரிசுப் கபாருட்கரள வாங்கி மத்தவங்க கபாருட்கரளப்
பார்த்கதன், அது எல்லாம் இவகளா விரல உைர்வாக
இல்ரல மலர், எங்க கமிஷனருக்கு எப்படி அச்சு அசைாம
நமக்கு பிடித்த கபாருட்கரள சரிைாக நமக்கு பிடித்த
நிைத்தில் வாங்க கதரியும்?",
அவன் ககள்வி ககட்டு அவரளப் பார்க்க, அவள்
முகம் கைாசரனயில் ஆழ்ந்தது, அவரள அதிக கநைம்
கைாசிக்க விடாமல் அவன் எகதா கசால்ல முற்படும் கபாது,
மலரும் அவனும் ஒருமித்த குைலில் கசான்னார்கள்,
"தீட்சு..!!!!!!",
"ஆமாம் மலர்..!! அவள் தான் இந்த கபாருட்கரள
எல்லாம் வாங்கி இருக்கிைாள்..!!!",
அவன் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
அவனின் ஃகபான் சிணுங்கிைது. அரத எடுத்துப்
பார்த்தவன் முகம் மாறிைது.
"ைாருங்க..?",
அவனின் முகம் மாற்ைம் கண்டு அவள் கைாசரனைாக
ககட்டாள்.

1991
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கமிஷனர் ஆபிசில் இருந்து..",
என்ைவன், காதில் தன் கபாரன ரவத்துக் ககாண்டு
கவளிகை நகர்ந்தான். சில கநாடிகள் கழித்து வந்தவன்
முகம் மாறி இருந்தது.
"என்னங்க..? என்ன ஆச்சு?",
மலர் ககட்க, திவாகர் கைாசரனயுடன் கசான்னான்.
"கமிஷனர் ஆபிசில் இருந்து ஃகபான், நான் ஊட்டிக்கு
டிைான்ஸ்பர் ககட்டு இருந்கதன்ல? அரத திடீர்னு
கவயிட்டிங் லிஸ்ட்டில் மாத்தி இருக்காங்களாம், இன்னும்
ஆறு மாதங்கள் கழித்து தான் பதில் கிரடக்கும் என்பது
கபால் கசான்னாங்க, அப்படி என்ைால் உனக்கு குழந்ரத
பிைந்த உடன் தான் அங்ககப் கபாக முடியும்",
என்று கசான்னவன் முகம் சிந்தரனயில் இருந்தது.
"அவ்வளவு தாகன, வாங்க சாப்பிடலாம்..",
மலர் அவரள அரழக்க, திவாகர் கைாசரனயில்
இருந்தான், அவன் காதில் சற்று முன் கமிஷனர்
அலுவலகத்தில் கபசிை குைல் ஒலித்தது.
"தீைன் சார் கபச்ரச மீறி எங்களால் எதுவும் கசய்ை
முடிைாது திவாகர்..",

1992
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இது என்ன சார் அநிைாைம்? என் மீது இதுவரை நம்ம
டிபார்ட்கமண்ட்டில் எந்த பிளாக் மார்க்கும் இல்ரல,
அப்புைம் எதுக்கு நான் ககட்ட டிைான்ஸ்பரை கவயிட்டிங்
லிஸ்ட்டில் ரவத்தீங்க சார்?",
"அது எங்க விருப்பம் திவாகர்..உங்க உைைதிகாரி
என்ன கசான்னாங்ககளா அரத கசய்ை கவண்ைது மட்டும்
தான் எங்க கடரம.., உங்களுக்கு கமிஷனர் சாரிடம் இதுக்
குறித்து கபச கவண்டும்னா கசால்லுங்க, நாங்க
அப்பாயின்கமன்ட் பிக்ஸ் பண்ணித் தருகிகைாம்",
அதற்கு கமல் அவனுக்கு மறுமுரன பதில் கசால்லாது
ரவத்து விடகவ
அவன் மனம் தீைன் குறித்து கைாசரனயில் மூழ்கிைது.
விரளைாட்டு ரமதானம் கபான்ை பைந்து விரிந்த அந்த
அரையில் இரு காவலர்கள் தீவிைமாக நின்றுக் கபசிக்
ககாண்டு இருந்தாலும் அவர்கள் கண்கள் அவ்வப்கபாது
சற்று கதாரலவில் அமர்ந்து தன் ஆட்களிடமும் சீனிவாச
ைாவிடமும் கபசிக் ககாண்டு இருந்த நைசிம்ம கைட்டி கமகல
இருந்தது.

1993
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்னய்ைா!!! அவைச அவசைமாக என்ரனப் பார்க்க
இங்கக வந்து இருக்கீங்க? எப்கபாதும் ஞாயிற்றுக்
கிழரமயில் தாகன வருவீங்க?",
என்ைப்படி நைசிம்ம கைட்டி நிமிர்ந்து அமர்ந்தார்.
"கைட்டிகாரு! கட்சி தரலரமயில் உங்களுக்கக மீண்டும்
பதவிரை ககாடுக்கலாம்ங்குை மாதிரி கபச்சு அடிப்படுது..",
"இந்த கநைம் முடிவு எடுத்து இருக்கணுகம..!! மாது
ககாடுத்த பணம் நல்லாகவ கவரல கசய்யுது கபால..",
என்ைப்படி தன் மீரசரை நீவி விட்டுக் ககாண்கட
சிரித்தார் கைட்டி.
"கைாவ் வக்கீலு..!!! என்னய்ைா நீ உம்னு இருக்க?",
"அதான் நாங்க கசால்லி முடிப்பற்குள் உங்களுக்கக
எல்லாத் தகவலும் வந்துடுது, அப்புைம் என்ன கசால்லிக்
கிட்டுனு தான் அரமதிைா இருக்ககன்..!!! கைட்டி சார்,
நீங்கள் நிரனத்து இருந்தால் இப்கபா ஜாமீனில் வந்து
இருக்கலாகம!! அப்புைம் ஏன் இன்னும் இந்த கஜயிலிகல
இருக்கீங்க?",
"நான் இந்கநைம் ஜாமீனில் கவளிகை இருந்திருந்தால்
அந்த பதவி எனக்கு

1994
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மீண்டும் தருவரதப் பற்றி கபசி இருப்பாங்களா! நான்
உள்கள அரமதிைாக இருப்பதால் தாகன என்ரனப் பற்றி
கபசுகிைார்கள், எனக்கு அது தான் கவண்டும், அது மட்டும்
இல்லாமல், அந்த தீைரன கசர்ந்தவர்கரள அழிக்க, எனக்கு
இந்த கஜயிரல விட சிைந்த இடம் கிரடக்காது, ஏனா கட்சி
தரலரம பதவி ககாடுக்கப் கபாகும் கநைத்தில் என்ரன
உன்னிப்பாக கவனிக்கும், அந்த கநைத்தில் நான்
அரமதிைாக இருக்க கவண்டும், ஆனால், நான் இங்கக
உள்கள அரமதிைாக இருந்துக் ககாண்டு கவளிகை
அவரன கசர்ந்தவங்கரள அழிப்கபன்..என் கபைகை
கவளிகை கதரிைாத அளவுக்கு அந்த ககாரலகள் நடக்கும்,
இந்த முரை அவனால் நான் தான் கசய்கதன் என்று
கண்டுப்பிடிக்க முடிைாது..,அங்கக அவனின் கவளிநாட்டு
பிசிகனஸ்கரள அழிக்கும் கவரலகரள என் மகள்
சிைப்பாக ஆைம்பித்து விட்டாள், இன்னும் ககாஞ்ச
நாட்களில் அந்த தீைன் பதறிைடித்துக் ககாண்டு கனடா
ஓடுவான், அவன் இந்திைாவில் இல்லாத கநைத்தில் அவரன
கசர்ந்தவங்களுக்கு என்னால் தான் சாவு..",

1995
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆனா, அவன் கவளிநாடு கபாகாமகல இங்கககை
இருந்துக் ககாண்டு பிைச்சரனகரள சரி கசய்து
விடுகிைாகன..!!!!, பார்ட்டி விஷிைத்திலும் அந்த
சினிமாக்காரி கவுத்து விட்டுட்டாகள கைட்டி..!!",
"அவள் கிடக்கிைா!! தீைன் தன்ரன ஏதாவது
பண்ணிடுவானு அவளுக்கு தன் உயிர் கமல் பைம், அதான்
கரடசி கநைத்தில் காரல வாரிட்டா, அது எல்லாத்துக்கும்
கசர்த்து தான் ைாவ் அவன் அனுபவிக்கப்
கபாகிைான்..கமல்ல கமல்ல என் மகள் அங்கக கனடாவில்
அவள் ஆட்டத்ரத ஆைம்பித்து விட்டாள்..",
"இன்னும் சில மாதங்களில் எனக்கு என் பதவி வந்து
விடும், அது வந்தால் மட்டும் கபாதும், நான் இழந்த
கசாத்துக்கள் எல்லாம் தானா என்ரனத் கதடி வந்து
வரும்..அதன் பிைகு இருக்கு இந்த நைசிம்ம கைட்டி
ஆட்டம்..!!! அவரன விட மாட்கடன்..",
என்று கவறித்த நைசிம்ம கைட்டியின்
கண்கள் சிவந்துப் கபானது. அதற்கு பதில் அவர்
கபசாது கமௌனமாக, அந்த கபச்சுவார்த்ரத அவ்வளவு
தான் என்பது கபால் சீனிவாச ைாவும் அவருடன் வந்த

1996
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சகாக்களும் நகை முற்பட, எகதா நிரனத்துக் ககாண்டவைாய்
நைசிம்ம கைட்டி சீனிவாச ைாரவ அரழத்தார்.
"ைாவ், அந்த தீைன் பீஏ கபர் என்ன?",
"விக்ைம்..",
"அவன் கமரலயும், அந்த தீைன் கபாண்டாட்டியின்
அண்ணங்காைன் ஒருத்தன் கபாலீசில் கநர்ரம, நீதினு
காஞ்சிபுைத்தில் இருக்கான், கபான மாதம் கூட நம்ம
ஆளுங்க கமல் ககசு கபாட்டாகனா.., அவன் கமரலயும்
ஒரு கண்ணு ரவத்துக்ககா, இவனுங்க கைண்டு கபருக்கும்
அந்த தீைனுக்கும் எகதா இருக்கு..",
அரதக் ககட்ட சீனிவாச ைாவ் பவ்ைமாக தரலைாட்டி
விட்டு அங்கக இருந்த நகர்ந்தவுடன் கைட்டியின் முகத்தில்
பலத்த கைாசரன.
அந்த அைண்மரனயின் கமல் தளத்தில் இருந்த நீண்ட
வைாந்தாவில் நடந்த தீைனின் கண்கள் அவரளகைத்
கதடிைது.
"எங்கப் கபாயிருப்பா..?",
அவன் மனம் ககள்விக் ககட்டுக் ககாண்டு அதற்கு
விரடைாக அவரள கதடிைது. ஆனால் அவள் அவன்

1997
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்களில் கதன்படகவ இல்ரல. சற்று முன் கதாட்டத்தில்
இருந்த தனக்கு கதநீரை ககாடுத்து விட்டு அவனுக்கு
பழிப்பு காட்டி விட்டு ஓடிைவள் தான், அதன் பின் அவன்
கண்ணிகலப் படவில்ரல, அவனும் முக்கிைாமான கபான்
கால்கள் எல்லாம் கபசி முடித்து விட்டு வந்து கதாட்டத்தில்
இருந்து வந்து விட்டான், அதன் பின்னும் அவள் அவனின்
கண்களில் படகவ இல்ரல.
"ைாரைைாவது கதடுகிைாைா வர்மா?"
ைாகஜந்திை வர்மன் குைல் ககட்டு நிமிர்ந்தான் தீைன்.
"கசால்லுங்க டாட்..!! தீரை கதடிக் ககாண்டு
இருக்கிகைன்..",
என்ைவன் கண்கள் அங்கும் இங்குமாக அரலப்
பாய்ந்தது. அவனின் முகத்ரதப் பாசத்துடன் பார்த்த
ைாகஜந்திை வர்மன் முகத்தில் இருந்த எகதா ஒன்று அவரன
ஈர்க்ககவ தீைன் கைாசரனைாகப் தன் தந்ரதரைப்
பார்த்தான்.
"என்ன டாட்! என்னகமா கசால்ல நிரனப்பது கபால்
இருக்கு? என்னிடம் என்ன தைக்கம்? கசால்லுங்க?",

1998
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப் படி அவன் அந்த வைாந்தாவில் இருந்த ஒரு
அழகிை கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த அந்த மை நாற்காலியில்
அமர்ந்தான். அவன் அருகக அமர்ந்த ைாகஜந்திை வர்மன்
தன் மகனின் ரகரை ஆதைவாகப் பிடித்தார்.
"வர்மா..உன் அம்மா அங்கக சரிைா கூடச் சாப்பிட
மாட்கடங்குைா..உன் புைக்கணிப்பு தாங்காது கைாம்ப
கஷ்டப்படுகிைாள்..",
"நான் தான் பாட்டி கசான்னரத எல்லாம் ஒத்துக்
ககாண்கடகன அப்புைம் என்ன டாட்? அவங்களுக்கு?, என்
மரனவி மனதில் இன்னும் அந்த குழந்ரத கரலந்த ைணம்
இன்னும் மரைைவில்ரல டாட், அவள் மாமிடம் இருந்த
பூரஜைரை சாவி, ஜிவல்ஸ்னு எரதயுகம இப்கபா
வரைக்கும் வாங்ககவ இல்ரல டாட், நான் ககட்டதுக்கு
இரத எல்லாத்ரதயும் விட உைர்ந்தது என் குழந்ரத,
அதுகவ கபான பப் பிைகு இது எதுக்கு எனக்கு?, எனக்கு
இது கவண்டாம், நான் உங்க மரனவிைாக மட்டுகம
இருக்கன்னு கசால்லிட்டா, இப்கபா வரை அந்த சாவி,
ஜிவல்ஸ் எல்லாம் என்னிடம் தான் இருக்கு,

1999
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்படிப்பட்டவளுக்காக அவங்கரள நான் இக்கனார்
பண்ைதில் தப்பு இல்ரலகை?",
"வர்மா..ஏன் இப்படி கபசுகிைாய்?",
என்ை ைாகஜந்திை வர்மன் முகத்ரதப் பார்த்தான் தீைன்.
"டாட், உங்கள் மனரத கதாட்டு கசால்லுங்க! மாம்
பண்ணினது தப்பா இல்ரலைா? நீங்க என் இடத்தில்
இருந்திருந்தால் உங்களால் மன்னிக்க முடியுமா?, அரத
விடுங்கள், உங்க மரனவி மீது தவறு இருக்கிைது என்று
கதரிந்தும் அவங்களுக்காக நீங்க என்னிடம் வந்து பரிந்துப்
கபசும் கபாது, தவகை கசய்ைாமல் தண்டரன அனுபவித்த
என் மரனவிக்காக நான் கபசுைது தப்பா டாட்?",
அரதக் ககட்ட ைாகஜந்திை வர்மன் கமௌனமானார்.
அவைால் அந்த ககள்விக்கு பதில் கசால்ல முடிைவில்ரல.
தன் தந்ரதயின் அந்த நிரலரை காணச் சகிைாத தீைன்
எழுந்து அவர் அருகக அமர்ந்தான்.
"என்ரன மன்னித்து விடுங்கள் டாட்..மாரம அப்படிகை
விடுங்க, அவங்ககள உணர்ந்துடுவாங்க, அப்படி உணர்ந்து
எப்கபா அவங்க என் மரனவிரை சக மனுஷிைா மதித்து

2000
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நடக்குைாங்ககளா அப்கபா நான் அவங்களிடம்
கபசுகிகைன்..",
என்ைப்படி எழுந்து கசல்லும் தன் மகரன தடுக்க
முடிைாது அமர்ந்து இருந்தார் ைாகஜந்திை வர்மன்.
"இவ எங்ககப் கபானாள் ? ரூமில் கபாய் பார்த்து
விட்டு பாட்டியிடம் ககட்க கவண்டிைது தான்..",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட தீைன் அந்த மாடிப்
படிகளில் ஏறும் கபாது, பத்மஜா கதவியின் குைல் அவரன
அரழத்தது.
"தீைா..!!! இங்கக வா..!!!!",
அந்த மாடிப்படிகளில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீைன்,
கீகழ நின்றுக் ககாண்டிருந்த தன் பாட்டியின் முகத்ரத
கைாசரனைாகப் பார்த்தப் படிகை கீகழ இைங்கினான்.
"கசால்லுங்க பாட்டி..!!!",
"எங்ககப் கபாகிைாய் நீ?",
"என் ரூமுக்கு, பாட்டி!! தீரை பார்த்தீங்களா? ஈவினிங்
டீ ககாண்டு வந்தாள், அதுக்கு அப்புைம் எங்கப் கபானாகன
கதரிைரல..நானும் கதாடர்ச்சிைாக ஃகபான் கபசிக் ககாண்டு

2001
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்ததில் அவரள கவனிக்க மைந்து விட்கடன்..!! எங்கக
பாட்டி அவள்? கமகல இருக்கிைாளா?",
என்ைப்படி மீண்டும் மாடிப்படி ஏை முைன்ை தீைரன
தடுத்தது பத்மஜா கதவி குைல்.
"நீ இப்கபா உன் அரைக்கு கபாகக் கூடாது தீைா, உன்
மரனவிரை பார்க்க கூடாது, அவளின் முகத்தில் விழிக்க
கூடாது..!! அகதா உள்கள அந்த அரையில் இரு, நான்
கசால்லும் கபாது மட்டும் கபானால் கபாதும்..",
"பாட்டி..!!! எதுக்கு இப்படிலாம் கசால்றீங்க! எனக்கு
புரிைரல, அவரள..",
"தீைா..உன் பாட்டி கசான்னரத ககள், இங்கக
வா..முதலில் குளித்து விட்டு சாஸ்திரி கசால்வரத ககள்..",
அந்த அரையில் இருந்து கவளிகை வந்த இந்திை
வர்மன் கசால்ல, அவன் ஒன்றும் புரிைாது, அந்த
அரைக்குள் உள்கள கசன்ைான், அங்கக அவனுக்காக
அவர்களின் திருமணம் சார்ந்த சடங்குகளுக்கு பாைம்பரிை
முரைப்படி அவர்கள் அணியும் ரவைக் கற்கள் பதித்த
புத்தாரடயுடன், அவர்களின் பாைம்பரிை வாள், மற்றும்

2002
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நரககள் காத்துக் ககாண்டு இருக்க, தீைன் அரத
ககள்விைாகப் பார்த்தான்.
"எட்டு மணிக்கு கமல் நல்ல கநைம் தான் கபரிை
ைாணிைம்மா..!!",
தன் ரகயில் எகதா கணக்கு கபாட்டுக் ககாண்கட
கசான்னார் அந்த சாஸ்திரி.
"தீைா..என்ன இன்னும் அப்படிகை நின்னுட்டு இருக்க!!
கபா, கபாய் குளித்து விட்டு இரத மாற்றிக் ககாண்டு வா..",
இந்திை வர்மன் குைல் அவரன விைட்ட.., தீைன் ஒன்றும்
புரிைாது பத்மஜா கதவிரைப் பார்த்தான்.
"பாட்டி..என்ன நடக்குது இங்க? எங்கக தீ? அவள்
எங்ககப் கபானாள்?",
"அடடா..ககாஞ்ச கநைம் கபசாமல் சாஸ்திரிகள்
கசான்னரத கசய்..",
என்று அவரன விைட்டிை பத்மஜா கதவி,
சாஸ்திரிகளிடம் எகதா தீவிைமாகப் கபசிக் ககாண்டு
இருந்தார்.
"பாட்டி..!!!",

2003
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் குைல் ககட்டு இந்திை வர்மன், பத்மஜா கதவி
இருவரும் திரும்பிப் பார்த்தனர். அங்கக அவர்களின்
பாைம்பரிை உரடயில் அவன் நின்றுக் ககாண்டிருக்க,
அவன் ரகயில் வாரள ககாடுத்த இந்திை வர்மன் அவரன
ைசித்தார்.
"அப்படிகை என்ன ஒரு கம்பீைம்!!! காஞ்சிப் புைம்
அைசக் குடும்பத்தின் கரள அப்படிகை இருக்கிைது..!! என்
கண்கணப் பட்டு விடும் கபால் இருக்கிைது தீைா..",
பத்மஜா கதவி கூை,
"என்ன பாட்டி இது? இப்படி எனக்கு இரத கபாட்டு
பார்க்க ஆரச என்ைால் என்கனாட எத்தரனகைா
கபாட்கடாக்கள் இருக்கிைது, அரதப் பார்த்து ைசிக்க
கவண்டிைது தாகன? அரத விட்டு விட்டு என்ன பாட்டி
நீங்க..? அவ்களா தாகன பார்த்தாச்சுல? நான் கபாய் என்
தீரை கதட..",
அவன் முடிப்பதற்குள் இந்திை வர்மன் குறுக்கிட்டார்.
"இல்ரல தீைா, நீ இப்கபா கபாக கூடாது, இன்னும் சில
கநாடிகள் கழித்து தான் கபாகணும்..",

2004
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எனக்கு இங்கக என்ன நடக்குதுனு ஒண்ணுகம
புரிைல..",
அவன் கசால்ல, சாஸ்திரிகள் இரடப் புகுந்தார்.
"நல்ல கநைம் கதாடங்கி விட்டது கபரிை
ைாணிைம்மா..!!!",
"ஓ..பாட்டி, எனக்கும் தீக்கும் நம்ம அைண்மரன
முரைப்படி கல்ைாணம் நடத்தப் கபாறீங்களா..?",
என்று ககட்டு விட்டு சிரித்தான் தீைன்.
"இல்ரல தீைா, திருமண சடங்ரக தான் முன்கனார்
பூரஜயுடன் கதவி சிைப்பாக கசய்து விட்டாகள..!!!",
"இப்கபா கமகல உன் அரைக்கு கபா, உனக்கு
எல்லாகம புரியும்..",
என்ை பத்மஜா கதவி, இந்திை வர்மன் குைல்கள் ககட்டு
விட்டு அவன் கவக கவகமாக படி ஏறினான்.
"இந்த வாள் கவை..!!! இருந்தாலும் பாட்டியும்
தாத்தாவும் இப்படி சஸ்கபன்ஸ் ரவத்து இருக்க
கவண்டாம்..!!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்கட கமல் தளத்தின்
வைாந்தாவில் நடந்தவன் நரடயில் கம்பீைமும் அவன்

2005
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வசீகைமும் மிளிர்ந்தது. அவனின் அரையின் கதரவ திைந்து
உள்கள கசன்ைவன் முகம் விைப்பு கலந்த கைாசரனயில்
ஆழ்ந்தது. அந்த அரையிரன திைந்த உடகன அவன்
முகத்ரத சுகந்தமான நறுமணம் தாக்கிைது, அரத
உணர்ந்து ககாண்டு அவன் அந்த அரையின் உள்கள
கசன்ைான், அந்த அரையின் வைகவற்பரையில் ஆைம்பித்து
இருந்த பூ அலங்காைம் அவனின் படுக்ரக அரையில்
முடிவரடந்து இருந்தது. அவர்கள் அடிக்கடி நின்று நிலரவ
ைசிக்கும் அந்த பால்கனி சுவரின் ரகப்பிடிகள், சன்னல்கள்
என எங்கும் மல்லிரக கபான்ை நறுமணம் நிரைந்த
பூக்களால் அழகாக அலங்கரிக்கப் பட்டிருந்தது. அவர்களின்
படுக்ரக அரையில் இருந்த பிைம்மாண்ட கட்டில் பூக்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டு, அதில் கமல் பூக்கள் தூவப் பட்டு
அவர்களின் வருரகக்காக காத்துக் ககாண்டு இருந்தது,
அதன் அருகக தங்கத் தட்டு நிரைை பழங்கள்
ரவக்கப்பட்டு அந்த அரை முழுவதும் மனரத மைக்கும்
சுகந்தமான நறுமணம் பைவி இருந்தது.
124
"அவளின் இதழ் பட்ட இடகமல்லாம்

2006
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இனிக்க கண்கடன்..
அவளின் கமய் தீண்டலில்
என் உயிர் உருக கண்கடன்..
அவளில் என்ரன ஊற்றி..
அவளின் காதலில் கரைைக் கண்கடன்..
இவரன தன்னில் வாங்கிை
அவள் என் தீ..
தன்ரன அவளுக்கு தந்து விட்ட
இவன் அவளின் தீைன்..",

-❤️ தீட்சுவின் தாபங்களில் இந்த

தீ(ரு)ைன் ❤️
"இது என்ன!! ஓ..தாத்தாவும் பாட்டியும் இரத தான்
கசான்னாங்களா..!!",
தீைன் மனம் அந்த பூக்கள் அலங்காைத்ரதப் பார்த்து
கைாசித்துக் ககாண்டு இருக்க, அப்கபாது தான் பத்மஜா
கதவியின் குைல் அவன் காதில் ஒலித்தது.
"கதவிகை திருமணம் பின் சில சடங்குகள்,
சம்பிைதாைங்கள் அைண்மரன முரைப் படி நடத்தி

2007
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விட்டாள், ஆனால் அவள் நடத்திை சடங்குகள்,
சம்பிைதாைங்கள் எல்லாகம முழுக்க முழுக்க அைண்மரன
நன்ரமக்காக மட்டும் தாகன தவிை, உங்கள் இருவர்
வாழ்வின் நன்ரமக்காக இல்ரல, அதனால் உங்க கைண்டு
கபர் வாழ்வின் நன்ரமக்காக நானும் உன் தாத்தாவும்
இரத கசய்ை முடிவு எடுத்து இருக்கிகைாம் தீைா",
"எரதப் பாட்டி?",
"உன் அரைக்கு கபா, உனக்கக எல்லாம் புரியும்..",
என்ை பத்மஜா கதவியின் குைல் அவன் காதில்
ஒலித்தது. அவரன அதிக கநைம் கைாசிக்க விடாது அந்த
அரைக்குள் கமாதிக் ககாண்டு இருந்த இதமான நறுமணம்
அவன் மனம் ககாண்டுள்ள கைாசரனகரள அடித்து
விைட்டி விட்டு, அவனின் மனரத கலசாக்கிைது, உடகன
அவன் அந்த கமத்ரதயில் சாய்ந்து கண் மூடினான்,
இப்கபாது அவனின் உடரல தழுவிக் ககாண்டு கசன்ை
இதமான நிரலயில் ரவக்கப் பட்டிருந்த அந்த அரையில்
நிலவிை ஏஸியின் சீகதாஷ்ண நிரல அவரன வருடிைதில்
அது தந்த சுகத்தில், இந்த அரையிரன அலங்காைம்
கசய்தவர்களுக்கு ஏதாவது பரிசு ககாடுக்க கவண்டும் என்று

2008
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனதில் தீர்மானித்து ககாண்டான். அவன் முகத்ரத
மல்லிரக பூவின் மணம் தாக்க அவனுக்கு அந்த வாசம்
அவளின் நிரனரவ கதாற்றுவித்ததில் அவரள குறித்த
கைாசரனயில் மூழ்கிைது.
"இவள் எங்ககப் கபானாள்? இவளுக்கு கதரியுமா?
பாட்டி இந்த ஏற்பாடு கசய்து இருப்பது..?",
என்று அவன் எண்ணிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
சன்னமான ககாலுகசாலி அவன் காதில் பாை, திரும்பிப்
பார்த்தான். அவன் திரும்பிப் பார்ப்பதற்கு முன்கன அவன்
மனம் கசான்ன அவனின் தீ தான் ரகயில் பால் கசாம்புடன்
வந்துக் ககாண்டிருந்தாள்.
அவனுக்கு பிடித்த அகத ஆகாை நீல நிைத்தில் தங்க
சரிரக கபாட்ட பட்டுப் புடரவ உடுத்தி, கழுத்தில் ரவை
நரககள், காதில் ஒளிர்ந்த ரவைக் கற்கள் பதிக்கப்பட்ட
ஜிமிக்கி, (இது அவனுக்கு பிடிக்கும் என்கை அவள்
அணிந்து வந்து இருப்பாள் என்று அவன் உள் மனம்
கஜாசிைம் கசான்னது அவனுக்கு).
கதாளின் இருபுைமும், அந்த அரையில் அப்படி என்ன
தான் நடக்கப் கபாகிைது என்பரத அறிந்துக் ககாள்ளும்

2009
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபாருட்டு ஆர்வக் ககாளாறில் கவடித்தது கபால் அரையும்
குரையுமாக கவடித்த மல்லிரக கமாட்டுக்கள் நிரைந்த சைம்
என்று நடந்து வந்தவரள அப்படிகை அந்த இைவு
முழுவதும் ைசித்துக் ககாண்கட இருக்கலாம் என்று தீைனுக்கு
கதான்றிைதில் அவன் நிமிர்ந்து அமர்ந்து சுவாைசிைமாக தன்
கன்னத்தில் ரகயூன்றி அவரளகை பார்க்க ஆைம்பித்தான்.
அவள் அவன் அருகக கநருங்குவரத உணர்ந்த தீைன் தன்
மனதில் எழுந்த புன்சிரிப்புடன் கண் மூடினான்.
"ேூக்கும்..",
அவள் கதாண்ரடரை கசருமிக் ககாண்டு அவன்
அருகக வை, தன் மனதில் எழுந்த சிரிப்ரப அடக்கிக்
ககாண்டு கண்கரள மூடிக் ககாண்டு தூங்குவது கபால்
பாவரன கசய்தான் தீைன்.
"ேூக்கும்..",
அவள் மறுபடியும் தன் கதாண்ரடரை கசருமி தன்
வருரகரை அவனுக்கு உணர்த்த அந்த
ஆளுரமக்காைகனா கண் திைக்க மறுத்து விட்டான். உடகன
அவள் தான் அங்கக வந்து இருப்பரத உணர்த்துவது
கபால் ரகயில் இருந்த பால் கசாம்ரப "ணங்" என்ை

2010
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சப்தத்துடன் ரவத்தாள். அப்கபாதும் அந்த
பிடிவாதக்காரிக்கு கசாந்தமான ஆளுரமக்காைன் கண்கள்
திைக்ககவ இல்ரல. அவளுக்கு கதரியும், அவளாக தன்ரன
அவனிடம் விருப்பப்பட்டு ககாடுக்கும் வரை அவன்
அவரள கதாட மாட்டான் என்று, அதனால் தான் கண்மூடி
தன்ரன கசாதிக்கிைான் என்று அவளுக்கு புரிந்ததில் அவள்
அவனின் ரகரை கிள்ளினாள். அப்கபாதும் அவன்
அரசந்து ககாடுக்கவில்ரல.
"தீைா..!!! எழுந்திரு..!!!",
ஒரு வழிைாக தான் மனதில் அதுவரை ககாண்டிருந்த
நாணத்திற்கு டாடா காண்பித்து விட்டு கபசி விட்டாள்.
அதற்கும் பிடிவாதக்காைனாக மாறி இருந்த தீைனிடம் பதில்
இல்லாதுப் கபாககவ,
"தீைா..ஃபிசிகல் ரிகலஷன்ஷிப்பில் காதல் இருக்காதுனு
நான் கசான்னரத மனதில் ரவத்துக் ககாண்டு தாகன நீ
இப்படி நடந்துக் ககாள்ை..? பழி வாங்குறிைா தீைா?",
அவள் ககட்டு விட்டு அவனின் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் அந்த மல்லிரகச் சைங்கள் கதாங்கவிடப்
பட்டிருந்த பால்கனியின் ரகப் பிடிச் சுவரை நின்று வானில்

2011
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பவனி வரும் முழு நிலரவ கவறித்தாள். அந்த அரைக்
கதரவ தாழிடும் கபாது அவள் மனதில் கமாய்த்துக்
ககாண்டிருந்த, அவளின் அடிவயிற்றில் மூண்ட கபைர்த்
கதரிைா உணர்வுகள் எல்லாம் காணாமல் கபாய் இருந்தது.
அவனின் கதாடுரக அவள் அறிந்தவள் தான், அவனின்
வன்ரம, கமன்ரம இைண்டரடயும் அறிந்து அதில் மூழ்கி
திரளத்தவள் தான் என்ைாலும் இதுப் கபால் இந்த பூக்கள்
நிரைந்த அரையில், அவனுக்கு பிடித்த மாதிரி
அவனுக்காககவ அலங்காைம் கசய்து, இன்று தான்
அவனுக்கும் அவளுக்கும் திருமணம் ஆனது கபாலும்,
இப்கபாது தான் என்னகமா முதல் முதலில் அவளின்
தீைனுக்கு அவள் கசாந்தமாகப் கபாகிைாள் கபான்ை
புதுவரகைான உணர்வுகரள மூட்டிை இந்த சூழரல அவள்
மிகவும் விரும்பினாள்.
அன்று மதிைம் பத்மஜா கதவியுடன் அவள் கபசிக்
ககாண்டு இருக்கும் கபாது, ைதார்த்தமாக கபச்சு குழந்ரத
பற்றி திரச மாறும் கபாது, தீட்சண்ைா முகத்தில் நிலவும்
உணர்வுகரள ரவத்கத அவளின் இல்லைம் எவ்வாறு
உள்ளது என்பரத கணித்து விட்டார் பத்மஜா கதவி. தீைன்

2012
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
குழந்ரத என்று கசான்னாகல அவள் முகத்தில் படரும்
நாணமும் சிவந்துப் கபாகும் கன்னங்களும் அதில் கதரியும்
காதல் உணர்வுகளும் இல்லாது கவறுரமைாக இருப்பது
கண்ட அனுபவசாலிைான பத்மஜா கதவிக்கு தன் கபைன்
வாழும் தாம்பத்திை வாழ்வின் நிரல புரிந்து விடகவ
அதற்கு கமல் அரதப் பற்றி தீட்சண்ைாவிடம் ககட்டால்
அது நாகரீகமாக இருக்காது என்று உணர்ந்த பத்மஜா கதவி
தன் கணவரிடம் ஆகலாசித்து அடுத்த சில கநாடிகளில்
அங்கு சாஸ்திை வைவரழக்கப்பட்டார், ஒன்பது
ககாள்கரளயும் அரழத்து நல்ல கநைம் ககட்டார். தீைரன
தான் கசால்லும் கபாது மட்டும் தான் பார்க்க கவண்டும்
என்று கட்டரளயுடன் தீட்சண்ைா அந்த அரையிகல
அலங்கரிக்கப்பட்டாள்.
"ஆனா பாட்டி..!! எதுக்கு இகதல்லாம்..?",
என்று தைங்கிை தீட்சண்ைாரவக் கண்டுக் ககாள்ளாது,
"இந்த மல்லிரக கமாட்ரட சைம் சைமா என் கபத்திக்கு
ரவங்க..",

2013
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ககாடுத்து விட்டு அவளுக்கு திருஷ்டி கழித்து
அவள் ரகயில் பால் கசாம்ரப ககாடுத்த பத்மஜா கதவி
கண்களில் ஏக்கம் படர்ந்தது.
"அம்மா தீட்சு, உன் மன உணர்வுகள் எனக்கு புரியுது,
ஆனால் அப்படிகை இருந்தால் எப்படிைம்மா? அதற்காக
நம்ம குடும்பத்திற்கு உடகன வாரிசு கபற்று ககாடுக்க
கவண்டும் என்று நான் உன்ரன வற்புறுத்தவில்ரல, நான்
கசால்வது என்னகவன்ைால் என் கபைரன தண்டிக்காகத!
அவன் உன் மீது உயிரைகை ரவத்து இருக்கிைான், அவன்
மனது எனக்கு கதரியும், அவன் உன் மனதுக்காக,
உனக்காக தான் விலகி இருக்கிைான் என்று நிரனக்கிகைன்,
கரலந்துப் கபான அந்த குழந்ரதக்கு அப்பாவாக அவன்
கைாம்பகவ வருத்தப் படுகிைான், உன் காதலனாக உன்
மனம் கநாகாத வண்ணம் உனக்கு விருப்பப் படிகை, உன்
மனதுக்கு விருப்ப ப்படிகை நடந்துக் ககாள்கிைான், ஆனால்
அவனுக்கும் உன் கணவனாக சில உணர்வுகள் உண்டு
அல்லவா? அரத நீ அவனின் மரனவிைாகப் புரிந்துக்
ககாள்ள கவண்டும் அல்லவா? தீட்சு, உங்கள் அந்தைங்க
விஷைத்தில் நான் தரலயீடு கசய்வது அநாகரிகம்,

2014
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதனால் நான் அரதப் பற்றி கபச விரும்பவில்ரல,
ஆனால் என் மனதுக்கு கதான்றுவரத கசால்கிகைன், ஒரு
கணவனாக, காதலனாக உன் உணர்வுகரள தீைன் புரிந்து
நடந்துக் ககாள்வது கபால் ஒரு மரனவிைாக காதலிைாக
நீயும் அவன் உணர்வுகரள புரிந்து நடந்துக் ககாண்டால்
நன்ைாக இருக்கும் என்று எனக்கு கதான்றுகிைது..",
என்ை பத்மஜா கதவி அந்த டீப்பாய் கமகல இருந்த
பால் கசாம்ரப எடுத்துக் அலங்காை ரூபிணிைாக நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாவின் ரகயில் ககாடுத்து விட்டு
தரல குனிந்து இருந்த அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தினாள்.
அதில் கலசாக கலங்கி இருந்த கண்ணீரை துரடத்து விட்டு,
அவரள அன்பாக பார்த்தார்.
"தீட்சு!!! வாழ்க்ரகரை வாழ்ந்து பார்த்து விடும்மா..!!!!
சில கநாடிகள் வாழ்க்ரகயில் திரும்ப கிரடக்காது, உங்க
கைண்டு கபரிடமும் உள்ள காதல் தீ மனரத மட்டும் தான்
ஆக்கிைமித்து அரத ஒண்ணா ஆக்க ணுமா? உடரல
அந்த காதல் தீ பற்ைக் கூடாதா..? கபாம்மா, நல்ல படிைா
உன் வாழ்க்ரகரை தீைனுடன் கதாடங்கு..நீ ஆரசப்பட்ட

2015
 ஹரிணி அரவிந்தன்
காதல் வாழ்ரவ வாழ்ந்து விடு..இனி எல்லாகம நல்லதா
நடக்கும்..",
அவரள அந்த அரை கசல்லும் மாடிப் படிகள் வரை
உடன் வந்து அனுப்பி ரவத்து விட்டு அவள் கசல்வரதகை
புன்னரகயுடன் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தார் பத்மஜா
கதவி.
அரத எல்லாம் எண்ணிப் பார்த்துக் ககாண்கட இருந்த
தீட்சண்ைா மீண்டும் ஒரு முரை திரும்பி அந்த மலர்ச்
சைங்கள் சூழப்பட்டு இருந்த கட்டிரலப் எட்டிப் பார்த்தாள்.
தீைனிடம் அரசவு இல்ரல.
"ஒருகவரள நிஜமாககவ தூங்கிட்டான் கபால..!!!",
என்று அவளுக்கு கதான்றிைதில் ஏகனா மனதில்
ஏமாற்ைமாக உணர்ந்தாள்.
"அவன் கவண்டும் என்று கநருங்கி வரும்
கபாகதல்லாம் விலகி கபானாய் அல்லவா? இப்கபா மட்டும்
எதுக்கு வலிக்கிைது உனக்கு? கபா உனக்கு நல்லா
கவணும்..",
அவளின் மனசாட்சி ககள்விக் ககட்டு அவரள
தாக்கிைதில் அவள் ஏக்கமாக அவரனப் பார்த்தாள். அவன்

2016
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கண் மூடி ஆழ்ந்த நித்திரைக்கு கபாய் விட்டது அவளுக்கு
கதளிவாக புரிந்தது. அவளும் அவளுக்கு கதரிந்த
முரைகளில் அவளின் இருப்ரப அவனுக்கு உணர்த்தி
விட்டான், ஆனால் அவன் தான் அவரளக் கண்டுக்
ககாண்ட பாடில்ரல, இனி அவள் என்ன கசய்வாள்?
அவளுக்கு இதற்கு கமல் என்ன கசய்வது என்கை
கதரிைவில்ரல. அவள் தவித்துப் கபாய் என்ன கசய்வது
என்று கதரிைாது அவன் அருகக கமத்ரதயில் அமர்ந்தாள்,
அவள் அருகக கசன்ைவளுக்கு ஆழ்ந்த நித்திரையில்
அவளின் தீைன் இருப்பது அவளுக்கு புரிந்தது.
"கபசாமல் எழுப்பி விடலாமா..?",
"எழுப்பி..?? என்ன கசால்வாய் அவனிடம்? இகதப்
கபான்ை உணர்வுகரள ககாண்டு அவன் ஆழ்ந்த
உைக்கத்தில் இருக்கும் உன்ரன கநருங்க முடிைாது அவன்
எத்தரன தவிப்பு தவித்து இருப்பான்?..அவரன எழுப்பி
என்ரன எடுத்துக் ககாள் என்று கசால்வாைா தீ? நீ வா
என்ைால் வருவதற்கும் கபா என்ைால் கபாவதற்கும் அவன்
என்ன கிள்ளுக் கீரைைா?",

2017
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரன கதாட்டு எழுப்ப அவரன கநாக்கி நீண்ட
தன் ரககரள பார்த்து அவளின் மனசாட்சி ககள்விகளால்
விளாசிைது.
அதற்கு கமல் அந்த ககள்விகளின் கணம் தாங்க
முடிைாமல் அவள் அவரன கநாக்கி நீண்ட ரககரள
இழுத்துக் ககாண்டாள், சற்று முன் அவள் தரலயில்
ரவத்து இருந்த அவளின் அந்த மல்லிரக கமாட்டுகள்
அவரளப் பார்த்து ககலிைாக சிரித்ததில் அவள்
தாங்காதவளாய் முகம் வாடி அந்த கமத்ரதரை விட்டு
எழுந்து பால்கனி கசல்ல முற்படும் கபாது அவளின்
ரகரை தீைனின் ரக உடும்புப் பிடிைாக பிடித்தது.
அவள் திரகத்து திரும்பிப் பார்த்தாள், அங்கக
அவரளப் பார்த்து தீைன் புன்னரகயுடன் கண் சிமிட்டினான்.
அவள் உடகன அவனின் ரகரை உதறிக் விட்டு அவன்
அருகக கசன்ைவள் தன் ஆத்திைம் தீை மட்டும் அவன்
கநஞ்சில் குத்தினாள்.
"அப்படிகை தூங்குை மாதிரி நடிக்கிை..!!! அழ
வச்சிட்டல!!!, கபாடா!!!",

2018
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று அவள் கதம்ப, அவன் அரத தாங்க
மாட்டாதவனாய் அரணத்துக் ககாண்டான்.
"என்னடி..?",
அவன் அவள் முகத்ரத நிமிர்த்தி ககட்டான்.
"சாரி..!!!",
அவள் கசான்னதில் அவன் புன்னரகத்து ககாண்கட
அவரள இறுக்கமாக அரணத்து ககாண்டான்.
"இப்கபா ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி எனக்கு
இருந்தது கபால் தாகன உனக்கும் இருந்திருக்கும்?",
அவள் மூக்ரக உறிஞ்சிைப்படிகை ககட்டாள். அவனின்
அவளின் மூக்கின் நுனிரை பிடித்து ஆட்டிைப்படி
கசான்னான்.
"அப்படிைா? நான் உன்ரன தூங்கும் கபாது ரசட்
அடித்துக் ககாண்கட தூங்கி விடுகவன்டி..அதனால் எனக்கு
நீ கசால்வது கபால் கபரிதாக பீலிங்ஸ் இருக்காதுடி..",
"அப்படிைா..??",
அவள் கைாசித்தாள்.
"அதுக்குனு அந்த ஃபீலிங்கச இல்ரலனு கசால்ல
மாட்கடன்..நீ உன்கனாட..",

2019
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் காதில் ைகசிைம் கபச அவள் முகம்
ஆச்சிரிைத்திற்கு மாறி சிவந்துக் ககாண்கட இருந்தது.
"அப்கபாலாம் என்ரன கண்ட்கைால் பண்ணிக்க நான்
எவ்களா கதரியுமா கஷ்டப் படுகவன்?, தீ அதுவும்..நீ
அந்த..",
அவன் கசால்ல முற்பட, உடகன அவள் அவசை
அவசைமாக அவனின் வாரை கபாத்தினாள்.
"கபாதும்..தீ..தீைா..!!!!",
என்ைவள் முகத்தில் நாணம் படர்ந்து அவளால்
அவனின் முகத்ரதப் பார்க்க விடாது கசய்ைகவ அவள்
தரலக் குனிந்து அவன் கநஞ்சில் குத்தினாள்.
"சரிடி..!!! தூங்குகவாமா..??",
என்று ககட்டவனின் சிரிக்கும் கண்கரள அவள்
கவனிக்க மைந்தாள்.
"அதுக்குள்ரளைா..?",
"இல்ரல, ைாகைா என்னிடம் இனி நமக்குள் எதுவும்
நடக்காதுனு கசால்லி இருந்ததாக ஞாபகம்..அதான்
அவங்கரள மட்டும் இப்கபா பார்த்து பாருங்க கமடம்,
நீங்க கசான்ன மாதிரிகை நான் நடந்துக் ககாள்கிகைன்னு

2020
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நல்லப் ரபைனா கபைர் வாங்கணும்.., என் மடிரை விட்டு
இைங்கி கீகழ உக்காருடி முதலில்..",
என்ைவன் மடியில் இன்னும் கநருக்கமாக நகர்ந்து
அமர்ந்தவள் தன் ரககரள மாரலைாக்கி அவனின்
கழுத்ரதக் கட்டிக் ககாண்டாள்.
"சாரி மிஸ்டர். தீைன், அந்த கமடம் இனி
வைகவமாட்டாங்க, எனக்கு இந்த நல்ல ரபைரன விட
அந்த ககட்டப் ரபைரன தான் பிடிக்கும்..",
என்ைவள் அவனின் கநற்றியில் தன் கநற்றி சுட்டி
அணிந்த கநற்றிைால் கமன்ரமைாக முட்டி விட்டு
சிரித்தாள். அவளின் சிரிப்ரபகை இரமக்காமல் கமௌனமாக
ைசித்துக் ககாண்டு இருந்த தீைன், தன் இரு ரககளாலும்
அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி அவளின் கண்கரள ஆழ்ந்துப்
பார்த்தான். அவளின் உயிரை ஊடுருவும் அந்த
பார்ரவரை உணர்ந்த தீட்சண்ைா உடல் கலசாக நடுங்கி
சிலிர்ப்புக்கு ஆட்பட்டது. என்ன மாதிரிைான பார்ரவ
இது!!! காதல் நிைம்பிை அவரள ஆளும் அந்த
ஆளுரமக்காைனின் காந்தப்பார்ரவயில் அவள் கமனி
சிலிர்த்த து. அவன் பார்ரவைாகல கமௌனத்தாகல அவரள

2021
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சாப்பிட்டுக் ககாண்டு இருந்தான். ஆழமான அவனின்
அந்த பார்ரவயில் அவள் மனதிலும் உடலிலும்
அவனுக்கான பிைத்கைக உணர்வுகள் எழுந்ததில் அவள்
அருகக மிகவும் கநருக்கமாக இருந்த அவனின் இதரழ
கதடி அவளின் இதழ்கள் தானாக அதற்கு
அடிரமைாகிைதில் அவளின் கண்கள் அந்த நிகழ்வில்
மைங்கி மூடி தன் உலகத்ரத மைந்தது. அவளின் கநற்றியில்
அவனின் இதழ் முத்திரைரை பதிக்க தரடைாக இருந்த
அந்த ரவைக் கற்கள் பதித்த கநற்றிச் சுட்டிரை கழட்டி
வீசினான் அவன். அவளின் அணிகலன்கள் அரனத்தும்
அது கபால் இங்கக என் தீக்கு மட்டும் தான் மதிப்பு, நீ
எத்தரன ககாடி மதிப்புரடை ரவைமாக இருந்தால் என்ன?
என்று கசால்வதுப் கபால் அவனால் வீசி எறிைப் பட்டதில்,
அவனின் தாபத்தின் கவகம் கண்டு அந்த சன்னல் வழிகை
மல்லிரக மணத்ரத ைகசிைமாக திருட வந்த கதன்ைல்
காற்றும் பைந்து பின்வாங்கிைது. அவளின் அணிகலன்கள்
அரனத்தும் அந்த அரையின் தரைரை அலங்கரிக்க, ஒரு
வழிைாக அவளின் அந்த நீண்ட இதழ் முத்தத்தில் இருந்து
விடுபட்டு, அவள் நாண மிகுதிைால் அவனின் முகத்ரதப்

2022
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்க்க முடிைாது அந்த கமத்ரதரை விட்டு எழுந்து ஓட
முைல, அவன் அவரள தடுத்தான்,
"தீ..என்ரனப் நிமிர்ந்துப் பாருடி..!!!",
அவனின் அந்த ைகசிை குைல் அவரள எங்ககா
அரழத்து கசல்ல, அவள் அவரனப் பார்க்க இைலாது
பின்கன நகர்ந்தாள். இருபுைமும் கதாளில் மல்லிரகச் சைம்
வழிை, தரலமுடி கரலந்து, கழுத்தில் அவனால் கட்டப்
பட்ட தாலிக் ககாடிரை தவிை உடலில் கவறு
அணிகலன்கள் எதுவும் இன்றி புடரவ கசங்கி அவனின்
பார்ரவரை சந்திக்க முடிைாது முகம் முழுக்க நாணத்துடன்
பின்னாகல நடக்கும் அவரள தனதாக்கி ககாள்ள அவனின்
உள்ளம் விரழந்ததில், அவன் சற்று முன் அவரள
மைக்கிை அகத ஆளுரம நிரைந்த காந்தப் பார்ரவ
வீசிைப்படி அவள் முன்கன நடந்தான். அவன் கண்கள்
அவரள காந்தப் பார்ரவ வீசி அவன் வசமாக்க முைன்ைது
மட்டும் இல்லாது அவரள அவன் அருகக வை அரழப்பு
விடுத்துக் ககாண்கட இருந்தது, அவகளா, ேுகும் என்று
கபாய்ைாக மறுத்து ககாண்கட பின்னாகல நகர்ந்தாள்.
பாரசகள் அற்ை அவளும் அவனும் மட்டுகம புரிந்துக்

2023
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாள்ளும் அந்த நைன பாரஷ அது. ஒருக் கட்டத்தில்
அவள் பின்கன கசல்ல முடிைாது சுவரில் கமாதி நின்று
விட, அவள் அருகக வந்த தீைன், தன் இரு ரககரளயும்
சுவரில் ஊன்றி அவரள சிரைப் பிடித்தான். அவளின் மீது
அவனின் சூடான மூச்சுக்காற்று படும்படி மிக கநருக்கத்தில்
நின்ை தீைன் கபசினான்.
"எதுக்குடி பின்னாடிகை கபாை? ககட்டப் ரபைன் தான்
கவணும்னு கசால்லிட்டு இப்படி பின்னாடி கபானால் என்ன
அர்த்தம்..?, அந்த ககட்டப் ரபைன் என்ன கசய்வானு
காட்ட கவண்டாம்?",
அவனின் குைலில் இருந்த ைகசிைத்தில் அவள் தன் இரு
ரககளாலும் முகத்ரத மூடிக் ககாண்டாள். அவகனா
அவளின் கவட்கத்ரதயும் தனதாக்கி விடத் துடித்து
அவளின் ரககரள விலக்கி அவள் முகம் பார்க்க
முைன்ைான்.
"தீைா..பிளீஸ்..!!!!",
நாணத்தின் உச்சத்தில் அவள் தன் முகத்ரதக் காட்ட
மறுத்து அவன் கநஞ்சியில் முகம் புரதக்க, இனி தான்
காண்கபாமா? என்று அவன் வருத்தப்பட்ட அவளின் அந்த

2024
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பிைத்கைக நாணமும் அவனுக்கான அந்த காதல் உணர்வு
ககாண்ட முகச்சிவப்பும் அவளிடம் வந்து விட்டரத
உணர்ந்த தீைன், அவரள இறுக அரணத்துக் ககாண்டு
அவளின் காதில் முணுமுணுத்தான்.
"ஐ லவ் யூடி..!! இனி நமக்குள் உடலாலும்
உள்ளத்தாலும் பிரிகவ இருக்காதுடி..!!!! ஐலவ் யூ தீ..",
என்ைவன் அவள் முககமங்கும் முத்த மரழ
கபாழிந்தான். கண்கரள மூடி அவன் கநஞ்சியில் சாய்ந்து
இருந்த தீட்சண்ைாரவ அப்படிகை தன் இரு ரககளாலும்
ஏந்திக் ககாண்டவன் அவரள மலர்ச் சைங்களால்
சூழப்பட்டிருந்த அந்த பிைம்மாண்ட கட்டிரல கநாக்கி
நடந்தான்..கமத்ரதயில் கபாட்டதால் கண் விழித்து அடுத்து
நடக்கப் கபாகும் நிகழ்ரவ உணர்ந்த தீட்சண்ைா நாணம்
ககாண்டு புன்னரக பூத்த முகத்துடன் எழுந்துக் ககாள்ள
முற்பட, ேுகும் என்று அவளின் அந்த கசைரல
கண்களாகலகை கண்டித்தவன் அவளின் புடரவயின்
முந்தாரனரைப் ரகப்பற்றி அவரள நகை விடாது
இழுத்துத் தன் கமல் சாய்த்து அவளில் புரதந்தான். அங்கக
தரையில் கீகழ கிடந்த நரககளுக்கு கபாட்டிைாக அவளின்

2025
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தரலயில் சூடி இருந்த மல்லிரக கமாட்டுகள் சிதறி விழு,
ைதார்த்தமாக சன்னல் வழிகை அந்த அரைரை எட்டிப்
பார்த்த நிலவு நாணிக் ககாண்டு உச்சி கநாக்கி நகர்ந்தது.

2026
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 127
"அவளின் இதழ் ைட்ட இடகமல்ைாம்
இனிக்க கண்படன்..
அவளின் கமய் தீண்டலில்
என் உயிர் உருக கண்படன்..
அவளில் என்பன ஊற்றி..
அவளின் காதலில் கபரயக் கண்படன்..
இவபன தன்னில் வாங்கிய
அவள் என் தீ..
தன்பன அவளுக்கு தந்து விட்ட
இவன் அவளின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் தாைங்களில் இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"இது என்ன!! ஓ..தாத்தாவும் பாட்டியும் இரத தான்

கசான்னாங்களா..!!",

2027
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் மனம் அந்த பூக்கள் அலங்காைத்ரதப் பார்த்து
கைாசித்துக் ககாண்டு இருக்க, அப்கபாது தான் பத்மஜா
கதவியின் குைல் அவன் காதில் ஒலித்தது.
"கதவிகை திருமணம் பின் சில சடங்குகள்,
சம்பிைதாைங்கள் அைண்மரன முரைப் படி நடத்தி
விட்டாள், ஆனால் அவள் நடத்திை சடங்குகள்,
சம்பிைதாைங்கள் எல்லாகம முழுக்க முழுக்க அைண்மரன
நன்ரமக்காக மட்டும் தாகன தவிை, உங்கள் இருவர்
வாழ்வின் நன்ரமக்காக இல்ரல, அதனால் உங்க கைண்டு
கபர் வாழ்வின் நன்ரமக்காக நானும் உன் தாத்தாவும்
இரத கசய்ை முடிவு எடுத்து இருக்கிகைாம் தீைா",
"எரதப் பாட்டி?",
"உன் அரைக்கு கபா, உனக்கக எல்லாம் புரியும்..",
என்ை பத்மஜா கதவியின் குைல் அவன் காதில்
ஒலித்தது. அவரன அதிக கநைம் கைாசிக்க விடாது அந்த
அரைக்குள் கமாதிக் ககாண்டு இருந்த இதமான நறுமணம்
அவன் மனம் ககாண்டுள்ள கைாசரனகரள அடித்து
விைட்டி விட்டு, அவனின் மனரத கலசாக்கிைது, உடகன
அவன் அந்த கமத்ரதயில் சாய்ந்து கண் மூடினான்,

2028
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இப்கபாது அவனின் உடரல தழுவிக் ககாண்டு கசன்ை
இதமான நிரலயில் ரவக்கப் பட்டிருந்த அந்த அரையில்
நிலவிை ஏஸியின் சீகதாஷ்ண நிரல அவரன வருடிைதில்
அது தந்த சுகத்தில், இந்த அரையிரன அலங்காைம்
கசய்தவர்களுக்கு ஏதாவது பரிசு ககாடுக்க கவண்டும் என்று
மனதில் தீர்மானித்து ககாண்டான். அவன் முகத்ரத
மல்லிரக பூவின் மணம் தாக்க அவனுக்கு அந்த வாசம்
அவளின் நிரனரவ கதாற்றுவித்ததில் அவரள குறித்த
கைாசரனயில் மூழ்கிைது.
"இவள் எங்ககப் கபானாள்? இவளுக்கு கதரியுமா?
பாட்டி இந்த ஏற்பாடு கசய்து இருப்பது..?",
என்று அவன் எண்ணிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
சன்னமான ககாலுகசாலி அவன் காதில் பாை, திரும்பிப்
பார்த்தான். அவன் திரும்பிப் பார்ப்பதற்கு முன்கன அவன்
மனம் கசான்ன அவனின் தீ தான் ரகயில் பால் கசாம்புடன்
வந்துக் ககாண்டிருந்தாள்.
அவனுக்கு பிடித்த அகத ஆகாை நீல நிைத்தில் தங்க
சரிரக கபாட்ட பட்டுப் புடரவ உடுத்தி, கழுத்தில் ரவை
நரககள், காதில் ஒளிர்ந்த ரவைக் கற்கள் பதிக்கப்பட்ட

2029
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஜிமிக்கி, (இது அவனுக்கு பிடிக்கும் என்கை அவள்
அணிந்து வந்து இருப்பாள் என்று அவன் உள் மனம்
கஜாசிைம் கசான்னது அவனுக்கு).
கதாளின் இருபுைமும், அந்த அரையில் அப்படி என்ன
தான் நடக்கப் கபாகிைது என்பரத அறிந்துக் ககாள்ளும்
கபாருட்டு ஆர்வக் ககாளாறில் கவடித்தது கபால் அரையும்
குரையுமாக கவடித்த மல்லிரக கமாட்டுக்கள் நிரைந்த சைம்
என்று நடந்து வந்தவரள அப்படிகை அந்த இைவு
முழுவதும் ைசித்துக் ககாண்கட இருக்கலாம் என்று தீைனுக்கு
கதான்றிைதில் அவன் நிமிர்ந்து அமர்ந்து சுவாைசிைமாக தன்
கன்னத்தில் ரகயூன்றி அவரளகை பார்க்க ஆைம்பித்தான்.
அவள் அவன் அருகக கநருங்குவரத உணர்ந்த தீைன் தன்
மனதில் எழுந்த புன்சிரிப்புடன் கண் மூடினான்.
"ேூக்கும்..",
அவள் கதாண்ரடரை கசருமிக் ககாண்டு அவன்
அருகக வை, தன் மனதில் எழுந்த சிரிப்ரப அடக்கிக்
ககாண்டு கண்கரள மூடிக் ககாண்டு தூங்குவது கபால்
பாவரன கசய்தான் தீைன்.
"ேூக்கும்..",

2030
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் மறுபடியும் தன் கதாண்ரடரை கசருமி தன்
வருரகரை அவனுக்கு உணர்த்த அந்த
ஆளுரமக்காைகனா கண் திைக்க மறுத்து விட்டான். உடகன
அவள் தான் அங்கக வந்து இருப்பரத உணர்த்துவது
கபால் ரகயில் இருந்த பால் கசாம்ரப "ணங்" என்ை
சப்தத்துடன் ரவத்தாள். அப்கபாதும் அந்த
பிடிவாதக்காரிக்கு கசாந்தமான ஆளுரமக்காைன் கண்கள்
திைக்ககவ இல்ரல. அவளுக்கு கதரியும், அவளாக தன்ரன
அவனிடம் விருப்பப்பட்டு ககாடுக்கும் வரை அவன்
அவரள கதாட மாட்டான் என்று, அதனால் தான் கண்மூடி
தன்ரன கசாதிக்கிைான் என்று அவளுக்கு புரிந்ததில் அவள்
அவனின் ரகரை கிள்ளினாள். அப்கபாதும் அவன்
அரசந்து ககாடுக்கவில்ரல.
"தீைா..!!! எழுந்திரு..!!!",
ஒரு வழிைாக தான் மனதில் அதுவரை ககாண்டிருந்த
நாணத்திற்கு டாடா காண்பித்து விட்டு கபசி விட்டாள்.
அதற்கும் பிடிவாதக்காைனாக மாறி இருந்த தீைனிடம் பதில்
இல்லாதுப் கபாககவ,

2031
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா..ஃபிசிகல் ரிகலஷன்ஷிப்பில் காதல் இருக்காதுனு
நான் கசான்னரத மனதில் ரவத்துக் ககாண்டு தாகன நீ
இப்படி நடந்துக் ககாள்ை..? பழி வாங்குறிைா தீைா?",
அவள் ககட்டு விட்டு அவனின் பதிரல
எதிர்பார்க்காமல் அந்த மல்லிரகச் சைங்கள் கதாங்கவிடப்
பட்டிருந்த பால்கனியின் ரகப் பிடிச் சுவரை நின்று வானில்
பவனி வரும் முழு நிலரவ கவறித்தாள். அந்த அரைக்
கதரவ தாழிடும் கபாது அவள் மனதில் கமாய்த்துக்
ககாண்டிருந்த, அவளின் அடிவயிற்றில் மூண்ட கபைர்த்
கதரிைா உணர்வுகள் எல்லாம் காணாமல் கபாய் இருந்தது.
அவனின் கதாடுரக அவள் அறிந்தவள் தான், அவனின்
வன்ரம, கமன்ரம இைண்டரடயும் அறிந்து அதில் மூழ்கி
திரளத்தவள் தான் என்ைாலும் இதுப் கபால் இந்த பூக்கள்
நிரைந்த அரையில், அவனுக்கு பிடித்த மாதிரி
அவனுக்காககவ அலங்காைம் கசய்து, இன்று தான்
அவனுக்கும் அவளுக்கும் திருமணம் ஆனது கபாலும்,
இப்கபாது தான் என்னகமா முதல் முதலில் அவளின்
தீைனுக்கு அவள் கசாந்தமாகப் கபாகிைாள் கபான்ை

2032
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
புதுவரகைான உணர்வுகரள மூட்டிை இந்த சூழரல அவள்
மிகவும் விரும்பினாள்.
அன்று மதிைம் பத்மஜா கதவியுடன் அவள் கபசிக்
ககாண்டு இருக்கும் கபாது, ைதார்த்தமாக கபச்சு குழந்ரத
பற்றி திரச மாறும் கபாது, தீட்சண்ைா முகத்தில் நிலவும்
உணர்வுகரள ரவத்கத அவளின் இல்லைம் எவ்வாறு
உள்ளது என்பரத கணித்து விட்டார் பத்மஜா கதவி. தீைன்
குழந்ரத என்று கசான்னாகல அவள் முகத்தில் படரும்
நாணமும் சிவந்துப் கபாகும் கன்னங்களும் அதில் கதரியும்
காதல் உணர்வுகளும் இல்லாது கவறுரமைாக இருப்பது
கண்ட அனுபவசாலிைான பத்மஜா கதவிக்கு தன் கபைன்
வாழும் தாம்பத்திை வாழ்வின் நிரல புரிந்து விடகவ
அதற்கு கமல் அரதப் பற்றி தீட்சண்ைாவிடம் ககட்டால்
அது நாகரீகமாக இருக்காது என்று உணர்ந்த பத்மஜா கதவி
தன் கணவரிடம் ஆகலாசித்து அடுத்த சில கநாடிகளில்
அங்கு சாஸ்திை வைவரழக்கப்பட்டார், ஒன்பது
ககாள்கரளயும் அரழத்து நல்ல கநைம் ககட்டார். தீைரன
தான் கசால்லும் கபாது மட்டும் தான் பார்க்க கவண்டும்

2033
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கட்டரளயுடன் தீட்சண்ைா அந்த அரையிகல
அலங்கரிக்கப்பட்டாள்.
"ஆனா பாட்டி..!! எதுக்கு இகதல்லாம்..?",
என்று தைங்கிை தீட்சண்ைாரவக் கண்டுக் ககாள்ளாது,
"இந்த மல்லிரக கமாட்ரட சைம் சைமா என் கபத்திக்கு
ரவங்க..",
என்று ககாடுத்து விட்டு அவளுக்கு திருஷ்டி கழித்து
அவள் ரகயில் பால் கசாம்ரப ககாடுத்த பத்மஜா கதவி
கண்களில் ஏக்கம் படர்ந்தது.
"அம்மா தீட்சு, உன் மன உணர்வுகள் எனக்கு புரியுது,
ஆனால் அப்படிகை இருந்தால் எப்படிைம்மா? அதற்காக
நம்ம குடும்பத்திற்கு உடகன வாரிசு கபற்று ககாடுக்க
கவண்டும் என்று நான் உன்ரன வற்புறுத்தவில்ரல, நான்
கசால்வது என்னகவன்ைால் என் கபைரன தண்டிக்காகத!
அவன் உன் மீது உயிரைகை ரவத்து இருக்கிைான், அவன்
மனது எனக்கு கதரியும், அவன் உன் மனதுக்காக,
உனக்காக தான் விலகி இருக்கிைான் என்று நிரனக்கிகைன்,
கரலந்துப் கபான அந்த குழந்ரதக்கு அப்பாவாக அவன்
கைாம்பகவ வருத்தப் படுகிைான், உன் காதலனாக உன்

2034
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மனம் கநாகாத வண்ணம் உனக்கு விருப்பப் படிகை, உன்
மனதுக்கு விருப்ப ப்படிகை நடந்துக் ககாள்கிைான், ஆனால்
அவனுக்கும் உன் கணவனாக சில உணர்வுகள் உண்டு
அல்லவா? அரத நீ அவனின் மரனவிைாகப் புரிந்துக்
ககாள்ள கவண்டும் அல்லவா? தீட்சு, உங்கள் அந்தைங்க
விஷைத்தில் நான் தரலயீடு கசய்வது அநாகரிகம்,
அதனால் நான் அரதப் பற்றி கபச விரும்பவில்ரல,
ஆனால் என் மனதுக்கு கதான்றுவரத கசால்கிகைன், ஒரு
கணவனாக, காதலனாக உன் உணர்வுகரள தீைன் புரிந்து
நடந்துக் ககாள்வது கபால் ஒரு மரனவிைாக காதலிைாக
நீயும் அவன் உணர்வுகரள புரிந்து நடந்துக் ககாண்டால்
நன்ைாக இருக்கும் என்று எனக்கு கதான்றுகிைது..",
என்ை பத்மஜா கதவி அந்த டீப்பாய் கமகல இருந்த
பால் கசாம்ரப எடுத்துக் அலங்காை ரூபிணிைாக நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாவின் ரகயில் ககாடுத்து விட்டு
தரல குனிந்து இருந்த அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தினாள்.
அதில் கலசாக கலங்கி இருந்த கண்ணீரை துரடத்து விட்டு,
அவரள அன்பாக பார்த்தார்.

2035
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீட்சு!!! வாழ்க்ரகரை வாழ்ந்து பார்த்து விடும்மா..!!!!
சில கநாடிகள் வாழ்க்ரகயில் திரும்ப கிரடக்காது, உங்க
கைண்டு கபரிடமும் உள்ள காதல் தீ மனரத மட்டும் தான்
ஆக்கிைமித்து அரத ஒண்ணா ஆக்க ணுமா? உடரல
அந்த காதல் தீ பற்ைக் கூடாதா..? கபாம்மா, நல்ல படிைா
உன் வாழ்க்ரகரை தீைனுடன் கதாடங்கு..நீ ஆரசப்பட்ட
காதல் வாழ்ரவ வாழ்ந்து விடு..இனி எல்லாகம நல்லதா
நடக்கும்..",
அவரள அந்த அரை கசல்லும் மாடிப் படிகள் வரை
உடன் வந்து அனுப்பி ரவத்து விட்டு அவள் கசல்வரதகை
புன்னரகயுடன் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தார் பத்மஜா
கதவி.
அரத எல்லாம் எண்ணிப் பார்த்துக் ககாண்கட இருந்த
தீட்சண்ைா மீண்டும் ஒரு முரை திரும்பி அந்த மலர்ச்
சைங்கள் சூழப்பட்டு இருந்த கட்டிரலப் எட்டிப் பார்த்தாள்.
தீைனிடம் அரசவு இல்ரல.
"ஒருகவரள நிஜமாககவ தூங்கிட்டான் கபால..!!!",
என்று அவளுக்கு கதான்றிைதில் ஏகனா மனதில்
ஏமாற்ைமாக உணர்ந்தாள்.

2036
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவன் கவண்டும் என்று கநருங்கி வரும்
கபாகதல்லாம் விலகி கபானாய் அல்லவா? இப்கபா மட்டும்
எதுக்கு வலிக்கிைது உனக்கு? கபா உனக்கு நல்லா
கவணும்..",
அவளின் மனசாட்சி ககள்விக் ககட்டு அவரள
தாக்கிைதில் அவள் ஏக்கமாக அவரனப் பார்த்தாள். அவன்
கண் மூடி ஆழ்ந்த நித்திரைக்கு கபாய் விட்டது அவளுக்கு
கதளிவாக புரிந்தது. அவளும் அவளுக்கு கதரிந்த
முரைகளில் அவளின் இருப்ரப அவனுக்கு உணர்த்தி
விட்டான், ஆனால் அவன் தான் அவரளக் கண்டுக்
ககாண்ட பாடில்ரல, இனி அவள் என்ன கசய்வாள்?
அவளுக்கு இதற்கு கமல் என்ன கசய்வது என்கை
கதரிைவில்ரல. அவள் தவித்துப் கபாய் என்ன கசய்வது
என்று கதரிைாது அவன் அருகக கமத்ரதயில் அமர்ந்தாள்,
அவள் அருகக கசன்ைவளுக்கு ஆழ்ந்த நித்திரையில்
அவளின் தீைன் இருப்பது அவளுக்கு புரிந்தது.
"கபசாமல் எழுப்பி விடலாமா..?",
"எழுப்பி..?? என்ன கசால்வாய் அவனிடம்? இகதப்
கபான்ை உணர்வுகரள ககாண்டு அவன் ஆழ்ந்த

2037
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உைக்கத்தில் இருக்கும் உன்ரன கநருங்க முடிைாது அவன்
எத்தரன தவிப்பு தவித்து இருப்பான்?..அவரன எழுப்பி
என்ரன எடுத்துக் ககாள் என்று கசால்வாைா தீ? நீ வா
என்ைால் வருவதற்கும் கபா என்ைால் கபாவதற்கும் அவன்
என்ன கிள்ளுக் கீரைைா?",
அவரன கதாட்டு எழுப்ப அவரன கநாக்கி நீண்ட
தன் ரககரள பார்த்து அவளின் மனசாட்சி ககள்விகளால்
விளாசிைது.
அதற்கு கமல் அந்த ககள்விகளின் கணம் தாங்க
முடிைாமல் அவள் அவரன கநாக்கி நீண்ட ரககரள
இழுத்துக் ககாண்டாள், சற்று முன் அவள் தரலயில்
ரவத்து இருந்த அவளின் அந்த மல்லிரக கமாட்டுகள்
அவரளப் பார்த்து ககலிைாக சிரித்ததில் அவள்
தாங்காதவளாய் முகம் வாடி அந்த கமத்ரதரை விட்டு
எழுந்து பால்கனி கசல்ல முற்படும் கபாது அவளின்
ரகரை தீைனின் ரக உடும்புப் பிடிைாக பிடித்தது.
அவள் திரகத்து திரும்பிப் பார்த்தாள், அங்கக
அவரளப் பார்த்து தீைன் புன்னரகயுடன் கண் சிமிட்டினான்.
அவள் உடகன அவனின் ரகரை உதறிக் விட்டு அவன்

2038
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அருகக கசன்ைவள் தன் ஆத்திைம் தீை மட்டும் அவன்
கநஞ்சில் குத்தினாள்.
"அப்படிகை தூங்குை மாதிரி நடிக்கிை..!!! அழ
வச்சிட்டல!!!, கபாடா!!!",
என்று அவள் கதம்ப, அவன் அரத தாங்க
மாட்டாதவனாய் அரணத்துக் ககாண்டான்.
"என்னடி..?",
அவன் அவள் முகத்ரத நிமிர்த்தி ககட்டான்.
"சாரி..!!!",
அவள் கசான்னதில் அவன் புன்னரகத்து ககாண்கட
அவரள இறுக்கமாக அரணத்து ககாண்டான்.
"இப்கபா ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி எனக்கு
இருந்தது கபால் தாகன உனக்கும் இருந்திருக்கும்?",
அவள் மூக்ரக உறிஞ்சிைப்படிகை ககட்டாள். அவனின்
அவளின் மூக்கின் நுனிரை பிடித்து ஆட்டிைப்படி
கசான்னான்.
"அப்படிைா? நான் உன்ரன தூங்கும் கபாது ரசட்
அடித்துக் ககாண்கட தூங்கி விடுகவன்டி..அதனால் எனக்கு
நீ கசால்வது கபால் கபரிதாக பீலிங்ஸ் இருக்காதுடி..",

2039
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அப்படிைா..??",
அவள் கைாசித்தாள்.
"அதுக்குனு அந்த ஃபீலிங்கச இல்ரலனு கசால்ல
மாட்கடன்..நீ உன்கனாட..",
என்று அவள் காதில் ைகசிைம் கபச அவள் முகம்
ஆச்சிரிைத்திற்கு மாறி சிவந்துக் ககாண்கட இருந்தது.
"அப்கபாலாம் என்ரன கண்ட்கைால் பண்ணிக்க நான்
எவ்களா கதரியுமா கஷ்டப் படுகவன்?, தீ அதுவும்..நீ
அந்த..",
அவன் கசால்ல முற்பட, உடகன அவள் அவசை
அவசைமாக அவனின் வாரை கபாத்தினாள்.
"கபாதும்..தீ..தீைா..!!!!",
என்ைவள் முகத்தில் நாணம் படர்ந்து அவளால்
அவனின் முகத்ரதப் பார்க்க விடாது கசய்ைகவ அவள்
தரலக் குனிந்து அவன் கநஞ்சில் குத்தினாள்.
"சரிடி..!!! தூங்குகவாமா..??",
என்று ககட்டவனின் சிரிக்கும் கண்கரள அவள்
கவனிக்க மைந்தாள்.
"அதுக்குள்ரளைா..?",

2040
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இல்ரல, ைாகைா என்னிடம் இனி நமக்குள் எதுவும்
நடக்காதுனு கசால்லி இருந்ததாக ஞாபகம்..அதான்
அவங்கரள மட்டும் இப்கபா பார்த்து பாருங்க கமடம்,
நீங்க கசான்ன மாதிரிகை நான் நடந்துக் ககாள்கிகைன்னு
நல்லப் ரபைனா கபைர் வாங்கணும்.., என் மடிரை விட்டு
இைங்கி கீகழ உக்காருடி முதலில்..",
என்ைவன் மடியில் இன்னும் கநருக்கமாக நகர்ந்து
அமர்ந்தவள் தன் ரககரள மாரலைாக்கி அவனின்
கழுத்ரதக் கட்டிக் ககாண்டாள்.
"சாரி மிஸ்டர். தீைன், அந்த கமடம் இனி
வைகவமாட்டாங்க, எனக்கு இந்த நல்ல ரபைரன விட
அந்த ககட்டப் ரபைரன தான் பிடிக்கும்..",
என்ைவள் அவனின் கநற்றியில் தன் கநற்றி சுட்டி
அணிந்த கநற்றிைால் கமன்ரமைாக முட்டி விட்டு
சிரித்தாள். அவளின் சிரிப்ரபகை இரமக்காமல் கமௌனமாக
ைசித்துக் ககாண்டு இருந்த தீைன், தன் இரு ரககளாலும்
அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி அவளின் கண்கரள ஆழ்ந்துப்
பார்த்தான். அவளின் உயிரை ஊடுருவும் அந்த
பார்ரவரை உணர்ந்த தீட்சண்ைா உடல் கலசாக நடுங்கி

2041
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சிலிர்ப்புக்கு ஆட்பட்டது. என்ன மாதிரிைான பார்ரவ
இது!!! காதல் நிைம்பிை அவரள ஆளும் அந்த
ஆளுரமக்காைனின் காந்தப்பார்ரவயில் அவள் கமனி
சிலிர்த்த து. அவன் பார்ரவைாகல கமௌனத்தாகல அவரள
சாப்பிட்டுக் ககாண்டு இருந்தான். ஆழமான அவனின்
அந்த பார்ரவயில் அவள் மனதிலும் உடலிலும்
அவனுக்கான பிைத்கைக உணர்வுகள் எழுந்ததில் அவள்
அருகக மிகவும் கநருக்கமாக இருந்த அவனின் இதரழ
கதடி அவளின் இதழ்கள் தானாக அதற்கு
அடிரமைாகிைதில் அவளின் கண்கள் அந்த நிகழ்வில்
மைங்கி மூடி தன் உலகத்ரத மைந்தது. அவளின் கநற்றியில்
அவனின் இதழ் முத்திரைரை பதிக்க தரடைாக இருந்த
அந்த ரவைக் கற்கள் பதித்த கநற்றிச் சுட்டிரை கழட்டி
வீசினான் அவன். அவளின் அணிகலன்கள் அரனத்தும்
அது கபால் இங்கக என் தீக்கு மட்டும் தான் மதிப்பு, நீ
எத்தரன ககாடி மதிப்புரடை ரவைமாக இருந்தால் என்ன?
என்று கசால்வதுப் கபால் அவனால் வீசி எறிைப் பட்டதில்,
அவனின் தாபத்தின் கவகம் கண்டு அந்த சன்னல் வழிகை
மல்லிரக மணத்ரத ைகசிைமாக திருட வந்த கதன்ைல்

2042
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காற்றும் பைந்து பின்வாங்கிைது. அவளின் அணிகலன்கள்
அரனத்தும் அந்த அரையின் தரைரை அலங்கரிக்க, ஒரு
வழிைாக அவளின் அந்த நீண்ட இதழ் முத்தத்தில் இருந்து
விடுபட்டு, அவள் நாண மிகுதிைால் அவனின் முகத்ரதப்
பார்க்க முடிைாது அந்த கமத்ரதரை விட்டு எழுந்து ஓட
முைல, அவன் அவரள தடுத்தான்,
"தீ..என்ரனப் நிமிர்ந்துப் பாருடி..!!!",
அவனின் அந்த ைகசிை குைல் அவரள எங்ககா
அரழத்து கசல்ல, அவள் அவரனப் பார்க்க இைலாது
பின்கன நகர்ந்தாள். இருபுைமும் கதாளில் மல்லிரகச் சைம்
வழிை, தரலமுடி கரலந்து, கழுத்தில் அவனால் கட்டப்
பட்ட தாலிக் ககாடிரை தவிை உடலில் கவறு
அணிகலன்கள் எதுவும் இன்றி புடரவ கசங்கி அவனின்
பார்ரவரை சந்திக்க முடிைாது முகம் முழுக்க நாணத்துடன்
பின்னாகல நடக்கும் அவரள தனதாக்கி ககாள்ள அவனின்
உள்ளம் விரழந்ததில், அவன் சற்று முன் அவரள
மைக்கிை அகத ஆளுரம நிரைந்த காந்தப் பார்ரவ
வீசிைப்படி அவள் முன்கன நடந்தான். அவன் கண்கள்
அவரள காந்தப் பார்ரவ வீசி அவன் வசமாக்க முைன்ைது

2043
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மட்டும் இல்லாது அவரள அவன் அருகக வை அரழப்பு
விடுத்துக் ககாண்கட இருந்தது, அவகளா, ேுகும் என்று
கபாய்ைாக மறுத்து ககாண்கட பின்னாகல நகர்ந்தாள்.
பாரசகள் அற்ை அவளும் அவனும் மட்டுகம புரிந்துக்
ககாள்ளும் அந்த நைன பாரஷ அது. ஒருக் கட்டத்தில்
அவள் பின்கன கசல்ல முடிைாது சுவரில் கமாதி நின்று
விட, அவள் அருகக வந்த தீைன், தன் இரு ரககரளயும்
சுவரில் ஊன்றி அவரள சிரைப் பிடித்தான். அவளின் மீது
அவனின் சூடான மூச்சுக்காற்று படும்படி மிக கநருக்கத்தில்
நின்ை தீைன் கபசினான்.
"எதுக்குடி பின்னாடிகை கபாை? ககட்டப் ரபைன் தான்
கவணும்னு கசால்லிட்டு இப்படி பின்னாடி கபானால் என்ன
அர்த்தம்..?, அந்த ககட்டப் ரபைன் என்ன கசய்வானு
காட்ட கவண்டாம்?",
அவனின் குைலில் இருந்த ைகசிைத்தில் அவள் தன் இரு
ரககளாலும் முகத்ரத மூடிக் ககாண்டாள். அவகனா
அவளின் கவட்கத்ரதயும் தனதாக்கி விடத் துடித்து
அவளின் ரககரள விலக்கி அவள் முகம் பார்க்க
முைன்ைான்.

2044
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைா..பிளீஸ்..!!!!",
நாணத்தின் உச்சத்தில் அவள் தன் முகத்ரதக் காட்ட
மறுத்து அவன் கநஞ்சியில் முகம் புரதக்க, இனி தான்
காண்கபாமா? என்று அவன் வருத்தப்பட்ட அவளின் அந்த
பிைத்கைக நாணமும் அவனுக்கான அந்த காதல் உணர்வு
ககாண்ட முகச்சிவப்பும் அவளிடம் வந்து விட்டரத
உணர்ந்த தீைன், அவரள இறுக அரணத்துக் ககாண்டு
அவளின் காதில் முணுமுணுத்தான்.
"ஐ லவ் யூடி..!! இனி நமக்குள் உடலாலும்
உள்ளத்தாலும் பிரிகவ இருக்காதுடி..!!!! ஐலவ் யூ தீ..",
என்ைவன் அவள் முககமங்கும் முத்த மரழ
கபாழிந்தான். கண்கரள மூடி அவன் கநஞ்சியில் சாய்ந்து
இருந்த தீட்சண்ைாரவ அப்படிகை தன் இரு ரககளாலும்
ஏந்திக் ககாண்டவன் அவரள மலர்ச் சைங்களால்
சூழப்பட்டிருந்த அந்த பிைம்மாண்ட கட்டிரல கநாக்கி
நடந்தான்..கமத்ரதயில் கபாட்டதால் கண் விழித்து அடுத்து
நடக்கப் கபாகும் நிகழ்ரவ உணர்ந்த தீட்சண்ைா நாணம்
ககாண்டு புன்னரக பூத்த முகத்துடன் எழுந்துக் ககாள்ள
முற்பட, ேுகும் என்று அவளின் அந்த கசைரல

2045
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கண்களாகலகை கண்டித்தவன் அவளின் புடரவயின்
முந்தாரனரைப் ரகப்பற்றி அவரள நகை விடாது
இழுத்துத் தன் கமல் சாய்த்து அவளில் புரதந்தான். அங்கக
தரையில் கீகழ கிடந்த நரககளுக்கு கபாட்டிைாக அவளின்
தரலயில் சூடி இருந்த மல்லிரக கமாட்டுகள் சிதறி விழு,
ைதார்த்தமாக சன்னல் வழிகை அந்த அரைரை எட்டிப்
பார்த்த நிலவு நாணிக் ககாண்டு உச்சி கநாக்கி நகர்ந்தது.

2046
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 128
"ஏழு கஜன்மங்களுக்கும்..
என் வாழ்பவ இனிபமயாக்க
கடவுளிடம் வரம் பகட்படன்..
உன்பன தந்து விட்டான் அவன்..
என் காதல் வரம் தரும் பதவபதபய..
உன்பனபய நான் வரமாக பகட்கிபைனடி..
தருவாயா உன்பன?
தந்து விடுகிபைன் என்பன..!!!
அவபை காதல் வரமாக பகட்கும்
இவன் அவளின் தீரன்..",

-❤️தீட்சுவின் மனம் விரும்பிய வரமாக கிபடத்த இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"தீைா..தட்டு இங்கக இருக்கிைது..!",

பத்மஜா கதவியின் ககலிக் குைல் ககட்டு தீைன் தன்

நாக்ரக கடித்துக் ககாண்டு குனிந்து தன் தட்ரட
கண்களால் கதடினான். அரதப் பார்த்தப்படி இந்திை

2047
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வர்மனுக்கு பரிமாறிை தீட்சண்ைாவிற்கு முகத்தில் புன்னரக
வந்தது. ஒரு வழிைாக தன் அருகக இருந்த தட்ரட
உணர்ந்து அதில் ரக ரவத்துக் ககாண்டு மீண்டும்
அவரளகை தான் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான் தீைன்.
அவனின் அந்தப் பார்ரவ அவளுக்கு மட்டுகம புரிந்த,
அறிந்த ைகசிை கசய்திகரள கசால்லிக் ககாண்கட இருந்தது.
கநற்று இைவு அவன் கசான்ன கரதகளின் கதாடர்ச்சி அந்த
பார்ரவயில் இருப்பரத ஓைக் கண்ணால் கவனித்துக்
ககாண்கட உணரவ பரிமாறிைவளுக்கு படர்ந்த
முகச்சிவப்ரப இதழில் கதான்றிைப் புன்னரக ககாண்டு
மரைக்க முற்பட்டாள்.
"பத்மா..இரதப் பாகைன்..",
என்று இந்திை வர்மன் தன் மரனவிக்கு இளசுகள்
இரடகை நடக்கும் அந்த பார்ரவ பரிமாற்ைத்ரத ஜாரட
காட்டினார்.
"தட்ரடப் பார்த்து சாப்பிடுங்க..!!",
என்று அவரைக் கண்களால் மிைட்டிை பத்மஜா
கதவியின் முகத்தில் அந்த வைதிலும் கசம்ரம படர்ந்தது.

2048
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரத உணர்ந்த இந்திை வர்மன் புன்னரகத்துக் ககாண்கட
தன் நரைத்த மீரசரை முறுக்கி ககாண்டார்.
"அடடா..!!! என்ன இது? அப்படிகை ரவத்து
இருக்கீங்க, இன்கனாரு இட்லி ரவத்துக் ககாள்ளுங்க..!!!",..
"கபாதும் பத்மா..!!",
"மூச்..!! கபச கூடாது, சாப்பிடுங்க..!!',
பத்மஜா கதவி இந்திை வர்மன் தான் ரவத்த இட்லிரை
சாப்பிடுவரதப் பார்த்துக் ககாண்கட சாப்பிட்டார். அரத
இந்திை வர்மன் சாப்பிட்டதும் பத்மஜா கதவியின் முகத்தில்
ஒரு நிரைவு கதான்றிைது. அரத ைசித்தான் தீைன்.
"உங்க கபைனுக்கு கபாளி சின்ன வைதில் இருந்கத
கைாம்ப பிடிக்கும் பாட்டி..",
தீட்சண்ைா கைங்கள் தீைன் தட்டில் அரத ரவத்து
விட்டு, கவை என்ன கவண்டும், பூரி கவண்டுமா? என்று
அவன் பக்கத்தில் இருந்து வினவிக் ககாண்கட அவள்
அவனுக்கு பரிமாறும் கபாது தாகன சாப்பிட்டு விட்டது
கபால் அவளுக்கு முகத்தில் ஒரு நிரைவு கதான்றிைது.
சற்று முன் தன் பாட்டியின் முகத்தில் கதான்றிை அகத
நிரைவு அவள் முகத்திலும் கதான்றி இருந்தது கண்டு,

2049
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இந்த கபண்களுக்கு மட்டும் ஏன் தன் கணவனுக்கு
பரிமாறும் கபாதும் அவன் பசிைாறும் கபாதும் தாகன
பசிைாறுவது கபால் முகத்தில் நிரைவு ஏற்படுகிைது..?",
என்று அவன் மனதில் ககள்வி எழுந்தது. உடகன
அவன் மனம் அவரளத் கதடிைது. அவகளா பத்மஜா
கதவியின் எகதா ஒரு கசால்லாடலுக்கு சிரித்துக் ககாண்டு
இருந்தாள். அவரளகைப் பார்த்தான் அவன்.
"அப்கபா உங்க கபைன் அப்படி அரத ரலக் பண்ணி
சாப்பிடுவார் பாட்டி, அதுவும் ஃப்பித் படிக்கும் கபாது உங்க
கபைன் ஸ்நாக்ஸ் பாக்ஸ் கபாளி இல்லாம இருக்காது, அரத
நான் கசான்னால் என்ரன கநய் கைாஸ்ட்னு இப்கபா
வரைக்கும் கிண்டல் பண்ணுவார், அகதா கபால் தான்
பாட்டி! ஒருதடரவ கமத்ஸ் கிளாசில்..",
அவள் உற்சாகமாக கபசிக் ககாண்டு பத்மஜா கதவிக்கு
பரிமாறிக் ககாண்கட இருந்தவள் கண்கரள ைதார்த்தமாக
தன்ரனகை ைசித்துக் ககாண்டு இருக்கும் தீைன்ரன சந்தித்து
விட்டது. அவரள ைசித்துக் ககாண்கட,
"இங்கக கிட்ட வாகைன்டி..!!"

2050
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று கண்களால் அவளுக்கு அரழப்பு விடுத்துக்
ககாண்கட இருந்தவரன, தன் ரகயில் இருந்த கைண்டிரை
உைர்த்தி காட்டி,
"தட்ரடப் பார்த்து சாப்பிடு..",
என்று இதழில் முரளத்த ைகசிைப்
புன்னரகயுடன் அவரன எச்சரித்தாள் அவள்.
"ேுக்கும்..!!",
பத்மஜா கதவி தன் கதாண்ரடரைச் கசறும, உடகன
அவனுடனான அந்த காதல் நிரைந்த ைகசிை
உரைைாடலுக்கு தற்காலிக முற்றுப் புள்ளி ரவத்து விட்டு
தீட்சண்ைா அருகில் இருந்த பாத்திைத்ரத எடுத்தாள்.
"பாட்டி!!! ஸ்வீட் இன்னும் ககாஞ்சம் ரவக்கவா..?",
என்ைாள்.
"இதுக்கு கமல் சாப்பிட்டா சுகர் கூடிப் கபாகும்மா..நீ
எவ்களா கநைம் இப்படிகை பரிமாறிக் ககாண்கட இருப்ப,
நீயும் உக்கார்ந்து எங்ககளாடு சாப்பிடும்மா..",
என்ைப் படி பத்மஜா கதவி எழுந்தார்.
"இல்ரல கவண்டாம் பாட்டி, நான் அப்புைம் சாப்பிட்டு
ககாள்கிகைன்,

2051
 ஹரிணி அரவிந்தன்
எனக்கு என்ன இப்கபா அவசைம்..? இன்னும் மாமா,
அத்ரத சாப்பிடனும் ல?",
அவளின் அந்த இைல்பான ககள்வியில் அவன்
நிமிர்ந்து அவரள ைசித்தான்.
"கதவிக்கு இனி இங்கக இந்த அைண்மரனக்கு
கபாதுவான ரடனிங் கடபிளில் உட்கார்ந்து சாப்பிட உரிரம
இல்ரலைம்மா, அதனால் அவள் ரூமில் உள்ளதில்
சாப்பிட்டு இருப்பாள், அவள் இங்கக வைாததால் ைாஜாவும்
இங்கக வந்து சாப்பிட மாட்டான், இனி நீ ைாருக்கு
காத்திருக்கணும்? உக்கார்ந்து சாப்பிடும்மா ",
"பத்மா நம்ம இங்கக இருக்ககாம்னு தான் கூச்சப்
பட்டுக் ககாண்டு சாப்பிட மறுக்கிைா உன் கபத்தி என்று
நான் நிரனக்கிகைன்..!!",
இந்திை வர்மன் கசால்ல, பத்மஜா கதவி புன்னரகத்து,
"சரி, அப்கபா வாங்க..நம்ம கிளம்பலாம்..!!",
என்று இருவரும் எழுந்தனர்.
"தாத்தா!! இது என்ன! நீங்களாவது ஒகை ஒரு கபாளி
ரவத்துக் ககாள்ளுங்ககளன்..",

2052
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று தீட்சண்ைா பாத்திைத்ரத எடுக்க, அரத சிரித்துக்
ககாண்கட மறுத்து விட்டு எழுந்தார் இந்திை வர்மன்.
அவர்கள் இருவருடன், தீைனும் எழுந்தான். அரதப் பார்த்த
பத்மஜா கதவி தன் கபைரன தடுத்தார்.
"என்ன தீைா! அதுக்குள் எழுந்து ட்ட? உக்கார்ந்து
சாப்பிடு..",
பத்மஜா கதவி தடுப்பது கபால் தீட்சண்ைா தடுக்க
வில்ரல, அவள் அரமதிைாக தான் நின்றுக்
ககாண்டிருந்தாள்.
"ஆபிஸ்க்கு கநைமாகிட்டு பாட்டி..",
என்ைவன் வாஷ் கபசின் கநாக்கி நடந்தான். கபாகும்
கபாதும், அவன் மாடிப்படி ஏறும் கபாதும் அவரள துளி
கூட திரும்பிப் பார்க்க வில்ரல. கண்களால் வா என்றுக்
கூட அரழக்க வில்ரல. பாத்திைங்கரள ஒழுங்குப் படுத்தி
ரவத்துக் ககாண்டு இருக்கும் தீட்சண்ைாவும் கபாகும்
அவரன நிமிர்ந்து காதல் பார்ரவக் கூடப் பார்க்க
வில்ரல. அரத கவனித்து ககாண்கட தங்களது அரை
கநாக்கி நடந்த பத்மஜா கதவி, இந்திை வர்மரனப் பார்த்து
கவரலயுடன் ககட்டாள்.

2053
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்னங்க இது? அவங்க கைண்டு கபர் வாழ்வும் நல்ல
முரையில் ககாண்டுப் கபாகத் தான் கநற்று இைவு இந்த
முதலிைகவ ஏற்பாடு கசய்கதாம், ஆனால் காரலயில்
அவங்க நம்ம பக்கத்தில் இருக்கும் கபாது நமக்காக கபசிக்
ககாண்டதுப் கபால் கபசிக் ககாண்டு விட்டு, நம்ம
நகர்ந்ததும் அவன் இவரள திரும்பிக் கூடப் பார்க்காமல்
கபாகிைான், அவகளா அவரன விட்டுட்டு பாத்திைத்ரத
ஒழுங்குப் பண்ணிக் ககாண்டு இருக்கிைாள்..என்னங்க இது?
அப்கபா அவங்க பரழை மாதிரி சந்கதாஷமா
இல்ரலகைா?",
சஞ்சலம் நிரைந்த முகத்துடன் ககட்ட தன்
மரனவிரைப் பார்த்த இந்திை வர்மன் முகம் புன்னரகக்கு
மாறிைது.
"பத்மா, ககாஞ்சம் திரும்பி அந்த ரடனிங் கடபிளிலும்
மாடியின் வைாண்டாவிலும் பாரு..",
அவர் கசான்னரதக் ககட்டு பத்மஜா கதவி திரும்பிப்
பார்த்தாள். அங்கக தீட்சண்ைா, அதுவரை தீைன் அமர்ந்து
இருந்த அந்த நாற்காலியில் அமர்ந்து அவன் சாப்பிட்டு
ரவத்து விட்டு கசன்ை தட்டிகல அவன் ரவத்து விட்டு

2054
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசன்றிருந்த மிச்சத்ரத இைல்பாக சாப்பிட ஆைம்பித்து
இருந்தாள், அவளின் முகத்தில் காதலும் பிரிைமும்
கபாட்டிப் கபாட ஆைம்பித்து இருந்தது. அரத அந்த
அரையின் கமல் தளத்தில் நின்று ககாண்டு தீைன் முகத்தில்
அர்த்தமுள்ள புன்னரக கலந்த காதலுடன் ைசித்துக்
ககாண்டு இருந்தான். அவனின் அந்தப் பார்ரவ அவள்
இப்படி தான் கசய்வாள் என்று எனக்கு முன்னகை கதரியும்
என்று பத்மஜா கதவியிடம் இந்திை வர்மனிடமும்
கசான்னதில் அவர்கள் இருவர் இதழிலும் புன்னரக
கதான்றிைது.
"இனி உன் கபைன் தாம்பத்திை வாழ்வு பற்றி நீ
கவரலப்பட அவசிைம் இருக்காது என்று நிரனக்கிகைன்
பத்மா!.., வா",
என்ை இந்திை வர்மன் குைலுக்கு தரல ைாட்டிக்
ககாண்கட நிரைவுடன் நகர்ந்தார் பத்மஜா கதவி.
"தீைா..இந்த டாக்குகமண்ட்டில்..",
என்ைவாறு தீைன் அரைக்குள் ரகயில் எகதா ஒரு
கபப்பரை எடுத்துக் ககாண்டு வந்த தீட்சண்ைா விளக்கம்
ககட்டாள். அவன் அருகக வந்து அவள் நின்ைதில்

2055
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் புடரவ அவரன உைசி அவனுக்குள் தீ
மூட்டிைதில் அவன் அவரளகைப் பார்த்துக் ககாண்கட
இருந்தான்.
"ஆனா அந்த கம்கபனி அவங்க பாலிசிரை இங்கக
கமன்ஷன் பண்ணகவ இல்ரல பாகைன்..!!"
அவள் தீவிைமாக விவாதித்துக் ககாண்டு இருக்க,
அவகனா அந்த உரைைாடரல கண்டுக் ககாள்ளாது
அவளின் முகத்ரதகை பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தவன்
கண்கள் அவளின் இதரழ கநாக்கி பாய்ந்தது.
"அரத நான் கமயில் பண்ண கசால்லிடவா?",
அவள் ககட்டுக் ககாண்கட இருக்க அவனிடம் பதில்
இல்ரல, நிமிர்ந்து அவனின் பார்ரவரைப் பார்த்த வளுக்கு
கண்கள் விரிை, அவன் அவள் ரகயில் இருந்த அந்த
கபப்பரை பிடுங்கி வீசி எறிந்து விட்டு அவரள தன்னருகக
இழுத்தவன் அவளின் இதழ்கரள தன் வசமாக்கினான்.
"வை வை நீ கைாம்ப கமாசம் தீைா..!! ஆபிஸ்ங்குைரத
மைந்துட்டு நீ நடந்துக் ககாள்கிை, ஆபிஸ்ல கவரல
கசய்துக் ககாண்டு இருந்தவரள இதுப் கபால தனிகை
ரிசார்ட்டுக்கு கடத்தி வந்து இருக்கிைாகை..!! இனி இதுப்

2056
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபால் நடந்துக் ககாண்டால் நான் கபாய் பாட்டி ரூமில்
படுத்து விட்டு நம் ரூமிற்கு தாத்தாரவ அனுப்பி ரவத்து
விடுகவன்..",
மாரல கநை இதமான கடற்காற்று அவர்கள்
இருவரையும் தழுவ முைன்று மூடி இருந்த அந்த
அரையின் சன்னல்களால் கதாற்றுக் ககாண்டு இருந்தது.
அவரனப் பற்றிை புகாரை அவனின் கவற்று மார்பில்
தரல ரவத்து படுத்துக் ககாண்டு அவனிடகம கசால்லிக்
ககாண்டு இருந்தாள் அவள்.
"நீதாகனடி கநத்து ககட்டப் ரபைன் தான் கவணும்னு
ககட்ட, இவகள சும்மா இருந்தவரன உசுப்பி விட்டுட்டு
கம்பிரளன்ட் பண்ைாளாம்..அந்த நல்ல ரபைனாவது
உன்னிடம் பர்மிஷன் ககட்பான், ஆனால் இந்த ககட்டப்
ரபைன் உன்னிடம் பர்மிஷன் கூடக் ககட்காமல் அவனுக்கு
கவண்டிைரத எடுத்துக் ககாள்வான்..",
என்ை தீைன் புைண்டு, விரிந்து அவன் கநஞ்சில்
விரிந்துப் பைவி இருந்த அவளின் கூந்தலில் முகம்
புரதத்தான்.

2057
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த இதழ் முத்தத் திற்கு பிைகு , தான் உன் பக்கம்
இருந்தால் இங்கக கவரல இந்த லட்சணத்தில் தான்
நடக்கும் என்ை தீட்சண்ைா அதன் பிைகு இதுப் கபான்ை
சந்கதகங்களுக்கு விக்ைரம அனுப்ப, தீைன் அவளின் அந்த
கசைரல எண்ணி ைசித்தான்.
"விக்ைம், இதுக்கு உங்க கமடத்திடம் தான் பதிலுக்கு
இருக்கு, அவங்கரள வைச் கசான்கனன்னு கசால்லு..",
அவனின் அந்த அரழப்ரப ககட்டு ககாபத்துடன்
அவனின் அரைக்கு வந்தாள் தீட்சண்ைா.
"தீைா..இது ஆபிஸ், நம்ம கபட் ரூம் இல்ரல, முதலில்
அப்படிப் பார்க்காத..",
அவனின் பார்ரவ வீச்சுக் கண்டு அவளின் படபடப்பு
ககாண்டு கபசிைதில் அவன் சிரித்தான்.
"என் கபாண்டாட்டி நான் பார்க்கிகைன், உனக்கு
என்ன?",
"இப்படிகைப்பட்ட பார்ரவகரள கபட் ரூமில் மட்டும்
தான் பாக்கணும்..கவை எங்ககையும் என்ரனப் பார்க்க
கூடாது..",

2058
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இது என்னடி! கட்டுன கபாண்டாட்டிரை புருஷன்
எங்க கவணாலும் எப்படி கவணாலும் பார்க்கலாம், எவன்
என்ரனக் ககட்பான்..?",.
அவன் இகத ரீதியில் கபசிக் ககாண்டு அவரளகை
பார்த்து ககாண்டு கண்களால் அவரள அருகில்
அரழத்தில் அவள் முரைத்தாள் அவரன.
"எகதா டீட்கடைல் ககட்கணும்னு கசான்னிைாம் விக்ைம்
கிட்ட, அது எனக்கு மட்டுகம கதரியுை டீட்கடைல்னு
கசான்னிைாம்ல, உனக்கு கதரிைாதா ஆபிஸ் டீட்கடைல்சா?
எல்லாத்ரதயும் நான் கமயில் பண்ணிட்டு தான் இங்கக
வந்து இருக்ககன், சீக்கிைம் ககளு தீைா, நான்
கமகனஜர்கிட்ட கபசணும்..",
அவள் சீரிைசான முகபாவரனயில் ககட்க,
அவரளகைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீைன் அவள்
அருகக எழுந்து வந்தான்.
"இப்கபா எதுக்கு தீைா எழுந்து வை..?",
என்று அவள் நகை முற்பட அவள் அருகக நகை
அவரள மறித்தவன், அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி அதில்

2059
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நாணம் படை ஆைம்பித்து இருந்த அவளின் கண்கரள
வருடினான்.
"இகத மாதிரி அழகான கபரிை கண்கள் ககாண்ட குட்டி
தீ முதலில் கவண்டுமா? இல்ரல இகத மாதிரி என்ரன
அட்ைாக் பண்ணும் சிரிப்ரப ககாண்ட குட்டி தீைன்
கவண்டுமானு ககட்க தான் வைச் கசான்கனன்..",
என்ைவன் அவளின் இதரழ வருடினான். அதில் அவள்
மனம் மைங்கிைது.
"அப்புைம் எத்தரன கவண்டும் என்று கசால்லி
விடுடி..",
என்ைவன் விைல் அவளின் இதழிகல நகை மறுத்து
நின்ைதில் அவள் புருவம் உைர்த்தி அவரனப் பார்த்தாள்.
"முத்தத்ரத கசால்லலடி..!! குழந்ரதரை கசான்கனன்..,
பட் எனக்கு கைண்டுகம எத்தரன ககாடுக்க கசான்னாலும்
ஓகக தான்..",
என்று அவரளப் பார்த்து தன் கண்கரள
சிமிட்டிைவனின் ரககள் அவளின் மீது பைவிப் படர்ந்ததில்
அவள் அது அவர்களின் அலுவலகம் என்று அதுவரை

2060
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டிருந்த எண்ணத்ரத மைந்து கிைக்கத்துடன் அவனின்
விருப்ப த்திற்கு உடன்பட்டு நின்ைாள்.
"இந்த டீட்டிைல்ரச தான் ககட்க உன்னிடம் ககட்க
இங்கக வைச் கசான்ன, இந்த டீட்டிைல்ரச உன்னிடம்
மட்டும் தாகன ககட்க முடியும்? கவை எவ கிட்டைாவது
ககட்டால் என் கபாண்டாட்டி பத்ைகாளிைா மாறி
விடுவாள்ல..?",
அவன் அவனின் அரழப்பிற்கான நிைாைம்
கசான்னதில் அவள் அவரன கசல்லமாக முரைத்தாள்.
"அப்புைம் இதுக்கு பதில் கசால்கைன், எனக்கு இப்கபா
கவரல இருக்கு தீைா..",
"கசால்லிட்டு கபாடி..",
அவரள நகை விடாது அவன் அவளின் ரககரளப்
பிடித்தான்.
"தீைா..விடு..உனக்கு என்ன ஆச்சு.? இது ஆபிஸ்..",
"நீ முதலில் நான் ககட்டதிற்கு பதில் கசால்லிட்டு
கபாடி..",
"என்ரன பிடிவாதக்காரினு கசால்லிட்டு நீ தான்
இப்கபா வை வை பிடிவாதக்காைனா மாறிக் கிட்டு வை..",

2061
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ப்ச் கசால்டினா..",
"ரநட் கசால்கைன்..",
என்று நாணத்துடன் அவள் நகை முற்பட,
"இப்கபா கசால்லுனு கசான்கனன் தீ..",
அவன் குைல் அழுத்தமாக ஒலித்ததில் அவள் அரத
தட்ட இைலாது கசான்னாள்.
"உன்ரன மாதிரிகை கம்பீைமா உன்ரன மாதிரிகை
அட்ைாக் பண்ணுை கண்ககளாட உன்ரன மாதிரிகை வசீகை
சிரிப்கபாட எனக்கு முதலில் குட்டி தீைன் தான் கவணும்..",
என்று கசால்லி விட்டு அவள் அந்த அரைரை விட்டு
நகை லிப்ரட கநாக்கி விரைந்து அதன் பட்டரன அழுத்த,
அரத தடுத்த தீைன், அவரளப் கண்களில் காதலுடன்
பார்த்தான்.
"ரிசார்ட் கபாகலாம் வா..",
"என்ன..! மீட்டிங் இரு..",
"ரிசார்ட் கபாகலாம்னு கசான்கனன்..ஈவினிங் பீச்
கபாகலாம்..",
என்று அவரள ரிசார்ட்க்கு கடத்திக் ககாண்டு வந்து
விட்டான்.

2062
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அரதக் எண்ணிக் ககாண்கட இதழில் கமாகனப்
புன்னரகயுடன் அவனால் சற்று முன் கரலக்கப்பட்ட உடல்
அைர்வுடன் நின்றுக் ககாண்டு சற்று கதாரலவில் கதரியும்
கடற்கரை ககாயிலின் ககாபுைத்ரத கவறித்தாள். அவளின்
பின்னால் வந்து அரணத்த தீைன் அவள் கழுத்தில் முகம்
புரதத்தான்.
"ஏன் தீைா எப்கபாதும் கபாை ரிசார்ட்டிக்கு அரழத்து
வைாமல் இங்கக இந்த பீச்க்கு அரழத்து வந்து
இருக்கிைாய்?",
"ஏன் உனக்கு இந்த ககாவளம் பீச் புடிக்கரலைா..?",
"பக்கத்தில் நீ இருந்தால் நைகம் கூட எனக்கு கசார்க்கம்
தான் தீைா.., இதில் இந்த பீச் பிடிக்காமல் கபாகுமா?",
"உன் தீைன் எப்கபாதும் உனக்கு கசார்க்கத்ரத மட்டும்
தான்டி காட்டுவான்..நான் இருக்கும் கபாது நைகம் உன்
பக்கத்தில் வந்து விடுமா?",
என்று ககட்டவன் அவளின் கதாளில் ரகப் கபாட்டுக்
ககாண்டு தூைத்தில் கசல்லும் கப்பரல ரகக் காட்டி எகதா
கபசினான். உடகன பாரைகளின் மீது கமாதிை சிதறிை

2063
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரலகரள காட்டி எகதா கசால்லி ைசித்தாள். அவளின்
முகத்தில் கதரிந்த உணர்வுகரள ைசித்த தீைன்,
"அங்ககப் கபாகவாமா?",
என்ைான்.
"நிஜமாவா? ஆனா ஒகை கூட்டமா இருக்கக? ைாைாவது
பார்த்து விட்டால்..?",
கண்கள் விரிை ஆச்சிரிைத்துடன் ககட்டவள் முகம்
வாடிைது.
"ஏன் இப்கபா முகம் மாறுது? இப்கபா அங்கக கபாய்
அந்தப் பாரையில் நிக்கணும் கமடத்துக்கு அதாகன? வாடி
கபாலாம்.."
என்ைவன் இதழில் மர்மப்புன்னரக கதான்றிைது. அரத
கவனித்தவள்
அவரனப் பார்த்து புருவம் உைர்த்தி ககட்டாள்.
"சாரிடம் எகதா சரியில்ரலகை!!!!
ரிசார்ட் மாத்தி கூப்பிட்டு வந்து இருக்க, ஆபிசில்
கவரல கூட கசய்ை விடாது அரழத்து வந்து இருக்க?
கநற்று எங்கப் கபானனு என்னிடம் இன்னும் கசால்லகவ

2064
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்ரல. நானும் நீ கசால்லுவனு ககட்ககவ இல்ரல, என்ன
தீைன் சார்
என்னிடம் கசால்லாமகல தங்களிடம் ைகசிைம் நிரைை
உள்ளகதா?",
அவள் ககட்ட விதத்தில் அவன் சிரித்தான்.
"சில விஷைங்கள் உனக்கு சரிைான கநைங்களில்
கதரிந்தால் மட்டுகம கபாதும் என்று நிரனக்கிகைகன தவிை,
உன்னிடம் மரைக்க கவண்டும் என்று நிரனத்தது
இல்ரலடி..",
அவளின் தரலக் ககாதி அவன் கசால்ல,
"கசா அப்கபா சார் கிட்ட சீக்கைட்ஸ் இருக்கு
கபாரலகை?",
"உன்னிடமும் தான் நிரைைகவ
சீக்கைட்ஸ் இருக்கு..",
என்ைவன் ரககள் அவள் கதாளில் இருந்து எங்ககா
கசல்ல முற்பட, அரத உணர்ந்து அவள் அவனின்
ரககரள இறுக பிடித்து தடுத்து நிறுத்தி கண்களால்
அவரனக் கண்டித்து சிரித்தாள்.
"கடற் காற்றில் ஒரு தனி இதம் இருக்குல்ல தீைா..?",

2065
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் முகத்தில் வந்து விழுந்த முடிரை ஒதுக்கி
ககாண்கட அவனின் ரகப் பிடித்துக் ககாண்கட அந்த
கடலரல வந்து கமாதிை பாரையில் நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தாள். அைண்மரனயின் பாைம்பரிை நரகரை கசர்ந்த
அன்னப் பைரவ கபாறித்த அந்த கமட்டி அணிந்த
அவளின் சிவந்த விைல்களில் வந்து கமாதிைரத ைசித்துக்
ககாண்கட அவன் கசான்னான்.
"கைாம்ப நாளுக்கு அப்புைம் உன்ரன சுடிதாரில்
பார்க்கிகைன்..!! என் காகலஜ் கடஸில் பார்த்தது..அழகா
இருக்கடி..!!!",
"ஆனா நீ இந்த சாதாைண கபண்ட் சர்ட்டில் சுமார் தான்
தீைா, என் தீைனுக்கு எப்கபாதும் ககாட் சூட் அழகு..",
என்று கசான்னவள் கண்களில் காதல் மின்னிைது.
அப்கபாது தான் முதல் முதலில் கடரலப் பார்த்த
குதுகாலத்தில் இருந்து விரளைாடிக் ககாண்டிருந்த
குழந்ரதகளும், அதரன கவனமாக கவனித்த வண்ணம்
கரையில் அமர்ந்து கரதப் கபசிக் ககாண்டு இருந்த அதன்
கபற்கைார்களும், தங்களின் கபாருட்கரள எப்படிைாவது
விற்று விட கவண்டும் என்று முரனப்பு காட்டிக் ககாண்டு

2066
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்த அந்த கடற்கரை ஓை விைாபாரிகளும், எங்களுக்கக
கநைம் இல்ரலைாம், இதில் ைாரு வைா கபாைானா நாங்க
ஏங்க பார்க்கப் கபாகிகைாம் என்பது கபால் ஆங்காங்கக
கதன்பட்ட, தங்கள் உலகங்களில் சுருங்கி இருந்த காதல்
கஜாடிகளுக்கும் அந்த கூட்டத்கதாடு கூட்டமாக சாதாைண
உரடயில் தன் தரலயில் கதாப்பியுடன் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தீைனும் அவன் அருகக அவன் ரகப்
பிடித்து சுடிதாரில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவயும்
கதரிந்திருக்க, பார்த்திருக்க அவசிைம் இல்ரல தான்.
"தீைா..முதல் முதலில் எந்த வித அரடைாளமும்
இல்லாமல் நானும் நீயும் சாதைணமாக அதுவும் பீச்சில்
நின்றுக் ககாண்டிருக்கிகைாம்..என்னால் நம்பகவ முடிைல
தீைா..!!!",
என்று குதுகாலித்தவள் துப்பட்டா அவன் முகத்தில்
உைச, அரதக் கண் மூடி அவன் ைசித்தான்.
"கே..தீைா அரல..!!!!!",
அவன் கமய் மைந்து கண் மூடி இருக்க, ஒரு கபைரல
வந்து அவர்கள் இருவர் கமலும் தாக்கிைதில் தீட்சண்ைா
நிரலத் தடுமாறி அவன் மீது விழுந்தாள். அவகனா கீகழ

2067
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விழாது அவரள தாங்கிப் பிடித்து நின்றுக் ககாண்டு
அவரளப் பார்த்து கண் சிமிட்டினான். அடுத்தடுத்து வந்த
அரலயில் இருவரும் முற்றிலும் நரனந்துப் கபாயிருந்தனர்.
, கலசாக இருட்ட ஆைம்பிக்ககவ இருவரும் இரணந்து
அந்த கடற்கரை ஓைமாககவ நடக்க ஆைம்பித்தனர்.
"தீைா..எனக்கு என்னகமா நமக்கு கநத்து தான்
கல்ைாணம் ஆனதுப் கபால் இருக்கு தீைா..கைாம்ப அழகா
இருக்கு இந்த இடம்!!",
"பிடிச்சி இருக்கா?",
அவனின் அந்த ககள்வியில் உன் கண்கள் ைசிக்கும்
இந்த கடற்கரை மட்டும் அல்ல, நானும் தான் என்ைக்
ககள்வியும் மரைந்து இருந்தது.
"கைாம்ப..",
அவனின் ககள்வியிரன உணர்ந்தவள் பார்ரவ
அவரன ஒருகணம் ைசித்து விட்டு, அவளின் உதடுகள்
விருப்பத்கதாடு முணு முணுத்தது.
"அடுத்த முரை நாம இங்கக வரும் கபாது அகதா
அப்படி வைணும்டி..",

2068
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் ரகக் காட்டிை திரசயில் கடற்கரைரை விட்டு
அப்கபாது தான் புைப்பட தன் இரு குழந்ரதகளுடன்
கணவன் மரனவி கஜாடி ஒன்று காரில் ஏறிக் ககாண்டு
இருந்தது. அதில் ஒரு குழந்ரத தன் தந்ரதயின் கதாளிகல
தூங்கி இருக்க, தன் தாயின் கதாளில் இருந்த இன்கனாரு
குழந்ரதகைா கடற்கரைரை ஏக்கத்துடன் பார்த்துக்
ககாண்டு அந்த இடத்ரத விட்டு நகை மனமின்றி காரில்
ஏறிைது. அரத ைசித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாரவக் கரலத்தது.
"டிங்..!! டிங்..!!!",
என்று ஒலித்த அந்த கடற்கரை ககாயிலின்
மணிகைாரச.
"கண்டிப்பா தீைா..இகதா பாரு ககாயில் மணி கூட
நடக்குனு கசால்லிட்டு..!!!",
என்ைவள் அருகில் கதரிந்த அந்த கடற்கரை ககாயிரல
பார்த்தவள்,
"தீைா..கைாம்ப தூைம் வந்து விட்கடாம் என்று
நிரனக்கிகைன்..வா கிளம்பலாம்..",

2069
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவள் தன் கணவனின் முகம் பார்த்தாள். உடகன
தன் ரகயில் இருந்த ரகக் கடிகாைத்ரதப் பார்த்த தீைன்
கண்கள் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தது.
"ைாரைத் கதடுை தீைா?",
அவனின் அந்த பார்ரவ உணர்ந்து அவள் ககட்க,
"ஒண்ணும் இல்ரலடி..!! வா கபாகலாம்",
என்ைவாறு அவனின் ரகப் பிடித்துக் ககாண்டு அவள்
நடக்க முற்படும் கபாது தான் அந்த குைரல ககட்டாள்
"தீட்சும்மா..???!!!",
அந்தக் குைல் ககட்டு தீட்சண்ைா குைல் வந்த திரசயில்
திரும்பிப் பார்த்தாள், அங்கக அனு நின்றுக்
ககாண்டிருந்தாள். சற்று கதாரலவில் உள்ள அந்த ககாயில்
வாசலில் இருந்து கலசாக கமடிட்ட வயிற்றுடன் கமதுவாக
படியிைங்கிை மலரின் ரகப் பிடித்து அவள் இைங்க உதவி
கசய்துக் ககாண்டு நின்றுக் ககாண்டிருந்தான் திவாகர்.

2070
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 129
"என்னவபை..
உன் கண்ணில் ஏனடி துயரம்..?
நானும் என் காதலும் இங்பக
உனக்கு அடிபமயாக இருக்கும் பைாது..?",
அவள் கைங்கும் கண்களில்
தன் உயிபர கதாபைத்தது பைால்
உைரும்
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் மனம் கைங்கும் துயபர துபடக்கும் இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"அனு அக்கா..!!!!",

அவளின் மகளின் பிைந்த நாள் விழாவில் கலந்து

ககாள்ளாதது, தன் வாழ்வில் கடினமான கநைங்களில் தனக்கு
ஆறுதலாக இருந்தவரள தன் கணவரனயும் அவனின்
சூழரலயும் கருத்தில் ககாண்டு ஒரு ஃகபான் கசய்து கூட
நலம் விசாரிக்காத தன்ரன அகத பாசம் மாைாது

2071
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரழக்கும் அனுரவ குற்ை உணர்வு கலந்த சங்கடத்துடன்
பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"என்ன தீட்சும்மா!! இப்படி இரளத்து கபாய்ட்ட? ஒரு
வாைமா நான் ஊரில் இல்ல, அம்மாவுக்கு உடம்பு
சரியில்லாம கபாயிட்டு, அதான் நானும் உன் மாமாவும் பச
ங்ககளாடு ஊருக்கு கபாயிட்கடாம், அம்மா உன்ரனப் பற்றி
கைாம்ப விசாரித்தாங்க தீட்சு..",
அனு கபசிக் ககாண்கடப் கபாக தீட்சண்ைா
கலக்கத்துடன் தன் கணவரனப் பார்த்தாள்.
"சும்மாகவ இவன் சாமிைாடுவான், இப்கபா இங்கக
நின்னு கபசினால்
இதுக்கு தான்டி ஸ்கடட்டஸ்க்கு தகுந்த மாதிரி
பழகணும்னு என்ரன வறுத்து எடுக்கப் கபாைான்..என்ன
தான் என்னிடம் இவன் ககாஞ்சினாலும் அவங்க அம்மா
உடம்பில் ஓடுை இைத்தத்தில் உள்ள அந்த
ககாடீஸ்வைக்கர்வம் இவனுக்கும் ககாஞ்சமாவது இருக்காதா
என்ன..?",
என்று மனதில் எண்ணிக் ககாண்டு இருந்தவள்
ரககரள அனு பாசத்துடன் பிடித்துக் ககாண்டாள்.

2072
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன தீட்சும்மா!! அப்படிகை சிரல கபால் நிற்கிை?
கே!! இந்தா ககாயில் பிைசாதம்..!!!, இன்ரனக்கு ஏகாதசில,
உன் அண்ணி ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி கூட
கசால்லிட்டு இருந்தாள், தீட்சுவும் நானும் இங்கக தவைாது
வந்துடுகவாம்னு..",
என்ைவள் தீட்சண்ைாவின் கநற்றியில் விபூதி கீற்ரை
ரவத்து விட்டு ஊதி விட்டவள், குங்குமத்ரத யும்
உரிரமைாக அவளின் கநற்றியிலும் கநற்றி வகிட்டிலும்
ரவத்து விட்டு புன்னரகத்தவள்,
"எப்பவும் தீர்க்க சுமங்கலிைாக சந்கதாஷமா
வாழணும்டா தீட்சும்மா..,",
என்ைவள் தீட்சண்ைாவின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தன்
ரகயில் ரவத்து இருந்த கூரடயில் இருந்த பிைசாதத்ரத
ககாஞ்சம் எடுத்து தீட்சண்ைாவின் வாயில் ஊட்டினாள்.
"அவ்களா தானா? இல்ரல இன்னும் இருக்கா?",
அருகில் இருந்த தீைன் குைலில் இருந்த அழுத்தத்தில்
தீட்சண்ைா முகம் மாறிைது.

2073
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இப்கபாரதக்கு அவ்களா தான், நிரைை குடுத்தால்
தீட்சு என்னிடம் சண்ரடக்கு வந்து விடுவாள், காைணம்
அவளுக்கு கவண் கபாங்கல் பிடிக்காது..!!!",
என்று கூறி, தன் கணவன் பிைசாதத்ரதப் பற்றி தான்
ககட்கிைான் என்று எண்ணிக் ககாண்டு கவள்ரளைாக
சிரித்த அனுவிற்கு தன் கணவன் ககட்ட ககள்வியின்
உள்ளார்த்தம் புரிந்தால் இப்படி சிரிப்பாளா..? என்று
எண்ணிக் ககாண்டு பார்த்த தீட்சண்ைாரவ பார்த்து
அன்புடன் புன்னரகத்தாள் அனு. அரதப் பார்த்த
தீட்சண்ைாவிற்கு,
"நீ எந்த இடத்தில் எந்த உைைத்தில் இருந்தாலும் உன்
மீதான என் பாசமும் பிரிைமும் என்ரனக்கும் மாைாது
தீட்சும்மா..!!",
அன்று தன் அம்மாவின் காரிைத்துக்கு தான் கசன்ைப்
கபாது அனு கசான்னது அவளின் நிரனவில் வந்து நிற்க,
"இப்படிகைப்பட்ட கவள்ரள உள்ளம்
ககாண்டவளுக்காக தன் கணவனிடம் கபச்சுக்கள்
வாங்குவதில் தவறு இல்ரல, இன்று என்ன ஆனாலும் சரி,
அனு அக்காவிடம் கபசி விட்டு தான் வை கவண்டும்,

2074
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இவன் கவயிட் பண்ணுனா பண்ணுைான், இல்லனா
கபாகிைான், இவனுக்கு என்ன? அதான் இவன் கசான்னரத
எல்லாம் சரிைா இதுவரை கசய்துக் ககாண்டு தாகன
வகைன்? இரத இவனால் கபாறுத்துக் ககாள்ள
முடிைாதாக்கும்? கபாடா..",
என்று தீட்சண்ைா மனது தீர்மானமாக முடிவு எடுத்து
விட்டப் பின் அவளின் ரககள் அனுவின் ரககரளப்
பிடித்துக் ககாண்டது.
"அக்கா..!!! எப்படி இருக்கீங்க? மாமா, பாப்பா
எல்லாரும்..",
என்று அவள் அருகில் நின்ை தீைரனக் கண்டுக்
ககாள்ளாது தன் மனம் ககாண்ட தைக்கங்கரள உரடத்து
விட்டு நலம் விசாரிக்க ஆைம்பித்து விட்டாள். அரதப்
பார்த்து எகதா கசால்ல முற்பட்ட தீைனுக்கு எகதா அரழப்பு
வைகவ தன் கதாரலப்கபசிரை காதுக்கு ககாடுத்து விட்டு
எகதா தீவிைமாக ஆங்கிலத்தில் கபசிைப்படி அங்கக
இருந்து நகர்ந்தான். அரதக் கண்டு, அப்பாடா..!! என்று
மனதில் கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டபடி தீட்சண்ைா அனுவின்
முகத்ரத ஆவலாகப் பார்த்தாள்.

2075
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அண்ணனும் அண்ணியும் எப்படி இருக்காங்கக்கா..?
இன்ரனக்கு ஏகாதசி, நிச்சைம் இந்த ககாயிலுக்கு
உங்களுடன் வந்து இருப்பாங்கனு எனக்கு நல்லாகவ
கதரியும், எங்கக்கா அவங்க?, அண்ணிக்கு கடட் எப்கபா
குடுத்து இருக்காங்க, ஜூரல மாதம் வந்து இருக்குகம..",
கண்களில் கலசாக நீர் கலங்க தவிப்புடனும்
துடிப்புடனும் ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"நல்லா இருக்காங்க தீட்சு..!! நீ ஏண்டா கண் கலங்குை?
உன் அண்ணனும் அண்ணியும் நல்லா இருக்காங்க..!!!,
அங்கக ககாயிலில் இருக்காங்க.., நீ இங்கக அதுவும் இது
மாதிரி சாதாைண உரடயில் நீயும் உன் கணவரும்
இருப்பீங்கனு அவங்க எதிர்ப் பார்த்து இருக்க மாட்டாங்க..,
ஆனால் நான் பார்த்த உடகன உன்ரனக் கண்டுப் பிடித்து
விட்கடன் தீட்சு.., உனக்கு இருக்கும் கவரலகளுக்கு இரத
எல்லாம் நிரனவு ரவத்துக் ககாண்டு எப்படி சரிைா
ஜூரல மாதம்னு கசால்ை தீட்சு?",
என்ை அனு புன்னரகத்தாள்.
"எனக்கு கதரிைாதா அக்கா? அண்ணியின் பிைசவ
கததி..என்ன தான் ஆயிைம் மனக் காைங்கள் இருந்தாலும்

2076
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பிைந்த வீட்ரட கபாறுத்த வரை உள்ள எல்லா
விஷைங்களும் மனதில் பசுமைத்தாணி கபால் பதிந்து விடும்
அக்கா, அகதல்லாம் அடி மனதில் அப்படிகை நிரனவு
இருக்கும் அக்கா. அண்ணன் அவர் கபசினதில் என்னிடம்
இன்னும் ஒட்டாமகல தான் இருக்கா?",
என்று எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு ககட்டாள்
தீட்சண்ைா.
"அப்படி இல்ரல தீட்சு, முன்னலாம் உன்ரனப் பற்றி
கைண்டு கபருகம கவரலப் படுவாங்க, நீ அங்கக என்னப்
பண்ை? ஏது பண்றிகைானு ஆனால் உன் வீட்டுக்காைர்
பாட்டிரை பார்த்ததில் இருந்து அவங்க முன்ன மாதிரி
கவரலப் படைதில்ரல..",
"என் என் வீட்டுக்காைர் பாட்டிைா?",
தீட்சண்ைா ஆச்சரிைத்துடன் விைப்புடனும் ககட்டாள்.
"என்ன தீட்சும்மா இப்படி ககட்கிை? உனக்கு
கதரிைாதா? ஒருநாள் உன் வீட்டுக்காைர் பாட்டி நம்ம
வீட்டுக்கு வந்தார்..",
என்று ஆைம்பித்து அனு பத்மஜா கதவி திவாகரை
சந்திக்க தாம்பைம் வந்ததும் அதன் பின் மலரை சந்தித்தது

2077
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உட்பட அரனத்ரதயும் அவள் கசால்லி முடிக்க, தீட்சண்ைா
முகத்தில் கநகிழ்ந்து இருந்தது.
"பாட்டி..!!!!",
அவள் மனதில் பத்மஜா கதவியின் முகம் வந்து நிற்க,
உதடுகள் கநகிழ்ச்சியுடன் முணு முணுத்தது. அவளின் அந்த
நிரலரை உணர்ந்த அனு, தீட்சண்ைாவின் ரககரளப்
பிடித்துக் ககாண்டாள்.
"தீட்சும்மா..!!! உன்ரனப் பற்றிை கபச்ரச எடுத்தாகல
திவா முகத்தில் ஒரு இறுக்கமும் வருத்தமும் இருக்கும்,
மலர் முகத்திகலா கவரல இருக்கும், ஆனால் அந்த பாட்டி
வந்து கசன்ைப் பின் தான் அவங்க கைண்டு கபர்
முகத்திலும் அது கைண்டும் காணாம கபாயிட்டு தீட்சும்மா..!!
நீ ஒண்ணும் உன் அண்ணரனப் பற்றி கவரலப் படாகத,
உன் மனதுக்கு பிடித்த வாழ்க்ரக உனக்கு அரமந்து
இருக்கு..அரத சந்கதாஷமா வாழு தீட்சு.., நல்ல இடம்,
நல்ல மனிதர்கள், அைண்மரன வாழ்வு..",
"ஆனால்..அண்ணன்!!! அண்ணி..!!!?
அக்கா, நீங்கள் கசால்வரத எல்லாம் ஒத்துக்
ககாள்கிகைன், ஆனால் நான் அத்தரனப் கபரிை

2078
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அைண்மரன க்கு கசாந்தக்காரிைாக இருந்து என்ன கசய்ை?
என்னப் கபரிை அைண்மரன வாழ்வு அக்கா?ஒரு நாளாவது
என் அண்ணனும் அண்ணியும் என் புகுந்த வீட்டில் வந்து
என் ரகைால் ஒரு வாய் தண்ணீர் குடித்து இருக்காங்களா?
அம்மா தான் என்ரனப் பழி வாங்கி விட்டு கபாயிட்டாங்க!!
என் மனதில் நிரைவு கபைாத ஆரசகளாக அவங்க
இருந்துக் ககாண்கட இருக்காங்க. இப்பவும் அவங்கரள
கனவில் பார்த்தால் என்னிடம் ஒரு வார்த்ரத கபசுங்கமானு
என்ரனயும் அறிைாமல் அழுகிகைன் அக்கா, அவர் தான்
என்ரனத் கதற்றுவார்..அக்கா!!! அவர் என்ரன நல்லாப்
பாத்துக் ககாள்கிைார், அண்ணன், அண்ணி, அம்மா,
அப்பானு எல்லாரையும் அவர்கிட்ட பார்க்கிகைன் தான்,
ஆனாலும் என் அடி மனதில் இதுப் கபான்ை ஏக்கங்கள்
இருக்குகுங்கைது எனக்கு மட்டும் தான் கதரியும்..ைாகைா
ஒரு மூன்ைாம் மனிதர்கரளப் பார்க்கிை மாதிரி என்
அண்ணன், அண்ணிரை பார்க்க என் சூழ்நிரல என்ரன
நிறுத்தி விட்டது அக்கா..",
என்று வருத்தத்துடன் கசான்ன தீட்சண்ைாரவப் பார்த்த
அனுவிற்கு ஏகனா கதரிைவில்ரல கதவியின் மீது கலசாக

2079
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாபம் வந்தது. தன் தாயின் மரைவுக்கு தானும் ஒருக்
காைணம் என்று ஒரு நிரலரை அவள் மனதில் புகுத்தி
விட்டு கசன்ை கதவியின் மனதில் அனுவிற்கு ககாபம்
வந்தது.
"இவள் மனதில் இருந்த அந்த காதல் தீகை இவரள
பல இடங்களில் எரித்து சாம்பலாக்கி இருக்கிைது, அதுகவ
இவளுக்கு நிரைை இடங்களில் எதுவும் கசய்ை இைலாத
நிரலயில் நிறுத்தி ரக விலங்ரகப் பூட்டி இருக்கிைது..",
என்று எண்ணிை அனு, தீட்சண்ைாவின் முகத்ரத
நிமிர்த்தி ப் பார்த்தாள்.
"நீ இரத எல்லாம் மைக்க வில்ரலைா தீட்சு?
வாழ்க்ரகயில் எல்லாருக்கும் எல்லாகம அது கிரடத்து
விடாது தீட்சு, அண்ணன், அண்ணி அப்படிகை இருந்தால்
என்ன? அதான் உன் வீட்டுக்காைர் இருக்கிைார்ல? நீ
கிரடக்குமா என்று ஏங்கிை வாழ்வு உனக்கு கிரடத்து
இருக்கு, அதனால் அரத எண்ணி நீ உன் வீட்டுக்
காைருடன் சந்கதாஷமா வாழு..நீ சந்கதாஷமா வாழைரத
தூைத்தில் இருந்து உன் அண்ணன், அண்ணியும் கமகல

2080
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்து உன் அம்மாவும் அப்பாவும் பார்த்து
சந்கதாஷப்பட்டுக் ககாண்டு இருக்காங்க கதரியுமா?",
அவள் ககட்டுக் ககாண்கட இருக்கும் கபாது,
"அக்கா, கபாகலாம் வாங்க..!!",
திவாகர் குைல் ககட்டு கபண்கள் இருவரும் திரும்பிப்
பார்த்தனர். அங்கக திவாகரும் மலரும் நின்றுக்
ககாண்டிருந்தனர்.
"நீகை வந்துட்டிைா திவா!! இங்ககப் பாரு ைாரு வந்து
இருக்கானு..",
அனுவின் குைலில் இருந்த மகிழ்ச்சியுடன் ஒலித்தது.
"என்னங்க தீட்சுங்க..!!!",
மலர் குைல் ஆனந்த திரகப்பில் ஒலித்தது.
"தீட்சும்மா!! எப்படி இருக்க? என்னடா
இப்படி இரளத்து கபாய் விட்ட? டீவியில் உன்ரனப்
பார்த்தது, அப்கபாரதக்கு இப்கபா இரளத்து விட்டிகை..",
"நல்லாக் ககளு மலர், உன்ரனயும் திவாரவயும்
பற்றிை ஏக்கம் தானாம்..",
அனுவின் குைல் மலருக்கு கட்டரளப் கபாட்டது.

2081
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அடடா!! என்னப் கபாண்ணு நீ! நாங்க நல்லாத் தான்
இருக்ககாம், உன் அண்ணனுக்கு தான் ஊட்டிக்கு
டிைான்ஸ்பர் கிரடத்து அப்புைம் கவயிட்டிங் லிஸ்ட்டில்
ரவத்து விட்டாங்களாம்..",
கபண்கள் இருவரும் கவகு நாட்களுக்கு அவரளப்
பார்த்த மகிழ்வில் உற்சாக கபச்சில் மூழ்கி விட்டனர்.
"என்னம்மா நல்லா இருக்..?",
திவாகர் தன் வாயில் இருந்து கபரிை கைாசரனக்கு
பின் முத்து உதிர்க்க முற்படும் கபாது அவர்கரளப்
பார்த்துக் ககாண்கட தீைன் அவர்கள் அருகக வந்தான்.
அவரனப் பார்த்ததும் திவாகர் முகம் மாறிைது.
"அனு அக்கா!! வாங்கப் கபாகலாம்..!!!",
என்ைப்படி திவாகர் தாங்கள் வந்து இருந்த
ஆட்கடாரவ அரழத்தான்.
"ஆட்கடா..!!!!!",
என்ைவன்,
"அக்கா..நீங்களும் மலரும் இந்த ஆட்கடாவில் கபாங்க,
நான் என் ரபக்ரக பின்னாடி எடுத்துட்டு வகைன்..எனக்கு

2082
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதரிந்த ஆட்கடாக்காைப் ரபைன் தான் கபாறுரமைாகவ
கபாவான்..",
என்ை திவாகர் கசால்லி விட்டு அங்கக இருந்து நகை
முற்பட, அங்கக வந்த தீைன்,
"தீ..விக்ைமுக்கு கால் பண்ணி அவங்கரள ட்ைாப்
பண்ண கார் எடுத்துட்டு வைச் கசால்லி இருக்ககன், இப்கபா
வந்து விடும், அதில் கபாகலாம், ஆட்கடாரவ திருப்பி
அனுப்பச் கசால்லு"
தன் காதில் விழுந்த தன் கணவனின் உைத்த குைல்
ககட்டு நம்ப முடிைாது தீட்சண்ைா அவரனப் பார்த்தாள்.
அனுவின் நிரலயும் கிட்டத்தட்ட அது தான் என்ைாலும்
தீைன் அவ்வாறு கசான்னதில் அவள் முகத்தில் சந்கதாஷம்
மிகவும் கதரிந்தது.
"அண்ணா!!! அவரு.."
என்று ஆைம்பித்த தீட்சண்ைாரவப் ஒருப் பார்ரவப்
பார்த்த திவாகர்,
"கபாயிட்டு வகைன்ம்மா..,"மலர், வா கபாகலாம்..",
என்ைவன் அவளின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் தன்
மரனவிரை அரழத்துக் ககாண்டு அந்த ஆட்கடாரவ

2083
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கநாக்கி நடந்து மலரை அதில் அமை ரவத்தவன் திரும்பி
அனுரவப் பார்த்தான்.
"சாரி தீட்சு..!! சாரி சார்..!!",
என்று வருத்தத்துடன் கசான்ன அனு ஓடிச் கசன்று
அந்த ஆட்கடாவில் ஏறி அமர்ந்தாள். அங்கக முகம் இறுக
நின்றுக் ககாண்டிருந்த தீைரனயும் முகத்தில் வருத்தத்ரத
கதக்கி ரவத்துக் ககாண்டு கண்களில் நீர் கலங்க நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாரவயும் திரும்பிக் கூடப் பாைாது
அனு மற்றும் மலரை சுமந்துக் ககாண்டு அந்த
ஆட்கடாவும் அதன் பின்கன திவாகரை சுமந்துச் கசன்ை
ரபக்கும் கசன்று சாரலப் கபாக்குவைத்தில் கலந்து
கவளிச்சப் புள்ளிைாக மரைந்தது.

2084
காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 130
"என் காதபை..
என் தாைங்கபை..
என் மனபத..
என் உயிபர
இரவுப் ைகலும் ஆளும்
என் காதல் தீபய..
நீ இல்ைா கஜன்மம்
நிபனத்து ைார்க்க
முடியவில்பையடி
இவனால்..
என் உயிர்த் பதடும் பதடல் நீ
என் மனம் எப்பைாதும்
பகட்டுக் ககாண்பட இருக்கும்
இவனின் முடிவில்ைாத
காதல் நீ
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",
2085
 ஹரிணி அரவிந்தன்

-❤️தீட்சுவின் கவறுபமபய துபடக்கும் இந்த

தீ(ரு)ரன்❤️

"தீ..!!! நீ இன்ரனக்கு என்ரன எதிர்பார்க்காத, நான்

வை ககாஞ்சம் கலட் ஆகும்டி..",

என்ை தீைன் தன் முன்கன இருந்த கணினியின்
திரையில் இருந்து பார்ரவ விளக்காமகல கூறினான்.
அதற்கு அங்கக இருந்த கசாபாவில் அமர்ந்து இருந்த
தீட்சண்ைாவிடம் பதில் இல்ரல. அவளின் பதிரல
எதிர்பார்த்தவனுக்கு அது ஏமாற்ைத்ரத ககாடுக்க அவன்
அந்த கணினியின் திரைரை அம்கபாகவன்று விட்டுவிட்டு
அவரள நிமிர்ந்துப் பார்த்தான். எப்கபாதும் கபால
அலுவலகம் முடிந்து மாரல நான்கு மணிக்ககல்லாம்
அவளுடன் தீைன் கிளம்பி விடுவான், அந்த குழந்ரத
கரலந்து கபானதில் இருந்து அவரள அவன் தனித்து
விடுவகத இல்ரல, அது மட்டும் இன்றி நான்கு மணிக்கு
கமல் அவளின் கவனம் முழுக்க முழுக்க அவன் கமல்
மட்டும் தான் இருக்க கவண்டும் என்று அவனின் காதல்
ககாண்ட மனம் அவனிடம் அன்புக்கு கட்டரளப்

2086
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபாட்டதில் இருந்து அவன் அவரள மாரல நான்கு
மணிக்கு கமல் கவரல கசய்ை அனுமதிப்பது இல்ரல,
அப்படிகை எதாவது கவரல இருந்தாலும் அரத அவகன
முடித்து விடுவான், அவனும் அவளும் சிைந்த தம்பதி
விருது வாங்கிைதில் இருந்து அவர்களுக்கு நிரைை கபரிை
அளவிலான இடங்களில் இருந்து அது கபான்ை விழாக்கள்,
பார்ட்டிகள் என்று அரழப்புகள் வந்த வண்ணம் தான்
இருக்கிைது, ஏகனா அவன் அந்த அரழப்புகரள மறுத்து
விட்டான், அவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் மிகவும்
வற்புறுத்தினால் மட்டுகம அவர்களின் சார்பில் அந்த
விருதுகரள வாங்கி வை விக்ைரம அனுப்பி விடுவான்.
அந்த பார்ட்டியில் நடந்த நிகழ்வுக்கு பின் இப்கபாது தான்
ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக தன் பரழை தீைாக மாறி வரும் தன்
மரனவியின் மனநிரலரை, தன்னுடன் அவரள மீண்டும்
அதுப் கபான்ை இடங்களுக்கு அரழத்துச் கசன்று ககடுக்க
அவனுக்கு விருப்பம் இல்ரல, அதனாகல அவரள அவன்
பூ கபால பார்த்துக் ககாள்கிைான், எதிலும் ஒரு அளவுக்கு
கமல் அவரள அவன் அனுமதிப்பது இல்ரல, அது
அலுவலக கவரலைாக இருந்தாலும் சரி, அைண்மரன

2087
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவரலைாக இருந்தாலும் சரி. மாரல நான்கு மணிக்கு
கமல் ஆகி விட்டால் அவள் அவன் அரையில் வந்து
அமர்ந்து விடுவாள், அவன் மீதம் இருக்கும் கவரலகள்
எல்லாம் முடித்து விட்டு இருவரும் கசர்ந்து அைண்மரன
வந்து விடுவார்கள், அதன் பின்னரும் அவனுக்கு அவனின்
கவளிநாடுகளில் உள்ள கதாழில்கள் சம்பந்தமாக ஃகபான்
கால்கள், மீட்டிங்குகள் என இருந்து ககாண்கட இருக்கும்,
அப்கபாதும் அவரள அந்த அலுவலக விஷைங்களில்
அவன் அனுமதிக்க மாட்டான், அந்த கநைங்களில் அவள்
பத்மஜா கதவியுடன் கரத கபச கசன்று விடுவாள், அவன்
நிரனத்தால் தனக்கு இருக்கும் கவரலகரள அவளுக்கு
பகிை முடியும், ஆனால் அவன் அவ்வாறு கசய்ை மாட்டான்,
அவரனப் கபாறுத்த வரை அவள் தன் கண்பார்ரவயிகல
இருக்க கவண்டும், அது மட்டும் இன்றி, அவள் இருக்கும்
மனநிரலயில் அவளின் மீது அதிகப் கபாறுப்புகரள சுமத்த
அவனுக்கு விருப்பம் இல்ரல. இது எல்லாவற்ரையும் விட
அவனிடம் உள்ள அதி முக்கிை காைணம். அவனின் தீ
அவரனத் தவிை கவறு எதற்கும் அதிகமாக முக்கிைத்துவம்
ககாடுக்க கூடாது என்பகத ஆகும். இரத ஒரு நாள்

2088
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் அவளிடம் கசான்னப் கபாது, அவள் சிரித்துக்
ககாண்கட,
தான் தீைனாகவும், அவன் தீைாகவும் மாறி விட்டதாக
கசான்னாள், இருந்தாலும் இவகளா கபாசசிவ்னஸ்
கவண்டாம் என்ைாள். அதற்கு நீைாக நானும் நானாக நீயும்
மாறி விட்டது தானடி காதல்? என்று பதில் ககள்வி
ககட்டவரன எதுவும் கபசாது அரணத்துக் ககாண்டவள்,
தன் வாழ்வில் தான் எடுக்கும் எல்லா முடிவுகளிலும் நீ
மட்டும் தான் இருந்திருக்கிைாய், இருக்கிைாய், இனி
இருப்பாய் தீைா, உனக்கு மட்டும் தான் இதுவரை
முன்னுரிரம ககாடுத்து இருக்ககன், இனியும் அப்படி தான்
இருப்கபன்..", என்று அவனிடம் உண்ரமக் குைலில் அவன்
மார்பில் சாய்ந்தப் படி கசான்னாள்.
"தீ..!!! என்னடி எகதா சிந்தரனயில் இருக்கிை மாதிரி
இருக்கு?",
என்ைவன் அவளின் முகத்ரத பார்த்தான்.
"ஒண்ணும் இல்ரல தீைா, தரல வலிக்கிது, நான்
அைண்மரனக்கு கிளம்பி கபாகவா?",

2089
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளின் முகத்தில் இருந்த கரளப்பு நிச்சைம் அவளின்
உடல் கசய்த அலுவலக கவரலகளால் இல்ரல, அவள்
மனம் ககாணட கைாசரனகளால் தான் என்று தீைனுக்கு
நன்ைாக கதரிந்தது.
"இன்னும் ஒகை ஒரு மீட்டிங் இருக்குடி, இகதா ோப்
ஆன் ேவரில் முடிந்து விடும், அதன் பிைகு நானும் வந்து
விடுகிகைன், கைண்டு கபரும் கசர்ந்துப் கபாகலாம், தரல
கைாம்ப வலிக்குதா? இரு நான் இப்பகவ மரிைாவுக்கு..",
என்ைப் படி அவன் தன் கபாரன எடுக்க, அவள்
அவசை அவசைமாக மறுத்தாள்.
"டாக்டர் வந்து பார்க்கும் அளவிற்கு ஒன்றும் இல்ரல
தீைா, ஜஸ்ட் டைர்ட், அவ்களா தான்..",
"சரிடி வா கிளம்பலாம்..!!",
என்ைவன் எழ, அவள் தன் கண்கரள விைப்புடன்
விரித்தாள்.
"மீட்டிங் இருக்கு, கலட் ஆகும்னு கசான்ன..?",
"இருந்திச்சி, இப்கபா இல்ரல..",
கடல் கபால் திைண்ட கசாத்துக்கள், பணமும், புகழும்
அளவுக்கு அதிகமாக ரவத்து இருப்பவனுக்கு இப்கபாது

2090
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் பங்ககற்காத அந்த பிசிகனஸ் மீட்டிங் கடலில்
விழுந்த ஒரு கடுரக கபால தான், அதனால் அவனின்
கடல் கபான்ை கசாத்திற்ககா அல்லது அவனின்
கபைருக்ககா புகழுக்ககா எந்த வித பாதிப்பும் வைப்
கபாவதில்ரல. அது அவனுக்கு நன்ைாக கதரியும்,
இப்கபாது அவன் பங்ககற்கவில்ரல என்ைாலும் எப்படியும்
அந்த பிசிகனஸ் அவனுக்கு தான் கசாந்தம் என்றும்
அவனுக்கு நன்ைாககவ கதரியும், அதனால் அந்த
மீட்டிங்ரக பற்றிை தகவரல அவன் அவளிடம் கூலாக
கசால்லி விட்டு, தன் ககாட்ரட சரி கசய்துக் ககாண்டு
அவளின் கதாள் கமல் ரகப் கபாட்டுக் ககாண்டு நடக்க,
அவள் அரத தள்ளி விட்டு அவரன முரைத்தாள்.
"என்னடி..?",
அவன் அவரள ககள்விைாகப் பார்த்தான்.
"இப்கபா எதுக்கு மீட்டிங்ரக ககன்சல் பண்ணின? நான்
தான் அன்ரனக்கக கசான்கனன்ல? என்னால் உன்
பிசிகனஸ் பாதிக்கப் படக் கூடாதுனு? பாரு இப்கபா ஒரு
பிசினஸ் கபாயிட்டு..",
அவள் ககாபத்துடன் அவரன முரைத்தாள்.

2091
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என் ரவைகம..!! உன்ரனத் தாண்டி
என்னால் எரதயும் கைாசிக்க முடியுமா? உனக்கு தரல
வலினு கசான்னப் பின்னால் நான் எப்படிடி இங்கககை
உக்கார்ந்துக் ககாண்டு இருப்கபன்?",
"ஆனால் தீைா..!! நீ மாறிட்ட! உன்னால் எப்படி அந்த
பிசினஸ் டீரல விட்டு மீ ககன்சல் பண்ண முடிந்தது?
இப்கபா நம்ம கபாட்டிக் கம்கபனிகள் எல்லாம் அதற்கு
கபாட்டிப் கபாட்டுக்..",
அவள் கவக கவகமாக கபச, அவன் அவளின்
கன்னத்ரத பிடித்து புன்னரகத்தான்.
"ரிலாக்ஸ்..!! அந்த டீல் என்ரன விட்டு எங்கும் கபாய்
விடாது, நான் மீட்டிங் இப்கபா இல்ரலனு தாகன
கசான்கனன், மீட்டிங்கக இல்ரலனு கசால்லலகை?",
என்று அவன் கண் சிமிட்ட, அவள் முகத்தில் விைப்பு
வந்தது.
"உன் புருஷரன பற்றி இன்னுமாடி நீ புரிந்துக்
ககாள்ளவில்ரல? அந்த டீல் எல்லாம் எப்பகவா முடிந்து
விட்டது, இது அதரனப் பற்றிை ரிவிவ் மீட்டிங் தான்,
அரத கூட நான் ரநட்க்கு தள்ளி தான் ரவத்து

2092
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்கககன தவிை, ககன்சல் பண்ணல, நான் தான்
கதளிவா, இருந்திச்சி, ஆனா இப்கபா இல்லனு தாகன
கசான்கனன் ?"
அவன் சிரிக்க, இவன் கபைருக்கு ஏற்ைார் கபால்
நிஜமாககவ தீைன் தான், அதான் இன்னும் இந்த பிசினஸ்
உலகில் ைாைாலும் கவல்ல முடிைாத கநருங்க முடிைாத
உைைத்தில் இருக்கிைான் என்று எண்ணிைவள் கபருரம
கலந்த பிரிைத்துடன் அவரனப் பார்த்தாள்.
"என்ன பத்மா ? இங்கக நின்றுக் ககாண்டு இருக்க?
உன்ரன எங்கக எல்லாம் கதடுவது?"
இந்திை வர்மன் குைல் ககட்டு அந்த அைண்மரனயின்
பளிங்கு கற்களால் கசய்து நிறுத்தி ரவக்கப் பட்டிருந்த
அந்த இரு ைாரனகளுக்கு நடுகவ பைந்து விரிந்து இருந்த
அந்த பிைம்மாண்ட கபார்ட்டிககாவில் நின்றுக் ககாண்டிருந்த
பத்மஜா கதவி திரும்பிப் பார்த்தார்.
"மணி ஐந்தாகி விட்டது, இன்னும் இந்த குழந்ரதகரள
காகணாம், அதான் பார்த்துக் ககாண்டு நிற்கிகைன்..",
என்ை பத்மஜா கதவியின் கண்கள் அந்த
அைண்மரனயின் பிைம்மாண்ட ககட்ரட கநாக்கி பாய்ந்தது.

2093
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அடடா..!! அவங்க என்ன சின்ன குழந்ரதகளா?
இன்ரனக்கு கவரல நிரைை இருந்து இருக்கும், அதனால்
வை கலட்டாக ஆயிருக்கலாம்..! நீ ஏன் அதற்காக இங்கக
வந்து நிற்கிை? பனிக் காத்து உனக்கு ஒத்துக் ககாள்ளாது
வா..!!",
"இல்லங்க, தீட்சு கநத்து ரநட்டு வந்து என்னிடம் நான்
அவள் அண்ணரனப் பார்க்க கசன்ைது பற்றி ககட்டு விட்டு
கநத்து ஈவினிங் கடற்கரையில் நடந்ததுப் பற்றி கசால்லி
கைாம்பகவ வருத்தப் பட்டாள், அதுப் பற்றி அவளிடம் கபச
கவண்டும், அதான் எதிர்ப்பார்த்துக் ககாண்டு இருக்ககன்,
அவள் என்னிடம் நிரைை கபச கவண்டும் என்று
கசான்னாள்..",
"பத்மா..நான் ஒன்று கசான்னால் நீ தப்பா எடுத்துக்
ககாள்ள மாட்டாகை?",
இந்திை வர்மனின் அந்த தைக்கம் கண்டு பத்மஜா கதவி
நிமிர்ந்துப் தன் கணவரைப் பார்த்தார். கசால்லுங்க என்ை
கசய்தி தாங்கி வந்த அந்த பார்ரவக் கண்டு அவர் கசால்ல
ஆைம்பித்தார்.

2094
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"பத்மா, நம்ம அவங்க வாழ்வில் அதிகமா தரலயீடு
கசய்வது கபால் கதான்றுகிைது, அதுவும் நீ அதிகமாக
இருப்பது கபால் எனக்கு கதான்றுகிைது, எனக்கு புரிகிைது,
நீ வைதில் மூத்தவளாக இருந்து உன் கபத்திக்கு வழி காட்டி
ககாண்டு இருக்கிைாய், ஆனால் நீ வழி காட்டிக் ககாண்கட
உன் ரககரளப் பிடித்துக் ககாண்கட அவங்க நடந்தால்
அவங்களுக்கு ஏற்ப முடிவு அவங்க எப்கபாது தான்
எடுப்பது? நீ பார்த்தாைா? இப்கபா தீைன் மாறி கபத்தியின்
அண்ணனுக்கு தன் காரை ஏற்பாடு கசய்து இருக்கிைான்,
இன்னும் ககாஞ்ச நாட்கள் கபானால் அவங்ககள அவங்க
வாழ்வின் தாத்பரிைம், கஷ்ட, நஷ்டங்கள் புரிந்து முடிவு
எடுத்து வாழப் பழகிக் ககாள்வார்கள்..அதனால் அவர்கரள
அவர்கள் வாழ்ரவ அவர்கள் மனம், அறிவு கசால்வதுப்
கபால் வாழட்டும்..",
"என் குழந்ரதகரள அப்படி விட எனக்கு மனது
இல்ரலங்க, நீங்க கசால்வது எனக்கு புரியுது, சாப்பாட்ரட
எடுத்து அவங்களுக்கு என் ரகைால் ஊட்டாமல்
அவங்களுக்கு ரகயில் எடுத்துக் ககாடுத்து விட்டு
அவங்கரளகை சாப்பிட கசால்லி நகை கசால்றீங்க, எனக்கு

2095
 ஹரிணி அரவிந்தன்
புரிைது, இனி அவங்க வாழ்வில் நான் அதிகமா தரலயீடு
கசய்ைலங்க..",
என்ை பத்மஜா கதவியின் முகத்தில் இருந்த வருத்தம்
கண்டு அவர் அருகக வந்த இந்திை வர்மன் கமல்லிை
குைலில் ககட்டார்.
"என் கமல் ஏதாவது வருத்தமா பத்மா? தீைனும் சரி,
அவன் மரனவியும் சரி இப்கபாது எல்லாம் எந்த ஒரு
பிைச்சரனகளுக்கும் நம்மரலகை தீர்வு ககட்டு கதடி
வைாங்க, நம்மகல தீர்வு ககாடுத்து ககாண்டு இருந்த
அவங்க எப்கபா வாழ்க்ரகயின் மறுபக்கத்ரத கதரிந்துக்
ககாள்வது? இந்த அைண்மரனயின் ைாஜா, ைாணிைாக
இருப்பவர்களுக்கு வாழ்க்ரகயின் அடிகளும் அதுக்
ககாடுக்கும் அனுபவமும் கவண்டும், இகத மாதிரி
காைணத்ரத கசால்லி தான் நம்ம ைாஜாரவயும்
கதவிரையும் அவங்கரளகை ஒரு முடிவு எடுக்க கசால்லி
நாம் ஒதுங்கி ககாண்கடாம், அதன் பின்னர் அவங்க
கைண்டு கபரும் வாழ்விலும் பிஸினஸிலும் கபரிை
புகரழயும் சம்பாதித்தார்கள், அது எதனால், அவர்களுக்கு
வாழ்க்ரகயின் எல்லாப் பக்கமும் அனுபவமும்

2096
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதரிந்ததால், அகதப் கபால் இவர்களும் நிச்சைம் அது
மாதிரி வருவாங்க..",
இந்திை வர்மன் கசான்னதில் உள்ள உண்ரமரை ஒத்துக்
ககாண்டது பத்மஜா கதவியின் கைாசரன முகம்.
"கபத்தியின் அண்ணன் விஷைத்தில் அவங்ககள ஒரு
நல்ல முடிவாக எடுக்கட்டும் பத்மா, இனி அவங்க வாழ்ரவ
அவங்க வாழ்ந்து பார்க்கட்டும்..",
என்ை தன் கணவரின் கருத்துக்கு ஏற்ப பத்மஜா கதவி
இைவு உணவுக்கு பின் தன்ரன கதடி வந்த தீட்சண்ைா
விடம் கபாதுவாக கபசி விட்டு அவளின் அரைக்கக
அனுப்பி ரவத்து விட்டார்.
இைவின் மடியில் அந்த அைண்மரன மூழ்கி இருந்தது.
கலசாக வீசிை பனிக் காற்று பால்கனி வழிகை
தீட்சண்ைாவின் உடரல வருடிக் ககாடுத்துக் ககாண்கட
கசன்ைது மட்டும் இன்றி அந்த பால்கனியின் சுவரில் ஏறி
இருந்த முல்ரலக் ககாடியில் கமாட்டு கவடித்து இருந்த
பூக்களின் நறுமணத்ரதயும் கசர்த்து ககாடுத்ததில் அவளின்
தரலவலி கலசாக குரைவது கபால் இருந்தது. காரலயில்
இருந்கத அவளின் கைாசரனைால் வந்த தரலப் பாைம்

2097
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அது. திரும்பி அங்கக இருந்த தீைனின் அலுவலக
அரைரைப் பார்த்தாள், அதில் இருந்த கவளிச்சம்
அவனுக்கு இன்னும் கவரல முடிைவில்ரல என்று
கசான்னதில் அவள் கபரிதாக ஒரு கபருமூச்சு விட்டுக்
ககாண்டாள்.
"சாரி தீட்சு..!!! உன் அண்ணன் இப்படி கசய்வாருனு
எனக்கு கதரிைாது, நீ ஏதும் மனதில் ரவத்துக்
ககாள்ளாகதனு மலர் கசான்னாள், அகத தான் நானும்
கசால்கைன் தீட்சும்மா..இரத விடு, எல்லாம் சரிைா
கபாய்டும், நீ எதுவும் கபாட்டுக் குழப்பிக் ககாள்ளாகத..!!!"
திவாகர் தீைனின் வார்த்ரதகரள கண்டுக் ககாள்ளாது
ஆட்கடா பிடித்து கசன்ை சில கநாடிகளில் அனு
தீட்சண்ைாவிடம் கபானில் கூறிை வார்த்ரதகள் இரவ.
அரத எண்ணிப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாவின்
கண்களில் நீர் துளிர்த்து இருந்தது.
"என்ன கமடத்திற்கு இன்னும் கைாசரன உலகத்தில்
இருந்து கவளிகை வை மனதில்ரலைா..?",

2098
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளின் கதாள் கதாட்டு அரணத்த தீைன் குைல்
ககட்டு அவள் திரும்பி பார்த்தாள். அவளின் கலங்கிை
முகத்ரதப் பார்த்த தீைனுக்கு விைப்பு கூடிைது.
"கே..!!! என்னடி ஆச்சு? உனக்கு..?",
"அண்ணன் அப்படி நடந்துக் ககாண்டதுக்கு நான்
மன்னிப்பு ககட்டுக் ககாள்கிகைன், அது மனதில் ஒரு முரை
முள் ரதத்து விட்டால் இப்படி தான் அவ்களா சீக்கிைம்
மைக்காது, நீ தப்பா எடுத்துக் ககாள்ளாகத தீைா..!!!"
அதற்குள் அதுவரை அவள் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த
கண்ணீர் கரை உரடக்க, அவன் புன்னரக முகத்துடன்
அவரளப் பார்த்தான்.
"இதுக்கு தான் நீ காரலயில் இருந்து முகத்ரத இப்படி
ரவத்து இருந்தாைா? நான் என்னகமா ஏகதாகவன்று
பைந்துட்கடன்டி, கநத்து நடந்தரத நான் கநத்கத மைந்து
விட்கடன்..நீ இன்னுமா அரத மனதில் ரவத்து இருக்க?",
அவன் ககட்க, அவள் நம்ப முடிைாது அவரனப்
பார்த்தாள்.
"எதுக்குடி அப்படி பார்க்கிை..?",
"என்னால் நம்பகவ முடிைரல..!!",

2099
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீ அப்படிகை இருடி, நடக்கிைது எல்லாம் நல்லதாகவ
நடக்கும்..!!!",
என்ைவன் அந்த பால்கனியில் வந்து கசல்லும் காற்ரை
உணர்ந்தவன் தன் ரககரள இைண்ரடயும் மார்புக்கு
குறுக்கக கட்டிக் அவரளகைப் பார்த்தான். கலசாக வீசிக்
ககாண்டு இருந்த அந்த பனிக் காற்றில் அவன் தரல முடி
கரலந்து அரசந்ததில் அவனின் வசீகைம் அவரள
அவரன கநாக்கி இழுத்தது.
"கைாம்ப குளிருதுலடி?",
அவனின் பார்ரவ நதி அவள் மீது பாைபட்சம் இன்றி
எந்த தரடகளும் இன்றி பாய்ந்ததில் அது எதற்கான
ஆைம்பம் என்று அறிந்தவள் முகம் சிகப்புக்கு மாறிைது.
அவள் அதுவரை தான் கபசிக் ககாண்டு இருந்த காற்று,
முல்ரல மலர்களின் நறுமணம் என்று அரனத்ரதயும்
அம்கபா கவன்று விட்டுவிட்டு அவள் தன்ரன
பார்ரவைால் விழுங்கிக் ககாண்டிருந்தவரன கண்களில்
நாணத்துடன் ைசித்துக் ககாண்கட,
"தீைா..கவண்டாம்..!!!",

2100
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவள் கண்களில் இருந்த அரழப்பு கண்டு
பின்னால் நகர்ந்து கசன்ைவள் அந்த கட்டிலின் ஓைத்தில்
முட்டிக் ககாண்டு நகை இடமில்லாது நிற்க, அவள்
முன்னால் இைண்டு அடிகள் எடுத்து ரவத்தவன் அவரள
இழுத்து அவளின் இதரழ சிரைப் பிடித்தான்.அவனது
கம்பீைத்திலும் காதலிலும் மைங்கிை அவளது மனமும்
உடலும் அந்த ஆளுரமக்காைனின் பிடியில் சிரைப்பட்டதில்
தன் இதழ் முத்தத்தில் மைங்கி என்ரன என்ன
கவண்டுமானாலும் கசய்துக் ககாள், நான் உனக்கக உனக்கு
மட்டுகம கசாந்தமான உன் காதல் தீ என்று தன்ரன அவன்
ரகயில் ககாடுத்து விட்டு மைந்து நின்ைவரள அரணத்துக்
ககாண்டு அப்படிகை கட்டிலில் சரிந்தான் தீைன்.
குப்கபன்று தன் முகத்தில் அரைந்த ஏசிக் காற்றில் கண்
விழித்த தீைன் முதலில் உணர்ந்தது அவனின் கவற்று
மார்பில் முகம் ரவத்து அவரன இறுக கட்டிக் ககாண்டு
ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருக்கும் தீட்சண்ைாவின் மூச்சுக்
காற்ரை தான். அவளின் முகத்தில் தன் விைலால்
நிமிண்டிைவன், அதில் நிரைந்து இருந்த கவட்கச்
சிவப்ரபயும் அந்த நிரலயிலும் அவளின் முகத்தில் பைவி

2101
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கைாசரனயும் அவனது கவனத்ரத கவர்ந்தது. பின் எகதா
ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய் தன் கசல்கபாரன அவளின்
உைக்கம் கரலைாத வண்ணம் எடுத்தவன், அந்த
விடிைற்காரல கநைத்திலும் ைாருக்ககா தீவிைமாக
ஆங்கிலத்தில் குறுஞ்கசய்தி அனுப்பினான். பின்
மறுமுரனயில் இருந்து வந்த பதிலில் திருப்தி புன்னரக
கசய்து விட்டு, உைங்கிக் ககாண்டிருந்த தீட்சண்ைாவின்
கநற்றியில் கமன்ரமைாக முத்தமிட்டு அவரள இறுக
அரணத்துக் ககாண்டு தன் கண்கரள மூடி உைக்கத்ரத
தழுவினான்.
அடுத்த நாள் காரலயில் தீைன் காஞ்சிபுைம் கபாலீஸ்
கமிஷனர் அலுவலகத்தில் இருந்த ஒரு தனிைரையில்
இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்து தான் சந்திக்க விரும்பிை
தன் எதிகை அமர்ந்து இருந்த திவாகரை கூர்ரமைாகப்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.

2102
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 131
"என் காதலின் வற்ைாத
ஜீவ நதி
அவபை..
என் கண்கள் காணும்
கைாருட்கள்
எல்ைாம் அவபை..
என் காட்சிப்
பிபழயும் அவபை..
என் காதலும் அவபை..
என் கோர்க்கபம..
நீயின்றி நான் ஏதடி?
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் கவறுபமபய விரட்டும் இந்த தீ(ரு)ரன்

❤️

2103
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அந்த அரைக்கு கவளிகை இருந்த கவப்ப மைத்தில்

இருந்து வந்த இதமான காற்று விக்ைமின் உடரல தழுவிக்

ககாண்டு இருந்தது. அரத ைசித்தவாகை அந்த அரையின்
உள்கள ஒருமுரை திரும்பிப் பார்த்தான். அந்த அரையின்
உள்கள திவாகர் எகதா தீவிைமாக கபசிக் ககாண்டு
இருந்தான். அரத முகம் இறுக தீைன் அரமதிைாக ககட்டுக்
ககாண்டு இருந்தான். அரதப் பார்த்த விக்ைமிற்கு கபரிதாக
ஆச்சிரிைம் எதுவும் எழ வில்ரல. காைணம், அன்று
அதிகாரல தீைன், தனக்கு காரல பத்து மணிக்கு தான்
இன்று திவாகரை சந்திக்க கவண்டும், அதற்கு ஏற்பாடு கசய்
என்று அனுப்பி இருந்த குறுஞ்கசய்தியிகல அவனுக்கு தன்
எஜமானின் மனநிரல புரிை ஆைம்பித்து விட்டது, கநற்று
மாரல அவர்களுக்காக அவன் கார் எடுத்து வைச்
கசான்னப் கபாகத விக்ைமிற்கு ஆச்சிரிைம் எழுந்து
விட்டதால் விடிைற் காரலயில் தீைன் அவனுக்கு
குறுஞ்கசய்தி அனுப்பும் கபாதும் இப்கபாதும், அவனுக்கு
கபரிதாக ஆச்சிரிைம் இல்ரல.
"நான் கிளம்பலாமா சார்?",

2104
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவாறு திவாகர் எழுந்துக் ககாள்ள முைன்ைான்.
"நான் இன்னும் கபசிகை முடிக்கரல மிஸ்டர்.
திவாகர்..",
தீைன் குைல் அழுத்தமாக ஒலித்தது.
"என்ன சார் நான் பண்ணனும் இப்கபா? அதான்
அன்ரனக்கக நாங்க கவை, நீங்க கவை, உங்கள்
மரனவிரை வானில் இருக்கும் நிலரவ பார்ப்பது கபால்
பார்க்க கவண்டும்னு கசான்னீங்கல? அப்புைம் என்ன சார்
இப்கபா புதுசா உைவு? நீங்க நீங்களா அந்த நிலாவாகவ
இருங்க, நானும் என் கபாண்டாட்டியும் சாதாைண
மனுஷனாகவ இருக்க ஆரசப்படுகைாம்..",
என்ைவன் முகத்ரதப் பார்த்த தீைனுக்கு கபருரமைாக
இருந்தது.
"இவர் தான் எப்கபர்ப்பட்டவனாக இருக்கிைார்.
இவருக்கு என் உைைம் நான் இருக்கும் இடம் கதரியும்,
மகதீைவர்மன் உைவினன் எனும் ஒரு கபைர் கபாதும்
இவரின் வாழ்க்ரக தைத்ரத உைர்த்த, கநற்று நான்
இவரைக் கட்டி அரணத்துக் ககாண்ட புரகப்படத்ரத
காட்டினாகல கபாதும் இவர் வாழ்க்ரக மாறி விடும், இது

2105
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அரனத்ரதயும் விட நாகன இவரை சந்திக்க கநரில் வந்து
இருக்கும் ஒரு விஷைம் கபாதும் இவரை என் அளவுக்கு
கபாருளாதாை ரீதியில் உைர்த்த, ஆனால் இவகைா
சாதைணமாக அரத எல்லாம் உணர்ந்து தன் தன்மானம்
தான் கபரிது என்று எழுந்து கசல்ல முைல்கிைாகை!! ைார்
இவர், அந்த சுைமரிைாரத தீயின் அண்ணன் ஆயிற்கை..!!"
என்று எண்ணிக் ககாண்டவனுக்கு இதழில் சிரிப்பு
படர்ந்தது. திவாகரின் ஒவ்கவாரு கபச்சுக்களிலும்
கசைல்களிலும் அவனால் தீட்சண்ைாரவ உணை முடிந்ததில்
அவளின் மீதான அவனின் காதல் ஆழம் தனக்கு
புரிந்ததில் அவனுக்கு புன்னரக தான் வந்தகத தவிை
திவாகரின் மீது ககாபம் வைவில்ரல.
"நீங்க எங்க கபானாலும் என் பார்ரவயில் இருந்து
தப்ப முடிைாது..",
தீைன் குைலில் மீண்டும் நல்ல அழுத்தம்.
"ஏன் சார் எங்கரள நிம்மதிைா வாழ விடமாட்டீங்களா?
நல்லா இருந்த என் தங்ரகரை எங்களிடம் இருந்து நட்பு
என்ை கபைரில் பிரித்து விட்டீங்க, உங்க காதலி மூலம் என்
அம்மாரவ எங்களிடம் இருந்து இந்த உலகத்தில் இருந்கத

2106
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பிரித்து விட்டீங்க, இன்னும் என்ன சார் கவணும்
உங்களுக்கு? நானும் என் கபாண்டாட்டியும் மட்டும் தான்
இருக்ககாம்! எங்க கைண்டு கபர் உயிர் தான் இருக்கு,
அதுவும் கவண்டுமா சார் உங்களுக்கு?, உங்களால் நானும்
என் குடும்பமும் இழந்தகத கபாதும், உங்களால் எங்க
வீட்டுப் கபண் எவ்களா ககவலமான கபைர்கள் எல்லாம்
கபற்ைது இன்னும் எங்க மனரத உறுத்தி ககாண்கட
இருக்கிைது.., அதில் உங்க கபைரும் உங்க குடும்ப
கபைரும் பாதிக்கிைது என்று அரத துரடக்க அவரள
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாண்டீங்க, ஆனால் ஒரு மிடில்
கிளாஸ் குடும்பத்தில் ஒரு வைது கபண்ணின்
ஃகபாட்கடாவும் கபைரும் கவறு மாதிரி வந்தால் அந்த
குடும்பம் என்னகனன்ன அவமானங்கள், கபச்சுக்கள்
வாங்கும் என்று உங்களுக்கு கதரியுமா? அதுசரி
உங்களுக்கு எங்கக அகதல்லாம் கதரிைப் கபாகிைது?",
"மரிைாரதைா கபசுங்க மிஸ்டர். திவாகர், அவள் என்
மரனவி, அரத மைந்து விட கவண்டாம், உங்க வீட்டுப்
கபண் என்பகதல்லாம் அப்கபா, அவள் இப்கபா என்
அைண்மரனயின் ைாணி..",

2107
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீைன் குைலில் அதுவரை இருந்த உல்லாசம் காணாமல்
கபாய் கலசாக ககாபம் துளிர்த்து இருந்தது.
"ஓ..உங்கள் வீட்டு கபண்ணாக இருக்கும் கபாது
அவரள வார்த்ரதக்காக ஏதாவது கசான்னால் கூட
உங்களுக்கு ககாபம் வருகிைகத? இரத விட தாண்டி தாகன
உங்ககளாடு நட்பு பாைாட்டிை ககாடுரமக்காக மட்டுகம
அவள் எங்க வீட்டுப் கபண்ணாக இருக்கும் கபாது பட்ட
ககட்டப் கபைர்களால் எங்களுக்கு ககாபம் வந்து
இருக்கும்?",
திவாகர் குைல் ககாபத்துடன் ககட்டது.
"இந்த இடத்தில் கவறு ைாைாவது இருந்தால் என்னிடம்
இப்படி குைல் உைர்த்தி கபசுவதற்கு என் அணுகுமுரைகை
கவறு மாதிரி இருக்கும், கபசுவது என் தீயின் அண்ணன்
என்பதால் நான் அரமதிைாக இருக்கிகைன்..",
தீைன் குைலில் இருந்த கடுரமயில் திவாகர் துளியும்
பாதிக்கப்படாது பதில் கசான்னான்.
"அது உங்களுரடை பிைச்சரன, அது எனக்கு எதுக்கு?
நீங்க வா கவன்ைால் வருவதற்கும் கபா என்ைால்
கபாவதற்கும் நான் உங்களிடம் கவரல கசய்யும்

2108
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவரலக்காைன் இல்ரல சார், எங்களுக்கு புதிதாக வரும்
எந்த உைவுகளும் கவண்டாம், என்னிடம் இருப்பரத
ரவத்து நான் சந்கதாஷமாக இருக்க விரும்புகிகைன்..நீங்க
முதலில் என்னிடம் கசால்லிைது கபால் நானும் என்
மரனவியும் தீட்சுரவ எங்க தங்ரக எனும் பார்ரவயில்
பார்ப்பரத விட்டு உங்க மரனவி எனும் பார்ரவயில்
தூைத்தில் நின்று பார்க்க பழகிக் ககாண்கடாம்.., நீங்க என்
தங்ரகயுடன் சந்கதாஷமா இருந்தால் அதுகவ எனக்குப்
கபாதும்..நான் வருகிகைன் சார்..",
என்று எழுந்து ககாண்ட திவாகரை தடுத்தது தீைன்
குைல்.
"அவ சந்கதாஷமா இல்ரல மிஸ்டர். திவாகர்..",
தீைன் குைலில் இருந்த தளர்வு எழுந்துக் ககாள்ள
முைன்ை திவாகர் கைாசரனைாக தீைரனப் பார்த்தான்.
அவனின் பார்ரவ உணர்ந்த தீைன் முகம் இறுகி
கசான்னான்.
"அவள் எனக்காக எல்லாத்ரதயும் கபாறுத்துக்
ககாண்டு, உங்க கமல் ரவத்து இருந்த பாசத்ரத தன் அடி
மனதிகல புரதத்துக் ககாண்டு வாழுைா, எங்கள்

2109
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அைண்மரனயில் என்ரனத் தவிை அவளுக்காக வைவிருந்த
இன்கனாரு உயிரையும் அவள் இழந்து மனதளவில் கைாம்ப
உரடந்து கபாயிட்டா, இப்கபா தான் எனக்காக அவள்
சிரிக்க ஆைம்பித்து இருக்கா, ஆனாலும் சில கநைங்களில்
அவளிடம் ஒரு கவறுரமரை நான் உணர்கிகைன்..அவள்
முகத்தில் கதாரலந்த புன்னரகரை நான் ககாண்டு வை
ஆரசப் படுகிகைன்..அதனால் நீங்கள் அவளுக்காக
அைண்மரன வை கவண்டும்..",
என்ை தீைன் இதுவரை நடந்தரத சுருக்கமாக கசால்ல,
அரத ககட்டுக் ககாண்கட இருந்த திவாகர் முகம் மாறிைது.
அவனது கண்கள் ககாபத்தில் சிவந்தது.
"கசா, இதுக்காக தான் என் தங்ரகரை கல்ைாணம்
பண்ணி இருக்கீங்க? ஆக அவளுக்கு உங்கரள தவிை
அங்கக ஒரு ஆதைவு கூட இல்ரல, அப்கபா நீங்க
இல்லாத கநைங்களில் என் தங்ரக அங்கக நிரைைகவ
மனதளவில் துன்பம் அனுபவித்து இருக்கா..அவள்
குழந்ரதரையும் இழந்து இருக்கா அப்படி தாகன?"
என்ை திவாகரின் ககள்வியில் சற்று முன் இவர் தான்
தீட்சுரவ எங்க தங்ரக எனும் பார்ரவயில் பார்ப்பரத

2110
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
விட்டு உங்க மரனவி எனும் பார்ரவயில் தூைத்தில் நின்று
பார்க்க பழகிக் ககாண்கடாம் என்று கசான்னவர் என்ை
நிரனவு தீைனுக்கு வை, பாசத்ரத வித விதமாக காட்ட,
மரைமுகமாக கபச இந்த தீயின் குடும்பத்தால் மட்டும் தான்
முடியும்..
என்று எண்ணிக் ககாண்ட தீைனுக்கு இதழில்
கமன்னரக பைவிைது.
"அவள் என் கபாண்டாட்டி, ஆைம்பத்தில் இருந்கத
அரத நீங்க மைந்து விட்டு கபசுறீங்க திவாகர்..",
"இந்த வார்த்ரதரை நான் பார்த்து என் தங்ரகரை
கல்ைாணம் பண்ணி ககாடுத்து இருந்த மாப்பிரள கசால்லி
இருந்தால் அவனின் சட்ரடரை பிடித்து ககள்வி ககட்டு
இருப்கபன், என்ன கசய்வது, இப்கபா எதுவும் கசய்ை
முடிைாத நிரலயில் இருக்ககன்.., கசா உங்கள்
குடும்பத்தாகலா உங்களாகலா என் தங்ரக அவளுக்குனு
வை விருந்த அவள் குழந்ரதரையும் இழந்து விட்டாள்,
இதுக்காக தான் அவரள நட்பு, காதல்னு சின்ன வைதில்
இருந்து அவரள ஏமாத்தி அவள் மனரத
ககடுத்தீங்களா..?, இகத நான் பார்த்த மாப்பிள்ரளைாக

2111
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்திருந்தால் கபாடா நீயுமாச்சு, உன் குடும்பமுமாச்சுனு
என் தங்ரகரை என் வீட்டுக்கு அரழத்து வந்து
இருப்கபன், என்னப் பண்ணுவது, என்னால் எதுவும் கசய்ை
இைலாத நிரலயில் என்ரன இந்த விதி நிற்க ரவத்து
விட்டது..",
"திரும்பவும் கசால்கைன் மிஸ்டர். திவாகர், உங்க
வார்த்ரதகள் எல்லாம் இன்னும் என் தீரை உங்க வீட்டுப்
கபண்ணாககவ பார்த்து ககாண்டு கபசுவது கபால்
இருக்கிைது, அதனால் தான் உங்களுக்கு இந்த அளவுக்கு
ககாபம் வருகிைது, லுக்! அவரள நான் ஏமாற்றி ஒண்ணும்
கல்ைாணம் கசய்துக் ககாள்ள வில்ரல, என்னகமா கைாம்ப
கபசுகிறீர்ககள! நான் தான் உங்க தங்ரகரை ககாடுரமப்
படுத்துகைன்னு, உங்க தங்ரகரை கூப்பிட்டு ககளுங்க, ஏன்
உங்க ஆரசப்படிகை கூட அவரள உங்களுடன்
அரழத்துக் ககாண்டு தான் கபாகங்களன்..நான் தடுக்ககவ
இல்ரல, அவளுக்கு உங்ககளாடு இருக்க ஆரச தான்,
என்னால் தான் தைங்கிக் ககாண்டு இருக்கிைாள், ஒண்ணு
முதலில் நீங்க புரிந்துக் ககாண்டு கபசுங்க, அவள் நான்
இல்லாம இருக்ககவ மாட்டாள், என்ரனப் பிரிந்து அவளால்

2112
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வாழ முடிைாது, உங்க ஆரசப்படிகை என் சட்ரடரை
பிடித்து ககள்வி ககட்டு உங்க தங்ரகரை கூட்டிக் ககாண்டு
தான் கபாகங்களன்..அவளும் வருகிைாளா என்று தான்
பார்த்து விடலாம்..",
என்ை தீைன் குைலில் உன் தங்ரகைால் என்ரனப்
பிரிந்து இருக்க முடிைாது,
இருந்த கர்வம் இருந்ததில் அரத உணர்ந்த திவாகர்
முகம் சுளித்தான்.
"அவள் உன்ரன விட்டு கபாக மாட்டாள் என்ை
கநளுவில் தாகன அவரள இப்படி எல்லாம் அவள்
ககாண்டு உள்ள காதரல ரவத்து ஆட்டிப்
பரடக்கிைாய்..?",
திவாகர் அதுவரை தான் ககாண்டிருந்த மரிைாரதரை
ரகவிட்டான். அரத உணர்ந்த தீைன் முகம் மாறிைது.
"உங்கரள விட்டு உங்கள் மரனவிரை பிரிந்து வைச்
கசான்னால் அவங்க வருவாங்களா மிஸ்டர். திவாகர்?",
கநத்திைடிைாக வந்த தீைனின் அந்த ககள்வியில் சற்றுக்
கைாசிக்காது பதில் கசான்னான் திவாகர்.

2113
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் ஒன்றும் என் மரனவி சுமந்துக் ககாண்டிருந்த
குழந்ரதரை ககால்ல வில்ரலகை? உன்ரன மாதிரி?",
"சபாஷ்..!!!",
தீைன் இதழில் கமச்சுதலாக புன்னரக கதான்றிைது.
"திவாகர், நீங்க கபசிை விதத்திற்கு
கவை ைாைாவது இருந்தால் இந்கநைம் அவங்க
வாழ்க்ரகயில் மைக்ககவ முடிைாத ஒன்ரை கசய்து
இருப்கபன், ஆனால் என் தீயின் அண்ணன் என்ை
காைணகம உங்க கமல் எனக்கு எந்த ககாபமும் வை விடாது
என்ரன ரவத்து இருக்கிைது, இதுகவ அவள் மீது நான்
ககாண்டிருக்கும் காதலின் கவளிப்பாடு தான், நீங்க
கசான்னீங்ககள நான் காதலால் உங்க தங்ரகரை ஆட்டிப்
பரடக்கிகைன் என்று, பாருங்க, அவள் தான் என்ரன
ஆட்டிப் பரடத்துக் ககாண்டு இருக்கிைாள், சரி அது
எல்லாம் உங்களுக்கு எங்க புரிைப் கபாகிைது, நீங்க கவை
நல்லா விரைப்பான கபாலீஸ் ஆபிசரு, உங்க தங்ரகரை
தவிை எல்லாகம உங்களுக்கு வில்லனின் அவதாைமா தான்
கதரியும்..நீங்க இன்னும் சில பரழை விஷிைங்கரள
பிடித்து ககாண்டு கதாங்கிக் ககாண்டு இருக்கீங்க மிஸ்டர்.

2114
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
திவாகர், அரத அப்படிகை விட்டு விட்டு உங்க
தங்ரகக்காக இைங்கி வாங்க, நான் என் கபாண்டாட்டிக்காக
இவகளா தூைம் இைங்கி வந்து கபசிக் ககாண்டு இருக்ககன்,
நான் இப்கபா உங்கரள மீட் பண்ணினனு கசான்னாகல
அவள் முகத்தில் வைப் கபாகும் சந்கதாஷத்ரத பார்க்க
எனக்கு இப்பகவ கைாம்ப ஆர்வமா இருக்கு, எல்லாகம
அவளின் அந்த சந்கதாஷ முகத்திற்காக..",
"அவள் உங்களால் தாகன சந்கதாஷ த்ரத இழந்தாள்?
அப்கபா நீங்க தாகன அரத மீட்டும் தைணும், என்னகமா
அவரள அங்கக எப்கபாதும் சந்கதாஷத்தில் ரவத்து
இருந்தது கபால் கபச கவண்டாம்..",
திவாகர் குைல் சீறிைது.
"அடடா..இப்கபா தாகன கசான்கனன்? இன்னும்
பரழை விஷிைங்கரள பிடித்து ககாண்டு கதாங்கிக்
ககாண்டு இருக்கீங்கனு!! அரத எல்லாம் விடுங்க, நீங்க
அரத எல்லாம் ஓைம் கட்டி விட்டு அடுத்த வாைம் எங்க
அைண்மரனயில் நரடகபைப் கபாகிை என் தாத்தா
பாட்டியின் சதாபிகஷக விழாவிற்கு வந்து நீங்களும் உங்க
மரனவியும் கலந்துக் ககாள்ளுங்க, என் கபாண்டாட்டி

2115
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிச்சைம் உங்கரளப் பார்த்தால் மகிழ்ச்சி அரடவாள்,
உங்கள் தங்ரகக்காக நீங்க ககாஞ்சம் இைங்கி வாங்க,
எனக்காக இல்ரல, அவளுக்காக, உங்கரள நான்
எதிர்ப்பார்த்துக் ககாண்கட இருப்கபன், உங்க கமிஷனர்
உங்களுக்கு அன்ரனக்கு லீவ் ககாடுத்து விடுவார், அதுவும்
எந்த வித சம்பளப் பிடித்தமும் இன்றி..கசா அங்கக
வருவரத தவிர்க்க உங்களுக்கு கவை காைணம் எதுவும்
இல்ரல என்று நிரனக்கிகைன்..கைாசித்து முடிவு
எடுங்கள்..நான் வருகிகைன், நானும் அவளும் உங்களுக்காக
காத்துக் ககாண்டு இருப்கபாம்..",
என்று தன் ககாட்ரட சரி கசய்துக் ககாண்டு
எழுந்தவன், விக்ைம் என்று அரழத்தான். அவனின்
உத்தைரவக் ககட்டு விக்ைம் தீைன் அருகக வந்தான்.
"இவரை கபாய் ட்ைாப் பண்ணிட்டு வா..",
என்று கைாசரனயில் அமர்ந்து இருந்த திவாகரை
காட்டினான்.
"கவண்டாம், என்னிடம் ரபக் இருக்கிைது..",
என்ை திவாகர் அவர்களின் பதிரல எதிர்பார்க்காமல்
எழுந்து அவரன திரும்பிப் பார்க்காமல் நடந்தான்.

2116
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அவளிடம் இருக்கும் அகதப் பிடிவாதம்..!!!!"
எண்ணிக் ககாண்ட தீைன் புன்சிரிப்புடன் திவாகரை தன்
கண் பார்ரவயில் இருந்து மரையும் வரைப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தான்.
"ஏண்டா இவர் இப்படி விரைப்பா இருக்கிைார்? இவர்
தங்ரகரை கபாய் நான் காதலித்து ஏமாத்தி அடிரமைாக
ரவத்து இருக்கிகைனாம்..அவள் தன் என்ரன அவள்
கசரல முந்தாரனயில் முடிந்து ரவத்து ஆட்டிப்
பரடக்கிைாள், இதில் நான் அவரள ஆட்டி
ரவக்கிகைனாம்..ஏன் விக்ைம், நீயும் லவ் கமகைஜ் தாகன?
இதுப் கபாலலாம் உனக்கு நடந்து இருக்கா?",
என்று அவனின் கதாளில் ரக கபாட்டு ககாண்டு
ககட்டான் தீைன். அரத உணர்ந்தும் ஒரு படி கூட
அதிகமாக கபசாது, கமௌனமாக இதழ் பிரிை சிரிப்புடன்
நின்ைான் விக்ைம். காைணம் அவனுக்கு நன்ைாக கதரியும்
தீைரனப் பற்றியும், அவனின் மனநிரல பற்றியும், அரத
விட தனக்கான லிமிட் எதுகவன்றும் அவனுக்கு கதரியும்.
"சார், இன்ரனக்கு காரலயில் திருவனந்தபுைத்தில்
நடந்த ஒரு விபத்தில் அந்த திருவனந்தபுைம் அைச

2117
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குடும்பத்ரத கசர்ந்த நீைஜா கமடத்திற்கு பாவம் ஒரு
ரகயும் காலும் உரடந்து விட்டதாம், அந்த இப்கபா தான்
நியூஸ் வந்தது, அவங்க இப்கபா தான் நம்ம பிசிகனசில்
பார்ட்னர்ஷிப் ரவத்துக் ககாள்ள கைாம்பகவ ஆரசப்
பட்டாங்க..",
தன் கசல்கபாரன எடுத்து தீைன் திவாகரிடம் கபசிக்
ககாண்டு இருந்த அந்த மணித்துகளில் வந்த
கசய்திகரளயும் அரழப்புகரளயும் கசான்னான் விக்ைம்.
"என்ன ககாச்சிக் கிட்ட தாகன? வலது ரகயும் காலும்
கபாயிட்டா?",
என்ை தீைன் அந்த கசய்தியில் இல்லாதரதயும்
சாதைணமாக ககட்டு விட்டு நடக்க ஆைம்பிக்க, அரதக்
கண்டு கபரிதாக விக்ைம் விைப்பு ஏதும் காட்ட வில்ரல,
காைணம், இப்கபாதும் தன் எஜமாரனப் பற்றி அவனுக்கு
கைாம்ப நன்ைாககவ கதரியும்.
"தீ..!!!! தீ..!!!! எங்கக இருக்க?",
கடாக்..கடாக் என்று ஷூக்களின் சப்தம் ஒலிக்க, அந்த
அைண்மரனயின் மாடிப் படிகளில் விடு விடுகவன்று

2118
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவகமாக ஏறும் தீைன் குைல் ககட்டு தன் அரையில் இருந்து
கவளிகை வந்த பத்மஜா கதவி,
"கே தீைா..பார்த்து..பார்த்து..!!",
என்ைார். அதற்கு ஒரு புன்னரகரை மட்டும் பரிசாக
தந்து விட்டு நகர்ந்தவன் தன் அரைக்குள் கசன்று
அவரளத் கதடினான்.
"எங்கடி இருக்க..?",
என்ைவன் குைல் ககட்டு அவள் முகம் முழுக்க
புன்னரகயுடன் கதவிடுக்கில் ஒளிந்துக் ககாண்டாள், அவள்
முகத்தில் சிரிப்பு இருந்தது. அவள் இருக்கும் இடத்ரத
அவளின் கல கல வரளைல் சப்தம் கசால்லி விடகவ,
அவன் முகத்தில் புன்னரக வந்தது, அவரள ஓைக்
கண்ணால் கவனித்தவன், இருந்தாலும் அவள் ஆரசரை
நிரைகவற்றும் கபாருட்டு அவளுக்காக அவன் அவரளத்
கதடுவது கபால் பாவரன கசய்தான்.
"தீ..எங்கடி கபான?",
என்ைவன் அந்த அரையின் அலுவலக அரை,
படுக்ரக அரை, பால்கனி என எங்கும் கதடிக் ககாண்கட
இருக்க, அவனின் பைந்த முதுரக பஞ்சு கபான்ை கைங்கள்

2119
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இைண்டு அரணத்தது. இதமான நறுமணமும் அதற்கு
கபாட்டிக் கபாட்டுக் ககாண்டு வந்த மல்லிரகப்பூவின்
மணமும் அவரள அவனுக்கு கசால்லி விடகவ அவன்
தன்ரனக் பின்னால் கட்டிக் ககாண்ட அந்த கைங்களின்
பிடிரை இன்னும் இறுக்கமாக இறுக்கி ககாண்டான். அரத
உணர்ந்த அவள் அவனின் முதுகில் சாய்ந்தாள். அவளின்
அந்த அரணப்பும் அவளின் அந்த கநருக்கமும் அவளின்
சந்கதாஷ மனநிரலரை அவனுக்கு காட்டிைதில் அவன்
முகத்தில் புன்னரக கதான்றிைது.

2120
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 132
"என் வன்பமயிலும்
அவளுக்கான காதல் உைருவாள்..
என் கடுபமயிலும்
அவளுக்கான பநேத்பத உைருவாள்..
என் பகாைத்திலும்
அவளுக்கான தாைத்பத உைருவாள்..
என் கண்களிலும் அவளுக்கான
ஏழு கஜன்மத்தின் உைரும்..
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் ஆபேகபை நிபைபவற்றும் இந்த தீ(ரு)ரன்

❤️

தன் கமல் சாய்ந்து இருந்த தீட்சண்ைாரவ தன்

முன்னால் இழுக்க முைன்ைான் தீைன். அவகளா அவரனக்

கட்டிக் ககாண்டு இருக்கும் தன் ரகப் பிடிரை இறுக்கிக்
ககாண்டாள். அவளின் அந்த இறுக்கமான பிடி அவளின்

2121
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மகிழ்ச்சிைான மனநிரலரை அவனுக்கு கசான்னதில் அவன்
புன்னரகத்து அவரள தன் முன்கன இழுக்கும் கவரலரை
அம்கபாகவன்று விட்டு விட்டு அவளிடம் வினவினான்.
"என்னடி..?",
அவனின் அந்த ஒற்ரைக் ககள்வியில் அடங்கி இருந்த
கமாத்த அர்த்தத்ரதயும் உணர்ந்துக் ககாண்டவளின்
கைங்கள் அவனின் இடுப்ரப விட்டு நகர்ந்து அவனின்
கண்கரள இறுக கபாத்திக் ககாண்டது.
"கே..என்னடி..??",
என்ைவன் குைலில் சிரிப்பு இருந்தது.
"மார்னிங் மட்டும் தான் நீ என்ரனப் பார்த்த, அதுக்கு
அப்புைம் என்ரனப் பார்க்ககவ இல்ரல, நமக்குள்ள கவவ்
கலங்த் எப்படி இருக்குனு பார்க்கலாம்..பார்ப்கபாம், அது
உனக்கு எரதைாவது ஞாபகம் படுத்துதானு..எங்கக கசால்லு
பார்ப்கபாம், நான் என்ன கலர் ட்கைஸ் கபாட்டு
இருக்ககனு..",
"கே..என்னடி இது சின்னப் பிள்ரள மாதிரி..?,
ோ..ோ..!!"
தீைன் வாய் விட்கட சிரிக்க ஆைம்பித்து விட்டான்.

2122
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நீ மார்னிங் எங்ககைா முக்கிைமான கவரல இருக்குனு
என்னிடம் கசால்லிட்டு கபான, நீ கபான விஷைம் நிச்சைம்
ஆபிஸ் சம்பந்தமா இல்ரல, காைணம், உன் ககாட்டில்
கலசா டஸ்ட் இருக்கு, அதில் இருந்து நீ உனக்கும் உன்
சூழலுக்கும் தகுந்த மாதிரி உள்ள இடத்துக்கு கபாகலனு
எனக்கு கதரியுது, அதுவும் இல்லாம நீ கபான இடத்தில்
கைாம்ப கநருக்கமான கட்டிடங்கள் உள்ள இடம்னு
நிரனக்கிகைன், காைணம் உன் ஷூவிலும் அகத மாதிரி
டஸ்ட் படிந்து இருக்கு, அண்ட் நீ கபான இடம் கமபி ஒரு
கதரு, இல்லனா ககாஞ்சம் கமடு பள்ளமான மண் தரைைா
இருக்க கூட சான்ஸ் இருக்கு, காைணம் உன் ஷூவில்
உள்ள ஹீல்ஸ்சில் கலசா கசறு இருக்கு தீைா, அது மட்டும்
இல்லாம உன் கண்ணு சிவந்து இருக்கு அண்ட் உன்
முகமும் ககாஞ்சம் கைாசரனயில் மூழ்கி இருக்கு, அதனால்
நீ கபான அந்த காரிைத்திற்கு இன்னும் நல்ல முடிவு
கிரடக்கல, கமபி நீ ககாபப் பட்டு கூட இருக்கலாம்..",
காரலயில் நீ கவளிகைப் கபாகும் கபாது உன்ரனப்
பார்த்தது, அதுக்கு அப்புைம் உன்ரன நான் இப்கபா
ஈவினிங் தான் பார்க்கிகைன், அதுவும் நீ வந்து ஒரு சில

2123
 ஹரிணி அரவிந்தன்
நிமிடங்கள் தான் ஆகி இருக்கும்..ஆனாலும் நான் எப்படி
உன்ரனப் பற்றி கசால்லி விட்கடன்..அதுப் கபால மிஸ்டர்.
மகதீைவர்மனால் கசால்ல முடியுகமா?",
என்ைவள் குைலில் இருந்த குறும்பில் தன்ரன இழந்து,
தன் கண்கரள கபாத்தி இருந்த அவளின் அந்த கமன்
கைத்திரன இைக்கி தன் இதழ் அருகக ககாண்டு வந்து
முத்தமிட முைன்ைான்.
"எப்படி டி..!!!! சிபிஐல இருக்க கவண்டிைவடி நீ..!",
"புருஷன்னு வந்துட்டால் எல்லா மரனவிகளும் சிபிஐ
ஆபிஸர்ஸ் தான் மகதீைவர்மன் அவர்ககள..!! நான்
அப்படிகை சிபிஐக்கு கபானாலும் சார் என்ரன விட்டுட்டு
தான் மறுகவரல பார்ப்பீங்களாக்கும்..!! இங்கக இருக்கும்
பாட்டி ரூமிற்கு என்ரன விட மாட்டுை, சரி அரத எல்லாம்
இப்கபா எதுக்கு..? முதலில் நான் ககட்டதற்கு நீ பதில்
கசால்லு..",
என்ைவள் தன் ரககரள அவன் கண்களில் இருந்து
இைக்கி முத்தமிட துணிந்த அவனின் ரகரை தவிர்த்து
ககாண்கட கபசினாள்.

2124
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கநா..மிஸ்டர். தீைன், நீங்க சரிைா கசான்னால் தான்
நீங்க விரும்பு வது கிரடக்கும், இல்ரலனா இன்ரனக்கு
இது இல்ரல..",
என்ைவள் கல கலகவன்று சிரித்தாள். அவளின்
அருகாரமயும் அவள் தரலயில் ரவத்து இருந்த அந்த
மல்லிரகப் பூவின் மனமும் அவரன எகதா கசய்ததில்
அவள் கவண்டும் என்று அவன் மனம் அவனிடம் நச்சரிக்க
ஆைம்பித்தது.
"கசா நான் சரிைா கசால்லிட்டா நான் ககட்டது
கிரடக்கும்?",
அவனின் கிடுக்கிப்பிடி ககள்வியில் அவள் தன் புருவம்
உைர்த்தி ககட்டாள்.
"அடடா..தீைா..நீங்க காரலயில் என்ரனப் பாத்திட்டு
கபானதுக்கும் இப்பவும் நிரைை வித்திைாசம் இருக்கு, நீ
என்ரன நடுவில் பார்க்க கவ இல்ரல, அதுவும் இல்லாது
நான் கவை ஸாரி மாத்திட்கடன்..கசா உங்க கநைத்ரத
வீணாக்காமல் வாங்க, சாப்பாடு எடுத்து ரவக்கி..",
"நான் சரிைா கசால்லிட்டா நான் ககட்டது கிரடக்கும்?
இல்ரலைா",

2125
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரள கபசி முடிக்க விடாது அவனின் குைல்
அழுத்தமாக ஒலித்தது.
"ஆமாம்..",
அவளின் குைலில் ககலி இருந்தது.
"கபச்சு மாை மாட்டிகை?",
அவனின் குைலில் இருந்த அழுத்தத்தில் அவளுக்கு
சற்று முன் இருந்த ககலி காணாமல் கபாய் நாம் தான்
கதவுக்கு பின்னால் ஒளிந்துக் ககாண்கடாகம ஒருகவரள
பார்த்து இருப்பாகனா..!!",
என்ை கைாசரன அவளுக்குள் எழுந்தது.
"கசால்லுடி..கபச்சு மாை மாட்டிகை?",
"உன் கபாண்டாட்டி தீைா..கபச்சு மாைகவ மாட்டாள்",
அவளின் குைலில் இருந்த தீவிைத்ரத ைசித்தப் படி,
"பச்ரச நிைத்தில் பட்டுப் புடரவ கட்டி இருக்கடி,
அதில் கஜாடி மயில்கள் தங்க நிைத்தில் இருக்குடி,
எப்கபாதும் நீ கட்டும் ஆகாை நிைத்ரத விட இது உனக்கு
கைாம்ப அழகா இருக்கு, இன்ரனக்கும் எனக்கு பிடிக்கும்னு
காதில் ஜிமிக்கி கபாட்டு இருக்க, ரகயில் முத்து
வரளைல்கள் கபாட்டு இருக்க, தரலயில் மல்லிரகப் பூ

2126
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நான்கு சைமா ரவத்து இருக்க, அப்புைம் கநத்தியில்
எப்கபாதும் கபாட்டிற்க்கு கமகல விபூதிக்கு கீகழ ரவக்கும்
குங்குமம் இன்ரனக்கு இடம் மாறி கபாட்டுக்கு கீகழ மூக்கு
கிட்ட ரவத்து இருக்க, என்னடி இன்ரனக்கு பலமா சாமி
கும்பிட்டிைா? அப்புைம் வழக்கம் கபால் புடரவயில் ஒரு
மடிப்ரப விட்டுட்ட, இது உன் உடலில் நடந்து இருக்கும்
மாற்ைம், உன் மனதில் நிகழ்ந்து இருக்கும் மாற்ைம்
என்னனா, நீ எகதா ஒரு விஷைத்ரதப் பற்றி என்னிடம்
கசால்ல ஆவலாக இருக்க, அதுவும் இல்லாமல் நீ கைாம்ப
சந்கதாசமா ன மனநிரலயில் இருக்கிைாய்..",
அவன் கசால்லி முடிக்க, அவள் ஆச்சிரிைத்தில் வாரை
பிளந்து விட்டாள்.
"கே..தீைா..!!! எப்படி..!!!",
"எப்படினா? நான் உன் புருஷன்டி..",
என்ைவன், அவரள தன் முன்னால் இழுத்தான்.
அவரள ைசித்துப் பார்த்தான்.
"கசா..என் கபாண்டாட்டி கபச்சு மாை மாட்டனு கசால்லி
இருக்கா..",

2127
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் ரககள் அவள் மீது பைவ ஆைம்பிக்க,
அவள் அவன் முகம் பாைாது நாணம் ககாண்டு நின்ைாள்
"தீைா..கவண்டாம்!!",
அவள் பலவீனமாக கசால்ல, அவன் அழகான
அைத்தமுடன் சிரித்தான்.
"அப்படிைா? கவண்டாம்னு உன் உதடு தான்
கசால்லுது..உன் கண்ணு கவண்டும்னு கசால்லுகத..கண்கள்
எப்கபாதும் கபாய் கசால்லாது மிஸஸ். தீைன்..",
என்ைவன் கநருங்க, அவகளா நாணம் ககாண்டு அவள்
முகத்ரத மூடிக் ககாண்டாள்.
"கவண்டா..",
அதற்கு கமல் அவளுக்கு கபச்சு காணாமல் கபாகும்
படி அவளின் இதழ்கள் அவனின் இதழ்களால் சிரைப்
பிடிக்கப் பட்டது. நீண்ட கநடிை அந்த முத்ததற்கு பிைகு
அவரள விடுவிக்க மனம் இல்லாது விடு வித்தவன்
அவனின் கநஞ்சில் சாய்ந்து ககாண்டாள்.
"நானாவது உன்ரனப் பார்த்து தான் உன்ரனப் பற்றி
கசான்கனன், நீ எப்படி தீைா என்ரனப் பார் க்கா கமல
மரல சரிைா கசான்ன?",

2128
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ைாருடி கசான்னா நான் பார்க்கரலனு? நீ கதவுக்கு
பின்னால் ஒளிந்து இருக்கும் கபாகத நான் உன்ரன என்
பார்ரவைால் ஸ்ககன் கசய்து விட்கடன்..",
என்ைவன் அவரளப் பார்த்து கண் சிமிட்டி சிரிக்க,
அவள் அவரன கசல்லமாக முரைத்துவிட்டு அடித்தாள்.
"இது கபாங்கு, கபாடா..இந்த ஆட்டத்துக்கக நான்
வைரல..",
என்று அவள் நகை முற்பட அவளின் கசரலயின்
முந்தாரனரை பிடித்து இழுத்து அவரள நிறுத்தினான்.
"எங்கடி ஓடுை? நீ என்ன கசான்ன, நான் சரிைா
கசால்லிட்டா நான் ககட்டது கிரடக்கும்னு கசான்னல?
அப்புைம் எங்கடி ஓடுை?",
என்ைவன் அவளின் புடரவ முந்தாரனரை தன்ரன
கநாக்கி இழுத்தான், அதில் அவள் நகர்ந்து அவன் அருகில்
வந்தாள்.
"நான் உன் பதிரல அக்சப்ட் பண்ண மாட்கடன்,
கபாடா.., நான் தை மாட்கடன்",

2129
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் சிணுங்க, அவன் அரதக் கண்டு ககாள்ளாமல்
அவளின் கழுத்தில் தனது சூடான இதழ் முத்திரைரை
பதித்துக் ககாண்கட கசான்னான்.
"நீ ககட்ட பதில் கிரடத்து விட்டதா இல்ரலைா?
அப்புைம் என்ன? நீ என்னடி தைது? எனக்கு கவண்டிைரத
நாகன எடுத்துக் ககாள்கவன்.."
என்ைவன் இதழ்கள் முன்கனறிைதில் அவள் தன் வசம்
இழக்க ஆைம்பித்தாள். அரத உணர்ந்த தீைன் முகத்தில்
நிரைவு பைவிைதில் கவகுகநைம் கழித்து கபரிை மனது
ரவத்து அவரள தன் ரககளில் இருந்து விடுவித்தான்.
"என்னகமா கைாம்ப கிண்டல் பண்ணின? ஒகை ஒரு
மடிப்ரப விட்டுட்டு புடரவ கட்டி இருக்ககன்னு..இது
என்ன?",
அவளின் கரலந்த புடரவயின் மடிப்புகரள சரி
கசய்துக் ககாண்டு அவனிடம் நிைாைம் ககட்டாள் அவள்.
அரதக் கண்டு சிரித்தவன்,
"ஏண்டி கஷ்டப்படுை? இங்கக வா நான் சரி கசய்து
விடுகிகைன்..",

2130
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன் கண்களில் இருந்த கசய்தியில் அவள்
எச்சரிக்ரகைாக தள்ளி நின்று அவரன ககான்று விடுகவன்
தள்ளி நில்லு என்று தன் விைல் உைர்த்தி ரசரகைால்
அவரன எச்சரித்தவரள அவன் தாவிப் பிடித்தான்.
"என்னடி இந்த தீைரனகை மிைட்டிப் பார்க்கிைாைா?
என்னகமா நீ கபர் ரவத்தது கபால் மிஸ்டர்.
மகதீைவர்மன்னு அழுத்தி கூப்பிடுை?",
"என் புருசன் நான் கூப்பிடுைன்.."
என்று அவள் கதாள்கரள குலுக்கி ககாண்டாள்.
"கூப்பிட்டுக்ககா, ஆனால் தீ..பாட்டிக்கு புருஷன் கபர்
கசால்லிக் கூப்பிட்டால் பிடிக்காது, அதனால்..",
"என்னங்க, வாங்க கபாங்கனு கூப்பிடுனுமா?",
என்ைவள் முகத்தில் சிரிப்பு கலசாக வை ஆைம்பித்து
இருந்தது. அரத அவனுக் உணை ஆைம்பித்ததில்
அவரளப் பார்த்தான்.
"என்னங்க..!!! இங்கக பாருங்ககளன்..!!!",
என்ைவளுக்கு அந்த அரழப்பில் உள்ள மனம் ஒட்டாத
தன்ரமயில் சிரிப்பு வந்து விடகவ அரத உணர்ந்த தீைனும்
அவகளாடு இரணந்து சிரித்தான்.

2131
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கபா தீைா, அப்படி கூப்பிடகவ வை மாட்டுது,
இருந்தாலும் ஓகக, இனி பாட்டி முன்னாடி நீ கசால்வது
கபால் கூப்பிடுகைன்.."
என்ைவள் மீண்டும் ஒரு என்னங்க கபாட அரத
உணர்ந்த தீைனுக்கு சிரிப்பு வந்து சிரித்து விட்டான்.
"என்னங்க இங்கக வாங்ககளன்.., என்னங்க சாப்பிட
வாங்க..என்னங்க இன்ரனக்கு மீட்டிங்ல.."
என்று அவள் ஒரு என்னங்கக்கு ஓைாயிைம் என்னங்க
கபாட்டதில் அவன் கவறுத்துப் கபானான்.
"ஏய் பாட்டி தாத்தா முன்னாடி தான் கூப்பிட
கசான்கனன், இங்கக இல்ரல..",
"அப்படிைாங்க..!!!",
என்று அவள் தன் கன்னத்தில் ரக ரவத்துக் ககாண்டு
கரதக் ககட்கும் பாவரனயில் ககட்க, அவன் அவரள
முரைத்தான்.
"என்னங்க என்னாச்சுங்க..?",
அவள் அப்பாவிைாக முகத்ரத ரவத்துக் ககாண்டு
ககட்க அவன் அவரள முரைத்தான்.
"என்னடி கவறுப்கபத்துறிைா..?",

2132
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்னங்க கசால்றீங்க? எனக்கு ஒண்ணுகம
புரிைரலங்க..",
"ப்ச்..ககாஞ்சம் அந்த என்னங்க புைாணத்ரத
நிறுத்துறிைா..?",
அவன் எரிச்சல் அரடை அவள் புன்னரக கசய்தாள்.
"என்னங்க இந்த கபானில்..",
அவள் அந்த கபாரன காட்டிக் எகதா ககட்க, அவன்
அவளின் ரகரை பிடித்து தன் மீது சாய்த்தவன்,
"என்னடி கைாம்ப பண்ை? தீைா கசால்லுடி..",
என்று அவளின் இருக்கன்னத்ரதயும் பிடித்து
அழுத்தினான். அவனின் அருகாரமயில் அவளது மனம்
மைங்கி கண்கரள கிைக்கத்துடன் மூடிைது, அரத
உணர்ந்தவன் அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டான்.
"தீைா கசால்லுடி..",
அவனின் கிைக்கமான குைல் அவரள எங்ககா
அரழத்து கசன்ைதில் அவனின் காதருகக தன் முகத்ரத
ககாண்டு கசன்ைவள் கிைக்கமாக எகதா கசால்ல முற்பட
அவன் உடகன அது உணர்ந்து தன் காரத

2133
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கூர்ரமைாக்கினான். அவன் காது அருகக வந்த அவளின்
இதழ்கள்,
"என்னங்க..!!!!",
என்று உைக்க கசால்லிைது, அவன் அது உணர்ந்து
அவரள அவன் பிடித்து தன் ரகப் பிடிக்குள் ககாண்டு வை
முைற்சி கசய்ை அவகளா அவரனப் பார்த்து கண் சிமிட்டி
நாக்ரக துருத்தி பழிப்ப காட்டிவிட்டு ஓடி விட்டாள்.
"கே நில்லுடி..தீ..!!",
அவரளப் பின் கதாடர்ந்து பிடிக்க கசன்ைவன் கீகழ
அவள் பத்மஜா கதவியுடன் கபசிக் ககாண்டு இருந்தாள்.
அவர்கள் அருகக பஞ்சக் கச்சம் தரித்த ஐந்து சாஸ்திரிகள்
தீவிைமாக கபசிக் ககாண்டு இருந்தனர். அரதப் பார்த்த
தீைன், சாஸ்திரிகள் எதுக்கு இப்கபா வந்து இருக்காங்க?
என்று எண்ணிைவன் தன் மரனவிரைப் பார்த்தான். அவன்
பார்க்கிைான் என்பரத உணர்ந்த அவகளா அவன் பக்கம்
தன் பார்ரவரை திருப்பாது தீவிைமாக கபசிக் ககாண்டு
இருப்பது கபால் பாவரன கசய்தாள், ஆனாலும் அவளின்
சிரிக்கும் கண்களில் அவரளக் கண்டுக் ககாண்டவன்,
"கள்ளி..!!!!",

2134
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று முணு முணுத்துக் ககாண்டு தன் அரையின்
உள்கள கசன்ைான். சற்று முன் அவள் அந்த அரையில்
இருந்ததற்கு தடைமாக தவழ்ந்து ககாண்டு இருந்த
மல்லிரகப் பூவின் மணத்ரதயும் அவர்களின் ககாஞ்சலுக்கு
சாட்சி கசால்வது கபால் தரையில் சிந்தி கிடந்த ஒன்றிைண்டு
மல்லிரக பூக்களும் அவளின் பட்டுப் புடரவயில் இருந்து
உதிர்ந்து இருந்த ஒன்றிைண்டு பச்ரச நிை நூல்களும்,
அறுந்து கிடந்த தங்க நிை நூல்களும் இருந்ததில் அரத
ைசித்துக் ககாண்கட உல்லாசமாக விசிலடித்து ககாண்கட
குளிைலரை கநாக்கி கசன்ைான். அவன் குளித்து விட்டு தன்
ஈைத்தரலரை துவட்டிக் ககாண்கட நிரலக் கண்ணாடி முன்
தன் பிம்பத்ரத ப் பார்க்கும் கபாது தான் ஒற்ரை
கைாஜாவுடன் அவனுக்காக திைந்து ரவக்கப் பட்டிருந்த
அவளின் ரடரிரைப் பார்த்தவன் கைாசரனைாக அரத
எடுத்தான். அப்கபாது அவன் ஃகபான் சிணுங்ககவ அரத
காதில் ரவத்தவன் முகம் மாறிைது.
சூரிைன் தன் வீட்டிற்கு புைப்படும் அந்த இதமான
மாரல கவரளயில் அந்த பிள்ரளைார் ககாயிலில் கூட்டம்
இல்ரல, அருகம்புல் மாரலயில் ஜம்கமன்று அமர்ந்து

2135
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்த பிள்ரளைாரின் பிைதிநிதிைாக வந்த அர்ச்சகரிடம்
தன்னுரடை அர்ச்சரன தட்ரட நீட்டிை மலர்,
"மகதீைவர்மன், தீட்சண்ைாங்குை கபருக்கு அர்ச்சரன
பண்ணிடுங்க..",
என்ைவள் தன் ரகக் குவித்து மனமுருக பிைார்த்தரன
கசய்துக் ககாண்டாள்.
"மலர்..",
அருகில் நிற்கும் திவாகரின் குைல் தன் கண்கரள
விழித்தவள் தன் எதிகை அர்ச்சகர் நீட்டிக் ககாண்டு
இருக்கும் அர்ச்சரன கூரடரை வாங்கிக் ககாண்டு
கண்ணில் ஒற்றிக் ககாண்டு தன் கணவனுடன் பிைகாைத்ரத
சுற்ை ஆைம்பித்தாள்.
"என்னங்க இங்கக ககாயிலுக்கு வந்ததில் இருந்து உங்க
முககம சரியில்ரலகை..உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தால்
அந்த விழாவில் கலந்துக் ககாள்ளலாம்..இல்லனா
கவண்டாம்..அதுக்காக இவகளா தீவிைமாக கைாசிக்க
கவண்டாம்..ககாயிலுக்கு வந்தால் சாமிரை தவிை கவறு
எந்த சிந்தரனயும் மனதில் இருக்க கூடாது..",

2136
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ை தன் மரனவிரை கநாக்கி ஒரு கபருமூச்சு
விட்டவன் தன் கபண்ட் பாக்ககட்டில் இருந்து ஒரு
கடிதத்ரத எடுத்தான். அரதப் பார்த்த மலர் கைாசரனைாக
ககட்டாள்.
"என்னங்க இது எகதா கலட்டர் மாதிரி இருக்கு?",
"கலட்டகை தான், ஐந்துப் பக்க கடிதம், நான் தீட்சு
வீட்டுக்காைரை சந்தித்து விட்டு ஸ்கடஷன் கபான பிைகு
அங்கக என் கபைருக்கு முகவரியும் கபைரும் குறிப்பிடாத
இந்த கடிதம் வந்து இருக்கு.., இரத நீ படித்து பார்த்தால்
உனக்கு என் முகத்தில் இருக்கும் கைாசரனயின் தீவிைத்தின்
காைணம் புரியும்..".

2137
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 133
"எப்கபாகதா வாழ்ந்த
உணர்வுகரள இவனுக்கும் தந்தவகள..
நாள்காட்டி கூறும் கணக்ரக
மிஞ்சிைதடி நம் காதல்
கூறும் ஏழு கஜன்ம காதல் கணக்கு..
அவளின்றி இவனுக்கு வாழ்கவது ?
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீைன்..",

-❤️ தீட்சுவின் மனம் கசர்ந்த இந்த தீ(ரு)ைன் ❤️

"கசா அரதத் தவிை கவறு வழிகள் இல்ரல என்று நீ

நிரனக்கிைாய்.. இல்ரலைா விக்ைம், இந்த தீைன் தனக்கு

என்று புதிை வழிகரள உருவாக்கி ககாள்ளும் திைன்
பரடத்தவன், நீ எனக்கு எல்லாத்ரதயும் இமிடீைட்டா
கமயில் பண்ணு, நாரள காரல பத்து மணிக்கு அந்த
கபங்களூர் பிைான்ச்சில் உள்ள எல்லா டிபார்ட்கமண்ட்
கேட்சுடனும் எனக்கு மீட்டிங்க்கு ஏற்பாடு பண்ணு..",

2138
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன் ககாபத்துடன் கபாரன துண்டித்து
கமத்ரதயில் வீசி எறிந்து விட்டு அந்த ட்கைஸ்சிங் கடபிள்
மீது இருந்த அந்த ரடரிரையும் ஒற்ரை கைாஜாரவயும்
பார்த்தான் தீைன். அவன் அவரளக் ரகப் பிடிப்பதற்கு
காைணமாக இருந்த ரடரி அது. அது அவர்களின் காதலின்
நிரனவுச் சின்னம் என்று அவன் அடிக்கடி அவளிடம்
கசால்லி ைசித்து சிரிக்கும் ரடரி அது. அதில் அவரன
சிறுவைதில் அவன் மீது ஈர்ப்பு வந்தது முதல் அவனின்
திருமணம் முதல் அவளின் உணர்வுகரள ககாட்டி எழுதி
இருப்பாள், அவள் மீதான காதரல எப்கபாது அவன்
உணை ஆைம்பித்தாகனா அப்கபாதில் இருந்கத அவனும்
அதில் அவள் விட்டதில் இருந்து அவள் ககட்டிருக்கும்
ககள்விகள், அவளின் மன ஏக்கங்கள் என அரனத்திற்கும்
பதில் கசால்லுவது கபால் அவன் ஓய்வாக இருக்கும்
கநைங்களில் தீயின் தீைன் என்று ரககைப்பம் இட்டு எழுத
ஆைம்பித்து விடுவான், அது அவளுக்கு கதரியும், சில
கநைங்களில் அவள் அரதப் படிக்க கநர்ந்தால் அவரன
மனம் நிரைந்து காதலுடன் ஒருப் பார்ரவ பார்ப்பாள்.
அதிகல அவன் மனம் நிரைந்து விடும். அத்தரகை

2139
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமன்ரம தாங்கிை அந்த ரடரிரை தான் அவன் ரகயில்
ரவத்துக் ககாண்டு இருக்கிைான். அந்த எழுதப்பட்ட
பக்கத்தில் இருந்த அவளின் ரககைழுத்துக்கரளப்
பார்த்தவனுக்கு சற்று முன் தன் பிசினஸ் சம்பந்தமாக தன்
மனதில் இருந்த ஏற்பட்டு இருந்த எரிச்சல் காணாமல் கபாய்
ஒரு வித இதம் பைவுவரத உணர்ந்தான் அவன். அரத
எண்ணி விைந்தப்படிகை அவன் அந்த ரடரியில் தன்
கவனத்ரத கசலுத்தினான்.
"தீைா..
இப்கபாது தான் கதாடங்கிைது கபால்
இருக்கிைது..காரலயில் என் எச்சில் காபிரை ருசிக்கும்
சாக்கில் என் இதரழ நீ ருசித்தப் கபாது நீ கசால்வாய்
என்று நிரனத்கதன்..ரடனிங் கடபிளில் பாட்டி உனக்கு
பூடகமாக கசான்னப் கபாது கூட நீ கசால்வாய் என்று
நிரனத்கதன்..இப்கபாது நமது திருமண நாளுக்காக
ரமசூரில் இருந்து அைண்மரனயின் ஆஸ்தான
சாஸ்திரிகரள பூரஜக்காக வைவரழத்து இருப்பரத கண்டு
கூட நீ ஞாபகம் வந்து கசால்வாய் என்று நிரனத்கதன்..என்
மகிழ்ச்சிைான மனநிரல கண்டுக் கூட நீ கசால்வாய் என்று

2140
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிரனத்கதன்..என்றும் இல்லாத திருநாளாய் நான் இன்று
ஆபிஸ் வைாது அைண்மரன பூரஜயில் கலந்து
ககாள்கிகைன் என்று நான் இங்கககை இருந்தப் கபாது கூட
கண்டறிந்து நீ கசால்வாய் என்று நிரனத்கதன்..அப்கபாதும்
நீ கசால்ல வில்ரல..என் மக்கு புருஷா..கசா நாகன
கசால்லி விடுகிகைன்..ோப்பி கவட்டிங் அனிவர்சகை..ஐ லவ்
யூ தீைா..,என் மனதில் எரிந்த காதல் தீயில் நீ சிக்கி, நானாக
நீயும் நீைாக நானும் மாறி விட்ட இந்த திருமண பந்தத்தின்
வைது இன்றில் இருந்து ஒன்று.."
என்று அவள் இறுதிைாக ஒரு கவிரதகைாடு அந்த
பக்கத்திரன முடித்து இருந்தாள். அரத மூடி ரவத்து
விட்டு தீைன் சுவரில் காற்றில் படபடத்துக் ககாண்டிருந்த
நாள்காட்டியின் தாரளப் பார்த்தான். அவளின் கடிதம்
கசான்னது உண்ரம தான் என்பது கபால் கடற்கரையில்
மீடிைாக்கள் முன்னிரலயில் அவன் அவள் கழுத்தில் தாலி
கட்டிை நாரள காட்டிைது. அன்று காரலயில் எழுந்ததும்
திவாகரை சந்திக்க கவண்டும் என்று எண்ணிக் ககாண்டு
எழுந்தவனுக்கு நிச்சைம் அந்த நாள் ஞாபகம் இருக்காது
தான். காதில் ஒரு கபானுடன் கபசிக் ககாண்கட அவனின்

2141
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீ காட்டிை கற்பூைத்ரத கண்ணில் ஒற்றிக் ககாண்டு
கவனத்ரத தன் பிசினசில் ரவத்துக் ககாண்டு
நடந்தவனுக்கு அன்ரைை நாள் என்ன கவன்று நிரனவு
இருக்காது தான். அரத எல்லாம் எண்ணிக் ககாண்கட தன்
ரகயில் இருந்த நீண்ட காம்புடன் இருந்த கைாஜா மலரைப்
பார்த்தான் அது அழகாக அவரனப் பார்த்து புன்னரக
கசய்வது கபால் இருக்க, உடகன அவனுக்கு அவள்
நிரனவு வந்தது. உடகன தன் தரலரை அவசை
அவசைமாக துவட்டிைவனாய் உரட மாற்றிக் ககாண்டு
அந்த அரையிரன விட்டு கவளிகை கசன்ைவன் கண்கள்
அவரளத் கதடிைது. அவகளா அந்த அைண்மரன யின்
கதாட்டத்துப் பக்கம் அரமக்கப் பட்டிருந்த ஷாமிைானா
பந்தலுக்கு கீகழ அமர்ந்து இருந்த அந்த அைண்மரனயின்
பணிைாட்களுக்கு சிரித்த முகத்துடன் கபசிக் ககாண்கட
உணவு பரிமாறிக் ககாண்டு இருந்தாள். அங்கக அமர்ந்து
சாப்பிட்டுக் ககாண்டு இருந்த சில முகங்களில் அந்த
அைண்மரனயின் இரளை ைாணிகை தங்களுக்கு உணவு
பரிமாறிகிைாள் என் பிைமிப்பும், இதுவரை அதுப் கபான்ை
கமரஜகளில் தங்கள் எஜமானி முன் அமர்ந்து சாப்பிடும்

2142
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பழக்கம் இல்லாததால் கூச்சமும் கபாட்டிப் கபாட்டுக்
ககாண்டு இருந்தது. அரதப் பற்றி எல்லாம் அவள்
கவரலப் படாமல் சிரித்த முகத்துடன் அங்கும் இங்குமாக
ஓடி ஓடி உணவுப் பரிமாறினாள். அந்த அைண்மரன
பணிைாளர்கள் முகத்தில் நிலவும் சந்கதாஷ உணர்வுகரள
அந்த அைண்மரனயின் கமல் தளத்தில் நின்றுக் ககாண்டு
பார்த்துக் ககாண்கட இருந்தான் தீைன். தன் கதாள் கமல்
ஸ்பரிசம் பட தீைன் தன் சிந்தரன கரலந்தவனாய்
திரும்பிப் பார்த்தான். அங்கக பத்மஜா கதவியும்
இந்திைவர்மனும் நின்றுக் ககாண்டிருந்தார்கள்.
"என்ன வர்மா!! இப்கபாதாவது என்ன நாள் என்று
ஞாபகம் வந்து இருக்கும் நிரனக்கிகைன்..",
என்று சிரித்தார் இந்திை வர்மன்.
"பாட்டி..இப்கபா தான் அவளுக்கும் எனக்கும்
கல்ைாணம் ஆனது கபால இருக்கு, அதற்குள் ஒரு வருடம்
ஓடி விட்டது ஆச்சிரிைமாக இருக்கு..எனக்கு அவளுடன்
ஆண்டாண்டு காலமாக வாழ்ந்து வருகின்ை ஒரு உணர்வு
எப்கபாதும் இருக்கும்..நான் திவாகரை சந்திக்க கசல்ல
கவண்டும் என்பதில் இரத மைந்கத கபாய் விட்கடன்

2143
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாட்டி.., அவள் என்ரன கல்ைாணம் கசய்து ககாண்டு
என்ன சுகத்ரதக் கண்டாள்? என்னால் அவள் நிரைை மன
கவதரனகரள அனுபவித்து இருக்கா, அதற்கு எல்லாம்
ஈடு கசய்வது கபால் இந்த முதல் வருட திருமண நாரள
அவளுடன் இரணந்து ககாண்டாடி இருக்க கவண்டாம்?
இதிலும் பாருங்க, அவளுக்கு ஏற்ைார் கபால் நான் நடந்துக்
ககாள்ள வில்ரல, என்ரன தீவிைமாக காதலித்து திருமணம்
கசய்து ககாண்டவளுக்கு இதுப் கபான்ை சின்ன சின்ன
சந்கதாஷங்கரள கூட என்னால் ககாடுக்க முடிைவில்ரல
பாருங்க..",
தீைன் குைலில் இருந்த குற்ை உணர்வு கண்டு பத்மஜா
கதவி அவனின் ரகரை ஆதைவாகப் பிடித்துக் ககாண்டார்.
"என்ரன கல்ைாணம் கசய்து ககாண்டு என்ன
சுகத்ரதக் நீ கண்டனு அவரள நீ ககட்டால், உன்ரன
கல்ைாணம் கசய்து ககாண்டகத ஒரு சுகம் தான்னு அவள்
கசால்லுவாள், தீைா, உன் மீதான அவளின் காதல்
எதிர்ப்பார்ப்பு கள் அற்ை உண்ரமைான அன்பு,
உண்ரமைான அன்பு புரிதல் நிரைந்தது. அவளுக்கு
கதரியும் நீ எவ்களா கபரிை பிசிைான பிசினஸ் கமன்

2144
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று, உன்ரனப் பற்றி நிரைைகவ புரிந்துக் ககாண்டு
இருக்கிைாள், என்னிடம் கூட உன்ரன விட்டுக்
ககாடுக்காமல் காரலயில் நான் தான் அனுப்பிகனன், அவர்
வரும் வரை காத்திருக்க கவண்டாம் என்று கசான்னாள்,
இத்தரனக்கும் நீ எங்கு கபானாய், என்ன கசய்தாய் என்று
கூட அவளுக்கு கதரிைாது, மற்ைவர்களிடம் விட்டுக்
ககாடுக்காது, நல்ல புரிதலுடன் நிரைந்த மரனவி
அரமவது வைம், உனக்கு வைமாக அவள் கிரடத்து
இருக்கிைாள், அந்த வைத்ரதப் பைன்படுத்தி வரும்
வாழ்நாட்கரள சந்கதாஷமாக வாழ்ந்து விடு..இப்கபாதும்
அவரள சந்கதாஷப் படுத்த தாகன நீ அவளின்
அண்ணனிடம் கபசி விட்டு வந்தாய்?",
என்று பத்மஜா கதவி கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும்
கபாகத, தீட்சண்ைாவின் உற்சாக சிரிப்பு சத்தம் குைல்
ககட்டது. குைல் வந்த திரச கநாக்கி அவர்கள் கண்கள்
கசன்ைப் கபாது அங்கக அந்த அைண்மரனயின் வைது
முதிர்ந்த கவரலக்காரிைான கற்பகத்தின் அருகில் அமர்ந்து
இருந்த கபத்திக்கு சாப்பாடு பரிமாறி கபசி சிரித்துக்

2145
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு இருந்தாள். அரதப் பார்த்த தீைன் கைாசரனயுடன்
பத்மஜா கதவிரை அரழத்தான்.
"பாட்டி..!!!!??",
அவனின் அரழப்பில் இருந்த ககள்விரை உணர்ந்த
பத்மஜா கதவி கசான்னார்.
"கநற்று நானும் அவளும் கபசிக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாது, எப்கபாதும் அைண்மரனயில் விகசஷம் என்ைால்
புதுத் துணிகள், பணம், ஸ்வீட்ஸ் ரவத்துக் ககாடுத்து
விடுகவாம்னு கசான்னதுக்கு அவள் எனக்காக இந்த
ஒருமுரை இதுக்கு அனுமதி ககாடுங்கனு ககட்டு,
அைண்மரனயின் பணிைாட்களின் குடும்பத்ரத எல்லாம்
அரழத்து இந்த மாதிரி சாப்பாடு கபாட கசால்லலாம்,
அவங்கள் மனதில் ஒரு நாளாவது அைண்மரன
சாப்பாட்ரட சாப்பிட்டால் எப்படி இருக்கும்னு எண்ணம்
வந்து இருக்கும்ல, பாட்டி, கடவுள் எல்லாரையும் இங்கக
சமமா தான் பரடத்தான், இங்கக இருக்கும் ஏற்ை தாழ்வு
நம்ம உருவாக்கி ககாண்டது, நம்மால் அந்த சின்ன
ஆரசரை நிரைகவற்ை முடியும் என்ைால் நம்ம அரத
நிரைகவற்ைலாகம, சாப்பாட்ரட விஷைத்தில் மட்டும் இந்த

2146
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஏற்ைத் தாழ்வு கவண்டாம் பாட்டி, பசி எல்லாருக்குகம
கபாதுவான ஒன்று, நம்மிடம் இருக்கிைது, அவங்க கிட்ட
இல்ரல என்பதால் அவங்களுக்கு பசிக்காமல் கபாய்
விடுதா என்ன?இனிகமல் எங்களின் திருமண நாளன்று
வருடத்துக்கு ஒருமுரைைாவது அவங்களுக்கு இதுப் கபால்
அைண்மரனயில் சரமத்து சாப்பாடு கபாடலாகம?னு அவள்
என்னிடம் ககட்டப் கபாது என்னால் தட்ட முடிைவில்ரல
தீைா, அவளின் அப்பா அவரள ஒவ்கவாரு பிைந்த நாள்
அன்றும் ஆசிைமங்களுக்கு அரழத்து கசன்று அவள்
ரகைால் சாப்பாடு கபாடச் கசால்லுவாைாம், நான் ஒன்றும்
எல்லாத்ரதயும் ககாடுக்க வில்ரலகை? என் கதரவ கபாக
மீதம் இருப்பரத தாகன ககாடுக்கிகைன், அரத
இல்லாதவர்களுக்கு ககாடுப்பதில் என்ன தவறுனு அவள்
கசான்னப் கபாது என்னால் பதில் கசால்ல முடிைவில்ரல.
அங்ககப் பாரு அங்கக சாப்பிட்டு ககாண்டு இருக்கும்
அந்த கவரலக்காைங்க முகத்தில் இருக்கும்
சந்கதாஷத்ரதயும் நிரைரவயும்..",
என்று பத்மஜா கதவி கசால்லி விட்டுக் கீகழப்
பார்த்தாள்.

2147
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆனாப் பாட்டி? அவள் எதுக்கு அங்ககல்லாம் கபாய்
பரிமாறிக் ககாண்டு இருக்கிைா?, அதான் கவரலைாள்கள்
இருக்காங்கல..?",
"தீைா, அந்த வைதான கவரலக்காைர்கள் முகத்தில்
அவள் அம்மாரவயும் அப்பாரவயும், அகதா அவங்க
அரழத்துட்டு வந்த அந்த குழந்ரதகள் முகத்தில் முகம்
கதரிைாது கரலந்துப் அந்த குழந்ரதரை அவள்
பார்க்கிைாள்.., அவரளத் தடுக்காகத..!!",
என்ைவர் தீட்சண்ைாவின் முகத்தில் கதரியும்
உணர்வுகரள ைசித்தப்படி நின்றுக் ககாண்டு இருந்தார்.
அதற்கு பதில் ஏதும் கசால்லாமல் விருட்கடன்று கவகமாக
அந்த இடத்ரத விட்டு நகர்ந்த தீைரன பத்மஜா கதவியும்
இந்திை வர்மனும் கைாசரனைாகப் பார்த்தனர்.
"என்னப் பாட்டி? பாைசம் கவண்டுமா ? பாைச
வாளிரை எங்ககைா ரவத்கதகன..",
என்று தீட்சண்ைா கண்களால் அந்த
பந்தலில் கதட முைன்ைப் கபாது,
"இகதா!! இங்கக இருக்கு..!!",

2148
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
குைல் வந்த திரசரை கநாக்கி திரும்பினாள் தீட்சண்ைா.
உடகன அங்கக சாப்பிட்டுக் ககாண்டிருந்த அரனத்து
கவரலக்காைர்களும் சிறுக் குழந்ரத உட்பட எழுந்து
நின்ைனர். அவர்களின் முகங்களில் பைம் அப்பி இருந்தது.
"என்ன மதிைத்தில் இருந்து வீடு பூட்டி இருக்ககன்னு
பார்த்கதன்..எங்க மலரு ககாயிலுக்கு கபாயிட்டு வந்திருக்க
கபாலிருக்கு..",
அந்த கடிதத்ரதப் பற்றிை சிந்தரனயில் இருந்தப்
படிகை வீட்ரட திைந்து விட்டு திவாகர் உள்கள கசல்ல,
அவரன பின்கதாடர்ந்து கசன்ை மலரை வம்பு மாமி
பிடித்துக் ககாண்டாள்.
"ஆமாம் பாட்டி, அவருக்கும் இன்ரனக்கு ஒரு நாளு
லீவு எகதா அத்தி பூத்தாற் கபால கிரடத்து இருக்கு,
அபிகஷகத்திற்கு கசால்லி இருந்கதாம், அதான் ககாயிலுக்கு
கபாயிட்டு வகைாம்..",
"பிைசவம் நல்லப்படிைா நடக்கணும்னு அபிகஷகமா?",
"இல்ரல மாமி! இன்ரனக்கு தீட்சுவுக்கு கல்ைாண நாள்,
அதான் அவ கபரிலும் அவ வீட்டுக்காைர் கபரிலும்

2149
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அபிகஷகம் கசால்லி இருந்கதாம், அரத முடித்து விட்டு
வகைாம்..",
"ஏண்டிம்மா! இது உனக்கும் உன் ஆம்பரடைானுக்கும்
அதிகப் படிைா இல்ரல? உன் நாத்தனாரும் அவ
ஆம்பரடைானும் அங்கக ைாஜா, ைாணி மாதிரி
இருக்கா, அவாளுக்கு கபாய் நீ அர்ச்சரன பண்ணிட்டு
வந்து இருக்கீங்க?, கதரிைாம தான் ககட்கிகைன், உனக்கு
இகதா ஆறு மாதம் ஆகப் கபாகுது, உன்ரன
ஒருநாளாவது அவா வந்துப் பார்த்தாளா? கநாக்கு மட்டும்
ஏன் இப்படி ஒரு பாசம் எப்படி தான் வருகதா?",
"அதனால என்ன மாமி, அவ எங்க கமல் பாசத்ரத
உள்ளுக்குள் ரவத்துக் ககாண்டு தான் இருக்கா, மாமி, அவ
மனசு விரும்பிை கல்ைாணம் பாட்டி இது, அவளும் அவ
வீட்டுக்காைரும் என்ரனக்குகம மனகமாத்த தம்பதிைா
ஒத்துரமைா இருக்கணும், அதுக்காக தான் இந்த
அர்ச்சரன, நிைாைப்படி பார்த்தால் அத்ரதயும் மாமாவும்
தான் இரத எல்லாம் கசய்ைணும், ஆனால் அவங்க
இல்லாதப்ப அவங்க இடத்தில் இருக்கும் நாங்க தாகன

2150
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இரத கசய்ைணும்? அதான் காரலயிகல நானும் அவரும்
கபாய் அர்ச்சரன பண்ணிட்டு வந்திட்கடாம்",
"கலாகத்தில் நீ ஒரு மன்னி..பாசத்ரத உள்ளுக்குள்
ரவத்துக் ககாண்டு கவளிக்காட்டி ககாள்ளாமல் இருப்பதில்
உன் ஆம்பரடைான் ஒரு அண்ணன்..",
என்று முகவாயில் ரக ரவத்துக் ககாண்டு
ஆச்சரிைப்பட்ட அந்த வம்பு மாமிரை பார்த்து
புன்னரகத்துக் ககாண்டு நகர்ந்த மலர் வீட்டின் உள்கள
கசன்ைாள். அங்கக நடுக் கூடத்தில் கைாசரனயுடன்
கசாபாவில் சாய்ந்தப்படி அமர்ந்து இருந்தான் திவாகர்.
அவன் எதிகை டீப்பாய் கமல் அந்த கடிதம் படபடத்தது.
அவன் அருகக வந்த மலர் அவன் அருகக அமர்ந்தாள்.
"என்னங்க, கபசாம தீட்சு வீட்டுக்காைரிடம் கசால்லி
விடலாம்ங்க.., எனக்கு உங்கரள தனிகை கவளிகை
அனுப்ப பைமா இருக்கு..",
என்ைவள் அவனின் கதாளில் சாய்ந்துக் ககாண்டாள்.
அவள் கண்களில் இருந்து வந்த கண்ணீர் அவன் கநஞ்ரச
நரனத்தது.

2151
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இது என்ன மலரு, சின்னப் பிள்ரள மாதிரி
அழுதுகிட்டு?",
என்ை திவாகர் அவளின் கண்கரள துரடத்தான்.
"கபாலீஸ்காைன் கபாண்டாட்டி நீ ரதரிைமா இருக்க
கவண்டாம்? இப்படி கபாய் அழுது ரவக்கிை?",
என்ைவன் அந்த இறுக்கமான சூழரல சகஜமாக்க
முைன்ைான்.
"ஏன் கபாலீஸ்காைன் கபாண்டாட்டினா எனக்கும் மனசு
இல்ரலைா? அந்த மனசுல நீங்க இருக்கீங்க, உங்களுக்கு
ஒண்ணுனா நான்..",
அதற்கு கமல் அவரள கபச விடாது அவளின்
வாரைப் கபாத்தினான் திவாகர்.
"இந்த கடிதத்திற்கு நான் ஒரு முடிவு
கட்டுகிகைன்..கவரலப் படாகத..",
என்ைவன் கண்களில் எகதா தீர்மானம் கதரிந்தது.

2152
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 134
"அவள் பகப் பிடித்து நான்
ேரிப்ைாதியாக ஆன நாள் இன்று..
அவளின் கையருக்கு பின்னால்
என் கையர் பேர்ந்து
ஆகிவிட்டது வருடம் ஒன்று..
அவளின் இனிப்ைான முத்தங்களில்
என் வாழ்பவ அழகாக்கிய என்னழகி
என் இறுதி வபர
என்னுடன் வர பவண்டும்
என எங்கபை வாழ்த்துங்கபைன்..
என்ன(அ) வள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் காதலில் கபரயும் இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

முகத்தில் பைத்துடன் எழுந்து நின்ை அரனத்து

கவரலக்காைர்களின் கண்களும் கபாகும் திரசரை

2153
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா பார்த்தாள். அங்கக பட்டு கவட்டி சட்ரடயில்
தீைன் கம்பீைமாக நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான். இதுவரை
அவரன இப்படி ஒரு உரடயில் காணாதவள் மனம்
மைங்கிைது, அவளின் அந்த நிரலரை உணர்ந்த தீைனுக்கு
இதழில் புன்னரக கதான்றிைது, அரத மரைத்த வண்ணம்
எழுந்து நிற்கும் கவரலக்காைர்கரள பார்த்தான் தீைன்.
அவர்கள் முகங்களில் அச்சம் பைவி இருந்தது, காைணம்
அந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாஜாவான தீைன், அங்கக
இருக்கும் கவரலக்காைர்கரள ஒரு கபாருட்டாககவ மதிக்க
மாட்டான் என்றும் அவர்கள் ஏதாவது சிறு தவறு கசய்தால்
அவன் ககாபப்பட்டு கண்கள் சிவக்க தன் பல்ரலக்
கடிப்பதில் அந்த கவரலக் கார்கள் அடுத்த முரை தீைன்
இருக்கும் இடத்தில் தரல ரவத்துப் படுக்ககவ
நடுங்குவார்கள், அத்தரகைவன் அங்கக வந்து இருக்கிைான்
என்ைதும் அவர்களின் உடல் நடுங்குவது இைல்பு தாகன!
"ஏன் எல்லாரும் எழுந்துட்டீங்க! உக்காருங்க, ைாரு
பாைசம் ககட்டது?",
என்ைப்படி பாைசம் நிரைந்த அந்த வாளிரை எடுத்துக்
ககாண்டு தன் கழுத்தில் இருந்த கவண்பட்டுத் துண்ரட

2154
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எடுத்து தரலயில் பரிவட்டம் கபால கட்டி கவட்டிரை
மடித்துக் கட்டிக்ககாண்டு களத்தில் இைங்கி விட்டான்.
அவனின் அந்த கதாற்ைம் தீட்சண்ைாரவ என்னகவா
கசய்ததில் அவரனகைப் பார்க்க ஆைம்பித்து விட்டாள்
அவள், அவன் ரகயில் கட்டி இருந்த அவனின் அந்த
ஆஸ்தான வாட்சும், அவன் தரலயில் கட்டி இருந்த
பரிவட்டமும், தான் அணிந்து இருந்த கவள்ரள நிை
முழுக்ரக சட்ரடரை முழங்ரக வரை மடக்கி விட்டுக்
ககாண்டு கவட்டிரை மடித்துக் கட்டிக்ககாண்டு முகத்தில்
புன்னரகயுடன் நடமாடும் தன் கணவரனகை ைசித்துக்
ககாண்டு இருந்தாள் தீட்சண்ைா.
"தீ..!!! எந்த உலகத்தில் இருக்க ? அங்ககப் பாரு
அவங்க சாம்பார் ககட்கிைாங்க..!!",
அவனின் குைல் ககட்டு தன் உணர்வுக்கு வந்தவள்
அவன் காட்டிை திரசயில் இருந்தவர்களுக்கு பரிமாறினாள்.
"கூச்சப்படமா பைப்புடமா சாப்பிடுங்க எல்லாரும், இனி
எங்ககளாடு ஒவ்கவாரு கல்ைாண நாளுக்கும் இகதப் கபால்
அைண்மரனயில் உள்ளவங்களுக்கு விருந்து உண்டு, அரத
நானும் உங்க இரளை ைாணியும் எங்க ரகைால்

2155
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பரிமாறிகவாம்..அட!! நீ என்னப்பா என்ரனகை பார்த்துக்
ககாண்டு இருக்க? தீ, அவருக்கு என்ன கவண்டும்னு
ககட்டு பரிமாறுடி..",
என்ை தீைன் புன்னரக நிரைந்த முகத்துடன் கசால்ல,
அங்கக சாப்பிட்டுக் ககாண்டு இருந்த அரனவரின் முகமும்
மனதும் நிரைந்துப் கபானது. ஒரு வழிைாக பந்தி முடிந்து
விட, அவர்கள் இருவரும் இரணந்து நின்று பணிைாட்கள்
அரனவருக்கும் புதுத் துணிகள், பணம் வழங்கினார்கள்.
அரத தூைத்தில் இருந்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
பத்மஜா கதவியும் இந்திை வர்மனும் ைசித்தார்கள்.
"அந்த கபண்ணின் காதல் வர்மாவிற்கு எத்தரன
மாற்ைத்ரத ஏற்படுத்தி இருக்கிைது பாரு பத்மா,
விடுவிடுகவன்று கசன்று உரட மாற்றிக் ககாண்டு கிளம்பி
விட்டாகன..",
இந்திை வர்மன் குைலில் விைப்பு இருந்தது.
"அவள் காதல் மட்டும் இல்ரலங்க, அவள் மீது இவன்
ரவத்து இருக்கும் காதலும் தான் இதற்கு காைணம். இரதத்
தான் அவள் ஆரசப் பட்டாளுங்க, அவளும் அவ
கணவனும் இரணந்து இங்கக கவரல கசய்பவர்களுக்கு

2156
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வயிைாை சாப்பாடு கபாட கவண்டும் என்று..அரத அவள்
கசய்து விட்டாள், இப்கபா அவர்கள் மனமும் குளிர்ந்து
இருக்கும், சாப்பிட்ட ஆட்கள் மனமும் குளிர்ந்து இருக்கும்
உடரல எது கவண்டுமானாலும் ககாடுத்து திருப்தி படுத்தி
விடலாம், ஆனால் மனரத திருப்தி படுத்துவது அப்பா!!!
அது எவ்களா கபரிை விஷைம் கதரியுமா? இப்கபா நம்ம
அைண்மரனயின் கவரலைாட்கள் மனமும் தங்கள்
எஜமானிைம்மாவும் எஜமானும் வந்து தங்கள் ரகைாகல
பரிமாறிைதால் அவங்க மனமும் அைண்மரனயின் உணரவ
அவங்களுக்கு பரிமாறிைதால் அவங்க வயிறும் நிரைந்துப்
கபாயிருக்கும்ங்க..அதுப் கபான்ை நிரலகளில்
அவங்களுடை ஆசிர்வாதம் புருஷன் கபாண்டாட்டி கைண்டு
கபருக்கும் கிரடத்தால் அரத விட கபரிை பாக்கிைம்
எதுவும் இல்ரலங்க..",
பத்மாவதி கதவி கசான்னரதக் ககட்டு இந்திை வர்மன்
அங்கக திரும்பிப் பார்க்க, அவர் கசான்னது கபால் தான்
அங்கக உண்டுக் ககாண்டிருந்த முகங்களில் திருப்தி
நிலவிைது.

2157
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இது நிஜமாகவ இந்த அைண்மரனயின் இரளை ைாஜா
தானா?",
என்று தீைனின் அந்த நடவடிக்ரகைால் பிைமிப்பு
அரடந்து இருந்த அந்த பணிைாட்கள், இன்னும் நம்ப
முடிைாது அந்த பிைமிப்பு இன்னும் விலகாமகல அவரனப்
பார்த்துக் ககாண்கட, அவன் அருகக பட்டுப் புடரவயில்
முகத்தில் புன்னரகயுடன் நின்றுப் கபாருட்கரள வழங்கிக்
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாரவயும் பார்த்து அவர்களின்
கஜாடிப் கபாருத்தத்ரத மனதில் கமச்சிக் ககாண்கட,
தீட்சண்ைாம்மா வந்ததால் தான் அய்ைாவிடம் இவகளா
மாற்ைங்கள் என்று தங்களுக்குள் முணுமுணுத்துக் ககாண்டு
கசன்ைது.
"அருரம தீட்சு..!! எல்லாரும் நல்லா திருப்திைா
சாப்பிட்டாங்களா? அப்புைம் அதில் மீதமான சாப்பாட்ரட நீ
கசான்னது கபால் அந்த ஆசிைமத்துக்கு எடுத்துக் ககாண்டு
கபாக கசால்லிட்கடன்..",
"அந்த கபாருட்கரள எல்லாம்..",
பத்மஜா கதவியுடன் கபசிக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாரவகை பார்ரவைால் சாப்பிட்டப்படி வந்த தீைன்

2158
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் அருகக வந்தப் கபாது மட்டும் தன் நரடயின்
கவகத்ரத குரைத்தவன்,
"பாட்டி!! உங்கரள கவளிகை தாத்தா கூப்பிட்டுக்
ககாண்டு இருக்கிைார்..",
என்று கசால்ல, அதற்கு ஏற்ைாற் கபால் இந்திை வர்மன்
குைல் ககட்க, உடகன பத்மஜா கதவி குைல் வந்த திரச
கநாக்கி திரும்பிப் பார்த்த அந்த கண கநைத்தில் தீைன்,
தீட்சண்ைாவின் வழ வழ இடுப்ரபக் கிள்ளி அவள்
கன்னத்தில் ஒரு முத்தம் ஒன்ரை சடாகைன்று பதித்து
விட்டு,
"ோப்பி கவட்டிங் அனிவர்சர்கை என் புத்திசாலி
கபாண்டாட்டி..",
என்று அவள் காது அருகக முணுமுணுத்து விட்டுச்
கசன்ைான். அவனின் அந்த திடீர் கசய்ரகயில் நிரலக்
குரலந்தவள் முகம் சிவந்தது.
"என்ன தீட்சு அடுத்த வருடமும் அகதப் கபால் கசய்து
விடுமா?",
"எ..எ..என்ன பாட்டி கசால்லிட்டு இருந்தீ..தீங்க?",

2159
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அந்த திடீர் முத்தத்தில் அதுவும் பத்மஜா கதவி
அருகில் இருக்கும் கபாது அவனின் அந்த கசய்ரகயில்
அவள் கவளிகை வை முடிைாது தடுமாறினாள்.
"கபாச்சு கபா..விடிை விடிை ைாமாைணம் ககட்டு
சீரதக்கு ைாமன் சித்தப்பனு கசால்லுவ கபாலகை..?",
"அது..அது வந்து பாட்டி..",
அவள் தடுமாறிப் கபாய் நிற்க,
"நீ கவரல கசய்து கரளச்சிப் கபாயிருக்க கபால, நான்
கவை உன்ரன மறிச்சி கபசிட்டு இருக்ககன், அதான் நீ
இப்படி தடுமாறி முழிக்கிைனு நிரனக்கிகைன், நீ கபாய்
கைஸ்ட் எடு..",
"இல்ரலப் பாட்டி கசால்லுங்க..",
பத்மஜா கதவியின் ககலிக் குைலுக்கு, எல்லாம்
உன்னால் தான் என்று தீட்சண்ைா கண்களில் ககாபத்துடன்
தீைரனப் பார்க்க, அவகனா அவளிடம் ஒரு பைக்கும்
முத்தத்ரத அனுப்பி அவரள இன்னும் திணை ரவத்தான்.
அதற்கு கண்களாகல அவரன மிைட்டி அவள் அவன்
இருக்கும் திரசப் பார்க்க, அரத பத்மஜா கதவி பார்த்து
விட்டார்.

2160
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீட்சு, நீ கபாய் கைஸ்ட் எடு, இப்கபா நான் எது
கசான்னாலும் உன் கவனம் என்னகமா கதரிைரல, இங்கக
இல்ரல..",
என்று அவர் கலசான கண்டிப்பு நிரைந்த குைலில்
கசால்ல, எல்லாம் உன்னால் தான் எனும் பாவரனயில் தன்
கணவரன முரைத்தாள். அவளின் முரைப்பு கண்டு
அவரள கநாக்கி கண் சிமிட்டி அவரள முகம் சிவக்க
கசய்தவன், அவள் அருகக வந்தான்.
"பாட்டி, அவள் என்ரன கைாம்ப கநைமா உங்ககிட்டயும்
தாத்தா கிட்ரடயும் கஜாடிைா ஆசிர்வாதம் வாங்க
கூப்பிட்டுக் ககாண்டு இருந்தாள், அதான் அவளால் நீங்க
கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தரத கவனிக்க முடிைரல..",
என்ைவன் அவரள கநாக்கி புருவம் உைர்த்தி எப்படி
டி? என்று கண்களாகலகை வினவினான். அதில் அவள்
மனம் மைங்கிைது.
"இவன் என்ன நிரனத்துக் ககாண்டு இருக்கிைான்,
இன்ரனக்கு என்ரன மைக்கி விடணும்னு கங்கணம்
கட்டிக்ககாண்டு வந்து இருக்கானா? அகடய்..!! கபாதும்,

2161
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஏற்கனகவ இங்கக கபச்சு மைந்து நிக்கிைன், அப்படி
பண்ணாதடா..!!!!",
அவளின் மனதில் அவனுக்கான பிைத்கைக
உணர்வரலகள் ஆர்ப்பரித்து அடித்ததில் அதில் சிக்கிை
அவள் மனம் தடுமாறிைது.
"கைண்டு கபரும் இகத மாதிரி மன கமாத்த தம்பதிைா,
சந்கதாஷமா புககழாட எப்கபாதும் நிரைஞ்சு வாழணும்..",
தங்கள் காலில் விழுந்த தீைரனயும் தீட்சண்ைாரவயும்
கதாட்டு எழுப்பிை பத்மஜா கதவி, இந்திை வர்மன் தம்பதி
அவர்கள் கமல் பூவிதழ்கரள தூவி ஆசிர்வாதம் கசய்து
வாழ்த்திைது.
"இந்த தாத்தா, பாட்டி ஆசிர்வாதம் உங்களுக்கு
எப்பவுகம இருக்கும்..நம்ம முன்கனார்களின் ஆசியும்
என்றும் உங்களுக்கு இருக்கும்..",
என்ை பத்மஜா கதவிரைப் பார்த்து புன்னரகத்த தீைன்
கவனத்ரத கரலப்பது கபால் அவனின் கசல்ஃகபான்
ஒலிக்க அரத எடுத்துப் பார்த்தவன்,
"பாட்டி ஒரு முக்கிைமான மீட்டிங் இருக்கு, அரத
முடித்து விட்டு வருகிகைன்.., தீ நீயும் வா..",

2162
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி மாடிப்படி கநாக்கி நகைத் கதாடங்கினான்.
"நீயும் கபாய் கைஸ்ட் எடு தீட்சு, உனக்கு தான் கைாம்ப
கவரல காரலயில் இருந்து..",
என்ைப் படி பத்மஜா கதவி நகர்ந்தார். அரத ககட்டு
தன் கணவன் பின்னாகல படி ஏறிைவள் முகத்தில் ஆழ்ந்த
சிந்தரன.
"சாரிடி..எகதா கடன்ஷனில் மைந்து விட்கடன்..இப்கபா
தான் இந்த பிடிவாதக் காரி மிஸஸ். தீைனா மாறிைதுப்
கபால இருக்கு, அதற்குள் ஒரு வருடம் ஆகிவிட்டதா?",
என்று அவள் எழுதி ரவத்து இருந்த ரடரி அருகக
இருந்த கைாஜா மலரை அவள் கன்னத்தில் தட்டி, அப்கபாது
தான் நிரலக் கண்ணாடி முன் தான் அணிந்து இருந்த
நரககரள கழட்டி விட்டு புடரவரை அவிழ்க்க
முைன்ைவரள பின்பக்கமாக இறுக அரணத்துக் ககாண்டு
நிரலக் கண்ணாடியில் கதரியும் அவர்களின் பிம்பத்ரதப்
பார்த்து ைசித்துக் ககாண்கட கசான்னான் தீைன்.
"ஒண்ணும் கவண்டாம் கபாய்டு..கவட்டிங்கடவா
இருந்ததால் நீ தப்பித்திட்ட..இகதப் கபால் நாரள நமக்கு

2163
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வைப் கபாகும் குழந்ரதகள் பர்த்கடரவ மட்டும் மைந்து
கபா, அப்கபா கதரியும் இந்த தீயின் ககாபத் தீ..!!",
அவள் அவன் அரணப்பில் இருந்து விலக முைன்ைாள்.
"அடடா..!! தீ..ககாபத் தீ..!!! என்னமா கவிரதைா
கபசுைடி..! என் குழந்ரத பர்த்கடரவ நான் மைப்பனா? நீ
தான் என் முதல் குழந்ரத, நான் மட்டும் தான் கவணும்னு
பிடிவாதமும் காதலும் நிரைந்த குழந்ரத..",
என்ைவன் அவளின் உதட்ரட தன் ரககளால்
அழுத்திப் பிடித்து ஆட்டினான்.
"அப்படிைா சார்? இந்த முதல் குழந்ரத பர்த் கட
எப்கபானு கசால்லுங்ககளன்..",
"இகதா..இப்கபா தான்டி முடிந்தது, நம்ம கூட உன்
கபவரைட் கரடக்கு கபாய் கநய் கைாஸ்ட்
சாப்பிட்கடாம்ல..இப்கபா தான்டி முடிந்தது..",
அவன் தடுமாை, அவள் முரைத்தாள்.
"அத தான் எப்கபா முடிந்ததுனு ககட்கடன்..?, நல்லா
சமாளிக்கிை தீைா, எனக்கு உன் கமல் பைங்கை ககாபம்
காரலயிகலகை, அதுக்கு அப்புைம் ஒரு விஷைம் நியூஸ்

2164
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபப்பரில் பார்த்கதன், அதுக்கு பிைகு தான் ககாஞ்சம்
ககாபம் குரைந்தது..",
என்ைவள் அவன் ரகப்பிடிரை விலக்கி அருகில்
இருந்த டீப்பாய் கமகல இருந்த ஆங்கில கசய்தி தாரள
எடுக்க முைன்ைாள்.
"ப்ச்..!!!",
என்று அவளின் விலகரல எதிர்பார்க்காத கண்டிப்புடன்
தீைன் அவரள இன்னும் இறுக அரணத்துக் ககாள்ள,
அவள் அவரள நிமிர்ந்துப் பார்த்து முரைத்தாள்.
"தீைா..என்ரன விடு, நான் அரத எடுத்துட்டு
வைணும்..",
"விட முடிைாது.., இது உனக்கான அழகு, உன்ரனத்
தான் கசைணும்..கபாகாத..",
அவன் குைல் பிடிவாதமாக ஒலித்தது மட்டுமின்றி
அவன் ரககள் அவள் அதுவரை ைசித்த அவன் உரடரை
கநாக்கி காட்டிைது.
"கைாம்பத் தான்..இங்கக ைாரும் ைசிக்கரல..!!",
என்ைவள் அவனின் ரகரை நகர்த்தி விட்டு விலக
முைல,

2165
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ைாருகிட்டடி கரத விடுை? அப்படிகை கமய்மைந்து
பார்த்து நல்லா ரசட் அடிப்பாளாம், ஆனால் ககட்டா
மட்டும் இல்லகவ இல்லனு கசால்லிவாளாம்..ஏண்டி நான்
உனக்காக தான் இந்த கவட்டி சட்ரட கபாட்டு இருக்கனு
உனக்கு கதரிைாது?",
"கதரிைாது..",
அவள் கண்களில் சிரிப்பு இருந்தது.
"உன்ரன மாடியில் இருந்து நான் ைசித்துப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தது உனக்கு கதரிைாது?",
"கதரிைாது..",
"நாரள இருக்கிை மீட்டிங்க்கு இப்பகவ இருக்குனு
பாட்டிகிட்ட கசால்லி உன்ரன இங்கக தனிகை
வைவரழத்தது உனக்கு கதரிைாது?",
"ேும்கும்..கதரிைகவ கதரிைாது",
என்ைவள் கண்களில் இருந்த சிரிப்பு முகத்திற்கும் பைவ,
அவள் வாய் விட்டு உைக்க சிரித்தாள். அவள் சிரிப்பரத
ைசித்த தீைன்,.

2166
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"எவ்களா ரதரிைம் இருந்தா இந்த மகதீைவர்மன்
முன்னாடிகை கபாய் கசால்லுவ? இப்கபா கபாய் கசான்ன
வாய் தண்டரன அனுபவிக்கப் கபாகுது..",
என்ைவன் இதழ்கள் அவளின் இதரழ சிரைப் பிடிக்க
அவள் கண்கரள மூடி அவர்களுக்கான பிைத்திகைக
உலகத்தில் பிைகவசித்தாள். நீண்ட முத்தத்திற்கு பிைகு
அவரள விடுவித்தான். அரதப் பைன்படுத்திக் ககாண்டு
அவள் அந்த கசய்தி தாரள ரகப்பற்றி அரத பிடித்தவள்
ஒரு குறிப்பிட்டப் பக்கத்திற்கு கசன்று அதரன அவனுக்கு
காட்டினாள்.
"இது எனக்காக தாகன?",
என்று அவள் சுட்டிக் காட்டிை இடத்தில் தீைனிடம்
ைாகைா ஒரு சீருரட அணிந்த காவலர் பரிசு வாங்கிக்
ககாண்டு இருந்தார். அவருக்கு அடுத்து பரிசு வாங்க
திவாகர் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான்.
"இங்கக இந்த கபாட்கடாவில் இருக்கும் அந்த
சூட்ககஸ் நான் அண்ணிக்கும் அண்ணனுக்கும் பிைசன்ட்
பண்ண வாங்கினது..ஏன் தீைா?",

2167
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் தரல முடிரை ககாதி பிரிைத்துடன் அவள்
ககட்டாள், அவளுக்கு அவன் உைைம் எட்டாததால் அவன்
கபரிை மனது ரவத்து கட்டிலில் அமர்ந்து இருந்தான்.
"ஐ லவ் யூ..அதான் காைணம்..",
என்று சிரித்தவரன ஏதும் கபசாது கமௌனமாக
அரணத்துக் ககாண்டவள் அவன் முகம் முழுக்க முத்த
மரழ கபாழிந்தாள். அரத ைசித்துக் ககாண்கட அவன்
புன்சிரிப்புடன் ககட்டான்.
"ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி ைாகைா என்ரன
பார்க்ககவ இல்ரல, ரசட் அடிக்ககவ இல்லனு கரத
விட்டாங்க..?",
என்ைவனுக்கு அவன் தன் நாக்ரக துருத்தி பழிப்பு
காட்டினாள்.
"தன் மனதுக்கு பிடித்தவனிடம் குழந்ரதத்தனத்துடன்
நடந்து அவரன இன்னும் அவரள அதிகமாக ைசிக்க
ரவப்பது இந்த கபண்களுக்கு ரக வந்த கரல கபால..",
என்று எண்ணிை தீைன், அவள் கநற்றியில்
கமன்ரமைாக முத்தமிட்டு அவள் கண்களில் தன்

2168
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்ரவைால் ஊடுருவிைவன் அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி
ககட்டான். அதில் கதரிந்த காதலில் கரைந்துப் கபானவன்,
"உனக்கு என்ன கிஃப்ட்டி கவணும்? இன்ரனக்கு
ககாஞ்சம் சீக்கிைமாககவ நம்ம கவட்டிங் கட கதரிந்து
இருந்தால் நான் ஏதாவது அகைஞ்ச் பண்ணி இருப்கபன்,
இட்ஸ் ஓகக, இப்கபா கசால்லு, உனக்கு என்ன கவணும்?
எவ்களா கவணும்கமா ககளுடி, டைமண்ட், கார், பங்களா,
பிைாபர்ட்டி என்ன கிஃப்ட் கவணும்கமா ககளுடி..",
"எனக்கு எதுவும் கவண்டாம் தீைா..",
என்ைவள் அவனின் கநஞ்சில் சாய்ந்து ககாண்டாள்.
"ப்ச்..! ககளுடினா..",
அவன் அதட்டிைதில் அவனின் சட்ரடயின்
கபாத்தான்கரள நிைடிைப்படி அவள் கசான்னாள்.
"எனக்கு நிரைை கவண்டாம், கைண்கட கைண்டு மட்டும்
கவண்டும்..பட் அது உன்னால் முடிைாது தீைா, கசா அந்த
கபச்ரச விகடன்..",
என்று கசால்லி விட்டு அவள் கவனமும் ரகயும்
மீண்டும் அவன் சட்ரடப் கபாத்தானுக்கு கசல்ல, அரத
தட்டி விட்டவன் அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தினான்.

2169
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இந்த தீைனால் முடிைாதது கூட இருக்காடி? இப்கபா
கசால்லப் கபாறிைா இல்ரலைா?",
அவனின் குைலில் இருந்த அழுத்தம் அவரள கபச
ரவத்தது.
"மாமா, அத்ரத ரூமுக்கு கபாய் நம்ம கைண்டு கபரும்
அவங்க கிட்ட ஆசிர்வாதம் வாங்கணும்..",
"கைண்டாவது..?",
தீைன் குைலில் இருந்த கடுரமயில் அவள் தைக்கத்துடன்
கசான்னாள்.
"இல்ரல, கவண்டாம் தீைா..",
"கைண்டாவது விஷைத்ரத கசால்லுனு கசான்கனன்டி..",
"அது வந்து..எனக்கு என் அண்ணன், அண்ணிரை
பார்க்கணும் கபால இருக்கு",
"என்ன திவாகர் உங்களுக்கு தான் இன்ரனக்கு டூட்டி
இல்ரலகை? இப்கபா வந்து இருக்கீங்க? அதுவும் ஒன்
ேவர் அப்பாயின்கமண்ட் வாங்கிட்டு?, எனிதிங்க் சீரிைஸ்?",
தன் முன்கன அமர்ந்து இருந்த திவாகரை அந்த இைவு
கவரளயில் அந்த கமிஷனர் அலுவலகத்தில்
எதிர்ப்பார்க்காத விைப்பு ஆர்கக எனப்படும் கமிஷனர்

2170
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ைாதா கிருஷ்ணன் முகத்திலும் குைலிலும் நன்ைாககவ
கதரிந்தது.
"எஸ் சார், சார் இந்த கடிதத்ரதப் பாருங்க, கபைர்,
அட்ைஸ் குறிப்பிடாத இந்த கடிதத்தில் எனக்கும் என்
மரனவி உயிருக்கும் ஆபத்துனும், சீக்கிைம் தாம்பைத்ரத
விட்டு நீங்க கபாகலனா கநைா கமகல தான் கபாவீங்கனு
பகிைங்கமாக மிைட்டி எழுதி இருக்காங்க, என் இத்தரன
வருட சர்வீசில் இதுப் கபான்ை எத்தரனகைா கமாட்ரடக்
கடிதங்கரள பார்த்து இருக்ககன், ஆனால் அது எல்லாம்
நம்ம டிபாட்கமண்ட்டுக்கும் உளவு கசால்ல தான் வரும்,
ஆனால் இதுகபால் ககாரல மிைட்டல் விடுத்து வந்தது
இல்ரல சார்..",
என்று திவாகர் நீட்டிை அந்த கடிதத்ரத வாங்கிப்
படித்த ஆர்கக முகமும் மாறிைது.

2171
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 135
"என் பதபவகபை
என் கண்களில் ைடிப்ைாள்..
என் அருகாபமபய..
நான் இல்ைாத பநரங்களில்
என் கைாருட்களில் உைருவாள்..
என் சிறுத் கதாடுதலில்
என் தாைத்பத உைரும்
அவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் ஆபேகபை நிபைபவற்றும் இந்த தீ(ரு)ரன்

❤️

தன் முன்கன இருந்த கணினித் திரைரைப் கவகுகநைம்

பார்த்துக் ககாண்டு இருந்ததால் ஏற்பட்ட எரிச்சல்

காைணமாக தீைன் கண்களில் நீர் கலங்ககவ வைகவ, தான்
கண்கரள மூடிக் ககாண்டு சில கநாடிகள் அமர்ந்து
இருந்தவன் அந்த அரையின் சுவர் கடிகாைத்தில் கநைத்ரதப்

2172
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்த்தான் அது நள்ளிைவு கநைம் ஒன்று என்றுக் கூைகவ,
அந்த நாற்காலிரை விட்டுவிட்டு எழுந்து கசாம்பல்
முறித்தவன் அவனின் அந்த அலுவலக அரையிரன விட்டு
கவளிகை வந்து அந்த ோரல கநாக்கி கசன்று அங்கக
எரிந்துக் ககாண்டிருந்த மின் விளக்குகரள அரணத்து
விட்டு, தன் படுக்ரகைரை கநாக்கி கசன்ைான். அங்கக
இைவு விளக்கின் கவளிச்சத்தில் அவன் வருவான் என்று
காத்துக் ககாண்டு இருந்து தன்ரனயும் அறிைாமல்
கமத்ரதயில் தூங்கி விட்டிருந்த தீட்சண்ைாரவ
பார்த்தவனுக்கு இதழில் புன்னரக கதான்றிைது. அந்த இைவு
விளக்கின் கவளிச்சத்தில் சீைான சுவாசத்துடன் அரமதிைாக
கண் மூடி நித்திரையில் ஆழ்ந்து இருந்த அவரளப்
பார்த்துக் ககாண்கட இருக்க கவண்டும் என்று அவனுக்கு
கதான்றிைது. அவள் தரலயில் சூடி இருந்த மல்லிரகப்
பூச்சைமும், இதில் நீ கைாம்ப அழகா இருக்க, இப்படிகை
தூங்குடி, டிைஸ் கசஞ்ச் பண்ணாத, என்று அவன் ககட்டுக்
ககாண்டதற்காக உடுத்தி இருந்தப் பட்டுப் புடரவயிரன
மாற்ைாது உைங்கி ககாண்டு இருந்த தன் மரனவிரை
ைசித்துப் பார்த்தான் தீைன். அவளின் உைக்கம் கரலைாத

2173
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வண்ணம் அவளின் ரகரை எடுத்து வருடிைவன் கண்களில்
அவள் ரக விைலில் இருந்த பச்ரச நிை மைகதக் கல்
பதிக்கப் பட்டு இருந்த கமாதிைத்ரதப் பார்த்த உடன்
அவனுக்கு சில மணி கநைங்களுக்கு முன் நிகழ்ந்தது அவன்
நிரனவில் வந்தது.
"கே..உன்னால எப்படிடி ஈசிைா கசால்ல முடியுது ?
அவங்களால் நம்ம குழந்ரதரை இழந்துட்கடாம்டி..என்னால்
அவங்கரள மன்னிக்க முடிைாது தீட்சண்ைா, உன்
விருப்பத்திற்காக கவண்டுமானால் டாட் கிட்ட ஆசிர்வாதம்
வாங்க வகைன், ஆனால் அவங்க இருக்கும் ரூமுக்கு
எனக்கு வை விருப்பம் இல்ரல..",
என்று முகம் இறுகி அவரள விட்டு தள்ளி
அமர்ந்தவரன அருகக நகர்ந்து அமர்ந்தவனின் முகத்ரத
நிமிர்த்தினாள்.
"ப்ச்..!!! விடுடி..",
அவன் சீற்ைத்துடன் அவள் ரகரை தட்டி விட, அவள்
அரதக் கண்டுக் ககாள்ளாது புன்னரகத்த முகத்துடன்
அவனின் கழுத்தில் தன் ரககரள கபாட்டுக் ககாண்டாள்.

2174
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்பப்பா..!!! எவ்களா ககாபம் எப்படி வருது
பாகைன்..!!! அய்கைா இது என்ன பாரை மாதிரி முகம்
இறுகி கபாயிட்டு..!!!",
என்ைவள் அவனின் கன்னத்கதாடு தன் கன்னம்
ரவத்து அவனின் ககாபத்ரத தணிக்க முைன்ைாள்.
"உன்னால் எப்படி தீ இப்படி இருக்க முடியுது?
என்னால் இன்னும் அந்த பார்ட்டியில் நடந்த நிகழ்ரவ
மைக்க முடிைரலடி, நம்ம குழந்ரத கரலந்ததுக்கு நான்
தான் காைணம்னு இன்னும் அந்த குற்ை உணர்வு என்ரன
உறுத்திக்கிட்கட இருக்குடி, அரத விட நீ அழுத அழுரக
என் மனதிகல நிற்கிைதுடி.., கவண்டாம் தீ..பழரச
கிளைாகத!!",
"தீைா..நானும் எரதயும் மைக்கரல..ஆனால் தீைா
தாயிடம் இருந்து அவள் பிள்ரளரை பிரிப்பது மிகவும்
பாவம், பத்து மாதம் சுமந்து கபத்த தாய் மனம் பதை
ரவக்க கூடாது, இைண்டு மாதங்கள் சுமந்த என்
குழந்ரதரை இழந்ததுக்கக என்னால் தாங்க முடிைல,
உன்ரன உன்னுரடை மாம் பத்து மாதம் சுமந்து கபத்து
இவகளா தூைம் வளர்த்து இருக்காங்க, அவங்க கிட்ட

2175
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்து நீ விலகி இருக்கிைது அவங்களுக்கு எவ்களா
கஷ்டமா இருக்கும்? கவண்டாம் தீைா, என் குழந்ரதரை
இழந்து நான் பட்ட மனகவதரனகள் கபால் அவங்களும்
அவங்க மகரனப் பிரிந்து அவங்க பட கவண்டாம் தீைா,
நமக்கு அடுத்து குழந்ரதகள் கபற்றுக் ககாண்டு நான்
கபற்ை கவதரனரை ஈடுக் கட்டி விடலாம், ஆனால் உன்
விலகரல ஈடுக்கட்ட அவங்களுக்கு ைார் இருக்கா தீைா?
ஒரு தாைாக நான் பட்ட கவதரன கவை ைாருக்கும் வை
கவண்டாம்..வா அவங்க கிட்ட ஆசிர் வாதம் வாங்கிட்டு
வைலாம்..",
என்று அவள் வற்புறுத்தகவ அவன் கவறு வழியின்றி
அவளுடன் இரணந்து வந்தான்.
"நான் அவங்ககிட்ட ஆசிர்வாதம் வாங்குைன், ஆனால்
அவங்க கிட்ட கபச மாட்கடன்டி..இதுக்கு கமல என்ரன
வற்புறுத்தாத தீட்சண்ைா..!!",
அவனின் அரழப்பு தீட்சண்ைாவாக மாறி விடும்
கநைங்களில் அந்த விஷைத்தில் அவன் ரவத்து இருக்கும்,
அவன் கசால்லும் முடிவு தான் இறுதி என்று அந்த ஒரு

2176
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வருட வாழ்க்ரகயில் அவள் நன்ைாக உணர்ந்து இருந்ததால்
கப்சிப் ஆனாள்.
அவர்கரள தங்கள் அரையில் எதிர்ப் பார்க்காத
மகிழ்ச்சி ைாகஜந்திை வர்மன் முகத்தில் நன்ைாக கதரிந்தது.
"கதவி..!!! இங்கக வாகைன்!! ைாரு வந்து இருக்கானு
பாரு!!",
என்ை அவரின் விைப்பு கலந்த மகிழ்ச்சிரை தீட்சண்ைா
முகத்தில் புன்னரகயுடன் ைசித்தாள்.
"என்னங்க..!!",
என்று அரைரை விட்டு கவளிகை வந்த சிவகாமி
கதவியின் முகத்தில் பரழை கம்பீைம் இல்ரல, எரதகைா
கதாரலத்தது கபால் தளர்வாக வந்த சிவகாமி கதவிரைப்
பார்த்ததும் தீட்சண்ைாவிற்கு அதிர்ச்சியும் ஆச்சிரிைமும்
வந்தது. தன்ரன எப்கபாதும் கர்வமாக கநாக்கும் இல்ரல
இல்ரல, தன்ரன எல்லாம் ஒரு மனுஷிைாக பார்ப்பகத
தன் நிரலக்கு இழுக்கு என்று தன் அலட்சிை
பார்ரவைாகல கடக்கும் சிவகாமி கதவிைா இது? என்ை
ஆச்சரிைம் அவளுள் எழுந்தது.

2177
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இன்ரனக்கு நம்ம மகனுக்கும் மருமகளுக்கும்
கல்ைாண நாளாம், அதனால் நம்மிடம் ஆசிர்வாதம் வாங்க
வந்து இருக்காங்க..",
ைாகஜந்திை வர்மன் குைலில் படர்ந்து இருந்த
மகிழ்ச்சிரை தீட்சண்ைா தன் முகத்தில் புன்சிரிப்பாக
எதிகைாலித்தாள்.
"ஆசிர்வாதம் பண்ை அளவுக்கு நம்ம கபரிை ைாணி,
ைாஜா இல்ரலகைங்க..!!",
சிவகாமி கதவி குைலில் இருந்தது என்ன மாதிரிைான
உணர்வுகள் என்று தீட்சண்ைாவால் அனுமானிக்க
முடிைவில்ரல.
"ப்ச்..!!!",
என்று அதிருப்திைாக தீைன் தன் மரனவியின்
முகத்ரதப் பார்த்தான்.
"இதுக்கு தான்டி நான் வைரலனு கசான்கனன்..",
என்ை வார்த்ரத அந்தப் பார்ரவயில் அடங்கி
இருந்தது. அரத உணர்ந்த அவள் அவனின்
உள்ளங்ரகரை அழுத்தி, எனக்காக என்று கண்களால்
ககஞ்சினாள். அவளின் அந்த ககஞ்சரலப் பார்த்த அவன்

2178
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபருமூச்சு ஒன்ரை விட்டப்படி அவளுடன் இரணந்து
அவர்கள் இருவரின் கால்களில் விழுந்தான்.
"இகத மாதிரி கைண்டு கபரும் கைாம்ப சந்கதாஷமா
இருக்கணும்.., வர்மா, இனி என் மருமகள் அவள் வாழ்வில்
கண் கலங்ககவ கூடாது, அதற்கு நீ தான் கபாறுப்பு..",
ைாகஜந்திை வர்மன் வஞ்சரனயின்றி வாழ்த்தி விட்டு
சிரித்ததில் தீட்சண்ைா மனம் கநகிழ்ந்தாள்.
"இவருக்கு தான் என் கமல் எத்தரன அக்கரை..!!
அப்படிகை பாட்டி தாத்தா கபால..",
அதிகல மனம் நிரைந்துப் கபானவள் அருகில் நின்ை
சிவகாமி கதவிரைப் பார்த்தாள், இப்கபாது சிவகாமி கதவி
வாக்கிங் ஸ்டிக் உதவியின்றி எழுந்து நடக்கப் பழகிக்
ககாண்டாள், இப்கபாது கமதுவாக நடக்க முைல்கிைாள்
என்பது தீட்சண்ைாவிற்கு நிரனவு வைகவ, ஆவலுடன்
ககட்டாள்.
"கால் நல்லா கூடி வருகிைது கபால, மாமா..",
என்று மகிழ்ச்சியுடன் கசான்ன தீட்சண்ைாரவ
நிமிர்ந்துப் பார்த்தான் தீைன்.

2179
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமாம்மா..!! அந்த நர்ஸ் கிட்ட நீ தினமும் என்னன
கசய்ை கவண்டும் எப்படி கதவிரை பார்த்துக் ககாள்ள
கவண்டும் என்று கசால்லுவிைாம்ல? அது மட்டும் இன்றி
தினமும் நீ கதவியின் ரிப்கபார்ட்ரடப் பார்ப்பிைாம்ல..?
அந்த நர்ஸ் கசான்னாள், நீ எப்கபா ட்ரீட் கமண்ட்டில்
இன்வால்வ் ஆனிகைா அப்பகவ எனக்கு கதரியும்
வர்மாவின் அம்மா பரழைப்படி நடக்க ஆைம்பித்து
விடுவாள் என்று..",
என்று சிரித்த தன் தந்ரத கசால்லும் அந்த தகவல்
தீைனுக்கு புதிது. அவன் உடகன தன் மரனவிரைப்
பார்த்தான்.
"இவளுக்கு தான் எத்தரனப் கபரிை மனது, தான் தன்
மாமிற்கு கசவகம் கசய்ைாகத என்று உத்தைவு கபாட்டதும்
அப்படிகை விட்டு விடாமல், தினமும் அந்த புதிை நர்சிடம்
விசாரித்தது மட்டும் இல்லாது இவளும் மரைமுகமா
அவளுக்கு மருத்துவ ரீதிைான உத்தைவுகள் பிைப்பித்து
விரைவில் தன் மாரம எழுந்து நடக்க ரவத்து
விட்டாகள..!!! இந்த அம்மா தான் தன்ரன அம்மாகவன்று
அரழக்க விடாது தன் குழந்ரதரை அழித்தவள் என்ை

2180
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காழ்ப்புணர்ச்சி கூட இல்லாது எவ்வளவு கபருந்தன்ரமைாக
நடந்துக் ககாள்கிைாள், இத்தரகைவரள மரனவிைாக
அரடை நான் ககாடுத்து ரவத்து இருக்க கவண்டும்..இவள்
மாமிடம் அவர்கள் நடந்துக் ககாண்டரத எல்லாம் மைந்து
கபருந்தன்ரமைாக நடந்துக் ககாள்வது இவளின் உைர்ந்த
குணமாக இருக்கலாம், ஆனால் நான் இத்தரகைவளுக்காக
மாரம மன்னிக்ககவ கூடாது, இவள் பட்ட காைங்கள்
கவண்டுமானாலும் ஆறி இருக்கலாம், ஆனால் அந்த
காைத்தினால் என் மனதில் ஏற்பட்ட வடு இன்னும்
ஆைவில்ரல. இவள் கண்ணீருக்கு மாம் பதில் கசால்லிகை
ஆக கவண்டும்..அதற்காக நான் எடுத்த முடிவில் இருந்து
மாைகவ மாட்கடன்..",
என்று எண்ணிக் ககாண்ட தீைன் தன் அருகக நின்றுக்
ககாண்டிருந்தவளின் ரகக் ககார்த்து இருந்த ரகப்பிடிரை
இறுக்கிக் ககாண்டான். அவனின் அந்த திடீர் இறுக்கத்ரத
உணர்ந்து அதற்கு ஏன் என்று காைணம் கதரிைா விட்டாலும்
அவள் அவன் முகம் பார்த்து இதழ் பிரிைா புன்னரக
கசய்தாள்.
"ஓகக டாட்..நாங்க கிளம்புகைாம்..!!",

2181
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சிறிது கநைம் ைாகஜந்திை வர்மனுடன் தன் கதாழில்கள்
பற்றி கபசிக் ககாண்டு இருந்து விட்டு தீைன் எழுந்து
ககாள்ள, சிவகாமி கதவியின் கமடிக்கல் ரிகபார்ட்கரள
ஆழ்ந்து ப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தன் மரனவிரைப்
பார்த்தான் தீைன். அவனின் அந்தப் பார்ரவ உணர்ந்து
அவளும் அவனுடன் கசர்ந்து புைப்பட தைாைானாள்.
"டாட்..ரநட் ஸ்கபஷல் டின்னர், இன்ைாவது
எங்களுடன் உக்கார்ந்து சாப்பிடுங்ககளன்..!!",
தீைன் கசான்னது தான் தீட்சண்ைாவின் முகத்தில்
இருந்தது.
"கவண்டாம் வர்மா..உன் மாம் அங்கு இல்லாமல்
என்னால் அங்கக சாப்பிட இைலாது, அம்மாவின் கபச்ரச
மீறி அவள் அங்கு வை மாட்டாள், அவள் வைாது நானும்
அங்கக வை மாட்கடன்..நீங்க கூப்பட்டகத கபாதும் தீைா,
இந்த தனிரம எங்களுக்கு கதரவ, இப்கபா தான்
அவளிடம் எனக்கான புரிதல், பிரிைம் எல்லாம்
உணர்கிகைன்..அவளிடம் எவ்வளவு மாற்ைங்கள் கதரியுமா?
இந்த கசார்க்கத்ரத எனக்கு அங்கு வந்து இழுக்க
விருப்பம் இல்ரல..அதனால் என்ரனத் தவைாக எடுத்துக்

2182
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாள்ளாகத..கவகு விரைவில் நாங்க இருவரும் உங்ககளாடு
கசர்ந்து சாப்பிட வருகவாம்..",
என்ை ைாகஜந்திை வர்மன் உள்கள கசன்று ஒரு சிறிை
நரகப் கபட்டிரை எடுத்து வந்தார்.
"அம்மா..தீட்சண்ைா!!! இது உனக்கான பரிசு, வாங்கிக்
ககாள்",
என்ைப் படி அந்த நரகப் கபட்டிரை திைந்து அதில்
இருந்த மைகதக் கல் பதிக்கப்பட்டு இருந்த அந்த
கமாதிைத்ரத நீட்ட, அரதப் பார்த்த வள் அருகில் நிற்கும்
தன் கணவரன பார்த்தாள். அவன் புன்சிரிப்புடன்
அவரளகைத் தான் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"ம்..வாங்கிக்ககா!!", என்று அவள் தன்ரனப் பார்ப்பது
அறிந்து கண்களால் பாவரன கசய்ை, அவள் வாங்கிக்
ககாண்டு ைாகஜந்திை வர்மன் காலில் விழ, அவர் அவரள
எழுப்பி விட்டு தீைன் ரகைாகல கபாட்டு விட கசய்து
அழகுப் பார்த்தார். அரத எல்லாம் கமௌனமாகப் பார்த்துக்
ககாண்டு அமர்ந்து இருந்த சிவகாமி கதவியின் கண்கள்
தன் மகரனகை, தன் முகத்ரதைாவது நிமிர்ந்துப் பார்ப்பனா
என்று எண்ணிக் ககாண்டு ஏக்கத்துடன் பார்த்தாள்.

2183
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"தீைா..நிஜமாவா கசால்ை ?",
என்று கண்கள் விரிை ககட்டவளின் குதுகாலத்ரத
ைசித்த தீைன் அவளின் கன்னம் கிள்ளி முத்தமிட்டான்.
"ஆமாம்டி, நான் காரலயில் அங்கக தான் கபாகனன்,
ஆனாலும் உன் அண்ணன் கைாம்ப தான் பண்ைாரு தீ,
என்னகமா நான் தான் உன்ரன மைக்கி ஏமாற்றி கல்ைாணம்
பண்ணிக்கிட்டனாம்..மனுஷன் கைாம்ப கபசுைாருடி..",
"பின்கன? சார் என்ரன மைக்கி தாகன கல்ைாணம்
பண்ணிக் ககாண்டீங்க..? மைங்கி தாகன கபாய் கிடக்ககன்?
எங்க அண்ணன் சரிைாதான் கசால்லி இருக்கு..",
"நீ ஒருத்தி கபாதும்டி, உன் அண்ணனுக்கு சாமி வை
ரவக்க, நீ கபசுவரதப் பார்த்தால் உன் அண்ணன்
கூப்பிட்டால் அவகைாடகை கபாய்டுவ கபால..?",
"அப்ககார்ஸ்..!! என் அண்ணன் எப்கபா இந்த
வார்த்ரத கசான்னுகதா அப்பகவ முடிவு பண்ணிைாச்சு,
இனி நீ என்னிடம் ஏதாவது சண்ரட கபாட்டால் பாட்டி
கிட்ட கம்பரளண்ட் பண்ணுவரத விட்டுட்டு என்
அண்ணனுக்கு ஒகை ஃகபான் தான், அப்படிகை தாம்பைம்

2184
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பக்கம் கபாட்டிரை கட்டிட கவண்டிைது தான் மிஸ்டர்.
வர்மா..",
அவள் கசால்லி விட்டு அவரன கநாக்கி கண் சிமிட்ட,
அவன் அலறினான்.
"அடிப்பாவி, நீ என் காதல் தீ, என் காதல் கதவரதனு
உன் அண்ணனிடம் கசால்லி முடிந்தால் என்
கபாண்டாட்டிரை கூப்பிட்டுக் ககாண்டு கபாங்கனு சவால்
விட்டுட்டு வந்து இருக்ககன்டி..நீ என்னனா இப்படி
கசால்ை..?",
"உங்கரள ைாரு அப்படிலாம் சவால் விடச் கசான்னது?
என் அண்ணகன எகதா கபரிை மனது பண்ணி இப்கபா
தான் என் முகம் பார்த்து கபச ஆைம்பித்து இருக்கு, அதுப்
கபாய் கூப்பிட்டால் நான் எப்படி கபாகாமல் இருப்கபன்?
என்ன என் புத்திசாலி ேஸ்கபண்ட்..இப்படி
பண்ணிட்டீங்ககள?",
என்று அவள் பரிதாபமாக முகத்ரத ரவத்துக்
ககாண்டு கண்களில் சிரிப்புடன் நகை முற்பட, அவரள
தாவி இழுத்து அரணத்துக் ககாண்ட தீைன் அவள்

2185
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கழுத்தில் முகம் புரதத்தான். அவனின் ரககள் கபாகும்
திக்ரக அறிந்து அவள் தடுக்க முைன்று கதாற்ைாள்.
"நீ இல்லாம நான் எப்படி டி தனிைா தூங்குகவன்..?
இல்ரல நான் இல்லாம தான் உன்னால் தூங்க முடியுமா?",
என்ைவன் ரககள் எல்ரல மீை, அதனால் ஏற்பட்ட
உணர்வுகள் தாளாது அதில் மூழ்கி அவள் தன் கண்கரள
மூடிக் ககாண்டாள்.
"நீ இல்லாம என்னால் இருக்க முடியுமாடி..?",
அவளின் காது அருகக ஒலித்த அவனின் தாபம்
நிரைந்த ைகசிை குைலில் தன்ரன இழந்தவள் அதில் மைங்கி
இல்ரல என்பதாய் தரல ஆட்டினாள்.
"அப்கபா என்ரன விட்டுட்டு உன் அண்ணன்
கூப்பிட்டால் கபாய்டுவிைா?",
"மாட்கடன்..",
அவரளயும் அறிைாமல் அவள் உதடுகள் முணு
முணுத்து விட, அரத உணர்ந்து அவன் உைக்கச் சிரித்தான்.
"எப்படிகைா நீகை கபாக மாட்கடன்னு ஒத்துக்
ககாண்டாய்..",

2186
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கே..தீைா, இது கபாங்கு, நீ என்ரன எகதா பண்ணி
என்ரனகை கசால்ல ரவத்துட்ட..",
அவள் தன் இருக் ரககரளயும் உதறி ககாண்டு
அடம்பிடித்ததில் அவன் சிரித்தான்.
"அப்படிைா..!!! என்னடி பண்ணுன? உன்ரன?",
கண்களில் சிரிப்புடன் ககட்டவனுக்கு பதில் கசால்ல
முடிைாது திணறிக் ககாண்டு இருந்தவள் பதில் கசால்ல
இைலாது அவனின் கநஞ்ரச கசல்லமாக குத்தினாள்.
"எப்படி தீைா என் அண்ணன் விஷைத்தில் உனக்கு திடீர்
மாற்ைம்?",
"அதான் அப்பகவ கசால்லிட்கடன்கன? ஐ லவ் யூ,
அதான் ரீசனு..",
என்ைவன் அவள் கன்னத்தில் ஆரசயுடன் முத்தம்
ரவக்க, அவள் அவரன கபாய்ைாக தள்ளி விட்டாள்.
"உண்ரமைான ரீசன் கசால்லு தீைா..
அவள் சிணுங்கினாள். அவரள ஒருகணம் ைசித்தவன்,
"சரி, சரி கசால்கைன்..ஆனா இப்படிலாம் பண்ணாதடி,
என்னால் கண்ட்கைால் பண்ணிக்க முடிைரல..",

2187
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் அவள் மறு கன்னத்தில் மீண்டும் ஒரு
முத்தம் ரவத்து விட்டு அவன் கசான்னான்.
"மாரம நான் என் மனதில் எந்த உைர்ந்த இடத்தில்
ரவத்து இருந்கதன்னு உனக்கக கதரியும், அவங்க அப்படி
நடந்துக் ககாண்டது என்னால் இப்கபா வரை ஏற்றுக்
ககாள்ள முடிைலடி..இந்த அைண்மரனயின் ைாணிைாக
இருந்தும் அவ்களா கபைரும் புகழும் இருந்தும் மாம் அது
மாறி அவங்க இருக்கும் இடத்துக்கு தகாத கசைரல கசய்து
விட்டாங்க, ஆனால் உன் அண்ணன், அண்ணி, பாட்டி
கபாய் அவங்க கசாத்ரத தகைனு கசால்லியும் அவங்க
கவண்டாமுனு மறுத்துட்டாங்க, நான் கசான்ன
வார்த்ரதக்காக உனக்கு இத்தரன நாட்கள் ஃகபான்
கசய்ைாமல் உன்னிடம் கபசாமல் தள்ளி நின்றுக்
ககாண்டார்கள், அவர்கரளப் பார்க்கும் கபாது தான் பணம்,
கபைர், புகழ், மட்டும் இருப்பவன் ககாடீஸ்வைன் இல்ரல,
குணத்தாலும் உைர்ந்து, தான் கசான்ன கசால்ரலக்
காப்பாற்றி எதற்கும் கபைாரசப் படாது உண்ரமயின் பக்கம்
நிற்கும் மனிதன் தான் ககாடீஸ்வைனு புரிஞ்சுதில், உன்
அண்ணன் கமல் எனக்கு மரிைாரத வந்து விட்டதுடி,

2188
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பாட்டி கிட்ட இரத கசான்னப் கபாது உன் அண்ணனிடம்
உள்ள உண்ரமயும் கநர்ரமயும் தான் என்ரன அவர்
பக்கம் இழுத்து விட்டதுனு கசான்னாங்க, அது எவ்களா
உண்ரமைான வார்த்ரதகளுனு உன் அண்ணரன மீட்
பண்ணின அப்புைம் தான் எனக்கு கதரிந்தது. நீ
இைண்டாவது என்ன ககட்டாய்? உன் அண்ணன்,
அண்ணிரை பார்க்கணும் கபால இருக்குனு தாகன?
அடுத்த வாைம் நிச்சைம் அவங்க வருவாங்க,
இங்கககை..உனக்காக..",
என்ைவரன பதிகலதும் கபசாமல் கண்களில் கலங்கிை
நீருடன் அரணத்துக் ககாண்டாள் அவள்.
"நீ கைஸ்ட் எடுடி..நான் ககாஞ்சம் கவரல இருக்கு,
அரத முடித்து விட்டு வருகிகைன்",
என்ைப் படி அவன் அலுவலக அரை கநாக்கி
கசன்ைவன் அதில் மூழ்கி விட, ஏற்கனகவ ஒருமுரை
அவன் அலுவலக கவரலகளில் ஈடுபட்டு ககாண்டு
இருக்கும் கபாது அவள் சாப்பிட அரழத்ததற்கு அவன்
சாமிைாடிைது அவளுக்கு நிரனவு வந்தததில் அவள் அவன்

2189
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வருவான் என்று காத்திருந்து காத்திருந்து கரடசியில்
தூங்கிகை விட்டாள்.
இைவின் மடியில் அந்த கதரு அரமதிைாக உைங்கிக்
ககாண்டிருந்தது. சில முரை குரைத்து விட்டு, அடப்
கபாங்கப்பா என்று அலுப்பு தட்டிைது கபால், அந்த கதரு
முரனயில் இருந்த பிள்ரளைார் ககாயில் வாயிலில் படுத்து
விட்டது அந்த கதருவில் சுற்றித் திரியும் நாய் ஒன்று.
அதன் கமல் சடாகைன்று காற்று உைசிட எகதா
விருட்கடன்று கடந்து கசன்ைதில் தன் தூக்கம் கரலந்து
எழுந்து பைந்துக் ககாண்டு ஓடிைது. அதனின் தூக்கத்ரதப்
பறித்து அதற்குள் பைத்ரத விரதத்து விட்டு விருட்கடன்று
கசன்ைது ஒரு ரபக் என்பது சில தூைத்தில் அது நின்ைதிகல
கதரிந்தது. அந்த ரபக்கில் இருந்து வாட்டம் சாட்டமாக
கருப்பு நிைத்தில் உரட அணிந்த ஒருவன் இைங்கி தன்
ரபக்ரக நிறுத்தி விட்டு தன் எதிகை சற்று கதாரலவில்
இருந்த அந்த பச்ரச நிைக் காம்பவுண்டு சூழ வைலட்
நிைத்தில் அரமந்திருந்த ஆர்ப்பாட்டம் இல்லாது
அரமதிைாக இைவின் மடியில் கதன்னங்கீற்றுடன் கரதப்

2190
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபசிக் ககாண்டு இருந்த திவாகரின் வீடான அந்த மாடி
வீட்ரடகை கநாட்டமிட்டப்படி நின்ைான்.
"டிங்...!!",
என்று இன்னிரசைாக சுவர்க் கடிகாைம் ஒலிக்க
ஆைம்பித்து நள்ளிைவு மணி இைண்டு என்றுக் கூைகவ தீைன்
தன் முன் உைங்கிக் ககாண்டிருந்த தன் மரனவியின்
முகத்ரதப் கன்னத்தில் ரக ரவத்துக் ககாண்டு ைசித்துக்
ககாண்டு இருந்தான். அவள் தூக்கத்தில் புைண்டு படுக்க,
அவளின் புடரவ முந்தாரன அவன் கமல் உைசகவ அதன்
கமன்ரமரை கண் மூடி அனுபவித்தவனுக்கு அவள்
கவண்டும் என்று கதான்றிைது. அவனுள் எழுந்த அந்த
தாபம், அவன் உடகலங்கும் பைவி, அவள் கவண்டும் என்று
கசால்லிக் ககாண்கட இருந்ததில் அவன் எழுந்து அவரள
அரணத்துக் ககாள்ள முைன்று எழுந்து அவரளப்
பார்த்தான், அவளின் சீைான ஆழந்த உைக்கம் அவரனக்
கட்டிப் கபாட, அரதக் கரலக்க மனமில்லாதவனாய்
தன்னுள் எழுந்த தாபத்ரத தனக்குள் புரதத்தவன், அவள்
தூங்கும் அழரக ைசித்தான். ைதார்த்தமாக புைண்டுப்
படுத்தவள் கண் விழித்து விட, தன் அருகக உைங்காமல்

2191
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அமர்ந்து இருக்கும் தன் கணவரன விைப்புடன் பார்த்தாள்.
அவள் கண்கள் அனிச்ரசைாக சுவர்க்கடிகாைத்தின் மீது
பாய்ந்து திரும்பி அவரன மீண்டும் ஆச்சிரிைத்துடன்
பார்த்தது. அவளின் பார்ரவரை உணர்ந்தவன் பதில்
கசான்னான்.
"தூக்கம் வைரலடி..இப்கபா தான் கவரல முடிந்து
வந்கதன்..",
என்ைவனுக்கு முரைப்ரப பதிலாக ககாடுத்தாள் அவள்.
"ரடம் என்ன ஆகுது தீைா? வை வை உனக்கு உன் கேல்த்
கமகல அக்கரைகை இல்ரல..இதுக்கு தான் நான் அப்பகவ
அந்த மீட்டிங்ரக முடினு கசான்கனன்..",
என்பது அந்த முரைப்புக்கு கபாருளாகும், என்று அந்த
ஒரு வருட திருமண வாழ்க்ரகயில் தீைனுக்கு கதரிந்த
ஒன்று.
"அழகா இருக்கடி..!!!",
என்று தன் முகத்ரத விைலால் சுட்டிக் காட்டி, அவரள
கநாக்கி நீ என்று கசால்ல அவள் சடாகைன்று படர்ந்த
நாணத்ரத மரைக்க முைன்றுக் ககாண்கட அவரன
சிரிப்புடன் பார்த்தாள்.

2192
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"மிட் ரநட்டில் எழுந்து என்ன தீைா இது? உனக்கு
என்ன ஆச்சு? வா வந்து தூங்கு..",
என்ைவள் அவனின் ரகரை பிடித்து
இழுத்து அவரன தன் அருகில் படுக்க ரவத்தவள்
அவனுக்கு கபார்ரவ கபார்த்தி விட்டு உைங்க ஆைம்பிக்க
முைன்ைவள், சில கநாடிகளில் அவன் ரககரளத் கதடி
அதில் தன்ரன புரதத்துக் ககாண் டு அவனுக்கு இதழ்
முத்தம் ரவத்து விட, அவன்அவரள ஆச்சிரிைத்துடன்
பார்த்தான். அவளின் அந்த இதழ் முத்தம் எதற்கான
ஆைம்பம் என்று அவளுடனான காதல் வாழ்வில் அவன்
நன்ைாககவ உணர்ந்து இருக்கிைான் என்பதால் அவன்
ககட்டான்.
"தீ..!!!! உனக்கு தூக்கம் கரலந்து விடுகமானு தான்..!!!!
அது சரி..எப்படி உனக்கு கதரியும் டி?",
என்ைவரன தன்கனாடு இறுக்கிக் ககாண்டவள்
கமல்லிை குைலில் கசான்னாள்.
"நீ என் உயிர்..உன் ஒவ்கவாரு அரசவும் எனக்கு
கதரியும் தீைா..நான் தூக்கம் கரலந்து கஷ்டப் பட்டு
விடுகவகனா என்று நான் கவண்டும் என்று ககட்ட உன்

2193
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உடல் ககாண்ட உணர்வுகரள அடக்கி, உன் மனதில் உள்ள
உணர்வுகளுக்கு உயிர் ககாடுத்தாய், நீகை நான் என்று
ஆனப் பின்னால் என் உடலும் மனமும் உனக்கு தாகன
கசாந்தம்? அரத உன்னிடம் தாகன ககாடுப்கபன், என்
தூக்கம் ககடக் கூடாது என்று எவ்களா கநைம் தான்
கஷ்டப் படுவ, நீ எனக்காக பார்த்தாய், நான் உனக்காக
பார்த்கதன் தீைா..ஐ லவ் யூ, என் உடல், உயிர் எல்லாகம
உனக்கு தான்..",
என்ைவள் அவனிடம் தன்ரனக் ககாடுத்து விட்டு
விருப்பத்கதாடு அவனில் புரதந்தாள்.

2194
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 136
"என் மனம் உன்னிடமும்
உன் மனம் என்னிடமும்
இருக்கும் வபர நமக்குள்
ஏதடி பிரிவு?
என்னில் விருட்ேமாக ைரவிய
என் காதலின் பவர் அவள்
அவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் காதல் கைாழுதுகளில் வாழும் இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"ஆமாம் சார் , அவருக்கு ககாரல மிைட்டல் கடிதம்

வந்தது உண்ரம தான், அது ைாரிடம் இருந்து வந்ததுனு

தான் நாங்க ைகசிைமா விசாரித்துக் ககாண்டு இருக்ககாம்..",
தன் முன்கன இறுகிை முகத்துடன் அமர்ந்து இருந்த
தீைனிடம் கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தார் ஆர்.கக.

2195
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அது ைாரிடம் இருந்து வந்தது, எதற்கு வந்ததுனு
எனக்கு கதரியும், கசா உங்க விசாைரணரை நீங்க
நிறுத்துங்க,இதற்கு கமல் நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்..",
என்ை தீைன், அத்கதாடு கபச்சு வார்த்ரத முடிந்தது
என்பது கபால் தன் ககாட்ரட சரி கசய்து ககாண்டு எழுந்து
தன் அருகக நின்ை விக்ைரம ஒருப் பார்ரவப் பார்த்தான்.
அந்த பார்ரவயின் கபாருள், ஆர்.ககரவ "சிைப்பாக"
கவனித்து அனுப்பு என்பதாகும். அந்தப் பார்ரவரை
கண்டவுடன் அந்த ஆர்ககவாக்கப்பட்டவரின் முகத்தில்
மகிழ்ச்சி பைவிைது. இங்கக சிைப்பாக என்பதன் கபாருள்,
தங்க கட்டிகள், ஆடிக் கார், அப்பார்ட்கமண்ட், ரூபாய்
கநாட்டுகள் என தீைன் அந்த வழக்கிற்கு ககாடுக்கும்
முக்கிைத்துவத்ரத கபாறுத்து அந்த சிைப்பு கவனிப்பின்
தைம் அரமயும். அவர்கள் கசன்ைப் பின் அந்த அரையின்
தனிரமயில் அமர்ந்து இருந்த தீைன் கண்கள் இைத்த
நிைத்தில் சிவந்தது. அவன் எதிகை இருந்த அந்த கடிதத்தின்
மீது அவனின் பார்ரவ கபானது.
"திவாகர்,

2196
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நீ எங்கள் ரலனில் கைாம்ப கிைாஸ் பண்ணிக் ககாண்டு
இருக்கிைாய் , எங்கள் பாரஸ ப் பற்றி உனக்கு கதரிைாது ,
நாங்க மிகவும் கமாசமானவங்க , ஏற்கனகவ உன்
மச்சானுக்கு ககாடுக்க கவண்டிை பரழை கணக்கு
எங்கக்கிட்ட நிரைைகவ இருக்கு, அதற்கு விரைவில் நாள்
குறித்து விடுகவாம் ,
உனக்கு எவ்களா ரதரிைம் இருந்தால் எங்க
சிரலகரளகை தடுத்து நிறுத்தி எங்க ஆட்கள் கமகல ககஸ்
கபாட்டு இருப்பாய் ? உனக்கு உன் உயிர் கமல் ஆரச
இல்ரலைா ? உன் கர்ப்பிணி மரனவிரை தவிக்க
விட்டுட்டு உலகத்ரத விட்டுப் கபாக ஆரசப்படுறிைா?
இனி எங்கள் பாரதயில் குறுக்கிடாகத , மீறி குறுக்கிட்டால்
உன் உடம்பில் உயிர் இருக்காது , எப்பகவா உன் வீடு
எங்க கண்காணிப்பில் வந்துட்டு , காரல ஒன்பது மணிக்கு
கவரலக்கு கபாயிட்டு எப்பவாது தான் ஈவினிங் வைப்
கபால, அதிகமாக கலட் ரநட் தான் வைப் கபால,
அதுவரை உன் கபாண்டாட்டி வீட்டில் தனிைா தான்
இருக்கா கபால, நம்ம பசங்களாம் கமாசமானவனுக , உன்
கபாண்டாட்டி கவை வீட்டில் தனிைா இருக்கா , மாசமா

2197
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவை இருக்கா கபால, நம்ம பசங்க கவை ககட்ட சாதிப்
பைலுங்க , உன் கபாண்ட்டிைா பத்திைமா பாத்துக்ககா..உன்
மச்சான் கவை கைாம்ப எங்க ரலனில் கிைாஸ் பண்ணிட்டு
இருக்கான், திரும்பவும் கசால்கைன் உன்ரன மாதிரி
ஆளுங்களுக்கு நாங்க திருப்பிக் ககாடுக்கிை விதகம கவை ,
நம்ம பைலுங்க காரிைத்தில் இைங்கிட்டா மானம் மட்டும்
இல்ரல உசுரும் கசர்த்து கபாயிடும் , உன்ரன மாதிரி
ஆளுங்களுக்கு மானம் கபானாகல உசுரு கபான மாதிரி
தாகன, ஆமா, உன் தங்கச்சி கைாம்ப அழகா
இருப்பாளாம்ல ? அரத ரவத்து தான் உன் மச்சாரன
வரளத்துப் கபாட்டாளாம்ல ? நீ கவணும்னா உன்
கபாண்டாட்டி கூட உன் தங்கச்சிரையும் எங்க பைலு.."
அதற்கு கமல் அந்த கடிதத்ரத படிக்க முடிைாது
ககாபத்துடன் அந்த ஐந்து பக்க கடிதத்ரத கசக்கி
விட்கடறிந்தான் தீைன். ககாபத்தில் அவன் கண்கள்
இைண்டும் சிவந்துப் கபானதில் ஆத்திைம் தாங்க முடிைாமல்
கமரஜயின் மீது ஓங்கிக் குத்தினான்.
"உன் வலுரவ எங்களிடம் காட்டி விட்டாகை தீைா..!!!,

2198
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று வருத்தப் படுவதுப் கபால் பரிதாபமாக அந்த
கண்ணாடி கமரஜயின் முகப்பு சப்தத்துடன் கநாறுங்கி
விழுந்தது.
"தீைா..!! இந்த டாக்குகமண்ட்டில்..",
என்ைப்படி அந்த அரையின் ரகயில் எகதா
காகிதங்களுடன் வந்த தீட்சண்ைா தன் கணவனின் அந்த
ருத்ை கதாற்ைம் கண்டு அதிர்ந்துப் கபானாள்.
"தீைா..!! அய்கைா என்னாச்சு?",
என்ைவள் அவன் அருகக கவகமாக கசன்ைாள்,
அருகக கநருங்க அவனின் ரகயில் கண்ணாடி குத்திைதால்
வழிந்துக் ககாண்டிருந்த இைத்தம் கண்டு அவள் பதட்டம்
ககாண்டாள்.
"அய்கைா..!!! பிளட் வருது..! தீைா உனக்கு என்ன
ரபத்திைமா? காட்!! எவ்களா பிளட் வருது!!!!",
அவள் தன் ரகயில் இருந்த காகிதத்ரத விசிறிைத்து
விட்டு அவசை அவசைமாக அங்கக இருந்த முதலுதவி
கபட்டியில் இருந்து பஞ்ரச எடுத்து அவனின் ரகயில்
வழிந்துக் ககாண்டு இருந்த இைத்தத்ரத துரடத்து
அவனுக்கு மருந்துப் கபாட்டாள்.

2199
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன தீைா இது? நீ இன்னும் இப்படி ககாபப்படுை
பழக்கத்ரத மாற்றிக் ககாள்ளகவ இல்ரலைா? அன்ரனக்கு
குடிக்க மாட்கடன்னு பிைாமிஸ் பண்ணினப்பகவ அதிகமாக
ககாபப் பட மாட்கடனு உன்னிடம் நான் பிைாமிஸ் ககட்டு
இருந்துக்கணும்..",
என்று அவள் கபசிக் ககாண்கட அவனின் ரககரள
துரடத்து அவனுக்கு காைத்திற்கு மருந்து இட,
அவனிடகமா சலனம் இல்ரல. கமௌனமாக அமர்ந்து
இருந்த அவனின் காதல் தீ அவன் அருகாரமயில் நின்றுக்
ககாண்டு இருக்கும் உணர்வுகள் கூட அவனுக்கு முகத்தில்
எழ வில்ரல, அவனின் முகம் பாரைப் கபால் இறுகி
இருந்தது.
"வாங்கம்மா..!! வாங்க..!!! பிைஷ்ஷா காய்கறி வந்து
இருக்கு, உங்க வீட்டு முன்னாடி தாம்மா
நிக்கிது.."கவண்ரடக்காய்..!!!, முள்ளங்கி..!!!கத்திரிக்கா..,
இப்கபா பறிச்ச புது கீரை..!!!!!! "வாங்கம்மா..!! வாங்க..!!!",
இப்கபாது எல்லாம் எந்த விைாபாரிகள் கூவி கூவி
தங்கள் கபாருட்கரள விற்பரன கசய்கின்ைனர்? ஒகை ஒரு
பட்டன் தான்,அரத தட்டி விட்டால் கபாதும், பதிவு கசய்து

2200
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்கும் அந்த பதிவுக் குைகல விைாபாரிைாக மாறி கூவி
வாடிக்ரகைாளர்கரள அரழப்பதால் விைாபாரிகள்
அரனவரும் ககஷிைர் அவதாைம் எடுப்பகதாடு சரி.
"எம்மா..பாத்தும்மா, காரை ஒடிக்காதம்மா..!!",
"சும்மா எடுத்துப் பார்த்தா இப்படி
சலிச்சுக்கிறிகைப்பா..!",
"அக்கா..அக்கா..!!! அது ஒண்ணும் உன் வூட்டுக்காைர்
வாங்கிட்டு வை மல்லிரக பூ இல்ரல, அது கறிகவப்பிரல,
இந்த கமாரு கமாருை? விட்டால் அதில இருக்கிை
வாசரன எல்லாம் கமாந்கத எடுத்து விடுவ கபால.."
"அட கைாம்ப தான் பண்ணுை!
நான் பாக்காத கறிகவப்பிரலைாக்கும், என் கபாைந்த
வீட்டில் பறிக்க ஆளிலாம கடக்கும், இங்கக கட்டிக்
ககாடுத்தாங்ககள இது ஒரு ஊரு, கமட்ைாஸ் பவிசுக்கு
ஆரசப்பட்டு இங்கக தள்ளி வுட்டுப்புட்டாங்க, ஊைா இது!
கறிகவப்பிரலரை காசு ககாடுத்து வாங்குைாங்க, இந்த
ஊரில் கபாய் நான் வாக்கப்பட்டு வந்துட்டகன..!!",
"அந்த கரத எல்லாம் உன் வூட்டுக்காைர் கிட்ட
கசால்லுக்கா, இப்கபா ரகயில் இருக்குைரத கீகழ

2201
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ரவத்துட்டு கபா, ஒரு ககாத்து முப்பது ரூபா..காசு இருந்தா
இரலரை எடு, இல்லனா அப்படிகை வச்சிட்டு கிளம்பு
கிளம்பு..!!!!
அங்கக கஜாைாக காய்கறி விற்பரனயுடன் சில இந்திை
மருமகளின் மனக் குமுைல்களும் அங்கக கவளிகை வந்துக்
ககாண்டு இருந்தன. தாம்பைம் கநடுஞ்சாரலயில் இருந்து
பிரிந்த அந்த கதருவின் முரனயில் இருக்கும் பிள்ரளைார்
ககாயிலில் அந்த காய்கறி வண்டியின் ஆஸ்தான இடம்,
அதன் காய்கறி வண்டிரை நிறுத்தி விட்டு அதிலிருந்து
இைங்கிை அந்த காய்கறி விற்பவரன பார்த்த உடகனகை
அவனுக்காககவ காத்திருந்தது கபால் அந்த பிள்ரளைார்
ககாயிலின் வாசலில் படுத்து இருந்த நாய் தன் வாரல
ஆட்டிைதில் இருந்கத அவன் அந்த கதருவிற்கு
கவகுகாலம் பழகிைவன் என்று கதரிந்தது.
"ஏம்ப்பா! நான் வருதுக்குள் பிஞ்சிக் காரை எல்லாம்
வித்துண்டு கவறும் முத்தலும் வத்தலுமாக கநக்கு தள்ளி
விடுை?",
என்ைப் படி அந்த கதருவின் வம்பு மாமிைான பங்கஜம்
அந்த காய்கறி கூரடரை ஆைாய்ந்தாள்.

2202
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அட மாமி! கண்ணாடிரை கபாட்டு ககாண்டு நல்லா
பாருங்க, அம்புட்டும் இப்கபா தான் மார்க்ககட்டில்
பிைஷ்ஷா இைக்கினது",
"ஐம்பது வருஷமா சரமக்கிை கநக்கு கதரிைாதா எது
முத்தல், வத்தல்னு..? ஆமா காலிபிளவர் ககாண்டு
வந்திைா?",
"எல்லாகம இகதா இங்கக தான் இருக்கு பாருங்க..!!",
என்று அவன் ஒரு கூரடரை காட்டினான்.
"கசத்த நாழி கபாறு, இப்கபா வந்துடைன்..",
என்ைப் படி வம்பு மாமி வீதியில் நடந்தாள். அவள்
திவாகரின் வீட்டுக்கு எதிகை ஃகபான் கபசிக் ககாண்டு
இருக்கும் அந்த கருப்பு உரடைணிந்த அவனின் கமல் ஒரு
முரை கசன்று வந்தது.
"மலரு..மலரு..!!!!!",
திவாகர் வீட்டு வாசலில் நின்றுக் குைல் ககாடுத்தாள்.
"என்ன மாமி..!!!!",
என்ைப் படி மலர் கதரவ கவளிகை வந்தாள்.
"என்னப் பண்ணுை? ரக கவரலைா இருக்கிைா? கசத்த
நாழி நம்ம கதரு முக்குக்கு வந்துண்டு கபாகைன், காய்

2203
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வண்டி வந்து இருக்கு,ஊறுகாய் கபாட கநல்லிக்காய்
வாங்கணும்னு கசான்னல, வா!! எல்லா காய்கறியும் எடுத்து
இருக்கான் அவன்.., என்ன தூங்கிண்டு இருந்திைா?
என்ைப் படி அவளின் கரளத்த முகத் கதாற்ைத்ரத
பார்த்து வம்பு மாமி ககட்டாள்.
"கிச்சனில் ககாஞ்சம் கவரலைா இருந்கதன், இகதா
வகைன் மாமி..",
என்ை மலர் ரகயில் கூரடயுடன் கசன்ைாள்.
"இப்படிலாம் ககாஞ்சம் நடந்து பழகினா தாகன உடம்பு
நன்னா இருக்கும் வீட்டுக்குள்களகை அரடஞ்சி
கிரடக்கிகை..?, நீயும் என்னப் பண்ணுவ பாவம்! உன்
நாத்தனார் தான் வைமாட்டா, உன் ஆம்பரடைானும்
காரலயில் கபானா சாைந்தைம் தான் வைான்..இந்த
நிரலயில் உன்ரன ஆத்தில் தனிைா விட்டுண்டு கபாக உன்
ஆம்பரடைானுக்கு எப்படி தான் மனசு வருகதா! அந்த
அனு கபாண்ணு வைது இல்ரலைா?",
"இல்ரல மாமி! அவங்க அம்மாவுக்கு உடம்பு
சரியில்ரலனு ஊருக்கு கபாயிருக்காங்க..!!",
என்ைப் படி காய்கறியில் கவனமானாள் மலர்.

2204
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அடப் பாவகம!! நீ உன் ஆத்தில்
கதகமனு சுவத்ரத கவறிச்சிண்டு அங்கக இருக்காம,
உனக்கு கபாழுது கபாகரலனா என் ஆத்தில் வந்து
உக்கார்ந்துக்ககா மலரு, வீட்டில் தனிைா இருக்கும்
கபாண்ணுங்கரள குறி ரவத்து ககாள்ரள
அடிக்கிைாங்களாம், கார்த்தால தான் பார்த்கதன், கலி
முத்திடுத்து, இப்கபாலாம் அப்படி காலம் ககட்டு கிடக்கு..",
என்ை அந்த வம்பு மாமி தான் ககாஞ்சம் ஈை மனது
உரடைவள் என்று மலரை தன் வீட்டிற்கு அரழத்து
நிரூபித்தாள். அரதக் ககட்டதும் மலருக்கு அந்த
கடிதத்தின் நிரனவு வந்தது.
"சரி மாமி..",
என்று அவள் கசால்லி முடிக்க, மலரின் வீடு வை
சரிைாக இருக்க, அவள் விரடகபற்று தன் வீட்டினுள்
நுரழந்தாள். பிைகு தன் வீடு கநாக்கி நடந்த வம்பு
மாமியின் கால்கள் கநைாக அந்த கருப்பு நிை உரடைணிந்த
அந்த வாட்ட சாட்டமான மனிதரன கநாக்கி கசன்ைது.
அவள் தன்ரன கநாக்கி வருவரத உணர்ந்த அவன்

2205
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ைாரிடகமா தீவிைமாக ஃகபான் கபசிக் ககாண்டு
இருப்பரதப் கபால் பாவரன கசய்தான்.
"ைப்பா தம்பி..!!! தம்பி..!! ைாருப்பா நீ? ைாரைப்
பார்க்கணும்? நானும் கார்த்தாரல பத்து மணியில் இருந்து
பார்த்துண்டு இருக்ககன், நீ இங்கககை நின்னு அந்த
வீட்ரடப் பார்த்துக் ககாண்கட இருக்க? ைாரைப்
பார்க்கணும் நீ? ைாரு கவணும்ப்பா?",
மாமியின் கநைடி தாக்குதரல எதிர்ப் பார்க்கவில்ரல
என்பது அவனின் திரகத்த முகத்திகல கதரிந்தது.
"இது பிள்ரளைார் ககாயில் கதரு தாகன?",
தடுமாறி ஒருவாறு தன்ரன சுதாரித்துக் ககாண்டு
ககட்டான் அவன்.
"இது பிள்ரளைார் ககாயில் கதரு தான்ப்பா! நீ ைாரைப்
பார்க்கணும்?",
"அது..அது வந்து திவாகர் சாரைப் ஒரு ககஸ்
விஷைமா பார்க்க வந்கதன்..",
"ஓ..மலர் ஆம்பரடைானா..!!! அவரு
ஸ்கடஷனில் தாகன இந்த கநைத்துக்கு இருப்பாரு? நீ
அங்க கபாயி பாருப்பா.."

2206
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"இல்ரல, வீட்டில் பார்த்தால்..",
"அட..என்னப்பா புரிைாத நீைா இருக்கிகை? அவர்
இல்லாத கநைம் இங்ககலாம் வந்து நிக்கக் கூடாது, எதுவா
இருந்தாலும் ஸ்கடஷன்ல கபசி முடித்து ககாள்ளு,
கபாப்பா..",
"இல்ரலம்மா..",
அவன் தைங்கினான்.
"அட கசால்கைன்ல? இங்ககலாம் நிற்க கூடாது, இப்படி
ஒரு கபாம்முனாட்டி தனிைா இருக்கிை வீட்டு முன்னாடி
நின்றுக்கிட்டு குறுகுறுனு அந்த வீட்ரட பார்த்தால்
பாக்கிைவங்க என்ன நிரனப்பாங்க, கிளம்பு கிளம்பு..",
"முழியும், மூஞ்சும் பாரு.., நல்லா ககாயில் மாடு
மாதிரி",
என்று முணு முணுப்புடன் பங்கஜம் விரைந்தாள்.
அதுவரை அங்கக நடந்தரதப் சற்று கதாரலவில்
இருந்த பார்த்துக் ககாண்கட இருந்த அந்த காய்கறி
விற்பரன கசய்தவன் உடகன தன் கசல்கபாரன எடுத்து
ைாரிடகமா தீவிைமாக கபசினான். அவன் கண்கள்
திவாகரின் வீட்ரடகை கமல் கவறித்தது.

2207
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன் கபான்னிை கதிர்கரளப் பைப்பி அந்த
அைண்மரனயின் முகப்பில் இருந்த நீருற்றில் தன் வர்ண
ஜாலங்கரள காட்டிக் ககாண்டு இருந்த அந்த அந்தி கநைம்
அைண்மரனயில் தன் அரையில் அமர்ந்து சன்னல் வழிகை
கதாட்டத்ரத கவறித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த
தீட்சண்ைாரவக் கவைவில்ரல. அவள் மனம் கசால்லத்
கதரிைாத வாட்டத்தில் இருந்தது. காரலயில் தீைனுக்கு
அவள் ரகயில் மருந்து கபாட்டு விட்டகதாடு சரி, அதன்
பின் அவள் பலமுரை ககட்டும் அவன் ககாபத்திற்கான
காைணம் கசால்ல மறுத்து விட்டான். அவளும் அதற்கு
கமல் அவரன வற்புறுத்தவில்ரல. காைணம், அவளின்
குழந்ரத கரலந்ததில் இருந்து அவன் அதிகமாக அவள்
கமல் தன் கதாழில் சம்பந்தமாக எரதயும் ஓைளவுக்கு கமல்
திணிக்கவில்ரல என்று அவளுக்கு புரிந்ததில் இருந்து
அவளும் கபரிதாக எரதயும் ககட்டுக் ககாள்ள மாட்டாள்.
அதுப் கபால தான் இந்த அவன் ககாபப்பட்ட இந்த
விஷைமும் இருக்கும் என்று நிரனத்துக் ககாண்டு
இருக்கிைாள். அது அவளுக்கு இப்கபாது பிைச்சரன

2208
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இல்ரல, அவளின் முக வாட்டத்திற்கு காைணம் கவறு
ஒன்று.
"தீட்சண்ைா..",
அவன் அவள் அருகில் வந்து விட்டரத அவன்
கமனியில் இருந்து வந்த இதமான நறுமணம் அவரளக்
கட்டி அரணத்துக் ககாண்டு கசான்னது.
"கசால்லு தீைா..",
"இங்கக தனிைா நீ படுக்க கவண்டாம், பாட்டிரை
துரணக்கு அரழத்து ககாள்டி,
இப்கபாலாம் கனவில் உன் மாம், டாட்ரட பார்த்து நீ
அழுவது குரைந்து இருக்குனு நிரனக்கிகைன்..கசா அரதப்
பற்றியும் நிரனக்காதுப் ஃபீஸ் ஃபுல்லா நீ தினமும்
தூங்கணும், அப்புைம் கநைா கநைத்துக்கு சாப்பிடு, நான்
வந்துப் பார்க்கும் கபாது
என் தீ நான் கட்டிப் பிடித்து ககாஞ்ச முடிைாத
அளவுக்கு கவயிட் கபாட்டு இருக்கணும். அப்புைம் கைாம்ப
முக்கிைமான விஷைம் என்னகவன்ைால் ஈவினிங் நாலு
மணிக்குலாம் நீ அைண்மரனயில் இருக்கணும், அதற்கு

2209
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமல் எந்த கவரல இருந்தாலும் நீ கசய்ை கவண்டாம்,
டாட் ஆபிஸ் வந்து உனக்கு ரகட் பண்ணுவாரு..",
அவன் கசால்லிக் ககாண்கட கபானான். அவன்
முகத்தில் எப்கபாதும் இருக்கும் அந்த புன்னரக மரைந்து
இறுக்கம் இருந்தது. காரலயில் இருந்து அவன் அப்படி
தான் இருக்கிைான் என்று அவளுக்கு உரைத்தது.
"கபாயிட்டு வைவாடி..?",
என்ைவரன அதற்கு கமல் கபச விடாது அவனது
ஃகபான் அரழத்தது. அரத எடுத்து காதில் ரவத்தவன்,
"கசால்லு விக்ைம்..!!!"
"..........",
"வந்து விட்டாைா..? இகதா வகைன்..",
என்ைவன் அவரள நிமிர்ந்துப் பார்த்தான்.
"வகைன்டி..",
என்ைவரன நகை விடாது ஓடிச் கசன்று அரணத்துக்
ககாள்ள கவண்டும் என்று அவளுக்கு உள்மனம் தவித்தது.
ஆனால் அவன் தான் மாரலயில் வந்த உடகன கதளிவாக
கசால்லி விட்டாகன! அவரனயும் அவன்

2210
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சூழ்நிரலகரளயும் அவள் புரிந்துக் ககாள்ள கவண்டும்
என்று.
"என்கனாட கனடா கம்கபனி பிைான்ச்சில் ககாஞ்சம்
இஸ்யூடி, நான் அங்கக கபான மாதகம கபாயிருக்க
கவண்டிைது, ஆனால் அதற்குள் தான் நம்ம குழந்ரத அது
இதுனு ககாஞ்சம் சூழ்நிரல இங்கக சரியில்லாம கபாயிட்டு,
அதுவும் இல்லாமல் உன்ரன எனக்கு அந்த நிரலயில்
விட்டுச் கசல்ல மனம் வைவில்ரல, இப்கபாது கூட
உனக்காக தான் நான் கனடா கபாகாமல் கபங்களூரில்
உள்ள அந்த கம்கபனியின் கேட் ஆபிஸ் கபாய்,
அங்கிருந்கத சால்வ் பண்ணப் கபாகிகைன், அதனால் நான்
வை த்ரீ கடஸ் ஆகும், நீ என் நிரல புரிந்துக் ககாள்வாய்
என்று நிரனக்கிகைன்..",
அவளின் முகம் அவனின் அந்த திடீர் பிரிரவ எதிர்ப்
பார்க்காத திரகப்ரபயும் வாட்டத்ரதயும் ஒரு கசை
காட்டிைதில் அரத உணர்ந்த அவன் சமாதானமாக தனது
கபச்சின் இறுதியில் கசான்னான். அரதப் புரிந்துக்
ககாண்டவள் அவனுக்காக வலிை புன்னரக கசய்தாள்.
"ஓகக..தீைா, நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன்,

2211
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று கூறிைவள் பிைகு தைங்கி தைங்கி
"நானும் வைவா தீைா..?",என்று ககட்டாள்.
"கவண்டாம்டி, நீ இங்கககை இரு, மூணு நாளில்
வந்துடுகவன்டி, இங்கக பாட்டி, தாத்தா, டாட், மாம்
எல்லாம் இங்கக இருக்காங்க, இகதா இங்கக இருக்கும்
கபங்களூர் தாகன டி?, சீக்கிைம் வந்துடுகவன்டி"
என்று ககட்டவனுக்கும் கதரிந்தது அந்த ககள்விரை
சந்தித்தவளுக்கும் கதரிந்தது இங்கக இருக்கும் கபங்களூர்
என்ைாலும் அந்த மூன்று நாட்கள் அவரன விட்டு
இருப்பது அவளால் இைலாத காரிைம் என்று.
"தீைா..நான் கவண்டுமானால் தாம்பைம் கபாய் அண்ணா,
அண்ணி கூட..",
அவனின் பிரிரவ ஓைளவு அவர்களால் ஈடுச் கசய்ை
முடியும் என்ை எண்ணம் ககாண்டவளாய் ககட்டாள் அவள்.
"கவண்டாம்..",
அவள் முடிப்பதற்குள் அவன் பதில் வந்தது.
"அன்ரனக்கு உன் அண்ணன் கிட்ட அவ்களா கபசி
இருக்ககன், இதில் நான் இல்லாம நீ அங்கக தனிைாப்
கபானால் நல்லா இருக்காதுடி, ககாஞ்சம் நாள் கபாகட்டும்,

2212
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தாத்தா, பாட்டி எண்பது பங்கசன் முடிந்தவுடன் நான்
இதுக்கு ஒரு முடிவு கசால்கைன்..",
"சரிடி, நான் கபாய் கிளம்புகைன்..உன் ஆரசப்படிகை
நான் அவ்களா தூைம் கார் ட்ரைவ் பண்ணல, விக்ைம் தான்
பண்ைான்..",
என்ைப்படி அவன் குளிைலரைக்குள் கபாய் விட,
ஏற்கனகவ அவனின் இைத்தம் வழிந்த ரகப் பற்றியும்
அவனின் ககாபத்ரத பற்றிை கவரலயிலும் இருந்தவளுக்கு
அவனின் இந்த திடீர் பைணமும் பிரிவும் அவளுக்குள்
கவரலரைத் கதாற்றுவிக்க மன வாட்டத்துடன் அமர்ந்து
விட்டாள்.
"தீ..!!! வைவா..?",
என்ைவன் எகதா ஒரு கபாரன கபசி முடித்து விட்டு
அந்த அரைக்குள் வந்து அவரளப் பார்த்து ககட்டான்.
"கபாயிட்டு வகைனு கசால்லு தீைா..",
அரத கசால்லுவதற்குள் அவளுக்குள் குைல் கம்மிைது.
அரத உணர்ந்தவன் முகம் கலசாக புன்னரகத்தது.
"வைப்கபா கபங்களூர் கநய் கைாஸ்ட் வாங்கிட்டு
வகைன்டி, ககாஞ்சம் சிரிடி..",

2213
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் குனிந்து அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி அவள்
கநற்றியில் கமன்ரமைாக தன் கநற்றிைால் முட்டினான்.
அவனின் அந்த கதாடுரகயும் அருகாரமயும் இனி மூன்று
நாட்களுக்கு அவளுக்கு கிரடக்காது என்று எண்ணும்
கபாகத அவளுக்கு அதுவரை அவள் கஷ்டப்பட்டு அடக்கி
ரவத்து இருந்த அழுரக கவடித்ததில் அவள் அவரனக்
கட்டிக் ககாண்டாள்.
"என்னடி இது சின்னக் குழந்ரத மாதிரி? பாட்டி,
தாத்தா எல்லாரும் இருக்காங்கல..அப்புைம் என்னடி..?",
என்ைவன் அவளின் தரலரை கமன்ரமைாக வருடிக்
ககாடுத்தான்.
"அவங்களாம் நீ ஆகிட முடிைாது..!!! சீக்கிைம் வந்துடு
தீைா..",
அவள் முகம் அவரன ஏக்கமாக பார்த்தது.
"அப்பாடா..நான் கூட என்ரனப் கபாக
விடமாட்டிகைானு நிரனத்கதன்..எப்படிகைா என்ரனப்
புரிந்துக் ககாண்டு கபாக விடுகிைாகை! அதுகவ எனக்கு
கபரிை அதிசைம் தான் டி..",

2214
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அப்கபா நான் கபாகக் கூடாதுனு கசால்லி
இருந்தால்..?",
"இப்படி நிரைை ககாடுத்து உன் வாைாகல சம்மதத்ரத
வாங்கி இருந்திருப்கபன்..",
என்று அவள் கன்னத்திலும் இதழ்களிலும் முத்தங்கரள
பதித்தான் தீைன். அதில் மைங்கி அவள் கண் மூடி நின்றுக்
ககாண்டிருந்த தருணத்ரதப் பைன் படுத்தி அவன் அவளின்
அந்த அரணப்பில் இருந்து லாவகமாக விலகி அந்த
அரைரை விட்டு கவளகைறினான். சில கநாடிகளில் அந்த
அைண்மரனயின் வாயிலில் இருந்து காருக்கான கபரிை
அளவில் உள்ள ககட் திைக்கும் சப்தம் ககட்டு அவனுக்கும்
அவளுக்குமான அந்த பிைத்கைக உலகத்தில் இருந்து
கவளிகை வந்தவள் கண்கள் சன்னல் வழிகை தீைன் கார்
கசல்வரதப் பார்த்தது. அதுவரை அவள் கதாட்டத்தில்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த சூரிைக் கதிர்கள் சூரிைன்
மரைந்து விட்டதால் காணாமல் கபாய் இருந்தது. அது
மரைந்தற்கான தடத்ரத அந்த கமற்கு வானில்
இளஞ்சிவப்பு மற்றும் மஞ்சள் நிைமாக பூசிவிட்டு கசன்ைதில்
அந்த நிைத்ரத அைண்மரனயின் நீருற்று தன்னில்

2215
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பிைதிபலித்ததில் அந்த நீருற்கை தீப்பற்றி எரிவது கபால்
அவளுக்கு கதான்றிைதில் அவள் மனம் ஏகனா சஞ்சலத்தில்
மூழ்கிைது.

2216
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 137
"அவள் அருகில் இல்ைா
இவன் இரவுகபை
கற்ைபனயில் அவளுடன் ரசிக்கிபைன்..
உன் கையபர ஓயாது உச்ேரித்து
என் இதழ்கள் உன்பன அபழக்க..
உன் இதழ்கபை அபைக்க
ஏங்குகிைதடி..அருகில்
பைார்பவயாக நீ இல்ைாததால்..
என் தூக்கத்பத துைந்து விட்படன்..
அவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் கற்ைபனபய ரசிக்கும் இந்த தீ(ரு)ரன் ❤️

அந்த தங்க தட்டில் உணவு பதார்த்தங்கள் அதற்கு

துரணைாக பார்த்த உடகன நாவில் நீர் சுைக்க ரவக்கும்

பல்கவறு உணவு வரககள் இருந்தன, அதரன சாப்பிட
மனமில்லாமல் கவறித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள்

2217
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தீட்சண்ைா. அவள் மனதில் அவளுரடை தீைன் கம்பீைமாக
நின்று அவரளகை கண்களில் மிைட்டலுடன் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தான்.
தீைன் கபங்களூர் கசன்ைப் பிைகு அவளுக்கு உணகவ
இைங்கவில்ரல, ஆனாலும் அவளிடம் வீடிகைா காலில்
அவன் கபசும் கபாது அவளின் முகத்ரத ரவத்கத அவள்
சரிைாக சாப்பிடவில்ரல என்று எப்படி தான் சரிைாக கண்டு
பிடித்து விடுகிைான் என்று அவளுக்கு கதரிைவில்ரல.
"என்னடி, இன்ரனக்கும் சரிைா சாப்பிடரலைா..?"
அவனின் பார்ரவ அவரள துரளக்கும். அந்த
பார்ரவயில் அவளுக்குள் உள்ளுக்குள் உதைல் ஏற்படும்,
அவள் தான் அவனுரடைவள் ஆயிற்கை, அவளின் சிறு
அரசவிலும் அவரள கதளிவாக அறிந்து ரவத்து
இருப்பவன் கண்கள் அவரள முரைக்கும்.
"சா..சாப்பிட்கடன் தீ..தீைா..!!!",
அவள் ககார்ரவைாக கபச தடுமாறி வார்த்ரதகள்
இன்றி தவிப்பாள்.
"வந்கதனு வச்சிக்கிகைன், அரைந்து விடுகவன் தீ..!!!
உனக்கு தான் கபாய் கசால்ல வைாதுல? அப்புைம் ஏன்டி

2218
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கஷ்டப்படுை? தீ!!! கசா இன்ரனக்கும் நீ சரிைா
சாப்பிடரல? என்னடி இது சின்ன பிள்ரள மாதிரி
பண்ணுை?",
அவன் குைல் ஆற்ைாரமயில் ஒலித்தது.
"நான் என்ன கசய்ைட்டும் தீைா? எனக்கு பசிகை
எடுக்கரல! பசிகை எடுக்காத வயிற்ரை ரவத்துக் ககாண்டு
எப்படி சாப்பிடுவது தீைா?",
"ஓகோ..இப்கபா நான் காஞ்சிபுைம் வந்து கநய்
கைாஸ்ட் வாங்கி கமடத்திற்கு ஊட்டினால் பசி எடுக்குகமா?",
என்று அவன் ககட்டு விட்டு அவரள முரைக்க,
"அய்கைா!!! கண்டுப் பிடித்துட்டாகன..!!",
என்று இதழில் மலர்ந்த ைகசிைப் புன்னரகயுடன் அவள்
தரலக் கவிழ்ந்தாள்.
"வகைன்டி சீக்கிைம், ஆனா இப்படி சாப்பிடாம இருந்து
ககாண்டு இத்தரன தூைத்தில் இருக்கும் என் உயிரைக்
குரைக்கிைல? இதுக்கக உனக்கு இருக்கு..",
என்று முரைத்தவன் முகத்ரத காதலாகப் பார்த்தாள்.
அரத உணர்ந்தவன்,

2219
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"இந்த பார்ரவக்கு ஒண்ணும் குரைச்சல் இல்ரல,
கபாடி கபாய் ஒழுங்கா சாப்பிடு.., நீ கபாய் நல்லா புல்லா
சாப்பிட்டுட்டு வந்து என்னிடம் கபசுை, நீ புல்லா
சாப்பிட்டால் தான் நான் உன்னிடம் கபசுகவன், என்னிடம்
உன்னால் கபாய் கசால்ல முடிைாது, கசா ஒழுங்கா
சாப்பிட்டுட்டு
வந்து என்னிடம் கபசு..",
என்று அவன் அத்துடன் கபாரன துண்டித்ததால்
அவள் ரடனிங் கடபிரள கநாக்கி வந்து விட்டாள்.
"என்ன தீட்சு!! உன் புருஷன் பரிமாறினால் தான்
சாப்பிடுவாைா? இந்த அம்மா பரிமாறினால் சாப்பிட
மாட்டிைா? எவ்களா நாளாகிட்டு! என் கபாண்ணுக்கு
பரிமாறி!!!",
"இவள் ஒருத்தி, அவளுக்கு கவண் கபாங்கல்
பிடிக்காது, அரதகை ரவத்துக் ககாண்டு இருந்தால் எப்படி
அவள் சாப்பிடுவாள், அகதா இடிைாப்பம் இருக்கு பாரு,
அரத எடுத்து என் கபாண்ணுக்கு ரவ கதவி..!!!",
அவரள அரழத்த கதவியின் குைலுக்கு பதில் கசான்ன
சங்கைன் குைல் ககட்டு நிமிர்ந்தாள் தீட்சண்ைா.

2220
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அம்மா!!!!! நீங்க எங்க இங்க! வாங்க! வாங்க!!!
அப்பா!!! நீங்களுமா??, என்னால நம்பகவ முடிைல,
உக்காருங்க, அம்மா, அப்பா உங்க கிட்ட நான் நிரைை
கபசணும், ஏன்ம்மா, என்ரன இப்படி கைண்டு கபரும்
தவிக்க விட்டுட்டு கபாயிட்டீங்க? அவரும் கபங்களூர்
கபாயிட்டார், நீங்களாவது என் கூட ககாஞ்ச கநைம்
கபசிட்டு இருங்க, பிளீஸ், அண்ணரன எப்படிைாது
என்ரனயும் என் புருஷன் கமகல உள்ள ககாபத்ரதயும்
மைந்து இப்கபா நீங்க என்னிடம் மைந்து மன்னித்து கபசைது
கபால அரதயும் கபச கசால்லுங்க, நீங்க கசான்னா அது
ககட்கும்.., என்னப்பா நீங்க..எப்கபாதும் வந்து வந்து
கபாயிடுறிங்க, இப்பவாது என்கூட சாவகாசமாக உக்கார்ந்து
கபசுங்ககளன்",
என்று பைபைத்தவரளப் பார்த்து அவள் அருகக
நின்றுக் ககாண்டு இருந்த இருவரும் அவரளப் பார்த்து
புன்னரகத்தனர்.
"தீட்சு..!! நாங்க கைண்டு கபரும் உன் மனதில் தான்டா
இருக்ககாம், உன் அண்ணரன ககாஞ்சம் பத்திைமாக
பார்த்துக் ககாள்டா..",

2221
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ை கதவியின் குைலுக்கு,
"அண்ணனுக்கு என்ன..",
அவள் பதில் கசால்ல முற்படும் கபாகத அவள்
முகத்தில் விழுந்த நீர்த் திவரலகரள உணர்ந்து அவள்
திடுக்கிட்டு கண் விழித்தாள் தீட்சண்ைா. அவள் உடல்
விைர்ரவ குளிைலுக்கு ஆட்பட்டு இருந்தது. அவள் எதிகை
ரகயில் நீருடன் பத்மஜா கதவி நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தார்.
"என்னம்மா என்ன ஆச்சு? என்ன முகம் எல்லாம்
இப்படி விைர்த்து இருக்கு? ஏதாவது ககட்ட கனவு
கண்டிைா?",
என்ை பத்மஜா கதவி முகம் கைாசரனைாக ககட்டது.
அப்கபாது தான் கண்டது கனவு என்று உணர்ந்த தீட்சண்ைா
உடல் நடுங்கிைது. அவளின் அந்த நடுக்கத்ரத உணர்ந்த
பத்மஜா கதவி அவரள தன் மார்கபாடு அரணத்துக்
ககாண்டார்.
"இன்னும் இவள் அந்த கனவில் இருந்து கவளிகை
வைரல கபால..",

2222
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்று எண்ணிக் ககாண்டு அவளின் நடுங்கும் கமனி
உணர்ந்து பத்மஜா கதவி எண்ணிக் ககாண்டு அவளின்
தரலரை கமன்ரமைாக வருடிக் ககாடுத்தார்.
"தீைன் கசான்னது உண்ரம தான்,
இவள் திருமணத்தின் கபாது இவள் அம்மா இைந்ததற்கு
தான் மட்டுகம காைணம் என்ை எண்ணம் இவள் அடிமனதில்
ஆழப் பதிந்து விட்டது, அதிலிருந்து கவளிகை இவளால்
வை இைலவில்ரல, ஆனாலும் அந்த எண்ணத்திகல
இவரள முற்றிலும் மூழ்க விடாது அவன் தன்
அருகாரமயும் காதரலயும் ககாண்டு இவரள கட்டிப்
கபாட்டு விட்டான் தீைன்..",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு புன்னரக பூத்தார்.
"முதலில் தண்ணி குடி தீட்சு.., ",
என்று அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்திைவர் அந்த
அரையின் ஏசியின் அளரவக் கூட்டினார்.
"பைவாயில்ரல !பாட்டி கவண்டாம்..!! சாரி பாட்டி உங்க
தூக்கத்ரத ககடுத்து விட்கடன்..",

2223
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவள் குற்ை உணர்வுடன் இைவு மணி பதிகனான்று
என்று காட்டிை சுவர் கடிகாைத்ரதப் பார்த்தப்படி சங்கடமாக
கசான்னாள்.
"என்ன தீட்சு, இப்படி கசால்ை, உன்ரனயும் உன்
புருஷரனயும் விட இந்த உலகத்தில் எனக்கும் உன்
தாத்தாவுக்கும் கவை எதுவும் கபருசு இல்ரல, என்
தூக்கத்ரத கபாய் ககடுத்து விட்கடனு நீ கபாய் கசால்ை,
நாரளக்கு தீைன் மகன் வந்து எங்க தூக்கத்ரத ககடுத்து
விடப் கபாவரத விடவா நீ அதிகம் கசய்து விட்ட?",
என்று அவர் கசால்லி சிரிக்க, தீட்சண்ைாவிற்கு அந்த
கசால்லில் உடல் சிலிர்த்தது.
"தீைனின் மகன்..!!! என் தீைனின் மகன்..!! என் தீைனின்
மீது நான் ககாண்டிருக்கும் தூை காதலின் சாட்சிைாக
பிைக்கப் கபாகிைவன், என் தீைனின் கம்பீைத்ரதயும்
ஆளுரம நிரைந்த பார்ரவயும் ககாண்டு இருப்பான்..",
அவள் மனக் கண்ணில் அவள் மடியில் தீைனின் முகச்
சாயிரல ககாண்டு அமர்ந்து இருந்த அழகான ஒரு ஆண்
குழந்ரத ஒன்று அவரள அம்மா என்று அரழத்து
சிரித்தது. அரத ைசித்துக் ககாண்டு இருந்த தீைரன கநாக்கி,

2224
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்பா என்று அவரன கநாக்கி தாவ முைன்ைது, அரத
தூக்குவது கபால் அவள் அருகக வந்த தீைன், குழந்ரதயின்
கன்னத்தில் முத்தம் ஒன்ரைக் ககாடுத்து குழந்ரதரை
குனிந்து தூக்குவது கபால் அவள் கன்னத்தில் ஒரு முத்தம்
ரவத்து கண் சிமிட்டினான்.
அவளின் அந்த கற்பரனைால் அவள் முகத்தில்
படர்ந்த நாணமும் அவள் கண்களில் இருந்த ைகசிை
சிரிப்ரபயும் அனுபவ சாலிைான பத்மஜா கதவியினால்
கண்டுக் ககாள்ள முடிந்ததில் அவர் முகத்தில் புன்னரக
கதான்றிைது.
"எனக்கு கதரிைாதா, இவளிடம் என்ன கசான்னால்
இவள் மனநிரல மாறும் என்று..,அப்பா!!! இந்த காதலுக்கு
தான் என்ன சக்தி, ஒகை கநாடியில் இவளிடம் இருந்த
நடுக்கம் எல்லாம் குரைந்து மனநிரல மாறி விட்டகத!!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவர் முகத்தில் சிரிப்பு
இருந்தது.
"இன்னும் ககாஞ்சம் தண்ணி கவண்டுமா தீட்சு?",
"இல்ரல கபாதும் பாட்டி..",

2225
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவள் எழுந்து டவரல எடுத்து தன் முகத்ரத
துரடத்தாள்.
"தீட்சு, இதுக்கு தான் கசான்கனன், வந்து என் ரூமில்
படுனு, அதுக்கும் நீ ஒத்து ககாள்ள மாட்டுை, சரி நான்
இங்கக வந்து படுத்துக் ககாள்கிகைன் என்ைால் உங்களுக்கு
எதுக்கு சிைமம்னு ககட்கிை! உன்ரன என்ன கசய்வது
என்கை எனக்கு கதரிைவில்ரல.., உன் புருஷனுக்கு
கதரிந்தால் திட்டுவான்ம்மா, வா இனி நீ இங்கக படுக்க
கவண்டாம், என் ரூமில் வந்துப் படு..",
என்ை பத்மஜா கதவிக்கு புன்னரக மட்டுகம பதிலாக
ககாடுத்தாள்.
"அப்கபா நீ வை மாட்ட..?",
அவளின் புன்னரகரைக் ககாண்கட அவர் அவளின்
பதிரல கணித்து விட்டு ககட்டார் பத்மஜா கதவி.
"பாட்டி, அவர் பக்கத்தில் இல்லாதப் கபாதும் அவர்
என் கூடகவ இருப்பது கபால் எனக்கு எங்களுரடை இந்த
அரையில் கதான்றுகிைது, நானும் அவரும் ஒன்ைாக
இருந்தப்கபாது எழுந்த உணர்வரலகள் எல்லாம் இந்த
அரையிகல இருக்கு பாட்டி, அரத விட்டுட்டு என்னால்

2226
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இந்த அரைரை விட்டு எப்படி கவளிகைை முடியும்
பாட்டி?",
அவள் ககட்ட ககள்வியில் அவள் முகத்திலும்
கண்களிலும் கதரிந்த காதல் தீயின் ஜுவாரலயில் பத்மஜா
கதவியின் உடல் சிலிர்த்தது.
"பாட்டி, அவள் அந்த ரூரம விட்டு வைகவ மாட்டாள்,
என் புருஷன் எனக்கான விட்டுச் கசன்ை உணர்வுகள்
எல்லாம் அங்கக தான் இருக்கும்பா, நான் அவள் பக்கத்தில்
இல்லனாலும் என் ஃகபாட்கடாரவப் பார்த்துக் ககாண்கட
கபாழுரத ஓட்டி விடுவாள், நான் இல்லாம அவளால் தூங்க
முடிைாது பாட்டி, தூங்காம பால்கனியில் நின்னு
கதாட்டத்ரத கவறித்துப் பார்த்துக் ககாண்டு இருப்பாள்,
அவரள எப்படிைாவது உங்க ரூமிற்கு கூட்டிட்டு கபாய்
தூங்க ரவப்பது உங்க சாமார்த்திைம்..",
சற்று முன் தீைன் தன்னிடம் கபசிைது பத்மஜா
கதவியின் காதில் ஒலித்தது.
"என்ன மாதிரிைான காதல் இது!!! என்ன மாதிரிைான
காதலர்கள் இவர்கள்.., எவ்வளவு ஆழமான புரிதல்..!!!",
பத்மஜா கதவியின் உடல் சிலிர்த்தது.

2227
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அதற்கு கமல் அவைால் அவரள வற்புறுத்த முடிைாது
அந்த அரைரை விட்டு கவளிகைை தான் முடிந்தது.
கவளிகைறும் முன் அவரளப் பார்த்துக் ககாண்கட
கசான்னார் பத்மஜா கதவி.
"தீட்சு, நாரள விடிந்த உடன் நானும் நீயும் உன்
தாத்தாவுடன் தாம்பைம் கபாய் உன் அண்ணன், அண்ணிரை
பார்த்து விட்டு வைலாம், இப்கபா எரதயும் கைாசரன
பண்ணிக் ககாண்டு இருக்காமல் நல்லாத் தூங்கு..",
என்று கசால்லி விட்டு அவளின் மனரத புரிந்துக்
ககாண்ட பாவரனயுடன் இதமான புன்னரக கசய்து விட்டு
அவர் கசால்லி கசல்ல, அரதக் ககட்டு தீட்சண்ைா மனதில்
கைாசரன வந்தது.
"அம்மாவும் அப்பாவும் கனவில் வந்தாகல எனக்கு
அல்லது எனக்கு பிடித்தவங்களுக்கும் எகதா ஒன்று நடக்கப்
கபாகிைது என்பரத நான் ஏற்கனகவ உணர்ந்து இருக்ககன்,
முதல் முரை வந்தப் கபாது என் தீைன் நிரைை ட்ைக்ஸ்
சாப்பிட்டு உடம்பு சரியில்லாம கபானான், அடுத்த முரை
அப்பாரவயும் அம்மாரவயும் பார்த்த கபாது என்
குழந்ரதரை நான் இழந்கதன், இப்கபா அம்மா, அப்பா

2228
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கனவில் வந்தாங்ககள..அண்ணரன கவை பார்த்துக்
ககாள்ளுனு கசான்னாங்க ககள..!! கபசாமல் அண்ணிக்கு
ஃகபான் கசய்து கபசி விடுமா?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு தன் கசல்கபாரன
எடுத்தவள் கநைத்ரதப் பார்த்து விட்டு தைங்கினாள்.
"இந்த கநைத்தில் அண்ணனும் அண்ணியும் தூங்கி
ககாண்டு இருப்பாங்ககள!!! கவண்டாம் தீட்சு, இந்த
கநைத்தில் அவங்களுக்கு ஃகபான் பண்ணித் கதால்ரலக்
ககாடுக்க கவண்டாம், காரலயில் எழுந்ததும் தான் அங்கக
கபாகப் கபாகைாம் ல, தாத்தா, பாட்டியுடன் அங்கக கபாகப்
கபாைதால் தீைன் ஒண்ணும் கசால்ல மாட்டான்..",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு சுவரில் ஃகபாட்கடா
பிகைமில் நின்றுக் ககாண்டு அவரளகை ைசித்து பார்க்கும்
தீைரன ஆரசத் தீை தன் மனதில் நிைப்பிைவள் அவன்
முகத்ரத நிரனவில் ககாண்டு தன் கண்கரள மூடினாள்.
காஞ்சிபுைத்தில் இருந்து தாம்பைம் கநாக்கி பிரிந்த
சாரலயில் ரபக்கில் தன் கவரல முடிந்து வந்துக் ககாண்டு
இருந்தான் திவாகர். இைவு மணி பனிகைண்டுக்கான அரமதி
ஏைத் தாழ அந்த சாரலயில் குடிக் ககாண்டு இருந்தது.

2229
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இன்று மாரல அவனும் அவனின் சக காவலர்களும்
தாம்பைம் அருகக பிடித்த கடத்தல் சிரலகரள கமிஷனர்
அலுவலகத்தில் ஒப்பரடத்து விட்டு வருவதற்குள் கநைமாகி
விட்டது, அரத எண்ணிக் ககாண்டு ரபக்ரக விைட்டினான்.
அப்கபாது அவன் கண்களில் அப்கபாது தான் மூடப்
கபாகும் நிரலயில் இருந்த அந்த சூப்பர் மார்க்ககட் பட
உடகன தன் வண்டியின் கவகத்ரத குரைத்தான். அரதப்
பார்த்த அதுவரை அவரன பின்கதாடர்ந்து வந்துக்
ககாண்டு இருந்த அந்த கருப்பு உரடைணிந்தவனும் சற்று
கதாரலவில் தான் ஓட்டி வந்துக் ககாண்டிருந்த காரை
நிறுத்தினான். அந்த ஏைக்குரைை மூடப் கபாகும் நிரலயில்
இருந்த அந்த கரடயின் வாயிலில் நின்ை திவாகர் மனதில்
மலரின் குைல் ஒலித்தது.
"என்னகமா கதரிைரலங்க , எனக்கு கடரல மிட்டாய்
சாப்பிடணும் கபால இருக்கு..",
அவள் எப்கபாதும் இதுப் கபான்ை ஆரசகரள
எல்லாம் கவளிப்படுத்த மாட்டாள், ஏன் ஆரசகை பட
மாட்டாள், தன்னிடம் இருப்பரத ரவத்துக் ககாண்டு
வாழ்பவள், அதிர்ந்து கபச மாட்டாள் அரமதிைான

2230
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சுபாவமும் அவன் எந்த வழியில் நடக்கிைாகனா அரதப்
பின்பற்றி நடப்பவள், அவனின் முக மாற்ைம் உணர்ந்கத
முடிவுகள் சரிைாக எடுக்கும் புத்திசாலி, அவளின்
அரமதிைான சுபாவத்தாகல தன் காதரல அவனுக்கு
கவளிப்படுத்துவாள், அவன் மீதான அவளின் காதலும்
அப்படி தான் அவள் கவளிப்படுத்தினாள், தீட்சண்ைாவின்
கதாழிைாக அவன் வீட்டிற்கு வந்த அவளின் அரமதிைான
முகத்தில் அவரனக் கண்டால் மட்டும் பைவும் அந்த
பிைத்கைக நாணம் எப்கபாது அவரன ஈர்க்கும், அதுகவ
அவள் வாய் திைந்து கசால்லும் முன் அவனிடம் அவள்
மனரத கதளிவாக கசால்லி விட்டது, அரத தீட்சண்ைா
உணர்வதற்கு முன்கன அவன் உணர்ந்து விட்டான், அதிலும்
அவள் தன் தங்ரகயின் மீது காட்டு அக்கரை அவன்
மனதில் அவரள சிம்மாசனம் ஏற்றி உக்காை ரவத்தது. இது
எல்லாவற்ரையும் விட அவரனயும் அவன்
சூழ்நிரலகரளயும் புரிந்துக் ககாண்டு நடப்பவள்,அவன்
குடும்பத்திற்காக நமக்கு குழந்ரதகை கவண்டாம் என்று
அவனிடம் கசால்லி அதுப் கபால் நடந்தவள், தனக்ககன்று
ஆரசகள் எதுவும் ரவத்துக் ககாள்ளாதவள்,

2231
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அப்படிப்பட்டவள் வாயில் இன்று எகதா கபச்சு வாக்கில்,
அந்த கடரல மிட்டாய் சாப்பிட கவண்டும் என்று தன்ரன
அறிைாமல் அவள் கசால்லி விட, அவளுக்காக, தன்
குழந்ரதரை சுமந்துக் ககாண்டு இருக்கும் தன் அன்பு
மரனவிக்காக ஒரு கடரல மிட்டாய் வாங்க மாட்டானா
அவன்?
"இந்தாங்க சார்.."
கரடக்காைர் ககாடுத்த கடரல மிட்டாய் பாக்ககட்ரட
வாங்கி தன் ரபக்கில் ஏறி அமர்ந்து சில தூைங்கள்
கசன்ைவன் ஒரு வரளவில் தன் வண்டிரை திருப்ப
முைன்ைான், அப்கபாது அவன் மீது எங்கிருந்கதா வந்த
ஒரு லாரி சடாகைன்று கமாதி நிற்காமல் கசன்ைதில், திவாகர்
ரபக் அப்பளம் கபால் கநாறுங்கிைது, அந்த அதிர்ச்சியில்
நழுவ விட்ட அந்த கடரல மிட்டாய் பாக்ககட் தன் கமனி
முழுக்க திவாகரின் இைத்தத்துடன் அந்த ரபக்கில்
பின்கதாடர்ந்து வந்த அந்த கருப்பு நிை உரடைணிந்தவன்
கால் அருகக பைந்து விழுந்தது.

2232
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 138
"மனம் கனத்த நிபையில்
என் தீ இருக்க..
இந்த தீயின் தீரன்
என்ன எழுத..?",

-❤️ தீட்சுவின் மனம் கைங்கும் துயபர துபடக்க

விரும்பும் இந்த தீ(ரு)ரன் ❤️

தன் காதில் இருந்த கசல்கபாரன அதிர்ச்சியில் நழுவ

விட்டான் தீைன். அரத உணர்ந்த விக்ைம், அவன் அருகக

அவசை அவசைமாக வந்து அந்த கசல்கபாரன எடுத்து
தீைன் ரகயில் ககாடுத்தான். அரத வாங்கிை தீைன் கண்கள்
இைண்டும் ைத்த நிைத்தில் சிவந்தது,
"என்ன சகா கசால்ை?",
தீைன் மறுமுரனயில் தன் காதில் விழுந்த குைல்
உண்ரம தானா என்று உறுதிப் படுத்திக் ககாள்ள மீண்டும்
ககட்டான்.

2233
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஆமாம் சார், நிஜம் தான் சார், நான் தான் என்
கைண்டு கண்ணால் பார்த்கதன்..",
மறுமுரனயில் இருந்த அந்த கைகைக் ஆண் குைல் தான்
கசால்வது உண்ரம தான் என்று சாதித்தது.
"சரி,நல்ல கவரல கசய்தாய்..நான் இகதா வந்து
விடுகிகைன்..,நீ என்ன கசய்விகைா ஏது கசய்விகைா எனக்கு
கதரிைாது, எனக்கு அந்த ஆக்ஸிகடன்ட் வீடிகைா ககமிைா
கிளிப்ஸ் இன்னும் அரை மணி கநைத்தில் கவணும்..",
என்று கபாரன துண்டித்த தீைன் அந்த கபாரன
விக்ைரம கநாக்கி வீசி எறிந்து விட்டு தன் எதிகை அமர்ந்து
இருந்த நைசிம்ம கைட்டியின் முகத்ரதப் பார்த்தான்.
கபங்களூரில் அவனுக்கு கவரல இருந்தது உண்ரம தான்,
ஆனால் எங்ககா ஒரு மூரலயில் நடக்கும் கவரலரை
வீட்டில் இருந்து கவனித்து ககாள்ளும் அளவிற்கு
கடக்னாலாஜி வளர்ந்து விட்ட நிரலயில் அவன் எதற்காக
தன் காதல் தீரை விட்டு விட்டு அவ்வளவு தூைம் அங்கக
வந்து இருக்கிைான் என்பதற்கு முதன்ரம காைணகம இந்த
சந்திப்பு தான். அதனால் தான் தானும் வருகிகைன் என்று
கசால்லிை தன் மரனவிரையும் தவிர்த்து விட்டு வந்தான்.

2234
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன தீைா!! எகதா ககட்க சகிக்க முடிைாத கசய்தி
வந்து இருக்கு கபால உனக்கு..!! எரியுதா? இப்படி தாகன
எனக்கும் இருந்து இருக்கும்? என் பதவிரை பறித்து
என்ரன ஜீகைாவாக்கி விட்டு இங்கக உக்காை ரவத்து
விட்டாகை! என் கபாண்ரணயும் என்னிடம் இருந்து பிரித்து
அவள் முகத்ரதப் இந்த ஒருவருடமாக என்னால் பார்க்க
முடிைாது கசய்து விட்டாகை!!! எனக்கு எப்படி இருந்து
இருக்கும்..?",
என்ை நைசிம்ம கைட்டி தன் கண்களில் வன்மத்துடன்
தீைரனப் பார்த்தார்.
"கே..!!!! உன்ரன..",
ஆத்திைத்துடன் தீைன் கைட்டியின் கழுத்ரதப் பிடிக்க,
விக்ைம் தீைரன தடுக்க முைன்ைான், ஆனால் தீைன் அவரின்
கழுத்ரத விடகவ இல்ரல, பல்ரலக் கடித்துக்ககாண்டு
ருத்ை கதாற்ைத்துடன் கண்கள் சிவக்க நின்றுக் ககாண்டு
இருந்த தன் எஜமானின் அந்த கதாற்ைத்ரத கண்டு விக்ைம்
பைந்துப் கபாய் விலகினான்.
"சார்..பிளீஸ், அவரை விடுங்க, அங்கக கமடம் என்ன
நிரலயில் இருக்காங்ககளா!!!",

2235
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விக்ைம் குைல் கசால்லலாமா கவண்டாமா என்று தைங்கி
தைங்கி ககஞ்சிைது.
ஆனால் அரத எல்லாம் சட்ரட கசய்ைாமல் நைசிம்ம
கைட்டியின் கழுத்ரத தன் ஒரு ரகைால் கநறித்தப்படிகை
நின்ைான் தீைன். அவன் முகத்தில், இன்று இந்த கைட்டியின்
சாவு என் ரகயில் தான் என்ை கசய்தி இருந்தது. அரத
கமய்ப்பிப்பது கபால, கைட்டியின் கண்களில் இருந்த
கருவிழி கமல் கநாக்கி உைை, இன்னும் சில கநாடிகளில்
அவரின் உயிர்ப்பைரவ அவர் உடரல விட்டு நகர்ந்து
அவர் கண்களில் வந்து அமர்ந்து, இனி ஒரு பிடி
அழுத்தினால் நான் இவரை விட்டு கசன்று விடுகவன்
என்று தீைனிடம் கசால்லி கதறிைது, அரத அவன்
கபாருட்படுத்தாது இன்னும் இறுக்க முைல, அப்கபாது
விக்ைம் ஃகபான் சிணுங்ககவ, உடகன அரதக் காதில்
ரவத்தவன் தீைன் அருகக வந்து அவன் காதில் எகதா
கசால்ல, அரதக் ககட்ட உடகன தீைன் நைசிம்ம கைட்டியின்
கழுத்ரத சடாகைன்று விட்டான். அதுவரை கைட்டியின்
கண்களில் வந்து அமர்ந்து உன்ரன விட்டு பைந்து கபாய்
விடவா என்று அவரை மிைட்டிக் ககாண்டு இருந்த அந்த

2236
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உயிர்ப்பைரவ மீண்டும் அவர் உடலில் ஐக்கிைமாக அரத
உணர்ந்த மனிதர் அதுவரை தீைன் தன் கழுத்ரத இறுக்கிப்
பிடித்து விட்டிருந்ததால் ஏற்பட்ட கதாடர் இருமல்களால்
அந்த அரைரை நிைப்பிக் ககாண்டு இருந்தார்.
"ச்ச் கச..!!",
என்று தன் ரகரை உதறிைவன் தன் எதிகை இருந்த
நைசிம்ம கைட்டிரை உறுத்துப் பார்த்தான்.
"நீ திருந்தி இருப்பாய், என்று நிரனத்து இருந்கதன்,
ஆனால் நீயும் உன் கபாண்ணும் என் வழியில் அதிகமாக
கிைாஸ் பண்ணிக் ககாண்டு இருக்கீங்க,
உன்னிடம் இருந்து தான் அந்த கலட்டர் வந்தது
கதரிந்து உடகன உன் கரதரை இந்த கஜயிலிகல முடித்து
இருக்காமல் உன்ரன விட்டு ரவத்தகத நான் கசய்த முதல்
தப்பு, கே கைட்டி!!!, நீ தப்பு கமல தப்பு கசய்துட்ட,
இதுக்கு நீ பதில் கசால்லிகை ஆகணும்..",
என்று தன் முன்கன விைல் நீட்டி எச்சரிக்ரக கசய்யும்
தீைரன கண்டு அலட்சிைமாக சிரித்தார் கைட்டி.
"இன்னும் கைண்கட நாட்களில் எனக்கு விடுதரல
உனக்கு கதரியுமா கதரிைாதா? அரத விட முக்கிைமான

2237
 ஹரிணி அரவிந்தன்
விஷைம் என்னத் கதரியுமா? நான் இழந்த பதவி எனக்காக
நான் எப்கபா வருவனு காத்துக் ககாண்டு இருக்கு..!
விடுதரல ஆகும் முன்கன உன்ரன சார்ந்தவர்கரள இந்த
பாடுப்படுத்துகிகைன் தீைா, நான் கவளிகை வந்து விட்டால்
உன்ரன என்னப் பாடு படுத்துகவன் என்று நிரனத்துப்
பாரு, உன்ரன விட மாட்கடன்டா, என்ரன இந்த நிரலக்கு
காைணமாக்கிை உன் கபாண்டாட்டிரை நிம்மதிரைப்
பறிக்காம விட மாட்கடன்.., கபா கபாய் அங்கக
கபாட்டலம் கட்டி கபாணமா கிடக்கிை அவள் அண்ணனுக்கு
கசய்ை கவண்டிை சடங்ரக எல்லாம் கசய்..!!",
என்று அவர் கசால்ல, மீண்டும் தீைன் அவரை கநாக்கி
தன் ககாட்டில் மரைத்து ரவத்து இருந்த துப்பாக்கிரை
எடுத்து நீட்டினான். அதுவரை தள்ளி நின்றுக் ககாண்டிருந்த
அந்த சிரைச் சாரலயில் இருந்த உைைதிகாரி தீைனின்
ரகயில் இருந்த துப்பாக்கி கைட்டிரை கநாக்கி குறி ரவத்து
இருக்கும் அந்த காட்சிரை ப் பார்த்து விட்டு ஓடி வந்து
தீைன் எதிகை நின்ைார்.

2238
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"சார்..சார்,.பிளீஸ் கவண்டாம் சார், இங்கக இவரை
எதுவும் கசய்து விடாதீங்க, பிளீஸ் நீங்க கபாங்க சார், நான்
பார்த்துக் ககாள்கிகைாம்..",
என்று ரக எடுத்து கும்பிடாத குரைைாக தீைன் முன்
நிற்க, தன் ககாட்ரட சரி கசய்துக் ககாண்கட தீைன் கண்கள்
சிவக்க கைட்டிரை முரைத்தப்படி முகம் இறுக நடந்தான்.
"விக்ைம்..இவனுக்கு அந்த பதவி கிரடக்க
கூடாது..கசய்ை கவண்டிைரத கசய்து விடு..",
என்று முணுமுணுத்தப்படிகை காரில் ஏறி அமர்ந்தான்.
"சார் அவர் கபாண்ணுக்கு..?",
விக்ைமிடம் இருந்து ககள்வி வந்தது.
"அவள் எகதா ஸ்மார்ட்டாக காய் நகைத்துவதாக
எண்ணிக் ககாண்டு இருக்கிைாள், என் பார்ட்னருடன் லிவ்
இன் ரிகலசன்ஷிப்பில் இருந்து ககாண்டு என்ரன கவிழ்க்க
பார்க்கிைாளாம், அவளும் சரி, இகதா இந்த கைட்டியும் சரி,
என்ன கசய்தாலும் என் கதாழில் சாம்ைாஜ்ைத்தில் ஒரு
சுண்டு விைரல கூட அரசக்க முடிைாது..",
என்ைவன் தன் கசல்கபாரன எடுத்தான், ைாருக்ககா
ஃகபான் கசய்து ஆங்கிலத்தில் தாழ்ந்த குைலில் கபசினான்.

2239
 ஹரிணி அரவிந்தன்
சில கநாடிகளில் கபாரன துண்டித்து தன் ககாட்
பாக்ககட்டில் கபாட்டவன் காரை ஓட்டிக் ககாண்டு
இருக்கும் விக்ைரம பார்த்தான்.
"விக்ைம்..!!! அைண்மரன பங்சன் முடிந்த உடன் கனடா
நான் அவசிைம் கபாய் தான் ஆக கவண்டும், அந்த
மாதுரிரை நான் மீட் பண்ண கவண்டும், அதற்கு ஏற்ைார்
கபால என் அப்பாய்ண்கமண்ட் பிக்ஸ் பண்ணி விடு..",
"அந்த கபயுடன் கபாய் நான் கபசி அப்பாய்ண்கமண்ட்
பிக்ஸ் பண்ணனுமா!!!! இதுக்கு கபசாமல் என்ரன ஆழமான
கிணற்றில் தள்ளி விடலாகம தீைன் சார்!!!!",
என்று தன் மனதில் கதான்றிை எண்ணத்ரத உடகன
அழித்து விட்டு விக்ைம் கசான்னான்.
"எஸ் சார்..!!!",
"நான் கைட்டிரை சந்தித்து விட்கடன், அதன் பின்
கனடா கபாய் என் கம்கபனிகளுக்கு ஒரு விசிட் கசய்து
விட்டு, அந்த மாதுரிரை சந்திக்க கவண்டும், எனக்கு
கனடாவில் இருந்து வரும் என் பிசிகனஸ் சம்பந்தமான
தகவல்கள் அரனத்தும் சரிைானதாக இல்ரல, இப்படிகை
கசன்ைால் டி குருப்ஸ் பிசிகனஸ் சாம்ைாஜ்ைகம கனடாவில்

2240
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருக்காது கபாய் விடும், இதுக்கு முழு முதற் காைணம்
அந்த மாதுரி மட்டும் தான், விக்ைம்..!!!!! நான் சந்தித்த,
சந்திக்கப் கபாகிை இந்த அப்பா, கபாண்ணு இருவரில்
ைாகைனும் ஒருவருக்கு இந்த சந்திப்கப இறுதி சந்திப்பாக
இருக்க கவண்டும்..!!!",
என்ைப்படி தன் மடிக்கணினிரை உயிர்ப்பித்து தன்
கமயிலுக்கு வந்து குவிந்து இருந்த பிசிகனஸ் கமயில்கரள
கண்டுக் ககாள்ளாது சகாகதவன் என்ை கபைரைத்
கதடினான், அவனுக்கு சிைமம் குடுக்காது அவன் கதடிை
கமயில் முதலிகல இருந்தது, அரத பிரித்தவன் அதில்
இருந்த திவாகரின் விபத்து காட்சிகரள ஊன்றிப்
பார்த்தான், அவன் முகம் மாறிைதில், கைட்டி!!!! என்று தன்
பல்ரல கடித்தான்.
தீைன் கசான்ன அந்த "இறுதி" யில் உள்ள அழுத்தத்ரத
விக்ைமால் உணை முடிந்ததில் அவன் மனம் அடுத்து தான்
என்ன கசய்ை கவண்டும் என்று அவனுக்கு கசால்லிைது.
அரத கைாசரன கசய்துக் ககாண்கட அவன் காரை
கசன்ரன கநாக்கி கசல்லும் சாரலயின் பக்கம் அதி
விரைவாக கசலுத்தினான். இன்னும் சில மணி கநைங்களில்

2241
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவனும் அந்த காரும் தங்கள் மாண்புமிகு முதலாளி.
மகதீைவர்மனும் காஞ்சிபுைம் அைண்மரனயில் இருக்க
கவண்டும், அது அவன் முதலாளியின் உத்தைவு.
அதிகாரல மூன்று மணிக்கான இருள் அந்த
அைண்மரனயிரன நன்ைாககவ சூழ்ந்து இருந்தாலும் அந்த
அைண்மரனயின் பிைம்மாண்ட ககட்டில் இருந்து அந்த
அைண்மரனயின் பளிங்கு கற்கள் இரழக்கப் பட்டிருந்த
கபார்ட்டிககா வரை அணிவகுத்து நின்றுக் ககாண்டு இருந்த
கண்கவர் கவரலப்பாடுகள் நிரைந்த அலங்காை
விளக்குகளால் அந்த இடம் பகரலப் கபால் காட்சி
அளித்தது. அரத எல்லாம் ைசிக்கும் மனநிரலயில்
இல்லாது இறுகிை முகத்துடன் தன் காரில் இருந்து இைங்கிை
தீைன் தன் உத்தைரவ எதிர்ப்பார்த்து காத்துக் ககாண்டு
இருக்கும் விக்ைரமப் பார்த்து,
"கசய்ை கவண்டிைரத கசய்து விடு, அர்கஜன்ட்
என்ைால் மட்டும் எனக்கு ஃகபான் பண்ணு, சாரி
அங்கிளிடம்
இந்த இைண்டு நாட்கள் ஆபிசில் நடந்த முக்கிை
பிசிகனஸ் காண்ட்ர்க்ரட பற்றி ககட்டு எனக்கு கமயில்

2242
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பண்ணு, டாடிடம் ஏதாவது டீட்டிைல்ஸ் ககட்க கவண்டும்
என்ைால் எனக்கு முன்கப கதரிைப் படுத்தி விடு..,அப்புைம்
முக்கிைமாக காரலயில் சகா ரிசார்ட் வந்தால் அவன் என்ன
ககட்டாலும் அரத ககாடுத்து விடு, இப்கபா நீ
கிளம்பலாம்!!!",
என்ைவன் விக்ைம் பதிரல எதிர்பார்க்காமல் அந்த
அைண்மரன கபார்டிக்ககா கடந்து விடு விடு கவன்று
நடந்து உள்கள விரைந்தான். கமல் தளத்தில் இருக்கும்
அவனின் அரை கநாக்கி கசல்ல மாடிப் படிக்கட்டுகளில்
தன் காரல ரவக்கும் கபாது தீைனுக்கு உடல் நடுங்கிைது.
அவன் முகம் இறுகி கண்கள் சிவந்தது. தன் மனரத
ஒருவாறு தைார்ப் படுத்திக் ககாண்டவன் அரமதிைாக படி
ஏறினான். அவனது கவக நரட குரைந்து தளர்ந்து
இருந்தது. தன் ககாட் பாக்ககட்டில் இருக்கும் சாவிரை
எடுத்து அந்த அரையின் கதரவ திைந்தவன் தன் ரகயில்
இருந்த தன் ககாட்ரட தன் அரையில் உள்ள வைகவற்பு
அரை கசாபாவில் வீசி எறிந்து விட்டு அவர்களின் அந்த
பிைம்மாண்ட அரையின் கரடசி அரைைான அவனது
படுக்ரக அரை கநாக்கி நடந்தான். அங்கக கமத்ரதயில்

2243
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தன்ரன அவனின் உரடரை தன்னுடன் இறுக்கி
அரணத்துக் ககாண்டு ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்தாள்
தீட்சண்ைா. அந்த கட்டில் அருகக இருந்த டீப்பாயில் உள்ள
கபாட்கடா பிகைமில் பள்ளிச் சீருரடயில் பத்து வைது
சிறுவனாக சிரித்துக் ககாண்டு இருந்தான். அவன் அருகில்
இல்லாத பிரிரவ அவளுக்கு பிடித்த குட்டி தீைனுடன்
கபசியும், அவள் காதல் மனம் கதடும் அவன்
அருகாரமரை அவனின் உரடரை தன்கனாடு இறுக்கி
அரணத்துக் ககாண்டு உைங்கியும் அவன் இல்லாத இைண்டு
நாட்கரள கழித்து இருக்கிைாள் என்று அவனின் சிறுவைது
புரகப் படத்ரத அவள் அருகக பார்த்ததும், அவன்
உரடகரள அவள் ரக அரணப்பில் பார்த்ததுகம
தீைனுக்கு புரிந்ததில் அவன் இதழில் புன்னரக கதான்றிைது.
ஆனால் அந்த புன்னரக கதான்றிை சில கநாடிகளிகல
அவனுக்கு மரைந்துப் கபானது, காைணம் அவன் இப்கபாது
அவளிடம் அவள் அண்ணரனப் பற்றி கசால்ல கவண்டும்,
அரத எண்ணும் கபாகத தீைன் முகம் மாறிைது. மூன்று
நாட்கள் கழித்து தான் வருகவன் என்று கசான்ன தன்
கணவன் இைண்டு நாட்கள் முழுதாக முடிவதற்குள் எதிர்ப்

2244
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பாைாது வந்து நிற்கும் தன் காதல் கணவனின் வருரகரை
அவரள ககாண்டாட முடிைாதப்படி அவன் இப்கபாது
அவரள கசாகத்தில் ஆழ்த்த கவண்டும். என்று என்னும்
கபாகத அவன் மனம் தளர்ந்து அப்படிகை அவள் அருகக
அமர்ந்தான். அவள் முகத்ரதகைப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தவரன ைதார்த்தமாக புைண்டு படுத்தவள் கமனியில்
அருகில் தளர்ந்து கபாய் முகம் முழுக்க வருத்தத்துடன்
அமர்ந்து இருந்த அவன் ரக இடிக்க கைாசரனயுடன் கண்
விழித்தவள் முகம் ஆனந்த திரகப்பிற்கு கசன்று உடகன
தூக்கத்ரத விைட்டிைது.
"தீைா..!!!! நீைா!!! எப்கபா வந்த? என்னால் நம்பகவ
முடிைல..!!!",
என்ைவள் உடகன அந்த அரையின் விளக்குகளுக்கு
உயிர் ககாடுத்ததில் அந்த அரையில் கவளிச்சம் பைவிைது.
அவரனக் கட்டிக் ககாண்டு அவன் மார்பில் சாய்ந்தவள்
அவன் கன்னத்தில் ஆரசயுடன் முத்தம் பதித்தாள்.
தூங்கிைதால் கரலந்து தன் முகத்தில் வந்து விழுந்துக்
ககாண்கட இருந்த தரல முடிரை ஒதுக்கிக் ககாண்கட
உற்சாகமாக கபசினாள்.

2245
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நான் உன்ரன கைாம்ப மிஸ் பண்ணிகனன் தீைா, நான்
நிரனத்கதன், என்ரன நீ அதிகம் தவிக்க விட மாட்டனு,
பாரு கபாய் ஒன்ரை நாளுக்குள் திரும்பிட்ட, சார் கசான்ன
மாதிரி நான் இல்லாம தூக்கம் வைரல தாகன? ோ..!!
ோ..!!",
என்று சிரித்த அவள் அவன் கநஞ்சில் கசல்லமாக
முட்டினாள்.அவன் முகத்ரதப் பார்க்காது அவனின்
சட்ரடப் கபாத்தாரன நிைடிைப்படி அவள் கசால்லிக்
ககாண்டு இருந்தாள்.
"தீைா..என்னனு கதரிைரல, அம்மா, அப்பாரவ
கனவில் பார்த்கதன், அண்ணரன பத்திைமா பார்த்துக்
ககாள்ளுனு கசான்னாங்க, அதில் இருந்து மனகச
சரியில்ரல..அதனால் பாட்டி அண்ணன், அண்ணிரை
பார்க்க காரலயில் தாம்பைம் அரழத்து கபாகைனு
கசான்னாங்க, இன்னும் பாட்டி, தாத்தா கல்ைாணத்திற்கு
கைண்டு நாள் தாகன இருக்கு? நான் கபாய் கூப்பிட்டால்
அண்ணன் நிச்சைம் வரும்..கசா காரலயில் நான் கபாய்..",

2246
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் தன் பாட்டுக்கு கபசிக் ககாண்கடப் கபாக
அவள் கண்களில் கதரிந்த ஆவரலக் கண்டவனுக்கு குற்ை
உணர்வு கமகலாங்கிைது.
"இவளிடம் எப்படி நான் அவள் அண்ணரனப் பற்றி
கசால்லப் கபாகிகைன்..!!!",
என்று எண்ணம் அவனுக்குள் எழுந்து அவரனக்
ககள்விக் ககட்டதில் அவன் தன் கண்கரள மூடிக் ககாண்டு
தன்ரன தைார் படுத்திக் ககாண்டவன் தன் மார்பில் சாய்ந்து
இருந்த அவரள தன்னிடம் இருந்து விலக்கி எழுந்தான்.
அவனின் அந்த விலகரல எதிர்ப் பார்க்காத அவள்
புருவம் கைாசரனயில் சுருங்கிைது.
"என்னாச்சு தீைா..?",
என்ைவள் ரககரள இறுக பிடித்து ககாண்ட தீைன்
அவளின் முகத்ரதப் பார்த்தான். அதில் கதரிந்த
வருத்தத்தில் அவள் மனம் எகதா அவளிடம் சரியில்ரல
என்று கசான்னது.
"தீைா..!!! என்னாச்சு? ஆர் யூ ஓகக..? உடம்பு
சரியில்ரலைா? இரு நான் கபாய் உனக்கு டீ கபாட்டு..",

2247
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எழுந்தவள் ரககரள பிடித்து தடுத்த தீைன்
ஒருவாறு தன்ரன தைார்ப் படுத்திக் ககாண்டு கசான்னான்,
"தீ..என்கனாட உடகன கிளம்பு!!!!! நம்ம இப்கபா
உடகன தாம்பைம் கபாகணும்..!!!",
"இந்த கநைத்திலா? அதான் பாட்டி காரலயில்..",
என்று அவள் முடிப்பதற்குள் அவன் கசான்னான்.
"உன் அண்ணனுக்கு..",
என்று இரடகவளி விட்டவன் அவளின் முகத்ரதப்
பார்க்க திைாணி இல்லாதவனாய் சன்னல் வழிகை கதரிந்த
நிலாவின் மீதுப் பார்ரவ பதித்து ககாண்டு இருந்தவரன
பார்த்தவளுக்கு நடக்க கூடாத எகதா ஒன்று நடந்து
இருக்கிைது என்று புரிந்துக் ககாண்டவளுக்கு சற்று முன்
இருந்த மனநிரல காணாமல் கபாய் பை உணர்வுகள்
கமல்ல எழுந்தன.
"கசால்லு தீைா..என் அண்ணனுக்கு
என்ன ஆச்சி?",
அவள் குைல் பதட்டத்துடன் ககட்டது, அவள் உடல்
பதட்டத்தில் கலசாக நடுங்க ஆைம்பித்தது. அவளின்

2248
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முகத்ரதப் பார்க்க ரதரிைம் இன்றி அவன் அந்த
சன்னலில் இருந்து தன் பார்ரவ விலக்காது கசான்னான்.
"உன் அண்ணனுக்கு ஆக்சிகடன்ட் ஆகிட்டு..என்ரன
மன்னித்து விடு தீ, நான் உன் அண்ணரன பாதுகாத்து
இருக்க கவண்டும்..என் தப்பு தான், என்ரனயும் மீறி..சரி
விடு!!",
அவன் குைலில் அதீத குற்ை உணர்வு இருந்தது,
"இதுக்கு கமல் மிச்சத்ரத அங்கக ப் கபாய் கபசிக்
ககாள்ளலாம்.., வா கிளம்பு என்னுடன்..",
என்று அவன் கபசிக் ககாண்கட கபாக அவளிடம்
பதில் எதுவும் இல்லாதுப் கபாக அவன் கைாசரனயுடன்
திரும்பிப் பார்த்தான். அங்கக தீட்சண்ைா மைங்கி கீகழ
விழுந்து கிடந்தாள்.

2249
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 139
"என்னவபை..
உன்னவன் உன் அருபக இருக்கும்
பைாது உன் கண்ணில்
ஏனடி கண்ணீர்..?
என் உயிபர..
உன்பனப் பிரிந்து இவன்
காதல் தீ ைற்றிய கநஞ்ேம்
வாழுமா?
என்னவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் வலிகளுக்கு ஆறுதைாக

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

அந்த விரல உைர்ந்த கவளிநாட்டு ைக மாடல் கார்

கபாக்குவைத்து அற்ை தாம்பைம் சாரலயில் காற்ரை கிழித்து

ககாண்டு கவகத்துடன் கசன்ைது. அந்த இருள் சூழ்ந்த
கவரளயில் தீைன் முகம் இறுக்கத்துடன் அந்த காரை

2250
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசலுத்திக் ககாண்டு இருந்தான், அவன் அருகக இருந்த
சீட்டில் தன் கண் மூடி உடம்பில் உள்ள சக்தி எல்லாம்
வற்றிைதுப் கபால் தளர்ந்து சாய்ந்து இருந்தாள் தீட்சண்ைா.
அவள் கண்களில் இருந்து நிற்காமல் கண்ணீர் வழிந்துக்
ககாண்கட இருந்ததில் அவன் சங்கடமரடந்தான்.
"உன் அண்ணனுக்கு ஒண்ணும் இல்ரலடி, நான் தான்
கசால்கைன்ல?",
என்று அவள் கண்ரணத் துரடத்து விட அவன்
ரககள் துடித்தது, ஆனால் அவள் கண்களில் புதிதாக வந்து
கசர்ந்து இருக்கும் அந்த குற்ைம் சாட்டும் பார்ரவ அவரன
தடுத்ததில் அவனால் தன் மனம் விரும்பிைரத கசய்ை
முடிவில்ரல.
சிவப்பு நிை நிைான் விளக்கில் கதைசா ோஸ்கபட்டல்
என்று கபரிதாக எழுதப் பட்டிருந்த அந்த மருத்துவமரன
முன் அந்த கார் நின்ை உடகன அந்த காரை கநாக்கி
ஒருவன் ஓடி வந்தான். அவரனப் பார்த்துக் ககாண்கட கார்
கதரவ திைந்து இைங்கிை தீைரன கநருங்கிை ஓடி வந்தவன்,
"குட் மார்னிங் சார்..!!",

2251
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் அவன் பின்னாகல இைங்கும் தீட்சண்ைாரவப்
பார்த்து,
"குட் மார்னிங் கமடம்..!!",
என்ைான். அவகளா தன் கணவரனப் கபால் தன்
தரலரை அரசத்து அவன் வணக்கத்ரத அங்கிகரிக்காது
அந்த ஐந்து மாடி மருத்துவமரன கட்டிடத்ரதயும் அந்த
மருத்துவமரன வளாகத்ரதயும் கவறித்தாள். அந்த
மருத்துவமரன சூழல் அவளுக்கு கதவிரை நிரனவுப்
படுத்திைதில் அவள் மனம் தன் அண்ணரன எண்ணி
நடுங்கிைது. அரத உணர்ந்ததால் என்னகவா அவளின்
ரகரை அழுத்திப் பிடித்தான் தீைன்.
"என்ன சகா..மிஸ்டர் கதவன் என்ன கசால்ைார்?",
என்று தீைன் விளித்ததில் அந்த சகா என்கிை சகா
கதவன் தீைரனப் பார்த்தான்.
"ஆக்சிகடன்ட் ஆன ககாஞ்ச கநைத்திகல திவாகர்
சாரை ோஸ் கபட்டலில் கசர்த்து விட்டதால் அவர் இப்கபா
கிரிட்டிகல் கண்டிஷரன தாண்டி விட்டாருனு டாக்டர்
கசால்லி இருக்காங்க..கீகழ விழுந்த கவகத்தில் தாரடயில்
நல்ல அடி, என்பதால் அங்கக ஒரு சின்ன சர்ஜரியும்,

2252
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ரகயிலும் காலிலும் பலத்த அடிங்கிைதால் எலும்பு முறிந்து
விட்டதால் அங்கக இம்ப்ளான்ட் கபாருத்தி ஒரு சர்ஜரி
பண்ணனும் டாக்டர் கசால்லி இருக்கார் சார்..அத்கதாடு சில
கண்ணாடி துண்டுகள் அவர் ரகயில் குத்தி நிரைை காைம்
ஏற்பட்டு இருந்ததால் அரத மட்டும் இப்கபாரதக்கு
கவளிகை எடுத்து அவரின் உடல்நிரலரை டாக்டர்கள்
கவனித்து வைாங்க சார், இங்கக அட்மிட் பண்ணும் கபாது
ககாஞ்சம் கிரிட்டிகல் கண்டிஷனில் அவர் இருந்ததால்
சர்ஜரி பண்ணரல, கதவன் சார் நீங்கள் வந்த வுடன்
உங்களிடம் கபசி விட்டு, திவாகர் சாருரடை உடல் நிரல
சீைான உடன் ஆப்கைஷன் கசய்து விடலாம்னு கசால்லி
இருக்கார்..",
அந்த கருப்பு உரட அணிந்து இருந்த மர்ம
மனிதனான சகா கதவன் நீண்ட விளக்கம் ஒன்று கசால்லி
விட்டு தீைன் உத்தைரவ எதிர்ப்பார்த்து காத்திருக்க, அரத
உணர்ந்த தீைன் கசான்னான்.
"ஓகக, நீ கபாய் அவரிடம் நான் கபசுவதற்கு ஏற்பாடு
கசய்..",

2253
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று உத்தைவிட்டு அவன் நகர்ந்ததும் தன் அருகில்
இருந்த தன் மரனவிரைப் பார்த்து எகதா கசால்ல
முைன்ைான். அரத உணர்ந்து அவள் அவரன நிமிர்ந்துப்
பார்த்தாள்.
"பிளீஸ் தீைா, என்னிடம் எதுவும் கபசாகத..!! உனக்கு
முதலிகல மிைட்டல் கடிதம் வந்தது கதரியும்ல? அப்புைம் நீ
ஏன் எதுவும் கசய்ைல? நீ நிரனத்து இருந்தால் இரத
நடக்க விடாமல் தடுத்து இருக்கலாம்..",
அவள் கண்கள் அதுவரை அவன் அந்த கடிதத்ரத
பற்றி அவளிடம் கசால்லிைப் கபாது இருந்த அந்த குற்ைம்
சாட்டும் பார்ரவரை அவள் தன் வாய் கமாழிைாக கபசிக்
ககாண்கடப் கபானாள்.
"தீ..நான் என்ன கசால்ல வகை..",
"கபாதும், உன் விளக்கங்கள் ககட்குை அளவுக்கு
எனக்கு கபாறுரம இல்ரல..நான் கபாய்..",
என்று அவள் கபசிக் ககாண்கட நடக்க ஆைம்பிக்க,
அவன் கண்களில் ககாபம் குடிக் ககாள்ள ஆைம்பித்தது.
"ஸ்டாப் இட் தீட்சண்ைா!!!!!",

2254
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கபாறுரம இழந்தவனாய் கத்திைதில் அவள்
உடல் திடுக்கிட்டு தூக்கி கபாட்டதில் அரதப் பார்த்த
அவனின் கண்களில் கவதரன கதான்றிைது. அவனும்
அவள் அண்ணனுக்கு விபத்து ஏற்பட்டு இருந்தரத
அவளிடம் கசான்னதில் இருந்கத அவனின் காதல் மரனவி
தீைாக அவள் இல்ரல என்பரத அவனால் உணை
முடிந்தது, குழந்ரத விஷைத்திற்கு பிைகு அவரள
கபான்கன பூகவ என்று பாதுகாத்தவனுக்கு அவளின்
மனமும் உடலும் தற்கபாது இருக்கும் நிரல எண்ணி
வருத்தம் ககாண்டது. அவனின் எதிர்பாைாத அந்த
ககாபத்தில் அதிர்வு ககாண்டு அவரனகை பார்த்தவரள
அரணத்துக் ககாண்டு ஆறுதலாக அவள் முடிக் ககாத
கவண்டும் என்று அவனுக்கு கதான்றிைது, ஆனால் சுற்று
புைத்ரத கருத்தில் ககாண்டு தன்ரன அடக்கி ககாண்டவன்,
அவளின் ரகரை அழுந்தப் பிடித்துக் ககாண்டு,
"சாரிடி..",
என்று முணுமுணுத்தான், அதற்குள் அவனின் அந்த
அதட்டலால் அவள் கண்ணுக்குள் துளிர்த்து இருந்த நீரை
அவள் கன்னத்தில் வழிை விடா வண்ணம் தன் பார்ரவரை

2255
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அங்கும் இங்குமாக கவறிக்க முைல, ஆனால் அவனிடம்
அவளின் கண்கள் காட்டிக் ககாடுத்து விட்டதில் அவன்
சங்கடமாக அவரளப் பார்த்தான்.
"நீதான்டி படபடனு கபாரிைை. நான் என்ன கசால்ல
வைனு ககாஞ்சமாவாது காது ககாடுத்து ககக்குறிைா? நான்
எதுவுகம கசய்ைரலனு உனக்கு கதரியுமாடி?
என்ரன அப்படி பார்க்காதடி",
என்ைவன் கசான்னரதக் ககட்டு அவள் நிமிர்ந்து
அவரனப் பார்த்தாள். அவளின் பார்ரவ உணர்ந்து அவன்
கபருமூச்சுடன்
கசால்ல ஆைம்பித்தான்.
"தீ..உன்னிடம் அந்த கலட்டர் விஷைத்ரத மரைக்க
கவண்டும் என்று நான் நிரனக்கல்லடி, நீ இருந்த
மனநிரலயில் அரத கசால்ல கவண்டாம் நாகன பார்த்துக்
ககாள்ளலாம் என்று தான் நிரனத்கதன், இப்கபா
கபசினாகை சகா, அவர் ைார் கதரியுமா? ஆந்திைாவில்
அந்த கைட்டியின் ஏரிைாவில் இன்ஸ்கபக்ட்டைா இருந்தவர்,
நான் ககட்டுக் ககாண்டதற்காக இங்கக எனக்காக வந்தார்,
என்ரனக்கு என் ரகயில் அந்த கலட்டர் கிரடத்தகதா

2256
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அப்பகவ இவரை நான் உன் அண்ணன் வீட்டுக்கு
பாதுகாப்புக்கு அனுப்பிட்கடன், அது உன் அண்ணன்
டிபார்கமண்ட் ஆளுங்களுக்கும் கதரியும், இவர் உன்
அண்ணன் வீடு இருந்த கதருவில் வரும் காய்கறி
விற்பவரன பிடித்து அவன் தான் கைட்டியின்
ஆளுங்களுக்கு உளவு கசால்பவனு கண்டுப்பிடித்து
அவரனயும் கபாலீசில் ஒப்பரடத்து விட்டார், அவரன
விசாரித்த கபாது தான் பணத்துக்கு ஆரசப்பட்டு இரத
எல்லாம் கசய்து விட்டதாகவும், எனக்கு கவறு எதுவும்
கதரிைாதனும், தான் கவறும் அம்பு தானு கதறினான். அந்த
கலட்டர் வந்ததில் இருந்து உன் அண்ணன், அண்ணிக்கக
கதரிைாமல் அவங்கரள என் பாதுகாப்பு வரளைத்தில்
ககாண்டு வந்கதன், உன் அண்ணன் எப்கபாதும் கவரலக்கு
கபாகும் கபாகதல்லாம் சகா ஃபாகலா பண்ணினார், இந்த
ஆக்சிகடன்ட் எதிர்ப்பாைாமல் நடந்துட்டு, ஆக்சிகடன்ட்
ஆன அடுத்த கசகண்ட், உன் அண்ணரன தன் காரில்
பாகலா பண்ணிட்டு வந்த அவர் உன் அண்ணரன உடகன
இங்கக ககாண்டு வந்து அட்மிட் பண்ணிட்டு என்னிடம்
கசான்னார், அப்கபா அந்த கைட்டியின் உயிர் என் ரகயில்

2257
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருந்தது, உன் அண்ணனுக்கு மட்டும் ஏதாவது ஒன்று
ஆயிருந்தால் அவரன ககான்னு இருப்கபன்டி, அப்கபாது
தான் எனக்கு அவரிடம் இருந்து உன் அண்ணன் கிரிட்டிகல்
கண்டிசரன தாண்டி விட்டதாக எனக்கு திரும்ப ஃகபான்
வந்தது. அப்கபாது தான் நான் இங்கக கிளம்பி வந்கதன்..",
என்று அவன் நடந்தது அரனத்ரதயும் விரிவாக கூறி
முடிக்க, அவள் முகத்தில் அதற்கு எந்த சலனமும் இல்ரல.
"நீ கசால்வது எல்லாம் சரி தான், ஆனால் இப்கபா என்
அண்ணன் அங்கக சாரவ கதாட்டு விட்டு திரும்பி இருக்கு,
என் அண்ணிக்கு ஏழு மாதம், அவங்க மனசு என்னப் பாடு
பட்டு இருக்கும்? அவங்கரள நான் எப்படி சமாதானம்
பண்ணுகவன்? என் அண்ணி முகத்தில் நான் எப்படி
முழிப்கபன்? உன் காதலால் புருஷனின் அம்மாவான என்
மாமிைாரை இழந்கதன், இப்கபா என் புருஷரனகை
இழக்கப் கபாகைன்னு அவங்க ககட்டா..",
"தீட்சண்ைா..!!!",
என்று அவள் கசால்லி முடிப்பற்குள் அலறினான் தீைன்.
"ஏன் கத்துறீங்க தீைன்? என் அண்ணி இடத்தில் நான்
இருந்தாலும் இப்படித் தான் ககட்கபன், நல்ல கவரள

2258
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
எதுவும் ஆகவில்ரல, சப்கபாஸ் ஏதாவது ஆயிருந்தால்..?,
எல்லாத்துக்கும் காைணம் என்னுரடை காதல் தான், நான்
உங்கரள காதலித்து இருக்ககவ கூடாது..!!!!",
அவளின் முகம் வருத்தத்தில் மூழ்கிைது, அந்த
வருத்தத்ரத காண சகிைாதவன் எங்ககா கவறித்துக்
ககாண்டு அவளுடன் இரணந்து நடந்தான். அப்கபாது
ககாட் சூட்டுடன் மூவர் அவர்கரள கநாக்கி வை, அவர்கள்
பின்னால் பத்து பதிரனந்து கவள்ரள ககாட் அணிந்த
டாக்டர்கள் கவக கவகமாக வாசலில் நின்ை தீைரன கநாக்கி
வந்தனர், அவர்கள் முகத்தில் அங்கக தீைரன
எதிர்ப்பார்க்காத பிைமிப்பும் மகிழ்ச்சியும் இருந்தது.
அவர்கள் அருகக சகாகதவன் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான்.
"கவல்கம் மிஸ்டர் அண்ட் மிஸஸ் தீைன், நீங்க எங்க
ோஸ்கபட்டலுக்கு வந்து இருப்பதால் எங்க
ோஸ்கபட்டகல அதிர்ஷ்டம் அரடந்து இருக்கிைது..",
என்று அந்த ககாட் சூட் அணிந்த கண்ணாடி அணிந்த
அந்த மனிதர் வாகைல்லாம் பல்லாக தீைனின் ரகரைப்
பிடித்துக் குலுக்கிைதில் அவர் தான் அந்த

2259
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மருத்துவமரனயின் நிறுவனர் என்று கதரிந்தது. அரத
எல்லாம் கண்டுக் ககாள்ளாது,
"மிஸ்டர். கதவன், நம்ம திவாகர் உடல் நிரல பற்றி
கபசுவாகமா?",
என்று தன் மரனவியின் முகம் கபான ப் கபாக்ரக
கவனித்துக் ககாண்கட ககட்டான் தீைன்.
"அப்ககார்ஸ் சார்..!!",
என்ைவர் சற்று முன் சகா கதவன் கசான்னரத
ககாஞ்சம் விரிவாக கசால்ல முகத்ரத தீவிைமாக ரவத்துக்
ககாண்டு அரதக் கவனமாக ககட்டுக் ககாண்கட
அவர்களுடன் லிஃப்ரட கநாக்கி நடந்தான் தீைன்.
"கசா அவருக்கு முழுரமைாக எல்லாம் சரிைா கபாக
கைண்டு மாதங்கள் கூட ஆகலாம் இல்ரலைா?",
என்று ககட்டப்படி குளிரூட்டப் பட்டிருந்த அந்த
மூன்ைாவது தளத்தில் இருந்த ரடல்ஸ் வைாந்தாவில்
நடந்தான் தீைன்.
"அது உடம்ரபப் கபாறுத்து சார், அவர் உடல்
நிரலரை கதாடர்ந்து நாங்கள் கண் காணித்துக் ககாண்கட
வருகிகைாம், இந்த அறுரவ சிகிச்ரசக்கு பிைகு அவர்

2260
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உடல் இருக்கும் நிரலப் கபாறுத்து இைண்டு, மூன்று
வாைங்களிகல கூட அவைது காைங்கள் சரிைாகி விட
வாய்ப்பு உள்ளது சார்..",
அந்த டாக்டர் குைல் பவ்ைமாக வந்தது.
"சார், இங்கக தான்..",
என்ை அவரின் குைல் தீைன் நரடரை தடுத்ததில் அந்த
அரையின் முன் நின்ை தீைன், தன் மரனவிரைப்
பார்த்தான், அவனின் பார்ரவ உணர்ந்தவள் அந்த
அரையின் உள்கள கசன்ைாள். அங்கக மருத்துவ
உபகைணங்களுடன், ரக மற்றும் கால்களில் கவள்ரளக்
கட்டுடன் மருத்துவ மரனயின் கநாைாளிகளுக்கான
பிைத்கைக நீல நிை உரடயில் வதங்கிப் கபாய் ஆழ்ந்த
மைக்கத்தில் கண் மூடி கட்டிலில் கிடந்தான். அவன் உயிர்
அவன் வசம் தான் இருக்கிைது என்பரத அவன் வயிறு
ஏறி இைங்கிை சீைான சுவாசத்தின் மூலம் கசால்ல, அவள்
தன் அண்ணனின் அந்த ககாலம் கண்டுப் கபாறுக்காது
வாரைப் கபாத்திக் ககாண்டு சத்தமில்லாது விம்மினாள்.
அவள் கண்களில் இருந்து நிற்காமல் நீர் வழிந்துக்
ககாண்கட இருந்தது.

2261
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அண்ணா..!!! உன் தீட்சு வந்து இருக்ககன்..என்ரனக்
கண் திைந்துப் பாரு..!!!",
ட்ரிப்ஸ் ஏறிக் ககாண்டு இருந்த அவனின் ரக
விைல்கரள கமதுவாக வருடி அவள் கண்களில் நீருடன்
ககஞ்சினாள். தன் அண்ணனின் அந்த விைலில் இருந்த
கலசான சிவந்த வீக்கம் அவளுக்கு அந்த விபத்தின்
தடைத்ரத கசால்ல, அரத கண்டு அவள் கநஞ்சம்
வலித்தது. அவள் மனதில் கம்பீைமாக காவலர் உரடயில்
நிற்கும் திவாகர் முகம் வந்து நின்ைதில் அந்த நிரனவின்
கனம் தாங்க முடிைாது முகம் மூடித் கதம்பினாள்.
"அண்ணா..!!! என்ரன ஒகை ஒரு தடரவ பாகைன்..",
அவள் கண்களில் நீருடன் ககஞ்சினாள். அரதப்
பார்த்தப்படிகை அந்த அரையின் உள்கள வந்த தீைன்
கநஞ்சம்,
"இவள் கல்ைாண நாள் அன்று அண்ணன்
அண்ணிரைப் பார்க்க கவண்டும் என்று கசால்லும் கபாகத
நான் இவள் அவர்கரள மீட் பண்ண ரவத்து இருக்க
கவண்டும்..நான் மீண்டும் மீண்டும் இவரள ஒகை நிரலயில்

2262
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நிற்க ரவத்துக் ககாண்கட இருக்கிகைன்..இவரள நான்
எப்படி சமாதானம் கசய்கவன்..?",
என்று குற்ை உணர்வு ககாண்டதில் அவன் நகர்ந்து
குலுங்கி அழுதுக் ககாண்டு இருந்தவரள அரணத்து
ககாண்டு தன் மார்பில் அவரள ஆறுதலாக சாய்த்து
அவரனத் கதற்ை முைன்ைான்.
"பாரு தீைா!! என் அண்ணரன!!",
அவனிடம் திவாகரைக் ரககாட்டி முரையிட்டு
அழுதாள்.
"கவண்டாம்டி, அழாத, நான் டாக்டரிடம் கபசி
விட்கடன், அண்ணனுக்கு ஒண்ணும் இல்ரல, சீக்கிைம்
குணமாகி விடும், அதுக்கு அப்புைம் நம்ம அைண்மரனக்கக
கூட்டிட்டு கபாய்டலாம்..அழாதடி, உன் அண்ணனுக்கு
ஒண்ணும் இல்ரல, எல்லாம் சரிைாகி விடும், என்ரன
நம்புடி, நீ இனி அழக் கூடாதுடி, உன் தீைன் இருக்கும்
கபாது உன்ரனயும் உன்ரனச் சார்ந்தவங்கரளயும் தவிக்க
விடுகவனா..?",

2263
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் ககட்டுக் ககாண்கட அவளின் கண்கரள
துரடத்து விட்டு திவாகரை முகத்தில் வருத்தத்துடன்
பார்த்தான்.
"எனக்கு என் அண்ணன் கவணும், என் பரழை
அண்ணன் கவணும்..",
என்று விம்மிைவள் எரதகைா நிரனத்துக் ககாண்டு
திடீகைன நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
"அண்ணி..!!! அண்ணி எங்க?",
என்ை அவளின் தவிப்ரபக் கண்டு முகம் இறுக தீைன்
கசான்னான்.
"அவங்களுக்கு அதிர்ச்சியில் மைக்கம் வந்து விட்டதால்
இஞ்கசக்க்ஷன் கபாட்டு பக்கத்து ரூமில் தூங்க ரவத்து
இருக்காங்க.., நல்லா தூங்குைாங்க..",
என்ைவன் பதிரலக் ககட்டு அவள் உடகன பக்கத்து
அரைரை கநாக்கி விரைந்தாள். அவள் அரதத் தான்
கசய்வாள் என்று கதரிந்தவகனா அவரளத் தடுக்காது தன்
எதிகை படுத்து இருக்கும் திவாகரைப் பார்த்தான்.
"நீங்க எவ்களா கபரிை இவங்களா இருந்தால் எனக்கு
என்ன சார்? எனக்கு என் கசாந்த முைற்சியில் வாங்கிை

2264
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கவரல இருக்கு , கசாந்தமா வீடு இருக்கு , இது இைண்டும்
என்ரன விட்டு கபானாலும் எனக்கு கமகல வை படிப்பும்
கதம்பும் இருக்கு , என் மனசாட்சிரை தவிை கவறு
ைாருக்கும் பைப்பட கவண்டிை அவசிைம்
இல்ரல..எங்களுக்கு இந்த பணம், கசாத்து எதுவும்
கவண்டாம் சார், என் தங்கச்சிரை கண் கலங்காமல் ,
கஷ்டப் படுத்தாமல் நீங்கப் பார்த்துக் ககாண்டால் அதுகவ
எனக்கு கபாதும்..நீங்க தீைன் தான், நான் திவாகர் தான்,
அப்படிகை இருந்து க் ககாள்ளலாம்..அதற்கு கமல் நமக்குள்
எதுவும் கவண்டாகம",
அவன் காதில் திவாகர் கபசிைது ஒலித்ததில் தீைன்
மனம் வலிக்க தன் கண்கரள மூடிக் ககாண்டான்.
அந்த அரையின் கட்டிலில் படுத்து தனிகை உைங்கிக்
ககாண்டு இருக்கும் மலரின் நிைாதைவான கதாற்ைத்தில்
தீட்சண்ைா மனதில் துைைம் மண்டிைது. அவள் கமல்ல
நடந்து கசன்று மலர் அருகக நின்று அவரளப் பார்த்தாள்.
ஏழு மாதத்திற்கான குழந்ரத வளர்ச்சிரை காட்டிக்
ககாண்டு இருந்த அவளின் வயிற்ரை ஆரசயுடன்

2265
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கமன்ரமைாக வருடிக் ககாடுத்துக் ககாண்கட அவளின்
முகத்ரதப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"சாரி அண்ணி..",
என்ைவள் தன் ரகரைகை தரலைரணைாக்கி தன்ரன
மைந்து உைங்கி ககாண்டிருந்தவள் தரலரை அவளின்
உைக்கம் கரலைா வண்ணம் நகர்த்தி தன் மடியில் ரவத்துக்
ககாண்டு பரிவுடன் மலரின் முகத்ரதகைப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தாள். அந்த அரை வாசலில் நின்று
கமௌனமாக அரதப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த தீைன்
கபாரன எடுத்து ைாரிடமுகமா கபசினான்.
கவளிகை கபாழுது பளபள கவன்று விடிந்து விட்டது
என்பரத உறுதி கசய்வது கபால் நிரைை வாகனங்களின்
ோைன் சப்தமும் கபச்சுக் குைலும் ககட்டது.
"எங்கக இருக்கிைாள்?",
பத்மஜா கதவியின் குைல் ககட்டு நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்
தீட்சண்ைா. அந்த அரை வாயிலில் பத்மஜா கதவியும்
இந்திை வர்மனும் நின்று தீைனிடம் தீவிைமாக கபசிக்
ககாண்டு இருந்தனர். பத்மஜா கதவி அந்த அரைக்குள்

2266
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
நுரழந்தார். அவரைக் கண்டதும் தீட்சண்ைாவிற்கு அழுரக
கவடித்தது.
"பாட்டி..!!! என் அண்ணரனப் பார்த்தீங்களா!!!!",
என்று ககட்டுக் ககாண்டவள் கண்களில் இருந்து
கபருகிை நீர் தன் மடியில் தரல ரவத்து தன்ரன மைந்து
உைங்கி ககாண்டு இருப்பவளின் முகத்தில் கதரிக்கும்
முன்னகை துரடத்தவள் பத்மஜா கதவிரை துைைத்துடன்
பார்த்தாள். அவளின் அருகக கசன்ை பத்மஜா கதவி
அவளின் ரகரை ஆதைவாகப் பிடித்துக் ககாண்டார்.
"எல்லாம் சரிைாகி விடும் தீட்சு, உன் தீைனும்
தாத்தாவும் இப்கபா தான் சர்ஜரி பற்றி டாக்டரிடம் கபசி
விட்டு வந்தார்கள், சிட்டியில் இருக்கும் நம்பர் ஒன்
ோஸ்கபட்டல் இது, நிச்சைம் உன் அண்ணனுக்கு எதுவும்
ஆகாமல் காப்பாற்றி விடுவாங்க, அவருக்கு ஒண்ணுகம
இல்ரல..",
என்ைவர்,
"கற்பகம்..!!!!!!",
என்றுக் குைல் ககாடுத்தார். அதுவரை அந்த அரையின்
கவளிகை நின்றுக் ககாண்டிருந்த அைண்மரனயின் முதிை

2267
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவரலக்காரிைான கற்பகமும் தைங்கி தைங்கி அந்த
அரையின் உள்கள பிைகவசித்தாள்.
"தீட்சு, மலருக்கு ஏதாவது உதவி கதரவப் பட்டால்
கற்பகம் இங்கக இருந்து கசய்வாள்..",
என்ைவரை நன்றியுடன் பார்த்த தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி
புரிதலுடன் புன்னரகத்த பத்மஜா கதவி,
"உன்ரன தீைன் அைண்மரனக்கு கிளம்ப கசான்னான்,
மிட்ரநட்டில் இருந்து எதுவுகம நீ சாப்பிடவில்ரலைாகம,
அதனால் உன்ரன அைண்மரனக்கு கிளம்பி கசான்னான்,
ககாஞ்ச கநைம் நீ கைஸ்ட் எடுத்துட்டு நாரள மார்னிங்
வைலாம்னு கசான்னான்..அவகன ட்ைாப் பண்ணுைானாம்..",
என்று கசால்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது தீட்சண்ைா
முகம் மாறிைது. உடகன அவள் அருகக இருந்த
தரலைரணரை எடுத்து மலரின் தரலக்கு அரணவாக
ரவத்து விட்டு எழுந்தாள்.
மலர் உள்கள உைங்கி ககாண்டு இருக்கும் கபாது தான்
அந்த அரையின் உள்கள பிைகவசிப்பது நன்ைாக இருக்காது
என்று அந்த அரையின் வாயில் அருகக நின்றுக் ககாண்டு
இருந்த தீைரன கநாக்கி வந்தாள் தீட்சண்ைா.

2268
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"டாக்ரிடம் கபசிட்கடன்டி, காரல பத்து மணிக்கு
ரமனர் சர்ஜரி முடிந்து விடும், இதற்காக சிட்டியிகல நம்பர்
ஒன் சர்ஜரன நான் ஸ்கபஷலா வை கசால்லி இருக்ககன்,
பாட்டியும் தாத்தாவும் ககாஞ்ச கநைம் இருந்து விட்டு உன்
அண்ணி எழுந்த உடன் கிளம்பி விடுவாங்க, நீ இப்கபா
என்னுடன் கிளம்பு, நம்ம அைண்மரனக்கு கபாயிட்டு
ககாஞ்சம் கைஸ்ட் எடுத்துட்டு நாரளக்கு மார்னிங் வைலாம்,
எனக்கு மார்னிங் கடன் ஓ கிளாக் இம்பார்ட்ன்ட் மீட்டிங்
இருக்கு, நீ கூட அதில் கலந்து ககாள்ள ஆபிஸ் வைலாம்,
பட் இந்த நிரலயில் நீ வந்தா நல்லா இருக்காது, கசா நீ
நம்ம அைண்மரனக்கு கபாயிட்டு கைஸ்ட் எடுத்துட்டு
ஈவினிங் சப்கபாஸ் நான் சீக்கிைம் வந்தால் உன்ரன இங்கக
அரழத்து வருகிகைன், அப்படி இல்ரல என்ைால் நாரள
மார்னிங் வைலாம், கிளம்புடி..",
என்ைவன் சிணுங்கிை தன் கபாரன எடுத்துப் கபசிக்
ககாண்கட அவளிடம் கசால்லி விட்டு நகை முைல,
"நான் வைரல..",
அவளின் குைல் ககட்டு தன் கபாரன காதில் இருந்து
எடுத்தவன் அவரள கநாக்கி புருவம் உைர்த்தி

2269
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககள்விைாகப் பார்த்தான். பின் அவரளப் புரிந்துக் ககாண்ட
பாவரனயுடன் கபசினான்.
"அதான் இங்கக அைண்மரன கவரலைாள் உங்க
அண்ணிக்கு துரணைா இருக்காங்கல? சகா இருக்கிைார்,
அப்புைம் என்ன?, லுக் தீ!!! நான் பக்கத்தில் இல்லாம நீ
இங்கக கவகு கநைம் இருப்பது எனக்கு பிடிக்கவில்ரல,
எனக்கு புரியிது, நீ அவசிைம் இருக்க கவண்டும்னு,
ஆனால் எனக்கு உன்ரன இங்கக தனிைா விட மனது
இல்ரல, கபாதுமா, கிளம்பு..",
"ஆயிைம் தான் கவரலைாள் இருந்தாலும் என்
அண்ணிரை என்னால் தனிைா இந்த நிரலயில் விட்டுட்டு
வை முடிைாது..ஏன் நீங்க கபங்களூர் கபான கைண்டு நாளும்
நான் அைண்மரனயில் தனிைா தாகன இருந்கதன்?",
"அது என் அைண்மரனடி, பட் இது ோஸ்கபட்டல்,
ஆர்கியுகமண்ட் பண்ணாது கிளம்புடி..எனக்கு நிரைை
கவரல இருக்கு, இைண்டு நாட்கள் முழுக்க ஆபிஸ்
கடன்ஷன் அது இதுனு நான் கைஸ்ட் எடுக்காம அரலந்து
திரிந்து வந்து இருக்ககன் டி..நீ பக்கத்தில் இருந்தால் நான்

2270
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாஞ்சம் ரிலாக்ஸா இருப்கபன்னு என் மனசு கசால்லுது
கபாதுமா, கசா என்ரனப் புரிந்துக்",
என்ைப் படி அவன் மீண்டும் சிணுங்கிைப் தன் கபாரன
எடுத்து காதில் ரவக்க, அவள் இறுகிை முகத்துடன் திவாகர்
இருக்கும் அரைரைப் பார்த்தப்படி கசான்னாள்.
"நான் இனி அைண்மரன வை மாட்கடன், என்
அண்ணன், அண்ணி கூடத் தான் இருக்கப்
கபாகைன்..என்ரன விட்டுடு..",

2271
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 140
"அவள் பகக் பகார்த்து
எங்கள் காதல் வாழ்வில் கைக்கிபைன்..
அவள் இதழ் முத்தங்களில்
கோர்க்கத்தில் மிதக்கிபைன்..
என் இதயத்பத ஆள்ைவபை..
நீயில்ைாமல் நான் ஏது?
அவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் காதல் கைாழுதுகளில் மூழ்கும் இந்த

தீ(ரு)ரன் ❤️

"வாட்..????!!!!",
என்று நிமிர்ந்து அவரளப் பார்த்தான் தீைன். அதற்கு
அவளிடம் பதில் இல்லாதுப் கபாககவ, அவள் முகத்தில்
இருந்த உறுதியில் கைாசரனைான தீைன் உடகன,
"ஐ வில் கால் யூ கலட்டர்..",

2272
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப்படி தன் காதில் இருந்த கபாரன துண்டித்து
விட்டு அவரள அழுத்தமானப் பார்ரவ பார்த்தான்.
"என்னடி?",
அவனின் அந்த ஒரு "என்னடி", யில்
அவனின் ககாபம், அவள் மீது அவன் ககாண்டுள்ள
காதல், அவளின் அந்த கபச்ரச எதிர்ப்பார்க்காத திரகப்பு
என எல்லாம் கலந்து இருப்பரத அவளால் உணை
முடிந்தது.
"நான் இங்கககை இருக்ககன், இனி
அைண்மரன வைரல..நீ கபாயிட்டு வா தீைா..",
மீண்டும் அவள் கசால்ல அவன் அவளின் முகத்ரதப்
கலசான முரைப்புடன் பார்த்தான்.
"ஏனு நான் கதரிந்துக் ககாள்ளலாமா தீட்சண்ைா..?",
அவனின் அந்த "தீட்சண்ைா" அரழப்பிகல அவள்
கசான்னரத அவன் விரும்பவில்ரல என்று அவளுக்கு
புரிந்தது.
"என் அண்ணன், அண்ணி இந்த நிரலயில் இருக்கும்
கபாது நான் எப்படி அங்கக வை?",
"ஓ..!!!!",

2273
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவனின் அந்த ஓ வில் இருந்தது என்ன மாதிரிைான
உணர்வுகள் என்று அவளுக்கு கதரிைவில்ரல.
"என் அம்மா ோஸ்கபட்டலில் இருந்தப் கபாது நான்
கசய்த தப்ரப திரும்ப கசய்ை மாட்கடன் தீைா, என்
அம்மாவின் முகத்ரதக் கூட சாகும் கபாது நான்
ோஸ்கபட்டல் வந்துப் பார்க்காதது இன்னும் என் மனரத
உறுத்திக் ககாண்கட இருக்கிைது..பிளீஸ் என்ரன
புரிஞ்சுக்க..",
"நான் அதுமாதிரி உன்ரன இங்கக அரழத்துக்கிட்கட
வை மாட்டனு கசால்லரலகை? அப்பப்கபா வந்து
பார்க்கலாம்னு தாகன கசால்கைன்..?",
"இல்ரல, அங்கக என் அண்ணி வயிற்றில் ஏழு மாதம்
குழந்ரதரை ரவத்துக் ககாண்டு மைக்கத்தில் கிடக்காங்க,
அவங்க ேஸ்கபண்டான என் அண்ணகனா உடம்பில்
கைண்டு சர்ஜரி பண்ணி உடம்பு முடிைாம கபட்டில் கிடக்கு,
இவங்கரள இப்படிகை விட்டுட்டு உன் பின்னாடி
அைண்மரன வந்தனா என் மனசாட்சிகை என்ரனக் ககள்வி
ககட்டு ககான்று விடும்..",
"இங்கக அைண்மரனயின்..",

2274
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவன் கசால்லி முடிக்கும் முன்கப அவன் கசால்ல
வருவரதப் புரிந்துக் ககாண்டு அவள் கசான்னாள்.
"ஆயிைம் தான் கவரலக்காைங்க பக்கத்தில் இருந்துப்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாலும் பாசத்துடன் உைவு
பார்த்துக் ககாள்வது கபால் வருமா, என் அண்ணிக்கு
அண்ணனுக்குனு இருக்கும் ஒத்ரத கசாந்தம் நான் மட்டும்
தான், என்னால் அவங்கரள இந்த நிரலயில் இப்படிகை
விட்டுட்டு வை முடிைாது..",
"ஆனால் என் கபாண்டாட்டி, என் அைண்மரனயின்
ைாணி இதுப் கபான்ை ோஸ்கபட்டலில் தங்குவது எனக்கு
பிடிக்கரல..",
என்று முகம் சுளித்த தீைன் கசால்வதுப் கபால் அப்படி
ஒன்றும் அந்த மருத்துவமரன இல்ரல, அந்த காஞ்சிபுைம்
வட்டாைத்திகல இைண்டு
மருத்துவமரனகள் தான் மிகவும் பிைபலமான,
விவிஐபிகள் மட்டும் வந்து கசல்லும் மருத்துவமரன, அதில்
ஒன்று, தீைன் குடும்பத்தின் ஆஸ்தான குடும்ப மருத்துவர்
ரவத்து இருக்கும் மரிைா ோஸ் கபட்டல், இைண்டாவது
இப்கபாது திவாகர் அட்மிட் கசய்ைப் பட்டிருக்கும் அந்த

2275
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதைஸா மருத்துவமரன, இைண்டுகம விவிஐபி
வருரககளால் மட்டுகம நிைம்பி இருக்கும் என்பதால் பலத்த
பாதுகாப்பு இருந்துக் ககாண்கட இருக்கும், அங்கக
சாமானிைர்கள் எளிதில் நுரழந்து விட முடிைாது. அவ்வளவு
உைர்தை வசதிகளுடன் இருக்கும் அப்படிப் பட்ட அந்த
மருத்துவமரனரைப் பார்த்து தான் அங்கக அவனின் தீ
தங்கப் கபாகிைாள் என்று அறிந்து தீைன் முகம் சுளிக்கிைான்.
"அது எப்படிடி உன் வீடுனு வந்தால் அப்படிகை மாறி
விடுை?, அப்கபா மட்டும் இந்த காதல் புருஷன், நாரள
வைப் கபாகும் உன் பிள்ரளயின் அப்பானு நீ கசான்ன
எல்லாம் உன் மனதில் மரைந்துப் கபாய்டுமா?",
அவனின் கண்கள் அவரளக் குற்ைம் சாட்டிை
பாவரனயில் ககட்டதுக் கண்டு தீட்சண்ைா மனம்
வருந்திைது.
"என் பிைந்த வீட்டு விஷைத்தில் மட்டும் இவன் ஏன்
என்ரனப் புரிந்துக் ககாள்ளகவ மாட்ைான்..?",
அவள் மனதில் அலுப்பும் கசார்வும் தட்டிைது.
"தீைா..ஏன் இப்படி கபசுை? என்ரன ஏன் புரிந்துக்
ககாள்ளகவ மாட்ை? உன்ரன நான் பக்கத்தில் இருந்து

2276
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பார்த்துக் ககாள்வதற்கும் கவரலக்காைர்கள் உன்ரனப்
பார்த்துக் ககாள்வதற்கும் வித்திைாசம் இருக்குல்ல? நீகை
கசால்லு, என்ரன இந்த ஒரு வருடத்தில் எப்பவாது
தாம்பைம் பக்கம் விட்டு இருக்கிைா? இல்ரல என்
அண்ணரனகைா அண்ணிரைகைா பார்த்து ஒரு வார்த்ரதப்
கபச தான் அனுமதித்து இருக்கிைா? அரத எல்லாம் மை.."
"நாகன உன்ரன அரழத்து வந்து இங்கக விட்டு
மீண்டும் தினமும் அரழத்துப் கபாகைன், நீ இங்கக
தங்குவது எனக்கு பிடிக்கரல..உனக்காக கவயிட்
பண்ணுகைன், உன் அண்ணி எழுந்ததும் ககாஞ்ச கநைம்
கபசிட்டு என்னுடன் அைண்மரனக்கு கிளம்பு, ஈவினிங்
இங்கக வைலாம் தீட்சண்ைா..",
அதுவரை அவள் மூச்சு பிடிக்க கபசிைது எல்லாம்
வீண் என்பது கபால் அவன் அழுத்தம் திருத்தமாக
இறுதிைான முடிரவ கசால்லி விட்டு காதில் கபாரன
எடுத்து ரவத்துக் ககாண்டு நகை அவள் விக்கித்துப் கபாய்
நின்ைாள்.
"எனிதிங்க் எல்ஸ்..?"

2277
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ைாருமில்லா அந்த அரையிரன தன் தற்காலிக மீட்டிங்
அரைைாக மாற்றி இருந்த தீைன், தனது கபங்களூர்
கம்கபனியில் ஏற்பாடு கசய்து இருந்த மீட்டிங்ரக நடத்தி
முடித்து விட்டு தன் விரல உைர்ந்த கவளிநாட்டு ரகக்
கடிகாைத்ரத பார்த்தவனிடம் அது மணி காரல
பதிகனான்று என்று கசால்ல, அவனுக்கு உடகன திவாகர்
நிரனவு வந்தது.
"எஸ்கியூஸ் மீ சார்..!!!",
என்ை குைல் ககட்டு நிமிர்ந்தான் தீைன். விக்ைம் தான்
அரை வாயிலில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்தான்.
"என்ன விக்ைம்?",
என்ைப்படி தன் மடிக்கணிரை மூடிைப்படி எழுந்தான்
தீைன்.
"திவாகர் சாருக்கு சர்ஜரி சக்ஸஸ் புல்லா முடிந்துட்டு,
இன்னும் ஒரு வாைத்தில் உடல் நிரலப் கபாறுத்து டிஸ்சார்ஜ்
பண்ணிடலாம்னு கசான்னாங்க டாக்டர். கதவன் கசான்னார்,
உங்களிடம் கபச அப்பாயின்கமண்ட் ககட்டார் சார்..",

2278
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஃகபானில் அவரிடம் கபச ஒன் ேவர்க்கு
அப்பாயின்கமண்ட் பிக்ஸ் பண்ணிடு..அவரிடம் உக்கார்ந்து
ஆை அமை கபச எனக்கு கநைம் இல்ரல..",
என்ைவன் நகை முற்பட்ட கபாது பத்மஜா கதவி அந்த
அரைக்குள் வந்தார். அவரைக் கண்டதும் பணிவாக
தீைனின் மடிக்கணிரை எடுத்துக் ககாண்டு நாசுக்காக அந்த
அரைரை விட்டு அகன்ைான் விக்ைம். தீட்சண்ைாவுடனான
அந்த விவாதத்திற்கு பிைகு அவரள தன் ரககைாடு
அரழத்து கசல்ல கவண்டும் என்று அவன் அங்கககை
அமர்ந்து விட்டான், தன் மீட்டிங்ரக விக்ைரம தன்
ஆஸ்தான மடிக்கணினிரை எடுத்து வைச் கசால்லி
அங்கககை முடித்தவன் பத்மஜா கதவியிடம் தன்
மரனவியுடன் கபசி கிளம்பிச் கசால்லுமாறு உத்தைவு
பிைப்பித்து விட்டு அகன்ைான்.
"முடிவா என்னதான் அவள் கசால்கிைா?",
தீைன் முகத்தில் எரிச்சல் மண்டி இருந்தது. அரத
உணர்ந்த பத்மஜா கதவி இதமாக புன்னரகத்தார்.
"அவள் கசான்னதில் என்ன தப்பு தீைா? இப்கபா
நாகனா இல்ரல உன் அம்மாகவா இதுப் கபால் ோஸ்

2279
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபட்டலில் இருந்தால் நீ இப்படி தான் பாதியிகலகை
விட்டுட்டு கபாவிைா?",
"என்னப் பாட்டி நீங்களும் அவள் கூட கசர்ந்துப்
கபசிக் ககாண்டு இருக்கீங்க? அவள் என்ன கசால்கிைாள்னு
கவனித்தீங்களா?",
"நல்லாகவ கவனித்கதகன! அவங்க அண்ணனுக்கு
குணம் ஆகும் வரையில் அவங்க வீட்டில் அவங்க கூடகவ
இருந்து அவள் அண்ணிரை கவனித்துக் ககாள்ளப்
கபாகிைாள்னு கசான்னா..",
"பாட்டி, அவங்க அண்ணனுக்கு சரிைாக கிட்டதட்ட
ஒரு மாதங்களுக்கு கமல் ஆகும்னு டாக்டர் கசால்லி
இருக்கார், அதுவரை அவள் எப்படி பாட்டி அந்த
வீட்டில்..",
"ஏன் தீைா? அதில் உனக்கு என்ன பிைச்சிரன? அந்த
வீட்டில் இருந்து தாகன அவள் உன் அைண்மரனக்கு
வந்தாள், அவளால் அங்கக இருக்க முடிைாதா என்ன?
புகுந்த வீடு அைண்மரனைாககவ இருந்தாலும் சில நிம்மதி
உணர்வுகரளயும், நிரைவுகரளயும் பிைந்த வீடால் மட்டும்
தை முடியும், இந்த விஷைத்தில் அவரள அவள் ஆரசப்

2280
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
படி விடு, அவள் அம்மா, அப்பாரவ அவள் அண்ணன்,
அண்ணி உருவத்தில் பார்க்கிைாள், தைவு கசய்து அவளின்
அந்த எண்ணத்ரத கரலத்து விடாகத..முதலில் அவள்
அங்கக கசல்லக் கூடாது, அரதப் பண்ணக் கூடாதுனு
அவள் கமல் உன் ஆளுரமரை காட்டுைரத விடு..",
"கசா அவள் என்னுடன் வை மாட்டா..?",
தீைன் குைலில் இருந்த கடுரமரை துளியும் லட்சிைம்
கசய்ைாது பத்மஜா கதவி கசான்னார்.
"அவள் வை மாட்டாள், அவரள ககாஞ்சம் உன் காதல்
மரனவி என்றுப் பார்ப்பரத விட்டு அந்த வீட்டுப் கபண்,
திவாகர் தங்ரக என்றுப் பாகைன்..,!!"
என்று கசால்லி விட்டு அவர் கசல்ல, தீைன் முகம்
இறுக நின்ைான்.
பின் ஒரு முடிவு எடுத்தவனாய் விக்ைரம அரழத்தான்.
"விக்ைம், நாரளயில் இருந்து உனக்கு ஒன் வீக் லீவ், நீ
இங்கக இருக்க கவண்டாம், உன்ரன நான் கவளியூர்
அனுப்புகிகைன், கைாம்ப முக்கிைமான கவரல..",

2281
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் தாழ்ந்தக் குைலில் ஏகதா கசால்லிக்
ககாண்கட இருக்கும் கபாகத தீட்சண்ைா அவன் அருகக
தைங்கிப்படி வந்தாள். அவரளக் கண்டதும் தீைன்,
"நீ எல்லாகம எடுத்து ரவ விக்ைம், நான் ஈவினிங்
வந்து பார்க்கிகைன்..",
என்று விக்ைரம அனுப்பிைவன் தன் அருகக வந்து
நிற்கும் தன் மரனவிரைப் பார்த்தான்.
"வாங்கம்மா!!! இப்கபாதாவது என் ஞாபகம் வந்தகத..",
என்ைப்படி அவன் அந்த அரைக் கதரவ சாத்தினான்.
"தீைா, அண்ணரன ஒகை வாைத்தில் டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிக்
ககாள்ளலாம்னு கசால்லிட்டாங்க, அதனால்..",
"நீ உங்க வீட்டில் ஒரு மாதத்திற்கு இருக்கப் கபாை
அதாகன?",
சுள்களன்று வந்தக் அவனின் ககள்வியில் அவள்
அவன் ககாபம் உணர்ந்து அரமதிைாக தரைரை
கவறித்துக் ககாண்டு இருக்க, அவரள கநருங்கிை தீைன்,
அவரள சடாகைன்று அவரள பிடித்து இழுத்து அவளின்
இதரழ தன் இதழால் ரகது கசய்தான். எதிர்ப் பாைாத
அம்முத்தத்தில் நிரலக் குரலந்தாள் அவள். அப்கபாது

2282
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தான் அவளுக்கு அவன் எதற்கு அந்த அரைக் கதரவ
சாத்தினான் என்று புரிந்தது. கவகு கநை முத்தத்திற்கு பிைகு
அவரள விடுவித்தவன் அவளின் முகம் பார்க்காமல்
கசான்னான்.
"மிஸ் யூ டி..",
என்ைவன் அவள் முகம் பாைாது அந்த அரைரை
விட்டு கவளகைறினான். அவனின் அந்த கசைலில் அவள்
உள்ளுணர்வு எகதா ஒன்று நடக்கப் கபாகிைது என்று
அவளிடம் கசான்னது.

2283
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 141
"பிடிவாதக்காரி அவள்..
நான் பவண்டும் என்ைதில்
அவளுக்கு பிடிவாதம்..
என் கமய் மட்டுபம அவபைத்
தீண்ட பவண்டும் என்ைதில்
அவளுக்கு பிடிவாதம்..
என் காதல் ைார்பவ அவபை
மட்டுபம ஆை பவண்டும் என்ைதில்
அவளுக்கு பிடிவாதம்..
என் மடியிபை அவள் இறுதிமூச்சு
பிரிந்து என்னுள் கைக்க பவண்டும்
என்ைதிலும்
அவளுக்கு பிடிவாதம்..
அவள் மட்டுபம பவண்டும்
இவன் வாழ என்று பிடிவாதம்
பிடிக்கும் இவன் தீயின் தீரன்..",

2284
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

-❤️ தீட்சுவின் பிடிவாதங்களில் வாழும்

இந்த தீ(ரு)ரன் ❤️

"என்னது கபாலீசா !!!! நான் கவை அவரைகை

ககள்விக் ககட்டகன, ஏண்டிம்மா தீட்சு உன் ஆத்துக்காைர்

கபாலீரஸலாம் காக்கி யூனிப்பார்மில் அனுப்ப மாட்டாைா?
நன்னா கருப்பு நிைத்தில் வாட்ட சாட்டமா எதுத்தாப்புல
நின்னுண்டு வீட்ரட கவறிக்க, நான் எவகனா ைவுடினுல
நிரனத்துட்கடன் நான் கவை அவரை எதுக்கு இங்கககை
பார்த்துக் ககாண்டு இருக்கனு திட்டிட்டகன!!!"
என்று தீட்சண்ைாரவ கநாக்கி ககட்ட அந்த வம்பு
மாமி முகம் கவளுக்க தன் முகவாயில் ரக ரவக்க,
அரதப் பார்த்த அனு சிரித்தாள்.
"பாரு தீட்சு, எல்லாரையும் அைட்டிப் பார்க்கிை வம்பு
மாமிகை பைந்து கபாயிட்டாங்க உன்
ேஸ்கபண்டாலா..ோ..ோ..!!",
என்று அனு தாழ்ந்த குைலில் முணுமுணுக்க அரதக்
ககட்டு புன்னரகக்கும் மலரின் முகத்ரத ைசித்தாள்
தீட்சண்ைா.

2285
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ரவகுந்தம் கபாயி அந்த பள்ளிக் ககாண்ட
பைந்தாமரனகை ஈசிைா கசவிச்சிட்டு வந்துடுடலாம் கபால,
ஆனா அரத விட கஷ்டம், இங்கக இருக்கிை காஞ்சி
புைத்தில் இருக்கும் உன் அருரம நாத்தனாரை பார்ககிைது,
நான் கசவிக்கிை அந்த பைந்தாமன் எனக்கு காட்சி ககாடுத்து
இருந்தால் கூட நான் இவகளா ஆச்சிரிைப்பட்டு இருக்க
மாட்கடன், தீட்சுரவ இங்கக உன் ஆத்தில் பார்க்கிைது
தான் கநக்கு ஆச்சிரிைமா இருக்கு மலர்!!!!",
"உங்களுக்கு மட்டுமா மாமி?, எனக்கும் தான்..",
என்று கசான்ன அனுரவக் கிள்ளினாள் தீட்சண்ைா.
"என்னக்கா நீங்களும் மாமி கூட கசர்ந்துக்கிட்டு
கிண்டல் பண்ணுறீங்க? ஏன் நான் இங்கக வைக் கூடாதா?",
"நீ வைலாம்மா! தாைாளமா வைலாம், ஆனால் இதுக்கு
முன்னாடி வந்தது இல்ரலகை அதான் எனக்கு ஆச்சிரிைம்!
பிைந்த ஆத்து பக்கம் இப்கபாவாது கநாக்கு தரல காட்ட
கதாணுச்கச!! நான் கூட மாமா கிட்ட புலம்பிண்டு
இருப்கபன், நம்ம பக்கத்து ஆத்து மலர் வயித்தில்
குழந்ரதரை ரவத்துக் ககாண்டு ரக உதவிக்கு
ைாருமில்லாம கஷ்டப்படுைாகள, இந்த தீட்சு கபாண்ணு

2286
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வந்தா தான் என்னனு, அதுக்கு அவர், அட அசகட! அவா
என்ன சாதாைணமான ஆளா, இங்கக வந்து அவா
அண்ணன் , அண்ணிக்கு கசவகம் பண்ணனு ககட்பார்,
இந்த பணம், பதவி எல்லாம் இருந்தால் பிைந்த ஆத்துப்
பாசம் கபாம்மனாட்டிக்கு இல்லாமல் கபாயிடுமாக்கும்?
நன்னா இருக்கக உங்க நிைாைம்னு நான் மாமா கூட
சண்ரட கபாட்டு டுகவன்..",
அந்த மாமி கசால்ல கசால்ல, அனு கலசான
சிரிப்புடன்,
"பாரு தீட்சு, அடுத்த வீட்டு வம்புக்காக தன்
புருஷனுடன் வம்பு வளர்த்து இருக்காங்க இவங்க..",
என்று முணுமுணுக்க ரடனிங் கடபிளில் ரவத்து
இருந்த ஆைஞ்சுப் பழங்கரள எடுத்த தீட்சண்ைா அரத
அப்படிகை ரவத்து விட்டு குலுங்கி குலுங்கி சிரித்தாள்.
இப்கபாது மனம் மகிழ சிரிக்கும் தன் நாத்தனாரை
கநகிழ்வுடன் பார்ப்பது இப்கபாது மலரின் முரை ஆகி
விட்டது.
"இவளுக்கு தான் எப்படிகைப்பட்ட மனது!!!",

2287
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று எண்ணிக் ககாண்டவள் கநகிழ்வுடன் தன்
நாத்தனாரைப் பார்த்தாள்.
இத்கதாடு அவர்களுடன் அவள் அவளின் பிைந்த
வீட்டுக்கு வந்து ஒன்ரை வாைம் ஆகி விட்டது. காரலயில்
எழுபவள் காபி கபாட்டுக் ககாடுப்பதில் இருந்து இைவு
சாப்பாடு முடிந்து திவாகருக்கும் மலருக்கும் மாத்திரை
ககாடுப்பது வரை என பார்த்து பார்த்து கசய்கிைாள்.
மலரும் திவாகரும் பலமுரை கவண்டாம் என்று தடுத்தும்
அவள் அந்த வீட்டில் இழுத்துப் கபாட்டுக் ககாண்டு
கசய்யும் கவரலகரளயும் அவர்களுக்கு கசய்யும்
கசரவகரளயும் விடவில்ரல. தீைன் கபான்ை
ககாடீஸ்வைனுக்கு வாக்குப்பட்டு விட்டு, அவ்வளவு கபரிை
அைண்மரனக்கும் கசாத்துக்களுக்கும் உரிரமக் காரிைாக
இருப்பவள் தங்கள் வீட்டில் அதுவும் தங்களுக்கு
பணிவிரட கசய்துக் ககாண்டு இருப்பதில் திவாகருக்கு
மிகவும் சங்கடமாக இருந்தது. மலகைா அரத அவளிடம்
வாய் விட்டு கசால்லிகை விட்டாள்.

2288
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என் கபாைந்த வீட்டில் எனக்கு உரிரம இருக்குனும்,
நிஜமாகவ என் கமகல உங்களுக்கு பாசம் இருக்குனு நீங்க
நிரனத்தால் என்ரன இங்கக
கசய்ை விடுங்க, இல்லனா இப்பகவ அவருக்கு கபான்
பண்ணி வைச் கசால்லுங்க, நான் அப்படிகை திரும்பிப்
பார்க்காமல் கபாயிடுகைன்.."
என்று அவள் கண்கள் கலங்க கசான்னப் கபாது,
"இல்ரல தீட்சு, நிஜமாகவ உன் கமகல எங்களுக்கு
பாசகம இல்ரல, உன் கபாைந்த வீட்டில் உனக்கு எந்த
உரிரமயும் இல்ரல, நீ உன் புருஷன் கூட உன் வீட்டுக்கு
கிளம்பு..",
என்று அவளிடம் கசால்ல, திவாகருக்கும் மலருக்கும்
ரபத்திைமா பிடித்து இருக்கு? அது மட்டும் இன்றி
அவர்களுடன் அந்த மருத்துவமரனயில் அவள் இருந்தப்
கபாது அவள் துடித்த துடிப்பும் அவள்
கலங்கி நின்ை எந்த நிரலயும் அவர்களின் மனதிகல
நிற்கும் கபாது தங்கள் வீட்டுப் கபண்ரண கபா என்று
கசால்லி விடுவார்களா? அதனால் அவர்களும் கமௌனமாக
இருந்து விட்டனர். கபாதாத குரைக்கு நடுவில் இருமுரை

2289
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பத்மஜா கதவியும், இந்திை வர்மனும் அவர்களின் வீட்டிற்கக
வந்து நலம் விசாரித்து விட்டு தீட்சண்ைா, பிைந்த வீட்டுப்
கபண்ணாக, திவாகரின் தங்ரகைாக அந்த குடும்பத்திற்கு
தாங்கி நிற்க கவண்டிை அவசிைத்ரத வலியுறுத்தி விட்டுச்
கசன்ைதில் திவாகர், மலைால் எதுவுகம கபச முடிைாது
கமௌனத்தில் ஆழ்ந்து விட்டனர். ஆனால் தீட்சண்ைா
அவ்வாறு எல்லாம் இருக்க வில்ரல. அவள் மிகவும்
உற்சாகமாக இருந்தாள். கிட்டத்தட்ட ஒன்ரை
வருடங்களுக்கு கமல் தான் வருரக தந்து இருக்கும் தன்
வீட்டிரன ஆரசயுடன் சுற்றிப் பார்த்தாள். ோலில் தம்பதி
சகமதைாக சந்தன மாரலக்குள் சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த
சங்கைனிடமும் கதவியிடமும் கண்களில் நீர் வழிை எகதா
மனமுருகி கவகு கநைம் கவண்டினாள். வாசலில் இருக்கும்
பூக்கரள சுமந்துக் ககாண்டு இருக்கும் பூந்கதாட்டிகளிடம்
கரதப் கபசினாள். மாடி அரைக்கு கசன்று அங்கக
சன்னலில் அவள் எப்கபாகதா வளர்க்க ஆைம்பித்து விட்டு
கசன்ை பழக்கத்ரத பின்கதாடர்ந்து மலைால் வளர்க்கப்பட்டு,
அந்த குடும்பத்தில் ஏற்பட்ட திடீர் மாற்ைத்தால் தண்ணீர்
ஊற்ை ஆளின்றி வாடி வதங்கி இருந்த கைாஜா

2290
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கசடிகளிடமும் அழகான வண்ண வண்ண நிைங்களில் சிறுச்
கசடியிகல பூத்து இருந்த கசம்பருத்தி கசடிகளிடமும் கரதப்
கபசிக் ககாண்கட தண்ணீர் ஊற்றினாள், மாரல கநைத்தில்
எல்லா கவரலகரளயும் முடித்து விட்டு கமாட்ரட
மாடியில் உள்ள கதன்னங்கீற்று தரும் இதமான கதன்ைரல
ைசிக்க அமர்ந்து விடுவாள். அவள் கவரல கசய்துக்
ககாண்டு இருக்கும் கபாது அவள் கவனம் கவரலயில்
முழு மூச்சாக மூழ்கி இருக்கும், ஆனால் அவள்
தனிரமயில் அமர்ந்து இருக்கும் கபாதும், பத்மஜா கதவி
ஒவ்கவாரு முரை வரும் கபாதும் தன் நாத்தனார்
கண்களில் படர்ந்து மரையும் ஒரு ஏக்கத்ரத திவாகரும்
மலரும் கவனிக்காமல் இல்ரல.
"அண்ணி ஜுஸ்..!!!!",
மலரின் நிரனவுக்கு முற்றுப் புள்ளி ரவப்பது கபால்
தீட்சண்ைாவின் குைல் அவரளக் கரலத்தது.
"நீ குடிடா..!! காரலயில் இருந்து எவ்களா கவரல
கசய்ை? எனக்கு கவண்டாம், நீ குடி!!",
மலர் மறுக்க, அனு சிரித்தாள்.

2291
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"மலருக்கு நான் கவை ஜுஸ் கபாட்டுக் ககாடுக்கிகைன்,
இரத நீ ஆை அமை உக்கார்ந்து குடிம்மா..அப்புைம் நீ கவை
இரளத்து கபாயிட்டனா உன் புருஷன் எங்களிடம்
சண்ரடக்கு வந்து விடப் கபாகிைார்..',
உள் அரையில் இருந்து ரகயில் சிறிை கட்டுடன் ஒருக்
காரல கலசாக தாங்கி தாங்கி நடந்து வந்த திவாகர்
சிரித்தப்படி கசான்னான்.
"அண்ணி, அண்ணன் எனக்கு ஜுஸ் கபாட்டுக்
ககாடுக்கப் கபாகுதாம், அண்ணா..!!! காரலயில் வாக்கிங்
கபாக கசான்னா இப்கபா எழுந்து கபாயிட்டு இருக்க?
பாத்து பாத்து நட, பாருங்க அண்ணி, அண்ணன்
கசான்னரதக் ககட்ககவ மாட்டுது..",
என்று சிணுங்கிை தீட்சண்ைாரவக் கண்ட அனுவிற்கு
அத்தரன நாட்கள் கதாரலந்து இருந்த திவாகரின் தங்ரக
வந்து விட்டாள் என்று புரிந்தது.
"ஏண்டிம்மா தீட்சு, உன் அண்ணன் கசால்ைதும் சரி
தாகன! உன் ஆத்துக்காைர் உன் அண்ணன், அண்ணிரை
நம்பி தாகன உன் கபாைந்த ஆத்துக்கு விட்டுருக்கார்?
அவர் வந்து அரழக்கும் கபாது நீ இரளத்துப் கபாயி

2292
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்தா, உன் அண்ணன் கிட்ட சண்ரடக்கு வந்துட
மாட்டார்? ஏற்கனகவ உன் ஆத்துக்காைருக்கு அந்த நைசிம்ம
அவதாைம் மாதிரி ககாபம் வருது, ஆமா, ககட்கணும்
நிரனத்கதன், உன் ஆத்தில் இருக்கு உன் ஆத்துக்காைர்
பாட்டி, தாத்தா எல்லாரும் கைண்டு முரை வந்துண்டு
கபாயிட்டாகள, நீயும் இங்கக வந்து கைண்டு வாைம் ஆகப்
கபாகுது, ஆனா உன் ஆத்துக்காைர் மட்டும் வந்துண்டு
கபான மாதிரிகை கதரிைரலகை..!!!",
அந்த வம்பு மாமி ககட்ட ககள்வியில் காய் நறுக்கி
ககாண்டு இருந்த தீட்சண்ைாவின் ரககள் அனிச்ரசைாக
தான் கசய்யும் கவரலரை ஒரு கணம் நிறுத்திைது. அவள்
மனமும் அகதக் ககள்விரை தான் ககட்டது.
"ஏன் அவன் வைவில்ரல? எல்லாத்ரதயும் பார்த்து
பார்த்து கசய்தவன் ஏன் என் முகம் பார்க்க, தன் முகம்
காட்ட மறுக்கிைான்?, ஒரு கவரள அவன் கைண்டு
நாட்களுக்கு முன்பு அனுப்பிை குறுஞ்கசய்தியிரனப் கபால
தான் நடக்கிைாகனா!!!! நாம் தான் அவன் விரளைாட்டுக்கு
கசால்கிைான் என்று நிரனத்துக் ககாண்கடாகம!!",

2293
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவள் முகம் கசன்ை மாற்ைத்ரதப் புரிந்துக் ககாண்ட
மலர் எழுந்து கசன்று அவள் கதாரள ஆதைவாக
கதாட்டாள்.
"நீ கபாய் கைஸ்ட் எடு தீட்சு, நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன்..",
என்று அவள் நறுக்க மைந்து காரை எடுத்து ரவத்துக்
ககாண்டு அவள் ரகயில் இருந்த கத்திரை வாங்கி நறுக்க
ஆைம்பித்தாள் மலர்.
"அவ..அவர் அவசை கவரலைா கவளியூர்
கபாயிருக்கார் மாமி..",
தீட்சண்ைாவின் குைல் கசான்ன கபாய்யில் ககாஞ்சம்
இடறிைது.
"இகத தான் நானும் மாமா கிட்ட கசான்கனன்டிம்மா,
அதுக்கு மாமா, அவாளாம் கபரிை இடம், என்ன தான் தன்
ஆத்துக் காரி கசாந்தம்னு கசான்னாலும்
அவா தகுதிக்கு இங்ககலாம் வருவாைானு ககட்டுண்டு
இருந்தார்..ஏண்டிம்மா தீட்சு உன்.."
"மாமி..இகதா தீட்சுரவப் பார்க்க வந்தீங்க, நலம்
விசாைத்து விட்டீங்கல? அப்புைம் என்ன கவட்டிப் கபச்சுனு

2294
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மாமா உங்க கிட்ட சண்ரடக்கு வந்திடப் கபாகிைார்,
அகதாப் பாருங்க, மாடியில் நின்னுக் கிட்டு உங்கரளகை
ககாபத்கதாடு கதடிக் ககாண்டு இருக்கிைார்..,அப்பா!! அவர்
முகத்தில் இருக்கும் ககாபத்துக்கு இன்ரனக்கு உங்க
ஆத்தில் மாமா நைசிம்ம அவதாைம் தான் கபாலகை!!!
என்ன மாமி இன்னும் இங்கக நின்னுட்டு இருக்கீங்க, ஓ
தீட்சு வீட்டுக் காைரைப் பற்றி எகதா ககட்க வந்தீங்ககள,
அது என்ன தீட்சு..?",
என்று அனு கபாங்கி வந்த சிரிப்ரப அடக்கிக்
ககாண்டு ககட்க, அதற்கு கமல் அங்கக நிற்க வம்பு
மாமிக்கு என்னப் ரபத்திைமாப் பிடித்து இருக்கிைது.
விட்டாள் கபாதும் என்று தன் ஆத்துப் பக்கம் நரடரை
கட்டி விட்டாள். அவரள கவற்றிகைமாக புை முதுகிட்டு
ஓடச் கசய்த அனு திரும்பித் தீட்சண்ைாரவத் கதடினாள்.
"கிச்சனில் இருக்கா..!!",
அனுவின் கதடல் பார்ரவ உணர்ந்து அரமதிைாக
மலர் கசான்னாள், நான் பார்த்துக் ககாள்கிகைன் என்று கண்
சமிக்ரக கசய்த அனு சரமைலரை கநாக்கி நடந்தாள்.

2295
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"என்ன தீட்சு!! நான் உனக்காக ஆரசைா வாங்கிட்டு
வந்த பூகவல்லாம் அப்படிகை ரவத்து விட்டு வந்துட்ட?",
என்ைப்படி ரகயில் கைண்டியுடன் எகதா சிந்தரனயில்
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தவள் தரலயில் மல்லிரகச் சைத்ரத
ரவத்து விட்ட அனுவின் குைல் ககட்டு திரும்பினாள்
தீட்சண்ைா.
"அப்பா..இப்கபா தான் எவ்களா அழகா இருக்க,
இரு..இரு!!! இது இப்படிப் கபாட்டால் தான் இன்னும்
அழகா இருக்கும்..",
என்ை அனு தான் ரவத்து விட்ட மல்லிரகச் சைத்ரத
அவளின் இரு கதாள்களின் மீது வழிை எடுத்து முன்னால்
கபாட்டாள்.
"இப்படி நான் கதாளில் வழிை வழிை பூ ரவத்தால்
தான் அவருக்கும் பிடிக்கும்..",
தன்ரனயும் அறிைாமல், அதுப் கபால் அவள்
மல்லிரகச் சைத்ரத தரலயில் ரவத்து இருந்தால்
அடுத்தடுத்து தீைன் என்ன கசய்வான் என்று நிரனவில்
நிறுத்தி கண்களில் காதலுடன் ைசித்து கசால்லிை
தீட்சண்ைாவின் முகத்தில் கதரிந்த பிரிரவ அனுவால் இனம்

2296
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கண்டுக் ககாள்ள முடிந்ததில் அவள் ஆதைவாக அவளின்
ரககரளப் பற்றினாள்.
"தீட்சு, உனக்கும் உன் ேஸ்கபண்டுக்கும் எதாவது
பிைாப்..",
"ச்கச..!!! ச்கச..!!! அப்படிலாம் எதுவும் இல்ரலக்கா,
எங்களுக்கு நடுகவ பிைாப்ளம் இருந்தால் அவர் ஏன்
ோஸ்கபட்டலில் எல்லாத்ரதயும் கசய்ைப் கபாகிைார்?
தாத்தா, பாட்டிரை ஏன் இங்கக அனுப்ப கபாகிைார்?",
அனு ககள்வி ககட்டு முடிக்கும் முன்கப உடகன
வந்தது தீட்சண்ைாவின் பதில். ஆமாம் அக்கா,
அவன்..என்று தன்னிடம் தன் எல்லாப் பிைச்சரனகரளயும்
ககாட்டும் திருமணமாகாத தீட்சண்ைாரவயும் இப்கபாது தன்
முன் நின்றுக் ககாண்டு இருக்கும் தீட்சண்ைாரவயும் தன்
மனதில் நிரனத்துக் ககாண்டு ஒப்பிட்டுப் பார்த்துக்
ககாண்ட அனு, தன் கணவரன விட்டுக் ககாடுக்காது
கபசும் அவளின் அந்த தன்ரம அந்த ஒரு வருட
தீைனுடனான திருமண வாழ்வில் இல்லைம் தந்த மாற்ைம்
என்று அவளுக்கு புரிந்தது.

2297
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ஆம், தீட்சண்ைா கசான்னது கபால் தான் அந்த
ஒருவாைம் அவள் மருத்துவ மரனயில் இருந்தப் கபாது
அவன் அவரளயும் அவள் பிைந்த வீட்டினரையும்
தாங்கினான், அரதக் கண்டு கவண்டாம் என்று மறுப்பு
கசால்ல முைன்ை மலரிடமும் திவாகரிடமும்,
"நீங்க இரத எல்லாம் ஏற்றுக் ககாள்ளலனா அவர்
என்ரன சந்கதாஷமா ரவத்துக் ககாள்ள
மாட்டார்..உங்களுக்கு என் சந்கதாஷம் முக்கிைம் என்ைால்
அவர் கசய்யும் இந்த விஷைங்கரள ஏற்றுக் ககாள்ளுங்கள்,
அப்படி இல்ரல என்ைால் ஏற்றுக் ககாள்ளாதீங்க, அண்ணா!
அவர் உங்க உைவு கவண்டும் என்று தான் இரத
கசய்கிைார், இரத கவண்டாம்னு கசால்ைது, அவரை
இல்ரல என்ரன அசிங்கப் படுத்துவது கபால் இருக்கு..,"
என்று அவ்வளவு தூைம் தன் தங்ரக கசான்னப் கபாது
திவாகைாலும் மலைாலும் மறுக்க முடிைவில்ரல. அங்கக
மருத்துவமரனயில் அவர்கள் இருந்தப் கபாது எல்லா
கவரலகரளயும் கசய்து முடித்து விட ஆள் நிைமித்து
விட்டு கசன்று இருந்தான் தீைன், ஏதாவது கவண்டும் என்று
தீட்சண்ைா நிரனப்பதற்கு முன்கப அங்கக அவன் நிைமித்து

2298
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஆட்கள் அரத கசய்து முடித்து விட்டு அடுத்த
கவரலக்காக காத்து இருப்பார்கள்..
"கமடம் சார் ககாடுக்க கசான்னார்.."
"அம்மா , ஐைா இந்த ட்ைஸ்ல்லாம் உங்களிடம் இரதக்
ககாடுக்க கசான்னார்..",
என்று கற்பகம் அவளின் உரடகரள நீட்டினாள்.
அரத வாங்கிப் பார்த்த தீட்சண்ைா அதில் எல்லாம் சரிைாக
இருப்பது கண்டு ஆச்சிரிைத்துடன் தீைரன கதடி அந்த
மருத்துவ மரன வளாகத்ரத கநாக்கி நடக்கும் கபாது
அவகனா அவளிடம் முகம் காட்டாது காரில் ஏறி விடு
விடுகவன்று கசன்று விட்டான். அவள் கவகுண்டு அதுப்
பற்றி ககட்டப் கபாது, அர்ஜன்ட் மீட்டிங் என்று அவனிடம்
பதில் வந்து கதால்ரல கசய்ைாகத என்ை பதிலுடன் அவன்
கபான் துண்டிக்கப் பட்டது. அரதப் பற்றி அவள் கலசாக
அதிர்வு ககாண்டு அவனுக்கு மீண்டும் முைற்சிக்க முைன்ைப்
கபாது மலருக்கு தரல சுற்றுகிைது என்ை கசய்தி வந்து
தடுக்க உடகன தன் கணவனின் பாைாமுகம் மைந்து தன்
அண்ணிரை கநாக்கி ஓடினாள் தீட்சண்ைா.

2299
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கமடம் , சார் இந்த காரையும் டிரைவரையும் உங்க
அண்ணன் வீட்டில் விடச் கசான்னாங்க..",
"அம்மா , ஐைா இரத எல்லாம் என்ன கசய்ை கசால்லி
இருக்காங்க , நீங்க இரத எல்லாம் கசய்தால் ஐைாவுக்கு
கதரிந்தால் திட்டுவாங்கம்மா , நீங்க கபாங்க..நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன் ",
"கமடம் , எங்ககளாட கைாம்ப ஸ்கபசல் விவிஐபி
கபஷண்ட் நீங்க, உங்களுக்கு ஏதாவது கசௌகரிை குரைவு
இருந்தால் உடகன எங்களுக்கு கதரிைப் படுத்துங்க..!!",
என்று அந்த மருத்துவமரனயின் நிறுவனகை சிகைம்
ரவத்தாற் கபால் கநைாக வந்து தீட்சண்ைா மற்றும்
திவாகரிடம் கபசிைப் கபாது தீைனின் ஆளுரம
அவர்களுக்கு புரிந்தது. அந்த ஒரு வாைமும் திவாகருக்கு
அந்த மருத்துவ மரனயில் பார்த்து பார்த்து கசய்தார்கள்,
அகத ைாஜ சிகிச்ரச இப்கபாது அவன் வீட்டுக்கு வந்தும்
கதாடர்கிைது. தினமும் அந்த மருத்து வ மரனயில் இருந்து
திவாகர் உடல் நிரலரை பரிகசாதிக்க ஒரு மருத்துவர் குழு
வந்து விட்டு கசல்லும், அது மட்டும் இன்றி மலரை
பரிகசாதிக்கவும் அவள் வாடிக்ரகைாக மருத்துவ

2300
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பரிகசாதரனக்கு கசல்லும் மருத்து வமரனயில் இருந்து
கபண் மருத்துவர் குழுவும் வாைம் ஒருமுரை வரும். அந்த
குழுவின் தரலரம கபண் மருத்துவர் முதல் முதலில்
அங்கக அவர்களின் வீட்டுக்கு வந்தப் கபாது
ஆச்சிரிைத்தில் கண்கரள விரித்தாள்.
"மிஸஸ். திவாகர், நீங்க தீைன் சாருக்கு
கவண்டப்பட்டவைா???? இவகளா எளிரமைாக
இருக்கீங்க..!!! இங்கக சார் வருவாைா? அவரை கநரில்
பார்க்கலாமா?, அவரிடம் கநரில் நின்று கபச எனக்கு
கைாம்ப நாள் ஆரச",
என்று கசான்ன அந்த இளம் தரலரம கபண்
மருத்துவர் கண்களில் கலசாக கதரிந்த ஒரு ைசிரகக்கான
காதலிலும் தீைன் என்று கசால்லும் கபாது இருந்த
மைக்கத்ரதயும் தீட்சண்ைா விரும்பவில்ரல.
"இவரன..!!!! இவரன ைாரு ோண்ட்ஸமா இருந்து
கதாரலக்க கசால்ைது, கபாைவ வைவலாம் என் புருஷரன
ரசட் அடிக்கிைா..",
என்று சம்பந்தகம இல்லாது அன்று முழுக்க தீைரன
மனதில் திட்டித் தீர்த்தாள். அவளுக்கு அங்கக தங்க

2301
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கதரவைான அவளின் உரடகள், இன்னும் இத்திைாதி
கபாருட்கள் எல்லாம் அய்ைா ககாடுக்க கசான்னார் என்ை
கற்பகம் மூலம் வந்து விட்டது, சார் அனுப்பினார் என்று
ஒரு புதிை காரும் டிரைவருடன் திவாகர் வீட்டு வாசலில்
நிற்கிைது, இரத எல்லாம் கசய்தவன் அவளின் முகத்ரதப்
பார்க்க தான் வைகவ இல்ரல. அன்று அந்த
மருத்துவமரன அரையில் அந்த இதழ் முத்தத்திற்கு பிைகு
மிஸ் யூடி என்று கசால்லி விட்டு கசன்ைவன் தான் அதன்
பின் அவள் கண்ணிகலப் படவில்ரல, அவளுக்கும் அவள்
குடும்பத்துக்கும் கதரவைானரத கசய்தவன், அவளின்
முகத்ரத தான் பார்க்க அவளிடம் கபச மறுத்து விட்டான்,
காைணம் ககட்டால் தன் கநைத்ரதயும் அலுவலக
உரழப்ரபயும் காட்டினான், அரதத் தாங்க முடிைாமல்
அவள் பத்மஜா கதவியிடம் ககட்டப் கபாது அவன்
எங்ககா அவசை கவரலைாக கவளியூர் கசன்று
இருக்கிைான், ஆனால் எங்கு கசன்று இருக்கிைான் என்று
கதரிைவில்ரல எனப் பதில் வந்தது, சரி எப்படியும் கபான்
கசய்யும் கபாது பார்த்துக் ககாள்ளலாம் என்று தன்ரன
மைந்து கவரலகளில் மூழ்க ஆைம்பித்து விட்டாள் அவள்.

2302
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
காைணம் அவரளச் கசால்லியும் குற்ைம் இல்ரல, கவரல
கநைம் கபாக கவரலக்கு கசல்லும் கபாது தனக்காககவ
வீட்டிற்கு ஒருமுரை வந்து விட்கட கசல்லும் அனு, பக்கத்து
ஆத்து வம்பு மாமி, திவாகர், மலர் என இத்தரனப் கபர்
அவரள சூழ்ந்து இருக்கும் கபாது அவளுக்கு அவன் ஏன்
தன்னிடம் ஒருவாைமாக கபச வில்ரல என்று அவள்
ஆைாை முைலவில்ரல தான், காைணம் எப்படியும் அவன்
எடுத்துக் ககாண்டு இருக்கும் கவரலயிரன முடித்து விட்டு
தன்ரனத் கதடி வருவான் என்று அவளுக்கு கதரிவதால்
அப்கபாது பார்த்துக் ககாள்ளலாம் என்று அவள் விட்டுப்
பிடிக்கும் மனநிரலயில் இருக்கிைாள், அப்படி இருந்ததால்
தான் அவளால் அங்கக தன் பிைந்த வீட்டில் தன்
அண்ணன், அண்ணியிடம் பரழை பாசத்தில் ஒட்ட
முடிந்தது, சில கநைங்களில் அவன் நிரனவு அவரள
பாடப் படுத்தும் , அந்த கநைங்களில் அவள் தாங்க
முடிைாது அவனுக்கு கபான் கசய்யும் கபாது எதிர்
முரனயில் ரிங் கபாய் ககாண்கட இருக்கும், ஆனால்
அவன் எடுக்க மாட்டான், கிட்டதட்ட பத்து முரை
அரழத்த பிைகக அவனிடம் இருந்து மீட்டிங் என்ை ஒரு

2303
 ஹரிணி அரவிந்தன்
வார்த்ரத மட்டும் குறுஞ்கசய்தி வரும், சில கநைங்களில்
அதுவும் இருக்காது, கவகு அரிதாக அவனிடம் இருந்து
டைர்ட் என்ை இன்கனாரு குறுஞ்கசய்தி மட்டும் வரும்.
இைண்டு நாட்களுக்கு முன்பு அவள் அதுவரை கட்டிக்
காத்துக் ககாண்டு கண்டுக் ககாள்ளாது இருந்த
கபாறுரமரை இழந்து அவனிடம் கபசி விட்டாள்.
"கபாண்டாட்டினு இங்கக ஒருத்தி இருக்ககன்னு
நிரனப்பு இருக்கா இல்ரலைா..?",
என்று ஆைம்பித்து அவள் அந்த ஒன்ரை வாைம்
அவன் மீது ரவத்து இருந்த பிரிவு ஆற்ைாரமரை ககாட்டி
தீர்த்து விட, கபானில் மறு முரனயில் இருந்த தீைன் அவள்
கபாரிந்து தள்ளிை அரனத்ரதயும் குறுக்கக கபசாமல்
கபாறுரமைாக ககட்டுக் ககாண்டு இருந்து விட்டு பின்
கசான்னாகன ஒரு வார்த்ரத.
"எனக்கு மீட்டிங் இருக்கு தீட்சண்ைா, பாய்..",
"மீட்டிங்ரக தான் நீ கல்ைாணம் பண்ணி..",
அவள் காைச் சாைமாக கபச ஆைம்பிக்கும் முன்கப
அவனது கபான் துண்டிக்கப் பட்டது. அரத
உணர்ந்தவளுக்கு கண்களில் கலசாக நீர் கலங்கவா என்று

2304
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவரளக் ககட்டதில் கபாரன தூக்கி கட்டிலில் எறிந்து
விட்டு,
"இனி அவகன தானாப் கபசும் வரை நம்ம கபசகவக்
கூடாது..",
என்று தன் மனதில் முடிவு எடுத்துக் ககாண்டு கஷ்டப்
பட்டு தன் மனரத சரமைலில் திருப்பினாள். கவகு
கநைத்திற்கு பின் அவனிடம் ஒகை ஒரு குறுஞ்கசய்தி மட்டும்
வந்து இருந்தது.
"நீ உன் பிடிவாதத்தின் அளரவ தாம்பைம் கபாய்
அங்கககை இத்தரன நாட்கள் தங்கி காட்டி விட்டாய், நான்
என் பிடிவாதத்தின் அளரவ உன்னிடம் காட்ட
கவண்டாம்?",
என்று மட்டும் அவனிடம் இருந்து வந்து இருந்த அந்த
ககள்வி குறுஞ்கசய்தி மூலம் அவன் கசான்ன விஷைம்
அவளுக்கு கதளிவாகப் புரிந்தது. அவன் பிடிவாதம்
ககாண்டு தன்னிடம் பாைாமுகம் காட்டுகிைான் என்று. அது
அவள் மனதில் முள்ளாய் ரதத்ததில் அவள் கைண்டு
நாட்களாக அவனிடம் குறுஞ்கசய்தி மூலம் கூடப்
கபசுவரத தவிர்த்து விட்டாள், அைண்மரனயில் இருந்து

2305
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கவரலக்கு வந்து ககாண்டு இருந்த கற்பகத்ரத மீண்டும்
அைண்மரனக்கக கபாகச் கசான்னவள் எல்லா
கவரலகரளயும் தாகன இழுத்துப் கபாட்டுக் ககாண்டு
கசய்தாள், காைணம் கவரலகளில் மூழ்குவதின் மூலம்
அவரனத் கதடும் அவளின் மனரத அடக்க முடியும்
என்பது அவளின் எண்ணம், ஆனால் அவன் அருகில்
இல்லாத இைவில் அவள் தவித்துப் கபானாள், கண்
மூடினால் தீைன் அவள் அருகக இருப்பது கபாலகவ
அவளுக்கு கதான்றிக் ககாண்கட இருக்க, இங்கக
அரணத்து ககாண்டு உைங்க அவனின் உரடக் கூட
இல்லாததால் தன் கசல்கபானில் பதிவு கசய்து இருந்த
அவனின் புரகப் படத்ரதப் பார்த்துக் ககாண்கட
இருப்பவள் விடிற்காரலகளில் தான் உைங்குவாள். முழுதாக
இது தான் விஷைம் என்று கதரிைா விட்டாலும் தன் தங்ரக
மனம் சந்கதாஷமாக இல்ரல என்று உணர்ந்த திவாகர்
மலர் மூலம் நாசுக்காக ககட்டுப் பார்த்து விட, அந்த
அன்புத் தங்ரககைா தான் மிகவும் சந்கதாஷமாக
இருப்பதாக கூறி அவர்கரள கசாதித்தாள்.
"கபாயிட்டு வகைன் தீட்சு..!!!",

2306
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைப் படி அனு தன் ஸ்கூட்டியில் ஏறி அமர்ந்தாள்.
"மரழ கவை வை மாதிரி இருக்கு..ரநட் இருந்துட்டு
நாரளக்கு கபாங்ககளன்..!!",
என்ைப்படி வானத்ரதப் பார்த்தாள் தீட்சண்ைா.
"இல்ரல தீட்சு, இருட்டிட்டு, பசங்க லாம் கதட
ஆைம்பித்து இருப்பாங்க, அவர் எவ்களா கநைம் தான்
சமாளிப்பார்.., நீகை கசால்லு..!!",
என்ைப் படி அனு வாரனப் பார்த்தாள்.
"அந்த அளவுக்கா பசங்க குறும்பு பண்ணுவாங்க..?",
"குறும்பு பண்ணுவாங்களா!!!! கைண்டு குழந்ரதரைப்
கபத்து வளர்த்து பாரு தீட்சு, அதுங்கரள வீட்டில் ரவத்து
இருப்பது ஒரு நாட்ரடகை கட்டி கமய்ப்பதும் சமம்,
உனக்கு எதற்கு அந்த கவரல? உன் ேஸ்கபண்ட் ஒரு
ஆள் கபாதும், அவகை அத்தரனயும் சமாளித்து விடுவார்,
காைணம் அவர் இன்னும் சில விஷைங்களில் உன்ரன
குழந்ரத கபால தான் ட்ரீட் பண்ணி இருப்பார்..வளர்ந்த
குழந்ரத உன்ரனகை சமாளிக்கும் கபாது பிைந்த
குழந்ரதரை சமாளிக்க மாட்டாைா?",
என்று ககட்டு விட்டு அனு சிரிக்க,

2307
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"நீதான்டி என் முதல் குழந்ரத, நான் மட்டும் தான்
கவணும்னு பிடிவாதம் பிடிக்கிை குழந்ரத..",
அவரள அரணத்துக் ககாண்டு அவள் காதில் அவன்
அவர்களின் திருமண நாள் அன்று நிரலக் கண்ணாடி
முன்பு முணு முணுத்தது அவள் நிரனவிற்கு வந்து
நின்ைதில் அவள் முகம் சிவந்தது.
"அப்பா..!!! முகத்தில் எப்படி பல்ப் எரியுது பாகைன்..!!!
தீட்சும்மா, உன் புருஷன் கபரை கசான்னாகல கபாதும்
கபாலகை, எதுக்கு ககட்டுக் ககாண்டாலும் தந்து விடுவ
கபால..",
அனு கசால்லி விட்டு சிரிக்க, தீட்சண்ைா முகத்தில்
தீவிைம் வந்தது.
"ஆமாம் அக்கா, அது கூட உண்ரம தான், ஆனால்
ஒன்ரை மட்டும் என் உயிர் உள்ள வரை விட்டுத் தை
மாட்கடன், அது தான் என் புருசன் கமல் நான் ககாண்டு
இருக்கும் என் காதல்..அரதயும் அவரையும் ைாருக்குகம
விட்டுக் ககாடுக்க மாட்கடன்..",
என்று அவள் கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத
வானம் உறுமி ரவக்க, அனு விரடப் கபற்று தன்

2308
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வண்டியில் பைந்தாள். வாசல் கதரவ சாத்தி விட்டு வீட்டின்
உள்கள சரமைலரைக்குள் நுரழயும் கபாது தான் ோலில்
இருந்த அந்த கதாரலக்காட்சி அந்த கசய்திரை கசால்லிக்
ககாண்டு இருந்தது. அரதப் பார்த்துக் ககாண்கட
கைாசரனைாகவும் சங்கடமாகவும் திவாகரும் மலரும்
தீட்சண்ைாரவப் பார்த்தனர்.

2309
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 142
"அவள் பிடிவாதங்களில்
தன்பன இழக்கும் இவனா..
அவபைப் பிரிந்து வாழ்ந்து
விடுவான்..?
அவள் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் காதலில் தன்பன கதாபைத்து விட்ட

இந்த தீ(ரு)ரன் ❤️

"கிழக்கு கடற்கரை சாரலயில் உள்ள தனது பண்ரண

வீட்டில் அைசிைல் பிைமுகர்களுடனும் முக்கிை புள்ளிகளுடன்

விடிை விடிை கதாழிலதிபர் தீைன் நடத்திை
மது விருந்து"
அந்த கபண் கசய்தி வாசிப்பாளர் நாட்டிற்கு மிக மிக
முக்கிைமான கசய்தி ஒன்ரைக் கண்டறிந்து விட்டதுப் கபால்
கதாரலக் காட்சியில் கசால்லிக் ககாண்டு இருக்க,

2310
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
திவாகரும் மலரும் தீட்சண்ைாவின் முகத்ரதகை சங்கடமாக
பார்த்தனர்.
"என்ன அண்ணா, அண்ணி!!! அப்படிகை டீவி
முன்னாடி உக்கார்ந்துட்டீங்க, சாப்பிட வை ஐடிைாலாம்
இல்ரலைா?",
என்ைப் படி அந்த கதாரலக் காட்சி கசால்லிக்
ககாண்டு இருந்த கசய்திரை கண்டுக் ககாள்ளாது
தீட்சண்ைா சரமைலையிலிருந்து சாப்பாடு பாத்திைங்கரள
எடுத்து வந்து ரடனிங் கடபிளில் பைப்பினாள். அவளின்
அந்த கசய்ரகயில் மலரும் திவாகரும் திரகத்து ப்
பார்த்தனர்.
"தீட்சு..??!!",
மலருக்கு அதற்கு கமல் என்னப் கபசுவது என்கை
கதரிைவில்ரல.
"வாங்க சாப்பிடலாம்..!!",
என்று அவர்கரள அரழத்தப்படி வந்த
தீட்சண்ைாவிற்கு அவர்களின் முகத்ரதப் பார்த்கத
அவர்களின் மனதில் ஓடுவரதப் புரிந்துக் ககாள்ள
முடிந்தது.

2311
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"அவங்க எகதா பைபைப்புக்காக நியூஸ் கசால்லிட்டு
இருக்காங்க, அதுக்குலாம் முக்கிைத்துவம் ககாடுத்துட்டு
இருந்தா நம்ம நிம்மதி தான் ககடும் அண்ணா, என்
ேஸ்கபண்ரட பத்தி எனக்கு கதரியும், அப்படிகை அவர்
பார்ட்டி ககாடுத்து இருந்தாலும் அது அவருரடை
சுதந்திைம், நிச்சைம் கமிஷனருக்கு கதரிைாமல் நடந்து
இருக்காது, இதற்கு கபாய் முக்கிைத்துவம் ககாடுத்துக்
ககாண்டு இருக்காதீங்க அண்ணா, அண்ணி நீங்களும் தான்,
இதுப் கபால் ஆயிைம் கசய்தி அவரைப் பற்றி வந்தாலும்
நான் நம்ப மாட்கடன், நீங்க வாங்க சாப்பிடலாம்..",
என்ைப் படி அந்த கசய்தியில் ககாட் சூட்டில் சிரித்துக்
ககாண்டு இருந்த தீைன் புரகப் படத்ரத ைசித்தப்படி
கசான்னாள் தீட்சண்ைா.
"எனக்கு இப்கபா இந்த கசனரல நிரனத்தால் தான்
பாவமா இருக்கு, இப்படி அவரின் ஃகபாட்கடாரவப்
கபாட்டதற்கு இந்த கசனல் என்ன ஆகப் கபாகிைகதா..!!!",
என்று அடுத்து விரளைாட்டு கசய்திகளுக்கு மாறிை
அந்த கதாரலக் காட்சி திரையிரனப் பார்த்தவாகை
தீட்சண்ைா கசால்லிக் ககாண்கட இருக்கும் கபாகத அகத

2312
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கபண் கசய்தி வாசிப்பாளர் திடீகைன்று திரையில் கதான்றி
கசான்னாள்.
"கதாழிலதிபர் திரு. மகதீைவர்மன் அவர்கரளப் பற்றி
தவைான கசய்திரை கவளியிட்டரமக்கு எமது நிறுவனம்
சார்பில் மன்னிப்பு ககட்கிகைாம்..",
அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா இதழ் புன்னரகப் பூத்தது,
அரத பார்த்த திவாகரும் தீட்சண்ைாவும் ஆச்சிரிைத்துடன்
விழி விரிை அவரளப் பார்த்தனர்.
"இப்கபா அப்படிகை கவறு நியூஸ் கசனல்
ரவங்ககளன் அண்ணி..!!",
என்று அவள் குைல் இட்ட கட்டரளக்கு கீழ்படிந்து
உடகன மலர் ரிகமாட்ரட ரகப்பற்றி அவள் கசான்னது
கபால் மாற்றினாள்.
"கதாழிலதிபர் திரு . மகதீைவர்மன் அவர்கரளப் பற்றி
மீது கதரவைற்ை அவதூறு கசய்திரை கவளியிட்டதால் ஒரு
குறிப்பிட்ட தனிைார் கசய்தி நிறுவனத்திற்கு இருநூறு ககாடி
அபைாதமும், அந்த கசய்தி நிறுவனத்தின் கசய்தி
ஒளிபைப்புக்கு சுமார் ஆறுமாதக் காலம் இரடக் காலத்
தரடயும் விதிக்கப்பட்டு இருக்கிைது..இது குறித்து டி

2313
 ஹரிணி அரவிந்தன்
குருப்ஸ் கசய்தி கதாடர்பாளர் திரு . கவங்கடச்சாரி
அவர்கள் கூறுரகயில்..",
என்று அந்த கசய்தி கதாகுப்பாளர் நீட்டிை ரமக்
முன்கன கநற்றியில் சூைணம் அணிந்து ககாட் சூட்டில்
நின்று எகதா ஆங்கிலத்தில் காைச் சாைமாக முகம் சிவக்க
அந்த கசய்தி கசனரல வறுத்துக் ககாண்டு இருந்தார்.
அரதப் பார்த்தப்படிகை தீட்சண்ைா உணரவ எடுத்து
ரவக்க ஆைம்பித்தாள்.
"நான் தான் கசான்கனன்ல அண்ணா? அவங்க எகதா
பைபைப்புக்காக கசால்லுைாங்கனு..இப்கபா பாருங்க
அவங்களுக்கு எவ்களா நஷ்டம்?, எனக்கு அவர்
கம்கபனியில் கபாறுப்புகள் தருவதற்கு முன்கன இது மாதிரி
விஷைங்கள் பற்றி என்னிடம் நிரைை கசால்லி இருக்கிைார்
அவர். அட!!! என்ன அண்ணா! அப்படிகை உக்கார்ந்துட்ட,
இன்கனாரு இட்லி ரவத்துக் ககாள்..",
என்ைப் படி தீட்சண்ைா திவாகருக்கு பரிமாை, மலர்
புன்னரகத்தாள்.
"உன் வீட்டுக்காைர் கமகல உனக்கு நல்லப் புரிதல்
தீட்சு, என்னங்க!! தீட்சுக்கு கல்ைாணம் ஆனப் புதிதில் நான்

2314
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
உங்க கிட்ட புலம்பிக் ககாண்கட இருப்கபன் ல? எப்படி
புகுந்த வீட்டிலும் தன் வீட்டுக்காைர் கிட்ரடயும் நடந்துக்
ககாள்வாகளானு..ஆனா இப்கபா பாருங்ககளன், தீட்சும்மா,
நீ கதறிட்டடா!!",
என்று தன் தட்டில் இருந்த இட்லிரை பிட்டு தன்
வாயில் கபாட்டுக் ககாண்ட மலரைப் பார்த்துப்
புன்னரகத்தப்படிகை ககட்டாள் தீட்சண்ைா.
"இந்த சட்னிைா அண்ணி? ஒருநாள் கபச்சு வாக்கில்
பாட்டி கசான்னாங்க, நான் சும்மா ட்ரைப் பண்ணலாகமனு
கசய்கதன், அவ்களா நல்லா வந்து இருக்கா????!!
அங்ககலாம் நான் சாப்பாடு பரிமாறினாகல ஆச்சிரிைம்
அண்ணி, இதில் எங்கக சரமக்க, கைாம்ப நாளுக்கு
அப்புைம் இங்கக தான் உங்க கிச்சனில் தான் சரமத்கதன்..,
நான் சரமைலில் கதறும் அளவுக்கா அது நல்லா இருக்கு?",
என்று ககட்டவள் கபச்சில் உங்க கிச்சன் என்று
விளித்தரதயும் கமௌனமாக கவனித்துக் ககாண்டு இருந்த
திவாகருக்கு, தன் தங்ரக திருமணம் ஆகாததற்கு
முன்னால், இது என் வீடு, இங்கக நான் கசால்லும் இடத்தில்

2315
 ஹரிணி அரவிந்தன்
தான் பூத்கதாட்டி ரவக்க கவண்டும் என்று தன் தங்ரக
சண்ரடயிட்டரத நிரனவில் ககாண்டு வந்தவனுக்கு,
"இந்த கபண்களால் மட்டும் எப்படி திருமணம் ஆன
உடகனகை தன் கணவன் வீட்ரட தன் வீட்டாய் வரித்து
ஒகை நாளில் அதுவரை வாழ்ந்த அந்த பிைந்த வீட்ரட
அந்நிைமாக்க முடிகிைது?",
என்று ஆச்சிரிைம் எழாமல் இல்ரல.
"அட..சட்னிரை கசால்லரல தீட்சும்மா, நீ எவ்களா
அழகா உன் வீட்டுக்காைர் கூட அவரைப் புரிந்துக் ககாண்டு
அவரைக் விட்டுக் ககாடுக்காது குடும்பம் நடத்துை!!
அத்ரத நீ இப்படி தான் இருக்க கவண்டும் என்று ஆரசப்
பட்டாங்க, கைாம்ப சந்கதாஷமா இருக்குடா உன்ரன
நிரனத்து..!!! நீ சந்கதாஷமா இருக்கிைா தீட்சு..?",
மலர் ககட்டதில் தீட்சண்ைா சிரித்தாள்.
"நான் கைாம்ப சந்கதாஷமா இருக்ககன் அண்ணி, என்
சந்கதாஷத்திற்கு என்ன குரை? அவர், பாட்டி, தாத்தா,
நீங்க, அண்ணன், அனு அக்கானு எல்லாரும் இருக்கும்
கபாது..",
"கைாம்ப அருரமைானவங்கல?",

2316
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
மலர் ககட்க, அரதக் ககட்ட தீட்சண்ைா முகம் பத்மஜா
கதவி, இந்திை வர்மன் நிரனவில் கனிந்து, புன்சிரிப்புடன்
ஆமாம் என்ைது.
"இப்கபா இருக்கும் நிரலயில் உன்னால் கலந்துக்
ககாள்ள முடிைாதுனு தங்கள் எண்பதாம் கல்ைாணத்ரதகை
தள்ளி ரவத்து விட்டார்ககள..!!! உன் கமல் தான்
அவங்களுக்கு எவ்களா பாசம்!!!",
மலர் கநகிழ்ச்சியுடன் கசான்னாள்.
"அண்ணி, நிரைை விஷிைங்கள் நடந்தப் பிைகும்
நானும் அவரும் அங்கக இருப்பதற்கு காைணகம அவங்க
கைண்டு கபர் மட்டும் தான், இல்லனா நானும் அவரும்
அந்த அைண்மரன விட்டு எப்பகவா கவளிகைறிருப்கபாம்.."
அரத கசால்லும் கபாகத தன் முகம் காணாது
கரலந்துப் கபான தன் குழந்ரதயின் முகம் அவளுக்குள்
கதான்றி மரைை, அவள் மனம் கனத்ததில் அது அவளின்
கண்களின் வழிகை நீைாக கவளிப்பட்டு விட்டதில் அரத
மரைக்க முைன்ைாள். ஆனால் அதற்குள் அரத இனம்
கண்டுக் ககாண்ட மலர் அவள் அருகக வந்து ஆதைவாக
அவளின் ரககரளப் பற்றிக் ககாண்டாள்.

2317
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"சீக்கிைம் எல்லாம் சரிைாய் கபாய்டும், தீட்சு நான்
கசால்வரத ககாஞ்சம் ககளு,
நீ வந்து இைண்டு வாைம் ஆகப் கபாகிைது, அதனால்
பாட்டி நாரள மறுநாள் உன் அண்ணரனப் பார்க்க வரும்
கபாது அவங்க கூட நீயும் கிளம்பி உன் புகுந்த வீட்டுக்கு
கபா, இப்கபா தான் உன் அண்ணனுக்கு உடல் நலம் கதறி
இருக்குல்ல? நானும் பக்கத்தில் இருக்ககன்ல? அப்புைம்
என்னடா இங்கககை இருந்தால் எங்கரளகைப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தால் எப்கபா நீ உன் வாழ்ரவ வாழுவ..?,
நீகை கசால்லு? பாரு, நிஜகமா கபாய்கைா நீ பக்கத்தில்
இருக்கும் வரை உன் புருஷன் கமல இது கபான்ை
கசய்திகள் வந்துதா கசால்லு? கைாசித்துப் பாரு, நீ ஆரசப்
பட்டது கபாலகவ என் கடலிவரிக்கு நீ வந்து என் கூடகவ
இருக்கலாம், உன் இடத்தில் இருந்து நீ கசய்தது சரி தான்,
பட் நீ உன் வீட்டுக்காைர் இடத்தில் இருந்து கைாசித்துப்
பாரு..",
மலர் கசால்லி விட்டு கபாய் விட, தீவிை சிந்தரனயில்
ஆழ்ந்து இருந்த தன் அண்ணனின் முகம் பார்த்தாள்
தீட்சண்ைா.

2318
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"என்ன அண்ணா!! நீ எதுவும் கசால்லரலைா?",
என்று புன்னரகத்தாள்.
"உன் அண்ணி உன்ரன மட்டும் மனதில் ரவத்து
ககாண்டு கசால்கிைாள்ம்மா, நான் உன் வீட்டுக்காைரை சுற்றி
இருப்பரத ரவத்து கசால்கிகைன், இத்தரன நாள்
அவரைப் பற்றி ஒரு வார்த்ரத கசால்லாத அந்த டீவி
கசனல் இப்கபாது அவரைப் பற்றி கசய்தி கசால்ைதுனா
என்ன அர்த்தம்? ஒருகவரள அதில் கசான்னது கபால்
அப்படி ஒரு பார்ட்டி இைவு முழுக்க நடந்து இருக்கலாம்,
இதுவரை கசய்ைாத கசைரல ஒருவன் துணிந்து கசய்கிைான்
என்ைால் என்ன அர்த்தம்? அந்த கசைலுக்கு கதாடர்புரடை
எகதா ஒன்று நடந்து இருக்கிைது என்று தாகன அர்த்தம்?,
அந்த ரீதியில் கைாசித்துக் ககாண்டு இருந்கதன்.., சரி நீ
எதுவும் மனதில் ரவத்துக் ககாண்டு இருக்காகத! கபாய்
தூங்கு..",
என்று திவாகர் கசால்லி விட்டு கசல்ல, அவர்கள்
இருவரும் கபசிைரதகை கைாசித்துக் ககாண்டிருந்தவள்
மாடிக்கு கசன்று தனிரமயில் அமர்ந்து விட்டாள், மரழ
எப்கபாது கவண்டுமானலும் வந்து விடும் என்று கசால்லிக்

2319
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாண்டு இருந்த அந்த ஈைப்பதம் நிரைந்த இைவுக் கநை
கதன்னங்கீற்று காற்று கூட அவரள குளுரமப்
படுத்தவில்ரல. அவள் மனம் கைாசரனகளில் உழன்ைது.
கபாரன எடுத்தவள் அவனுக்கு கபான் கசய்தாள், வழக்கம்
கபால் ரிங் மறுமுரனயில் கபாய் ககாண்கட இருந்தது,
அவன் தான் எடுக்ககவ இல்ரல. அவள் மீண்டும் மீண்டும்
முைற்சிக்க அகத பதில் தான் அவளுரடை கபான் கசால்ல,
அவள் ஒரு கட்டத்தில் கவறுப்பாகி கபாரன தூைப் கபாடும்
கபாது தான் அவனிடம் இருந்து கபான் வந்தது. அவள்
அதுவரை அவளுரடைப் கபாரன அவன் எடுக்காததால்
இருந்த ககாபத்ரத மைந்து ஆவலாக கபாரன காதில்
ரவத்தாள்.
"ஏண்டி அறிவிருக்காடி உனக்கு? ஒரு தடரவ கபான்
எடுக்கரலனா மனுஷன் முக்கிைமான மீட்டிங்கில்
இருக்கானு உனக்கு கதரிைாதா? உன் அண்ணன், அண்ணி
கவணும்னு பிடிவாதம் பிடிச்சி என்ரன விட்டுட்டு தாகன
அங்கக கபான? அப்புைம் எதுக்குடி எனக்கு கபான்
பண்ணிட்கட இருக்க? நான் என்ன பண்ணுனா உனக்கு
என்ன? அப்படி அக்கரை இருக்கிைவள் ஒருவாைம் முடிந்து

2320
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இங்கக வந்து இருக்க கவண்டிைது தாகன? இதில் என்
கவரலரை ககடுப்பது கபால் எனக்கு கபான் பண்ணி
டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்கட இருக்க? ஆமா, நீ வானு வைதுக்கும்
கபானா கபாைதுக்கும் உனக்கு கவரல கசய்யுை
கவரலக்காைனா நான்? கசால்லுடி! நீ பிடிச்ச பிடிவாதத்திற்கு
நிற்ப, இதில் நீ கபான் பண்ணும் கபாகதல்லாம் உன்ரன
ககாஞ்சணுமா? உன் இஷ்டப் படி உன் அண்ணனுக்கு
தங்கச்சிைாக அங்கககை இருந்துக் ககாள், இனி நீ இங்கக
வை கவண்டாம், என்னிடம் கபச கவண்டாம், என்
உணர்வுகரளப் புரிந்துக் ககாள்ளாத ைாட்சசி, பிடிவாதக்காரி
எனக்கு கவண்டாம் என்று நான் முடிவு கசய்து விட்கடன்,
இனி எனக்கு கபான் கசய்யும் கவரல ரவத்துக்
ககாள்ளாகத..தீட்சண்ைா!!!!!",
உரிரமயுடன் ஆைம்பித்து இருந்த அவனின் கபச்சு
இறுதியில் அவளின் முழுப் கபைரை கசால்லி ஒகை
வார்த்ரதயில் தன் விலகரல
கசால்லி விட்டு அவன் கபாரன ரவக்க அவள்
அதிர்வரடந்து அமர்ந்து இருந்தாள். அவனின் அந்த

2321
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககாபக் குைல் அவளுள் அதிர்வரலகரள ஏற்படுத்திக்
ககாண்கட இருந்தது.
"தூங்காத விழிகள் கைண்டு..
உன் துரண கதடும் கநஞ்சம் ஒன்று
கசம்பூ மஞ்சம் விரித்தாலும்..
பன்னீரைத் கதளித்தாலும்..
ஆனந்தம் எனக்ககது..
அன்கப நீ இல்லாது..?"
தன்னவன் அருகில் இல்லாதப் கபாது எத்தரன சுகம்
கிரடத்தாலும் அது எல்லாகம சுரமகை தன்னுரடைவன்
தன் அருகில் இல்லாதவரை என்று தூைத்தில் எங்ககா
ஒலித்துக் ககாண்டு இருந்த பாடல் காதல் ககாண்டுள்ள
கநஞ்ரச அழகாக கசால்லிக் ககாண்டு இருந்தது.
"உண்ரம தான்..!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டாள் தீட்சண்ைா. அவளுக்கு
தான் அந்த பாடலில் கசால்லுவது கபால் அவன் அரணப்பு
இல்லாமல், அரணத்துக் ககாண்டு உைங்க அவன் கமனி
வாசம் நிைம்பிை அவனின் உரட இல்லாமல் அவளுக்கு
தான் அந்த அரையில் உைக்கம் வைவில்ரலகை, தீட்சுவின்

2322
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வருங்கால கணவன் வந்து கசல்ல, தங்க கதவி உயிகைாடு
இருக்கும் காலத்தில் கட்டப் பட்டது அந்த மாடிைரை,
அவளின் திருமணத்திற்கு பின் ஒருகவரள தன் தங்ரக
வந்து தங்கினால் என்ன கசய்வது என்ை எண்ணத்தில் அந்த
அரைரை அந்த அரையில் எல்லா வசதியும் கசய்து
ரவத்து இருந்தான் திவாகர், அப்படிகைப்பட்ட அந்த
அரையில் தான் அவளுக்கு உைக்கம் வைாது தவிக்கிைாள்.
கமௌனமாக படுக்ரகயில் புைண்டு படுத்தவளுக்கு உைக்கம்
வைவில்ரல, மாைாக கண்ணீர் தான் நிற்காமல் வந்துக்
ககாண்டு இருந்தது. அந்த கபானுக்கு பின் அவன்
அவரளத் கதாடர்பு ககாள்ளகவ இல்ரல, அவனின் அந்த
புைக்கணிப்ரப அவளால் தாங்க முடிைவில்ரல. அவன்
இறுதிைாக கசான்ன,
"இனி எனக்கு கபான் கசய்யும் கவரல ரவத்துக்
ககாள்ளாகத..தீட்சண்ைா !!!!!",
என்ை கர்ஜரன குைலில் அவளின் தன்மானம், கைாசம்
விழித்து ககாண்டதில் அவள் அவனுக்கு கபான்
கசய்ைவில்ரல.

2323
 ஹரிணி அரவிந்தன்
படுக்ரகயில் புைண்டு புைண்டு படுத்தவளுக்கு உைக்கம்
துளிக் கூட வைாது கண் மூடினால் அவன் கபசிை
வார்த்ரதகளும், அவன் முகமுகம அவரள படுத்திைதில்
அந்த அரையிரன விட்டு கவளிகைறி மாடியின் ரகப்பிடி
சுவற்ரைப் பிடித்துக் ககாண்டு எங்ககா கவறித்துக் ககாண்டு
இருந்தாள், எவ்களா கநைம் தான் அங்கு நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தாள் என்று கதரிைவில்ரல. ஒரு கட்டத்தில் அதுவரை
உறுமிக் ககாண்டு இருந்த வானம் கசா கவன்று பலத்த
சப்தத்துடன் கபய்ை, அதில் அரசைாது நரனந்தபடி
நின்றுக் ககாண்டு இருந்தவள் அதற்காககவ காத்திருந்தது
கபால அதுவரை அடக்கி ரவத்துக் இருந்த அழுரகரை
விம்மலுடன் கவடித்து கதறினாள். அந்த பலத்த மரழ
சப்தத்தில் மாடியில் அவள் கதறி அழும் ைாருக்கும்
ககட்காது தான். அரதத் தான் அவளும் விரும்பினாள்.
"என் உணர்வுகரளப் புரிந்துக் ககாள்ளாத ைாட்சசி,
பிடிவாதக்காரி எனக்கு கவண்டாம் என்று நான் முடிவு
கசய்து விட்கடன்..",
அவனின் குைல் அவளுள் ஒலிக்ககவ, அந்த இருள்
சூழ்ந்த மரழ கபய்யும் இைவு அவளுக்குள் தனிரமரை

2324
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதாற்றுவித்தது. அவனின் அந்த வார்த்ரதகள் எல்லாமுமாக
இருந்தவன் அவரள விட்டு விலகி கசன்று விட்டது கபால,
கவளிச்சமாக இருந்த அவளின் காதல் தீயிரன அவன்
எங்ககா வீசி எறிந்து விட்டு அவரள இருளில் நிற்க
ரவத்து விட்டு கசன்று விட்டது கபால அவளுக்கு
கதான்றிைதில்,
"அவன் இனி என்ரனத் கதடி வை மாட்டான்..!!!! இனி
என் வாழ்க்ரக அவ்களா தான்..அவன் கபச்சில் இருந்கத
எனக்கு கதரிந்து விட்டது..",
அந்த நிரனவுகளின் கனம் தாங்க முடிைாது அவள்
தனிரமயில் அந்த நள்ளிைவு மரழயில் நரனந்து
ககாண்கட அவரன நிரனத்து அழுதப் கபாது கபரிை இடி
ஒன்று வானில் எழுந்து அடங்கிைது. மனகமா எரிமரலைாய்
கவடித்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது, வானில் வந்து
கசல்லும் இடி மின்னல் பற்றிகைல்லாம் அவள்
கவரலப்படுவாளா என்ன?
"தீைா..!!!!",
அவள் உதடுகள் அவன் நிரனவில் முணுமுணுத்து
விட்டு தன் முகத்தில் வழியும் மரழநீரை கூட துரடக்காது

2325
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருரள கவறித்துக் ககாண்டு நிற்கும் அப் கபாது
தான், அவரள பின்புைமாக ஒரு வலிரமைான ரக
அரணத்துக் ககாண்டு அவளின் கழுத்தில் தன் முகம்
புரதத்தது.

2326
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?

அத்தியாயம் 143
"அவபை நான் என்று
மாறி விட்டப் பின் அவபை
விட்டு இவன் வாழ்வானா?
என் ஆளுபமக்காரிபய..
உன்பன துைந்தால்
இவனுக்கு மண்ணில் வாழ்பவது ?
விண்ணிலும் கேன்று..
அவபைபய பதடுபவன்..
அவள் என் தீ..
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️ தீட்சுவின் தீராக்காதலில் ையிக்கும்

இந்த தீ(ரு)ரன்❤️

தன் உடல் கமல் பட்ட அந்த ஸ்பரிசத்ரத அந்த

மரழயிலும் கதளிவாக அவளால் உணை முடிந்ததில், அவன்

அருகில் இல்லாதப் கபாது அவன் உரடகளுடனும் அவன்
நிரனவுகளுடனும் அவன் அவள் அருகில் இருப்பதாய்

2327
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாவித்து குடும்பம் நடத்திக் ககாண்டு இருப்பவளுக்கு
மனதிற்கு பழகிை அந்த அரணப்பும் தன் மனப்பிைரம
கபால் கதான்ை, அந்த நிரனவுகளின் கனம் தாங்காதவளாய்
கமௌனமாக ககாட்டும் மரழரை கவறித்தப் படி,
"தீைா..!!!! ஏன் அப்படி கபசுன? உன் முகத்ரதப்
பார்க்காமல், உன் குைரலக் ககட்காமல் நான் எப்படி வாழப்
கபாகைன்..அய்கைா!!! அவன் குைலில் இருந்த உறுதியில்
நிச்சைம் அவன் கசான்னரத கசய்வான் கபாலகை!! தீைா..!!!
உன்ரனப் பார்க்கணும் கபால இருக்கு, என் பிைந்த வீட்டு
விஷைத்தில் ஏண்டா என்ரனப் புரிந்துக் ககாள்ளகவ
மாட்ை?",
தனக்கு தாகன கபசிக் ககாண்டு ககாட்டும் மரழரை
கபாருட்ப் படுத்தாது நின்றுக் இருந்த அந்த உைக்கம்
துைந்தவரள மீண்டும் அந்த வலிரமைான கைம் ஒன்று
தன்கனாடு இறுக்கி ககாண்டதில், இந்த முரை அவள் தன்
பிைரம என்று கசால்லிக் ககாண்டு இருந்த தன் மனதின்
மீது சந்கதகம் ககாண்டு நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். அங்கக
அவரளகை ஆழ்ந்துப் பார்த்தப்படி தீைன் நின்றுக் ககாண்டு
இருந்தான்.

2328
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"தீைா..!!!!!!!!!!!!!",
அவரன அந்த நள்ளிைவு கநைத்தில் அங்கக அதுவும்
அவளின் பிைந்த வீட்டில் அவள் எதிர்ப்பார்க்கவில்ரல
என்பது தீைா என்ை வார்த்ரதரை தவிை கவறு எதுவும்
கசால்லாது அவள் அப்படிகை திரகப்பில் நிற்பதில்
இருந்கத கதரிந்தது.
"பிைம்ரம இல்ரலடி!!! உன் தீைன் தான் வந்து
இருக்ககன்..",
என்ைவன் அந்த கமாட்ரட மாடி முழுவதும் மங்கலான
கவளிச்சத்ரத மட்டும் தந்துக் ககாண்டிருந்த அந்த ஒகை
ஒரு கவள்ரள நிை மின் விளக்கின் கவளிச்சத்தில்
கம்பீைமாக நின்றுக் ககாண்டு அவரளகை தன் பார்ரவைால்
ஊன்றிப் பார்த்துக் ககாண்கட இருந்தான். அந்த இைவிலும்
அவனின் பார்ரவயில் கதரியும் அந்த கூர்ரமரை
அவளால் உணை முடிந்ததில் அவள் உடல் சிலிர்த்தது.
கமௌனமாக அவரளகைப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த
அவனின் முக வசீகைம் அவரள ஈர்த்தது. மரழயில்
நரனந்திருந்ததால் அவனின் தரல முடி அவனின் சிவந்த
கநற்றியில் படிந்து அவரள இன்னும் கசாதித்தது. அதுவும்

2329
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவளுக்கு பிடித்த கருப்பு வண்ணக் ககாட்டு சூட்
உரடயில் மரழயின் நரனந்தப்படி நின்றுக் ககாண்டு
அவரள தீர்க்கமாக பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.
"கவளிநாட்டு பிைான்ச்சுடன் மீட்டிங்கில் இருந்து விட்டு
வந்திருப்பானாக்கும்..!!!",
என்று அவன் அணிந்து இருக்கும் அந்த ககாட்
சூட்டுக்கு அவள் மனதில் விளக்கம் அளித்துக்
ககாண்டவரள எதுவும் கபசாது கமௌனமாக அவரளகை
பார்த்தான். அவனின் அந்தப் பார்ரவயில் அவரள
அத்தரன நாட்கள் கழித்துப் பார்க்கும் பிரிவாற்ைாரம
இல்லாதது கண்டு அவளுக்கு திரகப்பு வந்தது. பலத்த
சப்தத்தில் கபய்துக் ககாண்டிருந்த அந்த மரழயின்
சப்தத்ரத தவிை, அவர்களின் இருவரின் கபச்சுக்களற்ை
கமௌனகம சூழ்ந்து இருந்தது.
"பட்..!!!! படீர்..!!!"
தூைத்தில் எங்ககா கபரிதாக எழுந்து அடங்கிை அந்த
இடிகைாரசயில் தன் உணர்வுக்கு வந்து உடல் திடுக்கிட
நிமிர்ந்த தீட்சண்ைா தன் எதிகை, அந்த இடிகைாரசயிரன
கபாருட் படுத்தாது இன்னும் அகதப் பார்ரவ பார்த்துக்

2330
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ககாண்டு இருக்கும் தன் கணவரனப் பார்த்தாள்.
அவளுக்கு அவன் சற்று முன் ஃகபானில் கபசிைது எல்லாம்
மைந்து விட, முகத்தில் பதட்டத்துடன்,
"அய்கைா!!! தீைா, என்ன இது? மரழயில் நரனந்துட்டு
இருக்க? வா மரழ உனக்கு ஒத்துக்காது, அச்கசா!! பாரு
எப்படி இடி கவை இடிக்குது..",
என்ைவள் தன் கசரல முந்தாரனரை எடுத்து அவன்
தரலக்கு கமல் விரித்து அவரன நரனை விடாமல் இருக்க
கசய்ை முைன்ைாள், ஆனால் அவனின் உைைம் அவளுக்கு
எட்டாததால் அவளின் அந்த ஈைச் கசரல முந்தாரன
அவன் முகத்ரத மட்டுகம மூடிைது. அரத அவனின்
தரலக்கு கமல் உைர்த்தி பிடித்து அவரன மரழயில்
நரனை விடாமல் காப்பாற்ை முைன்ைாள்.
"இவள் இருக்காகள!!!! இவகளா கநைம் இவளுடன்
நரனந்துக் ககாண்டு தான் நின்கைன்..இனி எதுக்கு இவளின்
கசரல முந்தாரன?",
என்று எண்ணிக் ககாண்டு தன் மரழ நீருக்கு
கபாட்டிைாக ஈைம் கசாட்டும் தன் உரடரை பார்த்தவனுக்கு
அவள் மனநிரல எண்ணி சிரிப்பு தான் எழுந்தது.

2331
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"காரில் கையின் ககாட் இருக்கு.."
அவனின் பதட்டத்ரத கண்டுக் ககாள்ளாதவன் கபால்
அவள் முகத்ரதப் பார்க்காமல் எங்ககா கவறித்துக்
ககாண்டு கூறினான் அவன்.
"காரில் வந்திைா? அதுவும் இந்த மரழயில் ட்ரைவ்
பண்ணிட்டு இவகளா தூைம்? ஏன் விக்ைம் எங்கப் கபானார்?
என்ன பண்ணுைார்?..",
அவள் நிமிர்ந்து அவரன முரைத்தாள்.
"என்னப் பண்ணுவான் அவன்?, அவன் முதலாளி
மாதிரி இல்லாமல் அவன் கபாண்டாட்டி கூட சந்கதாஷமா
தூங்கிட்டு இருப்பான்..",
குத்தலாக வந்த தீைனின் அந்த கபச்சில் அவள்
அப்கபாது தான் அவன் முகத்தில் இறுக்கம் இருப்பரத
கவனித்தாள். இருந்தாலும் அரத கவனிக்காத வள் கபால்
இைல்பாக உரைைாட முைன்ைாள் அவள்.
"காரில் கையின் ககாட்ரட ரவத்துக் விட்டு ஏன்
இப்படி மரழயில் நரனந்து இருக்க தீைா..?",
"ஹ்ம்ம்..கவண்டுதல்..உன் காதல் தீ என் மனரத
எரித்து என்ரன சாம்பலாக்கி விட்டுட்டா என்னப் பண்ைது?

2332
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அதான் மரழயில் நரனந்து அரத
அரணக்கிகைன்..கபாதுமா?",
சுள் என்று எரிந்து விழுந்த அவனின் ககாபத்ரத
அப்கபாது தான் அவள் உணர்ந்தாள். இருந்தும்
தன்ரமைாக,
"தீைா, உள்ள வா! கைாம்ப கநைம் நீ மரழயில் நிற்கிை..!!
ஃபீவர் வந்துடப் கபாகுது..",
என்று அவனின் ரகரைப் பற்றி இழுத்தாள் அவள்.
அவளின் ரகரை கவடுக்ககன உதறிைவன்,
"நடிக்கிறிைாடி..?",
என்று கர்ஜரனக் குைலில் ககட்க, அவள் அவரன
இந்த ககள்வி ககட்டது நீதானா? என்பது கபால்
அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள்.
"அப்படி பார்க்காதடி!!!! என்ரன! இப்படி பார்த்து
பார்த்து தாகன என்ரன உனக்கு அடிரமைாக்கி ரவத்து
இருக்க..!!! என்ரன அப்படி பார்க்காத",
அவன் எப்கபாதும் ைசிக்கும் அவளின் அந்த பார்ரவ
எப்கபாது அவனுக்கு

2333
 ஹரிணி அரவிந்தன்
பாைமாக மாறிப் கபானது என்று அவள் அதிர்ச்சியில்
உரைந்து அவரனப் பார்த்தாள். அவகனா ககாஞ்சம் கூட
இைக்கம் காட்டாது அவரளகை முரைத்துக் ககாண்டு
இருந்தான்.
"கபானில் கசான்னரத கநரில் கசால்ல தான் வந்கதன்,
அடுத்த வாைம் தாத்தா பாட்டி கல்ைாணம் வருது, அரத
என் அைண்மரனக்கு ைாணிைாக என்கனாடு கஜாடிைாக
நின்று நடத்தி ககாடுத்து விட்டு அப்புைம் அகதா உன்
கழுத்தில் நான் கட்டிைது ஒண்ணு இருக்கக அரத
என்னிடம் கழட்டி ககாடுத்து விட்டு உன் பிைந்த வீட்டிகல
இருந்து விடு, ரடவர்ஸ் கவணும்னா கூடத் தகைன்,
அைண்மரன சார்பிலும், இந்த மகதீைவர்மன் சார்பிலும்
ரடவர்ஸ்க்கு அப்புைம் நிரைைகவ உனக்கு பணம்
கிரடக்கும், சந்கதாஷமா உன் வீட்டு ஆளுங்க கூட இரு,
என்ரன பிரிந்து இந்த இைண்டு வாைம் இங்கக
இருந்தவளுக்கு வாழ்நாள் முழுவதும் இருக்க முடிைாதா
என்ன? நான் முடிவு கசய்து விட்கடன், எனக்கு இந்த
பிடிவாதக்காரி கவண்டாம், அரத கசால்லத்தான் நான்
இங்கக வந்கதன்.., பாய்..",

2334
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன் திரும்பி நடக்க முைல அவள் அவனின்
வழிரை மரைத்தாள். அரதக் கண்டு அவன்
கதனாகவட்டான ஒருப் பார்ரவ பார்த்தான்.
"அப்கபா நீ எனக்காக வைரலைா? ஃகபானில்
திட்டிட்கடாகமானு என்ரன சமாதானம் கசய்ை நீ இங்கக
எனக்காக வைரலைா?",
அவள் குைல் அதிர்ச்சி கலந்த கலசான அழுரகயுடன்
வந்தது. அவள் முகத்ரத நரனத்துக் ககாண்டு இருந்த
மரழ நீரிலும் அவனின் சற்று முன் கபசிை கபச்சின் கனம்
தாங்காததால் அவள் கண்களில் இருந்து அவனுக்காக
வந்துக் ககாண்டு இருந்த கண்ணீரை அவனால் இனம்
கண்டுக் ககாள்ள முடிந்தது, துடித்த அவளின் சிவந்த
உதடுகள் மரழ நீரில் நரனந்து இருப்பது, மரழயில்
நரனந்து இருந்த சிவந்த கைாஜாரவயும் அதன்
இதழ்கரளயும் நிரனவுப் படுத்திைதில் அதில் உள்ள
ஈைத்ரத தன் இதழால் துரடக்க கவண்டும் என்று
அவனுக்குள் கமாகத் தீ பற்றிைது.
"இல்ரல, வழிரை விடுடி..",

2335
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவரள விலக்கி அவன் நடக்க முைல, அவரனத்
தடுக்கும் பாவரனயில் அவள் தன் ரக இைண்ரடயும்
விரித்து ககாண்டு அவரன மறித்து அவன் முன் நின்ைாள்.
"நான் விட மாட்கடன் உன்ரன, எனக்கு பதில்
கசால்லு, என்னால் உன்ரனப் பிரிந்து வாழ முடிைாது,
உனக்கு இந்த ஒரு வருடத்திகல என்கனாட வாழ்ந்து
அலுத்து கபாயிட்டா? நான் பாட்டி, தாத்தாரவ
கூப்பிடுகவன், என் அண்ணரனக் கூப்பிடுகவன், நான்
என்ன தப்பு கசய்கதனு கசால்லிட்டு கபா, நீ மாறிட்ட, என்
தீைன் தானா இது? என்னாலலாம் உன்ரன விட்டு வாழ
முடிைாது..!!!, எனக்கு பதில் கசால்லிட்டு கபா..!!!",
அழுரகயும் ஆத்திைமாக வந்தது அவளின் குைல்.
"கபாடி..",
அவளின் அந்த மன்ைாடலுக்கு கசவி சாய்க்காது
ஒற்ரை வார்த்ரதரை பதிலாக கசால்லி விட்டு அவன்
அவரள கடந்துப் கபாக,
"தீைா..!!!! கபாகாதா..!!!",
ஓடிச் கசன்று அவரன தன் இரு ரககளாலும் கட்டி
அரணத்துக் ககாண்டு அவரனத் தடுத்தாள்.

2336
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ைாருக்கு கவணும் உன் பணம்? எனக்கு நீ தான்
கவணும், நீ மட்டும் தான் கவணும்..!! நீ இல்லாம என்னால்
வாழ முடிைாது? இைண்டு வாைமும் என் உடல் மட்டும் தான்
இங்கக இருந்தது, என் மனசு உன்கிட்ட தான் இருந்தது,
இந்த கைண்டு வாைமும் நான் இங்கக தூங்ககவ இல்ரலடா,
தீைா!!! இவகளா தான் உன் காதலா? உன் புரிதலா? எனக்கு
நீ கவணும்..என்னால் உன்ரன அப்படிலாம் விட
முடிைாது..இப்பகவ கீழ வா, என் அண்ணன் கிட்ட கசால்லி
நான் நிைாைம் ககட்கணும், நன் ரடவர்ஸ் தை
மாட்கடன்..எனக்கு எதுவும் கவண்டாம், உன் அைண்மரன,
உன் பணம், உன் ஆபிஸ் கபாறுப்புகள்.., எனக்கு நீ மட்டும்
தான் கவணும், இந்த கசகண்ட்ல இருந்து நான் உன்
மரனவிைா மட்டும் இருக்கிகைன், கவை எதுவும்
கவண்டாம், என் தீைனா என் கூடகவ இரு.., நீ கபாகக்
கூடாது, என்ரன விட்டு கபாககவ கூடாது..",
"மரிைாரதைா வழிரை விடு..தீட்சண்ைா!!!",
தன்ரன இறுகக் கட்டிக் ககாண்ட அவளின் ரகரை
விலக்கி ககாண்கட அவன் கடினமான முகத்துடன்
கூறினான்.

2337
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"மாட்கடன்..என்ரன விட்டுப் கபாகாகத..உன்ரன நான்
விட மாட்கடன், என்ரன விட்டு கபாகுை உரிரம உனக்கு
நான் ககாடுக்கரல, இந்த தீைன் மனதும் உடலும் எனக்கு
மட்டும் தான் கசாந்தம், எனக்கு கசாந்தமான அந்த மனசு
என்ரனக் ககட்காமல் முடிவு எடுக்க நான் அனுமதி
ககாடுக்கல, உரடரமப்பட்டவள் என்ரன மீறி நீ எப்படி
முடிவு எடுக்கலாம்? தீைா..தீனு என்ரனக் கூப்பிடு..",
"இப்கபா விடப் கபாறிைா இல்ரலைா..?",
அவன் குைல் உஷ்ணமாக, அவள் இன்னும் அவரள
இறுக்கிக் ககாண்டாள்.
"மாட்கடன்..எனக்கு நீ கவணும்..நீ மட்டும் தான்
கவணும்",
அவளின் ரககரள அவன் விலக்கினான், அவனின்
வலிரமைான கைங்கள் முன் அவளின் கமன்ரம ககாண்ட
ரகயின் வலிரம எடுப்படாமல்
கபாக,
"ஆனா நீ எனக்கு கவண்டாம்..",

2338
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
என்ைவன் அவரள தள்ளி விட்டு, மாடிப் படிரை
கநாக்கி நடந்தான். அப்படிகை விக்கித்துப் கபாய் கீகழ
கிடந்தவள்,
"தீைா..நீ என் உயிரையும் உன்கனாடு எடுத்துக்கிட்டு
கபாைங்குைரத மைந்துடாத..",
என்று உைக்க கூறிைவள் கண்ரணத் துரடத்துக்
ககாண்டு எழுந்து ஒரு முடிவு எடுத்தவளாய் கவக
கவகமாக கமாட்ரட மாடி விளிம்ரப கநாக்கி கசல்ல
முைல, அரத கண்களில் சிரிப்புடன் பார்த்துக் ககாண்கட
அவள் அருகக வந்தவன் அவளின் கசரல முந்தாரனரை
பிடித்து இழுக்க, அவள் நிரலத் தடுமாறி அவன் கநஞ்சில்
விழ, அவரள கன்னத்தில் முத்தமிட்டு தன் கமல் அவரள
சாய்த்தான் அவன்.
"எங்கடிப் கபாை..?",
என்ைவன் குைலில் சிரிப்பு இருந்தது.
"நீ இல்லாத உலகத்துக்கு கபாகப் கபாகைன்.., என்ரன
விடு..",
"நான் இல்லாத உலகத்தில் உன்னால வாழ முடியுமா..?",

2339
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கதரிந்து தாகன என்ரன விட்டுட்டு கபாகைன்னு
கசான்ன நீ..? விடு என்ரன நான் கபாகைன்..",
"சரி கபாைது தான் கபாை, உனக்காக கநய் கைாஸ்ட்
வாங்கிக் ககாண்டு வந்து இருக்ககன், கீகழ காரில் இருக்கு,
அரத சாப்பிட்டு விட்டுப் கபா..",
அவன் குைலில் இருந்த ககலிரை அப்கபாது தான்
உணர்ந்தவள் நிமிர்ந்து அவனின் முகத்ரதப் பார்த்தாள்,
அதில் இருந்த சிரிப்பில் அவள் ககாபம் ககாண்டு, தன்
ஆத்திைம் தீை மட்டும் அவரன கநஞ்சில் குத்தினாள்.
"கபாடா..எனக்கு எதுவும் கவண்டாம்..ககாஞ்ச கநைத்தில்
என்னனகமா கபசிட்டல?, கபா என்னிடம் கபசாத..!!",
அவள் அவரனக் கட்டிக் ககாள்ள புன்னரகத்த
முகத்துடன் அவரள தன்னுள் இறுக்கிக் ககாண்டவன்,
அவளின் அழுரகரை ைசித்தான்.
"தீ..என்ரன நிமிர்ந்துப் பாகைன்..உன்ரன விட்டுட்டு
நான் எங்கடி கபாகவன்?",
அவனின் அந்த "தீ" அரழப்ரப கண் மூடி
ைசித்தவளுக்கு அந்த கணம் அப்படிகை உரைந்து விடக்
கூடாதா என்று கதான்றிைது. அவளின் முகத்ரத நிமிர்த்தி

2340
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தன் இரு ரககளில் ஏந்திைவன் மரழயில் நரனந்து
கலசாக சாய்ந்து இருந்த அழகான பூரவப் கபால் இருக்கும்
அவளின் முகத்ரதயும் , அதில் அவன் கவண்டுகமன்ை
அவளின் காதரலயும் பிடிவாதத்ரதயும் உணர்த்தும்
வரகயில் வழிந்து ககாண்டு இருந்த அந்த கண்ணீரையும்
பார்த்தவனுக்கு வழக்கத்ரத விட இன்னும் அவள் முகம்
அழகாக இருப்பதாக அவனுக்கு கதான்றிைதில் அவளின்
கநற்றியில் கமன்ரமைாக முத்தமிட்டவன்,
"அழகா இருக்கடி.."
என்று முணுமுணுத்தான். கண்கரள மூடிக் ககாண்டு
அதில் லயித்து அவன் ரகயில் இருந்தவள் முகம் சிவந்தது.
"ககாவமாடி..?",
என்ைவன் ககட்ட ககள்வியில் அவள் ஆமாம் எனும்
பாவரனயில் தரல ைரசக்க, அவன் உடகன அவள்
கன்னத்தில் ஆரசயுடன் முத்தமிட்டான்.
"இப்கபா ககாபம் கபாயிடுச்சா?",
என்ை ககட்டவனுக்கு இல்ரல என்று
அவள் தரலைரசக்க, அவன் அவளின் இன்கனாரு
கன்னத்தில் முத்தமிட்டு மீண்டும் ககாபம் கபாய் விட்டதா

2341
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று ககட்க, அவள் அப்கபாதும் இல்ரல என்று
தரலைரசத்தாள், ஆனால் அவளின் சிரிக்கும் இதழ்கள்
அவரள அவனுக்கு காட்டிக் ககாடுத்து விட, கள்ளி என்று
அவளுக்கு மட்டும் ககட்கும் குைலில் முணுமுணுத்துக்
ககாண்கட அவன் தன்ரன வந்ததில் இருந்து மைக்கி
ககாண்டு தற்கபாதும் மரழயில் நரனந்துக் ககாண்டு
மைக்கி ககாண்கட அவரன அரழத்துக் ககாண்டு இருக்கிை
அவளின் இதரழ தன் இதழால் அவன் சிரைப் பிடிக்க,
அவள் கமனியில் இருந்த ஈைத்ரதயும் அவர்கரள
நரனத்து ககாண்டு இருந்த அந்த மரழரையும் மீறி
அவரள தீ பற்றிைது, அந்த தீரை யும் அது அவள்
உடலில் மூட்டிக் ககாண்டு இருந்த உஷ்ணத்ரதயும்
அரணக்கும் வித்ரத கதரிந்தவன் அவள் உடலில் தான்
மூட்டி விட்டிருந்த அந்த தீயில் அவளின் இதழின்
துரணயுடன் குளிர் காய்ந்துக் ககாண்டிருந்தான்.
"தீைா..ஐ லவ் யூ..",
என்று தீனமாக முணுமுணுத்தவரள தன் ரகயில்
ஏந்திக் ககாண்டான் அவன். அவன் ரகயில் கண் மூடி
இருந்தவள் அவர்கள் இருவரையும் நரனத்துக் ககாண்டு

2342
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
இருந்த அந்த மரழயின் கதாடுரகரை ைசித்தவள்
முகத்ரத கண்டு, அவன் புரிந்துக் ககாண்ட பாவரனயில்
அவரள தன் ரகயில் ஏந்தி அவகளாடு கசர்ந்து அவனும்
அந்த மரழயிரன கண் மூடி அனுபவிக்க, எவ்வளவு
கநைம் அப்படிகை நின்றுக் ககாண்டு இருந்தார்கள் என்று
கதரிைவில்ரல, ஒரு இடிச் சப்தம் எழுந்து அடங்க, அதில்
தங்கள் உணர்வுக்கு வந்தார்கள். தன்ரன ரகயில் ஏந்தி
இருக்கும் அவனின் முகத்ரதகைப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தவரள அவன் ககள்விைாகப் பார்த்தான்.
"என்னடி?",
என்ைவன் ஈைக் ககாட்ரட பிடித்து இழுத்தவள்
கண்களில் இருந்த ைகசிைப் ப்பார்ரவக் கண்டு அவள்
முகம் அருகக ஆரசயுடன் குனிந்தான் அவன்.
"கநய் கைாஸ்ட்ரட கீகழப் கபாய் எடுத்துட்டு வைரல
தீைா?",
அவள் வினவ, அவன் அவரள முரைத்தான்.
"உன்ரன..!!!!!",

2343
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவன் அவளின் கன்னத்ரத மாறி மாறி கடித்து
ரவக்க, அந்த இன்பமான இம்ரசயில் அவள் அவன்
ரககளில் துள்ளி எழும்பி சிரித்தாள்.
"பசிக்குது தீைா!! உன் நிரனப்பில் ரநட் சரிைாககவ
சாப்பிடரல..",
"எனக்கும் தான்டி பசிக்குது..",
என்ைவன் கண்கள் அவளின் கமனியில் ஒருமுரை
ைசித்துப் பார்த்தது.
"நீயும் அப்கபா ரநட் சரிைாககவ சாப்பிடரலைா?
இதுக்கு தான் நான் பக்கத்தில் இருக்கணும்..பாட்டி உனக்கு
பிடித்த டிபன் தான் ரநட் டின்னருக்கு கசய்தாங்கனு
ஃகபானில் கசான்னாங்ககள?",
அவள் விளக்கம் ககட்க, அவன், அவரள எனக்கு
கதரவ தான் என்ை ரீதியில் பார்த்தான்.
"என்ன தீைா அப்படி பார்க்கிை?",
பதில் கசால்லாது தன்ரன சுமந்துக் ககாண்டு
கமௌனமாக நடக்க ஆைம்பித்து விட்ட தன் கணவனிடம்
புரிைாமல் ககட்டாள் அவள்.

2344
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"கநய் கைாஸ்ட் பற்றிை பசியில் இருப்பவளிடம் கவை
பசி, பட்டினி பத்தி கபசிைது என் தப்பு தான்டி..",
"நீ டின்னர் சாப்பிடாததால் பசிக்குதுனு தாகன
கசால்லிட்டு இருந்த?",
அவள் விளக்கம் ககட்க, அவன் அவரள ஒரு
கமௌனப் பார்ரவ பார்த்தவன், அந்த மாடிைரைரை
கநருங்கி உள்கள நுரழந்தவன் அவரள கட்டிலில் கிடத்தி
விட்டு, தன் ஈைக் ககாட்ரட கழட்டினான்.
"இனி உன்னிடம் கபசி புரிை ரவக்க முடிைாதுடி..",
என்ைவன் அவளில் புரதந்தான். கவகு கநைத்திற்கு
பிைகு அவரள விட்டு விலகிைவன் அவள் காதில்
முணுமுணுத்தான்.
"இப்கபா ககாபம் கபாயிடுச்சா?",
அவனின் அந்த ைகசிைக் குைல் அவரள எங்ககா
அரழத்து கசல்ல, அவள் இல்ரல எனும் பாவரனயில்
தரலைாட்டி விட்டு அரதக் ககட்டு அடுத்து அவன் என்ன
கசய்வான் என்ை நிரனவில் அவள் கட்டிரல விட்டு
எழுந்து விலகி ஓட முைல அவரள தாவிப் பிடித்தவன்,
அவளில் புரதந்தான்.

2345
 ஹரிணி அரவிந்தன்

அத்தியாயம் 144
"அவள் குறும்புகளில்
என்பன அடிபமயாக்கினாள்..
அவள் கண்ைபேவில்
என்பன காதைனாக்கினாள்..
அவள் இதழ் முத்தங்களில்
என்பன அவள் வேமாக்கினாள்..
என் ஆயுள் பரபகபய..
இவன் உன் அடிபமயடி..
அவள் தீ..அவளின் காதலின் அடிபம
இவன் தீயின் தீரன்..",

-❤️தீட்சுவின் காதல் தீயில் அடிபமயான இந்த

தீ(ரு)ரன்❤️

தன் முகத்தின் மீது பட்ட ஈைத்தில் கண் விழித்த

தீட்சண்ைா தன் கமகல கிடந்த தீைனின் ரகரை விலக்கி

விட்டு, அந்த அரையின் விளக்ரக கபாட்டவள், கண்கரள
கமல்ல திைந்து தன் அருகக இருந்த சன்னரலப் பார்த்தாள்.

2346
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
சன்னரல மூட மைந்ததால் சன்னலில் இருந்த திரைச் சீரல
மீறி கவளிகை கபய்துக் ககாண்டிருந்த மரழயினால்
உண்டான சாைல் தான் அவள் முகத்தில் பட்டு அவளின்
உைக்கத்ரதக் கரலத்து இருந்தது. உடகன நகர்ந்து சன்னல்
வழிகை கவளிகைப் பார்த்தாள். கலசாக தூறிக் ககாண்டு
இருந்த மரழயும் அதனுடன் கூட்டணி கபாட்டு கவிழ்ந்து
இருந்த இருளும் இன்னும் விடிைவில்ரல என்று அவளுக்கு
கூறிைதில் அந்த அரையின் சுவற்றில் இருந்த கடிகாைத்ரதப்
பார்த்தாள். அது விடிைற்காரல மணி மூன்று என்றுக்
கூறிைது. உைக்கம் கதாரலத்த அவள் கண்களின் பார்ரவ
அந்த அரையிரன சுற்றிைது. அங்கக டீப்பாய் கமல் கிடந்த
தீைனின் ககாட், அவனின் ஆஸ்தான வாட்ச், மற்றும் கீகழ
சிதறிக் கிடந்த அவர்கள் இருவரின் உரடகள், அவர்களின்
கூடலுக்கு சாட்சி கசான்ன அவள் தரலயில் மதிைம் அனு
ரவத்து விட்ட, மரழயில் நரனந்து கபாய் ஈைத்துடன்
அறுந்து கீகழ கிடந்த மல்லிரகச் சைம் என அந்த சிறிை
அரையில் அவனுக்கும் அவளுக்குமான உணர்வுகள்
மட்டுகம நிைம்பி இருப்பது கபால் அவளுக்கு
கதான்றிைதில், அந்த உணர்வுககளாடு அவனும் அவளும்

2347
 ஹரிணி அரவிந்தன்
இருக்கும் அந்த அரையிகல கலந்து கதாரலந்து விட
விரும்பினாள் அவள். அவள் பார்ரவ அனிச்ரசைாக தன்
அருகக உைக்கத்தில் ஆழ்ந்து இருக்கும் தன் கணவனின்
முகம் பார்த்தது. அவளுக்கு நன்ைாககவ கதரியும், அவர்கள்
இருக்கும் அந்த அரை அவனின் அைண்மரனயின் உள்ள
அவர்களின் படுக்ரகைரையில் ஒரு பாதி கூட வைாது
என்று. இருந்தாலும் அரதப் கபாருட்ப்படுத்தாது அவள்
அருகக தன்ரன மைந்து தூங்கும் அவரனப் பார்க்க
பார்க்க அவளுள் காதல் கபருகிைது. அவரனகை ைசித்துக்
ககாண்டு அமர்ந்து இருந்தவள் கண்கள் அவனின் கவற்று
மார்பின் பாய்ந்தப் கபாது எகதா ஒரு நிரனவில் அவள்
முகம் சிவந்தது. அந்த நிரனவுகள் ஏற்படுத்திை உணர்வுகள்
தாங்க முடிைாது அவள் அவனின் கன்னத்ரத தன் ரக
விைல்களால் கிள்ளி முத்தமிட்டுக் ககாண்டவள், அவரன
சுைண்டினாள்.
"தீைா..!!!!! எழுந்திரு..!!! எனக்கு தூக்ககம
வைரல..உன்கிட்ட நிரைை கபசணும்",
அவரன உலுக்கினாள் அவள்.
"ம்ம்..!!!",

2348
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவளுக்கு ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்தவன் ஒரு
முணுமுணுப்ரப மட்டும் பதிலாக கசான்னான். அரதக்
கண்டவகளா மீண்டும் அவரன உலுக்கினாள்.
"எழுந்திரு தீைா..!!!!!!!!",
அவள் மீண்டும் அவரன உலுக்க, அவன் தன்
கண்கரள திைவாமகல புைண்டுப் படுத்து, ம்ம் என்ை முணு
முணுப்புடன் அவரள இழுத்து தன்கனாடு இறுக்கி
அரணத்துக் ககாண்டு மீண்டும் அவன் உைக்கத்தில் மூழ்க
முைன்ைப் கபாது, அவனின் உதட்ரட நிமிண்டினாள் அவள்.
"தீைா..!!! கண்ரணத் திை..!!!",
என்ைவள் அவனின் மூடிை இரமகரள
வலுக்கட்டாைமாக திைக்க முைன்ைாள்.
"எழுந்திரு தீைா..!!!",
"கம்முனு இருடி..!!! நம்ம அைண்மரன கபாய்
மிச்சத்ரதப் பார்த்துக் ககாள்ளலாம்..",
அவன் கண்கரள திைவாமகல பதில் கசால்ல, அவள்
உடகன அவரன நறுக்ககன்று கிள்ளி விட்டு தன் தரலயில்
அடித்துக் ககாண்டாள்.
"உன் தரல!!! ச்சீ! நிரனப்ரபப் பாகைன்..",

2349
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவள் சன்னரல திைந்து கவளிகை கபய்துக்
ககாண்டு இருந்த மரழ நீரை தன் ரகைால் பிடித்து
ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்த தன் கணவனின் முகத்தில்
கதளித்தாள். தன் கமல் பட்ட ஈை நீரின் ஸ்பரிசத்தில் தன்
கண் இரமகரளப் பிரித்த தீைன் கண்கரள கசக்கி ககாண்டு
எழுந்து அமர்ந்து அவரள முரைத்தான்.
"என்ன தீ? என்ன கநய் கைாஸ்ட்டா? இந்கநைத்துக்கு
ககட்டுப் கபாயிருக்கும்டி, நாரள நான் வாங்கி
தகைன்..கம்முனு படுடி..",
என்ைவன் மீண்டும் உைங்க முைல, அவள் அரத
தடுப்பது கபால் படுக்க முைன்ைவன் தரலக்கு ரவக்க
வாகாக இருந்த தரலைரணரை எடுத்து தை முடிைாது
என்று கூறி தன் ரகயில் ரவத்துக் ககாண்டாள். உடகன
அவரள முரைத்தவன், அவள் மடியில் தரல ரவத்துக்
ககாண்டு தன் உைக்கத்ரத கதாடை ஆைம்பிக்க, மீண்டும்
அவன் அவரள உலுக்கினாள்.
"கநய் கைாஸ்ட் இல்ரல தீைா..இது கவை ஒண்ணு.!!!!",
என்ைவள் பதிரலக் ககட்டு அவன் எழுந்து அவரள
முரைத்தான்.

2350
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"அதான் அைண்மரன கபாய் மிச்சத்ரதப் பார்த்துக்
ககாள்ளலாம்னு கசால்லிட்கடன்ல? அப்புைம் என்னடி, வை
வை தூங்க விடாமல் மனுஷரனப் படுத்துை தீ!!!",
அவன் எரிச்சலுடன் கசால்ல அவள் அவன் ரகரை
கிள்ளினாள்.
"கைாம்பத்தான், நிரனப்ரப பாகைன்..இது கவை
ஒண்ணு..",
"நீ கசால்லு, நான் ககட்டுட்கட தூங்குைன்.., ோவ்..!!!",
என்ைவன் தூங்க முைல, அவள் முரைத்தாள்.
அவளிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வைாது கண்டு அவன் தன்
கண்கரள திைந்துப் பார்த்தான்.
"என்னடி எகதா கசால்லணும்னு கசால்லிட்டு
அரமதிைா இருக்க?",
"இது தான் நீ ககட்கிை லட்சணமா?",
என்ைவள் முரைப்ரப கண்டு அவன் சமாதனமாக
அவளின் கன்னத்ரத வருடினான்.
"மீட்டிங், தூங்காம டிைாவல் பண்ணுன
டைர்ட்டி..புரிஞ்சிக்ககா தீ, இப்கபா என்ன நீ கசால்ைரத

2351
 ஹரிணி அரவிந்தன்
ககட்கணும் அதாகன? நீ கசால்ல கசால்ல நான் கண்ரண
மூடிக் ககட்கப் கபாகைன்..அவ்களா தான்",
"ஒண்ணும் கவண்டாம் கபா..!!",
என்ைவள் முகத்ரத திருப்பிக் ககாண்டு சன்னல்
வழிகை கதரியும் இருரள கவறிக்க, அவன் சமாதானமாக
அவள் கதாளில் ரகப் கபாட்டான், உடகன அரத விலக்கி
விட்டு நகர்ந்து உட்காை அவளின் அந்த ககாபம் கண்டு
அவனுக்கு சிரிப்பு வந்தது. தன் உைக்கத்ரத முற்றிலும்
திைாகம் கசய்தவனாய் எழுந்து அமர்ந்து அவளின்
முகத்ரத தன் பக்கம் திருப்பினான் அவன். அதில் இருந்த
வாட்டத்ரதக் கண்டு தன் கநஞ்கசாடு அரணத்துக்
ககாண்டவன் அவளின் கநற்றியில் தன் கநற்றிரை ககாண்டு
கமன்ரமைாக முட்டினான். அவளின் முகத்தில் விழுந்து
கிடந்த கூந்தல் கற்ரைரை ஒதுக்கி விட்டவன் அவளின்
கண்கரள ஊடுருவினான். அவனின் அந்தப் பார்ரவயில்
அவளுக்கு உடல் சிலிர்த்தது. அந்த சிலிர்ப்ரப
உணர்ந்தவன் அவரள கநருங்கி அவளின் இதரழ தன்
வசப் படுத்திைவன் கவகு கநைத்திற்கு பின் அவரள
விடுவித்து விட்டு அவரளப் பார்த்து அர்த்தமுடன் சிரிக்க,

2352
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் அந்த சிரிப்பில் எரதகைா உணர்ந்து அவனின்
ரகரை கிள்ளினாள். அவளின் முகத்தில் படர்ந்து இருந்த
நாணத்தின் சாயிரல ைசித்துக் ககாண்கட அவன்
கசான்னான்.
"தூக்கம் கபாகை கபாச்சு!! இப்கபா கசால்லுடி..!!
என்னடி உனக்கு கபசணும்?",
என்ைப் படி நிமிர்ந்து வாகாக அமர்ந்தான்.
"ஏன் தீைா அப்படி கபசின? நான் பைந்கதப்
கபாயிட்கடன் கதரியுமா?", ஏன் தீைா என்ரனப் பார்க்க
கைண்டு வாைமா இங்கக வைரல?",
அவளின் குைலில் இருந்த ஏக்கம் அவரன என்னகவா
கசய்ததில் அவளின் கநற்றியில் கமன்ரமைாக
முத்தமிட்டப்படி கூறினான்.
"சாரிடி..!!!",
"அட..!!! தி கிகைட் மகதீைவர்மன் வைகவ மாட்டார்
என்று அவர் மரனவி நிரனத்த வீட்டிற்கு வந்து, சாரி
கவை ககட்கிைார்..",
என்ைப்படி அவள் சிரித்தாள்.

2353
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"ஊருக்கு தான்டி தி கிகைட் மகதீைவர்மன், உனக்கு
எப்பவும் உன் தீைன் மட்டும் தான்டி, உனக்கு மட்டுகம
கசாந்தமான தீைன், உன்னிடம் மட்டும் தான் நான் சாரி
ககட்கபன்.., உன்னிடம் மட்டும் தான் தணிந்து கபாகவன்,
உன்னிடம் மட்டும் தான் எனக்கான லிமிட்ஸ்கரள
தாண்டுகவன், கே உன்னிடம் எனக்கு லிமிட்ஸ்கச
இல்ரலடி",
அவன் கசால்லிை விதத்தில் அவள் காதலுடன் அவன்
ரக விைல்கரள தன்கனாடு பிரனத்துக் ககாண்டாள்.
"அடடா..!!! அப்படிகைப்பட்ட தீைன் தான் ககாஞ்ச
கநைத்துக்கு முன்னாடி அவகைாட தீரை ரடவர்ஸ் தைனு
மிைட்டினாருக்கும்.."
அவள் மனத் தாங்கலுடன் ககட்டாள்.
"அது நான் உனக்கு தந்த தண்டரன..நான் உன்னிடம்
ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி அப்படிகைல்லாம் கபசும்
கபாது உனக்கு எப்படி இருந்தது..?",
அவன் ககட்ட ககள்வியில் அவள் முகம் சிவந்து சற்று
முன் அவன் அவள் காகதாைத்தில் கபசிை ைகசிை

2354
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
வார்த்ரதகள் அவள் நிரனவில் வந்து நிற்க அவன்
அவரள கசல்லமாக முரைத்தாள்.
"இரத எல்லாமா ககட்பாங்க?",
அவள் நாணி சிவந்ததில் அவன் கண் இரமக்க மைந்து
அவரளகை ஒரு கணம் ைசித்துப் பார்த்தான். அவனின்
அந்த பார்ரவயின் வீச்சு தாங்க முடிைாது அவள் அவன்
முகத்ரதப் பார்க்காது தன் பார்ரவரை எங்ககங்ககா
திருப்பினாள், அப்படி அவள் திருப்பினாலும் அவனின்
அந்த பார்ரவ அவரளகை எகதா கசய்வரத உணர்ந்த
அவள் தாள முடிைாது நகர்ந்து அவன் மார்பில் புரதந்துக்
ககாண்டாள்.
"ோோ..!!!",
அவள் மனநிரல உணர்ந்து அவன் ைசித்து சிரித்தான்.
"இவ ஒருத்தி, ககார்ரவைா ஒண்ணு கபசிட முடிைாது,
கவட்கப்பட்டு முகத்ரத திருப்பிப்பா..!! தீ, நான் "அரத"
கசால்லலடி, இங்கக வந்த உடன் உன்னிடம் ககாபமா
கபசிகனன்ல?அப்கபா உனக்கு எப்படி இருந்ததுனு
ககட்கடன்?",

2355
 ஹரிணி அரவிந்தன்
அவன் விளக்கம் கசால்லி அந்த "அரத" யில் அவன்
குைல் ககாடுத்த அழுத்தத்ரத உணர்ந்தவளுக்கு கவட்கம்
கவட்கமாக வந்து கதாரலத்தது.
"இவன் இருக்காகன..!!!!"
"கசால்லுடி! அப்கபா உனக்கு எப்படி இருந்தது..?",
"நீ என்ரன விட்டுட்டு கபாகைன்னு கசான்னப்கபா என்
உயிகை எங்கிட்ட இல்ரல, தவிச்சுப் கபாயிட்கடன்!
உன்னிடம் இருந்து அதுப் கபான்ை வார்த்ரதகள் நான்
இந்த ஒரு வருடத்தில் ககட்டகத இல்ரலைா!! அது என்
மனரத பாதித்துட்டு, நீ அந்தப் பக்கம் நகர்ந்த உடன் நான்
அப்படிகை கமாட்ரட மாடியில் இருந்து கீகழ குதித்து
விட..",
"கேய்..!!! என்ன வார்த்ரதடி கபசுை?",
என்ைவன் அதற்கு கமல் அவரள கதாடை விடாது தன்
ரகைால் அவளின் வாரைப் கபாத்தினான். அவன்
கண்களில் இருந்த காதலில் கரைந்துப் கபானவள், அவரன
சீண்டும் விதமாக,
"நான் இன்னும் கசால்லிகை முடிக்கரல மிஸ்டர்.
மகதீைவர்மன்..",

2356
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவள் கூை, அவரள முரைத்தவன்,
"ஐ திங்க் மிஸஸ். மகதீைவர்மன் மிஸ்டர். மகதீைவர்மன்
ரகைால் அரை வாங்கப் கபாைாங்க..",
என்ைவன் கண்களில் இதற்கு கமல் அரதப் பற்றி
கபசாத என்ை எச்சரிக்ரக இருந்ததில் அவள் வாரை மூடிக்
ககாண்டாள். அவன் தன் வாைால் கசால்லாமகல தன் முகம்
பார்த்து தான் கசால்ல வருவரதப் புரிந்துக் ககாண்ட தன்
காதல் தீரை பிரிைத்துடன் பார்த்தான் தீைன்.
"இப்படிகைப்பட்டவளுடன் வாழ்வதல்லகவா வாழ்வு..!!!",
அவன் மனம் கபாங்கிைது.
"அப்படி தான்டி எனக்கும் இருந்தது. நீ என்ரன விட்டு
ககாஞ்சம் கூட கைாசிக்காமல் இங்கக ஓடி வந்தப்கபா நான்
எப்படி கதரியுமா தவிச்சி கபாகனன், நீ இல்லாம எனக்கு
அைண்மரன கபாககவ பிடிக்கரலடி, இந்த கைண்டு
வாைத்தில் கைண்கட கைண்டு நாளில் தான் அைண்மரனக்கு
கபாகனன், அதுவும் டாடிடம் தாத்தா பாட்டி கல்ைாண
விஷைமா கபச கபாகனன், என்னால் நம்ம ரூமுக்குப்
கபாககவ முடிைரலடி, அங்கக இருக்கிை எல்லாகம
உன்ரனத் தான் ஞாபகப் படுத்துது, கதாட்டத்துப் பக்கம்

2357
 ஹரிணி அரவிந்தன்
கபானாலும் அங்ககயும் நீ தான் கதரியுை!!! அதனால் இந்த
கைண்டு வாைமும் ரிசாட்டில் தான் இருந்கதன், ைாட்சசி!!!
உன் நிரனப்பில் இருந்து தப்பிக்க கவரலயில் என்ரன
மூழ்க அடித்து ககாண்கடன்..ஒரு கட்டத்தில் எனக்கு உன்
கமல் இருந்த தவிப்பு கபாய் ககாபம் வந்துட்டுடி, நம்மரள
இப்படி தனிைா தவிக்க விட்டுட்டு நம்மரளப் பற்றி
ககாஞ்சம் கூட கைாசிக்காமல் அவள் இருக்காகளனு, தீ
உனக்கு ஒண்ணு கசான்னா ஷாக் ஆயிடுவ!! நான் கைண்டு
முரை உன்ரனப் பார்க்கணும்கன தனிைா ட்ரைவ்
பண்ணிட்டு இங்கக வந்கதன்..!!!",
"என்ன..?????",
அவள் கண்களில் ஆச்சிரிைம் கதான்றிைது.
"ஆமாம்டி, ஆனா அந்த கைண்டு தடரவரையும் நீ
சந்கதாஷமா உன் பக்கத்து வீட்டு ஆட்களிடம் வாசலில்
நின்று கபசி சிரித்துக் ககாண்டு இருந்த..!!!!",
"ஆனால் உன் காரை நான் பார்க்ககவ இல்ரலகை
தீைா..!!!",
அவள் முகம் கைாசரனயில் மூழ்கிைது.

2358
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"ஏண்டி! என்னிடம் காருகளுக்காடி பஞ்சம்? ககட்கிைா
பாரு ககணத்தனமான ககள்வி!!!!",
என்ைவன் அவள் தரலயில் கசல்லமாக குட்டு
ரவத்தான்.
"நீ எப்கபாதும் வை உன்கனாட காரில் வந்துருந்தா நான்
கண்டுப் பிடித்து இருப்கபன்..ஆனா அதுக்கும் நீ ககாஞ்ச
கநைத்துக்கு முன்னாடி ககாபமா கபசினதுக்கும் என்ன
சம்பந்தம்?",
"நான் மட்டும் உன் நிரனவில் அங்ககப் ரபத்திைம்
பிடித்தவன் கபால கிட்டதட்ட மாறிட்கடன், ஆனால் கமடம்
மட்டும் ஜாலிைா நான் பக்கத்தில் இல்ரலகை என்ைப்
பிரிவின் சாைல் ககாஞ்சம் கூட இல்லாமல் இருந்த! அதான்
எனக்கு ககாபம் வந்தது, கஸா ஃகபானில் அப்படி
கபசிகனன், இங்ககயும் அப்படி கபசிகனன்..",
"தீைா!!! நான் விட்டுப்..",
"விட்டு பிடிக்கும் மனநிரலயில் இருந்திைாக்கும்?
எப்படியும் இவன் உன்கிட்ட தான் வருவானு..?",
"ஆமாம்..!!! அது எப்படி உனக்கு கதரியும்?",

2359
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"உன்ரன எனக்கு கதரிைாதாடி? எப்படியும் நம்ம கிட்ட
தான் வருவானு நீ என்ரன அலட்சிைப் படுத்துவது கபால்
இருந்தது எனக்கு பிடிக்கரல, இந்த மகதீைவர்மன் அவகளா
எளிதானவன் இல்ரலடி..",
"ச்கச ச்கச!!! என்ன தீைா இப்படி கபசுை? அது
எப்படியும் என்ரன நீ புரிந்துக் ககாண்டு இருப்பனு எனக்கு
கதரியும், நான் வரும் வரை காத்து இருப்பன்னு கதரியும்,
அந்த புரிதலில், நம்பிக்ரகயில் தான் அப்படி
இருந்கதன்..உனக்கு கதரிைாது தீைா, இப்கபா இங்கக நான்
பிைந்த வீட்டில் இந்த கபட்ரூமில் என் புருஷனா என்னிடம்
நீ கபசிக் ககாண்டு இருக்கிைகத எனக்கு எத்தரன நாட்கள்
கனவு கதரியுமா? நீ இங்கல்லாம் வருவனு நான் கனவில்
கூட நிரனத்துப் பார்த்தது இல்ரல, இங்கக இந்த மாடியில்
உக்கார்ந்து எத்தரன நாட்கள் உன்ரன நிரனத்து ஏங்கி
இருக்ககன் கதரியுமா? உன்ரன நிரனத்து எத்தரன
நாட்கள் அழுது இருக்ககன் கதரியுமா? அதுவும் உனக்கு
என்ககஜ்கமண்ட் ஆனப் பிைகு இந்த கமாட்ரட மாடி
இருளில், மரழயில் நான் எத்தரன நாட்கள் அழுது தீர்த்து
இருக்கிகைன் கதரியுமா? அதுவும் அம்மா, அண்ணிக்கு

2360
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
கதரிைாமல் என் கண்ணீரை நான் மரைக்க பட்ட
பாகடல்லாம் இருக்கக..அப்பப்பா!!! அந்த இடங்களில்
ககாஞ்ச கநைத்துக்கு முன்னாடி உன் ரகயில் உன்
கபாண்டாட்டிைா இருந்கதன், இருக்ககங்குை இந்த பிைமிப்பு
எனக்கு இன்னும் விலககவ இல்ரல..தீைா!!! கடவுள் எல்லா
வைத்ரதயும் எனக்கக ககாடுத்துட்ட மாதிரி கதாணுது..நீ
ஒண்ணும் எனக்கு எளிதாக கிரடத்தவன் இல்ரல தீைா",
"உன் தீைா காதலுக்கு கிரடத்த பரிசுடி இது, இனி உன்
வாழ்வில் கனவு என்பகத இருக்க கூடாது, உன் கனரவ
எல்லாம் நனவாக்க தான் உன் தீைன் இருக்கிைான்..ஐ லவ்
யூ!!! உன் காதலின் ஆழம் எனக்கு கதரியும்டி..",
என்று அவரள அரணத்துக் ககாண்டவன் மனதில்,
"இவள் தன்ரன விட்டு அருகில் இருந்தாலும்
கதாரலவில் இருந்தாலும் என்ரனப் பற்றிை
நிரனவுகளுடகன, என்ரன நிரனத்துக் ககாண்கட வாழ்ந்து
விடும் தன்ரம ககாண்டவள், இவளிடம் கபாய் நீ
என்ரனத் கதடகவ இல்ரல, என்று நான் ககட்டிருக்க
கூடாது, இவளின் காதல் தீ என்ரனப் கபால் உணர்வுகளில்
மட்டும் அல்ல கமௌனத்திலும் கவளிக்காட்டும் தன்ரம

2361
 ஹரிணி அரவிந்தன்
உரடைது..இவள் என்னில் என் கமல் ககாண்டுள்ள காதலில்
பக்குவப் பட்டவள், அதனால் தான் இவளால் நான் அருகில்
இல்லாதப்கபாதும் என்ரன நிரனத்துக் ககாண்கட வாழ
முடிந்தது..",
எண்ணிக் ககாண்டவன் அவரள,
"என் தீ..!!!!",
என்று இன்னும் இறுக்கமாக அரணத்து ககாண்டான்.
"எப்படி தீைா இங்கக வந்த? என்னால் இன்னும்
நம்பகவ முடிைரல!!!",
அவள் ககட்க அவன் சிரித்தான்.
"உங்க அண்ணனும் அண்ணியும் கநத்து ஈவினிங்
கபாரன கபாட்டு ஒன்ரை மணி கநைம் கபசி கூப்பிட்டாங்க
அதான் வந்கதன்..",
அவன் கசால்ல அவள் ஆச்சிரிைத்தில் கண்கரள
விரித்தாள்.
"என்ன அண்ணன், அண்ணி கூப்பிட்டாங்களா! நீ
இங்கக இப்கபா வந்து இருக்கிை மாதிரி முன்னாடிகை வந்து
இருக்க கவண்டிைது தாகன? ஏண்டா என்ரனத் தவிக்க
விட்ட?",

2362
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
அவனின் மடியில் ஏறி அமர்ந்து இருந்தவள் அவனின்
தரல முடிரை ககாத்தாக பிடித்து ஆட்டினாள். அவன்
புன்னரகத்து ககாண்கட கசான்னான்.
"இதுக்கு முன்னாடி என்ரன இங்கக வாங்கனு ைாரும்
கூப்பிடரலடி! நீ இங்கக வந்தால் உன் பின்னாடிகை நான்
என்ரன கூப்பிடாதா இடத்துக்கு வந்து விடுணுமா? எனக்கு
தன்மானம் இல்ரலைா?",
அவன் புன்னரகத்து ககாண்கட தான் அவரளப்
பார்த்து ககட்டான், ஆனாலும் அந்த ககள்வி அவளின்
மனதில் வலித்தது.
"உன் அண்ணன், அண்ணி கநத்து தான் எனக்கு கபான்
பண்ணி தீட்சு முகத்ரதப் பார்க்க முடிைரல, நீங்க
இல்லாமல் அவ சந்கதாஷமா இல்ரல, ஒகை ஒரு தடரவ
கபரிை மனது பண்ணி இங்கக வந்து உங்க முகத்ரதைாவது
காட்டிட்டு கபாங்க அப்படி இப்படினு கைாம்ப கநைம்
கைண்டு கபரும் மாத்தி மாத்தி கூப்பிட்டாங்க அதான்
வந்கதன்..இல்லனா மதிைாதார் தரல வாசல் இந்த தீைன்
மிதிக்க மாட்டான்டி, அது நீைா இருந்தால் என்ன? உன்
அண்ணனா இருந்தால் என்ன?",

2363
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ை அவனின் ககள்வியில் அதுவரை அவள் பிடித்து
இருந்த அவனின் தரல முடியில் இருந்து ரகரை
எடுத்தாள்.
"சாரி தீைா..அண்ணனும் அண்ணியும் நீ அவ்களா
கபரிை ககாடீஸ்வைர், எப்படி இங்ககலாம் வருவனு
தைக்கத்தில் தான் உன்ரன இங்கக வாங்கனு கூப்பிடரல,
ஆனா இங்கக வந்ததில் இருந்து என்ன தான் அவங்க கூட
நான் சந்கதாசமா சிரித்துப் கபசினாலும் உன்ரன பிரிந்து
இருக்கும் என் முகத்தில் இருந்து ககாண்டு இருந்த அந்த
கவதரனயின் சாைல் தாங்க முடிைாது தான் கநற்று
உன்னிடம் கபசி இருக்காங்க..",
"என்னகமா கபாடி, ககாடீஸ்வைன், அைண்மரன
ைாஜாங்கிைதுலாம் கைண்டாம் பட்சம்டி, பட் ஒரு
வார்த்ரதக்கு அரழக்கிை கர்ட்டசி இருக்குல? சரி
அவங்களுக்கு தான் நான் ககாடீஸ்வைன், எட்டாத
உைைத்தில் இருப்பவன், உனக்கு நான் ைாருடி? உன்னிடம்
எப்படிடி நான் இருக்ககன்? கசால்லுடி? உனக்கு கூட உங்க
பிைந்த வீட்டுக்கு வாங்கனு ஒரு வார்த்ரத கூப்பிடத்
கதாணரலல, இங்கக வைனா இல்ரலைாங்கைது இைண்டாம்

2364
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
பட்சம் தான்டி, நீயும் வா தீைானு என்ரன நீ கூப்பிடுவனு
எதிர்ப்பார்த்கதன், பாட்டிரை கூப்பிட்ட, தாத்தாரவ
கூப்பிட்ட..ஆனால் என்ரன நீ கூப்பிடகவ இல்ரல.."
"என்ரனகை நீ இந்த ஒரு வருடத்தில் நீ இங்கக
விடரல, என்ரனகை விடாதப்கபா நீ எப்படி இங்கக
வருவனு தான்..",
அவள் குைல் தட்டு தடுமாறி கசால்ல, அவள் முககமா
குற்ை உணர்வில் மூழ்கிைது.
"உன் அண்ணரன மீட் பண்ணிைது, உன் அண்ணரன
அைண்மரன பங்கஷனுக்கு இன்ரவட் பண்ணிைதில்
இருந்கத என் மனது உனக்கு புரிைரலைா? விடு
தீட்சண்ைா! என்கனாடு இத்தரன நாட்கள் குடும்பம்
நடத்திை உனக்கக என் மனது புரிைாத கபாது உன்
அண்ணன் அண்ணி கமல் நான் வருத்தப் படக் கூடாது
தான்..",
என்ைவன் எழுந்துக் ககாள்ள அவள் கண்களில் நீர்
கலங்கிைது.
"தீைா..இப்படிலாம் கபசாத, நான் அழுதுடுகவன்..",

2365
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்று அவள் கசால்லி முடிப்பதற்குள் அவள் கண்களில்
இருந்து நீர் வழிந்தது. அரதப் பார்த்தவன் மனதிற்குள்
சிரித்துக் ககாண்டான்.
"ஓககடி!! நான் கிளம்புகைன்! எனக்கு நிரைை கவரல
இருக்கு, கநத்து உன்ரனப் பார்கணும் கபால இருந்தது,
வந்கதன்,பார்த்துட்கடன், நீ கபாறுரமைா தங்கி இருந்துட்டு
வா..",
என்ைவன் தன் ககாட்ரட மாட்டிக் ககாண்கட கூை
அவள் முகம் மாறிைது.
"எங்க தீைா கபாை?",
"இது என்னடி ககள்வி? ஆபிஸ் கபாகவன்,
அைண்மரனக்கு கபாகவன், ரிசார்ட் கபாகவன், இல்லனா
கசன்ரனயில் உள்ள பிைான்ச்ஸ்க்கு சர்பரைஸ் விசிட்
கபாகவன்.., அரத விட நிரைை பார்ட்டிஸ் கவை இருக்கு,
நீ பக்கத்தில் இருந்ததால் என்னால் கபாக முடிைரல,
இப்கபா தான் நீ இங்கக இருக்கல, அப்படிகை என்ஜாய்

பண்ண கவண்டிைது தான், அந்த ஹீகைாயின் கதஜா ஸ்ரீ

இருக்காளடி அவ ரிகலட்டிவ் ஒருத்தி இப்கபா கதலுங்கில்
டாப் கடன் ஹீகைாயின், அவள் ரீசண்டா என்ரனப் பற்றி
2366
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
ஒரு கபட்டியில் உருகி ஊத்தி இருக்க, அவள் பிைான்சி
பார்ட்டி ரவத்து இருக்கான், கஸா இன்ரனக்கு ைாத்திரி..",
அவன் கசால்லிக் ககாண்கட கபாக அவள் அவசை
அவசைமாக எழுந்து சுற்றும் முற்றும் எரதகைா கதடினாள்.
"இரதைா கதடுை? இந்தாடி, ஆனா இப்கபா எதுக்கு
இது உனக்கு? நான் கபானப் பிைகு இங்கக நீ தூங்க
தாகனப் கபாை?, இல்ரல எங்கைாவது கைடிைாகிைைா?",
என்ைவன் கட்டிலுக்கு அடியில் கிடந்த அவளின்
கசரலரை எடுத்து அவளிடம் ககாடுத்து விட்டு நிரலக்
கண்ணாடி முன் நின்று தன் உரடரை சரிப் பார்த்துக்
ககாண்டு இருந்தவரன மரைத்துக் ககாண்டு அவள் வந்து
நின்ைாள்.
"நான் ஏன் இங்கக தூங்கப் கபாகைன்? நானும்
உன்கனாட வைப் கபாகைன்..",
என்ைவள் கசரலயில் மடிப்பு எடுக்க, அது அவளுக்கு
சரிைாக வாைதுப் கபாக,
"ச்கச!! இது ஒண்ணு..!!",

2367
 ஹரிணி அரவிந்தன்
என்ைவள் மீண்டும் அரத கரலத்து விட்டு எடுத்தாள்.
அவளின் முகத்தில் இருக்கும் பிடிவாதத்ரதப் பார்க்க
அவனுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது.
'இவள் இருக்காகள!!! ஒரு கபச்சுக்கு எது கசான்னாலும்
நம்பி விடுவாளா! இவள் கமல் சத்திைம் கசய்து
இருக்கிகைன், அரத மீறி இவரள தவிை என் கண்ணும்
மனதும் கவறு ஒருத்திரை கதடுமா? என் கசல்ல தீ..!!',
"என்னடி எகதா உங்க அண்ணனுக்கு உடம்பு சரிைாகிை
வரை இங்கக இருப்பனு கசான்ன?",
அவரள சீண்டினான் அவன்.
"அரத அண்ணிப் பார்த்துக் ககாள்வாங்க, அவங்ககள
என்னிடம் இரத கசால்லிக் ககாண்டு தான் இருக்காங்க,
நான் தான் இங்கக தங்கி இருந்கதன், ககாஞ்சம் உங்க
திருவாரை மூடிக்கிட்டு இந்த புடரவரை கட்டி
விடுறீங்களா மிஸ்டர். தீைன்?",
அவளின் ககாபத்ரத கண்டு பைந்தவன் கபால்
முகத்ரத ரவத்துக் ககாண்டு அவன் அவளுக்கு
புடரவரை கட்டி விட, அவளின் ககாபத்தில் சிவந்த

2368
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
முகத்ரதப் பார்க்க அவனுக்கு அப்படிகை அவரள
அரணத்துக் ககாள்ள கவண்டும் என்று கதான்றிைது.
"தீ..இன்னும் கைண்டு நாள் கூட இங்கக இருந்துட்டு
வாடி..!! இப்கபா தான் ஞாபகம் வருது, இன்ரனக்கு நான்
உங்க அண்ணி கசக்அப்க்கு கபாைாங்கல? அந்த
ோஸ்கபட்டல் கபர் என்ன..?",
புருவம் சுருங்க கைாசரனயுடன் அவரன கலசாக
முரைத்தப் படி அவள்,
"இதைா ோஸ்கபட்டல்..",
என்ைாள்.
"எஸ்..எஸ்..!!! இதைா ோஸ்கபட்டல்! அந்த
ோஸ்கபட்டல் டீனுக்கு மார்னிங் லவன் ஓ கிளாக்
அப்பாயின்கமண்ட் ககாடுத்து இருக்ககன்டி, நீ பார்த்து
இருக்கலாகம அவங்கரள, உன் அண்ணிக்கு கூட அவங்க
தாகன இங்கக வந்து கசக் பண்ணிட்டு கபாைாங்க! ைங்
ககர்ள், பட் ஷீ இஸ் கவரி கடலன்ட்..",
அவன் கசால்ல, தீட்சண்ைாவிற்கு,
அவனின் கபைரை ஒரு ைசிரகக்கான காதலுடன்
கண்களில் மைக்கத்துடன் கசான்ன அந்த இளம் கபண்

2369
 ஹரிணி அரவிந்தன்
மருத்துவர் முகம் வந்து கசல்ல, அவளுக்கு ைார் என்று
புரிந்துப் கபானதில் அவரன முரைத்தாள் அவள்.
"கைாவ்!! இன்ரனக்கு முழுக்க நீ என் கூடத் தான்
இருக்க! கவரல, அது இதுனு எங்கைாவது கிளம்பின..இந்த
தீட்சுவின் இன்கனாரு முகத்ரத நீ பார்க்க கவண்டி
இருக்கும்..,ைங் ககர்ளாம்!! உன்ரன..!!!",
என்ைவள் தரலைரணரை எடுத்து அவரன
அடித்தாள்.
"கே ைாட்சசி..வலிக்குதுடி..!!! நீ தாகன உன் அம்மா
வீட்டில் இருக்கணும்னு ஆரசப்பட்ட?",
அவன் விளக்கம் ககட்க, அவள் முரைத்தாள்.
"வாரை மூடிக்கிட்டு கம்முனு வாய்ைா..!!!",
அவள் ரக நீட்டி அவரன எச்சரித்து அவரன
முரைத்தாள்.
"தீைா..வை வை உனக்கு உன் கபாண்டாட்டிகிட்ட
மரிைாரதகை இல்ரலடா..,கே தீ என்னடி ஆச்சு
உனக்கு?",
என்ைவன் அவரளப் பார்த்து புருவம் உைர்த்தினான்.

2370
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
"நான் கைடி ஆகிட்கடன்..வா கபாலாம், இப்கபா
அைண்மரனக்கு கபாகைாம், இன்ரனக்கு முழுக்க நீ என்
கூடத் தான் இருக்க..",
அவள் கட்டரள இட்டு விட்டு விடு விடு கவன்று தான்
தரல முடிரை சீவி பின்னலிட்டவள், நிமிர்ந்து அவனின்
தரல முடி கரலந்து இருப்பரத பார்த்து அவன் உைைம்
அவளுக்கு எட்டாததால் அவரன தைதை கவன்று இழுத்து
கட்டிலில் அமை ரவத்து காற்றில் கரலந்து கிடந்த
அவனின் ககசத்ரத ஒழுங்குப் படுத்தி சீவினாள். அவளின்
அந்த கசய்ரகரை ைசித்தவனுக்கு,
"இவரள விட்டுட்டு இன்கனாரு கபண்ணின் நிழரலக்
கூட என்னால் நிரனத்துப் பார்க்க முடியுமா? அடித்தாலும்,
அரணத்தாலும், கலங்கினாலும் இவள் தாகன எனக்கு!!!!",
என்று எண்ணிக் ககாண்டவன்,
"எப்படி ரநட் இருந்த மாதிரிைா?",
என்று ககட்டு அவரள கநாக்கி கண் சிமிட்ட அவள்
முகம் சிவந்தது. அதில் அவன் மனம் நிரைந்துப் கபாக,
அவளின் ரகரை இறுகப் பற்றிைவன் அவரள காதல்
நிைம்பிை பார்ரவ ஒன்று பார்த்தப்படி ககட்டான்.

2371
 ஹரிணி அரவிந்தன்
"கபாலாமாடி?",
அவனின் அந்த பார்ரவயில் மனம் நிரைந்துப்
கபானவளாக சம்மதத்துடன் தரலைாட்டி அவனின்
வலிரமைான கதாளில் சாய்ந்து ககாண்டாள். அவளின்
கண்கள் அந்த கமாட்ரட மாடி அரைரை பார்ரவயிட்டது.
அவளின் அந்த பார்ரவயிரன உணர்ந்தவன் ககட்டான்.
"என்னடி இனிகம இந்த இடம் என் நிரனவா
உனக்கு?",
"இல்ரல..நம்ம நிரனவு..",
என்ைவள் காதலுடன் அவனின் முகம் பார்த்தாள்.
"கபாயிட்டு வகைன் அண்ணா , கபாயிட்டு வகைன்
அண்ணி..!!! எதுனாலும் கபான் பண்ணுங்க..",
எனும் தன் தங்ரகயின் முகத்ரதப் பார்த்த திவாகரின்
கண்களும் மலரின் கண்களும் அவள் பக்கத்தில் இருந்த
தீைனின் கண்கரள அர்த்தத்துடன் சந்தித்து புன்னரகத்து
ககாண்டது.
"அவள் அவகளாட வாழ்ரவ வாழாம இங்கக வந்து
இப்படி இருப்பது நல்லாவா இருக்கு? நான் என்
மரனவிகைாடு சந்கதாஷமா இருக்ககன், ஆனால் என்

2372
 காதல் தீயில் கரரந்திட வா..?
தங்ரக மட்டும் இங்கக அவள் வாழ்ரவ வாழாமல்
இருக்கா, இதுக்கா அவ உங்கரள காதலித்து கல்ைாணம்
கசய்துக் ககாண்டாள்? அவள் இங்கக ஒவ்கவாரு முரையும்
உங்கரளப் பற்றி கபசும் கபாது தவித்துப் கபாகிைா!
உங்களுக்கு இது எல்லாம் கதரிந்தும் கவடிக்ரகப்
பார்க்கிறீங்கல தீைன்?",
திவாகரின் ககாபக் குைலில் அவன் எப்கபாதும் தீைரன
அரழக்கும் சார் என்ை அரழப்பு காணாமல் கபாய் தீைன்
என்ை உரிரமைான அரழப்பு வந்து இருப்பரத தீைனால்
உணை முடிந்தது.
"உங்க தங்கச்சி நான் கூப்பிட உடன் வந்து விட்டு தான்
மறுகவரல பார்ப்பாள், அந்த பிடிவாதக் காரி பற்றி
கதரிந்தும் நீங்ககள இப்கபா கபசிறீங்ககள..",
"என் தங்கச்சி ஒண்ணும் பிடிவாதக்காரி இல்ரல