You are on page 1of 312

சஞ்சனா Episose 1

அத்தியாயம் (1)

நீலமலல அடிவாரத்தில் அலமந்து இருந்த அந்த எழில் மிகு


கிராமத்திற்கு பூம்போழில் என்று பேர். அந்த அழகிய மலல
பூமிலய ேசுலமயான தாவரங்கள் நிலைந்த ேச்லச பதயிலல
பதாட்டங்கள் சூழ்ந்து இருந்தன.

மலழக்கு ேின் உண்டாகும் மண் வாசலனயும், பதயிலல


பசடிகளில் இருந்து வரும் பதயிலல பகாழுந்து வாசலனயும்
ஒன்று பசர்ந்து வசும்
ீ அந்த மலல ேிரபதசத்தில் ஏைக்குலைய
நூறு மலல ஜாதி இன குடும்ேங்கள் வசித்து வந்தனர்.

அவர்கள் அலனவருக்கும் ஜீவனம் அங்கு இருந்த பதயிலல


பதாழிற்சாலல. பேண்கள் பகாழுந்து பகாய்ய ஆண்கள்
இயந்திரங்கலள இயக்கும் ேணிகலள பசய்து வந்தனர்.

முகாலம மட்ட பவலலகளுக்கு பவளிபய இருந்து தனியாக


ஆட்கள் வரவலழக்க ேட்டு அவர்களுக்கு பதாழிற்சாலலலய
ஒட்டி தங்கும் இட வசதிகள் அலமத்து பகாடுக்கப்ேட்டு
இருந்தது.

இவர்கள் அலனவருக்கும் ேடி அளந்த முத்து பவல் ோண்டியன்


என்ேவர் ஊர் மக்களால் ேிரியமாக ஐயா என அலழக்க ேட்டார்.

வரிலச வரிலசயாக லலன் வடுகள்


ீ என அலழக்கப்ேடும்
பதாட்ட பதாழிலாளர்களின் ஓட்டு வடுகள்
ீ அலமந்து இருக்க,
பதயிலல பதாழிற்சாலலக்கு வடக்பக அலமந்து இருந்தது

1
முத்து பவல் ோண்டியனின் வடு.
ீ ஊர் மக்களால் துலர ேங்களா
என அலழக்கப்ேட்ட அந்த வடு.

முழு நிலா பூம்போலிலுக்கு இரட்டிப்பு அழகு பசர்த்து பகாண்டு


இருந்த அந்த ரா போழுதில், பதயிலல பசடிகலள ேனி ேடர்ந்து
மூடிக்பகாண்டு இருந்தது.

சாப்ோட்டில் முழுக்கவனமும் இருக்க தாயின் வார்த்லதகலள


அலர குலையாக பகட்டுக்பகாண்டு இருந்தான் ஷக்தி.

''ஏன்டா நான் பசால்ைது உன் காதில் விழுகுதா? நாலளக்கு உன்


அத்லத போண்ணு ஊர்ல இருந்து வர்ைாடா'' என வாபயல்லாம்
ேல்லாக தன் மருமகளின் வருலகலய ேற்ைி மகனுக்கு
அைிவித்து பகாண்டு இருந்தால் வாசுகி என்கிை ஷக்திலய
பேற்ைவள்.

ஒரு வாய் தண்ண ீலர குடித்துவிட்டு ''எந்த அத்லத, எந்த


போண்ணு?'' என தாலய குழப்ேமாக ோர்த்துவிட்டு மறுேடி
சாப்ோட்டில் லக லவத்தான் ஷக்தி.

''எத்தலன தடலவ உனக்கு பசால்லி இருக்பகன் சாப்ோட்டு


நடுவுல தண்ண ீர் குடிக்காபதன்னு'' பகாேமாக பசால்லிவிட்டு
அபத பகாேத்துடன்,

''உனக்கு எத்தலன அத்லதங்க அவளுகளுக்கு எத்தலன


போண்ணுங்க?? யபசாதா போண்ணுடா, படல்லில இருந்து
வர்ைா''

''ஒஹ்ஹ்...'' என்று இழுத்தான் சக்தி அசுவாரசியமாக, தனக்கு


சம்ேந்தம் இல்லாத விஷயம் என்ேதற்கு அைிகுைியாய்.

2
தன் மகனின் வாயில் இருந்து புைப்ேட்ட ''ஒஹ்ஹ்'' என்ை
வார்த்லதலயபய பவத வாக்காக ோவித்து பமபல பேச
பதாடங்கினால் வாசுகி.

''படல்லில இருந்து பகாயமுத்தூருக்கு flight ல வந்து


இைங்கிட்டாலாம்ப்ோ. இப்போ தான் phone ேண்ணி பசான்னா
உங்க அத்லத. ராத்திரி ரயில்ல ஏறுராலாம். நாலள காத்தால 4
மணிக்பகல்லாம் குன்னூர் வந்து இைங்கிருவா'', பசால்லி
முடித்த வாசுகி ேதிலுக்கு மகலன ோர்த்தல்.

''ஹ்ம்ம்... ஏன் வராலாம்?''

நான் இவ்பளா தூரம் பசால்பைன் நீ என்னன்னா ஏன்


வர்ைான்னு பகக்குை?? ஏன்னு பகட்டால் என்ன அர்த்தம்?
சீக்கிரமா தூங்கி விடிய காலலல ரயில்பவ ஸ்படஷன் போய்
அவலள அலழச்சிட்டு வா.''

''நானா?'' என ஏளனமாக பகட்டு விட்டு தாலய பகாேப்ோர்லவ


ோர்த்தான் ஷக்தி. தாயிடம் இருந்து எந்த ேதிலும்
இல்லாதிருக்க அவபன பதாடர்ந்தான், ''விலளயாடுரியாம்மா நீ?
ஐயாவுக்கு பதரியுமா?''

ஐயா என்ை பேயர் லதரியம் பகாடுக்க, ''அபதல்லாம் ஐயா தான்


உன்லன போய் அவலள அலழச்சுட்டு வர பசான்னாரு’’

தாயின் ேதில் தந்த ஏமாற்ைத்தில் முகம் வாட ''எனக்கு அவ


யாரு என்ன பேருன்னு கூட பதரியாபதம்மா'' என ஈன
ஸ்வரத்தில் ோடியவாறு ோதி சாப்ோட்டில் எழுந்து லக அலம்ே
பசன்ைான்.

''முடியாதுன்னா ஐயாகிட்ட பசால்லிருப்ோ, எதுக்கு ோதி


சாப்ோட்டுல எழுந்துரிக்கிை? என்று பகட்டு வாசுகி மகலன

3
அலமதியான குரலில் ேணிய லவக்க,

''போய் பதாலலயிபைன்'' என்று கத்தியேடி லக அலம்ேிவிட்டு


விறுவிறுபவன மாடிப்ேடிலய பநாக்கி நடந்தவன் ஏபதா
நிலனவுக்கு வந்தவனாக நின்று ''அவ பேர் என்ன பசான்ன''
என்று திரும்ேி ோர்க்காமல் பகட்டான்.

''அவ பேர் சஞ்சனா, ஒரு board ல சஞ்சனானு எழுதி புடிச்சிகிட்டு


நின்பனன்னா சுலேமா கண்டு ேிடிச்சிரலாமாண்டா'' என
உற்சாகமாக ஐடியா பகாடுத்த தாலய அதிர்ச்சியும் ேரிதாேமும்
பகாண்டபதாரு முகோவத்துடன் திரும்ேி ோர்த்துவிட்டு
மாடிப்ேடி ஏைினான் ஷக்தி.

ஷக்திபவல் ோண்டியன் (ஷக்தி)

முத்துபவல் ோண்டியன், வாசுகி தம்ேதியினரின் சுவிகார


புத்திரன். 28 வயதான MBA ேட்டதாரி. கடந்த 2 வருடங்களாக
தந்லதபயாடு பசர்ந்து பதாழிற்சாலல நிர்வாகத்லத கவனித்து
வருகிைான். அதிகம் பேச மாட்டன், முன் பகாேி, அலமதி
விரும்ேி.

தாயின் பேரில் ோசத்லத காட்ட பதரியாத, தந்லதயின்


ோர்லவயிபலபய அடங்கி விடுகிை ேிள்லள.
பதாழிற்சாலலலயயும் பதாழிலாளர்கலளயும் பநசிப்ேவன்.
தனது ேங்லக பதாழிற்சாலலக்கும் பதாழிலாளிகளுக்கும்
பசய்ய தந்லதயிடம் 2 வருடம் அவகாசம் பகட்டு அனுமதி
பேற்று அது வலர திருமணம் என்ை பேச்சுக்கு இடம் இல்லல
என தந்லதயின் அனுமதியின் பேரிபலபய தாயின் வாலய
அலடத்து லவத்து இருந்தான்.

நிஜம் என்னபவன்ைால் திருமணத்தில் நாட்டம் இல்லல.


பேண்கலள பவறுக்கும் ரகம் அல்ல, பேண் என்ை பமாக
வலலக்குள் இதுவலர சிக்கவில்லல. ஷக்தியின் குணம்

4
தந்லதக்கு கிலடத்த அபத மரியாலதலய அவனுக்கு ஊரில்
பேற்று தந்தது.

பவண்லம, சுத்தம், அலமதி, இயற்லக, மலழ என்ேன ேிடிக்கும்.

இவ்வளவுக்கும் பசாந்தக்காரன் அன்று இரவு சஞ்சனா என்ை


எழுத்துக்கலள தாங்க board ஒன்லை பசய்து பகாண்டு
இருந்தான்.

அத்தியாயம் (2)

அபத பநரத்தில் பகாயமுத்தூர் to குன்னூர் பசல்ல தயாராய்


இருந்த ரயில் வண்டியில் ஜன்னல் ஓரத்தில் அமர்து இருந்தால்
சஞ்சனா. ரயில் பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாய் பவகம் எடுத்து
ஓடத்பதாடங்க, ரயிலின் ஓட்டத்லத விட அவளின் எண்ண
ஓட்டம் பவகமாய் இருந்தது.

கடந்த நான்கு வருடங்களாக அவளது வாழ்வில் நலடபேற்ை


சம்ேவங்களின் பதாகுப்பு மறுேடி மறுேடி ஒரு குறும்ேடமாக
அவளது மனக்கண் முன் ஓடிக்பகாண்டு இருந்தது.

ஜன்னலுக்கு பவளிபய ேச்லச கம்ேளிகளால் குளிருக்கு


தங்கலள மூடிக்பகாண்ட மலல பதாடர்கபளா, அங்பகான்றும்
இங்பகான்றுமாய் விழுந்து சிதைிய பவள்ளி மலழத்தூரபலா
எதுவும் அவள் ோர்லவயில் ேட்டதாய் பதரியவில்லல. ஏபதா
ஒரு சூனியத்லத பவைித்த வண்ணம் இருந்தால்.

சில்பலன்று வசிய
ீ ேனிக்காற்றும் கூட அவள் உடலில் எந்த
அலசலவயும் பகாண்டு வரும் சக்திலய இழந்து இருந்தது.
அவலள சீண்டிப்ோர்த்து கலடசியில் இயற்லக பதால்வியுற்ைது..

அன்று இரவு வாசுகிக்கு தூக்கம் வர மறுத்தது. ேல வருட

5
குடும்ே ேலக மாைி முதன் முதலாக அவளது மருமகள் அவளது
வட்டிற்கு
ீ வருகிைாள். அவலள ோர்க்கும் ஆவலில்
இரபவல்லாம் விழித்திருந்தால் வாசுகி. அதன் ேயனாக ோதி
விடிவதற்குள்பள ஷக்திலய எழுப்ேி ஒரு லகயில் சஞ்சனா
என்ை பேர் ேலலகலயயும் மறு லகயில் ஒரு கருப்பு
கம்ேளிலயயும் பகாடுத்து ரயில் நிலலயத்திற்கு அனுப்ேி
லவத்தால்.

கண்கலள கூட திைக்க முடியாமல் மந்திரித்து விட்டவன் போல்


வண்டிலய கிளப்ேி ரயில் நிலலயத்லத அலடந்தான் ஷக்தி.
ேயணிகளுக்காக காத்திருக்கும் சிபமண்ட் பேஞ்ச் ஒன்ைில்
தன்னந்தனியாக கம்ேளியால் இழுத்து போர்த்திக்பகாண்டு
துலணக்கு பேயர் ேலலகலய லவத்துபகாண்டு தூங்கி
விழுந்தான். இந்த துன்ேங்களுக்பகல்லாம் காரணமானவள்
பமல் பகாலல பவைி பகாண்டு இருந்தான்.

கூ.................. பவன ஒலி எழுப்ேி ரயில் வண்டி தனது வருலகலய


ேதிவு பசய்ய ேதைி எழுந்தவன் சாவி பகாடுத்த போம்லம
போல் பேயர் ேலலகலய தூக்கி ேிடித்துக்பகாண்டு முன்
பசன்ைான்.

ரயில் நின்ைதும் ஒவ்பவாருவராக ேயணிகள் தங்கள்


போதிகளுடன் கீ ழ் இைங்கத் பதாடங்கினர். காலலப் ேனியில்
பமதுவாக வசும்
ீ பதன்ைல் காற்ைில் துப்ேட்டா ேைக்க அலத
ஒரு லகயால் இழுத்து விட்ட ேடி மறு லகயால் பேரியபதாரு
சூட் பகலச தள்ளிய வண்ணம் பதவலத போல் ஒரு பேண்
பவள்லள சுடிதாரில் ரயிலல விட்டிைங்கி நடந்து வருகிைாள்.

தான் யார் என்ேலதயும், தான் அங்கு வந்ததன் காரணத்லதயும்


மைந்த ஷக்தி அந்த பேண்லணபய ோர்த்த வண்ணம்
நின்ைிருக்கிைான்.

அவன் சற்றும் எதிர்ோர்க்காத பநரத்தில் அந்த பேண் அவலன

6
பநருங்கி ''சஞ்சனா'' என்று லக நீ ட்டுகிைாள். ஸ்படஷன்
மாஸ்டரின் டப்ோ பரடிபயாவில்,

''ஒரு பதவலத ோர்க்கும் பநரமிது


மிக அருகினில் இருந்தும் தூரமிது'' என்ை ோடல் ஒலிக்கிைது.’’

ஓரிரு பநாடிகளில் தன்லன சுதாகரித்துக் பகாண்டவன்


ேதிலுக்கு ஷக்தி என்று லக குலுக்குகிைான்.

''பவளில வண்டிலய நிறுத்தி இருக்கிபைன் வாங்க போகலாம்''


என்று பசான்னவாறு நடந்தவன் நடுவில் நிறுத்தி,

''சூட் பகஸ் ஐ குடுங்க நான் பகாண்டு வாபைன்'' என்ைான்.

சஞ்சனா ேதில் பேசாமல் சூட் பகஸ் இல் இருந்து லகலய


எடுக்க ஷக்தி சூட் பகஸ் ஐ ேிடித்து தள்ளிய வண்ணம்
முன்பநாக்கி நடந்தான்.

ரயில் நிலலயத்லத விட்டு பவளிபய வந்ததும் குளிர் அதிகமாக


உடலல தாக்க தனது போர்லவலய அவளிடம் நீட்டி ''ேனி
ஜாஸ்தியா இருக்கு போர்த்திக்குங்க'' என்ைான்.

தன்லன பநாக்கி நீட்டப்ேட்ட போர்லவலய ஒரு லகயால்


தடுத்து மறுேடி அவன் புைம் தள்ளியவள் மறுப்ேதற்கு
அைிகுைியாய் தலலலய ஆட்டிவிட்டு பதாடர்ந்து நடந்தால்.

இப்போழுது ஷக்திக்கு எரிச்சலாக வந்தது. சஞ்சனா பவண்டும்


என்பை தன்லன அவமதிப்ேலத போல் இருந்தது. அவளது ஓரிரு
வார்த்லதகளும், முகம் ோர்க்காத ோர்லவயும் அவமதிப்லேபய

7
ேிரதிேலித்தன.

''போண்ணுங்க பகாஞ்சம் அழகா போைந்துட்டாபல இப்ேடித்


தான். திமிரும் கூடபவ வந்துருது. பகாஞ்சம் அழகுக்பக
அப்ேடின்னா இது எக்கச்சக்க அழகுல்ல அது தான் ஆணவத்துல
ஆடுது. பமாத்ததுல அழகு ஆேத்து.'' இது ஷக்தியின் mind
வாய்ஸ்.

கார் ஐ திைத்து ஏைி அமர்ந்தவன் அவளுக்கு கதலவ திைந்து


விட்டான். அவள் அமர்ந்து பகாண்டதும் கவனமாக அவளுக்கு
seat belt ஐ மாட்டி விட்டு வண்டிலய இயக்கினான்.

ஷக்தி சுோவத்திபலபய அதிகம் பேசாதவன். ஆனால் சக்திலய


சுற்ைி இருப்ேவர்கள் அலனவரும் ஓயாது பேசிக்பகாண்டு
இருக்கும் ரகம். அதற்கு சிைந்த எடுத்துக்காட்டு அவன் தாய்
வாசுகி. அதற்க்கு ேழக்கப்ேட்ட ஷக்திக்கு சஞ்சனாவின்
பமௌனம் எரிச்சலல வரவலழத்தது.

பமௌனத்லத உலடக்க எண்ணியவன் பரடிபயா ேட்டலன தட்டி


விட பரடிபயா ோடத் பதாடங்கியது.

''பேண்பண உனது பமல்லிலட ோர்த்பதன் அடடா ேிரம்மன்


கஞ்சனடி..
சற்பை நிமிர்ந்பதன் தலல சுற்ைிப் போபனன் ஆஹ் அவபன
வள்ளலடி..''

ோடபலாடு பசர்ந்து ஷக்தியின் கண்கள் ோடலில் பசால்லப்ேட்ட

8
ோகங்கலள ேக்கத்தில் அமர்ந்து இருந்தவளிடம் ஆராய்ந்தன.

அவளது சிற்ைிலட ோர்த்து இந்த ோடல் இவளுக்கு எவ்வளவு


போருந்துகிைது என எண்ணினான். ோர்லவலய சற்பை பமல்
உயர்த்திப் ோர்த்தவன் திலகத்தான், பதளிந்தான், தன தவலை
உணர்ந்தான், தலல குனிந்தான்.

ஓரிரு நிமிடங்களில் தன் புத்தி புள் பமயப் போய்விட,


முன்னால் பசன்றுக் பகாண்டு இருந்த ஆட்டு மந்லதலய
அப்போழுது தான் கவனித்தான். தன் பகாணல் புத்திலய
பநாந்துக் பகாண்டு sudden break போட்டு வண்டிலய
நிறுத்தினான்.

மூச்லச இழுத்து விட்டு, கண்கலள மூடி தன்லன


ஆசுவாசப்ேடுத்திக் பகாண்டான்.

''பராட்லடப் ோர்த்து வண்டிலய ஓட்டுங்க சார்'' இது சஞ்சனா.

ஷக்தியின் கண்கபளாடு பசர்ந்து அவன் வாயும் திைந்து


பகாண்டது. பேசியது சஞ்சனாவா என்ேது ஓர் அதிர்ச்சி
என்ைால். அவள் வாயில் இருந்து வந்த வார்த்லதகள் பேருத்த
அவமானமாய் இருந்தது ஷக்திக்கு.

பேண்கள் விஷயத்தில் ஸ்ரீ ராமனாய் இருப்ேதாபலபய ஷக்திக்கு


ஊருக்குள் நிலைய மரியாலத உண்டு. தன்னுலடய 28 வருட
விரதத்லத கலலக்க வந்த கிராதகி என சஞ்சனா பமல் பகாேம்
பகாண்டான்.

9
அவலன ஒரு போருட்டாகபவ மதிக்கதவள், அவளாக வந்து
அவனிடம் முதன் முதலில் பேசிய வார்த்லதகலள நிலனக்க
நிலனக்க அவனுக்கு பவட்கமாய் இருந்தது.

அவனது மனப் போராட்டத்லத அைியாத பரடிபயா பதாடர்ந்து


அபத ோடலல ோடிக்பகாண்டு இருக்க, இத்தலனக்கும்
காரணமான ோடலல தன் ஐந்து விரல்களாலும் ஓங்கி அடித்து
நிறுத்தினான். பமௌனபம பமாழியாக வண்டி வட்லட
ீ பசன்று
அலடந்தது.

சஞ்சனா ஷர்மா

திலிப் ஷர்மா என்ை வட இந்தியருக்கும், யபசாதா என்ை பதன்


இந்திய பேண்ணுக்கும் ேிைந்த ஆலச மகள் சஞ்சனா. ஷர்மா
ேரம்ேலரயின் அலனத்து பசாத்துக்களுக்கும் ஒபர வாரிசும்
இவள் தான்.

படல்லியில் உள்ள அழகிகளின் வரிலசயில் இவளுக்கு


நிச்சயம் ஒரு இடம் உண்டு. ஆரியர்களுக்பக உரிய நிைமும்,
உயரமும், திராவிடர்களுக்பக உரிய முக பவட்டும், உடல்
வாகும் ஒன்று பசர கலந்து வடிக்கப்ேட்ட சிற்ேம் சஞ்சனா.
வயது 25.

சஞ்சனா ஒரு அதிசயப்பேண், அழுத்தக்காரி. அவள் மனதில்


என்ன நிலனக்கிைாள் என்ேலத ேல சமயங்களில் பேற்ைவளால்
கூட யூகிக்க முடியாது. அவளுலடய வட்டம் மிகவும் குறுகியது.
அவளது வட்டத்துக்குள் அவள் அவ்வளவு சீக்கிரம் யாலரயும்
நுலழய விடுவதில்லல, மீ ைி நுலழேவர்கலள அவ்வளவு

10
எளிதில் போக விடுவதும் இல்லல.

உண்லமலயபய பேசும், உண்லமலய எந்த இடத்திலும் உரத்துப்


பேசும், தன்லன சுற்ைி உள்ளவர்கள் தனக்கு உண்லமயாக
இருக்க பவண்டும் என்ேலத எதிர்ோர்க்கும் பேண். பநர்லம,
தூய்லம, மஞ்சள் வர்ணம், சிரிப்பு,புைா என்ேன ேிடிக்கும்.

சஞ்சனலவ ேற்ைிய முன்பனாட்டபம இவ்வளவு சிக்கலாக


இருந்தால் சஞ்சனா எப்ேடிப்ேட்டவளாக இருப்ோள் என்ேது
உங்கள் யூகத்துக்கு

அத்தியாயம் (3)

Land Rover என அலழக்கப்ேட்ட அந்த கருப்பு நிை ஜீப் வண்டி


துலர ேங்களா காம்பேௌண்டுக்குள் நுலழந்த போது காலல 6
மணி. வண்டி சத்தம் காதில் பகட்ட மறு பநாடி வாசுகி
வாசலில் நின்ைாள்.

''என்னங்க....... வண்டி வந்துரிச்சு. சீக்கிரம் வாங்க……'' என வட்டின்



உள்பள ோர்த்து, பூலஜ அலை வாசலில் கண் மூடி நின்ைிருந்த
தன் கணவலன பநாக்கி குரல் பகாடுத்தாள்.

ஷக்தி வண்டிலய நிறுத்த, முன் ேக்க கதலவ திைந்து பகாண்டு


வண்டிலய விட்டு இைங்கினாள் சஞ்சனா.

சஞ்சனாவின் வருலகக்காகபவ காத்திருந்த வாசுகியும் கூட


சஞ்சனாவின் அழலக கண்டு ஓரிரு பநாடிகள் வாயலடத்து
தான் போனாள்.

11
முத்துபவல் ோண்டியனின் முலை பேண் தான் வாசுகி. அந்த
ேரம்ேலரயில் வந்த எல்லா பேண்களுபம அம்மன் சிலல போல்
லக்ஷனமானவர்கள் தான், அது அவர்கள் குடும்ேத்துக்பக உரிய
கர்வமும் தான். ஆனால் இவள் பமழுலக வார்த்து பசய்த சிலல
போல அல்லவா இருக்கிைாள். கிட்ட பநருங்கி கட்டி
அலணத்தால் உருகி விடுேவள் போல அல்லவா பதரிகிைாள்.

எங்கள் குலப்பேண்கள் எல்லாம் கண்ணில் ஒற்ைிக்பகாள்ளும்


அழகு என்ைால், இவள் ோர்ப்போலர ேித்தம் பகாள்ளச்பசய்யும்
பேரழகியாய் இருக்கிைாபள என தன் ேங்குக்கு வியந்து
முடித்தாள் வாசுகி.

''அத்லத'' என ஆலசயாக அலழத்து தன் இரண்டு கண்கலளயும்


ஒன்ைாக சிமிட்டியவலள கண்டதும் மற்ைலவ அலனத்லதயும்
மைந்தவளாக தன் பேண்லண ஆரத்தழுவிக் பகாண்டாள்
வாசுகி.

உள்பள இருந்து வந்த முத்துபவல் ோண்டியன் தன் தங்லகயின்


சாயலில் நின்ைவலளக் கண்டு ேலழய ஞாேகங்களில் கண்
கலங்க, ''ஐயா'' என தன் தங்லக அலழப்ேலத போலபவ
அலழத்து தன் தாய் மாமன் பதாலில் பதால் சாய்ந்தாள்
சஞ்சனா.

''எவ்வளவு பேரிய போண்ணா வளர்ந்து நிக்கை? இப்போ தான்


உனக்கு இந்த ஐயா நிலனப்பு வந்திச்சா'' என அவர்
போய்க்பகாேம் காட்ட, அந்த வார்த்லதகளுக்குள்
புலதந்திருக்கும் உண்லம உலைக்க சஞ்சனா தன் தலலலய
தாழ்த்திக்பகாண்டாள்.

12
''வந்ததும் வராததுமா இப்போ இவரு எதுக்கு கண்டலதயும்
பேசி அந்த போண்ணு மனலச பநாகடிக்கராபரா.. பநத்து
ராத்திரி ேடிச்சு ேடிச்சு பசான்பனன் அவ மனசு பநாகும் ேடியா
எதுவும் பகட்டு லவக்காதீங்கன்னு.

இவரு பமற்பகாண்டு எலதயும் பேசி கிளர்ரதுக்குள்ள நம்ம


இவலள உள்ளார கிளப்ேணும்'' என வாசுகியின் மூலள
அலாரம் அடித்தது.

''என்னம்மா வாசல்லபய நின்னுட்ட? உள்ள வா கண்ணம்மா..


என அலழத்தால் அளவுகடந்த ோசத்துடன்.

சஞ்சனா உள்பள பசன்று ஒரு பசாோவில் அமர்ந்து வட்லட



சுற்ைி முற்ைி ோர்க்கலானாள்.

''நீ காலலல எழுந்ததும் என்ன சாப்ேிடுவ? டீயா? காப்ேியா?''

''இல்ல அத்லத எனக்கு பராம்ே கலளப்ோ இருக்கு. நான்


பகாஞ்ச பநரம் பரஸ்ட் எடுத்துக்கட்டா?'' என தயங்கி தயங்கி
பகட்டாள் சஞ்சனா.

அவளது ேயம் நிலைந்த கண்கள் மனலத எபதா பசய்ய


ஆதரவாய் அவள் தலலலய தடவி, ''இது உன் வடு
ீ ோப்ோ. நீ
உன் இஷ்ட்டப்ேடி இங்க இருக்கலாம்'' எனக் கூைி ேின் எங்பகா
பவைித்து...

''சின்னா படய் சின்னா'' என குரல் பகாடுத்தார் முத்துப்ோண்டி.

13
ஐயாவின் குரல் பகட்டதும் ேம்ேரபமன சுழன்று வந்து நின்ைான்
சின்னா என அலழக்கப்ேட்ட சின்ன ராசு.

சின்னாவுக்கு 14 வயது. தந்லத கிலடயாது. தாய் ேல


வருடங்களாக துலர ேங்களாவில் பவலல பசய்தவள்.
சின்னாவும் சிறு வயது முதபல துலர ேங்களாவிபலபய
வளர்ந்தான்.

தன் தாயின் மலைவுக்கு ேின்னால் முத்துப்ோண்டியன்


ேங்களாவின் ஒரு அங்கமாகபவ மாைிப்போனான். வட்டில்

உள்ளவர்கள் ஏவும் சிறு சிறு பவலலகலள சிட்டாய் ேைந்து
பசய்து முடிக்கும் சின்னாலவ எல்பலாருக்கும் ேிடிக்கும். ஷக்தி
அவலன தன் ேர்சனல் ஆசிஸ்ட்டன்ட்டாக லவத்திருப்ேது
பமலதிக தகவல்.

''என்னங்லகயா'' என்று ேயேக்தியுடன் வந்து நின்ைவலன


ோர்த்ததும் சஞ்சனவுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது. அவளது
கண்கலள ோர்த்து தான் அவள் சிரிக்கிைாள் என்ேலதபய
அைிந்து பகாள்ள முடியும் எனும் அளவுக்கு அளவான சிரிப்பு.

சிரிப்புக்கும் கூட அளவுபகால் இருந்தது சஞ்சனாவிடம்.

சஞ்சனாவின் போருட்கலள எடுத்துக்பகாண்டு போய்


அவளுக்பகன ஒதுக்கப்ேட்டிருக்கும் மாடி அலைலய அவளுக்கு
காண்ேிக்குமாறு கட்டலள ேிைக்க, சஞ்சனா ேின் பதாடர,

14
அவளது பேட்டிகலள இழுத்துக்பகாண்டு மாடிப்ேடி ஏைினான்
சின்னா.

அலைலய பசன்ைலடயும் வலர சின்னா ஏபதபதா


பேசிக்பகாண்பட பசன்ைான். ஆனால் அலவ ஒன்றும்
சஞ்சனாவின் காதில் விழுந்ததாகத் தான் பதரியவில்லல.
இலவ அலனத்லதயும் தள்ளி நின்று ோர்த்துக் பகாண்டு
இருந்தன ஒரு பஜாடிக்கண்கள்.

அன்று இரவு எப்ேடி ேடுத்து தூங்கியும் ஷக்திக்கு தூக்கம் வர


மறுத்தது. சஞ்சனாவின் திடீர் வருலக, அவளது மாசில்லாத
அழகு, காலலயில் அவள் தனது பேற்பைாருடன் நடந்து
பகாண்ட முலைலயயும் கூட ஷக்தி தள்ளி நின்று ோர்த்துக்
பகாண்டு தான் இருந்தான். எப்ேடி பயாசித்து ோர்த்தாலும்
சஞ்சனாலவ ேற்ைிய ஒரு முடிவுக்கு அவனால் வர முடியாமல்
இருந்தது.

அபத சமயம் தன் தூக்கத்லத இப்ேடி யாபரா ஒரு


பேண்ணுக்காக ஏன் பதாலலத்துக் பகாண்டு இருக்கிபைாம்
என்ேதும் அவனுக்கு புரிய மறுத்தது. ஷக்தி அவன் வாழ்வில்
எத்தலனபயா அழகிகலள கடந்து தான் வந்து இருக்கிைான்
ஆனால் முதல் சந்திப்ேிபலபய அவலன யாரும் இந்த அளவுக்கு
ோதித்ததில்லல.

ஒரு புைம் அவன் மனது அவள் அழலக ஆராதித்துக் பகாண்டு


இருக்க மறுபுைம் அவளது ோராமுகம் வந்து அவலன
முரண்டியது. இவள் தானாய் விரும்ேி இங்கு வந்து
இருக்கிைாளா அல்லது யாராவது வற்புறுத்தி இவலள இங்கு
அனுப்ேி லவத்திருக்கிைார்களா? காலலயில் அலைக்குள் புகுந்த
பேண் மதிய உணவுக்கு கூட கீ பழ தலல காட்டவில்லலயாம்.

15
உடம்புக்கு என்ன ஆகிைபதன்று அம்மா தான் இரவு உணலவ
பமபல பகாண்டு போய் வற்புறுத்தி பகாடுத்து விட்டு
வந்தார்களாம். இது சக்தியின் PA சக்திக்காக திரட்டிக் பகாடுத்த
தகவல்.

சஞ்சனாலவ அவளது அழகும் அந்தஸ்தும் தான் நிச்சயமாக


ஆட்டி லவக்கிைது. அழகும் அந்தஸ்தும் ஒரு புள்ளியில்
கலக்கும் போழுது ஏற்ேடும் ஆணவம் தான் இது. என்று தனக்கு
தாபன அவன் விளக்கம் அளித்துக் பகாண்டான்.

ஆணவத்துடன் கூடிய அழகு ஆேத்தாயிற்பை என்று


அவளுக்காக ேரிந்து பேசியது மனது. ஆக பமாத்தத்தில் அழகு
ஆேத்து.. நாம் இந்த ஆேத்தில் சிக்கி விடாமல் விலகி நிற்ேது
தான் சிைந்தது என்று எபதா ஒரு பேரிய ேிரச்சலனக்கு முடிவு
கண்ட சந்பதாஷத்தில் தூங்கியும் போனான் அவன்.

அத்தியாயம் 4

மறுநாள் காலல வழக்கம் போல 8:00 மணிக்கு காலல


உணலவ உட்பகாண்டு முத்துப் ோண்டி பதாழிற்சாலலக்கு
கிளம்ேி இருக்க, 9:00 மணிக்கு காலல உணவுக்காக உணவு
பமலசயில் காத்து இருந்தான் ஷக்தி. வாசுகி அவனுக்கு உணவு
எடுத்து லவத்துக்பகாண்டு இருந்தால்.

16
சஞ்சனா மாடிப்ேடி இைங்கி வருவலத கண்ட வாசுகி முகம்
மலர அவலள வரபவற்ைாள்.

''வாம்மா வந்து லக அலம்ேிட்டு இப்ேடி வந்து உட்காரு


சாப்ேிடலாம்''

இம்முலை சஞ்சனா சந்தன நிைத்தில் சுடிதார் அணிந்து


இருந்தாள். அந்த சுடிதாரில் எது அவள் உடல் எது அவள் உலட
என ேிரித்து ோர்ப்ேது மிக சிரமமாக இருந்தது. அவளுலடய
தங்க நிைமும் அந்த சந்தன நிை உலடயும் அவலள ஒரு தங்க
விக்கிரகமாக எடுத்துக் காட்டின. லக அலம்ேிக்பகாண்டு
வந்தவள் ஷக்திக்கு எதிபர இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்து
பகாண்டாள்.

''உனக்கு இட்லியா பதாலசயாம்மா??''

''பரண்டு இட்லி லவங்க அத்லத''

''பரண்டு பதாலச வச்சுக்கம்மா. நல்லா பநய் விட்டு பமாறு


பமாறுன்னு சுட்டு இருக்பகன்''

''நான் காலலல ஜாஸ்தி oily food சாப்ேிட மாட்படன் அத்லத''


என்ைாள் சஞ்சனா, பநற்று இரவு லவத்த மீ ன் குழம்ேில் பநய்
பதாலசலய ஊை விட்டு சாப்ேிட்டுக் பகாண்டு இருந்த
ஷக்திலய கலட கண்ணால் ோர்த்தவாறு.

17
''அட அப்போ காலலல என்ன தான் சாப்ேிடுவ நீ?'' என
பகள்வியாய் அவலள பநாக்கினால் வாசுகி.

''ஒரு சப்ோத்தி பதாட்டுக்க பகாஞ்சம் பவக வச்ச காய்கைி''

''இது என்னடி ேத்திய சாப்ோடாட்டம்?? இந்த வயசுல தான்


நல்ல பநய்யும் ோலுமா சாப்ேிட்டு உடம்லே பதத்திக்கனும்மா''

''பநய்லயயும் ோலலயும் விட காய்கைிகள் உடம்புக்கு பராம்ே


நல்லது அத்லத''

சஞ்சனா தன் தாபயாடு வாயாடுவது ஷக்திக்கு எரிச்சலாக


இருந்தது. ஒரு வயதில் மூத்தவள் அக்கலைபயாடு பசான்னால்
ஏற்றுக்பகாள்வலத விட்டு விட்டு அவளது திமிலரகாட்டுவலத
ோர் என்று எண்ணிக்பகாண்டான் ஷக்தி.

''சப்ோத்தியும் பவக வச்ச காய்கைிகளும், இவ படல்லில இருந்து


வந்து இருக்காளா இல்லல பசவ்வாய் கிரகத்துல இருந்து வந்து
இருக்காளா'' என தனக்குள் பகட்டும் பகாண்டான் அவன்.
ஆனால் சஞ்சனாவின் ேதிலில் திருப்புதியுற்ை வாசுகிபயா
பமல்லிய சிரிப்புடன்,

''அதுவும் சரி தான்ம்மா டாக்டர் அம்மா பசான்னா ேின்ன


ேிலழயாவா இருக்கும்'' என்ைாள்.

டாக்டர் அம்மா என்ை பசால் காதில் பகட்டவுடன் ஷக்திக்கு


பதாலச பதாண்லடக்குள் சிக்கிக் பகாண்டு புலரக்பகரியது.

18
வாசுகி தண்ண ீர் டம்ளலர அவன் புைம் நகர்த்த பவக பவகமாக
தண்ண ீலர பதாண்லடக்குள் சரித்துக் பகாண்டான்.

''இந்த சின்னா ேயல் ஒரு வாரமா ேல்லு வலின்னு பசால்லிட்டு


இருந்தான்மா. அவனுக்கு ோர்த்து எதுனா மாத்திலர எழுதி
பகாடுக்குைியா நீ ?'' என பவள்பளந்தியாய்பகட்டாள் வாசுகி.

கண்களில் புன்னலகக்கான அைிகுைி பதரிய ''எழுதி


பகாடுத்துைலாம் அத்லத. ஆனால் அந்த அந்த பநாலய அது
அதுக்குரிய டாக்டருங்க தான் ோர்க்கணும். அந்த விழிப்புணர்வு
எல்லா மக்களுக்கும் வரணும். ேல் வலின்னா ேல் டாக்டர் கிட்ட
போனால் தான் அத்லத சரியா இருக்கும்.

''ஏன்மா டாக்டர் ல கூடவா ேல் டாக்டர் கண் டாக்டர்ன்னு தனி


தனியா இருக்காங்க??'' என ஆச்சர்யமாக பகட்டால் அந்த
கிராமத்து தாய்.

''ஆமாம் அத்லத. ஜுரம், அப்புைம் சளி இருமலுக்கு லவத்தியம்


ோர்குை டாக்டர் ஐ General Physician ன்னு பசால்லுபவாம். ேல்
வலி சம்ேந்தமா ோர்க்கும் டாக்டர் ஐ Dentist ன்னு
பசால்லுபவாம். பநஞ்சு சம்ேந்தமா ோர்க்கும் டாக்டர் Cardiologist .
குழந்லதகலள ோர்க்கும் டாக்டர் Pediatrician . இப்ேடி நம்ம
உடல்ல உள்ள ஒபராரு அங்கத்லதயும் ேரிபசாதலன ேண்ண
ஒபராரு துலைல specialize ேண்ணி இருக்கணும் அத்லத'' என்று
தன் கிராமத்து அத்லதக்கு ஒரு மினி lecture அடித்து முடித்தாள்
சஞ்சனா.

சஞ்சனா பசால்லியவற்ைில் ோதி புரிய மீ தி புரியாதிருக்க

19
வாலய ேிளந்து பகட்டுக்பகாண்டிருந்த வாசுகி,

''அபதல்லாம் சரிம்மா நீ என்ன டாக்டர்ன்னு பசால்லு'' என்ைால்


எதிர்ோர்ப்புடன்.

இட்லிலய சட்னியில் பதாட்டு வாயில் போட்டுக்பகாண்டவள்


போறுலமயாக ேதில் அளித்தாள்.

''நான் ேிரசவம் ோர்க்கும் டாக்டர் அத்லத Gynecologist ன்னு


பசால்லுவாங்க.

சஞ்சனாவின் ேதிலல பகட்ட வாசுகிக்கு ஆச்சர்யமும்


சந்பதாஷமும் ஒன்று பசர்ந்து தாண்டவம் ஆடியபதன்ைால்
ஷக்திக்கு இம்முலை மயக்கபம வந்தது.

ஒரு மகப்பேறு மருத்துவரின் ேணி மிகவும் மகத்துவமானது.


பேண் பநாயியல் எனும் துலையில் நிபுணத்துவம் பேற்ை
மருத்துவர்கள் இவர்கள். இத்துலையில் ஆண் மருத்துவர்களின்
ஆதிக்கம் அதிகமாக இருந்த போதிலும் ஒரு பேண் இலத
பசய்யும் போது அவளுக்கு உண்டாகும் ஆத்ம திருப்தி
பசாற்களால் வர்ணிக்க முடியாதது.

ஒரு தாய் தன் குழந்லதலய பேற்பைடுக்கும் போது அலடயும்


மகிழ்ச்சிலய ேற்ைி அதிகம் பேசுேவர்கள் கூட அப்போழுது அந்த
மருத்துவருக்கு உண்டாகுகின்ை மகிழ்ச்சிலய ேற்ைி பேச
மறுக்கின்ைனர்.

20
கஷ்டத்தில் இருக்கும் ஒரு மனிதனுக்கு நம்மால் ஆன
உதவிலய நாம் பசய்யும் போது நமக்கு அந்த நாபள
மனதுக்குள் ஒரு சந்பதாசம் இருந்து பகாண்டிருக்கும்.
அப்ேடியிருக்க ஒரு பேண் ேிரசவிக்க உதவும் போது அந்த
பேண் மருத்துவருக்கு கிலடக்கும் சந்பதாஷமும் நிம்மதியும்
எப்ேடிப் ேட்டதாய் இருக்கும்??

அந்த பேரானந்தத்லத சஞ்சனா நன்கு உணர்ந்து இருந்தால்.


தான் பசய்யும் ேணியின்புனிதத் தன்லமலய நன்கு அைிந்து
இருந்தால். அப்பேர்ப்ேட்ட ேணிலய ேணம் ேலடத்தவர்கள்
முன்பு பகவலம் ேணத்திற்காக தான் ஏலத்தில்
விடப்போவதில்லல என்ேதில் மிக உறுதியாய் இருந்தாள்.

அவள் பசய்யும் இப்ேணி எங்பக முலையாக அங்கீ கரிக்க


ேடுகிைபதா, அவள் பசய்யும் ேணிலய யார் உண்லமயாக
மதிக்க போகின்ைனபரா, அவளது உதவி யாருக்கு அதிகமாக
பதலவப் ேடுகின்ைபதா அப்ேடிப்ேட்ட ஒரு ேிரபதசத்லத பதரிவு
பசய்து மனப்பூர்வமாக தன் பசலவலய பசய்ய பவண்டும்
என்ேபத அவளது ஒபர ஆலசயாய், குைிக்பகாளாய்,
இலட்சியமாய் இருந்தது.

அதற்காக அவள் பதரிந்து பகாண்ட இடம் பூம்போழில்.

அத்தியாயம் 5

காலல உணலவ முடித்த சஞ்சனா தன் தாயுடன்


பதாலலபேசியில் பேசி விட்டு வருவதாக பசால்லி மாடி
அலைக்கு பசன்று விட ஷக்தி பசாோவில் அமர்ந்து விட்டத்லத
பவைித்துக்பகாண்டு இருந்தான்,. சின்னாலவ பதடிக்பகாண்டு

21
சலமயலலைலய விட்டு பவளிபய வந்த வாசுகி மகன்
பதாழிற்சாலலக்கு பசல்லாமல் பசாோவில் அமர்ந்து இருந்த
பதாரலனலய கண்டு பவகமாக அவலன பநருங்கினாள்.

''படய் தம்ேி நீ இன்னுமா factory க்கு கிளம்ேலல??'' தன் மகலன


ஆலசயாக அலழக்கும் போது தம்ேி என்று அலழப்ோள் வாசுகி.

''பகாஞ்சம் தலல வலிக்குை மாைி இருக்கும்மா...''

சக்தியின் பநற்ைியில் தன் லகலய லவத்து ோர்த்தவள்


''இரண்டு நிமிஷம் இருப்ோ சுக்கு போட்டு காப்ேி பகாஞ்சம்
கலக்கி தாபரன்'' என்று பசால்லி விட்டு வாசுகி சலமயல்
அலைக்குள் நுலழய அவலள பதாடர்ந்து சக்தியும் சலமயல்
அலைலய அலடந்தான்.

''படய் இங்க எங்கடா வந்பத? பகாஞ்சம் அப்ேடி உட்கார்ந்து இரு


சீக்கிரம் காப்ேி போட்டு பகாண்டு வாபரன்.''

''இல்லல ேரவாயில்லல நான் இப்ேடிபய நிற்கிபைன். நீ


காப்ேிலய போடு''

இவனுக்கு என்ன ஆச்சு என பயாசலன பசய்த வண்ணம்


வாசுகி காப்ேி போடுவதில் கவனம் ஆனாள்.

க்க்ஹஹம்.. என பதாண்லடலய பசருமிக்பகாண்டு ''ஏன்ம்மா


இந்த போண்ணு அது தான் சஞ்சனா அவ இப்போ ஏன்ம்மா

22
திடீர்னு இங்பக வந்து இருக்கா??

வாசுகி மகலன வித்தியாசமாக ோர்த்தால்.

''என்னடா நீ மாத்தி மாத்தி இலதபய பகட்டுட்டு இருக்பக??


இப்போ உனக்கு என்ன தான் பதரிஞ்சுக்கணும்??''

''இல்லல நான் ேிைந்ததில் இருந்து அத்லத மாமா யாருபம


இங்கு வந்தது இல்லல. இப்போ அத்லத போண்ணுன்னு
பசால்லிட்டு திடீர்னு இவ வந்து நிக்கைாபள அது தான்
பகட்படன்''

''பராம்ே காலமா ேிரிஞ்சு இருந்த குடும்ேம்டா இவள் மூலமா


ஒரு நல்லது தான் நடக்கட்டுபம..'' என்ைால் வாசுகி ேட்டும்
ேடாமலும்.

''அதுவும் சரி தான். சரி... எப்போ கிளம்புராலாம்??''

''அவலள கிளப்புரதுல உனக்பகன்னடா அவ்பளா அவசரம் அவ


என்ன உன் தலல பமலயா ஏைி உட்கார்ந்துட்டு இருக்கா?? அவ
நம்ம ஊர் நர்சிங் பஹாமுக்கு மாற்ைலாகி வந்து இருக்காடா.
இனி பமல் இங்க தான் இருக்க போைா. இதுக்கு பமல எதாச்சும்
பதரிஞ்சிக்கணும்னா நீ அவலளபய போய் பகளு'' என கூைி தன்
மகனின் லகக்குள் காப்ேி பகாப்லேலய திணித்தால் வாசுகி.

இதற்கு பமல் இங்பக நிற்ேது ஆேத்து என்று உணர்ந்தவன்,

23
தனக்கு கிலடத்த தகவல்கபள இப்போலதக்கு போதுமானது
என்று திருப்தி அலடந்தவனாய் காப்ேிலய குடித்து முடித்து
வண்டிலய எடுக்க வாசலுக்கு கிளம்ேினான்.

''ஷக்தி............'' இது நம்ம ஹீபராயின்.

வண்டிக்கதலவ சாவி பகாடுத்து திைந்துக் பகாண்டு இருந்தவன்


குரல் பகட்ட திலசலய ஆச்சர்யத்துடன் ோர்த்தான். வட்டு

வாசலில் சஞ்சனா நின்று பகாண்டு இருந்தால். அடுத்து என்ன
பசய்ய பவண்டும் என புரியாதவனாய் தன் புருவங்கலள
உயர்த்தி என்ன என பகட்டான்.

''உன்கூட என்லனயும் கிளம்ேி factory க்கு வரச் பசான்னாரு


ஐயா'' என இழுத்தாள் அவள்.

''ஒஹ்ஹ்.. வந்து வண்டியில ஏறு'' என உணர்சிகலள


பவளிக்காட்டாத குரலில் பசான்னவன் வண்டியில் ஏைி
அமர்ந்தான். சஞ்சனாவும்அவன் அருகில் ஏைி அமர்ந்து பகாள்ள
வண்டிலய சீரான பவகத்தில் கிளப்ேினான்.

சற்றும் ஆர்ப்ேரிப்பு இல்லாத அந்த அலமதியான ஊர்


சஞ்சனாவுக்கு ேிடித்து இருந்தது. அந்த அலமதிஅவளது மனலத
ஒருநிலல ேடுத்த அவளுக்கு மிகவும் பதலவப்ேட்டது. அவள்
சிறு வயது முதல் கண்டைியாத இந்த குடும்ேம் ஒபர நாளில்
அவலள தங்கள் குடும்ேத்தின் ஒரு அங்கமாகபவ
ஆக்கிபகாண்டது அவலள ஏபதா ஒரு விதத்தில் ோதித்து
இருந்தது.

24
இம்முலை ஷக்தியும் அலமதியாக வந்தான். பரடிபயாலவ கூட
அவன் லவக்கவில்லல. சஞ்சனாவின் வருலகக்கு ேின்னர்
பரடிபயாவில் கூட வில்லங்கமான ோடல்களாகபவ வருவதாக
அவனுக்கு பதான்ைியது. ஆகபவ சஞ்சனா பசான்னது போல்
பராட்லட ோர்த்து வண்டிலய பசலுத்தினான்.

''ஷக்தி.. ஷக்தி.. வண்டிலய நிறுத்து, வண்டிலய நிறுத்து....''


சஞ்சனா ேதட்டமாக பசால்ல, அவளது குரலில் இருந்த
அவசரம் இவலனயும் பதாற்ைிக்பகாள்ள மறுேடியும் ஒரு sudden
break ஐ போட்டு வண்டிலய நிறுத்தினான் ஷக்தி.

ஷக்தி வண்டிலய நிறுத்தியது தான் தாமதம் என சஞ்சனா


அவசர அவசரமாக இைங்கி நலட ோலதயில் பவக பவகமாக
நடக்கத் பதாடங்கினாள்.

அத்தியாயம் 6

சஞ்சனா காலர விட்டு இைங்கி பவக பவகமாக நடக்கத்


பதாடங்கினாள். ோலத ஓரத்தில் சிறு கூடாரம் போல அலமத்து
ேஞ்சு மிட்டாய் விற்றுக்பகாண்டு இருந்தான் ஒருவன். ஓட்டமும்
நலடயுமாய் அவலன பநருங்கியவள் அவபனாடு பேச்சு
பகாடுத்தவாறு ஓரிரு நிமிடங்கள் அங்கு நின்ைாள்.

ேின்பு நலடயில் பசார்வுடன் காலர பநாக்கி மறுேடியும் நடந்து


வந்தாள்.
அந்த அதிசயப் பேண்லணபய கண் பகாட்டாமல் ோர்த்துக்
பகாண்டு இருந்தான் ஷக்தி. காலர பநாக்கி வந்தவள் கார்க்
கதலவ திைந்தாள் ஆனால் உள்பள ஏைவில்லல. தன் தலலலய

25
தாழ்த்திக் பகாண்டு அப்ேடிபய நின்ைிருந்தாள்.

''ஆஹா….. மறுேடியும் ஆரம்ேிச்சிட்டாடா....


இப்போ இவபளாட இந்த reaction க்கு என்ன அர்த்தம்???

நம்ம இப்போ என்ன ேண்ணனும்???

எதுக்கு இந்த போண்ணு எலதயுபம பநரடியா பசால்லி


பதாலலயாமல் நம்மலள இப்ேடி சாகடிக்கிைா...'' என தலலலய
பசாரிந்து பகாண்டான் ஷக்தி.

மனதில் பதான்ைியலத பவளிக்காட்டாமல் அவளுக்கு பேச்சு


பகாடுத்தான்.

''என்ன ஆச்சு சஞ்சனா?? எனி ப்ராப்லம்??''

ோர்லவயிலும் பேச்சிலும் தாயகம் இலழபயாட ''ேஞ்சு மிட்டாய்


பவணும்.
கிளம்பும் போது ேர்ஸ் எடுத்துக்கலல'' என்ைால் அவள்
தலரலய ோர்த்தவாறு.

26
ே ஞ் சு மிட்டாயா.....?????

ேஞ்சு மிட்டாய்க்கு தான் இவ்பளா பேரிய சீனா??? என நம்


ரசிகர்கள் போலபவ எரிச்சல் அலடந்தான் ஷக்தி. காரணபம
இல்லாமல் அவள் பமல் வந்து போன பகாேத்லதயும்
கருலணலயயும் அடக்கிக் பகாண்டு

''அட அவ்பளா தானா?? இந்தா இலத வச்சுக்பகா'' என அவள்


லகயில் ஒரு ஐம்ேது ரூோலய திணித்தான்.

சஞ்சனாவுக்கு ேர்லச மைந்து வந்தது சந்பகாஜமாகவும்


எப்ேடிபயா ேணம் கிலடத்தபத என்று சந்பதாஷமாகவும்
இருந்தது.

விறு விறுபவன மீ ண்டும் நடந்து பசன்று இம்முலை ேணத்லத


பகாடுத்து ேஞ்சு மிட்டாலய பேற்றுக் பகாண்டாள்.

ோலத ஓரமாக இருந்த ஒரு லமல் கல்லின் மீ து ேட்டும்


ேடாமலும் அமர்ந்து பகாண்டவள் ஒரு லகயால் ேஞ்சு
மிட்டாலய ேிடித்து சுலவத்தவாறு மறு லகலய ஆட்டி ஆட்டி
கலடக்காரப் லேயபனாடு பேசிக் பகாண்டு இருந்தாள்.

27
வாலடக் காற்று ேட்டு கலலந்த தன் கூந்தலலயும்
துப்ேட்டாலவயும் சிரமப்ேட்டு ஒதுக்கி விட்டுக்பகாண்டாள்.

அவளது பசய்லககள் ஒவ்பவான்லையும் காருக்குள் இருந்து


ரசித்துக் பகாண்டு இருந்தான் ஷக்தி.

''என்ன போண்ணுடா இவ... ேிரம்மன் எந்த பநரத்துல இவலள


ேலடச்சாபனா!!! ரசிகன்யா.. நீர்…....'' என பமபல ோர்த்து கூைியும்
பகாண்டான் அந்த காதல் கிறுக்கன்.

''ேலடத்தான் இலைவன் உலனபய

மலலத்தான் உடபன அவபன

அழலக ேலடக்கும் திைலம முழுக்க உன்னுடல் சார்ந்தது

என் விழி பசர்ந்தது'' முனு முணுத்தன அவன் உதடுகள்


தன்னாபல..

ேஞ்சு மிட்டாலய ஒரு வழியாக சுலவத்து முடித்தவள்


கலடக்காரப் லேயனிடம் விலடபேற்றுக் பகாண்டு திரும்ேி
வந்தாள். எதுவுபம நடக்காதது போல் வந்து காரில் ஏைி
அமர்ந்து போகலாமா என்ேது போல் ஷக்திலய திரும்ேிப்
ோர்த்தாள்.

தன் எஜமானியின் கண் அலசவுக்காக காத்திருக்கும் பமய்

28
ஊழியன் போல அந்த ஒரு ோர்லவக்கு வண்டிலய
இயக்கினான் ஷக்தி.

ஷக்திக்கு இந்த அனுேவம் மிகவும் புதிதாக இருந்தது. அவன்


அவனது இயந்திரத்தனமான வாழ்க்லகயில் ஷக்தி இவ்வளவு
சுவாரஸ்யமான ஒரு நேலர சந்தித்தபத இல்லல.

சில சமயம் வாழ்க்லகலய பதாலலத்தவள் போல இருக்கிைாள்.


சில சமயம் வாழ்க்லகலய அனுேவித்து வாழ்கிைாள்.

சஞ்சனாவுக்குள் இன்னும் என்பனன்ன அற்புதங்கள் ஒளிந்து


இருக்கின்ைன என அைிந்து பகாள்ளத் துடித்தது அவன் இதயம்.

அவள் மனம் இலகுவாக இருப்ேலத கண்டு பகாண்டவன் அலத


தனக்கு சாதகமாக ேயன் ேடுத்திக் பகாண்டு பமதுவாக
அவளுக்கு பேச்சு பகாடுத்தான்.

''ேஞ்சு மிட்டாலய வாங்கிட்டு பநரா வண்டீல வந்து ஏைாமல்


கலடக் காரப் லேயன் கிட்ட நின்னு என்ன விசாரிச்சுட்டு
இருந்த?? என்று ஆர்வமாக பகட்டான் ஷக்தி.

அவளது ஒவ்பவாரு பசயலுக்கான காரணத்லதயும் அைிந்து

29
பகாள்ளும் ஆவல் அவனுக்குள் எழுந்திருந்தது.

''ஒஹ்ஹ்.... அதுவா... அது இந்த ேஞ்சு மிட்டாய்லாம் எலத வச்சு


ேண்ைாங்க? அலத நம்ம வட்ல
ீ ட்லர ேண்ணலாமான்னு அவன்
கிட்ட ஐடியா பகட்டுட்டு இருந்பதன்'' என்ைால் அந்த டாக்டர்
அம்மா பவகு சீரியஸ்ஸாக.

ஷக்தியின் உதடுகள் என்றும் இல்லாத ஒரு புன்னலகலய


விரிக்க
சீரான கதியில் தன் தலலலய இருபுைமும் ஆட்டிக் பகாண்டான்.

தன் ேின்னங்கழுத்லத ஒரு லகயால் பமதுவாகத் தடவிக்


பகாண்டவன். தன் லககள் இரண்லடயும் பமபல உயர்த்தி
பசாம்ேல் முைிப்ேது போல் ோவலன பசய்தான். ேின்னர் மறு
ேடி லககள் இரண்லட ஸ்டீரிங் வலில்
ீ லவத்து வண்டிலய
இயக்கினான்.

அவன் இதுவலர அனுேவித்து அைியாத ஒரு ஆனந்தம் அவன்


மனதுக்குள் வந்து ஒட்டிக்பகாண்டது. அவன் முகத்தில் அவபன
இது வலர கண்டிராத ஒரு புன்னலக அப்ேிக் பகாண்டது.

அதற்கு பமல் ஒரு வார்த்லத பகட்கவில்லல ஷக்தி அவலள.

30
அந்த நிமிடம் சந்பதகத்திற்கு ஏதுவின்ைி முழு மனதாக
பதரிந்பத அவள் பமல் காதலில் விழுந்தான் அவன்..

இலவ எலதயுபம அைியாத சஞ்சனாபவா ''என்ன ஆச்சு


இவனுக்கு.. திடீர் திடீர்னு லூஸு மாதிரி நடந்துக்குைான்'' என்று
தனக்குள் பசால்லிக் பகாண்டாள்.

அத்தியாயம் 7

வண்டி பதயிலல பதாழிற்சாலல வாசலில் பசன்று நின்ைது.


ஷக்தி சஞ்சனாலவ அலழத்துக் பகாண்டு அந்த
பதாழிற்சாலலயின் ேல ேகுதிகலள கடந்து ஐயாவின் ஆேீ ஸ்
அலைலய பநாக்கி விலரந்தான்.

ஷக்திலய ஒரு பேண்ணுடன் பசர்த்து என்றுபம கண்டிராத


ஊழியர்கள் அலனவரும் கண்கலள விரித்து புதினம் ோர்ப்ேது
போல அவ்விருவலரயும் ோர்த்தனர்.

ஆண்கள் அலனவரும் தங்கள் சின்லனயா முதன் முதலாக கூட


பசர்ந்து நடந்து வரும் பேண் யாராக இருக்கும் என
தங்களுக்குள்பளபய பகட்டுக்பகாள்ள பேண்கள் அலனவரும்
அவ்விருவரின் பஜாடிப் போருத்தத்லத ேற்ைி அருகில்
உள்ளவர்களுடன் கிசுகிசுத்துக் பகாண்டனர்.

31
ஷக்தி ஒவ்பவாரு ேகுதிலயயும் தாண்டி பசல்லகயில்
அவ்வப்ேகுதி ஊழியர்கள் அவனுக்கு மரியாலத பசலுத்த அலத
தலல ஆட்டி ஏற்றுக் பகாண்டவண்ணம் அவன் பவக பவகமாக
முன்பனை அபத நிமிர்வுடன் சஞ்சனா அவன் ேின்பன நடந்தாள்.
இருவரும் பவக நலடயுடன் ஐயாவின் ஆேீ ஸ் அலைலய
அலடந்தனர்.

சஞ்சனலவ கண்ட முத்துபவல் ோண்டியன் வாய் நிலைய


சிரிப்புடனும் மனம் நிலைய ோசத்துடனும் அவலள
வரபவற்ைார்.

''உட்காரு ோப்ோ'' என்று பசால்லி அவர் சஞ்சனாலவயும்


ஷக்திலயயும் ோர்க்க ஷக்தி சஞ்சனாவுக்கும் பசர்த்து ஒரு
நாற்காலிலய இழுத்துப் போட்டு அவள் அமர்ந்ததும் அவள்
அருபக அமர்ந்து பகாண்டான்.

''என்ன ோப்ோ ஊர்லாம் ேிடிச்சு இருக்கா உனக்கு?? எல்லாம்


சவுகர்யமாக இருக்கா?? என்ைார் சம்ேிரதாயமாக.

''எல்லாம் சவுகர்யமா இருக்குங்லகயா. நீங்க இருக்கும் போது


எனக்பகன்ன குலை வந்திச்சு?? என்ைால் சஞ்சனா மன
நிலைவுடன்.

32
அவளது ேதிலில் மனம் குளிர்ந்தவர். பதாடர்ந்து தான் அவலள
வரச் பசான்னலமக்கான காரணத்லத அவளிடத்தில்
விளக்கினார்.

குன்னூர் அரச மருத்துவமலனலய தவிர குன்னூலர சுற்ைிலும்


இருந்த சிற்றூர்கள் எதிலுபம மருத்துவமலன வசதிகள்
காணப்ேடவில்லல. பூம்போழில் வாசிகளுக்கு ேிள்லளப்பேறு
என்ேது பேரும் திண்டாட்டமாகபவ இருந்தது.

ஊர் மக்கள் யாருக்பகனும் அவசர சிகிச்லச பதலவப் ேடும்


சமயங்களில் முத்துபவல் ோண்டியன் பநரம் காலம்
ோர்க்காமல் தன் வண்டியில் அவர்கலள ஏற்ைிச்பசல்ல
அனுமதிப்ேது வழக்கம்.

இந்த நிலல மாை பவண்டும் என்றும் இதற்கு ஒரு நிரந்தர தீர்வு


காண பவண்டும் என்றும் எண்ணிய ஷக்தி சர்க்காருக்கு ேல
முலை எழுதி ேல அலமச்சர்கலள பநரில் கண்டு சில
வருடங்களுக்கு முன்னதாக பூம்போலிலுக்பகன்று ஒரு நர்சிங்
பஹாம் காட்டித்தருமாறு பகட்டு அதில் பவற்ைியும் கண்டான்.

ஆனால் டாக்டர்கள் அந்த ஊருக்கு பசல்ல தயங்கினர்.


கலடசியாக வந்த டாக்டரும் 3 மாதத்தில் பகாயம்ேத்தூருக்கு
மாற்ைல் வாங்கி பசன்று விட ோழலடந்து கிடந்தது அந்த

33
நர்சிங் பஹாம்.

நர்சிங் பஹாலம ஒருவாறு கட்டி முடித்தவனுக்கும் டாக்டருக்கு


என்ன பசய்வது என்று பதரியாமல் இருக்க அந்த முயற்சிலய
அத்பதாடு லக விட்டு இருந்தான்.

சஞ்சனா ஒரு மகப்பேறு லவத்தியர் என்ேலதயும் ேணத்துக்கு


ஆலசப் ேடாமல் தன் தாய் வாழ்ந்த இந்த கிராமத்துக்கு பசலவ
பசய்யபவன்றும் அவள் வந்து இருக்கிைாள் என்ேது ஷக்திக்கு
மனதுக்குள் இனித்தது. அவள் பமல் ஒரு நல்ல அேிப்ராயத்லத
பகாடுத்தது.

அவனது முயற்சியில் உருவாக்கப்ேட்ட அந்த நர்சிங் பஹாமில்


சஞ்சனா அம்மன் போல் வந்து பகாழுவிருக்கும் காட்சி அவன்
மனதுக்குள் வந்து வந்து போனது.

ஐயா பதாடர்ந்தார்...

''அப்புைம் ோப்ோ உன்லன எதுக்கு நான் வரச் பசான்பனன்னா...


நம்ம ஊர் நர்சிங் பஹாம் பராம்ே காலமா டாக்டருங்க யாரும்
இல்லாம மூடிக் கிடந்ததும்மா. நீ வபரன்னதும் தான்
அலமச்சலர ேிடிச்சு அலத பகாஞ்சம் சரி ோர்த்பதாம்.

இடத்லத சரி ேண்ணி சுத்தம் ேண்ணியாச்சும்மா. ஆனால்


இப்போலதக்கு இடம் மட்டும் தான் இருக்கு. நீ உனக்கு

34
பதலவயான மருந்து மாத்திலர மருத்துவ உேகரணம்லாம்
என்பனன்னன்னு பசான்னன்னா இரண்டு மூணு நாள்ல அலத
எல்லாம் வரவலழச்சு பகாடுத்துருபவன்'' என்று பசால்லி
அவலள ோர்த்தார் ஐயா என்கிை முத்துபவல் ோண்டியன்.

ஐயா பசால்வலத கவனமாக பகட்டுக் பகாண்டு இருந்தவள்


''நான் பமாதல்ல இடத்லத போய் ோர்க்கணும் ஐயா. அதுக்கு
அப்புைமா பவண்டியது என்பனன்னன்னு ஷக்தி கிட்ட எழுதி
பகாடுக்குபைன்'' என்ைால் ஒரு கரிசலனயான டாக்டராக.

''நீ பசால்ைதும் சரி தான். ஏன்ப்ோ ஷக்தி சஞ்சனாவுக்கு


ோக்டரிலய சுத்தி காட்டிட்டு அப்ேடிபய நர்சிங் பஹாலமயும்
கூட்டிட்டு போய் காட்டுப்ோ'' என்ைார் சக்திலய பநாக்கி.

''ேண்ணிரலாம்ப்ோ'' என்ைான் ஷக்தி மனதுக்குள்


சந்பதாஷத்துடன்.

''அப்புைம் சஞ்சனா நர்சிங் பஹாம் பரடி ஆகும் வலர நீ


பகாஞ்சம் அவளுக்கு துலணயா இருந்து அவ எங்பகலாம்
போக ேிரியப் ேடுைாபலா கூட்டிட்டு போயிட்டு வாபயன்ோ. அது
தான் ோக்டரி ஐ ோர்த்துக்க நான் ஒருத்தன் இருக்பகன்ல.’’

இந்த இடத்தில் பேருக்காவது ஷக்தி பகாஞ்சம் மறுத்து பேசி

35
இருந்தால் மரியாலதயாக இருந்து இருக்கும். ேலழய ஷக்தி
ஐயாவுக்கு எதிரில் மறுத்து பேசி அைியாதவனாக இருந்தாலும்
எலதயாவது பசால்லி தட்டிக் கழித்து இருப்ோன்.

ஆனால் இந்த ஷக்தி காதல் வசப்ேட்டு சில நிமிடங்கபள ஆனா


ேடியால் பவட்கபம இல்லாமல் இதற்க்காகபவ காத்திருந்தவன்
போல்

''கண்டிப்ோப்ோ'' என்று ஆர்வமாக தலலலய தலலலய


ஆட்டினான்.

அய்யாவுக்பக ஆச்சர்யமாக இருந்தது இது தன் மகன் ஷக்தி


தானா என்று. அதற்கு பமல் அலத ேற்ைி பயாசலன பசய்யாமல்
அவர்கள் இருவருக்கும் விலட பகாடுத்தார் அவர்.

ஒரு வாரம் தனக்கு விடுமுலை அைிவிக்கப்ேட்டலத ஒற்ைி


ஐயாவிடம் ஒப்ேலடக்க பவண்டிய சில file கலள
எடுத்துக்பகாள்ளபவன சஞ்சனலவ அலழத்துக் பகாண்டு தனது
ஆேீ ஸ் அலைக்குள் நுலழந்தான் ஷக்தி.

அந்த அலையின் ேக்கச் சுவர்கள் தலர விட்டம் என அலனத்தும்


உயர் ரக மரப்ேலலககளாலும் அலையின் மூலளகள்
ஒவ்பவான்றும் மரக்குற்ைிகளாலும் அலமக்கப்ேட்டு இருந்தது.
மைக்கீ ற்றுகள் ஒவ்பவான்றும் வார்னிஷ் பூசப்ேட்டு பதாட்டால்
ஒட்டிக்பகாள்ளுபமா எனுமளவுக்கு ேளேளத்தன.

36
அந்த அலையில் இருந்த தளோடங்கள் ஒவ்பவான்றும் உயர் ரக
பதக்கினால் ஆனலவ என்ேலத அலவகளின் உறுதி பசான்னது.
விருந்தினர் அமர்வதற்கு கருப்பு வண்ண பசாகுசு பசாோக்கள்
போடப்ேட்டு இருந்தன.

ஷக்தியின் நீள் சதுர ஆேீ ஸ் பமலசக்கு ேின்னால் ஆளுயர


ஜன்னல்கள் அலமக்கப்ேட்டு அலவ மண்ணிை
திலரசீலளகளால் மூடப்ேட்டு இருந்தன. ஷக்தியின் பமலசயில்
மிகப்ேலழலம வாய்ந்த சில அபூர்வ அலங்காரப் போருட்கள்
அழகுக்கு லவக்கப்ேட்டு இருந்தது.

பமலஜ விளக்குக்கு ேதிலாக பமழுகுவர்த்திகள் சில


அவற்றுக்கான பசப்பு தாங்கிகளில் பசருகப்ேட்டு இருந்தன.
பமலஜயில் இருந்த ஒவ்பவாரு போருளும் அததிற்பகன
ஒதுக்கப்ேட்ட இடத்தில் பசவ்வபன அடுக்கப்ேட்டு இருந்தன.

ஷக்தியின் பமலஜக்கு எதிபர ஒரு பேரிய புஸ்தக தட்டில் ேல


புத்தகங்கள் முலையாக அடுக்கி லவக்கப்ேட்டு இருந்தது.
அவற்லை அமர்ந்திருந்து ேடிப்ேதற்கு அதன் அருகிபலபய ஒரு
ராஜ காலத்து திவான் போடப்ேட்டு இருந்தது.

விட்டத்தில் இருந்து கீ ழ் பநாக்கி பதாங்கிய ேிரம்மாண்டமான

37
மின் விளக்கு ேல நூறு கண்ணாடித் துண்டுகலளக்பகாண்டு
தாமலரப் பூவின் வடிவில் அலமக்கப்ேட்டு இருந்தது.

ஷக்தி அலையின் சுவிட்ச் போர்லட அழுத்திய மறு நிமிடம்


அந்த மின் விளக்கின் ஒளி அந்த அலையில் இருந்த வார்னிஷ்
பூசப்ேட்ட மரப்ேலலககளில் ேட்டுத் பதைிக்க அந்த அலைபய
தங்கமாய் தக தகத்தது.

ஒரு பேண் தனது சலமயல் கட்லட எப்ேடி லவத்து


இருக்கிைாள் என்ேலத பகாண்டு அந்த பேண் எப்ேடிப் ேட்டவள்
என்ேலத கணிக்கலாம் என்று பசால்லுவார்கள்.

அபத போல ஒரு ஆன் தனது ஆேீ ஸ் அலைலய எப்ேடி லவத்து


இருக்கிைான் என்ேலத லவத்து அந்த ஆண் எப்ேடிப் ேட்டவன்
என்ேலதயும் நிச்சயம் கணிக்கலாம்.

சஞ்சனாவும் அலத பசய்யத் தவைவில்லல. சஞ்சனாவின்


மனதில் சற்று உயர்ந்து நின்ைான் ஷக்தி. ோக்டரியில்
அவனுக்கு கிலடக்கப் பேற்ை மதிப்பு அவன் பவலலயில்
எப்ேடிப்ேட்டவன் என்ேலத அவளுக்கு உணர்த்தியது.

அவன் அவனது பவலல ோர்க்கும் அலைலய லவத்து இருந்த


விதம் அவனது காபரக்டலர ேற்ைிய ேல பசய்திகலள
பசான்னது அவளுக்கு.

38
ஷக்தி தனக்கு பதலவயான fileகலள எடுத்துக் பகாண்டு
கிளம்பும் வலர சஞ்சனா அந்த அலைலயபய சுற்ைிப் ோர்த்துக்
பகாண்டு இருந்தால். அவ்வளவு இருந்தது அந்த அலைக்குள்.
ஆனால் அவ்வளவு ஆடம்ேரத்லதயும் தாண்டி அந்த அலைக்குள்
ஒரு அலமதி இருந்தது.

அந்த ஜன்னல்களுக்கு பவளிபய பதரியம் தூரத்து ேச்லசலய


அங்கு அமர்ந்து நாள் எல்லாம் ோர்த்துக் பகாண்டு இருக்கலாம்
போல இருந்தது. ஆனால் அதற்குள் ஷக்தி தன் பவலலகலள
முடித்து இருக்க அவபனாடு கிளம்ேினால் சஞ்சனா.

இப்போழுது சஞ்சனவுக்கும் ஷக்திக்கும் ஒரு புரிதல் ஏற்ேட்டு


இருந்தது. தங்கள் இறுக்கத்லத சிைிதளபவனும் தளர்த்திக்
பகாண்டு ஒருவருக்பகாருவர் முகம் ோர்த்து பேசக் கூடியதாய்
இருந்தது.

சஞ்சனா எதிர்ப் ோர்த்து வந்த மாற்ைம் சஞ்சனாவுக்கு


கிலடத்தது. அந்த புதிய சூழல் சூழ்நிலல என அலனத்தும்
அவள் தன் இைந்த காலத்லத மைக்க உதவியது. அந்த மாற்ைம்
அவளுக்குப் ேிடித்தும் இருந்தது.

ஆேீ ஸ் அலைலய விட்டு பவளிபய வந்த ஷக்தி முதலில்


சஞ்சனாவுக்கு தங்கள் ோக்டரிலய சுற்ைிக் காட்டினான். அங்கு

39
பவலல ோர்த்த முக்கியமான ஒரு சிலலர அவளுக்கு
அைிமுகமும் பசய்து லவத்தான்.

அந்த ோக்டரியில் இருந்து பவளி வந்த பதயிலல வாசபம


உடலுக்கு ஒரு புத்துணர்ச்சிலயக் பகாடுக்க சஞ்சனாவும் சிரித்த
முகத்பதாடு அலனவலரயும் எதிர்பகாண்டால்.

ோக்டரிலய சுற்ைிப் ோர்த்தவர்கள் அடுத்ததாக நர்சிங் பஹாலம


ோர்லவயிட பசன்ைனர். அது ஒரு மிகச் சிைிய கட்டிடம். மூன்று
ேகுதிகளாக ேிரிக்கப் ேட்டு இருந்தது.

ஒரு ேகுதிலய சஞ்சனா பநாயாளிகலள ேரிபசாதிக்கும்


அலையாகவும் மற்ை அலைகளில் ஒன்லை பலேர் ரூமாகவும்
மற்லையலத வார்டு ரூமாகவும் ேயன்ேடுத்துவதாக முடிவானது.

ஷக்தி வழி பநடுகிலும் தாங்கள் இந்த மருத்துவமலனலய


கட்டுவதற்கு ேட்ட ோட்லடயும் அதன் ேின் டாக்டர்கள்
இல்லாமல் அது மூடிபய கிடந்தது ேற்ைியும் சஞ்சனாவுக்கு
பசால்லிக் பகாண்டு வந்தான். இது அவர்கள் இருவருக்கிலடபய
இருந்த திலரலய பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக விலக்கியது.
இருவரும் அளவான பேச்சுடன் வட்லட
ீ பசன்று அலடந்தனர்.

மன நிலைவுடன் வடு
ீ வந்து பசர்ந்த அவ்விருவருக்கும் ஒரு
ஆச்சர்யம் காத்து இருந்தது.

40
அத்தியாயம் 8

ஷக்திக்கு பேரிய ஆச்சர்யமாக இல்லாவிடினும் நிச்சயமாக அது


சஞ்சனா பகாஞ்சம் கூட எதிர் ோராதது தான்.

சஞ்சனாவின் வருலகலய ேற்ைி அைிந்து பகாண்ட சில உைவுக்


கூட்டம் சஞ்சனாலவக் காண்ேதற்பகன வந்து இருந்தனர்.

ஆச்சி என அலழக்கப்ேட்ட ஐயாவின் சிைிய தாயாரும் அவரது


மகள் கனகா என்று அலழக்கப்ேட்ட கனகாம்ேரமும் அவள்
வயிற்றுப் ேிள்லளகளுபம அந்த உைவுக் கூட்டம்.

சஞ்சனாவும் ஷக்தியும் ஏபதா பேசி சிரித்துக் பகாண்டு உள்பள


நுலழய அலதக் கண்ட ஆச்சியின் முகம் அஷ்ட பகாணல்
ஆகியது. படல்லியில் இருந்து வந்த பேண் அழகியாக தான்
இருப்ோள் என்று அவர்கள் எதிர்ோர்த்து வந்தது தான்.

ஆனால் இவ்வளவு அழலக அவர்கள் எதிர்ப்ோர்க்கவில்லல


போலும்.
அப்பேர்ப்ேட்ட அழகி தன் பேரனுடன் பஜாடிப் போட்டு வருவது
அந்த கிழவியின் வயிற்ருக்குள் பநருப்லே மூட்டியது.

41
''வாடா சக்தி இந்த ஆச்சிலய ோர்க்க நீ தான் வர மாட்படங்கிை
நாமளாச்சும் போய் புள்லளங்கலள ஒரு எட்டு ோர்த்துட்டு
வரலாபமன்னு நாபன கிளம்ேி வந்துட்படன்ய்யா'' என்ைால்
ஷக்திலய பநராகவும் சஞ்சனாலவ கலடக்கண்ணாலும்
ோர்த்துக் பகாண்டு.

''போய் பசால்லாத ஆச்சி... நீ நிஜமாபவ என்லனத் தான் ோர்க்க


வந்தியா இல்லல இவலள ோர்க்க வந்தியா'' என்ைான் அவன்
சஞ்சனாலவ கண்ணால் காட்டி.

''சரி நாங்க அவலளத் தான் ோர்க்க வந்பதாம். ோர்த்தால்


மட்டும் போதுமா?? நாங்கள்லாம் யாரு என்ன உைவுன்னு
அவளுக்கு அைிமுகப் ேடுத்து. அப்போ தாபன அவளுக்கு நம்ம
உைவு புரியும்'' என்ைால் கனகா. சஞ்சனாலவ ோர்த்து ஒரு
போலி சிரிப்லே உதிர்த்தவாறு.

''சஞ்சனா இவங்க நம்ம ஆச்சி. உன் அம்மாவுக்கு சின்ன ஆத்தா


பவணும்'' என்று பசால்லி அவலளப் ோர்த்தான்.

சஞ்சனாவுக்கு தான் அடுத்ததாக என்ன பசய்ய பவண்டும்

42
என்ேபத புரியவில்லல. காரணபம இல்லாமல் உள்ளுக்குள்
கிலி ேரவியது அவளுக்கு. என்ன பசால்வபதன்பை பதரியாமல்

''நல்ல இருக்கீ ங்களா ஆச்சி'' என்று பகட்டு லவத்தால்.

''எனக்பகன்னம்மா அந்த சாமி புண்ணியத்துல இது வலர


நிம்மதியா தான் இருக்பகன்'' என்று பசால்லி அலுத்துக்
பகாண்டால் ஆச்சி.

''இது நம்ம ஒன்னு விட்ட அத்லத கனகா'' என்று


கனகாம்ேரத்லத அைிமுகம் பசய்தான் ஷக்தி.

இம்முலை சஞ்சனாவுக்கு அந்த சங்கடத்லதக் பகாடுக்காத


கனகா அவபள பதாடர்ந்தாள்.

''என்னடா ஷக்தி உன் அத்லத கூட ராசி ஆனதும் இந்த


அத்லதலய ஒன்னு விட்ட அத்லதன்னு ேிரிச்சு பேசுை?''

''என்ன அத்லத நீங்க தாபன அவளுக்கு உைவு பசால்லிக்


பகாடுக்க பசான்னிங்க. அவளுக்கு சரியா புரியணுபமன்னு
அப்ேடி பசான்பனன். நான் எப்போவாச்சும் உங்கலள ேிரிச்சு
ோர்த்து இருக்பகனா??''

43
''ஹ்ம்ம்ம்ம்...... நீ எப்ேடிம்மா இருக்பக? ஊர்ல உங்கம்மா எப்ேடி
இருக்கா??'' பதாடர்ந்தாள் கனகா.

''நல்லா இருக்பகன்ம்மா. அம்மாவும் சவுக்கியமா இருக்காங்க.''


என்ை சஞ்சனாவுக்கு அந்த இரு பேண்கலளயும் ோர்த்து
உைவினர்கள் என்ை ஒட்டுதல் வர மறுத்தது.

மாைாக அவர்கள் பேச்சுக்கள் எல்லாம் பரட்லட அர்த்தம்


போதிந்தலவயாகபவ பதான்ைியது.

இலத அைியாத ஷக்தி பேண்கலள ஒருவருக்பகாருவர்


அைிமுகம் பசய்தாயிற்று இனி அவர்கள் ோடு என்று எண்ணி
லகயடக்கத் பதாலலபேசிலய காதுக்கு பகாடுத்தவாறு மாடிக்கு
பசன்ைான்.

''நாங்கல்லாம் உட்கார்ந்து இருக்கும் போது டாக்டர் அம்மா


நிற்கலாமா? உட்காரும்மா... என்று இழுத்தால் ஆச்சி.

''இவங்க நம்மலள உட்காரச் பசால்ைாங்களா இல்லல


நின்னுட்பட இருன்ைாங்களா........'' என தடுமாைியவள் ேயந்து

44
பகாண்பட பசாோவின் ஓரத்தில் அமர்ந்து பகாண்டால்.

''என் அக்கா உன் ஆத்தாலள போத்தி போத்தி வளர்த்தா..


கலடசில கண் மூடும் போது கூட அவ முகத்லத ோர்க்க
கிலடக்கல அவளுக்கு'' என்று பசால்லி வராத கண்ண ீலர
பசலலத் தலலப்ோல் ஒற்ைிக் பகாண்டால் கிழவி.

நிஜமாகபவ கண்ண ீர் வரும் போல இருந்தது சஞ்சனாவுக்கு.


ேல்லல கடித்து அடக்கிக் பகாண்டால்.

''எல்லாம் இந்த காதல் பசய்ை விலன. எங்க குடும்ேத்துல


யாரும் இந்த காதல் கல்யாணம் கலப்பு கல்யாணம்லாம்
ேண்ணிக்கிட்டது இல்லலம்மா.'' என்ைால் கனகா தன் ேங்குக்கு.

''நான் அந்த காலத்துபலபய எங்க அக்கா கிட்ட தலலயால


அடிச்சுட்படன். போட்லட புள்லளக்கு காபலஜ் ேடிப்பேல்லாம்
பவண்டம்டீன்னு. என் பேச்லச பகட்டு இருந்தால் இன்னிக்கி
இந்த நிலலலம வந்து இருக்காது. ப்ச்ச்... உச்சு பகாட்டினால்
ஆச்சி.

''நானும் தான் உன் வயசுல மூக்கும் முழியுமா ஒரு போண்லண


பேத்து வச்சு இருக்பகன். காபலஜ் கீ பலஜ் ஒன்னும் கிலடயாது.

45
இன்னிக்பக கல்யாணம் ேண்ணி அனுப்ேி வச்சாலும்
சாமர்த்தியமா குடும்ேம் நடத்துவா. அது தாபன முக்கியம்...

''ஏன்டி அேி.... இங்க பகாஞ்சம் வாடி.... என்று சத்தம் லவத்தால்


கனகா.

''இபதா வபரன்ம்மா'' சலமயல் கட்டுக்குள் இருந்து ேதில்


வந்தது.

அத்தியாயம் 9

அேிராமி பேருக்பகற்ைது போல கண்ணுக்கு லக்ஷணமாக


இருந்தாள். சஞ்சனாலவ விட உயரத்திலும், நிைத்திலும்
பகாஞ்சம் குலைவாக இருந்த போதிலும் சஞ்சனாலவ
ோர்க்கிலும் அழகிய உடல் வாகு அவளுக்கு.

ஒல்லியாகவும் இல்லாமல் குண்டாகவும் இல்லாமல் பூசினாற்


போல தளதளபவன்று இருந்தாள். பேருக்க பவண்டிய ோகங்கள்
பேருத்து சிறுக்க பவண்டிய ோகங்கள் சிறுத்து சிக்பகன்று
இருந்தாள் அேிராமி.

பேண்கள் மாநிைமாய் இருக்கும் போது லக்ஷ்மிகரமான ஒரு


பதாற்ைம் அவர்கள் முகத்தில் தானாகபவ வந்து குடிபயைி

46
விடுகிைது. அவளது கலளயான முகத்தில் பகாலிகுண்டு
லசசில் கண்களும் ஆபரஞ்சு சுலள லசசில் உதடுகளும்
வசீகரமாக இருந்தது.

இலவ எல்லாவற்லையும் தாண்டி அவளது கண்கள் நூறு


கலதகள் பேசின. அவள் முகத்தில் ஒரு குறும்புப் புன்னலக
எந்பநரமும் தவழ்ந்தது. தடித்த புருவங்கள் இரண்டும்
ஒன்ைிலனயும் இடம் அவலள அழுத்தக்காரி என அழுத்திச்
பசான்னது.

ஆபரஞ்சு வண்ண ஷிோன் ோவாலட சட்லட அணிந்து


இருந்தால். சட்லடயின் லககள் இரண்டிலும், ோவாலடயின்
முடிவிலும் கிளிப்ேச்லசயில் ஜரிலக ோர்டர் ஓடியது.

முன்னழலக மலைத்த மாம்ேழப் ேச்லச தாவணிக்கு ஜானளவு


ஆபரஞ்சு வண்ண ோர்டர் என பசப்புச் சிலலயாய்
கட்டுபகாப்ோய் நடந்து வந்தாள் அேிராமி.

லகயில் எவர் சில்வர் தட்டு. தட்டின் பமலிருந்த பசராமிக்


பகாப்லேகளில் ோல் கலக்காத காப்ேி எடுத்து வந்து இருந்தால்
அவள் குளிருக்கு இதமாய்.
சஞ்சனாலவக் கண்டதுபம அலடயாளம் கண்டு பகாண்டவள்,
ஒரு சிபநகப் புன்னலகலய உதிர்த்து ேின்,

''வாங்கக்கா.... இப்போ தான் வந்தீங்களா?? காப்ேி எடுத்துக்கங்க''

47
எனச் பசால்லி சஞ்சனாவின் முன் காப்ேித் தட்டுடன்
குனிந்தாள்.

அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலலயில் காப்ேிலய விடவும் அந்த


சிபநகப் புன்னலக அதிகம் பதலவயாக இருந்தது சஞ்சனாவுக்கு.

சஞ்சனா நன்ைி பசால்லி காப்ேிக் பகாப்லேலய பேற்றுக்


பகாள்ள பதாடர்ந்து ஆச்சியும் கனகாவும் ஆளுக்பகாரு
காேிலய வாங்கிக் பகாண்டனர்.

அேியின் லககளில் ஷக்திக்கான காப்ேிக் பகாப்லே எஞ்சி


இருக்க,

''ஷக்தி மச்சான் எங்கம்மா காபணாம்??'' கண்கள் சக்திலயத்


பதட தாலய வினவினாள் மகள்.

''உனக்கு எத்தலன வாட்டி பசால்ைது அவலன பேலரச் பசால்லி


கூப்ேிடாபதன்னு'' காரணபம இல்லாமல் முலைத்தால் கனகா.

''அவ முலைப் லேயலன அவ எப்ேடி பவண்ணா கூப்ேிட்டுட்டு


போைா.. நீ மாடில ோரும்மா'' இது கிழவி.

48
அேி தட்லடத் தூக்கிக் பகாண்டு மாடிப் ேடிபயை கிழவியும்
மகளும் ஒன்று பசர்ந்து, ஷக்தியும் அேியும் சிறு வயதில்
ஓடிப்ேிடித்து விலளயாடிய கலத பதாடங்கி,

நடந்தது, நடந்தால் நன்ைாக இருக்குபம என அவர்கள்


நிலனத்தது, மற்றும் நடக்காதது வலர அலனத்லதயும்
சஞ்சனாவிடம் ஒப்புவித்தனர்.

இலத எல்லாம் எதற்கு தன்னிடம் கூறுகின்ைனர் எனப்


புரியாமபல பவறு வழியின்ைி அவர்கள் கூைிய அலனத்லதயும்
ேயேக்தியாக தலல ஆடிக் பகட்டுக் பகாண்டால் சஞ்சனா.

மாடிக்கு பசன்ை அேிராமி ஒருக்களித்து சாத்தி இருந்த


ஷக்தியின் அலைக் கதலவ பமதுவாக தட்டினாள். ேதில்
இல்லல. இரண்டு மூன்ை முலை தட்டியும் ேதில் இல்லாததால்,

மனதில் லதரியத்லத வரவலழத்துக் பகாண்டு கதலவ


தள்ளியவாறு பமதுவாக உள்பள நுலழந்தாள்.

அலையின் நடுவில் இருந்த சாய்வு நாற்காலியில் ஒய்யாரமாக


அமர்ந்திருந்து பதாலலபேசியில் பேசிக் பகாண்டு இருந்தான்
ஷக்தி.

கதலவத் திைந்து பகாண்டு லகயில் தட்டுடன் தலல நிமிராமல்


புதுப் போண்ணு போல வந்தவலளக் கண்டதும் தன்
புருவங்கலள ஏற்ைி இைக்கி என்ன என்ேது போல் பகட்டான்.

49
அேிராமி சிறு வயது பதாடங்கி ஷக்திக்பகன பசால்லிச்
பசால்லி வளர்க்கப்ேட்ட பேண். விேரம் அைியா வயதிபலபய
அது அவள் மனதில் ேதிந்தும் போனது.

ஷக்தி காபலஜ் ேடிப்லே முடித்துக் பகாண்டு ஊருக்குத் திரும்ேி


வந்த போது அவளது பநஞ்சில் முதல் முதலாக காதல்
பூப்பூத்தது.

மனதுக்குள்பளபய அவலன மருகி மருகி காதல் பசய்தவள், தன்


தாய் ோட்டி போல் அலத ஒரு நாளும் பவளிக்காட்டியது
இல்லல.

இருவரும் சிறுவர்களாய் இருந்த போபத ஷக்தி எல்லா


ேிள்லளகளுடனும் பசர்ந்து விலளயாடு ரகம் அல்ல. வளர
வளர அவன் தன்லன பமலும் குறுக்கிக் பகாண்டான்.

அவனுக்கு எப்போதும் அவனுக்கான ேர்சனல் ஸ்பேஸ் பதலவப்


ேட்டது. ஷக்தியின் அதிகம் அலட்டிக் பகாள்ளாத சுோவம்
அேிக்கு மிகவும் ேிடிக்கும்.

அலைக்குள் நுலழந்தவளிடம் கண்களால் பகள்வி


பகட்டவனுக்கு, கண்ணாபலபய காேிக் பகாப்லேலய காட்டி

50
காப்ேி பகாண்டு வந்து இருப்ேலத அைிவித்தாள் அேி.

ேதிலுக்கு ஷக்தி கண்ணால் பமலஜலயக் காட்டி அதன் பமல்


காப்ேிலய லவத்து விட்டு போகுமாறு கட்டலளயிட, அதன்
ேடிபய பசய்து கண்களாபலபய விலட பேற்றுச் பசன்ைாள்
அவள்.

இது தான் ஷக்திக்கும் அேிக்குமான உைவு.

ஷக்தி அவளிடம் உரிலம எடுத்து பேசுவது குலைவு. ஆனால்


அவன் பகாடுக்கும் சிறு சிறு சமிஞ்லசகளுக்காக காத்திருந்து
அதில் அகமகிழ்ந்தாள் அந்த கிராமத்து லேங்கிளி.

மாடியில் இருந்து வந்த அேி பநடு நாள் ேழக்கம் போல


சகஜமாக சஞ்சனாபவாடு பேசத் பதாடங்கினாள். அலதக் கண்ட
கனகாவுக்கு எரிச்சலாக வந்தது ஏன் தன் பேண் சஞ்சனாலவ
தலலயில் தூக்கி லவத்துக் பகாண்டு ஆடுகிைாள் என்று.

''உங்களுக்கு சுடிதார் பராம்ே போருத்தமா இருக்குக்கா.. நான்


கூட இந்த தீோவளிக்கு இது போல சுடிதார் வாங்கிக்க
போபைன்'' பசால்லி விட்டு பவட்கப் ேட்டாள் அேி.

ஒரு பலசான புன்னலகலய உதிர்த்து விட்டு ''நீ என்லன பேர்

51
பசால்லிபய கூப்ேிடு அேி'' என்ைாள் அவள்.

''நீங்க ஒரு டாக்டர்.. உங்கலள விட பரண்டு வயசு சின்ன


போண்ணு நான் உங்கலள பேர் பசால்லி கூப்ேிட்டா நல்லாவா
இருக்கும்??'' ேதில் பகள்வி பகட்டாள் அேி.

''டாக்டர்ன்னா அவளுக்பகன்ன பகாம்ோ பமாலளச்சு இருக்கு??


பநாயாளிக்கு டாக்டர்னாலும் தாய்க்கு போண்ணு தாபன??

அது தான் அவபள பசால்ைாபள பேலரச் பசால்லி கூப்ேிட


பவண்டியது தாபன...'' பதலவக்கில்லாமல் அந்த இளவட்டத்தின்
பேச்சில் மூக்லக நுலழத்தால் கனகா.

''எட்டுச் சுலரக்காய் கைிக்கு உதவாதுடி பேத்திகளா.. ேட்டப்ேடிப்பு


லாம் குடும்ேம் நடத்த லாயக்குப் ேடாது...'' ேல்லவி ோடினால்
ோட்டி.

டாக்டருக்கு ேடித்தது அவ்வளவு பேரிய ோவமா என்று இருந்தது


சஞ்சனாவுக்கு!!!

''புரியாமல் பேசாதிங்க... போங்கினலதபய போங்கிப் போடை


போலழப்புக்கு டாக்டர் உத்திபயாகம் எவ்வளபவா உத்தமம்!!

52
என்லனயும் ஒழுங்கா ேள்ளிக்கூடம் அனுப்ேி ேடிக்க வச்சு
இருந்தா நானும் இந்பநரம் ேடிச்சு ஒரு டாக்டராக
ஆகியிருப்பேன்'' பேருமூச்சு விட்டாள் அேி.

அந்த வழிபய வந்த சின்னாவின் காதில் அேி கூைிய


வார்த்லதகள் விழ,

''ஆகியிருப்ே... ஆகியிருப்ே... நல்ல மாட்டு டாக்டரா ஆகியிருப்ே!!''


என்று பசால்லி குரல் எடுத்து சிரித்தான் சின்னா.

ஆச்சியின் முகம் ேத்ரகாளியாய் மாை, ''படய் பவலலக்காரப்


ேயபல.. நான் வந்பதன் உன் வாலய உலக்லகல வச்சு இடிச்சுப்
புடுபவன்.

போடா பவளிய..'' வாயில் குதப்ேிய பவற்ைிலலயுடன் தன்


பவற்ைிலல ோக்கு இடிக்கும் உலக்லகலய உயர்த்தி
எச்சரித்தாள் அவள்.

சின்னாவின் வார்த்லதகள் கனகாலவயும் சூடாக்கி இருந்தது.


அதற்கு பதாதாக சின்னாவுடன் கூட ஒட்டிக் பகாண்டு வந்த தன்
ேத்பத வயதான மகள் சிவகாமிலய கண்டதும் அவளுக்கு
ேற்ைிக் பகாண்டு வந்தது.

53
''அடிபய நீ என்னடி ேண்ை அவன் ேின்னால?? வாடி இங்க..'' தன்
மகலளப் ோர்த்து ேற்கலள கடித்தவள்,

''போம்ேலள புள்லள கூட என்னடா விலளயாட்டு பவண்டிக்


கிடக்குது உனக்கு?? என்னிக்காவது அவலள மடக்கி என்
வட்டுக்கு
ீ மருமவன் ஆகப் ோக்குைியாடா நாபய.. மூச்சிலரக்க
கத்தினாள் கனகா.

தான் என்ன தவறு பசய்பதாம் என்பை புரியாத சின்னா வழக்கம்


போல முகத்லத பதாங்கப் போட்டுக் பகாண்டு நின்ைான்.

அேிராமியும் சிவகாமியும் சின்னாலவ தங்கள் உடன் ேிைந்த


சபகாதரன் போல ோர்த்தனர். அவர்களுக்குள் வாயாடுவதும்
விலளயாடுவதும் சகஜம். ஆனால் ஆச்சிக்கும் கனகாவுக்கும்
சின்னாலவ சுத்தமாக ேிடிக்காது.

அவலன காணும் போபதல்லாம் வலச ோட பவண்டும்


அவர்களுக்கு.

தன் தாய் சின்னாலவ பேசுவதாக நிலனத்துக் பகாண்டு பேற்ை


மகலளபய சஞ்சனாவின் முன்னிலலயில் அசிங்கப்ேடுத்தியது
அேிராமிக்கு அவமானமாய் பதான்ை பவறு வழி பதரியாமல்
அவள் தலரலய ோர்த்துக் பகாண்டாள்.

54
அப்போழுது ஷக்தி அங்கு வர அடி ேட்ட மாலனப் போல்
சக்திலய பநாக்கிப் ோர்த்தாள் சஞ்சனா.

அத்தியாயம் 10

ஆச்சி ேற்ைியும் கனகாவின் விவஸ்த்லதயற்ை பேச்சு ேற்ைியும்


நன்கு அைிந்தவள் ஆதலால் வண்
ீ விவாதங்கலள தடுக்கும்
ேடியாக அன்று அதிகமாக சலமயல்கட்லட விட்டு தலல
காட்டவில்லல வாசுகி.

வாசுகி வலக வலகயாக சலமத்தலத தாயும் மகளுமாக குலை


கூைிக் பகாண்பட வயிைார உண்டு முடித்தவர்கள், தாங்கள்
வந்த காரியத்லத கச்சிதமாக பசய்து முடித்த திருப்த்தியுடன்
ஒரு வழியாக நலடலய கட்டினார்கள்.

மலழ பேய்து ஓய்ந்தது போல இருந்தது சஞ்சனாவுக்கு!!

மதிய சாப்ோட்லட விடவும் ஆச்சியும் கனகாவும் போட்ட போடு


வயிற்லை நிரப்ேி இருக்க, மாலல பதநீருக்காக கீ பழ
பசல்லாமல் கட்டிலிபலபய ேடுத்து இருந்தாள் சஞ்சனா. கதவு
தட்டப் ேடும் சத்தம் பகட்க கட்டிலில் எழுந்து அமர்ந்து

55
பகாண்டாள்.

''யாரு.....''

''நான் தான்க்கா... அம்மா டீ போட்டு குடுத்து விட்டாங்க''


அைிவித்தான் சின்னா''

சின்னாவின் குரலலக் பகட்டதும் கண்களில் ஒரு உற்சாகம்


பதான்ைியது சஞ்சனாவுக்கு. அவபள சின்னாலவ அலழத்து பேச
பவண்டும் என எண்ணிக் பகாண்டு இருந்தாள்.

''உள்ள வா சின்னா'' அன்ோன குரலில் சஞ்சனா அலழக்க,


கதலவ திைந்து பகாண்டு உள்பள நுலழந்தான் சின்னா. உள்பள
நுலழந்தவன் பநராக வந்து சஞ்சனாவின் லகக்குள் பதநீர்
பகாப்லேலய திணித்தான்.

''என்னக்கா உடம்புக்கு முடியலியா??'' ோசமாக வினவினான்


அவன்.

''அதுலாம் ஒன்னும் இல்லலடா சும்மா ேடுத்து இருந்பதன். நீ


ஏன் நிக்கை வா வந்து இப்ேடி உட்காரு'' சஞ்சனா வழி விட

56
பூலனக்குட்டி போல பசன்று அருகில் அமர்ந்து பகாண்டான்
சின்னா.

''ஆச்சியும் கனகா அத்லதயும் பேசினது உனக்கு வருத்தமா


இருக்கா?? பதன ீலர சுலவத்த வண்ணம் சின்னாலவப் ோர்த்து
பகட்டாள் சஞ்சனா.

''இல்லலபய...... எப்போதுபம ஆச்சியும் கனகாம்மாவும்


என்கிட்பட அப்ேடித் தாபன பேசுவாங்க..... ஆனால் உங்கலள
ேத்தி தான் அவங்க புரிஞ்சுக்காம பேசிட்டாங்க.

டாக்டர் ேடிப்பு எவ்வளவு பேரிய ேடிப்பு!! அது புரியாமல்


கண்டேடி பேசிட்டாங்க'' குலைப்ேட்டான் அந்த பேரிய மனிதன்.

தான் திட்டுவாங்கியத்லத போருட்ேடுத்தாமல் சஞ்சனாவுக்காக


ேரிந்து பேசிய அந்த குழந்லத மனம் சஞ்சனாவுக்கு மிகவும்
ேிடித்து இருந்தது.

அலத காட்டிக்பகாள்ளாமல் குரலில் கடுலமலய வரவலழத்துக்


பகாண்டு பகட்டாள்,

''நான் ேடிச்சு டாக்டர் ஆன கலத இருக்கட்டும். நீ ஏன்டா


ேள்ளிக்கூடம் போக மாட்படங்கிை??''

57
''அம்மாக்கு அப்ேைமா நான் ேள்ளிக்கூடம்லாம் போைலத
விட்டுட்படன்க்கா..''

''நீ ேள்ளிக்கூடம் போகாமல் இப்ேடி சுத்திட்டு இருந்தால்


உன்லன எல்லாரும் அப்ேடி தான்டா பேசுவாங்க.

நீ ேடிச்சு முன்னுக்கு வாைது உங்கம்மாவுக்கு சந்பதாஷமா


இல்லல நீ இப்ேடி கண்டவங்ககிட்டல்லாம் ஏச்சும் பேச்சும்
வாங்கைது உங்கம்மாவுக்கு சந்பதாஷமா???''

''அம்மால்லாம் ஒன்னும் சந்பதாஷப்ேட பவண்டாம்'' என உரத்த


குரலில் பசான்னவன்,

சஞ்சனா பமௌனம் சாதிக்க அவனாகபவ பதாடர்ந்தான்.

''நான் எங்கம்மா வயித்துல இருந்தப்ேபவ எங்கப்ோ


எங்கம்மாலவ விட்டுட்டு போயிட்டாரு. எங்கம்மா
ேங்களாவுக்கு பவலலக்கு வரும் போபதல்லாம் குழந்லதல
இருந்பத என்லனயும் தூக்கி வந்து ேக்கத்துல போட்டுக்கும்.
எங்க போைதுன்னாலும் என்லனயும் ஒரு லகயில தூக்கிட்டு
தான் போகும்.

58
எனக்கு ஆறு வயசானப்போ என்லன ேள்ளிக்கூடத்துல
பசக்கரதுக்கும் கூட எங்கம்மா என்லன தூக்கிட்டு தான் போச்சு.
எங்கம்மாலவ ோர்த்து லேத்தியக்காரி, ஊர்ல இல்லாத
புள்லளய பேத்து வச்சுருக்கான்னு எல்லாரும் ோர்த்து
சிரிப்ோங்க. அப்போ கூட எங்கம்மா என்லன கீ பழபய விடாது.

நானும் எங்கம்மா ேின்னாடிபய போய்க்கிட்டு இருப்பேன்.


அம்மா சலமயல் ேண்ணும் போது அடுப்ேங்கலரல இருப்பேன்.
ோத்திரம் பதய்க்கும் போது அங்க போய் உட்கார்ந்துப்பேன்.
அம்மான்னா பராம்ே உயிர் எனக்கு.

ஒரு நாள் ஜுரம்னு பசால்லி ேடுத்திச்சு. மருந்து மாத்திலர


எதுனா வாங்கிக்கலாம்னு பசான்னதுக்கு கஷாயம் காச்சி
குடிச்சா சரி ஆகிரும்னு பசால்லிச்சு. நானும் எங்கயும்
போகாமல் அம்மாலவ ஒட்டிபய ேடுத்து இருந்பதன்.

அன்னிக்கி ராத்திரி பூரா பநஞ்சுல லகய வச்சிக்கிட்டு பேருசு


பேருசா மூச்லச இழுத்து இழுத்து விட்டுக்கிட்டு ேடுத்து
இருந்திச்சு. காலலல நான் மட்டும் தான் எழுந்பதன். அம்மா
எழுந்துக்கலல. என்கிட்பட பசால்லிக்காமல் கூட போயிரிச்சு.

அதுக்கு அப்புைம் நான் எங்கயுபம போைது கிலடயாது.


சின்லனயா என்லன இங்பகபய தங்க வச்சுக்கிட்டார். அம்மா
இங்க ேண்ண பவலல லாம் எனக்கு அத்துப்ேடி. அலதலாம்
ோர்த்துக்கிட்டு இங்கபய இருந்துட்படன்'' விழிகள் குளமாக ஒரு

59
வழியாக பசால்லி முடித்தான் சின்னா.

சஞ்சனாவுக்கும் அழுலக வரும் போல இருந்தது. பநஞ்சு


பலசாக வலித்தது. இத்தலன சிைிய வயதில் எத்தலன
சவால்கள். ஆனாலும் வாழ்லகலய எவ்வளவு துணிவாக
எதிர்பகாள்கிைான் இந்த சின்னா. சின்னாவுக்கு சிறு வயது
முதல் விதி பகாஞ்சம் பகாடூரமாக இருந்து இருக்கின்ைது.

சிலலர ேிரச்சிலனகள் விடாது துரத்துகின்ைன. சிலபரா


ேிரச்சிலனகலள விடாது துரத்துகின்ைனர்.

இதில் சின்னா முதல் ரகம் என்ைால் சஞ்சனா இரண்டாம் ரகம்.


தான் வாழ்க்லகயில் விட்ட ேிலழகலள எண்ணி முதன்முதலில்
பவட்கப்ேட்டாள் சஞ்சனா.

அனுதின வாழ்க்லகயில் நாம் முகம் பகாடுக்கும்


சம்ேவங்கலளப் ோர்க்கிலும் சிைந்த ேடிப்ேிலன பவபைதுவும்
இல்லல. நம் வாழ்க்லகயின் ஒவ்பவாரு நாளும் நமக்கு
ஒவ்பவாரு ோடம்.

ஆனால் சில சமயங்களில் நாம் அந்த ோடத்லத


கற்றுக்பகாள்ளும் இடமும் நேரும் தான் விபநாதமாக அலமந்து
விடுகின்ைனர்.

நாம் வாழும் கூட்லட விட்டு நாம் பவளிபய வரும் போழுது

60
தான் நாம் வாழ்க்லகயின் தத்துவத்லத உணர்ந்துபகாள்ள
முடிகிைது.

கடவுள் தனக்கு பகாடுத்த அன்ோன குடும்ேத்திற்காகவும் குலை


அற்ை வாழ்க்லகக்காகவும் சஞ்சனா மனதுக்குள் கடவுளுக்கு
நன்ைி பசலுத்திக் பகாண்டாள்.

''சரி உனக்கு ேள்ளிக்கூடம் போக ேிடிக்கலல. நான் உனக்கு


தினமும் ோடம் பசால்லித் தரட்டுமா???'' பேச்லச மாற்றும்
விதமாக உற்சாகம் போங்கும் குரலில் பகட்டாள் சஞ்சனா.

சஞ்சனாவின் உற்சாகம் சின்னாலவயும் பதாற்ைிக்பகாள்ள


ஓபக என்று பசால்லி தன் கட்லட விரலலத் தூக்கிக்
காட்டினான் சின்னா.

''குட் ோய்.. நாலளல இருந்து வாரத்துல 3 நாள் சரியா 6


மணிக்கு ஒரு பநாட் அப்புைம் பேன்சில் எடுத்துக்கிட்டு நீ
என்பனாட ரூமுக்கு வந்துரனும் சரியா??'' ஒரு குருவாக
அதிகாரத் பதாரலணயில் பகட்டாள் சஞ்சனா.

''ஓபக மிஸ்'' கிண்டலாக ேதில் அளித்தான் சின்னா.

61
''சரி.... நீ என்பனாட முதல் சிஷ்யேிள்லளயா பசர்ந்து இருக்க.
நான் உனக்கு சந்பதாஷமா எதாச்சும் பகாடுக்கணும்னு
பநலனக்கிபைன். உனக்கு என்ன எல்லாம் ேிடிக்கும்???''

ஆட்காட்டி விரலலத் தாலடயில் தட்டி பமபல ோர்த்து


பயாசலன பசய்தவன், முகத்தில் பலசாக பவட்கம் ேடர,

''எனக்கு ஷக்தி ஐயா போல ஸ்லடல்லா சட்லடலாம்


போட்டுக்கிட்டு அப்புைம் ஷக்தி ஐயா போல வாசலனலாம்
பநலைய போட்டுக்கணும்னு ஆலச'' என்ைான்.

க்களுக்.... என்று சிரித்து லவத்தாள் சஞ்சனா.

ேின் ஏபதா பதான்ை சட்படன்று தன் அலுமாரிலய திைந்தவள்


ஒரு பேரிய ஜான்சன் அண்ட் ஜான்சன் பேேி பகாபலான்
ோட்டில் சகிதம் ஒரு பேேி பலாஷன் ோட்டில்லல எடுத்து
சின்னாவுக்கு பகாடுத்தாள்.

''இந்தா இலத வச்சுக்பகா. தினமும் என்கிட்பட ேடிக்க வரும்


போழுது முகம் லக கால் கழுவி, நல்ல துலவச்சு போட்ட
டிரஸ் மாட்டிக்கிட்டு, இபதல்லாம் பூசிக்கிட்டு வரணும் சரியா??''
ஒரு தாயாக அைிவுலர வழங்கினாள் சஞ்சனா.

62
ோட்டில்கள் இரண்டும் கண்லணக் கவர, சஞ்சனாவின் அன்பு
பநஞ்லச நிலைக்க சம்மதம் பதரிவிக்கும் விதமாக தலலலய
மட்டுபம ஆட்டினான் சின்னா.

''சரி இப்போ நீ கிளம்பு'' என்று பசால்லி சஞ்சனா அவனுக்கு


விலட பகாடுக்க சின்னா வாசலல பநாக்கி நடந்தான்.
சின்னாலவ வாசலில் லவத்து மறுேடியும் வழி மைித்தவள்,

''விஜய் மாதிரி அஜித் மாதிரி ஓபக. அது என்னடா ஷக்தி ஐயா


மாதிரி?? அவர் என்ன பேரிய ஹீபராவா??'' நக்கல் குரலில்
சின்னாலவ சீண்டிப் ோர்த்தாள் சஞ்சனா.

''விஜய் அஜித் லாம் நடிகர்கள்க்கா. ஷக்தி ஐயாவுக்கு நடிக்கத்


பதரியாது.

எங்கம்மா கலடசி காரியம் வலர பேத்த புள்லளயாட்டம் அங்க


இங்க நகராமல் நின்னு பசஞ்சு முடிச்சாபர ஷக்தி ஐயா அவரு
நடிகன் கிலடயாது, நல்ல மனிதன்!!!''

வாசலில் நின்று பசால்லிவிட்டு ேடிகளில் தாவி குதித்து


ஓடினான் சின்னா.

சின்னாவின் வார்த்லதகள் ஒவ்பவான்றும் சுள ீபரன்று இருந்தது


சஞ்சனாவுக்கு. வாழ்க்லகயில் ஒரு சூப்ேர் ஹீபராலவத் பதடும்

63
பதடலில் தான் நல்ல மனிதர்கலள அலடயாளம் காணாமல்
விட்டு விட்படாபமா என்ை பகள்வி பதான்ைியது அவளுக்கு.

ஷக்தி ஒரு நல்ல மனிதன் ஒரு சூப்ேர் ஹீபராவும் கூட என்று


பசால்லிக் பகாண்டது அவள் உள்மனது.

‘’உைவுகள் பதாடர்கலத உணர்வுகள் சிறுகலத

ஒரு கலத என்றும் முடியலாம்

முடிவிலும் ஒன்று பதாடரலாம்

இனி எல்லாம் சுகபம…………….’’

அத்தியாயம் 11

சஞ்சனா தன் வாழ்க்லகயில் சந்தித்த நேர்களில் ஷக்தி


வித்தியாசமானவன்.

தனக்கு கீ பழ பவலல ோர்ப்ேவர்களிடத்தில் தனது ஆளுலமலய


ேயன் ேடுத்தி, அவர்களிடத்தில் தன்லனக் குைித்த ஒரு ேயத்லத
ஏற்ேடுத்துவது இலகு.

64
ஆனால் ஷக்தி சம்ோதித்து இருந்தது மரியாலதலய.

ஷக்தி மரியாலத பசலுத்தி மரியாலத பேற்றுக் பகாள்ேவனாக


காணப்ேட்டான். ஷக்தியிடம் ஒவ்பவாருவலரயும் லகயாள ஒரு
அணுகுமுலை இருந்தது.

அவன் குலைவாக பேசினான் ஆனால் அந்த குலைவான


பசாற்கலள லவத்பதபேசுேவர் மனதில் இடம் ேிடித்தான்.

ஷக்தி சஞ்சனாலவ அணுகிய விதம் கூட வித்தியாசமாக


இருந்தது.

ஷக்தியின் மனதுக்குள் காதல் இருந்தது ஆனால் ஷக்தி


சஞ்சனாவினிடத்தில் மிகவும் மரியாலதயாக நடந்து
பகாண்டான்.

சஞ்சனாலவ ஒரு டாக்டராக ேலர் மதித்ததுண்டு. ஆனால்


சஞ்சனா ஷக்தியினிடத்தில் கண்டது,

65
அவன் அவளுக்கு அவள் ஒரு பேண் என்ை மரியாலதலய
பசலுத்தினான். ஒரு பேண்லண மதிக்கவும் ஒரு பேண்லண
பமன்லமயாக அணுகவும் அவனுக்கு பதரிந்து இருந்தது.

சின்னா ஷக்திலய ேற்ைி சஞ்சனாவிடம் கூைியதன் ேின்னர்


அவள் ஷக்தியிடம் அவதானித்தவற்லை சஞ்சனா அலச
போட்டுப் ோர்த்தாள்.

இவ்வண்ணம் ஷக்தி சஞ்சனாலவயும், சஞ்சனா ஷக்திலயயும்


பமல்ல பமல்ல புரிந்து பகாள்ள ஆரம்ேிக்க
அவர்களுக்கிலடபயயான நட்பு வலுவுரத் பதாடங்கியது.
இலடபவளி காணாமற் போனது.

எதிர் எதிர் துருவங்கள் ஒன்லை ஒன்று ஈர்க்கும் எனும்


விதிக்கிணங்க ஒரு பேண் இன்பனாரு பேண்ணுடன் நட்பு
ோராட்டுவலதப் ோர்க்கிலும்,

ஒரு ஆபணாடு நட்பு ோராட்டுவது மிக இலகுவாக


இருக்கின்ைது. இது ஆண்களுக்கும் போருந்தும்.

சஞ்சனா நர்சிங் பஹாமுக்கு பதலவயான போருட்களின்


ேட்டியலலத் தாயார்பசய்து பகாடுக்க ஷக்தி அவற்லை
வரவலழத்துக் பகாடுக்கும் ேணியில் ஈடு ேட்டு இருந்தான்.

66
சஞ்சனா அலைக்குள்பளபய முடங்கிக் கிடப்ேலதக்கண்ட
வாசுகி ஷக்திலயயும் சஞ்சனாலவயும் கலடத் பதருவுக்கு
அனுப்ேி லவத்தால்.

வாசுகியின் வார்த்லதக்கு மரியாலத பசலுத்தும் வலகயில்


மாத்திரபம கிளம்ேி பசன்ை சஞ்சனா கலடத்பதருவில் கால்
லவத்த மறு கணம் குதூகலமானால்.

வஞ்சகம் இல்லாமல் எல்லா கலடகளுக்கும் ஏைி இைங்கினால்.


ோவம்.... வாசுகிலயக் கூட இது வலரயில் கலடத்பதருவுக்கு
அலழத்து பசன்ைிராத ஷக்திக்குத் தான் கண்லணக் கட்டியது.

லகலயக் கட்டிக்பகாண்டு அவள் ேின்னால் நடந்தான்.

பூம்போழில் கலடத் பதருவில் சற்று பேரிய, பேர் பசால்லும்


ேடியான ஜவுளிக் கலட ராசி சில்க்ஸ். அதன் உரிலமயாளர்
கனகாவின் கணவன் சுந்தர ோண்டியன்.

67
ஷக்தியும் சஞ்சனாவும் கலடக்குள் நுலழந்த பநரம் அவர்
கல்லாவில் அமர்ந்து இருந்தார்.

ேட்டுக் கலர பவட்டி சட்லட அணிந்து பநற்ைியில் விபூதி


ேட்லடத் தீட்டி லகயில் கழுத்தில் தங்கம் அணிந்து பேரிய
மனிதர் என்ை பதாற்ைத்தில் இருந்தார் சுந்தர ோண்டியன்.

''வாப்ோ ஷக்தி, வாம்மா..'' என்று கல்லாவில் இருந்த


வண்ணபம வரபவற்ைார் சுந்தர ோண்டி.

''சஞ்சனா….. இது நம்ம மாமா. அேிபயாட அப்ோ'' என்று


அைிமுகம் பசய்து லவத்தான் ஷக்தி.

''வணக்கங்க'' என்று லக கூப்ேினாள் சஞ்சனா.

''என்னப்ோ இவ்வளவு தூரம்??'' என்று ஷக்திலய


சம்ேிரதாயமாக பகட்டார் சுந்தர ோண்டி.

''சஞ்சனாவுக்கு கலடத் பதருலவ சுத்தி காட்டலாபமன்னு

68
கூட்டியாந்பதன் மாமா''

''ஒஹ்……... சரிம்மா நீ உள்ள போய் ோரு'' என்று இருவருக்கும்


விலட பகாடுத்தார் அவர்.

சஞ்சனா அந்த கலடலயபய திருப்ேிப் போட்டால்.


எல்லாவற்லையும் எடுத்துப் ோர்த்தால் ஒன்லையும் வாங்கிய
ோடில்லல.

போறுலமலய இழந்த ஷக்தி கலடசியில் பசால்லிபய


விட்டான்.

''என்ன சஞ்சனா ஒன்னும் வாங்கிக்கலலயா நீ? நம்ம கலட


தான் உனக்கு என்பனன்ன பவணுபமா எல்லாத்லதயும்
வாங்கிக்பகா''

''இல்லல ஷக்தி எனக்கு எல்லாத்லதயும் வாங்கிக்கரத்லத விட


இப்ேடி எல்லாத்லதயும் எடுத்து ோர்க்கைது பராம்ே ேிடிக்கும்''
என்று சீரியஸ் ஆக பசான்னவள் பதாடர்ந்து ஒரு புடலவலய
ேிரித்துப் ோர்க்க ஆரம்ேித்தாள்.

அவள் ேதிலலக் பகட்டவன் அதற்கு பமபல ஒன்றும்


பகட்கவில்லல அவலள.

69
ஒருவாராக எல்லாவற்லையும் ோர்த்து முடித்தவள் தனக்கு ஒரு
பஜாடி காலணிகலளயும் சில ரப்ேர் வலளயல்கலளயும் மட்டும்
வாங்கிக் பகாண்டாள்.

கலடப் லேயன் அவற்லை கல்லாவுக்கு பகாண்டு பசல்ல,

''என்னம்மா துணிமணி ஒன்னும் ேிடிக்கலலயா உனக்கு'' என்று


பகட்டு சிரித்த வண்ணம் போருட்களுக்கான விலலப்ேட்டியலல
தயார் பசய்து அலத ஷக்தியின்
லகயில் பகாடுத்தார் சுந்தர ோண்டி.

ஷக்தி போருட்களுக்கான ேணத்லத எடுத்துக்


பகாடுக்க,சஞ்சனா ஷக்தியின் லகலய ேற்ைித் தடுத்து தாபன
ேணத்லத பசலுத்தி போருட்கலளப் பேற்றுக் பகாண்டாள்.

சஞ்சனாலவ ேற்ைி நன்கு அைிந்து இருந்ததால் ஷக்தி அவலள


தடுக்க முயலவில்லல.

சஞ்சனா சகஜமாக ஷக்தியின் லக ேற்ைி தடுத்தலத ோர்க்கத்


தவைவில்லல சுந்தர ோண்டி.

70
கலடலய விட்டு பவளிபயறும் தருவாயில் தான் அது
சஞ்சனாவின் கண்ணில் ேட்டது. அது ஒரு சாம்ேல் நிை waist coat
வடிவிலான ஸ்பவட்டர்.

கண்டவுடன் அது ஷக்திக்கு மிகப் போருத்தமாக இருக்கும்


எனத் பதான்ை பவகமாக பசன்று அலத எடுத்துக் பகாண்டு
வந்தாள் சஞ்சனா.

ஷக்தி கல்லாவுக்கு முன்னாள் நின்று தன் மாமாவுடன்


பேசிக்பகாண்டு நின்ைான். சஞ்சனா அருகில் இருந்து நகர்ந்தலத
அவன் கவனிக்கவில்லல.

ஸ்பவட்டலர எடுத்து வந்தவள் அலத ஷக்தியின் முதுகில்


லவத்து அளவு ோர்த்தாள். சஞ்சனாவின் லக ேட்டு திரும்ேிப்
ோர்த்தான் ஷக்தி.

ஷக்தி திரும்ேியது வசதியாக இருக்க ஸ்பவட்டலர ஷக்திக்கு


முன் புைமாகவும் லவத்துப் ோர்த்து திருப்த்தி அலடந்தவள்,

''இது உனக்கு சூப்ேரா இருக்கு ஷக்தி. இலத உனக்கு


வாங்கிக்கலாம்'' என அவபள பகள்வி பகட்டு அவபள ேதிலும்
பசால்லி அலத கல்லாவில் லவத்தாள் விலல இடும் ேடியாக.

71
சுந்தர ோண்டி இவ்வளவு பநருக்கத்லத அவர் முன்னிலலயில்
எதிர்ோர்க்கவில்லல போலும். சங்பகாஜப்ேட்டு தலலலய
பசாரிந்து பகாண்டவர் நான் எலதயும் ோர்க்கவில்லல என்ேது
போல் ஸ்பவட்டருக்கும் விலலயிட்டு சஞ்சனாவிடம் பகாடுத்து
அதற்குண்டான ேணத்லத பேற்றுக் பகாண்டார்.

அதன் ேின்னர் முகம் ோர்த்து விலட பேற்றுக் பகாள்வது


ஷக்திக்கும் சுந்தர ோண்டிக்கும் தான் பேரும் அவஸ்லதயாக
இருந்தது.

தான் பசய்த காரியத்தின் தீவிரத்லத அைியாத சஞ்சனா மட்டும்


சந்பதாஷமாக அவரிடத்தில் பசால்லிக்பகாண்டு கிளம்ேினாள்.

மிகவும் நாகரீகமாக நடந்து பகாண்ட சுந்தர ோண்டிலய


அேிக்கு அடுத்த ேடியாக அவளுக்கு ேிடித்து இருந்தது.

அந்த கலடலய விட்டு பவளிபய வந்த ேின்னர் தான் சஞ்சனா


தன் மீ து உரிலம எடுத்து பசய்த முதல் காரியத்லத ஷக்தியால்
ரசிக்க முடிந்தது.

நலடயில் துள்ளலுடன் சஞ்சனாபவாடு பசர்ந்து ஒட்டி நடந்தான்


ஷக்தி.

''கலடத் பதருவுல டீயும் மிளகாய் ேஜ்ஜியும் சூப்ேரா இருக்கும்னு


சின்னா பசான்னான். சின்னாக்கு பரண்டு மிளகாய் ேஜ்ஜி

72
வாங்கிட்டு போகலாமா???'' என்று சிறு ேிள்லள போல்
பகட்டால் சஞ்சனா.

சரி என தலல ஆட்டியவன் முதன் முலையாக


பராட்டுக்கலடயில் டீக்காக காத்து இருந்தான்.

ஷக்திலய அைிந்தவர்கள் அவலன கடந்து பசல்லும் போது இது


நிஜத்திலும் ஷக்தி தானா என ோர்த்துவிட்டு பசன்ைனர்.

அவன் டீக்கலட பேஞ்சில் அமர்ந்து இருப்ேது ஒரு அதிசயம்


என்ைால், அவன் அருபக அமர்ந்து இருந்த அழகி எட்டாவது
அதிசயமாக அந்த ஊர் மக்களுக்கு பதான்ைினாள்.

டீக்கலட பேஞ்சிபலபய தங்கள் ோதி வாழ்லவ கழித்து வந்த


ஒரு இலளஞர் கூட்டம் சஞ்சனாலவ தங்கள் கண்களாபலபய
துகில் உரிக்க, ேரேரப்ோனான் ஷக்தி.

அந்த இடத்தில் அதற்கு பமல் தாமதிக்க விரும்ோதவன் அவசர


அவசரமாக சஞ்சனாவுக்கும் மட்டும் ஒரு கிளாஸ் டீலய
வாங்கிக் பகாடுத்து,

ேஜ்ஜிலய ோர்சல் கட்டிக் பகாண்டு சஞ்சனாலவ அந்த இடத்லத

73
விட்டு கிளப்ேினான்.

சஞ்சனா எப்போழுது கலடக்கு பசன்ைாலும் தனக்கு


ேிடித்தவர்களுக்பகன்று எலதயாவது வாங்கி வருவது வழக்கம்.

அவளது இது போன்ை சிறு சிறு நடவடிக்லககலள ஷக்தி


மிகவும் ரசித்தான். அலவ அவனிடத்தில் அவலள இன்னும்
அதிகமாக ஈர்த்தது.

ஆன போதிலும் டீக்கலட பேஞ்சில் அந்த இலளஞர்கள்


சஞ்சனாலவ அப்ேடி உற்று உற்று ோர்த்தது ஷக்திக்கு
எரிச்சலாக இருந்தது.

வண்டியில் பசல்லும் போது நாசூக்காக சஞ்சனாவிடம் பகட்பட


விட்டான்.

''ஏன் சஞ்சனா முன்னலாம் இந்த சுடிதாருக்பகல்லாம் கூடபவ


ஒரு துப்ேட்டா வருபம... இப்போலாம் அப்ேடி வர்ரதில்லலயா??''

ஷக்தி இப்ேடி திடீபரன பகட்டதும் சஞ்சனாவுக்கு ஒன்றும்

74
புரியவில்லல.

''இல்லலபய எல்லா சுடிதாருக்கும் கூடபவ துப்ேட்டாவும்


வருபம...''

''ஒஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்'' என்று இழுத்து தலலலய ஆட்டினான்


ஷக்தி''

''ஏன் திடீர்னு சுடிதார் ேத்திலாம் பகக்கை??''

''இல்ல நீ சுடிதாருக்கு துப்ேட்டா போட்டு நான் ோத்தபத இல்ல.


அது தான் சும்மா பகட்படன்''

ஷக்தி அப்ேடி பசால்லவும் தான் இவன் எங்பக வருகிைான்


என்ேது சஞ்சனாவுக்கு புரிந்தது.

அந்த இலளஞர்கள் தன்லனபய ோர்த்துக் பகாண்டு


இருந்தலதயும் சஞ்சனா ோர்த்தாள், அதற்கு ஷக்தி படன்ஷன்
ஆனலதயும் சஞ்சனா ோர்த்தாள்.

ஆனால் ஷக்திபயாடு விலளயாடிப் ோர்க்க ஆலச பகாண்டவள்,


''ஏன் துப்ேட்டா போடாம நல்லா இல்லலயா ஷக்தி?? என்ைாள்.

75
அதுற்கு பமல் அவளிடம் என்ன பசால்வது என்று புரியாமல்
''ச்பச.. ச்பச.. அப்ேடிலாம் ஒன்னும் கிடயாது'' என்று பசால்லி
மழுப்ேினான் ஷக்தி.

ஒரு பேண்ணின் உடலலப் ேற்ைி அவளிடபம விவாதிக்கும்


அளவு ஷக்தி வளர்ந்துஇருக்கவில்லல. அவனது சுோவம் ேல
பநரங்களில் அவனுக்கும் சஞ்சனாவுக்கும் குறுக்பக
நின்ைது.

ஆனால் ஷக்தி தன்லன ஒரு இளவரசி போல நடத்துவலத


சஞ்சனா பேரிதும் ரசித்தாள். ஷக்தி கூட இருந்த பநரங்களில்
அவலளச் சுற்ைிலும் ஒரு ோதுகாப்பு அரண் இருப்ேலத அவள்
உணர்ந்தாள்.

சஞ்சனாவுக்காக ஷக்தி எப்போழுதுபம வண்டி கதலவ திைந்து


பகாடுப்ோன்.அவள் ஏைி அமர்ந்ததும் கதலவ அவபன சாத்தி
விட்டான்.

சஞ்சனாவுக்காக நாற்காலிகலள இழுத்துப் போட்டான்.


அவள் பசௌகர்யமாக அமர்ந்து பகாண்டாள் என்று பதரிந்த
ேின்னபர அவன் அமர்ந்தான்.

76
படல்லி போன்ை பேரு நகரங்களில் வாழும் ஆண்கள் கூட
பேண்கலள ஒரு கட்டத்துக்கு பமல் அடக்கிபய லவக்க
விரும்பும் இந்த காலத்தில்,

ஒரு ேின் தங்கிய கிராமத்து தாயால் வளர்க்கப் ேட்ட ஷக்தி


தன்லன ஒரு இளவரசி போல உணர லவப்ேது சஞ்சனாவுக்கு
ஆச்சர்யமாக இருந்தது.

அவளுக்கு அந்த அரவலணப்பு மிகவும் பதலவப்ேட்டது.

அத்தியாயம் 12

அது ஒரு ேனிப்பேய்யும் மாலல பநரம். ஷக்தி மாடியில் பதநீர்


அருந்திய வண்ணம் பதாலலபேசியில் யாருடபனா பேசிக்
பகாண்டு இருந்தான்.

மார்கழி மாதக் குளிருக்கு இதமாக சஞ்சனா வாங்கிக் பகாடுத்த


ஸ்பவட்டலர அணிந்து இருந்தான். பதாலலபேசியில்
பேசியவாறு தனக்கு முன்னாள் இருந்த கண்ணாடியில் தன்
உருவத்லத ோர்த்தான் ஷக்தி.

77
பவள்லள நிை formal ஷர்ட் அணிந்து அலத தன் முழங்லக
வலர மடித்து விட்டு இருந்தான் அவன். ஷர்ட்க்கு பமலாக
சஞ்சனா வாங்கிக் பகாடுத்த சாம்ேல் நிை ஸ்பவட்டலர
அணிந்து இருந்தான்.

எபதா பதான்ை பதாலலபேசிலய அலணத்துவிட்டு


நாற்காலிலய விட்டு எழுந்து ஜன்னலல பநாக்கி நடந்து
வந்தான். திலரச் சீலலலய ஒதுக்கி விட்டு வட்டுத்
ீ பதாட்டத்லத
ோர்த்தான்.

அது ஒரு பேரிய பதாட்டம். பதாட்டத்தின் ஒரு புைம்


பூங்காவனமாய் பூத்துக் குலுங்க, மறு புைம் லேன்
மரங்களாலும், லசப்ரஸ் மரங்களாலும் நிலைந்திருந்தது.

ஒரு குட்லடயான மரத்தின் கிலளயில் அந்த வலல ஊஞ்சல்


பதாங்கிக் பகாண்டு இருந்தது.

வலல ஊஞ்சலில் உல்லாசமாக ேடுத்து ஆடிக்பகாண்டு


இருந்தாள் சஞ்சனா.

ஒரு நாளும் இல்லாத திருநாளாக இன்று முதன் முதலாக


இளநீல வண்ணத்தில் ஜீன்சும் பவள்லள நிைத்தில் டிஷர்ட்டும்
அணிந்து இருந்தாள்.

78
சுற்ைி வர அடர்த்தியான லேன் மரக்காடு. அதன் நடுபவ ஒரு
குட்லட மரம் அதில் ஒரு ஒற்லை ஊஞ்சல். ஊஞ்சலில்
பவள்லள பராஜாலவ ஒத்த ஒரு அழகி.

சஞ்சனா எங்பகபயா எப்போபதா ோர்த்த ஒரு ஓவியத்லத


நிலனவு ேடுத்தினாள்.

அவனது காதல் பகாண்ட மனது அவளது அழலக


அணுஅணுவாய் ஆராதிக்க, அவனது மூலளபயா சட்படன்று
என்பைா அவன் ோட்டி அவனிடத்தில் கூைிய வார்த்லதகலள
அவனுக்கு ஞாேகப் ேடுத்தியது.

ஷக்தி அவனது ோட்டியின் பசல்லம். தன் ோட்டி


ராஜத்தம்மாலள அப்ோயி என்ைலழப்ோன் ஷக்தி. ஷக்தியின்
தாத்தா ரத்தினபவல் ோண்டியன் பதயிலல பதாழிற்சாலலயில்
கங்காணியாய் இருந்த போது அந்த பதயிலல பதாழிற்சாலல
Sir. James Collin (பஜம்ஸ் காலின் )
என்ை ஸ்காட்லான்ட் துலரயின் அதிகாரத்தில் இருந்தது.

ரத்தினபவல் ோண்டியலன அந்த ஆங்கில துலரக்கு ேிடித்து


போக அவ்விருவரும் நல்ல நண்ேர்கள் ஆயினர். அந்த நட்பு
அவ்விருவரின் துலணவியலரயும் பதாழியராக்கி இருந்தது.

ரத்தினபவல் ோண்டியனின் மலனவி ராஜமும், பஜம்ஸின்


மலனவி Agnes (ஆக்னசும் ) சபகாதரிகள் போல ேழகி வந்தனர்.

79
ஆங்கிபலயர் இந்தியாலவ விட்டு பசல்ல பஜம்ஸின்
குடும்ேமும் தாயகத்துக்கு கிளம்பும் ேடியானது. கனத்த
இருதயத்பதாடு கிளம்ேிச் பசன்ை ஆக்னஸ் கடிதங்கள்
மூலமாகவும் ேின்னர் பதாலலபேசியினூடாகவும் ராஜத்துடன்
பதாடர்ேில் இருந்தாள்.

அந்த வயதில் கிலடத்த அந்த நட்லே இருவராலும் மைக்க


முடியவில்லல.

ஷக்திக்கு 20 வாயதாய் இருந்த போது ஷக்தியின் தாத்தா


காலமாகி இருந்தார். இந்தியாவுக்கு சுற்றுலாப் ேயணம்
வந்திருந்த பஜம்ஸ் தம்ேதியினர் ராஜத்லத ோர்க்கபவன
பூம்போலிலுக்கு வருலக தந்து இருந்தனர்.

அப்போழுது தான் ஆக்னஸ் தன் ோல்ய சிபநகிதி ராஜத்துக்கு


அந்த ேரிலசக் பகாடுத்தாள்.

ஆக்னஸ் ஸ்காட்லாந்தில் இருந்த காலத்தில் கம்ேளிப் ேின்ன


கற்றுக் பகாண்டு இருந்தாள். அவள் தன் சிபநகிதிலய ோர்க்க
வரும் சந்பதாஷத்தில் ேல மாதங்கள் பசலவிட்டு
பராஜா வண்ணமும் ஊதா வண்ணமும் கலந்த அந்த கம்ேளி
குல்லாலவயும், ஸ்பவட்டலரயும், சாக்லசயும் ேின்னிக்
பகாண்டு வந்து இருந்தாள்.

80
ஆக்னஸின் அன்புப் ேரிலச ராஜம் அவலள ஆரத் தழுவி
பேற்றுக் பகாண்டாள். அப்போழுது அந்த ேரிசு ராஜத்துக்கு
பகாஞ்சம் கூட போருத்தமாக இல்லாதிருந்த போதும் அலத
தன் வாழ்வில் தனக்கு கிலடத்த விலலமதிக்க முடியாத ேரிசுப்
போருளாய் காத்து வந்தாள் ராஜத்தம்மாள்.

ஆக்னலச ராஜம் முதன் முதலில் சந்தித்த பவலள ஆக்னஸ்


தம்ேதியரும், ராஜம் தம்ேதியரும் திருமணம் முடித்த புதிது.
பவள்லள பவபளபரன்ை சருமத்பதாடு சித்திரப் ோலவ போல
இருக்கும் ஆக்னஸ் மீ து பகாள்லள ஆலச ராஜத்துக்கு. அதன்
ேின் அவ்வளவு அழலக தன் வாழ்நாளில் கண்டபத இல்லல
ராஜம்.

ஷக்தி வளர வளர ஆக்னஸ் போன்ை ஒரு அழகி ஷக்தியின்


லக ேிடித்து நடந்து வருவது போல அடிக்கடி கனவு வரும்
ராஜத்திற்கு.

அலதப் ேற்ைி ஷக்தியிடமும் கூைியிருந்தால் ராஜம். தன்


கனவில் வருவது போன்ை அழகிலய ஷக்தி லக ேிடிக்கும்
நாளில் அலத அவளுக்கு பகாடுக்குமாறுக் கூைி ராஜம் தன்
பதாழி ஆக்னஸ் அவளுக்கு பகாடுத்திருந்த கம்ேளி ஆலடகலள
ஷக்திக்கு பகாடுத்து இருந்தாள்.

ராஜம் பசால்வலத பகட்ட ஷக்திக்கு அப்போழுது

81
பவடிக்லகயாக இருந்தது. ஆனால் தன் ோட்டி மீ து லவத்து
இருந்த ோசத்தினால் அலத வாங்கி ேத்திரமாக லவத்துக்
பகாண்டான் ஷக்தி.

ஏபனா இன்று சஞ்சனாலவப் ோர்த்தவுடன் சம்ேந்தபம


இல்லாமல் அலவ எல்லாம் ஞாேகம் வந்தது ஷக்திக்கு.
சம்ேந்தம் இல்லாமலா அல்லது நம் வாழ்வில் நடக்கும்
ஒவ்பவாரு சம்ேவமும் ஒன்பைாபடான்று பதாடர்பு ேட்டதா?
யாராபலா எப்போழுபதா முன்குைிக்கப் ேட்டதா? ஷக்தியின்
உள்ளம் பகள்வி பகட்டது.

ராஜத்தின் ேலழய புலகப் ேடத்தில் ோர்த்த 20 வயது


ஆக்னசுக்கும் சஞ்சனாவுக்கும் ஒருசில உருவ ஒற்றுலமகள்
இருப்ேது போல் பதான்ைியது.

பயாசலனலய லக விட்டான். ேீ பராலவத் திைந்து அவன்


ோதுகாப்ோய் லவத்து இருந்த அந்த லேலய லகயில் எடுத்துக்
பகாண்டான். பவக பவகமாக ேடி இைங்கத் பதாடங்கினான்.

வாசுகி சஞ்சனாவுக்பகன பதன ீலரக் கலந்து லவத்துக் பகாண்டு


சஞ்சனாலவத் பதடிக் பகாண்டு இருந்தாள். சஞ்சனா
பதாட்டத்தில் இருப்ேதாகக் கூைி பதநீர் பகாப்லேலய
வாசுகியினிடத்தில் இருந்து வாங்கிக் பகாண்டு பதாட்டத்லத
பநாக்கி நடந்தான் ஷக்தி.

82
சஞ்சனாலவ ரயில் நிலலயத்தில் இருந்து அலழத்துக் பகாண்டு
வருமாறு கூைியதற்கு அவன் அடித்த கூத்லதயும் இன்று
அவளுக்காக பதநீர் எடுத்துக் பகாண்டு பசல்லும் அழலகயும்
எண்ணி சிரிப்பு வந்தது வாசுகிக்கு.

ஷக்தி போவலதபய ோர்த்துக் பகாண்டு நின்ைால் அவள்.

சஞ்சனா வலல ஊஞ்சலில் ஆடியவாறு ஒரு ஆங்கில நாவலல


ேடித்துக் பகாண்டு இருந்தாள். நாவலுக்குள் மூழ்கி இருந்தவள்
ஷக்திலய கவனிக்கவில்லல.

‘’Good evening your highness’’ என்ை குரல் பகட்டு திடுக்கிட்டுப்


ோர்த்தாள் சஞ்சனா. (ஆங்கில இளவரசிகலள யுவர் லஹபனஸ்
என்று மரியாலத நிமித்தம் அலழப்ேது வழக்கம்.)

குரல் பகட்ட திலசயில் கட்டுக்பகாப்ோன உடற்கட்டுடன்,


பநர்த்தியாக உலட அணிந்து ராஜ குமாரன் போல நின்று
பகாண்டு இருந்தான் ஷக்தி.

சஞ்சனாவுக்கு பேச்சு எழவில்லல, ஊஞ்சலில் இருந்து எழுந்து

83
அமர முயற்சி பசய்தாள். ஆனால் அவள் அந்த ஊஞ்சலுக்குள்
புலதந்திருந்த விதம் அவலள எழ விடாமல்
தடுத்தது. மறுேடி மறுேடி ஊஞ்சல் அவலள தனக்குள் இழுத்துக்
பகாண்டது.

சஞ்சனா ஒரு குழந்லத லக காலல அலசத்து குப்புை விழ


முயற்சிப்ேது போல ஊஞ்சலினுள் இருந்து பவளிபய வர
முயற்சி பசய்து பகாண்டு இருந்தது ஷக்திக்கு சிரிப்லே
வரவலழத்தது.

தன் லகயில் இருந்த லேலயயும் பதன ீர் பகாப்லேலயயும்


ஓரமாக லவத்தவன் சஞ்சனாவுக்கு உதவியாக தன் லகலய
நீட்டினான்.

அவன் லக நீட்டி இருந்த பதாரலண ‘என்லன மணந்து


பகாள்வாயா’ என அவன் அவலள பகட்காமல் பகட்ேது போல
இருந்தது.

சஞ்சனா தன்லன பநாக்கி நீட்டப்ேட்ட லகலயயும் ஷக்தியின்


கண்கலளயும் மாைி மாைி ோர்த்தாள். ேின்னர் ஷக்தியின்
லகக்குள் தன் லகலய லவத்தாள்.

84
ஷக்தி அவள் லகலய ேிடித்துக் பகாண்டான். ஷக்தியின் ேிடி
இரும்புப் ேிடியாய் இருந்தது. அவன் லகக்குள் அவள் லக
இருக்க அதனால் உண்டான ஸ்ேரிசம் அவள் வாழ்நாளில்
என்றும் உணர்ந்திராத ஒரு ோதுகாப்பு உணர்லவ அவளுக்குக்
பகாடுத்தது.

சஞ்சனாவின் தளிர் கரத்லத பமலும் இறுக்கினான் ஷக்தி.


‘இப்போழுது ேிடித்த இந்த லகலய எப்போழுதும் விட
மாட்படன்’ எனும் விதமாக.

ேின் பகாஞ்சம் கூட பயாசிக்காமல் அவலள பநருங்கியவன்


தன் மறு லகலய அவள் முதுகுக்கு பகாடுத்து அவலள எழுந்து
அமரச் பசய்தான்.

இப்போழுது சஞ்சனா அந்த ஊஞ்சலுக்குள் அமர்ந்து இருந்தாள்.


அவள் கால்கள் இரண்டும் இன்னும் ஊஞ்சலுக்குள்பளபய
இருந்தது. ஆனால் இப்போழுது அவள் அமர்ந்திருந்த விதம்
அவள் ஊஞ்சலல விட்டு இைங்கிக் பகாள்வதற்கு வசதியாய்
இருந்தது.

85
ஆனால் அதற்கு இடம் லவக்காத ஷக்தி ஒரு லகலய அவளது
முதுகுக்கும் மறு லகலய அவள் முட்டிகுப் ேின் புைமும்
பகாடுத்து அவலள லாவகமாக தூக்கி புல் தலரயில் அமரச்
பசய்து தானும் அருபக அமர்ந்து பகாண்டான்.

ஞ்சனாவுக்கு எல்லாமபம கனவில் நடப்ேது போல இருந்தது.


லகலய நீட்டியவன் லகக்குள் எப்போழுது தான் முழுவதுமாக
சரணாகதி அலடந்பதாம் என்று புரியவில்லல அவளுக்கு.

எபதா ஒரு உத்பவகத்தில் அவலள தூக்கி இைக்கி


விட்டிருந்தான் ஷக்தி. இைக்கிய ேின்னர் தான் அவன் அதிக
உரிலம எடுத்துக் பகாண்படாபமா என்ை உண்லம உலரத்தது
அவனுக்கு. அபத சமயம் எலதபயா பேரிதாக சாதித்தது போல
உணர்ந்தான் அவன்.

சிைிது பநரம் எதுவுபம பேசிக்பகாள்ளவில்லல இருவரும்.


பமௌனத்லத கலலக்க எண்ணிய ஷக்தி சஞ்சனாவுக்காக
பகாண்டு வந்து இருந்த பதன ீலர அவளுக்குக் பகாடுத்து
பேச்லச ஆரம்ேித்தான்.

''இந்த குளிர்ல ஒரு ஸ்பவட்டர் கூட போட்டுக்காம பதாட்டத்துல


உக்காந்து இருக்பக???''

86
''அதுக்காக டீலய நீ எடுத்துட்டு வரணுமா ஷக்தி? இன்னும் 5
நிமிஷத்துல நாபன உள்ள வந்து இருப்பேன்''

ஷக்தி புன்னலகலய மட்டுபம ேதிலாக அளிக்க அவபள


பதாடர்ந்தாள்.

''லகயில என்னடா லே??''

''உனக்கு ஒரு ேரிசு எடுத்துட்டு வந்து இருக்பகன்''

ேரிசு என்ை வார்த்லத ஆர்வத்லத அதிகரிக்க,

''எனக்கா... குடு குடு ோக்கலாம்.'' என்று ஷக்தியின்


லகயிலிருந்த லேலய ேிடுங்கிக் பகாண்டவள் உள்பள இருந்த
கம்ேளித் துணிகலள பவளிபய எடுத்தாள். எடுத்து ேிரித்துப்
ோர்த்தவள் கண்கள் விரிய,

''வாவ்.... ேியுட்டிபுள் திஸ் இஸ். எங்பக ஷக்தி வாங்கின


இலதலாம்??''

''தீஸ் ஆர் ப்ராம் ஸ்காட்பலன்ட். அப்ோயிபயாட பேஸ்ட்


ப்பரண்ட் அவங்களுக்காக அங்பக இருந்து பகாண்டு வந்தது.''

87
''ஒஹ்ஹ்ஹ்.... அனால் இலத நான் எடுத்துக்கைது சரியா
வருமாடா??'' என தயங்கினாள் ஷக்தி.

அந்த கம்ேளித் துணிகளுக்குப் ேின்னால் இருந்த கலதலய கூை


இது சரியான பநரம் அல்ல என முடிவு பசய்தவன் அலத
மலைத்து,

''நீயும் அவங்கபளாட பேத்தி தாபன? உனக்கில்லாததா? இங்க


உள்ளபதல்லாபம உனக்குத் தான்.'' என்ைான்.

ஷக்தியின் பேருந்தன்லமயான பேச்சு சஞ்சனாலவ ஏபதா


பசய்ய சற்று பநரம் அலமதியாக இருந்தாள்.

''எங்கம்மா பராம்ே பேரிய தப்பு ேண்ணிட்டாங்க ஷக்தி.


எல்லாம் இந்த ோலாய்ப் போன காதல்.'' உச்.... பகாட்டினாள்
சஞ்சனா.

''அதுலாம் முடிஞ்சு போன கலத சஞ்சனா. அலத ேத்திலாம்


பேசி இப்போ என்ன ஆகப் போகுது?''

எங்கம்மா மட்டும் கிலடயாது ஷக்தி. எனக்கு இந்த காதல்


பமலபய நம்ேிக்லக போயிரிச்சு. உலகத்துல உள்ள எல்லா
உைவுகளிபலயும் பராம்ே கீ ழ்த்தரமான காரியங்கள் பசய்ைது

88
இந்த காதல் ஒன்னு தான்'' சஞ்சனா பகாேமாக பசால்ல,

அலதக் பகட்ட ஷக்திக்குள் ஏபதாபவான்று பவடித்தது போல


இருந்தது. பவடித்தது அவன் இதயம் போலும்.

என்ன இந்த போண்ணு காதலல ேத்தி இவ்வளவு மட்டமான


அேிப்ராயம் வச்சிருக்கு. இது நம்ம காதலுக்கு பராம்ே
ஆேத்தாச்பச... என்று தன்னக்குள்பள முனகியவன்,

''யாபரா ஒருத்தர் பரண்டு பேர் ேண்ண தப்புக்காக ஒட்டு


பமாத்த காதலலயும் தப்ோ பசால்லிை முடியாது சஞ்சனா. சரி
அலத விடு, உனக்கு இதுலாம் ேிடிச்சு இருக்கா??'' பேச்லச
மாற்ைினான் ஷக்தி.

''சூப்ேரா இருக்கு ஷக்தி'' என்று பசான்னவள் குல்லாலவ


தலலக்கு லவத்துக் பகாண்டாள். சாக்லஸ காலில் போட்டுக்
பகாண்டாள். லககள் இரண்லட சகஜமாக உயர்த்தி அவள் அந்த
ஸ்பவட்டலர அணிந்து பகாள்ள முயற்சித்தாள்.

சஞ்சனாவின் லககள் இரண்டும் உயர்ந்திருக்க, மார்பு அதன்


சுற்ைளலவ டிஷர்ட்டுக்குள் இருந்த வண்ணம் பவளிச்சம்
போட்டு காண்ேிக்க, அவளது ேளிச்பசன்ை இடுப்பு அவன்
கண்களுக்கு விருந்தாக, தலல சுற்ைிப் போனான் ஷக்தி.

89
எந்த பேண்ணிலும் இல்லாத ஒன்று
அது ஏபதா உன்னிடம் இருக்கிைது
அலத அைியாமல் விட மாட்படன்
அது வலர உன்லன பதாட மாட்படன்

எந்த பேண்ணிலும் இல்லாத ஒன்று


அது ஏபதா உன்னிடம் இருக்கிைது

கூந்தல் முடிகள் பநற்ைிப் ேரப்ேில்


பகாலம் போடுபத அதுவா
பகாலம் போடுபத அதுவா

சிரிக்கும் போது கண்ணில் மின்னல்


பதைித்து ஓடுபத அதுவா
பதைித்து ஓடுபத அதுவா

மூக்குக்கு கீ பழ மூக்குத்தி போபல


மச்சம் உள்ளபத அதுவா அதுவா அதுவா
கழுத்துக்கு கீ பழ கவிலதகள் பரண்டு
மிச்சம் உள்ளபத அதுவா அதுவா அதுவா

அலத அைியாமல் விடமாட்படன்

90
அதுவலர உன்லன பதாட மாட்படன்
எந்த பேண்ணிலும் இல்லாத ஒன்று
அது ஏபதா உன்னிடம் இருக்கிைது

முல்லல நிைத்து ேற்களில் ஒன்று


தள்ளி உள்ளபத அதுவா
தள்ளி உள்ளபத அதுவா

சங்கு கழுத்லத ோசி மணிகள்


தழுவுகின்ைபத அதுவா
தழுவுகின்ைபத அதுவா

ஒவ்பவாரு வாக்கியம் முடியும் போதும்


புன்னலக பசய்வாய் அதுவா அதுவா அதுவா
ஓரிரு வார்த்லத தப்ேிப் போனால்
உதடு கடிப்ோய் அதுவா அதுவா அதுவா

அலத அைியாமல் விட மாட்படன்


அது வலர உன்லன பதாட மாட்படன்
எந்த பேண்ணிலும் இல்லாத ஒன்று
அது ஏபதா உன்னிடம் இருக்கிைது

அத்தியாயம் 13

91
சஞ்சனாவின் ரகசிய ோகங்கலள கண்ட ஷக்தி ஒரு கணம்
கிைங்கித் தான் போனான். ஆனால் சஞ்சனா அைியாமல்
அவளது சம்மதம் பேைாமல் பமற்பகாண்டு முன்பனை அவன்
மனம் அவனுக்கு இடம் அளிக்கவில்லல. எப்ேடியாவது தன்
காதலல சஞ்சனாவிடம் பசால்ல வழி பதடினான் அவன்.

மாலல மங்க ஆரம்ேிக்க இருவரும் வடு


ீ பநாக்கி நடந்தனர்.
சஞ்சனா படல்லியில் வளர்ந்த பேண். அவளுக்கு ஆண்
நண்ேர்கள் ஏராளம் இருந்தனர். நண்ேர்களில் ஆண்ோல்
பேண்ோல் என அவபளாருபோதும் ேிரித்து ோர்த்ததில்லல.

தனக்கு கிலடத்த நண்ேர்களில் ஒரு சிைந்த நண்ேனாக


ஷக்திலய கருதினாள் அவள். அனால் அவள் எண்ணங்களில்
மருந்துக்கும் காதல் என்ேது இருக்கவில்லல!!! சில சமயம் நம்
ஆழ்மனதில் இருப்ேது என்னபவன்று நமக்பக புரிவதில்லல.

வட்டுக்கு
ீ பசன்ை இருவரும் வாசுகி, முத்துப்ோண்டி சகிதம்
குடும்ேமாக அமர்ந்து இரவு உணவு உட்பகாண்டனர். இரவு
உணவு முடிந்ததும் இருவரும் ஒன்ைாகபவ பேசிச் சிரித்தவாறு
மாடிப் ேடிபயைி அவரவர் அலைக்கு பசல்வது வழக்கம். அன்றும்
அது போல மாடி வராந்தாவில் நின்று ஓரிரு வார்த்லதகள்
பேசிவிட்டு இருவரும் அவரவர் அலைக்குள் புகுந்துக்
பகாண்டனர்.

92
சஞ்சனாலவக் கண்ட நாள் முதல் ஷக்திக்கு தூக்கம்
பதாலலவாகி இருந்தது. அன்று இரவு சஞ்சனாவிடம் எப்ேடித்
தன் காதலலத் பதரிவிப்ேது என்ை குழப்ேதில்பலபய பசன்ைது
அவனுக்கு. எப்போழுது விடியும் எனக் காத்து இருந்தான்
மறுேடி அவள் முகம் காண.

சஞ்சனா எப்போழுதும் போல பவந்நீலர உடலுக்கு ஊற்ைிக்


பகாண்டு உைங்கச் பசன்ைாள். கட்டிலில் விழுந்த ஒரு சில
நிமிடங்களில் தூக்கம் அவலள தழுவிக் பகாண்டது.
படல்லியில் இருக்கும் போது இரவு உைங்குவதற்கு தூக்க
மாத்திலர உேபயாகித்த பேண் பூம்போலிலுக்கு வந்ததன்
ேின்னர் தலலயலணயில் தலல லவத்த ஒரு சில பநாடிகளில்
தூங்கிவிடுவது வழக்கமாய் இருந்தது.

இரவு முழுவதும் விழித்திருந்பத கனவு கண்ட ஷக்தி


விடிந்ததும் பதரியாமல் தூங்கி விட்டு இருந்தான். எழுந்து
பநரத்லத ோர்த்தவன் திடுக்கிட்டான். கடிகாரம் பநரம் காலல 9
மணி எனக் காட்டியது.

எவ்வளவு கலளப்ோக வடு


ீ திரும்ேி இருந்தாலும், ஓய்வு
நாட்களிலும் கூட ஷக்தி காலல 6 மணிக்பக எழுந்து விடுவது
வழக்கம், அன்று 9 மணி வலர தூங்கியவன், இந்பநரம் சஞ்சனா
காலல உணலவ முடித்து விட்டு கிளம்ேி இருப்ோபள எனத்
பதான்ை அவசர அவசரமாக குளித்து முடித்து தயார் ஆகினான்.

ஷர்ட்டின் லகலய மடித்து விட்டுக் பகாண்டு பவக பவகமாக

93
ேடி இைங்கியவன் ோதிப் ேடிகளிபலபய கண்டு பகாண்டான்
சாப்ோட்டு பமலஜ காலியாக இருந்தலத. சஞ்சனா வந்த நாள்
பதாடக்கம் மூன்று பவலளயும் இருவரும் ஒன்ைாக அமர்ந்து
உண்ணுவது வழக்கமாகிப் போய் இருந்தது. அந்த பநரத்தில்
தான் இருவரும் அதிகமாக பேசிக் பகாள்வது, ஒருவலர ஒருவர்
சீண்டிக் பகாள்வது.

ஆகபவ அந்த பநரத்துக்காக காத்திருப்ேது ஷக்திக்கு


வழக்கமாகிப் போனது. சஞ்சனா காலல உணலவ முடித்துக்
பகாண்டு மறுேடி தன் அலைக்கு பசன்ைிருப்ோள் எனத்
பதரிந்ததும் பநரம் காலம் பதரியாமல் உைங்கியலத எண்ணி
தன்லனத் தாபன பநாந்து பகாண்டவன் நலடயில் பசார்வுடன்
சலமயல் கட்டிற்குள் நுலழந்தான்.

ஷக்தி சலமயற்கட்டிற்க்குள் நுலழந்த சலமயம் வாசுகி


கஷாயம் காய்ச்சிக் பகாண்டு இருந்தாள். ஷக்திலய கண்டவள்,

''என்ன தம்ேி இவ்வளவு பநரம் தூங்கிட்ட?? உடம்புக்கு


முடியலலயா??'' என்று பநற்ைியில் லக லவத்துப் ோர்த்தாள்.

''அதுலாம் ஒன்னும் இல்லம்மா. ராத்திரி சரியா தூங்கல


விடிஞ்சு எத்தலன மணிக்கு தூங்கிபனன்ன்பன பதரியலல.
எழுந்து ோர்க்குபைன் மணி 9'' என்ைான் பசார்வுடன்.

''ஒஹ்.. சரிப்ோ நீ போய் அப்ேடி உட்காரு. நான் இபதா சாப்ோடு

94
எடுத்துட்டு வபரன்''

ஷக்தி பசன்று அமர்ந்ததும் காலல உணலவ எடுத்து வந்து


ேரிமாைினாள் வாசுகி.

போங்கலல சட்னியில் பதாட்டு வாயில் போட்டுக் பகாண்டவன்


தட்லட ோர்த்துக் பகாண்பட பகட்டான்.

''சஞ்சனா சாப்ேிட்டு மாடிக்கு போயாச்சாம்மா??''

''உனக்குத் பதரியாதா?? சஞ்சனாவுக்கு ஜுரம்ப்ோ. உடம்பு


பநருப்ோ பகாதிக்கிது. ோல் சாப்ேிட்டு மாத்திலர போட்டுக்கிட்டு
ேடுத்து இருக்கா மாடில''

ஷக்திக்கு பேச்சு வர மறுத்தது. மாைாக அவள் பநற்று மாலல


ேனியில் நலனந்த வண்ணம் பதாட்டத்தில் உல்லாசமாக ேடுத்து
இருந்தது கண் முன்பன வந்து போனது. அதன் ேின்னர் சரியாக
சாப்ோடு இைங்கவில்லல ஷக்திக்கு. அலரகுலையாக சாப்ேிட்டு
முடித்து மாடிக்கு பசன்ைான்.

மாடிக்கு பசன்ைவனுக்கு ஒபர குழப்ேமாக இருந்தது எப்ேடி


சஞ்சனாவின் அலைக்குள் பசல்வபதன்று. ஷக்தி பேண்கள்
விஷயத்தில் மிகவும் பயாசிப்ோன். ஒரு பேண்ணின்
அலைக்குள் எப்ேடி நுலழவது என்று புரியவில்லல அவனுக்கு.
என்ன பசய்வது என்று பதரியாமல் சஞ்சனாவின் அலர
வாசலில் குட்டி போட்ட பூலனலயப் போல நடந்தான்.

95
மனதில் லதரியத்லத வரவலழத்துக் பகாண்டு சஞ்சனாவின்
அலைக் கதலவ பமதுவாக தட்டினான். அவன் தட்டிய சத்தம்
அவன் காதுக்பக பகட்கவில்லல. லகயில் அழுத்தத்லத
அதிகமாக பகாடுத்து இம்முலை சற்று சத்தமாக தட்டினான்
ேதில் இல்லல. பவறு வழி இல்லல என்ைதும் கதலவ திைந்து
பகாண்டு, இஷ்ட பதய்வத்லத பவண்டிக் பகாண்டு அலைக்குள்
நுலழந்தான்.

சஞ்சனா தன்லன முழுவதுமாக சுருட்டிக் பகாண்டு ேடுத்து


இருந்தாள். போர்லவக்குள்பள இருந்து அவளது முகம் மட்டும்
எட்டிப் ோர்த்தது. ஷக்திலய கண்டதும் ஈனஸ்வரத்தில்
முனகினாள். ஷக்தி அவள் ேடுத்து இருந்த கட்டிலல
பநருங்கியதும் கஷ்டப் ேட்டு தன் உடலல அலசத்து இடம்
பசய்து பகாடுத்தாள் ஷக்திக்கு அமர்வதற்க்பகன.

சஞ்சனா இருந்த நிலல கண்டதும் ஷக்திக்கு எல்லாம் மைந்து


போனது. சற்றும் தயக்கம் இல்லாமல் அவள் சரிபசய்து
பகாடுத்த இடத்தில் அவளருபக அமர்ந்து பகாண்டான். தன்
லகலய அவள் பநற்ைியிலும் கழுத்துக்கு அடியிலும் லவத்து
காய்ச்சல் ோர்த்தான்.

''உடம்பு பராம்ே பகாதிக்கிது. வா சஞ்சனா போய் ஒரு மருந்து


எடுத்துட்டு வரலாம். வண்டில போனால் அலர மணி பநரத்துல
போயிைலாம் எழுந்திரு''

96
''பவண்டாம் ஷக்தி நான் மாத்திலர சாப்ேிட்படன் சரி ஆயிரும்''
வார்த்லத குழைியது அவளுக்கு.

''பவறும் காய்ச்சல் தலலவலின்னா ேரவால்லலடா. உன்லன


பதாட்டுப் ோர்க்கபவ ேயமா இருக்கு அவ்பளா பகாதிக்கிது.
உனக்கு இந்த கிலளபமட் ஒத்துக்கலலன்னு பநலனக்கிபைன்.
அடம் புடிக்காம வாம்மா போய் சீக்கிரம் டாக்டர் கிட்ட
காட்டிட்டு வந்துரலாம்.''

தலலலய ஆட்டி பவண்டாம் என மறுத்தவள் சக்தியின் லகலய


தன் போர்லவக்குள் இழுத்து தன் கழுத்துக்கு கீ பழ லவத்து
கண்கள் இரண்லட மூடிக் பகாண்டாள்.

ஷக்திக்கு அப்ேடிபய அவலள வாரி அலணத்துக்பகாள்ள


பவண்டும் போல லககள் ேரேரத்தது. தன்லன அடக்கிக்
பகாண்டான்.

''சஞ்சனா………. நான் பசான்னா பகட்க்க மாட்டியா நீ??''

இல்லல என்ேதற்கு அைிகுைியாய் தலலலய மட்டும் ஆட்டினாள்


அவள். ஷக்திக்கு அவள் பசய்லககள் ஒவ்பவான்றும்
சிரிப்ோகவும் இருந்தது. அவளது நிலல கண்டு மனதுக்கு
கஷ்டமாகவும் இருந்தது. அன்ோக பசான்னால் அடம் ேிடிப்ோள்

97
என்று பகாேத்லத காட்டினான் ஷக்தி.

''நான் பசான்னால் நீ பகட்க்க மாட்ட நான் கிளம்புபைன்'' என


எழுந்திருக்க முயற்சித்தான். ஆனால் அவன் லகபயா இன்னும்
சஞ்சனாவினிடதில் இருந்தது.

கட்டிலல விட்டு எழுந்திருந்தவலன ஒரு கண்லண மட்டும்


திைந்து ோர்த்தாள் அவள். அதற்க்கு பமல் அவள் மீ து பகாேம்
பகாண்டது போல் நடிக்கக் கூட முடியவில்லல அவனால்.
மறுேடி அமர்ந்து பகாண்டான் அவளருபக.

''பசால்லு உனக்கு என்ன ேண்ணுது?? என்ன பவணும்உனக்கு??''


அவள் கண்கலளப் ோர்த்து பகட்டான் அவன்.

''எனக்கு உடம்புக்கு முடியலலனா எங்கம்மா என்கூடபவ


இருப்ோங்க. என் ேக்கத்துலபய இருக்கியா நீ??'' தத்தித் தத்தி
பகட்டாள் அவள்.

சஞ்சனா வாயால் அலத பசால்லி பகட்டதும் ஷக்தி என்ன


பசய்து இருப்ோன் என்ேலத பசால்லவா பவண்டும்?!?! அதன்
ேின் அந்த இடத்லத விட்டு அலசயவில்லல ஷக்தி. சஞ்சனா
உைங்கும் வலர அவள் அருகிபலபய அமர்ந்து இருந்தான்.

98
மாத்திலர போட்டு இருந்ததினால் சஞ்சனா சிைிது
பநரத்திபலபய தூங்கிப் போனாள். சஞ்சனா நன்ைாக உைங்கி
விட்டாள் என்ேலத உறுதி பசய்து பகாண்டு தன் லகலய அவள்
லகக்குள் இருந்து பமதுவாக ேிரித்பதடுத்துக் பகாண்டான்.
அவள் தலலயில் லக ேடாத வண்ணம் பமதுவாக அவள் தலல
முடிகலளத் தடவிக் பகாடுத்தான்.

அவள் உைங்குவலதபய ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தவன் அவள்


வசதியாக உைங்கும் ேடியாக கட்டிலில் இருந்து எழுந்து ஒரு
நாற்காலிலய அருகில் போட்டு அமர்ந்து பகாண்டான்.
அன்லைய தினத்தில் அவனுக்கு வந்திருந்த பமயில்கலள
போனில் ோர்த்து அவற்றுக்கு ேதிலளித்தான்.

சஞ்சனா எழுந்து பகாண்டதன் ேின்னர் இலடக்கிலட வாசுகி


வந்து அவளுக்கு நீராகாரங்கள் புகட்டினாள். சஞ்சனா
கூைியிருந்த 2 வலக மாத்திலரகலள சின்னா பமடிக்கல் ஷாப்
பசன்று பகாண்டு வந்து பகாடுத்தான். சஞ்சனாலவ
லகத்தாங்கலாக ேிடித்து எழுப்ேி அவள் மருந்து உட்பகாள்ள
ஷக்தி உதவி பசய்தான். பமாத்தத்தில் அந்த குடும்ேபம
சஞ்சனாலவ தங்கள் லககளில் லவத்து தாங்கியது.

விஷயம் பகள்விப் ேட்ட முத்துப் ோண்டி ஒரு ேடி பமபல


பசன்று, மாலல டாக்டலர வட்டுக்பக
ீ அலழத்துக் பகாண்டு
வந்து இருந்தார். சஞ்சனாலவ ேரிபசாதித்த டாக்டர் இன்னும்
சில மருந்துகலளக் பகாடுத்து விட்டு நாலள காலல ஜுரம்

99
குலைந்து விடும் என்று பசால்லிவிட்டுச் பசன்ைார். அன்று இரவு
வாசுகி சஞ்சனாவுக்கு துலணயாக கூட ேடுத்துக் பகாண்டாள்.

மூன்று பவலளயும் உட்பகாண்ட மருந்தும், அந்த குடும்ேத்தின்


கவனிப்புமாக மறுநாள் சஞ்சனாவுக்கு ஜுரம் ோதிக்கு ோதி
குலைந்து இருந்தது. அன்றும் காலல உணலவ முடித்துக்
பகாண்ட ஷக்தி பநராக சஞ்சனாவின் அலைக்கு பசன்று
அவளுக்குத் துலணயாக இருந்தான். அன்று சஞ்சனா அதிகம்
தூங்கவில்லல. கட்டிலில் சாய்ந்து இருந்த வண்ணம்
ஷக்திபயாடு பேசிக் பகாண்பட போழுலதக் கழித்தாள்.

காய்ச்சலில் ேடுத்துக் பகாண்ட இரண்டு தினங்களில் ஷக்தியின்


மீ து தனக்கு ஒரு உரிலம வந்து இருப்ேலதப் போல
உணர்ந்தாள் சஞ்சனா. ஷக்தி எனக்கு ேசிக்கிது அத்லதலய
சாப்ோடு பகாண்டு வரச் பசால்ைியா?? ஷக்தி என்லன
பகாஞ்சம் எழுப்ேி விடைியா?? என உரிலமயாக பகட்கத்
பதாடங்கி இருந்தாள் அவள்.

ஷக்தியும் எந்தவித தயக்கமும் இல்லாமல் அவலளத் பதாட்டுப்


பேச ஆரம்ேித்து இருந்தான். கலளந்து போயிருந்த அவள்
கூந்தலல அவள் பகட்காமபலபய உயர்த்திப் ேிடித்து கட்டி
விட்டான். அவள் கட்டிலில் சாய்ந்து பகாண்டதும்
போர்லவயால் நன்ைாக போர்த்தி விட்டான். தன் காதலலயும்
தாண்டி பமய்யான அக்கலையுடன் அவலள கவனித்துக்
பகாண்டான் ஷக்தி.

100
இருவரும் மனம் திைந்து பேசிக் பகாண்டனர். தன் குடும்ேம்
ேற்ைியும் தன் குழந்லத ேருவம் ேற்ைியும் சஞ்சனா ஷக்திக்கு
கூைினாள். தன் சிறுவயது சம்ேவங்கலளக் கூறும் போது
சிறுமியாகபவ மாைிப்போனாள் சஞ்சனா.
ஷக்தி தன் ேிசிபனஸ் ேற்ைி சஞ்சனாபவாடு ேகிர்ந்து
பகாண்டான். தன் இளலமப் ேருவம் ேற்ைியும் தன் நண்ேர்கள்
ேற்ைியும் கூைி பகலி பேசினான்.

இவர்களுக்குள் நடப்ேவற்லை தள்ளி நின்று ோர்த்து ரசித்தனர்


வாசுகியும், முத்துப்ோண்டியும். ஆனால் கண்டும் காணாதது
போல இருந்தனர். அவர்கள் இருவரது சுதந்திரத்திபலா
தனிலமயிபலா அந்த வட்டில்
ீ யாருபம தலலயிடவில்லல.
ஆனால் சுந்தரோண்டியனின் வட்டில்
ீ பவறு திட்டம்
தீட்டப்ேட்டுக் பகாண்டு இருந்தது.

அத்தியாயம் 14

பூம்போழில் கலட வதியின்


ீ கிழக்கு மாடத்பதருவில் இருந்த
குடியிருப்புப் ேகுதியில் அலமந்து இருந்தன அங்கு கலட
லவத்து இருப்போரின் பேரும்ோலான வடுகள்.
ீ அங்கிருந்த 10
வடுகளில்
ீ கம்ேீ ரமாக உயர்ந்து நின்ைது சுந்தரோண்டியனின்
வடு.
ீ கிரலனட் ேதித்த சுவர்களும் பமாலசக் ேதித்த தலரயுமாக
ேளேளத்தது அந்த வடு.

101
சாப்ோட்டு பமலஜ எழு வலக உணவுகளால் நிரம்ேி இருக்க
அவற்லை ஒரு வழிப் ேண்ணிக் பகாண்டு இருந்தார் சுந்தரம்.
அவரது அருகில் அவரது அடுத்த கட்டலளக்காக
பசவிமடுத்தவாறு நின்று பகாண்டு இருந்தாள் அவரது தர்ம
ேத்தினி.

''சீலமல இருந்து வந்த டாக்டர் அம்மாலவப் ோர்க்க வண்டி


கட்டி போயிருந்திங்கபள, என்ன பசால்ைா உன் அக்கா பேத்த
போண்ணு??'' சாப்ோட்டுக்கு நடுபவ நக்கலாகக் பகட்டார்
சுந்தரம்.

''அவள் என்னத்லத பசால்ைது?? பராம்ே ேயந்த சுோவம்.


வாலயத் பதைந்து பேசைதுக்பக ேயப்ேடரா ோவம்'' என்று
பசால்லி மழுப்ேினாள் கனகா.

சுந்தரோண்டிக்கு ேணம் ேண்ணுவதில் ஆர்வம் அதிகம்.


வியாோர மூலள அவருக்கு. எலதயுபம இலாே பநாக்கில்
ோர்த்து ேழகியிருந்தார். முத்துபவல் ோண்டியனின் குடும்ேம்
போல ேரம்ேலரப் ேணக்காரர் அல்ல. ஆகபவ ேணத்தின்
அருலம அைிந்தவர். ேணத்லதப் பேருக்குவதில் மாத்திரபம
குைியாக இருந்தார்.

102
முத்துப்ோண்டி குடும்ேம் ஊரில் பேரிய குடும்ேம். கணக்கிட
முடியாத பசாத்து. பசாத்து பவளிபய போகாமல் இருக்க தன்
பேண்லண எப்ேடியாவது ஷக்திக்கு பேசி முடித்து விட
பவண்டும் என்ேது அவரது இலட்சியமாக இருந்தது. ஆனால்
அதிகம் அலட்டிக் பகாள்ள மாட்டார். சத்தம் போடாமல் காய்
நகர்த்தும் வித்லத பதரிந்து இருந்தது அந்த வியாோரிக்கு.

கனகாவின் வாபயல்லாம் வட்டுக்கு


ீ பவளியில் தான். புருஷன்
முன்னாள் பேட்டிப் ோம்ோக அடங்கி விடுவாள். அத்தலனக்கும்
சுந்தரோண்டி சத்தம் போட்டுக் கூட பேச மாட்டார். ஆனால்
அவரது சரி ோதி ஆயிற்பை அவர் அலமதியாக இருந்த
போதிலும் அவர் மனதில் என்ன ஓடுகிைது என்ேலத அவள்
அைிவாள். இலதத் தான் ோம்ேின் கால் ோம்ேைியும் என்று
பசான்னார்கள் போலும்!!

சஞ்சனாவின் வருலகப் ேற்ைி அைிந்ததும் சுந்தரத்தின்


அனுமதியுடன் தான் கனகா அங்கு பசன்று இருந்தாள். ஆனால்
இலகுவில் பேண்கபளாடு பேசாத ஷக்தி சஞ்சனாபவாடு பேசிச்
சிரித்தவாறு வந்தலதக் கண்டதும் அவளுக்கு வயிற்ைில்
புளிலயக் கலரத்தது. சஞ்சனாவின் அழகும் அந்தஸ்தும் அவள்
ேயத்லத அதிகரித்து இருந்தது.

அேிராமிக்கு ஷக்தியிடம் எவ்வளவு உரிலம இருக்கின்ைபதா


அலத விட சஞ்சனாவுக்கு அவனிடத்தில் உரிலம அதிகம்.
ஷக்திக்கு அேி என்ேது கனகாவின் குடும்ேத்து ேல காலக்

103
கனவு. ’‘பவண்லண திரண்டு வர பநரத்துல ோலனலய
உலடச்சதப் போல நல்ல பநரத்திலுல வந்து பசர்ந்து இருக்கு
ோரு சனியன்’’ என்று சஞ்சனாலவ சேித்தாள் அவள்.

சஞ்சனா மற்றும் ஷக்தியின் பநருக்கத்லத ேற்ைி கணவனிடம்


கூறுவது ஆேத்து. இந்த சிக்கலல நாமாகத் தான் பமதுவாக சரி
பசய்ய பவண்டும் என எண்ணிபய சுந்தரம் சஞ்சனாலவப் ேற்ைி
பகட்ட போழுது அப்ேடி பசால்லி லவத்தாள். ஷக்தியும்
சஞ்சனாவும் பஜாடி போட்டு கலடக்கு பசன்ைிருந்தலத
அைியாதவள்.

''ஷக்தி கூட அந்த போண்ணு பநத்து நம்ம கலடக்கு வந்து


இருந்திச்சு'' பமதுவாக ஆரம்ேித்தார் சுந்தரம்.

அலதக் பகட்ட கனகாவுக்கு ஒஹ்..பவன்ைிருந்தது. ஆச்சியும்


கூட ஒரு மூலலயில் அமர்ந்து பகாட்லடப்ோக்லக இடித்தவாரு
தன் காலத சுந்தரத்தின் புைம் தீட்டினாள்.

சுந்தரம் பதாடர்ந்தார்,

''அது படல்லில வளர்ந்த போண்ணு பராம்ே தாராளமா


நடந்துக்குது. எனக்கு என்னபமா நமக்கு முதலுக்பக
நஷ்டமாகிடுபமான்னு பதாணுது'' அதிலும் வியாோரம் பேசினார்
அவர்.

104
‘’தாராளமா நடந்துக்கிட்டாலாம்ல தாராளமா.. என்னத்லத
ேண்ணி வச்சா அந்த போண்ணு இவர் கண் முன்னாடி’’ அலத
பதரிந்து பகாள்ளவும் கனகாவுக்கு ஆர்வமாக இருந்தது.
ஆனால் அலத பகட்டு பதரிந்துக் பகாள்ளவும் ேயமாக
இருந்தது. கணவன் கூறுவலதபய மிக சிரத்லதயாக பகட்டுக்
பகாண்டும் தலல ஆட்டிக் பகாண்டும் இருந்தாள் அவள்.

''இன்னிக்கி ஐயாலவ ோர்த்பதன். பரண்டு நாள்ல அந்த


போண்ணு ஆஸ்ேத்திரி பதாடக்க விழாவாம். அந்த போண்ணு
ஆஸ்ேத்திரி ஆரம்ேிச்சா இந்த ஷக்தி ேயல் அங்கன தான்
சுத்திக்கிட்டு இருப்ோன். அதுனால அேியும் ேடிச்சிட்டு வட்படாட

தாபன இருக்கு அந்த டாக்டர் போண்ணுக்கு உதவியா அேிலய
பவணா அனுப்ேி லவக்கட்டான்னு ஐயாலவக் பகட்படன்.

அதுக்பகன்ன தாராளமா அனுப்ேி லவப்ோன்னு பசான்னாரு.


அேிகிட்ட ேக்குவமா எடுத்து பசால்லி அவலள அங்க அனுப்ேி
லவக்கிை வழியப் ோரு'' என்று நீளமாக பேசி முடித்தவர் அவள்
ேதிலுக்கு காத்திராமல் எழுந்து லக அலம்ேச் பசன்ைார்.

சுந்தரம் பசான்ன பயாசலன கனகாவுக்கும் ஆச்சிக்கும் மிகச்

105
சரியாகப் ேட்டது. சஞ்சனா டாக்டருக்கு ேடித்து இருந்தது
அவர்கள் இருவருக்கும் போைாலமயாகபவ இருந்தது!! அேியும்
சஞ்சனாபவாடு கூட அந்த ஆஸ்ேத்திரியில் ேணி புரியப்
போகிைாள் என்ைதும் தங்கள் மகளும் டாக்டர் ஆகிவிட்டாள்
என எண்ணிக் பகாண்டனர் அந்த ேடிப்ேைிவில்லாத இரு
பேண்கள்.

அேியின் அலைக்குள் நுலழந்த கனகாவும் ஆச்சியும் பமதுவாக


விஷயத்லத அேியின் காதில் போட்டு லவத்தனர்.

''அம்மாடி அேி, இன்னிக்கி ஐயா போன் ேண்ணி இருந்தாரும்மா.


இன்னும் 2 நாள்ல அந்த சஞ்சனா போண்பணாட ஆஸ்ேத்திரி
பதாடக்க விழாவாம்'' என்று ஆரம்ேித்தாள் கனகா.

''அட அதுக்கிலடயில பவலல எல்லாம் ஆயிடிச்சா??'' என


நிஜமாக சந்பதாஷப் ேட்டாள் அேி.

''ஆகாதா ேின்ன?? உன் மச்சான் தான் சஞ்சனா காலால


பசான்ன பவலலய தலலயால பசஞ்சு முடிக்கிைான்ல..'' இது
கனகா.

''நல்ல காரியத்துக்காக தாபனம்மா மச்சான் ஓடைாரு. அதுக்கு


ஏன் நீ இப்ேடி சலிச்சுக்கை??''

''நீ இப்ேடிபய கிறுக்குத் தனமா பேசிட்டு இருடி. காத்திருந்தவன்

106
போண்டாட்டிலய பநத்து வந்தவன் தூக்கிட்டு போன கலதயா
அந்த சிறுக்கி சஞ்சனா உன் மச்சான தூக்கிட்டு போகப் போைா''
கடுகடுத்தாள் கனகா.

''என்னம்மா நீ என்பனன்னபமா பேசுை?? அப்ேடிலாம் ஒன்னும்


நடக்காது. எனக்கு ஷக்தி மச்சான். அவருக்கு நான்னு
ஏற்கனபவ பேசி முடிச்சது தாபன??''

''சரிம்மா உன் வார்த்லத ேலிக்கட்டும். அந்த போண்ணுக்கு


உதவியா நீ ஆஸ்ேத்திரிக்கு வர முடியுமான்னு ஐயா
பகட்கைாரு. நீயும் வட்ல
ீ சும்மா தாபன இருக்க போயிட்டு
வரியா??'' என பமதுவாக விஷயத்லத அேியின் காதுக்குப்
போட்டாள் கிழவி.

அேிக்கு ஆச்சர்யமாகவும் அபத சமயம் சந்பதாஷமாகவும்


இருந்தது. அேிலய ேள்ளிக் கூடத்துக்கு கூட அனுப்ே மறுப்பு
பசான்ன ஆச்சியா பேசுவது என்ை ஆச்சர்யம் ஒரு புைம்.
சஞ்சனாபவாடு நாபளல்லாம் பேசிக் பகாண்டு அவளிடம்
பகாஞ்சம் பகாஞ்சம் பவலலயும் கற்றுக் பகாள்ளலாபம என்ை
ஆர்வம் ஒரு புைம்.

''நான் போயிட்டு வாபரன் ஆச்சி. எனக்கு பராம்ே ஆலசயா


இருக்கு'' என்ைாள் பவள்லளயாக.

107
''போயிட்டு அந்த சஞ்சனா முன்னாடி லகலய கட்டிக்கிட்டு
நிக்காம ோர்த்து ேதவிசா நடந்துக்கடி. உன் ஷக்தி மச்சான்
ஒன்னும் வாயில லகலய வச்சா சூப்ேத் பதரியாத ோப்ோ
பகலடயாது. அடி பமல அடி வச்சா அம்மியும் நகரும். அம்மிலய
அவ நகர்த்தரதுக்கு முன்னாடி நீ முந்திக்க. நான் அவ்வளவு
தான் பசால்லுபவன்.'' என்று அத்தலனயும் பசால்லி முடித்தாள்
கனகா.

தன் தாயின் பகாச்லச வார்த்லதகளுக்கு ேழக்கப் ேட்டு இருந்த


அேி, தன் வட்லட
ீ விட்டு முதன் முலையாக அவளுக்கு ேைந்து
பசல்ல அனுமதி வழங்கப் ேட்டலத எண்ணி அலமதியாக தன்
தாயின் பசால்லலக் பகட்டுக் பகாண்டாள். அவளும்,
சஞ்சனாவும், ஷக்தியும் பேச்சும் சிரிப்புமாக போழுலதக்
கழிப்ேலத போல கனவு காணத் பதாடங்கினாள்.

அத்தியாயம் 15

ஒருவாைாக நர்சிங் பஹாம் ஆரம்ேிக்கும் அந்த நாளும் வந்தது.


காலலயில் இருந்து ஒபர ேரேரப்ோக இருந்தாள் சஞ்சனா.
ஷக்தி அவள் கண்ணில் கூட தட்டுப் ேடவில்லல. சஞ்சனாவுக்கு
பமல் ேிஸியாக இருந்தான் அவன்.

காலல 10:10 க்கு முத்துப்ோண்டி நர்சிங் பஹாலம திைந்து


லவப்ேதாக குைிக்கப் ேட்டு இருந்தது. காலல 9:45 அளவில்

108
சஞ்சனாவும் வாசுகியும் சின்னாவும் முத்துப் ோண்டியுடன்
காரில் நர்சிங் பஹாலம பநாக்கி பசன்ைனர். சஞ்சனா
ஷக்திலய பதாலல பேசியில் ேிடிக்க முயற்சி பசய்து
பகாண்பட இருந்தாள். ஷக்தி போலன தூக்கவில்லல.

வண்டி நர்சிங் பஹாலம பசன்ைலடய வண்டியில் இருந்து


அலனவரும் இைங்கிக் பகாண்டனர். புதிதாக சுண்ணாம்பு
பூசப்ேட்டு ேளிச்பசன்று இருந்தது நர்சிங் பஹாம். இனி
பூம்போழிலில் ேிைக்கப் போகும் ஒவ்பவாரு குழந்லதக்கும்
சமர்ப்ேணமாக பூந்தளிர் மருத்துவமலன என்று நர்சிங்
பஹாமுக்கு பேர் சூட்டி பேர் ேலலக லவக்கப்ேட்டு இருந்தது.
முத்துப்ோண்டி மற்றும் சஞ்சனாவுக்காக அந்த ேகுதி
அலமச்சரும், சில ேிரேலங்களும் வந்து காத்திருந்தனர்.

வருலக தந்து இருந்த ேிரேலங்களுக்கு நடுபவ ஒருவாராக


ஷக்திலய பதடிக் கண்டு பகாண்டால் சஞ்சனா. ஆனால்
சஞ்சனாலவக் கண்ட ஷக்தி தான் மதி மயங்கிப் போனான்.
ஷக்தியின் காதல் பதவலத முதன் முலையாக அன்று
புடலவயில் காட்சி பகாடுத்தாள்.

சாம்ேல் வர்ண காட்டன் புடலவ அணிந்து இருந்தாள். அதில்


ஜானளவு சிவப்பு ஜரிலக ோர்டர் ஓடியது. அபத சிவப்ேில்
பமட்ச்சிங் ஜாக்பகட் அணிந்து இருந்தாள். லகயில் டாக்டர்

109
பகாட்டும் ஸ்படதஸ்பகாப்பும் லவத்து இருந்தாள். ஷக்தி
அவலளபய லவத்த கண் வாங்காமல் ோர்த்துக் பகாண்டு
இருக்க, இருவரும் கண்களால் பேசிக் பகாண்டனர்.

மருத்துவமலன திைப்புவிழா மிகச் சிைப்ோக நடந்து முடிந்தது.


சுந்தரத்தின் உைவில் ஒரு துக்கம் நடந்திருக்க சுந்தரம்
குடும்ேத்துடன் பவளியூர் பசன்று இருந்தார். சுந்தரத்தின்
குடும்ேத்தின் சார்ோக எவரும் திைப்பு விழாவில் கலந்து
பகாள்ளவில்லல.

திைப்பு விழாவுக்கு வந்த விருந்தினர்கள் ஒவ்பவாருவராக


திரும்ேி பசல்ல ஊர் மக்கள் வருலக தர ஆரம்ேித்தனர். ஊரில்
உள்ள கர்ேிணிப் பேண்கள் அலனவருக்கும் ஒரு விழிப்புணர்வு
கருத்தரங்கு நடாத்தப் ேட போவதாக முன்னைிவித்து இருந்தலத
ஒட்டி ஊரில் உள்ள பமாத்த கர்ேிணிப் பேண்களும் தங்கள்
கணவன் சகிதாபமா, மாமியார் சகிதாபமா தங்கள்
வயிற்லையும் சுமந்து பகாண்டு வருலக தந்து இருந்தனர்.

தன்லன அைிமுகம் பசய்து பகாண்ட சஞ்சனா அன்று வருலக


தந்திருந்த கர்ேிணிப் பேண்கலளயும் பேர் வாரியாக அைிந்து
பகாண்டு அவர்கலளப் ேற்ைிய விேரங்கலள ேட்டியலிட்டுக்
பகாண்டாள். ேின்னர் ேிரசவகாலத்தில் பேண்கள் எந்பதந்த

110
விஷயங்களில் கவனமாக இருக்க பவண்டும், என்பனன்ன
உணவுகள் உட்பகாள்ள பவண்டும் என்ை அைிவுலரகலள அந்த
மலல ஜாதிப் பேண்களுக்கு வழங்கினாள்.

1 - 6 மாத கர்ப்ேமாக இருக்கும் பேண்கள் அலனவரும் மாதம்


ஒரு முலையும், 7 - 9 மாதம் கர்ப்ேமாக இருக்கும் பேண்கள்
அலனவரும் வாரம் ஒரு முலையும் இலவச ேரிபசாதலனக்கு
கட்டாயமாக வர பவண்டும் என வலியுறுத்தினால்.

தினமும் இரவு உணவுக்குப் ேின்னர் எடுத்துக் பகாள்ளுமாறு


கூைி வந்திருந்த அலனவருக்கும் போலிக் அமில
மாத்திலரகலள ேங்கிட்டுக் பகாடுத்தாள். அவசர உதவிக்காக
எந்த பநரமும் அவலள அணுகலாம் எனவும் நர்சிங் பஹாமில்
அவள் இல்லாத பநரங்களில் அவலள துலை ேங்களாவில்
கண்டுபகாள்ளலாம் எனவும் கூைினாள்.

எந்த வித தற்பேருலமயும் இல்லாமால் எந்தபவாரு இலாே


பநாக்கும் இல்லாமல் தங்கள் நலனுக்காகபவ சிந்தித்து,
எப்போழுதும் முகத்தில் புன்னலகலய பூசிக் பகாண்டு
அலனவலரயும் அன்ோக விசாரிக்கும் சஞ்சனாலவ அங்கு
வருலக தந்து இருந்த அலனவருக்கும் ேிடித்து இருந்தது.
வந்திருந்த அலனத்து பேண்கலளயும் வயது வித்தியாசம்
ோராமள் அவள் அம்மா என்று அலழத்த அலழப்ேில் அந்த
பேண்கள் எல்பலாரும் உருகி விட்டிருந்தனர்.

111
ஆறு குழந்லத பேற்ைவள் போல் அங்கிருந்த அலனத்து
பேண்களுக்கும் பேறுகால அைிவுலர வழங்கிக் பகாண்டு
இருந்த சஞ்சனாலவ தள்ளி நின்று ோர்த்து ரசித்துக்பகாண்டு
இருந்த ஷக்தி அந்த ஹிந்தி ோடலலக் பகட்டு திரும்ேினான்.

Hum tere bin ab reh nahi sakte

Tere bina kya wajood mera

Tujse juda gar ho jayenge

Toh khud se hi ho jaayenge judaa

அது ஒரு லகயடக்கத் பதாலலபேசியின் மணிபயாலச. திைப்பு


விழாவிற்கு வருலக தந்திருந்த யாபரா தான் பசல் போலன
தவை விட்டு இருக்க பவண்டும் என்று எண்ணியவன் ோடல்
வந்த திலசயில் தன் ோர்லவலய வசினான்.

Kyunki tum hi ho

Ab tum hi ho

Zindagi ab tum hi ho

112
Chain bhi, mera dard bhi

Meri aashiqui ab tum hi ho

திைப்பு விழாவுக்கு வந்திருந்தவர்களுக்கு குளிர்ோனம் ஆயத்தப்


ேடுத்தப் ேட்டிருந்த பமலஜயின் கீ ழ் இருந்தது அந்த ஸாம்சங்
காபலக்ஸி பநாட் 3. ஷக்தி அலத கண்படடுத்த போது
பதாலலபேசிக்கு வந்த அந்த அலழப்பு நின்று போய் இருந்தது.

அந்த பேரிய ஃபோனின் பேரிய திலரயில் ஹிந்தி நடிகலன


ஒத்த வாலிேன் ஒருவன் சஞ்சனாவின் கன்னங்களில் தன்
இதழ்கலள அழுத்தமாக ேதித்திருக்க சஞ்சனா அலத கண்மூடி
ரசித்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

அத்தியாயம் 16

சஞ்சனா நம்மில் ேலலரப் போல எந்பநரமும் ஃபோலன


லகக்குள்பளபய லவத்துக் பகாண்டு சுற்றும் ரகம் அல்ல.
சஞ்சனாவின் ஃபோன் முக்கால் வாசி பநரம் அவள்
தலலயலணக்கு அடியில் தான் இருக்கும்.

ஆகபவ சஞ்சனா என்ன மாடல் ஃபோன் லவத்து இருக்கிைாள்

113
என்று ஷக்தி சரியாக கவனித்ததில்லல அந்த ஃபோலன
தலரயில் இருந்து கண்படடுத்த போதும் கூட அது
சஞ்சனாவுலடயதாக இருக்கும் என அவன் பகாஞ்சம் கூட
நிலனத்து இருக்கவில்லல.

ஆனால் அந்த ஃபோனின் டிஸ்ப்பளயில் இருந்த சஞ்சனாவின்


ஃபோட்படா அது அவளுலடய ஃபோன் தான் என்ேதுடன்,
அவபளாட கூட இருந்த ஆண் அவளுக்கு என்ன உைவாக
இருக்கும் என்ேலதயும் ஷக்திக்கு பவளிச்சம் போட்டு காட்டியது.

சஞ்சனாவின் முகத்தில் அவன் இன்று வலர கண்டிராத ஒரு


சந்பதாஷத்திலன அந்த ஃபோட்படாவின் வழியாக அவன்
கண்டான். ஷக்தியால் அவன் கண்கலளபய நம்ே முடியாது
இருக்க, கண் இலமக்காமல் அந்த ஃபோட்படாலவபய ோர்த்துக்
பகாண்டு இருந்தான்.

அவனது காதல் முலளயிபலபய கருகுவலத அவன் மூலள


உணர்ந்தது, இதயம் அலத ஏற்க மறுத்தது. சஞ்சனாபவாடு கூட
இருந்த ஆண், அவளது ஆண் பதாழனாக இருப்ேதற்கான
சாத்தியக் கூறுகலள அது சிந்தித்துக் பகாண்டு இருந்தது.

அவனது மூலளக்கும் இதயத்துக்கும் இலடபய நலடபேற்ை


யுத்தத்தில் அவனுக்கு கண்லணக் கரித்தது. ஷக்திக்கு அவன்

114
புைந்தலல வலிப்ேலதப் போல இருந்தது. தன் இரு லககளாலும்
அவன் தன் தலலலய இறுக்கமாக ேிடித்துக் பகாண்டான்.

அவன் ோர்த்துப் ோர்த்து ஆலசக் பகாண்ட பேண் சஞ்சனா.


அவனுக்குள் ஒளிந்து இருந்த காதலலன பவளிபய பகாண்டு
வந்தவள் சஞ்சனா. அவன் முதன் முதலாகக் கண்ட காதல்
கனவுகளின் கதாநாயகி சஞ்சனா.

அவன் தன் தாய்க்கு அடுத்த ேடியாக நிலனத்து இருந்த


பேண்ணும், தன் தாயின் ஸ்தானத்லத பகாடுக்க நிலனத்த
பேண்ணும் சஞ்சனா... சஞ்சனா.... சஞ்சனா....

இப்போழுது அவன் இதயத்துக்குள் பசாகத்லதயும் மீ ைி ஒரு


ஆத்திரம் வந்து அமர்ந்து பகாண்டது. இவ்வளவு நாளாக
அவபனாடு ஒட்டி ஒட்டி ேழகியவள், அவலனப் ேற்ைி முற்றும்
முழுதுமாக பகட்டு அைிந்து பகாண்டவள்,

அவனிடம் மட்டும் போய்யாக நடந்து பகாண்டு இருக்கிைாள்.


அவலளப் ேற்ைிய உண்லமகலள முற்ைிலுமாக மலைத்து
அவலன முட்டாள் ஆக்கி இருக்கிைாள். இது ஷக்தி தன்
வாழ்வில் சந்தித்த முதல் பதால்வி. பேரும் பதால்வியும் கூட.

115
அதற்கு பமல் அந்த இடத்தில் நிற்ேதும் கூட அவனுக்கு
கஷ்டமாக இருந்தது. அவன் அந்த ஃபோலன எந்த பமலஜயின்
கீ ழிருந்து கண்படடுத்தாபனா அபத பமலஜயின் பமல் அலத
விட்டு விட்டு, ஷக்தி அந்த இடத்லத விட்டு கிளம்ேினான்.
வண்டியில் ஏைி அலத பவகமாக ரிவர்ஸ் பசய்து பகாண்டு
வண்டிலய அசுர பவகத்தில் கிளப்ேிக் பகாண்டு பசன்ைான்
ஷக்தி.

ஷக்தி தன் வண்டிலய ஒரு குழந்லதப் போல ோர்த்துக்


பகாள்வான். வண்டியில் ஒரு தூசு, அழுக்கு ேட விட மாட்டான்.
தன் வண்டியில் பவறு யாரும் லக லவக்க அனுமதிக்க
மாட்டான்.

வண்டிலய கழுவும் பவலலலய கூட அவபன தான் பசய்வான்.


சில சமயங்களில் தடவியும் பகாடுப்ோன். ஒரு போதும் தன்
பகாேத்லத வண்டியின் மீ து காட்டியதும் இல்லல, வண்டிலய
இவ்வளவு பவகமாக இயக்கியதும் இல்லல.

ஆனால் இன்று நர்சிங் பஹாமில் பவகம் எடுத்தவன் அன்று


பராட்லடப் ோர்த்து வண்டிலய பசலுத்தபவ இல்லல. அவன்
கண்களுக்குள் இன்னுமும் அந்த ஃபோட்படா தான் இருந்தது.
ஏபதா அனுமானத்தில் ஒரு வழியாக பதாழிற்சாலலலய
பசன்ைலடந்தவன் வண்டிலய ஒரு பேரிய கருங்கல் ோலையின்
மீ து விட்டான்.

116
பூம்போழில் பதயிலல பதாழிற்சாலலயின் இரு புைமும்
பதயிலல பதாட்டங்களால் சூழப் ேட்டு காணப் ேட்டது.
பதயிலல பதாழிற்சாலலக்கு ேின் புைம் பேரிய பேரிய
ோலைகளாலும் புதர்களாலும் ஆன காடு.

அந்த பதாழிற்சாலலயில் கார் ோர்க் வசதி கிலடயாது. வண்டி


லவத்து இருப்போர் அலனவரும் பதாழிற்சாலலயின் ேின் புைம்
இருந்த இடத்தில் தங்கள் வண்டிகலள நிறுத்துவது வழக்கம்.

ஷக்தி அவன் வண்டிலய வழலமயாக நிறுத்தும் இடத்தில் தான்


இன்றும் நிறுத்தினான். ஆனால் அவன் வண்டிலய ஓட்டி வந்த
பவகம், ரிவர்ஸ் பசய்த பவகம் வண்டியின் ேின் புைம் அங்கு
இருந்த ஒரு பேரிய கருங்கல் ோலையின் மீ து முட்டி நின்ைது.
வண்டி சற்று பமபலழுந்து கீ பழ வந்ததும் தான் ஷக்தி
நிதானத்துக்கு வந்து நடந்த அசம்ோவிதத்லத உணர்ந்தான்.

வண்டிக்கு அடி ேட்டு விட்டது என்று அவனுக்கு புரிந்த மறு


கணம் அவன் வண்டிலய நிறுத்தி விட்டு பவக பவகமாக
இைங்கி வண்டியின் ேின்னால் பசன்று ோர்த்தான். அந்த ஜீப்
வண்டியின் ேின் புைத்தில் ஒரு பமலதிக வண்டிச் சக்கரம்
போருத்தப் ேட்டு இருக்கும். அது உலடந்து பதாங்கிக் பகாண்டு
இருந்தது.

117
அது தவிர வண்டியின் ேின் புைக் கதவும் கூட இடி ேட்டு காணப்
ேட்டது. ஷக்தி மனம் உலடந்து போனான். அடி பமல் அடிலய
தாங்கும் வலிலம அந்பநரம் அவன் இதயத்துக்கு
இருக்கவில்லல. பசார்ந்து போய் வண்டியின் மீ து சாய்ந்து
பகாண்டான்.

வண்டி ோலையின் மீ து பமாதிய சத்தம் பகட்டு அருபக


பதாட்டத்தில் பவலல பசய்து பகாண்டு இருந்த சில
பேண்களும், பதாழிற்சாலலக்கு பவளிபய இருந்த சில
ஊழியர்களும் ஓடி வந்தனர். தனக்கு எந்த அடியும் ேடவில்லல,
வண்டிக்கு தான் சிைிய பசதம் என அலத அவர்களுக்கு
உறுதிப்ேடுத்தி அவர்கள் அலனவலரயும் அலமதிப் ேடுத்தி
அனுப்ேி லவத்தான் ஷக்தி.

ேின்னர் சிைிது பநரம் கண்கலள மூடி, தன்லன ஆசுவாசப்


ேடுத்திக் பகாண்டு ஒரு பேரிய மூச்லச இழுத்து பவளிபய
விட்டு விட்டு வண்டிலய ேழுது ோர்ப்ேதற்பகன டவுனுக்கு
எடுத்து பசன்ைான்.

பதாழிற்சாலல இயந்திரங்களினால் உண்டாகும்


இலரச்சலினால் ஷக்தி வண்டிலய ோலையின் மீ து பமாதிய
போது உண்டான சத்தம் பதாழிற்சாலலக்கு உள்பள
இருந்தவர்களுக்கு பகட்கவில்லல. ஆனால் ஊழியர்கள்
வாய்க்கு வாய் போன விஷயம் கலடசியாக முத்துப்
ோண்டியின் காதுக்கும் போனது.

118
ஷக்திக்கு எந்த அடியும் ேடவில்லல என்று கண்ணால்
கண்டவர்கள் கூைிய வார்த்லதகளில் திருப்தி அலடந்தவர்,
ஷக்திலய பதாலலபேசியில் பதாடர்பு பகாண்டு பேசினார்.

ஷக்தி தன் வாயாபலபய அவனுக்கு ஒன்றும் இல்லல என


பசால்லிக் பகட்ட ேின்னர் தான் அவரால் இயல்ோக இருக்க
முடிந்தது. அவர் மனதில் நிலனத்தலதபய ஷக்தியும்
அவரிடத்தில் கூைி இருந்தான்.

வாசுகியிடம் எலதயும் பதரிவிக்க பவண்டாம் எனவும், விஷயம்


பகள்விப் ேட்டால் தன் தாயார் வணாக
ீ கலவரம் அலடந்து
இரத்த அழுத்தத்லத கூட்டிக் பகாள்வாள் எனவும் தன்
தந்லதயிடம் பவண்டிக் பகாண்டான் ஷக்தி.

சஞ்சனா மனதில் எந்த சலனமும் இல்லாமல் தனது நர்சிங்


பஹாமுக்கு வருலக தந்து இருந்த கர்ேிணிப் பேண்கபளாடு
உைவாடிக் பகாண்டு இருந்தாள். ஒரு நீண்ட இலடபவளிக்குப்
ேின்னர் அவள் பநசிக்கும் பதாழிலல அவள் கனவு கண்ட
ேிரகாரம் நிலைபவற்ைிக் பகாள்ள கிலடத்தது அவளுக்கு
அளவிட முடியாத ஆனந்தத்லத பகாடுத்து இருந்தது. அவளது
கனவு சாத்தியம் ஆவதற்கு உறுதுலணயாக நின்ை ஷக்திலய

119
அவள் மனதார நிலனத்துக் பகாண்டாள்.

வயிற்ைில் ஒன்றும் இடுப்ேில் ஒன்றும் வட்டில்


ீ ஒன்றுமாக
குழந்லதகளுக்கு தாயான ஒரு மலல ஜாதிப் பேண்ணுக்கு
அவள் இடுப்ேில் இருந்த குழந்லதலய வாங்கி தன் மடி மீ து
அமர்த்திக் பகாண்டு குடும்ேக் கட்டுப்ோட்டு வழிமுலைகலள
எடுத்து பசால்லிக் பகாண்டு இருந்தாள் சஞ்சனா.

அவள் தன் முகத்தில் எந்த உணர்சிலயயும் காட்டாமல் அந்த


பேண்ணின் கண்கலள பநராகப் ோர்த்து பேசிக் பகாண்டு
இருக்க, இவ்வளவு அந்தரங்கத்லத யாரிடமும் மனம் விட்டு
பேசியைியாத அந்த பேண் தான் ஏகத்துக்கும் பவட்கப்ேட்டுப்
போனாள்.

வண்டி பவகமாக ரிவர்ஸ் பசய்யப் ேடும் சத்தம் பகட்டதும்


சஞ்சனாவும் அந்த பேண்ணும் ஒபர பநரத்தில் வாசலல
திரும்ேி ோர்த்தனர். ஷக்தி தான் அவ்வளவு பவகமாக
வண்டிலய கிளப்ேிக் பகாண்டு இருந்தான்.

சஞ்சனா தன்லனயும் அைியாமல் அமர்ந்த இடத்தில் இருந்து


எழுந்து குழந்லதலயயும் தூக்கிக் பகாண்டு வாசலல பநாக்கி
ஓடிச் பசன்ைாள். அனால் அதற்குள் ஷக்தி வண்டிலய கிளப்ேி
புைப்ேட்டு இருந்தான்.

120
சஞ்சனாவுக்கு மிகவும் குழப்ேமாக இருந்தது. எதற்கு இந்த
ஷக்தி தன்னிடம் கூட பசால்லிக் பகாள்ளாமல் இவாளவு
பவகமாக வண்டிலய கிளப்ேிக் பகாண்டு பசல்கிைான் என்று.
ஆனால் எபதா சரியில்லல என்ேது மட்டும் அவளுக்கு
பதளிவாக புரிந்தது.

சஞ்சனா ஷக்திலய அைிந்த வலர அவன் மிகவும்


நிதானமானவன், எதற்கும் ேதருகிைவன் அல்ல. அவன்
இவ்வளவு பவகமாக கிளம்ேி பசல்கிைான் என்ைால்
யாருக்பகனும் ஆேத்பதா என்று அவள் மனம் ேடேடத்தது.

சரி ஃபோன் பசய்து ோர்க்கலாம் என்று நிலனத்த மாத்திரம்,


அங்கு இருந்த பமலஜயின் பமல் இருந்த தனது ஃபோலன
கண்டாள். கண்டதும் அலத எடுத்து ஷக்தியின் எண்லண
அழுத்தினாள்.

அவள் இருந்த ேரேரப்ேில் அவளது பசல் ஃபோன் எப்ேடி அந்த


பமலஜயின் மீ து வந்து இருக்கும் என்ேலதபயா, அதில்
இருக்கும் ஃபோட்படாலவ ஷக்தி ோர்த்திருக்கக் கூடும் என்பைா
அவளுக்கு பகாஞ்சம் கூட எண்ணத் பதாணவில்லல.

சஞ்சனாவுக்கு தன் அத்லத லேயன் ஷக்திலய மிகவும் ேிடித்து


இருந்தது. அவலனப் போன்ை ஆண்கலள இவ்வுலகில் காண்ேது

121
அரிது என அவள் எப்போதும் எண்ணிக் பகாள்வாள். ஆனால்
அது அவன் பமல் அவளுக்கான மரியாலதலய மட்டுபம
அதிகரித்தது.

ஷக்தி போன்ை ஒரு அற்புதமான ஆணுக்கு, அப்ேழுக்கற்ை


பதவலத போன்ை ஒரு பேண் தான் துலணயாக கிலடக்க
பவண்டும் என அவள் ஆலச ேட்டாள். தன்லன ஷக்திக்கு
இலணயாகபவா துலணயாகபவா கற்ேலன ேண்ணிக் கூட
ோர்த்ததில்லல அவள்.

அப்போழுதும் கூட பவறு எபதா ேிரச்சிலனயாக ஷக்தி


போகிைான் என்று எண்ணி தான் சஞ்சனா அவலன
பதாலலபேசியில் அலழத்தாள். பதாடர்ந்து மூன்று முலை
அலழத்தும் ஷக்தி பேச மறுத்ததினால் அவனுக்கு என்ன
அவசரபமா என எண்ணி சஞ்சனா அந்த முயற்சிலய லக
விட்டாள்.

ஆனால் அவளுக்கு மனசு பகட்கவில்லல. துலர ேங்களாவுக்கு


அலழத்து அங்கு அலனவரும் நலம் என்று சின்னா மூலம்
பகட்டு அைிந்து பகாண்டாள். ஷக்தி பதாழில் சம்ேந்தமான
ஏபதனும் அவசரத்திற்குத் தான் பசால்லிக் பகாள்ளாமல் கூட
பசன்று இருப்ோன் என தன்லனத் தாபன சமாதானம் பசய்து
பகாண்டாள்.

ேதட்டத்லத லகவிட்டு விட்டு தன் இருக்லகயில் பசன்று

122
அமர்ந்தாள். சஞ்சனா திரும்ேி வந்ததும் ேரிபசாதலனக்கு
வந்திருந்த வள்ளி என்று பேர் பகாண்ட அந்த பேண்
சஞ்சனாவிடம் இருந்து தன் குழந்லதலய பேற்றுக் பகாண்டு
கிளம்ேத் தயார் ஆனாள்.

சஞ்சனாவும் வள்ளியும் மாத்திரபம அப்போலதக்கு அங்கு


இருந்ததினால் சஞ்சனா அந்த குழந்லதலயக் பகாஞ்சியவாறு
அந்த பேண்பணாடு வாசல் வலர எழுந்து பசன்ைாள். ஆனாள்
வள்ளி வாசலில் தயங்கித் தயங்கி நிற்ேலதப் போல அவளுக்கு
பதான்ைியது. சஞ்சனா வள்ளிலய பகள்வியாக ோர்த்தாள்.

தயக்கத்பதாடும், ஆர்வத்பதாடும், தயங்கித் தயங்கி வள்ளி


பகட்டாள்,

''டாக்டர் அம்மா... நீ ங்க தான் ஷக்தி ஐயாலவ கல்யாணம்


ேண்ணிக்க போைீகளா???''

அந்த திடீர் பகள்விலய, பநரடியான பகள்விலய, முகத்துக்கு


முகம் ோர்க்கப்ேட்டு பகட்கப்ேட்ட பகள்விலய சஞ்சனா
பகாஞ்சம் கூட எதிர்ோர்க்கவில்லல. அந்த பகள்வியின்
அர்த்தத்லத தன் மூலளக்கு அனுப்ேி அலத புரிந்து பகாள்ள
அவளுக்கு சில பநாடிகள் ஆயிற்று.

அதன் அர்த்தம் அவளுக்கு புரிந்த போது அவளுக்கு பேச்சு வர


மறுத்தது. அந்த பகள்விக்கான விலடலய அவளது மூலள

123
பவவ்பவறு விதமாக சிந்தித்து ோர்த்தது.

''இல்லல'' என்று ஒபர வார்த்லதயில் கூைி முடித்து விட


பவண்டிய ேதிலல அவள் ஏன் அவ்வளவு தூரம் பயாசித்தாள்
என்று அவளுக்பக பதரியவில்லல.

இவ்வளவு பநரமாக தன் கண்கலளப் ோர்த்து சரளமாக பேசிய


டாக்டர் அம்மா கன்னம் சிவந்து அசடு வழிவலத சம்மதத்திற்கு
அைிகுைியாக நிலனத்த வள்ளி அதற்கு பமல் டாக்டர்
அம்மாலவ பவட்கி சிவக்க லவக்க மனம் இல்லாமல் கள்ளச்
சிரிப்புடன் அந்த இடத்லத விட்டு நகர்ந்தாள்.

அன்லைய தினம் முழுவதும் நர்சிங் பஹாமுக்கு பேண்கள்


வருவதும் போவதுமாக இருந்தது. சஞ்சனாவுக்கான மதிய
உணலவ சின்னா எடுத்து வந்து பகாடுத்தான். சின்னா
சாதாரணமாக நடந்து பகாண்டதினால் சஞ்சனா ஷக்திலயப்
ேற்ைி பதலவ இல்லாமல் விசாரித்து அவலன குழப்ே
விரும்ேவில்லல.

ஆனாள் அன்லைய நாள் முழுவதும் ஷக்தி பசால்லாமல்


பகாள்ளாமல் வண்டிலய எடுத்துக் கிளம்ேியதும், அந்த மலல
ஜாதிப் பேண் சஞ்சனாலவ ோர்த்து பகட்ட பகள்வியும்
சஞ்சனாவுக்கு மாைி மாைி நிலனவில் வந்து பகாண்பட
இருந்தது.

124
மாலல ஐந்து மணி அளவில் தன்லன அலழத்துச் பசல்ல வர
முடியுமாபவனக் பகட்க அவள் ஷக்திலய மறுேடியும்
பதாலலபேசியில் அலழத்தாள். இம்முலையும் மூன்று முலை
அலழத்தும் ேதில் இல்லல.

என்ன பசய்வது என்று சஞ்சனா பயாசலன பசய்து பகாண்டு


இருக்கும் போழுது ஐயாவின் காபராட்டி சூலசப்ேிள்லள
வாசலில் வந்து நின்று ஹார்ன் அடித்தார். ேின்னர் இைங்கி
வந்து சஞ்சனாவுக்கு நர்சிங் பஹாலம சாத்துவதற்கு உதவி
பசய்து சஞ்சனாலவ வட்டுக்கு
ீ அலழத்துச் பசன்ைார்.

வட்டுக்கு
ீ வந்தவள் வாசுகியிடம் பகாஞ்ச பநரம் அன்லைய
தினத்லதப் ேற்ைி பேசிக் பகாண்டு இருந்தாள். ேின் வாசுகியிடம்
இருந்து மாலல பதநீலர வாங்கி அருந்தி விட்டு மாடிக்கு
குளிக்கச் பசன்ைாள். குளித்து முடித்து வந்த சிைிது பநரத்தில்
சின்னா ோடம் பசால்லிக் பகாள்ள வந்து இருந்தான்.

ஒரு மணி பநரம் அவனுக்கு ஆங்கிலத்தில் சிறு சிறு


வசனங்கள் அலமக்க கற்றுக் பகாடுத்தாள். ேின்னர் வழலம
போல 8:30 மணி அளவில் இரவு உணவுக்காக கீ ழ் தளத்துக்கு
வந்தாள். சாப்ோட்டு பமலஜயில் தட்டு லவத்து ஆயத்தமாக
இருந்தது.

125
வாசுகி சலமயற் கட்டிற்கும் சாப்ோட்டு பமலஜக்குமாக
ோத்திரங்கலளத் தூக்கிக் பகாண்டு நடந்து பகாண்டு
இருந்தாள். வட்டில்
ீ ஷக்தி இருப்ேதற்கான எந்த அலடயாளமும்
காணப்ேடவில்லல. சஞ்சனா அமர்ந்து பகாண்டதும் இன்று
வாசுகியும் அவபளாடு பசர்ந்து அமர்ந்து பகாண்டாள்.

சஞ்சனாவுக்கு ேரிமாைிவிட்டு தனக்கும் தட்டில் இரண்டு


இட்லிகலள எடுத்து லவத்துக் பகாண்டு வாசுகி பேசத்
பதாடங்கினாள்,

''ஐயாவும் ஷக்தியும் ஒரு மீ ட்டிங்குக்கு கிளம்ேி போய்


இருக்காங்களாம். சாப்ேிட்டு தான் வருவாங்களாம். நம்மலள
சாப்ேிட்டு ேடுத்துக்க பசான்னாங்க''

''ஒஹ்...'' என்று பசால்லி பகட்டுக் பகாண்டாள் சஞ்சனா. இது


அவள் எதிர் ோர்த்தது தான்.

''நாலளல இருந்து உனக்கு துலணக்கு அேி வருதாமாம்.


அவலள, கூட மாட உதவிக்கு வச்சுக்கைதுல உனக்கு ஒன்னும்
ேிரச்சிலன இல்லலபய...???''

126
''இதுல என்ன ேிரச்சலன இருக்கப் போகுது அத்லத. மாமா கூட
என்கிட்பட இது ேத்தி பேசினார். அவ வந்தா எனக்கும் பேச்சுத்
துலணயா இருக்கும்.''

இது போன்ை பேச்சுக்களின் ஊபட இருவரும் உண்டு முடித்து


உைங்கச் பசன்ைனர்.

அத்தியாயம் 17

முத்துப்ோண்டிக்கு பதரியும் தன் மகன் அந்த வண்டிலய


எவ்வளவு பநசித்தான் என்று, ஆனாள் அவர் அைியாதது ஒன்று,
அது ஷக்தி தன் வண்டிலய விடவும் ேல மடங்கு அதிகமாக
சஞ்சனாலவ பநசித்தது.

ஷக்தியின் குரல் உலடந்து இருந்தது வண்டிக்கு


அடிேட்டதினால் மாத்திரம் தான் என அவர் நிலனத்துக்
பகாண்டார். மாலல ஆறு மணியளவில் தன் பவலலகலள
முடித்துக் பகாண்டு டிலரவர் சூலசயுடன் பநரடியாக
பமக்பகனிக் பஷட்டுக்கு விலரந்தார்.

முத்துப்ோண்டி வண்டிலய விட்டு இைங்கிய பநரம் ஷக்தியின்


வண்டிலய அங்கிருந்த பமக்பகனிக்களில் இருவர் ேழுது

127
ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தனர். ஷக்தி அங்கிருந்த ஒரு தகர
பமாடாவில் அமர்ந்து தன் இரு லககளாலும் தன் தலலலய
ேிடித்துக் பகாண்டு இருந்தான்.

''தம்ேி'' என அலழத்து முத்துப்ோண்டி ஆதரவாய் அவன்


தலலயில் லக லவக்க திடுக்கிட்டு எழுந்தான் அவன்.

''நீங்க எங்கப்ோ இவ்வளவு தூரம்???''

''உன்லன வட்டுக்கு
ீ அலழச்சிட்டு போகலாம்னு வந்பதன்ப்ோ..''
என்று ேதில் பசால்லி விட்டு வண்டிலய சுற்ைிப் ோர்த்தார்
தந்லத.

''ேின்னாடி கதவு உலடஞ்சி இருக்குப்ோ... அலத சரி ேண்ணத்


தான் இவ்வளவு பநரம்'' தகவல் கூைினான் மகன்.

ஷக்தியும் ஐயாவும் எட்டு மணிவலர அங்கு காத்திருந்தனர்.


நாலள தான் வண்டிலய பேற்றுக் பகாள்ள முடியும் என
தலலலம பமக்பகனிக் பதரிவிக்க ஷக்தியின் முகம் மறுேடியும்
கறுத்தது. ஷக்தியின் முக வாட்டத்லத கண்ட ஐயா ஒரு
மாறுதலுக்கு இருவரும் பவளிபய சாப்ேிட்டு விட்டு கிளம்ேலாம்
எனக் கூைினார்.

128
ஷக்திக்கு ஐயாலவ நன்ைாகத் பதரியும். அவருக்கு பவளியில்
சாப்ேிடுவது ேழக்கபம இல்லல. அவர் தனக்காக பயாசிக்கும்
போது தான் முரண்டு ேண்ணினால் நன்ைாக இருக்காது என்று
ஷக்தியும் அவர் பயாசலனக்கு தலல ஆட்டினான்.

இரவு உணலவ பவளிபய முடித்துக் பகாண்டு இருவரும் வடு



திரும்ே இரவு ேத்து மணிக்கு பமல் ஆனது. மறு நாள் காலல
வண்டி இல்லாததினால் 7:30 மணிக்பக காலல உணலவ
உட்பகாண்டு விட்டு ஐயாவுடபனபய பதாழிற்சாலலக்கு
கிளம்ேினான் ஷக்தி.

ஷக்தியின் வண்டி எங்பக என்று வாசுகி விசாரித்த போழுது


அவனது வண்டிலய பதாழிற்சாலலயில் நிறுத்தி விட்டு
ஐயாவின் காரிபலபய மீ ட்டிங்குக்கு பசன்று வடு
ீ திரும்ேியதாக
பசால்லி சமாளித்தான்.

காலல உணவின் போது ஷக்திலய மிகவும் எதிர்ோர்த்து வந்த


சஞ்சனாவுக்கு மறுேடியும் ஏமாற்ைபம கிட்டியது. அவள்
பூம்போலிலுக்கு வந்த நாள் பதாடங்கி ஒரு நல்ல பதாழனாக
அவள் கூடபவ இருந்தவன் திடீபரன்று கண்ணில் கூட ேடாமல்
போனது அவளுக்கு உள்ளுக்குள் வலித்தது.

129
இன்றும் சூலசயுடன் நர்சிங் பஹாமுக்கு கிளம்ேிச் பசன்ைாள்
சஞ்சனா. அவள் நர்சிங் பஹாலம திைந்து தன் இருக்லகயில்
அமர்ந்து இன்லைய தினம் ேரிபசாதலனகாக வர இருப்போரின்
ேட்டியலல எடுத்து ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

காலல ேத்து மணி அளவில் ஒவ்பவாருவராக சுமார் ஏபழட்டு


பேண்கள் வருலக தந்தனர். யாலரயும் ோர்த்தால் கர்ேிணிப்
பேண்கள் போல இல்லல. ோர்க்க சாதாரணமாக இருந்தனர்.
சரியான பநரத்தில் அேியும் வந்து பசர சஞ்சனா அவலள
வரபவற்று தனது அலையில் அமரும் ேடி பசய்தாள்.

ேின்னர் வந்திருந்த பேண்கலள அவள் ஒவ்பவாருவராக பேயர்


பசால்லி அலழக்க, தடுப்புக்கு ேின்னால் அமர்ந்து இருந்த
பேண்கள் ஒவ்பவாருவராக டாக்டர் அலைக்குள் நுலழந்தனர்.
அங்கு என்ன நடக்கப் போகின்ைது என ஆர்வமாக ோர்த்துக்
பகாண்டு இருந்தாள் அேிராமி.

சஞ்சனா, ''அமுதா'' என்று குரல் பகாடுக்க மாநிைமான,


ஒல்லியான உடல் வாகு பகாண்ட 18, 19 வயது மதிக்கத் தக்க
ஒரு பேண் உள்பள வந்தாள். சஞ்சனா அவலள அமரும் ேடி
பசால்ல, அந்த பேண் நாற்காலியின் நுனியில் அமர்ந்து
பகாண்டாள்.

''எத்தலன வாரம் தள்ளிப் போய் இருக்குன்னு


பசான்னிங்கம்மா???'' விசாரித்தாள் சஞ்சனா.

130
அேி அங்கு அமர்ந்திருப்ேலதக் கண்டு பநளிந்தவாபை அந்த
பேண்,

''ஒரு மாசமா தள்ளிப் போய் இருக்கு டாக்டர் அம்மா'' என்ைாள்.

''சரிம்மா... இப்ேடி வந்து இந்த கட்டில்பல ஏைி ேடுத்துக்கங்க.


உங்க வயித்துபல குட்டிப் ோப்ோ என்ன பசால்லுதுன்னு
ோக்கலாம்'' கட்டலள இட்டாள் டாக்டர் சஞ்சனா.

அந்த பேண்ணுக்கு முதல் குழந்லத. இப்ேடிப்ேட்ட


ேரிபசாதலனகள் ேற்ைி எல்லாம் அவள் யாரும் பசால்லிக்
பகட்டது கூட கிலடயாது. ஆகபவ ேயந்து ேயந்து பசன்று
கட்டிலில் தாவி ஏைி விட்டலதப் ோர்த்து ேடுத்துக் பகாண்டாள்.

சஞ்சனா லககளில் லகயுலைலய மாட்டிக் பகாண்டு அந்த


பேண்ணின் அடி வயிறு பதரியும் வண்ணம் புடலவ
பகாசுவத்லத நன்ைாக இைக்கி விட்டாள். அந்த பேண்
கூச்சத்தில் சிரித்துக் பகாண்டும் பநளிந்து பகாண்டும் இருந்தது.

ேின்னர் ஒரு டப்ோலவ திைந்து அதிலிருந்து ஒரு பகட்டியான


திரவத்லத எடுத்து அந்த பேண்ணின் அடி வயிற்ைில் பதய்த்து

131
விட்டாள். ேின்னர் ஸ்கானிங் உேகரணத்லத லகயில் எடுத்துக்
பகாண்டாள். அது ஒரு சிறு லகயடக்கத் பதாலலபேசி போல
இருந்தது.

அந்த உேகரணத்லத இப்போழுது அந்த பேண்ணின் வயிற்ைின்


மீ து லவத்து அழுத்தம் பகாடுத்தவாபை அலசத்தாள். அந்த
ஸ்கானிங் உேகரணம் ஒரு வயரால் இலணக்கப் ேட்டு
இருந்தது. அதன் மறு முலன ஒரு டீவிலய ஒத்த உேகரணத்தில்
பதாடுக்கப் ேட்டு இருந்தது.

சஞ்சனா அந்த ஸ்கானிங் உேகரணத்லத அந்த பேண்ணின்


வயிற்ைில் லவத்து பதய்க்க பதய்க்க அந்த டீவியில் கருப்பு
பவள்லளயில் அலசவுகள் பதான்ைின.

''கவனமா அந்த திலரலய ோருங்க. உங்க வயித்துல உள்ள


குட்டிக் கரு இப்போ அந்த திலரல வரும்'' என்று சஞ்சனா
அைிவுறுத்த, அமுதாவும் அேியும் தலலலய எக்கி எக்கி கண்கள்
விரிய திலரலய ோர்த்தனர். சஞ்சனாவும் கவனமாக
திலரலயபய ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

திலரலய ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தவள் எலதபயா கண்டு


உதட்லட சுளித்துக் பகாண்டாள். அவள் முகத்தில் சட்படன்று
ஒரு புன்னலக பதான்ைி மலைந்தது. அமுதாவும், அேியும்
திலரலயயும் சஞ்சனாவின் முகத்லதயும் மாைி மாைி ோர்த்துக்

132
பகாண்டு இருந்தனர்.

சஞ்சனா வாய் திைந்து எதுவும் பேசாததினால் அந்த இரு


பேண்களுக்கும் ஒன்றும் புரியவில்லல. சஞ்சனா பேசுவதற்காக
அவ்விருவரும் காத்திருந்தனர். லகயிலிருந்த ஸ்கானிங்
உேகரணத்லத நிறுத்திய சஞ்சனா அந்த பேண்ணின் லகயில்
ஒருசில டிஷ்யு பேப்ேர்கலள பகாடுத்து வயிற்லை சுத்தம்
பசய்து பகாண்டு வந்து அமருமாறு கட்டலள இட்டாள்.

சஞ்சனா என்ன கூைப் போகிைாள் என்ை குழப்ேத்தில் அந்த


பேண் அவசர அவசரமாக வயிற்ைின் மீ து இருந்த ேலச போன்ை
திரவத்லத துலடத்துக் பகாண்டு, தன் புடலவலயயும் சரி
பசய்து பகாண்டு வந்து சஞ்சனாவின் முன் அமர்ந்து
பகாண்டாள்.

சஞ்சனா எதுவுபம பேசாமல் அந்த பேண்லணபய ோர்த்துக்


பகாண்டு இருக்க, போறுலமலய இழந்த அமுதா தயங்கித்
தயங்கி பகட்டாள்,

''வயித்துல ோப்ோ பசாகமாத் தாபன இருக்கு......???''

சஞ்சனா இல்லல என தன் தலலலய இரு புைமாக ஆட்டிவிட்டு


பதாடர்ந்து கூைினாள்,

133
''ஒன்னு இல்லல உங்க வயித்துல பரண்டு ோப்ோ இருக்கு!!!''

சஞ்சனா கூைியலதக் பகட்டதும் முதலில் அந்த பேண்


திலகப்ேில் கண் இரண்லட விரித்தது, ேின்னர் அது
புன்னலகயாக உருமாைி அந்த புன்னலகலய அவள் முகம்
முழுவதும் பூசிக் பகாண்டது. ேின்பு சந்பதாஷம் தாங்க
மாட்டாமல் அது அழுலகயாக பவடித்தது.

சஞ்சனா தான், ஒரு தாயாக அந்த பேண்லண அரவலணத்து,


அலமதி ேடுத்தி, புத்தி பசால்லி அனுப்ேி லவக்கும் ேடியாக
ஆனது. சஞ்சனாலவ பேருலமயாகவும், போைாலமயாகவும்,
சந்பதாஷத்துடனும், கண் கலங்கவும் ோர்த்துக் பகாண்டு
இருந்தாள் அேிராமி.

வந்திருந்த ஒவ்பவாரு பேண்கலளயும் ேரிபசாதித்து


ஒவ்பவாருவருக்கும் ஒவ்பவாரு கலத பசான்னாள் சஞ்சனா.
ஒரு பேண்ணுக்கு குழந்லத ேிைக்கப் போகும் நாலள கணித்து
பசான்னாள். ஒருத்திக்கு அவளது குழந்லதயின் ோகங்கலள
திலரயில் காட்டினாள். தன் குழந்லதயின் இதயம் துடிக்கும்
சத்தத்லத ஒரு தாய் பகட்க்கும் ேடி பசய்தாள்.

ேரிபசாதலனக்கு வந்திருந்த அலனத்து பேண்களும் ஆனந்தக்


களிப்ேின் மிகுதியால் சஞ்சனாவுக்கு தங்கள் கண்ண ீலரபய

134
காணிக்லகயாக பசலுத்தி விட்டு கிளம்ேினர். இலத எல்லாம்
ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்த அேிராமிக்கு பமய் சிலிர்த்தது.

அேியின் கண்களுக்கு இன்று சஞ்சனா வரம் பகாடுக்கும் ஒரு


பதவலத போல பதரிந்தாள். வந்தவர்கள் அலனவலரயும்
ேரிபசாதித்துப் ோர்த்து, மருந்து மாத்திலரகள் பகாடுத்து அனுப்ே
மணி இரண்டுக்கு பமல் ஆனது.

அேிக்கும் சஞ்சனாவுக்கும் மதிய உணவு துலர ேங்களாவில்


இருந்து வர, உணவு இலடபவலளயின் போது தான்
இருவராலும் சரியாக பேசிக்பகாள்ள முடிந்தது. சஞ்சனா பசய்த
ேரிபசாதலனகலளப் ேற்ைி இன்னும் அதிகமாக அேி அவளிடம்
பகட்டு பதரிந்து பகாண்டாள்.

சஞ்சனாவும், அேி அங்கு பசய்ய பவண்டிய பவலலகலள


அேிக்கு பசால்லி பகாடுத்தாள். வாரத்தில் மூன்று நாட்கள்
மாத்திரபம அங்கு ேரிபசாதலனகள் நடப்ேதால் அந்த நாட்கள்
மாத்திரம் அேி அங்கு வந்தால் போதுமானது என்றும்
பதரிவித்து இருந்தாள்.

அன்லைய தினமும் சஞ்சனாவுக்கு ஷக்திலய வட்டில்


ீ காணக்
கிலடக்கவில்லல. ஷக்தியின் பதாலலபேசியும் அன்லைய நாள்
முழுவதும் ச்விட்ச்ட் ஆப்ஃ ஆகபவ இருந்தது. இரவு உணவிலன
முடித்துக் பகாண்டு கட்டிலில் ேடுத்து அலதப் ேற்ைிபய

135
சிந்தித்துக் பகாண்டு இருந்தாள் சஞ்சனா.

ஷக்தியின் அலையும் சஞ்சனாவின் அலையும் மாடியில் எதிர்


எதிபர அலமந்து இருந்தன. எபதா பதான்ை சஞ்சனா தன்
அலைக் கதலவ திைந்து பகாண்டு பமதுவாக பவளிபய
வந்தாள். வந்தவள் ஷக்தியின் அலைக் கதவு பூட்டி இருக்கக்
கண்டாள்.

பூட்டப் ேட்ட கதவின் அடியில் இருந்து சிறு பவளிச்சம் எட்டிப்


ோர்த்து உள்பள குமிழ் விளக்பகான்று எரிந்து பகாண்டு
இருப்ேலத பதரிவித்தது. சஞ்சனா விளங்கிக் பகாண்டாள்
ஷக்தி உள்பள தான் இருக்க பவண்டும் என்ேலத.

என்ன தான் நடக்கிைது என்று ோர்த்து விடலாம் என


மனதுக்குள் நிலனத்துக் பகாண்டு சஞ்சனா ஷக்தியின் அலைக்
கதலவத் திைந்து பகாண்டு உள்பள நுலழந்தாள். அந்த அலை
ஒரு நட்சத்திர பஹாட்டலின் அலை போல காட்சியளித்தது.

அலையின் நடுபவ கருங்காலி மரத்தினால் ஒரு விசாலமான


கிங் லசஸ் கட்டில் போடப்ேட்டு இருந்தது. அந்த கட்டிலில்
தாராளமாக ஒரு குடும்ேபம ேடுத்து உருளலாம் போல
இருந்தது. கட்டிலில் விரிக்கப் ேட்டு இருந்த பவள்லள விரிப்ேில்
ேஞ்சுத் தலலயலனகளுக்கு நடுபவ மல்லாந்து ேடுத்துக்
பகாண்டு இருந்தான் ஷக்தி.

136
அவனது ஒரு ேக்க கன்னத்லத ஒரு புஸ்பசன்ை தலலயலண
அழுத்திக் பகாண்டு இருக்க, வாலய ேிளந்த வண்ணம் ஒரு சிறு
குழந்லதப் போல தூங்கிக் பகாண்டு இருந்தான் ஷக்தி. லககள்
இரண்டும் இரு புைமும் நீட்டப் ேட்டு இருந்தது. அவன்
ேடுத்திருந்த விதம் அவன் எவ்வளவு கலளப்ோக தூங்கிக்
பகாண்டு இருக்கிைான் என்ேலத காட்டியது.

அவன் ஆேீ ஸ் அணிந்து பசன்ை ஆலடகலளக் கூட கலட்டாமல்


அப்ேடிபய ேடுத்து இருந்தலதப் ோர்த்த சஞ்சனாவுக்கு மனதுக்கு
கஷ்டமாக இருந்தது. நிஜமாகபவ இவன் பவலலப் ோலுவின்
காரணத்தினால் தான் நம்மிடம் பேசி இருக்க மாட்டான் என்று
நிலனத்துக் பகாண்டாள்.

ஒரு வாரமாக பவலலக்கு போகாமல் தன்னுடன் ஊர் சுற்ைிக்


பகாண்டு இருந்ததில் அவனுக்கு பசய்து முடிக்க பவண்டிய
பவலலகள் ஏராளம் பசர்ந்து இருக்க பவண்டும் என நிலனத்துக்
பகாண்டாள்.

ேின் அவனது காலடியில் அமர்ந்து அவனது தூக்கம் கலலயாத


வண்ணம் பமதுவாக அவனது காலணிகலளயும்,
காலுலைகலளயும் கலட்டி ஓரமாக லவத்தாள். ேின்னர் எழுந்து
அவனது தலல மாட்டில் பசன்று அமர்ந்து பகாண்டு அவன்
தூங்குவலதபய ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

ஓரிரு நிமிடங்கள் ஷக்தியின் முகத்லதபய ோர்த்துக் பகாண்டு

137
இருந்தவள் அதற்கு பமல் அவள் அங்கு கால தாமதம் பசய்வது
சரியில்லல என்ேலத உணர்ந்து, ஷக்தியின் தலல முடிகலள
பகாதிவிட்டு, எரிந்து பகாண்டு இருக்கின்ை குமிழ் விளக்லக
அலணத்து விட்டு கதலவ சாத்திக் பகாண்டு கிளம்ேினாள்.

சஞ்சனா மறுேடியுமாக அவள் அலைக்கு வந்து அவளது


கட்டிலில் ஏைி ேடுத்துக் பகாண்டாள். எபதா ஒரு நிம்மதி அவள்
பநஞ்லச நிலைக்க அவலள ஒரு ஆழ்ந்த உைக்கம் வந்து கட்டிக்
பகாண்டது. ஆனால் சஞ்சனாவின் விரல்கள் ஷக்தியின்
தலலமுடிகளில் புரண்ட அந்த பநாடி ஷக்தி விழித்துக்
பகாண்டான்.

சஞ்சனாவின் பமன்லமயான விரல்கள் அவனது தலல


முடிகலள பகாதி விட, அந்த ஸ்ேரிசம் ஒரு மின்சாரபமன
அவன் நுனிக்கால் வலர ோய்ந்தது. ஆனால் சஞ்சனாவின்
பமலிருந்த பகாேம் அவன் கண்கலள திைக்க விடவில்லல.
அவன் யாலர ோர்க்க விரும்ோமல் ஒதுங்கி போனாபனா,
அவபள வழிய வந்து அவலன இம்சித்தாள்.

சஞ்சனா ஷக்தியின் அலைக் கதலவ பூட்டிக் பகாண்டு பசன்ை


ஓரிரு நிமிடங்களில் ஷக்தி எழுந்து பகாண்டான். அன்று தான்
அவன் தன் வண்டிலய ேழுது ோர்த்து வட்டுக்கு
ீ எடுத்து வந்து
இருந்தான். அலலச்சலின் காரணமாக தலலலய கட்டிலில்
பலசாக சாய்த்த மட்டில் உைங்கியும் போனான். இப்போழுது
சஞ்சனாவின் ஸ்ேரிசம் ேட்டு எழுந்து அமர்ந்தான்.

138
சஞ்சனா ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்தாள். அவளுக்கு கனவில்
எபதா ஒரு ேலத்த சத்தம் பகட்டது. போகப் போக அந்த சத்தம்
அதிகரித்தது.

''தட்.... தட்..... தட்.....''

சஞ்சனா ேடுக்லகயில் பநளிந்தாள். அது ஒரு கதலவ உலடக்க


முயல்வது போன்ைபதாரு சத்தம்.

''தட்.... தட்.... தட்.... தட்.....

தட்.... தட்.... தட்...... தட்......''

(பதாடரும்)

‘’நீலம் மட்டும் இழந்து விட்டால்

வானில் ஒரு கூலர இல்லல

139
சூரியலன இழந்து விட்டால்

கிழக்குக்கு ஒரு திலகம் இல்லல

நீ ஒரு முலை திரும்ேிக் பகாண்டால்

என் உயிருக்கு உறுதி இல்லல

என் உயிருக்கு உறுதி இல்லல’’

Episode 08

அத்தியாயம் 18

''தட்... தட்... தட்...''


''தட்... தட்... தட்...''

சத்தம் காலதப் ேிளப்ேலதப் போலிருக்க சஞ்சனா கஷ்டப் ேட்டு


தன் கண்கலளத் திைந்து பகாண்டால். தூக்கம் கலலந்தபத தவிர
அந்த நடு ஜாமத்தில் கண்கலளத் திைந்து ோர்ப்ேது கூட
அவளுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது. கண்லணத் திைந்தவளுக்கு
சுற்ைிவர ஒன்றுபம புலப்ேடவில்லல. ஒபர கும்மிருட்டாக
இருந்தது.

கட்டிலில் ேடுத்த வண்ணபம லகலய தலலயலணக்கடியில்


விட்டு துலாவி தன் லகயடக்கத் பதாலலபேசிலய கண்படடுத்து
அதில் பநரம் ோர்த்தாள் சஞ்சனா. பதாலலபேசியில் பநரம் இரவு
01:45 என்ேலதக் காட்டியது. பதாலலபேசி டிஸ்ப்பளயில் இருந்து

140
கசிந்த மிதமான ஒளியில் தன் அலைலய சுற்ைி தன் ோர்லவலய
வசினாள்.
ீ இப்போழுது அவளுக்கு நன்ைாகபவ தூக்கம் பதளிந்து
இருந்தது.

தன் அலைக் கலதலவத் தான் யாபரா இப்ேடி தட்டுகிைார்கள்


என்ேதும் புரிந்தது. ஆனால் இந்த பநரத்தில் தன் அலைக் கதலவ
இப்ேடி இடிப்ேலதப் போல தட்டுவது யார் என்று தான்
அவளுக்குப் புரியவில்லல.

இப்போழுது அவள் அவசர அவசரமாக எழுந்து அமர்ந்து


பகாண்டாள். கட்டிலுக்கு அடியில் கலட்டி லவக்கப் ேட்டிருந்த
தன் இைப்ேர் காலணிகலள அணிந்து பகாண்டு பதாலலபேசி
தந்த பவளிச்சத்தில் அலைக்கதலவ பநாக்கி நடந்தாள்.
கதபவாரத்தில் இருந்த மின்குமிலழ முதலில் தட்டி
எரியவிட்டாள். ேின்னர் கதலவத் திைந்தாள்.

சஞ்சனா கதலவத் திைக்க, கதவுக்கு பவளிபய கவலல அப்ேிய


முகத்துடன் வாசுகி நின்று பகாண்டு இருந்தாள். வடு
ீ முழுவதும்
அந்த பநரத்திலும் மின்குமிழ் எரிந்து பகாண்டு இருந்தது.
ஷக்தியின் அலைக்கதவு திைந்து இருக்க, சற்று தள்ளி ஷக்தியும்,
சின்னாவும் நின்று பகாண்டு இருந்தனர். அந்த அசாதாரண
சூழ்நிலல சஞ்சனாவின் பநஞ்சிலும் ேடேடப்லே அதிகரித்தது.

இந்த பநரத்தில் தனது அலை வாசலில் இவர்கள் அலனவரும்


ஏன் இப்ேடி நின்று பகாண்டு இருக்கின்ைனர் என்று சஞ்சனா
பயாசலன பசய்து முடிக்கும் முன்னர் வாசுகி சஞ்சனாவின்
கரங்கலள ேதட்டமாக ேற்ைிக் பகாண்டு பேச ஆரம்ேித்தாள்,

''அம்மாடி... நம்ம ராலசயா போஞ்சாதி ேனிமலருக்கு ேிரசவ வலி


எடுத்துரிச்சாம்...'' என அழுவலதப் போல ஆரம்ேித்தவள் ேின்னர்
சஞ்சனாவின் காதருகில் பசன்று ரகசியமாக ஏபதாபவான்று

141
கூைினாள்.

வாசுகி கூைியலதக் பகட்டதும் சஞ்சனாலவயும் ேதட்டம்


பதாற்ைிக் பகாண்டது. அவள் இப்போழுது உடனடியாக
அவ்விடத்துக்கு பசல்ல பவண்டியதன் அவசியம் அவளுக்குப்
புரிந்தது. தான் அடுத்தடுத்து என்ன பசய்ய பவண்டும் என்ேலத
மனதிற்குள் கணக்கிட்ட வண்ணம் பவகமாக தன் அலைக்குள்
நுலழந்தாள். வாசுகியும் அவலளப் ேின் பதாடர்ந்தாள்.
அலைக்குள் நுலழந்த பவகத்தில் சஞ்சனா குளியலலைக்
கதலவத் திைந்து பகாண்டு உள்பள பசன்ைாள். தண்ண ீர்
குழாலயத் திைந்து விட்டு குளிர் நீ லர முகத்தில் அடித்துக்
கழுவினாள். ேின்னர் அங்கு பதாங்கிக் பகாண்டிருந்த
பூந்துவாலளயால் முகத்லத அழுந்தத் துலடத்துக் பகாண்டாள்.
குளிர் நீர் முகத்தில் ேட்டதும் அவளுக்கு புத்துணர்ச்சி
உண்டானது போல இருந்தது. அதன் ேின்னர் பவக பவகமாக
பசயல் ேட்டாள்.

மருத்துவ உேகரணங்கள் அடங்கிய பேட்டிலய லகயில் எடுத்து


போருட்கலள சரி ோர்த்துக் பகாண்டவள், வாசுகியுடன் கூட
அலைலய விட்டு பவளிபய வந்தாள்.

''சரி அத்லத கிளம்ேலாம்''

''ராலசயா வாசல்ல காத்துட்டு இருக்கான்மா. ஷக்தி வண்டிலய


எடுப்ோன் சீக்கிரமா கிளம்புங்க''

ஷக்தி என்ை பேயர் காதில் விழ ஷக்திலய ஏபைடுத்துப்


ோர்த்தாள் சஞ்சனா. அவன் இன்னும் அங்கு தான் நின்று
பகாண்டு இருந்தான். ஆனால் பவபைங்பகா ோர்த்த வண்ணம்
இருந்தான். ஷக்தியுடன் தான் பசன்ைாக பவண்டும் என்ேது
புரிந்தவுடன்,

142
''இலதக் பகாஞ்சம் புடிங்க அத்லத'' என்று தன் பமடிக்கல் கிட்லட
வாசுகியின் லகயில் திணித்து விட்டு தனது அலைக்குள்
ஓடினாள் சஞ்சனா.

சஞ்சனா அன்று உைங்கும் போழுது இல நீல வண்ணத்தில் ஒரு


காட்டன் சுடிதார் அணிந்து இருந்தாள். எப்போழுதும் போலபவ
அதன் துப்ேட்டா ஒரு நாற்காலியின் பமல் அனாலதயாக
பதாங்கிக் பகாண்டு இருந்தது. ஷக்தியுடன் கிளம்ே பவண்டி
இருப்ேதால் சஞ்சனா ஓடிச் பசன்று தன் துப்ேட்டாலவ அள்ளி
தன் மார்ேின் பமல் போர்த்திக் பகாண்டாள். ஒரு ரப்ேர்
பேண்லடக் பகாண்டு தன் கூந்தலல போனி படயிலாக முடிந்து
பகாண்டு பவளிபய வந்தாள்.

சஞ்சனா ேடியிைங்க அங்கு வாசலில் ராலசயா முகத்தில்


கலவரத்துடன் நின்று பகாண்டு இருந்தான். ராலசயாவின்
முதுகில் ஆறுதலாக தட்டி விட்டு ஷக்தி வண்டிலயக் கிளப்ே
சஞ்சனா ேின் புை கதலவத் திைந்து முதலில் ராலசயாலவ
ஏைிக்பகாள்ள பசான்னாள். அவன் ஏைி அமர்ந்ததும் சஞ்சனா
அவன் அருகில் ஏைி அமர்ந்து பகாண்டாள். கதவு பூட்டப்ேட
ஷக்தி பவகமாக வண்டிலய எடுத்தான்.

சஞ்சனா கூட வரும் போழுதுகளில் ஷக்தி அவளுக்காக


வண்டியின் முன் ேக்க கதவிலனத் திைந்து பகாடுப்ேது வழக்கம்.
ஆனால் அன்று அவன் இருந்த மனநிலலயில் அவன் அலத
பசய்யத் தவைினான். சஞ்சனா அலத தன் மனதில் குைித்துக்
பகாண்டாள். ஆனால் அப்போழுது அவளது ஆறுதல்
ராலசயாவுக்கு பதலவ என்ேலத மனதில் பகாண்டு அவள்
ராலசயாவின் அருகில் அமர்ந்து பகாண்டாள்.

143
வண்டி பவகமாக எஸ்ட்படட்டுக்குள் நுலழந்தது. வண்டிக்குள்
இருந்த யாரும் பேசிக் பகாள்ளவில்லல. ஷக்தி கார்
கண்ணாடியின் வழியாக அடிக்கடி ரகசியமாக சஞ்சனாலவப்
ோர்த்துக் பகாண்டான். ராலசயாவுக்கு இருப்புக் பகாள்ளவில்லல,
ேதட்டத்தில் இருக்லகயில் பநளிந்து பகாண்டு இருந்தான்.
அவலனப் ோர்க்க சஞ்சனாவுக்கு ோவமாகவும் அபத சமயம்
பவடிக்லகயாகவும் இருந்தது.

அவனது ேதட்டத்லத குலைக்கும் வண்ணம் அவபள பேசத்


பதாடங்கினாள்,

''ேயப்ேடைதுக்கு ஒன்னும் இல்லலங்க. நீங்க ேயப்ேடாமல்


இருங்க, உங்க போஞ்சாதிலயயும் ேிள்லளயும் ேத்திரமா உங்க
லகபல ஒப்ேலடக்க பவண்டியது என்பனாட போறுப்பு''

''சரிங்கம்மா'' என்று ேயந்தவன் போல் லககலளக் கட்டிக்


பகாண்டு ேதில் அளித்தான் அந்த கூலித் பதாழிலாளி.

''ரத்தம் வராமல் ேிரசவம் ோர்க்க முடியுமா அண்பண??


ேிரசவத்துக்கு சில நிமிஷம் முன்னாடி ரத்தம் ேடைது,
ேனிக்பகாடம் உலடைது எல்லாம் எல்லா போண்ணுங்களுக்கும்
நடக்கைது தான். அதுக்கு போய் ேயப்ேடலாமா??? நீங்க தான்
இப்போ லதரியமா இருக்கணும் அண்பண..''

ராலசயாவுக்கும் ேனிமலருக்கும் இது தலலக் குழந்லத. அவர்கள்


இருவருக்கும் இந்த ஊரில் பசாந்தம் என்று யாரும் இல்லல. தன்
மலனவிலய அக்கம் ேக்கத்து பேண்களிடம் ோர்த்துக்
பகாள்ளுமாறு கூைி விட்டு வந்து இருந்ததினாலும், ேனிமலருக்கு
இடுப்பு வலி ஆரம்ேித்த போழுது ஒரு பசாட்டு உதிரம் அவளது

144
பேண்ணுறுப்ேில் இருந்து பவளிபயைி இருந்ததினாலும் அலத
எபதா அசாதாரணம் என எண்ணி ராலசயா பவலபவலத்துப்
போய் இருந்தான்.

இப்போழுது சஞ்சனா கூைிய அபத விளக்கத்லத அவனது


ேக்கத்துக்கு வட்டில்
ீ இருந்த அம்மாவும் அவனுக்கு கூைி ஆறுதல்
ேடுத்தி இருந்த போதிலும், சஞ்சனா அலத கூைிய விதமும், எந்த
உைவுகளும் அற்ை அவலன அவள் அண்ணா என்று விளித்த
விதமும் அவனுக்கு எபதா ஒரு நம்ேிக்லகலய மனதில்
விலதத்தது.

ேத்து நிமிடங்களுக்குள் ராலசயாவின் வட்லட


ீ வண்டி பநருங்கி
இருந்தது. அது பதாட்டத் பதாழிலார்கள் வசித்து வந்த லலன்
குடியிருப்புப் ேகுதி. வடுகள்
ீ குடிலச வடுகளாக
ீ இல்லாமல்
பசங்கல் மற்றும் ேலலக லவத்து கட்டிய சிறு வடுகளாக

காணப்ேட்டன. ஒரு வட்டின்
ீ முடிவில் இன்பனாரு வட்டின்
ீ சுவர்
ஆரம்ேமாகி இருந்தது. ராலசயாவின் வட்டு
ீ வாசலில் பேண்கள்
நிலைந்து காணப்ேட்டனர்.

வண்டிலய விட்டு இைங்கிய ராலசயா அங்கு குழுமி இருந்த


கூட்டத்லதக் கலலத்த வண்ணம் சஞ்சனாவுக்கு வழி பசய்து
பகாடுத்து வட்டினுள்
ீ அலழத்து பசன்ைான். ஷக்தி, இது பேண்கள்
சமாச்சாரம் ஆலகயால், வண்டியின் உள்பளபய தங்கி விட்டான்.
சஞ்சனா வட்டுக்குள்
ீ வந்ததும் ராலசயா கதலவ அலடத்து விட
கூட்டம் கலலந்தது.

வட்டின்
ீ உள் முற்ைத்தில் ஒரு ோய் விரிக்கப்ேட்டு அதில்
ேனிமலர் ேடுத்து கால்கலள நீட்டியும் முடக்கியும் லவத்து
வலிலயத் தாங்கிக் பகாண்டு இருந்தாள். வலி எடுக்கும் போழுது
கத்தி அழுதால், கால்கலளயும் லககலளயும் தலரயில் ஊன்ைி

145
ோலயப் ேற்ைி பகாண்டாள். அவளுக்கு 10 நிமிட
இலடபவலளக்கு ஒரு முலை வலி எடுத்துக் பகாண்டு இருந்தது.

அவள் அருபக மண்டியிட்டு அமர்ந்த சஞ்சனா பவக பவகமாக


பசயற்ேடத் பதாடங்கினாள். தன் பமடிக்கல் கிட்லடத் திைந்து
அருகில் லவத்துக் பகாண்டு அதனுள் இருந்த லகயுலைகலள
எடுத்து லககளில் மாட்டிக் பகாண்டாள்.

''ஒன்னும் ேயமில்லலம்மா... இங்க ோருங்க.. நான் பசால்ைது


போல ேண்ணுங்க. உங்களுக்கு வலி வர்ைலத வச்சு ோர்த்தால்
இன்னும் அலர மணி பநரத்துக்குள்ள குழந்லத பவளிபய
வந்துரும்'' என்று ேனிமலரின் கரங்கலளப் ேற்ைி கூைினாள்.

ேனிமலர் அவள் லககலள வலியின் மிகுதியால் ேிடித்து இறுக்கி


ேிலணந்தாள்.

''அண்ணா எனக்பகாரு சுத்தமான பவட்டிலய எடுத்து


பகாடுத்துட்டு நீங்க பவளிபல காத்து இருங்க'' என்று சஞ்சனா
கட்டலளயிட அவ்வனம் பசய்து விட்டு பவளிபய பசன்ைான்
ராலசயா. சரியான கரங்களில் தன் மலனவிலய ஒப்ேலடத்து
விட்ட திருப்தியில் அவன் சற்று லதரியம் அலடந்து இருந்தான்.

சஞ்சனா இப்போழுது அந்த பவட்டிலய இரண்டாக மடித்து


ேனிமலரின் இடுப்புக்கு கீ பழ லவத்தாள். ேின் ேனிமலரின் உள்
ோவாலடலய அகற்ைி விட்டு கால்கள் இரண்லட குத்தங்காலாக
மடித்து, லககள் இரண்டால் கால்கலள இறுக்கமாக ேற்ைிக்
பகாள்ளுமாறும், லகலய எக்காரணம் பகாண்டும் எடுக்கக்
கூடாது என்றும் கட்டலள இட்டாள்.

146
ஆனால் வலி எடுக்கும் போழுது அப்ேடி ேிடித்துக் பகாள்வது
மிகவும் கடினமாக இருந்தது. ஆனால் கால்கலள எவ்வளவுக்கு
எவ்வளவு அகற்ைி இடம் பகாடுக்கின்பைாபமா அவ்வளவுக்கு
அவ்வளவு இலகுவாக குழந்லதயால் பவளிபய வர முடியும் என
சஞ்சனா அைிவுறுத்த அவள் அப்ேடிபய பசய்தாள்.

சஞ்சனா கூைியதன் ேடி அந்தப் பேண் பசய்ய, ''டப்'' என்ை


சத்தத்துடன் ேனிக்குடம் உலடந்து பவள்லள நிை பகட்டியான
திரவம் ஒன்று பவளிபயைியது. வலி எடுத்து அவள் சத்தம் இட்டு
அழுதது கதலவயும் தாண்டி ஷக்திக்கும் ராலசயாவுக்கும்
பகட்டது. இன்னும் ஓரிரு பேண்களும் அவர்களுடன் கூட
பவளிபய காத்து இருந்தனர்.

ராலசயாவும் அந்த பேண்களும் சத்தமாகபவ கடவுலள


பவண்டிக் பகாண்டு இருக்க, இப்போழுது ஷக்திலயயும்
நிலலவரத்தின் தீவிரம் பதாற்ைிக் பகாள்ள அவனும் ேதட்டத்தில்
என்ன பசய்வது என்று புரியாமல் அங்கும் இங்கும் நடந்து
பகாண்டு இருந்தான்.

''ேனிக்குடம் உலடஞ்சிரிச்சு. இப்போ ோப்ோ பவளிபல வரது


உங்க லகபல தான் இருக்கு. வலி எடுக்கைப்ே நல்லா முக்கி
மூச்லச பவளிபல விடுங்க''

''ஆஹ்... அப்ேடித் தான் நல்ல அழுத்தமா…….’’

‘’மூச்லச உள்பள இழுக்காதிங்க அப்புைம் ோப்ோ பமபல


பநஞ்சுக்கு வந்துரும், நல்லா மூச்லச கீ பழ இழுத்து விடுங்க..
அப்ேடிதான்... அப்ேடிதான்..''

147
வலி ஏற்ேடுகிை சமயம் சஞ்சனா கூைியது போல மூச்லச
பவளிபய இழுத்து விடுவது வலிலயக் குலைப்ேலதப் போல
இருந்தது. சஞ்சனாவின் அைிவுறுத்தலின் ேடி ேனிமலர் பசய்ய
பசய்ய அவளது பேண்ணுறுப்பு பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக விரிந்து
பகாடுத்து உதிரத்லத வடிக்க, குழந்லதயின் தலல எட்டி
ோர்த்தது.
இப்போழுது குழந்லதயின் தலல மயிர் அவள் பேண்ணுறுப்லே
மலைத்துக் பகாண்டு பவளிபய பதரிந்தது. ேனி மலர் ''ஐபயா
அம்மா'' ''என்னங்க'' என்று ேலவாைாக கத்தினாள். ராலசயாவுக்கு
கதலவத் திைந்து பகாண்டு உள்பள பசன்று விடலாமா என்று
இருந்தது.

''இன்னும் பகாஞ்சம் தான். சத்தம் போடாமல் மூச்லச இழுத்து


விடுங்கம்மா. உங்க முழு ேலத்லதயும் பகாண்டு இழுத்து
விடுங்க ோப்ோபவாட தலல வந்துரிச்சு. நீங்க இன்னும்
பகாஞ்சம் முயற்சி ேண்ணா ோப்ோ பவளிபல வந்துரும்'' என்று
சஞ்சனா ஊக்கம் பகாடுக்க,

ஆஹாஹ்...............................................................................................................................
........ என்று பேரும் சத்தமிட்டு ேனிமலர் தன் முழு பேலத்லதயும்
பகாண்டு முக்க, குழந்லதயின் தலல அவள் பேண்லமலய
ேிளந்து பகாண்டு பவளிபய வந்தது. சஞ்சனா அவள் அடி
வயிற்ைில் லக பகாண்டு அழுத்தி விட இப்போழுது ''க்ளுக்'' என்ை
சத்தத்துடன் வழுக்கிக் பகாண்டு வந்து ேனிமலரின் கால்களுக்
கிலடபய தஞ்சம் புகுந்தது அந்த குட்டி உயிர்.

ேனிமலர் எலதபயா சாதித்த நிம்மதியுடன் தன் கால்கலள ‘’தடக்’’


என விடுவித்துக் பகாண்டு கண் அயர்ந்தாள். அது ஒரு அழகான
ஆண் குழந்லத. சஞ்சனா குழந்லதலயத் தூக்கி தன் மடியில்
போட்டுக் பகாண்டாள். ேனிக்குடத்துக்குள் இருந்த நீ ர்

148
குழந்லதயின் உடலில் ேலச போல ஒட்டிக் பகாண்டு
வழுக்கியது.

குழந்லதயின் பதாப்புள் பகாடி சாம்ேல் நிைத்தில் ேலூன் போல


நீளமாக சஞ்சனாவின் மடியில் தவழ்ந்தது. ஒரு ேிளாஸ்டிக்
கிளிப் பகாண்டு குழந்லதயின் பதாப்புள் பகாடிலய முடிந்து
விட்டு மிகுதிலய கத்தரிக்பகால் பகாண்டு பவட்ட குேீ ர் என்று
ரத்தம் ோய்ந்தது. இப்போழுது குழந்லத அழ ஆரம்ேித்தது.

சஞ்சனா ேனிமலலர அவள் புடலவயால் போத்தி விட்டு


குழந்லதலயத் தூக்கிக் பகாண்டு எழுந்தாள். சஞ்சனா கதலவத்
திைக்க பவளிபய காத்திருந்த அலனவரும் ஆர்வமாக ஓடி வந்து
குழந்லதப் ோர்த்தனர். ராலசயா ஆர்வமாக குழந்லதலய வாங்க
லககலள நீட்டினான்.

''அண்ணா... உங்களுக்கு ஆண் குழந்லத போைந்து இருக்கு.


ஆனால் குழந்லதலய இன்னும் சுத்தம் ேண்ணலல. உள்பள
வந்து குழந்லதக்கு வாங்கி வச்சு இருக்க மாத்துத் துணி இருந்தா
எடுத்துக் பகாடுங்க. குழந்லதலய சுத்தம் ேண்ணிட்டு லகபல
பகாடுக்குபைன்'' என்று சஞ்சனா கூை ராலசயா அவசரமாக
வட்டுக்குள்
ீ நுலழந்தான். ோயில் கலளப்ோக ேடுத்து இருந்த
ேனிமலலரயும் சஞ்சனாலவயும் மாற்ைி மாற்ைிப் ோர்த்தான்.

''அவங்க கலளப்புல தூங்கைாங்க. அவங்கலளயும் சுத்தம்


ேண்ணனும். சுத்தம் ேண்ணி முடிச்சதும் தானா எழுந்துருவாங்க''
என்று பசால்லி சஞ்சனா புன்முறுவல் புரிய ராலசயா
குழந்லதக்கு மாற்றுத் துணி எடுத்துக் பகாடுத்தான்.

சஞ்சனா குழந்லதலய சுத்தம் பசய்து, ஒரு கம்ேளியால் போத்தி

149
ராலசயாவின் லககளில் பகாடுத்தாள். அவன் அங்கு
சப்ேணமிட்டு அமர்ந்து குழந்லதலய ோர்த்தும் பகாஞ்சியும்
மகிழ்ந்து பகாண்டு இருந்தான். ஷக்தியும் உள்பள வந்து
குழந்லதலய ோர்த்து விட்டு, சஞ்சனாலவயும் பேருலமயாக
ோர்த்து விட்டு பசன்ைான். அவனது கண்களுக்கு சஞ்சனா
அப்போழுது ஒரு மரியாலதக்குரிய டாக்டராக மாத்திரபம
பதரிந்தாள்.

ேின்னர் சஞ்சனா மறுேடியும் அலனவலரயும் பவளிபய அனுப்ேி


விட்டு ேனிமலலர சுத்தம் பசய்தாள். அவள் வயிற்ைில் இருந்த
அசுத்தம் அலனத்லதயும் அமத்தி பவளிபய எடுத்து அவலள
சுத்தமாக துலடத்து, அவளது காலிடுக்கில் நாப்கின் லவத்து
அவளுக்கு லநட்டி ஒன்லை தலலயால் மாட்டி விட்டாள்.

அங்கிருந்த ஒரு பேண் ேனிமலருக்கு புகட்ட சூடாக காய்ச்சிய


ோல் எடுத்து வர ேனிமலர் கண் விழித்தாள். கண்ண ீருடன் தன்
குழந்லதலய லகயில் வாங்கி பநஞ்சுக்குள் புலதத்துக்
பகாண்டாள். கண்ண ீருடன் கூட சஞ்சனாவுக்கு நன்ைி
பதரிவித்தாள்.

‘’ பராம்ே நன்ைி டாக்டர் அம்மா.. நான் உங்கலள என் உயிர்


உள்ள வலர மைக்க மாட்படன். எங்களுக்கு இந்த ஊர்ல
உைவுன்னு பசால்லிக்க யாருபம இல்லல. நீங்க மட்டும்
வரலலனா இந்பநரம் நானும் என் குழந்லதயும் என்ன
ஆகியிருப்போம்பன பதரியாது’’ என்ைால் ேனிமலர் கண்ண ீர்
குரலில்.

''அழக்கூடாது ேனிமலர். குழந்லதலய நல்ல ேடியா


ோர்த்துக்கங்க. அலர மணி பநரத்துக்கு ஒரு முலை குழந்லதக்கு
ோல் குடுங்க. எதாச்சும் உதவி பவணும்னா எப்போ
பவணும்னாலும் தயக்கம் இல்லாம என்லன கூப்ேிடுங்க சரியா??

150
அப்போ நான் கிளம்ேட்டுமா??

ேனிமலரிடமும் ராலசயாவிடமும் விலட பேற்றுக் பகாண்டு


சஞ்சனாவும் ஷக்தியும் விலட பேற்ைனர். இம்முலை ஷக்தி
வழலம மாைாமல் சஞ்சனாவுக்காக கார் கதலவ திைந்து
பகாடுக்க சஞ்சனா ஷக்தியின் அருபக ஏைி அமர்ந்து பகாண்டால்.
ேயணம் பதாடர்ந்தது ஆனால் ஷக்தி சஞ்சனாவின் முகத்லத
திரும்ேிப் ோர்க்கபவா, அவளுடன் பேசபவா இல்லல.

அத்தியாயம் 19

ஷக்தி பவலலப்ேழுவின் காரணமாகத் தான் தன்னுடன்


பேசவில்லல என்று எண்ணிக் பகாண்ட சஞ்சனாவுக்கு
இப்போழுது ஷக்தியின் பமௌனத்துக்கு ேின்னால் எபதா காரணம்
இருக்கின்ைது என்ேது பதளிவாகப் புரிந்தது. ஷக்தியின் பமௌனம்
அவளுக்கு வருத்தத்லதயும், அவனது நிராகரிப்பு எரிச்சலலயும்
பகாடுத்தது. இதற்கு இப்போழுபத ஒரு முடிவு கட்ட பவண்டும்
என்ேலத மனதில் பகாண்டவள் அவளாகபவ ஷக்தியிடம் பேசத்
பதாடங்கினாள்.

''ஷக்தி வண்டிலய நிறுத்து'' என்ைால் ஒரு முடிவுடன்.

ஷக்தி, சஞ்சனாலவத் திரும்ேிப் ோர்த்தான். அவள்


ோர்க்கவில்லல. அவன் வண்டிலய பதாடர்ந்து பசலுத்தினான்.

''ஷக்தி நீ இப்போ வண்டிலய நிறுத்தப் போைியா?? இல்லல நான்


ஓடை வண்டிபல இருந்து பவளிபல குதிக்கட்டுமா?? என்ைால்
மனதிலும், குரலிலும் பதளிவுடன்.

151
இப்போழுது ஷக்திக்கு பகாஞ்சம் கலக்கமாக இருந்தது. அவள்
குரலில் இருந்த ேிடிவாதம் அவள் வண்டிலய விட்டு குதித்தாலும்
குதிப்ோள் என்ேலத உறுதி ேடுத்தியது. பவறு வழியின்ைி
வண்டிலய ஓரம் கட்டி நிறுத்தினான்.

ஷக்தி வண்டிலய நிறுத்திய இடம் ஒரு கருங்கல் பூமி.


கண்ணுக்கு எட்டும் தூரம் வலர கருங்கல் ோலைகளால் ஆன
தலர. மறு புைம் பதயிலலக் காடு. வண்டிலய விட்டு இைங்கிய
சஞ்சனா பவகமாக நடந்து பசன்று கருங்கல் தலரயின் மீ து
லககலளக் கட்டிக் பகாண்டு அமர்ந்து பகாண்டாள். சஞ்சனா ஒரு
புது நாடகத்லத ஆரம்ேித்தாயிற்று என்ேதும் இனி தன் தலல
தான் இதில் உருளப் போகின்ைது என்ேதும் ஷக்திக்கு பதளிவாகப்
புரிந்தது.

''ேண்ைலத எல்லாம் இபவா ேண்ணிட்டு, இப்போ எனக்கு


முன்னாடி இவ மூஞ்சிலய தூக்கி வச்சிக்கிட்டு போய் உட்கார்ந்து
இருக்கலதப் ோரு'' என மனதுக்குள் அவலள லவதவன்,
பசய்வதைியாது ஸ்டீரிங் வலின்
ீ மீ து தன் தலலலய லவத்துக்
பகாண்டான். இலடக்கிலட சஞ்சனாலவயும் ோர்த்துக்
பகாண்டான். சஞ்சனா அந்த இடத்லத விட்டு நகர்வதாகத்
பதரியவில்லல.

நடுவில் வாசுகி பவறு பதாலலபேசியில் அலழத்து ேிரசவம்


நல்ல ேடியாக நடந்ததா, என்ன குழந்லத, என்ன இன்னும்
வட்டுக்கு
ீ வரக் காபணாம் என பகள்வி பமல் பகள்வி பகட்டு
அவலன வறுத்து எடுத்தால். பநரத்லத ோர்த்தான், பநரம்
அதிகாலல 3:00 எனக் காட்டியது. இதற்கு பமல் இங்கு பநரம்
தாமதித்தால் வாசுகி கலவரம் அலடந்து விடுவாள் என புரிய,
காலர விட்டிைங்கி சஞ்சனாலவ பநாக்கி நடந்தான்.

ஷக்தி தன்லன பநாக்கி நடந்து வருவலத சஞ்சனா கவனித்தாள்,

152
திரும்ேி அவலன ோர்க்கவில்லல. சஞ்சனாவின் அருகில் சற்று
இலடபவளி விட்டு ஷக்தி அமர்ந்து பகாண்டான். ஒரு
பேருமூச்லச இழுத்து விட்டுக் பகாண்டு அவன் அவலளப்
ோர்த்தான்.

''இப்போ எதுக்கு இப்ேடி அடம் புடிச்சிட்டு இந்த அர்த்த ராத்திரிபல


இங்பக வந்து உட்கார்ந்துட்டு இருக்பக??'' பகட்டான் ஷக்தி.

சஞ்சனாவிடம் இருந்து ேதில் இல்லல. ஷக்திக்கு பகாேம்


தலலக்கு ஏை சஞ்சனாவின் இடது கரத்லத ேிடித்து இருக்கினான்.

''இப்போ நீ வாலயத் திைந்து பேசப் போைியா இல்லலயா??''


பகட்டான் அவன்.

''நீ என்கிட்பட வாலயத் திைந்து பேசி எத்தலன நாள் ஆச்சுன்னு


உனக்கு ஞாேகம் இருக்கா??'' என்று திமிராக பகட்டு விட்டு தன்
லகலய உதைி விடுவித்துக் பகாண்டாள் அவள்.

ஷக்திக்கு என்ன பசால்வது என்று புரியவில்லல.

''நீ ஏன் அப்ேடி பநலனக்கிை?? பரண்டு மூணு நாளா பராம்ே


பவலல அதனால தான் உன்கிட்பட சரியா பேசமுடியல'' என்ைான்
எங்பகா ோர்த்த வண்ணம். அவன் குரலில் சுதி குலைந்து
இருந்தது.

153
''நீ எப்போதுபம என்கிட்பட பேசும் போது என் கண்லண ோர்த்து
பேசைவன் ஷக்தி'' என்ைாள் சஞ்சனா அவலன பநாக்கி ஒரு
தீர்க்கமான ோர்லவலய வசி
ீ விட்டு.

உண்லமலய ஒத்துக் பகாள்வலதத் தவிர தன்னிடம் பவறு எந்த


அஸ்திரமும் லக வசம் இல்லல என ஷக்திக்கு பதளிவாக
புரிந்தது. அவன் சஞ்சனாலவ ேதில் தாக்குதல் பசய்ய ஆயத்தம்
ஆனான்.

''ஆமா... எனக்கு உன்கிட்பட பேச ேிடிக்கலல. இப்போ அதுக்கு


என்னங்கை??'' என்று அவளது கண்கலளப் ோர்த்து பகட்டான்.

ஷக்தியின் வார்த்லதகள் அவலள சுட சஞ்சனாவின் கண்களில்


இருந்து அனிச்லசயாக ஒரு துளி கண்ண ீர் எட்டிப் ோர்த்தது.
சஞ்சனாவின் கண்களில் கண்ண ீலரக் கண்டவன் பநஞ்சம்
வலித்தது. இப்போழுது அவன் எப்ேடி நடந்து பகாள்ள பவண்டும்
என்ேது கூட அவனுக்கு புரியவில்லல. சஞ்சனா அழுகிைாள்,
ஆகபவ அவன் தான் பேசியாக பவண்டும் என்ை கட்டாயத்திற்கு
இணங்க,

''அம்மா பதடுவாங்க சஞ்சனா.. வா வட்டுக்கு


ீ போகலாம்'' என்று
பசால்லி அவலள பநருங்கி அமர்ந்து, அவளது பதாளில் லகலய
லவத்து அவலள சமாதானம் பசய்யும் முயற்சியில் இைங்கினான்
ஷக்தி.

ஆனால் அவன் சற்றும் எதிர்ோராத வண்ணம், அவன் அருகில்


பநருங்கியதும் அவன் பதாளில் முகம் புலதத்து விசும்ேத்
பதாடங்கினாள் சஞ்சனா.

154
சஞ்சனா சிறு குழந்லதப் போல குலுங்கி அழ ஷக்திக்கு சப்த
நாடியும் ஒடுங்கிப் போனது. சற்று முன்னர் தான் ஒரு
ேிரசவத்லத மிகுந்த போறுப்புடன் ோர்த்து விட்டு வந்த
பேண்லண இப்ேடி குழந்லத போல விசும்ேி அழ லவத்து
விட்படாபம என அவன் பநஞ்சம் ேலதேலதத்தது. ஷக்திக்கு
அவன் பமபலபய பவறுப்ோக இருந்தது. அவன்
சஞ்சனாவினிடத்தில் முழுவதுமாக சரணாகதி அலடந்து
இருந்தான். அவனது பகாேம் இருந்த இடம் பதரியாமல்
காணாமல் போயிருந்தது.

''சஞ்சனா ஐ ஆம் ரியல்லி சாரி சஞ்சனா... ப்ள ீஸ் அழாத. என்


பமல தான் தப்பு.. நான் உன்கிட்பட பேசாமல் விட்டது தப்பு,
இப்போ பேசின பேச்சு கூட தப்பு. ப்ள ீஸ் என்லன மன்னிச்சிடு
சஞ்சனா...'' என்று அவள் முகத்லத லககளில் ஏந்தி பகஞ்சினான்
ஷக்தி. ஆனால் அவனது தணிவு அவளது அழுலகலய
குலைப்ேதற்கு ேதிலாக அதிகரித்தது.

சஞ்சனா இப்போழுது விம்மி விம்மி அழத் பதாடங்கி இருந்தால்.


ஷக்தியால் அலத போறுத்துக் பகாள்ள முடியவில்லல. அவன்
பசான்ன ஆறுதல்கள் ஒன்றும் அவள் முன்னாள்
பசல்லுேடியாகவில்லல. ஷக்தியின் இதயம் லப்டப் பசால்லும்
பவகம் அதிகரித்தது. அவளது அழுலகலய எப்ேடியாவது
நிறுத்தியாக பவண்டும் எனத் துடிதுடித்து.

சஞ்சனாவின் முகத்லத ஷக்தி தன் கரங்களில் ஏந்தி இருக்க,


அவன் கண்கள் அவள் கண்கபளாடு கலந்து இருந்தது. அவனது
காதல் பதவலத அழுவலதக் காணக் காண அவளுக்கான
அவனது காதல் அதிகரித்தது. ஒரு கட்டத்துக்கு பமல் அவனது
காதல் எல்லலலயக் கடக்க, அவளது முகத்லத அருகில் எடுத்து
வந்து அவள் இதழில் அவன் இதலழ லவத்து முத்தக் கவிலத
எழுதினான் ஷக்தி.

155
அந்த முத்தச் சண்லட எவ்வளவு பநரம் நீடித்தது என்று
யாருக்கும் பதரியாது. ஷக்தி தன்லன மைந்தான், சஞ்சனா இந்த
உலகத்லதபய மைந்தாள். இருவரும் இருந்த மனநிலலலய
மாற்ை அந்த முத்த மருத்துவம் மிகவும் உதவிற்று. சஞ்சனாவின்
கண்ண ீர் எப்போழுது நின்ைது, அவள் எதற்காக ஷக்திக்கு
ஒத்துலழத்தால் என்ேது அவளுக்பக பதரியவில்லல. ஆனால்
சஞ்சனா தான் முதலில் சூழ்நிலல அைிந்து சுதாகரித்தாள்.

தன் அதரங்கலள ஷக்தியின் முரட்டுப் ேிடியில் இருந்து


விடுவித்துக் பகாண்டு அவலன பநராக ோர்க்க லதரியம் இன்ைி
கீ பழ ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள். ஷக்தியும் கூட
இப்போழுபதல்லாம் எலதயும் பசய்வதற்கு முன்பு
பயாசிப்ேதில்லல, பசய்ததற்கு ேின்பு தான் அதன்
ேின்விலளவுகலள எண்ணி நகம் கடிப்ோன். இருவரும் எபதா
ஒரு பவகத்தில், அந்த சூழ்நிலலயின் தாக்கத்தினால் அப்ேடி
நடந்து பகாண்டனபர தவிர இப்போழுது இருவருக்கும் முகம்
ோர்த்து பேசுவதற்கும் கூட தயக்கமாகத் தான் இருந்தது.

ஆனால் இந்த ஆட்டத்லத ஆரம்ேித்து லவத்தவன் அவன் தான்


என்ை முலையில் ேட்டும் ேடாமலும்,

''ஐ.. ஐ ஆம் சாரி சஞ்சனா...'' என்று தன் தாலடலய தடவிக்


பகாண்டு இழுத்தான்.

''நானும் தான்'' என்ைால் அவளும் பமாட்லடயாக.

ேின்னர் ஒரு சில நிமிடங்களுக்கு இருவரும் பேசிக்


பகாள்ளவில்லல. இருவரின் இதயங்களிலும் ஆயிரம் எண்ண

156
ஓட்டங்கள். ஷக்தியின் மனதில் அவர்கள் இருவரும் சற்று
முன்னர் முத்தம் இட்டுக் பகாண்டதும், சஞ்சனாவின் பமாலேலில்
அவன் ோர்த்த ஃபோட்படாவும் மாைி மாைி வந்தது. சஞ்சனாவுக்கு
ஷக்தி ஏன் தன்லன முத்தமிட்டான் என்ேதும், அவள் ஏன் அதற்கு
இணங்கினால் என்ை பகள்வியும் வந்து போனது.

பமௌனத்லத கலலத்த வண்ணம் சஞ்சனாபவ ஆரம்ேித்தாள்.

''பசால்லு ஷக்தி என்ன தான் உனக்கு ேிரச்சிலன?? நான் என்ன


தப்பு ேண்பணன்னு நீ பரண்டு நாளா என்லன அவாய்ட்
ேண்பை??''

ஷக்திக்கும் இப்போழுது அலத பதரிந்து பகாள்ளபவ பவண்டும்


போலிருக்க அவன் விஷயத்லத பநரடியாக போட்டு உலடதான்.

''உன்பனாட பமாலேல் வால்பேப்ேர்பல உன்கூட இருக்கது


யாரு??'' என்ைான் இம்முலை சஞ்சனாவின் கண்கலள பநராகப்
ோர்த்து.

சஞ்சனா அவலனப் ோர்த்த ோர்லவயில் அந்த பநரடித்


தாக்குதலல அவள் பகாஞ்சம் கூட எதிர்ோர்க்கவில்லல என்ேது
பதளிவாகத் பதரிந்தது. ஆனால் ஷக்தியின் பகள்விக்கான
ேதிலல அவனுக்கு கூை பவண்டிய பநரமும் வந்து விட்டது
என்ேதும் அவளுக்கு புரிந்திருந்தது.

''சமர்த்!!!! அவன் பேர் சமர்த். என்பனாட எக்ஸ் ோய் ஃப்பரண்ட்''

157
படல்லி பமடிக்கல் காபலஜ் வளாகம் அந்த வருடம் புதிதாக
பசர்ந்து இருந்த மாணவர்களின் வண்ண உலடகளாலும் கலர்
கனவுகளாலும் புதுப் போலிவு பேற்று காணப்ேட்டது.
சஞ்சனாவுக்கும் அன்று கல்லூரி முதல் நாள். அவபளாடு
ேள்ளியில் ேடித்த நண்ேர்களில் அவள் மட்டுபம இந்த
கல்லூரிலய பதரிவு பசய்து இருந்ததால் அவளுக்கு உள்ளுக்குள்
பகாஞ்சம் கலக்கமாக இருந்தது. ஆகபவ அன்று தன்லன
காபலஜில் டிராப் பசய்யுமாறு தன் தந்லதயிடம் பகட்டுக்
பகாண்டு இருந்தாள்.

சமர்த் அபத கல்லூரியில் ேடிக்கும் இரண்டாம் ஆண்டு


மாணவன். அந்த கல்லூரியின் சாக்பலட் ோய். அந்த கல்லூரி
பேண்கள் அலனவருக்கும் சமர்த்லதப் ேிடிக்கும். சமர்த்தும் அந்த
அட்வான்படலஜ ேயன்ேடுத்தி எல்லா பேண்களிடமும் வஞ்சகபம
இல்லாமல் கடலல போடுவான். ஆனால் காதல், காதலி என்று
ஒரு சிறு வட்டத்துக்குள் கமிட் ஆகுவது சமர்த்துக்கு ேிடிக்காது.
அவலன அந்த வட்டத்துக்குள் போட்டு பூட்டிபகாள்ளும்
ஒருத்திலய அவன் இது வலர சந்திக்கவில்லல என்றும்
பசால்லலாம்.

சமர்த் தன் காலர கார் ோர்க்கிங்கில் விட்டுவிட்டு இைங்கிய


போது தான் அவன் முன்னாள் அந்த Audi வண்டி வந்து நின்ைது.
வண்டிலய ோர்த்ததும் உள்பள இருப்ேது யார் என்ை ஆர்வம்
தலல தூக்க சற்று ஒதுங்கி நின்று ோர்த்தான். கார்க் கதலவத்
திைந்து பகாண்டு இைங்கிய சஞ்சனாலவக் கண்டதும் அவன்
உலகம் ஸ்தம்ேித்து நின்ைது.

சமரத் தன் மன்மதப் ேயணத்தில் எக்கச்சக்க பேண்கலள கடந்து


வந்து இருக்கிைான். ஆனால் அவன் அைிந்த பேண்களில் சஞ்சனா
தனித் தன்லம வாய்ந்தவள். சமர்த் அப்ேடிபயாரு உயிர்ப்புள்ள

158
கண்கலள இதுவலர கண்டதில்லல. காரில் இருந்து இைங்கிக்
பகாண்டவள் எங்பக பசல்ல பவண்டும் என்ேது போல தன்
கண்கலள உருட்டி உருட்டிப் ோர்க்க, நின்ை இடத்தில் இருந்து
அவளது மருண்ட விழிகலள ோர்த்து ரசித்துக் பகாண்டு
இருந்தான் சமர்த்.

சஞ்சனா ஒருவாைாக பதடிக் கண்டு ேிடித்து ஒரியண்படஷன்


நடக்கும் இடத்லத பசன்று அலடய, சமர்த்தும் அவன் வழிலயப்
ோர்த்து நடந்தான். அன்லைய நாள் முழுவதும் சமர்த் தன்
நண்ேர்களிடம் சஞ்சனாலவப் ேற்ைிபய பேசிக்பகாண்டு இருந்த
போதும் அதன் ேின்னர் அவள் அவன் கண்களில் ேடவில்லல.
பதாடர்ந்து வந்த இரண்டு நாட்களும் சஞ்சனாலவ பதடிய அவன்
விழிகள் மூன்ைாவது நாள் அவலள மைந்து இருந்தது.

மூன்ைாவது நாள் சமர்த் கான்டீனுக்குள் தன் நண்ேர்கள் புலட


சூழ நுலழந்த போது எதிர்ோராமல் யார்மீ பதா முட்டி நின்ைான்.
முட்டிய மாத்திரத்தில் அவன் வாய் அனிச்லசயாக ''சாரி'' என்று
கூை தலல மட்டும் அவன் யார் பமல் முட்டிக் பகாண்டான் என்று
திரும்ேி ோர்த்தது. எதிபர சஞ்சனா குனிந்து அவள் லககளில்
இருந்து சிதைிய புத்தகங்கலள போறுக்கிக் பகாண்டு இருந்தாள்.

சஞ்சனாலவ கண்டதும் அவசர அவசரமாக அவனும் குனிந்து


அவள் புத்தகங்கலள எடுத்துக் பகாள்ள அவளுக்கு உதவினான்
சமர்த்.

''ஐ ஆம் சாரி, இட் வாஸ் அன் ஆக்சிபடண்ட்'' என்ைான் அவளிடம்


மன்னிப்புக் பகட்க்கும் பதாரலணயில்.

''பநா ப்ராப்ளம்'' என பேருந்தன்லமயுடன் கூைிவிட்டு சஞ்சனா


புத்தகங்களுடன் எழுந்து பகாள்ள,

159
''சமர்த்'' என்று தன்லன அைிமுகம் பசய்து லகலய நீட்டினான்
சமர்த்.

சஞ்சனாவும் தன்லன அைிமுகம் பசய்து பகாள்ள, சஞ்சனாவுக்கு


அந்த கல்லூரியில் கிலடத்த முதல் நண்ேன் ஆனான் சமர்த்.
ஆனால் சமர்த்தின் மனதுக்குள் அவலள தன்னவள் ஆக்கிக்
பகாள்ளும் ஆர்வம் இருந்தது. அதன் ேின்னர் அவர்களது நட்பு
இனிபத பதாடர்ந்தது.

சஞ்சனாவுக்கும் சமர்த்துக்கும் இலடபய நடக்கும் உலரயாடல்கள்


பேரும்ோலும் ஆங்கிலத்திபலபயா அல்லது ஹிந்தியிபலபயா
தான் நலட பேரும். சஞ்சனாவின் தந்லத வடநாட்லட பசர்ந்தவர்
ஆலகயாலும், சஞ்சனா ேிைந்து வளர்ந்தது அலனத்துபம
படல்லியில் என்ேதாலும் சஞ்சனா ஒரு வாடநாட்டு
பேண்ணாகபவ வளர்ந்தாள்.

சஞ்சனாலவக் காணவில்லலபயனில் சமர்த் இருக்கும் இடம்


பதட பவண்டும், சமர்த்லத சந்திக்க பவண்டும் எனில் சஞ்சனா
இருக்கும் இடத்துக்கு பசன்று ோர்க்க பவண்டும் எனும் ரீதியில்
இருவரும் எப்போழுதும் ஒன்ைாகபவ சுற்ைித் திரிந்தனர்.
அவர்களுக்குள் ேழக்கமும், புரிதலும் அதிகரிக்க அந்த நட்பு
காதலாக மலர்ந்தது.

சமர்த் சஞ்சனாவுக்கு நண்ேனாக இருந்த போதிலும் சரி


காதலனாக இருந்த போதிலும் சரி தன் ேங்லக அவளுக்கு சரி
வர பசய்தான். அவளது பதலவ அைிந்து, ஆலச அைிந்து அவள்
பசால்லும் முன்னபர அலத நிலைபவற்ைி லவக்கும் வித்லத
அவன் அைிந்து இருந்தான். சஞ்சனாவுக்காக அதிக பநரம் பசலவு

160
பசய்தான், அவள் ஆலசப் ேட்டலத எல்லாம் வாங்கிக்
பகாடுத்தான். சஞ்சனாவுக்கு அவனிடம் ஒரு குலை பதான்ைாத
வண்ணம் ோர்த்துக் பகாண்டான்.

சமர்த்தின் தந்லத ஒரு ேிரேல மருத்துவர். அவருக்கு சிட்டியில்


ஒரு தனியார் மருத்துவமலன இருந்தது. சமர்த் தன் காதலலப்
ேற்ைி தன் தாயிடம் மாத்திரபம கூைி இருந்தான். பநரம் வரும்
போது தந்லதயின் காதில் விஷயத்லத போடுவதாக அவன்
தாயார் அவனுக்கு வாக்களித்து இருந்தாள்.

சஞ்சனா தன் பேற்பைார் இருவரிடமும் சமர்த்லத ேற்ைி


கூைியிருக்க, அவர்கள் இருவரும் சமர்த்லத சந்திக்க விரும்ேினர்.
ஒரு வாரக் கலடசியில் சமர்த் சஞ்சனாவின் பேற்பைாலர
சந்திக்கபவன சஞ்சனாவின் வட்டுக்கு
ீ பசன்று இருந்தான்.
சஞ்சனாவின் பேற்பைார் அவலன அன்ோக வரபவற்று
உேசரித்தனர். துருதுருபவன்று இருக்கும் சமர்த்லத அவர்களுக்கு
மிகவும் ேிடித்து இருந்தது.

தன் எண்ணங்களில் இன்னும் இளலமயாக இருந்த சஞ்சனாவின்


தந்லத ஷர்மாலவயும், சலமயலில் அமர்க்களப் ேடுத்தி அவலன
வற்புறுத்தி உண்ணச் பசய்த சஞ்சனாவின் தாய் யபசாதாலவயும்
சமர்த்துக்கும் மிகவும் ேிடித்தது. யபசாதா சலமத்த உணவுகள்
அலனத்லதயும் உண்டு வயிற்லைப் ேிடித்துக் பகாண்டு
பசாஃோவில் அமர்ந்து இருந்தான் சமர்த். அவன் அருகில் அமர்ந்து
டிவி ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள் சஞ்சனா.

''வட்டுக்கு
ீ விருந்தாளிலய வரச் பசால்லிட்டு நீ ோட்டுக்கு டிவி
ோர்த்துட்டு இருக்பக.. சமர்த்துக்கு வட்லட
ீ சுத்திக் காட்டுடி'' என்று
சஞ்சனாவிடம் தமிழில் கூைி விட்டு, ''சமர்த் பேட்டா'' என்று

161
ஆரம்ேித்து அலதபய சமர்த்திடம் ஹிந்தியில் கூைி விட்டு
பசன்ைாள் யபசாதா.

சமர்த்துக்கு சற்று பநரம் ஒன்றும் புரியவில்லல. யபசாதா


உள்பள பசன்ைதும் சஞ்சனாலவப் ோர்த்து,

''வாட் டிட் ஷீ ஜஸ்ட் பச'' என்ைான் சமர்த் விளக்கம் பகட்ேவன்


போல.

''ஷீ ஜஸ்ட் பசயிட் தாட் இன் டாமில்'' என்ைால் சஞ்சனா


சகஜமாக.

''வாட்??? டாமில்!!! '' என்ைான் அவன் பகட்ட வார்த்லதலய


பகட்டது போல!!!

ேலழய மாலலயில் புதிய பூக்கள் தான் பசராதா

ேலழய தாலியில் புதிய முடிச்சுகள் போடாதா

வாழ்க்லக ஓர் வட்டம் போல

முடிந்த இடத்தில் பதாடங்காதா

162
அழுத நீரில் கலைகள் போய்விடும் பதரியாதா

குலைகள் உள்ளது மனித வாழ்க்லக புரியாதா

இது கண்ண ீர் நடத்தும் பேச்சுவார்த்லத

உலடந்த மனங்கள் ஒட்டாதா

Epiosode 9

இதுவலர...

சஞ்சனா தன் பேற்பைார் இருவரிடமும் சமர்த்லத ேற்ைி


கூைியிருக்க, அவர்கள் இருவரும் சமர்த்லத சந்திக்க விரும்ேினர்.
ஒரு வாரக் கலடசியில் சமர்த் சஞ்சனாவின் பேற்பைாலர
சந்திக்கபவன சஞ்சனாவின் வட்டுக்கு
ீ பசன்று இருந்தான்.
சஞ்சனாவின் பேற்பைார் அவலன அன்ோக வரபவற்று
உேசரித்தனர். துருதுருபவன்று இருக்கும் சமர்த்லத அவர்களுக்கு
மிகவும் ேிடித்து இருந்தது.

தன் எண்ணங்களில் இன்னும் இளலமயாக இருந்த சஞ்சனாவின்


தந்லத ஷர்மாலவயும், சலமயலில் அமர்க்களப் ேடுத்தி அவலன

163
வற்புறுத்தி உண்ணச் பசய்த சஞ்சனாவின் தாய் யபசாதாலவயும்
சமர்த்துக்கும் மிகவும் ேிடித்தது. யபசாதா சலமத்த உணவுகள்
அலனத்லதயும் உண்டு வயிற்லைப் ேிடித்துக் பகாண்டு
பசாஃோவில் அமர்ந்து இருந்தான் சமர்த். அவன் அருகில் அமர்ந்து
டிவி ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள் சஞ்சனா.

''வட்டுக்கு
ீ விருந்தாளிலய வரச் பசால்லிட்டு நீ ோட்டுக்கு டிவி
ோர்த்துட்டு இருக்பக.. சமர்த்துக்கு வட்லட
ீ சுத்திக் காட்டுடி'' என்று
சஞ்சனாவிடம் தமிழில் கூைி விட்டு, ''சமர்த் பேட்டா'' என்று
ஆரம்ேித்து அலதபய சமர்த்திடம் ஹிந்தியில் கூைி விட்டு
பசன்ைாள் யபசாதா.

சமர்த்துக்கு சற்று பநரம் ஒன்றும் புரியவில்லல. யபசாதா


உள்பள பசன்ைதும் சஞ்சனாலவப் ோர்த்து,

''வாட் டிட் ஷீ ஜஸ்ட் பச'' என்ைான் சமர்த் விளக்கம் பகட்ேவன்


போல.

''ஷீ ஜஸ்ட் பசயிட் தாட் இன் டாமில்'' என்ைால் சஞ்சனா


சகஜமாக.

''வாட்??? டாமில்!!! '' என்ைான் அவன் பகட்ட வார்த்லதலய


பகட்டது போல!!!

இனி...

164
அத்தியாயம் 20

சஞ்சனாவுக்கும் சமர்த்துக்கும் இலடபய பதாடர்ச்சியாக நடந்த


உலரயாடலின் தமிழ் வடிவம்:

''யூ மீ ன் யுவர் மாம் இஸ் எ டமிழ்'' என்ைான் சமரத் கண்கள்


விரிய.

''அப்ோ!!! ஒரு வழியா கண்டு ேிடிசிட்டான்டா டியுப் லலட்''


என்ைாள் சஞ்சனா குறும்புப் புன்னலகயுடன்.

''ேீ சீரியஸ் சஞ்சனா!! இலத ஏன் நீ இத்தலன நாளா என்கிட்பட


பசால்லாம விட்பட??''

''இதுல என்ன இருக்கு பசால்ைதுக்கு??''

''உனக்கு நிஜமாபவ புரியலியா இல்லல புரியாத மாதிரி


நடிக்கிைியா??'' இப்போழுது சமர்த்தின் சுதி அதிகரித்து இருந்தது.

''லுக் ஹியர் சமரத்!! நீ என்ன ஜாதி, உங்க அம்மா அப்ோபவாட


குலம் பகாத்திரம் என்னன்னு பதரிஞ்சுக்கிட்டு நான் உன்லன
காதலிக்கலல. அபத மாதிரி நீ காதலிச்சது என்லன. என் அம்மா
அப்ோபவாட ேின்னனிங்கைது உனக்கு பதலவ இல்லாத ஒன்னு.
நம்ம பசர்ந்து வாழ நம்மலள பேத்தவங்கபளாட ஆசீர்வாதம்

165
தான் நமக்கு பதலவபய தவிர அவங்கபளாட ஹிஸ்ட்ரி
கிலடயாது. நீ ஒரு ப்ராட் லமன்படட் லேயன்னு நான்
பநனச்சிட்டு இருக்பகன். தயவு ேண்ணி என் நம்ேிக்லகலய போய்
ஆக்கிடாபத.. '' என்று மிகத் பதளிவாகவும் உறுதியாகவும் கூைி
நிறுத்தினாள்.

சஞ்சனாவின் ேதில் சமர்த்தின் பகாேத்லத இன்னும் அதிகரித்தது.


ஆனால் தன் பகாேத்லத காட்ட அது சரியான இடம் இல்லல
என்ேதால்,

''வ ீ நீட் டு டாக் சஞ்சனா. நாலளக்கு காபலஜ்பல ோக்கலாம்''


என்று கூைி விட்டு சஞ்சனாவின் பேற்பைார்களினிடத்தில் பவகு
இயல்ோக விலட பேற்றுக் பகாண்டு அவ்விடத்லத விட்டு
பவளிபயைினான்.

அது அவர்களிலடபய உண்டான முதல் விரிசலாக அலமந்தது.


மறு நாள் முழுவதும் இருவரும் அலதப் ேற்ைி விவாதம்
பசய்தனர். ஒரு தமிழ் பேசும் பேண்லண எத்தலனக்கும் தன்
குடும்ேத்தில் ஏற்றுக் பகாள்ள மாட்டார்கள் என்று சமரத்
உறுதியாகக் கூைினான். வட்டு
ீ பேரியவர்களிடத்தில் பேசிப் புரிய
லவப்ேது அவனது கடலம என்ேலத சஞ்சனா அவனுக்கு
உணர்த்தினாள். அலதப் ேற்ைிப் பேசப் பேச இருவரும் மிகுந்த
மனவுலளச்சலுக்கு உள்ளாகினர்.

அழகிலும் அந்தஸ்திலும் சரிசமமான ஒரு ஆணும் பேண்ணும்,


ேரேரப்ோன படல்லி நகர அதிநாகரீக வாழ்க்லக முலை,
பதலவக்கு அதிகமான ேணம், பதளிந்த நீபராலடயாக பசன்று
பகாண்டிருந்த காதல் ேயணத்தில் முதன் முதலாக சந்தித்த
சறுக்கள்.

166
ஒருவருக்கு ஒருவர் மீ திருந்த அளவு கடந்த ஈர்ப்பு, வா வா
என்ைலழக்கும் வயது, எதுவுபம தவைல்ல என்று அங்கீ கரிக்கும்
பமல் தட்டு வர்க்கம், இது போன்ை இலளஞர்களுக்பக
ேிரத்திபயகமான மனவுலளச்சல் என்ை புதிய பநாய். இந்தக்
காரணிகள் அலனத்தும் ஒன்று பசர மனதாலும் உடலாலும்
பசார்ந்து போய் இருந்த இருவரும் உடலால் ஒன்று கலந்து
உடலல சூபடற்ைி மனலத குளிர்வித்துக் பகாள்ள தயார் ஆகினர்.

ஒரு பஜாடிக் கண்கள் மூடிக் பகாண்டன. ஒரு பஜாடிக் கண்கள்


விழித்துக் பகாண்டன. பதன் குளித்த பதவலதயாய் அவள்.
நிர்வாணமும் அங்கு சாதாரணம் ஆனது. முரட்டு பவங்லகயாக
அவன். பமாகம் பகாண்டு பவகம் கண்டான். முத்த சத்தமும்
முனகல் சத்தமும் ஒன்று கலந்தது.

ேடர்ந்தான், ேரவினான். உடம்புக்குள் உயிர் உள்ள இடம் கண்டு


பதாட்டான். காதல் தீ எரிய கண்ணில் நீர் வழிய காயம் கண்ட
இடத்தில் முதன் முதலாக சிலிர்த்தாள். பதகம் இரண்டும் உச்சம்
காண, பநஞ்சம் இரண்டும் பமாட்சம் காண ஒரு காதல் ஒத்திலக
இனிபத நிலைவுக்கு வந்தது.

உள்ளத்பதாடு உள்ளம் சங்கமித்து இருந்த இருவரும் உடபலாடு


உடல் சங்கமம் ஆன போது அங்கு காதல் அதிகரித்தது,
அவர்களது அன்னிபயான்னியம் வலுப்பேற்ைது. காதலிக்கும்
இருவரிலடபய காலப்போக்கில் எப்ேடி புரிதல் அதிகரிக்கின்ைபதா
அது போல காதல் பசய்ேவர்கள் இலடபய அன்னிபயான்னியமும்
அதிகரிக்கின்ைது.

சஞ்சனா டாக்டராக ேதவிபயற்று ப்ராக்டிஸ் பசய்ய ஆரம்ேித்து

167
இருந்த தருணம், சமரத் தன் தந்லதயின் மருத்துவமலனயில்
முழுப் போறுப்லேயும் ஏற்று இருந்த சமயம், அவர்கள்
இருவருக்குள்ளும் அந்த அன்னிபயான்னியம் வலுப்பேற்று
இருந்தது. சமரத் பவகு இயல்ோக சஞ்சனாவின் வட்டுக்கு
ீ போய்
வந்த வண்ணம் இருந்தான். சஞ்சனாவும் சமர்த்தின் தாயாபராடு
ஒரு சில முலைகள் பதாலலபேசியினூடாக பேசி இருந்தாள்.

அப்போழுது தான் சமர்த்தின் பேற்பைார்களின் 40 வருட


திருமணநாள் வந்தது. அலத அவர்கள் குடும்ேத்தில் பவகு
விமரிலசயாக பகாண்டாடுவதாக முடிவாகி இருந்தது.
பகாண்டாட்டத்தில் கலந்து பகாள்ளவும், தன் பேற்பைாலர முதன்
முலை சந்திக்க்கவுபமன சமரத் சஞ்சனாலவ விழாவுக்கு
அலழத்து இருந்தான்.

திரு திருமதி ஆச்சார்யாவின் திருமணநாள் பகாண்டாட்டமானது


அவர்களது ோரம்ேரிய இல்லத்தில் மிக விமரிலசயாக நடந்து
பகாண்டு இருந்தது. அபனக சமூக ேிரேலங்கள் தம்ேதியலர
வாழ்த்த அங்கு வருலக தந்து இருந்தனர். சஞ்சனாவும் தன்
வருங்கால மாமனார் மாமியாலரக் காண மிகுந்த ஆவலுடன்,
ஒரு வட இந்தியப் பேண்லணப் போல தன்லன அலங்கரித்துக்
பகாண்டு அங்கு பசன்று இருந்தாள்.

காலப்போக்கில் சஞ்சனாவுடனான புரிதலின் காரணத்தாலும்,


அவர்களிலடபய உருவாகியிருந்த அன்னிபயான்னியத்தின்
காரணமாகவும் சமர்த் சஞ்சனாலவ சஞ்சனாவாக ஏற்றுக்
பகாள்ளப் ேழகி இருந்தான். சஞ்சனாவின் தந்லத ஒரு வட
இந்தியர் ஆலகயாலும், அவர்கள் இப்போழுது வட இந்தியர்கள்
போலபவ வாழந்து வந்ததாலும் சஞ்சனாவால் நிச்சயமாக தன்
வட்டு
ீ ோரம்ேரியங்கலள இலகுவில் கற்றுக் பகாண்டு தன்

168
குடும்ேத்துக்கு ஒரு நல்ல மருமகளாக இருக்க முடியும் என்ேலத
நம்ேினான்.

ஆயினும் சஞ்சனா ஒரு தமிழ் பேண் என்ேலத தனது தாயிடம்


பதரிவித்த அந்த கணபம அவனது தாயின் உள்ளத்தில் இருந்து
சமர்த்தின் காதல் நிரந்தரமாக தூக்கி எைியப்ேட்டது. ஆனால்
அலத அவள் சமர்த்திடம் காட்டிக் பகாள்ளவில்லல. அலத தன்
மகனுக்கு உணர்த்த தக்க சமயம் வரும் வலர அவள் காத்து
இருந்தாள். சமர்த் சஞ்சனாலவ விழாவுக்கு அலழத்து இருந்தது
பதரிந்த போழுதும் கூட அவள் ஒன்றும் மறுப்புக் கூைவில்லல.

சஞ்சனா விழாவுக்கு வருலக தந்த போழுது சமர்த் ஓடிச் பசன்று


அவலள வரபவற்ைான். அவலள அலழத்துக் பகாண்டு பசன்று
தன் தாயாருக்கு அைிமுகம் பசய்து லவத்தான். சமர்த்தின் தாய்
அனுேமா குடும்ே பேண்கள் சூழ அமர்ந்து இருக்க, அவன்
அவலள தன் தாயின் போறுப்ேில் விட்டு விட்டு அங்கிருந்து
நகர்த்து பகாண்டான்.

அைிமுகம், நலம் விசாரிப்புக்குப் ேின்னர் பமதுவாக சமர்த்தின்


தாய் சஞ்சனாவிடம் சஞ்சனாவின் குடும்ேம் ேற்ைி விசாரிக்கத்
பதாடங்கினாள்:

''அம்மா அப்ோலாம் எப்ேடி இருக்காங்கம்மா??''

''நல்லா இருக்காங்க ஆண்ட்டி.''

''அவங்கலளயும் கூட கூட்டிட்டு வந்திருக்கலாம் இல்ல??''

169
''இருக்கட்டும் ஆண்ட்டி இன்பனாருநாள் நிச்சயம் அலழச்சிட்டு
வாபரன்.''

''உங்க அம்மா பேர் என்ன பசான்பன?? அவங்களுக்கு எந்த ஊர்??''

''என் அம்மா பேர் யபசாதா. தமிழ் நாட்பல குன்னூர் ேக்கத்துபல


பூம்போலிழ்ன்னு ஒரு கிராமம்.''

''ஒஹ்ஹ்........... உங்க அப்ோ எங்க குலத்லத பசர்ந்தவருன்னு


சமர்த் பசால்லி இருக்கான். உங்க அம்மா எப்ேடி??''

ஒஹ்ஹ்.. என்று அனுேமா இழுத்த போழுபத அவள் எங்கு சுற்ைி


எலதத் பதாடப் ோர்க்கிைாள் என்று சஞ்சனாவுக்குத் பதரிந்து
போனது.

''இல்லல ஆண்ட்டி எங்க அம்மா பவை கம்யுனிடிலய


பசர்ந்தவங்க.'' என்ைால் சுரத்தில்லாத குரலில்.

அனுேமா சற்று பநரம் அலமதியாக இருந்து தன் எதிர்ப்லே


சஞ்சனாவுக்கு உணர்த்தினாள். சஞ்சனா இது போன்ை சலேயில்
இந்த சலே நாகரீகமற்ை பகள்விகலள எதிர்ோர்த்து வரததாள்
அவளும் ேதில் பசான்னாபல தவிர நிலல குலலந்து போனாள்.
அலமதிலய உலடத்தவாறு அனுேமாபவ பதாடர்ந்தாள்:

170
‘’இங்க ோரும்மா.. நீ ேடிச்ச போண்ணு புரிஞ்சிப்ேன்னு
பநலனக்கிபைன். கல்யாணம்ங்கைது பரண்டு தனிப்ேட்ட நேர்கள்
சம்ேந்தப் ேட்ட விஷயம் கிலடயாது. அது பரண்டு குடும்ேங்கலள
ஒன்னா இலணக்கிை ஒரு உைவு. உங்க குடும்ேத்துல எப்ேடின்னு
பதரியலல. ஆனா எங்க குடும்ேத்துல தனிக் குடித்தனம்லாம்
கிலடயாது. காலா காலமா நாங்க எல்லாரும் ஒன்னா தான்
வாழபைாம் ஒன்னா தான் வாழுபவாம். நீ கல்யாணம் ேண்ணி
எங்க வட்டுக்குள்ள
ீ நுலழஞ்சா நாலள ேின்ன உங்க அம்மா
அப்ோ எங்க வட்டு
ீ விபசஷத்துக்கு வந்து போகணும். உங்க
அம்மா பவை குலத்லத பசர்ந்தவங்களா இருக்கப்ே அவங்கலள
கண்டிப்ோ எங்களால நல்லது பகட்டதுல முன்னாடி நிறுத்த
முடியாது.......................’’

‘’நிறுத்துங்க ஆண்ட்டி………….’’ என்ைாள் சஞ்சனா அனுேமாலவ


பமற்பகாண்டு பேச அனுமதிக்காமல்.

‘’வாய்க்கு வந்த ேடி பேசாதிங்க. எங்க அம்மா ஒன்னும் நீங்க


நிலனக்கிை மாதிரி தாழ்ந்த ஜாதில இருந்து வரலல. ஜாதிபல
மட்டும் உயர்ந்து நின்னா போதாது ஆண்ட்டி, நம்ம எண்ணங்கள்
உயர்வானதா இருக்கணும். உங்ககிட்ட எல்லாம் இல்லாத அந்த
உயர்ந்த மனசு எங்க அம்மாகிட்ட நிலையபவ இருக்கு’’

சஞ்சனா உரத்த குரலில் கண்களில் கண்ண ீர் போங்க ேதில்


பசால்லவும் அங்கு சலசலப்பு அதிகமானது. சூழவிருந்த
பேண்கள் சிலர் விழாவுக்கு வந்த சிறு பேண்ணிடம் அனுேமா
அநாகரீகமாக நடந்து பகாண்டலதப் ேற்ைி தமக்குள்ள
கிசுகிசுத்துக் பகாண்டனர்.

அனுேமாவின் உடன் ேிைப்புக்கள் என்ன இந்த பேண் உன் வட்டு



விருந்துக்கு வந்து உன்லனபய எதிர்த்துப் பேசுகிைாள் என்று

171
அனுேமாலவ பமலும் ஆத்திரமூட்டினர். தான் அவமதிக்கப்ேட்ட
ஆத்திரத்தில் அனுேமா சஞ்சனா ேற்ைியும் அவள் தாயார்
ேற்ைியும் வாய்க்கு வந்த ேடி கத்த ஆரம்ேிக்க வாக்குவாதம்
மூண்டது. விருந்துக்கு வந்திருந்த அலனவரது ோர்லவயும் அங்கு
திரும்ேியது.

என்ன என்று ோர்ப்ேதற்காக சமர்த்தும் அவன் தந்லதயும்


அவசரமாக பேண்கள் அமர்ந்து இருந்த இடம் பநாக்கிச்
பசன்ைனர். அப்போழுது நா தழுதழுக்க சஞ்சனா, சமர்த்தின்
தாயார் அனுேமாலவப் ோர்த்து எபதா பகள்வி பகட்டுக் பகாண்டு
இருந்தாள். கூட்டத்துக்குள் நுலழந்த சமர்த்தின் தந்லத
ஆச்சார்யா ''நிறுத்துங்க'' என்று தன் குரலல உயர்த்தி சலேலய
அடக்கினார். சமர்த்துக்கு விேரீதம் புரிய ஆரம்ேித்தது.

''என்ன அனுேமா? இங்பக என்ன நடக்குது? யார் இந்த


போண்ணு? யாபராட பகஸ்ட்? எதுக்கு இங்பக வந்து சத்தம்
போட்டுட்டு இருக்கு?'' என்ைார் சமர்த்தின் தந்லத ஒன்றும்
புரியாதவராக.

பகாேத்தின் உச்சியில் இருந்த சஞ்சனா, அனுேமா ேதில் கூறும்


முன்பு முந்திக் பகாண்டு பேசினாள்:

''நான் ஒன்னும் சும்மா சத்தம் போடலல அங்கிள். இவங்க தான்


கூப்ேிட்டு வச்சு என்லனப் ேத்தியும் எங்க அம்மா ேத்தியும் தப்ோ
பேசைாங்க.'' என்ைாள் சஞ்சனா.

''நீ யாரும்மா? உன் பேபரன்ன? நீ யார் அலழச்சு இந்த


விருந்துக்கு வந்பத? அனுேமா எதுக்கு உன்கிட்ட காரணம்
இல்லாம சத்தம் போடணும்?'' என்ைார் அவர் பதாடர்ந்து

172
குழப்ேமாக.

''என் பேர் சஞ்சனா அங்கிள். பசால்லு சமர்த் என்லன யார்


இங்பக அலழச்சா? நான் எதுக்காக வந்து இருக்பகன்னு நீபய
பசால்லு'' என்ைாள் சஞ்சனா இப்போழுது அழுலகபயாடு.

ேந்து தன்லன பநாக்கி எைியப்ேட ஒரு நிமிடம் திலகத்து


நின்ைான் சமர்த். இவ்வளவு பேரிய சலேயில் சஞ்சனா ஏன்
இப்ேடி ஒரு நாடகத்லத நிகழ்த்துகிைாள் என்று அவனுக்கு
ஆத்திரமாக வந்தது. பவறு வழியின்ைி தன் தந்லதக்கு ேதில்
பசால்ல தன்லன தயார்ப் ேடுத்திக் பகாண்டான்.

''அது வந்துப்ோ சஞ்சனா என்பனாட பகஸ்ட் தான்ப்ோ. என்கூட


ேடிக்கிைப் போண்ணு, உங்களுக்கும் அம்மாவுக்கும் அைிமுகம்
ேண்ணி லவக்கலாபமன்னு நான் தான் வர பசான்பனன்.'' என்று
சமர்த் நிலலலமலய சமாளிக்க ேட்டும் ேடாமலும் ேதில் அளிக்க,

அவனது ேதிலில் சஞ்சனாவின் பகாேம் இன்னும் அதிகரித்தது.


சமர்த்தின் குடும்ேத்தின் முன் அவள் லகவிடப் ேட்ட நிலலயில்
அவமானப் ேட்டு நின்று பகாண்டு இருக்க, அப்போழுதும் கூட
‘இவள் நான் காதலிக்கும் பேண்’ என்று கூைி தனக்கு சார்ோகப்
பேசாமல் இன்னுமா ஓடி ஒளிந்து பகாண்டு இருக்கிைான் என்று
சஞ்சனா பகாேத்தில் கத்தத் பதாடங்கினாள்.

‘’யார்டா உன்கூடப் ேடிக்கிைப் போண்ணு..?? நான் உன் கூட


ேடிக்கிைப் போண்ணுங்கைலத பசால்லத் தான் என்லன
இவ்வளவு தூரம் வரும் ேடி பசான்னியா?? நானும் உங்க
லேயனும் லவ் ேண்பைாம் அங்கிள். இது ஆண்டிக்கும் பதரியும்.

173
எல்லாம் பதரிஞ்சிக்கிட்டு என்லன இங்பக வரும் ேடியும்
பசால்லிட்டு இப்போ கூப்ேிட்டு வச்சு என்லன அவமானப்
ேடுத்துைாங்க'' என்று ஆத்திரத்தில் விஷயத்லத சலே நடுவில்
போட்டு உலடத்தாள்.

சஞ்சனாவின் ேதிலில் சமர்த்தின் தந்லத ஒரு நிமிடம் ஆடித்


தான் போனார். சஞ்சனா அந்த இடத்தில் கத்திக் கூச்சலிட்டது
அவருக்கு மிகுந்த அவமானமாக இருந்தது. சஞ்சனா இவ்வளவு
பதளிவாக பேசுவதானால் இதற்க்கு எபதா பேரிய ேின்புலம்
இருக்கின்ைது என்ேது அவருக்கு பதளிவாகப் புரிந்தது. இதற்க்கு
பமலும் இலதப் ேற்ைி சலே நடுபவ பேசினாள் தன் குடும்ே
மானம் தான் கப்ேல் ஏறும் என்று கருதி,

''ஒபக ேிபரண்ட்ஸ்.. சாப்ோடு பரடியா இருக்கு. எல்லாரும்


சாப்ேிடுங்க. நான் உள்பள போய் இந்த
மிஸ்அண்டர்ஸ்டான்டிங்லக சால்வ் ேண்ணிட்டு இபதா
வந்துடபைன்'' என்று கூைிவிட்டு சமர்த், சஞ்சனா, மற்றும்
அனுேமாலவப் ோர்க்க அம்மூவரும் அலமதியாக அவலரப் ேின்
பதாடர்ந்தனர்.

வட்டு
ீ ஹாலுக்குள் நுலழந்தவர். வட்டின்
ீ நடுபவ இருந்த
பசாோவில் பசன்று அமர்ந்து பகாண்டார். அவலர சுற்ைிலும்
மற்ை மூவரும் நின்று பகாண்டனர்.

''பசால்லு அனுேமா.. என்ன நடக்குது இங்க? என்று அவர்


பகாேமாக பகட்க்க, சமர்த் மற்றும் சஞ்சனா ேற்ைியும் தனக்கும்
சஞ்சனாவுக்கும் இலடபய நடந்த உலரயாடல் ேற்ைியும் அனுேமா
கூைினாள்.

174
அலனத்லதயும் அலமதியாக பகட்டு முடித்தவர் சஞ்சனலவ தன்
ேக்கத்தில் அமரும் ேடி கூைினார். தயங்கித் தயங்கி சஞ்சனா
அவர் அருபக அமர்ந்து பகாண்டாள். சமர்த்தும் அவன் தாயாரும்
இன்னும் நின்ை வண்ணம் இருந்தனர்.

''காதல் கல்யாணம்ங்கைலதலாம் தாண்டி ஒரு டாக்டரா


உன்பனாட இலட்சியம் என்ன?? இப்போழுது ஒரு சக
மருத்துவராக பகள்வி பகட்டார் டாக்டர் ஆச்சார்யா.

''எனக்கு தனியார் ஆஸ்ேத்திரிபல ேணத்துக்காக பவலல


ோர்க்கைதிபல இஷ்டம் இல்லல அங்கிள். மருத்துவ வசதிகள்
இல்லாத ஒரு ேிரபதசமா பதர்ந்பதடுத்து அங்க போய் அந்த
மக்களுக்கு பசலவ பசய்ய ஆலசப் ேடபைன்''

''ஹஹஹா........ ஹஹஹஹா............... ஹா ஹா ஹா.......''


சஞ்சனாவின் ேதில் பகட்டு வாய் விட்டு சிரித்தார் அந்த பேரிய
மனிதர்.

அவர் போட்ட சத்தத்தில் சஞ்சனாவுக்கு மயிர் சிலிர்த்தது. அந்த


வபட
ீ அதிர்வது போல பதான்ைியது.

''சமூக பசலவ ேண்ண ஆலசப் ேடைியா?? அப்ேடின்னா பேசாம


அன்லன பதபரசாவா போயிை பவண்டியது தாபன?? உனக்குலாம்
எதுக்கு இந்த காதல் கல்யாணம்லாம்?? நீ ஆரம்ேத்துல சமூக
பசலவ ேண்ணனும்ே, கல்யாணத்துக்கு அப்புைமா ஒரு
குழந்லதலய தத்பதடுத்து வளக்கலாம்ே இலதலாம் நீ தனியாபவ

175
இருந்து ேண்ணிக்க பவண்டியது தாபன?? சாமியாராப்
போகலாம்னும் ஆலச, ஆம்ேலள எப்ேடி இருப்ோன்னு
ோர்க்கணும்னும் ஆலச இல்லல??'' என்ைார் கண்களிலும்
உதடுகளிலும் விஷத்பதாடு அவலள பநாக்கி..................

அவரது வாயிலிருந்து வந்த வார்த்லதகள் ஒவ்பவான்றும்


இடியாக சஞ்சனாவின் காதில் விழுந்தது. அவர் பேசிய
வார்த்லதகளில் அவள் கூனிக் குறுகி நின்ைால். அவளது மூலள
பவலல பசய்ய மறுத்தது, சப்த நாடியும் ஒடுக்கப்ேட்டு, நலட
ேிணமாய் அமர்ந்து இருந்தாள். அவள் உடலுக்குள் உயிர்
பகாஞ்சம் மிச்சம் இருக்கின்ைது என்ேதற்க்கு சான்ைாக அவளது
உயிர்ப்புள்ள கண்கள் மட்டும் கண்ண ீலர வார்த்துக் பகாண்பட
இருந்தது.

இப்போழுது அவர் ோர்லவ சமர்த்லத பநாக்கி சுட்டது.

''என்னடா ேண்ணிட்டு வந்து நிக்குை?? யார் வட்டுக்கு


ீ யாலர
கூட்டிட்டு வந்து இருக்க?? ோர்ட்டி நடுவில நின்னு காச்
மூச்சுன்னு கத்துது இந்த போண்ணு?? இவலள தான் நீ லவ்
ேண்ைியா??

ஷி இஸ் நாட் பமபரஜ் பமட்டீரியல்!!!!!

ப்ள ீஸ் பகட் பஹர் அவுட் ஆப் திஸ் பஹௌஸ்'' என்று கண்கள்
சிவக்க, நரம்புகள் புலடக்க கத்தினார் அவர்.

அவர் போட்ட கூச்சலில் சமர்த்தும் சமர்த்தின் தாயும் தான்


அதிர்ந்து நின்ைனபர ஒழிய சஞ்சனா அவள் அமர்ந்து இருந்த

176
இடத்திபலபய எந்த சலனமும் இன்ைி அமர்ந்து இருந்தாள். ஷி
இஸ் நாட் பமபரஜ் பமட்டீரியல்…………… ஷி இஸ் நாட் பமபரஜ்
பமட்டீரியல்………….. ஷி இஸ் நாட் பமபரஜ் பமட்டீரியல்………… இந்த
வார்த்லதகள் மாத்திரம் மீ ண்டும் மீ ண்டும் அவள் காதுகளுக்குள்
ஒழித்துக் பகாண்பட இருந்தன.

தந்லத அவ்விடம் விட்டு நகர்ந்ததும் சமர்த் பமதுவாக


சஞ்சனாவின் அண்லட பநருங்கி அவள் பதாளில் லக
லவத்தான். அவளிடம் எந்த வித அலசவும் இல்லல.

''சஞ்சனா இப்போ நீ கிளம்ேி வட்டுக்குப்


ீ போ. நம்ம நாலளக்கு
பேசிக்கலாம்'' என்று தயங்கித் தயங்கி பகாஞ்சம் கூட பவட்கபம
இல்லாமல் கூைினான் சமர்த்.

அப்போழுதும் கூட சஞ்சனாவிடம் இருந்து எந்த வித அலசவும்


இல்லல. இப்போழுது அனுேமாவும் உதவிக்கு வந்தாள்.
சஞ்சனாலவ லகத்தாங்கலாக அலழத்து பசன்று வாசலில்
தயாராக காத்திருந்த காரில் ஏற்ைி, டிலரவரிடம் எபதா காதில்
பசால்லி விட்டு சமரத் கார் கதலவ சாத்திவிட்டான்.

அப்போழுது சஞ்சனா கலடசியாக சமர்த்லத ஒரு ோர்லவ


ோர்த்தாள். மிகக் கூர்லமயானபதாரு ோர்லவ. அவள் கூை
நிலனத்தது அலனத்தயும் அந்த ஒபர ோர்லவயில் அவள் கூைி
விட்டாள். அந்த ோர்லவ சமர்தின் இதயத்லத ஊடுருவிச்
பசன்ைது. அந்த ோர்லவயின் கனம் தாங்காமல் அவன் தன்
ோர்லவலய விளக்கிக் பகாண்டான். கார் பவகபமடுத்து. சஞ்சனா
பகாஞ்ச பகாஞ்சமாக சமர்த்தின் ோர்லவலய விட்டு மலையத்
பதாடங்கினாள்.

177
கார் சஞ்சனாவின் வட்டு
ீ வாசலில் பசன்று நின்ைது.
பவலலக்காரி வந்து சஞ்சனாவுக்காக கதலவத் திைந்து விட்டாள்.
சஞ்சனா பநராக தன் அலைக்குள் நுலழந்து கதலவ சாத்திக்
பகாண்டு கட்டிலில் விழுந்தாள். கட்டிலில் விழுந்த ஒரு சில
நிமிடங்களில் நன்ைாக உைங்கியும் விட்டாள். மறு நாள் காலல
அவள் எழுந்திருக்லகயில் மணி ேிற்ேகல் 12:30. இரவு ோர்டி
முடித்து தாமதமாக வடு
ீ வந்திருந்த காரணத்தினால் அவலள
யாரும் பதாந்தரவு பசய்யவில்லல.

அத்தியாயம் 21

நித்திலர விட்டு எழுந்தவள் குளித்து உலட மாற்ைிக் பகாண்டு


ஹாலில் பசன்று அமர்ந்து பகாண்டாள். ‘சாப்ோடு எடுத்து
லவக்கட்டுமா’ என்று பகட்ட தாயிடம் தனக்கு ஒரு காேி மட்டும்
போட்டு தருமாறுக் பகட்டுக் பகாண்டாள். சஞ்சனாவின் முகம்
அவள் இருக்கும் மனநிலலலய உணர்த்த அப்போலதக்கு
யபசாதா அவலள ஒன்றும் பகட்கவில்லல. தன்னிடம் ேகிர்ந்துக்
பகாள்ளக் கூடிய விஷயமாக இருப்ேின் சஞ்சனாவாக தன்னிடம்
கூறுவாள் என்று நம்ேினாள்.

நாட்கள் கடந்தன. சஞ்சனா எப்போழுதும் எலதபயா


ேைிபகாடுத்து போலபவ காணப்ேட்டால். அதன் ேின் சமரத்
அவலள பதாடர்பு பகாள்ளபவ இல்லல. சமரத் தனது
பதாலலபேசி இலக்கத்லதக் கூட மாற்ைி இருந்தான். அவன்
ஊரில் இருக்கிரான இல்லலயா என்ை தகவல் கூட ஒருவருக்கும்
பதரியவில்லல.

சஞ்சனாவுக்கும் சமர்த்துக்கும் எபதா சரியில்லல என்று


உணர்ந்து பகாண்ட சஞ்சனாவின் பேற்பைார் அவர்களாக பசன்று
சஞ்சனாவிடம் விசார்த்துப் ோர்த்தனர். அப்ேடிக் பகட்ட போழுது

178
ஒன்றும் இல்லல என்று சஞ்சனா மறுத்து விட்டாள். ஆனால்
அவள் கண்களில் ஜீவன் இல்லல, அவள் உடல் தான் அந்த
வட்டில்
ீ இரிந்தது அதில் உயிர்ப்ேில்லல.

சஞ்சனா அப்ேடி இருந்தது சஞ்சனாவின் பேற்பைாலர மிகவும்


கலங்கடித்தது. அவசியம் ஏற்ேடின் மாத்திரபம அவள் வாயில்
இருந்து ஒரு வார்த்லத பவளிபய வரும். மற்ை பநரங்களில்
எல்லாம் எங்பகா பவைித்துப் ோர்த்து பயாசலன பசய்து
பகாண்டு இருந்தாள்.

அவலள எதாவது காத்து கருப்பு ேிடித்துக் பகாண்டபதா என்று


கூட யபசாதா ஒரு முலை ேயந்து விட்டாள். அதன் ேின்னர் வந்த
நாட்களில் எபதா ஒரு காரணம் இல்லாத ேயத்தினால் யபசாதா
சஞ்சனாவின் அருகிபலபய இரவு ேடுத்துக் பகாள்வலத
வழக்கமாக்கிக் பகாண்டாள். அதற்க்குக் கூட சஞ்சனாவிடம்
எதிர்ப்பு எதுவும் இருக்கவில்லல.

சமர்தின் வட்டில்
ீ விருந்து நடந்து சரியாக ஒரு மாதம் ேத்து
நாட்கள் ஆகிய நிலலயில், ஒரு நாள் இரவு 2:30 மணியளவில்
''பநா...................'' என்று உரத்த சத்தமிட்டு கத்தியவாறு சஞ்சனா
ேடுக்லகயில் இருந்து ேதைி எழுந்து அமர்ந்து பகாண்டாள்.
சஞ்சனா போட்ட கூச்சலில் அவள் அருபக ேடுத்து இருந்த
யபசாதாவும், தத்தம் ேடுக்லக அலைகளில் ேடுத்து இருந்த
சஞ்சனாவின் தந்லத மட்டும் வட்டில்
ீ இருந்த பவலலக்காரர்கள்
என அலனவரும் ேதைியடித்து ஓடி வந்தனர்.

ேடுக்லகயில் எழுந்து அமர்து பகாண்ட சஞ்சனா பேருங்குரல்


எடுத்து கதைி அழ ஆரம்ேித்தால். அவள் அழுத அழுலகயில்
அந்த வபட
ீ ஸ்தம்ேித்து நின்ைது. அவளது அழுலகலய யாராலும்
நிறுத்த முடியவில்லல. அவளது பேற்பைாரும் கூட அவலள

179
பநருங்கி ஏன், எதற்கு என பகட்க்க அச்சம் பகாண்டனர். அந்த
அழுகுரல் அவ்வளவு ேயங்கரமானதாக இருந்தது.

சஞ்சனா அழுதாள், வாய் விட்டு கதைி அழுதாள், பநரம் காலம்


பதரியாமல் அழுதாள், சுற்ைம் சூழ்நிலல ோர்க்காமல் அழுதாள்.
ஒன்ைலர மாத காலமாக மனதுக்குள் அழுத்தி அழுத்தி லவத்து
இருந்த பசாகம் தீரும் வலர கதைிக் கதைி அழுதாள். தங்கள்
மகள் ேடும் துன்ேம் தாளாமல் அந்த பேற்பைாரும் பசர்ந்து
அழுதனர். சிட்டுக் குருவிலய போல அந்த வட்டுக்குள்
ீ ேைந்து
திரிந்த, ஈ எறும்புக்கும் கூட தீங்கு நிலனயாத பேண் இப்ேடி
நிலலகுலலந்து அழுவலதக் காண அந்த வட்டில்
ீ இருந்த
பவலலயாட்களுக்கும் கூட கண்கலளக் கரித்தது.

எவ்வளவு பநரம் அழுதாள் என்ேது பதரியாது அவள் அழுது


முடிக்லகயில் விடிந்து இருந்தது. அழுது கலளத்தவள் அப்ேடிபய
தன் தாயின் மடியில் உைங்கியும் போனாள். விஷயம் தங்கள்
லகலய மீ ைிப் போய் விட்டது என்ேலத உணர்ந்த சஞ்சனாவின்
பேற்பைார் மறுநாள் பதாடங்கி அவலள ஒரு மனநல
மருத்துவரிடம் அலழத்து பசன்ைனர். மறுப்பு எதுவும்
பசால்லாமல் அவர்கள் அலழத்த இடங்களுக்பகல்லாம்
அவர்களுடன் பசர்ந்து பசன்ைாள்.

சஞ்சனாவுக்கும் அவள் குடும்ேத்துக்கும் மிகவும் பநருக்கமான


மனநல மருத்துவர் டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணனிடம் சஞ்சனா
ட்ரீட்பமன்ட் மற்றும் கவுன்சலிங்குக்காக அலழத்து பசல்லப்
ேட்டாள். சஞ்சனாவுக்கும் சமர்துக்கும் இலடபய நடந்த ேிரச்சலன
ேற்ைி சஞ்சனாவின் பேற்பைார்கள் டாக்டர் மூலமாக அைிந்து
பகாண்டனர்.

அவர்கள் வாழ்க்லகயில் எடுத்த அவசர முடிவு இன்று அவர்கள்


மகள் வாழ்லகயில் விலளயாடி விட்டபதன்ேது

180
அவ்விருவருக்கும் மிகுந்த பவதலனலய அளித்தது. இருவரும்
இதற்கு என்ன முடிவு என்று பயாசலன பசய்ய ஆரம்ேித்தனர்.
இதன் நடுபவ சஞ்சனா தினமும் ''பநா.............'' என்று ேலத்த
சத்தமிட்டவாறு தூக்கத்தின் நடுபவ திடுக்கிட்டு விழித்துக்
பகாள்வதும் அதன் ேின்னர் பேய் ேிடித்தவள் போல யாருக்கும்
அடங்காமல் நடந்து பகாள்வதும் வழக்கமாகி இருந்தது.

சமர்த்தின் தந்லத ''ஷி இஸ் நாட் பமபரஜ் பமட்டிரியல்'' என்று


கூைிய வார்த்லத சஞ்சனாவின் இருதயத்தில் ஆழமாக ேதிந்து
விட்டது என்ேதும் அது தினமும் அவளுக்கு தூக்கத்தில்
பகட்ேதும் தான் சஞ்சனா இரவு பநரங்களில் ''பநா'' என்று
சத்தமிட்டவாறு எழுவதற்க்கு காரணம் என்ேதும் ட்ரீட்பமன்ட்டில்
பதரிய வர அவள் தன் வாழ்லகயில் சமர்துடன் ேழகிய
நாட்கலள மைக்கவும், இரவில் நன்ைாக உைங்கவும் அவளுக்கு
மருந்துகள் வழங்கப்ேட்டன.

இரவில் விழித்துக் பகாண்ட சஞ்சனா பவைி ேிடித்தவள் போல


நடந்து பகாண்டாலும். மற்ை பநரங்களில் அவள்
சாதாரணமாகபவ இருந்தாள். யபசாதாவுடன் பகாவிலுக்கும்,
பயாகா வகுப்புகளுக்கும் பதாடர்ச்சியாக பசன்று வந்தாள். காலப்
போக்கில் அவள் தூக்கத்தில் விழித்துக் பகாண்டு கத்துவதும்
கூட நின்று போனது. மருத்துவமலனக்கு பசன்று வர
பதாடங்கினாள், முதன் முதலாக தனியாக ஒரு ேிரசவத்லத
ோர்த்தாள்.

காலம் கடந்தது. ஆனால் சமர்த்லத பதாலலத்த அந்த நிமிடம்


அவள் தன்லனயும் பதாலலத்து இருந்தாள். அவள் யார்
அவளுக்கு என்ன பதலவ அவளுக்கு என்ன ேிடிக்கும் என்ேலத
அவபள மைந்து போய் இருந்தாள். அப்ேடியிருக்லகயில் தான்
யபசாதாவுக்கு அந்த எண்ணம் பதான்ைியது. சஞ்சனாலவ
பூம்போழிலுக்கு அனுப்ேி லவப்ேது என்று. சஞ்சனா ேலழய

181
சஞ்சனாவாக மாை பவண்டும் எனில் அவள் வாழும் சூழ்நிலல
மாை பவண்டும், மற்றும் அவள் தனக்குப் ேிடித்தலத பசய்ய
பவண்டும்.

அவ்விரண்டும் நிலைபவை ஒபர வழி அவள் பூம்போலிலுக்கு


பசல்வது மாத்திரம் தான். யபசாதா ேல வருடங்களுக்குப் ேின்னர்
தன் வட்டுடன்
ீ பதாடர்பு பகாண்டாள். அவள் பசய்த தவறுக்கு
அழுது மன்ைாடி மன்னிப்புக் பகட்டாள். தாய் தந்லதயர் பசய்யும்
தவறுகள் தங்கள் ேிள்லளகள் வாழ்லவ காவு வாங்கி
விடுகின்ைன என்று பசால்லி மனம் கசந்து அழுதாள். தன்
குழந்லதலய காப்ோற்ைித் தருமாறு தன் அண்ணனிடமும் தன்
அண்ணியிடமும் பவண்டிக் பகாண்டாள்.

யபசாதாவின் வார்த்லதகள் முத்துப்ோண்டி, வாசுகி தம்ேதியின்


இருதயத்லத உலடத்து. சஞ்சனாலவ இப்போழுபத அனுப்ேி
லவக்குமாறும் சஞ்சனாலவ தாம் பேற்ை ேிள்லளக்கு பமலாக
ோர்த்துக் பகாள்வதாகவும் வாக்களித்தனர். இப்ேடித் தான்
சஞ்சனா பூம்போழில் வந்து பசர்ந்தாள்.

''இது தான் ஷக்தி நடந்தது. உன்கிட்பட எலதயுபம நான்


மலைக்கனும்ன்னு நிலனக்கலல. அனால் இது ேத்தி என் அம்மா
அப்ோ கிட்பட கூட நான் வாய் திைந்து பசான்னதில்லல. நான்
மைக்க பநனச்ச ஒரு சம்ேவத்லத இப்போ உனக்காக மறுேடி என்
ஞாேகத்துக்குள்ள பகாண்டு வந்து பசால்லி இருக்பகன்'' என்று
கூைி ஒரு பேருமூச்லச வாங்கிக் பகாண்டு அலமதியானாள்.

ஷக்திக்கு பேச்சு எழவில்லல. சஞ்சனாலவபய ோர்த்துக்


பகாண்டு அமர்ந்து இருந்தான்.

182
''என்ன ஒண்ணுபம பசால்லாமல் இப்ேடி என்லனபய ோர்த்துட்டு
இருக்பக??'' என்ைாள் அவளாக.

''இப்ேடி வா'' என்று அவலள தன்லன பநாக்கி அலழத்தான்.

சஞ்சனா அவன் அருகில் ஒட்டி அமர்ந்து பகாண்டாள்.

சஞ்சனாவின் கண்களில் இரண்டு துளிக் கண்ண ீர் எட்டிப்


ோர்த்துக் பகாண்டு இருக்க தன் இரு பேருவிரலாலும் ஷக்தி
அந்த கண்ண ீர்க் கலரலய அழுந்தத் துலடத்து விட்டான். ேின்னர்
சஞ்சனாவின் இடது கரத்லத தன் வலது லகக்குள் வாங்கி
பூட்டிக் பகாண்டான்.

''இவ்வளவு நாளா இலத உன் மனசுக்குள்ளபய பூட்டி வச்சு


இருந்து இருக்க. டாக்டர் கூட உன்லன மயக்க நிலலக்கு
பகாண்டு போய் தான் உன்கிட்ட இருந்து விஷயத்லத பகட்டு
பதரிஞ்சிட்டு இருக்காரு. ஆனால் எப்போ நீ உன்பனாட
சுயநிலலபல இருந்து இலத என்கிட்பட பஷர் ேண்ணிட்டிபயா
அப்போபவ அந்த ோரம் உன் மனலச விட்டு போயாச்சு'' என்று
பசால்லி விட்டு அங்கு தலரயில் கிடந்த ஒரு சிறு கல்லல
எடுத்து சஞ்சனாவின் லககளில் பகாடுத்தான்.

என்ன என்ேலதப் போல ஷக்திலயப் ோர்த்து விழித்த போதும்


கூட சஞ்சனா தன் லகலய நீட்டி அந்த கல்லல தன் லகயில்
வாங்கிக் பகாண்டாள்.

''உன்பனாட மனசுல உள்ள பமாத்த ோரத்லதயும் இந்த கல்லுபல


இைக்கி வச்சிடு, அப்புைமா உன்பனாட பமாத்த ேலத்லதயும்

183
பகாண்டு உன்னால இந்த கல்லல எவ்வளவு தூரமா வச

முடியுபமா அவ்வளவு தூரமா வசிடு.
ீ அபதாட எல்லாபம
முடிஞ்சிது.

இந்த இடத்லத விட்டு நம்ம கிளம்பும் போது நீ, நீயா என்கூட


வரணும். நீ எங்பக உன்லன பதாலலச்சிபயா அந்த இடத்துல
இருந்து உன்லன மீ ட்டுட்டு வரணும்'' என்ைான் மிகத் பதளிவாக.

சஞ்சனா ஷக்திலயப் ோர்த்தாள், ேின்னர் தன் லகயில் பகாடுக்கப்


ேட்ட அந்த கல்லலப் ோர்த்தாள். தன் கண்கலள ஒரு சில
வினாடிகள் மூடிக் பகாண்டாள், எலத எண்ணிபயா ஒரு பநாடி
உதடு துடிக்க விசும்ேினாள். ேின்னர் தன் கண்கலள மறுேடியும்
திைந்து பகாண்டாள். ஷக்தியின் லகலயப் ேிடித்துக் பகாண்டு
எழுந்து நின்ைாள்.

ஷக்தியும் அவளுடன் கூட எழுந்து பகாண்டான். சஞ்சனா


தன்னால் முடிந்த வலர விசிைி அந்த கல்லல எைிந்தாள். அது
இரவின் காரிருளில் பதாலலந்து ஒரு ேள்ளத்தாக்கில் போய்
விழுந்தது.

சஞ்சனாவுக்குள்பளா எலதபயா பேரிதாக சாதித்து விட்டலதப்


போல ஒரு நிம்மதி. பநற்று வலர தன் கழுத்தின் நுனியில்
லவக்கப்ேட்டிருந்த ஒரு கூர் வாள் தன் கழுத்லத விட்டு அகற்ைப்
ேட்டலதப் போன்ை ஒரு விடுதலல. தன்லனச் சுற்ைியிருந்த
காரிருள் எல்லாம் ஒபர பநாடியில் மலைந்து தன்லனச் சுற்ைிலும்
ஒரு ஒளிவட்டம் சூழ்த்து பகாண்டலதப் போல உணர்ந்தாள்.

184
தனக்குள் உண்டான புது சந்பதாஷத்லத பவளிப் ேடுத்தும்
வண்ணம் ஷக்திலய கட்டி அலணத்துக் பகாண்டாள். ஷக்தியும்
அழுகிை குழந்லதலய அலணத்து ஆறுதல் பசால்வது போல
அவலள ஒரு நிமிடம் ஆறுதலாக அலணத்துக் பகாண்டான்.

அலணப்புக்கு நடுபவ பமன்லமயாக ''கிளம்ேலாமா??'' என்றுக்


பகட்டான்.

சஞ்சனாவும் சரி என்று தலல அலசக்க, அவலள


அலணத்தவாபை வண்டி இருக்கும் இடத்துக்கு அலழத்துச்
பசன்ைான். வண்டியில் பசல்லும் போது இருவரும் போதுப்
ேலடயாக பேசிச் சிரித்துக் பகாண்டு பசன்ைனர். மிக தாமதமாக
வடு
ீ வந்து பசர்ந்த போழுதும் வாசுகி அவர்கலள பகள்வி
ஒன்றும் பகட்கவில்லல.

இருவரும் தத்தம் அலைகளுக்குள் நுலழந்து பகாண்டனர்..


சஞ்சனா ேல நாட்களுக்குப் ேின்னர் நிம்மதியாக உைங்கினாள்.
ஷக்தி அன்று இரவு முழுவதும் விழித்து இருந்து பயாசலன
பசய்துக் பகாண்டு இருந்தான்.

மறுநாள் ஞாயிற்றுக் கிழலம. வாரத்தில் அவள் க்ளினிக்கிற்கு


ஓய்வு பகாடுக்கும் ஒபர நாள். சஞ்சனா காலல காேிக்காக
ேடியிைங்கி வரும் போழுபத வட்டிற்கு
ீ கனகா அத்லதயின்
குடும்ேம் வருலக தந்திருப்ேதர்க்கான அைிகுைி பதரிந்தது. அவள்
எதிர்ோர்த்தது போல பசாோவில் ஆச்சி அமர்ந்து இருக்க, கனகா
மற்றும் அேி ேட்டு உடுத்தி பூச்சூடிக் பகாண்டு அங்கும் இங்கும்
அலலந்த வண்ணம் இருந்தனர்.

சஞ்சனா கண்ணில் ேட்டவுடன், வாசுகி அவலள லகலயப்


ேிடித்து தரதரபவன பூலஜ அலைக்குள் இழுத்துக் பகாண்டு

185
பசன்ைாள். சஞ்சனாவுக்பகா ஒன்றும் புரியவில்லல. வாசுகி
இழுத்த இழுப்புக்கு அவள் ேின்னால் பசன்ைாள். பூலஜ
அலைக்குள் பசன்ைதும் அங்கிருந்த ஒரு தட்லடத் தூக்கி
சஞ்சனாவின் லகயில் பகாடுத்து ''வாங்கிக்கம்மா'' என்ைாள்
புன்சிரிப்புடன்.

''என்னத்லத இதுலாம்??'' என்ைாள் சஞ்சனா மறுக்காமல் தட்லட


லகயில் வாங்கிக் பகாண்டு.

''எல்லாரும் குல பதய்வம் பகாவிலுக்கு கிளம்புபைாம். சீக்கிரம்


போய் இந்த புடலவலய கட்டிட்டு பரடியாகிட்டு வா.. போ போ..''
என்று சஞ்சனலவ ேதில் பேச விடாமல் அவசரப் ேடுத்தினாள்.

சஞ்சனாவும் சரி என்று அலத வாங்கிக் பகாண்டு மீ ண்டும்


ேடிபயை,

''என்னங்க டாக்டரம்மா இப்போதான் விடிஞ்சுதா?'' என்ை


ஆச்சியின் குரல் காதில் விழுந்தது.

''பகாச்சிக்காதிங்க ஆச்சி. இபதா பரண்டு நிமிஷத்துல பரடி ஆகி


வந்துடபைன்'' என்று உற்சாகமாக ஆச்சிக்கு ேதில் அளித்தவாறு
தன் அலைக்குள் மீ ண்டும் புகுந்து பகாண்டாள் சஞ்சனா.

வாசுகி பகாடுத்த தட்டில் அரக்கு நிைப் ேட்டுப் புடலவயும்,


பமட்ச்சிங் ஜாக்பகட்டும், பூவும் இருந்தது. சஞ்சனா கூைியது
போல ஒரு சில நிமிடங்களில் லாவகமாக புடலவலய கட்டிக்

186
பகாண்டாள். அவசர அவசரமாக தன்லன அலங்கரித்துக்
பகாள்ளத் பதாடங்கினாள். கதவு தட்டப் ேடும் ஓலச பகட்டது.

''கதவு சும்மா தான் சாத்தி இருக்கு. யாரா இருந்தாலும் திைந்துட்டு


உள்ள வாங்க. லகல பவலலயா இருக்பகன்'' என்ைாள் வாயில்
க்ளிப்பும் லகயில் பூவுமாக.

கதலவத் திைந்து பகாண்டு ஷக்தி உள்பள நுலழந்தான். ேட்டு


பவஷ்ட்டி ேட்டு சட்லட அணிந்து வட்டுக்குள்
ீ கறுப்புக் கண்ணாடி
அணிந்து இருந்தான். அவலன அந்த பகாலத்தில் கண்ட
மாத்திரத்தில் சஞ்சனாவுக்கு சிரிப்பு போத்துக் பகாண்டு வந்தது.
அவள் க்ளுக் என்று சிரித்து லவக்க, அவள் உதட்டில் லவத்து
இருந்த க்ளிப் கட்டிலுக்கு கீ பழ பசன்று விழுந்தது.

''இப்போ எதுக்கு சிரிக்கிை நீ ??'' என்ைான் ஷக்தி முகத்லத


பகாேமாக லவத்துக் பகாண்டு.

''எனக்கு சிரிப்பு வந்திச்சு நான் சிரிக்கிபைன். நீ எங்பக இங்க


வந்பத??''

''அம்மா தான் உனக்கு புடலவ கட்ட பதரியாது, கட்டைதுக்கு


பஹல்ப் ேண்ணுன்னு அனுப்புனாங்க'' என்ைான் ஷக்தி சீரியசாக
முகத்லத லவத்துக் பகாண்டு.

சஞ்சனா ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சி அலடந்தாலும் சீக்கிரபம இவன்


தன்னிடம் விலளயாடுகிைான் என்ேலத கண்டு பகாண்டாள்.

187
''நீ வருபவன்னு பராம்ே பநரமா ோர்த்துட்டு இருந்பதன். நீ
வரலல. சரி அேிக்கு புடலவ கட்டி விட போன இடத்துல பலட்
ஆகி இருக்கும்ன்னு நாபன கட்டிக் கிட்படன்'' என்ைாள் அவளும்
சீரியசாக பசால்வது போல.

இப்போழுது ஷக்திக்கும் சிரிப்பு வந்து விடும் போல இருந்தது.


சிரிப்லே மலைத்துக் பகாண்டு,

''நான் கட்டி விட்டு இருந்தா ஒழுங்கா கட்டி விட்டு இருப்பேன். நீ


கட்டுன லட்சணம் தான் இடுப்புலாம் பதரியுது’’ தனக்குள்
முணுமுணுத்துக் பகாண்டான்.

அவன் கூைியது சஞ்சனாவுக்கு பதளிவாக பகட்ட போழுதும் ''


பசால்ைலத எனக்கும் பகட்க்கும் ேடியா பசால்ைது'' என்ைாள்.

''ஒன்னும் இல்லல, நீ பரடியாகிட்டியான்னு ோர்க்கைதுக்கு தான்


வந்பதன். நான் கிளம்புபைன். நீ சீக்கிரம் வந்து பசரு'' என்று கூைி
விட்டு ஷக்தி கிளம்ேினான்.

இரண்டு வண்டிகளில் அலனவரும் ஏைிக் பகாண்டு குல பதய்வம்


பகாவில் பநாக்கி பசன்ைனர். ஷக்தியின் வண்டியில் வாசுகி,
ஆச்சி, சஞ்சனா மற்றும் அேி ஏைிக் பகாண்டனர். வழி பநடுகிலும்
சஞ்சனாவும் அேியும் ஏதாவது ஒன்லை ேற்ைி பேசிச் சிரித்துக்
பகாண்பட வந்தனர். ஷக்தியும் அவர்கள் பேச்சில் கலந்து
பகாண்டு அவர்கள் இருவலர கிண்டல் பசய்தான்.

188
ஏன் சஞ்சனாக்கா நீங்க ஊர்பல என்ன டிரஸ் போட்டுப்ேிங்க??
அங்பக கூட புடலவலாம் கட்டுவங்களா??
ீ என்ைால் அேி.

புடலவ கட்டைது பராம்ே கம்மி தான் அேி. ஹாஸ்ேிடல்


போைப்போ எனக்கு கம்ஃேர்ட்டேில்லா டிரஸ் ேண்ணிக்கணும்.
பசா ஜாஸ்தி குர்தாஸ் அண்ட் ஜீன்ஸ் தான் ப்ரிஃேர் ேண்ணுபவன்.

ேரவால்லலபய புடலவ கட்டி ஜாஸ்தி ேழக்கம் இல்லலன்னா


கூட புடலவலய பராம்ே பநர்த்தியா கட்டி இருக்கீ ங்க. நீங்கபள
கட்டிக்கிட்டிங்களா இல்லல யார்னா பஹல்ப் ேண்ணாங்களா??
என்று மிக சாதாரணமாய் பகட்டால் அேி.

அேி அவ்வாறு பகட்டதும், ஷக்தி தனக்கு புடலவ கட்டி விட


வந்ததாகக் கூைிக் பகாண்டு காலலயில் அலைக்குள் வந்தலத
நிலனத்து சஞ்சனாவுக்கு சிரிப்பு வந்தது. அேி அவ்வாறு
பகட்டதும் கண்ணாடியின் ஊடாக சஞ்சனாலவப் ோர்த்து
ஷக்தியும் அசடு வழிந்தான். ேின்னர் சஞ்சனா ஏதாவது பசால்லி
லவத்து விடுவாள் என்று ேயந்து பகாண்டு அவபன பேசினான்.

ஏன் அேி.. இந்த புடலவ, ஜாக்பகட், ோவாலட இலதத் தவிர


உங்க பரண்டு பேருக்கும் பேசிக்கைதுக்கு பவை பமட்டபர
கிலடயாதா??

இப்போழுது அேி பவட்கப் ேட்டாள். ஏபனனில் ஷக்தி இவ்வளவு


இயல்ோக பேசி அவள் பகட்டபத இல்லல. அதுவும் அவலள
ோர்த்து பேசியது அவளுக்கு சந்பதாஷமாகவும் அபத பவலள
அவன் அவலளக் கிண்டல் பசய்ததால் அவளுக்கு கூச்சமாகவும்
இருந்தது. இவ்வாைான பேச்சுக்களினூபட வண்டி இரண்டும்
பகாவிலலச் பசன்று அலடந்தது.

189
ஊர் எல்லலயில் அலமந்து இருந்தது அந்த ஐநூறு வருடங்கள்
ேலழலம வாய்ந்த கருமாரியம்மன் பகாயில். சுந்தரம் கனகா
தம்ேதிகள் ஒரு பநர்த்திகடன் பசலுத்துவதற்க்காக குலபதய்வம்
பகாயிலுக்கு வருவதாக இருக்க, அலத அைிந்த முத்துப்ோண்டி,
சஞ்சனா வந்து இருப்ேதால் அவலளயும் அலழத்துக் பகாண்டு
பகாயிலுக்கு வர விரும்ேினார்.

அர்ச்சலன முடிந்து பநர்த்திக்க்கடன் பசலுத்த பேரியவர்கள்


கிளம்ே சஞ்சனா அேியுடன் பகாயிலல சுற்ைிப் ோர்க்க
விரும்ேினாள். அேி அந்த இடத்லத விட்டு நகர முடியாத
சூழ்நிலலயில், ஷக்தி சஞ்சனாவுக்கு பகாயிலல சுற்ைிக் காட்டும்
ேடிக்கு அலழத்துக் பகாண்டு பசன்ைான். சஞ்சனா ஆை அமர
பகாயிலல சுற்ைிப் ோர்த்தாள், ஷக்திலய ஆயிரம் பகள்வி
பகட்டாள்.

''பதரியாமல் வந்து மாட்டிக் கிட்படபன இந்த போண்ணு கூட.


பகாயிலல சுத்திக் காட்டுடான்னு கூட்டிட்டு வந்துட்டு ஒபராரு
சந்துலயும் நின்னு சாமி கும்ேிடுது'' சற்று சத்தமாகபவ
முணுமுணுத்துக் பகாண்டு அவள் ேின்னால் பசன்ைான் ஷக்தி.

''என்ன முனங்கிட்பட வர?? முடியலலனா கிளம்பு நான்


தனியாபவ ோர்த்துக்கபைன்'' என்ைாள் அவலன ஓரக் கண்ணால்
ோர்த்த வண்ணம்.

முகத்லத தூக்கி லவத்துக் பகாண்டு ஒன்றும் ேதில் பேசாமல்


கூட நடந்தான் அவன். இப்போழுது காமாட்சியம்மன் சந்நிதியில்

190
பசன்று நின்று பகாண்டாள் சஞ்சனா.

''காமாட்சி அம்மன். என்பனாட இஷ்ட்ட பதய்வம். உன் மனசுல


உள்ளலத பசால்லி பவண்டிக்பகா'' என்ைான் ஷக்தி.

சஞ்சனா மிகவும் ேயேக்தியுடன் கண்கலள மூடிக் பகாண்டு


பவண்டிக் பகாள்ள ஆரம்ேித்தாள். ஷக்தியும் அவளுடன் பசர்ந்து
நின்று இம்முலை அம்மலன பசவிக்கத் தான் எண்ணினான்.
ஆனால் அவள் கண் மூடி லக கூப்ேி நிற்க்கும் அழகு அவபள
ஒரு காமாட்சி அம்மன் சிலல போல் இருக்க, கண்கலளத் திைந்து
லவத்துக் பகாண்டு அவலளபய ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தான்
அவன்.

அந்த மஞ்சள் முகத்தில் பகாஞ்சம் கூட கள்ளம் கேடம் இல்லல.


ஆனால் அப்பேர்ப் ேட்ட பேண்ணுக்கு வாழ்க்லகயில்
என்னபவல்லாம் நடந்து இருக்கின்ைது. ஷக்திக்கு அப்ேடிபய
அவலள கடத்திக் பகாண்டு யாரும் இல்லாத ஒரு தீவிற்கு போய்
விடலாமா என்று இருந்தது. அவலள அப்ேடிபய அள்ளிக்
பகாண்டு ேைந்து பசன்று அவபள திக்கு முக்காடிடும் வண்ணம்
அவலள ஆனந்த பவள்ளத்தில் ஆழ்த்த பவண்டும் போல
இருந்தது. சஞ்சனாவுக்கு இனி பமல் வாழ்க்லகயில் எந்த
பசாகமும் வர இடம் தரக் கூடாது என்று அவனுக்குத்
பதான்ைியது.

ேல்பவறு ேட்ட உணர்ச்சிகள் வந்து அவலனத் தாக்கின. பநற்று


இரவு சஞ்சனா தன்லனப்ேற்ைி கூைியது முதல் எப்ேடியாவது
அவலளத் தன்னவள் ஆக்கிக் பகாள்ள பவண்டும் என்ை உந்துதல்
அவனுக்குள் வந்து பகாண்பட இருந்தது. எபதா ஒரு அவசரம்

191
எபதா ஒரு கலவரம். அலத எப்ேடி எடுத்துக் பகாள்வது என்பை
அவனுக்குப் புரியவில்லல. இப்போழுது இந்த அம்மன்
சந்நிதியில் அவபளாடு கூட பஜாடியாக நிற்க்கும் போழுது அந்த
எண்ணம் அவனுக்கும் பமலும் அதிகரித்தது.

காமாட்சி அம்மலன கண்பணடுத்துப் ோர்த்தான், அம்மன்


சிலலயின் மடியில் ஒரு தாலிக் கயிறு இருந்தது. அது அந்த
அம்மபன அவலனப் ோர்த்து இவலள உடபன உன்னவள் ஆகிக்
பகாள் என்று பசால்வலத போல அவனுக்குத் பதான்ைியது.
அம்மன் சிலலயின் அருபக பசன்ைவன் அந்தத் தாலிக்
லகயிற்லை தன் லகயில் எடுத்துக் பகாண்டான். தாலிபயாடு
சஞ்சனாலவ பநருங்கினான்.

காதல் தந்த லதரியத்தில், அவள் கண் திைக்கும் முன் அவள்


கழுத்தில் அந்த மஞ்சள் கயிறு பகாண்டு மூன்று முடிச்சிட்டான்
ஷக்தி. அவள் கழுத்தில் ஷக்தியின் லக விரல்கள் உரச கண்
திைந்து ோர்த்தவள் அதிர்ச்சியில் அப்ேடிபய நின்ைாள். அவள்
கண்கள் குளமாயின. அவள் ோர்லவயின் தீவிரம் அவன் உயிர்
வலர பசன்று சுட்டது.

''இன்லனபயாட 'யூ ஆர் நாட் பமபரஜ் பமட்டிரியல்'ன்னு யாபரா


ஒரு லேத்தியக்காரன் உளைின, நீ கூட நிஜம்ன்னு நம்ேிட்டு
இருந்த அந்த வாக்கியம் போய்யாகிரிச்சு. இந்த நிமிஷத்துல
இருந்து நீ எனக்கு போண்டாட்டி '' அவளது கண்கலளப் ோர்த்து
முழு மனதுடன் கூைினான் ஷக்தி.

192
அவன் கூைி முடித்த மறு பநாடி சஞ்சனாவின் வலது கரம்
'ேளாபரன' அவன் இடது கன்னத்தில் விழுந்தது.

உள்ளிருக்கும் இதயத்துக்கு எலன புரியும்

யாருக்குத் தான் நம் காதல் விலட பதரியும்

காதல் சிைகானது இன்று சருகானது

என் உள் பநஞ்சம் உலடகின்ைது

உன் ோலத எது என் ேயணம் அது

ேனித் திலர ஒன்று மலைக்கின்ைது

ஏன் இந்த சாேங்கள் நான் ோவம் இல்லலயா

விதி கண்ணாமூச்சி விலளயாட நான் காதல் போம்லமயா...

விழியிபல என் விழியிபல கனவுகள் கலலந்தபத

உயிரிபல நிலனவுகள் தளும்புபத

193
கன்னங்களில் கண்ண ீர் வந்து

உன் பேயலர எழுதுபத

முத்தமிட்ட உதடுகள் உளருபத...

(பதாடரும்)

Episode 10

அத்தியாயம் 22

ஷக்தி பசய்திருந்த காரியத்தின் தீவிரத்திலன உணர


சஞ்சனாவுக்கு சிைிது பநரமானது. ஆனால் உண்லம நிலல அவள்
மூலளக்குள் உலரத்தவுடன் அவளால் அலத தாங்கிக்
பகாள்ளவும் முடியவில்லல, ஏற்றுக் பகாள்ளவும் முடியவில்லல.
தன் கழுத்தில் பதாங்கிக் பகாண்டிருந்த தாலிலயக் காணக்
காண அவளது கண்கள் இரண்டும் இரத்தமாக சிவந்தது.
அவளுக்குள் போங்கி வந்த உணர்சிகளின் பகாப்ேளிப்பு
ஷக்தியின் கன்னத்தில் அலையாக விழுந்தது.

இந்த அலை ஷக்தியும் கூட எதிர்ோர்த்த ஒன்று தான்.


நிம்மதியாக நின்று இலைவலன பசவித்துக் பகாண்டிருந்த

194
பேண்ணில் கழுத்தில் சினிமாத் தனமாக தாலிலய கட்டினால்
எந்த பேண்ணாலும் ஏற்றுக் பகாள்ள முடியாது தான். தன்
திருமணத்லதப் ேற்ைி மனிதனாகப் ேிைந்த ஒவ்பவாருவருக்கும்
ஆலசகள் இருக்கும், கனவுகள் இருக்கும்,

ஒரு மஞ்சள் கயிறு பகாண்டு அந்த ஒட்டு பமாத்த


ஆலசகலளயும் ஒபர பநாடியில் கட்டி, தூர எைிந்து
விடுவபதன்ேது எவ்வளவு பேரிய தவறு. ஷக்தி பசய்திருந்த
காரியத்தின் ேின்னாலிருந்த காரணம் பவண்டுமானால்
நியாயமானதாய் இருக்கலாம். ஆனால் அவன் பசய்த காரியம்
எவ்வளவு பேரிய தவறு என்ேது அவனுக்பக பதரிந்திருந்தது.

அனால் அதற்காக அவன் மனம் வருந்தவில்லல. அவள்


விரல்கள் ேட்ட இடத்லத தன் விரல்கள் பகாண்டு தடவி விட்டுக்
பகாண்டு அவலள மறுேடியும் பநராகப் ோர்த்தான். அந்த
இடத்தில் அவன் ஒரு பகாலழயாக நடந்து பகாள்ள
விரும்ேவில்லல. ஆனால் அவன் பசய்திருந்த காரியத்லத
நியாயப் ேடுத்துவது போல இருந்த அவனது ோர்லவ
சஞ்சனாவுக்கு பமன்பமலும் ஆத்திரத்லத அதிகரித்தது.

சுற்றும் முற்றும் ோர்த்தாள், கண்ணுக்பகட்டிய தூரம் வலர


யாரும் பதன்ேடவில்லல. ஷக்திலய லகலயப் ேிடித்து
தரதரபவன்று இழுத்துக் பகாண்டு பகாயில் குளக்கட்லட பசன்று
அலடந்தாள். ஷக்திக்கும் அப்போழுது சஞ்சனாவின் மனதில்
என்ன ஓடிக் பகாண்டிருந்தது என்ேலத பதரிந்து பகாள்ள
பவண்டும் போலிருக்க அவளது பவகத்துக்கு ஈடு பகாடுத்து
அவளுடன் கூட பசன்ைான். வந்த பவகத்தில் ேடியிைங்கி
குளக்கட்டின் இறுதிப் ேடிலய அலடந்ததும் ஷக்தியின் லகலய
விட்டாள் சஞ்சனா.

195
இப்போழுது ஓரிரு அங்குலம் இலடபவளிவிட்டு இருவரும்
முகத்துக்கு முகம் ோர்க்க நின்று பகாண்டு இருந்தனர். ஷக்தி
இப்போழுதும் அவலள பநர்ோர்லவ ோர்த்துக் பகாண்டு
இருந்தான். அவனது ோர்லவலய அவளால் தாங்கிக் பகாள்ள
முடியவில்லல. இப்போழுது அவளது மன இறுக்கம் அழுலகயாக
பவடித்தது. ஷக்தியின் சட்லட காலலர இரு லககளாலும் இறுகப்
ேற்ைிக் பகாண்டு பவைி பகாண்டவள் போல அவலன ேிடித்து
ஆட்டினாள்.

''என்னடா ேண்ணிட்ட?? என்ன காரியம் ேண்ணிட்ட?? என்


வாழ்க்லகலயபய சீரழிச்சிட்டிபயடா ோவி...'' என்று பசால்லி
தலலயில் அடித்துக் பகாண்டு அழுதாள் அவள்.

ஷக்தி பசய்த காரியத்துக்கு சஞ்சனா நிச்சயம் பகாேப் ேடுவாள்


என்ேது அவன் அைிந்தபத. ஆனால் சஞ்சனா அவள் வாழ்லகயில்
இதுவலர அழுதது போதும், இனி பமல் அவள் கண் கலங்கவும்
கூடாது என எண்ணிபய ஷக்தி அந்த முடிலவ எடுத்து இருந்தான்
ஆனால் அவள் அவன் கண் முன்னாபலபய தலலயில் அடித்துக்
பகாண்டு அழுவது ஷக்திலய புரட்டிப் போட்டது.

''ஏன் சஞ்சனா உனக்கு என்லன ேிடிக்கலலயா??'' என்ைான்


தயக்கமாக.

இப்போழுது சஞ்சனா அவலன சுட்டுப் போசுக்குவலதப் போல


ோர்த்தாள். ேின்னர் தன் புைங்லகயால் தன் கண்கலளத்
துலடத்துக் பகாண்டு,

196
''நீ சரியான ஆம்ேலளயா இருந்தாள் என் கழுத்துல இந்த கயித்த
கட்ைதுக்கு முன்னாடி என்கிட்பட நீ இலத பகட்டு இருக்கணும்,
எல்லாத்லதயும் உன் இஷ்டம் போல ேண்ணிட்டு இப்போ வந்து
பகக்கை ேிடிக்கலலயான்னு??? இப்போ நான் ேிடிக்கலலன்னு
பசான்னா கட்டின தாலிலய கலட்டி எடுத்துக்குவியா??? இந்தா
கலட்டு... கலட்டுடா.. கலட்டிக்பகா............ என்று கழுத்து நரம்புகள்
புலடக்க அவலன பநருங்கி வந்தவள் இப்போழுது தாலிலய
அவன் முகத்திற்கு முன்னால் ேிடித்துக் காட்டிக் பகாண்டு
ேத்ரகாளியாக நின்ைிருந்தாள்.

ஷக்திக்கு பேச நா எழவில்லல. அப்ேடிபய கல்லாகி நின்ைான்.


அவன் பசய்த காரியத்திற்கு அவனிடம் காரணம் இருந்தபத தவிர,
சஞ்சனா பகட்ட பகள்விகளுக்கு அவனிடத்தில் ேதில் இல்லல.
சஞ்சனாவின் முகத்லதயும், அவன், அவள் கழுத்தில் கட்டியத்
தாலிலயயும் அவன் மாற்ைி மாற்ைிப் ோர்த்தான். இப்போழுது
அவனுக்கு உடல் இறுகியது. அனிச்லசயாக ஒரு துளிக் கண்ண ீர்
அவன் கண்ணிலிருந்து பசாட்டி அது குளத்தின் நீபராடு பசர்ந்து
கலந்து மலைந்தது.

ஷக்தியின் கண்களில் கண்ண ீலரக் கண்டவள் அதற்க்கு பமல்


அவனிடம் சண்லடயிட திராணியில்லாதவலாக அப்ேடிபய சரிந்து
அமர்ந்து பகாண்டாள். தன் இரு கரங்கலளயும் தன் தலலக்கு
பகாடுத்து தலல சரிந்து விடாது ேிடித்து தாங்கிக் பகாண்டாள்.
ேின்னர் கண்களில் கண்ண ீர் வடிய பமதுவாகக் கூைினாள்:

''ஒருத்தன் வருவான், என்லன காதலிக்கைதா பசால்லுவான்,


அவன் பதலவ தீர்ந்ததும் பசால்லிக்காமல் கூட போயிருவான்,
நான் என்ன நிலனக்கிபைங்கைது ேத்தி அவனுக்கு கவலலபய
கிலடயாது!! இன்பனாருத்தன் வருவான், ஆறுதல் பசால்பைன்னு
பசால்லுவான், மறுநாபள என் கழுத்துல தாலிலயக் கட்டி

197
பதாங்க விட்டுருவான், என் மனசுல என்ன இருக்குங்கைலதப்
ேத்தி அவனுக்கும் கவலலபய கிலடயாது!! என்பனாட
வாழ்க்லகலய மாத்தி மாத்தி நீங்கபள முடிவு ேண்ணிக்குைீங்க..
அப்புைம் நான் எதுக்கு உயிபராட இருக்பகன்??'' பகட்டுவிட்டு
சிரிக்க ஆரம்ேித்தாள் சஞ்சனா.

அது ஒரு வரட்டுப் புன்னலக. வாழ்க்லகலய முற்றும்


துைந்தவர்களால், பதாடர்ந்து வாழபவ விரும்ோதவர்களால் தான்
அப்ேடி சிரிக்க முடியும். இப்போழுது ஷக்திலய ேயம் வந்து
பதாற்ைிக் பகாண்டது. ஏற்கனபவ ஒரு முலை லசக்பகட்ரிஸ்ட்
வலர பசன்று திரும்ேிய பேண். மறுேடி பேய் ேிடித்தவள் போல
அழுகிைாள், சிரிக்கிைாள். அவன் ஏபதா பசய்ய நிலனத்து அது
அவலன எபதா அதர ோதாளத்தில் பகாண்டு பசன்று தள்ளி
விடப் போகின்ைபதா என்று ஷக்தி கலங்கிப் போய் பசயல்
இழந்து நின்ைான்.

சஞ்சனாவின் வாயிலிருந்து வந்த வார்த்லதகள் ஒவ்பவான்றும்


அவளால் ஷக்திலயத் தன் கணவனாக கனவிலும் கற்ேலன
பசய்து ோர்க்க முடியாது என்ேலத ஷக்திக்கு போட்டில்
அலைந்தது போல உணர்த்தி இருக்க அவன் உள்ளுக்குள்
சில்லுசில்லாக உலடந்து பகாண்டிருந்தான். ஆனால் அவன்
எப்ேடிப் போனாலும் சஞ்சனாவுக்கு எந்தத் தீங்கும் பநர்ந்து
விடாது காக்க பவண்டுபமன அவனது சுயநலமில்லாத காதல்
முடிவு பசய்தது.

''இப்போ நான் என்ன ேண்ணனுங்கை??'' என்ைான் பவறுலமயான


குரலில், முடிலவ அவள் லகயில் விட்டு விட்டு.

''அது தான் எல்லாம் முடிஞ்சு போச்பச.. இன்னும் நீ ேண்ண

198
பவண்டியது பவை என்ன ோக்கி இருக்கு?? லநட்டுக்கு சாந்தி
முகூர்த்தத்துக்கு பரடி ேண்ண பவண்டியது தான் ோக்கி'' என்ைாள்
அவலன பநாக்கி ஒரு பகவலமான ோர்லவ ோர்த்து விட்டு.

அந்த வார்த்லதகள் ஷக்திலய சுட்டது. கலடசியாக சமர்லதயும்


அவலனயும் அவள் ஒபர ேட்டியலில் பசர்த்து விட்டாபல என்று.
அவலன அவள் உடம்புக்காக அலலகிைவன் என்று பசால்லாமல்
பசால்லி விட்டாள். அவனது உயர்ந்த காதலல அவள் ஏற்காதது
கூட ேரவாயில்லல அந்த காதலலபய பகவலப் ேடுத்தி விட்டாள்.
ஷக்தியின் கண்ணில் இருந்து இன்பனாருத் துளி கண்ண ீர் எட்டிப்
ோர்த்தது.

ஷக்தி பகட்ட பகள்விக்கான ேதிலலக் கூைாமல் அவலனக்


குத்திக் காட்டுவதற்காக அவள் இைங்கிப் போய் பேசிய பேச்சு
சஞ்சனாவுக்பக அேத்தமாகத் பதான்ைியது. ஆனால் ஷக்தியின்
இழப்லேப் ோர்க்கிலும் சஞ்சனாவின் இழப்பு பேரியது .
ஆலகயால் ஷக்திக்காகஅவள் மனசாட்சி ேரிந்து பேசாத
வண்ணம் அதற்க்கு ஒரு முட்டுக் கட்லடயிட்டாள். ஷக்திக்கு தன்
முடிலவ மிகத் பதளிவாக புரிய லவப்ேது என்று முடிவு பசய்து
பகாண்டாள்.

''இங்க ோரு ஷக்தி, நீ மனசுபல என்னத்லத வச்சிட்டு இப்ேடிப்


ேண்பணன்னு எனக்குத் பதரியாது. ஆனால் அது எதுவா
இருந்தாலும் அலத இபதாட மைந்திரு!!! நம்ம பகாயிலுக்கு
வந்பதாம், சாமி கும்ேிட்படாம், வட்டுக்கு
ீ கிளம்ேி போபனாம்.
நமக்குள்ள பவை எதுவுபம நடக்கலல. நான் கண் அசந்த பநரம்
நீ ஒரு மஞ்சள் கயித்லத என் கழுத்துல கட்டினால் உடபன அது
கல்யாணம் ஆயிடுமா???

நீ ேண்ண இந்த முட்டாள்த் தனமான காரியத்லத நீயும் மைந்திரு

199
நானும் மைந்திடபைன். மீ ைி நீ என்லன போண்டாட்டின்னு
பசால்லி என்கிட்பட அதிக உரிலம எடுத்துக்க நிலனச்சாபலா,
இல்லல இங்பக நடந்தலத ஊருக்குள்ள பசான்னாபலா அப்புைம்
நீ இந்த சஞ்சனாலவ உயிபராடபவ ோர்க்க முடியாது!!!'' என்று
இறுதியாக கூைி விட்டு எழுந்து விறுவிறுபவன ேடிபயைி
ஷக்தியின் கண்கலள விட்டு மலைந்தாள் அவள்.

காரில் வடு
ீ திரும்பும் போது தனக்கு தலல வலிப்ேதாகக் கூைி,
கண்கலள மூடி அேியின் பதாளில் சாய்ந்து ேடுத்துக் பகாண்டாள்.
கார் வட்லட
ீ பசன்ைலடந்ததும் சற்று பநரம் தூங்கி எழுவதாக
கூைி விட்டு அலைக்குள் நுலழந்து கதலவ சாத்திக் பகாண்டு
நிஜமாகபவ சிைிது பநரம் உைங்கினாள். அடுத்தடுத்து அவளது
வாழ்க்லகயில் ஏற்ப்ேட்ட துன்ேங்கலள அவளால் ஜீரணித்துக்
பகாள்ளபவ முடியவில்லல. மூலள பவலல பசய்ய மறுக்கும்
தருணங்களில் சற்று பநரம் தூங்கி எழுவலத அவள் ேழக்கப்
ேடுத்திக் பகாண்டு இருந்தாள்.

அவள் கண் விழிக்கும் போது மணி மதியம் ஒன்லைத் தாண்டி


இருந்தது. புடலவலய அவிழ்த்து எைிந்து விட்டு குளியல்
அலைக்குள் நுலழந்தவள் அங்கு லவக்கப் ேட்டிருந்த பேரிய
கண்ணாடியின் முன் நின்று
பகாண்டு கண்ணாடியில் பதரியும் தன் விம்ேத்லதப் ோர்த்துக்
பகாண்டு இருந்தாள். கண்ணாடியில் பதரிந்த சஞ்சனாபவா
ஜாக்பகட், ோவாலட சகிதம் நின்று பகாண்டிருக்க ஜாக்பகட்டுக்கு
பவளிபய சற்று முன் ஷக்தி கட்டிய தாலி பதாங்கிக் பகாண்டு
இருந்தது.

தன் கழுத்தில் அவன் தாலி கட்டியலத யாரிடமும் பசால்லக்


கூடாது என்று பசால்லி ஷக்திலய மிரட்டி அவன் வாலய
அலடத்து விட்டு ேடிபயைி பகாயிலுக்குள் வந்தவள் கண்ணில்,
அவள் கழுத்தில் நீளமாகத் பதாங்கிக் பகாண்டிருந்த தாலி

200
ேட்டது. அலத அவள் ஏன் இன்னும் மாட்டிக் பகாண்டு
இருக்கிைாள் என்ை பகள்விபய எரிச்சலலக் பகாடுக்க அலத
அறுத்து எைியும் பநாக்கத்துடன் அலத ஒற்லைக் லகயால்
ேிடித்து இழுத்தாள்.

அவளது ேிடி தளர்ந்தது, அவளுக்கு லக எழ மறுத்தது. எபதா


ஒரு காரணம் புரியாத உணர்வு அவள் லககலள கட்டிப்
போட்டது. எப்பேர்ப் ேட்ட தர்மசங்கடமான சூழ்நிலலயில் சிக்கிக்
பகாண்படாம் என்று தன்லனத் தாபன பநாந்து பகாண்டு
தாலிலய சுருட்டி தன் ஜாக்பகட்டுக்குள் விட்டு, அது யார்
கண்ணிலும் ேட்டு விடாத வண்ணம் மலைத்துக் பகாண்டாள்.

வட்டுக்கு
ீ வந்து உைங்கிய போது அவளுக்கு தாலி ேற்ைிய
சிந்லதபய முற்ைிலும் காணாமல் போயிருந்தது. அவள் உைங்கிய
போது ஜாக்பகட்டுக்குள் சிலை ேட்டிருந்த தாலி மறுேடியும்
ஜாக்பகட்டுக்கு பவளிபய வந்து விழுந்திருக்க, இப்போழுது
சஞ்சனா கழுத்தில் தாலி பதாங்க கண்ணாடி முன் நின்று
பகாண்டிருந்தாள். கலலந்த கூந்தல், உதிர்ந்த மல்லிச்சரம்,
மஞ்சள் குளித்த புதுத் தாலிக் கயிறு!!! ஒரு நிமிடம் அவளுக்கு
திருமணம் முடிந்பத விட்டதா என்று அவபள நம்பும் ேடியாக
இருந்தது அவளது பதாற்ைம்.

அந்த எண்ணம் மனதுக்குள் உதித்தவுடன் சட்படன்று


கண்ணாடியில் இருந்து தன் கண்கலளத் திருப்ேிக் பகாண்டவள்
இனி பமல் பதலவக்கதிகமாக கண்ணாடி முன் நிற்கபவ கூடாது
என்று முடிவு பசய்து பகாண்டு உடம்புக்கு ஊற்ைிக் பகாள்ள
ஆரம்ேித்தாள்.

அத்தியாயம் 23

201
ஷக்தி சஞ்சனாவின் கழுத்தில் தாலி கட்டியதுபம சஞ்சனா
ஷக்தியின் காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் பேற்றுக் பகாள்வாள்
என்பைல்லாம் ஷக்தி எதிர்ோர்த்து இருக்கவில்லல தான்.
சஞ்சனா எப்பேர்ப்ேட்ட அழுத்தக்காரி என்ேது மற்ை
எல்பலாலரயும் விட ஷக்திக்கு மிக நன்ைாகத் பதரியும். சஞ்சனா
அவலன பகவலமாகத் திட்டித் தீர்க்கப் போகிைாள், தன்னுடன்
பசர்ந்து வாழ முடியாது என்று போர்ராட்டம் ஆரம்ேிக்கப்
போகிைாள் என்று தான் ஷக்தி எண்ணி இருந்தான்.

குடும்ேத்தில் இருந்து எதிர்ப்பு வரும், ஐயா, அவன் முகத்தில் கூட


விழிக்க மாட்டார், ஆனால் இறுதியில் ஆனது ஆகிவிட்டது என்று
அவர்கள் இருவலரயும் சமரசம் பசய்து கூடி வாழும் ேடி தான்
அலனவரும் கூறுவார்கள். ஒபர அலையில் வாழ்ந்தாலும் கூட
சஞ்சனா அவலன கணவனாக ஏற்றுக் பகாள்ள மாட்டாள். அதன்
ேின் கடவுள் விட்ட வழி. இந்த ரீதியில் தான் கலத நகரும் என
ஷக்தி பநற்று வலர எண்ணி இருந்தான்.

ஆனால் அவர்களுக்குள் அப்ேடி ஒன்று நடந்தலதபய சஞ்சனா


மூடி மலைத்து விடுவாள், அவனும் பகாலழயாய் அந்த முடிவுக்கு
அடிேணிய பவண்டிய நிர்ேந்தம் ஏற்ேடும் என்று ஷக்தி கனவில்
கூட நிலனத்திருக்கவில்லல. சஞ்சனாவின் இடத்தில் இருந்து
ோர்க்கும் போழுது சஞ்சனாவின் நிலல எவ்வளவு ேரிதாேத்துக்கு
உரியபதா, ஒரு பேண்ணின் கழுத்தில் துணிந்து தாலிலய கட்டி
விட்டு, அந்த பேண்ணாபல புைக்கணிக்கப்ேட்டு, அப்ேடி ஒரு
நிகழ்பவ தன் வாழ்வில் நடக்கவில்லல என்ேலதப் போல
பதாடர்ந்து வாழ பவண்டிய கட்டாயத்திற்கு உட்ேட்டிருந்த
ஷக்தியின் நிலலயும் மிகவும் தர்மசங்கடத்துக்கு உரியதாகபவ
இருந்தது.

202
பகாயிலில் இருந்து வட்டுக்கு
ீ வந்தவன் பேருக்கு இரண்டு வாய்
சாதத்லத ேிலசந்து வாயில் போட்டுக் பகாண்டான். அவனால்
அவள் போல அலைக்குள் முடங்கிக் பகாள்ளவும் முடியாது, வாய்
விட்டு அழவும் முடியாது, தன் நிலலலய பவளியில் பசால்லவும்
முடியாது. பயாசலன பசய்ய பசய்ய தலல பவடித்து விடும்
போல இருக்க, தன் சிந்லதலய சில நிமிடங்கள் பவறு
எதிபலனும் பசலுத்த எண்ணி ஐயா மற்றும் மாமாவுடன் கூட
பேச்சில் கலந்து பகாண்டான்.

''ஏன்ோ ஷக்தி, சுந்தரம் மாமா வண்டி ஸ்டார்ட் ஆக


மாட்படங்குதாம். உன் வண்டிபல இவங்கலள கூட்டிட்டு போய்
வட்ல
ீ விட்டுடரியாப்ோ..'' என்று ஐயா பகட்க்க,

எங்காவதுப் போய் பதாலலந்து விடக் கூடாதா என்று இருந்த


ஷக்தியும் சரிபயன்று ஒத்துக் பகாண்டு அவர்கலள வட்டில்

இைக்கி விடும் ேடியாக அலழத்துச் பசன்ைான். ஷக்தி
ஃோக்டரியில் முழுப் போறுப்லேயும் ஏற்றுக் பகாண்டிருந்ததன்
காரணத்தினாலும் பவலலப் ேளுவினாலும் ஷக்தி சுந்தரம்
மாமாவின் வட்டுக்கு
ீ சமீ ேகாலமாக பசல்லபவயில்லல. அதிக
நாள் கழித்து ஷக்தி வட்டுக்கு
ீ வருவது அவர்கள் அலனவருக்கும்
மிகுந்த மகிழ்ச்சிலய பகாடுத்திருந்தது.

ஷக்திக்கு பதரியும் அவர்கலள அப்ேடிபய வட்டு


ீ வாசலில்
இைக்கி விட்டு அப்ேடிபய Above turn எடுக்க முடியாது என்று.
அவன் இருந்த இறுக்கமான சூழ்நிலலயில், மாமா சுந்தரம்
வட்டுக்கு
ீ வரும் ேடி அலழத்த மறு நிமிடம் ஷக்தி வண்டிலய
ோர்க் பசய்து விட்டு வட்டுக்குள்
ீ இருந்தான். ஷக்தி தங்கள்
வட்டுக்கு
ீ வந்தலத அந்த குடும்ேபம திருவிழா போல
பகாண்டாட ஷக்தி அந்த கலகலப்ேில் சற்று பநரம் தன்
ேிரச்சிலனகலள மைந்தான்.

203
''காலலல பகாயிலுக்கு போட்டுட்டு போன டிபரஸ்லஸ கூட
மாத்தாம அப்ேடிபய எங்க கூட கிளம்ேி வந்துட்ட, போய்யா
போய் குளிச்சிட்டு இந்தா இந்த டிபரஸ்லஸ மாத்திட்டு வா''
என்று மாற்றுலட மற்றும் துண்லட ஷக்தியின் லகயில்
திணித்தார் ஜவுளிக் கலட சுந்தரம். லகயில் துண்லடக் பகாடுத்து
அவலன குளியலலை வலர தள்ளிக் பகாண்டு பசல்லும்
மனிதலர மறுத்துப் பேச முடியாமல் குளிக்க பசன்ைான் ஷக்தி.
நசநசபவன்று இருந்த அந்த சட்லடயும் பவஷ்டிலயயும் கலட்டி
வசுவதுவும்
ீ கூட இப்போலதக்கு சுகம் தான் என்று இருந்தது
அவனுக்கு.

சலமயல் அலையில் ஆச்சி, கனகா, அேி என்று மூலளக்கு மூவர்


ஆளுக்பகாரு கரண்டிலய லகயில் லவத்துக் பகாண்டு
ஆளுக்பகாரு உணவு சலமப்ேதில் மும்முரமாக இருந்தனர்.

''குலசாமி பகாவிலுக்கு போய் வந்த பநரம் தான் இன்னிக்கி


நாபள சந்பதாஷமா ஆரம்ேிச்சு இருக்கு. இவலள ஷக்தி லகல
நிரந்தரமா ேிடிச்சு குடுத்துட்டா அப்புைம் நான் சந்பதாஷமா
கண்லண மூடிை பவண்டியது தான்'' என்று புலம்ேிய ேடி
ஷக்திக்கு ஆட்டுக் கைி ஆக்கினாள் ஆச்சி. அலத பகாஞ்சம் கூட
போருட்ேடுத்தாமல் தங்கள் சலமயலிபலபய கண்ணாய்
இருந்தனர் கனகாவும் அேியும்.

ஷக்தி குளித்து உலட மாற்ைிக் பகாண்டு வர ஹாலில் அமர்ந்து


எக்ஸ் ோக்ஸில் வடிபயா
ீ பகம் ஆடிக்பகாண்டு இருந்தாள்
அேியின் தங்லக சிவகாமி. அலதக் கண்டதும் ஷக்திக்கும்
ேலழய நிலனவுகளில் ஆலச பதாற்ைிக் பகாண்டது. ஷக்தி
சிறுவயது முதபல மற்ை ேிள்லளகளுடன் பசர்ந்து விலளயாடிப்
ேழக்கப் ேடாததினால் அவனுக்கு வடிபயா
ீ பகம்ஸ் என்ைால்
லேத்தியம். ஆனால் சமீ ே காலமாக விலளயாட்டுக்பகன்று பநரம்

204
ஒதுக்குவது ேற்ைிபயல்லாம் அவனால் கற்ேலன பசய்தும் கூட
ோர்க்க முடியாமல் இருந்தது.

அதிக நாட்களுக்கு ேின்னதாக ஒரு எக்ஸ் ோக்லசக் கண்டவுடன்


கண்களில் மின்னல் மின்ன ோய்ந்து பசன்று தானும் ஒரு
ஜாய்ஸ்டிக்லக லகயில் எடுத்துக் பகாண்டு சிவகாமியுடன்
ஆட்டத்தில் இைங்கினான் ஷக்தி. இலடயிலடபய ஜாய்ஸ்டிக்
அல்லாது லகயாளும் சண்லட இட்டுக் பகாண்டனர் இருவரும்.
சிரிப்பும் சண்லடயுமாக சத்தமிட்டவாறு சிறுேிள்லளகளாக மாைி
விலளயாடிக் பகாண்டிருந்த அவ்விருவலரயும் ோர்க்கயில்
சுந்தரத்திற்கும் கனகாவுக்கும் ஆனந்தத்தின் மிகுதியால்
கண்லணக் கரித்தது.

ஆச்சி, கனகா, சுந்தரம் என்று யாருபம அடிப்ேலடயில் பமாசமான


மனிதர்கள் அல்ல. அவர்களும் நம் எல்பலாலரயும் போல
ஆசாோசங்கள் உலடய வாய்விட்டு சிரிக்கின்ை, மனம்விட்டு
அழுகின்ை மனிதர்கள் தான். ஆனால் அந்த குடும்ேத்தின் அதிக
ேட்ச ஆலச தங்கள் மகலள ஷக்திக்கு மணம் முடித்து லவப்ேது.
அதற்க்கு இலடயூறு ஏற்ேடுகின்ை போழுது அவர்களது
ஆற்ைாலம பவவ்பவறு விதங்களில் பவளிப்ேடும். ஏபனனில்
நாம் வாழுகின்ை சமூகம் அவ்வாபை வடிவலமக்கப்
ேட்டிருக்கின்ைது. நாம் அலனவரும் நல்ல மனிதர்கள் தான்
நமக்பகன்று ஒரு ேிரச்சலன பநரும் வலர.

இப்ேடியிருக்க ஒரு பவள்ளித் தட்டு நிலைய இனிப்பு மற்றும்


காரம் லவத்து ஷக்திக்பகன்று எடுத்து வந்தாள் அேி. அேியின்
லகயிலிருந்த தட்டின் சுற்ைளலவக் கண்டு ஷக்தி திடுக்கிட்டான்.

''என்ன அேி இது?? தீோவளிக்கு ேண்ண பமாத்த ேலகாரத்லதயும்


ஒபர தட்டுல வச்சு பகாண்டு வந்திருக்பக??''

205
''எல்லாம் உங்களுக்கு தான், வச்சிருந்து ஆறுதலா சாப்ேிட்டு
முடிங்க'' என்று ஹஸ்கி வாய்சில் கூைினால் அேி.

''நல்லா தாபன இருந்திச்சு இந்த போண்ணு. திடீர்னு என்ன ஆச்சு


இவளுக்கு?? வாய்ஸ்லாம் ஒரு மார்கமா இருக்கு...'' தனக்குள்
சிந்திந்தான் ஷக்தி.

''அடிபய குண்படாதரி... இதுலாம் ஷக்தி அத்தானுக்கு. அவர்


சாப்ேிடைதுக்கு முன்னாடி நீ தின்னு முடிச்சிைாபத. உனக்கு நான்
பவை எடுத்துட்டு வபரன்'' என்று தங்லக சிவகாமிலய
எச்சரித்துவிட்டு சலமயற்கட்டிற்க்குள் நுலழந்தாள் அேி.

ஷக்தி தன்னால் இயன்ை வலர நான்லகந்து ேலகாரங்கலள


உள்பள தள்ளி விட்டு ஏப்ேம் விட்டான். இப்போழுது ஏபனா
அவனுக்கு குற்ை உணர்ச்சியாக இருந்தது. சஞ்சனாலவ அழ
லவத்து விட்டு, அவள் எப்ேடி இருக்கிைாள் என்று கூட கவலலப்
ேடாமல் அவன் இங்கு வந்து லகயில் ஜாய்ஸ்டிக்கும் வாயில்
ஜாங்கிரியுமாக ஜாலியாக இருக்கிைாபன என்று.

ஆனால் அதற்கிலடயில் ஆவி ேைக்கும் இட்லி மற்றும்


ஆட்டுக்கைிலய எடுத்து வந்து இரவு உணலவ பமலஜயின் மீ து
கலட ேரப்ேினாள் கனகா.

''லக கழுவிட்டு வந்து உட்காருய்யா. சூடார்ரதுக்குள்ள


சாப்ேிடலாம்''

206
ஷக்திக்கு இப்போழுது நிஜமாகபவ ஆச்சர்யமாக இருந்தது. ''ஏன்
சிவா உங்க வட்ல
ீ சலமக்கிைது சாப்ேிடைது தவிர பவை எந்த
ஆக்டிவிட்டீசுபம ேண்ண மாட்டாங்களா என்ன??'' என்ைான்
சிவகாமியின் காதுக்குள்.

ேின்னர் பவறு வழியில்லாமல் எழுந்து பசன்று இரவு


உணவுக்காக அமர்ந்து பகாண்டான். ஆச்சியின் ஆட்டுக்கைி தன்
அப்ோயிலய நிலனவு ேடுத்த ஷக்திக்கு அந்த சூழ்நிலலயிலும்
தானாக உணவு இைங்கியது. தன்லன சுற்ைியிருந்த இறுக்கம்
பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக மலைவலதப் போல இருந்தது.

''என்பனாட லகப்ேக்குவம் என் மகளுக்கு கூட வரலலய்யா.


ஆனால் என்பனாட பேத்திக்கு வத்திருக்கு. கல்யாணத்துக்கு
அப்புைமா ோரு, சலமயல் ேண்ணி போட்பட அவள் உன்லன
அவபளாட முந்தாலனல முடிஞ்சு வச்சிக்க போைா'' என்று
பேருலமயாக ஷக்தியிடம் பசால்லிச் சிரித்தாள் ஆச்சி.

ஒரு நிமிடம் ஆச்சி என்ன கூை வருகிைாள் என்பை ஷக்திக்கு


ேிடிேடவில்லல. ஆனால் புரிந்ததும் சற்று அதிர்ந்தான். இவர்கள்
அலனவரும் ஆரம்ேத்தில் இருந்பத அேிலய தனக்கு மணம்
முடித்து பகாடுப்ேதில் ஆர்வமாக இருப்ேது ஷக்தி அைிந்தபத.
ஆனால் அலத இவர்கள் தன் தந்லதயிடபமா தாயிடபமா
பேச்சுவாக்கில் பதரியப்ேடுத்துவது தான் வழக்கம்.

இன்று அவனிடபம பநரடியாக ஆச்சி கூைவும், அவன்


அந்தரங்கத்தில் பசய்துவிட்டு வந்திருக்கும் காரியம்
பவளியரங்கமாய் வரும் போழுது அவலன தலலயில் லவத்துக்
பகாண்டாடும் இந்த குடும்ேத்தின் நிலல என்னவாய் இருக்கும்
என நிலனத்து ஷக்திக்கு கலவரமாய் இருந்தது.

207
அதன் ேின்னர் ஷக்திக்கு அேிலய திருமணம் பசய்து லவத்தல்
ேற்ைி அவன் உண்டு முடிக்கும் வலர யாபரனும் ஒருவர் பேசிய
வண்ணபம இருந்தனர். ஆனால் ஷக்திக்பகா அேியின் மனதில்
என்ன இருக்கின்ைது என்ேலத அைிந்து பகாள்வது முக்கியம்
எனத் பதான்ைியது. அேிக்கு சுோவத்திபலபய புரிந்து பகாள்ளும்
குணம் அதிகம். எடுத்து பசால்லி இன்று அேிக்கு புரிய லவத்து
விடுவது என்று ஷக்தி மனதுக்குள் முடிவு பசய்து பகாண்டான்.

இரா தங்கிவிட்டு பசல்லுமாறு அந்த குடும்ேபம ஷக்திலயக்


பகட்டுக் பகாள்ள ஷக்தி அன்ைிரவு அங்கு தங்குவபதன்று
முடிவானது. ஷக்தியும் அலத அேியுடன் பேசி தீர்த்துக்
பகாள்வதற்கு நல்ல சந்தர்ப்ேமாக எடுத்துக் பகாண்டான். அன்று
இரவு தனக்பகன்று ஒதுக்கப்ேட்டிருந்த அலையில் ஷக்தி
தங்கிக்பகாண்டான். கட்டிலில் வந்து சாய்ந்து பகாண்டது முதல்
அவனுக்கு காலலயில் நடந்த சம்ேவம் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
நிலனவில் வந்து அவனது நிம்மதிலயக் பகடுத்தது.

சஞ்சனா இப்போழுது என்ன பசய்து பகாண்டு இருப்ோபளா


என்று சிந்தித்தான். தாலிலயக் கட்டத் துணிந்தவன் அலத
எல்பலாரும் ோர்க்கும் வண்ணம் கட்டி இருந்தால் இன்று
இவ்வளவு துன்ேம் வந்திருக்காபதா என்று அவனுக்குத்
பதான்ைியது. அப்ேடி பசய்து இருந்தால் அவளுக்கு ேிடிக்கிைபதா
ேிடிக்கவில்லலபயா இந்பநரம் அவன் அவள் அருகில் இருந்து
இருப்ோன்.

அவலள அருகிபலபய லவத்து ோர்த்துக்பகாள்ள பவண்டும்


என்று தாபன அவன் தாலிலயபய கட்டியது! அனால்
இப்போழுபதா அவலள அங்கு தனிலமயிபல விட்டு விட்டு
சம்ேந்தபம இல்லாமல் இங்கு வந்து அமர்ந்து இருக்கிபைாபம
என்று நிலனக்கும் போழுது அவனுக்பக அவன் மீ து பவறுப்பு
வந்தது. இப்போழுபத எழுந்து வட்டுக்கு
ீ பசன்று விடலாம் என்று

208
இருந்தது. ஆனால் அதன் ேின்பு? அதற்குத் தான் அவனிடம் ேதில்
இல்லல.

காரணபம இல்லாமல் சஞ்சனாவின் வருலகக்கு முன்னர்


அவனது வாழக்லக எப்ேடி இருந்தது என்ேலத இப்போழுது
அவன் மனம் சிந்தித்தது. சிக்கல்கபள இல்லாத வாழக்லக, வாய்
விட்டு நான்கு மனிதர்கபளாடு பேசினால் தான் சிக்கபல, அவன்
தான் அவசியத்துக்கு அதிகமாக ஒரு வார்த்லத உேபயாகிக்க
மாட்டாபன. ஆனால் இந்த பேண் சஞ்சனா அவலன எவ்வளவு
மாற்ைி விட்டாள்.

திருமணம் ேற்ைி ஒருநாபளனும் அவன் உட்கார்ந்து பயாசித்து


இருப்ோனா, திருமணம் ேற்ைிய கனவுகள் அவன் வாழ்வில்
என்ைாவது இருந்திருக்கின்ைனவா அப்பேர்ப்ேட்டவலன திருட்டு
தாலி கட்டும் ேடி பசய்து இன்று அவன் பசய்த காரியத்துக்கு
ேயந்து அவன் ஓடி ஒளியும் ேடி பசய்து விட்டாபல.

''சஞ்சனா... சஞ்சனா... சஞ்சனா... ஏன்டி என் வாழக்லகக்குள்ள


வந்த?? ஏன்டி என்லன இப்ேடி போட்டு வலதக்கிை?? உனக்கு
புருஷனா வர எனக்கு எந்த தகுதி இல்லலன்னு நீ நிலனக்கிை??
அன்னிக்கி உன்லன ஒருத்தன் பவணாம்னு பசால்லிட்டான்னு
இன்னிக்கி என்லன பவணாம்ன்னு பசால்லிட்டிபயடி..''

ஷக்தி கட்டிலில் சாய்ந்து அமர்ந்து இருந்தான். அவனது தலல


விட்டத்லதப் ோர்த்த வண்ணம் இருந்தது, அவன் கண்கள் மூடி
இருந்தன, வாய் மட்டும் அனிச்லசயாக அவன் மனதில் உள்ள
பசாகத்லத ேிதற்ைிக் பகாண்டு இருந்தது. அலதயும் தாண்டி கதவு
திைக்கும் சத்தம் பகட்க்க ஷக்தி விழித்துக் பகாண்டான். லகயில்
கண்ணாடிக் குவலள நிலைய ோலல எடுத்துக் பகாண்டு அேி
அன்னநலட நடந்து வந்தாள். ஒரு நிமிடம் அவனுக்கு சஞ்சனா

209
வருவது போல இருந்தது. கண்லண கசக்கி விட்டு கண்கலள
நன்ைாக விரித்துப் ோர்த்தான்.

அத்தியாயம் 24

சஞ்சனா அல்ல அேி தான் வந்து பகாண்டு இருந்தாள்.


சஞ்சனாபவாடு பசர்ந்து வாழ்வது ேற்ைி பயாசலன பசய்து
பகாண்டு இருந்த சமயம் அேி லகயில் ோல் தம்ளருடன்
பவட்கப்ேட்டுக் பகாண்பட அலைக்குள் நுலழய, ''வருவது
சஞ்சனா இல்லலடா மலடயா இது அேிடா!!!'' என்று அவன்
மூலள அவனுக்கு முன்பனச்சரிக்லக பசய்ய, இப்போழுது ஷக்தி
திடுக்கிட்டு எழுந்து கட்டிலில் அமர்ந்து பகாண்டான். அேி சர்வ
சாதாரணமாக அருகில் வந்து ஷக்தியின் அருபக ோல் தம்ளலர
லவத்து விட்டு ஓரமாக நின்று பகாண்டாள்.

''சூடார்ரத்துக்குள்ள சாப்ேிடுங்க'' என்ைாள் சின்னக் குரலில்.

அப்போழுது தான் ஷக்தியின் மூலளக்குள் அந்த பயாசலன


உதித்தது. அவன் இன்று இங்கு தங்கியபத அேியுடன் பேச
பவண்டும் என்ேதற்காகத் தான். இப்போழுது அவபள வழிய
வந்து இருக்கிைாள். இந்த சந்தர்ப்ேத்லத விட்டு விட்டாள்
அவளுடன் தனிலமயில் பேச பவறு சந்தர்ப்ேபம அலமயாது
என்று கணக்கிட்டுக் பகாண்டவன்,

''அேி நான் உன்கிட்பட பகாஞ்சம் பேசணும், இப்ேடி பகாஞ்சம்


உட்காபரன்'' என்று அவலள அமரும் ேடி கூைி விட்டு அவன்
ேடுக்லகயில் இருந்து எழுந்து பகாண்டான்.

''இருக்கட்டும், நீங்க பசால்லுங்க நான் இப்ேடிபய நிக்குபைன்''

210
என்று தலரலயப் ோர்த்து ேதில் கூைி விட்டு அேி சுவற்ைில்
சாய்ந்து நின்று பகாண்டாள்.

''எனக்கு சுத்தி வலலச்சுலாம் பேசத் பதரியாது அேி. உங்க வட்ல



எல்லாரும் நான் உன்லன கல்யாணம் ேண்ணிக்கனும்னு ஆலசப்
ேடைாங்க. இலதப் ேத்தி நீ என்ன நிலனக்கிை??'' என்ைான்
பநரடியாக விஷயத்துக்கு வந்தவன்.

சற்று பநர அலமதிக்குப் ேின்னர் அேி பமதுவாக ேதில்


அளித்தால்.

''பேரியவங்க பசான்னா ேண்ணிக்க பவண்டியது தான், இதுல


நான் நிலனக்கிைதுக்கு என்ன இருக்கு...''

அேியின் ேதிலில் வியப்ேலடந்தவன் ''என்ன அேி நீ கூட இப்ேடி


பேசை? அவங்கல்லாம் அந்த காலத்து மனுஷங்க. நீ ேடிச்ச
போண்ணு. அப்ேடி அவங்க பசான்னாங்க இவங்க
பசான்னாங்கன்னுலாம் கல்யாணம் ேண்ணிக்க முடியாது.
எனக்கு உன்பனாட மனசுல என்ன இருக்குன்னு பதரிஞ்சிக்கணும்.

ஷக்தி எவ்வளவு வலியுறுத்தி பகட்டாலும் அேி தன் வாயால்


அலத பசால்வதாக இல்லல. அவனுக்கு அவலளப்
ேிடித்திருப்ேதாக அவன் வாயால் கூைி பகட்க்க பவண்டும் என
ஆலச ேட்டாள். இப்போழுதும் கூட அந்த பேலதப் பேண் ஷக்தி
தனக்குத் தான் என ஆணித்தனமாக நம்ேிக் பகாண்டு இருந்தாள்.

''உங்க மனசுல என்ன இருக்கு'' விடுக்பகன்று பகட்டு லவத்தாள்

211
அேி.

அவலன அவள் ேதில் பகள்வி பகட்ோள் என்று அவன்


எதிர்ோர்த்து இருக்கவில்லல. ஆனால் அவள் பகட்டது நல்லது
என்று எண்ணினான்.

இப்போழுது ஷக்தி சில பநர பமௌனத்திற்குப் ேின் ேதில்


அளித்தான். ''இங்க ோருடா.. நீ என் அத்லத போண்ணு, நான்
ோர்க்க வளர்ந்த போண்ணு, என்கூட பசர்ந்து விலளயாண்ட
போண்ணு, என்னால உன்லன அப்ேடி கற்ேலன கூட ேண்ணி
ோர்க்க முடியலல''

அேி தன் தலலலய தாழ்த்திய வண்ணம் பதாடர்ந்து கீ பழபய


ோர்த்துக் பகாண்டு அலமதியாக இருக்க ஷக்திபய பதாடர்ந்தான்.

''எங்க வட்ல
ீ என்ன நிலனக்கிைாங்க, உங்க வட்ல
ீ என்ன ஆலச
ேடைாங்க இதுலாம் பரண்டாம் ேட்சம் தான். என்பனாட
சம்மதமும் உன்பனாட சம்மதமும் தான் இங்பக முக்கியம்.
எனக்கு உன்லன பராம்ே ேிடிக்கும் அேி. உன்பனாட இந்த
அடக்கம், எல்லாலரயும் புரிஞ்சு நடந்துக்குை தன்லம எல்லாபம
எனக்கு ேிடிக்கும். இலதலாம் நான் உன்கிட்பட காட்டிக்கிட்டது
கூட கிலடயாது. ஆனால் மனசுக்குள்ள நான் உன்லன என்பனாட
தங்லக மாதிரி நிலனச்சுட்டு இருக்பகன் அேி''

இப்போழுது அேியின் கண்களில் இருந்து ஒரு துளி கண்ண ீர்


தலரயில் விழுந்து சிதைியது. அலத கண்ட ேின்னர் தான்
ஷக்திபய உணர்ந்து பகாண்டான் அேியின் மனதில் இருந்த
காதலல. ஆனாலும் அப்போழுதும் அவள் வாய் திைந்து
பேசவில்லல. ஷக்திக்கு பசாகம் பதாண்லடலய அலடத்தது எந்த
ோவமும் பசய்யாமல் எத்தலன பேண்களின் கண்ண ீருக்குத் தான்

212
அவன் ேதில் பசால்வது என்ைிருந்தது. உணர்ச்சி மிகுதியால்
அேியின் அருகில் பசன்ைவன் அேியின் தலலலய எடுத்து தன்
பநஞ்பசாடு அலணத்துக் பகாண்டான்.

அந்த அருகாலமலய தாங்கிக் பகாள்ள முடியாதவள், ஒரு


ஆணின் அருகாலமலய தன் வாழ்வில் இதுநாள் வலர
அைிந்திைாதவள் இப்போழுது பலசாக விம்மினாள். இப்பேர்ப் ேட்ட
ஒரு நாள் அவள் வாழ்நாளில் வரும் என்று அவள் நிலனத்துக்
கூட ோர்த்ததில்லல. அவள் உருகி உருகி காதல் பசய்த ஷக்தி
அவலள தங்லக என்று கூறுகிைான். ஒரு காதலனாக தன்லன
என்பைனும் அலணத்துக் பகாள்வான் என்று நிலனத்தவன் ஒரு
அண்ணனாக மாைி அவலள அலணத்துக் பகாண்டு இருக்கிைான்.
இலத விடக் பகாடுலம காதலில் பவறு என்ன இருக்க முடியும்.
கலடசி வலர அவள் காதல் பசால்லாத காதலாக அவள்
இதயத்திற்குள்பளபய தங்கி விட்டது.

''பதரிஞ்பசா பதரியாமபலா உன் மனசுல ஆலச வளர்ரதுக்கு நான்


காரணமாய் இருந்தாள் என்லன மன்னிச்சிடு அேி'' என்று
பசால்லி அவன் பநஞ்சில் சாய்ந்து இருந்த அவலள பவகாமாக
விளக்கி விட்டு அவள் முன் இரு கரம் கூப்ேி நின்ைான் அவன்.

அேியின் இதயம் சில்லுசில்லாய் உலடந்து போனது நிஜம் தான்.


ஆனால் ஊர் போற்ை வாழ்ந்த அந்த ஆண்மகன், சின்ன ஐயா
என்று ஊருக்குள் பகௌரவமாக அலழக்கப் ேட்டவன் அவள்
முன்னிலலயில்,பசய்யாத தவறுக்காக லக கூப்ேி நிற்ப்ேலத
அவளால் தாங்க முடியவில்லல. அவள் மனதில் ஆலச வளர
நிச்சயம் அவன் காரணமும் இல்லல. இத்தலனக்கு, இத்தலன
வருடங்களில் அவன் இன்று போல அவளது முகம் ோர்த்து
பேசியது கூட இல்லல. இதற்க்கு முழு முதற் போறுப்பு அவளது

213
குடும்ேபம.

அவர்கள் சிறு வயது முதல் ஆலச காட்டிபய அவலள வளர்த்தது


ஒரு காரணம் என்ைாள், ஷக்தியின் கம்ேீ ரமான பதாற்ைத்தால்
அவள் கவரப்ேட்டாள் என்ேது இன்பனாரு காரணம். இதில்
ஷக்தியின் ேங்பகன்ேது ஒரு சதவிகிதம் கூட இல்லாதிருக்க
அவன் இப்ேடி அவள் முன் தலல குனிந்து நிற்ப்ேலத அவளால்
ஜீரணித்துக் பகாள்ளபவ முடியவில்லல.

ஷக்திலய காதலனாக பநசிப்ேலத விடவும் ஷக்திலய அவள்


ஒரு மனிதனாக பநசித்தாள். அந்த பநசம் அவனது தலலலய
மறுேடி நிமிரச் பசய்ய எலத பவண்டுமானாலும் இழக்கத்
தயாராக இருந்தது. அவளது காதலின் முன் மற்ை எல்லா
காதல்களும் பதாற்றுப் போனது. அேி தன் புைங்லகயால் தன்
கண்லணத் துலடத்துக் பகாண்டு பதாண்லடலய சரி பசய்து
பகாண்டாள். தன் காதல் கலத முற்று பேற்று விட்டது என்ேது
உறுதியானவுடன் அவளுக்கு அவலன பநர்பகாண்டு ோர்க்க
முடிந்தது. அவலனப் ோர்த்து பமல்லிசாக சிரித்தாள்.

''யார் யார்கிட்பட மன்னிப்பு பகட்கைதுன்னு இல்லல... முதல்ல


லகய கீ ழ போடுங்க... சின்ன வயசுல இருந்பத பசால்லி பசால்லி
வளர்த்துட்டாங்களா அது தான் என்லனபய அைியாமல்
எனக்குள்ள அப்ேடிபயாரு எதிர்ோர்ப்பு வளர்ந்து போச்சு. ஆனால்
அது காதல் கிலடயாது!!!'' தன்லனத் தாபன சமாதானம் பசய்து
பகாள்வது போல் தலலலய ஆட்டிக் பகாண்டாள் அேி.

''ஆனால் இப்போ நான் பதளிவா இருக்பகன். நான் வட்பல


ீ பேசி
பகாஞ்ச பகாஞ்சமா அவங்களுக்கும் எடுத்து பசால்லி புரிய
வச்சிடபைன். நீங்க எதுக்கும் கவலல ேடாதிங்க'' என்று தன்

214
பசாகத்லத அடக்கிக் பகாண்டு அவனுக்கு ஆறுதல் பசான்னால்
அவள்.

இப்போழுது அவளது காதல் ஷக்திக்கு அப்ேட்டமாக புரிந்தது.


ஆனால் அவலள அதற்கு பமல் என்ன பசால்லி பதற்றுவது
என்று அவனுக்கு புரியவில்லல. லக கட்டி நின்று அவலளபய
ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தான். அவளுக்கு அந்த வயதில் இருந்த
ேக்குவம் அவனுக்கு ஆச்சர்யத்லதக் பகாடுத்தது. அவனது
காதலில் அவன் தளர்ந்து விடாது பதாடர்ந்து போராடும்
பதம்ேிலனக் பகாடுத்தது. அேி மீ ண்டும் லகயில் ோல் தம்ளலர
எடுத்துக் பகாண்டாள்.

''குடிச்சிட்டு சீக்கிரம் ேடுத்து தூங்குங்க எல்லாம் சரி ஆகிரும்''


என்று அவனுக்கு பமலும் லதரியமூட்டி விட்டு கதலவ சாத்தி
விட்டு பவளிபய பசன்ைாள் அேி.

ஷக்திக்கு வியப்ோக இருந்தது. சஞ்சனா தன் காதல் பதால்விலய


பமற்பகாண்ட விதத்லதயும், அேி தன் காதல் பதால்விலய
பமற்பகாண்ட விதத்லதயும் ஷக்தி ஒப்ேிட்டுப் ோர்த்தான்.
சூழ்நிலலகள் மாறுேட்டு இருப்ேினும் காதல் காதல் தான்.
அப்ேடியிருக்க சிட்டியில் வளர்ந்த சஞ்சனாவுக்கு வாழ்க்லகலய
பமற்பகாள்ள இல்லாது போன துணிச்சலல அவன்
அேியினிடத்தில் கண்டான்.

இப்போழுது ஷக்தி எதிர்பநாக்கிக் பகாண்டு இருப்ேதும் ஒரு


காதல் பதால்வி தான். அேியால் அவள் விழுந்த இடத்தில்
இருந்து அவ்வளவு எளிதில் எழுந்திருக்க முடியும் என்ைாள், அது
நிச்சயம் தன்னாலும் முடியும் என்று மனதுக்குள் உறுதி எடுத்துக்
பகாண்டான். தன் காதல் ஒரு நாள் நிச்சயம் லகக் கூடும் என்ை
நம்ேிக்லக அவனுக்குள் பலசாக ேரவ ஆரம்ேிக்க, அேி பகாடுத்த

215
ோலல குடித்து விட்டு அசதியில் தூங்கிப் போனான் ஷக்தி.

மறுநாள் காலல 5 மணிக்பக அேி அவலன காேியுடன் வந்து


எழுப்ேினாள். அவளது முகத்தில் ஏமாற்ைத்திற்கான எந்த வித
அலடயாளமும் இல்லல. அவளது உற்சாகம் தானாக
ஷக்திலயயும் பதாற்ைிக் பகாண்டது. அேி அவன் குளித்து உலட
மாற்ைிக் பகாண்டு கிளம்புவதற்கான எல்லா வசதிகலளயும்
பசய்து பகாடுக்க ஷக்தி குதூகலமாக தயாரானான். கிளம்பும்
போது எல்பலாரிடமும் விலட பேற்றுக் பகாண்டு கிளம்ேியவன்,
அேியின் தலலலய எல்பலார் முன்னிலலயிலும் மிக சகஜமாக
வருடிவிட்டு பசன்ைான்.

வட்டுக்கு
ீ கிளம்ேி பசன்ைவன் குளித்து உலட மாற்ைி அவசர
அவசரமாக ஃோக்டரிக்கு கிளம்ேிக்பகாண்டு இருந்தான். அவன்
காலல உணவு உண்ேதற்கு முதலிபலபய சஞ்சனா உணவு
உண்டிருக்க பவண்டும். அதுவலர சஞ்சனா அவன் கண்ணில்
ேடபவயில்லல. ஷக்தி காலல உணலவ முடித்துக் பகாண்டு தன்
பேட்டியுடன் காலர பநாக்கி பசல்லகயில் சஞ்சனா க்ளினிக்கிற்கு
பசல்வதற்குத் தயாராக வாசலில் நின்று பகாண்டு இருந்தாள்.
அவலளத் தாண்டி ஷக்தி பசல்வலத அவள் பகாஞ்சம் கூட
போருட்ேடுத்தவில்லல.

ஷக்தி அவலளப் ோர்த்தான். என்றும் இல்லாமல் இன்று அவள்


ஒரு காட்டன் புடலவ அணிந்து இருந்தாள். பகாட்லடக் கூட
அவள் க்ளினிக்கிற்கு பசன்ை ேின்னர் தான் அணிந்து பகாள்வது
வழக்கம். ஆனால் இன்பைா புடலவக்கு பமலாக பகாட்லடயும்
அணிந்து பகாண்டு இருந்தாள். அவலள அந்த பதாற்ைத்தில்
ோர்ப்ேதற்பக அழகாக இருந்தது. ஒரு மரியாலதக்குரிய
பேண்ணுக்கான பதாற்ைம்.

216
தன் மலனவியின் ஆர்ப்ேரிப்ேில்லாத அழகில் ஷக்தியின் உள்
மனம் பேருலம பகாண்டது. காருக்குள் பசன்று அமர்ந்து
பகாண்டவன் காலர ஸ்டார்ட் பசய்துவிட்டு அவள் வந்து
ஏைிக்பகாள்வாளா என கதலவத் திைந்து லவத்துக் பகாண்டு
காத்திருந்தான். அவள் அவலன திரும்ேிக் கூட ோர்ப்ேதாய்
இல்லல.

வாசலில் நின்று பகாண்டு இருப்ேவலள கார்க் கண்ணாடி


வழிபய ோர்த்து ''ஆனாலும் உனக்கு பராம்ே தான்டி திமிரு'' என்று
அவளிடம் பநரடியாக கூை முடியாதலத கண்ணாடியில் பதரியும்
அவள் விம்ேத்லதப் ோர்த்துக் கூைினான்.

ஷக்தி தன்லன அப்ேடி ோர்த்துவிட்டு பசன்ைது, அவள் வருவாள்


என்ை நம்ம்ேிக்லகயில் கதலவத் திைந்து லவத்துக் பகாண்டு
காத்திருப்ேது எல்லாபம சஞ்சனாவுக்கு மிகுந்த எரிச்சலலக்
பகாடுத்தது. அவள் ஒருநாளும் இல்லாமல் இன்று புடலவ
அணிந்து பகாட்லட மாட்டிக் பகாண்டு இருப்ேது அவன் கட்டி
விட்ட தாலிலய மலைப்ேதற்காகத் தான். ஆனால் இவபனா
எதுவுபம நடக்காதது போல சகஜமாக நடந்து பகாள்கிைாபன
என்று நிலனக்கும் போழுது அவளுக்கு ஆத்திரமாக வந்தது.

சஞ்சனாவும் ஷக்தியும் அவ்வாறு கண்ணாமூச்சி


ஆடிக்பகாண்டிருக்க சின்னா சந்லதக்கு பசல்வதற்காக லகயில்
லேயுடன் வாசலில் வந்து நின்ைான். ஷக்தி அலத ேயன் ேடுத்திக்
பகாண்டு ஹார்லன அடித்து,

''படய் சின்னா வந்து வண்டிபல ஏறுடா உன்லன மார்க்பகட்பல


ட்ராப் ேண்ணிடபைன்'' என்ைான்.

217
ேதிலுக்கு சஞ்சனா ''சின்னா நான் கிளினிக்குக்கு நடந்து தான்
போபைன். நீ வா நம்ம அப்ேடிபய பேசிட்பட நடக்கலாம்'' என்ைாள்.

''அவ்பளா தூரம் நடந்துலாம் போக பவண்டாம் வந்து வண்டிபல


ஏறு சின்னா'' இது ஷக்தி.

''காலலபலபய ஒரு வாக்கிங் போைது உடம்புக்கு நல்லது. சின்னா


இப்போ நீ வரியா இல்லலயா??'' இது சஞ்சனா.

''இது என்னடா பகாடுலம!! அக்கடான்னு சந்லதக்கு கிளம்ேிட்டு


இருந்த நம்மலள கூப்ேிட்டு வச்சு ஆளாளுக்கு ேந்தாடைாங்க!!''
இது சின்னாவின் லமண்ட் வாய்ஸ்.

சின்னா என்ன பசய்வது, யாருடன் பசல்வது என்று புரியாமல்


திருதிருபவன்று விழித்துக் பகாண்டிருக்க சஞ்சனா அவனது
லகலய ேிடித்துக் பகாண்டு ''வாடா போகலாம்'' என்று பசால்லி
அவலன இழுத்துக் பகாண்டு கிளம்ேினாள். சின்னா திரும்ேி
திரும்ேி ஷக்திலயப் ோர்த்தவாறு அவபளாடு கூட நடந்தான்.

''மகாராணி முடிவு ேண்ணியாச்சு, இன்னும் எதுக்குடா கதலவத்


திைந்து வச்சிட்டு காத்திருக்க??'' என்று தன்னத்தாபன பகட்டுக்
பகாண்டு ஷக்தி வண்டிலயக் கிளப்ேினான். போகிை போக்கில்
சஞ்சனாலவ ஒட்டி பசன்று பேரிதாக ஒரு ஹார்லன
அடித்துவிட்டு பசன்ைான்.

அந்த வாரம் அப்ேடிபய கழிந்தது. சஞ்சனாவின் ோராமுகம்


ஷக்திக்கு ேழக்கம் ஆனது. சஞ்சனாலவ அவள் போக்கிபலபய
விட்டுப் ேிடிப்ேது என்று ஷக்தி முடிவு பசய்து இருந்தான்.

218
சஞ்சனா இப்போழுபதல்லாம் கிளினிக்கிற்கு அதிகம் புடலவகபள
அணிந்து பசல்வதால் புடலவகள் சில வாங்குவதற்கு டவுன்
வலர பசல்ல பவண்டும் என்று அேியிடம் கூைியிருக்க அது
சுந்தரத்தின் காதிற்கு பசல்ல அவர் அந்த வாரம் ஒரு சில
காட்டன் புடலவகலள சஞ்சனாவுக்கு அன்ேளிப்ோக வட்டிற்கு

பகாடுத்து அனுப்ேி இருந்தார்.

நன்ைி பதரிவிப்ேதற்காக சஞ்சனா அேியுடன் வட்டுக்கு



பசன்ைிருந்த போழுது வடு
ீ வலர வந்த பேண்லண அந்த
குடும்ேம் மனம் பகாணாமல் உேசரித்து அனுப்ேி லவத்திருந்தது.
ஷக்தி வந்து பசன்ைதன் ேின்னர் அவர்கள் அலனவரது
நடவடிக்லககளிலும் சற்று மாற்ைம் பதன்ேட்டது. அேியும் பநரம்
வரும் போழுது பசால்லி புரிய லவத்து விடலாம் என்று வட்டில்

மிக சகஜமாக எப்போழுதும் போலபவ நடந்து பகாண்டாள்.

அந்த வார இறுதியில் வாசுகியும் முத்துப்ோண்டியும் ஒரு


திருமண விழாவுக்காக பவளியூர் பசல்ல பநரிட அன்லைய
சலமயல் போறுப்லே சஞ்சனா ஏற்றுக் பகாண்டு இருந்தாள்.
சின்னாலவ சந்லதக்கு அனுப்ேி பதலவயான போருட்கள்
அலனத்லதயும் வாங்கிவரப் ேண்ணி ேரேரப்ேில்லாமல் அது
அவளுக்கு லக வந்த கலல போல சலமயலில் ஈடுேட்டால்
சஞ்சனா.

இலத அைியாத ஷக்தி எப்போழுதும் போல மதிய உணவுக்காக


வந்து அமர்ந்தான். பவலலக்காரம்மா உணவு எடுத்து வருவாள்
என்று எதிர்ோர்த்து இருந்தவனுக்கு சஞ்சனா லகயில்
ோத்திரங்கள் சகிதம் வந்தது இன்ே அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

ஆனால் அந்த இன்ேம் தான் ஒரு சில பநாடிகளுக்கு பமல்

219
நீடிக்கவில்லல. ோத்திரங்களுடன் வந்தவள் அந்த
ோத்திரங்கலள ஷக்தியின் முகத்தில் தான் விசிைி
அடிக்கவில்லல. ோத்திரங்கள் ஒவ்பவான்லையும் ‘டங்கு டங்கு’
என்று சத்தம் எழும் வண்ணம் பமலஜயின் மீ து அடுக்கத்
பதாடங்கினாள். ஆனால் இது வலர அவளது அலமதிலய ரசித்து
வந்த ஷக்திபயா இப்போழுபதல்லாம் அவளது திமிலர ரசிக்கப்
ேழகி இருந்தான். சாப்ோட்டுக்கு தயாராக தட்லடக் லகயில்
எடுத்துக் பகாண்டு வந்து சஞ்சனா அருகில் நின்ை சின்னாவுக்குப்
புரிந்து போனது இது எங்கு போய் முடியும் என்ேது.

''என்ன முழிச்சிட்டு நிக்கை, வா வந்து இப்ேடி உட்கார்ந்து சாப்ேிடு''


என்று சின்னாலவ அலழத்தாள் சஞ்சனா.

''இல்லல ேரவாயில்லல. நீங்க தட்டுல வச்சு பகாடுங்க நான்


சலமயக்கட்டுக்குள்பள இருந்து சாப்ேிட்டுக்கபைன்'' என்ைான்
சின்னா.

ஒரு நாற்காலிலய இழுத்துப் போட்டு ''அக்கா பசால்பைன்ல


வந்து இப்ேடி உட்காரு'' என்ைால் தணிந்த குரலில் ஆனால்
ஆலணயிடுவது போல.

சின்னாவும் ேதில் பேசாமல் வந்து அமர்ந்து பகாண்டான்.


இப்போழுது ஷக்தியும் சின்னாவும் பநபரதிராக அமர்ந்து
இருந்தனர். பமலஜயின் மீ து எல்லா உணவுகளும் அடுக்கப் ேட்டு
மூடி லவக்கப் ேட்டிருந்தது. சஞ்சனா ேரிமாறுவாள் என்று
ஷக்தியும் சின்னாவும் தட்லட லவத்துக் பகாண்டு காத்திருந்தனர்.
ஆனால் சஞ்சனாவின் ேக்கத்தில் இருந்து எந்த முன்பனற்ைமும்
இல்லாதிருக்க பசய்வது அைியாது ஷக்தியும் சின்னாவும்
அப்ோவியாக முகத்துக்கு முகம் ோர்த்தவாறு அமர்ந்து
இருந்தனர்.

220
''சலமச்சு போட்டா வச்சு சாப்ேிட பவண்டியது தாபன, என்ன
பயாசலன பவண்டி இருக்கு?'' இது சஞ்சனா.

ஷக்தி ேதில் எதுவும் பேசவில்லல சின்னாலவ ேதில்


பசால்லுமாறு கண்களால் லசலக பசய்தான்.

சின்னாவுக்கும் இப்போழுபதல்லாம் சஞ்சனாலவப் ோர்த்தாபல


ேயமாக இருந்தது. அவள் எப்போழுது எப்ேடி நடந்து பகாள்வாள்
என்று அவனுக்கு புரியவில்லல. ோடம் பசால்லித் தரும்
பவலளகளில் பேற்ை தாய் போல, ஒரு பதாழி போல நடந்து
பகாள்வாள். ஷக்தி அருகில் இருக்கும் சமயங்களில் காரணபம
இல்லாமல் சின்னாலவ உருட்டி மிரட்டினாள்.

ஆகபவ ேயந்து பகாண்டு, ''நீங்கபள ேரிமாருங்கக்கா.....'' என்று


இழுத்தான்.

''உஹ்ஹும்........ ேண்ைதுலாம் க்ரிமினல் பவலல ஆனால்


சாப்ோட்லட அள்ளி தட்டுல வச்சு சாப்ேிட பதரியாது!! ேசிச்சா
போட்டு சாப்ேிடுங்க இல்லல இப்ேடி மாத்தி மாத்தி ோர்த்துட்டு
உட்கர்ந்து இருங்க'' என்று கைாராகக் கூைி விட்டு சஞ்சனா
மாடிக்கு பசன்ைாள்.

பவறு வழியில்லாமல் ஷக்தி அவனாகபவ ோத்திரங்கலளத்


திைந்து ோர்த்து ேரிமாை ஆரம்ேித்தான். ஷக்தி எதிர்ோர்த்ததற்கும்
பமலாக சஞ்சனா சலமயலில் அசத்தி இருந்தாள். மீ ன், ஏைா,
நண்டு என்று ேல கடல் வலகயைாக்கலள வித விதமாக
சலமத்து லவத்திருந்தாள். ஷக்திக்கும் சின்னாவுக்கும்

221
அமிர்தமாய் உணவு உள்பள இைங்கியது.

''சின்னா அந்த ரசத்லத இப்ேடி குடுடா'' என்ைான் ஷக்தி.

''ஹஹஹஹா......'' ேதிலுக்கு வாலயப் போத்திக் பகாண்டு


சிரித்தான் சின்னா''

''இப்போ எதுக்குடா லூசு மாதிரி சிரிக்கை?''

''இது ரசம் இல்லல சின்லனயா. சூப்பு'' என்று கூைி விட்டு மறுேடி


சிரித்தான் சின்னா''

''ரசத்துக்கு தான்டா இங்கிலீஷ்பல சூப்புன்னு பேரு''

ேதில் பேசாமல் சிரித்துக் பகாண்பட இருந்தான் சின்னா. ஷக்தி


அந்த சூப்ேர் சலமயலல கலடசியாக சூப்புடன் நிலைவு பசய்துக்
பகாண்டு தன் அலைக்கு பசன்ைான். வயிறு புலடக்க
சாப்ேிட்டவன் உண்ட கலளப்பு தீர சற்று ஓய்பவடுத்தான்.
அவனுக்கு மிகவும் அசதியாக இருந்தது.

பநரம் பதரியாமல் உைங்கினான். போழுது சாய்ந்ததும்


திருமணதிற்கு பசன்ை வாசுகியும் முத்துப் ோண்டியும் வடு

திரும்ேினர். வாசுகி உலட மாற்ைி விட்டு சின்னாவிடம் அன்லைய
சலமயல் ேற்ைி பகட்டு பதரிந்து பகாண்டாள். சஞ்சனா ேரிமாை
மறுத்தலத மலைத்து விட்டு சஞ்சனாவின் லகப்ேக்குவத்திற்கு

222
சர்ட்டிேிபகட் பகாடுத்தான் சின்னா.

மாடிக்கு பசன்ை வாசுகி சஞ்சனாவின் அலைக் கதலவத் திைந்து


ோர்த்தால் சஞ்சனா அலசயாமல் தூங்கிக் பகாண்டு இருந்தாள்.
கதலவ சாத்தி விட்டு ஷக்தியின் அலைலயத் திைந்து
ோர்த்தவளுக்கு எபதா சரியில்லல என்றுத் பதான்ைியது. ஷக்தி
அப்ேடியும் இப்ேடியும் ேடுக்லகயில் அலசந்தவாறு இருந்தான்,
சிறு முனகல் சத்தம் பகட்டது.

கலவரமலடந்த வாசுகி கட்டிலல பநாக்கி பவகமாக பசன்ைாள்.


ஷக்திக்கு ஒவ்வாலம காரணமாக உடல் முழுவதும் தடித்து,
வங்கிப்
ீ போய் இருந்தது. உடல் பநருப்ோக பகாதிக்க அவன்
சுயநிலலலய இழந்து இருந்தான். ஆனால் அவன் வாய் மட்டும்
சஞ்சனா... சஞ்சனா... என்று உளைிக் பகாண்டு இருந்தது.

இத்தலன நாள் வாய் பமாழிந்த சித்திரபம

இப்போழுது பமௌனம் ஏன் தாபனா

மின்னபலன மின்னிவிட்டு கண் மலைவாய்

பசன்றுவிட்ட மாயம் நீதாபனா

உன்னால் வந்த காதல் உன்னால் தாபன வாழும்

223
என்லன நீங்கிப் போனால் உன்லன பசரும் ோவம்

எனக்பகாரு அலடக்கலம் வழங்குபமா உன் இதயம்

(பதாடரும்)

Episode 11

அத்தியாயம் 25

ஓய்வுக்பகன்பை ேிரத்திபயகமாக ஒதுக்கப்ேட்ட ஒபர நாள். உண்ட


கலளப்பு நீங்க ஷக்தி நன்ைாக உைங்கினான். ஆனால் உடல்
அலுப்ோக இருந்தது. அவனால் ஒரு பநராக உைங்க
முடியவில்லல. ேடுக்லகயில் அப்ேடியும் இப்ேடியுமாக புரண்டு
பகாண்டு இருந்தான். உைக்கம் கலலந்தது ஆனால் அவனால்
இயல்ோக எழுந்து அமர முடியவில்லல. மிகவும் அசதியாக
உணர்ந்தான். உடல் காற்ைில் மிதப்ேலதப் போல இருக்க அவனது
உடல் நிலலலய அவபன அைிந்து பகாள்ள முடியாத அலர
மயக்க நிலலக்கு பசன்று பகாண்டு இருந்தான் ஷக்தி.

ஷக்தியின் அருகில் பசன்ை வாசுகி விதிர்த்துப் போய் நின்ைாள்.


ஷக்தி சிறுவனாக இருந்த போழுது ஒரு நாள் வாசுகி சுைா புட்டு
சலமத்து இருந்தாள். அது ஷக்திக்கு பசரவில்லல உடல் முழுதும்
இப்ேடித்தான் தடித்து வந்தது. அதன் ேின்னர் ஷக்தியின் உணவு
ேழக்க வழக்கங்களில் வாசுகி மிகவும் ஜாக்கிரலதயாக

224
இருப்ோள். ஷக்திக்கு சுைா மீ ன் ஒவ்வாததன் காரணத்தினால்
அந்த சம்ேவத்தின் ேின்னர் அந்த வட்டில்
ீ சுைா மீ ன் சலமப்ேபத
இல்லல. விேரம் அைியாத சஞ்சனா நிச்சயமாக இன்று மதிய
உணவின் போது சுைா மீ லன உணவில் பசர்த்துக் பகாண்டு
இருக்க பவண்டும்.

ஷக்தி இருந்த பகாலத்லதப் ோர்த்த நிமிடபம வாசுகிக்கு என்ன


நடந்து இருக்க பவண்டும் என்ேது புரிந்து விட்டது. அதன் ேின்னர்
அவள் ஒரு நிமிடபமனும் தாமதிக்கவில்லல பவக பவகமாக
பசயற்ேட்டாள். கிராமத்து தாயாக இருக்கட்டும் நகரத்து தாயாக
இருக்கட்டும், தான் பேற்ை ேிள்லளக்கு பநாய் துன்ேம் பநரிடும்
போது எந்த தாய்க்குபம ஒரு அசாதாரண லதரியம் வரும். தன்
ேிள்லளலய அந்த துன்ேத்திலிருந்து மீ ட்க்கும் பேலன் அவளுக்கு
கிட்டும். வாசுகி இப்போழுது ேதைவில்லல. ஷக்தியின் அருபக
அமர்ந்து பகாண்டாள்.

''ஷக்தி............... ஷக்தி................ அம்மாலவ ோருய்யா.....'' என்று


ஷக்தியின் கன்னத்தில் தட்டினாள்.

ஷக்தி சிரமப்ேட்டு முக்கால் வாசி மாத்திரபம திைந்த கண்களால்


தன் தாயின் முகத்லத ோர்த்தான், ஷக்தி சுயநிலனவுடன் தான்
இருக்கிைான் என்ேபதான்பை லதரியம் பகாடுக்க வாசுகி
ஷக்திலய தூக்கி எழுப்ேி தன் லககளால் தாங்கி அவபளாடு
பசர்த்து நிறுத்தி ேிடித்துக் பகாண்டாள்.

''உடம்பு அனலா பகாதிக்குதுப்ோ... வா ஆஸ்ேத்திரிக்கு போய்

225
காட்டி மருந்து வாங்கிட்டு வரலாம்..'' என்று பசால்லி ஷக்திலய
லகத்தாங்கலாய் அலைலய விட்டு பவளிபய அலழத்து வந்தாள்.

பவளிபய வந்தவள் ேக்கத்து அலையின் கதலவத் தட்டினாள்,


சஞ்சனாவிடம் விேரம் பகட்க்க. ஆனால் காதில் ஹான்ட்ஸ்
ஃப்ரீலய மாட்டிக் பகாண்டு உைங்கிக் பகாண்டு இருந்த சஞ்சனா
இலவ எதுவுபம அைியாமல் சலனம் இல்லாமல் தூங்கிக்
பகாண்டு இருந்தாள். சஞ்சனா பவளியில் வர தாமதிக்க
தானாகபவ ஷக்திலயப் ேடியிைக்கி வட்டு
ீ வராந்தா வலர
அலழத்து வந்திருந்தாள் வாசுகி. ேின்னர் உதவிக்கு தன்
கணவலன அலழத்துக் பகாண்டாள். வாசுகியின் குரல் பகட்டு
வந்த முத்துப் ோண்டியும் சின்னாவும் கூட ஷக்தி இருந்த நிலல
கண்டு கலங்கித் தான் போயினர்.

''ஷக்தி........ என்னய்யா ஆச்சு???'' என்ைார் ஐயா ேதட்டமாக.

ேதில் கூறும் நிலலயில் ஷக்தி இல்லல. வாசுகி தான் ேதில்


கூைினாள்.

''மதியம் சாப்ேிட்டது எதுபவா ஷக்திக்கு ஒத்துக்கலல


போலருக்கு. ஏன் சின்னா..... சந்லதல இருந்து சுைா மீ ன்
வாங்கிட்டு வந்தியாப்ோ......?? சந்பதகமாக பகட்டாள் வாசுகி.

''ஆமாம்மா.......... அக்கா தான் ோல் சுைா சூப்பு லவக்கிபைன்

226
பசான்னாங்க.......'' ேயத்பதாடு ேதில் அளித்தான் சின்னா.

இப்போழுது ஐயாவுக்கும் புரிந்து போனது நடந்தது என்னபவன்று.


அதன் ேின்னர் அவரும் சுறுசுறுப்ோக பசயற்ேட்டார். ஷக்திலய
ஏற்ைிக் பகாண்டு ஐயாவும் வாசுகியும் குன்னூர் லவத்தியசாலல
பநாக்கி விலரந்தனர். கார் கிளம்புவதற்கு முன்னதாக வாசுகி
நடந்தலத உடனடியாக சஞ்சனாவுக்கு பதரியப்ேடுத்தும் ேடியும்,
அவள் நித்திலரயாக இருந்ததினாலும், தாமதிக்க முடியாத
காரணத்தினாலும் அவலள கூட அலழத்து பசல்ல
முடியவில்லல என்றும் சஞ்சனாவிடம் பதரிவிக்குமாறு
சின்னாவிடம் தகவல் கூைிவிட்டு கிளம்ேினாள்.

சின்னாவுக்கு என்ன பசய்ய பவண்டும் என்பை புரியவில்லல.


சஞ்சனாவின் அலைக் கதலவ பசன்று தட்டினான். ேல முலை
தட்டியும் ேதில் இல்லாதிருக்க, வாசுகி உடபன தகவல்
பதரிவிக்குமாறு பசால்லியிருந்தலத அடுத்து சின்னா கதலவத்
திைந்து பகாண்டு உள்பள பசன்ைான். அவனுக்கு சஞ்சனாலவ
எழுப்ே தயக்கமாகவும் அபத சமயம் ஷக்திலய நிலனக்க
வருத்தமாகவும் இருந்தது. சஞ்சனாவின் அருபக பசன்ைவன்
அவளது காலலத் தட்டி அவலள எழுப்ே முயன்ைான்.

''அக்கா....................'' உலடந்து போன குரலில் அலழத்தான் அவன்.

பதாடுலக உணர்ந்ததும் சஞ்சனா திடுக்கிட்டு கண் விழித்துப்


ோர்த்தாள். கண் முன்பன சின்னா கலங்கிய கண்களுடன்
ேதட்டத்துடன் நின்று பகாண்டு இருந்தான். ஒன்றும் புரியாத

227
சஞ்சனா குழப்ேமாக கட்டிலில் எழுந்து அமர்ந்து பகாண்டு
காதுக்கு பகாடுக்கப் ேட்டு இருந்த ஹான்ட்ஸ் ஃப்ரீலய கலட்டி
அருகில் லவத்துக் பகாண்டு சின்னாலவ பகள்வியாக ோர்த்தாள்.

''என்னப்ோ....... அத்லத மாமா வந்துட்டாங்களா??'' என்ைாள்


பசாம்ேல் முைித்த ேடி.

''ஹ்ம்ம்....... சின்னய்யாலவ குன்னூர் ஆஸ்ேத்திரிக்கு கூட்டிப்


போய்ட்டாங்க.....''

சின்னா திடீபரண்டு வந்து தலலயும் இல்லாமல் வாலும்


இல்லாமல் ஷக்திலய மருத்துவமலனக்கு அலழத்துக் பகாண்டு
போய் இருக்கின்ைனர் என்று பசால்லவும் சஞ்சனாவுக்கு தலல
சுற்ைிப் போனது. சின்னா நடந்தலத கூைி முடிக்கும் முன்பே
எழுந்து நின்று பகாண்டவள், குறுக்கிட்டு

''ஷக்திக்கு என்ன ஆச்சு???'' என்ைாள் அதிர்ச்கியாக

''சின்னய்யாவுக்கு ோல் சுைா ஒத்துகாதாம். சூப் சாப்ேிட்டு ஷக்தி


ஐயாவுக்கு உடம்பேல்லாம் தடிச்சு, முகபமல்லாம் வங்கி

வந்துரிச்சு. நீங்க தூங்கிட்டு இருந்ததுனால ஐயாவும் அம்மாவும்
மட்டும் கிளம்ேி போய்ட்டாங்க''

228
சின்னா பேச பேச சஞ்சனாவின் கண்கள் அதிர்ச்சியில் விரிந்தன.
அதற்க்கு பமல் அவளுக்கு பேச்சு கூட எழவில்லல. அவள்
காதுகள் பகட்டலத அவளால் நம்ே முடியவில்லல. என்ன
பசய்வது என்று கூட புரியாமல் பமௌனமாக நின்ைாள்.
சின்னாவும் ஒன்றும் புரியாமல் சஞ்சனாலவபய ோர்த்துக்
பகாண்டு நின்ைான். இப்போழுது சஞ்சனாவின் குங்குமக் கலர்
சுடிதாரின் பமபல மஞ்சள் மங்காமல் புத்தம் புதிதாக பதாங்கிக்
பகாண்டு இருந்த தாலிக் கயிறு சின்னாவின் கண்களில் ேட்டது.

பநரம் பசல்ல பசல்ல ஷக்தியின் பமலிருந்த தடிப்புகள் பகாஞ்ச


பகாஞ்சமாக அரிக்கத் பதாடங்க அது தாங்க முடியாத எரிச்சலில்
பசன்று முடிந்தது. ஷக்தி வண்டிக்குள் துடித்துக் பகாண்டு
இருந்தான். வண்டி மருத்துவமலனக்குள் நுலழந்தவுடபனபய
ஷக்திலய ஸ்ட்பரச்சரில் லவத்து அவசர சிகிச்லச ேிரிவுக்கு
பகாண்டு பசல்ல அங்கிருந்த மருத்துவர்கள் பவகமாக அவனுக்கு
முதலுதவி பசய்ய ஆரம்ேித்தனர்.

வக்கம்
ீ வற்ை மாத்திலரயும், எரிச்சலல உண்டு ேண்ணின
விஷத்லத நீக்க ஊசியும் ஷக்தியின் உடம்புக்குள் உடனடியாக
பசலுத்துப் ேட பகாஞ்ச பநரத்தில் ஷக்தி உண்ட உணவு
முழுவலதயும் பவளிபய எடுத்தான். உடலில் இருந்த பமாத்த
சக்தியும் உைிஞ்சப்ேட ஷக்தி மயக்க நிலலக்கு பசன்ைான். ஒரு
சில மணி பநரங்களில் மயக்கம் பதளிந்த போழுது எரிச்சல்
முழுவதுமாக நீங்கி வக்கம்
ீ பகாஞ்ச பகாஞ்சமாக வற்ை
ஆரம்ேித்து இருக்க ஷக்தி உடல் அசதியினால் மறுேடியும்
தூங்கிப் போனான்.

229
ஷக்திக்கு ேயப்ேடும் ேடியாக ஒன்றும் இல்லல என்றும் அன்று
இரவு அவலன கண்காணிப்ேில் லவத்து ோர்த்துவிட்டு மறுநாள்
காலலயில் வட்டுக்கு
ீ அலழத்து பசல்லலாம் என்றும் மருத்துவர்
பதரிவித்து இருக்க வாசுகி ஷக்தியுடன் மருத்துவமலனயில்
இரவு தங்குவது என்று முடிவானது. ஷக்திக்கும் வாசுகிக்கும்
பதலவயானவற்லை ோர்த்து பசய்து விட்டு இரவு ஏழு
மணியளவில் ஐயா வடு
ீ திரும்ேினார். ஹார்ன் சத்தம்
பகட்டவுடபனபய சஞ்சனா முற்ைத்துக்கு ஓடி வந்தாள். ஐயா
வட்டுக்குள்
ீ கால் எடுத்து லவத்தவுடபனபய,

''அவருக்கு இப்போ எப்ேடி இருக்கு??'' என்று பகட்டு விட்டு கீ பழ


ோர்த்துக் பகாண்டாள்.

''ேயப்ேடைதுக்கு ஒண்ணுமில்லலம்மா. அவனுக்கு சுைா மீ ன்


அலர்ஜி. மதியம் பதரியாமல் சாப்ேிட்டுட்டான் போலருக்கு ஃபூட்
ோய்சன் ஆகிரிச்சு. இப்போ ேரவாயில்லல, ஆப்பசர்பவஷன்ல
வச்சுருக்காங்க. நாலள காலல வட்டுக்கு
ீ அலழச்சிட்டு
வந்திடலாம்.''

''நான் தான் மாமா ஷக்திக்கு ோல் சுைா ரசம் வச்சு பகாடுத்பதன்.


எல்லாம் என்னால தான்.....'' குற்ை உணர்வுடனும் கலங்கிய
கண்களுடனும் ஐயாலவ பநாக்கிப் ோர்த்தாள் சஞ்சனா.

230
சஞ்சனாவின் அருபக பசன்ைவர் ஆதரவாக அவள் தலலலய
வருடிக் பகாடுத்து,

''நீ எதுக்கு ோப்ோ வருத்தப் ேடை?? யாராச்சும் பவணும்பன


இப்ேடி ேண்ணுவாங்களா என்ன?? மனலச போட்டு
குழப்ேிக்காமல் நீ சலமச்சலத எல்லாம் மாமாவுக்கு எடுத்து லவ.
மாமா குளிச்சிட்டு வந்து ஒரு கட்டு கட்டுபைன்'' என்று கூைி
சஞ்சனாவின் மனலத இலகுவாக்கி விட்டு குளிக்க பசன்ைார்
ஐயா.

எவ்வளவு முயற்சி பசய்தும் சஞ்சனாவால் இயல்ோக இருக்க


முடியவில்லல. பதரிந்பதா பதரியாமபலா ஷக்தி இப்போழுது
மருத்துவமலனயில் இருக்க அவள் தான் காரணம் என்ை குற்ை
உணர்வு அவலள குத்திக் பகான்ைது. ஷக்தி மருத்துவமலனக்கு
அலழத்து பசல்லப்ேடும் முன் அவலன கண்ணால் ஒரு முலை
ோர்த்து இருந்தாள் கூட அவள் மனம் ஆைி இருக்கும். ஷக்தி
அங்கு பவதலனயால் துடித்துக் பகாண்டு இருக்கும் போழுது
அவள் ஒன்றும் அைியாமல் தூங்கிக் பகாண்டு இருந்து
இருக்கிபைாபம என்று எண்ணி எண்ணி அவள் இப்போழுது
உள்ளுக்குள் துடித்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

தன்னால் தான் ஷக்திக்கு இப்ேடி பநரந்தது என்று எண்ணி


சஞ்சனாவின் மனம் மிகவும் சலனப்ேட்டு போய் இருக்கின்ைது
என்ேலத புரிந்து பகாண்ட முத்துப் ோண்டி அலத வாசுகிக்கு
பதரிவித்து சஞ்சனாபவாடு இரண்டு வார்த்லத அலழத்து

231
ஆறுதலாக பேசும் ேடி கூைியிருக்க, வாசுகி இரவு
மருத்துவமலனயில் இருந்து சஞ்சனாலவ பதாடர்பு பகாண்டாள்.

''சஞ்சனா........... நான் ஆஸ்ேத்திரிபல இருந்து அத்லத


பேசுபைன்மா''

''பசால்லுங்கத்லத... ஷக்திக்கு இப்போ எப்ேடியிருக்கு??''

''இப்போ அவனுக்கு பராம்ே பதவலலம்மா. ஆகாரம் இல்லாமல்


இருக்கான்ல அதான் பசலலன் ஏத்தி இருக்காங்க''

''என்லன மன்னிச்சிருங்க அத்லத. எல்லாம் என்னால தான்.......''

''இதுல உன் தப்பு என்னம்மா இருக்கு?? உன்லன சலமயல்


ேண்ண பசால்லிட்டு நான் ோட்டுக்கு கிளம்ேி போயிட்படன்,
ஷக்திக்கு என்ன பசரும் என்ன பசராதுன்னு நான் உன்கிட்பட
பசால்லி இருக்கணும்''

232
''........................................''

''சரி........... நீ சாப்ேிட்டியா??''

''ம்ஹும்ம்.................''

''ஒன்னும் பயாசிக்காத. சாப்ேிட்டு தூங்கு. காலலல க்ளினிக்குக்கு


போ. ேத்து ேதிபனாரு மணிக்குலாம் நாங்க வந்துருபவாம்
சரியா...........??''

''சரி அத்லத''

''பவை என்ன??? ஷக்தி கிட்ட பேசைியா............??''

''......................................''

233
''ஷக்தி நல்லா தூங்கிட்டு இருக்கான். நாலளக்கு வட்டுக்கு

வந்ததுக்கு அப்புைமா நாபளல்லாம் பேசிக்பகா என்ன.......... நான்
அப்போ வச்சிரட்டுமா??''

''சரி அத்லத''

சஞ்சனா சாப்ேிடவில்லல. ஐயாவுக்கு உணவு ேரிமாைி அவர்


உைங்கிய ேின்னர் சலமயற்கட்லட சுத்தம் பசய்து விட்டு தூக்கம்
வராததன் காரணத்தினால் பமாட்லட மாடியில் பசன்று அமர்ந்து
பகாண்டாள். குளிர் ஊசியாய் உடம்புக்குள் இைங்க, எடுத்து
வந்திருந்த கம்ேளிக்குள் தன்லன சுருட்டிக் பகாண்டாள். வாலடக்
காற்றும், கம்ேளி பகாடுத்த பவதுபவதுப்புமாக பயாசலனயில்
மூழ்கிப் போனாள் சஞ்சனா.

சலமத்த உணலவ இது இன்னபதன்று பசால்லி அருகில் இருந்து


ஷக்திக்கு ேரிமாைி இருக்கலாபமா என்று அவளுக்கு
பதான்ைியது. தங்களுக்குள் எவ்வளவு ேிரச்சலனகள் இருந்து
இருந்தாலும் சலமத்த உணலவ கூட இருந்து ேரிமாைி இருக்க
பவண்டும். ஷக்தியுடன் போட்டி போட, அவலன பநாகடிக்க
எத்தலனபயா வழிமுலைகள் இருக்க போயும் போயும் அவன்
சாப்ேிடும் உணவில் அல்லவா லக லவத்து விட்படாம் என்று
அவள் பநஞ்சு அடித்துக் பகாண்டது.

234
வார்த்லதயில் விஷம் லவத்து அவன் மனலத காயப் ேடுத்த
எண்ணிய முயற்சியில் உணவில் விஷம் லவத்து அவன் உடலல
அல்லவா காயப் ேடுத்தி விட்டாள். இது அவள் அைியாமல் அவள்
பசய்த தவறு என்ேது ஷக்திக்கு புரியுமா அல்லது அவள்
பவண்டும் என்பை பசய்து இருப்ோள் என்று அவன் எண்ணிக்
பகாண்டு இருப்ோனா??? அவள் எதற்க்காக ஷக்திலய காயப்
ேடுத்திப் ோர்க்க நிலனக்கிைாள்??? இதனால் அவள் அலடயும்
அற்ே சந்பதாஷம் தான் என்ன???

அவளுக்குண்டான பகாேம் நிஜமாகபவ ஷக்தியின் மீ து தானா


அல்லது அவளுக்கு சமரத் மீ து இருந்த பகாேத்லதயும், அவள்
சமர்த்துக்கு பகாடுக்க முடியாது போன தண்டலனலயயும், அவள்
மனதில் பதங்கிக் கிடந்த ஒட்டுபமாத்த பமாத்த காயங்களுக்கான
ஆறுதலலயும் அவள் ஷக்தி என்ை ஒரு ேலியாட்லட துன்புறுத்தி
பேற்றுக் பகாள்ள முயற்சி பசய்கிைாளா??? இந்த பகள்வி அவள்
மனதில் உதித்தவுடன் சஞ்சனா ஆடிப் போனாள். காரணம் அது
தான் உண்லம. இவ்வளவு நாளாக அவள் மனம் ஏைக்க மறுத்த
உண்லம. அவளுக்கு ஷக்தி மீ து எந்த பகாேமும் இல்லல.
அவளுக்கு அவள் மீ து தான் பகாேம். அவளது லகயாலாகாத
நிலலலய எண்ணித் தான் பகாேம்.

அவளுக்குத் தான் மனநிலல சரியில்லல என்று எண்ணி


இப்போழுது அவளுக்குள் ஒரு தாழ்வு மனப்ோன்லம
உண்டானது. ஷக்திக்கு அவள் எந்த விதத்திலும் ஏற்ை துலண

235
கிலடயாது என்ேலத அவள் உறுதி பசய்து பகாண்டாள். அவள்
இங்கு வந்த நாள் முதல் ஷக்திக்கு ேிரச்சலன தான். அலமதியாக
பசன்று பகாண்டு இருந்த ஷக்தியின் வாழ்க்லகக்குள் புயலாக
நுலழந்து அவன் வாழ்க்லகலய புரட்டிப் போட்டவளும் அவள்
தான். இனி பமல் அவள் ஷக்திலய எந்த விதத்திலும்
புண்ேடுத்தப் போவதும் இல்லல, அபத பநரம் ஷக்திலய விட்டு
எப்போழுதும் போல ஒதுங்கிபய இருப்ேது என்றும் முடிவு பசய்து
பகாண்டாள்.

ஆனால் எப்போழுது அவள் மனம் ஷக்திக்காக ேரிந்து பேச


ஆரம்ேித்து விட்டபதா அப்போழுபத அவள் மனம் அவனுக்காக
ஏங்க ஆரம்ேித்து விட்டது என்ேது அவளுக்கு அப்போழுது
புரியவில்லல. ஒருவலர நமக்கு ேிடிக்காத போழுது நாம்
அவர்களிடம் இருந்து ஒதுங்கி இருக்க முடியும், ஆனால் அபத
நேலர நமக்கு ேிடிக்க ஆரம்ேித்து விட்டாள், நாம் எத்தலன
பூட்டுகள் போட்டு அடக்கி லவத்தாலும் நம் உள்ளம்
அவர்களுக்காக அலலோயத் தான் பசய்யும். இனி சஞ்சனாவின்
மனதும் ஷக்திகாக அலலோயத் தான் போகிைது. ஆனால் அலத
அைியாத சஞ்சனாபவா தனியாக அமர்ந்து புலம்ேிக் பகாண்டு
இருந்தாள்.

''நீ நல்லவன் ஷக்தி, நீ பராம்ே நல்லவன். எனக்கு உன்லன


பராம்ே புடிக்கும்டா........ பராம்ே புடிக்கும்!!!! நீ அந்த சூரியன்
மாதிரி சுத்தானவன். ஆனால் நான்??? நான் உனக்கு எந்த
விதத்துலயும் தகுதி இல்லாதவள். நான் அழுக்கு, குப்லே.....
எல்லாத்துக்கும் பமல நான்........ நான் ஒரு லேத்தியக்காரி.... நான்
எங்க? நீ எங்க? நீ இருக்க உயரத்துபலபய நீ இருந்துக்பகா...நான்

236
இருக்க பவண்டிய இடத்துல நான் இருக்பகன்...'' வாய்க்கு
வந்தேடி உளைிக் பகாண்டு இருந்தாள் சஞ்சனா.

சஞ்சனா ஒன்றுபம சாப்ேிடாமல் பசன்று விட்டலதக் கண்ட


சின்னா அவளுக்காக ோலல சூடாக காய்ச்சி எடுத்துக் பகாண்டு
அவலளத் பதடி வடு
ீ முழுவதும் அலலந்து கலடசியாக அவலள
பமாட்லடமாடியில் கண்டு பகாண்டான். சின்னா ேடிபயறும்
பநரம் தான் சஞ்சனா தனக்குத் தாபன பேசிக் பகாண்டு
இருந்தாள். சஞ்சனா இந்த பநரத்தில் யாபராடு பேசிக் பகாண்டு
இருக்கிைாள் என்ை பகள்விபயாடு ேடிபயைி வந்தவன் சஞ்சனா
தனியாக அமர்ந்து பேசிக் பகாண்டு இருப்ேலதக் கண்டு சற்று
ேயந்து விட்டான். இன்று காலலயில் இருந்து நடந்தது ஒன்றுபம
அவனுக்கு சரியாகப் புரியவில்லல. ஆனால் ஷக்தியும்
சஞ்சனாவும் திருமணம் பசய்து பகாள்ள பவண்டும் என்ை
ஏபனன்பை பதரியாத ஆலச மட்டும் அவன் கள்ளம் கேடம்
இல்லாத உள்ளத்தில் இருந்து பகாண்பட இருந்தது.

அவன் வந்திருப்ேலத சஞ்சனாவுக்கு உணர்த்தும் ேடியாக


''சஞ்சனாக்கா..........................'' என்று சத்தம் லவத்து அலழத்தான்
சின்னா.

தன் கன்னங்களில் வழிந்த கண்ண ீலர அவசரமாக துலடத்து


விட்டு ''வா சின்னா..............'' என்ைாள் இயல்ோக ஆனால் தணிந்த
குரலில்.

237
சஞ்சனாவின் அருபக பசன்று ஒட்டி அமர்ந்து பகாண்டவன்.
''இந்தாங்க இலத சாப்ேிடுங்க'' என்று ோல் தம்ளலர
சஞ்சனாவிடம் நீ ட்டினான்.

''இப்போ எதுக்கு சின்னா ோல் எடுத்துட்டு வந்த?? எனக்கு


ேசிக்கலலடா..........'' என்று அலுத்துக் பகாண்டாள் சஞ்சனா.

''ஷக்தி ஐயா குணமாகி வட்டுக்கு


ீ வரணுமா? பவண்டாமா?''
எரிச்சல் அலடந்த குரலில் பகட்டான் சின்னா.

''வரணும்......'' பசால்லிவிட்டு சின்னாலவப் ோர்த்தாள்.

''அப்போ இலத சாப்ேிடுங்க''

''ஷக்தி குணமாகைதுக்கும் நான் ோல் சாப்ேிடைதுக்கும் என்னடா


சம்ேந்தம்??''

238
''ஷக்தி ஐயா குணமாகி வரணும்னு நீங்க நிஜமா ஆலச
ேட்டிங்கன்னா பகள்வி பகட்காமல் இந்த ோலல சாப்ேிடுங்க''
சஞ்சனாவின் கண்லணப் ோர்த்து பசான்னான். இன்னும் அவன்
லக தம்ளலர நீ ட்டிய வண்ணம் இருந்தது.

சஞ்சனா ேதில் பேசவில்லல. ோலல வாங்கி ஒபர மூச்சில்


குடித்து விட்டு சின்னாவின் லகயில் தம்ளலரக் பகாடுத்தாள்.

''உங்களுக்கு ஷக்தி ஐயான்னா அவ்வளவு இஷ்டமாக்கா?????''

சஞ்சனா அந்த பகள்விலய அப்போழுது எதிர்ோர்க்கவில்லல


தான். ஆனால் அவள் மனதில் இருந்தலத யாருடபநனும் ேகிர்ந்து
பகாள்ள பவண்டும் போலிருக்க சின்னாவிடம் ''ஹ்ம்ம்.......'' என்று
தலல ஆட்டினாள்.

''அப்போ நீங்க ஷக்தி ஐயாலவ கல்யாணம் ேண்ணிக்க


பவண்டியது தாபன??'' பகள்வி பகட்டான் சின்னா.

239
அவனுக்கு எப்ேடி பசால்லி புரியலவப்ேது என்று புரியாமல் ''அது
எப்ேடிப்ோ முடியும்??'' என்று ேதில் பகள்வி பகட்டாள் சஞ்சனா.

''ஏன் முடியாது?? உங்களுக்கு ஏற்கனபவ பவை யார் கூடபவா


கல்யாணம் ஆகிரிச்சா???''

''ம்ஹும்... இல்லல''

''போய் பசால்ைிங்க... நான் உங்க கழுத்துல தாலிலய ோர்த்பதன்''

இப்போழுது சஞ்சனா ஆடிப் போனாள். அவள் லக அனிச்லசயாக


தன் கழுத்லத தடவிப் ோர்த்தது. தாலி உள்பள தான் இருந்தது.
ஆனால் அது எப்ேடிபயா சின்னாவின் கண்ணில் ேட்டு
இருக்கின்ைது என்று புரிய சஞ்சனாவுக்கு அந்த சூழ்நிலலலய
எவ்வாறு லகயாள்வது என்று புரியவில்லல. முதலில்
கலவரமலடந்தவள் ேின்னர் தன்லன ஆசுவாசப் ேடுத்திக்
பகாண்டு சின்னாவுக்கு ேதில் அளித்தாள்.

240
''சின்னா இது எல்லாம் பேரியவங்க சமாச்சாரம். இது உனக்கு
புரியாது. ஆனால் நீ என் பமல வச்சிருக்க மரியாலத நிஜம்னா நீ
ோர்த்தலத யார்கிட்டயும் பசால்ல மாட்படன்னு என் பமல
சத்தியம் ேண்ணு''

''சத்தியம் ேண்பைன். அனால் உங்களுக்கு யார் கூட கல்யாணம்


ஆச்சின்னு என்கிட்பட பசால்லுங்க அதுக்கு அப்புைம் சத்தியம்
ேண்பைன்'' அடம் ேிடித்தான் சின்னா.

ஒரு நிமிடம் கண்லண மூடி பயாசித்தவள் ேின்னர் சின்னாவின்


கண்கலளப் ோர்த்து பசான்னால்,

‘’ஷக்தி கூடத் தான்’’ இலத கூைிய போது தன்லனபய அைியாமல்


சஞ்சனாவின் இதழ்கள் ஒரு சிறு புன்னலகலய பூசிக் பகாண்டது.

இப்போழுது சின்னாவின் முகம் பூவாய் மலர்ந்தது. கண்கள்


விரிய ''நிஜமாவா பசால்ைீங்க?? எனக்கு எவ்வளவு சந்பதாஷமா
இருக்கு பதரியுமா?? எங்க அம்மா பமல சத்தியம் நான்
ோர்த்தலதபயா நீ ங்க பசான்னலதபயா நான் யார் கிட்படயும்
பசால்ல மாட்படன்'' உற்சாகமாக சத்தியம் பசய்தான் சின்னா.

241
அதன் ேின்னர் பமலும் சில நிமிடங்கள் அங்கு தாமதித்து விட்டு
இருவரும் கீ பழ பசன்று ேடுத்துக் பகாண்டனர். சஞ்சனா
பநரத்லத அடிக்கடி ோர்த்தவாறு விழித்பத இருந்தாள். மறு நாள்
காலல ஐயா மருத்துவமலனக்கு பசல்ல, சஞ்சனா சின்னாவுடன்
கூட க்ளினிக்கிற்கு பசன்ைாள். போக பவண்டிய கட்டாயத்தின்
பேயரில் தான் பசன்ைாபல தவிர அவள் நிலனவு எல்லாம்
ஷக்திலயப் ேற்ைியதாகபவ இருந்தது. எபோழுது மணி அடிக்கும்
என்று ோர்த்துக் பகாண்டு இருக்கும் ேள்ளிக்கு பசல்லும் சிறுமி
போல எப்போழுது வட்டுக்கு
ீ பசன்று ஷக்திலயப் ோர்க்கலாம்
என்று அவள் மனம் அடித்துக் பகாண்டது.

ஐயாவும் வாசுகியும் ஷக்திலய மருத்துவமலனயில் இருந்து


டிக்பகட் பவட்டி வட்டுக்கு
ீ அலழத்து வந்து இருந்தனர். ஷக்தியின்
உடலில் இைந்த வக்கங்கள்
ீ ஓரளவுக்கு அமர்ந்து இருந்தபத தவிர
அவன் பூரண குணம் அலடந்து இருக்கவில்லல. ஓரிரண்டு
நாட்களுக்கு நீராகாரங்கள் மட்டுபம உட்பகாள்ள பவண்டும் என
மருத்துவர் வலியுறுத்தியிருக்க பகாடுக்கப்ேட்ட மருந்துகளுக்கும்,
சரியான உணவு இல்லாமலும் அவன் மிகவும் பசார்ந்து போய்
இருந்தான். அவன் முன்பு போல பதைி வர குலைந்தது இன்னும்
நான்லகந்து நாட்கபளனும் பதலவப்ேடும் போல இருந்தது.

ஷக்திக்கு டிக்பகட் பவட்டி அலழத்து வர ஐயா பசன்ைிருந்த


போழுது பசய்தி பகள்வி ேட்டு சுந்தரம் குடும்ேமும்
மருத்துவமலனக்கு வந்திருந்தனர். அலனவரும்
மருத்துவமலனயிபலபய ஷக்திலய ோர்த்து விட்டு கிளம்ே அேி
மட்டும் ஐயா மற்றும் வாசுகியுடன் துலர ேங்களாவிற்கு
கிளம்ேினாள். ஷக்திலய வட்டுக்கு
ீ அலழத்துக் பகாண்டு பசன்று

242
அவனுக்கு ஓய்வு எடுக்க வசதி பசய்து பகாடுத்துவிட்டு
அவனுக்கான ேகல் உணலவ தயார் பசய்ய வாசுகி கீ பழ பசல்ல
அதன் ேின்னர் ஷக்தியின் ேர்சனல் நர்ஸ் போல அேி அவன்
அருகிபலபய அமர்ந்து இருந்து ோர்த்துக் பகாண்டாள்.

ஷக்திபயா அவன் அருகில் இருப்ேது யார் என்ன என்று கவலல


ேடும் உடல் நிலலயில் இல்லல. நித்திலர பசய்வதும், புகட்டும்
உணலவ தலலலய மட்டும் உயர்த்தி உட்பகாள்வதும், உண்டலத
சில சமயங்களில் பவளிபய எடுப்ேதுமாக அவன் நிலல
இருந்தது. ஆனால் அவன் அருகில் சஞ்சனா இல்லல என்ேது
மாத்திரம் அவனுக்கு பதளிவாகப் புரிந்தது. அதற்காக கவலலப்
ேடும் நிலலயில் தான் அவன் உடபலா மனபமா இல்லல.

பநரம் மாலல ஐந்லதத் தாண்ட சஞ்சனா ஓட்டமும் நலடயுமாக


வடு
ீ வந்து பசர்ந்தாள். ஆனால் வழிபயல்லாம் அவளுக்கு எப்ேடி
ஷக்திலய பநருக்கு பநராக சந்திப்ேது என்ை பகள்விபய இருந்து
பகாண்டு இருந்தது. அவலன வாய்க்கு வந்த ேடி பேசிவிட்டு,
அவலன ோடாய் ேடுத்தி விட்டு இப்போழுது அவன் இருக்கும்
நிலலக்கும் அவபள காரணமாய் இருக்லகயில் அவள் எந்த
முகத்லத லவத்துக் பகாண்டு அவலனப் ோர்ப்ேது என்று
அவளுக்கு தயக்கமாய் இருந்தது.

சஞ்சனா வட்டுக்கு
ீ வந்த சமயம் வடு
ீ அலமதியாய் இருந்தது.
சாலலயில் யாரும் அமர்ந்திருக்கவில்லல. அவரவர் அலைகளில்
அலனவரும் இருந்திருக்க பவண்டும். பவகபவகமாக ேடிபயைி
மாடிக்கு பசன்ைாள். ஷக்தியின் அலைக் கதவு திைந்து இருந்தது.
வாசல் வழியாக எட்டிப் ோர்த்த போழுது ஷக்தி கட்டிலில்
கிலடயாக ேடுத்து இருந்தான். அேி முதுகு காட்டி ஷக்தியின்

243
முகம் ோர்த்து குத்தங்காலிட்டு அமர்ந்து எபதா பசய்து பகாண்டு
இருந்தாள். அதற்க்கு பமல் சஞ்சனாவுக்கு எதுவும் பதளிவாகத்
பதரியவில்லல.

அந்த பநருக்கத்லத தப்ோக என்னும் அளவுக்கு சஞ்சனா குறுகிய


புத்தி ேலடத்தவள் அல்ல ஆனால் அந்த அருகாலம அவளுக்கு
பசாந்தமானது என்று அவள் உள்மனது பசால்ல அலத அவள்
இழந்து விட்டால் என்ேது அவளுக்கு சம்மட்டியால் அடித்தலதப்
போல உலரக்க அவளால் அதற்க்கு பமல் அந்த இடத்தில்
தாமதிக்க முடியவில்லல. வந்த பவகத்தில் தன் அலைக்குள்
புகுந்து பகாண்டு கதலவ சாத்திக் பகாண்டாள்.

அதன் ேின் சஞ்சனாவுக்கு இருப்பு பகாள்ளவில்லல. எதிலும்


நிதானமாக கவனம் பசலுத்த முடியவில்லல. ஒபர ஒரு முலை
அவன் அருகில் பசன்று அவலன ோர்த்து விட்டு, அவன் இருக்கும்
நிலலலய அைிந்து விட்டு வந்தாள் ேரவாயில்லல என்று
பதான்ைியது. ஆனால் ஷக்தி எழுந்து இருக்லகயில் அலத
பசய்யும் துணிவு அவளிடத்தில் பகாஞ்சம் கூட இல்லல. என்ன
பசய்வது என்று புரியாமல் தவித்தாள். தன் அலையில் இருந்த
வண்ணம் ேக்கத்துக்கு அலையில் நடப்ேவற்லை பநாட்டம்
விட்டேடி இருந்தாள்.

244
இரவு 9:30 மணி இருக்கும். ஷக்தி இரவு ஆகாரத்லத அருந்தி
விட்டு ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்தான். அேி இன்று துலர
ேங்களாவில் தான் தங்கி இருந்தாள். ஆனால் அப்போழுது
வாசுகிபயா அேிபயா ஒருவரும் ஷக்தியின் அருகில்
இருக்கவில்லல. சஞ்சனா ஷக்திலய பசன்று ோர்க்க அது தான்
சரியான பநரம் என்று குைித்துக் பகாண்டு ஷக்தியின் அலைக்குள்
நுலழந்தாள். ஷக்தி ஒரு பவள்லள நிை லுங்கி மட்டும் அணிந்து
கட்டிலில் விட்டம் ோர்த்த ேடி ேடுத்து இருந்தான். அவனது
உடம்பேங்கும் சிவப்ோக சிவந்தும் சில இடங்கள் கன்ைிப் போயும்
இருந்தது. அலதயும் தாண்டி உருண்டு திரண்ட புஜங்களுடனும்,
அகன்ை மார்புடனும் ஆணழகனாய் ேடுத்து இருந்தான் அவளுக்கு
மட்டுபம பசாந்தமான அவன்.

சஞ்சனா ஷக்தியின் கட்டிலின் விளிம்ேில் அமர்ந்து பகாண்டாள்.


சலனமின்ைி உைங்கிக் பகாண்டிருக்கும் தன் காதல் கணவலன
கண் இலமக்காமல் ோர்த்துக் பகாண்டிருந்தாள். அனிச்லசயாக
அவள் கரம் அவன் காயங்கலளத் தடவிப் ோர்த்தது. ஒரு நிமிடம்
அவன் உடலின் திண்லமலய அவள் கரங்கள் உணர அலத
வலுக்கட்டாயமாக உதைிவிட்டு அவன் காயங்கள் மீ து தன்
கவனத்லத திருப்ேினாள். அவனது அருகாலமயும், அவனது உடல்
நிலலயும் அவலள ஏபதா பசய்ய எலதப் ேற்ைியும் பயாசலன
பசய்யாமல் அவன் மீ து சாய்ந்து அவன் கழுத்லதக் கட்டிக்
பகாண்டு அவள் உதடுகள் பசால்ல மறுத்த ேல உண்லமகலள
அவள் கண்ண ீர் மூலம் அவனுக்குத் பதரிவித்தாள்.

ேின்னர் உடனடியாக சுதாகரித்துக் பகாண்டவள் அவலன உச்சி


முகர்ந்து விட்டு இது தான் கலடசி என்று மனதிற்குள் எண்ணி
ஒரு பேருமூச்லச விட்டுக் பகாண்டு எழுந்து பகாண்டாள். ஓரிரு

245
வினாடிகள் தான். அவள் பசய்லக ஷக்தியின் உைக்கத்லத
கலலக்கும் முன்னர் எழுந்து பகாண்டாள். ஆனால் சஞ்சனா
ஷக்தியின் கழுத்லதக் கட்டிக் பகாண்டு அவன் பமல்
சாய்ந்துபகாண்ட போபத அலை வாசலில் அேி வந்து விட்டாள்.
சஞ்சனா ஷக்தியின் மீ து கிடந்தலதக் கண்டதும் அேிக்கு தூக்கி
வாரிப் போட்டது. சஞ்சனா ஏன் ஷக்திலய வந்து ோர்க்கவில்லல
என்று அேி பயாசலன பசய்து பகாண்டு தான் இருந்தால். ஆனால்
ஷக்திலயயும் சஞ்சனாலவயும் இந்த பகாலத்தில் அவள் காணப்
போகிைாள் என்ேது அவளுக்கு அப்போழுது பதரியாது.

அவர்கள் இருவலரயும் அந்த நிலலயில் காண அேிக்கு


தலலயில் இடி விழுந்தலதப் போல இருந்தது. ஷக்தி அவள்
காதலல மறுத்த போது கூட அவளுக்கு அவ்வளவு அதிர்ச்சியாக
இருக்கவில்லல. ஆனால் ஷக்தி சஞ்சனாவின் பநருக்கம்
அவலள புரட்டிப் போட்டது. நாம் அதிகமாக பநசிக்கும் ஒருவர்
நம்லம விட்டுப் ேிரிந்து போகும் பசாகத்லதக் கூட நம் மனம்
ஏற்க்கும் ஆனால் அவர்கலள இன்பனாருவருடன் பசர்ந்து
காணும் வலிலம இங்கு யாருக்கும் இல்லல. அதற்க்கு அேியும்
விதிவிலக்கல்ல. ஆனால் அப்போழுது என்ன பசய்வது என்ேது
தான் அந்த பவகுளிப் பேண்ணுக்குத் பதரியவில்லல. அவள்
அவர்கலளப் ோர்த்தலத அவர்கள் இருவரும் ோர்த்து விடாத
ேடிக்கு பவகமாக அந்த இடத்லத விட்டு நகர்ந்து பசன்ைாள்.

அேி தங்கலள ோர்த்து விட்டாள் என்று பதரியாமபலபய


சஞ்சனாவும் தனது அலைக்கு பசன்று விட்டாள். அதன் ேின்னர்
வாசுகி பசன்று ஷக்தியுடன் துலணக்கு ேடுத்துக் பகாண்டாள்.
அதற்க்கு பமல் அேியாள் அங்கு தாமதிக்க முடியவில்லல.
உடபனபய அங்கு இருந்து தன் வட்டுக்கு
ீ ஓட பவண்டும் போல
இருந்தது அவளுக்கு. தன் அலைலய பூட்டிக் பகாண்டு கதைி அழ
பவண்டும் போல இருந்தது. மறுநாள் காலலபய வட்டுக்கு

246
புைப்ேட்டு பசன்ைாள் அவள். சஞ்சனாவும் எப்போழுதும் போல
க்ளினிக்கிற்கு பசன்று வந்து பகாண்டிருக்க நாட்கள் பசன்ைது.
ஆனால் அதன் ேின்னர் ஒருமுலைபயனும் சஞ்சனா ஷக்திலய
பசன்று ோர்க்க முயற்சிக்கவில்லல. ஷக்தியின் உடல் நிலல
பகாஞ்ச பகாஞ்சமாக பதைத் பதாடங்கியது.

ஷக்தி மருத்துவமலன வலர பசன்று வந்திருந்த போழுதும் ஒரு


முலைபயனும் சஞ்சனா தன்லன வந்து ோர்க்கவில்லலபய என்ை
கவலல ஷக்திக்கு நாளுக்கு நாள் அதிகரித்தது. சஞ்சனா
அவலன அவ்வளவு தூரம் பவறுக்கும் அளவுக்கு அவன்
அவளுக்கு என்ன தீங்கு பசய்தான் என்று அவன் எண்ணி
எண்ணி மனம் பநாந்த வண்ணம் இருந்தான். சஞ்சனாவின்
கழுத்தில் அவளது சம்மதம் பேைாமல் தாலி கட்டியது
பவண்டுமானால் தவைாக இருக்கலாம். ஆனால் அவள் சம்மதம்
கிலடக்காததால் அலத இதுவலர அவன் ரகசியமாக தாபன
காத்து வருகிைான்.

சஞ்சனா அவன் மீ து இவ்வளவு தூரம் வன்மம் லவத்து


இருக்கிைாள் என்ைால் ஒருபவலள அவள் இன்னும் சமர்த்லத
மைக்கவில்லலபயா. அவன் தான் அது புரியாமல் முட்டாள்
தனமாக அவள் கழுத்தில் தாலி கட்டி விட்டாபனா.. இந்த
எண்ணம் அவனுக்குள் பதான்ை ஷக்தி திடுக்கிட்டு எழுந்தான்.
அவன் யூகம் மாத்திரம் உண்லமயாக இருப்ேின் அதற்க்கு பமல்
அவனால் கற்ேலன கூட பசய்து ோர்க்க முடியவில்லல. ஆக
பமாத்தத்தில் சஞ்சனா மீ து எந்த தவறுபம இல்லல. அவள்
இன்னுமும் சமர்த்லத தான் காதலிக்கிைாள். இது புரியாமல்

247
இவ்வளவு தூரம் இலத பகாண்டு வந்து விட்ட அவன் தான்
கிறுக்கன். ஷக்தி முடிவு பசய்து விட்டான்.

அவன் அன்று பேசியலத பகட்டு சஞ்சனா உடபன சமர்த்லத


மைந்து விட்டால் என்று எதிர்ோர்த்தது எவ்வளவு பேரிய
முட்டாள்த்தனம். சஞ்சனா மனதில் யார் இருக்கிைார்கள் என்று
கூட பதரியாமல் அவள் கழுத்தில் தாலி கட்டியது எவ்வளவு
பேரிய தவறு. ஷக்திக்கு தன் ேிலழகள் ஒவ்பவான்றும் பகாஞ்ச
பகாஞ்சமாக புரியத் பதாடங்கின. இதற்க்கு பமலும் அவன்
சஞ்சனாலவ பதாந்தரவு பசய்தால் அது பேரும் ோவம் என்று
அவனுக்குத் பதான்ைியது. அவன் போதுவாகபவ பேண்கலள
மதிக்கும் ரகம். அவன் பநசிக்கும் பேண்ணின் மனம் பகாண
அவன் மனம் என்றுபம இடம் தராது.

சஞ்சனா எடுத்த முடிவு தான் சரியானது. அவர்கள்


இருவருக்குள்ளும் அன்று பகாயிலில் நடந்த சம்ேவம் யாரும்
அைியாத ஒரு நிகழ்வாகபவ போகட்டும். காதலும் பவண்டாம்
கல்யாணமும் பவண்டாம் முன்பு போல பசய்யும் பதாழிலுக்கு
உத்தமமாக இருந்து விடுவது என்று ஷக்தி முடிவு பசய்து
பகாண்டான். அவன் எடுத்த முடிவில் அவன் ஸ்திரமாகவும்
இருந்தான். அதன் ேின்னர் வந்த நாட்களில் ஷக்தி பூரண குணம்
அலடந்து வழலம போல பதாழிற்சாலலக்கு பசன்று வர
ஆரம்ேித்தான். நாளின் பேரும் ேகுதிலய அங்பகபய கழித்தான்.

எப்போழுபதனும் ஒரு முலை அவனும் சஞ்சனாவும் பநருக்கு

248
பநர் சந்திக்க பநரிடும். ஆனால் அப்ேடிப் ேட்ட சந்தர்ேங்களில்
இருவரும் பேசாமல் தத்தம் வழிகலளப் ோர்த்துக் பகாண்டு
பசன்று விடுவது வழக்கம். நாள் முழுவதும் பவலல பவலல
என்று அலலந்த போதிலும் இரவின் தனிலமயில் இருவரும்
ஒருவலர ஒருவர் நிலனத்துக் பகாள்வது வழக்கம். ஆனால்
அவர்கள் நிலனவுகள் தான் அேத்தமாய் இருக்கும். சஞ்சனா
சமர்துடன் பசர்ந்து வாழ வழிபய இல்லலயா என்று ஷக்தி
நிலனத்துக் பகாள்வதும், ஷக்திக்கு பவறு நல்ல வாழ்க்லக
அலமய பவண்டும் என்று சஞ்சனா நிலனத்துக் பகாள்வதுமாக
இந்த கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் பதாடர்ந்து பகாண்டு இருந்தது.
அந்த பேருந்தன்லமக்கு அவர்கள் இருவரும் சூட்டியிருந்த பேயர்
காதல்.

அத்தியாயம் 26

க்ளினிக்லக சாத்தி விட்டு தன்லன வந்து சந்திக்குமாறு ஐயா


சஞ்சனாலவ பகட்டுக் பகாண்டு இருந்தார். இப்போழுபதல்லாம்
சஞ்சனா க்ளினிக்கிற்கு பசல்வது வருவது எல்லாம் போடி
நலடயாகத் தான். பவலல பநரம் முடிய சஞ்சனா க்ளினிக்லக
சாத்தி விட்டு பமதுவாக ஃோக்டரிலய பநாக்கி நடக்க
ஆரம்ேித்தாள். பநரம் மாலல 5 மணி இருக்கும், வானம் சற்று
மங்கலாகக் காணப்ேட தன் நலடலய சஞ்சனா துரிதப் ேடுத்திய
போதும் மலழயில் சிக்கிக் பகாண்டாள். நல்ல பவலள வானம்
தூைல் சிந்த ஆரம்ேித்த போழுபத ஒரு ேஸ் நிறுத்தம் அருபக
ஒதுங்கிக் பகாண்டாள்.

தூைலுக்கு ஒதுங்கியது தான் தாமதம் வானம் திைந்து பகாண்டு


பசாபவன மலழ பேய்ய ஆரம்ேித்தது. இப்போழுது தூரலில்

249
நலனந்து இருந்தலத ோர்க்கிலும் அவள் சாரலில் நலனந்து
பகாண்டு இருந்தாள். அடித்த காற்ைில் அவள் பசலல நலனந்து
பசலலத் தலலப்பு காற்ைடிக்கும் திலசயில் ேைந்து பகாண்டு
இருக்க அலத லகயால் ேிடித்தவாறு என்ன பசய்வது என்று
புரியாமல் நின்று பகாண்டு இருந்தாள் அவள். பதரிந்த மனிதர்கள்
யாராவது கண்ணில் தட்டுப் ேட மாட்டார்களா என்று அவள்
பவண்டிக் பகாண்டு இருந்த போழுது அவளுக்கு
பவண்டாதவனாக இருந்தவன் வண்டி, அவள் முன்பன
கண்ணிலமக்கும் பநரத்தில் வந்து நின்ைது.

ஷக்தி எப்ேடி அங்கு வந்தான், பதரிந்து வந்தானா பதரியாமல்


வந்தானா எதுவும் அவளுக்குப் புரியவில்லல. சிறுத்லத போல
சீைி வந்து அந்த கருப்பு நிை ேிரம்மாண்டமான வண்டி அவள்
முன் நிறுத்தப்ேட்டது. ஐயா சஞ்சனாலவ பதாலலபேசியில்
அலழத்து ஃோக்டரிக்கு வரும் ேடி கூைிய போழுது ஷக்தி
ஐயாவின் அலையில் தான் இருந்தான். ஆகபவ சஞ்சனா 5.00 - 5:30
மணியளவில் அங்கு வருவாள் என்ேது அவனுக்குத் பதரியும். 5:30
மணிக்கு ஐயாலவ ோர்க்கபவன ஐயாவின் அலைக்கு பசன்ை
போழுது தான் பதரிந்தது ஐயா சஞ்சனாலவ வரும் ேடி
கூைியலத மைந்து விட்டு அவசரமாக பவறு எங்பகா கிளம்ேி
இருந்தார், சஞ்சனா வந்ததாகவும் பதரியவில்லல.

பவளிபய ேயங்கர மலழ பேய்து பகாண்டிருக்க சஞ்சனா இந்த


மலழயில் க்ளினிக்லக விட்டு பவளிபயை முடியாது என்று புரிய
சஞ்சனாலவ அலழத்துக் பகாண்டு வரபவன ஷக்தி வண்டியில்
ஏைி க்ளினிக்லக பநாக்கி விலரந்தான். ஆனால் பசல்லும்
வழியிபலபய ேஸ் ஸ்டாண்டில் சஞ்சனாலவ கண்டு விட்டான்.
மலழயில் சிக்கிக் பகாண்ட சஞ்சனா மலழயில் நலனந்த

250
பகாழிக் குஞ்லசப் போல மிரண்டு போய் நின்று பகாண்டு
இருந்தாள்.

பநராக அவள் அருபக பசன்று வண்டிலய நிறுத்தியவன். கார்


கதலவத் திைந்து விட்டு ''ஏைிக்பகா'' என்று கட்டலள இட்டான்.

சஞ்சனா தயங்கிய வண்ணம் இன்னும் பவளிபய நலனந்த


வண்ணபம நின்று பகாண்டிருக்க அதற்க்கு பமல் அவன்
பேசவில்லல. கதலவத் திைந்து மலழயில் நலனந்த வண்ணம்
சஞ்சனாலவ பநாக்கி நடந்தான். அவளது லகலயப் ேிடித்து
இழுத்து அவலள காருக்குள் தள்ளி கார் கதலவ அலடத்தான்.
அந்த முரட்டுத் தனத்லத சஞ்சனா பகாஞ்சம் கூட
எதிர்ோர்க்கவில்லல. அவளுக்கு மிகவும் ேயமாக இருக்க,
அலமதியாக அவன் இழுத்த இழுப்புக்கு பசன்ைாள். அவனும்
காருக்குள் ஏைி அமர்ந்து பகாண்டு வண்டிலய பநராக
ஃோக்டரிலய பநாக்கி பசலுத்தினான். இப்போழுது அவனும்
பமாத்தமாக நலனந்து போய் இருந்தான். சஞ்சனாவின்
நிலலலயக் பகட்கபவ பவண்டாம்.

அவள் அணிந்து இருந்த இளஞ்சிவப்பு வண்ண வாயில் புடலவ


மலழயில் நலனந்து அவள் உடலல பவளிச்சம் போட்டு காட்டிக்
பகாண்டு இருக்க அவள் அலத மலைக்கும் முகமாக அப்ேடியும்
இப்ேடியுமாக பநளிந்து பகாண்டும் அவஸ்லத ேட்டுக் பகாண்டும்
இருந்தாள். ஆனால் ஷக்திபயா அவள் கண்கலளக் கூட

251
ஏபைடுத்துப் ோர்க்கவில்லல. வண்டிலய அவன் ஆேீ ஸ் அலை
முன்ேதாக நிறுத்தியவன் வண்டிலய விட்டு இைங்கி அவலள
தீர்கமாக ோர்க்க, அந்த ோர்லவக்கு தானும் வண்டிலய விட்டு
இைங்கிக் பகாண்டு ஷக்திலய ேின்பதாடர்ந்து பசன்ைாள் அவள்.

ஷக்தி இப்போழுது ஆேீ ஸ் அலைலய திைந்து பகாண்டு உள்பள


நுலழந்து மின்குமிழ்கலள எரிய விட்டான். ேின்னர் அவன்
அலைலய ஒட்டி இருந்த வாஷ் ரூமுக்குள் நுலழந்து
பகாண்டான். சஞ்சனா இன்னுமும் பகாட்ட பகாட்ட முழித்தவாறு
அந்த அலைலய சுற்ைிலும் ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.
எத்தலன முலை ோர்த்தாலும் புதியதாகத் பதான்ைியது
அவளுக்கு அந்த அலை. அதற்குள் பவளிபய வந்த ஷக்தி
லகயில் ஒரு பேரிய பூந்துவாலலலய எடுத்து வந்து இருந்தான்.
அலத சஞ்சனாவின் லகயில் திணித்து விட்டு வாஷ் ரூலம
பநாக்கி கண்லணக் காட்ட சஞ்சனா இப்போழுது வாஷ்
ரூமுக்குள் பசன்று நலனந்து இருந்த தன் உடலல உலர்த்திக்
பகாண்டாள்.

சஞ்சனா பவளிபய வந்த போழுது ஷக்தி தன் ஆேீ ஸ் பமலஜயின்


மத்தியில் இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்து எபதா பவலல பசய்து
பகாண்டு இருந்தான். அடுத்ததாக அவள் என்ன பசய்ய பவண்டும்
என்ேது புரியாமல் சஞ்சனா ஷக்திலயபய ோர்த்துக் பகாண்டு
நின்ைாள் ஆனால் ஷக்தி அவள் புைம் திரும்ேியும்
ோர்க்கவில்லல. ஒரு ேத்து நிமிடம் கால் கடுக்க நின்ைவள் ேின்
சிைிது பகாேத்துடன் அங்கு போடப்ேட்டு இருந்த பசாோவில்
போய் அமர்ந்து பகாண்டாள். அந்த பசாகுசு பசாோ அவலள
முழுவதுமாக உள்வாங்கிக் பகாண்டது. பசாோவுக்கு எதிபர
பநருப்ேிடம் அலமந்து இருக்க, மலழயில் நலனந்தவளுக்கு அந்த
பசாகுசு பசாோவும் பநருப்ேிடம் தந்த பவதுபவதுப்பும் மிகவும்
இதமாக இருந்தது.

252
இப்போழுது ஷக்தி எழுந்து வந்தான். அங்கு லவக்கப்ேட்டு
இருந்த புத்தக அலுமாரியில் இருந்து பதடி ஒரு சில
புத்தகங்கலள லகயில் எடுத்தான். புத்தக அலுமாரியின் அருகில்
ஒரு கதவு அலமந்து இருந்தது. அந்த கதவின் குமிலழப் ேிடித்துத்
திருக இப்போழுது அந்த கதவு திைந்து பகாண்டது, அது ஒரு
ேடுக்லகயலைப் போல காணப்ேட சஞ்சனா தன் கண்லண
விரித்து உள்பள எட்டிப் ோர்த்தாள். உள்பள பசன்ைவன் லகயில்
ஒரு பவள்லளநிை கனமான போர்லவலய எடுத்துக் பகாண்டு
வந்து, போர்லவயும் லகயில் இருந்த புத்தகங்கலளயும் அவள்
அருகில் லவத்தான். சஞ்சனா மறுேடியும் அவலன நிமிர்ந்து
ோர்த்தாள், அவன் ோர்க்கவில்லல.

ேின்னர் அங்கு இருந்த காேி பமஷின் அருபக பசன்ைவன்


லகயில் இரண்டு பகாப்லேகலள எடுத்து அவற்ைில் காேிலய
நிலைத்துக் பகாண்டு சஞ்சனாவின் அருபக பசன்ைான்.
இப்போழுது சஞ்சனா அந்த பசாோவில் கால்கலள உயர்த்தி
அமர்ந்து பகாண்டு தன் உடலல முழுவதுமாக அந்த
போர்லவயால் போர்த்திக் பகாண்டு லகயில் புத்தகத்லத லவத்து
புரட்டிக் பகாண்டு இருந்தாள். ஷக்தி அவளுக்கு எதிபர இருந்த
பசாோவில் பசன்று அமர அவள் புத்தகத்லதப் ோர்ப்ேது போல
அவலன கள்ளப் ோர்லவ ோர்த்தாள். ஷக்தி ஒரு காேிக்
பகாப்லேலய அவன் எடுத்துக் பகாண்டு மற்ை பகாப்லேலய
டீப்ோயின் மீ து லவத்து ''எடுத்துக்பகா'' என்ைான்.

ஷக்தி அவலள காருக்குள் தள்ளி விட்டது பதாடங்கி அவலள

253
மிரட்டி ஒவ்பவான்லையும் பசய்ய லவப்ேது இப்போழுது
சஞ்சனாவுக்கு சற்று எரிச்சலாக இருந்தாலும் காேிலய
மறுக்கவும் அவளுக்கு அச்சமாக இருந்தது. ேின்னர் அவனாகபவ
காேிலய எடுத்து வாயில் லவத்து புகட்டினாலும் புகட்டுவான்.
''இவன் ஏன் இன்னிக்கி இப்ேடிப் ேண்ைான்'' என்று மனதுக்குள்
பயாசலன பசய்தவாறு பமதுவாக லகலய நீட்டி காேிக்
பகாப்லேலய லகயில் எடுத்துக் பகாண்டாள். இருவரும்
பமௌனமாக காேிலய அருந்தி முடித்தனர். சஞ்சனா இலடக்கிலட
அவலன அவன் அைியாமல் ோர்த்துக் பகாண்டாள். ஷக்தி
இப்போழுது ேலழய ஷக்தியாக மாைி இருந்தான். அவனிடத்தில்
எந்த வித சலனமும் இல்லல.

''லுக் சஞ்சனா............ நீ பசால்ைது போலலாம் நான் ேண்ணிட்டு


இருக்பகன்னு என்லன பகலனயன்னு நிலனச்சிடாபத. என்லன
எபதா போம்ேலள போருக்கி பரஞ்சுல நடத்திட்டு இருக்க............
இங்க ோரு…………….. நான் அடங்கி போனது உனக்கு ேயந்து
கிலடயாது, அது நான் உன்பமல வச்சிருந்த காதலுக்கு நான்
பகாடுத்த மரியாலத ஆனால் இப்போ நான் புரிஞ்சிக்கிட்படன்.
நான் எல்லாம் உன் முன்னாடி ேிணமா வந்து விழுந்தாலும் நீ
எல்லாம் உன் வழிலய ோர்த்து போயிட்பட இருப்பேன்னு……………
உங்களுக்குலாம் உங்கலள ஏமாத்தை சில்லைப் ேசங்க பமல
தாபன காதல் வரும், என்லன மாதிரி எவனாச்சும் உண்லமயா
காதலிச்சா திருப்ேிட்டு தாபன போவிங்க…………..

இப்போ பசால்பைன் பகட்டுக்பகா இனி பமல் காதல் கத்தரிக்காய்


பகாத்தமல்லின்னுட்டு இந்த ஷக்தி உன் ேின்னாடி வர மாட்டான்.
ஆனால் பதரிஞ்பசா பதரியாமபலா இந்த பஜன்மத்துல எனக்கு நீ
தான் போண்டாட்டின்னு ஆகி போச்சு. என் போண்டாட்டிக்கு நான்

254
ேண்ண பவண்டிய கடலமகள்னு சிலது இருக்கு.. நான் அலத
ேண்ைதுக்கு நீ குறுக்க இருந்த அப்புைம் நான் என்ன
ேண்ணுபவன்னு எனக்பக பதரியாது.'' அவளது கண்லணப்
ோர்த்து பதட்டத் பதளிவாக போரிந்து தள்ளி விட்டு ஷக்தி தன்
இருக்லகயில் பசன்று அமர்ந்தான்.

இனி பமல் சஞ்சனா சந்திக்கப் போவது காதல் இல்லாமல் தன்


கடலமலய மட்டும் சரிவர பசய்யப் போகும் ஒரு கணவலன.
அலத எண்ணிப் ோர்க்லகயிபலபய அவளுக்கு அழுலக
பவடிக்கும் போல இருந்தது.

(பதாடரும்)

சிைகு நீங்கினால் ேைலவயில்லல

திரிலய நீங்கினால் தீேமில்லல

உன்லன நீங்கினால் நானில்லல

உனக்கிது புரியவில்லல

உடலல நீங்கினால் உயிருமில்லல

255
ஒலிலய நீங்கினால் ஒளியுமில்லல

உன்லன நீங்கினால் நானில்லல

உனக்கிது பதரியவில்லல

பூமி சுற்றுவது நின்றுவிட்டால்

புவியில் என்றுபம மாற்ைமில்லல

புருஷன் சுற்றுவது நின்றுவிட்டால்

என்னாளும் பேண்வாழ்வில் ஏற்ைங்கள் இல்லல

Episode 12

அத்தியாயம் 27

சஞ்சனா ஃோக்டரிக்கு பசன்ைது ஐயாலவ காண்ேதற்க்கு ஆனால்


அவளால் அங்கு அவலர ோர்க்க முடியவில்லல. ஷக்தி பேசிய
வார்த்லதகள் பவறு அவலள வாட்டி வலதத்தது. அவன்
முன்னிலலயில் அழவும் முடியாமல், தன்னிலலலய அவனுக்கு

256
விளக்கவும் முடியாமல் உள்ளுக்குள் துடித்தாள் அவள். ஆனால்
அதன் ேின்னர் ஷக்தி பவகு சாதாரணமாக இருந்தான். பவலல
பநரம் முடிய சஞ்சனாலவயும் ஏற்ைிக் பகாண்டு வடு
ீ பநாக்கி
விலரந்தான். வட்டில்
ீ சஞ்சனாவின் வருலகக்காக ஐயா
காத்திருந்தார். ஐயாலவ கண்டவுடன் ஷக்தியும் சஞ்சனாவும்
பசாோவில் அவபராடு கூட பசர்ந்து அமர்ந்து பகாண்டனர்.

''உன்லன வரச் பசால்லி பசான்னலதபய நான் சுத்தமா


மைந்துட்படன்ம்மா..'' சஞ்சனாலவக் கண்டதும் வருந்தினார் ஐயா.

''ேரவாயில்லல மாமா. அதுக்பகன்ன...''

''அது உன்லன எதுக்கு வரச்பசால்லி பசான்பனன்னா,


பகாயமுத்தூர் ஜீபஹச்பசாட சீஃப் டாக்டர் தனோலன் உன்லன
அவலர வந்து சந்திக்கும் ேடி பசான்னாரும்மா. நாலள காலலல
முதல் பவலலயா ஷக்தி கூட போய் அவலர ோர்த்து என்னன்னு
விசாரிச்சிட்டு வந்துரு.''

''சரிங்க மாமா''

மறு நாள் காலல சஞ்சனா பகாயமுத்தூர் மருத்துவமலனக்கு


பசல்ல தயார் ஆனால். ஷக்தி சரியாக காலல 8 மணிக்கு
வண்டியில் ஏைி தயாராக இருக்க சஞ்சனா அவனுடன் கூட

257
புைப்ேட்டு பகாயமுத்தூர் பநாக்கி ேயணமானாள். பகாயமுத்தூர்
அரசாங்க லவத்தியசாலலலய அலடந்தவர்கள் அங்கு சீஃப்
டாக்டரின் அலைலய விசாரத்துக் பகாண்டு பசல்ல அவரது
தனிப்ேட்ட அலையில் டாக்டர் தனோலன் அமர்ந்து இருந்தார்.

ஷக்திலயயும் சஞ்ச்னாலவயும் எதிர்ோர்த்து காத்திருந்தவர்


அவர்கள் இருவலரயும் அன்ோக வரபவற்ைார். சஞ்சனா க்ளினிக்
ஆரம்ேித்த போழுதில் இருந்பத டாக்டர் தனோலன்
சஞ்சனாவுக்கும் ஷக்திக்கும் நன்கு அைிமுகம். ஐயாவுடனான
நட்பு காரணமாக சஞ்சனா க்ளினிக் ஆரம்ேிக்க உதவியதும் அவர்
தான். ஆகபவ தான் அவர் அலழத்திருக்கிைார் என்ைதும்
சஞ்சனாவும் ஷக்தியும் உடனடியாக கிளம்ேி வந்து இருந்தனர்.

''அப்புைம் சஞ்சனா க்ளினிக்லாம் எப்ேடி போயிட்டு இருக்கு...??''

''நாட் ோட் டாக்டர்..''

''நீங்க பரண்டு பேரும் பசர்ந்பத வந்தது கூட ஒரு வலகல


நல்லதா போச்சு. அது என்னன்னா நம்ம பமடிக்கல் காபலஜ்
ேசங்க 8 போண்ணுங்க பகாண்ட ஒரு டீம் ஒரு ப்ராபஜக்ட்காக
உச்சிமலலங்கை கிராமத்துக்கு போைாங்க. அது ஒரு ரூரல்
வில்பலஜ். அங்க உள்ள மக்களுக்கு அடிப்ேலட மருத்துவ
வசதிகள் அலமச்சு குடுக்கைது தான் அவங்கபளாட ப்ராபஜக்ட்.
இது ஒரு 3 நாள் பகம்ப். ஸ்டூடன்ட்ஸ் கூட போய் அவங்கலள
லகட் ேண்ைதுக்கு அவங்க ப்ராஃேசர் இல்லாமல் ஒரு பலடி

258
டாக்டர் கூட இருந்தா நல்லா இருக்கும்னு அவங்க அேிப்ராயப்
ேடைாங்க. அவங்க கூட இந்த ப்ராபஜக்ட்க்கு போைதுக்கு உனக்கு
சம்மதமான்னு பகட்கைதுக்கு தான் உன்லன கூப்ேிட்டு
அனுப்புபனன்'' என்று விஷயத்லத கூைி முடித்தார்.

சஞ்சனாவுக்கு இது போன்ை காரியங்களில் ஆர்வம் அதிகம்


அலத அைிந்திருந்த ேடியினால் தான் டாக்டர் தனோலன்
இதற்க்கு சஞ்சனாலவ பதரிவு பசய்திருந்தார். டாக்டர்
விஷயத்லத கூைி முடிக்கும் முன்பே சஞ்சனாலவ ஆர்வம்
பதாற்ைிக்பகாள்ள அவர் பேசி முடித்தவுடபனபய தன் சம்மதத்லத
பதரிவித்தாள் சஞ்சனா. சஞ்சனா இதற்க்கு நிச்சயம் சம்மதிப்ோள்
என்று டாக்டர் அைிந்து இருந்தார். ஆனால் இதில் இன்னுபமாரு
சிக்கல் இருந்தது. இப்போழுது அலதப் ேற்ைி அவர் ஷக்தியுடன்
கூட கலந்தாபலாசித்தார்.

உச்சிமலல பகாத்தகிரிபல இருந்து 9கீ மீ தள்ளி இருக்கு. அது ஒரு


கம்ப்ள ீட் ட்லரேில் வில்பலஜ். அதனால பகாத்தகிரில எனக்கு
பவண்டிய ஒரூ டாக்டர் கிட்பட தான் நம்ம டீம் கிளம்ேி வரதா
பசால்லி உச்சிமலலயில இவங்க தங்கைதுக்கான ஏற்ோடுகலள
ேண்ணி தரும் ேடி பசால்லி இருக்பகன். அவரும் அப்போலருபத
வரவங்களுக்கு வசதிகள் ேண்ணி பகாடுக்க பதலவயான
ஏற்ோடுகலளலாம் ேண்ணிபட இருக்கார். ஆனால் பலடீஸ்
மாத்திரம் கிளம்ேி போைது எவ்வளவு தூரம் ோதுகாப்ோனதுன்னு
நிலனச்சிட்டு இருக்பகன்'' என்று கூைி ஷக்தியிடம் ஆபலாசலன
பகட்டார் அவர்.

''இதுல பயாசலன ேண்ைதுக்கு என்ன டாக்டர் இருக்கு?? சஞ்சனா


போைதுன்னா நான் கூட போபைன்'' என்று கூைி சஞ்சனாவுக்கும்
டாக்டருக்கும் ஒரு சிறு அதிர்ச்சிலய பகாடுத்தான் ஷக்தி.

259
இலத டாக்டரும் சஞ்சனாவும் சற்றும் கூட எதிர்ோர்க்கவில்லல.
டாக்டர் தனோலன் ஐயாவின் குடும்ேத்லத ேல வருடங்களாக
அைிவார். ஷக்தி எவ்வளவு ேிஸியானவன் என்று அவருக்குத்
பதரியும். ஷக்தியிடம் அவர் ஆபலாசலன தான் பகட்டாபர தவிர
ஷக்தி தானாக முன்வது இலத ஏற்றுக்பகாள்வான் என்று அவர்
நிலனக்கபவ இல்லல. ஆனால் எது எப்ேடிபயா அவருக்கு அந்த
ேிரச்சிலன தீர்ந்ததில் நிம்மதியாக இருந்தது. ஷக்தி கூட
பசல்வதானால் அந்த 5 நாட்களில் அங்கு பசல்லும்
அலனவருக்கும் பதலவயான அலனத்லதயும் அவன் ோர்த்து
பசய்து பகாடுப்ோன் என்ேது அவருக்கு நிச்சயம்.

சஞ்சனாவுக்குத் தான் இப்போழுது சங்பகாஜமாக இருந்தது.


ஷக்தி கூைியலத டாக்டர் எந்த அர்த்தத்தில் எடுத்துக் பகாண்டு
இருப்ோபரா என்று அவள் மனம் கணக்குப் போட்டது. ஆனால்
அவர் அலத அவ்வளவு சீரியசாக எடுத்துக் பகாண்டதாகத்
பதரியவில்லல. சரியாக ஒரு வாரத்தில் பசல்ல பவண்டும்
என்ேலதயும் அதற்க்கு முன்னர் சஞ்சனா பசன்று அந்த
மாணவிகலள ோர்த்து விட்டு வந்தால் நல்லது என்றும் கூைி
இருந்தார். டாக்டர் கூைிய தகவல்கள் அலனத்லதயும் பகட்டுக்
பகாண்டு சஞ்சனாவும் ஷக்தியும் அவரிடம் விலட பேற்றுக்
பகாண்டு கிளம்ேினர்.

மதிய உணலவ பவளிபய முடித்துவிட்டு ஷக்தியும் சஞ்சனாவும்

260
பூம்போழில் பநாக்கி புைப்ேட்டனர். சஞ்சனா எதிர்ோர்த்தது போல
ஷக்தி ஒன்றும் அவளிடம் அவ்வளவு கண்டிப்ோக நடந்து
பகாள்ளவில்லல. ஆனால் அவன் அவலள ஒரு சராசரிப்
பேண்ணாக நடத்த ஆரம்ேித்து இருந்தான். சஞ்சனாவுக்பகன்று
ஒவ்பவான்லையும் ோர்த்துப் ோர்த்து பசய்யும் ஷக்தி அவன்
இல்லல.

நம்லம பநசிக்கும் ஒருவர் நம்லம பநாகடிக்கும் போழுது கூட


நம் மனது அவ்வளவு ரணப்ேதில்லல ஆனால் அவர்கள்
இதயத்தில் நமக்பகன்று பகாடுக்கப்ேட்டிருந்த ஸ்தானத்தில்
இருந்து நாம் இைக்கி லவக்கப் ேட்டு விட்படாம் என்ை உண்லம
பதரிய வரும் போழுது உண்டாகும் வலியானது மிகவும்
பகாடுலமயானது. ஷக்தியின் வாழ்க்லகயில் சஞ்சனாவுக்கு
இருத்த முக்கியத்துவம் இப்போழுது இல்லல என்ேலத உணர்ந்த
போழுது சஞ்சனாவுக்கும் அப்ேடித் தான் இருந்தது.

ஆனால் விஷயம் லக மீ ைி போய் விட்டது இதற்க்கு பமல்


இதற்காக வருந்தி ேயன் இல்லல என்று பதான்ைவும் தனக்கு
விதிக்கப் ேட்ட வாழ்க்லகலய ஏற்று வாழ அவள் தன்லன
ேழக்கப் ேடுத்திக் பகாண்டாள். பதாடர்ந்து வந்த வாரத்தில் ஒரு
நாள் சஞ்சனா மருத்துவக் கல்லூரிக்கு பசன்று அந்த
மாணவிகலள சந்தித்து விட்டு அவர்களுடன் அவர்கள் பசல்ல
இருக்கும் ப்ராபஜக்ட் ேற்ைி கலந்தாபலாசித்து விட்டு வந்தாள்.
ஷக்திக்கும் ஐயாவுக்கும் முக்கியமான ஒரு மீ ட்டிங் ஃோக்டரியில்
இருந்த ேடியினால் ஷக்தியால் அன்று அவளுடன் பசல்ல
முடியவில்லல. ஆகபவ இம்முலை சஞ்சனா டிலரவருடன்
பசன்று வந்தாள்.

261
சஞ்சனாவுடன் பகம்ப்புக்கு ஷக்தியும் கிளம்ேிப் போகிைான் என்ை
போழுது ஐயாவுக்கும் வாசுகிக்குபம கூட ஆச்சர்யமாகத் தான்
இருந்தது. ஷக்திக்கும் சஞ்சனாவுக்கும் இலடபய ஏபதாபவான்று
இருக்கின்ைது என்ேலத அவர்கள் இருவருபம நன்கு அைிவர்.
ஆனால் அது இன்னபதன்று தான் அவர்களுக்குத் பதரியவில்லல.
ஆகபவ பதாளுக்கு பமல் வளர்ந்த, பசாந்தக் காலில் நிற்கின்ை,
அந்த ேடித்த ேிள்லளகள் இருவலரயும் அவர்கள் அனாவசியமாக
பகள்வி பகட்கவில்லல என்ேது ஒரு புைம் என்ைால், ஷக்தியும்
சஞ்சனாவும் வாழ்க்லகயில் ஒன்று பசர பவண்டும் என அவர்கள்
இருவரும் உள்ளுக்குள் ஆலச பகாண்டிருந்ததும் அதற்க்கு ஒரு
பமலதிகக் காரணம்.

பகம்ப் பசல்ல பவண்டிய நாளும் பநருங்கி வர ஐந்து


நாட்களுக்குத் பதலவயான போருட்கலள தயார் பசய்து
பகாண்டு ஷக்தியும் சஞ்சனாவும் மருத்துவக் கல்லூரிக்கு
புைப்ேட்டுச் பசன்ைனர். அங்கு இவர்கள் இருவரின் வருலகக்காக
மாணவிகளும், பகம்ப்புக்கு போறுப்ோன பேராசிரியரும், கூடபவ
டாக்டர் தனோலனும் காத்துக் பகாண்டு இருந்தனர்.
சஞ்சனாவுடன் கூட ஒரு ஆணும் தங்களுடன் இந்த பகம்ப்புக்கு
வருவதாக பகள்வி ேட்ட போழுது அந்த மாணவிகலள ஒரு
இனம் புரியாத ஆர்வம் பதாற்ைிக் பகாண்டது. பவறும் பசலவ
பநாக்குடன் பசல்லவிருந்த பகம்புக்கு இப்போழுது தான்
பகாஞ்சம் மசாலா தூவி சுவாரசியப் ேடுத்தியது போல இருந்தது.

262
தங்கபளாடு கூட வரப்போகும் ஆண் யாபரன அவர்கள்
ஆர்வத்பதாடு காத்திருந்தனர் ஆயினும் அவன் இப்ேடி
ஆணழகனாய் இருப்ோன் என்று அந்த பேண்கள் கற்ேலன
பசய்தும் ோர்த்திருக்கவில்லல. ஷக்திலய கண்ட மாத்திரத்தில்
அந்த மாணவிகளுக்கு புது உற்சாகம் ேிைந்தது. மருத்துவக்
கல்லூரிக்கு பசாந்தமான வண்டி அங்கு வந்து தயாராகக்
காத்திருக்க அலனவரும் அதில் ஏைிக் பகாண்டு
ேிரயாணமாயினர்.

டிலரவரும் கிள ீனரும் முன் இருக்லகயில் அமர்ந்திருக்க,


சஞ்சனாவும் ஷக்தியும் ேின்னால் இருந்த இருக்லகயில் அமர்ந்து
பகாண்டனர். அவ்விருவலர பதாடர்ந்து மற்ை மாணவிகள்
அமர்ந்து பகாண்டனர். வண்டி புைப்ேட ஆரம்ேித்ததுபம சஞ்சனா
ஹான்ட்ஸ்ப்ரீலய காதில் மாட்டிக் பகாள்ள ஷக்தி தன்
ோர்லவலய ஜன்னலுக்கு பவளிபய பமய விட்டான். வண்டியில்
ஏைியது முதல் சஞ்சனாவும் ஷக்தியும் ஒருவபராடு ஒருவர்
பேசிக் பகாள்ளாத நிலலயில் அந்த இருவருக்குள்ளும் உள்ள
பசாந்தம் என்ன என்ேலத, கூட இருந்த மாணவிகளால் யூகிக்க
முடியாமல் போனது. இறுதியில் அலத கண்டு ேிடித்பத தீருவது
என்று அந்த குறும்புப் பேண்கள் போட்டி லவத்துக் பகாண்டனர்.

அதில் ஒரு வாயாடிப் பேண் ''என்ன டாக்டர் எங்களுக்கும்


உங்களுக்கும் சம்ேந்தபம இல்லாதது மாதிரி கம்முன்னு வரீங்க?
எதாச்சு பேசுங்க?'' என்று ேின் இருக்லகயில் இருந்து குரலல
உயர்த்தி சத்தம் லவத்தாள்.

263
ஆனால் காதில் ஹான்ட்ஸ்ப்ரீலய மாட்டிக் பகாண்டு இருந்த
சஞ்சனாவின் காதில் அது விழுகாது போக ஷக்தி தான் திரும்ேி
அந்த பேண்லணப் ோர்த்து சஞ்சனா காதில் ஹான்ட்ஸ்ப்ரீ
லவத்து இருப்ேதாக லசலக காட்டினான்.

''டாக்டர் தாபன ஹான்ட்ஸ்ப்ரீ வச்சு இருக்காங்க. சார் எதுக்கு


ஊலம ோலஷ பேசுைிங்க??'' என்று பகட்டுவிட்டு க்ளுக் என்று
சிரித்தாள் இன்பனாருத்தி.

ஷக்தி சாதாரணமாகபவ பேண்கள் என்ைால் ஒதுங்கி பசன்று


விடும் ரகம், ஒரு பேண்லண ஏபைடுத்துப் ோர்த்ததற்பக அவன்
ோடு பேரும் ோடாய் ஆகி இருக்க இந்த வாயாடிப் பேண்கள்
அவலன வம்புக்கு இழுக்கிைார்கள் என்ேது புரிய சில வினாடிகள்
என்ன பசால்வது என்று பதரியாமல் விழித்தான். ஆனால் அவன்
இந்த பேண்களுடன் சிரித்துப் பேசினால் சஞ்சனாவின் மனம்
போைாலம பகாள்ளுபமா என ஒரு திடீர் எண்ணம் அவனுக்குள்
எழ பவகு சாதாரணமாக அந்த பேண்களுடன் சிரித்துப் பேசத்
பதாடங்கினான் அவன்.

ஆனால் ஷக்தி நிலனத்தலதப் போல சஞ்சனா போைாலம


பகாண்டதாகத் தான் பதரியவில்லல. கடலல விட்டு நதி எங்கு
பசல்லும் என்று நிலனத்தாபலா என்னபவா. ஏன் என்ைால்
அப்போழுது அவள் கவிலதயாகத் தான் சிந்தித்துக் பகாண்டு
இருந்தாள். காதுக்குள் இலளயராஜாவின் பமல்லிலசயும்

264
கண்களுக்கு விருந்தாக ஜன்னலுக்கு பவளிபய பதரிந்த
மார்கழியின் மரகதப் ேச்லசயும், ேனி வாலட வசும்
ீ காற்றும்
பசர்த்து அவள் தன் கவலலகலள மைந்து பவறு ஒரு உலகுக்குள்
ேிரபவசித்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

மதியம் 12 மணியளவில் வண்டி உச்சிமலலலய பசன்று


அலடந்தது. பேருக்பகற்ைார் போல உச்சிமலல ஒரு மலல
உச்சியில் அலமந்திருக்க அந்த உயரத்திற்கு வண்டிலய இயக்கி
பசல்ல பேரும் ோடு ேட பவண்டி இருந்தது. ஒரு கட்டத்துக்கு
பமல் வண்டிலய பமற்பகாண்டு பமபல பசலுத்த முடியாது போக
வண்டியின் சுலமலயக் குலைக்கும் ேடியாக அலனவரும் இைங்கி
நடந்து பசல்வது என்று முடிவு பசய்யப்ேட்டது. டிலரவரும்
கிள ீனரும் மறுேடியும் வண்டிலய பமபல பகாண்டு பசல்ல
முயற்சி பசய்து பகாண்டு இருந்தனர்.

வண்டிலய விட்டு இைங்கியவர்களால் தலரயில் கால் ேதிக்க


முடியாத ேடிக்கு காற்று ேலமாக இருந்தது. ஒருவலர ஒருவர்
தாங்கிய வண்ணம் மிகவும் சிரமத்துடன் அவர்கள் மலல பமல்
ஏைி ஒரு வழியாக ஊருக்குள் பசன்ைனர். ஊருக்குள்ளும்
காற்ைின் வரியம்
ீ குலைந்த ோடில்லல. அணிந்திருந்த
ஆலடகளும் தலல மயிரும் காற்ைடித்த திக்கில் ேைக்க தாமும்
காற்ைில் ேைந்து விடுபவாபமா என்று ேயந்து ஒருவபராடு ஒருவர்
லகபகார்த்துக் பகாண்டு அவர்கள் நின்ைிருந்த பநரம் வண்டியும்
ஒரு வழியாக பமபல வந்து பசர வண்டியின் சத்தம் பகட்டு
இரண்டு வயதில் பேரியவர்கள் இவர்கலள பநாக்கி நடந்து
வந்தனர்.

265
அந்த ஊர் பேரியவர்கள் இருவரும் இவர்கலள அடியாளம் கண்டு
தங்கலள அைிமுகம் பசய்து பகாண்டு அவர்கலள ஊருக்குள்
அலழத்து பசன்ைனர். அந்த ஊர் ோர்ேதற்பக விசித்திரமானதாக
இருந்தது. ஊருக்குள் பமாத்தபம 30 - 35 குடில்கபள காணப் ேட
அந்த குடில்கள் அலனத்தும் அலரவட்ட வடிவில் கருங்கல்
பகாண்டு கட்டப்ேட்டு இருந்தது. அங்கு வாழ்ந்த மக்களும்
விபநாதமாக உலட அணிந்து இருந்தனர். அவர்கள் தங்களுக்குள்
ஏபதா ஒரு பமாழிலய பேசிக் பகாண்ட போதும் அலனவருக்கும்
தமிழில் பேச பதரிந்து இருந்தது. கலடசியாக அந்த ஊர்
பேரியவர்கள் இருவரும் ஒரு வட்டின்
ீ முன்ேதாக பசன்று
நின்ைனர். அந்த ஊருக்குள் இருத்த ஒபர காங்க்ரீட் வடு
ீ அது
மாத்திரம் தான்.

சஞ்சனாலவயும் மற்ை மாணவிகலளயும் வரபவற்ேலரயில்


காத்திருக்குமாறு கூைிவிட்டு ஷக்தி ஊர் பேரியவர்களுடன்
பசன்று வட்லட
ீ சுற்ைி ோர்த்து விட்டு வந்தான். ஷக்தியிடம்
அலனத்து விேரங்கலளயும் கூைி விட்டு அங்கு சலமயல் மற்றும்
ஏலனய உதவிகள் புரியபவன இருந்த பசாமலனயும் அவன்
மலனவி சம்ோலவயும் ஷக்திக்கு அைிமுகம் பசய்து பகாடுத்து
விட்டு மாலல வருவதாகக் கூைி அந்த பேரியவர்கள் இருவரும்
விலட பேற்று பசன்ைனர். அந்த வட்டில்
ீ பமாத்தபம 3 அலைகள்
தான் இருக்க அளவில் சற்று விஸ்தாரமாக இருந்த இரு
அலைகலள மாணவிகளுக்கு பகாடுத்து விட்டு சிைிய அலைலய
ஷக்தியும் சஞ்சனாவும் எடுத்துக் பகாண்டனர்.

266
ஷக்தி அந்த மாணவிகளிடத்தில் சஞ்சனாலவ தன் உைவுக்காரப்
பேண் என்று மாத்திரபம அைிமுகம் பசய்திருக்க ஷக்தியும்
சஞ்சனாவும் ஒபர அலையில் தங்கிக் பகாள்ள போவலத அந்த
மாணவிகள் தங்களுக்குள் கிசுகிசுத்துக் பகாண்டனர்.
ஷக்திபயாடு அவள் அலைலய ேகிர்ந்து பகாள்ள பவண்டும்
என்ேலத அைிந்த போழுது முதலில் பகாஞ்சம் அதிர்ந்த
போழுதும் அலத சஞ்சனா பவளியரங்கமாகக் காட்டிக்
பகாள்ளவில்லல. ஷக்தி அலைக்கதலவ தள்ளி உள்பள நுலழய
சஞ்சனவும் கூடபவ உள்பள பசன்ைாள். அலை மிகவும்
ஒடுக்கமாக இருந்தது. சுவபராரமாக ஒரு கட்டில் போடப்ேட்டு
இருக்க இருவர் நின்று பகாள்ள மாத்திரபம இடம் இருந்தது.

அலைக்குள் நுலழந்ததுபம ஷக்தி பதாப்பேன்று கட்டிலில்


விழுந்து பசாம்ேல் முரிப்ேலதப் போல லக கால்கலள முறுக்கிக்
பகாண்டான். ''கூட ஒரு போண்ணு இருக்காபலங்கை விவஸ்லத
கூட இல்லாமல் லகலய காலல விரிச்சிட்டு கட்டில்ல ோயைலத
ோரு'' என்று பசல்லக் பகாேம் ேட்டவாறு சஞ்சனா தன் பேட்டிலய
கட்டிலின் மீ து லவத்து விட்டு குளியலலைக் கதலவத் திைந்து
ோர்த்தாள். குளியலலையும் அளவில் சிைியதாக இருந்த
போழுதும் மிகவும் சுத்தமாகபவ இருக்க சஞ்சனா தன்
மாற்றுலடகலள எடுத்துக் பகாண்டு குளிக்க பசன்ைாள்.

அத்தியாயம் 28

உலடகலளக் கலளந்து விட்டு தண்ண ீலர பமாண்டு


ஊற்றுவதற்பகன தண்ண ீர் வாலிக்குள் லகலய விட்டவள்
மின்சாரம் தாக்கியது போல ஆடி நின்ைாள். லகலய
ேனிக்கட்டியில் லவத்தது போல லக விலரத்துக் பகாண்டது.

267
அந்த சில்பலன்ை உடலல ஊசியாய் துலளக்கும் நீலர தலலக்கு
ஊற்ைிக் பகாள்வது ஆசாதாரணம் என்று புரிய சஞ்சனா ேல்லலக்
கடித்துக் பகாண்டு பவக பவகமாக நீலர பமாண்டு உடம்புக்கு
மாத்திரம் ஊற்ைிக் பகாண்டாள். குளிர் தாங்க முடியாமல் அவள்
வாய் பமலும் கீ ழுமாக தன்னால் அடித்துக் பகாள்ளத் பதாடங்க
அதற்க்கு பமல் அந்த குளிலரத் தாங்கிக் பகாள்ள முடியாமல்
உடலல உலர்த்தி விட்டு மாற்றுலட மாற்ைிக் பகாண்டு கதலவத்
திைந்து பகாண்டு பசன்று கட்டிலில் ஏைி தன்லன குறுக்கிக்
பகாண்டு அமர்ந்து பகாண்டாள்.

சஞ்சனா அலைக்குள் வந்த போழுது ஷக்தி கட்டிலில் இருந்து


எழுந்திருந்து அவனது மாற்றுலடகலள பேட்டிக்குள் இருந்து
எடுத்துக் பகாண்டு இருந்தான். சஞ்சனா பவலபவலத்துப் போய்
பவளிபய வந்து கட்டிலில் ஏைி அமர்ந்து பகாள்ளவும் அவள்
அருபக பசன்ைவன் ''சஞ்சனா ஆர் யூ ஆல் லரட்??'' என்ைான்.
சஞ்சனா ேதிலுக்கு தலலலய மாத்திரபம ஆட்டினாள். அவள்
ேற்கள் இன்னும் கடகடபவன அடித்துக் பகாண்பட இருந்ததது.
ஷக்தி சஞ்சனாவின் லகலய பதாட்டுப் ோர்த்தான் அவளது லக
ேனிக்கட்டி போல சில்லிட்டுப் போய் இருக்க ஷக்தி அவளது
உடலல சூபடற்றும் விதமாக அவள் லககலள தன் லககளுக்குள்
வாங்கி பவகமாக பதய்த்து விட்டான். ேின்னர் அவளது
குதிகால்கலளயும் அவ்வாபை பசய்தான்.

ஷக்தியின் லகயின் சூடு அவளது உடலில் ேடபவ தான்


சஞ்சனாவுக்கு பவடபவடப்பு நின்ைது. மலழயில் நலனந்த
பவள்லளப் புைாலவப் போல இருந்தவலளக் காண ஷக்திக்கு
ோவமாக இருந்தது. புைாக் குஞ்லசப் போல அவளது மிரண்ட

268
கண்கலளப் ோர்த்தாள் யாருபம அவள் மீ து பகாேம் பகாள்ள
முடியாது எனத் பதான்ைியது. இன்னும் தன்லன குறுக்கிக்
பகாண்டு அமர்ந்து இருந்தவலள நின்ை வண்ணம் அவன் பலசாக
அலணத்துக் பகாண்டான். ஷக்தி அவலள அவ்வாறு அலணத்துக்
பகாண்டதினால் உண்டான ஸ்ேரிசம் அந்த பநரம் அவளுக்கு மிக
இதமாய்த் பதான்ை சஞ்சனா அவன் லககளுக்குள் தஞ்சம்
புகுந்தாள்.

ஷக்தியின் பநஞ்சில் சஞ்சனாவின் தலல புலதந்து இருக்க ஷக்தி


பமன்லமயாக தன் இதழ்கலள லவத்து அவள் உச்சந்தலலலய
முகர்ந்தான். ஷக்தியின் அருகாலம தந்த கதகதப்புக்காக
மாத்திரபம அவன் அலணப்புக்கு கட்டுப்ேட்டு இருந்தவளுக்குள்
இப்போழுது ஒரு ரசாயன மாற்ைம் உண்டானது. அலத அதற்க்கு
பமல் வளர்க்க விரும்ோதவள் பமதுவாக தன் லககள் பகாண்டு
ஷக்திலய தள்ளினாள். ஷக்திபயா அவலள விட்டு நகர்வதாய்
இல்லல. இப்போழுது சஞ்சனா அவலள அலணத்து இருந்த
அவனது லககலள அவளாக ேிரித்து விளக்க ஷக்திக்கு
அப்போழுது தான் சஞ்சனா அவனது ேிடிலய உதைி விட முயற்சி
பசய்கிைாள் என்ேது புரிந்தது.

பவலபவலத்துப் போய் இருக்கின்ைாபள என்று அவலள பசர்த்து


அலணத்துக் பகான்டால் அவலள கற்ேழிக்கப் போவலதப் போல
அவலன உதாசீனப் ேடுத்தி விட்டாபல என்று ஷக்திக்கு
ஆத்திரமாக வந்தது. அவலளப் ேற்ைி சற்று முன்ேதாக எழுந்த
நல்பலண்ணம் வந்த வழிபய காணாமல் போக அவலள
பவறுப்ோக ஒரு ோர்லவ ோர்த்து விட்டு குளியலலைக்குள்
நுலழந்து பகாண்டான் அவன்.

269
அதன் ேின்னர் ஷக்தி அவலள ஏபைடுத்தும் ோர்க்கவில்லல.
ஆனால் ஷக்தியின் ோராமுகம் சஞ்சனாலவ தான் வாட்டி
வலதத்தது.. ஷக்திக்கும் தனக்குமான உைவின் புனிதத்
தன்லமலய புரிந்து பகாள்ளவும் முடியாமல் அவலன பசர்த்துக்
பகாள்ளவும் முடியாமல் அவலன விட்டு தள்ளி நிற்கவும்
முடியாமல் அவள் தான் மிகவும் பவதலன ேட்டுக் பகாண்டு
இருந்தாள். ஷக்தியின் அருகாலம அவனது ஆண்லம வாசத்லத
அவள் மீ து பதளித்து விட்டு பசன்ைிருக்க, சற்று முன்பு அவலள
தன் ேிடிக்குள் ோதுகாப்ோக உணர லவத்தவன் அவள் மீ து
பகாேித்துக் பகாண்டு பசன்று விட்டானா என்ேலத அவளால்
இன்னுமும் நம்ே முடியாது இருந்தது.

ஆனால் அப்போழுது சஞ்சனா ஒரு உண்லமலய புரிந்து


பகாண்டாள். இந்த 25 வருடங்களில் அவள் என்றுபம
உணர்ந்திராத ஒரு ோதுகாப்பு உணர்லவ அவள் ஷக்தியின்
கரங்களுக்குள் இருக்லகயில் உணர்ந்து பகாண்டாள். ஷக்தியின்
வலுவான கரங்களின் அலணப்பும், அவன் மீ து இருந்து
பவளிப்ேட்ட பலசான வியர்லவ கலந்த வாசலனயும் அவளுக்குக்
பகாடுத்த ோதுகாப்பு உணர்லவ இது வலர பவறு ஒருவரின்
அருகாலமயும் அவளுக்கு அளித்ததில்லல. ஷக்தியின்
கரங்களுக்குள் அடங்கி இருந்தது இந்த உலகிபலபய மிகவும்
ோதுகாப்ோன இடத்தில் இருப்ேலதப் போன்ை உணர்லவ
அவளுக்கு அளித்தது.

இதற்க்கு பமல் அலதப் ேற்ைிபய பயாசலன பசய்து பகாண்டு


இருந்தால் அவளுக்கு அழுலக பவடித்து விடும் போலிருக்க

270
அலைலய விட்டு பவளிபயைி வரபவற்ேலரலய பநாக்கி
பசன்ைால் சஞ்சனா. குளிக்க பசன்ை ஏலனய மாணவிகளும்
பவலபவலத்துப் போய் பவளிபய வந்து இருக்க அலனவருமாக
வரபவற்ேலையில் அலமக்கப் ேட்டு இருந்த பநருப்ேிடத்தின்
அருபக போடப்ேட்டு இருந்த கம்ேளியில் அமர்ந்து தங்கலள
இதப்ேடுத்திக் பகாண்டு இருக்க சஞ்சனாவும் அவர்களுடன்
பசன்று அமர்ந்து பகாண்டாள். மதிய உணவுக்கு பகாதுலம
பராட்டியும் சிறு தானியங்களால் ஆன சாம்ோரும் தயாராக
இருக்க அந்த குளிருக்கு அலனவரும் தாங்கள் சாதாரணமாக
உண்ேலதப் ோர்க்கிலும் அதிகமாக உண்டனர்.

மதிய உணவுக்குப் ேின்னர் டிலரவர் மற்றும் கிள ீனரின்


உதவியுடன் அந்த வட்டின்
ீ முன்ேதாக மருத்துவ முகாமுக்கு
பதலவயான படண்ட்டுகள் அடிக்கப் ேட்டு அதற்க்கான
ஆயத்தங்கள் பசய்யப்ேட்டன. மதிய உணவு தந்த பதம்புடன்
மாணவிகளும் தாங்கள் பகாண்டு வந்து இருந்த மருத்துவ
உேகரணங்கலள எடுத்து லவப்ேது போன்ை சிறு சிறு
பவலலகலள பசய்து பகாண்டும் நாலளய நாளுக்காக தங்கலள
தயார் ேடுத்திக் பகாண்டும் இருந்தனர். மருத்துவ முகாமுக்கான
பகாட்டலக முழுவதுமாக தயார் பசய்யப்ேட்ட போழுது சூரியன்
அஸ்தமிக்க ஆரம்ேித்து இருந்தது.

அலனவரும் இரவு உணலவ முடித்துக் பகாண்டு தத்தம்


அலைகளுக்கு பசல்ல சஞ்சனாவும் தனக்கான அலைக்குள்
பசன்று கலளப்ோக கட்டிலில் அமர்ந்து பகாண்டாள். இப்போழுது
அவளுக்கு ேடேடப்பு பகாஞ்சம் அதிகமானது. ஒருவர் மாத்திரபம
வசதியாக ேடுத்துக் பகாள்ள கூடிய அந்த சிைிய கட்டிலில்
அவளும் ஷக்தியும் ேடுத்துக் பகாள்ள பவண்டும் என்ை எண்ணம்

271
அவளுக்குள் ேதேலதப்லே சற்று அதிகரித்திருக்க கட்டிலில்
அமர்ந்து தன் முழங்காலலக் கட்டிக் பகாண்டு ஷக்தியின்
வரலவ பயாசலனபயாடு எதிர்ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.
சற்று பநரத்தில் ஷக்தி கதலவத் திைந்து பகாண்டு உள்பள
நுலழந்தான். அடுத்தது என்ன அடுத்தது என்ன என்று சஞ்சனா
லப் டப் பவகமாக அடிக்க எதிர்ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

ஷக்திபயா சஞ்சனா அந்த அலைக்குள் இருப்ேலத


போருட்ேடுத்தியதாகபவ பதரியவில்லல. உள்பள வந்தவன்
பநராக தன் பேட்டி லவக்கப் ேட்டு இருந்த இடம் பநாக்கி
பசன்ைான். பேட்டிக்குள் லகலய விட்டு பதடி ஒரு ஜர்க்கின்லன
பவளிபய எடுத்து அவன் அணிந்து இருந்த டீஷர்ட்டுக்கு பமலாக
அலத அணிந்து பகாண்டான். சஞ்சனா ஓரக்கண்ணால்
அவலனபய ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள். ஷக்தி மறுேடியும்
பேட்டிக்குள் லகலய விட்டு ஒரு ட்ராக்லச எடுத்துக் பகாண்டான்.
விறுவிறுபவன தான் அணிந்து இருந்த ஷார்ட்லச கலட்டி விட்டு
ட்ராக்லச அணிந்து பகாண்டான். சஞ்சனா தான் திணைிப் போய்
கண்கபளாடு கூட காலதயும் பசர்த்து மூடிக் பகாண்டாள்.

உலட மாற்ைிக் பகாண்டவன் கட்டிலின் அருகில் வந்து


அவனுக்பகன்று லவக்கப்ேட்டு இருந்த தலலயலணலயயும்
கம்ேளிலயயும் லகயில் எடுத்துக் பகாண்டு கதலவ பநாக்கி
திரும்ேிய போழுது தான் சஞ்சனாவுக்கு புரிந்தது ஷக்தி அவள்
அருபக ேடுத்துக் பகாள்ளப் போவதில்லல என்ேது. அந்த
கட்டிலில் இருவர் ேடுத்துக் பகாள்வபதன்ைால் அது ஆேத்து தான்.
ஆனால் ஷக்தி பவறு எங்கு பசன்று ேடுத்துக் பகாள்ளப்
போகிைான் என்ை பகள்வி கரிசலனயாக எழ ஷக்திலய தடுத்து,

272
''ஷக்தி........ எங்க போய் ேடுத்துக்கப் போை??'' என்ைாள்.

''திண்லணல''

''வாட்???? ஆர் யூ பஜாக்கிங்??? ராத்திரி பவளியில போகாதிங்க.


பவளில காட்டுப் ேன்னி, சிறுத்லதலாம் சுத்தும்னு பேரியவரு
பசான்னது உன் காதுல விழலியா???'' என்ைாள் பகாேமாக.

சஞ்சனாலவ ஓரிரு பநாடிகள் கண்ணிலமக்காமல் ோர்த்துவிட்டு


''இங்க ேடுத்துகைதுக்கு அதுபவ ேரவால்லல'' என்று கூைிவிட்டு
சஞ்சனாவின் ேதிலல எதிர்ோராமல் கதலவத் திைந்து பகாண்டு
பவளிபய பசன்ைான் ஷக்தி.

சஞ்சனா அதற்க்கு பமல் எங்கு வாய் பேசுவது ஷக்தி கூைிய


ேதிலில் இருந்து பவளிபய வர முடியாமல் அப்ேடிபய அமர்ந்து
இருந்தாள். ஷக்தி எங்கு எப்ேடி ேடுத்துக் பகாண்டாபனா என்று
பதரியாமல் மனம் சஞ்சலப் ேட்டுக் பகாண்டு இருந்தவள் உடல்
பசார்வும் கூட பசர்ந்து பகாள்ள அமர்ந்திருந்த வண்ணபம
தூங்கியும் போனால்.

273
ஷக்தி அலைலய விட்டு பவளிபய வந்த போழுது பசாமனும்
அவன் மலனவி சம்ோவும் சலமயலலை அருபக தங்களுக்கான
ேடுக்லகலய விரித்துக் பகாண்டு இருக்க, மாணவிகளில் சிலர்
வராந்தாவில் நடமாடிக் பகாண்டு இருந்தனர். லகயில்
ேடுக்லகயுடன் ஷக்தி அலைலய விட்டு பவளிபய வருவலதக்
கண்ட ஒரு மாணவி சிரிப்லே அடக்கிக் பகாள்ளும் முகமாக
வாலய போத்திக் பகாண்டாள். அவள் தன்லன பகலி பசய்வது
புரிய ஷக்தி எரிச்சல் அலடந்தான்.

''10 மணிக்கு பமல யாரும் ரூலம விட்டு பவளில வரக்


கூடாதுன்னு பசான்பனன்ல? தூங்காம இங்பக என்ன ேண்ணிட்டு
இருக்க??''

''சார் லகல ேடுக்லகபயாட ரூமுக்கு பவளில என்ன ேண்ணிட்டு


இருக்கீ ங்க?? டாக்டர் அம்மா பவளில தள்ளி கதலவ
சாத்திட்டாங்களா??'' என்ைாள் லாவண்யா என்ை அந்த பேண்.

அவளுக்கு என்ன விளக்கம் பசால்வது என்று புரியாமல்


பநருப்ேிடத்தின் அருகில் பசன்று தன் ேடுக்லகலய விரிக்க
ஆரம்ேித்தான் ஷக்தி. அவன் இருந்த மனநிலலக்கு விரிக்க
விரிக்க பகாணலாக விரிந்தது கம்ேளி. ஷக்தியிடம் இருந்து
கம்ேளிலய ேிடுங்கிக் பகாண்ட லாவண்யா அலத உதைி விரித்து
ஷக்திக்கு ேடுக்லகலய தயார் பசய்து பகாடுத்தாள். நன்ைிபயாடு

274
அவலளப் ோர்த்து புன்னலகத்து, ''குட் லநட்'' என்று ஷக்தி கூை
அவலனப் ோர்த்து கண் அடித்து விட்டு வரபவற்ேலையின் மின்
குமிலழ அலணத்து விட்டு தனது அலைக்குள் பசன்று மூடிக்
பகாண்டாள் அந்த பேண்.

மறுநாள் காலல ஷக்தி சீக்கிரபம விழித்துக் பகாண்டான். ஷக்தி


எழுந்து பகாள்வலதக் கண்ட பசாமன் ஓடி வந்து அவனுக்கு
ேடுக்லகலய மடிக்க உதவ, பசாமனின் மலனவி சம்ோ ஷக்திக்கு
ஆவி ேைக்கும் இஞ்சிக் காேி கலந்து பகாடுத்தாள். சஞ்சனாவின்
கதவும், மாணவிகள் தங்கிக் பகாண்ட அலைக் கதவுகளும்
அலடத்பத இருக்க ஷக்தி வட்டின்
ீ கதலவத் திைந்து பகாண்டு
பவளிபய வந்தான். அந்த அதிகாலல பநரத்தில் காற்று அதிகம்
இல்லல. ஆனால் குளிர் அதிகமாக இருந்தது. அங்கு ஒரு நலட
போட்டவாறு காேிலய அருந்தி விட்டு முகம் கழுவி உலட
மாற்ைிக் பகாள்வதற்காக தன் அலைக்குள் நுலழந்தான் ஷக்தி.

பநற்று இரவு அவன் சஞ்சனாலவ கலடசியாக ோர்த்த போழுது


அவள் அந்த கட்டிலில் எப்ேடி அமர்ந்து இருந்தாபலா அபத
இடத்தில் அமர்ந்த நிலலயில் சரிந்து உைங்கிக் பகாண்டு
இருந்தாள் அவள். பநற்பைல்லாம் இவள் சரியாகத் தூங்காமல்
இப்ேடித் தான் இருந்தாளா என்ை குற்ை எண்ணம் அவலன சுட
சஞ்சனாலவ பநருங்கி பசன்ைான் ஷக்தி. சஞ்சனா மீ து அவன்
எவ்வளவு பகாேமாக இருந்தாலும் அவள் இப்ேடி அப்ோவியாக
முகத்லத லவத்துக் பகாண்டு இருக்கும் போழுது அந்த பகாேம்
அவனுக்கு இருந்த இடம் பதரியாமல் காணாமல் போய் விடும்.
இப்போழுதும் அந்த குழந்லத முகத்லதயும் பமாசுபமாசுபவன
இருந்த கன்னங்கலளயும் ோர்க்க அவனுக்கு அப்ேடித் தான்

275
இருந்தது.

இன்னும் பகாஞ்சம் உைங்கட்டும் என்று நிலனத்தவன் அவள்


தலலக்கு கீ ழ் லகலய விட்டு அவலள பநராக கட்டிலில் சாய்த்து
விட்டான். சஞ்சனா பலசாக உடலல அலசத்த போழுதும் எழுந்து
பகாள்ளவில்லல, உடலல அலசத்து சரிந்து ேடுத்துக்
பகாண்டாள். அவள் சரிந்தது தான் தாமதம் அவளது
சுடிதாருக்குள் இருந்த தாலி பவளிபய எட்டிப் ோர்த்தது. தாலிலய
கண்டவன் ஸ்தம்ேித்து அப்ேடிபய நின்ைான். சஞ்சனா அவன் மீ து
காட்டிய பகாேத்திற்கு அவன் தாலிலய கட்டிய அன்பை அலத
கலட்டி எரிந்து இருப்ோள் என்று அவன் நிலனத்ததுக் பகாண்டு
இருக்க அவள் என்னபவன்ைால் அந்த தாலிலய இன்னும்
அணிந்து பகாண்டு தான் இருக்கின்ைாள்.

ஷக்திக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது. சஞ்சனா இன்னுமும் தாலிலய


அணிந்து பகாண்டு இருக்கிைாள். அதாவது சஞ்சனா அந்த
தாலிக்கு மரியாலத பசலுத்துகிைாள். அந்த தாலிக்கு மரியாலத
பகாடுக்கிைாள் என்ைாள் அவலன அவள் கணவனாக
எண்ணுகிைாள் என்று தாபன அர்த்தம். இது அவன் மனதில்
உதித்த போழுது ஒரு அளவில்லா ஆனந்தம் ஷக்தியின்
இதயத்லத சூழ்ந்து பகாண்டது. காதலாக அவள் அருபக
மண்டியிட்டு அமர்ந்தவன் அவள் கழுத்தில் இருந்து பதாங்கிக்
பகாண்டு இருக்கும் தாலிச் சரலட தன் உள்ளங்லகயில் லவத்து
மூடிக் பகாண்டான்.

276
தன் தலலயில் ஷக்தியின் லக ேட்ட போழுது அலத அசட்லட
பசய்யாமல் தூங்கியவள் அவள் பநஞ்சின் பமல் யாபரா லக
லவத்தது போல் பதான்ை சட்படன்று எழுந்து பகாண்டாள். கண்
விழித்துப் ோர்த்தால் ஷக்தி அவளருபக மண்டியிட்டு
அமர்ந்திருக்கின்ைான். சஞ்சனாவுக்கு ஒரு நிமிடம் ஒன்றுபம
புரியவில்லல. எழுந்து அமர்ந்து பகாள்ள முயற்சி பசய்த
போழுது தான் புரிந்தது அவளது தாலிச் சரடு ஷக்தியின்
லகக்குள் சிலைேட்டு இருப்ேது. அங்கு நடந்து பகாண்டு இருப்ேது
அவளது மூலலயில் உலரத்த கணம் சட்படன்று ஷக்தியின்
லகலய உதைி தன் தாலிலய எடுத்து தன் சுடிதாருக்குள் போட்டு
மலைத்துக் பகாண்டாள் சஞ்சனா.

ஷக்தி ஒன்றுபம பேசவில்லல சஞ்சனாலவபய ோர்த்துக்


பகாண்டு இருந்தான். சஞ்சனாவுக்குத் தான் ஷக்தியின் முகத்லத
ோர்ப்ேதற்பக பவட்கமாக இருந்தது. சட்படன்று கட்டிலல விட்டு
இைங்கியவள் பேட்டிக்குள் இருந்து துண்லடயும் மாற்றுடலயயும்
எடுத்துக் பகாண்டு குளியலலை கதலவத் திைக்க அதன் குமிழிப்
ேிடித்து அழுத்த ஷக்தியின் கரம் அவள் லகலய ேிடித்து
அழுத்தியது.

ஷக்தி அவள் ேின்னால் நின்று பகாண்டு இருந்தான். அவன்


முகம் அவள் கழுத்துக்கு ேின்னல் இருக்க அவர்கள் இருவரும்
ஒரு நூல் இலடபவளியில் ஒருவலர ஒருவர் பதாடாமல் நின்று
பகாண்டு இருந்தனர். தன் லகலய ேிடித்திருந்த ஷக்தியின்
கரத்லத விலக்கவும் முடியாமல் அவன் எதற்கு இப்ேடி பநருங்கி
வந்து நிற்கின்ைான் என்ேதும் புரியாமல் சஞ்சனா தலலலயக்
கூடத் திருப்ோமல் நின்ை இடத்திபலபய நின்ைாள்.

277
''தலலக்கு ஊத்திடாபத. ஹாட் வாட்டர் கீ சர் ஒன்னு பவணும்னு
பசால்லி இருக்பகன். மதியத்துக்குள்ள வந்துரும். இப்போலதக்கு
ஒடம்புக்கு மட்டும் பரண்டு தண்ணி ஊத்திக்பகா'' என்று கூைி
விட்டு நகர்ந்தான் ஷக்தி.

சஞ்சனா குளியலலைக்குள் பசன்று கதவலடத்துக் பகாண்டாள்.


ஷக்தி கூைியது போல உடம்புக்குத் தான் ஊற்ைிக் பகாண்டாள்.
ஆனால் இம்முலை அந்த குளிர் அவலள ஒன்றுபம
பசய்யவில்லல. அவளது மனம் அந்த குளிலரயும் தாண்டி
ஏபதபதா பயாசலன பசய்து பகாண்டு இருந்தது. ஷக்தி அவளது
கழுத்தில் தாலிலய கட்டினான் என்ேதற்காக அவ்வளவு
பேசியவள் இன்று வலர அந்த தாலிலய தன் கழுத்தில் சுமந்து
பகாண்டு இருக்கிைாள் என்ேலத அைிந்த போழுது ஷக்தி என்ன
எண்ணி இருப்ோன் என்று அவள் மனம் ேலவாைாக எண்ணிப்
ோர்த்தது. ஷக்தியும் அவளும் பசர்ந்து வாழ்வதில் உள்ள உள
ரீதியான ேிரச்சிலனகலள அவள் உள்ளம் கணக்குப் போட்டது.

காலல 9 மணி அளவில் அலனவரும் அவசர அவசரமாக


மருத்துவ முகாமின் முதல் நாளுக்காக தயாராகி காத்திருக்க
ஊருக்குள் இருந்து மக்கள் ஒவ்பவாருவராக வருலக தர
ஆரம்ேித்தனர். மருத்துவ முகாமின் முதல் நாள் ஆண்களுக்கான
ேரிபசாதலனக்கு உரியது என்று ஏற்கனபவ அைிவித்து இருந்ததன்
பேயரில் அன்று ஆண்கள் தான் வருலக தந்து இருந்தனர்.
வந்தவர்கள் அலனவரும் முதலில் சஞ்சனாவிடம் அனுப்ேப்ேட
சஞ்சனா அவர்களது பநாய்கலள பகட்டைிந்து அந்த பநாய்க்கான

278
ேரிபசாதலன மற்றும் மருந்து வலககள் கிலடக்கும் ேிரிவுக்குள்
அவர்கலள அனுப்ேி லவத்தாள்.

சஞ்சனாவும் ஏலனய மாணவிகளும் பவறு எந்த நிலனப்புக்கும்


இடம் இல்லாமல் மும்முரமாக தாங்கள் வந்த ேணியில் இைங்கி
இருக்க ஷக்தி தான் ஆனந்த கடலில் மூழ்கிக் பகாண்டு அலத
எவ்வாறு பவளிப்ேடுத்துவது என்று பதரியாமல் தவித்துக்
பகாண்டு இருந்தான். சஞ்சனா அவலன கணவனாக ஏற்றுக்
பகாண்டு விட்டால் என்ை உண்லம அவனுக்குள் அளவிலா
மகிழ்ச்சிலய ஏற்ேடுத்தி இருந்தது. அவனுக்குள் எழுந்த அந்த
பேரின்ேத்லத அவனது முகம் பவளிச்சம் போட்டுக் காட்ட தன்
கழுத்தில் தாலிலய கண்டது முதல் ஷக்தி ஒரு மார்க்கமாகத்
தான் அலலந்து பகாண்டு இருக்கிைான் என்ேது சஞ்சனாவுக்கும்
புரிந்து போனது.

மதிய உணவு இலடபவலளயின் போது அலனவருக்கும் உணவு


போதிகளாகக் கட்டப்ேட்டு அவர்கள் இருந்த இடத்துக்பக
பகாண்டு வந்து பகாடுக்கப்ேட ஷக்தி சஞ்சனா இருக்கும் இடம்
பதடிச் பசன்று அமர்ந்து பகாண்டான். ஷக்தி அருகில் வருவலதக்
கண்டதுபம சஞ்சனாவுக்கு ேதட்டமாக இருந்தது, ஒரு
இன்ஸ்டன்ட் புன்னலகலய மலரவிட்டு ேதட்டத்லத மலைத்துக்
பகாண்டாள். சஞ்சனாவின் அருபக அமர்ந்து அவபளாடு கூட
பசர்ந்து சாப்ேிட ஆரம்ேித்தவன் அனாவசியமாக ஒரு வார்த்லத
பேசவில்லல. ஆனால் சஞ்சனா ோர்க்காத பநரங்களில் அவலள
ோர்லவயால் பமய்ந்து பகாண்டு இருந்தான். காணாதது போல
ோசாங்கு பசய்தாலும் பேண்ணுக்கா புரியாது ஒரு ஆண் அவலள
அளவிடுவலத.

279
சஞ்சனாவுக்குத் தான் பசாறு இைங்கவில்லல. ஷக்தி நடத்திக்
பகாண்டு இருந்த காதல் விலளயாட்டு அவளுக்கு இன்ேமும்
துன்ேமும் ஒருங்பக கலந்தபதாரு அவஸ்லதயாக இருந்தது.
உணவுக்குப் ேின் மறுமடியும் பவலலயில் மிகுதி பநரம் பவகமாக
கலரய மாலல 6 மணியளவில் முதலாம் நாள் முடிவுக்கு வந்தது.
வட்டுக்கு
ீ பசன்று பதநீர் அருந்தி சிைிது பநரம் சஞ்சனாவும்
மாணவிகளும் வரபவற்ேலரயில் அமர்ந்து அன்லைய நாலளப்
ேற்ைி பேசிக் பகாண்டு இருந்தனர். பேசிக் பகாண்டு இருந்ததில்
பநரம் பசல்ல அலனவரும் இரவு உணலவயும் முடித்துக்
பகாண்டு தத்தம் அலைகளுக்கு பசன்று பூட்டிக் பகாண்டனர்.

பநற்று இரவு ஷக்தி பவளிபய குளிரில் ேடுக்கப் போகிைான்


என்ேலத அைிந்த போழுது ேதைிய சஞ்சனாவின் மனது இன்று
அவன் பவளிபய ேடுத்துக் பகாள்வபத நல்லது என்று
எண்ணியது. ஷக்தி குளித்து உலட மாற்ைி வரும் வலர சஞ்சனா
சலமயல் அலையில் சம்ோவுடன் பேச்சு பகாடுத்துக் பகாண்டு
இருந்தால். ஷக்தி அலைலய விட்டு பவளிபய வருவலதக்
கண்டவள் தன் அலைக்குள் நுலழந்து நுலழந்த பவகத்தில்
கதலவ தாளிட்டுக் பகாண்டாள்.

இன்று ஷக்தி இருக்கும் நிலலயில் அவலன அலையின் உள்பள


விடுவது தனக்கு ஆேத்து என்று அவள் மனம் பதளிவாக
பசான்னது. வழலம போல மாற்றுலடகலள எடுத்துக் பகாண்டு
சஞ்சனா குளியலலைக்குள் நுலழந்த போழுது அங்கு ஷக்தி
கூைியது போல சுடுநீர் கீ சர் லவக்கப்ேட்டு இருந்தது. சஞ்சனா
உற்சாகமாக தலலக்கு ஊற்ைிக் பகாண்டாள். பவலல கலளப்பும்,
தலலக்கு ஊற்ைிக் பகாண்டதுமாக சஞ்சனா கட்டிலில் சாய்ந்த

280
மறு கணம் உைங்கியும் போனால் ஆனால் இனி தான் ஆட்டாம்
ஆரம்ேம் என்ேது அப்போழுது அவளுக்குத் பதரியாது.

அதுவலர சஞ்சனா திட்டமிட்டு காய் நகர்த்தி அவலன பநருங்க


விடாமல் தடுத்தலத கவனிக்கத் தவைியது போல ோசாங்கு
பசய்தவன் இப்போழுது அவனது ஆட்டத்லத ஆரம்ேித்து
இருந்தான். பநரம் இரவு 11:50 ஐ பநருங்கிக் பகாண்டிருந்த பநரம்
ஷக்தி பசன்று சஞ்சனாவின் அலைக் கதலவத் தட்டினான், ேதில்
இல்லல. அழுத்தம் பகாடுத்து ேலமாகத் தட்டினான், இப்போழுது
சஞ்சனா எழுந்து பகாண்டாள். கதவு தட்டும் ஓலச பகட்க ஒரு
விலச சிந்தித்தவள், சத்தம் ேலமாக இருந்த காரணத்தினால்
எழுந்து பசன்று கதலவத் திைந்தாள். அதிர்ச்சி அலடயவில்லல
எதிர்ோர்த்தது போல ஷக்தி தான் பவளிபய காத்து இருந்தான்.

சஞ்சனா கதலவத் திைந்ததும் அலட்டிக் பகாள்ளாமல் பசன்று


கட்டிலில் அமர்ந்தவன் லக காலல நீட்டி பசாம்ேல் முைித்து
விட்டு ஒரு தலலயலணலய எடுத்துப் போட்டு லககலள
தலலக்கு பகாடுத்தவாறு பநடுங்கிலடயாக கால்கலள நீட்டி
ேடுத்துக் பகாண்டான். சஞ்சனா ேயத்தில் எச்சில் விழுங்கிக்
பகாண்டு கதபவாரத்தில் நின்று அவலனபய ோர்த்துக் பகாண்டு
நின்ைாள். சஞ்சனாவின் தூக்கம் இப்போழுது காணமல் போய்
அவள் உள்ளத்லத ேயம் நிரப்ேி இருந்தது. சஞ்சனா அலசயாமல்
அப்ேடிபய நின்று பகாண்டு இருந்தாள்.

''எவ்வளவு பநரம் தான் அப்ேடிபய நிக்க போை?? கதலவத் தாப்ோ


போட்டுட்டு இப்ேடி வந்து ேடு'' என்று கண்ணில் குறும்பு மின்ன
கூைினான் ஷக்தி.

281
''எதுக்கு???'' என்ைாள் சத்தம் பவளிபய வரவில்லல காற்று தான்
வந்தது.

''என்ன பதரியாத மாதிரி பகக்கைீங்க போண்டாட்டி பமடம். நீங்க


என்லன புருஷனா ஏத்துக்கிட்டது பதரியாமல் இவ்வளவு நாளா
நம்ம முதல் இரலவ தள்ளி வச்சு பேரிய தப்பு ேண்ணிட்படன்.
ஆனால் விதி வலியது. ஃேர்ஸ்ட் லநட்டுக்கு ேதிலா நமக்கு
ஹனிமூனுக்பக வழி ேண்ணி பகாடுத்திருக்கு'' என்று கூைி
கண்ணடித்தான் ஷக்தி.

சஞ்சனா தன் காதுகலளபய நம்ே முடியாமல் ஷக்திலயபய


ோவமாக ோர்த்துக் பகாண்டு நின்ை இடத்திபலபய நின்ைாள்.

''பசால்ல பசால்ல அப்ேடிபய நின்னா என்ன அர்த்தம்?? இன்னும்


பகாஞ்சம் ஜாஸ்தி பராமான்ஸ் எதிர்ோர்க்குரியா?? நான் பவணா
வந்து உன்லன அப்ேடிபய அபலக்கா தூக்கிட்டு வரட்டுமா??''
என்ைான் ஷக்தி பதாடர்ந்து.

ஷக்தி இப்ேடி எல்லா ேந்துக்கும் விடாமல் சிக்சர் அடிக்க


சஞ்சனா தன்லனபய அைியாமல் தன் பதால்விலய ஒத்துக்
பகாள்ள பதாடங்கினாள். பவறு வழியில்லாமல் ஆலம போல
பமல்ல பமல்ல நகர்ந்து பசன்று கட்டிலின் விளிம்ேில் அமர்ந்து
பகாண்டாள்.

282
''விளக்லக அலண'' என்ைான் ஷக்தி ரகசிய குரலில்.

மனதுக்குள் லதரியத்லத வரவலழத்துக் பகாண்டவள் விளக்லக


அலணத்து விட்டு கட்டில் ஓரமாக சரிந்து ேடுத்துக் பகாண்டாள்.
ஒரு விலச அந்த அலை எங்கும் நிசப்தம் நிலவியது. இருவரும்
பேசிக் பகாள்ளவில்லல. சஞ்சனாவின் இதயம் துடிக்கும் ஓலச
மட்டும் எல்லாவற்லையும் தாண்டி ஒலித்துக் பகாண்டு இருந்தது.
என்ன பசய்யப் போகிைான் என்ன பசய்யப் போகிைான் என்ன
பசய்யப் போகிைான் என்று சஞ்சனாவின் இதயம் லப் டப் லப் டப்
லப் டப் என்று பவகமாகத் துடித்துக் பகாண்டிருந்த பநரம் ஷக்தி
சஞ்சனாவின் மீ து ோய்ந்தான்.

ேைக்கும் வண்டுகள் பூவில் கூடும் கார்காலம்

கலனக்கும் தவலள துலணலயச் பசரும் கார்காலம்

ேிரிந்த குயிலும் பேலட பதடும் கார்காலம்

ேிரிந்திருக்கும் உயிலர எல்லாம் ேிலணத்துலவக்கும்

கார்காலம்

283
நகம் கடிக்கும் பேண்பண அடங்காது ஆலச

நாகரீகம் ோர்த்தால் நடக்காது பூலஜ

பநருக்கபம காதல் ோலஷ

தங்கத் தாமலர மகபள வா அருபக

தத்தித் தாவுது மனபம வா அழபக

பவள்ளம் மன்மத பவள்ளம் சிறு விரிசல் கண்டது உள்ளம்

இலவ எல்லாம் பேண்பண உன்னாபல

(பதாடரும்)

Episode 13

அத்தியாயம் 29

சஞ்சனா சற்றும் எதிர்ோராத பநரத்தில் ஷக்தி சஞ்சனாவின் மீ து


கவிழ்ந்து இருந்தான். சஞ்சனாவின் மனம் ஷக்திலய கணவனாக
ஏற்றுக் பகாண்டு இருந்த போழுதும் அவள் மனபமா உடபலா
இந்த உைவுக்கு இன்னும் தயாராக இல்லல. சஞ்சனாவின் மீ து
கவிழ்ந்தவனுக்கு அவளது இதயத் துடிப்பு நன்ைாக பகட்டது, அந்த

284
துடிப்பு ‘’என்லன விட்டு விடு!!! விட்டு விடு!!!’’ என்று கதைியதும்
அவனுக்குக் பகட்டது. ஆனால் அவன் அவ்வளவு சுலேமாக
அவலள விட்டு விடுவதாக இல்லல. தன் உதடுகலள அவள்
கூந்தலுக்குள் நுலழத்து அவளது காபதாரம் பசன்று ''ஹாப்ேி
ேர்த்பட சஞ்சு'' என்ைான்.

தன் காதில் பகட்ட வார்த்லதகலள சஞ்சனாவால் நம்ே


முடியவில்லல. விழி ேிதுங்க ஷக்தியலயபய அதிசயமாகப்
ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள் அவள். அதற்குள் ஷக்தி அவள்
மீ து இருந்து எழுந்து அவள் அருபக அமர்ந்து பகாண்டு
இருந்தான். சமர்த் அவள் வாழ்க்லகலய விட்டு பசன்ைதில்
இருந்து சஞ்சனா அவளது ேிைந்த நாலள பகாண்டாடியபத
கிலடயாது. கடந்த ஓரிரு வருடங்களாக அவளுக்கு அவளது
ேிைந்த தினம் நிலனவில் வருவதும் கூட கிலடயாது. இன்று
பவறு எலதபயா நிலனத்து அவள் ேயந்து பகாண்டு இருந்த
சமயம் ஷக்தி அவளுக்கு இப்ேடி அதிர்ச்சி லவத்தியம் பகாடுத்து
ேிைந்த நாள் வாழ்த்து பதரிவித்தலத அவளால் இன்னும் கூட
நம்ே முடியவில்லல.

அவள் தன்லன சுதாகரித்துக் பகாண்டு நடப்புக்கு வர ஒரு சில


பநாடிகள் ஆனது. ஆனால் நடப்புக்கு வந்த போழுது இன்ேமும்
இல்லாத துன்ேமும் இல்லாத ஒரு இனிய பவதலன அவள்
இதயத்லத வந்து அலடத்துக் பகாள்ள ஷக்திலய அவளாகபவ
இறுக அலணத்துக் பகாண்டாள். அதன் ேின் சில நிமிடங்கள்
அங்கு நிசப்தம் நிலவியது. இதுவலர பேசிக் பகாள்ள தவைிய
அலனத்லதயும், ஒருவருக்பகாருவர் கூைிக் பகாள்ள நிலனத்த
அலனத்லதயும் அவர்கள் பமௌனத்தால் பேசிக் பகாண்டனர்.
அந்த அலணப்ேில் காதல் இல்லல, காமம் இல்லல, அலவ
அலனத்திற்கும் அப்ோற்ேட்ட ஒரு அன்பு அதில் கலந்து இருந்தது.

285
மனதில் உள்ள ோரத்லத நம்மால் தனியாக சுமக்க முடியாத
போழுது நம் அலனவருக்கும் பதலவப் ேடும் அலணப்பு. ''ஆல்
இஸ் பவல்'' என்று பசால்கிை அலணப்பு. இதுவும் கடந்து போகும்
என்று பசால்கிை அலணப்பு, உனக்கு நான் இருக்கிபைன் என்ை
லதரியத்லத நம் ரத்தத்தில் ஏற்ைி விடுகிை மாதிரியான
இறுக்கமான அலணப்பு. அந்த அலணப்ேில் நமக்குள் உள்ள
எல்லா இறுக்கங்களும் கட்டவிழ்ந்து போகும். மனது பலசாகி
வானில் ேைப்ேலதப் போல இருக்கும். அந்த இரவில், அந்த
அலைக்குள் இருந்த அந்த இருவருக்குள்ளும் அது தான் நடந்து
பகாண்டு இருந்தது.

ஷக்திலய இறுக அலணத்துக் பகாண்ட சஞ்சனாபவ தான்


தன்லன முதலில் சுதாகரித்தும் பகாண்டாள். அந்த கட்டிப்ேிடி
லவத்தியத்தின் மகிலம அவர்கள் இருவருக்கும் இலடபய இருந்த
இலடபவளி குலைந்து இருவரும் சகஜ நிலலக்கு திரும்ேி இருக்க
ஷக்தி தான் முதலில் பேசத் பதாடங்கினான்.

''உனக்கு வாங்கித் தர்ைதுக்கு இந்த காட்டுல ஒண்ணுபம


கிலடக்கல. ஊருக்கு போனதும் நீ என்னலாம் வாங்கி
பகக்குைிபயா எல்லாம் வங்கித் தாபைன். டீல்???'' என்று
சஞ்சனாலவ பநாக்கி தன் உள்ளங்லகலய நீட்ட, சஞ்சனா தன்
ட்பரட் மார்க் புன்னலகலய உதிர்த்து விட்டு தன் லகலய
ஷக்தியின் லகக்குள் லவத்துப் பூட்டி ''டீல்'' என்ைாள்.

அதன் ேின்னர் ேல வருடங்கள் ேிரிந்து இருந்த நண்ேர்கள்


சந்தித்தால் பேசிக் பகாள்வது போல இருவரும் கட்டிலில்

286
சாய்ந்து இருந்து மணிக் கணக்கில் சிரித்து சிரித்து பேசிக்
பகாண்டனர். ஆக பமாத்தம் ேல நாட்களுக்குப் ேின்னர் இருவரும்
இயல்பு நிலலக்குத் திரும்ேி இருந்தனர். பேச்சின் நடுபவ
எப்போழுது தூங்கிபனாம், யார் முதலில் தூங்கியது என்று
பதரியாமபலபய தூங்கியும் போனார்கள். காலல 7 மணி ஆன
ேின்னரும் கதவு திைக்கப் ேடவில்லல, ஷக்தியும் உள்பள தான்
இருக்கிைான் என்ேலத அைிந்து பகாண்ட மாணவிகள் தான்
''பநற்று பவளிபய ேடுத்துக் பகாண்டதற்கும் பசர்த்து ஐயா உள்பள
விடிய விடிய பூலஜ நடத்தி இருப்ோர்'' என்று தங்களுக்குள் பகலி
பேசிக் பகாண்டு காலலயில் ஷக்தி, சஞ்சனாவின் அலைக்
கதலவச் பசன்று தட்டினார்கள்.

கதவு தட்டும் சத்தம் பகட்டதில் முதலில் விழித்துக் பகாண்டது


ஷக்தி தான். ஷக்தி விழித்துப் ோர்த்த போழுது சஞ்சனா பூலனக்
குட்டி போல அவனது பநஞ்சில் ஒட்டிக் பகாண்டு தன்லன
சுருட்டிக் பகாண்டு ேடுத்து இருந்தாள். அவலள அப்ேடிப்
ோர்க்கும் போழுபதலாம் அவனது காதல் மனது என்னபவா
பசய்யும். தனக்கும் சஞ்சனாவுக்கும் குழந்லதகள் ேிைந்தால் அந்த
குழந்லதகள் யாலரப் போல இருக்கும் என்று சிந்தித்து
தனக்குள்பளபய சிரித்துக் பகாண்டான் ஷக்தி. மறுேடியும் கதவு
தட்டப்ேட தன் காதலியின் தூக்கம் கலளந்து விடப் போகின்ைது
என்று கதவு தட்டியவர்கலள சேித்தது அவனது காதல் பகாண்ட
மனது. சஞ்சனாவின் தூக்கம் கலளந்து விடக் கூடாபத என்று
அவபன லக கால் அலசக்காமல் அவள் அருபக இன்னும்
ேடுத்பத இருந்து அவலள ரசித்துக் பகாண்டு இருக்க, அது
போறுக்க முடியாத யாபரா தான் கதலவ இப்ேடித் தட்டுவது
என்று அவன் மனம் திட்டித் தீர்த்து.

287
ஆனால் சூரியனின் போன்னிைக் கதிர்கள் இப்போழுது ஜன்னல்
வழியாக அலைக்குள் சிந்தத் பதாடங்க சஞ்சனா தானாகபவ
உடலல அலசத்து, கண்கலள மிகவும் கஷ்டப் ேட்டுத் திைந்து
பகாண்டு உைக்கம் கலளந்து எழுந்து இருந்தாள். தூக்கத்தில்
இருந்து எழுந்து பகாண்டவள், இன்னும் கட்டிலல விட்டு எழுந்து
இருக்காது, இப்போழுது ஷக்தியின் பநஞ்சின் மீ து பசாகுசாக தன்
தலலலய சாய்த்துக் பகாண்டு ஷக்தியின் முகம் ோர்த்த ேடி
சுருண்டு ேடுத்துக் பகாண்டு ''குட் மார்னிங் ோய் ஃப்பரண்ட்''
என்ைாள்.

அதற்குள் மறுமுலை கதவு ''ேடார் ேடார்'' என தட்டப் ேட,

''அது யார் ோய் ஃப்பரண்ட் கதலவ அப்ேடி ஒடயிைா மாதிரி


தட்டைது??'' என்ைாள்.

''எல்லாம் நம்ம காதலுக்கு எதிரிங்க தான் பகர்ள்ஃப்பரண்ட்'' இது


ஷக்தி.

''எனக்கு என்னபவா நம்ம இதுக்கு பமல டிபல ேண்ணா இப்போ


கதவுல விழை இந்த அடி அடுத்து நம்ம பரண்டு பேர் மண்லட
பமல விழும்னு பதாணுது. உனக்கு??''

288
''எனக்கும் அபத தான் பதாணுது'' என்று ஷக்தி ேதில் அளிக்க.

இருவரும் கட்டிலில் எழுந்து அமர்ந்து பகாண்டனர். சஞ்சனா


கண்ணில் குறும்பு மின்ன ஷக்திலயப் ோர்க்க, ஷக்தி அபத
குறும்புடன் சஞ்சனாலவப் ோர்க்க இருவரும் அதற்க்கு பமல்
அடக்க மாட்டாமல் கலகலபவன்று சிரித்து லவத்தனர். அதன்
ேின்னர் சஞ்சனா குளியல் அலைக்குள் நுலழந்து பகாள்ள, ஷக்தி
கதலவத் திைக்கும் ேடியாக பவளிபய பசன்ைான். பவளிபய
மாணவிகள் அலனவரும் குளித்து தயார் ஆகி இவர்கள்
இருவரும் வரும் வலர காலல உணவு உண்ணாமல் காத்திருக்க,
அதன் விலளவு தான் கதவு அவ்வளவு பவகமாக தட்டப் ேட்டது
என்று புரிய இப்போழுது ஷக்திக்பக பகாஞ்சம் சங்கடமாகத் தான்
இருந்தது. இதில் நடக்கபவ நடக்காத ஒன்று நடந்ததாக எண்ணி
அந்த பேண்கள் அவலனப் ோர்த்த ோர்லவ பவறு...

''வாங்க மாப்ேிள்லள சார். உடம்பு எப்ேடி இருக்கு??'' என்ைாள்


ஒருத்தி.

''கூட இத்தலன சின்ன போண்ணுங்க தங்கி இருக்பகாம்,


பகாஞ்சம் ோர்த்து நடந்துக்க பவணாம்?? என்ன சார் இப்ேடி
ேண்ைீங்கபள சார்'' என்ைாள் இன்பனாருத்தி.

289
இப்ேடி ஆளாளுக்கு ஷக்திலய அர்ச்சலன ேண்ணிக் பகாண்டு
இருக்க ஷக்தி ஒரு பகவலமான சிரிப்லே ேதிலாகக் பகாடுத்து
எதிர் தாக்குதல் புரிந்து பகாண்டு இருந்தான். அதற்குள் சஞ்சனா
குளித்து உலட மாற்ைி வர, இப்போழுது அலனவரது ோர்லவயும்
சஞ்சனாவின் ேக்கம் திரும்ேியது. இளநீல வண்ண காட்டன்
புடலவ, அதில் பமல்லிசாக இலழபயாடிய தங்க ஜரிலக, ஈராக்
கூந்தலில் இருந்து இன்னும் நீர் பசாட்டிக் பகாண்டு இருந்தது,
பநற்ைியில் பசக்கச் சிவப்ேில் ஸ்டிக்கர் போட்டு. அப்ேடிபய முதல்
இரலவ முடித்து விட்டு வந்த புதுப் பேண் போலபவ சஞ்சனா
காட்சி அளிக்க, அது கூட அவர்கள் எதிர்ோர்த்தது தான். ஆனால்
அவர்கள் இம்மி அளவும் கூட எதிர்ோராதது சஞ்சனாவின்
புடலவக்கு பமபல பதாங்கிக் பகாண்டு இருந்த புதுத் தாலி.

அலதக் கண்டு அந்த மாணவிகள் அலனவரும் முழி ேிதுங்க


ஷக்தியும் தான் சஞ்சனாலவ முதன் முலை பதாங்கும்
தாலியுடன் கண்டதும் வாய் ேிளந்து போனான். சஞ்சனா
சாதாரணமாகபவ பேரழகு என்ைாள் அந்த பகாலத்தில் அவள்
பகாள்லள அழகாகத் பதரிந்தாள். மாணவிகளுக்குக் குழப்ேம்
இந்த திடீர் தாலி ஒபர இரவில் எங்கு இருந்து வந்தது என்று.
ஷக்திக்கு ஆச்சர்யம் இத்தலன அழகும் அவனுக்கா என்று. இலவ
ஒன்லையும் போருட்ேடுத்தாமல் வந்த பவகத்தில் சலமயல்
அலைக்குள் நுலழந்து அங்கு ஷக்திக்கும் சஞ்சனாவுக்கும்
தயாராக லவத்து இருந்த காேி பகாப்லேகலள லகயில் எடுத்துக்
பகாண்டு வந்து ஷக்தியின் லகயில் ஒரு பகாப்லேலய பகாடுத்து
விட்டு அருகில் அமர்ந்து பகாண்டாள் சஞ்சனா.

அங்கு அரங்பகைிக் பகாண்டு இருந்த காதல் நாடகத்லத


அதற்க்கு பமல் போறுத்துக் பகாள்ள முடியாத லாவண்யா என்ை
மாணவி ஆர்வம் தாங்காமல்,

290
''பநத்திக்கு ராத்திரி ரூமுக்குள்ள போனப்ே சிங்கிளா இருந்த
உங்க ஸ்படடஸ் எப்ேடி டாக்டர் ஓவர் லநட்ல பமரீடா
மாைிச்சு??'' என்ைாள்.

பவகு சாதாரணமாக காேிலய உைிஞ்சிய வண்ணம் ''யார்


பசான்னா நான் பநத்திக்கு ராத்திரி ரூமுக்குள்ள போைப்போ
என்பனாட ஸ்படடஸ் சிங்கிளா இருந்திச்சின்னு??''

''ஏன் டாக்டர் அல்பரடி குழம்ேி போய் இருக்க எங்கலள இன்னும்


கன்ஃேியுஸ் ேண்ைீங்க?? நீங்க பரண்டு பேரும் யாரு?? என்று
அழாத குலையாக பகட்டாள் இன்பனாருத்தி.

''இது என்ன பகள்வி?? இவரு என்பனாட புருஷன். நான் இவபராட


போண்டாட்டி'' என்று பசால்லி அவள் ஷக்தியின் முகத்லதப்
ோர்க்க ஷக்தி காேிலய உரிந்தவாறு பேருலமயாக சஞ்சனாவின்
பதாளில் லகலயப் போட்டு அவலள அவன் புைம் இழுத்துக்
பகாண்டான்.

291
மாணவிகள் அலனவரும் சப்ோ...... என்று பசால்லி தங்கள்
கண்கலளயும் காதுகலளயும் மூடிக் பகாள்ள அதற்க்கு பமல்
அவர்கலள பசாதிக்க விரும்ோமல் ஷக்தி அந்த இடத்லத விட்டு
அகன்ைான். அதன் ேின்னர் சஞ்சனா தான் தங்களுக்கு நடந்த
திடீர் திருமணத்லதப் ேற்ைி அந்த மாணவிகளிடம்
பமபலாட்டமாக பசால்லி லவத்தாள்.

ேின்பு வழலம போல வந்த பவலலக்கு அலனவரும் தயார்


ஆகினர். மருத்துவ முகாமின் இரண்டாம் நாள்
குழந்லதகளுக்கும், சிறுவர்களுக்கும் ஒழுங்கு பசய்யப் ேட்டு
இருந்தது. சிறு ேிள்லளகள் வர ஆரம்ேத்திததில் இருந்து
அன்லைய தினம் கலகலப்ோகவும், சுறுசுறுப்ோகவும் நகர
ஆரம்ேித்தது. லககுழந்லதகள், ஒரு வயது முதல் 3 வயது வலர
நிரம்ேிய குழந்லதகள், 3 முதல் 10 வயதான ேிள்லளகள், 10
வயதுக்கு பமற்ேட்படார் என தனித்தனியாக ேிள்லளகலள
ேரிபசாதிக்க ேட்டனர். பநாய்களுக்கான மருந்துகள் வழங்கப்
ேடும் ேிரிவு, தடுப்பூசி போட்டுக் பகாள்ளும் ேிரிவு எனவும் தனித்
தனிபய அவர்களுக்குள் ேிரித்துக் பகாண்டு இருந்தனர்.

முந்லதய தினம் போல வந்தவர்கள் அலனவரும் முதலில்


சஞ்சனாலவபய சந்திக்க வர சஞ்சனா அலனவலரயும் அணுகிய
விதபம அந்த மக்களுக்கு புதுத் பதம்லே வரவலழத்து இருந்தது.
தாயின் மடியில் அழுது பகாண்டு இருந்த குழந்லதகளும் கூட
சஞ்சனாவின் லகக்கு மாைியதும் அழுலகலய நிறுத்திக்
பகாண்டன, குழந்லதகளின் பேற்பைார் அந்த குழந்லதகலள
தூக்கிக் பகாண்டலதயும் ோர்க்க லாவகமாக சஞ்சனா
குழந்லதகலளத் தூக்கிக் பகாண்டாள்.

292
நான்கு ேிள்லள பேற்ை பேண்களுக்கும் கூட ேிள்லள வளர்ப்புப்
ேற்ைி ோடம் நடத்தினாள். குழந்லதக்கு ஜுரம் ஜலபதாஷம்
ஏற்ேடும் போழுது என்ன பசய்ய பவண்டும் என்ேதில் பதாடங்கி,
குழந்லதகளுக்குத் பதலவயான போஷாக்குகள் என்பனன்ன,
குழந்லதக்கு எத்தலன முலை ோல் புகட்ட பவண்டும், ோல்
பகாடுக்கும் போழுது குழந்லதலய எப்ேடி லகயில் ஏந்திக்
பகாள்ள பவண்டும், ோல் பகாடுத்த ேின்னர் குழந்லதலய
எப்ேடித் தூக்க பவண்டும் என்று படப் பரக்காடர் போல பேசிக்
பகாண்பட போனாள்.

மதிய உணவு இலடபவலளயின் போழுது ஷக்தி பசால்லிபய


விட்டான் ''உன்லன நம்ேி ேத்து புள்ள பேத்துக்கலாம் போல
இருக்கு'' என்று. மதிய உணவுக்கு பமல் ஷக்தி டிலரவருடன்
பகாத்தகிரி டவுன் வலர பசன்று வந்தான். இப்ேடி அன்லைய
நாளும் நிலைவுக்கு வர மாலல 5 மணி அளவில் ஷக்தி
பவளிபய ஒரு நலட போய் விட்டு வரலாம் என்று சஞ்சனாலவ
பகட்டுக் பகாண்டதற்கு இணங்க சஞ்சனா வாசலில் தயாராக
காத்திருக்க ஷக்தி அவளிடம் ஒரு நிமிடம் என்று கூைிவிட்டு
உள்பள மாணவிகள் இருந்த அலையின் ேக்கமாக ஓடிச் பசன்று
லாவண்யாவின் காதுக்குள் எபதா பசால்லிவிட்டு வந்தான்.

ேின்னர் ஷக்தியும் சஞ்சனாவும் பேசிக் பகாண்பட ஊருக்குள்


பமதுவாக நடந்தனர். இப்போழுது ஊர் மக்கள் ோதிப் பேருக்கு
பமல் அவர்களுக்கு ேழக்கப் ேட்டு இருந்த நிலலயில் வழிபய
இலடப் ேட்டவர்கள் அலனவரும் நின்று அவ்விருவலரயும்
விசாரித்து விட்டு கடந்து பசன்ைனர். ஊருக்கு வடக்பக நடந்து
பசன்ை போழுது அங்கு ஒரு சிைிய பூங்காவனம் பதன்ேட்டது.
சுற்ைிலும் பவள்லள நிைத்தில் பவலி அடிக்கப்ேட்டு கீ பழ புள்

293
தலரயும், சுற்ைி வர அடர்ந்த மரங்களுமாக இளம்ேச்லச
வண்ணத்தில் அந்த இடம் ோர்லவக்கு மிகவும் அழகாக இருக்க
ஷக்தியும் சஞ்சனாவும் அந்த பூங்காவுக்குள் நுலழந்து ஒரு
பேரிய மரத்தின் கீ பழ அமர்ந்து பகாண்டனர்.

''லஹபயா....... எவ்வளவு அழகா இருக்கு இந்த இடம். இவ்பளா


அழகான இடத்லத நான் ோர்த்தபத இல்லல'' என்று அந்த
பூங்காவின் அழலக ரசித்துக் பகாண்டு இருந்தாள் சஞ்சனா.

சஞ்சனா சுற்ைிவர ோர்த்து ஆனந்தப் ேடுவலதபய ோர்த்துக்


பகாண்டு இருந்தவன் ''உன்லன விடவா இது எல்லாம் அழகு??''
என்ைான்.

இப்போழுது சஞ்சனா ேதில் பேசவில்லல அவலன


ோர்லவயாபலபய கடிந்து பகாண்டாள்.

''நிஜமாத் தான் பசால்பைன். இன்னிக்கி காலலல நீ குளிச்சிட்டு


ஈரத் தலலபயாட வந்தப்ே நாபன ஒரு நிமிஷம் திக்குமுக்காடிப்
போபனன். அவ்வளவு அழகுடி நீ'' என்று சஞ்சனாவின் இரு ேக்க
கன்னங்கலளயும் தன் லககளால் போத்தி பசான்னான் அவன்.

294
ஷக்தியின் வார்த்லதகலளயும், அவன் பேச்சில் அவள் மீ து
இருந்த உரிலமலயயும், அவன் நடத்லதலயயும் உள்ளுக்குள்
ரசித்த போதும் ''இந்த முகஸ்துதி எல்லாம் பவண்டாம், பவை
எதாச்சும் பசால்லு'' என்று பசால்லி அழகு காட்டினாள் அவள்.

''பவை......................'' என்று பயாசலன பசய்தவன் ஏபதா ஞாேகம்


வந்தது போல அவள் அருபக ஒட்டி அமர்ந்து பகாண்டு அவளது
இடது கரத்லத தன் வலது காரத்துக்குள் வாங்கிக் பகாண்டு
இப்போழுது நிஜமாகபவ சீரியசாக பேச ஆரம்ேித்தான்.

''சஞ்சு... நம்ம வட்டுக்கு


ீ போனதும் நான் அப்ோ அம்மா கிட்பட
நம்ம விஷயம் ேத்தி பேசிைட்டுமா??'' என்ைான்.

சஞ்சனா ேதில் பேசவில்லல அவபன பமபல பேசும் ேடியாக


அவன் கண்கலளபய ோர்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள்.

''இலத நம்ம எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு பவளியில பசால்லாமல்


தாமதிக்கிபைாபமா அவ்வளவுக்கு அவ்வளவு நம்ம ேின்
விலளவுகலளயும் சந்திக்க பவண்டி இருக்கும்னு என் மனசு
பசால்லுது''

295
அதற்கும் அவளிடத்தில் அலமதி.

''ஆனா இலத பவளில பசால்ல கூடாதுன்னு நீ என்கிட்பட


சத்தியம் வாங்கி இருக்க, நீ வாங்கின சத்தியத்லத நீயாபவ
மறுேடியும் வாங்கிக்கிை வலரக்கும் என்னால இது ேத்தி
யார்கிட்டயும் வாய் திைக்க முடியாது. பசால்லு சஞ்சனா நான்
இது ேத்தி வட்ல
ீ பேசட்டுமா??'' என்று இப்போழுது கூர்லமயாக
அவள் கண்களுக்குள் ோர்த்துக் பகட்டான் அவன்.

ஷக்தியின் அந்த பநஞ்லசத் துலளக்கின்ை ோர்லவலய மாத்திரம்


எப்போழுதுபம சஞ்சனாவால் எதிர்பகாள்ள முடிகிைதில்லல.
பேச்சும் எழவில்லல. தலலலயத் தாழ்த்திக் பகாண்டாள்.

''உன் கழுத்துல தாலிலயக் கண்டதனாபலபயா, நான் வட்ல



பேசப் போபைன்னு பசால்ைதுனாபலபயா நான் உன்கிட்பட அதிக
ேட்ச உரிலம எடுத்துப்பேபனான்னு உனக்கு எந்த கவலலயும்
பவண்டாம். உன்பனாட மனக் காயங்களும் ஆைணும், என்பனாட
மனக் காயங்களும் ஆைணும் அது காலத்பதாட லகல தான்
இருக்கு. அது வலர நம்ம நல்ல நண்ேர்களா இருக்கலாம்,
ஒருத்தலர ஒருத்தர் இன்னும் ஆழமா புரிஞ்சிக்கலாம். ஆனால்

296
நாங்க பரண்டு பேரும் பரண்டு மாசம் முன்னாடிபய கல்யாணம்
ேண்ணிக் கிட்படாம்னு வட்ல
ீ பசால்ைது எனக்கு நல்லதா ேடல
சஞ்சு. நம்ம தாமதிக்கிைது எபதா பேரிய ேிரச்சலனல நம்மள
பகாண்டு போய் விடப் போகுதுன்னு என் உள் மனசு பசால்லுது.
எனக்கு ேயமா இருக்குடி.................'' என்று கூைி ஒரு நீ ண்ட
பேருமூச்லச இழுத்து விட்டு அலமதி ஆனான் ஷக்தி.

அவன் மனதில் இருந்த ேயமும் பவதலனயும் அவன் பேச்சில்


எதிபராலிக்க அலத தாங்கிக் பகாள்ள முடியாத சஞ்சனா குனிந்த
அவன் தலலலய அவன் நாடிலயப் ேிடித்து தூக்கி விட்டாள்.
அவள் பசார்வாக இருந்த போழுபதல்லாம் அவளுக்குத் பதால்
பகாடுத்தவன், அவளது பசாகத்லதக் காண சகிக்காமல்
அவலனபய அவளுக்பகன்று எழுதிக் பகாடுத்தவன் இன்று
எலதபயா எண்ணி முதன் முலையாக மனம் சஞ்சலப்ேட்டு போய்
இருக்கிைான். இந்த சூழ்நிலலயில் அவனுக்கு ஆறுதலாய்
இருப்ேலத காட்டிலும் அவனுக்கு தான் பசய்யக் கூடிய
லகம்மாறு பவபைதுவும் இருக்க முடியாது என்று பதான்ை
சஞ்சனா அவனுக்கு ஆதரவாக பேசத் பதாடங்கினாள். இன்னும்
அவள் லக அவன் முகவாலயப் ேிடித்துக் பகாண்டு இருந்தது.

அவன் முகவாலயப் ேிடித்து அவலன ''கண்ணா'' என்று


அலழத்தாள் அவள். அந்தக் குரல் அவள் உள்ளத்தின் ஆழத்தில்
இருந்து ஒலித்தது. அந்த ஒரு வார்த்லதபய ஷக்தி அவளிடம்
இருந்து எதிர்ோர்த்த ஒட்டுபமாத்த காதலலயும் அவனுக்கு தந்து
விட காதபலாடு அவலள ஏபைடுத்துப் ோர்த்தான் ஷக்தி.
இப்போழுது சஞ்சனா அவனது லகலய அவள் லகயுடன் பசர்த்து
பகார்த்துக் பகாண்டு ஷக்திலய கண்ணுக்குள் ோர்த்து அழுத்தம்

297
திருத்தமாகக் கூைினாள்,

''வட்டுக்கு
ீ போனதும் நீ வட்ல
ீ பேசு ஷக்தி. அதனால என்ன
ேிரச்லன வந்தாலும் அலத நீயும் நானும் புருஷனும்
போண்டாட்டியுமா இபத மாதிரி ஒன்னா நின்னு முகம்
குடுக்கலாம்''.

அத்தியாயம் 30

அவள் வாயில் இருந்து பவளிபய வந்த வார்த்லதகள்


ஒவ்பவான்றும் ஷக்திக்கு இன்ே அதிர்ச்சிலயக் பகாடுத்தது.
இவள் தன் சார்ோக இருக்கும் போழுது இந்த உலகபம எதிர்த்து
வந்தாலும் அலத எதிர்பகாண்டு விடலாம் என்ை லதரியம்
அவனுக்குள் உதித்தது. அவளது கரத்லத தன் லகயில் ஏந்தி
அந்த பூங்கரத்தில் ஒரு முத்துப் ேதித்தான் ஷக்தி. அந்த பநரம்
ோர்த்து அவனது பதாலலபேசிக்கு ஒரு அலழப்பு வர
சஞ்சனாவுக்கு பதாலலபேசியின் திலரலயக் காட்டி விட்டு
''ஹபலா'' என்ைவாறு டவர் கிலடக்காததினால் எழுந்து சற்று
தூரம் நடந்தான் அவன்.

அவன் திரும்ேி வந்த போழுது அவனாகபவ பூக்கலளப் ேைித்து


பசய்து இருந்த ஒரு சிைிய பூங்பகாத்து அவன் லகயில் இருந்தது.
அலத அவன் சஞ்சனாலவ பநாக்கி நீட்ட, கண்களால் அவலனப்
ோர்த்து ''என்ன இது'' என்று பகட்டாள் அவள். அதற்க்கு ''ஹாப்ேி
ேர்த்பட ப்ரின்சஸ்’’ என்று கூைி அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டான்

298
ஷக்தி. கன்னம் சிவக்க அவன் காதலாய் தந்த ேிைந்த நாள்
ேரிலச லகயில் வாங்கிக் பகாண்டாள் சஞ்சனா. ஷக்தி
தடலவக்குத் தடலவ அவள் ேிைந்த நாலள ஒரு மைக்க முடியாத
நாளாய் மாற்ைிக் பகாண்டு இருந்தது அவளுக்கு மிகவும் ேிடித்து
இருந்தது. அந்த நாள் முடிவுக்கு வராமல் நீண்டு பகாண்பட
இருந்தாள், இந்த உச்சிமலல கிராமத்திபலபய, இபத
காதலுடபனபய, இப்ேடிபய இருவரும் இருந்து விட்டாள்
எவ்வளவு நன்ைாக இருக்கும் என்று அவளுக்குத் பதான்ைியது.

ஆனால் வானம் மங்கலாக ஆரம்ேிக்க இருவரும் பேசிக்


பகாண்பட லகபகார்த்த வண்ணம் மறுேடியும் அவர்கள்
தங்கியிருந்த வடு
ீ பநாக்கி நலடலயக் கட்டினர். வட்டுக்குள்

காலடி எடுத்து லவத்த போழுது வரபவற்ேலரயில் விளக்கு
ஏற்ைப் ேடாது ஒபர இருட்டாக இருந்தது.

''என்ன ஒபர இருட்டா இருக்கு, இந்த போண்ணுங்க எல்லாம்


எங்பக போய்ட்டாங்க??'' என்று சஞ்சனா ஆரம்ேித்த போழுது,

விளக்கு ஏற்ைப் ேட அங்கு வரபவற்ேலையின் மத்தியில் ஒரு


பமலஜ போடப் ேட்டு அதன் நடுபவ ஒரு பகக் லவக்கப் ேட்டு
அலதச் சுற்ைிலும் மாணவிகள் அலனவரும் நின்று ''ஹாப்ேி
ேர்த்பட டூ யூ............'' என்று ோடத் பதாடங்கினர். சஞ்சனா தனக்குப்
ேிைந்த நாள் என்ேலத மாணவிகள் யாருக்கும் பசால்லவில்லல,

299
ஷக்தி இரவு வாழ்த்து பசான்னதன் ேின்னதாக அலத மைந்பத
விட்டு இருந்தாள். ஆனால் அதற்க்கு ேின்னர் பதாடர்ச்சியாக
காத்திருந்த ஆச்சர்யங்கள் சஞ்சனாலவ மிகவும் பநகிழ
லவத்தது.

இலதக் கூட ஷக்தி தான் ஆயதப் ேடுத்தி இருக்க பவண்டும்


என்ேது சஞ்சனாவுக்கு பதரியாமல் இல்லல. இந்த காட்டுக்குள்
எங்கு பசன்று பகக் வாங்கி வந்து இருப்ோன் என்று அவன்
காதலில் அவள் மனம் கலரந்து போனது. மாணவிகள் ோடி
முடித்ததும் பகக்லக பவட்டி முதலில் ஷக்திக்கும் அலதத்
பதாடர்ந்து மாணவிகளுக்கும் ஊட்டி விட்டாள் சஞ்சனா. அதன்
ேின்னர் ஒன்ைாக பசர்ந்து புலகப் ேடம் எடுத்துக் பகாள்ளுதல்,
சஞ்சனாவின் முகத்தில் பகக்லக அப்ேி விடுதல் என அந்த
போழுது மிகவும் இன்ேமாக கழிந்தது. இரவு உணலவயும்
உட்பகாண்டு விட்டு வழலம போல குளித்து நித்திலரக்குத் தயார்
ஆகினர் ஷக்தியும் சஞ்சனாவும்.

''என்ன ஷக்தி மறுேடியும் ேடுக்லகலய தூக்கிட்டு எங்பக


கிளம்ேிட்பட??'' என்ைால் சஞ்சனா லகயில் தலலயலணயும்
போர்லவயும் சகிதம் நின்ைவலனப் ோர்த்து.

''ஒரு நாள் மாதிரி இன்பனாரு நாள் இருக்காது. நான்


பவளியிபலபய ேடுத்துக்குபைன். பராம்ே நாளுக்கு அப்புைமா
இப்போ தான் மறுேடி சமரசம் ஆகியிருக்பகாம். நான் உன்
ேக்கத்துல ேடுத்து என் மனசு சேலப் ேட்டு எதுக்கு வம்பு.... நான்
போபைன்ப்ோ....'' என்று கூைி சலித்த வண்ணம் கதலவ

300
பநருங்கினான் ஷக்தி.

அவ்வளவு தான் அவனுக்கு நிலனவில் இருக்கிைது. சஞ்சனா


எங்கு இருந்து வந்தாள் என்று பதரியாது, மின் விளக்லக
அலணத்து விட்டு ஷக்திலய தன்ோல் இழுத்த வண்ணம்
அப்ேடிபய கட்டிலில் விழுந்தாள் அவள்.

ஷக்தி : ''ஏய்...... என்னடி ேண்ை??? என்லன விடுடி''

சஞ்சனா : ''என்லன எதுவும் ேண்ை அளவுக்கு உனக்கு லதரியம்


இல்லல. மூடிட்டு ேடுடா''

சண்லட இட்ட வண்ணபம தூங்கிப் போனார்கள் அந்த புது மணத்


தம்ேதிகள்.

எல்லா உரிலமயும் இருந்த போழுதும், சந்தர்ப்ேம் சூழ்நிலலகள்


கூடி வந்த போழுதும், எண்ணங்களில் துளி கூட காமம்
இல்லாமல் காதபலாடு மட்டுபம ஒருவலர ஒருவர் அணுகும்
ோக்கியம் அந்த இருவருக்கும் கிட்டி இருந்தது. இந்த உலகில்
அவ்விருவலரத் தவிர மானிடர் யாருபம இல்லல என்ேலதப்
போல, இந்த ேிரேஞ்சபம அவர்கள் லகக்குள் இருக்கின்ைது
என்ேலதப் போல ஒவ்பவாரு பநாடிலயயும் ரசித்து, ருசித்து வாழ
ஆரம்ேித்து இருந்தனர் நம் நாயகனும் நாயகியும்.

301
ஒரு புைம் களங்கபம இல்லாத ஒரு காதல் பமாட்டவிழ்ந்துக்
பகாண்டு இருக்க மற்பைாரு புைம் அந்த காதலுக்கு சூனியம்
லவக்கப் ேட்டுக் பகாண்டு இருந்தது சுந்தர ோண்டியன் வட்டில்.

அன்று இரவு வழலமக்கு மாைாக வாசலில் காலடி எடுத்து


லவக்கும் போழுபத சத்தமாக கனகாலவ அலழத்த வண்ணம்
வட்டுக்குள்
ீ நுலழந்தார் சுந்தர ோண்டி. அவர் குரலில் இருந்த
சுதிபய கனகாவுக்கு அோய மணி அடிப்ேலதப் போல இருந்தது.
அவர் அலழத்த விதத்தில் இருந்பத அது நல்லதுக்கு அல்ல
என்ேலத புரிந்து பகாண்டு ேயத்தில் எச்சில் விழுங்கிக்
பகாண்பட சலமயல் அலையில் இருந்து எட்டிப் ோர்த்தாள் அவள்.

''அந்த ஐயாவுக்கு என்ன புத்தி பேதலிச்சு போச்சா?? அந்த சீலமக்


காரி பசான்ன ேடிபயல்லாம் ஆடைாரா அந்த ஆளு?? பேரிய
மனுஷன் தாபன அவரு அவபர அவர் லேயனுக்கு அந்த டாக்டர்
போண்லணக் கூட்டி குடுப்ோரு போலருக்கு.... ஷக்தி எங்பக
போயிருக்கான் பதரியுமாடி உனக்கு???'' வந்ததும் வராததுமாக
சத்தம் போடத் பதாடங்கினார் சுந்தரம்.

ஷக்தி சஞ்சனாவுடன் கூட மருத்துவ முகாமிற்கு பசன்ைிருந்தது


கனகாவுக்கும் பதரிந்து இருந்தது. அது பகள்வி ேட்ட

302
மாத்திரத்தில் கனகாவும் ஆச்சியும் கூட அது ேற்ைி பேருமிக்
பகாண்டு தான் இருந்தனர். ஆனால் அது சுந்தரத்தின் காதுக்கு
பசல்லும் என்ேலதபயா மனிதன் ஒரு நாளும் இல்லாமல் இப்ேடி
நடு வட்டில்
ீ நின்று பகாண்டு ஆடுவார் என்பைா அவள் சற்றும்
எதிர்ோர்த்து இருக்கவில்லல. இப்போழுபதா அவளுக்கு அது
தனக்குத் பதரியும் என்று பசால்லவும் கூட ேயமாக இருந்தது.

''என்னங்க பசால்ைிங்க...?'' என்று ேம்மினாள் கனகா.

ேதிலுக்கு பசவிப்ேலையில்
''படாயிங்ங்ங்..............ங்........ங்.......ங்.........ங்'' என்று சத்தம் வரும்
அளவிற்கு கனகாவின் கன்னத்லத சுந்தரத்தின் லக ேதம் ோர்க்க,
கனகா நின்ை இடத்திபலபய சுற்ைிச் சுழன்று ஒரு மூலலயில்
பசன்று விழுந்தாள்.

''போய்யாடி பசால்ை என்கிட்பட??? நம்ம போண்ணு


வாழ்க்லகலய ேத்தி உனக்கும் உன் ஆத்தாளுக்கும் நிஜமாபவ
அக்கலை இருக்கா இல்லல அந்த ஐயா பேச்லச பகட்டுக்கிட்டு
என்கிட்பட நாடகம் போடைீங்களா எனக்கு இன்னிக்கி பரண்டுல
ஒன்னு பதரியணும். எங்கடி உன் போண்ணும், ஆத்தாளும்
ஒளிஞ்சிட்டு இருக்காங்க??? வாங்கடி பவளியில.............''

303
கனகா அலை வாங்கி ''அம்மா..............'' என்று அலைிய நிமிடபம
ஆச்சியும், அேியும் என்னபவா ஏபதாபவன ேயந்து முன்னலைக்கு
ஓடி வந்தனர். அதற்கிலடயில் சுந்தரம் ஆச்சிலயயும், அேிலயயும்
கூட வலச ோடி முடித்து இருந்தார். அேி ''அம்மா'' என்று ஓடிச்
பசன்று கனகாலவத் தூக்கி எழுப்ே முயல, ஏற்கனபவ
சுகவனமாய்
ீ இருந்த ஆச்சியும் கூட கண்ணில் கலவரத்துடன்
கனகாலவ பநருங்கிச் பசன்ைாள். தாலயயும், மகலளயும்
கண்டவுடன் கனகா ஓபவன அழ ஆரம்ேிக்க,

''என்னப்ோ ஆச்சு?? எதுக்கு இவ்வளவு பகாேமா இருக்கீ ங்க??


எதுக்கு இப்போ அம்மாலவப் போட்டு அடிச்சிங்க??'' என்று
தந்லதயிடம் சிடுசிடுத்தாள் பேண்.

''நீ தான்டி அம்மா அம்மாங்கை ஆனா உங்க அம்மாவுக்கு உனக்கு


கல்யாணம் ேண்ை பநாக்கபம இல்லல. அந்த பகடுபகட்ட ஐயா
என்னன்னா தன் லேயலனபய கூட்டிக் குடுக்க துனிஞ்சிட்டான்.
ஷக்திலய அந்த போண்ணு கூட பகாத்தகிரிக்கு அனுப்ேி வச்சு
இருக்கானாம்ல. அது பதரிஞ்சு இருந்தும் உங்க அம்மாவும்
ஆச்சியும் அமுக்கமா இருந்து இருக்காளுக..........'' கர்ஜித்தார்
சுந்தரம்.

''இருக்கட்டும்!!!!!!............ அதுக்கு???.............. நீங்க அம்மாவுக்கு லக


நீட்டிருவிங்களா??'' ேதில் பகள்வி பகட்டாள் பேண்.

304
அேி தன்லன எதிர்த்து பேசியது கூட சுந்தரத்துக்கு பேரிதாகத்
பதாணவில்லல ஆனால் அவர் பசான்ன விஷயத்துக்கு அவள்
அதிர்ச்சி அலடவாள் என்று எண்ணினால் அது அவலள சிைிதும்
ோதித்ததாகத் பதரியவில்லலபய என்ேது தான் அவருக்கு
ஆச்சர்யம்.

''என்னங்கடி எல்லாரும் பசர்ந்துக்கிட்டு கூட்டு களவாணித்


தனமா ேண்ைீங்க?? எண்ணி ஒபர மாசத்துல இந்த கல்யாணம்
நடந்தாகணும்!!!. விடியட்டும் நானா அந்த ஐயாவான்னு ஒரு லக
ோத்துரலாம்.’’

தந்லத ஒரு நாளும் இல்லாமல் இப்ேடி தாம் தூம் என்று


ஆடுவது, தாய் அடி வாங்கியது, ஷக்தி அவள் காதலல
நிராகரித்தது என்று எல்லாமும் பசர்ந்து ஆற்ைாலமயாக
பவளிப்ேட அது ஆபவசமாக பவடித்தது அேிராமிக்கு.

''எனக்கு கல்யாணமும் பவண்டாம் ஒன்னும் பவண்டாம்.


உங்களால என்லன வச்சு காப்ோத்த முடியும்னா பசால்லுங்க
உங்க கூடபவ இருக்பகன், இல்லல எலதயாச்சும் குடிச்சிட்டு
பசத்து பதாலலயிபைன்'' தந்லதலயப் ோர்த்து அழுலக பவடிக்க
கத்தினாள் அவள்.

305
அேிராமியின் கல்யாணத்தின் மீ து ஈடுோடில்லாத வார்த்லதகள்
அங்கு இருந்த அலனவலரயும் சந்பதகம் பகாள்ள லவக்க,
ஐயாவின் வட்டில்
ீ உள்ள யாபரா தான் அேிலய மூலள சலலவ
பசய்திருக்க பவண்டும் என்று அதனால் அதிக ேட்ச
ஆத்திரத்துக்கு உள்ளாகியிருந்த சுந்தரபமா அேிலய பகாேமாக
பநருங்கி பசன்று அவலள சுவபராடு லவத்து சாய்த்து அவள்
தலல முடிலய பகாத்தாகப் ேிடித்து,

''பசால்லுடி....... இப்ேடி பேசச் பசால்லி அந்த ஷக்திப் ேய


பசான்னானா??? பநத்திக்கு வலர ஷக்திலய பநனச்சு கனவு
கண்டுட்டு கிடந்தவ இன்னிக்கி கல்யாணபம பவண்டாங்கை???
என்லன என்ன பகணப் ேயன்னு பநனச்சியா நீ??? நீ இப்போ
உண்லமலய பசால்லலல உனக்கு விஷம் குடிச்சு சாகை
கஷ்டத்த குடுக்காம உன்லன வளர்த்த இபத லகயாள உன்
கழுத்லத பநரிச்சு நாபன உன்லன பகான்னு போட்டுருபவன்''

''என்னங்க அவலள விட்டுருங்க... நீங்க நிலனக்கிை மாதிரி


எதுவும் இல்லலங்க. நீங்க என்லன அடிச்சத்லத ோர்த்துட்டு அவ
அப்ேடி பேசைா...... அவலள விட்டுருங்க.........'' என்று
அழுலகயினூபட சுந்தரத்லதப் ேிடித்து இழுத்தாள் கனகா.

சந்பதாஷம் மட்டுபம குடியிருந்த வடு


ீ இழவு வடு
ீ போல

306
ஆகியிருந்தது, அேி ேிைந்தது முதல் அவலள உள்ளங்லகயில்
லவத்து தாங்கித் தாங்கி ோர்த்துக் பகாண்ட மனிதர் இன்று
அருள் வந்தது போல ஆடிக் பகாண்டு இருக்கிைார், இது எங்கு
பசன்று முடியப் போகின்ைபதா என்ை ேயமும், கண் மூடி
சாய்வதற்குள் தன் பேத்தியின் திருமணத்லத ோர்த்து விட
முடியாது போய் விடுபமா என்ை அச்சமும் பசர்ந்து ஆச்சிக்கு
பநஞ்சு வலிப்ேது போல இருந்தது. ேல்லலக் கடித்து வலிலய
கட்டுப்ேடுத்திக் பகாள்ள முயன்ைவரால் அதற்க்கு பமல் முடியாது
போக உடல் முழுவதும் ேடேடப்பு போல வந்து கண்கலள
இருட்டிக் பகாண்டு வந்தது. யாரும் எதிர்ோராத பநரத்தில் சரிந்து
விழுந்தாள் ஆச்சி.

அங்கு நடந்து பகாண்டு இருந்த கலவரத்தில் யாரும் ஆச்சிலய


கவனிக்கவில்லல. ஆச்சி மயங்கி சரிந்த சத்தம் பகட்கவும் தான்
அலனவரது கவனமும் ஆச்சியின் மீ து திரும்ேியது. ஆனால்
சத்தம் பகட்டு அந்த மூவரும் ஓடி வருவதற்குள் ஆச்சி மயக்க
நிலலக்கு பசன்று இருந்தார். இப்போழுது மூவலரயும் ேயம்
பதாற்ைிக் பகாள்ள, மூவரும் ஏற்கனபவ இருந்த நிலலயில்
என்ன பசய்வது என்று அைியாது ஓபவன்று அழ ஆரம்ேித்தனர்.
கனகா தலலயில் அடித்துக் பகாண்டு அழ ஆரம்ேிக்க, அேி ஓடிச்
பசன்று தண்ண ீலர எடுத்து வந்து ஆச்சியின் முகத்தில்
பதளித்தால். அப்போழுதும் ஆச்சி எழுந்து பகாள்ளவில்லல
என்ைதும் இப்போழுது அேிலயயும் ேீ தி பதாற்ைிக் பகாண்டது.

என்ன ஆட்டம் ஆடினாலும் சுந்தரம் தான் கலடசியில் தன்லன


சுதாகரித்துக் பகாண்டு ஆச்சிலய வண்டியில் ஏற்ைிக் பகாண்டு
மலனவி, மற்றும் மகளுடன் குன்னூர் பநாக்கி அசுர பவகத்தில்
ேயணமானார்.

307
உச்சிமலலயில் மருத்துவ முகாமுக்கான கலடசி நாள் இனிபத
விடிந்தது. கலடசி நாள் பேண்களுக்கான ேரிபசாதலன பசய்யப்
ேடும் நாள். முந்லதய இரண்டு நாட்களும் போலபவ இன்லைய
நாளும் சுறுசுறுப்புடன் நகர்ந்தது. நாளின் முடிவில் அன்று தான்
கலடசி நாள் ஆலகயால் ஊர் மக்கள் தங்கள் அன்லே
பவளிப்ேடுத்தும் வலகயில் சஞ்சனாவுக்கும் ஏலனய
பேண்களுக்கும் தங்கள் பதாட்டங்களில் வளர்ந்த காய்கைிகள்
மற்றும் ேழங்கலள அன்ேளிப்ோக எடுத்து வந்து பகாடுத்து
அவர்களுக்கு ேிரியாவிலட பகாடுத்தனர்.

அன்லைய நாளின் முடிவில் ஷக்தி, டிலரவர் மற்றும் கிள ீனர்


சகிதம் போடப்ேட்ட கூடாரங்கலள கழட்டும் முயற்சியில் ஈடுேட
சஞ்சனா மற்றும் பேண்கள் தங்கள் ப்ராபஜக்லட எழுத்து
வடிவில் தயார் பசய்வதில் மும்முரம் காட்டினர். அன்லைய
தினபம கிளம்ேி விடுவது என்று அவர்கள் முடிவு பசய்து இருந்த
போழுதும், பவலலகள் நிலைவலடய எதிர்ோர்த்ததற்கும்
அதிகமான பநரம் முடிவலடந்து இருக்க நாலள காலல திரும்ேி
பசல்வது என்று முடிவானது.

மறுநாள் காலல அலனவரும் வட்டுக்கு


ீ பசல்லும் ஆர்வத்தில்
அதிகாலலபய எழுந்து பகாண்டனர். அவர்கள் அதிகாலல
புைப்ேடுவது அைிந்து பசாமனும் அவன் மலனவியும் காலல
உணலவ அவர்கள் எழுந்து இருப்ேதற்கு முன்னபம தயார் பசய்து
இருக்க, காலல உணலவ முடித்துக் பகாண்டு அங்கு வந்து
இருந்த ஒரு சிலரிடம் விலட பேற்றுக் பகாண்டு மருத்துவக் குழு
உச்சிமலலயில் இருந்து பகாயமுத்தூர் பநாக்கி ேயணம் ஆனது.

308
இப்போழுது மாணவிகள் அலனவரும் ஷக்தி மற்றும்
சஞ்சனாவுடன் ேல கால நட்பு போல ேழக ஆரம்ேித்து இருக்க
வழி பநடுகிலும் ோடலும் ஆட்டமுமாக வண்டி நகர்ந்து பகாண்டு
பசன்ைது. இலட இலடபய வண்டிலய ோலத ஓரமாக நிறுத்தி
பநாறுக்கு தீனிகள் வாங்கி உண்டனர், பசர்ந்து புலகப் ேடங்கள்
எடுத்துக் பகாண்டனர். ஒரு நீபராலடயில் இைங்கி குளித்து உலட
மாற்ைி அருபக இருந்த ஒரு கலடயில் முட்லட
புபராட்டாலவயும், பகாழிக் குருமாலவயும் ேதம் ோர்த்தனர்.
உச்சிமலலக்கு வரும் வழியில் நீளமாக இருந்த ோலத, வடு

பநாக்கி பசல்லும் போழுது குறுகிப் போனது போல இருந்தது.
வண்டி அதற்குள் பகாயமுத்தூர் மருத்துவக் கல்லூரி வளாகத்லத
அலடந்து இருக்க மாணவிகள் அலனவரும் ஷக்திலயயும்
சஞ்சனாலவயும் கட்டித் தழுவி விலட பேற்ைனர்.

ஷக்தியும் சஞ்சனாவும் டாக்டர் தனோலனிடமும், போறுப்பு


பேராசிரியர்களிடமும் பேசி விலட பேற்றுக் பகாண்டு கல்லூரி
வளாகத்திபலபய நிறுத்தி லவக்கப் ேட்டு இருந்த ஷக்தியின்
வண்டியில் ஏைிக் பகாண்டு மறுேடியும் பூம்போழில் பநாக்கி
ேயணம் ஆகினர். அந்த சந்பதாஷ ேிரயாணம் முடிவுக்கு
வந்ததினாபலபயா, மாணவிகலள இைக்கி விட்டதினால் அங்கு
நிலவிய பமௌனபமா, மீ ண்டும் ேலழய வாழ்க்லகக்கு திரும்ே
பவண்டும் என்கிை எதிர்காலத்லதக் குைித்த ேயபமா,
இன்னபதன்று பசால்ல முடியாத ஒரு ோரம் ஷக்தியின்
மனலதயும் சஞ்சனாவின் மனலதயும் சட்படன வந்து
ஆக்கிரமித்துக் பகாள்ள வழி பநடுகிலும் ஷக்தியும் சஞ்சனாவும்
அலமதியாகபவ வந்தனர். இலடயில் சஞ்சனா ஷக்தியின்
பதாலில் சாய்ந்து பகாண்டாள். வண்டி ஊருக்குள் நுலழந்ததும்
என்ன நிலனத்தாபலா, எது அவலளத் தடுத்தபதா இருக்லகயில்

309
நிமிர்ந்து அமர்ந்து பகாண்டாள்.

காவலாளி வந்து பகட்லடத் திைந்து விட வண்டி துலை ேங்களா


காம்ேவுண்டுக்குள் நுலழந்தது. இருவரும் வட்டுக்குள்
ீ காலடி
எடுத்து லவத்தனர். ஷக்தி கலளப்ோக வரபவற்ேலை பசாோவில்
அமர்ந்து பகாள்ள, சஞ்சனா, வாசுகிலயப் ோர்ப்ேதற்பகன
சலமயற் கட்டிற்க்குள் நுலழந்தாள். வாசுகி அங்கு இல்லல
என்ைதும் பகால்லல புைம் எட்டிப் ோர்த்தாள் வாசுகிலய அங்கும்
காணவில்லல. ''அத்லத எங்பக போனாங்க......................'' என்ைவாறு
அவள் முன்னாள் நடந்து வர, ஷக்திபயா, ''சின்னா...........'' என்று
குரல் பகாடுத்தான். ேல முலை அலழத்தும் சின்னாலவயும்
காணவில்லல. ஷக்தியின் சத்தம் பகட்டு எங்கிருந்பதா
பவலலக்காரி ஓடி வந்து தயங்கித் தயங்கிக் கூைினாள்,

''சின்லனயா....... ஆச்சி தவைிட்டாங்க. எல்லாரும் அங்க தான்


போய் இருக்காங்க................''

(பதாடரும்)

பமகத்லத இழுத்து போர்லவயாய் விரித்து

310
வானத்தில் உைங்கிட ஆலசயடி

நம் ஆலச உலடத்து நார் நாராய்க் கிழித்து

முள்ளுக்குள் எரிந்தது காதலடி

கனவுக்குள்பள காதலலத் தந்தாய்

கணுக்கள் பதாறும் முத்தம்

கனவு கலலந்து எழுந்து ோர்த்தால்

லககள் முழுக்க ரத்தம்

ஓ மனபம ஓ மனபம

உள்ளிருந்து அழுவது ஏன்

311
ஓ மனபம ஓ மனபம

சில்லுசில்லாய் உலடந்தது ஏன்

மலழலயத்தாபன யாசித்பதாம்

கண்ண ீர்த்துளிகலளத் தந்தது யார்

பூக்கள் தாபன யாசித்பதாம்

கூழாங்கற்கலள எைிந்தது யார்

Episode 14

312

You might also like