TÜRKÇE KONU SAYFA DİĞER
CİLD
KONU FİHRİSTİ
ÜÇÜNCÜ CİLD FİHRİST
ÜÇÜNCÜ CİLD, 1. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 3. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 7. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 9. cu MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 11. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 13. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 15. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 17. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 22. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 24. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 27. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 31. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 34. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 35. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 36. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 38. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 39. cu MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 41. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 44. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 45. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 47. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 50. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 52. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 54. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 57. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 59. cu MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 62. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 63. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 67. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 68. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 77. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 84. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 86. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 90. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 92. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 98. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 101. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 105. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 116. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 121. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 122. cü MEKTÛB
AHLÂK / TASAVVUF
AHLÂK - TASAVVUF MEKTÛBÂT-I ŞERÎFE 3.
ÜÇÜNCÜ CİLD, 22. ci MEKTÛB 009 TR
ÜÇÜNCÜ CİLD, 22. ci MEKTÛB
Bu mektûb, molla Maksûd Alî Tebrîzîye yazılmış olup, müşriklerin pis
olması, rûhlarının, i’tikâdlarının pis olmasıdır. Bedenlerinin, a’zâlarının pis
olmayabileceğini bildirmekdedir:
Her hamd, Allahü teâlânın hakkıdır. Onun seçdiği temiz insanlara selâm ederim.
Şefkatli efendim! Hüseyn Vâ’ızî tefsîrini niçin gönderdiğinizi anlıyamadık. Bu tefsîrde,
Tevbe sûresi, yirmidokuzuncu âyetini tefsîr ederken (Müşriklerin içleri, inanışları pis olduğu
için, onlar elbette pisdir) buyurmakdadır. Hanefî mezhebi âlimleri de, böyle tefsîr etmişdir.
Ya’nî, Allahü teâlânın (Müşrikler pisdir) buyurması, kalblerinin, i’tikâdlarının pis olduğu
içindir demişlerdir. (Hüseyn tefsîri)nde de yazılı olduğu gibi, ba’zı âlimler, (Müşrikler,
necâsetden sakınmadıkları için pisdir) demiş ise de, böyle tefsîr etmek uygun değildir.
Çünki, bugün müslimânların çoğu da necâsetden sakınmıyor. Müslimânların câhilleri de,
kâfirler gibi temizliğe ehemmiyyet vermiyor. Necâsetden sakınmamak, insanın pis
olmasına sebeb olsaydı, müslimânların işi güç olurdu. Hâlbuki, (Müslimânlıkda güçlük
yokdur) buyuruldu. (Hüseyn tefsîri)nde (Abdüllah ibni Abbâs “radıyallahü anhümâ”
buyurdu ki, müşriklerin bedenleri, köpekler gibi pisdir) diye de yazıyorsa da, din
büyüklerinden böyle umûma uymayan, herkesin söylediğine benzemiyen haberler çok
gelmişdir. Böyle haberleri evirip çevirip, ana haberlere uydurmak lâzımdır. Kâfirlerin dışları,
bedenleri nasıl pis olur ki, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, bir yehûdî evinde
yemek yidi. Bir müşrikin kabı ile tahâretlendi. Ömer “radıyallahü anh” da, hıristiyan
kadınının kabından tahâretlendi. Bunlar, âyet-i kerîme gelmeden önce yapılmış olabilir
denirse, zan etmekle cevâb verilmiş olmaz. Âyet-i kerîmenin sonra geldiğini isbât etmek
lâzımdır. Eğer isbât edilebilirse, onların necs, pis olduğunu, dokundukları şeyleri pis ve
harâm yapacağını göstermez. Nihâyet, i’tikâdlarının pis olduğunu gösterir. Çünki, hiçbir
Peygamber kendi dîninde veyâ başka dinlerde harâm olmuş veyâ olacak birşeyi hiç
yapmaz. Ya’nî sonradan harâm olacak şeyi, önceden, halâl iken yine kullanmaz. Meselâ,
şerâb içmek önce halâl idi. Sonra harâm oldu. Hiçbir Peygamber hiçbir zemânda şerâb
içmedi. Eğer kâfirlerin bedenlerinin, köpekler gibi pis olduğu, sonradan bildirilecek olsaydı,
Allahü teâlânın sevgilisi olan Muhammed “aleyhisselâm”, onların kablarına hiçbir zemân
dokunmaz idi. Nerde kaldı ki, sularını içmiş ve yemeklerini yimiş olsun! Sonra, birşeyin
kendisi pis olunca, her zemân pisdir. Bir vakt pis olması, başka vakt temiz olması
düşünülemez. Müşriklerin bedenleri pis olsaydı, her zemân pis olurdu ve Muhammed
“aleyhisselâm” hiçbir vakt dokunmazdı. Nerede kaldı ki, onlardan su içsin ve yemek yisin.
Bir de aynî necs olan her zemân necsdir. Önce ve sonra mubâh olamaz. Müşrikler aynî
necs olsalardı, evvelden beri böyle olmaları gerekirdi ve Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem” önceden de buna uygun olarak onlara muâmele ederdi. O olmayınca, bu nasıl
olsun. Bundan başka, bunların bedenini pis bilmek, müslimânları, çok sıkıntıya sokar.
Hanefî mezhebi âlimlerine Allahü teâlâ sonsuz iyilik versin ki, müslimânların işini
kolaylaşdırdı. Onları harâm işlemekden kurtardılar. Bu büyük âlimlere teşekkür edilecek
yerde, dil uzatmak, yapdıkları isâbetli tefsîri ayblamak nasıl doğru olabilir? Müctehidlere
karşı birşey söylenebilir mi? Çünki onların yanlış buluşlarına da, bir sevâb verilmekdedir.
Onların yanlış bulduklarını yapan müslimânlar, azâbdan kurtulacakdır. Kâfirler pis olunca,
onların dokunduğu, yapdığı şeyler de pis ve harâm olur. Kâfirlere pis diyenler, onların
yapdıkları yemek ve şerbetlere harâm demiş olur ki, böyle söyliyenler, kendilerini bu
harâmdan koruyamaz. Hele Hindistândaki müslimânların korunmaları imkânsız gibidir.
Müslimânlar, her yerde, kâfirlerle temâs hâlinde olduğundan, en kolay olan fetvâyı vermek
dahâ iyidir. Hattâ, kendi mezhebine uygun olmasa da, başka mezhebdeki kolay fetvâ
söylenmelidir. Bekara sûresi, yüzseksenbeşinci âyetinde meâlen, (Allahü teâlâ, size
kolay olan şeyleri yapdırmak istiyor, güç olanı istemiyor) ve Nisâ sûresi,
yirmisekizinci âyetinde meâlen, (Allahü teâlâ, ibâdetlerinizin hafîf, kolay olmasını
istiyor. İnsan za’îf, dayanıksız yaratıldı) buyuruldu. Müslimânları sıkışdırmak, onları
incitmek harâmdır ve Allahü teâlânın beğenmediği şeydir. Şâfi’î âlimleri, kendi
mezheblerinde yapılması güçleşen şeylerin hanefî mezhebine göre yapılmasına fetvâ
vermiş, müslimânların işini kolaylaşdırmışlardır. Meselâ, şâfi’î mezhebine göre, zekât
vermek için, zekâtın, Tevbe sûresi, altmışıncı âyetinde bildirilen sekiz sınıf insanın her
sınıfına verilmesi lâzımdır. Bunlardan, gönlünü alması lâzım gelen kâfir sınıfı [ve zekât
toplıyan me’mûr sınıfı ve kölelikden kurtarılacak borclu sınıfı] bugün yokdur. Bunları bulup
zekât vermek imkânsız olmuşdur. Bunun için, şâfi’î âlimleri “rahmetullahi teâlâ aleyhim
ecma’în”, hanefî mezhebine göre zekât verilmesine fetvâ verdi. Çünki, hanefî mezhebinde,
bu sınıflardan herhangi birine vermek yetişir.
ÇİFT SAYFA MEKTÛBÂT-I RABBÂNÎ-3 (TÜRKÇE)