Tabelka informacyjna

Imię i nazwisko Oskar Działocha

Numer indeksu 152507
Kierunek MiBP
Tryb studiów Stacjonarne
Grupa dziekańska M1/1
Sprawozdanie z tematu „Ocena połączeń spawanych metodą wizualną (VT), penetracyjną (PT) i magnetyczno-
proszkową (MT)”
Przedmiot: „Spajanie materiałów”

1. Metoda wizualna badania spoin (Metoda VT) – jest to optyczna metoda sprawdzania spoin pod
kątem poprawności wykonania oraz możliwych wad spoiny przy użyciu wzroku, a także narzędzi
wspomagających jak np. mikroskopy, lupy itp. Brak konieczności wykorzystania
specjalistycznego sprzętu oraz brak wymogu specjalnego przygotowania próbki sprawia, że jest to
prosta i niedroga metoda. Mimo swojej stosunkowej prostoty cechuje się dużą skutecznością przy
wykrywaniu i ocenie połączeń spawanych. Wadą jest ograniczenie możliwości badań tylko do
powierzchni widocznych dla przeprowadzającego badanie. Metoda polega na porównaniu
wyglądu, kształtu spoiny z obowiązującymi normami i opisaniu zauważonych nieprawidłowości
wg norm.

2. Badania należy wykonać w odpowiednich warunkach, które opisuje norma PN-EN ISO 17637
Mówi ona m.in. o tym, że
- natężenie oświetlenia na powierzchni badanej powinno wynosić co najmniej 350 lx. Zalecana jest
wartość 500lx
- Odległość między okiem badającego, a badaną powierzchnią musi mieścić się w granicach do
600mm.
- Kąt widzenia nie mniejszy niż 30 stopni.

3. Badanie umożliwia wykrycie takich nieprawidłowości jak:

 Podtopienie lica (ciągłe lub przerywane)
 Pęcherz kulisty
 Wklęśnięcie w grani
 Brak przetopu w spoinie jednostronnej
 Brak przetopu w spoinie dwustronnej
 Wyciek grani
 Nierówność lica
 Niezupełne wypełnienie rowka
 Nadmierny nadlew lica
 Wypukłość spoiny pachwinowej
 Przesunięcie liniowe
 Niewłaściwy brzeg spoiny
 Wtrącenia żużlowe
 Pęknięcia
 Pęcherze gazowe
4. Przyrządy wykorzystywane podczas przeprowadzania badań wizualnych
 Lupy
 Spoinomierze
 Endoskopy sztywne
 Endoskopy giętkie

5. Ocenę wyników badań wizualnych spoin wykonanych ze stali, stopów niklu i tytanu przeprowadza
się na podstawie normy PN-EN ISO 5817. W przypadku spoin wykonanych z aluminium i jego
stopów ocenę wyników badań wizualnych wykonujemy zgodnie z normą PN-EN ISO 10042. W
normach tych opisano dopuszczalne wartości niezgodności spawalniczych dla poszczególnych
poziomów jakości. Możemy rozróżnić trzy rodzaje poziomów jakości:

poziom jakości B – wymagania ostre

poziom jakości C – wymagania średnie
poziom jakości D – wymagania łagodne

6. Po wykonaniu badań należy sporządzić protokół w którym powinny znaleźć się następujące
informacje:
 Wytwórca
 Nazwa badanego elementu najlepiej wraz z numerem rysunku
 Rodzaj spoiny
 Kryteria odbioru – poziom jakości oraz poziom akceptacji (choć dla VT teoretycznie są takie
same, norma wymaga podania obydwu): B, C lub D zgodnie z PN-EN ISO 5817 lub PN-EN
ISO 10042
 Materiał rodzimy spoiny
 Metoda spawania, którą wykonano spoinę
 Wykryte niezgodności spawalnicze w odniesieniu do EN ISO 6520-1
 Wynik badań
 Data i miejsce badania
 Osoba przeprowadzająca badania VT wraz z numerem uprawnień VT2
7. Przykładowe oznaczenie niezgodności spoiny w protokole

L Oznaczenie Nazwa X L Y L H Hdo T/

p niezgodności x y p N
1 5012 Podtopienie 29 7 6 - 0,65 0,4 N

8. Wnioski
Badanie spoin metodą wizualną (VT) daje duże możliwości pod kątem oceny połączenia spawanego w
stosunkowo krótkim czasie i przy niskich kosztach. Wadą jest ograniczenie możliwości oceny spoin
tyko do widocznych powierzchni co uniemożliwia ocenę i ewentualne wykrycie wad wewnątrz spoiny
i materiału. Do oceny spoiny wewnątrz należy użyć innych rodzajów badań jak np. Magnetyczno –
proszkowej (MT) lub penetracyjnej (PT)