Ludzie często powtarzają, że życie jest piękne i trzeba z niego czerpać garściami.

Z drugiej
strony jednak mniej osób zastanawia się nad pojęciem pięknej śmierci, która owszem mroczna i
nieunikniona może stać się na swój sposób piękna. Kamiński mówił o swoich bohaterach, że byli
ludami, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać. Moim zdaniem jest to stwierdzenie słuszne co
postaram się udowodnić.

Po pierwsze bohaterowie książki na pierwszym miejscu mieli patriotyzm i walkę o ojczyznę. Również
bardzo się przyjaźnili i chcieli żeby zawsze i wszędzie była sprawiedliwość, ojczyzna była dla nich
ważniejsza niż samo ich życie. Idealnym przykładem będzie Rudy, kiedy został porwany przez
gestapowców i przez wszystkie męki które przeszedł nie zdradził Szarych szeregów jak i swoich
przyjaciół.

Po drugie Chłopcy nie robili tego dla siebie ale dla całego społeczeństwa okupowanego
kraju .Robili różnorakie rzeczy od produkcji marmolady poprzez handel uzbrojeniem na walkę z
Niemcami. Można powiedzieć, że nie robili tego prowizorycznie tylko wszystko perfekcyjnie według
planu. Jednak wymagało to dużej odwagi precyzji oraz co najważniejsze odpowiedzialności w
podejmowanych przez nich decyzjach.

Ostatnim moim argumentem jest to że Zośka, Rudy i Alek przed wojną kształcili się,
uczestniczyli w harcerstwie co sprawiało im dużą przyjemność, a także dawało siłę i samodzielność w
trudnych warunkach. Byli przebiegli znali myśli wroga i byli bardzo inteligentni co ułatwiało im akcje
małego sabotażu jak i akcje dywersyjne.

Podsumowując popieram myśl autora ,że jest to „ opowieść o ludziach którzy potrafili pięknie
umierać pięknie żyć” ponieważ chłopcy byli bardzo oddani swojej ojczyźnie nie bali się oddać za nią
życia. Umierali z nadzieją o lepsze jutro i myślę że na pewno przyczynili się za tym że jesteśmy wolni.