Czy dążenie do stworzenia lepszego świata usprawiedliwia zabijanie?

-ćwiczymy redagowanie
wypowiedzi argumentacyjnej w kontekście "Dżumy" Alberta Camusa i innych tekstów kultury.

W literaturze często dostrzegamy bohaterów, którzy dążą do stworzenia lepszego świata. Są w

stanie wiele osiągnąć i poświęcić dla dobra społeczeństwa. Nie zawsze jednak im się to udaje. Zdarza
się też, że dokonują tego poprzez sposoby, które są nieetyczne, co przyczynia się do tragedii, a nie
ratunku ludzkości.

Dążenie do stworzenia lepszego świata nie usprawiedliwia zabijania. Wszystkie popełnione

zbrodnie są złem i nie niosą za sobą nic dobrego. Każdy ma prawo do życia i nie można nikomu tego
odbierać, nawet w walce o dobro świata. Nigdy nie będzie on lepszy, kiedy tworzony jest poprzez
śmierć, a ofiarami są inni ludzie.

W podanym fragmencie powieści Alberta Camusa pt. ,,Dżuma’’ przedstawiony zostaje motyw
zbrodni. Sprawa dotyczy ojca Jeana Tarrou. Wywiera na bohaterze ogromną zmianę. Rozprawa,
której jest świadkiem przyczynia się do przemiany jego światopoglądu. Bowiem ojciec Tarrou to
człowiek przeciętny, ale także osoba, która zajmuje dość wysokie stanowisko w społeczeństwie.
Pracuje na stanowisku zastępcy prokuratora generalnego. Jego rodzina nie ma obaw pod względem
finansowym. Z tego też powodu niewiarygodne jest to, że mógłby skazywać innych ludzi na karę,
która jest najgorszą z możliwych. Jean Tarrou bacznie obserwuje rozprawę i postawę ojca, który
walczy o wyrok śmierci dla oskarżonej osoby. Udaje mu się to osiągnąć oraz uczestniczyć w egzekucji.
W tym momencie bohater dostrzega, że sądy są bardzo złe i nie ma zamiaru więcej się tam pojawiać.
Ta sprawa odmienia jego życie. Opuszcza rodzinny dom i zaczyna angażować się w sprawy polityczne
kraju. Obiecuje sobie, że od tej chwili będzie bronić każdej osoby, której będzie działa się krzywda.
Tarrou za wszelką cenę pragnie walczyć ze śmiercią. Postanawia, że będzie bronić słabszych. Dążenie
do lepszego świata przy skazywaniu innych na śmierć jest nieetyczne, co oznacza, że nic nie
usprawiedliwia zabijania.

Motyw zbrodni pojawia się także w reportażu Hanny Krall pt. ,,Zdążyć przed Panem Bogiem’’.
W tym utworze większość osób ma pochodzenie żydowskie. Ukazane w dziele postacie są ofiarami
toczącej się wojny i okrutnej, hitlerowskiej ideologii. Niemcy starają się zrobić wszystko, aby
wyeliminować ich ze społeczeństwa. Sądzą, że nie są oni godni życia. Marek Edelman jest głównym
bohaterem utworu oraz kardiochirurgiem, który w wywiadzie prowadzonym z autorką przedstawia
realia życia osób żydowskiego pochodzenia. Niemcy ich oszukują, czego przykładem może być
sytuacja, kiedy chcąc ich zwabić do wagonów, zaczynają rozdawać chleb z marmoladą. To masowa
zagłada, a ciężkie warunki, które im stwarzano przynoszą liczne ofiary śmierci. Niemcy uważają, że
osoby tego pochodzenia ,,zanieczyszczają rasę aryjską’’. Pragną się ich pozbyć w celu stworzenia
lepszego świata. Wszyscy kierują się antysemityzmem. Okazuje się, że śmierć i eksterminacja nie są
najlepszymi sposobami na zrealizowanie tej wizji. W tym przypadku masowa śmierć osób innego
pochodzenia w zamian za lepszy świat także nie jest usprawiedliwieniem.

Budowanie lepszego świata nie powinno wymagać ofiar. Okazuje się jednak, że w literaturze
motyw zbrodni jest wszechobecny. Ludzie dokonują okropnych rzeczy i sprawiają wiele cierpienia
innym ludziom, a to wszystko po to, aby ulepszyć świat. Dążenie do udoskonalenia otaczającej nas
rzeczywistości nie usprawiedliwia zabijania żadnego człowieka.