Professional Documents
Culture Documents
4 SLPP Panitikan Hinggil Sa Pangmagsasaka
4 SLPP Panitikan Hinggil Sa Pangmagsasaka
Modyul 4
Gawain 1: Suriin ang pabalat ng libro. Ano ang mga salitang naiisip ninyo sa pabalat na ito? Iugnay
sa salitang obra maestra ang mga salitang naisip. Gumawa ng isang pahayag mula rito. Ipadala ang
inyong sagot sa platform na sasabihin ng guro.
PAMAGAT Sanaysaging kung saan inilalahad dito ang laganap na kahirapan at kagutuman at
pagnanais ng mga mamamayan na makaahon sa kinasasadlakan maging sa tiwaling
patakaran ng mga pamahalaan ng ekonomiya.
MANUNULAT Epifanio G. Matute
TAUHAN Mga tauhan na nabanggit sa akdang nabasa na nakalagay dito sa modyul na ito ay Mga
Pilipino, Mga Magsasaka, Tiyo Ompong, Mga Hapon, Amerikano, Macarthur, GI Joe, GI
Girls, Senator, Kongresista, Ekonomista, Editoryalista, Kolumnista, Kommentarista, Mga
Ista, Istambay, at Pangulo.
BANGHAY Simula- Hindi po. Ito‘y hindi isang makagimbal-daigdig na pagtalakay tungkol sa
saging. Wala kaming maipagmamalaki sa naturang paksa kundi ang ganap na
kawalang-kaalaman sa bagay na ito...
Suliranin- Pasan ang punong-saging, nag-inut-inot kami sa pag-uwing medyo
nanginginig ang tuhod – hindi dahil sa bigat ng aming pasan, kundi dahil sa
daluhong ng gutom na maagang sumalakay sa aming sikmura, palibhasa’y dahop na
dahop na marahil sa mga bitamina A at D ang aming naging agahan nang araw na
iyon. Gaano na bang katigasan ng tuhod ang maitutustos ng kalahating putol na
ginlalaking kamoteng may ulalo pa sa dulo, at isang tasang kape-mais-na-sinangag-
nang-sunog, na bahagya napatamis ng tatlong ulit na paglulubog at pagsagip sa
kapiratiting na panutsa? Ang butil ng panutsa ay kailangan mapaabot ng pitong
araw, hanggang sa dumating na muli ang rasyon para sa samahang pangmagkakapit-
gutom, este pangmagkakapitbahay.
Kasukdulan- Ngunit katulad ng din ng kanyang bungang nalalarot kapag labis na ang
pagkahinog, ang saging na naging popular na paksa ay hindi rin naglaon at lumabas.
Sa harap ng makapangyarihang daluyong ng nagkakaisang damdaming kontra-
saging ay ipinahayag ng Pangulong hindi maaaring pagtibayain ang kondisyones na
nakaungaog na sanang kasunduan, dahil sa mahigpit na itinatadhana ng Saligang
Batas, kaya saging na ay naging bato pa. Ang pangyayaring iyon ay aming
pinanghihinayangan nang malabis... Ang ipinaghihimutok ng aming kalooba’y ang
maaarin sanang mangyari sa Perlas daw na ito ng Silanganan, kung hindi nabigo ang
balak na sagingisasyon ng bansa. Sa bagay na ito, ang pamuhatan namin ng pananaw
ay hindi na pansarili lamang, manapa’y makalilibong higit na malawak, pambuong
kabansaan, sumasaklaw sa mga sumusunod pang salinlahi sa mga darating pang
dantaon.
Kakalasan- Tayong mga Pilipino’y maaari na sanang tumidig nang buong
pagmamalaki, at sa tila iisang tinig ay may dahilan na sana tayong magpailanlang sa
apat na sulook ng Kasilangang Asya – hindi – sa buong sandaigdigan man, ng ating
sana’y magiging bagong pambansang awit. “Bayang masaging, Perlas ka ng
Sagingan/ Puso ng saging, sa dibdib mo’y buhay. Lupang sinaging, duyan ka nga
latundan/ Sa kontra-saging, di ka padadagan.
Sa dagat at bundok/ Sa simoy at sa langit mong bughaw, May dilag ang saging at/ Awit
sa lakatang minamahal....”
Wakas- Sayang! Opo, sayang na sayang. Dahil sa ilang laos nang tadhana ng Saligang
Batas na maaari namang susugan upang makalikha ng Saligang Butas, ay nawalan ang
ating bayan ng pambihirang pagkakataong maging isang tunay, taal, at dalisay na
Republikang Saging. Pagkatapos ng Sandaling Panahon, natuloy rin ang kompanyang
Amerikano sa malawakang sagingan sa Mindanaw. EGM.
TUNGGALIAN Tao laban sa Lipunan- Ang butil ng panutsa ay kailangan mapaabot ng pitong araw,
hanggang sa dumating na muli ang rasyon para sa samahang pangmagkakapit-
gutom, este pangmagkakapitbahay. Sa madali’t salita, sumapit din kami sa aming
bahay. Matapos makahigop ng kaunting mainit na sabaw ng nilagang kangkong na
kasama pati mga ugat, ay pinagsaulian kami ng sapat na lakas at sigla upang
maihukay at maitanim saka madilig ang puno ng saging.
Tao laban sa tao- “Tanga! Abaka ‘yan... Hindi namumunga ng saging ang abaka!” ang
tukso sa amin ng aming amaing namimilipit sa pagtawa. “Lubid ang makukuha mo
diyan. Itali mo sa leeg mo, saka ka magbigti, para mapagtakpan ang kabobohan mo!”
At sa yugtong iyon ng buhay, lubusang naghiwalay ang landas namin at ng saging.
Sapul noon ay ayaw na naming makakita, makarinig at makaamoy ng anumang
bagay na may kinalaman sa saging.
PAMAGAT Mga Ibong Mandaragit kung saan sumisimbolo ito sa mga tao na hindi pantay-pantay
ang pagtingin sa lipunan.
MANUNULAT Amado V. Hernandez
TAUHAN Mando Plaridel, Dolores Montero, Don Segundo Montero, Donya Julia Segundo, Pastor,
Pully at Dolly, Tata Matyas, Magat, at Andoy.
BANGHAY Simula- Nagsimula ang kwento sa kalagitnaan ng taon 1944 kung kailan humihina
na ang imperyo ng mga Hapon dito sa Pilipinas. Inatake ng mga Hapon ang sampitan
sa tangkang agawin ang Infanta mula sa mga gerilyerong Pilipino, nagkaroon ng
sagupaan.
Suliranin- Dahil sa kakulangan sa mga armas na pandigma ay halos naubosang mga
hukbo ng mga Pilipino. Isa sa mga nakaligtas ay si Mando. Habang tinatahak ni
Mando ang kagubatan upang makaligtas ay nakilala niya sina Karyo at Martin.
Sabay-sabay nilang tinahak ang daan patungo sa bahay ni Tata Matyas na isa sa
gerilyero noong kapanahunan pa niya.
Kasukdulan- Kanya rin ipinahayag ang kagustuhang sisirin ang mga kayamanan ni
Simoun kung siya ay kasing edad pa ni Mando. Sa tulong ng mapang ibinigay ni Tata
Matyas, hinanap nina Mando kasama sina karyo at Martin ang dagat kung saan
sinasabing itinapon ang mga kayamanan ni Simoun, natagpuan nila ito sa Atimonan.
Kakalasan- Sa kanila ng tagumpay ay namatay si Karyo dahil sa pating na sumalakay
sa kanya samatalang si Martin naman ay pinatay ni Mando dahil sa pagiging sakim
nito. Nagwakas na din ang digmaan at muling nakamit ang kapayapaan at
katahimikan, gayunpaman kaakibat nito ay ang pagbalik din ng di makatarungan at
mga makasariling gawain ng mga nakakaangat sa buhay.
Wakas- Nagtayo si Mando ng isang pahayagan at tinawag niya itong Kampilan.
Umalis at nangibang-bayan si Mando upang magkaroon ng salapi para sa kanyang
pahayagan. Ipinagkatiwala niya ito sa mga dati ding gerilyero na sina Tata Matyas,
Magat, Andres, Rubio at Doctor Sabio. Bukod sa isang pahayagan ay nagtatag din si
Mando ng isang paaralan na tinawag niyang Pamantasan ng Kalayaan na naglalayon
na mapabuti at mapangalagaan ang mga kabataan.
TUNGGALIAN Tao laban sa Lipunan- Pagnanais ng mga tao na makalaya sa makapangyarihang
puwersa ng lipunan.
Tao laban sa tao- Tinangka ni Martin na patayin si Andoy upang masolo ang
kayamanan ngunit siya ang napatay ni Andoy. Gayunpaman, Nataga ni Martin sa
pisngi si Andyo kaya naman natamo nito ang pilat sa mukha at ito ang nagtago sa
tunay niyang pagkatao.
SUSURIIN PALIWANAG
PABULA- Maikling kasaysayan upang
mai-highlight ang mga halaga at
moralidad.
Uri ng Genre KWENTO NG PAKIKIPAGSAPALARAN-
Ang aksyon ang pangunahing elemento.
Ang bida ay may misyon at dapat harapin
ang hamon.
SUSURIIN PALIWANAG
Uri ng Genre Nobelang Panlipunan
Direktang Karakterisasyon
Paglalarawang Tauhan/ Karakterisasyon Ang mga tauhan sa kwento ay mauri sa
dalawa: lapad at bilugang tauhan.
Sampitan
Infanta
Atimonan
Tagpuan Paris
Espanya
Amerika
Sierra Madre
Sumisimbolo ito sa hindi pagkakaroon ng
pantay-pantay ng pagtingin ng mga tao sa
Simbolismo o Sagisag
lipunan.
PAGTATAYA/AWTPUT
Panuto: Gumawa ng isang replektibong sanaysay hinggil sa pinag-aaralan natin ngayon. Isaalang-
alang sa gawaing ito ang mga naging BATAYANG KAALAMAN SA PANUNURING PAMPANITIKAN.
Ipapasa ito sa pamamagitan ng Google Classroom (inihanda ng guro/propesor).
Sa araling ito nagkaroon ng ako ng pagkakataon sumuri mula sa isang Pabalat ng Libro,
Nilalaman ng Pelikula, at maging storya ng dalawang Nobela. Sa aking nasuri mula sa aking binasa,
ito ay na kakikitaan ng teoryang pampanitikan na realismo na ipinakitang pangyayari sa nobela ay
posible o karaniwan na talagang nangyayari sa ating lipunan. Ang mga tauhan na gumanap dito ay
ipinakitang sa kabila ng kawalang pag-asa na hatid ng kahirapan o estado ng buhay ay umahon at
nakamit nila ang kanilang mithiin o pangarap sa buhay. Sa kabila ng pagging mahirap at palaging
nakakatanggap ng kababaang tingin mula sa mga namumuno o nakatataas nagkaroon parin tayong
mga pilipino ng katapangan sa pamamagitan ng mga mabubuti at dalubhasang manunulat na sa
pamamagitan ng kanilang inilimbag ay naisalaysay ang tunay na hinaharap ng mga pilipino lalo na
noon. Ang mga tao nga naman talaga lalo na ang mahihirap ay nakakasumpong ng diskriminasyon o
minamata ng mga taong nakakataas o mayayaman na tila nanghuhusga na agad sa mga mabababa.
Gayun pa man sa kabila ng lahat ay naroroon ang katagumpayan.