You are on page 1of 1

  

Liceum 

Renesans 

Streszczenia lektur

STRESZCZENIA LEKTUR

Hamlet

William Szekspir

   
CZYTAJ POBIERZ ŚCIĄGAJ 145
LEKTURĘ LEKTURĘ

01 Streszczenie szczegółowe

02 Problematyka

03 Streszczenie krótkie

04 Plan wydarzeń

05 Charakterystyka bohaterów

06 Czas i miejsce akcji

07 Geneza utworu i gatunek

08 Biogra!a autora

 Pokaż całe opracowanie

 Czytaj online (cała lektura)

REKLAMA

Streszczenie szczegółowe
AKT I
scena 1

Rzecz dzieje się na zamku w Elsynor w Danii.


Strażnikom dwa razy ukazała się dziwna zjawa.
Poprosili o przybycie Horacja, by spróbował
porozumieć się z duchem. Zjawa wygląda jak
zmarły niedawno król Hamlet. Nie reaguje na
słowa Horacja. Uczony Horacjo wyjaśnia
strażnikom przyczyny zbrojenia się Danii. Mówi o
wojnie starego Hamleta z Fortynbrasem, królem
Norwegii, i o zabiciu tego ostatniego. Po śmierci
władcy Hamlet - zgodnie z umową - zagarnął część
jego ziem. Teraz młody Fortynbras zamierza ją
odzyskać. Horacjo traktuje zjawę jako złą wróżbę
dla państwa. Postanawia powiadomić Hamleta.

scena 2

REKLAMA

W zamku nowy król Klaudiusz wyprawia posłów


do króla Norwegii, by powstrzymał bratanka.
Laertes, syn kanclerza Poloniusza, prosi o zgodę
króla na wyjazd do Francji i otrzymuje ją. Hamlet
pragnie powrócić na studia do Wittenbergi, ale
posłuszny prośbie matki zgadza się zostać. Dręczy
go smutek po nagłej śmierci ojca. Z niechęcią
myśli o matce, która w dwa miesiące po śmierci
męża wyszła za jego brata, co było uznawane za
kazirodztwo. W monologu wypowiada się
krytycznie o zaistniałej sytuacji. Horacjo
informuje przyjaciela o zjawie jego ojca.
Królewicz postanawia spotkać się z duchem. Prosi
o zachowanie tajemnicy.

scena 3

Laertes wyrusza w podróż do Francji. Żegna się z


siostrą Ofelią, dając jej szereg przestróg
dotyczących dobrego prowadzenia się i
ostrzegając ją przed zalotami Hamleta. Uważa, że
Hamlet pojmie za żonę tylko królewską córkę.
Przybywa Poloniusz, przekazuje synowi ostatnie
wskazówki, jak ma żyć. Po jego wyjściu Poloniusz
zabrania Ofelii spotkań z Hamletem i
dyskredytuje jego wyznania. Dziewczyna
przyrzeka posłuszeństwo.

scena 4

Hamlet wraz z wartownikami oczekuje przybycia


ducha. Zjawa daje znak, by udał się za nią.
Przyjaciele zatrzymują go. Nadaremnie.

scena 5

Królewicz podąża za duchem. Okazuje się, że jest


to duch jego ojca. Opowiada o swej śmierci z
ręki brata. Śpiącemu w ogrodzie staremu
Hamletowi Klaudiusz wlał do ucha truciznę.
Rozgłoszono, że ukąsił go wąż. Wzywa swego
syna, Hamleta, by pomścił jego śmierć.

Zgodnie z życzeniem królewicza i ducha


przyjaciele przysięgają dotrzymać tajemnicy oraz
nie zdziwić się zachowaniem Hamleta.

AKT II
scena 1

Dom Poloniusza. Kanclerz wysyła za synem


Laertesem szpiega. Ma śledzić jego poczynania.
Uczy sługę Reynalda wykrętnych sposobów
zdobywania wiadomości o sprawkach syna.
Przybywa Ofelia, zawiadamiając o dziwnym
wyglądzie i zachowaniu Hamleta. Poloniusz
podejrzewa, że oszalał z miłości, odtrącony przez
Ofelię. Postanawia zawiadomić króla.

scena 2

By zbadać powody smutku Hamleta i zabawić go,


wezwano jego przyjaciół z dzieciństwa -
Rosencrantza i Guildensterna. Poloniusz
przynosi nowinę o powrocie posłów z Norwegii i
odkryciu powodu szaleństwa Hamleta. Posłowie
przekazują dobre wieści. Młody Fortynbras
przysiągł nie niepokoić Danii, chce tylko przejść
przez jej terytorium w drodze do Polski.

REKLAMA

Kanclerz prezentuje list Hamleta do Ofelii z


wyznaniem miłości. Opowiada o swym zakazie i
jego konsekwencjach w postaci niemocy Hamleta.
Królewicz właśnie się zbliża. Poloniusz postanawia
z nim porozmawiać. Hamlet kpi z niego. Udaje, że
go nie poznaje. Nazywa go stręczycielem. Zjawiają
się Rosencrantz i Guildenstern. W błyskotliwej
rozmowie z nimi Hamlet określa Danię mianem
więzienia. Zmusza ich do wyznania, że zostali
sprowadzeni w tym celu, by zdobyć wiadomości o
powodzie dziwnego zachowania przyjaciela.
Przynoszą wieść o rychłym przybyciu trupy
aktorów. Wchodzą aktorzy. Jeden deklamuje
fragment sztuki o wojnie trojańskiej. Królewicz
prosi, by nazajutrz zagrali sztukę “Morderstwo
Gonzagi” z krótkim dodatkowym tekstem swego
autorstwa. Chce w ten sposób zdemaskować
Klaudiusza. Wyrzuca sobie opieszałość w
spełnieniu zemsty.

AKT III
scena 1

Rosencrantz i Guildenstern przyznają, że nie


rozszyfrowali Hamleta. Król wraz z kanclerzem
ukartowali spotkanie Ofelii z Hamletem.
Ukrywają się, by podsłuchiwać. Klaudiusz odczuwa
wyrzuty sumienia.

Wchodzi Hamlet, wygłaszając swój słynny


monolog “Być albo nie być”. Ofelia zwraca mu
otrzymane od niego pamiątki. Królewicz
przewrotnie wyznaje, że nigdy jej nie kochał.
Radzi, by szła do klasztoru. Wypowiada się
niepochlebnie o kobietach, krytykuje je. Ofelia
jest zdruzgotana, bo kocha Hamleta. Król zdaje
sobie sprawę, że to nie miłość jest przyczyną
szaleństwa księcia. Podejmuje decyzję o wysłaniu
go z misją do Anglii. Obawia się czegoś
złowrogiego. Poloniusz obstaje przy przyczynie w
postaci nieodwzajemnionej miłości. Radzi szczerą
rozmowę matki z synem, którą oferuje się
podsłuchiwać. Król się zgadza.

scena 2

Hamlet daje ostatnie wskazówki aktorom. Poleca


Horacjowi obserwować reakcje Klaudiusza na
fragment sztuki o zabójstwie. Mówi o
konieczności przywdziania maski szaleńca.
Aktorzy przedstawiają pantomimę dokładnie
ilustrującą okoliczności śmierci starego
Hamleta i zamążpójście Gertrudy, a następnie
sztukę o podobnej treści. W momencie, gdy
bohater-król ginie od trucizny wlanej do ucha,
Klaudiusz wychodzi, żądając światła. Wszyscy
opuszczają przedstawienie. Horacjo i Hamlet są
już pewni, że to Klaudiusz zamordował Hamleta.

Wchodzą Rosencrantz i Guildenstern z


wezwaniem od królowej. Rosencrantz próbuje
poznać powód rozterek księcia. Hamlet
uświadamia Guildensternowi, że tak jak nie
potra! grać na "ecie, tak nie zmusi go do
wyjawienia tajemnicy. Książę odprawia
wszystkich. Postanawia nie poddać się uczuciom,
rozmawiając z matką.

scena 3

Król przynagla Rosencrantza i Guidensterna do


wyjazdu z Hamletem do Anglii. Wszyscy trzej są
zdania, że czynią to dla dobra kraju.

Poloniusz występuje jako tajemny świadek


rozmowy Hamleta z matką. Zamierza schować się
za obiciem i podsłuchiwać. Klaudiusz zdaje sobie
sprawę z potworności zbrodni, jakiej dokonał.
Pragnie się zmienić. Modli się o wsparcie. Scenę tę
obserwuje Hamlet. Nachodzi go myśl o zemście.
Rezygnuje z niej świadom, że w ten sposób
dopomoże zbrodniarzowi w zbawieniu.
Postanawia czekać na inną sposobność, gdy
zemsta dosięgnie go pogrążonego w grzechu.

Poloniusz przygotowuje królową do rozmowy z


Hamletem. Nadchodzi książę, więc kryje się za
zasłonę. Hamlet daje do zrozumienia matce, że
ją potępia. Uświadamia jej zło, jakie stało się jej
udziałem. Przerażona królowa woła o ratunek.
Okrzyk powtarza Poloniusz. Hamlet dobywa
szpady i zadaje cios przez obicie. Spodziewa się
znaleźć tam króla. Kanclerz umiera. Książę czyni
matce gorzkie wyrzuty. Osądza ją bardzo surowo
za to, że wyszła za kogoś tak podłego jak
Klaudiusz. Nie jest już młoda, by kierować się
namiętnością. Duch ojca wspiera Hamleta w jego
postanowieniu. Królowa, która go nie widzi,
uważa, że to wytwór chorej wyobraźni syna.
Książę prosi matkę o wyrzeczenie się życia z
Klaudiuszem. Daje do zrozumienia, że wie w jakim
celu jest wysyłany do Anglii. Zapowiada, że
przechytrzy swych opiekunów. Wychodzi,
zabierając ciało Poloniusza.

AKT IV
scena 1

Gertruda zdaje relację królowi z nocnych


wypadków. Klaudiusz wie, że to jego miał nadzieję
zabić Hamlet. Wyrzuca sobie, że wcześniej go nie
poskromił. Wysyła Guildensterna i Rosencrantza
na poszukiwanie ciała Poloniusza.

scena 2

Rosencrantz i jego towarzysz proszą, by Hamlet


wskazał miejsce ukrycia trupa. Książę kpi z
Rosencrantza, prosi o odprowadzenie do króla.

scena 3

Król przedstawia zgromadzonym dostojnikom


projekt wysłania Hamleta do Anglii.
Dodatkowym powodem jest śmierć Poloniusza.
Władca mówi o popularności Hamleta wśród ludu.
Rosencrantz donosi o nieudanej próbie
odnalezienia ciała kanclerza. Hamlet staje przed
królem. Wyjawia, gdzie ukrył trupa. Klaudiusz
wydaje mu polecenie wyjazdu do Anglii.
Pożegnawszy się z matką, książę wychodzi.
Klaudiusz wyjawia w monologu, że w listach do
króla Anglii znajduje się żądanie śmierci
Hamleta.

scena 4

Przez terytorium Danii maszeruje Fortynbras ze


swym wojskiem. Wysyła rotmistrza z prośbą o
glejt. Z rozmowy z nim Hamlet dowiaduje się, że
mają walczyć z Polakami o niewielki skrawek
ziemi. Skłania go to do re"eksji o istocie wojny i
człowieka oraz wyrzutów sumienia, że nie spełnił
obietnicy zemsty.

scena 5

W zamku Elsynor Horacjo prosi królową o


posłuchanie dla Ofelii, która postradała zmysły.
Ofelia śpiewa pieśń o zmarłym kochanku i
odpowiada bez związku. Nadchodzi król. Wydaje
polecenie, by Horacjo strzegł dziewczyny. Skarży
się na los, który zawsze zsyła kilka nieszczęść
naraz: śmierć Poloniusza, wyjazd Hamleta,
niezadowolenie wśród ludu, szaleństwo Ofelii i
potajemny powrót Laertesa szukającego prawdy o
śmierci ojca.

Wbiega dworzanin z wieścią o przybyciu Laertesa


na czele powstańców obwołujących go królem.
Wchodzi Laertes. Żąda wyjaśnień. Tymczasem
nadchodzi ubrana w kwiaty i kłosy Ofelia. Laertes
rozpacza wstrząśnięty tym widokiem. Dziewczyna
rozdaje kwiaty - symbole. Klaudiusz proponuje
młodzieńcowi przeprowadzenie śledztwa, które
wskaże winnego śmierci Poloniusza.

scena 6

Sługa przynosi Horacjowi wieść, że jacyś


marynarze przynieśli listy. Są to listy od Hamleta.
Książę pisze, że zostali napadnięci przez piratów.
Dostał się na ich okręt i w ten sposób nie dotarł
do Anglii. Płyną tam jego towarzysze. Prosi o
dostarczenie pisma królowi.

scena 7

Klaudiusz opowiada Laertesowi o zabiciu


Poloniusza przez Hamleta. Nie zapobiegł
nieszczęściom, gdyż nie chciał ranić uczuć
królowej i musiał się liczyć z opinią ludu
trzymającego stronę Hamleta.

Sługa wręcza listy od księcia. Klaudiusz jest w


rozterce. Szybko podsuwa Laertesowi pomysł
pojedynku na rapiery. By zemsta była skuteczna,
radzi wybrać niestępiony rapier. Laertes
dodatkowo planuje zatruć ostrze. Obawiając się
niepowodzenia, król przygotowuje zatruty napój.
Królowa przynosi tragiczną wieść o utonięciu
Ofelii. Złamany nieszczęściem Laertes wychodzi.

AKT V
scena 1

Dwaj grabarze kopią dół na cmentarzu.


Roztrząsają kwestię, czy samobójczyni godzi się
mieć chrześcijański pogrzeb. Nadchodzi Hamlet i
Horacjo. Grabarz wyrzuca czaszki. Książę
dowiaduje się od niego, że jedna z nich to czaszka
królewskiego błazna Yorika. Skłania go to do
re"eksji nad losem człowieka po śmierci.

Nadchodzi orszak pogrzebowy z ciałem Ofelii.


Ceremonia jest skrócona, bowiem śmierć
dziewczyny budzi wątpliwości. Laertes wskakuje
do grobu, chcąc ostatni raz pożegnać siostrę.
Hamlet ujawnia swą obecność i także wskakuje do
grobu. Laertes rzuca się na niego. Zgromadzeni
rozdzielają ich. Hamlet mówi o swej miłości do
Ofelii. Kwestionuje siłę braterskiego uczucia
Laertesa i odchodzi.

scena 2

Książę opowiada Horacjowi, jak wykradł list


Rosencrantzowi i Guildensternowi zawierający
polecenie zgładzenia Hamleta. Napisał następnie
inny, z prośbą o zgładzenie doręczycieli. Żałuje, że
się uniósł w stosunku do Laertesa. Nadchodzi
Ozryk i oznajmia, że król postawił wielki zakład na
księcia w mającym się odbyć pojedynku na
rapiery. Hamlet zgadza się na pojedynek, ma
jednak złe przeczucia. Przed walką zwraca się do
Laertesa, wskazując jako przyczynę wszystkich
nieszczęść swe szaleństwo. Laertes przyjmuje
jego wyjaśnienia, musi jednak walczyć w imię
honoru.

Zaczyna się pojedynek. Przygotowano puchary.


Gdy Hamlet będzie górą, król wrzuci do jego
pucharu drogocenną perłę. Wygrywa Hamlet.
Królowa podaje mu chustę do otarcia czoła i pije
za jego powodzenie. Król stara się ją
powstrzymać. Za późno. Kielich był zatruty.

Hamlet prowokuje Laertesa do gwałtownego


natarcia. Laertes rani go. W zapale zamieniają
"orety i Hamlet rani przeciwnika. Królowa upada.
W ostatnich słowach mówi o otruciu. Teraz upada
Laertes. Przed śmiercią wyjawia Hamletowi swą
nieuczciwość i prosi o przebaczenie.
Odpowiedzialnością obarcza króla. Książę,
wiedząc, że trzyma zatruty rapier, przebija króla.

Hamlet umiera. W ostatnich słowach prosi


Horacja o przekazanie prawdy o tym, co zaszło.
Zabrania mu pójścia w swe ślady, musi wywiązać
się z powierzonej misji. Słychać odgłosy armii
Fortynbrasa. Hamlet przepowiada, że to on będzie
królem Danii. Książę kona. Wchodzi Fortynbras i
angielscy posłowie przywożący wieść o straceniu
Rosencrantza i Guildensterna. Horacjo zapowiada
wyjaśnienie wszystkich zdarzeń. Fortynbras
podtrzymuje swe prawo do duńskiego tronu.
Rozkazuje położyć ciało Hamleta na podwyższeniu
i uczcić go jak bohatera.

01 Streszczenie szczegółowe

02 Problematyka

03 Streszczenie krótkie

04 Plan wydarzeń

05 Charakterystyka bohaterów

06 Czas i miejsce akcji

07 Geneza utworu i gatunek

08 Biogra!a autora

 Pokaż całe opracowanie

Liceum Renesans

 PODZIEL SIĘ 

REKLAMA

POTRZEBUJESZ POMOCY?
RENESANS (JĘZYK POLSKI)

ZADAJ PYTANIE

Teksty dostarczyło Wydawnictwo GREG. © Copyright by


Wydawnictwo GREG

autorzy opracowań: B. Wojnar, B. Włodarczyk, A. Sabak, D. Stopka, A.


Szóstak, D. Pietrzyk, A. Popławska
redaktorzy: Agnieszka Nawrot, Anna Grzesik
korektorzy: Ludmiła Piątkowska, Paweł Habat

Zgodnie z regulaminem serwisu www.bryk.pl, rozpowszechnianie


niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci
opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu
rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym
serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie
materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody
autora podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub
pozbawienia wolności.

BRYK.PL / STRESZCZENIA LEKTUR / HAMLET

NAPISZ DO NAS FAQ

MAPA SERWISU NEWSROOM

REKLAMA REGULAMIN

Korzystanie z portalu oznacza akceptację Regulaminu.


Polityka Cookies. Prywatność. Copyright: INTERIA.PL 1999-2023
Wszystkie prawa zastrzeżone.

PRZEJDŹ NA

You might also like