Rebyu Nasser Larry R.

Gementiza
STEM12A
Film Review
Grave of The Fireflies
"Grave of the Fireflies" ay isa sa mga pinakamatapang, nakalulungkot, at sa totoo lang,
isa sa mga pinakamagandang pelikula na napanood ko. Halos ako'y napaiyak ng
pelikulang ito sa tapang nitong tuntunin ang napakahalagang paksa. Oo, ito ay isang
anime, ngunit sa kabila nito, ito'y nailabas noong 1988, noong panahon kung saan ang
karamihan sa mga pelikulang animasyon sa Hapon ay mga walang tigil na pagpatayan,
borderline pornography, o parehong.

Bilang isang tagahanga ng anime genre sa filmmaking, maraming mahusay na akda

ang nakamit ang isang uri ng cult status dito sa Amerika, ngunit walang talagang
umabot sa pangunahing tagumpay. May ilan na nakapasok sa barriera at nakakuha ng
pagsang-ayon mula sa mga kritiko sa Amerika, tulad ng "Akira" ni Katsuhiro Otomo, o
"Princess Mononoke," o "Spirited Away" (parehong inilahad ni Hayao Miyazaki). Isa na
aking napanood at halos hindi nabanggit ng karamihan sa mga kritiko ay ang "Grave of
the Fireflies."

Ang kwento ng "Grave of the Fireflies" ay isang kwento ng nawalang pagka-inosente at

ng dalawang bata na sa huli ay nagharap ng isang pagkatalo sa kanilang
pakikipagsapalaran sa isang maliit na Japanese village noong mga huling araw ng
World War II. Ang WWII ay itinuturing na pinakamahalagang tunggalian sa kasaysayan
ng mundo, na may milyun-milyong namatay at libu-libong iniwang mag-isa na
magsalansan ng mga yari. Sa gitna nito, naroroon ang dalawang nabanggit na bata, na
halos iniwan sa kanilang sariling kapalaran pagkatapos na mapatay ang kanilang ina sa
isang bombing raid. Dahil sa ang kanilang ama ay nakikipaglaban sa digmaan at wala
silang paraan para makontak ang ibang kamag-anak, sila'y ipinadala sa kanilang
tiyahin, na una'y mainit at malugod sa kanila, ngunit sa huli ay naging napakalupit at
pinilit ang mga bata na mabuhay sa malapit na bomb shelter. Mula sa puntong iyon,
nagsimula ang dalawang bata sa isang paglalakbay na hindi kasingganda at mahirap
tulad ng malupit na katotohanan ng mundo sa paligid nila.

Napakadali itong isa sa mga pinakamahusay na pelikulang anime na napanood ko (o

kahit na anong animated film para sa bagay na iyon), nahihirapan akong maniwala kung
gaano ito kalabis na hindi nabibigyang-pansin ang "Grave of the Fireflies." Maganda
ang animasyon, kahit na hindi outdated (kahit na nag-advance ang Japanese animation
mula noong ginawa ang pelikulang ito). Nakuha natin ang pakiramdam ng pangamba
ng dalawang pangunahing tauhan, na nagmamasid habang ang mundo sa kanilang
paligid ay nagugunaw sa mga abo, at ang mga eroplano ay malalapit na naglalaglag ng
kanilang mapanirang laman sa mga hindi inaasahang mamamayan ng Hapon. Sa
direktor na si Isao Takahata, malinaw na mayroon itong espesyal na galit sa digmaan,
ngunit nagawa nitong iwasan ang tuwirang pagkondena nito. Sa halip, binibigyan tayo
ng direktor ng pagkakataon na mag-focus sa tunggalian na nakikita sa mata ng
dalawang bata, na hindi apektado habang ang mga katotohanan ng kanilang mundo ay
unti-unting naglalaho sa harap nila.

"Grave of the Fireflies" ay isang matapang na pahayag sa kalagayan ng kaluluwa ng

tao sa panahon ng tunggalian. Marahil hindi ko dapat ito sabihin, pero ito'y hindi
nagmamalinis na "Schindler's List" ng mga anime. Ito'y matapang, hindi sobra-sobrang
sentimental, ngunit walang humpay sa pagdramatize ng mapanganib na katotohanan.
Dapat itong mapanood ng mga mag-aaral sa anumang mataas na paaralan na nag-
aaral ng kasaysayan ng mundo.