2.

Εισαγωγή

Σε ένα ηλεκτρολυτικό διάλυμα όταν εφαρμοστεί διαφορά δυναμικού παρατηρείται κίνηση των
ιόντων του διαλύματος, το φαινόμενο αυτό ονομάζεται ηλεκτρομεταφορά. Προσδιορίζοντας την
ταχύτητα και την ροή των ιόντων,θεωρώντας τα φορτισμένες σφαίρες που κινούνται εξολοκλήρου
από την παρουσία ηλεκτρικού πεδίου,σε μία διάσταση και δεν αλληλεπιδρούν,προκύπτει ότι τα
κατιόντα κινούνται από περιοχές υψηλού δυναμικού σε περιοχές χαμηλού,ενώ τα ανιόντα
κινούνται αντίθετα δηλαδή από χαμηλό δυναμικό προς υψηλό. Λογικό αποτέλεσμα της
προσανατολισμένης κίνησης φορτισμένων σωματιδίων είναι η εμφάνιση ηλεκτρικού ρεύματος, το
οποίο στην περίπτωση της ηλεκτρομεταφοράς ονομάζεται ιονικό ρεύμα. Ωστόσο η φορά του
καθορίζεται μόνο από την φορά της ροής των κατιόντων καθώς όπως παρατηρείται στην
παρακάτω εξίσωση της πυκνότητας του ρεύματος (εξ.1), το ιονικό ρεύμα δεν εξαρτάται από το
φορτίο των ιόντων αλλά μόνο από την κλίση της συνάρτησης του δυναμικού που εφαρμόζεται.
N
imigr = - ∑ z 2kF 2ukck ∂Φ/∂x (εξ. 1)
k =1
Για τον προσδιορισμό της συμβατής ευκινησίας, εφαρμόζεται σταθερή τάση μεταξύ των
ηλεκτροδίων έτσι ώστε τα ιόντα να αποκτήσουν οριακή ταχύτητα. Έπειτα, υπολογίζεται η ακτίνα
των ιόντων με την βοήθεια της συμβατής ευκινησίας και του νόμου του Stokes (εξ.2) για τον
συντελεστή τριβής.
fT=6πηrk (εξ. 2)

Προκειμένου η (εξ.1) να αποτελεί έκφραση του νόμου του Ohm εισάγεται η ειδική αγωγιμότητα η
οποία ορίζεται
N
κ= ∑ z 2kF 2ukck (εξ. 3)
k =1
Από την (εξ.3) είναι εμφανής η γραμμική εξάρτηση της ειδικής αγωγιμότητας από την
συγκέντρωση του διαλύματος. Για τον λόγο αυτόν εισάγεται ένα μια εύχρηστο μέγεθος η
ισοδύναμη αγωγιμότητα, η οποία σύμφωνα με τον νόμο του Kohlraush σε άπειρη αραίωση (εξ.4)
δεν εξαρτάται από την συγκέντρωση αλλά από την ταχύτητα των ιόντων και στον βαθμό
διάσπασης.
Λ∞eq = λ∞1 + λ∞2 (εξ. 4)

Λeq = αΛ∞eq (εξ. 5)

οπού λ1=F u1 και λ2= F u2 .

Η εξάρτηση της ισοδύναμης αγωγιμότητας από την συγκέντρωση προσδιορίστηκε πειραματικά για
τους ισχυρούς ηλεκτρολύτες και για τους ασθενούς προσδιορίστηκε εκφράζοντας τον βαθμό
διάσπασης συναρτήσει της συγκέντρωσης.
Για ασθενούς ηλεκτρολύτες
Λeq(c) = Λ∞eq sqrt (K/c ) (εξ. 6)
Για ισχυρούς ηλεκτρολύτες
Λeq(c) = Λ∞eq- sqrt ( c ) (εξ. 7)