Ustrój państwa według konstytucji francuskiej 1791

Konstytucja francuska została uchwalona przez Konstytuantę we wrześniu 1791r. Konstytucja

opierała się na założeniach Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 1789 r. Konstytucja
wprowadzała we Francji monarchię konstytucyjną. Dzięki niej król przestał być jedynym
wszechwładnym organem, a stał się jednym z podmiotów reprezentujących naród. Konstytucja
wprowadziła trójpodział władzy jako jedną z głównych norm, zaraz po suwerenności kraju.
Władza była podzielona na: władzę ustawodawczą, wykonawczą, sądownicza.
● władza ustawodawcza- została powierzona Zgromadzeniu Prawodawczemu, w jego skład
wchodziło 745 deputowanych, wybranych na 2 lata w wyborach. Na zgromadzeniach
wybierano elektorów, jednego na 100 obywateli. Zgromadzenie Prawodawcze miało
wyłączne prawo do inicjatywy ustawodawczej oraz posiadało uprawnienia legislacyjne.
Elektorzy: tworzyli zgromadzenie wyborcze drugiego stopnia. Na zgromadzeniach
elektorów wybierano deputowanych do Zgromadzenia Prawodawczego, żeby zostać
deputowanym trzeba było być obywatelem czynnym, płacić podatki w wysokości co
najmniej 50 liwrów, posiadać nieruchomość. Uchwalało także dekrety, które następnie
przedstawiało królowi do zatwierdzenia. Do uprawnień Zgromadzenia należało także:
decydowanie o wojnie i pokoju, ratyfikowanie traktatów miedzynarodowych, stawianie
najwyższych urzędników przed Trybunał Stanu, ustalanie wielkości armii i floty.
● Władza wykonawcza - sprawował ją król, przy pomocy mianowanych przez siebie
ministrów. Król był osobą nietykalną, wszystkie jego decyzje (akty królewskie) wymagały
podpisania dokumentu przez właściwego ministra. Ministrów powoływał i odwoływał król, i
posiadali oni odpowiedzialność polityczną. Król posiadał prawo veta wobec ustaw
Zgromadzenia Prawodawczego. Król nie posiadał inicjatywy ustawodawczej i nie mógł
rozwiązać Zgromadzenia Prawodawczego. Ministrowie nie mogli być członkami tego
Zgromadzenia.
● Władza sądownicza - utworzono system jednolitego sądownictwa powszechnego,
ustanowiono oddzielną organizację sądownictwa w sprawach karnych i cywilnych.
Sędziowie wybierani byli przez obywateli, wyeliminowanie dziedziczenie i wykupowanie
stanowisk sędziowskich.
Podział administracyjny Francji: najwyższa jednostka terytorialną był departament, łącznie było
ich 83. Jednostką niższą niż departament był dystrykt, później Kanton, a najmniejszą jednostką
podziału terytorialnego była wówczas gmina.