Professional Documents
Culture Documents
IB - Wykład Nr 3
Statyka: płaski i przestrzenny układ sił
równowaga płaskiego układu sił, przestrzenny układ sił – redukcja, warunki
równowagi
1
y
M>0 M<0
3.1. Równowaga płaskiego układu sił
x
z
Przykład 3.1:
ic
z
Obliczyć reakcje w podporach belki obciążonej jak na
rysunku. P 𝑷𝒚 q 𝑹𝑩
w
𝑹𝑨 𝑹
𝑨𝒚
Dane: Szukane:
ie
q, a, P=qa A
B
𝜶 = 30° RA, RB 𝑹𝑨𝒙 𝑷𝒙
n
𝑸 = 𝒒𝒂
a a
𝑛
−𝑹𝑨𝒙 + 𝑷𝒙 = 0
a
𝑃𝑖𝑥 = 0 (1) przyłożoną pod „środkiem ciężkości” obciążenia ciągłego,
𝑖=1 𝑸 równą całkowitej wartości tego obciążenia
𝑛
M
𝑃𝑖𝑦 = 0 𝑹𝑨𝒚 − 𝑷𝒚 − 𝒒𝒂 + 𝑹𝑩 = 0 (2)
np.
.
𝑖=1 q C
𝑸
T
𝑛 𝟏
𝟑 𝒂
𝑀𝑖𝐴 = 0 −𝑷𝒚 𝒂 − 𝒒𝒂 ∙ 𝒂 + 𝑹𝑩 ∙ 𝟐𝒂 = 0 (3) a 𝟏 𝟑
𝟐 𝑸= 𝒒𝒂
𝑖=1 𝟐
©
𝑷𝒚 = 𝑷 ∙ sin 𝜶 = 𝒒𝒂 ∙ sin 𝜶 (4) 𝑷𝒙 = 𝑷 ∙ cos 𝜶 = 𝒒𝒂 ∙ cos 𝜶 (5)
z
Przykład 3.1:
ic
z
Obliczyć reakcje w podporach belki obciążonej jak na
rysunku. P 𝑷𝒚 q 𝑹𝑩
w
𝑹𝑨 𝑹
𝑨𝒚
Dane: Szukane:
ie
q, a, P=qa A
B
𝜶 = 30° RA, RB 𝑹𝑨𝒙 𝑷𝒙
n
𝑸 = 𝒒𝒂
𝑛
a a
h
𝑃𝑖𝑥 = 0 −𝑹𝑨𝒙 + 𝑷𝒙 = 0 (1)
c
𝑖=1 𝑸
𝑛 𝟑
a
𝑹𝑨𝒙 = 𝑷𝒙 = 𝒒𝒂 ∙ cos 𝜶 = 𝒒𝒂
𝑃𝑖𝑦 = 0 𝑹𝑨𝒚 − 𝑷𝒚 − 𝒒𝒂 + 𝑹𝑩 = 0 (2) 𝟐
𝑖=1
𝑸
M
𝑛 𝟑
.
𝑀𝑖𝐴 = 0 −𝑷𝒚 𝒂 − 𝒒𝒂 ∙ 𝒂 + 𝑹𝑩 ∙ 𝟐𝒂 = 0
𝟐
(3)
𝑖=1
T
𝑷𝒚 = 𝑷 ∙ sin 𝜶 = 𝒒𝒂 ∙ sin 𝜶 (4) 𝑷𝒙 = 𝑷 ∙ cos 𝜶 = 𝒒𝒂 ∙ cos 𝜶 (5)
©
(3) 1 𝟑 1 1 2 3 2
𝑹𝑩 = 𝒒𝒂 ∙ sin 𝜶 ∙ 𝒂 + 𝒂 ∙ 𝒒𝒂 = 𝑞𝑎 + 𝑞𝑎 = 𝒒𝒂
(4) 2𝑎 𝟐 2𝑎 2 2
(2)
(4)
𝟑 𝟏
𝑹𝑨 = 𝑹𝟐𝑨𝒙 + 𝑹𝟐𝑨𝒙 = 𝒒𝒂 + = 𝒒𝒂 𝟏
𝟒 𝟒 𝑹𝑨𝒚 = 𝒒𝒂 ∙ sin 𝜶 + 𝒒𝒂 − 𝑹𝑩 = 𝒒𝒂
𝟐
© T. Machniewicz Inż. Biomed., Mechanika i wytrzymałość materiałów, Wykład nr 3 3
y
M>0 M<0
3.1. Równowaga płaskiego układu sił
x
ic z
Przykład 3.2: z
Jaki maksymalny ciężar Q może załadować na
w
taczki ogrodnik, jeżeli na jego ręce może
działać co najwyżej siła R. Ciężar własny
ie
taczek pominąć. 𝑹
n
Dane: Szukane:
R = 400 N Q=?
h
a = 0.5 m, b = 1 m, O
c
c = 0.1 m, = 30o
Sposób 1:
𝑛
Ma
𝑀𝑖𝐴 = 0 −𝑸𝒚 ∙ 𝒂 + 𝑹𝒚 ∙ 𝒂 + 𝒃 + 𝑸𝒙 ∙ 𝒄 = 𝟎
c A 𝑸
b
.
𝑖=1 a 𝑹𝒚 𝑹
T
y
𝑸𝒚 = 𝑸 ∙ cos 𝛼 𝑸𝒙 = 𝑸 ∙ sin 𝛼 𝑹𝒚 = 𝑹 ∙ cos 𝛼 𝑹𝑨 x
𝑸𝒙 O B 𝑹𝒙
©
−𝑸 ∙ cos 𝛼 ∙ 𝑎 + 𝑹 ∙ cos 𝛼 ∙ 𝑎 + 𝑏 + 𝑸 ∙ sin 𝛼 ∙ 𝑐 = 0 𝑹𝑨𝒚
3
𝑹 ∙ cos 𝛼 ∙ 𝑎 + 𝑏 𝟒𝟎𝟎 ∙ ∙ 1 + 0.5 A
𝑸= = 2 c 𝑹𝑨𝒙
𝑸𝒚
𝑎 ∙ cos 𝛼 − 𝑐 ∙ sin 𝛼 3 𝑸
0.5 ∙ − 0.1 ∙ 0.5 b
2
a
𝑸 = 𝟏𝟑𝟓𝟔. 𝟔 𝑵
© T. Machniewicz Inż. Biomed., Mechanika i wytrzymałość materiałów, Wykład nr 3 4
y
M>0 M<0
3.1. Równowaga płaskiego układu sił
x
ic z
Przykład 3.2: z
Jaki maksymalny ciężar Q może załadować na
w
taczki ogrodnik, jeżeli na jego ręce może
działać co najwyżej siła R. Ciężar własny
ie
taczek pominąć. 𝑹
n
Dane: Szukane:
R = 400 N Q=?
h
a = 0.5 m, b = 1 m, O
c
c = 0.1 m, = 30o
Sposób 2:
𝑛
𝑀𝑖𝐴 = 0 −𝑸 ∙ 𝒂′ + 𝑹 ∙ 𝒂′ + 𝒃′ = 𝟎
Ma c A 𝑸
b
.
𝑖=1 a
𝑹
T
𝑎′ + 𝑏′ = 𝑎 + 𝑏 ∙ 𝑐𝑜𝑠 𝛼 y
𝑎
𝑎′ = cos 𝛼 − 𝑐 + 𝑎 ∙ 𝑡𝑎𝑛 𝛼 ∙ 𝑠𝑖𝑛 𝛼 𝑹𝑨
𝑎 𝑠𝑖𝑛2 𝛼 𝑎 O B
©
− 𝑐 ∙ 𝑠𝑖𝑛 𝛼 𝑎 =
′
′
𝑎 = −𝑎 1 − 𝑠𝑖𝑛2 𝛼 − 𝑐 ∙ 𝑠𝑖𝑛 𝛼
cos 𝛼 cos 𝛼 cos 𝛼
x
′
𝑎 = 𝑎 cos 𝛼 − 𝑐 ∙ 𝑠𝑖𝑛 𝛼 A
c 𝑸
−𝑸 ∙ 𝑎 ∙ cos 𝛼 − 𝑐 ∙ sin 𝛼 + 𝑹 ∙ 𝑎 + 𝑏 ∙ cos 𝛼 = 0 b
a
𝑹 ∙ cos 𝛼 ∙ 𝑎 + 𝑏
𝑸= = 𝟏𝟑𝟓𝟔. 𝟔 𝑵 a' b'
𝑎 ∙ cos 𝛼 − 𝑐 ∙ sin 𝛼
© T. Machniewicz Inż. Biomed., Mechanika i wytrzymałość materiałów, Wykład nr 3 5
3.2. Przestrzenny dowolny układ sił - redukcja
z
Przestrzenny dowolny układ sił – układ sił nie leżących w jednej płaszczyźnie
ic
z z
w
Redukcja przestrzennego dowolnego układu sił:
𝑭𝟏
ie
𝑭𝟐
n
𝑴𝒏
h
𝑭𝒊
𝑭𝟐
c
𝑭𝒏 𝑴𝒊
a
𝑭𝒊 O 𝑭𝒏
M
y 𝑴𝒊 = 𝝆𝒊 𝐱 𝑭𝒊 x O 𝑭𝟏 y
.
x
z z
T
𝑭𝟏 𝑭𝟏 𝑴𝟏
𝑴𝟐
𝑭𝟐 𝑭𝟐
© 𝑭𝒊
𝝆𝒊
x
O
𝑭𝒊
𝑭𝒏
y
x
O
𝑭
𝑴𝒊 𝑭𝒊
𝒏
y
𝝆𝒊(𝒙𝒊, 𝒚𝒊, 𝒛𝒊) −𝑭𝒊
© T. Machniewicz Inż. Biomed., Mechanika i wytrzymałość materiałów, Wykład nr 3 6
3.2. Przestrzenny dowolny układ sił - redukcja
z
Redukcja przestrzennego
ic z z
w
dowolnego układu sił c.d…
ie
𝑴𝒏
n
𝑭𝒊
𝑭𝟐
h
𝑴𝒊 𝑾
𝑭𝒏
O 𝑭𝟏 y
a c z 𝑴
M
x x O y
.
𝑴𝟏 z
T
𝑴𝟐
𝑭𝒏 𝑴 O
𝑾=
𝒏
𝒊=𝟏
𝑭𝒊
© x
O
𝑭𝟐
𝑭𝒊
y
x
𝑴𝒏
𝑴𝒊
𝑴𝟏
y
𝑴=
𝒏
𝝆𝒊 × 𝑭𝒊
𝑭𝟏 𝒊=𝟏
𝑴𝟐
© T. Machniewicz Inż. Biomed., Mechanika i wytrzymałość materiałów, Wykład nr 3 7
3.2. Przestrzenny dowolny układ sił - redukcja
z
Redukcja przestrzennego dowolnego układu sił - opis:
Ciało sztywne obciążone jest dowolnym układem n sił 𝑭𝒊
zaczepionych odpowiednio w punktach (𝒙𝒊 , 𝒚𝒊 , 𝒛𝒊 )
ie
Dla każdej z sił 𝑭𝒊 przykładamy w początku układu współrzędnych (tj. biegunie
n
redukcji „O”) dwójkę zerową utworzoną z sił 𝑭𝒊 i −𝑭𝒊. Otrzymujemy w ten sposób
siłę 𝑭𝒊 przyłożoną w biegunie redukcji oraz parę sił utworzoną z siły −𝑭𝒊 oraz
ch
oryginalnie przyłożonej siły 𝑭𝒊 działającej względem bieguna na ramieniu
𝝆𝒊(𝒙𝒊, 𝒚𝒊, 𝒛𝒊).
Parę sił zastępujemy
𝑴 𝒊 = 𝝆 𝒊 𝐱 𝑭𝒊
.
W rezultacie otrzymujemy pęk n sił 𝑭𝒊 ( 𝑭𝒊𝒙 , 𝑭𝒊𝒚 , 𝑭𝒊𝒛 ) zepionych w biegunie
T
redukcji oraz pęk momentów sił 𝑴𝒊
𝒏
n sił 𝑭𝒊 zastępujemy wektorem głównym: 𝑾 = 𝒊=𝟏 𝑭𝒊
©
n wektorów momentów 𝑴𝒊 zastępujemy momentem głównym: 𝑴 =
z
𝒏 z 𝒏
ic
𝑾= 𝑭𝒊 𝑴= 𝑴𝒊
𝑭𝟏 𝒊=𝟏
𝒊=𝟏
w
𝑭𝟐
𝑾 𝑾𝒙 , 𝑾𝒚 , 𝑾𝒛
ie
𝑴 𝑴𝒙 , 𝑴𝒚 , 𝑴𝒛
n
𝒏
z 𝒏
𝑭𝒏
h
𝑾𝒙 = 𝑭𝒊𝒙 𝑴𝒙 = 𝑴𝒊𝒙
c
𝒊=𝟏 𝑭𝒊 𝒊=𝟏
𝒏
O 𝒏
a
𝑾𝒚 = 𝑭𝒊𝒚 x y 𝑴𝒚 = 𝑴𝒊𝒚
𝒊=𝟏 𝒊=𝟏
M
𝒏 𝒏
𝑾
.
𝑾𝒛 = 𝑭𝒊𝒛 𝑴𝒛 = 𝑴𝒊𝒛
𝒊=𝟏 𝑴 𝒊=𝟏
T x O y
© i
M i F i xi
Fix
j
yi
Fiy
k
zi
Fiz
M ix Fiz yi Fiy zi
M iy Fix zi Fiz xi
M F x F y
iz iy i ix i
z
z
ic
Warunki równowagi:
𝑭𝟏
w
𝑭𝟐 a) w zapisie wektorowym:
ie
𝒏 𝒏
𝑾= 𝑭𝒊 = 𝟎 𝑴𝑶 = 𝑴𝒊 = 𝟎
n
𝑭𝒏 𝒊=𝟏 𝒊=𝟏
h
𝑭𝒊
c
O
a
x y b) w ujęciu analitycznym:
M
z
.
𝒏 𝒏
𝑾𝒙 = 𝑭𝒊𝒙 = 𝟎 𝑴𝒙 = 𝑴𝒊𝒙 = 𝟎
T
𝒊=𝟏 𝒊=𝟏
𝒏 𝒏
©
𝑾𝒚 = 𝑭𝒊𝒚 = 𝟎 𝑴𝒚 = 𝑴𝒊𝒚 = 𝟎
𝒊=𝟏 𝒊=𝟏
𝑾 𝒏 𝒏
𝑾𝒛 = 𝑭𝒊𝒛 = 𝟎 𝑴𝒛 = 𝑴𝒊𝒛 = 𝟎
𝑴 𝒊=𝟏 𝒊=𝟏
x O y
© T. Machniewicz Inż. Biomed., Mechanika i wytrzymałość materiałów, Wykład nr 3 10
3.3. Przestrzenny dowolny układ sił – równowaga
z
Przykład 3.3:
ic
z 𝑷 sin 𝜶 𝑷
Określić poziomą siłę P przyłożoną do dźwigni walca CD oraz C
reakcje w łożyskach A i B , gdy podnoszony ciężar Q=500 N, y1
w
𝑹𝑩𝒙 D
c
ciężar bębna wynosi G=200 N, jego promień r=10 cm, a=25 cm, x1
ie
b=35 cm, c=15 cm, |CD|=l=50 cm. B 𝑹𝑩𝒚 𝑷 cos 𝜶
r
Dane: Szukane:
b
n
Q=500 N, G=200 N, r=10 cm, a=25 cm, P=?, RA=?, RB=?
b=35 cm, c=15 cm, |CD|=l=50 cm, =60 O 𝑸 𝑸
ch
𝒏
𝑭𝒊𝒙 = 𝟎 𝑹𝑨𝒙 − 𝑹𝑩𝒙 + 𝑷 sin 𝜶 = 0 𝑮
a
𝒊=𝟏
a
𝒏
𝑭𝒊𝒚 = 𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑹𝑩𝒚 − 𝑷 cos 𝜶 + 𝑸 = 0 𝑹𝑨𝒛 𝑸
M
𝒊=𝟏
A
.
𝒏 𝑹𝑨𝒚 y
𝑭𝒊𝒛 = 𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑮 = 0 x
T
𝑹𝑨𝒙
𝒊=𝟏
𝒏
𝑴𝒊𝒙 = 𝟎 −𝑸𝒂 − 𝑹𝑩𝒚 𝒂 + 𝒃 + 𝑷 cos 𝜶 (𝒂 + 𝒃 + 𝒄) = 0
©
𝒊=𝟏
𝒏
𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑹𝑩𝒙 𝒂 + 𝒃 + 𝑷 sin 𝜶 (𝒂 + 𝒃 + 𝒄) = 0
𝒊=𝟏
𝒏
𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑸 ∙ 𝒓 − 𝑷 sin 𝜶 ∙ 𝒍 = 0
𝒊=𝟏
z
Przykład 3.3: 𝑷
ic
Dane: Szukane: z 𝑷 sin 𝜶
C
Q=500 N, G=200 N, r=10 cm, a=25 cm, P=?, RA=?, RB=? y1
b=35 cm, c=15 cm, |CD|=l=50 cm, =30 O 𝑹𝑩𝒙 D
c
x1
𝒏 B 𝑹𝑩𝒚 𝑷 cos 𝜶
ie
𝑭𝒊𝒙 = 𝟎 𝑹𝑨𝒙 − 𝑹𝑩𝒙 + 𝑷 sin 𝜶 = 0 r
b
𝒊=𝟏
n
𝑹𝑨𝒙 = −𝑷 sin 𝜶 + 𝑹𝑩𝒙 = 𝟐𝟓 𝑵 𝑸 𝑸
h
𝒏
𝑭𝒊𝒚 = 𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑹𝑩𝒚 − 𝑷 cos 𝜶 + 𝑸 = 0
c
Zwrot 𝑹𝑨𝒚 𝑮
𝒊=𝟏
a
𝑹𝑨𝒚 = 𝑷 cos 𝜶 − 𝑸 − 𝑹𝑩𝒚 = −𝟑𝟑𝟒. 𝟗𝟔 𝑵 przeciwny do
a
założonego
𝒏 𝑹𝑨𝒛 A
𝑸
M
𝑭𝒊𝒛 = 𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑮 = 0 𝑹𝑨𝒛 = 𝑮 = 𝟐𝟎𝟎 𝑵
y
.
𝒊=𝟏 𝑹𝑨𝒚
𝒏 x 𝑹𝑨𝒙
T
𝑴𝒊𝒙 = 𝟎 −𝑸𝒂 − 𝑹𝑩𝒚 𝒂 + 𝒃 + 𝑷 cos 𝜶 (𝒂 + 𝒃 + 𝒄) = 0
𝒊=𝟏
𝑷 cos 𝜶 𝒂 + 𝒃 + 𝒄 − 𝑸𝒂 𝟐𝟎𝟎 ∙ 𝟎. 𝟖𝟔𝟔 ∙ 𝟐𝟓 + 𝟑𝟓 + 𝟏𝟓 − 𝟓𝟎𝟎 ∙ 𝟐𝟓
𝑹𝑩𝒚 = = = 𝟖. 𝟏𝟕 𝑵
©
𝒂+𝒃 𝟐𝟓 + 𝟑𝟓
𝒏 𝑷 sin 𝜶 (𝒂 + 𝒃 + 𝒄)
𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑹𝑩𝒙 𝒂 + 𝒃 + 𝑷 sin 𝜶 (𝒂 + 𝒃 + 𝒄) = 0 𝑹𝑩𝒙 = = 𝟏𝟐𝟓 𝑵
𝒊=𝟏 𝒂+𝒃
𝒏
𝑸∙𝒓 𝟓𝟎𝟎 ∙ 𝟏𝟎
𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑸 ∙ 𝒓 − 𝑷 sin 𝜶 ∙ 𝒍 = 0 𝑷= = = 𝟐𝟎𝟎 𝑵
𝒊=𝟏 sin 𝜶 ∙ 𝒍 𝟎. 𝟓 ∙ 𝟓𝟎
z
Przykład 3.3: 𝑷
ic
Dane: Szukane: z 𝑷 sin 𝜶
C 𝑹𝑩𝒙
Q=500 N, G=200 N, r=10 cm, a=25 cm, P=?, RA=?, RB=? y1
b=35 cm, c=15 cm, |CD|=l=50 cm, =30 O D
c
𝑹𝑩x1
B 𝑹𝑩𝒚 𝑷 cos 𝜶
ie
𝑹𝑨𝒙 = 𝟐𝟓 𝑵 r
b
n
𝑹𝑨𝒚 = −𝟑𝟑𝟒. 𝟗𝟔 𝑵 Zwrot 𝑹𝑨𝒚 przeciwny do założonego 𝑸 𝑸
h
𝑹𝑨𝒛 = 𝟐𝟎𝟎 𝑵
c
𝑮
a
𝑹𝑩𝒙 = 𝟏𝟐𝟓 𝑵
𝑹𝑨 𝑹𝑨𝒛 A
𝑸
M
𝑹𝑩𝒚 = 𝟖. 𝟏𝟕 𝑵
𝑹𝑨𝒚 × y
.
x 𝑹𝑨𝒙
T
©
2 2 2
𝑹𝑨 = 𝑅𝐴𝑥 + 𝑅𝐴𝑦 + 𝑅𝐴𝑧 = 252 + 334.962 + 2002 = 𝟑𝟗𝟎. 𝟗𝟐 𝑵
2 2
𝑹𝑩 = 𝑅𝐵𝑥 + 𝑅𝐵𝑦 = 1252 + 8.172 = 𝟏𝟐𝟓. 𝟐𝟔 𝑵
Przykład 3.4:
Ramę jak na rysunku utwierdzoną w punkcie A obciążono siłami: 𝑭𝟏, 𝑭𝟐, 𝑭𝟑.
ic z
w
Wyznaczyć reakcje w utwierdzeniu.
ie
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m,
n
szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
ch
a
b
M
𝑭𝟏
.
A B
T
a
©
𝑭𝟑 C 𝑭𝟐
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
z b
z
ie w
n
𝑴𝑼𝒛 b
𝑹𝑨𝒛 𝑹𝑨𝒛
𝑴𝑼𝒚
h
𝑭𝟏
𝑴𝑼𝒙 𝑴𝑼𝒙
c
A B y 𝑹𝑨𝒚 B 𝑭𝟏
𝑹𝑨𝒚
a
x 𝑹𝑨𝒙 xA y
a
a
𝑭𝟐 𝑭𝟑
.
𝑭𝟑 C 𝑭𝟐
T
D C, D
©
𝒏
1) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒙 = 𝟎 𝑹𝑨𝒙 + 𝑭𝟏 = 0 4) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙 =𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
𝒏
2) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒚 = 𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑭𝟐 = 0 5) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 =𝟎
𝒏
3) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒛 =𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑭𝟑 = 0 6) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 =𝟎
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
z b
ie w
a
z
𝑹𝑨𝒛
n
𝑴𝑼𝒛
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚 𝑴𝑼𝒚
h
𝑴𝑼𝒙
𝑭𝟏 A,B
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y x y
𝑹𝑨𝒙
a
x 𝑹𝑨𝒙
𝑭𝟏
a
𝑭𝟑
a
M
𝑭𝟐
.
𝑭𝟑 C D C
T
𝑭𝟐
D
©
𝒏
1) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒙 = 𝟎 𝑹𝑨𝒙 + 𝑭𝟏 = 0 4) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙 =𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
𝒏
2) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒚 = 𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑭𝟐 = 0 5) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 =𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
𝒏
3) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒛 =𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑭𝟑 = 0 6) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 =𝟎
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
z b
ie w b
n
𝑴𝑼𝒛 𝑭𝟏
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒛
𝑴𝑼𝒚 𝑹𝑨𝒚
h
𝑴𝑼𝒙
𝑭𝟏
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y z 𝑭𝟐 y
a
x 𝑹𝑨𝒙
𝑹𝑨𝒙
a
a
M
𝑭𝟐 x 𝑭𝟑
.
𝑭𝟑 C
T
D
©
𝒏
1) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒙 = 𝟎 𝑹𝑨𝒙 + 𝑭𝟏 = 0 4) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙 =𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
𝒏
2) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒚 = 𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑭𝟐 = 0 5) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 =𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
𝒏
3) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒛 =𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑭𝟑 = 0 6) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 =𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
w
𝒏
𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒙 =𝟎 𝑹𝑨𝒙 + 𝑭𝟏 = 0
ie
1)
z b
𝒏
n
𝑴𝑼𝒛 2) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒚 =𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑭𝟐 = 0
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚
h
𝑴𝑼𝒙
𝑭𝟏 𝒏
3) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒛 =𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑭𝟑 = 0
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y
a
𝑹𝑨𝒙 𝒏
x
a 4) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
M
𝒏
𝑭𝟐 5) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
.
𝑭𝟑 C
T
𝒏
6) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
D
©
© T. Machniewicz Inż. Biomed., Mechanika i wytrzymałość materiałów, Wykład nr 3 18
3.3. Przestrzenny dowolny układ sił – równowaga
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
w
𝒏
𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒙 =𝟎 𝑹𝑨𝒙 + 𝑭𝟏 = 0
ie
1)
z b
𝒏
n
𝑴𝑼𝒛 2) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒚 =𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑭𝟐 = 0
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚
h
𝑴𝑼𝒙
𝑭𝟏 𝒏
3) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒛 =𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑭𝟑 = 0
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y
a
𝑹𝑨𝒙 𝒏
x
a 4) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
M
𝒏
𝑭𝟐 5) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
.
𝑭𝟑 C
T
𝒏
6) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
D
1) 𝑹𝑨𝒙 = −𝑭𝟏 = −𝟐𝟎𝟎 𝑵
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
w
𝒏
2) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒚 =𝟎 𝑹𝑨𝒚 + 𝑭𝟐 = 0
ie
z b 𝒏
𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒛 =𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑭𝟑 = 0
n
𝑴𝑼𝒛 3)
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚
h
𝑭𝟏 𝒏
= 𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
𝑴𝑼𝒙 4) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y
a
𝒏
x 𝑹𝑨𝒙 5) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
a
M
𝒏
𝑭𝟐 6) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
.
𝑭𝟑 C
1) 𝑹𝑨𝒙 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵
T
D
©
2) 𝑹𝑨𝒚 = −𝑭𝟐 = −𝟐𝟎𝟎 𝑵
Zwrot siły 𝑹𝑨𝒚 jest przeciwny do założonego
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
w
𝒏
3) 𝒊=𝟏 𝑭𝒊𝒛 =𝟎 𝑹𝑨𝒛 − 𝑭𝟑 = 0
ie
z b 𝒏
4) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
n
𝑴𝑼𝒛
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚
h
𝑴𝑼𝒙
𝑭𝟏 5) 𝒏
𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y
a
𝒏
x 𝑹𝑨𝒙 6) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
a
M
𝑭𝟐 1) 𝑹𝑨𝒙 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵
.
𝑭𝟑 C
T
2) 𝑹𝑨𝒚 = −𝟐𝟎𝟎 𝑵
D
©
3) 𝑹𝑨𝒛 = 𝑭𝟑 = 𝟒𝟎𝟎 𝑵
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
w
𝒏
4) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒙 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒙 + 𝑭𝟐𝒂 − 𝑭𝟑𝒃 = 0
ie
z b 𝒏
5) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
n
𝑴𝑼𝒛
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚
h
𝑭𝟏 𝒏
= 𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
𝑴𝑼𝒙 6) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y
a
x 𝑹𝑨𝒙
a 1) 𝑹𝑨𝒙 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵
M
𝑭𝟐
2) 𝑹𝑨𝒚 = −𝟐𝟎𝟎 𝑵
.
𝑭𝟑 C
T
D 3) 𝑹𝑨𝒛 = 𝟒𝟎𝟎 𝑵
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
w
𝒏
5) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒚 = 𝟎 −𝑴𝑼𝒚 + 𝑭𝟑𝒂 = 0
ie
z b 𝒏
6) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
n
𝑴𝑼𝒛
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚
h
𝑭𝟏
𝑴𝑼𝒙 1) 𝑹𝑨𝒙 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y
a
x 𝑹𝑨𝒙
a 2) 𝑹𝑨𝒚 = −𝟐𝟎𝟎 𝑵
M
𝑭𝟐
.
𝑭𝟑 C
3) 𝑹𝑨𝒛 = 𝟒𝟎𝟎 𝑵
T
D
4) 𝑴𝑼𝒙 = −𝟔𝟎𝟎 𝑵𝒎
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
w
𝒏
6) 𝒊=𝟏 𝑴𝒊𝒛 = 𝟎 𝑴𝑼𝒛 − 𝑭𝟏𝒃 = 0
ie
z b
1) 𝑹𝑨𝒙 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵
n
𝑴𝑼𝒛
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚
h
𝑴𝑼𝒙
𝑭𝟏
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y 2) 𝑹𝑨𝒚 = −𝟐𝟎𝟎 𝑵
a
x 𝑹𝑨𝒙
a
3) 𝑹𝑨𝒛 = 𝟒𝟎𝟎 𝑵
M
𝑭𝟐
.
𝑭𝟑 C
4) 𝑴𝑼𝒙 = −𝟔𝟎𝟎 𝑵𝒎
T
D
5) 𝑴𝑼𝒚 = 𝟒𝟎𝟎 𝑵𝒎
ic z
Przykład 3.4:
Dane: F1=100 N, F2=200 N, F3=400 N, a=1 m, b=2 m, szukane: 𝑹𝑨 (𝑹𝑨𝒙, 𝑹𝑨𝒚, 𝑹𝑨𝒛), 𝑴𝑼 (𝑴𝑼𝒙, 𝑴𝑼𝒚, 𝑴𝑼𝒛)
z b
𝑹𝑨𝒙 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵
ie w 𝑴𝑼𝒙 = −𝟔𝟎𝟎 𝑵𝒎
n
𝑴𝑼𝒛
𝑹𝑨𝒛 𝑴𝑼𝒚 𝑹𝑨𝒚 = −𝟐𝟎𝟎 𝑵 𝑴𝑼𝒚 = 𝟒𝟎𝟎 𝑵𝒎
h
𝑴𝑼𝒙
𝑭𝟏
c
A 𝑹𝑨𝒚 B y
a
x 𝑹𝑨𝒙
a
𝑹𝑨𝒛 = 𝟒𝟎𝟎 𝑵 𝑴𝑼𝒛 = 𝟐𝟎𝟎 𝑵𝒎
M
𝑭𝟐
.
𝑭𝟑 C
T
D
𝑹𝑨 =
𝑴𝑼 =
𝑹𝟐𝑨𝒙 +
© 𝑹𝟐𝑨𝒚 + 𝑹𝟐𝑨𝒛 =