75.

Trądzik różowaty, dermatitis perioralis

rosacea zapalerie okotoustre

↓ 30-60 lat

gui

oe ↑
n
1 Krosty
gruci
vezzaie miejscowe
:

n 4 postacie k
was
azaleinay
nadhtlene benzoiles
-

reczeie ogane :

brymonidyna
-

-wepreuwbakterine
e
-

iermektyna
Leki metronidazol
awezajque neccia
-
-

-
pimekrolimus
-permetryna
- takrolimus

EPIDEMIOLOGIA
2-10 %, vikoe do 22 %
populaje
·
-

↓ 30-60 lat

↳ zachonowan >
- > 50
sayt
. z.

a
·

forma presostowa

Liepto/ostros
ETIOPATOGENEZA
↳
Wielonika , Gilli NADREAKTYNO NACUN KRWIONOSNYCH SKORY

roazeracie
emoe ce machin .
mozliwy udziat
Katelicydymy
↳ spreja LL-37
>Laburzaie chinnosci maczyn
neoangiogeneza nacayn
E E &
pobudzarie
man
. immunoo-
Uki regulowais polistatalie himieiolych
giznego g ojowych
2 . .

indukja
stan
zopalnego

Mikroogamy byuje ha stone

oddaiatuja rec haskirka a .

EStan
capalny posseseis nac, chemotaksja biatych
Waninki do
kin
&
namnazaria
drob
monstrojon
 nuzeliec ludki

I nipotezy
3

=> Czynniki genetycane :

1)
polimorfiamy genach
Kodijaych receptory
:

dia
tachykining 3
-

dia
S-transferazy
-

glutations
2 Gen godmci
kankowej MHC Klay II
OBRAZ KLINICZNY

4
. postacie

Postać rumieniowa z teleangiektazjami (erythematotelangiectatic rosacea)

• jest najczęstszą postacią trądziku różowatego.
• We wczesnym okresie choroby dochodzi do nawracających zmian rumieniowych na twarzy, najczęściej
indukowanych wysoką temperaturą otoczenia, gorącymi lub pikantnymi posiłkami i alkoholem.
• Czas utrzymywania się zmian rumieniowych wydłuża się, aż do utrwalonych zmian rumieniowych.
Następnie powstają teleangiektazje, początkowo na skórze skrzydełek nosa, a następnie na policzkach.

Postać grudkowo-krostkowa (papulopustular rosacea)

• jest zapalną postacią (fazą) trądziku różowatego.
n 000 o

• Przebiega z przewlekłą tendencją do powstawania grudek i krost, często na rumieniowym podłożu.

• Mogą powstawać pojedyncze guzki, podobnie jak w trądziku, jednak w przeciwieństwie do trądziku, u
pacjentów z trądzikiem różowatym nie występują zaskórniki. Zmiany najczęściej zlokalizowane są na
policzkach.

Postać przerostowa (phymatous rosacea)

• jest związana z hiperplazją gruczołów łojowych i zwiększeniem grubości skóry.
• Manifestuje sie klinicznie nieregularnym przerostem zajętych części twarzy, najczęściej nosa (guzowaty przerost nosa,
rhinophyma), z towarzyszącymi zmianami rumieniowymi.
• Zmiany mogą również występować w obrębie czoła (mentophyma, glabellophyma), podbródka (gnathophyma), uszu
(otophyma) i powiek (blepharophyma).

Postać oczna (ocular rosacea)

• może współwystępować z innymi postaciami trądziku różowatego lub jako izolowana postać choroby.
• Najczęściej obserwuje się zapalenie brzegów powiek z towarzyszącym pieczeniem, świądem, łzawieniem i światłowstrętem.
- - -

• Zmianom może towarzyszyć obrzęk i zmiany rumieniowe powiek, uczucie suchości oczu, zaburzenia widzenia.
-

• Może dochodzić do zapalenia i uszkodzenia rogówki.

 it

ex criany drobnogrudkowe
-

-grudki i
krosty
-

swiad
un
-
ziuscarie

45
.
↓
do roku
zycia
↳

-
-

ROZPOZNANIE
·
obraz Klivicany
pobraie wycinka hist
pat .
·
na .

X nie 1
wykonujemy immunofluorescengi
·

bezposredig tocalia
T

↓ Kierunku .
rum

(
-

+
(wynik faszynie
2
LECZENIE

• W postaci rumieniowej z teleangiektazjami stosuje się:

• leczenie laserowe, ODYNA
• propranolol i inne beta-blokery doustnie
• lub 0,33–1% brymonidyna miejscowo - selektywny agonista receptorów alfa2-adrenergicznych i
powoduje skurcz naczyń w miejscu aplikacji na kilka do kilkunastu godzin.

• Można również rozważyć zastosowanie leczenia:

• metronidazolem,
• kwasem azelainowym,
• takrolimusem (powolne zwiększanie częstotliwości z powodu możliwości podrażnienia na początku
leczenia)
• pimekrolimusem miejscowo.

W postaci grudkowo-krostkowej w leczeniu ogólnym stosuje się:

• antybiotykoterapię (np. doksycyklinę 40–200 mg/d, rzadziej tetracyklinę, klarytromycynę)
• lub izotretynoinę (ok. 10–20 mg/d) isotretinoina
• lub metronidazol. tetracykling + metronicard
• Opisano możliwą skuteczność iwermektyny w dawce (200 mikrogramów/kg) w leczeniu trądziku
różowatego.
In

• Można rozważyć zastosowanie cynku jako suplementu wspomagającego leczenie.

• Leczenie ogólne zazwyczaj przez kilka do kilkunastu tygodni (antybiotyk), lub nawet znacznie dłużej
(izotretynoina, metronidazol).

Leczenie miejscowe jest stosowane w przypadkach o mało nasilonych zmianach lub jako leczenie
uzupełniające/podtrzymujące w połączeniu z leczeniem ogólnym.

Lekami z wyboru są:

• 1% iwermektyna
• lub 0,75–1% metronidazol inermektyna
• lub 20% kwas azelainowy.

Innymi lekami do ewentualnego miejscowego zastosowania są:

• 0,1% takrolimus,
• 1% pimekrolimus,
• 0,025% tretynoina,
• 0,1% adapalen,
• permetryna 5%
• nadtlenek benzoilu (w monoterapii lub w połączeniu z klindamycyną),
• 2% erytromycyna
• lub 5% dapson.

Prawdopodobnie w najbliższej przyszłości spektrum możliwości terapeutycznych w tej postaci trądziku

różowatego zostanie poszerzone o leki biologiczne. Są już pierwsze optymistyczne doniesienia na temat
sekukinumabu. Sekukinumab

• Postać przerostowa (szczególnie rhinophyma) leczeniem z wyboru jest laseroterapia lub leczenie
chirurgiczne, najczęściej stosowane w odpowiednim połączeniu z izotretynoiną lub doksycykliną.
-
Postać oczna - ocena dermatologiczna oraz okulistyczna nasilenia zmian będą determinowały
właściwy dobór leczenia.

W przypadku mało nasilonych zmian wystarczające może być leczenie miejscowe.

- -

Miejscowo stosuje się preparaty do oczu zawierające:

• cyklosporynę,
• azytromycynę,
• tetracykliny
• preparaty zawierające glikokortykosteroidy.

• Leczenie ogólne jest podobne do stosowanego w postaci grudkowo-krostkowej z dwiema

różnicami:
• unika się stosowania izotretynoiny z powodu ryzyka nasilenia zmian okulistycznych,
• można rozważyć włączenie cyklosporyny ogólnie.
n

• Niezależnie od nasilenia zmian w postaci ocznej trądziku różowatego postępowanie

terapeutyczne powinno uwzględniać właściwą higienę powiek i nawilżanie spojówek.

• U wszystkich pacjentów istotne jest unikanie czynników indukujących zmiany i właściwa

pielęgnacja skóry.