Z pewnością każdy z nas wielokrotnie odbywał podróże.

Mogły to być krótkie, zwyczajne lub

wycieczki w nieznane. W obecnych czasach stają się coraz popularniejsze. Dlaczego tak się dzieje?
Co one dają? Czy podróżowanie rozwija człowieka? Na te i wiele innych pytań udzielę odpowiedzi w
dalszej części rozprawki. Przedstawię argumenty zilustrowane przykładami z utworów literackich. Na
koniec wyciągnę wnioski. Zacznę od argumentu w mojej ocenie najważniejszego.

Po pierwsze, podróżowanie może dobrze wpłynąć na człowieka. Wpływ innego miejsca,

otoczenia niekiedy sprawia, że człowiek lepiej się w nim odnajdzie, rozwinie się. Przykładem
ilustrującym powyższy argument jest postawa Małego Księcia z utworu Antoine’a de Saint
Exupery’ego o tym samym tytule. Główny bohater obraził się na swoją Różę i uciekł w nieznane.
Odbył podróż na siedem planet. Ostatecznie Lisek oraz róże w ogrodzie potrafiły pomóc Małemu
Księciu. Zrozumiał, co znaczy miłość, przyjaźń. Ta wycieczka rozwinęła go, zmieniła na lepsze.

Po drugie, słowo ,,podróż” zwykle kojarzy nam się z wycieczkami, wakacjami. Jest jednak
inne znaczenie tego słowa: podróż przez swoje życie, przypominanie sobie siebie z przeszłości. Takie
wydarzenie spotkało Ebenezera Scrooge’a, głównego bohatera opowiadania Charlesa
Dickensa ,,Opowieść wigilijna”. Od dziecięcych lat bohater nie lubił świąt Bożego Narodzenia, w
przeszłości spotykały go w te dni smutne wydarzenia. Wraz z trojgiem duchów odbył podróż przez
swoje życie. Zrozumiał, dlaczego do tej pory nie lubi Świąt, zrozumiał swoje zachowanie wobec
innych ludzi. Scrooge wydobył wnioski ze swojej przeszłości, wskutek czego stał się zupełnie innym
człowiekiem.

Z powyższych argumentów wynika, że podróżowanie zmienia życie człowieka. Czy to podróż

przez świat, czy przez własne życie podróże rozwijają człowieka. Bez nich ludzie byliby większymi
egoistami i skąpcami. Podróżować to żyć!