Czym może być dla człowieka podróżowanie?

Motyw poroży i jej znaczenia dla człowieka był podejmowany na łamach wielu dzieł literackich. W różnych epokach równie
często przedstawiono podróż jako samotną wędrówkę po świecie i tęsknotę za ojczyzną, jak i życie, które jest nieustannym
dążeniem do obranego celu. W najstarszych historiach opisywano człowieka związanego z pielgrzymowaniem. Już w
Mitologii Greckiej znaczące miejsce uzurpowała sobie tułaczka Odyseusza i jego zacietrzewienie w powrocie do domu.
Jednak czym tak na prawdę jest podróż? Jakie wartości za sobą niesie i jakie ma dla nas znacznie?

Opuszczenie domu, może być związane z ucieczką od problemów, szukaniem szansy na lepsze życie, również z powodu
prześladowania. Doskonałym przykładem odzwierciedlającym nieustanne poszukiwanie spokoju może być główny bohater
dzieła Henryka Sienkiewicza pt. „Latarnik”. Ten starszy mężczyzna, przebywający czterdzieści lat na emigracji, był
zmuszony do opuszczenia swojej ukochanej ojczyzny za sprawą prześladowania związanego z czynnym udziałem w
powstaniu listopadowy. Swą wędrówkę zaczął jako poszukiwacz diamentów, przez właściciela fabryki cygar w Hawanie, aż
po posadę latarnika w Panamie. Gdy ciężko pracował i zdawało mu się, że sukces stoi tuż przed nim, pech go nie opuszczał,
co nie pozwoliło mu zaznać spokojnego życia. Nieustannie w poszukiwaniu szczęścia i ukojenia błąkał się po świecie. Jego
życie można nazwać jedną wielką nieszczęśliwą podróżą.

Wyprawa może być również źródłem niezapomnianych przeżyć, przygodą, pełną niebezpieczeństwa i trudu. Podróż jako
ciągłe, zawzięte dążenie do celu, którego sam w sobie nie jest jej główna wartością przedstawił K.Kawafisa w utworze pt.
„Itaka”. Wiersz traktuje każdą podróż, jako wzbogacenie nas o ważne doświadczenia, które są konieczne na każdym etapie
naszej egzystencji, by poznać nasze możliwości i granice. Nastawienie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na odbiór
i sukces w pokonywaniu barier, gdyż one rodzą się w duszy i wyobraźni. Autor obrazuje dążenia człowieka do celu jako
powrót Odyseusza do Itaki. Jego nieugięta chęć i postawa, mimo licznych zmian kursu jest niemal jak ludzkie życie. Z
każdej sytuacji wychodzimy z bagażem odczuć, emocji i wiedzy, które są bezcenne, kształtują nas i wpływają na koleje
naszego losu.

Reasumując, uważam, że podróż można traktować dosłownie jako zmiana miejsca bądź metaforycznie jako drogę człowieka
od narodzin do kresu. Dla mnie jest to nabywanie nowych doświadczeń poprzez poznawanie kultury, ludzi i miejsc, które
odwiedzam. Dzięki doznaniom, które mogę poczuć osobiście, ugruntowuję swoją teoretyczną wiedzę dotyczącą świata.
Czuję także, iż utożsamiam się z porównaniem drogi życiowej do drogi, którą pokonujemy wędrując. Traktuję
dotychczasowe doświadczenia jako początek tego co czeka mnie w przyszłości. Zamierzam obierać nowe cele, które
pomogą mi dostać się na studia. Życie jest jak podróż do końca naszych dni, którą cały czas planujemy, obieramy sobie
nowe cele i robimy wszystko, by je spełnić.