Czy w imię wierności sobie należy poświęcić wszystko, czy są jakieś grancie poświęcenia?

Ludzie trzymają się swoich przekonań i wierzą w swoją intuicje, bowiem mają nadzieje, że to
pozwoli im osiągnąć cel i pozostać w zgodzie z samym sobą. Każdy podejmuje w życiu decyzję,
niektóre z nich są łatwiejsze, inne zaś wymagają ogromnego przemyślenia, a czasami ryzyka. Warto
więc się zastanowić, bowiem nierzadko nasze wybory decydują o dalszym losie. Pamiętać jednak
należy, że wierność sobie to problem szalenie istotny, jako że wymaga od nas siły charakteru i
poświęcenia. Mamy swoje ideały, cele do których dążymy. Ale w jaki sposób? Twierdzę, że w imię
wierności sobie nierzadko poświęcamy wiele, nie zważając na konsekwencje.

Przykładowym argumentem bohatera uwikłanego w historii jest fragment Gustawa Herlinga-

Grudzińskiego „Inny świat”. Głównym bohaterem jest Kostylew, który znajdował się w łagrze, gdzie po
czasie został przeniesiony do grupy więźniów, którzy pracowali w lesie. Wiedział, jak bardzo ciężka i
wycieńczająca jest ta praca, jak wielu więźniów umierało z wyczerpania i głodu. Pragnąc uchronić się
przed wczesną śmiercią i pozostać wiernym ideałom, zaczął okaleczać samego siebie. W taki też oto
sposób buntował się przeciwko systemowi i stalinowskim oprawcom. Obozowa administracja skazuje
Kostylewa na kołymę, co bezwzględnie oznacza śmierć. Bohater miał jeszcze szansę spotkania z
własną matką, której nie widział od lat. Nie wytrzymał jednak presji, oblał się wrzątkiem i zmarł.
Tragiczne życie Kostylewa dowodzi, jak wierność sobie może być trudna i heroiczna.

Również bohaterką uwikłaną w historii była Jadwiga Barykowa, w powieści „Przedwiośnie”

Stefana Żeromskiego. Kobieta była matką Cezarego, bardzo kochała młodzieńca i go rozpieszczała,
zawsze starała się dawać mu jak najwięcej, niestety w momencie powołania jej męża do wojska i
wybuchu rewolucji w Baku, życie kobiety bardzo się zmieniło. Pod opieką pozostał jej dorastający syn,
który na tym etapie życia, potrzebował silnej ręki ojca. Niestety Cezary zafascynowany rewolucją,
wymknął się spod kontroli matki. Zamiast w szkole bywał na mitingach oraz egzekucjach. Zatroskana
swoim synem matka ostrzegała go, że tego typu przewrót, polegający na mordowaniu, rabowaniu, nie
niesie nic dobrego. Argumenty matki nie przekonywały Cezarego, zbuntowany młodzieniec nie
doceniał poświęcenia matki, która czuwała nad jego losem i poświęciła mu wszystko. Nie przespane
noce, heroiczne pozyskiwanie pożywienia, ciężka praca doprowadziły do jej śmierci. Cezary po stracie
matki, zrozumiał co znaczy rewolucja, jak rozbieżne są idee z praktyką. Matka, jedyna wówczas
żywicielka rodziny, cicha bohaterka wierna swoim ideałom i przeciwniczka rewolucji odeszła
przedwcześnie. Refleksje Cezarego o rewolucji obudziły się w momencie, kiedy zauważył kradzież
obrączki z dłoni Jadwigi.

Pogoń za miłością i przyjaźnią opisana jest w powieści „Mały Książe” Antoniego de Saint-
Exuperego. Mały Książe po kłótni z różą wyruszył w podróż po planetach, gdzie spotkał wiele postaci.
Każda z nich czegoś go nauczyła. Mały Książe zrozumiał dzięki rozmowie z lisem jak i własnym
przemyśleniom, że jeśli róża jest dla niego wyjątkowa i przyjaźni się z nią, to nie powinien jej zostawić
i nie ma znaczenia, że istnieją inne róże na pozór podobne do tej jednej.
Bohater zmienił swoje przekonania i wrócił na swoją planetę, by odzyskać przyjaciółkę i być
szczęśliwym, więc postawienie granic wiary tylko sobie samemu wyszło mu na dobre.
 Podsumowując moją pracę, uważam że wierność swoim ideałom ma zawsze jakąś cenę.
Bohaterowie literaccy nie zawsze zwracają uwagę na poświęcenia, jak było to w przypadku Kostylewa
i Pani Barykowej. Jednak taka postawa bohaterów staje się przykładem „wysokiego morale” i
heroizmu, o co tak trudno we współczesnym świecie.
Sądzę, że i miłości poszukuje Mały Książe, którego wędrówka po planetach i spotkania z różnymi
istotami odsłoniły mu prawdziwy świat miłości, do którego powraca. Róża stałą się jedyną miłością
jego życia. Oby każdemu z nas to się udało.