Bohaterowie lektur szkolnych potrafią być kopalnią wiedzy i mądrości, dzięki swoim przygodom

zdobywają często cenne doświadczenia życiowe. Pomimo to wielu ludzi zadaje sobie pytanie, czy warto
poznawać dzieje postaci literackich? Według mnie dzięki nim możemy się wiele nauczyć i udowodnię to
odwołując się do dwóch przykładów z literatury.

Moim pierwszym argumentem na potwierdzenie tezy jest fakt, że bohaterowie literaccy

uświadamiają nam, jak ważne są relacje międzyludzkie. Idealnie ukazuje to Ebenezer Scrooge z lektury
"Opowieść wigilijna", którego zachowanie pokazuje nam to, że łatwo zgubić się w świecie finansów, ale
przekonuje się że pieniądze szczęścia nie dają. Dzięki odwiedzinom duchów wigilijnych Ebenezer zdaje
sobie sprawę, że zrywając kontakt z rodziną popełnił ogromny błąd, i postanawia go naprawić. Scrooge
odwiedza swojego siostrzeńca, i spędza z nim całą wigilę, na dodatek odwiedza dom swojego
pracownika, daje mu podwyżkę. Odkrywa, że pomaganie biednym oraz rodzinie i przyjaciołom sprawia,
że świat wydaje się lepszy i piękniejszy. Scrooge dostrzega, że najwięcej radości przynosi mu dzielenie się
z innymi, tym co ma. Dzięki tym działaniom główny bohatwer odnajduje w siebie dobro i o wiele lepiej
się czuje, zdobywa też szaczunek u innych ludzi. Nikt nie powinien odcinać się od ludzi, bo każdy z nas
prędzęj, czy później bedzie potrzebował drugiego człowieka, by nie być samotnym. Scrooge pomimo
pieniędzy, był przed przemiana wyjątkowo ubogim duchowo człowiekiem. Dzięki niemu dowiadujemy
się, że żadne bogactwa nie zastąpią nam rodziny i przyjaciół.

Moim drugim argumentem na potwierdzenie tezy jest fakt, że bohaterowie lektur uświadamiają
nam, że zawsze możemy naprawić swoje błędy, jeśli tylko chcemy. Doskonałym przykładem takiej postaci
jest Jacek Soplica z "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza.W młodości jest bardzo impulsywny, lubi się bić,
nie radzi sobie z emocjami w sytuacjach stresowych, źle znosi porażki. Nie potrafi poradzić sobie z tym,
że Ewa Horeszko nie zostanie jego żoną. Zaczyna pić, zaniedbuje swoją rodzinę i syna. Nosi w w sercu
ogromny smutek, żal który niszczy go od środka. To doprowadza do ogromnego nieszczęścia, Jacek
zrozpaczony utratą ukochanej podczas najazdu Moskali na zamek Horeszków zabija w afekcie
Stolnika.Zaraz po tym zdarzeniu zdaje sobie sprawę, że popełnił najwiekszy błąd w swoim życiu. Strasznie
żałuje tego co się stało, ale nie poddaje się i postanowia zrobić coś dobrego, by jego życie nabrało znowu
sensu. Chcąc odpokutować swoje czyny wyjeżdża z kraju wstępuje do zakonu i nadaje sobie imię Robak.
Uczestniczy w wielu bitwach, działa na rzecz odzyskania niepodległości, jest emisariuszem. Naraża swoje
życie dla dobra ojczyzny, a po powrocie do Soplicowa zaczyna namawiać szlachtę do powstania
przeciwko Moskalom u boku wojsk napoleońskich. Ratuje również od śmierci sługę Stolnika, czyli
Gerwazego, przed postrzeleniem, zasłaniając go własnym ciałem. Przed śmiercią spowiada się ze zbrodni
i otrzymuje wybaczenie. Ten bohater uświadamia nam, że nawet morderca, jeśli szczerze żałuje tego co
zrobił, może jeszcze uczynić coś dobrego. Nie należy nigdy nikogo skreślać, bo każdy błąd jest po coś,
uszlachetnia i jest przestrogą na przyszłość.

Jestem przekonany, że udowodniłem tezę, że bohaterowie lektur szkolnych mogą nasz czegoś
nauczyć. W wielu z nich możemy dotrzec mądrość, która przydaje się kazdemu człowiekowi w różnych
sytuacjach. Wiele postaci może być dla nas drogowskazem, jak pięknie żyć i pięknie umierać. W książkach
często daje się znaleźć gotowe rozwiązania na różne problemy, dzięki którym wybrnięcie z kłopotów staje
się o wiele łatwiejsze. Uważam, że losy każdego bohatera to prawdziwa skarbnica wiedzy zwłaszcza dla
nas ludzi młodych, którzy dopiero poznają świat.