Aile İlişkileri

You might also like

You are on page 1of 2

1-Şahsi fikrim babaların henüz baba olmak için yeterli olgunluğa ulaşamamış

olmasından kaynaklıdır.Zira kendi bünyesi henüz kendi iç bunalımlarını, hatta kendi


ergenliğini diyelim, atlatamadan evlenmiş üstelik baba olmuştur.
Günümüzde pek çok insan, mutlu aşk gecelerinin çocuğu olmadığı gibi, pek çoğu
istenen değildir.Hal böyle olunca, baba çocuğu kıskanır yada kontrol edemediği için
uğraşır. Kendi egosunu henüz tatmin edememiş halde olduğundan,
en başında, anne tarafından ikinci plana atılır. Çünkü her ne kadar hazır olsa da
olmasa da, anne kişisi içgüdüsel şekilde yavrusuyla ilgilenecektir. Sonuç:
Karısının ilgisini kaybetmesi.

Yavaş yavaş bütün kalelerinin düştüğünü gören baba, bu durumda çocuğun üzerine
gidip onu ezmek isteyecektir ki, kendi egosal tatminini yaşasın. ancak artık çocuk
eski çocuk değildir, vurduğunde yeri öpsün; laf söylendiğinde
altta kalsın. ha, gene çocuk babaya cevap vermeyecektir ama, anlayana, bu daha
sağlam laf etmekten beterdir. Haliyle baba da bunu anlayacak ve daha da çok
sinirlenecektir. Sonuç: Aşırı sinirli hal yüzünden taraftarlarının
azalması.

Baba kişisi oturup, düşünüp, taşınıp fenafillah a ermedikçe sonu olmayacak bir
süreçtir. Fenafillaha eren kişi sayısı da, bunca aşamadan sonra, çok çok azdır.
Artık kendileri için yapılacak bi şey kalmamıştır. En güzeli, onları
kendi iç hesaplaşmalarıyla bırakıp kendi yönünü çizmektir.
Böyle bir durumdan gelen çocuğun, anne/baba olmadan önce yapması gereken ilk şey
ise, kendini anne ya da baba olmaya hazır hissedip hissetmediğidir. Yoksa maksat
üremek olsun mantığıyla, çocuk yapılmamalıdır.

2-baba çocuk ilişkisi olmadı hiç aramızda. yeğenleriyle, kardeşleriyle, annesi ve


babasıyla, kuzenleriyle o kadar mutluydu ki karısı ve çocukları o çembere dahil
olamadı hiç. Gülümseyerek hatırladığım her anının içinde babamın
çıkardığı bir sorun var.
Bir sorun mu var kesin çevreden kaynaklı, bir hata mı oldu biz yapmışızdır.
Mantıksız bir insan. 50 tane insana laf anlatıyorum hiçbirine ikilemem gerekmiyor
ama babama anlatıyorum anlamıyor. bir de anlattığım şey onun
bilmediği bir konuysa, kendisi anlamıyor diye öyle bir şeyin varlığına inanmıyor.
mesela ağzında bakla ıslanmaz. bin defa baba bunu kimseye anlatma dediğim şeyleri
bazen benim yanımda bazen de ben yokken anlatıyor. sonra da
gelip bugün x kişiyle oturuyorduk bu konudan bahsettim diyor. sana kimseye anlatma
dedim söz verdin niye anlatıyorsun deyince benimle tartışıyor ve suçlu çıkarıyor.

Hayatta en üzüldüğüm kişilerden kendileri. Eksikliği ve boşluğu hep arkadaşlık ve


aşk ilişkilerine yansıyor bu kişilerin. Sağlıklı bağ kuramıyorlar genelde. Babayla
anlaşamamak vahim, babanın anlaşılamayacak biri olması daha vahim.
Çok bunalıp büyüklerime kaçtığımda anlatiyorum herseyi, kusuyorum icimde ne varsa.
bana diyolar ki deden de bizi soyle doverdi boyle soverdi. Senin baban iyi. Benimki
de beni mi dovseydi yani. Bu mudur kistas, bu mudur kiyas.

-Eğer baba ve anne şerefsiz,hain,sapık vesaire değilse böyle olmadığı sürece aranı
iyi tut, değerini bil ve onların senin üzerinde emeklerinin olduğunu unutma.Canını
sıktıklarında fazla büyütme toleransları var sadece fenafillaha
erene kadar tepkini belli edebilirsin.

Çok fazla uzatıyor, büyütüyor, konuşuyor; sonrada şiddet,baskı,küfür ile kendini


aklamaya çalışıyor. Kendimi bildim bileli sürekli kavga var evimizde benim geçimsiz
olma ihtimalim bence çok zayıf.Dedem ve babaannem hep anlatır
neler çektik bunlardan ararlardı kavga ettik gelin diye gibisinden.Boşanmanın
kıyısından dönüldü çok defa, 140 bin lira borca girdi yine rahatlamadı bu adam.Her
sene aynı terane.Birbirimizi öldüremedik gitti.Artık küçükken ki gibi
lafınında altında kalmadığım için daha çok geriliyor sinirler.Çok stresli,
ayıptanda nasibini almamış.Balkona çıkıp bağırıp, hakaret ediyor insanlara rezil
oluyoruz, annemle kavga ettiğinde hepimizi anneme kışkırtıyor yada herhangi
biriyile kavga etsin onu kışkırtıyor taraf çekmeye çalışıyor, aramıza giriyor,
saçma sapan şeylerle acımasızca suçluyor, başkasına şikayet ediyor iftira
atmaktanda çekinmiyor,ağıza alınmayacak laflar söyleyip, tahrik ediyor, beni
susmakla suçlayıp yanına çağırıyor, kendi imkanlarını yüzümüze vuruyor, annemi de
suçluyor onu kışkırtıyorsun diye onunlada kavga ediyor susmuyor sürekli polemik
çıkarıyor haliylede kavga kaçınılmaz oluyor.Kötü söz söyleyen,
kötü söz duymaya hazır olacak; sadece ben konuşayım, bana bunu söyledin diye caz
yapmayacak.Babandır diyenlerin de canı cehenneme.Tek çare muhattap olmamak ve akıl
sahibi olması için dua etmek.Kısacası elbette kuşak
çatışmaları olur anlaşamadığımız, hatalı olduğumuz konular olur amenna fakat onun
bu olgun olmayan tavırları kabul edilemez, tolerans gösterilemez.Zaten onun
yüzündende küfürbaz, stresli ve özgüvensiz bir kendimle mücadele
etmek zorundayım.Bana zina çocuğu muamelesimi yapmadı, anneme orospu muamelesi mi
yapmadı varsa yoksa herbirimizin kalbini çok fena kırdı ve hepimizi zamanında
içerdede,dışardada,akraba yanında da, özel günümüzde de
rezil etti.

***
Her zaman için sefil bir hayat yaşayacaksınız ve bensiz bir hayat.Ben olmayınca
bile evinizde huzur olmayacak.Çünkü konu ben değilim ki konu sizin acayip kaba
insanlar olmanızdır.

You might also like