SIATKÓWKA

Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym biorą udział

dwa zespoły po 6 zawodników w każdym (rozgrywający, atakujący,
dwóch środkowych i dwóch przyjmujących, libero). Na boisku
przebywa jednak tylko sześciu zawodników, libero zmienia się ze
środkowym będącym w linii obrony, gdy drużyna przyjmuje
zagrywkę.
 WYMIARY BOISKA I
WYSOKOŚĆ SIATKI
Boisko o wymiarach 18x9 m
przedzielone jest siatką,
umieszczoną nad osią linii
środkowej. Jej górna
krawędź powinna znajdować
się na wysokości 2,43 m dla
mężczyzn i 2,24 m dla kobiet
(dla młodzików 2,35 m i
młodziczek 2,15 m).
 CECHY KTÓRE POWINIENEN
POSIADAĆ SIATKARZ
-SKOCZNOŚĆ
-KOORDYNACJA
-MUSI BYĆ
PRECYZYJNY
-SZYBKI
-DOBRA KONDYCJA
-WYTRWAŁOŚĆ
- SAMODYSCYPLINA
-POKORA
BLOKI W SIATKÓWCE
BLOK W SIATKÓWCE – JAKIE
SĄ JEGO CELE?
Blok jest jednym z najtrudniejszych elementów
w piłce siatkowej. Polega na wyskoku i
ustawieniu rąk nad siatką tak, aby uniemożliwić
rywalom przebicie piłki na drugą stronę. Celem
bloku będzie zatem powstrzymanie ataku
przeciwnika, uzyskanie piłki dla siebie, by móc
rozegrać kontratak, a także zdobycie punktu.
Blok jest spełniony tylko wtedy, gdy zawodnik
blokujący dotknie piłki. Natomiast wyskok do
bloku, ale bez dotykania piłki, jest nazywany
próbą wykonania bloku. Dotknięcie piłki w
bloku nie jest zaliczane jako odbicie, co
oznacza, że drużynie wciąż przysługują trzy
odbicia.
KTO MOŻE WYKONAĆ BLOK?
Blok w siatkówce może wykonać jeden, dwóch
lub jednocześnie trzech zawodników, którzy
znajdują się w pierwszej linii. Najczęściej
jednym z nich jest środkowy, ponieważ
blokowanie należy do jego głównych zadań.
Libero ani żaden z graczy znajdujących się w
drugiej linii nie może wykonać bloku
spełnionego. Najtrudniejszy do wykonania jest
blok grupowy, czyli taki, do którego skacze
dwóch lub trzech zawodników. Wymaga on
idealnego zgrania wszystkich siatkarzy. Muszą
oni nie tylko wyskoczyć w tym samym
momencie, ale również odpowiednio przełożyć
dłonie.
 RODZAJE BLOKU W
SIATKÓWCE
Blok pozytywny Blok pasywny (wyblok) – Blok taktyczny – ma on
(punktowy) – o jego celem jest osłabienie na celu zastawienie
bloku pozytywnym siły ataku przeciwnika, aby konkretnego kierunku
mówimy wtedy, gdy można było obronić piłkę i ataku przeciwnika, aby
piłka nie przedostaje wyprowadzić kontratak. zmusić go do uderzenia
się na stronę Gdy zawodnicy nie są w piłki w niewygodną dla
drużyny broniącej. stanie odpowiednio ułożyć niego stronę.
W wyniku tego rąk do bloku, często Przykładowo, jeśli
bloku zespół wykonują właśnie blok blokujący ma za zadanie
zdobywa punkt i pasywny. W takim blokować prostą, to
utrzymuje swoją przypadku ręce blokującego zawodnik broniący musi
zagrywkę lub pozostają po jego stronie ustawić się po skosie.
zdobywa punkt i siatki. Dłonie i
zagrywkę. przedramiona są odchylone
do tyłu, co ma obniżyć siłę
ataku.
 BLOK W SIATKÓWCE-BŁĘDY
- Jeśli zawodnik blokujący przełoży ręce i dotknie piłki po
stronie przeciwnika przed lub w czasie wykonywania ataku,
popełni błąd.
- Dotknięcie siatki w bloku – niezależnie od tego, czy jest to
górna, czy dolna część siatki – jest traktowane jako błąd.
Skutkuje przerwaniem akcji, a punkt zdobywa drużyna
przeciwna.
- Zawodnicy nie mogą blokować zagrywki.
- Libero nie może wykonać próby bloku.
- Siatkarze nie mogą blokować piłki po stronie przeciwnika za
antenkami.
 ATAK W SIATKÓWCE
Atak w siatkówce jest najważniejszą
formą zdobywania punktów.
Odpowiedzialność za wykonywanie
skutecznych ataków spoczywa
głównie na barkach atakującego,
który otrzymuje zdecydowanie
najwięcej piłek w meczu. Punkty w
ataku zdobywają również
przyjmujący i środkowi, a czasami
nawet rozgrywający – choć zdarza się
to sporadycznie.
 NA CZYM POLEGA
Atak siatkarski to przebicie ATAK
piłki jedną
Atak
ręką na stronę przeciwnika. Zgodnie z
przepisami gry w piłkę siatkową „każde
zagranie, w wyniku, którego piłka
kierowana jest na stronę przeciwnika – z
wyjątkiem zagrywki i bloku – jest
atakiem”. Celem ataku jest oczywiście
zdobycie punktu dla swojej drużyny, ale
również utrudnienie obrony
przeciwnikom. Atak uznaje się za
spełniony, gdy piłka przekroczy
pionową płaszczyznę siatki lub gdy
zostanie dotknięta przez przeciwnika.
?w siatkówce można
podzielić na cztery etapy.
Najpierw następuje kontakt
wzrokowy zawodnika z piłką,
czyli obserwowanie piłki
przechodzącej ze strony
przeciwnika. Później zawodnik
wykonuje rozbieg, aby zbliżyć
się do miejsca, z którego
wykona wyskok. Następnie
wyskakuje i uderza piłkę całą
dłonią.
RODZAJE ATAKÓW
Zbicie piłki, tzw. sposobem
tenisowym – polega na
silnym uderzeniu piłki nad
siatką, tak, aby wpadła w
pole przeciwnika. Jest to
skuteczne i efektowne
zagranie. Podczas
wykonywania takiego ataku
ciało zawodnika układa się
w łuk.
Plas – polega na
uderzeniu piłki w
najsłabiej pilnowane
przez rywali miejsce.
Piłkę kieruje się z
niedużą siłą, co często
zaskakuje zawodników
w obronie. Plas często
stosuje się, gdy nie ma
możliwości wykonania
dynamicznego zbicia.
Kiwka (kiwnięcie) – to forma
ataku zbliżona do plasu.
Natomiast różni się od niego tym,
że piłki nie uderza się mocno, Obicie o blok – gdy
tylko delikatnie przebija ponad zawodnik atakujący
siatkę. Zawodnicy często przed wie, że zostanie
wykonaniem kiwnięcia, markują
mocny atak, co dezorientuje
zablokowany, stara się
przeciwników co do formy ataku i uderzyć piłkę o blok
miejsca upadku piłki. Należy przeciwnika, by
jednak pamiętać, że odbicie musi wyleciała na aut.
być czyste – podczas kiwnięcia
piłka nie może zostać złapana ani
rzucona.
 JAKIE BŁĘDY MOŻNA
POPEŁŃIĆ W ATAKU ?
Podczas wykonywania ataków, zawodnikom mogą się przytrafić błędy,
które skutkują utratą punktu. Nie chodzi tylko o posłanie piłki w aut,
uderzenie piłki w blok przeciwnika czy w antenkę. Jeśli zawodnik
znajduje się w drugiej linii, podczas wykonywania ataku nie może
przekroczyć linii trzeciego metra – nawet delikatne nadepnięcie na linię
jest błędem. Poza tym sędzia może odgwizdać błąd, jeśli uzna, że
zawodnik miał zbyt długi kontakt z piłką, np. podczas wykonywania
kiwki. Zawodnikom zdarzają się także błędy dotknięcia siatki. Należy
również pamiętać, że żaden z zawodników nie może wykonać
spełnionego ataku, uderzając piłkę po zagrywce przeciwnika, gdy ta
znajduje się nad strefą ataku powyżej górnej siatki.
 NAJLEPSI
LIBERO
NA ŚWIECIE
_____________________________________________
 JENNIA GERBENNIKOV
To syn byłego rosyjskiego siatkarza Borisa Grebennikova. Jenia przyszedł jednak na
świat w Rennes i reprezentuje Francję. Mimo że pochodzi z siatkarskiego domu, jako
dziecko trenował hokej na lodzie. Potem jednak poszedł w ślady ojca, co okazało się
strzałem w dziesiątkę.
Już w 2014 roku, w wieku 24 lat,
został wybrany najlepszym
libero rozgrywanych w Polsce
mistrzostw świata. Od tamtej
pory zebrał mnóstwo
indywidualnych wyróżnień w
Lidze Narodów, Lidze Mistrzów
czy mistrzostwach Europy.
Wciąż brakuje mu jednak
medalu zdobytego z
reprezentacją na jednym z
głównych turniejów.
Grebennikov na co dzień
występuje we włoskim Trentino
Volley.
 THALES HOSS
W żadnym europejskim klubie nie zagrał
dotąd Thales Hoss. Urodzony w 1989 roku
Brazylijczyk całą dotychczasową karierę
spędził w ojczyźnie. Ostatnio rozgrzewka z
piłkami w wykonaniu Thalesa to obrazek,
który mogą oglądać kibice drużyny Funvic
Taubate. Brazylijczyk jest dość wysokim
libero – mierzy 190 centymetrów. Chociaż
zbierał laury jako junior, w dorosłej
reprezentacji Brazylii zadebiutował dopiero
w wieku 28 lat.

Wcześniej przegrywał rywalizację ze słynnym Sergio. Zdążył już jednak

zdobyć z kadrą srebrny medal mistrzostw świata w 2018 roku, a rok później
wygrać Puchar Świata. Został zresztą wybrany najlepszym libero tego
ostatniego turnieju.
 PAWEŁ ZATORSKI
●
W Polsce ochraniacze do siatkówki charakterystyczne dla libero w ostatnich
latach kojarzą się przede wszystkim z Pawłem Zatorskim. Trudno jednak, by
było inaczej, skoro urodzony w Łodzi zawodnik był podstawowym
siatkarzem reprezentacji, która dwa razy z rzędu sięgnęła po mistrzostwo
świata. Zdobył z nią również dwa medale mistrzostw Europy. Na pozycję
libero przekwalifikował się dopiero w wieku kilkunastu lat, ale dziś jego klasę
doceniają eksperci nie tylko z Polski. W 2015 roku został najlepszym libero
Ligi Światowej, a trzy lata później – mistrzostw świata. Jego atutem jest
zwłaszcza świetna gra w obronie.
 ERIK SHOJI
Podstawowy libero liczącej się od lat w światowej czołówce reprezentacji
Stanów Zjednoczonych. Urodzony w 1989 roku na Hawajach zawodnik
zdobył już z nią brązowe medale mistrzostw świata oraz igrzysk
olimpijskich. Zna także smak zwycięstwa w Lidze Światowej oraz
Pucharze Świata.
Zarówno w tej ostatniej
imprezie, jak i Lidze
Narodów, wybierano go
najlepszym libero. W
reprezentacji USA
często występuje
wspólnie z bratem
Kawiką Shoji, który
jest zawodnikiem
Asseco Resovii.
Pracodawcą Erika jest
Fakieł Nowy Urengoj
MASSIMO COLACI
Ze znakomitych parad w obronie
słynie doświadczony Massimo Colaci.
Urodzony w 1985 roku Włoch to
najstarszy zawodnik na naszej liście.
Całą dotychczasową karierę spędził na
Półwyspie Apenińskim. Mierzy tylko
180 centymetrów, ale nie
przeszkodziło mu to w sięgnięciu po
laury zwłaszcza w rozgrywkach
klubowych. Ma na koncie triumfy w
Lidze Mistrzów oraz Klubowych
Mistrzostwach Świata. Z reprezentacją
Włoch, w której gra od 2014 roku,
wywalczył natomiast po srebro igrzysk
olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016
roku. Obecnie jest podstawowym
zawodnikiem włoskiego zespołu Sir
Safety Perugia.