ANG PAGLAKAS NG

EUROPE

PANGKAT 4

ANG
TRANSPORMASYON
NG EUROPE SA
MAKABAGONG
PANAHON

ARALIN
18

ANG PAG-ANGAT NG EUROPE BILANG

PINAKAMAKAPANGYARIHANG REHIYON
SA DAIGDIG
Simula 1000 hanggang 1300 CE, ang
Europe ay nakararanas na ng muling
pagkabuhay matapos ang mahigit
limandaang taon ng kaguluhan.
paglago ng ekonomiya
pagsigla ng kalakalan
bumuti ang antas ng kalagayang
teknolohikal at kultural
naging higit na malinaw ang takdang
hangganan at sakop ng mga bansa.

Sa pagtatapos ng 1400s, ang Renaissance

ay tuluyan ang lalaganap mula sa Italy sa
hilaga at iba pang bahagi ng Europe.
Ang Renaissance ay ang opisyal na
pagsisimula ng Makabagong Panahon sa
Kabihasnang Kanluranin.
Ang panahon mula 1300s-1700s ang
itinuring na ring yugto ng pormal na
pagsisimula ng Makabagong Panahon sa
Europe at maging sa ibang bahagi ng
daigdig.
pagbaligtad sa mga salik-kultural
nagkaroon ng mga bagong ideya,
imbensiyon, at impluwensiya

Ang yugtong ito ay saksi sa:

pagyabong ng bago at muling nabuhay na
mga konsepto sa papel ng mga tao sa iskema
ng buhay (scheme of existence)
ang paglikha at pagpalaganap ng mga
inobasyong teknolohikal
pagdaloy ng mga produkto, tao, at ideya sa
mga lugar na datiy hindi nararating o
nakakaranas
Ang yugtong ito ay tinagurian din bilang the
first global age.

Ang pinakamahalagang tunguhin sa

makasaysayang panahong ito ay ang
pagsibol ng isang buong sistemang
pandaigdigan ng palitan at pag-uugnayan.
Ang malaking bahagi nito ay binubuo ng
pagdidigmaan o operasyong militar
(warfare), kolonyalismo at imperyalismo,
eksploytasyon at pang-aalipin (slavery).
Nagbigay sa higit na pagkakalapit ang
kalakalan, pagtuklas, pagpapalitang
kultural, at ang higit na mabilis na pagdaloy
ng mga tao ng ibat ibang lipunan sa
daigdig.

Noong ika-14 na siglo, ang Europe ay

maituturing na mahina at napag-iiwanan,
kompara sa China at Imperyong Ottoman.
Pagsapit ng 1500s at 1600s, nahatak na
ang Europe kasama ng China at ang mga
tinatawag na gunpowder empires na
Islamiko sa Asia na kinabibilangan ng mga
Imperyong Ottoman ng Turkey, Safavid ng
Iran, at Mughal ng India.
Noong 1700s, ang Europe ay naging
pinakamalakas, pinakaangat sa larangang
teknolohikal, at pinakamayamang
kabihasnan sa daigdig.
Ang Europe ay nag-domina sa aspektong
militar at pang-ekonomiko sa malaking

Ang pagtaas ng pagpapahalaga sa kalakalan

ay nagbigay-daan hindi lamang sa
ekonomiya na nakabatay sa pera (economy
based on money) kundi gayundin sa
tinatawag na bourgeoisie.
Sa sining at panitikan, sumibol ang mga
bagong estilo at ideya.
Hinamon ng Reformers ang kapangyarihan at
awtoridad ng Simbahang Romana Katolika sa
isang kilusan laban sa simbahan.
Sa England at France, nagsimulang mabuo
ang mga nasyon-estado.
Sa England, ang pamamahala ay tinatawag
na parliament.

Pinakamahalaga ang Venice sa sinaunang

trading cities ng Italy.
Ang siyudad ay pinoprotektahan ng mga
makapangyarihang barkong pandigma mula sa
mga plotang Venetian, na isa sa pinakamalakas
na mga plotang pandigma sa lugar.
Ang mga mangangalakal na Venetian ay
naglalakbay sa mga daungan ng Imperyong
Byzantine at sa mga lupaing Muslim sa paligid
ng Mediterranean upang makipagpalitan ng
kalakal.
Kabilang sa mga kalakal na inaangkat mula sa
Asia ay ang mga seda at panrekado (spices) na
mula sa China at India at alahas mula sa
Byzantine.

Sinamantala ng Venice ang bentahe nito

sa lokasyon upang makontrol ang
napakahalagang kalakalan ng panrekado
(spice trade) sa Asia.
Matapos makarating ang kalakal ng Asia,
dinadala ito patawid ng Alps hanggang sa
Ilog Rhine patungong Flanders.
Mula Flanders, ang ibang mangangalakal
ay dadalhin ang mga produkto sa buong
Europe, at maging hanggang sa England
at sa mga lugar sa paligid ng Baltic Sea.
Ang Venice at ang mga Muslim na
katuwang nito ay labis-labis ang naging
pagyaman.

Matapos makita ang pagyaman ng Venice sa

kalakalan, ang iba pang mga siyudad ng Italy
gaya ng Genoa, Florence, Pisa, at Milan ay
lumikha na rin ng kanya-kanyang rutang
pangkalakalan.
Kadalasan, ang mga negosyante rito ay mga
bangkero (bankers) o mangangalakal at ang
mga artisano ay mga goldsmith.
Ang marami sa mga mangangalakal na
Venetian ay isa sa mga naging
pinakamayayamang tao sa daigdig.
Ang Milan ay ibinatay ang kanyang
ekonomiya sa agrikultura, seda, at armaspandigma.

Ang Florence, ay kilalang-kilala naman sa

pangbabangko (banking) at tela.
Itinatag ang Hanseatic League noong 1200s
at tumagal ito ng 50 taon.
Binubuo ang Hanseatic League ng mga bayan
at siyudad na nasa paligid ng Baltic Sea na
nagtutulungan sa pagsusulong at
pangangalaga ng kanilang interes sa
kalakalan.
Pagkilos para labanan ang mga kawatan at
pirata
Nagpatayo ng mga lighthouses
Nagsanay ng mga piloto at bapor
Kinokontrol ng liga ang halos lahat ng kalakal sa
pagitan ng Europe, Russia, at ng Baltic Region.

Ang trade fair ay idinadaos sa mga bayan

kung saan nagtatagpo ang mga rutang
pangkalakalan, at mga ilog na
nadadaanan ng mga sasakyang-pantubig.
Dinadagsa ng maraming tao ang trade
fair dahil sa kagustuhan ng mga
mangangalakal na maglakbay ng
napakalayong distansiya upang mamili at
magbeta rito.
Ang mga magangalakal ay walang tigil
din sa paggalaw sa isang buong taon sa
kasusunod sa mga nakatakdang trade fair
para sa mas higit na malaking tubo.

ANG COMMERCIAL REVOLUTION AT ANG

PAGSIBOL NG KAPITALISMO BILANG
SISTEMANG PANG-EKONOMIYA SA
EUROPE
Tinawag ng mga historyador na
Rebolusyong Komersiyal (Commercial
Revolution) ang mga pagbabagong
pangkabuhayan na nangyari sa Europe na
nagsimula bunga ng inobasyon sa
agrikultura at paglawak ng kalakalan sa
huling bahagi ng Gitnang Panahon.
Ang Commercial Revolution ay tumutukoy
lamang sa mga pagbabago sa pamamaraan
ng pangangalakal at pagnenegosyo.

Nangungunang katangian ng Commercial

Revolution ang pag-unlad at paglawak ng
kalakalan sa loob ng Kanlurang Europe.
Higit na ring naging pandaigdigan ang
daloy ng kalakalan, kung saan ang
pagpapalitan ng kalakal ay nagyayari na
sa pagitan ng Europe, Asia, at America.
Higit na naging mayaman ang mga bansa
sa Europe na nasa bahagi ng Karagatang
Atlantic.
Dahil sa labis na paglaki at paglawak ng
kalakalan, nagbigay-dan ito sa pag-usbong
ng mga bagong pamamaraan ng
pagenegosyo.

Ang mga mangagalakal ay nagsama-sama

sa pamamagitan ng partnership.
Sa isang partnership, ang isang maliit na
grupo ay pinag-iipon-ipon ang kanilang
maliliit na puhunan upang mapondohan
ang isang pangmalakihang pamumuhunan
sa kalakalan.
Bunga nito, naitatag ang joint-stock
company, na nagbigay-daan upang
maraming mga mangangalakal ang
magsama-sama ng kanilang mga pondo
para sa pamumuhunan sa isang negosyo.
Maraming joint-stock companies ang
namuhunan sa trading ventures.

Lumago rin ang sistema ng pagbabangko

(banking system) sa panahon ng
Commercial Revolution.
Kadalasan, wala silang sapat na kapital o
puhunan ang mga mangangalakal sa
pakikipagkalakalan sa ibang bansa.
Sila ay nanghihiram sa mga taong ang
hanapbuhay ay ang pagpapautang ng
pera ng may interes.
Maliban sa pagpapautang at pagtanggap
ng depositong salapi, nagkaloob rin ang
mga bangkero ng serbisyo ng paggamit
ng bills of exchange.

Nasa kamay ng mga pribadong

indibidwal na maaaring mag-isa (single
proprietorship), magkatuwang
(partnerships), o maramihan (joint stock
companies, corporations) ang
pagmamay-ari at pagpapasiya kung saan
mamumuhunan, kung ano ang lilikhain o
ibebentang produkto, at kung magkano
ang presyo na sisingilin para rito.
Ilang halimbawa sa mga joint companies
ay ang Dutch East India Company at
British East India Company.

Sa pagtatatag ng ilang bansa sa Europe

ng mga kolonya sa ibat ibang bahagi ng
daigdig, nagbunga ito n population shifts
sa pagitan ng Europe at mga kolonya.
Ang population shifts ay ang pagbabago
sa bilang ng ibat ibang pangkat ng
indibidwal ng bumubuo sa populasyon.
Sa Americas, maraming African ang
dinala bilang alipin dito upang
magtrabaho sa malalawak na plantasyon
na nagpabago sa komposisyon ng mga
pangkat na bumubuo sa populasyon nito.