Kabanata 2: Ang

Reynong Albanya
12Ang abang uyamin ng dalitat sakit,
Ang dalawang matay bukal ang kaparis; 17.Kaliluhat sama ang uloy nagtayo
Sa luhang nanatak at tinatangis-tangis At ang kabaitay kimit nakayuko
Ganitoy damdamin ng may awang dibdib. Santong katwiray lugami at hapo,
Ang luha na lamang ang pinatutulo.
13.Mahiganting langit, bangis moy nasaan,
Ngayoy naniniig sa pagkagulay-gulay,
Bagoy ang bandila ng lalong kasama-an, 18.At ang balang bibig na binubukalan
Sa Reynong Albanyay iwinawagayway. Ng sabing magaling at katotohanan,
Agad binibiyak at sinisikangan
14.Sa loob at labas ng bayan kong sawi,
Ng kalis ng lalong dustang
Kaliluhay siyang nangyayaring hari,
kamatayan.
Kagalingat bait ay nalulugami,
Ininis sa hukay ng dusat pighati.
19.O taksil na pita sa yamat mataas!
O hangad sa puring hanging lumilipas!
15.Ang magandang asal ay pinupukol
Ikaw ang dahilan ng kasam-ang lahat,
Sa laot ng dagat ng kutyat linggatong,
Baling magagaling ay ibinabaon
At niring nasapit na kahabg-habag.
At inililibing na walang kabaong.

20.Sa korona dahil ng Haring Linseo.

16.Nguni, ay ang lilot masasamang loob, At sa kayamanan ng dukeng ama ko,
Sa trono ng puri ay iniluluklok,
Ang ipinangahas ng Konde Adolfo,
At sa baling sukab na may asal-hayop,
Mabangong insenso ang isinusuob.
Sabugan ng sama ang Albanyang
reyno.
TALASALITAAN:
1. Uyamin- alipustahin

2. Linggatong- pagkagulo ng isip dahil sa isang tila hindi

malutas na suliranin

3. Naniniig- pamamanglaw

4.Binunukalan- pinanggalingan o pinagmulan

5. Sinisikangan- ay tumutukoy sa paglalagay ng isang

matigas na bagay at pahalang na bagay sa isang bukana
upang mapanatili itong nakabuka.
TAUHAN :
Florante- matapang na
tagapagtanggol ng
albanya

Haring Linceo- pinuno ng

albanya;
butihing ama ni laura.

Konde Adolfo- kondeng

taksil; tahimik ngunit
mapanganib;
kaagaw ni Florante sa lahat
ng bagay
BUOD:
Naghihinagpis ang lalaking nakatali sa malaking puno.
Puno ng luha ang kanyang mga mata habang naiisip niya
na ang kaharian ng Albanya ay pinahihirapan ng kasamaan
at kataksilan.

Naniniwala siya na sa kaharian ng Albanya, ang mga

gawaing mabubuti ay siyang pinaparusahan at ang
gawang masasama ang binibigyan ng gantimpala dahil
lamang sa mga inaasam na kayamanan at puring
lumilipas.

Si Konde Adolfo ay may paghahangad sa kayamanan

ng Duke at ang korona ng hari.
Aral ng Kabanata:
Ang aral ng kabanatang ito ay huwag tayong
kumampi sa masasamang tao upang gawin itong
mabuti para lamang sa kapangyarihan at
kayamanan.

Huwag din tayong maging sakim o ganid sa

kapangyarihan at kayamanan katulad ng
nagyayari kay Konde Adolfo.

Maging kuntento sa anong mayroon ka at

huwag ng maghangad ng sobra sobra.