Professional Documents
Culture Documents
Bayağı kesirler (örneğin 24/5 ) 4000 yıldan beri biliniyordu.Ama ondalık sayılar (örneğin
4.8 ) ilk kez 16. yüzyılda François Vi’ete (1579′da) ve Simon Stevin (1585′de) tarafından
kullanılmaya başlandı.
Milattan Sonra Matematik Buluşları
-Değişmezler için a,b,c, değişkenler için de x,y,z, Descartes’ten beri (1637′den beri)
kullanılmaktadır.
-Sonsuz sembolü ilk kez 1655′de John Wallis tarafından kullanılmış ve bu sembol genel
kabul görmüştür.
1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
1 4 6 4 1
1 5 10 10 5 1
Tablodaki sayıları bir özyineleme formülü şeklinde belirtmiştir. (m + 1)inci satır ve (n + 1)inci sütundaki sayı
tmn olsun. O zaman m = 0, 1, 2, ... ve n = 0, 1, 2, … olduğu durumlarda tmn = tm–1,n + tm,n–1 olur. Sınır
koşulları tm,−1 = 0, t−1,n = 0 ,m = 1, 2, 3, ... ve n = 1, 2, 3, ... Üreteç t00 = 1’dir.
1654 yılında kumar problemleri ile ilgilenen bir arkadaşının teşvik etmesi sonucu, bu konuda Fermat ile
haberleşmiştir ve bu birlikte çalışma sonucu Olasılık Kuramı ortaya çıkmıştır. Arkadaşının adı Antoine
Gombaud[1] (lakabı Chevalier de Méré) idi ve belirtilen problem, iki kişinin bir şans oyunu oynarken oyunu
birisi kazanmadan önce bitirmek istemesi ve o anki şartlara bakarak her birinin oyunu kazanma olasılığına göre
ödülün adil olarak dağıtılması problemiydi (puanlar problemi). Bu tartışmadan itibaren olası değer kavramının
tanımı yapılmıştır. Pascal daha sonra (Pensées adlı eserinde) Tanrı inancını ve namuslu bir yaşamı savunmak
için olasılığa dayanan bir argüman kullanmıştır (Pascal’ın kumarı). Pascal ve Fermat’ın yaptığı olasılıklar
hesaplaması çalışmaları, daha sonra Leibniz’in Kalkülüs formülasyonuna önemli bir temel oluşturmuştur.
1855 İskoç James MAXWELL Faraday kanunlarını matematiksel olarak kanıtladı ve
kendi kuramını yazdı