ZYGMUNT

KRASIŃSKI
Agata Dokucka
Napoleon Stanisław Adam Ludwig Zygmunt
Krasiński
◦ Urodzony w 19.02.1812 roku w Paryżu
◦ Zmarł na gruźlice w 23.02.1859 roku w Paryżu, a
pochowano go w Polsce w Opinogórach
◦ Rodzina : Krasińscy Herbu Ślepowron
◦ Ojciec : Wincent Krasiński
◦ Matka: Maria Urszula Radziwiłł
◦ Żona: Eliza Branicka
◦ Dzieci : Władysław Wincenty Krasiński, Zygmunt
Jerzy Krasiński, Maria Beatrycze Krasińska, Eliza
Krasińska
◦ Arystokrata herbu Korwin
Kalendarz twórczości
◦ 1828- Grób rodziny Reichlstalów- Powieść oryginalna z dziejów wojny
trzydziestoletniej (poetycka)
◦ 1830 – Władysław Herman i dwór jego. Powieść historyczna z dziejów
narodowych XI wieku
◦ 1830 – Mściwy karzeł i Masław, książę mazowiecki. Powieść narodowa
◦ 1833- Agaj-Han. Powieść historyczna
◦ 1835- Nie-Boska komedia (dramat)
◦ 1836- Irydion (dramat)
◦ 1840 – trzy myśli pozostałe po śp Henryku Ligenzie (poemat)
◦ 1843 – Przedświt (poemat)
◦ 1845– Psalmy przyszłości
◦ 1851- Resurrecturis (poemat)
• Jeden z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu
• II Ordynat na Opinogórze. Największa i najzasobniejsza prywatna
biblioteka w Polsce w tamtych czasach
• Poeta, prozaik, dramatopisarz i filozof
• Od najmłodszych lat wątłego zdrowia
• Zamożny i niezależny (przebywał międzynarodową arystokracją często)
• Był on człowiekiem nieustannie walczącym z samym sobą, rozdartym
wewnętrznie i skłóconym z najbliższymi zaborczym i o konserwatywnych
poglądach ojcem- byłym generałem wojsk napoleońskich, a później lojalny
poddany cara Rosji.
• Pomimo ciągłej walk i ucieczką przed ojcem, którego wciąż kochał, nigdy
nie udało mu się uwolnić od jego wpływów. Przypuszczane jest iż to po
nim odziedziczył późniejsze konserwatywne poglądy
• Z początku poglądy były zgoła różne, ale był obecny w nich stale motyw
feudalny – przypisywanie arystokracji roli przywódczej w rozwoju życia
społecznego.
Dzieciństwo
• Po śmierci matki ojciec zajął się wychowaniem Zygmunta, który z początku
ucząc się w domu w bardzo szybko przyswajał naukę dlatego w wieku 14 lat
zdał egzamin do ostatniej klasy warszawskiego liceum prowadzonego przez
wielką sławę, Samuela Bogumiła Lindego (językoznawca). W wieku 16 lat
dostał się na Wydział Praw Uniwersytetu Warszawskiego. Studia nie trwały
długo, gdyż w 1829 gwałtowny konflikt z patriotycznymi kolegami.
• Podczas pogrzebu prezesa Sądu Sejmowego, uroczystość zmieniła się w
wielką patriotyczna manifestacje głównie studenci z UW bojkotując mające
się odbyć w tym dniu zajęcia. Ojciec Zygmunta nie pozwolił mu na strajki
przez co młodego Krasińskiego dotknął ostracyzm. Jeden ze studentów zdarł
mu publicznie dystynkcje z munduru (niektóre źródła podają jeszcze, że go
spoliczkował)
• Zhańbionego Zygmunta ojciec 1829 wysłał go do Szwajcarii na
kontynuowanie studiów prawniczych w Genewie. Potem dużo podróżował
dzięki jemu niezależności finansowej
 Stare Młode kości - dorosłość
◦ W 1830 roku Krasiński poznał bawiącego się w Genewie Mickiewicza, który zainspirował go do szukania nowych dróg
wyrazu poetyckiego. Poznał potem również dziennikarza Henrego Reeve, z którym bardzo dużo spędzał czasu i
korespondował.
◦ Dzieło dorobku literackiego poety – Agaj Han wydane pod kryptonimem A.K. Dopatrywać się w tym można lęku przed
ojcem, ale również przed konfiskatą majątku w kraju pod zaborem rosyjskim lub dbałość o karierę Wincentego
Krasińskiego.
◦ Ojciec uciekł z stolicy Królestwa Kongresowego opowiadając się przeciw powstaniu listopadowemu, co przekreśliło go i
skompromitowało. Poeta również przeżywał rozdarcie – z jednej strony chciał wziąć udział w powstaniu z drugiej
powstrzymywał go ojciec. Bał się on jednak powstania, gdyż widział w nim tylko krwawą rewolucje społeczną, gdzie
jedynym celem było wymordowanie arystokracji. Zygmunt stworzył później prawie całą ideologie mającą
usprawiedliwić jego nieobecność w walce. Despotyczny ojciec w tamtym czasie zmusił również do zerwania z jego
kochanką. Ojciec by ułatwić karier synowi zabrał go na audiencje do cara, lecz wystraszony tym pomysłem Krasiński
wykorzystał swą chorobę oczu by uniknąć cesarskiej służby.
 Geneza Nie-Boskiej Komedii
◦ ”Zaczęte w Wiedniu na wiosnę, skończone w Wenecji w jesieni 1833” – 7/8 miesięcy
◦ Nie- Boska komedia jest dramatem powstałym po upadku powstania listopadowego, gdzie dwóch wieszczy Mickiewicz i
Słowacki w swoich dziełach budzili nadzieje, Zygmunt Krasiński nie tryskał nią a wręcz przeciwnie, pozbawiony był niej.
Udzieliła mu się antyrewolucyjna fobia jego ojca – rewolucja = zniszczenie arystokracji – tak jak to było w rewolucji francuskiej.
◦ Przez wpływy ojca Zygmunt nie wziął udziału w powstania, więc owy dramat jest swoistym usprawiedliwieniem (ideologią),
tłumaczącą dlaczego jego zabrakło wśród powstańców.
◦ Rewolucje w dramacie przedstawił jako straszliwy przewrót społeczny, podczas którego dochodzi do krwawych rozrachunków
między przedstawicielami różnych warstw społecznych.
◦ Tytuł kojarzy się oczywiście z ”Boską komedią Dantego”, gdzie Zygmunt odniósł się po części do ukazanego obrazu tylko
główny bohater zamiast przemieszczać się między piekłem-czyścem- niebem jest tylko w piekle rewolucji stąd „Nie-Boska” jak
i:
-od analizy przekroczeń przez człowieka Boskich zakazów i ograniczeń (mordy itp.)
- Wydarzenia w utworze dzieją się przeciwko Bogu, wbrew jego woli. (rewolucjoniści niszczą kościoły)
- Zakończenie z interwencją Boga, czyli ludzie posunęli się w swych działaniach za daleko, odrzucili Boga i przekroczyli wszelkie
granice grzechu
- Alternatywnym tytułem miał być Mąż ze względu na wieloznaczność tego słowa
 Stare Próchno Niestety Rdzewieje
◦ Ze względu na stan zdrowia Zygmunt włóczył się po uzdrowiskach i ciepłych krajach z prywatnym lekarzem. Było to po
wydaniu już z opóźnieniem Nie-Boskiej Komedii, gdzie rok później wydał kolejny jeden z lepszych dramatów Irydion
◦ W Rzymie zaprzyjaźnił się bardzo z Juliuszem Słowackim, który również go inspirował
◦ Ojciec interweniuje po raz kolejny w romans z arystokratką Delfiną Potocką, której pomimo zerwania przyrzekł jej
dozgonną miłość.
◦ Zmuszony ożenił się z bogatą Ewą Branicką, wziąż korespondując i potajemnie spotykając się z Delfią
◦ Krasiński przechodzi ewolucje ideową i światopoglądową – konserwatyzm + mesjanizm rozumiany jako program
moralnego odrodzenia ludzkości. Arystokracja to jedyna warstwa społeczna, która jest w stanie ocalić kraj. Przez co
wybuchło wiele sporów przez jego poglądy w dziełach.
◦ W 1845 gdy w przebraniu Krasiński zmierzał do Delfiny w Paryż, rozpoznał go Słowacki, który po odpowiedzi
Zygmunta na jego psalmy zaczął żywić do niego niechęć, Oczywiście Krasiński aby uniknąć kontrowersji udawał kogoś
innego na co Słowacki [ dramatyczna przerwa] wyzwał go na pojedynek, gdzie oczywiście do niczego nie doszło.
◦ W latach pięćdziesiątych jego konserwatyzm zradykalizował się – Rewolucja to zło.
◦ Zmarł na gruźlice w 23.02.1859 roku w Paryżu, a pochowano go w Polsce w Opinogórach