Professional Documents
Culture Documents
ΕΛΕΝΗ
ΠΡΟΛΟΓΟ
Σ
Πρώτη σκηνή – στ. 1 - 82
ΠΡΟΛΟΓΟΣ – Α’ ΣΚΗΝΗ
ΤΡΑΓΙΚΟΤΗΤΑ ΕΛΕΝΗΣ
ΕΓΩ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ, ΗΤΑΝ
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ
Η Ελένη λέει στους θεατές ότι ο
Τρωικός πόλεμος οφείλεται στη βουλή
των θεών, δεν έχει η ίδια ευθύνη, αφού
στην Τροία πήγε το είδωλό της, το
όνομά της μόνο. Με τους στίχους
αυτούς ο Ευριπίδης κριτικάρει τον
Τρωικό πόλεμο και έμμεσα γελοιοποιεί
την αιτία κάθε πολέμου. Αποκαθιστά
στη συνείδηση των θεατών την Ελένη.
Άδικα, κατηγορήθηκε ως άπιστη, ως
αιτία πολέμου.
ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ
Η Ελένη είναι μια γυναίκα από αριστοκρατική
γενιά και έχει τα εξής γνωρίσματα: Είναι
αφοσιωμένη σύζυγος και αθώα για όσα τη
συκοφαντούν.
Είναι σεμνή και θεοσεβής. Αγωνίζεται ως
εκπρόσωπος της ηρωικής εποχής, να διαφυλάξει
την τιμή και την αξιοπρέπειά της.
Είναι μια άλλη «Πηνελόπη», είναι πιστή,
αφοσιωμένη και έντιμη.
Δεν είναι όμως μια συνηθισμένη γυναίκα. Έχει
ίσως θεϊκή καταγωγή και η ζωή της καθορίζεται
από τις απάτες των θεών.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ – ΔΕΥΤΕΡΗ
ΣΚΗΝΗ
Στ. 83 - 195
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Πρώτη ενότητα στ. 83-104: Εισέρχεται στη σκηνή
ο Τεύκρος, παραξενεύεται με τη θέα της Ελένης,
εκφράζει το μίσος όλων και στο τέλος αλλάζει
στάση.
Δεύτερη ενότητα στ. 105-166: Δίνει πληροφορίες
γι’αυτόν, για την Τροία, τους Αχαιούς, την Ελένη,
την οικογένειά της, τον Μενέλαο
Τρίτη ενότητα στ. 167-195: Σκοπός της επίσκεψής
του, μελλοντικός στόχος η ίδρυση της Σαλαμίνας.
Προτροπή της Ελένης να φύγει. Καταριέται την
αληθινή Ελένη, ενώ εύχεται καλό στην Αιγυπτία
που έχει μπροστά του. Θρήνος της Ελένης.
ΤΕΥΚΡΟΣ
Ο σημαντικότερος τοξότης του Τρωικού πολέμου.
Ήταν ετεροθαλής αδελφός του Αίαντα, του μεγαλύτερου ήρωα μετά τον
Αχιλλέα στο Αχαϊκό στρατόπεδο, γιοι του Τελαμώνα από τη Σαλαμίνα.
Ο πατέρας του Τελαμώνας τον εξόρισε από τη Σαλαμίνα, γιατί δεν
εκδικήθηκε τον θάνατο του αδελφού του Αίαντα στην Τροία. Εδώ λοιπόν
στην Αίγυπτο ο Τεύκρος αναζητά το δρόμο για την Κύπρο, για να
δημιουργήσει τη Σαλαμίνα της Κύπρου, σύμφωνα με τον χρησμό του
Απόλλωνα. Το πέρασμα του από την Αίγυπτο γίνεται για να συμβουλευτεί
τη μάντισσα Θεονόη για το ταξίδι του.
Ως πρόσωπο είναι επινόηση του Ευριπίδη, επειδή ο ποιητής χρειαζόταν ένα
πρόσωπο που πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο, ήξερε πρόσωπα και
γεγονότα που τα χρειαζόταν στο έργο του και αφού περιπλανήθηκε μετά την
εξορία του, θα μπορούσε να βρεθεί και στην Αίγυπτο.
Ο Τεύκρος αντικρίζοντας
την Ελένη μένει αρχικά
έκπληκτος και νομίζοντας
πως έχει μπροστά του μια
γυναίκα που μοιάζει στην
Ελένη, αφήνει να
ξεσπάσει όλη η οργή και
το μίσος του για εκείνη
καθώς τη θεωρεί
υπεύθυνη για τα δεινά τα
δικά του και των
Ελλήνων.
Παραδέχεται μάλιστα ότι
αυτό που τον συγκρατεί
ώστε να μη την
σκοτώσει, είναι ότι
βρίσκεται σε ξένη χώρα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ
Ο ΤΕΥΚΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ
Για την Τροία: έγινε η άλωση της Τροίας πριν από
εφτά χρόνια. Ο Τρωϊκός ΄πόλεμος διήρκησε δέκα
χρόνια. Οι Έλληνες έχουν υποφέρει από τα δεινά του
πολέμου.
Για τον Μενέλαο: Ο Μενέλαος πήρε το είδωλο στο
καράβι. Μέχρι τώρα όμως δεν έφτασαν στην πατρίδα
και λέγεται πως έχουν χαθεί.
Για την οικογένειά της: Η μητέρα της Λήδα
αυτοκτόνησε από την ντροπή της για την κόρη της.
Τα αδέλφια της (Κάστορας και Πολυδεύκης,
ονομάζονται και Διόσκουροι) αυτοκτόνησαν εξαιτίας
της αδελφής τους και υπάρχει η φήμη ότι έγιναν
αστέρια.
ΤΕΧΝΙΚΈΣ
Τραγική ειρωνεία: Τραγική ειρωνεία είναι η δραματική κατάσταση κατά την οποία τα
πρόσωπα του έργου αγνοούν την αλήθεια που γνωρίζουν οι θεατές. Ένα παιχνίδι ανάμεσα στη
γνώση των θεατών και στην πλάνη των ηρώων. Έτσι οι ήρωες οδηγούνται σε εκτιμήσεις
αντίθετες από την πραγματικότητα ή διατυπώνουν απόψεις λανθασμένες, ενώ οι θεατές
ξέρουν την αλήθεια. Εδώ υπάρχει έντονη τραγική ειρωνεία την οποία προκαλεί η σύγχυση
ανάμεσα στο φαίνεσθαι (είδωλο) και το είναι (Ελένη). Ο Τεύκρος την ειρωνεύεται γιατί
μοιάζει της Ελένης, αγνοώντας πως είναι η πραγματική Ελένη, πράγμα το οποίο γνωρίζουν οι
θεατές.
ΤΕΧΝΙΚΕΣ – ΤΡΑΓΙΚΗ
ΕΙΡΩΝΕΙΑ
Στην αρχή της σκηνής (στ. 88 -93) ο Τεύκρος καταριέται τη νέα που
έχει μπροστά του, θεωρώντας πως αυτή είναι μια ξένη που μοιάζει
στην Ελένη. Δεν γνωρίζει ότι η γυναίκα που βρίσκεται μπροστά του
είναι η πραγματική Ελένη.
Στον στίχο 142 η βεβαιότητα του Τεύκρου ότι είδε την πραγματική
Ελένη στην Τροία και η πίστη του ότι αυτή έχει χαθεί στη θάλασσα
μαζί με τον Μενέλαο.
Στο τέλος της σκηνής (στ.186 – 191) η τραγική ειρωνεία γίνεται
εντονότερη με τη διαπίστωσή του ότι η γυναίκα που έχει μπροστά
του μοιάζει στη μορφή με την Ελένη αλλά διαφέρει στο ήθος.
Καταριέται την αληθινή Ελένη και εύχεται στη γυναίκα που έχει
μπροστά του να βλέπει στη ζωή της πάντα καλά.
ΤΡΑΓΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΛΕΝΗΣ
Η παρουσία του Τεύκρου στην
Αίγυπτο εντείνει την τραγικότητα της
Ελένης:
Επιβεβαιώνεται το μίσος που τρέφουν
οι Έλληνες για αυτήν καθώς την
θεωρούν υπεύθυνη για τον Τρωϊκό
πόλεμο.
Μαθαίνει ότι ο Μενέλαος δεν έχει
επιστρέψει και χάνει τη μοναδική της
ελπίδα να γυρίσει στη Σπάρτη.
Μαθαίνει ότι η μητέρα της και τα
αδέλφια της χάθηκαν εξαιτίας της.