Θερμοχημεία

ΟΡΙΣΜΟΙ:ΣΥΣΤΗΜΑ
• Στη Φυσική ως θερμοδυναμικό σύστημα
επιλέγεται συνήθως η ποσότητα ενός
αερίου.
• Στη Χημεία ως θερμοδυναμικό σύστημα ή
απλά σύστημα επιλέγεται μία ουσία ή ένα
μίγμα ουσιών όπου συμβαίνει κάποια
μεταβολή.
• Οτιδήποτε βρίσκεται στη γειτονιά του
συστήματος αποτελεί το περιβάλλον του.
• Το σύστημα μπορεί να ανταλλάσσει μάζα
ή ενέργεια με το περιβάλλον του.

mass
 ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Aνοικτό Κλειστό
Απομονωμένο
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
 ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ
• Ως θερμότητα (q) ορίζεται η ενέργεια η οποία προσάγεται σε
ένα σύστημα ή απάγεται από αυτό, λόγω διαφοράς
θερμοκρασίας με το περιβάλλον του.
• Aν η θερμότητα εκλύεται από το σύστημα προς το περιβάλλον,
τότε το πρόσημο της λαμβάνεται αρνητικό (κατά σύμβαση)

Τ1 Τ2 <Τ1
Περιβάλλον

Σύστημα

Eνέργεια

q<0
• Η θερμότητα που
εκλύεται ή
ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ
απορροφάται σε μία
χημική αντίδραση
(σύστημα) εξαρτάται
από τις συνθήκες P,V
• Oταν η αντίδραση
γίνεται σε ανοικτό
δοχείο, η πίεση
2CO+O22CO2
θεωρείται σταθερή
(=ατμοσφαιρική), οπότε
μιλάμε για qP.

• Όταν γίνεται σε κλειστό

δοχείο, οπότε ο όγκος
είναι σταθερός, μιλάμε
για qV.
 ΘΕΡΜΟΧΗΜΕΙΑ
είναι ο κλάδος της χημείας που μελετά τις μεταβολές
ενέργειας που συνοδεύουν τις χημικές αντιδράσεις.

2 H2(g) + O2(g) → 2 H2O(l) + ενέργεια

Hindenburg 1937 Challenger 1986

 ΕΝΘΑΛΠΙΑ (Η)
(σύ ντομη εξή γηση της έννοιας της ενθαλπίας)

Η ενθαλπία ενός μορίου εκφράζει το ενεργειακό

περιεχόμενο του μορίου που μπορεί να
οφείλεται :
- στην έλξη των ατόμων λόγω δεσμών (δυναμική
ενέργεια)
- στην κίνηση των ηλεκτρονίων, των ατόμων και του
ίδιου του μορίου (κινητική ενέργεια)
 ΕΝΘΑΛΠΙΑ (Η)
(συνέχεια)
Έστω η χημική αντίδραση:

Α + Β → Γ + Δ
ΗΑ ΗΒ ΗΓ ΗΔ
Όμως, μετρήσιμο είναι το ΔΗ (μεταβολή ενθαλπίας
της αντίδρασης ή απλά ενθαλπία αντίδρασης) κι όχι
το Η (ενθαλπία) του κάθε αντιδρώντος ή προϊόντος:

Έτσι : ΔΗαντίδρασης = Ηπροϊόντων-Ηαντιδρώντων

= (ΗΓ+ΗΔ) – (ΗΑ+ΗΒ)
 Εξώθερμες αντιδράσεις:

Ονομάζονται οι
αντιδράσεις που ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ελευθερώνουν
ενέργεια υπό ΣΥΣΤΗΜΑ

μορφή ενέργεια
θερμότητας στο
περιβάλλον.
ΔΗ < 0
 αντιδρώντα
2 H2(g) + O2(g) • Στις εξώθερμες
Ενέργεια

αντιδράσεις, η ενθαλπία
του συστήματος
ΕΞΩΘΕΡΜΗ μειώνεται, άρα:
(το σύστημα δίνει ενέργεια)

ΔΗ < 0 • Ητελικό < Ηαρχικό

• ∆Η = Ητελ. – Ηαρχ. < 0

2 H2O(l)
προϊόντα
 Ενδόθερμες αντιδράσεις:

Ονομάζονται οι Ενδόθερμη :
αντιδράσεις που “μέσα” στο
σύστημα ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
απορροφούν
ενέργεια υπό ΣΥΣΤΗΜΑ

μορφή ενέργεια
θερμότητας από
το περιβάλλον.
ΔΗ > 0
• Στις ενδόθερμες προϊόντα

Ενέργεια
O2(g) + 2 Hg(l)
αντιδράσεις, η
ενθαλπία του
συστήματος ΕΝΔΟΘΕΡΜΗ
αυξάνεται, άρα: (το σύστημα απορροφά ενέργεια)

ΔΗ > 0
• Ητελικό > Ηαρχικό
2 HgO(s)
• ∆Η = Ητελ. – Ηαρχ. > αντιδρώντα
 Μονάδες μέτρησης του ΔΗ
• Joule (J)
• calorie (cal)
• 1J = 0,24cal • 1cal = 4,18J

• 1kJ = 0,24kcal • 1kcal = 4,18kJ

 Θερμοχημικές εξισώσεις
είναι οι χημικές εξισώσεις στο δεξιό
μέρος των οποίων αναγράφεται η
μεταβολή της ενθαλπίας (∆Η).

π.χ. H2O(s) → H2O(l) ΔH=+6.01 kJ

Για την μετατροπή του πάγου σε
υγρό νερό πρέπει να προσφέρουμε
θερμότητα άρα είναι μια ενδόθερμη
αντίδραση και ΔΗ>0
Σχέση ενθαλπίας αντίδρασης -
θερμότητας

Η ενθαλπία αντίδρασης και η θερμότητα

έχουν διαφορετικό πρόσημο, γιατί η ∆Η
αναφέρεται στο σύστημα, ενώ η Q στο
περιβάλλον.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ

Q = -ΔH
 Ενδόθερμες αντιδράσεις 2

• Στη θερμοχημική εξίσωση μίας ενδόθερμης

αντίδρασης, η μεταβολή της ενθαλπίας έχει θετική
τιμή, ενώ το ποσό θερμότητας αρνητική, για
παράδειγμα:
• C(s) + H2O(g) CO(g) + H2 (g) ∆Η = 129,7 KJ
ή
• C(s) + H2O (g)CO(g) + H2 (g) Q = -129,7 KJ
 Εξώθερμες αντιδράσεις 2
• Στη θερμοχημική εξίσωση μίας εξώθερμης
αντίδρασης, η μεταβολή της ενθαλπίας
έχει αρνητική τιμή, ενώ το ποσό θερμότητας
θετική, για παράδειγμα:
• H2(g) + Cl2(g) 2HCl(g) ∆Η = - 184,6 ΚJ ή
• H2(g) + Cl2(g) 2HCl(g) Q = + 184,6 ΚJ
 Η μεταβολή της ενθαλπίας μιας
αντίδρασης (ΔΗ) εξαρτάται από:
1) τους συντελεστές των σωμάτων στη χημική
εξίσωση.
(Το ΔΗ που γρά φω στο 2ο μέλος της χημική ς εξίσωσης
αναφέρεται σε τόσα mol αντιδρώντων ή προϊόντων
όσα δείχνουν οι συντελεστές των σωμά των.)
π.χ. CH4 (g) + 2O2 (g)  CO2 (g) + 2H2O(g) ΔH = - 802 kJ
2CH4 (g) + 4O2 (g)  2CO2 (g) + 4H2O(g) ΔH = - 1604 kJ

Όταν αντιδρά 1 mol CH4 η μεταβολή της ενθαλπίας είναι ΔΗ=-802KJ

Όταν αντιδρούν 2 mol CH4 η μεταβολή της ενθαλπίας είναι ΔΗ=2·(-
802)ΚJ=-1604KJ
 Η μεταβολή της ενθαλπίας μιας
αντίδρασης (ΔΗ) εξαρτάται από:
2) τη θερμοκρασία.

π.χ.

H2 (g)+ ½O2 (g)  H2O(g) (θ=18οC) ΔH=-58 kcal/mol

H2 (g)+ ½O2 (g)  H O

2 (g) (θ≠18ο
C) ΔH=-60 kcal/mol

Κατά τον υπολογισμό της ενθαλπίας μίας

αντίδρασης, αντιδρώντα και προϊόντα ανάγονται
στην ίδια θερμοκρασία
 Η μεταβολή της ενθαλπίας μιας
αντίδρασης (ΔΗ) εξαρτάται από:
3) τη φύση των σωμάτων που συμμετέχουν.
(Για παρά δειγμα: ένα στοιχείο μπορεί να απαντά ται σε
δύ ο ή περισσό τερες αλλοτροπικές μορφές. Καθεμία απ’
αυτές έχει διαφορετική ενθαλπία κι επομένως επηρεά ζει
διαφορετικά την ενθαλπία της αντίδρασης στην οποία
συμμετέχει.)

π.χ. C(διαμάντι) + O2 (g)  CO2 (g) ΔH = - 395,4 kJ

C(γραφίτης) + O2 (g)  CO2 (g) ΔH = -393,5 kJ
 ? Τελικά ποια από τις δύο αυτές
αλλοτροπικές μορφές του C είναι πιο
σταθερή ;
• Όταν λέμε «πιο σταθερή μορφή» εννοούμε με τη
μικρότερη
•
ενθαλπία (Η).
Κάνοντας τα ενεργειακά διαγράμματα των δύο καύσεων του C
έχουμε:
Ενέργεια

Ενέργεια
C(δ ι α μ..)+ ½ O2
C(γ ρ α φ.)+ ½ O2

ΔΗ = -393,5 ΔΗ = -395,4
KJ KJ
CO2 CO2
• Προφανώς, το μεγαλύτερο ΔΗ στο δεύτερο
διάγραμμα οφείλεται στη μεγαλύτερη ενθαλπία του
διαμαντιού σε σύγκριση με αυτή του γραφίτη (αφού
όλα τα άλλα σώματα είναι ίδια, με ίδια ενθαλπία) .
 Η μεταβολή της ενθαλπίας μιας
αντίδρασης (ΔΗ) εξαρτάται από:
4) τη φυσική κατάσταση των σωμάτων που
συμμετέχουν.
(Ας μην ξεχνά με ό τι η κινητική ενέργεια των μορίων ενό ς
σώ ματος είναι μεγαλύ τερη ό ταν αυτό είναι αέριο,
μικρό τερη ό ταν είναι υγρό κι ακό μα μικρό τερη ό ταν είναι
στερεό .)
π.χ. Η2 (g) + ½O2 (g)  H2O (g) ΔH = - 241,8 kJ
Η2 (g) + ½O2 (g)  H2O (l) ΔH = - 285,8 kJ

Στις θερμοχημικές εξισώ σεις θα πρέπει να δηλώ νεται και η

φυσική κατά σταση των σωμά των που συμμετέχουν.
 Η μεταβολή της ενθαλπίας μιας
αντίδρασης (ΔΗ) εξαρτάται από:
4) τη φυσική κατάσταση των σωμάτων που
συμμετέχουν.
 Η φυσική κατάσταση αντιδρώντων και
προϊόντων επηρεάζει την μεταβολή της
ενθαλπίας .

H2O (s) H2O (l) ΔH = 6.01 kJ

H2O (l) H2O (g) ΔH = 44.0 kJ

 Χρησιμοποιώ την ενθαλπία
σχηματισμός υγρού H2O από H2
+ O2 σε δύο εξώθερμα στάδια.
H2O ατμός
H2 + O2 αέρια

υγρό H2O

Η2 (g) + ½O2 (g)  H2O (g) ΔH = - 241,8 kJ

Η2O (g)  H2O (l) ΔH = - 44 kJ

 Σχηματισμός υγρού H2O από
H2 + O2 σε δύο εξώθερμα στάδια.

αντιδρώντα
2 H2(g) + O2(g)
Ενέργεια

ΔΗ1
ΔΗ2

προϊόν 1 2 H2O(g)
ΔΗ2-ΔΗ1=
προϊόν 2 2 H2O(l) -285,8-(-241,8) kJ= 44 kJ
 Πρότυπη κατάσταση:
• Πίεση: P = 1 atm ή 760
mmHg
• Θερμοκρασία: θ = 25 oC ή Τ = 298 Κ
• Συγκέντρωση: c=1M
 Πρότυπη ενθαλπία σχηματισμού
(∆Η0f)
• μιας ένωσης ορίζεται η μεταβολή της ενθαλπίας κατά τον
σχηματισμό 1 mol της ένωσης από τα συστατικά της
στοιχεία, σε πρότυπη κατάσταση.
• Για παράδειγμα:
C(γραφίτης)+Ο2 (g)1CO2 (g), ∆Η0f=-393,5 KJ/mol
½H2(g)+½Ο2(g)+3/2N2(g)1HNO3 (l), ∆Η0f=-200KJ/mol
 ενώ στην αντίδραση :
H2(g)+Ο2(g)+3N2(g)2HNO3 (l), ∆Η =-400KJ
η ΔΗ δεν λέγεται ενθαλπία σχηματισμού του ΗΝΟ3
 Πρότυπη ενθαλπία σχηματισμού
(∆Η0f)

Η ∆Η0f των στοιχείων στη

σταθερότερη μορφή τους, μηδέν (0).
Για παράδειγμα: ∆Η0f (γραφίτη) = 0

ενώ ∆Η0f (διαμάντι) ≠ 0

Πρότυπη ενθαλπία καύσης (∆Η0c)
• ενός στοιχείου ή μιας χημικής ένωσης
ορίζεται η μεταβολή της ενθαλπίας κατά την
πλήρη καύση 1 mol της ουσίας, σε πρότυπη
κατάσταση.
• Για παράδειγμα:
1C3H8 + 5O2  3CO2 + 4H2O ∆Η0c=-2220KJ/mol

• Οι αντιδράσεις καύσης είναι εξώθερμες, για

αυτό πάντα ∆Η0c < 0
 Πρότυπη ενθαλπία εξουδετέρωσης
(∆Η0n)
• ορίζεται η μεταβολή της ενθαλπίας κατά την
πλήρη εξουδετέρωση 1 mol Η+ ενός οξέος
από μία βάση ή 1 mol ΟΗ– μίας βάσης από ένα
οξύ, σε αραιό υδατικό διάλυμα, σε πρότυπη
κατάσταση.
• Για παράδειγμα:
1HCl + NaOH  NaCl + H2O ∆Η0n=-57,1KJ/mol
ή
HCl + 1NaOH  NaCl + H2O ∆Η0n=-57,1KJ/mol
 Πρότυπη ενθαλπία εξουδετέρωσης
(∆Η0n)
• ΠΡΟΣΟΧΗ !
για την αντίδραση :
2HCl + Ca(OH)2  CaCl2 + 2H2O ΔΗ0=-114,2KJ
εδώ, η ΔΗ0 δεν αντιστοιχεί σε 1mol H+ ούτε σε
1mol ΟΗ-, αφού έχουμε:
2HCl που δίνουν 2Η+ + 2Cl-
και Ca(OH)2 που δίνουν Ca2+ + 2ΟΗ-
 Επομένως, εδώ, ΔΗ0 ≠ ΔΗ0n
Πρότυπη ενθαλπία εξουδετέρωσης
(∆Η0n)
• Οι αντιδράσεις εξουδετέρωσης είναι εξώθερμες, γι’
αυτό πάντα η ∆Η0n <0.
• Η ∆Η0n για την εξουδετέρωση ισχυρού οξέος από
ισχυρή βάση, είναι περίπου σταθερή και ανεξάρτητη
από το είδος του οξέος και της βάσης.
• Η ∆Η0n για την εξουδετέρωση ασθενούς οξέος από
ισχυρή βάση, ή και αντίστροφα είναι μικρότερη κατά
απόλυτη τιμή από τη ∆Η0n για την εξουδετέρωση
ισχυρού οξέος από ισχυρή βάση.
Πρότυπη ενθαλπία αντίδρασης (∆Η0)
ορίζεται η μεταβολή της ενθαλπίας μίας
αντίδρασης σε πρότυπη κατάσταση.

• Η ∆Η0 μίας αντίδρασης μπορεί να υπολογιστεί

από τη σχέση:
∆Η0= ∆Η0f (προϊόντων) - ∆Η0f (αντιδρώντων)
• Γενικά, για την αντίδραση:
αΑ + βΒ γΓ + δ∆, ∆Η0
ισχύει:
∆Η0= γ∆Η0f( Γ) + δ∆Η0f( Δ) – α∆Η0f( Α) - β∆Η0f(Β)
 Νόμος (ή αρχή) Lavoisier - Laplace
• Το ποσό της θερμότητας που εκλύεται ή απορροφάται κατά την σύνθεση 1 mol
μιας χημικής ένωσης από τα συστατικά της στοιχεία είναι ΙΣΟ με το ποσό
θερμότητας που απορροφάται ή εκλύεται κατά την διάσπαση 1 mol της ίδιας
χημικής ένωσης στα συστατικά της στοιχεία.

• Για παράδειγμα:
C + O2  CO2 ,∆Η1 =-393,5ΚJ
CO2  C +O2 ,∆Η2 =+393,5ΚJ
 Νόμος (ή αρχή) Lavoisier - Laplace
• Η αρχή Lavoisier - Laplace είναι συνέπεια της
αρχή ς διατή ρησης της ενέργειας.
• Συνέπεια της αρχής Lavoisier-Laplace :
Όταν η ενθαλπία μίας αντίδρασης είναι ∆Η, η
τιμή της ενθαλπίας της αντίθετης αντίδρασης
είναι –∆Η.
ΔHδεξιά = -ΔHαριστερά
 Αντιστροφή οποιασδήποτε θερμοχημικής
εξίσωσης :
H2O(s)  H2O(l) ΔHτή ξης = + 6.01 kJ
H2O(l)  H2O(s) ΔHπή ξης = - 6.01 kJ
Το ποσό θερμότητας που εκλύεται ή
απορροφάται σε μια χημική αντίδραση
είναι ανάλογο της ποσότητας είτε του
προϊόντος που παράγεται
είτε του αντιδρώντος που καταναλώνεται
πλήρως.
Να υπολογιστεί το ποσό θερμό τητας που εκλύ εται
κατά την καύ ση 248g λευκού φωσφό ρου (P4).
Δίνεται: P4 (s) + 5O2 (g) → P4O10 (s) ΔH = -3013 kJ/mol
Λύ ση : m 248g
n= = = 2 mol P4
Mr 124 g/mol

Όταν καίγεται 1mol Ρ4 εκλύονται 3013 kJ

Όταν καίγονται 2mol Ρ4 εκλύονται x kJ

x = 3013kJ·2/1  x= 6026 kJ
 Νόμος του Hess
• Το ποσό της θερμότητας που εκλύεται ή
απορροφάται σε μια χημική αντίδραση είναι
ΙΔΙΟ , είτε η αντίδραση πραγματοποιείται σε
ένα είτε σε περισσότερα στάδια.
• Για παράδειγμα η αντίδραση:
C + O2  CO2 ,∆Η =-393,5ΚJ
Μπορεί να πραγματοποιηθεί σε δύο στάδια:
C + ½O2  CO ,∆Η1 =-110,5 ΚJ
CO + ½Ο2  CO2 ,∆Η2 =-283,0 ΚJ
 κατά μέλη :C + O2  CO2 ,∆Η
Όπου: ΔΗ=ΔΗ +ΔΗ =-110,5-283=-393,5KJ
 Νόμος του Hess
• Η γενίκευση του νόμου του Hess αποτελεί το
αξίωμα της αρχικής και τελικής κατάστασης:
Το ποσό θερμότητας που
εκλύεται ή απορροφάται
κατά την μετάβαση ενός
χημικού συστήματος από
μια καθορισμένη αρχική σε
μια καθορισμένη τελική
κατάσταση είναι ανεξάρτητο
από τα ενδιάμεσα στάδια
(δρόμο), με τα οποία μπορεί
να πραγματοποιηθεί η
μεταβολή
 Νόμος του Hess
Θερμοχημικοί κύκλοι:
• Είναι ενεργειακές διαγραμματικές
απεικονίσεις του νόμου του Hess. •Ο θερμοχημικός κύκλος είναι:
• Με τη βοήθειά τους υπολογίζουμε τη
ΔΗ σε αντιδράσεις όπου ο άμεσος
προσδιορισμός της είναι δύσκολος ή
αδύνατος, γιατί είναι πολύ αργές ή δεν
πραγματοποιούνται σε συνήθεις
συνθήκες.
• Για παράδειγμα, έστω η αντίδραση:
Α∆, ∆Η
η οποία πραγματοποιείται σε τρία
επιμέρους στάδια:
1ο στάδιο:Α Β, ∆Η1
2ο στάδιο: Β Γ, ∆Η2.
3ο στάδιο: Γ ∆, ∆Η3.
Θα ισχύει: ∆Η = ∆Η1 + ∆Η2 + ∆Η3.
 Εφαρμογή
Να βρεθεί η ενθαλπία σχηματισμού του CH4. Δίνονται:
α. η θερμότητα σχηματισμού του CO2(g) ΔΗf = -394
kJ/mol
β. η θερμότητα σχηματισμού του H2O(g) ΔΗf = -236
kJ/mol
γ. η θερμότητα καύσης του CΗ4(g) ΔΗc = -880 kJ/mol
(14 kJ/mol)
 1 Εφαρμογή του νόμου του Ηess
η

Από τα παρακάτω δεδομένα :

S ( s )  O2 ( g )  SO2 ( g ) H o  -297 kJ

2 SO3 ( g )  2 SO2 ( g )  O2(g) H o  198 kJ

Υπολογίστε την μεταβολή της ενθαλπίας για την αντίδραση:
o
2S ( s )  3O2 ( g )  2 SO3 ( g ) H  ?
 1 Εφαρμογή του νόμου του Ηess
η

Λύση:
• Προσπαθούμε να σχηματίσουμε την ζητούμενη εξίσωση
από αυτές που μας δίνονται.
• Πολλαπλασιάζω την 1η επί 2:
2 S ( s )  2O2 ( g )  2SO2 ( g ) H o  (-297 kJ)  (2)
• Αντιστρέφω τη 2η :
2SO2 ( g )  O2 ( g )  2SO3( g ) H o  198 kJ

• Προσθέτω κατά μέλη :

2 S ( s )  3O2 ( g )  2 SO3( g ) H o  -792 kJ
 2 Εφαρμογή του νόμου του Ηess
η

Να υπολογισθεί η μεταβολή της ενθαλπίας της

παρακάτω αντίδρασης:C3H8(g)+5O2(g)3CO2(g)+4H2O(g)H=?
Δίνονται
1η: 3C(s) + 4 H2(g)  C3H8(g) H1 = -103.85kJ/mol
2η: C(s) + O2(g)  CO2(g) H2 = -393.51kJ/mol
3η: H2(g) + ½ O2(g)  H2O(g) H3 = -241.83kJ/mol
Λύση :
C3H8(g) + 5O2(g)  3CO2(g) + 4H2O(g) H = ?

• Αντιστρέφω την 1η :
C3H8(g)  3 C(s) + 4 H2(g) H1΄= +103.85kJ
• Πολλαπλασιάζω την 2η επί 3 :
3C(s) +3 O2(g) 3CO2(g) H2΄= 3·(-393.51)kJ
• Πολλαπλασιάζω την 3η επί 4 :
4H2(g) + 2 O2(g) 4 H2O(g) H3΄= 4·(-241.83)kJ

• Προσθέτω κατά μέλη :

C3H8(g) + 5O2(g)  3CO2(g) + 4H2O(g) H = -2044.00kJ/mol
 Υπολογίστε την πρότυπη ενθαλπία σχηματισμού του CS2(l)
Δίνονται:
C(γραφίτης) + O2 (g) CO2 (g) H1= -393.5 kJ
S(ρομβικό) + O2 (g) SO2 (g) H2 = -296.1 kJ
CS2(l) + 3O2 (g) CO2 (g) + 2SO2 (g) H3 = -1072 kJ

1. Γράφουμε την αντίδραση σχηματισμού του CS2

C(γραφίτης) + 2S(ρομβικό) CS2 (l)

2. Προσπαθούμε να την σχηματίσουμε από τα δεδομένα.

C(γραφίτης) + O2 (g) CO2 (g) H1 = -393.5 kJ

2S(ρομβικό) + 2O2 (g) 2SO2 (g) H0 = -296.1x2 kJ
+ CO2(g) + 2SO2 (g) CS2 (l) + 3O2 (g) H0 = +1072 kJ

C(γραφίτης) + 2S(ρομβικό) CS2 (l)

H0 = -393.5 + (2x-296.1) + 1072 = 86.3 kJ
Ερώτηση:
Η κόλαση είναι εξώθερμος (αποδίδει θερμότητα) ή ενδόθερμος; (απορροφά θερμότητα);
Η ακόλουθη είναι μια πραγματική ερώτηση που δόθηκε πριν xρόνια στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο στο τμήμα Χημικών Μηχανικών.
Η απάντηση ήταν τόσο εμβριθής ώστε ο καθηγητής την τοιχοκόλλησε στον πίνακα ανακοινώσεων και έκτοτε έχει γίνει θρύλος
Ερώτηση:
Η κόλαση είναι εξώθερμος (αποδίδει θερμότητα) ή ενδόθερμος; (απορροφά θερμότητα);
 Οι περισσότεροι φοιτητές τεκμηρίωσαν τις απαντήσεις τους χρησιμοποιώντας τον νόμο του Boyle, (τα αέρια ψύχονται όταν
εκτονώνονται και θερμαίνονται όταν συμπιέζονται) ή κάποιο παραπλήσιο φυσικό νόμο. Ένας όμως φοιτητής, έδωσε την
ακόλουθη απάντηση:

 Αρχικά, πρέπει να ξέρουμε πως μεταβάλλεται η μάζα της κόλασης, συναρτήσει του χρόνου. 'Aρα, πρέπει να γνωρίζουμε τον
ρυθμό μετακίνησης των ψυχών πρός την κόλαση καθώς και τον ρυθμό αποχώρησης από αυτήν. Πιστεύω πως ασφαλώς
μπορούμε να υποθέσουμε ότι άπαξ και μία ψυχή εισαχθεί στην κόλαση, δεν θα αποχωρήσει ποτέ. Έτσι λοιπόν, καμία ψυχή δεν
φεύγει.
Όσο για τον αριθμό των ψυχών που εισέρχονται στην κόλαση, ας εξετάσουμε τις διάφορες θρησκείες που υπάρχουν στον
κόσμο σήμερα.Μερικές από αυτές τις θρησκείες, διακηρύσσουν ότι όσοι δεν είναι μέλη τους, τους περιμένει η κόλαση. Εφ' όσον
υπάρχουν  περισσότερες από μία τέτοιες θρησκείες και οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερες από μία θρησκείες,
προκύπτει ότι όλες οι ψυχές, πηγαίνουν στην κόλαση.
Λαμβάνοντας τους ρυθμούς γεννήσεων και θανάτων ως έχουν, μπορούμε να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην
κόλαση, αυξάνεται με εκθετική μορφή. Τώρα, παρατηρούμε τον ρυθμό μεταβολής του όγκου στην Κόλαση διότι ο νόμος του
Boyle ορίζει ότι προκειμένου η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση να παραμείνουν σταθερές, ο όγκος οφείλει να αυξάνεται
καθώς προστίθενται ψυχές. Αυτό μας δίνει δύο πιθανότητες:
1. Αν η κόλαση διογκούται με ρυθμό μικρότερο από τον ρυθμό εισαγωγής των ψυχών σε αυτήν, τότε η θερμοκρασία και η πίεση
στην κόλαση θα αυξάνεται έως ότου αυτή εκραγεί.
2. Βεβαίως, αν η κόλαση διογκούται με ρυθμό γρηγορότερο από τον ρυθμό εισόδου των ψυχών σε αυτήν, τότε η θερμοκρασία
και η πίεση θα μειώνονται έως ότου η κόλαση παγώσει.
Τι από τα δύο ισχύει λοιπόν:
Αν αποδεχθούμε αυτό που είπε κάποια πρώην μου προς εμένα, κατά την διάρκεια του πρώτου έτους, ότι '...θα κοιμηθώ μαζί
σου όταν παγώσει η κόλαση...' και συνυπολογίσω το γεγονός ότι συνεχίζω να μην έχω πετύχει να έχω σεξουαλικές σχέσεις μαζί
της, τότε η 2η πιθανότητα δεν μπορεί να ισχύει και έτσι, είμαι σίγουρος ότι η κόλαση είναι εξώθερμη και δεν θα παγώσει.

Ο φοιτητής έλαβε το μοναδικό 10 !!