VAŽNO :

Kada se posumnja na patološke procese na

kičmenom stubu, uvijek se najprije izvrši nativno
snimanje kičmenog stuba kako bi se ustanovilo da
li na kičmenim pršljenovima i loži pršijenova
postaje patološke promjene, pa se tek onda snima
pomoću kontrastnog sredstva.
 01
Mijelografija
: 

je snimanje kičmenog kanala pomoću kontrastnih sredstava radi ispitivanja

njegove prolaznosti, kao i da bi se odredila visina na kojoj postoji patološki
proces u kičmenom
kanalu. Kao kontrastno sredstvo koristi se uljanim ili vodenim rastvorima joda i
vazduhom.Ranija aplikacija uljnih kontrastnih sredstava često nije davala
zadovoljavajuće rezultate i nosila je sa sobom određene rizike. Uljni kontrasti
su zamijenjeni niskoosmolarnim neionskim kontrastima koji su topljivi u vodi.
• Za lumbalnu mijelografiju priprema bolesnika i
materijala je ista kao i za lumbalnu punkciju uz
dodatak kontrastnog srestva,s tim što se radnja
izvodi u rendgen-kabinetu.Ljekar punktira likvor,
zatim ubaci kontrastno sredstvo,a zatim se izvodi
snimanje. Poslije završene intervencije bolesnik se
udobno smješta u postelju,najčešće u sjedeći
položaj uz stalnu kontrolu ljekara i medicinske
sestre.
• Kod subokcipitalne mijelografije, poslije obavljene
punkcije i dobijanja likvora treba ubaciti
kontrastno sredstvo i preko monitora pratiti
njegovo spuštanje niz subarahnoidalni prostor.
Ukoliko kontrast zastane, na snimku će se vidjeti
patološki proces (Tu, discus herniae).
 02
Bronhografija
 

Bronhografija je snimanje bronhijalanog stabla pomoću kontrastnog sredstva

radi ispitivanja njegove prohodnosti i otkrivanja patoloških promjena. Za ovo
snimanje upotrebljavase vodeni rastvor joda, uz prethodno ispitivanje (test
osjetljivosti). Rigidna bronhoskopija se danas koristi kad su potrebni širi kanali
za bolju vizualizaciju i rad; na primjer kod zaustavljanja krvarenja, uklanjanja
stranih tijela iz dišnih puteva, postavljanje.
.
Bronhoskopija se najčešće izvodi kod: 
iskašljavanja krvi (hemoptiza),
upornog i dugotrajnog kašlja,
promuklosti,
nedostatka zraka,
sjene na plućima (vidljive na rendgenskim ili CT snimkama),
Intervencija se izvodi u opštoj anesteziji, te se bolesnik i priprema u tom pravcu, sa
posebnim osvrtom na medikamentnu pripremu (davanje antitusika, sekretolitika,
ekspektorantnih sredstava, sedativa). Na dan pregleda bolesnik ne smije da jede, pije i
puši (po mogućnosti ne uzima ni lijekove). Poslije odvodenja u salu za snimanje, davanja
anestezije i ubacivanje bronhoskopa pomoću specijalnih bronhijalnih sondi, ubacuje se
kontrastno sredstvo direktno u bronh (bolesnik se intubira i preko edotrahealnog tubusa
se za to vrijeme vrši asistirana ventilacija), a zatim obavlja snimanje.Poslije snimanja
bolesnik se odvozi u bolesničku sobu za intenzivnu njegu, gdje je pod stalnom kontrolom
medicinske sestre i ljekara.
 

Postintervencijska njega je ista kao i kod drugih zahvata koji se izvode u

opštoj anesteziji, s tom razlikom što se bolesniku sugeriše da kontrast
izbacuje iskašljavanjem, a sadržaj sestra kontroliše zbog moguće hemoptizije
ili hemoptoje.Nakon bronhoskopije u lokalnoj anesteziji ne smijete jesti ni
piti dva sata zbog oslabljenih refleksa gutanja.
 03
Radioskopija
Radioskopija pluća je radiološki pregled prosvjetljivanjem. 
Radiografija pluća je radiološko snimanje poslije skopije. gdje se kao nalaz dobiva
film kao tra-jan dokument.
Tomografija je slojevito snimanje slojeva plućnog parenhima. Nije potrebna
posebnapriprema bolesnika.
Radiološki pregled srca obavlja se sa pregledom pluća, gdje se na dijaskopu
utvrduje položaj.oblik i veličina srca ili pojedinih dijelova (pretkomore, komore,
veliki krvni sudovi, donja i gorn-ja šuplja vena, aorta, kretanje zidova srca i položaj
prema ostalim organima).
Teleradiografija je metoda snimanja srca i krvnih sudova (aorte) za vrijeme gutanja
bariju-move kaše, gdje se prate konfiguracija i prirodna veličina srca u odnosu na
ezofagus.
 Kateterizacijom srca potvrđuje se dijagnoza koronarne
bolesti srca, atrijalnog i ventrikularnogseptalnog defekta,
pulmonalne stenoze, bolesti mitralne, trikuspidalne i
aortalne valvule i drugihurođenih í stečenih mana.Svaka
kateterizacija, kao i angiokardiografija, predstavlja
odrederrizik za bolesnika.Zbog toga je izuzetno važna
priprema bolesnika, kao i tretman i njega poslje
kateterizaije, što spada u djelokrug rada tima za
provodenje zdravstvene njege (izučava sespecijalnoj
njezi kardiovaskularnih oboljenja.
Priprema 
Potrebno je doći natašte na dan postupka, a lijekove
protiv zgrušavanja krvi prekinuti 3-4 dana ranije prema
dogovoru s liječnikom koji prati pacijenta.
Procedura
Kateter se u većini slučajeva uvodi kroz femoralnu
(bedrenu) arteriju iako može i kroz arteriju na ručnom
zglobu. Najprije se odabrano područje oslobodi i
dezinficira te aplicira lokalni anestetik nakon kojeg
područje utrne te pacijent ne osjeti uvođenje katetera
kroz rez na koži u arteriju.
Potom se pacijentu polako daje kontrastno sredstvo uz
moguć popratni osjećaj topline koji traje par sekundi.
Napravi se više rendgenskih snimaka tijekom
procedure koja uobičajeno traje 15 do 30 minuta u
slučaju angiografije.Procedura završava vađenjem
katetera iz arterije te se na mjesto reza postavlja zavoj
pod pritiskom ili kolagenski čep koji sprječavaju
krvarenje.