ΜΑΘΗΜΑ 4o

α) Άλλες μορφές Ιδρυματικής Φροντίδας

β) Εξωνοσοκομειακή Φροντίδα

1
 ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΙΔΡΥΜΑΤΙΚΗΣ
ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ
 Κέντρα Αποθεραπείας-Αποκατάστασης
(Rehabilitation Centers)

 Νοσηλευτικές μονάδες μακροχρόνιας

φροντίδας- (Nursing Homes)

 Μονάδες φροντίδας ασθενών τελικού

σταδίου (palliative and terminal care)

 Μονάδες φροντίδας ασθενών με ψυχιατρικά

προβλήματα
2
 Κέντρα Αποθεραπείας-Αποκατάστασης
(Rehabilitation Centers)
 Ανάπτυξη ειδικότητας Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης,
μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο : παρεμβαίνει σ την πρόληψη, στη
θεραπεία, στην αποθεραπεία έως και την πλήρη κοινωνική και
επαγγελματική επανένταξη του ασθενούς

 Εμφάνιση νέων νοσολογικών οντοτήτων (επαγγελματικά νοσήματα,

αύξηση των ατυχημάτων, γήρανση κλπ)

 Νέα αντίληψη ,που δεν αποζητά μόνο μακροζωία αλλά απαιτεί

κυρίως ποιότητα ζωής χωρίς άγχος, σωματικό πόνο, παραμορφώσεις,
και με δυνατότητα κοινωνικής συμμετοχής και επαγγελματικής
καταξίωσης
ΣΤΟΧΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ: H ανάπτυξη της μεγαλύτερης δυνατής
λειτουργικότητας (function) του ατόμου,της ικανότητάς του, δηλαδή,
να κινείται, να μετακινείται, να επικοινωνεί, να φροντίζει τον εαυτό
του και να εργάζεται.

3
 Οι διαφορές παραδοσιακής ιατρικής και αποκατάστασης
Επαγγελματίες υγείας

Νόσημα
Γιατρός

Ασθενής

Το μοντέλο της αποκατάστασης

Ομάδα Ασθενής
Αποκατάστασης
[i]
Anderson, 1982

Έλλειμμα*

Γιατρός

Νόσημα

Πηγή: Anderson, 1982

4
Σημείωση: έλλειμμα = σωματικό, ψυχολογικό, αντιληπτικό, λειτουργικό
 ΟΜΑΔΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ:

Γιατροί (κυρίως Φυσίατροι, αλλά και Νευρολόγοι, Ορθοπαιδικοί,

Παθολόγοι κλπ)

Νοσηλευτές
Φυσιοθεραπευτές
Εργοθεραπευτές
Λογοθεραπευτές
Κλινικοί ψυχολόγοι
Κοινωνικοί λειτουργοί
Επαγγελματικοί Σύμβουλοι
Διαιτολόγοι
Τεχνικοί ορθωτικών-προθετικών κατασκευών
Επιστήμονες με εξειδίκευση στην πληροφορική υγείας
5
 Η ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ

Η Ταξινόμηση του ΠΟΥ (World Health Organization 1997) για

την κατάσταση της υγείας μετά από πάθηση:

 ΑΝΑΠΗΡΙΑ (HANDICAP)

Απώλεια ή διαταραχή της δομής του σώματος ή της φυσιολογικής ή

ψυχολογικής λειτουργικότητας

 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ (ACTIVITY)

Η φύση και η έκταση της λειτουργικότητας στο επίπεδο του ατόμου.

Οι δραστηριότητες μπορεί να περιοριστούν σε διάρκεια και ποιότητα

 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (PARTICIPATION)

Είναι η φύση και η έκταση συμμετοχής του ατόμου στην κοινωνική

ζωή ανάλογα με τη μειονεξία του, την κατάσταση της υγείας του και
τους συνοδούς εξωτερικούς παράγοντες. Η συμμετοχή μπορεί να
περιοριστεί στη φύση, διάρκεια και ποιότητα

6
 Το κόστος των υπηρεσιών Αποκατάστασης:
Είναι υψηλό αντισταθμίζεται όμως από το όφελος:
Κάθε 1 δολάριο που επενδύεται για την ανάπτυξη υπηρεσιών
αποκατάστασης, συνεπάγεται εξοικονόμηση άνω των 30
δολαρίων στις ιατρικές δαπάνες.
(Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Αμερικής, 1995)

Μετά από ένα οργανωμένο πρόγραμμα ιατροκοινωνικής και

επαγγελματικής αποκατάστασης, 60% των ατόμων που πάσχει
από τις συνέπειες της ασθένειας ή αναπηρίας, μπορεί να
επανενταχθεί στην παραγωγική διαδικασία

Οι εργαζόμενοι που πάσχουν από κάποιου είδους αναπηρία

συγκρινόμενοι με μη ανάπηρους εργαζόμενους, εμφανίζουν:

 7% μικρότερο ποσοστό απουσιών κατά την εργασία

 μεγαλύτερη και καλύτερη ποσοτική και ποιοτική απόδοση
από τους μη-ανάπηρους κατά 4,6%

 σταθερότερη εργασιακή σχέση με τον εργοδότη κατά 27%

 ποσοστό απόλυσης 5% μικρότερο από τους μη-ανάπηρους

7

 51,1% μικρότερο ποσοστό εργατικών ατυχημάτων

Τα επίπεδα φροντίδας στην Αποκατάσταση
Ι) Πρωτοβάθμια Φροντίδα
Εξυπηρετεί “περιπατητικούς” ασθενείς. Παρέχεται από:
 Ιδιώτες Φυσιάτρους και ιδιωτικά Φυσιοθεραπευτήρια
 Ασφαλιστικούς φορείς

ΙΙ) Νοσοκομειακή Περίθαλψη

Παρέχεται σε:
 Κλινική Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης σε γενικό νοσοκομείο
 Κέντρο Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης.
Οι ασθενείς που χρήζουν νοσοκομειακής περίθαλψης κατηγοριοποιούνται
ως εξής:
α) Ασθενείς σε πρώιμο στάδιο της πάθησης τους.
Σταθεροποιημένος ασθενής, βρίσκεται στην αρχή της απαρτίωσης
β) Ασθενείς σε «υποξύ» στάδιο της πάθησης τους,
Καθυστερημένη έναρξη αποκατάστασης είτε λόγω επιπλοκών
είτε λόγω έλλειψης κλινών αποκατάστασης
γ) Ασθενείς που βρίσκονται σε χρόνιο στάδιο αλλά που
ουδέποτε υπεβλήθησαν σε πρόγραμμα αποκατάστασης.
δ) Ασθενείς που χρήζουν επανεισαγωγής (π.χ τοποθέτηση ορθωτικού
μηχανήματος)
ε) Ασθενείς που χρήζουν μακράς θεραπευτικής παρέμβασης
αλλά με προοπτικές βελτίωσης (π.χ βαριές κρανιοεγκεφαλικές
8 κακώσεις
9
10
 Ιδανικός χρόνος εσωτερικής νοσηλείας για ασθενείς που
χρήζουν νοσοκομειακής αποκατάστασης κατά πάθηση

Κατηγορίες Παθήσεων ή Ασθενών Χρόνος Νοσηλείας

Αγγειακά νοσήματα του εγκεφάλου –Ημιπληγία 2-3 μήνες
(Stroke)
Κακώσεις ή παθήσεις του νωτιαίου Μυελού 3-4 μήνες
Παραπληγία 4-6 μήνες
Τετραπληγία

Σκλήρυνση Κατά Πλάκας 1-3 μήνες (ανάλογα με την κλινική

εκδήλωση)
Βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση 6-12 μήνες
Πολυκαταγματίες - πολυτραυματίες 6-12 μήνες
Παθήσεις και κακώσεις του περιφερικού 1-2 μήνες
νευρικού συστήματος
Παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος 1-2 μήνες

Σύνδρομα πόνου 1/2-2 μήνες

Καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα ½-1&1/2 μήνες
11
επίπεδα φροντίδας στην Αποκατάσταση
Μετανοσοκομειακή Αποκατάσταση

α) Μονάδα ημερήσιας νοσηλείας

κειται για ανεξάρτητη μονάδα που λειτουργεί ως ενδιάμεση σύνδεση

αξύ του νοσοκομείου και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης

β) Κατ’ οίκον νοσηλεία

αραμονή του ασθενούς σε οικείο περιβάλλον

είωση της διάρκειας νοσηλείας

είωση του κόστους νοσηλείας (άμεσου και έμμεσου)

πελευθέρωση κρεβατιών για οξείες περιπτώσεις ασθενών
ποφυγή ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων

υχολογική και ηθική υποστήριξη του ασθενούς και

ς οικογένειάς του
ης
ατήρηση της οικογενειακής συνοχής και αρμονίας
12
13
 Φροντίδα ασθενών τελικού σταδίου
HOSPICE (< hospes = φιλοξενούμενος)

 Συντονισμένο πρόγραμμα καταπραϋντικών και υποστηρικτικών

υπηρεσιών, που παρέχονται σε μονάδες ή κατ’ οίκον και παρέχουν
φυσική, ψυχολογική, κοινωνική και πνευματική φροντίδα για
μελλοθάνατους. Κατευθύνονται ιατρικά από ομάδες ειδικών και
εθελοντών. Επίσης, προσφέρεται αρωγή στις οικογένειες

National Hospice Organization,USA

 Τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές του 1950, έναρξη
δραστηριότητας του κινήματος των Hospices στις Αγγλοσαξονικές
χώρες. Σήμερα στη Βρετανία λειτουργούν > 200 ξενώνες

ΣΚΟΠΟΣ των Hospices:

 Παροχή υποστηρικτικής και ανακουφιστικής φροντίδας ώστε οι
ασθενείς να ζουν όσο το δυνατόν πληρέστερα και δημιουργικότερα
μέχρι το θάνατο
 Επικύρωση της ζωής και όχι του θανάτου
14
 Ολιστική προσέγγιση της φροντίδας (ενσωμάτωση και της έννοιας
της αποκατάστασης)
 Φροντίδα ασθενών τελικού σταδίου (συνέχεια)
Συνήθεις ομάδες νοσηλευόμενων στους Ξενώνες

 Ασθενείς στους οποίους δεν αποδίδουν πλέον οι θεραπευτικές

παρεμβάσεις, και με εκτιμώμενο περιθώριο ζωής < 6 μήνες

 Ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας

 Καρκινοπαθείς

 Πάσχοντες από AIDS

 Ασθενείς που έχουν απορριφθεί από τα κλινικά τμήματα

νοσοκομείων

 Σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ πολιτεία Florida USA)

νοσηλεύονται και ασθενείς με μη θεραπεύσιμες ασθένειες, όχι
απαραίτητα τελικού σταδίου

15
 Φροντίδα ασθενών τελικού σταδίου (συνέχεια)

Πλεονεκτήματα HOSPICES

 Η ψυχολογική και πνευματική βοήθεια που προσφέρουν στον

ασθενή και την οικογένειά του.
 Οι καλά εδραιωμένες τεχνικές που παρέχουν για τον έλεγχο του
σωματικού πόνου.
 Η παροχή ποιοτικής νοσηλείας.

 Η δυνατότητα διεξαγωγής έρευνας.

 Αποτελεσματικότητα σε σχέση με το κόστος

 Άνετη διαμονή και αξιοπρεπής θάνατος

 Η καταλληλότητά τους για τους υπερήλικες

16
 Φροντίδα ασθενών τελικού σταδίου (συνέχεια)
Παρεχόμενες υπηρεσίες

 Φροντίδα σε εσωτερικούς ασθενείς (In-patient)

 Κατ’ οίκον νοσηλεία

 Μονάδες Ημερήσιας Φροντίδας (Day-Care Unit)

 Μεταξύ των στόχων η επανακοινωνικοποίηση των ασθενών

και η συμμετοχή τους σε διάφορες κοινωνικές και πολιτιστικές
δραστηριότητες.

 Υποστηρικτικές υπηρεσίες

 Επικέντρωση στην κάλυψη των ψυχολογικών, συναισθηματικών

και κοινωνικών αναγκών του ασθενούς και του περιβάλλοντός του

 Υποστήριξη της οικογένειας και μετά τον θάνατο του ασθενούς

(συνήθως για 6 μήνες) 17
18
Φροντίδα ασθενών με προβλήματα ψυχικής
υγείας
Μέχρι τη δεκαετία του 1970 άσκηση της ψυχιατρικής στο νοσοκομειακό
περιβάλλον.

Σύγχρονη τάση: παροχή ψυχιατρικής φροντίδας εξωνοσοκομειακά

Βασική αρχή: η μη αποκοπή του ασθενούς από το οικογενειακό και

κοινωνικό του περιβάλλον

Ελληνική πραγματικότητα

 Έναρξη υλοποίησης κανονισμού περί Ψυχιατρικής μεταρρύθμισης: 1984

 Έναρξη προγράμματος «Ψυχαργώς» : 2000, ολοκλήρωσή του, το 2006

 Με το πρόγραμμα «Ψυχαργώς» δημιουργήθηκαν αρκετές εναλλακτικές

δομές.

 Το 2004 ζούσαν στην κοινότητα περίπου 3.000 χρόνια άρρωστοι

πρώην νοσηλευόμενοι των ψυχιατρείων.

 Ωστόσο, ζητούμενο εξακολουθεί να παραμένει η πλήρης ολοκλήρωση

19
της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, αφού δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί
(αν και έχει σχεδιαστεί) η αρχή της τομεοποίησης
Φροντίδα ασθενών με προβλήματα ψυχικής υγείας
Εναλλακτικές δομές νοσηλείας των ψυχικά ασθενών

Α) Νοσοκομείο Ημέρας

Β) Άλλες μονάδες μερικής νοσηλείας: Κέντρο Ημέρας

(day center), Νοσοκομείο Nυκτερινής Nοσηλείας (night hospital)

Γ) Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής

Δ) Ψυχιατρική σε άλλες δομές της κοινότητας

 Υπηρεσίες επαγγελματικής εκπαίδευσης

 Υπηρεσίες στέγασης: Ξενώνες, Οικοτροφεία,

Προστατευόμενα διαμερίσματα, Ανάδοχες Οικογένειες

 Μορφές αυτοοργάνωσης των ασθενών και των οικογενειών τους

20
 Εξωνοσοκομειακή Φροντίδα Υγείας είναι η υγειονομική φροντίδα, που
περιλαμβάνει διαγνωστικές, θεραπευτικές και ορισμένες προληπτικές
υπηρεσίες υγείας, οι οποίες παρέχονται έξω από το νοσοκομείο

Αναφέρεται κυρίως σε περιπατητικούς ασθενείς

Εξωνοσοκομειακή = Π.Φ.Υ

Π.Φ.Υ: Έννοια ευρύτερη της εξωνοσοκομειακής

Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι βασική φροντίδα βασισμένη σε

πρακτικές, επιστημονικά τεκμηριωμένες και κοινωνικά αποδεκτές μεθόδους
και τεχνολογία. Η φροντίδα αυτή είναι στη διάθεση όλων των πολιτών της
κοινότητας και των οικογενειών τους και παρέχεται με την πλήρη συμμετοχή
τους και σε κόστος, που η κοινότητα και η χώρα μπορεί να επωμισθεί σε κάθε
στάδιο της ανάπτυξής της, μέσα στο πνεύμα της αυτοδυναμίας και της
αυτοδιάθεσης. Η ΠΦΥ αποτελεί ένα βασικό συστατικό στοιχείο, όχι μόνο
του συστήματος υγείας μίας χώρας, του οποίου είναι το κεντρικό σημείο
αναφοράς, αλλά και του γενικότερου κοινωνικοοικονομικού εποικοδομήματος.
Η ΠΦΥ φέρνει τη φροντίδα υγείας όσο το δυνατό κοντύτερα στους χώρους
όπου οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται και αποτελεί το πρώτο στοιχείο σε μια
συνεχή διαδικασία παροχής υπηρεσιών υγείας. 21
WHO, 1978
Τα όρια της ΠΦΥ, της Εξωνοσοκομειακής Φροντίδας, της Δημόσιας
Υγείας και της Πρόληψης

Ευρύτερο κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον

Τομέας Υγείας

Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας

Δημόσια Υγεία

Πρόληψη
Δευτερογενής
Εξωνοσοκομειακή
Πρωτογενής
φροντίδα

22
Μορφές Εξωνοσοκομειακής Φροντίδας Υγείας

 Οικογενειακός γιατρός και Γενικός γιατρός

 Ενισχυμένο ιατρείο
 Κέντρο Υγείας
 Άλλα πολυϊατρεία
 Κινητές μονάδες
 Εξωτερικό ιατρείο νοσοκομείου

Κατ΄οίκον νοσηλεία ή φροντίδα υγείας

Άλλες μονάδες υγείας εξωτερικών αρρώστων

 Αιμοκάθαρση σε ανεξάρτητες μονάδες

 Ανεξάρτητα εξωνοσοκομειακά χειρουργεία
 Κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού

Άλλοι προμηθευτές εξωνοσοκομειακής φροντίδας

 Επείγουσα προνοσοκομειακή φροντίδα υγείας

 Τράπεζα αίματος
23
 Οικογενειακός = Γενικός Γιατρός
Οικογενειακός γιατρός ( family doctor):
 Όρος που προσδιορίζει τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων
του γιατρού σε σχέση με το σύστημα υγείας

 Ως θεσμός παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην Αγγλία και

σήμερα λειτουργεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες

 Τον ρόλο του «ενσαρκώνουν» παθολόγοι, γιατροί χωρίς

ειδικότητα, αλλά προτιμότερο είναι να τον ασκούν Γενικοί
Γιατροί

 Λειτουργεί ως ηθμός («φίλτρο») πριν από την προσπέλαση σε

εξειδικευμένες υγειονομικές μονάδες

 Σε περιπτώσεις έλλειψης εμπιστοσύνης προς το θεσμό, αυτός

χρησιμοποιείται μόνο για παρηγορητικές υπηρεσίες (πχ
συνταγογραφία) ή παρακάμπτεται εντελώς

 Έχει τη φροντίδα 1.500 – 2.500 ατόμων ανάλογα με την

πυκνότητα του πληθυσμού και τις γεωγραφικές και
συγκοινωνιακές συνθήκες της περιοχής
24
 Οικογενειακός = Γενικός Γιατρός
 Γενικός Γιατρός (General Practitioner)
 Όρος που αναφέρεται στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης
του γιατρού

 Πρόκειται για εξουσιοδοτημένο πτυχιούχο της Ιατρικής, που

παρέχει προσωπική, πρωτοβάθμια και συνεχιζόμενη
φροντίδα σε άτομα, οικογένειες και ένα σύνολο
πληθυσμού, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο και ασθένεια

 Η εκπαίδευση περιλαμβάνει πολλά γνωστικά αντικείμενα

όπως: Παθολογία, Παιδιατρική, Γυναικολογία, Χειρουργική,
Δερματολογία κλπ. 50% της εκπαίδευσης θα πρέπει να
λαμβάνει χώρα στην Π.Φ.Υ

 Σημαντικός ο ρόλος του Συντονιστή Εκπαίδευσης, λόγω της

μη σταθερής τοποθέτησης των ασκουμένων σε μία κλινική

 Στην Ελλάδα η ειδικότητα του γενικού γιατρού

καθιερώθηκε το 1964, αλλά έμεινε ανενεργός για πολλά
χρόνια 25
Αριθμός εξετάσεων/ 100 αρρώστους κατά χώρα και σύστημα αμοιβής
Ασθενείς με Εξετάσεις/ Εξετάσεις
ΧΩΡΕΣ παραπομπή ασθενή /100 ασθενείς
για
εξετάσεις
Αμοιβή κατά πράξη
ΒΕΛΓΙΟ 7,1 4,10 29,1
ΙΡΛΑΝΔΙΑ 5,2 2,14 11,1
ΕΛΒΕΤΙΑ 16,1 2,06 33,2
ΟΛΛΑΝΔΙΑ 6,0 2,11 12,7
Μέσος όρος 8,6 2,60 21,5
Αμοιβή κατά κεφαλή – Μισθός
ΙΤΑΛΙΑ 9,6 3,66 35,1
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ 12,0 3,62 43,4
ΙΣΠΑΝΙΑ 5,5 3,70 20,3
ΒΡΕΤΑΝΙΑ 5,1 1,55 7,9
Μέσος όρος 8,1 3,13 26,7 26
Οι Γενικοί Γιατροί / 1,000 κατοίκους στην Ε.Ε 19 το 2005
Αυστρία 1,5
Βέλγιο 2,1
Τσεχία 0,7
Δανία 0,8*
Φινλανδία 0,7*
Γαλλία 1,7
Γερμανία 1
Ουγγαρία 0,7
Ιρλανδία 0,5
Ιταλία 0,9*
Λουξεμβούργο 0,7
Ολλανδία 0,5
Πολωνία 0,1
Πορτογαλία 1,7
Σλοβακία 0,4*
Ισπανία 0,9
Σουηδία 0,6*
Αγγλία 0,7
Μέσος όρος 0,9 27
Ελλάδα 0,3*
Ενισχυμένο ιατρείο (infirmary-ambulatory center)
Λειτουργεί συνήθως στις Αγροτικές περιοχές (π.χ αγροτικά
ιατρεία), και στελεχώνεται από γιατρό γενικών καθηκόντων (όχι απαραίτητα γενικό
γιατρό), νοσηλευτή, μαία κλπ.
Ελλιπής κατάρτιση γιατρού

Κέντρο Υγείας (Health Center)

Βασική μονάδα Π.Φ.Υ κυρίως στις αστικές και ημιαστικές περιοχές,
που παρέχει υπηρεσίες διαφόρων ειδικοτήτων και ευρύ φάσμα
διαγνωστικών υπηρεσιών καθώς και επείγουσα και ψυχιατρική περίθαλψη.

Ξεκίνησε στην Αγγλία το 1920. Παρέχει υπηρεσίες σε ομάδες

πληθυσμού από 10.000 – 50.000 άτομα.
Έχει επιστημονική και λειτουργική διασύνδεση με κάποιο
νοσοκομείο και δυνατότητα διακομιδής ασθενών

Κινητές μονάδες (mobile units)

Συνήθως χρησιμοποιούνται σε αναπτυσσόμενες χώρες ή σε γεωγραφικές
ιδιαιτερότητες. Παρέχουν βασικές υπηρεσίες και κυρίως διαγνωστικές 28
υπηρεσίες. Στελεχώνονται κυρίως με νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό.
 Άλλα πολυϊατρεία (other outpatient multi-specialty
and co-operative services centers)
Πρόκειται για πολυκλινική ή πολυϊατρείο (συνήθως στα αστικά κέντρα)
όπου στεγάζονται όλες οι ιατρικές ειδικότητες και προσφέρονται και
υπηρεσίες όπως οικογενειακού προγραμματισμού, αιμοδοσίας κλπ.

+ Αποδοτική αξιοποίηση των πόρων

- Χαμηλό επίπεδο εξυπηρέτησης, φαινόμενα ουράς κλπ

Εξωτερικό ιατρείο νοσοκομείου (outpatient

department)

Σκοπός τους πρέπει να είναι η διαλογή των παραπεμπόμενων αρρώστων

από την Π.Φ.Υ και η παρακολούθηση όσων εξέρχονται από τα νοσοκομεία.

29
ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ή ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ (HOME CARE)

Λόγοι ανάπτυξής της

 Ανάγκη αποδοτικής χρήσης των υπηρεσιών υγείας (1/5, 1/6 του

κλειστού νοσηλίου εκτιμήθηκε το κόστος της κατ’ οίκον νοσηλείας
στην Ελλάδα)

 Συνεχής αύξηση των χρονίως πασχόντων

 Θετική θεραπευτική επίδραση του οικογενειακού περιβάλλοντος

 Αύξηση του προσδόκιμου ζωής

 Ανάγκη αποφυγής ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων με τη

γρήγορη έξοδο από το νοσοκομείο

 Έλλειψη νοσοκομειακών κλινών

30
 Σκοποί της κατ’ οίκον φροντίδας
 Ανακάλυψη προβλημάτων υγείας που απασχολούν τον ασθενή
και την οικογένεια

 Βοήθεια ώστε η οικογένεια να αποδεχθεί και να αντιμετωπίσει τα

προβλήματά της

 Ενδυνάμωση των ικανοτήτων του ατόμου για αυτοφροντίδα με την

κατάλληλη εκπαίδευση ή ενημέρωση

 Αγωγή υγείας του ασθενή και της οικογένειας, σε περιπτώσεις όπου

ο βαθμός ενημέρωσης είναι, για πολλούς λόγους, προβληματικός

 Εξασφάλιση υπηρεσιών τις οποίες χρειάζεται η οικογένεια αλλά δεν

μπορεί να επιτύχει μόνη της

Προϋπόθεση επιτυχίας η συνεργασία με την οικογένεια. Συνεπώς,

όλες οι ενέργειες γίνονται μαζί με την οικογένεια και όχι για την
οικογένεια
31
Προσφερόμενες υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας
 Ατομική υγιεινή και διδασκαλία ατομικής καθαριότητας
 Αγωγή υγείας και διαπαιδαγώγηση για υγιεινές συνθήκες ζωής
(διατροφή, ανάπαυση, ψυχαγωγία, κατά του καπνίσματος και
κατάχρησης αλκοόλ).
 Ηθική και ψυχολογική υποστήριξη
 Νοσηλεία στο σπίτι (εάν χρειάζεται)
 Φυσιοθεραπεία, κινησιοθεραπεία, γυμναστική αποκατάστασης
 Συμβουλευτική οικογένειας
 Πληροφόρηση διαθέσιμων κοινωνικών πηγών και πόρων για την
υγεία, ώστε η οικογένεια να μπορεί να τα χρησιμοποιεί όταν τα χρειάζεται

Διεπιστημονική ομάδα στην κατ’ οίκον φροντίδα

 Ιατρική υπηρεσία
 Νοσηλευτική υπηρεσία (πρωτοβάθμιοι νοσηλευτές – επισκέπτες υγείας)
 Φυσιοθεραπευτής, Κινησιοθεραπευτής
 Ψυχολόγος
 Βοηθητικό προσωπικό, Οικιακοί βοηθοί
 Εθελοντές
32
Άλλες Μονάδες Υγείας Εξωτερικών Αρρώστων
Αιμοκάθαρση σε Ανεξάρτητες Μονάδες (Dialysis Centers)

Πρόκειται για μονάδες εκτός του νοσοκομειακού περιβάλλοντος όπου

διενεργείται αιμοκάθαρση με τη βοήθεια νοσηλευτικού
προσωπικού και με τη συμμετοχή ειδικού ιατρού, όταν
κρίνεται απαραίτητο.

Λειτουργική και επιστημονική διασύνδεση με νοσοκομείο αναφοράς

+ μειωμένο κόστος σε σύγκριση με τη νοσοκομειακή

N.225/2000, επιτρέπεται και στην Ελλάδα η ίδρυση τέτοιων μονάδων

Ανεξάρτητα εξωνοσοκομειακά χειρουργεία (freestanding ambulatory

surgery centers) = day cases surgeries (λαμβάνουν χώρα εντός του
νοσοκομείου)

Διενέργεια επεμβάσεων μέσης βαρύτητας σε αυτόνομες μονάδες

κατάλληλα στελεχωμένες και εξοπλισμένες (χειρουργικές αίθουσες,
ακτινολογικά μηχανήματα, αναισθησιολογικό εξοπλισμό κλπ)
Δεν λειτουργούν επί του παρόντος στην Ελλάδα 33
Άλλες Μονάδες Υγείας Εξωτερικών Αρρώστων
(συνέχεια)

Κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού (family

planning centers)

Σκοποί :

 Η επίλυση δημογραφικών προβλημάτων

 Η μείωση των εκτρώσεων

 Η προαγωγή της υγείας της μητέρας

 Η προαγωγή της υγείας των παιδιών

 Η αντιμετώπιση της στειρότητας

 Η πρόληψη των αφροδίσιων νοσημάτων

34