Alaala ni Laura

Iniharap ni Johnryl C. Barbon at Jun Gabrielle E. Sialongo

 26

"Kung siya Mong ibig na ako'y

magdusa, langit na mataas, aking
mababata; isagi Mo lamang sa
puso ni Laura, ako'y minsan-
minsang mapag alaala.
 27

At dito sa laot ng dusa't

hinagnis, malawak na lubhang
aking tinatawid, gunita ni
Laura sa naabang ibig, siya ko
na lamang ligaya sa dibdib.
 28

Munting gunamgunam ng sinta

ko't mutya mang dahil sa aki'y
dakila kong tuwa, higit sa
malaking hirap at dalita parusa ng
taong lilo't walang awa.

Taksil
 29
Sa pagkagapos ko'y kung
gunigunihin malamig nang
bangkay akong nahihimbing at
tinatangisan ng sula ko't gillw,
ang pagkabuhay ko'y walang
hangga mandin.
 30
Aalalahanin
Kung apuhapin ko ang sariling isip,
ang suyuan namin ng pili kong ibig,
ang pagluha niya kung ako'y may
hapis, nagiging ligaya yaring
madlang sakit.

Problema
 31

Ngunit sa aba ka! sawing

kapalarant ano pang halaga
ng gayong suyuan, kung ang
sing-ibig ko'y sa katahimikan
ay humihilig na sa ibang
kandungan?
Humihig
a
kandungan 32
Sa sinapupunan ng Konde Adolfo
aking natatanaw si Laurang sinta
ko; kamataya'y nahan ang dating
bangis mo nang di ko damdamin
ang hirap na ito?
 33

Dito hinimatay sa paghihinagpis,

sumuko ang puso sa dahas ng
sakit, ulo'y nalungayngay, luha'y
bumalisbis kinagagapusang kahoy
ay nadilig

Dumadaloy
 34

Magmula sa yapak hanggang sa

ulunan, nalimbag ang bangis ng
nasulat
kapighatian, at ang panibugho'y
gumamit ng asal ng lalong
marahas, lilong kamatayan.

Pagseselos
 35

Ang kahima't sinong hindi

maramdamin, kung ito'y makita'y
magmamahabagin matipid na luha
ay paaagusin, ang nagparusa ma'y
pilit hahapisin.
 36

Sukat na ang tingnan ang lugaming anyo

nitong sa dalita'y hindi makakibo,
aakaying biglang umiyak ang puso, kung
wala nang luhang sa mata'y itulo.
 37 Dadaloy

Gaano ang awang bubugso sa dibdib

ng may karamdamang maanyong
tumitig, kung ang panambita't daing
ay marinig nang mahimasmasan ang
tipon ng sakit?
Paghihinagpi
s
 38

Halos buong gubat ay

nasasabugan ng dinaing daing na
lubhang malumbay, na inuulit pa at
isinisigaw, sagot sa malayo niyang
alingawngaw
 39

Ay Laurang poo'y bakit isinuyo sa iba

Pinagtaksilan
ang sintang sa aki'y pangako at
pinagliluhan ang tapat na puso,
pinanggugulan mo ng luhang tumulo?
 40

Di sinumpaan mo sa harap ng
Langit na di maglililo sa aking
pag-ibig? ipinalagay ko naman
yaring dibdib, wala sa gunita
itong masasapit!
 Kagandahan
41

Katiwala ako't ang iyong kariktan,

kapilas ng langit anaki'y matibay, tapat
ang puso mo't di nagunamgunam na ang
paglilo'y nasa kagandahan.
 42

Di ko akalaing iyong sasayangin

maraming luha mong ginugol sa
akin, taguring madalas na ako ang
giliw, mukha ko ang lunas sa
madlang hilahil.
 43

Di kung poo'y utusang manggubat

ng hari mong ama sa alinmang
s'yudad, kung ginagawa mo ang
aking sagisag, dalawa mong mata'y
nanalo mong perlas?
 44

Ang aking plumahe kung itinatahi

ng parang kolares ng iyong daliri,
buntong-hininga mong nakikiugali
sa kilos ng gintong ipinananahi.
 45

Makailan, Laurang sa ako'y labot, basa

pa ng luha bandang isusuot, ibinibigay
mo ay naghihimutok takot masugatan sa
pakikihamok!

Pakikipag-away
Pinanggalang na 46
gawa sa bakal

Baluti't koleto'y di mo papayagang

madampi't malapat sa aking katawan
kung tingnan muna't baka may
kalawang ay nanganganib kang
damit ko'y marumihen
 47

Sinusuri Sinisiyasat mo ang tibay at kintab,

na kung sayaran man ng taga'y
dumulas, ay kung malayo na'y
iyong minamalas, sa gitna ng
hukbo'y makilala agad.
 48

Pahihiyasan mo ang aking turbante ng

perlas, topasyo't maningning na rubi,
bukod ang magalaw na batong
d'yamante, puno ng ngalan mong isang
letrang L
telang Ipinupulupat
sa ulo bilang isang
uri ng aksesorya
 49

Hangga't ako'y wala't nakikipaghamok,

nag-aapuhap ka ng pang-aliw-loob,
manalo man ako'y kung bagong nanasok,
nakikita mo na'y may dala pang takot.

Naghahanap
 50

Buong panganib mo'y baka

magkasugat. di maniniwala kung di
masiyasat, at kung magkagurlis ng
munti sa balat, hinuhugasan mo ng
luhang nanatak
Magasgasan
 51

Kung ako'y mayroong hahapisang

munti, tatanungin mo na kung ano
ang sanhi, hanggang di malining ay
idinarampi sa mga mukha ko ang
rubi mong labi.

Malaman
 52
Titigil

Hindi ka tutugot kundi matalastas,

kakapitan mo nang mabigyan ng lunas,
dadalhin sa hardi't doon ihahanap ng
ikaaaliw sa mga bulaklak.

Malaman
 53

Iyong pipitasin ang lalong marikit, dini

sa liig ko'y kusang isasabit, tuhog na
bulaklak sadyang salit-salit, pag-
uupandin mong lumbay ko'y mapaknit.

Maglaho
 54

At kung ang hapis ko'y hindi masawata,

sa pilik-mata mo'y dadaloy ang luha;
napasaan ngayon ang gayong aruga, sa
dala kong sakit ay di iapula?

Alaga Ipanggamot
 55

Halina, Laura't aking kailangan

ngayon ang lingap mo ng naunang
Atensiyon araw; ngayong hinihingi ang iyong
pagdamay, ang abang sinta mo'y
nasa kamatayan.
 56

At ngayong malaki ang aking dalita ay

di humahanap ng maraming luha, sukat
ang kapatak na makaapula, kung sa may
pagsintang puso mo'y magmula.
 57

Katawan ko ngayo'y siyasatin, ibig,

tingni ang sugat kong di gawa ng kalis,
hugasan ang dugong nanalong sa gitgit
ng kamay ko, paa't natataling liig.
 58

Halina, irog ko't ang damit ko'y

tingnan, ang hindi Ibig dapyuhang
kalawang, kalagin ang lubid at iyong
bihisan, matinding dusa ko'y nang
gumaan-gaan. Dapuan
 59

Ang mga mata mo'y kung iyong

ititig dini sa anyo kong sukdulan ng
sakit, upang di mapigil ang takbong
mabilis niring abang buhay sa
ikapapatid.
 60

Wala na, Laura, ikaw na nga lamang

ang makalulunas niring kahirapan;
damhin ng kamay mo ang aking
katawan at bangkay man ako'y muling
mabubuhay.
 61

Ngunit sa aba kolay sa laking hirap wala si

Laura'y aking tinatawag! napalayo layo't di
na lumilyag. Ipinagkanulo ang sinta kong
tapat.
Nagmamahal Trinaydor
 62

Sa ibang kandunga'y ipinaubaya ang

pusong akin na, at ako'y dinaya,
buong pag-ibig ko'y ipinanganyayd
nilimot ang sinta't sinayang ang
luha.
 63

Alin pa ang hirap na di nasa akin?

may kamatayan pang di ko
daramdamin? ulila sa ama't sa inang
nag-angkin, walang kaibiga't nilimot
ng giliw.
 64

Dusa sa puri kong kusang siniphayo,-

palasong may lesong natirik se puso
habag sa ama ko'y tunod na tumimo,
ako'y sinusunog niring panibugho.
Binigo
 65

Ito'y siyang una sa lahat ng hirap,

pagdaya ni Laura ang
kumakamandag: dini sa buhay ko'y
siyang nagsasadlak sa libingang
laan ng masamang palad.
 66

O, Konde Adolfo'y inilapat mo man

sa akin ang hirap ng sansinukuban,
buong mundo ang kabangisan mo'y
pasasalamatan, ang puso ni Laura
kung hindi inagaw!"
Buong
Mundo
 67

Dito naghimutok nang kasindak-

sindak na umalingawngaw sa loob ng
gubat, tinatangay ang diwa't
karamdamang hawak ng buntong-
hininga't luhang lumagaslas.
 68 Napasubsob

Sa puno ng kahoy ay napayukayok ang

liig ay supil ng lubid na gapos bangkay
na mistula't ang kulay na burok ng
kanyang mukha'y naging puting lubos.
 Buod

Ang kuwento, "alaala ni Laura" ay kung saan, ang mga

alaala ni Laura ay nagbigay ng pag-asa at lakas kay
Florante habang siya ay nakatali. Gayunpaman, hindi
lamang niya naalala ang mga magagandang alaala nila ni
Laura, ngunit naisip din niya na dahil wala siya para kay
Laura, hindi na siya papansinin ni Laura at ang
pagmamahal ni Laura ay para kay Adolfo. Puno ng selos
ang isip ni Florante.
 Buod
Ngunit muli at muli ay maliliwanagan ang madilim
niyang isipan at iisipin niyang dakila ang pagmamahal ni
Laura sa kanya upang sa kanyang pag-iyak ay maririnig
niya ang tawag sa dalaga na dumamay sa kanya sa
kanyang kaawa-awang sitwasyon. Gayunpaman, gaano
man kalakas ang kanyang tawag na umalingawngaw sa
buong kagubatan, wala siyang narinig na sagot, kaya't
muling bumalik ang kawalan ng pag-asa na ipinakita ng
kanyang pag-iling habang nakatali.
 Katanungan
Pagpapaliwanag:
• Ano-anong gunita ang nakapagbibigay-ligaya sa
kaawa-awang kalagayan ni Florante?
2. Paano mo ilalarawan si Laura bilang isang
kasintaha batay sa mga nagugunita o naaalaala ni
Florante patungkol sa kanya?
3. Paano nakakaapekto kay florante ang ganitong mga
negatibong dalahanin?
Maraming Salamat sa
Pakikinig