ÜST EKSTREMİTE

KİNEZYOLOJİSİ
 OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN
YAPILAR

KEMİKLER
- Skapula
- Klavikula
- Humerus
 OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN
YAPILAR
EKLEMLER
- Glenohumeral eklem
- Akromiyoklavikular eklem
- Sternoklavikular eklem
- Skapulotorasik eklem
 OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN
YAPILAR
• LİGAMANLAR
- Glenohumeral Lig.
- Korakohumeral Lig.
- Akromioklavikular Lig.
- Korakoklavikular Lig.
- Kostoklavikular Lig.
- Sternoklavikular Lig.
- İnterklavikular Lig.
OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN YAPILAR
• KASLAR
A) GLENOHUMERAL EKLEME ETKİYEN KASLAR
i) Fonksiyonlarına göre
-Omuz Abd: Supraspinatus, Deltoid
-Omuz Add: Pectoralis major, Latissimus dorsi, Teres
major
-Omuz flek: Deltoid, Biseps, Korakobrakialis
-Omuz ekst:Deltoid, Latissimus dorsi, Teres mj. ve mn.
-Omuz iç rot:Subskapularis, Pectoralis mj, Latissimus
dorsi, Teres mj
-Omuz dış rot:İnfraspinatus, Teres mn
 OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN
YAPILAR
KASLAR
ii) Anatomik lokalizasyona göre
-Anterior: Pectoralis mj, Korakobrakialis, Biseps,
Subskapularis
-Superior: Deltoid, Supraspinatus
-Posterior: Latissimus dorsi, Teres mj. ve mn.,
İnfraspinatus
OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN YAPILAR

KASLAR
B) OMUZ KUŞAĞINA ETKİYEN KASLAR
i) Fonksiyonlarına göre
-Skapular protraksiyon-abd: Serratus ant, Pectoralis mj
-Skapular retraksiyon-add: Trapezius, Rhomboidler
-Skapular elevasyon: Levator skapula, Trapezius
-Skapular rotasyon: Serratus ant, Trapezius, Rhomboidler
 OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN
YAPILAR
KASLAR
ii) Anatomik lokalizasyona göre
-Anterior: Pectoralis mn, Serratus ant, Subklavius
-Posterior: Levator skapula, Rhomboidler, Trapezius
OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN YAPILAR
ROTATOR CUFF KASLARI

• Glenohumeral eklemin dinamik

stabilizatörleridirler.

• Cisimleri fırlatmada ve yüzerken

bu kasların önemli rolü vardır.
OMUZ ve OMUZ KUŞAĞINI OLUŞTURAN YAPILAR
ROTATOR CUFF KASLARI

En sık hasar gören

Rotator manşet kası
M supraspinatus’tur.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
SKAPULOTORASİK HAREKET
- Skapula toraks üzerinde

elevasyon →Trapezius ve Levator skapula

depresyon →Serratus ant ve Pectoralis mn

protraksiyon(abd) → Serratus ant ve Pectoralis mn

retraksiyon(add) → Rhomboid ve Trapezius

 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
SKAPULOTORASİK HAREKET
-Skapoulotorasik eklem gerçek bir eklem değildir, bu
hareketler Sterno-klavikuler ve Akromiyo-klavikuler
eklemler yardımıyla yapılır.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
SKAPULOTORASİK HAREKET

-Bu hareketler, kolun baş

üzerinde kullanıldığı aktivitelerde
glenohumeral eklemin
stabilizasyonunu artırır ve rotator
cuff tendonlarının
korakoakromiyal ark altında
sıkışmasını azaltır.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
 SKAPULOTORASİK HAREKET
- 180⁰ humerus abduksiyonunun 2/3’ü glenohumeral
eklemde, 1/3’ü skapulo-torasik eklemde gerçekleşir.

-Kolun her 20⁰lik abduksiyonunda sonra her 15⁰lik

hareketin 10⁰si glenohumeral eklemden, 5⁰si skapulo-
torasik eklemden yapılmaktadır.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
SKAPULOTORASİK HAREKET

-Bu uyuma “Skapulo-torasik ritm” denir.

-Skapulada hareket yoksa, kol aktif 90⁰, pasif 120⁰

abduksiyona gelir.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
• GLENO-HUMERAL EKLEM HAREKETLERİ

- Top-soket tipi bir eklemdir.

- Abduksiyon, adduksiyon, fleksiyon, ekstansiyon, iç-dış

rotasyon.

- Kol 90⁰ abduksiyona geldiğinde humerusun Tuberkulum

majusu korakoakromiyal arka yaklaşır ve akromiyonun
çıkıntısına dayanır. Buradaki yumuşak dokuların sıkışması
nedeniyle abduksiyon kısıtlanır.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
GLENO-HUMERAL EKLEM HAREKETLERİ

- Eğer kol eksternal rotasyona getirilirse Tuberkulum

majus arkın dışına çıkar ve daha fazla abduksiyon
gerçekleşir.

- Eğer kol iç rotasyonda hareket ettirilirse ancak 60⁰lik

bir abduksiyon hareketi gerçekleşir. Çünkü
Tuberkulum majus arkın altında bulunur.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
 GLENO-HUMERAL EKLEM
HAREKETLERİ
- Glenoid fossa humerus başına
oranla oldukça küçüktür ve
humerus başı eklem yüzeyinin
yaklaşık %25-30’una karşılık gelir.
- Bu nedenle eklem stabilitesi
periartiküler yumuşak dokularca
sağlanır.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
OMUZ KOMPLEKSİNİN STATİK ve DİNAMİK
STABİLİZATÖRLERİ

Statik (pasif) stabilizatörler:

 Kapsül • İnf. glenohumeral lig.

 Labrum • Humeral eklem yüzeyi
 Korakohumeral lig. • Glenoid eklem yüzeyi
 Superior glenohumeral lig. • Korakoakromiyal lig.
 Middle glenohumeral lig.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
OMUZ KOMPLEKSİNİN STATİK ve DİNAMİK STABİLİZATÖRLERİ
Dinamik (aktif) stabilizatörler:

•Supraspinatus
Humeral
•İnfraspinatus
Stabilizatörle
•Subskapularis
r •Serratus ant
•Teres mn
•Lat. Dorsi
•Trapezius Skapula
•Rhomboideus stabilizatörleri
•Pectoralis mj
•Latissimus dorsi •Levator scapulae
•Biseps (uzun baş) Glenohumeral •Pectoralis mn
•Triceps stabilizatörler
•Deltoid
•Teres mj
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
OMUZ KOMPEKSİNİN
STATİK ve DİNAMİK
STABİLİZATÖRLERİ

 En önemli statik
stabilizatör inferior
glenohumeral
ligamandır.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
OMUZ KOMPEKSİNİN STATİK ve DİNAMİK
STABİLİZATÖRLERİ
Sup glenohumeral lig. Omuz abduksiyonda iken
humerus başının aşağı kaymasını önleyen en önemli
yapıdır.
 OMUZ KUŞAĞI BİOMEKANİ
OMUZ KOMPEKSİNİN STATİK ve DİNAMİK
STABİLİZATÖRLERİ
Dinamik stabilizatörlerden Rotator manşet kasları,
humerus başını glenoide çekip, humerus başı ile glenoid
arasındaki translasyonu azaltırlar. Dolayısiyle dinamik
stabilizatörlerdeki bozukluklar (rotator cuff yırtıkları
gibi) omuzda instabiliteye yol açabilirler.
KAYNAKÇA

- Delisa Physical Medicine And Rehabilitation

Principles And Practice, 4th Ed. (2005)
- Temel ve Uygulanan Kinezyoloji
Prof. Dr. M. Nafiz Akman, Doç. Dr. Metin
Karataş
- Tıbbi Rehabilitasyon
Hasan Oğuz, Erbil Dursun, Nigar Dursun
- Netter Interactive Atlas of Clinical Anatomy
Illustrations by Frank H. Netter, M.D.