Professional Documents
Culture Documents
Narodowy
Bieszczadzki PN
Bieszczadzki Park Narodowy to park
narodowy znajdujący się w
południowo-wschodniej Polsce, w
województwie podkarpackim. Jest to
obszar chroniony o powierzchni 29 202
ha, który został utworzony w celu
ochrony unikalnej przyrody
Bieszczadów oraz zachowania
dziedzictwa kulturowego i
etnograficznego tego regionu. W parku
można spotkać wiele gatunków
zwierząt i roślin, a także zobaczyć
piękne krajobrazy górskie.
Logo
Karpacka populacja rysia jest
najliczniejszą w Polsce (około 90 -
100 osobników), dlatego właśnie ten
drapieżnik stał się symbolem
Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Logo zostało odświeżone w tym roku
na 50 rocznicę powstania parku
narodowego.
Położenie Bieszczadzkiego PN
Historia Bieszczadzkiego PN
Pierwsze plany utworzenia parku narodowego sięgają połowy lat 50. XX wieku. Pierwotnie park
został utworzony w 1973 roku i obejmował masyw Tarnicy, Krzemienia i Halicza, oraz część
Połoniny Caryńskiej o powierzchni około 59,55 km². Jednak obszar parku był później
powiększany czterokrotnie w latach 1989, 1991, 1996 i 1999, osiągając obecnie powierzchnię 29
202 ha.
W 1992 roku powstał Międzynarodowy Rezerwat Biosfery "Karpaty Wschodnie" pod patronatem
UNESCO, obejmujący trzy parki narodowe: Bieszczadzki Park Narodowy, Park Narodowy
Połoniny na Słowacji i Użański Park Narodowy na Ukrainie. W ramach tej inicjatywy utworzono
również parki krajobrazowe: Doliny Sanu i Ciśniańsko-Wetliński w Polsce oraz Nadsański Park
Krajobrazowy na Ukrainie. Bieszczadzki Park Narodowy otrzymał w 1998 roku Dyplom
Europejski od Rady Europy za wysiłki w ochronie unikalnych wartości przyrodniczych. Obszar
Bieszczadów Zachodnich, w tym park narodowy, został objęty ochroną w ramach europejskiej
sieci Natura 2000.
Połoniny