ANGKOP NA KILOS NG KATAPATAN

SA SALITA
A.MATAAS NA PAGGALANG SA
NAKATATANDA

B.PAGSASABI NG TOTOO
Ang katapatan ay isang
pagpapahalaga na kung saan
isinasabuhay ng tao ang mga
totoong pangyayari, tama, mabuti
at angkop sa sitwasyon. Makikita
ang mabuting pagkatao sa
katapatan sa mga salita at gawa.
Katapatan sa salita, naipakikita ang katapatan sa
pamamamgitan ng paggamit ng matatapat na mga
salita.

Ang katapatan ay makikita sa pagsasabi at

pagsasabuhay ng mga ugali na naaayon sa kung ano
ang tinatanggap na totoo, tama, mabuti, angkop at
moral para sa mga sitwasyon. Ang matatapat na salita
ay nagbibigay ng totoo at tamang impormasyon sa
sitwasyong kailangang ipahayag ang katotohanan.
Ang pagsisinungaling ay pagbaluktot sa
katotohanan, isang panlilinlang.

Ang pagsisinungaling ay pagtatago ng isang bagay

na totoo sa isang taong may karapatan naman dito.

Ayon kay Gamble (2000), may apat na uri ng

pagsisinungaling.
May dalawang pangunahing dahilan kung
bakit nagsisinungaling ang tao:

una, upang siya ay masiyahan

ikalawa, upang makaiwas sa mga di
kanais-nais na kahihinatnan.
Ang katapatan sa gawa ay pagganap ng
kinakailangan para sa mga taong dapat
makinabang sa mga ito. Masisimulan ang
katapatan sa gawa mula sa kabataan na
may ideyalismo sa pagpapabuti ng
kanilang pagkatao at pagkamamamayan.
Magiging ganap na matapat lamang ang
isang kilos ng tao kung tunay niyang
isinasabuhay ang kanyang mga sinasabi.
T
Ang pagiging tapat sa salita at
A gawa ay pagpapatunay ng
N pagkakaroon ng komitment sa
katotohanan at ng mabuti/matatag
D na konsiyensiya. May layunin itong
maibigay sa kapuwa ang nararapat
A para sa kaniya gabay ang diwa ng
A pagmamahal.