Pagsasalaysay

Ang pagsasalaysay ay pagpapahayag na may layuning magkuwento ng mga pangyayari. May

dalawang uri ng pagsasalysay: pasalita at pasulat. Ang karanasan at nakikita sa kapaligiran ay maaaring
pagmulan ng pagsasalaysay ng isang tao.

Ito ang genreng Naratib; palasak at madalas gamitin. Ang salitang ugat nito ay Salaysay o Kuwento na
may layuning ipabatid ang mga pangyayaring may kaugnayan mula sa pananaw ng nagsasalaysay.

Mga Uri ng Salaysay
Salaysay na Batay sa Katotohanan
Kabilang dito ang mga akdang pangkasaysayan kung saan ang mga datos at tala ay hango sa mga
totoong pangyayari. Itinuturing na objektib ang ganitong uri.

Salaysay na Likhang-isip
Bagama't taglay nito ang isang paniniwalang universal, ang mga pangyayari at sikwens ay piksyunal o
bunga lamang ng isang malikhain at mayamang hiraya.

Panahon
May tiyak na panahon ng pinagkaganapan ng mga pangyayari. Ito ang nagpapatibay ng daloy ng mga
pangyayari.

Kahulugan
Ito ang siyang diwa ng salaysay. Dito nagmumula ang mga motibasyon at aksyon ng mga kasangkot.

Kaayusan
Ang bumubuo sa kasiningan at pagkaepiktibo ng salaysay. Ang hindi paikut-ikot at patalun-talong
pagkakaayos ng mga pangyayari ang nagpapadali sa kabatiran.

Pananaw
Ito ang bahaging sumasagot sa tanong na, "Sino ang nagsasalaysay?" at "Ano ang kaugnayan niya
rito?" Tatlo ang punto de vista ng tagapagsalaysay

Dayalogo
Ang tuluy-tuloy na pagsisiwalat ng mga pangyayari ay nigiging kabagut-bagot kaya't isinisingit ang mga
salitaan o usapan upang magkabuhay ang pagsasalaysay.

3 Punto de Vista ng Tagapagsalaysay:
Unang Panauhan
Ang nagsasalaysay o ang gumaganap sa kilos ng pagsasalaysay. Kadalasang ginagamit ang
salitang "AKO".

Ikalawang Panauhan
Isang tagamasid na may limitadong akses ang nagsasalaysay. Tinutukoy niya ang mga
pangyayari batay sa nasaksihan.

Ikatlong Panauhan
Kinikilala rin ito bilang "Omniscient Point of View" sapagkat taglay ng tagapagsalaysay ang
kapangyarihang matukoy ang damdamin at iniisip ng mga tauhan sa kanyang isinasalaysay.