LUHA RUFINO ALEJANDRO I Walang unang pagsisi,ito'y laging huli Dalong aking luha...

daloy aking luha, sa gabing malalim Sa iyong pag-agos,ianod mo lamang ang aking damdamin, hugasan ang puso-yaring abang pusong luray sa hilahil Nang gumaan-gaan ang pinapasan ko na libong tusin! II Nang ako'y musmos pa at bagong pamukad yaring kaisipan May biling gayari si Ama't si Ina bago sumahukay "Bunso,kaiingat sa iyong paglalakad as landas ng buhay, ang ikaw,y mabuyo sa gawang masamay dapat iwasan." III Ng kapalalua't ang aral ni Ama't ni Ina'y hinamak; Sa inalong dagat ng buhay sa mundo'y mag-isang lumayag, Iniwan sa pampang ang timbulang baon na aking tinanggap Nang ako'y lumaki,ang pahat kong isip ay biglang nagpakpak,aon na aking tinanggap IV Malayang tumungga sa sarong may lason ng kaligayahan Na ito'y huli na'y nakilalang alak na nanatay. Ang piangbataya'y dapat magpasasa sa kasalukuya't Isang "Bahala na!" ang tanging iniukol sa kinabukasan! V Kaya naman ngayon,sa katandaan ko ay walang nalabi Kundi ang lasapin ang dila ng isang huling pagsisisi; tumangis s alabi ng sariling hukay ng pagkaduhagit Iluha ang aking palad na napakaapi! VI Daloy, aking luha...Dumaloy ka ngayon at iyaong hugasa Ang pusong nabagbag sa dagat ng buhay; Ianod ang dusang dulot ng tinamang nga kabiguan, Nang yaring hirap ko't suson-susong sakit ay gumaan-gaan! Sa aking pakikinig at pagbabasa ko sa kantang anak ni Freddy Aguilar hindi maikakaila na maraming bagay akong natutunan. Noon akala ko lang na palaging masaya ang pamilya lalo na kung meron silang mga anak. Akala ko na walang problema at lagi silang nagkakaintindihan.