RICA U. ALQUISOLA BB. JONAH M.

LATORRE
3C1
OBRA MAESTRANG TULA (MAY SUKAT AT TUGMA)

Nang kayo’y dumating, buhay ko’y nagbago

Higit na makulay kapag nar’yan kayo
Higit na nahubog aking pagkatao
Kayo’y kaibigang walang kapareho.

Mga kaibiga’y tila ‘sang kapatid

Sila’y karamay ko t’wing may dinidibdib
Kapag lumuluha kayo ang kalapit
Lumayo man ako kayo’y nakamasid.

Kayo ay bahagi nitong aking mundo

Kayo ay may puwang dito sa puso ko
‘Di ko makakaya kung lalayo kayo
‘Pagkat nasanay nang kasama ko’y kayo.

Tayo’y punong-puno ng kaligayahan

Pagsasama nati’y ‘di mapapantayan
Karamay ko kayo sa kahit na saan
Ating alaala’y ating kayamanan.

Estado sa buhay ay walang anuman

Bawat isa sa’tin, may pagkakilanlan
Bawat isa sa’tin, may pagtutulungan
Abot hanggang langit tamis ng samahan.
RICA U. ALQUISOLA BB. JONAH M. LATORRE
3C1
TULANG PASALAYSAY

Mula pagkabata ika’y laging kasama,

Saan ka man magpunta’y lagi mo akong akay.
Higit pa sa sarili mong anak kung ako’y iyong ituring.
Panatag ang loob kong
kailanmay hindi mo ako bibitawan.
Nagdaan ang maraming taon at ako’y
Kapiling mo pa rin hanggang ngayon,
Subalit hindi ka na katulad ng dati na
Maliksi, malakas at nakapaglalayas.
Tila niyayakap ka parati ngayon
Ng iyong higaan at madalas ka lang
Sa iyong tahanan.
Hindi na tayo tulad ng dati na nakakagala
Kung saan-saan bagkus tayo’y masaya
Namang nagpapalitan ng magandang kwento
Sa apat na sulok ng iyong tahanan.
Malungkot mang isipin na darating ang
Araw na ako’y iyong iiwan ngunit
Asahan mong hinding-hindi rin kita
Bibitawan.
Ako’y iyong magiging tungkod
Mahal kong LOLA.
RICA U. ALQUISOLA BB. JONAH M. LATORRE
3C1
OBRA MAESTRANG TULA (MALAYANG TALUDTURAN)

Naghihinagpis ang lupang tigang na tigang

Himihiling sa langit na sila’y diligan
O langit! Ika’y lumuha at pawiin
Ang aming pagkauhaw.
Kay tagal nang walang maani
Ng mga taong naglulupa.
Kay tagal nang dinaranas ang tagtuyot.
Kay tagal nang nagbubungkal sa
Tigang na lupa.
Hindi inaasahan bagsik ng haring araw
Kaya nama’y kayraming
Nauhaw, nagutom at naghirap.
Darating pa ba ang araw
Na kami’y makakabangon?
Darating pa ba ang luhang
Inaasam-asam ng tigang na lupa.
Darating pa ba?
Darating pa nga ba?
RICA U. ALQUISOLA BB. JONAH M. LATORRE
3C1

Sa pag-aaral namin ng asignaturang PANULAANG FILIPINO, marami akong

natutunan at natuklasan. Noong una, ang tula para sa aki’y walang halaga dahil
siguro wala akong hilig magsulat at magbasa ng mga tula ngunit sa tulong ng aming
mabait na guro’y pautay-utay kong nalaman ang kahalagahan ng tula sa buhay ko
bilang magiging guro sa hinaharap. Nalaman kong maari rin pa lang maging daan
ang tula na mailabas ang mga nalalaman at nararamdaman ko. Maari pa lang mas
maging malikhain ang pagpapahayag ng mga ideya ko. Sa pautay-utay na proseso,
unti-unti ring pumasok ang mga aral na dala ng asignaturang ito. Oo, tunay ngang
mahirap para sa mga nagsisimula pa lang na katulad ko ang pagsulat ng tula subalit
‘pag nalampasan naman iyo’y makikita mo naman ang halaga ng ginagawa mo
lalo na kung kasama mo sa pagkatuto ang iyong kamag-aaral na tumulong at
walang sawang umintindi sa‘yo. Nalaman ko kung paano bumuo ng isang tula at
humanap ng inspirasyon upang makabuo ng tula. Kailanma’y hindi ko inakala na
makakalikha ako ng sarili kong obra, kaya labis na kagalakan at papuri sa aking sa
sarili ang naramdaman ko kahit hindi gano’ng kaganda’y mahalaga ay ako ang
gumawa. Masasabi kong naging kumpleto ang buong summer class ko dahil alam
kong dadala-dalahin ko ang mga natutunan sa pagsulat ng tula hanggang sa aking
pagtuturo sa hinaharap. Alam kong magagamit ko bilang isang instrumento ang
mga natutuhan ko sa pagsulat ng tula sa marami pang bagay. Alam ko ring hindi pa
sapat ang araw na iginugol ko sa pagkatuto ng pagsulat ng magandang tula pero
ito naman ang naging punadasyon upang tumuklas pa at mag-aral pa ako ng mga
ukol dito nang sa gano’y mapagyaman ko pa ang mga kaalaman ko.